О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Грузии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на капитал

Закон Республики Казахстан от 9 июля 1998 г. № 273

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Грузии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на капитал, заключенную 11 ноября 1997 года.

Президент
Республики Казахстан

Конвенция
Между Правительством Республики Казахстан
и Правительством Грузии об избежании двойного
налогообложения и предотвращении уклонения от
налогообложения в отношении налогов на доходы и на капитал

(Официальный сайт МИД РК - Вступила в силу 5 июля 2000 года)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Грузии, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими Государствами и желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал,
договорились о следующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция
Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция
1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его политико- административных подразделений или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и на капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги с доходов от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или зарплаты, выплачиваемых предприятиями, а также налоги, взимаемые с доходов от увеличения стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция, являются в частности:
а) в Республике Казахстан:
(i) налог на доходы юридических и физических лиц;
(ii) налог на имущество юридических и физических лиц;
(далее именуемые как "Казахстанские налоги");
b) в Грузии:
(i) налог на прибыль (доход) предприятий;
(ii) подоходный налог с физических лиц;
(iii) налог на имущество предприятий;
(iv) налог на имущество с физических лиц;
(далее именуемые как "налоги Грузии").
4. Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам или вместо них после даты подписания Конвенции. Компетентные органы
5. Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их соответствующие налоговые законодательства.

Статья 3
Общие определения
1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
а) термины:
(i) "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает территориальные воды, а также исключительную экономическую зону и континентальный шельф, в которых Казахстан может для определенных целей осуществлять суверенные права и юрисдикцию в соответствии с международным правом и в которых применяются законы, регулирующие налоги Казахстана;
(ii) "Грузия" в географическом смысле означает ее территорию в пределах государственных границ Грузии, включая внутренние и территориальные воды, а также исключительную экономическую зону и континентальный шельф, на которые в соответствии с международным правом и национальным законодательством Грузии распространяется юрисдикция, суверенные права и налоговое законодательство Грузии;
b) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
с) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую экономическую единицу, которые рассматриваются как корпоративное объединение для целей налогообложения;
d) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Грузию в зависимости от контекста;
е) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
f) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, автомобильным или железнодорожным транспортным средством, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда такая перевозка осуществляется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
g) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) в Грузии: Министр финансов или уполномоченный им представитель;
h) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
i) термин "капитал" для целей Статьи 23 (Капитал) означает движимое и недвижимое имущество и включает (но не ограничивается ими) наличные денежные средства, акции или другие документы, подтверждающие имущественные права, векселя, облигации или другие долговые обязательства, а также патенты, товарные знаки, авторские права или другое подобное право или имущество.
2. При применении в любое время Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция. Любое значение по применяемому налоговому законодательству Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Государства.

Статья 4
Резидент
1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места нахождения фактического руководящего органа или места создания, или любого другого критерия аналогичного характера.
Термин также включает Договаривающееся Государство, его политико- административное подразделение или местные власти.
Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве, только в отношении дохода из источников в этом Государстве или в отношении находящегося в нем капитала.
2. В случае, когда на основании положений пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жильем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жильем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
с) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, национальным лицом которого оно является;
d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с подпунктами а) - с), компетентные органы Договаривающихся Государств решат вопрос по взаимному согласию.
3. Если по причине положений пункта 1, лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом Государства, в котором находится место его фактического органа управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учреждение" в частности включает:
а) место управления;
b) филиал;
с) офис;
d) фабрику;
е) мастерскую; и
f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место разведки, разработки или добычи природных ресурсов.
3. Термин "постоянное учреждение" также включает:
а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более 6 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев; и
b) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку или судно, используемые для разведки природных ресурсов, если только такое использование длится в течение более чем б месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев; и
с) оказание услуг, включая консультационные услуги резидентами через служащих или другой персонал, нанятый резидентом для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах страны более чем 6 месяцев.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не включает:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;
с) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
е) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 - действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в первом упомянутом Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет для предприятия, если это лицо:
а) имеет, и обычно использует, в этом Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, за исключением, если деятельность этого лица ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, согласно положениям этого пункта, не делает из этого постоянного места деятельности постоянного учреждения; или
b) не имеет таких полномочий, но обычно содержит в первом упомянутом Государстве, запасы товаров и изделий от имени предприятия.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако, если деятельность такого агента сосредоточена полностью или почти полностью на действиях для этого предприятия, то в рамках данного пункта он не будет рассматриваться как агент с независимым статусом.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества
1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых; морские и воздушные суда, автомобильные или железнодорожные транспортные средства не рассматриваются как недвижимое имущество.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности
1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет или не осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к:
а) такому постоянному учреждению;
b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение; или
с) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было самостоятельным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте.
Не допускается вычет постоянному учреждению сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возврат за использование патентов или других прав или путем выплаты комиссионных, за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов на сумму, ссуженную постоянному учреждению.
4. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
5. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
6. Для целей предыдущих пунктов, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

Статья 8
Международные перевозки
1. Прибыль, полученная от эксплуатации морских или воздушных судов, автомобильных или железнодорожных транспортных средств в международной перевозке облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположен фактический руководящий орган предприятия.
2. Положения пункта 1 распространяются также на прибыль от участия в пуле, совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия
1. В случае, когда
а) предприятие Договаривающегося Государства участвует прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства; или
b) одни и те же лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства;
и в каждом случае, между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых отношениях создаются или устанавливаются условия, которые отличаются от тех, которые были бы между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и обложена соответственно налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства - и соответственно облагает налогом - прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы условия, созданные между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство может сделать соответствующие корректировки к сумме налога, взимаемого с этой прибыли. При определении такой корректировки должны быть рассмотрены другие положения настоящей Конвенции, а компетентные органы Договаривающихся Государств будут при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды
1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 15 процентов общей суммы дивидендов.
Этот пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждения или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения Статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или Статьи 14 (Независимые личные услуги), в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство не может ни взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, за исключением если такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению или постоянной базе, находящимися в этом другом Государстве, ни подвергать налогообложению нераспределенную прибыль компании налогом на нераспределенную прибыль, даже если дивиденды выплачиваются или нераспределенная прибыль состоит полностью или частично из дохода, полученного в этом другом Государстве.
6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взыскиваемых в Договаривающемся Государстве в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
Проценты
1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог, не будет превышать 10 процентов общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2:
а) проценты, возникшие в одном из Договаривающихся Государств и выплачиваемые в отношении облигаций, долговых обязательств или других схожих обязательств Правительства этого Государства, центрального банка этого Государства, его политико-административного подразделения или местного органа власти освобождаются от налога в этом Государстве;
b) проценты, возникающие в одном из Договаривающихся Государств и выплачиваемые в отношении облигаций, долговых обязательств или других схожих обязательств Правительству другого Государства, центральному банку другого Государства, его политико-административному подразделению или местному органу власти освобождаются от налога в первом упомянутом Государстве.
4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
5. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения Статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или Статьи 14 (Независимые личные услуги), в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, его политико- административное подразделение, местные органы власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи этих долговых требований.

Статья 12
Роялти
1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог взимаемый таким образом не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта и платежи за пользование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
4. Положения пункта 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве, с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения Статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или Статьи 14 (Независимые личные услуги), в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, его политико-административное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи прав.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества
1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в Статье 6 (Доходы от недвижимого имущества), и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения:
а) акций, иных чем акции, которыми торгуют на существенной и регулярной основе на официально признанной бирже, получающих стоимость или большую часть их стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве; или
b) доли в партнерстве или трасте, имущество которых состоит, в основном, из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, а) или из акций, упомянутых в подпункте (а) выше, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, автомобильных или железнодорожных транспортных средств, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с их эксплуатацией, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то что упомянуто в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Независимые личные услуги
1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства, в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера облагается налогом только в этом Государстве, если только такие услуги не оказываются или не оказывались в другом Договаривающемся Государстве; и
а) доход относится к постоянной базе, которую физическое лицо имеет или имело на регулярной основе в другом Государстве; или
b) такое физическое лицо присутствует или присутствовало в этом другом Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году.
В таком случае, доход, связанный с услугами может облагаться налогом в этом другом Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в Статье 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности), для определения суммы прибыли и отнесения предпринимательской прибыли к постоянному учреждению.
2. Термин "профессиональные услуги" в частности включает, независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, стоматологов, юристов, инженеров, архитекторов, бухгалтеров и аудиторов.

Статья 15
Зависимые личные услуги
1. С учетом положений Статей 16 (Гонорары директоров), 18 (Пенсии), 19 (Государственная служба), жалованье, зарплата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное оттуда, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
а) получатель находится в этом другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности, 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем, или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства; и
с) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, или на автомобильных или железнодорожных транспортных средствах, эксплуатируемых в международной перевозке может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее такие виды транспорта.

Статья 16
Гонорары Директоров
Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 17
Артисты и спортсмены
1. Несмотря на положения Статьи 14 (Независимые личные услуги) и Статьи 15 (Зависимые личные услуги), доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход относительно личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход может, несмотря на положения Статей 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности), 14 (Независимые личные услуги) и 15 (Зависимые личные услуги) облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Положения пунктов 1 и 2 не относятся к доходу, получаемому от деятельности, осуществляемой в Договаривающемся Государстве работниками искусств или спортсменами, если посещение этого Государства осуществляется в рамках соглашений о культурном или спортивном обмене и(или) полностью финансируется из общественных фондов одного или обоих Договаривающихся Государств, их административно-территориальных подразделений или местных органов власти. В таком случае доход облагается налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является данный работник искусств или спортсмен.

Статья 18
Пенсии и другие выплаты
1. В соответствии с положениями пункта 2 Статьи 19 (Государственная служба), пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые за осуществлявшуюся работу в прошлом резиденту Договаривающегося Государства и любой аннуитет, выплачиваемый такому резиденту облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, периодически выплачиваемую физическому лицу в установленное время на протяжении всей жизни или определенного, или устанавливаемого периода времени согласно принятого обязательства производить такие выплаты взамен на адекватную и полную компенсацию в деньгах или денежном выражении.
3. Алименты и другие сходные суммы (включающие выплаты на содержание детей), возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом другом Государстве.

Статья 19
Государственная служба
1. а) Жалованье, зарплата и другое схожее вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его политико- административным подразделением или местным органом власти любому физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому Государству или политико-административному подразделению или местному органу власти облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такое жалованье, зарплата и другое схожее вознаграждение облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Государства, которое:
(i) является национальным лицом этого Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или политико-административным подразделением или местными органами власти, или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его подразделения, или органа власти облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом этого Государства.
3. Положения Статей 15 (Зависимые личные услуги), 16 (Гонорары директоров) и 18 (Пенсии и другие выплаты) применяются жалованьям, зарплате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности Договаривающимся Государством или его политико-административным подразделением или местным органом власти.

Статья 20
Студенты
Платежи, получаемые студентом или лицом, проходящим профессиональное обучение, которые являются или являлись непосредственно до приезда в Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства, и которые находятся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью обучения или получения образования, и предназначенные для проживания, обучения и получения образования, не облагаются налогом в этом Государстве, при условии, что такие платежи возникают из источников за пределами этого Государства.

Статья 21
Профессора, учителя и научные сотрудники
1. Платежи, получаемые профессором, учителем или научным работником, которые являются или являлись непосредственно до приезда в одно Договаривающееся Государство резидентами другого Договаривающегося Государства и находятся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью преподавания или проведения научных исследований на период, не превышающий два года в университете, колледже или другом учебном, или научно-исследовательском заведении, не облагаются налогом в первом упомянутом Государстве, если источники этих платежей находятся за пределами этого Государства.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходу от исследовательских работ, если такие работы проводятся не в общественных интересах, а для личной выгоды определенных лиц или лица.

Статья 22
Другие доходы
1. Виды дохода резидента Договаривающегося Государства, независимо от того, где они возникли, которые не рассмотрены в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 Статьи 6 (Доходы от недвижимого имущества), если получатель таких доходов, являясь резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение и предоставляет в этом другом Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которыми производилась выплата дохода, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения Статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или Статьи 14 (Независимые личные услуги), в зависимости от обстоятельств.

Статья 23
Капитал
1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6 (Доход от недвижимого имущества), принадлежащим резиденту Договаривающегося Государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Капитал, представленный морскими и воздушными судами, автомобильными или железнодорожными транспортными средствами, которые эксплуатируются резидентом Договаривающегося Государства в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с их эксплуатацией, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 24
Устранение двойного налогообложения
Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход или владеет капиталом, которые согласно положениям настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Государство позволит:
(i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную налогу на доход, уплаченному в этом другом Государстве;
(ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, выплаченную в этом другом Государстве.
Эти вычеты в любом случае не должны превышать часть налога на доход или налога на капитал, которая была исчислена до предоставления вычета, относящуюся к доходу или капиталу, который может облагаться налогом в этом другом Государстве в зависимости от обстоятельств.

Статья 25
Недискриминация
1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве иному или более обременительному налогообложению, или связанному с ним обязательству, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Это положение также применяется, несмотря на положения Статьи 1 (Лица, к которым применяется Конвенция), к лицам, не являющимся резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, не должны подвергаться ни в каком из Договаривающихся Государств иному или более обременительному налогообложению или связанному с ним обязательству, чем налогообложение или связанное с ним обязательство, которым подвергаются или могут быть подвергнуты национальные лица этих Государств при тех же обстоятельствах.
3. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства какие-либо личные льготы, вычеты и скидки по налогообложению на основе их гражданского статуса или семейных обязательств, которые оно предоставляет своим собственным резидентам.
4. За исключением, когда применяются положения пункта 1 Статьи 9 (Ассоциированные предприятия), пункта 7 Статьи 11 (Проценты), пункта 6 Статьи 12 (Роялти), проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, в целях определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же самых условиях, как если бы они были выплачены резиденту первого упомянутого Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна, в целях определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
5. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

Статья 26
Процедура взаимного согласования
1. Если лицо считает, что действия одного, или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело для рассмотрения в компетентные органы Договаривающегося Государства, резидентом которого он является, или, если его случай подпадает под пункт 1 Статьи 24, того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений, имеющихся во внутренних законодательствах Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусматриваемых Конвенцией.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания предыдущих пунктов. Если для достижения согласия целесообразно будет организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания комиссии, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 27
Обмен информацией
1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для исполнения положений настоящей Конвенции или внутренних законодательств Договаривающихся Государств, касающейся налогов, на которые распространяется Конвенция в той мере пока налогообложение не противоречит Конвенции. Обмен информации не ограничивается Статьей 1. Любая информация, получаемая Договаривающимся Государством считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 не должны трактоваться как налагающие на Договаривающиеся Государства обязательство:
а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике, этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или обычной административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
с) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую, или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).

Статья 28
Члены дипломатических миссий и консульских учреждений
Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий членов дипломатических миссий и консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.
Статья 29
Вступление в силу
1. Настоящая Конвенция вступает в силу с даты последнего письменного уведомления о выполнении Договаривающимися Государствами внутригосударственных процедур, необходимых для ее вступления в силу и положения Конвенции будут применяться:
а) к налогам, удерживаемым у источника в отношении сумм, уплачиваемых или зачитываемых с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления Конвенции в силу; и
b) к другим налогам, в отношении налогооблагаемого периода, начинающегося с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу.

Статья 30
Прекращение действия
Настоящая Конвенция остается в силе до тех пор, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Каждое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции после окончания 5 лет со дня вступления Конвенции в силу, письменно уведомив по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции, по крайней мере, за шесть месяцев до окончания любого календарного года. В таком случае Конвенция прекращает свое действие:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или зачитываемым с или после первого января года, следующего за тем, в котором было дано извещение о прекращении действия; и
b) в отношении других налогов, за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января года, следующего за тем, в котором было дано извещение о прекращении действия.
В удостоверение чего, нижеподписавшиеся представители должным образом на то уполномоченные подписали настоящую Конвенцию.
Совершено в двух экземплярах 11 числа, ноября месяца 1997 года на казахском, грузинском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, русский текст будет определяющим.

Протокол

При подписании Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Грузии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на капитал нижеподписавшиеся согласились о нижеследующем положении, составляющем неотъемлемую часть Конвенции.

В отношении Статьи 8:
При использовании термина "фактический руководящий орган" понимается орган, осуществляющий каждодневное управление, независимо от того, где осуществляется высший контроль за деятельностью подразделения, не являющегося постоянным учреждением в смысле настоящей Конвенции.

Совершено в двух экземплярах 11 числа, ноября месяца 1997 года на казахском, грузинском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу.

В случае возникновения расхождения в текстах, русский текст будет определяющим.

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Грузия Үкiметi арасындағы Табыс пен капиталға қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекiту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1998 жылғы 9 шiлдедегi N 273

     1997 жылғы 11 қарашада жасалған Қазақстан Республикасының
Үкiметi мен Грузия Үкiметi арасындағы Табыс пен капиталға қосарланған
салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы
конвенция бекiтiлсiн.

     Қазақстан Республикасының
         Президентi 
     
          
           Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Грузия Үкіметі
          арасындағы табыс пен капиталға қосарланған салық салуды
         болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы
                                Конвенция
       
     Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Грузия Үкіметі екі 
Мемлекеттің арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени 
байланыстарды нығайтып, дамыту ниетін басшылыққа алып және табыс пен 
капиталға қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден 
жалтаруға жол бермеу туралы Конвенция жасасуға ниет білдіре отырып,
     мынаған келісті:
     
                              1-бап
                Конвенция қолданылатын тұлғалар
     
     Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе 
екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.
     
                           2-бап
               Конвенция қолданылатын салықтар
     

1. Осы Конвенция салықтарды алу әдістеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті үкімет органдары алатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға қолданылады.
2. Жылжымалы және жылжымайтын капиталды шеттетуден алынған

табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін ырзықақының 
немесе еңбекақының жалпы мөлшерінен алынатын салықтарды қоса табыстың 
жалпы сомасынан, сондай-ақ капитал құнының өсімінен алынған табыстарға 
салынатын салықтар табыс пен капиталға салынатын салықтар болып есептеледі.
     3. Осы Конвенция қолданылатын, қазір алынып жүрген салықтар, атап 
айтқанда, мыналар болып табылады:
     а) Қазақстан Республикасында:
     (і) заңды және жеке тұлғалардың табысына салынатын салық;
     (іі) заңды және жеке тұлғалардың мүлкіне салынатын салық;
     (Бұдан әрі "Қазақстан салықтары" делінеді);
     б) Грузияда:
     (і) кәсіпорынның кірісіне (табыс) салынатын салық;
     (іі) жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы;
     (ііі) кәсіпорынның мүлкіне салынатын салық;
     (IV) жеке тұлғалардың мүлкіне салынатын салықтар;
     (Бұдан әрі "Грузия салықтары" делінеді).
     4. Конвенция, сондай-ақ Конвенцияға қол қойылған күннен кейін 
қолданылып жүрген салықтарға қосымша ретінде алынатын кез-келген 
бірдей немесе іс жүзінде ұқсас салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы 
Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің қолданылып жүрген салық 
заңдарына енгізілетін кез-келген елеулі өзгертулер жайында бір-бірін 
хабардар етіп отырады.
     
                              3-бап
                      Ортақ айқындамалар
     
     1. егер контекстен басқадай мағына тумайтын болса, осы Конвенцияның 
мақсаттары үшін:
     а) терминдер:

(і) "Қазақстан" Қазақстан Республикасын және географиялық мағынасында қолданған кезде "Қазақстан" термині аумақтық суларды, сондай-ақ Қазақстан халықаралық құқықтарға сәйкес және Қазақстанның салықтарын реттейтін заңдар қолданылатын айқын мақсаттар үшін егеменді құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыруға болатын айрықша экономикалық аймақ пен континентальды қойнауды білдіреді;
(іі) "Грузия" термині географиялық мағынасында Грузияның мемлекеттік шекарасының шегінде, ішкі және сыртқы суларды қоса, аумағын сондай-ақ Грузияның халықаралық құқықтары мен ұлттық заңдарына сәйкес Грузияның юрисдикциясы, егемендік құқықтары мен салықтық заңдары таратылатын айрықша экономикалық аймақ пен континентальдық қойнауды білдіреді;
б) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және адамдардың кез- келген басқа да бірлестігін, қамтиды;
с) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік бірлестік ретінде қарастырылатын кез-келген кооперативтік бірлестікті немесе экономикалық бірлікті білдіреді;
д) "Уағдаласушы Мемлекет" және "басқа Уағдаласушы Мемлекет" терминдері контекске байланысты Қазақстанды немесе Грузияны білдіреді;
е) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны" және "басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
f) "халықаралық тасымал" мұндай тасымал басқа Уағдаласушы Мемлекеттің бекеттері арасында ғана жүзеге асатын жағдайдан басқа жағдайларды қоспағанда Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен, автомобиль және теміржол көлігімен жасалатын кез-келген тасымалды білдіреді;
g) "Құзырлы орган" термині:
(і) қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның өкілетті өкілін;
(іі) Грузияда: Қаржы министрін немесе оның өкілетті өкілін білдіреді.
h) "ұлттық тұлға" термині:
(i) Уағдаласушы Мемлекеттердің азаматтығына ие кез-келген жеке тұлғаны;
(іі) Уағдаласушы Мемлекеттердің қолданылып жүрген заңдары негізінде өз мәртебесін алған кез-келген заңды тұлғаны, серіктестік немесе ассоциацияны білдіреді.
і) "капитал" термині 23-баптың (Капитал) мақсаттары үшін жылжымалы және жылжымайтын мүлікті білдіреді және оған қолма-қол ақшалай қаражаттар акциялар немесе мүліктік құқықтарды растайтын басқа құжаттар, вексельдер, облигациялар немесе басқа борыш міндеттемелері, сондай-ақ патенттер, тауар белгілері немесе басқа ұқсас құқық немесе мүлік кіреді (бірақ олармен шектелмейді).
2. Уағдаласушы Мемлекет Конвенцияны кез-келген уақытта қолдану кезінде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер контекстен өзге туындамаса, сол уақытта сол Мемлекеттің заңдары бойынша, Конвенция ықпал ететін, салықтарына қатысты мағынаға ие болады. Уағдаласушы Мемлекеттің қолданылатын салық заңдары бойынша кез келген терминнің мағынасы, оған осы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша берілетін мағынаға қарағанда басым болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині өзінің тұрғылықты мекені, резиденттігі, нақты басқару орнының, орналасқан жерін немесе құрылған жерін, ұқсас сипаттағы кез келген басқа да критерий негізінде онда салық салынуға тиіс кез келген тұлғаны білдіреді.
Термин сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті, оның саяси әкімшілік бөлімшесін немесе жергілікті өкілеттерді қамтиды.
Алайда бұл термин осы Мемлекеттегі көздерден немесе осы капиталдан табыс келтіріп отырған тұлға ғана осы Мемлекетте салық салынуға тиіс кез-келген тұлғаны білдіреді.
2. 1 тармағының ережелері негізінде жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болған жағдайда, оның мәртебесі былайша айқындалады:
а) ол өзінің тұрақты баспанасы бар Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол барынша тығыз жеке және экономикалық байланыстары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
б) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе егер Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінде де тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
с) егер ол әдетте Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың беруінде де тұрмаса, ол өзі азаматы болып отырған Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
д) егер резиденттің мәртебесі а)-е) тармақшаларына сәйкес

айқындалмаған болса Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары 
мәселені өзара келісе отырып шешеді.
     3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға болып 
табылмайтын тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті 
болса, ол өзінің іс жүзіндегі басқару органы тұрған Мемлекеттің 
резиденті болып есептеледі.
     
                           5-бап
                     Тұрақты мекеме
     
     Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині 
кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асатын 
тұрақты қызмет орнын бідіреді.
     2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда, мыналарды қамтиды:
     а) басқару орны;
     б) бөлімі;
     с) кеңсе;
     д) фабрика;
     е) шеберхана; және

f) шахта, кеніш, мұнай немесе газ скважинасы, карьер немесе табиғи ресурстар барлайтын, өңдейтін және өндірілетін басқа да кез-келген орын.
3. "тұрақты мекеме" термині сондай-ақ мыналарды қамтиды:
а) құрылыс алаңы немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру объектісі немесе осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтер, егер мұндай алаң немесе объект 6 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған болса ғана мұндай қызметтер 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілген болса;
б) қондырғыны немесе табиғи ресурстарды пайдаланатын құрылысты немесе осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтерді немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын бұрғылау қондырғыларын немесе кемелерді, егер бұларды пайдалану 6 айдан астам уақытқа созылса, немесе мұндай қызметтер 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе;
с) резиденттермен кеңес қызметін қоса қызметкерлер арқылы немесе осы мақсаттар үшін резидент жалдаған, басқа да бірақ тек егер осындай сипаттағы қызметтер (осындай немесе оған қатысты жоба үшін) ел шегінде 6 айдан астам уақыт созылса басқа да қызметтер.
4. Осы баптың осының алдындағы ережелеріне қарамастан "тұрақты мекеме" термині мыналарды қамтымайды:
а) ғимараттарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жіберіп тұру мақсаттары үшін ғана пайдалану;
б) осы кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жіберіп тұру мақсаттары үшін ғана ұстау;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын өзге кәсіпорынның ұқсату мақсаттары үшін ғана ұстау;
д) тұрақты қызмет орнын тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін ғана немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана ұстау;
е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез-келген басқа қызметпен айналысу мақсаттары үшін ғана ұстау;
ф) тұрақты қызмет орнынан а) тармақшасынан е) тармақшасына дейін санамалап көрсетілген амал нәтижесінде туындаған жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын қызмет түрлерінің кез-келген осындай амалын жүзеге асыру үшін ғана ұстау.
5. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер осы баптың 6-тармағында айтылған тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің бірінде басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан әрекет етсе, онда бұл кәсіпорын кез-келген қызмет қатысында бұл кәсіпорын үшін аталған Мемлекет тұрақты мекемесі бар ретінде қарастырылады, егер бұл тұлға:
а) осы тармақтың ережесіне сәйкес егер тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылса да тұрақты қызмет орнынан тұрақты мекеме жасамайтын егер осы тұлғаның қызметі ескертілген 4-тармақта шектелгеннен басқа осы Мемлекетте өкілеттік кәсіпорын атынан келісімді бекітеді, жасайды және әдетте пайдаланады; немесе
б) мұндай өкілеттіктері болмайды, бірақ әдетте бірінші ескертілген Мемлекетте кәсіпорын атынан тауарлар мен бұйымдар қорлары бар.
6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез-келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет еткен жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды. Алайда, егер осы мұндай агенттіктің қызметі осы кәсіпорын үшін әрекеттерде толықтай және толыққа жақын сәйкестендірілсе, онда осы тармақтың шеңберінде ол тәуелсіздік мәртебесі бар агент ретінде қарастырылмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылаушы немесе оның бақылауында болуы немесе осы басқа Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысуы (не тұрақты мекеме арқылы немесе басқадай жолмен) фактісінің өзі-ақ осы компаниялардың брін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алған табыстарына (соның ішінде ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табыстарға) осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. "Жылжымайтын мүлік" термині қарастырылып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Бұл термин кез-келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланатын мал мен жабдықтарды, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктың және минералдық қорларды, кен көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшін немесе игеру құқығы үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе кесімді төлемдерге арналған құқықтарды қамтиды; теңіз және әуе кемелері, автомобиль немесе темір жол көліктері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез-келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табыстарға қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелері сондай-ақ кәсіпорындардың жылжымайтын мүлкінен алынатын табыстарға және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табыстарға да қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты өкілділік арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналыспаса немесе айналыспаған болса, осындай кәсіпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын жоғарыда көрсетілгендей кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе айналысқан болса, кәсіпорынның пайдасына басқа Мемлекетте бірақ мыналарға:
а) осындай тұрақты мекемеге;
б) тұрақты арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға сәйкес келетін немесе ұқсас тауарларды не бұйымдарды осы басқа Мемлекетте сатуына; немесе
с) өзінің сипаты бойынша осындай кәсіпкерлік қызметке сәйкес келетін немесе ұқсас осы басқа мемлекетте жүзеге асатын кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігіне ғана салық салынады.
2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса, немесе айналысқан болса, онда осы тұрақты мекеме нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе осыған ұқсас қызметпен айналысатын дербес және бөлек кәсіпорын болып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан мүлдем дербес әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте осындай тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жүмсалған шығындарды, соның ішінде тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе жерлерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығындарын қоса шегеріп тастауға болады.
Тұрақты мекемеден оның басты офисіне немесе резиденттің кез-келген басқа офистеріне роялтилер, сыйақылар жолымен немесе патенттерді немесе басқа да құқықтарды пайдаланғаны үшін қайтарылатын басқа да осындай төлемдер немесе коммиссиялық төлемдер жолымен нақты қызметтер көрсеткені үшін немесе менеджмент үшін тұрақты мекемеге берілген сомалар шегерілмейді.
4. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарларды немесе бұйымдарды жай ғана сатып алуы негізінде осы тұрақты мекемеге ешқандай пайда есептелмейді.
5. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жекелеп айтылған кірістердің түрлерін қамтитын болса, онда бұл баптың ережесі осы баптардың ережелерінде қарастырылмайды.
6. Өткен мақсаттары үшін тұрақты мекемеге қатысты пайда егер бұл

тәртіпті өзгертуге жеткілікті және маңызды себеп болмаса, бір жылдан 
бір жылға бірдей тәсілмен анықталады.
     
                                8-бап
                         Халықаралық тасымал
     
     1. Теңіз немесе әуе кемелерін, автомобиль немесе темір жол көлігі 
құралдарын халықаралық тасымалда пайдаланудан алған пайдаға тек 
кәсіпорынның нақты басқарушы органы орналасқан осы Уағдаласушы 
Мемлекетте ғана салық салынады.
     2. 1-тармақтың ережелері сондай-ақ пульге, бірлескен кәсіпорынға 
немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға 
қатысудан алынған пайдаға да таратылады.

                                9-бап

Ассоцияланған кәсіпорындар

1. Мына жағдайда:
а) Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса; немесе
b) белгілі бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
және әрбір жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржы тұрғысындағы өзара қарым-қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда солардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез-келген пайда осы кәсіпорынның табысына қосылып, оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер осы Уағдаласушы Мемлекет басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Мемлекетте салық салынған пайдасын осы Мемлекет кәсіпорынының пайдасына қосып, тиісінше салық салса және осылай қосылған пайда бірінші аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелуі мүмкін пайда болса, егер екі кәсіпорынның арасындағы қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы қатынастардай болса, онда осы басқа Мемлекет осы Пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзетулер жасауы мүмкін. Осындай түзетулерді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа ережелері қаралуға тиіс, ал Уағдаласушы Мемлекеттердің құзіретті органдары қажет болған жағдайда бір-бірімен ақылдасып отырады.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендттеріне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес дивидендттер төленетін компания болып табылатын резидент те Уағдаласушы Мемлекетте салық салуға жатқызылмауы мүмкін, бірақ дивидендтердің нақты иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, мұндай тәртіппен алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 15 процентінен артпауға тиіс.
Бұл тармақ дивидендтер төленетін кірістерге қатысты салықтарға жатқызылмайды.
3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе пайдаға қатысу құқығын беретін борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлетін компания резиденті болып табылатын Мемлекеттің заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді нақ сондай салық салуды реттейтін басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер дивидендтердің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті бола отырып, дивидендтер төлейтін компания резиденті болып отырған басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленіп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың (Кәсіпкерліктен түсетін пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.
5. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті болып табылатын компания басқа Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған жағдайда, осы басқа Мемлекет, мұндай дивидендтер осы басқа Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болатын жағдайды қоспағанда, осы компания төлейтін дивидендтерді салықтан толық босата алады және, егер тіпті дивидендтер төленген немесе бөлінбеген пайда толық не ішінара осы басқа Мемлекетте пайда болатын пайдадан немесе табыстан тұрған күннің өзінде, компанияның пайдасына салық сала алмайды.
5. Осы Конвенцияда ешнәрсе Уағдаласушы Мемлекетке компанияның осы Мемлекетті тұрақты мекемеге қатысты таза пайдасына осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелінетін салыққа қосымша, осылай есептелген кез-келген қосымша салық бұның алдындағы салық салынған жылдары осындай салық салуға ұшырамаған осындай пайда сомасының 5 процентінен аспайтын жағдайда, салық салуға кедергі келтіретіндей болып пайымдала алмайды. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда осы тармақта ескертілген, тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын қосымша салыққа қарағанда өзгеше барлық салықтарды одан шегеріп тастағаннан кейін айқындалады.

11-бап
Проценттер

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай проценттерге сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер проценттер алушы және оның нақты иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болса, онда мұндай жолмен алынатын салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауы тиіс.
3. 2-тармақтың ережелеріне қарамастан:
а) Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінде пайда болған проценттер және оның облигациялары, нысаналы міндеттері немесе басқа да сәйкес мінеттері қатысында төленуі осы Мемлекеттің Үкіметін, осы Мемлекеттің орталық банкісін, оның саяси әкімшілік бөлімдері немесе жергілікті өкімет органдарынан Мемлекетте салудан босатады;
б) Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінде пайда болатын проценттер және облигациялары, нысаналы міндеттері немесе басқа да сәйкес міндеттері қатысында төленуі басқа Мемлекеттің Үкіметі, басқа Мемлекеттің орталық банкісі, оның саяси-әкімшілік бөлімдері немесе жергілікті өкімет органдары бірінші аталған Мемлекеттің салығынан босатылады.
4. "Проценттер" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышқорлардың пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін кез-келген түрдегі борыш талаптарынан алынатын табысты және атап айтқанда, осы бағалы қағаздар, облигациялар және борыштық міндеттемелер сыйақылар мен ұтыстарды қоса, үкіметтің бағалы қағаздарынан алынатын табыс пен облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Мезгілінде төленбеген төлемдер үшін алынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.
5. Егер проценттердің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, проценттер пайда болатын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және проценттер төлеуге негіз болып отырған борыш талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты бола, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай осы Конвенцияның 7-бабының (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын табыс) немесе 14-бабының (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.
6. Егер проценттер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің өзі, оның саяси-әкімшілік бөлімшесі, жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің резиденті болса, проценттер осы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер проценттер төлеуші тұлға проценттер төленетін қарыздың туындауына байланысты Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және мұндай проценттерді тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай проценттер тұрақты мекеме немесе тұрқты база орналасқан Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.
7. Егер проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын үшінші тұлғаның арасныдағы айрықша қатынастарға байланысты борыштық талапқа қатысты және соның негізінде төленетін проценттердің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға тиіс.
8. Егер проценттер төленетін борыш талабының туындауына немесе тапсырылуына байланысы бар кез-келген тұлғаның басты мақсаты немесе басты мақсаттарының бірі осы борыш талаптарын жасау немесе тапсыру арқылы осы баптан пайда алу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінде пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай роялтиге сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекет де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер роялтиді алушы және оның нақты иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауы тиіс.
3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылғанда әдеби, өнер немесе ғылым шығарамаларына, бағдарламалық қамтамасыз етуді қоса, кинематографиялық фильмдерге, кез-келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе үлгіге, жоспарға, құпия формулаға яки процеске берілген кез-келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық яки ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез-келген түрін білдіреді.
4. Егер роялтидің нақты иесі бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, роялти пайда болатын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызмет көрсетсе және өздеріне қатысты роялти төленетін құқы немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, ретіне қарай, 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызмет көрсету) ережелері қолданылады.
5. Егер роялти төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің өзі, оның саяси әкімшілік бөлімі, жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің резиденті болса, роялти осы Мемлекетте туындаған болып есептеледі. Алайда, егер роялти төлейтін тұлға ол Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табыла ма, жоқ па оған тәуелсіз Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса, соларға байланысты роялти төлеу міндеттемесі туындаса және мұндай роялтиді тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болған деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын үшінші тұлғаның арасындағы айрықша қатынастарға байланысты өзі негізге алынып төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің бас артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін тиісінше ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салуға жатады.
7. Егер төленетін роялтиге қатысы бар құқықтарды жасауға немесе беруге байланысы бар кез-келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда алу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

13-бап
Мүлік құнының өсуінен алынатын табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті, осы Келісімнің 6-бабында (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыстар) айқындалғанындай, басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті шеттетуден алатын табыстарға осы басқа мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің шеттетуден алған табыстары:
а) мүлкі негізінен басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымалы мүліктен тікелей немесе жанама құны яки оның құнының үлкен бөлігінен алынатын, ресми мойындалған биржада маңызды және қалыпты негізде сатылатын акциялардан, немесе
b) мүлкі негізінен басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан мүліктен тұратын, серіктестіктегі немесе трастағы үлестерге яки жоғарыда а) тармақшасында ескертілген акцияларға, осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорынының басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесінің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті немесе тәуелсіз жеке қызмет көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекет резидентінің басқа Уағдаласушы Мемлекетте ұдайы қолы жетерлік тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлікті шеттетуден алынған табыстарға, соның ішінде осындай тұрақты мекемені (жеке немесе барлық кәсіпорындардың жиынтығын қоса алғанда) немесе осындай тұрақты базаны шеттетуден алынған осындай табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңіз немесе әуе кемелерін, автомобиль немесе темір жол көлік құралдарын пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті шеттетуден алынған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
5. Өткен тармақтарда сөз етілгеннен өзге кез-келген мүлікті шеттетуден алынған табыстарға мүлікті шеттетуші тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Тәуелсіз жеке қызмет көрсету

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің тәуелсіз сипаттағы кәсіпкерлік қызмет көрсету немесе басқа қызметтерге қатысты алған табысына, егер мұндай қызмет көрсету басқа Уағдаласушы Мемлекетте көрсетіліп жатпаса немесе көрсетілмесе салық салынады; және
а) басқа Мемлекетте жеке тұлға жүйелі негізде бар немесе бар болған тұрақты базасына қатысты табыс; немесе
б) мұндай жеке тұлға жалпы алғанда он екі айлық кезеңдегі 183 жұмыс күнінен артық кезеңде немесе кезеңдерде тікелей қатысқаны немесе қатысатыны туралы - шешімдеріне байланысты табыстар.
Табыс мұндай жағдайда, тұрақты мекемеге табыс сомасын және кәсіпкерлік табысты енгізуді анықтау үшін 7-бапта (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын табыс) мазмұндалған принциптерге, ұқсас принциптерге сәйкес қызмет көрсетуге байланысты осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. "Кәсіпкерлік қызмет көрсету" термині атап айтқанда тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртістік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, тіс дәрігерлерінің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің, бухгалтерлердің және аудиторлардың тәуелсіз қызметтерін қамтиды.

15-бап
Тәуелді жеке қызмет көрсету

1. Жалдау жөніндегі жұмысқа байланысты Уағдаласушы Мемлекетті резиденті алған, 16 (Директорлардың сыйақылары), 18 (Зейнетақылар), 19 (Мемлекеттік қызмет) баптардың ережелерін есептей отырып, ырзықақылар, жалақылар және басқа да ұқсас сыйақылар, егер басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырымайтын болса, жалға алу жөніндегі жұмыстарға байланысты қолданылады. Егер жалдау бойынша жұмыс осындай жолмен орындалатын болса, басқа жақтан алынған табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынады.
2. Ереженің 1-тармағының ережесіне қарамастан, жалға алу жөніндегі жұмысқа, басқа Уағдаласушы Мемлекетте орындалған жұмысқа байланысты резидент алатын сыйақыға бірінші аталған Мемлекетте салық салынады, егер:
а) тиісті салық жылының басталуы мен аяқталуы, жалпы алғанда кез-келген күнтізбелік жылдың 183 күнінен аспайтын кезеңде немесе кезеңдер ішінде алушы осы басқа Мемлекетте тұрса; және
b) сыйақы басқа Мемлекеттің резиденті болып саналмайтын жалға алушы немесе жалға алушы атынан төленеді; және
с) басқа Мемлекетте тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы бар жалға алушыға сыйақы төленбейді.
3. Осы баптың алдындағы ережеге қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерімен, яки автомобиль немесе теміржол көлік құралдарымен орындалған жалдау бойынша жұмыстарға қатысты алынған сыйақылар теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланушы кәсіпорындар болып табылатын резиденттерге Уағдаласушы

Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
     
                           16-бап
                   Директорлардың сыйақылары
     
     Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті директорлар кеңесінің 
немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын 
компанияның осындай органының мүшесі ретінде алатын директорлар 
сыйақылары мен басқа да осындай төлемдерге осы басқа Мемлекетте салық 
салынуы мүмкін.
     
                             17-бап
                     Артистер мен спортшылар
     

1. 14 баптың (Тәуелсіз жеке қызмет көрсету) және 15 баптың (Тәуелді жеке қызмет көрсету) ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті өнер қызметтері ретінде театр, кино, эстрада, радио немесе телевидение артисі немесе сазгер немесе спортшы ретінде басқа Уағдаласушы Мемлекетте айналысатын өзінің жеке қызметінен алатын табысына осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының өзінің осы сипатында айналысатын өзінің жеке қызметінен алатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа ереженің 7 (Кәсіпкерлік қызметтен түсетін табыс), 14 (Тәуелсіз жеке қызмет көрсету) және 15 (Тәуелді жеке қызмет көрсету) баптарына қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің өнер қызметкерлері немесе спортшылары жүзеге асыратын қызметтерден алынатын табыс, егер бұл Мемлекетке бару мәдени немесе спорттық алмасу туралы келісім шеңберінде жүзеге асырылса және (немесе) бір яки екі Уағдаласушы Мемлекеттің қоғамдық қорларынан, олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті өкімет органдары толық қаржыландырылса, 1 және 2-тармақтың ережелері табысқа жатпайды. Мұндай жағдайда осы өнер қызметкері немесе спортшы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте табысқа салық салынады.

18-бап
Зейнетақылар және төленетін басқа төлемдер

1. 19-баптың 2-тармағының (Мемлекеттік қызмет) ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрынғы жұмысына қатысты төленетін зейнетақылар мен басқа да осындай сыйақыларға және осы резидентке төленетін қандай да болсын аннуитетке осы төлемдер аударылатын Мемлекетте ғана салық салынады.
2. "Аннуитет" термині баламалы және толық өтемақы үшін ақшалай қайтарым төлемдерін төлеу міндеттемесі бойынша бүкіл өмір бойы немесе белгілі яки белгіленген уақыт кезеңінде жеке тұлғаға белгіленген уақытта жүйелі түрде төленіп тұратын белгіленген соманы білдіреді.
3. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын басқа Мемлекеттің резидентіне төленетін алиименттерге және ұқсас сомаларға (балаларды ұстауға арналған төлемдерді қосатын) осы басқа Мемлекетте салық салынады.

19-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшелерінің яки жергілікті өкімет органының осы Мемлекетке немесе саяси-әкімшілік бөлімшелерінің яки жергілікті әкімшілік органына көрсеткен қызметіне қатысты кез-келген заңды тұлғаға төленетін ырыздықақыға, еңбекақыға және басқа да ұқсас сыйақыларға, зейнетақылардан басқа, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады;
б) Алайда, мұндай ырыздықақы, еңбек ақы және басқа да ұқсас сыйақыға тек Уағдаласқан басқа Мемлекетте осы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлғаға, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса, мынадай жағдайларда салық салынады:
(і) осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болса; немесе
(іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденті болмаса.
2. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік аумақтық бөлімшесі яки жергілікті өкімет органы жеке тұлғаға төлейтін төлемдерге немесе олар құрған қорлардан осы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшесі яки өкімет органы осы мемлекет немесе оның бөлімшелері үшін төлейтін төлемдерге басқа да төлемдерге осы мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда, мұндай зейнетақыға, егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
3. 15 (Тәуелді жеке қызмет көрсету), 16 (Директорлардың сыйқақылары) және 18 (Зейнетақылар және төленетін басқа төлемдер) баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшесінің немесе жергілікті өкімет органының кәсіпкерлік қызметті ырыздықақыларға, еңбекақыға және басқа да ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

20-бап
Студенттер

Уағдаласушы Мемлекеттің біріне келердің нақ алдында басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болған немесе болып табылатын және бірінші аталған Мемлекетте тек оқу немесе білім алу мақсатында тұрып жатқан студент немесе кәсіби оқудан өтіп жатқан жеке тұлға алатын, тұруға, оқуға және білім алуға арналған төлемдерге, мұндай төлемдердің көздері осы Мемлекеттен тыс жерлерде болған жағдайда, бірінші аталған Мемлекетте салық салынбайды.

21-бап
Профессорлар, мұғалімдер және ғылыми қызметкерлер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке келгенге дейін басқа Уағдаласушы Мемлекеттің тікелей резиденті болған немесе болып табылатын және алғшқы аталған Мемлекетте тек қана оқыту мақсатында тұрып жатқан яки екі жылдан аспайтын кезеңде университетте, колледжде, және басқа оқу немесе ғылыми-зерттеу орындарында ғылыми-зерттеулерді жүргізетін процфессорлар, мұғалімдер және ғылыми қызметкерлер алатын төлемдерге, төлем көздері осы Мемлекеттен тыс жерде болса, алғашқы аталған Мемлекетте салық салынбайды.
2. Осы Баптың 1-тармағының Ережесі егер мұндай жұмыстар қоғамдық қажеттіліктен емес, тұлғалардың немесе адамның жеке тиімділігі үшін жүргізілсе, зерттеу жұмыстарының табыстарына қолданылмайды.

22-бап
Басқа табыстар

1. Осы Конвенцияның алдыңғы баптарында қаралмағанына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің табыстарының түрлеріне тек осы мемлекетте ғана салық салынады.
2. 1-тармақтың ережелері, егер алушы Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің резиденті болып, 6-баптың (Жылжымайтын мүліктен түсетін табыс) 2-тармағында көрсетілген жылжымайтын мүліктен түсетін қайтарымдарға қатысты болса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте оның тұрақты мекемелері арқылы осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте оның тұрақты мекемелері арқылы осы басқа мемлекетте тұрақты базалар және мүліктерді иелену құқықтары арқылы әрекет жасайды, осыған байланысты тұрақты мекеменің (өкілдіктің) немесе тұрақты базалар және мүліктерді иелену құқықтары арқылы әрекет жасайды, осыған байланысты тұрақты мекеменің (өкілдіктің) немесе тұрақты базаның орнына байланысты қайтарым төлемдерін жүргізеді. Мұндай жағдайда ахуалға байланысты 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен түсетін табыс) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызмет көрсету) ережелері қолданылады.

23-бап
Капитал

1. 6-бапта (Жылжымайтын мүліктен түсетін табыс) аталған, Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резидентіне тиесілі және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлік ретінде көрсетілген капиталға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігі болып табылатын жылжымалы мүлікке немесе тәуелсіз жеке қызмет көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резидентінің басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты базасына жататын жылжымалы капиталға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңіз және әуе кемелерін, автомобиль немесе теміржол көліктері құралдарын пайдалануға байланысы бар жылжымалы капиталға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекет резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне түрлеріне тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

24-бап
Қосарланған салық салуды жою

Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс тапса, бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет:
(і) осы резиденттің табысына салынатын салықтан басқа Уағдаласушы Мемлекетте төленген табыс салығына тең салық салынады;
(іі) осы басқа Мемлекетте төленетін салықтың капиталға тең сомасы, осы резиденттің капиталы салығынан шегеріледі;
Бұл шегерімдер жағдайларға байланысты осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс немесе капиталға қатысты шегерімдерді ұсынғанға дейін есептелген табысқа салынған салықтың немесе капиталға салынған салықтың бөлігінен қандай жағдайда да аспауы керек.

25-бап
Кемсітпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің ұлттық тұлғалары нақ осындай жағдайларда осы басқа Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға немесе соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анғұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе соған байланысты міндеттемеге басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі резиденттік қатынасқа ұшырамайтын болады. Бұл ереже 1-баптың (Конвенция қолданылатын адамдарға) ережелеріне қарамастан екі жақты Уағдаласқан Мемлекеттердің бірінің резиденті де емес тұлғаларға да қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ тұлғалар нақ осындай жағдайларда осы Мемлекеттің азаматтары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты кез-келген салық салуға немесе соған байланысты міндеттемеге Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында да ұшырамайтын болады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осы басқа Мемлекетте нақ осындай қызметпен айналысатын осы басқа Мемлекеттің кәсіпорнына салық салуға қарағанда қолайсыздау жағдайда болмауға тиіс. Бұл ереже Уағдаласушы Мемлекеттің бірін ол өзінің өз резидентіне олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасы жағдайлары негізінде беріп отырған салық салу жөніндегі қандай да болсын жеке жеңілдіктерді, шегерімдер мен шегерулерді басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне де беруге міндеттейтіндей болып пайымдалмауға тиіс.
4. 9-баптың (Ассоциацияланған кәсіпорындар) 1-тармағының, 11-баптың (Проценттер) 7-тармағының, 12-баптың (Роялтилер) 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсатында бірінші аталған Мемлекеттің резидентіне басқаша немесе артық ауыртпалықты болмай, олар қалай төленсе, нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуға тиіс. Уағдаласушы Мемлекеттің кез-келген борышы басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне осындай кәсіпорынның салық салу капиталын айқындау мақсатында бірінші аталған мемлекеттің резидентінің борышы сияқты нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуға тиіс.
5. Капиталы басқа Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резиденттеріне тікелей немесе жанама тұрғыда толық немесе ішінара бақылауда болатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны бірінші ескертілген мемлекетте бірінші ескертілген Мемлекеттің басқа осыған ұқсас кәсіпорындары тартылатын немесе тартылуы мүмкін салық салу және оған байланысты міндеттемелерден басқа оларға байланысты өзге немесе одан да жоғары ауыртпалықтар болып табылатын капитал салық салуға тартылмауы керек.

26-бап
Өзара келісім алу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар етіп отыр немесе душар ететін болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңдарында көзделген қорғану құралдарына қарамастан өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің немесе, егер оның жағдайы 25-баптың 1-тармағының қолданылу аясына жататын болса, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдарының қарауы үшін бере алады. Арыз осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар еткен іс-әрекеттер туралы алғашқы хабар жеткізілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Құзыретті орган, егер ол шағымды орынды деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмайтын болса, осы Конвенциға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында мәселені басқа Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісе отырып шешуге келе алады. Кез-келген қол жеткізілген уағдаластық Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарында бар қандайда да бір уақыт шектеулеріне қарамастан орындалуға тиіс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Конвенция пайымдау немесе қолдану кезінде туындаған кез келген қиындықтар мен күмәндарды шешу үшін өзара келісімге ұмтыла алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы жоғарыда көрсетілген тармақтарды пайымдау немесе қолдану кезінде туындайтын кез-келген қиындықтарды немесе күмәндарды келісе отырып шешу мақсатында өзара байланысқа ұмтылатын болады. Егер келісімге келу үшін ауызша пікір алысу ұйымдастырылған болса, мұндай пікір алысу Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдарының өкілдерінен құрылған комиссияның отырысы деңгейінде өте алады.

27-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің салық салуға байланысты ішкі заңдары осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей дәрежеде Конвенция қолданылатын ережелерін орындау үшін қажетті ақпарат алысып тұрады. Уағдаласушы Мемлекеттік алған кез-келген ақпарат осы Мемлекеттің ішкі заңдары шеңберінде алынған ақпарат секілді нақ сондай ретпен құпия ақпарат деп есептеледі және осы Конвенция қолданылатын салықтарды бағалаумен немесе оларды алумен, күшпен өндіріп алумен немесе сот арқылы қудалаумен яки шағымдарды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға ғана (соттар мен әкімшілік органдарды қоса) хабарланатын болады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжілісі барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде аша алады.
2. Ешқандай жағдайда осы баптың 1-тармағының ережелері Уағдаласушы Мемлекеттерге:
а) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттердің заңдары мен әкімшілік тәжірибесіне қайшы келетін әкмішілік шараларын қолдану;
б) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары немесе әдеттегі әкімшілік тәжірибесі бойынша алуға болмайтын ақпарат беру;
с) қандай да болсын сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіби құпияны, немесе сауда процесін, немесе хабарды ашуы мүмкін ақпарат мемлекеттік саясатқа қоғамдық тәжірибелерде қайшы келетіндей ақпарат беру, - міндетін жүктейтіндей болып пайымдалатын болады.

28-бап
Дипломатиялық миссиялардың және
консульдық мекемелердің мүшелері

Бұл Конвенцияда арнаулы келісімдердің ережелеріне сәйкес немесе халықаралық құқықтардың жалпы межелерінде көрсетілген дипломатиялық миссиялардың және консульдық мекемелердің мүшелеріне ешқандай салық артықшылықтары қолданылмайды.

29-бап
Күшіне енуі

1. Осы Конвенция оның күшіне енуіне қажетті мемлекетішілік рәсімдерді Уағдаласушы Мемлекеттердің орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарланған күнінен күшіне енеді және Конвенцияның ережелері:
а) Конвенция күшіне енгеннен кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан соң төленетін қайтарымдардың сомасына қосылатын, қаржы көзінен алынатын салықтарға; және
б) күнтізбелік жылы басталған соң қолданылатын кез-келген салық мерзімі осындай салықтарға - осындай салықтар мен капиталдың салықтарына қатысты алынатын төлемдерге қолданылады.

30-бап
Әрекеттердің тоқтатылуы

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның тоқтатқанға дейін күшінде қалады. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енген күннен бес жыл толғаннан кейін, Конвенцияның әрекеті тоқтатылғандығы туралы дипломатиялық арналар бойынша, ары кеткенде, кез-келген күнтізбелік жыл аяқталғанға дейін алты ай ішінде жазбаша хабарлап, тоқтата алады.
Мұндай жағдайда Конвенция өз әрекетін тоқтатады:
а) әрекеттің тоқтатылғандығы туралы хабарлама берілгеннен кейінгі жылдың қаңтарының бірінші немесе одан кейінгі күндері төленген немесе есептелген сомалар бойынша көздерден ұсталатын салықтарға қатысты; және
b) әрекеттің тоқтатылғандығы туралы хабарлама берілгеннен кейінгі

жылдың қаңтарының бірінен немесе одан кейінгі күндерінен басталатын 
салық салынатын кезеңдегі басқа салықтарға қатысты өз әрекетін тоқтатады.
     Осыларды мақұлдап, төменде қол қоюшы, міндетті түрдегі өкілетті 
өкілдер осы Конвенцияға қол қойды.
     1997 жылғы 11 күні қараша айы қазақ, грузин және орыс тілдерінде 
екі дана етіп, Жасалды мәтіндердің барлығы бірдей күшке ие. Мәтіндерде 
алшақтық болған жағдайда, орыс тіліндегі мәтін айқындаушы болады.
     
     Қазақстан Республикасының     Грузия Үкіметі үшін
        Үкіметі үшін                    
     
                           Хаттама
     

Табысқа және капиталға салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау туралы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Грузия Үкіметі арасындағы Конвенцияға қол қою кезінде төмендегі ережелер Конвенцияның ажырамас бөлігін құрайды деп келісті.
8-бапқа қатысты:

     "Нақты атқару органы" терминін пайдаланғанда осы Конвенцияның 
мағынасында тұрақты мекеме болып табылмайтын бөлімшенің қызметіне 
жоғарғы бақылау қай жерде жүзеге асырылуына тәуелсіз әр күндік 
басқарманы жүзеге асыратын орган ретінде түсіндіріледі.
     1997 жылғы 11 күні қараша айы қазақ, грузия және орыс тілдерінде 
екі дана етіп Жасалды, мәтіндердің барлығы бірдей күшке ие. Мәтіндерде 
алшақтық болған жағдайда, орыс тіліндегі мәтін айқындаушы болады.
     
     Қазақстан Республикасының    Грузия Үкіметі үшін
        Үкіметі үшін
     
     Оқығандар:
         Қасымбеков Б.
         Нарбаев Е.