О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам занятости и социальной защиты населения

Закон Республики Казахстан от 27 июня 2011 года № 444-IV

Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:
1. В Закон Республики Казахстан от 16 апреля 1997 года "О жилищных отношениях" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., № 8, ст. 84; 1999 г., № 13, ст. 431; № 23, ст. 921; 2001 г., № 15-16, ст. 228; 2002 г., № 6, ст. 71; 2003 г., № 11, ст. 67; 2004 г., № 14, ст. 82; № 17, ст. 101; № 23, ст. 142; 2006 г., № 16, ст. 103; 2007 г., № 9, ст. 67; № 10, ст. 69; № 15, ст. 106, 108; № 18, ст. 143; 2009 г., № 11-12, ст. 54; № 18, ст. 84; № 24, ст. 122; 2010 г., № 5, ст. 23; № 10, ст. 52; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50):
1) в статье 2:
дополнить подпунктом 10-1) следующего содержания:
"10-1) коммунальный жилищный фонд - жилища, находящиеся в ведении местных исполнительных органов, закрепленные за специальным государственным учреждением по предоставлению жилищ в пользование;";
подпункты 20) и 21) изложить в следующей редакции:
"20) служебное жилище - жилище с особым правовым режимом, предоставляемое из жилищного фонда государственного учреждения и предназначенное для заселения гражданами Республики Казахстан на период выполнения ими обязанностей, связанных с характером их трудовых отношений, а также гражданами Республики Казахстан, участвующими в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения;
21) жилище, приравненное к служебному, - жилище, предоставляемое из коммунального жилищного фонда государственным служащим, работникам бюджетных организаций, военнослужащим и лицам, занимающим государственные выборные должности, или из жилищного фонда государственного предприятия работникам данного государственного предприятия;";
дополнить подпунктами 21-1) и 21-2) следующего содержания:
"21-1) жилищный фонд государственного предприятия - жилища, находящиеся в ведении государственного предприятия;
21-2) жилищный фонд государственного учреждения - жилища, находящиеся в ведении государственных учреждений, за исключением специального государственного учреждения по предоставлению жилищ в пользование;";
подпункт 22) изложить в следующей редакции:
"22) государственный жилищный фонд - жилища, принадлежащие на праве собственности государству и входящие в коммунальный жилищный фонд, жилищный фонд государственного предприятия, а также в жилищный фонд государственного учреждения;";
дополнить подпунктами 40-1) и 40-2) следующего содержания:
"40-1) остаточная стоимость жилища (далее - остаточная стоимость) - первоначальная стоимость жилища за вычетом физического износа жилища;
40-2) физический износ жилища - утрата первоначальных технико-эксплуатационных качеств (прочности, устойчивости, надежности и других) в результате воздействия природных, климатических и иных факторов;";
2) пункт 3 статьи 3 изложить в следующей редакции:
"3. Принудительное отчуждение жилых помещений местными представительными и исполнительными органами или иными организациями в домах частного жилищного фонда и жилищного фонда государственных предприятий, а также государственных учреждений запрещается, кроме случаев, предусмотренных настоящим Законом и другими законодательными актами Республики Казахстан.";
3) статью 10-1 дополнить подпунктами 6-1) и 6-2) следующего содержания:
"6-1) определяет порядок приватизации жилищ из государственного жилищного фонда;
6-2) определяет порядок постановки на учет граждан Республики Казахстан, нуждающихся в жилище из государственного жилищного фонда или жилище, арендованном местным исполнительным органом в частном жилищном фонде;";
4) статью 10-2 дополнить подпунктами 10-1), 10-2) и 10-3) следующего содержания:
"10-1) разрабатывает и утверждает методику пропорционального распределения жилищ из государственного жилищного фонда или жилищ, арендованных местным исполнительным органом в частном жилищном фонде;
10-2) разрабатывает и утверждает методику расчета размера платы за пользование жилищем из государственного жилищного фонда;
10-3) определяет порядок исчисления совокупного дохода семьи (гражданина Республики Казахстан), претендующей на получение жилищной помощи, а также на предоставление жилища из государственного жилищного фонда или жилища, арендованного местным исполнительным органом в частном жилищном фонде;";
5) в пункте 2 статьи 10-3:
в подпункте 4) слова "средств местных бюджетов" заменить словами "бюджетных средств";
дополнить подпунктом 4-1) следующего содержания:
"4-1) осуществляют передачу в собственность граждан Республики Казахстан жилищ из коммунального жилищного фонда на условиях, предусмотренных настоящим Законом, и в порядке, определяемом Правительством Республики Казахстан;";
6) статьи 10-4, 13, 67, 69 и 71 изложить в следующей редакции:
"Статья 10-4. Компетенция органов местного государственного
управления районов, городов областного значения
1. Местные представительные органы районов, городов областного значения:
1) утверждают программы развития жилищно-коммунальной сферы;
2) осуществляют в соответствии с законодательством Республики Казахстан иные полномочия по обеспечению прав и законных интересов граждан Республики Казахстан.
2. Местные исполнительные органы районов, городов областного значения:
1) разрабатывают и представляют на утверждение в соответствующие местные представительные органы программы развития жилищно-коммунальной сферы, обеспечивают их реализацию;
2) обеспечивают организацию мероприятий по сохранению и надлежащей эксплуатации жилищного фонда;
3) осуществляют государственный контроль в области жилищного фонда;
4) организуют работу жилищной инспекции по контролю деятельности органов управления объектом кондоминиума по сохранению и надлежащей эксплуатации жилищного фонда;
5) оказывают жилищную помощь за счет бюджетных средств;
6) обеспечивают возмещение расходов по изготовлению технических паспортов на объект кондоминиума в случае, предусмотренном пунктом 2-2 статьи 32 настоящего Закона, за счет бюджетных средств;
7) осуществляют передачу в собственность граждан Республики Казахстан жилищ из коммунального жилищного фонда на условиях, предусмотренных настоящим Законом, и в порядке, определяемом Правительством Республики Казахстан;
8) осуществляют в интересах местного государственного управления иные полномочия, возлагаемые на местные исполнительные органы законодательством Республики Казахстан.";
"Статья 13. Приобретение нанимателем права собственности на
занимаемое жилище из государственного жилищного
фонда в порядке приватизации
1. В случаях, предусмотренных настоящим Законом, наниматель жилища из государственного жилищного фонда с согласия совершеннолетних членов семьи и с учетом прав несовершеннолетних вправе приватизировать жилище по остаточной стоимости на условиях, предусмотренных настоящим Законом, и в порядке, определяемом Правительством Республики Казахстан.
Круг членов семьи нанимателя определяется в соответствии со статьей 21 настоящего Закона.
2. Приватизированное жилище переходит в общую совместную собственность нанимателя и всех постоянно проживающих с ним членов семьи, в том числе временно отсутствующих, если иное не предусмотрено договором между ними.
3. Отчуждение жилища, находящегося в общей совместной собственности, допускается только с согласия всех собственников. Если сделка затрагивает интересы несовершеннолетних, являющихся собственниками жилища, требуется согласие органа опеки и попечительства.
4. Служебные жилища из государственного жилищного фонда могут быть приватизированы по основаниям, предусмотренным пунктом 2 статьи 109 настоящего Закона.
5. Жилища, приравненные к служебным, из государственного жилищного фонда могут быть приватизированы по основаниям, предусмотренным пунктами 3 и 4 статьи 101 настоящего Закона.
6. Жилище, в котором проживает несколько нанимателей, может быть приватизировано только с согласия всех нанимателей и их совершеннолетних членов семьи. В этом случае жилище поступает в общую долевую собственность всех нанимателей.
7. Не могут быть приватизированы жилища:
1) сдаваемые внаем в соответствии с отдельными договорами найма нескольким нанимателям, в случае несогласия одного из них осуществить покупку;
2) во временных строениях;
3) не отвечающие установленным санитарным и техническим требованиям;
4) подлежащие переоборудованию в нежилые помещения в силу непригодности их для дальнейшего проживания;
5) находящиеся на территории военных городков, пограничных застав и иных закрытых объектов;
6) находящиеся на особо охраняемых природных территориях;
7) подлежащие сносу;
8) предоставленные из коммунального жилищного фонда в пользование гражданам Республики Казахстан, единственное жилище которых признано аварийным в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
Приватизации также не подлежат жилые помещения коечного типа, а также комнатного типа, предоставленные лицам, работающим по трудовому договору, студентам (курсантам, аспирантам) и учащимся на период учебы.
8. Право на безвозмездное получение в собственность занимаемых ими жилищ из государственного жилищного фонда имеют:
1) инвалиды и участники Великой Отечественной войны. В случае смерти инвалида или участника Великой Отечественной войны, которому было предоставлено жилище, право на его безвозмездное получение переходит к членам его семьи;
2) инвалиды 1 и 2 групп;
3) лица, принимавшие участие в ликвидации последствий катастрофы на Чернобыльской атомной электростанции, других радиационных катастроф и аварий на объектах гражданского или военного назначения, а также участвовавшие непосредственно в ядерных испытаниях и учениях;
4) граждане Республики Казахстан, пострадавшие вследствие ядерных испытаний на Семипалатинском испытательном ядерном полигоне;
5) военнослужащие, ставшие инвалидами вследствие ранения, контузии, увечья, полученных при защите бывшего Союза Советских Социалистических Республик, при исполнении иных обязанностей военной службы в другие периоды или вследствие заболевания, связанного с пребыванием на фронте, а также при прохождении военной службы в Афганистане или других государствах, в которых велись боевые действия;
6) граждане Республики Казахстан, пострадавшие вследствие экологического бедствия в Приаралье;
7) военнослужащие, имеющие выслугу двадцать лет и более в календарном исчислении.
9. Граждане Республики Казахстан вправе приватизировать на территории Республики Казахстан только одно жилище из государственного жилищного фонда.";
"Статья 67. Условия предоставления жилищ из государственного
жилищного фонда
1. Жилища из коммунального жилищного фонда или жилища, арендованные местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, предоставляются в пользование нуждающимся в жилье гражданам Республики Казахстан, постоянно проживающим в данном населенном пункте (независимо от срока проживания) и относящимся к:
1) инвалидам и участникам Великой Отечественной войны;
2) социально уязвимым слоям населения, указанным в подпунктах 1-1) - 11) статьи 68 настоящего Закона, имеющим совокупный среднемесячный доход за последние двенадцать месяцев перед обращением о предоставлении жилища на каждого члена семьи ниже 3,1-кратного размера прожиточного минимума, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.
Коэффициент 3,1-кратного размера прожиточного минимума не распространяется на детей-сирот, детей, оставшихся без попечения родителей, и детей-инвалидов;
3) государственным служащим, работникам бюджетных организаций, военнослужащим и лицам, занимающим государственные выборные должности;
4) гражданам Республики Казахстан, единственное жилище которых признано аварийным в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
Предоставляемые государственным служащим, работникам бюджетных организаций, военнослужащим и лицам, занимающим государственные выборные должности, жилища, кроме жилищ, арендованных местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, приравниваются к служебным.
2. Жилища из жилищного фонда государственных предприятий предоставляются в пользование нуждающимся в жилье работникам данного предприятия. Предоставляемые им жилища приравниваются к служебным.
3. Жилища из жилищного фонда государственных учреждений предоставляются в пользование нуждающимся в жилье в данном населенном пункте работникам данного учреждения.
Жилища из жилищного фонда государственных учреждений, созданных в целях реализации активных мер содействия занятости, также предоставляются гражданам Республики Казахстан, участвующим в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения, вне зависимости от проживания в данном населенном пункте.
Обязательным условием предоставления жилища из жилищного фонда государственных учреждений, созданных в целях реализации активных мер содействия занятости, гражданам Республики Казахстан, участвующим в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения, является отсутствие жилища на праве собственности по новому месту жительства, включая членов его семьи.
Предоставляемые государственными учреждениями жилища являются служебными.
4. Жилища из государственного жилищного фонда предоставляются гражданам Республики Казахстан, единственное жилище которых являлось предметом ипотеки по ипотечным жилищным займам и приобретено местным исполнительным органом в соответствии с жилищным законодательством Республики Казахстан.";
"Статья 69. Признание граждан Республики Казахстан
нуждающимися в жилище из государственного жилищного
фонда
Граждане Республики Казахстан признаются нуждающимися в жилище из государственного жилищного фонда, если:
1) они не имеют жилища на праве собственности на территории Республики Казахстан при постановке на учет и на момент предоставления жилища из коммунального жилищного фонда или жилищного фонда государственного предприятия;
2) они не имеют жилища на праве собственности в данном населенном пункте при постановке на учет и на момент предоставления жилища из жилищного фонда государственного учреждения;
3) они не имеют в постоянном пользовании в данном населенном пункте жилища из коммунального жилищного фонда;
4) жилище, в котором проживает семья, не отвечает установленным санитарным и техническим требованиям;
5) в смежных, неизолированных жилых помещениях проживают две и более семей;
6) в составе семьи имеются больные, страдающие тяжелыми формами некоторых хронических заболеваний (по списку заболеваний, утвержденному Правительством Республики Казахстан), при которых совместное проживание с ними в одном помещении (квартире) становится невозможным.";
"Статья 71. Учет граждан Республики Казахстан, которым может
быть предоставлено жилище из государственного
жилищного фонда или жилище, арендованное местным
исполнительным органом в частном жилищном фонде
1. Учет граждан Республики Казахстан, которым может быть предоставлено жилище из коммунального жилищного фонда или жилище, арендованное местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, осуществляется по месту жительства местным исполнительным органом района, города областного значения, города республиканского значения, столицы.
На учет ставятся граждане Республики Казахстан, указанные в пункте 1 статьи 67 настоящего Закона.
2. Учет граждан Республики Казахстан, которым может быть предоставлено жилище из жилищного фонда государственного предприятия, осуществляется по месту работы на государственном предприятии.
На учет ставятся граждане Республики Казахстан, указанные в пункте 2 статьи 67 настоящего Закона.
3. Учет граждан Республики Казахстан, которым может быть предоставлено жилище из жилищного фонда государственного учреждения, осуществляется по месту работы в государственном учреждении.
На учет ставятся граждане Республики Казахстан, указанные в пункте 3 статьи 67 настоящего Закона.
4. Порядок постановки на учет граждан Республики Казахстан, нуждающихся в жилище из государственного жилищного фонда или жилище, арендованном местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, определяется Правительством Республики Казахстан.
5. Местные исполнительные органы района, города областного значения, города республиканского значения, столицы ежегодно проводят инвентаризацию списков очередности граждан Республики Казахстан, состоящих на учете нуждающихся в жилище из коммунального жилищного фонда.";
7) в статье 74:
в пункте 2:
в части первой:
в абзаце первом:
слова "района (города областного значения)" заменить словами "района, города областного значения";
слова "предоставлении жилища из государственного" заменить словами "жилище из коммунального";
слова "жилища, арендованного" заменить словами "жилище, арендованном";
подпункты 2) и 3) изложить в следующей редакции:
"2) социально уязвимых слоев населения;
3) государственных служащих, работников бюджетных организаций, военнослужащих и лиц, занимающих государственные выборные должности;";
в части второй:
слово "государственного" заменить словом "коммунального";
слова "района (города областного значения)" заменить словами "района, города областного значения";
после слов "раздельных списков," дополнить словами "а также списков нуждающихся в жилище, состоящих на учете в государственном предприятии и (или) государственном учреждении,";
дополнить словами "Республики Казахстан";
в части третьей:
слова "района (города областного значения)" заменить словами "района, города областного значения";
слова "через средства массовой информации" заменить словами "в периодических печатных изданиях и на интернет-ресурсах";
слова "предоставлении жилища из государственного" заменить словами "жилище из коммунального";
слова "жилища, арендованного" заменить словами "жилище, арендованном";
дополнить пунктами 2-1 и 2-2 следующего содержания:
"2-1. Государственные предприятия ведут списки очередности граждан Республики Казахстан, нуждающихся в жилище из жилищного фонда государственного предприятия, и публикуют на государственном предприятии списки лиц, получивших жилище, с указанием их очередности.
2-2. Государственные учреждения ведут списки очередности граждан Республики Казахстан, нуждающихся в жилище из жилищного фонда государственного учреждения, и публикуют в государственном учреждении списки лиц, получивших жилище, с указанием их очередности.";
8) статью 77 изложить в следующей редакции:
"Статья 77. Решение о предоставлении жилища из государственного
жилищного фонда или жилища, арендованного местным
исполнительным органом в частном жилищном фонде
1. Жилище из коммунального жилищного фонда или жилище, арендованное местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, предоставляется по решению местного исполнительного органа по месту жительства заявителя на основании решения жилищной комиссии.
2. Жилище из жилищного фонда государственного предприятия предоставляется на основании решения жилищной комиссии государственного предприятия о предоставлении жилища и заключенного договора найма жилища, который составляется в трех экземплярах. Один экземпляр договора найма жилища хранится в администрации государственного предприятия, второй передается местному исполнительному органу, который хранится как документ строгой отчетности, третий выдается заявителю и является единственным документом, предоставляющим право на вселение в жилище.
3. Жилище из жилищного фонда государственного учреждения предоставляется на основании решения жилищной комиссии государственного учреждения о предоставлении жилища и заключенного договора найма жилища, который составляется в трех экземплярах. Один экземпляр договора найма жилища хранится в администрации государственного учреждения, второй передается местному исполнительному органу, который хранится как документ строгой отчетности, третий выдается заявителю и является единственным документом, предоставляющим право на вселение в жилище.";
9) статью 79 исключить;
10) в статье 80:
пункт 1 после слов "государственного предприятия" дополнить словами "или государственного учреждения";
пункт 2 изложить в следующей редакции:
"2. Типовой договор найма (поднайма) жилища из государственного жилищного фонда или жилища, арендованного местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, порядок предоставления жилища из государственного жилищного фонда или жилища, арендованного местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, и пользования им утверждаются Правительством Республики Казахстан.";
пункт 3 дополнить словами "Республики Казахстан";
11) в части первой статьи 96 цифры "100, 101, 110" заменить словами "101 и 110";
12) пункт 1 статьи 97 изложить в следующей редакции:
"1. Размер платы за пользование жилищем из государственного жилищного фонда устанавливается местным исполнительным органом района, города областного значения, города республиканского значения, столицы (из коммунального жилищного фонда), администрацией государственного учреждения (из жилищного фонда государственного учреждения) или администрацией государственного предприятия (из жилищного фонда государственного предприятия) в соответствии с методикой расчета размера платы за пользование жилищем из государственного жилищного фонда, если иное не установлено законодательством Республики Казахстан.";
13) статью 100 исключить;
14) статьи 101, 109 и 110 изложить в следующей редакции:
"Статья 101. Правовой режим жилищ, приравненных к служебным
1. На отношения по пользованию жилищами, приравненными к служебным, не распространяются правила статей 93 и 95 настоящего Закона.
2. Порядок предоставления жилищ, приравненных к служебным, и пользования ими утверждается Правительством Республики Казахстан.
3. Государственные служащие и работники бюджетных организаций, государственных предприятий, лица, занимающие государственные выборные должности, могут приватизировать занимаемые ими жилища, приравненные к служебным, по остаточной стоимости, если они проработали на государственной службе, государственном предприятии или в бюджетных организациях (включая срок пребывания на государственной выборной должности) не менее десяти лет, а также независимо от срока работы, если трудовые отношения прекращены по следующим основаниям:
1) ликвидации организации, сокращения численности или штата работников;
2) в связи с болезнью, препятствующей дальнейшей работе;
3) в связи с выходом на пенсию.
В случае смерти работника, которому было предоставлено жилище, приравненное к служебному, право приватизации переходит к членам семьи умершего (погибшего) независимо от срока работы умершего (погибшего).
4. Военнослужащие, которым жилище, приравненное к служебному, было предоставлено на период прохождения службы в данном населенном пункте, вправе приватизировать его (за исключением жилых помещений, расположенных в военных городках, пограничных заставах и иных закрытых объектах) после десятилетнего стажа воинской службы, а при увольнении по выслуге лет, болезни или по сокращению штатов - независимо от срока службы.
В случаях невозможности приватизации такого жилища вследствие его расположения в закрытых и обособленных военных городках, пограничных заставах право приватизации компенсируется стоимостью соответствующего жилища для приобретения (строительства) в другой местности.
Военнослужащие, имеющие выслугу двадцать и более лет в календарном исчислении, имеют право приватизировать жилое помещение безвозмездно.
В случае смерти военнослужащего, которому было предоставлено жилище, приравненное к служебному, право приватизации переходит к членам семьи умершего (погибшего) независимо от срока работы умершего (погибшего).
Льготы, предусмотренные настоящим пунктом, применяются один раз.
Указанные льготы распространяются также в отношении лиц, прослуживших не менее двадцати лет, права которых иметь воинские звания и носить форменную одежду упразднены с 1 января 2012 года.
5. Жилище из жилищного фонда государственного предприятия может быть обменено на другое жилище из жилищного фонда государственного предприятия с письменного согласия собственника или уполномоченного им государственного органа.
6. При наличии оснований, установленных пунктом 3 настоящей статьи, жилищная комиссия выносит решение о приватизации жилища.
Данное жилище переводится в коммунальный жилищный фонд для последующей его приватизации нанимателем.
7. Выселение лиц, указанных в настоящей статье, допускается по основаниям, предусмотренным главой 14 настоящего Закона.
8. Порядок приватизации жилищ, приравненных к служебным, определяется Правительством Республики Казахстан.";
"Статья 109. Служебные жилища
1. Служебные жилища предназначаются для заселения по договору найма гражданами Республики Казахстан, которые в связи с характером их трудовых отношений должны проживать по месту работы, а также гражданами Республики Казахстан, участвующими в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения.
2. Работники государственных учреждений могут приватизировать занимаемые ими служебные жилища по остаточной стоимости, если они проработали на государственной службе, в бюджетных организациях или государственных предприятиях (включая срок пребывания на государственной выборной должности) не менее десяти лет, а также независимо от срока работы, если трудовые отношения прекращены по следующим основаниям:
1) ликвидация организации, сокращение численности или штата работников;
2) в связи с болезнью, препятствующей дальнейшей работе;
3) в связи с выходом на пенсию.
В случае смерти работника, которому было предоставлено служебное жилище, право приватизации переходит к членам семьи умершего (погибшего) независимо от срока работы умершего (погибшего).
Граждане Республики Казахстан, которым служебные жилища были предоставлены как участвующим в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения, могут приватизировать занимаемые ими служебные жилища по остаточной стоимости, если они прожили в служебном жилище не менее пяти лет.
3. Порядок приватизации служебных жилищ определяется Правительством Республики Казахстан.
4. При наличии оснований, установленных пунктом 2 настоящей статьи, жилищная комиссия выносит решение о приватизации жилища. Данное жилище переводится в коммунальный жилищный фонд для последующей его приватизации нанимателем.

Статья 110. Предоставление служебного жилища и пользование им
1. Порядок предоставления служебного жилища, предназначенного для заселения гражданами Республики Казахстан на период выполнения ими обязанностей, связанных с характером их трудовых отношений, и пользования им определяется Правительством Республики Казахстан.
К пользованию служебным жилищем, предназначенным для заселения гражданами Республики Казахстан на период выполнения ими обязанностей, связанных с характером их трудовых отношений, не применяются правила статей 90, 93 и 95 настоящего Закона.
2. Порядок предоставления служебного жилища, предназначенного для заселения гражданами Республики Казахстан, участвующими в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения, и пользования им утверждается Правительством Республики Казахстан.
К предоставляемому служебному жилью, предназначенному для заселения гражданами Республики Казахстан, участвующими в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения, не распространяется действие статей 71 - 74, 90, 93 и 95 настоящего Закона.";
15) в пункте 1 статьи 111 слова "подпунктами 1), 2), 3), а также части второй пункта 5 статьи 101" заменить словами "пунктом 2 статьи 109";
16) статью 113 исключить.

2. В Закон Республики Казахстан от 17 декабря 1998 года "О браке и семье" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1998 г., № 23, ст. 430; 2001 г., № 24, ст. 338; 2004 г., № 23, ст. 142; 2006 г., № 1, ст. 5; 2007 г., № 3, ст. 20; № 9, ст. 67; № 20, ст. 152; 2011 г, № 6, ст. 49):
пункт 3 статьи 111 дополнить частью четвертой следующего содержания:
"Порядок назначения и размер выплаты пособия опекунам или попечителям на содержание ребенка-сироты (детей-сирот) и ребенка (детей), оставшегося без попечения родителей, определяется Правительством Республики Казахстан.".

3. В Закон Республики Казахстан от 23 января 2001 года "О занятости населения" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 3, ст. 18; 2004 г., № 2, ст. 10; 2005 г., № 7-8, ст. 19; № 17-18, ст. 76; 2006 г., № 3, ст. 22; № 10, ст. 52; 2007 г, № 2, ст. 14, 18; № 3, ст. 20; № 8, ст. 52; № 9, ст. 67; № 15, ст. 106; № 20, ст. 152; 2009 г., № 1, ст. 4; № 9-10, ст. 50; № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 8, ст. 41; № 24, ст. 149; 2011 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 21):
1) статью 1 изложить в следующей редакции:
"Статья 1. Основные понятия, используемые в настоящем Законе
В настоящем Законе используются следующие основные понятия:
1) социальное рабочее место - рабочее место, создаваемое работодателем на договорной основе с местным исполнительным органом, для трудоустройства граждан Республики Казахстан из целевых групп с частичной компенсацией затрат работодателя на оплату их труда;
2) социальный контракт - соглашение между физическим лицом из числа безработных, самостоятельно занятых и малообеспеченных граждан Республики Казахстан, участвующих в государственных мерах содействия занятости, и центром занятости населения, определяющее права и обязанности сторон;
3) вакансия - свободное рабочее место (должность) у работодателя;
4) рынок труда - сфера формирования спроса и предложения на экономически активное население;
5) свободно избранная занятость - деятельность граждан Республики Казахстан, выбранная ими путем свободного распоряжения своими способностями к труду, выбору места работы и профессии;
6) субсидирование заработной платы - компенсация части затрат работодателя на оплату труда работников, трудоустроенных по направлениям центра занятости населения;
7) молодежная практика - вид трудовой деятельности, осуществляемой выпускниками организаций образования, реализующих профессиональные образовательные программы технического и профессионального, послесреднего, высшего образования, с целью приобретения первоначального опыта работы по полученной профессии (специальности), организуемый местными исполнительными органами с учетом ситуации на региональном рынке труда;
8) частное агентство занятости - физическое или юридическое лицо, оказывающее содействие в трудоустройстве, зарегистрированное в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
9) трудоустройство - комплекс организационных, экономических и правовых мероприятий, призванных способствовать обеспечению трудовой занятости населения;
10) активные меры содействия занятости - меры государственной поддержки граждан Республики Казахстан и оралманов из числа самостоятельно занятого, безработного и малообеспеченного населения, осуществляемые государством в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
11) занятость - трудовая деятельность, связанная с удовлетворением личных потребностей и (или) приносящая заработок или доход;
12) продуктивная занятость - занятость, обеспечивающая устойчивый экономический рост и социальный эффект;
13) безработные - физические лица трудоспособного возраста, которые не занимаются трудовой деятельностью, приносящей доход, ищущие работу и готовые трудиться;
14) безработица - социально-экономическое явление, обусловленное невостребованностью на рынке труда части экономически активного населения;
15) социальная защита от безработицы - комплекс мер, осуществляемых государством в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
16) малообеспеченные граждане Республики Казахстан (семьи) - физические лица трудоспособного возраста, которые в соответствии с законодательством Республики Казахстан имеют право на адресную социальную помощь и (или) на ежемесячное государственное пособие, назначаемое и выплачиваемое на детей до восемнадцати лет;
17) общественные работы - виды трудовой деятельности, организуемые местными исполнительными органами, не требующие предварительной профессиональной подготовки работника, имеющие социально-полезную направленность и выполняемые гражданами Республики Казахстан по направлению уполномоченного органа для обеспечения их временной занятостью;
18) целевые группы - группы лиц, установленные настоящим Законом как испытывающие затруднения в трудоустройстве и требующие социальной защиты;
19) центральный исполнительный орган - государственный орган, осуществляющий руководство в сфере занятости населения, а также в пределах, предусмотренных законодательством Республики Казахстан, межотраслевую координацию;
20) самостоятельно занятые - физические лица, индивидуально занятые производством (реализацией) товаров, работ и услуг для получения дохода, включая производство для собственного потребления, члены производственных кооперативов, неоплачиваемые работники семейных предприятий (хозяйств) и работодатели, использующие труд наемных работников;
21) уполномоченный орган - структурное подразделение местных исполнительных органов, обеспечивающее содействие занятости населения и социальную защиту от безработицы на региональном уровне;
22) длительная безработица - безработица длительностью двенадцать и более месяцев;
23) центр занятости населения - государственное учреждение, создаваемое местным исполнительным органом района, городов областного и республиканского значения, столицы, в целях реализации активных мер содействия занятости;
24) квота на привлечение иностранной рабочей силы - устанавливаемое ежегодно Правительством Республики Казахстан количество иностранной рабочей силы, привлекаемой для осуществления трудовой деятельности на территории Республики Казахстан;
25) экономически активное население (рабочая сила) - часть населения в возрасте, установленном для измерения экономической активности населения, обеспечивающая предложение рабочей силы для производства товаров, работ и услуг (занятые в экономике и безработные);
26) экономически неактивное население - физические лица, которые не являются занятыми или безработными.";
2) главу 2 дополнить статьей 5-1 следующего содержания:
"Статья 5-1. Компетенция Правительства Республики Казахстан
Правительство Республики Казахстан:
1) разрабатывает основные направления государственной политики в области занятости населения и организует их осуществление;
2) утверждает порядок организации и финансирования общественных работ;
3) утверждает порядок организации и финансирования социальных рабочих мест;
4) утверждает порядок организации и финансирования молодежной практики;
5) утверждает порядок организации и финансирования обучения, содействия в трудоустройстве лиц, участвующих в активных мерах содействия занятости, и предоставления им мер государственной поддержки;
6) утверждает порядок организации и финансирования государственной поддержки развития предпринимательства лицам, участвующим в активных мерах содействия занятости;
7) утверждает порядок кредитования микрокредитных организаций и кредитных товариществ на конкурсной основе;
8) утверждает порядок содействия повышению мобильности лиц, участвующих в активных мерах содействия занятости, и оказания им мер государственной поддержки;
9) выполняет иные функции, возложенные на него Конституцией, настоящим Законом, иными законами Республики Казахстан и актами Президента Республики Казахстан.";
3) пункт 2 статьи 6 дополнить подпунктами 9-1), 9-2), 9-3) и 9-4) следующего содержания:
"9-1) разрабатывать и утверждать типовой устав центра занятости населения;
9-2) утверждать порядок определения критериев отнесения граждан Республики Казахстан, к самостоятельно занятым, безработным и малообеспеченным при реализации активных мер содействия занятости;
9-3) разрабатывать и утверждать формы для представления сведений о востребованных специальностях и вакантных рабочих местах для включения в базу данных текущих вакансий и прогнозируемых рабочих мест;
9-4) разрабатывать и утверждать типовые положения о районных (городских) и региональных комиссиях по вопросам реализации программ занятости населения;";
4) статью 7 дополнить подпунктом 5-7) следующего содержания:
"5-7) организации молодежной практики;";
5) в пункте 1 статьи 12:
в абзаце первом слова "индикативных планов социально-экономического развития" заменить словами "стратегического плана развития Республики Казахстан и программ развития территорий";
в подпункте 5) слово "безработных" заменить словом "граждан Республики Казахстан";
дополнить подпунктом 11) следующего содержания:
"11) мероприятия, направленные на реализацию активных мер содействия занятости.";
6) главу 2 дополнить статьей 12-1 следующего содержания:
"Статья 12-1. Центр занятости населения
Центр занятости населения осуществляет:
1) отбор и распределение граждан Республики Казахстан и оралманов по категориям для участия в активных мерах содействия занятости, определение их нуждаемости в социальной поддержке в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
2) оказание адаптационных услуг и психологическую поддержку граждан Республики Казахстан и оралманов, являющихся участниками активных мер содействия занятости;
3) заключение социальных контрактов с гражданами Республики Казахстан и оралманами, являющимися участниками активных мер содействия занятости;
4) организацию реализации активных мер содействия занятости, предусмотренных статьей 20-1 настоящего Закона;
5) предоставление иных мер государственной поддержки участникам активных мер содействия занятости.";
7) статью 14 дополнить подпунктом 5) следующего содержания:
"5) оказание активных мер содействия занятости.";
8) пункт 2 статьи 15 дополнить абзацем шестым следующего содержания:
"документа, удостоверяющего его профессиональную квалификацию (при наличии), а для лица, впервые ищущего работу, но не имеющего профессию (специальность), - документа об образовании.";
9) пункт 4 статьи 18-1 исключить;
10) дополнить статьей 18-2 следующего содержания:
"Статья 18-2. Молодежная практика
1. Создание рабочего места для прохождения молодежной практики осуществляется работодателем на основе договора с местным исполнительным органом.
2. Договор должен содержать обязанности сторон, виды, объемы работ, размер и условия оплаты труда, срок и источники финансирования молодежной практики.
3. Молодежная практика организуется путем предоставления или создания временных рабочих мест и имеет следующие особенности:
1) предназначено специально для зарегистрированных безработных из числа выпускников организаций образования, реализующих профессиональные образовательные программы технического и профессионального, послесреднего, высшего образования, не старше двадцати девяти лет;
2) выполняемая работа должна соответствовать полученной выпускником профессии (специальности) либо уровню его квалификации;
3) количество рабочих мест не ограничено, работа носит временный характер и для ее организации не могут быть использованы постоянные рабочие места и вакансии;
4) оплата труда участников молодежной практики осуществляется за счет бюджетных средств.";
11) главу 3 дополнить статьей 20-1 следующего содержания:
"Статья 20-1. Активные меры содействия занятости
1. Активные меры содействия занятости включают:
1) обучение и содействие в трудоустройстве;
2) содействие развитию предпринимательства на селе;
3) повышение мобильности трудовых ресурсов.
2. Меры, направленные на обучение и содействие в трудоустройстве, реализуются путем:
1) консультации по вопросам обучения и трудоустройства;
2) направления на бесплатные курсы повышения квалификации, профессиональной подготовки и переподготовки с выплатой стипендии;
3) предоставления субсидий обучающимся (на проезд до места обучения и обратно, проживание в общежитии или возмещение затрат, связанных с наймом (арендой) жилища);
4) поиска подходящих вакансий и содействия трудоустройству (в том числе на социальные рабочие места);
5) частичного субсидирования заработной платы физических лиц, участвующих в активных мерах содействия занятости;
6) психологической адаптации.
3. Меры, направленные на содействие развитию предпринимательства на селе, реализуются путем:
1) предоставления микрокредитов;
2) развития инженерно-коммуникационной инфраструктуры;
3) предоставления консультативных услуг;
4) обучения основам предпринимательства.
4. Меры, направленные на повышение мобильности трудовых ресурсов, реализуются путем:
1) предоставления субсидий на переезд;
2) обучения на курсах профессиональной подготовки, переподготовки и повышения квалификации, а также содействия в трудоустройстве на новом месте жительства;
3) психологической адаптации;
4) предоставления служебных жилищ гражданам Республики Казахстан, участвующим в активных мерах содействия занятости.".

4. В Закон Республики Казахстан от 17 июля 2001 года "О государственной адресной социальной помощи" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 17-18, ст. 247; 2004 г., № 23, ст. 142; 2007 г., № 3, ст. 20; № 10, ст. 69; № 20, ст. 152; 2009 г., № 1, ст. 4; № 23, ст. 117):
1) статью 1 изложить в следующей редакции:
"Статья 1. Основные понятия, используемые в настоящем Законе
В настоящем Законе используются следующие основные понятия:
1) социальный контракт - соглашение между физическим лицом из числа безработных, самостоятельно занятых и малообеспеченных граждан Республики Казахстан, участвующих в государственных мерах содействия занятости, и центром занятости населения, определяющее права и обязанности сторон;
2) среднедушевой доход - доля совокупного дохода семьи, приходящаяся на каждого члена семьи в месяц;
3) совокупный доход - сумма видов доходов, учитываемых при назначении адресной социальной помощи;
4) государственная адресная социальная помощь (далее - адресная социальная помощь) - выплата в денежной форме, предоставляемая государством физическим лицам (семьям) с месячным среднедушевым доходом ниже черты бедности, установленной в областях, городах республиканского значения, столице;
5) центральный исполнительный орган - государственный орган, осуществляющий руководство в сфере занятости населения, а также в пределах, предусмотренных законодательством Республики Казахстан, межотраслевую координацию;
6) уполномоченный орган - местный исполнительный орган города республиканского значения, столицы, района, города областного значения, района в городе, города районного значения, осуществляющий назначение адресной социальной помощи;
7) участковая комиссия - специальная комиссия, создаваемая решением акимов соответствующих административно-территориальных единиц для проведения обследования материального положения лиц (семей), обратившихся за адресной социальной помощью;
8) центр занятости населения - государственное учреждение, создаваемое местным исполнительным органом в районе, городе областного и республиканского значения, столице в целях реализации активных мер содействия занятости.";
2) в пункте 2 статьи 2:
подпункт 1) после слов "по вопросам занятости" дополнить словами "и трудоспособным гражданам Республики Казахстан, письменно отказавшимся от участия в активных мерах содействия занятости";
часть вторую подпункта 2) дополнить словами ", а трудоспособным гражданам Республики Казахстан со дня участия в активных мерах содействия занятости";
3) часть вторую пункта 1 статьи 3 дополнить подпунктом 4) следующего содержания:
"4) копия социального контракта в случае участия в активных мерах содействия занятости.";
4) в статье 4:
в части третьей пункта 2 слово "двадцати" заменить словами "пятнадцати рабочих";
в пункте 3 слово "десяти" заменить словами "семи рабочих";
5) часть вторую пункта 1 статьи 6 после слова "помощи" дополнить словами ", а также мер государственной поддержки в рамках участия в активных мерах содействия занятости,";
6) в пункте 2 статьи 7 слова "пятнадцатидневный срок" заменить словами "течение десяти рабочих дней".

Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования, за исключением пункта 4 статьи 1, который вводится в действие с 1 января 2012 года.

Президент
Республики Казахстан Н. Назарбаев

Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне жұмыспен қамту және халықты әлеуметтік қорғау мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасының 2011 жылғы 27 маусымдағы N 444-IV Заңы

1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1. «Тұрғын үй қатынастары туралы» 1997 жылғы 16 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1997 ж., № 8, 84-құжат; 1999 ж., № 13, 431-құжат; № 23, 921-құжат; 2001 ж., № 15-16, 228-құжат; 2002 ж., № 6, 71-құжат; 2003 ж., № 11, 67-құжат; 2004 ж., № 14, 82-құжат; № 17, 101-құжат; № 23, 142-құжат; 2006 ж., № 16, 103-құжат; 2007 ж., № 9, 67-құжат; № 10, 69-құжат; № 15, 106, 108-құжаттар; № 18, 143-құжат; 2009 ж., № 11-12, 54-құжат; № 18, 84-құжат; № 24, 122-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 10, 52-құжат; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат):

1) 2-бапта:
мынадай мазмұндағы 10-1) тармақшамен толықтырылсын:
«10-1) коммуналдық тұрғын үй қоры – тұрғын үйлерді пайдалануға беру жөніндегі арнайы мемлекеттік мекемеге бекітілген, жергілікті атқарушы органдардың қарауындағы тұрғын үйлер;»;
20) және 21) тармақшалар мынадай редакцияда жазылсын:
«20) қызметтік тұрғын үй – мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан берілетін және өздерінің еңбек қатынастарының сипатына байланысты міндеттерін орындауы кезеңінде Қазақстан Республикасы азаматтарын, сондай-ақ Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарын қоныстандыруға арналған айрықша құқықтық режимдегі тұрғын үй;
21) қызметтік тұрғын үйге теңестірілген тұрғын үй – коммуналдық тұрғын үй қорынан мемлекеттік қызметшілерге, бюджеттік ұйымдардың қызметкерлеріне, әскери қызметшілерге және мемлекеттік сайланбалы қызмет атқаратын адамдарға немесе мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан осы мемлекеттік кәсіпорынның қызметкерлеріне берілетін тұрғын үй;»;
мынадай мазмұндағы 21-1) және 21-2) тармақшалармен толықтырылсын:
«21-1) мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қоры – мемлекеттік кәсіпорынның қарауындағы тұрғын үйлер;
21-2) мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қоры – тұрғын үйлерді пайдалануға беру жөніндегі арнайы мемлекеттік мекемені қоспағанда, мемлекеттік мекемелердің қарауындағы тұрғын үйлер;»;
22) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
«22) мемлекеттік тұрғын үй қоры – мемлекетке меншік құқығымен тиесілі және коммуналдық тұрғын үй қорына, мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорына, сондай-ақ мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорына кіретін тұрғын үйлер;»;
мынадай мазмұндағы 40-1) және 40-2) тармақшалармен толықтырылсын:
«40-1) тұрғын үйдің қалдық құны (бұдан әрі – қалдық құны) – тұрғын үйдің табиғи тозуын шегергендегі тұрғын үйдің бастапқы құны;
40-2) тұрғын үйдің табиғи тозуы – табиғи, климаттық және өзге де факторлар әсерінің нәтижесінде бастапқы техникалық-пайдаланушылық қасиеттерін (төзімділігін, орнықтылығын, беріктігін және басқаларды) жоғалту;»;

2) 3-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«3. Осы Заңда және Қазақстан Республикасының басқа да заңнамалық актiлерінде көзделген жағдайларды қоспағанда, жеке тұрғын үй қоры және мемлекеттiк кәсiпорындардың, сондай-ақ мемлекеттік мекемелердің тұрғын үй қоры үйлерiндегi тұрғын үй-жайларды жергiлiктi өкiлдi және атқарушы органдардың немесе өзге де ұйымдардың мәжбүрлеп иелiктен шығаруына тыйым салынады.»;

3) 10-1-бап мынадай мазмұндағы 6-1) және 6-2) тармақшалармен толықтырылсын:
«6-1) мемлекеттік тұрғын үй қорынан берілетін тұрғын үйлерді жекешелендіру тәртібін айқындайды;
6-2) мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үйге немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйге мұқтаж Қазақстан Республикасының азаматтарын есепке қою тәртібін айқындайды.»;

4) 10-2-бап мынадай мазмұндағы 10-1), 10-2) және 10-3) тармақшалармен толықтырылсын:
«10-1) мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үйлерді немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйлерді барабар бөлу әдістемесін әзірлейді және бекітеді;
10-2) мемлекеттік тұрғын үй қорындағы тұрғын үйді пайдаланғаны үшін төлемақы мөлшерін есептеу әдістемесін әзірлейді және бекітеді;
10-3) тұрғын үй көмегін алуға, сондай-ақ мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үйді немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйді алуға үміткер отбасының (Қазақстан Республикасы азаматының) жиынтық табысын есептеу тәртібін айқындайды;»;

5) 10-3-баптың 2-тармағында:
4) тармақшадағы «жергiлiктi бюджет қаражаты» деген сөздер «бюджет қаражаты» деген сөздермен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 4-1) тармақшамен толықтырылсын:
«4-1) коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үйлерді осы Заңда көзделген шарттармен және Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын тәртіппен Қазақстан Республикасы азаматтарының меншігіне беруді жүзеге асырады;»;

6) 10-4, 13, 67, 69 және 71-баптар мынадай редакцияда жазылсын:

«10-4-бап. Аудандардың, облыстық маңызы бар қалалардың
жергілікті мемлекеттік басқару органдарының құзыреті

1. Аудандардың, облыстық маңызы бар қалалардың жергілікті өкілді органдары:
1) тұрғын үй-коммуналдық саланы дамыту бағдарламаларын бекітеді;
2) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес Қазақстан Республикасы азаматтарының құқықтары мен заңды мүдделерін қамтамасыз ету жөніндегі өзге де өкілеттіктерді жүзеге асырады.
2. Аудандардың, облыстық маңызы бар қалалардың жергілікті атқарушы органдары:
1) тұрғын үй-коммуналдық саланы дамыту бағдарламаларын әзірлейді және тиісті жергілікті өкілді органдарға бекітуге ұсынады, олардың іске асырылуын қамтамасыз етеді;
2) тұрғын үй қорын сақтау және тиісінше пайдалану жөнінде іс-шаралар ұйымдастыруды қамтамасыз етеді;
3) тұрғын үй қоры саласындағы мемлекеттік бақылауды жүзеге асырады;
4) тұрғын үй инспекциясының кондоминиум объектісін басқару органдарының тұрғын үй қорын сақтау және тиісінше пайдалану жөніндегі қызметін бақылау жөніндегі жұмысын ұйымдастырады;
5) бюджет қаражаты есебінен тұрғын үй көмегін көрсетеді;
6) осы Заңның 32-бабының 2-2-тармағында көзделген жағдайда, кондоминиум объектісіне техникалық паспорттар дайындау жөніндегі шығыстарды өтеуді бюджет қаражаты есебінен қамтамасыз етеді;
7) коммуналдық тұрғын үй қорынан берілетін тұрғын үйлерді осы Заңда көзделген шарттармен және Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын тәртіппен Қазақстан Республикасы азаматтарының меншігіне беруді жүзеге асырады;
8) жергілікті мемлекеттік басқару мүддесінде Қазақстан Республикасының заңнамасымен жергілікті атқарушы органдарға жүктелетін өзге де өкілеттіктерді жүзеге асырады.»;

«13-бап. Жалдаушының мемлекеттiк тұрғын үй қорындағы тұратын
тұрғын үйiне жекешелендiру тәртiбiмен меншiк құқығын
алуы

1. Осы Заңда көзделген жағдайларда мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйдi жалдаушы кәмелетке толған отбасы мүшелерiнiң келiсiмiмен және кәмелетке толмағандардың құқықтарын ескере отырып, тұрғын үйдi осы Заңда көзделген шарттармен және Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын тәртiппен қалдық құны бойынша жекешелендiруге құқылы.
Жалдаушының отбасы мүшелерiнің ауқымы осы Заңның 21-бабына сәйкес айқындалады.
2. Жекешелендiрiлген тұрғын үй жалдаушының және онымен тұрақты бiрге тұратын барлық отбасы мүшелерiнiң, оның iшiнде уақытша тұрмайтындарының, егер олардың арасындағы шартта өзгеше көзделмесе, ортақ бiрлескен меншiгiне өтедi.
3. Ортақ бiрлескен меншiктегi тұрғын үйдiң иеліктен шығарылуына барлық меншiк иелерiнiң келiсiмiмен ғана жол берiледi. Егер мәмiле тұрғын үйдiң меншiк иелерi болып табылатын кәмелетке толмағандардың мүдделерiн қозғайтын болса, қорғаншы және қамқоршы органның келiсiмi талап етiледi.
4. Мемлекеттік тұрғын үй қорынан берілген қызметтік тұрғын үйлер осы Заңның 109-бабының 2-тармағында көзделген негіздер бойынша жекешелендірілуі мүмкін.
5. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан берілген, қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлер осы Заңның 101-бабының 3 және 4-тармақтарында көзделген негiздер бойынша жекешелендiрiлуi мүмкiн.
6. Бiрнеше жалдаушы тұратын тұрғын үйдi барлық жалдаушылардың және олардың кәмелетке толған отбасы мүшелерiнiң келiсiмiмен ғана жекешелендiруге болады. Бұл жағдайда тұрғын үй барлық жалдаушылардың ортақ үлестiк меншiгiне өтедi.
7. Мыналар:
1) олардың бірі сатып алуды жүзеге асыруға келіспеген жағдайда, жекелеген жалдау шарттарына сәйкес бірнеше жалдаушыға жалға берілетін;
2) уақытша құрылыстардағы;
3) белгіленген санитариялық және техникалық талаптарға сай келмейтін;
4) одан әрі тұруға жарамсыз болуына байланысты тұрғын емес үй-жайлар етіп қайта жабдықталуға тиіс;
5) әскери қалашықтардың, шекара заставаларының және өзге де жабық объектiлердің аумағында орналасқан;
6) ерекше қорғалатын табиғи аумақтарда орналасқан;
7) бұзылуға тиіс;
8) жалғыз тұрғын үйі Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен авариялық жағдайда деп танылған Қазақстан Республикасы азаматтарының пайдалануына коммуналдық тұрғын үй қорынан берілген тұрғын үйлерді жекешелендіруге болмайды.
Еңбек шарты бойынша жұмыс істейтін адамдарға, оқу кезеңінде студенттерге (курсанттарға, аспиранттарға) және оқушыларға берілген төсектік үлгідегі, сондай-ақ бөлмелік үлгідегі тұрғын үй-жайлар да жекешелендіруге жатпайды.
8. Мемлекеттік тұрғын үй қорынан өздері тұратын тұрғын үйлерді меншігіне тегін алуға:
1) Ұлы Отан соғысының мүгедектері мен қатысушылары құқылы. Тұрғын үй берілген Ұлы Отан соғысының мүгедегі немесе қатысушысы қайтыс болған жағдайда, оны тегін алу құқығы оның отбасы мүшелеріне өтеді;
2) 1 және 2-топтағы мүгедектер;
3) Чернобыль атом электр станциясындағы апаттың, басқа да радиациялық апаттар мен азаматтық немесе әскери мақсаттағы объектiлердегі авариялардың салдарларын жоюға қатысқан, сондай-ақ ядролық сынақтар мен оқу-жаттығуларға тікелей қатысқан адамдар;
4) Семей ядролық сынақ полигонындағы ядролық сынақтардың салдарынан зардап шеккен Қазақстан Республикасының азаматтары;
5) бұрынғы Кеңестік Социалистік Республикалар Одағын қорғау кезінде, әскери қызметтің өзге де міндеттерін басқа кезеңдерде орындау кезінде немесе майданда болуға байланысты ауруға шалдығу салдарынан, сондай-ақ Ауғанстанда немесе ұрыс қимылдары жүргiзiлген басқа да мемлекеттерде әскери қызметін өткеру кезiнде жаралану, контузия алу, мертiгу салдарынан мүгедек болған әскери қызметшілер;
6) Арал маңындағы экологиялық қасірет салдарынан зардап шеккен Қазақстан Республикасының азаматтары;
7) күнтiзбемен есептегенде жиырма және одан да көп жыл еңбек сiңiрген әскери қызметшiлер құқылы.
9. Қазақстан Республикасының азаматтары Қазақстан Республикасының аумағында мемлекеттік тұрғын үй қорынан бір тұрғын үйді ғана жекешелендіруге құқылы.»;

«67-бап. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйлер беру
шарттары

1. Коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үйлер немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйлер тұрғын үйге мұқтаж, осы елді мекенде (тұру мерзіміне қарамастан) тұрақты тұратын және:
1) Ұлы Отан соғысының мүгедектері мен қатысушыларына;
2) осы Заңның 68-бабының 1-1) – 11) тармақшаларында аталған, тұрғын үй беру туралы өтініш жасаудың алдында соңғы он екі ай ішінде жиынтық орташа айлық табысы отбасының әрбір мүшесіне республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленген ең төменгі күнкөріс деңгейінің 3,1 еселенген мөлшерінен төмен болатын, халықтың әлеуметтiк жағынан әлсіз топтарына жататын Қазақстан Республикасы азаматтарының пайдалануына беріледі.
Ең төменгі күнкөріс деңгейінің 3,1 еселенген мөлшеріндегі коэффициент жетім балаларға, ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балаларға және мүгедек балаларға қолданылмайды;
3) мемлекеттiк қызметшiлерге, бюджеттiк ұйымдардың қызметкерлерiне, әскери қызметшiлерге және мемлекеттiк сайланбалы қызмет атқаратын адамдарға;
4) жалғыз тұрғын үйі Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен авариялық жағдайда деп танылған Қазақстан Республикасының азаматтарына жататын Қазақстан Республикасы азаматтарының пайдалануына беріледі.
Жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үйлердi қоспағанда, мемлекеттiк қызметшiлерге, бюджеттiк ұйымдардың қызметкерлерiне, әскери қызметшiлерге және мемлекеттiк сайланбалы қызмет атқаратын адамдарға берiлетiн тұрғын үйлер қызметтiк тұрғын үйге теңестiрiледi.
2. Мемлекеттік кәсіпорындардың тұрғын үй қорынан тұрғын үйлер осы кәсіпорынның тұрғын үйге мұқтаж қызметкерлерінің пайдалануына беріледі. Оларға берілетін тұрғын үйлер қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiледi.
3. Мемлекеттік мекемелердің тұрғын үй қорынан тұрғын үйлер осы елді мекенде осы мекеменің тұрғын үйге мұқтаж қызметкерлерінің пайдалануына беріледі.
Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында құрылған мемлекеттік мекемелердің тұрғын үй қорынан тұрғын үйлер осы елді мекенде тұру-тұрмауына қарамастан, Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарына да беріледі.
Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында құрылған мемлекеттік мекемелердің тұрғын үй қорынан Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарына тұрғын үй берудің міндетті шарты жаңа тұрғылықты жері бойынша, оның отбасы мүшелерін қоса алғанда, меншік құқығында тұрғын үйінің болмауы болып табылады.
Мемлекеттік мекемелер беретін тұрғын үйлер қызметтік болып табылады.
4. Жалғыз тұрғын үйi ипотекалық тұрғын үй қарызы бойынша ипотека нысанасы болған және оны Қазақстан Республикасының тұрғын үй заңнамасына сәйкес жергiлiктi атқарушы орган сатып алған Қазақстан Республикасының азаматтарына мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үй берiледi.»;

«69-бап. Қазақстан Республикасының азаматтарын мемлекеттік
тұрғын үй қорынан тұрғын үйге мұқтаж деп тану

Қазақстан Республикасының азаматтары, егер:
1) есепке қойған кезде және коммуналдық тұрғын үй қорынан немесе мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан тұрғын үй берген кезде Қазақстан Республикасының аумағында меншiк құқығында олардың тұрғын үйi болмаса;
2) есепке қойған кезде және мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан тұрғын үй берген кезде осы елдi мекенде меншiк құқығында тұрғын үйі болмаса;
3) осы елді мекенде олардың тұрақты пайдалануында коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үйі болмаса;
4) отбасы тұратын тұрғын үй белгіленген санитариялық және техникалық талаптарға сай келмесе;
5) жапсарлас, оқшауланбаған тұрғын үй-жайларда екi және одан да көп отбасы тұрып жатса;
6) отбасы құрамында кейбiр созылмалы аурулардың (Қазақстан Республикасының Үкіметі бекіткен аурулардың тiзiмi бойынша) ауыр түрлерiмен ауыратын науқастар болып, бiр үй-жайда (пәтерде) олармен бiрге тұру мүмкiн болмаса, мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үйге мұқтаж деп танылады.»;

«71-бап. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке
тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған
тұрғын үй беруге болатын Қазақстан Республикасының
азаматтарын есепке алу

1. Коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үй беруге болатын Қазақстан Республикасының азаматтарын есепке алуды тұрғылықты жерi бойынша ауданның, облыстық маңызы бар қаланың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергiлiктi атқарушы органы жүзеге асырады.
Есепке осы Заңның 67-бабының 1-тармағында аталған Қазақстан Республикасының азаматтары қойылады.
2. Мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан тұрғын үй беруге болатын Қазақстан Республикасының азаматтарын есепке алу мемлекеттік кәсіпорындағы жұмыс орны бойынша жүзеге асырылады.
Есепке осы Заңның 67-бабының 2-тармағында аталған Қазақстан Республикасының азаматтары қойылады.
3. Мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан тұрғын үй беруге болатын Қазақстан Республикасының азаматтарын есепке алу мемлекеттік мекемедегі жұмыс орны бойынша жүзеге асырылады.
Есепке осы Заңның 67-бабының 3-тармағында аталған Қазақстан Республикасының азаматтары қойылады.
4. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйге немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үйге мұқтаж Қазақстан Республикасының азаматтарын есепке қою тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
5. Ауданның, облыстық маңызы бар қаланың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергiлiктi атқарушы органдары коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үйге мұқтаж адамдардың есебінде тұрған Қазақстан Республикасы азаматтарының кезектілік тізіміне жыл сайын түгендеу жүргізеді.»;

7) 74-бапта:
2-тармақта:
бірінші бөлікте:
бірінші абзацта:
«Ауданның (облыстық маңызы бар қаланың,» деген сөздер «Ауданның, облыстық маңызы бар қаланың,» деген сөздермен ауыстырылсын;
«мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үй» деген сөздер «коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үйге» деген сөздермен ауыстырылсын;
«тұрғын үй берілуге» деген сөздер «тұрғын үйге» деген сөздермен ауыстырылсын;
2) және 3) тармақшалар мынадай редакцияда жазылсын:
«2) халықтың әлеуметтік жағынан әлсіз топтары;
3) мемлекеттiк қызметшiлер, бюджеттiк ұйымдардың қызметкерлерi, әскери қызметшiлер және мемлекеттiк сайланбалы қызмет атқаратын адамдар;»;
екінші бөлікте:
«мемлекеттiк» деген сөз «коммуналдық» деген сөзбен ауыстырылсын;
«тұрғын үй немесе», «тұрғын үй бөлуді» деген сөздер тиісінше «тұрғын үйлер немесе», «тұрғын үйлер бөлуді» деген сөздермен ауыстырылсын;
«басқа да заң актiлерiнде» деген сөздер «Қазақстан Республикасының басқа да заңнамалық актілерінде» деген сөздермен ауыстырылсын;
«дара (бөлек) тiзiмдердiң санына қарай ауданның (облыстық маңызы бар қаланың), республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергілікті атқарушы органдары» деген сөздер «ауданның, облыстық маңызы бар қаланың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергілікті атқарушы органдары дара (бөлек) тiзiмдердiң, сондай-ақ мемлекеттік кәсіпорында және (немесе) мемлекеттік мекемеде есепте тұрған, тұрғын үйге мұқтаждар тізімдерінің санына барабар» деген сөздермен ауыстырылсын;
үшінші бөлікте:
«Ауданның (облыстық маңызы бар қаланың),» деген сөздер «Ауданның, облыстық маңызы бар қаланың,» деген сөздермен ауыстырылсын;
«мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үй» деген сөздер «коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үйге» деген сөздермен ауыстырылсын;
«тұрғын үй берілуге» деген сөздер «тұрғын үйге» деген сөздермен ауыстырылсын;
«бұқаралық ақпарат құралдары арқылы» деген сөздер «мерзімді баспасөз басылымдарында және интернет-ресурстарда» деген сөздермен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 2-1 және 2-2-тармақтармен толықтырылсын:
«2-1. Мемлекеттік кәсіпорындар мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан тұрғын үйге мұқтаж Қазақстан Республикасы азаматтарының кезектілік тізімін жүргізеді және мемлекеттік кәсіпорында тұрғын үй алған адамдардың тізімін олардың кезегін көрсете отырып, жариялайды.
2-2. Мемлекеттік мекемелер мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан тұрғын үйге мұқтаж Қазақстан Республикасы азаматтарының кезектілік тізімін жүргізеді және мемлекеттік мекемеде тұрғын үй алған адамдардың тізімін олардың кезегін көрсете отырып, жариялайды.»;

8) 77-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«77-бап. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке
тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған
тұрғын үй беру туралы шешiм

1. Коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үй, тұрғын үй комиссиясы шешімінің негізінде, өтініш берушiнiң тұрғылықты жерi бойынша жергiлiктi атқарушы органның шешiмiмен берiледi.
2. Мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан тұрғын үй мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй комиссиясының тұрғын үй беру туралы шешімінің және үш данада жасалатын тұрғын үйді жалдау шартының негізінде берiледi. Тұрғын үйді жалдау шартының бір данасы мемлекеттік кәсіпорынның әкімшілігінде сақталады, екіншісі жергілікті атқарушы органға беріледі, ол қатаң есептілік құжаты ретінде сақталады, үшіншісі өтініш берушіге беріледі және тұрғын үйде тұру құқығын беретін жалғыз құжат болып табылады.
3. Мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан тұрғын үй мемлекеттік мекеменің тұрғын үй комиссиясының тұрғын үй беру туралы шешімінің және үш данада жасалатын тұрғын үйді жалдау шартының негізінде берiледi. Тұрғын үйді жалдау шартының бір данасы мемлекеттік мекеменің әкімшілігінде сақталады, екіншісі жергілікті атқарушы органға беріледі, ол қатаң есептілік құжаты ретінде сақталады, үшіншісі өтініш берушіге беріледі және тұрғын үйде тұру құқығын беретін жалғыз құжат болып табылады.»;

9) 79-бап алып тасталсын;

10) 80-бапта:
1-тармақтағы «органның немесе мемлекеттiк кәсiпорын» деген сөздер «орган немесе мемлекеттiк кәсiпорынның немесе мемлекеттік мекеменің» деген сөздермен ауыстырылсын;
2-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
«2. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйдi немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үйдi жалдаудың (қосымша жалдаудың) үлгi шартын, мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйдi немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үйдi беру және оларды пайдалану тәртібін Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтедi.»;
3-тармақтағы «азаматтық заңдардың» деген сөздер «Қазақстан Республикасы азаматтық заңнамасының» деген сөздермен ауыстырылсын;

11) 96-баптың бірінші бөлігіндегі «100, 101, 110» деген цифрлар «101 және 110» деген сөздермен ауыстырылсын;

12) 97-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«1. Егер Қазақстан Республикасының заңнамасында өзгеше белгiленбесе, мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйдi пайдаланғаны үшiн төлемақы мөлшерiн ауданның, облыстық маңызы бар қаланың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергiлiктi атқарушы органы (коммуналдық тұрғын үй қорынан), мемлекеттік мекеменің әкімшілігі (мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан) немесе мемлекеттiк кәсiпорынның әкiмшiлiгi (мемлекеттiк кәсiпорынның тұрғын үй қорынан) мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйдi пайдаланғаны үшiн төлемақы мөлшерiн есептеу әдістемесіне сәйкес белгiлейдi.»;

13) 100-бап алып тасталсын;

14) 101, 109 және 110-баптар мынадай редакцияда жазылсын:

«101-бап. Қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын
үйлердiң құқықтық режимi

1. Қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлердi пайдалану жөнiндегi қатынастарға осы Заңның 93 және 95-баптарының қағидалары қолданылмайды.
2. Қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлердi беру және оларды пайдалану тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі бекітеді.
3. Мемлекеттiк қызметшiлер мен бюджеттiк ұйымдардың, мемлекеттік кәсіпорындардың қызметкерлерi, мемлекеттiк сайланбалы қызмет атқаратын адамдар, егер олар мемлекеттiк қызметте, мемлекеттік кәсіпорында немесе бюджеттiк ұйымдарда (мемлекеттiк сайланбалы қызметте болу мерзiмiн қоса алғанда) кемiнде он жыл жұмыс iстесе, сондай-ақ еңбек қатынастары мынадай негіздер бойынша:
1) ұйымның таратылуы, қызметкерлер санының немесе штатының қысқартылуы бойынша;
2) одан әрi жұмыс iстеуге кедергi келтiретiн сырқатына байланысты;
3) зейнеткерлікке шығуына байланысты тоқтатылса, жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, өздерi тұратын қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлердi қалдық құны бойынша жекешелендiре алады.
Қызметтiк тұрғын үйге теңестiрiлген тұрғын үй берілген қызметкер қайтыс болған жағдайда, жекешелендіру құқығы қайтыс болған (қаза тапқан) адамның жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, қайтыс болған (қаза тапқан) адамның отбасы мүшелеріне өтеді.
4. Қызметін өткерген кезеңде сол елдi мекенде қызметтiк тұрғын үйге теңестiрiлген тұрғын үй берiлген әскери қызметшiлер он жыл әскери қызмет стажынан кейiн, ал еңбек сiңiрген жылдары, науқастануы немесе штаттың қысқаруы бойынша қызметтен босаған кезде қызмет мерзiмiне қарамастан, оны (әскери қалашықтарда, шекара заставаларында және өзге де жабық объектiлерде орналасқан тұрғын үй-жайларды қоспағанда) жекешелендiруге құқылы.
Мұндай тұрғын үйдің жабық және оқшау әскери қалашықтарда, шекара заставаларында орналасуы себептi оны жекешелендiру мүмкiн болмаған жағдайларда, жекешелендiру құқығы басқа жерден тиiсiнше тұрғын үй сатып алу (салу) үшiн оның құнын төлеу арқылы өтеледi.
Күнтiзбемен есептегенде жиырма және одан да көп жыл еңбек сiңiрген әскери қызметшiлердiң тұрғын үй-жайды өтеусіз жекешелендiруге құқығы бар.
Қызметтiк тұрғын үйге теңестiрiлген тұрғын үй берілген әскери қызметшi қайтыс болған жағдайда, жекешелендіру құқығы қайтыс болған (қаза тапқан) адамның жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, қайтыс болған (қаза тапқан) адамның отбасы мүшелеріне өтеді.
Осы тармақта көрсетiлген жеңiлдiктер бiр рет қолданылады.
Көрсетілген жеңілдіктер кемінде жиырма жыл қызмет атқарған, әскери атақтарға ие болу және нысанды киім киіп жүру құқықтары 2012 жылғы 1 қаңтардан бастап жойылатын адамдарға да қатысты қолданылады.
5. Мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорындағы тұрғын үйді меншік иесінің немесе ол уәкілеттік берген мемлекеттік органның жазбаша келісімімен мемлекеттiк кәсіпорынның тұрғын үй қорындағы басқа тұрғын үйге айырбастауға болады.
6. Осы баптың 3-тармағында белгіленген негіздер болған кезде тұрғын үй комиссиясы тұрғын үйді жекешелендіру туралы шешім шығарады.
Бұл тұрғын үй кейіннен оны жалдаушының жекешелендіруі үшін коммуналдық тұрғын үй қорына ауыстырылады.
7. Осы бапта көрсетілген адамдарды шығаруға осы Заңның 14-тарауында көзделген негiздер бойынша жол берiледi.
8. Қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлерді жекешелендіру тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.»;

«109-бап. Қызметтiк тұрғын үйлер

1. Қызметтiк тұрғын үйлер өздерiнiң еңбек қатынастарының сипатына байланысты жұмыс орны бойынша тұруға тиiстi Қазақстан Республикасы азаматтарын, сондай-ақ Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарын жалдау шарты бойынша қоныстандыруға арналады.
2. Мемлекеттiк мекемелердің қызметкерлері, егер олар мемлекеттiк қызметте, бюджеттiк ұйымдарда немесе мемлекеттік кәсіпорындарда (мемлекеттiк сайланбалы қызметте болу мерзiмiн қоса алғанда) кемiнде он жыл жұмыс iстесе, сондай-ақ егер еңбек қатынастары мынадай негіздер бойынша:
1) ұйымның таратылуы, қызметкерлер санының немесе штатының қысқартылуы бойынша;
2) одан әрi жұмыс iстеуге кедергi келтiретiн сырқатына байланысты;
3) зейнеткерлікке шығуына байланысты тоқтатылса, жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, өздерi тұратын қызметтiк тұрғын үйлерді қалдық құны бойынша жекешелендiре алады.
Қызметтiк тұрғын үй берілген қызметкер қайтыс болған жағдайда, жекешелендіру құқығы қайтыс болған (қаза тапқан) адамның жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, қайтыс болған (қаза тапқан) адамның отбасы мүшелеріне өтеді.
Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушы ретінде қызметтік тұрғын үй берілген Қазақстан Республикасының азаматтары, егер қызметтік тұрғын үйде кемінде бес жыл тұрса, өздері тұратын қызметтiк тұрғын үйлерді қалдық құны бойынша жекешелендiре алады.
3. Қызметтiк тұрғын үйлерді жекешелендіру тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
4. Осы баптың 2-тармағында белгіленген негіздер болған кезде тұрғын үй комиссиясы тұрғын үйді жекешелендіру туралы шешім шығарады. Бұл тұрғын үйді жалдаушының кейіннен жекешелендіруі үшін ол коммуналдық тұрғын үй қорына ауыстырылады.

110-бап. Қызметтiк тұрғын үйдi беру және оны пайдалану

1. Қазақстан Республикасы азаматтарының еңбек қатынастарының сипатына байланысты өз міндеттерін орындауы кезеңінде оларды қоныстандыруға арналған қызметтік тұрғын үйді беру және оны пайдалану тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
Қазақстан Республикасы азаматтарының еңбек қатынастарының сипатына байланысты өз міндеттерін орындауы кезеңінде оларды қоныстандыруға арналған қызметтік тұрғын үйді пайдалануға осы Заңның 90, 93 және 95-баптарының қағидалары қолданылмайды.
2. Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарын қоныстандыруға арналған қызметтік тұрғын үйді беру және оны пайдалану тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі бекітеді.
Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарын қоныстандыруға арналып берілетін қызметтік тұрғын үйге осы Заңның 71-74, 90, 93 және 95-баптары қолданылмайды.»;

15) 111-баптың 1-тармағындағы «101-бабындағы 5-тармақтың 1), 2), 3) тармақшаларында, сондай-ақ екiншi бөлiгiнде» деген сөздер «109-бабының 2-тармағында» деген сөздермен ауыстырылсын;

16) 113-бап алып тасталсын.

2. «Неке және отбасы туралы» 1998 жылғы 17 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1998 ж., № 23, 430-құжат; 2001 ж., № 24, 338-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2006 ж. № 1, 5-құжат; 2007 ж., № 3, 20-құжат; № 9, 67-құжат; № 20, 152-құжат; 2011 ж., № 6, 49-құжат):
111-баптың 3-тармағы мынадай мазмұндағы төртінші бөлікпен толықтырылсын:
«Қорғаншыларға немесе қамқоршыларға жетім баланы (жетім балаларды) және ата-анасының қамқорлығынсыз қалған баланы (балаларды) асырап-бағуға жәрдемақы тағайындау тәртібін және оны төлеу мөлшерін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.».

3. «Халықты жұмыспен қамту туралы» 2001 жылғы 23 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 3, 18-құжат; 2004 ж., № 2, 10-құжат; 2005 ж., № 7-8, 19-құжат; № 17-18, 76-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 10, 52-құжат; 2007 ж., № 2, 14, 18-құжаттар; № 3, 20-құжат; № 8, 52-құжат; № 9, 67-құжат; № 15, 106-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 1, 4-құжат; № 9-10, 50-құжат; №18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 8, 41-құжат; № 24, 149-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 21-құжат):

1) 1-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«1-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негізгі ұғымдар

Осы Заңда мынадай негiзгi ұғымдар пайдаланылады:
1) әлеуметтiк жұмыс орны – жұмыс беруші Қазақстан Республикасының нысаналы топтардағы азаматтарын жұмысқа орналастыру үшiн жергiлiктi атқарушы органмен шарт негізінде құратын, жұмыс берушiнiң олардың еңбегiне ақы төлеу шығындары iшiнара өтелетiн жұмыс орны;
2) әлеуметтік келісімшарт – жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің мемлекеттік шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының жұмыссыз, өз бетінше жұмыспен айналысушы және табысы аз азаматтары қатарындағы жеке тұлға мен халықты жұмыспен қамту орталығы арасындағы, тараптардың құқықтары мен міндеттерін айқындайтын келісім;
3) бос орын – жұмыс берушiдегi бос жұмыс орны (лауазым);
4) еңбек нарығы – экономикалық тұрғыдан белсендi халыққа сұраныс пен ұсынысты қалыптастыратын сала;
5) еркiн таңдап алынған жұмыспен қамтылу – Қазақстан Республикасы азаматтарының еңбекке, жұмыс орны мен кәсiптi таңдауға қабiлетiн еркiн пайдалану арқылы өздерi таңдап алған қызметi;
6) жалақыны субсидиялау – халықты жұмыспен қамту орталығының жолдамалары бойынша жұмысқа орналастырылған қызметкерлердің еңбегіне жұмыс берушінің ақы төлеу шығындарының бір бөлігін өтеу;
7) жастар практикасы – жергілікті атқарушы органдар өңірлік еңбек нарығындағы жағдайды ескере отырып ұйымдастыратын, техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі, жоғары білім берудің кәсіптік білім беру бағдарламаларын іске асыратын білім беру ұйымдарының түлектері алған кәсібі (мамандығы) бойынша бастапқы жұмыс тәжірибесін жинақтау мақсатында іске асыратын еңбек қызметінің түрі;
8) жеке жұмыспен қамту агенттiгi – Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен тiркелген, жұмысқа орналастыруда жәрдем көрсететiн жеке немесе заңды тұлға;
9) жұмысқа орналастыру – халықтың еңбекпен қамтылуын қамтамасыз етуге септігін тигізуге бағытталған ұйымдастырушылық, экономикалық және құқықтық iс-шаралар кешенi;
10) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары – мемлекет Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен жүзеге асыратын, өз бетінше жұмыспен айналысушылар, жұмыссыздар және табысы аз адамдар қатарындағы Қазақстан Республикасының азаматтарын және оралмандарды мемлекеттік қолдау шаралары;
11) жұмыспен қамтылу – жеке қажеттіліктерді қанағаттандыруға байланысты және (немесе) табыс немесе кіріс әкелетін еңбек қызметі;
12) жұмыспен нәтижелi қамтылу – орнықты экономикалық өсу мен әлеуметтiк тиімділікті қамтамасыз ететiн жұмыспен қамтылу;
13) жұмыссыздар – кіріс әкелетiн еңбек қызметiмен айналыспайтын, жұмыс iздеп жүрген және еңбек етуге әзiр, еңбекке жарамды жастағы жеке тұлғалар;
14) жұмыссыздық – экономикалық тұрғыдан белсендi халықтың бiр бөлiгiнiң еңбек нарығында қажет болмай қалуынан туындайтын әлеуметтiк-экономикалық құбылыс;
15) жұмыссыздықтан әлеуметтiк қорғау – Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен мемлекет жүзеге асыратын шаралар кешенi;
16) Қазақстан Республикасының табысы аз азаматтары (отбасылары) – Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес атаулы әлеуметтiк көмек және (немесе) он сегіз жасқа дейінгі балаларға тағайындалатын және төленетін ай сайынғы мемлекеттік жәрдемақы алуға құқығы бар, еңбекке жарамды жастағы жеке тұлғалар;
17) қоғамдық жұмыстар – жергілікті атқарушы органдар ұйымдастыратын, қызметкердiң алдын ала кәсiптік даярлаудан өтуiн талап етпейтiн, әлеуметтiк пайдалы бағыттағы және Қазақстан Республикасы азаматтарының уақытша жұмыспен қамтылуын қамтамасыз ету үшiн уәкілеттi органның жолдамасы бойынша олар орындайтын еңбек қызметiнiң түрлерi;
18) нысаналы топтар – жұмысқа орналасуда қиындық көрiп жүрген және әлеуметтiк қорғауды қажет ететiн адамдар ретiнде осы Заңмен белгiленген адамдар топтары;
19) орталық атқарушы орган – халықты жұмыспен қамту саласындағы басшылықты, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген шекте салааралық үйлестіруді жүзеге асыратын мемлекеттік орган;
20) өз бетiнше жұмыспен айналысушылар – жеке тұтынуға арналған өндірісті қоса алғанда, табыс алу үшін тауарлар, жұмыстар мен қызметтер өндірумен (өткізумен) дара айналысатын жеке тұлғалар, өндірістік кооператив мүшелері, отбасылық кәсіпорындардың (шаруашылықтардың) еңбекақы төленбейтін қызметкерлері және жалдамалы қызметкерлердің еңбегін пайдаланушы жұмыс берушілер;
21) уәкiлеттi орган – өңірлік деңгейде халықтың жұмыспен қамтылуына жәрдемдесуді және жұмыссыздықтан әлеуметтiк қорғауды қамтамасыз ететiн жергiлiктi атқарушы органдардың құрылымдық бөлiмшесi;
22) ұзаққа созылған жұмыссыздық – он екі және одан да көп айға созылған жұмыссыздық;
23) халықты жұмыспен қамту орталығы – ауданның, облыстық және республикалық маңызы бар қалалардың, астананың жергілікті атқарушы органы жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында құратын мемлекеттік мекеме;
24) шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған квота – Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін жүзеге асыру үшін тартылатын, Қазақстан Республикасының Үкіметі жыл сайын белгілейтін шетелдік жұмыс күшінің саны;
25) экономикалық тұрғыдан белсендi халық (жұмыс күшi) – тауарлар, жұмыстар мен қызметтер өндіру үшін жұмыс күшін ұсынуды қамтамасыз ететін, халықтың экономикалық белсенділігін өлшеу үшін белгіленген жастағы халықтың бөлігі (экономикада жұмыспен қамтылғандар және жұмыссыздар);
26) экономикалық тұрғыдан енжар халық – жұмыспен қамтылғандар немесе жұмыссыздар болып табылмайтын жеке тұлғалар.»;

2) 2-тарау мынадай мазмұндағы 5-1-баппен толықтырылсын:

«5-1-бап. Қазақстан Республикасы Үкіметінің құзыреті

Қазақстан Республикасының Үкіметі:
1) халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік саясаттың негізгі бағыттарын әзірлейді және олардың жүзеге асырылуын ұйымдастырады;
2) қоғамдық жұмыстарды ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
3) әлеуметтік жұмыс орындарын ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
4) жастар практикасын ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
5) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын адамдарды оқытуды, олардың жұмысқа орналасуына жәрдемдесуді және оларға мемлекеттік қолдау шараларын ұсынуды ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
6) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын адамдарға кәсіпкерлікті дамытуға мемлекеттік қолдау ұсынуды ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
7) микрокредиттік ұйымдарға және кредиттік серіктестіктерге конкурстық негізде кредит беру тәртібін бекітеді;
8) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын адамдардың ұтқырлығын арттыруға жәрдемдесу және оларға мемлекеттік қолдау шараларын ұсыну тәртібін бекітеді;
9) Конституцияда, осы Заңда, Қазақстан Республикасының өзге де заңдарында және Қазақстан Республикасы Президентінің актілерінде өзіне жүктелген өзге де функцияларды орындайды.»;

3) 6-баптың 2-тармағының 9) тармақшасындағы «бекітуге міндетті.» деген сөздер «бекітуге;» деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 9-1), 9-2), 9-3) және 9-4) тармақшалармен толықтырылсын:
«9-1) халықты жұмыспен қамту орталығының үлгі жарғысын әзірлеуге және бекітуге;
9-2) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру кезінде Қазақстан Республикасының азаматтарын өз бетінше жұмыспен айналысушылар, жұмыссыздар және табысы аз адамдар қатарына жатқызу критерийлерін айқындау тәртібін бекітуге;
9-3) ағымдағы бос орындар және болжамды жұмыс орындары дерекқорына енгізу үшін қажетті мамандықтар мен бос жұмыс орындары туралы мәліметтер ұсынуға арналған нысандарды әзірлеуге және бекітуге;
9-4) халықты жұмыспен қамту бағдарламаларын іске асыру мәселелері жөніндегі аудандық (қалалық) және өңірлік комиссиялар туралы үлгі ережелерді әзірлеуге және бекітуге міндетті.»;

4) 7-бап мынадай мазмұндағы 5-7) тармақшамен толықтырылсын:
«5-7) жастар практикасын ұйымдастыру;»;

5) 12-баптың 1-тармағында:
бірінші абзацтағы «әлеуметтiк-экономикалық дамудың индикативтiк жоспарлары» деген сөздер «Қазақстан Республикасының стратегиялық даму жоспары мен аумақтарды дамыту бағдарламалары» деген сөздермен ауыстырылсын;
5) тармақшадағы «жұмыссыздарды кәсіби» деген сөздер «Қазақстан Республикасының азаматтарын кәсіптік» деген сөздермен ауыстырылсын;
10) тармақшадағы «жұмыс орындарын ашуды көздейтiн бағдарламаларын әзiрлейдi және бекiтедi.» деген сөздер «жұмыс орындарын ашуды;» деген сөздермен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 11) тармақшамен толықтырылсын:
«11) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыруға бағытталған іс-шараларды көздейтiн бағдарламаларын әзiрлейдi және бекiтедi.»;

6) 2-тарау мынадай мазмұндағы 12-1-баппен толықтырылсын:

«12-1-бап. Халықты жұмыспен қамту орталығы

Халықты жұмыспен қамту орталығы:
1) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысу үшін Қазақстан Республикасының азаматтарын және оралмандарды санаттар бойынша іріктеу мен бөлуді, Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес олардың әлеуметтік қолдауға мұқтаждығын айқындауды;
2) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушылар болып табылатын Қазақстан Республикасының азаматтарына және оралмандарға бейімдеу қызметтерін және психологиялық қолдау көрсетуді;
3) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушылар болып табылатын Қазақстан Республикасының азаматтарымен және оралмандармен әлеуметтік келісімшарт жасасуды;
4) осы Заңның 20-1-бабында көзделген жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыруды ұйымдастыруды;
5) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушыларға мемлекеттік қолдаудың өзге де шараларын ұсынуды жүзеге асырады.»;

7) 14-бап мынадай мазмұндағы 5) тармақшамен толықтырылсын:
«5) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын ұсыну.»;

8) 15-баптың 2-тармағының бесінші абзацындағы «нөмірін (СТН) ұсынған кезде қабылдайды.» деген сөздер «нөмірін (СТН);» деген сөздермен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы алтыншы абзацпен толықтырылсын:
«оның кәсіби біліктілігін (болған кезде) куәландыратын құжатты, ал кәсібі (мамандығы) жоқ, алғаш рет жұмыс іздеп жүрген адам үшін – білімі туралы құжатты ұсынған кезде қабылдайды.»;

9) 18-1-баптың 4-тармағы алып тасталсын;

10) мынадай мазмұндағы 18-2-баппен толықтырылсын:

«18-2-бап. Жастар практикасы

1. Жастар практикасынан өту үшін жұмыс орнын ашуды жұмыс беруші жергілікті атқарушы органмен шарт негізінде жүзеге асырады.
2. Шартта тараптардың міндеттері, жұмыстардың түрлері, көлемі, еңбекақы мөлшері және оны төлеу шарттары, жастар практикасын қаржыландыру мерзімі және көздері қамтылуға тиіс.
3. Жастар практикасы уақытша жұмыс орындарын ұсыну немесе ашу арқылы ұйымдастырылады және оның мынадай ерекшеліктері бар:
1) техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі, жоғары білім берудің кәсіптік білім беру бағдарламаларын іске асыратын білім беру ұйымдарының жиырма тоғыз жастан аспаған түлектері арасынан тіркелген жұмыссыздарға нақты арналады;
2) орындалатын жұмыс түлектің меңгерген кәсібіне (мамандығына) не оның біліктілік деңгейіне сәйкес келуге тиіс;
3) жұмыс орындарының саны шектелмейді, жұмыс уақытша сипатта болады және оны ұйымдастыру үшін тұрақты жұмыс орындары мен бос жұмыс орындарын пайдалануға болмайды;
4) жастар практикасына қатысушыларға еңбекақы төлеу бюджет қаражаты есебінен жүзеге асырылады.»;

11) 3-тарау мынадай мазмұндағы 20-1-баппен толықтырылсын:

«20-1-бап. Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары

1. Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары:
1) оқытуды және жұмысқа орналасуға жәрдемдесуді;
2) ауылда кәсіпкерлікті дамытуға жәрдемдесуді;
3) еңбек ресурстарының ұтқырлығын арттыруды қамтиды.
2. Оқытуға және жұмысқа орналасуға жәрдемдесуге бағытталған шаралар:
1) оқу және жұмысқа орналасу мәселелері бойынша консультациялар;
2) стипендия төлей отырып, біліктілікті арттырудың, кәсіптік даярлаудың және қайта даярлаудың тегін курстарына жіберу;
3) білім алушыларға (оқу орнына дейін және қайтарында жол жүруіне және жатақханада тұруына немесе тұрғын үйді жалдаумен (жалға алумен) байланысты шығындарды өтеуге) субсидия беру;
4) лайықты бос жұмыс орындарын іздестіру және жұмысқа (оның ішінде әлеуметтік жұмыс орындарына) орналасуға жәрдемдесу;
5) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын жеке тұлғалардың жалақысын ішінара субсидиялау;
6) психологиялық бейімдеу арқылы іске асырылады.
3. Ауылда кәсіпкерлікті дамытуға жәрдемдесуге бағытталған шаралар:
1) микрокредиттер беру;
2) инженерлік-коммуникациялық инфрақұрылымды дамыту;
3) консультативтік қызметтер ұсыну;
4) кәсіпкерлік негіздерін оқыту арқылы іске асырылады.
4. Еңбек ресурстарының ұтқырлығын арттыруға бағытталған шаралар:
1) көшуге субсидиялар беру;
2) кәсіптік даярлау, қайта даярлау және біліктілігін арттыру курстарында оқыту, сондай-ақ жаңа тұрғылықты жерінде жұмысқа орналасуға жәрдемдесу;
3) психологиялық бейімдеу;
4) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарына қызметтік тұрғын үй беру арқылы іске асырылады.».

4. «Мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек туралы» 2001 жылғы 17 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 17-18, 247-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2007 ж., № 3, 20-құжат; № 10, 69-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 1, 4-құжат; № 23, 117-құжат):

1) 1-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«1-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негізгі ұғымдар

Осы Заңда мынадай негізгі ұғымдар пайдаланылады:
1) әлеуметтік келісімшарт – жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің мемлекеттік шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының жұмыссыз, өз бетінше жұмыспен айналысушы және табысы аз азаматтары қатарындағы жеке тұлға мен халықты жұмыспен қамту орталығы арасындағы, тараптардың құқықтары мен міндеттерін айқындайтын келісім;
2) жан басына шаққандағы орташа табыс – отбасының жиынтық табысының айына отбасының әрбір мүшесіне келетін үлесі;
3) жиынтық табыс – атаулы әлеуметтік көмек тағайындау кезінде ескерілетін табыс түрлерінің сомасы;
4) мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек (бұдан әрі – атаулы әлеуметтік көмек) – жан басына шаққандағы орташа айлық табысы облыстарда, республикалық маңызы бар қалаларда, астанада белгіленген кедейлік шегінен төмен жеке адамдарға (отбасыларға) мемлекет ақшалай нысанда беретін төлем;
5) орталық атқарушы орган – халықты жұмыспен қамту саласындағы басшылықты, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген шекте салааралық үйлестіруді жүзеге асыратын мемлекеттік орган;
6) уәкілетті орган – республикалық маңызы бар қаланың, астананың, ауданның, облыстық маңызы бар қаланың, қаладағы ауданның, аудандық маңызы бар қаланың атаулы әлеуметтiк көмек тағайындауды жүзеге асыратын жергілікті атқарушы органы;
7) учаскелік комиссия – атаулы әлеуметтік көмек алуға өтініш берген адамдардың (отбасылардың) материалдық жағдайына тексеру жүргізу үшін тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктер әкімдерінің шешімімен құрылатын арнайы комиссия;
8) халықты жұмыспен қамту орталығы – жергілікті атқарушы орган жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында ауданда, облыстық және республикалық маңызы бар қалада, астанада құратын мемлекеттік мекеме.»;

2) 2-баптың 2-тармағында:
1) тармақша «тіркелмеген жұмыссыздарға» деген сөздерден кейін «және жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысудан жазбаша түрде бас тартқан Қазақстан Республикасының еңбекке жарамды азаматтарына» деген сөздермен толықтырылсын;
2) тармақшаның екінші бөлігіндегі «күннен бастап, оған» деген сөздер «күннен бастап, ал Қазақстан Республикасының еңбекке жарамды азаматтары жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысқан күннен бастап» деген сөздермен ауыстырылсын;

3) 3-баптың 1-тармағының екінші бөлігі мынадай мазмұндағы 4) тармақшамен толықтырылсын:
«4) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысқан жағдайда, әлеуметтік келісімшарттың көшірмесі.»;

4) 4-бапта:
2-тармақтың үшінші бөлігіндегі «жиырма күннен» деген сөздер «он бес жұмыс күнінен» деген сөздермен ауыстырылсын;
3-тармақтағы «он күн» деген сөздер «жеті жұмыс күні» деген сөздермен ауыстырылсын;

5) 6-баптың 1-тармағының екінші бөлігі «көмектен» деген сөзден кейін «, сондай-ақ жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысу шеңберінде мемлекеттік қолдау шараларынан» деген сөздермен толықтырылсын;

6) 7-баптың 2-тармағындағы «он бес күн мерзімде» деген сөздер «он жұмыс күні ішінде» деген сөздермен ауыстырылсын.

2-бап. Осы Заң, 2012 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілетін 1-баптың 4-тармағын қоспағанда, алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев