"Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Трансұлттық ұйымдасқан қылмысқа қарсы конвенциясын бекiту туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысы 2002 жылғы 18 қаңтар N 60

Ескерту. Жоба қайтарып алынды - ҚР Үкіметінің 2002.05.12. N 517

қаулысымен.

P020517_

Қазақстан Республикасының Yкiметi қаулы етеді:

1. "Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Трансұлттық ұйымдасқан қылмысқа қарсы

конвенциясын бекiту туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы

Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгiзiлсiн.

2. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап күшiне енедi.

Қазақстан Республикасының

Премьер-Министрі

Жоба

Қазақстан Республикасының Заңы

Біріккен Ұлттар Ұйымының Трансұлттық ұйымдасқан

қылмысқа қарсы конвенциясын бекіту туралы

2000 жылғы 13 желтоқсанда Палермода жасалған Біріккен Ұлттар Ұйымының

Трансұлттық ұйымдасқан қылмысқа қарсы конвенциясы бекітілсін.

Қазақстан Республикасының

Президенті

БIРIККЕН ҰЛТТАР ҰЙЫМЫНЫҢ ТРАНСҰЛТТЫҚ

ҰЙЫМДАСҚАН ҚЫЛМЫСҚА ҚАРСЫ КОНВЕНЦИЯСЫ

1-бап

Мақсаты

Осы Конвенцияның мақсаты трансұлттық ұйымдасқан қылмыстың анағұрлым

тиiмдi түрде алдын алу және оған қарсы күрес iсiндегi ынтымақтастыққа

жәрдемдесу болып табылады.

2-бап

Терминдер

Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн:

а) "ұйымдасқан қылмыстық топ" белгiлi бiр уақыт кезеңi iшiнде тiршiлiк ететiн және тiкелей немесе жанама түрде қаржылық немесе өзге де материалдық пайда табу үшiн немесе бiрнеше елеулi қылмыстарды немесе осы Конвенцияға сәйкес осындай деп танылған қылмыстарды жасау мақсатында келiсiп iс-әрекет ететiн құрамында үш немесе одан да көп адамдары бар құрылымдық тұрғыда қалыптасқан топты бiлдiредi;
b) "елеулi қылмыс" төрт жылдан кем емес мейлiнше көп мерзiмге бас бостандығынан айыруға немесе жазаның анағұрлым қатаң шарасымен жазаланған қылмысты бiлдiредi;
с) "құрылымдық қалыптасқан топ" тез арада қылмыс жасауға кездейсоқ құрылмаған және оның мүшелерiнiң рөлi мiндеттi емес түрде шарттылықпен анықталған мүшелiлiктiң үздiксiз сипаты ескерiлген немесе дамыған құрылымы жасалынған топты бiлдiредi;
d) "мүлiк" мейлi ол материалды немесе материалсыз, жылжымалы немесе жылжымайтын, заттай немесе құқықтық тұрғыда көрсетілген болса да кез-келген активтердi, сондай-ақ осындай активтерге арналған құқықты немесе оларға деген мүдденi растайтын заңды құжаттарды немесе кесiмдердi бiлдiредi;
е) "қылмыстан түскен табыстар" қандай да бiр қылмысты жасаудың нәтижесiнде тiкелей немесе жанама түрде алынған я болмаса қолға түсiрiлген кез-келген мүлiкті бiлдiредi;
f) "тыйым салу" немесе "алып қою" мүлiктi беруге, жаңғыртуға, иелiктен алуға немесе орнын ауыстыруға уақытша тыйым салуды немесе осындай мүлiктi иемденудi уақытша қолға алуды, немесе соттың немесе басқа да құзыретті органның қаулысы бойынша оларға уақытша бақылау жасауды бiлдiредi.
g) "тәркiлеу" соттың немесе басқа да құзыреттi органның қаулысымен мүлкiнен мүлдем айыруды бiлдiредi;
h) "негiзгі құқық бұзушылық" қылмыс құрамын құрайтын осы Конвенцияның 6-бабында көрсетiлген әрекеттердiң жасалуы мүмкiн болуына қатысты, нәтижесiнде табыстар алынған кез-келген құқық бұзушылықты бiлдiредi;
i) "бақылау жасалатын жеткiзiлiм" қандай да бiр қылмысты тергеу және осы қылмысты жасауға қатысқан адамдарды анықтау мақсатында олардың құзыреттi органдарының рұқсат беруiмен және қадағалауымен заңсыз немесе күдiк туғызатын жүк партиясын бiр немесе бiрнеше мемлекеттердiң аумағынан, әкетуге, алып өтуге немесе әкелуге жол берiлетiн әдiстi бiлдiредi;
j) "экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымы" қандай да бiр аймақтың егемендi мемлекеттерi құрған, оның мүше мемлекеттерi осы Конвенция реттейтiн мәселелер бойынша оған өкiлеттiк берген және өзiнiң iшкi рәсiмдерiне сәйкес осы Конвенцияға қол қоюға, оны ратификациялауға, қабылдауға, бекiтуге немесе оған қосылуға тиiстi түрде уәкiлеттiк алған ұйымды бiлдiредi; осы Конвенциядағы "Қатысушы-мемлекеттерге" сiлтемелер осындай ұйымдарға олардың құзыреттігі шегiнде байланысты болады.

3-бап
Қолдану аясы

1. Осы Конвенция, егер онда өзгеше көрсетiлмесе:
а) осы Конвенцияның 5, 6, 8 және 23-баптарына сәйкес осындай деп танылған қылмыстарға, және
b) егер осы қылмыстардың трансұлттық сипаты болса және олар ұйымдасқан қылмыстың топтық қатысуымен жасалса, осы Конвенцияның 2-бабында белгiленгенiндей елеулi қылмыстарға байланысты алдын алуға, тергеуге және қылмыстық қудалауға қолданылады.
2. Осы баптың 1-тармағының мақсаты үшiн қылмыстар, егер:
а) ол бiрнеше мемлекетте жасалса;
b) ол бiр мемлекетте жасалып, бiрақ оны дайындаудың, жоспарлаудың,

басшылық жасаудың немесе бақылау жасаудың елеулi бөлiгi басқа мемлекетте

орын алса;

с) егер ол бiр мемлекетте жасалып, бiрақ бiрнеше мемлекетте қылмыстық

әрекеттерiн жүзеге асыратын ұйымдасқан қылмыстық топтың қатысуымен

жасалса, немесе

d) ол бiр мемлекетте жасалып, бiрақ оның елеулi салдары басқа

мемлекетте орын алатын болса, трансұлттық сипатқа ие болады.

4-бап

Егемендiктi қорғау

1. Қатысушы-мемлекеттер өз мiндеттемелерiн мемлекеттердiң егемендi

теңдiгi мен аумақтық тұтастығы қағидаттарына және басқа мемлекеттердiң

iшкi iстерiне араласпау қағидатына сәйкес осы Конвенцияға сай жүзеге

асырады.

2. Осы Конвенциядағы ешнәрсе де Қатысушы-мемлекетке екiншi

мемлекеттің аумағында, оның iшкi заңнамасына сәйкес осы екiншi мемлекет

органдарының құзыретiне жататын заңды құқықты және функцияларды жүзеге

асыру құқығын бермейдi.

5-бап

Ұйымдасқан қылмыстық топқа қатысудың

криминализациялануы

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет мынадай әрекеттердi олар қасақана жасалғанда қылмыстық жазаланылатындар ретiнде тану үшiн қажет болатын заңнамалық және басқа да шаралар қабылдайды:
а) мынадай әрекеттердiң екеуiн немесе бiреуiн қылмыс жасауға оқталу ретiнде және қылмысты әрекеттiң нақты жасалуына қарамастан:
i) тiкелей немесе қосымша қаржылық және өзге де материалдық пайда табумен байланысты мақсаттағы айтарлықтай қылмысты жасауға қатысты, бұл ретте, егер де ол iшкi заңнамамен ескерiлсе, сондай-ақ бiр немесе бiрнеше адамның ымыраласуы, сондай-ақ ымыраласуға қатысушылардың бiреуi оны iске асыру үшiн қандай да бiр әрекеттi нақты жасағаны немесе ұйымдасқан қылмыстық топтың қатыстылығы болжалынады;
іі) кез-келген адамның бiле тұра жасаған әрекетi немесе ұйымдасқан қылмыстық топтың жалпы қылмыстық әрекетi немесе байланысты әрекетi немесе оның тиiсті қылмыс жасауға ниет бiлдiруi:
а. ұйымдасқан қылмыстық топтың қылмыстық әрекетi;
b. оның қатысуы жоғарыда көрсетiлген қылмысты мақсатқа жетуге жәрдем етедi деген түсiнiкпен ұйымдасқан қылмыстық топ әрекетiнiң басқа да түрлерi;
b) ұйымдасқан қылмыстық топтың қатысуымен жасалған күрделi қылмыстарға қатысты, ұйымдастыру, басшылық ету, жәрдемдесу, арандатушылық, көмек көрсету немесе кеңес беру.
2. Осы баптың 1-тармағында айтылатын ұғыну, ой-ниет, мақсат ету немесе сөз байласу iстiң объективтi нақты жағдайларынан белгілi болуы мүмкiн.
3. Iшкi заңнамасы осы баптың j(а)(i) тармақтарына сәйкес осындай деп танылған қылмыстар құрамдарының элементi ретiнде, ұйымдасқан топтың қатыстылығын қарастыратын, Қатысушы-мемлекеттер олардың iшкi заңнамасы, ұйымдасқан қылмыстық топтың қатысуымен жасалған барлық қылмыстарды олардың iшкi заңнамасының елеулi қылмыс ретiнде қарастыруын қамтамасыз етедi. Осындай Қатысушы-мемлекеттер, сондай-ақ iшкi заңнамасы қылмыс құрамының элементi ретiнде осы баптың 1(а)(i) тармағына сәйкес осындай деп танылған сөз байласуды жүзеге асыру жөнiндегi әрекеттiң іс жүзiнде жасалуын қарастыратын Қатысушы-мемлекеттер бұл туралы Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына, олар осы Конвенцияға қол қойғанда немесе ратификациялық грамотаны немесе қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы құжатты сақтауға беру кезiнде хабарлайды.

6-бап
Қылмыстан түскен табыстарды тазартудың
криминализациялануы

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет өзiнiң iшкi заңнамасының негiзгi қағидаттарына сәйкес, мынадай әрекеттердi, олар қасақана жасалса, қылмысты жазалауға жататындар ретiнде тану үшiн қажет болуы мүмкiн заңнамалық және басқа да шараларды қабылдайды:
а) i) мүлiктiң айырбасталуы немесе ауыстырылуы, егер мұндай мүлiк бұл мүлiктiң қылмыстық көзiн жасыру немесе тығу мақсатында немесе ол өз әрекетiне деген жауапкершiлiктен жалтара алатын негiзгi қылмысты жасауға қатысушы кез келген адамға көмек көрсету мақсатында қылмыстан табыс табатындығы белгілi болса;
іі) егер мұндай мүлiк қылмыстан түскен табысты бiлдiретiндiгi белгiлi болса, оның түпнұсқалық сипатын, қайнар көзiн, тұрған орнын, өкiм ету тәсiлдерiн, орын ауыстыруын, мүлiкке деген құқықтарды немесе оның иелiлiгiн жасыру немесе бүгiп қалу;
b) өз құқықтық жүйесiнiң негiзгi қағидаттарын сақтау жағдайында;
g) мүлiктi алу, иелiк ету немесе пайдалану егер оны алу сәтiнде осындай мүлiк қылмыстан түскен табысты бiлдiретiндiгi белгiлi болса;
i) осы бапқа сәйкес осындай деп танылған қылмыстардың кез-келгенiн жасау мақсатындағы сөз байласуға бару немесе қатысу, қатысты болу оның жасалуына бөгет жасау, сондай-ақ оны жасауға жәрдемдесу, арандату, көмек көрсету немесе кеңестер беру.
2. Осы баптың 1-тармағын қолдану немесе жүзеге асыру мақсаттары үшін:
а) әрбiр Қатысушы-мемлекет осы баптың 1-тармағын негiзгi құқық бұзушылықтардың ең үлкен шеңберiнде қолдануға тырысады;
b) әрбiр Қатысушы-мемлекет негiзгi құқық бұзушылықтар қатарына осы Конвенцияның 2-бабында анықталған барлық елеулi қылмыстарды және осы Конвенцияның 5, 8 және 23-баптарында осындай деп танылған қылмыстарды қосады. Қатысушы-мемлекеттердiң заңнамалары нақты негiзгi құқық бұзушылықтардың тiзiмiн көрсеткен жағдайда, оған аз дегенде ұйымдасқан қылмыстық топтардың әрекетiмен байланысты қылмыстардың барлығын қамтитын шеңберi қосылады;
с) негiзгi құқық бұзушылықтар (b) тармақшасының мақсаттары үшiн тиiстi Қатысушы-мемлекеттiң шегiнде, сондай-ақ заң иелiгiнiң шеңберiнен тыс жерде жасалған қылмыстарды қосады. Бiрақта қандай да бiр Қатысушы-мемлекет заң иелiгiнiң шеңберiнен тыс жерде жасалған қылмыстар, тиiстi әрекеттер, ол осы бапта қолданылатын жүзеге асырылатын немесе егер ол онда жасалған болса Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасына сәйкес қылмыстық жазалануы мүмкiн, мемлекеттiң ішкi заңнамасына сәйкес қылмыстық жазаланылатындар болып табылғандығы шарт бойынша негізгi құқық бұзушылықты бiлдiредi.
d) әрбiр Қатысушы-мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына осы баптағы ережелердiң жүзеге асырылуын қамтамасыз ететiн өз заңдарының мәтiндерiн, сондай-ақ осындай заңдарға кез келген кезектi өзгерiстердiң мәтiндерiн немесе олардың сипаттарын бередi;
е) егер бұл Қатысушы-мемлекет iшкi заңнамасының негiзге алатын

қағидаттары талап етсе, онда осы баптың 1-тармағында көрсетiлген қылмыстар

негiзгi құқық бұзушылықты жасаған адамдарға қатысы жоқ;

f) ұғыну ой немесе мақсат осы баптың 1-тармағында көрсетiлген қылмыс

құрамының элементтерi ретiнде iстiң объективтi нақты жағдайынан белгiлi

болуы мүмкiн.

7-бап

Ақшалай қаражаттарды тазартуға

қарсы күрес бойынша шаралар

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет:

а) банктерге және банктiк емес қаржы мекемелерiне, сондай-ақ тиiстi жағдайда ақша қаражатын тазарту тұрғысынан алғанда ерекше осал болып табылатын басқа органдарға қатысты өз құзыреттiгi шеңберiнде, ақша қаражаттарын тазартудың барлық түрлерiн анықтау және оларға жол бермеу мақсатында реттеу мен бақылаудың барлығын қамтитын iшкi тәртiбiн бекiтедi, бұған қоса мұндай тәртiп клиенттiң жеке басын анықтауға қатысты талаптарға, есептiлiктiң жүргiзiлуiне және күмән туғызған мәселелер туралы ақпарат жеткiзуге негiзделедi;
b) осы Конвенцияның 18 және 27-баптарына залал келтiрмей ақшалай қаражаттарды тазартуға қарсы күрестi жүргізетiн, реттейтін, әкiмшiлiк, құқық қорғаушы және басқа органдар (бұған қоса, бұл iшкi заңнамаға сәйкес болғанда және сот органдары) оның iшкi заңнамасымен бекiтiлетiн жағдайларда ұлттық және халықаралық деңгейлерде ақпарат алмасу мен ынтымақтастықты жүзеге асыра алатындай болуын қамтамасыз етедi және осы мақсаттарда ақшалай қаражаттарды тазартудың мүмкiн жағдайларына қатысты талдау мен жинау және ақпараттың таралуы үшiн ұлттық орталық ретiнде әрекет ететiн қаржылық жедел ақпараттар бойынша бөлiмшенiң мекемелерi туралы мәселенi қарастырады.
2. Қатысушы-мемлекеттер, олардың шекаралары туралы айналым құралдарына сәйкес келетiн және қолма-қол ақшалай қаражаттың орын ауыстыруда iздеп табу бойынша және ақпараттың тиiстi қолданылуын қамтамасыз етуге бағытталған кепiлдiктi қадағалау шарттарында осындай орын ауыстыруға бақылау қою бойынша және заңды капиталдың орын ауыстыруына қандай да бiр кедергi жасамай практикалық мүмкiн шараларды қолдану туралы мәселенi қарайды. Мұндай шаралар жеке адамдар мен коммерциялық ұйымдар қолма-қол ақшалай қаражаттардың айтарлықтай көлемдерiнiң трансшекаралық аудару және айналым құралдарының сәйкес тапсыру туралы хабарлауын талап етудi қоса алады.
3. Осы баптың ережелерiне сәйкес және осы Конвенцияның кез келген басқа баптары үшiн залалсыз реттеу және бақылаудың ішкi тәртiбiн бекiтуде Қатысушы-мемлекеттерге ақшалай қаражатты тазартуға қарсы бағытталған аумақтық, аумақ аралық және көп жақты ұйымдардың бастамаларына сәйкес басшылық ету ұсынылады.
4. Қатысушы-мемлекеттер ақшалай қаражатты тазартуға қарсы күресу мақсатында сот және құқық қорғау органдарының, сондай-ақ қаржының реттеу органдары арасындағы ауқымды, аумақтық, аумақтан тыс және екi жақты ынтымақтастықты дамыту мен қолдауға тырысады.

8-бап
Жемқорлықтың криминализациялануы

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет, мынадай әрекеттердi, олар қасақана жасалғанда, қылмыстық жазаланылатындар ретiнде тану үшiн қажет болуы мүмкiн заңнамалық және басқа да шаралар қабылдайды:
а) лауазымды адамның өзi немесе басқа жеке, не болмаса заңды тұлға үшiн қандай да бiр құқыққа жат артықшылықты осы лауазымды адам өзiнiң қызметтiк мiндеттерiн орындауда қандай да бiр әрекеттi немесе әрекетсiздiк жасаған жағдайда көпшiлiктi лауазымды адамға жеке өзi немесе делдал арқылы уәде ету, ұсыну немесе беру;
b) көпшiлiктi лауазымды адамның өзi немесе басқа жеке, не болмаса заңды тұлға үшiн қандай да бiр құқыққа жат артықшылықты осы лауазымды адам өзiнiң қызметтiк мiндеттерiн орындауда қандай да бiр әрекет немесе әрекетсiздiк жасаған жағдайда тiкелей өзi немесе делдал арқылы бопсалауы немесе қабылдауы;
2. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы баптың 1-тармағында көрсетiлген әрекеттердi, егер де онда қандай да бiр көпшiлiктi шетелдiк лауазымды адам немесе халықаралық азаматтық қызметкер қатысып отырса, қылмыстық жазаланатындар ретiнде тану үшiн қажет болуы мүмкiн заңнамалық немесе басқа да шараларды қабылдау мүмкiндiгiн қарастырады. Сонымен бiрге әрбiр Қатысушы-мемлекет жемқорлықтың басқа да түрлерiн қылмыстық жазаланатындар ретiнде тану мүмкiндiгiн қарастырады.
3. Әрбiр Қатысушы-мемлекет, сондай-ақ осы бапқа сәйкес осындай деп танылған қандай да бiр қылмысты жасауға сыбайлас ретiнде қатысуды қылмыстық жазаланылатындар ретiнде тану үшiн қажет болуы мүмкiн шараларды қабылдайды.
4. Осы баптың 1-тармағының және осы Конвенциядағы 9-баптың мақсаттары үшiн "көпшiлiктi лауазымды тұлға" көпшiлiктi лауазымды адам немесе Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасында анықталғандай, аталған адам осы Қатысушы-мемлекеттің қылмыстық заңнамасында қолданылатын немесе орындалатын қандай да бiр көпшiлiкке қызмет ететiн адам болып табылады.

9-бап
Жемқорлыққа қарсы шаралар

1. Осы Конвенцияның 8-бабында айтылғандарға қосымша, әрбiр Қатысушы-мемлекет адалдыққа жәрдем ету, сондай-ақ көпшiлiктi лауазымды адамдар арасындағы жемқорлықты анықтау мен алдын алу және оларға жаза беру үшiн талап талап етiлетiн дәрежеде оның құқықтық жүйесiне сәйкес келетiн заңнамалық, әкiмшiлiк немесе басқа да тиiмдi шараларды қабылдайды.
2. Әрбiр Қатысушы-мемлекет көпшiлiктi лауазымды адамдар арасындағы жемқорлықты анықтау мен алдын алу және бұл үшiн жаза беру саласында оның органдарының тиiмдi әрекетiн қамтамасыз ету үшiн, сонымен қатар осындай органдарға олардың әрекетiне заңға қайшы әсер етуге бөгет жасау үшiн жеткiлiктi тәуелсiздiктi беру шараларын қабылдайды.

10-бап
Заңды тұлғалардың жауапкершiлiгi

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет өзiнiң құқықтық қағидаттарын ескере отырып, ұйымдасқан қылмыстық топтың қатысы бар елеулi қылмыстарға және осы Конвенцияның 5, 6, 8 және 23-баптарына сәйкес осындай деп танылған қылмыстарға қатысқаны үшiн заңды тұлғалардың жауапкершiлiгін белгiлеу үшiн қажет болуы мүмкiн шараларды қабылдайды.
2. Қатысушы-мемлекеттердiң құқықтық қағидаттардың сақтау жағдайында заңды тұлғалардың жауапкершiлiгі қылмыстық, азаматтық-құқықтық немесе әкiмшiлiктiк болуы мүмкiн.
3. Мұндай жауапкершiлiктiң жүктелуi қылмыс жасаған жеке тұлғалардың қылмысты жауапкершiлiгiне зиян келтiрмейдi.
4. Әрбiр Қатысушы-мемлекет, жауапқа тартылатын заңды тұлғаларға қатысты, осы бапқа сәйкес ақшалай жазалау шараларын қоса алғанда, жазалау шараларына тиiмдi, шамалас және қылмысты немесе қылмысты емес әсердi қолдануды қамтамасыз етедi.

11-бап
Қудалау, сот шешiмiн шығару және жазалау шаралары

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияның 5, 6, 8 және 23-баптарына сәйкес осындай деп танылған қандай да бiр қылмыс жасалған кезде бұл қылмыстың қауiптiлiк дәрежесiн ескеретiн жазалау шараларын қолдануды алдын ала ескередi.
2. Әрбiр Қатысушы-мемлекет оның iшкi заңнамасында алдын ала қарастырылған мұндай қылмыстарға қатысты барынша тиiмдi құқық қорғау шараларына қол жеткiзу және мұндай қылмыстардың жасалуына тиiстi мөлшердегі қажеттiлiкте бөгет жасау үшiн осы Конвенцияда қамтылған қылмыстары үшiн адамдарды қылмыстық қудалауға байланысты кез келген дискрециялық заңды өкiлеттiктiң пайдаланылуын қамтамасыз етуге тырысады.
3. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияның 5, 6, 8 және 23-баптарына сәйкес осындай деп танылған қылмыстарға қолданылатын, өзiнiң iшкi заңнамасына сәйкес және қорғау құқықтарын тиiстi деңгейде ескере отырып, сотқа дейiн босату шешiмiмен байланысты бекiтілетiн немесе наразылық не болмаса қарсылық шағымы бойынша шешiм қабылданғанға дейiнгi жағдайда, келесi қылмыстық өндiрiс барысында айыпталушының қатысуын қамтамасыз етудiң қажеттiлігін ескерiп, тиiстi шаралар қабылдайды.
4. Әрбiр Қатысушы-мемлекет, оның соттары немесе басқа да құзыреттi органдары осындай қылмыстар үшiн сотталған адамдарды шартты немесе мерзiмiнен бұрын босату мүмкiндiктерi туралы мәселенi қарастыруда осы Конвенциямен қамтылатын, қылмыстардың қауiптi сипатын ескерулерiн қамтамасыз етедi.
5. Тиiстi жағдайларда әрбiр Қатысушы-мемлекет өзiнiң iшкi заңнамасына сәйкес осы Конвенциямен қамтылатын кез келген қылмыс үшiн қылмыстық қудалауды қозғау мақсатында өткен уақыттың ұзақ мерзiмiн және қылмыс жасауда сезiктi адам әдiлдiктен жалтарған жағдайда өткен уақыттың бұдан да ұзақ мерзiмiн белгілейдi.
6. Осы Конвенцияда еш нәрсе де осы Конвенцияға сәйкес осындай деп танылған қылмыстарды және қолданылатын заңды қарсылықтарды немесе әрекеттердiң дұрыстығын анықтайтын басқа да құқық қағидаттарының әрбiр Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасының аясына кiретiндiгi туралы қағидатқа қайшы келмейдi. Ал осындай қылмыстар үшiн қылмыстық қудалау мен жазалаулар осы заңнамаға сәйкес жүзеге асырылады.

12-бап
Тәркiлеу және тыйым салу

1. Қатысушы-мемлекеттер өздерiнiң ішкi құқықтық жүйелерi мүмкiндiк беретiндей, барынша кең ауқымда мынадай тәркiлеу түрлерiн қамтамасыз етуге қажеттi шараларды қабылдайды:
а) осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстардан түскен табыс немесе оның құны осындай табыстардың құнына сәйкес келетiн мүлiк;
b) осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстарды жасауда пайдалануға арналған немесе пайдаланылған құрал-жабдықтар, мүлiк немесе басқа да құралдар.
2. Қатысушы-мемлекеттер кезектеп тәркiлеу мақсатымен осы баптың 1-тармағында тiзiлгендердiң кез келгенiн анықтау, iздеу, тыйым салу немесе алып қою мүмкiндiктерiн қамтамасыз ету үшiн қажет болуы мүмкiн шаралар қабылдайды.
3. Егер қылмыстан түскен табыстар жартылай немесе толық басқа мүлiкке айналдырылған немесе түрлендiрiлген болса, онда осы бапта көрсетiлген шаралар осындай мүлiкке қатысты қолданылады.
4. Егер қылмыстан түскен табыстар заңды көздерден алынған мүлiктерге қосылған болса, онда тыйым салу немесе алып қою шараларына қатысты кез келген өкiлеттіктерге залал келтiрiлмей, қылмыстардан түскен табыстардың бағасы белгiленген құнына сәйкес мүлiк бөлiгi тәркiленуге жатады.
5. Қылмыстардан түскен табыстардан алынған, қылмыстардан түскен табыстар айналдырылған немесе түрлендiрiлген мүлiктен түскен немесе қылмыстан түскен мүлiктен түскен пайдалар мен басқа олжаларға осы бапта көрсетiлген сондай түрде және сондай дәрежеде, қылмыстан түскен табыстарға қатысты шаралар қабылданады.
6. Осы Конвенцияның осы бабымен 13-бабының мақсаттары үшiн әрбiр Қатысушы-мемлекет банктiк, қаржылық немесе коммерциялық құжаттарды ұсыну және тыйым салу туралы қаулы шығаруға өзiнiң соттары мен құзыреттi органдары уәкiлеттендiредi. Қатысушы-мемлекеттер банктiк құпияны сақтау қажеттілігiне сiлтене отырып, осы тармақтың ережелерiне сәйкес шаралар қабылдаудан жалтармайды.
7. Қатысушы-мемлекеттер, қылмыс жасаған адам тәркiлеуге жататын қылмыстан немесе басқа мүлiктен түсетiн болжамды табыстарын осындай талап олардың iшкi заңнамасының қағидаттарына және сотпен басқа қарау сипатына сәйкес келген мөлшерде заңды пайда болуын дәлелдеуi үшiн талаптар бекiту мүмкiндiгiн қарастыра алады.
8. Осы баптың ережелерi адал үшiншi тараптың құқықтарына залал келтiретiндер ретiнде қарастырылмайды.
9. Осы бапта айтылатын еш нәрсе, онда айтылатын шаралар Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасының ережелерiне сәйкес және оларды бақылау шарттарында анықталуы мен жүзеге асырылуына лайықты қағидатты қозғамайды.

13-бап
Тәркiлеу мақсатындағы халықаралық ынтымақтастық

1. Басқа қатысушы-мемлекеттен осы Конвенциямен қамтылатын қандай да бiр қылмыс заң иелiгiне түсетiн осы Конвенциядағы 12-баптың 1-тармағында ескерiлген оның аймағындағы қылмыстардан түскен мүлiк, құрал-жабдық және қылмыстар жасаудың басқа құралдары түрiндегi табыстарды барынша өзiнiң ішкi құқықтық жүйесiнiң мүмкiн шеңберiндегi дәрежеде тәркiлеу туралы өтiнiшiн алған қатысушы-мемлекет:
а) бұл өтiнiштi тәркілеу туралы қаулыны алу мақсатында өзiнiң құзыреттi органдарына жiбередi және мұндай қаулы енгiзiлген жағдайда, оның орындалуын жүзеге асырады; немесе
b) өз құзыретті органдарына сұрау салушы Қатысушы-мемлекеттердiң аумағында орын алған қылмыстардан түскен табыстарға, мүлiкке, құрал-жабдыққа немесе 12-баптың 1-тармағында ескерілген қылмыстарды жасаудағы басқа да құралдарға қаншалықты қатысты болса, соншалықты мөлшерде өтiнiште көрсетiлген көлемде орындау үшiн осы Конвенциядағы 12-баптың 1-тармағына сәйкес сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң аумағында сотпен енгізiлген тәркiлеу туралы қаулыны жiбередi.
2. Осы Конвенциямен қамтылатын қандай да бiр қылмыс заң иелігіне түсетiн басқа Қатысушы-мемлекет жiберген өтiнiш алу бойынша, сұрау салынған Қатысушы-мемлекет сұрау салушы Қатысушы-мемлекетпен не болмаса осы баптың 1-тармағына сәйкес кезектi тәркiлеу мақсатында сұрау салынып отырған Қатысушы-мемлекеттiң өтiнiшiне орай енгiзiлетiн қаулыны осы Конвенциядағы 12-баптың 1-тармағында ескерiлген қылмыстардан түскен табыстарды, мүлiктi, құрал-жабдықты немесе қылмыс жасаудағы басқа құралдарды анықтау, iзiн аңду, тыйым салу немесе алып қою үшiн шаралар қабылдайды.
3. Осы Конвенциядағы 18-баптың ережелерi арқылы осы бапқа mutatis mutandis қолданылады. 18-баптың 15-тармағында көрсетiлген ақпаратқа қосымша жiберiлген осы баптың негiзiндегі өтiнiштерде:
а) осы баптың 1 (а) тармағында қарастырылған өтiнiшке сәйкес мүлiктiң сипаты, тиiстi тәркiлеулер және сұрау салушы Қатысушы-мемлекет сілтенетiн және сұрау салынған Қатысушы-мемлекет өзiнiң iшкi заңнамасына сәйкес қаулы шығару үшiн шаралар қабылдай алатын деректердiң мазмұны бар өтінiштер;
b) осы баптың 1 (b тармағында) қарастырылған өтiнiшке қолданылатын-сұралынып отырған қаулыны орындалуының көлемiне қатысты, сұралынып отырған ақпарат пен деректердiң мазмұнына қатысты, ақпарат пен деректердiң мазмұны жазылған өтiнiшке негiзделетiн тәркiлеулер туралы сұрау салушы Қатысушы-мемлекетке берiлген қаулының жол берiлген заңды көшiрмесi;
с) осы баптың 2-тармағында қарастырылған өтiнiшке сәйкес қолданылатын - сұрау салған Қатысушы-мемлекет сiлтенетiн деректердiң мазмұны бар өтiнiш және сұрау салынған шаралардың сипаты жазылады.
4. Осы баптың 1 және 2-тармақтарында алдын ала ескерiлген шешiмдер немесе шараларды сұрау салынған Қатысушы-мемлекет өзiнiң ішкi заңнамасының ережелерiне және iс жүргiзу кесiмдерiне немесе сұрау салған Қатысушы-мемлекеттермен байланыстыратын кез келген екi жақты немесе көп жақты шарттарға, келiсiмдерге немесе уағдаласушылықтарға сәйкес, олар сақталған жағдайда, қабылдайды.
5. Әрбiр Қатысушы-мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына осы баптың ережелерiнiң жүзеге асырылуын қамтамасыз ететiн өздерiнiң заңдары мен ережелерiнiң мәтiндерiн, сондай-ақ осындай заңдарға және ережелерге енгiзiлетiн кез келген кезектi өзгерiстерiнiң мәтіндерiн немесе олардың сипаттамаларын жеткiзiп бередi.
6. Егер қандай да бiр Қатысушы-мемлекет осы баптың 1 және 2-тармақтарында ескерiлген шаралардың қабылдануын тиiстi келiсiмнiң барлығымен негiздеудi қаласа, онда бұл Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияны шартты-құқықтық жағынан жеткiлiктi және қажет негiзде қарайды.
7. Қатысушы-мемлекет, егер өтінiште айтылатын қылмыстар осы

Конвенцияда қамтылмаса, осы бапқа сәйкес ынтымақтасуға қатыса алмауы

мүмкiн.

8. Осы баптың ережелерi адал үшiншi тараптың құқықтарына залал

келтiрушiлер ретінде қарастырылмайды.

9. Қатысушы-мемлекеттер осы бапқа сәйкес жүзеге асырылатын

халықаралық ынтымақтастықтың тиiмдiлiгiн арттыру үшiн екi жақты немесе көп

жақты шарттар, келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар жасау мүмкiндiгiн

қарастырады.

14-бап

Тәркiленген қылмыстан түскен табыстарға

немесе мүлiктерге иелiк ету

1. Осы Конвенциядағы 12-баптың немесе 13-баптың 1-тармағының негізiнде Қатысушы-мемлекет тәркiлеген қылмыстан түскен табыстар мен мүлiкке осы Қатысушы-мемлекет өзiнiң iшкi заңнамасы мен әкiмшiлiк рәсiмдерiне сәйкес иелiк етедi.
2. Қатысушы-мемлекеттер осы Конвенцияның 13-бабына сәйкес басқа Қатысушы-мемлекет жiберген өтiнiш бойынша әрекет ете отырып, iшкi заңнамамен жол берiлген мөлшерде және осыған сәйкес сұрау алған жағдайда тәркiленген қылмыстан түскен табыстарды немесе мүлiктi, ол қылмыстан зардап шеккендерге өтем ақы төлеудi немесе қылмыстан түскен мұндай табыстарды немесе мүлiктi олардың заңды иелерiне қайтару мүмкiндігіне сұрау салушы Қатысушы-мемлекет ие бола алуы үшiн тәркiленген қылмыстан түскен табыстар мен мүлiктi оған қайтару мәселесiн бiрiншi кезекте қарайды.
3. Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияның 12 және 13-баптарына сәйкес басқа Қатысушы-мемлекет жiберген өтiнiш бойынша әрекет ете отырып:
а) мұндай табыстарды немесе мүлiктердi немесе олардың жартысын таратудың нәтижесiнде алынған қылмыстардан түскен табыстардың немесе мүлiктердiң я болмаса құралдардың құнына сәйкес келетiн сомаларды осы Конвенцияның 30-бабының 2(с)-тармағына сәйкес немесе ұйымдасқан қылмысқа қарсы мамандандырылған үкiметаралық органдар есепшотына аудару туралы;
b) басқа қатысушы-мемлекеттерге тұрақты немесе бiр негiзде өзiнiң iшкi заңнамасына және әкiмшiлiк рәсiмдерiне сәйкес осындай табыстар мен мүлiктердi тарату нәтижесiнде алынған қылмыстардан түскен табыстар мен мүлiктiң жартысын беру туралы келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар жасау мүмкiндігін ерекше қарай алады.

15-бап

Заң иелiгi

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияның 5, 6, 8 және 23-баптарына сәйкес осындай деп танылған қылмыстарға қатысты өз заң иелiгiн бекiту үшiн қажет болуы мүмкiн шараларды:
а) қылмыс осы Қатысушы-мемлекеттiң аумағында жасалғанда; немесе
b) қылмыс осы Қатысушы-мемлекеттiң жалауын алып жүрген кеменiң бортында немесе осы Қатысушы-мемлекеттiң заңнамасына сәйкес тiркелген әуе кемесiнде жасалғанда қабылдайды.
2. Бұған қоса Қатысушы-мемлекет осы Конвенциядағы 4-бабының қадағалау шартында өз заң иелiгiн осындай кез келген қылмысқа қатысты:
а) қылмыс осы Қатысушы-мемлекеттiң азаматына қарсы жасалғанда;
b) қылмысты осы Қатысушы-мемлекеттiң азаматы немесе оның азаматы емес, бiрақ аумағында тұратын адам жасағанда; немесе
с) қылмыстар:
i) осы Конвенцияның 5-бабындағы 1-тармаққа сәйкес осындай деп танылған қылмыстардың бiрi болғанда және оның аумағында елеулi қылмыстар жасау мақсатымен оның аумағынан тыс жерде жасалған болып табылғанда;
іі) осы Конвенцияның 6-бабындағы 1-тармағының b(іі) тармақшаларына сәйкес осындай деп танылған қылмыстардың бiрi және осы Конвенцияның 6-бабының 1-тармағының (а)(i) немесе (іі) немесе b(i) тармақшаларына сәйкес осындай деп танылған қандай да бiр қылмысты оның аумағында жасау мақсатында оның аумағынан тыс жерде жасалған болып табылғанда өз заң иелiгiн бекiте алады.
3. Осы Конвенциядағы 16-баптың 10-тармағының мақсаттары үшiн әрбiр Қатысушы-мемлекет қылмыс жасаудағы сезiктi адам оның аумағында тұрса және ол оның азаматтарының бiрi болатындығының негiзiнде мұндай адамды ұстап бермей отырса, осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстарға қатысты өзiнiң заң иелiгiн бекiту үшiн қажет болуы мүмкiн шараларды қабылдайды.
4. Бұған қоса әрбiр Қатысушы-мемлекет қылмыс жасауда сезiктi адам оның аумағында тұрғанда және ол оны ұстап бермегенде, осы Конвенциямен қылмыстарға қатысты өз заң иелiгiн бекiту үшiн қажет болуы мүмкiн шараларды қабылдай алады.
5. Егер осы баптың 1 немесе 2-тармақтарына сәйкес өз заң иелігін жүзеге асырып жатқан Қатысушы-мемлекет басқа Қатысушы-мемлекеттердiң бiрi осындай әрекеттерге байланысты тергеудi, қылмыстық қудалауды немесе сот қарауын жүзеге асырып жатқандығы туралы хабарлама алса немесе бұл жайында басқа түрде бiлсе, тиiстi жағдайларда бұл Қатысушы-мемлекеттердiң құзыреттi органдары өз әрекеттерiн үйлестiру мақсатында бiр-бiрiмен кеңес берулер жүргiзедi.
6. Осы Конвенция жалпы халықаралық құқықтар, нормалар үшiн залалсыз өзiнің iшкi заңнамасына сәйкес қатысушы мемлекет бекiткен кез келген қылмыстық заң иелiгінiң жүзеге асырылуын жоймайды.

16-бап
Тапсыру

1. Осы бап Конвенциямен қамтылатын қылмыстарға немесе егер де 3-баптың 1(а) немесе (b) тармақтарында ескерiлген қылмыстарды жасауға ұйымдасқан қылмыстық топ және сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттің аумағында тұрған, тапсырылуы сұралынып отырған адам қатысты болған жағдайда, тапсыруды сұраумен байланысты әрекеттер, сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң, дәл сондай сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасына сәйкес қылмыстық жазаланылатындар болып табылған жағдайларда қолданылады.
2. Егер тапсыру туралы өтiнiш кейбiреулерi осы бапта қамтылмаған бiрнеше жеке елеулi қылмыстарға байланысты болса, онда сұрау салынған Қатысушы-мемлекет осы бапты осындай соңғы айтылған қылмыстарға қатысты да қолдана алады.
3. Осы бап қолданылатын қылмыстардың әрқайсысы оның тапсыруға ұрындыруы мүмкiн қылмыстар ретiнде тапсыру туралы Қатысушы-мемлекеттер арасында жасалған кез-келген шартқа қосылған болып есептеледi. Қатысушы-мемлекеттер осындай қылмыстарды тапсыруға ұрындыруы мүмкiн қылмыстар ретінде олардың арасында жасалынатын тапсыру туралы кез келген шартқа қосуды мiндетiне алады.
4. Егер шарт бойынша тапсыруды бәтуаласқан Қатысушы-мемлекет тапсыру туралы шарт жасаспаған басқа Қатысушы-мемлекеттен тапсыру туралы өтiнiш алса, ол осы Конвенцияны осы бап қолданылатын кез-келген қылмыспен байланысты тапсыру үшiн құқықтық негiз ретiнде қарай алады.
5. Тапсыруды қолда бар келiсiм-шартпен негiздейтiн Қатысушы-мемлекеттер:
а) осы Конвенцияны бекiту немесе қабылдау немесе оған қосылу туралы құжаттарын немесе ратификациялық грамоталарын сақтауға беру кезiнде Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына, олар осы Конвенцияны, басқа Қатысушы-мемлекеттермен тапсыру мәселелерiнде осы Конвенцияны ынтымақтасу үшiн құқықтық негіз ретінде қолданатынын не қолданбайтынын хабарлайды; және
b) егер олар осы Конвенцияны тапсыру мәселелерiнде ынтымақтастық үшiн құқықтық негіз ретiнде пайдаланбайтын болса, тиiсті жағдайларда осы Конвенцияны қолдану мақсатында басқа да Қатысушы-мемлекеттермен тапсыру туралы шарттар жасауға тырысады.
6. Өз араларына қатысты белгiлi шартпен тапсыруды бәтуаласпаған Қатысушы-мемлекеттер осы бап қолданылатын қылмыстарды тапсыруға ұрындыруы мүмкiн қылмыстар ретiнде таниды.
7. Тапсыру сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң алдын ала ескерiлген iшкi заңнамасының шарттарына немесе тапсыру туралы қолданылатын, оның iшiнде тапсыруға қарай жазалаулардың талаптарымен байланысты шарттарды қоса алғандағы шарттарға және сұрау салынған Қатысушы-мемлекет тапсырудан бас тартуы мүмкiн негізге сәйкес жүзеге асырылады.
8. Қатысушы-мемлекеттер осы бап қолданылатын кез-келген қылмысқа қатысты өз iшкi заңнамаларын қадағалау шарты бойынша тапсыру рәсiмiн жеделдетуге және осымен байланысты дәлелдер әкеп беру туралы талаптарды жеңiлдетуге күш салады.
9. Сұрау салынған Қатысушы-мемлекет өзiнiң iшкi заңнамасының ережелерiн және өзiнiң тапсыру туралы шарттарын қадағалау бойынша жағдай осыны талап етiп, кейiнге қалдыруға болмайтын сипат алғанына көз жеткiзе отырып және сұрау салған Қатысушы-мемлекеттiң өтiнiшi бойынша тапсырылуы сұралынып отырған оның аумағында тұратын адамды тұтқынға алады немесе тапсыру рәсiмдерiнiң барысында оның қатысуын қамтамасыз ету үшiн басқа тиiстi шаралар қабылдайды.
10. Қылмыс жасауда сезiктi адам аумағында тұратын Қатысушы-мемлекет, егер ол осындай адамды осы бап қолданылатын қылмыстармен байланысты тек қана ол оның азаматтарының бiрi болған соң тапсырмай отырса, тапсыруды сұраған Қатысушы-мемлекеттiң өтiнiшi бойынша, қудалау мақсаты үшiн өзiнiң құзыреттi органдарына дәлелсiз кешiктiрулерсiз iстi беруге мiндеттi. Бұл органдар, осы Қатысушы-мемлекеттің iшкi заңнамасына сәйкес қауiптi сипаттағы кез-келген басқа да қылмыстар жағдайындағы сияқты түрде өндiрiстi жүргiзедi және өз шешiмiн қабылдайды. Мүдделi Қатысушы-мемлекеттер бiр-бiрiмен, осындай қудалауды тиiмдi қамтамасыз ету үшiн iс жүргiзу мәселелерi мен дәлелдеу мәселелерi бойынша ынтымақтасады.
11. Қатысушы-мемлекет оның iшкi заңнамасына сәйкес бұл адам сот қарауының немесе өндiрiсiнiң қорытындысымен тағайындалған жазасын өтеу үшiн бұл мемлекетке қайтарылатын жағдай бойынша бұл адамның тапсырылуы мен берiлуi сұралынғандығымен байланысты өз азаматтарының бiреуiн тапсыруға немесе басқа түрде беруге шешiм қабылдаған барлық жағдайда және бұл Қатысушы-мемлекет пен бұл адамның тапсырылуын сұраған Қатысушы-мемлекет олар орындалуға тиiстiлер деп санаған осындай ереже мен басқа жағдайлармен келiссе, осындай шартты тапсыру немесе беру осы баптың 10-тармағында бекiтiлген мiндеттердiң орындалуы үшiн жеткiлiктi деп саналады.
12. Егер үкiмнiң орындалуын іске асыру мақсатында сұралынған тапсыруда iздестiрiлiп жатқан адамды сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттің азаматы болғандықтан беруден бас тарту болса, сұралынған Қатысушы, егер ол оның iшкi заңнамасымен рұқсат етiлсе және егер де бұл осындай заңнаманың талаптарына сәйкес келсе, сұрап отырған Қатысушының жолдауы бойынша үкiмiнiң орындалуын iске асыру туралы немесе сұрап отырған Қатысушының iшкi заңнамасына сәйкес енгізiлген үкiмнiң қалған бөлiгі туралы мәселенi қарайды.
13. Кез-келген адамға осы бап қолданылатын кез-келген қылмыстарға байланысты өндiрiстi жүзеге асыратын iс бойынша өндiрiстiң барлық сатысында әдiл қарау бұған қоса аумағында осы адам тұратын Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасымен алдын ала ескерiлген барлық құқықтардың және кепiлдiктердiң жүзеге асырылуына кепiлдiк бередi.
14. Осы Конвенцияда еш нәрсе де, егер сұрау салынған Қатысушы-мемлекетте тапсыру туралы өтiнiш қандай да бiр адамды, оның жынысының, нәсiлiнiң, дiн ұстануының, этникалық шығу тегiнiң немесе саяси сенiмiнiң себебi бойынша қудалау немесе жазалауға құралғаны немесе осы өтiнiштi қанағаттандыру бұл адамның жағдайына осы себептердiң кез келген бiреуi бойынша залал келтiруi мүмкiндiгiн болжауға негіз бар болғанда тапсырудың мiндеттерiн бекiтетiндер ретiнде қарастырылмайды.
15. Қатысушы-мемлекеттер тек қана қылмыстар, сондай-ақ салықтық мәселелермен байланысты болып есептелген негізде тапсыру туралы өтiнiште орындаудан бас тарта алмайды.
16. Сұрау салынған Қатысушы-мемлекет тиiстi жағдайларда тапсырудан бас тартқанға дейiн сұрау салған Қатысушы-мемлекетпен, оның өтiнiшiнде жазылған деректерге қатысты оған оның пiкiрлерiн жеткiзуге жеткiлiктi мүмкiндiк беру және ақпарат жеткiзiп беру үшiн кеңес берулер жүргізедi.
17. Қатысушы-мемлекеттер тапсырудың тиiмдiлiгiн арттыру немесе жүзеге асыру мақсатында екi жақтық немесе көп жақтық келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар жасауға тырысады.

17-бап
Сотталған адамдарды беру

Қатысушы-мемлекеттер осы Конвенцияда қамтылған қылмыстар үшiн түрмеге қамауға немесе бас бостандығынан айырудың басқа да түрлерiне сотталған адамдарды олар жазаларын өтеу мерзiмiн олардың аумағында өтей алуы үшiн беру туралы екi жақтық немесе көп жақтық келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар жасау мүмкiндiгiн қарай алады.

18-бап
Өзара құқықтық көмек

1. Қатысушы-мемлекеттер бiр бiрiне осы Конвенцияда қамтылған қылмыстармен байланысты, 3-бапта алдын ала ескерiлгендей тергеуде, қылмыстық қудалауда және сот Қарауында өзара ең үлкен құқықтық көмек көрсетедi және өзаралық негiзде егер сұрау салған Қатысушы-мемлекет 3-баптың 1(а) немесе (b) тармағында көрсетiлген қылмыстар сипаты бойынша трансұлттық болса және оның ішiнде қылмыс жасаудан зардап шеккендер, куәлар, табыстар, құралдар немесе осындай қылмыстарға қатысты айғақтар сұрау салынған Қатысушы-мемлекетте болғанда, сондай-ақ осы қылмыстарды жасауға ұйымдасқан қылмыстық топ қатысты болған деген саналы негiзде күдік бар болса, бiр бiрiне басқа да осы тектес көмек көрсетедi.
2. Өзара құқықтық көмек сұрау салған Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияның 10-бабына сәйкес заңды тұлға қылмыс жасағаны үшiн жауапкершiлiкке тартылуы мүмкiн қылмыстарға байланысты тергеу қылмыстық қудалау және сот қарауына қатысты сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң сәйкес заңдарына, шарттарына, келiсiмдерiне және уағдаласушылықтарына орай барынша мүмкiн көлемде берiледi.
3. Осы бапқа сәйкес берiлген өзара құқықтық көмек, келесi мақсаттардың кез келгенiнде сұралына алады.
а) жеке адамдардан куәгерлiк жауаптар немесе өтiнiштер алу;
b) сот құжаттарын тапсыру;
с) алып қою немесе тыйым салу өндiрiсiн және тiнту жүргiзу;
d) жергілiктi учаскелер мен объектiлердi қарау;
е) ақпаратты, заттай айғақтарды және сарапшылардың бақылауларын жеткiзу;
f) тиiстi құжаттар мен материалдардың түпнұсқаларын немесе куәландырылған көшiрмелерiн, оған қоса өкiметтiк, банктiк, қаржылық, корпоративтік немесе коммерциялық құжаттарды беру;
g) дәлелдеу мақсаттары үшiн қылмыстан түскен табыстарды, мүлiктi, қылмыс жасау құралдарын немесе басқа да құралдарды анықтау немесе iзiне түсу;
h) тиiстi адамдардың сұрау салған Қатысушы-мемлекеттің органдарына өз ерiктерiмен келуiне жәрдем ету;
i) сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттің iшкi заңнамасына қайшы келмейтiн көмектiң кез келген басқа да түрiн жасау.
4. Қатысушы-мемлекеттің құзыретті органдары iшкi заңнамаға залалсыз басқа қатысушы-мемлекеттiң құзыреттi органдарына, егер де ол осындай ақпарат осы органға тергеудiң немесе қылмыстық қудалаудың сәттi аяқталуына немесе жүзеге асырылуына немесе осы Конвенцияға сәйкес осы Қатысушы-мемлекеттiң өтiнiш жазуына әкеп соғатын көмек көрсетуi мүмкiн деп есептеген жағдайларда қылмыстық-құқықтық мәселелерге байланысты ақпаратты бере алады.
5. Осы баптың 4-тармағына сәйкес ақпарат беру, ақпарат беретiн құзыреттi органдардың мемлекетiндегi тергеуге және қылмыстық өндiрiске залалсыз жүзеге асырылады. Ақпаратты алатын құзыреттi органдар тiптi уақытша негiзде болса да, бұл ақпараттың құпия сипатын сақтау туралы өтiнiшiн орындайды немесе оның пайдаланылуының шектелуiн қадағалайды. Бiрақта бұл, ақпаратты алатын Қатысушы-мемлекетке, онда жүргізiп жатқан өндiрiстiң барысында айыпталушыны ақтайтын ақпаратты ашуға бөгет бола алмайды. Мұндай жағдайда ақпарат алатын Қатысушы-мемлекет ақпараттың ашылуына дейiн ақпарат берушi Қатысушы-мемлекетті хабардар етедi және егер осы жайында өтiнiш алса, ақпарат берушi Қатысушы-мемлекеттермен кеңес берулер жүргiзедi. Егер, ерекше жағдайларда, өз уақытында хабардар ету болмаса, онда ақпарат алатын Қатысушы-мемлекет, ақпарат берушi қатысушы мемлекетке кешiктiрмей хабарлайды.
6. Осы баптың ережелерi, ол екi жақты немесе көп жақты болсын, өзара құқықтық көмектi жартылай немесе толық реттейтiн немесе реттеуi мүмкiн басқа да қандайда да бiр шарт бойынша мiндеттемелердi қозғамайды.
7. Осы баптың 9-29-тармақтары, егер тиiстi Қатысушы-мемлекеттер өзара құқықтық көмек туралы қандай да бiр шартпен байланысты болмаса, осы баптың негiзiнде жiберiлген өтінiштерге қолданылады. Егер бұл Қатысушы-мемлекеттер осындай шартпен байланысты болса, онда егер де Қатысушы-мемлекеттер олардың орнына осы баптың 9-29 тармақтарын пайдалануға келiспесе, бұл шарттың сәйкес ережелерi қолданылады. Қатысушы-мемлекеттер бұл тармақтарды, егер ол ынтымақтастыққа мүмкiндiк туғызатын болса, талапты түрде қолдануды ұсынады.
8. Қатысушы-мемлекеттер осы бапқа сәйкес банктiк құпияның негізiнде өзара құқықтық көмек беруден бас тартпайды.
9. Қатысушы-мемлекеттер осы бапқа сәйкес әрекеттердi қылмыстар ретiнде екi жақты бiрдей тану болмағандағы негiзде өзара құқықтық көмек беруден бас тартады. Бiрақта сұрау салынған Қатысушы-мемлекет, егер де ол оны тиiстi деп есептесе, көлемiн ол өз көзқарасы бойынша белгілейтiн тиiстi әрекеттер сұрау салынған қатысушы мемлекеттiң iшкi заңнамасына сәйкес қылмыстар болып табылуы немесе табылмайтынына қатыссыз көмек бередi.
10. Бiр Қатысушы-мемлекеттiң аумағында қамауға алынған немесе түрмеге қамауға алу мерзiмiн өтеп жүрген және басқа Қатысушы-мемлекетке осы Конвенциямен қамтылған қылмыстармен байланысты тергеу, қылмыстық қудалау немесе сот қарау үшiн дәлелдер алуда, жауаптар беру немесе басқа көмек көрсету, жеке тұлғасын анықтау мақсаттары үшiн қажет болып отырған адам мынадай шарттар бойынша берiле алады:
а) осы адам бұған өзiнiң саналы түрде ерiктi келiсiмiн бередi;
b) Қатысушы-мемлекеттердiң екеуiнiң де құзыретті органдары, осы Қатысушы-мемлекеттер тиiсті деп есептеуi мүмкiн жағдайларда келiсiмге қол жеткiзедi.
11. Осы баптың 10-тармағының мақсаттары үшін:
а) адам берiлетiн Қатысушы-мемлекеттер бұл адамды берген Қатысушы-мемлекет басқасын сұрамаса немесе басқа нәрсенi бекiтпесе, берілген адамды қамауға алуға құқылы және мiндетті;
b) адам берiлетiн Қатысушы-мемлекет Қатысушы-мемлекеттің бұрын келiсiлгендей немесе басқа түрде екеуiнiң де құзыреттi органдарымен келiсілгендей, осы адамды Қатысушы-мемлекеттiң иелiгiне беруге қайтару бойынша өзiнiң мiндеттерiн кешiктiрмей орындайды;
с) адам берiлетiн Қатысушы-мемлекет, бұл адамды берген Қатысушы-мемлекеттен оны қайтару үшiн тапсыру рәсiмiн қозғауды талап етпейдi;
d) берiлген адамның, оны берген мемлекеттегi жазасын өтеу мерзiмiне ол берiлген Қатысушы-мемлекеттiң қамауында болу мерзiмi қосылады.
12. Осы баптың 10 және 11-тармақтарына сәйкес қандай да бiр адамды беруге тиiс Қатысушы-мемлекетті келiсiмiнсiз, бұл адам, оның азаматтығына тәуелсiз, қылмыстық қудалауға, қамауға алу кесiмiне, жазалауға немесе осы адамды берген мемлекеттiң аумағында оны өтеу кезеңiне қатысты сотталумен немесе әрекетпен, әрекетсiздiкпен байланысты қандай да бiр басқа жеке еркiндiгiнiң шектелуiне тартылмайды.
13. Әрбiр Қатысушы-мемлекет өзара құқықтық көмек көрсету жөнiндегi өтiнiштердi алуға және не олардың орындалуына, не олардың орындалуы үшін құзыреттi органдарға өткiзiлуiне жауапты болатын орталық орган тағайындайды және тиiстi өкiлеттiктерге ие болады. Егер Қатысушы-мемлекетте өзара құқықтық көмек көрсетудiң жеке жүйесi бар аймақ немесе аумақ болатын болса, ол осындай аймаққа немесе аумаққа қатысты осындай функцияны орындайтын ерекше орталық орган тағайындай алады.
Орталық органдар алынған өтiнiштердiң жедел және тиiстi орындалуын немесе өткiзiлуiн қамтамасыз етедi.
Егер де орталық орган құзыреттi органға орындалуы үшiн өтiнiштi өткiзсе, ол құзыреттi органның осы өтiнiштi жедел және тиiстi орындауына жәрдем етедi. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияны қабылдау немесе бекiту немесе оған қосылу туралы құжаттарын немесе ратификациялық грамоталарын сақтауға тапсырған кезде Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы осы мақсатпен тағайындалған орталық орган туралы хабардар етiледi. Өзара құқықтық көмек көрсету туралы өтiнiштер және кез келген оларға қатысты хабарламалар Қатысушы-мемлекеттер тағайындаған орталық органдарға өткiзiледi. Бұл талаптар Қатысушы-мемлекеттiң, осындай өтiнiштер мен хабарламалар оған дипломатиялық арналары арқылы жiберiлуiн талап ететiн құқығына және егер бұл мүмкiн болса, Қатысушы-мемлекеттер бұл жөнiнде халықаралық қылмыстық полиция арқылы келiскен төтенше жағдайларда болған кездегi құқығына залал келтiрмейдi.
14. Өтiнiштер жазбаша түрде немесе егер де бұл мүмкiн болса, осы Қатысушы-мемлекетке түпнұсқалықты бекiтуге мүмкiндiк беретiн жағдайларда сұрау салынған Қатысушы-мемлекетке қолайлы тiлде жазбаша таспа жасауға мүмкiндiк беретiн кез келген басқа құралдың көмегiмен жiберiледi. Осы Конвенцияны қабылдау немесе бекiту немесе оған қосылу туралы құжаттарын немесе ратификациялық грамоталарын сақтауға тапсыруда Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы әрбiр Қатысушы-мемлекетке қолайлы тiл немесе тiлдер туралы хабардар етiледi.
Төтенше жағдайларда және бұл Қатысушы-мемлекеттермен келiсiлген жағдайда өтiнiштер ауызша түрде жiберiлуi мүмкiн, бiрақ та ол кешiктiрiлмей жазбаша түрде расталады.
15. Өзара құқықтық көмек көрсету туралы өтiнiште:
а) өтiнiш жасаған органның атауы;
b) өтiнiшке байланысты мәселе мәнi мен қылмыстық қудалаудың немесе сот қарауының, тергеудiң сипаты, сондай-ақ бұл тергеудi, қылмыстық қудалауды немесе сот қарауын жүзеге асыратын органның атауы мен мiндеттерi;
с) сот құжаттарын тапсыруға қатысты өтiнiштерге байланыстылардан басқа тиiстi деректердiң қысқаша мазмұны;
d) сұралынған көмектiң сипаты және оның қадағалануына сұрау салған Қатысушы-мемлекет қамтамасыз етуге ұмтылатын кез келген нақты рәсiм туралы жан-жақты ақпарат;
е) мүмкiндiк бойынша кез келген тиiстi адамның жеке басы, тұратын жерi, азаматтығы туралы мәлiметтер; және
f) сұралынған айғақтардың, ақпараттардың немесе шаралардың мақсаты көрсетiледi.
16. Сұрау салынған Қатысушы-мемлекет, егер бұл ақпарат оның iшкi заңнамасына сәйкес өтiнiштiң орындалуы үшiн қажеттi болса, немесе бұл ақпарат мұндай өтiнiштiң орындалуын жеңiлдете алса, қосымша ақпарат сұрай алады.
17. Өтiнiш сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасына сәйкес, мүмкiндiк бойынша бұл өтiнiште көрсетiлген рәсiмдерге сәйкес сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасына қайшы келмейтiн мөлшерде орындалады.
18. Бұл қаншалықты мүмкiн болса, соншалықты мөлшерде және iшкi заңнаманың негізгі қағидаттарына сәйкес келсе, егер қандай да бiр адам Қатысушы-мемлекеттiң аумағында болса және басқа Қатысушы-мемлекеттің сот органдарымен куә немесе сарапшы ретiнде тыңдалуы тиiс болса, бiрiншi Қатысушы-мемлекет басқа Қатысушы-мемлекеттiк өтiнiшi бойынша егер де тиiстi адамның сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң аумағында жеке қатысуы мүмкiн болмаса немесе мiндеттi емес болса, тыңдауды бейне байланыстың көмегiмен жүргiзуге рұқсат бере алады.
Қатысушы-мемлекеттер сұрау салған Қатысушы-мемлекеттердiң сот органдары мен сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттiң сот органдары өкiлдерiнiң қатысуымен тыңдауды жүргiзу туралы келiсе алады.
19. Сұрау салушы Қатысушы-мемлекет сұрау салынған Қатысушы-мемлекетпен тергеудi, қылмыстық қудалауды немесе сот қарауын жүзеге асыру үшiн берiлген дәлелдердi немесе ақпаратты өтiнiште көрсетiлгендерден басқа мақсатта сұрау салынған Қатысушы-мемлекеттің алдын ала ескерiлген келiсiмiнсiз бермейдi және пайдаланбайды. Осы тармақта еш нәрсе де сұрау салушы Қатысушы-мемлекетке онда жүргізiлiп жатқан өндiрiстiң барысында айыпталушыны ақтайтын ақпаратты немесе дәлелдi ашуға бөгет болмайды. Бұл жағдайда ақпараттары немесе дәлелдерi ашылғанға дейiн сұрау салушы Қатысушы-мемлекет сұрау салынған Қатысушы-мемлекетті хабардар етедi және егер бұл туралы өтiнiш алынған болса, сұрау салынған Қатысушы-мемлекетпен кеңес берулер жүргiзедi. Егер, ерекше жағдайларда, өз уақытында хабардар ету мүмкiн болмаса, онда сұрау салушы Қатысушы-мемлекет мұндай ашылулар туралы сұрау салынған Қатысушы-мемлекетке кешiктiрмей хабарлайды.
20. Сұрау салушы Қатысушы-мемлекет сұрау салынатын Қатысушы-мемлекеттiң өтiнiштiң өзiн орындау үшiн қажеттiнi қоспағанда өтiнiштiң бар-жоғының және мәнiнiң құпиялылығын сақтауын талап ете алады. Егер сұрау салынатын Қатысушы-мемлекет құпиялылық туралы талапты орындай алмаса, ол сол туралы дереу сұрау салушы Қатысушы-мемлекетке хабарлайды.
21. Өзара құқықтық көмек көрсетуден:
а) егер өтiнiш осы баптың ережелерiне сәйкес берілмесе;
b) егер сұрау салынатын Қатысушы-мемлекет өтiнiштiң орындалуы оның егемендiгiне, қауiпсiздiгiне, қоғамдық тәртiбiне немесе басқа да өмiрлiк маңызы бар мүдделерiне зиян келтiруi мүмкiн деп санаса;
с) егер сұрау салынатын Қатысушы-мемлекеттiң iшкi заңнамасы оның органдарына кез келген ұқсас қылмысқа қатысты, егер сондай қылмыс оның заң иелiгi шеңберiнде тергеудiң, қылмыстық қудалаудың немесе сот арқылы шешудiң мәнi болып табылатын болса, оған қатысты сұрау салынатын шаралар қабылдауға тыйым салса;
d) егер өтiнiштi орындау өзара құқықтық көмек мәселелерiне қолданылатын сұрау салынатын Қатысушы-мемлекеттiң құқықтық жүйесiне қарама-қайшы келсе, бас тарту болуы мүмкiн.
22. Қатысушы-мемлекеттер қылмыс сонымен қатар салық мәселелерiмен байланысты болып есептелуiнiң негiзiнде ғана өзара құқықтық көмек туралы өтiнiштi орындаудан бас тарта алмайды.
23. Өзара құқықтық көмек көрсетуден кез келген бас тарту дәлелденуi тиiс.
24. Сұрау салынатын Қатысушы-мемлекет өзара құқықтық көмек көрсету туралы өтiнiштi мүмкiндігінше қысқа мерзiмдерде орындайды және бұл қаншалықты мүмкiн болса, сұрау салушы Қатысушы-мемлекет ұсынған және өтiнiштiң өзінде дәлелденген кез-келген шектелген мерзiмдердi толық ескередi. Сұрау салынатын Қатысушы-мемлекет сұрау салушы Қатысушы-мемлекеттiң өтiнiштi орындау барысына қатысты орынды сұрау салуларына жауап бередi. Сұрау салушы Қатысушы-мемлекет сұрау салынған көмектiң ендi қажет емес екендігі туралы сұрау салынатын Қатысушы-мемлекетке дереу хабарлайды.
25. Сұрау салушы Қатысушы-мемлекет өзара құқықтық көмек көрсетудi, бұл жүзеге асырылып жатқан тергеуге, қылмыстық қудалауға немесе соттың қарауына кедергісiн келтiредi деген негiзде кейiнге қалдыруы мүмкiн.
26. Осы баптың 21-тармағына сәйкес өтiнiштi орындаудан бас тартуға дейiн немесе осы баптың 25-тармағына сәйкес оны орындауды кейiнге қалдыруға дейiн сұрау салынатын Қатысушы-мемлекет сұрау салушы Қатысушы-мемлекетпен сұрау салынатын Қатысушы-мемлекет қажетті деп санайтын мерзiмдерде және сондай жағдайларда көмек көрсете алатындығын анықтау үшiн кеңесулер өткiзедi.
27. Осы баптың 12-бабын зиянсыз қолдану үшiн куәгер, сарапшы немесе сұрау салушы Қатысушы-мемлекеттiң өтiнiшi бойынша өндiрiс барысында жауап беруге немесе сұрау салушы Қатысушы-мемлекеттiң аумағында тергеудi, қылмыстық қудалауды немесе сот қарауын жүзеге асыру кезiнде көмек көрсетуге келiскен басқа адам сұрау салынатын Қатысушы-мемлекеттің аумағынан кеткенге дейiнгi кезеңде әрекет жасауына, әрекет етпеуiне не сотталуына байланысты қылмыстық қудаланбайды, қамауға алынбайды, жазаланбайды не осы аумақта оның жеке басының бостандығы шектелмейдi. Егер куәгер, сарапшы немесе өзге де адам кейiнгi он бес күн iшiнде немесе сондай адамға сот органдарымен қатысуы ендi талап етiлмейтiнi туралы ресми хабарланған датадан бастап кез келген Қатысушы-мемлекеттермен келiсiлген мерзiмнiң iшiнде, сұрау салушы Қатысушы-мемлекеттiң аумағынан кету мүмкiндiгi болып, бiрақ өз еркiмен осы аумақта қалған немесе одан кетiп, сосын өз еркiмен қайтып келген болса, жеке қауiпсiздiгiнiң сондай кепiлiнiң күшi жойылады.
28. Егер мүдделi Қатысушы-мемлекеттер өзгедей туралы келiспесе, өтiнiштi орындаумен байланысты әдеттегi шығындарды сұрау салынатын Қатысушы-мемлекет өтейдi. Егер өтiнiштi орындау айтарлықтай немесе төтенше шығындарды талап етсе немесе талап етуi мүмкiн болса, онда Қатысушы-мемлекеттер өтiнiш орындалатын жағдайларды, сондай-ақ шығындарды өтеудiң тәртiбiн анықтау мақсатында кеңестер өткiзедi.
29. Сұрау салынатын Қатысушы-мемлекет:
а) сұрау салушы Қатысушы-мемлекетке өзiнде бар және оның ішкi заңнамасына сәйкес жалпыға ашық үкiметтiк материалдардың, құжаттардың немесе ақпараттың көшiрмелерiн бередi;
b) өз қарауы бойынша сұрау салушы Қатысушы-мемлекетке толық немесе жартылай немесе тиiстi деп санайтын шарттарды сақтай отырып, өзiнде бар және оның ішкi заңнамасына сәйкес жалпы үшiн жабық кез келген үкiметтiк материалдардың, құжаттардың немесе ақпараттың көшiрмелерiн беруi мүмкiн.
30. Қатысушы-мемлекеттер қажеттілiгiне қарай осы баптың мақсаттарына жауап беретiн, оның iс-жүзiндегi қолданысын қамтамасыз ететiн немесе оның ережелерiн бекiтетiн екi жақты немесе көп жақты келiсiмдер немесе шарттар жасасу мүмкiндігін қарастырады.

19-бап
Бiрлескен тергеулер

Қатысушы-мемлекеттер бiр немесе бiрнеше мемлекеттердегi тергеудiң, қылмыстық қудалаудың немесе сот қарауының мәнi болып табылатын iстерге байланысты құзыреттi органдардың бiрлескен тергеулер жүргiзу жөнiндегi органдар құра алатын екi жақты немесе көп жақты келiсiмдер мен уағдаласушылықтар жасасу мүмкiндiгiн қарастырады. Сондай келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар болмаған жағдайда тергеулер әрбiр бөлек жағдайда келiсiм бойынша жүргiзiледi. Тиiстi Қатысушы-мемлекеттер аумағында сондай тергеу жүргiзiлуi тиiс Қатысушы-мемлекет егемендiгiнiң толық құрметтелуiн қамтамасыз етедi.

20-бап
Тергеудiң арнайы әдiстерi

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет, егер бұған оның ішкi құқықтық жүйесiнiң негiзгi қағидаттарымен жол берiлсе және өз мүмкiндiктерi шегiнде оның iшкi заңнамасымен белгiленген шарттарда, бақылап отырып жеткiзулердi тиiстi пайдалануды және орынды деп санаған жағдайларда электрондық бақылау, бақылаудың басқа нысандары сияқты тергеудiң арнайы әдiстерiн пайдалану, сондай-ақ ұйымдасқан қылмысқа қарсы тиiмдi күрес жүргiзу мақсатында оның құзыреттi органдары оның аумағында тыңшылық операцияларын жүргiзуге рұқсат етуге қажеттi шараларды қабылдайды.
2. Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды тергеу мақсаты үшiн Қатысушы-мемлекеттер, қажет болғанда, тергеудiң сондай әдiстерiн халықаралық деңгейде ынтымақтастық контекстiнде пайдалану үшiн тиiстi екi жақты немесе көп жақты келiсiмдер не уағдаласушылықтар жасасуға тартылады. Сондай келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар мемлекеттердiң егемендiк теңдiк қағидаттарын толық сақтай отырып жүзеге асырылады және жасалады және сол келiсiмдердiң немесе уағдаласушылықтардың шарттарына қатаң сәйкестiкте iске асырылады.
3. Осы баптың 2-тармағында көрсетiлген келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар болмаған жағдайда тергеудiң сондай арнайы әдiстерiн халықаралық деңгейде пайдалану туралы шешiмдер әрбiр нақты жағдайда қабылданады және қажет болғанда, мүдделi Қатысушы-мемлекеттер заң иелігiн жүзеге асыруға қатысты қаржылық уағдаласушылықтар мен өзара түсiнушiлiктердi ескерулерi мүмкiн.
4. Бақылап отырып жеткiзулердi халықаралық деңгейде пайдалану туралы шешiмдер, мүдделi Қатысушы-мемлекеттердiң келiсiмiмен жүктердi қағып әкету және оларға тиiспей қалдыру немесе оларды алып тастау, не толығымен немесе жартылай ауыстыру сияқты әдiстердi қамтуы мүмкiн.

21-бап
Қылмыстық өндiрiстi тапсыру

Қатысушы-мемлекеттер осы Конвенция қамтитын қылмысқа байланысты қылмыстық қудалау мақсатында осындай тапсырыс әдiл сот мүдделерiне жауап бередi деп саналған жағдайларда, әсiресе, қылмыстық істердi бiрiктiрудi қамтамасыз ету үшiн бiрнеше заң иелiгi қозғалған жағдайда өндiрiстi өзара тапсырысу мүмкiндiгiн қарастырады.

22-бап

Сотты болуы туралы мәлiметтер

Әрбiр Қатысушы-мемлекет есепке алу үшiн қажет болатын ол тиiстi деп

санайтын заңды немесе басқа да шараларды тергелiп жатқан қылмысты

жасағанына сезiктi адамға қатысты бұрын шығарылған кез келген айыптау

үкiмiн сондай ақпаратты осы Конвенция қамтитын қылмысқа байланысты

қылмыстық өндiрiс барысында қабылдауы мүмкiн.

23-бап

Әділдiктi жүзеге асыруға бөгет жасау әрекеттерiнiң

криминализациялануы

Әрбiр Қатысушы-мемлекет мынадай әрекеттердi, олар қасақана жасалғанда, қылмыстық жазаланатындар ретiнде тану үшiн қажетті заңнамалық және басқа да шаралар қабылдайды:
а) осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасауға байланысты өндiрiс барысында жанған жауаптар беруге тарту немесе жауаптар беру процесiне араласу, не дәлелдер беру мақсатында дене күшiн қолдану, қауiп-қатер төндiру немесе қорқыту не уәде беру, заңсыз басымдылық ұсыну немесе беру;
b) осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасаумен байланысты өндiрiстiң барысында сот немесе құқық қорғау органдары лауазымды адамның өз лауазымдық мiндеттерiн орындауына араласу мақсатында дене күшiн қолдану, қатер төндiру немесе қорқыту. Осы тармақшада Қатысушы-мемлекетке көпшiлiк лауазымды адамдардың басқа санатының қорғалуын қамтамасыз ететiн заңнамаға ие болу құқығына зиян келтiрмейдi.

24-бап
Куәгерлердi қорғау

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет, өз мүмкiндiктерi шегiнде, осы Конвенция қамтитын қылмыстарға байланысты жауап беретiн қылмыстық өндiрiске қатысатын куәгерлердi және тиiстi жағдайларда олардың туыстары мен оларға жақын адамдарды, болуы ықтимал кек алу немесе қорқытудан тиiмдi қорғауды қамтамасыз етуге бағытталған тиiстi шаралар қабылдайды.
2. Осы баптың 1-тармағында көзделген шаралар айыпталушының құқықтарына, оның iшiнде тиiстi қарау құқығына зиян келтiрмей сонымен қатар мыналарды қосулары мүмкiн:
а) осындай адамдардың басын қорғау үшiн рәсiмдер белгiлеу, мысалы - қажеттi мөлшерде және iс жүзiнде жүзеге асырылатындай оларды басқа жерге көшiру үшiн қажеттi және тиiстi жағдайларда рұқсат ететiн, осындай адамдардың жеке басына және тұрған жерiне қатысты ақпаратты жария етпеу немесе ақпаратты осындай жария етуге шектеулер орнататын ережелер қабылдау;
b) куәгердiң қауiпсiздiгiн қамтамасыз ететiн, мысалы, бейнебайланыс сияқты байланыс құралдары немесе басқа да тиiстi құралдар арқылы куәгерлiк жауаптар беруге рұқсат беру мүмкiндiгiн беретiн дәлелдеу ережелерiн қабылдау.
3. Қатысушы-мемлекеттер осы баптың 1-тармағында көрсетiлген адамдарды көшiруге қатысты басқа мемлекеттермен келiсiмдер мен уағдаласушылықтар жасасу туралы мәселенi қарастырады.
4. Осы баптың ережелерi куәгерлер болып табылатындықтан, сондай-ақ жәбiрленушiлерге де қолданылады.

25-бап
Жәбiрленушiлерге көмек көрсету және оларды қорғау

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет өз мүмкiндiктерi шегiнде осы Конвенцияда қамтылған қылмыстардан жәбiр көргендерге, әсiресе кек алу қаупi немесе қорқыту жағдайларында көмек беру және қорғау үшiн тиiстi шаралар қабылдайды.
2. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстардан жәбiр көргендерге өтемақы төлеу және зиянын өтеуге мүмкiндiк жасауды қамтамасыз ету үшiн тиiстi рәсiмдер орнатады.
3. Әрбiр Қатысушы-мемлекет өз iшкi заңнамасын сақтау шартымен жәбiрленушiлердiң қылмыстық өндiрiсінің тиiстi кезеңдерiнде қылмыс жасаған адамдарға қатысты көзқарастарын және қауiптенулерiн айту және қарау үшін мүмкіндіктер туғызады.

26-бап
Құқық қорғау органдарымен ынтымақтастықты
кеңейтуге бағытталған шаралар

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет ұйымдасқан қылмыстық топтарға қатысатын немесе қатысқан адамдарды:
а) мынандай мәселелермен байланысты тергеу мен дәлелдеу мақсаттарында, құзыреттi органдар үшiн пайдалы ақпарат жеткiзгенде:
i) ұйымдасқан қылмыстық топтардың идентификациялық деректерi, сипаты, мүшелер құрамы, құрылымы, орналасқан жерi немесе әрекеттерi;
іі) байланыстар, оның iшiнде басқа ұйымдасқан қылмыстық топтармен халықаралық байланыстар;
іii) ұйымдасқан қылмыстық топтар жасаған немесе жасауы мүмкiн қылмыстар;
b) ұйымдасқан қылмыстық топтарды қылмыстардан түсетiн қорларынан немесе табыстарынан айыруға әсер ететiн құзыреттi органдарға нақты көмек көрсеткенде көтермелеу үшiн тиiстi шаралар қабылдайды.
2. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы Конвенциямен қамтылатын қандай да болсын қылмысқа байланысты тергеуде немесе қылмыстық қудалауда маңызды ынтымақтастық жасасатын айыпталушы адамды жазалауды жеңiлдету мүмкiндiгін қарастыру мәселесiн қарастырады.
3. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы Конвенциямен қамтылатын қылмысқа байланысты тергеуде немесе қылмыстық қудалауда маңызды ынтымақтастық жасасатын адамға қылмыстық қудалаудан иммунитет беру мүмкiндiгiн өз ішкi заңнамасының негізiн қалайтын қағидаттарына сәйкес қарастыру мәселесiн қарастырады.
4. Осындай адамдарды қорғау осы Конвенцияның 24-бабында көзделген тәртiпте жүзеге асырылады.
5. Осы баптың 1-тармағында көрсетiлген адам бiр Қатысушы-мемлекетте бола тұра, басқа Қатысушы-мемлекеттiң құзыретті органдарымен маңызды ынтымақтастық жасасатын жағдайда мүдделi Қатысушы-мемлекеттер өз iшкi заңнамасына сәйкес басқа Қатысушы-мемлекеттерге осы баптың 2 және 3-тармақтарында көрсетiлген режимдi беруi ықтимал болуына қатысты келiсiмдер мен уағдаласушылықтар жасасу мүмкiндiгiн қарастырады.

27-бап
Құқық қорғау органдарының
арасындағы ынтымақтастық

1. Қатысушы-мемлекеттер осы Конвенцияда қамтылған қылмыстарға қарсы күрес үшiн құқық қолдану шараларының тиiмдiлiгiн арттыру мақсатында өз iшкi құқықтық және әкiмшiлiк жүйелерiне сәйкес бiр-бiрiмен тығыз ынтымақтастық жасасады. Әрбiр Қатысушы-мемлекет сонымен қатар:
а) осы Конвенцияда қамтылған қылмыстардың барлық аспектілерi туралы ақпаратпен сенiмдi және тез алмасуды қамтамасыз ету үшiн егер мүдделi Қатысушы-мемлекеттер қылмыстық қызметтің басқа түрлерiмен байланыс, бұны орынды деп санаса, құзыреттi органдардың, мекемелердiң және қызметтердiң арасында байланыс арналарын нығайтуға немесе қажет болған жерде орнатуға;
b) Қатысушы-мемлекеттермен осы Конвенцияда қамтылған қылмыстарға байланысты тергеулер жүргiзуде:
i) осындай қылмысты жасауда сезiктi адамдардың жеке басын, тұрған жерi мен қызметiн немесе басқа да қатысты адамдардың тұрған жерiн;
іі) қылмыстардан түскен табыстарды немесе осындай қылмыстарды жасау нәтижесiнде алынған мүлiктi жылжытуды;
iii) осындай қылмыстар жасау кезiнде пайдалану үшiн арналған немесе пайдаланылған мүлiктiң, жабдықтардың немесе басқа да құралдардың жылжуын анықтау мақсатында басқа да Қатысушы-мемлекеттермен ынтымақтастыққа;
с) тиiстi жағдайларда талдау мен тергеу мақсаттары үшiн қажетті құралдарды немесе заттардың қажетті санын беруге;
d) байланыстар бойынша қызметкерлерге жолданған мүдделi Қатысушы-мемлекеттермен екi жақты келiсiмдердi немесе уағдаласушылықтар жасасу шартын қоса алғанда қызметкерлермен және басқа да сарапшылармен қызметкерлер алмасуды көтермелеу және олардың құзыретті органдары, мекемелерi және қызметтерi арасындағы тиiмдi үйлестiруге көмек көрсетуге;
е) басқа Қатысушы-мемлекеттермен ұйымдасқан қылмыстық топтар қолданатын нақты құралдар мен әдiстер, тиiстi жағдайларда бағыттар мен көлiктер туралы, сондай-ақ жалған жеке куәлiктердi, өзгертiлген немесе қолдан жасалған құжаттарды немесе басқа да олардың қызметiн жасыратын құралдарды пайдалану туралы ақпарат алмасуға;
f) осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстарды алдын ала анықтау мақсатында ақпарат алмасуға және әкiмшiлiктiк және басқа да қабылданатын шараларды үйлестiруге бағытталған тиiмдi шаралар қабылдайды.
2. Осы Конвенцияны іс жүзiнде қолдану мақсатында Қатысушы-мемлекеттер олардың құқық қорғау органдарының арасындағы тiкелей ынтымақтастық туралы екi жақты немесе көп жақты келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар жасау, ал ондай келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар бар болған жағдайда, оларға өзгерiстер енгiзу мүмкiндiгiн қарастырады. Мүдделi Қатысушы-мемлекеттердiң арасында осындай келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар болмаған жағдайда Қатысушылар осы Конвенцияны, осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысты құқық қорғау органдарының арасындағы өзара ынтымақтастық үшiн негiз ретiнде қараулары мүмкiн. Тиiстi жағдайларда Қатысушы-мемлекеттер өз құқық қорғау органдары арасындағы ынтымақтастықты кеңейту үшiн келiсiмдер мен уағдаласушылықтарды, оның iшiнде халықаралық немесе аймақтық ұйымдардың тетiктерiн толық мөлшерде пайдаланады.
3. Қатысушы-мемлекеттер, өз мүмкiндiктерi шегiнде, қазiргi технологияларды пайдалану арқылы жасалатын трансұлттық ұйымдасқан қылмыстарға қарсы әрекет жасау мақсатында ынтымақтасуға тырысады.

28-бап

Ұйымдасқан қылмыстың сипаты жөнiндегi ақпарат
жинау мен талдау және осындай ақпаратпен алмасу

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет, ғылыми-зерттеу орталықтарымен кеңесте өз аумағындағы ұйымдасқан қылмыс саласындағы қарқындардың талдауын, ұйымдасқан қылмыстық топ әрекет ететiн жағдайларды, сондай-ақ осы iске тартылған кәсiби топтарды және пайдаланылатын технологияларды зерттеудi жүргiзу мүмкiндiгiн қарастырады.
2. Қатысушы-мемлекеттер ұйымдасқан қылмыстық әрекеттерге қатысты аналитикалық бiлiмдерiн кеңейту, олармен өздерiнiң арасында және халықаралық және аймақтық ұйымдармен алмасу мүмкiндiгін қарастырады. Осындай мақсатпен тиiстi жағдайларда жалпы анықтамалар, стандарттар және әдiснамалар әзiрленуi және пайдаланылуы тиiс.
3. Әрбiр Қатысушы-мемлекет ұйымдасқан қылмысқа қарсы күрес жөнiндегi өз саясатын және практикалық шараларды iске асыру, сондай-ақ олардың тиiмдiлiгі мен нәтижелiлiгiн бағалауды жүргiзу мүмкiндiгiн қарастырады.

29-бап
Кадрларды даярлау және техникалық көмек

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет қажеттi шекте құқық қорғау органдарының персоналын, прокуратура қызметкерлерiн, тергеушiлердi және кеден органдарының қызметкерлерiн, сондай-ақ осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстардың алдын алу, анықтау және жолын кесу үшiн жауапты басқа да қызметкерлердi даярлаудың нақты бағдарламасын әзiрлейдi, жүзеге асырады немесе жетiлдiредi. Осындай бағдарламаларға қызметкерлердi iссапарға жiберу және олармен алмасу енгiзiледi. Осындай бағдарламалар iшкi заңнамамен рұқсат етiлетiн мөлшерде, мынадай мәселелерге қатысты болады:
а) осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстарды ескерту, анықтау және жолын кесу кезiндегi пайдаланылатын әдiстер;
b) осы Конвенциямен қамтылатын қылмыстарға қатысы бар сезiктi адамдар пайдаланатын бағыттар мен құралдар, оның iшiнде транзит мемлекеттерiнде, сондай-ақ тиiстi жауап беру шаралары;
с) контрабанда заттарының жылжуын бақылау;
d) қылмыстардан түскен табыстарды, мүлiктердi, жабдықтарды немесе қылмыс жасаудың басқа да құралдарын және сондай табыстарды, мүлiктердi, жабдықтарды немесе қылмыс жасаудың басқа да құралдарын беру, тығу немесе жасыру әдiстерiн, сондай-ақ ақшалай қаражаттарды тазарту мен басқа да қаржылық қылмыстарға қарсы күресте пайдаланылатын әдiстердi анықтау және олардың жылжуын бақылау;
е) айғақтар жинау;
f) еркiн сауда аймақтары мен еркiн порттарда бақылау тәсiлдерi;
g) электрондық бақылауды, бақыланатын жеткiзулердi және тыңшылық операцияларды қосқандағы құқық қорғау органдарының жұмысында пайдаланылатын қазiргi жабдықтар мен әдiстер;
h) компьютерлердi, телекоммуникациялық желiлердi және қазiргі технологиялардың басқа да түрлерiн пайдалану арқылы жасалынатын трансұлттық ұйымдасқан қылмыстарға қарсы күресте пайдаланылатын әдiстер; және
i) жәбiрленушiлердi және куәгерлердi қорғау кезiндегi пайдаланылатын әдiстер.
2. Қатысушы-мемлекеттер осы баптың 1-тармағында көрсетiлген салалардағы арнайы бiлiмдермен алмасуды қамтамасыз ету жүктелген кадрларды зерттеу және даярлау бағдарламаларын жоспарлауда және жүзеге асыруда бiр бiрiне көмек көрсетедi және осы мақсатта, сондай-ақ тиiстi жағдайларда аймақтық және халықаралық конференциялар мен семинарларды ынтымақтастықты қолдау және өзара қызығушылықты тудыратын проблемаларды, оның iшiнде транзит мемлекеттерiнiң ерекше проблемалары мен қажеттiлiктерiн талқылау үшiн пайдаланады.
3. Қатысушы-мемлекеттер өзара құқықтық көмекке ықпал ететiн кадрларды даярлауға және техникалық көмек көрсетуге ықпал етедi. Кадрларды даярлаудағы сондай көмек және техникалық көмек шетел тiлдерiн оқып үйренудi, орталық аппараттың және тиiстi функцияларды атқаратын мекемелердiң қызметкерлерiн iссапарға жiберу және олармен алмасуды енгiзуi мүмкiн.
4. Қолданыстағы екi жақты және көп жақты келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар жағдайында Қатысушы-мемлекеттер, қажеттiлiгiне қарай, халықаралық және аймақтық ұйымдар шегіндегi және басқа да екi жақты және көп жақты келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар шегiндегi практикалық және оқу iс-шараларының тиiмдiлiгiн барынша жақсартуға бағытталған күш-жiгердiң белсендiлiгiн арттырады.

30-бап
Басқа да шаралар: осы Конвенцияны экономикалық
даму және техникалық көмек арқылы жүзеге асыру

1. Қатысушы-мемлекеттер ұйымдасқан қылмыстың жалпы қоғам үшiн, оның iшiнде тұрақты даму үшiн терiс салдарын ескере отырып, халықаралық ынтымақтастық арқылы мүмкiндiгінше осы Конвенцияның оптималды жүзеге асырылуына ықпал ететiн шаралар қабылдайды.
2. Қатысушы-мемлекеттер мүмкiндігінше және бiр бiрiмен, сондай-ақ халықаралық және аймақтық ұйымдармен үйлесе отырып:
а) трансұлттық ұйымдасқан қылмыстардың алдын-алу және оған қарсы күрес саласында дамушы елдермен, осы елдердiң мүмкiндiктерiн нығайту мақсатында әртүрлi деңгейлерде өз ынтымақтастығын белсендiлендiру;
b) трансұлттық ұйымдасқан қылмыстарға тиiмдi қарсы әрекет жасау жөнiндегі дамушы елдердің күш-жiгерiн қолдау мақсатында қаржылық және материалдық көмектi кеңейту және осы Конвенцияны табысты жүзеге асыру үшiн оларға көмек көрсету;
с) дамушы елдерге және экономикасы өтпелi кезеңдi елдерге осы Конвенцияны жүзеге асыруға байланысты олардың қажеттiлiктерiн қанағаттандыруларын қолдау мақсатында техникалық көмек көрсету. Сол үшiн Қатысушы-мемлекеттер сол мақсатқа арналған Бiрiккен Ұлттар Ұйым ашқан есеп-шотқа ұдайы жеткiлiктi еркiн жарналар салуға тырысады. Қатысушы-мемлекеттер өз iшкi заңнамасына және осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес жоғарыда көрсетiлген есеп шотқа қылмыстардан түскен табыстардың немесе осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес тәркiленген мүлiктердiң тиiстi құнын немесе ақшалай қаражаттардың белгiлi бiр үлесiн аудару мүмкiндiгiн ерекше қарастырулары мүмкiн;
d) тиiстi жағдайларда басқа да мемлекеттер мен қаржылық мекемелердi осы бапқа сәйкес қабылданатын күш-жiгерлерде бiрiгу үшiн, оның iшiнде дамушы елдер үшiн оларға осы Конвенцияның мақсаттарына жетуге көмектесу үшiн кадрлар даярлаудың едәуiр көп бағдарламасын және қазiргi жабдықтарды қамтамасыз ету арқылы көтермелеу және сендiру үшiн нақты күш салу шараларын қабылдайды.
3. Мүмкiндiгiнше бұл шаралар шетелдiк көмекке қатысы бар мiндеттемелерге немесе екi жақтық, аймақтық немесе халықаралық деңгейдегi қаржылық ынтымақтастықтар туралы басқа да уағдаласушылықтарға зиян келтiрмейдi.
4. Қатысушы-мемлекеттер осы Конвенцияда көзделген халықаралық ынтымақтастықтың тиiмдiлiгiн қамтамасыз ету, сондай-ақ трансұлттық ұйымдасқан қылмыстарды ескерту және анықтау мен оған қарсы күрес үшiн қажеттi қаржылық уағдаласушылықтарды ескере отырып, материалдық-техникалық көмек туралы екi жақты немесе көп жақты келiсiмдер немесе уағдаласушылықтар жасасуы мүмкiн.

31-бап
Трансұлттық ұйымдасқан қылмыстардың алдын алу

1. Қатысушы-мемлекеттер ұлттық жобалар әзiрлеуге және олардың тиiмдiлігін бағалауға, сондай-ақ трансұлттық ұйымдасқан қылмыстардың алдын алуға бағытталған практика мен саясаттың оптималды түрлерiн анықтауға және енгізуге тырысады.
2. Қатысушы-мемлекеттер өз iшкi заңнамасының негiзiн қалаушы қағидаттарына сәйкес, ұйымдасқан қылмыстық топтардың тиiстi заңнамалық, әкiмшiлiк немесе басқа да шаралар қабылдау арқылы қылмыстардан түскен табыстарды пайдаланып, заңды рыноктарда iс-қимылдар жасаудың бар немесе болашақ мүмкiндiктерiн қысқартуға тырысады. Сондай шаралар:
а) құқық қорғау органдары немесе прокуратура органдары және тиiстi жекеменшiк ұйымдар арасындағы, оның iшiнде экономиканың әртүрлi секторларындағы ынтымақтастықты нығайтуда;
b) көпшiлiк және тиiстi жекеменшiк ұйымдардың жұмысындағы адалдықты қамтамасыз етуге арналған стандарттар мен рәсiмдердi, сондай-ақ тиiстi кәсiптердiң өкiлдерi үшiн, атап айтқанда адвокаттардың, нотариустардың, салық салу мәселелерi жөнiндегi кеңесшi мен бухгалтерлердiң жүрiп-тұру кодекстерiн әзiрлеуге көмек көрсетуде;
с) ұйымдасқан қылмыстық топтар жағынан көпшiлiк органдарымен өткiзiлетiн сауда рәсiмдерiн және коммерциялық қызметті жүзеге асыру үшiн көпшiлiк органдары беретiн субсидиялар мен лицензияларды асыра пайдаланудың алдын алу;
d) ұйымдасқан қылмыстық топтар жағынан заңды тұлғаларды терiс пайдаланудың алдын алуда шоғырланулары тиiс. Мұндай шаралар:
i) заңды тұлғаларды демеуге, оларды басқаруға және оларды қаржыландыруға қатысатын заңды және жеке тұлғалардың көпшiлiк реестрiн құруды;
іі) сот шешiмi бойынша немесе басқа да тиiстi тәсiлдер арқылы осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстар үшiн сотталған адамдарды орынды уақыт мерзiмiне олардың заң иелiгi шегiнде тіркелген заңды тұлғалардың басшылары лауазымын атқару құқығынан айыру мүмкiндiгін;
ііі) заңды тұлғалар басшыларының лауазымын атқару құқығынан айырылған адамдардың ұлттық реестрiн құруды;
іv) басқа Қатысушы-мемлекеттердiң құзыреттi органдарымен осы тармақтың (d)(i)(iii) тармақшаларында көрсетiлген реестрлерде қамтылған ақпаратпен алмасуды енгiзуi мүмкiн.
3. Қатысушы-мемлекеттер осы Конвенцияда қамтылатын қылмыстар үшiн сотталған адамдардың қоғамын реинтеграциялауға тырысады.
4. Қатысушы-мемлекеттер бар құқықтық құжаттарды және әкiмшiлiк практикаларды тиiстi мәселелер бойынша ұйымдасқан қылмыстық топтар жағынан терiс пайдалану көзқарасының осал жерлерiн анықтау мақсатында ұдайы бағалауға тырысады.
5. Қатысушы-мемлекеттер қоғамға трансұлттық ұйымдасқан қылмыстылықтың бар болу фактiсiн, себептерi мен қауiптi сипатын, сондай-ақ ол төндiретiн қауiптi түсiнудi тереңдетуде көмек көрсетуге тырысады. Тиiстi ақпарат сондай қылмыстарды ескертуге және оған қарсы күреске тұрғындардың қатысуына жәрдемдесу жөнiндегi шаралар туралы мәліметтерді жинақтайды және тиiстi жағдайларда бұқаралық ақпарат құралдары арқылы таралуы мүмкiн.
6. Әрбiр Қатысушы-мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына трансұлттық ұйымдасқан қылмыстардың алдын алу жөнiндегi шаралар әзiрлеуде басқа да Қатысушы-мемлекеттерге көмек көрсете алатын органның немесе органдардың атауын және мекен-жайын хабарлайды.
7. Қатысушы-мемлекеттер, тиiстi жағдайларда, осы бапта көрсетiлген шараларды әзiрлеуде және жүзеге асыруға көмек етуде бiр бiрiмен және тиiстi халықаралық және аймақтық ұйымдармен ынтымақтасады. Бұл, мысалы, трансұлттық ұйымдасқан топтар қызметiнiң көзқарасынан қолайсыз әлеуметтiк жағдайдағы халық топтарының осал жерлерiн анықтайтын жағдайларды жақсарту арқылы трансұлттық ұйымдасқан қылмыстылықтың алдын алуға бағытталған халықаралық жобаларға қатысуды қарастырады.

32-бап
Конвенцияға Қатысушылардың Конференциясы

1. Осымен Қатысушы-мемлекеттердiң трансұлттық ұйымдасқан қылмыстылыққа қарсы күрестегi мүмкiндiктерiн кеңейту, сондай-ақ осы Конвенцияны жүзеге асыру және оның жүзеге асырылу барысының шолуын жүргізу мақсатында Конвенция қатысушыларының Конференциясы құрылады.
2. Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы Қатысушылар Конференциясына осы Конвенция күшiне енгеннен кейiн бiр жылдан кешiктiрмей шақырады. Қатысушылар Конференциясы рәсiмдер ережелерiн және осы баптың 3-4-тармақтарында көрсетiлген қызметтiң түрлерiн (оның iшiнде қызметтiң осы түрлерiн жүзеге асыру кезiндегi шығындарды төлеуге қатысты ережелердi) реттейтiн рәсiмдердiң ережелерiн қабылдайды.
3. Қатысушылар Конференциясы осы баптың 1-тармағында аталған мақсаттарға жету үшiн, мыналарды:
а) осы Конвенцияның 29, 30, 31-баптарына сәйкес Қатысушы-мемлекеттердiң қызметiне, оның iшiнде өз еркiмен берiлген жарналарды жұмылдыру арқылы көмек етудi;
b) Қатысушы-мемлекеттердiң арасында трансұлттық ұйымдасқан қылмыстардың нысандары және осы саладағы үрдiстер, сондай-ақ оған қарсы күрестiң табысты әдiстерi туралы ақпаратпен алмасуға көмектесудi;
с) тиiстi халықаралық және аймақтық ұйымдармен, сондай-ақ үкiметтік емес ұйымдармен ынтымақтастықты;
d) осы Конвенцияны жүзеге асыру туралы мәселенi ұдайы қарастыруды;
е) осы Конвенцияны жетiлдiруге және оны жүзеге асыруға қатысты ұсыныстар шығаруды қоса ала отырып, механизмдердi келiседi.
4. Осы баптың 3-(d) және (е) тармақтарындағы мақсаттар үшiн Қатысушылар Конференциясы осы Конвенцияны жүзеге асыру үшiн Қатысушы-мемлекеттер қабылдаған шаралар және сол берілген ақпараттың негiзiнде және Қатысушылар Конференциясы құрған шолу жүргiзудiң сондай қосымша тетiктерi арқылы бұл ретте кездескен қиындықтар туралы қажеттi мәлiметтер алады.
5. Әрбiр Қатысушы-мемлекет Қатысушылар Конференциясына осы Конвенцияны жүзеге асыруға бағытталған бағдарламалары, жоспарлары және практикасы, сондай-ақ заңнамалық және әкiмшiлiк шаралар туралы Қатысушылар Конференциясы қажет ететiндей ақпарат ұсынады.

33-бап
Хатшылық

1. Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы Конвенция Қатысушыларының Конференциясына қажеттi хатшылық қызмет көрсетудi қамтамасыз етедi.
2. Хатшылық:
а) Қатысушылар Конференциясына осы Конвенцияның 32-бабында айтылған қызметтi жүзеге асыруда көмек көрсетедi, сондай-ақ Қатысушылар Конференциясының сессияларын ұйымдастырады және оларды қажеттi көмек көрсетумен қамтамасыз етедi;
b) өтiнiш бойынша Қатысушы-мемлекеттерге осы Конвенцияның 32-бабындағы 5-тармақта көзделгендей Қатысушылар Конференциясына ақпарат беруде көмек көрсетедi; және
с) басқа да тиiстi халықаралық және аймақтық ұйымдардың хатшылықтарымен қажеттi үйлестiрудi қамтамасыз етедi.

34-бап
Конвенцияны жүзеге асыру

1. Әрбiр Қатысушы-мемлекет өз iшкi заңнамасының негізiн қалаушы қағидаттарына сәйкес осы Конвенцияға сәйкес өз мiндеттемелерiн жүзеге асыруды қамтамасыз ету үшiн, заңнамалық және әкiмшiлiк шараларды қосқандағы қажеттi шаралар қабылдайды.
2. Осы Конвенцияның 5, 6, 8-баптарына сәйкес осындай деп танылған қылмыстар осындай деп осы Конвенцияның 5-бабына сәйкес ұйымдасқан қылмыстық топтың қатыстылық элементi бар-жоғы талап етiлетiн жағдайлардан басқа трансұлттық сипаттың элементтерiне немесе осы Конвенцияның 3-бабындағы 1-тармақта көрсетiлгендей ұйымдасқан қылмыстық топтың қатыстылығына байланыссыз қатысушы-Мемлекеттiң iшкi заңнамасында танылады.
3. Әрбiр Қатысушы-мемлекет трансұлттық ұйымдасқан қылмыстардың алдын алу және оған қарсы күрес үшiн осы Конвенцияда көзделген шаралардан көрi қатаңырақ немесе қатыгездiлеу шаралар қабылдауы мүмкiн.

35-бап
Дауларды шешу

1. Қатысушы-мемлекеттер осы Конвенцияны түсiну немесе қолдану жөнiндегi дауларды келiссөздер арқылы шешуге тырысады.
2. Орынды уақыт мерзiмi iшiнде келiссөздер арқылы шешiле алмайтын осы Конвенцияны түсiну немесе қолдану жөнiндегi екi немесе одан да көп Қатысушы-мемлекеттердiң арасындағы кез келген дау Қатысушы-мемлекеттердiң бiреуiнiң өтiнiшi бойынша арбитраждық қарауға берiледi. Егер арбитраж туралы өтiнiш берген күннен Қатысушы-мемлекеттер оны ұйымдастыру туралы бiр келiсiмге келе алмаса, осы Қатысушы-мемлекеттердiң қайсы болсын Соттың Статутына сәйкес арыз жазып, дауды халықаралық Сотқа беруi мүмкiн.
3. Әрбiр Қатысушы-мемлекет осы Конвенцияға қол қою, оны бекiту, қабылдау немесе бекiту не оған қосылу кезiнде өзiн осы баптағы 2-тармақтың ережелерiмен байланысты деп санамайтыны туралы айтуы мүмкiн. Басқа Қатысушы-мемлекеттер сондай қосымша түсiнiк жасаған кез келген Қатысушы-мемлекетке қатысты осы баптағы 2-тармақтың ережелерiмен байланысты емес.
4. Осы баптың 3-тармағына сәйкес қосымша түсiнiк берген кез келген Қатысушы-мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына хабарлау жiберу арқылы сол қосымша түсiнiктi кез келген уақытта алып тастауы мүмкiн.

36-бап
Қол қою, бекiту, қабылдау, бекiту және қосылу

1. Осы Конвенция 2000 жылғы желтоқсанның 12-нен 15 дейiн Палермо қаласында Италия, ал сосын Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Орталық мекемелерiнде Нью-Йорк қаласында 2002 жылдың 12 желтоқсанына дейiн барлық мемлекетке қол қою үшiн ашық.
2. Осы баптың 1-тармағына сәйкес осындай ұйымның кем дегенде бiр мүше-мемлекетi осы Конвенцияға қол қойған жағдайда осы Конвенция, сондай-ақ экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымдары үшін ашық.
3. Осы Конвенция ратификациялануға, қабылдануға немесе бекiтiлуге жатады. Ратификациялық грамоталар немесе қабылдау немесе бекiту туралы құжаттар Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға тапсырылады. Экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымы егер кем дегенде оның бiр мүше-мемлекетi солай жасаса, өз ратификациялық грамотасын немесе қабылдау не бекiту туралы құжатын тапсыруы мүмкiн. Сол ратификациялық грамотада немесе қабылдау немесе бекіту туралы құжатта сондай ұйым осы Конвенциямен реттелетiн мәселелерге қатысты өз құзыретi саласы туралы айтады. Сондай ұйым, сондай-ақ депозитарийге өз құзыретi саласындағы кез келген тиiстi өзгерiс туралы хабарлайды.
4. Осы Конвенция сондай ұйымның кем дегенде бiр мүше-мемлекетi осы Конвенцияға қол қойған жағдайда осы Конвенция, сондай-ақ кез-келген мемлекетке немесе экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымына қосылу үшiн ашық. Қосылу туралы құжат Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға тапсырылады. Қосылу кезiнде аймақтық ұйым осы Конвенциямен реттелетiн мәселелерге қатысты өз құзыретi саласы туралы айтады. Сондай ұйым, сондай-ақ депозитарийге өз құзыретi саласындағы кез келген тиiстi өзгерiс туралы хабарлайды.

37-бап
Хаттамалармен өзара байланыс

1. Осы Конвенция бiр немесе бiрнеше хаттамалармен толықтырылуы мүмкiн.
2. Хаттаманың қатысушысы болу үшiн экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымы немесе мемлекет, сондай-ақ осы Конвенцияның қатысушысы болуы тиiс.
3. Осы Конвенцияның Қатысушы-мемлекетi егер ол хаттама ережелерiне сәйкес оның қатысушысы болмаса, хаттамамен байланысты емес.
4. Осы Конвенцияға қатысты кез келген хаттама осы Конвенциямен бiрге осы хаттаманың мақсаттарын ескере отырып, талқыланады.

38-бап
Күшіне енуi

1. Осы Конвенция қырқыншы ратификациялық грамотаны немесе қабылдау, бекiту не қосылу туралы құжатты сақтауға тапсырған датасынан кейiнгі тоқсаныншы күнi күшiне енедi. Осы тармақтың мақсаты үшiн экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымы сақтауға тапсырған кез келген сондай грамота немесе құжат сондай ұйымның мүше-мемлекеттерi сақтауға тапсырған грамоталарға немесе құжаттарға қосымша ретiнде қаралмайды.
2. Осы Конвенцияны ратификациялайтын, қабылдайтын немесе бекiтетiн не қырқыншы ратификациялық грамота немесе осындай әрекет туралы құжат сақталуға тапсырылғаннан кейiн оған қосылатын әрбiр мемлекет немесе экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымы үшiн осы Конвенция сондай мемлекет немесе ұйым тиiстi грамотаны немесе құжатты сақтауға тапсыру датасынан кейiн отызыншы күнi күшiне енедi.

39-бап
Түзетулер

1. Осы Конвенция күшiне енген соң бес жылдан кейiн Қатысушы-мемлекет түзету ұсынып, оны Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына жолдауы мүмкiн. Ол ұсынылып жатқан түзетудi сол ұсынысты қарау және ол бойынша шешiм қабылдау үшiн қатысушы-Мемлекеттерге және Конвенция Қатысушыларының Конференциясына жолдайды. Қатысушылар Конференциясы әрбiр түзету бойынша консенсусқа жету үшiн бар күш-жiгерiн салады. Егер консенсусқа жету бойынша барлық күш-жiгерлер таусылса және келiсiмге қол жетпесе, онда шектi шара ретiнде, түзетудi қабылдау үшiн Қатысушылар Конференциясының отырысындағы дауысқа салуда болған және қатысқан Қатысушы-мемлекеттерiнiң үштен екi дауысы талап етiледi.
2. Құзыретi шегiне жататын мәселелерде экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымдары осы Конвенцияның қатысушылары болып табылатын мүше-мемлекеттерiнiң санына тең дауыстары бар болғанда өз дауыс құқын осы бапқа сәйкес жүзеге асырады.
3. Осы баптың 1-тармағына сәйкес қабылданған түзету Қатысушы-мемлекеттермен ратификациялануға, қабылдануға немесе бекiтiлуге жатады.
4. Осы баптың 1-тармағына сәйкес қабылданған түзету Бiрiккен ратификациялық грамотаны немесе сондай түзетудi қабылдау не бекiту туралы құжатты Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысына сақтауға тапсыру датасынан кейiн тоқсан күннен кейiн Қатысушы-мемлекетке қатысты күшiне енедi.
5. Түзету күшiне енгенде, ол онымен байланысты болуға келiсiм бiлдiрген Қатысушы-мемлекеттер үшiн мiндеттi болады. Басқа қатысушы- Мемлекеттер осы Конвенцияның ережелерiмен және олар бұрын ратификациялаған, қабылдаған немесе бекiткен кез келген түзетумен байланысты болып қала бередi.

40-бап
Күшiн жою

1. Қатысушы-мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысына жазбаша хабарлама жолдау арқылы осы Конвенцияның күшiн жоюы мүмкiн. Сондай күшiн жою Бас хатшы жазбаша хабарламаны алғаннан кейiн бiр жылдан кейiн күшiне енедi.
2. Экономикалық интеграцияның аймақтық ұйымы оның барлық

мүше-мемлекеттерi осы Конвенцияның күшiн жойғанда осы Конвенцияның

қатысушысы болмайды.

3. Осы Конвенцияның күшiн осы баптың 1-тармағына сәйкес жою оның кез

келген хаттамаларының күшiн жоюға әкелiп соқтырады.

41-бап

Депозитарий және тiлдер

1. Осы Конвенцияның депозитарийi ретiнде Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас

Хатшысы тағайындалады.

2. Ағылшын, араб, испан, қытай, орыс және француз тiлдерiндегi

мәтiндерi теңтүпнұсқасы болып табылатын осы Конвенцияның түпнұсқасы

Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысына сақтауға тапсырылады.

МҰНЫ КУӘЛАНДЫРУ ҮШIН өз үкiметтерi тиiстi түрде уәкiлдiк берген,

төменде қол қойған өкiлеттi өкiлдер осы Конвенцияға қол қойды.

Мамандар:

Багарова Ж.А.,

Қасымбеков Б.А.

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции Организации Объединенных Наций против транснациональной организованной преступности"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 18 января 2002 года N 60

Правительство Республики Казахстан постановляет:

1. Внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан

проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции Организации

Объединенных Наций против транснациональной организованной

преступности".

Сноска. Проект отозван - постановлением Правительства РК от 12 мая

2002 г. N 517

P020517_

.

2. Настоящее постановление вступает в силу со дня подписания.

Премьер-Министр

Республики Казахстан

Проект

Закон Республики Казахстан

О ратификации Конвенции Организации Объединенных

Наций против транснациональной организованной преступности

Ратифицировать Конвенцию Организации Объединенных Наций против

транснациональной организованной преступности, совершенную в Палермо 13

декабря 2000 года.

Президент

Республики Казахстан

Конвенция Организации Объединенных Наций против

транснациональной организованной преступности

Статья 1

Цель

Цель настоящей Конвенции заключается в содействии сотрудничеству в деле более эффективного предупреждения транснациональной организованной преступности и борьбы с ней.

Статья 2
Термины

Для целей настоящей Конвенции:
a) "организованная преступная группа" означает структурно оформленную группу в составе трех или более лиц, существующую в течение определенного периода времени и действующую согласованно с целью совершения одного или нескольких серьезных преступлений или преступлений, признанных таковыми в соответствии с настоящей Конвенцией, с тем чтобы получить, прямо или косвенно, финансовую или иную материальную выгоду;
b) "серьезное преступление" означает преступление, наказуемое лишением свободы на максимальный срок не менее четырех лет или более строгой мерой наказания;
c) "структурно оформленная группа" означает группу, которая не была случайно образована для немедленного совершения преступления и в которой не обязательно формально определены роли ее членов, оговорен непрерывный характер членства или создана развитая структура;
d) "имущество" означает любые активы, будь то материальные или нематериальные, движимые или недвижимые, выраженные в вещах или в правах, а также юридические документы или акты, подтверждающие право на такие активы или интерес в них;
e) "доходы от преступления" означают любое имущество, приобретенное или полученное, прямо или косвенно, в результате совершения какого-либо преступления;
f) "арест" или "выемка" означают временное запрещение передачи, преобразования, отчуждения или передвижения имущества, или временное вступление во владение таким имуществом, или временное осуществление контроля над ним по постановлению суда или другого компетентного органа;
g) "конфискация" означает окончательное лишение имущества по постановлению суда или другого компетентного органа;
h) "основное правонарушение" означает любое правонарушение, в результате которого получены доходы, в отношении которых могут быть совершены указанные в статье 6 настоящей Конвенции деяния, образующие состав преступления;
i) "контролируемая поставка" означает метод, при котором допускается вывоз, провоз или ввоз на территорию одного или нескольких государств незаконных или вызывающих подозрение партий груза с ведома и под надзором их компетентных органов в целях расследования какого-либо преступления и выявления лиц, участвующих в совершении этого преступления;
j) "региональная организация экономической интеграции" означает организацию, созданную суверенными государствами какого-либо региона, которой ее государства-члены передали полномочия по вопросам, регулируемым настоящей Конвенцией, и которая должным образом уполномочена в соответствии с ее внутренними процедурами подписывать, ратифицировать, принимать, утверждать настоящую Конвенцию или присоединяться к ней; ссылки в настоящей Конвенции на "Государства-участники" относятся к таким организациям в пределах их компетенции.

Статья 3
Сфера применения

1. Настоящая Конвенция, если в ней не указано иное, применяется к предупреждению, расследованию и уголовному преследованию в связи с:
a) преступлениями, признанными таковыми в соответствии со статьями 5, 6, 8 и 23 настоящей Конвенции, и
b) серьезными преступлениями, как они определены в статье 2 настоящей Конвенции, если эти преступления носят транснациональный характер и совершены при участии организованной преступной группы.
2. Для цели пункта 1 настоящей статьи преступление носит транснациональный характер, если:
a) оно совершено в более чем одном государстве;
b) оно совершено в одном государстве, но существенная часть его подготовки, планирования, руководства или контроля имеет место в другом государстве;
c) оно совершено в одном государстве, но при участии организованной преступной группы, которая осуществляет преступную деятельность в более чем одном государстве; или
d) оно совершено в одном государстве, но его существенные последствия имеют место в другом государстве.

Статья 4
Защита суверенитета

1. Государства-участники осуществляют свои обязательства согласно настоящей Конвенции в соответствии с принципами суверенного равенства и территориальной целостности государств и принципом невмешательства во внутренние дела других государств.
2. Ничто в настоящей Конвенции не наделяет Государство-участника правом осуществлять на территории другого государства юрисдикцию и функции, которые входят исключительно в компетенцию органов этого другого государства в соответствии с его внутренним законодательством.

Статья 5
Криминализация участия в организованной преступной группе

1. Каждое Государство-участник принимает такие законодательные и другие меры, какие могут потребоваться, с тем чтобы признать в качестве уголовно наказуемых следующие деяния, когда они совершаются умышленно:
а) оба или одно из следующих деяний, не относя их к покушению на совершение преступления и независимо от фактического совершения преступного деяния:
i) сговор с одним или несколькими лицами относительно совершения серьезного преступления, преследующего цель, прямо или косвенно связанную с получением финансовой или иной материальной выгоды, причем, если это предусмотрено внутренним законодательством, также предполагается фактическое совершение одним из участников сговора какого-либо действия для реализации этого сговора или причастность организованной преступной группы;
ii) деяния какого-либо лица, которое с осознанием либо цели и общей преступной деятельности организованной преступной группы, либо ее намерения совершить соответствующие преступления принимает активное участие в:
а. преступной деятельности организованной преступной группы;
b. других видах деятельности организованной преступной группы с осознанием того, что его участие будет содействовать достижению вышеуказанной преступной цели;
b) организацию, руководство, пособничество, подстрекательства, содействие или дачу советов в отношении серьезного преступления, совершенного при участии организованной преступной группы.
2. Осознание, намерение, умысел, цель или сговор, о которых говорится в пункте 1 настоящей статьи, могут быть установлены из объективных фактических обстоятельств дела.
3. Государства-участники, внутреннее законодательство которых в качестве элемента составов преступлений, признанных таковыми в соответствии с пунктом 1(a)(i) настоящей статьи, предусматривает причастность организованной преступной группы, обеспечивают, чтобы их внутреннее законодательство относило к числу серьезных преступлений все преступления, совершаемые при участии организованных преступных групп. Такие Государства-участники, а также Государства-участники, внутреннее законодательство которых в качестве элемента составов преступлений, признанных таковыми в соответствии с пунктом 1(a)(i) настоящей статьи, предусматривает фактическое совершение действия по реализации сговора, сообщают об этом Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций при подписании ими настоящей Конвенции или при сдаче на хранение ратификационной грамоты или документа о принятии, утверждении или присоединении.

Статья 6
Криминализация отмывания доходов от преступлений

1. Каждое Государство-участник принимает в соответствии с основополагающими принципами своего внутреннего законодательства такие законодательные и другие меры, какие могут потребоваться, с тем чтобы признать в качестве уголовно наказуемых следующие деяния, когда они совершаются умышленно:
а) i) конверсию или перевод имущества, если известно, что такое имущество представляет собой доходы от преступлений, в целях сокрытия или утаивания преступного источника этого имущества или в целях оказания помощи любому лицу, участвующему в совершении основного правонарушения, с тем чтобы оно могло уклониться от ответственности за свои деяния;
ii) сокрытие или утаивание подлинного характера, источника, местонахождения, способа распоряжения, перемещения, прав на имущество или его принадлежность, если известно, что такое имущество представляет собой доходы от преступлений;
b) при условии соблюдения основных принципов своей правовой системы:
i) приобретение, владение или использование имущества, если в момент его получения известно, что такое имущество представляет собой доходы от преступлений;
ii) участие, причастность или вступление в сговор с целью совершения любого из преступлений, признанных таковыми в соответствии с настоящей статьей, покушение на его совершение, а также пособничество, подстрекательство, содействие или дача советов при его совершении.
2. Для целей осуществления или применения пункта 1 настоящей статьи:
a) каждое Государство-участник стремится применять пункт 1 настоящей статьи к самому широкому кругу основных правонарушений;
b) каждое Государство-участник включает в число основных правонарушений все серьезные преступления, как они определены в статье 2 настоящей Конвенции, и преступления, признанные таковыми в статьях 5, 8 и 23 настоящей Конвенции. В случае, когда законодательство Государств-участников содержит перечень конкретных основных правонарушений, в него включается, как минимум, всеобъемлющий круг преступлений, связанных с деятельностью организованных преступных групп.
c) для целей подпункта (b) основные правонарушения включают преступления, совершенные как в пределах, так и за пределами юрисдикции соответствующего Государства-участника. Однако преступления, совершенные за пределами юрисдикции какого-либо Государства-участника, представляют собой основные правонарушения только при условии, что соответствующее деяние является уголовно наказуемым согласно внутреннему законодательству государства, в котором оно совершено, и было бы уголовно наказуемым согласно внутреннему законодательству Государства-участника, в котором осуществляется или применяется настоящая статья, если бы оно было совершено в нем;
d) каждое Государство-участник представляет Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций тексты своих законов, обеспечивающих осуществление положений настоящей статьи, а также тексты любых последующих изменений к таким законам или их описание;
е) если этого требуют основополагающие принципы внутреннего законодательства Государства-участника, то можно предусмотреть, что преступления, указанные в пункте 1 настоящей статьи, не относятся к лицам, совершившим основное правонарушение;
f) осознание, умысел или цель как элементы состава преступления, указанного в пункте 1 настоящей статьи, могут быть установлены из объективных фактических обстоятельств дела.

Статья 7
Меры по борьбе с отмыванием денежных средств

1. Каждое Государство-участник:
a) устанавливает всеобъемлющий внутренний режим регулирования и надзора в отношении банков и небанковских финансовых учреждений, а также, в надлежащих случаях, других органов, являющихся особо уязвимыми с точки зрения отмывания денежных средств, в пределах своей компетенции, в целях недопущения и выявления всех форм отмывания денежных средств, причем такой режим основывается на требованиях в отношении идентификации личности клиента, ведения отчетности и предоставления информации о подозрительных сделках:
b) без ущерба для статей 18 и 27 настоящей Конвенции обеспечивает, чтобы административные, регулирующие, правоохранительные и другие органы, ведущие борьбу с отмыванием денежных средств (в том числе, когда это соответствует внутреннему законодательству, и судебные органы), были способны осуществлять сотрудничество и обмен информацией на национальном и международном уровнях на условиях, устанавливаемых его внутренним законодательством, и и этих целях рассматривает вопрос об учреждении подразделения по финансовой оперативной информации, которое будет действовать в качестве национального центра для сбора, анализа и распространения информации, касающейся возможных случаев отмывания денежных средств.
2. Государства-участники рассматривают вопрос о применении практически возможных мер по выявлению перемещения наличных денежных средств и соответствующих оборотных инструментов через их границы и по контролю за таким перемещением при условии соблюдения гарантий, направленных на обеспечение надлежащего использования информации, и не создавая каких-либо препятствий перемещению законного капитала. Такие меры могут исключать требование о том, чтобы физические лица и коммерческие организации сообщали о трансграничных переводах значительных объемов наличных денежных средств и передачах соответствующих оборотных инструментов.
3. При установлении внутреннего режима регулирования и надзора согласно положениям настоящей статьи и без ущерба для любой другой статьи настоящей Конвенции Государствам-участникам предлагается руководствоваться соответствующими инициативами региональных, межрегиональных и многосторонних организаций, направленными против отмывания денежных средств.
4. Государства-участники стремятся к развитию и поощрению глобального, регионального, субрегионального и двустороннего сотрудничества между судебными и правоохранительными органами, а также органами финансового регулирования в целях борьбы с отмыванием денежных средств.

Статья 8
Криминализация коррупции

1. Каждое Государство-участник принимает такие законодательные и другие меры, какие могут потребоваться, с тем чтобы признать в качестве уголовно наказуемых следующие деяния, когда они совершаются умышленно:
a) обещание, предложение или предоставление публичному должностному лицу, лично или через посредников, какого-либо неправомерного преимущества для самого должностного лица или иного физического или юридического лица, с тем чтобы это должностное лицо совершило какое-либо действие или бездействие при выполнении своих должностных обязанностей;
b) вымогательство или принятие публичным должностным лицом, лично или через посредников, какого-либо неправомерного преимущества для самого должностного лица или иного физического или юридического лица, с тем чтобы это должностное лицо совершило какое-либо действие или бездействие при выполнении своих должностных обязанностей.
2. Каждое Государство-участник рассматривает возможность принятия таких законодательных и других мер, какие могут потребоваться, с тем чтобы признать в качестве уголовно наказуемых деяния, указанные в пункте 1 настоящей статьи, когда в них участвует какое-либо иностранное публичное должностное лицо или международный гражданский служащий. Каждое Государство-участник также рассматривает возможность признать уголовно наказуемыми другие формы коррупции.
3. Каждое Государство-участник также принимает такие меры, какие могут потребоваться, с тем чтобы признать в качестве уголовно наказуемого участие в качестве сообщника в совершении какого-либо преступления, признанного таковым в соответствии с настоящей статьей.
4. Для целей пункта 1 настоящей статьи и статьи 9 настоящей Конвенции "публичным должностным лицом" является публичное должностное лицо или лицо, предоставляющее какую-либо публичную услугу, как это определяется во внутреннем законодательстве Государства-участника, в котором данное лицо выполняет такие функции, и как это применяется в уголовном законодательстве этого Государства-участника.

Статья 9
Меры против коррупции

1. В дополнение к мерам, изложенным в статье 8 настоящей Конвенции, каждое Государство-участник в той степени, в какой это требуется и соответствует его правовой системе, принимает законодательные, административные или другие эффективные меры для содействия добросовестности, а также для предупреждения и выявления коррупции среди публичных должностных лиц и наказания за нее.
2. Каждое Государство-участник принимает меры для обеспечения эффективных действий его органов в области предупреждения и выявления коррупции среди публичных должностных лиц и наказания за нее, в том числе путем предоставления таким органам достаточной независимости для воспрепятствования неправомерному влиянию на их действия.

Статья 10
Ответственность юридических лиц

1. Каждое Государство-участник принимает такие меры, какие, с учетом его правовых принципов, могут потребоваться для установления ответственности юридических лиц за участие в серьезных преступлениях, к которым причастна организованная преступная группа, и за преступления, признанные таковыми в соответствии со статьями 5, 6, 8 и 23 настоящей Конвенции.
2. При условии соблюдения правовых принципов Государства-участника ответственность юридических лиц может быть уголовной, гражданско-правовой или административной.
3. Возложение такой ответственности не наносит ущерба уголовной ответственности физических лиц, совершивших преступления.
4. Каждое Государство-участник, в частности, обеспечивает применение в отношении юридических лиц, привлекаемых к ответственности в соответствии с настоящей статьей, эффективных, соразмерных и оказывающих сдерживающее воздействие уголовных или неуголовных санкций, включая денежные санкции.

Статья 11
Преследование, вынесение судебного решения и санкции

1. Каждое Государство-участник за совершение какого-либо преступления, признанного таковым в соответствии со статьями 5, 6, 8 и 23 настоящей Конвенции, предусматривает применение таких санкций, которые учитывают степень опасности этого преступления.
2. Каждое Государство-участник стремится обеспечить использование любых предусмотренных в его внутреннем законодательстве дискреционных юридических полномочий, относящихся к уголовному преследованию лиц за преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, для достижения максимальной эффективности правоохранительных мер в отношении этих преступлений и с должным учетом необходимости воспрепятствовать совершению таких преступлений.
3. Применительно к преступлениям, признанным таковыми в соответствии со статьями 5, 6, 8 и 23 настоящей Конвенции, каждое Государство-участник принимает надлежащие меры, в соответствии со своим внутренним законодательством и с должным учетом прав защиты, в целях обеспечения того, чтобы условия, устанавливаемые в связи с решениями об освобождении до суда или до принятия решения по кассационной жалобе или протесту, учитывали необходимость обеспечения присутствия обвиняемого в ходе последующего уголовного производства.
4. Каждое Государство-участник обеспечивает, чтобы его суды или другие компетентные органы учитывали опасный характер преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, при рассмотрении вопроса о возможности досрочного или условного освобождения лиц, осужденных за такие преступления.
5. Каждое Государство-участник в надлежащих случаях устанавливает согласно своему внутреннему законодательству длительный срок давности для возбуждения уголовного преследования за любое преступление, охватываемое настоящей Конвенцией, и более длительный срок давности в тех случаях, когда лицо, подозреваемое в совершении преступления, уклоняется от правосудия.
6. Ничто, содержащееся в настоящей Конвенции, не затрагивает принцип, согласно которому определение преступлений, признанных таковыми в соответствии с настоящей Конвенцией, и применимых юридических возражений или других правовых принципов, определяющих правомерность деяний, входит в сферу внутреннего законодательства каждого Государства-участника, а уголовное преследование и наказание за такие преступления осуществляются в соответствии с этим законодательством.

Статья 12
Конфискация и арест

1. Государства-участники принимают, в максимальной степени, возможной в рамках их внутренних правовых систем, такие меры, какие могут потребоваться для обеспечения возможности конфискации:
a) доходов от преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, или имущества, стоимость которого соответствует стоимости таких доходов;
b) имущества, оборудования или других средств, использовавшихся или предназначавшихся для использования при совершении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Государства-участники принимают такие меры, какие могут потребоваться для обеспечения возможности выявления, отслеживания, ареста или выемки любого из перечисленного в пункте 1 настоящей статьи с целью последующей конфискации.
3. Если доходы от преступлений были превращены или преобразованы, частично или полностью, в другое имущество, то меры, указанные в настоящей статье, применяются в отношении такого имущества.
4. Если доходы от преступлений были приобщены к имуществу, приобретенному из законных источников, то конфискации, без ущерба для любых полномочий, касающихся наложения ареста или выемки, подлежит та часть имущества, которая соответствует оцененной стоимости приобщенных доходов от преступлений.
5. К прибыли или другим выгодам, которые получены от доходов от преступлений, от имущества, в которое были превращены или преобразованы доходы от преступлений, или от имущества, к которому были приобщены доходы от преступлений, также применяются меры, указанные в настоящей статье, таким же образом и в той же степени, как и в отношении доходов от преступлений.
6. Для целей настоящей статьи и статьи 13 настоящей Конвенции каждое Государство-участник уполномочивает свои суды или другие компетентные органы издавать постановления о представлении или аресте банковских, финансовых или коммерческих документов. Государства-участники не уклоняются от принятия мер в соответствии с положениями настоящего пункта, ссылаясь на необходимость сохранения банковской тайны.
7. Государства-участники могут рассмотреть возможность установления требования о том, чтобы лицо, совершившее преступление, доказало законное происхождение предполагаемых доходов от преступления или другого имущества, подлежащего конфискации, в той мере, в какой такое требование соответствует принципам их внутреннего законодательства и характеру судебного и иного разбирательства.
8. Положения настоящей статьи не толкуются как наносящие ущерб правам добросовестных третьих сторон.
9. Ничто, содержащееся в настоящей статье, не затрагивает принцип, согласно которому меры, о которых в ней говорится, определяются и осуществляются в соответствии с положениями внутреннего законодательства Государства-участника и при условии их соблюдения.

Статья 13
Международное сотрудничество в целях конфискации

1. Государство-участник, которое получило от другого Государства-участника, под юрисдикцию которого подпадает какое-либо преступление, охватываемое настоящей Конвенцией, просьбу о конфискации упомянутых в пункте 1 статьи 12 настоящей Конвенции доходов от преступлений, имущества, оборудования или других средств совершения преступлений, находящихся на его территории, в максимальной степени, возможной в рамках своей внутренней правовой системы:
a) направляет эту просьбу своим компетентным органам с целью получения постановления о конфискации и, в случае вынесения такого постановления, приводит его в исполнение; или
b) направляет своим компетентным органам постановление о конфискации, вынесенное судом на территории запрашивающего Государства-участника в соответствии с пунктом 1 статьи 12 настоящей Конвенции, с целью исполнения в том объеме, который указан в просьбе, и в той мере, в какой оно относится к находящимся на территории запрашиваемого Государства-участника доходам от преступлений, имуществу, оборудованию или другим средствам совершения преступлений, упомянутым в пункте 1 статьи 12.
2. По получении просьбы, направленной другим Государством-участником, под юрисдикцию которого подпадает какое-либо преступление, охватываемое настоящей Конвенцией, запрашиваемое Государство-участник принимает меры для выявления, отслеживания, ареста или выемки доходов от преступления, имущества, оборудования или других средств совершения преступлений, упомянутых в пункте 1 статьи 12 настоящей Конвенции, с целью последующей конфискации, постановление о которой выносится либо запрашивающим Государством-участником, либо, в соответствии с просьбой согласно пункту 1 настоящей статьи, запрашиваемым Государством-участником.
3. Положения статьи 18 настоящей Конвенции применяются mutatis mutandis к настоящей статье. В дополнение к информации, указанной в пункте 15 статьи 18, в просьбах, направленных на основании настоящей статьи, содержится:
a) применительно к просьбе, предусмотренной в пункте 1 (а) настоящей статьи, - описание имущества, подлежащего конфискации, и заявление с изложением фактов, на которые ссылается запрашивающее Государство-участник и которые достаточны для того, чтобы запрашиваемое Государство-участник могло принять меры для вынесения постановления согласно своему внутреннему законодательству;
b) применительно к просьбе, предусмотренной в пункте 1 (b) настоящей статьи, - юридически допустимая копия изданного запрашивающим Государством-участником постановления о конфискации, на котором основывается просьба, заявление с изложением фактов и информация в отношении объема запрашиваемого изложением фактов и информация в отношении объема запрашиваемого исполнения постановления;
с) применительно к просьбе, предусмотренной в пункте 2 настоящей статьи, - заявление с изложением фактов, на которые ссылается запрашивающее Государство-участник, и описание запрашиваемых мер.
4. Решения или меры, предусмотренные в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, принимаются запрашиваемым Государством-участником в соответствии с положениями его внутреннего законодательства и его процессуальными нормами или любыми двусторонними или многосторонними договорами, соглашениями или договоренностями, которыми оно может быть связано в отношениях с запрашивающим Государством-участником, и при условии их соблюдения.
5. Каждое Государство-участник представляет Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций тексты своих законов и правил, обеспечивающих осуществление положений настоящей статьи, а также тексты любых последующих изменений к таким законам и правилам или их описание.
6. Если какое-либо Государство-участник пожелает обусловить принятие мер, упомянутых в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, наличием соответствующего договора, то это Государство-участник рассматривает настоящую Конвенцию в качестве необходимой и достаточной договорно-правовой основы.
7. Государством-участником может быть отказано в сотрудничестве согласно настоящей статье, если преступление, к которому относится просьба, не является преступлением, охватываемым настоящей Конвенцией.
8. Положения настоящей статьи не толкуются как наносящие ущерб правам добросовестных третьих сторон.
9. Государства-участники рассматривают возможность заключения двусторонних или многосторонних договоров, соглашений или договоренностей для повышения эффективности международного сотрудничества, осуществляемого согласно настоящей статье.

Статья 14
Распоряжение конфискованными доходами от
преступлений или имуществом

1. Доходами от преступлений или имуществом, конфискованными Государством-участником на основании статьи 12 или пункта 1 статьи 13 настоящей Конвенции, распоряжается это Государство-участник в соответствии со своим внутренним законодательством и административными процедурами.
2. Действуя по просьбе, направленной другим Государством-участником в соответствии со статьей 13 настоящей Конвенции, Государства-участники в той мере, а какой это допускается внутренним законодательством, и, в случае получения соответствующего запроса, в первоочередном порядке рассматривают вопрос о возвращении конфискованных доходов от преступлений или имущества запрашивающему Государству-участнику, с тем чтобы оно могло предоставить компенсацию потерпевшим от преступления или возвратить такие доходы от преступлений или имущество их законным собственникам.
3. Действуя по просьбе, направленной другим Государством-участником в соответствии со статьями 12 и 13 настоящей Конвенции, Государство-участник может особо рассмотреть возможность заключения соглашений или договоренностей о:
a) перечислении суммы, соответствующей стоимости доходов от преступлений или имущества, или средств, полученных в результате реализации таких доходов или имущества или их части, на счет, предназначенный для этой цели в соответствии с пунктом 2 (с) статьи 30 настоящей Конвенции, или межправительственным органам, специализирующимся на борьбе против организованной преступности;
b) передаче другим Государствам-участникам на регулярной или разовой основе части доходов от преступлений или имущества, или средств, полученных в результате реализации таких доходов или имущества, в соответствии со своим внутренним законодательством или административными процедурами.

Статья 15
Юрисдикция

1. Каждое Государство-участник принимает такие меры, какие могут потребоваться, с тем чтобы установить свою юрисдикцию в отношении преступлений, признанных таковыми в соответствии со статьями 5, 6, 8 и 23 настоящей Конвенции, когда:
a) преступление совершено на территории этого Государства-участника; или
b) преступление совершено на борту судна, которое несло флаг этого Государства-участника в момент совершения преступления, или воздушного судна, которое зарегистрировано в соответствии с законодательством этого Государства-участника в такой момент.
2. При условии соблюдения статьи 4 настоящей Конвенции Государство-участник может также установить свою юрисдикцию в отношении любого такого преступления, когда:
a) преступление совершено против гражданина этого Государства-участника;
b) преступление совершено гражданином этого Государства-участника или лицом без гражданства, которое обычно проживает на его территории; или
с) преступление:
i) является одним из преступлений, признанных таковыми в соответствии с пунктом 1 статьи 5 настоящей Конвенции, и совершено за пределами его территории с целью совершения серьезного преступления на его территории;
ii) является одним из преступлений, признанных таковыми в соответствии с пунктом 1 (b)(ii) статьи 6 настоящей Конвенции, и совершено за пределами его территории с целью совершения какого-либо преступления, признанного таковым в соответствии с пунктом 1 (a)(i) или (ii) или (b)(i) статьи 6 настоящей Конвенции, на его территории.
3. Для целей пункта 10 статьи 16 настоящей Конвенции каждое Государство-участник принимает такие меры, какие могут потребоваться, с тем чтобы установить свою юрисдикцию в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, когда лицо, подозреваемое в совершении преступления, находится на его территории и оно не выдает такое лицо лишь на том основании, что оно является одним из его граждан.
4. Каждое Государство-участник может также принять такие меры, какие могут потребоваться, с тем чтобы установить свою юрисдикцию в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, когда лицо, подозреваемое в совершении преступления, находится на его территории и оно не выдает его.
5. Если Государство-участник, осуществляющее свою юрисдикцию согласно пункту 1 или 2 настоящей статьи, получает уведомление или иным образом узнает о том, что одно или несколько других Государств-участников осуществляют расследование, уголовное преследование или судебное разбирательство в связи с тем же деянием, компетентные органы этих Государств-участников проводят в надлежащих случаях, консультации друг с другом с целью координации своих действий.
6. Без ущерба для норм общего международного права настоящая Конвенция не исключает осуществления любой уголовной юрисдикции, установленной Государством-участником в соответствии со своим внутренним законодательством.

Статья 16
Выдача

1. Настоящая статья применяется к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией, или в случаях, если к совершению преступления, упомянутого в пункте 1 (а) или (b) статьи 3, причастна организованная преступная группа и лицо, в отношении которого запрашивается выдача, находится на территории запрашиваемого Государства-участника, при условии, что деяние, в связи с которым запрашивается выдача, является уголовно наказуемым согласно внутреннему законодательству как запрашивающего Государства-участника, так и запрашиваемого Государства-участника.
2. Если просьба о выдаче касается нескольких отдельных серьезных преступлений, некоторые из которых не охватываются настоящей статьей, то запрашиваемое Государство-участник может применить настоящую статью также и в отношении этих последних преступлений.
3. Каждое из преступлений, к которым применяется настоящая статья, считается включенным в любой существующий между Государствами-участниками договор о выдаче в качестве преступления, которое может повлечь выдачу. Государства-участники обязуются включать такие преступления в качестве преступлений, которые могут повлечь выдачу, в любой договор о выдаче, который будет заключен между ними.
4. Если Государство-участник, обусловливающее выдачу наличием договора, получает просьбу о выдаче от другого Государства-участника, с которым оно не имеет договора о выдаче, оно может рассматривать настоящую Конвенцию в качестве правового основания для выдачи в связи с любым преступлением, к которому применяется настоящая статья.
5. Государства-участники, обусловливающие выдачу наличием договора:
a) при сдаче на хранение своих ратификационных грамот или документов о принятии или утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней сообщают Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций о том, будут ли они использовать настоящую Конвенцию в качестве правового основания для сотрудничества в вопросах выдачи с другими Государствами- участниками настоящей Конвенции; и
b) если они не используют настоящую Конвенцию в качестве правового основания для сотрудничества в вопросах выдачи, стремятся, в надлежащих случаях, к заключению договоров о выдаче с другими Государствами- участниками настоящей Конвенции в целях применения настоящей статьи.
6. Государства-участники, не обусловливающие выдачу наличием договора, в отношениях между собой признают преступления, к которым применяется настоящая статья, в качестве преступлений, которые могут повлечь выдачу.
7. Выдача осуществляется в соответствии с условиями, предусматриваемыми внутренним законодательством запрашиваемого Государства-участника или применимыми договорами о выдаче, включая в том числе условия, связанные с требованиями о минимальном наказании применительно к выдаче, и основания, на которых запрашиваемое Государство-участник может отказать в выдаче.
8. В отношении любого преступления, к которому применяется настоящая статья, Государства-участники, при условии соблюдения своего внутреннего законодательства, прилагают усилия к тому, чтобы ускорить процедуры выдачи и упростить связанные с ней требования о предоставлении доказательств.
9. При условии соблюдения положений своего внутреннего законодательства и своих договоров о выдаче запрашиваемое Государство-участник, убедившись в том, что обстоятельства требуют этого и носят неотложный характер, и по просьбе запрашивающего Государства-участника, может взять под стражу находящееся на его территории лицо, выдача которого запрашивается, или принять другие надлежащие меры для обеспечения его присутствия в ходе процедуры выдачи.
10. Государство-участник, на территории которого находится лицо, подозреваемое в совершении преступления, если оно не выдает такое лицо в связи с преступлением, к которому применяется настоящая статья, лишь на том основании, что оно является одним из его граждан, обязано, по просьбе Государства-участника, запрашивающего выдачу, передать дело без неоправданных задержек своим компетентным органам для цели преследования. Эти органы принимают свое решение и осуществляют производство таким же образом, как и в случае любого другого преступления опасного характера согласно внутреннему законодательству этого Государства-участника. Заинтересованные Государства-участники сотрудничают друг с другом, в частности по процессуальным вопросам и вопросам доказывания, для обеспечения эффективности такого преследования.
11. Во всех случаях, когда Государству-участнику согласно его внутреннему законодательству разрешается выдавать или иным образом передавать одного из своих граждан только при условии, что это лицо будет возвращено в это государство для отбытия наказания, назначенного в результате судебного разбирательства или производства, в связи с которыми запрашивалась выдача или передача этого лица, и это Государство-участник и Государство-участник, запрашивающее выдачу этого лица, согласились с таким порядком и другими условиями, которые они могут счесть надлежащими, такая условная выдача или передача являются достаточными для выполнения обязательства, установленного в пункте 10 настоящей статьи.
12. Если в выдаче, которая запрашивается в целях приведения приговора в исполнение, отказано, поскольку разыскиваемое лицо является гражданином запрашиваемого Государства-участника, запрашиваемый Участник, если это допускает его внутреннее законодательство и если это соответствует требованиям такого законодательства, по обращению запрашивающего Участника рассматривает вопрос о приведении в исполнение приговора или оставшейся части приговора, который был вынесен согласно внутреннему законодательству запрашивающего Участника.
13. Любому лицу, по делу которого осуществляется производство в связи с любым преступлением, к которому применяется настоящая статья, гарантируется справедливое обращение на всех стадиях производства, включая осуществление всех прав и гарантий, предусмотренных внутренним законодательством Государства-участника, на территории которого находится это лицо.
14. Ничто в настоящей Конвенции не толкуется как устанавливающее обязательство выдачи, если у запрашиваемого Государства-участника имеются существенные основания полагать, что просьба о выдаче имеет целью преследование или наказание какого-либо лица по причине его пола, расы, вероисповедания, гражданства, этнического происхождения или политических убеждений или что удовлетворение этой просьбы нанесло бы ущерб положению этого лица по любой из этих причин.
15. Государства-участники не могут отказывать в выполнении просьбы о выдаче лишь на том основании, что преступление считается также связанным с налоговыми вопросами.
16. До отказа в выдаче запрашиваемое Государство-участник, в надлежащих случаях, проводит консультации с запрашивающим Государством-участником, с тем чтобы предоставить ему достаточные возможности для изложения его мнений и представления информации, имеющей отношение к изложенным в его просьбе фактам.
17. Государства-участники стремятся заключать двусторонние и многосторонние соглашения или договоренности с целью осуществления или повышения эффективности выдачи.

Статья 17
Передача осужденных лиц

Государства-участники могут рассматривать возможность заключения двусторонних или многосторонних соглашений или договоренностей о передаче лиц, осужденных к тюремному заключению или другим видам лишения свободы за преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, с тем чтобы они могли отбывать срок наказания на их территории.

Статья 18
Взаимная правовая помощь

1. Государства-участники оказывают друг другу самую широкую взаимную правовую помощь в расследовании, уголовном преследовании и судебном разбирательстве в связи с преступлениями, охватываемыми настоящей Конвенцией, как это предусмотрено в статье 3, и на взаимной основе предоставляют друг другу иную аналогичную помощь, если запрашивающее Государство-участник имеет разумные основания подозревать, что преступление, указанное в пункте 1(а) или (b) статьи 3, является транснациональным по своему характеру и, в том числе, что потерпевшие, свидетели, доходы, средства совершения преступлений или доказательства в отношении таких преступлений находятся в запрашиваемом Государстве-участнике, а также что к совершению этого преступления причастна организованная преступная группа.
2. Взаимная правовая помощь предоставляется в объеме, максимально возможном согласно соответствующим законам, договорам, соглашениям и договоренностям запрашиваемого Государства-участника, в отношении расследования, уголовного преследования и судебного разбирательства в связи с преступлениями, за совершение которых к ответственности в запрашивающем Государстве-участнике может быть привлечено юридическое лицо в соответствии со статьей 10 настоящей Конвенции.
3. Взаимная правовая помощь, предоставляемая в соответствии с настоящей статьей, может запрашиваться в любой из следующих целей:
a) получение свидетельских показаний или заявлений от отдельных лиц;
b) вручение судебных документов;
c) проведение обыска и производство выемки или ареста;
d) осмотр объектов и участков местности;
e) предоставление информации, вещественных доказательств и оценок экспертов;
f) предоставление подлинников или заверенных копий соответствующих документов и материалов, включая правительственные, банковские, финансовые, корпоративные или коммерческие документы;
g) выявление или отслеживание доходов от преступлений, имущества, средств совершения преступлений или других предметов для целей доказывания;
h) содействие добровольной явке соответствующих лиц в органы запрашивающего Государства-участника;
i) оказание любого иного вида помощи, не противоречащего внутреннему законодательству запрашиваемого Государства-участника.
4. Без ущерба для внутреннего законодательства компетентные органы Государства-участника могут без предварительной просьбы передавать информацию, касающуюся уголовно-правовых вопросов, компетентному органу в другом Государстве-участнике в тех случаях, когда они считают, что такая информация может оказать помощь этому органу в осуществлении или успешном завершении расследования и уголовного преследования или может привести к просьбе, составленной этим Государством-участником в соответствии с настоящей Конвенцией.
5. Передача информации согласно пункту 4 настоящей статьи осуществляется без ущерба расследованию и уголовному производству в государстве компетентных органов, предоставляющих информацию. Компетентные органы, получающие информацию, выполняют просьбу о сохранении конфиденциального характера этой информации, даже на временной основе, или соблюдают ограничения на ее использование. Это, однако, не препятствует Государству-участнику, получающему информацию, раскрывать в ходе проводимого в нем производства ту информацию, которая оправдывает обвиняемого. В таком случае до раскрытия информации Государство-участник, получающее информацию, уведомляет Государство-участника, предоставляющего информацию, и, если получена просьба об этом, проводит консультации с Государством-участником, предоставляющим информацию. Если, в исключительных случаях, заблаговременное уведомление невозможно, то Государство-участник, получающее информацию, незамедлительно сообщает о таком раскрытии Государству-участнику, предоставляющему информацию.
6. Положения настоящей статьи не затрагивают обязательств по какому-либо другому договору, будь то двустороннему или многостороннему, который регулирует или будет регулировать, полностью или частично, взаимную правовую помощь.
7. Пункты 9-29 настоящей статьи применяются к просьбам, направленным на основании настоящей статьи, если соответствующие Государства-участники не связаны каким-либо договором о взаимной правовой помощи. Если эти Государства-участники связаны таким договором, то применяются соответствующие положения этого договора, если только Государства-участники не соглашаются применять вместо них пункты 9-29 настоящей статьи. Государствам-участникам настоятельно предлагается применять эти пункты, если это способствует сотрудничеству.
8. Государства-участники не отказывают в предоставлении взаимной правовой помощи согласно настоящей статье на основании банковской тайны.
9. Государства-участники могут отказать в предоставлении взаимной правовой помощи согласно настоящей статье на основании отсутствия обоюдного признания соответствующего деяния преступлением. Однако запрашиваемое Государство-участник может, если оно сочтет это надлежащим, предоставить помощь, объем которой оно определяет по своему усмотрению, независимо от того, является ли соответствующее деяние преступлением согласно внутреннему законодательству запрашиваемого Государства-участника.
10. Лицо, которое находится под стражей или отбывает срок тюремного заключения на территории одного Государства-участника и присутствие которого в другом Государстве-участнике требуется для целей установления личности, дачи показаний или оказания иной помощи в получении доказательств для расследования, уголовного преследования или судебного разбирательства в связи с преступлениями, охватываемыми настоящей Конвенцией, может быть передано при соблюдении следующих условий:
a) данное лицо свободно дает на это свое осознанное согласие;
b) компетентные органы обоих Государств-участников достигли согласия на таких условиях, которые эти Государства-участники могут счесть надлежащими.
11. Для целей пункта 10 настоящей статьи:
a) Государство-участник, которому передается лицо, вправе и обязано содержать переданное лицо под стражей, если только Государство-участник, которое передало это лицо, не просило об ином или не санкционировало иное;
b) Государство-участник, которому передается лицо, незамедлительно выполняет свое обязательство по возвращению этого лица в распоряжение Государства-участника, которое передало это лицо, как это было согласовано ранее или как это было иным образом согласовано компетентными органами обоих Государств-участников;
c) Государство-участник, которому передается лицо, не требует от Государства-участника, которое передало это лицо, возбуждения процедуры выдачи для его возвращения;
d) переданному лицу в срок наказания, отбываемого в государстве, которое его передало, зачитывается срок содержания под стражей в Государстве-участнике, которому оно передано.
12. Без согласия Государства-участника, которое в соответствии с пунктами 10 и 11 настоящей статьи должно передать какое-либо лицо, это лицо, независимо от его гражданства, не подвергается уголовному преследованию, заключению под стражу, наказанию или какому-либо другому ограничению его личной свободы на территории государства, которому передается это лицо, в связи с действием, бездействием или осуждением, относящимися к периоду до его отбытия с территории государства, которое передало это лицо.
13. Каждое Государство-участник назначает центральный орган, который несет ответственность за получение просьб об оказании взаимной правовой помощи и либо за их выполнение, либо за их препровождение для выполнения компетентным органам и обладает соответствующими полномочиями. Если в Государстве-участнике имеется специальный регион или территория с отдельной системой оказания взаимной правовой помощи, оно может назначить особый центральный орган, который будет выполнять такую же функцию в отношении этого региона или территории. Центральные органы обеспечивают оперативное и надлежащее выполнение или препровождение полученных просьб. Если центральный орган препровождает просьбу для выполнения компетентному органу, он содействует оперативному и надлежащему выполнению этой просьбы компетентным органом. При сдаче на хранение каждым Государством-участником его ратификационной грамоты или документа о принятии или утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней Генеральный секретарь Организации Объединенных Наций уведомляется о центральном органе, назначенном с этой целью. Просьбы об оказании взаимной правовой помощи и любые относящиеся к ним сообщения препровождаются центральным органам, назначенным Государствами-участниками. Это требование не наносит ущерба праву Государства-участника потребовать, чтобы такие просьбы и сообщения направлялись ему по дипломатическим каналам и, в случае чрезвычайных обстоятельств, когда Государства-участники договорились об этом, через Международную организацию уголовной полиции, если это возможно.
14. Просьбы направляются в письменной форме или, если это возможно, с помощью любых средств, предоставляющих возможность составить письменную запись, на языке, приемлемом для запрашиваемого Государства-участника, при условиях, позволяющих этому Государству-участнику установить аутентичность. При сдаче на хранение ратификационной грамоты или документа о принятии или утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней Генеральный секретарь Организации Объединенных Наций уведомляется о языке или языках, приемлемых для каждого Государства-участника. При чрезвычайных обстоятельствах и в случае согласования этого Государствами-участниками просьбы могут направляться в устной форме, однако они незамедлительно подтверждаются в письменной форме.
15. В просьбе об оказании взаимной правовой помощи указываются:
a) наименование органа, обращающегося с просьбой;
b) существо вопроса и характер расследования, уголовного преследования или судебного разбирательства, к которым относится просьба, а также наименование и функции органа, осуществляющего это расследование, уголовное преследование или судебное разбирательство;
c) краткое изложение соответствующих фактов, за исключением того, что касается просьб в отношении вручения судебных документов;
d) описание запрашиваемой помощи и подробная информация о любой конкретной процедуре, соблюдение которой хотело бы обеспечить запрашивающее Государство-участник;
e) по возможности, данные о личности, местонахождении и гражданстве любого соответствующего лица; и
f) цель запрашиваемых доказательств, информации или мер.
16. Запрашиваемое Государство-участник может запросить дополнительную информацию, если эта информация представляется необходимой для выполнения просьбы в соответствии с его внутренним законодательством или если эта информация может облегчить выполнение такой просьбы.
17. Просьба выполняется в соответствии с внутренним законодательством запрашиваемого Государства-участника и в той мере, в какой это не противоречит внутреннему законодательству запрашиваемого Государства-участника, по возможности, в соответствии с указанными в просьбе процедурами.
18. В той мере, в какой это возможно и соответствует основополагающим принципам внутреннего законодательства, если какое-либо лицо находится на территории Государства-участника и должно быть заслушано в качестве свидетеля или эксперта судебными органами другого Государства-участника, первое Государство-участник может, по просьбе другого Государства-участника, разрешить проведение заслушивания с помощью видеосвязи, если личное присутствие соответствующего лица на территории запрашивающего Государства-участника не является возможным или желательным. Государства-участники могут договориться о том, что заслушивание проводится судебным органом запрашивающего Государства-участника в присутствии представителей судебного органа запрашиваемого Государства-участника.
19. Запрашивающее Государство-участник не передает и не использует информацию или доказательства, представленные запрашиваемым Государством-участником, для осуществления расследования, уголовного преследования или судебного разбирательства, иного, чем то, которое указано в просьбе, без предварительного согласия на это запрашиваемого Государства-участника. Ничто в настоящем пункте не препятствует запрашивающему Государству-участнику раскрывать в ходе проводимого в нем производства ту информацию или доказательства, которые оправдывают обвиняемого. В этом случае до раскрытия информации или доказательств запрашивающее Государство-участник уведомляет запрашиваемое Государство-участника и, если получена просьба об этом, проводит консультации с запрашиваемым Государством-участником. Если, в исключительных случаях, заблаговременное уведомление невозможно, то запрашивающее Государство-участник незамедлительно сообщает о таком раскрытии запрашиваемому Государству-участнику.
20. Запрашивающее Государство-участник может потребовать, чтобы запрашиваемое Государство-участник сохраняло конфиденциальность наличия и существа просьбы, за исключением того, что необходимо для выполнения самой просьбы. Если запрашиваемое Государство-участник не может выполнить требование о конфиденциальности, оно незамедлительно сообщает об этом запрашивающему Государству-участнику.
21. Во взаимной правовой помощи может быть отказано:
а) если просьба не была представлена в соответствии с положениями настоящей статьи;
b) если запрашиваемое Государство-участник считает, что выполнение просьбы может нанести ущерб его суверенитету, безопасности, публичному порядку или другим жизненно важным интересам;
c) если внутреннее законодательство запрашиваемого Государства-участника запрещает его органам осуществлять запрашиваемые меры в отношения любого аналогичного преступления, если бы такое преступление являлось предметом расследования, уголовного преследования или судебного разбирательства в пределах его юрисдикции;
d) если выполнение просьбы противоречило бы правовой системе запрашиваемого Государства-участника применительно к вопросам взаимной правовой помощи.
22. Государства-участники не могут отказывать в выполнении просьбы о взаимной правовой помощи лишь на том основании, что преступление считается также связанным с налоговыми вопросами.
23. Любой отказ в предоставлении взаимной правовой помощи мотивируется.
24. Запрашиваемое Государство-участник выполняет просьбу об оказании взаимной правовой помощи в возможно короткие сроки и, насколько это возможно, полностью учитывает любые предельные сроки, которые предложены запрашивающим Государством-участником и которые мотивированы, предпочтительно в самой просьбе. Запрашиваемое Государство-участник отвечает на разумные запросы запрашивающего Государства-участника относительно хода выполнения просьбы. Запрашивающее Государство-участник оперативно сообщает запрашиваемому Государству-участнику о том, что необходимости в запрошенной помощи более не имеется.
25. Оказание взаимной правовой помощи может быть отсрочено запрашиваемым Государством-участником на том основании, что это воспрепятствует осуществляемому расследованию, уголовному преследованию или судебному разбирательству.
26. До отказа в выполнении просьбы согласно пункту 21 настоящей статьи или отсрочки ее выполнения согласно пункту 25 настоящей статьи запрашиваемое Государство-участник проводит консультации с запрашивающим Государством-участником для того, чтобы определить, может ли помощь быть предоставлена в такие сроки и на таких условиях, какие запрашиваемое Государство-участник считает необходимыми. Если запрашивающее Государство-участник принимает помощь на таких условиях, то оно соблюдает данные условия.
27. Без ущерба для применения пункта 12 настоящей статьи свидетель, эксперт или иное лицо, которое, по просьбе запрашивающего Государства-участника, соглашается давать показания в ходе производства или оказывать помощь при осуществлении расследования, уголовного преследования или судебного разбирательства на территории запрашивающего Государства-участника, не подвергается уголовному преследованию, заключению под стражу, наказанию или какому-либо другому ограничению его личной свободы на этой территории в связи с действием, бездействием или осуждением, относящимися к периоду до его отбытия с территории запрашиваемого Государства-участника. Действие такой гарантии личной безопасности прекращается, если свидетель, эксперт или иное лицо в течение пятнадцати последовательных дней или в течение любого согласованного между Государствами-участниками срока, начиная с даты, когда такое лицо было официально уведомлено о том, что его присутствие более не требуется судебным органам, имело возможность покинуть территорию запрашивающего Государства-участника, но, тем не менее, добровольно осталось на этой территории или, покинув ее, возвратилось назад по собственной воле.
28. Обычные расходы, связанные с выполнением просьбы, покрываются запрашиваемым Государством-участником, если заинтересованные Государства-участники не договорились об ином. Если выполнение просьбы требует или потребует существенных или чрезвычайных расходов, то Государства-участники проводят консультации с целью определения условий, на которых будет выполнена просьба, а также порядка покрытия расходов.
29. Запрашиваемое Государство-участник:
a) предоставляет запрашивающему Государству-участнику копии правительственных материалов, документов или информации, которыми оно располагает и которые согласно его внутреннему законодательству открыты для публичного доступа;
b) может по своему усмотрению предоставлять запрашивающему Государству-участнику полностью или частично или при соблюдении таких условий, какие оно считает надлежащими, копии любых правительственных материалов, документов или информации, которыми оно располагает и которые согласно его внутреннему законодательству закрыты для публичного доступа.
30. Государства-участники рассматривают, по мере необходимости, возможность заключения двусторонних или многосторонних соглашений или договоренностей, которые отвечали бы целям настоящей статьи, обеспечивали бы ее действие на практике или укрепляли бы ее положения.

Статья 19
Совместные расследования

Государства-участники рассматривают возможность заключения двусторонних или многосторонних соглашений или договоренностей, в силу которых в связи с делами, являющимися предметом расследования, уголовного преследования или судебного разбирательства в одном или нескольких государствах, заинтересованные компетентные органы могут создавать органы по проведению совместных расследований. В отсутствие таких соглашений или договоренностей совместные расследования могут проводиться по соглашению в каждом отдельном случае. Соответствующие Государства-участники обеспечивают полное уважение суверенитета Государства-участника, на территории которого должно быть проведено такое расследование.

Статья 20
Специальные методы расследования

1. Если это допускается основными принципами его внутренней правовой системы, каждое Государство-участник, в пределах своих возможностей и на условиях, установленных его внутренним законодательством, принимает необходимые меры, с тем чтобы разрешить надлежащее использование контролируемых поставок и в тех случаях, когда оно считает это уместным, использование других специальных методов расследования, таких как электронное наблюдение или другие формы наблюдения, а также агентурные операции, его компетентными органами на его территории с целью ведения эффективной борьбы против организованной преступности.
2. Для цели расследования преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, Государства-участники поощряются к заключению, при необходимости, соответствующих двусторонних или многосторонних соглашений или договоренностей для использования таких специальных методов расследования в контексте сотрудничества на международном уровне. Такие соглашения или договоренности заключаются и осуществляются при полном соблюдении принципа суверенного равенства государств и реализуются в строгом соответствии с условиями этих соглашений или договоренностей.
3. В отсутствие соглашения или договоренности, указанных в пункте 2 настоящей статьи, решения об использовании таких специальных методов расследования на международном уровне принимаются в каждом отдельном случае и могут, при необходимости, учитывать финансовые договоренности и взаимопонимания в отношении осуществления юрисдикции заинтересованными Государствами-участниками.
4. Решения об использовании контролируемых поставок на международном уровне могут, с согласия заинтересованных Государств-участников, включать такие методы, как перехват грузов и оставление их нетронутыми или их изъятие или замена, полностью или частично.

Статья 21
Передача уголовного производства

Государства-участники рассматривают возможность взаимной передачи производства в целях уголовного преследования в связи с преступлением, охватываемым настоящей Конвенцией, в случаях, когда считается, что такая передача отвечает интересам надлежащего отправления правосудия, в частности, в случаях, когда затрагиваются несколько юрисдикций, для обеспечения объединения уголовных дел.

Статья 22
Сведения о судимости

Каждое Государство-участник может принимать такие законодательные или другие меры, какие могут потребоваться для учета, на таких условиях и в таких целях, какие оно считает надлежащими, любого ранее вынесенного в другом государстве обвинительного приговора в отношении лица, подозреваемого в совершении расследуемого преступления, для использования такой информации в ходе уголовного производства в связи с преступлением, охватываемым настоящей Конвенцией.

Статья 23
Криминализация воспрепятствования осуществлению правосудия

Каждое Государство-участник принимает такие законодательные и другие меры, какие могут потребоваться, с тем чтобы признать в качестве уголовно наказуемых следующие деяния, когда они совершаются умышленно:
a) применение физической силы, угроз или запугивания или обещание, предложение или предоставление неправомерного преимущества с целью склонения к даче ложных показаний или вмешательства в процесс дачи показаний или представления доказательств в ходе производства в связи с совершением преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
b) применение физической силы, угроз или запугивания с целью вмешательства в выполнение должностных обязанностей должностным лицом судебных или правоохранительных органов в ходе производства в связи с совершением преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией. Ничто в настоящем подпункте не наносит ущерба праву Государств-участников иметь законодательство, обеспечивающее защиту других категорий публичных должностных лиц.

Статья 24
Защита свидетелей

1. Каждое Государство-участник принимает, в пределах своих возможностей, надлежащие меры, направленные на обеспечение эффективной зашиты от вероятной мести или запугивания в отношении участвующих в уголовном производстве свидетелей, которые дают показания в связи с преступлениями, охватываемыми настоящей Конвенцией, и, в надлежащих случаях, в отношении их родственников и других близких им лиц.
2. Меры, предусмотренные в пункте 1 настоящей статьи, без ущерба для прав обвиняемого, в том числе для права на надлежащее разбирательство, могут, в частности, включать:
a) установление процедур для физической защиты таких лиц, например - в той мере, в какой это необходимо и практически осуществимо, - для их переселения в другое место, и принятие таких положений, какие разрешают, в надлежащих случаях, не разглашать информацию, касающуюся личности и местонахождения таких лиц, или устанавливают ограничения на такое разглашение информации;
b) принятие правил доказывания, позволяющих давать свидетельские показания таким образом, который обеспечивает безопасность свидетеля, например, разрешение давать свидетельские показания с помощью средств связи, таких как видеосвязь или другие надлежащие средства.
3. Государства-участники рассматривают вопрос о заключении с другими государствами соглашений или договоренностей относительно переселения лиц, указанных в пункте 1 настоящей статьи.
4. Положения настоящей статьи применяются также к потерпевшим постольку, поскольку они являются свидетелями.

Статья 25
Помощь потерпевшим и их защита

1. Каждое Государство-участник принимает, в пределах своих возможностей, надлежащие меры для предоставления помощи и защиты потерпевшим от преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, особенно в случаях угрозы местью или запугивания.
2. Каждое Государство-участник устанавливает надлежащие процедуры для обеспечения доступа к компенсации и возмещению ущерба потерпевшим от преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
3. Каждое Государство-участник, при условии соблюдения своего внутреннего законодательства, создает возможности для изложения и рассмотрения мнений и опасений потерпевших на соответствующих стадиях уголовного производства в отношении лиц, совершивших преступления, таким образом, чтобы это не наносило ущерба правам защиты.

Статья 26
Меры, направленные на расширение сотрудничества с
правоохранительными органами

1. Каждое Государство-участник принимает надлежащие меры для того, чтобы поощрять лиц, которые участвуют или участвовали в организованных преступных группах, к:
a) предоставлению информации, полезной для компетентных органов, в целях расследования и доказывания в связи с такими вопросами, как:
i) идентификационные данные, характер, членский состав, структура, местонахождение или деятельность организованных преступных групп;
ii) связи, в том числе международные связи, с другими организованными преступными группами;
iii) преступления, которые совершили или могут совершить организованные преступные группы;
b) предоставлению фактической, конкретной помощи компетентным органам, которая может способствовать лишению организованных преступных групп их ресурсов или доходов от преступлений.
2. Каждое Государство-участник рассматривает вопрос о том, чтобы предусмотреть возможность смягчения, в надлежащих случаях, наказания обвиняемого лица, которое существенным образом сотрудничает в расследовании или уголовном преследовании в связи с каким-либо преступлением, охватываемым настоящей Конвенцией.
3. Каждое Государство-участник рассматривает вопрос о том, чтобы предусмотреть, в соответствии с основополагающими принципами своего внутреннего законодательства, возможность предоставления иммунитета от уголовного преследования лицу, которое существенным образом сотрудничает в расследовании или уголовном преследовании в связи с преступлением, охватываемым настоящей Конвенцией.
4. Зашита таких лиц осуществляется в порядке, предусмотренном а статье 24 настоящей Конвенции.
5. В тех случаях, когда лицо, которое упоминается в пункте 1 настоящей статьи и находится в одном Государстве-участнике, может существенным образом сотрудничать с компетентными органами другого Государства-участника, заинтересованные Государства-участники могут рассмотреть возможность заключения соглашений или договоренностей, в соответствии со своим внутренним законодательством, относительно возможного предоставления другим Государством-участником режима, указанного в пунктах 2 и 3 настоящей статьи.

Статья 27
Сотрудничество между правоохранительными органами

1. Государства-участники тесно сотрудничают друг с другом, действуя сообразно своим внутренним правовым и административным системам, в целях повышения эффективности правоприменительных мер для борьбы с преступлениями, охватываемыми настоящей Конвенцией. Каждое Государство-участник, в частности, принимает эффективные меры, направленные на:
a) укрепление или, где это необходимо, установление каналов связи между их компетентными органами, учреждениями и службами, с тем чтобы обеспечить надежный и быстрый обмен информацией о всех аспектах преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, включая, если заинтересованные Государства-участники сочтут это надлежащим, связи с другими видами преступной деятельности;
b) сотрудничество с другими Государствами-участниками в проведении расследований в связи с преступлениями, охватываемыми настоящей Конвенцией, с целью выявления:
i) личности, местонахождения и деятельности лиц, подозреваемых в участии в совершении таких преступлений, или местонахождения других причастных лиц;
ii) перемещения доходов от преступлений или имущества, полученного в результате совершения таких преступлений;
iii) перемещения имущества, оборудования или других средств, использовавшихся или предназначавшихся для использования при совершении таких преступлений;
c) предоставление, в надлежащих случаях, необходимых предметов или необходимого количества веществ для целей анализа или расследования;
d) содействие эффективной координации между их компетентными органами, учреждениями и службами и поощрение обмена сотрудниками и другими экспертами, включая, при условии заключения заинтересованными Государствами-участниками двусторонних соглашений или договоренностей, направление сотрудников по связям;
e) обмен с другими Государствами-участниками информацией о конкретных средствах и методах, применяемых организованными преступными группами, включая, в надлежащих случаях, маршруты и средства транспорта, а также использование поддельных удостоверений личности, измененных или поддельных документов или других средств сокрытия их деятельности;
f) обмен информацией и координацию административных и других мер, принимаемых в надлежащих случаях с целью заблаговременного выявления преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Для целей практического применения настоящей Конвенции Государства-участники рассматривают возможность заключения двусторонних или многосторонних соглашений или договоренностей о непосредственном сотрудничестве между их правоохранительными органами, а в тех случаях, когда такие соглашения или договоренности уже имеются, их изменения. В отсутствие таких соглашений или договоренностей между заинтересованными Государствами-участниками Участники могут рассматривать настоящую Конвенцию в качестве основы для взаимного сотрудничества между правоохранительными органами в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией. В надлежащих случаях Государства-участники в полной мере используют соглашения или договоренности, в том числе механизмы международных или региональных организаций, для расширения сотрудничества между своими правоохранительными органами.
3. Государства-участники стремятся сотрудничать, в пределах своих возможностей, с целью противодействия транснациональным организованным преступлениям, совершаемым с использованием современных технологий.

Статья 28
Сбор и анализ информации о характере
организованной преступности и
обмен такой информацией

1. Каждое Государство-участник рассматривает возможность проведения, в консультации с научно-исследовательскими кругами, анализа тенденций в области организованной преступности на своей территории, условий, в которых действует организованная преступность, а также изучения вовлеченных профессиональных групп и используемых технологий.
2. Государства-участники рассматривают возможность расширения аналитических знаний относительно организованной преступной деятельности и обмена ими между собой и через посредство международных и региональных организаций. С этой целью в надлежащих случаях должны разрабатываться и использоваться общие определения, стандарты и методологии.
3. Каждое Государство-участник рассматривает возможность осуществления контроля за своей политикой и практическими мерами по борьбе против организованной преступности, а также проведения оценки их эффективности и действенности.

Статья 29
Подготовка кадров и техническая помощь

1. Каждое Государство-участник в необходимых пределах осуществляет, разрабатывает или совершенствует конкретные программы подготовки персонала правоохранительных органов, в том числе работников прокуратуры, следователей и сотрудников таможенных органов, а также других сотрудников, отвечающих за предупреждение, выявление и пресечение преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией. Такие программы могут включать командирование сотрудников и обмен ими. Такие программы касаются, в частности и в той мере, в какой это допускается внутренним законодательством, следующих вопросов:
a) методы, используемые при предупреждении, выявлении и пресечении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
b) маршруты и средства, используемые лицами, подозреваемыми в причастности к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией, в том числе в государствах транзита, а также соответствующие ответные меры;
c) наблюдение за перемещением предметов контрабанды;
d) выявление и наблюдение за перемещением доходов от преступлений, имущества, оборудования или других средств совершения преступлений и за методами передачи, сокрытия или утаивания таких доходов, имущества, оборудования или других средств совершения преступлений, а также методы, используемые в борьбе с отмыванием денежных средств и другими финансовыми преступлениями;
e) сбор доказательств;
f) способы контроля в зонах свободной торговли и свободных портах;
g) современное оборудование и методы, используемые в работе правоохранительных органов, включая электронное наблюдение, контролируемые поставки и агентурные операции;
h) методы, используемые в борьбе с транснациональными организованными преступлениями, совершаемыми с использованием компьютеров, телекоммуникационных сетей и других видов современной технологии; и
i) методы, используемые при защите потерпевших и свидетелей.
2. Государства-участники оказывают друг другу содействие в планировании и осуществлении программ исследований и подготовки кадров, призванных обеспечить обмен специальными знаниями в областях, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, и с этой целью используют также, в надлежащих случаях, региональные и международные конференции и семинары для содействия сотрудничеству и обсуждению проблем, представляющих взаимный интерес, в том числе особых проблем и потребностей государств транзита.
3. Государства-участники содействуют оказанию помощи в подготовке кадров и технической помощи, которые будут способствовать выдаче и взаимной правовой помощи. Такая помощь в подготовке кадров и техническая помощь могут включать изучение иностранных языков, командирование и обмен сотрудниками центральных органов или учреждений, выполняющих соответствующие функции.
4. В случае действующих двусторонних и многосторонних соглашений или договоренностей Государства-участники, насколько это необходимо, активизируют усилия, направленные на максимальное повышение эффективности практических и учебных мероприятий в рамках международных и региональных организаций и в рамках других двусторонних и многосторонних соглашений или договоренностей.

Статья 30
Другие меры: осуществление настоящей Конвенции посредством
экономического развития и технической помощи

1. Государства-участники принимают меры, способствующие оптимальному осуществлению настоящей Конвенции, насколько это возможно, посредством международного сотрудничества с учетом негативных последствий организованной преступности для общества в целом, в том числе для устойчивого развития.
2. Государства-участники, насколько это возможно и в координации друг с другом, а также с международными и региональными организациями, предпринимают конкретные усилия для:
a) активизации своего сотрудничества на различных уровнях с развивающимися странами в целях укрепления возможностей этих стран в области предупреждения транснациональной организованной преступности и борьбы с ней;
b) расширения финансовой и материальной помощи в целях поддержки усилий развивающихся стран по эффективному противодействию транснациональной организованной преступности и оказания им помощи для успешного осуществления настоящей Конвенции;
с) оказания технической помощи развивающимся странам и странам с переходной экономикой в целях содействия удовлетворению их потребностей в связи с осуществлением настоящей Конвенции. Для этого Государства-участники стремятся вносить на периодической основе достаточные добровольные взносы на счет, конкретно предназначенный для этой цели в механизме финансирования, созданном Организацией Объединенных Наций. Государства-участники могут также особо рассмотреть, в соответствии со своим внутренним законодательством и положениями настоящей Конвенции, возможность перечисления на вышеупомянутый счет определенной доли денежных средств или соответствующей стоимости доходов от преступлений или имущества, конфискованных в соответствии с положениями настоящей Конвенции;
d) поощрения и убеждения других государств и финансовых учреждений, в надлежащих случаях, присоединиться к ним в усилиях, предпринимаемых в соответствии с настоящей статьей, в том числе путем обеспечения для развивающихся стран большего объема программ подготовки кадров и современного оборудования, с тем чтобы помочь им в достижении целей настоящей Конвенции.
3. Насколько это возможно, эти меры не наносит ущерба существующим обязательствам в отношении иностранной помощи или другим договоренностям о финансовом сотрудничестве на двустороннем, региональном или международном уровне.
4. Государства-участники могут заключать двусторонние или многосторонние соглашения или договоренности о материально-технической помощи, принимая во внимание финансовые договоренности, необходимые для обеспечения эффективности международного сотрудничества, предусмотренного настоящей Конвенцией, а также для предупреждения и выявления транснациональной организованной преступности и борьбы с ней.

Статья 31
Предупреждение транснациональной организованной
преступности

1. Государства-участники стремятся разрабатывать и оценивать эффективность национальных проектов, а также выявлять и внедрять оптимальные виды практики и политики, направленные на предупреждение транснациональной организованной преступности.
2. Государства-участники стремятся, в соответствии с основополагающими принципами своего внутреннего законодательства, сокращать существующие или будущие возможности для организованных преступных групп действовать на законных рынках при использовании доходов от преступлений, посредством принятия надлежащих законодательных, административных или других мер. Такие меры должны сосредоточиваться на:
a) укреплении сотрудничества между правоохранительными органами или органами прокуратуры и соответствующими частными организациями, в том числе из различных секторов экономики;
b) содействии разработке стандартов и процедур, предназначенных для обеспечения добросовестности в работе публичных и соответствующих частных организаций, а также кодексов поведения для представителей соответствующих профессий, в частности адвокатов, нотариусов, консультантов по вопросам налогообложения и бухгалтеров;
c) предупреждении злоупотреблений со стороны организованных преступных групп процедурами торгов, проводимых публичными органами, и субсидиями и лицензиями, выдаваемыми публичными органами для осуществления коммерческой деятельности;
d) предупреждении злоупотреблений со стороны организованных преступных групп юридическими лицами; такие меры могут включать:
i) создание публичного реестра юридических и физических лиц, участвующих в учреждении юридических лиц, управлении ими и их финансировании;
ii) создание возможности лишения по решению суда или с помощью других надлежащих способов на разумный период времени лиц, осужденных за преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, права занимать должности руководителей юридических лиц, зарегистрированных в пределах их юрисдикции;
iii) создание национального реестра лиц, лишенных права занимать должности руководителей юридических лиц; и
iv) обмен информацией, содержащейся в реестрах, указанных в подпунктах (d)(i) и (iii) настоящего пункта, с компетентными органами других Государств-участников.
3. Государства-участники стремятся содействовать реинтеграции в общество лиц, осужденных за преступления, охватываемые настоящей Конвенцией.
4. Государства-участники стремятся периодически проводить оценку существующих правовых документов и видов административной практики по соответствующим вопросам с целью выявления их уязвимости с точки зрения злоупотреблений со стороны организованных преступных групп.
5. Государства-участники стремятся содействовать углублению понимания обществом факта существования, причин и опасного характера транснациональной организованной преступности, а также создаваемых ею угроз. Соответствующая информация включает сведения о мерах по содействию участию населения в предупреждении такой преступности и борьбе с ней и может распространяться в надлежащих случаях через средства массовой информации.
6. Каждое Государство-участник сообщает Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций название и адрес органа или органов, которые могут оказывать другим Государствам-участникам помощь в разработке мер по предупреждению транснациональной организованной преступности.
7. Государства-участники, в надлежащих случаях, сотрудничают друг с другом и с соответствующими международными и региональными организациями в разработке и содействии осуществлению мер, указанных в настоящей статье. Это включает участие в международных проектах, направленных на предупреждение транснациональной организованной преступности, например путем улучшения условий, которые определяют уязвимость групп населения, находящихся в неблагоприятном социальном положении, с точки зрения деятельности транснациональных организованных преступных групп.

Статья 32
Конференция Участников Конвенции

1. Настоящим учреждается Конференция Участников Конвенции в целях расширения возможностей Государств-участников по борьбе с транснациональной организованной преступностью, а также содействия осуществлению настоящей Конвенции и проведения обзора хода ее осуществления.
2. Генеральный секретарь Организации Объединенных Наций созывает Конференцию Участников не позднее, чем через один год после вступления в силу настоящей Конвенции. Конференция Участников принимает правила процедуры и правила, регулирующие виды деятельности, указанные в пунктах 3 и 4 настоящей статьи (в том числе правила, касающиеся оплаты расходов, понесенных при осуществлении этих видов деятельности).
3. Конференция Участников согласовывает механизмы для достижения целей, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, включая следующее:
a) содействие деятельности Государств-участников согласно статьям 29, 30 и 31 настоящей Конвенции, в том числе путем содействия мобилизации добровольных взносов;
b) содействие обмену информацией между Государствами-участниками о формах транснациональной организованной преступности и тенденциях в этой области, а также об успешных методах борьбы с ней;
с) сотрудничество с соответствующими международными и региональными организациями, а также неправительственными организациями;
d) периодическое рассмотрение вопроса об осуществлении настоящей Конвенции;
e) вынесение рекомендаций, касающихся совершенствования настоящей Конвенции и ее осуществления.
4. Для целей пункта 3 (d) и (е) настоящей статьи Конференция Участников получает необходимые сведения о мерах, принятых Государствами-участниками для осуществления настоящей Конвенции, и трудностях, с которыми они при этом столкнулись, на основе предоставленной ими информации и через посредство таких дополнительных механизмов проведения обзора, какие могут быть созданы Конференцией Участников.
5. Каждое Государство-участник представляет Конференции Участников информацию о своих программах, планах и практике, а также о законодательных и административных мерах, направленных на осуществление настоящей Конвенции, как это требуется Конференции Участников.

Статья 33
Секретариат

1. Генеральный секретарь Организации Объединенных Наций обеспечивает необходимое секретариатское обслуживание Конференции Участников Конвенции.
2. Секретариат:
a) оказывает Конференции Участников помощь в осуществлении деятельности, о которой говорится в статье 32 настоящей Конвенции, а также организует сессии Конференции Участников и обеспечивает их необходимым обслуживанием;
b) по просьбе, оказывает Государствам-участникам помощь в предоставлении информации Конференции Участников, как это предусмотрено в пункте 5 статьи 32 настоящей Конвенции; и
c) обеспечивает необходимую координацию с секретариатами других соответствующих международных и региональных организаций.

Статья 34
Осуществление Конвенции

1. Каждое Государство-участник принимает в соответствии с основополагающими принципами своего внутреннего законодательства необходимые меры, включая законодательные и административные меры, для обеспечения осуществления своих обязательств согласно настоящей Конвенции.
2. Преступления, признанные таковыми в соответствии со статьями 5, 6, 8 и 23 настоящей Конвенции, признаются таковыми во внутреннем законодательстве каждого Государства-участника независимо от элементов транснационального характера или причастности организованной преступной группы, как это указано в пункте 1 статьи 3 настоящей Конвенции, кроме тех случаев, когда согласно статье 5 настоящей Конвенции требуется наличие элемента причастности организованной преступной группы.
3. Каждое Государство-участник может принимать более строгие или суровые меры, чем меры, предусмотренные настоящей Конвенцией для предупреждения транснациональной организованной преступности и борьбы с ней.

Статья 35
Урегулирование споров

1. Государства-участники стремятся урегулировать споры относительно толкования или применения настоящей Конвенции путем переговоров.
2. Любой спор между двумя или более Государствами-участниками относительно толкования или применения настоящей Конвенции, который не может быть урегулирован путем переговоров в течение разумного периода времени, передается по просьбе одного из этих Государств-участников на арбитражное разбирательство. Если в течение шести месяцев со дня обращения с просьбой об арбитраже эти Государства-участники не смогут договориться о его организации, любое из этих Государств-участников может передать спор в Международный Суд, обратившись с заявлением в соответствии со Статутом Суда.
3. Каждое Государство-участник может при подписании, ратификации, принятии или утверждении настоящей Конвенции или при присоединении к ней заявить о том, что оно не считает себя связанным положениями пункта 2 настоящей статьи. Другие Государства-участники не связаны положениями пункта 2 настоящей статьи в отношении любого Государства-участника, сделавшего такую оговорку.
4. Любое Государство-участник, сделавшее оговорку в соответствии с пунктом 3 настоящей статьи, может в любое время снять эту оговорку путем направления уведомления Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций.

Статья 36
Подписание, ратификация, принятие,
утверждение и присоединение

1. Настоящая Конвенция открыта для подписания всеми государствами с 12 по 15 декабря 2000 года в Палермо, Италия, а затем в Центральных учреждениях Организации Объединенных Наций в Нью-Йорке до 12 декабря 2002 года.
2. Настоящая Конвенция также открыта для подписания региональными организациями экономической интеграции при условии, что по меньшей мере одно из государств-членов такой организации подписало настоящую Конвенцию в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи.
3. Настоящая Конвенция подлежит ратификации, принятию или утверждению. Ратификационные грамоты или документы о принятии или утверждении сдаются на хранение Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций. Региональная организация экономической интеграции может сдать на хранение свою ратификационную грамоту или документ о принятии или утверждении, если по меньшей мере одно из ее государств-членов поступило таким же образом. В этой ратификационной грамоте или в документе о принятии или утверждении такая организация заявляет о сфере своей компетенции в отношении вопросов, регулируемых настоящей Конвенцией. Такая организация также сообщает депозитарию о любом соответствующем изменении сферы своей компетенции.
4. Настоящая Конвенция открыта для присоединения любого государства или любой региональной организации экономической интеграции, по меньшей мере одно из государств-членов которой является Участником настоящей Конвенции. Документы о присоединении сдаются на хранение Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций. При присоединении региональная организация экономической интеграции заявляет о сфере своей компетенции в отношении вопросов, регулируемых настоящей Конвенцией. Такая организация также сообщает депозитарию о любом соответствующем изменении сферы своей компетенции.

Статья 37
Взаимосвязь с протоколами

1. Настоящая Конвенция может быть дополнена одним или несколькими протоколами.
2. Для того чтобы стать участником протокола, государство или региональная организация экономической интеграции должны быть также Участником настоящей Конвенции.
3. Государство-участник настоящей Конвенции не связано протоколом, если только оно не становится участником протокола в соответствии с его положениями.
4. Любой протокол к настоящей Конвенции толкуется совместно с настоящей Конвенцией с учетом цели этого протокола.

Статья 38
Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция вступает в силу на девяностый день после даты сдачи на хранение сороковой ратификационной грамоты или документа о принятии, утверждении или присоединении. Для цели настоящего пункта любая такая грамота или документ, сданные на хранение региональной организацией экономической интеграции, не рассматриваются в качестве дополнительных к грамотам или документам, сданным на хранение государствами-членами такой организации.
2. Для каждого государства или региональной организации экономической интеграции, которые ратифицируют, принимают или утверждают настоящую Конвенцию или присоединяются к ней после сдачи на хранение сороковой ратификационной грамоты или документа о таком действии, настоящая Конвенция вступает в силу на тридцатый день после даты сдачи на хранение таким государством или организацией соответствующей грамоты или документа.

Статья 39
Поправки

1. По истечении пяти лет после вступления в силу настоящей Конвенции Государство-участник может предложить поправку и направить ее Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций, который затем препровождает предлагаемую поправку Государствам-участникам и Конференции Участников Конвенции в целях рассмотрения этого предложения и принятия решения по нему. Конференция Участников прилагает все усилия для достижения консенсуса в отношении каждой поправки. Если все усилия по достижению консенсуса были исчерпаны и согласия не было достигнуто, то, в качестве крайней меры, для принятия поправки требуется большинство в две трети голосов Государств-участников, присутствующих и участвующих в голосовании на заседании Конференции Участников.
2. В вопросах, входящих в сферу их компетенции, региональные организации экономической интеграции осуществляют свое право голоса согласно настоящей статье, располагая числом голосов, равным числу их государств-членов, являющихся Участниками настоящей Конвенции. Такие организации не осуществляют свое право голоса, если их государства-члены осуществляют свое право голоса, и наоборот.
3. Поправка, принятая в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, подлежит ратификации, принятию или утверждению Государствами-участниками.
4. Поправка, принятая в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, вступает в силу в отношении Государства-участника через девяносто дней после даты сдачи им на хранение Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций ратификационной грамоты или документа о принятии или утверждении такой поправки.
5. Когда поправка вступает в силу, она становится обязательной для тех Государств-участников, которые выразили согласие быть связанными ею. Другие Государства-участники продолжают быть связанными положениями настоящей Конвенции и любыми поправками, ратифицированными, принятыми или утвержденными ими ранее.

Статья 40
Денонсация

1. Государство-участник может денонсировать настоящую Конвенцию путем направления письменного уведомления Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций. Такая денонсация вступает в силу по истечении одного года после даты получения уведомления Генеральным секретарем.
2. Региональная организация экономической интеграции перестает быть Участником настоящей Конвенции, когда все ее государства-члены денонсировали настоящую Конвенцию.
3. Денонсация настоящей Конвенции в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи влечет за собой денонсацию любых протоколов к ней.

Статья 41
Депозитарий и языки

1. Депозитарием настоящей Конвенции назначается Генеральный секретарь

Организации Объединенных Наций.

2. Подлинник настоящей Конвенции, английский, арабский, испанский,

китайский, русский и французский тексты которой являются равно

аутентичными, сдается на хранение Генеральному секретарю Организации

Объединенных Наций.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся полномочные представители,

должным образом уполномоченные на то своими правительствами, подписали

настоящую Конвенцию.

Копия верна Начальник отдела МПД МИД РК

(Специалисты:

Цай Л.Г.

Абрамова Т.М)