Қазақстан Республикасы Экологиялық кодексiнiң жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2006 жылғы 21 маусымдағы N 567 Қаулысы

      Қазақстан Республикасының Үкiметi  ҚАУЛЫ ЕТЕДI :
      Қазақстан Республикасы Экологиялық кодексiнiң жобасы Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгiзiлсiн.

       Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрі

Жоба 

Қазақстан Республикасының кодексi

Қазақстан Республикасының экологиялық кодексi

      Осы Кодекс қазiргi және болашақ ұрпақтың сұранысын қанағаттандыру, экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету мақсатында әлеуметтiк-экономикалық мiндеттердi теңдестiре шешудi, қоршаған ортаны, биологиялық әртүрлiлiктi және табиғи экологиялық жүйелердi сақтау мен қалпына келтiрудi қамтамасыз ететiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы мемлекеттiк саясаттың құқықтық негiздерiн белгiлейдi.

Жалпы бөлiм
I-бөлiм. Жалпы ережелер
1-тарау. Негізгi ережелер

       1-бап. Осы Кодексте қолданылатын негiзгi ұғымдар

      1. Осы Кодексте мынадай негiзгi ұғымдар пайдаланылады:
      1) ағынды сулар - табиғи немесе жасанды су объектiлерiне немесе жергiлiктi жер бедерiне жiберiлетiн пайдаланылған немесе ластанған аумақтан келген су;
      2) биологиялық ресурстар - өсiмдiк және жануарлар дүниесiнiң ресурстары, организмдер мен олардың бөлiктерi, популяциялар немесе өз-өзiн жаңғыртуға қабiлеттi және қоршаған ортаның бөлiгi болып табылатын экологиялық жүйелердiң кез келген басқа да биотикалық компоненттерi;
      3) генетикалық түрлендiрiлген организмдер - адам организмiн қоспағанда, генетикалық материалдың гендiк инженерия әдiстерiн пайдалану көмегiмен алынған жаңа комбинациясы бар кез келген организмдер;
      4) генетикалық түрлендiрiлген өнiмдер - генетикалық инженерияның пайдаланып табылған өсiмдiк және (немесе) жануарлар тұрғысынан шыққан өнiмдер;
      5) инерттiк қалдықтар - қауiптi қасиетi жоқ қалдықтар;
      6) коммуналдық қалдықтар - елдi мекендерде, оның iшiнде адамның өмiрi мен қызметi нәтижесiнде жиналатын тұтыну қалдықтары, сондай-ақ құрамы жағынан және жиналу сипаты бойынша осыларға ұқсас өндiрiс қалдықтары;
      7) қалдықтарды есепке алу - қалдықтардың сандық және сапалық сипаттамалары және олармен жұмыс iстеу тәсiлдерi туралы ақпаратты ұдайы құжаттамалық көрсету жүйесi;
      8) қалдықтарды жою - қалдықтарды көму және жою жөнiндегi операциялар;
      9) қалдықтарды кәдеге жарату - қалдықтарды қайталама материалдық немесе энергетикалық ресурстар ретiнде пайдалану;
      10) қалдықтарды көму - қалдықтарды шектеусiз мерзiм iшiнде қауiпсiз сақтау үшiн арнайы белгiленген орындарға орналастыру;
      11) қалдықтарды қайта өңдеу - қалдықтардың көлемiн немесе қауiптi қасиеттерiн азайту үшiн олардың сипатын өзгертетiн, олармен жұмыс iстеудi жеңiлдететiн немесе оларды кәдеге жаратуды жақсартатын сұрыптауды қoca алғанда, физикалық, жылу, химиялық немесе биологиялық процестер;
      12) қалдықтарды залалсыздандыру - механикалық, физикалық-химиялық немесе биологиялық өңдеу жолымен қалдықтардың қауiптi қасиеттерiн азайту немесе жою;
      13) қалдықтардың қауiптiлiк паспорты - қалдықтардың шығу көзi бойынша жиналу процестерiнiң, олардың сандық және сапалық көрсеткiштерiнiң, мұндай қалдықтармен жұмыс iстеу ережелерiнiң, оларды бақылау әдiстерi, бұл қалдықтардың қоршаған ортаға, адам денсаулығына және (немесе) тұлғалар мүлкiне зиянды әсер ету түрлерiнiң стандартталған сипаттамасы, өндiрiстiк қалдықтарды өндiрушiлер, меншiгiнде қалдықтар бар өзге де тұлғалар туралы мәлiметтер қамтылған құжат;
      14) қалдықтар жiктелiмi - қалдықтар жiктелiмiнiң нәтижелерi бар, қолданбалы сипаттағы ақпараттық-анықтамалық құжат;
      15) қалдықтардың түрi - шығу көзiне, қасиеттерiне және жұмыс iстеу технологиясына сәйкес жалпы белгiлерi бар, қалдықтар жiктелiмiнiң негiзiнде белгiленетiн қалдықтар жиынтығы;
      16) қалдықтармен жұмыс істеу - қалдықтар жиналуының алдын алу және азайту, есепке алу мен бақылау, сондай-ақ қалдықтарды жинау, кәдеге жарату, залалсыздандыру, тасымалдау, сақтау (қоймада сақтау), көму және жоюды қоса алғанда, қалдықтармен байланысты қызмет түрлерi;
      17) қауiптi қалдықтар - құрамында қауiптi қасиеттерi (уыттылығы, жарылыс қаупi, өрт шығу қаупi, жоғары реакциялық қабiлетi) бар зиянды заттар болатын не дербес немесе басқа заттармен байланысқа түскен кезде қоршаған ортаға және адам денсаулығына тiкелей немесе әлеуеттi қауiп төндiретiн қалдықтар;
      18) қолайлы қоршаған орта - табиғи объектiлерiнiң жай-күйi экологиялық қауiпсiздiктi және халықтың денсаулығын сақтауды, биоәртүрлiлiктi сақтауды, ластануға жол бермеудi, экологиялық жүйелердiң тұрақты жұмыс icтeуi, табиғи ресурстарды молықтыруды және тиiмдi пайдалануды қамтамасыз ететiн орта;
      19) қоршаған орта - табиғи объектiлердiң, өзара қарым-қатынастағы атмосфералық ауаны, Жердiң озон қабатын, жер бетiндегi және жер асты суларды, жердi, жер қойнауын, жануарлар мен өсiмдiктер дүниесiн, сондай-ақ климатты қоса алғанда жиынтығы;
      20) қоршаған ортаға келтiрiлетiн залал - қоршаған ортаны ластау немесе табиғи ресурстарды белгiленген нормалардан тыс не экологиялық рұқсатсыз және (немесе) Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен табиғи ресурстарды алуға арналған құқығының берiлуiнсiз алу;
      21) қоршаған ортаға эмиссиялар - ластағыш заттардың шығарындылары мен тастатылуы, қоршаған ортада өндiрiс және тұтыну қалдықтарын орналастыру, зиянды физикалық ықпал;
      22) қоршаған ортаға эмиссияларға арналған квота - табиғат пайдаланушыға белгiленген мерзiмге берiлетiн қоршаған ортаға эмиссияларға арналған лимиттiң бiр бөлiгi;
      23) қоршаған ортаға эмиссияларға арналған лимиттер - белгiленген мерзiмге берiлетiн қоршаған ортаға эмиссиялардың нормативтiк көлемi;
      24) қоршаған орта сапасының нормативтерi - қоршаған ортаның және табиғи ресурстардың қолайлы жай-күйiн сипаттайтын көрсеткiштер;
      25) қоршаған орта сапасының мақсатты көрсеткiштерi - қоршаған ортаның сапасын бiртiндеп жақсарту қажеттiлiгiн ескерумен қоршаған ортаның белгiленген уақыт мерзiмiне нормаланатын өлшемдердiң шектi деңгейiн сипаттайтын көрсеткiштер;
      26) қоршаған ортаны қорғау - табиғат пен адамның үйлесiмдi өзара ықпалдасуына, қоршаған ортаның сапасын жақсартуға бағытталған мемлекеттiк және қоғамдық шаралар жүйесi;
      27) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган - қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы мемлекеттiк саясатты әзiрлеу мен iске асыру мәселелерi бойынша басшылықты және салааралық үйлестiрудi жүзеге асыратын орталық атқарушы орган, сондай-ақ оның аумақтық бөлiмшелерi;
      28) қоршаған ортаның авариялық ластануы - жеке және (немесе) заңды тұлғалардың шаруашылық қызметiнiң экологиялық қауiптi түрлерiн жүзеге асыруы кезiнде болған авариядан туындаған және зиянды заттарды атмосфераға шығару және (немесе) суға тастау немесе жер бетi учаскесiнде, жер қойнауында қатты, сұйық немесе газ түрiндегi ластаушы заттардың жайылуы немесе иістің, шудың, тербелiстiң, радиацияның пайда болуы немесе электромагниттiк, температуралық әсер, жарықтың әсерi немесе рұқсат етiлген деңгейден асатын өзге де физикалық, химиялық, биологиялық зиянды әсер ету болып табылатын қоршаған ортаның кенеттен абайсызда ластануы;
      29) қоршаған ортаның ластану учаскелерi - жер бетiнiң және су объектiлерiнiң қауiптi химиялық заттармен белгiленген нормативтен артық ластанған шектi учаскелерi;
      30) қоршаған ортаны ластау - қоршаған ортаға ластаушы заттардың, радиоактивтi материалдардың, өндiрiс және тұтыну қалдықтарының түсуi, сондай-ақ шудың, тербелiстердiң, магниттiк кеңiстiктердiң және өзге де зиянды физикалық әсерлердiң қоршаған ортаға ықпалы;
      31) қоршаған ортаның сапасы - қоршаған ортаның құрамы мен қасиеттерiнiң сипаттамасы;
      32) мекен ету орны - жер үлгiсi немесе қандай да бiр организмнiң немесе популяцияның табиғи мекен ету орны;
      33) мемлекеттiк экологиялық бақылау - экологиялық заңнаманың, қоршаған орта сапасы нормативтерiнiң және экологиялық талаптардың сақталуын бақылау;
      34) өндiрiс және тұтыну қалдықтары (қалдықтар) - антропогендiк қызмет нәтижесiнде жиналған, жиналу орнында одан әрi пайдалануға жатпайтын, иесi құтылатын, құтылғысы келетiн немесе құтылуға тиiс кез келген заттар, материалдар және бұйымдар;
      35) радиоактивтi қалдықтар - шаруашылық қызмет нәтижесiнде пайда болған және одан әрi пайдалануға жатпайтын, осы Кодексте регламенттелген мәндерден асатын сандағы және қосындыдағы радиоактивтi заттарды қамтитын кез келген агрегаттық жай-күйдегi заттар мен материалдар;
      36) сараптама объектiсiн iске асыру - жоспарлау алдындағы, жобалау алдындағы және жобалық құжаттамада көзделген шешiмдерге сәйкес өнеркәсiптiк және өзге де объектiлердi салу, пайдалану, жою, қызмет көрсету, бұйымдар мен технологиялардың шаруашылық айналымға түсуi жөнiндегi жұмыстардың басталуы мен барысы, сондай-ақ заңнамалық актiнiң күшiне енуi, сараптама объектiсiнiң өзге де нақты пайдаланылуы;
      37) су объектiлерi - құрылық және Жер қойнауы бетiндегi рельефтерде шоғырланған, шекаралары, көлемi мен су режимi бар сулар;
      38) сұйық қалдықтар - ағынды суларды қоспағанда, сұйық түрдегi кез келген қалдықтар;
      39) табиғат объектiлерi - шекарасы, көлемi және жасау режимi бар табиғи объектiлер;
      40) табиғат пайдаланушы - осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртіппен табиғи ресурстарды пайдалануды және (немесе) қоршаған ортаға эмиссияны жүзеге асыратын заңды немесе жеке тұлға;
      41) табиғи ресурстар - тұтынушының құндылығы бар табиғи объектiлер: cу, жер, оның қойнауы, өсiмдiктермен жануарлары дүниесiн пайдалану;
      42) табиғи ресурстарды қорғау - табиғи ресурстардың әрбiр түрiн тұтынушылық қасиеттерiн жоғалтуға әкеп соғатын тиiмсiз пайдалану, құрып кету, деградациядан қорғауға бағытталған мемлекеттiк және қоғамдық шаралар жүйесi;
      43) табиғи ресурстардың сарқылуы - табиғи ресурстар қорларының сапалық және/немесе сандық сипаттамаларын iшiнара немесе толық жоғалту;
      44) шаруашылық және өзге де қызметтiң экологиялық қауiптi түрi - заңды және (немесе) жеке тұлғалардың халықтың денсаулығы мен қоршаған ортаға зиянды әсер ететiн немесе әсер етуi мүмкiн тiкелей немесе жанама шаруашылық және өзге де қызметi, оның нәтижесiнде қоршаған орта авариялық ластанады немесе ластануы мүмкiн;
      45) шығарылудың, тасталудың үлестiк нормативi - өнiмнiң, қуаттың, көлiк немесе өзге де жылжымалы құралдарының бiрлiгiне шаққанда атмосфераға, су объектiлерiне зиянды (ластағыш) заттарды шығарудың, тастаудың барынша массасының нормативi, ол шығарылудың, тасталудың жылжымалы, тұрақты көздерi, технологиялық процестер мен жабдықтар экожүйе үшiн белгiленедi;
      46) экологиялық жүйе - организмдердiң және олар мекендейтiн жансыз ортаның өзара байланысты бiртұтас функционалдық жиынтығы;
      47) экологиялық қауiп - антропогендiк және табиғи ықпалдар әсерiнiң, соның iшiнде дүлей зiлзалаларды қоса алғанда, зiлзалалар мен апаттар себептерiнен қоршаған ортаның жай-күйi бұзылуының, өзгеруiнiң болуымен немесе ықтималдығымен сипатталатын және осыған байланысты жеке адам мен қоғамның өмiрлiк маңызы бар мүдделерiне қауiп төндiретiн жағдай;
      48) экологиялық қауiпсiздiк - жеке адамның, қоғамның өмiрлiк маңызды мүдделерi мен құқықтарын қоршаған ортаға антропогендiк және табиғи ықпал ету нәтижесiнде туындайтын қатерден қорғалуының жай-күйi;
      49) экологиялық қауiптi объект - салынуы мен қызметi адамдардың денсаулығына және қоршаған ортаға зиянды әсерiн тигiзуi мүмкiн немесе зиянды әсерiн тигiзетiн шаруашылық объектiсi мен өзге де объект;
      50) экологиялық мониторинг - қоршаған ортаның жай-күйi мен оған әсердi жүйелi түрде бақылау мен бағалау;
      51) экологиялық нормалау - адамның өмiр сүруi мен биологиялық әртүрлiлiктi сақтау үшiн қолайлы ортаны айқындайтын және қамтамасыз ететiн ережелердiң (нормалардың) және олардағы қоршаған ортаның жай-күйi мен оған ықпал ету дәрежесiн бағалаудың сан және сапа көрсеткiштерiнiң (нормативтерiнiң) жүйесi;
      52) экологиялық рұқсат - экологиялық заңнамада белгiленген шарттарға және талаптарға сәйкес қоршаған ортаға эмиссияларды жүзеге асыру үшiн жеке және заңды тұлғаларға мiндеттi түрде берiлетiн құжат;
      53) экологиялық сараптама - шаруашылық және өзге де қызметтiң қоршаған орта сапасының нормативтерi мен экологиялық талаптарға сәйкестiгiн, осы қызметтiң қоршаған ортаға жасауы ықтимал терiс әсерлерiнiң және оларға байланысты зардаптардың алдын алу мақсатында сараптама объектiсiнiң iске асырылуға қол жеткiзiлетiндiгiн белгiлеу;
      54) экологиялық таза өнiм белгiсi - таңбаланған өнiмнiң стандарттарға сәйкестiгiн растайтын тiркелген белгi;
      55) экологиялық талаптар - Қазақстан Республикасының нормативтiк құқықтық актiлерi мен нормативтiк-техникалық құжаттарында қамтылған, қоршаған ортаға және халық денсаулығына терiс әсер ететiн шаруашылық және өзге де қызметтердi шектеу және тыйым салу;
      56) экологиялық таңбалау - сәйкестiгiн растаудан өткен өнiмге экологиялық таза өнiм белгiсiн беру;
      57) экологиялық тәуекел - белгiленген факторлардың әсерi салдарынан қоршаған орта және (немесе) қолайсыз табиғи объектiлер жай-күйiнiң өзгеру ықтималдылығы;
      58) эмиссиялар нормативтерi - қоршаған ортаның сапасы нормативтерiнiң сақталуы қамтамасыз етiлетiн рұқсат етiлген эмиссиялар көрсеткiштерi;
      59) эмиссиялардың техникалық үлестiк нормативтерi - қоршаған ортаға эмиссиясының уақыт бiрлiгiне немесе шығарылатын өнiм бiрлiгiне немесе елiмiздiң экономикасына тән шығындар кезiнде оларды нақты техникалық құралдармен қамтамасыз ету мүмкiндiгi негiзiнде белгiленетiн басқа да көрсеткiштерге қатысты шамалар.
      2. Экологиялық заңнамадағы өзге арнайы түсiнiктер мен терминдер, осы Кодекстiң сәйкес баптарында белгiленетiн мәнде қолданылады.

       2-бап. Осы Кодекс реттейтiн қарым-қатынастар

      1. Осы Кодекс Қазақстан Республикасы аумағының шегiнде қоршаған ортаны қорғау, қалпына келтiру мен сақтау, табиғи ресурстарды пайдаланумен және қоршаған ортаға ықпал етумен байланысты шаруашылық және өзге де қызметтi жүзеге асыру кезiнде табиғи ресурстарды пайдалану мен молықтыру саласындағы қарым-қатынастарды реттейдi.
      2. Жеке және заңды тұлғалар, мемлекет, сондай-ақ қоршаған ортаны қорғау мен табиғат пайдалану саласында реттеудi және басқаруды жүзеге асыратын мемлекеттiк органдар осы Кодекс реттейтiн қарым-қатынастардың қатысушылары болып табылады.

       3-бап. Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасы

      1. Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасы Қазақстан Республикасының Конституциясына негiзделедi және осы Кодекстен, және осы кодексте ескерiлген Қазақстан Республикасының өзге де нормативтi құқықтық актiлерден тұрады.
      2. Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттар осы Кодекстiң алдында басым болып табылады және халықаралық шартта оны қолдану үшiн заң шығару қажет болатын кезден басқа жағдайларда тiкелей қолданылады.
      3. Осы Кодекс пен қоршаған ортаны қорғау саласындағы қатынастарды реттейтiн нормалары бар өзге де заңнамалық акт арасында қайшылық болған жағдайда, осы Кодекстiң ережелерi қолданылады. Экологиялық құқықтың Қазақстан Республикасының заңнамасында қамтылған және осы Кодекстiң нормаларына қайшы келетiн нормалары осы Кодекске тиiстi өзгерiстер енгiзiлгеннен кейiн ғана қолданыла алады.
      4. Қоршаған орта объектiлерiн, ерекше қорғалатын табиғи аумақтарды қорғау және пайдалану мәселелерi осы Кодекспен реттелмеген бөлiгiнде Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiмен реттеледi.
      5. Қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы қарым-қатынастар осы Кодекспен реттеледi. Көрсетiлген қарым-қатынастар осы Кодекспен реттелмеген бөлiгiнде Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiмен реттеледi.

       4-бап. Қазақстан Республикасы тұрақты дамуының
             экологиялық негiздерi

      Қазақстан Республикасының тұрақты дамуының экологиялық негiздерi:
      1) адамдарға қамқорлық және олардың табиғатпен үйлесiмдi салауатты өмiр сүру құқықтарын қамтамасыз ету жөнiндегi мақсаттарға мемлекеттiң қол жеткiзуi;
      2) қоршаған ортаны қорғау және биологиялық әртүрлiлiктi сақтау;
      3) Қазақстан Республикасының өз табиғи ресурстарын өндiруге құқықтарын қамтамасыз ету мен iске асыру және табиғи ресурстарды пайдалану мен қоршаған ортаға әсер ету мәселелерiнде ұлттық мүдделерiн қорғау;
      4) қазiргi және болашақ ұрпақтардың сұранысын әділ қанағаттандыру;
      5) өндiрiс пен тұтынудың тұрақты үлгiлерiн дамыту;
      6) экологиялық нормативтердiң өздерi қолданатын қоршаған ортаның жай-күйiн есепке алғанда, әлеуметтiк және экономикалық даму талаптарына сай келуi;
      7) әрбiр адамның қоршаған ортаға қатысты ақпаратқа қол жеткiзу құқығын сақтау және жұртшылықтың қоршаған ортаны қорғау мен тұрақты даму мәселелерiн шешуге жан-жақты қатысуы;
      8) қоршаған ортаны қорғау саласында қабылданатын шаралардың ашықтығын қамтамасыз ету;
      9) Жердiң экожүйесiнiң салауатты жай-күйi мен тұтастығын сақтау, қорғау мен қалпына келтiру мақсатындағы жаhандық әрiптестiк және дамыған елдердiң басым жауаптылығы;
      10) қоршаған ортаға залал келтiргенi үшін жауаптылыққа қатысты халықаралық құқықтың дамуына көмектесу;
      11) қоршаған ортаға елеулi залал келтiретiн немесе адам денсаулығы үшiн зиянды деп есептелетiн қызмет пен заттардың кез келген түрлерiн басқа мемлекеттерге көшiру мен ауыстыруды тоқтату, алдын алу, сондай-ақ қоршаған ортаға елеулi немесе орны толмайтын залал қатерi төнген жағдайларда сақтандыру шараларын қолдану;
      12) басқа мемлекеттердiң қоршаған ортасы үшiн күтiлмеген зиянды салдарларға әкеп соқтыруы мүмкiн кез келген дүлей зілзала немесе басқа да төтенше жағдайлар туралы осы мемлекеттердi дереу хабардар ету, сондай-ақ одан зардап шеккен мемлекеттерге мүмкiндiгiнше көмек көрсету болып табылады.

       5-бап. Экологиялық заңнаманың принциптерi 

      Экологиялық заңнама мынадай:
      1) Қазақстан Республикасының тұрақты дамуын қамтамасыз ету;
      2) экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету;
      3) экологиялық қарым-қатынастарды экожүйелiлiк көзқарас негiзiнде реттеу;
      4) қоршаған ортаны қорғау және табиғи ресурстарды пайдалану саласындағы мемлекеттiк реттеудiң мiндеттiлiгi; 
      5) қоршаған ортаны ластаудың және оған кез келген басқа түрде залал келтiрудiң алдын алу жөнiнде ымырасыз iс-шаралардың мiндеттi түрде болуы;
      6) экологиялық құқықбұзушылық үшiн жауаптылықтың болмай қалмауы;
      7) қоршаған ортаға келтiрiлген залалды өтеу мiндеттiлiгi;
      8) қоршаған ортаға әсер етудiң ақылы болуы мен рұқсат алу тәртiбi;
      9) табиғи ресурстарды пайдалану мен қоршаған ортаға әсер ету кезiнде неғұрлым экологиялық таза және pecypс үнемдеушi технологияларды қолдану;
      10) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi мемлекеттiк органдар қызметiнiң ықпалдастығы, үйлесiмдiлiгi мен ашықтығы;
      11) табиғат пайдаланушыларды қоршаған ортаны ластаудың алдын алуға және оны азайтуға, қалдықтарды қысқарту мен тарихи ластануды жоюға ынталандыру;
      12) табиғи ресурстарды пайдалану мен қоршаған ортаға әсер ету кезiнде ұлттық мүдделерiн қамтамасыз ету;
      13) экологиялық заңнаманың халықаралық құқық принциптерімен және нормаларымен үйлесуi;
      14) халықтың экологиялық ақпаратқа қол жеткiзуiн және оның экологиялық проблемаларды шешуге қатысуын қамтамасыз ету;
      15) жоспарланып отырған шаруашылық және өзге де қызметтiң экологиялық қауiптiлiгi презумпциясы және оны жүзеге асыру туралы шешiмдер қабылдаған кезде қоршаған ортаға және халықтың денсаулығына әсерiн бағалау мiндеттiлiгi;
      16) халықтың барлық табиғи ресурстарға әдiл және тең қолжетiмдiлiгi принциптерiне негiзделедi.

       6-бап. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану
               саласындағы мемлекеттiк реттеу мен басқарудың
               негiзгi ережелерi

      1. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы мемлекеттiк реттеу:
      1) экологиялық нормалауды;
      2) мемлекеттiк экологиялық сараптаманы;
      3) экологиялық рұқсаттар берудi;
      4) мемлекеттiк экологиялық бақылауды;
      5) қоршаған ортаны қорғауды экономикалық реттеу жүйесiн, озық экологиялық таза технологияларды енгiзудi ынталандыруды, табиғат қорғау iс-шараларын қаржыландыру жүйесiн;
      6) мемлекеттiк экологиялық мониторингiнi;
      7) қоршаған ортаны ластау көздерi мен учаскелерiн мемлекеттiк есепке алуды;
      8) қоршаған орта мен табиғи ресурстардың бiрыңғай мемлекеттiк мониторинг жүйесiн жүргiзудi;
      9) мемлекеттiк экологиялық статистиканы;
      10) экологиялық бiлiм беру мен тәрбиелеудi қамтиды.
      2. Табиғат пайдалану саласындағы мемлекеттiк басқару:
      1) табиғи ресурстарды пайдалану саласындағы мемлекеттiк жоспарлауды;
      2) табиғи ресурстарды қорғауға, пайдалануға және молықтыруға мемлекеттiк бақылау жасауды;
      3) табиғи ресурстарды пайдалану құқығын беретiн лицензиялар, рұқсаттар берудi және шарттар (келiсiм-шарттар) жасасуды;
      4) табиғи ресурстарды қалпына келтiру мен молықтыруды, pecypc үнемдейтiн технологияларды енгiзудi ұйымдастыруды;
      5) табиғи ресурстардың кадастрларын жүргiзудi;
      6) табиғи ресурстарды пайдалануға лимиттер белгiлеу мен квоталар бөлудi;
      7) табиғи ресурстарды пайдалануды, қалпына келтiру мен молықтыруды жүзеге асыратын мемлекеттiк ұйымдар мен мекемелердi басқаруды;
      8) табиғи ресурстарды қорғауды ұйымдастыруды қамтиды.

       7-бап. Қоршаған ортаны қорғау объектiлерi

      1. Жойылудан, деградациядан, зақымданудан, ластанудан және өзге де зиянды ықпал етуден жер, оның қойнауы, жер бетiндегi және жер асты сулары, атмосфералық ауа, ормандар мен өзге де өсiмдiктер, жануарлар дүниесi; тiрi организмдердiң тектiк қоры; табиғи экологиялық жүйелер, климат және Жердiң озонды қабаты қорғалуға жатады.
      2. Мемлекеттiк табиғи-қорық қорының объектiлерi, ерекше қорғалатын табиғи аумақтар, сондай-ақ табиғи экологиялық жүйелер, табиғи ландшафттар және антропогендiк әсерге ұшырамаған табиғи кешендер ерекше қорғалуға жатады.

       8-бап. Мемлекеттiк табиғи-қорық қоры

      1. Мемлекеттiк табиғи-қорық қоры - табиғат эталондары, уникумдар және реликттер, генетикалық резерв, ғылыми зерттеулер, ағарту, бiлiм беру, туризм мен рекреация нысанасы ретiнде қоршаған ортаны қорғаудың экологиялық, ғылыми және мәдени жағынан ерекше құнды, мемлекеттiк қорғауға алынған объектiлердiң жиынтығы.
      2. Мемлекеттiк табиғи-қорық қорына Қазақстан Республикасы ерекше қорғалатын табиғи аумақтар жөнiндегi заңнамалар арқылы белгiленедi.
      3. Мемлекеттiк табиғи-қорық қорын қорғау ерекше қорғалатын табиғи аумақтар құру жолымен, сондай-ақ қоршаған ортаның экологиялық, ғылыми және мәдени жағынан ерекше құнды объектiлерiн пайдалану iсiнде тыйым салу және шектеулер белгiлеу арқылы қамтамасыз етiледi.

       9-бап. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтар

      1. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтар - ерекше қорғаудың құқықтық режимi бар не шаруашылық қызметтiң мемлекеттiк табиғи-қорық қорын сақтау мен қалпына келтiрудi қамтамасыз ететiн режимiмен реттелетiн жер, су, орман және жер қойнауы учаскелерi.
      2. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтардың түрлерi, тәртiбi, қорғау және пайдалану режимдерi сонымен қатар, олардың қызмет жағдайлары Қазақстан Республикасының ерекше қорғалатын табиғи аумақтар туралы заңнамасында белгiленедi.

2-тарау. Меншiк құқығы.
Табиғи ресурстарды пайдалану құқығы және өзге құқықтар

       10-бап. Табиғи ресурстарды пайдалану құқығы

      1. Табиғи ресурстарға меншiк түрi Қазақстан Республикасының Конституциясымен белгiленедi.
      2. Меншiк иесiнiң өз құқығын жүзеге асыруы басқа тұлғалар мен мемлекеттiң құқықтары мен заңды мүдделерiн бұзбауға, қоршаған орта мен азаматтардың денсаулығына нұқсан келтiрмеуге тиiс.
      3. Меншiк иесiнiң өз құқығын жүзеге асырған кезде қоршаған орта мен азаматтардың денсаулығына нұқсан келтiрудiң алдын алатын шаралар қабылдауға мiндеттi.
      4. Табиғи ресурстарға меншiк құқығын iске асыру экономикалық дамуды, қолайлы қоршаған орта мен әлеуметтiк әл-ауқаттылықты қоса алғанда, қазiргi және болашақ ұрпақтың мүддесi үшiн барынша пайданы қамтамасыз етудi мақсат тұтады.

       11-бап. Өндiрiс пен тұтыну қалдықтарына меншiк құқығы

      1. Қызметi нәтижесiнде өндiрiс пен тұтыну қалдықтары пайда болатын жеке және заңды тұлғалар олардың меншiк иелерi болып табылады және Қазақстан Республикасының заңнамасында немесе қалдықтармен жұмыс iстеу талаптарын белгiлейтiн шарттарда өзгеше көзделмесе, қалдықтар пайда болған кезден бастап олармен қауiпсiз жұмыс iстеу үшiн жауапты болады.
      2. Қалдықтарға меншiк құқығын басқа тұлға сату-сатып алу, айырбастау, сыйға беру шарты немесе қалдықтарды иелiктен шығару туралы өзге де мәмiле негiзiнде алуы мүмкiн.
      3. Мемлекет мемлекеттiк меншiк объектiлерiнде пайда болатын немесе сот шешiмi бойынша коммуналдық не мемлекеттiк меншiкке түскен болып танылса, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде көзделген басқа да жағдайларда қалдықтардың меншiк иесi болып табылады. Республикалық меншiк болып табылатын қалдықтарды басқаруды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.
      4. Қалдықтардың меншiк иесi қалдықтарды жинаудың орталықтандырылған жүйесiмен немесе қалдықтарды жинау, кәдеге асыру, орналастыру немесе жою жөнiндегi операцияларды орындайтын субъектiлердiң қызметiн пайдалануға тиiс не қызметтiң осы түрлерiне лицензиясы болуында қалдықтарды орналастыру мен жөнiндегi операцияларды дербес жүзеге асыруға мiндеттi.

       12-бап. Иесiз қалдықтар

      1. Меншiк иесi жоқ немесе меншiк иесi белгiсiз қалдықтар иесiз қалдықтар болып табылады.
      2. Жер учаскелерiнде өздерiне тиесiлi емес қалдықтар табылған жер учаскелерiнiң меншiк иелерi немесе жер пайдаланушылары оларды өз меншiгiне алуға құқылы, оларды қолдануға кiрiсуге не өзге де әрекеттерге, қалдықтарды өз меншiгiне айналдыру жөнiнде куәландыратын, кiрiсе алады.
      Өзге шаруашылық қалдықтары, егер тұлғаның өтiнiшiмен қаралған соттың үкiмiмен иесiз қалдық болып танылса, сол жерге ие болған тұлғаның меншiгiне енедi.
      3. Өзге жағдайларда иесiз қалдықтарды тапқан тұлға, бұл туралы жергiлiктi атқарушы органға хабарлауға мiндеттi. Иесiз қалдықтар табылған аймақтардағы жергiлiктi атқарушы орган (республикалық маңызды қалалар мен астаналар) бiр жыл өткен соң бұл қалдықтарды республикалық немесе коммуналды меншiк етiп тануы үшiн сотқа жүгiнуi қажет.
      4. Жергiлiктi атқару органдары иесiз қалдықтармен айналысу жөнiндегi және олардың қоршаған ортаға және тұрғындар өмiрiне керi әсерiнiң алдын алу iс-шараларын өткiзудi ұйымдастырады.
      5. Сот шешiмi бойынша республикалық меншiкке түстi деп танылмаған иесiз қалдықтар оларды қалдырған меншiк иесiнiң иелiгiне, пайдалануына және билiк етуiне қайта қабылдануы не Қазақстан Республикасының азаматтық заңнамасына сәйкес иелiк мерзiмi бойынша меншiкке алуы мүмкiн.
      6.Заңды тұлғалардың қайта жасау үшiн алған иесiз қалдықтары, қалдықтар болып қарастырылмайды.

       13-бап. Қалдыққа меншiк құқығының ауысуы

      1. Қалдықтар орналастырылған жер учаскесiнiң меншiк иесi немесе жер пайдаланушысы өзгерген кезде қалдыққа меншiк құқығы туралы мәселе Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiне сәйкес шешiледi.
      2. Мемлекеттiк меншiк объектiсi жекешелендiрiлген жағдайда, егер Қазақстан Республикасының жекешелендiру туралы заңнамасына сәйкес осы кәсiпорындарды жекешелендiру шарттарында басқаша көзделмесе, қалдыққа меншiк құқығы және адамдардың денсаулығына, жеке немесе заңды тұлғалардың мүлкiне және қоршаған ортаға зиянды өтеу мiндетi жаңа меншiк иесiне ауысады.

       14-бап. Табиғат пайдалану ұғымы мен оның түрлерi

      1. Адамның күнделiктi өмiрде, жеке, заңды тұлғалардың және өзге де ұйымдардың шаруашылық және өзге де қызметiнде табиғи ресурстарды пайдалануы және (немесе) қоршаған ортаға әсер етуiнiң барлық нысаны табиғат пайдалану болып табылады.
      2. Табиғат пайдалану жалпы және арнайы болып бөлiнедi.
      3. Табиғатты жалпы пайдалану тұрақты болып табылады және халықтың өмiрлiк қажеттi сұраныстарын қанағаттандыру үшiн шаруашылық пайда көрiлмей және табиғи ресурстарды пайдалануға берiлмей тегiн жүзеге асырылады. Егер ол заңнамалық актiлерде тiкелей көзделсе, табиғатты жалпы пайдалану шектеулерiнiң болуы мүмкiн.
      4. Табиғатты арнайы пайдалану - осы Кодексте және Қазақстан Республикасының басқа да заңнамалық актiсiнде белгiленген тәртiпте табиғи ресурстарды ақылы негiзде пайдалануды және (немесе) қоршаған ортаға эмиссияларды жүзеге асыратын жеке және/немесе заңды тұлғаның қызметi.
      5. Табиғат пайдалану түрлерiне:
      1) жердi пайдалану;
      2) суды пайдалану;
      3) орманды пайдалану;
      4) жер қойнауын пайдалану;
      5) жануарлар дүниесiн пайдалану;
      6) өсiмдiктер дүниесiн пайдалану;
      7) қоршаған ортаға эмиссиялар;
      8) Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген өзге де табиғат пайдалану түрлерi жатады.
      6. Табиғат пайдалану түрлерi бойынша табиғатты арнайы пайдалану құқығының пайда болу ерекшелiктерi Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленедi.
      7. Табиғатты арнайы пайдалану табиғат пайдаланудың бiр түрiне олардың бiрнеше түрiнiң жиынтығын қамтуы мүмкiн.

       15-бап. Табиғат пайдаланушылар

      1. Қазақстан Республикасының аумағында уақытша немесе тұрақты тұратын заңды және жеке тұлғалар табиғат пайдаланушылар болуы мүмкiн.
      2. Табиғат пайдаланушылар:
      тұрақты (табиғат пайдалану құқығы мерзiмi шектелмейтiн сипатта болады) және уақытша (табиғат пайдалану құқығы белгiлi бiр мерзiммен шектелген);
      бастапқы (табиғат пайдалану құқығы мемлекеттен не басқа да бастапқы табиғат пайдаланушылардан сол құқықтан айыру немесе әмбебап құқық мұрагерлiгi тәртiбiмен алынған) және кейiнгi (табиғатты уақытша пайдалану құқығы бұл мәртебенi өзiнде сақтап қалатын бастапқы табиғат пайдаланушыдан шарт негiзiнде алынған) болуы мүмкiн.
      3. Табиғат пайдаланушылар осы Кодексте және Қазақстан Республикасының заңнамалық және өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiнде белгiленген талаптарды сақтауға мiндеттi.

       16-бап. Табиғатты арнайы пайдалану құқығының туындау
              негiздерi және оны жүзеге асыру шарттары

      1. Табиғатты арнайы пайдалану құқығы:
      1) табиғи ресурстарды пайдалануға және алуға және қоршаған ортаны қорғау саласында жекелеген қызмет түрлерiн жүзеге асыруға лицензиялар мен рұқсаттар;
      2) табиғи ресурстарды Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртiппен табиғат пайдалануға беру туралы жергiлiктi атқарушы органдардың шешiмдерi немесе Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң шешiмдерi;
      3) заңнамалық актiлерде белгiленген тәртiппен жасалатын табиғат пайдалануға арналған шарт (келiсiм-шарт) негiзiнде туындайды.
      2. Табиғатты арнайы пайдалану құқығы Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде көзделген тәртiппен, осы баптың 1-тармағында көрсетiлген бiр, екi не барлық актiлер негiзiнде туындауы мүмкiн.
      3. Табиғатты арнайы пайдалану құқығын жүзеге асыру үшiн мiндеттi түрде экологиялық рұқсат алу қажет.
      4. Табиғи ресурстарды пайдалану құқығы жеке, заңды тұлғаларға Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген мерзiмдерге берiледi.
      5. Табиғи ресурстар пайдалануына берiлген жеке және (немесе) заңды тұлғалар, жер заңнамасында көзделген ерекше жағдайларды қоспағанда, табиғатты арнайы пайдалану құқығымен билiк ете алмайды.
      6. Табиғатты арнайы пайдалану құқығы мемлекеттiң қауiпсiздiгiн және қоршаған ортаны қорғауды қамтамасыз ету мақсатында, сондай-ақ Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық келiсiмдерге сәйкес Қазақстан Республикасының заңына сәйкес не Yкiметiнiң шешiмiмен шектелуi немесе оған тыйым салынуы мүмкiн.

II бөлiм. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы субъектiлердiң өкiлеттiгi

3-тарау. Жеке тұлғалардың, қоғамдық бiрлестiктердiң және жергiлiктi өзiн-өзi басқару органдарының құқықтары мен мiндеттерi

       17-бап. Жеке тұлғалардың қоршаған ортаны қорғау
                саласындағы құқықтары

      1. Қазақстан Республикасының аумағындағы жеке тұлғалар:
      1) мемлекет тарапынан қоршаған ортаның шаруашылық және өзге де қызметтiң зиянды әсерiнен қорғалуына;
      2) қоршаған ортаның қолайсыз жай-күйiнен өмiрi мен денсаулығына қауiп туралы дәйектi ақпарат алуға;
      3) экологиялық құқық бұзушылық салдарынан өз денсаулығы мен мүлкiне келтiрiлген моральдық және материалдық залалдың Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен өтелуiне;
      4) қоршаған ортаны қорғау мен сауықтыру жөнiндегi шараларды жүзеге асыруға;
      5) қоршаған ортаны қорғайтын қоғамдық бiрлестiктер мен қорлар құруға;
      6) Қазақстан Республикасының заңнамаларында белгiленген тәртiпте, мемлекеттiк органдар қоршаған ортаға қатысты мәселелер бойынша шешiмдер қабылдау процесiне қатысуға;
      7) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi жиналыстарға, митингiлерге, пикеттерге, шерулер мен демонстрацияларға, референдумдарға қатысуға;
      8) қоршаған ортаны қорғау мәселелерi бойынша мемлекеттiк органдар мен ұйымдарға хаттар, шағымдар, арыздар мен ұсыныстар беруге және оларды қарауды талап етуге;
      9) мемлекеттiк органдар мен ұйымдардан уақтылы, толық және дәйектi экологиялық ақпарат алуға;
      10) қоршаған ортаны қорғау мәселелерi бойынша нормативтiк құқықтық актiлер жобаларын талқылауға оларды әзiрлеу сатысынан бастап қатысуға және әзiрлеушiлерге өз ескертулерiн ұсынуға;
      11) қоршаған ортаға байланысты жоспарлар мен бағдарламаларды дайындау процесiне қатысуға;
      12) қоршаған ортаға қатысты мәселелер бойынша сот төрелiгiне қол жеткiзуге;
      13) қоғамдық экологиялық сараптама өткiзу туралы ұсыныс жасап, оған қатысуға;
      14) кәсiпорындарды, құрылыстар мен экологиялық жағынан зиянды өзге де объектiлердi орналастыру, салу, реконструкциялау және пайдалануға беру туралы, сондай-ақ заңды және жеке тұлғалардың қоршаған орта мен адам денсаулығына терiс ықпал ететiн шаруашылық және өзге де қызметiн шектеу және тоқтату туралы шешiмдердiң әкiмшiлiк немесе сот тәртiбiмен күшiн жоюды талап етуге;
      15) заңды және (немесе) жеке тұлғаларды жауапқа тарту туралы мәселелер қоюға, экологиялық заңнаманың бұзылуы салдарынан денсаулығы мен мүлкiне келтiрiлген зиянның өтелуi туралы сотқа талап беруге;
      16) Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен өзге де құқықтарын iске асыруға құқығы бар.

       18-бап. Қоғамдық бiрлестiктердiң қоршаған ортаны қорғау
                саласындағы құқықтары

      Қоғамдық бiрлестiктердiң қоршаған ортаны қорғау саласында өз қызметiн жүзеге асыру кезiнде:
      1) экологиялық бағдарламаларды әзiрлеуге және насихаттауға, азаматтардың құқықтары мен мүдделерiн қорғауға, оларды ерiктi негiзде қоршаған ортаны қорғау саласында белсендi қызметке тартуға;
      2) қоршаған ортаны қорғау мен сауықтыру, табиғи ресурстарды ұтымды пайдалану мен молықтыру жөнiндегi жұмыстарды орындауға, экологиялық, ғылыми және мәдени жағынан ерекше құнды қоршаған орта объектiлерiн қорғауға, ерекше қорғалатын табиғи аумақтарды ұйымдастыру мен олардың қызметiне қатысуға;
      3) Қазақстан Республикасының заңнамаларында белгiленген тәртiпте, мемлекеттiк органдар қоршаған ортаға қатысты мәселелер бойынша шешiмдер қабылдау процесіне қатысуға;
      4) экологиялық тәрбие мен бiлiм беру жөнiндегi жұмыстарды, қоршаған ортаны қорғау саласындағы ғылыми зерттеулердi орындауға;
      5) қоғамдық экологиялық сараптамаға бастамашылық жасауға және оны ұйымдастыруға;
      6) қоғамдық экологиялық бақылауды жүзеге асыруға;
      7) мемлекеттiк органдар мен ұйымдардан уақтылы, толық және дәйектi экологиялық ақпарат алуға;
      8) қоршаған ортаны қорғау және халықтың денсаулығы саласында мемлекеттік органдармен және халықаралық ұйымдармен ынтымақтасуға және ықпалдасуға, олармен келiсiмдер жасаса отырып, олар үшiн шарттар бойынша заңнамада көзделген белгiлi бiр жұмыстарды орындауға;
      9) қоршаған ортаны қорғау мәселелерi бойынша нормативтiк құқықтық актiлер жобаларын талқылауға оларды әзiрлеу сатысынан бастап қатысуға және әзiрлеушiлерге өз ескертулерiн ұсынуға;
      10) қоршаған ортаға байланысты жоспарлар мен бағдарламаларды дайындау процесіне қатысуға;
      11) қоршаған ортаға қатысты мәселелер бойынша сот төрелiгiне қол жеткiзуге;
      12) кәсiпорындарды, құрылыстар мен экологиялық жағынан зиянды өзге де объектiлердi орналастыру, салу, реконструкциялау және пайдалануға беру туралы, сондай-ақ заңды және жеке тұлғалардың қоршаған орта мен адам денсаулығына терiс әсер ететiн шаруашылық және өзге де қызметiн шектеу, тоқтата тұру және тоқтату туралы шешiмдердiң әкiмшiлiк немесе сот тәртiбiмен күшiн жоюды талап етуге;
      13) заңды және (немесе) жеке тұлғаларды жауапқа тарту туралы мәселелер қоюға, экологиялық заңнаманың бұзылуы салдарынан денсаулығы мен мүлкiне келтiрiлген зиянның өтелуi туралы сотқа талап беруге;
      14) Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен өзге де құқықтарын iске асыруға құқығы бар.

       19-бап. Жеке тұлғалардың және қоғамдық бiрлестiктердiң
                мiндеттерi

      Жеке тұлғалар және қоғамдық бiрлестiктер:
      1) қоршаған ортаны сақтауға, табиғи ресурстарға ұқыпты қарауға;
      2) табиғи ресурстарды тиiмдi пайдалануға, қоршаған ортаны қорғауға және экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз етуге бағытталған шараларды iске асыруға ықпал етуге;
      3) экологиялық қауiпсiздiкке өздерiнiң кiнәсiнен туындауы мүмкiн қатерлердiң алдын алуға;
      4) өзiнiң қызметiн экологиялық және қоғамдық бiрлестiктер туралы заңнамаларға сәйкес жүзеге асыруға мiндеттi.

       20-бап. Жергiлiктi өзiн-өзi басқару органдарының
                қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану
                саласындағы өкiлеттiктерi

      Жергiлiктi өзiн-өзi басқару органдарының қоршаған ортаны қорғау мен табиғат пайдалану саласындағы өкiлеттiктерiне:
      1) елдi мекендердi көгалдандыру жөнiндегi жұмысты ұйымдастыру;
      2) елдi мекендердi санитарлық тазартуды қамтамасыз ету жөнiндегi жұмысты ұйымдастыру;
      3) өндiрiс және тұтыну қалдықтарын сақтау мен көму орындарын күтiп ұстау;
      4) тиiстi мемлекеттiк органдарға экологиялық, тарихи және ғылыми құндылығы бар табиғи және басқа да объектiлердi заңмен қорғалатын тарихи немесе мәдени ескерткiштер деп жариялау туралы ұсыныстар енгiзу жатады.

4-тарау. Мемлекеттiк органдардың қоршаған ортаны қорғау және
табиғат пайдалану саласындағы реттеу мен бақылау саласындағы
құзыретi

       21-бап. Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң құзыретi

      Қазақстан Республикасының Yкiметi қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласында:
      1) қоршаған ортаны қорғау және табиғи ресурстарды пайдалану, климатты және Жердiң озон қабатын қорғау саласындағы мемлекеттiк саясаттың негiзгi бағыттарын, оны жүзеге асыру жөнiндегi стратегиялық шараларды әзiрлейдi;
      2) қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы мемлекеттiк саясаттың негiзгi бағыттарын әзiрлейдi;
      3) мемлекеттiк экологиялық бағдарламаларды және табиғат пайдаланудың әртүрлi бағыттары бойынша, сондай-ақ климатты және Жердiң озон қабатын қорғау саласындағы бағдарламаларды әзiрлейдi;
      4) мемлекеттiк меншiктi басқарады, оны пайдалану жөнiнде шараларды әзiрлейдi және жүзеге асырады;
      5) заңнамалық актiлерде белгiленген жағдайларда табиғи ресурстарды пайдалануға беру туралы қаулылар қабылдайды, табиғат пайдалану шарттарын (келiсiм-шарттарын) жасасады;
      6) табиғат пайдаланудың әр алуан түрлерi бойынша тұжырымдамаларды бекiтедi;
      7) Су және ауа бассейнi сапасының мақсатты көрсеткiштерi бағдарламаларын бекiтедi;
      8) ерекше экологиялық, ғылыми және мәдени маңызы бар, ерекше қорғауға жататын объектiлердiң тiзбесiн белгiлейдi;
      9) қалдықтарды әкелу, әкету және транзиттеу тәртiбiн белгiлейдi;
      10) халықаралық ынтымақтастықты жүзеге асырады;
      11) табиғи ресурстардың әрбiр түрiнiң мемлекеттiк есебi мен мемлекеттiк кадастрларын және мемлекеттiк мониторингiн жүргiзу тәртiбiн белгiлейдi;
      12) аса маңызды және стратегиялық табиғи ресурстардың, сондай-ақ оларды пайдалану объектiлерiнiң тiзбесiн бекiтедi;
      13) қорғаныш аймақтары мен белдеулерiн белгiлеу ережесiн бекiтедi;
      14) шетел мемлекеттерiнiң аумағындағы және Қазақстан Республикасының мүдделерiн қозғайтын объектiлер мен кешендерге халықаралық мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу қажет болған кезде сол мемлекеттермен экологиялық сараптама саласында ықпалдасу мәселелерiн шешедi;
      15) сот шешiмiмен республикалық меншiкке түстi деп танылған иесiз қалдықтарды басқару тәртiбiн белгiлейді;
      16) ең үздiк қолжетiмдi технологиялар тiзбесiн бекiтедi;
      17) кешендi экологиялық рұқсаттар беру тәртiбiн және қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат орнына кешендi экологиялық рұқсат алу қажет болатын өнеркәсiптiк объектiлер үлгiлерiнiң тiзбесiн бекiтедi;
      18) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi жобалардың ашық конкурстарын өткiзу тәртiбiн белгiлейдi;
       19) лицензияланатын қызмет түрлерiне қойылатын бiлiктiлiк талаптарын бекiтедi;
      20) қоршаған орта сапасының мақсатты көрсеткiштерiн белгiлеудiң тәртiбi мен өлшемдерiн айқындайды;
      21) эмиссиялар нормативтерi белгiленетiн және қоршаған ортаға эмиссия үшiн ақы алынатын ластаушы заттар мен қалдық түрлерiнiң тiзбесiн бекiтедi;
      22) қоршаған ортаға эмиссияларды қысқартуға арналған квоталар мен мiндеттемелер сатудың тәртiбiн және басқарудың нарықтық тетiктерiн бекiтедi;
      23) ластану учаскелерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмiн жүргiзудiң тәртiбiн бекiтедi;
      24) аумақты төтенше экологиялық жағдай аймағы деп жариялайды және төтенше экологиялық жағдай аймағының құқықтық режимiнiң қолданысын тоқтату туралы шешiм қабылдайды;
      25) парник газдарды және озон қабатын бұзатын заттарды атмосфераға шығаруды шектеудiң, тоқтата тұрудың немесе тоқтатудың тәртiбiн, сондай-ақ озон қабатын бұзатын заттарды өндiрудiң, импорттаудың және тұтынудың тәртiбiн белгiлейдi;
      26) парник газдарды атмосфераға шығаруды және озон қабатын бұзатын заттарды тұтынуды мемлекеттiк есепке алудың тәртiбiн белгiлейдi, климаттың өзгеруi мен Жердiң озон қабатының жай-күйiнiң мемлекеттiк мониторингiн ұйымдастырады;
      27) өндiрiлген өнiмдi экологиялық таңбалау стандарттарын тiркеудiң тәртiбiн бекiтедi.

       22-бап. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi
                органның құзыретi

      Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органы:
      1) бiрыңғай мемлекеттiк экологиялық саясатты, сондай-ақ климатты және Жердiң озон қабатын қорғау саласындағы саясатты жүргiзедi және қоршаған ортаны қорғау саласындағы бағдарламалардың орындалуын ұйымдастырады;
      2) орталық және жергiлiктi атқарушы органдардың қоршаған орта объектiлерiн қорғау функцияларын жүзеге асыруға қатысты қызметiн үйлестiредi;
      3) өз құзыретi шегiнде шаруашылық және өзге де қызмет бойынша экологиялық нормативтер мен экологиялық талаптарды бекiтедi немесе келiседі;
      4) экологиялық рұқсаттар бередi;
      5) өз құзыретi шегiнде табиғи ресурстарды пайдалану саласындағы шарттарды (келiсiм-шарттарды) келiсiп алады;
      6) экологиялық рұқсаттарда ластаушы заттар эмиссиялардың лимиттерiн белгiлейдi;
      7) экология мәселелерi жөнiндегi ғылыми зерттеулердi үйлестiредi;
      8) Су және ауа бассейнi сапасының мақсатты көрсеткiштерi бағдарламаларын әзiрлейдi;
      9) өз құзыретi шегiнде мемлекеттiк экологиялық сараптаманы жүргiзедi, сондай-ақ Қазақстан Республикасында экологиялық сараптаманы жүзеге асыру жөнiндегi барлық қызметтi үйлестiрудi орындайды;
      10) бағыныстылығына және меншiк нысанына қарамастан, экологиялық сараптама жүргiзу мәселелері бойынша әдiстемелiк басшылықты жүзеге асырады;
      11) халықты экологиялық сараптаманың қорытындылары туралы дәйектi ақпаратпен қамтамасыз ету жөнiндегi жұмысты жүзеге асырады;
      12) мемлекеттiк экологиялық сараптаманы жүргiзу тәртiбiн қоса алғанда, қоршаған ортаға әсер етуге бағалау жүргiзу және мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу жөнiндегi нұсқаулық-әдiстемелiк құжаттарды әзiрлейдi және бекiтедi;
      13) Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасы бұзылған жағдайда мемлекеттiк экологиялық сараптама қорытындысын керi қайтарып алу және оның күшiн жою құқығымен жергiлiктi атқарушы органдардың лауазымды тұлғаларының мемлекеттiк экологиялық сараптаманы ұйымдастыру және жүргiзу қызметiн бақылауды жүзеге асырады;
      14) жергiлiктi атқарушы органдардың лауазымды тұлғаларының экологиялық сараптама саласындағы қызметiне бақылауды жүзеге асыру ережесiн бекiтедi;
      15) мемлекеттiк экологиялық сараптама қорытындысы бланкiсiнiң үлгiсiн бекiтедi;
      16) белгiленген тәртiппен экологиялық аудиторлық қызметке, табиғат қорғауды жобалауға, нормалауға және экологиялық сараптама саласындағы жұмыстарға лицензиялар бередi;
      17) мiндеттi экологиялық аудит жүргiзу туралы шешiм қабылдайды;
      18) экологиялық аудиторларды аттестаттау жөнiндегi білiктілік комиссиясын құрады және оның жұмыс тәртiбiн бекiтедi;
      19) қоршаған ортаның мемлекеттiк мониторингi жөнiндегi жұмысты ұйымдастырады, сондай-ақ қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiрыңғай жүйесiн үйлестiрудi жүзеге асырады;
      20) қалдықтар жiктелiмiн бекiтедi және өндiрiс пен тұтыну қалдықтарының мемлекеттiк кадастрын жүргiзудi ұйымдастырады;
      21) мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асырады;
      22) қоршаған ортаны қорғау саласындағы мемлекеттiк бақылауды ұйымдастыру мен жүргiзуге қатысты құжаттардың нысандарын әзiрлеп, бекiтедi;
      22) өндiрiс пен тұтыну қалдықтарының кадастрын жүргiзедi;
      23) су объектiлерiн тиiмдi пайдалану мен қорғау жоспарларын келiсуге, бассейндiк келiсiмдердi дайындауға, су объектiлерiн пайдалану, молықтыру және қорғау жөнiндегi мемлекеттiк (өңiрлiк және бассейндiк) бағдарламалар үшiн ережелер әзiрлеуге, сондай-ақ өз құзыретi шегiнде су ресурстарын басқарудың бассейндік принципiн iске асыруға қатысады;
      24) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi жергiлiктi маңызы бар бағдарламаларды және iс-шаралар жоспарларын келiседi;
      25) мемлекеттiк экологиялық бақылау органдары жүйесiндегi зертханалық-талдау бақылауы қызметтерiнiң қызметiн жетiлдiредi;
      26 қоршаған ортаны қорғау саласындағы халықаралық ынтымақтастықты жүзеге асырады;
      27) қоршаған ортаны қорғау саласындағы келiсiмдердi (меморандумдарды, декларацияларды) жасасады;
      28) табиғат пайдалану шарттарын қоршаған ортаға эмиссияға берiлетiн рұқсатқа енгiзу жөнiндегi ережелердi, экологиялық рұқсаттар беру мәселелерi бойынша құжаттардың нысандарын бекiтедi;
      29) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралардың үлгiлiк тiзбесiн бекiтедi;
      30) қоршаған ортаны қорғау саласындағы экономикалық есеп пен есептiлiктiң нысандары мен мерзiмдерiн белгiлейдi;
      31) өндiрiстiк экологиялық бақылау бағдарламаларын келiсу тәртiбiн бекiтедi;
      32) қоршаған ортаға эмиссия үшiн ақы төлеудiң базалық ставкаларын және есептеу әдiстемесiн бекiтедi;
      33) климатты және Жердiң озон қабатын қорғау мақсатында парник газдар шығаруға және озон қабатын бұзатын заттарды тұтынуға берiлетiн шектi нормативтердi (квоталарды) әзiрлеу мен бекiтудiң тәртiбiн белгiлейдi;
      34) климаттың өзгеруi мен Жердiң озон қабатының жай-күйiнiң мемлекеттiк мониторингiн жүргiзедi және оны жүргiзудi қамтамасыз етедi;
      35) көздерден антропогендiк шығарулар және барлық парник газдарды жұтушылар абсорбциялары, сондай-ақ озон қабатын бұзатын заттарды тұтыну кадастрларын жүргiзудi ұйымдастырады;
      36) өз құзыретi шегiнде жеке және заңды тұлғалардың климатты және Жердiң озон қабатын қорғау саласындағы қызметiн үйлестiрудi жүзеге асырады;
      37) қоршаған ортаны ластау учаскелерiн мемлекеттiк есепке алуды жүргiзедi;
      38) зиянды заттарды, радиоактивтi қалдықтарды көмудiң және ағынды суларды жер қойнауына тастаудың мемлекеттiк кадастрын жүргiзудi ұйымдастырады;
      39) мемлекеттiк меншiк болып табылатын қалдықтарды басқаруды жүзеге асырады;
      40) Ең үздiк қол жетiмдi технологиялар тiзiлiмiн ұйымдастыру.

       23-бап. Арнаулы уәкiлеттi органдардың құзыретi

      1. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы реттеу мен басқаруды жүзеге асыратын арнаулы уәкiлеттi мемлекеттiк органдар:
      1) су қорын пайдалану мен қорғау саласындағы уәкiлеттi орган;
      2) жер ресурстарын басқару жөнiндегi уәкiлеттi орган;
      3) орман шаруашылығы саласындағы уәкiлеттi орган;
      4) жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы уәкiлеттi орган;
      5) ерекше қорғалатын табиғи аумақтар саласындағы уәкiлеттi орган;
      6) жер қойнауын зерттеу мен пайдалану жөнiндегi уәкiлеттi орган;
      7) өнеркәсiптiк қауiпсiздiк саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган;
      8) халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы уәкiлеттi орган;
      9) ветеринария саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган;
      10) өсiмдiктердi қорғау мен олардың карантинi саласындағы уәкiлеттi орган;
      11) атом энергиясын пайдалану саласындағы уәкiлеттi орган болып табылады.
      2. Арнаулы уәкiлеттi органдардың құзыретi жер, су және орман заңнамаларында, сондай-ақ жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану, мұнай туралы, жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану туралы, ерекше қорғалатын табиғи аумақтар туралы заңнамаларда, азаматтардың денсаулығын сақтау және санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылық, табиғи және техногендiк сипаттағы төтенше жағдайлар, ветеринария, өсiмдiктердi қорғау мен олардың карантинi, атом энергиясын пайдалану және радиациялық қауiпсiздiк саласындағы заңнамаларда белгiленедi.

       24-бап. Жергiлiктi өкiлдi органдардың қоршаған ортаны
                қорғау саласындағы құзыретi

      Жергiлiктi өкiлдi органдар қоршаған ортаны қорғау саласында:
      1) тиiстi аумақтардағы қоршаған ортаны қорғау мен табиғат пайдалану жөнiндегi бағдарламаларды, сондай-ақ жергiлiктi бюджеттер құрамындағы қоршаған ортаны қорғау мен сауықтыру жөнiндегi шығыстарды iс-шараларды қаржыландырудың қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органмен келiсiлген көлемде бекiтедi;
      2) өз құзiретi шегiнде қалдықтарды басқару жөнiндегi бағдарламаларды бекiту;
      3) жергiлiктi атқарушы органдар мен ұйымдар басшыларының қоршаған ортаны қорғау мен табиғат пайдаланудың жай-күйi туралы есептерiн тыңдайды;
      4) өз құзыретi шегiнде қоршаған ортаны сауықтыру, табиғи ресурстарды қорғау, молықтыру және тиiмдi пайдалану, экологиялық, ғылыми және мәдени жағынан ерекше құнды қоршаған орта объектiлерiн қорғау мәселелерi бойынша оларды бұзғаны үшiн әкiмшiлiк жауапкершiлiк көзделген мiндеттi табиғат пайдалану ережелерiн қабылдайды;
      5) коммуналдық меншiктегi су шаруашылығы құрылыстарын пайдалануға беру мен алып қою тәртiбiн белгiлейдi;
      6) қоршаған ортаға эмиссиялау үшiн төлем ставкаларын оларды белгiлеу тәртiбi осы Кодекстiң 93-бабында көзделген базалық ставкалардан кем болмайтындай етiп белгiлейдi.

       25-бап. Жергiлiктi атқарушы органдардың қоршаған ортаны
                қорғау саласындағы құзыретi 

      Жергiлiктi атқарушы органдар қоршаған ортаны қорғау саласында:
      1) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органмен келiсiлген қоршаған ортаны қорғау мен сауықтыру жөнiндегi iс-шаралар және олардың тиiстi аумақтарда iске асырылуы көзделетiн қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану жөнiндегi бағдарламалар мен өзге де құжаттар әзiрлеудi ұйымдастырады;
      2) мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптамалардың терiс қорытындысы бар кәсiпорындарды, құрылыстар мен өзге де объектiлердi салуға және қайта жаңартуға тыйым салу туралы қорытындылар әзiрлейдi, экологиялық талаптар бұзылған жағдайда шаруашылық және өзге де қызмет жүргiзудi тоқтата тұрады және тиiстi шаралар қолданады;
      3) өз құзыретi шегiнде облыстың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) шаруашылық қызмет субъектiлерiне мемлекеттiк экологиялық сараптама ұйымдастырады және жүргiзедi;
      4) мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу кезiнде қоғамдық тыңдаулар ұйымдастырады;
      5) экологиялық сараптама саласында құжаттар әзiрлеу жөнiнде ұсыныстар енгiзедi және мұндай құжаттардың бастамашылық жобаларын қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы органның қарауына бередi;
      6) экологиялық сараптама саласында жұмыстарды жүзеге асыруға лицензиясы бар штаттан тыс сарапшыларды (жеке және заңды тұлғаларды) сараптамалық жұмыс жүргiзуге тартады;
      7) ерекше экологиялық, ғылыми және мәдени құндылығы бар қоршаған орта объектiлерiн қорғау және ерекше қорғалатын табиғи аумақтарды ұйымдастыру туралы шешiмдер қабылдайды немесе жоғары тұрған органдарға ұсыныстар енгiзедi;
      8) өндiрiс пен тұтыну қалдықтарының пайда болуы, оларды пайдалану мен орналастыру саласында мақсатты көрсеткiштер белгiлейдi;
      9) қалдықтарды басқару жөнiнде бағдарламалар әзiрлеудi ұйымдастырады және олардың орындалуын қамтамасыз етедi;
      10) өндiрiс пен тұтыну қалдықтарын орналастыру жөнiндегi объектiлердi салуға жер учаскелерiн бөледi;
      11) қалдықтарды жою және орналастыру жөнiндегi объектiлердi салуды қамтамасыз етедi;
      12) елдi мекендер аумақтарынан қалдықтардың толық және уақтылы жинап алуды және оларды жоюдың немесе орналастырудың қауiпсiздiгiн қамтамасыз етедi;
      13) қалдықтардың пайда болу көлемдерін бақылауды жүзеге асырады және қалдықтардың пайда болу көлемдерiн азайтуға және оларды қайтадан немесе баламалы түрде пайдалану деңгейiн арттыруға және көмiлуге тиiс қалдықтар көлемiн қысқартуға бағытталған iс-шаралар мен экономикалық ынталандырулар әзiрлейдi;
      14) коммуналдық меншiктегi шаруашылық құрылыстарын басқарады, оларды қорғау жөнiндегi шараларды жүзеге асырады;
      15) халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы уәкiлеттi органдармен келiсiм бойынша қорғаныш аймақтарын, белдеулерiн белгiлейдi;
      16) табиғат объектiлерiн уәкiлеттi органдармен келiсiм бойынша жеке және бiрлесiп пайдалануға бередi;
      17) қоршаған ортаның жай-күйiне әсер ететiн кәсiпорындар мен басқа да құрылыстарды орналастыру мен пайдалануға енгiзудi, сондай-ақ табиғат объектiлерiнде, қорғаныш аймақтары мен белдеулерiнде құрылыс және басқа да жұмыстар жүргiзу жағдайларын келiседi;
      18) халықты тиiстi аумақта тұрған табиғат объектiлерiнiң жай-күйi туралы хабардар етудi жүзеге асырады;
      19) қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзудiң мемлекеттiк тiркелуiн жүзеге асырады;
      20) қоршаған ортаны қорғау саласындағы инвестициялық жобаларды әзiрлейдi және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға ұсынады.

Айрықша бөлiм

III бөлiм. Экологиялық нормалау, қоршаған ортаға әсердi
бағалау, экологиялық сараптама, экологиялық рұқсат

5-тарау. Экологиялық нормалау

       26-бап. Экологиялық нормалаудың мақсаты

      1. Экологиялық нормалаудың мақсаты шаруашылық қызметтiң тұрақты дамуы жағдайында халықтың экологиялық қауiпсiздiгiн, экологиялық жүйелердi, жануарлар мен өсiмдiктер дүниесiнiң тектiк қорын сақтауды қамтамасыз ететiн қоршаған ортаның жол беруге болатын сапасын және оған жол беруге болатын әсердi белгiлеу болып табылады.
      2. Экологиялық нормалау процесiнде қоршаған орта сапасының нормативтерi, эмиссиялар нормативтерi және табиғи ресурстарды пайдалану мен қорғау саласындағы нормативтер белгiленедi.

       27-бап. Қоршаған орта сапасының нормативтерi және
                оларды белгiлеу тәртiбi

      1. Қоршаған орта сапасының нормативтерi - қоршаған ортаның халықтың өмiрi мен денсаулығына, экологиялық жүйелердi, жануарлар мен өсiмдiктер дүниесiнiң тектік қорын сақтауға қолайлы жай-күйiн, сондай-ақ табиғи ресурстардың оларды қазiргi және болашақ ұрпақтардың мүддесiнде ұтымды пайдалануға қажеттi жай-күйiн сипаттайтын көрсеткiштер.
      2. Қоршаған орта сапасының нормативтерiне:
      1) қоршаған орта жай-күйiнiң химиялық көрсеткiштерiне сәйкес белгiленген нормативтерi, оның iшiнде жол беруге болатын шектi шоғырлану, радиоактивтi заттарды қоса алғанда, химиялық заттардың қауiпсiз деңгей шамалары нормативтерi;
      2) қоршаған орта жай-күйiнiң физикалық көрсеткiштерiне сәйкес белгiленген, оның iшiнде шудың, тербелiстiң, магнит өрiстерiнiң, радиоактивтiлiктiң, жылудың және өзге де физикалық әсерлердiң жол беруге болатын шектi деңгейiнiң нормативтерi;
      3) қоршаған орта жай-күйiнiң биологиялық көрсеткiштерiне сәйкес белгiленген, оның iшiнде қоршаған орта сапасының индикаторлары ретiнде пайдаланылатын өсiмдiктердiң, жануарлардың, басқа да организмдердiң түрлерi мен топтарының нормативтерi, сондай-ақ санитариялық-эпидемиологиялық ережелермен және нормалармен, гигиеналық нормативтермен регламенттелетiн, микроорганизмдердiң жол беруге болатын шектi шоғырлану нормативтерi:
      топырақ бонитетi, қарашiрiндiнiң құрамы, топырақтың су және жел эрозиясына ұшырау, олардың батпақтану, сортаңдану, тұздану көрсеткiштерi және жерлердiң басқа да топырақтық сипаттамалары;
      аумақтың ормандылығы және онда орман өсiру, орманның қоқыстануы, зиянкестердiң саны мен аурулардың таралуы, орман қорының жекелеген учаскелерiнiң басқа да сандық және сапалық көрсеткiштерi;
      су ресурстары сапасының ауыз суға және өзге де мақсаттарға пайдалануға арналған нормативтерi;
      табиғи ресурстар жай-күйiнiң Қазақстан Республикасының табиғи ресурстарды пайдалану жөнiндегi заңнамасында көзделген өзге де нормативтерi;
      4) қоршаған орта сапасының Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген өзге де нормативтерi жатады.
      3. Санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылық саласындағы уәкiлеттi орган жол беруге шектi шоғырлану нормативтерiн белгiлеу мақсатында зиянды заттарды қауiптiлiк дәрежесiне қарай жiктеудi қамтитын, ықтимал қауiптi химиялық заттарды мемлекеттiк тiркеудi жүргiзедi. Мемлекеттiк тiркеуден өткен химиялық заттарды Қазақстан Республикасының аумағында қолдануға жол берiледi.
      4. Жол беруге шектi шоғырлану және заттарды қауiптiлiк дәрежесiне қарай шамамен белгiлеу тәртiбi Қазақстан Республикасының халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы туралы заңнамасында және жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану туралы заңнамасында, жер заңнамасында айқындалады.
      5. Табиғи ресурстар жай-күйiнiң нормативтерi заңнамаға сәйкес табиғи ресурстардың әрбiр түрi бойынша белгiленедi.

       28-бап. Қоршаған орта сапасының нысаналы көрсеткіштерi

      1. Жекелеген өңiрлер мен аумақтар үшiн қоршаған орта сапасының мақсатты көрсеткiштерi белгiленуi мүмкiн.
      2. Қоршаған орта сапасының мақсатты көрсеткiштерi қоршаған орта сапасын жүйелi түрде жақсарту қажеттiлiгi ескерiле отырып, белгiлi бiр уақыт кезеңiнде қоршаған ортаның нормаланатын өлшемдерiнiң шектi деңгейiн реттейдi.
      3. Қоршаған орта сапасының әртүрлi мақсатты көрсеткiштерi:
      1) селитебтiк аймақтар үшiн;
      2) ерекше қорғалатын табиғи аумақтар үшiн;
      3) рекреациялық аймақтар үшiн;
      4) өндiрiстiк аймақтар үшiн;
      5) пайдаланудың әртүрлi нысанындағы су объектiлерi үшiн белгiленуi мүмкін.
      4. Қоршаған орта сапасының мақсатты көрсеткiштерi облыстардың (республикалық маңызы бар қалалардың, астананың) атқарушы органдары әзiрлейтiн және өңiрлiк деңгейде - жергiлiктi өкiлдi органдар, өңiраралық деңгейде және ерекше қорғалатын табиғи аумақтар бойынша Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтетiн қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi тиiстi өңiрлiк бағдарламалармен белгiленедi.
      5. Қоршаған орта сапасының мақсатты көрсеткiштерiн белгiлеу мыналарды:
      1) Қазақстан Республикасының бүкiл аумағында қоршаған орта сапасының нормативтерiне кезең-кезеңмен қол жеткiзiлуiн;
      2) экологиялық қауiпсiздiктi және халық денсаулығы үшiн тәуекелдердiң азайтылуын;
      3) әлеуметтiк-экономикалық жағдайлар ескерiле отырып, қоршаған орта сапасын нормалауды, Қазақстан Республикасының және оның өңiрлерiнiң экономикалық дамуының жоспарлары мен бағдарламаларын, сондай-ақ экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету, экожүйенi, жануарлар мен өсiмдiктер дүниесiнiң  тектік қорын сақтау қажеттiгiн қамтамасыз етуге тиiс.
      6. Қоршаған орта сапасының мақсатты көрсеткiштерiн белгiлеу тәртiбi мен өлшемдерiн Қазақстан Республикасының Yкiметi белгiлейдi.

       29-бап. Эмиссиялар нормативтерi

      1. Эмиссиялар нормативтерiне:
      1) эмиссиялардың техникалық үлестiк нормативтерi;
      2) заттардың жол беруге болатын шектi шығарылу және тасталу нормативтерi;
      3) өндiрiс пен тұтыну құқықтарымен жұмыс iстеу нормативтерi;
      4) жол беруге болатын физикалық әсер (жылудың, шудың, тербелiстiң, иондайтын сәулелердiң, және өзге де физикалық әсерлердiң саны) нормативтерi жатады.
      3. Эмиссиялар нормативтерi аумақтың және акваторияның табиғи ерекшелiктерiн ескере отырып, қоршаған орта сапасы нормативтерiнiң сақталуын қамтамасыз етуге тиiс және ол жол беруге болатын шектi шоғырлану және қоршаған орта сапасының нысаналы көрсеткiштерi негiзiнде есептеледi.
      4. Эмиссиялар нормативтерi тiзбесiн Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтетiн ластаушы заттар мен қалдықтар түрлерi үшiн белгiленедi.
      5. Эмиссиялар нормативтерiнiң шамасы шаруашылық және өзге де қызметтiң қоршаған ортаға және халықтың денсаулығына терiс әсерiн азайту мақсатында экологиялық рұқсаттар беру мен қажеттi техникалық iс-шаралар бойынша басқару шешiмдерiн қабылдауға негiз болып табылады.

       30-бап. Эмиссиялардың техникалық үлестiк нормативтерi

      1. Эмиссиялардың техникалық үлестiк нормативтерi өнеркәсiптiң нақты процестерi мен салалары үшiн барынша озық қолжетiмдi технологиялар енгiзу негiзiнде белгiленедi.
      2. Эмиссиялардың техникалық үлестiк нормативтерi Қазақстан Республикасының техникалық реттеу саласындағы заңнамасында белгiленген тәртiппен әзiрленедi және қоршаған ортаны қорғау саласындағы кешендi рұқсаттың негiзi болып табылады.

       31-бап. Заттардың жол беруге болатын шектi шығарылу
                және тасталу нормативтерi

      1. Заттардың жол беруге болатын шектi шығарылу және тасталу нормативтерi - қоршаған орта сапасының нормативтерiне қол жеткiзу шартымен әрбiр шығарынды көзiне және тұтас кәсiпорынға есептеулер негiзiнде белгiленетiн эмиссиялар шамасы.
      2. Жол беруге болатын шектi шығарылу және жол беруге болатын шектi тасталу нормативтерi эмиссияға арналған рұқсат жүйесiнде, нормативтердiң есептелген мәндерiн, кәсiпорындардың жол беруге болатын шектi шығарылу және жол беруге болатын шектi тасталу нормативтерi деңгейiне қол жеткiзу жоспар-кестелерiн, көшпелi және стационарлық шығарынды көздерiн үшiн белгiленген үлестiк шығарындылар нормативтерiн, технологиялық процестер мен құрал-жабдықтарды қамтитын жобалар құрамында пайдаланылады. Белгiленген жол беруге болатын шектi шығарылу және жол беруге болатын шектi тасталудың қолданылу мерзiмi нормативтерi бар жобаларға берiлген мемлекеттiк экологиялық сараптама қорытындыларының қолданылу мерзiмiмен белгiленедi.

       32-бап. Эмиссиялар нормативтерiн белгiлеу тәртiбi

      1. Эмиссиялар нормативтерiнiң жобалары шаруашылық және өзге де қызметтiң қоршаған ортаға әсерiн бағалау құрамында не жеке құжат түрiнде негiзделедi.
      2. Эмиссиялар нормативтерiн әзiрлеудi осы жұмысты жүргiзу құқығына лицензиясы бар кәсiпорындар мен ұйымдар жүзеге асырады.
      3. Жекелеген көздер бойынша эмиссиялар нормативтерi эмиссияның техникалық үлес нормативтерiне теңестiрiлiп белгiленедi не қоршаған орта сапасының көрсеткiштерi негiзiнде есептеу арқылы айқындалады.
      4. Эмиссиялар нормативтерiн есептеулер арқылы айқындай әдiстемесiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтедi.
      5. Эмиссиялар нормативтерiн белгiлеу кезiнде қоршаған ортаның қазiргi бар ластануы ескерiледi. Қазақстан Республикасының гидрометеорологиялық қызметi жобаның тапсырысшысымен немесе жобалау ұйымымен арадағы шарт бойынша аялық шоғырлану жөнiндегi деректердi бередi.
      6. Көшпелi көздерден эмиссиялар нормативтерi көшпелi көздерге арналған техникалық регламенттер мен стандарттарда техникалық реттеу жөнiндегi заңнамаға сәйкес, шығарынды газдарда атмосфералық ауаны негiзiнен ластайтын заттардың шектi шоғырлануы түрiнде белгiленедi.

       33-бап. Табиғи ресурстарды пайдалану мен қорғау
                саласындағы өзге де нормативтер

      1. Табиғи ресурстарды қорғау мен молықтыру мақсатында табиғи ресурстарды пайдалану мен қорғау саласындағы нормативтер белгiленедi.
      2. Табиғи ресурстарды пайдалану мен қорғау саласындағы нормативтер және оларды белгiлеу тәртiбi жер қойнауы туралы заңнамамен, жер, cу, орман заңнамаларымен, жануарлар дүниесiн қорғау, молықтыру және пайдалану саласындағы заңнамамен айқындалады.

       34-бап. Табиғат қорғауды жобалау мен нормалау жөнiндегi
                қызметтi лицензиялау

      1. Табиғат қорғауды жобалау мен нормалау жөнiндегi қызметтi жүзеге асыруға үмiткер заңды және жеке тұлғалар табиғат қорғауды жобалау, нормалау жөнiндегi қызметке және экологиялық сараптама саласындағы жұмыстарға лицензия алуға мiндеттi. 
      2. Табиғат қорғауды жобалау, нормалау жөнiндегi қызметтi жүзеге асыруға және экологиялық сараптама саласындағы жұмыстарға лицензиялар берудi қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган Қазақстан Республикасының лицензиялау туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырады.
      3. Табиғат қорғауды жобалау мен нормалау қызметiн жүзеге асыруға қойылатын бiлiктiлiк талаптарды Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлейдi.

6-тарау. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы техникалық реттеу

       35-бап. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы сәйкестiктi
                растау объектiлерi мен оның рәсiмi

      Қоршаған ортаны қорғау саласындағы сәйкестiктi растау объектiлерi мен оның рәсiмi экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету мақсатында техникалық реттеу саласындағы нормативтiк құқықтық актiлерде, шарттардың стандарттары мен талаптарында белгiленедi.

       36-бап. Экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету
                мақсатында сәйкестiктi растауға арналған ерiктi
                және мiндеттi стандарттар

      1. Техникалық реттеу саласындағы нормативтiк құқықтық актiлердiң талаптарын қамтамасыз ету жөнiндегi стандарттар мiндеттi (үйлестiрiлген стандарттар) және ерiктi болуы мүмкiн. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы сәйкестiктi растауға арналған стандарттарды таңдау Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен жүзеге асырылады.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы мiндеттi сертификаттауға жататын өнiмдi (жұмыстарды, қызметтердi) сәйкестiк сертификатынсыз өткiзуге тыйым салынады.

       37-бап. Экологиялық таңбалау

      1. Экологиялық таңбалаудың мiндеттерi:
      1) тұтынушыларды қоршаған ортаға қауiптi өнiмдердi сатып алудан (пайдаланудан) қорғау;
      2) өнiмдердiң барлық түрлерiн өндiру, пайдалану және жою (кәдеге жарату, қайта өңдеу) кезiнде қоршаған ортаның ластануын болдырмау;
      3) жабдықтардың, технологиялық процестердiң, өндiрiстердiң және өнiмдердiң экологиялық қауiпсiздiгiн қамтамасыз ету;
      4) экологиялық қауiпсiз технологиялық процестердi, жабдықтарды және өндiрiстердi енгiзу;
      5) елге экологиялық қауiптi өнiмдер мен технологиялардың әкелiнуiн болдырмау;
      6) отандық өнiмнiң экспортталуына септiгiн тигiзу және бәсекеге қабiлеттiгiн арттыру болып табылады.
      2. Қоршаған ортаға, халықтың денсаулығына және биологиялық ресурстарға зиянды әсер етуi ықтимал өнiм экологиялық таңбалаудың объектiсi болып табылады. Экологиялық таңбалаудың объектiсi өнiм өндiру процесi мен қолданылатын технологияларды қамтиды.
      3. Өндiрушiлер өз өнiмiн сәйкестiгi расталғаннан кейiн экологиялық таза өнiм белгiсiмен ерiктi негiзде таңбалайды. Өнiмдi экологиялық таңбалауды тиiстi саладағы тәуелсiз орган (қауымдастық, одақ) Қазақстан Республикасының техникалық реттеу туралы заңнамасында көзделген тәртiппен жүзеге асырады.
      4. Экологиялық таза өнiм стандарттарды, экологиялық таза өнiм белгiсiнiң нысанын және оған қойылатын техникалық талаптарды тәуелсiз орган белгiлейдi.

       38-бап. Техникалық реттеу жөнiндегi сараптамалық кеңес

      1. Техникалық реттеу жөнiндегi сараптамалық кеңес техникалық реттеу саласындағы нормативтiк құқықтық актiлердiң жобаларын әзiрлейдi, сондай-ақ қоршаған ортаны қорғау саласындағы сәйкестiктi растауға арналған нормативтiк құқықтық актiлердi әзiрлеу және оларды қолдану жөнiндегi ұсыныстарды қарайды.
      2. Техникалық реттеу саласындағы сараптамалық кеңестiң құрамы мен ол туралы ереженi қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтедi.

       39-бап. Халықаралық стандарттарды енгiзу

      1. Қазақстан Республикасы табиғат пайдаланушыларының қоршаған ортаны қорғауды басқарудың халықаралық стандарттарын енгiзуi:
      1) халықаралық стандарттар туралы ақпарат тарату;
      2) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органмен халықаралық стандарттармен сертификатталған табиғат пайдаланушыларға мемлекеттiк инспекциялардың келу жиiлiгiн қысқарту жолымен ынталандырылады.
      2. Халықаралық стандарттарды енгiзудi ынталандыру шаралары Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады.

7-тарау. Қоршаған ортаға әсердi бағалау

       40-бап. Қоршаған ортаға әсердi бағалау ұғымы және оның
                құқықтық негiзi

      1. Қоршаған ортаға әсердi бағалау - өзiнiң шеңберiнде шаруашылық және өзге де қызметтiң қоршаған ортаға ықтимал салдарлары бағаланатын, Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасының талаптарын ескере отырып, қолайсыз әсерлердiң (табиғи экологиялық жүйелер мен табиғи ресурстардың жойылуының, тозуға ұшырауының, бүлiнуi мен сарқылуының) алдын алу жөнiндегi, қоршаған ортаны сауықтыру жөнiндегi iс-шаралар әзiрленетiн рәсiм.
      2. Қоршаған ортаға әсердi бағалау жүргiзудiң құқықтық негiзiн осы Кодекс, Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерi және Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттар құрайды.

       41-бап. Қоршаған ортаға әсердi бағалау мiндеттiлiгi

      1. Қоршаған ортаға әсердi бағалау қоршаған ортаға және халықтың денсаулығына тiкелей немесе жанама әсер ете алатын кез келген шаруашылық және өзге де қызмет түрi үшiн, аталған қызмет субъектiлерi меншiгiнiң ұйымдық-құқықтық нысанына қарамастан, мiндеттi болып табылады.
      2. Қоршаған ортаға жасалатын әсер бағаланбайынша, оған ықпал жасайтын жобаларды әзiрлеу мен iске асыруға тыйым салынады. Әсердi бағалау нәтижелерi жоспарлау алдындағы, жоспар құжаттамасының, жобалау алдындағы және жоба құжаттамасының ажырамас бөлiгi болып табылады.
      3. Жобаланып отырған объектiлердiң сондай-ақ жұмыс iстеп тұрған объектiлердiң перспективалық жұмысы осы Кодекстiң талаптарына сәйкес қоршаған ортаға әсердi бағалауға жатады.
      4. Белгiленiп отырған шаруашылық қызметтiң бастамашылары мен әзiрлеушiлерi оның қоршаған ортаға әсерiне жүргiзiлген бағалау нәтижелерiн ескеруге және қоршаған орта мен адам денсаулығына неғұрлым аз зиян келтiретiн нұсқалар мен баламалар қабылдауды қамтамасыз етуге мiндеттi.

       42-бап. Қоршаған ортаға әсердi бағалаудың кезеңдiлiгi

      1. Белгiленiп отырған шаруашылық және өзге де қызметтiң қоршаған ортаға әсерiн бағалау Қазақстан Республикасының нормативтiк құқықтық актiлерiнде көзделген қала құрылысының және құрылыс жобалаудың кезеңдiлiгiн ескере отырып, кезең-кезеңмен жүзеге асырылады.
      2. Қоршаған ортаға әсердi бағалау мынадай кезеңдердi қамтиды:
      1-кезең. Аумақты шолу (қоршаған ортаның жай-күйiн шолу), ол объектiнi орналастыруға арналған учаскенi оңтайлы таңдауды негiздеу үшiн орындалады;
      2-кезең. Әсердi алдын ала бағалау, инвестицияларға iлеспе негiздеме (жобаның техникалық-экономикалық негiздемесi);
      3-кезең. Қоршаған ортаға әсердi бағалау, ол жобаны iске асырудың немесе шаруашылық қызметтi одан әрi жүзеге асырудың ықтимал әсерлерiн толық және кешендi талдау, баламаларын негiздеу және қоршаған ортаны басқару жоспарларын (бағдарламаларын) әзiрлеу мақсатында орындалады;
      4-кезең. Жұмысшы жоба құрамындағы "Қоршаған ортаны қорғау" бөлiмi, ол қоршаған ортаға қолайсыз әсерлердiң алдын алу жөнiндегi техникалық шешiмдердi қамтиды;
      5-кезең. Жобалаудан кейiнгi талдау, ол шаруашылық және өзге де қызметтi жүзеге асыра бастаудан бiр жыл кейiн объектiнiң қоршаған ортаға қауiпсiздiгiн растау және табиғат қорғау iс-шараларына түзету енгiзу үшiн жүзеге асырылады.
      3. Қоршаған ортаға әсердi бағалаудың 3-кезеңiнде осы Кодекстiң 5-тарауына сәйкес қоршаған ортаға эмиссиялардың нормативтерi әзiрленедi. 

       43-бап. Қоршаған ортаға әсерді бағалау жүргiзу тәртiбi

      1. Қоршаған ортаға әсердi бағалауды экологиялық аудит, экологиялық жобалау, нормалау саласында және экологиялық сараптама саласындағы жұмыстарға лицензия алған заңды және жеке тұлғалар жүзеге асырады.
      2. ҚОӘБ жөнiндегi жұмыстарды ұйымдастыру мен қаржыландыруды жоспарланып отырған қызметтiң тапсырысшысы (бастамашы) қамтамасыз етедi.
      3. Қоршаған ортаға әсердi бағалау әзiрленiмiн жүзеге асыратын заңды және жеке тұлғалар тапсырысшы алдында қоршаған ортаға әсердi бағалау жүргiзуден алынған нәтижелердiң дәйектiлiгi, толықтығы мен сапасы үшiн жауапты болады.
      4. Қоршаған ортаға әсердi бағалау рәсiмiн орындау кезiнде заңнама талаптарының сақталуын бақылауды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.

       44-бап. Қоршаған ортаға әсердi бағалау процесiнде
              есепке алынуға тиiс әсерлер сипаты

      1. Қоршаған ортаға әсердi бағалау процесiнде:
      1) тiкелей әсер - объектiнi орналастыру ауданында жоспарланып  отырған негiзгi және iлеспе қызмет түрлерiнiң тiкелей тигiзетiн әсерi;
      2) жанама әсер - қоршаған ортаға жобаны iске асыру салдарынан пайда болатын жанама (кейiнгi) факторлардан туындайтын әсер;
      3) жинақталған әсер - жобаны iске асыруға iлеспе басқа да өткен, қазiргi немесе негiздемелi болжанатын iс-әрекеттерден туындайтын үнемі арту үстiндегi өзгерiстер салдарынан пайда болатын әсер есепке алынуға тиiс.
      2. Қоршаған ортаға әсердi бағалау процесiнде:
      1) атмосфералық ауаға;
      2) жер бетiндегi және жер асты суларына;
      3) ландшафттарға;
      4) жер ресурстарына және топырақ жамылғысына;
      5) өсiмдiктер дүниесiне;
      6) жануарлар дүниесiне;
      7) экологиялық жүйелердiң жай-күйiне;
      8) халық денсаулығының жай-күйiне;
      9) әлеуметтiк салаға;
      10) су тоғандары түбiнiң беткi жағына әсер етуге бағалау жүргiзiледi. 
      3. Қоршаған ортаға әсерге бағалау жүргiзу процесiнде табиғи орта мен адам денсаулығына терiс әсерлер де, оң әсерлерде есепке алынуға тиiс.

       45-бап. Қоршаған ортаға әсердi бағалау объектiлерiн
              бағалану маңыздылығы мен толықтығы бойынша
              жiктеу

      1. Өздерi үшiн қоршаған ортаға әсердi бағалау жүзеге асырылатын шаруашылық және өзге де қызмет I, II, III, IV болып 4 санатқа бөлiнедi.
      Өндiрiстiк объектiлердi санитарлық жiктеуге сәйкес қауiптiлiктiң 1 және 2-класына жататын барлық қызмет, кеңiнен таралғаннан басқа пайдалы қазбаларды барлау мен алу І санатқа жатады.
      Өндiрiстiк объектiлердi санитарлық жiктеуге сәйкес қауiптiлiктiң 3-класына жататын барлық қызмет, кеңiнен таралғаннан пайдалы қазбаларды алу, суды арнайы пайдаланудың барлық түрлерi, орманды арнайы пайдаланудың барлық түрлерi II санатқа жатады. Өндiрiстiк объектiлердi санитарлық жiктеуге сәйкес қауiптiлiктiң 4-класына жататын барлық қызмет III санатқа жатады.
      Спорттық (әуесқой) балық аулау мен аң аулауды қоспағанда, өндiрiстiк объектiлердi санитарлық жiктеуге сәйкес қауiптiлiктiң 5-класына жататын барлық қызмет жануарлар дүниесiнiң объектiлерiн шаруашылық мақсатта пайдаланудың барлық түрлерi IV санатқа жатады.
      2. Әртүрлi санаттағы объектiлерге ҚОӘБ жүргiзуге қойылатын сараланған талаптар қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi уәкiлеттi орган бекiтетiн ҚОӘБ жүргiзу жөнiндегi нұсқаулықта айқындалады.

       46-бап. Қоршаған ортаға әсердi бағалау жөнiндегi
              құжаттаманың құрамы

      1. Қоршаған ортаға әсердi бағалау жөніндегi құжаттама:
      1) шаруашылық және өзге де қызмет тапсырысшысының деректемелерін;
      2) негіздемелі құжаттама: жоспарланып отырған қызметтi iске асыру қажеттiгiн негіздейтiн өтiнiштi (арызды, ниетi туралы декларацияны), инвестициялардың негiздемесiн, техникалық-экономикалық негіздемені (жоба), жұмысшы жобаның бекiтiлген бөлiгiн, түсiндiрме жазбаны;
      3) қоршаған орта компоненттерiнiң қызметті iске асырғанға дейiнгi не қазiргi кездегi жай-күйiнiң жазбасын;
      4) жобаның жазбасын, оған қоса, атап айтқанда:
      бүкіл жобаның мақсаты мен сандық сипаттамаларының және орналастыру ауданына құрылыс және пайдалану кезеңiнде қойылатын талаптардың жазбасын;
      қоршаған ортаға, тұтынылатын шикiзатқа және алып қойылатын ресурстарға ластағыш заттар эмиссияларының көлемi және оның құрамдас бөлiгiнiң құрамы, сонымен қатар жоспарланып отырған қызметтiң қоршаған орта элементтеріне ықтимал әсерлерінің түрлерi көрсетiле отырып, пайдаланылатын материалдар мен жабдықтардың типтері мен санын қоса алғанда, өндiрiстiк процестердiң негiзгі сипаттамаларының жазбасын;
      5) қолданылатын технологияны Қазақстан Республикасында қабылданған техникалық үлестiк нормативтер және Қазақстан Республикасында енгізуге болатын қоршаған орта саласындағы озық технологиялар тұрғысынан талдауды;
      6) баламалар туралы ақпаратты және жобалық нұсқаны таңдаудың негiзгi себептерiне нұсқауды;
      7) қызметтiң қоршаған ортаға, халықтың денсаулығына және әлеуметтiк-экономикалық жағдайларға ықтимал әсерлерiнiң жазбасын;
      8) қоршаған ортаға әсердi бағалау жүргiзу кезiнде анықталған айқын сыздықтарды; 
      9) экологиялық тәуекелдерді және халықтың денсаулығы үшiн тәуекелдердi бағалауды;
      10) экологиялық мониторинг жөніндегі ұсыныстарды қоса алғанда, қоршаған ортаға әсердiң алдын алуды, оны азайтуды көздейтiн шаралардың сипаттамасын;
      11) қоршаған ортаға эмиссиялардың жобалық нормативтерiн және табиғи ресурстарды алу нормативтерiн;
      12) өндірiстiк экологиялық бақылау бағдарламаларының негiздемесiн;
      13) ықтимал тәуекелдердi және келтiрiлген залалдарды өтеудi ескере отырып, жобаның экологиялық-экономикалық бағасын;
      14) қоғамдық пiкiрдi есепке алудың хаттамамен ресімделген және жоспарланып отырған қызметтiң экологиялық аспектілерін қоғамдық талқылау нәтижелері жөнiндегi қорытындыларды қамтитын материалдарын;
      15) қоршаған ортаға әсердi бағалау жүргiзу кезiндегi кез келген қиыншылықтарды және ақпараттың жетiспеушiлiгiне нұсқауды; 
      16) қоршаған ортаға әсерге жүргiзiлген бағалау нәтижелерi жөнiндегi негiзгi қорытындыларды қамтиды.
      2. Жоспарланып отырған қызметтiң тапсырысшы (бастамашысы) қоршаған ортаға әсерге жүргiзiлген бағалау нәтижелерi бойынша жоспарланып отырған немесе жүзеге асырылатын қызметтi iске асыруға болатыны туралы шешiм әзiрлеуге негiз болатын олардың экологиялық зардаптары туралы мәлiмдеме әзiрлеп, бағалау материалдары құрамында табыс етедi.
      3. Қоршаған ортаға әсердi бағалаудың әрбiр кезеңiндегi құжаттамалардың толық мазмұны қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтетiн әдiстемелiк материалдарда белгiленедi.

       47-бап. Қоршаған ортаға әсерді бағалау жүргiзудi
             әдiстемелiк қамтамасыз ету

      1. Қоршаған ортаға әсердi бағалау қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтетiн әдiстемелiк талаптар негiзiнде жүргiзiледi.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган заңды ұйымдардың қоршаған ортаға әсердi бағалауды әзiрлеу процесiнде әдiстемелiк талаптарды сақтауына өз құзыретi шегiнде бақылауды жүзеге асырады.

       48-бап. Трансшекаралық әсерi бар объектiлердiң қоршаған
              ортаға әсерiн бағалау ерекшелiктерi 

      Трансшекаралық әсерi бар объектiлердiң қоршаған ортаға әсерiн бағалау ерекшелiктерi Қазақстан Республикасы ратификациялаған қоршаған ортаға трансшекаралық тұрғыдан әсерiн бағалау жөнiндегi халықаралық келiсiмдерде және конвенцияларда белгiленедi.

       49-бап. Қолданыстағы объектiлер үшiн қоршаған ортаға
              әсердi бағалау ерекшелiктерi

      1. Объектiнi жобалау процесiнде мұндай бағалау жүргiзiлмеген не табиғат пайдалану жағдайлары жобада көзделген жағдайлардан айтарлықтай ерекше болған жағдайда, қолданыстағы объектiлер үшiн қоршаған ортаға әсердi бағалау жүргiзiлуге тиiс.
      2. Қолданыстағы объектiге бастапқы жобада көзделмеген қайта жаңарту жүргiзiлген кезде мұндай қайта жаңартудың қоршаған ортаға әсерiн бағалау жүзеге асырылып, ол жекелеген материалдар түрiнде не тұтас объектi бойынша қоршаған ортаға әсердi бағалау материалдарына өзгерiстер енгiзу түрiнде ресiмделуi мүмкiн.
      3. Қолданыстағы объектiнiң қоршаған ортаға әсерiн осы баптың 1 және 2-тармақтарына сәйкес бағалау қажет болған кезде, мұндай бағалау экологиялық рұқсат алуға өтiнiм беру алдында орындалады.

8-тарау. Экологиялық сараптама

       50-бап. Экологиялық сараптама және оның түрлерi

      1. Экологиялық сараптама - алдын ала жобалау, жобалау құжаттамасын, бағдарламалар мен нормативтiк құқықтық актiлердi, сондай-ақ жоспарланып отырған қызмет туралы өзге де материалдарды оларда экологиялық талаптарды және Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасын сақтау тұрғысынан келiсу процесi.
      2. Қазақстан Республикасында мемлекеттiк экологиялық сараптама және қоғамдық экологиялық сараптама жүзеге асырылады.

       51-бап. Экологиялық сараптаманың мақсаттары

      Экологиялық сараптама:
      1) жоспарланып отырған басқарушылық, шаруашылық, инвестициялық, норма шығармашылық және өзге де қызметтi iске асырудың халық денсаулығы мен қоршаған ортаға ықтимал терiс зардаптарын болдырмау;
      2) экономикалық даму мен қоршаған ортаны қорғау мүдделерiнiң теңгерiмдiгiн сақтау, сондай-ақ табиғат пайдалану процесiнде үшiншi тараптарға залал келтiрудiң алдын алу мақсатында жүргiзiледi.

       52-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптама объектiлерi

      1. Мыналар:
      1) жоспарланып отырған шаруашылық және өзге де қызмет жобалары және оларға iлеспе, осы Кодекстiң 42-бабында айқындалған кезеңдерге сәйкес қоршаған ортаға әсердi бағалау материалдары;
      2) жоспарлау, жоспарлау алдындағы және жобалау алдындағы құжаттаманың барлық түрлерi, болжамдардың, экологиялық және өзге де бағдарламалардың жобалары, қызметтiң негiзгi бағыттарының тұжырымдамалары, мемлекеттiк инвестициялық бағдарламалар, шарттар, келiсiм-шарттар, оның iшiнде меншiк нысанын өзгертуге және жекешелендiрудiң басқа да түрлерiне қатысты шарттар, өндiрiстiк күштердi дамыту мен орналастыру схемаларының жобалары;
      3) қолда бар объектiлер үшiн қоршаған ортаға әсердi бағалау материалдары қоса берiлген реконструкциялау жобалары;
      4) қоршаған ортаға эмиссиялар нормативтерiнiң жобалары;
      5) iске асырылуы қоршаған ортаға терiс әсерлерге әкеп соғуы мүмкiн Қазақстан Республикасының нормативтiк құқықтық актiлерiнiң жобалары, мемлекеттiк органдар бекiтетiн нормативтiк-техникалық және нұсқаулық-әдiстемелiк құжаттардың жобалары;
      6) кәсiпорындарды, объектiлер мен кешендердi, ғимараттар мен құрылыстарды орналастыруға, салуға, реконструкциялауға, дамытуға, техникалық қайта жарақтауға, қайта бейiмдеуге, жоюға арналған техникалық-экономикалық негiздемелер (есептер) мен жобалар, жануарлар мен өсiмдiктер дүниесi ресурстарын алу мен пайдалануға арналған биологиялық негiздемелер;
      7) Қазақстан Республикасының өндiргiш күштерiнiң аумақтарды кешендi игеру мен аумақтарды ұйымдастыру схемаларының жобалары;
      8) қалалар мен аумақтарды, оның iшiнде арнайы экономикалық аймақтар аумақтарын және шаруашылық қызметiн жүргiзудiң айрықша режимiндегi аумақтарды салудың (дамытудың) бас жоспарларының жобалары;
      9) осы аумақтарға ерекше қорғалатын табиғи аумақтар, экологиялық апат аймағы немесе төтенше экологиялық жағдай аймағы құқықтық мәртебесiн берудi негiздейтiн аумақтарды кешендi экологиялық зерттеу материалдары, сондай-ақ осы аумақтарды оңалту бағдарламалары;
      10) көршiлес мемлекеттердiң қоршаған ортасына әсер етуi мүмкiн немесе оны жүзеге асыру үшiн көршiлес мемлекеттермен ортақ табиғи ресурстарды пайдалану қажет болатын немесе көршiлес мемлекеттердiң халықаралық конвенцияларда белгiленген мүдделерiн қозғайтын шаруашылық қызмет жобалары;
      11) жаңа техникаға, технологияларға, материалдар мен заттарға, соның iшiнде шетелден сатып алынатындарына қойылатын экологиялық талаптарды негiздейтiн құжаттама, табиғи ресурстарды алуға (пайдалануға) рұқсаттар (лицензиялар) берудi негiздейтiн құжаттама мiндеттi мемлекеттiк экологиялық сараптамаға жатады.
      2. Бұрын мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткен мемлекеттiк экологиялық сараптама объектiлерi:
      1) экологиялық сараптама объектiсi бұрын жүргiзiлген мемлекеттiк сараптама ескертпелерi бойынша жетiлдiрiлген;
      2) мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысын алғаннан кейiн жобалау және өзге де құжаттамаға өзгерiстер енгiзiлген жағдайда;
      3) сот шешiмiнiң негiзiнде қайтадан мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өтедi.
      3. Мемлекеттiк экологиялық сараптама объектiлерi осы Кодекстiң 45-бабында келтiрiлген объектiлердiң жiктелуiне сәйкес I, II, III, IV санаттарға бөлiнедi.
      I санатқа қосымша түрде республикалық деңгейдегi мемлекеттiк органдардың нормативтiк құқықтық актiлерiнiң жобалары, стратегиялық және трансшекаралық сипаты бар шаруашылық қызметтердiң жобалары, республикалық маңызы бар аумақтарды кешендi игеру схемалары және аумақтардың бас жоспарлары жатқызылады.
      II санатқа жергiлiктi мемлекеттiк органдардың нормативтiк құқықтық актiлерiнiң жобалары, өңiрлiк жоспарлар мен бағдарламалардың, орналастырудың бас схемаларының жобалары, облыстық және аудандық маңызы бар аумақтардың бас жоспарларының жобалары жатқызылады.

       53-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы жүзеге
              асыратын органдар

      1. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган және өз құзыретi шегiнде жергілiктi атқарушы органдар жүзеге асырады.
      2. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы I санат объектiлерiне қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық уәкiлеттi орган, II санат объектiлерiне - қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның аумақтық органдары, III және IV санат объектiлерiне - жергiлiктi атқарушы органдар жүргiзедi.

       54-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы жүргiзудiң
              тәртiбi

      1. Мемлекеттiк экологиялық сараптамаға құжаттаманы:
      1) белгiленiп отырған басқарушылық, шаруашылық, инвестициялық және өзге де қызметтiң тапсырысшысы (инвестор);
      2) мемлекеттiк экологиялық сараптамаға жататын нормативтiк құқықтық актiлердiң, жоспарлар мен бағдарламалардың жобаларын әзiрлеудi жүргізетiн мемлекеттiк органның басшысы табыс етедi.
      2. Мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзудiң тәртiбiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган айқындайды.

       55-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзудiң
              мерзiмдерi

      1. Мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу мерзiмi мемлекеттiк экологиялық сараптаманы жүзеге асыратын органдарға алдын ала сараптамадан өткен қажеттi құжаттама берiлген кезден бастап үш айдан аспауға тиiс.
      2. Алдын ала сараптамадан өткiзу мерзiмi құжаттаманың мемлекеттiк экологиялық сараптамаға келiп түскен кезiнен бастап екi аптадан аспауға тиiс. Құжаттама толық берiлмеген жағдайда олар ұсынған тұлғаға қайтарылуға жатады.

       56-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманың қорытындысы

      1. Жүргiзiлген мемлекеттiк экологиялық сараптама нәтижелерi бойынша сараптама қорытындысы жасалады.
      2. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы экологиялық сараптама объектiсiн iске асыру жөнiнде шешiмдер қабылдауға болатындығы мен мүмкiндiгi туралы тұжырымдарды қамтиды.
      3. Мемлекеттiк экологиялық сараптама терiс қорытынды берген жағдайда тапсырысшы сараптамалық қорытындының ұсыныстары мен ескертпелерiне сәйкес оларды пысықтауды қамтамасыз етуге және ол белгiлеген мерзiмде қайтадан экологиялық сараптама жүргiзуге барлық материалдарды табыс етуге немесе белгiленiп отырған қызметiнен бас тартуға мiндеттi.
      4. Олар бойынша мемлекеттiк экологиялық сараптама көзделген шаруашылық және өзге де қызмет жобаларына мемлекеттiк экологиялық сараптама оң қорытынды бермейiнше, оларды мемлекеттiк, коммерциялық банктердің, сондай-ақ кез-келген меншік нысандарындағы өзге де қаржы мекемелерiнiң қаржыландыруына және iске асыруға тыйым салынады.
      5. Мемлекеттiк экологиялық сараптама қорытындысына өз құзыретi шегiнде Қазақстан Республикасының, облыстың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) бас мемлекеттiк экологиялық сарапшысы, не жергiлiктi атқарушы органның сараптама бөлiмшелерiнiң басшылары қол қояды.
      6. Жобалық құжаттамаға мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы құрылыс басталғанға дейін ол берілген күннен бастап екi жыл бойы, ал iске қосылған және салынып жатқан кәсiпорындардың құжаттамасы ол берiлген күннен бастап бес жыл iшiнде қолданыста болады.

       57-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы жүзеге
              асыратын сараптама бөлiмшелерi басшыларының
              құқықтары

      1. Сараптама органдары басшыларының:
      1) белгiленген тәртіппен экологиялық сараптама жүргізу үшiн экологиялық-сараптама комиссияларын, топтарын, өзге де құрамаларды  құруға, олардың жұмысына қатысуға жоғары біліктi отандық, шетелдiк мамандар мен ғалымдарды, соның ішiнде шетелдік және заңды тұлғаларды тартуға;
      2) сараптама бөлiмшелерiнiң (мекемелердiң, ұйымдардың), құрылатын комиссиялар мен топтардың қызметiне бақылау жасауды жүзеге асыруға;
      3) экологиялық сараптама кеңестерiн басқаруға, олардың қызметiн ұйымдастыруға;
      4) сараптама жүргiзу әдiстерiн белгiлеуге; 
      5) экологиялық сараптамаға ұсынылған, экологиялық нормалар мен ережелерге сай келмейтiн материалдарды қабылдамауға;
      6) есептеулерде қате және басқа да олқылықтар жiберiлген, оны түзету қосымша зерттеулердi, iздестiру жұмыстарын не қосымша қаражат бөлуді керек ететiн құжаттар мен материалдарды пысықтау үшiн қайтаруға;
      7) экологиялық сараптама қорытындыларына қол қоюға;
      8) қоршаған ортаға қауiп төндiретiн мән-жайлардың жаңадан анықталуына байланысты, қоршаған ортаға сараптама объектiсiн жүзеге асырудан керi әсер салдары туралы жағдайлар анықталғаннан кейiн бiр ай мерзiмде, не жоғарыда аталған қорытынды талаптарын тапсырыс берушi орындамаған жағдайда бұрын берiлген экологиялық сараптаманың оң қорытындыларын керi қайтарып алуға;
      9) сараптама жүргiзуге қажеттi ғылыми, жобалық, әдiстемелiк немесе өзге сипаттағы қосымша материалдарды сұратып алуға;
      10) банк және басқа да қаржыландырушы органдарға мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы алынбаған объектiлер бойынша материалдар табыс етуге;
      11) қолданыстағы заңнаманы бұзуға кiнәлi адамдарды жауапқа тарту туралы мәселелердi шешу үшiн тиiстi материалдар дайындап, құқық қорғау органдары мен өзге де органдарға тапсыруға құқығы бар.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның сараптама бөлiмшелерiнiң басшылары Қазақстан Республикасының, облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) бас мемлекеттiк экологиялық сарапшылары болып табылады.
      Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы ұйымдастыру мен жүргiзу кезiнде сараптама бөлiмшелерiнiң басшылары тәуелсiз болады және Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасына сәйкес iс-әрекет жасайды.
      3. Сараптама бөлiмшелерi басшыларының тәуелсiздiгi Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органы және жергiлiктi атқарушы органдар бекiткен, оларды тағайындау және босату тәртiбiн және Қазақстан Республикасының мемлекеттiк қызмет туралы заңнамасына қайшы келмейтiн өзге де шарттарды қамтитын солар туралы ережелермен қамтамасыз етiледi.

       58-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптама сарапшысының
              құқықтары мен мiндеттерi

      1. Экологиялық сараптама жүргiзуге қажеттi арнаулы бiлiмi және жеткiлiктi тәжiрибесi бар және сараптама орган белгiленген тәртiппен экологиялық сараптама жүргiзуге тартқан адам мемлекеттiк экологиялық сараптаманың сарапшысы болып табылады.
      2. Экологиялық сараптама жасалуға тиiстi құжаттама тапсырысшысының өкiлi немесе мемлекеттiк экологиялық сараптама объектiсiн әзiрлеушi, сондай-ақ тапсырысшымен немесе әзiрлеушiмен еңбек немесе өзге де шарттық қатынаста тұрған заңды және жеке тұлғалар мемлекеттiк экологиялық сараптаманың сарапшысы бола алмайды.
      3. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманың сарапшысы өзi жасаған сараптама үшiн Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамасында белгiленген тәртiппен жауап бередi.
      4. Сарапшы Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамасын бұзған жағдайларды қоспағанда, сарапшының экологиялық сараптама жүргiзуге байланысты қызметiне мемлекеттiк органдардың, заңды және лауазымды тұлғалардың араласуына тыйым салынады.
      5. Материалдық шығындар мен моральдық зиянды қоса алғанда, мемлекеттiк экологиялық сараптама сарапшысының бұзылған құқықтары сот және әкiмшiлiк тәртiппен қорғалуға тиiс, ал мұндай бұзушылықтарға кiнәлi тұлғалар Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамасына сәйкес жауапты болады.
      6. Мемлекеттiк экологиялық сараптама сарапшысының:
      1) сараптама жасалатын объектiге жан-жақты және объективтi баға беру үшiн қосымша материалдарды табыс етудi талап етуге;
      2) экологиялық сараптама жүргiзуге бiлiктiлiгi жоғары мамандарды қосымша тартуға;
      3) сараптама жұмысын, әдiснамасын ұйымдастыруды жетiлдiру, оны жүзеге асырудың тәртiбi мен принциптерi жөнiнде ұсыныстар енгiзуге;
      4) мемлекеттiк экологиялық сараптама объектiсi жөнiнде мемлекеттiк экологиялық сараптаманың қорытындысына қоса тiгiлетiн ерекше пiкiр қалыптастыруға құқығы бар.
      5. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманың сарапшысы:
      1) экологиялық сараптаманың кешендi, объективтi, сапалы жүргiзiлуiн қамтамасыз етуге;
      2) экологиялық сараптама туралы заңнаманың, өзге де заңнамалық актiлердiң талаптарын сақтауға;
      3) сараптаманы қолданылып жүрген стандарттар, нормалар мен ережелер негiзiнде жүргiзуге;
      4) экологиялық сараптаманы жүзеге асырудың белгiленген мерзiмi мен тәртiбiн сақтауға;
      5) экологиялық сараптаманың дәлелдi қорытындыларын дайындап, оларды сараптама объектiсiн iске асыру туралы шешiм қабылдайтын органдарға және тапсырысшыларға дер кезiнде беруге;
      6) сараптама жасалатын объектiлердi одан әрi қарауға қабылдамаған, не оларды негiздейтiн материалдар пысықтауға қайтарылған кезде экологиялық сараптаманың қорытындысын объективтi бағалап, дәлелдi түрде негiздеуге;
      7) материалдардың сақталуын қамтамасыз етуге және өзiнiң құпия құжаттарға қатысты әрекеттерiн олардың иесiмен келiсуге, өзiне сенiп тапсырылған мәлiметтердiң жария етiлуiне жол бермеуге мiндеттi.

       59-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу
              процесiне сырттан сарапшылар тарту

      Мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу сырттан сарапшылар тартуды талап еткен жағдайда, мемлекеттiк экологиялық сараптама органдары арнайы пiкiрлерiн алу үшiн басқа мемлекеттiк мекемелер мен ведомстволарға, ғылыми институттарға, сондай-ақ жекелеген мамандарға өтiнiш жасауға құқылы. Сырттан сарапшылар тартуды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi Қазақстан Республикасының мемлекеттiк сатып алу туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырады.

       60-бап. Экологиялық сараптама саласындағы жұмыстар
              бойынша қызметтi лицензиялау

      1. Экологиялық сараптама саласындағы жұмыстар бойынша қызметтi жүзеге асыруға үмiткер жеке және заңды тұлғалар осы қызмет түрiне лицензия алуға мiндеттi.
      2. Экологиялық сараптама саласындағы жұмыстар бойынша қызметтi жүзеге асыруға лицензиялар берудi қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган Қазақстан Республикасының лицензиялау туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырады.
      3. Қызметтiң лицензияланатын түрлерiне қойылатын бiлiктiлiк талаптарын Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлейдi.

       61-бап. Нормативтiк құқықтық актiлер жобаларының
              мемлекеттiк экологиялық сараптамасы

      Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткен нормативтiк құқықтық актiлердiң тiзiлiмiн жүргiзудi жүзеге асырады және оларға тiркеу нөмiрлерiн тағайындайды.

       62-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманың сарапшылық
              кеңестерi

      1. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның мемлекеттiк экологиялық сараптама бөлiмшелерiнiң жанынан кеңесшi органдар болып табылатын және сол органдар туралы ережелерге сәйкес жұмыс iстейтiн сарапшылық кеңестерi құрылады.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның сарапшылар кеңестерi туралы ережелердi, олардың персоналдық құрамдарын қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның басшысы әзiрлеп, бекiтедi.
      3. Сарапшылар кеңестерiне функциялары қоршаған ортаны қорғаумен байланысты мемлекеттiк органдардың лауазымды тұлғалары, ғылыми-зерттеу мекемелерiнiң, жоғары оқу орындарының ғалымдары, бiлiктiлiгi жоғары практик-мамандар мен жұртшылық өкiлдерi мүше бола алады. 
      4. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманың сарапшылық кеңестерiнiң жүргiзуiне:
      1) экологиялық сараптама жүргiзу кезiнде экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз етудiң, қоршаған ортаны қорғаудың, табиғи ресурстарды пайдалану мен молықтырудың күрделi проблемаларын талқылау;
      2) мемлекеттiк экологиялық сараптаманың экологиялық қауiптiлiгi жоғары объектiлерге қатысты қорытындыларын қарау жатқызылады.
      5. Сарапшылық кеңестiң қорытындысы ұсынымдық сипатта болады.

       63-бап. Экологиялық сараптаманың жариялылығы және
              халықтың шешiмдер қабылдауға қолжетiмдiгi

      1. Мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзуге өтiнiмдi экологиялық сараптамаға жататын құжаттаманың тапсырысшысы бұқаралық ақпарат құралдарында жариялауға тиiс.
      2. Мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу кезеңiнде барлық мүдделi азаматтар мен ұйымдарға бiр айлық мерзiмде өз пiкiрiн бiлдiру мүмкiндiгi берiледi.
      3. Iске асырылуы қоршаған орта мен азаматтардың денсаулығына әсер етуi мүмкiн жобалар бойынша қоғамдық тыңдаулар өткiзiледi.
      4. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган қоғамдық тыңдаулар өткiзу тәртiбiн белгiлейдi және онда мыналар айқындалуға тиiс:
      1) мүдделi тұлғаларды анықтау;
      2) ақпарат пен консультация алуға болатын жердi көрсету;
      3) халыққа хабарлау тәсiлi, мысалы, белгiлi бiр жерлерге афишалар қыстыру, жергiлiктi газеталарға жариялау, жоспарларды, сызбаларды, таблицаларды, кестелердi, үлгiлердi көрсете отырып, көрмелер ұйымдастыру жолымен хабарлау тәсiлi;
      4) халыққа консультация берудi жүзеге асыру тәсiлiн, мысалы, жазбаша нұсқама, халыққа сұрау салу тәсiлiн белгiлеу;
      5) шешiмнiң тиiстi уақыт кезеңiнде қабылдануы үшiн кепiлдiк болуы мақсатында әрбiр рәсiм сатысы үшiн шектi мерзiм белгiлеу.
      5. Мемлекеттiк экологиялық сараптама қорытындысы бойынша шешiм қабылданғаннан кейiн барлық мүдделi тұлғаларға осы Кодексте көзделген тәртiппен сараптама объектiсi жөнiнде ақпарат алу мүмкiндiгi берiледi.

       64-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы жүзеге
              асыру кезiндегi келiспеушiлiктердi қарау
              тәртiбi

      1. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы жүзеге асыру кезiндегi келiспеушiлiктер келiссөздер жолымен не сот тәртiбiмен қаралады.
      2. Мемлекеттiк экологиялық сараптама мәселелерi бойынша келiспеушiлiктер кез келген мүдделi тараптың, оның iшiнде белгiленiп отырған қызметке тапсырыс берушiнiң, жергiлiктi атқарушы органның өтiнiшi бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органда келiссөздер жолымен қаралады.

       65-бап. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы қаржыландыру

      Мемлекеттiк экологиялық сараптаманы қаржыландыру республикалық немесе жергiлiктi бюджеттер есебiнен, сондай-ақ шаруашылық және өзге де қызметке тапсырыс берушiлердiң - бастамашыларының есебiнен жүзеге асырылады.

       66-бап. Қоғамдық экологиялық сараптама

      1. Қоғамдық экологиялық сараптама - қоғамдық бiрлестiктер мен өзге де халық топтарының бастамасы бойынша құрылатын сараптама комиссиялары ерiктi негiзде жүзеге асыратын қызмет түрi.
      2. Қоғамдық экологиялық сараптама белгiленiп отырған шаруашылық және өзге де қызметке азаматтардың өмiрi мен денсаулығына қолайлы қоршаған ортаны сақтау жөнiндегi қоғамдық мүдделердiң сақталуы тұрғысынан қарайтын сараптама комиссияларын құру жолымен жүргiзiледi.
      3. Қоғамдық экологиялық сараптаманың бастамашысы қоғамдық экологиялық сараптама объектiсi iске асырылған жағдайда мүдделерi қозғалатын жеке тұлғалар немесе қоғамдық бiрлестiктер болуы мүмкiн.

       67-бап. Қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушы

      1. Қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушы - өзiнiң атынан қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзу туралы үндеу жүзеге асырылып, сараптама комиссиясының қызметiн ұйымдастыру жөнiнде шаралар қабылданатын қоғамдық ұйым.
      2. Қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушы:
      1) қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзуге қажеттi құжаттар мен материалдарды қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiне тапсырыс берушiден, мемлекеттiк экологиялық сараптама жөнiндегi арнаулы уәкiлеттi органнан, мемлекеттiк бақылау органдарынан сұратып алуға;
      2) сараптама жүргiзу үшiн сараптама комиссиясын құруға;
      3) қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысын жергiлiктi өзiн-өзi басқару органдарына табыс етуге құқылы.
      3. Қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушы:
      1) қоғамдық экологиялық сараптаманы осы Кодексте жазылған талаптар мен принциптерге сәйкес жүргiзуге;
      2) жұртшылықтың қоғамдық экологиялық сараптаманың барысы және нәтижелерi туралы хабарлануын қамтамасыз етуге және қоғамдық экологиялық сараптама қорытындысын әзiрлеу кезiнде қоғамдық пiкiрдi ескеруге;
      3) қоғамдық экологиялық сараптама қорытындысының барлық мүдделi тараптар үшiн ашық болуын қамтамасыз етуге мiндетті.

       68-бап. Қоғамдық экологиялық сараптаманың сарапшылары

      1. Қаралатын мәселе бойынша ғылыми және (немесе) практикалық бiлiмi бар және қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушы белгiленген тәртiппен қоғамдық сараптама жүргiзуге тартқан жеке тұлға қоғамдық экологиялық сараптаманың сарапшысы болып табылады.
      2. Мыналар:
      1) қоғамдық экологиялық сараптама жасалуға тиiстi құжаттама тапсырысшысының өкiлi;
      2) қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiн әзiрлеушiнiң өкiлi;
      3) қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiнiң аталған тапсырысшысымен немесе әзiрлеушiсiмен еңбек немесе өзге де шарттық қатынаста тұрған адам; қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiнiң аталған тапсырысшысымен немесе әзiрлеушiсiмен шарттық қатынаста тұрған заңды тұлғаның өкiлi қоғамдық экологиялық сараптаманың сарапшысы бола алмайды.
      3. Қоғамдық экологиялық сараптаманың сарапшысы оны жүргiзуге Қазақстан Республикасының заңнамасына және қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушы берген тапсырмаға сәйкес қатысады.
      4. Қоғамдық экологиялық сараптаманың сарапшысы қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзу кезiнде қоғамдық экологиялық сараптама объектiсi жөнiнде қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысына қоса тiгiлетiн ерекше пiкiр қалыптастыруға құқығы бар.
      5. Қоғамдық экологиялық сараптама сарапшысы:
      1) Қазақстан Республикасының экологиялық сараптама туралы заңнамасының талаптарын сақтауға;
      2) қоғамдық экологиялық сараптама объектiсi жөнiндегi өз қорытындысы тұжырымдарының объективтiлiгi мен негiздiлiгiн қамтамасыз етуге, сондай-ақ қоғамдық экологиялық сараптаманың атына мүдделi жұртшылықтан келiп түсетiн ескертпелер мен ұсыныстарды ескеруге;
      3) материалдардың сақталуын қамтамасыз етуге және қоғамдық экологиялық сараптамаға ұсынылған мәлiметтердiң құпиялылығын, сондай-ақ зияткерлiк меншiктiң қорғалуын қамтамасыз етуге мiндеттi.

       69-бап. Қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiне
              тапсырыс берушiлердiң құқықтары мен мiндеттерi

      1. Жоспарланып отырған басқару, шаруашылық, инвестициялық және өзге де қызметтiң жеке немесе заңды тұлғасы қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiне тапсырыс берушi болып табылады.
      2. Қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiне тапсырыс берушiнiң:
      1) белгiленiп отырған қызмет жөнiндегi құжаттамада қамтылған заңмен қорғалатын құпия мәлiметтердiң қорғалуына;
      2) қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзудiң барысы және нәтижелерi туралы ақпарат алуға және ақпаратқа қол жеткiзуге;
      3) қоғамдық экологиялық сараптама шеңберiнде өткiзiлетiн қоғамдық тыңдауларға және өзге де шараларға қатысуға;
      4) қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысына өзiнiң түсiндiрмесi мен түсiнiктемелерiн мемлекеттiк экологиялық сараптама жөнiндегi арнаулы уәкiлеттi органға, жергілiктi өзiн-өзi басқару органдарына және мемлекеттiк қадағалау мен бақылау органдарына беруге құқығы бар.
      3. Қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiне тапсырыс берушi:
      1) қоғамдық экологиялық сараптамаға қажеттi құжаттар мен материалдарды беруге;
      2) қоғамдық экологиялық сараптама қорытындысында баяндалған, тапсырыс берушiге ұсыныстарға жазбаша жауабын мемлекеттiк экологиялық сараптама жөнiндегi арнаулы уәкiлеттi органға беруге мiндеттi.

       70-бап. Қоғамдық экологиялық сараптаманы қаржыландыру

      Қоғамдық экологиялық сараптаманы қаржыландыру:
      1) қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастыратын және жүргiзетiн қоғамдық бiрлестiктер қаражаты;
      2) ерiктi қайырымдылықтар, қайырымдылық ұйымдарының гранттары;
      3) Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде тыйым салынбаған өзге көздер есебiнен жүзеге асырылады.

       71-бап. Қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзудi тiркеу
              тәртiбi

      1. Сараптама ұйымдастырушысының оны жүргiзу туралы арызы мемлекеттiк тiркелген жағдайда қоғамдық экологиялық сараптама жүзеге асырылады.
      2. Қоғамдық экологиялық сараптаманы тiркеу туралы арызды оның ұйымдастырушысы сараптамалық қызмет жоспарланып отырған аумақтағы жергiлiктi атқарушы органдарға бередi.
      3. Қоғамдық экологиялық сараптаманы жүргiзу туралы арызда:
      1) атауы, заңдық мекен жайы;
      2) жарғысында көзделген қоғамдық экологиялық ұйымды ұйымдастырушы қызметiнiң сипаты;
      3) қоғамдық экологиялық сараптаманың сараптама комиссиясының құрамы туралы мәлiметтер;
      4) қоғамдық экологиялық сараптама объектiсi туралы мәлiметтер, қоғамдық экологиялық сараптаманы жүргiзу мерзiмi көрсетiлуге тиiс. 
      4. Жергiлiктi атқарушы органдар қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзу туралы арыз берiлген күннен бастап он күн мерзiмде оны тiркеуге немесе тiркеуден бас тартуға мiндеттi. Қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзу туралы арыз, оны тiркеуден көрсетiлген мерзiмде бас тартылмаса, тiркелдi деп есептеледi.
      5. Егер:
      1) бұрын осы объектiге қатысты екi рет қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзiлсе;
      2) қоғамдық экологиялық сараптама объектiсi мемлекеттiк, коммерциялық және заңмен қорғалатын өзге де құпияны құрайтын мәлiметтердi қамтитын болса;
      3) қоғамдық ұйымның, қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушының жарғысы осы ұйымның қоғамдық экологиялық сараптама саласындағы қызметiн көздемесе;
      4) қоғамдық экологиялық сараптаманың ұйғарылып отырған объектiсiнiң мемлекеттiк экологиялық сараптамасы аяқталса, қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастыру туралы арызды мемлекеттiк тiркеуден бас тартылуы мүмкiн.
      6. Жергiлiктi атқарушы органдар қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзу туралы арызды мемлекеттiк тiркеуден бас тартқан жағдайда, бұл туралы қоғамдық экологиялық сараптаманың бастамашысы мен ұйымдастырушысына бас тарту себептерiн түсiндiре отырып жазбаша түрде хабарлайды.

       72-бап. Қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысы

      1. Қоғамдық экологиялық сараптаманың нәтижелерi ұсынымдық сипатта болатын қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысы түрiнде ресiмделедi.
      2. Қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысы: 
      1) экологиялық сараптаманы ұйымдастырушының атауы мен мекен жайын;
      2) тапсырыс берушiнiң атауын, қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiнiң атауы мен орналасқан жерiн;
      3) қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзу туралы өтiнiштi мемлекеттiк тiркеу туралы мәлiметтердi;
      4) қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзу мерзiмдерiн;
      5) қоғамдық экологиялық сараптамадан өткен құжаттаманың құрамын, қоғамдық экологиялық сараптама процесiнде пайдаланылған басқа да құжаттардың атауын;
      6) қоғамдық экологиялық сараптаманың сараптама комиссиясы мүшелерінің құрамын;
      7) сараптама нәтижелерi қысқаша баяндауды;
      8) қоғамдық экологиялық сараптаманың ұйымдастырушысы айқындаған, қоғамдық экологиялық сараптаманы жүргiзу жөнiндегi тапсырмалардың баяндалуын;
      9) қоғамдық экологиялық сараптама процесiнiң, оның iшiнде жұртшылықпен, тапсырыс берушiмен және басқа да мүдделi тараптармен өзара ықпалдасудың сипатталуын;
      10) қоғамдық экологиялық сараптама тұжырымдарының баяндалуын қамтуға тиiс.
      3. Қоғамдық экологиялық сараптама тұжырымдары:
      1) сараптама объектiсiнiң қолданыстағы заңнама талаптарына сәйкестiгi туралы қорытындыны;
      2) қоршаған ортаға әсерге тапсырыс берушi жүргiзген бағалаудың толықтығы, сапасы мен дәйектiлiгi жөнiндегi сипаттаманы;
      3) жұртшылықтың әртүрлi топтарының белгiленiп отырған қызметке көзқарасының сипаттамасын, жұртшылықтың ұсыныстары мен ескертпелерiне жасалған шолуды;
      4) қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiн iске асыруға экологиялық және әлеуметтiк тұрғыдан жол беруге болатыны жөнiндегi сарапшылардың пiкiрлерiн;
      5) мемлекеттiк экологиялық сараптама органына, тапсырыс берушiге, мемлекеттiк қадағалау және бақылау органдарына, сараптама объектiсiн iске асыруға байланысты шешiмдер қабылдайтын басқа да ұйымдар мен мекемелерге ұсыныстар мен ұсынымдарды қамтуға тиiс.
      4. Қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысына қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушының өкiлi уәкiлеттi берген сараптама комиссиясының төрағасы және комиссия мүшелерi қол қояды.
      5. Қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысы:
      1) қоғамдық экологиялық сараптама жүргiзу туралы арызға тiркеу жүргiзген жергiлiктi атқарушы органға;
      2) осы объектiнiң мемлекеттік экологиялық сараптамасын жүргiзу құзыретiне кiретiн мемлекеттiк экологиялық сараптама органына;
      3) белгiленiп отырған қызметтiң тапсырыс берушiсiне; 
      4) қоғамдық экологиялық сараптама объектiсiне байланысты шешiмдер қабылдайтын органдарға;
      5) бұқаралық ақпарат құралдарына жiберiледi.

       73-бап. Қоғамдық экологиялық сараптаманың нәтижелерiн
              пайдалану

      1. Белгiленiп отырған қызметтiң тапсырыс берушiсi қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысында қамтылған тұжырымдарға, оның iшiнде белгiленiп отырған қызмет жөнiндегi ұсынымдарға жауап беруге мiндеттi. Тапсырыс берушi өз жауабын мемлекеттiк экологиялық сараптама қорытындысын алған күннен бастап бір ай iшiнде мемлекеттiк экологиялық сараптама органына және қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушыға жiбереді.
      2. Қоғамдық экологиялық сараптаманың нәтижелерi мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу кезiнде қаралуға тиiс. Қарау нәтижелерi қоғамдық экологиялық сараптаманы ұйымдастырушыға және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға жiберiлуге тиiс.
      3. Қоғамдық экологиялық сараптаманың қорытындысын, сондай-ақ жергілiкті атқарушы органдар, қаржы ұйымдары мен белгiленiп отырған қызметтiң тапсырыс берушiсi шешiмдер қабылдау кезiнде ескерiлуi мүмкiн.

9-тарау. Экологиялық рұқсат

       74-бап. Экологиялық рұқсаттың түрлерi

      Қазақстан Республикасында табиғат пайдаланушыларға мынадай экологиялық рұқсаттар:
      1) қоршаған ортаға эмиссияға рұқсаттар;
      2) кешендi экологиялық рұқсаттар берiледi.

       75-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат

      1. Қоршаған ортаға эмиссияны жүзеге асыратын табиғат пайдаланушылар қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат алуға мiндеттi. 
      2. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат табиғат пайдаланушыға оның өтiнiмiне сәйкес осы Кодексте белгiленген тәртiппен берiледi.
      3. Табиғат пайдаланушылар қоршаған ортаға эмиссияға рұқсатта көрсетiлген шарттарды орындауға мiндеттi және оларды сақтамағаны үшiн осы Кодекске сәйкес жауапты болады.
      4. Меншiгiнде әр түрлi облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) аумағында орналасқан өндiрiстiк объектiлерi бар табиғат пайдаланушылар қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат алу үшiн осы объектiлердiң орналасқан жерi бойынша әрбiр объектi бойынша да, олардың тұтас жиынтығы бойынша да өтiнiм бере алады.
      5. Егер бұл эмиссия жалпы табиғат пайдалану процесiнде жүретiн болса, қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат алу талап етiлмейдi.

       76-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсаттың мазмұны

      1. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат, оларда:
      1) табиғат пайдаланушы және жүргiзiлетiн шаруашылық және өзге де қызмет туралы мәлiметтер;
      2) рұқсаттың қолданылу мерзiмi;
      3) табиғат пайдалану шарттары, оның iшiнде олардың барлық көздерi бойынша эмиссиялардың нормативтерi;
      4) рұқсаттың қолданылуы кезеңiне қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар бағдарламасы;
      5) өндiрiстiк экологиялық бақылау бағдарламасы қамтылатын белгiленген үлгiдегi құжаттар кешенi болып табылады.
      2. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат бланкiсiнiң нысанын және оларды толтыру тәртiбiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтедi.

       77-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат беретiн орган

      Табиғат пайдаланушыға қоршаған ортаға эмиссияға рұқсатты қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бередi.

       78-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсаттар алу талап
              етiлетiн объектiлер санаттары

      1. Өздерi үшiн табиғат пайдаланушыларға қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат берiлетiн объектiлер I, II, III, IV болып төрт санатқа бөлiнедi.
      2. Өндiрiстiк объектiлердi санитарлық жiктеуге сәйкес қауiптiлiктiң 1 және 2-сыныптарына жататын объектiлер I санатқа жатады.
      Өндiрiстiк объектiлердi санитарлық жiктеуге сәйкес қауiптiлiктiң 3-сыныбына жататын объектiлер II санатқа жатады.
      Өндiрiстiк объектiлердi санитарлық жiктеуге сәйкес қауiптiлiктiң 4-сыныбына жататын объектiлер III санатқа жатады.
      Өндiрiстiк объектiлердi санитарлық жiктеуге сәйкес қауiптiлiктiң 5-сыныбына жататын объектiлер IV санатқа жатады.
      3. Табиғат пайдаланушылар I санат объектiлерiне - қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы органнан, II санат объектiлерiне - қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның аумақтық органдарынан, III санат объектiлерiне - оңайлатылған схема бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның аумақтық органдарынан, IV санат объектiлерiне - хабарландыру декларациясы негiзiнде осы объектiлердiң орналасқан жерi бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның аумақтық органдарынан қоршаған ортаға эмиссияларға рұқсат алады.
      4. Табиғат пайдаланушылар II, III және IV санат объектiлерiне рұқсатты осы объектiлер орналасқан жер бойынша аумақтық органдардан алады. 

       79-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат алу үшiн табыс
              етiлетiн материалдар

      1. Табиғат пайдаланушы қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат алу үшiн рұқсат берудi жүзеге асыратын қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға қажеттi құжаттар топтамасын табыс етедi.
      2. I және II-санаттағы объектiлерi бар табиғат пайдаланушыларға қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат алу үшiн құжаттар топтамасы:
      1) рұқсат алуға өтiнiмдi;
      2) Қоршаған ортаға әсердi бағалау жөнiндегi бөлiмiмен белгiленетiн қызмет жобасына мемлекеттiк экологиялық сараптама қорытындысын;
      3) пайдаланылатын технологиялық шешiмдердiң түйiнiн;
      4) мемлекеттiк экологиялық сараптаманың қорытындысын қоса алғанда, қоршаған орта сапасының экологиялық нормативтерi немесе қоршаған орта сапасының нысаналы көрсеткiштерi негiзiнде белгiленген тәртiппен есептелген эмиссиялар нормативтерiнiң жобаларын;
      5) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар бағдарламасының жобасын;
      6) өндiрiстiк экологиялық бақылау бағдарламасының жобасын;
      7) экологиялық сақтандыру мiндеттi болып табылатын табиғат пайдаланушылар үшiн мiндеттi экологиялық сақтандыру шартының нотариалды куәландырылған көшiрмесiн қамтиды.
      3. III санаттағы объектiлерi бар табиғат пайдаланушыларға қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат алу үшiн құжаттар топтамасы:
      1) рұқсат алуға өтiнiмдi;
      2) мемлекеттiк экологиялық сараптаманың қорытындысын қоса алғанда, қоршаған орта сапасының экологиялық нормативтерi немесе қоршаған орта сапасының нысаналы көрсеткiштерi негiзiнде белгiленген тәртiппен есептелген эмиссиялар нормативтерiнiң жобаларын;
      3) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар бағдарламасының жобасын;
      4) өндiрiстiк экологиялық бақылау бағдарламасының жобасын;
      5) экологиялық сақтандыру мiндеттi болып табылатын табиғат пайдаланушылар үшiн мiндеттi экологиялық сақтандыру шартының нотариалды куәландырылған көшiрмесiн қамтиды.
      4. III санаттағы объектiлерi бар табиғат пайдаланушыларға қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат алу үшiн құжаттар топтамасы:
      1) рұқсат алуға өтiнiмдi;
      2) қолданылатын техникалық шешiмдер, кәрiздер, желдеткiш, қалдықтарды шығару, автомобиль көлiгiн пайдалану туралы ақпаратты қамтитын хабарландыру декларациясын қамтиды.
      5. Қоршаған ортаны ластаудың жылжымалы көздерi бар жеке және заңды тұлғалар экологиялық рұқсатты ресiмдеусiз арнаулы табиғат пайдалануды жүзеге асырады.
      6. Рұқсат алуға өтiнiмнiң және хабарландыру декларациясының нысандарын қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтедi.

       80-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсатқа енгiзiлетiн
              табиғат пайдалану жағдайлары

      1. Табиғат пайдаланушының Қазақстан Республикасында жүзеге асыратын қызмет түрлерi үшiн арнаулы экологиялық талаптар мен нормалар қабылданған болса, қоршаған ортаға эмиссияға рұқсатқа осы талаптар мен нормалардың орындалуын қамтамасыз ететiн табиғат пайдалану жағдайлары енгiзiлуi мүмкiн.
      2. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсатқа табиғат пайдаланудың белгiлi бiр жағдайларын енгiзу туралы шешiмдi рұқсат беретiн органдар қабылдайды.
      3. Қазақстан Республикасында белгiленген экологиялық талаптар мен нормаларда көзделмеген табиғат пайдалану жағдайларын қоршаған ортаға эмиссияға рұқсаттарға енгiзуге тыйым салынады.
      4. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсатқа табиғат пайдалану жағдайларын енгiзу тәртiбiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтедi.

       81-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсатқа өтiнiм беру,
              оны қарау, рұқсат беру мен рұқсатты келiсiп алу
              мерзiмдерi

      1. Өтiнiм беру қолданыстағы рұқсат мерзiмi бiткенге дейiнгi не жаңа объектiнi пайдалануға бергенге дейiнгi төрт айдан кешiктiрiлмей жүзеге асырылады.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган өтiнiм тiркелген кезден бастап бiр айдан аспайтын мерзiм iшiнде өтiнiмдi табыс етiлген материалдардың толықтығы нысанасында қарайды. Осы мерзiм iшiнде табыс етiлген өтiнiм бойынша қосымша құжаттар сұратылуы мүмкiн. Осы мерзiм бiткеннен кейiн өтiнiм қарауға қабылданады не табыс етiлген материалдардың жетiспеуi салдарынан қабылданбайды.
      3. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган өтiнiмдер тiркелген күннен бастап төрт айдан аспайтын мерзiмде қабылданған өтiнiмдердi қарайды. Осы мерзiм бiткеннен кейiн қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат не өтiнiмдi осы Кодекстiң талаптарына сәйкес келмеуiне байланысты қабылдамау туралы дәлелдi қорытынды берiледi.

       82-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат беру үшiн
              негiздер

      1. Мына шарттар сақталған жағдайда:
      1) осы Кодекстiң 79-бабына сәйкес қажеттi құжаттар мен материалдар табыс етiлсе;
      2) қоршаған ортаға эмиссиялар нормативтерiнiң жобасы осы Кодекстiң 5-тарауының талаптарына сәйкес келсе;
      3) қоршаған ортаға әсердi бағалау материалдары эмиссиялар нормативтерiнiң және табиғат пайдалану жағдайларының қоршаған ортаны қорғау саласындағы заңнамада белгiленген экологиялық талаптар мен нормаларға сәйкес келетiнiн растаса;
      4) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар бағдарламасы экологиялық заңнамада белгiленген экологиялық талаптар мен нормаларға сәйкес келсе және эмиссиялар нормативтерiне қол жеткiзудi қамтамасыз етсе;
      5) өндiрiстiк экологиялық бақылау бағдарламасы осы Кодекстiң 15-тарауында белгiленген талаптарға сәйкес келсе, табиғат пайдаланушыларға I және II санаттағы объектiге қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат берiлуге тиiс.
      2. Егер:
      1) осы Кодекстiң 79-бабына сәйкес қажеттi құжаттар мен материалдар табыс етiлсе;
      2) қоршаған ортаға эмиссиялар нормативтерiнiң жобасы мен табиғи ресурстарды алу нормативтерiнiң жобасы осы Кодекстiң 5-тарауының талаптарына сәйкес келсе;
      3) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар бағдарламасы экологиялық заңнамада белгiленген экологиялық талаптар мен нормаларға сәйкес келсе және эмиссиялар мен табиғи ресурстарды алу нормативтерiне қол жеткiзудi қамтамасыз етсе;
      4) өндiрiстiк экологиялық бақылау бағдарламасы осы Кодекстiң 15-тарауында белгiленген талаптарға сәйкес келсе, табиғат пайдаланушыларға III санаттағы объектiге қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат берiлуге тиiс.
      3. Егер ол қажеттi өтiнiм мен хабарландыру декларациясын табыс етсе, табиғат пайдаланушыларға IV санаттағы объектiге қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат берiлуге тиiс.

       83-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсаттың қолданылу
              мерзiмдерi

      Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат қолданыстағы рұқсатта көрсетiлген, қолданылатын технологиялар мен табиғат пайдалану жағдайлары өзгергенге дейiн, бiрақ:
      1) табиғат пайдаланушыларға I санаттағы объектiге 3 жылдан аспайтын мерзiмге;
      2) табиғат пайдаланушыларға II, III және IV санаттағы объектiлерге 5 жылдан аспайтын мерзiмге берiледi.

       84-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат беруден бас
              тарту, оны тоқтата тұру және күшін жою

      1. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсат беретiн органдар мынадай:
      1) рұқсат алу үшiн табыс етiлген материалдар толық емес және дәйексiз болған;
      2) сұратып отырған табиғат пайдалану жағдайлары осы Кодекстiң 80-бабында баяндалған талаптарға сәйкес келмеген жағдайларда, рұқсат беруден бас тартуы мүмкiн.
      2. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсаттың қолданылуын мынадай:
      1) табиғат берушiлердiң дәйексiз деректердi табыс ету фактiлерi, оның iшiнде қоршаған ортаға эмиссиялар нормативтерiн есептеуге байланысты қателiктер анықталған;
      2) табиғат пайдаланушылар рұқсатта көрсетiлген табиғат пайдалану жағдайларын, Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасында белгiленген экологиялық талаптар мен нормаларды бұзған жағдайларда, оны берген орган үш айға дейiнгi мерзiмге тоқтата тұруы мүмкiн.
      3. Рұқсат берген органдар мынадай:
      1) табиғат пайдаланушылар рұқсатта көрсетiлген табиғат пайдалану жағдайларын, Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасында белгiленген экологиялық талаптар мен нормаларды жүйелi түрде (рұқсаттың қолданылу мерзiмi iшiнде 3 реттен астам) бұзған;
      2) рұқсаттың қолданылуы тоқтата тұрылған бұзушылықтар белгiленген мерзiмде жойылмаған жағдайларда, рұқсаттың күшiн жоюы мүмкiн.
      4. Рұқсатты тоқтата тұру мен рұқсаттың күшiн жою бiр айлық мерзiмде осы баптың 2, 3-тармақтарында көрсетiлген жағдайларда табиғат пайдаланушыға қабылданған шешiмнiң себептерi туралы және (немесе) оларды жою мерзiмдерi туралы жазбаша түрде хабарландыру беру жолымен жүзеге асырылады. Хабарлама алу арнайы табиғат пайдалану құқығын жүзеге асыруды тоқтатуға әкеп соғады.
      5. Табиғат пайдаланушы хабарландыруда көрсетiлген бұзушылықтарды жойған жағдайда, рұқсаттың қолданылуын тоқтата тұру жөнiнде шешiм қабылдаған органның жазбаша растауы негiзiнде рұқсаттың қолданылуы жаңартылады.

       85-бап. Қоршаған ортаға эмиссияға рұқсатты қайта
              ресiмдеу тәртiбi

      1. Рұқсат:
      1) берiлген лимиттердi қайта есептеудi талап ететiн табиғат пайдалану режимi өзгертiлген;
      2) табиғат пайдаланушының қызмет бейiнi және (немесе) оның ұйымдық-құқықтық нысаны өзгертiлген, технологиясы ауыстырылған жағдайларда, қайта ресiмделуi мүмкiн.
      2. Мына құжаттар:
      1) заңды тұлғаны тiркеу (қайта тiркеу) туралы куәлiк;
      2) салық төлеушiнiң куәлiгi;
      3) статистикалық карточка;
      4) инспекциялық тексерудiң табиғат пайдалану режимiн өзгерту болмағандығын растайтын актiсi болған ретте рұқсатты қайта ресiмдеу жүзеге асырылады.

       86-бап. Кешендi экологиялық рұқсат

      1. Кешендi экологиялық рұқсат табиғат пайдаланушының қоршаған ортаға эмиссияны және табиғи ресурстарды алуды ең озық қолжетiмдi технологияларды енгiзу арқылы Қазақстан Республикасында белгiленген техникалық үлес нормативтерiн сақтау шартымен жүзеге асыру құқығын растайтын бiртұтас құжат болып табылады.
      2. Озық қолжетiмдi технологиялар шаруашылық қызметтiң қоршаған ортаға терiс әсерiнiң деңгейiн қоршаған орта сапасының нысаналы көрсеткiштерiне дейiн азайтуға бағытталған ұйымдастырушылық және басқарушылық шараларды қамтамасыз ететiн пайдаланылып жүрген, сондай-ақ жоспарланып отырған салалық технологияларды, техника мен жабдықтарды қамтиды.
      3. Өнеркәсiптiң жекелеген процестерi мен салалары үшiн ең озық қолжетiмдi технологиялар тiзбесiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық уәкiлеттi орган өнеркәсiптiң орталық атқарушы органдарын және басқа да мүдделi тараптарды қатыстыра отырып әзiрлейдi. Ең озық қолжетiмдi технологиялар тiзбесiн Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтедi.
      4. Қазақстан Республикасының Үкiметi қоршаған ортаға эмиссияға рұқсаттың орнына кешендi экологиялық рұқсат алуы қажет өнеркәсiп объектiлерi үлгiсiнiң тiзбесiн белгiлейдi.
      5. Кешендi экологиялық рұқсат осы Кодекстiң 76-бабында айқындалған ақпараттан бөлек, мыналарды:
      1) шикiзат пен энергияны үнемдеп пайдалану талаптарын;
      2) қалдықтарды басқару жүйесiн;
      3) қалыпты пайдалану жағдайларынан ерекшеленетiн жағдайларда пайдалану жөнiндегi iс-әрекеттер мен шараларды;
      4) ең озық қолжетiмдi технологияларға қол жеткiзу мерзiмдерi мен шарттарын қамтуға тиiс.
      6. Кешендi экологиялық рұқсат осы рұқсатта көрсетiлген қолданылатын технологиялар мен табиғат пайдалану жағдайлары өзгергенге дейiн қолданылады.
      7. Кешендi экологиялық рұқсаттар беру тәртiбiн Қазақстан Республикасының Үкiметi айқындайды.

IV бөлiм. Қоршаған ортаны қорғауды және табиғат пайдалануды экономикалық реттеу

10-тарау. Қоршаған ортаны қорғауды және табиғат пайдалануды экономикалық реттеу тетiктерi

       87-бап. Қоршаған ортаны қорғауды және табиғат
              пайдалануды экономикалық реттеу тетiктерiнiң
              түрлерi

      1. Қоршаған ортаны қорғауды және табиғат пайдалануды экономикалық реттеу тетiктерiнiң түрлерi:
      1) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларды жоспарлау мен қаржыландыру;
      2) қоршаған ортаға эмиссия үшiн ақы төлеу;
      3) табиғи ресурстардың жекелеген түрлерiн пайдаланғаны үшiн ақы төлеу;
      4) қоршаған ортаны қорғауды экономикалық жағынан ынталандыру;
      5) нарықтық тетiктер және қоршаған ортаға эмиссия үшiн квоталармен сауда;
      6) экологиялық сақтандыру;
      7) қоршаған ортаға келтiрiлген зиянды экономикалық бағалау болып табылады.

       88-бап. Қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар

      1. Қоршаған ортаны қорғауға және оның сапасын жақсартуға бағытталған технологиялық, техникалық, ұйымдастырушылық, әлеуметтiк және экономикалық шаралар кешенi қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар болып табылады.
      2. Қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар келесi критерийлерге сәйкес болуы қажет:
      1) экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз етуге бағытталу;
      2) қоршаған орта компоненттерiнiң жай-күйiн қоршаған ортаның сапалық сипаттамаларын арттыру арқылы жақсарту;
      3) экологиялық жүйенiң жай-күйiн тұрақтандыру мен жақсартуға, биологиялық әртүрлiлiктi сақтауға, табиғи ресурстарды ұтымды пайдалану мен молықтыруға көмектесу;
      4) қоршаған орта мен халықтың денсаулығына залал келтiрудi ескерту және оның алдын алу;
      5) қоршаған ортаны қорғауға, табиғатты ұтымды пайдалануға және қоршаған ортаны басқарудың халықаралық стандарттарын енгiзуге бағытталған әдiстер мен технологияларды жетiлдiру;
      6) өндiрiстiк экологиялық бақылауды дамыту;
      7) қоршаған ортаны қорғау саласындағы ақпараттық жүйелердi қалыптастыру және экологиялық ақпарат беруге ықпал ету;
      8) экологиялық бiлiмдi насихаттауға, экологиялық тәрбиелеуге және тұрақты даму үшiн бiлiм беруге ықпал ету өлшемдерiне сай келсе, қоршаған ортаны қорғау саласындағы iс-шараға жатады.
      3. Қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларға осы баптың 2-тармағында көзделген өлшемдерге жауап беретiн инвестициялық экологиялық жобалар жатқызылуы мүмкiн.
      4. Қоршаған ортаны қорғау жөнiндегі iс-шаралардың үлгiлiк тiзбесiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган бекiтедi.

       89-бап. Қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларды
              қаржыландыру

      1. Қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларды қаржыландыру:
      1) бюджет қаражаты;
      2) табиғат пайдаланушылардың өз қаражаты;
      3) Қазақстан Республикасының заңнамасында тыйым салынбаған өзге көздер есебiнен жүзеге асырылады.

       90-бап. Бюджет қаражаты есебiнен қаржыландырылатын
              қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларды
              жоспарлау

      1. Әр түрлi деңгейдегi бюджеттерден қаржыландырылатын қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар мемлекеттiк, салалық (секторлық) және өңiрлiк бағдарламаларда белгiленетiн бағыттарға, сондай-ақ Қазақстан Республикасы Президентiнiң, Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң және Қазақстан Республикасының жергiлiктi өкiлдi билiк органдарының шешiмдерiне сәйкес айқындалады.
      2. Бюджет қаражаты есебiнен қаржыландырылатын экологиялық бағдарламаларды (жоспарларды) әзiрлеу тәртiбi Қазақстан Республикасының бюджет заңнамасымен белгiленедi.
      3. Қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар Қазақстан Республикасының, әкiмшiлiк-аумақтық бiрлiктiң әлеуметтiк-экономикалық даму бағдарламаларына (жоспарларына), белгiлi бiр аумақтың экологиялық бағдарламаларына (жоспарларына) енгiзiледi.
      4. Өңiрлiк экологиялық бағдарламалар (жоспарлар) және тиiстi аумақтың әлеуметтiк-экономикалық даму бағдарламалары (жоспарлары) олар бекiтiлгенге дейiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органмен келiсiлуге тиiс.
      5. Облыстың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) жергiлiктi атқарушы органдары инвестициялық экологиялық жобаларды (бағдарламаларды) Қазақстан Республикасының бюджет заңнамасына сәйкес әзiрлеп, қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға ұсынады.
      6. Экологиялық бағдарламаларды әзiрлеу үшiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы жобалардың ашық конкурсы жүргiзiлуi мүмкiн, оларды өткiзу тәртiбiн Қазақстан Республикасының Үкiметi айқындайды.

       91-бап. Табиғат пайдаланушылардың өз қаражаты есебiнен
              қаржыландырылатын қоршаған ортаны қорғау
              жөнiндегi iс-шараларды жоспарлау

      1. Табиғат пайдаланушының өз қаражаты есебiнен қаржыландырылатын қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларды табиғат пайдаланушы өзi жоспарлайды.
      2. Қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралар табиғат пайдаланушы экологиялық рұқсаттар алу үшiн әзiрлейтiн қоршаған ортаны қорғау жөнiндегі iс-шаралар бағдарламасының жобасына енгiзiледi.

       92-бап. Қазақстан Республикасының заңнамасында тыйым
              салынбаған өзге көздер есебiнен
              қаржыландырылатын қоршаған ортаны қорғау
              жөнiндегi iс-шараларды жоспарлау

      Өзге де көздер есебiнен қаржыландырылатын қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларды жоспарлау Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртiппен жүзеге асырылады.

       93-бап. Қоршаған ортаға эмиссия үшiн ақы төлеу

      1. Қоршаған ортаға эмиссия үшiн ақы Қазақстан Республикасының салық заңнамасында белгiленедi.
      2. Табиғат пайдаланушылар қоршаған ортаға кешендi экологиялық рұқсатта айқындалған нормативтер шегiнде жүзеге асыратын эмиссия үшiн ақы Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлейтiн заттар тiзбесiне сәйкес өндiрiп алынады.
      3. Қоршаған ортаға эмиссия үшiн ақыны есептеу әдiстемесiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтедi.
      4. Қоршаған ортаға эмиссия үшiн төлем ставкаларын облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) жергiлiктi өкiлдi органдары қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiткен базалық ставкалардан төмен болмайтындай етiп белгiлейдi.
      5. Қоршаған ортаға эмиссиялар үшiн мiндеттi салықтық төлемақыларды орындау, табиғатты пайдаланушыларды қоршаған ортаға келтiрген зиянды өтеуден босатпайды.

       94-бап. Табиғи ресурстардың жекелеген түрлерiн
              пайдаланғаны үшiн бюджетке төленетiн мiндеттi
              төлемдер

      Табиғи ресурстардың жекелеген түрлерiн пайдаланғаны үшін бюджетке төленетiн мiндеттi төлемдер Қазақстан Республикасының салық заңнамасында белгiленедi.

       95-бап. Қоршаған ортаны қорғауды экономикалық
              ынталандыру шаралары

      Қоршаған ортаны қорғауды экономикалық ынталандыру қоршаған ортаны қорғауды тиiмдi жүзеге асыратын табиғат пайдаланушыларға салық жеңiлдiктерiн беру және салық заңнамасында көзделген ынталандыру сипатындағы өзге де шаралар арқылы жүзеге асырылады.

       96-бап. Халықаралық қарыздар бойынша мемлекеттiк
              қамсыздандыру

      Қазақстан Республикасының Үкiметi Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртiппен қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларды iске асыруға халықаралық қарыздар бойынша мемлекеттiк қамсыздандыруы мүмкiн.

       97-бап. Табиғи ресурстарды басқарудың нарықтық тетiктерi

      1. Қазақстан Республикасының Үкiметi қоршаған ортаға эмиссияларды қысқарту мақсатында қоршаған ортаға эмиссияға лимиттер (квоталар) бекiту жолымен нарықтық тетiктер қолдануы мүмкiн.
      2. Қоршаған ортаға эмиссияларға лимиттер (квоталар) алу тәртiбiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган әзiрлейдi.
      3. Табиғат пайдаланушы қоршаған ортаға эмиссиялардың жылдық лимитiне (квотасына) құқық алады. Квотаны үнемдеген кезде табиғат пайдаланушының квотаның бiр бөлiгiн басқа табиғат пайдаланушыға сатуға құқығы бар.
      4. Табиғат пайдаланушы бекiтiлген жылдық квота бойынша мiндеттемелердi орындамаған жағдайда, белгiленген мерзiмде басқа табиғат пайдаланушыдан квоталар сатып алады.
      5. Берiлетiн мiндеттемелердiң құны тараптардың келiсiмi негiзiнде айқындалады.
      6. Мiндеттемелердi беру туралы шарттың негiзiнде экологиялық рұқсаттарға осы Кодекстiң 85 және 86-баптарында белгiленген тәртiппен өзгерiстер енгiзiледi.
      7. Қоршаған ортаға эмиссияларды қысқартуға арналған квоталармен және мiндеттемелермен сауда тәртiбiн және нарықтық басқару тетiктерiн Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлейдi.

       98-бап. Халықаралық деңгейдегi квоталармен сауда

      1. Егер Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық келiсiмдерде Қазақстанның қоршаған ортадағы эмиссияларды қысқарту жөнiндегi квоталармен саудаға қатысу мүмкiндiгi көзделсе, табиғат пайдаланушылар Қазақстан Республикасының Yкiметi белгiлеген тәртiппен шетелдiк жеке және заңды тұлғалармен тиiстi шарттық қатынастарға кiрiсе алады.
      2. Қазақстан Республикасы резидентiнiң шетелдiк жеке және заңды тұлғалармен жасасқан квоталар саудасы туралы шарты Қазақстан Республикасының Yкiметi белгiлейтiн уәкiлеттi органда тiркелуге тиiс. 

       99-бап. Экологиялық сақтандыру

      1. Үшiншi бiр тұлғалардың өмiрiне, денсаулығына, мүлкiне және (немесе) қоршаған ортаның авариялық ластануы нәтижесiнде соған келтiрiлген зиянды өтеу экологиялық сақтандырудың мақсаты болып табылады.
      2. Мiндетті экологиялық сақтандыру Қазақстан Республикасының мiндеттi экологиялық сақтандыру туралы заңнамалық актiсiне сәйкес жүзеге асырылады. Шаруашылық және өзге де қызметтiң экологиялық қауiптi түрлерiнiң тiзбесiн Қазақстан Республикасының Үкiметi айқындайды.
      3. Ерiктi экологиялық сақтандыруды жеке және заңды тұлғалар өз еркiмен жүзеге асырады. Ерiктi экологиялық сақтандырудың түрлерi, шарттары және тәртiбi сақтанушылар мен сақтандырушылар арасындағы келiсiмдермен айқындалады.

11-тарау. Қоршаған орта саласындағы экономикалық есепке алу мен есептілiк 

       100-бап. Қоршаған орта саласындағы экономикалық есепке
               алу мен есептiлiктi тағайындау

      Қазақстан Республикасында:
      1) қоршаған ортаны қорғау процесiнiң экономикалық аспектiлерiн талдау мен бағалау;
      2) табиғат пайдалану процесiнiң тиiмдiлiгiне ықпал ететiн экономикалық факторларды анықтау;
      3) экономиканың тұрақты даму деңгейiн анықтау мақсатында қоршаған ортаны қорғау саласындағы экономикалық есепке алу жүзеге асырылады.

       101-бап. Табиғат пайдаланушылардың қоршаған орта
               саласындағы экономикалық есепке алу мен
               есептiлiк жүргiзу жөнiндегi мiндеттерi

      1. Табиғат пайдаланушылар мынадай экономикалық факторлар:
      1) өндiрiстiң материалдық балансы;
      2) тұтынылатын ресурстар мен энергиялардың құны;
      3) табиғат қорғау iс-шараларын iске асыруға жұмсалатын шығындар;
      4) өндiрiстiк экологиялық бақылау жүргiзуге жұмсалатын шығындар, оның iшiнде қоршаған ортаны қорғауға жауапты персоналды ұстауға жұмсалатын шығындар;
      5) қоршаған ортаны қорғау саласында ғылыми және жобалау жұмыстарын жүргiзуге жұмсалатын шығындар шегiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы экономикалық есепке алу мен есептiлiк жүргiзуге мiндеттi.
      2. Табиғат пайдаланушылар қоршаған ортаны қорғаудың экономикалық факторлары жөнiндегi есептiлiктi Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органы белгiлеген нысандарға сәйкес және мерзiмдерде қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi уәкiлеттi органға беруге мiндеттi.

12-тарау. Қоршаған ортаға келтiрiлген залалды экономикалық бағалау

       102-бап. Қоршаған ортаға келтiрiлген залалды
               экономикалық бағалау тәртiбi

      1. Қоршаған ортаға келтiрiлген залалды экономикалық бағалау қоршаған ортаны және табиғи ресурстардың тұтыну қасиеттерiн қалпына келтiру үшiн қажеттi шығындардың құндық шамасы.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның лауазымды тұлғалары қоршаған ортаға зиян келтiру фактiсi белгiленген күннен бастап бiр ай мерзiмде қажеттi материалдарды жинауды және талдауды жүргiзедi және қоршаған ортаны ластаудан келтiрiлген зиянды экономикалық бағалауды белгiлейдi.
      3. Зиянды экономикалық бағалауды белгiлеу кезiнде мыналар назарға алынады:
      1) қоршаған ортаны қалпына келтiру және қоршаған ортаны қорғау саласындағы заңнаманы бұзудың салдарларын жою жөнiндегi шаралардың құны;
      2) ағымдағы жылға арнап жергiлiктi өкiлеттi органдар бекiткен қоршаған ортаны эмиссия үшiн төлем ставкалары;
      3) келтiрiлген зиянның экологиялық қауiптiлiгiнiң дәрежесi;
      4) экологиялық тәуекел дәрежесi;
      5) Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамасына сәйкес орман, жер заңнаманы, жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану туралы заңнамасын бұзумен келтiрген зиянды өтеу мөлшерi.
      4. Зиянды экономикалық бағалау мынадай әдiстермен белгiленедi:
      1) зиянды экономикалық бағалаудың тура әдiсi;
      2) зиянды экономикалық бағалаудың жанама әдiсi.
      5. Осы кодекстiң 1-Ережесiмен қарастырылған, зиянды экономикалық бағалау әдiстерiн есептеу жүргiзiледi.

       103-бап. Залалды тiкелей әдiспен бағалау

      1. Залалды тiкелей әдiспен бағалау аса тиiмдi инженерлiк, ұйымдық-техникалық және технологиялық iс-шаралар арқылы қоршаған ортаны қалпына келтiруге, бүлiнген табиғи ресурстардың орнын толтыруға, тiрi организмдердi сауықтыруға қажеттi нақты шығындарды анықтаудан тұрады.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның лауазымды тұлғалары бiрiншi кезекте зиян келтiрген заңды және жеке тұлғалардың қоршаған ортаны қалпына келтiру жөнiндегi iс-шараларды жүзеге асыру мүмкiндiгiн қарастырады. Бұл ретте, қоршаған ортаны қалпына келтiру жөнiндегi iс-шараларды жүргiзу жөнiндегi тиiстi мiндеттемелер зиян келтiрген заңды және жеке тұлғалардың нақты iс-шаралар мен олардың жүргiзiлу мерзiмi көрсетiлген кепiл хатында жазылады.
      3. Залалдың салдарларын жою жөнiндегi шаралар құны нарықтық құн бойынша айқындалады.
      4. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның лауазымды адамдары залалды тiкелей әдiспен экономикалық бағалау кезiнде тәуелсiз сарапшылар тарта алады. Сарапшылар ретiнде экологиялық аудиторлар, жобалау, инженерлiк және ғылыми ұйымдардың мамандары қатыса алады.
      5. Тәуелсiз сарапшылар жұмысына ақы төлеу жөнiндегi мiндет қоршаған ортаға залал келтiрген кiнәлi тұлғаға жүктеледi.

       104-бап. Залалды жанама әдiспен бағалау

      1. Залалды жанама әдiспен бағалау залалды тiкелей әдiспен бағалауды қолдану мүмкiн болмайтын жағдайларда қолданылады.
      2. Зиянды жанама әдiспен экономикалық бағалау, қоршаған ортаға әсер ету түрлерiне қарай ингредиент арқылы зиянды әрбiр ингредиент бойынша жеке жиынтықтау жолымен белгiленедi.
      3. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы заңнаманы бұзудан туындаған экологиялық қауiптiң деңгейiн, қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның лауазымды тұлғалары осы Кодекстiң 2-қосымшасында келтiрiлген критерийлердiң негiзiнде белгiлейдi.
      4. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы заңнаманы бұзудан туындаған экологиялық тәуекелдiң деңгейiн, қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның лауазымды тұлғалары осы Кодекстiң 3-қосымшасында келтiрiлген критерийлердiң негiзiнде белгiлейдi.
Уәкiлеттi органның лауазымды тұлғалары осы Кодекстiң 3-қосымшасында келтiрiлген критерийлердiң негiзiнде белгiлейдi.

V бөлiм. Экологиялық бақылау мен аудит 

13-тарау. Қоршаған ортаны қорғау, табиғи ресурстарды қорғау, пайдалану мен молықтыру саласындағы мемлекеттiк бақылау

       105-бап. Мемлекеттiк бақылаудың мақсаты, мiндеттерi мен
               түрлерi

      1. Қоршаған ортаны қорғау, табиғи ресурстарды қорғау, пайдалану мен молықтыру саласындағы мемлекеттiк бақылаудың мақсаты экологиялық қауiпсiздiктi, табиғи және энергетикалық ресурстарды үнемдеудi, биологиялық ресурстарды орнықты пайдалануды, ұлттық өнiмнiң бәсекеге қабiлеттiлiгiн арттыруды қамтамасыз ету болып табылады.
      2. Қоршаған ортаны қорғау, табиғи ресурстарды қорғау, пайдалану мен молықтыру саласындағы мемлекеттiк бақылаудың мiндеттерi осы Кодексте, Қазақстан Республикасының экологиялық және табиғи ресурстар қатынастарын реттейтiн өзге де заңнамалық актiлерiнде белгiленедi.
      3. Қазақстан Республикасында қоршаған ортаны қорғау, табиғи ресурстарды қорғау, пайдалану мен молықтыру саласындағы мемлекеттiк бақылаудың мынадай:
      1) экологиялық бақылау;
      2) жерлердiң пайдаланылуы мен қорғалуын бақылау;
      3) су қорын пайдалану мен қорғау саласындағы бақылау;
      4) жер қойнауын зерттеу мен пайдалану саласындағы бақылау;
      5) орман заңнамасы саласындағы бақылау;
      6) жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы бақылау;
      7) ерекше қорғалатын табиғи аумақтар саласындағы бақылау түрлерi қолданылады.
      4. Табиғи ресурстарды қорғауды, пайдалану мен молықтыруды мемлекеттiк бақылауды жүзеге асырудың мiндеттерi мен тәртiбi Қазақстан Республикасының табиғи ресурстары қатынастарын реттейтiн заңнамасымен айқындалады.

       106-бап. Қоршаған ортаны қорғау, табиғи ресурстарды
               қорғау, пайдалану мен молықтыру саласындағы
               мемлекеттiк бақылауды жүзеге асыратын органдар  

      Қоршаған ортаны қорғау, табиғи ресурстарды қорғау, пайдалану мен молықтыру саласындағы мемлекеттiк бақылауды жүзеге асыратын органдар:
      1) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган;
      2) су қорын пайдалану мен қорғау саласындағы уәкiлеттi орган;
      3) жер ресурстарын басқару жөнiндегi уәкiлеттi орган;
      4) орман шаруашылығы саласындағы уәкiлеттi орган;
      5) жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы уәкiлеттi орган;
      6) ерекше қорғалатын табиғи аумақтар саласындағы уәкiлеттi орган; 
      7) жер қойнауын зерттеу мен пайдалану жөнiндегi уәкiлеттi орган;
      8) өнеркәсiптiк қауiпсiздiгi саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган;
      9) халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы уәкiлеттi орган;
      10) ветеринария саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган;
      11) өсiмдiктердi қорғау мен олардың карантинi саласындағы уәкiлеттi орган;
      12) атом энергиясы саласындағы уәкiлеттi орган болып табылады;
      13) көлiктiк бақылау органы.

       107-бап. Мемлекеттiк экологиялық бақылаудың мiндеттерi

      Мемлекеттiк экологиялық бақылау мынадай мiндеттерге:
      1) Қазақстан Республикасының экологиялық қауiпсiздiгiн қамтамасыз етуге;
      2) табиғат пайдаланушылардың әлеуметтiк жауапты және экологиялық тиiмдi мiнез-құлқын қалыптастыруға;
      3) табиғат пайдаланушылардың заңды орындауын арттыруға және экологиялық құқық бұзушылықтардың алдын алуға;
      4) ұлттық экономиканың бәсекеге қабiлеттiгiн арттыруға қол жеткiзу үшiн қолданылады.

       108-бап. Мемлекеттік экологиялық бақылаудың бағыттары

      1. Мемлекеттiк экологиялық бақылау мыналарға:
      1) экологиялық заңнаманың сақталуына;
      2) қоршаған ортаның ластану салдарларын жою жөнiндегi шаралардың жүргiзiлуiне;
      3) ерекше қорғалатын табиғи аумақтар саласындағы экологиялық талаптардың сақталуына;
      4) табиғи ресурстарды қорғау, молықтыру және пайдалану саласындағы экологиялық талаптардың сақталуына;
      5) жерлердi жақсарту, жерлердiң тозуын туындататын процестер салдарларының алдын алу мен жою, топырақтың құнарлылығын қалпына келтiру және сақтау жөнiндегi iс-шаралар кешенiнiң жүргiзiлуiне;
      6) кәсiпорындарды, құрылыстар мен өзге де объектiлердi салу және реконструкциялау кезiнде жердi қайта құнарландыру жөнiнде шаралар қабылдануын қамтамасыз ететiн экологиялық талаптардың сақталуына;
      7) кәсiпорындарды, құрылыстар мен өзге де объектiлердi пайдалануға енгiзу мен пайдалану кезiнде жердi қайта құнарландыру жөнiнде жобаланған жұмыстардың орындалуына қатысты экологиялық талаптардың сақталуына;
      8) жердi бүлдiрумен байланысты жұмыстар жүргiзген кезде топырақтың құнарлы қабатының алынуына, сақталуы мен пайдаланылуына;
      9) пайдалы қазбалардың өнеркәсiптiк қорларын өндiрiп алу шамасына қарай немесе басқа да бүлдiретiн процестер мен жұмыстардан босатылған жерлердiң мақсатты тағайындалуына сәйкес одан әрi пайдалануға жарамды жағдайға келтiрiлуiне;
      10) жер қойнауын пайдаланудың заңдылығына;
      11) жер қойнауын қорғау саласына жататын лицензиялық-келiсiм-шарттық талаптардың сақталуына;
      12) жер қойнауының ластанудан, су басудан және кен орны мен басқа да қоршаған орта объектiлерiн бүлдiруге әкеп соғатын техногендiк процестерден сақталуына;
      13) кен орны учаскесiн игеру кезiнде жер қойнауын қорғау ережелерiнiң сақталуына;
      14) жер қойнауын пайдалану объектiлерiнiң консервациялануы мен жойылуына;
      15) жер қойнауын пайдалану және минералдық шикiзатты қайта өңдеу кезiнде экологиялық нормалар мен ережелердiң сақталуына;
      16) минералдық шикiзатты өндiру мен қайта өңдеу кезiнде қоршаған ортаны қорғау мәселелерi жөнiндегi жобалық шешiмдердiң сақталуына;
      17) жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды жүргiзген кезде авариялық және өзге де қауiптi жағдайлардың алдын алу жөнiндегi iс-шаралардың орындалуына;
      18) зиянды заттардың, радиоактивтi қалдықтардың көмiлуiне және ағынды сулардың жер қойнауына жiберiлуiне;
      19) Қазақстан Республикасының құрылықтық қайраңында қалдықтар мен басқа да материалдарды көму, консервациялау мен демонтаждау ережелерiнiң орындалуына;
      20) су ресурстарын қорғау саласындағы экологиялық талаптардың және су сапасы нормативтерiнiң оның ластану бөлігінде сақталуына;
      21) атмосфералық ауаны қорғаудың, оның iшiнде көлiк және басқа да жылжымалы құралдарды пайдалануға шығару және пайдалану кезiнде стандарттарын, нормативтерiн, ережелерi мен өзге де талаптарын сақтауға;
      22) кәсiпорындарды пайдалануға енгiзгенде, өнеркәсiптiк және тұрмыстық қалдықтарды қоймалау және жағу кезiнде атмосфералық ауаны қорғау жөнiндегi талаптардың сақталуына;
      23) елдi мекендердi, кәсiпорындар мен басқа да объектiлердi орналастыру, жобалау және салу, өндiрiстiк процестердi жүзеге асыру және көлiк құралдарын пайдалану, химиялық және өзге де заттарды қолдану кезiнде жануарлар мен өсiмдiктердi қорғау ережелерiнiң сақталуына;
      24) кәсiпорындарды, құрылыстар мен өзге де объектiлердi салу, реконструкциялау, пайдалануға енгiзу мен пайдалану кезiнде экологиялық талаптардың сақталуына;
      25) радиоактивтi және өзге де экологиялық қауiптi заттарды пайдалану, сақтау, тасымалдау, көму, кәдеге жарату немесе олармен өзгеше жұмыс iстеу ережелерiнiң сақталуына;
      26) химиялық және биологиялық заттарды қолдану, сақтау, тасымалдау жөнiнде белгiленген нормалар мен ережелердiң сақталуына;
      27) экологиялық рұқсаттарда белгiленген шарттардың орындалуына;
      28) өндiрiс пен тұтыну қалдықтарын есепке алудың, кәдеге жарату мен залалсыздандырудың белгiленген нормалары мен ережелерiнiң сақталуына;
      29) зиянды (ластағыш) заттарды шығарудың, тастаудың стационарлық көздерi бар және өндiрiс пен тұтыну қалдықтары пайда болатын объектiлердiң санитариялық-қорғаныш аймақтарына қойылатын экологиялық талаптардың сақталуына;
      30) Қазақстан Республикасының аумағындағы радиациялық жағдайға, қоршаған орта объектiлерiнiң радиоактивтi заттармен ластануын ескерту жөнiндегi жобалық шешiмдердiң және рұқсаттардың қолданылу талаптарының орындалуына;
      31) радионуклидтердi қоршаған ортаға шығару мен тастау алдында тазарту құрылыстары жұмысының технологиялық регламенттерiнiң сақталуына;
      32) өндiрiстiк экологиялық бақылау нормалары мен ережелерiнiң сақталуына;
      33) мiндеттi экологиялық сақтандыру туралы заңнаманың сақталуына;
      34) қоршаған ортаны қорғау саласындағы лицензиялық нормалар мен ережелердiң сақталуына;
      35) мемлекеттiк экологиялық сараптаманы мiндеттi түрде жүргiзу туралы заңнамасының сақталуына және оның талаптарының орындалуына;
      36) мiндеттi экологиялық аудит жүргiзу туралы және қоршаған ортаны қорғау мәселелерi бойынша ақпарат беру ережелерiнiң сақталуына және ақпараттың дәйектiлiгiне;
      37) Қазақстан Республикасының құрылықтық қайраңында теңiздегi ғылыми зерттеулердi жүргiзу кезiнде экологиялық талаптардың сақталуына;
      38) Қазақстан Республикасының құрылықтық қайраңының минералдық және жанды ресурстарын берудiң заңдылығына;
      39) климатты және Жердiң озон қабатын қорғау мәселелерi бойынша стандарттардың, нормативтердiң, ережелердiң және экологиялық заңнаманың өзге талаптарының сақталуына;
      40) қауiптi қалдықтарды трансшекаралық тасымалдау ережелерiнiң сақталуына бақылау жүзеге асырылады.

       109-бап. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды ұйымдастыру

      1. Мемлекеттiк экологиялық бақылау:
      1) қоршаған орта мен табиғи ресурстарды мемлекеттiк және ведомстволық статистикалық есепке алудың материалдарын, сондай-ақ кәсiпорындардың, табиғатты пайдаланушылардың табиғат қорғау қызметi туралы деректерiн талдау;
      2) табиғат пайдаланушылардың экологиялық заңнаманы сақтауы мен пайдалануына тексеру ұйымдастыру мен жүргiзу;
      3) экологиялық заңнаманың сақталуын қамтамасыз ету үшiн құқықтық құралдарды пайдалануға негiзделген құқық қолдану арқылы жүзеге асырылады.
      2. Мемлекеттiк экологиялық бақылау шаралар кешенiн, оның iшiнде:
      1) бақылаудың басымдықтарын айқындауды;
      2) бақылаудың қолда бар құралдарын пайдалануды;
      3) қызметтiң перспективалық жоспарларын, нақты iс-шаралар мен қажеттi кадрлық және материалдық ресурстарды, сондай-ақ мақсаттарға қол жеткiзудегi прогрестi сипаттайтын сапалық және сандық көрсеткiштердi әзiрлеу мен енгiзудi;
      4) тексерiлетiн объектiлер бойынша жұмыстардың жылдық және жедел жоспарларын әзiрлеу мен енгiзудi;
      5) инспекциялық тексерулер жүргiзудi;
      6) талдама бақылаудың деректерiн және бақылау функцияларын орындау үшiн қажеттi өзге де ақпаратты жинауды, талдау мен пайдалануды;
      7) бақылау қызметiн нақты және толық есепке алуды, мемлекеттiк экологиялық бақылау қызметiнiң перспективалық, жылдық және жедел жоспарларын iске асыруды құжаттамалау мен талдауды;
      8) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган қызметiнiң ашықтығы мен есептiлiгiн қамтамасыз етудi қамтиды.

       110-бап. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге
               асыратын лауазымды адамдар

      1. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асыратын лауазымды адамдарға:
      лауазымы бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның мемлекеттiк экологиялық бақылау бөлiмшесiнiң басшысы болып табылатын Қазақстан Республикасының бас мемлекеттiк экологиялық инспекторы;
      лауазымы бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның мемлекеттiк экологиялық бақылау бөлiмшесi басшысының орынбасары болып табылатын Қазақстан Республикасының бас мемлекеттiк экологиялық инспекторының орынбасары;
      лауазымы бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның мемлекеттiк экологиялық бақылау бөлiмшесiнiң басқармалары мен бөлiмдерiнiң бастықтары және бастықтардың орынбасарлары болып табылатын Қазақстан Республикасының аға мемлекеттiк экологиялық инспекторлары; 
      лауазымы бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның мемлекеттiк экологиялық бақылау бөлiмшесiнiң бас және жетекшi мамандары болып табылатын Қазақстан Республикасының мемлекеттiк экологиялық инспекторлары;
      лауазымы бойынша облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) қоршаған ортаны қорғау саласындағы аумақтық органдары бастықтарының орынбасарлары болып табылатын облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) бас мемлекеттiк экологиялық инспекторлары;
      лауазымы бойынша облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) қоршаған ортаны қорғау саласындағы аумақтық органдарының мемлекеттiк бақылау бөлiмдерiнiң бастықтары болып табылатын облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) аға мемлекеттiк экологиялық инспекторлары;
      лауазымы бойынша облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) қоршаған ортаны қорғау саласындағы аумақтық органдарының мемлекеттiк бақылау бөлiмдерiнiң бас және жетекшi мамандары болып табылатын облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) мемлекеттiк экологиялық инспекторлары;
      аудандардың және облыстық бағыныстағы қалалардың мемлекеттiк экологиялық инспекторлары жатады.
      2. Мемлекеттiк экологиялық инспекторлар белгiленген тәртiппен нысанды киiм-кешекпен, қызметтiк куәлiктермен, омырау белгiлермен және белгiленген үлгiдегi мөрлермен және пломбирлермен қамтамасыз етiледi.
      3. Мемлекеттiк экологиялық инспекторлар қызметтiк мiндеттерiн орындау кезiнде мемлекеттiң қорғауында болады. Олардың қызметтiк мiндеттерiн орындауына кедергi келтiретiн iс-әрекеттер Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген жауаптылыққа әкеп соғады.
      4. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды ұйымдастыру мен жүзеге асыру процесiне қандай да бiр лауазымды адамның немесе органның араласуына жол берiлмейдi.
      5. Мемлекеттiк экологиялық инспекторлардың өз құзыреттерi шегiнде шығарылған шешiмдерi орындалуға мiндеттi және оларға Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртiппен шағым жасауға болады.

       111-бап. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге
               асыратын лауазымды адамдардың құқықтары

      1. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асыратын лауазымды адамдар:
      1) табиғат пайдаланушылармен және жұртшылықпен өзара iс-қимыл жасасуға және жұртшылықтың экологиялық бақылау жүйесiне қатысуын қамтамасыз етуге;
      2) табиғат пайдаланушылардың экологиялық талаптарды ерiктi түрде сақтауына жәрдемдесу құралдарын енгiзу мен пайдалануға;
      3) тексерiлетiн объектiлерге, оның iшiнде әскери және қорғаныс объектiлерiне Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен кедергiсiз кiруге (ocы Кодексте және Қазақстан Республикасының заңнамасында айқындалған шарттарды орындаған кезде);
      4) заңды және жеке тұлғалардың аумақтарына сынамалар алуға арналған өлшеу аспаптары мен жабдықтарды алып кiруге, қажет болғанда аудармашыларды және жұртшылық өкiлдерiн тартуға;
      5) қажеттi өлшеу жұмыстарын жүргiзуге, сынамалар (оның iшiнде тауарлар мен материалдардың үлгiлерiн) алуға және соларға талдау жасауға;
      6) мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асыруға қажеттi құжаттаманы, талдамалардың нәтижелерiн және өзге де материалдарды сұратуға және тегiн алуға;
      7) заңнамада белгiленген тәртiппен қызметтi жүзеге асыруға лицензияларды қайтарып алуға және (немесе) табиғи ресурстарды пайдалануға шартты (келiсiм-шартты) бұзуға және (немесе) табиғат пайдаланушының экологиялық нормалар мен талаптарды қоршаған ортаға және (немесе) халықтың денсаулығына залал келтiрген өрескел бұзуының нәтижесiнде табиғат пайдалануға берiлген экологиялық және өзге де рұқсаттарды қайтарып алуға бастамашы болуға;
      8) көлiк құралдарын, оның iшiнде жер бетiнде жүретiн, өзенде және теңiзде жүк тасымалдайтын көлiк құралдарын тоқтатуға және тексерiп қарауға;
      9) заңды және жеке тұлғаларға экологиялық құқық бұзушылықтарды жою туралы нұсқамалар шығаруға;
      10) соттарға Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасы бұзыла отырып жүзеге асырылатын шаруашылық және өзге де қызметтi шектеу және тоқтата тұру туралы арыздар енгiзуге;
      11) қоршаған ортаны қорғау саласындағы әкiмшiлiк құқық бұзушылық туралы iстердi заңнамада белгiленген тәртiппен қарауға, кiнәлiлердi әкiмшiлiк немесе қылмыстық жауапқа тарту туралы материалдарды тиiстi органдарға жiберуге;
      12) экологиялық заңнаманы бұзу нәтижесiнде қоршаған ортаға келтiрiлген залал мөлшерiн анықтауға (анықтауға қатысуға) және соның негiзiнде кiнәлi адамдардан осы залалды ерiктi түрде өтеу туралы талап етуге не сотқа талап қоюға;
      13) Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасын бұзушылардың iс-әрекеттерiн болғызбау немесе олардың жолын кесу үшiн iшкi iстер, прокуратура және ұлттық қауiпсiздiк органдарына жүгiнуге;
      14) мердiгер барлау, өндiру, бiрлескен барлау мен өндiру жүргізудi не барлаумен және (немесе) өндiрумен байланысты емес жер асты құрылыстарын салуды және (немесе) пайдалануды тоқтата тұру туралы шешiм қабылдауға әкеп соққан себептердi жоюдан бас тартқан кезде не осы себептердi жою үшiн жеткiлiктi мерзiмде оларды жоймаған кезде; жер қойнауын пайдаланушы экологиялық заңнамада көзделген шараларды қабылдамаған кезде; жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды тоқтата тұруға әкеп соғатын себептердi жою мүмкiн болмаған кезде; мердiгер келiсiм-шартта белгiленген мiндеттердi не бағдарламалық жұмыстарды елеулi түрде бұзған кезде құзыреттi органға жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды жүргiзуге арналған келiсiм-шарттың қолданылуын тоқтату туралы ұсыныс енгізуге құқылы.
      2. Шағын кәсiпкерлiк субъектiсiнiң экологиялық талаптарды бұза отырып жүзеге асырылатын шаруашылық және өзге де қызметiне тыйым салу немесе оны тоқтата тұру сот шешiмi негiзiнде жүргiзiледi.
      3. Шағын кәсiпкерлiк субъектiсiнiң қызметiне сот шешiмiнсiз тыйым салуға немесе оны тоқтата тұруға жиырма төрт сағаттың iшiнде прокурорға мiндеттi түрде жазбаша хабарлай отырып, ерекше жағдайларда талап арызды үш күннен аспайтын мерзiмде сотқа табыс ету мiндеттелiп, аталған мерзiмге рұқсат етiледi. Бұл орайда қызметке тыйым салу немесе оны тоқтата тұру туралы акт сот шешiмi шыққанға дейiн қолданылады.
      4. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асыратын адамдардың заңнамада көзделген жағдайларда арнаулы құралдарды сақтауға, алып жүруге және қолдануға құқығы бар.

       112-бап. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге
               асыратын лауазымды адамдардың мiндеттерi

      Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асыратын лауазымды адамдар:
      1) Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасы талаптарының сақталуын бақылауды жүзеге асыруға;
      2) өз өкiлеттiктерiн жүзеге асыру кезiнде заңнама талаптарын сақтауға;
      3) Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасын бұзудың қылмыстық жаза қолданылатын әрекет белгiлерi бар барлық фактiлерi туралы құқық қорғау органдарына хабарлауға;
      4) экологиялық заңнаманың сақталуын қамтамасыз ету мәселелерi бойынша басқа мемлекеттiк органдармен, сондай-ақ жеке және заңды тұлғалармен өзара iс-қимыл жасасуға;
      5) инспекторлық ақпарат құпиялылығын сақтауға;
      6) қызметтiк әдеп ережелерiн сақтауға мiндеттi.

14-тарау. Инспекторлық экологиялық тексерулер

       113-бап. Инспекторлық экологиялық тексеру ұғымы, оның
               түрлерi және оларды ұйымдастыру

      1. Инспекторлық экологиялық тексеру - табиғат пайдаланушылардың экологиялық заңнаманы сақтауы туралы ақпаратты жинау мен талдау жүзеге асырылатын iс-шаралар кешенi.
      2. Инспекторлық экологиялық тексеру мынадай түрлерге бөлiнедi:
      1) жоспарлы - қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жоспарлаған және алдыңғы тексерулерге қатысты осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актiлерiнде белгiленген уақыт аралығы ескерiлiп жүргiзiлетiн тексеру;
      2) жоспардан тыс - төтенше экологиялық жағдайларға жедел ден қою, экологиялық заңнаманы бұзушылықты тiкелей анықтау қажеттiгі не бұл туралы ақпарат түскен, сондай-ақ объектiлер пайдалануға берiлген және одан шығарылған, өндiрiс технологиясына елеулi өзгерiстер болған, жоспарлы тексеру нәтижесiнде анықталған кемшiлiктердi жою туралы нұсқамалардың орындалуын бақылау жағдайларында қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган белгiлейтiн тексеру;
      3) қарсы - тексеру жүргiзу кезiнде үшiншi тұлғаларға қатысты қосымша ақпарат алу қажеттiгi туындаған жағдайда осы тұлғаларға қатысты жүргiзiлетiн тексеру;
      4) рейдтiк - қоршаған ортаны және табиғи ресурстарды қорғау саласындағы жекелеген нормативтiк-құқықтық талаптарды сақтау мәселелерi бойынша бiрнеше шаруашылық жүргiзушi субъектіні бiр мезгiлде тексеру;
      5) кешендi - экологиялық бақылау саласындағы уәкiлеттi орган қоршаған ортаны қорғау және табиғи ресурстарды пайдалану саласындағы реттеу, бақылау және қадағалау функцияларын жүзеге асыратын басқа мемлекеттiк органдармен бiрлесе отырып жүргiзетiн тексеру.
      3. Осы Кодексте белгiленгендерден басқа инспекторлық экологиялық тексерулердiң өзге түрлерiн жүргiзуге тыйым салынады.
      4. Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген жағдайларды қоспағанда, инспекторлық экологиялық тексерудi жүргiзу табиғат пайдаланушының қызметiн тоқтата тұрмауға тиiс.
      5. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган осы Кодексте көзделген тәртiппен заңды тұлғаның құрылымдық бөлiмшелерiн бөлек тексеруге құқылы.
      6. Инспекторлық экологиялық тексерулердi ұйымдастыру:
      1) уәкiлеттi орган басшысының тексерудi жүзеге асыру жөнiндегі мiндеттер мен мәселелер тiзбесiн қамтитын тексерудiң жұмыс жоспарын белгiленген тәртiппен жасауы мен бекiтуiн;
      2) қоршаған ортаның авариялық ластануы кезiнде дереу инспекциялық ден қою қажеттiгi жағдайларын қоспағанда, Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен құқықтық статистика мен арнайы есепке алулар саласындағы статистикалық қызметтi өз құзыретi шегiнде жүзеге асыратын мемлекеттiк органда (бұдан әрi - құқықтық статистика жөнiндегi орган) тексерудi белгiленген тәртiппен тiркеудi;
      3) қоршаған ортадағы зиянды (ластаушы) заттардың сапалық және сандық құрамын, сондай-ақ қоршаған ортаға зиянды физикалық әсер етудi айқындаудың техникалық құралдарын дайындау мен қолдануды қамтиды.
      7. Табиғат пайдаланушы өзi уәкiлеттiк берген өкiлдiң тексеруге қатысуын қамтамасыз етуге және тексерудiң тиiмдi жүргiзiлуiне жағдай жасауға мiндеттi. Табиғат пайдаланушы мемлекеттiк экологиялық инспекторларға қауiпсiздiк техникасы бойынша қажеттi нұсқама берудi жүргiзуге және оларды жеке қорғану құралдарымен қамтамасыз етуге мiндеттi.

       114-бап. Инспекторлық экологиялық тексерулер жүргiзудiң
               кезеңдiлiгi мен мерзiмдерi

      1. Жоспарлы инспекторлық экологиялық тексерулер жоспардан тыс тексерулер жүргiзу жағдайларын қоспағанда, жылына бiр реттен жиi болмайтындай етiп жүргiзiледi.
      2. Инспекторлық экологиялық тексерулер жүргiзудiң берiлген нұсқамада көрсетiлген мерзiмi, жеке кәсiпкер субъектiлерiне осы баптың 3-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, нұсқаманы тапсырған кезден бастап отыз жұмыс күнiнен аспауға тиiс.
      3. Ерекше күрделi мәселелердi тексеру кезiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган инспекторлық экологиялық тексерулер жүргiзу мерзiмiн өз құзыретiнiң шегiнде құқықтық статистика және арнаулы есепке алу саласындағы статистикалық қызметтi жүзеге асыратын мемлекеттiк органмен (бұдан әрi - құқықтық статистика жөнiндегi орган) келiсе отырып, құрылымдық бөлiмшелерi жоқ заңды тұлға үшiн елу күнтiзбелiк күнiне дейiн және құрылымдық бөлiмшелерi бар заңды тұлға үшiн сексен күнтiзбелiк күнiне дейiн ұзарта алады. Ерекше күрделi мәселелер қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның табиғат пайдаланушыға тапсырылатын жазбаша шешiмiмен расталады.
      4. Инспекторлық экологиялық тексерулер жүргiзу мерзiмi қоршаған ортаны қорғау органдарының ақпарат беру туралы сұраулар жiберiлген жағдайда ол бойынша мәлiметтер алған кезге дейiн тоқтатыла тұрады.

       115-бап. Инспекторлық экологиялық тексерулер жүргiзудiң
               тәртiбi

      1. Тексеру Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен құқықтық статистика органында мiндеттi түрде тiркелген қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның тексеру тағайындау туралы актiсiнiң (бұдан әрi - тексеру тағайындау туралы акт) негiзiнде жүргiзiледi.
      2. Тексерудi тағайындау туралы актiде мынадай мәлiметтер:
      1) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның атауы, тексерудi тағайындау жөнiндегi өкiлеттiгi бар адамның тегi, аты-жөнi және атқаратын лауазымы және оның қолы;
      2) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның журналы бойынша тексерудi тағайындау туралы актiнiң тiркелген күнi мен нөмiрi;
      3) тексерудi жүзеге асыратын лауазымды адамдардың тегi мен аты-жөнi;
      4) шаруашылық субъектiсiнiң толық атауы, орналасқан жерi және салық төлеушiнiң тiркеу нөмiрi (бұдан әрi - СТТН);
      5) тексерудiң түрi;
      6) тексеру мәселесi;
      7) тексеру жүргiзу мерзiмi;
      8) тексерудi тағайындаудың негiзi қамтылуға тиiс.
      3. Тексеру қоғамдық тәртiпке, халықтың денсаулығына және Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделерiне төнген қатердi дереу жоюды талап ететiн қалыптасқан әлеуметтiк-экономикалық жағдайдан туындаған ерекше жағдайларда, тексеру жұмыстан тыс уақытта (түнгi уақытта, демалыс немесе мереке күндерi) жүргiзiлген кезде, сондай-ақ бұзушылықтар солар жасалып жатқан кезде анықталған жағдайларда және дәлелдемелердi бекiту үшiн шұғыл әрекеттер жүргiзу қажет болғанда тексерудi тағайындау туралы акт құқықтық статистика органына тексеру жүргiзу басталғаннан кейiнгi келесi жұмыс күнi ішінде ұсынылады.
      4. Тексерiлетiн объектiге келген мемлекеттiк экологиялық инспектор:
      1) қоршаған ортаның авариялық ластануына жедел инспекциялық назар аудару жағдайларын қоспағанда, құқықтық статистика жөнiндегi органда тiркеу туралы белгi қойылған тексерудi тағайындау туралы актiнi;
      2) қызметтiк куәлiгiн;
      3) қажет болғанда, режимдi объектiлерге баруға құзыреттi органның рұқсатын;
      4) уәкiлеттi органның басшысы бекіткен тексеру жоспарын көрсетуге мiндетті.
      5. Тексерудi тағайындау туралы актiнi тексерiлетiн табиғат пайдаланушыға берген сәттен бастап тексеру жүргiзу басталды деп есептеледі.
      6. Тексерудi тағайындау туралы актiнi қабылдаудан бас тартқан немесе тексерудi жүзеге асыратын мемлекеттiк экологиялық инспекторлардың тексеру жүргiзуге қажеттi материалдарға қол жеткiзуiне кедергi келтiрiлген жағдайда хаттама жасалады. Хаттамаға тексерудi жүзеге асыратын мемлекеттiк экологиялық инспектор және тексерiлетiн табиғат пайдаланушының уәкiлеттi адамы қол қояды.
      7. Тексерiлетiн табиғат пайдаланушының уәкiлеттi адамы бас тарту себебi туралы жазбаша түсiнiктеме беріп, хаттамаға қол қоюдан бас тартуға құқылы. Тексерудi тағайындау туралы актiнi алудан бас тарту тексеру жүргiзбеуге негіз болып табылмайды.
      8. Тексерудi тағайындау туралы актiде көрсетiлген лауазымды адам (адамдар) ғана тексеру жүргiзе алады.
      9. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы аумақтық органдар тексеру жүргiзген табиғат пайдаланушылар көрсетiлген органдардың қызметiн тексеру шеңберiнде қайта тексерiлуi мүмкiн.
      10. Тексерудi тағайындау туралы бiр актiнiң негiзiнде бiр ғана тексеру жүргiзiледi.
      11. Тексерудi тағайындау туралы актi тек бiр ғана табиғат пайдаланушыға (құрылымдық бөлiмшеге) рәсiмделедi.
      12. Зерттеулер (сынақтар), сараптамалар жүргiзу үшiн өнiмнiң (сынамалардың) үлгiлерiн iрiктеу Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жүргiзiледi.
      13. Түпнұсқа құжаттарды алып қою Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртiппен жүргiзiледi. 

       116-бап. Мемлекеттiк экологиялық инспекторлардың
               инспекторлық экологиялық тексеру жүргiзу үшiн
               аумаққа немесе үй-жайға кiруi

      1. Табиғат пайдаланушы инспекторлық экологиялық бақылау саласындағы уәкiлеттi органның экологиялық тексеру жүргiзетiн лауазымды адамдарын шаруашылық және өзге де қызмет процесiнде пайдаланылатын аумаққа немесе үй-жайға (тұрғын үй-жайдан басқа) не шаруашылық және өзге де қызмет процесiне байланысты объектiлерге тексеру үшiн кiрзiзуге мiндеттi.
      2. Инспекторлық экологиялық тексеру жүргiзетiн мемлекеттiк экологиялық инспекторлардың аталған аумаққа кiруiне кедергi келтiрiлген жағдайда хаттама жасалады.
      3. Хаттамаға инспекторлық экологиялық тексеру жүргiзетiн мемлекеттiк экологиялық инспекторлар және табиғат пайдаланушы қол қояды. Табиғат пайдаланушы аталған хаттамаға қол қоюдан бас тартқан жағдайда, бұл туралы хаттамаға белгi қойылады және табиғат пайдаланушы бас тарту себептерi туралы жазбаша түсiнiктеме беруге мiндеттi.
      4. Егер табиғат пайдаланушының аумағына немесе үй-жайына кiру үшiн Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес арнайы рұқсаттама қажет болса, мемлекеттiк экологиялық инспекторларда арнайы рұқсаттамалар болуға тиiс.
      5. Табиғат пайдаланушы:
      1) нұсқама белгiленген тәртiппен ресiмделмеген;
      2) нұсқамада көрсетiлген тексеру мерзiмi басталмаған немесе бiтiп кеткен;
      3) нұсқамада бұл тұлғалар көрсетiлмеген жағдайда, мемлекеттiк экологиялық инспекторларды инспекторлық экологиялық тексеру жүргiзу үшiн аумаққа немесе үй-жайға кiргiзбеуге құқығы бар.

       117-бап. Инспекторлық экологиялық тексерудiң нәтижелерi

      1. Мемлекеттiк экологиялық инспекторлар тексерулер нәтижесi бойынша мынадай актiлер:
      1) экологиялық заңнаманы сақтау жөнiндегi актiнi-нұсқаманы;
      2) әкiмшiлiк құқық бұзушылық туралы хаттаманы;
      3) әкiмшiлiк жаза қолдану туралы қаулыны шығарады.
      2. Акт-нұсқамалар қатаң есептегi құжаттар болып табылады және барлық шаруашылық жүргiзетiн субъектiлер үшiн орындауға мiндеттi.
      3. Акт-нұсқамалар:
      1) инспекторлық экологиялық тексеру жүргiзу орны, актiнiң жасалған күні;
      2) тексерудiң түрi;
      3) экологиялық бақылау саласындағы уәкiлеттi органның тексеру жүргiзген лауазымды адамдарының лауазымы, тегi, аты, әкесiнiң аты;
      4) табиғат пайдаланушының тегi, аты, әкесiнiң аты не толық атауы;
      5) табиғат пайдаланушының орналасқан жерi, банктiк реквизиттерi, сондай-ақ оның тiркеу нөмiрi;
      6) табиғат пайдаланушының экологиялық заңнаманың сақталуына және қоршаған ортаға эмиссияларды және табиғи ресурстарды есепке алу жөнiндегi есептiлiктi жүргiзуге жауапты басшысының және лауазымды адамдарының тегi, аты, әкесiнiң аты;
      7) алдыңғы тексерулер мен бұрын анықталған Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасын бұзушылықтарды жою жөнiнде қолданылған шаралар туралы мәлiметтер;
      8) тиiстi құқықтық нормаларға сiлтеме жасай отырып, анықталған экологиялық заңнаманы бұзушылықтар;
      9) экологиялық заңнаманы бұзушылықтардың мерзiмдерi белгiлене отырып, оларды жою туралы нұсқамалар көрсетiлiп жасалады.
      4. Табиғат пайдаланушыға акт-нұсқаманы тапсырған күн инспекторлық экологиялық тексеру мерзiмiнiң аяқталуы деп есептеледi.
      5. Экологиялық заңнаманың бұзылғандығы анықталмаған жағдайда, бұл туралы инспекторлық экологиялық тексерудiң акт-нұсқамасына тиiстi белгі қойылады.
      6. Акт-нұсқамаға құжаттардың көшiрмелерi, талдамалық өлшемдердiң деректерi және инспекторлық экологиялық тексеру барысында алынған басқа да материалдар қоса тiркеледi.
      7. Акт-нұсқама екi данада жасалып, оған инспекторлық экологиялық тексерудiң барлық қатысушылары және табиғат пайдаланушының өкiлеттi өкiлi қол қояды. Табиғат пайдаланушының өкiлi актiге қол қоюдан бас тартқан жағдайда, бұл туралы акт-нұсқамада белгi қойылады.
      8. Тексеру нәтижелерi бойынша ескертулер және (немесе) наразылықтар болған жағдайда табиғат пайдаланушының басшысы немесе солардың өкiлдерi оларды жазбаша түрде жазып көрсетедi. Ескертулер және (немесе) наразылықтар акт-нұсқамаға қоса тiркеледi, ол жөнiнде тиiстi белгi қойылады.
      9. Акт-нұсқаманың бiр данасы алғаны туралы белгi қойылып, табиғат пайдаланушыға тапсырылады. Табиғат пайдаланушы акт-нұсқаманы алудан бас тартқан жағдайда, оған табыс етiлгенi туралы хабар беру арқылы акт-нұсқама жiберiледi.
      10. Акт-нұсқама арнайы тiркеу журналында тiркеледi, ол нөмiрленуге, тiгiлуге және оған қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның мөрi басылуға тиiс.

       118-бап. Инспекторлық экологиялық тексеру нәтижелерiн
               ресiмдеудiң тәртiбi

      1. Қоршаған ортаны қорғау органы инспекторлық экологиялық тексеру аяқталғаннан кейiн тексеру актiсiнде көрсетiлген нәтижелер негiзiнде анықталған бұзушылықтар, есептелген айыппұлдар және талаптар туралы қаулы шығарып, ол инспекторлық экологиялық тексеру аяқталғаннан кейiнгi бiр ай мерзiмде табиғат пайдаланушыға жiберiледi.
      2. Қоршаған ортаны қорғау органы есептелген айыппұлдар және талаптар туралы қаулыларды бiр нөмiрмен тiркеудi жүзеге асырады.
      3. Есептелген айыппұлдар және талаптар туралы қаулыларда мынадай деректемелер мен мәлiметтер:
      1) инспекторлық экологиялық тексеру қаулысын және актiсiн тiркеу күнi және нөмiрi;
      2) табиғат пайдаланушының тегi, аты, әкесiнiң аты не толық атауы;
      3) табиғат пайдаланушының тiркеу нөмiрi және табиғат пайдаланушының есепке алу нөмiрi;
      4) есептелген айыппұлдардың мөлшерi;
      5) төлеу туралы талап және төлеу мерзiмдерi;
      6) шағым жасау мерзiмдерi мен орны қамтылуға тиiс.
      4. Есептелген айыппұлдар және талаптар туралы қаулыны алған табиғат пайдаланушы, егер ол инспекторлық экологиялық тексерудiң нәтижелерiне шағым жасамаса, оны қаулыда белгiленген мерзiмдерде орындауға мiндеттi.
      5. Егер инспекторлық экологиялық тексерудiң аяғына дейiн экологиялық заңнаманы бұзушылық анықталмаса, мұндай тексерудiң нәтижелерi бойынша қаулы шығарылмайды.
      6. Шаруашылық жүргiзушi субъектiнiң басшысы қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға заңнаманы бұзушылықтарды жою жөнiндегі нұсқаманың орындалуы туралы ақпаратты нұсқаманы орындау мерзiмi аяқталған соң жетi күннен кешiктiрмей беруге тиiс.

       119-бап. Инспекторлық экологиялық тексерудiң қосалқы
               құралдары

      1. Талдамалық және камералық бақылау инспекторлық экологиялық тексерудiң қосалқы құралдары болып табылады.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның құрамына кiретiн зертхананың инспекторлық экологиялық тексерудiң толық болуы мен шынайылылығын қамтамасыз ету мақсатында табиғи объектiлерде және ластау көздерiнде тiкелей талдамалық бақылау жүзеге асырылады.
      3. Талдамалық бақылау нәтижелерi қоршаған орта сапасының нормативтерiн сақтауын айқындап, Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасын сақтамауды негiздеу үшiн пайдаланылады.
      4. Талдамалық бақылауды табиғат пайдалану объектiсiнiң санитариялық-қорғаныш аймағынан тыс жерлерде жүзеге асыру үшiн сынамалар iрiктеу кез келген уақытта инспекторлық экологиялық тексеру ретiнде тiркеусiз жүзеге асырылуы мүмкiн және ол қоршаған орта сапасының нормативтерiн асыру фактiлерi бойынша тексеру тағайындау туралы актiнi ресiмдеуге негiз болып табылады.
      5. Камералық бақылау қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган тiкелей орналасқан жер бойынша табиғат пайдаланушы табыс еткен есептiлiк пен басқа да құжаттарды зерттеу және талдау негiзiнде жүзеге асырылады.
      6. Табиғат пайдаланушының есептiлiгiнде және басқа да құжаттарында қамтылған мәлiметтер арасында қателiктер мен қайшылықтардың анықталуы тексеру тағайындау туралы актіні ресiмдеуге негiз болып табылады.

       120-бап. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге
               асыратын лауазымды адамдардың әрекетiне
               (әрекетсiздiгiне) шағым жасау тәртiбi

      1. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асыратын лауазымды адамдардың әрекетiне (әрекетсiздiгiне) жоғары тұрған органға (лауазымды адамға) немесе сотқа шағым жасалуы мүмкiн.
      2. Мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асыратын лауазымды адамдардың әрекетiне (әрекетсiздiгiне) Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде көзделген тәртiппен шағым жасалады.

       121-бап. Инспекторлық ақпарат құпиялылығы

      1. Табиғат пайдаланушыға қатысты құпия ақпарат табиғат пайдаланушының жазбаша рұқсатынсыз басқа тұлғаға берiлмейдi. Ақпараттың құпиялылығы Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiмен және Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық келiсiмдермен айқындалады.
      2. Мемлекеттiк экологиялық инспекторлар өз құжаттамасының және ақпараттың құпиялылығын қамтамасыз етедi. Оларға өзi болмаған кезде табиғат пайдаланушының үй-жайларында құпия құжаттарды қалдыруға, табиғат пайдаланушының қызметкерлерi болғанда немесе телефон арқылы құпия мәселелердi талқылауға тыйым салынады.
      3. Мемлекеттiк экологиялық инспекторлардың тексерiлетiн объектiде экологиялық заңнаманың сақталуы туралы ақпаратты бұзушылықтардың болуы туралы соңғы әкiмшiлiк немесе сот шешiмi қабылданғанға дейiн жария етуге құқығы жоқ.
      4. Инспекторлық құпияны құрайтын мәлiметтердi қамтитын құжаттарды жоғалту не мұндай мәлiметтердi жария ету Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде көзделген жауаптылыққа әкеп соғады.

15-тарау. Өндiрiстiк экологиялық бақылау

       122-бап. Өндiрiстiк экологиялық бақылауды тағайындау
               және оның мақсаттары

      1. Арнайы табиғат пайдалануды жүзеге асыратын барлық заңды және жеке тұлғалар өндiрiстiк экологиялық бақылауды жүзеге асыруға мiндеттi.
      2. Өндiрiстiк экологиялық бақылау мына мақсаттарға:
      1) қоршаған ортаға нақты әсер ететiн өндiрiстiк процестердi реттеу саясатына, нысаналы көрсеткiштерiне және құралдарына қатысты шешiмдер қабылдау үшiн ақпарат алуға;
      2) экологиялық заңнама талаптарының сақталуын қамтамасыз етуге;
      3) өндiрiстiк процестердiң қоршаған ортаға және адам денсаулығына әсерiн табиғат пайдаланушылардың ең төменгi мөлшерге жеткiзуiне;
      4) табиғи және энергетикалық ресурстарды пайдалану тиiмдiлiгiн арттыруға;
      5) штаттан тыс жағдайларға неғұрлым жедел алдын орап назар аударуға;
      6) компаниялар басшылығы мен персоналдарының неғұрлым жоғары экологиялық ақпараттану және жауаптылық деңгейiн қалыптастыруға;
      7) жұртшылықты кәсiпорындардың экологиялық қызметi нәтижелерi және халықтың денсаулығы үшiн тәуекелдер туралы хабардар етуге;
      8) экологиялық талаптарға сәйкестiк деңгейiн арттыруға;
      9) қоршаған ортаны басқару жүйесiнiң өндiрiстiк және экологиялық тиiмдiлiгiн арттыруға;
      10) инвестициялау және кредит беру кезiнде экологиялық тәуекелдердi есепке алуға қол жеткiзуге қызмет етедi.

       123-бап. Өндiрiстiк экологиялық бақылауды жүргiзу
               тәртiбi

      1. Өндiрiстiк экологиялық бақылауды табиғат пайдаланушылар әзiрлеген және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органмен келiсiлген өндiрiстiк экологиялық бағдарламалар негiзiнде табиғат пайдаланушы жүзеге асырады.
      2. Өндiрiстiк экологиялық бақылауды мiндеттi түрде жүргiзу туралы талап экологиялық рұқсаттың шарттарына енгiзiледi.
      3. Өндiрiстiк экологиялық бағдарламада өнеркәсiптiк экологиялық бақылау процесiнде көрiнетiн мiндеттi параметрлер тiзбесi, оның мерзiмдiлiгiн, ұзақтығы мен өлшем жиiлiгiн анықтау өлшемдерi, пайдаланылатын аспаптық немесе есептiк әдiстер белгiленедi.
      4. Өндiрiстiк экологиялық бақылау шеңберiнде қалдықтардың және басқа да зиянды өндiрiстiк факторлардың шығарылу, тасталу, пайда болу деңгейiне ұдайы бақылау жүргiзу, сондай-ақ табиғи, энергетикалық және басқа да ресурстарды тұтыну деңгейiн бақылау жолымен өндiрiстiк процестiң тиiмдiлігін эксперименттiк (өлшеулер негiзiнде) және/немесе жанама (есептеулер негiзiнде) экологиялық бағалау жүзеге асырылады.
      5. Қоршаған ортаның өндiрiстiк мониторингi Қазақстан Республикасының техникалық peттeу туралы заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртiппен аттестатталған және/немесе аккредиттелген өндiрiстiк немесе тәуелсiз зертханаларда жүзеге асырылады.

       124-бап. Табиғат пайдаланушының өндiрiстiк экологиялық
               бақылау жүргiзу кезiндегi құқықтары мен
               мiндеттерi

      1. Өндiрiстiк бақылау жүргiзу кезiнде табиғат пайдаланушының:
      1) өндiрiстiк экологиялық бақылауды қоршаған ортаны қорғау жөнiнде белгiленген нормативтiк талаптарды бақылау үшiн ең аз қажет көлемде жүзеге асыруға;
      2) өндiрiстiк экологиялық бағдарламаны техникалық және қаржылық мүмкiндiктердi ескере отырып әзiрлеуге;
      3) өндiрiстiк экологиялық бақылау жүргiзуге персоналдың iшкi жауаптылығының ұйымдық және функционалдық құрылымын дербес анықтауға;
      4) ерiктi негiзде өндiрiстiк экологиялық бақылаудың кеңейтiлген бағдарламасын жүргiзуге құқығы бар.
      2. Өндiрiстiк бақылау жүргiзу кезiнде табиғат пайдаланушылар:
      1) өндiрiстiк экологиялық бақылау бағдарламасының жобасын әзiрлеуге және оны қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органмен келiсуге;
      2) өндiрiстiк экологиялық бағдарлама талаптарын iске асыруға және нәтижелердi құжатқа түсiруге;
      3) рәсiмдiк талаптарды ұстануға және алынған деректердiң сапасын қамтамасыз етуге;
      4) өндiрiстiк экологиялық бақылаудың нәтижелерiн жүйелi түрде бағалауға және анықталған экологиялық заңнама талаптарына сәйкессiздiктердi жою жөнiнде қажеттi шаралар қабылдауға;
      5) өндiрiстiк экологиялық бақылау нәтижелерi жөнiндегi есептiлiктi белгiленген тәртiппен табыс етуге;
      6) өндiрiстiк экологиялық бақылау процесiнде анықталған рұқсат талаптарын бұзу фактiлерi туралы қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi уәкiлеттi органға дереу хабарлауға;
      7) техника қауiпсiздiгiн сақтауға;
      8) жүзеге асырылған өндiрiстiк экологиялық бақылаудың сапасы мен объективтiлiгiн растау үшiн мемлекеттiк инспекторлардың бастапқы ақпараты қол жеткiзуiн және объектiге кiруiн қамтамасыз етуге;
      9) жұртшылықтың өндiрiстiк экологиялық бағдарламаларға жаңа өндiрiстiк экологиялық бақылау жөнiндегі есептiк деректерге қол жеткiзуi қамтамасыз етуге мiндеттi.

       125-бап. Өндiрiстiк экологиялық бағдарламасын әзiрлеуге
               қойылатын талаптар

      1. Өндiрiстiк экологиялық бағдарламаны табиғат пайдаланушы дербес табиғатты қорғауды жобалау, нормалау жөнiндегi қызметке және экологиялық сараптама саласындағы жұмыстарға лицензиясы бар заңды және жеке тұлғаларды тарта отырып әзiрлейдi.
      2. Өндiрiстiк экологиялық бағдарламасында мынадай ақпарат:
      1) өндiрiстiк мониторинг процесiнде байқалатын мiндеттi параметрлер тiзбесi;
      2) өндiрiстiк мониторинг пен өлшеулердi жүзеге асыру кезеңi, ұзақтылығы мен жиiлiгi;
      3) өндiрiстiк мониторингтi жүргiзудiң пайдаланылатын әдiстерi (эксперименттiк және/немесе жанама) туралы мәлiметтер;
      4) сынамаларды iрiктеу нүктесi және өлшеулер жүргiзу орны;
      5) деректердi есепке алуды жүргiзудiң, талдаудың және хабарлаудың әдiстерi мен жиiлiгi;
      6) iшкi тексерулердiң жоспар-кестесi және экологиялық заңнаманы бұзушылықтарды жою рәсiмi (олардың сақталмауына ден қоюдың iшкi инструменттерiн қоса алғанда);
      7) аккредиттеу мен сертификаттау туралы түбегейлi мәлiметтердi қоса алғанда, сапаны қамтамасыз ету мен бақылау тетiктерi;
      8) штаттан тыс жағдайлардағы iс-әрекет хаттамасы;
      9) өндiрiстiк экологиялық бақылауды жүргiзу үшiн персоналдың iшкi жауапкершiлiгiнiң ұйымдастырушылық және функционалдық құрылымы;
      10) өндiрiстiк экологиялық бақылауды ұйымдастыру мен жүргiзу мәселелерi көрiнiс табатын өзге де мәлiметтер қамтылуға тиiс.

       126-бап. Өндiрiстiк мониторингтiң түрлерi мен оны
               жүргiзудi ұйымдастыру

      1. Мониторинг өндiрiстiк экологиялық бақылаудың объективтi деректердi белгiленген кезеңдiлiкпен алу үшiн және ресми түрде қабылданған рәсiмдерге сәйкес орындалатын элементi.
      2. Өндiрiстiк экологиялық бақылау шеңберiнде операциялық мониторингтi, эмиссиялар мониторингiн, өндiрiс қалдықтарының мониторингiн және әсер ету мониторингiн қамтитын өндiрiстiк мониторинг орындалады.
      3. Операциялық мониторинг (өндiрiстiк процесс мониторингi) кәсiпорынның қызмет көрсеткiштерi оны тиiстi жобалық пайдалану және кешендi рұқсаттар талаптарын сақтау үшiн орынды деп есептелетiн диапазонда тұрғанын растау үшiн технологиялық процестiң параметрлерiн қадағалауды қамтиды. Операциялық мониторингтiң мазмұнын табиғат пайдаланушы айқындайды.
      4. Эмиссиялар мониторингi өндiрiстiк жоғалтуларды, эмиссиялардың саны мен сапасын және олардың өзгеруiн қадағалау үшiн эмиссиялардың шығу көзiнде бақылаудан тұрады.
      5. Әсер ету мониторингiн жүргiзудi өндiрiстiк экологиялық бағдарламаға ол қажет болғанда және бұл экологиялық заңнаманың және қоршаған ортаны қорғау нормативтерiнiң сақталуын қадағалау үшiн мақсатқа сай болған жағдайларда енгiзiледi.
      6. Әсер ету мониторингi мынадай жағдайларда:
      1) табиғат пайдаланушының қызметi сезiмтал экожүйеге және халық денсаулығына әсер ететiн болса;
      2) технологиялық объектiлердi пайдалануға беру кезеңiнде;
      3) қоршаған ортаға авариялық эмиссиялардан кейiн мiндеттi болып табылады.
      7. Әсер ету мониторингiн табиғат пайдаланушы дербес, сондай-ақ қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның келiсiмi бойынша көршiлес табиғат пайдаланушылармен теңдес негiзде жүзеге асыруы мүмкiн.
      8. Әсер ету мониторингi шеңберiнде өлшеулер жүргiзу мен нәтижелерiн талдауды табиғат пайдаланушы өзi не заңды және жеке тұлғалармен шарт бойынша жүзеге асырады.
      9. Өндiрiстiк мониторингтiң деректерi Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiрыңғай мемлекеттiк жүйесiн жүргiзу аясында қоршаған ортаның жай-күйiн бағалау үшiн пайдаланылады.

       127-бап. Климат пен Жердiң озон қабатын қорғауға
               өндiрiстiк бақылау жасау

      1. Парник газдары мен атмосфераға шығаруы реттелетiн заттардың көздерi бар заңды тұлғалар климат пен Жердiң озон қабатын қорғауға өндiрiстiк бақылауды жүзеге асырады.
      2. Экологиялық қызметтi ұйымдастыру туралы және климат пен Жердiң озон қабатына өндiрiстiк бақылау жасауға жауапты адамдар туралы мәлiметтердi, сондай-ақ климат пен Жердiң озон қабатына өндiрiстiк бақылау нәтижелерi қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға табыс етiледi.

       128-бап. Өндiрiстiк экологиялық бақылау бойынша есеп
               пен есептiлiк

      1. Табиғат пайдаланушы қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган белгiлеген талаптарға сәйкес iшкi есептi жүргiзедi, өндiрiстiк экологиялық бақылау нәтижелерi бойынша кезеңдiк есептердi қалыптастырып, ұсынады.
      2. Мемлекеттiк экологиялық инспекторлардың талабы бойынша табиғат пайдаланушы мемлекеттiк экологиялық бақылауды жүзеге асыруға қажеттi құжаттаманы, талдау нәтижелерiн және өзге материалдарды ұсынуға мiндеттi.

       129-бап. Табиғат пайдаланушының iшкi тексерулердi
               ұйымдастыруы

      1. Табиғат пайдаланушы экологиялық заңнаманың сақталуын тұрақты iшкi тексеру және өндiрiстiк бақылау нәтижелерiн экологиялық және өзге де рұқсаттардың шарттарымен салыстыру жөнiндегi шараларды жүзеге асырады.
      2. Iшкi тексерулердi еңбек мiндеттерiне табиғатты пайдаланушы қоршаған ортаны қорғау мәселелерi және өндiрiстiк экологиялық бақылау жөнiндегi функцияларды енгiзген тұлға (тұлғалар тобы) жүргiзедi.
      3. Iшкi тексерулер барысында:
      1) өндiрiстiк экологиялық бағдарламада көзделген iс-шаралардың орындалуы;
      2) қоршаған ортаны қорғауға жататын өндiрiстiк нұсқаулықтар мен ережелердi ұстану;
      3) экологиялық және өзге де рұқсаттар талаптарын орындау;
      4) өндiрiстiк экологиялық бақылаудың нәтижелерi бойынша есеп пен есептiлiктi жүргiзудiң дұрыстығы;
      5) өндiрiстiк экологиялық бақылауды ұйымдастыру мен жүргiзу мәселелерi көрiнiс табатын өзге де мәлiметтер бақыланады.
      4. Iшкi тексерудi жүзеге асыратын тұлға (тұлғалар тобы):
      1) алдыңғы iшкi тексеру туралы есептi қарауға;
      2) қоршаған ортаға эмиссия жүзеге асырылатын әрбiр учаскенi қарап тексеруге;
      3) өз басшысының атына тексеру барысында анықталған сәйкессiздiктердi түзету жөнiндегi түзеу шараларын жүргiзу туралы талаптарды, оларды жою мерзiмдерi мен тәртiбiн қамтитын жазбаша есеп жасауға мiндеттi.

       130-бап. Өндiрiстiк экологиялық бақылауды ұйымдастыру
               мен жүргiзудi ынталандыру жөнiндегi шаралар

      Инспекторлық экологиялық тексерулер нәтижесiнде экологиялық заңнаманың сақталуын, өндiрiстiк экологиялық бағдарламалардың орындалуын, есептiк деректердiң сапасы мен толықтығын үш жыл бойы сақталғанын растаған табиғат пайдаланушыларға қатысты инспекторлық экологиялық тексерулер авариялық және төтенше экологиялық жағдайларды қоспағанда, үш жылда бiр рет жүзеге асырылады.

16-тарау. Қоғамдық экологиялық бақылау

       131-бап. Қоғамдық экологиялық бақылаудың мақсаттары

      Қоғамдық экологиялық бақылау қалың жұртшылықты елдiң экологиялық проблемаларына тарту мақсатында жүргiзiледi.

       132-бап. Қоғамдық экологиялық бақылау жүргiзу тәртiбi

      Қоғамдық бақылау жүргiзу тәртiбiн қоғамдық бiрлестiктер өз жарғыларына сәйкес айқындайды.

       133-бап. Ақпараттық және өзге де ықпалдасу

      1. Жеке және заңды тұлғалар қоршаған ортаны қорғау және табиғи ресурстарды пайдалану саласында мемлекеттiк бақылауды жүзеге асыратын уәкiлеттi органдардың жұмысы мен нәтижелiлiгi туралы ақпаратқа қол жеткiзуге тиiс.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган ынтымақтасу мен ықпалдасуды жүзеге асыру үшiн жарғыларында қоғамдық экологиялық бақылау функциясы көзделген қоғамдық бiрлестiктердi зерттеп, олардың тiзбесiн жасайды.
      3. Уәкiлеттi мемлекеттiк органдар жеке және заңды тұлғаларды насихаттау және экологиялық және табиғи ресурстары қатынастарын реттеуге бағытталған заңнама бұзушылықтарды анықтау жөнiндегi жұмысқа тартуы мүмкiн.
      4. Жеке және заңды тұлғалар табиғат пайдаланушылардың экологиялық заңнаманы сақтамауына және мемлекеттiк органдардың қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы қатынастарды реттейтiн Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiмен өздерiне жүктелген мiндеттердi орындау алмауына байланысты сотқа талап-арыздар беруi мүмкiн.
      5. Қоршаған ортаны қорғау және табиғи ресурстарды пайдалану саласындағы мемлекеттiк бақылауды жүзеге асыратын уәкiлеттi органдар, сондай-ақ табиғат пайдаланушылар жекелеген тексерулер нәтижелерiнiң және жылдық есептiлiктiң жариялануын қамтамасыз етедi.

17-тарау. Экологиялық аудит

       134-бап. Экологиялық аудит ұғымы

      1. Экологиялық аудит аудиттелетiн субъектiлердiң экологиялық тәуекелдердi анықтауға, бағалауға және солардың қызметiнiң экологиялық қауiпсiздiгi деңгейiн арттыру жөнiндегi ұсынымдар әзiрлеуге бағытталған қоршаған ортаны қорғау мәселелерi бойынша есептiлiгiн, сондай-ақ аудиттiң басқа да өлшемдерiне сәйкес келуiн тексерудi бiлдiредi.
      2. Экологиялық аудитормен немесе экологиялық аудиторлық ұйыммен экологиялық аудит жүргiзуге шарт жасасқан жеке немесе заңды тұлға аудиттелетiн субъект болып табылады.
      3. Экологиялық аудит аудиттелетiн субъектiлердiң қоршаған ортаға әсер ету туралы есептiлiгiне талдау жасау жолымен жүргiзiледi.
      4. Экологиялық аудиттi жүргiзу кезiнде:
      1) қоршаған ортаға әсер ету туралы ұсынылған есептiлiктiң шынайы болуын тексеру;
      2) өндiрiстiк-технологиялық процестiң экологиялық талаптарға сәйкес келуiн бағалау;
      3) өндiрiстiк мониторинг және бақылау жүйесiнiң экологиялық талаптарға сәйкес келуiн бағалау;
      4) персоналдың бiліктiлiк деңгейiн бағалау мақсатында арнайы зерттеулер мен өлшеулер жасалуы мүмкiн.
      5. Экологиялық аудиторлар, экологиялық аудиторлық ұйымдар және аудиттелетiн субъектiлер арасындағы қарым-қатынастар Қазақстан Республикасының азаматтық заңнамасына сәйкес экологиялық аудит жүргiзуге арналған шарттың негiзiнде туындайды.

       135-бап. Экологиялық аудит түрлерi және оны жүргiзу
               үшiн негiздер

      1. Экологиялық аудит мiндеттi және бастамашыл аудит болып бөлiнедi.
      2. Жеке және заңды тұлғаларға, дара кәсiпкерлерге қатысты мiндеттi экологиялық аудиттi жүргiзуге:
      1) жеке және заңды тұлғалардың, дара кәсiпкерлердiң шаруашылық және өзге де қызметiмен келтiрiлген, құжаттама бойынша расталған қоршаған ортаны залалдануы;
      2) заңды тұлғаны - табиғат пайдаланушыны қайта ұйымдастыру;
      3) шаруашылық және өзге де қызметтiң экологиялық қауiптi түрлерiн жүзеге асыратын заңды тұлғалардың банкрот деп жариялануы негiз болып табылады.
      3. Бастамашыл экологиялық аудит бастамашының және экологиялық аудитордың немесе экологиялық аудиторлық ұйымның арасындағы экологиялық аудитті жүргiзуге арналған шартта көзделген экологиялық-аудит мiндеттерi, мерзiмдерi мен көлемi ескерiле отырып, аудиттелетiн субъектiнiң не оған қатысушының бастамасы бойынша жүргiзiледi.
      4. Экологиялық аудитке тапсырыс берушiлер ретiнде мүдделi жеке және/немесе заңды тұлғалар, сақтандыру ұйымдары, инвесторлар, қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган және өзге де мемлекеттiк органдар болуы мүмкiн.

       136-бап. Экологиялық аудиттi жүргiзу

      1. Экологиялық аудит экологиялық аудиттi жүргiзу жоспарына сәйкес жүргiзiледi, оны экологиялық аудитор осы баптың 2-тармағының талаптарын ескере отырып жасайды және ол тапсырыс берушiмен және аудиттелетiн субъектiмен келiсiледi. Экологиялық аудит жүргiзудi жоспарлау кезiнде тараптар экологиялық аудиторлар палатасы бекiткен, нұсқамалық сипатта болатын экологиялық аудиттi жүргiзу жоспарының үлгiлiк нысанын басшылыққа алады.
      2. Экологиялық аудиттi жүргiзудiң сатылары мыналар:
      1) аудиттелетiн субъектiмен алдын ала танысу;
      2) аудиттi жүргiзу жоспарын әзiрлеу;
      3) қажеттi ақпаратты жинақтау мен бiр жүйеге келтiру;
      4) аудиттелетiн субъектiнi қарап тексеру және оның қызметкерлерiне сауал жүргiзу;
      5) арнайы зерттеулер көлемiн айқындау;
      6) арнайы зерттеулер жүргiзу;
      7) экологиялық тәуекелдердi айқындау;
      8) экологиялық қауiпсiздiк деңгейiн арттыру жөнiнде ұсыныстар әзiрлеу;
      9) экологиялық аудиторлық есеп жасау болып табылады.
      3. Экологиялық аудит жүргiзудiң жоспарын әзiрлеу үшiн экологиялық аудитор аудиттелетiн субъектiнiң ерекшелiктерiмен алдын ала танысады.
      4. Қажеттi ақпаратты жинақтау мен бiр жүйеге келтiру аудиттелетiн субъектiде және өзге де ұйымдарда жүргiзiледi. Ақпарат құрамына:
      1) қоршаған ортаны қорғау мәселелерi бойынша аудиттелетiн субъектiнiң қызметiне қатысты нормативтiк құқықтық актiлердiң талаптары;
      2) аудиттелетiн субъектi орналасқан ауданның картасы және карта-схемасы;
      3) егер бар болса, аэрофотосуреттердiң нәтижелерi;
      4) аудиттелетiн субъектiнi басқарудың әкiмшiлiк құрылымы;
      5) егер бар болса, аудиттелетiн субъектiдегi қоршаған ортаны қорғау қызметi туралы ереже;
      6) экологиялық рұқсат;
      7) аудиттелетiн субъектiнiң қоршаған ортаны қорғау бойынша соңғы бес жылдағы есебi;
      8) өндiрiстiк экологиялық бақылауды жүргiзу жөнiндегi есебi;
      9) қоршаған ортаны қорғау саласындағы бақылаушы органдардың соңғы үш жылда тексерулер жүргiзуi туралы хаттамалардың көшiрмелерi;
      10) егер бар болса, аудиттелетiн субъектiнiң қоршаған ортаны қорғау саласындағы бағдарламасы;
      11) апатты жағдайлардың алдын алу және олардың зардаптарын жою жөнiндегi iс-шаралар жоспары;
      12) қабылданған қосымшаларымен қоса, аудиттелетiн субъектiнiң қоршаған ортаға әсер етуiн бағалау;
      13) шығаруларды, тастауларды түгендеу жөнiндегi ағымдағы кезеңдегi есеп;
      14) Жол берiлуге болатын шектi шығарылудың, жол берiлуге болатын шектi тасталудың, қалдықтарды орналастырудың ағымдағы кезеңде қолданыста болатын нормативтерiнiң жобалары;
      15) субъект қызметiнiң экологиялық-экономикалық аспектiлерi туралы деректер;
      16) бұған дейiнгі экологиялық аудиторлық есептердiң көшiрмелерi;
      17) аудиттелетiн субъектi орналасқан аудандағы қоршаған ортаның мемлекеттiк мониторингiнiң деректерi;
      18) аудиттелетiн субъектiнің қызметiне байланысты халықтың және қоғамдық бiрлестiктердiң өтiнiштерi туралы мәлiметтер кiредi.
      5. Аудиттелетiн субъектiнi қарап тексеру және оның қызметкерлерiне сауал жүргiзу құжаттаманың аудиттелетiн субъектiнiң нақты жай-күйiне сәйкес келуiн бағалау, аудиттелетiн субъектi мамандарының біліктiлiгiн айқындау, аудиттелетiн субъектi қызметiнiң тиiмдiлiгiн жақсарту үшiн ұсыныстар әзiрлеу мақсатында жүргiзiледi.
      6. Қарап тексеру барысында:
      1) аудиттелетiн субъектiнiң жоспар-схемаға және жалпы технологиялық сипаттамаға сәйкес келуi;
      2) аудиттелетiн субъектiнiң құжаттамасында қоршаған ортаға әсер ететiн көздердiң толық көрсетiлуi;
      3) аудиттелетiн субъектiнiң ықтимал әсер ету аумағының жай-күйi;
      4) қоршаған ортаға ықтимал құжаттамалық емес әсер етулер туралы мән-жайлардың болуы;
      5) өндiрiстiк объектiлерде есепке алу және өзге де қажеттi құжаттаманың болуы мен толық көрсетiлуi;
      6) объектiнi пайдалану процесiнде қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi техникалық талаптардың сақталуы;
      7) өндiрiстiк экологиялық бақылауды жүргiзуге қойылатын талаптардың сақталуы анықталуға тиiс.
      7. Аудиттелетiн субъектiнiң қызметкерлерiне сауал қою барысында:
      1) қоршаған ортаны қорғау үшiн мәнi бар мәселелер бойынша персоналдың бiлiктiлiк деңгейi;
      2) есеп құжаттамасын жүргiзудiң объективтiлiгiн растау үшiн қажеттi ақпарат;
      3) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi нормативтiк құқықтық актiлер талаптарының бұзылу жағдайлары және оларды болдырмау жөнiндегi шаралар туралы мәлiметтер;
      4) аудиттелетiн субъектiнiң болашақта шаруашылық және өзге де қызметтi одан әрi жүзеге асыруы кезiнде экологиялық талаптардың бұзылу ықтималдығы;
      5) қоршаған ортаны қорғауды жетiлдiру жөнiндегi инженерлiк бастамалардың болуы анықталуға тиiс.
      8. Арнайы зерттеулердi экологиялық аудиторлар және экологиялық аудиторлық ұйымдар мынадай жағдайда:
      1) өндiрiстiк экологиялық бақылауды жүргiзу жөнiндегi есептi растау қажет болғанда;
      2) қоршаған ортаға әсер етудiң құжаттамалық емес көздерi анықталғанда;
      3) аудиттелетiн субъектi қызметiнiң қоршаған ортаға және халықтың денсаулық жағдайына терiс әсер ету салдарлары туралы мән-жайлар болғанда жүргiзедi.
      9. Қажет болғанда, зерттеулер мыналарды:
      1) шығарулардың (тастаулардың) көздерiндегi өлшеулердi, қалдықтардың үлгiлерiн зерттеудi;
      2) аудиттелетiн субъектiнiң әлеуеттi әсер ету аймағында қоршаған ортаның ластануын (ауаның, судың, топырақтың, радиация мен электромагниттiк кеңiстiктi және т.б.) өлшеулердi;
      3) өсiмдiктердiң, жануарлар әлемiнiң, экологиялық жүйелердiң және адам денсаулығының жай-күйiн зерделеудi қамтиды.
      10. Арнайы зерттеулердi жүргiзу үшiн қоршаған ортаның жай-күйiн айқындауға арналған аккредиттелген зертханалар тартылуға тиiс.
      11. Аудиттелетiн субъектiнiң экологиялық тәуекелдерiн айқындау: 
      1) құжаттама мен есептердiң байқалатын ағымдағы жай-күйге сәйкес келуiн талдау;
      2) аудиттелетiн субъектi қызметiнiң өсiмдiктерге, жануарлар әлемiне, табиғи экологиялық жүйелерге және адам денсаулығының жай-күйiне ықтимал әсер ету салдарларын бағалау, соның iшiнде қоршаған орта сапасының бұзылуынан туындаған аурулар мен өлiм жағдайларын талдау;
      3) қоршаған ортаға терiс әсер ету салдарларына әкеп соғуы мүмкiн аудиттелетiн субъектiдегi ықтимал апатты жағдайларды немесе технологиялық регламенттен өзге де ауытқуларды айқындау арқылы жүргiзiледi.
      12. Аудиттелетiн субъектiнiң экологиялық қауiпсiздiгi деңгейiн арттыру жөнiндегi ұсыныстарды әзiрлеу:
      1) осы сияқты объектiлер үшiн пайдаланылатын ең үздiк қолжетiмдi технологияларды;
      2) қоршаған ортаны қорғауды басқару жүйесiн жақсарту жөнiндегi ықтимал шараларды;
      3) өндiрiстiк экологиялық бақылауды жетiлдiру тәсiлдерiн;
      4) экологиялық нормативтер мен талаптарды өзгерту жөнiндегi ұсыныстарды зерделеу негiзiнде жүргiзiледi.

       137-бап. Мiндеттi экологиялық аудиттi жүргiзу туралы
               мәселенi шешу

      1. Мiндеттi экологиялық аудиттi жүргiзу туралы шешiмдi қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган осы Кодекстiң 135-бабының 2-тармағында көзделген мән-жайларды белгiлеу сәтiнен бастап бiр ай мерзiмде қабылдайды.
      2. Аудит жүргiзу туралы шешiм мiндеттi экологиялық аудит туралы қорытынды түрiнде ресiмделедi.
      3. Мiндеттi экологиялық аудит туралы қорытындының нысанын қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтедi.
      4. Қорытындыда:
      1) аудиттелетiн субъектiнiң атауы;
      2) аудиттелетiн субъектiнiң орналасқан жерi;
      3) аудиттелетiн субъектiнiң шаруашылық және өзге де қызметiмен байланысты қоршаған орта үшiн ықтимал тәуекелдердiң сипаты;
      4) мiндеттi экологиялық аудиттi жүргiзуге негiз;
      5) мiндеттi экологиялық аудиттің қорытындысын қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға ұсыну мерзiмi көрсетiлуге тиiс.
      5. Мiндетті экологиялық аудит туралы қорытынды аудиттелетiн субъектiнiң басшысына жолданады.

       138-бап. Мiндеттi экологиялық аудиттi жүргiзудiң
               ерекшелiктерi

      1. Мiндеттi экологиялық аудит аудиттелетiн субъект мiндеттi экологиялық аудит туралы қорытындыны алған кезден бастап 6 айдан аспайтын мерзiмде жүргiзiледi.
      2. Экологиялық аудитор немесе экологиялық аудиторлық ұйым аудит жүргiзудiң жоспарын әзiрлеу үшiн мiндеттi экологиялық аудит туралы қорытындымен, аудиттi жүргiзуге негiзбен, аудиттелетiн субъектiге тән экологиялық проблемалармен және өзге де аспектiлермен танысады. 

       139-бап. Экологиялық аудиторлық есептерге қойылатын
               талаптар

      1. Экологиялық аудиторлық есеп мiндеттi экологиялық аудиттің нәтижелерi бойынша:
      1) экологиялық аудитордың және экологиялық аудиторлық ұйымның құқықтылығын растайтын мәлiметтердi;
      2) аудиттелетiн субъектi туралы жалпы ақпаратты;
      3) экологиялық аудиттi жүргiзуге негіздi;
      4) экологиялық аудиттi жүргiзудiң жоспарын;
      5) жинақталған ақпараттар тiзбесiн және оны шолуды;
      6) аудиттелетiн субъектiнi қарап тексерудiң және оның қызметкерлерiне сауал қоюдың нәтижелерiн;
      7) арнайы зерттеулердiң нәтижелерiн;
      8) экологиялық тәуекелдердi бағалауды (сандық және сапалық тұрғыдан);
      9) экологиялық қауiпсiздiктi арттыру жөнiндегi ұсынымдардың тiзбесiн;
      10) аудиттелетiн субъектiнiң қоршаған орта үшiн қауiпсiздiк дәрежесi, анықталған бұзушылықтар, қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi құжаттама мен есептi жүргізудiң шынайылығы туралы қорытындыларды қамтуға тиiс.
      2. Экологиялық аудиторлық есеп жергiлiктi өкiлдi және атқарушы органдарға, сақтандыру ұйымдарына ұсынылуы мүмкiн. Бұл ретте экологиялық аудиторлық есептегi мәлiметтердi жария етуге аудиттелетiн субъектiнiң келiсiмiмен жол берiледi.
      3. Бастамашыл экологиялық аудит есебiнiң нысаны экологиялық аудиттi жүргiзуге арналған шартта белгiленедi.
      4. Бастамашыл экологиялық аудиттiң есебi құпия болып табылады. Бастамашыл экологиялық аудиттiң есебiндегi мәлiметтердi жария ету құқығына аудиттелетiн субъектi ғана ие болады.

       140-бап. Мiндеттi экологиялық аудиттiң есебiн қарау
               тәртiбi

      1. Мiндеттi экологиялық аудиттiң есебiн экологиялық аудиторлық ұйым қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға және аудиттелетiн субъектiнiң басшысына жiбередi.
      2. Аудиттелетiн субъектiнiң өкiлдерiн мiндеттi экологиялық аудиттiң есебiмен алдын ала таныстыруға жол берiлмейдi. 
      3. Мiндеттi экологиялық аудиттiң есебiн ұсыну фактiсi бойынша аудиторлық ұйым аудиттелетiн субъектiге сөзсiз төленуге тиiс қызмет көрсетулерге ақы төлеу үшiн есеп-шот ұсынады.
      4. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган мiндеттi экологиялық аудиттiң есебiн оны алған күннен бастап бiр ай мерзiмде қарауға мiндеттi.
      5. Мiндеттi экологиялық аудиттiң есебiн қараудың нәтижелерi бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган мына шешiмдердiң бiрiн:
      1) аудиттелетiн субъектiнiң қызметiн тоқтата тұру туралы талап-арызбен сотқа жүгiнудi;
      2) табиғат пайдалануға рұқсаттың шарттарына, ықтимал шығарулардың, тастаулардың, қалдықтарды орналастырудың нормативтерiне өзгерiс енгiзудi;
      3) өндiрiстiк экологиялық бақылаудың бағдарламасына өзгерiс енгiзудi ұсынуды қабылдай алады.
      6. Мiндеттi экологиялық аудиттiң есебi бойынша туындайтын даулар заңнамада белгiленген тәртiппен шешiледi.

       141-бап. Экологиялық аудиторлық қызмет

      Экологиялық аудиторлық қызмет - экологиялық аудиторлардың және экологиялық аудиторлық ұйымдардың лицензиялар негiзiнде жүзеге асырылатын экологиялық аудиттi жүргiзу жөнiндегі кәсiпкерлiк қызметi.

       142-бап. Экологиялық аудиторлық қызметтiң лицензиялануы

      1. Экологиялық аудиторлық қызметпен айналысуға лицензиялар берудi қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган Қазақстан Республикасының лицензиялау туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырады.
      2. Лицензияланатын қызмет түрлерiне қойылатын бiлiктiлiк талаптарды Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлейдi.

       143-бап. Экологиялық аудитор

      1. Аттестаттаудан өткен және экологиялық аудиторлық қызметтi жүзеге асыруға арналған лицензияны алған жеке тұлға экологиялық аудитор болып табылады.
      2. Экологиялық аудитор дара кәсiпкер ретiнде экологиялық аудиторлық қызметтi жүзеге асыруға не экологиялық аудиторлық ұйымның қызметкерi болуға құқылы.

       144-бап. Экологиялық аудиторлық ұйым

      1. Экологиялық аудиторлық ұйым - шаруашылық серiктестiк немесе акционерлiк қоғам нысанында құрылған және экологиялық аудиторлық қызметтi жүзеге асыруға арналған лицензияны алған коммерциялық ұйым.
      2. Шетелдiк экологиялық аудиторлық ұйымдар Қазақстан Республикасындағы экологиялық аудиторлық қызметтi тиiстi экологиялық аудиторлық ұйымдарды - Қазақстан Республикасының резиденттерiн құрған кезде ғана жүзеге асыра алады.
      3. Экологиялық аудиторлық ұйымның құрамындағы экологиялық аудиторлардың саны кемiнде екi адам болуға тиiс.

       145-бап. Экологиялық аудиторлар палатасы

      1. Экологиялық аудиторлар палатасы экологиялық аудиторлардың және экологиялық аудиторлық ұйымдардың құқықтары мен заңды мүдделерiн бiлдiру және қорғау үшiн құрылатын, коммерциялық емес, тәуелсiз, кәсiби және өзiн-өзi басқаратын ұйым болып табылады.
      2. Экологиялық аудиторлар палатасы заңды тұлға болып табылады және өз мүшелерiнiң жалпы жиналысында қабылданатын жарғының негiзiнде iс-әрекет етедi.
      3. Экологиялық аудиторлар палатасы ерiктi негiзде экологиялық аудиторларды және экологиялық аудиторлық ұйымдарды бiрiктiредi және мүшелiк жарналар мен Қазақстан Республикасының заңнамасында тыйым салынбаған өзге де көздер есебiнен қаржыландырылады.
      4. Экологиялық аудиторлар палатасының құрылымы мен жұмыс органы оның жарғысында айқындалады.
      5. Экологиялық аудиторлар палатасы:
      1) жалпы басшылықты жүзеге асырады және өз мүшелерiнiң қызметiн үйлестiредi;
      2) халықаралық практика негiзiнде экологиялық аудиттiң стандарттарын әзiрлейдi және экологиялық аудиторлардың және экологиялық аудиторлық ұйымдардың экологиялық аудит стандарттарының талаптарын сақтауын қамтамасыз етедi;
      3) экологиялық аудиттi жүргiзу жоспарының үлгiлiк нысанын бекiтедi;
      4) мемлекеттiк органдарда, мемлекеттiк емес ұйымдарда өз мүшелерiнiң құқықтары мен заңды мүдделерiн бiлдiредi және қорғайды, экологиялық аудиторлық қызметтi дамытуда оларға көмек көрсетiп, жәрдемдеседi;
      5) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға экологиялық аудиторлардың және экологиялық аудиторлық ұйымдардың өзiнiң азаматтық-құқықтық жауапкершiлiгiн мiндеттi сақтандыру шартын жасасудан жалтару жағдайлары және заңнама талаптарын өзге де бұзушылықтары туралы хабарлайды;
      6) экологиялық аудиторларды аттестаттау жөнiндегi бiлiктiлiк комиссиясын құруға және экологиялық аудиторларды аттестаттауды жүргiзуге қатысады;
      7) экологиялық аудиторлардың тағылымдамадан өтуiн және оқуын ұйымдастырады, экологиялық аудиторларға арналған оқу бағдарламаларын айқындауға қатысады;
      8) жеке және заңды тұлғалардың экологиялық аудиторлар мен экологиялық аудиторлық ұйымдардың iс-әрекеттерiне (әрекетсiздiктерiне) шағымдарын және арыздарын қарайды;
      9) экологиялық аудиторларды аттестаттау жөнiндегi бiлiктiлiк комиссиясына лицензияны қайтарып алу туралы ұсынымдар жасайды.
      6. Экологиялық аудиторлар палатасы өз қызметiн Қазақстан Республикасының коммерциялық емес ұйымдар туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырады.

       146-бап. Экологиялық аудиторлардың және экологиялық
               аудиторлық ұйымдардың құқықтары

      Экологиялық аудиторлар мен экологиялық аудиторлық ұйымдар:
      1 экологиялық аудиттi жүргiзудiң әдiстерiн дербес айқындауға;
      2) экологиялық аудиттi жүргiзуге арналған шарттың талаптарын орындау үшiн қажеттi құжаттаманы алуға және тексеруге;
      3) экологиялық аудиттi жүргiзуге қатысуға осы Кодекстiң 150-бабында көрсетiлген адамдардан басқа әртүрлi кәсiп мамандарын шартты негiзде тартуға;
      4) аудиттелетiн субъектi экологиялық аудиттi жүргiзуге арналған шарттың талаптарын бұзған жағдайда экологиялық аудиттi жүргiзуден не экологиялық аудиторлық есептi беруден бас тартуға құқылы.

       147-бап. Экологиялық аудиторлардың және экологиялық
               аудиторлық ұйымдардың мiндеттерi

      Экологиялық аудиторлар мен экологиялық аудиторлық ұйымдар:
      1) осы Кодекстiң 150-бабында көрсетiлген мән-жайлардың салдарынан экологиялық аудиттi жүргізудiң мүмкiн еместiгi туралы хабарлауға;
      2) аудиттелетiн субъектiден алынған, сондай-ақ экологиялық аудитті жүргiзу процесiнде жасалған құжаттардың сақталуын қамтамасыз етуге;
      3) аудиттелетiн субъектiге құжаттардың экологиялық аудит нәтижесiнде Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген талаптарға сәйкес еместiгiнiң анықталғаны туралы хабарлауға;
      4) экологиялық аудиторлық есептердiң, сондай-ақ экологиялық аудиттi жүргiзу кезiнде алынған және коммерциялық немесе заңмен қорғалатын өзге де құпия болып табылатын мәлiметтердiң құпиялылығын сақтауға;
      5) уәкiлеттi мемлекеттiк органдарға мiндеттi экологиялық аудит нәтижесiнде анықталған экологиялық заңнаманың бұзылуы туралы хабарлауға;
      6) экологиялық аудиттi жүргiзуге арналған шарт бойынша мiндеттемелерден туындайтын өзге де талаптарды орындауға мiндеттi.

       148-бап. Экологиялық аудиторлар мен экологиялық
               аудиторлық ұйымдардың азаматтық-құқықтық
               жауапкершiлiгiн сақтандыру

      1. Экологиялық аудиторлар мен экологиялық аудиторлық ұйымдар ayдиторлардың және ayдиторлық ұйымдардың азаматтық-құқықтық жауапкершiлігін сақтандыру шартын жасасуға мiндеттi.
      2. Сақтандыру Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде айқындалған тәртiппен жүзеге асырылады.

       149-бап. Экологиялық аудиторларды аттестаттау

      1. Экологиялық аудиторларды аттестаттау экологиялық аудитті жүргiзуге қажеттi бiлiктiлiктi растау бойынша кезең-кезеңмен жүргiзiлетiн рәсiм болып табылады.
      2. Экологиялық аудиторларды аттестаттауды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган құратын бiлiктiлiк комиссиясы жүргiзедi. Бiлiктiлiк комиссиясы қызметiнiң тәртiбiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган белгiлейдi.
      3. Экологиялық аудиторларды аттестаттаудың қолданылу мерзiмi 3 жылды құрайды.

       150-бап. Экологиялық аудит жүргiзу құқығын шектеу

      1. Экологиялық аудиторлық ұйымға өзiнiң құрылтайшылары, қатысушылары, кредиторлары не осы экологиялық аудиторлық ұйым құрылтайшысы, қатысушысы, кредиторы болып табылатын тапсырыс берушiлердiң экологиялық аудитiн жүргiзуге тыйым салынады.
      2. Экологиялық аудиторларға мынадай жағдайларда:
      1) егер олар аудиттелетiн субъектi басшысының, сондай-ақ құрылтайшысының немесе аудиттелетiн субъектiнiң жарғылық капиталының он проценттен астамына ие болып отырған қатысушысының жақын туысы немесе ағайыны (ата-анасы, жұбайы, ағасы, апасы, баласы, сондай-ақ жұбайының ағасы, апасы, ата-анасы және баласы) болса;
      2) егер олар аудиттелетiн субъектiнiң қызметкерлерi, қатысушылары, лауазымды адамдары болса немесе олардың жеке мүлiктiк мүдделерi бар болса, экологиялық аудит жүргiзуге тыйым салынады.
      3. Экологиялық аудиторларға - дара кәсiпкерлерге мынадай жағдайларда:
      1) егер аудиттелетiн субъектi баланс активтерiнiң сомасы жылына орташа есеппен алғанда тиiстi қаржы жылына арналған республикалық бюджет туралы заңда белгiленген айлық есептiк көрсеткiштен 40000 есе асатын заңды тұлға болса;
      2) егер аудиттелетiн субъектiнiң қызметiне мiндеттi экологиялық аудит жүргiзiлуге тиiс болса, экологиялық аудит жүргiзуге тыйым салынады.

       151-бап. Аудиттелетiн субъектiнiң құқықтары мен
               мiндеттерi

      1. Аудиттелетiн субъект:
      1) экологиялық аудиторды не экологиялық аудиторлық ұйымды таңдау туралы шешiмдi дербес қабылдауға;
      2) экологиялық аудитордан немесе экологиялық аудиторлық ұйымнан экологиялық аудиттi жүргiзуге қатысты Қазақстан Республикасы заңнамасының талаптары туралы толыққанды ақпарат алуға;
      3) экологиялық аудитордың немесе экологиялық аудиторлық ұйымның ескертулерi мен қорытындылары негiзделген нормативтiк құқықтық актiлермен танысуға;
      4) экологиялық аудитордан немесе экологиялық аудиторлық ұйымнан ұсынымдар, экологиялық есептiң және өзге де құжаттардың Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес келмеуi туралы ақпарат алуға;
      5) экологиялық аудитор немесе экологиялық аудиторлық ұйым экологиялық аудиттi жүргiзу шартының талаптарын бұзған жағдайда олардың қызмет көрсетуiнен бас тартуға құқылы.
      2. Аудиттелетiн субъект:
      1) мiндеттi экологиялық аудиттiң жүргiзiлуiн ұйымдастыруға;
      2) экологиялық аудиторға және экологиялық аудиторлық ұйымға экологиялық аудиттi уақтылы әрi сапалы жүргізу үшiн жағдай жасауға;
      3) экологиялық аудиттi жүргiзу үшiн экологиялық аудитор мен экологиялық аудиторлық ұйымға қажеттi толық әрi шынайы құжаттаманы және өзге де ақпаратты ұсынуға, ауызша немесе жазбаша түрде түсiнiктемелер беруге;
      4) қоршаған ортаға әсер ету туралы шынайы есептi және экологиялық аудиттi жүргiзу үшiн қажеттi өзге де құжаттарды ұсынуға;
      5) егер экологиялық аудиттi жүргiзу шартында өзгеше көзделмеген болса, экологиялық аудитордың немесе экологиялық аудиторлық ұйымның қызметiн шектемеуге;
      6) экологиялық аудитордың немесе экологиялық аудиторлық ұйымның талабы бойынша қажеттi ақпарат алу үшiн өз атынан үшiншi бiр тұлғаларға жазбаша сауал жiберуге;
      7) экологиялық аудиторлардың немесе экологиялық аудиторлық ұйымның қызмет көрсетулерiне ақы төленуiн қамтамасыз етуге;
      8) экологиялық аудиттi жүргiзу шарты бойынша мiндеттемелерден туындайтын өзге де талаптарды орындауға мiндеттi.

       152-бап. Экологиялық аудиттiң стандарттары

      1. Экологиялық аудиттiң стандарттары деп экологиялық аудитке қойылатын бiрыңғай талаптар белгiленетiн және экологиялық аудиттi жүргiзудiң принциптерiн, тәртiбiн айқындайтын нормативтiк құжаттар түсiнiледi.
      2. Экологиялық аудиттiң стандарттары республикалық экологиялық ayдиторлар палатасының конференциясында (жиналысында) қабылданып, оларды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiтедi. 

       153-бап. Экологиялық менеджмент жүйелерiнiң аудитi

      1. Экологиялық менеджмент жүйелерiнiң аудитi бастамашыл болып табылады.
      2. Аудиттелетiн кәсiпорындар техникалық реттеу туралы заңнамаға сәйкес қоршаған ортаны басқарудың қабылданған жүйесiнiң экологиялық аудит стандарттарына сәйкестiгi сертификатын алуы мүмкiн.
      3. Аудиттелетiн объектiлердiң экологиялық қызметi бойынша деректер бұқаралық ақпарат құралдарында жариялануға тиiс.

VI-бөлiм. Экологиялық мониторинг пен кадастрлар

18-тарау. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингi

       154-бап. Экологиялық мониторинг

      1. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингi (экологиялық мониторинг) қоршаған ортаның, табиғи ресурстардың жай-күйiн қадағалаудың, сондай-ақ табиғи және антропогендiк факторлардың ықпалымен олардың жай-күйiнiң өзгеруiн бағалау мен болжаудың кешендi жүйесiн бiлдiредi.
      2. Атмосфералық ауа, жер, жер бетi мен жер асты сулары, жер қойнауы, жануарлар және өсiмдiктер дүниесi, сондай-ақ климат пен озон қабаты, экологиялық жүйелер, мекендейтiн ортаның халықтың денсаулығына әсер ететiн факторлар экологиялық мониторингтiң зерделеу объектiсi болып табылады.

       155-бап. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар
               мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi
               және оның мiндеттерi

      1. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi - экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз етуге, табиғи ресурстарды сақтауға, молайтуға және ұтымды пайдалануға, Қазақстан Республикасы халқының санитарлық-эпидемиологиялық салауаттылығын қамтамасыз етуге арналған басқару және шаруашылық шешiмдердiң қабылдануын қамтамасыз ету үшiн қоршаған орта мен табиғи ресурстардың жай-күйiн байқауды, сондай-ақ қоршаған ортаның және табиғи ресурстардың нақты жай-күйiнiң деректерiне талдау жасауды қамтитын көп мақсатты жүйе.
      2. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласында реттеу мен басқару функцияларын жүзеге асыратын өзге де мемлекеттiк органдармен бiрлесе отырып, қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган ұйымдастырады.
      3. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң принциптерi:
      1) бiртұтас ұйымдық, әдiстемелiк, метрологиялық және ақпараттық көзқарас негiзiнде жұмыс iстеу;
      2) жұмыс iстейтiн мемлекеттiк және өзге де мониторингтердiң мүмкiндiктерiн барынша пайдалану болып табылады.
      4. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң мiндеттерi:
      1) қоршаған ортаның, биологиялық және экологиялық жүйелердiң жай-күйi, антропогендiк әсер ету көздерi, халықтың денсаулығына әсер ететiн мекендейтiн орта факторлары туралы шынайы және салыстырмалы ақпарат алу;
      2) қоршаған ортаның жай-күйiн, антропогендiк әсер ету деңгейлерiн, биосфера ахуалы көрсеткiштерiн, экологиялық жүйелердiң функционалдық тұтастығын бағалау мен болжау;
      3) экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету, халықтың санитарлық-эпидемиологиялық салауаттылығын қамтамасыз ету жөнiнде қабылданатын басқару шешiмдерi мен өткiзiлетiн iс-шаралардың тиiмдi болуына талдау жасау үшiн деректермен қамтамасыз ету болып табылады.
      5. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi халықтың мекен ететiн ортасы мен денсаулығын қоса алғанда, қоршаған ортаны қорғау мәселесiн тiкелей және жанамалай қамтитын, Қазақстан Республикасында жұмыс iстейтiн мониторинг жүйелерi мен кiшi мониторинг жүйелерi базасында қалыптасады.
      6. Әрбiр уәкiлеттi орган қоршаған орта объектiлерiн зерделеуге және өздерiнiң құзыретiне кiретiн мониторинг түрлерiн (кiшi жүйелердi) ұйымдастыруға мiндеттi. Қоршаған ортаның мониторинг жүйелерi мен кiшi жүйелерi өз қызметiн белгiленген тәртiппен бекiтiлген ережелер мен нормативтiк-құқықтық құжаттарға сәйкес жүргiзедi.

       156-бап. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар
               мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң
               бiртұтас ақпараттық жүйесi

      1. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi ақпараттық қамтамасыз ету қызметi қоршаған ортаны қорғау мен табиғат пайдалану саласындағы реттеу мен басқару функцияларын жүзеге асырушы уәкiлеттi мемлекеттiк органдар орындайтын қоршаған орта мен табиғи ресурстардың мемлекеттiк мониторингi, өндiрiстiк экологиялық бақылау аясында табиғат пайдаланушылар жүзеге асыратын өндiрiстiк мониторинг қорытындыларының жинақталған банкке берiлген деректерiне негізделедi.
      2. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi үйлестiрудi қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.
      3. Бағдарламалық қаражат жүйесi ақпараттың Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi әртүрлi деңгейлерi және жүйелерi мен кiшi жүйелерiнiң деректер банктерi арасында ақпарат алмасуды қамтамасыз ете отырып, ақпараттардың бiртұтас әдiстемелiк негiзде жинақталуын, өңделуi мен сақталуын жүзеге асыруға мүмкiндiк беруi тиiс.
      4. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi аясында ақпараттар беру қайтарымсыз негiзде, қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган бекiткен, келiсiлген тiзбелерге, нысандар мен мерзiмдерге сәйкес жүзеге асырылады.

       157-бап. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар
               мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi
               мазмұны

      1. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң мазмұны мониторингтiң мынадай түрлерiн:
      1) қоршаған орта жай-күйiнiң мониторингiн;
      2) табиғи ресурстар мониторингiн; 
      3) мониторингтiң арнайы түрлерiн қамтиды.
      2. Жұмыс iстеу процесiнде Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң кiшi жүйелерiне мониторингтiң басқа да түрлерi енуi мүмкiн. 

       158-бап. Қоршаған орта жай-күйiнiң мониторингi

      1. Қоршаған орта жай-күйiнiң мониторингi:
      1) атмосфералық ауа жай-күйiнiң мониторингiн;
      2) атмосфералық жауын-шашындар жай-күйiнiң мониторингiн;
      3) су ресурстары жай-күйiнiң мониторингiн;
      4) топырақ жай-күйiнiң мониторингiн;
      5) метеорологиялық мониторингтi;
      6) радиациялық мониторингтi;
      7) трансшекаралық ластаулардың мониторингiн;
      8) фондық мониторингтi қамтиды.
      2. Қоршаған орта жай-күйiнiң мониторингiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган ұйымдастырады. 
      3. Атмосфералық ауа жай-күйiнiң мониторингi Қазақстан Республикасының елдi мекендерiнде атмосфералық ауаның ластануының жай-күйiне бақылау жасау жүйесi. Мемлекеттiк бақылау бекеттерiнiң саны мен оларды әрбiр нақты елдi мекенге орналастыру халық саны, жер рельефi, ластанудың нормативтiк талаптар негiзiндегi нақты деңгейi ескерiле отырып айқындалады.
      4. Атмосфералық ылғал жай-күйiнiң мониторингi - атмосфераның ластануының көрсеткiшi болып табылатын атмосфералық ылғалдың химиялық құрамына бақылау жасау, сондай-ақ қысқы маусымда атмосфераның өңiрлiк ластануын бағалау және елдi мекендер мен өнеркәсiп объектiлерiнен болатын ластаушы заттардың таралуын анықтау үшiн қар қабатындағы заттардың сақталуына бақылау жасау жүйесi.
      5. Су ресурстарының сапалық жай-күйiнiң мониторингi - жер бетiндегi сулардың сапалық жай-күйiне бақылау жасау жүйесi.
      6. Топырақтың жай-күйiнiң мониторингi - шоғырлану аумақтарында топырақтың ауыр металдармен суармалы аумақтар мен ауыл шаруашылығы алаптарында берiк қонған органикалық заттармен ластануының жай-күйiне бақылау жасау жүйесi.
      7. Метеорологиялық мониторинг - мемлекеттiк органдарды, шаруашылық кешендер мен халықты ауа райы туралы ақпараттармен қамтамасыз ету, қысқа мерзiмдi, ұзақ мерзiмдi метеорологиялық, агрометеорологиялық болжамдар жасау, кездейсоқ метеорологиялық құбылыстардың туындау ықтималдығы туралы ескерту мақсатында атмосфера мен жердiң үстiңгi бетiнiң физикалық параметрлерiне метеорологиялық, оның iшiнде актинометрикалық, жылу балансы, озонметрикалық, аэрологиялық бақылау жасаудың кешендi жүйесi. Метеорологиялық мониторинг деректерi негiзiнде климат пен Жердiң озон қабатының мониторингi жүргiзiледi.
      8. Радиация мониторингi - қоршаған орта объектiлерi мен аумақтардың техногендiк және табиғи ластануына бақылау жасау жүйесi.
      9. Трансшекаралық ластану мониторингi - трансшекаралық сулармен ауаның трансшекаралық ластануының жай-күйiне, сондай-ақ трансшекаралық әсердi болдырмау, шектеу және қысқарту үшiн қабылданатын шаралар тиiмдiлiгiне шекаралық мемлекеттермен халықаралық ынтымақтастық аясында жүзеге асырылатын бақылаулар жүйесi.
      10. Фондық мониторинг - қоршаған ортаның кешендi фон мониторингi станциясының арнаулы желiлерiндегi атмосфера мен басқа да ортаның биосферамен өзара байланысының жай-күйiне бақылау жасау жүйесi.

       159-бап. Табиғи ресурстар мониторингi

      1. Табиғи ресурстар мониторингi:
      1) жер мониторингiн;
      2) су ресурстары (жер бетiндегi, жерасты сулар) және оларды пайдалану мониторингiн;
      3) жер қойнауы мониторингін;
      4) ерекше қорғалатын табиғи аумақтар мониторингiн;
      5) таулы экологиялық жүйелер мен шөлейттену мониторингiн;
      6) орман мониторингiн;
      7) жануарлар дүниесi мен өсiмдiктер дүниесi мониторингiн қамтиды.
      2. Табиғи ресурстар мониторингiн, Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiне сәйкес, қоршаған отаны қорғау мен табиғат пайдалану саласындағы реттеу мен басқару функцияларын жүзеге асыратын уәкiлеттi мемлекеттiк органдар жүзеге асырады.
      3. Жер мониторингi болып жатқан өзгерiстердi уақтылы анықтау, терiс процестердiң алдын алу мен олардың одан әрi қанат жаюын бағалап, болжам жасау салдарын жою жөнiнде ұсыныстар әзiрлеу мақсатында жүргiзiлетiн, жер қорының сандық және сапалық жай-күйiне жедел, мерзiмдi бақылау жасаудың базалық (бастапқы) жүйесiн бiлдiредi. Жер мониторингi деректерi Мемлекеттiк жер кадастрында қорытылады.
      4. Су ресурстары мониторингi олардың гидрологиялық, гидрогеологиялық, гидрогеохимиялық, санитарлық-химиялық, микробиологиялық, паразитологиялық, радиологиялық және уыттылық жай-күйiнiң көрсеткiштерiне тұрақты бақылау жасау, олардың болып жатқан өзгерiстердi уақтылы анықтау, терiс процестердiң алдын алу мен олардың одан әрi қанат жаюын бағалап, оған болжам жасау, салдарын жою және жүзеге асырылатын су шаруашылығы iс-шараларының тиiмдiлiк деңгейiн анықтау жөнiнде ұсыныстар әзiрлеу мақсатында алынған ақпараттарды жинау, өңдеу, беру жүйесiн бiлдiредi. Су ресурстары мониторингi деректерi Мемлекеттiк су кадастрында қорытылады.
      5. Жер қойнауы мониторингi мемлекеттiк жер қойнауы қорының ұтымды пайдаланылуын қамтамасыз ету және олардың өзгерiстерiн уақтылы анықтау, бағалау, терiс процестердiң алдын алу мен олардың салдарларын жою үшiн жер қойнауының жай-күйiне бақылау жасау жүйесiн бiлдiредi. Су ресурстары мониторингi деректерi Мемлекеттiк су кадастрында қорытылады.
      6. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтар мониторингi - табиғи процестердiң кәдуiлгi ағысы мен қоршаған ортаның жай-күйiндегi өзгерiстердiң ерекше қорғалатын экологиялық жүйеге әсерiн зерделеу үшiн бақылау жасау жүйесi. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтар мониторингi деректерi Мемлекеттiк ерекше қорғалатын табиғи аумақтар кадастрында қорытылады.
      7. Таулы экологиялық жүйелердiң және шөлейттенудiң мониторингi - таулы экологиялық жүйелер мен шөлейттенуден зардап шеккен аудандардың жай-күйiне және олардың салдарларын қадағалау.
      8. Орман мониторингi орман қорын күзету, қорғау және молайту, орман қорын пайдалану, биологиялық әралуандықты және ормандардың экологиялық функцияларын сақтау саласындағы мемлекеттiк басқару мақсатында орман қорының жай-күйi мен серпiнiн бақылау, бағалау және болжау жүйесiн бiлдiредi. Ормандар мониторингi деректерi Мемлекеттiк орман кадастрында қорытылады.
      9. Жануарлар дүниесiнiң мониторингi жануарлар дүниесiн қорғау, пайдалану мен оның өсiмiн молайту және биологиялық әралуандықты сақтау саласындағы мемлекеттiк басқару мақсатында жануарлар дүниесi объектiлерiнiң жай-күйi мен серпiнiн бақылау, бағалау және болжау жүйесiн бiлдiредi. Мониторинг деректерi Мемлекеттiк жануарлар дүниесi кадастрында қорытылады.
      10. Өсiмдiктер дүниесiнiң мониторингi өсiмдiктер дүниесiн зерделеу, қорғау, молайту және тұрақты пайдалану мақсатында олардың объектiлерiнiң жай-күйiнiң бағалануын бақылау жүйесiн бiлдiредi.

       160-бап. Мониторингтiң арнайы түрлерi

      1. Мониторингтiң арнайы түрлерiне:
      1) әскери-сынақ полигондарының мониторингi;
      2) "Байқоңыр" зымыран-ғарыш кешенiнiң мониторингi;
      3) парник газдарының және озон қабатын бұзатын заттарды тұтынудың мониторингi;
      4) санитарлық-эпидемиологиялық мониторинг;
      5) климаттың және Жердiң озон қабатының мониторингi;
      6) төтенше жағдайлар мониторингі;
      7) ғарыштық мониторинг жатады.
      2. Әскери-сынақ полигондарының мониторингi әскери, оның iшiнде зымырандық, техниканы сынақтан өткiзумен, жабық және жұмыс iстеп тұрған полигондарда (Капустин Яр, Тайсойған, Ембi, Азғыр, Сарышаған және басқалары) бейбiт мақсаттарда ядролық жарылыстар жасаумен негiзделетiн, қоршаған ортаның ластануына бақылау жасау жүйесi. Мониторинг жүргiзудi ұйымдастыруды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.
      3. "Байқоңыр" зымыран-ғарыш кешенiнiң мониторингi - "Байқоңыр" кешенiнде және оның әсер ету аймағында зымыран-ғарыш қызметiне тартылған аумақтарда қоршаған ортаның жай-күйiне бақылау жасау жүйесi. Мониторинг жүргiзудi ұйымдастыруды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.
      4. Парник газдарының және озон қабатын бұзатын заттарды тұтынудың мониторингi - парник газдарының және атмосфераға  шығарылатын реттелетiн заттардың шығарындыларына және олардың көздерiне бақылау жасау жүйесi. Мониторингтiң осы түрiн жүргiзудi қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.
      5. Санитариялық-эпидемиологиялық мониторинг - халықтың денсаулығы мен мекендейтiн орнының жай-күйiне бақылау жасау, оларды талдау, бағалау мен болжау, сондай-ақ халықтың денсаулығы мен мекендейтiн орнының жай-күйi мен мекендейтiн ортаға әсер ету факторлары арасындағы себеп-салдар байланыстарын анықтау жүйесi. Мониторингтi халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы орган жүзеге асырады.
      6. Климат және Жердiң озон қабатының мониторингi - климаттағы өзгерiстер мен Жердiң озон қабатының серпiнiн, олардың жай-күйiн кешендi бағалау мен болжау жүйесi. Оның жүзеге асырылуын метеорологиялық мониторингтiң мемлекеттiк бақылау желiсiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады. 
      7. Төтенше экологиялық апат аймағының мониторингi - төтенше экологиялық жағдай және экологиялық апат аймақтарында қоршаған ортаның жай-күйiн бақылау жүйесi.
      8. Ғарыштық мониторинг - аэроғарыштық қадағалау құралдарын пайдалана отырып, қоршаған ортаның жай-күйiне бақылау жасау жүйесi, оның жұмысын ұйымдастыруды бiлiм мен ғылым саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.
      9. Осы кодекстiң 2-4, 6-7 тармақтарында көрсетiлген қоршаған ортаны қорғау саласында уәкiлеттi орган мониторинг түрлерiн жүргiзудi ұйымдастыруын жүзеге асырады.

       161-бап. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар
               мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесi
               деңгейлерi мен бақылау желiлерi

      1. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң мониторингiн жүргiзу үш деңгейде жүзеге асырылады:
      1) жергiлiктi (өндiрiстiк және нақты елдi мекендер учаскелерiнде, су айдындары мен өзендерде, ерекше қорғалатын табиғи аумақтарда); 
      2) өңiрлiк (өңiрлердiң физикалық-географиялық және экономикалық ерекшелiктерiн, аймақтың экологиялық ауыртпалығының бар-жоғы мен қоршаған ортаның жай-күйiне және табиғи ресурстардың пайдаланылуына әсер ететiн табиғи және техногендiк факторларды ескере отырып, әкiмшiлiк бiрлiктер шегiнде);
      3) республикалық (қажет кезiнде жалпымемлекеттiк мәнi бар iрi өңiрлер мен жекелеген объектiлердi бөле отырып, тұтас алғанда Қазақстанның бүкiл аумағын қамтитын).
      2. Қоршаған ортаның жай-күйiн бақылау, сондай-ақ қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң аясында талдау үшiн сынама iрiктеу арнайы құрылған мемлекеттiк, аумақтық және үйреншiктi (жеке) бақылау желiсi пункттерiнде (станцияларында, бекеттерiнде, айырым жерлерде және т.б.) жүзеге асырылады. Iрiктелiп алынған сынамаларда ластаушы заттардың құрамын талдау аттестатталған (аккредиттелген) зертханаларда жүргiзiледi.
      3. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң аясында бақылау желiсiн құру қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органмен келiсiледi.

       162-бап. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар
               мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң
               жұмыс iстеу негiздерi  

      Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингінiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң:
      1) ғылыми зерттеулер ұйымдастыру мен жүргiзу, қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң жұмыс iстеуi үшiн қажеттi және жеткiлiктi әдiстемелiк база;
      2) қоршаған ортаның жай-күйiн айқындайтын нормативтердi, оған антропогендiк әсер ететiн нормаларды, қоршаған ортаның жай-күйiн бағалау мен болжау, табиғат қорғау қызметiнде басқару шешiмдерiн шығару мен қабылдау жөнiндегi жұмыстарды орындау үшiн негiз болып табылатын экологиялық қауiпсiздiк нормаларын әзiрлеу мен белгілеу;
      3) Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң, оның қызмет iстейтiн блоктарын, құрылымдық бөлiмшелерi мен элементтерiн құру және жұмысын ұйымдастыру кезiнде қабылданған талаптарды, ережелер мен рәсiмдердi регламенттейтiн нормативтiк құжаттар мен стандарттар топтамасын жасау мен енгiзу;
      4) бақылаудың салыстырмалы қорытындыларын алуға мүмкiндiк беретiн әдiстемелiк құжаттарды әзiрлеу мен енгiзудi ұйымдастыру; 
      5) ақпараттық жүйелердiң құрылымдарын, дерекқор жүйелерiн, сыныптамалар, деректер сөздiктерiн және құжаттардың бiрiздендiрiлген нысандарын әзiрлеу;
      6) аппараттық-техникалық қамтамасыз ету;
      7) талдамалық зертханаларды және мониторинг жүргiзудi қамтамасыз ететiн басқа да бөлiмшелердi аттестаттау мен аккредиттеу негiзiнде жұмыс iстейдi.

       163-бап. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар
               мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiн
               қаржыландыру

      1. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiнiң бюджет қаражаты, табиғат пайдаланушылардың жеке қаражаты, гранттар, Қазақстан Республикасының заңнамасында тыйым салынбаған өзге де көздер есебiнен қаржыландырылады.
      2. Қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiнiң бiртұтас мемлекеттiк жүйесiн қаржыландыру:
      1) мониторингтiң республикалық деңгейiн құру және оның жұмыс iстеуiне қолдау көрсету; 
      2) мониторингтiң және оның кiшi жүйелерiнiң жұмыс iстеуi мен дамуын қамтамасыз ету, республикалық (мемлекеттiк және салалық) нысаналы ғылыми-техникалық бағдарламалар арқылы мониторингтiң нысаналы бағдарламаларын орындау үшiн ғылыми-техникалық өнiмдi құру;
      3) мониторингтiң аумақтық деңгейiн құру және оның жұмыс iстеуiне қолдау көрсету, оны дамыту мүддесiнде ғылыми-техникалық өнiмдi құру мақсаттарында жүзеге асырылады. 

19-тарау. Қоршаған ортаның ластану учаскелерiн мемлекеттiк есепке алу

       164-бап. Қоршаған ортаның ластану учаскелерiн есепке
               алудың мiндеттерi мен принциптерi

      1. Ластану учаскелерi мен объектiлерiн мемлекеттiк есепке алу Қазақстан Республикасының аумағында болатын белгiленген нормативтерден жоғары деңгейде зиянды, оның iшiнде шығу тегi табиғи заттармен ластанған қоршаған орта учаскелерi мен объектiлерiн сипаттайтын сандық және сапалық көрсеткiштердi жүйелi түрде айқындау мен бекiтудi бiлдiредi.
      2. Қоршаған ортаның ластану учаскелерiн мемлекеттiк есепке алудың деректерi олардың адам өмiрi мен денсаулығы үшiн өндiрiстiк және экологиялық қауiпсiздiгi, зерделенуi, пайдалануы және құнарлылығын қалпына келтiру деңгейiн сипаттайды. 
      3. Қоршаған ортаның ластану учаскелерiн мемлекеттiк есепке алуды уәкiлеттi мемлекеттiк органдардың тапсырысы бойынша табиғат пайдаланушылар және қоршаған орта мен табиғи ресурстар мониторингiн жүзеге асыратын ұйымдар ұсынатын деректердiң негiзiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.

       165-бап. Қоршаған ортаның ластану учаскелерiн есепке
               алуды жүргiзудiң тәртiбi және олардың тiзiлiмi

      1. Қоршаған ортаның ластану учаскелерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмi ластану учаскелерінің түрлерi мен шығу көзi, олардағы ластаушы заттардың көлемi мен шоғырлану мөлшерi, ластану учаскелерiнiң тиесiлiгi және оларды жою жөнiндегi шаралар туралы деректер жинақталатын деректер банкi болып табылады.
      2. Қоршаған ортаның ластану учаскелерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмi орталық және аумақтық тiзiлiмдерден тұрады. Тiзiлiм жүргiзудi ұйымдастыруды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган және оның аумақтық бөлiмшелерi жүзеге асырады.
      3. Ластану учаскелерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмi Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлеген тәртiппен бюджет қаражаты есебiнен жүргiзiледi.

20-тарау. Табиғи ресурстардың мемлекеттiк кадастрлары

       166-бап. Табиғи ресурстардың мемлекеттiк кадастрларының
               бiртұтас жүйесi

      1. Қазақстан Республикасының табиғи ресурстары мемлекеттiк кадастрларының бiртұтас жүйесi (бұдан әрi - Бiртұтас кадастрлар жүйесi) Қазақстан Республикасының табиғи және экономикалық әлеуетiнiң бiртұтас жалпымемлекеттiк кешендi есебiн жүргiзу мен бағалауды қамтамасыз ету мақсатында Қазақстан Республикасының табиғи ресурстары мемлекеттiк кадастрларының барлық түрлерiн бiрiктiретiн салааралық ақпараттық компьютерлiк жүйе ретiнде құрылады және жүргiзiледi.
      2. Табиғи ресурстардың мемлекеттiк кадастрлары Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен табиғи ресурстардың сандық және сапалық көрсеткiштерiн жүйелi түрде айқындау мен бекiтудi бiлдiредi.
      3. Қоршаған ортаның құрамдас бөлiктерi: жер, су, орман, топырақ, жер қойнауы, өзара байланыста болатын жануарлар мен өсiмдiктер дүниесi Бiртұтас кадастрлар жүйесiнiң объектiлерi болып табылады.
      4. Бiртұтас кадастрлар жүйесiн:
      1) қоршаған ортаның өндiрiстiк мониторингiн жүзеге асырушы табиғат пайдаланушылар ұсынатын қоршаған орта эмиссиясының есебi;
      2) табиғат пайдаланушылардың деректерi негiзiнде уәкiлеттi мемлекеттiк органдар беретiн табиғи ресурстардың жай-күйi мен оларды пайдалану есебi деректерiнiң негiзiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.
      5. Табиғи ресурстардың мемлекеттiк кадастрлары жүйесiнде географиялық байланысы мен шаруашылық мәртебесi көрсетiле отырып, әрбiр есепке алынған кадастрлық объектiге оның жай-күйi, пайдаланылуы, өсiмiн молайту және қорғалуы туралы цифрлы түрдегi құжаттамалық мәлiметтер қамтылады.
      6. Бiртұтас кадастрлар жүйесiн жүргiзудiң негiзгi принциптерi:
      1) орталықтандырылған басшылық ету;
      2) кадастрлық ақпаратты өңдеу мен беру технологиясының бiртұтастығы; 
      3) автоматтандырылған ақпараттық технологияларды қолдану; 
      4) ақпаратты толықтыру мен жаңартудың объективтiлiгi.
      7. Бiртұтас кадастрлар жүйесiнiң ақпараттық негiзiн объектiлердiң кеңiстiктегі жағдайы (географиялық координаттары, объектiнiң әкiмшiлiк бөлiнiске сәйкес жағдайы, экономикалық ауданға тиесiлiгi және басқа да мәлiметтер) және олардың шаруашылық мәртебесi туралы деректер, топографиялық-геодезиялық материалдар, статистикалық есеп деректерi құрайды. Бiртұтас кадастрлар жүйесiне аумақтарды кешендi бағалау үшiн қажеттi басқа да деректер енгiзiледi.

       167-бап. Бiртұтас кадастрлар жүйесiнiң құрылымы мен
               мазмұны

      Бiртұтас кадастрлар жүйесiнiң құрылымы мониторингiн мынадай орталық атқарушы органдар жүзеге асыратын мынадай есепке алу объектiлерi құрайды:
      1) мемлекеттiк жер кадастры бойынша - жер ресурстарын басқару саласындағы уәкiлеттi орган - жалпы Республика бойынша, ал оның аумақтық органдары - әкiмшiлiк-аумақтық бiрлiктер шегiнде;
      2) мемлекеттiк су кадастры бойынша (жер бетiндегi су көздерi, су ресурстарын пайдалану) - қоршаған ортаны қорғау, су қорын пайдалану мен қорғау, жер қойнауын пайдалану мен зерделеу саласындағы уәкiлеттi орган - жалпы Республика бойынша, ал оның аумақтық органдары - әкiмшiлiк-аумақтық бiрлiктер шегiнде;
      3) мемлекеттiк орман кадастры бойынша - орман шаруашылығы саласындағы уәкiлеттi орган - жалпы Республика бойынша, ал оның аумақтық органдары - әкiмшiлiк-аумақтық бiрлiктер шегiнде;
      4) кен орындарының және пайдалы қазбалардың анықталуының, техногендiк минералдық түзiлiмдердiң мемлекеттiк кадастры бойынша -  геология және жер қойнауын пайдалану саласындағы уәкiлеттi орган - жалпы Республика бойынша, ал оның аумақтық органдары - әкiмшiлiк-аумақтық бiрлiктер шегiнде;
      5) ерекше қорғалатын табиғи аумақтардың мемлекеттiк кадастры бойынша - ерекше қорғалатын табиғи аумақтар саласындағы уәкiлеттi орган - жалпы Республика бойынша, ал оның аумақтық органдары - әкiмшiлiк-аумақтық бiрлiктер шегiнде;
      6) жануарлар дүниесiнiң мемлекеттiк кадастры бойынша - жануарлар дүниесiн қорғау, молайту және пайдалану саласындағы уәкiлеттi орган - жалпы Республика бойынша, ал оның аумақтық органдары - әкiмшiлiк-аумақтық бiрлiктер шегiнде.

       168-бап. Ақпарат беру

      1. Объектiлердi есепке алу мен тiркеудiң салалық кадастрлар аясында алынған нәтижелерiн мемлекеттiк органдар Бiртұтас кадастрлар жүйесiне, Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органына ақысыз бередi.
      2. Бiртұтас кадастрлар жүйесiне енгiзiлген объект туралы деректер:
      1) уәкiлеттi органдар бекiткен статистикалық нысандар мәлiметтерiн;
      2) уәкiлеттi органдар бекiткен есептiк материалдарды;
      3) уәкiлеттi органдар бекiткен объекттер паспортын;
      4) объектiлердiң кеңiстiктегi жағдайы туралы картографиялық материал (географиялық координаттары, объектiнiң әкiмшiлiк бөлiнiске сәйкес жағдайы, экономикалық ауданға тиесiлiгi және басқа да мәлiметтер), топографиялық-геодезиялық материалдар және аумақтарды кешендi бағалау үшiн қажеттi басқа да деректердi қамтуға тиiс.

21-тарау. Өндiрiс пен тұтыну қалдықтарының мемлекеттiк
кадастры

       169-бап. Өндiрiс пен тұтыну қалдықтарының мемлекеттiк
               есебi

      1. Өндiрiс пен тұтыну қалдықтарының мемлекеттiк кадастры (Қалдықтардың мемлекеттiк кадастры) қалдықтарды орналастырудың әрбiр объектiсi (олардың кеңiстiктегi орналасуын көрсете отырып), сондай-ақ қалдықтардың түрлерi, олардың шығу көздерi мен физикалық-химиялық қасиеттерi (адамдарға және қоршаған ортаға қауiптiлігі ескерiле отырып), компоненттiк құрамы, сандық және сапалық көрсеткiштерi, оларды сақтаудың, көму мен тастаудың техникалық, гидрогеологиялық және экологиялық шарттары, оларды пайдалану мен залалсыздандыру технологиялары бойынша геоақпараттық жүйелер негiзiнде жүйелендiрiлген, кезеңдiлiкпен толықтырылатын және нақтыланатын бiрегей мәлiметтер жиынтығын бiлдiредi.
      2. Барлық қалдық түрлерi мен қалдықтарды орналастыру объектiлерi Қалдықтардың мемлекеттiк кадастры шеңберiнде есепке алынуға тиiс. 

       170-бап. Қалдықтардың мемлекеттiк кадастрының мақсаты
               мен мiндеттерi

      1. Қалдықтардың мемлекеттiк кадастры мемлекеттiк органдарды, мүдделi жеке және заңды тұлғаларды қоршаған ортаны қорғауға қатысты технологиялық, экономикалық, заңдық және басқа да шешiмдердi бағалау, болжау, әзiрлеу үшiн ақпаратпен қамтамасыз ету, сондай-ақ қалдықтардың жалпы мемлекеттiк кешендi есебiн жүргiзу мақсатында жүргiзiледi.
      2. Қалдықтардың мемлекеттiк кадастрын жүргiзудiң негiзгi мiндетi қалдықтар, оларды қайта өңдеудiң қасиеттерi мен технологиялары бойынша ақпараттардың жалпы мемлекеттiк, өңiрлiк және салалық ақпараттық-сараптамалық жүйелерi мен деректер банкiн қамтамасыз ету болып табылады.

       171-бап. Қалдықтардың мемлекеттiк кадастрын жүргiзу

      1. Табиғат пайдаланушылар есептi жылдан кейiнгi жылдың 1 қаңтарынан 1 наурызына дейiнгi жай-күй бойынша жыл сайын қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға электрондық және қағаз жеткiзгiштермен мына құжаттаманы:
      1) қалдықтардың паспортын;
      2) қалдықтармен жұмыс iстеу нормативтерi жобасына сәйкес әрбiр табиғат пайдаланушы бойынша мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы бар қалдықтарды түгендеу деректерiн;
      3) қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган бекiтетiн "уытты қалдықтар" бойынша есептердi;
      4) қалдықтарды орналастыру объектiлерi бойынша кадастр iсiн қамтиды, оған қоса:
      облыстың жергiлiктi атқарушы органдарының (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) әкiмдiктерiнiң қалдықтарды жинақтауға, және жоюға жер учаскесiн бөлу туралы шешiмiн;
      жер учаскесi орналасқан жер бойынша республикалық маңызы бар қаланың, астананың және ауданның (облыстық маңызы бар қаланың) жергiлiктi атқарушы органдары растаған, жер учаскесiнiң шекараларын белгiлеу туралы және жер учаскесiне құқық белгiлейтiн құжаттардың берiлгенi туралы анықтаманы;
      қалдықтарды орналастыру объектiлерiн құрудың техникалық-экономикалық негiздемесiн;
      қалдықтарды орналастыру объектiлерiн құруға мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптаманың оң қорытындысын табыс етедi.
      2. Қалдықтардың мемлекеттiк кадастрын ұйымдастыруды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.

       172-бап. Қалдықтардың мемлекеттiк кадастрын жүргiзу
               нәтижелерi туралы ақпарат

      1. Қалдықтардың мемлекеттiк кадастрын жүргізу нәтижелерi бойынша жыл сайынғы ақпараттық шолу жасалады.
      2. Қалдықтардың мемлекеттік кадастры мемлекеттiк және орыс тiлдерiндегi жеке безендiрiлген кiтап түрiнде қағаз жеткiзгiште бес жылда бiр рет кезеңдiлiкпен басылып шығады.

22-тарау. Зиянды заттарды, радиоактивтi қалдықтарды көму мен
ақаба суларды жер қойнауына ағызудың мемлекеттiк кадастры

       173-бап. Зиянды заттарды, радиоактивтi қалдықтарды
               көмудiң және ақаба суларды жер қойнауына
               ағызудың мемлекеттiк кадастры

      1. Зиянды заттарды, радиоактивтi қалдықтарды көмудiң және ақаба суларды жер қойнауына ағызудың мемлекеттiк кадастрын (Көмудің мемлекеттiк кадастрын) жүргiзу Қазақстан Республикасының аумағында барлық жер қойнауын пайдаланушылар үшiн мiндеттi болып табылады. 
      2. Көмудiң мемлекеттiк кадастрын жедел ақпарат алу, қоршаған орта саласында шешiмдер қабылдау, зиянды заттарды, радиоактивтi қалдықтар көмiлетiн және ақаба сулар ағызылатын орындардың жай-күйiне жоспарлы бақылау жасау мақсаттарында қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган ұйымдастырады.
      3. Көмудiң мемлекеттiк кадастрының деректерi жер қойнауы туралы бiртұтас цифрлы ақпараттар жүйесiне (деректер банкi) енгiзiледi және жер қойнауының мемлекеттiк мониторингiнiң құрамдас бөлiгi болып табылады.
      4. Көмудiң мемлекеттiк кадастрының есебi зиянды заттар, радиоактивтi заттар көмiлетiн объектiлер мен жер қойнауына ақаба су төгiлетiн жерлерге жүргiзiлуi тиiс.

       174-бап. Көмудiң мемлекеттiк кадастрының мазмұны

      1. Көмудiң мемлекеттiк кадастрында көмiлген заттардың және төгiлген сулардың үлгiлерi мен түрлерiн сипаттайтын мәлiметтер қамтылады, онда олардың сандық және сапалық көрсеткiштерi, көму мен төгудiң тау-кен-техникалық, арнаулы инженерлiк-геологиялық, гидрогеологиялық және экологиялық жағдайлары көрсетiледi және: 
      1) зиянды заттар, радиоактивтi қалдықтар көмiлетiн объектiлер мен ақаба су төгiлетiн жерлердiң жалпы сипаттамасын: орналасқан жерiн пайдалану кезеңiн, ұстауға жұмсалатын шығынды, қоршаған орта мен жер қойнауының жай-күйiнiң мониторингi бақылау желiсiнiң орналасуын;
      2) зиянды заттар, радиоактивтi қалдықтар көмiлетiн объектiлер мен ақаба су төгiлетiн жерлердiң нақты сипаттамасын: оқшаулану сипаттамасын, тау-кенi үлгiлерiн, қабатты-коллектор жатқан жердiң тереңдiгi мен тиiмдi қуатын, оның көлемiн, уақ тесiктiлiк коэффициентiн, су қысымына төсенiштiк және бөгесiндiк сипаттамасын, жер асты суларының табиғи ағысының жылдамдығын, ақаба сулардың сақталуы және басқа сандық және сапалық көрсеткiштердi;
      3) зиянды заттар, радиоактивтi қалдықтар көмiлетiн объектiлер мен ақаба су төгiлетiн жерлердiң сипаттамасын: өнiмнiң атауын, нәтижесiнде өнiм жасалатын технологиялық өндiрiстер мен процестердi, нақты сипаттамасын (толық химиялық құрамын, уытты компоненттерi болуын, өрт шығу қауiптiлiгі, ерiгiштiгi, сақтау кезiнде басқа заттармен қосылғыштығы, негiзгi ластаушы радионуклидтер, оларды белсендiлiгi мен басқа да сипаттамаларын), тасымалдау жүйесiнiң сипаттамасын қамтиды. 
      2. Көмудiң мемлекеттiк кадастры Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органы бекiткен нұсқамалық әдiстемелерге сәйкес, зиянды заттар, радиоактивтi қалдықтар көмiлетiн объектiлер мен ақаба сулар үшiн жеке жүргiзiледi. 

       175-бап. Көмудiң мемлекеттiк кадастрын жүргiзу

      1. Қызметiнiң процесiнде зиянды заттар, радиоактивтi қалдықтар көмiлетiн объектiлер мен ақаба сулар құралатын және зиянды заттар, радиоактивтi қалдықтар көмiлетiн және ақаба су объектiлерi бар жер қойнауын пайдаланушылар қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға 1 қаңтарға дейiнгi жағдай бойынша жыл сайын (келесi есептi жылдың бiрiншi тоқсанының iшiнде) екi данада осы Кодекстiң 174-бабының 1-тармағында көрсетiлген мәлiметтердi табыс етедi. 
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жер қойнауын пайдаланушылардан түскен деректер негiзiнде Көмудiң мемлекеттiк кадастрын жасайды.
      3. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган:
      1) жер қойнауын пайдаланушылардан мәлiметтердiң уақытылы түсуiн бақылауды;
      2) Көмудiң мемлекеттiк кадастры материалдарын жинауды, олардың есебiн, жүйеленуi мен сақталуын;
      3) есептеу техникасын пайдалана отырып және жер қойнауын пайдаланушыларға анықтамалық-ақпараттық қызмет көрсету негiзiнде Көмудiң мемлекеттiк кадастрын жасау және оның деректерiн өңдеудiң автоматтандырылған жүйесiнiң жұмыс iстеуiн; 
      4) Көмудiң мемлекеттiк кадастрының дұрыс ресiмделуiн қамтамасыз етедi.

23-тарау. Экологиялық ақпарат

       176-бап. Экологиялық ақпарат

      1. Экологиялық ақпарат:
      1) қоршаған ортаның және оған кiретiн табиғат объектiлерiнiң жай-күйi;
      2) қоршаған ортаға әсер ету факторлары, оның iшiнде оның ластануы туралы;
      3) қоршаған ортаға әсер ететiн немесе әсер ете алатын бағдарламалық, заңнамалық, әкiмшiлiк және өзге де шаралар;
      4) экологиялық нормативтер және шаруашылық және өзге де қызметке қойылатын экологиялық талаптар;
      5) қоршаған ортаны қорғау бойынша жоспарланатын және iске асырылатын iс-шаралар және оларды қаржыландыру;
      6) қоршаған ортаға әсер ететiн немесе әсер ете алатын қызмет, ол бойынша шешiм қабылдау процесi және бақылау-инспекторлық қызмет нәтижелерi, оның iшiнде бұл ретте қаралған қоршаған ортаға қатысты есептер, рұқсат етiлген мөлшерлер, талдаулар мен өзге де мәлiметтер; 
      7) қоршаған орта жай-күйiнiң халықтың денсаулығына, қауiпсiздiгiне және тұрмыс жағдайларына, мәдениет объектiлерiне, ғимараттар мен құрылыстарға әсер етуi туралы мәлiметтер мен деректердi қамтиды.     
      2. Экологиялық ақпарат жазбаша, электрондық, аудиовизуальды немесе объективтелген нысанда көрсетiлуi мүмкiн. 

       177-бап. Мемлекеттiк органдар мен ұйымдардың
               экологиялық ақпаратты қалыптастыру және тарату
               жөнiндегi қызметi

      1. Мемлекеттiк органдар мен ұйымдардың экологиялық ақпаратты жинауы, есепке алуы, сақтауы және таратуы мемлекеттiк органдардың қызметiн, қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шараларды жоспарлау мен орындауды және азаматтардың өмiрi мен денсаулығына қолайлы қоршаған ортаға құқығын iске асыруды қамтамасыз ету мақсатында жүзеге асырылады. 
      2. Мемлекеттiк органдар мен ұйымдар жинауға, есепке алуға және сақтауға тиiс экологиялық ақпарат Қазақстан Республикасының заңнамасында және халықаралық шарттарында айқындалады. 
      3. Уәкiлеттi мемлекеттiк органда қоршаған ортаға айтарлықтай әсер тигiзуi мүмкiн жоспарланып отырған және жүзеге асырылатын қызметтi, сондай-ақ қоршаған ортаға және азаматтардың өмiрi мен денсаулығына елеулi қатер төндiретiн табиғи және техногендiк сипаттағы кез келген жағдайды мiндеттi түрде тексеруге және есепке қоюға тиiс.
      4. Мемлекеттiк органдар мен ұйымдар экологиялық ақпаратты жүйеге келтiру және оған қол жеткiзудi жақсарту мақсатында экологиялық ақпараттың электрондық тiркелiмiн және кадастрын қалыптастырады және ұстайды.
      5. Мемлекеттiк органдар өз құзыретiне сәйкес Интернеттегi электрондық өкiлдiктерге орналастыру және өзге де жалпыға ортақ қолжетiмдi ақпараттық-коммуникациялық құралдарды қолдану арқылы экологиялық ақпараттың мына түрлерiн:
      1) қоршаған ортаның жай-күйi туралы баяндамаларды;
      2) қоршаған ортаны қорғау мәселелерi бойынша нормативтiк  құқықтық актiлердiң және келiсiмдердiң жобалары мен мәтiндерiн; 
      3) қоршаған ортаны қорғау саласындағы мемлекеттiк саясатқа, бағдарламалар мен жоспарларға қатысты құжаттардың жобалары мен мәтiндерiн; 
      4) қоршаған ортаны қорғау саласындағы бақылау-инспекциялық және құқық қолдану қызметiнiң нәтижелерi бойынша есептердi;
      5) электрондық үкiметтiң қоршаған ортаны қорғау саласындағы базалық қызметтерiнiң тiзбесiн таратады.
      6. Экологиялық ақпаратты тарату үшiн мемлекеттiк органдар мемлекеттiк сатып алулар және мемлекеттiк әлеуметтiк тапсырыс туралы заңнамада көзделген тәртiппен мемлекеттiк және мемлекеттiк емес ұйымдарды тартуы мүмкін.

       178-бап. Мемлекеттiк экологиялық ақпарат қоры

      1. Экологиялық ақпаратты орталықтандырылған жинау, есепке алу және сақтау үшiн Мемлекеттiк экологиялық ақпарат қоры құрылады, ол туралы ереженi Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтедi.
      2. Мемлекеттiк экологиялық ақпарат қоры қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның қарамағында болатын мемлекеттiк мекеме болып табылады.
      3. Мемлекеттiк экологиялық ақпарат қорының ақпараттық ресурстары:
      1) қоршаған ортаны қорғау саласындағы функцияларды мемлекет бюджетi және қаржыландырудың өзге де көздерi есебiнен жүзеге асыратын мемлекеттiк органдар мен ұйымдар мiндеттi түрде беретiн;
      2) заңды және жеке тұлғалар ерiктi түрде беретiн материалдар мен құжаттарды қамтиды.
      4. Мемлекеттiк экологиялық ақпарат қорының құрамына экологиялық ақпараттың мынадай түрлерi кiредi:
      1) табиғи ресурстардың кадастрлары;
      2) шығарындылар мен ластаушылардың тiркелiмi және экологиялық ақпараттың өзге де тiркелiмдерi;
      3) экологиялық қауiптi өндiрiстер тiзбесi;
      4) экологиялық мониторинг деректерi;
      5) тапсырыс берушiнiң келiсiмiмен қоршаған ортаға әсерiн бағалау материалдары;
      6) қоршаған ортаны қорғау және табиғи ресурстарды пайдалану саласындағы нормативтiк құқықтық актiлер және нормативтiк-техникалық құжаттар;
      7) қоршаған ортаны қорғауға байланысты ғылыми-зерттеу және тәжiрибелiк-конструкторлық жұмыстарды орындау туралы есептер;
      8) экологиялық статистика деректерi;
      9) экология және экологиялық таза технологиялар саласындағы ғылыми-техникалық әдебиет;
      10) экологиялық ақпаратты қамтитын өзге де материалдар мен құжаттар.

       179-бап. Экологиялық ақпаратқа қол жеткiзу

      1. Мемлекеттiк органдар мен ұйымдар бюджет қаражаты есебiнен қалыптастыратын және сүйемелдейтiн экологиялық ақпарат мынадай:
      1) қызмет бабында пайдаланылатын ақпараттар санатына жатқызылған;
      2) жедел-iздестiру қызметiнiң, анықтаудың және алдын ала тергеудiң құпиясын құрайтын;
      3) коммерциялық құпия санатына жатқызылған;
      4) зияткерлiк меншiк объектiлерi болып табылатын;
      5) ақпаратты ерiктi түрде және жариялау құқығынсыз берген жеке және заңды тұлғалар туралы құпия мәлiметтердi құрайтын мәлiметтер мен деректердi қоспағанда жалпыға бiрдей қолжетiмдi болып табылады.
      2. Жалпыға бiрдей қолжетiмдi экологиялық ақпаратты құрайтын жекелеген мәлiметтер мен деректерге қол жеткiзу оларды жеке және заңды тұлғалардың сұрау салулары бойынша беру, бұқаралық ақпарат құралдарында, арнайы басылымдарда тарату, Интернетте орналастыру жолымен, сондай-ақ өзге де жалпыға бiрдей қолжетiмдi ақпараттық-коммуникациялық құралдар қолданыла отырып жүзеге асырылады.
      3. Экологиялық ақпараттың мемлекеттiк ақпаратттық ресурстарына (ақпараттық деректер базасына) қол жеткiзу жалпыға бiрдей қолжетiмдi тiркелiмдердi және экологиялық ақпарат кадастрларын қалыптастыру мен сүйемелдеу арқылы жүзеге асырылады.
      4. Қол жеткiзу шектелген мәлiметтер мен деректердi құрайтын құжаттарға және ақпараттық ресурстарға қол жеткiзуге рұқсат беру Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен, сондай-ақ жалпыға бiрдей қолжетiмдi жағдайда солардың iшiнен құпиясын ашуға болмайтын экологиялық ақпаратты бөлiп алу арқылы жүзеге асырылады.

       180-бап. Субъектiлердiң экологиялық ақпаратқа қол
               жеткiзуге қатысты құқықтары мен мiндеттерi

      1. Жеке және заңды тұлғалар экологиялық ақпаратты алуға өз мүдделiлiгiн сұрауды көрсету қажеттiгiнсiз экологиялық ақпараттың жалпыға бiрдей қолжетiмдi мемлекеттiк ақпараттық ресурстарына еркiн қол жеткiзуге құқылы.
      2. Мемлекеттiк функцияларды атқаратын немесе жария шарттың негiзiнде халыққа қоршаған ортаға қатысы бар қызметтер көрсететiн мемлекеттiк органдар, сондай-ақ жеке және заңды тұлғалар жалпыға бiрдей қолжетiмдi экологиялық ақпаратқа, соның iшiнде жеке және заңды тұлғалардың сұрау салулары бойынша ашық түрде қол жеткiзудi ұсынуға мiндеттi.
      3. Қызметiн Қазақстан Республикасының аумағында жүзеге асыратын өзге де заңды және жеке тұлғалар ақпаратты сұратып отырған адамдардың өмiрi мен денсаулығына тiкелей әсер етуге қатысты экологиялық ақпаратты жеке және заңды тұлғалардың сұрау салулары бойынша беруге мiндеттi.
      4. Жеке және заңды тұлғалар осы баптың 2-тармағында көрсетiлген тұлғалардан, егер сұрау салынып отырған тұлғаның оны басқа нысанда беруiне негiз болмаса не ақпарат басқа нысанда берiлiп қойған болса, сұрау салу арқылы экологиялық ақпарат алуға құқылы.

       181-бап. Экологиялық ақпаратты сұрау салу бойынша
               берудiң мерзiмдерi мен тәртiбi

      1. Мемлекеттiк органдардың экологиялық ақпарат беру мерзiмдерi мен тәртiбi Қазақстан Республикасының әкiмшiлiк рәсiмдер туралы және азаматтардың өтiнiштерiн қараудың тәртiбi туралы заңнамасында белгiленедi.
      2. Осы баптың 1-тармағында көрсетiлгендердi қоспағанда, заңды және жеке тұлғалар сұрау салынған экологиялық ақпаратты мейлiнше тез арада, бiрақ сұрау салу алынған күннен бастап бiр айдан кешiктiрмей бередi.
      3. Қоршаған ортаға әсер етудi бағалау рәсiмiне және жоспарланып отырған шаруашылық және өзге де қызмет бойынша шешiмдер қабылдау процесiне қатысты экологиялық ақпаратқа қол жеткiзу қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган белгілеген мерзiмдер мен тәртiпке сәйкес қамтамасыз етiледi.
      4. Сұрау салынған экологиялық ақпарат мемлекеттiк органда болмаған жағдайларда алынған сұрау салу заңнамада белгiленген мерзiм iшiнде құзыреттi мемлекеттiк органға жiберiледi.

       182-бап. Экологиялық ақпаратты бергенi үшiн ақы төлеу

      1. Мемлекеттiк орган экологиялық ақпарат бергенi үшiн ақпаратты көшiруге, iздестiруге және дайындауға жұмсалған нақты шығыннан аспайтындай ақы алуға құқылы.
      2. Экологиялық ақпарат бергенi үшiн алған ақыны мемлекеттiк орган мемлекеттiк органның тиiстi бюджетiнiң кодына аударады.
      3. Мемлекеттiк органның экологиялық ақпаратты және жалпыға бiрдей қолжетiмдi мемлекеттiк электронды тiркелiмдерге және экологиялық ақпарат кадастрларына қол жеткiзуге рұқсат беруi тегiн жүзеге асырылады. 

       183-бап. Экологиялық ақпарат беруден бас тарту

      1. Жеке және заңды тұлғаларға экологиялық ақпарат беруден мынадай негiздер бойынша:
      1) сауал жалпылама түрде тұжырымдалған және өтiнiш берушi сұраған мәлiметтер мен деректердi анықтауға мүмкiндiк бермейтiн болса;
      2) сұратып отырған ақпарат жоқ болса;
      3) сауал осы Кодекстiң 172-бабының 1-тармағында көрсетiлген пайдаланылуы шектелген мәлiметтерге жататын болса, бас тартылуы мүмкiн.
      2. Экологиялық ақпарат беруден бас тартылғаны туралы жауап өтiнiш берушiге барынша қысқа мерзiмде, бiрақ оны алған күннен бастап бiр айдан кешiктiрiлмей жiберiледi.
      3. Бас тарту жазбаша нысанда, бас тартудың себептерi мен негiздерi, өтiнiш берушінің шағым жасау мүмкiндiктерi көрсетiле отырып, сондай-ақ осы Кодекстiң 181-бабының 4-тармағында көзделген жағдайларда беріледі, оған алынған сауалды құзыреттi мемлекеттiк органға жiбергенi туралы хабарлама кiредi.
      4. Экологиялық ақпарат беруден бас тарту, оны бермеу, толық емес немесе дұрыс емес экологиялық ақпарат беру, сондай-ақ көпшiлiк пайдаланатын экологиялық ақпаратты пайдаланылуы шектеулi ақпаратқа жатқызу жағдайларына Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртiппен шағым жасалуы мүмкiн.

24-тарау. Табиғат пайдаланушыларды және қоршаған ортаны
ластау көздерiн есепке алу және тiркеу

       184-бап. Табиғат пайдаланушылардың және қоршаған ортаны
               ластау көздерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмi

      Қазақстан Республикасының қоршаған ортаға эмиссияларды жүзеге асыратын табиғат пайдаланушылар мен қоршаған ортаны ластау көздерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмi табиғат пайдаланушыларды және қоршаған ортаны ластау көздерiн есепке алудың мемлекеттiк деректер қорының жүйесi болып табылады, оны қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүргiзедi.

       185-бап. Табиғат пайдаланушыларды және қоршаған ортаны
               ластау көздерiнiң мемлекеттiк есебi

      1. Табиғат пайдаланушылардың мемлекеттiк есебi Табиғат пайдаланушылардың және қоршаған ортаны ластау көздерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмiне табиғат пайдаланушы туралы мәлiметтердi, оның iшiнде:
      1) табиғат пайдаланушының орналасқан жерiн;
      2) қоршаған ортаны ластау көздерiнiң орналасқан жерiн;
      3) есептен шығаруды енгiзу (және жаңарту) жолымен жүзеге асырылады.
      2. Табиғат пайдаланушылар ретiнде балансында қоршаған ортаны ластау көздерi бар мына заңды тұлғалар мен жеке кәсiпкерлер:
      1) заңды тұлғалар, олардың құрылымдық бөлiмшелерi, соның iшiнде тұрақты мекеме құру арқылы Қазақстан Республикасында қызметiн жүзеге асыратын резидент еместер - орналасқан жерi бойынша;
      2) тұрақты мекеме құрмай заңды тұлғалар Қазақстан Республикасында қызметiн жүзеге асыратын резидент еместер - қызметiн жүзеге асыратын жерi бойынша;
      3) жеке кәсiпкерлер - қызметiн жүзеге асыратын жерi бойынша мемлекеттiк тiркеуге жатады.
      3. Табиғат пайдаланушыларды және қоршаған ортаны ластау көздерiн мемлекеттiк тiркеудiң тәртiбiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган белгiлейдi.

       186-бап. Табиғат пайдаланушыларды және қоршаған ортаны
               ластау көздерiн мемлекеттiк есепке алудың
               мерзiмдерi мен өткiзiлу орны

      1. Табиғат пайдаланушыны мемлекеттiк есепке алуды уәкiлеттi мемлекеттiк орган табиғат пайдаланушы экологиялық рұқсатты ресiмдеген кезде жүзеге асырады.
      2. Табиғат пайдаланушының есеп нөмiрi табиғат пайдаланушы ұсынатын есептiлiк құжаттарында, сондай-ақ оның мiндеттемелерiн орындауына байланысты өзге де құжаттарда көрсетiлуге тиiс.
      3. Табиғат пайдаланушының тiркеу нөмiрiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган табиғат пайдаланушыға өзi жiберетiн, соның мiндеттемелерiне қатысы бар барлық құжаттарда көрсетуге тиiс. 

       187-бап. Табиғат пайдаланушылардың және қоршаған ортаны
               ластау көздерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмiнен
               шығару

      Табиғат пайдаланушыны Қазақстан Республикасының Табиғат пайдаланушылардың және қоршаған ортаны ластау көздерiнiң мемлекеттiк тiзiлiмiнен шығару қоршаған ортаға әсер ететiн қызметтiң тоқтатылуына байланысты жүзеге асырылады.

       188-бап. Мемлекеттiк органдардың табиғат
               пайдаланушыларды және қоршаған ортаны ластау
               көздерiн есепке алуды жүзеге асыру кезiнде
               өзара iс-қимыл жасасуы

      Қоршаған ортаны қорғау органдары табиғат пайдаланушыларды мемлекеттiк есепке алуды жүзеге асыру кезiнде:
      1) заңды тұлғаларды мемлекеттiк тiркеудi, қайта тiркеудi және таратуды жүзеге асыратын;
      2) статистика;
      3) салық салынатын объектiлердi және салық салуға байланысты объектiлердi есепке алуды және (немесе) мемлекеттiк тiркеудi жүзеге асыратын;
      4) лицензиялар, куәлiктер немесе рұқсат ету және тiркеу сипатындағы өзге де құжаттар беретiн мемлекеттiк органдармен;
      5) басқа да уәкiлеттi органдармен өзара iс-қимыл жасайды.

       189-бап. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi
               органның табиғат пайдаланушыларды және
               қоршаған ортаны ластау көздерiн мемлекеттiк
               есепке алуды жүзеге асыру кезiндегi мiндеттерi

      Салық қызметi органдарының талабы бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жылына кемiнде бiр рет қоршаған ортаны ластау көздерi бар табиғат пайдаланушылардың орналасқан жерi туралы мәлiметтердi беруге мiндеттi.

VII бөлiм. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану
саласындағы халықаралық ынтымақтастық

25-тарау. Қазақстан Республикасының Экологиялық мәселелер
бойынша халықаралық ынтымақтастығының негiздерi

       190-бап. Халықаралық ынтымақтастықтың басымдықтары

      Қазақстан Республикасы экологиялық мәселелер бойынша халықаралық ынтымақтастықта келесi басымдықтарды негiздейдi:
      1) халықаралық шарттар жасасу негiзiнде Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы мүдделерiн қорғауды жүзеге асырады;
      2) бiр мемлекеттiң экологиялық салауаттығы басқа мемлекеттер есебiнен немесе олардың мүдделерiн ескерусiз қамтамасыз етiлмейдi;
      3) мемлекет аумағында жүзеге асырылатын шаруашылық қызметi өз аумағы шегiнде де, оның заңдық құқығынан тысқары жерлерде де қоршаған ортаға зиян келтiрмеуге тиiс;
      4) трансшекаралық ластауларды мейлiнше азайту шараларын қабылдайды;
      5) мемлекеттер төтенше экологиялық жағдайларда бiр-бiрiне көмек көрсетуге тиiс;
      6) экологиялық шығындардың интернационалды болуына, ластаушының оларды халықаралық сауда мен инвестициялау ережелерiн  өтеуiне жәрдемдесуге;
      7) басқа мемлекеттерге осы мемлекеттердiң қоршаған ортасына күтпеген зиянды салдарларға әкеп соғуы мүмкiн кез келген дүлей зiлзала немесе басқа да төтенше жағдайлар туралы дереу хабарлауға, сондай-ақ осыдан зардап шеккен мемлекеттерге мүмкiндiгiнше көмек көрсетуге;
      8) әлемнiң, қоршаған ортаны дамыту мен қорғаудың өзара байланыстығы және бiртұтастығын өзара түсiнiсуге;
      9) барлық экологиялық дауларды бейбiт жолмен шешуге тиiс.

       191-бап. Халықаралық ынтымақтастықтың принциптерi

      Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы халықаралық ынтымақтастық мынадай принциптерге:
      1) мемлекеттiң егемендiгi мен ұлттық табиғи ресурстардың және оларды пайдаланудың бiртұтастығына;
      2) қоршаған ортаны қорғау мен экономикалық дамудың бiрлiгiне;
      3) қоршаған ортаға трансшекаралық зиян келтiрудi болдырмауға;
      4) табиғи ортаға әсер етудiң әскери немесе кез келген өзге де зиянды құралдарына тыйым салуға;
      5) экологиялық проблемалар мен алдыңғы қатарлы табиғат сақтау технологиялары бойынша алдын ала хабарлауға, өзара консультациялар жүргiзуге және ақпарат алмасуға;
      6) қисынды сақтандырушылыққа және алдын алу iс-шараларына;
      7) жаhандық және өңiрлiк табиғат қорғау жөнiндегi халықаралық бастамаларға қатысуды кеңейтуге;
      8) экологиялық қауiпсiздiктiң өңiрлiк және жергiлiктi мiндеттерiнiң экологиялық қатердiң жаhандық және ұлттық мақсаттарына бағынышты болуына;
      9) халықаралық шарттардың мiндеттемелерiн сақтауға;
      10) қоршаған ортаны қорғау және табиғи ресурстарды ұтымды пайдалану жөнiндегi қызметтегi ұлттық мүдделер мен басымдықтарды қамтамасыз ету үшiн халықаралық ұйымдарда Қазақстан Республикасының жағдайын пайдалану мүмкiндiгiне негізделедi.

       192-бап. Халықаралық ынтымақтастықтың негiзгi бағыттары
               мен деңгейлерi

      1. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы халықаралық ынтымақтастық мынадай негiзгi бағыттар бойынша жүзеге асырылады:
      1) қоршаған ортаны ластайтын заттардың трансшекаралық ағынын азайту;
      2) атмосфералық ауаны қорғау және климаттың өзгеруiн болдырмау;
      3) суды ұтымды пайдалану және қорғау;
      4) шөлейттенудi болдырмау;
      5) биологиялық әралуандықты сақтау;
      6) қауiптi қалдықтарды трансшекаралық тасымалдауды, бақыланбайтын биологиялық объектiлер сауда-саттығын болдырмау;
      7) қоршаған ортаны қорғаудың және ұтымды табиғат пайдаланудың экономикалық аспектiлерiн зерделеу;
      8) қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы ұзақ мерзiмдi ұлттық және халықаралық бағдарламаларды әзiрлеу мен iске асыру;
      9) халықаралық стандарттарды әзiрлеуге, қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы басқару әдiстерiн, нормативтер мен стандарттарды жақындастыруға және бiрегейлендiруге қатысу. 
      2. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы халықаралық ынтымақтастық жаhандық, өңiрлiк және ұлттық деңгейлерде жүзеге асырылады.

       193-бап. Халықаралық ынтымақтастықтың экономикалық
               негiзi

      Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы халықаралық ынтымақтастықтың экономикалық негiзi мыналарды:
      1) барлық, бiрнеше не екi мемлекеттiң пайдалануында болатын табиғи ресурстарды тиiмдi және ұтымды пайдалануды;
      2) трансшекаралық әсер ету нәтижесiнде кiнәлi тарап келтiрген зиян үшiн жауапкершiлiктi;
      3) пайдаланылатын табиғи ресурстарға үлестiк қатысу принципi бойынша басқа мемлекеттер пайдаланатын трансшекаралық объектiлердi басқару, реттеу және қорғау жөнiндегi құрылыстарды бiр жақты пайдалануды жүзеге асыратын мемлекетке шығындарын өтеудi;
      4) бiр мемлекеттiң басқа мемлекетке Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттардың негiзiнде белгiленген табиғи ресурстарға өз үлесiн (үлесiнiң бiр бөлiгiн) өтемақылық негiзде беруiн көздейдi.

       194-бап. Халықаралық ұйымдармен ынтымақтастық

      1. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы халықаралық ұйымдармен ынтымақтастық Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттарда белгiленген нысандарда, сондай-ақ халықаралық-құқықтық практикада танылған және Қазақстан  Республикасының заңнамасына қайшы келмейтiн басқа да нысандарда жүзеге асырылады.
      2. Жеке, заңды тұлғалар мен мемлекет халықаралық және мемлекеттiк ұйымдармен, шетелдiк үкiметтiк емес қоғамдық ұйымдармен және Қазақстан Республикасының Yкiметi бекiтетiн ұйымдардың-грант берушiлердiң тiзiмiне енгiзiлген гранттар беретiн қорлармен ынтымақтастықты жүзеге асыруға құқылы.

       195-бап. Экологиялық құқық бұзушылықтары үшiн
               халықаралық жауапкершiлiк 

      Экологиялық құқық бұзушылықтар, шекаралас мемлекеттердiң қоршаған ортасы мен табиғи ресурстарына келтiрiлген зиян, халықаралық шарттардың мiндеттемелерiн сақтамағаны үшiн халықаралық жауапкершiлiк шаралары Қазақстан Республикасының халықаралық шарттардың ережелерiне, сондай-ақ нақты жағдайларда қолданылатын халықаралық құқық ережелерiне сәйкес қолданылады.

26-тарау. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану
саласындағы мемлекетаралық ынтымақтастық

       196-бап. Мемлекетаралық ынтымақтастықтың негiздерi

      Қазақстан Республикасы қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану мақсатында нормаларды, стандарттарды және ұсынымдарды белгiлеу кезiнде тiкелей немесе халықаралық ұйымдар арқылы жаһандық, өңiрлiк және екi жақты негiзде басқа мемлекеттермен ынтымақтастықты жүзеге асырады.
      Қазақстан Республикасы жаһандық және өңiрлiк экологиялық проблемаларды шешуге халықаралық шарттар жасасу жолымен қатысады.

       197-бап. Мемлекетаралық ынтымақтастықтың тетiгi

      1. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы мемлекетаралық ынтымақтастықтың тетiгi мынадай негiзгi iс-шараларды:
      1) трансшекаралық әсерiн тигiзетiн немесе әсер етуi мүмкiн қызметтi жүзеге асыру кезiнде табиғи ресурстардың трансшекаралық сипаты ескерiле отырып, олардың қисынды әрi әдiл пайдаланылуын;
      2) терiс трансшекаралық немесе жаһандық әсер етуге әкеп соғуы ықтимал қоршаған орта объектiлерiн ластаудың жолын кесу, оларды болдырмау, шектеу және азайту жөнiндегi шараларды;
      3) трансшекаралық әсер етуден бүлiнген экологиялық жүйелердi сақтауды және қажет болғанда қалпына келтiрудi;
      4) қазiргi заманғы техникалық жетiстiктерге және табиғат пайдаланудың экономикалық ықтимал жағдайларына сәйкес келетiн қоршаған ортаға нормаланған әсер етудiң белгiленуiн;
      5) трансшекаралық объектiлердi басқаруға, реттеуге және қорғауға бiрлескен қаржылық және техникалық қатысуды;
      6) ақпарат алмасуды, экологиялық апаттардың, зiлзаланың, авариялардың алдын алуға қажеттi күш-құралдарды құру мен қолдауды және солардың зардаптарын жоюды;
      7) қоршаған ортаны қорғау мен табиғат пайдалану мәселелерi бойынша қабылданатын нормативтiк құқықтық актiлердi, экологиялық нормативтер мен стандарттарды жақындастыруды және үйлестiрудi;
      8) мониторингтiң бiртұтас жүйесiн енгiзудi, трансшекаралық объектiлердi және солармен байланысты экологиялық жүйелердi қорғау мен қалпына келтiрудiң бiрлескен бағдарламаларын әзiрлеудi және iске асыруды;
      9) трансшекаралық объектiлердi қорғау мен пайдалану саласындағы Қазақстан Республикасы ратификациялаған мемлекетаралық шарттарға сәйкес трансшекаралық объектiлердi басқару жөнiндегi мемлекетаралық органды құруды;
      10) трансшекаралық объектiлердi пайдалану мен қорғау жөнiндегi өңiрлiк және ұлттық деректер қорын құруды;
      11) экологиялық проблемаларды шешу жөнiндегi бiрлескен ғылыми-техникалық зерттеулер жүргiзудi;
      12) халықаралық экологиялық сараптамалар жүргiзудi көздейдi.

       198-бап. Халықаралық шарттар

      1. Халықаралық шарттар қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы мемлекетаралық ынтымақтастықтың құқықтық нысаны болып табылады.
      2. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы халықаралық шарттар Қазақстан Республикасының Конституциясына, халықаралық құқықтың жалпы таныған принциптерi мен нормаларына, халықаралық шарттың өзiнiң ережелерiне, осы Кодекске және Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актiлерiне сәйкес жасалады, орындалады, өзгертiледi және тоқтатылады.
      3. Халықаралық шарттарды iске асыру мыналарды:
      1) Қазақстан Республикасының Үкiметi немесе өзге уәкiлеттi мемлекеттiк орган деңгейiнде қажеттi iс-қимылдар жоспарын әзiрлеу мен бекiтудi; 
      2) халықаралық шартты iске асыру жөнiндегi жауапты органды және ұлттық үйлестiрушiнi тағайындауды;
      3) Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы халықаралық шарттарға қатысу тиiмдiлiгiнiң тұрақты талдауын жүргiзудi қамтуы мүмкiн.

VIII бөлiм. Экологиялық тәрбие, бiлiм және ғылыми зерттеулер

27-тарау. Экологиялық тәрбие мен білім

       199-бап. Экологиялық тәрбиенiң және бiлiмнiң мақсаты
               мен принциптерi  

      1. Қоғамда экологиялық мәдениеттi, адамдар, елдер мен ұрпақтар арасындағы бiртұтас ынтымақтастық пен өзара құрмет құндылықтарына негiзделген азаматтардың белсендi өмiрлiк ұстанымын қалыптастыру экологиялық тәрбие мен бiлiмнiң мақсаты болып табылады.
      2. Педагогтарды, мамандарды және басшыларды қоса алғанда, мектепке дейiнгi тәрбие мен бiлiмдi, жалпы орта, кәсiптiк бастауыш, кәсіптiк орта, кәсiптiк жоғары және жоғары оқу орнынан кейiнгi кәсiптiк бiлiмдi қамтитын тұрақты даму мүддесiндегi экологиялық тәрбие мен бiлiмнiң үздiксiз жүйесi енгiзiлiп жатыр және даму үстiнде.
      3. Тұрақты даму мәселелерiне кедейшiлiк, имандылық, бейбiтшiлiк, демократия, қауiпсiздiк, адам құқықтары, әлеуметтiк-экономикалық даму, денсаулық сақтау, мәдени саналуандық, қоршаған ортаны қорғау, табиғи ресурстарды басқару, қалалар мен ауылдық аумақтарды дамыту, өндiрiс пен тұтыну құрылымдары жатады.
      4. Тұрақты даму мәселелерi кешендi көзқарас негiзiнде жаhандық, өңiрлiк және ұлттық жағдайлар ескерiле отырып, үздiксiз экологиялық тәрбие мен бiлiмнiң бiлiм беру және оқыту процесiне кiредi.
      Экологиялық тәрбие мен бiлiм беру жөнiндегi оқу бағдарламасына тұрақты даму мүддесiнде тұрақты дамуға қатысты көп жақты келiсiмдер мен халықаралық шарттар мәселелерi енгiзiлуi тиiс.
      5. Экологиялық тәрбие мен бiлiм беру жөнiндегi оқу бағдарламасына тұрақты даму мүддесiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның келiсiмiмен бiлiм және ғылым саласындағы уәкiлеттi орган әзiрлейдi және бекiтедi.
      6. Тұрақты даму мүддесiнде экологиялық тәрбие мен бiлiм жөнiндегi қызмет мыналарды:
      1) көпшiлiктiң хабардар болуын арттыруды, барлық деңгейдегi бағдарамаларға тұрақты даму мәселелерiн шектеулi түрде енгізудi, экология және тұрақты даму жөнiндегi баламалы материалдарға қол жеткiзудi қамтамасыз етудi;
      2) оқытудың әдiстерi мен жаңа технологияларын дамытуды;
      3) жүйелi, сындарлы, шығармашылық ойлау мен өмiрге деген көзқарасты дамытуды, жеке бағдарлай оқытуды, педагогтардың құзыретiн және кәсiптiк даярлығын арттыруды, жаhандық және жергiлiктi мүдделер мен басымдықтар арасындағы тепетеңдiктi және көп жақты ынтымақтастық пен әрiптестiктi;
      4) оқу әдiстемелiк қамтамасыз етудi қамтиды.
      7. Тұрақты даму мүддесiнде экологиялық тәрбие мен бiлiм тиiмдiлiгi:
      1) тұрақты даму мәселелерiн барлық тиiстi оқыту пәндерiмен, бағдарламаларымен және курстарымен кiрiктiру арқылы;
      2) нақты тақырыптық бағдарламалар мен курстар бойынша оқулар ұйымдастыру жолымен қамтамасыз етiледi.
      8. Тұрақты даму мүддесiнде экологиялық тәрбие мен бiлiм бағыттары:
      1) орнықты тәрбиенi, атап айтқанда бiлiм беру мекемелерiнде, жұмыс орындарында, отбасында және қоғамда, қалыптастыруға жәрдемдесетiн оң бiлiм беру тәжiрибесi;
      2) педагогикалық қоғам мен басқа да мүдделi тараптар арасындағы ынтымақтастық пен әрiптестiк;
      3) бүкiл өмiрлiк жолды қамтитын көзқарас негiзiнде жаhандық, өңiрлiк, ұлттық және жергiлiктi проблемаларды түсiндiру жолымен жәрдемдесу;
      4) бiлiм берудiң кең ауқымын, оның iшiнде оқушылардың тұтынуына бейiмделген нақты процестерге және шешiмдер табуға бағдарланған әдiстердi қолдану болып табылады.
      9. Тұрақты даму мүддесiнде экологиялық тәрбие мен бiлiм мәселелерi жөнiндегi қызметтi бiлiм мен ғылым саласындағы уәкiлеттi органдар мен жергiлiктi атқарушы органдар ұйымдастырады және үйлестiредi.
      10. Тұрақты даму мүддесiнде экологиялық тәрбие мен бiлiм жөнiндегi қызметтi орталық және жергiлiктi атқарушы органдар, бiлiм беру ұйымдары, қоғамдық бiрлестiктер және басқа да үкiметтiк емес ұйымдар, мәдениет және ғылым мекемелерi, туристiк және халықаралық ұйымдар, өзге де заңды тұлғалар ұйымдастырады.

28-тарау. Экологиялық ғылыми зерттеулер

       200-бап. Экологиялық ғылыми зерттеулердiң мақсаттары
               мен мiндеттерi

      1. Экологиялық ғылыми зерттеулер қоршаған ортаны қорғаудың ғылыми негiздерiн құру, табиғи экологиялық жүйелердi жақсарту, қалпына келтiру, тұрақты жұмыс iстеуiн қамтамасыз ету жөнiндегi ғылыми негiзделген iс-шараларды әзiрлеу, табиғи ресурстарды ұтымды пайдалану мен молайту, экологиялық қауiпсiздiктi және Қазақстан Республикасының әлеуметтiк, экономикалық және экологиялық теңгерiмдi дамуын қамтамасыз ету мақсатында жүргiзiледi.
      2. Мыналар:
      1) қоршаған ортаның жай-күйiн бағалау мен болжау;
      2) экологиялық нормативтер мен талаптардың ғылыми негiзделген регламенттерiн әзiрлеу;
      3) табиғи ресурстарды кешендi әрi ұтымды пайдаланудың негiздемесi;
      4) қоршаған ортаны қорғау мен табиғат пайдалану саласында мемлекеттiк реттеу мен басқаруды қамтамасыз ету үшiн ғылыми ұсынымдар әзiрлеу;
      5) экологиялық тұрғыдан тиiмдi ресурстарды сақтау технологияларының ғылыми негiздемесi, оларды әзiрлеу мен енгiзу қоршаған ортаны қорғаудың ғылыми қамтамасыз етiлуiнiң мiндеттерi болып табылады.

       201-бап. Экологиялық ғылыми зерттеулердiң негiзгi
               бағыттары

      1. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы ғылыми қамтамасыз ету мiндеттерiн шешу үшiн ғылыми зерттеулердiң мынадай түрлерi:
      1) аумақтардың әлеуметтiк-экономикалық тұрақты дамуының кешендi мемлекеттiк, өңiрлiк, жергiлiктi ғылыми негiздемелерiн (бағдарламаларын) әзiрлеу;
      2) экологиялық жүйелердiң антропогендiк әсер етуге тұрақтылығын зерттеу және экологиялық тәуекелдердi айқындаудың ғылыми негiздерiн әзiрлеу;
      3) табиғи ортаға антропогендiк жүктемелер деңгейiн және экологиялық жүйелер мен ландшафттардың бүлiну дәрежесiн бағалау;
      4) қоршаған ортаны қорғау саласында ғылыми негізделген нормативтiк құжаттар әзiрлеу;
      5) экологиялық жүйелер мен ландшафттарға антропогендiк әсер ету шегiнiң аймақтық деңгейлерiн айқындау;
      6) қоршаған орта факторларының халық денсаулығына әсер етуiн анықтау;
      7) республика аумағын экологиялық шиеленiсу дәрежесi бойынша аудандарға бөлу және саралау;
      8) қоршаған ортаның нысаналы сапалық көрсеткiштерi бағдарламаларын әзiрлеумен байланысты зерттеулер;
      9) қоршаған орта эмиссияларды тазарту жөнiндегi әдiстердi және технологияларды әзiрлеумен байланысты зерттеулер;
      10) шикiзатты кешендi пайдалану, қалдықтарды қайта өңдеу мен кәдеге жарату жөнiндегі зерттеулер;
      11) жаңа pecypc үнемдеушi және экологиялық тиiмдi технологияларды iздестiру, ғылыми-техникалық негiздеу және енгізу жөнiндегi зерттеулер;
      12) қоршаған ортаның жай-күйiн бағалауды әзiрлеу мен ғылыми сүйемелдеу және олардың антропогендiк және табиғи факторлар әсерiнен өзгеруiн болжамдау;
      13) қоршаған ортаға антропогендiк немесе табиғи факторлардың әсер етуiнiң терiс салдарларын болдырмау немесе жеңiлдету әдiстерiн ғылыми негiздеу;
      14) көп жылғы қадағалаулар мен жедел бақылау негiзiнде экологиялық жүйелер мен объектiлер жай-күйiнiң сандық және сапалық көрсеткiштерiне экологиялық мониторинг нәтижелерiн жүйелi зерделеу мен қорыту;
      15) қоршаған ортаның жай-күйiнiң мониторингiн ғылыми қамтамасыз ету;
      16) қоршаған ортаға эмиссияларға, табиғи ресурстарды пайдалануға лимиттердi (квоталарды) әзiрлеу мен ғылыми негiздеу;
      17) климаттың өзгеруiн кешендi зерттеу және оның Қазақстанның экономикасы мен табиғи ресурстарына әсерiн бағалау;
      18) озон қабатының, оның бүлiнуi мен қалпына келу процестерiнiң жай-күйiн зерттеу, адам қызметiнiң озон қабатына әсерiн болдырмау жөнiндегi шараларды әзiрлеу;
      19) табиғат пайдалануды экономикалық реттеу тетiктерiнiң проблемаларын зерттеу, экономикалық тиiмдiлiктi және табиғат қорғау iс-шараларына жұмсалатын шығындарды бағалау әдiстерiн әзiрлеу және осы iс-шараларды ғылыми сүйемелдеу;
      20) елдiң әлеуметтiк-экономикалық дамуының экологиялық индикаторларын әзiрлеуге және ғылыми негіздеуге қатысу;
      21) Қазақстан Республикасының табиғат қорғау саласындағы халықаралық шарттар бойынша мiндеттемелерiн орындауына байланысты ғылыми зерттеулердi жүргiзу;
      22) қоршаған ортаны қорғау және табиғи ресурстарды пайдалану саласындағы халықаралық ғылыми ынтымақтастық жүзеге асырылуы мүмкiн.
      2. Iргелi және қолданбалы ғылыми экологиялық зерттеулер бюджет қаражатының және Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде тыйым салынбаған басқа да қаржыландыру көздерi есебiнен жүзеге асырылады. 

       202-бап. Экологиялық ғылыми зерттеулердi жүргiзуге
               қойылатын талаптар

      1. Экологиялық ғылыми зерттеулердi осы Кодекске және Қазақстан Республикасының ғылым туралы заңнамасына сәйкес ғылыми ұйымдар жүргiзедi.
      2. Қазақстан Республикасының аумағында қоршаған ортаны қорғау саласындағы ғылыми зерттеулердi қазақстандық та, шетелдiк те заңды және жеке тұлғалар, сондай-ақ Қазақстан Республикасы заңнамасының талаптарын мiндеттi түрде орындайтын болса, халықаралық ұйымдар жүзеге асыруы мүмкiн.

IX бөлiм. Заңды жауапкершiлiк және дауларды шешу

29-тарау. Экологиялық құқық бұзушылықтар үшiн жауапкершілiк
және экологиялық дауларды шешу

       203-бап. Экологиялық құқық бұзушылықтардың түрлерi

      Экологиялық құқық бұзушылықтардың түрлерiне:
      1) экологиялық заңнаманы материалдық жауапкершiлiкке әкеп соғатындай бұзушылық;
      2) экологиялық заңнаманы моральдық зиян келтiргенi үшiн жауапкершiлiкке әкеп соғатындай бұзушылық;
      3) қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы әкiмшiлiк құқық бұзушылықтар;
      4) экологиялық қылмыстар жатады.

       204-бап. Экологиялық құқық бұзушылықтар жасағаны үшiн
               жауапкершiлiк

      Экологиялық құқық бұзушылықтар жасаған жеке және заңды тұлғалар материалдық, әкiмшiлiк және қылмыстық жауапкершiлiкке тартылады, сондай-ақ осы Кодекске және Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актiлерiне сәйкес өздерi келтiрген моральдық зиянды өтейдi.

       205-бап. Экологиялық заңнаманы бұзу арқылы келтiрiлген
               зиянды өтеудiң мiндеттiлiгi

      1. Экологиялық құқық бұзушылықтар жасаған тұлғалар өздерi келтiрген залалды осы Кодекске және Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актiлерiне сәйкес өтеуге мiндетті.
      2. Мыналардың:
      1) табиғи ресурстарды жою мен бүлдіруді;
      2) табиғи ресурстарды өз бетiмен және ұтымсыз пайдаланудың;
      3) қоршаған ортаны өз бетiмен ластаудың, оның iшiнде авариялық, келiсiлмеген жаппай шығарулар мен ағызулардың, өндiрiс және тұтыну қалдықтарын орналастырудың;
      4) қоршаған ортаны нормативтен тыс ластаудың салдарынан қоршаған ортаға, азаматтардың денсаулығына, жеке және заңды тұлғалардың, мемлекеттiң мүлкiне келтiрiлген залал өтелуге тиiс.
      3. Жеке тұлғалардың денсаулығына келтiрiлген зиянды, жеке және заңды тұлғалардың, мемлекеттiң мүлкiне келтiрiлген залалды өтеу ерiктi түрде немесе Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес сот шешiмi бойынша жүргiзiледi. Зиян зардап шеккен адамның еңбекке қабiлетiн жоғалту дәрежесi, оның емделуiне және денсаулығын қалпына келтiруге жұмсалған шығындар, ауруды бағып-күту жөнiндегi шығындар, өзге де шығыстар мен шығындар ескерiле отырып, толық көлемде өтелуге тиiс.
      4. Экологиялық заңнаманы бұзу салдарынан қоршаған ортаға келтiрiлген зиянды өтеу ерiктi түрде немесе осы Кодексте айқындалатын залалды экономикалық бағалауға сәйкес сот шешiмi бойынша жүргiзiледi.
      5. Қызметi қоршаған ортаға қауiп төндiретiн заңды және жеке тұлғалар, егер зиянның дүлей күш немесе зардап шеккен адамның терiс пиғылы салдарынан туындағанын дәлелдей алмаса, қауiп төндiретiн көздер келтiрген зиянды өтеуге мiндеттi. Зиянды өтеу мiндетi меншiк құқығында, шаруашылық жүргiзу құқығында немесе жедел басқару құқығында не кез келген басқа заңды негiзде қауiп төндiретiн көзге иелiк ететiн тұлғаға жүктеледi.
      6. Экологиялық заңнаманы бұзу нәтижесiнде келтiрiлген моральдық зиян Қазақстан Республикасының азаматтық заңнамасында белгiленген тәртiппен өтелуге тиiс.

       206-бап. Экологиялық заңнаманы бұзу арқылы келтiрiлген
               зиянды өтеудiң тәртiбi

      1. Қоршаған ортаға зиян келтiрген тұлға келтiрiлген залалды ерiктi түрде өз күшiмен жоюға не оны өзге де тәсiлмен өтеуге құқылы. Тұлғаның залалды жою не өтеу туралы мiндеттемесi кепiлхатта жазылуға тиiс.
      2. Зиянды өтеу қоршаған ортаға зиян келтiрген тұлғаның өз қаражаты немесе сақтандыру төлемдерi есебiнен құндық нысанда жүзеге асырылуы мүмкін.
      3. Зиянды өтеудiң құндық нысандарына қоршаған ортаның зиян келтiрiлгенге дейiнгi жай-күйiн қалпына келтiруге, табиғи ресурстарды молайту жөнiндегi iс-шараларды орындауға, алынбай қалған пайданы қоса алғанда, талап қоюшыға өзге шығындарды өтеуге арналған ақшалай қаражат жатады.
      4. Тараптардың келiсiмiмен сот шешiмi бойынша зиян жауапты тұлғаға қоршаған ортаны өз күш-құралдарымен қалпына келтiру жөнiндегi мiндеттердi жүктеу жолымен заттай нысанда өтелуi мүмкiн.
      5. Өтеудiң жаратынды нысандарына қоршаған ортаның зиян келтiрiлгенге дейiнгi жай-күйiн қалпына келтiру, жойылған не бүлiнген табиғи ресурстың орнына соған теңдесiн беру жөнiндегi шаралар жатады. Зиянды заттай нысанда өтеу келтiрiлген зиянды өтеудiң тәртiбiн, талаптарын, мерзiмдерi мен көлемiн регламенттейтiн шартты және/немесе келiсiмдi жасасу жолымен жүргiзiледi.
      6. Қоршаған ортаға бiрнеше тұлға зиян келтiрген кезде олар өздерi келтiрген залалды әрқайсысының үлестiк жауапкершiлiгiне сәйкес өтеуге мiндеттi.
      7. Талап қоюшы экологиялық құқық бұзушылықтың қосымша зардаптары анықталған кезде зиянды, залалды және өзге де шығындарды өтеу туралы талаппен сотқа қайта жүгiнуге құқылы. Талап қою мерзiмi Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiне сәйкес айқындалады.
      8. Зияннан өндiрiлiп алынған сома мемлекеттiк бюджетке, ал заңнамада белгiленген жағдайларда жәбiрленген адамға аударылады.
      9. Залалды өтеу қоршаған ортаға зиян келтiрген тұлғаны әкiмшiлiк және қылмыстық жауапкершiлiктен босатпайды. 

       207-бап. Экологиялық дауларды шешудiң тәртiбi

      1. Экологиялық дауларды соттар Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде белгiленген тәртiппен шешедi. 
      2. Тараптар экологиялық дауларды Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген өзге де тәртiппен реттеуге құқылы.
      3. Экологиялық құқық қатынастары субъектiлерi арасындағы экологиялық даулар келiссөздер жолымен, оның iшiнде сарапшыларды тарта отырып не тараптардың бұған дейiн келiсiлген дауларды шешу рәсiмiне сәйкес шешiлуi мүмкiн.

Х бөлiм. Шаруашылық және өзге де қызметтi жүзеге асыру кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

30-тарау. Экологиялық талаптар туралы жалпы ережелер

       208-бап. Шаруашылық және өзге де қызметке қойылатын
               экологиялық талаптар және олардың түрлерi

      1. Экологиялық талаптар меншiк нысанына қарамастан, Қазақстан Республикасының аумағында жүзеге асырылатын шаруашылық және өзге де қызметке белгiленедi.
      2. Экологиялық талаптар мынадай түрлерге бөлiнедi:
      1) шаруашылық және өзге де қызметке қойылатын жалпы экологиялық талаптар;
      2) табиғи ресурстарды пайдалану кезiнде қойылатын экологиялық талаптар;
      3) ерекше қорғалатын табиғи аумақтардағы экологиялық талаптар;
      4) Каспий теңiзiнiң қазақстандық секторының солтүстiк бөлiгiндегi мемлекеттiк қорық аймағындағы шаруашылық және өзге де қызметке қойылатын экологиялық талаптар;
      5) радиоактивтi материалдарды, атом энергиясын пайдалануға және радиациялық қауiпсiздiктi қамтамасыз етуге қойылатын экологиялық талаптар;
      6) аса қауiптi химиялық және биологиялық заттарды, генетикасы өзгертiлген өнiмдер мен ағзаларды өндiру мен пайдалану кезiндегi экологиялық талаптар;
      7) өндiрiс және тұтыну қалдықтарымен жұмыс iстеу кезiндегi экологиялық талаптар;
      8) әскери және қорғаныс объектiлерiне, әскери қызметке қойылатын экологиялық талаптар;
      9) экологиялық ахуалы қолайсыз аумақтарды пайдалану кезiндегi экологиялық талаптар.
      3. Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасында экологиялық талаптардың басқа да түрлерi белгiленуi мүмкiн.

       209-бап. Экологиялық талаптарды әзiрлеу мен бекiтудiң
               тәртiбi

      1. Экологиялық талаптар осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк-құқықтық актiлерi мен нормативтiк-техникалық құжаттарында белгiленiп, жекелеген құжаттар немесе шаруашылық және өзге де қызметтiң тиiстi түрлерiн жүзеге асыру ережелерiнiң жекелеген бөлiмдерi түрiнде енгiзiлуi мүмкiн.
      2. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган экологиялық талаптарды әзiрлеу кезiнде мамандандырылған ғылыми-зерттеу, жобалау институттары мен басқа да ұйымдарды, сондай-ақ табиғат пайдаланушыларды тартуы мүмкiн.
      3. Жер ресурстарын, жер қойнауы мен минералдық ресурстарды, жер асты және жер үсті суларын, орман және жануарлар дүниесi мен өсiмдiктер дүниесiн пайдалану кезiндегі экологиялық талаптар тиiсiнше жер ресурстарын басқару, жер қойнауын зерделеу мен пайдалану жөнiндегi, су қорын пайдалану мен қорғау саласындағы, жануарлар дүниесiн қорғау, молайту және пайдалану саласындағы органдардың келiсiмiмен белгiленедi.
      4. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтарға қойылатын экологиялық талаптар ерекше қорғалатын табиғи аумақтар саласындағы уәкiлеттi органның келiсiмiмен белгiленедi.
      5. Кәсiпорындарды, құрылыстарды және өзге де объектiлердi салу мен реконструкциялау, пайдалануға беру мен пайдалану, қалалар мен басқа да елдi мекендер салу, радиоактивтi материалдарды пайдалану, аса қауiптi химиялық және биологиялық заттарды өндiру мен пайдалану, өндiрiс және тұтыну қалдықтарымен жұмыс iстеу кезiнде оларды жобалауға және орналастыруға қойылатын, әскери және қорғаныс объектiлерiне, әскери қызметке қойылатын экологиялық талаптар осы Кодекске және Қазақстан Республикасының басқа заңнамалық актiлерiне сәйкес белгiленедi.

       210-бап. Мемлекеттiк мүлiктi жекешелендiру кезiндегi
               экологиялық талаптар мен мiндеттемелердi
               есепке алу

      1. Мемлекеттiк мүлiктi жекешелендiру кезiнде жекешелендiрудi жүзеге асыруға уәкiлеттiк берiлген мемлекеттiк орган экологиялық талаптардың сақталуын қамтамасыз етедi. 
      2. Кәсiпорындарды және өзге де объектiлердi жекешелендiру экологиялық жай-күйдi тексерудiң (экологиялық аудиттiң) нәтижелерi ескерiле отырып жүзеге асырылады. Кәсiпорынның және өзге де объектiнiң экологиялық жай-күйiн тексеру кәсiпорынды жекешелендiру жоспарында көзделедi және мемлекеттiк экологиялық бақылау органының қатысуымен жүзеге асырылады.

       211-бап. Заңды тұлға банкрот болған, таратылған және
               қайта ұйымдастырылған кездегi экологиялық
               талаптар мен мiндеттемелердi есепке алу

      1. Табиғат пайдаланушы заңды тұлғаның банкроттығы туралы iс қозғалған кезде экологиялық аудит жүргiзiледi.
      2. Табиғат пайдаланушы заңды тұлғаның экологиялық аудитiн ұйымдастыру мiндетi сауықтыруды жүзеге асыратын органға не сырттай басқарушыға жүктеледi.
      3. Табиғат пайдаланушы заңды тұлғаның экологиялық талаптарды сақтауы тексерудiң объектiсi болады.
      4. Табиғат пайдаланушы заңды тұлғаның банкроттығы туралы iстi жүргiзу кезiнде кредиторлар экологиялық мiндеттемелер бойынша мүдделерiн есепке алу қамтамасыз етiледi.
      5. Табиғат пайдаланушы заңды тұлғаны тарату және қайта ұйымдастыру олардың нәтижелерiн заңды тұлғаны қайта ұйымдастырудың балансында мiндеттi түрде көрсете отырып, экологиялық аудит деректерi немесе мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптамалар қорытындылары негiзiнде экологиялық талаптар ескерiлiп жүзеге асырылады.
      6. Табиғат пайдаланушы заңды тұлғаны қайта ұйымдастыру кезiнде экологиялық мiндеттемелер оның құқықтық мұрагерiне өтедi.

31-тарау. Шаруашылық және өзге де қызметке қойылатын жалпы
экологиялық талаптар

       212-бап. Шаруашылық және өзге де объектiлердi жобалауға
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Кәсiпорындарды, ғимараттар мен құрылыстарды, өнеркәсiп және ауыл шаруашылығы объектiлерiн, сумен жабдықтау жүйелерiн, кәрiздердi, гидротехникалық құрылыстарды, көлiк және байланыс құралдарын, технологиялық процестердi, бұйымдар мен жабдықтарды, басқа да объектiлердi жобалау кезiнде:
      1) қоршаған ортаның сапа нормативтерi сақталуы; 
      2) қауiптi қалдықтар залалсыздандырылуы және кәдеге жаратылуы;
      3) қалдығы аз және қалдықсыз технологиялар мен өндiрiстер пайдаланылуы;
      4) қоршаған ортаны ластанудың алдын алудың тиiмдi шаралары қолданылуы;
      5) табиғи ресурстарды молықтыру және ұтымды пайдалану қамтамасыз етiлуi тиiс.
      2. Мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптаманың оң қорытындысы жоқ жобаларды қаржыландыруға және iске асыруға тыйым салынады. 

       213-бап. Жалпы экологиялық талаптар және табиғат
               пайдаланушылардың шаруашылық және өзге де
               объектiлердi пайдалануға беру мен пайдалану
               кезiндегi жауапкершiлiгі

      1. Кәсiпорындарды, құрылыстарды және өзге де объектiлердi пайдалануға беру жобада көзделген барлық экологиялық талаптар толық көлемде орындалған жағдайда қоршаған ортаны қорғау саласындағы арнайы уәкiлеттiк берiлген мемлекеттiк органдардың қатысуымен құрылатын қабылдау комиссияларының актiлерi бойынша жүргiзiледi.
      2. Жобада көзделген шектеулi жол берiлген нормативтерден асып түсетiн (қоршаған ортаға әсер ету бағасының нәтижелерi бойынша), зиянды қалдықтарды, шығарындыларды, тастауларды тазарту, залалсыздандыру және кәдеге жарату жөнiндегi жабдықтар орнатылмаған, жердiң құнарлығын қалпына келтiру, табиғи ресурстарды молайту мен ұтымды пайдалану жөнiндегi жұмыстарды аяқтамаған кәсiпорындарды, құрылыстарды және өзге де объектiлердi пайдалануға беруге тыйым салынады.
      3. Шаруашылық және өзге де объектiлердi пайдалануды жүзеге асыратын әрбiр табиғат пайдаланушы:
      1) өзiне берiлген аумақта және басқа да аудандарда өз күшiмен немесе субмердiгерлердi тарта отырып, жұмыстардың қауiпсiз түрде жүргiзiлуi;
      2) қоршаған ортаны қорғау мәселелерi жөнiндегi белгiленген құжаттаманы жүргiзу және барлық жұмыстар бойынша мемлекеттiк органдарға белгiленген есептi беру;
      3) мемлекеттiк бақылаушы органдар инспекцияларының жұмысына жәрдемдесу және заңды нұсқамаларды белгiленген мерзiмде орындау үшiн жауапты болады.
      4. Табиғат пайдаланушы әрбiр объектiде:
      1) жұмыстарды жүргiзу кезiнде экологиялық нормативтер мен талаптардың сақталуы және бақылаушы органдармен өзара iс-қимыл үшiн жауапты болатын арнайы бөлiмше құруға не өз өкiлiн тағайындауға;
      2) персоналдың денсаулығы мен өмiрiн, қоршаған ортаны және мүлiктi қорғау мақсатында барлық операцияларды мейлiнше қауiпсiз әрi бiлiктi тәсiлмен жүргiзуге және жабдықтарды қауiпсiз жай-күйде ұстауға;
      3) барлық қызмет түрлерi бойынша қоршаған ортаны қорғау саласындағы аумақтық органдармен келiсiлген, кемiнде бес жылда бiр рет қайта қаралатын қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi нормативтiк-техникалық құжаттар әзiрленiп, бекiтiледi. Нормативтiк-техникалық құжаттар жаңа үлгiлiк ережелермен нормаларды, жаңа технологиялық процестердi, қондырғыларды, машиналар мен аппаратураларды енгiзу кезiнде де қайта қаралуға тиiс; 
      4) жұмыс учаскелерiнде (объектiлерiнде) ұйымдардың жауапты лауазымды адамдары учаскелерде (объектiлерде) анықталған кемшiлiктердi жоюдың мерзiмдерiн көрсетiп жазатын техникалық және экологиялық қауiпсiздiктiң жай-күйiн тексеру журналдарын жүргізуге тиiс. Қоршаған орта үшiн аса қауiптi жұмыстарды ұйымдастыру мен жүргiзудiң тәртiбi осы шаруашылық және басқа объектiлердi пайдалануды жүзеге асыратын табиғат пайдаланушы әзiрлеген арнайы ережеде белгіленуге тиiс.
      6. Табиғат пайдаланушы экологиялық заңнаманың бұзылуы, кездейсоқ апаттар мен табиғи катаклизмдердiң нәтижесiнде туындаған авариялық жағдайларды жою немесе оқшаулау жөнiндегi iс-қимылдар жоспарын жасауы тиiс.
      7. Қолданыстағы нормалар, ережелер мен нұсқаулықтар талаптарының бұзылуын немесе адамдардың өмiрi мен денсаулығына қатер төндiретiн қауiптi, сондай-ақ қоршаған ортаның ластану мүмкiндiгiн байқап қалған қызметкер туындаған жағдайды жою немесе оқшаулау жөнiндегi шамасы жететiн барлық шараларды қабылдауға және ол жөнiнде басшылыққа немесе диспетчерге хабарлауға тиiс.
      8. Анықталған кемшiлiктердiң белгiленген мерзiмдерде жойылуын қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган, сондай-ақ шаруашылық және өзге объектiлердi пайдалануды жүзеге асыратын табиғат пайдаланушы бақылауға тиiс.
      9. Өндiрiстегi жазатайым оқиғаларға және экологиялық зардаптарға әкеп соқпаған авариялар жазатайым оқиғаларға және экологиялық зардаптарға әкеп соқпаған аварияларды техникалық тексеру және есепке алу жөнiндегi нұсқаулықтарға сәйкес тексерiледi. Ерекше жағдайларда iрi техникалық аварияларды және экологиялық зардаптарды, сондай-ақ нәтижесiнде бiрнеше жұмысшылар зардап шеккен топтық жазатайым оқиғаларды тексеру үшiн үкiметтiк комиссия тағайындалады.
      10. Табиғат пайдаланушылар ластаушы заттар шығарыла отырып орын алған авариялар туралы ол анықталған кезден бастап екi сағат iшiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға хабарлауға мiндеттi. 

32-тарау. Шаруашылық және өзге де қызмет түрлерi бойынша
экологиялық талаптар

       214-бап. Елдi мекендердi жобалауға және салуға
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Қалаларды және басқа да елдi мекендердi жобалау, салу, реконструкциялау экологиялық талаптар мен экологиялық қауiпсiздiк ескерiле отырып, халықтың өмiрiне, еңбегі мен демалуына мейлiнше қолайлы жағдайларды қамтамасыз етуге тиiс.
      2. Қалалар мен басқа да елдi мекендердi жоспарлау және салу кезiнде өндiрiс пен тұтыну қалдықтарын санитарлық тазарту, залалсыздандыру, кәдеге жарату, жинақтау, қауiпсiз жолмен аластату, қайта өңдеу және көму көзделуге және жүзеге асырылуға тиiс. Iрi қалалар мен өндiрiс орталықтары жанында шектеулi табиғат пайдалану режимi қолданылатын орманды-саябақты, жасыл және қорғау аймақтары құрылуға тиiс.
      3. Ғимараттар, құрылыстар, автомобиль жолдары және өзге де өндiрiстiк объектiлер қолайлы қоршаған ортаны, халықтың денсаулығын қамтамасыз ететiн санитариялық-эпидемиологиялық ережелердiң, нормалардың талаптары мен қала құрылысы және өзге де талаптар ескерiле отырып орналастырылуға тиiс.

       215-бап. Кәсiпорындарды, құрылыстарды және өзге де
               объектiлердi орналастыруға қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Кәсiпорындар, құрылыстар және өзге де объектiлер орналастырылатын жерлердi айқындау қоршаған ортаны қорғаудың талаптары мен ережелерi сақтала отырып, аталған объектiлер қызметiнiң экологиялық салдарлары ескерiлiп жүргiзiледi.
      2. Кәсiпорындарды, құрылыстарды және өзге де объектiлердi орналастыру кезiнде күзет, санитарлық-қорғау және өзге де қорғау аймақтары белгiленедi.

       216-бап. Кәсiпорындарды, құрылыстарды және өзге де
               объектiлердi салуға және реконструкциялауға
               қойылатын экологиялық талаптар  

      1. Кәсiпорындарды, құрылыстарды және өзге де объектiлердi салу және реконструкциялау мемлекеттiк экологиялық және санитарлық-эпидемиологиялық сараптамалардың оң қорытындылары болғанда және қоршаған орта сапасының нормативтерiне сәйкес жүзеге асырылады. Қоршаған ортаны қорғауға залал келтiретiн болса, бекiтiлген жобаны немесе жұмыс құнын өзгертуге жол берiлмейдi.
      2. Құрылыс жұмыстарын орындау кезiнде жердiң құнарлылығын қалпына келтiру, табиғи ресурстарды молайту мен ұтымды пайдалану, аумақтарды көрiктендiру және қоршаған ортаны сауықтыру жөнiндегi шаралар қабылдануға тиiс.
      3. Жоба бекiтiлгенге дейiн және жер учаскесi нақты бөлiнгенге дейiн объектiлердi салуға, реконструкциялауға тыйым салынады.

       217-бап. Өнеркәсiп, энергетика, көлiк және байланыс
               объектiлерiн, ауыл шаруашылығы мақсатындағы
               және мелиорациялау объектiлерiн пайдалану
               кезiндегi экологиялық талаптар

      1. Өнеркәсiп, энергетика, көлiк және байланыс объектiлерiн, ауыл шаруашылығы мақсатындағы және мелиорациялау объектiлерiн пайдалану белгiленген экологиялық талаптар ескерiлiп және экологиялық тұрғыдан негiзделген технологиялар, қоршаған ортаның ластануын болдырмайтын қажеттi тазарту құрылыстары мен санитарлық-қорғау аймақтары пайдаланыла отырып жүзеге асырылуға тиiс. Аталған объектiлердi пайдалану кезiнде экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ететiн аз қалдықты және қалдықсыз технологиялар мен өндiрiстер енгiзiлуге тиiс.
      2. Заңды және жеке тұлғалар топырақты, су тоғандарын, ормандарды және өзге де өсiмдiктердi, жануарлар дүниесiн ауыл шаруашылығының зиянды әсерiнен қорғау жөнiндегi шаралар кешенiн орындауға мiндеттi.

       218-бап. Автомобиль және өзге де көлiк құралдарын
               шығару мен пайдалану кезiндегi экологиялық
               талаптар

      Қоршаған ортаға терiс әсерiн тигiзетiн автомобиль және өзге де көлiк құралдарын пайдалануды жүзеге асыратын заңды және жеке тұлғалар шектi шығарындылар нормативтерiн сақтауға, шу деңгейiн азайту жөнiндегi шараларды және қоршаған ортаға терiс әсер етудiң өзге де шараларын қабылдауға мiндеттi.

       219-бап. Атом және су электр станцияларын орналастыруға
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Атом электр станцияларын орналастыру мен салу жоба және мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптамалардың оң қорытындысы болғанда жүзеге асырылады. Атом станцияларының жобаларында оларды пайдаланудан қауiпсiз түрде шығарылуын қамтамасыз ететiн шешiмдер қамтылуға тиiс.
      2. Атом электр станцияларын орналастыру, жобалау мен салу кезiнде Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес толық радиациялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету жөнiндегi шаралар қабылданады.
      3. Су электр станцияларын орналастыру, жобалау мен салу кезiнде тиiстi өңiрлердiң электр энергиясына нақты мұқтаждығы, аумақтың сейсмикалығы мен объектiнi орналастыру үшiн жер рельефi, жалпы алғанда қоршаған ортадағы айтарлықтай келеңсiз өзгерiстердi болдырмауды қамтамасыз ететiн ормандар мен жерлердi сақтау, жануарлар мен өсiмдiктер дүниесi ресурстарын тиiмдi қорғау жөнiндегi шаралар толық ескерiлуге тиiс.

       220-бап. Әскери және қорғаныс объектiлерiне, әскери
               қызметке қойылатын экологиялық талаптар 

      Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген ерекше жағдайларды қоспағанда, осы Кодексте белгiленген экологиялық талаптар әскери және қорғаныс объектiлерi мен әскери қызметке қолданылады.

       221-бап. Табиғи ресурстарды пайдалану кезiндегi жалпы
               экологиялық талаптар

      1. Жердi, жер қойнауын, суды, атмосфералық ауаны, орманды және өзге де өсiмдiктер, жануарлар дүниесiн пайдалану кезiндегi экологиялық талаптар осы Кодексте және Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiнде айқындалады.
      2. Табиғи экологиялық жүйелердiң бүлiнуiне, халықтың өмiрi мен денсаулығына қауiптi өзгерiстерiне әкеп соғатын шаруашылық және өзге қызметке тыйым салынады.

33-тарау. Жердi пайдалану кезiнде қойылатын экологиялық
талаптар

       222-бап. Жердiң мақсатты пайдаланылу өзгерген және оны
               бiр санаттан екiншiсiне ауыстырған кездегi
               экологиялық талаптар

      1. Жердiң нысаналы мақсатын өзгерту және бiр санаттан екiншiсiне ауыстыру үшiн қажеттi жерге орналастыру жобасы және басқа құжаттар мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткiзiлуi тиiс.
      2. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтар жерiнiң нысаналы мақсатын өзгертуге оларды өзге мұқтаждар үшiн алып қоюға рұқсат етiлмейдi. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтарды шектеулi шаруашылық мақсаттарында пайдалануға тапсырыс режимiмен арнайы бөлiнiп берiлген және шаруашылық қызметi режимiмен реттелетiн учаскелерде ғана жол берiлуi мүмкiн.

       223-бап. Ауыл шаруашылығы мақсатындағы жердi аймақтарға
               бөлу және пайдалану кезiндегi экологиялық
               талаптар

      1. Ауыл шаруашылығы мақсатындағы жердi аймақтарға бөлу және пайдалану кезiнде экологиялық қауiпсiздiк пен ауыл шаруашылығы алқаптарының сапалы жай-күйi қамтамасыз етiлуi тиiс.
      2. Ауыл шаруашылығы мақсатындағы жердi аймақтарға бөлу өлшемi нақты тозу мен химиялық ластану болып табылатын экологиялық қолайсыздық дәрежесiнiң көрсеткiштерiне негiзделедi.
      3. Жердiң химиялық ластану деңгейiн айқындау осы Кодекске 4 қосымшада көзделген топырақта химиялық заттардың жол берiлген шектi шоғырланудың пайдалана отырып жүзеге асырылады.
      4. Топырақтың экологиялық уыттылығын бағалау үшiн қауiптiлiгi әртүрлi сыныптағы заттар үшiн, оның iшiнде пестицидтер үшiн сыныпталған түрде нақты ластаушы заттардың жол берiлген шектi шоғырланудың асып түсу (5 қосымша) ececi пайдаланылады.
      5. Мемлекеттiк экологиялық сараптаманың қорытындысына сәйкес 5 деңгейден жоғары ластанған жерлер мiндеттi түрде (5 қосымша), ал 4 деңгейден жоғарылар жекелеген жағдайларда консервациялануға жатады.
      6. Жер учаскесi экологиялық апат немесе төтенше экологиялық жағдай санатына жатқызылғанда (7-қосымша) ол жердiң құнарлылығы қалпына келтiрiлгеннен кейiн пайдаланылуы шектеле отырып, өнеркәсiп, көлiк, байланыс, қорғаныс және өзге де ауыл шаруашылығы мақсатындағы емес жерлер, сондай-ақ елдi мекендердiң жерлерi (өндiрiстiк құрылыс, арнайы мақсаттағы, крематорийлердi, мал қорымын, тұрмыстық қалдықтар полигонын және өзге де объектiлердi орналастыру үшiн бөлiнетiн жерлер) санаттарына ауыстырылуы мүмкiн.
      7. Аумақты бағалаудың биохимиялық өлшемдерi ауыл шаруашылығы мақсатындағы жердi аса бағалы жерден бағасы төмендеу жерге ауыстырудың қосымша экологиялық көрсеткiшi болып табылады (8-қосымша).

       224-бап. Елдi мекендердiң жерлерiн аймақтарға бөлу мен
               пайдалану кезiндегi экологиялық талаптар

      1. Елдi мекендердiң жерлерiн аймақтарға бөлу жердiң химиялық заттармен ластану деңгейiне қатысты экологиялық жай-күйi өлшемiнiң есебiн талап етедi. Жердi химиялық заттармен ластанудың 5-деңгейiне жатқызу кезiнде (5-қосымша) жерлердi елдi мекендердiң санатына жатқызуға болмайды. Елдi мекендердiң санатына жатқызылған, ластанудың 4-деңгейiндегi жердi арнайы мақсаттағы жер ретiнде пайдаланылуы мүмкiн (5-қосымша).
      2. Елдi мекендердiң жерiн басқа санаттағы жерлерге ауыстыру кезiнде елдi мекендердiң жерiн бағалаудың экологиялық өлшемдерiн ескеру керек, олар ластаушы заттарды осы аумақтардағы ауа мен суға шығару мүмкiндiгiмен және жекелеген көрсеткiштердiң халық денсаулығына тiкелей әсер етуiмен айқындалады.
      3. Елдi мекендер жерлерiнiң жай-күйiн экологиялық бағалау және тексерiлетiн аумақтардың жерлерiн экологиялық апат аймақтарына және төтенше экологиялық жағдай аймақтарына жатқызуға мүмкiндiк беретiн көрсеткiштердi параметрикалық бағалау Осы Кодекстiң 9-қосымшасында көзделген негiзгi және қосымша өлшемдер бойынша жүргiзiледi. Мұндай жерлер құнарлылығы қалпына келтiрiлмейiнше олар басқа санаттарға ауыстырылмайды.
      4. Төтенше экологиялық жағдайдағы аймақтар үшiн экологиялық ахуалдың одан әрi нашарлауына әкеп соқпайтын ерекше пайдалану режимi белгiленедi.
      5. Селитебтiк аумақтар жерлерiнiң экологиялық жай-күйi өлшемдерiнiң ерекшелiктерi мыналар болып табылады:
      1) селитебтiк аумақтар жерлерiнiң радиоактивтi ластануын экологиялық бағалау негiзгi көрсеткiштер: топырақ бетiнен 1 м деңгейдегi экспозициялық мөлшердiң қуаттылығы (мкР/сағ) және жекелеген радиоизотоптар бойынша радиоактивтi ластану дәрежесi (кюри/шаршы км) бойынша жүргiзiледi;
      2) топырақтың химиялық ластануы химиялық ластанудың жиынтық көрсеткiшi бойынша бағаланады (10-қосымша).
      6. Химиялық ластанудың жиынтық көрсеткiшi қауiптiлiк сыныбы әртүрлi топырақтың химиялық ластану дәрежесiн сипаттайды. Бұл көрсеткiш ластанудың жекелеген компоненттерi шоғырлануының коэффициенттер жиынтығы ретiнде айқындалады.
      7. Шығу көзi табиғи емес ластаушы заттар үшiн шоғырлану коэффициентi ластаушы заттың және оның жол берiлген шектi шоғырланудың массалық үлесiн бөлуден шығатын жеке коэффициент ретiнде айқындалады.

       225-бап. Өнеркәсiп, көлiк, байланыс, қорғаныс және өзге
               де ауыл шаруашылығы мақсатындағы емес жерлердi
               аймақтарға бөлу және пайдалану кезiнде
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Өнеркәсiп, көлiк, байланыс, қорғаныс және өзге де ауыл шаруашылығы мақсатындағы емес жерлердi аймақтарға бөлу кезiнде экологиялық қауiпсiздiк және жер мен жер қойнауын ұтымды, кешендi әрi қауiпсiз пайдалану қамтамасыз етiледi.
      2. Халықтың қауiпсiздiгiн қамтамасыз ету және өнеркәсiп, көлiк, желiлiк және өзге де объектiлер маңындағы жерлердi пайдалану үшiн қажеттi жағдайлар жасау мақсатында, қоршаған ортаның жай-күйiн жақсартуға жәрдемдесетiн, аталған жердiң ерекше жағдайлары ескерiле отырып, аймақтар белгiленедi.
      3. Өнеркәсiп, көлiк, байланыс, қорғаныс және өзге де ауыл шаруашылығы мақсатындағы емес жерлердi басқа санаттағы жерлерге ауыстыру кезiнде аймақтарды белгiлеу мақсаттарына сәйкес келмейтiн қызмет түрлерi солардың шегiнде шектелетiн немесе тыйым салынатын аймақтарды; экологиялық жүйелердiң құрылымы мен жұмыс iстеуiндегi терiс өзгерiстердi айқындайтын және бұзылу дәрежесiн, сондай-ақ тозу процестерi динамикасын ескеретiн аймақтарды (10, 11-қосымшалар) есепке алу керек. Экологиялық апат аймақтары және төтенше экологиялық жағдай аймақтар ретiнде айқындалған жер учаскелерi жердiң құнарлылығын қалпына келтiру және табиғат қорғау iс-шараларын жүргiзу арқылы олардың сапасын жақсарту мақсатында запастағы жерлер санатына ауыстырылуы мүмкiн.
      4. Жерлердiң химиялық элементтермен ластануы осы санаттағы жерлердi басқа санаттағы жерлерге ауыстыру кезiндегi қосымша экологиялық өлшем болып табылады (5-қосымша). Ластанудың 5-деңгейiне жатқызылған осы санаттағы жерлер консервациялануға тиiс және запастағы жерлер құрамына ауыстырылады.

       226-бап. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтардың жерлерiн
               және сауықтыру мақсатындағы жерлердi пайдалану
               кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      1. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтар жерлерiн пайдалану режимi ерекше қорғалатын табиғи аумақтар туралы заңнамамен реттеледi.
      2. Сауықтыру мақсатындағы жерлерде қолайлы экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық жағдайларды сақтау мақсатында оларды аймақтарға бөлу кезiнде санитариялық-қорғану аймақтары белгiленедi.

       227-бап. Орман қорының жерлерiн аймақтарға бөлу және
               пайдалану кезiндегi экологиялық талаптар  

      1. Орман қорының жерлерiн аймақтарға бөлу кезiнде экологиялық қауiпсiздiк және орман ресурстар қорғау, молайту және ұтымды пайдалану қамтамасыз етiлуi тиiс.
      2. Жерлердi орман қоры санатына жатқызу кезiнде өсiмдiктердiң аумақтағы экологиялық жай-күйi экологиялық өлшем болып есептелуi керек.
      3. Төтенше экологиялық ахуал жағдайындағы аумақтарды айқындау кезiнде (12-қосымша) мұны осы санатқа жатқызу жердiң құнарлылығын қалпына келтiрудi және экологиялық ахуалды жақсартуға бағытталған табиғат қорғау iс-шараларын жүргiзу арқылы ықтимал болады.
      4. Орман шаруашылығының мұқтаждықтары үшiн пайдаланылмайтын орман қоры жерлерiндегi ауыл шаруашылығы алқаптары Қазақстан Республикасының орман заңнамасына сәйкес ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлер санатына ауыстырылуы мүмкiн.
      5. Орман қорының жерлерiн басқа жер санатына ауыстыруға орман орналастыру және жер орналастыру материалдарының негізiнде орман заңнамасының талаптарына сәйкес мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы болған кезде:
      бұрын белгiленген нысаналы мақсатына сай пайдалану мүмкiн болмаған;
      қоныстар шекарасы өзгерген;
      елдi мекендердiң шекаралары (шектерi) өзгерген;
      ерекше қорғалатын табиғи аумақтар мен объектiлердiң жерлерi санатының құрамына қосылған жағдайда рұқсат етiледi.
      6. Орман қорының жерлерiн басқа санаттарға ауыстыру кезiнде жер жай-күйiнiң шөптi және сүректi өсiмдiктерге әсер етуiн көрсететiн экологиялық көрсеткiштердi ескеру керек (7-қосымша).

       228-бап. Су қорының жерлерiн аймақтарға бөлу және
               пайдалану кезiндегi экологиялық талаптар

      1. Су қорының жерлерiн аймақтарға бөлу кезiнде су объектiлерiн күзету және суды ұтымды пайдалану қамтамасыз етiледi.
      2. Аймақтарға бөлу кезiнде су қоры жерлерiне су қорғау аймақтары мен алаптарына бөлiнген жер учаскелердi мiндеттi түрде жатқызу керек, олар өзендердiң, көлдердiң, су қоймаларының, арналардың, iшкi сулардың, мұздықтардың, батпақты жерлердiң, гидротехникалық және басқа да су шаруашылығы құрылыстарының жағалаулары бойынша белгiленуге тиiс.
      3. Су қорының жерлерi құрамындағы жер учаскелерiн жергiлiктi атқарушы органдар су ресурстарын басқарудың уәкiлеттi органдарының келiсiмi бойынша жеке және заңды тұлғаларға ауыл шаруашылығының, орман, балық, аңшылық шаруашылығының мұқтаждары үшiн және жер учаскесiнiң негiзгi нысаналы мақсатына қайшы келмейтiн, жерлердiң ластануы мен тозуына және тиiсiнше экологиялық ахуалдың нашарлауына әкеп соқпайтын басқа да мақсаттар үшiн уақытша жер пайдалануға беруi мүмкiн.
      4. Су қорының жерлерiн басқа жер санатына ауыстыруға су заңнамасының талаптары ескерiле отырып, мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы болған кезде:
      1) су объектiсi жойылған не оның экологиялық және гигиеналық көрсеткiштерi едәуiр өзгерген;
      2) ерекше қорғалатын табиғи аумақтар мен объектiлер жерлерiнiң санатына жатқызылған;
      3) экологиялық ахуалдың өзгеруiне әкеп соғатын елдi мекендер шекаралары (шектерi) өзгерген жағдайда жол берiледi.
      5. Су қорғау алаптарының жерлерi - енi кемiнде жиырма метр болатын, су қорғау аймақтары шегiндегi аумақтар, олар елдi мекендер және өнеркәсiп жерлерi санатына ауыстырылмайды; мұнда сулардың ластануын, қоқырсуын және сарқылуын болдырмау үшiн шаруашылық қызметтiң арнайы режимi белгiленедi.

       229-бап. Запастағы жерлердi аймақтарға бөлу және
               пайдалану кезiндегi экологиялық талаптар

      1. 3апастағы жерлердi аймақтарға бөлу кезiнде келеңсiз өзгерiстер байқалған алаңдарды да, зерттелетiн аумақтағы тозу дәрежесi әртүрлi учаскелердi бөлудiң кеңiстiктегi әркелкiлiгi ескерiледi.
      2. Экологиялық жүйелердiң тозу жылдамдығы байқаулардың бес-он жылдық қатары бойынша есептеледi. Экологиялық жүйелердiң тозуын бағалау экологиялық жүйелердiң құрылымындағы және жұмыс iстеуiндегі келеңсiз өзгерiстер айқындалатын өлшемдер бойынша жүргiзiледi (10-қосымша).
      3. Запастағы жерлер басқа жер санатына одан әрi пайдалану мақсаттарына қарай сол жерлерде санаты ауыстырылатын жерлердің шекаралары белгiленгеннен кейiн ғана ауыстырылуы мүмкiн. Запастағы жерлердi басқа жер санатына ауыстыру кезiнде жер учаскесiн осындай жер санатына қойылатын экологиялық талаптарға сәйкес таңдау алдын ала жүзеге асырылады.
      4. Қопсыту жүргiзiлiп, жердiң сапасын және экологиялық жағдайларды жақсарту жөнiндегi бiрқатар iс-шаралар қолданылғаннан кейiн бұзылған жерлер осы санаттан шығарылуы мүмкiн.
      5. Ядролық қаруды сынау жүргiзiлген запастағы жер құрамынан жер учаскелерi ядролық қарулардың сынау зардаптарды жою және кешендi экологиялық тексеру жөнiндегi барлық iс-шаралар аяқталған соң және мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы болған кезде ғана меншiкке немесе жер пайдалануға берiлуi мүмкiн.

       230-бап. Жер учаскесi алып қойылуы мүмкiн экологиялық
               ахуалдың нашарлауы

      1. Жердiң ластануы, тозуы және бүлiнуi жер учаскесiн алып қою ықтимал болатын экологиялық ахуалдың нашарлауының көрсеткiшi болып табылады. Жерлердiң ластануы радиоактивтi, химиялық, биологиялық, шаруашылық-тұрмыстық түрдi қамтиды.
      2. Жерлердiң экологиялық жай-күйiн бағалауда физикалық тозу, химиялық және биологиялық ластану өлшемдерi экологиялық салауатсыздық дәрежесiнiң негiзгi көрсеткiштерi болып табылады (7-қосымша).
      3. Жерлердiң экологиялық жай-күйiнiң өлшемi ретiнде топырақтың тозуы нәтижесiнде жер пайдаланудан шығарылған алқаптар үлесiн пайдалану ұсынылады.
      4. Ценоздардың әлеуеттi құнарлықты сипаттайтын биологиялық өнiмдiлiгi жерлердiң экологиялық жай-күйi көрсеткiштерiнiң бiрi болып табылады. Өнiмдiлiк ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлер үшiн осындай көрсеткіш болады. Осындай жерлер және дақылдар үшiн агротехникалық және агрохимиялық iс-шаралардың барлық кешенінiң сәйкестiгi кезiнде экологиялық апат аумақтары үшiн өнiмдiлiктi 75%-тен аса төмендетудi, төтенше экологиялық жағдай аумақтары үшiн - 50-75%-тен аса төмендетудi қабылдау сараптамалық түрде ұсынылады.
      5. Нормативтен тыс радиоактивтi ластануға ұшыраған немесе халықтың өмiрi мен денсаулығына өзгедей қатер төндiретiн жерлер меншiкке, ұдайы немесе уақытша жер пайдалануға берiлмейдi.
      6. Радиоактивтi ластануға ұшыраған, заңнамада белгiленген санитарлық-эпидемиологиялық ережелер мен нормаларға, гигиеналық нормативтерге сәйкес келетін өнiмдердi алу қамтамасыз етiлмейтiн жер учаскелерi ауыл шаруашылығы айналымынан шығарылып, консервациялануға тиiс. Мұндай жерлерде ауыл шаруашылығы өнiмiн өндiруге және оны өткiзуге тыйым салынады.
      7. Радиоактивтi ластануға ұшыраған жерлер олардың жай-күйiнiң кешендi бағалануынсыз, қалпына келтiру жұмыстарының жүргiзiлуiнсiз және мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы болмағанда шаруашылық және өзге де мақсаттарда пайдаланылмайды.
      8. Жерлердi ауыл шаруашылығы айналымынан шығару жерлердiң аграрлық тозуы кезiнде жүргiзiлуi мүмкiн. Аграрлық тозу (13-қосымша), әдетте, ауыл шаруашылығы өндiрiсiнде дақылдарды өңдеу кезiнде егіншiлiк жүйесi технологияларының бұзылуынан туындайды және топырақтың физикалық тозуына ұласады. Физикалық тозу егiншiлiк мәдениетiнiң төмендiгiнен; мелиорациялық жүйелердi пайдаланудағы бұзушылықтардан немесе олқылықтардан және т.б. туындайды. Физикалық тозудың салдарлары топырақ құнарлығының төмендеуi, топырақ биотасының азуы, дегумификация, жер бетiндегі сулардың қолайсыз қайта бөлiнуi, жергiлiктi суда тұншығу және физикалық құрғақшылық түрiнде байқалады. Физикалық тозу көптеген жағдайларда эрозиялық процестердің күшеюiнiң бастапқы салдары болып табылады.
      9. Тозған ауыл шаруашылығы алқаптары топырақтарының, жол берiлген шектi шоғырланудың белгiленген нормативтерiнен және өндiріс пен тұтыну қалдықтарының, ағынды сулардың радиациялық әсерiнiң жол берiлген шектi деңгейiнен тыс химиялық, биологиялық, радиоактивтi және басқа да зиянды заттармен ластанған жерлердiң, сондай-ақ карантиндiк зиянкестермен және өсiмдiктер ауруларымен зақымданған жерлердiң құнарлығын қалпына келтiру мүмкiн болмаған жағдайларда мұндай жерлердi консервациялау жүргiзiледi.
      10. Мыналар:
      1) көптеген жағдайларда шөлейттенуге ұласатын қатты эрозияланған, қатты тұзданған, қатты батпақтанған топырақтары бар тозудың 3 және 4-деңгейiндегi ауыл шаруашылығы алқаптары (11-қосымша);
      2) пайдалы қазбаларды өндiру салдарынан беткi қабатында төмен түскен алқаптар;
      3) топырақ-өсiмдiк жамылғысы қатты бүлiнген жайылымдар;
      4) нысаналы мақсаты бойынша пайдалану керi процестердiң одан әрi дамуына, топырақ жай-күйінің және экологиялық ахуалдың нашарлауына әкеп соғатын болса, тозудың аталған белгiлерi бар жерлер;
      5) 5-деңгейден жоғары ластанған жерлер (5-қосымша) мiндеттi түрде, ал мамандардың қорытындысы бойынша жекелеген жағдайларда 4-деңгейден жоғары ластанған жерлер консервациялануға тиiс.
      11. Жерлердiң тозуын болдырмау, топырақтың және ластанған аумақтардың құнарлылығын қалпына келтiру мақсатында жерлердi айналымнан шығара отырып, консервациялауға жол берiледi.
      12. Консервациялануға тиiс жер учаскелерi азаматтық заңнамаға сәйкес консервациялау кезеңiнде айналымнан шығарылып, запастағы жерлер құрамына ауыстырылады.
      13. Консервациялануға тиiс жер учаскелерi азаматтық заңнамаға сәйкес консервациялау кезеңiнде жер учаскелерiнiң меншiк иелерiнен немесе жер пайдаланушылардан алынып, запастағы жерлер құрамына ауыстырылады.

       231-бап. Оңтайлы жер пайдалану жөнiндегi экологиялық
               талаптар

      1. Оңтайлы жер пайдаланудың негiзгi экологиялық талаптары мыналар:
      1) ұсынылатын жер өзгерiстерiнiң және жерлердi қайта бөлудiң салдарларын ғылыми негiздеу мен болжау;
      2) жерге меншiк нысанына қарамастан, барлық санаттағы жерлердi ұтымды пайдалануды және қорғауды жоспарлау мен ұйымдастыруда бiрыңғай мемлекеттiк саясатты негiздеу және iске асыру;
      3) жерлердiң нысаналы пайдаланылуын қамтамасыз ету және ауыл шаруашылығы өндiрiсiндегі құнарлы жерлердi сақтау;
      4) экологиялық тұрғыдан жинақы және көлемi жағынан оңтайлы жер пайдалануларды қалыптастыру мен орналастыру;
      5) ауыл шаруашылығы алқаптарын жақсарту, топырақтың құнарлығын арттыру, тұрақты ландшафттарды қолдау және жерлердi қорғау жөнiндегi шаралар кешенiн әзiрлеу;
      6) жерлердi ұтымды пайдалану мен қорғау жөнiндегi iс-шараларды әзiрлеу;
      7) жерлердi түгендеудi жүргiзу және пайдаланылмайтын, ұтымды пайдаланылмайтын, нысаналы мақсаты бойынша пайдаланылмайтын жерлердi анықтау;
      8) адам денсаулығын сақтау үшiн ормандардың орта құру, су қорғау, қорғау, санитарлық-гигиеналық, сауықтыру және өзге де пайдалы табиғи қасиеттерiн сақтау және күшейту;
      9) ормандардың өсiмiн молайту, тұқымдық құрамы мен сапасын жақсарту, олардың өнiмдiлiгiн арттыру, ормандарды сақтау мен қорғау;
      10) биологиялық саналуандықты сақтау болып табылады.
      2. Кәсiпорындар, құрылыстар және өзге де объектiлер орналастырылатын жерлердi айқындау аталған объектiлер қызметiнiң экологиялық салдарлары ескерiле отырып, қоршаған ортаны қорғаудың, табиғи ресурстарды молайтудың және ұтымды пайдаланудың шарттары мен ережелерi сақталып жүргiзiледi.
      3. Ауыл шаруашылығы өндiрiсiмен байланысты емес объектiлердi салу мен тұрғызу үшiн ауыл шаруашылығы мақсаттары үшiн жарамсыз, бонитетi барынша аз жерлер бөлiнуге тиiс.

       232-бап. Жерлердi пайдалануы кезiндегi экологиялық
               талаптар

      1. Жер учаскелерiн пайдалану кезiнде табиғат пайдаланушылар мынадай экологиялық талаптарды:
      1) аграрлық орман мелиорациясын қоса алғанда, санитарлық-эпидемиологиялық және экологиялық талаптарға сәйкес келетiн өндiрiс технологияларын қолдану, халықтың денсаулығы мен қоршаған ортаға зиян келтiрмеу, қол жеткiзiлетiн озық технологияларды енгiзу;
      2) топырақтың ластануына, қоқыстануына, тозуына және құнарлылығының төмендеуiне, сондай-ақ құнарлы қабаттың мүлдем жоғалуын болдырмау үшiн оны алу қажет болған жағдайларды қоспағанда, басқа тұлғаларға сату немесе беру мақсатында топырақтың құнарлы қабатын алуға жол бермеу;
      3) қалдықтарды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның, санитарлық-эпидемиологиялық қызметтiң мемлекеттiк органының және өзге де уәкiлеттi органдардың келiсiмi бойынша жергiлiктi атқарушы органдар шешiмiмен айқындалатын жерлерде жинақтау және жою талаптарын сақтауы тиiс.
      2. Табиғат пайдаланушылар пайдалы қазбаларды өндiру, геологиялық-барлау, құрылыс және басқа да жұмыстарды жүргiзу кезiнде:
      1) иеленiп отырған жер учаскелерiн оларды одан әрi мақсатына сай пайдалануға жарамды күйде ұстауға;
      2) өндiрiстiк құрылыстар, карьерлер, үйiндiлер, қалдық сақтау орындары, шахта үстiндегi бүлiнген учаскелер, көлiк коммуникациялары алып жатқан жер алаңдарынан топырақ-өсiмдiк қабатын алып, сақтау және кейiннен пайдалану үшiн оларды жердiң құнарлығын қалпына келтiру, жердi өңдеу объектiлерiне немесе уақытша үйiндiлерге (қоймаларға) тасуға;
      3) бөлiнiп берiлген жерлердiң құнарлығын қалпына келтiру жұмыстарын жүргiзуге мiндеттi.
      3. Бүлiнген жерлердiң құнарлылығын қалпына келтiру бағытын таңдау кезiнде:
      1) жер учаскесiнiң бeткi жағының бүлiну сипаты; 
      2) объект орналасқан ауданның табиғи және физикалық-географиялық жағдайлары;
      3) ауданның даму перспективалары және қоршаған ортаны қорғау талаптары ескерiле отырып, объектiнi орналастырудың әлеуметтiк-экономикалық ерекшелiктерi ескерiлуге тиiс;
      4) қара топырақты жерлердiң таралу аймағында және үдемелi ауыл шаруашылығы аймағында бүлiнген жерлердiң негiзгi көлемiн жыртылатын жер алқаптары ретiнде қалпына келтiру керек;
      5) бүлiнген жерлер елдi мекендерге тым жақын орналасқан кезде құнарлылығы сарқылған алқаптарда су тоғандарын және ашылған жыныстар мен байытылған қалдықтар үйiндiлерiнде сәндiк бақша-парк кешендерiн құруды қоса алғанда, оларды бақтар, қосалқы шаруашылықтар және демалу аймақтары ретiнде қалпына келтiрудi көздеу қажет;
      6) өндiрiстiк объект аумағында жоспарлау жұмыстары орындалуға, қажетсiз шұңқырлар мен үйiндiлер жойылуға, құрылыс қоқыстары жиналуға және жер учаскесiн абаттандыру жүргізiлуге тиiс;
      7) пайдаланылатын жер учаскесiндегi жыралар мен су шайған жерлер толтырылуға немесе тегiстелуге тиiс;
      8) мiндеттi түрде аумақты көгалдандыру жүргiзiлуге тиiс.
      4. Жер учаскелерi өндiрiстiк қалдықтарды орналастыру, көму, жинақтау үшiн пайдаланылған жағдайда олар мынадай талаптарға жауап беруге:
      1) кәдеге жаратылмаған өндiрiстiк қалдықтарды көмуге арналған полигондарды жобалаудың, салудың және пайдаланудың санитарлық-эпидемиологиялық ережелерiне сәйкес келуге;
      2) су тоғаны, ауыл шаруашылық алқаптары, ормандар, өндiрiстiк кәсiпорындар жағына 1,5%-ке ауытқуы бар жерлерде сыйымдылық түбiнен 2 метрден аспайтын жер асты сулар тұрғанда әлсiз сүзгiш топырағы болуға;
      3) елдi мекенге қатысты жел жақтан және жерасты сулар ағынының бағыты бойынша төмен орналасуға;
      4) тасқын сулар мен нөсер сулар астында қалу қаупi жоқ жерлерде орналасуға;
      5) инженерлiк қарсы сүзу қорғанысы, периметрi бойынша қоршауы мен көгалдандырылуы, қатты жамылғысы бар кiрме жолдары болуға;
      6) жер учаскесiнен шығатын жер бетiндегi және жерасты ағыны ашық су объектiлерiне қосылмауға тиiс.
      Қазақстан Республикасының аумағында пайдаланылғаннан кейiн залалсыздандыруға немесе кәдеге жаратуға арналған технологиялары жоқ өнiмдердi импорттауға тыйым салынады.
      6. Жаңа технологияларды енгiзу, жерлердi мелиорациялау және топырақтың құнарлығын арттыру бағдарламаларын жүзеге асыру олар заңнамада көзделген экологиялық, санитарлық-гигиеналық және өзге де талаптарға сәйкес келмеген жағдайда тыйым салынады.
      7. Радиоактивтi және химиялық ластануға ұшыраған жерлердi пайдаланудың, күзет аймақтарын белгiлеудiң, осы жерлерде тұрғын үйлердi, өндiрiстiк, коммерциялық және әлеуметтiк-мәдени мақсаттағы объектiлердi сақтаудың, оларда мелиоративтiк және техникалық жұмыстар жүргiзудiң тәртiбi радиациялық және химиялық әсер етудiң жол берiлетiн шектi деңгейлерiнiң нормативтерi ескерiлiп айқындалады.
      8. Жерлердi қорғау мақсатында жер учаскелерiнiң меншiк иелерi, жер пайдаланушылар:
      1) жерлердi су және жел эрозиясынан, селдерден, су басудан, батпақтанудан, қайта тұзданудан, құрғап қалудан, тығыздалудан, радиоактивтi және химиялық заттармен ластанудан, өндiрiс және тұтыну қалдықтарымен қоқыстанудан, ластанудан, оның iшiнде биогендiк ластанудан, сондай-ақ басқа да терiс әсерлерден сақтау;
      2) ауыл шаруашылығы алқаптарын және басқа да жерлердi бактериялық-паразиттiк және карантиндiк зиянкестермен және өсiмдiктер ауруларымен зақымданудан, арамшөптердiң, бұталардың және аласа ағаштардың өсуiнен, жерлердiң жай-күйi нашарлауының өзге түрлерiнен қорғау;
      3) ластанудың, оның iшiнде биогендiк ластанудың және жерлердiң қоқыстануының салдарларын жою;
      4) мелиорациялаудың қол жеткiзiлген деңгейiн сақтау;
      5) бүлiнген жерлердiң құнарлылығын қалпына келтiру, топырақ құнарлығын қалпына келтiру, жерлердi айналымға уақтылы енгiзу;
      6) топырақтың құнарлы қабатын кейiннен жердiң құнарлығын қалпына келтiрудi жүргізу кезiнде немесе жер өңдеуде пайдалану үшiн алу мен сақтау жөнiндегi iс-шараларды жүргiзуге мiндеттi.
      9. Елдi мекендер жерлерiнде тротуарлар мен көшелердегi көктайғаққа қарсы ас тұзын пайдалануға тыйым салынады.

34-тарау. Жер қойнауын пайдалану кезiнде қойылатын
экологиялық талаптар

       233-бап. Жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды
               жүргiзу үшiн экологиялық негiздеме 

      1. Жер қойнауын пайдалануға арналған келiсiм-шарттарға, жобалау құжаттамалары мен кешендi экологиялық рұқсатқа мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-экологиялық сараптаманың оң қорытындысы жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды жүргiзудiң қажеттi экологиялық негiзi болып табылады.
      2. Жер қойнауын пайдаланушы мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптамаға жоспарланатын қызметтiң қоршаған ортаға әсерiн бiлдiретiн және барлау мен өндiру, жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды тоқтату немесе кен орындарын әзiрлеудi консервациялау кезеңдерiне арналған iс-шаралармен қоса "Қоршаған ортаны қорғау" бөлiмiн қамтитын бүкiл жобалау алдындағы және жобалау құжаттамаларының табыс етiлуiн қамтамасыз етуге мiндетті.

       234-бап. Жер қойнауын пайдалану кезiнде қойылатын жалпы
               экологиялық талаптар

      1. Жер қойнауын пайдалану кезiнде:
      1) жер қойнауын Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасының талаптарына сәйкес пайдалану;
      2) жердiң жоғарғы қабатын кен орындарын әзiрлеудiң арнаулы әдiстерiн қолдану арқылы сақтау;
      3) жердiң техногендiк шөлейттенуiн болдырмау;
      4) барлау, өндiру, сондай-ақ барлаумен және өндiрумен байланысты емес жер асты құрылыстарын салу мен пайдалануға беру кезiнде қауiптi техногендiк процестердің болуынан сақтандыратын шараларды қолдану;
      5) жер қойнауын су басып кетуден, өрттерден және кен орындарын пайдалану мен әзiрлеудi қиындататын басқа да стихиялық факторлардан қорғау;
      6) жер қойнауының, әсiресе мұнайды, газды немесе өзге де заттар мен материалдарды жер астында сақтаған, зиянды заттар мен қалдықтарды көмген кезде, ластануын болдырмау;
      7) жер қойнауына нормативтiк көрсеткiшке дейiн тазартылмаған ақаба суларды тастауға; пайдалы қазбалармен бiрге өндiрiлген, ағынды суға ағызылған суды керi сорып алуға тыйым салынады;
      8) жер қойнауын пайдалану, кен орындарын әзiрлеу объектiлерiн консервациялау мен жою жөнiндегi операцияларды тоқтата тұрудың, тоқтатудың белгiленген тәртiбiн сақтау;
      9) қалдықтарды жинаған және орналастырған кезде экологиялық талаптарды қамтамасыз ету;
      10) автомобиль жолдарын салу жұмыстары басталғанға дейiн қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi уәкiлеттi органмен келiсiлген ұтымды схема бойынша, сондай-ақ бұрғылау құрылысының қарапайым әдiсiн енгiзу, iшкi үйiндi жасау технологиясын қолдану, минералдық шикiзатты өндiру мен қайта өңдеу қалдықтарын пайдалану арқылы тозған аумақтар мен иеліктен айырылған жерлердiң көлемiн қысқарту;
      11) топырақтың жел эрозиясына ұшырауына, топырақтың аршылатын жыныстарының құлауына және өндiрiс қалдықтарына, олардың тұздануына және өздiгiнен қызып жануына жол бермеу;
      12) сiңiмдi және тұщы су қабаттарын олардың ластануын болдырмау үшiн оқшаулау;
      13) жер асты суларының азаюы мен ластануын болдырмау;
      14) шаюшы сұйықтарды әзiрлеген кезде уытты емес реагенттердi қолдану;
      15) бұрғылау ерітiндiсiн тазарту және қайтара пайдалану;
      16) бұрғылық және жанар-жағар май материалдарының қалдықтарын қоршаған ортада экологиялық жағынан қауiпсiз тәсiлмен жою;
      17) мұнай кәсiпшiлiгi науаларын мұнай кен орындарының iшкi қабаттарындағы қысыммен қолдау жүйесiнде тазарту және қайтара пайдалану негiзгi экологиялық талаптар болып табылады.
      2. Әрбiр жер қойнауын пайдаланушы:
      1) жұмыс жүргiзудiң халықаралық практикада қабылданған стандарттарына негiзделген неғұрлым тиiмдi әдiстер мен технологияларды таңдауға;
      2) жер қойнауының ұтымды пайдаланылуын, қызметкердiң, халықтың және қоршаған ортаның қауiпсiздiгiн қамтамасыз ететiн жұмыстарды жүргiзу үшiн белгiленген тәртiппен келiсiлген технологиялық схемалар мен жобаларды сақтауға мiндеттi.

       235-бап. Жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды
               жүргiзу кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      1. Жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операциялар шаруашылық қызметiнiң экологиялық жағынан қауiптi түрлерi болып табылады және мынадай талаптар сақталған кезде орындалуға тиiс:
      1) ұңғымалар мен кен өндiру конструкцияларының берiктiгi, технологиялылығы мен қауiпсiздiгi бөлiгiнде жер қойнауы мен қоршаған ортаны қорғау талаптарын қамтамасыз ету;
      2) бұрғылау және жер қойнауын пайдалану жөнiндегi басқа да операциялар дизельдi-генератор және дизельмен қозғалатын қондырғыларды қолдану арқылы жүргiзiлген кезде осындай қондырғылардан тазартылмаған газдардың ауаға шығуы мейлiнше азайтылады;
      3) жер қойнауын пайдалану жөнiндегi құрылыстар құнарлы жерлерге және ауыл шаруашылығы мақсатына кең пайдаланылатын жерлерге салынған кезде, жабдықтарды монтаждауға арналған дайындық жұмыстарын жүргiзу кезiнде, ол жердiң құнарлы қабаты алынып, кейiн аумақты рекультивациялау үшiн жеке сақталады;
      4) жер қойнауын пайдалану жөнiндегi құрылыстарды жүргiзу кезiнде құрылысқа бөлiнген учаскеден тыс жерлерде өсiмдiктердi және топырақ қабатын зақымдауға тыйым салынады;
      5) уытты заттардың табиғи объектiлерге көшуiн болдырмау үшiн жер қойнауын пайдалануда технологиялық алаңдарды гидрологиялық оқшаулау арқылы қалдықтарды ұйымдасқан түрде жинау мен сақтаудың инженерлiк жүйесi көзделедi;
      6) ұңғыма құрылысы ерекше қорғалатын аумақтарда жүргiзiлген жағдайларда, бұрғылаудың тек амбарсыз тәсiлiн қолдану қажет;
      7) жер қойнауын пайдаланудың және кәрiздiк ағынды сулардың қалдықтарын су айдындарына және жер астындағы су жүрушi қабаттарға ағызуға тыйым салынады; пайдалы қазбалармен бiрге өндiрiлген суды керi сорып алу қалдықтарды тастау болып есептелмейдi;
      8) жер қойнауын пайдалану операциялары кезiнде пайдаланылған бұрғылау ерiтiндiсiн бұрғылау процесiнде қайтадан пайдалану, қолданыстағы талаптарға сәйкес және құрылыс материалы ретiнде пайдалану мүмкiндiгін ескере отырып, қоршаған ортаға қайтару үшiн бұрғылаудағы, карьерлердегi және шахталардағы ағынды суларды кәдеге жарату және пайдаланудан шығару жөнiндегi жұмыстар жүргiзiлуi тиiс;
      9) шаруашылық-ауыз сумен жабдықтау көздерi ретiнде пайдаланылуы мүмкiн сулы қабаттарды қайтадан бұрғылау кезiнде бұрғылау және цемент ерiтiндiсiн әзiрлеу үшiн қолданылатын химиялық реагенттердiң денсаулық сақтау және қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi уәкiлеттi органдармен келiсiлген уыттылық сипаттамасы болуы тиiс. Сулы қабаттардың аралық жатуы берiк оқшауланады;
      10) ұңғыманы сiңiру жағдайында бұрғылаған кезде ерiтiндiлер мен материалдардың шаруашылық-ауыз су қабаттарына қосылып кетуiне тыйым салынады;
      11) бұрғылау ерiтiндiлерi көмiрсутегi (әк-битум, инверт-эмульсия және басқалары) негiзiнде қолданылған кезде ауаның газдануынан ескерту шаралары қолданылуы тиiс;
      12) пирофорлық қабаттардың, қалдық ұнтақтар мен керннiң жану немесе адамдардың улануы ықтималдығын болдырмау мақсатында олар жобаға сәйкес және жергілiктi санитариялық-эпидемиологиялық қызмет органдарының келiсiмiмен көмiледi;
      13) жер қойнауын пайдалану жөнiндегi құрылыстарды пайдалануға беру жобада көзделген барлық экологиялық талаптар толық көлемiнде орындалған жағдайда жүргiзiледi;
      14) жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операциялар мен жабдықтарды демонтаждау аяқталғаннан кейiн жер учаскесiн жобалық шешiмдерге сәйкес қалпына келтiру (қопсыту) жөнiндегi жұмыстар жүргiзiледi.

       236-бап. Жер асты суларын өндiрген кезде қойылатын
               экологиялық талаптар 

      1. Жер асты суларын өндiруге келiсiм-шарт оған қол қойылғанға дейiн, мiндеттi түрде қоршаған ортаны қорғау және санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылық саласындағы уәкiлеттi органдармен келiсiледi.
      2. Жоба (технологиялық схема) мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткiзiлуi тиiс, соған сәйкес және соның негiзiнде жер асты сулары кен орындарын әзiрлеу жүзеге асырылады.
      3. Жер қойнауын пайдаланушылар өз есебiнен жер асты кен орындарының жаңа тәсiлдерiн iздестiру мен жұмыс iстеп тұрғандарын жетiлдiру жөнiндегi ғылыми-зерттеу және жобалау-конструкторлық жұмыстарын, жер асты кен орындарын әзiрлеудiң технологиялық схемаларын жүргiзуге, технологиялық жабдықты, үздiксiз және мерзiмдi бақылау құралдарын жетiлдiруге, жер асты суларының ұтымды пайдаланылуын және оның тартылу мен ластанудан сақталуын қамтамасыз етуге мiндеттi.
      4. Олар келiсiм-шарт талаптарында көзделмеген мақсаттар үшiн пайдаланылған немесе осы талаптар бұзылып пайдаланылған жағдайларда, Жер асты суларын кен орындарын әзiрлеуге, тыйым салынады.
      5. Жер асты сулары кен орындарын барлау мен әзiрлеу келiсiм-шарт талаптарына толық сәйкес, Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi нормалар мен талаптар толық сақталған кезде жүзеге асырылуы тиiс.
      6. Геологиялық барлау және пайдалану жұмыстарын жүргiзетiн жер қойнауын пайдаланушылар жер асты суларын өндiрген кезде:
      1) жер асты сулары кен орындарын ұтымды барлау мен әзiрлеуге, сөйтiп судың толық кешендi зерделенуіне және қайыра шығын болмауына және ұңғымалардың пайдалануға жеткiлiксiз берiлуiнен олардың сапалық қасиетiнiң жойылмауына қол жеткiзiлуiн;
      2) сулы қабаттардың ластану ықтималдығын болдырмауды;
      3) егер бұл жобада көзделмеген болса, әртүрлi қабаттағы сулардың араласып кету, бiр қабатынан екiншi қабатына (неғұрлым төмен қысыммен) асыра құйылу ықтималдығын болдырмауды;
      4) жер асты суларының бақылаусыз реттелмей шығарылуына жол берiлмеуiн, ал авариялық жағдайларда судың шығын болуын жою жөнiнде жедел шаралар қабылдануын;
      5) пайдалы компоненттерi бар жер асты суларының кешенді пайдаланылуын;
      6) атмосфералық ауаның, жердiң беткi қабатының, ормандардың, сулардың, және басқа да табиғи объектiлердiң, сондай-ақ ғимараттар мен құрылыстардың жер қойнауын пайдаланумен байланысты жұмыстардың зиянды әсерiнен қорғалуын;
      7) барлау және пайдалану жұмыстары процесiнде жарамсыз күйге келтiрiлген жер учаскелерiн кешендi қалпына келтiру жұмыстарының жүргiзiлуiн қамтамасыз етуi тиiс.
      7. Қызметi жер асты сулары объектiлерiнiң жай-күйіне зиянды әсер ететiн немесе зиянды әсер етуi мүмкiн жеке және заңды тұлғалар су объектiлерiнiң ластануын және тартылуын болдырмау шараларын қабылдауға мiндеттi.
      8. Ауыз су және шаруашылық-тұрмыстық сумен жабдықтау үшiн пайдаланылатын жер асты су объектiлерiн, сондай-ақ емдiк қасиетi бар табиғи ресурстарды қорғау мақсатында Қазақстан Республикасының Су кодексiне сәйкес санитариялық күзет аймақтары белгiленедi.
      9. Ауыз су және шаруашылық-тұрмыстық сумен жабдықтау мақсатында пайдаланылатын немесе пайдаланылуы мүмкiн жер асты сулары объектiлерiнiң су жинау алаңдарында қалдықтарды көмуге, молалар, мал көметiн орындар және жер асты суларының жай-күйiне әсер ететiн басқа да объектiлер салуға жол берiлмейдi.
      10. Жердi ағын сулармен суландыруға, егер ол жер асты сулары объектiлерiнiң жай-күйiне әсер ететiн болса, тыйым салынады.
      11. Бұрғылау ұңғымалары, оның iшiнде өзiнен өзi ағызылатын және барлаушы ұңғымалар, сондай-ақ пайдалануға жарамсыз немесе ендi пайдаланылмайтын ұңғымалар реттеушi құрылғылармен жабдықталуға, консервациялануға немесе белгiленген тәртiппен жойылуға жатады.
      12. Егер жер қойнауы барлау және басқа да пайдалы қазбаларды өндiру үшiн пайдаланылған кезде сулы қабаттар ашылса жер қойнауын пайдаланушы белгiленген тәртiппен жер асты сулары объектiлерiн қорғау жөнiнде шаралар қабылдауы және бұл жөнiнде қоршаған ортаны қорғау, халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы жөнiндегi уәкiлеттi органдарға және су ресурстарын басқару жөнiндегi мемлекеттiк органға хабарлауы қажет.
      13. Жер асты сулы қабаттарын ашу олардың ластануын болдырмайтындай етiп сенiмдi қаптамамен қамтамасыз етiлуi тиiс.
      14. Өнеркәсiптiк, емдiк минералдық және жылу-энергетикалық ақаба суларды ағызуға арналған сiңiрме ұңғымаларды бұрғылауға, бұл ұңғымалар ауыз суға және тұрмыстық сумен жабдықтауға немесе емдiк мақсаттарға жарамды немесе сол үшiн пайдаланылатын сулы қабаттарды ластайтын көздер табылуы мүмкiн болса, тыйым салынады.
      15. Сiңiрме ұңғымаларды бұрғылауға осы ұңғымалар бұрғыланатын ауданда арнайы тексеру жүргiзiлгеннен кейiн жер қойнауын және қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi мемлекеттiк органдар, су ресурстары, және санитариялық қадағалау басқармалары берген оң қорытындылар болған кезде жол берiледi.
      16. Жер асты суларын, ауыз сумен және тұрмыстық сумен жабдықтаумен байланысты емес қажеттiлiк үшiн, ауыз су ретiнде пайдалануға жол берiлмейдi.
      17. Жер асты суларының бас тоғандарын оларда суды реттейтiн құрылғылар, суды есептейтiн аспаптар болмай, сондай-ақ санитариялық қорғау аймақтары белгiленбей және жер асты су объектiлерiнiң жай-күйi көрсеткiштерiн қадағалайтын пункттер құрылмай пайдалануға беруге тыйым салынады.
      18. Жер асты суларын экологиялық талаптарға сәйкес келетiн жағдайда ұстау үшiн жер қойнауын пайдаланушылар үкiмет жер асты су объектiлерiне әсер етуге рұқсат етiлетiн шекте белгiлейтiн нормативтердi сақтауға мiндеттi.
      19. Жер асты су объектiлерiн пайдаланумен байланысты су бас тоғандарын орналастырған, жобалаған, салған, пайдалануға берген және пайдаланған кезде жоғарғы қабаттағы су объектiлерi мен қоршаған ортаға олардың зиянды әсерiн (аумақты су басуын, шөлейттенуiн, жердiң батпақтануын, селдiң, топырақтың шөгуiн) болдырмайтын шаралар көзделуi тиiс.
      20. Өнеркәсiптiк, емдiк минералдық және жылу-энергетикалық сулар пайдаланылғаннан кейiн оны шығарып тастау уәкiлеттi органдар бекiткен Жоғарғы қабаттағы суларды ақаба сулардан қорғау ережелерiне, Теңiздердiң жағалауларындағы суларды қорғау ережелерiне және Қазақстан Республикасының Су кодексiне сәйкес жүргiзiлуi тиiс.
      21. Сумен жабдықтау көздерiн санитариялық күзету аймақтарында су сiңiргiш ұңғымалар мен құдықтар салуға тыйым салынады.
      22. Құрамында радиоактивтi заттар бар пайдаланудан шығарылған суларды су сiңiргiш ұңғымалар мен құдықтарға тастауға тыйым салынады.
      23. Пайдаланудан шығарылған су су сiңiргiш ұңғымаларға айдалатын ауданда су пайдаланушылардың күшiмен жақын жерлердегi ұңғымалардың, бұлақтардың, құдықтардың суларының сапасына қоршаған ортаны қорғау, халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылылығы, су қорын пайдалану және қорғау саласындағы органдармен келiсiлген жоспар бойынша жүйелi зертханалық қадағалаулар ұйымдастырылуы тиiс.
      24. Ұңғымаларды консервациялау мен жою оларды жойған немесе консервациялау кезiнде тiрекшi, параметрлiк, iздеу, барлау, пайдалану, қадағалау ұңғымаларының және арнаулы ұңғымалардың ауыздары мен бiлiктерiн жабдықтау жөнiндегi қолданылып жүрген нұсқаулықтардың талаптарына сәйкес, жер қойнауын пайдаланушылардың есебiнен орындалады.
      25. Жер қойнауын пайдаланушылар, өздерiнiң ведомстволық бағыныстылығы мен меншiк нысанына қарамастан, жер асты суларының мемлекеттiк есебiн, олардың пайдаланылуын бақылау мен қоршаған ортаны қорғауды қамтамасыз ету мақсатында:
      1) Су қорын қорғау және қолдану саласындағы уәкiлеттi орган келiсiмiмен, қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi уәкiлеттi орган белгiлеген тәртiппен және мерзiмде жер асты сулары объектiлерiнен алынған және сонда тасталған сулардың бастапқы есебiн жүргiзедi;
      2) су қоймалары мен су шығарушы құрылыстарды су шығындарын өлшейтiн құралдармен жабдықтайды, сондай-ақ өздiгiнен оқшауланатын ұңғымаларға реттеушi құрылғылар қондырады;
      3) жер асты сулары кен орындарының ағымдағы әзiрлiгiне бақылау, ұңғымалардың жұмысын жедел бақылау және бекiтiлген кен орындарын әзiрлеу жобасы мен технологиялық схемаға сәйкес, технологиялық режимнiң орындалуына бақылау жасайды. Бақылаудың мерзiмдiлiгін әзiрлеу жобасымен (технологиялық схемамен) белгiленедi;
      4) тасталатын сулардың химиялық құрамын анықтауды өздерiнiң зертханаларында немесе мемлекеттiк аттестаттаудан өткен басқа да кәсiпорындардың, ұйымдардың, мекемелердiң зертханаларында қамтамасыз етiледi;
      5) Статистика жөнiндегi уәкiлеттi бекiтетiн нұсқаулыққа сәйкес нысан бойынша жер асты суларын пайдалану туралы есептiлiктi табыс етедi;
      6) қоршаған ортаны қорғау және су ресурстарын басқару жөнiндегi уәкiлеттi органдарға заттарды ластаудың авариялық тастандылары туралы, сондай-ақ жер асты су қоймаларының және су тасталған (айдалған) объектiлерiнiң белгiленген режимiнiң бұзылуы туралы жедел ақпараттар бередi.

       237-бап. Жасанды аралдар жасаған және су асты кабелдерi
               мен құбырлар тартқан кезде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Трассалар, конструкциялар, жабдықтар, әрбiр нақты объект салу мен пайдалануға арналған технологиялар мен техникалық құралдар орналастырылатын жерлердi таңдау қоршаған табиғи ортаға терiс әсердi мейлiнше азайту мақсатында баламалық-нұсқалық негiзде жүргiзiлуi тиiс.
      2. Құбыр трассасынан немесе су асты кабельдерiнен кемiнде бес жүз метр қашықтықта бұрғылау-жару және пневматикалық және басқа қуатты толқындар тудырудың серпiндi (сейсмикалық дабыл) көздерiмен сейсмикалық барлау жүргiзуге тыйым салынады.
      3. Құбырлар мен су асты кабельдерiн кесiп өтетiн трассалармен сейсмикалық косты сүйреуге және балық аулаушы кемелерде тралмен балық аулауға тыйым салынады.
      4. Салынуға тиiс құбырлар мен соған iлеспе инженерлiк құрылыстарды жобалау олардың берiктiгiнiң, қауiпсiздiгiнiң, техникалық жай-күйiн қорғау мен бақылаудың жоғары деңгейiн; кездейсоқ жағдайларды жедел байқау мүмкiндiгiн; жөндеу-қалпына келтiру жұмыстарының жеделдiгi мен сапасын; қоршаған ортаға неғұрлым аз терiс әсер етуiн қамтамасыз етуi тиiс.
      5. Жобада мiндеттi түрде санитарлық нормалар мен ережелер мен қоршаған ортаны қорғау нұсқамалық құжаттарына сәйкес қамтылатын жеке - Қоршаған ортаны қорғау бөлiмi болуы тиiс.
      6. Жобалау-сметалық құжаттамалардың толықтығы мен дұрыстығына тапсырыс берушi мен жобаны әзiрлеушi жауап бередi.
      7. Бекiтiлген жобаны өзгерту мен одан ауытқу объектiгiнiң берiктiгi мен жұмыстың қауiпсiздiгiн төмендетпеуi, қоршаған ортаға терiс әсердi ұлғайтпауы тиiс, олай болмаған жағдайда жоба мен OBOC-ты мiндеттi түрде қайтадан мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткiзу талабы қойылады.
      8. Құбыр тарту жобасында құрылыстар салған және оны кейiн пайдаланған кезде оларды қорғау жөнiндегi шаралар көзделуi тиiс. Құрылыстың әрбiр кезеңiнде және көмiрсутегi шикiзаты мен оны ұқсатушы өнiмдер тасымалданатын құбырды пайдаланған кезде қоршаған ортаны, сондай-ақ қауiптiлiгi жоғары объектiлерге жататын құбырларды күзету жөнiнде тиiстi шаралар қабылдануы тиiс.
      9. Кеме жүзетiн өзендер мен арналарды құбырлар кесiп өтетiн жерлер жағалауларына дабыл белгiлерi қойылады. Дабыл белгiлерiн су шаруашылығы бассейн басқармаларының келiсiмiмен құбыр көлiгi ұйымдары белгiлейдi және су шаруашылығы бассейн басқармасы кеме жүзу жағдайының тiзбесi мен лоцмандық картаға енгiзедi; теңiз құбырларының трассалары теңiзде жүзу хабарламаларында көрсетiледi және теңiз картасына енгiзiледi.
      10. Құбырлардың зақымдану ықтималдығын болдырмау үшiн оларды тартудың кез келген түрiнде күзет аймағы:
      1) су асты жолдарының бойымен - су кеңiстiгiнiң өтетiн жолдардың қақ ортасынан ең шетiне дейiн әрбiр жағынан 100 м өзара қаз-қатар қалыңдықта жасалған судың жоғары қабатынан түбiне дейiнгi учаскесi түрiнде;
      2) өнiмдердi көлiкке, басты және аралық, суды қайта айдайтын және құятын насос станцияларына, резервуар парктерге, компрессорлық және газ бөлетiн станцияларға, өнiмдердi өлшейтiн желiлерге, суды құятын және ағызатын эстакадаларға, мұнай мен мұнай өнiмдерiн қыздыратын пункттерге өнiмдер дайындайтын технологиялық қондырғылар маңында - көрсетiлген объектiлер аумақтарының шекараларынан жан-жағына жүз метр тұратын шектеулi тұйықталған желiлiк жер учаскесi түрiнде белгiленедi.
      11. Құбырлардың (жасалған түсiрiмдердiң) нақты жағдайы туралы материалдар күзетiлетiн жердiң құрамына кiретiн бекiтiлген коммуникацияларымен және объектiлерiмен бiрге оларды жер пайдаланудың аудандық картасына түсiру үшiн тиiстi жергiлiктi мемлекеттiк басқару органдарына берiлуi тиiс. Жергiлiктi мемлекеттiк басқару органдары мүдделi ұйымдарға олардың өтiнiштерi бойынша құбырлардың орналасқан жерi туралы мәлiметтер бередi.
      12. Құбырлардың күзетiлетiн аймағында олардың қалыпты пайдаланылуына айтарлықтай залал келтiретiн не зақымдандыратын әрекеттiң кез келген түрiн жасауға, атап айтқанда:
      1) назар аударатын дабыл белгiлерiн, бақылау-өлшеу пункттерiнiң орнын ауыстыруға, көму мен сындыруға;
      2) кабель байланысының қызмет көрсетiлмейтiн пункттердiң люктерiн, калиткалары мен есiктерiн, линиялық арматуралар желiлерiнiң қоршауларын, катодтық және дренаждық қорғаныс қондырғыларын, линиялық және қарап көруге арналған құдықтар мен басқа да линиялық қондырғыларды ашуға, крандар мен жылжытушыларды ашып, жабуға, байланыс, энергиямен жабдықтау және құбырлар телемеханикасы құралдарын қосуға немесе ажыратуға;
      3) қоқыстардың қайсыбiр түрiне айналдыруға, қышқыл ерiтiндiлерiн, тұздар мен сiлтiлер төгуге;
      4) жағалауларды бекiтетiн құрылыстарды, су өткiзетiн қондырғыларды, құбырларды бұзылудан, ал шектес аумақтар мен айналадағы жердi тасылатын өнiмдердiң авариялық қосылуынан сақтайтын топырақтан жасалған немесе өзге құрылыстарды (қондырғыларды) бұзуға;
      5) зәкiр тастауға, түсiрiлген шығырлармен, зәкiрлермен, лоталармен, ысырғыштармен және тралдармен өтуге, түбiн тереңдететiн және топырағын аршитын жұмыстар жүргiзуге;
      6) от жағуға және от тұтануы мүмкiн қайсыбiр көздердi ашуға немесе жабуға тыйым салынады.
      13. Құбырлардың күзетiлетiн аймақтарында құбыр көлігі ұйымдарының жазбаша рұқсаты болмаса кез келген жұмысты атқаруға, оның iшiнде ұңғымалар, шурфтар қондырғыларымен және топырақ сынамасын алумен, сондай-ақ әртүрлi жару жұмыстарымен байланысты геологиялық-түсiру, iздеу, геодезиялық және басқа iздестiру жұмыстарына тыйым салынады. Құбырлардың күзетiлетiн аймақтарында жару жұмыстарын жүргiзуге жазбаша рұқсат осы жұмыстарды жүргiзетiн ұйымдар Жару жұмыстары кезiндегi қауiпсiздiктiң бiрегей ережелерiнде көзделген тиiстi материалдарды табыс еткеннен кейiн ғана берiледi.
      14. Мұнай мен құрамында күкiрттi сутегi бар су апатты жағдайда төгiлген кезде оларды дереу жинау және жергілiктi жерде залалсыздандыру немесе көмуге әкету керек.
      15. Газ-, мұнай тасымалы, конденсатор сымдары қиылысатын темiр жолдарға, су немесе автомобиль жолдарына, жыралар мен сол сияқтыларға, айналма бұрыштарға, адамдар көп жиналып қалуы мүмкiн пункттерге, газ-, мұнай-, конденсатор сымдары технологиялық желiлерiне тиiстi қауiпсiздiк белгiлерi мен жазбалар қойылады. Аталған осындай жерлер үшiн жобада шығарындылардың қауiптiлiгiн болдырмайтын немесе азайтатын қосымша iс-шаралар көзделуi тиiс.

       238-бап. Сақтық аймағы шегiнде жер қойнауын пайдалану
               жөнiндегi операцияларды жүргiзген кезде
               қойылатын талаптар

      1. Сақтық аймағы шегiнде жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды жүзеге асыратын жер қойнауын пайдаланушы оны су деңгейi көтерiлген жағдайда теңiздiң ластануын болдырмайтындай не барынша азайтатындай етiп жүргiзуге мiндеттi.
      2. Сақтық аймағы шегінде жер қойнауын пайдалану жөнiндегi операцияларды жүзеге асыратын жер қойнауын пайдаланушы, оның келiсiмшарт жасасқан аумағында қоршаған ортаға не жеке немесе заңды тұлғаларға келтiрiлген зиян мен шығынға, осы жер қойнауын пайдаланушының тiкелей кiнәсi бар-жоғына қарамастан, жауап бередi.

35-тарау. Суды пайдалану кезiнде қойылатын экологиялық
талаптар

       239-бап. Ортақ пайдаланылатын су объектiлерiн пайдалану
               кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      1. Су объектiлерiнде суды ортақ пайдалану Қазақстан Республикасының су заңнамасында белгiленген тәртiппен жүзеге асырылады.
      2. Заңды және жеке тұлғалар облыстардың жергiлiктi атқарушы органдары белгiлеген суды ортақ пайдалану ережелерiн сақтауға мiндеттi.

       240-бап. Су объектiлерiн және су шаруашылығы
               құрылыстарын пайдалану кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Су объектiлерiнiң жай-күйiне әсер ететiн кәсiпорындар мен басқа да құрылыстарды орналастыру қоршаған ортаны қорғау, жер қойнауын қорғау, санитариялық-эпидемиологиялық, өнеркәсiп қауiпсiздiгi, су ресурстарын молайту мен ұтымды пайдалану жағдайлары мен ережелерiн сақтап, сондай-ақ көрсетiлген объектiлер қызметiнiң экологиялық салдарын ескере отырып жүргiзiледi.
      2. Су шаруашылығы құрылыстарын салу, реконструкциялау, пайдалану, консервациялау, жою, қоршаған ортаны қорғау, су қорын пайдалану және сақтау, халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы және өнеркәсiптiк қауiпсiздiк саласындағы уәкiлеттi органдардың оң қорытындылары болған кезде жүзеге асырылады.

       241-бап. Ақаба суды ағызып жiберу кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Табиғи су объектiлерiн ақаба суды ағызып жiберу үшiн пайдалануға, осы баптың 2-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, тыйым салынады.
      2. Ақаба судың табиғи су объектiлерiне ағызуға санитариялық-эпидемиологиялық қызметтiң мемлекеттiк органымен және су қорын пайдалану және сақтау саласындағы уәкiлеттi органмен келiскен кезде оларды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган белгiлеген шектерге дейiн тазартқан жағдайда уәкiлеттi органның рұқсатымен жол берiледi.
      3. Ақаба суды жинақтаушысы бар табиғат пайдаланушылар осындай суларды тазалау, залалсыздандыру және ластаушы заттарды кәдеге жарату үшiн олардың қоршаған ортаға әсерiн болдырмайтын қажеттi шаралар қабылдауға, сондай-ақ оларды пайдалану тоқтатылғаннан кейiн осы жинақтаушылар бар жерлердiң қопсытылуын жүзеге асыруға мiндеттi.
      4. Табиғат пайдаланушы зиянды заттардың, ақаба суларда ластаушы заттардың белгiленген жиналу нормативтерiн көтермеуi немесе ақаба судың құрамына экологиялық сараптаманың рұқсаты көзделмеген жаңа заттарды қоспауы тиiс. Аталған талаптар бұзылған кезде ақаба суды ағызу тоқтатылуы керек. Ашық тоғанға ағызылатын су мөлдiр, бояу қосылмаған, иiстенбеген, ауру жұқтыратын бактериялар мен адамның денсаулығы мен жануарларға зиянды заттар, санитариялық-гигиеналық нормативтерден жоғары қоспалар болмауы тиiс. Ағызылатын судың температурасы Цельсия бойынша 30 градустан аспауы тиiс.
      5. Ағызылатын суда бетон мен металға айтарлықтай әсер ететiн заттар болмауы керек.
      6. Ақаба суды, олардың тазалық деңгейiне қарамастан, орталықтандырылған ауыз сумен жабдықтау көздерiнiң санитариялық қорғалу аймақтарында, курорттарда, суға түсуге арналған жерлерде жоғары қабаттағы су айдындарына ағызуға жол берiлмейдi.
      7. Су айдындарына кәдеге жаратуға болатын өнеркәсiптiк қоспалардың бағалы компоненттерi бар ақаба суларды ағызуға тыйым салынады.

36-тарау. Орманды және өзге де өсiмдiктердi пайдалану кезiнде
қойылатын экологиялық талаптар

       242-бап. Басты мақсатта пайдалану үшiн ағаш кесудi,
               ормандарға күтiм жасауды және санитариялық
               мақсатта кесудi жүзеге асырған кезде қойылатын
               экологиялық талаптар

      Құндылығы төмен және қорғаныштық, су сақтау және басқа экологиялық функцияларын жоғалта бастаған екпелердi реконструкциялаумен байланысты ағаш кесу мемлекеттiк орман қоры санатындағы ормандарда тек мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы болған кезде орман шаруашылығы саласындағы уәкiлеттi органның рұқсатымен жүргізiледi.

       243-бап. Мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде орман
               пайдалануды жүзеге асыру кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар  

      1. Мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде орман пайдалануды жүзеге асырған кезде орман пайдаланушылар:
      1) топырақты эрозияға ұшыратпайтын, ормандардың жай-күйi мен молаюына, сондай-ақ су және басқа табиғи объектiлер мен жануарлар дүниесiнiң жай-күйiне терiс әсердi болдырмайтын немесе шектейтiн, олардың тiршiлiк ететiн ортасының сақталуын қамтамасыз ететiн тәсiлдермен жұмыс жүргiзуге;
      2) сүрек дайындаған кезде мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткен техника мен технологияны пайдалана отырып, орманның табиғи молаюы үшiн оңтайлы жағдайлардың сақталуы жөнiндегi талаптарды сақтауға;
      3) дайындау мен тасып әкетудiң белгiленген мерзiмi өткеннен кейiн ағаш кесетiн орындарда жартылай кесiлген және дайындалған сүрек қалдырмауға;
      4) кеспе ағашты кесiлген қалдықтардан тазартуды сүрек дайындаумен бiр мезгiлде жүргiзуге;
      5) мемлекеттiк орман қорының орман пайдалануға бөлiнген учаскелерiнде ағаштың заңсыз кесiлуiне және экологиялық заңнаманың өзгелей бұзылуына жол бермеуге;
      6) мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде басты мақсатта пайдалану үшiн ағаш кесу кезiнде орман орналастыру жобасына сәйкес кесiлген ағаш алаңының екi еселенген мөлшерiнен асатындай алаңға ағаш отырғызуды жүзеге асыруға;
      7) ағаш кесiлген жерлер мен өздерiнiң қызметi нәтижесiнде шыбықтары жойылған, сүректер мен бұталы өсiмдiктерi қураған алаңдарға өз есептерiнен орманның молайтылуын жүзеге асыруға;
      8) ормандардың санитариялық (бұдан әрi - ормандардағы санитариялық ережелер) жай-күйiн қамтамасыз ету мен жақсарту жөнiндегi ережелердi сақтауға;
      9) мемлекеттiк орман қоры учаскелерiн ұзақ мерзiмге арналған орман пайдалану кезiнде зиянкестер мен орман ауруларынан қорғау жөнiндегi iс-шараларды жүзеге асыруға;
      10) мемлекеттiк орман иеленушiлердi мемлекеттiк орман қоры учаскелерiне орман пайдалану үшiн өздерiне бөлiнiп берiлген учаскелерде зиянкестер мен орман ауруларының пайда болғаны туралы хабардар етуге;
      11) орман қорының мемлекеттiк есебiн, мемлекеттiк орман кадастрын, мемлекеттік орман мониторингiн жүргiзу, орманды пайдаланғаны үшiн төленетiн ақы мөлшерiн айқындау үшiн Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен уәкiлеттi органға және оның аумақтық органдарына, облыстық атқарушы органдарға және мемлекеттiк статистика органдарына қажеттi ақпаратты ұсынуға мiндеттi.
      2. Мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде орман пайдалану құқығы:
      1) орман пайдалану жүзеге асырылатын мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде орман ресурстарының қоры азайған, нәтижесiнде олардың жай-күйiнiң нашарлауына әкеп соқтырған табиғи және техногендiк сипаттағы төтенше жағдайлар туындаған;
      2) орман пайдаланушы өсiмдiктер мен жануарлар дүниесiн және ерекше қорғалатын табиғи аумақтарды қорғау, молайту және пайдалану жөнiндегi экологиялық талаптарды бұзған жағдайларда;
      3) орман зиянкестерiмен және ауруларымен күрес жөнiндегi авиахимиялық, авиабиологиялық және аэрозолдық iс-шаралар жүргізу кезiнде шектелуi немесе тоқтатыла тұруы мүмкiн.
      3. Жер пайдалану құқығын шектеу немесе тоқтата тұру орман пайдаланушыларды Қазақстан Республикасының заңнамасын бұзғаны үшiн әкiмшiлiк және өзге де жауаптылықтан босатпайды.

       244-бап. Мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде орман
               шаруашылығын ұйымдастырған кезде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде орман шаруашылығын жүргiзу ормандардың ресурстық және экологиялық әлеуетiнiң көтерiлуiн қамтамасыз етуi тиiс.
      2. Мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде ормандардың ресурстық және экологиялық әлеуетiн көтеру ғылыми негiзделген ағаш кесу жүйесiн iске асыру, ормандарды молайту, олардың тұқымдық құрамын жақсарту, тұрақты орман тұқым базасын селекциялық-гендiк негiзде құру мен тиiмдi пайдалану, гидроорманмелиорациясы, ормандарға күтiм жасау, күтiм жасау мақсатында ағаш кесу мен санитариялық ағаш кесудi қоса алғанда, орман шаруашылығы мақсатында жол салу, басқа да орман шаруашылығы iс-шараларын жүргiзу нәтижесiнде жүзеге асырылады.
      3. Мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде ормандардың ресурстық және экологиялық әлеуетiн көтеру жөнiндегi iс-шараларды орман құрылысы жобаларына сәйкес орман мекемелерi мен орман пайдаланушылар жүргiзедi.

       245-бап. Ормандарды молайту мен орман өсiру кезiнде
               қойылатын экологиялық талаптар  

      1. Ормандарды молайту мақсаты ағашы кесiлген, өртең жерлердi және мемлекеттiк орман қорының бұрын орман өскен аумақтарын уақтылы қалпына келтiру, ормандардың тұқымдық құрамын жақсарту, олардың өнiмдiлiгiн көтеру, мемлекеттiк орман қоры жерiн ұтымды пайдалану болып табылады.
      2. Орман өсiрудiң мақсаты бұрын орман өспеген аумақтарда екпелер жасау болып табылады.
      3. Мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде ормандарды молайту жөнiндегi iс-шаралар орманның өсу жағдайлары мен экономикалық тиiмдiлiгi ескерiле отырып, неғұрлым қысқа мерзiмде өнiмдiлiгi жоғары және шыдамды екпелер жасалуын қамтамасыз ететiн тәсiлдермен, экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық талаптар сақтала отырып жүргiзiлуi тиiс.
      4. Мемлекеттiк орман қорындағы ормандарды молайту мен орман өсiру жұмыстарының көлемi осы салаға мамандандырылған, мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткен орман орналастыру және басқа жобалау-iздестiру ұйымдары әзiрлеген жобалармен айқындалады.

       246-бап. Ормандарды молайту мен орман өсiру үшiн орман
               тұқымдары мен екпе материалдарды дайындаған,
               өңдеген, сақтаған, орын ауыстырған, сатқан
               және пайдаланған кезде қойылатын экологиялық
               талаптар

      1. Сатуға және егу үшiн пайдалануға жататын орман тұқымдарының егiлу сапасын, олардың мемлекеттiк стандарттарға, техникалық жағдайларға және орман шаруашылығы жөнiндегi басқа да нормативтiк құжаттарға сәйкестiгiн айқындауды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның келiсiмiмен орман шаруашылығы саласындағы уәкiлеттi органның мамандандырылған ұйымдары жүзеге асырады.
      2. Осы баптың 1-тармағының талаптарына сәйкестiгi тексеруден өтпеген орман тұқымдарын сату мен егуге тыйым салынады.
      3. Селекциялық-тұқым шаруашылығы мақсатындағы объектiлердi қалыптастыру, оларды мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде пайдаланудың режимiн белгiлеу орналастырушы және осы салада маманданған басқа да жобалау-iздестiру және ғылыми ұйымдар әзiрлеген, мемлекеттiк-экологиялық сараптамадан өткен жобалармен айқындалады.

       247-бап. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтарда
               мемлекеттiк орман қоры учаскелерiн
               пайдаланған, ормандарды молайтқан және орман
               өсiрген кезде қойылатын экологиялық талаптар

      Ерекше қорғалатын табиғи аумақтарда мемлекеттiк орман қорының учаскелерiн пайдалану, ормандарды молайту және орман өсiру Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады.

       248-бап. Қалалық ормандар мен орман сая бақтарында
               орманды пайдаланған кезде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Қалалық елдi мекендердiң шекаралары шектерiнде орналасқан ормандар (таудағы ормандар мен саябақтар) халықтың демалуына, мәдени-сауықтыру және спорттық iс-шаралар жүргiзуiне, сондай-ақ қоршаған ортаға қолайлы жағдай жасауға арналған.
      2. Қалалық ормандарда осы ормандардың мақсатымен үйлеспейтiн басты мақсатта ағаш кесудi орман пайдаланудың өзге де түрлерiн жүзеге асыруға тыйым салынады.

       249-бап. Жер учаскелерiнiң меншiк иелерiне немесе жер
               пайдаланушыларға пайдалануға берiлген
               мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде ағаш және
               бұта өсiмдiктерiн күзету, қорғау, молықтыру
               және пайдалану кезiнде қойылатын экологиялық
               талаптар

      1. Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен жер учаскелерiнiң меншiк иелерiне немесе жер пайдаланушыларға ауыл және орман шаруашылықтарын кешендi жүргiзу үшiн берiлген мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнде ағаш және бұта өсiмдiктерiн күзету, қорғау, молықтыру және пайдалану осы Кодекстiң талаптарына сәйкес жүргiзiледi.
      2. Пайдалануына мемлекеттiк орман қоры учаскелерi берiлген жер учаскелерiнiң меншiк иелерi немесе жер пайдаланушылар осы Кодексте белгiленген тәртiппен оларда орман орналастыру жұмыстарын жүргiзуге және орман қорының мемлекеттiк есебiн жүргiзуге қатысуға мiндеттi.
      3. Осы баптың 1-тармағында аталған ағаш және бұта өсiмдiктерiнiң жай-күйiн, күзетiлуiн, қорғалуын, пайдаланылуы мен молықтырылуын бақылауды уәкiлеттi орган мен оның аумақтық органдары жүзеге асырады.

       250-бап. Басқа меншiк иелерiнiң немесе жер
               пайдаланушылардың жер учаскелерi арасында
               орналасқан мемлекеттiк орман қоры учаскелерiн
               күзету, қорғау, пайдалану, ормандарды
               молықтыру кезiнде қойылатын экологиялық
               талаптар  

      1. Басқа меншiк иелерiнiң немесе жер пайдаланушылардың жер учаскелерi арасында орналасқан мемлекеттiк орман қоры учаскелерiн күзетудi, қорғауды, пайдалануды, ормандарды молықтыруды жүзеге асыру үшiн мемлекеттiк орман иеленушiлердiң Қазақстан Республикасының жер туралы заңнамалық актiсiнде белгiленген тәртiппен бөтен жер учаскесiн шектеулi мақсатта пайдалану (сервитут) құқығы бар.
      2. Қазақстан Республикасының заңнамалық актiсiне сәйкес, табиғи өсiп шығатын ормандарды сыртқы қолайсыз әсерлерден қорғау үшiн басқа меншiк иелерiнiң немесе жер пайдаланушылардың жер учаскелерi арасында орналасқан мемлекеттiк орман қоры учаскелерiнiң шекарасын бойлай енi жиырма метр болатын күзет аймақтары белгiленедi.
      3. Күзет аймағы шегiнде мемлекеттiк орман қоры учаскесiнiң жай-күйiне керi әсер ететiн кез келген қызметке тыйым салынады.

       251-бап. Темiр жолдарға, автомобиль жолдарына,
               каналдарға, магистралдық құбырларға және басқа
               да желiлiк құрылыстарға бөлiп берiлген
               белдеулердегi қорғаныштық екпелердi күзету,
               қорғау және пайдалану кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Темiр жолдарға, автомобиль жолдарына, каналдарға, магистральдық құбырларға және басқа да желiлiк құрылыстарға бөлiп берiлген белдеулерде орналасқан қорғаныштық екпелер осы объектiлердi қолайсыз табиғи құбылыстардан қорғауға, қоршаған ортаның ластануын болдырмауға, шудың әсерiн азайтуға арналған.
      2. Темiр жолдарға, автомобиль жолдарына, каналдарға, магистральдық құбырларға және басқа да желiлiк құрылыстарға бөлiп берілген белдеулердегі қорғаныштық екпелердi, оларды өсiру жобаларына сәйкес орманды күтiп-баптау мақсатында кесуге, санитарлық мақсатта кесуге, бағалылығы төмен екпелердi, сондай-ақ қорғаныштық, су сақтау және басқа да функцияларын жоғалта бастаған екпелердi қайта жаңғыртумен байланысты кесуге және өзге де мақсаттарда кесуге жол берiледi.
      3. Осы баптың 1-тармағында аталған қорғаныштық екпелердi күзетудi, қорғауды және пайдалануды, осы Кодекске сәйкес, жер пайдаланушылар өздерi орналасқан жерлерде жүзеге асырады.

37-тарау. Жануарлар дүниесiн пайдалану кезiнде қойылатын
экологиялық талаптар

       252-бап. Жануарлар дүниесi объектiлерiн ортақ
               пайдаланған кезде қойылатын экологиялық
               талаптар

      1. Жануарлар дүниесi объектiлерiн ортақ пайдалану жануарлар дүниесi объектiлерiн табиғи ортадан алмай (ортақ пайдаланылатын су объектiлерiнде заңнамада белгiленген тегiн аулау көлемi шегiнде құмарлық және спорттық мақсатта балық аулауды қоспағанда) жүзеге асырылады.
      2. Жануарлардың - табиғи орта санитарларының пайдалы тiршiлiк ету қасиеттерiн, дәрiлiк өсiмдiктердi және сол сияқтыларды пайдалану, сондай-ақ жануарлар дүниесi объектiлерiн Қазақстан Республикасы заңнамасымен тыйым салынбаған ғылыми, мәдени-бiлiм беру, тәрбиелiк, эстетикалық және басқа мақсаттарда пайдалану жануарлар дүниесiн ортақ пайдалану тәртiбiмен жүзеге асырылады.
      3. Жануарлар дүниесi объектiлерiн ортақ пайдалану жүзеге асырылған кезде жануарларды құртуға, олардың тұратын жерлерiн және басқа құрылыстарды (iндерiн, ұяларын, құмырсқа илеулерiн, ондатра ұяшығын және сол сияқтыларды) қиратуға, жануарлардың мекендейтiн ортасын бұзуға және олардың көбею жағдайын нашарлатуға тыйым салынады.

       253-бап. Елдi мекендердi, кәсiпорындарды, темiр
               жолдарды, тас жолдарды, құбырлар мен басқа да
               көлiк магистральдарын, электр қуатын беру мен
               байланыс желiлерiн, каналдарды, тоғандарды,
               өзге де құрылыстар мен объектiлердi
               орналастыру, жобалау мен салу кезiнде
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Кәсiпорындар, құрылыстар мен басқа да объектiлер орналастырылатын орын, сондай-ақ жануарлар дүниесiнiң жай-күйiне әсер ететiн және әсер етуi мүмкiн жаңа техникаларды, технологияларды, материалдар мен заттарды енгiзу жануарлар дүниесiн қорғау саласы мен қоршаған ортаны қорғау саласының арнаулы уәкiлеттi органдарымен келiсiледi.
      2. Жануарларды және олардың тiршiлiк ететiн ортасын қорғау құралдарымен қамтамасыз етпей объектiлердi пайдалануға беруге және технологияларды қолдануға тыйым салынады.
      3. Елдi мекендердi, кәсiпорындарды, құрылыстар мен басқа да объектiлердi орналастыру, жобалау және салу, жұмыс iстеп тұрған технологиялық процестердi жетiлдiру мен жаңаларын енгiзу, тың, батпақтанған жерлердi, жағалаулардағы және бұталар өскен аумақтарды шаруашылық айналымына қосу, жердi мелиорациялау, орман пайдалану мен орман шаруашылығы iс-шараларын жүзеге асыру, геологиялық барлау жұмыстарын жүргiзу, пайдалы қазбалар өндiру, үй жануарларын жаю мен қыдырту, туристiк маршруттар әзiрлеу мен халықтың демалатын орындарын ұйымдастыру кезiнде жануарлардың тiршiлiк ету және өсiп-өну жағдайын сақтау, жануарлар дүниесiн сақтау үшiн ерекше құндылықтар құрайтын учаскелерге қол сұғылмауын қамтамасыз ету жөнiндегi iс-шаралар көзделiп жүзеге асырылуы тиiс.
      4. Кәсiпорындар, құрылыстар мен басқа да объектiлер салу мен реконструкциялау жобаларын экологиялық сараптамадан өткiзу, жаңа техника, технологиялар, материалдар мен заттар енгiзу кезiнде олардың жануарлар дүниесiнiң жай-күйiне, мекендейтiн ортасына, жануарлардың өрiс аударуы мен өсiп-өну жағдайына әсерi мiндеттi түрде ескерiледi.
      5. Кәсiпорындар, мекемелер, ұйымдар мен жеке тұлғалар жануарлар дүниесiнiң жай-күйiне әсер ететiн немесе әсер етуi мүмкiн кез келген қызметтi жүзеге асырған кезде жануарлардың мекендейтiн ортасының қорғалуын, өсiп-өну мен өрiс аудару жағдайын қамтамасыз етуге, сондай-ақ өндiрiстiк процестердi, оның iшiнде жануарларға қауiптi препараттарды, химиялық заттар мен құрамаларды қолдану, қалдықтарды қоймаға қою, жою, көму, орман шаруашылығы, ағаш дайындау және басқа жұмыстар жүргiзген, сондай-ақ электр желiлерi мен көлiк құралдарын пайдалану кезiнде жануарлардың өлуiн болдырмауға арналған iс-шараларды жүзеге асыруға мiндеттi.
      6. Темiр жолдар, тас жолдар, құбырлар мен басқа да көлiк магистральдарын, электр желiлерi мен байланыс желiлерiн, сондай-ақ каналдар, су өткiзгiш және басқа гидротехникалық құрылыстар орналастыру, жобалау мен салу кезiнде жануарлардың өрiс аудару жолдарының сақталуын қамтамасыз ететiн iс-шаралар әзiрленiп, жүзеге асырылуы тиiс.
      7. Жануарлар өсiп-өнетiн жерлерде шудың жоғары көздерi болып табылатын жару мен басқа да жұмыстар заңнамамен шектеледi.
      8. Су объектiлерiнде гидротехникалық және басқа құрылыстарды пайдалану, гидрологиялық режим мен су тұтыну режимiн және жабайы жануарлардың тiршiлiк ету ортасының жай-күйiне әсер ететiн және әсер етуi мүмкiн басқа да қызметтердi белгiлеу жануарлар дүниесiн қорғау талаптары, балық және аң шаруашылығы мүдделерi ескерiле отырып жүзеге асырылады.

       254-бап. Қамыстарды шабу мен құрғақ өсiмдiктердi өртеу
               кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      Қамыстарды шабу мен құрғақ өсiмдiктердi немесе оның қалдықтарын өртеуге жабайы фаунаның сақталуы жөнiндегi iс-шаралар әзiрлене отырып, қоршаған ортаны қорғау аумақтық органдарының және өртке қарсы күрес қызметi органдарының тиiстi рұқсаты бойынша шаруашылыққа қажеттi жағдайда ғана жол берiледi.

       255-бап. Өсiмдiктердi қорғау құралдарын, минералдық
               тыңайтқыштар мен шаруашылық қызметiнде
               пайдаланылатын басқа да препараттарды
               тасымалдау, сақтау мен қолдану, жаңа
               препараттар жасау кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Өсiмдiктердi қорғау құралдарын, минералдық тыңайтқыштар мен шаруашылық қызметiнде пайдаланылатын басқа да препараттарды тасымалдау, сақтау мен қолдану, жаңа препараттар жасау кезiнде кәсiпорындар, мекемелер, басқа да ұйымдар мен азаматтар аталған препараттардағы тасымалдау, сақтау мен қолдану ережелерiн сақтауға, жануарлардың ауыруы мен өлмеуiн қамтамасыз ету жөнiндегi iс-шараларды жүзеге асыруға мiндеттi.
      2. Жаңа препараттар жасаған кезде оларды қоршаған ортада қолданудың нормативтерi әзiрленуi тиiс.
      3. Жануарлардың өлуi мен олардың мекендейтiн ортасының нашарлауын болдырмау мақсатында қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган пестицидтер мен агрохимикаттарды қолдану шектелетiн немесе оған тыйым салынатын жекелеген аумақтарды белгiлей алады.
      4. Халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органдардың келiсiмiмен өсiмдiк қорғау саласындағы уәкiлеттi орган бекiткен пестицидтердiң (улы химикаттардың) тiзiмiне енгiзiлген пестицидтердi (улы химикаттарды) ғана қолдануға рұқсат етiледi.
      5. Пестицидтердi (улы химикаттарды) аталған тiзiмге енгiзуге уытты-гигиеналық және экологиялық-уыттылық зерттеулер, оларды қолданғанда гигиеналық регламенттеу жүргiзiлгеннен, гигиеналық және экологиялық нормативтер белгiленгеннен және осы пестицидтердi (улы химикаттарды) мемлекеттiк тiркеу жүзеге асырылғаннан кейiн жол берiледi.
      6. Пестицидтердi (улы химикаттарды) мемлекеттiк тiркеу халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы және қоршаған ортаны қорғау саласындағы мемлекеттiк бақылау органдарының келiсiмiмен өсiмдiк қорғау саласындағы уәкiлеттi орган белгiлеген тәртiппен жүргізiледi.
      7. Минералдық тыңайтқыштар мен басқа да препараттарда ықтимал қауiптi химиялық және биологиялық заттар болған кезде, жануарлар дүниесiн күзету, молайту мен пайдалану саласындағы және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органдардың ұсынысымен уәкiлеттi орган осы минералдық тыңайтқыштар мен басқа да препараттар бойынша белгiленетiн экологиялық нормативтер негізiнде қажеттi экологиялық-уыттылық зерттеулер жүргiзедi.
      8. Мыналарға:
      1) жануарлар дүниесi объектiлерiн улы химикаттар қолдана отырып аулауға (жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы уәкiлеттi органның келiсiмiмен дала кемiргiштерiн құрту кезiнде улы химикаттар қолдануды, сондай-ақ жануарлардың жаппай құтыру iндетi және басқа аурулары болған жағдайларды қоспағанда);
      2) пестицидтердi (улы химикаттарды), минералдық тыңайтқыштар мен басқа да препараттарды:
      жануарлар дүниесi мен табиғи кешендердi табиғи жай-күйiнде сақтауға арналған әр түрлi ерекше қорғалатын табиғи аумақтардағы қорық режимi аймақтарында;
      өрiс аудару және өсiп-өну кезеңiнде жануарлар жаппай топтасқан жерлердегi тыныштық белгiсi қойылған аймақтарда, сондай-ақ жабайы жануарлардың мекендейтiн ортасы ретiнде ерекше құнды учаскелерде;
      жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiнiң белгi қойылған мекендейтiн және қолдан өсiп-өнетiн орындарына қолдануға;
      3) ауыл шаруашылығы және басқа алаптарда жер бетiнде уланған, топыраққа сiңiрiлмеген және жабайы жануарлардың қоректенуiне болатын тұқымдарды қалдыруға тыйым салынады.
      9. Балықтардың және басқа су жануарларының мекендейтiн орталарын пестицидтермен ластанудан қорғау мақсатында тасқын су барынша аз жайылған жағдайда су басу шекарасынан 500 м қашықтықтағы балық шаруашылығы су айдынының маңында санитариялық аймақ жасалады. Санитариялық аймақтар қоршаған ортаны қорғау, жануарлар дүниесiн қорғау, молайта өсiру мен пайдалану, өсiмдiктердi қорғау салаларындағы уәкiлеттi органдардың келiсiлген ұсыныстары бойынша аудандық өкiлдi органдардың шешiмдерiмен белгiленедi.
      10. Санитариялық, пайдаланылатын су шаруашылығы су айдындары жағалауларынан 2 шақырым кем болмайтын аймақтарда:
      1) зиянкестермен, өсiмдiк ауруларымен және арам шөптермен күресте авиация арқылы тозаңдау тәсiлiн қолдануға;
      2) пестицидтер (улы химикаттар), минералдық тыңайтқыштар мен басқа да препараттар сақтау үшiн қоймалар, авиахимиялық жұмыстар үшiн ұшу-қону құрылыстарын, қой шомылдыруға арналған тоғыттар мен жер асты аппаратураларын пестицидтермен (улы химикаттармен) толтыру алаңдарын салуға тыйым салынады.

       256-бап. Жануарларды мекендейтiн жаңа орындарға көшiру,
               фауна үшiн жаңа жануарлар түрлерiн жерсiндiру,
               жануарларды қайта жерсiндiру мен будандастыру,
               оларды Қазақстан Республикасынан тыс әкелу мен
               әкету кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      1. Жануарлар дүниесi объектiлерiн жаңа мекендеу орнына ауыстыруға, Қазақстан фаунасы үшiн жаңа жабайы жануарлар түрлерiн жерсiндiруге, сондай-ақ жабайы жануарларды будандастыру жөнiндегi iс-шараларға ғылыми негiзделген сараптамалық тұжырымдарды ескере отырып, жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы уәкiлеттi органның рұқсатымен, мемлекеттiк экологиялық сараптаманың осындай қызметiнiң жобаларымен келiскеннен кейiн ғылыми-зерттеу және шаруашылық мақсаттарында жол берiледi.
      2. Жабайы жануарларды өздiгiнен ауыстыруға, жерсiндiруге және будандастыруға тыйым салынады.
      3. Жартылай ерiктi немесе ерiксiз жағдайларда ұстайтын жабайы жануарлар, сондай-ақ жабайы жануарлармен будандасуы немесе оларға зиян келтiрiлуi мүмкiн үй жануарларын өсiретiн немесе ұстайтын кәсiпорындар, мекемелер, ұйымдар мен жеке тұлғалар осы жануарлардың табиғи ортаға шығуын болдырмайтын iс-шаралар жүргiзуге мiндеттi.
      4. Жануарлардың тiршiлiгiне қауiп төндiретiн кездейсоқ бақытсыздық және төтенше экологиялық жағдайлар туындаған жағдайда, жануарлар дүниесi объектiлерiн пайдаланушылар жабайы жануарларға көмек көрсетуге және бұл туралы жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы уәкiлеттi органға және қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы органға хабарлауға мiндеттi.
      5. Жануарлар дүниесi объектiлерiн Қазақстан Республикасына әкелу және одан тыс әкету жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы уәкiлеттi орган белгiлеген ережелер бойынша жүзеге асырылады.

       257-бап. Аң аулау, аңшылық алқаптарын бекiту, аңшылықты
               ұйымдастыру кезiнде қойылатын экологиялық
               талаптар

      Аң аулау, аңшылық алқаптарының резервтiк қорын бекiтiп беру, сондай-ақ аңшылықты ұйымдастыруды жүргiзу кезiнде қойылатын экологиялық талаптар Қазақстан Республикасының жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы заңнамасында белгiленген тәртiппен айқындалады.

       258-бап. Су жануарларын аулауды қоса алғанда, балық
               аулау кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      1. Балық аулау ережесi, балық аулау объектiлерi, балық шаруашылығы мен балық аулауды жүргiзуге арналған балық шаруашылығы су айдындарын бекiтiп беру тәртiбi, балық ресурстары мен басқа су жануарларын пайдалануға беру тәртiбi Қазақстан Республикасының жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы заңнамасында белгiленген тәртiппен айқындалады.
      2. Заңнамада көзделген жағдайларда жеке тұлғаларға жануарлар дүниесi объектiлерiн жалпы пайдалану тәртiбiнде балық аулауға бiр шығуда бес килограмға дейiн балық шаруашылығы су айдындары учаскелерiнiң резервтiк қорында тегiн құмарлықпен (спорттық) балық аулауға рұқсат берiледi. Бұл ретте балық шаруашылығы саласында белгiленген ережелер, нормативтер мен шектеулер сақталады.
      3. Сулы-батпақты алқаптар мен су жануарлары мекендеген жерлерде гидромелиорациялық мұндай қызметтiң жобалары мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткeннeн кейiн балық ресурстарын және басқа су жануарларын сақтау, өсiру және пайдалану, балық шаруашылығы саласындағы уәкiлеттi органның рұқсаты бойынша жүзеге асырылады.
      4. Интродукция жүргiзу және жерсiндiру, сондай-ақ мелиоративтiк және бақылау аулау үшiн өсiру мақсатындағы балық аулау, өндiрiстiк, құмарлық және спорттық балық аулау Қазақстан Республикасының жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы заңнамасында белгiленген тәртiппен жүзеге асырылады.

       259-бап. Жануарлардың тiршiлiк етуiнiң пайдалы
               қасиеттерi мен өнiмдерiн пайдалану кезiнде
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Жануарлардың - табиғи ортаның санитарларының пайдалы қасиеттерiн, дәрiлiк өсiмдiктер мен сол сияқтыларды пайдалануға олардың тiршiлiк ету ортасын алып қоймаған және жоймаған, нашарлатпаған кезде және жануарларға басқалай зиян келтiрмеген жағдайда жол берiледi.
      2. Жабайы жануарларды олардың тiршiлiк ету өнiмдерiн алу мақсатында пайдалануға оларды алып қоймаған және жоймаған және олардың өмiр сүру ортасын нашарлатпаған жағдайда жол берiледi.
      3. Жабайы жануарларды олардың өнiмдерiн тiршiлiк ету өнiмдерiн алу мақсатында пайдалану жануарлар дүниесiн қорғау саласындағы уәкiлеттi орган белгiлеген ережелер бойынша жүзеге асырылады.

       260-бап. Зоологиялық коллекцияларды жасау, сақтау,
               мемлекеттiк есепке алу мен пайдалану кезiнде
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Жануарларды табиғи ортадан алу арқылы зоологиялық коллекцияларды (зоологиялық саябақтардың, зоологиялық бау-бақшалардың, океанариумдардың және сол сияқтылардың жанды коллекциялары) жасау мен толықтыруға жануарлар дүниесiн қорғау жөнiндегi атқарушы билiктiң уәкiлеттi органы берген рұқсаттар негiзiнде кәсiпорындар, мекемелер, ұйымдар мен азаматтар жүзеге асырады.
      2. Ғылыми, мәдени-ағарту, оқу-тәрбиелiк немесе эстетикалық құндылықтарды құрайтын және жалпымемлекеттiк маңызы бар зоологиялық коллекциялар мемлекеттiң есебiне алынуға тиiс.
      3. Зоологиялық коллекцияларды жасау, толықтыру, сақтау, пайдалану, иелiктен айыру мен мемлекеттiк есепке алу, сондай-ақ оларды Қазақстан Республикасына әкелу, одан тыс жерге жөнелту мен әкету жануарлар дүниесiн қорғау саласындағы арнаулы уәкiлеттi орган белгiлейтiн ережелер бойынша жүзеге асырылады.

       261-бап. Жануарлардың санын реттеу кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Халықтың денсаулығы мен қауiпсiздiгiн, ауыл шаруашылығы және басқа үй жануарларының ауруын болдырмауға, қоршаған ортаға зиян келуiн болдырмауға, шаруашылық және басқа қызмет мүддесiнде жабайы жануарлардың жекелеген түрлерiнiң санын реттеуге бағытталған iс-шаралар жүзеге асырылады. Бұл шаралар жануарлардың басқа түрлерiне зиян келуiн болдырмайтын және жабайы жануарлардың тiршiлiк ету ортасының сақталуын қамтамасыз ететiн тәсiлдермен жүзеге асырылуы тиiс.
      2. Реттелуге жататын жабайы жануарлардың түрлерiн, олардың санын реттеу жөнiнде тиiстi шаралар жүргiзу тәртiбiн осы қызметке мемлекеттiк экологиялық сараптаманың келiсiмiнен кейiн жануарлар дүниесiн қорғау саласындағы арнаулы уәкiлеттi органдар айқындайды.

       262-бап. Аң аулауды және балық шаруашылығын жүргiзу
               кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      Аңшылық және балық шаруашылығын жүргiзу кезiнде мынадай талаптар қойылады:
      1) жануарлар дүниесi объектiлерiн ұтымды пайдалануға, өздерiнiң қызметi нәтижесiнде жануарлардың тiршiлiк ету ортасының экологиялық жай-күйiнiң нашарлауына жол бермеуге, өндiрiстiк процестердi жүзеге асырған кезде табиғат қорғау технологияларын қолдану;
      2) жабайы жануарлардың бастапқы саны мен пайдаланылу есебiн жүргiзуге, олардың жай-күйi мен жануарлар дүниесiнiң объектiсi болатын алаптардың сипаттамасын зерделеуге, осы ақпараттарды жануарлардың мемлекеттiк есебiн және олардың пайдаланылу есебiн, жануарлар дүниесiнiң мемлекеттiк кадастры мен мониторингiнiң жүргiзiлуiн жүзеге асыратын органдарға беру;
      3) аңшылық жануарларды аулаудың белгiленген ережелерiн, нормаларын, лимиттерi мен мерзiмдерiн сақтау;
      4) жануарлар дүниесi объектiлерiн, соның iшiнде бекiтiп берiлген аумақта сирек және жойылып бара жатқан түрлерiн қорғауды жүзеге асыру;
      5) жабайы жануарларды жаңадан өсiруге, оның iшiнде жасанды өсiруге, олардың тiршiлiк ету ортасын сақтап, жақсартуға бағытталған кешендi iс-шараларды жүргiзу;
      6) жануарлардың өздiгiнен орын ауыстыруына немесе жерсiнуiне жол бермеу;
      7) жануарлар дүниесiн қорғау, пайдалану және жаңадан өсiру мәселелерi бойынша жалпымемлекеттiк, өңiрлiк, республикалық және басқа аумақтық экологиялық бағдарламаларды орындау жөнiндегi iс-шараларды жүзеге асыру;
      8) жануарлардың ауруларының байқалғаны, олардың тiршiлiк ету ортасының жай-күйiнiң нашарлағаны, жануарлардың құрып кету қаупi мен өлу жағдайының туындауы туралы табиғат қорғау органдарына, ветеринариялық, санитариялық-эпидемиологиялық қызметтерге дереу хабарлауға, аурулардың алдын алу мен оған қарсы күрестiң кешендi iс-шараларын жүзеге асыруға;
      9) жануарлардың жай-күйi және олардың тiршiлiк ету жағдайы нашарлаған, олардың өсiп-өну қабiлетi төмендеген, жануарлардың құрып кету қаупi туындаған жағдайда жануарлар дүниесi объектiлерiн пайдалануды өз бетiмен тоқтатуға, жануарларға және олардың тiршiлiк ету ортасына жасалған терiс ықпалды жоюдың iс-шараларын қолдану.

       263-бап. Жануарлар дүниесiн пайдалануға лимиттер мен
               квоталарды белгiлеу кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      Жануарларды сақтау және жаңадан өсiру мақсатында Қазақстан Республикасының жануарлар дүниесiн қорғау, олардың өсiмiн молықтыру және пайдалану саласындағы заңнамасында көзделген тәртiппен жануарлар дүниесiн пайдалануға лимиттер мен квоталар белгiленедi.

       264-бап. Жануарлар дүниесiн биотехнологиялық өнiмдердiң
               зиянды әсерiнен қорғау

      Микроорганизмдердiң жаңа штаммдарын, биологиялық күштi заттарды жасау, гендiк жағынан өзгерген организмдердi жасап шығару, биотехнологиялық басқа да өнiмдердi өндiру белгiленген тәртiппен және мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптаманың оң қорытындысы болған кезде ғана жүзеге асырылады. Мұндай қорытындылар болмаған кезде көрсетiлген организмдер мен заттарды пайдалануға тыйым салынады.

38-тарау. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету
қаупi төнген түрлерiн қорғау, өсiмiн молайту, ерiксіз және
жартылай ерiктi жағдайда өсiру, шектеулi шаруашылық тұрғыда
пайдалану жөнiнде қойылатын экологиялық талаптар

       265-бап. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету
               қаупi төнген түрлерiнiң тiзбесi және Қазақстан
               Республикасының Қызыл кiтабы

      1. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiнiң тiзбесiн Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтедi. Оған Қазақстан Республикасының аумағында, сондай-ақ Қазақстан Республикасының континентальды шельфiнде және ерекше экономикалық аймағында табиғи еркiн жағдайда тұрақты немесе уақытша құрғақ жерде, суда, атмосферада және топырақта мекендейтiн жануарлар (омыртқалы және омыртқасыз) мен өсiмдiктердiң сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерi (шағын түрлерi, популяциялары) жатқызылады.
      2. Жануарлардың сирек кездесетiн, құрып кету қаупi төнген түрлерiнiң қатарына жатқызылған жануарлар мемлекеттiк меншiк болып табылады, ал ерiксiз немесе жартылай ерiктi жағдайда ұсталатындары мемлекеттiк меншiкте де, жеке меншiкте де болуы мүмкiн.
      3. Жеке және заңды тұлғалар жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiн заңнамада белгiленген шекте және тәртiппен пайдалануға құқылы.

       266-бап. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету
               қаупi төнген, табиғи еркiн жағдайда
               мекендейтiн түрлерiн қорғау және олардың
               өсiмiн молайту

      1. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiнiң өлуiне, санының азаюына немесе мекендейтiн ортасының бұзылуына әкеп соқтыруы мүмкiн iс-әрекеттерге жол берiлмейдi.
      2. Жеке және заңды тұлғалар уәкiлеттi аумақтық органдарға сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiне жатқызылған жануарлардың өлiмi белгiлi болған немесе анықталған жағдайлар туралы хабарлауға мiндеттi. Мұндай әрбiр жағдайды тексеру тәртiбi жануарлар дүниесiн қорғау, олардың өсiмiн молықтыру және пайдалану саласындағы уәкiлеттi орган айқындайды.
      3. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiне табиғи апаттар кезiнде және басқа себептерден қырылу қаупi төнген жағдайларда Қазақстан Республикасының жануарлар дүниесiн қорғау, олардың өсiмiн молықтыру және пайдалану саласындағы заңнамасына сәйкес көмек көрсетiледi.
      4. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiне жатқызылған жануарлардың өлiмiн болдырмау мақсатында Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң шешiмi бойынша ерекше жағдайларды қоспағанда, алып қоюға тыйым салынды.
      5. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген, табиғи жағдайда мекендейтiн түрлерiнiң өсiмiн молайту мақсатында:
      1) табиғи өсiмiн молайту жағдайы жақсартылуы;
      2) өрiсi ауыстырылуы, жерсiндiрiлуi, керi жерсiндiрiлуi;
      3) жасанды өсiрiлген жануарлар мекендейтiн ортасына жiберiлуi мүмкiн.
      6. Аталған iс-шаралар мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы болған кезде жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органдар бекiткен биологиялық негiздемелер негiзiнде жүзеге асырылады.
      7. Табиғи жағдайда өмiр сүретiн жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiн қорғау және өсiру үшiн республикалық және жергiлiктi маңызы бар ерекше қорғалатын табиғи аумақтар құрылады, сондай-ақ олардың айналасында күзет, санитариялық-қорғаныш, және басқа да қорғаныш аймақтары орнатылуы мүмкiн, осы аймақтардың шегiнде жануарлар дүниесiнiң жағдайына терiс әсер ететiн кез келген әрекеттерге тыйым салынады.
      8. Шаруашылық және өзге де қызметтi жоспарлау мен жүзеге асыру кезiнде жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiнiң мекен ететiн ортасы мен өсiп-өну жағдайын, өрiс аудару жолдары мен шоғырланған орындарын сақтау iс-шаралары әзiрленуi тиiс, сондай-ақ осы жануарлардың мекендейтiн ортасы ретiнде ерекше құндылығы болатын бөлiнiп берiлетiн учаскелерге қол сұғылмаушылық қамтамасыз етiлуi керек.

       267-бап. Табиғи еркiндiк жағдайында мекендейтiн,
               жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету
               қаупi төнген түрлерiн пайдалану

      1. Егер жануарлардың табиғи еркiндiк жағдайында мекендейтiн, сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерi ғылыми, мәдени-ағарту, тәрбиелiк және эстетикалық мақсаттарда пайдалану жануарларды мекендейтiн ортасынан алып қоймай жүзеге асырылса, жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы аумақтық уәкiлеттi органдар жеке тұлғалардың жануарлардың тыныштығын бұзбас үшiн белгiлi бiр орынға баруға және белгiлi бiр мерзiмге шектеу енгiзуге құқылы. Көрсетiлген шектеулер туралы мәлiметтердi жалпы жұрттың назарына салу үшiн аудандық және облыстық бұқаралық ақпарат құралдарында жарияланады, ал тиiстi жерлерде ескерту белгiлерi қойылады.
      2. Мүдделi заңды және жеке тұлғалар белгiленген мерзiмде жасанды түрде өсiру жолымен алынған толыққанды жануарлардың алып қойылғандарының орнына, жануарларды сатып алу, ұстау мен шығару шығындарын өздерiнiң есебiнен толтыра отырып, белгiленген мерзiмде мекендейтiн ортасына жiберуге мiндеттi. Жануарларды жiберу 1/2 қатынасымен жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту мен пайдалану саласындағы және қоршаған ортаны қорғау саласындағы мемлекеттiк бақылау органдарының лауазымды адамдарының қатысуымен жүзеге асырылады.

       268-бап. Жануарлар дүниесiнiң сирек кездесетiн және
               құрып кету қаупi төнген түрлерiн ерiксiз және
               жартылай ерiктi жағдайда ұстау мен өсiру

      1. Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiн ерiксiз (қоршауда және бос ұстау) және жартылай ерiктi (саябақтарда және басқа табиғи мекендейтiн ортаға таяу сақталатын учаскелерде) жағдайларда жасанды өсiрiлуi мүмкiн.
      2. Жануарлар дүниесiнiң сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiн ерiксiз және жартылай ерiктi жағдайда арнаулы питомниктерде және азаматтар жеке тәртiппен мынадай талаптарды сақтаған:
      1) жануарларды ұстау үшiн, белгiленген тәртiппен бос, еркiн жүру үшiн жабдықталған, қоршауы және басқа құрылыстары бар учаскелер мен үй-жайларын қоса алғанда, жағдай болған;
      2) қажеттi көлемде зоотехникалық, ветеринариялық және санитариялық-эпидемиологиялық iс-шаралар орындалған;
      3) зоологиялық, зоотехникалық, ветеринариялық бейiндегi мамандар, ал азаматтарда жануарларды ерiксiз және жартылай ерiктi жағдайда ұстау дағдысы болған;
      4) жануарлар дүниесiн қорғау, олардың өсiмiн молықтыру және пайдалану саласындағы уәкiлеттi органның рұқсаты бар болған кезде ұстауға рұқсат етiледi.
      3. Жануарлар дүниесiнiң сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiн ерiксiз және жартылай ерiктi жағдайда ұстауға және өсiруге берiлген рұқсатта орындалуы мiндеттi талаптар, сондай-ақ жануарлар түрлерi бойынша дарақтардың барынша көп саны көрсетiледi. Егер жеке және заңды тұлғалар рұқсат талаптарын орындамаса, қатарынан алты ай iшiнде үш ескертуден кейiн рұқсат керi қайтарылып алынып, күшi жойылуы мүмкiн.
      4. Жануарлар дүниесiнiң сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiн ерiксiз және жартылай ерiктi жағдайда арнаулы экологиялық питомниктерде ұстау мен өсiру осы питомниктер туралы ережелерге сәйкес жүзеге асырылады.
      5. Сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген түрлерiне жатқызылған және ерiксiз және жартылай ерiктi жағдайда ұсталатын жануарлардың иелерi осы жануарларға қоршау жасауға немесе оларды таңбалауға мiндеттi.
      6. Сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген жануарлар қатарына жатқызылған, оларды ерiксiз немесе жартылай ерiктi жағдайларда ұстайтын жеке және заңды тұлғалар осы жануарларды Қазақстан Республикасының шегiнде, бұған арнаулы рұқсатсыз иеленуге, сатуға және алмастыруға құқылы, бiрақ осы операциялар уәкiлеттi органда тiркелуi тиiс.
      7. Сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген, ерiктi және жартылай ерiктi жағдайларда ұстауға жатқызылған жануарларды меншiктенуге заңдық негiздемесi бар жеке және заңды тұлғалар оларды халықаралық сауда-саттық мақсатында белгiленген тәртiппен пайдалана алады.
      8. Егер сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген, ерiксiз және жартылай ерiктi жағдайларда өсiрiлетiн жануарлармен жүргiзiлген халықаралық сауда-саттық мемлекетке экологиялық және экономикалық залал әкелсе, Қазақстан Республикасының Үкiметi бұл сауда-саттыққа шектеу енгiзуге құқылы.

39-тарау. Ерекше экологиялық, ғылыми және мәдени құндылығы
бар қоршаған ортаны қорғау объектiлерiн, сондай-ақ ерекше
қорғалатын табиғи аумақтарды пайдалану кезiнде қойылатын
экологиялық талаптар

       269-бап. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтардағы
               жерлердi, суларды ормандар мен жер қойнауларын
               пайдалану кезiнде қойылатын экологиялық
               талаптар

      Жануарлардың сирек кездесетiн және құрып кету қаупi төнген және құнды түрлерiнiң тiршiлiк ететiн ортасы ретiнде ерекше құндылығы бар, белгiлi бiр заң тәртiбiмен белгiленген аумақтардың экологиялық жай-күйiн сақтау мен жақсарту мақсатында қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган Қазақстан Республикасының барлық аумағы үшiн белгiленгеннен осы аумақтар үшiн белгiленген айтарлықтай қатаң экологиялық нормативтер әзiрлеп, енгiзе алады.

       270-бап. Ерекше қорғалатын табиғи аумақтарда елдi
               мекендер, өнеркәсiп, ауыл шаруашылығы мен
               мелиорация, энергетика, көлiк пен байланыс
               объектiлерiн, әскери объектiлер мен қорғаныс
               объектiлерiн және ерекше қорғалатын табиғи
               аумақтардың мақсаттарымен және жұмыс iстеуiмен
               байланысты емес құрылыстар орналастыру мен
               салу кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      Экологиялық жай-күйдi жақсарту, сондай-ақ ерекше қорғалатын табиғи аумақтарға залалды болдырмау мақсаттарында елдi мекендер, өнеркәсiп, ауыл шаруашылығы мен мелиорация, энергетика, көлiк пен байланыс объектiлерiн, әскери объектiлер мен қорғаныс объектiлерiн және ерекше қорғалатын табиғи аумақтардың мақсаттарымен және жұмыс iстеуiмен байланысты емес құрылыстар орналастыру мен салу қолданыстағы нормативтiк-техникалық құжаттарға, нормалар мен стандарттарға, сондай-ақ осы аумақтар үшiн қойылатын экологиялық талаптарға сәйкес жүргiзiледi.

40-тарау. Каспий теңізiнiң қазақстандық секторының солтүстiк
бөлiгiндегi мемлекеттiк қорық аймағында шаруашылық және өзге
де қызметтi жүзеге асыру кезiнде қойылатын экологиялық
талаптар

       271-бап. Каспий теңiзiнiң қазақстандық секторының
               солтүстiк бөлiгiндегi қорық аймағының
               шекаралары

      Каспий теңiзiнiң қазақстандық секторының солтүстiк бөлiгiндегi қорық аймағының шекаралары ерекше қорғалатын табиғи аумақтар туралы заңнамаға сәйкес Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң қаулысымен белгiленедi.

       272-бап. Пайдалану режимiн шектеу

      1. Каспий теңiзiнiң қазақстандық секторының солтүстiк бөлiгiндегi қорық аймақтары шегiнде функционалдық аймақтарға бөлу негiзiнде шаруашылық қызметке толық тыйым салынған және жекелеген жұмыс түрлерiн жүргiзуге Қазақстан Республикасының ерекше қорғалатын табиғи аумақтар туралы заңнамасына сәйкес қосымша уақытша шектеулер енгiзiлген қорық учаскелерi белгiленедi.
      2. Қорық аймағында:
      1) балықтар мен жас скаттардың уылдырық шашпай қалыпты жүзуiн қамтамасыз ету үшiн Едiл өзенiнiң жер бетi атырауы қазақстандық бөлiгiнiң теңiзге қарай сұғына енген нүктесiнен және Жайық өзенiнiң жер бетi атырауы теңiзге қарай сұғына енген нүктесiне қарай Орал мен Жайық өзендерi сағаларының маңдарында радиусы 50 шақырымнан астам, сондай-ақ жоғарыда аталған атыраумаңы шекараларының аралығында 1994 жылғы 1 қаңтардағы жағалау сызығынан енi 15 шақырым және одан әрi шығысқа қарай Жем өзенiне дейiн құрылыс және геофизикалық жұмыстар жүргiзуге, ұңғымаларды сынауға тыйым салынады;
      2) осы баптың 1) тармақшасында көрсетiлген кезеңде мұнай өндiру жабдықтармен, химиялық реагенттермен, жанар-жағармай және басқа да материалдармен, азық-түлiкпен автономды қамтамасыз етiлуге көшiрiлуi тиiс. Мұнай өндiру процесiнде оларды кейiннен тыйым салу кезеңi аяқталғаннан кейiн шығару үшiн қалдықтарды жинақтау мен сақтауды қамтамасыз етудiң барлық шаралары қабылдануға тиiс;
      3) ұя салатын (қамыс өскен, құмды шығанақтар мен аралдарда) жерлерде құстарды сақтау мақсатында 1 сәуiр мен 15 шiлде аралығында құрылыс жұмыстарын жүргізуге, сондай-ақ ұңғымаларды сынауға тыйым салынады;
      4) құрылық - теңiз шекарасында қамыс өскен шектерде басқа мерзiмдерде жұмыс жүргiзу жыл маусымы ескерiле отырып, уәкiлеттi мемлекеттiк органдардың шешiмiмен реттеледi;
      5) каспий итбалығы популяциясын сақтау мақсатында шоғырланған жерден қазан айынан мамыр айына дейiн мұнай операцияларын жүргiзу 1852 метр қашықтықта (1 теңiз милi) жүзеге асырылуы тиiс. Жатақ ауыстыруы ескерiлiп, итбалықтардың шоғырланған жерлерiн анықтау үшiн барлық ықтимал шаралар қабылдануы тиiс;
      6) құстар мен каспий итбалығының тыныштығы бұзылуын болдырмау үшiн олардың белгiленген мекен ететiн және өсiп-өнетiн жерлерiнiң үстiмен әуе көлiгiнiң 1 шақырымнан төмен ұшуына, уәкiлеттi мемлекеттiк органдарды алдын ала хабарлай отырып, ғылыми-зерттеу және авариялық-құтқару жұмыстарын жүргiзу жағдайларын қоспағанда, тыйым салынады.

       273-бап. Су қорғау аймағында шаруашылық және өзге де
               қызметтi жүзеге асыру кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Каспий теңiзiнiң жағалауы бойынша су қорғау аймағының енiне соңғы он жыл iшiндегi теңiздiң орташа-көпжылдық 2000 метрге тең деңгейiнен 27,0 метрдi алып тастаған деңгейге тең ен қабылданады.
      Елдi мекендер шегiнде су қорғау аймақтары су объектiлерiнiң қоқыстануы мен ластануын болдырмайтын жағалау аймақтарын мiндеттi түрде инженерлiк немесе орманмелиорациялық абаттандыру жұмыстары (жақтаулар, құламалар, орман бұталары жолақтары және т.б.) жүргiзiлген кезде оларды жобалау мен салудың нақты жағдайларына орай белгiленедi.
      2. Су қорғау аймағы шегiнде:
      1) су объектiлерi мен олардың су қорғау аймақтары мен жолақтарының ластануы мен қоқыстануын болдырмайтын құрылыстармен және қондырғылармен қамтамасыз етiлмеген жаңа немесе реконструкцияланатын oбъектiлердi жобалауға, салу мен пайдалануға беруге;
      2) елдi мекендер шегiнен тыс мұнай өнiмдерiн сақтайтын, арнаулы техникаларға техникалық қызмет көрсететiн пункттер, механикалық шеберханалар, жуу орындарын, қалдықтар орналастырылатын орындар орналастыру мен салуға, сондай-ақ судың сапасына керi әсер ететiн басқа да объектiлер орналастыруға;
      3) құрылыс, су түбiн тереңдететiн және жару жұмыстарын жүргiзуге, пайдалы кен қазбаларын өндiруге, кабельдер, құбырлар және басқа коммуникациялар мен бұрғылау, ауылшаруашылығы және өзге де жұмыстар жүргiзуге тыйым салынады, ерекше жағдайларда оларға қоршаған ортаны қорғау мен пайдалану және су қорын қорғау саласындағы уәкiлеттi органдардың келiсiмiмен белгiленген тәртiппен рұқсат етiлуi мүмкiн.

       274-бап. Сақтандыру аймағында шаруашылық және өзге де
               қызметтi жүзеге асыру кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Сақтандыру аймағы теңiздiң жағалай сызығынан Қазақстан Республикасының аумағында құрылыққа қарай 5 шақырымға созылып жатыр. Сақтандыру аймағының жер бетi шекарасының ережесi айқындалады және сақтандыру аймағы аумағында мұнай операциялары мұнай туралы заңнамаға сәйкес жүргізiледi.
      2. Сақтандыру аймағы шегiнде қалдықтарды көму полигондары құрылысына тыйым салынады.

       275-бап. Халықтың теңiз суын пайдаланатын аудандарын
               қорғау 

      1. Халықтың теңiз суын пайдаланатын аудандары (рекреациялық, емдеу-сауықтыру, шаруашылық-ауыз су) халықтың теңiз суын пайдаланатын аудандарын, олардың санитариялық қорғалатын аймақтарын (жолақтарын) және құрылықтың жағалау жолақтарын қамтиды.
      2. Халықтың теңiз суын пайдаланатын аудандарын, теңiз суының нақты және перспективалық пайдаланылуын ескере отырып, өз құзыретi шегiнде жергілiктi атқарушы органдар белгiлейдi. Осы ауданның енi теңiзге қарай теңiздiң соңғы он жылдағы орташа көпжылдық деңгейiнен 27,0 метр кем 3,9 шақырым (2 миль) болуы тиiс.
      3. Халықтың теңiз суын пайдаланатын аудандарының құрамына берiлетiн жағалау бойындағы құрылық шекараны айқындау бөлiгінде де, қорғау режимi бөлiгiнде де Каспий теңiзiнiң су қорғау аймағына сәйкес келедi. 

       276-бап. Теңiз деңгейiнiң толқынды тербелiсiнiң әсерi
               аймағы шегiнде шаруашылық және өзге де
               қызметтi жүзеге асыру кезiнде қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Теңiз деңгейiнiң толқынды тербелiсiнiң әсер ету аймағының анық тiркелген шекарасы болмайды және акваторииде 29 метр төмен шексiз белгiден құрылықта 26 метр төмен белгiге дейiн шамада таратылады. 
      2. Теңiздiң толқынды тербелiс деңгейi кезеңсiз қайталанатын құбылыстар санына жатады және қызметтiң кез келген түрiн жүзеге асыруға әсер етуi, сондай-ақ оның тербелiс аймағының шегiнде болатын объектiлерге қиратушы әсерi болуы мүмкiн, ол Каспий теңiзiнiң ластануына қауiп тудырады.
      3. Теңiз деңгейiнiң толқынды тербелiсiнiң әсер ету аймағы шегiнде:
      1) су объектiлерi мен олардың су қорғау аймақтары мен жолақтарының ластануы мен қоқыстануын болдырмайтын құрылыстармен және қондырғылармен қамтамасыз етiлмеген жаңа немесе реконструкцияланатын объектiлердi жобалауға, салу мен пайдалануға беруге;
      2) елдi мекендер шегiнен тыс мұнай өнiмдерiн сақтайтын, арнаулы техникаларға техникалық қызмет көрсететiн пункттер, механикалық шеберханалар, жуу орындарын орналастыру мен салуға, қалдықтар орналастырылатын, сондай-ақ судың сапасына керi әсер ететiн басқа да объектiлердi ұйымдастырып, абаттандыруға;
      3) уәкiлеттi мемлекеттiк орган белгiлеген тәртiппен келiсiлген құрылыс, су түбiн тереңдететiн және жару жұмыстарын жүргiзуге, пайдалы кен қазбаларын өндiруге, кабельдер, құбырлар және басқа коммуникациялар мен бұрғылау, ауыл шаруашылығы және өзге де жұмыстар жүргiзуге тыйым салынады.

       277-бап. Жалпы экологиялық талаптар

      1. Топырақ қабатын қазып алумен және ауыстырумен байланысты жұмыстарға уәкiлеттi мемлекеттiк орган берген арнаулы рұқсат болған кезде жол берiледi.
      2. Құрылыстарды салу, монтаждау және демонтаждау ластаушы заттардың барлық түрiн жинауды қамтамасыз ететiн технологияларды пайдаланған кезде ғана жүзеге асырылуы мүмкiн.
      3. Келiсiм-шарт аумағының шегiнде бұрын бұрғыланған ұңғымалар табылған кезде жер қойнауын пайдаланушы табылған ұңғымалардың дәл координатын анықтап, уәкiлеттi мемлекеттiк орган белгiлеген тәртiппен уәкiлеттi мемлекеттiк органдарға хабарлауы тиiс.
      4. Әуе бассейндерiне шығарылатын ластаушы заттар мұнай операцияларының барлық кезеңiнде ластаушы заттардың жинақталуының шектi - рұқсат етiлген белгiленген нормативiнен аспауы керек. Ластаушы заттардың қабаттануы мониторинг қорытындысымен айқындалады және бақылаудың мынадай сипаттамаларын:
      1) судың ластану деңгейiн, сондай-ақ Каспий теңiзi учаскелерiнiң мәртебесi (режимi) бойынша әртүрлi физикалық, химиялық, гидробиологиялық түпкi қабаттану көрсеткiштерiнiң деректерiн;
      2) Каспий теңiзiнiң белгiлi бiр учаскелерiнде (ашық теңiзде сынамалар iрiктеудiң бақылау нүктелерi, шығанақтар, саға маңы учаскелерi, теңiзге құйылатын өзендер, мұнай операцияларын жүргiзетiн аудандар және т.б.) атмосфера - судан бөлiнетiн шекарадағы ластаушы заттардың балансы мен трансформациясын және олардың түпкi қабаттарына (шөгiндiлерге) жинақталуын;
      3) табиғи айналу процестерiн, гидрометеорологиялық көрсеткiштердi (судың температурасын, ағысын, желдiң жылдамдығы мен бағытын, атмосфераның қонуын, атмосфераның қысымын, ауаның ылғалдылығын және т.б.) қамтиды.
      5. Ластаушы заттардың биологиялық организмдерге (шектi рұқсат етiлетiн шоғырлану, шектi рұқсат етiлетiн деңгей) әсер ету мөлшерiн әзiрлегенге дейiн әсер ету деңгейi мемлекеттiк экологиялық сараптаманың қорытындысымен бағаланатын қоршаған ортаның жай-күйi мониторингiнiң нәтижесi бойынша айқындалуға тиiс.
      6. Ұңғымаларды пайдалану кезiнде, авариялық оқиғалардың қауiп төндiрген жағдайларын қоспағанда, факелдерде флюидтердi жағуға тыйым салынады.
      7. Ұңғымаларды сынау кезiнде факелде көмiрсутегiн жағу барынша азайтылуы тиiс. Осы тармақта көрсетiлген, экологиялық сараптама әдiсiнiң қорытындысымен танылған жағдайда, қоршаған ортаға айтарлықтай қауiпсiз әсер ретiнде оны тек түтiндi шлейфiнiң сейiлуiне ықпал ететiн тәулiктiң ашық уақытында табиғи қолайлы жағдайларда қолдану қажет. Ұңғымалар құстардың өрiс аудару жолдарына орналастырылған жағдайда, орнитологиялық фауналарға залал келу қаупiн болдырмау үшiн ұйымдастыру-техникалық шаралар қолданылуы тиiс.
      8. Атмосфераға шығарындылар шектеулi болуы тиiс және мұнай операцияларын жүргiзген кезде қоршаған ортаны қорғау саласында халықаралық практикада қабылданған, тексеруден өткен принциптермен және әдiстермен Қазақстан Республикасы заңнамасының және нормативтiк-әдiстемелiк құжаттарының талаптарына сәйкес бақылануы тиiс.
      9. Каспий теңiзi қорық аймағы шегiнде, ластанбаған немесе тазартылған ақаба суларды, оның iшiнде салқындату және өрт сөндiру жүйесiндегi сулар мен қоршаған ортаны қорғау, халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы және орман қорын пайдалану мен сақтау саласындағы уәкiлеттi органдардың рұқсатымен тасталатын балластық суларды қоспағанда, ақаба су мен қалдықтарды тастауға тыйым салынады. Бақылау жақтауы шегiнен тыс судың тастау салдарынан температурасы соңғы 10 жылдағы тастау кезеңiндегi орташа айлық су температурасымен салыстырғанда 5 градустан астам жоғарыламауға тиiс.
      10. Жер қойнауын бұрғылауда (оның iшiнде құрамында тұз бар бұрғылау шламдары) қалдықтарды айдау экологиялық рұқсат етiлген жобаға сәйкес жүзеге асырылады.
      11. Айналымға салынбайтын және жер қойнауынан айдалып алынбайтын бұрғылау қалдықтарын залалсыздандыру мен сақтаудың барлық операциясы Каспий теңiзiнiң қорық аймағынан тыс, арнаулы полигонда жүзеге асырылуы тиiс. Аталған операциялар уәкiлеттi мемлекеттiк органдардың келiсiмi бойынша жүзеге асырылуы және полигонның құрылысы бұрғылау жұмысы басталар кезге аяқталуы керек.
      12. Өнеркәсiптiк және тұрмыстық қалдықтар полигондарын, уытты заттар мен материалдар сақталатын орындарды теңiз деңгейiнiң күштi толқынды тербелiс ықпалындағы аймақтар шегiнде орналастыруға тыйым салынады.
      13. Бұрғылау платформасы (баржа) және оған қызмет ететiн кеме ақаба суларды тазарту мен залалсыздандыруға немесе ақаба суларды жинау, сақтау және кейiн арнаулы кемелерде немесе жағалаудағы қабылдау қондырғыларына беруге арналған қондырғылармен жабдықталуы керек. Қоқырды жинау немесе өңдеу (ұнтақтау немесе қысып буу) үшiн құрылғы не қоқырды жататын қондырғы көзделуi керек.
      14. Құрылыстың және өзге де жұмыстардың кез келген түрiн жүргiзген кезде судың терең қабаты мен теңiз түбiнде жару әдiстерiн пайдалануға тыйым салынады. Теңiз түбiнде жару жұмыстары уәкiлеттi мемлекеттiк органдардың рұқсатымен жүзеге асырылады.
      15. Суда жүзетiн және су маңдарындағы құстардың ұя салатын орындарын бұзуға, сондай-ақ бекiре балықтардың уылдырық шашуына кедергiлер жасауға тыйым салынады.
      16. Суды теңiзден жинауға су жинағыш құрылыстарды балық қорғайтын құрылғыларымен жарақтандырған жағдайда ғана жол берiледi. Судың қатты ағын желiсiнде балық қорғау құрылғылары жұмысының тиiмдiлiгiн үздiксiз бақылауға арналған техникалық құрылғылар орнатылуға тиiс.
      17. Мұнай өндiру жөнiндегi жұмыстарды бастар алдында жер қойнауын пайдаланушылардың есебiнен бағалы кәсiпшiлiк балықтарын молайту және Каспий теңiзiнiң қорық аймағында уылдырықтың шашылуын қорғау жөнiнде iс-шаралар көзделуi тиiс.
      18. Көлiктiң барлық түрлерiне бiрдей бағыттар олардың теңiздегi сүт қоректiлерге, балықтар мен құстарға әсерiн болдырмайтындай немесе азайтатындай етiп таңдалуы керек.
      19. Жобада әсер ету аймағында арнаулы талаптар көзделмеген автомобиль жолдарын және желiлiк инфрақұрылымдардың өзге де түрлерiн тартуға тыйым салынады.
      20. Шағын суларда жұмыс жүргізу үшiн су түбiнде топтасып өнiмдi уылдырық шашудың сақталуын қамтамасыз ететiн көлiк құралдары қамтамасыз пайдаланылуы керек. Ерекше сезiмдi аудандарда қажет жағдайда (қоршаған ортаның жай-күйiне мониторинг өткiзу) топырақ-өсiмдiк жамылғысының және қызмет етушi биоценоздың тұтастығын неғұрлым аз бұзатын жалпақ шынжыртабанды, бостау үрiлген шиналары, әуе көпшiктерi және т.б. бар арнаулы көлiк құралдарын пайдалануға жол берiледi.
      21. Бұрғылық және тампондық сұйықтар құрамында қазақстандық немесе халықаралық сапа және қауiпсiздiк сертификаттары жоқ және техникалық жоба құрамында келiсiлмеген заттар қолданылмауы тиiс. Өзге заттарды пайдаланған кезде жер қойнауын пайдаланушы оларды қолдануды уәкiлеттi мемлекеттiк органдармен келiседi.
      22. Бұрғылау қондырғылары Пайдаланылған тұншықтыратын газдың межелi мәнi жөнiндегi халықаралық теңiз ұйымдарының талаптарына жауап беретiн iштен жану двигательдерiмен жабдықталуы тиiс.
      23. Энергия қондырғысы iштен жану двигательдерiмен немесе қосарлы отын тұрбаларымен (дизельдi отын-газ) жабдықталуы тиiс.
      24. Теңiз бұрғылық iздеу-барлау жұмыстарын жүргiзу, қоршаған ортаға әсердi бағалау толық көлемiнде бағалауды қоса алғанда, әлемдiк тәжiрибе ескерiле отырып, жобалау жұмыстарының алдын алуы тиiс. Шаруашылық қызметке көзделетiн бұрын зерделенген ауданның қазiргi жай-күйiн талдау табыс етiлгенге дейiн кем дегенде төрт жыл бұрын өткiзiлген далалық зерттеу қорытындыларына негiзделуi керек.
      25. Қоршаған әсердi бағалау кезiнде, теңiз акваторийi мен теңiз жағалауы аймақтарының айтарлықтай осал учаскелерiн теңiздiк iздеу-барлау мақсатында бұрғылаудан бас тартуды қоса алғанда, мiндеттi элемент ретiнде балама талдау қажет.
      26. Су қорғау аймағында және теңiз жағалауындағы тереңдiгi 5-10 метрге дейiнгi шағын су учаскелерiнде ұңғыма бұрғылау сыртқы желiлерден электр сымдары арқылы бұрғылау қондырғыларының көмегiмен жүзеге асырылады. Егер бұрғылау дизельдi май мен дизельдi тетiгi бар генератордан бұрғылау қондырғысымен жүргiзiлсе, онда мұндай құрылғылардан тазартылмаған шығару газдарының атмосфераға шығуын аз деңгейге төмендейдi.

       278-бап. Геофизикалық жұмыстарға қойылатын экологиялық
               талаптар

      1. Iске асырылған жобалардың бұрын келiсiлген шегiнен шығып кеткен сейсмикалық барлау жұмыстары кезiнде пайдаланылатын өршiту көздерiн қолданудың экологиялық параметрлерi (қуат, сынау тереңдiгi) тәжiрибе-әдiстемелiк жұмыстардың қорытындысымен айқындалады және оны қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган бекiтедi.
      2. Сейсмикалық толқындардың жару көздерi мен ихтиофауна мен олар мекендейтiн орталарға терiс әсер ететiн параметрлi пневматикалық көздердi пайдалануға тыйым салынады.
      3. Қауiптiлiгi құжаттармен немесе тәжiрибелiк геофизикалық жұмыстармен расталмаған аппаратуралар мен әдiстердi қолдануға тыйым салынады.
      4. Теңiзде сейсмикалық шығанақтарды, олардың бөлiнiп қалуы мен шайылып кетуiн, сондай-ақ оларда су түбiмен сүйреудi болдырмау үшiн, қараусыз қалдыруға тыйым салынады.
      5. Каспий итбалығының популяциясын сақтау мақсатында қазан айы мен мамыр айы аралығында сейсмикалық жұмыстар мен басқа да шаруашылық қызметтi жүргiзу аңдардың шоғырланған жерiнен аралдағы және мұздақтардағы жатақтарға дейiн кемiнде 1 теңiз милi қашықтығында сейсмикалық бөлiктер бөлiп берумен үйлестiрiледi. Жатақтардың жиi орын ауыстырылатыны ескерiле отырып, аңдардың көп шоғырланған жерлерiн анықтау үшiн алдын алу әуе ұшулары көзделуi тиiс.
      6. Сейсмикалық барлау процесiнде балықтарды жұмыс аймақтарынан шошыту құралдарын пайдалану көзделуi мүмкiн.

       279-бап. Іздеу-барлау бағалау мақсатында жүргiзiлетiн
               бұрғылау мен өндiруге арналған экологиялық
               шектеулер

      1. Ұңғымаларды бұрғылау мұнай операцияларын жүргiзген кезде қоршаған ортаны қорғау саласында халықаралық практикада қабылданған алдыңғы қатарлы тексеруден өткен принциптермен және әдiстермен жүзеге асырылуы керек.
      2. Теңiз бұрғылау платформаларын келiсiмшарт аумақтары шегiнде орналастыруға арналған орын балық шаруашылығы кәсiпшiлiгi үшiн перспективалық маңызы бар теңiз аудандарын, балықтардың бағалы түрлерiн сақтау мен өсiрудi барынша сақтау мүмкiндiгiн ескере отырып таңдалуы тиiс.
      3. Бұрғылау жұмыстарын бұрғылау баржасымен немесе кемемен жүзуге болатын акваторийдi мұз басып жатқан платформада жүргiзу көмiрсутегiнiң төгiлу ықтималдығын болдырмау үшiн қажеттi жабдықталған мұз жарғыш үлгiсiндегi корабльдер тұрақты болған кезде жүзеге асырылуы керек. Осы тармақта көрсетiлген талап жасанды аралдардан жүргізiлетiн бұрғылауға қолданылмайды.
      4. Астын қалың мұз басқан белдеулердi ашу және қысымы және күкiрттi сутегi көп болуы ықтимал ұңғымаларды қалың мұз басқан теңiзде сынау ұсынылмайды.
      5. Каспий теңiзiнiң қорық аймағының экожүйесiнiң тұрақты жұмыс iстеуiн қамтамасыз ету үшiн бұрғылық негiздер құрылысы, ұңғымаларды сынау мен кемеде жүзу барынша шектеледi.
      6. Платформадан және жасанды аралдардан бұрғылау кезiнде өкiлеттi мемлекеттiк органдар Төтенше жағдайларға әзiрлiктi ескерту мен оны қамтамасыз ету жөнiндегi iс-шаралар жоспарын және Каспий теңiзiнде мұнай операцияларын жүргiзу кезiнде төтенше жағдайларды байқау жоспарын әзiрлеп, бекiтедi. Жер қойнауын пайдаланушы судың авариялық құйылуларын ескеру, шектеу және жою жөнiндегi барлық iс-шараларды қамтамасыз етуi тиiс.

       280-бап. Құбырмен тасымалдауда қойылатын экологиялық
               талаптар

      1. Құбырлар салу кезiнде теңiз түбiнiң мейлiнше аз көлемде бұзылуын қамтамасыз ететiн техникалық құралдар мен жабдықтар қолданылуы тиiс.
      2. Құбырларды салу кезiнде су қабатында iлiнген заттардың таратылуын болдырмайтын технологиялар мен әдiстер пайдаланылады.
      3. Каспий теңiзiнiң қорық аймағында құбырларды олардың жылжымалы мұздармен, кемелер зәкiрiмен және техногендiк сипаттағы басқа да сыртқы әсермен зақымдануынан қорғауды қамтамасыз ететiн тереңдiкте тарту мiндеттi болып табылады.
      4. Құбырларды және оларға iлеспе объектiлердi теңiздiң толқынды тербелiс әсер ететiн аймағында жобалау мен салу олардың ең жоғары шайқалу шегi ескерiле отырып жүргiзiлуi тиiс.
      5. Құбырларды гидрологиялық сынақ кезiнде ақаба суды тастау қорық аймағынан тыс жерлерде жүргiзiлуi керек.
      6. Қорғаныс аймақтары құбыр бойымен су кеңiстiгi учаскелерi түрiнде құбырдың шығып тұрған жерiнен екi жағынан да 500 метр қашықтықта, қатар қабаттар арасында орналасатындай етiп белгiлеу керек.
      7. Теңiз шельфiнде құбырлар арқылы көмiр сутегiсiн тасымалдауды құбырларға автоматты iлмек жылжығыштар қондыруды жоспарлау кезiнде құбырдың тұтастығының осындай жылжығыштар қондырудан бұзылу ықтималдығына байланысты қауiптiң ескерiлуi мен бағалануына орай, әлемдiк мұнай индустриясында қалыптасқан құбырлар салу мен пайдаланудың үздiк практикасына сүйене отырып және құбырда авария болған кезде көмiрсутегiсi шығуының ықтималдығы мен оның мөлшерiн мейлiнше азайту үшiн ең жаңа халықаралық стандарттар мен технологияларды пайдалана отырып жүргiзу қажет.

       281-бап. Жағалаудағы жабдықтау базалары мен жағалау
               маңындағы мұнай кәсiпшiлiктерiне арналған
               экологиялық талаптар

      1. Жағалауда базалар, оның iшiнде: жану-жағу материалдары қоймаларын, көлiк құралдарына техникалық қызмет көрсету станцияларын және т.б. салу, порттар мен айлақтарды қоспағанда, тиiстi инфрақұрылымдар барынша көп пайдаланыла отырып, Каспий теңiзi жағалауының су қорғау аймағынан тыс жүргiзiлуi тиiс. Су қорғау аймағында құрылыс объектiлерi жұмыстарды орындаудың арнаулы талаптары орындалып салынуы мүмкiн.
      2. Жаңа жану-жағу материалдары қоймаларын, көлiк құралдарына техникалық қызмет көрсету станцияларын салуға ескiлерiн реконструкциялауға және өнеркәсiптiк және тұрмыстық қалдықтарды, уытты және басқа да зиянды және ластаушы заттарды теңiз деңгейiнiң әсер ететiн толқынды тербелiс аймақтарына, объектiлердiң қорғанысы мен қауiпсiздiгi қамтамасыз етiлмеген арнаулы гидротехникалық құрылыстарды пайдаланбай су басатын аумақтарға орналастыруға тыйым салынады.
      3. Айлақтар мен жабдықтау базаларын жабдықтау, техникалық қызмет көрсету мен май құю жөнiндегі операциялар қоршаған орта мен халықтың денсаулығының қауiпсiздiгiн қамтамасыз ететiн барлық талаптар сақтала отырып жүзеге асырылатындай етiп жоспарлануы тиiс.
      4. Жағалаудағы инфрақұрылым объектiлерi жұмыс iстеуiн тоқтатқаннан және олар демонтаждалғаннан кейiн уәкiлеттi мемлекеттiк органдардың келiсiмiмен жобалау құжаттамаларына сәйкес жерге құнарландыру жүргiзiлуi тиiс.

       282-бап. Кеме жүзуге қойылатын экологиялық талаптар

      1. Каспий теңiзiне жануарлар және өсiмдiктер дүниесiнiң кiрме түрлерiнiң енiп кетуiн болдырмау үшiн бұрын өзге су бассейндерiнде жұмыс iстеген, мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптамадан өтпеген жабдық пен аппаратураны, сондай-ақ көлiк кемелерi мен өндiрiстiк кемелердi пайдалануға тыйым салынады.
      2. Әуе, су, автомобиль көлiктерiмен жүзеге асырылатын орын ауыстырудың барлық түрi жобалау алдындағы және жобалау құжаттамалары құрамында көрсетiлуi керек. Егжей-тегжейлi жобалау сатысында және жұмысты ұйымдастыру кезiнде маусым бойынша кесте айқындалуы және картографиялық материалдарда кеменің жүзу маршруттары көрсетiлуi тиiс. Орын ауыстыру маршруттарын таңдаған кезде гидрометеорологиялық жағдайлар, мұздақты жағдайларды қоса, сондай-ақ бағалы балық түрлерiнiң уылдырық шашу және көшу мерзімдерi мен орындары, итбалықтардың жатақтары, құстардың ұя салуы ескерiлуi керек.
      3. Барлық су көлiгi құралдары отынмен жабық сүйреу жүйелерiмен, ашық су айдынына шығарындылардың тасталуына мүмкiндiк бермейтiн ластанған сулар мен тұрмыстық қалдықтарды жинау жөнiндегi ыдыстармен, жабдықтаушы қондырғылармен жабдықталуы керек.
      4. Сусыма материалдарды, химиялық реагенттер мен қауiптi жүктердi тасымалдау олардың қоршаған ортаға жайылуын болдырмайтын ашық контейнерлермен және арнаулы ыдыстармен жүзеге асырылады.
      5. Кемелердiң, жүзушi құралдардың, теңiз бұрғылау қондырғылары мен платформаларының корпустары қазiргi заманғы сертификатталған коррозияға ұшыратпайтын материалдармен жабылуы керек.
      6. Теңiзде кемелерге май құю отын мен жанар-жағар май материалдарының төгiлуi мен ақауларын болдырмайтын жүйелердiң көмегiмен жүзеге асырылады.
      7. Қамтамасыз етушi кемелер мен арнаулы мақсаттағы кемелердің барлық түрлерiндегi шу мен дiрiл теңiз кемелерi үшiн санитариялық-гигиеналық ережелермен белгiленген шу деңгейiнде жол берiледi.
      8. Арнаулы мақсаттағы кемелердiң құрылыс жабдықтары шу мен дiрiл деңгейiн азайтуға арналған құралдармен толықтырылуы керек.
      9. Көмiрсутегiлерiн және өзге қауiптi заттарды танкермен тасымалдау үшiн Каспий теңiзi акваторийiнде қосарланған корпусты танкерлердi айрықша пайдалануға көшiру тәртiбi белгiленуi тиiс.
      10. 10 наурыз бен 30 маусым аралығында жыл сайын, балықтар мен уылдырық шашатын жас iрi жыртқыш балықтардың уылдырық шашатын кезеңiнде Жайық өзенiнiң төменгi бойында өндiрiстiк мақсаттарда кеме жүзу шектеледі. Шұғыл жағдайларда кемелердiң қозғалысы жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану саласындағы уәкiлеттi органның келiсiмiмен шешiледi.
      11. Кемелер және өзге де жүзу құралдары кеме палубаларының мұнай өнiмдерiмен ластануына, су айдындарына ластанған ақаба сулардың қосылуына жол бермейтiн жабдықпен, тұзды су мен құрғақ қоқысты жинауға жабдықталған арнаулы ыдыспен жарақталуы тиiс.
      12. Тұзды суды кемелерде тазарту жүйесi пломбылануы, отынмен жабық сүйреу қамтамасыз етiлуi керек.
      13. Суда жүзу режимi балық аулау органдарының және су қорын пайдалану мен қорғауды реттеу жөнiндегi органдардың келiсiмiмен белгiленедi.

       283-бап. Ұңғымаларды консервациялау мен жою үшiн
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Көмiрсутегi шикiзатын өндiру жөнiндегi объектiлердi консервациялау мен жою Қазақстан Республикасының жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану саласындағы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады.
      2. Ұңғымалар консервацияланатын жағдайда жер қойнауын пайдаланушы сынақ аяқталған соң оны консервациялау жөнiндегi жұмысты жүргiзуге, бұрғылау негiздерiнiң сақталуы мен ұңғымалардың берiк бiтелуiн жұмыс қалпына келтiргенге дейiн қамтамасыз етуге мiндеттi.
      3. Толтыру негiзiнде бұрғыланған ұңғымаларды (cу асты бермалары немесе аралдары) жою кезiнде жер қойнауын пайдаланушы олардың саңылауларының бекiтiлуiн және оның көмiрсутегiмен және өзге де химиялық заттармен ықтимал ластанудан алдын ала тазарта отырып, жасанды негiздегі жай-күйiне бақылауды қамтамасыз етуге мiндеттi. Аралды (берманы) су шайып кеткенде жер қойнауын пайдаланушы негiздеменi түбегейлi тегiстегенге дейiн оны қадамен немесе қалқымамен белгілеуге мiндеттi.
      4. Платформада кез келген үлгiде бұрғыланған ұңғымаларды жою кезiнде олардың конструкциялары толықтай демонтаждалуы және алып тасталуы, ал саңылаулары бекiтiлген ұңғымалардың шығып тұрған шеттерi балық шаруашылығына және кемеде жүзуге кедергi келтiрмеуi үшiн түбiне дейiн кесiп тасталуы тиiс.
      5. Пайдаланудан шығарылған өнiм өндiрiлетiн үйiндi аралдар осы талаптарға сәйкес жойылады. Металл немесе бетон конструкциялар пайдаланылған жағдайда соңғысы алып тасталуы, ал металл конструкциялары теңiз түбi белгiсiнен 1 метр төмен кесiлуi тиiс.
      6. Батырылған және батып кеткен ескi ұңғымаларды консервациялау мен жою заңнамаға сәйкес уәкiлеттi мемлекеттiк органдардың мемлекеттiк сараптамадан өткен жобалар бойынша (ҚОӘБ) орындалады. Бұл ретте мiндеттi түрде Мұнайдың төгiлуiнiң авариялық жағдайын байқау жоспары әзiрленiп, бекiтiлуi керек. Мұнайдың төгiлуiнiң авариялық жағдайын байқау жоспарына сәйкес, оларды қажеттi жабдықтармен, мамандармен, көлiктермен және авариялық жағдайды болдырмау мен байқау жөнiндегi өзге де құралдармен қамтамасыз етiп алмай жұмыс жүргiзуге жол берiлмейдi.

       284-бап. Авариялық жағдайлардың алдын алу мен олардың
               салдарларын жою жөнiндегi экологиялық талаптар

      1. Мұнай операцияларын жүргiзетiн жер қойнауын пайдаланушылар Каспий теңiзiнде мұнай операцияларын жүргiзу кезiнде төтенше жағдайлардың алдын алу және әзiрлiктi қамтамасыз ету жөнiндегi iс-шаралардың жоспарын әзiрлеуi тиiс. Оны төтенше жағдайлардың алдын алу және жою, сондай-ақ өнеркәсiптiк, өрт қауiпсiздiгi саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган бекiтедi, бұл ретте қоршаған отаны қорғау саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк органмен алдын ала келiсiледi. Мұнай операцияларын жүргiзу кезiнде төтенше жағдайлардың алдын алу және әзiрлiктi қамтамасыз ету жөнiндегi операцияларды қамтамасыз ету үшiн жер қойнауын пайдаланушыларға қажеттi қызметкерлерi, көлiк құралдары мен кешендi жабдықтары, осы жұмыстарды орындауға тиiстi лицензиялары бар ұйымдар тартылады.
      2. Жер қойнауын пайдаланушы теңiзде төтенше жағдайларды тиiмдi байқауды қамтамасыз ету үшiн табиғи және техногендiк сипаттағы төтенше жағдайлар, сондай-ақ өнеркәсiп, өрт қауiпсiздiгi саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган бекiткен, техникалық жарақталуы мiндеттi табельге сәйкес қажеттi материалдық база жасауға мiндеттi.
      3. Жер қойнауын пайдаланушы Каспий теңiзiнiң қорық аймағында мұнай операцияларын жүргiзу кезiнде төтенше жағдайлар жөнiндегi iс-әрекеттiң тәртiбiн әзiрлеуге және табиғи және техногендiк сипаттағы төтенше жағдайлар, сондай-ақ өнеркәсiп, өрт қауiпсiздiгi саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк органда бекiтуге, бұл ретте қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк органмен алдын ала келiсуге мiндеттi.
      4. Жер қойнауын пайдаланушы Каспий теңiзi қорық аймағында мұнай операцияларын жүргiзу кезiнде өндiрiстiк қызметкерлердiң дайындық тәртiбiн әзiрлеуге және төтенше жағдайлардағы iс-әрекеттердi пысықтау жөнiнде оқулар өткiзуге мiндеттi.
      5. Ойластырылғаннан тыс жағдайлар (қауiп туғызатын) туындаған кезде, жер қойнауын пайдаланушы арнаулы уәкiлеттi мемлекеттiк органға дереу хабарлап, уәкiлеттi мемлекеттiк органдардың өкiлдерiн оқиға болған жерге кедергiсiз жеткiзудi қамтамасыз етуi тиiс.

       285-бап. Каспий теңiзiнiң қазақстандық секторы
               солтүстiк бөлiгiнiң қорық аймағындағы қоршаған
               ортаның мониторингi

      1. Каспий теңiзiнiң қорық аймағындағы мұнай операциялары мұнай операцияларының қоршаған ортаға тiкелей, жанама және өзге де әсер ету салдарын қадағалау, анықтау, талдау және есебiн жүргiзу мақсатында қоршаған ортаның мiндеттi мониторингiн (бұдан әрi - мониторингiн) iлестiре жүргiзуi тиiс.
      2. Өзiнiң шаруашылық және өзге қызметiн қорық аймағында жүзеге асыратын жер қойнауын пайдаланушы қоршаған орта мониторингiн жүргiзуге мiндеттi.
      3. Мұнай операцияларының әрбiр кезеңiнiң Қоршаған ортаға әсер етудi бағалау материалдарына мониторинг жүргiзу көзделуi тиiс, ол:
      1) мұнай операциясының әрбiр кезеңi басталғанға дейiн қоршаған ортаның жай-күйiнiң (геофизикалық зерттеулер, барлау бұрғылауы, көмiртегiлердi өндiру, сондай-ақ объектiнi жойғаннан кейiн) жалпылама зерттелуiн;
      2) ластану көздерiнiң мониторингiн;
      3) қоршаған ортаның жай-күйiнiң мониторингiн;
      4) авариялық жағдайлардағы мониторингтi қамтиды.
      4. Қажет болған жағдайда және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлетті мемлекеттiк органның талап етуiмен жер қойнауын пайдаланушы қоршаған ортаның жай-күйiне қосымша зерттеулер жүргізуi тиiс. 
      5. Жер қойнауын пайдаланушы қоршаған орта мониторингiнiң кез келген қосымша зерттеулерiн жүргiзе алады.
      6. Мониторинг жүйесi жер қойнауын пайдаланушының өнеркәсiптiк өндiрiсiнiң технологиялық элементi болып табылады, оның қаражаты есебiнен уәкiлеттi мемлекеттiк орган белгiлеген тәртiпке сәйкес жасалады және пайдаланылады.
      7. Мониторинг бағдарламасы қоршаған ортаны қорғаудың аумақтық органымен келiсiлуi, жер қойнауын пайдаланушы қол жеткiзген нәтижелердiң салыстырмалылығы мен сабақтастығы қамтамасыз етiлуi тиiс.
      8. Жер қойнауын пайдаланушы қазiргi заманғы ғылыми жетiстiктердi ескере отырып, уәкiлеттi мемлекеттiк орган белгiлеген тәртiпке сәйкес қоршаған ортаның жай-күйiнiң сипатын, түрлерi мен қадағалау әдiстерiн айқындайды.
      9. Мониторинг өткiзу кезiнде жер қойнауын пайдаланушы өткен жылдардағы қадағалаулардың нәтижелерiн ескеруi және қадағалауды ұзақ мерзiм қатарынан жалғастыру мақсатында жұмыс алаңында (келiсiмшарт аумағы шегiнде) және оның айналасында орналасқан, жұмыс iстеп тұрған станциялардың көрсеткiштерiн пайдалануы тиiс.
      10. Авариялық жағдайлар туындаған кезде уәкiлеттi мемлекеттiк орган белгiлеген тәртiпке сәйкес, дереу қоршаған ортаның авариялық ластану салдарының арнаулы мониторингі ұйымдастырылуы тиiс.
      11. Мониторинг қорытындысы мiндеттi түрде қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк органға берiледi.
      12. Өндiрiстiк мониторинг өткiзуге тартылған ғылыми және жобалау ұйымдарының жобалауға, нормалауға және экологиялық сараптама саласындағы жұмыстарға лицензиясы болуы және қадағалаудың орындалуын уәкiлеттi мемлекеттiк орган белгiлеген тәртiппен және өлшемдердi әдiстемелiк, метрологиялық және техникалық қамтамасыз ету, олардың сапасын, деректердi пысықтау мен талдауға бақылау жасауды қамтамасыз етуi тиiс.
      13. Қоршаған ортаға өндiрiстiк мониторинг: қоршаған ортаны ластаушы заттар көздерiнiң эмиссиялары мониторингiн; өндiрiс және тұтыну қалдықтарын қоршаған ортаға орналастыру мониторингiн; радиациялық ластану мониторингiн; ықпал ету мониторингi - кәсiпорындар , және экологиялық жүйеге ықпал ету аймағына (атмосфералық ауаға, суға, топыраққа, өсiмдiктер және жануарлар дүниесiне), сондай-ақ гидрометеорологиялық, гидрохимиялық, гидробиологиялық, микробиологиялық, уыттылық және түпкi қалдықтарды геохимиялық зерттеулердiң және флора мен фаунаның жай-күйiнiң серпiнiн қамтитын ластаушы заттар деңгейiнiң мониторингiн қамтиды.
      14. Өнеркәсiптiк мониторинг бағдарламасы көзделген жұмыстардың қоршаған ортаға әсерiн бағалау негiзiнде әзiрленедi. Өнеркәсiптiк мониторинг бағдарламасы қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк органмен келiсiледi және оны кәсiпорын басшылығы бекiтедi. Өндiрiстiк мониторингтiң ұзақтығы әсердiң ұзақтығына байланысты болады.
      15. Қоршаған ортаға өндiрiстiк мониторинг қорытындысы бойынша есептiлiк мемлекеттiк орган белгiлеген тәртiппен қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк органға табыс етiледi.

41-тарау. Атом энергиясын пайдалану мен радиациялық
қауiпсiздiктi қамтамасыз ету саласындағы экологиялық талаптар

       286-бап. Радиоактивтiк материалдар мен радиоактивтi
               материалдар қалдықтарын Қазақстан
               Республикасының аумағына трансшекаралық орын
               ауыстыру

      1. Қазақстан Республикасынан әкеткен радиоактивтi-ластаушы материалдарды басқа елдерде қайта өңдеу нәтижесiнде жасалған радиоактивтi қалдықтарды қоспағанда, басқа мемлекеттердiң радиоактивтi қалдықтарын сақтау немесе көму мақсаттарында Қазақстан Республикасына әкелуге тыйым салынады. Сондай-ақ радиоактивтi қалдықтар мен материалдарды радиоактивтi заттардың қоршаған ортаға түсуiн болдырмау жөнiндегi iс-шараларды өткiзбей жердiң жоғарғы қабатына және жер қойнауына көмуге (орналастыруға) тыйым салынады.
      2. Радиоактивтi материалдарды, жартылай фабрикаттарды, шикiзаттарды, жинақтаушы бұйымдарды Қазақстан Республикасына әкелу Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң мемлекеттiк экологиялық сараптаманың алдын ала оң қорытындысына сәйкес қаулысының негiзiнде жүзеге асырылады.
      3. Радиоактивтi материалдарды трансшекаралық орын ауыстыруы кезiнде табиғат пайдаланушы осындай орын ауыстыру мiндеттi күшi бар халықаралық-құқықтық ережелер сақтала отырып жүзеге асырылуын қамтамасыз ету үшiн тиiстi шаралар қабылдайды. Бұл ретте:
      1) табиғат пайдаланушы орын ауыстыруды тек алдын ала хабарлану арқылы және мемлекеттiң тағайындау келiсiмiмен рұқсат етiлуiн және өткiзiлуiн қамтамасыз ету үшiн тиiстi шаралар қабылдайды;
      2) транзит мемлекет арқылы тарнсшекаралық орын ауыстыру нақты пайдаланылатын көлiк түрiне сай келетiн халықаралық мiндеттемелер орындалған кезде ғана жүзеге асырылады;
      3) пайдаланылған отында немесе радиоактивтi қалдықтарды сақтау мен көму үшiн оңтүстiк ендiктiң 60 градус оңтүстiгiне таман болатын орнына жөнелтуге тыйым салынады.

       287-бап. Радиоактивтi материалдарды пайдалану кезiндегi
               экологиялық талаптар

      1. Жеке және заңды тұлғалар радиоактивтi материалдарды өндiрудiң, сақтаудың, тасымалдаудың, пайдаланудың, кәдеге жаратудың, жоюдың және көмудiң белгiленген ережелерiн сақтауға, барынша қолжетiмдi радиациялық әсер деңгейi нормативтерiнiң бұзылуына жол бермеуге, қоршаған ортаның радиациялық ластануын алдын алу мен оны жою жөнiнде шаралар қабылдауға мiндеттi.
      2. Қоршаған ортаның радиациялық ластануы байқалған жағдайда жеке және заңды тұлғалар бұл туралы атом энергиясы және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органдарға дереу хабарлауы тиiс.
      3. Радиоактивтi материалдарды қолдану кезiнде табиғат пайдаланушылар:
      1) радиоактивтi материалдарды пайдаланылу мерзiмi iшiнде оларға әсер етуi мүмкiн барлық тиiстi факторларды бағалауды;
      2) радиоактивтi материалдардың халық денсаулығына және қоршаған ортаға әсерiн бағалауды;
      3) жұртшылыққа радиоактивтi материалдарды пайдалану қауiпсiздiгi туралы ақпараттар берiлуiн және олардың сауалдары бойынша оларға қауiпсiздiкке әсер ету ықтималдығын бағалау үшiн олар туралы қажеттi деректер берiлуiн;
      4) радиациялық қауiпсiздiк нормаларының және Қазақстан Республикасының халықтың радиациялық қауiпсiздiгi туралы заңының негiзгi принциптерiн ескере отырып, халық денсаулығына және қоршаған ортаға ықтимал радиациялық, оның iшiнде авария нәтижесiндегi әсердi шектеу үшiн тиiстi шараларды;
      5) жобалау сатысында перспективалық жоспарлардың жасалуын және қажет жағдайда радиоактивтi қалдықтарды жоюға және көмуге қатысты техникалық шешiмдердiң шығарылуын қамтамасыз етуi;
      6) радиоактивтi қалдықтардың құралуының iс жүзiнде қолжетiмдi деңгейде аз болуын қамтамасыз етуi тиiс.

       288-бап. Радиоактивтi материалдар мен қалдықтарды
               сақтау мен көму кезiндегi экологиялық талаптар

      1. Қазақстан Республикасы аумағында қордаланған барлық радиоактивтi қалдықтар олардың айтарлықтай қауiп төндiруi мүмкiн бүкiл кезеңi iшiнде халық пен қоршаған ортаның радиациядан қорғалуын қамтамасыз ететiндей жағдайда көмiлуi тиiс.
      2. Радиоактивтi қалдықтарды орналастыру жобалау және техникалық құжаттама - радиоактивтi қалдықтардың құралуына әкелетiн қызметтiң кез келген түрiнiң мiндеттi кезеңi ретiнде көзделуi тиiс. Радиоактивтi қалдықтарды жинау, сақтау, тасымалдау және көму тәртiбi мен оларды ұйымдастыру осы Кодексте көзделген экологиялық талаптарды ескере отырып, Қазақстан Республикасының атом энергиясын пайдалану туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады.
      3. Радиоактивтi материалдар мен қалдықтарды сақтау мен көму кезiнде табиғат пайдаланушы:
      1) өздiгiнен өндiрiлетiн ядролық реакциялардың туындау және жылудың мөлшерден көп бөлiну ықтималдығын болдырмауды;
      2) халықаралық деңгейде мақұлданған өлшемдер мен нормалар ескерiлген тиiстi қорғану әдiстерiн қолдану арқылы жекелеген адамдардың, тұтас алғанда қоғамның және қоршаған ортаның тиiмдi қорғалуын;
      3) радиоактивтi материалдар мен қалдықтарды сақтаумен байланысты болуы мүмкiн биологиялық, химиялық және басқа да қауiптiң есебiн;
      4) келер ұрпақ үшiн бұрынғы ұрпаққа қатысты жол берiлген салдарға қарағанда қауiптiрек салдардың болмауын;
      5) көму жүргiзiлген жерге, конструкциясы мен ұсталған объектiсiне қатысты есеп құжаттарының сақталуын;
      6) қажет болған жағдайда белсендi бақылау мен радиоактивтi материалдарға санкцияланбаған қол жеткiзудi шектеу, сондай-ақ радиоактивтi материалдардың қоршаған ортаға жоспарланбаған шығарындысының қаупi анықталған кезде араласу шараларын қабылдауды қамтамасыз етуi тиiс.

       289-бап. Радиоактивтi материалдар мен қалдықтарды
               тасымалдау кезiнде қойылатын экологиялық
               талаптар

      1. Радиоактивтi материалдар мен қалдықтарды тасымалдау Қазақстан Республикасының заңнамасына және Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық келiсiмдерге сәйкес жүзеге асырылады.
      2. Радиоактивтi материалдар мен қалдықтарды тасымалдау ережелерi жүк жөнелтушiлердiң, жүк тасушылардың және жүк қабылдаушылардың құқықтарын, мiндеттерi мен жауапкершiлiгiн, қауiпсiздiк шараларын, дене қорғанысын, көлiк оқиғаларына жол бермеу жөнiндегi келiсiлген шаралар жүйесiн, орап-бууға таңбалауға және көлiк құралдарына қойылатын талаптарды, ықтимал авариялардың салдарын жою жөнiндегi iс-шараларды көздеуi тиiс.

       290-бап. Ядролық объектiлердi және радиоактивтi
               материалдарды пайдалану объектiлерiн
               орналастыру мен пайдалануға қойылатын
               экологиялық талаптар

      1. Қазақстан Республикасы Үкiметiне радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғылар мен объектiлердi орналастыруға қатысты ұсыныстарды мемлекеттiк билiк және өзiн-өзi басқару органдары, жекелеген заңды және жеке тұлғалар енгiзуге құқылы.
      2. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғылар мен объектiлердi орналастыру туралы мәселенi қарау үшiн оны мәлiмдеушi белгіленген тәртiппен дайындалған, осындай қондырғыны немесе объектiнi салу қажеттiгi негiзделген және кемiнде оларды орналастыруға арналған алаңның балама нұсқасын бередi.
      3. Берiлген материалдарда мiндеттi түрде:
      1) радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғы немесе объект орналастырылуы ықтимал аудандағы қоршаған ортаның сипаттамасы;
      2) белгiленген объектiнi салу, пайдалануға беру, пайдалану, пайдаланудан алып тастау және жабу жөнiнде жоспарланған жұмыстардың адамға және қоршаған табиғи ортаға әсерiне жасалған баға;
      3) қоршаған ортаға терiс әсердi болдырмау мен оны азайтуға қатысты жобада көзделген iс-шаралар;
      4) қоғамдық тыңдаулардың қорытындылары мiндеттi түрде ескерiлген мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық оң қорытынды болуы тиiс.
      4. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғыны немесе объектiнi салу туралы шешiмдi аумағында осы объектiлердi салу жоспарланатын жергiлiктi мемлекеттiк билiк және өзiн-өзi басқару органдарының пiкiрлерiн ескере отырып, Қазақстан Республикасының Үкiметi қабылдайды.
      5. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғыны немесе объектiнi орналастыру үшiн жер учаскелерiн және жер қойнауын беру жер заңнамасымен, Қазақстан Республикасының жер қойнауы және қоршаған табиғи ортаны қорғау туралы заңнамасымен айқындалатын тәртiппен және жағдайда жүзеге асырылады.
      6. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғыны немесе объектiнi орналастыруға қатысты шешiмдер қабылдау кезiнде өңiрдi әлеуметтiк-экономикалық дамыту бағытталған қосымша iс-шаралар көзделуi тиiс. Осы шараларды жүзеге асыру көлемi мен тәртiбiн әрбiр нақты жағдайда ғылыми-экономикалық негiздемелер негiзiнде жергiлiктi мемлекеттiк билiк және өзiн-өзi басқару органдарының келiсiмiмен Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлейдi.
      7. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғыны немесе объектiнi пайдалануға қабылдауды мемлекеттiк қабылдау комиссиялары жүзеге асырады.
      8. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғыны немесе объектiнi пайдалануға қабылдау өндiрiстiк және тұрмыстық мақсаттағы объектiлер жобасында көзделген кешенде жүзеге асырылады.
      9. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғыны немесе объектiнi пайдаланудан алып тастау және көмуге арналған қойманы жабу тәртiбi жобада ядролық энергияны пайдалану саласындағы нормаларға, ережелер мен стандарттарға сәйкес көзделуi тиiс.
      10. Бұл жағдайда қаржыландыру шығындарын оның иесi жүзеге асырады.
      11. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғыны немесе объектiнi пайдаланудан мерзiмiнен бұрын алу және көмуге арналған қойманы жабу туралы шешiмдi Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтедi және аталған iс-шаралар басталғанға дейiн екi жылдан кешiктiрмей пайдаланушы ұйымдар мен мамандандырылған кәсiпорындардың назарына жеткiзедi.
      12. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғы немесе объект орналасқан жерлерде ерекше режим аумағы айқындалуы мүмкiн. Ерекше режим аумағын айқындау тәртiбiн Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлейдi.
      13. Радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғы немесе объект орналастырылған жерлерде санитариялық-эпидемиологиялық аймақ және қадағалау аймағы белгiленедi.
      14. Осы баптың 13-тармағында көрсетiлген аймақтардың мөлшерлерi мен шекаралары ядролық энергияны пайдалану саласындағы нормаларға, ережелер мен стандарттарға сәйкес жобада белгiленедi. Санитариялық-қорғаныш аймағында және бақылау аймағында радиациялық жағдайды бақылау жүзеге асырылуы тиiс.
      15. Санитариялық-қорғаныш аймағында тұрғын үйлер мен қоғамдық құрылыстар, балаларға арналған және емдеу-сауықтыру мекемелерiн, сондай-ақ өнеркәсiп орындарын, қоғамдық тамақтану объектiлерiн, қосымша және басқа радиоактивтi қалдықтармен жұмыс iстеуге арналған ядролық қондырғы немесе объект қызметiмен байланысты емес құрылыстар салуға тыйым салынады.
      16. Санитариялық-қорғаныш аймағында орналастырылған жер мен су айдындарын халық шаруашылығы мақсатында пайдалануға жүргiзiлетiн өнiмдерге радиологиялық бақылау мiндеттi түрде жүргiзiлген жағдайда жол берiлуi мүмкiн.

       291-бап. Құрылыс материалдары радиоактивтiлiгiнiң
               рұқсат етiлетiн деңгейi

      1. Құрылыс материалдары радиоактивтiлiгiнiң рұқсат етiлетiн және бақыланатын деңгейi ретiнде табиғи радионуклидтiң тиiмдi белсендiлiк үлесi (Аэфф) есептелетiн мынадай:
      Аэфф=А(Rn)+1,31 А(Тn) + 0,085 Ак формуласы бойынша, А(Rn) және А(Tn) формуласы бар жерде радийдiң белсендi үлесi - 226, уран және торий ұялас қалған мүшелерiмен тепе-теңдiкте болатын торий - 232, Ак формуласы бойынша калийдiң белсендi үлесi 40 Бк/кг формуласы бойынша есептеледi.
      2. Салынатын және реконструкцияланатын тұрғын үйлер мен қоғамдық құрылыстарда пайдаланылатын шикiзат пен материалдар үшiн Аэфф мәнi 370 Бк/кг-дан (І сынып) аспауы тиiс.
      3. Елдi мекендер шегiндегi жол құрылысында және перспективалы құрылыс аймақтарында, сондай-ақ өндiрiстiк құрылыстар мен ғимараттар көтеру кезiнде пайдаланылатын материалдар үшiн Аэфф мәнi 740 Бк/кг-дан (II сынып) аспауы тиiс.
      4. Елдi мекендерден тыс жол құрылысында пайдаланылатын материалдар үшiн Аэфф мәнi 1500 Бк/кг-дан (III сынып) аспауы тиiс.
      5. IY сыныпты құрылыс шикiзаты мен материалдарын пайдалану жөнiндегi мәселе (1500 Бк/кг < Аэфф <4000 кБк/кг) әрбiр жағдайда халықтың радиациялық қауiпсiздiгiн қамтамасыз ету саласындағы мемлекеттiк қадағалауды жүзеге асыратын уәкiлеттi органның келiсiмiмен жеке шешiледi.

       292-бап. Минералдық тыңайтқыштар мен мелиоранттардың
               радиоактивтiлiгiнiң рұқсат етiлетiн деңгейi

      1. Фосфор тыңайтқыштары мен мелиоранттардың радиоактивтiлiгiнiң рұқсат етiлетiн және бақыланатын параметрi ретiнде уранның белсендiлiк - 238 (радийдiң - 226) және торийдiң белсендiлiк 232 (торийдiң - 228) жиынтық үлесi белгiленедi.
      А(U)+1,5 А(Тn) формуласы бойынша - уранның белсендi үлесi - 238 (радий - 226) және торийдiң белсендi үлесi - 232 (торий - 228) болып есептеледi.
      2. Уранның белсендi үлесiнiң жиынтығы 238 (радийдiкi - 226) және торийдiкi - 232 (торийдiкi - 228) фосфорлы тыңайтқыштар мен мелиоранттарда 4000 БК/кг-дан аспауы тиiс.

       293-бап. Көмiрдiң рұқсат етiлетiн радиоактивтiлiк
               деңгейi

      1. Көмiрдiң радиоактивтiлiгiнiң рұқсат етiлетiн және бақыланатын параметрi ретiнде көмiрдi жағу кезiнде радионуклидтердiң шоғырлану коэффициентiне тиiмдi белсендiлiк үлесiн жүргiзу белгiленедi.
      Аэфф х Кк = (А (Rn - 226) + 131(Тh - 232) + 0,085 Ак - 40) х Кк радионуклидтердiң күл қалдықтарында шоғырланған Кк коэффициентi көмiр күлiнiң Кз% (Кк =100% Кк%) керi сандық көлемiне тең болады.
      2. Тиiмдi белсендiлiк үлесiнiң көлемi бойынша және шоғырлану коэффициентiне қарай радионуклидтер барлық көмiрдi жағу кезiнде 4 сыныпқа бөлiнедi.
      3. Аэфф x Кк кезiнде 370 Бк/кг-ға дейiн (I сынып) көмiр өнеркәсiптiк және тұрмыстық қажеттiлiк үшiн энергетикалық шикiзат ретiнде пайдаланылуы мүмкiн, ал күлдiң қалдығы құрылыста шектеусiз пайдаланылады.
      4. Аэфф x Кк кезiнде 370 Бк/кг-дан 740 Бк/кг-ға дейiн (2 сынып) көмiр өнеркәсiптiк және тұрмыстық қажеттiлiк үшiн энергетикалық шикiзат ретiнде пайдаланылуы, ал күлдiң қалдығы өнеркәсiп және жол құрылысы үшiн пайдаланылуы мүмкiн.
      5. Аэфф x Кк кезiнде 740 Бк/кг-дан 2800 Бк/кг-ға дейiн (3 сынып) көмiрдi оны ұйымдастырылған қалалық немесе кенттiк қоқыстарда кәдеге жарата отырып, күлдi жинаудың орталықтандырылған жүйесiмен жабдықталған өнеркәсiптiк және тұрмыстық қондырғы үшiн энергетикалық шикiзат ретiнде пайдалануға болады, ал күлдiң қалдығын жол құрылысы үшiн пайдалануға болады.
      6. Аэфф x Кк кезiнде 2800 Бк/кг-дан жоғары (4 сынып) көмiрдi тек өнеркәсiптiк қондырғыларда орталықтандырылған күл бөлу жүйесiмен энергетикалық шикiзат ретiнде ғана пайдалануға болады, күлдiң қалдығын кез келген құрылыста пайдалануға тыйым салынады, олар радиациялық қауiпсiздiк сақталған жағдайда кейiн рекультивациялана отырып, кәсiпорынның күл үйiндiлерiнде кәдеге жаратылуы тиiс.

       294-бап. Газ-мұнай шикiзаттарын барлау, өндiру,
               тасымалдау және ұқсату кезiнде рұқсат етiлетiн
               радиоактивтiлiк 

      1. Барлау, өндiру, тасымалдау және ұқсату, мұнай және мұнай-су суспензиясы технологиясы техникалық жабдықтардың және қоршаған ортаны қорғау объектiлерiнiң табиғи радионуклидтермен радиациялық қауiпсiздiк және санитариялық ережелердiң қолданыстағы нормаларымен көзделген деңгейден жоғары болу ықтималдығын болдырмайды. Мұнайды 740 Бк/кг-дан астам Аэфф-пен тек ол тазартылғаннан кейiн пайдалануға болады.
      2. Мұнай өнiмдерiн өндiру процесiнде мұнай-газ қабаттарынан айдалған жер қыртысы сулары табиғи радионуклидтердi ұстауы бойынша нормаланбайды. Оларды сулы қабаттарға айдаған кезде немесе оларды жергiлiктi жер қыртысы бойынша шығарып тастаған кезде оларда табиғи радионуклидтердiң шоғырлануы қолданыстағы радиациялық қауiпсiздiк нормалары су үшiн белгiлеген 6 Дкб-дан аспауы тиiс. Сумен толтырылған алқап буланып құрғатылғаннан кейiн радиоактивтi қалдықтар көмiлiп, құнарлануы тиiс.
      3. Мұнай өндiру кезiнде радиоактивтiк ластануы мүмкiн мынадай объектiлерге:
      1) табиғи радионуклидтер құрайтын кәсiпшiлiк суларға;
      2) табиғи радионуклидтермен ластанған мұнайгаз өндiрушi және ұқсатушы ұйымдардың аумақтарына (аумақтың жекелеген учаскелерiне);
      3) технологиялық жабдықтарда, ұйымдардың аумақтарында және жұмысшылардың үй-жайларының үстiңгi қабаттарында табиғи радионуклидтерiнiң жоғары тұз жиналуына;
      4) табиғи радионуклидтер артық ұсталған өнеркәсiптiк қалдықтарға; 
      5) жөнделетiн, тазартылатын және уақытша сақталатын жерiнде табиғи радионуклидтермен ластанған көлiк құралдары мен технологиялық жабдықтарға;
      6) табиғи радионуклидтерi жоғары судың тұмандануымен байланысты технологиялық процестерге;
      7) буланудың айтарлықтай тиiмдi алаңы бар (ашық қойма мен булану алабы, өнiм бұзылатын жер мен технологиялық сулар, резервуарлар мен өнiм қоймалары) және мұнайдың жекелеген топтарының, аэрациялық судың жедел булануы ықтимал технологиялық учаскелерге радиациялық мониторинг ұйымдастырылуы тиiс.

       295-бап. Елдi мекендер аумақтарындағы, тұрғын үйлер мен
               қоғамдық құрылыстардағы радиациялық жағдайға,
               құрылыс материалдарының, минералдық
               тыңайтқыштардың, отын-энергетикалық шикiзаттың
               радиациялық сапасына және мұнай операциялары
               кезiнде бақылау ұйымдастыру

      1. Радиациялық бақылау ұйымдастыру өздерiнiң алдына радиациялық қауiпсiздiктiң белгіленген нормативтiк ауқымнан аспауына жол бермеу, сондай-ақ халыққа мөлшерлiк жүктеменi төмендету жөнiнде iс-шаралар әзiрлеу және енгiзу мiндетiн қояды.
      2. Елдi мекендер пункттерiн салуға, тұрғын үй-тұрмыстық объектiлерге, өнеркәсiп орындарына, демалыс және рекреация аймақтарына, бау-бақша серiктестiктерiне жер учаскелерi бөлiнiп берiлген кезде, мiндеттi iздестiру жұмыстары көлемiне бөлiнiп берiлген учаске аумағындағы сыртқы гамма-сәуленiң экспозициялық мөлшерiнiң қуатын өлшеу енгiзiлуi тиiс. Нәтижелерi учаскенi құрылысқа таңдау жөнiндегі комиссияға тапсырылатын хаттамамен ресiмделедi. 
      3. Сыртқы гамма-сәуленiң экспозициялық мөлшерiнiң қуаты әрбiр пәтерде, әрбiр подъездiң бiрiншi қабатындағы пәтерлердiң бiрiнде радонның шоғырлануы өлшенедi. Радонның рұқсат етiлген шамадан тыс шоғырлануы байқалған кезде зерттеу үйдiң барлық пәтерiнде жүргiзiледi.
      4. Сыртқы гамма-сәуленiң мөлшерлiк қуатын өлшеу жердiң немесе үй-жайдың еденiнiң үстiңгi бетiнен 1 метр жоғары өткiзiледi.
      5. Радонның белсендiлiгiнiң баламалық тепе-тең көлемiнiң ұсталуына бақылау Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлiгiнiң әдiстемелiк нұсқауларына және басқа да белгiленген тәртiппен аттестатталған әдiстемелермен жүзеге асырылады.
      6. Пайдалануға берiлетiн құрылыс объектiлерiндегi өлшеулердiң нәтижелерi радиациялық тексеру актiсi түрiнде ресiмделедi, бiр данасы объектiнi пайдалануға беру жөнiндегi мемлекеттiк қабылдау комиссиясының актiсiне тiркеледi. Өлшеудi өткiзу жауапкершiлiгi, меншiк нысанына қарамастан, объектiнi салған және оны пайдалануға берген кәсiпорынға (мекемеге) жүктеледi.
      7. Yй-жайларда гамма-фонды төмендету жөнiндегi iс-шараларды өткiзу мүмкiндiгiн, қажеттiлiгiн, ауқымы мен мерзiмiн және радонның ұсталуын мемсанэпидқызметi және қоршаған ортаны қорғау органдары өкiлдерiнiң мiндеттi қатысуымен жергiлiктi мемлекеттiк басқару органдарының комиссиялары айқындайды.
      8. Құрылыс материалдарының, минералдық тыңайтқыштардың, мелиоранттардың және көмiрдiң тиiмдi белсендiлiк үлесiн айқындау қолданыстағы мемлекеттiк стандарттарға сәйкес жүзеге асырылады.
      9. Кәсiпорын құрылыс материалдары, минералдық тыңайтқыштар, мелиоранттар және отын-энергетика шикiзаты кен орындарын әзiрлеудi бастағанға дейiн олардың радиациялық қауiптiлiк деңгейi мен оларды пайдалану шарттары туралы санитариялық-гигиеналық қорытынды алуы тиiс. Қорытындыны геологиялық-барлау жұмыстарының нәтижелерi бойынша пайдалы қазбаларды радиациялық-гигиеналық бағалау бөлiмi енгiзiлетiн, кен орындарын әзiрлеу жобасының негiзiнде мемлекеттiк экологиялық санитариялық сараптама органдары бередi.
      10. Кен орындарының радиациялық-гигиеналық бағасы болмаған кезде, сондай-ақ пайдалы қазбалардың құрамы әртүрлi болған кезде кен орындарын әзiрлеу жобасында радиациялық бақылау қызметiн ұйымдастыру көзделуi тиiс.
      11. Кәсiпорынның радиациялық бақылау қызметi кен орындарын әзiрлеу жөнiндегi жобаның талаптарының орындалуын қамтамасыз етедi, радиациялық бақылау нәтижелерi құжатпен ресiмделедi.
      12. Өнiмнiң радиациялық сапасы аттестатталған зертханалар орындаған зертханалық зерттеулер негiзiнде мемлекеттiк бақылау органдарының қорытындысымен расталады. Өнiмнiң сапасын растау тәртiбi мен мерзiмдiлiгi кен орындарын әзiрлеу жобаларына сараптаған кезде белгiленедi.

       296-бап. Металл сынықтарын радиациялық бақылауды
               қамтамасыз етуге қойылатын талаптар

      1. Металл сынықтарын өндiрiстiк радиациялық бақылау:
      1) дайындау ұйымдарына келiп түсетiн барлық металл сынықтарын олардың радиациялық ластануын не онда жергiлiктi гамма-сәуле көздерiнiң бар-жоғын анықтау мақсатында жүргiзiлетiн радиациялық бақылауды;
      2) металл сынықтарының беткi тобына немесе бөлшектерiне жақын радиациялық фонның жоғарылығы анықталған кезде гамма-сәуле мөлшерiнiң қуаттылығын өлшеудi қамтиды.
      2. Өндiрiстiк радиациялық бақылаудың әдiстемесi мен аппаратурасы:
      1) металл сынықтарының беткi тобына жақын гамма-сәуле деңгейiнiң табиғи фоннан 0,05 мкЗв/с астам жоғары жағдайларын дұрыс анықтауды;
      2) металл сынықтары тобынан (көлiк құралдарынан) 10 см қашықтықта 0,2 мкЗв/с астам МЭД гамма-сәулесiн құрайтын жергiлiктi көздердiң металл сынықтары тобында болатын барлық анықтауды;
      3) металл сынықтары тобынан 10 см қашықтықта 1 мкЗв/с астам МЭД гамма-сәулесiн құрайтын жергiлiктi көздердiң металл сынықтары тобында болатын барлық кепiлдi анықтауды қамтамасыз етуi тиiс.
      3. ЗРБ жүргiзген металл сынығы тобын радиациялық бақылау:
      1) металл сынықтарының гамма-сәуле жергiлiктi көздерi тобын анықтауды;
      2) металл сынықтарының жоғарғы бетiндегi тобының МЭД гамма-сәуленiң өлшенуiн жүргiзудi;
      3) металл сынықтарының жоғарғы бетiнiң альфа- және бета белсендi радионуклидтермен ластануының бар-жоғын iрiктеп тексерудi;
      4) металл сынықтарын тасуға арналған бос көлiк құралдарына радиациялық тексеру жүргiзудi, сондай-ақ жүк тиелген көлiк құралының үстiңгi қабатының МЭД гамма-сәулесiн өлшеудi қамтиды.
      4. ЗРБ жүргiзген металл сынықтары тобына өндiрiстiк радиациялық бақылаудың әдiстемесi мен аппаратурасы:
      1) 0,05 мкЗв/с артық емес МЭД гамма-сәуленi айқындаудың төменгi шекарасындағы сенiмгерлiк мәнде металл сынықтарында болатын гамма-сәуленiң бар-жоғын дұрыс анықтау;
      2) металл сынықтары тобының (көлiк құралдарының) үстiңгi бетiндегi (табиғи фонның үстiндегi) 0,2 мкЗв/с астам МЭД гамма-сәулесiн құрайтын жергiлiктi көздердiң металл сынықтары тобында болатын барлық анықтауды;
      3) металл сынықтары көздерiнен 10 см қашықтықта 1 мкЗв/с астам МЭД гамма-сәулесiн құрайтын жергiлiктi көздердiң металл сынықтары тобында болатын барлық кепiлдi анықтауды;
      4) 0,04 альфа- бөлшек көп болатын (см 2  x с) альфа ағысы тығыздығының бар-жоғына iрiктеп өлшеу жүргізу орындарын дұрыс анықтауды;
      5) 0,04 бета- бөлшек көп болатын (см 2  х с) бета ағысы тығыздығының бар-жоғына iрiктеп өлшеу жүргiзу орындарын дұрыс анықтауды қамтамасыз етуi тиiс.

       297-бап. Радиациялық авариялар кезiнде iс-шараларды
               жүзеге асыру тәртiбi

      1. Радиоактивтi материалдарды тасымалдау кезiнде авариялар мен инциденттер болған жағдайда адамдарды, мүлiктер мен қоршаған ортаның қорғалуын қамтамасыз ету мақсатында тиiстi ұлттық және (немесе) халықаралық ұйымдардың авария жағдайына белгіленген ережелерi сақталуы тиiс.
      2. Авариялық рәсiмдерде авария болған жағдайда ұсталған жүктiң қоршаған ортамен өзара iс-әрекетi салдарынан басқа қауiптi заттардың құралу ықтималдығы ескерiлуi тиiс.

       298-бап. Радиациялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету
               саласындағы қадағалау мен бақылау

      Радиациялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету саласындағы қадағалау мен бақылау атом энергиясын пайдалану туралы заңнамаға сәйкес жүзеге асырылады.

42-тарау. Ықтимал қауiптi химиялық және биологиялық заттарды,
генетикалық түрлендiрiлген өнiмдер мен организмдердi өндiру
және оларды пайдалану кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

       299-бап. Ықтимал қауiптi химиялық заттарды пайдалану
               кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

      Ықтимал қауiптi химиялық заттарды өндiру мен пайдалану жөнiндегi операциялар барысында:
      1) өндiру, сақтау, тасымалдау және пайдалану процесiнде қоршаған ортаға шектi-қолжетiмдi әсер етудiң белгiленген нормативтерiнiң орындалуы;
      2) оларды қолданудың адам денсаулығы мен қоршаған табиғи орта үшiн зиянды салдарының алдын алу шараларының орындалуы қамтамасыз етілуi тиiс.

       300-бап. Қоршаған табиғи ортаны зиянды және
               бақыланбайтын биологиялық әсерден қорғау

      Ықтимал қауiптi биологиялық заттарды, оның iшiнде гендiк модификацияланған организмдер (ГМО) мен өнiмдердi өндiру мен пайдалану жөнiндегi операциялар барысында:
      1) өндiру, сақтау, тасымалдау және пайдалану процесiнде қоршаған ортаға шектi-қолжетiмдi әсер етудiң белгiленген нормативтерiнiң орындалуын;
      2) оларды қолданудың адам денсаулығы мен қоршаған табиғи орта үшiн зиянды салдарының алдын алу шараларының орындалуын;
      3) гендiк модификацияланған өнiмдердi пайдалану тек қоршаған ортаны қорғау және халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы уәкiлеттi органдар пайдалануға рұқсат берген тiзбе аясында қамтамасыз етiлуi тиiс.

       301-бап. Гендiк-инженерлiк қызметтi жүзеге асыру тәртiбi

      1. Гендiк модификацияланған организмдер мен өнiмдер мен организмдердi өндiру мен пайдалану жөнiндегi операциялар барысында мынадай талаптар сақталуы тиiс:
      1) табиғат пайдаланушылар гендiк модификациялар - өнiмдер қайдан және қайда түсетiнiн айқындайтын жүйелер мен рәсiмдердi игеруi тиiс;
      2) қоршаған ортаға шығару ниетiне арналған гендiк модификациялар үшiн табиғат пайдаланушылар қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға өнiмде сақталатын жеке гендiк модификацияланған организмдердiң ерекшелiктерi туралы егжей-тегжейлi ақпарат беруi тиiс;
      3) тағамға, жемге немесе ұқсатуға арналған гендiк модификацияланған организмдердiң үшiн табиғат пайдаланушылар не жоғарыда аталған егжей-тегжейлi ақпарат беруге, немесе өнiмде болатын гендiк модификацияланған организмдердiң ерекшелiктерiмен бiрге, өнiмнiң тек тағам немесе жем немесе ұқсату өнiмдерi ретiнде пайдаланылуы тиiс декларация тапсыруға тиiс;
      4) гендiк модификацияланған организмдерден алынатын тағам және жем өнiмдерiне қатысты табиғат пайдаланушылар желiдегi келесi объектiнi өнiмнiң гендiк модификацияланған организмдерден алынғаны туралы хабардар етуге тиiс;
      5) табиғат пайдаланушылар ақпаратты 5 жыл бойы сақтауға және оның алғашқы талап ету бойынша қоршаған ортаны қорғау, халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы уәкiлеттi органдарға хабарлауы тиiс.
      2. Ауыл шаруашылығының табиғат пайдаланушылары кез келген сатып алушыға өзiнiң астығының трансгендiк өнiм екендiгiн хабарлауы, және өзiнiң өнiмiн беретiн сатып алушылардың тiзiлiмiн жүргiзуi тиiс.
      3. Мемлекеттiк органдар барлық трансгендiк тамақ өнiмдерi мен жемге таңба қою туралы қолданыстағы ереженi таратады, гендiк модификацияланған организмдердi қамтитын, тұратын немесе содан алынған барлық өнiмдер мен жемдер де солай таңбаланатын болады. Мақсат - тұтынушылар мен фермерлердi олардың саналы түрде таңдау жасай алуы үшiн өнiмнiң немесе жемнiң шынайы табиғаты мен құрамы туралы хабардар ету.
      4. Гендiк модификацияланған организмдердiң таңбалаудың қолданыстағы жүйесi трансгендiк ДНК немесе түпкi тағамдық өнiмдегі белокты табу ықтималдығына негiзделген.
      5. Тағамдық ингредиенттер болып табылмайтын өнiмдердi (ұқсату кезiнде пайдаланылатын құралдар; генетикалық түрлендiрiлген жем немесе дәрi жеген малдан алынған өнiмдер) гендiк модификацияланған таңбалау талап етiлмейдi.

43-тарау. Өндiрiс және тұтыну қалдықтарымен жұмыс iстеу
кезiнде қойылатын экологиялық талаптар

       302-бап. Өндiрiс және тұтыну қалдықтары мен олардың
               түрлерi

      1. Қалдықтар қауiптi және инерциялы қауiптiлiк деңгейi бойынша бөлiнедi. 
      2. Инерциялы қалдықтар деп қауiптiлiк қасиетi жоқ және қоршаған ортаға онша әсер ете алмайтын қалдықтар танылады.
      3. Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы заңнамаға сәйкес техногендiк минералды түзiлiмдерге жатқызылған пайдалы қазбаларды барлау, өндiру және өңдеу кезiнде пайда болған қалдықтар қалдық ретiнде қараудан алып тасталады.

       303-бап. Қалдықтарды қауiптiлiк қасиеттерiне қарай
               жiктеу  

      1. Қауiптi (радиоактивтiлерден басқа) қалдықтар қауiптiлiк қасиеттерiнiң болуына қарай мынадай:
      1) жарылғыш заттар;
      2) жеңiл тұтанатын сұйықтар;
      3) жеңiл тұтанатын қатты сұйықтар;
      4) өздiгiнен жанатын заттар мен қалдықтар;
      5) қышқылданатын заттар;
      6) органикалық пероксидтер;
      7) улы заттар;
      8) созылмалы және тұрақты ауру туғызатын уытты заттар;
      9) жұқтырушы заттар;
      10) коррозиялаушы заттар;
      11) экоуытты заттар;
      12) сумен байланыс кезiнде тұтану қаупi бар газдар бөлетiн заттар немесе қалдықтар;
      13) ауамен немесе сумен байланыс кезiнде уытты газдар бөлуi мүмкiн заттар мен қалдықтар;
      14) шығарылғаннан кейiн жоғарыда аталған қасиеттердiң бiрiн иеленетiн басқа материалдарды құрауға қабiлеттi заттар мен материалдар топтарына жiктеледi.
      2. Қауiптi қалдықтар тасымалдау, кәдеге жарату, сақтау және көму мақсатында 3 деңгей:
      1) Жасыл - G индексi
      2) Янтарлық - А индексi
      3) Қызыл - R индексi белгiленедi.
      3. Қалдықтарға код белгiлегенде қалдықтар құралатын бiлiм беру саласы, қоймаға қою (көму) тәсiлi, кәдеге жарату немесе регенерация тәсiлi, ықтимал қауiптi құрамдас элементтерi, қауiптiлiк түрлерi, халық шаруашылығы салалары ескерiледi.
      4. Тасымалдау мақсатында қалдықтардың қауіптiлiк және код белгiлеу деңгейiн анықтау қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган бекiткен қалдықтарды жiктеу негiзiнде жүргiзiледi. Жiктеушiде қалдықтардың осы түрi болмаған кезде қауiптiлiк және код белгiлеу деңгейi әрбiр нақты жағдайға негiзделедi және мемлекеттiк экологиялық сараптамамен келiсiледi.
      5. Қалдықтардың қауiптiлiк және код белгiлеу деңгейiн айқындау технологиялар өзгерген кезде немесе өзге шикiзат ресурстарына көшкен кезде, сондай-ақ қалдықтардың қауiптi қасиетi өзгеруi мүмкiн басқа кез келген жағдайларда жүргiзiледi.
      6. Қалдықтарды белгiлi бiр код белгiлеуге жатқызуды кәсiпорын жеке жүргiзедi немесе табиғат қорғауға арналған жобалау, нормалау және экологиялық аудит жұмыстарына лицензиясы бар заңды және жеке тұлғалар жүзеге асырады.

       304-бап. Өнеркәсiптiк және тұтыну қалдықтарымен жұмыс
               iстеу кезiнде қойылатын жалпы экологиялық
               талаптар

      1. Шаруашылық қызметi процесiнде қалдықтар құралатын жеке және заңды тұлғалар олармен қауiпсiз жұмыс iстеу жүйесiн көздеуi, экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық талаптарды сақтауға және оларды кәдеге жарату, залалсыздандыру және қауiпсiз бөлу жөнiндегi iс-шараларды орындауға мiндеттi.
      2. Қалдықтарды қоймаға қою, жою және көму жергiлiктi атқарушы органдардың қоршаған ортаны қорғау, халықтың санитариялық-эпидемиологиялық қауiпсiздiгi саласындағы уәкiлеттi органдармен және Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау функцияларын жүзеге асыратын өзге де уәкiлеттi органдармен келiсiм бойынша шешiмiмен айқындалатын орындарда жүргiзiледi.
      3. Қалдықтарды қоймаға қою орындары қалдықтарды қалпына келтiргенге немесе өңдегенге дейiн үш жылдан аспайтын мерзiмге немесе оларды көмгенге дейiн бiр жылдан аспайтын мерзiмге қауiпсiз сақтауға арналады.
      4. Қалдықтарды ұқсату, көму немесе сақтау үшiн Қазақстан Республикасына әкелу тек олармен айналысуға техникалық (технологиялық) мүмкiндiктерi болған кезде Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң шешiмiмен ғана жүзеге асырылады.
      5. Қалдықтардың иелерi өндiрiстiк циклдың барлық сатысында олардың құралу көлемiн қысқартуды, оның iшiнде өндiрiстiк процестердi жетiлдiру, қалдықтарды қайталап немесе балама жолмен пайдалану (рециклинг), қалдықтарды оларды пайдалануға мүдделi кәсiпорындарға беру арқылы бiрте-бiрте қысқартуды қамтамасыз етуi тиiс.
      6. Қалдықтарды залалсыздандыру, бөлу немесе орналастыру тәсiлдерi мен орнын таңдау кезiнде, сондай-ақ қалдықтарды ұқсату, бөлу немесе орналастыру жөнiндегi кәсiпорындарды айқындау кезiнде қалдықтардың иелерi олардың құралу көздерiнен қалдықтардың барынша аз көшiрiлуiн қамтамасыз етуi тиiс.
      7. Қазақстан Республикасының Yкiметi немесе қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы уәкiлеттi орган өнiмдердiң белгiлi бiр түрлерiн жеткiзушiлерден пайдаланылған бұйымдарды немесе материалдарды келесi кәдеге жарату немесе бөлу үшiн қайтару мақсатында қажеттi жағдайлар жасалуын талап ете алады.
      8. Бiржолғы өнiмдердi әкелу, егер қалдықтардың құралуына әкеп соқтыратын, кәдеге жарату жоғары экологиялық тәуекелдi қажет ететiндей немесе экономикалық жағынан тиiмсiз болса, шектелуi немесе оған толық тыйым салынуы мүмкiн.
      9. Пайдалану нәтижесiнде қауiптi қалдықтар, Қазақстан Республикасында оларды залалсыздандыру немесе бөлу технологиясы жоқ өнiмдер импорты шектелуi немесе оған толық тыйым салынуы мүмкiн.

       305-бап. Қалдықтардың қауiптiлiк паспорты

      1. Қалдықтардың қауiптiлiк паспортын шаруашылығы қызметiнде қалдықтар құралатын заңды және жеке тұлғалар жасайды және бекiтедi.
      2. Қалдық қауiптiлiгi паспорты:
      1) қауiптiлiк қасиеттерi осы Кодекстiң 112-бабының 3-тармағында атап тiзiлген қалдықтар;
      2) гауhардан және қызыл тiзiмдерден құралған қалдықтар құрайды.
      3. Қалдықтардың қауiптiлiк паспортына мынадай мiндеттi бөлiмдер:
      1) қалдықтардың атаулары;
      2) қалдықтар шығарушылар - кәсiпорындардың атауы мен деректемелерi;
      3) қалдықтардың шығу көздерi;
      4) қалдықтардың қауiптi сипаттамаларының тiзбесi;
      5) қалдықтардың химиялық құрамы және олардың компоненттерiнiң қауiпті қасиеттерiнiң сипаттамасы;
      6) қалдықтарды ұқсатудың ұсынылатын тәсiлдерi;
      7) қалдықтармен жұмыс iстеу кезiнде сақтанудың қажеттi шаралары;
      8) қалдықтарды тасымалдауға және тиеу-түсiру жұмыстарын жүргiзуге қойылатын талаптар;
      9) төтенше жағдайлардың алдын алу мен салдарларын жою жөнiндегi шаралар;
      10) қосымша ақпараттар енгiзiлуi тиiс.
      4. Қалдық паспортының нысанын қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы құзыреттi орган бекiтедi және қалдықтардың әрбiр түрiн жеке толтырады.
      5. Паспорт паспортталған қалдықтардың бiрiншi тобын не тобының кез келген бөлiгiн қалдықтар құралған кәсiпорындар шегiнен тыс, бастапқы әкету алдындағы мерзiмде жасалады және тiркеледi.
      6. Мiндеттi бөлiмге енгiзiлген, деректердiң толықтығы мен дұрыстығын өсiретiн қосымша ақпараттардың түсуiне орай паспорт жаңартылуы және қайта тiркелуi тиiс.
      7. Тiркелген паспорттардың көшiрмелерi қалдықтардың осы тобын немесе тобының кез келген бөлiгiн тасымалдайтын кәсiпорынға, сондай-ақ қалдықтардың осы тобының (тобының бөлiктерiнің) әрбiр жүк алушысына мiндеттi түрде табыс етiледi.
      8. Қалдықтардың алынған тобын кез келген өңдеудi, оны басқа материалдармен араластыруды қоса алғанда, жүк алушы өз кәсiпорнынан тыс тасымалдаған жағдайда қалдықтардың осы тобына (топ бөлiгiне) жаңа паспорт ресiмдеуi және оны тiркетуi тиiс.
      9. Осы қалдықтарды құраған процестiң технологиялық регламентiнiң өзгеруi тудырған қалдықтардың қауiптi қасиетi өзгерген жағдайда паспорттың күшi жойылған деп есептеледі.
      10. Қалдықтың компоненттi құрамы сандық химиялық талдау жүргiзуге аккредиттелген зертханаларда орындалған талдаулардың нәтижелерi негiзiнде көрсетiледi. Өзiнiң тұтыну қасиетін жоғалтқан тауарлар (өнiмдер) түрiнде берiлген қалдықтар үшiн техникалық жағдайларға және басқаларына сәйкес бастапқы тауардың (өнiмнiң) компоненттi құрамы туралы мәлiметтер көрсетiледi.
      11. Қалдықтардың қауiптiлiк паспортында нәтижесiнде қалдықтар құралған технологиялық процестiң немесе нәтижесiнде тауар (өнiм) өзiнiң тұтыну қасиетiн жоғалтқан процестiң атауы, бастапқы тауардың (өнiмнiң) атауы көрсетiле отырып көрсетiледi.
      12. Қалдықтардың қауiптiлiк паспортында осы қауiптi қалдықтармен, оның iшiнде тасымалдаумен, тиеумен және түсiрумен байланысты төтенше жағдайлардың алдын алу мен оны жою жөнiндегi қажеттi шаралар көрсетiледi.
      13. "Қосымша талаптарда" қалдықтар иелерiне хабарланғаны жөн кез келген маңызды ақпарат (мысалы әдеби сiлтеме, құжаттарға сiлтеме) көрсетiледi.

       306-бап. Қалдықтармен жұмыс iстеудi жобалау кезiнде
               қойылатын талаптардың есебi

      1. Пайдалану процесiнде қалдықтар құралатын объектiлердi жобалау кезiнде жеке және заңды тұлғалар:
      1) жобалау құжаттамасының құрамдас бөлiгi ретiнде қалдықтармен ластаудың/басқарудың алдын алу бағдарламасын әзiрлеуге;
      2) Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны және адамның денсаулығын қорғау саласындағы заңнамасында белгiленген экологиялық, санитариялық-эпидемиологиялық және өзге де талаптарды ескеруге;
      3) оларда құралған қалдықтарды пайдалану, залалсыздандыру туралы техникалық және технологиялық құжаттама болуы мiндеттi.
      2. Тұрғын үйлердi, сондай-ақ пайдалану процесiнде қалдықтар құралатын кәсiпорындарды, үйлердi, құрылыстарды, ғимараттар мен өзге де объектiлердi жобалау кезiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган белгiлейтiн қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы ережелерге, нормативтер мен талаптарға сәйкес осындай қалдықтарды жинауға арналған жерлер (алаңдар) көзделуi қажет.

       307-бап. Қалдықтармен жұмыс iстеуге байланысты
               кәсiпорындар, үйлер, құрылыстар, ғимараттар
               мен өзге де объектiлер салу мен пайдалану
               кезiнде қойылатын талаптар

      1. Қалдықтармен жұмыс iстеуге байланысты кәсiпорындарды, үйлердi, құрылыстарды, ғимараттар мен өзге де объектiлердi пайдалану кезiнде жеке және заңды тұлғалар:
      1) экологиялық, санитариялық және Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау және халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы заңнамада белгiленген өзге де талаптарды сақтауға;
      2) қалдықтардың құралуын азайту мақсатында қалдықтарды орналастыруға арналған қалдықтардың құрылу нормативтерi мен лимиттерi жобаларын әзiрлеуге;
      3) ең жаңа ғылыми-техникалық жетiстiктер негiзiнде қалдықты аз шығаратын технологиялар мен қалдықтардың пайда болуын төмендету жөнiндегi ұйымдастыру шараларын енгiзуге;
      4) қалдықтар мен оларды орналастыратын орындарды мүкәммалдауға;
      5) қалдықтар орналастырылған объектiлердiң аумақтарында қоршаған табиғи ортаның жай-күйiне мониторинг өткiзуге;
      6) қалдықтармен жұмыс iстеу салаларына белгiленген тәртiппен қажеттi ақпараттар беруге;
      7) қалдықтармен жұмыс iстеуге байланысты авариялардың алдын алу талаптарын сақтауға және оларды жоюдың кейiнге қалдырылмайтын шараларын қабылдауға;
      8) қоршаған табиғи ортаға, жеке адамдардың денсаулығына немесе мүлкiне, не заңды тұлғалардың мүлкiне залал келтiретiн немесе зиян келтiруi мүмкiн қалдықтармен жұмыс iстеуге байланысты авариялар туындаған және қауiп төндiрген жағдайда, бұл туралы қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы органға және жергiлiктi мемлекеттiк басқару органдарына дереу хабарлауға мiндеттi.
      2. Қалдықтарды орналастыру объектiлерi салынатын жерлердi анықтау мемлекеттiк экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық сараптаманың оң қорытындысы болған кезде арнаулы (геологиялық, гидрогеологиялық және өзге) зерттеулер негiзiнде жүзеге асырылады.
      3. Қалдықтарды орналастыру объектiлерiнiң иелерi, сондай-ақ иеленуiнде және пайдалануында қалдықтарды орналастыру объектiлерi болатын адамдар осы объектiлердi пайдалануға беру аяқталғаннан кейiн олардың жай-күйi мен қоршаған табиғи ортаға әсерiне және пайдаланудан қалған жерлердi қалпына келтiруге бақылау жүргізуге мiндеттi.
      4. Қалалық аумақтарда және басқа да елдi мекендер, орман саябақтар, курорт, емдеу-сауықтыру аумақтарында, рекреациялық аймақтарда, сондай-ақ су күзету аймақтарында, ауыз су және шаруашылық-тұрмыстық сумен жабдықтау мақсаттарында пайдаланылатын жерасты су объектiлерiнiң бас су тоғаны алаңдарында қалдықтарды көмуге тыйым салынады.
      5. Пайдалы кен қазбалары жатқан жерлерге және, егер пайдалы қазбалар жатқан жерлердiң ластануына және тау-кен жұмыстарын жүргiзудiң қауiпсiздiгiне қауiп төндiретiн жағдайларда тау-кен жұмыстарын жүргiзуге тыйым салынады.

       308-бап. Елдi мекендер аумақтарында қалдықтармен жұмыс
               iстеуге қойылатын талаптар

      1. Бағалы компоненттердi бөлек жинау көзделетiн қалдықтарды жинаудың ұтымды жүйесiн ұйымдастыру, тұтыну қалдықтарын уақытша сақтау, ұдайы тасып әкету мен залалсыздандыру, сондай-ақ елдi мекен аумақтарын тазарту жауапкершiлiгi жергiлiктi атқарушы органдарға, сондай-ақ жергiлiктi өзiн-өзi басқару органдарына жүктеледi.
      2. Елдi мекендер аумақтарында қалдықтармен жұмыс iстеу тәртiбiн бақылауды жергiлiктi мемлекеттiк басқару органдары және қоршаған ортаны қорғау саласындағы мемлекеттiк санитариялық-эпидемиологиялық қадағалау мен бақылауды жүзеге асыратын органдар қамтамасыз етедi.
      3. Жергiлiктi атқарушы органдар шағын және орта бизнес субъектiлерi болып табылатын кәсiпорындарда қалдықтарды жинау, тасымалдау, сұрыптау, кейiннен пайдалану, полигондарда түпкiлiктi көму үшiн қажеттi инфрақұрылымды құруға және олардың жұмыс iстеуiн көздеуге тиiс.
      4. Қалдықтарды сақтау және қайта өңдеу үшiн белгiленген орынға тасымалдауды қалдық иелерiнiң есебiнен арнайы ұйымдар жүзеге асырады.
      5. Жергiлiктi атқарушы органдар мен жергiлiктi өзiн-өзi басқару органдары өз аумақтарында:
      1) елдi мекендердiң қалдықтардан ұдайы тазартылуын;
      2) қайтара пайдаланылатын қалдықтар (шыны, қағаз, металл және пластмасса сынықтары, тоқыма және басқалары) тобы жеке жиналуы мен кәдеге жаратылуын жүзеге асыруы;
      3) органикалық қалдықтарды бөлек жинауға және хабардар ету және кеңес беру арқылы олардың компастарына ынталандыруды;
      4) құрылыс қалдықтарын тiкелей құрылыс алаңдарында немесе арнаулы орында қалдықтардың басқа түрлерiнен мiндеттi түрде бөлек жинауды, сондай-ақ құрылыс қоқыстарын төгiндiлер мен полигондардағы басқа қоқыстармен араластырылмауын;
      5) тасымалдау, кәдеге жарату және орналастыру жөнiндегi қолданыстағы нормаларға сәйкестiкке қол жеткiзу мақсатында қалдықтардың бiр түрiн екiншi бiр түрiмен немесе арнаулы қоспалармен араластыруға тыйым салуды;
      6) муниципалдық қалдықтардың рұқсат етiлмей жағылуына жол бермеудi;
      7) өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе қызмет көрсетушi кәсiпорындар иелерiнiң қалдықтарды кәдеге жарату жөнiндегi өз мiндеттемелерiн осы қалдықтарды ұқсатушы объектiлердiң иелерiне беру мүмкiндiгiн қамтамасыз етудi;
      8) муниципалдық қалдықтармен жұмыс iстеу жөнiндегi дұрыс ақпараттарды бақылаушы мемлекеттiк органдарға уақтылы берiлуiн қамтамасыз ете отырып, муниципалдық қалдықтармен жұмыс iстеу талаптарын сақтауы тиiс.
      6. Жергiлiктi атқарушы органдар мен жергiлiктi өзiн-өзi басқару органдары қатты тұрмыстық қалдықтар полигондарын салу мен пайдалануға жауапты коммуналдық кәсiпорындарды ұйымдастырады. Қатты тұрмыстық қалдықтар полигондарын орналастыру мен салу жобалары осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiнде белгіленген тәртiппен мемлекеттiк экологиялық сараптамадан өткiзiлуi тиiс.

       309-бап. Қауiптi қалдықтармен жұмыс iстеу кезiнде
               қойылатын талаптар

      1. Қызметi процесiнде қауiптi қалдықтар құрайтын жеке және заңды тұлғалар олардың құралуының тоқтатылуына немесе қысқартылуына және/немесе олардың уыттылығының азайтылуына бағытталған iс-шараларды жүзеге асыруы тиiс.
      2. Жеке және заңды тұлғалардың процесiнде қауiптi қалдықтар құрайтын қызметi қоршаған ортаны қорғау үшiн және қауiптi қалдықтармен айналысатын адамның денсаулығына қауiпсiздiктi қамтамасыз ету мүмкiндiгi болмаған кезде шектелуi немесе оның тоқтатылуы мүмкiн.
      3. Қауiптi қалдықтармен жұмыс iстеуге жiберiлген қызметкерлер қауiптi қалдықтармен жұмыс iстеу құқығы куәлiгiмен (сертификаттармен) расталған арнаулы кәсiби дайындықтан өтуi тиiс.
      4. Қауiптi қалдықтардың иесi қауiптi қалдықтардың қауiптілік қасиеттерiн көрсете отырып, қауiптi қалдықтар тиелген контейнерлердiң таңбалануын қамтамасыз етуi тиiс. Мұндай қалдықтарды басқа адамдарға белгілi бiр мерзiмге беру кезiнде осы қалдықтардың қауiптi қасиеттерi туралы және олармен айналысу кезiндегі сақтық шаралары туралы оларды жазбаша нысанда хабардар етуге мiндеттi. 
      5. Өндiру, жинақтау, тасымалдау, орналастыру процесiнде қауiптi және қауiптi емес қалдықтарды өзара араластыруға тыйым салынады.
      6. Қауiптi қалдықтарды арнайы жабдықталған жерлерге орналастыруға рұқсат етiледi және олармен айналысуға қатысты лицензиялық талаптарға сәйкес жүзеге асырылады. Қауiптi қалдықтармен жұмыс iстеуге байланысты емес басқа қызмет түрлерiн оларды орналастыру үшiн бөлiнген аумақтарда жүзеге асыруға тыйым салынады.
      7. Қауiптi қалдықтарды жинауды, кәдеге асыруды, тасымалдауды және орналастыруды жүзеге асыратын кәсiпорындар төтенше және апатты жағдайлар кезiндегi iс-әрекет жоспарларын әзiрлейдi.
      8. Меншiгiнде немесе пайдалануында қауiптi қалдықтармен айналысатын бiр объектiсi болса да, шаруашылық қызметi субъектiсiнiң жауапкершiлiгi Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес, мiндеттi сақтандыруға жатады.

       310-бап. Қауiптi қалдықтарды тасымалдауға қойылатын
               талаптар

      1. Қауiптi қалдықтардың құралуы мен олардың тасымалдануы барынша азайтылуы тиiс.
      2. Қауiптi қалдықтарды мынадай жағдайларда:
      1) тасымалдау мақсатында қауiптi қалдықтар тиiсiнше орап-буылған, таңбаланған және этикеткасы қойылған болса; 
      2) арнайы жабдықталған және арнаулы белгiлермен жарақтандырылған көлiк құралдары болса;
      3) қауiптi қалдықтар паспорты және тасымалдауға және тасымалданатын қауiптi қалдықтардың саны, қауiптi қалдықтарды тасымалдау мақсаты мен орны көрсетiле отырып, оларды беруге арналған құжаттамалары болса; 
      4) қауiптi қалдықтарды көлiк құралдарында тасымалдаудың, сондай-ақ тиеу-түсiру жұмыстарының қауiпсiздiк талаптары сақталса тасымалдауға жол берiледi.
      3. Қауiптi қалдықтарды тасымалдау мақсатында орап-буу және таңбалау тәртiбiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы органның келiсiмiмен қалдықтармен айналысу саласындағы құзыреттi орган әзiрлейдi.
      4. Қалдықтарды көлiк құралдарымен тасымалдау тәртiбiн, тиеу-түсiру жұмыстарын және экологиялық және санитариялық-эпидемиологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету жөнiндегi талаптарды көлiктiң тиiстi түрiндегi қауiпсiздiктi қадағалау жөнiндегi мемлекеттiк органдар әзiрлеген және бекiткен және қоршаған ортаны қорғау және халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы орталық атқарушы органдармен келiсiлген мемлекеттiк стандарттарда (нормалар мен ережелерде) айқындалады.
      5. Қалдықтарды тасымалдауды жүзеге асыратын ұйымдар мен жеке тұлғалардың қалдықтарды көлiк құралдарына тиеу мен қабылдап алуынан бастап олардың белгiленген жерге дейiн көлiк құралдарымен қауiпсiз айналымы үшiн заңдық жауапкершiлiк осы көлiк құралы тиесiлi көлiк ұйымдары мен адамға жүктеледi.

       311-бап. Қалдықтардың трансшекаралық орын ауыстыруы

      1. Қалдықтарды трансшекаралық орын ауыстыру мақсаты үшiн мына қалдық топтары:
      1) ауруханаларда, емханаларда және клиникаларда пациенттерге дәрiгерлiк күтiм нәтижесiнде алынған медициналық қалдықтар;
      2) фармацевтикалық өнiмдердi өндiру мен қайта өңдеу қалдықтары;
      3) қажет емес фармацевтикалық тауарлар, дәрiлер мен препараттар;
      4) биоцидтер мен фитофармацевтикалық препараттарды өндiрудің, алу мен қолданудың қалдықтары;
      5) ағаш консерванттарын өндiрудiң, алу мен қолданудың қалдықтары;
      6) органикалық ерiткiштердi өндiрудiң, алу мен қолданудың қалдықтары;
      7) цианидтi қамтитын материалдарды жылумен өңдеу және шектеу қалдықтары;
      8) бастапқы жоспарланған қолдануға жарамсыз қажетсiз минералдық майлар;
      9) майлар/сулардың, көмiртегiлер/ сулардың қоспалары және эмульсиялары түрiндегi қалдықтар;
      10) полихлорлы бифенилдердi және/немесе полихлорлы терфенилдердi және/немесе полибромды бифенилдердi немесе олардың қоспаларын қамтитын қажетсiз заттар мен өнiмдер;
      11) айдау, дистиляциялау немесе кез келген пиролитикалық өңдеудiң қара майлы қажетсiз қалдықтары;
      12) сияларды, бояғыштарды, пигменттердi, бояуларды, лактарды, олифтердi өндiрудің, алу мен қолданудың қалдықтары;
      13) синтетикалық қара майлар, латекстер, пластификаторлар, желiмдер/байланыстырғыш материалдар өндiрудiң, алу мен қолданудың қалдықтары;
      14) ғылыми-зерттеу жұмыстары немесе оқу процесі барысында алынған, табиғаты әлi айқындалмаған және/немесе жаңа болып табылатын және адамға және/немесе қоршаған ортаға әсерi әлi белгiсiз қажетсiз химиялық заттар; 
      15) жарылу қаупі бар сипаттағы және өзге заңнаманың аясына жатпайтын қалдықтар;
      16) фитохимикаттарды немесе фитоматериалдарды өңдеуге арналған материалдарды өндiрудiң, алу мен қолданудың қалдықтары;
      17) металл және пластмасса беттердi өңдеу қалдықтары;
      18) өндiрiс қалдықтарын жою жөнiндегi операциялардан қалған қалдықтар;
      19) металдардың карбонилдерi;
      20) бериллий, бериллийдiң қосындысы;
      21) алты валенттi хромның қосындылары;
      22) мыстың қосындылары;
      23) мырыштың қосындылары;
      24) мышьяк, мышьяктың қосындылары;
      25) селен, селеннiң қосындылары;
      26) кадмий, кадмийдiң қосындылары;
      27) сурьма, сурьманың қосындылары;
      28) теллур, теллурдiң қосындылары;
      29) сынап, сынаптың қосындылары;
      30) таллий, таллийдiң қосындылары;
      31) қорғасын, қорғасынның қосындылары;
      32) фторлы кальцийдi қоспағанда, фтордың органикалық емес қосындылары;
      33) органикалық емес цианидтер;
      34) қышқыл ерiтiндiлер немесе қатты күйдегi қышқылдар;
      35) негiзгi қосындылар немесе қатты негiздер;
      36) асбест (ұнтақ және талшық);
      37) фосфордың органикалық қосындылары; 
      38) органикалық цианидтер;
      39) фенолдар, хлорфенолды қоса алғанда фенолдық қосындылар;
      40) эфирлер;
      41) галогендiрiлген органикалық ерiткiштер;
      42) алогендiрiлген ерiткiштердi қоспағанда, органикалық ерiткiштер;
      43) полихлорлы дибензофуран үлгiсiндегi кез келген материалдар;
      44) полихлорлы дибензопидиоксин үлгiсiндегi кез келген материалдар;
      45) осы тiзбеде көрсетiлген заттардан басқа органогалогендiк қосындылар қауiптi деп есептеледi.
      2. Қалдықтарды пайдалану (кәдеге жарату, ұқсату, рециклингi) мақсатында Қазақстан Республикасына әкелу қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi орталық атқарушы органның келiсiмiмен қалдықтарды басқару жөнiндегi уәкiлеттi мемлекеттiк орган беретiн арнаулы рұқсат бойынша жүзеге асырылады.
      3. Қауiптi қалдықтарды өздерiнiң заңнамасы аясында бүкiл импортқа тыйым салған Базель конвенциясы мемлекеттерi-тараптарына және дамушы елдерге не, осы қалдықтарды пайдалану экологиялық негiздерде жүзеге асырылмайды деп ойлауға негiз болса, сондай-ақ оңтүстiк ендiктiң 60 градус оңтүстiгiне жағындағы аудандарға экспорттауға тыйым салынады.
      4. Қалдықтарды трансшекаралық орын ауыстыру кезiнде табиғат пайдаланушылар мүдделi мемлекеттерге шартты түрде ұсынылып отырған тасымалдың адам денсаулығы және қоршаған орта үшiн салдары айқын көрсетiлетiн ақпараттарды табыс етуге мiндеттi.
      5. Қауiптi және басқа қалдықтарды трансшекаралық тасымалдау кезiнде олар орап-буу, таңбалау және тасымалдау саласындағы жалпы танылған халықаралық ережелер мен нормаларға сәйкес оралып-буылуы, таңбалануы және тасымалдануы тиiс.

       312-бап. Қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы
               мемлекеттiк есеп

      1. Қалдықтардың иесi өзiнiң билiгiндегi қалдықтардың түрi, саны мен шығу тегi туралы, сондай-ақ қасиетi және адамның денсаулығына немесе қоршаған ортаға қауiптiлiгi туралы қажеттi ақпараттардың есебiн жүргiзедi.
      2. Қалдықтармен операциялар жасауға рұқсаты бар адамдар және қалдықтардың мемлекеттiк тiзiлiмiнде тiркелген адамдар, қауiптi қалдықтар өндiрушiлер, тұрмыстық қалдықтарды қоспағанда, өздерiнiң қызметi процесiнде құралған, жиналған, тасып әкелiнген, кәдеге жаратылған немесе орналастырылған қалдықтар түрлерiнiң, санының, қасиетiнiң жүйелi есебiн жүргiзуге мiндеттi.
      3. Қалдықтардың иелерi қалдықтардың есебi жөнiндегi деректердi бес жыл бойы сақтауы тиiс. 
      4. Қалдықтардың иелерi оларды қалдықтардың мемлекеттiк тiзiлiмiне енгiзу үшiн қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы өзiнiң қызметi туралы жыл сайын қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы уәкiлеттi органның аумақтық бөлiмшелерiне есеп бередi. Есеп берудiң нысаны мен тәртiбi қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы уәкiлеттi орган айқындаған тәртiппен белгiленедi.
      5. Қалдықтармен жұмыс iстеу саласындағы уәкiлеттi орган және оның аумақтық бөлiмшелерi өнiм өндiрушiлер мен оны импорттаушылардан және өзге ұйымдардан дайындалатын бұйымдар мен осы ретте құралатын қалдықтар туралы деректердi талап етуге құқылы.
      6. Қалдықтар саласындағы статистикалық есептер Қазақстан Республикасының мемлекеттiк статистика саласындағы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады.

       313-бап. Қалдықтарды кәдеге жарату және олардың құралу
               көлемiн азайту жөнiндегi iс-шараларға
               ынталандыру

      1. Қалдықтарды кәдеге жарату және олардың құралу көлемiн азайту және қалдықтардың құралу көлемiн азайтуға бағытталған технологияларды енгізетiн, өнiмдердi өндiру процесiнде (жұмыстарды орындау, қызмет көрсету) қалдықтарды кәдеге жарататын, оларды жинау мен дайындауды, кәсiпорындар мен цехтар салуды жүзеге асыратын, сондай-ақ қалдықтарды кәдеге жарату үшiн жабдықтау өндiрiсiн ұйымдастыратын, қалдықтарды кәдеге жарату және олардың құралу көлемiн азайту жөнiндегi iс-шараларды қаржыландыруға пайлық үлеспен қатысатын шаруашылық қызметi субъектiлерiнiң қауiптілік деңгейiн төмендету жөнiндегi iс-шараларға ынталандыру мақсатында ынталандыру жүзеге асырылады.
      2. Жергiлiктi атқарушы органдар мен жергiлiктi өзiн-өзi басқару органдары қалдықтарды кәдеге жаратуға және олардың құралу көлемiн азайтуға ынталандырумен байланысты қосымша iс-шаралар белгiлей алады.

44-тapaу. Қалдықтарды көму полигондарына және ұзақ мерзiмдi
сақтау қоймаларына қойылатын экологиялық талаптар

       314-бап. Қалдықтарды сақтау және көму орындары

      1. Қалдықтарды сақтау арнайы жабдықталған жерлерде (алаңдарда, көмбелерде, қоймаларда) кейiн кәдеге жарату мақсатында қалдықтардың әр түрi үшiн белгiленген кезеңге сақталады.
      2. Қалдықтарды көму оларды алып қою ниетiнсiз және олардың қоршаған ортаға әсерiне тұрақты мониторинг өткiзу қажет болмаса олардың тұрақты орналасатын орны болып табылады. Қалдықтарды көму арнайы жабдықталған полигондарда жүргiзiледi.
      3. Қалдықтарды ұзақ уақыт сақтау олардың кейiн орнының ауыстырылуы және (немесе) олардың қоршаған ортаға әсерiне тұрақты мониторинг жүргiзiлуi ықтимал тұрақты орналасатын орны болып табылады. Қалдықтар ұзақ уақыт сақталатын қоймаларға қойылатын экологиялық талаптар полигондарға қойылатын талаптарға ұқсас болады, бұл ретте оларды алып қою, тасымалдау, кейiн кәдеге жарату немесе түпкiлiктi көму үшiн техникалық мүмкiндiк қамтамасыз етiлуi тиiс.
      4. Қалдықтарды сақтау мен көму шаруашылық жүргiзудiң қауiптi түрiне жатады. Қалдықтарды сақтау мен көму орындары қауiптi өндiрiстiк объектiлер болып табылады.

       315-бап. Қалдықтарды орналастыру полигондарының
               сыныптары

      1. Қалдықтар орналастырылатын әрбiр полигон мынадай сыныптардың бiрiне:
      1) 1-сынып - инерттi қалдықтар орналастырылатын полигон;
      2) 2-сынып - қауiптi қалдықтар орналастырылатын полигон сыныптарына сыныпталады.
      2. Әртүрлi сыныптағы полигонда орналастыру үшiн қалдықтардың тiзбесiн және оларға қойылатын нақтыланған талаптарды қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы орган айқындайды.

       316-бап. Қалдықтарды орналастыру полигондарына
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Алдын ала өңдеусiз көмуге инерттi қалдықтар ғана жатқызылуы мүмкiн. 
      2. Қауiптi қалдықтар залалсыздандырылуға, қалыпты жағдайға келтiрiлуiне және әртүрлi қауiптi қасиетiн төмендететiн әдiстермен өңделуге тиiс.
      3. Полигондарда қауiптi және инерттi қалдықтарды бiрге орналастыруға тыйым салынады.
      4. Қалдықтарды белгiлi бiр сыныптағы полигонда қабылдау өлшемi:
      1) қоршаған ортаны және халықтың денсаулығын қорғау (әсiресе жер асты және жер бетi сулары);
      2) қалдықтарды полигон шегiнде қалыпты жағдайға келтiру процестерiн қамтамасыз ету;
      3) негiзгi құрамды бiлу жөнiндегi талаптар;
      4) қалдықтардың органикалық компоненттерiнiң биологиялық бұзылуына қойылатын санына және икемдiлiгiне байланысты талаптар мен шектеулер;
      5) аталған өте зиянды/қауiптi компоненттердiң санына қорғаныс өлшемдерiне сәйкес қойылатын шектеулер;
      6) қалдықтар мен құралатын сүзiндiлердiң экоуыттылық қасиеттерi тұрғысынан айқындалады.
      5. Қалдықтарды кездейсоқ қоқыстарда бақылаусыз орналастыруға тыйым салынады.
      6. Полигонның меншiк иесi коммуналдық қалдықтар болған жағдайда олардың шығу тегiн, әкелiну күнiн, шығарушысын немесе жинаушысын бiрдейлендiрiп, ал қауiптi қалдықтар болған жағдайда, полигондағы нақты орналасу орнын көрсете отырып, орналастырылған қалдықтардың саны мен сипаттамасының есебiн жүргiзудi қамтамасыз етуге тиiс. Бұл ақпарат полигонның бүкiл жұмыс iстеу кезеңiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға және статистика жөнiндегi органдарға қолжетiмдi болуға тиiс.
      7. Әрбiр полигон олардың қоршаған ортаға терiс әсерiнiң алдын алу үшiн атмосфералық шығарындылардың (қоқыс газ), сүзудiң және сақтауға қойылған қалдықтарда құралатын ақаба судың мониторинг жүйесiмен жабдықталуы тиiс.
      8. Полигонда көмуге арналған қалдықтардың саны және қауiптi қасиеттерi тиiсiнше азайтылуы, қалдықтармен жұмыс iстеу техникалық жағынан жеңiлдетiлуi және оларды қалпына келтiру үлесi арттырылуы тиiс.
      9. Полигондарда биологиялық iрiтетiн қалдықтарды көму көлемiн азайту және қоқыс газдарды бақылау мен кәдеге жарату жүйесiн енгiзу жөнiнде талаптар қою арқылы метан өндiрудi азайтуға арналған шаралар қабылдануы қажет. Биологиялық iрiтетiн қалдықтарды көму жөнiнде қабылданатын шаралар да биологиялық iрiтетiн қалдықтарды бөлек көмуге, сорттауға, қалпына келтiру мен рециклингiне ынталандыруы тиiс.
      10. Қоршаған ортаға қауiптi болдырмау үшiн полигонның иесi қалдықтарды сыныптау негiзiнде, қалдықтар есебiнiң жүйесiн, ал қажет болған жағдайда сынама алу мен талдау жүйесiн қоса, қабылдаудың бiрiзделген рәсiмiн енгiзуi тиіс.
      11. Полигонның қоршаған ортаға ықтимал қолайсыз салдарларын анықтау үшiн полигонның операциялық кезеңi мен рекультивациялау сатысында жалпы бақылау рәсiмi, қалдықтарды көму полигонының жұмыс iстеу мерзiмi, сондай-ақ полигон иесiнiң қайта құнарландыру кезеңi iшiндегi мiндеттерi мен жауаптылығы көзделедi.
      12. Жұмыс iстеп тұрған қалдықтарды көметiн полигонның қызметi уәкiлеттi органдармен келiсiлген кезең шегiнде олардың осы кодекстiң талаптарына бейiмделуi жөнiнде қажеттi шаралар қабылдау үшiн учаскеге сәйкес келтiру жөнiндегi жоспар негiзiнде реттелуi тиiс.
      13. Полигонның меншiк иесi полигонды жапқаннан кейiн жерлердi рекультивациялау жөнiнде iс-шаралар жүргiзу және қоршаған ортаға әсердiң мониторингi үшiн жою қорын құрады.
      14. Қалдықтарды қабылдаудың стандартты рәсiмi мен көму үшiн қабылданатын қалдықтардың стандартты сыныптамасын уәкiлеттi органның келiсiмiмен полигон иесi белгiлейдi.
      15. Полигондарда қалдықтарды орналастыруға және полигонның құрамына қойылатын талаптардың сақталуын бақылауды қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жүзеге асырады.

       317-бап. Полигондардың қабылдауына келмейтiн қалдықтар

      1. Полигондарда мынадай қалдықтарды:
      1) сұйық қалдықтарды;
      2) полигон жағдайында айқындалғандай, жарылатын, коррозиялы, тұзданатын, өрт қаупi жоғары немесе өрт қаупi бар қауiптi қалдықтарды;
      3) сумен реакцияға түсетiн қалдықтарды;
      4) жұқпалы медициналық немесе ветеринариялық мекемелердiң ауруханалық және басқа клиникалық қалдықтарын;
      5) тұтас пайдаланылған шиналарды, оларды рекультивациялау кезiнде қалыптастырушы материал ретiнде қолдануды қоспағанда;
      6) жойылмайтын органикалық ластаушыларды құрайтын қалдықтарды;
      7) пестицидтердi;
      8) қабылдау өлшемiн қанағаттандырмайтын қалдықтарды көмуге қабылдауға тыйым салынады.
      2. Қабылдау өлшемiн орындау мақсатында қалдықтарды араластыруға тыйым салынады.
      3. Жергiлiктi атқарушы органдар биологиялық iрiтетiн қалдықтарды көмудi азайту үшiн, олардың рециклингi, компостерлеу, өнiм немесе энергия өндiру мақсатында биогаз өндiру және (немесе) пайдалану жөнiндегi шараларды қоса, бағдарламалар әзiрлеуi тиiс.
      4. Полигондарға осы Кодекстiң 14-қосымшасында көрсетiлген қатты тұрмыстық қалдықтардың, қатты және шламтәрiздес өнеркәсiптiк қалдықтардың түрлерiн орналастыруға тыйым салынады.

       318-бап. Қауiптi қалдықтар полигондарына арналған ортақ
               талаптар

      1. Қауiптi қалдықтарды көму полигондары орналасатын жерлерде:
      1) учаске шекарасынан тұрғын үй және рекреациялық аймақтарға, су жолдарына, су және басқа да ауыл шаруашылығы объектiлерiне немесе қалалық аумақтарға дейiнгi қашықтыққа;
      2) жер асты, жоғарғы қабаттағы сулардың немесе қорғалатын табиғи аумақтардың сақталуына; 
      3) геологиялық және гидрогеологиялық жағдайларға; 
      4) учаскенi су басу, температураның төмендеуiне, шөгiндi немесе сел қаупiне;
      5) табиғи-мәдени қорлар объектiлерiн қорғауға қатысты талаптар ескерiлуi тиiс.
      2. Тиiстi шаралар:
      1) судың полигонға қапыда құйылуын бақылау;
      2) жоғарғы қабаттағы және (немесе) жер асты суларының қалдықтар көмiлген жерге құйылуын болдырмау;
      3) ластайтын суды жинау және сүзгiден өткiзу;
      4) полигоннан жиналған суды өңдеу және талап етiлетiн тиiстi стандартқа жеткiзiлгенге дейiн сүзгiден өткiзу үшiн полигонның сипаттамасына және метеорологиялық жағдайларға байланысты қабылдануы тиiс.
      3. Топырақты, жер асты суларын және жоғарғы қабаттағы суларды қорғауға полигон жабылғаннан кейiн геологиялық кедергi мен жоғарғы экранның (жабу) пайдаланылуы мен қисындасуы кезеңi iшiнде полигонның геологиялық кедергiсi мен негiздеу экранының қисындасуы арқылы қол жеткiзiлуi тиiс.
      4. Геологиялық кедергi полигонның төменгi және жақын учаскесiндегi топыраққа және жер асты суларына әлеуеттi қауiптi болдырмау үшiн босаңсымауға жеткiлiктi қабiлеттi қамтамасыз ететiн геологиялық және гидрогеологиялық жағдайлармен айқындалады.
      5. Полигонның негiзi мен қабырғасы топырақтың, жер асты сулары мен жоғарғы қабаттағы сулардың қорғалу уақыты бойынша бiрлескен эффектiсiмен бiрге су өткiзбеу және қалыңдық талаптарын қанағаттандыратын минералдық қабаттан тұрады.
      6. Табиғи геологиялық кедергі жоғарыда аталған жағдайларды орындамайтын учаскелерде оның жасанды құрылысы салынуы және балама қорғанысын қамтамасыз ететiн басқа қосымша құралдармен бекiтiлуi мүмкiн. Қолдан жасалған геологиялық кедергiнiң қалыңдығы кем дегенде 0,5 метр болуы тиiс.
      7. Қоқыс газды жинау, өңдеу және пайдалану қоршаған ортаға келетiн залалды немесе оның нашарлауын және халықтың денсаулығына қауiптi барынша азайтады.
      8. Қалдықтар көмiлетiн полигондардың жұмыс iстеуiнiң нәтижесi болып табылатын:
      1) иiстер мен шаңдардың эмиссиясын;
      2) жел айдап әкелетiн материалдарды, құралымдар мен аэрозолды;
      3) шу мен қозғалысты;
      4) құстарды, паразиттер мен құрт-құмырсқаларды;
      5) өрттi барынша азайту шаралары қабылдануы тиіс.
      9. Қалдықтар орналастырылатын полигон лас учаскеден қоғамдық жолдармен және жақын маңдағы аумаққа шығарылмайтындай етiп жабдықталуы тиiс.
      10. Полигон учаскесi басқа тұлғалардың еркiн кiруiнен қорғалуы тиiс. Әрбiр техникалық құралға бақылау жасау және қол жеткiзу жүйесi құралдардың заңсыз пайдаланылуын байқап, оған кедергi келтiру шараларының бағдарламасын қамтуы тиiс.
      11. Қалдықтар орналастырылатын полигондарды басқаруды полигонды пайдалануға техникалық құралдары бар, кәсiби және техникалық бiлiмдi және полигонның қызметкерлер құрамын тренингпен қамтамасыз ететiн жеке және заңды тұлғалар жүзеге асырады.
      12. Рұқсат етiлетiн әсер ету деңгейi полигон орналасатын жердегi арнаулы гидрогеологиялық жағдайлар және қалдықтарды көму полигоны жобасының негiзiнде жер асты суларының сапасы назарға алына отырып, рұқсат етiлген құжатта айқындалатын болады.
      13. Рұқсат берiлгеннен кейiн полигонға Қазақстан Республикасының қалдықтардың мемлекеттiк кадастрына енгiзiлген жеке тiркеу нөмiрi берiледi. Полигон иесi полигонға қабылданған қалдықтардың есебiн жүргiзуге арналған құжат айналымы жүйесiн әзiрлеуге тиiс.
      14. Қалдықтар орналастырылатын полигонының жобасында ол жабылғаннан кейiн, жабу, рекультивациялау және ластануға мониторинг пен бақылау жүргiзу үшiн жою қорын құру көзделеді. Жою қорын қалыптастыру тәртiбiн Қазақстан Республикасының Үкiметi айқындайды.
      15. Полигон иесi жыл сайын қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға көмiлетiн қалдықтардың түрлерi мен саны туралы және жоспарлы бақылаудың нәтижелерi туралы хабарлауға мiндеттi.

       319-бап. Қалдықтарды қабылдау рәсiмi

      1. Қалдықтарды полигонға тапсыратын қалдықтардың иесi полигонның иесiне қалдықтарды оның белгiлi бiр түрiне жатқызуды растайтын, олардың сандық және сапалық сипаттамалары туралы және оның iшiнде қалдықтың қауiптiлiк паспортының көшiрмесi iлесе жүретiн дұрыс ақпарат табыс етуге мiндеттi.
      2. Полигондардың иелерi осы полигонға орналастыруға рұқсат етiлген, ол экологиялық рұқсатпен расталған қалдықтардың түрлерiн ғана қабылдауға құқылы.
      3. Полигондардың иелерi басқа ұйымдардан қалдықтар қабылдаудың мынадай рәсiмдерi:
      1) қалдықтардың қауiптiлiгi паспортын қоса алғанда, қалдықтардың құжаттамалануын тексеру;
      2) қалдықтарды, тергеу ретiнде, кiреберiсте және орналастырылатын жерде рұқсатнамалық тiнту;
      3) қалдықтар иесi берген құжаттамадағы мазмұндалған сипаттаманы тексеру;
      4) муниципальдық қалдықтар жағдайында және қауiптi қалдықтар жағдайында орналастырылған қалдықтардың шығутегi, жеткiзу күнi, өндiрушiнiң немесе жинаушының ұқсастыруы көрсетiле отырып, олардың саны мен сипаттамасының, полигонға орналастырылған дәл орнының тiркелуiн (тiзiлуiн) жүргiзу рәсiмдерi сақталады;
      5) полигонға радиоактивтi заттардың келуiн болғызбау үшiн әрбiр қалдық жиынтығына дозиметрлiк бақылау жүргiзу қажет.
      4. Полигонның иесi учаскеде қабылданған әрбiр жеткiлiмнiң алынғанын жазбаша расталуын тұрақты түрде қамтамасыз етуге және осы құжаттаманы кем дегенде 5 жыл сақталуын қамтамасыз етуге мiндеттi.
      5. Түсетiн қалдықтардың массасын анықтау үшiн қабылдау пункттерiнде өлшеуiш аспаптар қойылады.

       320-бап. Полигонды пайдалану сатысындағы бақылау мен
               мониторинг

      1. Полигонның иесi қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға қоршаған ортаға әсердiң мониторингiн жүргiзу туралы есеп бередi.
      2. Полигонның иесi бақылау жасау мен мониторинг жүргiзу нәтижесiнде анықталған, қоршаған ортаға айтарлықтай қолайсыз әсер еткен шартты түрдегi кез келген әсер туралы уәкiлеттi органды хабардар етуге, уәкiлеттi орган қабылдаған түзетушi шаралардың сипаты мен мерзiмдерi жөнiндегi нұсқауларын назарда ұстауға тиiс.
      3. Бақылау жасауды, мониторинг және (немесе) саралау жүргiзудi аттестатталған зертханалар орындауы тиiс.
      4. Сүзгi сынамасы мен жер бетiндегi су сынамасы репрезентативтi пункттерде алынуы тиiс. Сүзгiнi iрiктеу және оның көлемi мен құрамын өлшеу сүзгi бөлiнiп шығатын әрбiр пунктте жеке орындалуы тиiс.
      5. Жер бетiндегi су мониторингi екi пунктте кемiнде екi рет, бiрi полигоннан жоғары ағысы бойынша және екiншiсi төмен ағысы бойынша орындалуы тиiс. Газ мониторингi полигонның әрбiр секциясы үшiн ұсынылуы тиiс.
      6. Ірiктеу мен саралауды жүзеге асырудың жиiлiгi қалдықтар полигонын орналастыруға берiлген рұқсатқа тiркелген мониторинг бағдарламасына негiзделедi.
      7. Өлшенетiн параметрлер мен қайта талданатын заттар - орналастырылатын қалдықтардың құрамына қарай түзетiледi.
      8. Жер асты суларынан алынған, сынамада талданатын параметрлер сүзгiнiң күтiлiп отырған құрамымен және осы жердегi жер асты суларының сапасымен қамтамасыз етiлуi тиiс. Талдама есебi үшiн параметрлердi таңдау процесiнде жер асты суларының жылдамдығы мен ағыс бағыты анықталуы керек. Параметрлер су сапасындағы бұрын анықталған өзгерiске кепiлдiк беру үшiн индикативтiк көрсеткiштердi қамтуы мүмкiн.

       321-бап. Жабу және кейiн күтiм жасау (рекультивациялау)
               рәсiмдерi

      1. Қалдықтарды және оның бөлiгiн көму полигон жабу рәсiмiн оған экологиялық рұқсат алғаннан кейiн бастауға тиiс. 
      2. Қалдықтарды көму жөнiндегi полигон немесе оның бөлiгi уәкiлеттi орган жергiлiктi жерде қорытынды тексеру жүргiзгеннен кейiн, полигон иесi берген барлық хабарламаларды бағалап, полигонды жабуды өзiнiң мақұлдағаны, рұқсат шарттары орындалмаған кезде полигон иесiнiң қайсыбiр тәсiлмен жауапкершiлiгін төмендетпеуi туралы хабардар еткен соң айқын жабылған болып есептеледi.
      3. Қалдықтарды көму жөнiндегi полигон жабылғаннан кейiн полигон иесi аумаққа кейiнгi күтiм жасауды (рекультивациялауды) жүзеге асырады және 1-сыныптағы полигондар үшiн 20 жыл iшiнде, 2-сынып полигондары үшiн 30 жыл iшiнде қоқыс газ шығарудың сүзiндiнiң мониторингiн жүргiзедi.
      4. Полигонның иесi мониторинг рәсiмдерiне сәйкес анықталған, қоршаған ортаға айтарлықтай шартты кез келген қолайсыз әсер туралы уәкiлеттi органдары хабардар етуге және полигонның қалдықтарды көмуге қоршаған ортаға ықтимал қауiп тудыратын мерзiмi iшiнде уәкiлеттi органдардың түзетушi шаралардың сипаты мен жүзеге асыру бөлiгіндегi шешiмдерiн орындауы тиiс.
      5. Полигон иесi жобаның шарттарына сәйкес полигонды рекультивациялау жұмысын орындағаннан кейiн және уәкiлеттi органдардың қатысуымен орындалған жұмыстар қабылдау комиссиясының актiсiмен қабылданғаннан кейiн полигон иесi қоршаған ортаға мониторинг жүргiзудi тоқтатады.

45-тарау. Радиоактивтi қалдықтарды сақтау және көму
пункттерiне қойылатын экологиялық талаптар

       322-бап. Радиоактивтi қалдықтар және оларды сыныптау

      1. Радиоактивтi қалдықтарға одан әрi пайдалануға келмейтiн, кез келген жай-күйдегi мынадай заттар:
      1) радионуклидті сiңiруi нормативтiк құқықтық актiлерде белгiленген деңгейден жоғары болатын материалдар, бұйымдар, жабдық, шығу тегi биологиялық тұрғыдағы объектiлер;
      2) пайдаланылған, қайта өңделуге келмейтiн ядролық отын;
      3) өзiнiң ресурсын тауысқан немесе зақымданған радионуклидтi көздер;
      4) жер қойнауынан алынған және үйiндiлерге және жер қыртыстарына қоймаланған тау жынысы, кендер мен байыту қалдықтары және радионуклидтi сiңiруi нормативтiк актiлерде белгiленген деңгейден жоғары болатын сiлтiсiздендiру кендерi жатады.
      2. Радиоактивтi қалдықтарды сыныптау негiзiне радионуклидтің  агрегаттық жай-күйi, шығу тегi, радиоактивтi деңгейi, жартылай жойылу кезеңi жатады.
      3. Агрегаттық жай-күйiне қарай радиоактивтi қалдықтар сұйық және қатты қалдықтарға бөлiнедi. Сұйық радиоактивтi қалдықтарға органикалық емес заттардың ерiтiндiлерi, сүзгілiк материалдардың пульптерi, органикалық сұйықтар жатады, К қатты қалдықтарға бұйымдар, машинаның және механизмдердiң бөлшектерi, материалдар, биологиялық объектiлер, егер радионуклидтiң оларда сақталған белсендiлiк үлесi осы Кодекстiң 15-қосымшасында келтiрiлген ең аз мәндi белсендiлiк үлесiнен мәндiлiгi жоғары болса, ал радионуклидтің құрамында белгiсiз белсендiлiк үлесi:
      1) бета- сәуле түсiрушi радионуклид үшiн - 100 кБк/кг;
      2) альфа- сәуле түсiрушi радионуклид үшiн - 10 кБк/кг;
      3) трансурандық радионуклид үшiн - 1кБк/кг көп болса, радиоактивтi сәулелердiң пайдаланылған көздерi жатады.
      4. Радиоактивтi қалдықтар құралу көздерi бойынша:
      1) тау-кен өнеркәсiбi қалдықтарына;
      2) зерттеу және энергетикалық ядролық қондырғылар қалдықтарына;
      3) ядролық жарылыс қалдықтарына;
      4) халық шаруашылығы салалары бойынша радиоизотопты өнiмдерге сыныпталады.
      Радиоактивтi қалдықтардың сипатты параметрлерi осы Кодекстiң 16-қосымшасында келтiрiлген. 
      5. Радиоактивтi қалдықтар радиоактивтiлiк деңгейi бойынша:
      1) белсендiлiк үлесi (кБк/кг): бета- сәуле түсiрушi радионуклид үшiн - 1000-нан кем; альфа- сәуле түсiрушi радионуклид үшiн - 100-ден кем; трансурандық радионуклид үшiн - 10-нан кем қалдықтар белсендiлiгi төмен қалдықтарға;
      2) белсендiлiк үлесi (кБк/кг): бета- сәуле түсiрушi радионуклид үшiн - 1000-нан 10000000-ға дейiн; альфа- сәуле түсiрушi радионуклид үшiн - 100-ден 1000000-ға дейiн; трансурандық радионуклид үшiн - 10-нан 10000-ғa дейiнгi қалдықтар белсендiлiгi орташа қалдықтарға;
      3) белсендiлiк үлесi (кБк/кг): бета- сәуле түсiрушi радионуклид үшiн - 10000000-нан астам; альфа- сәуле түсiрушi радионуклид үшiн - 1000000-нан астам; трансурандық радионуклид үшiн - 10000-нан астам қалдықтар белсендiлiгi жоғары қалдықтарға сыныпталады.

       323-бап. Радиоактивтi қалдықтарды сақтау және (немесе)
               көму пункттерiн сыныптау

      1. Радиоактивтi қалдықтарды сақтау және (немесе) көму пункттерiне радиоактивтердi сақтауға және (немесе) көмуге пайдаланылатын қарапайым (табиғи) немесе жасанды алаңдар, ыдыстар немесе үй-жайлар жатады.
      2. Көму пункттерiне радиоактивтi қалдықтарды көму пункттерiне қалдықтарды алып кету көзделмей орналастырылатын пункттер жатады.
      3. Радиоактивтi қалдықтарды сақтау пункттерi радиоактивтi қалдықтарды:
      1) табиғи радионуклидтi басым құрайтын геологиялық барлау, тау-кен өндiру және тау-кен ұқсату қызметтерiнен;
      2) табиғи радионуклидтi басым құрайтын ядролық энергетикадан, ядролық жарылыс пен радиоизотопты өнiмдерден қабылдау бойынша бөлiнедi.
      4. Радиоактивтi қалдықтарды жинау алаңының ауқымы бойынша РҚСП локальды (жергiлiктi) және өңiрлiк пункттер болып бөлiнедi. Өңiрлiк РҚП-не әртүрлi қызмет қалдықтарын немесе бiр әкiмшiлiк ауданнан артық болмайтын аудан қалдықтарын орналастыруға арналған пункттер жатады.

       324-бап. Радиоактивтi қалдықтарды сақтау пункттерiне
               және радиоактивтi қалдықтарды көму пункттерiне
               қойылатын экологиялық талаптар

      1. Барлық радиоактивтi қалдықтарды сақтау пункттерi және радиоактивтi қалдықтарды көму пункттерi жобалары мемлекеттiк экологиялық сараптамадан, сондай-ақ мемлекеттiк санитариялық-эпидемиологиялық сараптамадан өткiзiлуi тиiс. Жобалау Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес бекiтiлген құрылыс нормалары мен ережелерiне сәйкес жүзеге асырылуы тиiс.
      2. Ерекшелiгi ескерiле отырып, жобада:
      1) радиоактивтi қалдықтардың құралу көздерi, радиоактивтi қалдықтардың сандық және сапалық сипаттамасы, табиғи орта параметрлерi, радиоактивтi қалдықтарды сақтау пункттерi және радиоактивтi қалдықтарды көму пункттерi болжамды әсер ету радиусында қоршаған ортаға радиоактивтi әсер етудiң басқа да көздерi;
      2) ұйымдық құрылым, өндiрiстiк радиациялық бақылау жүргізу тәртiбi;
      3) халыққа дозалық жүктеменiң есептерi, радиоактивтi қалдықтардың қоршаған ортаға болжамды әсер ету радиусында радиацияның барлық рұқсат етiлген және бақыланатын әсер ету көздерiнiң деңгейi мен бағасы көрсетiлуi тиiс.
      3. Жобада халықтың күйзелiстi тобына дозалық жүктеме бағасын қамтитын, қоршаған ортаға әсер ету ескерiлген геотехникалық және экономикалық бағалау негiзiнде баламалық қатарда пункт құрылысы орнын таңдау негiзделуi тиiс.
      4. Инженерлiк iздестiру, геодезиялық, геологиялық және гидрометеорологиялық iздестiрулердi қоса, негiздеу үшiн жеткiлiктi:
      1) пункт орналастырылатын орынды таңдау және оның табиғи және техногендiк факторлардың қолайсыз ықпалынан инженерлiк қорғанысының;
      2) қоршаған ортаны қорғау жөнiндегi iс-шаралардың бастапқы деректерiн қамтуы тиiс.
      5. Радиоактивтi қалдықтарды сақтау пункттерi және радиоактивтi қалдықтарды көму пункттерi жобаларында дезактивация немесе басқа қызметтен кейiн бүлiнген жерлердi рекультивациялау көзделуi қажет.
      6. Радиоактивтi қалдықтарды сақтау пункттерi маңында радиусы 1000 метр, өзгерiсi Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жүзеге асырылуы мүмкiн санитариялық-қорғаныс аймағы белгiленедi.
      7. Радиоактивтi қалдықтарды сақтау мен көму пункттерiне орналастыруға: 
      1) тұрғын үй құрылысы аумақтарында;
      2) аумақтық жер қойнауын қорғау геологиялық басқармалары мен инспекцияларының келiсiмiнсiз пайдалы қазбалар жатқан алаңда;
      3) белсендi кapcт аймақтарында;
      4) шөгiндiлер, сел мен қар көшкiнi аймақтарында;
      5) батпақтанған жерлерде;
      6) ауыз судың жер асты суларымен қосылған аймақтарында;
      7) курорттардың санитариялық қорғаныс аймақтарында;
      8) қалалардың жасыл аймақ аумақтарында;
      9) қорғалатын табиғи объектiлер аумақтарында;
      10) шаруашылық-ауыз сумен жабдықтаушы жер асты және жер бетi көздерi санитариялық қорғаныс аймақтарының I, II, III белдеуi, су тазалайтын құбырлар құрылысы, магистралдық су тасу аумағында;
      11) су бөлу аумағында;
      12) ормандар, орман саябақтары және басқа жасыл екпелер өсiрiлген немесе өсiруге арналған, қорғаныс және санитариялық-гигиеналық функцияларды орындайтын және халықтардың демалатын орындары болып табылатын жерлерде жол берiлмейдi.
      8. Жер учаскесiн құрылысқа таңдау кезiнде мынадай шарттарды:
      1) ауыз суға және техникалық сумен жабдықтауға жарамсыз грунт суларды минералдау бойынша;
      2) сорбцион-сыйымдылығы жоғары араласушы тау жынысы; 
      3) жер асты сулары жатқан айтарлықтай тереңдік (60 метр және одан да жоғары);
      4) грунт судың радиоактивті қалдықтар пункттерi түбiнен 4 метрден бергі айдынды тереңдiктi;
      5) су жүретiн белдеулер болып табылмайтын және төмен жатқан су жүретiн белдеулермен гидравликалық байланысы жоқ геологиялық қабатты; 
      6) сейсмикалық қауiптi опырылудан 40 шақырым қашықтыққа дейiн опырылмалы тектониканың және тез жарылуға бейiмдiктiң болмауын;
      7) тастанды сулар құрауға, отыруға, құлауға өте төмен сезiмталдықты;
      8) эрозияның болмауын;
      9) геоморфологиялық тұрақтылықты;
      10) қатты және өте тығыз топырақ және іргетас жынысын;
      11) іргетастың мықтылығы 10 метрден асатын, су өтпейтiн жынысын;
      12) 5 %-тен аспайтын еңiстi шағын қыратты жердi;
      13) жақын маңдағы жер асты және жер бетi сулары бас тоғанына дейінгі немесе жер бетi маңындағы су көздерiне дейінгі қашықтықтың 4 шақырымнан бері болмауы;
      14) iс жүзiнде пайдалану айтарлықтай экономикалық тиiмдiлiк бермейтiн жердi, әлеуеттi пайдаланудың да танылған бағасы болмайтын жердi;
      15) 4 шақырым қашықтықта айтарлықтай мәдени және ұлттық құндылықтар болмаса;
      16) туристiк мәндiлiгi жоқ және жақын орналасқан елдi мекендердiң тұрғындар сирек баратын жерлердi сақтау қажет.
      9. Осындай шарттардың бiрi сақталмаған кезде қоршаған ортаны пунктке зиянды әсерден қорғау жөнiндегi iс-шаралар немесе пункттi табиғи және техногендiк факторлардан:
      1) суды аз өткiзетiн және сорбцион-сыйымды материалдардан (полиэтиленнен, бетоннан, керамикадан, саздан, цеолиттен) инженерлік кедергiлер жасау;
      2) жер бетiндегi, грунттық және жер асты суларының пункттердi айналып өтуiн қамтамасыз ететін дренаждық жүйелер жасау арқылы қорғау жөнiндегі іс-шаралар әзiрлеуi тиiс.
      10. Белсендiлiгi төмен уран және уран емес тау-кен өндiру және ұқсатушы кәсiпорындар үшiн радиоактивтi қалдықтарды аэрация аймағынан төмен орналастыра отырып және сорбцион-сыйымдылық қасиетi жоғары (радионуклидтердiң пункттен тыс көшу ықтималдығын болдырмайтын) басқа тау жыныстары арасында бұрын алынған кен өнiмдерiн пайдалануы мүмкiн.
      11. Белсендiлiгi орташа уран және уран емес тау-кен өндiру және ұқсатушы кәсiпорындар үшiн, сондай-ақ саздан, цеолиттен және басқа радионуклидтi материалдардан жасалған техникалық кедергiлердiң қосымша құрылысымен бiрге бұрын алынған кен өнiмдерi де пайдаланылуы мүмкiн.
      12. Рельфтегi табиғи төмендеу су өткiзбейтiн жыныстардан немесе басқа материалдардан жасалған табиғи және жасанды төсенiш болған кезде белсендiлiгi төмен сұйық қалдықтарды ұзақ мерзiмге орналастыру үшiн пайдаланылуы мүмкiн.
      13. Сұйық қалдықтарды көмуге тыйым салынады. Сұйық қалдықтар қоршаған ортада жұмсақ тау жынысы ылғалданғанға дейiн сорғытылуы немесе жойылуы тиiс.
      14. Белсендiлiгi орташа қалдықтар үшiн мiндеттi түрде қорғаныс iс-шаралары мен сигнал беру, белсендiлiгі төмен радиоактивтi қалдықтарды сақтау пункттерi және радиоактивтi қалдықтарды көму пункттерi үшiн жеткiлiктi iс-шаралар көзделедi.
      15. Радиациядан қорғану жөнiндегi дозалық жүктеменiң есебi мен тиiмдi шаралар әзiрлеу халықтың сыни тобы бойынша ұжымдық дозаның есебi негiзiнде жүзеге асырылады. Сыни топ (немесе бiрнеше топ) радиоактивтi заттар халықтың осы тобы арқылы жететiн сыни жолды талдау және анықтау негiзiнде айқындалады.
      16. Жер бетi, грунт және жер асты суларының радиациялық ластану есебi су сиятын тау жыныстары ерiтiндiлерiнiң сүзгiден өту жылдамдығын және ластануын, олардың көшу қабiлетiн және сорбциондық мүмкiндiктерiн айқындау үшiн орындалатын арнаулы гидрологиялық және гидрогеологиялық зерттеулер жүргiзу негiзiнде орындалады.
      17. Радиациялық залал авариялық оқиғалар кезiнде рекультивация жұмыстарын жүргiзу жөнiндегi қорғаныш шараларын орындауға арналған iс-шаралардың құны бойынша алғаш жақындасумен бағаланады.

46-тарау. Парник газдарының эмиссиясы мен сiңiрiлуi
саласындағы қызметтi мемлекеттiк peттeу

       325-бап. Климатты және Жердiң озон қабатын қорғаудың
               негiзгi принциптерi

      Климатты және Жердiң озон қабатын қорғау мынадай принциптерге:
      1) адамның өмiрi мен денсаулығын қорғаудың басымдығы, климаттың өзгеру және Жердiң озон қабатының күйзелiске ұшырау салдарларын (ғаламдықты қоса алғанда) болдырмау және жеңiлдету, қоршаған ортаға, табиғат ресурстарына және адам денсаулығына қолайсыз әсердi болдырмау;
      2) экологиялық қауiпсiздiктi қамтамасыз ету және қолайсыз экологиялық жағдайдағы аумақтарда бұзылған табиғи экологиялық жүйенi қалпына келтiру;
      3) климаттың қалпына келмейтiн өзгерiсiне және Жердiң озон қабатының тозуына жол бермеу;
      4) парник газдардың және атмосфераға озон бұзушы заттардың шығарындыларын, сондай-ақ озон бұзушы заттарды өндiрудi, олардың импорты мен экспортын және тұтынылуын мемлекеттiк реттеудiң мiндеттiлiгi;
      5) климаттың өзгерiсi мен Жердiң озон қабатының тозуы туралы ақпараттардың толық және дұрыс жариялылығы;
      6) климат пен Жердiң озон қабатын қорғаудың ғылыми негiздiлiгi, жүйелiлiгi және кешендi көзқарасы;
      7) экологиялық заңнама талаптарын сақтаудың мiндеттiлiгi және оны бұзғаны үшiн жауаптылықтың болмай қоймайтыны принциптерiне негiзделедi.

       326-бап. Климатты және Жердiң озон қабатын қорғау
               саласын мемлекеттiк басқару

      Климатты және Жердiң озон қабатын қорғау саласындағы мемлекеттiк басқаруды Қазақстан Республикасының Үкiметi, Қазақстан Республикасының қоршаған ортаны қорғау саласындағы орталық атқарушы органы жүзеге асырады.

       327-бап. Климат пен Жердiң озон қабатын қорғау
               бағдарламалары және оларды жүзеге асыру
               жөнiндегi iс-шаралар

      1. Климат пен Жердiң озон қабатын қорғау саласындағы уәкiлеттi атқарушы орган және басқа мемлекеттiк басқару органдары немесе олардың аумақтық органдары парник газдардың атмосфераға шығарылуын және озон бұзушы заттардың тұтынылуын азайту жөнiндегi iс-шараларды, парник газдар шығарындыларының мониторингi деректерiн, парник газдар шығарындыларын бақылау және озон бұзушы заттарды тұтыну нәтижелерiн ескере отырып, тиiстi мемлекеттiк, салалық органдар жергiлiктi өкiлдi және атқарушы органдардың келiсiмiмен климат пен Жердiң озон қабатын қорғау жөнiндегi өңiрлiк мақсатты бағдарламалар мен iс-шаралар әзiрлейдi.
      2. Климат пен Жердiң озон қабатын қорғау бағдарламаларының жобалары климаттың өзгеруi мен Жердiң озон қабатының күйзелiске ұшырауын болдырмау және оларды жеңiлдету жөнiндегi iс-шараларды жоспарлау мен жүзеге асыру кезiнде азаматтар мен қоғамдық бiрлестiктердiң пiкiрлерiн ескеру мақсатында, солардың талқылауына ұсынылуы мүмкiн.
      3. Климат пен Жердiң озон қабатын қорғау бағдарламаларын қаржыландыру және оларды жүзеге асыру жөнiндегi iс-шаралар Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жүргізiледi.

       328-бап. Парник газдарын шығарудың рұқсат етiлген шегi
               (нормативтер мен квоталар) және озон бұзатын
                заттардың тұтынылуын регламенттеу  

      1. Парник газдарын шығарудың рұқсат етiлген шегі және озон бұзатын заттардың тұтынылуын регламенттеу мақсатында парник газдарын шығаруға және озон бұзатын заттар тұтынуға шектi рұқсат (нормативтер немесе квоталар) етiлген шығарындылар белгiленедi.
      2. Парник газдардың шектi рұқсат (нормативтер немесе квоталар) етiлген шығарындыларын, парник газдары шығарындылары көздерiнiң жекелеген түрлерi үшiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi атқарушы органы белгiлейдi.
      3. Озон бұзатын заттарды Қазақстан Республикасының аумағына әкелу, қоршаған ортаны қорғау саласында уәкiлеттi органның рұқсаты негiзiнде жүзеге асады.

       329-бап. Парник газдар мен реттелетiн заттар шығаруға
               жол беретiн шаруашылық және өзге қызметтерге
               қойылатын ортақ талаптар

      1. Егер Қазақстан Республикасының заңнамасымен белгiленген климат пен Жердiң озон қабатын қорғау талаптарына жауап бермесе, жаңа техникаларды, технологияларды, материалдарды, заттарды және басқа да өнiмдердi енгiзуге, сондай-ақ техникалық жабдықтарды және басқа техникалық құралдарды қолдануға тыйым салынады.
      2. Озон бұзатын заттарды және олардан құралатын өнiмдердi Қазақстан Республикасына әкелу және Қазақстан Республикасынан әкету, сондай-ақ озон бұзатын заттарды пайдалана отырып жұмыс iстеу озон бұзушы заттар құрайтын жабдықтарды жөндеу, монтаждау, оларға қызмет көрсету шаруашылық қызметтiң экологиялық қауiптi түрлерi болып табылады.
      3. Қалалық және өзге де құрылыстар маңдарындағы шаруашылық және өзге де қызмет объектiлерiн жоспарлау, орналастыру, салу, реконструкциялау және пайдалануға беру парник газдарының өте аз шығарылуы және сiңiру абсорбциясы сақталуы ескерiле отырып жүргiзiледi.
      4. Озон бұзушы заттарды өндiру, оларды импорттау мен пайдалану тәртiбiн Қазақстан Республикасының Үкiметi айқындайды.

       330-бап. Климат пен Жердiң озон қабатына зиянды әсер
               ететiн көздердiң мемлекеттiк есебi

      1. Климат пен Жердiң озон қабатына әсер ететiн, атмосфераға парник газдарын шығаратын және озон бұзушы заттары бар заңды тұлғалар Қазақстан Республикасының Үкiметi белгiлеген тәртiппен мемлекеттiк есепке алынуы тиiс.
      2. Климат пен Жердiң озон қабатын қорғау саласында белгiленген тәртiппен статистикалық қадағалауды жүзеге асыратын ұйымдардың тiзбесiн мемлекеттiк статистика саласындағы органдардың келiсiмiмен Қазақстан Республикасының климат пен Жердiң озон қабатын қорғау саласындағы уәкiлеттi органы айқындайды.

       331-бап. Озон бұзушы заттардың мемлекеттiк есебi және
               мемлекеттiк кадастры

      1. Озон қабатын бұзатын заттар жөнiндегi Монреаль хаттамасы бойынша халықаралық мiндеттемелер мен есептiлiктiң орындалуына сәйкес қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган жыл сайын Монреаль хаттамасымен реттелетiн, озон бұзушы заттарды тұтынудың мемлекеттiк кадастрын ұйымдастырады.
      2. Озон бұзушы заттардың мемлекеттiк кадастрын дайындау үшiн озон бұзушы заттарды әкелетiн және тұтынатын заңды тұлғалар жыл сайын, есептi жылдан кейiнгi жылдың екiншi тоқсанынан кешiктiрмей, қоршаған отаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға озон бұзушы заттардың жылдық тұтынылуы туралы деректердi табыс етедi.
      3. Озон бұзушы заттардың мемлекеттiк кадастрының деректерi ашық және белгiленген тәртiппен жариялануы тиiс.

       332-бап. Парник газдардың мемлекеттiк инвентаризациясы
               және мемлекеттiк кадастры  

      1. Қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi орган осы Кодекстiң 333-бабының 1-тармағында аталғандарын қоспағанда, барлық парник газдардың көздерiнен және сiңiру абсорбцияларынан шығарылған антропогендiк шығарындылар кадастрын жыл сайын әзiрлеу үшiн парник газдар эмиссиясы мен сiңiрiлуiнiң мемлекеттiк инвентаризациясының өткiзiлуiн ұйымдастырады.
      2. Парник газдардың эмиссиясы мен сiңiрiлуiнiң инвентаризациясын өткiзу үшiн парник газдардың көздерi мен сiңiрушiлерi бар заңды тұлғалар жыл сайын, есептi жылдан кейiнгi жылдан кешiктiрмей, қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға парник газдардың эмиссиясы мен сiңiрiлуiнiң инвентаризациясы мен кадастрын жүргiзу үшiн қажеттi бастапқы ақпараттарды табыс етедi.
      3. Парник газдардың эмиссиясы мен сiңiрiлуi мемлекеттiң кадастрының деректерi ашық және белгiленген тәртiппен жариялануы тиiс. 

XI бөлiм. Төтенше экологиялық жағдай және экологиялық апат
аймақтары 

47-тарау. Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық апат
аймақтарын құқықтық реттеу

       333-бап. Төтенше экологиялық жағдай және экологиялық
               апат аймағы

      1. Төтенше экологиялық жағдай - аумақта туындаған экологиялық жағдай, онда шаруашылық және өзге де қызмет немесе жаратылыс табиғи процестер нәтижесiнде қоршаған ортада халықтың денсаулығына, табиғи экологиялық жүйелердiң, өсiмдiктер мен жануарлардың генетикалық қорларының жай-күйiне қауіп төндiретiн тұрақты тepіс өзгерістер жүреді.
      2. Экологиялық апат - аумақ учаскесiнде туындаған экологиялық жағдай, онда шаруашылық және өзге де қызмет немесе жаратылыс табиғи процестер нәтижесiнде халықтың денсаулығының едәуiр нашарлауына, табиғи экологиялық жүйелердiң бұзылуына, өсiмдiктер мен жануарлар дүниесi жай-күйiнiң нашарлауына әкеп соқтырған қоршаған ортаның терең орны толмас өзгеруi жүредi.
      3. Стихиялық апаттар (жер сiлкiну, сел, цунами), авариялық жағдайлар (жарылыс, мұнайдың төгiлуi, өрт), геохимиялық аномалиялар төтенше экологиялық жағдайға және экологиялық апатқа жатпайды.
      4. Халықтың денсаулығына қауiп деп қоршаған ортаның ластануына байланысты денсаулықтың қайталама бұзылу жиiлігінiң артуы түсiнiледi.
      Халық денсаулығының едәуiр нашарлауы деп қоршаған ортаның ластануынан туындаған денсаулықтың өмiрмен сыйыспайтын орны толмас бұзылуының артуы, өлiм себептерi құрылымының өзгеруi және ерекше өзiндiк аурулардың пайда болуы, сондай-ақ қоршаған ортаның ластануына байланысты денсаулықтың қайталама бұзылу жиiлiгiнiң артуы түсiнiледi.
      5. Аумақтарды төтенше экологиялық жағдай және экологиялық апат аймақтарына жатқызу экологиялық жағдайларды нашарлататын көздер мен факторларын анықтау және экологиялық қолайсыздық деңгейiн тұрақтандыру мен төмендету, қоршаған ортаға шаруашылық және өзге де қызметтiң әсер ету деңгейiн төмендету, табиғи ресурстарды қалпына келтiру және халықтың денсаулығына әсер ету салдарларын барынша азайту жөнiнде негізделген кейiнге қалдырылмайтын шаралар әзiрлеу мақсатында жүзеге асырылады.

       334-бап. Жекелеген аумақтарды төтенше экологиялық
               жағдай және экологиялық апат аймағы деп
               жариялау тәртiбi

      1. Өзiнде төтенше экологиялық жағдай және экологиялық апат болжанатын аумақты зерттеу мақсатында комиссия құрылады.
      2. Жергiлiктi атқарушы органдар және өзге де мемлекеттiк органдар:
      1) болжанатын қолайсыз экологиялық жағдайы бар аумақта тұратын тұрғындардың;
      2) өкiлдi органдар депутаттарының;
      3) қоғамдық бiрлестiктердiң;
      4) мемлекеттiк органдардың өтiнiштерi бойынша комиссия құруға бастамашы болуға құқылы.
      3. Комиссия құрамына қоршаған ортаны қорғау, бiлiм және ғылым, денсаулық сақтау, индустрия және сауда, энергетика және минералдық ресурстар, ауыл шаруашылығы, еңбек және халықты әлеуметтiк қорғау саласындағы, төтенше жағдайлар жөнiндегі уәкiлетті органдардың, қаралып отырған өңiрдiң жергiлiктi атқарушы органдарының, жұртшылық пен басқа да мүдделi мемлекеттiк органдардың, ұйымдар мен мекемелердiң өкiлдерi кiредi.
      4. Комиссия:
      1) аумақтың экологиялық жай-күйiн;
      2) қолайсыз экологиялық жағдайдың туындау себептерiн;
      3) қайсыбiр тозу деңгейiне ұшыраған аумақтардың шекараларын;
      4) болжанатын қолайсыз экологиялық жағдайдың залалын, кеңею мүмкіндігін;
      5) болжанатын қолайсыз экологиялық жағдайды жою жөнiндегі қажеттi шараларды;
      6) болжанатын қолайсыз экологиялық жағдайдың туындауын негіздейтiн факторларды жою мақсатында оны жоюға қажеттi құралдарды;
      7) болжанатын қолайсыз экологиялық жағдайдың туындауын негіздейтiн шаруашылық қызмет түрлерiн айқындау мақсатында материалдарды жинау мен талдауды жүзеге асырады.
      5. Қолда бар материалдар жеткiлiксiз болған жағдайда, комиссия тиiстi мемлекеттiк органға қосымша зерттеулер жүргiзу қажеттiгi туралы ұсыныс енгізедi.
      6. Аумақты зерттеу материалдары денсаулық сақтау және ғылым салаларындағы уәкiлеттi органдардың қорытындысымен бiрге мемлекеттiк экологиялық сараптама жүргiзу үшiн қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органға берiледi.
      7. Мемлекеттiк экологиялық сараптама қорытындысында аумақты экологиялық жағдай және экологиялық апат аймағына жатқызу не жатқызбау туралы тұжырым болуға тиiс.
      8. Аумақ қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органның мемлекеттiк экологиялық сараптамасының оң қорытындысы, сондай-ақ денсаулық сақтау және ғылым салаларындағы уәкiлеттi органдардың қорытындылары негiзiнде:
      1) Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң қаулысымен - төтенше экологиялық жағдай аймағы;
      2) Қазақстан Республикасының заңымен экологиялық апат аймағы деп жарияланады.
      9. Осы баптың 8-тармағында аталған нормативтiк құқықтық актiлерде:
      1) экологиялық жағдай немесе экологиялық апат аймақтарының шекаралары;
      2) экологиялық жағдай және экологиялық апат аймағы деп жариялау мерзiмдерi;
      3) экологиялық жағдай немесе экологиялық апат аймақтарының құқықтық режимi;
      4) тиiстi аумақтағы қолайсыз экологиялық жағдайды тұрақтандыру және дәрежесiн азайту жөнiндегi шаралар не оны әзiрлеу жөнiндегi сiлтеме;
      5) экологиялық жағдай немесе экологиялық апат салдарынан зардап шеккен халықты әлеуметтiк қорғау шаралары көрсетiледi.
      10. Табиғи ресурстарды молайту, қоршаған табиғи ортаны сауықтыру, халыққа медициналық көмек көрсету жөнiндегi iс-шаралар Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiткен республикалық мақсатты бағдарламаларға сәйкес саралана жүзеге асырылады.

       335-бап. Аумақтардың экологиялық жағдайын бағалау

      1. Аумақтағы экологиялық жағдайды бағалау өлшемдердiң қосымша немесе көмекшi түрлерiн пайдалану арқылы өлшемдердiң басты түрлерiнiң негiзiнде жүргiзiледi.
      2. Аумақтағы экологиялық жағдайды бағалау өлшемдерi - халықтың денсаулығы мен қоршаған ортаның жай-күйiнiң нашарлауын сипаттауға мүмкiндiк беретiн көрсеткiштер жиынтығы.
      3. Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық апат аймақтарын айқындау барынша жоғары экологиялық қолайсыздық деңгейiн көрсететiн бір немесе бiрнеше негiзгi және қосымша көрсеткiштермен жүзеге асырылады.
      4. Экологиялық жағдайды бағалау өлшемдерi осы Кодекске 18-қосымшада келтiрiлген.

       336-бап. Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық
               апат аймақтарындағы құқықтық режим

      1. Белгiлi бiр аумақта төтенше экологиялық жағдайлар мен экологиялық апаттың құқықтық режимi енгiзiлген жағдайда мынадай iс-шаралар:
      1) қолайсыз экологиялық жағдайдың туындауын негiздейтiн объектiлер қызметiн тоқтату не шектеу;
      2) табиғи ресурстарды қалпына келтiру (молықтыру), қоршаған ортаны сауықтыру жөнiнде жедел шаралар;
      3) халыққа тұрақты немесе уақытша тұруы үшiн, оларға мекендейтiн үй-жайлар бере отырып, оларды тұруға қауiптi жерлерден алып кету;
      4) карантин белгiлеу және басқа да санитариялық-эпидемияға қарсы iс-шараларды;
      5) ауырған, өлу қаупi туған жағдайда жануарларға көмек беру жөнiнде қажеттi жұмыстар жүргiзу;
      6) келу және кетудiң ерекше режимiн белгiлеу, көлiк құралдарының қозғалысын шектеу;
      7) жаңа құрылыс салуға және жұмыс iстеп тұрған кәсiпорындар мен басқа да объектiлердi кеңейтуге, төтенше экологиялық жағдайларды жоюмен және халықтың тұрмыс-тiршiлiгiн қамтамасыз етумен байланысты емес қызметке уақытша тыйым белгiлеу;
      8) тамақ өнiмдерiн және халық арасында алғаш тұтынылуы қажет заттарды бөлудiң ерекше тәртiбiн енгiзу;
      9) жоғары экологиялық қауiп төндiретiн объектiлердi салу мен олардың жұмыс iстеуiне тыйым салу;
      10) осы аймақта экологиялық жағдайды ушықтыруы мүмкiн ерекше қауiптi заттар (химиялық, радиоактивтi, уытты, жарылғыш, тұзданушы, жанатын, биологиялық агенттер және сол сияқтылар), өсiмдiктердi қорғау құралдары, қасиеттерiнiң жиынтығына;
      11) санитариялық-курорттық орындардың жұмыс iстеуiне;
      12) адамдарға, өсiмдiктер, жануарлар дүниесiне және басқа табиғи объектiлерге жоғары экологиялық қаупi бар басқа да қызметтердi жүзеге асыруға тыйым салынады.
      2. Қазақстан Республикасының мемлекеттiк органдары төтенше экологиялық жағдайлар мен экологиялық апат аймақтарындағы құқықтық режимдi және Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасында көзделген iс-шаралардың орындалуын қамтамасыз етедi.

       337-бап. Төтенше экологиялық жағдайлардан және
               экологиялық апаттан зардап шеккен адамдардың
               зиянын өтеу

      1. Төтенше экологиялық жағдайлардан және экологиялық апаттан зардап шеккен адамдарға келтiрiлген материалдық зиянның орны толтырылады және Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген жағдайларда және тәртiппен басқа да қажеттi көмек көрсетiледi.
      2. Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық апат аймақтарында iс-шараларды, оның iшiнде Қазақстан Республикасының заңнамалық актiлерiнде көзделген жағдайларда, авариялық-құтқару жұмыстарын орындауға тартылған азаматтарға қолданыстағы заңнамаға сәйкес еңбек ақыға кепiлдiк берiледi.

       338-бап. Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық
               апат аймақтарында қоршаған табиғи ортаның
               жай-күйiн қадағалау

      1. Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық апат аймақтары аумағында, сондай-ақ олардың маңайындағы аумақтарда мемлекеттiк нысаналы бағдарламалар шеңберiнде табиғи ресурстардың және халықтың денсаулығының жай-күйiне арнайы қадағалау мен зерттеулер жүргiзiледi.
      2. Қадағалау мен зерттеулер объектiлерi: 
      1) төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық апат тудырған қауiптi факторлар;
      2) төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық апат аймағы аумақтарында қоршаған ортаның, табиғи ресурстар мен адамның денсаулығына әсер еткен терiс өзгерiстер болып табылады.

       339-бап. Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық
               апаттың құқықтық режимiн өзгерту және
               қолданылуын мерзiмiнен бұрын тоқтату

      Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық апат аймақтарында құқықтық режимнiң қолданылуы мемлекеттiк экологиялық сараптаманың оң қорытындысы және тиiстi аумақта экологиялық жағдайдың қалыпты болуы туралы куәландыратын зерттеу материалдары негiзiнде Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң қаулысын және (немесе) Қазақстан Республикасының заңын қабылдау арқылы тоқтатылуы мүмкiн.

       340-бап. Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық
               апат аймақтарында құқық режимiнiң бұзылғаны
               үшiн жауаптылық

      Төтенше экологиялық жағдайлар және экологиялық апат аймақтарында құқық режимiнiң бұзылуына кiнәлi заңды және жеке тұлғалар Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жауаптылықта болады. 

XII бөлiм. Қорытынды және өтпелi ережелер 

48-тарау. Қорытынды және өтпелi ережелер

       341-бап. Өтпелi ережелер

      1. Табиғат пайдаланушылардың осы Кодекс қолданысқа енгiзiлгенге дейiн алған табиғат пайдалануға рұқсаттары олар берiлген мерзiмдерi iшiнде қолданылады.
      2. Жеке және заңды тұлғалар табиғат пайдалануға рұқсаттардың қолданылу мерзiмi бiткеннен кейiн экологиялық рұқсат алуға мiндеттi.
      3. Қоршаған ортаны қорғау және табиғат пайдалану саласындағы реттеу мен басқару функцияларын жүзеге асыратын мемлекеттiк органдар кешендi экологиялық рұқсат беру ережесiн оларды 2007 жылғы 1 қазанға дейiн келiсiп алу тәртiбiн көрсете отырып әзiрлеудi қамтамасыз етуге мiндеттi.
      4. Қалдықтарды көму полигондарының және қалдықтарды ұзақмерзiмдi сақтау орындарының иелерi 2007 жылғы 1 қазанға дейiнгi мерзiмде полигонды осы Кодекстiң 44-тарауында көзделген экологиялық талаптарға сәйкес келтiру жоспарларын әзiрлеуге және қоршаған ортаны қорғау саласындағы уәкiлеттi органмен келiсiп алуға тиiс.

       342-бап. Осы Кодекстi қолдану тәртiбi

      1. Осы Кодекс ол қолданысқа енгiзiлгеннен кейiн табиғи ресурстарды пайдалануға және қоршаған ортаға әсер етуге байланысты шаруашылық және өзге де қызметтi жүзеге асыру кезiнде қоршаған ортаны қорғау, қалпына келтiру мен сақтау, табиғи ресурстарды пайдалану мен молықтыру саласында туындаған құқықтық қатынастарға қолданылады.
      2. Осы Кодекс:
      1) 2009 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгiзiлетiн 86-бапты;
      2) 2008 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгiзiлетiн 93-баптың 2-тармағын қоспағанда ресми жарияланған күнiнен бастап қолданысқа енгiзiледi.
      3. Осы Кодекс қолданысқа енгiзiлгенге дейiн қабылданған осы баптың 1-тармағында аталған қатынастарды реттейтiн нормативтiк құқықтық актiлер осы Кодекске қайшы келмейтiн бөлiгiнде қолданылады.
      4. Мыналардың күшi жойылды деп танылсын:
      1) "Экологиялық сараптама туралы" 1997 жылғы 18 наурыздағы N 85-I Қазақстан Республикасының  Заңы  (Қазақстан Республикасы Парламентiнiң Жаршысы, 1997 ж., N 6, 67-құжат; 1998 ж., N 24, 443-құжат; 1999 ж., N 11, 357-құжат; 2003 ж., N 14, 112-құжат; 2004 ж., N 23, 142-құжат);
      2) "Қоршаған ортаны қорғау туралы" 1997 жылғы 15 шiлдедегi N 160-I Қазақстан Республикасының  Заңы  (Қазақстан Республикасы Парламентiнiң Жаршысы, 1997 ж., N 17-18, 213-құжат; 1998 ж., N 24, 443-құжат; 1999 ж., N 11, 357-құжат; N 23, 931-құжат; 2001 ж., N 13-14, 171-құжат; N 23, 338-құжат; 2002 ж., N 17, 155-құжат; 2004 ж., N 10, 57-құжат; N 23, 137-142-құжаттар; 2005 ж., N 7-8, 23-құжат; N 14, 57-құжат; 2006 ж., N 1, 5-құжат; N 3, 22-құжат);
      3) "Атмосфералық ауаны қорғау туралы" 2002 жылғы 11 наурыздағы N 302-II Қазақстан Республикасының  Заңы  (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2002 ж., N 5, 54-құжат; 2005 ж., N 23, 142-құжат; 2006 ж., N 1, 5-құжат; N 3, 22-құжат).

       Қазақстан Республикасының
      Президенті

                                               Экологиялық кодекске
                                                     N 1-қосымша

Залалдың экономикалық бағалауын есептеу

1. Залалдың экономикалық бағалауын жанама әдiспен есептеу

      1. Атмосфералық ауаның тұрақты көздерден i-ингредиентi бойынша белгiленген нормативтерден тыс ластануынан келетiн залалды экономикалық бағалау мына формула бойынша айқындалады:

      U i =(c факт і норм і ) x 3600/1000000 x A і  х T х С выб  х 10 x К 1  х К 2
      мұнда:
      U i  - атмосфералық ауаның тұрақты көздерден i ингредиентiмен ластануынан келетiн залалды экономикалық бағалау, теңге;
      c факт і  - мемлекеттiк бақылау барысында анықталған i ластаушы затының нақты шығарындысы, г/сек;
      с норм і  - i ластаушы заты шығарындысының нормативi, г/сек;
      A і  - А і  = 1/ШPK сс  формуласы бойынша анықталатын салыстырмалы қауiптiлiк коэффициентi:
      мұнда ШPK сс  - атмосфералық ауадағы жол берiлетiн шектi орташа тәулiктiк концентрация;
      T - залал келтiрiлген кезең iшiндегi жабдықтың жұмыс уақыты, бұл соңғы тексеруден кейiн өткен уақыт ретiнде алынады, бiрақ 90 күннен аспайды (сағатпен);
      C выб  - ағымдағы жылға белгiленген тәртiппен бекiтiлген, атмосфералық ауаға тұрақты көздерден шығатын ластаушы заттардың 1 шартты тонна шығарындысы үшiн төлем ставкасы, теңге/шартты тонна;
      10 - жоғарылататын коэффициент;
      К 1  - экологиялық қауiптiлiк коэффициентi, 20-қосымша;
      К 2  - экологиялық тәуекел коэффициентi 21-қосымша.
      2. Су ресурстарының i-ингредиентi бойынша белгiленген нормативтерден тыс ластануынан келетiн залалды экономикалық бағалау мына формула бойынша айқындалады:

      U i =(c факт і норм і ) x V факт  A і  х С сбр  х 10 x К 1  х К 2
      мұнда:
      U і  - су ресурстарының i ингредиентiмен ластануынан келетiн залалды экономикалық бағалау, теңге;
      c факт і  - ағынды сулардағы i ластаушы заттарының нақты концентрациясы, мг/л.;
      с норм і  ластаушы заттары төгіндiсiнiң нормативi, мг/л.;
      V факт  - соңғы тексеруден кейiн өткен уақыт ретiнде алынатын, бiрақ 90 күннен аспайтын кезеңдегi су бұру көлемi, млн.куб.м;
      A і  - А і  = 1/ШРК  в  формуласы бойынша анықталатын, салыстырмалы қауiптiлiк коэффициентi:
      мұнда ШРК  в  - осы түрдегi су объектiсiндегi ластаушы заттың жол берiлетiн шектi концентрациясы;
      С выб  - ағымдағы жылға белгiленген тәртiппен бекiтiлген, ластаушы заттардың 1 шартты тонна төгiндiсi үшiн төлем ставкасы, теңге/шартты тонна;
      10 - жоғарылататын коэффициент;
      К 1  - экологиялық қауiптiлiк коэффициентi, 20-қосымша;
      К 2  - экологиялық тәуекел коэффициентi 21-қосымша.

      3. Өндiрiс және тұтыну қалдықтарының i түрiн белгiленген нормативтерден тыс орналастырудан келетiн қауiптiлiк сыныбына қарай экономикалық бағалау мына формула бойынша айқындалады:

      U i =(F факт і -F норм і ) x C отх  х 10 x К 1  х К 2

      мұнда:
      U і  - өндiрiс және тұтыну қалдықтарының i түрiн белгiленген нормативтерден тыс орналастырудан келетiн қауiптiлiк сыныбына қарай экономикалық бағалау, теңге;
     F факт і  - өндiрiс және тұтыну қалдықтарының i түрiн қауiптiлiк сыныбына қарай белгiлi бiр уақыт кезеңiнде орналастырудың нақты көлемi, тонна немесе мың текше м.;
     F норм і  - өндiрiс және тұтыну қалдықтарының i түрiн қауiптiлiк сыныбына қарай белгiлi бiр уақыт кезеңiнде орналастырудың нормативтiк көлемi, тонна немесе мың текше м.;
      C отх  - ағымдағы жылға белгiленген тәртiппен бекiтiлген, өндiрiс және тұтыну қалдықтары i түрiнiң 1 тоннасын немесе 1 мың текше метрiн қауiптiлiк сыныбына қарай орналастырғаны үшiн төлем ставкасы;
      10 - жоғарылататын коэффициент;
      К 1  - экологиялық қауiптiлiк коэффициентi, 20-қосымша;
      К 2  - экологиялық тәуекел коэффициентi 21-қосымша.

      4. Атмосфералық ауаның автомотор отынының i түрi бойынша жылжымалы көздерден белгiленген нормативтерден тыс ластануынан келетiн залалды экономикалық бағалау мына формула бойынша айқындалады:

      U i =(С факт норм )/C норм  х R факт і  х С выб і х 10

      мұнда:
      U і  - атмосфералық ауаның автомотор отынының i түрiн жаққан кезде жылжымалы көздерден ластануынан келетiн залалды экономикалық бағалау, теңге;
      С факт і  - мемлекеттiк бақылау барысында анықталған, ластаушы заттың нақты концентрациясы не шығатын газдардағы түтiн көрсеткiшi, көлемдiк үлесi немесе %;
      С норм і  - ластаушы зат концентрациясының нормативi не шығатын газдардағы түтiн көрсеткiшi, көлемдiк үлесi немесе %;
      R факт і  - соңғы тексеруден кейiн өткен уақыт ретiнде алынатын, бiрақ 90 күннен аспайтын, залал келтiрiлген кезеңдегi автомотор отынының i түрiнiң шығыны, тонна;
      С выб  - ағымдағы жылға белгiленген тәртiппен бекiтiлген, атмосфералық ауаға жылжымалы көздердiң автомотор отыны i түрiнiң 1 тоннасын жағу кезiндегi ластаушы заттардың шығарындысы үшiн төлем ставкасы, теңге/шартты тонна.
      5. Қоршаған ортаны өздiгiмен ластау салдарынан келген залалдың экономикалық бағалануын анықтау кезiнде осы Қосымшаның 1-3-баптарына сәйкес есеп формуласы қолданылады, мұнда стационарлық көздерден атмосфераға ластаушы заттар шығарындылар нормативтерi, қоршаған ортаға ластаушы заттарды төгу, өндiрiс және тұтыну қалдықтарын орналастыру көлемi нөлге тең жағдайда қабылданады.
      Қоршаған ортаны өздiгiмен ластау деген стационарлық көздерден атмосфераға шығарындылар, ағынды су төгiндiлерi, қалдықтар мен өзге де кез келген ластаушы заттар, қоршаған ортаға жеке және өзге де тиiстi рұқсатсыз әсер ету, сонымен қатар, апаттық және келiсiлмеген залпты шығарындылар (төгiндiлер). Экологиялық рұқсатта белгiленген қалдықтарды орналастыру сыныбы мен лимиттi қадағаламау да қалдықтарды өздiгiмен орналастыру болып қарастырылады.
      6. Қоршаған ортаға радиоактивтi қалдықтарды, сондай-ақ иондаушы сәулелену көздерiн нормативтен тыс орналастырудан келетiн залал неғұрлым кең тараған радиоактивтi зат - табиғи уранның белсендiлiгi бойынша радиоактивтiк қалдықтарды орналастырғаны үшiн төлем нормативi негiзге алынып белгiленедi, оның 1 тоннасы қауiптiлiгi жөнiнен 12 Гигабеккерель (ГБк) радиоактивтiлiкке теңестiрiледi.
      Трансуранды элементтердi қоспағанда, 12 ГБк жиынтық альфа сәулесiн шығарушы радионуклидтердi орналастырғаны үшiн төлем нормативi қоршаған ортаға уыттылығы 2-сыныптағы 1 тонна өнеркәсiп қалдықтарын орналастырғаны үшiн төлем нормативiне теңестiрiледi. 12 ГБк трансуранды элементтердi орналастырғаны үшiн төлем нормативi қоршаған ортаға қауiптiлiгi бiрiншi сыныптағы 1 тонна өнеркәсiп қалдықтарын орналастырғаны үшiн төлем нормативiне теңестiрiледi.
      1 ГБк трансуранды элементтердi орналастырғаны үшiн төлем ставкасы мынаған тең болып қабылданады: С РАОt = С Т1 /12.
      1 ГБк альфа радиоактивтi қалдықтарды орналастырғаны үшiн төлем ставкасы мынаған тең болып қабылданады:
      С РАОa = С Т2 /12.
      1ГБк бета радиоактивтi қалдықтарды орналастырғаны үшiн төлем ставкасы мынаған тең болып қабылданады:
      С PAOb =C T2 /12 x 0,01
      мұнда:
      С Т1, С Т2  - жергiлiктi өкiлдi органдар ағымдағы жылға бекiткен, қауiптiлiгi тиiсiнше 1 немесе 2-сыныптағы 1 тонна өнеркәсiп қалдықтары үшiн төлем ставкасы;
      0,1 - бета сәулесiн шығаратын радионуклидтер үшiн ең төмен мәндi белсендiлiк (ЕТМБ) альфа сәулесiн шығаратын радионуклидтер үшiн ЕТМБ-пен салыстырғанда 10 есе кем екендiгі негiзге алынған, бета радиоактивтi қалдықтар үшiн төмендететiн коэффициент.
      Радиоактивтi қалдықтарды немесе трансуранды элементтердi нормативтерден тыс орналастырудан келетiн залалды экономикалық бағалау мына формула бойынша айқындалады:

      U =(F факт -F норм ) x C PAO a,b,t,  x 10 x K 1 x K 2

      мұнда:
      U - радиоактивтi қалдықтарды нормативтерден тыс орналастырудан келетiн экономикалық залал (теңге);
      F факт  - орналастырылған радиоактивтi қалдықтардың нақты радиоактивтiлiгi, ГБк;
      F норм  - орналастырылған радиоактивтi қалдықтардың нормативтiк радиоактивтiлiгi, ГБк;
      C PAO  - тиiсiнше радиоактивтi қалдықтарды немесе трансуранды элементтердi орналастырғаны үшiн төлем ставкасы, теңге/ГБк;
      10 - жоғарылататын коэффициент;
      K 1  - экологиялық қауiптiлiк коэффициентi, 20-қосымша;
      К 2  - экологиялық тәуекел коэффициентi 21-қосымша.
      Қоршаған ортада орналастырылған құрылыс материалдары, тау-кен өндiрiсiнiң қалдықтары мен шламдары, жасанды және табиғи радионуклидтер санитарлық нормадан жоғары болып, 0,3 кБк/кг-ден асатын, бiрақ альфа сәулесiн шығаратын радионуклидтер үшiн 10 кБк/кг және бета сәулесiн шығаратын радионуклидтер үшiн 100 кБк/кг-ден аспайтын ағынды және кен орындарының сулары радиоактивтi қалдық болып табылмайды, шектеулi пайдалану заттарына жатады және өнеркәсiп қалдықтарын көметiн орындарға орналастыруға жатады. Мұндай материалдардан келетiн нормадан жоғары залал осы Кодекстiң 3-тармағына сәйкес қауiптiлiктiң 4-сыныбы болып айқындалады.

2. Табиғат ресурстары жеке түрлерiнiң ластанудан келген залалын экономикалық бағалануын есептеу

      7. Жер асты суларын ластаудан келетiн залал оларды тазалау iс-шараларының құны бойынша, не жанама әдiспен ағынды суларды өз бетiмен төгу не қалдықтарды өз бетiмен орналастырудың нақты көлемi ескерiлiп, осы Қосымшаның 5-тармағына сәйкес тiкелей әдiспен айқындалады. Бұл орайда жер асты суларына түскен ластаушы заттардың абсолюттi мөлшерi ластаушы заттардың концентрациясы немесе және жер асты тасқындарының шығыны, не бұрғылау өнiмдiлiгi бойынша қабылданған әдiстермен айқындалады.
      8. Гидрографиялық желiнiң жобалық және жобадан тыс бөгеттердiң, бөгендердiң, жолдардың бұзылуы салдарынан ластану, сондай-ақ шаруашылық қызметiнен болған шұңқырлар мен жыралардың салдарынан топырақпен ластануынан болған залал гидрографиялық желiге тасталған қалқыма бөлшектердiң авариялық төгiндiсi ретiнде белгiленедi. Мұндай залалды экономикалық бағалау осы Қосымшаның 2-тармағына сәйкес белгiленедi.
      9. Жердiң барлық санаттары үшiн, топырақ жамылғысына оны жою, көму немесе ластау топырақтың жоғалған сапасын жаңғырту бағасы бойынша тiкелей әдiспен белгiленедi, не ағынды суларды өз бетiмен төгудiң нақты көлемiнен не осы Қосымшаға сәйкес қалдықтарды өз бетiмен орналастыру көлемiнен залал келтiрудiң экономикалық бағалануы шығады.
      Мұнда топырақ жамылғысын жою деген жердiң арнайы шаруашылық, ландшафты-рекреционалдық және экожүйелiк (cу реттеушi, топырақ қорғаушы) құндылықтарын толық жоғалту зардаптарын әкелген, жаңғыртуға мүмкiн емес, не арнайы жұмыстарды (жердi қалпына келтiру, орман отырғызу және өзге жұмыстар) қажет ететiн қызметтер түсiнiк бередi.
      10. Жалпы танымал пайдалы қазбаларды өз бетiмен алу залалы табылған пайдалы қазбалардың және (немесе) осы қазбалардан алынған, өндiрiлген өнiмнiң құны мөлшерiнде анықталады. Жалпы танымал пайдалы қазбалардың және өндiрiлген тауарлы өнiмнiң құны бұзушылықтың анықталған күнiнен бастап, тауар өнiмiнiң тоқсан күннен ары емес нарықтық сатылу құнымен белгiленедi.
      Тауар өнiмiнiң нарықтық сатылуы жоқ жағдайда жалпы танымал пайдалы қазбалардың құны, берiлген әкiмшiлiк-аумақтықта ұқсас қызмет ететiн, бұзушылық анықталған кварталдың алдындағы квартал үшiн бiрлiкте табиғатты пайдаланушыларда қалыптасқан, орташа нарықтық құнымен анықталады.
      Қажеттi ақпараттар топырақты зерттеу және қолдану жөнiндегi уәкiлеттi органдардан не тiкелей табиғатты пайдаланушылардан сұралынады.
      11. Жер және орман ресурстарына ауыл және орман шаруашылығына байланысты емес мақсатта ауылшаруашылық және орман алқаптарын алу, сонымен қатар заңсыз өндiру, дайындау, жануарларды зақымдау мен жою арқылы жануарлар мен өсiмдiк әлемiне залал келтiрудiң экономикалық бағасы, жерге, орманға байланысты заңнамалар, сонымен қатар жануарлар әлемiн қорғау, пайдалану және көбейту жөнiндегi Қазақстан Республикасының заңнамаларына сәйкес белгiленедi.
      Жануарлар және өсiмдiктер әлемiне, балық қорлары мен гидробионттарға залал ластану, жер, су және өсiмдiктер ресурстарын жою немесе зақымдау арқылы болса, жер, су және өсiмдiктер ресурстарына келтiрiлген залал жиынтық көлемiнде қоршаған ортаны қорғау саласындағы заңнамалардың бұзылуын ескере отырып, экономикалық залалды бағалау нәтижесiнде белгiленедi.

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                    2-қосымша

      Экологиялық заңнаманы бұзудан туындаған экологиялық
             қауіп деңгейін анықтау өлшемдері      

Өлшемдер

Экологиялық қауіп деңгейінің коэффициенті

Қоймаға жинақтауға арналған кәсіпорындар аумағында қалдықтарды орналастыру, жетілдірілген қоқыс орындары, полигондар, қоймалар, көң сақтайтын орындар және қоймаға жинақтау мен көму үшін рұқсат етілген басқа да аумақтар (экологиялық талаптарға сай объектілер); су айдындарына жинақтап төгетін төгінділер және жинақтағыштар; шығарындылардың жинақталған көздері

1

Кәсіпорынның жайластырылмаған аумағында қалдықтарды орналастыру; ағынды суларды қарапайым жинағыштарға, технологиялық тұрғыдан негізделген жинақталған көздерге төгу

1,5

Технологиялық тұрғыдан негізделмеген шығарындылар және кәсіпорындар аумағындағы төгінділер; ауыл шаруашылығы алқаптарының және мемлекеттік орман қорының орманы жоқ жерінің аумағында қалдықтарды орналастыру

2,0

Мемлекеттік орман қорының орманды жерінің аумағында, қалалық елді мекендер аумағында және ерекше қорғалатын аумақтарда, су қорғау аймағында және су айдындарының акваторияларында (құрғап қалғандарды қоса алғанда), ауыз сумен қамтамасыз ету көздерінің санитарлық қорғау аймағының 1 және 2-белдеуі, курорттардың санитарлық қорғау округінің 1 және 2-белдеуі аумағында шығарындылар, төгінділер, қалдықтарды орналастыру

3,0

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                    3-қосымша

      Қоршаған ортаны қорғау саласындағы заңнаманы бұзудан
     туындаған экологиялық қауіп деңгейін анықтау өлшемдері

Өлшемдер

Экологиялық қауіп деңгейінің коэффициенті

Заңнаманы бұзушылық соңғы үш жыл ішінде кінәлі тарапынан осы түрдегі бірінші бұзушылық болып табылады

1

Соңғы үш жыл ішінде кінәлі тарапынан осы түрдегі бірден үшке дейінгі бұзушылық орын алды

1,1

Соңғы үш жыл ішінде кінәлі тарапынан осы түрдегі төрттен онға дейінгі бұзушылық орын алды

1,5

Соңғы үш жыл ішінде кінәлі тарапынан осы түрдегі оннан астам бұзушылық орын алды

2

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                    4-қосымша

              Топырақтағы химиялық заттардың рұқсат
                етілген шекті концентрациясы      

Заттың немесе құрамы тұрақты күрделі қоспалардың атауы

ШРК, ауа-құрғақ массаның мг/кг

Шектейтін көрсеткіш

Бензол

0,3

Ауада таралатын

Бенз(а)пирен

0,02

Ауада таралатын

  

0,15

Транслокациялық

Марганец

1500

Жалпы санитарлық

Марганец+ванадий

1000+100

-

Мыс

3,0 (рН 4,8 ацетатты-аммоний ерітіндісінен алынатын қозғалмалы нысандар үшін)

Жалпы санитарлық (биологиялық белсенділікке және топырақ микробиоценозына әсер етуі)

Мышьяк

2,0

Өсімдіктерге өтуі

Никель

4,0

Жалпы санитарлық

Нитраттар

130,0

Суға жылысталған

Сынап

2,1

Өсімдікке өтуі

Қорғасын

20,0

Жалпы санитарлық

Сурьма

4,5 (жалпы құрамы)

Суға жылысталған

Толуол

0,3

Ауаға таралған және транслокациялық

Формальдегид

7,0

Жалпы санитарлық

Фосфор (Р2О5)

200

Өсімдіктерге өтуі

Алты валентті хром

0,05

Сондай

Цинк

23,0 (рН 4,8 ацетатты-аммоний буферлі ерітіндісінен
алынатын жылжымалы нысандар үшін)

Транслокациялық

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                    5-қосымша

    Жердің химиялық заттармен ластану деңгейінің көрсеткіштері

Элемент, қосылыс

Ластану деңгейіне сәйкес келетін мөлшер (мг/кг)

1-деңгей рұқсат етілген

2-деңгей
төменгі

3-деңгей
орта

4-деңгей
жоғарғы

5-деңгей
өте жоғарғы

Органикалық емес қосылыстар

Кадмий

<ШРК

ШРК-дан 3-ке дейін

3-тен 5-ке дейін

5-тен 20-ға дейін

>20

Қорғасын

<ШРК

ШРК-дан 125-ке дейін

125-тен 250-ге дейін

250-ден 600-ге дейін

>600

Сынып

<ШРК

ШРК-дан 3-ке дейін

3-тен 5-ке дейін

5-тен 10-ға дейін

>10

Мышьяк

<ШРК

ШРК-дан 20-ға дейін

20-дан 30-ға дейін

30-дан 50-ге дейін

>50

Мырыш

<ШРК

ШРК-дан 500-ге дейін

500-ден 1500-ге дейін

1500-ден 3000-ға дейін

>3000

Мыс

<ШРК

ШРК-дан 200-ге дейін

200-ден 300-ге дейін

300-ден 500-ге дейін

>500

Кобальт

<ШРК

ШРК-дан 50-ге дейін

50-ден 150-ге дейін

150-ден 300-ге дейін

>300

Никель

<ШРК

ШРК-дан 150-ге дейін

150-ден 300-ге дейін

300-ден 500-ге дейін

>500

Молибден

<ШРК

ШРК-дан 40-қа дейін

40-тан 100-ге дейін

100-ден 200-ге дейін

>200

Қалайы

<ШРК

ШРК-дан 20-ға дейін

20-дан 50-ге дейін

50-ден 300-ге дейін

>300

Барий

<ШРК

ШРК-дан 200-ге дейін

200-ден 400-ге дейін

400-ден 2000-ға дейін

>2000

Хром

<ШРК

ШРК-дан 250-ге дейін

250-ден 500-ге дейін

500-ден 800-ге дейін

>800

Ванадий

<ШРК

ШРК-дан 225-ке дейін

225-тен 300-ге дейін

300-ден 350-ге дейін

>350

Суда еритін фтор

<ШРК

ШРК-дан 15-ке дейін

15-тен 25-ке дейін

25-тен 50-ге дейін

>50

Органикалық қосылыстар

Хлорланған көмірсутектері (соның ішінде хлоры бар пестицидтер ДДТ, ГХЦГ, 2,4,-Д және т.б.)

<ШРК

ШРК-дан 5-ке дейін

5-тен 25-ке дейін

25-тен 50-ге дейін

>50

Хлорфенолдар

<ШРК

  

1-ден 5-ке дейін

5-тен 10-ға дейін

>10

Фенолдар

<ШРК

  

1-ден 5-ке дейін

5-тен 10-ға дейін

>10

Полихлорбифенилдер

<ШРК

  

2-ден 5-ке дейін

5-тен 10-ға дейін

>10

Циклогексан

<ШРК

  

6-дан 30-ға дейін

30-дан 60-қа дейін

>60

Пиридиндер

<ШРК

  

0,1-ден 2-ге дейін

2-ден 20-ға дейін

>20

Тетрагидрофуран

<ШРК

  

  

  

>40

Стирол

<ШРК

ШРК-дан 5-ке дейін

5-тен 20-ға дейін

20-дан 50-ге дейін

>50

Мұнай және мұнай өнімдері

<ШРК

1000-нан 2000-ға дейін

2000-нан 3000-ға дейін

3000-нан 5000-ға дейін

>5000

Бенз(а)пирен

<ШРК

ШРК-дан 0,1-ге дейін

0,1-ден 0,25-ке дейін

0,25-тен 0,5-ке дейін

>0,5

Бензол

<ШРК

ШРК-дан 1-ге дейін

1-ден 3-ке дейін

3-тен 10-ға дейін

>10

Толуол

<ШРК

ШРК-дан 10-ға дейін

10-нан 50-ге дейін

50-ден 100-ге дейін

>100

Альфаметилстирол

<ШРК

ШРК-дан 3-ке дейін

3-тен 10-ға дейін

10-нан 50-ге дейін

>50

Ксилолдар
(орто-, мета-, пара-)

<ШРК

ШРК-дан 3-ке дейін

3-тен 30-ға дейін

30-дан 100-ге дейін

>100

Нитраттар

ШРК

-

-

-

-

Күкіртті қосылыстар

<ШРК

ШРК-дан 180-ге дейін

180-нен 250-ге дейін

250-ден 380-ге дейін

>380

       Ескерту
      - ШРУ немесе СРК; бейорганикалық қосылыстардың ШРК (СРК) болмаған кезде - СРК үшін ластанбаған топырақтағы элементтердің екі еселенген өңірлік фондық мөлшері қабылданады.
      2. Күкіртті қосылыстар күкіртке есептеліп берілді.

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   6-қосымша

          Топыраққа түсетін пестицидтер мен химиялық
            заттарды қауіптілік сыныптарына жатқызу

Қауіптілік 
сыныбы

Пестицидтердің атауы

Химиялық заттардың атауы

1-сынып

Атразин
Гексахлорбутадиен
Гранозан
ГХЦГ
Гептахлор
ДНОК
ДДТ
Карбатион
Метафос
ПХК
ПХП
Севин
Тордон
Тиодан
ТМТД

Мышьяк
Кадмий
Сынып
Селен
Қорғасын
Мырыш
Фтор
Бенз(а)пирен

2-сынып

Агелон
Далапон
Карбофос
Купрозан
Кельтан
Нитрафен
Пропанид
Симазин
Трефлан
Хлорофос
Ялан
Рогор

Бор
Кобальт
Никель
Молибден
Мыс
Сурьма
Хром

3-сынып

Банвел Д
Дактал
Дилор
Мильбекс
Полидим
Поликарбацин
Прометрин
Натрийдің үшхлорацетаты
Тедион

Барий
Ванадий
Вольфрам
Марганец
Стронций
Ацетофенон

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   7-қосымша

       Топырақтың жай-күйін бағалаудың экологиялық өлшемдері

Көрсеткіштер (концентрациялар мг/л берілген)

Параметрлер

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

Экология-
лық апат

Төтенше экологиялық жағдай

Негізгі көрсеткіштер

Жердің тозуы салдарынан ауыл шаруашылығы айналымынан шығарылған жердің ауданы, алқаптың жалпы ауданынан %

50-ден астам

30-50

5-ке дейін

Қарашірінді горизонтының жойылуы

А+В

Апах
(А1)

0,1 А-дейін

Топырақтың беткі қабатының абиотикалық үйінділермен толығуы

20-дан астам

10-20

жоқ

Топырақ тығыздығының артуы, тең салмақты еселігі

1,4 артық

1,3-1,4

1,1-ге дейін

Грунт сулары деңгейінің жоғарылауы, ең шекті шамадан %

50-ден астам

25-50

жол берілетін деңгей

 Радиоактивтік ластану, Кu/км 2 :
 цезий-137
 стронций-90
плутоний (изотоптар жиыны)

40-тан жоғары
3-тен жоғары
0,1-ден жоғары

15-40
1-3
0,1-ден жоғары

20-ға дейін
1-ге дейін

10 жыл кезең ішіндегі жыртылатын топырақтағы қарашіріндінің шығыны, салыстырмалы, %

25-тен астам

10-25

5-ке дейін

А+Б жыныстарында жылдам еритін тұздар мөлшерінің артуы, г/100г

0,8 астам

0,4-0,8

0,1-ге дейін

Алмасатын натрий үлесінің артуы, КАС-дан %

25-тен астам

15-25

5-ке дейін

Химиялық заттардың ШРК жоғарылауы

  

  

   

Қауіптілігі 1-сыныпты (бенз/а/пиренді, диоксинді қоса алғанда)

3-тен астам

2-3

1-ге дейін

Қауіптілігі 2-сыныпты

10-нан астам

5-10

1-ге дейін

Қауіптілігі 3-сыныпты (мұнай және мұнай өнімдерін қоса алғанда)

20-дан астам

10-20

1-ге дейін

Белсенді микробтық масса деңгейінің төмендеуі, еселік

100-ден астам

50-100

5-ке дейін

Топырақтың фитоулылығы (өсінділер санының төмендеуі), фонмен салыстырғанда еселі

2-ден астам

1,4-2,0

1,1-ге дейін

Қосымша көрсеткіштер

Ластанған негізгі ауыл шаруашылығы өнімдерінің үлесі. Тексерілген көлемнен %

50-ден астам

25-50

5-ке дейін

      Ескерту: КАС - катион алмасу сыйымдылығы.

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                    8-қосымша

             Аумақты бағалаудың биохимиялық өлшемдері

Көрсеткіштер

Параметрлер

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экология-
лық апат

төтенше экологиялық жағдай

Негізгі көрсеткіштер

С:N арақатынасы
- топырақта,

 
4-тен кем

 
4-8

8-20

- беткі суларда,

4-тен кем немесе 20-дан астам

8-ден кем немесе 16-20

8-12

- өсімдіктерде

4-тен кем

4-8

8-12

- өсімдік текті мал азығында

4-тен кем немесе 16-дан астам

4-тен кем немесе 12-16

4-8

Шабылған шөп пен өсімдік текті мал азығындағы химиялық элементтердің мөлшері: сынап, кадмий, қорғаныс, мырыш, сурьма, никель, хром, ЕЖРД артуы бойынша:
- селен, ауадағы құрғақ заттың мг/кг,

 
- фтор, ауадағы-құрғақ заттың мг/кг,

10-нан астам

 

 

0,02-ден аз немесе 0,5-тен астам

2-ден кем немесе 200-ден астам

5-10

 

 

 
0,02-0,05

 

 
2-10 немесе 50-200

1,1-1,5

 

 

 
0,1-0,5

 

 
10-20

- мыс, ауадағы-құрғақ заттың мг/кг,
- талий, берилий, барий, фоннан жоғарылауы бойынша

3-тен кем немесе
100-ден астам
10-нан астам

3-5 немесе
80-100
5-10

10-20

1,5-тен кем

Қосымша көрсеткіштер

Аномальды ландшафт ауданын есепке алғандағы мал азығындағы (алымы) Са:Р арақатынасы, % (бөлімі)

0,1-ден кем немесе 10-нан астам/ 20-дан астам

0,4-0,1 немесе 10/ 20-дан астам

1-2/ 20-дан астам

Аномальды ландшафт ауданын есепке алғандағы өсімдіктер мен мал азығындағы (алымы) Са:Sr арақатынасы, % (бөлімі)

1-ден кем/ 20-дан астам

10-1 кем/ 20-дан астам

100-ден астам/ 100-ге дейін

Шабылған шөп пен өсімдік текті мал азығындағы химиялық элементтердің мөлшері:
- алюминий, қалайы, висмут, теллур, вольфрам, марганец, галлий, германий, индий, иттрий, фоннан жоғарылауы бойынша йод, ауа-құрғақ заттың мг/кг,

 

 

50-ден астам 0,5-тен кем немесе 20-дан астам

 

 

10-50 0,05-0,1 немесе 2,0-20-дан астам

 

 

1,5-2
0,2-2,0

Шабылған шөп пен өсімдік текті мал азығындағы биологиялық маңызды микроэлементтердің мөлшерінің деңгейі, ауа-құрғақ заттың мг/кг,
- мырыш

 

 

- темір

 

 

 
- молибден

 

 
- кобальт

 

 

 
- бор

 

 

 

10-нан кем немесе 500-ден астам

20-дан кем немесе 500-ден астам

0,2-ден кем 50-ден астам

0,1-ден кем немесе 50-ден астам

0,1-ден кем немесе 300-ден астам

 

 

 

10-30 немесе 1000-500

 

20-50 немесе 2000-500

 

0,2-2 немесе 10-50

 

0,1-0,3-тен астам немесе 5-50 0,1-

 

0,3 немесе 30-300

 

 

 

30-60-тан астам

 

 
50-100-ден астам

 

2-3-тен астам

 

 

0,3-1,0-ден астам

 

 

1-30-дан астам

       Ескерту - ЕЖРД - ең жоғарғы рұқсат етілген деңгей.

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                    9-қосымша

           Қала салынған аумақтардағы жердің экологиялық
                      жай-күйінің өлшемдері

Көрсеткіштер

Параметрлер

Салыстырмалы түрде қанағаттанар-
лық жағдай

Экология-
лық апат

Төтенше экология-
лық жағдай

Негізгі көрсеткіштер

Топырақ бетінен 1 м деңгейдегі экспозициялық дозаның қалыңдығы, мкР/сағ

400-ден астам

200-400

200-ден кем

Радиоактивтік ластану, Кu/кв. км цезий-137

40-тан астам

15-40

20-ға дейін

стронций-90

3-тен астам

1-3

1-ден кем

плутоний

1-ден астам

1-0,1

0,1-ден кем

Химиялық ластанудың жиынтық көрсеткіші (Zс)

128-ден артық

32-128

0,3-ке дейін

Қосымша көрсеткіштер

1 кг топырақтағы гельминттер жұмыртқаларының мөлшері

100-ден астам

10-100

10-нан кем

1 г топырақтағы патогендік микроорганизмдер саны

10-6-дан астам

105-10-6

жоқ

Коли-титр

0,01-0,001

0,001-ден кем

104-тен кем

      Ескерту - топырақ үшін коли-титр - 1 ішек таяқшасы болатын топырақтың граммен алынған ең аз массасы.

Қазақстан Республикасының   
экологиялық кодексiне     
10-қосымша           

Тозған топырақ пен жердi анықтауға арналған диагностикалық
және қосымша көрсеткiштер тiзбесi

       1. Техногендiк (пайдаланудан болған) азып-тозу
       1.1. Жердiң бұзылуы
      Бұзылған жердiң диагностикалық көрсеткіштерi мыналар болып табылады:
      1) жер бедерiнiң морфометриялық сипаттамасы:
      - салыстырмалы түрде табиғи жер бетiнiң тереңдiгi немесе биiктiгi (м);
      - жер кертпешiнiң еңiстiк бұрышы;
      2) жердiң литологиялық құрылысының бұзылуы:
      - 0-100 см қабатта оргоногендiк қабат пен қабаттағы қарашiрiндi қорының қуаты бойынша құнарлы қабат пен ықтимал құнарлы жыныстың болуы;
      - жер бетiнiң бөтен үйiндiлермен жабылуы;
      3) жер бетi және жер асты суларының сипаттамасы:
      - жер асты суының деңгейi (м);
      - судың минералдануы (г/л);
      - су жайылуының ұзақтығы (ай).

       1.2. Физикалық (егiншiлiк) азып-тозу
      Физикалық азып-тозу мынадай негiзгi көрсеткiштер бойынша бағаланады:
      1) гранулометриялық құрамы;
      2) жыртылатын (қарашiрiндi) топырақ қабатының бiркелкi тығыздығы, г/см;
      3) текстуралық (агрегатiшiлiк) кеуектiлiк см /г;
      4) тұрақты құрылымдық (жарылып кеткенiн есептемегенде, агрегатаралық) кеуектiлiк см /г;
      5) топырақтың жыртылатын (қарашiрiндi) қабатының құрылымы:
      - агрономиялық тұрғыдан бағалы және суға төзiмдi агрегаттардың болуы;
      - құрылымдық бөлiктердiң жай-күйi мен қасиеттерi;
      6) топырақтың су-физикалық параметрлерi:
      - су өткiзгiштiгi және топырақтың сүзу коэффициентi (м/тәулiк);
      - негiзгi гидрологиялық константтары (ВЗ,НВ) және аэрацияның кеуектiлiгi;
      - бөртуi.

       1.3. Аграрлық тозу
      Топырақтың мынадай теңгермелiк сипаттамалары (органикалық заттар, қоректiк элементтер, катионды-анионды құрамы) аграрлық тозудың диагностикалық көрсеткiштерi болып табылады:
      1) топырақ профилiндегі қарашiрiндi қорының кемуi (А+В) бастапқы мөлшерден %;
      2) рН;
      3) физикалық батпақтың кемуi (%);
      4) қарашiрiндiнiң (гумус) сапалық құрамы;
      5) негiзгі қоректендiру элементтерiнiң жалпы қорының азаюы;
      6) қоректендiру элементтерiнiң қозғалмалы нысандарымен өсiмдiктердiң қамтамасыз етiлуi;
      7) катиондық алмасу сыйымдылығы, топырақтың негiздермен толығуы, сiңiрiлген негiздердiң құрамы.
      Аграрлық құнарсызданудың қосымша көрсеткiштерi:
      1) лайлы фракцияның минералогиялық құрамы;
      2) белсендi микробтық биомасса деңгейiнiң төмендеуi (ece саны);
      3) фитоуыттылығы;
      4) топырақтың ферментациялық белсендiлiгiнiң төмендеуi;
      5) топырақ мезофаунасының биомассасы;
      6) биологиялық әралуандықтың азаюы (Симпсон индексi, нормадан %);
      7) шымтезектiң түзiлуi (мм/жыл).
       2. Эрозия
      Эрозияны бағалау үшiн статикалық немесе динамикалық көрсеткiштер пайдаланылады, мұның соңғысы топырақ бетiнiң де, ландшафтың да жай-күйiн көрсетуi мүмкiн.

       2.1. Су эрозиясы
       2.1.1. Жазықтық эрозиясы
      Жазықтық су эрозиясының диагностикалық көрсеткiштерi мыналар болып табылады:
      1) топырақ профилi қуатының азаюы (А+В), %;
      2) топырақ профилiнде қарашiрiндi қорының азаюы (А+В), сол ортадағының %;
      3) топырақтың үстiңгi горизонтының гранулометриялық құрамын өлшеу;
      4) топырақ массасының жоғалуы, т/га/жыл;
      5) ашық қалған топырақ түзетiн жыныстың (С) немесе төселiп жатқан жыныстың (D) көлемi, жалпы көлемнiң %-i;
      6) эрозияға ұшыраған топырақ көлемiнiң ұлғаюы, жылына %.
      Қосымша көрсеткiштер мыналар болып табылады:
      1) қарашiрiндi (жыртылатын жер) горизонт қуатының кемуi;
      2) құнарлы заттар қорының кемуi;
      3) шаю жылдамдығы;
      4) жер бетiнiң еңiстiгi және эрозиялық процесс дамуының қауiптiлiгі.

       2.1.2. Сызықтық эрозия
      Сызықтық эрозияның диагностикалық көрсеткiштерi мыналар болып табылады:
      1) аумақтың жыралармен бөлiнуi (км/км 2 );
      2) жер бетiне қатысты алғанда су шайып кеткен орлардың тереңдiгi, см;
      3) топырақ массасының жоғалуы (т/га/жыл);
      4) жаңа жыралардың пайда болуы және барларының өсуi.
      Қосымша көрсеткiштер мыналар болып табылады:
      1) жыраның тереңдiгi;
      2) жер көлемiнiң бiрлiгiне келетiн жыра саны;
      3) жер көлемiнiң бiрлiгiне келетiн жыралардың жалпы көлемi;
      4) жыралардың су жинау алаңының кейбiр сипаттамалары.

       2.2. Жел эрозиясы

      Санамаланғаннан басқа, жел эрозиясының диагностикалық көрсеткiштерi мыналар болып табылады:
      1) құнарсыз қабаттың дефляциялық үйiндiсi, см;
      2) жер пайдаланудан шығып қалған алқаптардың көлемi (табиғи алқаптарда өсiмдiктер өспей қалған), жалпы көлемiнiң %;
      3) айылымдық өсiмдiктердi проективтi жауып қалу, аймақтық көлемнiң %;
      4) азып-тозған жайылымдар көлемiнiң өсу жылдамдығы, жылына %;
      5) сусымалы құмның көлемi; жалпы алаңның %;
      6) сусымалы құм көлемiнiң ұлғаюы, жылына %.
      Қосымша параметрлер арасында мына көрсеткiштер пайдаланылады:
      1) дефляцияның үдемелiлiгi немесе дефляцияның жылдамдығы;
      2) топырақ профилiнде қарашiрiндi қорының кемуi (А+В);
      3) гранулометриялық құрамның жеңiлдеуi;
      4) шөп қалыңдығы мен егістiң сиреу дәрежесi.

       3. Тұздану
       3.1. Тұздану
      Тұздану дәрежесiнiң негiзгi көрсеткiштерi мыналар болып табылады:
      1) үстiңгi құнарлы қабаттағы уытты тұздардың жиынтығы, (%);
      2) уытты сiлтi мөлшерiнiң ұлғаюы (тұзданудың бейтарап түрiнен сiлтiлi түрге ауысқан кезде), 100 г топырақтағы мг-экв;
      3) тұзданған жер көлемiнiң ұлғаюы, жылына %;
      4) ортаның реакциясы (тұз және су сығындысындағы рН.
      Қосымша көрсеткiштер ретiнде жер асты суларының деңгейi мен минералдануы пайдаланылады.

       3.2. Сортаңдану
      Топырақтың сортаңдануының негізгi көрсеткiштерi мыналар болып табылады:
      1) алмасатын натрий болуының ұлғаюы (КАС-нан %);
      2) алмасатын магний болуының ұлғаюы (КАС-нан %);
      3) орта реакциясы (рН).
      Топырақтың физикалық қасиеттерi және әсiресе топырақ құрылымының көрсеткiштерi сортаңданудың қосымша көрсеткiштерi болып табылады.

       4. Батпақтану
      Диагностикалық көрсеткiштерi мыналар болып табылады:
      1) топырақ-жер асты суларының деңгейiн көтеру, м;
      2) су жайылудың ұзақтығы (ай);
      3) жер асты суларының минералдануы (г/л).
      Профильдiң морфологиялық құрылысының сипаттамасы қосымша пайдаланылуы мүмкiн (гидроморфизм белгiлерi).

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   11-қосымша

            Топырақ пен жердің тозу дәрежесін анықтау

Көрсеткіш

  

Тозу дәрежесі

0

1

2

3

4

Абиотикалық үйіндінің қалыңдығы, см

<2

2-10

11-20

21-40

>40

Беткі қабатына қатысты (тұтастығы бұзылмаған) ойсырау тереңдігі (см)

<20

20-40

41-100

101-200

>200

Физикалық саз мөлшерінің белгілі шамаға азаюы, бастапқы мөлшерден %

<5

5-15

16-25

26-32

>32

Топырақтың жыртылатын қабаты тұтастығының тең салмақты тығыздығының артуы, бастапқы мөлшерден %

<10

10-20

21-30

31-40

>40

Тұрақты құрылымдық (жарылуды есепке алмағандағы агрегатаралық)
кеуектілік, см 3

>0,2

0,11-0,2

0,06-0,1

0,02-0,05

<0,02

Текстуралық кеуектілік (агрегатішілік), см 3

>0,3

0,26-0,3

0,2-0,25

0,17-0,19

<0,17

Сүзілу коэффициенті, тәу/м.

>1,0

0,3-1,0

0,1-0,3

0,01-0,1

<0,01

Тастылығы, жамылғының %-і

<5

5-15

16-35

36-70

>70

Топырақ профилі қалыңдығының кемуі (А+В), бастапқы мөлшерден %

<3

3-25

26-50

51-75

>75

Топырақ профилінде қарашірінді қорының азаюы (А+В), бастапқы мөлшерден %

<10

10-20

21-40

41-80

>80

Микроэлементтер (Мn, Со, Мо, В, Сu, Fе) мөлшерінің азаюы, микроэлементтермен қамтамасыз етілу мөлшерінің орташа дәрежесінен %

<10

10-20

21-40

41-80

>80

Жылжымалы фосфор мөлшерінің азаюы, микроэлементтермен қамтамасыз етілуінің орташа дәрежесінен %

<10

10-20

21-40

41-80

>80

Микроэлементтермен қамтамасыз етілуінің орташа дәрежесінен % алғандағы алмасатын калий мөлшерінің азаюы

<10

10-20

21-40

41-80

>80

Топырақ ортасының РН өзгеруі, орташа көрсеткіштен %

<10

10-15

16-20

21-25

>25

Топырақ массасының шығыны, т/га/жыл

<5

5-25

26-100

101-200

>200

Аршылған топырақ түзетін жыныстың (С) немесе төсеме жыныстың ауданы (D), жалпы ауданынан %

0-2

3-5

6-10

11-25

>25

Эрозияға ұшыраған топырақ ауданының ұлғаюы, жылына %

<0,5

0,5-1,0

1,1-2,0

2,1-5,0

>5,0

Беткі қабатқа қатысты шайылу және су қазуының тереңдігі, см

<20

20-40

41-100

101-200

>200

Аумақтың жыралармен бөлінуі, км/км 2

<0,1

0,1-0,3

0,4-0,7

0,8-2,5

>2,5

Қарашірінді емес қабаттың дефляциялық үйіндісі, см

<2

2-10

11-20

21-40

>40

Жер пайдаланудан шығарылған табиғи алқаптардың (өсімдік жамылғысы жойылған) ауданы, жалпы ауданынан %

<10

10-30

31-50

51-70

>70

Жайылымдық өсімдіктің жобалық жамылғысы, зоналылықтан %

>90

71-90

51-70

11-50

<10

Тозған жайылымдар ауданының ұлғаю жылдамдығы, жылына %

<0,25

0,25-1,0

1,1-3,0

3,1-5,0

>5

Жылжымалы құмдар ауданы, жалпы ауданынан %

0-2

3-5

6-15

16-25

>25

Жылжымалы құмдар ауданының ұлғаюы, жылына %

<0,25

0,25-1,0

1,1-2,0

2,1-4,0

>4

Жоғарғы құнарлы қабаттағы улы тұздардың мөлшері (%):
- соданың қатысуымен
- тұзданудың басқа типтері үшін

 

<0,1
<0,1

 
0,1-0,2
0,1-0,25

 
0,21-0,3
0,26-0,5

 
0,31-0,5
0,51-0,8

 

>0,5
>0,8

Улы сілтіліктің артуы (тұзданудың нейтрал типінен сілтілік типіне ауысуы кезінде), 100 г. топырақ /мг-экв
Тұзданған топырақ ауданының ұлғаюы, жылына %

<0,7 

 

 

0-0,5

0,7-1,0

 

 

 0,5-1,0

1,1-1,6

 

 

 1,1-2,0

1,7-2,0

 

 

 2,1-5,0

>2,0

 

 

 >5,0

Алмасатын натрий мөлшерінің артуы (КАС-тан %):
- құрамында < 1% натрийі бар топырақ үшін
- басқа топырақ үшін

 

 
<1

<5

 

 
1-3

5-10

 

 
3-7

10-15

 

 
7-10

15-20

 

 
>10

>20

Алмасатын магний мөлшерінің артуы (КАС-тан %)

<40

40-50

51-60

61-70

>70

Тұщы (< 1-3 г/л) жер асты сулары деңгейінің жиналу тереңдігі, м
- гумидті аймақта

 

>1,0

 

0,81-1,0

 

0,61-0,80

 

0,31-0,60

 

<0,3

- далалық аймақта

>4

3,1-4,0

2,1-3,0

1,0-2,0

<1,0

Минералданған (> 3 г/л) сулары деңгейінің жату тереңдігі, м

>7

5-7

5-3

3-2

<2

Су басу ұзақтығы (беткі ылғалдану), ай

<3

3-6

6-12

12-18

>18

      Ескерту - бастапқы шама ретінде өзгеріске ұшырамаған ұқсас жердің жай-күйі (тозудың нөлдік дәрежесі) алынады.

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   12-қосымша

      Өсімдік жамылғысының жай-күйі аумақтың экологиялық
                 жай-күйінің индикаторы ретінде

Көрсеткіштер

Параметрлер

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

Экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

Биоәралуандықтың кемуі (Симпсон әралуандық индексі, нормадан %)

50-ден астам

25-50

10-нан кем

Антропогендік жүктемені анықтаушы түр популяциясының
тығыздығы, %

50-ден (кем) астам

20-50-ден (кем) астам

20-дан (кем) астам

Түпкі (немесе квазитүпкі) қауымдастықтың ауданы, жалпы ауданнан %

5-тен кем

30-дан кем

80-нен астам

Табиғи шөпті өсімдік жамылғысының түрлік құрамы

Екінші ретті түрлер молдығының азаюы

Басым түрлер екінші ретті түрлермен ауысады

Доминанттардың, субдоминанттардың және осыған тән түрлердің табиғи ауысуы

Доминанттар популяциясының жас шамасы спектрі, салыстырмалы бірліктерде қалпына келуі

0,1-ден кем

0,1-0,3

0,5-тен астам

Орманды болуы, ықтимал аумақтан (аймақ) %

10-нан кем

30-дан кем

90-нан астам

Орман құраушы негізгі ағаш түрлерінің ағаш қоры, қалыпты мөлшерден %

30-дан кем

30-60

80-нен астам

Ағаштардың техногендік шығарынды заттармен бүлінуі, жалпы ауданнан %

50-ден астам

30-50

5-тен кем

Қылқан жапырақты ағаштардың техногендік шығарынды заттармен бүлінуі (қылқанды ағаштың бүлінуі), жалпы ауданнан %

50-ден астам

30-50

5-тен кем

Ағаштардың ауруға  шалдығуы, %

50-ден астам

30-50

10-нан кем

Орман дақылдарының жойылуы, ағаш отырғызу жұмыстары ауданынан %

70-тен астам

50-70

5-тен кем

Кемінде 10 жыл ішінде орманы жойылмаған өртең ауданы

10-нан астам мың га

1-10 мың га

  

Зиянкестерден бүлінген алқаптың ауданы, жалпы ауданнан %

50-ден астам

20-50

10-нан кем

Алқаптардың жойылуы, жалпы ауданнан %

30-дан астам

15-30

5-тен кем

Құрғақ далалы және шөлейтті жайылымдық өсімдіктердің жобаланған жамылғысы, қалыпты мөлшерден %

10-нан кем

10-50

80-нен астам

Жайылымдық өсімдік жамылғысының өнімділігі, ықтимал мөлшерден %

5-тен кем

5-30

80-нен астам

Сирек түрлер таралу аймағының өзгеруі

Таралу аймағының жоғалуы

Ареал ауданының бөлінуі және кемуі

жоқ

Қорықтардағы өсімдік жамылғысының бүлінуі

Формацияның ауысуына әкеп соғады

Қауымдастықтың ауысуына әкеп соғады

Қауымдастықтың ауысуын тудырмайтын, фенотиптік

Жасыл көшеттер ауданы (ірі қалалар мен өндірістік орталықтарда бір адамға), қалыпты мөлшерден %

10-нан кем

10-30

90-нан астам

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   13-қосымша

          Жер үсті экожүйелерінің тозуын бағалау өлшемдері

Көрсеткіштер

Параметрлер

Салыстырмалы қанағаттанарлық жағдай

Экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

Негізгі көрсеткіштер. Кеңістік белгілері

Тозған аумақтардың аудандары, %:
- адамға тікелей қауіп төндірмейтін аумақтар (улы емес заттардың үйінділері, карьерлер, тозған ауыл шаруашылығы және орман жерлері);

75-тен астам

50-75

5-тен кем

- ғимараттар мен құрылыстың бұзылуына қауіп төндіретін аумақтар (антропогендік шегу, опырынды, жарықшақ, әскери полигондар)

50-ден астам

20-50

1-ден кем

- жер асты суларынан оқшауланған, бөлшектері ауамен, беткі су қоймалары мен су тоғандарына ағындылар арқылы таралуы мүмкін улы жыныстар үйінділері

20-дан астам

5-20

0,1-ден кем

Жер асты суларының ластануына қауіп төндіретін (жер асты сулары қорғалмаған) улы жыныстар үйінділері және карьерлік қазындылар

5-тен астам

5-тен кем

жоқ

Аумақтың жыралармен бөлінуі, км/км 2

2,5

0,7-2,5

0,7-ден кем

Динамикалық белгілері

Жер үсті экожүйелерінің тозу жылдамдығы, жылына ауданының %

4-тен астам

2-4

0,5-тен кем

Тапталған жайылымдар ауданының ұлғаю жылдамдығы, жылына ауданының %

8-ден астам

5-8

2-ден кем

өсімдік жамылғысының жылдық өнімінің азаю жылдамдығы, жылына %

7,5-тен астам

3,5-7,5

1-ден кем

Топырақтың органикалық заттары мөлшерінің азаю жылдамдығы, жылына %

7-ден астам

3-7

0,5-тен кем

Тұзданған топырақ ауданының ұлғаю жылдамдығы, жылына %

5-тен астам

2-5

1-ден кем

Эрозияға ұшыраған топырақ ауданының ұлғаю жылдамдығы, жылына ауданының %

5-тен астам

2-5

0,5-тен кем

Жылжымалы құмдар ауданының ұлғаю жылдамдығы, жылына ауданының %

4-тен астам

2-4

0,5-тен кем

Агромелиорациялық жағдайлары қолайсыз жерлердің салыстырмалы ауданының ұлғаю жылдамдығы, жылына құнды ауыл шаруашылығы жерінің ауданынан %

1-ден астам

0,3-1,0

0,1-ден кем

Қосымша көрсеткіштер

Экожүйелердің әр түрлі дәрежеде бұзылу аудандарының арақатынасы, %

  

  

  

- қатты өзгерген

40-тан астам

40-тан астам

10-нан кем

- аса қатты өзгерген

30-дан астам

30-дан кем

5-тен кем

Экожүйелер жай-күйінің құрылымдық-функционалдық сипаттамалары

Экожүйелер ішіндегі байланыстардың қайтымсыз бұзылуы

Экожүйелерде қайтымсыз процестерді қоспағанда қауымдастықтар құрылымының бұзылуы

Бірқатар компоненттердің тозуының жекелеген белгілері болуы мүмкін

Трофикалық құрылым - меншікті массасының өзгеруі

Фитофагтардың меншікті массасының 50% артуы, зоофагтар мен сапрофагтардың меншікті массасының 50% азаюы

Фитофагтардың меншікті массасының 20% артуы, зоофагтар мен сапрофагтардың меншікті массасының 20% азаюы

Тұрақты түрде (шекті нормаларда ауытқуы)

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   14-қосымша

  Қатты тұрмыстық қалдықтар полигонында орналастыруға тыйым
   салынатын қатты және шлам тәріздес өндірістік қалдықтар

Қалдық түрлері

Қалдық құрамындағы зиянды заттар

Химия өнеркәсібінің салалары

Хлорлық

  

Синтетикалық каучук, хлор, каустика өндірісінің графиттік шламы

Сынап

Органикалық шыны өндірісінің метанол қалдықтары

Метанол

Монохлорлы сірке қышқылының тұздары өндірісінің шламдары

Гексахлоран, метанол, трихлорбензол

Қағаз қаптар

ДДТ, уротропин, цинеб, мыстың үшхлорфеноляты, тиурам-Д

Мыстың үшхлорфеноляты өндірісінің шламдары

Трихлорфенол

Пластополимерлер өндірісінің пайдаланылған катализаторлары

Бензол, дихлорэтан

Коагулюм және омега полимерлер

Хлоропрен

Тыңайтқыштар өндірісінің үшхлорбензол осмолы

Гексахлоран, трихлорбензол

Хром қосылыстары

Натрий монохроматы өндірісінің шламы

Алты валентті хром

Калий бихроматы өндірісінің хлорлы натрийі

Сондай

Содалы

Мырышты изгарь

Мырыш

Жасанды талшық

Шламдар

Диметилтерефталат, терефтальдық қышқыл, мырыш, мыс

  

  

Капролактамды сүзуден алынған қалдықтар

Капролактам

Метанолиз орнатудың қалдықтары

Метанол

Лак бояулары

Лактар мен эмальдар қабыршақтары, жабдықты тазалау кезіндегі қалдықтар

Мырыш, хром, ерітінділер, тотықтырғыш майлар

Шламдар

Мырыш, магний

Химия-фотографиялық

Гипосульфит өндірісінің қалдықтары

Фенол

Сусыз сульфит өндірісінің қалдықтары

Сондай

Магниттік лак, коллодий, бояулар қалдықтары

Бутилацетат, толуол, дихлорэтан, метанол

Пластмассалар

Полимерленген шайыр

Фенол

Азот өнеркәсібі

Кокс газын тазалау қондырғысынан алынатын шлам (шайыр)

Канцерогендік заттар

Синтездеу және компрестеу цехының пайдаланылған майлары

сондай

Моноэтаноламинді айдаудың кубтық қалдықтары

Моноэтаноламин

Мұнай өңдеу және мұнай-химия өнеркәсібі

Майларды, парафинді тазалаудан алынған алюмосиликатты адсорбент

Хром, кобальт

Құрамында 30 % жоғары күкірт қышқылы бар қышқыл гудрондар

Күкірт қышқылы

Кокс алудың және жартылай коксты газдандырудың фусошайыр қалдықтары және фустар

Фенол

Стиролдар өндірісінің темір-хромды катализаторлары КМС-482

Хром

Пайдаланылған саз

Май

Алкилфенолды тұндыру қондырғысындағы сүзу процесінің қалдықтары

Мырыш

Пайдаланылған К-16ДС-22, КНФ қалдықтары

Хром

Машина жасау

Құрамында хромы бар ағын сулардың тұнбасы

Хром

Құрамында цианид бар ағын сулар тұнбасы

Циан

Органикалық байланыстырушыдағы негізгі қоспа

Хром

Гальваника цехтарының бейтараптандыру станцияларының вакуум-сүзуінен кейінгі қалдықтары

Мырыш, хром, никель, кадмий, қорғасын, мыс, хлорофос, тиокол

Медицина өнеркәсібі

Синтомицин өндірісінің қалдықтары

Бром, дихлорэтан, метанол

Байыту қалдықтары және шламдар

Ауыр тұздары

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   15-қосымша

     Радиоактивтік қалдықтардағы радионуклидтердің меншікті
       белсенділігінің ең төменгі мәнді деңгейлері (БК/КГ)

Радионуклид

Сұйық қалдықтар

Қатты қалдықтар

Н-3

7,7 E + 04

1 E + 09

Ве-7

5,0 E + 04

1 E + 06

С-14

2,4 E + 03

1 E + 07

Na-22

4,3 E + 02

1 E + 04

Р-32

5,8 E + 02

1 Е + 06

Р-33

5,8 E + 03

1 Е + 08

S-35

1,1 Е + 04

1 Е + 08

С1-36

1,5 E + 03

1 E + 07

К-40

2,2 E + 02

1 Е + 05

Са-45

2,0 E + 03

1 Е + 07

Са-47

8,7 E + 02

1 Е + 04

Sc-46

9,3 E + 02

1 E + 04

Sc-47

2,6 E + 03

1 Е + 05

Sc-48

8,2 E + 02

1 Е + 04

V-48

6,9 E + 02

1 E + 04

Mn-52

7,7 E + 02

1 Е + 04

Mn-53

4,6 E + 04

1 E + 07

Mn-54

2,0 E + 03

1 E + 04

Fe-55

4,2 E + 03

1 Е + 07

Fe-59

7,7 E + 02

1 Е + 04

Co-56

5,6 E + 02

1 Е + 04

Co-57

6,6 E + 03

1 Е + 05

Co-58

1,9 E + 03

1 E + 04

Co-60

4,1 Е + 02

1 Е + 04

Ni-59

2,2 E + 04

1 Е + 07

Ni-63

9,3 E + 03

1 Е + 08

Zn-65

3,6 E + 02

1 Е + 04

Ge-71

1,2 E + 05

1 Е + 07

As-73

5,3 E + 03

1 Е + 06

As-74

1,1 Е + 03

1 Е + 04

As-76

8,7 E + 02

1 Е + 05

As-77

3,5 E + 03

1 Е + 06

Se-75

5,3 E + 02

1 E + 05

Br-82

2,6 E + 03

1 E + 04

Rb-86

5,0E + 02

1 Е + 05

Sr-85

2,5 E + 03

1 Е + 05

Sr-89

5,3 E + 02

1 E + 06

Sr-90

5,0 E + 01

1 Е + 05

Y-90

5,1 Е + 02

1 E + 06

Y-91

5,8 E + 02

1 E + 06

Zr-93

1,3 E + 03

1 Е + 06

Zr-95

1,5 E + 03

1 Е + 04

Nb-93m

1,2 E + 04

1 Е + 07

Nb-94

8,2E + 02

1 Е + 04

Nb-95

2,4 E + 03

1 E + 04

Mo-93

4,5 E + 02

1 E + 06

Mo-99

2,3 E + 03

1 Е + 05

Tc-96

1,3 E + 03

1 E + 04

Tc-97

2,0 E + 04

1 E + 06

Tc-97m

2,5 E + 03

1 Е + 06

Tc-99

2,2 E + 03

1 Е + 07

Ru-97

9,3 E + 03

1 E + 05

Ru-103

1,9 E + 03

1 Е + 05

Ru-106

2,0 E + 02

1 E + 05

Rh-105

3,8 E + 03

1 E + 05

Pd-103

7,3 E + 03

1 E + 06

Ag-105

3,0 E + 03

1 E + 05

Ag-110m

5,0 E + 02

1 Е + 04

Ag-111

1,1 Е + 03

1 Е + 06

Cd-109

6,9 E + 02

1 E + 07

Cd-115

9,9 E + 02

1 Е + 05

Cd-115m

4,2 E + 02

1 Е + 06

In-111

4,8 E + 03

1 Е + 05

In-114m

3,4 E + 02

1 Е + 05

Sn-113

1,9 E + 03

1 Е + 06

Sn-125

4,5 E + 02

1 Е + 05

Sb-122

8,2 E + 02

1 Е + 05

Sb-124

5,6 E + 02

1 Е + 04

Sb-125

1,3 E + 03

1 E + 05

Те-123m

9,9 E + 02

1 Е + 05

Те-125m

1,6 E + 03

1 E + 06

Те-127m

6,0 E + 02

1 Е + 06

Те-129m

4,6 E + 02

1 Е + 06

Te-131m

7,3 E + 02

1 Е + 04

Те-132

3,7 E + 02

1 Е + 05

1-125

9,3 E + 01

1 E + 06

1-126

4,8 E + 01

1 E + 05

1-129

1,3 E + 01

1 Е + 05

1-131

6,3 E + 01

1 Е + 05

Cs-129

2,3 E + 04

1 Е + 05

Cs-131

2,4 E + 04

1 E + 06

Cs-132

2,8 E + 03

1 Е + 04

Cs-134

7,3 E + 01

1 E + 04

Cs-135

6,9 E + 02

1 Е + 07

Cs-136

4,6 E + 02

1 E + 04

Cs-137

1,1 E + 02

1 Е + 04

Ba-131

3,1 E + 03

1 Е + 05

Ba-140

5,3 E + 02

1 Е + 04

La-140

6,9 E + 02

1 Е + 04

Ce-139

5,3 E + 03

1 Е + 05

Ce-141

2,0 E + 03

1 Е + 05

Ce-143

1,3 E + 03

1 Е + 05

Ce-144

2,7 E + 02

1 Е + 05

Pr-143

1,2 E + 03

1 Е + 07

Nd-147

1,3 E + 03

1 E + 05

Pm-147

5,3 E + 03

1 Е + 07

Pm-149

1,4 E + 03

1 E + 06

Sm-151

1,4 E + 04

1 Е + 07

Sm-153

1,9 E + 03

1 Е + 05

Eu-152

9,9 E + 02

1 Е + 04

Eu-154

6,9 E + 02

1 E + 04

Eu-155

4,3 E + 03

1 Е + 05

Gd-153

5,1 E + 03

1 E + 05

Tb-160

8,7 E + 02

1 Е + 04

Dy-166

8,7 E + 02

1 E + 06

Ho-166

9,9 E + 02

1 E + 06

Er-169

3,8 E + 03

1 E + 07

Tm-170

1,1 E + 03

1 E + 06

Tm-171

1,3 E + 04

1 Е + 07

Yb-175

3,2 E + 03

1 Е + 06

Lu-177

2,6 E + 03

1 Е + 06

Hf-181

1,3 E + 03

1 Е + 04

Та-182

9,3 E + 02

1 Е + 04

W-181

1,8 E + 04

1 E + 06

W-185

3,2 E + 03

1 E + 07

Re-186

9,3 E + 02

1 E + 06

Os-185

2,7 E + 03

1 E + 04

Os-191

2,4 E + 03

1 Е + 05

Os-193

1,7 E + 03

1 Е + 05

Ir-190

1,2 E + 03

1 Е + 04

Ir-192

9,9 E + 02

1 E + 04

Pt-191

4,1 E + 03

1 E + 05

Pt-193m

3,1 E + 03

1 E + 06

Au-198

1,4 E + 03

1 E + 05

Au-199

3,2 E + 03

1 E + 05

Hr-197

8,2 E + 03

1 E + 05

Hg-203

7,3 E + 02

1 Е + 05

Tl-200

6,9 E + 03

1 E + 04

Tl-201

1,5 E + 04

1 E + 05

Tl-202

3,1 E + 03

1 Е + 05

Tl-204

1,2 E + 03

1 Е + 07

Pb-203

5,8 E + 03

1 Е + 05

Pb-210

2,0 E + 00

1 E + 04

Bi-206

7,3 E + 02

1 E + 04

Bi-207

1,1 E + 03

1 E + 04

Bi-210

1,1 E + 03

1 E + 06

Po-210

1,2 E + 00

1 E + 04

Ra-223

1,4 E + 01

1 Е + 05

Ra-224

2,0 Е + 01

1 E + 04

Ra-225

1,4 E + 01

1 Е + 05

Ra-226

5,0 E + 00

1 E + 04

Ra-228

2,0 E + 00

1 E + 04

Th-227

1,6 E + 02

1 Е + 04

Th-228

1,9 E + 01

1 Е + 03

Th-229

2,8 E + 00

1 E + 03

Th-230

6,6 E + 00

1 E + 03

Th-231

4,1 E + 03

1 Е + 06

Th-232

6,0 E + 00

1 E + 03

Th-234

4,1 E + 02

1 Е + 06

Pa-230

1,5 E + 03

1 E + 04

Pa-231

2,0 E + 00

1 E + 03

Pa-233

1,6 E + 03

1 Е + 05

U-230

2,5 E + 01

E + 04

U-231

5,0 E + 03

1 Е + 05

U-232

4,2 E + 00

1 Е + 03

U-233

2,7 E + 01

1 E + 04

U-234

2,9 E + 01

1 E + 04

U-235

3,0 E + 01

1 E + 04

U-236

3,0 E + 01

1 E + 04

U-237

1,8 E + 03

1 E + 05

U-238

3,1 E + 01

1 E + 04

Np-237

1,3 Е + 01

1 E + 03

Np-239

1,7 E + 03

1 Е + 05

Pu-236

1,6 E + 01

1 Е + 04

Pu-237

1,4 E + 04

1 Е + 06

Pu-238

6,0 E + 00

1 Е + 03

Pu-239

5,6 E + 00

1 Е + 03

Pu-240

5,6 E + 00

1 Е + 03

Pu-241

2,9 E + 02

1 Е + 05

Pu-242

5,8 E + 00

1 Е + 03

Pu-244

5,8 E + 00

1 Е + 03

Am-241

6,9 E + 00

1 Е + 03

Am-242m

7,3 E + 00

1 Е + 03

Am-243

6,9 E + 00

1 Е + 03

Cm-242

1,2 E + 02

1 Е + 05

Cm-243

9,3 E + 00

1 Е + 03

Cm-244

1,2 E + 01

1 E + 04

Cm-245

6,6 E + 00

1 E + 03

Cm-246

6,6 E + 01

1 Е + 03

Cm-247

7,3 E + 00

1 E + 03

Cm-248

1,8 E + 00

1 Е + 03

Bk-249

1,4 E + 03

1 Е + 06

Cf-246

4,2 E + 02

1 E + 06

Cf-248

5,0 E + 01

1 Е + 04

Cf-249

4,0 E + 00

1 E + 03

Cf-25O

8,7 E + 00

1 Е + 04

Cf-251

3,9 E + 00

1 Е + 03

Cf-252

1,5 E + 01

1 Е + 04

Cf-253

9,9 E + 02

1 E + 05

Cf-254

3,5 E + 00

1 Е + 03

Es-253

2,3 E + 02

1 Е + 05

Es-254

5,0 E + 01

1 Е + 04

Es-254m

3,3 E + 02

1 Е + 05

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   16-қосымша

      Қазақстандағы радиоактивтік қалдықтардың параметрлері

Қалдық түрлері

Физикалық жай-күйі

Радионуклидтік құрамы

Радиоактивтілік деңгейі

1. Ураннан өзге өндірістердің қалдықтары

Тау жыныстары мен кендердің үлгілері мен сынамасы

қатты

U - Rа, Тһ - Ка

төмен-орташа

Аршылған жыныстар және кондицияға жетпеген кендер

қатты

U - Rа, Тһ - Ка

төмен

Су-мұнайлы шламдар

сұйық, қатты

U - Rа, Тһ - Ка

төмен

Мұнай жабдықтарын тазарту шламдары

қатты

U - Rа, Тһ - Ка

төмен, орташа

Радионуклидтермен ластанған материалдар мен жабдықтар

қатты

U - Rа, Тһ - Ка

төмен

2. Уран өндірісінің қалдықтары

Тау жыныстары мен кендердің үлгілері мен сынамасы (бөлшектер өлшемі 150-0,07 мм)

қатты

U - Rа

төмен-орташа

Аршылған жыныстар (бөлшектер өлшемі 400-15 мм)

қатты

U - Rа

төмен

Кондицияға жетпеген кендер (бөлшектер өлшемі 400-15 мм)

қатты

U - Rа

төмен-орташа

Радиометрлік фабрикалар қалдықтары (бөлшектер өлшемі 30-4 мм)

қатты

U - Rа

төмен-орташа

Шоғырлап сілтілендіру қалдықтары (бөлшектер өлшемі 30-4 мм)

Сілтіленген ерітіндінің қалдықтары бар қатты

ТҺ-230 - Rа

төмен-орташа

Кен және лабораториялық сулар

сұйық

U - Rа

төмен

Тау-металлургия зауыттарының шламдары

Сұйық-қатты

ТҺ-230 - Rа

төмен-орташа

Кен-химия комбинатының шламдары

сұйық

U-238,235

төмен

Радионуклидтермен ластанған материалдар мен жабдықтар

қатты

U - Rа

төмен-орташа

3. Энергетикалық және зерттеу редакторларының қалдықтары

Арнайы кір жуатын орындар мен санитарлық қабылдағыштардың сулары

Сұйық

Сs-137,134

төмен

Трап сулары

сұйық

Сs-137,134

орташа

Кубтық қалдықтар, ион алмасатын шайырлар

Сұйық, қатты

Сs-137,134

орташа

Реактордың негізгі контурының жабдықтары, ыстық камера қалдықтары

Қатты

Сs-137,134

орташа, жоғары

Радионуклидтермен ластанған - қалдық заттар, киім-кешек, сүзгілер, сынықтары және т.с.с

қатты

Сs-137,134

төмен

Пайдаланылған ядролық отын

Қатты

U, Рu, Сs, Sr и др.

жоғары

4. Ядролық жарылыстар салдарынан түзілген қалдықтар

Ластанған топырақтар, грунттар

Қатты

Сs-137, Sr-90

төмен

Ластанған топырақтар, грунттар

Қатты

Рu-239, Сs-137, Sr-90

төмен

5. Радиоизотоптық өнімдердің қалдықтар

Ампульді

Қатты

Жартылай ыдырау уақыты кемінде 30 жыл немесе 30 жылға тең

төмен, орташа

Ампульді

Қатты

Жартылай ыдырау уақыты 30 жылдан астам

төмен, орташа

Ластанған топырақтар, грунттар,  жабдықтар мен материалдар

қатты

Жартылай ыдырау уақыты кемінде 30 жыл немесе 30 жылға тең

төмен, орташа

Ластанған топырақтар, грунттар, жабдықтар мен материалдар

Қатты

Жартылай ыдырау уақыты 30 жылдан астам

төмен, орташа

                                           Қазақстан Республикасының
                                             экологиялық кодексіне
                                                   17-қосымша

     Топырақтағы кейбір радионуклидтердің концентрациясы,
       оған сәйкес келетін жер бетінен 1 м биіктіктегі
                     сіңірілген дозаның қуаты

Топырақтың типі

Радионуклидтердің концентрациясы, нКи/кг (Бк/кг)

Дозаның қуаты, мкрад/ч (10-8 Гр/ч)

калий-40

уран-238

Торий-232

Сұр топырақ

18(660)

0,85(31)

1,3(48)

7,4 (7,4)

Сұр-қоңыр

19(770)

0,75 (27)

1,1 (41)

6,9 (6,9)

Каштан

15 (450)

0,72 (26)

1,0(37)

6,0 (6,0)

Қара топырақ

11 (410)

0,58 (21)

0,97 (36)

5,1 (5,1)

Орманды сұр

10(370)

0,48 (17)

0,72 (27)

4,1 (4,1)

Қарашірінді-күлгін

8,1 (290)

0,41 (15)

0,60 (22)

3,4 (3,4)

Күлгін

4,0(15)

0,24 (9)

0,33 (12)

1,8 (2,8)

Шымтезекті

2,4 (88)

0,17(6)

0,17(6)

1,1(1,1)

Дүние жүзі үшін орташа

10 (370)

0,7 (26)

0,7 (26)

4,6 (4,6)

Осыған тән аралық

3-20 (100-740)

0,3-1,4 (11-54)

0,2-1,3 (7-48)

1,4-9,0 (1,4-9,0)

Қазақстан Республикасының  
экологиялық кодексiне    
18-қосымша          

Экологиялық жағдайды бағалау өлшемдерi

      1. Аумақтың экологиялық жағдайын бағалау үшiн қолданылатын, халықтың денсаулық жағдайын бағалауға арналған медициналық-демографиялық көрсеткiштер.
      Негiзгi медициналық-демографиялық көрсеткiштерге: қоршаған ортаның ластануына байланысты ауру бала өлiмi, медициналық-генетикалық бұзылулар, айрықша және онкологиялық аурулар жатады.
      Экологиялық тұрғыдан қолайсыз аумақтар бойынша медициналық-демографиялық көрсеткiштер осы климаттық географиялық аймақтардың бақылау (фондық) аумағындағы осыған ұқсас көрсеткiштермен салыстырылады. Осындай бақылау (фондық) аумақтар ретiнде медициналық-демографиялық көрсеткiштердiң неғұрлым қолайлы мәнi белгiленетiн елдi мекендер немесе олардың жекелеген бөлiктерi алынады.
      Мұндай көрсеткiштердi экологиялық (санитарлық-гигиеналық) жағдайы қолайлы бiрнеше (үш немесе одан көп) аумақтар бойынша, қала және ауыл халқы үшiн бөлек-бөлек айқындау ұсынылады. Ең төменгi бiрнеше көрсеткiштiң орташа шамасы бақылау (фондық) мән ретiнде қабылданады.
      Бақылау шамасы ретiнде республика және облыс бойынша тек қана орташа көрсеткiштердi пайдалануға болмайды. 10 жыл iшiнде есептелетiн көрсеткiштердi және (немесе) осы кезең iшiндегi олардың өсуiн алған жөн. Салыстырмалы түрде сирек кездесетiн аурулар, сондай-ақ антропогендi табиғаттың қоршаған орта факторларымен этиологиялық байланысты айрықша аурулар және денсаулықтың басқа да бұзылулары үшiн ерекшелiк жасауға болады. Аумақ бойынша өткен жылдардың деректерiн сараптама жүргiзу кезiнде олардың мөлшерiмен салыстыру үшiн бақылау цифрлары ретiнде пайдалануға да жол берiледi. Медициналық көрсеткiштердi есептеу кезiнде мемлекеттiк медициналық статистика, арнаулы ақпараттық жүйе, жекелеген аурулар бойынша тiзiлiм деректерi, сондай-ақ тар алу немесе топтық (когорталық) зерттеулер нәтижелерi (ұсынылатын ақпараттың сенiмдiлiгi ескерiлген) пайдаланылуы мүмкiн. Медициналық-демографиялық көрсеткiштер бойынша материалдар әзiрлеу кезiнде толық бастапқы материалды мiндеттi түрде табыс ету керек, осының негiзiнде аумақты экологиялық қолайсыз аймаққа жатқызу туралы мәселе қойылады. Табыс етiлетiн материалдарда "Негiзгі көрсеткiштер" бөлiмi бойынша және, мүмкiндiгiнше, "Қосымша көрсеткiштер" бөлiмi бойынша толық ақпарат болуға тиiс. Аумақтар осы аталған көрсеткiштерден басқа, қалауынша, денсаулық жағдайын және оған қоршаған табиғи орта ластануының әсерiн сипаттайтын кез келген басқа да материалдар табыс етуi мүмкiн. Төтенше экологиялық жағдай аймағын немесе экологиялық апат аймағын айқындау экологиялық қолайсыздықтың неғұрлым жоғары деңгейін көрсететін бір немесе бірнеше негізгі және қосымша көрсеткіштер бойынша жүзеге асырылады.

N

Көрсеткіш

Параметр

экологиялық апат аймағы

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

1

2

3

4

Негізгі көрсеткіштер:

1

5 жасқа дейінгі бала өмірінің артуы және құрылымының өзгеруі

1,5 есе және одан артық

1,3-нан 1,5 есеге дейін

2

Артуы және құрылымының өзгеруі

  

  

3

- перинатальды өлім

1,5 есе және одан артық

1,3-нан 1,5 есеге дейін

4

- бала өлімі

1,5 есе және одан артық

1,3-нан 1,5 есеге дейін

Медициналық генетикалық көрсеткіштер:

5

Жаңа туған балада туа біткен кемістіктер жиілігінің және түсініктердің артуы

1,5 есе және одан артық

1,3-нан 1,5 есеге дейін

6

Балалар мен ересектер ауруының өзгеруі:

  

  

7

- жекелеген нозологиялық формалар мен жас тобы бойынша таралудың ұлғаюы, ауру құрылымының өзгеруі

2 есе және одан артық

1,5-нан 2 есеге дейін

8

Онкологиялық аурулар (ауру және өлім):

  

  

9

жекелеген формалары;

2 есе және одан артық

1,5-нан 2 есеге дейін

10

балалардағы қатерлі ісіктер.

2 есе және одан артық

1,5-нан 2 есеге дейін

11

Этиологиясы жағынан аумақтың ластану сипатына байланысты өзіндік аурулар

осындай аурулардың болуы

Қосымша көрсеткіштер:

12

Әйелдердің репродукциялық функциялары бұзылуының артуы  1, 2, 3 :

  

  

13

- жүктіліктің өту барысы мен босанудың ауыр болуы (1000 жүкті әйелге шаққандағы жағдайлардың жиынтық саны);

2 есе және одан артық

1,5-нан 2 есеге дейін

14

босанудың ауыр болуы (1000 жүкті әйелге шаққандағы жағдайлардың жиынтық саны);

2 есе және одан артық

1,5-нан 2 есеге дейін

15

толық жетіліп туған сәбилердің қанағаттанарлықсыз жағдайы (АПГАР бойынша бағалау, толық жетіліп туған 1000 сәбиге шаққандағы жағдайлардың жиынтық саны).

2 есе және одан артық

1,5-нан 2 есеге дейін

16

Дене салмағы < 2500 г. 2  кем балалардың туу жиілігі

Өлшемдер негізгі көрсеткіштер өзгерісінің айқындық дәрежесі ескерілген сараптамалық баға бойынша белгіленеді.

17

Жаңа туған балалардың дене массасындағы, бойындағы, бас бітіміндегі арақатынастың, жыныстардың арақатынасының өзгеруі - бақыланатын аумақтардағы осыған ұқсас көрсеткіштерден ауытқу

Өлшемдер негізгі көрсеткіштер өзгерісінің айқындық дәрежесі ескерілген сараптамалық баға бойынша белгіленеді.

18

Еркектер мен әйелдердің орташа өмір сүру ұзақтығы:

Е

Ә

Е

 

19

  

  

  

бақыланатын аумақтардағы осыған ұқсас көрсеткіштерден артта қалу, жылмен:

  

  

15 жаста

3,4-тен астам

2,5-тен астам

3,4

2,5

35 жаста

2,5-тен астам

25,0-тен астам

2,5

2,4

65 жаста

2,0-тен астам

1,7-тен астам

2,0

1,8

20

Ана өлімі:
Бақыланатын аумақтармен салыстырғанда артуы 4 .

Өлшемдер негізгі көрсеткіштер өзгерісінің айқындық дәрежесі ескерілген сараптамалық баға бойынша белгіленеді.

21

Бала денесінің дамуы: денесінің дамуында ауытқу бар балаларды өңірлік 7-10-жылдық мерзім стандартымен бағалау кезінде олардың үлесінің артуы 5 .

50% және одан астам

30-дан 50%-ке дейін

22

Балалардың психикалық дамуы: психикалық дамуында ауытқу бар балалардың үлесі

20% және одан астам

10-нан 20%-ке дейін

23

Генетикалық бұзылу: адам жасушаларындағы генетикалық бұзылу (хромосомалық аберрациялар, ДНК-нің үзілуі және т.б.) жиілігінің артуы

3 есе және одан көп

3 есеге дейін

24

Ауа, су және басқа да орта компоненттерінің сынамаларында жиынтық мутогендік әсер деңгейінің артуы кезінде

3 есе және одан көп

3 есеге дейін

25

Иммундық мәртебенің өзгеруі: иммунограммасында морфологиялық және гуморальды көрсеткіштер бойынша айқын ауытқу бар адам санының көбеюі

Өлшемдер негізгі көрсеткіштер өзгерісінің айқындық дәрежесі ескерілген сараптамалық баға бойынша белгіленеді.

26

Адамның биосубстраттарындағы (қан, зәр, шаш, тіс, сілекей, плацент, ана сүті және т.б.) уытты химиялық заттардың құрамы, рұқсат етілген биологиялық деңгейден асып кетуі

25-қосымшаға сәйкес

      Ескертулер:
      1, 2-тармақтарға ескерту: кемінде 30 мың адам тұратын аумақта 5 жылдағы және кемінде 50 мың адам тұратын аумақта - 3 жылдағы бақылау (фондық) мәнімен салыстырғанда орташа мәннің асып кетуі, қала және ауыл халқы үшін бөлек-бөлек.
      1, 2-тармақтарға ескерту: сәбилер өлімінің дәстүрлі құрылымының өзгерістері де есепке алынады.
      Негізгі көрсеткіштердің 1-тармағына ескерту: өлі туған балалар санының қатынасы.
      2. Қалалық елді мекендер аумағы ауасының ластануы.
      Ауа бассейні ластануының теріс әсері, олар ықтимал экологиялық апат аймақтарын тексеру кезінде есепке алынуға тиіс негізгі екі жолмен:
      ластанған ауамен тікелей түйісу нәтижесінде;
      атмосферадан ластаушы заттардың түсуі және су мен топырақтың қайталама ластануы нәтижесінде пайда болады.
      Әсер етудің кеңістіктік ауқымы ластау көздері мен әсер ету объектілерінің сипаттамасына қарай аса кең шекте өзгермелі түрде байқалады.
      Жекелеген жергілікті кездерден шығатын ластаушы заттардың концентрациясы қоспалардың таралу және түсу процесінің нәтижесінде қашықтаған сайын тез азая береді. Ең жоғары концентрация тұрбалардың 20 биіктігі шамасындағы қашықтықта байқалады. Сондықтан осындай көздерден адам денсаулығына қауіпті концентрациялар, әдетте, 10-100 шаршы км-ден аспайтын алаңда байқалады. Атмосфераның ластануына сезімталдығы адамға қарағанда бірнеше есе жоғары қылқан жапырақты ағаштар үшін өсімдіктің зақымдану алаңы 100-1000 шаршы км-ге жетуі мүмкін.
      Ірі өнеркәсіп агломерацияларында жекелеген көздерден ластанудың қабатталуы жүреді және теріс әсердің жалпы көлемі агломерацияның өзінің көлеміне жақын болуы немесе одан асып кетуі мүмкін.
      Атмосфералық ауа ластануының дәрежесі қауіптілік сыныбын, ауа ластануының биологиялық әсер етуінің жиынтығы мен ШРК асып кетуінің жиілігі есепке алына отырып, ШРК асып кетуінің еселігі бойынша белгіленеді.
      Қолданыстағы ШРК-ға сәйкес, ауаның ластану дәрежесін бағалау үшін соңғы бірнеше жыл ішіндегі, бірақ кемінде 2 жылдағы, іс жүзіндегі ең жоғары біржолғы және орташа тәуліктік концентрация пайдаланылады.
      Өлшеу нәтижелері өңделіп, әрбір бекет, зат және байқау жылы үшін жеке-жеке табыс етіледі. Әрбір зат бойынша кемінде 200 байқау (сынама) болуға тиіс.
      1) Орташа тәуліктік концентрация бойынша атмосфералық ауа ластануының дәрежесін бағалау.
      Ластану дәрежесін бағалау үшін 24 сағат ішінде үздіксіз аспирациялау немесе тәулігіне кемінде 4 рет, уақыт аралығы бірдей үзілісті аспирация арқылы алынған орташа тәуліктік сынама пайдаланылады. Іріктелген орташа тәуліктік сынамалардан барлық концентрация талданады.
      Әрбір орташа тәуліктік концентрация үшін "К"-ның асып кету еселігі есептеледі. Талданып отырған кезеңге (жылға) "К" көрсеткіші бойынша есептелген қатар 2.4-кестеде келтірілген өлшемдерге сәйкес бағаланады. Жиынтық әсері бар заттар комбинациясы болған жағдайда (2.2) формулаға ұқсас, келтірілген Ссс пр. орташа концентрациясы есептеледі. Бағалау Ссс пр. бойынша жүргізіледі.
      Көрсетілген өлшемдерді есепке ала отырып, аумақтар атмосфера ластануының барлық типі бойынша материалдар табыс етеді, олардың негізінде аумақты қандайда бір аймаққа жатқызудың сараптамалық бағалауы жасалады.
      Орташа тәуліктік концентрация бойынша атмосфералық ауа ластануының дәрежесін бағалау

Қауіптілік сыныбы

Экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

К

тәулік саны
(N) c К

К

тәулік саны
(N) c К

I
II
III
IV

>3
>5
>7,5
>12

7<N<20 қатарынан
7<N<20 қатарынан
> 30 қатарынан
> 30 қатарынан

2-3
3-5
5-7,5
8-12

7<N<20 қатарынан
7<N<20 қатарынан
>30 қатарынан
>30 қатарынан

      2) Атмосфералық ауаның ластануын ең жоғары-біржолғы (біржолғы) концентрациялар бойынша бағалау
      Өлшеу нәтижелерін бағалаудың сенімділігін жоғарылату және кездейсоқ шамаларды болғызбау үшін материалды статистикалық өңдеу пайдаланылады, ол концентрациялардың өзгеруін есепке ала отырып, болатын жағдайлардың 95 %-інде оның есептік концентрация деңгейінде немесе одан төмен болатын мәніне қол жеткізуге мүмкіндік береді.
      Асып кету еселігі (К) (2.1) формуласы бойынша (С95)-ті ең жоғары біржолғы ШРК-ға бөлу арқылы есептеледі.

            С95
      К = -------
            ПДК
      (2.1.)

      Атмосфералық ауада биологиялық әрекеттің жиынтық әсері бар заттар болған жағдайда жиынтықтайтын заттардың біріне келтірілген концентрация (С95 пр) (2.2) формула бойынша есептеледі:

                     ПДК1        ПДК1           ПДК1
      С95пр = C1+C2 ------ + С3 ------ +...+ Сn ------
                     ПДК2        ПДК3           ПДКn

      (2.2.)

      Жиынтықтайтын заттардың комбинациясы үшін атмосфералық ауаның ластану дәрежесін бағалау келтірілген концентрация бойынша жүргізіледі. Осындай заттардың сомасын қауіптілік сыныбының қолайлылығы төмен заттарға келтіру ұсынылады.
      Ескертулер.
      1. Атмосфералық ауаның бенз/а/пиренмен (БАП) ластануы өнеркәсіп орындары орналасқан аумақтарда ғана елеулі маңызы болуы мүмкін, олар үшін БАП шығарындылардың алдыңғы қатарлы компоненттерінің бірі болып табылады (анод заводтары, алюминий өнеркәсібі, кокс-қыздыру өнеркәсібі және басқалар);
      2. Көрсетілген өлшемдер бойынша, қалқыма заттар бойынша ластанудың артып кетуі болған жағдайда заттардың физикалық-химиялық қасиеттері туралы деректер бір мезгілде табыс етіледі.

Көрсеткіштер

Экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

К

өлшемдер %-ы К-ден жоғары

К

өлшемдер %-ы К-ден жоғары

I сынып
II сынып
III сынып
IV сынып

>5
>7,5
>12,5
>20,0

> 30
> 30
> 50
> 50 

> 3-5
>5-7,5
8-12,5
12,5-20

> 30
> 30
> 50
> 50

      3) Атмосфералық ауаның орташа жылдық ластануын кешенді көрсеткіштер бойынша бағалау.
      Атмосфералық ауада ластаушы заттардың орташа жылдық концентрацияларын есептеген кезде қаланың және өнеркәсіп орталықтарының бірнеше жыл ішіндегі, бірақ кемінде екі жылдағы ауаның ластану жай-күйі туралы деректер пайдаланылады.
      Ауаның ластану дәрежесі заттардың орташа жылдық ШРК-ның артып кетуі еселігі, олардың қауіптілік сыныбы, берілген деңгейдегі концентрацияның жол берілетін қайталануы, ауада бір мезгілде болатын заттардың мөлшері және олардың қосылған әрекет коэффициенті ескеріліп есептеледі.
      ШРКг-ның орташа жылдық мәні ШРКсс-тың орташа тәуліктік мәні арқылы, мына арақатынас бойынша көрсетіледі:
      ШРКг= ШРКсс

              Әртүрлі заттар үшін "а" коэффициентінің мәні

Заттар

"а" коэффициенті

1

2

Аммиак, азот тотығы, азот қос тотығы, бензол, бенз/а/перен, марганец қос тотығы, озон, сұр қос тотық, күкіртті көміртегі, синтетикалық майлы қышқылдар, фенол, формальдегид, хлоропрен.

1

Трихлорэтилен

0,4

Аминдер, анилин, қалқыма заттар (шаң), көміртегі қышқылы, хлор

0,34

Күйе, күкірт қышқылы, фосфор ангидриді, фторидтер (қатты)

0,3

Ацетальдегид, ацетон, диэтиламин, толуол, фторлы сутегі, хлорлы сутегі, этилбензол

0,2

Акролеин

0,1

      Ауаның қауіптілік сыныбы әртүрлі заттармен ластану дәрежесі ШРК бойынша нормаланған олардың концентрациясын қауіптіліктің 3-сыныбындағы заттардың концентрациясына мына формула бойынша "келтіру" арқылы айқындалады:
      К3кл = К j n
      мұнда n - изотиімділік коэффициенті, j - қауіптілік сыныбы (J=1 үшін n = 2,3; J=2 үшін n = 1,3; J=4 үшін n = 0,87). (ШРК бойынша нормаланған концентрациясының шамасы 1-сынып үшін 2,5-тен жоғары, 2-сынып үшін 5-тен жоғары, 3-сынып үшін 8-ден жоғары және 4-сынып үшін 11-ден жоғары, 3-сыныпқа "келтіру" ШРК бойынша нормаланған концентрациялардың мәнін тиісінше 3,2; 1,6; 1 және 0,7-ге көбейту арқылы жүзеге асырылады).
      Егер атмосфералық ауа қауіптіліктің әртүрлі сыныбына жататын заттармен ластанса, Р кешенді көрсеткішін есептеу жүргізіледі.
      Р кешенді көрсеткішін есептеу мына формула бойынша жүргізіледі:
      Р = Sqrt(Sum(К^2j)
      мұнда Sqrt(Sum(К^2j) - ШРК бойынша нормаланған концентрациялар квадраты сомасынан квадрат түбір, бұл концентрация 3-сынып заттарының осындай концентрациясына келтірілген, j - заттың нөмірі.
      Атмосфералық ауаның жиынтық ластану дәрежесін Р кешенді көрсеткіші бойынша бағалау 2.6-кестенің деректеріне сәйкес жүргізіледі.
      Бұл орайда егер кешенді көрсеткіште кез келген заттың бір затқа арналған көрсеткіш шамасынан асып кететін мәні болса, бұл жағдайда ластану дәрежесін бағалау осы зат бойынша да жүзеге асырылады.
      Атмосфералық ауаның орташа жылдық ластануын кешенді көрсеткіштер бойынша бағалауға арналған кешенді көрсеткіш

Заттар саны үшін Р

Параметрі

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

1 зат

16-дан астам

8-16

1

2-4 зат

32-ден астам

16-32

2

5-9 зат

48-ден астам

32-48

3

10-16 зат

64-тен астам

48-64

4

16-25 зат

80-нен астам

64-80

5

      3. Орталықтандырылған сумен жабдықтаудан алынатын ауыз суға байланысты санитарлық-эпидемиологиялық жағдайды бағалау
      Сумен жабдықтау көздерінің үдемелі ластануы және рекреациялық мақсаттағы су объектілерінің санитарлық-эпидемиологиялық жай-күйінің салдарынан ауыз су сапасының адамдардың денсаулығына қауіп туғызатындай төмендеуі адамдардың тіршілік ету ортасы өзгеруінің маңызды факторы болып табылады және аумақтың экологиялық қолайсыздық дәрежесін айқындау кезінде маңызды рөл атқарады.
      Санитарлық-эпидемиологиялық қолайсыздық дәрежесі туралы қорытынды негізгі көрсеткіштердің теріс мәні айтарлықтай ұзақ мерзім (кемінде бір жыл) ішінде тұрақты сақталуы негізінде жасалуы мүмкін. Бұл орайда, әдетте, нормадан ауытқу бірнеше өлшемдер бойынша байқалуға тиіс, бұған су көздері мен ауыз судың патогенді микроорганизмдермен және жұқпалы аурулар қоздырғыштарымен, сондай-ақ ерекше уытты (аса қауіпті) заттармен ластану жағдайлары қосылмайды, мұндайда қолайсыздық туралы қорытынды бір өлшем негізінде жасалады. Су көздері мен ауыз судың қауіптіліктің үшінші және төртінші сыныбына жатқызылған заттармен ластануын сипаттайтын көрсеткіштер, сондай-ақ судың физикалық-химиялық қасиеті мен органолептикалық сипаттамасы қосымша көрсеткішке жатады. Қосымша көрсеткіштер су көздерінің негізгі көрсеткіштер бойынша айқындалған үдемелі антропогендік ластану дәрежесін растау үшін пайдаланылады.

      1) Орталықтандырылған сумен жабдықтаудан алынатын ауыз суға байланысты санитарлық-эпидемиологиялық жағдайды бағалауға арналған көрсеткіштер

N

Көрсеткіштер

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

1

Жалпы микроб саны (1 мл-дегі колония құрайтын бактериялар)

250-ден астам

50-250

50-ден аспайды

2

Жалпы колиформды бактериялар (100 мл-дегі бактерия саны) 1

10-нан астам

жекелеген түрде кездеседі

жоқ

3

Термотолерантты колиформды бактериялар (100 мл-дегі бактериялар саны) 2

10-нан астам

жекелеген түрде кездеседі

жоқ

4

Колифагтар (100 мл-де (БОЕ)

10-нан астам

10-нан кем

жоқ

5

Сульфитредуцияланатын клостридиялар споралары (20 мл-дегі спора саны ) 3

10-нан астам

жекелеген түрде кездеседі

жоқ

6

лямблия цисталары (50 л-дегі циста саны) 4

100-ден астам

1-100

жоқ

      1  Бір жылдағы зерттелетін сынамалар саны кемінде 100 болған кезде, сыртқы және ішкі су құбыры желісінің су бөлетін жерінен 12 ай бойы алынатын сынамалардың 95%-ында жалпы колиформды бактериялар бойынша нормативтердің асып кетуіне жол берілмейді.
       2  Термотолерантты колиформды бактерияларды анықтаған кезде алынған 100 мл сынама бойынша үш рет зерттеу жүргізіледі.
       3  Сульфитредуцияланатын клостридиялардың ұрығын анықтау суды тазалау технологиясының тиімділігін бағалау кезінде жүргізіледі.
       4  Лямблиялардың цистасы анықтау жер бетіндегі көздерден алынатын сумен жабдықтау құрылғылары суының сынамаларында ғана, суды тарату желісіне берер алдында жүргізіледі.

      2) Ауыз судың және ауыз сумен жабдықтау көздерінің химиялық заттармен ластануының санитарлық-эпидемиологиялық қаупін бағалауға арналған көрсеткіштер

N

Көрсеткіш

Параметрі

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

1

2

3

4

5

Негізгі көрсеткіштер:

1.

Қауіптілігі бірінші сыныптағы уытты заттардың болуы (төтенше қауіпті заттар): бериллий, сынап, бенз(а)пирен, линдан, 3, 4, 7, 8 - диоксин 2 , дихлорэтилен, диэтилртуть, галлий, тетраэтилсвинец, тетраэтилолово, трихлорбифенил, ШРК нормативтеріне еселігі

>3

2-3

гигиеналық нормативтер шегінде (ШРК)

2.

Қауіптілігі екінші сыныптағы уытты заттардың болуы (қауіптілігі жоғары заттар): алюминий, барий, бор, кадмий, молибден, мышьяк, нитриттар, қорғасын, селен, стронций, цианидтер, ШРК

>10

5-10

гигиеналық нормативтер шегінде (ШРК)

2. Қосымша көрсеткіштер:

3

Қауіптілігі үшінші және төртінші сыныптағы уытты заттардың болуы (қауіпті және бәсең қауіпті заттар): аммоний, никель, нитраттар, хром, мыс, марганец, мырыш, фенолдар, мұнай өнімдері, фосфаттар, (ШРК)

>15

10-15

гигиеналық нормативтер шегінде (ШРК)

2.2. Физикалық-химиялық көрсеткіштері:

4

рН

<4

4-6

6-9

5

Феноль индексі (мг/л)

>0,75

0,75 - 0,25

0,25

6

Беткі белсенді заттар (ББЗ), аниондық белсенді (мг/л)

>2,5

2,5-0,5

<0,5

7

Жалпы минералдану (құрғақ қалдық, мг/л)

>5000

5000-1000

< 1000

8

Жалпы кермектігі (мг-экв./л)

>21

21-7

<7

9

Жалпы альфа-радиоактивтілігі (Бк/л)

>0,5

0,5-0,1

<0,1

10

Жалпы бета-радиоактивтілігі (Бк/л)

>5

5-1

<1

2.3. Органолептикалық сипаттамалары:

11

Иісі, ерекше дәмі балл

>4

4-2

<2

12

Лайлылығы (ЕМФ)

>8

8-2,6

<2,6

13

Лайлылығы (мг/л, каолин бойынша)

>4,5

4,5-1,5

<1,5

14

Жүзбелі қоспалар (қабыршақ, майлы дақтар және т.б.)

Көз жететін алаңның 2/3 көлемін алып жатқан қошқыл бояулы қабыршақ

Ашық жолақтар немесе көмескі бояулы дақтар

жоқ

       1 Ауыз су мақсатындағы су көздерінің химиялық заттармен ластануының заттардың бастапқы концентрациясының су айдындарына әсерін және су тазартудың пайдаланылатын технологиялық схемасының кедергілік қабілеті есепке алынып бағаланады.
       2 Диоксиндер үшін жол берілетін деңгей 0,02 нг/л болады.
      Түсіндіру: 7-қосымшада көрсетілмеген заттармен ластану қаупін бағалау (28.06.2004 ж. N 506 "Жер беті суларын ластанудан қорғау жөніндегі санитарлық-эпидемиологиялық талаптардағы" санитарлық нормалар мен ережелерге сәйкес жүргізіледі.

      3) Ауыз су мақсатындағы су көздері суының сапасына және жұқпалы аурулар қоздырғыштарына байланысты санитарлық-эпидемиологиялық жағдайды бағалауға арналған көрсеткіштер.

Көрсеткіш

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

1

2

3

4

5

1. Су көздерінен шығатын су

1

Қарапайым патогенді ішек құрттары;

  

  

  

2

 - лямблия, дизентериялық амеба, балантидия, криптоспоридия цисталары

100 1 -ден астам

1-100

Жоқ

3

Геогельминттер:

  

  

  

4

- аскаридалар, власоглавтар, трихостронгилидалар жұмыртқалары

5-тен астам

1-5

Жоқ

5

Биогельминттер:

  

_

  

6

- тениидалар жұмыртқалары

10-нан астам

1-10

Жоқ

7

Актиномицеттер КОЕ/дм 3  - 1 дм судағы колониялық бірліктің болуы

10 000-нан астам

100-10 000

Жоқ

2. Рекреациялық сулар

Патогенді ішек қарапайымдылары: 

 

 

 

9

- лямблия, дизентериялық амеба, балантидия, криптоспоридия цисталары 1

100-ден астам

1-100

Жоқ

10

Геогельминты:
- аскаридалар, власоглавтар, трихостронгилидалар жұмыртқалары

5-тен астам

1-5

Жоқ

  

Биогельминттер:

  

  

  

11

Описторхида, дифиллотриида жұмыртқалары

100-ден астам

1-100

Жоқ

12

Тениида жұмыртқалары

10-нан астам

1-10

Жоқ

13

Шистосоматида жұмыртқалары (циркориоз қоздырғыштары)

10-нан астам

1-10

Жоқ

14

Актиномицеттер КОЕ/дм 3  - 1 дм судағы колониялық бірліктің болуы

1 000 000-нан астам

1000-1 000 000

Жоқ, жекелеген бірліктері кездеседі

       1  1 дм 3  судағы қоздырғыштар саны (цисталар, жұмыртқалар).

      4. Елді мекендер топырағының ластануы
      Қалалық елді мекендер аумақтары топырағының радиоактивтік ластануын экологиялық бағалау мынадай негізгі көрсеткіштер: жер бетінен 1м деңгейдегі экспозициялық мөлшердің қуаты (мкР/сағат) және жекелеген изотоптар бойынша радиоактивтік ластану дәрежесі (Кu/км 2 ).
      Топырақтың химиялық ластануы химиялық ластанудың жиынтық көрсеткіші (Zс) бойынша бағаланады. Химиялық ластанудың жиынтық көрсеткіші (Zс) қауіптілік сыныбы әртүрлі тексерілетін аумақ топырағының химиялық ластану дәрежесін сипаттайды. Бұл көрсеткіш ластанудың жекелеген компоненттерінің концентрациясы коэффициенттерінің сомасы ретінде мына формула бойынша айқындалады

Zc = Ксі +...+ Ксn-(n-1),

      мұнда: n - айқындалатын элементтердің саны; Ксі - ластағыш компоненттердің і-концентрациясының коэффициенті, ол ауыр металдар үшін і-заттың ластанған және "фондық" топырақтағы массалық үлесін бөлуден шыққан бөліндіге тең.
      Табиғи емес сипаттағы ластағыш заттар үшін концентрация коэффициентін ластағыш заттардың массалық үлесі мен оның жол берілетін шекті концентрациясын бөлуден шыққан бөліндіге тең. Қала салынған аумақтардағы топырақтың экологиялық жағдайының қосымша көрсеткіштеріне геноуыттылық және биологиялық ластану көрсеткіштері жатады (патогенді микроорганизмдер саны, коли-титр, гельминт жұмыртқаларының болуы).
      Елді мекендер топырағының санитарлық-эпидемиологиялық жағдайын бағалауға арналған көрсеткіштер

Көрсеткіш

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

1

Радиоактивті заттармен ластану көрсеткіші, миллиЗиверт - бұдан әрі мЗв

50-ден астам

5-50

1-5

2

1 кг топырақтағы гельминт жұмыртқалары

100-ден астам

11-100

10-нан кем

3

Анаэробтар титры

0,0001

0,001-0,0001

0,001-0,1

4

Коли-титр

0,001-ден кем

0,01-0,001

0,01-1,0

5

Шыбын личинкалары мен қуыршақтарының саны 0,25 м 2

100-ден астам

10-100

1-10

6

Экзогенді химиялық заттармен ластану көрсеткіші - ШРК-ның асып кету еселігі

100-ден астам

10-100

1-10

7

Топырақтың өздігінен тазару көрсеткіші - термофилдер титры

0,00001-ден кем

0,00001-0,00002

0,001-0,0002-

8

Хлебниковтың санитарлық саны 1

0,7-ден кем

0,7-0,85

0,85-0,98

     1 «Хлебниковтың санитарлық саны» - топырақтағы белоктық азот санының (100 грамм мүлдем құрғақ топыраққа миллиграмм есебімен) органикалық азот санына қатынасы (100 грамм мүлдем құрғақ топыраққа миллиграмм есебімен).

      5. Радиациялық қауіпсіздікті бағалауға арналған көрсеткіштер.
      Ластанған аумақта тұратын адамның радиоэкологиялық қауіпсіздік дәрежесін сипаттайтын негізгі өлшем - иондаушы сәулеленудің барлық көздерінен, оның ішінде табиғи көздерден шығатын әсерлі дозаның жылдық орташа мәні.
      Әсерлі дозаның бірлігі зиверт болып табылады (Зв). Ласталған аумақта тұрған жағдайда халықтың сәуле алуының жалпы салдарларын бағалау үшін ұжымдық әсерлі дозасы пайдаланылады, ол адамдар тобы бойынша орташа әсерлі дозасының осы топтағы жеке адамдар санына көбейтіндісін білдіреді. Радиологиялық медицина бойынша халықаралық комиссия (РМХК) халықтың сәуле алу дозасының шегі ретінде жылына 1 мЗв-ға тең дозаны алуды ұсынады (0,1 бэр/жыл).
      Адамның сәуле алуының қосымша (табиғи фоннан тыс) әсерлі дозасының жылдық орташа мәні 1 мЗв-дан аспайтын, ал табиғи көздер есебінен сәуле алуының әсерлі дозасының жылдық орташа мәні 30 мЗв-дан аспайтын аумақтар салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдайдағы аумақтарға жатады.
      Сәуле алудың (табиғи фоннан тыс, қосымша) әсерлі дозасының жылдық орташа мәні 5 мЗв-дан асуы мүмкін және 10 мЗв-ға дейінгі доза диапазонында болатын аумақтарды - төтенше экологиялық жағдайдағы аумақтарға, ал 10 мЗв-дан астам болса экологиялық апат аумақтарына жатқызу қажет.
      Иондаушы сәулеленудің табиғи кездері есебінен сәуле алудың әсерлі дозасының жылдық орташа мәні 50 мЗв-дан асуы мүмкін және 100 мЗв-ға дейінгі доза диапазонында болатын аумақтарды - төтенше экологиялық жағдайдағы аумақтарға, ал 100 мЗв-дан астам болса экологиялық апат аумақтарына жатқызу қажет.

N

 

  Көрсеткіштер

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

1

Радиоактивті заттармен ластану көрсеткіші, миллиЗиверт - бұдан әрі мЗв

50-ден астам

5-50

1-5

2

1 кг топырақтағы гельминт жұмыртқалары

100-ден астам

11-100

10-нан кем

3

Анаэробтар титры

0,0001

0,001-0,0001

0,001-0,1

4

Коли-титр

0,001-ден кем

0,01-0,001

0,01-1,0

5

Шыбын личинкалары мен көбелектерінің саны 0,25 м 2

100-ден астам

10-100

1-10

6

Экзогенді химиялық заттармен ластану көрсеткіші - ШРК-ның асып кету еселігі

100-ден астам

10-100

1-10

7

Топырақтың өздігінен тазару көрсеткіші - термофилдер титры

0,00001-ден кем

0,00001-0,00002

0,001-0,0002-

8

Хлебниковтың санитарлық саны 1

0,7-ден кем

0,7-0,85

0,85-0,98

      1 »Хлебниковтың санитарлық саны» - топырақтағы белоктық азот санының (100 грамм мүлдем құрғақ топыраққа миллиграмм есебімен) органикалық азот санына қатынасы (100 грамм мүлдем құрғақ топыраққа миллиграмм есебімен).

      6. Табиғи ортаның өзгеру өлшемдері
      1) Атмосфералық ауаның жер бетіндегі өсімдіктер мен су экожүйесіне әсер ететін заттар бойынша ластануын бағалауға арналған көрсеткіштер.
      Ластаушы заттардың ең шекті жүктемесі мен ең шекті деңгейі атмосфералық ауа ластануының табиғи ортаға (өсімдіктер, топырақ, жер бетіндегі және жерасты сулары) әсерін сипаттайтын негізгі көрсеткіштер болып табылады. Бұлар арқылы атмосфералық ауаға түсетін ластаушы заттардың немесе тиісінше ластаушы заттардың концентрациясының ең жоғары мәні түсініледі, олар ұзақ мерзім тұрғысынан экожүйенің құрылымына және функциясына зиянды әсер етуге әкеп соқпайды.

Заттар

Параметр

Мөлшері

Әсер ету уақыты

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

Жер бетіндегі өсімдіктердің ең шекті деңгейі

Күкірт қос тотығы

>200

100-200

<20

Орташа жылдық

Азот қос тотығы

>300

200-300

<30

Орташа жылдық

Фторлы сутегі

>20

10-20

<2-3

Ұзақ мерзімді әсер ету

Озон

>1500

1000-1500

<150

1 сағат ішінде ең жоғары

Озон

>600

400-600

<60

3 сағат ішінде орташа

Озон

>500

300-500

<50

Жыл сайын 1 сәуір - 30 қыркүйек аралығындағы кезеңде әр күні 9-16 сағат аралығында орташа

Орман және су экожүйесі үшін ең шекті жүктеме

Күкірт қосылысы, жылына г/м 2

>5,0

3,0-5,0

<0,32

Солтүстік және орталық аудандар

Азот қосылысы, жылына г/м 2

>4,0

2,0-4,0

<0,28

Солтүстік және орталық аудандар

Сутегі иондары, жылына кг/м

>300

200-300

<20

Солтүстік және орталық аудандар

      Экожүйенің сезімталдығына қарай түрлі ингредиенттер үшін ең шекті деңгейлер мен жүктемелердің 10-15 есе асып кетуі экологиялық апат аймағын бөліп алуға арналған өлшем бола алады.
      Табиғи ортаның жай-күйін бағалау үшін атмосфералық ауадағы ластаушы заттар концентрациясының өлшенген мәнін немесе түсу қарқындылығының U мәнін кестенің тиісті деректерімен салыстыру керек. Қышқыл түзетін заттар үшін U өлшенген мөлшері күшті қышқылдар сомасының бейтараптандырылмаған бөлігі үлесінің мәніне мына арақатынаста түзетілуге тиіс:

L = DU,

      мұнда: L - атмосфералық жүктеме мәні, ол ең шекті жүктемемен салыстырылады, ал В былайша айқындалады
      0 < R < 1 болған кезде D = 1 - R
      R > 1 болған кезде D = 0
      мұнда Б = А/К аниондардың молярлы концентрациясы сомасының
             -      -        2-
      A = [CL]+[NO 3 ]+2{SO 4 ]
      катиондардың молярлы концентрациясының сомасына қатынасы

            +      +    +     +      +
      K = [NH 4 ]+[K]+[Na]+2[Ca]+2[Mg]

      2) Жер беті суларының химиялық ластану дәрежесін бағалауға арналған көрсеткіштер.
      Жер беті суларының жай-күйін бағалауға арналған көрсеткіштер ретінде уытты, басым ластаушы заттар, оның ішінде гидробионттар ағзалары мен тіндері жинақталатын кумулятивті қасиеттері бар заттар таңдап алынды (2.13-кесте).
      Төтенше экологиялық жағдайдағы және экологиялық апат аймағын бөліп алу кезінде су объектілері ластануының қауіпті деңгейін жинақтап бағалау үшін химиялық ластанудың формальді жиынтық көрсеткішін пайдалану ұсынылады ХЛК (10). Бұл көрсеткіш химиялық ластану бірнеше заттар бойынша байқалатын аумақтар үшін аса маңызды, ол заттардың әрқайсысы жол берілетін деңгейден (ШЖК) бірнеше есе асып кетеді.
      Қосымша көрсеткіштерге судың құрамы мен сапасы жөнінде жалпы мағлұмат беретін, жалпыға бірдей қабылданған физикалық-химиялық және биологиялық сипаттамалар енгізілді. Бұдан басқа, қосымша сипаттамаларға ластаушы заттардың су түбіне (СЖК) және гидробионттарға (К н ) жиналу қабілетін ескеретін көрсеткіштер енгізілді.

Р/с

Көрсеткіш

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

1

2

3

4

5

Негізгі көрсеткіштер:

1

Химиялық заттар, ШЖК қауіптілігі 1-2-сынып

10-нан астам

5-10

<5

2

қауіптілігі 3-4-сынып

100-ден астам

50-100

<50

  

ХЖ(Ю)

 

 

 

  

қауіптілігі 1-2-сынып

80-нен астам

35-80

<35

  

қауіптілігі 3-4-сынып

500-ден астам

100-500

<100

Қосымша көрсеткіштер:

  

Иісі, ерекше дәмі, баллдары

4-тен астам

3-4

<3

  

Жүзбелі қоспалар: мұнай және мұнай өнімдері

Көзжететін алаңның 2/3 мөлшерін алып жатқан, қошқыл бояулы қабыршақ

Ашық жолақтар немесе көмескі бояулы дақтар

жоқ

  

Орта реакциясы, рН

5,0-5,6

5,7-6,5

>6,5

  

Оттегін химиялық тұтыну (фонға қатысты антропогенді құрамы), мг/дм 3

20-30

10-20

<10

  

Еріген оттегі, қанығу проценті

10-20

20-50

>50

  

Биогенді заттар:

  

  

  

  

Нитриттер (NО 2 ), ШРК

10-нан астам

10-5

5-1

  

Нитраттар (NО 3 ), ШРК

20-дан астам

20-10

10-1

  

аммоний тұздары (NН 4 ) ШРК

10-нан астам

10-5

5-1

  

Фосфаттар (РО 4 ), мг/дм 3

0,6-нан астам

0,6-0,3

0,03-0,05

  

Минералдану, мг/дм (өңірлік деңгейден асып кету)

3-5

2-3

Өңірлік деңгей

  

СЖК (су түбіне жиналу коэффициенті)

п-10 4 -тен астам

п-10 3 -п-10 4

п-10

  

К н  (гидробионттарда жинақталу коэффициенті)

п-10 5 -тен астам

п-10 4 -п-10 5

п-10 4

      Аймақтарды бөліп алу үшін ұсынылатын көрсеткіштер параметрлері осы аумақта ең төменгі кезеңі кемінде 3 жыл болатын айтарлықтай ұзақ мерзім бойына байқалуға тиіс. Сладечек модификациясында Пантле және Буку бойынша сапробтылық индекстерін пайдалану кезінде түрлердің индикаторлық мәні түрлі климаттық аймақтарды әртүрлі болуы мүмкін екенін ескеру қажет, Вудивистің биотикалық индексін пайдаланған кезде оны пайдалану өңірлік ерекшеліктерді ескеруді қажет ететінін ескеру керек, "таксономикалық топтардың" салмақтық мәні түрлі өңірлердегі су объектілерінің жай-күйіне байланысты болуы мүмкін.
      Су экожүйесінің жай-күйін бағалау кезінде ихтиофауна бойынша көрсеткіштердің, әсіресе бірегей, ерекше қорғалатын су объектілері мен бірінші және екінші балық шаруашылығы санатындағы су айдындары үшін маңызы зор. Кестеде келтірілген көрсеткіштерді өңірлік ерекшеліктер, су айдындарының санаты мен трофикалық мәртебесін ескеріп қарау керек.
      Міндетті тізбеге кірмеген, бірақ су экожүйесінің жай-күйін неғұрлым толық сипаттау үшін қажетті мәліметтер беретін кез келген қосымша көрсеткіштерді пайдалану ұсынылады. Мәселен, планктонды және су түбіндегі хайуанаттар қоғамдастығының жай-күйін жинақтап бағалау ретінде қоғамдастық өнімінің (Рb) оның құрамына кіретін барлық хайуанаттарға алмастыруға жұмсалатын жиынтық шығынға (Rb) қатынасы сияқты көрсеткішті де пайдалануға болады. Ол жүйеден (хайуанаттар қоғамдастығынан) шығарда пайдалы энергия мен хайуанаттар алмасу процестерінде жылу түрінде шығаратын энергия арасындағы арақатынасты білдіреді.
      3) Тұщы су экожүйесінің жай-күйін бағалауға арналған көрсеткіштер.

Рет саны

 

Көрсеткіш

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

 

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

1

2

3

4

5

Негізгі көрсеткіштер:

  

Фитопланктон

Балдырдың немесе түрлердің жекелеген санының болмауы

Көк-жасыл қабыршақ, жіп сияқты балдырлар шоғыры, балдырлардың  басқа топтарының жекелген түрлері

Фитоплан-ктонның табиғи дамуы

  

"а" хлорофилінің концентрациясы, мкг/л

50-ден астам

50-30

30-10

  

фитопланктонның орташа жылдық биомассасы, мг/дм 3

100-ден астам

100-50

50-10

  

Фитомасса нитчатых водорослей, кг/м 2

3-тен астам

3,0-2,6

<2,6

  

Зоопланктон

тас қабықты коловраткалардың жекелеген саны, олардың қысқы жұмыртқалары

тас қабықты коловраткалар санының күрт азаюы, төменгі топтағы шаян тұқымдастардың жекелеген саны

Зоопланк-тонның табиғи дамуы

  

Зообентос

Оттегін онша қажет етпейтін құрттардың кейбір түрлерінің ғана болуы (тубифицид)

Су түбі хайуанаттар ысаны мен түрлерінің күрт қысқаруы, тубифицидтер (олигохет) және таниподин (хирономид) (олигохет) и таниподин (хирономид)

Зообентостың өңірлік деңгейде дамуы

  

Вудивис бойынша биотикалық индекс (өңірлік ерекшеліктер ескеріліп), балл

1-ден кем

1-2

2-ден астам

  

Олигохеттік индекс, олигохет санының барлық зообентос санына қатынасы, процент

100-ден астам

 

100-86

86-дан кем

  

Балушкина бойынша хирономидтік индекс

9,0-ден астам

6,5-9,0

6,5-тен кем

0

Ихтиофауна

Бағалы және сирек кездесетін балық түрлерінің жоғалып кетуі, кәсіптік балық қорының болмауы

Бағалы және сирек кездесетін балық түрлерінің олардың қорына шаққанда 50-25 % кемуі, кәсіптік балықтың олардың қорына шаққанда 50-25 % кемуі

Ихтиофаунаның табиғи жай-күйінің сақталуы; аулау мөлшері балықтардың табиғи молығуын бұзбайды

1

Балықтардың созылмалы токсикозға байланысты ауруы (миопатия, жара ауруы және т.б.), жылдық аулаудың %

50-ден астам

50-ге дейін

Белгілердің болмауы

2

Су сапасының интегралды көрсеткіші: шаян тектестерге биотестілеу (дафниялар мен цериодафниялар), өлімі 50 % және одан артық

100 және одан артық есе суға араластырған кезде байқалмайды

50-ден 100 есеге дейін суға араластырған кезде байқалмайды

Араластырылмаған суда өліп қалады

  

Шаяндарды тиісінше 96 және 48 сағат

100 және одан артық есе

50-ден 100 есеге дейін

 

Қосымша көрсеткіштер:

  

Пантле және Буку бойынша сапробтылық индекстер (Сладечек модификациясында)

4-тен астам

4-3

 

  

Олегохеттік индекс:
- Цанер бойынша, мың. экз/м 2
тубифицидтер

50-ден астам

50-10

<10

  

лимнобрилюстер

100-ден астам

100-50

<50

  

- Парел бойынша

0,8-ден астам

0,8-0,5

<0,5

      4) Су ресурстарының азаюын бағалауға арналған көрсеткіштер.
      Су ресурстарының азаюын бағалаудың негізгі көрсеткіштері ретінде жер бетіндегі ағындының қайтарымсыз алыну нормасы алынды. Норма ретінде жер бетіндегі ағындының қайтарымсыз алынуының жол берілетін шекті көлемі алынды, ол табиғи ағындының көп жылдық орташа мәнінің 10-20 %-ы болады. Жер бетіндегі ағындының қайтарымсыз алынуына коммуналдық шаруашылықта, өнеркәсіпте, жылу энергетикасында, ауыл шаруашылығын сумен қамтамасыз етуде, суаруда және өнеркәсіптік балық шаруашылығында қайтарымсыз су пайдалану кіреді, бұл ретте булануға кететін шығын, өзен ағындыларын бассейнаралық бұру және т.б. есепке алынады. Жер бетіндегі ағындыны алудың жол берілетін шекті нормасы су экожүйесінің экологиялық тұрақты жай-күйін сақтау, олардың өзін-өзі реттеу және өзін-өзі молықтыру мүмкіндігіне жәрдемдесу мақсатында белгіленуі керек.

Көрсеткіш

Параметрі

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

Жер бетіндегі ағынды су көлемін қайтарымсыз алу, рұқсат етілген нормадан артық есе саны

2-ден астам

2-ге дейін

рұқсат етілген норма

      5) Су акваториясының экологиялық жай-күйін бағалауға арналған көрсеткіштер.
      Су акваториялары үшін төтенше экологиялық жағдай және экологиялық апат аймақтарын анықтау көп жылғы байқаулар нәтижелерін талдау және қорытындылау негізінде химиялық және биологиялық негізгі көрсеткіштер бойынша жүргізіледі. Концентрацияларды ШРК-дан артық бірнеше ластаушы зат анықталған жағдайда, теңіз суының химиялық ластануының қауіпті деңгейін жинақтап бағалау үшін, тұщы су сияқты мұнда да химиялық ластанудың формальды жиынтық көрсеткішін - ХЖ (10) қолдану ұсынылады (ШРК-дан асып кетуі бойынша басым 10 ластаушы заттың ішінен). Бұл көрсеткіш төтенше экологиялық жағдай және экологиялық апат аймақтарын анықтау үшін ғана қолданылады. Химиялық ластану бойынша қосымша көрсеткіштерге БПК-5 және еріген оттегі жатқызылды. Биологиялық көрсеткіштер бойынша төтенше экологиялық жағдайды бағалау үшін бактериялық, фито- және зоопланктонның, бентос пен ихтиофаунаның, сондай-ақ жекелеген таксондар мен гидробионттардың түрлері пайдаланылады.
      Теңіз экожүйесінде экологиялық апат қоғамдастықта әлі де болса қалған түрлердің саны мен биомассасының күрт өзгеруімен, ал теңіз акваториясының эвтрофикациясы кезінде балдырлардың күшті "гүлдеуімен" (мысалы, "қызыл тасқын"), су түбі флорасы мен фаунасының жоғалуымен, индикаторлық микроорганизмдер концентрациясының күрт артуымен сипатталады. Тіпті жүктеме азайған кезде де құрылымдық-функциялық байланыстың бұзылу процесі жалғаса береді. Экожүйелердегі өзгерістер қайтарымсыз сипат алады. Теңіз экожүйесінің жай-күйін бағалаудың биологиялық қосымша көрсеткіштеріне "гидробионттардың морфологиялық өзгерісі" деген көрсеткіш жатқызылды.
      Көрсеткіштердің негізгі тізіліміне кірмеген бірақ қолайсыз жағдайдың сипаты, себептері және дәрежесі туралы қосымша мәлімет беретін кез келген өзге де көрсеткіштерді пайдалану ұсынылады. Ұсынылатын көрсеткіштерге мыналар жатады:
      1. Теңіз суы мен су түбі шөгінділерінің тест-объектілерде мутагендік әсері бар заттармен (микроорганиздердің стандартты штаммдары) ластануын интегралды бағалау. Мутагендік әсер стандартты штаммдардың мутациясын туғызатын сынамалардың пайызымен көрсетіледі. Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай 5 %-дан кем деңгейде сипатталады. Төтенше экологиялық жағдай - 20-30 %, экологиялық апат - 30 %-дан астам. Су түбі шөгінділерінің мутагенді қосылыстармен ластануын бағалау акваториядағы экологиялық жағдайдың ұзақтығын көрсетеді.
      2. Ластаушы заттардың әсер етуінің ең шекті концентрациясы (ЕШК). ЕШК сулы ортаның уытты заттармен ластануының ең жоғары жол берілетін деңгейін (мкг-л) сипаттайды. Төтенше экологиялық жағдай кезінде, теңіз экожүйесінің тіршілігіндегі өзгерісті әлі де болса тоқтатуға болатын кезде, ЕШК 1-ден 2-ге дейін болады. Теңіз экожүйесінің күрт азып-тозуынан көрінетін экологиялық апат кезінде ЕЕЖ 2-3-тен астам болады. Бірқатар ластаушы заттардың ЕШК мәні Б қосымшасында келтірілді.

Р/с

Көрсеткіштер (концентрациялар мг/дм 3  берілді)

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

Негізгі көрсеткіштер:

  

Химиялық заттар қауіптілігі 1-2-сынып

10-нан астам

10-5

5-1

  

қауіптілігі 3-4-сынып

100-ден астам

100-50

50-10

  

ХЛК(10) 1

  

  

  

  

қауіптілігі 1-2-сынып

80-нен астам

80-35

35-10

  

қауіптілігі 3-4-сынып

 500 астам

500-100

100-10

Қосымша көрсеткіштер:

  

Оттегін биологиялық тұтыну (ОБТ 5 )

100-ден астам

100-10

10-1

  

Ерітілген оттегі, мг/дм 3

2-ден кем

2-3-тен кем

3-6

    ХЛК (10) 1  - ШРК-дан ең көп асып кеткен 10 ластаушы зат үшін судың химиялық ластануының формальды жиынтық көрсеткіші

      6) Шаруашылық объектілерінің учаскелері үшін жер асты суларының ластану дәрежесін бағалауға арналған көрсеткіштер
      Шаруашылық объектілерінің ықпал ету аумағындағы учаскелерде жер асты суларының ластануы ластаушы заттардың концентрациясымен және ластанған алаңның мөлшерімен сипатталады.

Р/с

Көрсеткіш

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

Негізгі көрсеткіштер:

  

Ластаушы заттардың болуы (нитраттар, фенолдар, ауыр металдар, синтетикалық үстіңгі-белсенді заттар, мұнай) ШРК

100-ден астам

10-100

3-10

  

Хлорорганикалық қосылыстар, ШРК

3-тен астам

100-50

1-ден кем

  

Канцорегендер, бенз(а)пирен, ШРК

3-тен астам

1-3

1-ден кем

  

Ластану облысының көлемі, км2

8-ден астам

80-35

3-тен кем

  

Минералдану, г/л

100-ден астам

100-10

10-нан кем кем

Қосымша көрсеткіштер:

  

Ерітілген оттегі, мг/дм3

1-ден кем

1-4

4-тен астам

      7) Топырақтың жай-күйін бағалауға арналған көрсеткіштер.
      Топырақтың экологиялық жай-күйін бағалау өлшемдерін таңдау олардың орналасу ерекшелігіне, генезисіне, буферлігіне, сондай-ақ оларды пайдаланудың әртүрлігіне байланысты айқындалады. Топырақтың ластануын туғызатын қызмет түрлерін анықтау тексерілетін аумақтағы ластану ауқымы мен дәрежесі туралы толық мағлұмат береді және көрсеткіштер санын айтарлықтай азайтып, нақтылауға мүмкіндік береді.
      Табиғи азып-тозу, химиялық және биологиялық ластану өлшемдері топырақтың экологиялық жай-күйін бағалауда экологиялық қолайсыздық дәрежесінің негізгі көрсеткіштері болып табылады.

Р/с

Көрсеткіш (концентрациялар мг/дм 3 -мен берілді)

Параметрі

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

1

2

3

4

5

Негізгі көрсеткіштер:

  

Тозу салдарынан ауыл шаруашылығы айналымынан шығарылған жер көлемі, ауыл шаруашылығы алқаптары жалпы көлеміне шаққанда %

50-ден астам

50-30

30-ға дейін

  

Қарашірінді қабатын жою

А+В

Апах (А1)

0,1-ге дейін А

  

Топырақ үстінің абиотикалық үйінділермен жабылуы, см

20-дан астам

20-10

10-нан кем

  

Топырақ тығыздығының артуы, салмағы бірдей сынаманың еселігі

1,4-тен астам

1,4-1,3

1,3-ке дейін

  

Жер асты суы деңгейінің асып кетуі, қалыптан тыс мәніне шаққанда %

50-ден астам

50-25

Жол берілетін деңгей

  

Радиоактивтік ластану, Кu/км 2 :

  

  

  

цезий-137

40-тан жоғары

40-15

15-ке дейін

стронций-90

3-тен жоғары

3-1

1-ге дейін

плутоний (изотоптар сомасы)

0,1-ден жоғары

0,1 - 0,05

0,05-ке дейін

  

10 жыл кезеңінде жыртылған жердегі қарашіріндінің жойылуы, салыстырмалы пайызбен

25-тен жоғары

25-10

10-нан кем

  

  

Жылдам еритін тұздардың артуы, г/100 г

0,8-ден астам

0,8 - 0,4

0,4-ке дейін

  

  

Алмасатын натрий үлесінің артуы, ЕКО 1  шаққанда %

25-тен астам

25-15

15-ке дейін

  

Химиялық заттардың ШРК артуы:

  

  

  

қауіптілігі 1-сынып (бенз(а)пиренді, диоксиндерді қоса алғанда);

3-тен астам

3-2

2-ге дейін

қауіптілігі 2-сынып;

10-нан астам

10-5

5-ке дейін

қауіптілігі 3-сынып (мұнай және мұнай өнімдерін қоса алғанда)

25-тен астам

25-10

10-ға дейін

  

Белсенді микроб массасын деңгейінің төмендеуі, еселігі

100-ден астам

100-50

50-ге дейін

2

Топырақтың фитоуыттылығы (өсінділер санының кемуі), фонмен салыстырғандағы еселігі

2-ден астам

2,0-1,4

1,4-ке дейін

Қосымша көрсеткіштер:

3

Ластанған негізгі а/ш өнімдерінің үлесі, тексерілген көлемге шаққанда %

50-ден астам

50-25

25-ке дейін

4

Қосымша көрсеткіштерді қараңыз (2.10-кесте)

  

  

  

ЕКО - катион алмасу сыйымдылығы

      Аумақтың экологиялық жай-күйінің өлшемі ретінде топырақтың тозуы (эрозиясы, дефляциясы, қайталап тұздануы, сортаңдануы, батпақтануы) салдарынан жер пайдаланудан шығарылған алқаптар алаңдарын пайдалану ұсынылады. Бірқатар келеңсіз процестер (пайдалы қазбаларды ашық өндіру, құрылыс жұмыстары кезінде топырақ жамылғысын механикалық жою; адам әрекеті салдарынан болатын су эрозиясы және дефляция) топырақ қабаттарының бүлінуіне әкеп соғады, оның дәрежесі де топырақтың тозу өлшемі ретінде пайдаланылады. Топырақ құрылымының бұзылуы мен қатаю процесінің дамуы топырақтың тығыздық деңгейінің артуымен сипатталады, ол топырақтың тозуының маңызды көрсеткіші болып табылады. Жер асты сулары деңгейінің көтерілуін топырақтың әрбір типі үшін әртүрлі болатын салыстырмалы ең шекті мән ретінде бағалау ұсынылады. Топырақты экоуыттылық бағалау үшін заттың әртүрлі қауіптілік сыныбына сараланған нақты ластағыш заттың шекті рұқсат етілген концентрациясынан (ШРК) асып кету еселігін пайдаланған жөн. Бірқатар ластағыш заттар үшін (мысалы кадмий үшін) ШРК-ның бекітілген мәні жоқ екеніне байланысты топырақтың сұйық фазасындағы (топырақ ерітіндісіндегі) ластағыш заттар құрамының табиғи сулар үшін тиісті ШРК шамасына қатынасын пайдалану ұсынылады.
      Фитоуыттылық - ласталған топырақтың тұқымның шығуын, биік өсімдіктердің өсуі мен дамуын тежеу қасиеті (тестілік көрсеткіш), топырақтың ластануының кешенді көрсеткіші ретінде алынады. Топырақ микроорганизмдерінің тіршілік қабілетінің төмендеуі топырақтың биологиялық тозуының белгісі болып табылады, ол жөнінде белсенді микробтық биомасса деңгейінің азаюына, сондай-ақ неғұрлым таралған, бірақ соғұрлым нақты көрсеткіш - топырақтың тыныс алуына қарап айтуға болады. Топырақтың экологиялық жай-күйін өлшемдер мен параметрлер негізінде бағалау, мәні өңірлік ерекшеліктермен айқындалатын, қаралып отырған өлшемнің пайда болу алаңын ескере отырып жүргізіледі. Топырақтағы ластағыш заттардың шекті рұқсат етілген нормасынан асып кету еселігін ең алдымен осы заттардың жылжымалы нысандары бойынша бағалау қажет.
      Нақты өнімділікті сипаттайтын ценоздың биологиялық өнімділігі топырақтың экологиялық жай-күйі көрсеткіштерінің бірі қызметін атқарады. Ауыл шаруашылығы аумақтары үшін орташа өнімділік осындай көрсеткіш болып табылады. Осы жергілікті жер мен дақыл үшін агротехникалық және агрохимиялық іс-шаралардың бүкіл кешені жүргізілген ретте, экологиялық апат аймақтары үшін өнімділіктік 75%-тен астам төмендеуін, төтенше экологиялық жағдайлар аумақтары үшін 50-75%-тен астам төмендеуін алу сарапшылық тұрғыдан ұсынылады. Өнімнің сапасына (пестицидтердің, уытты элементтердің, микотоксиндердің, нитраттардың, нитриттердің және т.б. қалдық саны) арналған нормативтік құқықтық құжаттардың талаптарына сәйкес келмейтін өнім үлесі қаралып отырған аумақтың (топырақтың, ауаның, суаратын және жер асты суларының) ластану дәрежесінің индикаторы ретінде қызмет ететін қосымша көрсеткіш болып табылады.
      Топырақтың жай-күйі туралы деректерді ластағыш заттардың негізгі көрсеткіштері және компоненттерінің құрамы бойынша ақпаратты қамтитын дәйекті тақырыптық картографиялық материалдар түрінде ұсыну керек.

      8) Геологиялық ортаның деформациясы мен өзгеруінің экологиялық қауіптілігін бағалауға арналған көрсеткіштер
      Геологиялық ортаның экологиялық салдарлары бар деформациясының геодинамикалық көрсеткіштері литосфераның жоғарғы қабаттарының қазіргі кернеулі-деформацияланған күйінің пайда болу қарқындылығы мен ауқымы түрінде ұсынылуы мүмкін. Бұл көрсеткіштер күтіліп отырған сейсмикалық әсердің деформациясы мен ауқымының ең шекті жылдамдығы параметрлерімен айқындалады. Егер кез келген қатты дененің бүлінуінің шамамен 0,0001 салыстырмалы бірліктегі бастапқы мәнін негізге алсақ, объектілердің барлық типтері үшін шекті геодинамикалық әсер деңгейі ретінде деформацияның 0,00001 салыстырмалы бірлік шамасын пайдалануға болады, ол аномальды техногендік деформацияларды бағалау кезінде қолданылады. Жарықшақтану аймақтарындағы қазіргі деформациялану процестерінің кеңістіктік-уақыттық өзгеруінің белгіленген фактілерін негізге алғанда, жергілікті аймақтарда деформацияның шекті (ең шекті) 0,00001 бірлік деңгейіне 15-30 жыл ішінде қол жеткізілуі мүмкін. Бұл мерзімдер ерекше жауаптылықтағы объектілер мен құрылыстарды пайдаланудың ең аз мерзімімен шамалас болады. Олардың жұмыс істеуінің бұзылуы орны толмас экологиялық зардаптарға әкеп соқтыруы мүмкін. Деформацияның 0,00001 салыстырмалы бірлік деңгейі геологиялық ортаны экологиялық апат аймағына жатқызуға болатын бұзылуға алып келеді.
      Экзогендік геологиялық процестердің пайда болуы адам қызметімен байланыссыз жүруі мүмкін. Алайда техногендік факторлар экзогендік геологиялық процестердің пайда болуын күшейтуі немесе әлсіретуі мүмкін. Экзогендік геологиялық процестердің табиғи даму барысына адамның санасыз араласуы олардың апатқа әкеп соғатын белсенділігін туғызып, табиғи ландшафттардың орны толмас өзгеруіне алып келуі мүмкін. Мұндай факторларға көшкін, сел жүру, карстер, жер бетінің отыруы және т.б. жатады.

Р/с

Көрсеткіш

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

Экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

  

таулы массивтің аномальды техногендік деформациясы (0,00001 салыстырмалы бірліктен астам) және аумақ алаңынан процент түрінде индуцияланған сейсмикалық

40-50-ден астам

40-20

20-ға дейін

  

Жер қойнауын пайдалану кезіндегі таулы массивтің механикалық бұзылуы, ол геологиялық ортаның ластануына, тау жыныстарының аномальды деформациясына алып келеді, салыстырмалы бірлік

0,0001

0,0001-0,00001

0,000001-ден кем

  

Техногендік жүктемеге байланысты болған жер бетінің отыруы, көшкіндер, карстер, аумақтың %-і

30-дан астам

30-20

20-дан кем

      9) жер бетіндегі экожүйелердің тозуын бағалауға арналған көрсеткіштер
      Экожүйелердің тозу дәрежесін бағалау экожүйелердің құрылымы мен жұмыс істеуіндегі теріс өзгерістерді айқындайтын өлшемдер бойынша жүргізіледі және олардың бұзылу дәрежесі бойынша кеңістіктік саралануын, сондай-ақ тозу процесінің өсу барысын ескереді.
      Табиғи экожүйелер жай-күйіндегі құрылымдық-функционалдық өзгеріс олардың әртүрлі тұрақтылық дәрежесіне қарамастан, біртипті көрсеткіштермен сипатталады. Төтенше экологиялық жағдай аймағындағы экожүйелердің жай-күйі негізгі трофикалық топтардың бірінің үлестік массасының 20-50 % шегінде азаюы (ұлғаюы) кезінде олардың арақатынасындағы өзгеріспен сипатталады. Бұл ретте экожүйелердің ішіндегі өзара байланыстар бұзылады, бірақ тозу процестері әлі орны толмас сипат алмайды. Экологиялық апат аймағындағы экожүйелердің жай-күйі трофикалық буындардың бірінің үлестік массасының 50 %-тен астам азаюымен (ұлғаюымен) сипатталады. Экожүйелердің ішіндегі өзара байланыстар бұзылуы қайталанбас сипат алады, экожүйе орта жасаушы және ресурс жасаушы функциясын жоғалтады.
      Аумақтардың экологиялық жай-күйін бағалау кезінде зерттелетін аумақтағы келеңсіз өзгерістердің пайда болу алаңы да (өйткені аумақ учаскелерінің тозу дәрежесі бірдей болған кезде қайта қалпына келу мүмкіндігі оның алаңына барабар), тозу дәрежесі әртүрлі учаскелерді бөлудің кеңістік бойынша біртекті еместігін де ескеру қажет.
      Экожүйелердің тозу жылдамдығы 5-10 жылдық бақылау қатары бойынша есептеледі. Әсіресе, экологиялық жағдайдың нашарлауын болжау және оны тұрақтандыру мен жақсарту жөнінде іс-шаралар жүргізу үшін экожүйелердің тозу бағыты мен жылдамдығын шиеленісті экологиялық жағдай кезінде бағалаудың маңызы зор.

N

Көрсеткіш

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

1

2

3

4

5

Негізгі көрсеткіштер:

  

Кеңістіктік белгілері

  

  

  

1.

Тозған аумақтардың көлемі, %

  

  

  

1.1.

Адамға тікелей қауіп туғызбайтын (уытты емес жыныстардың үйіндісі; карьерлер, тозған а/ш және орман алқаптары)

75-тен астам

75-5

5-тен кем

1.2.

Ғимараттар мен құрылғылардың қауіп төндіретін бұзылуы (антропогенді үйінділер, көшкіндер, сынықтар, әскери полигондар, т.б.)

50-ден астам

50-1

1 -ден кем

1.3.

Жер асты суларынан оқшауланған, жер беті су айдындарына және суағарларға ағу арқылы бөлшектері ауаға тарауы мүмкін уытты жыныстардың үйіндісі

20-дан кем

20-0,1

0,1-ден кем

1.4.

Жер асты суларын ластау қаупі бар уытты жыныстардың карьер ойықтары мен үйінділері (жер асты сулары қорғалмаған)

5-тен астам

5-тен кем

жоқ

2.

Аумақтың жыралармен бөлінуі, км/км 2

2,5

2,5-0,7

0,7-ден кем

  

Динамикалық белгілер

  

  

  

1.

Жер беті экожүйесінің тозу жылдамдығы; жылына алаңның %-і

4-тен кем

4-0,5

0,5-тен кем

2.

Тапталған жайылым алаңының ұлғаю жылдамдығы, жылына алаңның %-і

8-ден астам

8-2

2-ден кем

  

3.

Өсімдіктің жылдық өнімінің азаю жылдамдығы, жылына %

7,5-тен астам

7,5 - 3,5

3,5-тен кем

  

4.

Топырақтың органикалық құрамының азаю жылдамдығы, жылына %

7-ден астам

7-0,5

0,5-тен кем

  

5.

Шымтезектің түзілу жылдамдығы (минералдану), мм/жыл

40-тан астам

40-1

1-ден кем

  

6.

Сортаңдалған топырақ алаңының ұлғаю жылдамдығы, жылына %

5-тен астам

5-1

1-ден кем

  

7.

Эрозияға ұшыраған топырақ алаңының ұлғаю жылдамдығы, жылына %

5-тен астам

5-0,5

0,5-тен кем

  

8.

Сусымалы құм алаңының ұлғаю жылдамдығы, жылына алаңның %-і

4-тен кем

4-0,5

0,5-тен кем

  

9.

Қолайсыз агломерациялық жағдайдағы жер көлемінің ұлғаю жылдамдығы, жылына бағалы а/ш алқабы көлемінің %-і

1-ден астам

1-0,1

0,1-ден кем

Қосымша көрсеткіштер:

  

Экожүйе жай-күйінің құрылымдық-функциялық сипаттамасы

Экожүйе ішіндегі өзара байланыс бұзылуының қайтымсыздығы

Экожүйелердегі қайтымсыз процестерсіз қоғамдастық құрылымының бұзылуы

Экожүйелердегі бірқатар құрамдас бөліктердің азып-тозуының жекелеген белгілері болуы мүмкін

  

  

Трофикалық құрылым - меншікті массаның өзгеруі

Фитофагтардың меншікті массасының 50 %-ға артуы, зоофагтар мен сапрофагтардың меншікті массасының 50 %-ға кемуі

Фитофагтардың меншікті массасының 20%-ға артуы, зоофагтар мен сапрофагтардың меншікті массасының 20 %-ға кемуі

Тұрақты (тербелу норма шегінде)

      10) Аумақтың экологиялық жай-күйінің индикаторы ретіндегі өсімдіктің жай-күйін бағалауға арналған көрсеткіштер
      Өсімдік кез келген табиғи экожүйенің биотикалық бөлігі ретінде экожүйенің құрылымдық-функциялық ұйымдастырылуында және оның шекараларын анықтауда шешуші рөл атқарады. Өсімдік қоршаған ортаның бұзылуына аса сезімтал болып қана қоймай, антропогендік әсер ету салдарынан аумақтың экологиялық жағдайының өзгеруін де айқын көрсетеді. Өсімдіктің жай-куйін бағалау өлшемдері географиялық жағдайларға және экожүйе түріне байланысты өзгеріп тұрады. Бұл ретте өсімдік жамылғысының құрылымындағы (тамырлы ассоциациялар көлемінің кемуі, орманды жердің өзгеруі) да, өсімдік қауымдастықтары мен жекелеген түрлер (популяциялар) деңгейіндегі де жағымсыз өзгерістер: түр құрамының өзгеруі, басым түрлердің ассоциациялануының және ценопопуляциясы жас спектрінің нашарлауы есепке алынады.
      Анықтаушы түрлер популяциясының тығыздығы - экожүйе жай-күйінің маңызды көрсеткіштерінің бірі, негізгі антропогендік факторларға аса сезімтал. Антропогендік әсер салдарынан теріс индикатор-түрлер популяциясының тығыздығы төмендейтін болады, ал оң индикатор-түрлер - өседі. Анықтаушы түрлер популяциясы тығыздығының 20 %-га кемуін (немесе артуын) антропогендік жүктеменің бастапқы мәні деп , ал - 50 %-ға кемуін (немесе артуын) ең шекті мәні деп есептеу керек.
      Ценопопуляцияның (ЦП) маңызды параметрлерінің бірі жас аспектісі - түрлі жастағы дарақтардың ЦП-ге қатысу үлесі. Жас жағдайы морфологиялық белгілер кешені негізінде не оны анықтау аса қиындық туғызбаған кезде нақты жасы негізінде белгіленеді.
      Параметр антропогендік әсердің әртүрлі нысанына - тікелей (мал бағу, кесу, техногендік әсер) әсерге де, экотоптың өзгеруі арқылы да өзгереді.
      Өсімдіктердің жай-күйін тіршілік ететін табиғи ортаға антропогендік жүктеме деңгейінің индикаторы ретінде қарауға болады (ағаштардың немесе қылқан жапырақтылардың техногендік шығарындылардан зақымдануы, жайылымдық өсімдіктер жамылғысының және оның өнімділігінің кемуі).
      Өсімдіктер жамылғысының өзгеруі оған әртүрлі антропогендік әсердің салдарынан болады, оның ең бастысы фитоценезді механикалық бұзу (мал бағы, рекреация және т.б.) және метоболизм және су теңгермелігі процестерінің өзгеруі арқылы популяция түрлерінің тіршілік жағдайын өзгертуге әкеп соғатын химиялық әсер ету.
      Орман шаруашылығы қызметінің қанағаттанарлықсыз болуы салдарынан орманның негізі болып табылатын ағаш тұқымдарының кемуі орман экожүйесінің азып-тозу процесін көрсетеді.
      Ормандағы өрттер орман экожүйесінің елеулі көлемінің азып-тозуына әкеп соғатын аса қауіпті фактор болып табылады. Кемінде 10 жыл ішінде қалпына келтірілмеген ауқымды өртеңдер экожүйесінің түзелмейтін өзгерісінің белгісі болып табылады. Орман ағаштарының жай-күйін бағалаған кезде аумақтың өңірлік ерекшелігін, ең алдымен орманның табиғи жаңару мүмкіндігін ескеру керек. Агроценез жай-күйінің кейбір өлшемдері тұтас алған аумақтың экологиялық жағдайының қолайсыздығын көрсетеді: егістіктерді зиянкестердің көбеюі, егістіктің құруы және т.б. Бұл өлшемдерді пайдаланған кезде егістіктің құру себептерін міндетті түрде көрсетіп, картадан жағымсыз өзгерістердің таралу аймағын көрсету керек.
      Қорықтардағы өсімдіктердің зақымдануы тіршілік ету ортасының өңірлік сипаттағы өзгерістерін көрсетеді. Өсімдік жамылғысының сапалық және сандық сипаттағы өзгерістері өсімдіктер қауымдастығының табиғи жай-күйімен салыстыра отырып қана түсіндірілуі керек. Бұл ретте фондық деп өзінің табиғи-ландшафтық сипаттамасы бойынша ұқсас, салыстырмалы түрде бүлінбеген учаскелер түсініледі.

Рет саны

Көрсеткіш

Параметр

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

Төтенше экологиялық жағдай

1.

Биоәралуандықтың кемуі (Симпсон әралуандығының индексі, нормадағыдан %)

50-ден астам

50-10

10-нан кем

2.

Түр популяциясының тығыздығы - антропогендік жүктеменің индикаторы, %

50-ден астам (кем)

20-50-ден астам (кем)

20-дан астам (кем)

3.

Тамырлы (немесе квазитамырлы) қауымдастық көлемі, жалпы көлемнен %

5-тен кем

5-80-нен кем

80-нен астам

4.

Табиғи шөпті өсімдіктің түр құрамы

Қайталама түр молшылығының кемуі

Басым түрлер қайталама түрге ауысты

Доминанттардың, субдоминанттардың және осы жерге тән түрлердің табиғи ауысымы

5.

Доминанттар ценопопуляциясының жас өзгешеліктері, салыстырмалы бірлікте жаңаруы

0,1-ден кем

0,1-0,3

0,3-тен астам

6

Орманды болу, оңтайлы (аймақтық) көлемнен %

10-нан кем

10-90

90-нан астам

7

Негізгі орман жыныстарының ағаш қоры, қалыпты мөлшерден %

30-дан кем

30-80

80-нен астам

8

Ағаштың техногендік шығарындылардан зақымдануы, жалпы алаңнан %

50-ден астам

50-5

5-тен кем

9

Қылқан жапырақты ағаштардың техногендік шығарындылардан зақымдануы (қарағайдың зақымдануы), %

50-ден астам

50-5

5-тен кем

  

  

10

Ағаштың зақымдануы, %

50-ден астам

50-10

10-нан кем

11

Орман дақылдарының жойылуы, орман отырғызу жұмысы алаңынан %

70-тен астам

70-5

5-тен кем

  

  

12

Кемінде 10 жыл ішінде ағаш егілмеген өртең көлемі

10 мың. га астам

10-5 мың. га

5-тен кем

  

  

13

Зиянкестерден зардап шеккен егістік көлемі, жалпы көлемнен %

50-ден астам

50-10

10-нан кем

14

Егістіктердің жойылуы, жалпы көлемнен %

30-дан астам

30-5

5-тен кем

15

Құрғақ далалы және шөлейтті жайылымдық өсімдіктердің жобаланған жамылғысы, қалыпты мөлшерден %

10-нан кем

10-80

80-нен астам

  

  

16

Жайылымдық өсімдіктердің өнімділігі, ықтимал өнімділіктен %

5-тен кем

5-80

80-нен астам

  

  

17

Сирек кездесетін түрлердің таралу аумағының өзгеруі

Таралу аумағының жойылуы

Таралу аумағының бөлінуі мен қысқаруы

Жоқ

  

  

18

Қорықтар өсімдіктерінің зақымдануы

Формациялар ауысуы

Ассциациялардың ауысуы

Ассциациялардың фенотиптік ауысулары

19

Жасыл екпелер көлемі (ірі қалалар мен өнеркәсіп орталықтарында адамға), нормативті мөлшерден %

10-нан кем

10-30

30-дан астам

  

  

      11) Аумақтың экологиялық жай-күйінің индикаторы ретінде фаунаның жай-күйі мен хайуанаттар генофондының өзгеруін бағалауға арналған көрсеткіштер
      Хайуанаттар әлемі жай-күйінің өлшемдері мен көрсеткіштері зооценоз бен жануарлардың жекелеген түрлерінің (популяциясының) деңгейінде қарастырылады.
      Тұтас алғанда зооценоздың жай-күйін бағалау өлшемі ретінде әралуандықтың өзгеруін есептеген кезде бұл өлшем хайуанаттар санының кептіне байланысты екендігін, ал көптеген хайуанаттардың саны циклдық өзгерістерге ұшырайтынын ескеру қажет.

Рет саны

Көрсеткіш

Параметрі

Салыстырмалы түрде қанағаттанарлық жағдай

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

  

Биологиялық әралуандықтың кемуі, бастапқы мөлшерден %

50-ден астам

50-5

5-тен кем

  

Антрогендік жүктеменің индикатор-түрі популяциясының тығыздығы, %

50-ден астам

50-20

20-дан кем

  

Кәсіптік аң аулау хайуанаттары түрлері (оның ішінде киіктер) санының кемуі, қалыпты санынан (тығыздығынан) есе саны

10-нан астам

10-2

2-ден кем

      Бағалау үшін 10 жылдық кезеңді салыстыра отырып уақыт аралығын айқындау қажет. Әралуандықты бағалау Симпсон (D) өлшемі бойынша жүргізіледі, ол мына формула бойынша есептеледі:

              1
      D = ---------
          P 1 2 +...+P n 2

      мұнда - Р 1  ... Р n  әр түрдің бірлік үшін алынған жиынтықталған молшылығындағы үлесі. Осы бағалауды жүргізу үшін бүкіл фауна бойынша деректерді пайдалану міндетті емес, түрлердің сенімді ақпараты бар топтарының талдауымен шектелсе де болады.
      Хайуанаттардың шаруашылық-мәнді түрлерінің өзгеруі орташа алғанда 10 жылдық кезеңдегі нақты саны бойынша деректер пайдаланылып бағаланады және статистикалық өңдеуді талап етеді. Мысалы, солтүстіктегі жабайы бұғылар популяциясы санының өзгеруін Қиыр Солтүстіктің саны аз халқы тұратын аумағының экологиялық жай-күйін бағалауға байланысты есепке алу ерекше маңызды. Киіктер популяциясының саны Каспий маңы аумағы экологиялық жай-күйінің маңызды индикаторларының бірі болып табылады. Антропогендік жүктеме индикатор-түрлерінің популяциясы тығыздығының өзгеруін бағалау кезінде олардың әсер етуге әртүрлі жауабын ескеру қажет: шыдамды түрлердің популяциясы өз санын көбейтеді, ал антропогендік жүктемеге сезімтал түрлер популяциясы кемиді.
      12) Аумақты бағалауға арналған биохимиялық көрсеткіштер
      Биохимиялық тұрғыдан алғанда экологиялық қолайсыз аумақтарды қоршаған табиғи орта компоненттерінің химиялық элемент құрамы күрт өзгеретін биохимиялық шет аймақ ретінде қарастыруға болады. Бұл шет аймақтар табиғи ғана емес, техногендік сипатта да болуы мүмкін.
      Аумақтың экологиялық жай-күйін бағалау үшін ортаның түрлі компоненттерінде С:N, Са:Р; Са:Sr болу арақатынасындағы өзгеріс көрсеткіштерін, сондай-ақ сыналатын алаңдағы шабылған өсімдіктердегі уытты және биологиялық белсенді микроэлементтердің болу деңгейін пайдалану ұсынылады.

Рет саны

Көрсеткіш

Параметр

экологиялық апат

төтенше экологиялық жағдай

1

2

3

4

Негізгі көрсеткіштер:

1

  

Топырақтағы С:N арақатынасы

4-тен кем

4-8

жер беті суларында

4-тен кем немесе 20-дан астам

4-8-ден кем кем немесе 20-16

өсімдіктерде

4-тен кем

4-8

Өсімдіктен жасалған жем-шөпте

4-тен кем немесе 16-дан астам

4-тен кем немесе 8-16

  

өсімдіктер мен өсімдіктен жасалған жем-шөпте химиялық элементтердің болуы: сынап, кадмий, қорғасын, мышьяк, сурьма, никель, хром, ең жоғары рұқсат етілген деңгейден асып кетуі бойынша;

10-нан астам

10-1,5

селен, құрғақ заттар мг/кг;

0,02-ден кем немесе 0,5-тен астам

0,02 - 0,05

фтор, құрғақ заттар мг/кг;

2-ден кем немесе 200-ден астам

2-10 немесе 50-200

мыс, құрғақ заттар мг/кг;

3-тен кем немесе 100-ден астам

3-5 немесе 80-100

таллий, бериллий, барий, фоннан асып кетуі бойынша

10-нан астам

10-1,5

Қосымша көрсеткіштер:

  

Жем-шөпте Са:Р арақатынасы (алымы), аномалиялық ландшафт көлемін есепке ала отырып, % (бөлімі)

<0,1 немесе
 > 10
----------- >20

0,4-0.1 немесе
-------------
 5-10
------
 >20

  

Өсімдіктер мен жем-шөпте Са:Sr арақатынасы (алымы), аномалиялық ландшафт келемін есепке ала отырып, % (бөлімі)

<1 
-----
>20

< 10-1
----------
>20

  

Шабылған өсімдіктер мен жем-шөпте биологиялық маңызды микроэлементтердің болу деңгейі, құрғақ заттар мг/кг;

 

 

  

мырыш

10-нан кем немесе 500-ден астам

10-30 немесе 100-500

  

темір

20-дан кем немесе 500-ден астам

20-50 немесе 200-500

  

молибден

0,2-ден кем 50-ден астам

0,2-2 немесе 10-50 астам

  

кобальт

0,1-ден кем немесе 50-ден астам

0,1-0,3 немесе 5-50

  

бор

0,1 кем немесе 300 астам

0,1-0,3 немесе 30 - 300

 

О проекте Экологического кодекса Республики Казахстан

Постановление Правительства Республики Казахстан от 21 июня 2006 года N 567

      Правительство Республики Казахстан  ПОСТАНОВЛЯЕТ:
      внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Экологического кодекса Республики Казахстан.

Проект

  Кодекс Республики Казахстан

Экологический кодекс Республики Казахстан

      Настоящий Кодекс определяет правовые основы государственной политики в области охраны окружающей среды, обеспечивающие сбалансированное решение социально-экономических задач, сохранение и восстановление окружающей среды, биологического разнообразия и естественных экологических систем в целях удовлетворения потребностей нынешнего и будущих поколений, обеспечения экологической безопасности.

  Общая часть

Раздел 1. Общие положения

Глава 1. Основные положения

   Статья 1. Основные понятия, применяемые в настоящем
                Кодексе

      1. В настоящем Кодексе используются следующие основные понятия:
      1) сточные воды - использованные или поступившие с загрязненной территории воды, сбрасываемые в естественные или искусственные водные объекты или на рельеф местности;
      2) биологические ресурсы - ресурсы растительного и животного мира, организмы или их части, популяции или любые другие биотические компоненты экологических систем, способные к самовозобновлению и являющиеся частью окружающей среды;
      3) генетически модифицированные организмы - любые организмы, за исключением организма человека, обладающие новой комбинацией генетического материала, полученной с использованием методов генной инженерии;
      4) генетически модифицированные продукты - продукты растительного и (или) животного происхождения, полученные с использованием методов генной инженерии, содержащие неживые генетически модифицированные организмы или их компоненты;
      5) отходы инертные - отходы, не обладающие опасными свойствами;
      6) отходы коммунальные - отходы потребления, образующиеся в населенных пунктах, в том числе в результате жизнедеятельности человека, а также отходы производства, близкие к ним по составу и характеру образования;
      7) учет отходов - система непрерывного документального отражения информации о количественных и качественных характеристиках отходов и способах обращения с ними;
      8) удаление отходов - операции по захоронению и уничтожению отходов;
      9) утилизация отходов - использование отходов в качестве вторичных материальных или энергетических ресурсов;
      10) захоронение отходов - размещение отходов в местах, специально установленных для их безопасного хранения в течение неограниченного срока;
      11) переработка отходов - физические, тепловые, химические или биологические процессы, включая сортировку, которые изменяют характеристики отходов для уменьшения их объема или опасных свойств, облегчают обращение с ними или улучшают их утилизацию;
      12) обезвреживание отходов - уменьшение или устранение опасных свойств отходов путем механической, физико-химической или биологической обработки;
      13) паспорт опасности отходов - документ, содержащий стандартизированное описание процессов образования отходов по месту их происхождения, их количественных и качественных показателей, правил обращения с такими отходами, методов их контроля, видов вредного воздействия этих отходов на окружающую среду, здоровье человека и (или) имущество лиц, сведения о производителях отходов, иных лицах, имеющих их в собственности;
      14) классификатор отходов - информационно-справочный документ прикладного характера, в котором содержатся результаты классификации отходов;
      15) вид отходов - совокупность отходов, имеющих общие признаки в соответствии с их происхождением, свойствами и технологией обращения, определяемые на основании классификатора отходов;
      16) обращение с отходами - виды деятельности, связанные с отходами, включая предупреждение и минимизация образования отходов, учет и контроль, накопление отходов, а также сбор, утилизация, обезвреживание, транспортировка, хранение (складирование), захоронение и уничтожение отходов;
      17) отходы опасные - отходы, которые содержат вредные вещества, обладающие опасными свойствами (токсичностью, взрывоопасностью, пожароопасностью, высокой реакционной способностью), либо которые могут представлять непосредственную или потенциальную опасность для окружающей среды и здоровья человека самостоятельно или при вступлении в контакт с другими веществами;
      18) благоприятная окружающая среда - среда, состояние природных объектов которой обеспечивает экологическую безопасность и охрану здоровья населения, сохранение биоразнообразия, предотвращение загрязнения, устойчивое функционирование экологических систем, воспроизводство и рациональное использование природных ресурсов;
      19) окружающая среда - совокупность природных н искусственных объектов, включая атмосферный воздух, озоновый слой Земли, поверхностные и подземные воды, земли, недра, животный и растительный мир, а также климат в их взаимодействии;
      20) ущерб окружающей среде - загрязнение окружающей среды или изъятие природных ресурсов свыше установленных нормативов либо без экологического разрешения и (или) предоставления права на изъятие природных ресурсов в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      21) эмиссии в окружающую среду - выбросы, сбросы загрязняющих веществ, размещение отходов производства и потребления в окружающей среде, вредные физические воздействия;
      22) квота на эмиссии в окружающую среду - часть лимита на эмиссии в окружающую среду, выделяемая конкретному природопользователю на определенный срок;
      23) лимиты на эмиссии в окружающую среду - нормативный объем эмиссий в окружающую среду, выделяемый на определенный срок;
      24) нормативы качества окружающей среды - показатели, характеризующие благоприятное состояние окружающей среды и природных ресурсов;
      25) целевые показатели качества окружающей среды - показатели, характеризующие предельный уровень нормируемых параметров окружающей среды на определенный период времени, с учетом необходимости постепенного улучшения качества окружающей среды;
      26) охрана окружающей среды - система государственных и общественных мер, направленных на гармоничное взаимодействие природы и человека, улучшение качества окружающей среды;
      27) уполномоченный орган в области охраны окружающей среды - центральный исполнительный орган, осуществляющий руководство и межотраслевую координацию по вопросам разработки и реализации государственной политики в области охраны окружающей среды и природопользования, а также его территориальные органы;
      28) аварийное загрязнение окружающей среды - внезапное непреднамеренное загрязнение окружающей среды, вызванное аварией, произошедшей при осуществлении экологически опасных видов хозяйственной деятельности физических и (или) юридических лиц и представляющее собой выброс в атмосферу, сброс вредных веществ в воду; или рассредоточение твердых, жидких или газообразных загрязняющих веществ на участке земной поверхности, в недрах, или образование запахов, шумов, вибрации, радиации; или электромагнитное, температурное, световое или иное физическое, химическое, биологическое вредное воздействие, превышающее допустимый уровень;
      29) участки загрязнения окружающей среды - ограниченные участки земной поверхности и водных объектов, загрязненные опасными химическими веществами свыше установленных нормативов;
      30) загрязнение окружающей среды - поступление в окружающую среду загрязняющих веществ, радиоактивных материалов, отходов производства и потребления, а также влияние на окружающую среду шума, вибраций, магнитных полей и иных вредных физических воздействий;
      31) качество окружающей среды - характеристика состава и свойств окружающей среды;
      32) среда обитания - тип местности или место естественного обитания того или иного организма или популяции;
      33) государственный экологический контроль - контроль за соблюдением экологического законодательства, нормативов качества окружающей среды и экологических требований;
      34) отходы производства и потребления (отходы) - любые вещества, материалы и предметы, образованные в результате антропогенной деятельности, не подлежащие дальнейшему использованию в месте образования, от которых их владелец избавляется, имеет намерение или должен избавиться;
      35) отходы радиоактивные - материалы и вещества в любом агрегатном состоянии, образованные в результате хозяйственной деятельности и не подлежащие дальнейшему использованию, содержащие радиоактивные вещества в количествах и концентрациях, превышающих регламентированные настоящим Кодексом значения;
      36) реализация объекта экспертизы - начало и ход работ по строительству, эксплуатации, ликвидации промышленных и иных объектов, оказанию услуг, поступлению в хозяйственный оборот изделий и технологий в соответствии с решениями, предусмотренными предплановой, предпроектной и проектной документацией, а также вступление в силу законодательного акта, иного фактического осуществления объекта экспертизы;
      37) водные объекты - воды, сосредоточенные в рельефах поверхности суши и недрах Земли, имеющие границы, объемы, и водный режим;
      38) отходы жидкие - любые отходы в жидкой форме, исключая сточные воды;
      39) природные объекты - естественные объекты, имеющие границы, объем и режим существования;
      40) природопользователь - юридическое или физическое лицо, осуществляющее пользование природными ресурсами и (или) эмиссии в окружающую среду в порядке, установленном настоящим Кодексом и иными законодательными актами Республики Казахстан;
      41) природные ресурсы - природные объекты, имеющие потребительскую ценность: вода, земля, недра, растительный и животный мир;
      42) охрана природных ресурсов - система государственных и общественных мер, направленных на охрану каждого вида природных ресурсов от нерационального использования, уничтожения, деградации, ведущих к утрате их потребительских свойств;
      43) истощение природных ресурсов - частичная или полная потеря количественных характеристик запасов природных ресурсов;
      44) экологически опасный вид хозяйственной и иной деятельности - прямая или опосредованная хозяйственная и иная деятельность юридических и (или) физических лиц, оказывающая или могущая оказать вредное воздействие на здоровье населения и окружающую среду, в результате которой происходит или может произойти аварийное загрязнение окружающей среды;
      45) удельный норматив выброса, сброса - норматив максимальной массы выброса, сброса вредного (загрязняющего) вещества в атмосферу, водные объекты в расчете на единицу продукции, мощности, пробега транспортных или иных передвижных средств, который устанавливается для передвижных, стационарных источников выбросов, сбросов, технологических процессов и оборудования;
      46) экологическая система (экосистема) - взаимосвязанная функциональная совокупность организмов и неживой среды их обитания, взаимодействующих как единое функциональное целое;
      47) экологическая опасность - состояние, характеризующееся наличием или вероятностью разрушения, изменения состояния окружающей среды под влиянием антропогенных и природных воздействий, в том числе обусловленных бедствиями и катастрофами, включая стихийные, и в связи с этим угрожающее жизненно важным интересам личности и общества;
      48) экологическая безопасность - состояние защищенности жизненно важных интересов и прав личности, общества от угроз, возникающих в результате антропогенных и природных воздействий на окружающую среду;
      49) экологически опасный объект - хозяйственный и иной объект, строительство и деятельность которого может оказывать или оказывает вредное воздействие на здоровье людей и окружающую среду;
      50) экологический мониторинг - систематические наблюдения и оценка состояния окружающей среды и воздействия на нее;
      51) экологическое нормирование - система правил (норм) и содержащихся в них количественных и качественных показателей (нормативов) оценки состояния окружающей среды и степени воздействия на нее, определяющая и обеспечивающая благоприятную среду для существования человека, сохранения экологических систем и биологического разнообразия;
      52) экологическое разрешение - документ, выдаваемый в обязательном порядке физическим и юридическим лицам на осуществление эмиссий в окружающую среду в соответствии с условиями и требованиями, определенными экологическим законодательством;
      53) экологическая экспертиза - определение соответствия хозяйственной и иной деятельности нормативам качества окружающей среды и экологическим требованиям, допустимости реализации объекта экспертизы в целях предупреждения возможных отрицательных воздействий этой деятельности на окружающую среду и связанных с ними последствий;
      54) знак экологически чистой продукции - зарегистрированный знак, который подтверждает соответствие маркированной продукции стандартам;
      55) экологические требования - ограничения и запреты хозяйственной и иной деятельности, отрицательно влияющей на окружающую среду и здоровье населения, содержащиеся в нормативных правовых актах и нормативно-технических документах Республики Казахстан;
      56) экологическая маркировка - присвоению продукции знака экологически чистой продукции, прошедшей подтверждение соответствия;
      57) экологический риск - вероятность неблагоприятных изменений состояния окружающей среды и (или) природных объектов вследствие влияния определенных факторов;
      58) нормативы эмиссий - показатели допустимых эмиссий, при которых обеспечивается соблюдение нормативов качества окружающей среды;
      59) технические удельные нормативы эмиссий - величины эмиссий в окружающую среду в единицу времени или на единицу выпускаемой продукции или в других показателях, определяемые исходя из возможности их обеспечения конкретными техническими средствами при приемлемых для экономики страны затратах.
      2. Другие специальные понятия и термины экологического законодательства используются в значениях, определяемых в соответствующих статьях настоящего Кодекса.

        Статья 2. Отношения, регулируемые настоящим Кодексом

      1. Настоящий Кодекс регулирует отношения в области охраны, восстановления и сохранения окружающей среды, использования и воспроизводства природных ресурсов при осуществлении хозяйственной и иной деятельности, связанной с использованием природных ресурсов и воздействием на окружающую среду, в пределах территории Республики Казахстан.
      2. Участниками регулируемых настоящим Кодексом отношений являются физические и юридические лица, государство, а также государственные органы, осуществляющие регулирование и управление в области охраны окружающей среды и природопользования.

       Статья 3. Экологическое законодательства Республики
                Казахстан

      1. Экологическое законодательство Республики Казахстан основывается на Конституции Республики Казахстан и состоит из настоящего Кодекса и иных нормативных правовых актов Республики Казахстан, принятие которых предусмотрено настоящим Кодексом.
      2. Международные договоры, ратифицированные Казахстан, имеют приоритет перед настоящим Кодексом и непосредственно, кроме случаев, когда из международного договора что для его применения требуется издание закона.
      3. В случае противоречия между настоящим Кодексом и иным законодательным актом, содержащим нормы, регулирующие отношения в области охраны окружающей среды, применяются положения настоящего Кодекса. Нормы экологического права, содержащиеся в законодательстве Республики Казахстан и противоречащие нормам настоящего Кодекса, могут применяться только после внесения в настоящий Кодекс соответствующих изменений.
      4. Вопросы охраны и использования объектов окружающей среды и особо охраняемых природных территорий в части, не урегулированной настоящим Кодексом, регулируются иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан.
      5. Отношения в области обращения с отходами регулируются настоящим Кодексом. Указанные отношения регулируются иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан в части, не урегулированной настоящим Кодексом.

       Статья 4. Экологические основы устойчивого развития
                Республики Казахстан

      Экологическими основами устойчивого развития Республики Казахстан являются:
      1) забота о людях и достижение государством цели по обеспечению их права на здоровую жизнь в гармонии с природой;
      2) охрана окружающей среды и сохранение биоразнообразия;
      3) обеспечение и реализация права Республики Казахстан на разработку своих природных ресурсов и отстаивание национальных интересов в вопросах использования природных ресурсов и воздействия на окружающую среду;
      4) справедливое удовлетворение потребностей нынешнего и будущих поколений;
      5) развитие устойчивых моделей производства и потребления;
      6) соответствие экологического нормирования условиям социального и экономического развития с учетом состояния окружающей среды, в которых они применяются;
      7) соблюдение права каждого человека на доступ к информации, касающейся окружающей среды, и всестороннее участие общественности в решении вопросов охраны окружающей среды и устойчивого развития;
      8) обеспечение гласности принимаемых мер в области охраны окружающей среды;
      9) глобальное партнерство в целях сохранения, защиты и восстановления здорового состояния и целостности экосистемы Земли; преобладающая ответственность развитых стран;
      10) содействие развитию международного права, касающегося ответственности за ущерб окружающей среде;
      11) сдерживание, предотвращение переноса и перевода в другие государства любых видов деятельности и веществ, которые наносят серьезный ущерб окружающей среде или считаются вредными для здоровья человека, а также принятие мер предосторожности в случаях, когда существует угроза серьезного или необратимого ущерба окружающей среде;
      12) немедленное уведомление других государств о любых стихийных бедствиях или других чрезвычайных ситуациях, которые могут привести к неожиданным вредным последствиям для окружающей среды в этих государствах, а также оказание возможной помощи пострадавшим от этого государствам.

       Статья 5. Принципы экологического законодательства

      Экологическое законодательство основывается на следующих принципах:
      1) обеспечение устойчивого развития Республики Казахстан;
      2) обеспечение экологической безопасности;
      3) регулирование экологических отношений на основе экосистемного подхода;
      4) обязательность государственного регулирования в области охраны окружающей среды и использования природных ресурсов;
      5) обязательность превентивных мероприятий по предотвращению загрязнения окружающей среды и нанесения ей ущерба в любых иных формах;
      6) неотвратимость ответственности за экологические правонарушения;
      7) обязательность возмещения ущерба, нанесенного окружающей среде;
      8) платность и разрешительный порядок воздействия на окружающую среду;
      9) применение наилучших экологически чистых и ресурсосберегающих технологий при использовании природных ресурсов и воздействии на окружающую среду;
      10) взаимодействие, координация и гласность деятельности государственных органов по охране окружающей среды;
      11) стимулирование природопользователей к предотвращению, снижению и ликвидации загрязнения окружающей среды, сокращению отходов;
      12) обеспечение национальных интересов при использовании природных ресурсов и воздействии на окружающую среду;
      13) гармонизация экологического законодательства с принципами и нормами международного права;
      14) обеспечение доступа населения к экологической информации и его участия в решении экологических проблем;
      15) презумпция экологической опасности планируемой хозяйственной и иной деятельности и обязательность оценки воздействия на окружающую среду и здоровье населения при принятии решений об ее осуществлении;
      16) справедливый и равный доступ населения ко всем природным ресурсам.

        Статья 6. Основные положения государственного
                регулирования и управления в области охраны
                окружающей среды и природопользования

       1. Государственное регулирование в области охраны окружающей среды включает в себя:
      1) экологическое нормирование;
      2) государственную экологическую экспертизу;
      3) выдачу экологических разрешений;
      4) государственный экологический контроль;
      5) систему экономического регулирования охраны окружающей среды, стимулирование внедрения наилучших экологически чистых технологий, систему финансирования природоохранных мероприятий;
      6) государственный экологический мониторинг;
      7) государственный учет источников и участков загрязнения окружающей среды;
      8) ведение Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов;
      9) государственную экологическую статистику;
      10) экологическое воспитание и образование.
      2. Государственное управление в области использования природных ресурсов включает в себя:
      1) государственное планирование в области использования природных ресурсов;
      2) государственный контроль за охраной, использованием и воспроизводством природных ресурсов;
      3) выдача лицензий, разрешений и заключение договоров (контрактов) на право пользования природными ресурсами;
      4) организацию восстановления и воспроизводства природных ресурсов, внедрения ресурсосберегающих технологий;
      5) ведение кадастров природных ресурсов;
      6) установление лимитов и распределение квот на использование природных ресурсов;
      7) управление государственными организациями и учреждениями, осуществляющими использование, восстановление и воспроизводство природных ресурсов;
      8) организацию охраны природных ресурсов.

       Статья 7. Объекты охраны окружающей среды

      1. Охране от уничтожения, деградации, повреждения, загрязнения и иного вредного воздействия подлежат земля, недра, поверхностные и подземные воды; атмосферный воздух; леса и иная растительность; животный мир, генофонд живых организмов; естественные экологические системы, климат и озоновый слой Земли.
      2. Особой охране подлежат объекты государственного природно-заповедного фонда, особо охраняемые природные территории, а также естественные экологические системы, природные ландшафты и природные комплексы, не подвергшиеся антропогенному воздействию.

       Статья 8. Государственный природно-заповедный фонд

      1. Государственный природно-заповедный фонд - совокупность взятых под государственную охрану объектов окружающей среды, которые имеют особую экологическую, научную и культурную ценность в качестве природных эталонов, уникумов и реликтов, генетического резерва, предмета научных исследований, просвещения, образования, туризма и рекреации.
      2. Объекты государственного природно-заповедного фонда устанавливаются законодательством Республики Казахстан об особо охраняемых природных территориях.
      3. Охрана государственного природно-заповедного фонда обеспечивается путем создания особо охраняемых природных территорий, а также установления запретов и ограничений в пользовании объектами окружающей среды, имеющими особую экологическую, научную и культурную ценность.

       Статья 9. Особо охраняемые природные территории

      1. Особо охраняемые природные территории - участки земель, вод, лесов и недр с правовым режимом особой охраны либо регулируемым режимом хозяйственной деятельности, обеспечивающие сохранение и восстановление государственного природно-заповедного фонда.
      2. Виды особо охраняемых природных территорий, порядок образования, режимы охраны и пользования, а также условия деятельности особо охраняемых природных территории устанавливаются законодательством Республики Казахстан об особо охраняемых природных территориях.

  Глава 2. Право собственности.

Право пользования природными ресурсами и иные права

       Статья 10. Право собственности на природные ресурсы

      1. Виды собственности на природные ресурсы устанавливаются Конституцией Республики Казахстан.
      2. Осуществление собственником своих правомочии не должно нарушать прав и законных интересов других лиц и государства, не должно причинять ущерба окружающей среде и здоровью граждан.
      3. Собственник обязан принимать меры, предотвращающие ущерб здоровью граждан и окружающей среде, который может быть нанесен при осуществлении его прав.
      4. Реализация права собственности на природные ресурсы имеет целью обеспечить максимальную выгоду в интересах настоящего и будущих поколений, включая экономическое развитие, благоприятную окружающую среду и социальное благополучие.

       Статья 11. Право собственности на отходы производства
                 и потребления

      1. Физические и юридические лица, в результате деятельности которых образуются отходы производства и потребления, являются их собственниками и несут ответственность за безопасное обращение с отходами с момента их образования, если иное не предусмотрено законодательством Республики Казахстан или договором, определяющим условия обращения с отходами.
      2. Право собственности на отходы может быть приобретено другим лицом на основании договора купли-продажи, мены, дарения или иной сделки об отчуждении отходов.
      3. Государство является собственником тех отходов, которые образуются на объектах государственной собственности или по решению суда признаны поступившими в государственную собственность, а также в других случаях, предусмотренных законодательными актами Республики Казахстан. Управление отходами, которые являются республиканской собственностью, осуществляется уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      4. Собственник отходов должен пользоваться централизованной системой сбора отходов или услугами субъектов, выполняющих операции по сбору, утилизации, размещению или удалению отходов, либо обязан самостоятельно осуществлять операции по размещению и удалению отходов.

       Статья 12. Бесхозяйные отходы

      1. Бесхозяйными отходами являются отходы, не имеющие собственника или собственник которых неизвестен.
      2. Собственники или пользователи земельных участков, на которых выявлены не принадлежащие им бесхозяйные отходы, имеют право обратить эти отходы в свою собственность, приступив к их использованию либо совершив иные действия, свидетельствующие об обращении отходов в собственность.
      Другие бесхозяйные отходы поступают в собственность лица, вступившего во владение им, если по заявлению этого лица они признаны судом бесхозяйными.
      3. В иных случаях лица, обнаружившие бесхозяйные отходы, обязаны сообщить о них соответствующему местному исполнительному органу. Местный исполнительный орган области (города республиканского значения, столицы), на территории которого выявлены бесхозяйные отходы, по истечении года обязан обратиться в суд с требованием о признании этих отходов поступившими в республиканскую или коммунальную собственность.
      4. Местные исполнительные органы организуют проведение мероприятий по обращению с бесхозяйными отходами, и предотвращению негативного влияния их на окружающую среду и здоровье населения.
      5. Бесхозяйные опасные и радиоактивные отходы по решению суда признаются поступившими в республиканскую собственность. Порядок управления такими отходами определяется Правительством Республики Казахстан.
      6. Бесхозяйные отходы, не признанные по решению суда поступившими в республиканскую или коммунальную собственность, могут быть вновь приняты во владение, пользование и распоряжение оставившим их собственником либо приобретены в собственность в силу приобретательной давности в соответствии с гражданским законодательством Республики Казахстан.
      7. Бесхозяйные отходы, взятые для переработки юридическими лицами, не рассматриваются как отходы.

       Статья 13. Переход права собственности на отходы

      1. При изменении собственника или пользователя земельного участка, на котором размещены отходы, вопрос о праве собственности на отходы решается в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан.
      2. В случае приватизации объектов государственной собственности, право собственности на отходы и обязанность возмещения вреда здоровью людей, имуществу физических или юридических лиц и окружающей среде переходит к новым собственникам, если другое не предусмотрено условиями приватизации этих предприятий в соответствии с законодательством Республики Казахстан о приватизации.

       Статья 14. Понятие и виды природопользования

      1. Природопользованием является использование природных ресурсов и (или) все формы воздействия на окружающую среду в повседневной жизни человека, хозяйственной и иной деятельности физических, юридических лиц и иных организаций.
      2. Природопользование подразделяется на общее и специальное.
      3. Общее природопользование является постоянным и осуществляется бесплатно для удовлетворения жизненно необходимых потребностей населения, без извлечения хозяйственной выгоды и без предоставления природных ресурсов в пользование. Ограничения общего природопользования допускаются, если это прямо предусмотрено законодательными актами.
      4. Специальное природопользование - деятельность физического и (или) юридического лица, осуществляющего на платной основе пользование природными ресурсами и (или) эмиссии в окружающую среду в порядке, установленном настоящим Кодексом и иными законодательными актами Республики Казахстан.
      5. К видам природопользования относятся:
      1) землепользование;
      2) водопользование;
      3) лесопользование;
      4) недропользование;
      5) пользование животным миром;
      6) пользование растительным миром;
      7) эмиссии в окружающую среду;
      8) иные виды природопользования, устанавливаемые законодательными актами Республики Казахстан.
      6. Особенности возникновения права специального природопользования по видам природопользования определяются законодательными актами Республики Казахстан.
      7. Специальное природопользование может включать один либо несколько видов природопользования в их совокупности.

       Статья 15. Природопользователи

      1. Природопользователями могут быть юридические и физические лица, временно или постоянно находящиеся на территории Республики Казахстан.
      2. Природопользователи могут быть:
      постоянными (право природопользования носит бессрочный характер) и временными (право природопользования ограничено определенным сроком);
      первичными (право природопользования получено от государства либо от других первичных природопользователей в порядке отчуждения этого права или универсального правопреемства) и вторичными (право временного природопользования получено на основании договора от первичного природопользователя, сохраняющего за собой этот статус).
      3. Природопользователи обязаны соблюдать требования, установленные настоящим Кодексом, законодательными и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан.

      Статья 16. Основания возникновения и условия
                осуществления права специального
                природопользования

      1. Право специального природопользования возникает на основании:
      1) лицензий и разрешений на использование и изъятие природных ресурсов и осуществление отдельных видов деятельности в области охраны окружающей среды;
      2) решений местных исполнительных органов или решений Правительства Республики Казахстан о предоставлении природных ресурсов в природопользование в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан;
      3) договоров (контрактов) на природопользование, заключаемых в порядке, установленном законодательными актами.
      2. Право специального природопользования может возникнуть на основании одного, двух либо всех актов, указанных в пункте 1 настоящей статьи, в порядке, предусмотренном законодательными актами Республики Казахстан.
      3. Осуществление права специального природопользования природопользователями, осуществляющими эмиссии в окружающую среду, допускается при наличии экологических разрешений.
      4. Право пользования природными ресурсами предоставляется физическим, юридическим лицам в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан.
      5. Физические и (или) юридические лица, в пользование которых предоставлены природные ресурсы, не могут распоряжаться правом специального природопользования, за исключением случаев, предусмотренных земельным законодательством.
      6. Право специального природопользования может быть ограничено или запрещено в соответствии с законом Республики Казахстан в целях обеспечения безопасности государства и охраны окружающей среды, а также в соответствии с международными договорами, ратифицированными Республикой Казахстан.

  Раздел 2. Полномочия субъектов в области охраны
окружающей среды и природопользования

Глава 3. Права и обязанности физических лиц, общественных
объединений и органов местного самоуправления

         Статья 17. Права физических лиц в области охраны
                 окружающей среды

      Физические лица, находящиеся на территории Республики Казахстан, имеют право:
      1) на охрану со стороны государства окружающей среды от вредного воздействия хозяйственной и иной деятельности;
      2) на достоверную информацию об угрозе их жизни и здоровью из-за неблагополучного состояния окружающей среды;
      3) на возмещение морального и материального ущерба (вреда), причиненного их здоровью и имуществу вследствие экологических правонарушений в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан;
      4) осуществлять меры по охране и оздоровлению окружающей среды;
      5) создавать общественные объединения и фонды охраны окружающей среды;
      6) участвовать в процессе принятия государственными органами решений по вопросам, касающимся окружающей среды, в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      7) принимать участие в собраниях, митингах, пикетах, шествиях и демонстрациях, референдумах по охране окружающей среды;
      8) обращаться в государственные органы и организации с письмами, жалобами, заявлениями и предложениями по вопросам охраны окружающей среды и требовать их рассмотрения;
      9) получать от государственных органов и организаций своевременную, полную и достоверную экологическую информацию;
      10) принимать участие в обсуждении проектов нормативных правовых актов по вопросам охраны окружающей среды на этапе их подготовки и представлять свои замечания разработчикам;
      11) участвовать в процессе подготовки планов и программ, связанных с окружающей средой;
      12) на доступ к правосудию по вопросам, касающимся окружающей среды;
      13) вносить предложения о проведении общественной экологической экспертизы и принимать в ней участие;
      14) требовать отмены в административном или судебном порядке решений о размещении, строительстве, реконструкции и вводе в эксплуатацию предприятий, сооружений и иных экологически вредных объектов, а также об ограничении и прекращении хозяйственной и иной деятельности юридических и физических лиц, оказывающих отрицательное воздействие на окружающую среду и здоровье человека;
      15) ставить вопросы о привлечении к ответственности юридических и (или) физических лиц, предъявлять в суд иски о возмещении вреда, причиненного их здоровью и имуществу вследствие нарушения экологического законодательства;
      16) реализовывать иные права в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.

       Статья 18. Права общественных объединений в области
                охраны окружающей среды

      Общественные объединения при осуществлении своей деятельности в области охраны окружающей среды имеют право:
      1) разрабатывать и пропагандировать экологические программы, защищать права и интересы граждан, привлекать их на добровольных началах к активной деятельности в области охраны окружающей среды;
      2) выполнять работы по охране окружающей среды и ее оздоровлению, рациональному использованию и воспроизводству природных ресурсов, участвовать в охране объектов окружающей среды, имеющих особую экологическую, научную и культурную ценность, организации и деятельности особо охраняемых природных территорий;
      3) участвовать в процессе принятия государственными органами решений по вопросам, касающимся окружающей среды в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      4) выполнять работы по экологическому воспитанию и образованию, научные исследования в области охраны окружающей среды;
      5) инициировать и организовать общественную экологическую экспертизу;
      6) осуществлять общественный экологический контроль;
      7) получать от государственных органов и организаций своевременную, полную и достоверную экологическую информацию;
      8) сотрудничать и взаимодействовать в области охраны окружающей среды и здоровья населения с государственными органами и международными организациями, заключать с ними соглашения, выполнять для них по договорам определенные работы, предусмотренные законодательством;
      9) принимать участие в обсуждении проектов нормативных правовых актов по вопросам охраны окружающей среды на этапе их подготовки и представлять свои замечания разработчикам;
      10) участвовать в процессе подготовки планов и программ, связанных с окружающей средой;
      11) на доступ к правосудию по вопросам, касающимся окружающей среды;
      12) требовать в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан, отмены в административном или судебном порядке решений о размещении, строительстве, реконструкции и вводе в эксплуатацию предприятий, сооружений и иных экологически вредных объектов, а также вынесения решения об ограничении, приостановлении и прекращении хозяйственной и иной деятельности юридических и физических лиц, оказывающей отрицательное воздействие на окружающую среду и здоровье человека;
      13) ставить вопросы о привлечении к ответственности юридических и (или) физических лиц, предъявлять в суд иски о возмещении вреда здоровью и имуществу граждан, причиненного нарушением экологического законодательства;
      14) реализовывать иные права в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.

       Статья 19. Обязанности физических лиц и общественных
                объединений

      Физические лица и общественные объединения обязаны:
      1) сохранять окружающую среду, бережно относиться к природным ресурсам;
      2) содействовать реализации мер, направленных на рациональное использование природных ресурсов, охрану окружающей среды и обеспечение экологической безопасности;
      3) предотвращать угрозы экологической безопасности, которые могут возникать по их вине;
      4) осуществлять свою деятельность в соответствии с экологическим законодательством и законодательством об общественных объединениях.

       Статья 20. Полномочия органов местного самоуправления
                в области охраны окружающей среды и
                природопользования

      К полномочиям органов местного самоуправления в области охраны окружающей среды и природопользования относятся:
      1) организация работы по озеленению населенных пунктов;
      2) организация работы по обеспечению санитарной очистки населенных пунктов;
      3) содержание мест хранения и захоронения отходов производства и потребления;
      4) внесение предложений в соответствующие государственные органы об объявлении природных и других объектов, имеющих экологическую, историческую и научную ценность, памятниками истории или культуры, охраняемыми законом.

  Глава 4. Компетенция государственных органов в
области регулирования и управления в области охраны
окружающей среды и природопользования

       Статья 21. Компетенция Правительства Республики
                Казахстан

      Правительство Республики Казахстан в области охраны окружающей среды и природопользования:
      1) разрабатывает основные направления государственной политики в области охраны окружающей среды и использования природных ресурсов, охраны климата и озонового слоя Земли, стратегические меры по ее осуществлению;
      2) разрабатывает основные направления государственной политики в области обращения с отходами;
      3) разрабатывает государственные экологические программы и программы по различным направлениям природопользования, а также в области охраны климата и озонового слоя земли;
      4) управляет государственной собственностью, вырабатывает и осуществляет меры по ее использованию;
      5) в установленных законодательными актами случаях принимает решения о предоставлении природных ресурсов в пользование, заключает договоры (контракты) на природопользование;
      6) одобряет концепции по различным видам природопользования;
      7) утверждает программы целевых показателей качества водных и воздушных бассейнов;
      8) определяет перечень объектов, имеющих особое экологическое, научное и культурное значение, подлежащих особой охране;
      9) устанавливает порядок ввоза, вывоза и транзита отходов;
      10) осуществляет международное сотрудничество;
      11) определяет порядок ведения государственного учета, государственных кадастров и государственного мониторинга каждого вида природных ресурсов;
      12) утверждает перечень особо важных и стратегических природных ресурсов, а также объектов их использования;
      13) утверждает правила установления охранных зон и полос;
      14) решает вопросы взаимодействия с иностранными государствами в области экологической экспертизы, при необходимости проведения международной государственной экологической экспертизы объектов и комплексов, находящихся на территории этих государств, и затрагивающие интересы Республики Казахстан;
      15) определяет порядок управления бесхозяйными отходами, признанными решением суда поступившими в республиканскую собственность;
      16) утверждает Перечни наилучших доступных технологий;
      17) утверждает порядок выдачи комплексных экологических разрешений и перечень типов промышленных объектов, для которых необходимо получение комплексного экологического разрешения взамен разрешения на эмиссии в окружающую среду;
      18) определяет порядок проведения открытых конкурсов проектов по охране окружающей среды;
      19) утверждает квалификационные требования к лицензируемым видам деятельности;
      20) определяет порядок и критерии установления целевых показателей качества окружающей среды;
      21) утверждает перечень загрязняющих веществ и видов отходов, для которых устанавливаются нормативы эмиссий и взимается плата за эмиссии в окружающую среду;
      22) утверждает порядок торговли квотами и обязательствами на сокращение эмиссии в окружающую среду и рыночные механизмы управления;
      23) утверждает порядок ведения государственного реестра участков загрязнения;
      24) объявляет территорию зоной чрезвычайной экологической ситуации, и принимает решение о прекращении действия правового режима зоны чрезвычайной экологической ситуации;
      25) устанавливает порядок ограничения, приостановления или прекращения выбросов парниковых газов и озоноразрушающих веществ в атмосферу, а также порядок производства, импорта и потребления озоноразрушающих веществ;
      26) устанавливает порядок государственного учета выбросов парниковых газов в атмосферу и потребления озоноразрушающих веществ, организует государственный мониторинг изменения климата и состояния озонового слоя Земли;
      27) утверждает порядок регистрации стандартов экологической маркировки произведенной продукции.

       Статья 22. Компетенция уполномоченного органа в области
                охраны окружающей среды

      Уполномоченный орган Республики Казахстан в области охраны окружающей среды:
      1) проводит единую государственную экологическую политику, а также в области охраны климата и озонового слоя Земли, и организует выполнение программ в области охраны окружающей среды;
      2) координирует деятельность центральных и местных исполнительных органов, в части осуществления ими функций охраны объектов окружающей среды;
      3) утверждает в пределах своей компетенции или согласовывает экологические нормативы и экологические требования по хозяйственной и иной деятельности;
      4) выдает экологические разрешения;
      5) согласовывает лицензии, разрешения, договоры (контракты) в области использования природных ресурсов в пределах своей компетенции;
      6) устанавливает лимиты эмиссий загрязняющих веществ в экологических разрешениях;
      7) координирует научные исследования по экологическим вопросам;
      8) разрабатывает программы целевых показателей качества водных и воздушных бассейнов;
      9) проводит государственную экологическую экспертизу в пределах своей компетенции, а также выполняет координацию всей деятельности по осуществлению экологической экспертизы в Республике Казахстан;
      10) осуществляет методическое руководство по вопросам проведения экологической экспертизы, независимо от подчиненности и форм собственности;
      11) осуществляет работу по обеспечению населения достоверной информацией о заключениях экологической экспертизы;
      12) разрабатывает и утверждает инструктивно-методические документы по проведению оценки воздействия на окружающую среду и государственной экологической экспертизы, включая порядок проведения государственной экологической экспертизы;
      13) осуществляет контроль за деятельностью должностных лиц местных исполнительных органов по организации и проведению государственной экологической экспертизы с правом отзыва и аннулирования заключения государственной экологической экспертизы в случае нарушения экологического законодательства Республики Казахстан;
      14) утверждает правила осуществления контроля за деятельностью должностных лиц местных исполнительных органов в области экологической экспертизы;
      15) утверждает образец бланка заключения государственной экологической экспертизы;
      16) осуществляет выдачу лицензий в установленном порядке на экологическую аудиторскую деятельность, природоохранное проектирование, нормирование и работы в области экологической экспертизы;
      17) принимает решение о проведении обязательного экологического аудита;
      18) создает квалификационную комиссию по аттестации экологических аудиторов и устанавливает порядок ее деятельности;
      19) организует работы по государственному мониторингу окружающей среды, а также осуществляет координацию ведения единой государственной системой мониторинга окружающей среды и природных ресурсов;
      20) утверждает классификатор отходов и организует ведение государственного кадастра отходов производства и потребления;
      21) осуществляет государственный экологический контроль;
      22) разрабатывает и утверждает формы документов, касающихся организации и проведения государственного контроля в области охраны окружающей среды;
      23) участвует в согласовании планов рационального использования и охраны водных объектов, подготовке бассейновых соглашений, разработке положений для государственных (региональных и бассейновых) программ по использованию, воспроизводству и охране водных объектов, а также в реализации бассейнового принципа управления водными ресурсами в пределах своей компетенции;
      24) согласовывает программы и планы мероприятий по охране окружающей среды местного значения;
      25) совершенствует деятельность служб лабораторно-аналитического контроля в системе органов государственного экологического контроля;
      26) осуществляет международное сотрудничество в области охраны окружающей среды;
      27) заключает соглашения (меморандумы, декларации) в области охраны окружающей среды;
      28) утверждает правила по включению условий природопользования в разрешения на эмиссии в окружающую среду, формы документов по вопросам выдачи экологических разрешений;
      29) утверждает типовой перечень мероприятий по охране окружающей среды;
      30) устанавливает формы и сроки представления экономического учета и отчетности в области охраны окружающей среды;
      31) утверждает порядок согласования программ производственного экологического контроля;
      32) утверждает базовые ставки и методику расчета платы за эмиссии в окружающую среду;
      33) установление порядка разработки и утверждения предельных нормативов (квот) на выбросы парниковых газов и потребления озоноразрушающих веществ в целях охраны климата и озонового слоя Земли;
      34) ведение государственного мониторинга изменения климата и состояния озонового слоя Земли и обеспечение его проведения;
      35) организация ведения кадастра антропогенных выбросов из источников и абсорбции поглотителями всех парниковых газов, а также потребления озоноразрушающих веществ;
      36) осуществление в пределах своей компетенции координации деятельности физических и юридических лиц в области охраны климата и озонового слоя Земли;
      37) ведет государственный учет участков загрязнения окружающей среды;
      38) организует ведение государственного кадастра захоронений вредных веществ, радиоактивных отходов и сброса сточных вод в недра;
      39) осуществляет управление отходами, которые являются государственной собственностью;
      40) организует ведение реестра наилучших доступных технологий.

       Статья 23. Компетенция специально уполномоченных органов

      1. Специально уполномоченными государственными органами, осуществляющими регулирование и управление в области охраны окружающей среды и природопользования, являются:
      1) уполномоченный орган в области использования и охраны водного фонда;
      2) уполномоченный орган по управлению земельными ресурсами;
      3) уполномоченный орган в области лесного хозяйства;
      4) уполномоченный орган в области охраны, воспроизводства и использования животного мира;
      5) уполномоченный орган в области особо охраняемых природных территорий;
      6) уполномоченный орган по изучению и использованию недр;
      7) уполномоченный государственный орган в области промышленной безопасности;
      8) уполномоченный орган в области санитарно-эпидемиологического благополучия населения;
      9) уполномоченный государственный орган в области ветеринарии;
      10) уполномоченный орган в области защиты и карантина растений;
      11) уполномоченный орган в области использования атомной энергии.
      2. Компетенция специально уполномоченных органов устанавливается земельным, водным и лесным законодательством, а также законодательством о недрах и недропользовании, нефти, об охране, воспроизводстве и использовании животного мира, об особо охраняемых природных территориях, в области охраны здоровья граждан и санитарно-эпидемиологического благополучия, чрезвычайных ситуаций природного и техногенного характера, ветеринарии, защиты и карантина растений, использования атомной энергии и радиационной безопасности.

       Статья 24. Компетенция местных представительных органов
                в области охраны окружающей среды

      Местные представительные органы в области охраны окружающей среды:
      1) утверждают программы по охране окружающей среды и природопользованию на соответствующих территориях, а также расходы по охране и оздоровлению окружающей среды;
      2) утверждают программы по управлению отходами в пределах своей компетенции;
      3) заслушивают отчеты руководителей местных исполнительных органов и организаций о состоянии охраны окружающей среды и природопользования;
      4) принимают в пределах своей компетенции обязательные правила природопользования, за нарушения которых предусмотрена административная ответственность по вопросам оздоровления окружающей среды, охраны, воспроизводства и рационального использования природных ресурсов, охраны объектов окружающей среды, имеющих особую экологическую, научную и культурную ценность;
      5) устанавливают порядок предоставления в пользование и изъятия водохозяйственных сооружений, находящихся в коммунальной собственности;
      6) устанавливают ставки платы за эмиссии в окружающую среду, но не ниже базовых ставок, порядок установления которых предусмотрен статьей 93 настоящего Кодекса.

       Статья 25. Компетенция местных исполнительных органов
                в области охраны окружающей среды

      Местные исполнительные органы в области охраны окружающей среды:
      1) организуют разработку согласованных с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды программ и иных документов, предусматривающих мероприятия по охране окружающей среды и природопользованию и их реализацию на соответствующих территориях;
      2) подготавливают заключения о запрещении строительства и реконструкции предприятий, сооружений и иных объектов, по которым имеется отрицательное заключение государственных экологической и санитарно-эпидемиологической экспертиз, приостанавливают хозяйственную и иную деятельность в судебном порядке в случае нарушения экологических требований и принимают соответствующие меры;
      3) организуют и проводят в пределах своей компетенции государственную экологическую экспертизу хозяйственной деятельности субъектов области (города республиканского значения, столицы);
      4) организуют общественные слушания при проведении государственной экологической экспертизы;
      5) вносят предложения по разработке документов в области экологической экспертизы и передают на рассмотрение центрального исполнительного органа в области охраны окружающей среды инициативные проекты таких документов;
      6) привлекают для проведения экспертных работ внешних экспертов (физических и юридических лиц), имеющих лицензии на осуществление работ в области экологической экспертизы;
      7) принимают решения или вносят предложения в вышестоящие органы об охране объектов окружающей среды, имеющих особую экологическую, научную и культурную ценность, и об организации особо охраняемых природных территорий;
      8) устанавливают целевые показатели в области образования, использования и размещения отходов производства и потребления;
      9) организуют разработку программ по управлению отходами и обеспечивают их выполнение;
      10) выделяют земельные участки под строительство объектов по размещению отходов производства и потребления;
      11) обеспечивают строительство объектов по удалению и размещению отходов;
      12) обеспечивают полный и своевременный сбор отходов с территории населенных пунктов и безопасность методов их удаления или размещения;
      13) осуществляют контроль объемов образования отходов и разрабатывают мероприятия и экономические стимулы, направленные на снижение объемов образования отходов, повышения уровня их повторного или альтернативного использования и сокращение объемов отходов, подлежащих захоронению;
      14) управляют хозяйственными сооружениями, находящимися в коммунальной собственности, осуществляют меры по их защите;
      15) устанавливают охранные зоны, полосы по согласованию с уполномоченными органами в области использования и охраны водного фонда и санитарно-эпидемиологического благополучия населения;
      16) предоставляют природные объекты в обособленное и совместное пользование по согласованию с уполномоченными органами;
      17) согласовывают размещение и ввод в эксплуатацию предприятий и других сооружений, влияющих на состояние окружающей среды, а также условия производства строительных и других работ на природных объектах, охранных зонах и полосах;
      18) осуществляют информирование населения о состоянии природных объектов, находящихся на соответствующей территории;
      19) осуществляют государственную регистрацию проведения общественной экологической экспертизы;
      20) разрабатывают и представляют уполномоченному органу в области охраны окружающей среды инвестиционные проекты в области охраны окружающей среды.

  Особенная часть

Раздел 3. Экологическое нормирование, оценка воздействия
на окружающую среду, экологическая экспертиза,
экологические разрешения

Глава 5. Экологическое нормирование

       Статья 26. Цель экологического нормирования

      1. Целью экологического нормирования является регулирование качества окружающей среды и установление допустимого воздействия на нее, обеспечивающих экологическую безопасность населения, сохранение экологических систем, генетического фонда животного и растительного мира в условиях устойчивого развития хозяйственной деятельности.
      2. В процессе экологического нормирования устанавливаются нормативы качества окружающей среды, нормативы эмиссий и нормативы в области использования и охраны природных ресурсов.

   Статья 27. Нормативы качества окружающей среды и порядок
                их установления

      1. Нормативами качества окружающей среды являются показатели, характеризующие состояние окружающей среды, благоприятной для жизни и здоровья населения, для сохранения экологических систем, генетического фонда животного и растительного мира, а также состояние природных ресурсов необходимое для их рационального использования в интересах настоящего и будущего поколений.
      2. К нормативам качества окружающей среды относятся:
      1) нормативы, установленные в соответствии с химическими показателями состояния окружающей среды, в том числе нормативы предельно допустимых концентраций, включая радиоактивные вещества, ориентировочно безопасных уровней химических веществ;
      2) нормативы, установленные в соответствии с физическими показателями состояния окружающей среды, в том числе предельно допустимых уровней шума, вибрации, магнитных полей, радиоактивности, тепла и иных физических воздействий;
      3) нормативы, установленные в соответствии с биологическими показателями состояния окружающей среды, в том числе видов и групп растений, животных и других организмов, используемых как индикаторы качества окружающей среды, а также нормативы предельно допустимых концентраций микроорганизмов, которые регламентируются санитарно- эпидемиологическими правилами и нормами, гигиеническими нормативами:
      бонитет почв, содержание гумуса, показатели водной и ветровой эрозии почв, их заболачивания, засоления, осолонцевания и другие почвенные характеристики земель;
      лесистость и облесение территории, захламленность леса, санитарное состояние лесов, другие количественные и качественные показатели отдельных участков лесного фонда;
      нормативы качества водных ресурсов для использования в питьевых и иных целях;
      иные нормативы состояния природных ресурсов, предусмотренные законодательством Республики Казахстан по использованию природных ресурсов;
      4) иные нормативы качества окружающей среды, предусмотренные законодательством Республики Казахстан.
      3. В целях установления нормативов предельно допустимых концентраций уполномоченным органом в области санитарно-эпидемиологического благополучия населения ведется государственная регистрация потенциально опасных химических веществ, включающая классификацию вредных веществ в зависимости от степени их опасности. На территории Республики Казахстан допускается применение химических веществ, прошедших государственную регистрацию.
      4. Порядок установления нормативов предельно допустимых концентраций и ориентировочно безопасных уровней веществ определяется законодательством о санитарно-эпидемиологическом благополучии населения и законодательством об охране, использовании и воспроизводстве животного мира, земельным законодательством Республики Казахстан.
      5. Нормативы состояния природных ресурсов устанавливаются в соответствии с законодательством по каждому виду природных ресурсов.

   Статья 28. Целевые показатели качества окружающей среды

      1. Для отдельных территорий могут устанавливаться целевые показатели качества окружающей среды.
      2. Целевые показатели качества окружающей среды регулируют предельный уровень нормируемых параметров окружающей среды на определенный период времени, с учетом необходимости постепенного улучшения качества окружающей среды.
      3. Различные целевые показатели качества окружающей среды могут быть установлены для:
      1) селитебной зоны;
      2) особо охраняемых природных территорий;
      3) рекреационных зон;
      4) пустынных и полупустынных районов;
      5) водных объектов с различными формами использования.
      4. Целевые показатели качества окружающей среды устанавливаются соответствующими программами по охране окружающей среды, разрабатываемыми местными исполнительными органами областей (города республиканского значения, столицы) и утверждаемыми на региональном уровне местными представительными органами, на межрегиональном уровне и по особо охраняемым природным территориям - Правительством Республики Казахстан.
      5. Установление целевых показателей качества окружающей среды должно обеспечить:
      1) поэтапное достижение нормативов качества окружающей среды на всей территории Республики Казахстан;
      2) экологическую безопасность и снижение рисков для здоровья населения;
      3) нормирование качества окружающей среды с учетом социально-экономических условий, планов и программ экономического развития Республики Казахстан и ее регионов, а также необходимости обеспечения экологической безопасности, сохранения экосистем, генетического фонда животного и растительного мира.
      6. Порядок и критерии установления целевых показателей качества окружающей среды определяются Правительством Республики Казахстан.

         Статья 29. Нормативы эмиссий

      1. К нормативам эмиссий относятся:
      1) технические удельные нормативы эмиссий;
      2) нормативы предельно допустимых выбросов и сбросов веществ;
      3) нормативы образования отходов производства и потребления;
      4) нормативы допустимых физических воздействий (количество тепла, уровни шума, вибрации, ионизирующего излучения, и иных физических воздействий).
      2. Нормативы эмиссий должны обеспечивать соблюдение нормативов качества окружающей среды с учетом природных особенностей территорий и акваторий и рассчитывается на основе предельно-допустимых концентраций или целевых показателей качества окружающей среды.
      3. Нормативы эмиссий устанавливаются для загрязняющих веществ и видов отходов, перечень которых утверждается Правительством Республики Казахстан.
      4. Величины нормативов эмиссий являются основой для выдачи экологических разрешений и принятия управленческих решений по необходимым техническим мероприятиям в целях снижения негативного воздействия хозяйственной и иной деятельности на окружающую среду и здоровье населения.

       Статья 30. Технические удельные нормативы эмиссий

      1. Технические удельные нормативы эмиссий устанавливаются для конкретных процессов и отраслей промышленности на основе внедрения наилучших доступных технологий.
      2. Технические удельные нормативы эмиссий разрабатываются в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан в области технического регулирования и являются основой комплексных экологических разрешений.

        Статья 31. Нормативы предельно допустимых выбросов и
                 сбросов веществ

      1. Нормативы предельно допустимых выбросов и сбросов являются величинами эмиссий, которые устанавливаются на основе расчетов для каждого источника выбросов и предприятия в целом, с таким условием, чтобы обеспечить достижение нормативов качества окружающей среды.
      2. Нормативы предельно допустимых выбросов и сбросов используются в системе разрешений на эмиссии в окружающую среду, в составе проектов, содержащих рассчитанные значения нормативов, планы-графики достижения предприятиями уровня нормативов предельно допустимых выбросов и сбросов, установленные значения нормативов удельных выбросов для передвижных и стационарных источников выбросов, технологических процессов и оборудования. Срок действия установленных предельно допустимых выбросов и сбросов определяется сроком действия заключений государственной экологической экспертизы, выданных на содержащие нормативы проекты.

       Статья 32. Порядок определения нормативов эмиссий

      1. Проекты нормативов эмиссий обосновываются в составе оценки воздействия на окружающую среду хозяйственной и иной деятельности, либо в виде отдельных документов.
      2. Разработка нормативов эмиссий осуществляется предприятиями и организациями, имеющими лицензии на природоохранное проектирование и нормирование.
      3. Нормативы эмиссий по отдельным источникам устанавливаются равными техническим удельным нормативам эмиссий, либо определяются расчетным путем, на основе показателей качества окружающей среды.
      4. Методика определения нормативов эмиссий расчетным путем утверждается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      5. При установлении нормативов эмиссий учитываются существующие загрязнения окружающей среды. Данные по фоновым концентрациям параметров качества окружающей среды предоставляются гидрометеорологической службой Республики Казахстан по договору с заказчиком проекта или проектной организацией.
      6. Нормативы эмиссий от передвижных источников устанавливаются в соответствии с законодательством по техническому регулированию, в виде предельных концентраций основных загрязняющих атмосферный воздух веществ в выхлопных газах техническими регламентами и стандартами для передвижных источников.

       Статья 33. Иные нормативы в области использования и
                 охраны природных ресурсов

      1. В целях охраны и воспроизводства природных ресурсов устанавливаются нормативы в области использования и охраны природных ресурсов.
      2. Нормативы в области использования и охраны природных ресурсов и порядок их установления определяются законодательством о недрах, земельным, водным, лесным законодательством, законодательством в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.

       Статья 34. Лицензирование деятельности по
                природоохранному проектированию и нормированию

      1. Юридические и физические лица, претендующие на осуществление деятельности по природоохранному проектированию и нормированию, обязаны получить лицензию на деятельность по природоохранному проектированию, нормированию и работам в области экологической экспертизы.
      2. Выдачу лицензий на осуществление деятельности по природоохранному проектированию, нормированию и работам в области экологической экспертизы осуществляет центральный исполнительный орган в области охраны окружающей среды в соответствии с законодательством Республики Казахстан о лицензировании.
      3. Квалификационные требования к осуществлению деятельности природоохранному проектированию и нормированию устанавливаются Правительством Республики Казахстан.

  Глава 6. Техническое регулирование в области
охраны окружающей среды

       Статья 35. Объекты и процедура подтверждения
                соответствия в области охраны окружающей среды

      Объекты и процедура подтверждения соответствия в области охраны окружающей среды определяются нормативными правовыми актами в области технического регулирования, стандартами или условиями договоров в целях обеспечения экологической безопасности.

       Статья 36. Добровольные и обязательные стандарты для
                подтверждения соответствия в целях обеспечения
                экологической безопасности

      1. Стандарты по обеспечению требований нормативных правовых актов в области технического регулирования могут быть обязательными (гармонизированные стандарты) и добровольными.
      2. Реализация продукции (работ, услуг), подлежащей обязательной сертификации в области охраны окружающей среды, запрещается без сертификата соответствия.

       Статья 37. Экологическая маркировка

      1. Задачами экологической маркировки являются:
      1) защита потребителей от приобретения (использования) продукции, которые опасны для окружающей среды;
      2) предотвращение загрязнения окружающей среды при производстве, использовании и ликвидации (утилизации, переработки) всех видов продукции;
      3) обеспечение экологической безопасности оборудования, технологических процессов, производств и продукции;
      4) внедрение экологически безопасных технологических процессов, оборудования и производств;
      5) предотвращение ввоза в страну экологически опасных продукции и технологий;
      6) содействие экспорту и повышение конкурентоспособности отечественной продукции.
      2. Объектом экологической маркировки является продукция, способная оказывать вредное воздействие на окружающую среду, здоровье населения и биологические ресурсы. Объект экологической маркировки включает в себя процесс производства продукции и применяемые технологии.
      3. Производители маркируют свою продукцию знаком экологически чистой продукции на добровольной основе после подтверждения соответствия. Экологическая маркировка продукции осуществляется независимым органом (ассоциация, союз) в соответствующей отрасли в порядке, предусмотренном законодательством Республики Казахстан о техническом регулировании.
      4. Стандарты экологически чистой продукции, форма и технические требования к знаку экологически чистой продукции устанавливаются независимым органом.

   Статья 38. Экспертный совет по техническому
                 регулированию

      1. Экспертный совет по техническом} регулированию уполномоченного органа в области охраны окружающей среды разрабатывает проекты нормативных правовых актов в области технического регулирования, а также рассматривает предложения по разработке и применению нормативных правовых актов для подтверждения соответствия в области охраны окружающей среды.
      2. Состав и положение об экспертном совете в области технического регулирования утверждается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

       Статья 39. Внедрение международных стандартов

      1. Внедрение природопользователями международных стандартов управления охраной окружающей среды Республики Казахстан стимулируется путем:
      1) распространения информации о международных стандартах;
      2) сокращения уполномоченным органом в области охраны окружающей среды частоты инспекторских проверок для природопользователей, сертифицированных на соответствие международным стандартам.
      2. Меры стимулирования внедрения международных стандартов осуществляются в соответствии с действующим законодательством Республики Казахстан.

  Глава 7. Оценка воздействия на окружающую среду

       Статья 40. Понятие и правовая основа оценки воздействия
                 на окружающую среду

      1. Оценка воздействия на окружающую среду - процедура, в рамках которой оцениваются возможные последствия хозяйственной и иной деятельности для окружающей среды, экологических систем и здоровья человека; разрабатываются меры по предотвращению неблагоприятных эффектов (уничтожения, деградации, повреждения и истощения естественных экологических систем и природных ресурсов), оздоровлению окружающей среды с учетом требований экологического законодательства Республики Казахстан.
      2. Правовую основу проведения оценки воздействия на окружающую среду составляет настоящий Кодекс, иные нормативные правовые акты Республики Казахстан и международные договоры, ратифицированные Республикой Казахстан.

       Статья 41. Обязательность оценки воздействия на
                окружающую среду

      1. Оценка воздействия на окружающую среду является обязательной для любых видов хозяйственной и иной деятельности, которая может оказать прямое или косвенное воздействие на окружающую среду и здоровье населения, независимо от организационно-правовых форм собственности субъектов указанной деятельности.
      2. Запрещается разработка и реализация проектов хозяйственной и иной деятельности, влияющей на окружающую среду без оценки воздействия на нее. Результаты оценки воздействия являются неотъемлемой частью предплановой, плановой, предпроектной и проектной документации.
      3. Оценке воздействия на окружающую среду подлежит перспективная деятельность как проектируемых, так и существующих объектов, в соответствии с требованиями настоящего Кодекса.
      4. Инициаторы и разработчики проектов намечаемой хозяйственной деятельности обязаны учитывать результаты проведенной оценки воздействия на окружающую среду и обеспечивать принятие тех вариантов и альтернатив, которые наносят наименьший вред окружающей среде и здоровью человека.

       Статья 42. Стадийность оценки воздействия на
                окружающую среду

      1. Оценка воздействия на окружающую среду намечаемой хозяйственной или иной деятельности осуществляется последовательно, с учетом стадийности градостроительного и строительного проектирования, предусмотренного нормативными правовыми актами Республики Казахстан.
      2. Оценка воздействия на окружающую среду включает в себя следующие стадии:
      Стадия 1. Оценка территории (обзор состояния окружающей среды), выполняемая для обоснования оптимального выбора участка для размещения объекта;
      Стадия 2. Предварительная оценка воздействия на окружающую среду, сопровождающая обоснование инвестиций (технико-экономические обоснования проектов);
      Стадия 3. Оценка воздействия, выполняемая в целях полного и комплексного анализа возможных эффектов реализации проекта или дальнейшего осуществления хозяйственной деятельности, обоснования альтернатив и разработки плана (программы) управления охраной окружающей среды;
      Стадия 4. Раздел "Охрана окружающей среды" в составе рабочего проекта, содержащий технические решения по предотвращению неблагоприятных воздействий на окружающую среду;
      Стадия 5. Послепроектный анализ, осуществляемый через год после начала осуществления хозяйственной или иной деятельности для подтверждения безопасности объекта для окружающей среды и коррекции природоохранных мероприятий.
      3. На стадии 3 оценки воздействия на окружающую среду разрабатываются нормативы эмиссий в окружающую среду в соответствии с главой 5 настоящего Кодекса.

       Статья 43. Порядок проведения оценки воздействия на
                окружающую среду

      1. Оценка воздействия на окружающую среду осуществляется юридическими и физическими лицами, получившими лицензию в области экологического аудита, проектирования, нормирования и работ в области экологической экспертизы.
      2. Организацию и финансирование работ по оценке воздействия на окружающую среду обеспечивает заказчик (инициатор) планируемой деятельности.
      3. Юридические и физические лица, осуществляющие разработку оценки воздействия на окружающую среду, несут ответственность перед заказчиком за достоверность, полноту и качество полученных результатов проведения оценки воздействия на окружающую среду.
      4. Контроль за соблюдением требований законодательства при выполнении процедуры оценки воздействия на окружающую среду осуществляет уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.

        Статья 44. Характер воздействий, подлежащих учету в
                 процессе оценки воздействия на окружающую
                 среду

      1. В процессе оценки воздействия подлежат учету:
      1) прямые воздействия - воздействия, непосредственно оказываемые основными и сопутствующими видами планируемой деятельности в районе размещения объекта;
      2) косвенные воздействия - воздействия на окружающую среду, которые вызываются опосредованными (вторичными) факторами, возникающими вследствие реализации проекта;
      3) кумулятивные воздействия - воздействия, возникающие в результате постоянно возрастающих изменений, вызванных другими прошлыми, настоящими или обоснованно предсказуемыми действиями, сопровождающими реализацию проекта.
      2. В процессе оценки воздействия на окружающую среду проводится оценка воздействия на:
      1) атмосферный воздух;
      2) поверхностные и подземные воды;
      3) ландшафты;
      4) земельные ресурсы и почвенный покров;
      5) растительный мир;
      6) животный мир;
      7) состояние экологических систем;
      8) состояние здоровья населения;
      9) социальную сферу;
      10) поверхность дна водоемов.
      3. В процессе проведения оценки воздействия на окружающую среду подлежат учету как отрицательные, так и положительные эффекты для окружающей среды и здоровья человека.

        Статья 45. Классификация объектов оценки воздействия на
                 окружающую среду по значимости и полноте
                 оценки

      1. Хозяйственная и иная деятельность, для которой осуществляется оценка воздействия на окружающую среду, разделяется на 4 категории - I, II, III, IV.
      К I категории относятся виды деятельности, относящиеся к 1 и 2 классам опасности согласно санитарной классификации производственных объектов, разведка и добыча полезных ископаемых, кроме общераспространенных.
      Ко II категории относятся виды деятельности, относящиеся к 3 классу опасности согласно санитарной классификации производственных объектов, добыча общераспространенных полезных ископаемых, все виды специального водопользования, все виды лесопользования.
      К III категории относятся виды деятельности, относящиеся к 4 классу опасности согласно санитарной классификации производственных объектов.
      К IV категории относятся виды деятельности, относящиеся к 5 классу опасности согласно санитарной классификации производственных объектов, все виды использования объектов животного мира, за исключением спортивного (любительского) рыболовства и охоты.
      2. Дифференцированные требования к проведению оценки воздействия на окружающую среду объектов разных категорий определяются инструкцией по проведению оценки воздействия на окружающую среду, утверждаемой уполномоченным органом по охране окружающей среды.

       Статья 46. Состав документации по оценке воздействия на
                окружающую среду

      1. Документация по оценке и воздействия на окружающую среду включает в себя:
      1) реквизиты заказчика хозяйственной или иной деятельности;
      2) обосновывающую документацию: ходатайство (заявление, декларацию о намерениях), обосновывающее необходимость реализации планируемой деятельности, обоснование инвестиций, технико-экономическое обоснование (проект), утверждаемая часть рабочего проекта, пояснительная записка;
      3) описание состояния компонентов окружающей среды до реализации деятельности, либо на текущий момент;
      4) описание проекта, включая, в частности:
      описание целей и количественных характеристик всего проекта и требования к району размещения на период стадий строительства и эксплуатации;
      описание основных характеристик производственных процессов, включая тип и количество используемых материалов и оборудования с указанием возможных видов воздействия планируемой деятельности на элементы окружающей среды с объемами и ингредиентным составом эмиссий в окружающую среду, потребляемого сырья и изымаемых ресурсов;
      5) анализ применяемой технологии с точки зрения принятых в Республике Казахстан технических удельных нормативов и наилучших технологий в области охраны окружающей среды, доступных для внедрения в Республике Казахстан;
      6) информацию об альтернативах и указание на основные причины выбора проектного варианта;
      7) описание возможных воздействий деятельности на окружающую среду, здоровье населения и социально-экономические условия;
      8) неопределенности, выявленные при проведении оценки воздействия на окружающую среду;
      9) оценку экологических рисков и рисков для здоровья населения;
      10) описание мер, предусмотренных для предотвращения, снижения воздействия на окружающую среду, включая предложения по экологическому мониторингу;
      11) проектные нормативы эмиссий в окружающую среду и нормативов изъятия природных ресурсов;
      12) обоснование программы производственного экологического контроля;
      13) эколого-экономическую оценку проекта, с учетом возможных рисков и возмещения нанесенного ущерба;
      14) материалы по учету общественного мнения, оформленные протоколами и содержащие выводы по результатам общественного обсуждения экологических аспектов планируемой деятельности;
      15) указание на любые трудности и недостаток информации при проведении оценки воздействия на окружающую среду;
      16) основные выводы по результатам проведения оценки воздействия на окружающую среду.
      2. По результатам проведенной оценки воздействия на окружающую среду заказчиком (инициатором) планируемой деятельности подготавливается и представляется в составе материалов оценки заявление об экологических последствиях планируемой или осуществляемой деятельности, служащее основанием для подготовки решения о допустимости ее реализации.
      3. Полнота содержания документации на каждой из стадий оценки воздействия на окружающую среду определяется методическими материалами, утверждаемыми уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

        Статья 47. Методическое обеспечение проведения оценки
                 воздействия на окружающую среду

      1. Оценка воздействия на окружающую среду проводится на основе методических требований, утверждаемых уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      2. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды в пределах своей компетенции осуществляет контроль за соблюдением методических требований в процессе разработки оценки воздействия окружающей среды соответствующими организациями.

         Статья 48. Особенности оценки воздействия на окружающую
                 среду объектов с трансграничным воздействием

      Особенности проведения оценки воздействия на окружающую среду объектов с трансграничным воздействием определяются международными договорами об оценке воздействия на окружающую среду в трансграничном контексте, ратифицированными Республикой Казахстан.

       Статья 49. Особенности оценки воздействия на окружающую
                среду для существующих объектов

      1. Для существующих объектов должна быть проведена оценка воздействия на окружающую среду в случае, если в процессе проектирования объекта такая оценка не проводилась, либо условия природопользования существенно отличаются от условий, предусмотренных проектом.
      2. При проведении реконструкции существующего объекта, не предусмотренной исходным проектом, осуществляется оценка воздействия на окружающую среду такой реконструкции, которая может быть оформлена в виде отдельных материалов, либо в виде внесения изменений в материалы оценки воздействия на окружающую среду по объекту в целом.
      3. При необходимости проведения оценки воздействия на окружающую среду существующего объекта в соответствии с условиями пунктов 1 и 2 настоящей статьи, такая оценка выполняется до подачи заявки на получение экологического разрешения.

  Глава 8. Экологическая экспертиза

       Статья 50. Экологическая экспертиза и ее виды

      1. Экологическая экспертиза - процесс согласования предпроектной, проектной документации, программ и проектов нормативных правовых актов, а также иных материалов о планируемой деятельности по соблюдению в них экологических требований и экологического законодательства Республики Казахстан.
      2. В Республике Казахстан осуществляются государственная экологическая экспертиза и общественная экологическая экспертиза.

       Статья 51. Цели экологической экспертизы

      Экологическая экспертиза проводится в целях:
      1) ограничения возможных негативных последствий реализации планируемой управленческой, хозяйственной, инвестиционной, нормотворческой и иной деятельности на окружающую среду и здоровье населения;
      2) соблюдения баланса интересов экономического развития и охраны окружающей среды, а также предотвращения ущерба третьим лицам в процессе природопользования.

       Статья 52. Объекты государственной экологической
                экспертизы

      1. Обязательной государственной экологической экспертизе подлежат:
      1) проекты планируемой хозяйственной и иной деятельности с сопровождающими их материалами оценки воздействия на окружающую среду в соответствии со стадиями, определенными статьей 42 настоящего Кодекса;
      2) все виды планировочной, предплановой и предпроектной документации, проекты прогнозов, экологических и иных программ, концепции основных направлений деятельности, государственные инвестиционные программы, договоры, контракты, в том числе касающиеся изменения форм собственности и других видов приватизации;
      3) проекты реконструкции с материалами оценки воздействия на окружающую среду для существующих объектов;
      4) проекты нормативов эмиссий в окружающую среду;
      5) проекты нормативных правовых актов Республики Казахстан, нормативно-технических и инструктивно-методических документов, утверждаемых государственными органами, реализация которых может привести к негативным воздействиям на окружающую среду;
      6) технико-экономические обоснования (расчеты) и проекты на размещение, строительство, реконструкцию, развитие, техническое перевооружение, перепрофилирование, ликвидацию предприятий, объектов и комплексов, зданий и сооружений, биологические обоснования на добычу и использование ресурсов животного и растительного мира;
      7) проекты схем комплексного освоения территорий и территориальной организации производительных сил Республики Казахстан;
      8) проекты генеральных планов застройки (развития) городов и территорий, в том числе территорий специальных экономических зон и территорий с особым режимом ведения хозяйственной деятельности;
      9) материалы комплексного экологического обследования участков территорий, обосновывающие придание этим территориям правового статуса особо охраняемых природных территорий, зоны экологического бедствия или зоны чрезвычайной экологической ситуации, а также программы реабилитации этих территорий;
      10) проекты хозяйственной деятельности, которая может оказывать воздействие на окружающую среду сопредельных государств, или для осуществления которой необходимо использование общих с сопредельными государствами природных объектов, или которая затрагивает интересы сопредельных государств, определенные международными договорами;
      11) документацию, обосновывающую экологические требования к новой технике, технологиям, материалам и веществам, в том числе закупаемым за рубежом, документацию, обосновывающую выдачу разрешений (лицензий) на изъятие (использование) природных ресурсов.
      2. Объекты государственной экологической экспертизы проходят повторную государственную экологическую экспертизу в случаях:
      1) доработки объекта экологической экспертизы по замечаниям проведенной ранее государственной экологической экспертизы;
      2) внесения в проектную и иную документацию изменений после получения положительного заключения государственной экологической экспертизы;
      3) на основании судебного решения.
      3. Объекты государственной экологической экспертизы подразделяются на категории I, II, III, IV, согласно классификации объектов, приведенной в статье 45 настоящего Кодекса.
      К I категории относятся также проекты нормативных правовых актов центральных государственных органов, проектов хозяйственной деятельности, схем комплексного освоения и генеральных планов территорий республиканского значения, а также объекты, указанные в подпунктах 6) и 11) пункта 1 настоящей статьи Кодекса.
      К II категории относятся также проекты нормативных правовых актов органов местного государственного управления, проектов региональных планов и программ, генеральных схем расселения, проектов генеральных планов территорий областного и районного значения.

        Статья 53. Органы, осуществляющие государственную
                экологическую экспертизу

      1. Государственная экологическая экспертиза проводится уполномоченным органом в области охраны окружающей среды и местными исполнительными органами в пределах их компетенции.
      2. Государственная экологическая экспертиза объектов I категории проводится центральным исполнительным органом в области охраны окружающей среды, II и III категорий - территориальными органами в области охраны окружающей среды, IV категории - местными исполнительными органами.

       Статья 54. Порядок проведения государственной
                экологической экспертизы

      1. Документацию на государственную экологическую экспертизу представляют:
      1) заказчик (инвестор) намечаемой управленческой, хозяйственной, инвестиционной и иной деятельности;
      2) руководитель государственного органа, который ведет разработку проектов нормативных правовых актов, планов и программ, подлежащих государственной экологической экспертизе.
      2. Порядок проведения государственной экологической экспертизы определяется уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

       Статья 55. Сроки проведения государственной
                 экологической экспертизы

      1. Срок проведения государственной экологической экспертизы не должен превышать трех месяцев с момента передачи органам, осуществляющим государственную экологическую экспертизу, всей необходимой документации, прошедшей предварительную экспертизу.
      2. Срок предварительной экспертизы не должен превышать двух недель с момента поступления документации для государственной экологической экспертизы. В случае неполноты представленной документации, они подлежат возвращению представившему их лицу.

        Статья 56. Заключение государственной
                экологической экспертизы

      1. Заключение государственной экологической экспертизы выдается по результатам ее проведения.
      2. Положительное заключение государственной экологической экспертизы содержит выводы о допустимости и возможности принятия решения по реализации объекта экологической экспертизы.
      3. При отрицательном заключении государственной экологической экспертизы заказчик обязан обеспечить доработку представленных на экспертизу материалов в соответствии с предложениями и замечаниями экспертного заключения и в установленный им срок представить все материалы на повторную экологическую экспертизу либо отказаться от намечаемой деятельности.
      4. Запрещается финансирование и реализация проектов хозяйственной и иной деятельности, по которым предусмотрена государственная экологическая экспертиза, банками, а также иными финансовыми организациями любой формы собственности без положительного заключения государственной экологической экспертизы.
      5. Заключение государственной экологической экспертизы подписывается главным государственным экологическим экспертом Республики Казахстан, области (города республиканского значения, столицы), либо руководителем экспертного подразделения местного исполнительного органа в пределах его компетенции.
      6. Положительное заключение государственной экологической экспертизы к проектной документации действует в течение двух лет со дня его выдачи до начала строительства, а документации действующих и строящихся предприятий действует в течение 5 лет со дня его выдачи.

       Статья 57. Права руководителей экспертных подразделений,
                 осуществляющих государственную экологическую
                 экспертизу

      1. Руководители экспертных подразделений имеют право:
      1) создавать в установленном порядке эколого-экспертные комиссии, группы, иные формирования для проведения экологической экспертизы, привлекать к участию в работе высококвалифицированных отечественных, зарубежных специалистов и ученых, включая иностранных и юридических лиц;
      2) осуществлять контроль за деятельностью экспертных подразделений (учреждений, организаций), создаваемых комиссий и групп;
      3) возглавлять советы экологической экспертизы, организовывать их деятельность;
      4) определять методы проведения экспертизы;
      5) отклонять представленные на экологическую экспертизу материалы, не отвечающие экологическим нормам и правилам;
      6) возвращать на доработку документы и материалы, содержащие ошибки в расчетах и другие нарушения, исправление которых требует дополнительных исследований, поисковых работ либо выделения дополнительных средств;
      7) подписывать заключения экологической экспертизы;
      8) отзывать ранее выданные положительные заключения экологической экспертизы в течение месяца с момента выявления обстоятельств, свидетельствующих о негативных последствиях реализации объекта экспертизы для окружающей среды, либо невыполнения заказчиком требований вышеназванного заключения;
      9) запрашивать необходимые для проведения экспертизы дополнительные материалы научного, проектного, методического или иного характера;
      10) представлять в банки и иные финансовые организации материалы по объектам, которые не получили положительного заключения государственной экологической экспертизы;
      11) готовить и передавать соответствующие материалы правоохранительным и иным органам для решения вопросов о привлечении к ответственности лиц, виновных в нарушении действующего законодательства.
      2. Руководители экспертных подразделений уполномоченного органа в области охраны окружающей среды являются главными государственными экологическими экспертами Республики Казахстан, областей (города республиканского значения, столицы).
      При организации и проведении государственной экологической экспертизы руководители экспертных подразделений независимы и действуют в соответствии с экологическим законодательством Республики Казахстан.
      3. Независимость руководителей экспертных подразделений обеспечивается положениями о них, утверждаемых уполномоченным органом Республики Казахстан в области охраны окружающей среды и местными исполнительными органами, включающими порядок их назначения и увольнения, и иные условия, не противоречащие законодательству Республики Казахстан о государственной службе.

       Статья 58. Права и обязанности эксперта государственной
      экологической экспертизы

      1. Экспертом государственной экологической экспертизы является лицо, имеющее специальные познания и обладающее достаточным опытом, необходимым для проведения экологической экспертизы, и привлеченное в установленном порядке экспертным органом к проведению экологической экспертизы.
      2. Экспертом государственной экологической экспертизы не может быть представитель заказчика документации, подлежащей экологической экспертизе, или разработчик объекта государственной экологической экспертизы, а также юридические и физические лица, состоящие с заказчиком или разработчиком в трудовых или иных договорных отношениях.
      3. Эксперт государственной экологической экспертизы несет ответственность за выполненную им экспертизу в порядке, установленном действующим законодательством Республики Казахстан.
      4. Вмешательство в деятельность эксперта, связанную с проведением экологической экспертизы, государственных органов, юридических и должностных лиц запрещается, за исключением случаев нарушения экспертом действующего законодательства Республики Казахстан.
      5. Нарушенные права эксперта государственной экологической экспертизы, включая материальные убытки и моральный вред, подлежат защите в судебном и административном порядке, а лица, виновные в этом нарушении, несут ответственность в соответствии с действующим законодательством Республики Казахстан.
      4. Эксперт государственной экологической экспертизы имеет право:
      1) требовать представления дополнительных материалов, имеющих значение для всесторонней и объективной оценки экспертируемого объекта;
      2) дополнительно привлекать к проведению экологической экспертизы высококвалифицированных специалистов;
      3) вносить предложения по совершенствованию организации работы экспертизы, методологии, порядку и принципам ее осуществления;
      4) формировать особое мнение по объекту государственной экологической экспертизы, которое прилагается к заключению государственных экологических экспертиз.
      5. Эксперт государственной экологической экспертизы обязан:
      1) обеспечивать комплексное, объективное, качественное проведение экологической экспертизы;
      2) соблюдать требования законодательства об экологической экспертиз иных законодательных актов;
      3) проводить экспертизу на основе действующих стандартов, норм правил;
      4) соблюдать установленные сроки и порядок осуществления экологической экспертизы;
      5) готовить аргументированные заключения экологической экспертизы и своевременно передавать их органам, принимающим решение о реализации объекта экспертизы, и заказчикам;
      6) при отклонении экспертируемых объектов от дальнейшего рассмотрения либо возвращении обосновывающих их материалов на доработку объективно оценивать и доказательно обосновывать заключения экологической экспертизы;
      7) обеспечивать сохранность материалов и согласовывать свои действия в отношении конфиденциальных документов с их владельцем, не допускать разглашения вверенных ему сведений.

       Статья 59. Привлечение внешних экспертов в процессе
                 проведения государственной экологической
                 экспертизы

      В случае, если проведение государственной экологической экспертизы требует привлечения внешних экспертов, органы государственной экологической экспертизы имеют право обратиться за экспертными заключениями в другие государственные органы, иные организации, а также к отдельным специалистам. Привлечение внешних экспертов осуществляется уполномоченным органом в области охраны окружающей среды в соответствии с законодательством Республики Казахстан о государственных закупках.

       Статья 60. Лицензирование деятельности по проведению
                 работ в области экологической экспертизы

      1. Физические и юридические лица, претендующие на осуществление деятельности по работам в области экологической экспертизы, обязаны получить лицензию на данный вид деятельности.
      2. Выдачу лицензий на осуществление деятельности в области экологической экспертизы осуществляет центральный исполнительный орган в области охраны окружающей среды в соответствии с законодательством Республики Казахстан о лицензировании.
      3. Квалификационные требования к проведению работ в области экологической экспертизы устанавливаются Правительством Республики Казахстан.

        Статья 61. Реестр проектов нормативных правовых актов,
                 прошедших государственную экологическую
                 экспертизу

      Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды осуществляет ведение реестра проектов нормативных правовых актов, прошедших государственную экологическую экспертизу, и присваивает им регистрационные номера.

       Статья 62. Экспертные советы государственной
                 экологической экспертизы

      1. При подразделениях государственной экологической экспертизы уполномоченного органа в области охраны окружающей среды создаются экспертные советы, являющиеся совещательными органами и действующие в соответствии с положениями о них.
      2. Положения об экспертных советах уполномоченного органа в области охраны окружающей среды, их персональные составы разрабатываются и утверждаются руководителем уполномоченного органа в области охраны окружающей среды.
      3. Членами экспертных советов могут являться должностные лица государственных органов, функции которых связаны с охраной окружающей среды; ученые научно-исследовательских учреждений, высших учебных заведений; высококвалифицированные специалисты-практики и представители общественности.
      4. К ведению экспертных советов государственной экологической экспертизы относятся:
      1) обсуждение сложных проблем обеспечения экологической безопасности, охраны окружающей среды, использования и воспроизводства природных ресурсов при проведении экологической экспертизы;
      2) рассмотрение заключений государственной экологической экспертизы относительно объектов повышенной экологической опасности.
      5. Заключение экспертного совета носит рекомендательный характер.

   Статья 63. Гласность государственной экологической
                 экспертизы и доступ населения к принятию
                 решений

      1. Заявка на проведение государственной экологической экспертизы подлежит обязательному опубликованию в средствах массовой информации заказчиком документации, подлежащих экологической экспертизе.
      2. Всем заинтересованным гражданам и общественным организациям предоставляется возможность выразить свое мнение в месячный срок в период проведения государственной экологической экспертизы.
      3. Общественные слушания проводятся по проектам, реализация которых может непосредственно повлиять на окружающую среду и здоровье граждан.
      4. Порядок проведения общественных слушаний устанавливается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды и должен определять:
      1) выявление заинтересованных лиц;
      2) указание мест, где может быть получена информация и консультации;
      3) указание способа информирования населения, например, путем расклейки афиш в определенных местах, публикации в местных газетах, организации выставок с представлением планов, чертежей, таблиц, графиков, моделей;
      4) определение способа, которым осуществляется консультация населения, например, письменные представления, опрос населения;
      5) установление предельных сроков для каждой из стадий процедуры в целях гарантии того, чтобы решение принималось в течение соответствующего периода времени.
      5. После принятия решения по заключению государственной экологической экспертизы всем заинтересованным лицам предоставляется возможность получить информацию по объекту экспертизы, в порядке, предусмотренном настоящим Кодексом.

       Статья 64. Порядок рассмотрения разногласий при
                 осуществлении государственной экологической
                 экспертизы

      1. Разногласия при осуществлении государственной экологической экспертизы рассматриваются путем переговоров либо в судебном порядке.
      2. Путем переговоров разногласия по вопросам государственной экологической экспертизы рассматриваются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды по обращению любой из заинтересованных сторон, в том числе заказчика намечаемой деятельности, местного исполнительного органа.
      3. Предметом разногласий не может служить отрицательное заключение государственной экологической экспертизы.

       Статья 65. Финансирование государственной экологической
                экспертизы

      Финансирование государственной экологической экспертизы осуществляется за счет бюджетных средств, а также средств заказчиков - инициаторов хозяйственной и иной деятельности.

       Статья 66. Общественная экологическая экспертиза

      1. Общественная экологическая экспертиза - вид деятельности, осуществляемой на добровольных началах экспертными комиссиями, создаваемыми общественными объединениями.
      2. Общественная экологическая экспертиза проводится путем создания экспертных комиссий, рассматривающих намечаемую хозяйственную и иную деятельность с точки зрения соблюдения общественных интересов по сохранению благоприятной для жизни и здоровья граждан окружающей среды.
      3. Инициатором общественной экологической экспертизы могут выступать физические лица или общественные объединения, интересы которых затрагиваются в случае реализации объекта общественной экологической экспертизы.

       Статья 67. Организатор общественной экологической
                 экспертизы

      1. Организатор общественной экологической экспертизы общественные объединения, от лица которых осуществляется обращение о проведении общественной экологической экспертизы, и принимаются меры по организации деятельности экспертной комиссии.
      2. Организатор общественной экологической экспертизы имеет право:
      1) запрашивать у заказчика объекта общественной экологической экспертизы, документы и материалы, необходимые для проведения общественной экологической экспертизы;
      2) создавать экспертную комиссию для проведения экспертизы;
      3) представлять в местные исполнительные органы заключение общественной экологической экспертизы.
      3. Организатор общественной экологической экспертизы обязан:
      1) организовать общественную экологическую экспертизу в соответствии с требованиями, изложенными в настоящем Кодексе;
      2) обеспечить информирование общественности о ходе и результатах общественной экологической экспертизы и учет общественного мнения в выработке заключения общественной экологической экспертизы;
      3) обеспечить открытость заключения общественной экологической экспертизы для всех заинтересованных сторон.

       Статья 68. Эксперты общественной экологической
                 экспертизы

      1. Экспертом общественной экологической экспертизы является физическое лицо, обладающее научными и (или) практическими познаниями по рассматриваемому вопросу и привлеченное организатором общественной экологической экспертизы к проведению общественной экспертизы.
      2. Экспертом общественной экологической экспертизы не может быть:
      1) представитель заказчика объекта общественной экологической экспертизы;
      2) представитель разработчика объекта общественной экологической экспертизы;
      3) физическое лицо, состоящее в трудовых или иных договорных отношениях с указанным заказчиком или разработчиком объекта общественной экологической экспертизы; представитель юридического лица, состоящего с указанным заказчиком или с разработчиком объекта общественной экологической экспертизы в договорных отношениях.
      3. Эксперт общественной экологической экспертизы участвует в ее проведении в соответствии с законодательством Республики Казахстан и заданием, выданным организатором общественной экологической экспертизы.
      4. Эксперт общественной экологической экспертизы при проведении общественной экологической экспертизы имеет право формулировать особое мнение по объекту общественной экологической экспертизы, которое прилагается к заключению общественной экологической экспертизы.
      5. Эксперт общественной экологической экспертизы обязан:
      1) соблюдать требования законодательства Республики Казахстан об экологической экспертизе;
      2) обеспечивать объективность и обоснованность выводов своего заключения по объекту экологической экспертизы, а также учет замечаний и предложений, поступающих в адрес общественной экологической экспертизы от заинтересованной общественности;
      3) обеспечивать сохранность материалов и конфиденциальность сведений, представленных на общественную экологическую экспертизу, а также охрану интеллектуальной собственности.

      Статья 69. Права и обязанности заказчика объекта
                 общественной экологической экспертизы

      1. Заказчиком объекта общественной экологической экспертизы является физическое или юридическое лицо намечаемой управленческой, хозяйственной, инвестиционной и иной деятельности.
      2. Заказчик объекта общественной экологической экспертизы имеет право:
      1) на защиту охраняемых законом конфиденциальных сведений, содержащихся в документации по намечаемой деятельности;
      2) получать информацию и иметь доступ к информации о ходе и результатах проведения общественной экологической экспертизы;
      3) участвовать в общественных слушаниях и иных мероприятиях, проводимых в рамках общественной экологической экспертизы;
      4) предоставлять свои разъяснения и комментарии к заключению общественной экологической экспертизы в орган, осуществляющий государственную экологическую экспертизу, местные исполнительные органы и органы государственного надзора и контроля.
      3. Заказчик объекта общественной экологической экспертизы обязан:
      1) предоставлять на общественную экологическую экспертизу необходимые документы и материалы;
      2) предоставлять в специально уполномоченный государственный орган экологической экспертизы письменный ответ на рекомендации заказчику, изложенные в заключении общественной экологической экспертизы.

      Статья 70. Финансирование общественной экологической
                 экспертизы

      Финансирование общественной экологической экспертизы осуществляется за счет:
      1) собственных средств общественных объединений, организующих и проводящих общественную экологическую экспертизу;
      2) добровольных пожертвований, грантов благотворительных организаций;
      3) иных источников, не запрещенных законодательными актами Республики Казахстан.

       Статья 71. Порядок регистрации общественной
                 экологической экспертизы

      1. Общественная экологическая экспертиза осуществляется при условии регистрации заявления организатора экспертизы о ее проведении.
      2. Заявление о регистрации общественной экологической экспертизы подается ее организатором в местные исполнительные органы, на территории которых намечается экспертируемая деятельность.
      3. В заявлении о проведении общественной экологической экспертизы должны быть приведены:
      1) наименование, юридический адрес;
      2) характер предусмотренной уставом деятельности организатора общественной экологической организации;
      3) сведения о составе экспертной комиссии общественной экологической экспертизы;
      4) сведения об объекте общественной экологической экспертизы, сроки проведения общественной экологической экспертизы.
      4. Местные исполнительные органы в десятидневный срок со дня подачи заявления о проведении общественной экологической экспертизы обязаны его зарегистрировать или отказать в его регистрации. Заявление о проведении общественной экологической экспертизы, в регистрации которого в указанный срок не было отказано, считается зарегистрированным.
      5. В регистрации заявления об организации общественной экологической экспертизы может быть отказано в случае, если:
      1) общественная экологическая экспертиза ранее была дважды проведена в отношении данного объекта;
      2) объект общественной экологической экспертизы содержит сведения, составляющие государственную, коммерческую и иную охраняемую законом тайну;
      3) устав общественного объединения, организатора общественной экологической экспертизы, не предусматривает деятельность данной организации в области общественной экологической экспертизы;
      4) государственная экологическая экспертиза предполагаемого объекта общественной экологической экспертизы завершена.
      6. В случае отказа в регистрации заявления о проведении общественной экологической экспертизы местный исполнительный орган сообщает об этом инициатору и организатору общественной экологической экспертизы в письменном виде с объяснением причин отказа.

       Статья 72. Заключение общественной экологической
                экспертизы

      1. Результаты общественной экологической экспертизы оформляются в виде заключения общественной экологической экспертизы, которое носит рекомендательный характер.
      2. Заключение общественной экологической экспертизы должно содержать:
      1) название и адрес организатора экологической экспертизы;
      2) название заказчика, название и местоположение объекта общественной экологической экспертизы;
      3) сведения о регистрации заявления о проведении общественной экологической экспертизы;
      4) сроки проведения общественной экологической экспертизы;
      5) состав документации, проходившей общественную экологическую экспертизу, перечисление других документов, использованных в процессе общественной экологической экспертизы;
      6) состав членов экспертной комиссии общественной экологической экспертизы;
      7) краткое изложение результатов экспертизы;
      8) описание задания по проведению общественной экологической экспертизы, определенного организатором общественной экологической экспертизы;
      9) описание процесса общественной экологической экспертизы, в том числе взаимодействия с общественностью, заказчиком и другими заинтересованными сторонами;
      10) описание выводов общественной экологической экспертизы.
      3. Выводы общественной экологической экспертизы должны содержать:
      1) заключение о соответствии объекта экспертизы требованиям существующего законодательства;
      2) характеристику полноты, качества и достоверности проведенной заказчиком оценки воздействия на окружающую среду;
      3) характеристику позиций различных групп общественности по отношению к намечаемой деятельности, обзор предложений и замечаний общественности;
      4) мнение экспертов по экологической и социальной допустимости реализации объекта общественной экологической экспертизы;
      5) предложения и рекомендации органу государственной экологической экспертизы, заказчику, органам государственного надзора и контроля, другим организациям и учреждениям, принимающим решения, связанные с реализацией объекта экспертизы.
      4. Заключение общественной экологической комиссии подписывается уполномоченным представителем организатора общественной экологической экспертизы председателем и членами экспертной комиссии.
      5. Заключение общественной экологической экспертизы направляется:
      1) в местный исполнительный орган, проводивший регистрацию заявления на проведение общественной экологической экспертизы;
      2) в орган государственной экологической экспертизы, к компетенции которого относится проведение государственной экологической экспертизы данного объекта;
      3) заказчику намечаемой деятельности;
      4) органам, принимающим решения, связанные с объектом общественной экологической экспертизы;
      5) в средства массовой информации.

       Статья 73. Использование результатов общественной
                экологической экспертизы

      1. Заказчик намечаемой деятельности обязан ответить на выводы, содержащиеся в заключении общественной экологической экспертизы, в том числе рекомендации по намечаемой деятельности. Заказчик в месячный срок со дня получения заключения общественной экологической экспертизы направляет свой ответ в орган государственной экологической экспертизы и организатору общественной экологической экспертизы.
      2. Результаты общественной экологической экспертизы должны быть рассмотрены при проведении государственной экологической экспертизы. Результаты рассмотрения должны быть направлены организатору общественной экологической экспертизы и уполномоченному органу в области охраны окружающей среды.
      3. Заключение общественной экологической экспертизы может быть также учтено при принятии решений местными исполнительными органами, финансовыми организациями и заказчиком намечаемой деятельности.

  Глава 9. Экологические разрешения

       Статья 74. Виды экологических разрешений

      В Республике Казахстан природопользователям выдаются следующие экологические разрешения:
      1) разрешения на эмиссии в окружающую среду;
      2) комплексные экологические разрешения.

       Статья 75. Разрешение на эмиссии в окружающую среду

      1. Природопользователи, осуществляющие эмиссии в окружающую среду, обязаны получить разрешение на эмиссии в окружающую среду.
      2. Разрешение на эмиссии в окружающую среду выдается природопользователю согласно его заявке в порядке, установленном настоящим Кодексом.
      3. Природопользователи обязаны выполнять условия, указанные в разрешении на эмиссии в окружающую среду, и несут ответственность за их несоблюдение в соответствии с настоящим Кодексом.
      4. Природопользователи, имеющие в своей собственности производственные объекты, расположенные на территории разных областей (города республиканского значения, столицы), могут подавать заявки на получение разрешения на эмиссии в окружающую среду, как по каждому объекту, так и по всей их совокупности, по месту нахождения данных объектов.
      5. Не требуется получение разрешения на эмиссии в окружающую среду, если эти эмиссии происходят в процессе общего природопользования.

      Статья 76. Содержание разрешения на эмиссии в
                 окружающую среду

      1. Разрешение на эмиссии в окружающую среду представляет собой комплект документов установленного образца, содержащий:
      1) сведения о природопользователе и осуществляемой им хозяйственной и иной деятельности;
      2) срок действия разрешения;
      3) условия природопользования, в том числе нормативы эмиссий по всем их источникам;
      4) программу мероприятий по охране окружающей среды на период действия разрешения;
      5) программу производственного экологического контроля.
      2. Формы бланков разрешения на эмиссии в окружающую среду и порядок их заполнения утверждаются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

       Статья 77. Орган, выдающий разрешения на эмиссии в
                 окружающую среду

      Разрешения на эмиссии в окружающую среду выдаются природопользователю уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

       Статья 78. Категории объектов, требующих получения
                 разрешений на эмиссии в окружающую среду

      1. Объекты, на которые природопользователям выдаются разрешения на эмиссии в окружающую среду, подразделяются на четыре категории: I, II, III и IV.
      2. К I категории относятся объекты, относящиеся к 1 и 2 классам опасности согласно санитарной классификации производственных объектов.
      К II категории относятся объекты, относящиеся к 3 классу опасности согласно санитарной классификации производственных объектов.
      К III категории относятся объекты, относящиеся к 4 классу опасности согласно санитарной классификации производственных объектов.
      К IV категории относятся объекты, относящиеся к 5 классу опасности согласно санитарной классификации производственных объектов.
      3. Для объектов категории I природопользователи получают разрешения на эмиссии в окружающую среду в центральном исполнительном органе в области охраны окружающей среды, категории II - в территориальных органах в области охраны окружающей среды, категории III - в территориальных органах в области охраны окружающей среды по упрощенной схеме, категория IV - в территориальных органах в области охраны окружающей среды, по месту нахождения этих объектов, на основе уведомительной декларации.
      4. Природопользователи получают разрешение на объекты категорий II, III и IV в территориальных органах в области охраны окружающей среды по месту нахождения этих объектов.

      Статья 79. Материалы, представляемые для получения
                 разрешений на эмиссии в окружающую среду

      1. Для получения разрешения на эмиссии в окружающую среду природопользователь предоставляет в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды, осуществляющий выдачу разрешений, необходимый пакет документов.
      2. Для природопользователей, имеющих объекты I и II категорий, пакет документов для получения разрешения на эмиссии в окружающую среду включает:
      1) заявку на получение разрешения;
      2) заключение государственной экологической экспертизы на проект намечаемой деятельности с разделом по оценке воздействия на окружающую среду;
      3) резюме используемых технологических решений;
      4) проект нормативов эмиссий, рассчитанных в установленном порядке на основе экологических нормативов качества окружающей среды или целевых показателей качества окружающей среды, с заключением государственной экологической экспертизы;
      5) проект программы мероприятий по охране окружающей среды;
      6) проект программы производственного экологического контроля;
      7) нотариально засвидетельствованную копию договора обязательного экологического страхования для природопользователей, у которых экологическое страхование является обязательным.
      3. Для природопользователей, имеющих объекты III категории, пакет документов для получения разрешения на эмиссии в окружающую среду включает:
      1) заявку на получение разрешения;
      2) проект нормативов эмиссий, рассчитанных в установленном порядке на основе экологических нормативов качества окружающей среды или целевых показателей качества окружающей среды, с заключением государственной экологической экспертизы;
      3) проект программы мероприятий по охране окружающей среды;
      4) проект программы производственного экологического контроля;
      5) нотариально засвидетельствованную копию договора обязательного экологического страхования для природопользователей, для которых экологической страхование является обязательным.
      4. Для природопользователей, имеющих объекты IV категории, пакет документов для получения разрешения на эмиссии в окружающую среду включает:
      1) заявку на получение разрешения;
      2) уведомительную декларацию, включающую информацию о применяемых технических решениях, канализации, вентиляции, вывозе отходов, использовании автомобильного транспорта.
      5. Физические и юридические лица, имеющие передвижные источники загрязнения окружающей среды, осуществляют специальное природопользование без оформления экологического разрешения.
      6. Формы заявки на получение разрешения и уведомительной декларации утверждаются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

    Статья 80. Условия природопользования, включаемые в
                 разрешение на эмиссии в окружающую среду

      1. В случаях, если для осуществляемых природопользователем видов деятельности в Республике Казахстан приняты специальные экологические требования и нормы, в разрешение на эмиссии в окружающую среду могут включаться условия природопользования, обеспечивающие выполнение данных требований и норм.
      2. Решение о включении в разрешение на эмиссии в окружающую среду определенных условий природопользования принимается органами, выдающими разрешения.
      3. Запрещается включение в разрешения на эмиссии в окружающую среду условий природопользования, не предусмотренных экологическими требованиями и нормами, установленными в Республике Казахстан.
      4. Порядок включения условий природопользования в разрешения на эмиссии в окружающую среду утверждаются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

         Статья 81. Сроки подачи заявок, рассмотрения, выдачи и
                 согласования разрешений на эмиссии в
                 окружающую среду

      1. Подача заявок осуществляется не позднее, чем за четыре месяца до истечения сроков действующего разрешения либо до ввода в эксплуатацию нового объекта.
      2. В срок не более одного месяца с момента регистрации заявки, уполномоченный орган в области охраны окружающей среды рассматривают заявку на предмет полноты представленных материалов. В течение данного срока могут быть запрошены дополнительные документы по представленной заявке. По истечении данного срока заявка принимается на рассмотрение, либо отклоняется вследствие недостаточности представленных материалов.
      3. Принятые заявки рассматриваются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды в срок не более четырех месяцев со дня регистрации заявки. По истечении этого срока выдается разрешение на эмиссии в окружающую среду, либо аргументированное заключение об отклонении заявки в связи с ее несоответствием требованиям настоящего Кодекса.

     Статья 82. Основания для выдачи разрешения на эмиссии в
                 окружающую среду

      1. Разрешение на эмиссии в окружающую среду должно быть выдано природопользователю на объект I и II категории, при соблюдении следующих условий:
      1) представлены необходимые документы и материалы в соответствии со статьей 79 настоящего Кодекса;
      2) проект нормативов эмиссий в окружающую среду соответствуют требованиям главы 5 настоящего Кодекса;
      3) материалы оценки воздействия окружающей среды подтверждают соответствие нормативов эмиссий и условий природопользования экологическим требованиям и нормам, установленных законодательством в области охраны окружающей среды;
      4) программа мероприятий по охране окружающей среды соответствует экологическим требованиям и нормам, установленным экологическим законодательством, и обеспечивает достижение нормативов эмиссий;
      5) программа производственного экологического контроля соответствует требованиям, установленным главой 15 настоящего Кодекса.
      2. Разрешение на эмиссии в окружающую среду должно быть выдано природопользователю на объект III категории, если:
      1) представлены необходимые документы и материалы в соответствии со статьей 79 настоящего Кодекса;
      2) проект нормативов эмиссий в окружающую среду и проект нормативов изъятия природных ресурсов соответствуют требованиям главы 5 настоящего Кодекса;
      3) программа мероприятий по охране окружающей среды соответствует экологическим требованиям и нормам, установленным экологическим законодательством, и обеспечивает достижение нормативов эмиссий и изъятия природных ресурсов;
      4) программа производственного экологического контроля соответствует требованиям, установленным главой 15 настоящего Кодекса.
      3. Разрешение на эмиссии в окружающую среду должно быть выдано природопользователю на объект IV категории, если он представил необходимую заявку и уведомительную декларацию.

      Статья 83. Сроки действия разрешений на эмиссии в
                 окружающую среду

      Разрешения на эмиссии в окружающую среду выдаются на срок до изменения применяемых технологий и условий природопользования, указанных в действующем разрешении, но не более:
      1) 3 лет для природопользователей на объект I категории;
      2) 5 лет для природопользователей на объекты II, III и IV категорий.

      Статья 84. Отказ в выдаче, приостановление и
                 аннулирование разрешений на эмиссии в
                 окружающую среду

      1. Органы, выдающие разрешение на эмиссии в окружающую среду, могут отказать в выдаче разрешения в следующих случаях:
      1) неполноты и недостоверности материалов, представленных для получения разрешения;
      2) несоответствия запрашиваемых условий природопользования требованиям, изложенным статьей 80 настоящего Кодекса.
      2. Действие разрешения на эмиссии в окружающую среду может быть приостановлено органом, выдавшим его, на срок до трех месяцев в следующих случаях:
      1) выявление фактов представления недостоверных данных природопользователями, в том числе ошибок, связанных с расчетами нормативов эмиссий в окружающую среду;
      2) нарушения природопользователями условий природопользования, указанных в разрешении, экологических требований и норм, установленных экологическим законодательством Республики Казахстан.
      3. Органы, выдавшие разрешение, могут аннулировать разрешение в следующих случаях:
      1) систематических нарушений (более 3 раз в течение срока действия разрешения) природопользователем условий природопользования, указанных в разрешении, экологических требований и норм, установленных экологическим законодательством Республики Казахстан;
      2) неустранения в установленный срок нарушений, по которым действие разрешение было приостановлено.
      4. Приостановление или аннулирование разрешения осуществляется в месячный срок с момента наступления случаев, указанных в пунктах 2 и 3 настоящей статьи, путем выдачи природопользователю уведомления о причинах принятого решения и (или) сроках их устранения в письменной форме. Получение уведомления влечет прекращение осуществления права специального природопользования.
      5. В случаях устранения природопользователем нарушений, указанных в уведомлении, действие разрешения возобновляется на основании письменного подтверждения органа, принявшего решение по приостановлению действия разрешения.

       Статья 85. Порядок переоформления разрешения на эмиссии
                 в окружающую среду

      1. Разрешение может быть переоформлено в следующих случаях:
      1) изменения режима природопользования, требующего перерасчетов выданных лимитов;
      2) изменения профиля деятельности природопользователя и (или) организационно-правовой формы, смены технологии.
      2. Переоформление разрешения осуществляется при наличии следующих документов:
      1) свидетельства о регистрации (перерегистрации) юридического лица;
      2) свидетельства налогоплательщика;
      3) статистической карточки;
      4) акта инспекционной проверки, подтверждающей изменение режима природопользования.

       Статья 86. Комплексное экологическое разрешение

      1. Комплексное экологическое разрешение является единым документом, удостоверяющим право природопользователя осуществлять эмиссии в окружающую среду с условием внедрения наилучших доступных технологий и соблюдения установленных в Республике Казахстан технических удельных нормативов.
      2. Наилучшие доступные технологии включают в себя как используемые, так и планируемые отраслевые технологии, технику и оборудование, обеспечивающие организационные и управленческие меры, направленные на снижение уровня негативного воздействия хозяйственной деятельности на окружающую среду до обеспечения целевых показателей качества окружающей среды.
      3. Перечни наилучших доступных технологий для отдельных процессов и отраслей промышленности разрабатываются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды с участием отраслевых центральных исполнительных органов, промышленности и других заинтересованных сторон. Перечни наилучших доступных технологий утверждаются Правительством Республики Казахстан.
      4. Правительство Республики Казахстан устанавливает перечень типов промышленных объектов, для которых возможно получение комплексного экологического разрешения взамен разрешения на эмиссии в окружающую среду.
      5. Комплексное экологическое разрешение, помимо информации, указанной в статье 76 настоящего Кодекса, должно содержать:
      1) условия экономного использования сырья и энергии;
      2) систему управления отходами;
      3) действия и меры по эксплуатации объекта в ситуациях, отличающихся от обычных условий;
      4) сроки и условия достижения наилучших доступных технологий.
      6. Комплексное экологическое разрешение действует до момента изменения применяемых технологий и условий природопользования, указанных в данном разрешении.
      7. Порядок выдачи комплексных экологических разрешений определяется Правительством Республики Казахстан.

  Раздел 4. Экономическое регулирование охраны окружающей
среды и природопользования

       Глава 10. Механизмы экономического регулирования охраны
окружающей среды и природопользования

       Статья 87. Виды механизмов экономического регулирования
                 охраны окружающей среды и природопользования

      1. Видами механизмов экономического регулирования охраны окружающей среды и природопользования являются:
      1) планирование и финансирование мероприятий по охране окружающей среды;
      2) плата за эмиссии в окружающую среду;
      3) платы за пользование отдельными видами природных ресурсов;
      4) экономическое стимулирование охраны окружающей среды;
      5) рыночные механизмы и торговля квотами за эмиссии в окружающую среду;
      6) экологическое страхование;
      7) экономическая оценка ущерба, нанесенного окружающей среде.

      Статья 88. Мероприятия по охране окружающей среды

      1. Мероприятием по охране окружающей среды является комплекс технологических, технических, организационных, социальных и экономических мер, направленных на охрану окружающей среды и улучшение ее качества.
      2. Мероприятие по охране окружающей среды должно соответствовать следующим критериям:
      1) направлено на обеспечение экологической безопасности;
      2) улучшает состояние компонентов окружающей среды посредством повышения качественных характеристик окружающей среды;
      3) способствует стабилизации и улучшению состояния экологических систем, сохранению биологического разнообразия, рациональному использованию и воспроизводству природных ресурсов;
      4) предупреждает и предотвращает нанесение ущерба окружающей среде и здоровью населения;
      5) совершенствует методы и технологии, направленные на охрану окружающей среды, рациональное природопользование и внедрение международных стандартов управления охраной окружающей среды;
      6) развивает производственный экологический контроль;
      7) формирует информационные системы в области охраны окружающей среды и способствует предоставлению экологической информации;
      8) способствует пропаганде экологических знаний, экологическому воспитанию и образованию для устойчивого развития.
      3. К мероприятиям по охране окружающей среды могут быть отнесены инвестиционные экологические проекты, отвечающие критериям, предусмотренным пунктом 2 настоящей статьи.
      4. Типовой перечень мероприятий по охране окружающей среды утверждается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

       Статья 89. Финансирование мероприятий по охране
                 окружающей среды

      Мероприятия по охране окружающей среды осуществляются за счет:
      1) бюджетных средств;
      2) собственных средств природопользователей;
      3) иных источников, не запрещенных законодательными актами Республики Казахстан.

      Статья 90. Планирование мероприятий по охране окружающей
                 среды, финансируемых за счет бюджетных
                 средств

      1. Мероприятия по охране окружающей среды, финансируемые из бюджетов различных уровней, определяются в соответствии с направлениями, устанавливаемыми государственными, отраслевыми (секторальными) и региональными программами, а также решениями Президента Республики Казахстан, Правительства Республики Казахстан и местных органов представительной власти Республики Казахстан.
      2. Порядок разработки экологических программ (планов), финансируемых за счет бюджетных средств, устанавливается бюджетным законодательством Республики Казахстан.
      3. Мероприятия по охране окружающей среды включаются в программы (планы) социально-экономического развития Республики Казахстан, административно-территориальных единиц, экологические программы (планы) определенной территории.
      4. Региональные экологические программы (планы) и программы (планы) социально-экономического развития соответствующей территории до их утверждения подлежат согласованию с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      5. Местные исполнительные органы области (города республиканского значения, столицы) разрабатывают и представляют уполномоченному органу в области охраны окружающей среды инвестиционные экологические проекты (программы) в соответствии с бюджетным законодательством Республики Казахстан.
      6. Для разработки экологических программ могут проводиться открытые конкурсы проектов в области охраны окружающей среды, порядок проведения которых определяется Правительством Республики Казахстан.

       Статья 91. Планирование мероприятий по охране окружающей
                 среды, финансируемых за счет собственных
                 cредств природопользователей

      1. Мероприятия по охране окружающей среды, финансируемые за счет собственных средств природопользователя, планируются природопользователем самостоятельно.
      2. Мероприятия по охране окружающей среды включаются в проект программы мероприятий по охране окружающей среды, разрабатываемый природопользователем для получения экологических разрешений.

      Статья 92. Планирование мероприятий по охране окружающей
                 среды, финансируемых за счет иных
                 источников, не запрещенных законодательством
                 Республики Казахстан

      Планирование мероприятий по охране окружающей среды, финансируемых за счет иных источников, осуществляется в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан.

       Статья 93. Плата за эмиссии в окружающую среду

      1. Плата за эмиссии в окружающую среду устанавливается налоговым законодательством Республики Казахстан.
      2. Плата за эмиссии в окружающую среду, осуществляемые природопользователями в пределах нормативов, определенных в экологическом разрешении, взимается согласно перечню веществ, устанавливаемому Правительством Республики Казахстан.
      3. Методика расчета платы за эмиссии в окружающую среду утверждается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      4. Ставки платы за эмиссии в окружающую среду устанавливаются местными представительными органами областей (города республиканского значения, столицы), но не ниже базовых ставок, утвержденных уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      5. Исполнение налоговых обязательств по плате за эмиссии в окружающую среду не освобождает природопользователя от возмещения ущерба, нанесенного им окружающей среде.

      Статья 94. Обязательные платежи в бюджет за пользование
                  отдельными видами природных ресурсов

      Обязательные платежи в бюджет за пользование отдельными видами природных ресурсов устанавливается налоговым законодательством Республики Казахстан.

       Статья 95. Экономическое стимулирование охраны
                  окружающей среды

      Экономическое стимулирование эффективного осуществления природопользователями мероприятий по охране окружающей среды производится посредством мер, предусмотренных законодательными актами Республики Казахстан.

       Статья 96. Предоставление государственной гарантии по
                  негосударственным займам

      Правительство Республики Казахстан может предоставлять государственную гарантию по негосударственным займам на реализацию мероприятий по охране окружающей среды в порядке, установленном бюджетным законодательством Республики Казахстан.

      Статья 97. Рыночные механизмы управления природными
                 ресурсами

      1. В целях сокращения эмиссий в окружающую среду Правительством Республики Казахстан могут быть введены рыночные механизмы путем утверждения лимитов (квот) на эмиссии в окружающую среду.
      2. Порядок получения лимитов (квот) на эмиссии в окружающую среду разрабатывается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      3. Природопользователь получает право на годовую квоту на эмиссии в окружающую среду в случае установления таких квот. При экономии квоты природопользователь имеет право продать часть квоты другому природопользователю.
      4. В случае невыполнения обязательств по годовым квотам природопользователь может в установленные сроки купить квоты другого природопользователя.
      5. Стоимость передаваемых обязательств определяется на основании соглашения сторон.
      6. На основании договора о передаче обязательств вносятся изменения в экологические разрешения в порядке, установленном статьями 85 и 86 настоящего Кодекса.
      7. Порядок торговли квотами и обязательствами на сокращение эмиссии в окружающую среду и рыночные механизмы управления определяется Правительством Республики Казахстан.

       Статья 98. Торговля квотами на международном уровне

      1. В случае, если международными соглашениями, ратифицированными Республикой Казахстан, предусмотрена возможность участия Казахстана в торговле квотами по сокращению эмиссий в окружающую среду, природопользователи могут вступать в соответствующие договорные отношения с иностранными физическими и юридическими лицами в порядке, установленном Правительством Республики Казахстан.
      2. Договор о торговле квотами, заключенный резидентом Республики Казахстан с иностранными физическими и юридическими лицами, подлежит регистрации в уполномоченном органе, определяемом Правительством Республики Казахстан.

        Статья 99. Экологическое страхование

      1. Целью экологического страхования является возмещение вреда, причиненного жизни, здоровью, имуществу третьих лиц и (или) окружающей среде в результате ее аварийного загрязнения.
      2. Обязательное экологическое страхование осуществляется в соответствии с законодательным актом Республики Казахстан об обязательном экологическом страховании. Перечень экологически опасных видов хозяйственной и иной деятельности определяется Правительством Республики Казахстан.
      3. Добровольное экологическое страхование осуществляется физическими и юридическими лицами в силу их волеизъявления. Виды, условия и порядок добровольного экологического страхования определяются соглашениями между страховщиками и страхователями.

  Глава 11. Экономический учет и отчетность в области
охраны окружающей среды

       Статья 100. Назначение экономического учета и отчетности
                  в области охраны окружающей среды

      В Республике Казахстан осуществляется экономический учет в области охраны окружающей среды в целях:
      1) анализа и оценки экономических аспектов процесса охраны окружающей среды;
      2) выявления экономических факторов, влияющих на эффективность процесса природопользования;
      3) определения уровня устойчивости развития экономики.

       Статья 101. Обязанности природопользователей по ведению
                  экономического учета и отчетности в области
                  охраны окружающей среды

      1. Природопользователи обязаны вести экономический учет в области охраны окружающей среды в разрезе следующих экономических факторов:
      1) материальный баланс производства;
      2) стоимость потребляемых ресурсов и энергии;
      3) затраты на реализацию природоохранных мероприятий;
      4) затраты на ведение производственного экологического контроля, в том числе и затраты на содержание персонала, ответственного за охрану окружающей среды;
      5) затраты на проведение научных и проектных работ в области охраны окружающей среды.
      2. Природопользователи обязаны предоставлять в уполномоченный орган по охране окружающей среды отчетность по экономическим факторам охраны окружающей среды в соответствии с формами и сроками, установленными уполномоченным органом Республики Казахстан в области охраны окружающей среды.

  Глава 12. Экономическая оценка ущерба,
нанесенного окружающей среде

       Статья 102. Порядок экономической оценки ущерба,
                  нанесенного окружающей среде

      1. Экономическая оценка ущерба, нанесенного окружающей среде - стоимостное выражение затрат, необходимых для восстановления окружающей среды и потребительских свойств природных ресурсов.
      2. Должностные лица уполномоченного органа в области охраны окружающей среды в месячный срок с даты установления факта нанесения ущерба окружающей среде проводят сбор и анализ необходимых материалов и устанавливают экономическую оценку нанесенного ущерба.
      3. При установлении экономической оценки ущерба принимаются во внимание:
      1) стоимость мер по восстановлению окружающей среды и ликвидации последствий нарушения экологического законодательства;
      2) плата за эмиссии в окружающую среду, действующие в текущем году;
      3) степень экологической опасности нанесенного ущерба;
      4) степень экологического риска;
      5) размеры возмещения ущерба, нанесенного нарушением лесного, земельного законодательств, законодательства об охране, воспроизводстве и использовании животного мира в соответствии с действующим законодательством Республики Казахстан.
      4. При экономической оценке ущерба применяются следующие методы:
      1) прямой метод экономической оценки ущерба;
      2) косвенный метод экономической оценки ущерба.
      5. Экономическая оценка ущерба проводится в соответствии с методикой расчета, предусмотренной Приложением 1 к настоящему Кодексу.

       Статья 103. Прямой метод экономической оценки ущерба

      1. Прямой метод оценки ущерба состоит в определении фактических затрат, необходимых для восстановления окружающей среды, восполнения деградировавших природных ресурсов и оздоровления живых организмов, посредством наиболее эффективных инженерных, организационно-технических и технологических мероприятий.
      2. Должностными лицами уполномоченного органа в области охраны окружающей среды в первую очередь рассматривается возможность осуществления мероприятий по восстановлению окружающей среды лицом, виновным в нанесении ущерба окружающей среде.
      Соответствующие обязательства по проведению мероприятий по восстановлению окружающей среды излагаются в гарантийном письме лица, виновного в нанесении ущерба окружающей среде с указанием конкретных мероприятий и сроков их проведения.
      2. Стоимость мер по ликвидации последствий ущерба определяется по их рыночной стоимости.
      3. При экономической оценке ущерба прямым методом должностные лица уполномоченного органа в области охраны окружающей среды могут привлекать независимых экспертов. В качестве экспертов могут выступать экологические аудиторы, специалисты проектных, инженерных и научных организаций.
      4. Обязанность по оплате работы независимых экспертов возлагается на лицо, виновное в нанесении ущерба окружающей среде.

       Статья 104. Косвенный метод экономической оценки ущерба

      1. Косвенный метод оценки ущерба применяется в случаях, когда не может быть применен прямой метод оценки ущерба.
      2. Экономическая оценка ущерба косвенным методом определяется по ингредиентно в зависимости от видов воздействия на окружающую среду путем суммирования ущерба по каждому ингредиенту в отдельности.
      4. Уровень экологической опасности, вызванной нарушение экологического законодательства, определяется должностными лицам уполномоченного органа в области охраны окружающей среды на основании критериев, предусмотренных Приложением 2 к настоящему Кодексу.
      5. Уровень экологического риска определяется должностными лицам уполномоченного органа в области охраны окружающей среды в соответствии с критериями, предусмотренными Приложением 3 к настоящему Кодексу.

  Раздел 4. Экологический контроль и аудит

Глава 13. Государственный контроль в области охраны
окружающей среды, охраны, использования и
воспроизводства природных ресурсов

       Статья 105. Цель, задачи и виды государственного
                  контроля

      1. Целью государственного контроля в области охраны окружающей среды, охраны, использования и воспроизводства природных ресурсов является обеспечение экологической безопасности, экономия природных и энергетических ресурсов, устойчивое использование биологических ресурсов, повышение конкурентоспособности национальной продукции.
      2. Задачи государственного контроля в области охраны окружающей среды, охраны, использования и воспроизводства природных pecypcoв определяются настоящим Кодексом, иными законодательными актами Республики Казахстан, регулирующими экологические и природно-ресурсные отношения.
      3. В Республике Казахстан действуют следующие виды государственной контроля в области охраны окружающей среды, охраны, использования и воспроизводства природных ресурсов:
      1) экологический контроль;
      2) контроль за использованием и охраной земель;
      3) контроль в области использования и охраны водного фонда;
      4) контроль в области изучения и использования недр;
      5) контроль в области лесного законодательства;
      6) контроль в области охраны, воспроизводства и использование животного мира;
      7) контроль в области особо охраняемых природных территорий.
      4. Задачи и порядок осуществления государственного контроля за охраной, использованием и воспроизводством природных ресурсов определяются законодательством Республики Казахстан, регулирующим природно-ресурсные отношения.

       Статья 106. Органы, осуществляющие государственный
                 контроль в области охраны окружающей среды,
                 охраны, использования и воспроизводства
                 природных ресурсов

      Органами, осуществляющими государственный контроль в области охраны окружающей среды, охраны, использования и воспроизводства природных ресурсов, являются:
      1) уполномоченный орган в области охраны окружающей среды;
      2) уполномоченный орган в области использования и охраны водного фонда;
      3) уполномоченный орган по управлению земельными ресурсами;
      4) уполномоченный орган в области лесного хозяйства;
      5) уполномоченный орган в области охраны, воспроизводства и использования животного мира;
      6) уполномоченный орган в области особо охраняемых природных территорий;
      7) уполномоченный орган по изучению и использованию недр;
      8) уполномоченный государственный орган в области промышленной безопасности;
      9) уполномоченный орган в области санитарно-эпидемиологического благополучия населения;
      10) уполномоченный государственный орган в области ветеринарии;
      11) уполномоченный орган в области защиты и карантина растений;
      12) уполномоченный орган в области использования атомной энергии;
      13) органы транспортного контроля.

      Статья 107. Задачи государственного экологического
                  контроля

      Государственный экологический контроль служит достижению следующих задач:
      1) обеспечению экологической безопасности Республики Казахстан;
      2) формированию социально ответственного и экологически приемлемого поведения природопользователей;
      3) повышению законопослушности природопользователей и предупреждения экологических правонарушений;
      4) повышению конкурентоспособности национальной экономики.

       Статья 108. Направления государственного экологического
                  контроля

      Государственный экологический контроль осуществляется за:
      1) соблюдением экологического законодательства;
      2) проведением мер по ликвидации последствий загрязнения окружающей среды;
      3) соблюдением экологических требований в области особо охраняемых природных территорий;
      4) соблюдением экологических требований в области охраны, воспроизводства и использования природных ресурсов;
      5) проведением комплекса мероприятий по улучшению земель, предотвращению и ликвидации последствий процессов, вызывающих деградацию земель, восстановлению и сохранению плодородия почв;
      6) соблюдением экологических требований при строительстве и реконструкции предприятий, сооружений и иных объектов, обеспечивающих принятие мер по рекультивации земель;
      7) соблюдением экологических требований при вводе в эксплуатацию и эксплуатации предприятий, сооружений и иных объектов в части выполнения запроектированных работ по рекультивации земель;
      8) снятием, сохранением и использованием плодородного слоя почвы при проведении работ, связанных с нарушением земель;
      9) приведением земель, высвобождающихся по мере выработки промышленных запасов полезных ископаемых или других нарушающих процессов и работ в состояние, пригодное для дальнейшего использования их в соответствии с целевым назначением;
      10) законностью пользования недрами;
      11) соблюдением контрактных условий, относящихся к области охраны недр;
      12) сохранностью недр от загрязнения, обводнения и техногенных процессов, приводящих к порче месторождения и других объектов окружающей среды;
      13) соблюдением правил охраны недр при отработке участков месторождения;
      14) консервацией и ликвидацией объектов недропользования;
      15) соблюдением экологических норм и правил при использовании недр и переработке минерального сырья;
      16) соблюдением проектных решений по вопросам охраны окружающей среды при добыче и переработке минерального сырья;
      17) выполнением мероприятий по предотвращению аварийных или иных опасных ситуаций при проведении операций по недропользованию;
      18) захоронением вредных веществ, радиоактивных отходов и сбросом сточных вод в недра;
      19) соблюдением правил захоронения отходов и других материалов, консервации и демонтажа скважин и оборудования на континентальном шельфе Республики Казахстан;
      20) соблюдением экологических требований в области охраны водных ресурсов и нормативов качества вод в части их загрязнения;
      21) соблюдением стандартов, нормативов, правил и иных требований охраны атмосферного воздуха, в том числе при выпуске в эксплуатацию и эксплуатации транспортных и других передвижных средств;
      22) соблюдением требований по охране атмосферного воздуха при вводе в эксплуатацию предприятий, складировании и сжигании промышленных и бытовых отходов;
      23) соблюдением правил охраны животных и растений при размещении, проектировании и строительстве населенных пунктов, предприятий и других объектов, осуществлении производственных процессов и эксплуатации транспортных средств, применении химических и иных веществ;
      24) соблюдением экологических требований при строительстве, реконструкции, вводе в эксплуатацию и эксплуатации предприятий, сооружений и иных объектов;
      25) соблюдением правил использования, хранения, транспортировки, захоронения, утилизации или иного обращения радиоактивных и иных экологически опасных веществ;
      26) соблюдением установленных норм и правил по применению, хранению, транспортировке химических и биологических веществ;
      27) выполнением условий, установленных экологическими разрешениями;
      28) соблюдением установленных норм и правил учета, утилизации и обезвреживания отходов производства и потребления;
      29) соблюдением экологических требований к санитарно-защитным зонам объектов, имеющих стационарные источники выбросов, сбросов вредных (загрязняющих) веществ и образующих отходы производства и потребления;
      30) радиационной обстановкой на территории Республики Казахстан, выполнением проектных решений по предупреждению загрязнения объектов окружающей среды радиоактивными веществами и условий действия разрешений;
      31) соблюдением технологических регламентов работы очистных сооружений перед выбросом и сбросом радионуклидов в окружающую среду;
      32) соблюдением норм и правил производственного экологического контроля;
      33) соблюдением законодательства об обязательном экологическом страховании;
      34) соблюдением лицензионных норм и правил в области охраны окружающей среды;
      35) соблюдением требований об обязательности проведения государственной экологической экспертизы и выполнении ее условий;
      36) соблюдением требований о проведении обязательного экологического аудита и представлению достоверной информации по вопросам охраны окружающей среды;
      37) соблюдением экологических требований при проведении морских научных исследований на континентальном шельфе Республики Казахстан;
      38) законностью передачи минеральных и живых ресурсов континентального шельфа Республики Казахстан;
      39) соблюдением стандартов, нормативов, правил и иных требований экологического законодательства по вопросам охраны климата и озонового слоя Земли;
      40) соблюдением правил трансграничной транспортировки опасных отходов.

       Статья 109. Организация государственного экологического
                  контроля

      1. Государственный экологический контроль осуществляется путем:
      1) анализа материалов государственной и ведомственной статистической отчетности по учету эмиссий в окружающую среду и природных ресурсов, а также данных о природоохранной деятельности природопользователей;
      2) организации и проведения проверок по соблюдению и исполнению природопользователями экологического законодательства;
      3) правоприменения, основанного на использовании правовых инструментов для обеспечения соблюдения экологического законодательства.
      2. Государственный экологический контроль включает в себя комплекс мер, в том числе:
      1) определение приоритетов контроля;
      2) использование существующих инструментов контроля;
      3) разработку и внедрение перспективных планов деятельности, конкретных мероприятий и необходимых кадровых и материальных ресурсов, а также качественных и количественных показателей, характеризующих прогресс в достижении целей;
      4) разработку и внедрение годовых и оперативных планов работ по проверяемым объектам;
      5) проведение инспекционных проверок;
      6) сбор, анализ и использование данных аналитического контроля и иной информации, необходимой для исполнения функций контроля;
      7) точный и полный учет контрольной деятельности, документирование и анализ реализации перспективных, годовых и оперативных планов деятельности подразделений государственного экологического контроля;
      8) обеспечение прозрачности и подотчетности деятельности уполномоченного органа в области охраны окружающей среды.

      Статья 110. Должностные лица, осуществляющие
                 государственный экологический контроль

      1. К должностным лицам, осуществляющим государственный экологический контроль, относятся:
      главный государственный экологический инспектор Республики Казахстан, являющийся по должности руководителем подразделения государственного экологического контроля уполномоченного органа в области охраны окружающей среды;
      заместитель главного государственного экологического инспектора Республики Казахстан, являющийся по должности заместителем руководителя подразделения государственного экологического контроля уполномоченного органа в области охраны окружающей среды;
      старшие государственные экологические инспекторы Республики Казахстан, являющиеся по должности начальниками и заместителями начальников управлений и отделов подразделения государственного экологического контроля уполномоченного органа в области охраны окружающей среды;
      государственные экологические инспекторы Республики Казахстан, являющиеся по должности главными и ведущими специалистами подразделения государственного экологического контроля уполномоченного органа в области охраны окружающей среды;
      главные государственные экологические инспекторы областей (города республиканского значения, столицы), являющиеся по должности заместителями начальников территориальных органов в области охраны окружающей среды областей и городов (города республиканского значения, столицы);
      старшие государственные экологические инспекторы областей (города республиканского значения, столицы), являющиеся по должности начальниками подразделений государственного экологического контроля территориальных органов в области охраны окружающей среды областей (города республиканского значения, столицы);
      государственные экологические инспекторы областей (города республиканского значения, столицы), являющиеся по должности главными и ведущими специалистами подразделений государственного экологического контроля территориальных органов в области охраны окружающей среды областей (города республиканского значения, столицы);
      государственные экологические инспекторы районов и городов областного подчинения.
      2. Государственные экологические инспекторы обеспечиваются в установленном порядке форменным обмундированием, служебными удостоверениями, нагрудными знаками, печатями и пломбирами установленного образца.
      3. Государственные экологические инспекторы при выполнении служебных обязанностей находятся под защитой государства. Действия, препятствующие выполнению ими служебных обязанностей, влекут ответственность, установленную законодательными актами Республики Казахстан.
      4. Не допускается вмешательство какого-либо должностного лица или органа в процесс организации и осуществления государственного экологического контроля.
      5. Решения государственных экологических инспекторов, вынесенные в пределах их компетенции, обязательны для исполнения и могут быть обжалованы в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан.

       Статья 111. Права должностных лиц, осуществляющих
                  государственный экологический контроль

      1. Должностные лица, осуществляющие государственный экологический контроль, вправе:
      1) взаимодействовать с природопользователями и общественностью и обеспечивать участие общественности в системе экологического контроля;
      2) внедрять и использовать инструменты содействия добровольному соблюдению экологических требований природопользователями;
      3) беспрепятственно посещать (при выполнении условий, определенных настоящим Кодексом и законодательством Республики Казахстан) проверяемые объекты, в том числе военные и оборонные, в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      4) входить на территорию юридических и физических лиц с измерительными приборами и оборудованием для отбора проб и, при необходимости, с привлечением переводчиков и представителей общественности;
      5) делать необходимые измерения, брать пробы (в том числе образцы товаров и материалов) и анализировать их;
      6) запрашивать и получать документацию, результаты анализов и иные материалы, необходимые для осуществления государственного экологического контроля;
      7) в порядке, установленном законодательством инициировать отзыв лицензий на осуществление деятельности и (или) расторжение договора (контракта) на использование природных ресурсов и (или) отзыв экологических и иных разрешений на природопользование, в случае грубых нарушений природопользователем экологических норм и требований, повлекших ущерб окружающей среды и (или) здоровью населения;
      8) останавливать и осматривать транспортные средства, в том числе используемые для наземных, речных и морских грузоперевозок;
      9) выносить предписания юридическим и физическим лицам об устранении экологических правонарушений;
      10) вносить заявления в суды об ограничении и приостановлении хозяйственной и иной деятельности, осуществляемой с нарушением экологического законодательства Республики Казахстан;
      11) рассматривать дела об административных правонарушениях в области охраны окружающей среды, направлять в соответствующие органы материалы о привлечении виновных к административной или уголовной ответственности;
      12) определять (участвовать в определении) размеры ущерба, нанесенного окружающей среде в результате нарушения экологического законодательства, и на основании этого предъявлять к виновным лицам претензии о добровольном возмещении этого вреда либо предъявлять иски в суд;
      13) обращаться в органы внутренних дел, прокуратуры и другие правоохранительные органы за оказанием помощи для предотвращения или пресечения действий нарушителей экологического законодательства Республики Казахстан;
      14) вносить компетентному органу предложения о прекращении действия контракта на проведение операций по недропользованию в случаях отказа подрядчика устранить причины, вызвавшие принятие решения о приостановлении проведения разведки, добычи, совмещенной разведки и добычи либо строительства и (или) эксплуатации подземных сооружений, не связанных с разведкой и (или) добычей, либо при неустранении этих причин в срок, достаточный для их устранения; непринятия недропользователями мер, предусмотренных экологическим законодательством; невозможности устранения причин, вызвавших приостановление операций по недропользованию; существенного нарушения подрядчиком обязательств, установленных контрактом либо программой работ.
      2. Запрещение или приостановление хозяйственной и иной деятельности субъекта частного предпринимательства, осуществляемой с нарушением экологического законодательства, производится на основании решения суда.
      3. Запрещение или приостановление деятельности субъекта малого предпринимательства без судебного решения допускается, с обязательным письменным уведомлением прокурора в течение двадцати четырех часов, в исключительных случаях на срок не более трех дней, с обязательным предъявлением в указанный срок искового заявления в суд. При этом акт о запрещении или приостановлении деятельности действует до вынесения судебного решения.
      4. В предусмотренных законодательством случаях лица, осуществляющие государственный экологический контроль, имеют право на хранение, ношение и применение специальных средств.

       Статья 112. Обязанности должностных лиц, осуществляющих
                  государственный экологический контроль

      Должностные лица, осуществляющие государственный экологический контроль обязаны:
      1) осуществлять контроль за соблюдением требований экологического законодательства Республики Казахстан;
      2) соблюдать требования законодательства при осуществлении своих полномочий;
      3) информировать правоохранительные органы о всех фактах нарушения экологического законодательства Республики Казахстан, в которых содержатся признаки уголовно наказуемого деяния;
      4) взаимодействовать с другими государственными органами, а также физическими и юридическими лицами по вопросам обеспечения соблюдения экологического законодательства;
      5) сохранять конфиденциальность инспекторской информации;
      6) соблюдать правила служебной этики.

  Глава 14. Инспекторские экологические проверки

      Статья 113. Понятие, виды и организация инспекторских
                  экологических проверок

      1. Инспекторская экологическая проверка - комплекс мероприятий, посредством которых осуществляется сбор и анализ информации о соблюдении природопользователями экологического законодательства.
      2. Инспекторские экологические проверки подразделяются на следующие виды:
      1) плановая - проверка, запланированная уполномоченным органом в области охраны окружающей среды и проводимая с учетом установленных настоящим Кодексом и иными законодательными актами Республики Казахстан временных интервалов по отношению к предшествующим проверкам;
      2) внеплановая - проверка, назначаемая уполномоченным органом в области охраны окружающей среды в случаях необходимости оперативного реагирования на чрезвычайные экологические ситуации, непосредственного выявления нарушений экологического законодательства либо поступления об этом информации, а также ввода и вывода объектов из эксплуатации, существенных изменений в технологии производства, контроля за выполнением предписаний об устранении нарушений, выявленных в результате плановой проверки;
      3) встречная - проверка, проводимая в отношении третьих лиц в случае, если при проведении проверок возникает необходимость в получении дополнительной информации, связанной с указанными лицами;
      4) рейдовая - одновременная проверка нескольких хозяйствующих субъектов по вопросам соблюдения ими отдельных требований экологического законодательства;
      5) комплексная - проверка, проводимая уполномоченным органом в области охраны окружающей среды совместно с другими государственными органами, осуществляющими регулирующие и надзорные функции в области использования и охраны природных ресурсов.
      3. Запрещается проведение иных видов инспекторских экологических проверок, кроме установленных настоящим Кодексом.
      4. Проведение инспекторской экологической проверки не должно приостанавливать деятельность природопользователя, за исключением случаев, установленных законодательными актами Республики Казахстан.
      5. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды вправе проверять отдельно структурные подразделения юридического лица в порядке, предусмотренном настоящим Кодексом.
      6. Организация инспекторских экологических проверок включает в себя:
      1) составление и утверждение в установленном порядке руководителем уполномоченного органа рабочего плана проверки, включающего в себя перечень задач и вопросов по осуществлению проверки;
      2) регистрацию в установленном порядке проверок в государственном органе, осуществляющем в пределах своей компетенции статистическую деятельность в области правовой статистики и специальных учетов (далее - орган по правовой статистике), в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан за исключением случаев необходимости немедленного инспекционного реагирования при аварийном загрязнении окружающей среды;
      3) подготовку и применение технических средств определения качественного и количественного состава вредных (загрязняющих) веществ в окружающей среде, а также вредных физических воздействий на окружающую среду.
      7. Природопользователь обязан обеспечить присутствие на проверке своего уполномоченного представителя и создать условия для эффективного проведения проверки. Природопользователь обязан провести необходимый инструктаж по технике безопасности государственных экологических инспекторов и обеспечить их средствами индивидуальной защиты.

       Статья 114. Периодичность и сроки проведения
                 инспекторских экологических проверок

      1. Плановые инспекторские экологические проверки проводятся не чаще одного раза в год, за исключением случаев проведения внеплановых проверок.
      2. Срок проведения инспекторских экологических проверок, указываемый в акте о назначении проверки, не должен превышать тридцати рабочих дней с момента его вручения для субъектов частного предпринимательства, кроме случаев, предусмотренных пунктом 3 настоящей статьи.
      3. При проверке вопросов особой сложности срок проведения инспекторской экологической проверки может продлеваться уполномоченным органом в области охраны окружающей среды по согласованию с государственным органом, осуществляющим в пределах своей компетенции статистическую деятельность в области правовой статистики и специальных учетов (далее - орган по правовой статистике) на срок не более пятидесяти календарных дней для природопользователей, не имеющих структурного подразделения, и до восьмидесяти календарных дней для природопользователей, имеющих структурное подразделение. Вопросы особой сложности подтверждаются обоснованным письменным решением уполномоченного органа в области охраны окружающей среды, о чем уведомляется природопользователь.
      4. В случае направления запросов о предоставлении необходимой для проверки информации срок проведения инспекторской экологической проверки приостанавливается до получения по ним сведений.

       Статья 115. Порядок проведения инспекторских
                 экологических проверок

      1. Проверка проводится на основании акта о назначении проверки уполномоченного органа в области охраны окружающей среды (далее - акт о назначении проверки), зарегистрированного в обязательном порядке в органе правовой статистике, в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
      2. Акт о назначении проверки должен содержать следующие сведения:
      1) наименование уполномоченного органа в области охраны окружающей среды, фамилия и инициалы, занимаемая должность лица, обладающего полномочием по назначению проверки, и его подпись;
      2) дата и регистрационный номер акта о назначении проверки по журналу уполномоченного органа в области охраны окружающей среды;
      3) фамилии и инициалы должностных лиц, осуществляющих проверку;
      4) полное наименование, местонахождение хозяйствующего субъекта и регистрационный номер налогоплательщика;
      5) вид проверки;
      6) вопрос проверки;
      7) срок проведения проверки;
      8) основание назначения проверки.
      3. В исключительных случаях, когда проверка вызвана сложившейся социально-экономической ситуацией, требующей немедленного устранения угрозы общественному порядку, здоровью населения и национальным интересам Республики Казахстан, при проведении проверки внеурочное время (ночное, выходные или праздничные дни), а также в случаях обнаружения нарушений непосредственно в момент их совершения и необходимости проведения неотложных действий для закрепления доказательств, акт о назначении проверки представляется в орган правовой статистики в течение следующего рабочего дня после начала проведения проверки.
      4. По прибытии на проверяемый объект государственный экологический инспектор предъявляет:
      1) акт о назначении проверки с отметкой о регистрации в органе по правовой статистике, за исключением случаев оперативного инспекционного реагирования на аварийное загрязнение окружающей среды;
      2) служебное удостоверение;
      3) при необходимости, разрешение компетентного органа на посещение режимных объектов;
      4) план проверки, утвержденный руководителем уполномоченного органа.
      5. Началом проведения проверки считается момент вручения проверяемому природопользователю акта о назначении проверки.
      6. В случае отказа в принятии акта о назначении проверки или воспрепятствования доступу государственных экологических инспекторов, осуществляющих проверку, к материалам, необходимым для проведения проверки, составляется протокол. Протокол подписывается государственным экологическим инспектором, осуществляющим проверку, и уполномоченным лицом проверяемого природопользователя.
      7. Уполномоченное лицо проверяемого природопользователя вправе отказаться от подписания протокола, дав письменное объяснение о причине отказа. Отказ от получения акта о назначении проверки не является основанием для отмены проверки.
      8. Проверка может проводиться только тем должностным лицом (лицами), которое указано в акте о назначении проверки.
      9. Природопользователи, в отношении которых проводилась проверка территориальными органами в области охраны окружающей среды, могут быть повторно проверены в рамках проверки деятельности указанных органов.
      10. На основании одного акта о назначении проверки может проводиться только одна проверка.
      11. Акт о назначении проверки оформляется исключительно на одного природопользователя (структурное подразделение).
      12. Отбор образцов (проб) продукции для проведения исследований (испытаний), экспертизы проводится в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан.
      13. Изъятие подлинных документов производится в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан.

        Статья 116. Доступ государственных экологических
                  инспекторов, на территорию или в помещение
                  для проведения инспекторской экологической
                  проверки

      1. Природопользователь обязан допустить государственных экологических инспекторов, проводящих инспекторскую экологическую проверку, на территорию или в помещения (кроме жилых помещений), используемые в процессе хозяйственной и иной деятельности, либо на объекты, связанные с хозяйственной и иной деятельностью, для обследования.
      2. При воспрепятствовании доступа государственных экологических инспекторов, проводящих инспекторскую экологическую проверку, на указанные территории составляется протокол.
      3. Протокол подписывается государственным экологическим инспектором, проводящим инспекторскую экологическую проверку, и природопользователем. При отказе от подписания указанного протокола делается отметка об этом в протоколе и природопользователь обязан дать письменные объяснения о причине отказа.
      4. Государственные экологические инспекторы должны иметь при себе специальные допуски, если для допуска на территорию или в помещение природопользователя в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан они необходимы.
      5. Природопользователь имеет право не допускать на территорию или в помещение для проведения инспекторской экологической проверки государственных экологических инспекторов в случаях, если:
      1) акт о назначении проверки не оформлен в установленном порядке;
      2) сроки проверки, указанные в акте о назначении проверки, не наступили или истекли;
      3) данные лица не указаны в акте о назначении проверки.

       Статья 117. Результаты инспекторской экологической
                  проверки

      1. Государственные экологические инспекторы по результатам проверок выносят следующие акты:
      1) акт - предписание по соблюдению экологического законодательства;
      2) протокол об административном правонарушении;
      3) постановление о наложении административного взыскания.
      2. Акты - предписания являются документами строгой отчетности и обязательны для исполнения природопользователями.
      3. Акты - предписания составляются с указанием:
      1) места проведения инспекторской экологической проверки, даты составления акта - предписания;
      2) вида проверки;
      3) должностей, фамилий, имен, отчеств государственных экологических инспекторов, проводивших проверку;
      4) фамилии, имени, отчества либо полного наименования природопользователя;
      5) места нахождения, банковских реквизитов природопользователя, а также его регистрационного номера;
      6) фамилии, имени, отчества руководителя и должностных лиц природопользователя, ответственных за соблюдение экологического законодательства и ведение отчетности по учету эмиссий в окружающую среду и природных ресурсов;
      7) сведений о предыдущей проверке и принятых мерах по устранению ранее выявленных нарушений экологического законодательства Республики Казахстан;
      8) выявленных нарушений экологического законодательства со ссылкой на соответствующие правовые нормы;
      9) предписаний об устранении нарушений экологического законодательства с установлением срока их устранения.
      4. Завершением срока инспекторской экологической проверки считается день вручения природопользователю акта - предписания.
      5. Если нарушения экологического законодательства не установлены, об этом в акте - предписании инспекторской экологической проверки делается соответствующая отметка.
      6. К акту - предписанию прилагаются необходимые копии документов, данные аналитических измерений и другие материалы, полученные в ходе инспекторской экологической проверки.
      7. Акт - предписание составляется в двух экземплярах и подписывается всеми участниками инспекторской экологической проверки и полномочным представителем природопользователя. В случае отказа от подписи представителем природопользователя об этом делается отметка в акте - предписании.
      8. В случае наличия замечаний и (или) возражений по результатам проверки руководитель природопользователя или их представители излагают их в письменном виде. Замечания и (или) возражения прилагаются к акту - предписанию, о чем делается соответствующая отметка.
      9. Один экземпляр акта - предписания вручается природопользователю с отметкой о получении. В случае отказа природопользователя от получения акта - предписания, ему высылается акт - предписания с уведомлением о вручении.
      10. Акт - предписание регистрируется в специальном журнале регистрации, который должен быть пронумерован, прошнурован и скреплен печатью уполномоченного органа в области охраны окружающей среды.

       Статья 118. Порядок оформления результатов инспекторских
                  экологических проверок

      1. По завершении инспекторской экологической проверки на основе отраженных результатов в акте проверки органом охраны окружающей среды выносится постановление о наложении административного взыскания, которое направляется природопользователю в месячный срок после завершения инспекторской экологической проверки.
      2. Регистрация постановления о наложении административного взыскания осуществляется органом охраны окружающей среды под одним номером.
      3. В постановлении о наложении административного взыскания должны содержаться следующие реквизиты и сведения:
      1) дата и номер регистрации постановления и акта инспекторской экологической проверки;
      2) фамилия, имя, отчество либо полное наименование природопользователя;
      3) регистрационный номер налогоплательщика и учетный номер природопользователя;
      4) размер начисленных штрафов;
      5) требование об уплате и сроки уплаты;
      6) сроки и место обжалования.
      4. Природопользователь, получивший постановление о наложении административного взыскания, обязан исполнить его в сроки, установленные в постановлении, если он не обжаловал результаты инспекторской экологической проверки.
      5. В случае, если по завершении инспекторской экологической проверки нарушения экологического законодательства не установлены, постановление по результатам такой проверки не выносится.
      6. Природопользователь должен представить уполномоченному органу в области охраны окружающей среды информацию о выполнении предписания по соблюдению экологического законодательства не позднее семи дней по истечении срока выполнения предписания.

        Статья 119. Вспомогательные инструменты инспекторской
                  экологической проверки

      1. Вспомогательными инструментами инспекторской экологической проверки являются аналитический и камеральный контроль.
      2. В целях обеспечения полноты и достоверности инспекторской экологической проверки лабораторией, входящей в состав уполномоченного органа в области охраны окружающей среды, осуществляется аналитический контроль непосредственно на природных объектах и источниках загрязнения.
      3. Результаты аналитического контроля определяют соблюдение природопользователями нормативов качества окружающей среды и используются для обоснования несоблюдения экологического законодательства Республики Казахстан.
      4. Отбор проб для осуществления аналитического контроля за пределами санитарно-защитной зоны объекта природопользования осуществляется в любое время без регистрации в качестве инспекторской экологической проверки и является основанием для оформления акта о назначении проверки по фактам превышения нормативов качества окружающей среды.
      5. Камеральный контроль осуществляется на основе изучения и анализа представленной природопользователем отчетности и других документов непосредственно по месту нахождения уполномоченного органа в области охраны окружающей среды.
      6. Выявление ошибок и противоречий между сведениями, содержащимися в отчетности и других документах природопользователя, является основанием для оформления акта о назначении проверки.

       Статья 120. Порядок обжалования действий (бездействия)
                  должностных лиц, осуществляющих
                  государственный экологический контроль

      1. Действия (бездействие) должностных лиц, осуществляющих государственный экологический контроль, могут быть обжалованы вышестоящему органу (должностному лицу) или в суд.
      2. Действия (бездействие) должностных лиц, осуществляющих государственный экологический контроль, обжалуются в порядке, предусмотренном законодательными актами Республики Казахстан.

        Статья 121. Конфиденциальность инспекторской информации

      1. Конфиденциальная информация, касающаяся природопользователя, не может быть представлена другому лицу без письменного разрешения природопользователя. Конфиденциальность информации определяется законодательными актами Республики Казахстан и международными соглашениями, ратифицированными Республикой Казахстан.
      2. Государственные экологические инспекторы должны обеспечить конфиденциальность собственной документации и информации. Им запрещается оставлять конфиденциальные документы в помещениях природопользователя в свое отсутствие, обсуждать конфиденциальные вопросы в присутствии сотрудников или по телефонам природопользователя.
      3. Государственные экологические инспекторы не имеют права разглашать информацию о соблюдении экологического законодательства на проверяемом объекте до принятия окончательного административного или судебного решения о наличии нарушений.
      4. Утрата документов, содержащих конфиденциальные сведения, либо разглашение таких сведений влечет ответственность, предусмотренную законодательными актами Республики Казахстан.

  Глава 15. Производственный экологический контроль

       Статья 122. Назначение и цели производственного
                  экологического контроля

      1. Все юридические и физические лица, осуществляющие специальное природопользование, обязаны осуществлять производственный экологический контроль.
      2. Производственный экологический контроль служит достижению следующих целей:
      1) получение информации для принятия решений в отношении политики, целевых показателей и инструментов регулирования производственных процессов, потенциально оказывающих воздействие на окружающую среду;
      2) обеспечение соблюдения требований экологического законодательства;
      3) сведение к минимуму воздействия производственных процессов природопользователя на окружающую среду и здоровье человека;
      4) повышение эффективности использования природных и энергетических ресурсов;
      5) более оперативное упреждающее реагирование на нештатные ситуации;
      6) формирование более высокого уровня экологической информированности и ответственности руководства и персонала компаний;
      7) информирование общественности о результативности экологической деятельности предприятий и рисках для здоровья населения;
      8) повышение уровня соответствия экологическим требованиям;
      9) повышение производственной и экологической эффективности системы управления охраной окружающей среды;
      10) учет экологических рисков при инвестировании и кредитовании.

       Статья 123. Порядок проведения производственного
                  экологического контроля

      1. Производственный экологический контроль проводится природопользователем на основе производственной экологической программы, разрабатываемой природопользователем и согласованной с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      2. Требование об обязательном проведении производственного экологического контроля включается в условия экологического разрешения.
      3. В производственной экологической программе устанавливаются обязательный перечень параметров, отслеживаемых в процессе производственного экологического контроля, критерии определения его периодичности, продолжительность и частота измерений, используемые инструментальные или расчетные методы.
      4. В рамках производственного экологического контроля осуществляется экспериментальная (на основе измерений) и/или косвенная (на основе расчетов) экологическая оценка эффективности производственного процесса путем проведения постоянного контроля уровня эмиссий в окружающую среду, вредных производственных факторов, а также контроля уровня потребления природных, энергетических и других ресурсов.
      5. Производственный мониторинг окружающей среды осуществляется производственными или независимыми лабораториями, аттестованными и/или аккредитованными в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан о техническом регулировании.

       Статья 124. Права и обязанности природопользователя при
                  проведении производственного экологического
                  контроля

      1. При проведении производственного экологического контроля природопользователь имеет право:
      1) осуществлять производственный экологический контроль в объеме, минимально необходимом для слежения за соблюдением экологического законодательства;
      2) разрабатывать производственную экологическую программу в соответствии с принятыми требованиями, с учетом своих технических и финансовых возможностей;
      3) самостоятельно определять организационную и функциональную структуру внутренней ответственности персонала за проведение производственного экологического контроля;
      4) на добровольной основе проводить расширенный производственный экологический контроль.
      2. При проведении производственного экологического контроля природопользователь обязан:
      1) разрабатывать производственную экологическую программу и согласовывать ее с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды;
      2) реализовывать условия производственной экологической программы и документировать результаты;
      3) следовать процедурным требованиям и обеспечивать качество получаемых данных;
      4) систематически оценивать результаты производственного экологического контроля и принимать необходимые меры по устранению выявленных несоответствий требованиям экологического законодательства;
      5) представлять в установленном порядке отчеты по результатам производственного экологического контроля;
      6) безотлагательно сообщать в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды о фактах нарушений экологического законодательства, установленных в процессе производственного экологического контроля;
      7) соблюдать технику безопасности;
      8) обеспечивать доступ государственных экологических инспекторов к исходной информации для подтверждения качества и объективности осуществляемого производственного экологического контроля;
      9) обеспечивать доступ общественности к производственным экологическим программам и отчетным данным по производственному экологическому контролю.

       Статья 125. Требования к разработке производственной
                  экологической программы

      1. Производственная экологическая программа разрабатывается природопользователем самостоятельно либо с привлечением юридических или физических лиц, имеющих лицензию на деятельность по природоохранному проектированию, нормированию и работам в области экологической экспертизы.
      2. Производственная экологическая программа должна содержать следующую информацию:
      1) обязательный перечень параметров, отслеживаемых в процессе производственного мониторинга;
      2) период, продолжительность и частота осуществления производственного мониторинга и измерений;
      3) сведения об используемых методах проведения производственного мониторинга (экспериментальных и/или косвенных);
      4) точки отбора проб и места проведения измерений;
      5) методы и частота ведения учета, анализа и сообщения данных;
      6) план-график внутренних проверок и процедуру устранения нарушений экологического законодательства (включая внутренние инструменты реагирования на их несоблюдение);
      7) механизмы обеспечения качества инструментальных измерений, включая подробные сведения об аккредитации или сертификации;
      8) протокол действий в нештатных ситуациях;
      9) организационную и функциональную структуру внутренней ответственности персонала за проведение- производственного экологического контроля;
      10) иные сведения, отражающие вопросы организации и проведения производственного экологического контроля.

        Статья 126. Виды и организация проведения
                  производственного мониторинга

       1. Производственный мониторинг является элементом производственного экологического контроля, выполняемым для получения объективных данных с установленной периодичностью.
      2. В рамках осуществления производственного экологического контроля выполняются операционный мониторинг, мониторинг эмиссий в окружающую среду и мониторинг воздействия.
      3. Операционный мониторинг (или мониторинг производственного процесса) включает в себя наблюдение за параметрами технологического процесса для подтверждения того, что показатели деятельности природопользователя находятся в диапазоне, который считается целесообразным для его надлежащей проектной эксплуатации и соблюдения условий технологического регламента данного производства. Содержание операционного мониторинга определяется природопользователями.
      4. Мониторинг эмиссий в окружающую среду включает в себя наблюдение за эмиссиями у источника для слежения за производственными потерями, количеством и качеством эмиссий и их изменением.
      5. Проведение мониторинга воздействия включается в производственную экологическую программу в тех случаях, когда это необходимо и целесообразно для отслеживания соблюдения экологического законодательства и нормативов качества окружающей среды.
      6. Мониторинг воздействия является обязательным в ситуациях, когда:
      1) деятельность природопользователя затрагивает чувствительные экосистемы и состояние здоровья населения;
      2) на этапе введения в эксплуатацию технологических объектов;
      3) после аварийных эмиссий в окружающую среду.
      7. Мониторинг воздействия может осуществляться природопользователем индивидуально, а также совместно с другими природопользователями на паритетных началах по согласованию с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      8. Проведение измерений и анализ результатов в рамках мониторинга воздействия осуществляется природопользователем либо по договору с юридическими или физическими лицами.
      9. Данные производственного мониторинга используются для оценки состояния окружающей среды в рамках ведения Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов.

        Статья 127. Производственный контроль за охраной
                  климата и озонового слоя Земли

      1. Юридические лица, имеющие источники выбросов парниковых газов и регулируемых веществ в атмосферу, осуществляют производственный контроль за охраной климата и озонового слоя Земли.
      2. Сведения об организациях экологических служб и о лицах, ответственных за проведение производственного контроля за охраной климата и озонового слоя Земли, а также результаты производственного контроля за охраной климата и озонового слоя Земли представляются в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.

        Статья 128. Учет и отчетность по производственному
                  экологическому контролю

      1. Природопользователь ведет внутренний учет, формирует и представляет периодические отчеты по результатам производственного экологического контроля в соответствии с требованиями, устанавливаемыми уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      2. По требованию государственных экологических инспекторов, природопользователь обязан представить документацию, результаты анализов и иные материалы, необходимые для осуществления государственного экологического контроля.

        Статья 129. Организация природопользователем внутренних
                  проверок

      1. Природопользователь принимает меры по регулярной внутренней проверке соблюдения экологического законодательства и сопоставлению результатов производственного экологического контроля с условиями экологического и иных разрешений.
      2. Внутренние проверки проводятся лицом (группой лиц), в трудовые обязанности которого природопользователем вменены функции по вопросам охраны окружающей среды и осуществлению производственного экологического контроля.
      В ходе внутренних проверок контролируется:
      1) выполнение мероприятий, предусмотренных производственной экологической программой;
      2) следование производственным инструкциям и правилам, относящимся к охране окружающей среды;
      3) выполнение условий экологического и иных разрешений;
      4) правильность ведения учета и отчетности по результатам производственного экологического контроля;
      5) иные сведения, отражающие вопросы организации и проведения производственного экологического контроля.
      4. Лицо (группа лиц), осуществляющее внутреннюю проверку, обязано:
      1) рассмотреть отчет о предыдущей внутренней проверке;
      2) обследовать каждый объект, на котором осуществляются эмиссии в окружающую среду;
      3) составить письменный отчет в адрес своего руководителя,включающий требования о проведении корректирующих мер по исправлению выявленных в ходе проверки несоответствий, сроки и порядок их устранения.

        Статья 130. Меры по стимулированию организации и
                  проведению производственного экологического
                  контроля

      К природопользователям, подтвердившим в результате инспекторских экологических проверок на протяжении трех лет соблюдение экологического законодательства, выполнение производственных экологических программ, качество и полноту отчетных данных, инспекторские экологические проверки осуществляются один раз в три года, за исключением аварийных и чрезвычайных экологических ситуаций.

        Глава 16. Общественный экологический контроль

        Статья 131. Цели общественного экологического контроля

      Общественный экологический контроль проводится с целью привлечения широкой общественности к экологическим проблемам страны.

        Статья 132. Порядок проведения общественного
                  экологического контроля

      Порядок проведения общественного контроля определяется общественными объединениями в соответствии с их уставами.

        Статья 133. Информационное и иное взаимодействие

      1. Физические и юридические лица должны иметь доступ к информации о работе уполномоченных органов, осуществляющих государственный контроль в области охраны окружающей среды и пользования природными ресурсами, и ее результативности.
      2. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды для осуществления сотрудничества и взаимодействия изучает и составляет перечень общественных объединений, в уставе которых предусмотрены функции общественного экологического контроля.
      3. Уполномоченные государственные органы могут привлекать физических и юридических лиц к работе по выявлению нарушений законодательства, направленного на регулирование экологических и природноресурсных отношений.
      4. Физические и юридические лица могут подавать иски в суд в связи с несоблюдением природопользователями экологического законодательства и неспособностью государственных органов выполнять обязанности, возложенные на них законодательными актами Республики Казахстан, регулирующими отношения в области охраны окружающей среды и природопользования.
      Уполномоченные органы, осуществляющие государственный контроль в области охраны окружающей среды и пользования природными ресурсами, а также приропользователи обеспечивают публикацию результатов отдельных проверок и годовой отчетности.

  Глава 17. Экологический аудит

        Статья 134. Понятие экологического аудита

      1. Экологический аудит представляет собой проверку отчетности по вопросам охраны окружающей среды аудируемых субъектов, направленную на выявление, оценку экологических рисков и разработку рекомендаций по повышению уровня экологической безопасности их деятельности, а также на соответствие другим критериям аудита.
      2. Аудируемым субъектом является физическое или юридическое лицо, заключившее с экологическим аудитором или экологической аудиторской организацией договор на проведение экологического аудита.
      3. Экологический аудит проводится путем анализа отчетности аудируемых субъектов о воздействии на окружающую среду.
      4. При проведении экологического аудита могут выполняться специальные исследования и измерения с целью:
      1) проверки достоверности представленной отчетности о воздействии на окружающую среду;
      2) оценки соответствия производственно-технологического процесса экологическим требованиям;
      3) оценки соответствия системы производственного мониторинга и контроля экологическим требованиям;
      4) оценки уровня квалификации персонала.
      5. Отношения между экологическими аудиторами, экологическими аудиторскими организациями и аудируемыми субъектами возникают на основе договора на проведение экологического аудита в соответствии с гражданским законодательством Республики Казахстан.

        Статья 135. Виды экологического аудита и основания для
                  его проведения .

      1. Видами экологического аудита являются обязательный и инициативный аудит.
      2. Основаниями для проведения обязательного экологического аудита физических и юридических лиц, индивидуальных предпринимателей являются:
      1) ущерб окружающей среде, нанесенный хозяйственной и иной деятельностью физических юридических лиц, индивидуальных предпринимателей, подтвержденный документально;
      2) реорганизация юридического лица - природопользователя;
      3) банкротство юридических лиц, осуществляющих экологически опасные виды хозяйственной и иной деятельности.
      3. Инициативный экологический аудит проводится по инициативе аудируемого субъекта либо его участника с учетом конкретных задач, сроков и объемов экологического аудита, предусмотренных договором на проведение экологического аудита между инициатором из экологическим аудитором или экологической аудиторской организацией.
      4. Заказчиками экологического аудита могут выступать заинтересованные физические и/или юридические лица, страховые организации, инвесторы, уполномоченный орган в области охраны окружающей среды и иные государственные органы.

        Статья 136. Проведение экологического аудита

      1. Экологический аудит проводится в соответствии с планом проведения экологического аудита, который составляется экологическим аудитором с учетом требований пункта 2 настоящей статьи, и согласуется с заказчиком и аудируемым субъектом. При планировании проведения экологического аудита стороны руководствуются типовой формой плана проведения экологического аудита, утвержденной палатой экологических аудиторов, которая носит рекомендательный характер.
      2. Этапами проведения экологического аудита являются:
      1) предварительное ознакомление с аудируемым субъектом;
      2) разработка плана проведения аудита;
      3) сбор и систематизация необходимой информации;
      4) осмотр аудируемого субъекта и проведение опроса его сотрудников;
      5) определение объема специальных исследований;
      6) проведение специальных исследований;
      7) определение экологических рисков;
      8) разработка предложений по повышению уровня экологической безопасности;
      9) составление экологического аудиторского отчета.
      3. Для разработки плана проведения экологического аудита экологический аудитор предварительно знакомится со спецификой аудируемого субъекта.
      4. Сбор и систематизация необходимой информации проводится на аудируемом субъекте и в иных организациях. В состав информации входят:
      1) требования нормативных правовых актов по вопросам охраны окружающей среды, касающиеся деятельности аудируемого субъекта;
      2) карта района размещения и карта-схема аудируемого субъекта;
      3) результаты аэрофотосъемки в случае их наличия;
      4) административная структура управления аудируемым субъектом;
      5) положение о службе охраны окружающей среды на аудируемом субъекте в случае его наличия;
      6) экологическое разрешение;
      7) отчетность аудируемого субъекта по охране окружающей среды за последние пять лет;
      8) отчетность по проведению производственного экологического контроля;
      9) копии протоколов о проведении проверок контролирующими органами в области охраны окружающей среды за последние три года;
      10) программа аудируемого субъекта в области охраны окружающей среды в случае ее наличия;
      11) план мероприятий по профилактике аварийных ситуаций и ликвидации их последствий;
      12) оценка воздействия аудируемого субъекта на окружающую среду, с принятыми дополнениями;
      13) отчет по инвентаризации выбросов, сбросов на текущий период;
      14) проекты нормативов предельно допустимых выбросов и сбросов, размещения отходов, действующие в текущий период;
      15) данные об эколого-экономических аспектах деятельности субъекта;
      16) Копии предыдущих экологических аудиторских отчетов;
      17) данные государственного мониторинга окружающей среды в районе места нахождения аудируемого субъекта;
      18) сведения об обращениях населения и общественных объединений по поводу деятельности аудируемого субъекта.
      5. Осмотр аудируемого субъекта и проведение опроса сотрудников производится в целях оценки соответствия документации действительному состоянию аудируемого субъекта, определения квалификации специалистов аудируемого субъекта, разработки предложений для улучшения эффективности деятельности аудируемого субъекта.
      6. В ходе осмотра должны быть выявлены:
      1) соответствие аудируемого субъекта плану-схеме и общему технологическому описанию;
      2) полнота отражения источников воздействия на окружающую среду в документации аудируемого субъекта;
      3) состояние территории возможного воздействия аудируемого субъекта;
      4) наличие обстоятельств о возможных не документированных воздействиях на окружающую cреду;
      5) наличие и полнота учетной и иной необходимой документации на производственных объектах;
      6) соблюдение технических требований по охране окружающей среды в процессе эксплуатации объекта;
      7) соблюдение требований к ведению производственного экологического контроля.
      7. В ходе опроса сотрудников аудируемого субъекта должны быть выявлены:
      1) уровень квалификации персонала по вопросам, существенным для охраны окружающей среды;
      2) информация, необходимая для подтверждения объективности ведения отчетной документации;
      3) сведения о случаях нарушения требований нормативных правовых актов по охране окружающей среды и мерах по их предотвращению;
      4) вероятность нарушения экологических требований при дальнейшем осуществлении хозяйственной и иной деятельности аудируемого субъекта в перспективе;
      5) наличие инженерных инициатив по совершенствованию охраны окружающей среды.
      8. Специальные исследования проводятся экологическими аудиторами и экологическими аудиторскими организациями в случае:
      1) необходимости подтверждения отчетности по проведению производственного экологического контроля;
      2) выявления недокументированных источников воздействия на окружающую среду;
      3) наличия обстоятельств о негативных последствиях деятельности аудируемого субъекта для окружающей среды и состояния здоровья населения.
      9. При необходимости, исследования могут включать:
      1) замеры на источниках выбросов (сбросов), исследование образцов отходов;
      2) замеры загрязнения окружающей среды (воздуха, воды, почвы, радиации и электромагнитных полей и др.) в зоне потенциального воздействия аудируемого субъекта;
      3) изучение состояния растительности, животного мира, экосистем и здоровья человека.
      10. Для проведения специальных исследований должны быть привлечены аккредитованные лаборатории для определения состояния окружающей среды.
      11. Определение экологических рисков аудируемого субъекта проводится путем:
      1) анализа соответствия документации и отчетов наблюдаемому текущему состоянию;
      2) Оценки возможных последствий деятельности аудируемого субъекта для растительности, животного мира, природных экосистем и состояния здоровья человека, в том числе анализа случаев заболеваний и смерти, вызванных нарушением качества окружающей среды;
      3) Определения вероятности аварийных ситуаций или иных отклонений от технологического регламента на аудируемом субъекте, которые могли бы привести к негативным последствиям для окружающей среды.
      12. Разработка предложений по повышению уровня экологической безопасности аудируемого субъекта проводится на основе изучения:
      1) наилучших доступных технологий, используемых для аналогичных объектов;
      2) возможных мер по улучшению системы управления охраной окружающей среды;
      3) способов совершенствования производственного экологического контроля;
      4) предложений по изменению экологических нормативов и требований.

        Статья 137. Разрешение вопроса о проведении
                  обязательного экологического аудита

      1. Решение о проведении обязательного экологического аудита принимается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды в месячный срок с момента установления обстоятельства, предусмотренного пунктом 2 статьи 135 настоящего Кодекса.
      2. Решение о проведении аудита оформляется в виде заключения об обязательном экологическом аудите.
      3. Форма заключения об обязательном экологическом аудите утверждается полномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      4. В заключении должны быть указаны:
      1) наименование аудируемого субъекта;
      2) место нахождения аудируемого субъекта;
      3) характер возможных рисков для окружающей среды, связанных с хозяйственной и иной деятельностью аудируемого субъекта;
      4) основание для проведения обязательного экологического аудита;
      5) срок представления заключения обязательного экологического аудита в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.
      5. Заключение об обязательном экологическом аудите направляется руководителю аудируемого субъекта.

        Статья 138. Особенности проведения обязательного
                  экологического аудита

      1. Обязательный экологический аудит проводится в срок не более 6 месяцев с момента получения аудируемым субъектом заключения об обязательном экологическом аудите.
      2. Экологический аудитор или экологическая аудиторская организация для разработки плана проведения аудита знакомится с заключением об обязательном экологическом аудите, основанием для проведения аудита, экологическими проблемами, характерными для аудируемого субъекта и иными аспектами.

        Статья 139. Требования к экологическим аудиторским
                  отчетам

      1. Экологический аудиторский отчет по результатам обязательного экологического аудита должен содержать:
      1) сведения, подтверждающие правомочность экологического аудитора и экологической аудиторской организации;
      2) общую информацию об аудируемом субъекте;
      3) основание для проведения экологического аудита;
      4) план проведения экологического аудита;
      5) перечень и обзор собранной информации;
      6) результаты осмотра аудируемого субъекта и опроса его сотрудников;
      7) результаты специальных исследований;
      8) оценку экологических рисков (в количественном и качественном выражении);
      9) перечень рекомендаций по повышению экологической безопасности;
      10) выводы о степени безопасности аудируемого субъекта для окружающей среды, выявленных нарушениях, достоверности ведения документации и отчетности по охране окружающей среды.
      2. Экологический аудиторский отчет может быть представлен в местные представительные и исполнительные органы, страховые организации. При этом разглашение сведений, содержащихся в экологическом аудиторском отчете, допускается с согласия аудируемого субъекта.
      3. Форма отчета инициативного экологического аудита устанавливается договором на проведение экологического аудита.
      4. Отчет инициативного экологического аудита является конфиденциальным. Правом разглашения сведений, содержащихся в отчете инициативного экологического аудита, обладает только аудируемый субъект.

        Статья 140. Порядок рассмотрения отчета обязательного
                  экологического аудита

      1. Отчет обязательного экологического аудита направляется экологической аудиторской организацией в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды и руководителю аудируемого субъекта.
      2. Не допускается предварительное ознакомление представителей аудируемого субъекта с отчетом обязательного экологического аудита.
      3. По факту представления отчета обязательного экологического аудита аудиторская организация представляет аудируемому субъекту счет на оплату услуг, который должен быть оплачен в безусловном порядке.
      4. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды обязан рассмотреть отчет обязательного экологического аудита в месячный срок со дня его получения.
      5. По результатам рассмотрения отчета обязательного экологического аудита уполномоченный орган в области охраны окружающей среды может принять одно из следующих решений:
      1) обратиться в суд с иском о приостановлении деятельности аудируемого субъекта;
      2) внести изменения в условия разрешения на природопользование, нормативы допустимых выбросов, сбросов, размещения отходов;
      3) рекомендовать внести изменения в программу производственного экологического контроля.
      6. Споры, возникающие по отчету обязательного экологического аудита, решаются в установленном законодательством порядке.

        Статья 141. Экологическая аудиторская деятельность

      Экологическая аудиторская деятельность - предпринимательская деятельность экологических аудиторов и экологических аудиторских организаций по проведению экологического аудит, осуществляемая на основании лицензии.

        Статья 142. Лицензирование экологической аудиторской
                  деятельности

      1.   Выдачу лицензий на занятие экологической аудиторской деятельностью осуществляет центральный исполнительный орган в области охраны окружающей среды в соответствии с законодательством Республики Казахстан о лицензировании.
      2. Квалификационные требования к осуществлению экологической аудиторской деятельности устанавливаются Правительством Республики Казахстан.

        Статья 143. Экологический аудитор

      1. Экологическим аудитором является физическое лицо, прошедшее аттестацию и получившее лицензию на осуществление экологической аудиторской деятельности.
      2. Экологический аудитор вправе осуществлять экологическую аудиторскую деятельность качестве индивидуального предпринимателя либо быть работником экологической аудиторской организации.

        Статья 144. Экологическая аудиторская организация

      1. Экологическая аудиторская организация - коммерческая организация, созданная в форме хозяйственного товарищества или акционерного общества и получившая лицензию на осуществление экологической аудиторской деятельности.
      2. Иностранные экологические аудиторские организации могут осуществлять экологическую аудиторскую деятельность в Республике Казахстан только при образовании соответствующих экологических аудиторских организаций - резидентов Республики Казахстан.
      3. Численность экологических аудиторов в составе экологической аудиторской организации должна составлять не менее двух человек.

        Статья 145. Палата экологических аудиторов

      1. Палата экологических аудиторов является некоммерческой, независимой, профессиональной и самоуправляемой организацией, создаваемой для выражения и защиты прав и законных интересов экологических аудиторов и экологических аудиторских организаций.
      2. Палата экологических аудиторов является юридическим лицом и действует на основе устава, принимаемого на общем собрании ее членов.
      3. Палата экологических аудиторов объединяет на добровольной основе экологических аудиторов, экологические аудиторские организации и финансируется за счет членских взносов иных источников, не запрещенных законодательством Республики Казахстан.
      4. Структура и рабочие органы палаты экологических аудиторов определяются ее уставом.
      5. Палата экологических аудиторов:
      1) осуществляет общее руководство и координирует деятельность своих членов;
      2) разрабатывает на основе международной практики стандарты экологического аудита и обеспечивает соблюдение экологическими аудиторами и экологическими аудиторскими организациями требований стандартов экологического аудита;
      3) утверждает типовую форму плана проведения экологического аудита;
      4) представляет и защищает права и законные интересы своих членов в государственных органах, негосударственных организациях, оказывает им помощь и содействие в развитии экологической аудиторской деятельности;
      5) информирует уполномоченный орган в области охраны окружающей среды о случаях уклонения экологических аудиторов и экологических аудиторских организаций от заключения договора обязательного страхования своей гражданско-правовой ответственности и иных нарушениях требований законодательства;
      6) участвует в формировании квалификационной комиссии по аттестации экологических аудиторов и проведении аттестации экологических аудиторов;
      7) организует стажировку и обучение экологических аудиторов, участвует в определении учебных программ для экологических аудиторов;
      8) рассматривает жалобы и заявления физических и юридических лиц на действия (бездействие) экологических аудиторов и экологических аудиторских организаций;
      9) ходатайствует перед квалификационной комиссией по аттестации экологических аудиторов об отзыве лицензии.
      6. Палата экологических аудиторов осуществляет свою деятельность в соответствии с законодательством Республики Казахстан о некоммерческих организациях.

        Статья 146. Права экологических аудиторов и
                  экологических аудиторских организаций

      Экологические аудиторы и экологические аудиторские организации вправе:
      1) самостоятельно определять методы проведения экологического аудита;
      2) получать и проверять необходимую для выполнения условий договора на проведение экологического аудита документацию;
      3) привлекать на договорной основе к участию в проведении экологического аудита специалистов различного профиля, кроме лиц, указанных в статье 150 настоящего Кодекса;
      4)отказаться от проведения экологического аудита либо выдачи экологического аудиторского отчета в случае нарушения аудируемым субъектом условий договора на проведение экологического аудита.

      Статья 147. Обязанности экологических аудиторов и
                  экологических аудиторских организаций

      Экологические аудиторы и экологические аудиторские организации обязаны:
      1) сообщать о невозможности проведения экологического аудита вследствие обстоятельств, указанных в статье 150 настоящего Кодекса;
      2) обеспечивать сохранность документов, полученных от аудируемого субъекта, а также составленных в процессе проведения экологического аудита;
      3) сообщать аудируемому субъекту о выявленном в результате экологического аудита несоответствии документов требованиям, установленным законодательством Республики Казахстан;
      4) соблюдать конфиденциальность экологических аудиторских отчетов, а также сведений, полученных при проведении экологического аудита и составляющих предмет коммерческой или иной, охраняемой законом, тайны;
      5) сообщать в уполномоченные государственные органы о выявленных в результате обязательного экологического аудита нарушениях экологического законодательства;
      6) выполнять иные требования, вытекающие из обязательств по договору на проведение экологического аудита.

      Статья 148. Страхование гражданско-правовой
                  ответственности экологических аудиторов и
                  экологических аудиторских организаций

      1. Экологические аудиторы и экологические аудиторские организации обязаны заключить договор страхования гражданско-правовой ответственности аудиторов и аудиторских организаций.
      2. Страхование осуществляется в порядке, определяемом законодательными актами Республики Казахстан.

      Статья 149. Аттестация экологических аудиторов

      1. Аттестацией экологических аудиторов является периодически проводимая процедура по подтверждению квалификации, необходимой для проведения экологического аудита.
      2. Аттестация экологических аудиторов проводится квалификационной комиссией, создаваемой уполномоченным органом в области охраны окружающей среды. Порядок деятельности квалификационной комиссии устанавливается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      3. Срок действия аттестации экологического аудитора составляет 3 года.

      Статья 150. Ограничение права на проведение
                  экологического аудита

      1. Экологической аудиторской организации запрещается проведение экологического аудита заказчиков, которые являются ее учредителями, участниками, кредиторами, либо учредителем, участником, кредитором которых является данная экологическая аудиторская организация.
      2. Экологическим аудиторам запрещается проведение экологического аудита в случаях, если они являются:
      1) близкими родственниками или свойственниками (родителями, супругами, братьями,сестрами, детьми, а также братьями, сестрами, родителями и детьми супругов) руководителя аудируемого субъекта, а также учредителя или участника, владеющего более десяти процентов уставного капитала аудируемого субъекта;
      2) работниками, участниками, должностными лицами аудируемого субъекта или имеют в нем личные имущественные интересы.
      3. Экологическим аудиторам - индивидуальным предпринимателям запрещается проведение экологического аудита в случаях, если:
      1) аудируемым субъектом является юридическое лицо, у которого сумма активов баланса среднем за год превышает 40000-кратный месячный расчетный показатель, установленный законом о республиканском бюджете на соответствующий финансовый год;
      2) деятельность аудируемого субъекта подлежит обязательному экологическому аудиту.

      Статья 151. Права и обязанности аудируемого субъекта

      1. Аудируемый субъект вправе:
      1) самостоятельно принимать решение о выборе экологического аудитора либо экологической аудиторской организации;
      2) получать от экологического аудитора или экологической аудиторской организации исчерпывающую информацию о требованиях законодательства Республики Казахстан, касающихся проведения экологического аудита;
      3) знакомиться с нормативными правовыми актами, на которых основываются замечания и выводы экологического аудитора или экологической аудиторской организации;
      4) получать от экологического аудитора или экологической аудиторской организации рекомендации, информацию о выявленном несоответствии экологической отчетности и иных документов законодательству Республики Казахстан;
      5) отказаться от услуг экологического аудитора или экологической аудиторской организации в случае нарушения ими условий договора на проведение экологического аудита.
      2. Аудируемый субъект обязан:
      1) организовать проведение обязательного экологического аудита;
      2) создавать условия экологическому аудитору и экологической аудиторской организации для своевременного и качественного проведения экологического аудита;
      3) представлять полную и достоверную документацию и иную информацию, необходимую экологическому аудитору или экологической аудиторской организации для проведения экологического аудита, давать разъяснения в устной или письменной форме;
      4) представлять достоверную отчетность о воздействии на окружающую среду и иные документы, необходимые для проведения экологического аудита;
      5) не ограничивать деятельность экологического аудитора или экологической аудиторской организации, если иное не предусмотрено договором на проведение экологического аудита;
      6) направлять по требованию экологического аудитора или экологической аудиторской организации письменный запрос от своего имени в адрес третьих лиц для получения необходимой информации;
      7) обеспечить оплату услуг экологических аудиторов или экологической аудиторской организации;
      8) выполнять иные требования, вытекающие из обязательств по договору на проведение экологического аудита.

      Статья 152. Стандарты экологического аудита

      1. Под стандартами экологического аудита понимаются нормативные документы, устанавливающие единые требования к экологическому аудиту и определяющие принципы, порядок проведения экологического аудита.
      2. Стандарты экологического аудита принимаются на конференции (собрании) республиканской палаты экологических аудиторов и утверждаются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

      Статья 153. Аудит систем экологического менеджмента

      1. Аудит систем экологического менеджмента является инициативным.
      2. Аудируемые предприятия могут получить сертификат соответствия принятой системы управления окружающей средой стандартам экологического аудита в соответствии с законодательством о техническом регулировании.
      3. Данные по экологической деятельности аудируемых объектов подлежат публикации в средствах массовой информации.

Раздел 4. Экологический мониторинг и кадастры

Глава 18. Мониторинг окружающей среды и природных ресурсов

      Статья 154. Экологический мониторинг

       1. Мониторинг окружающей среды и природных ресурсов (экологический мониторинг) представляет собой комплексную систему наблюдений за состоянием окружающей среды, природных ресурсов, а также оценки и прогноза изменений их состояния под воздействием природных и антропогенных факторов.
      2. Объектами экологического мониторинга являются атмосферный воздух, земля, поверхностные и подземные воды, недра, животный и растительный мир, а также климат и озоновый слой, экологические системы, факторы воздействия среды обитания на здоровье населения.

      Статья 155. Единая государственная система мониторинга
                  окружающей среды и природных ресурсов и ее
                  задачи

      1. Единая государственная система мониторинга окружающей среды и природных ресурсов многоцелевая информационная система, включающая наблюдение за состоянием окружающей среды и природных ресурсов, а также анализ данных об их фактическом состоянии для обеспечения принятия управленческих и хозяйственных решений в целях обеспечения экологической безопасности, сохранения воспроизводства и рационального использования природных ресурсов, обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      2. Единая государственная система мониторинга окружающей среды и природных ресурсов организуется уполномоченным органом в области охраны окружающей среды совместно с иными государственными органами, осуществляющими регулирование и управление в области охраны окружающей среды и природопользования.
      3. Принципами Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов являются:
      1) функционирование на основе единого организационного, методологического, метрологического и информационного подхода;
      2) максимальное использование возможностей существующих государственных и иных систем мониторинга.
      4. Задачами Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов являются:
      1) получение достоверной и сопоставимой информации о состоянии окружающей среды, биоразнообразия и экосистем, источниках антропогенного воздействия, факторах среды обитания, влияющих на состояние здоровья населения;
      2) оценка и прогноз состояния окружающей среды, уровней антропогенного воздействия, показателей состояния биосферы, функциональной целостности экосистем;
      3) обеспечение данными для проведения анализа эффективности принимаемых управленческих решений и проводимых мероприятий по обеспечению экологической безопасности.
      5. Единая государственная система мониторинга окружающей среды и природных ресурсов формируется на базе действующих в Республике Казахстан систем и подсистем мониторинга, охватывающих прямо или косвенно вопросы охраны окружающей среды, включая среду обитания и здоровье человека.
      6. Каждый уполномоченный орган обязан проводить изучение объектов окружающей среды и организовывать виды (подсистемы) мониторинга, входящих в их компетенцию. Системы и подсистемы мониторинга окружающей среды функционируют в соответствии с утвержденными в установленном порядке правилами и нормативно-методическими документами.

      Статья 156. Единая информационная система Единой
                  государственной системы мониторинга
                  окружающей среды и природных ресурсов

      1. Информационное обеспечение Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов основывается на передаваемых в сводный банк данных результатов государственного мониторинга окружающей среды и природных ресурсов, выполняемого уполномоченными государственными органами, осуществляющими регулирование и управление в области охраны окружающей среды и природопользования, производственного мониторинга, осуществляемого природопользователями в рамках производственного экологического контроля.
      2. Координацию ведения Единой государственной системы мониторинга окружающей среды природных ресурсов осуществляет уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.
      3. Система программных средств должна позволять осуществлять накопление, обработку и хранение информации на единой методической основе, обеспечивая обмен информацией между различными уровнями, а также банками данных систем и подсистем Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов.
      4. Передача информации в рамках Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов осуществляется в соответствии с согласованными перечнями, формами и сроками, утвержденными уполномоченным органом в области охраны окружающей среды, на безвозмездной основе.

      Статья 157. Содержание Единой государственной системы
                  мониторинга окружающей среды и природных
                  ресурсов

      1. Содержание Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов составляют следующие подсистемы мониторинга:
      1) мониторинг состояния окружающей среды;
      2) мониторинг природных ресурсов;
      3) специальные виды мониторинга.
      2. В процессе функционирования в подсистемы Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов могут включаться другие виды мониторинга.

      Статья 158. Мониторинг состояния окружающей среды

      1. Мониторинг состояния окружающей среды включает в себя следующие виды:
      1) мониторинг состояния атмосферного воздуха;
      2) мониторинг состояния атмосферных осадков;
      3) мониторинг качественного состояния водных ресурсов;
      4) мониторинг состояния почв;
      5) метеорологический мониторинг;
      6) радиационный мониторинг;
      7) мониторинг трансграничных загрязнений;
      8) фоновый мониторинг.
      2. Мониторинг состояния окружающей среды организуется уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      3. Мониторинг состояния атмосферного воздуха- система наблюдений за состоянием загрязнения атмосферного воздуха в населенных пунктах Республики Казахстан. Число государственных постов наблюдений и их размещение в каждом конкретном населенном пункте определяется с учетом численности населения, рельефа местности, фактического уровня загрязнения на основе нормативных требований.
      4. Мониторинг состояния атмосферных осадков - система наблюдений за химическим составом атмосферных осадков, которые служат показателем загрязнения атмосферы, а также наблюдение за содержанием веществ в снежном покрове для оценки регионального загрязнения атмосферы в зимний период и выявления ареала распространения загрязняющих веществ от населенных пунктов и промышленных объектов.
      5. Мониторинг качественного состояния водных ресурсов - система наблюдений за состоянием качества поверхностных и подземных вод.
      6. Мониторинг состояния почв - система наблюдений за состоянием загрязнения почв тяжелыми металлами на урбанизированных территориях и стойкими органическими веществами на орошаемых территориях и сельскохозяйственных угодьях.
      7. Метеорологический мониторинг - система комплексных метеорологических, в том числе актинометрических, теплобалансовых, озонометрических, аэрологических наблюдений за физическими параметрами атмосферы и подстилающей поверхности, в целях обеспечения государственных органов, хозяйственного комплекса и населения информацией о погоде,составления краткосрочных, долгосрочных метеорологических, агрометеорологических прогнозов, предупреждения о возможности возникновения стихийных метеорологических явлений. На основе данных метеорологического мониторинга осуществляется ведение мониторинга климата и озонового слоя Земли.
      8. Радиационный мониторинг - система наблюдений за техногенным и природным загрязнением объектов окружающей среды и территорий.
      9. Мониторинг трансграничных загрязнений - система наблюдений, осуществляемая в рамках международного сотрудничества с приграничными государствами за состоянием трансграничных вод и трансграничного загрязнения воздуха, а также эффективности мер, принимаемых для предотвращения, ограничения и сокращения трансграничного воздействия.
      10. Фоновый мониторинг - система наблюдений за состоянием атмосферы и других сред в их взаимодействии с биосферой на специализированной сети станций комплексного фонового мониторинга окружающей среды.

      Статья 159. Мониторинг природных ресурсов

      1. Мониторинг природных ресурсов включает в себя следующие виды:
      1) мониторинг земель;
      2) мониторинг водных ресурсов (поверхностных, подземных вод) и их использования;
      3) мониторинг недр;
      4) мониторинг особо охраняемых природных территорий;
      5) мониторинг горных экосистем и опустынивания;
      6) мониторинг лесов;
      7) мониторинг животного мира;
      8) мониторинг растительного мира.
      2. Мониторинг природных ресурсов осуществляется уполномоченными государственными органами, осуществляющими регулирование и управление в области охраны окружающей среды и природопользования, в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан.
      3. Мониторинг земель представляет собой систему базовых (исходных), оперативных,периодических наблюдений за качественным и количественным состоянием земельного фонда, проводимых с целью своевременного выявления происходящих изменений, их оценки, прогноза дальнейшего развития и выработки рекомендаций по предупреждению и устранению последствий негативных процессов.
      Данные мониторинга земель обобщаются в Государственном земельном кадастре.
      4. Мониторинг водных ресурсов - система регулярных наблюдений за гидрологическими показателями поверхностных вод и их использованием, гидрогеологическими, гидрогеохимическими, санитарно-химическими, микробиологическими, паразитологическими, радиологическими и токсикологическими показателями состояния подземных вод, сбор, обработку и передачу полученной информации в целях своевременного выявления негативных процессов, оценки и прогнозирования их развития, выработку рекомендаций по предотвращению вредных последствий и определению степени эффективности осуществляемых водохозяйственных мероприятий. Данные мониторинга водных ресурсов обобщаются в Государственном водном кадастре.
      5. Мониторинг недр представляет собой систему наблюдений за состоянием недр для обеспечения рационального использования государственного фонда недр и своевременного выявления их изменений, оценки, предупреждения и устранения последствий негативных процессов. Данные мониторинга недр обобщаются в Государственном кадастре недр.
      6. Мониторинг особо охраняемых природных территорий - система наблюдений для изучения естественного течения природных процессов и влияния изменений состояния окружающей среды на экологические системы особо охраняемых природных территорий. Данные мониторинга особо охраняемых природных территорий обобщаются в Государственном кадастре особо охраняемых природных территорий.
      7. Мониторинг горных экосистем и опустынивания - наблюдение за состоянием горных экосистем и опустыниванием в пострадавших районах и их последствий.
      8. Мониторинг лесовпредставляет собой систему наблюдений, оценки и прогноза состояния и динамики лесного фонда в целях государственного управления в области охраны, защиты лесного фонда и воспроизводства лесов, пользования лесным фондом, сохранения биологического разнообразия и экологических функций лесов. Данные мониторинга лесов обобщаются в Государственном лесном кадастре.
      9. Мониторинг животного мира представляет собой систему наблюдений, оценки и прогноза состояния и динамики объектов животного мира в целях государственного управления в области охраны, использования и воспроизводства животного мира и сохранения биологического разнообразия. Данные мониторинга обобщаются в Государственном кадастре животного мира.
      10. Мониторинг растительного мира представляет собой систему наблюдений оценки состояния объектов растительного мира в целях их изучения, охраны, воспроизводства и устойчивого использования.

      Статья 160. Специальные виды мониторинга

      1. К специальным видам мониторинга относятся:
      1) мониторинг военно-испытательных полигонов;
      2) мониторинг ракетно-космического комплекса "Байконур";
      3) мониторинг парниковых газов и потребления озоноразрушающих веществ;
      4) санитарно-эпидемиологический мониторинг;
      5) мониторинг климата и озонового слоя Земли;
      6) мониторинг чрезвычайных ситуаций;
      7) космический мониторинг.
      2. Мониторинг военно-испытательных полигонов - система наблюдений за загрязнением окружающей среды, обусловленных испытанием военной техники, в том числе ракетной, проведением ядерных взрывов в мирных целях на территории закрытых и действующих полигонов.
      3. Мониторинг ракетно-космического комплекса "Байконур" - система наблюдений за состоянием окружающей среды на террториях, подтвержденных ракетно-космической деятельности комплекса "Байконур" и зоны его влияния.
      4. Мониторинг парниковых газов и потребления озоноразрушающих веществ - система наблюдений за выбросами парниковых газов и регулируемых веществ в атмосферу и их источников.
      5. Санитарно-эпидемиологический мониторинг - система наблюдений за состоянием здоровья населения и среды обитания, их анализа, оценки и прогноза, а также определения причинно-следственных связей между состоянием здоровья населения и воздействием факторов среды обитания.
Мониторинг осуществляется уполномоченным органом в области санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      6. Мониторинг климата и озонового слоя Земли - наблюдение за изменением климата и динамикой озонового слоя Земли, комплексной оценки и прогноза их состояния.
      7. Мониторинг зон чрезвычайных экологических бедствий - система наблюдений за состоянием окружающей среды в зонах чрезвычайной экологической ситуации и экологического бедствия.
      8. Космический мониторинг - система наблюдений за состоянием
окружающей среды с использованием средств наблюдения космического
базирования и дистанционного зондирования, организацию функционирования которой осуществляет уполномоченный орган в области аэрокосмической деятельности.
      9. Организацию ведения видов мониторинга, указанных в пунктах 2-4, 6-7 настоящей статьи Кодекса, осуществляет уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.

      Статья 161. Уровни и наблюдательные сети Единой
                  государственной системы мониторинга
                  окружающей среды и природных ресурсов

      1. Ведение Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов осуществляется на трех уровнях:
      1) локальном (производственный мониторинг и на конкретных участках населенных пунктов, водоемах и реках, особо охраняемых природных территориях);
      2) региональном (в пределах административно-территориальных единиц счетом физико-географических и экономических особенностей регионов, наличия экологически нагруженных зон и комплекса природных и техногенных факторов, оказывающих влияние на состояние окружающей среды и использование природных ресурсов);
      3) республиканском (охватывающий всю территорию Казахстана, с
выделением при необходимости крупных регионов и отдельных объектов,
имеющих общегосударственное значение).
      2. Наблюдения за состоянием окружающей среды, а также отбор проб для анализа в рамках Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов осуществляется на специально созданных пунктах (станции, посты, створы и др.) государственной, территориальной и частной сетей наблюдений. Анализ содержания загрязняющих веществ в отобранных пробах осуществляется аттестованными (аккредитованными) лабораториями.
      3. Создание сетей наблюдений в рамках Единой государственной
системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов
согласовывается с уполномоченным органом в области охраны окружающей
среды.

      Статья 162. Основы функционирования Единой
                  системы мониторинга окружающей
                  среды и природных ресурсов

      Единая государственная система мониторинга окружающей среды и природных ресурсов функционирует на основе:
      1) организации и проведения научных исследований, методической базы, необходимой и достаточной для функционирования Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов;
      2) разработки и установления нормативов, определяющих состояние окружающей среды, норм антропогенного воздействия на нее, норм экологической безопасности, которые являются основой для выполнения работ по оценке и прогнозированию состояния окружающей среды, выработке и принятию управленческих решений в природоохранной деятельности;
      3) создания и внедрения пакетов нормативных документов и стандартов, регламентирующих требования, правила и процедуры, принятые при создании и организации функционирования Единой государственной системы мониторинга окружающей среды и природных ресурсов, ее функциональных блоков, структурных подразделений и элементов. 
      4) организации разработки и внедрения методических документов,
позволяющих получить сопоставимые результаты наблюдений;
      5) разработки структур информационных систем, систем баз данных, классификаторов, словарей данных и унифицированных форм документов;
      6) аппаратурно-технического обеспечения;
      7) организации аттестации и аккредитации аналитических лабораторий и других подразделений, обеспечивающих ведение мониторинга.

      Статья 163. Финансирование Единой государственной
                  системы мониторинга окружающей среды и
                  природных ресурсов

      1. Единая государственная система мониторинга окружающей среды и природных ресурсов финансируется за счет бюджетных средств, собственных средств природопользователей, грантов, иных источников, не запрещенных законодательством Республики Казахстан.
      2. Финансирование Единой государственной системы мониторинга
окружающей среды и природных ресурсов осуществляется на:
      1) создание и поддержание функционирования республиканского уровня мониторинга;
      2) создание научно-технической продукции для обеспечения
функционирования и развития мониторинга и его подсистем, выполнения
целевых программ мониторинга через республиканские (государственные и отраслевые) целевые научно-технические программы;
      3) создание и поддержание функционирования территориального уровня мониторинга, создание научно-технической продукции в интересах его развития.

Глава 19. Государственный учет участков
загрязнения окружающей среды

      Статья 164. Задачи и принципы ведения учета участков
                  загрязнения окружающей среды

      1. Государственный учет участков загрязнения представляет собой систематическое определение и фиксацию количественных и качественных показателей, характеризующих участки и объекты окружающей среды, загрязненных вредными веществами, в том числе природного происхождения, свыше установленных нормативов, имеющихся на территории Республики Казахстан.
      2. Данные государственного учета участков загрязнения окружающей среды характеризуют степень их промышленной и экологической безопасности для жизни и здоровья человека, изученности, использования и рекультивации.
      3. Государственный учет участков загрязнения окружающей среды
осуществляется уполномоченным органом в области охраны окружающей
среды на основе данных, представляемых природопользователями и
организациями, осуществляющими мониторинг окружающей среды и
природных ресурсов по заказу уполномоченных государственных органов.

      Статья 165. Порядок ведения учета участков
                  загрязнения окружающей среды и их реестры

      1. Государственный реестр участков загрязнения окружающей среды является банком данных, в котором собираются данные о видах и
происхождении участков загрязнения, объемах и концентрациях загрязняющих веществ на них, принадлежности участков загрязнения и мерах по их ликвидации.
      2. Государственный реестр участков загрязнения окружающей среды состоит из центрального и территориальных реестров. Организацию ведения государственного реестра осуществляет уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.
      3. Государственный реестр участков загрязнения ведется за счет
бюджетных средств в порядке, установленном Правительством Республики
Казахстан.

Глава 20. Государственные кадастры природных ресурсов

      Статья 166. Единая система государственных кадастров
                  природных ресурсов

      1. Единая система государственных кадастров природных ресурсов и отходов Республики Казахстан (далее - Единая система кадастров) создается и ведется как межотраслевая информационная система, объединяющая все виды государственных кадастров природных ресурсов Республики Казахстан, в целях обеспечения единого общегосударственного комплексного учета и оценки природного и экономического потенциала Республики Казахстан.
      2. Государственные кадастры природных ресурсов представляют собой систематическое определение количественных и качественных показателей природных ресурсов в порядке, установленном настоящим Кодексом и иными законодательными актами Республики Казахстан.
      3. Объектами Единой системы кадастров являются составные части
окружающей среды: земля, вода, лес, почва, недра, животный и растительный мир в их взаимодействии.
      4. Единая система кадастров осуществляется уполномоченным органом в области охраны окружающей среды на основе данных: 
      1) учета эмиссий в окружающую среду, представляемых природопользователями, осуществляющими производственный мониторинг окружающей среды;
      2) учета состояния и использования природных ресурсов,
представляемых специально уполномоченными государственными органами,
природопользователями и организациями, осуществляющими мониторинг
природных ресурсов.
      5. Система государственных кадастров природных ресурсов содержит в цифровом виде на каждый учетный кадастровый объект документальные сведения и его состоянии, с указанием географической привязки и хозяйственного статуса.
      6. Основными принципами ведения Единой системы кадастров являются:
      1) централизованное руководство;
      2) единство технологии обработки и предоставления кадастровой информации;
      3)применение автоматизированных информационных технологий; объективность пополнения и обновления информации.
      7. Информационную основу Единой системы кадастров составляют данные о пространственном положении объектов(географические координаты, положение объекта в соответствии с административным делением, принадлежность к экономическому району и другие сведения) и их хозяйственном статусе,топографо-геодезические материалы, данные статистического учета. В Единую систему кадастров вводятся и другие данные, необходимые для комплексной оценки территорий.

       Статья 167. Структура и содержание Единой системы
                 кадастров

      Структуру Единой системы кадастров составляют следующие объекты учета, мониторинг по которым осуществляется следующими центральными исполнительными органами:
      1) по государственному земельному кадастру - уполномоченным органом в области управления земельными ресурсами - в целом по Республике, а его территориальными органами - в пределах административно-территориальных единиц;
      2) по государственному водному кадастру (поверхностные и подземные водные источники, использование водных ресурсов) - уполномоченными органами в области охраны окружающей среды, использования и охраны водного фонда, использования и изучения недр - в целом по Республике, а их территориальными органами - в пределах бассейнов рек и административно-территориальных единиц;
      3) по государственному лесному кадастру - уполномоченным органом в области лесного хозяйства - в целом по Республике, а его территориальными органами - в пределах административно- территориальных единиц;
      4) по государственному кадастру месторождений и проявлений полезных ископаемых, техногенных минеральных образований - уполномоченным органом в области геологии и использования недр - в целом по Республике, а его территориальными органами - в пределах административно-территориальных единиц;
      5) по государственному кадастру особо охраняемых природных территорий-уполномоченным органом в области особо охраняемых природных территорий в целом по Республике, а его территориальными органами - в пределах административно- территориальных единиц;
      6) по государственному кадастру животного мира - уполномоченным органом в области охраны, воспроизводства и использования животного мира-в целом по Республике, а его территориальными органами - в пределах административно-территориальных единиц.

      Статья 168. Предоставление информации

      1. Результаты учета и регистрации объектов, полученные в рамках кадастров природных ресурсов, передаются государственными органами в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды Республики Казахстан безвозмездно.
      2. Данные об объекте, занесенном в Единую систему кадастров, должны включать:
      1) сведения статистических форм, утвержденных уполномоченными органами; 
      2) отчетные материалы, утвержденные уполномоченными органами; 3) паспорт объектов, утвержденный уполномоченными органами; 4) картографический материал о пространственном положении объектов (географические координаты, положение объекта в соответствии с административным делением, принадлежность к экономическому району и другие сведения), топографо-геодезические материалы, и другие данные, необходимые для комплексной оценки территорий.
 

      Глава 21. Государственный кадастр отходов
                производства и потребления 
 

      Статья 169. Государственный учет отходов 
                  производства и потребления

      1. Государственный кадастр отходов производства и потребления (далее - Государственный кадастр отходов) представляет собой систематизированный, периодически пополняемый и уточняемый свод унифицированных сведений на основе геоинформационных систем по каждому объекту размещения отходов, (с указанием их пространственного положения), а также видов отходов, их происхождения и физико-химических свойств (с учетом опасности для людей и окружающей среды), компонентного состава, количественных и качественных показателей, технических, гидрогеологических и экологических условий хранения, захоронения и сброса, технологиях их использования и обезвреживания.
      2. Учету в рамках Государственного кадастра отходов подлежат все виды отходов и объекты размещения отходов.

        Статья 170. Цели и задачи Государственного
                  кадастра отходов

        1. Государственный кадастр отходов ведется с целью обеспечения государственных органов, заинтересованных физических и юридических лиц информацией для оценки, прогнозирования, разработки технологических, экономических, юридических и других решений в отношении обеспечения охраны окружающей среды, а также ведения общегосударственного комплексного учета отходов. 
      2. Основной задачей ведения Государственного кадастра отходов является обеспечение общегосударственных, региональных и отраслевых
информационно-экспертных систем и банков данных информацией по отходам, свойствам и технологиям их переработки.

        Статья 171. Ведение Государственного кадастра отходов

        1. Природопользователи представляют в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды ежегодно по состоянию на 1 января до 1 марта года следующего за отчетным, на электронном и бумажном носителях, следующую документацию:
      1) паспорт опасности отходов;
      2) данные инвентаризации отходов по каждому природопользователю в соответствии с проектом нормативов обращения с отходами, имеющим положительное заключение государственной экологической экспертизы;
      3) отчеты по токсичным отходам, форма которого утверждается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды;
      4) кадастровое дело по объекту размещения отходов, включающее:
      решения местных исполнительных органов области города республиканского значения, столицы) об отводе земельного участка на складирование и удаление отходов;
      справка об установлении границ земельного участка и выдаче правоустанавливающего документа на земельный участок, заверенный местными исполнительными органами города республиканского значения, столицы и района (города областного значения) по месту нахождения земельного участка;
      технико-экономическое обоснование создания объектов размещения отходов;
      положительное заключение государственной экологической и санитарно-эпидемиологической экспертиз на создание объектов размещения отходов.
      2. Организацию ведения государственного кадастра отходов осуществляет уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.

       Статья 172. Информация о результата ведения

      1. По результатам ведения Государственного кадастра отходов
составляется ежегодный информационный обзор.
      2. Государственный кадастр отходов издается на бумажном носителе в виде отдельной иллюстрированной книги на государственном и русском языках, с периодичностью один раз в пять лет.

      Глава 22. Государственный кадастр захоронений вредных веществ, радиоактивных отходов и сброса сточных вод в недра

      Статья 173. Государственный учет захоронений
                  вредных веществ, радиоактивных отходов
                  сброса сточных вод в недра

      1. Ведение Государственного кадастра захоронения вредных веществ, радиоактивных отходов и сброса сточных вод в недра (далее - Государственный кадастр захоронений) является обязательным для всех недропользователей на территории Республики Казахстан.
      2. Государственный кадастр захоронений организует уполномоченный орган в области охраны окружающей среды в целях оперативного получения информации, принятия решения в области охраны окружающей среды, планового контроля за состоянием мест захоронения вредных веществ, радиоактивных отходов и сброса сточных вод.
      3. Данные Государственного кадастра захоронений вводятся в единую систему цифровой информации о недрах (банк данных) и являются составной частью государственного мониторинга недр.
      3. Учету Государственным кадастром захоронений подлежат объекты захоронения вредных веществ, радиоактивных отходов и места сброса сточных вод в недра.

        Статья 174. Содержание Государственного
                   кадастра захоронений

       1. Государственный кадастр захоронений содержит сведения,
характеризующие тип и вид захороненных веществ и сброшенных вод с
указанием их количественных и качественных показателей, горнотехнических, специальных инженерно-геологических, гидрогеологических и экологических условий захоронения и сброса, и включает:
      1) общую характеристику объектов захоронения вредных веществ,
радиоактивных отходов и мест сброса сточных вод: месторасположение,
период эксплуатации, затраты на содержание, наличие и расположение
наблюдательной сети мониторинга состояния окружающей среды и недр;
      2) физическую характеристику объектов захоронения вредных веществ, радиоактивных отходов и мест сброса сточных вод: характеристику изоляции, тип горных пород, глубину залегания и эффективную мощность пласта-коллектора, его площадь, коэффициент пористости, характеристику подстилающего и перекрывающего водоупора, скорость естественного потока подземных вод, хранение сброса и другие, количественные и качественные показатели;
      3)характеристику вредных веществ, радиоактивных отходов, сточных вод: наименование продукта, технологическое производство или процесс, в результате которого образуется продукт, физическую характеристику (полный химический состав, содержание токсичных компонентов, пожаровзрывоопасность, растворимость, совместимость с другими веществами при хранении, основные загрязняющие радионуклиды, их активность и другие характеристики), характеристику системы транспортировки.
      2. Государственный кадастр захоронений ведется отдельно для вредных веществ, радиоактивных отходов и сточных вод в соответствии с инструктивными методиками, утверждаемыми уполномоченным органом в
области охраны окружающей среды Республики Казахстан.

        Статья 175. Ведение государственного кадастр
                   захоронений

      1. Недропользователи, в процессе деятельности которых образуются вредные вещества, радиоактивные отходы, сточные воды, и имеются объекты захоронения вредных веществ, радиоактивных отходов и сброса сточных вод, ежегодно (в течение первого квартала года, следующего за отчетным) по состоянию на 1 января представляют сведения, указанные в пункте 1 статьи 174 настоящего Кодекса, в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды в двух экземплярах.
      2. Уполномоченным органом в области охраны окружающей среды на
основе поступивших от недропользователей данных составляется
Государственный кадастр захоронений.
      3. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды обеспечивает: 
      1) контроль за своевременным поступлением сведений от
недропользователей;
      2) сбор, учет, систематизацию и хранение материалов Государственного кадастра захоронений;
      3) создание и функционирование автоматизированной системы обработки данных Государственного кадастра захоронений с использованием вычислительной техники и на основе справочно-информационного обслуживания недропользователей;
      4) правильность оформления Государственного кадастра захоронений.

Глава 23. Экологическая информация

      Статья 176. Экологическая информация

       1. Экологическая информация включает в себя сведения и 
данные о:
      1) состоянии окружающей среды и входящих в нее природных объектов;
      2) факторах воздействия на окружающую среду, в том числе о ее
загрязнении;
      3) программных, административных и иных мерах, оказывающих или
способных оказать воздействие на окружающую среду;
      4) экологических нормативах и экологических требованиях к
хозяйственной и иной деятельности;
      5) планируемых и реализуемых мероприятиях по охране окружающей
среды и их финансировании;
      6) деятельности, оказывающей или способной оказать воздействие на окружающую среду, процессе принятия решения и результатах инспекционных экологических проверок по ней, в том числе рассмотренные при этом расчеты, допущения, анализы и иные сведения, касающиеся окружающей среды;
      7) воздействии состояния окружающей среды на здоровье, безопасность и условия проживания населения, объекты культуры, здания и сооружения.
      2. Экологическая информация может быть выражена в письменной, электронной, аудиовизуальной или иной объективированной форме.воспроизводства животного мира и сохранения биологического разнообразия. Данные мониторинга обобщаются в Государственном кадастре животного мира.

      Статья 177. Деятельность государственных органов
                  и организаций по формированию
                  и распространению экологической информации

       1. Сбор, учет, хранение и распространение экологической информации государственными органами и организациями осуществляется для целей информационного обеспечения деятельности государственных органов, планирования и выполнения мероприятий по охране окружающей среды и реализации права граждан на благоприятную для жизни и здоровья окружающую среду.
      2. Экологическая информация, подлежащая обязательному сбору, учету и хранению государственными органами и организациями, определяется законодательством и международными договорами Республики Казахстан.
      3. Сведения о планируемой и осуществляемой деятельности, которая может оказывать значительное воздействие на окружающую среду, а также о любых ситуациях природного и техногенного характера, представляющих серьезную угрозу для окружающей среды и жизни и здоровья населения, подлежат обязательной проверке и учету уполномоченными государственными органами.
      4. В целях систематизации экологической информации и улучшения
доступа к ней государственные органы и организации формируют и
поддерживают электронные регистры и кадастры экологической информации.
      5. Государственные органы в соответствии с их компетенцией
распространяют посредством размещения на электронных представительствах в Интернете и применения иных общедоступных информационно- коммуникационных средств следующие виды экологической информации:
      1) доклады о состоянии окружающей среды;
      2) проекты и тексты нормативных правовых актов и соглашений по
вопросам охраны окружающей среды;
      3) проекты и тексты документов, касающихся государственной политики, программ и планов в области охраны окружающей среды;
      4) отчеты по результатам контрольно-инспекционной и
правоприменительной деятельности в области охраны окружающей среды;
      5) отнесенной к перечню базовых услуг электронного правительства в области охраны окружающей среды.
      6. Для распространения экологической информации государственные органы могут привлекать государственные и негосударственные организации в порядке, предусмотренном законодательством о государственных закупках и государственном социальном заказе.

       Статья 178. Государственный фонд экологической
                  информации

       1. Централизованный сбор, учет и хранение экологической информации осуществляется Государственным фондом экологической информации.
      2. Ведение государственного фонда экологической информации осуществляется организацией, подведомственной уполномоченному органу в области охраны окружающей среды.
      3. Информационные ресурсы Государственного фонда экологической
информации включают материалы и документы:
      1) предоставляемые на обязательной основе государственными органами и организациями, осуществляющими функции в области охраны окружающей среды за счет бюджетных средств и других источников финансирования;
      2) передаваемые юридическими и физическими лицами на добровольной основе.
      4. В состав Государственного фонда экологической информации входят следующие виды экологической информации:
      1) кадастры природных ресурсов;
      2) регистр выбросов и переноса загрязнителей и иные регистры
экологической информации;
      3) перечень экологически опасных производств;
      4) данные экологического мониторинга;
      5) материалы оценки воздействия на окружающую среду с согласия
заказчика;
      6) нормативные правовые акты и нормативно-технические документы в области охраны окружающей среды и использования природных ресурсов;
      7) отчеты о выполнении научно-исследовательских и опытно-
конструкторских работ, связанных с охраной окружающей среды;
      8) данные экологической статистики;
      9) научно-техническая литература в области экологии и экологически чистых технологий;
      10) иные материалы и документы, содержащие экологическую
информацию.
 

      Статья 179. Доступ к экологической информации

       1.Экологическая информация, формируемая и поддерживаемая государственными органами и организациями за счет бюджетных средств, является общедоступной, за исключением следующих сведений и данных:
      1)отнесенных к категории информации для служебного пользования;
      2) составляющих тайну оперативно-розыскной деятельности, дознания и предварительного следствия;
      3) отнесенных к категории коммерческой тайны;
      4)являющихся объектами интеллектуальной собственности;
      5) содержащих конфиденциальные сведения о физических и юридических лицах, предоставивших информацию в добровольном порядке и без права их разглашения.
      2. Доступ к отдельным сведениям и данным, составляющим
общедоступную экологическую информацию, осуществляется путем их
предоставления по запросам физических и юридических лиц, распространения в средствах массовой информации, в специальных изданиях, размещения в Интернете, а также с применением иных общедоступных информационно-коммуникационных средств.
      3. Доступ к государственным информационным ресурсам
(информационным базам данных) экологической информации осуществляется посредством формирования и поддержания общедоступных регистров и кадастров экологической информации.
      4. Предоставление доступа к документам и информационным ресурсам, содержащим сведения и данные с ограниченным доступом, осуществляется в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан, а также в случае общего доступа посредством выделения из них части экологической информации, не подлежащей раскрытию.

      Статья 180. Права и обязанности субъектов в
                  отношении доступа к экологической
                  информации

      1. Физические и юридические лица имеют право свободного доступа к общедоступным государственным информационным ресурсам экологической информации без необходимости формулирования своей заинтересованности в запросе на получение экологической информации.
      2. Государственные органы, а также физические и юридические лица, выполняющие государственные функции или оказывающие населению на основе публичного договора услуги, имеющие отношение к окружающей среде, обязаны предоставлять открытый доступ к общедоступной экологической информации, в том числе по запросам физических и юридических лиц.
      3. Иные юридические и физические лица, осуществляющие деятельность на территории Республики Казахстан, обязаны предоставлять по запросам физических и юридических лиц экологическую информацию, относящуюся к прямому воздействию на жизнь и здоровье лиц, запрашивающих информацию.
      4. Физические и юридические лица имеют право на получение
экологической информации от лиц, указанных в пункте 2 настоящей статьи, в запрашиваемой форме, если только запрашиваемое лицо не имеет оснований представить ее в другой форме либо если информация уже была предоставлена в другой форме.
      2. Экологическая информация может быть выражена в письменной, электронной, аудиовизуальной или иной объективированной форме.

       Статья 181. Сроки и порядок предоставления
                  экологической информации

       1. Сроки и порядок предоставления экологической информации
государственными органами устанавливается законодательством Республики Казахстан об административных процедурах и о порядке рассмотрения обращений граждан.
      2. Юридические и физические лица, за исключением указанных в пункте 1 настоящей статьи, предоставляют запрашиваемую экологическую
информацию в максимально сжатые сроки, но не позднее одного месяца со дня получения запроса.
      3. Доступ к экологической информации, относящейся к процедуре оценки воздействия на окружающей среду и процессу принятия решений по намечаемой хозяйственной и иной деятельности, обеспечивается в
соответствии со сроками и порядком, устанавливаемыми уполномоченным
органом в области охраны окружающей среды.
      4. В тех случаях, когда государственный орган не располагает
запрашиваемой экологической информацией, полученный запрос
перенаправляется компетентному государственному органу в установленные законодательством сроки.

       Статья 182. Плата за предоставление экологической
                  информации

      1. Государственный орган вправе взимать плату за предоставленную экологическую информацию, не превышающую фактические затраты на копирование, поиск и подготовку информации в форме, которой она предоставляется.
      2. Плата, взимаемая государственным органом за предоставление
экологической информации, перечисляется на код доходов соответствующего бюджета государственного органа.
      3. Предоставление экологической информации государственным органом и доступа к общедоступным государственным электронным регистрам и кадастрам экологической информации осуществляется безвозмездно.

      Статья 183. Отказ в предоставлении экологической
                  информации

      1. В предоставлении доступа физическим и юридическим лицам к экологической информации может быть отказано по следующим основаниям:
      1) запрос сформулирован в общем виде и не позволяет установить те сведения и данные, которые запрашиваются заявителем;
      2) отсутствие запрашиваемой информации;
      3) запрос относится к сведениям и данным с ограниченным доступом, указанным в пункте 1 статьи 179 настоящего Кодекса.
      2. Отказ в предоставлении экологической информации направляется заявителю в максимально сжатые сроки, но не позднее одного месяца со дня его получения.
      3. Отказ предоставляется в письменной форме с указанием причин и оснований для отказа, возможностей для его обжалования заявителем, а также в случаях, предусмотренных в пункте 4 статьи 181 настоящего Кодекса, включает уведомление о перенаправлении полученного запроса компетентному государственному органу.
      4. Отказ в предоставлении, не представление, предоставление неполной или недостоверной экологической информации, а также неправомерное отнесение общедоступной экологической информации к информации с ограниченным доступом могут быть обжалованы в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан.

Глава 24. Учет и регистрация природопользователей
            и источников загрязнения окружающей среды

      Статья 184. Государственный реестр природопользователей
                  и источников загрязнения окружающей среды

       Государственный реестр природопользователей, осуществляющих эмиссии в окружающую среду, и источников загрязнения окружающей среды Республики Казахстан представляет собой систему государственной базы данных учета природопользователей и источников загрязнения окружающей среды, которую ведет уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.

      Статья 185. Государственный учет природопользователей и
                  источников загрязнения окружающей среды

       1. Государственный учет природопользователей осуществляется путем внесения (и обновления) сведений о природопользователе в Государственный реестр природопользователей и источников загрязнения окружающей среды, в том числе:
      1) место нахождения природопользователя;
      2) место нахождения источников загрязнения окружающей среды;
      3) снятие с учета.
      2. Государственному учету в качестве природопользователей подлежат юридические лица и индивидуальные предприниматели, имеющие на балансе источники загрязнения окружающей среды:
      1) юридические лица, их структурные подразделения, в том числе нерезиденты, осуществляющие деятельность в Республике Казахстан с образованием постоянного учреждения, - по месту нахождения;
      2) юридические лица - нерезиденты, осуществляющие деятельность в Республике Казахстан без образования постоянного учреждения, - по месту осуществления деятельности;
      3) индивидуальные предприниматели - по месту осуществления
деятельности.
      3. Порядок государственного учета природопользователей и источников загрязнения окружающей среды устанавливаются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

       Статья 186. Сроки и место прохождения государственной
                  регистрации природопользователей и
                  источников загрязнения окружающей среды

       1. Государственный учет природопользователя осуществляется
уполномоченным государственным органом при оформлении
природопользователем экологических разрешений.
      2. Учетный номер природопользователя должен быть указан в
представляемых природопользователем документах отчетности, а также в иных документах, связанных с исполнением его обязательств.
      3. Учетный номер природопользователя должен быть указан
уполномоченным органом в области охраны окружающей среды во всех
направляемых им природопользователю документах, имеющих отношение к
его обязательствам.

      Статья 187. Исключение из Государственного реестра
                  природопользователей и источников
                  загрязнения окружающей среды

      Исключение природопользователя из Государственного реестра природопользователей и источников загрязнения окружающей среды Республики Казахстан осуществляется в связи с прекращением деятельности, связанной с воздействием на окружающую среду.

     

 Статья 188. Взаимодействие государственных органов
                  при осуществлении учета
                  природопользователей и источников
                  загрязнения окружающей статьи  

      Органы охраны окружающей среды при осуществлении государственного учета природопользователей взаимодействуют со следующими государственными органами:
      1) осуществляющими государственную регистрацию, перерегистрацию и ликвидацию юридических лиц;
      2) статистики; 
      3) осуществляющими учет и (или) государственную регистрацию
объектов налогообложения и объектов, связанных с налогообложением;
      4) выдающими лицензии, свидетельства или иные документы
разрешительного и регистрационного характера;
      5) другими уполномоченными органами.

      Статья 189. Обязанности уполномоченного органа в
                  области охраны окружающей среды при 
                  осуществлении государственного учета
                  природопользователей и источников
                  загрязнения окружающей среды

      По требованию органов налоговой службы уполномоченный орган в области охраны окружающей среды не реже одного раза в год обязан представлять сведения по месту нахождения природопользователей, имеющих источники загрязнения окружающей среды.

Раздел 7. Международное сотрудничество в области
охраны окружающей среды и природопользования

Глава 25. Основы международного сотрудничества
Республики Казахстан по экологическим
вопросам

      Статья 190. Приоритеты международного сотрудничества

       Международное сотрудничество Республики Казахстан по экологическим вопросам основывается на следующих приоритетах: 
      1) защита интересов Республики Казахстан в области охраны
окружающей среды и природопользования, которая осуществляется на основе заключения международных договоров;
      2) недопустимость обеспечения экологического благополучия одного государства за счет других государств или без учета их интересов;
      3) недопустимость осуществления хозяйственной деятельности на
территории государства, наносящей ущерб окружающей среде в пределах и за пределами его юрисдикции;
      4) принятие мер к минимизации трансграничных загрязнений;
      5) оказание государствами помощи друг другу в чрезвычайных
экологических ситуациях;
      6) оказание содействия интернационализации экологических издержек, покрытию их загрязнителем без нарушения правил международной торговли и инвестирования;
      7) немедленное уведомление других государств о любых стихийных
бедствиях или других чрезвычайных ситуациях, которые могут привести к неожиданным вредным последствиям для окружающей среды в этих государствах, а также оказание возможной помощи пострадавшим от этого государствам;
      8) разделение понимания взаимозависимости и неразделимости мира,развития и охраны окружающей среды;
      9) разрешение всех экологических споров мирным путем.

       Статья 191. Принципы международного сотрудничества

      Международное сотрудничество в области охраны окружающей среды и природопользования базируется на следующих принципах:
      1) неотъемлемого суверенитета государства над национальными
природными ресурсами и их использованием;
      2) интеграции охраны окружающей среды и экономического развития;
      3) недопустимости нанесения трансграничного ущерба окружающей
среде;
      4) запрещения военных или любых иных враждебных средств
воздействия на природную среду;
      5) предварительного уведомления, взаимных консультаций и обмена информацией по экологическим проблемам и передовым природосберегающим технологиям;
      6) разумной предосторожности и превентивных мероприятий;
      7) расширения участия в глобальных и региональных природоохранных международных инициативах;
      8) подчиненности региональных и локальных задач экологической
безопасности глобальным и национальным целям предупреждения
экологических угроз;
      9) соблюдения обязательств международных договоров;
      10) возможности использования положения Республики Казахстан в
международных организациях для обеспечения национальных интересов и
приоритетов в деятельности по охране окружающей среды и рациональному использованию природных ресурсов.

       Статья 192. Основные направления и уровни
                  международного сотрудничества

      1. Международное сотрудничество в области охраны окружающей среды и природопользования осуществляется по следующим основным направлениям:
      1) сокращение трансграничных потоков веществ, загрязняющих
окружающую среду;
      2) охрана атмосферного воздуха и предотвращение изменения климата;
      3)рациональное использование и охрана вод;
      4) предотвращение опустынивания;
      5) сохранение биоразнообразия;
      6) предотвращение трансграничной перевозки опасных отходов,
неконтролируемой торговли биологическими объектами;
      7) изучение экономических аспектов охраны окружающей среды и
рационального природопользования;
      8) разработка и реализация долгосрочных национальных и
международных программ в области охраны окружающей среды и
природопользования;
      9) участие в разработке международных стандартов, сближении и
унификации методов управления, нормативов и стандартов в области охраны окружающей среды и природопользования.
      2. Международное сотрудничество в области охраны окружающей среды и природопользования осуществляется на глобальном, региональном и национальном уровнях.

       Статья 193. Экономическая основа международного
                  сотрудничества

      Экономическая основа международного сотрудничества в области охраны окружающей среды и природопользования предусматривает:
      1) эффективное и рациональное использование природных ресурсов, находящихся в пользовании всех, нескольких либо двух государств;
      2) ответственность за ущерб, нанесенный виновной стороной, в
результате трансграничного воздействия;
      3) возмещение затрат государству, осуществляющему одностороннюю эксплуатацию сооружений по управлению, регулированию и охране трансграничных объектов, используемых другими государствами, на принципе долевого участия в используемых природных ресурсах;
      4) предоставление на компенсационной основе одним из государств другому государству своей доли (часть доли) природных ресурсов, установленной на основе международных договоров, ратифицированных Республикой Казахстан.

       Статья 194. Сотрудничество с международными
                  организациями

      1. Сотрудничество с международными организациями в области охраны окружающей среды и природопользования осуществляется в формах, установленных международными договорами, ратифицированными
Республикой Казахстан, а также других формах, признанных в международно-правовой практике, и не противоречащих законодательству Республики Казахстан.
      2. Физические, юридические лица и государство вправе осуществлять сотрудничество с международными и государственными организациями, зарубежными неправительственными общественными организациями и фондами, предоставляющими гранты, включенными в список организаций-грантодателей, утверждаемом Правительством Республики Казахстан.

     

 Статья 195. Международная ответственность за
                  экологические правонарушения

      Меры международной ответственности за экологические правонарушения, ущерб, причиненный окружающей среде и природным ресурсам сопредельных государств, несоблюдение обязательств международных договоров, применяются в соответствии с положениями международных договоров Республики Казахстан, а также положениями международного права, применимыми в конкретных ситуациях.

Глава 26. Межгосударственное сотрудничество в области
охраны окружающей среды и природопользования

      Статья 196. Основы межгосударственного сотрудничества

      Республика Казахстан осуществляет сотрудничество с другими государствами на глобальной, региональной и двусторонней основе непосредственно или через международные организации при установлении норм, стандартов и рекомендаций в целях охраны окружающей среды и природопользования.
      Республика Казахстан участвует в решении глобальных и региональных экологических проблем путем заключения международных договоров.

     

 Статья 197. Механизм межгосударственного сотрудничества

      1. Механизм межгосударственного сотрудничества в области охраны окружающей среды и природопользования предусматривает следующие основные мероприятия:
      1) обеспечение использования природных ресурсов разумным и
справедливым образом с учетом их трансграничного характера при
осуществлении деятельности, которая оказывает или может оказывать
трансграничное воздействие;
      2) меры по пресечению, предотвращению, ограничению и сокращению загрязнения объектов окружающей среды, способного повлечь негативное трансграничное или глобальное воздействие;
      3) сохранение и в случае необходимости восстановление экологических систем, нарушенных трансграничным воздействием;
      4) установление нормированного воздействия на окружающую среду, соответствующего современным техническим достижениям и экономически возможным условиям природопользования;
      5) совместное финансовое и техническое участие в управлении,
регулировании и охране трансграничных объектов;
      6) обмен информацией, создание и поддержка специальных сил и
средств, необходимых для предупреждения экологических катастроф,
бедствий, аварий и ликвидации их последствий;
      7) сближение и гармонизация принимаемых нормативных правовых актов по вопросам охраны окружающей среды и природопользования, экологических нормативов и стандартов;
      8) ведение единых систем мониторинга, разработка и реализация
совместных программ охраны и восстановления трансграничных объектов и связанных с ними экологических систем;
      9) создание межгосударственного органа по управлению
трансграничными объектами в соответствии с межгосударственными
договорами в области охраны и использования трансграничных объектов,
ратифицированных Республикой Казахстан;
      10) функционирование региональной и национальной базы данных по использованию и охране трансграничных объектов;
      11) проведение совместных научно-технических исследований по
решению экологических проблем;
      12) проведение международных экологических экспертиз.

     

 Статья 198. Международные договоры

      1. Правовой формой межгосударственного сотрудничества в области охраны окружающей среды и природопользования выступают международные договоры.
      2. Международные договоры в области охраны окружающей среды и
природопользования заключаются, выполняются, изменяются и прекращаются в соответствии с Конституцией Республики Казахстан, общепризнанными принципами и нормами международного права, положениями самого международного договора, настоящим Кодексом и иными законодательными актами Республики Казахстан.
      3. Реализация международных договоров может включать:
      1) разработку и утверждение плана необходимых действий на уровне Правительства Республики Казахстан или иного уполномоченного
государственного органа;
      2) назначение ответственного органа и национального координатора по реализации международного договора;
      3) проведение постоянного анализа эффективности участия Республики Казахстан в международных договорах в области охраны окружающей среды и природопользования.

Раздел 8. Экологическое воспитание, образование и
научные исследования

Глава 27. Экологическое воспитание и образование

   

   Статья 199. Цель и принципы экологического
                  воспитания и образования

      1. Целью экологического воспитания и образования в интересах
устойчивого развития является формирование культуры в обществе, активной жизненной позиции граждан, основанных на единых ценностях солидарности, равенства и взаимоуважения между людьми, странами и поколениями.
      2. Система непрерывного экологического воспитания и образования в интересах устойчивого развития охватывает дошкольное воспитание и обучение, среднее общее, начальное профессиональное, среднее профессиональное, высшее профессиональное и послевузовское
профессиональное образование, включая переподготовку и повышение
квалификации педагогов, специалистов и руководителей.
      3. К вопросам устойчивого развития относятся бедность,
гражданственность, мир, демократия, безопасность, права человека, социально-экономическое развитие, здравоохранение, культурное многообразие, охрана окружающей среды, управление природными ресурсами, развитие городов и сельских территорий, структура производства и потребления.
      4. Вопросы устойчивого развития включаются в образовательный и
учебный процесс непрерывного экологического воспитания и образования в интересах устойчивого развития с учетом глобальных, региональных и национальных условий на основе комплексного подхода.
      В учебные программы по экологическому воспитанию и образованию в интересах устойчивого развития, должны быть включены вопросы многосторонних соглашений и международных договоров, относящиеся к устойчивому развитию.
      5. Учебные программы по экологическому воспитанию и образованию в интересах устойчивого развития разрабатываются и утверждаются уполномоченным органом в области образования и науки по согласованию с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      6. Деятельность по экологическому воспитанию и образованию в
интересах устойчивого развития включает в себя:
      1) повышение информированности общественности, органичное
включение в программы на всех уровнях вопросы устойчивого развития,
обеспечение доступа к адекватным материалам по экологии и устойчивому развитию;
      2) развитие методов и новых технологий обучения;
      3) развитие системного, критического,творческого мышления и отношения к жизни, личностно-ориентированное обучение, повышение компетенции педагоги профессиональной подготовки равновесие между глобальными и местными интересами приоритетами многостороннее сотрудничество и партнерство;
      4) учебно-методическое обеспечение;
      7. эффективность экологического воспитания и образования в интересах устойчивого развития обеспечивается:
      1) путем интеграции вопросам устойчивого развития со всеми соответствующими учебными дисциплинами, программами и курсами;
      2) путем организации занятий по конкретным тематическим программам и курсам.
      8. Направлениями экологического воспитания и образования в интересах устойчивого развития являются:
      1) позитивный опыт обучения, способствующий формированию устойчивого поведения, в частности в образовательных учреждениях, на рабочих местах, в семье и в обществе;
      2) сотрудничество и партнерство между педагогической общественностью и другими заинтересованными сторонами;
      3) содействие пониманию сути глобальных, региональных, национальных и локальных проблем путем разъяснения на основе подхода, охватывающего весь жизненный цикл;
      4) применение широкого диапазона методов обучения, в ом числе методов, ориентированных на конкретные процессы и нахождение решений, которые адаптированы к потребностям учащихся.
      9. Деятельность по экологическому воспитанию и образованию в интересах устойчивого развития организуется и координируется уполномоченным органом в области образования и науки и местными исполнительными органами.
      10. Деятельность по экологическому воспитанию и образованию в интересах устойчивого развития может организовываться государственными органами, организациями образования, общественными объединениями, учреждениями культуры и науки, туристскими международными организациями, иными юридическими лицами.

Глава 28. Экологические научные исследования

      Статья 200. Цели и задачи экологических научных
                  исследований

       1. Экологические научные исследования проводятся с целью научного обеспечения охраны окружающей среды, разработки научно-обоснованных мероприятий по улучшению, восстановлению, обеспечению устойчивого функционирования природных экосистем, рационального использования и воспроизводства природных ресурсов, обеспечения экологической безопасности и социального, экономического и экологически сбалансированного развития Республики Казахстан.
      2. Задачами экологических научных исследований являются:
      1) научная оценка и прогноз состояния окружающей среды;
      2) разработка научно обоснованных экологических нормативов,
стандартов и требований;
      3) обоснование комплексного и рационального использования природных ресурсов;
      4) разработка научных рекомендаций для обеспечения государственного регулирования и управления в области охраны окружающей среды и природопользования;
      5) научное обоснование, разработка и внедрение экологически
эффективных ресурсосберегающих технологий.

     

 Статья 201. Основные направления экологических научных
                  исследований

      1. Для решения задач научного обеспечения в области охраны окружающей среды могут осуществляться следующие виды научных исследований:
      1) разработка комплексных государственных, региональных, локальных научных обоснований социально-экономического устойчивого развития территорий;
      2) исследование устойчивости экосистем к антропогенному воздействию и разработка научных основ определения экологических рисков;
      3) оценка уровня антропогенных нагрузок на природную среду и степени нарушенности экосистем и ландшафтов;
      4) разработка научно обоснованных нормативных документов области охраны окружающей среды;
      5) определение зональных уровней порога антропогенных воздействий на экосистемы и ландшафты;
      6) выявление воздействия факторов окружающей среды на здоровье
населения;
      7) районирование и ранжирование территории республики по степени экологической напряженности;
      8) исследования, связанные с разработкой программ целевых
показателей качества окружающей среды;
      9)исследования, связанные с разработкой методов и технологий по очистке эмиссий в окружающую среду;
      10) исследования по комплексному использованию сырья, переработке и утилизации отходов;
      11) исследования по поиску, научно-техническому обоснованию и внедрению новых ресурсосберегающих и экологически эффективных технологий;
      12) разработка и научное сопровождение оценки состояния окружающей среды и прогнозирование его изменений под влиянием антропогенных и природных факторов;
      13) научное обоснование методов предотвращения или ослабления
негативных последствий воздействия антропогенных или природных факторов на окружающую среду;
      14) системное изучение и обобщение результатов экологического
мониторинга за количественными и качественными показателями состояния экосистем и объектов на основе многолетних наблюдений и оперативного контроля;
      15) научное обеспечение мониторинга состояния окружающей среды;
      16) разработка и научное обоснование лимитов (квот) на эмиссии в окружающую среду, использование природных ресурсов;
      17) комплексные исследования изменения климата и оценка его
воздействия на экономику и природные ресурсы Казахстана;
      18) исследование состояния озонового слоя, процессов его разрушения и восстановления, разработка мер по предотвращению влияния деятельности человека на озоновый слой;
      19) исследование проблем механизмов экономического регулирования природопользования, разработка методов оценки экономической эффективности и затрат на природоохранные мероприятия и научное сопровождение этих мероприятий;
      20) участие в разработке и научном обосновании экологических
индикаторов социально-экономического развития страны;
      21) проведение научных исследований, связанных с выполнением
обязательств Республики Казахстан по международным договорам в области охраны окружающей среды и природопользования;
      22) международное научное сотрудничество в области охраны
окружающей среды и природопользования.
      2. Финансирование фундаментальных и прикладных научных экологических исследований осуществляется за счет бюджетных средств и других источников финансирования, не запрещенных законодательными актами Республики Казахстан.

       Статья 202. Требования к проведению экологических
                  научных исследований

      1. Научные экологические исследования проводятся научными
организациями в соответствии с настоящим Кодексом и законом Республики Казахстан о науке.
      2. Научные исследования в области охраны окружающей среды на территории Республики Казахстан могут осуществляться как казахстанскими, так и иностранными юридическими и физическими лицами, а также международными организациями при обязательном выполнении требований законодательства Республики Казахстан.

Раздел 9. Юридическая ответственность
и разрешение споров

Глава 29. Ответственность за экологические правонарушения
и разрешение экологических споров

      Статья 203. Виды экологических правонарушений

      К видам экологических правонарушений относятся:
      1) нарушения экологического законодательства, влекущие материальную ответственность;
      2) нарушения экологического законодательства, влекущие
ответственность за причинение морального вреда;
      3) административные правонарушения в области охраны окружающей
среды и природопользования;
      4) экологические преступления.

       Статья 204. Ответственность за совершение
                  экологических правонарушений

      Физические и юридические лица, совершившие экологические правонарушения, несут материальную, административную и уголовную ответственность, а также возмещают причиненный ими моральный вред в соответствии с настоящим Кодексом и иными законодательными актами Республики Казахстан.

      Статья 205. Обязательность возмещения ущерба,
                  нанесенного нарушением экологического
                  законодательства

      1. Лица, совершившие экологические правонарушения, обязаны
возместить причиненный ими ущерб в соответствии с настоящим Кодексом и иными законодательными актами Республики Казахстан.
      2. Возмещению подлежит ущерб, причиненный окружающей среде,
здоровью граждан, имуществу физических и юридических лиц, государства,вследствие:
      1) уничтожения и повреждения природных ресурсов;
      2) самовольного и нерационального использования природных ресурсов;
      3) самовольного загрязнения окружающей среды, в том числе аварийных, несогласованных залповых выбросов и сбросов, размещения отходов производства и потребления;
      4) сверхнормативного загрязнения окружающей среды.
      3. Возмещение вреда здоровью физических лиц, ущерба имуществу
физических и юридических лиц, государства лицами, совершившими
экологические правонарушения, производится добровольно или по решению суда в соответствии с законодательством Республики Казахстан. Вред подлежит возмещению в полном объеме, с учетом степени потери трудоспособности потерпевшего, затрат на его лечение и восстановление здоровья, затрат по уходу за больным, иных расходов и потерь.
      4. Возмещение вреда, причиненного окружающей среде вследствие
нарушения экологического законодательства, производится добровольно или по решению суда в соответствии с экономической оценкой ущерба,
определяемой настоящим Кодексом.
      5. Юридические и физические лица, деятельность которых связана с повышенной опасностью для окружающей среды, обязаны возместить вред, причиненный источником повышенной опасности, если не докажут, что вред возник вследствие неопределимой силы или умысла потерпевшего. Обязанность возмещения вреда возлагается на лицо, владеющее источником повышенной опасности на праве собственности, праве хозяйственного ведения или праве оперативного управления либо на любом другом законном основании.
      6. Моральный вред, причиненный в результате нарушения
экологического законодательства, подлежит возмещению в порядке,
установленном гражданским законодательством Республики Казахстан.

       Статья 206. Порядок возмещения вреда, причиненного
                  нарушением экологического законодательства

       1. Лицо, причинившее вред окружающей среде, вправе добровольно
собственными силами устранить нанесенный ущерб либо компенсировать его иным способом. Обязательства лица об устранении либо компенсации ущерба должны быть изложены в гарантийном письме.
      2. Возмещение вреда может осуществляться в стоимостной форме за счет собственных средств лица, причинившего вред окружающей, или страховых выплат.
      3. К стоимотсным    формам возмещения вреда относятся денежные средства для восстановления окружающей среды до состояния. имевшегося к моменту причинения вреда,выполнения мероприятий по воспроизводству природных ресуросов, аозмещения истцу иных убытков, включая упущенную выгоду. 
      4. С согласия сторон по решению суда вред может быть возмещен в натуральной форме путем возложения на ответчика обязанности по восстановлению окружающей среды своими силами и средствами.
      5. К натуральным формам возмещения относятся меры по восстановлению окружающей среды до состояния, имевшегося к моменту причинения вреда, предоставлению равноценного природного ресурса взамен уничтоженного либо поврежденного. Возмещение вреда в натуральной форме производится путем заключения договора и/или соглашения, регламентирующих порядок, условия, сроки и объемы возмещения причиненного вреда.
      6. При причинении вреда окружающей среде несколькими лицами, они обязаны возместить причиненный ими ущерб в соответствии с долевой ответственностью каждого из них.
      7. Истец имеет право повторно обратиться в суд при выявлении
дополнительных последствий экологического правонарушения с требованием о возмещении вреда, убытков и иных потерь. Срок исковой давности определяется в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан.
      8. Взыскиваемые суммы возмещения вреда перечисляются в
государственный бюджет, а в установленных законодательством случаях
потерпевшему лицу.
      9. Возмещение ущерба не освобождает лицо, причинившее вред
окружающей среде, от административной и уголовной ответственности.

    

  Статья 207. Порядок разрешения экологических споров

      1.Экологические споры разрешаются судами в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан.
      2. Стороны вправе урегулировать экологические споры в ином порядке, предусмотренном законодательством Республики Казахстан.
      3. Экологические споры между субъектами экологических
правоотношений могут быть решены путем переговоров, в том числе с
привлечением экспертов, либо в соответствии с ранее согласованной сторонами процедурой разрешения споров.

Раздел 10. Экологические требования при осуществлении
хозяйственной и иной деятельности

Глава 30. Общие положения об экологических требованиях

      Статья 208. Экологические требования к хозяйственной и
                  иной деятельности и их виды

      Экологические требования устанавливаются к хозяйственной и иной деятельности независимо от форм собственности, осуществляемой на территории Республики Казахстан.
      Экологические требования подразделяются на следующие виды:
      1) общие экологические требования к хозяйственной и иной
деятельности;
      2) экологические требования при использовании природных ресурсов;
      3) экологические требования на особо охраняемых природных
территориях;
      4) экологические требования к хозяйственной и иной деятельности в государственной заповедной зоне северной части казахстанского сектора Каспийского моря;
      5) экологические требования к использованию радиоактивных
материалов, атомной энергии и обеспечению радиационной безопасности;
      6) экологические требования при производстве и использовании
потенциально опасных химических и биологических веществ, генетически
измененных продуктов и организмов;
      7) экологические требования при обращении с отходами производства и потребления;
      8) экологические требования к военным и оборонным объектам, военной деятельности;
      9) экологические требования при использовании территорий с
неблагополучной экологической обстановкой.
      3. Экологическим законодательством Республики Казахстан могут
устанавливаться иные виды экологических требований.

    

  Статья 209. Порядок разработки и утверждения
                  экологических требований

      1. Экологические требования устанавливаются настоящим Кодексом, иными нормативными правовыми актами и нормативно-техническими документами Республики Казахстан, и могут приниматься в виде отдельных документов или отдельных разделов в правилах осуществления соответствующих видов хозяйственной и иной деятельности.
      2. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды при
разработке экологических требований может привлекать специализированные научно-исследовательские, проектные институты и другие организации, а также природопользователей.
      3. Экологические требования при использовании земельных ресурсов, недр и минеральных ресурсов, подземных и поверхностных вод, лесных и иных ресурсов животного и растительного мира устанавливаются по согласованию соответственно с органами по управлению земельными ресурсами, изучению и использованию недр, в области использования и охраны водного фонда, в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.
      3. Экологические требования на особо охраняемых природных
территориях устанавливаются по согласованию с уполномоченным органом в области особо охраняемых природных территорий.
      4. Экологические требования к проектированию и размещению
предприятий, сооружений и иных объектов, при их строительстве и
реконструкции, вводе в эксплуатацию и эксплуатации, строительстве городов и других населенных пунктов, использовании радиоактивных материалов, производстве и использовании потенциально опасных химических и биологических веществ, обращении с отходами производства и потребления, к военным и оборонным объектам, военной деятельности устанавливаются настоящим Кодексом и другими законодательными актами Республики Казахстан.

       Статья 210. Учет экологических требований и
                  обязательств при приватизации
                  государственного имущества

      1. При приватизации государственного имущества государственный
орган, уполномоченный на осуществление приватизации, обеспечивает
соблюдение экологических требований.
      2. Приватизация предприятий и иных объектов осуществляется с учетом результатов проверки экологического состояния (экологического аудита). Проверка экологического состояния предприятия или иного объекта предусматривается планом приватизации предприятия и иного объекта и осуществляется с участием уполномоченного органа в области охраны окружающей среды.

     

 Статья 211. Учет экологических требований и
                  обязательств при банкротстве,
                  ликвидации и реорганизации 
                  юридического лица

      1. При возбуждении дела о банкротстве юридического лица -
природопользователя проводится экологический аудит.
      2. Обязанность организации экологического аудита юридического лица - природопользователя возлагается на орган, осуществляющий санацию, либо внешнего управляющего.
      3. Объектом проверки является соблюдение юридическим лицом -
природопользователем экологических требований.
      4. При производстве дела о банкротстве юридического лица -
природопользователя обеспечивается учет интересов кредиторов по
экологическим обязательствам.
      5. Ликвидация и реорганизация юридического лица -природопользователя осуществляется с учетом экологических требований на основании данных экологического аудита или заключений государственных экологической и санитарно-эпидемиологических экспертиз, с обязательным отражением их результатов в ликвидационном балансе, составляемом при реорганизации юридического лица.
      6. При реорганизации юридического лица - природопользователя
экологические обязательства переходят к его правопреемнику.

Глава 31. Общие экологические требования к
хозяйственной и иной деятельности

      Статья 212. Экологические требования к проектированию
                  хозяйственных и иных объектов

      1. При проектировании предприятий, зданий и сооружений, объектов промышленности и сельского хозяйства, систем водоснабжения, канализации, гидротехнических сооружений, транспорта и связи, технологических процессов, изделий и оборудования, других объектов должны:
      1) соблюдаться нормативы качества окружающей среды;
      2) предусматриваться обезвреживание и утилизация опасных отходов;
      3) использоваться малоотходные и безотходные технологии и
производства;
      4) применяться эффективные меры предупреждения загрязнения
окружающей среды;
      5) обеспечиваться воспроизводство и рациональное использование
природных ресурсов.
      2. Запрещается финансирование и реализация проектов, по которым отсутствуют положительные заключения государственной экологической и санитарно-эпидемиологической экспертиз.

     

 Статья 213. Общие экологические требования и
                  ответственность природопользователе
                  при вводе в эксплуатацию и эксплуатации
                  хозяйственных и иных объектов

      1. Ввод в эксплуатацию предприятий, сооружений и иных объектов производится при условии выполнения в полном объеме всех экологических требований, предусмотренных проектом, по актам приемочных комиссий, создаваемых с участием уполномоченного органа в области охраны окружающей среды.
      2. Запрещается ввод в эксплуатацию предприятий, сооружений и иных объектов без установок и оборудования по очистке, обезвреживанию и утилизации опасных отходов, выбросов, сбросов, обеспечивающих соблюдение нормативов охраны окружающей среды (по результатам оценки воздействия на окружающую среду), а также без завершения работ по рекультивации земель, воспроизводству и рациональному использованию природных ресурсов, предусмотренных проектом.
      3. Природопользователь, осуществляющий эксплуатацию хозяйственных и иных объектов, несет ответственность за:
      1) проведение работ на отведенной территории и в других районах с соблюдением требований экологической безопасности;
      2) ведение установленной документации по вопросам охраны
окружающей среды и предоставление государственным органам установленной отчетности по всей деятельности;
      3) оказание содействия в работе инспекций государственных
контролирующих органов и выполнение законных предписаний в
установленные сроки.
      4. На каждом объекте природопользователь должен:
      1) создать специальное подразделение либо назначить представителя, ответственных за соблюдение экологических нормативов и требований при проведении работ и за взаимодействие с контролирующими органами;
      2) проводить все операции наиболее безопасным и квалифицированным способом и содержать оборудование в безопасном состоянии с целью охраны здоровья и жизни персонала, окружающей среды и имущества;
      3) разработать и утвердить согласованные с территориальными органами в области охраны окружающей среды нормативно-технические документы по охране окружающей среды по всем видам деятельности, которые должны пересматриваться не реже одного раза в пять лет. Нормативно-технические документы должны также пересматриваться при введении новых типовых правил и норм, новых технологических процессов, установок, машин и аппаратуры;
      4) на участках (объектах) работ вести журналы проверки состояния технической и экологической безопасности, в которых ответственные должностные лица организаций записывают обнаруженные на участках (объектах) недостатки с указанием сроков их устранения.
      5. Порядок организации и ведения работ повышенной опасности для окружающей среды должен быть установлен специальным положением,
разработанным природопользователем, осуществляющим эксплуатацию
хозяйственных и иных объектов.
      6. Природопользователь должен разработать план действий по
устранению или локализации аварийной ситуации, возникшей в результате нарушения экологического законодательства, стихийных бедствий и природных катаклизмов.
      7. Работник, обнаруживший нарушение экологических требований,
существующих норм, правил и инструкций или угрожающую жизни и
здоровью людей опасность, а также возможность загрязнения окружающей
среды, незамедлительно должен принять все зависящие от него меры по
устранению или локализации возникшей ситуации и сообщить об этом
диспетчеру или руководству.
      8. Устранение выявленных недостатков в назначенные сроки должно контролироваться уполномоченным органом в области охраны окружающей среды, а также природопользователем, осуществляющим эксплуатацию хозяйственных и иных объектов.
      9. Аварии, не повлекшие за собой несчастных случаев на производстве и экологических последствий, расследуются в соответствии  с  инструкциями по техническому расследованию и учету аварий, не повлекших за собой несчастных случаев и экологических последствий. В особых случаях для расследования крупных технических аварий и экологических последствий, а также групповых несчастных случаев, при которых пострадало значительное количество работающих, назначается правительственная комиссия.
      10. Природопользователь обязан информировать уполномоченный орган в области охраны окружающей среды о происшедших авариях с выбросом загрязняющих веществ в течение двух часов с момента их обнаружения.

Глава 32. Экологические требования по видам
хозяйственной и иной деятельности

      Статья 214. Экологические требования к проектированию
                  и строительству населенных пунктов

      1. Проектирование, строительство, реконструкция городов и других населенных пунктов должны обеспечивать наиболее благоприятные условия для жизни, труда и отдыха населения с учетом экологических требований и экологической безопасности.
      2. При планировании и застройке городов и других населенных пунктов должны предусматриваться и осуществляться санитарная очистка, обезвреживание, утилизация, складирование, безопасное удаление, переработка и захоронение отходов производства и потребления, создаваться лесопарковые, зеленые и защитные зоны с ограниченным режимом природопользования.
      3. Здания, строения, сооружения, автомобильные дороги и иные
промышленные объекты должны размещаться с учетом требований санитарно- эпидемиологических правил, норм, градостроительных и иных требований, обеспечивающих благоприятную окружающую среду, здоровье населения.
      

       Статья 215 Экологические требования к размещению,
                  предприятий сооружений и иных объектов

      1. Определение мест размещения предприятий, сооружений и иных
объектов производятся с соблюдением условий и правил охраны окружающей среды, с учетом экологических последствий деятельности указанных объектов.
      2. При размещении предприятий, сооружений и иных объектов устанавливаются охранные, санитарно-защитные и иные защитные зоны.

    

  Статья 216 Экологические требования к
                  строительству и реконструкции, предприятий,
                  сооружений и других объектов

      1. Строительство и реконструкция предприятий, сооружений и иных объектов осуществляются при наличии положительных заключений
государственных экологической и санитарно-эпидемиологической экспертиз и в соответствии с нормативами качества окружающей среды. Не допускаются изменения утвержденного проекта или стоимости работ в ущерб охране окружающей среды.
      2. При выполнении строительных работ должны приниматься меры по рекультивации земель, воспроизводству и рациональному использованию природных ресурсов, благоустройству территорий и оздоровлению окружающей среды.
      3. Запрещается строительство, реконструкция объектов до утверждения проекта и отвода земельного участка в натуре.

       Статья 217 Экологические требования при эксплуатации
                  объектов промышленности, энергетики,
                  транспорта и связи, объектов
                  сельскохозяйственного назначения и
                  мелиорации

      1. Эксплуатация объектов промышленности, энергетики, транспорта и связи, объектов сельскохозяйственного назначения и мелиорации должна осуществляться с учетом установленных экологических требований и с использованием экологически обоснованных технологий, необходимых очистных сооружений и санитарно-защитных зон, исключающих загрязнение окружающей среды. При эксплуатации указанных объектов должны внедряться малоотходные и безотходные технологии и производства, обеспечивающих экологическую безопасность.
      Юридические и физические лица обязаны выполнять комплекс мер по охране почв, водоемов, лесов и иной растительности, животного мира от вредного воздействия сельскохозяйственной деятельности.

      Статья 218 Экологические требования при производстве
                  и эксплуатации автомобильных и иных
                  транспортных средств

      Юридические и физические лица, осуществляющие эксплуатацию автомобильных и иных оказывающих негативное воздействие на окружающую среду транспортных средств, обязаны соблюдать нормативы допустимых выбросов, принимать меры по снижению уровня шума и иного негативного воздействия на окружающую среду.

      Статья 219.   Экологические требования к размещению
                  атомных и гидроэлектростанций

      1. Определение места размещения и строительство атомных
электростанций осуществляется при наличии проекта и положительного
заключения государственной экологической и санитарно-эпидемиологической экспертиз. Проекты атомных станций должны содержать решения, обеспечивающие безопасный вывод их из эксплуатации.
      2. При размещении, проектировании и строительстве атомных
электростанций принимаются меры по обеспечению полной радиационной
безопасности в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
      3. При размещении, проектировании и строительстве
гидроэлектростанций должны быть полностью учтены реальные потребности в электроэнергии соответствующих регионов, сейсмичность территории и рельеф местности для размещения объекта, меры по сохранению лесов и земель, эффективной охране ресурсов животного и растительного мира, в целом обеспечивающие недопущение существенных отрицательных изменений в окружающей среде.

       Статья 220. Экологические требования к военным и
                  оборонным объектам, военной деятельности

      Экологические требования, установленные настоящим Кодексом, распространяются на военные и оборонные объекты и военную деятельность, за исключением особых ситуаций, предусмотренных законодательством Республики Казахстан.

     

 Статья 221 Экологические требования при использовании
                  природных ресурсов

      1. Экологические требования при использовании земли, недр, вод, лесов и иной растительности, животного мира определяются настоящим Кодексом и иными нормативными правовыми актами по вопросам охраны окружающей среды.
      2. Запрещается хозяйственная и иная деятельность, вызывающая нарушение естественных экологических систем, уничтожение генетического фонда живых организмов, другие изменения окружающей среды, опасные для жизни и здоровья населения.

Глава 33. Экологические требования при
использовании земель

       Статья 222. Экологические требования изменении
                  целевого назначения и переводе земель из
                  одной категории в другую

      1. Проект землеустройства и иные документы, необходимые для
изменения целевого назначения и перевода земель в иные категории подлежат государственной экологической экспертизе.
      2. Не допускается изменение целевого назначения и изъятие земель особо охраняемых природных территорий для иных нужд. Использование особо охраняемых природных территорий в ограниченных хозяйственных целях может допускаться исключительно на специально выделенных участках с заказным режимом и регулируемым режимом хозяйственной деятельности.

      Статья 223 Экологические требования при зонировании и
                  использовании земель сельскохозяйственного
                  назначения

      1. При зонировании и использовании земель сельскохозяйственного назначения должны быть обеспечены экологическая безопасность и качественное состояние сельскохозяйственных угодий.
      2. Зонирование земель сельскохозяйственного назначения основывается на показателях степени экологического неблагополучия, критериями которого являются физическая деградация и химическое загрязнение.
      3. Определение уровня химического загрязнения земель осуществляется с использованием предельно допустимых концентраций химических веществ в почве, предусмотренных Приложением 4 к настоящему Кодексу.
      4. Для экотоксикологической оценки почв используется кратность превышения предельно допустимых концентраций (Приложение 5) конкретного загрязняющего вещества дифференцированно для веществ различного класса опасности (Приложение 6), в том числе для пестицидов.
      5. В соответствии с заключением государственной экологической экспертизы, подлежат консервации земли, загрязненные выше 5 степени (Приложение 5) в обязательном порядке, а выше 4 степени - в отдельных случаях.
      6. В случае отнесения земельного участка к категории экологического бедствия или чрезвычайной экологической ситуации (Приложение 7), он может быть после рекультивации переведен в категории земель промышленности, транспорта, связи, обороны и иного несельскохозяйственного назначения, а также земель населенных пунктов, с ограничением использования (производственной застройки, специального назначения, выделяемые для размещения крематориев, скотомогильников, полигона бытовых отходов и иных объектов).
      7. Дополнительным экологическим показателем перевода земель
сельскохозяйственного назначения из более ценных в менее ценные являются биохимические критерии оценки территории (Приложение 8).

       Статья 224. Экологические требования при зонировании и
                  использовании земель населенных пунктов

      1. Зонирование земель населенных пунктов требует учета критериев экологического состояния земель относительно уровня загрязнения земель химическими веществами. При отнесении земель к 5 уровню загрязнения химическими веществами (Приложение 5), данные земли не допускается относить к категории населенных пунктов. Земли с 4 уровнем загрязнения, отнесенные к категории населенных пунктов, могут использоваться как земли специального назначения
(Приложение 5).
      2. При переводе земель населенных пунктов в земли других категорий учитываются экологические критерии оценки земель населенных пунктов, которые определяются возможностью переноса загрязняющих веществ в воздух и воды этих территорий и непосредственным влиянием отдельных показателей на здоровье населения.
      3. Экологическая оценка состояния земель населенных пунктов и
параметрическая оценка показателей, позволяющая отнести земли обследуемых территорий к зонам экологического бедствия и зонам чрезвычайной экологической ситуации, производится по основным и дополнительным критериям, предусмотренным Приложением 9 к настоящему Кодексу. Такие земли не могут быть переведены в другие категории без осуществления их рекультивации.
      4. Для зон с чрезвычайной экологической ситуацией устанавливается особый режим использования, не влекущий за собой дальнейшее ухудшение экологической обстановки.
      5. Особенностями критериев экологического состояния земель
селитебных территорий являются:
      1) экологическая оценка радиоактивного загрязнения земель селитебных территорий проводится по основным показателям: мощности экспозиционной дозы на уровне 1 м от поверхности почвы (мкР/час) и степени радиоактивного загрязнения по отдельным радиоизотопам (кюри/кв. км);
      2) химическое загрязнение почв оценивается по суммарному показателю химического загрязнения (Приложение 10).
      6. Суммарный показатель химического загрязнения характеризует
степень химического загрязнения почв различных классов опасности. Данный показатель определяется как сумма коэффициентов концентраций отдельных компонентов загрязнения.
      7. Для загрязняющих веществ неприродного происхождения
коэффициент концентрации определяют как частное от деления массовой доли загрязняющего вещества и его предельно допустимых концентраций.

     

 Статья 225 Экологические требования при зонировании и
                  использовании земель промышленности,
                  транспорта, связи, обороны и иного
                  несельскохозяйственного назначения

      1. При зонировании земель промышленности, транспорта, связи, обороны и иного несельскохозяйственного назначения обеспечиваются экологическая безопасность и рациональное использование земель и недр.
      2. В целях обеспечения безопасности населения и создания необходимых условий для эксплуатации промышленных, транспортных и иных объектов устанавливаются зоны, с учетом создания особых условий использования указанных земель, способствующих улучшению состояния окружающей среды.
      3. При переводе земель промышленности, транспорта, связи, обороны и иного несельскохозяйственного назначения в земли других категорий учитываются зоны, в пределах которых ограничиваются или запрещаются виды деятельности, несовместимые с целями установления зон; зоны, которые определяют негативные изменения в структуре и функционировании экосистем и учитывают степень нарушенности, а также динамику процессов деградации (приложения 10, 11). Земельные участки, определенные как зоны экологического бедствия и зоны чрезвычайной экологической ситуации, могут быть переведены в категорию земель запаса с целью улучшения их качества посредством рекультивации и проведения природоохранных мероприятий.
      4. Дополнительным экологическим критерием при переводе земель
данной категории в земли других категорий является загрязнение земель химическими элементами (Приложение 5). Земли данной категории, отнесенные к 5 уровню загрязнения, подлежат консервации и переводятся в состав земель запаса.

   

   Статья 226 Экологические требования при
                  использовании земель особо охраняемых
                  природных территорий и земель
                  оздоровительного назначения

      1. Режим использования земель особо охраняемых природных
территорий регулируется законодательством об особо охраняемых природных территориях.
      2. В целях сохранения благоприятных экологических и санитарно-
эпидемиологических условий на территории земель оздоровительного
назначения при их зонировании устанавливаются санитарно-защитные зоны.
 

      Статья 227 Экологические требования при зонировании
                  и использовании земель запаса

      1. При зонировании земель лесного фонда должны быть обеспечены
экологическая безопасность, охрана, воспроизводство и рациональное
использование лесных ресурсов.
      2. Экологическим критерием при отнесении земель к категории лесного фонда следует считать состояние растительности как индикатора экологического состояния территории.
      3. При определении на территории условий чрезвычайной экологической ситуации (Приложение 12), отнесение ее к данной категории возможно с условием проведения рекультивации и природоохранных мероприятий, направленных на улучшение экологической обстановки.
      4. Не используемые для нужд лесного хозяйства сельскохозяйственные угодья на землях лесного фонда могут быть переведены в категорию земель сельскохозяйственного назначения в соответствии с лесным законодательством Республики Казахстан.
      5. Перевод земель лесного фонда в другую категорию земель допускается при наличии положительного заключения государственной экологической экспертизы в соответствии с требованиями лесного законодательства на основании материалов лесоустройства и землеустройства в случае:
      невозможности использования в соответствии с ранее установленным целевым назначением;
      изменения черты поселений;
      изменения границ (черты) населенных пунктов;
      включения в состав категории земель особо охраняемых
природных территорий.
       6. При переводе земель лесного фонда в другие категории следует учитывать экологические показатели, отражающие влияние состояния земель на травяную и древесную растительность (Приложение 7).

      Статья 228 Экологические требования при зонировании и
                  использовании земель водного фонда

      1. При зонировании земель водного фонда обеспечиваются охрана
водных объектов и рациональное использование вод.
      2. К землям водного фонда относятся в обязательном порядке земельные участки под водоохранные зоны и полосы, которые при зонировании должны выделяться по берегам рек, озер, водохранилищ, каналов, внутренних вод, ледников, болот, гидротехнических и других водохозяйственных сооружений.
      3. Земельные участки из состава земель водного фонда могут быть предоставлены во временное землепользование местными исполнительными органами по согласованию с уполномоченными органами управления водными ресурсами физическим и юридическим лицам для нужд сельского, лесного, рыбного, охотничьего хозяйства и других целей, не противоречащих основному целевому назначению земельного участка, не влекущие за собой загрязнение и деградацию земель и соответственно ухудшение экологической обстановки.
      4. Перевод земель водного фонда в другую категорию земель допускается при наличии положительного заключения государственной экологической и санитарно-эпидемиологической экспертиз, с учетом требований водного законодательства в случае:
      1) прекращения существования водного объекта либо существенного изменения его экологических и гигиенических показателей;
      2) отнесение в категорию земель особо охраняемых природных территорий;
      3) изменения границ (черты) населенных пунктов, влекущее за собой изменение экологической обстановки.
      5. Земли водоохранных полос - территорий шириной не менее двадцати метров в пределах водоохранной зоны, не могут быть переведены в категории земель населенных пунктов и промышленности; здесь устанавливается специальный режим хозяйственной деятельности для предотвращения загрязнения, засорения и истощения вод.

       Статья 229.   Экологические требования при зонировании и
                  использовании земель запаса

      1. При зонировании земель запаса учитываются площадь проявления негативных изменений и пространственная неоднородность распределения участков разной степени деградации на исследуемой территории.
      2. Скорость деградации экосистем рассчитывается по пяти-десятилетним рядам наблюдений. Оценка степени деградации экосистемы проводится по критериям, определяющим негативные изменения в структуре и функционировании экосистем (Приложение 10).
      3. Земли запаса могут быть переведены в другие категории земель в зависимости от целей дальнейшего использования только после установления на местности границ земель, в категорию которых они переводятся. При переводе земель запаса в другую категорию земель предварительно осуществляется выбор земельного участка в соответствии с экологическими требованиями к данной категории земель.
      4. Перевод нарушенных земель из данной категории возможен после осуществления рекультивации и ряда природоохранных мероприятий по улучшению качества земель и экологической ситуации.
      5. Земельные участки из состава земель запаса, на которых проводились испытания ядерного оружия, могут быть предоставлены в собственность или землепользование только после завершения всех мероприятий по ликвидации последствий испытания ядерного оружия и комплексного экологического обследования при наличии положительного заключения государственной экологической экспертизы.

       Статья 230. Ухудшение экологической обстановки,
                  при которой может быть изъят земельный
                  участок

      1. Показателем ухудшения экологической обстановки, при которой может быть изъят земельный участок, является загрязнение, деградация и нарушение земель. Загрязнение земель включает несколько видов: радиоактивное, химическое, биологическое, хозяйственно-бытовое.
      2. В оценке экологического состояния земель основными показателями степени экологического неблагополучия являются критерии физической деградации, химического и биологического загрязнения (Приложение 7).
      3. В качестве критерия экологического состояния земель используют долю угодий, выведенных из землепользования из-за деградации почв.
      4. Одним из показателей экологического состояния земель служит
биологическая продуктивность ценозов, характеризующая потенциальное
плодородие. Для земель сельскохозяйственного назначения таким показателем является урожайность. Экспертно рекомендуется принять для территории экологического бедствия снижение урожайности более чем на 75 %, для территории чрезвычайной экологической ситуации - на 50-75 % при соответствии всего комплекса агротехнических и агрохимических мероприятий для данной местности и культуры.
      5. Земли, подвергшиеся сверхнормативному радиоактивному
загрязнению или иным образом представляющие угрозу жизни и здоровью
населения, не могут передаваться в собственность, постоянное или временное землепользование. 
      6. Земельные участки, подвергшиеся радиоактивному загрязнению, на которых не обеспечивается получение продукции, соответствующей установленным законодательством санитарно-эпидемиологическим правилам и 145 нормам, гигиеническим нормативам, исключаются из сельскохозяйственного оборота и подлежат консервации. Производство сельскохозяйственной продукции на этих землях и ее реализация запрещаются.
      7. Земли, подвергшиеся радиоактивному загрязнению не могут
использоваться в хозяйственных и иных целях без комплексной оценки их состояния, проведения восстановительных работ и при отсутствии
положительного заключения государственной экологической экспертизы.
      8. Изъятие земель сельскохозяйственного назначения из оборота может производиться при агроистощении земель. Агроистощение (Приложение 13) обусловлено, как правило, нарушением технологий системы земледелия при возделывании культур в сельскохозяйственном производстве и сопровождается физической деградацией почв. Физическая деградация обусловлена низкой культурой земледелия; нарушениями или просчетами в эксплуатации мелиоративных систем и др. Последствия физической деградации проявляются в виде снижения почвенного плодородия, объединения почвенной биоты, дегумификации, неблагоприятного перераспределения поверхностных вод, локального вымокания и физической засухи. Физическая деградация в большинстве случаев является первопричиной усиления эрозионных процессов.
      9. В случаях, когда невозможно восстановить плодородие почв деградированных сельскохозяйственных угодий, земель, загрязненных
химическими, биологическими, радиоактивными и другими вредными
веществами сверх установленных нормативов их предельно допустимых
концентраций и предельно допустимого уровня радиационного воздействия отходами производства и потребления, сточными водами, а также земель, зараженных карантинными вредителями и болезнями растений, производится консервация земель.
      10. Консервации подлежат:
      1) сельскохозяйственные угодья 3 и 4 степени деградации с сильноэродированными, сильнозасоленными, сильно заболоченными почвами, подверженными в большой степени опустыниванию (Приложение 11);
      2) имеющие просадки поверхности вследствие добычи полезных
ископаемых;
      3) пастбища с сильно нарушенным почвенно-растительным покровом;
      4) когда использование по целевому назначению земель с указанными признаками деградации приводит к дальнейшему развитию негативных процессов, ухудшению состояния почв и экологической обстановки;
      5) земли, загрязненные выше 5 уровня (Приложение 5) в обязательном порядке, а выше 4 уровня - в отдельных случаях по заключениям специалистов.
      11. В целях предотвращения деградации земель, восстановления
плодородия почв и загрязненных территорий допускается консервация земель с изъятием их из оборота.
      12. Земельные участки, подлежащие консервации, изымаются на период их консервации по правилам гражданского законодательства и переводятся в состав земель запаса.
      13. Земельные участки, подлежащие консервации, изымаются у
собственников земельных участков или землепользователей на период их
консервации в соответствии с гражданским законодательством и переводятся в состав земель запаса.

       Статья 231 .   Экологические требования по оптимальному
                   землепользованию

      1. Основными экологическими требованиями оптимального
землепользования являются:
      1) научное обоснование и прогнозирование последствий предлагаемых земельных преобразований и перераспределения земель;
      2) обоснование и реализация единой государственной политики в
планировании и организации рационального использования и охраны всех
категорий земель независимо от форм собственности на землю;
      3) обеспечение целевого использования земель и сохранение ценных земель в сельскохозяйственном производстве;
      4) формирование и размещение экологически обоснованных компактных и оптимальных по площади землепользовании;
      5) разработка комплекса мер по улучшению сельскохозяйственных
угодий, повышению плодородия почв, поддержанию устойчивых ландшафтов и охране земель;
      6) разработка мероприятий по рациональному использованию и охране земель;
      7) проведение инвентаризации земель и выявление неиспользуемых, нерационально используемых, используемых не по целевому назначению земель;
      8) сохранение и усиление средообразующих, водоохранных, защитных, санитарно-эпидемиологических, оздоровительных и иных полезных природных свойств лесов в интересах охраны здоровья человека;
      9)воспроизводство, улучшение породного состава и качества лесов, повышение их продуктивности, охрану и защиту лесов;
      10) сохранение биологического разнообразия.
      2. Предоставление земельных участков для размещения и эксплуатации предприятий, сооружений и иных объектов производится с соблюдением условий и правил охраны окружающей среды, воспроизводства и рационального использования природных ресурсов, с учетом экологических, санитарно-эпидемиологических последствий деятельности указанных объектов.
      3. Для строительства и возведения объектов, не связанных с
сельскохозяйственным производством должны отводиться земли,преимущественно непригодные для сельскохозяйственных целей, с наименьшим бонитетом почв.

       Статья 232 Экологические требования при использовании
                  земель

      1. При использовании земель природопользователями должны
соблюдаться следующие экологические требования:
      1) применять технологии производства, соответствующие санитарно-эпидемиологическим и экологическим требованиям, включая агролесомелиорцию, не допускать причинения вреда здоровью населения и окружающей среде, внедрять наилучшие доступные технологии;
      2) не допускать загрязнения, захламления, деградации и ухудшения плодородия почв, а также снятия плодородного слоя почвы с целью продажи или передачи его другим лицам, за исключением случаев, когда такое снятие необходимо для предотвращения безвозвратной утери плодородного слоя.
      3) складирование и удаление отходов производить в местах,
определяемых решением местных исполнительных органов по согласованию с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды, государственным органом санитарно-эпидемиологической службы и иными уполномоченными органами.
      2. Природопользователи при разработке полезных ископаемых,
проведении геологоразведочных, строительных и других работ обязаны:
      1) содержать занимаемые земельные участки в состоянии, пригодном для
дальнейшего использования их по назначению;
      2) снимать почвенно-растительный слой с земельных площадей,
занимаемых промышленной застройкой, карьерами, отвалами,
хвостохранилищами, деформированными участками над шахтными полями,
дорогами, и перевозить его на объекты рекультивации, землевания или во временные отвалы (склады) для хранения и последующего использования;
      3) проводить рекультивацию отведенных земель.
      3. При выборе направления рекультивации нарушенных земель должны быть учтены:
      1) характер нарушения поверхности земельного участка,
      2) природные и физико-географические условия района расположения объекта;
      3) социально-экономические особенности расположения объекта с
учетом перспектив развития района и требований охраны окружающей среды;
      4) в зоне распространения черноземов и интенсивного сельского
хозяйства основную площадь нарушенных земель следует восстанавливать под пахотные угодья,
      5) при расположении нарушенных земель в непосредственной близости к населенным пунктам необходимо предусматривать их восстановление подсады, подсобные хозяйства и зоны отдыха, включая создания водоемов в выработанном пространстве и декоративных садово-парковых комплексов на отвалах вскрышных пород и отходов обогащения;
      6) на территории промышленного объекта должны быть выполнены
планировочные работы, ликвидированы ненужные выемки и насыпи, убран
строительный мусор и проведено благоустройство земельного участка;
      7) овраги и промоины на используемом земельном участке должны быть засыпаны или выположены;
      8) в обязательном порядке должно проводиться озеленение территории.
      4. В случае использования земельных участков для размещения,
захоронения, складирования промышленных отходов они должны отвечать
следующим требованиям:
      соответствовать санитарно-эпидемиологическим правилам и нормам проектирования, строительства и эксплуатации полигонов захоронения неутилизированных промышленных отходов;
      иметь слабофильтрующие грунты при стоянии грунтовых вод не выше двух метров от дна емкости с уклоном на местности 1,5% в сторону водоема, сельхозугодий, лесов, промпредприятий;
      размещаться с подветренной стороны относительно населенного пункта и ниже по направлению потока подземных вод;
      размещаться на местности, не затапливаемой паводковыми и ливневыми водами;
      иметь инженерную противофильтрационную защиту, ограждение и озеленение по периметру, подъездные пути с твердым покрытием;
      поверхностный и подземный сток с земельного участка не должен поступать в открытые водные объекты.
      5. Запрещается импорт продукции в случае отсутствия на территории Республики Казахстан технологии для ее обезвреживания или утилизации после использования.
      6. Внедрение новых технологий, осуществление программ мелиорации земель и повышения плодородия почв запрещаются в случае их несоответствия предусмотренным законодательством экологическим, санитарно-гигиеническим и иным требованиям.
      7. Порядок использования земель, подвергшихся радиоактивному и химическому загрязнению, установления охранных зон, сохранения на этих землях жилых домов, объектов производственного, коммерческого и социально-культурного назначения, проведения на них мелиоративных и технических работ определяется с учетом нормативов предельно допустимых уровней радиационного и химического воздействия.
      8. В целях охраны земель собственники земельных участков, землепользователи обязаны проводить мероприятия по:
      1) защите земель от водной и ветровой эрозии, селей, подтопления, заболачивания, вторичного засоления, иссушения, уплотнения, загрязнения радиоактивными и химическими веществами, захламления отходами производства и потребления, загрязнения, в том числе биогенного, а также других негативных воздействий;
      2) защите сельскохозяйственных угодий и других земель от заражения бактериально-паразитическими и карантинными вредителями и болезнями растений, зарастания сорными растениями, кустарниками и мелколесьем, иных видов ухудшения состояния земель;
      3) ликвидации последствий загрязнения, в том числе биогенного, и захламления земель;
      4) сохранению достигнутого уровня мелиорации;
      5) рекультивации нарушенных земель, восстановлению плодородия почв, своевременному вовлечению земель в оборот;
      6) снятию и сохранению плодородного слоя почв для последующего использования его при проведении рекультивации или для землевания.
      9. На землях населенных пунктов запрещается использование поваренной соли для борьбы с гололедом на тротуарах и улицах.

Глава 34. Экологические требования при использовании недр

       Статья 233. Экологическое основание для проведения
                  операций по недропользованию

       1. Необходимым экологическим основанием для проведения операций по недропользованию являются положительные заключения государственных экологической и санитарно-эпидемиологической экспертиз контрактов на недропользование, проектной документации и экологическое разрешение.
      2. Недропользователь обязан обеспечить представление на государственные экологическую и санитарно-эпидемиологическую экспертизы всю предпроектную и проектную документацию, содержащую оценку оценку воздействия планируемой деятельности на окружающую среду и раздел «Охрана окружающей среды», с мероприятиями на периоды разведки и добычи, прекращения операций по недропользованию или консервации и ликвидации разработки месторождения.

       Статья 234. Общие экологические требования при
                  использовании недр

      1.   Основными экологическими требованиями при использовании недр являются:
      1) использование недр в соответствии с требованиями экологического законодательства Республики Казахстан,
      2) сохранение земной поверхности за счет применения специальных методов разработки месторождений;
      3) предотвращение техногенного опустынивания земель;
      4) применение предохраняющих мер от проявлений опасных техногенных процессов при разведке, добыче, а также строительстве и эксплуатации подземных сооружений, не связанных с разведкой и добычей;
      5) охрана недр от обводнения, пожаров и других стихийных факторов, осложняющих эксплуатацию и разработку месторождений;
      6) предотвращение загрязнения недр, особенно при подземном хранении нефти, газа или иных веществ и материалов, захоронении вредных веществ и отходов;
      7) запрещается сброс в недра сточных вод, неочищенных до нормативных показателей; обратная закачка вод, добытых попутно с полезным ископаемым, сбросом сточных вод не является;
      8) соблюдение установленного порядка приостановления, прекращения операций по недропользованию, консервации и ликвидации объектов разработки месторождений;
      9) обеспечение экологических и санитарно-эпидемиологических требований при складировании и размещении отходов;
      10) сокращение территорий нарушаемых и отчуждаемых земель путем опережающего до начала работ строительства автомобильных дорог по рациональной схеме, согласованной с уполномоченными органами по охране окружающей среды, а также внедрения кустового способа строительства скважин, применения технологий с внутренним отвалообразованием, использования отходов добычи и переработки минерального сырья;
      11) предотвращение ветровой эрозии почвы, отвалов вскрышных пород и отходов производства, их окисления и самовозгорания;
      12) изоляция поглощающих и пресноводных горизонтов для исключения их загрязнения;
      13) предотвращение истощения и загрязнения подземных вод; применение нетоксичных реагентов при приготовлении промывочных жидкостей;
      14) очистка и повторное использование буровых растворов;
      15) ликвидация остатков буровых и горюче-смазочных материалов экологически безопасным способом;
      16) очистка и повторное использование нефтепромысловых стоков в системе поддержания внутрипластового давления нефтяных месторождений.
      2. Каждый недропользователь обязан:
      1) выбирать наиболее эффективные методы и технологии проведения работ, основанные на стандартах, принятых в международной практике; соблюдать согласованные в установленном порядке технологические схемы и проекты на проведение работ, обеспечивающие рациональное использование недр, безопасность персонала, населения и окружающей среды.

       Статья 235. Экологические требования при проведении
                  операций по недропользованию

      1. Операции по недропользованию являются экологически опасными видами хозяйственной деятельности и должны выполняться при соблюдении следующих требований:
      1) конструкции скважин и горных выработок в части надежности, технологичности и экологической безопасности должны обеспечивать условия охраны недр и окружающей среды;
      2) при бурении и других операциях по недропользованию с применением установок с дизель-генераторным и дизельным приводом выпуск неочищенных выхлопных газов в атмосферу с таких установок должен быть доведен до минимума;
      3) при строительстве сооружений по недропользованию на плодородных землях и землях активного сельскохозяйственного пользования в процессе проведения подготовительных работ к монтажу оборудования снимается и отдельно хранится плодородный слой для последующей рекультивации территории;
      4) при строительстве сооружений по недропользованию запрещается нарушение растительного и почвенного покровов за пределами участков, отведенных под строительство;
      5) для исключения миграции токсичных веществ в природные объекты должна предусматриваются инженерная система организованного сбора и хранения отходов недропользования с гидроизоляцией технологических площадок;
      6) в тех случаях, когда строительство скважин ведется на особо охраняемых территориях, необходимо применять только безамбарный способ бурения;
      7) запрещается сброс отходов недропользования и канализационных стоков в водоемы и подземные водоносные горизонты; обратная закачка вод, добытых попутно с полезным ископаемым, сбросом отходов не является;
      8) при операциях по недропользованию должны проводиться работы по утилизации и нейтрализации отработанного бурового раствора, буровых, карьерных и шахтных сточных вод и шламов для повторного использования в процессе бурения, возврата в окружающую среду в соответствии с существующими требованиями и учетом возможного использования в качестве строительного материала;
      9) при разбуривании водоносных горизонтов, которые могут быть использованы как источники хозяйственно-питьевого водоснабжения, химические реагенты, применяемые для приготовления (обработки) бурового и цементного растворов, должны иметь токсикологические характеристики, согласованные с уполномоченными органами в области обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия и охраны окружающей среды.
      Интервалы залегания водоносных горизонтов должны быть надежно изолированы;
      10) при бурении скважин в условиях поглощения запрещается допуск растворов и материалов в пласты, содержащие хозяйственно-питьевые воды;
      11) при применении буровых растворов на углеводородной основе
(известково-битумных, инвертно-эмульсионных и других) должны быть
приняты меры по предупреждению загазованности воздушной среды;
      12) захоронение пирофорных отложений, шлама и керна с целью исключения возможности загорания, или отравления людей должно производиться согласно проекту и по согласованию с уполномоченными органами в области охраны окружающей среды, санитарно- эпидемиологической службы, пожарной безопасности и местными исполнительными органами;
      13) ввод в эксплуатацию сооружений по недропользованию производится при условии выполнения в полном объеме всех экологических требований, предусмотренных проектом;
      14) после окончания операций по недропользованию и демонтажа оборудования проводятся работы по восстановлению (рекультивации) земельного участка в соответствии с проектными решениями.

      Статья 236. Экологические требования при добыче
                  подземных вод

      1. Контракт на добычу подземных вод до его подписания в обязательном порядке согласовывается с уполномоченными органами в области охраны окружающей среды и санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      2. Проект (технологическая схема), на основании которого
осуществляется разработка месторождения подземных вод, подлежит
государственной экологической эскпертизе.
      3. Недроводопользователи обязаны проводить за свой счет научно- исследовательские и проектно-конструкторские работы по изысканию новых и совершенствованию существующих способов и технологических схем разработки месторождений подземных вод, совершенствовать технологическое оборудование, средства непрерывного и периодического контроля, обеспечивать рациональное использование и охрану подземных вод от истощения и загрязнения, охрану недр и окружающей среды.
      4. Разработка месторождений подземных вод в случае их использования для целей, не предусмотренных условиями контракта или с нарушениями этих условий, запрещается.
      5. Разведка и разработка месторождений подземных вод должны
осуществляться в полном соответствии с условиями контракта, при полном соблюдении норм и требований по охране окружающей среды,
предусмотренных законодательством Республики Казахстан.
      6. Недропользователи, проводящие геологоразведочные и
эксплуатационные работы при добыче подземных вод, должны обеспечить:
      1) рациональную разведку и разработку месторождений подземных вод, при которых достигается полное комплексное изучение и предотвращение безвозвратных потерь воды и ее качественных свойств за счет недостатков в эксплуатации скважин;
      2) исключение возможности загрязнения водоносных горизонтов;
      3) исключение возможности смешения вод различных горизонтов и
перетока из одних горизонтов в другие, если это не предусмотрено проектом;
      4) недопущение бесконтрольного нерегулируемого выпуска подземных вод, а в аварийных случаях срочное принятие мер по ликвидации потерь воды;
      5) комплексное использование подземных вод, содержащих полезные компоненты;
      6) охрану атмосферного воздуха, земной поверхности, лесов, вод и других природных объектов, а также зданий и сооружений от вредного влияния работ, связанных с недропользованием;
      7) проведение комплекса восстановительных работ на земельных
участках, приведенных в негодность в процессе разведочных и
эксплуатационных работ.
      7. Физические и юридические лица, деятельность которых оказывает или может оказывать вредное влияние на состояние подземных водных объектов, обязаны принимать меры, предотвращающие загрязнение и истощение водных объектов
      8. В целях охраны подземных водных объектов, используемых для
питьевого и хозяйственно-бытового водоснабжения, а также содержащих
природные лечебные ресурсы, устанавливаются зоны санитарной охраны в
соответствии с Водным Кодексом Республики Казахстан.
      9. На водосборных площадях подземных водных объектов, которые
используются или могут быть использованы для питьевого и хозяйственно- бытового водоснабжения, не допускается размещение захоронений отходов, кладбищ, скотомогильников и, других объектов, влияющих на состояние подземных вод.
      10) Орошение земель сточными водами, если это влияет или может
повлиять на состояние подземных водных объектов, запрещается.
      11) Буровые скважины, в том числе самоизливающие и разведочные, а также скважины, не пригодные к эксплуатации или использование которых прекращено, подлежат оборудованию регулирующими устройствами, консервации или ликвидации в установленном порядке.
      12) Если при использовании недр для разведки и добычи других полезных ископаемых вскрыты водоносные горизонты, недропользователю необходимо принять в установленном порядке меры по охране подземных водных объектов и сообщить об этом в уполномоченные органы по охране окружающей среды, обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения и государственный орган по управлению водными ресурсами.
      13. Вскрытые подземные водоносные горизонты должны быть
обеспечены надежной изоляцией, предотвращающей их загрязнение.
      14. Бурение поглощающих скважин для сброса промышленных, лечебных минеральных и теплоэнергетических сточных вод запрещается в случаях, когда эти скважины могут являться источником загрязнения водоносного горизонта, пригодного или используемого для питьевого и бытового водоснабжения или в лечебных целях.
      15. Бурение поглощающих скважин допускается при наличии
положительных заключений уполномоченных органов в области охраны
окружающей среды, в области изучения и использования недр, управления водными ресурсами, санитарно-эпидемиологического благополучия населения,выдаваемых после проведения специальных обследований в районе бурения этих скважин.
      16. Использование подземных вод питьевого качества для нужд, не связанных с питьевым и бытовым водоснабжением, не допускается.
      17. Запрещается ввод в эксплуатацию водозаборов подземных вод без оборудования их водорегулирующими устройствами, водоучитывающими
приборами, а также без установления зон санитарной охраны и создания пунктов наблюдения за показателями состояния подземных водных объектов.
      18. Для поддержания подземных вод в состоянии, соответствующем
экологическим требованиям, недропользователи обязаны соблюдать
устанавливаемые правительством нормативы предельно допустимых
воздействий на подземные водные объекты.
      19. При размещении, проектировании, строительстве, вводе в
эксплуатацию и эксплуатации водозаборов, связанных с использованием
подземных водных объектов, должны быть предусмотрены меры,
предотвращающие их вредное влияние на поверхностные водные объекты и
окружающую среду (подтопление территорий, опустынивание, заболачивание земель, оползней и просадки грунта).
      20. Сброс промышленных, лечебных минеральных и
теплоэнергетических вод после использования должен производиться в
соответствии с водным законодательством Республики Казахстан.
      21. Запрещается устройство поглощающих скважин и колодцев в зонах санитарной охраны источников водоснабжения.
      22. Запрещается сброс в поглощающие скважины и колодцы
отработанных вод, содержащих радиоактивные вещества.
      23. В районе, где производится закачка отработанных вод в
поглощающие скважины, силами водопользователя должны быть организованы систематические лабораторные наблюдения за качеством воды в ближайших скважинах, родниках, колодцах по плану, согласованному с уполномоченными органами в области охраны окружающей среды, санитарно-эпидемиологического благополучия населения, использования и охраны водного фонда.
      24. Консервация и ликвидация скважин выполняется за счет
недропользователей в соответствии с требованиями действующей инструкции по оборудованию устьев и стволов опорных, параметрических, поисковых, разведочных, эксплуатационных, наблюдательных и специальных скважин при их ликвидации или консервации.
      25. Недропользователи в целях обеспечения государственного учета подземных вод, контроля их использования и охраны окружающей среды:
      1) ведут первичный учет забираемых из подземных водных объектов и сбрасываемых в них вод в порядке и сроки, устанавливаемые уполномоченным органом по охране окружающей среды по согласованию с уполномоченным органом в области охраны и использования водного фонда;
      2) оборудуют водозаборные и водосбросные сооружения средствами
измерения расходов вод, а также устанавливают на самоизливающихся
скважинах регулирующие устройства;
      3) ведут контроль за текущей разработкой месторождений подземных вод, оперативный контроль за работой скважин и контроль за выполнением технологического режима в соответствии с утвержденным проектом разработки месторождения или технологической схемы. Периодичность контроля устанавливается проектом (технологической схемой) разработки;
      4) обеспечивают определение химического состава сбрасываемых вод в собственных лабораториях или лабораториях других предприятий,
организаций, учреждений, имеющих государственную аттестацию;
      5) представляют отчетность об использовании подземных вод по формам в соответствии с инструкцией, которые утверждаются уполномоченным органом по статистике;
      6) передают уполномоченным органам в области охраны окружающей
среды, обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения и использования и охраны водного фонда экстренную информацию об аварийных сбросах загрязнения веществ, а также о нарушениях установленного режима забора подземных вод и объекта сброса (закачки) в них вод.

      Статья 237. Экологические требования при создании
                  искусственных островов и прокладке
                  подводных кабелей и трубопроводов

      1. Выбор месторасположения трассы, конструкции, оборудования,
технологии и технических средств для строительства и эксплуатации каждого конкретного объекта должны производиться на альтернативно-вариантной основе с целью минимизации негативного воздействия на окружающую среду.
      2. Запрещается производство буровзрывных работ и сейсморазведка с пневматическими и другими детонирующими источниками возбуждения упругих волн (сейсмических сигналов) на расстоянии менее пятисот метров от трассы трубопровода или подводных кабелей.
      3. Запрещается буксировка сейсмических кос и траление рыболовецкими судами с пересечением трасс трубопроводов и подводных кабелей.
      4. Проектирование подлежащих строительству трубопроводов и
сопутствующих инженерных сооружений должно обеспечить высокую степень их надежности, безопасности, защиты и контроля за их техническим состоянием; возможность оперативного реагирования на непредвиденные ситуации; оперативность и качество ремонтно-восстановительных работ; минимальное негативное воздействие на окружающую среду.
      5. Проект в обязательном порядке должен содержать самостоятельный раздел «Охрана окружающей среды», включающий в соответствии с требованиями санитарных норм и правил, а также инструктивных документов уполномоченного органа в области охраны окружающей среды.
      6. Ответственность за полноту и достоверность проектно-сметной
документации несут заказчик и разработчик проекта.
      7. Изменения и отклонения от утвержденного проекта не должны
снижать надежность объекта и безопасность работ, увеличивать негативное воздействие на окружающую среду, в противном случае проект и оценка воздействия на окружающую среду в обязательном порядке требуют прохождения повторной государственной экологической экспертизы.
      8. В проектах на прокладку трубопроводов необходимо предусматривать меры по их охране при сооружении и последующей эксплуатации. На каждом этапе строительства и при эксплуатации трубопроводов, транспортирующих углеводородное сырье и продукты его переработки, должны приниматься адекватные меры по защите и охране окружающей среды, а также трубопроводов, относящихся к объектам повышенного риска.
      9. Места пересечения трубопроводов с судоходными реками и каналами обозначаются на берегах сигнальными знаками. Сигнальные знаки устанавливаются организацией магистрального трубопровода по согласованию с бассейновыми управлениями водного хозяйства и вносятся последними в перечень судоходной обстановки и в лоцманские карты; трассы морских трубопроводов указываются в извещениях мореплавателей и наносятся на морские карты.
      10. Для исключения возможности повреждения трубопроводов при
любом виде их прокладки устанавливаются охранные зоны:
      1) вдоль подводных переходов - в виде участка водного пространства от водной поверхности до дна, заключенного между параллельными плоскостями,отстоящими от осей крайних ниток переходов на ста метров с каждой стороны;
      2) вокруг технологических установок подготовки продукции к
транспорту, головных и промежуточных, перекачивающих и наливных
насосных станций, резервуарных парков, компрессорных и газораспределительных станций, узлов измерения продукции, наливных и
сливных эстакадах, пунктов подогрева нефти и нефтепродуктов - в виде участка земли, ограниченного замкнутой линией, отстоящей от границ территории указанных объектов на ста метров во все стороны.
      11. Материалы фактического положения трубопроводов (исполнительная съемка) с привязкой охранных зон, входящих в его состав коммуникаций и объектов должны быть переданы в соответствующие местные органы государственного управления для нанесения их на районные карты землепользовании. Местные органы государственного управления выдают сведения о местонахождении трубопроводов заинтересованным организациям по их просьбам.
      12. В охранных зонах трубопроводов запрещается производить всякого рода действия, могущие нарушить нормальную их эксплуатацию, либо привести к повреждению, а именно:
      1) перемещать, засыпать и ломать опознавательные сигнальные знаки, контрольно-измерительные пункты;
      2) открывать люки, калитки и двери необслуживаемых пунктов
кабельной связи, ограждений узлов линейной арматуры, установки катодной и дренажной защиты, линейных и смотровых колодцев и других линейных устройств, открывать и закрывать краны и задвижки, отключать или включать средства связи, энергоснабжения и телемеханики трубопроводов;
      3) устраивать всякого рода свалки, выливать растворы кислот, солей и щелочей;
      4) разрушать берегоукрепительные сооружения, водопропускные
устройства, земляные и иные сооружения (устройства), предохраняющие
трубопроводы от разрушения, а прилегающую территорию и окружающую
местность - от аварийного разлива транспортируемой продукции;
      5) бросать якоря, проходить с отданными якорями, цепями, лотами, волокушами и тралами, производить дноуглубительные и землечерпальные работы;
      6) разводить огонь и размещать какие-либо открытые или закрытые источники огня.
      13. В охранных зонах трубопроводов без письменного разрешения
организаций магистрального трубопровода запрещается производство любых работ, в том числе геолого-съемочных, геологоразведочных, поисковых, геодезических и других изыскательских работ, связанных с устройством скважин, шурфов и взятием проб грунта, а также всяких взрывных работ. Письменное разрешение на производство взрывных работ в охранных зонах трубопроводов выдается только после представления организацией, производящей эти работы, соответствующих материалов, предусмотренных Едиными правилами безопасности при взрывных работах.
      14. При аварийных разливах нефти и воды, содержащих сероводород, их следует немедленно собрать и на месте нейтрализовать или вывезти для захоронения.
      15. В местах пересечения газо-, нефте-, конденсатопроводами железнодорожных путей, водных или автомобильных дорог, оврагов и тому подобных, на углах поворотов, в пунктах возможного скопления людей, технологических узлах газо-, нефте-, конденсатопроводов выставляются соответствующие знаки безопасности и надписи. Для перечисленных подобных мест в проекте должны быть предусмотрены дополнительные мероприятия, исключающие или уменьшающие опасность выбросов.

      Статья 238. Экологические требования при проведении
                  операций по недропользованию в пределах
                  предохранной зоны

      1. Недропользователь, осуществляющий операции по недропользованию в пределах предохраннной зоны, обязан проводить их таким образом, чтобы исключить либо максимально снизить загрязнение моря в случае подъема уровня вод.
      2. Недропользователь, осуществляющий операции по недропользованию в пределах предохраннной зоны, несет ответственность за ущерб и убытки, нанесенные окружающей среде либо физическим или юридическим лицам в случае загрязнения моря с его контрактной территории, вне зависимости от наличия прямой вины такого недропользователя.
 

      Глава 35.Экологические требования при использовании вод

      Статья 239. Экологические требования при использовании
                  водных объектов общего пользования

      1. На водных объектах общее водопользование осуществляется в порядке, установленном водным законодательством Республики Казахстан. Юридические и физические лица обязаны соблюдать правила общего водопользования, установленные местными исполнительными органами областей (города республиканского значения, столицы).

      Статья 240.Экологические требования при использовании
                 водных объектов и водохозяйственных
                 сооружений

      1. Размещение предприятий и других сооружений, влияющих на
состояние водных объектов, производится с соблюдением условий и правил охраны окружающей среды, охраны недр, санитарно-эпидемиологической, промышленной безопасности, воспроизводства и рационального использования водных ресурсов, а также с учетом экологических последствий деятельности
указанных объектов.
      2. Строительство, реконструкция, эксплуатация, консервация, ликвидация водохозяйственных сооружений, осуществляются при наличии положительных заключений уполномоченных органов в области охраны окружающей среды,использования и охраны водного фонда, санитарно-эпидемиологического благополучия населения и промышленной безопасности.

      Статья 241.Экологические требования при сбросе
                 сточных вод

      1. Использование природных водных объектов для сброса сточных вод запрещается, за исключением случаев, предусмотренных пунктом 2 настоящей статьи.
      2. Сброс сточных вод в природные водные объекты допускается с
разрешении уполномоченного органа в области охраны окружающей среды при согласовании с государственным органом санитарно-эпидемиологической службы и уполномоченным органом в области использования и охраны водного фонда при условии их очистки до пределов, установленных уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      3. Природопользователи, имеющие накопители сточных вод, обязаны принимать необходимые меры предотвращению их воздействия на
окружающую среду, для очистки таких вод, обезвреживанию и утилизации
загрязняющих веществ, а также осуществлять рекультивацию земель, занятых этими накопителями после прекращения их эксплуатации.
      4. Природопользователь не может превышать установленные нормативы концентрации вредных веществ в сточных водах загрязняющих веществ или вводить в состав сточных вод новые вещества, не предусмотренные в экологическом разрешении. При нарушении указанных требований сброс сточных вод должен быть прекращен. Сбрасываемая в открытые водоемы вода должна быть прозрачной, без окраски, запаха, не содержать болезнетворных бактерий и вредных веществ для здоровья человека и животных, в концентрациях, превышающих гигиенические нормативы. Температура сбрасываемой воды не должна превышать 30 градусов по Цельсию.
      5. В сбрасываемой воде не должны находиться вещества, агрессивно действующие на бетон и металл.
      6. Не допускается сброс сточных вод, независимо от степени их очистки, в поверхностные водоемы в зонах санитарной охраны источников централизованного питьевого водоснабжения, курортов, в местах, отведенных для купания.
      7. Запрещается сбрасывать в водоемы сточные воды, содержащие ценный компонент в промышленных концентрациях, доступных утилизации.

      Глава 36. Экологические требования при использовании
                лесов и иной растительности

      Статья 242. Экологические требования при осуществлении
                  рубок главного пользования, ухода за лесом и
                  санитарных рубок

      Рубки, связанные с реконструкцией малоценных и теряющих защитные, водоохранные и другие экологические функции насаждений, в лесах категорий государственного лесного фонда, проводятся только по разрешению уполномоченного органа в области лесного хозяйства при наличии положительного заключения государственной экологической экспертизы.

      Статья 243.Экологические требования при осуществлении
                 лесопользования на участках государственного
                 лесного фонда

      1. При осуществлении лесопользования на участках государственного лесного фонда лесопользователи обязаны:
      1) вести работы способами, предотвращающими возникновение эрозии почв, исключающими или ограничивающими негативное воздействие на состояние и воспроизводство лесов, а также на состояние водных и других природных объектов и обеспечивающими сохранение животного мира и среды его обитания;
      2) при заготовке древесины соблюдать требования по сохранению
оптимальных условий для естественного воспроизводства леса, используя технику и технологии, прошедшие государственную экологическую экспертизу;
      3) не оставлять недорубов и заготовленной древесины в местах рубок по истечении установленных сроков ее заготовки и вывозки;
      4) проводить очистку лесосек от порубочных остатков одновременно с заготовкой древесины;
      5) не допускать на отведенных для лесопользования участках
государственного лесного фонда незаконных порубок леса и иных нарушений экологического законодательства;
      6) осуществлять при рубках главного пользования на участках
государственного лесного фонда посадку леса на площади, превышающей
двукратный размер площади вырубленного леса, в соответствии с
лесоустроительным проектом;
      7) осуществлять воспроизводство лесов за свой счет на вырубках и площадях, на которых в результате их деятельности уничтожен подрост,погибла древесная и кустарниковая растительность;
      8) соблюдать правила по обеспечению и улучшению санитарного
состояния лесов (далее - санитарные правила в лесах);
      9) осуществлять мероприятия по защите участков государственного лесного фонда от вредителей и болезней леса при долгосрочном лесопользовании;
      10) информировать государственных лесовладельцев о появлении на отведенных им для лесопользования участках государственного лесного фонда вредителей и болезней леса;
      11) предоставлять информацию, необходимую для ведения
государственного учета лесного фонда, государственного лесного кадастра, государственного лесного мониторинга, определения размеров платы за лесные пользования, уполномоченному органу в области лесного хозяйства и его территориальным органам, областным исполнительным органам и органам государственной статистики в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
      2. Право лесопользования на участках государственного лесного фонда может быть ограничено или приостановлено в случаях:
      1) сокращения запасов лесных ресурсов на участках государственного лесного фонда, где осуществляется лесопользование, в результате наступления чрезвычайных ситуаций природного и техногенного характера, повлекших ухудшение их состояния;
      2) нарушения лесопользователем требований по охране, воспроизводству и использованию растительного и животного мира и особо охраняемых природных территорий;
      3) проведения авиахимических, авиабиологических и аэрозольных
мероприятий по борьбе с вредителями и болезнями леса, а также в периоды высокой пожарной опасности в лесу.
      3. Ограничение или приостановление права лесопользования не
освобождает лесопользователей от административной и иной ответственности за нарушения законодательства Республики Казахстан.

      Статья 244.Экологические требования при организации
                 лесного хозяйства на участках
                 государственного лесного фонда

      1. Ведение лесного хозяйства на участках государственного лесного фонда должно обеспечивать повышение ресурсного и экологического потенциала лесов.
      2. Повышение ресурсного и экологического потенциала лесов на участках государственного лесного фонда осуществляется в результате реализации системы научно обоснованных рубок, воспроизводства лесов, улучшения их породного состава, создания и эффективного использования постоянной лесосеменной базы на селекционно-генетической основе, гидролесомелиорации, ухода за лесами, включая рубки ухода и санитарные рубки, строительство дорог лесохозяйственного назначения, проведение других лесохозяйственных мероприятий.
      3. Мероприятия по повышению ресурсного и экологического потенциала лесов на участках государственного лесного фонда проводятся лесными учреждениями и лесопользователями в соответствии с лесоустроительными проектами.

      Статья 245. Экологические требования при воспроизводстве
                  лесов и лесоразведении
 
      1. Целью воспроизводства лесов являются своевременное восстановление лесов на вырубках, гарях и иных ранее занимаемых лесом территориях государственного лесного фонда, улучшение породного состава лесов, увеличение их производительности, обеспечение рационального использования земель государственного лесного фонда.
      2. Целью лесоразведения является создание насаждений на территориях, ранее не занимаемых лесом.
      3. Мероприятия по воспроизводству лесов на участках государственного лесного фонда должны проводиться с соблюдением экологических и санитарно-эпидемиологических требований способами, обеспечивающими создание в наиболее короткие сроки высокопродуктивных и устойчивых насаждений с учетом лесорастительных условий и экономической целесообразности.
      4. Объемы работ в государственном лесном фонде по воспроизводству лесов и лесоразведению определяются проектами, разработанными лесоустроительными и другими проектно-изыскательскими организациями, специализирующимися в этой области, прошедшими государственную экологическую экспертизу.

      Статья 246. Экологические требования при заготовке,
                  обработке, хранении, перемещении, реализации
                  и использовании лесных семян и посадочного
                  материала для воспроизводства лесов и
                  лесоразведения

      1. Определение посевных качеств лесных семян, их соответствия
государственным стандартам, техническим условиям и другим нормативным документам по лесному семеноводству, подлежащих реализации и использованию для посева, осуществляется специализированными организациями уполномоченного органа в области лесного хозяйства.
      2. Реализация и посев лесных семян, не прошедших проверку на
соответствие требованиям пункта 1 настоящей статьи, запрещаются. Формирование объектов селекционно-семеноводческого назначения,
установление режима их эксплуатации на участках государственного лесного фонда определяются проектами, прошедшими государственную экологическую экспертизу, разработанными лесоустроительными и другими проектно-изыскательскими и научными организациями, специализирующимися в этой области.

      Статья 247. Экологические требования при пользовании
                  участками государственного лесного фонда,
                  воспроизводстве лесов и лесоразведению на
                  особо охраняемых природных территориях

      Пользование участками государственного лесного фонда, воспроизводстве лесов и лесоразведению на особо охраняемых природных территориях осуществляется в соответствии с законодательством Республики Казахстан.

      Статья 248. Экологические требования при лесопользовании
                  в городских лесах и лесопарках

      1. Леса, расположенные в пределах границы городского населенного пункта (городские леса и лесопарки), предназначены для отдыха населения, проведения культурно-оздоровительных и спортивных мероприятий, а также сохранения благоприятной окружающей среды.В городских лесах запрещается осуществление рубок главного
пользования и иных видов лесопользования, не совместимых с назначением этих лесов.

      Статья 249. Экологические требования при охране,
                  защите, воспроизводстве и использовании
                  древесной и кустарниковой растительности
                  на участках государственного лесного фонда
                  переданных в пользование собственникам
                  земельных участков или землепользователям

      1. Охрана, защита, воспроизводство и использование древесной и
кустарниковой растительности на участках государственного лесного фонда, переданных в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан, в пользование собственникам земельных участков или землепользователям для комплексного ведения сельского и лесного хозяйства, производятся в соответствии с требованиями настоящего Кодекса.
      2. Собственники земельных участков или землепользователи, в
пользование которым переданы участки государственного лесного фонда,
обязаны проводить в них лесоустройство и участвовать в проведении
государственного учета лесного фонда в порядке, установленном лесным
законодательством Республики Казахстан.
      3. Контроль за состоянием, охраной, защитой, использованием и воспроизводством древесной и кустарниковой растительности, указанной в пункте 1 настоящей статьи, осуществляется уполномоченным органом в области лесного хозяйства.

      Статья 250.Экологические требования при охране,
                 защите, пользовании участками
                 государственного лесного фонда,
                 воспроизводстве лесов на участках
                 государственного лесного фонда,
                 расположенных среди земельных участков
                 других собственников или землепользователей

      1. Для осуществления охраны, защиты, пользования участками
государственного лесного фонда, воспроизводства лесов на участках
государственного лесного фонда, расположенных среди земельных участков других собственников или землепользователей, государственные лесовладельцы имеют право ограниченного целевого пользования чужим земельным участком (сервитут) в порядке, установленном законодательным актом Республики Казахстан о земле.
      2. Для защиты лесов естественного происхождения от неблагоприятных внешних воздействий вдоль границ участков государственного лесного фонда, расположенных среди земельных участков других собственников или землепользователей, устанавливаются охранные зоны шириной двадцать метров в соответствии с законодательным актом Республики Казахстан о земле.
      3. В пределах охранной зоны запрещается любая деятельность,
отрицательно влияющая на состояние лесов на участках государственного лесного фонда.

      Статья 251. Экологические требования при охране,
                  защите и использовании защитных
                  насаждений на полосах отвода железных,
                  автомобильных дорог, каналов, магистральных
                  трубопроводов и других линейных сооружений

      1. Защитные насаждения, расположенные на полосах отвода железных, автомобильных дорог, каналов, магистральных трубопроводов и других линейных сооружений, предназначены для защиты данных объектов от неблагоприятных природных явлений, предотвращения загрязнения окружающей среды, снижения шумового воздействия.
      2. В защитных насаждениях на полосах отвода железных, автомобильных дорог, каналов, магистральных трубопроводов и других линейных сооружений допускаются рубки ухода за лесом, санитарные рубки, рубки, связанные с реконструкцией малоценных насаждений, а также насаждений, теряющих защитные, водоохранные и другие функции, и прочие рубки в соответствии с проектами создания данных защитных насаждений.
      3. Охрана, защита и использование защитных насаждений, указанных в пункте 1 настоящей статьи, осуществляются землепользователями, на землях которых они расположены, в соответствии с настоящим Кодексом.
 

      Глава 37. Экологические требования при использовании
                животного мира

      Статья 252. Экологические требования при общем
                  использовании объектов животного мира

      1. Общее использование объектов животного мира осуществляется без изъятия объектов животного мира из природной среды в соответствии с законодательством Республики Казахстан об охране, воспроизводстве и использовании животного мира.
      3. В порядке общего использования объектов животного мира
осуществляется использование полезных свойств жизнедеятельности
животных, а также использования объектов животного мира в научных,
культурно-образовательных, воспитательных, эстетичных и других целях, не запрещенных законодательными актами Республики Казахстан.
      4. Во время осуществления общего использования объектов животного мира запрещается уничтожение животных, разрушения их жилищ и других сооружений, беспокоить животных в период размножения, нарушения среды существования животных и ухудшения условий их размножения (подходить к местам покоя).

      Статья 253 .  Экологические требования при размещении
                  проектировании и строительстве населенных
                  пунктов, предприятий, железнодорожных путей,
                  автомобильных дорог, магистральных
                  трубопроводов, линий электропередачи
                  и связи,каналов, плотин, иных сооружений
                  и объектов

      1. Места размещения предприятий, сооружений и других объектов, а также внедрение новой техники, технологии, материалов и веществ, которые влияют или могут повлиять на состояние животного мира, согласовываются уполномоченными органами в области охраны, воспроизводства и использования животного мира и в области охраны окружающей среды.
      2. Введение в эксплуатацию объектов и применение технологий без обеспечения их средствами защиты животных и среды их существования запрещаются.
      3. Во время размещения, проектирования и застройки населенных
пунктов, предприятий, сооружений и других объектов, усовершенствования существующих и внедрения новых технологических процессов, введения в хозяйственное обращение целинных земель, заболоченных, прибережных и занятых кустарниками территорий, мелиорации земель, осуществления лесных пользований и лесохозяйственных мероприятий, проведения геологоразведочных работ, добычи полезных ископаемых, определения мест выпаса и прогонки домашних животных, разработки туристических маршрутов
и организаций мест отдыха населения должны предусматриваться и
осуществляться мероприятия по сохранению среды существования и условий размножения животных, обеспечение неприкосновенности участков, которые составляют особенную ценность для сохранения животного мира.
      4. Во время проведения экологической экспертизы проектов
строительства и реконструкции предприятий, сооружений и других объектов, внедрения новой техники, технологии, материалов и веществ обязательно учитывается их влияние на состояние животного мира, среду существования, пути миграции и условия размножения животных.
      5. Предприятия, учреждения, организации и физические лица при
осуществлении любой деятельности, которая влияет или может повлиять на состояние животного мира, обязаны обеспечивать охрану среды
существования, условий размножения и путей миграции животных, а также осуществлять мероприятия для предотвращения гибели животных во время осуществления производственных процессов, в том числе при хранении, транспортировке, применении опасных для животных препаратов, химических веществ и соединений, складировании, удалении отходов, проведении сельскохозяйственных, лесохозяйственных, лесозаготовительных и других работ, а также во время эксплуатации электрической сети и транспортных средств.
      6. Во время размещения, проектирования и строительства
железнодорожных путей, автомобильных дорог, магистрального трубопровода, линий электропередачи и связи, а также каналов, гребель и других гидротехнических сооружений должны разрабатываться и осуществляться мероприятия, обеспечивающие сохранение путей миграции животных.
      7. Проведение взрывных и других работ, которые являются источником повышенного шума, в местах размножения животных ограничивается законодательством.
      8. Эксплуатация гидротехнических и других сооружений на водных
объектах, установления гидрологического режима и режима водопотребления и другая деятельность, которая влияет или может повлиять на состояние среды существования диких животных, должны осуществляться с учетом требований охраны животного мира, интересов рыбного и охотничьего хозяйства.

      Статья 254. Экологические требования при выкашивании
                  тростника и выжигание сухой растительности

      Выкашивание тростника и выжигание сухой растительности или ее остатков допускается лишь в случае хозяйственной необходимости по соответствующим разрешениям территориальных органов в области охраны окружающей среды и органов противопожарной службы с разработкой мероприятий по сохранности дикой фауны.

      Статья 255. Экологические требования при
                  транспортировке,хранении и применении
                  средств защиты растений,минеральных
                  удобрений и других препаратов,
                  используемых в хозяйственной деятельности,
                  создании новых препаратов

      1. При транспортировке, хранении и применении средств защиты
растений, минеральных удобрений и других препаратов, используемых в
хозяйственной деятельности, создании новых препаратов, предприятия,
учреждения, другие организации и граждане обязаны соблюдать правила
транспортировки, хранения и применения указанных препаратов и
осуществлять мероприятия по обеспечению предотвращения заболеванию и
гибели животных.
      2. При создании новых препаратов должны разрабатываться нормативы по их применению в окружающей среде.
      3. С целью предотвращения гибели животных и ухудшения среды их
обитания уполномоченный орган в области охраны окружающей среды может определять отдельные территории, на которых ограничивается или запрещается применение пестицидов и агрохимикатов.
      4. Разрешается применять только те пестициды (ядохимикаты), которые включены в список пестицидов (ядохимикатов), утвержденный
уполномоченным органом в области защиты и карантина растений по
согласованию с уполномоченными органами в области санитарно-
эпидемиологического благополучия населения и в области охраны
окружающей среды.
      5. Включение в указанный список пестицидов (ядохимикатов)
допускается после проведения токсико-гигиенических и эколого-токсических исследований, гигиенической регламентации обращения с ними, установления гигиенических и экологических нормативов и осуществления государственной регистрации этих пестицидов (ядохимикатов).
      6. Государственная регистрация пестицидов (ядохимикатов) проводится в порядке, установленным уполномоченным органом в области защиты и карантина растений, по согласованию с органами государственного контроля в области санитарно-эпидемиологического благополучия населения и в области охраны окружающей среды.
      7. При наличии потенциально опасных химических и биологических
веществ в минеральных удобрениях и других препаратах уполномоченный
орган в области защиты и карантина растений по представлению
уполномоченных органов в области охраны, воспроизводства и использования животного мира и в области охраны окружающей среды проводит необходимые эколого-токсические исследования, на основании которых устанавливаются экологические нормативы по этим минеральным удобрениям и другим препаратам.
      8. Запрещаются:
      1) добыча объектов животного мира с применением ядохимикатов (за исключением применения ядохимикатов при истреблении полевых грызунов, а также в случаях массовых эпизоотии бешенства и других болезней животных,по согласованию с уполномоченным органом в области охраны, воспроизводства и использования животного мира);
      2) применение пестицидов (ядохимикатов), минеральных удобрений и других препаратов:
      в зонах заповедного режима на особо охраняемых природных территориях разных видов, предназначенных для сохранения животного мира и природных комплексов в естественном состоянии;
      в обозначенных зонах покоя в местах массового скопления животных в период миграции и размножения, а также на участках, представляющих особую ценность в качестве среды обитания диких животных;
      в обозначенных местах обитания и искусственного разведения редких и находящихся под угрозой исчезновения видах животных;
      3) оставлять в сельскохозяйственных и на других угодьях на поверхности земли протравленные семена, не заделанные в почву и доступные для поедания дикими животными.
      9. В целях охраны рыб и других водных животных от загрязнения среды их обитания пестицидами (ядохимикатами) учреждаются санитарные зоны вокруг рыбохозяйственных водоемов на расстоянии 500 м от границы затопления при максимальном состоянии паводковых вод. Санитарные зоны устанавливаются решениями районных представительных органов по согласованным предложениям уполномоченных органов в областях охраны окружающей среды, охраны, воспроизводства и использования животного мира и защиты растений.
      10. В санитарных зонах, но не ближе 2 км от существующих берегов рыбохозяйственных водоемов, запрещаются:
      1) применение способа авиаопыливания в борьбе с вредителями,
болезнями растений и сорняками;
      2) строительство складов для хранения пестицидов (ядохимикатов), минеральных удобрений и других препаратов, устройство взлетно-посадочных площадок для авиахимических работ, ванн для купания овец и площадок для заправки наземной аппаратуры пестицидами (ядохимикатами).

      Статья 256. Экологические требования при переселении
                  животных в новые места обитания,
                  акклиматизации новых для фауны видов
                  животных, реаклиматизации
                  и скрещивании животных, их ввозе и вывозе
                  за пределы Республики Казахстан

      1. Переселение объектов животного мира в новые места      пребывания, акклиматизация новых для фауны Казахстана видов диких животных, а также мероприятия по скрещиванию диких животных, допускаются в научно- исследовательских и хозяйственных целях, с разрешения уполномоченного органа в области охраны, воспроизводства и использования животного мира, после получения положительного заключения государственной экологической экспертизы.
      2. Самовольное переселение, акклиматизация и скрещивание диких
животных запрещаются.
      3. Предприятия, учреждения, организации и физические лица, которые удерживают или разводят в полувольных условиях или в неволе диких животных, а также домашних животных, которые могут скрещиваться с дикими животными или причинить им вред, обязаны проводить мероприятия к предотвращению выходу этих животных в природную среду.
      4. В случае возникновения стихийного бедствия и чрезвычайных
экологических ситуаций, которые угрожают существованию животных,
пользователи объектами животного мира обязаны оказывать помощь диким
животным и немедленно информировать об этом уполномоченные органы в
области охраны, воспроизводства и использования животного мира и в области охраны окружающей среды.
      5. Ввоз в Республику Казахстан и вывоз за ее пределы объектов
животного мира осуществляется по правилам, установленным
уполномоченным органом в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.

      Статья 257. Экологические требования при охоте,
                  закреплении охотничьих угодий,
                  охотустройстве

      Экологические требования при охоте, закреплении резервного фонда охотничьих угодий, а также проведения охотустройства определяются в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан в области охраны, воспроизводства и использовании животного мира.

      Статья 258. Экологические требования при рыболовстве,
                  включая добывание водных животных

      1. Правила рыболовства, объекты рыболовства, порядок закрепления рыбохозяйственных водоемов (участков) для ведения рыбного хозяйства и рыболовства, порядок предоставления рыбных ресурсов и других водных животных определяются в порядке, установленном законодательством в области охраны, воспроизводства и использования животного мира Республики Казахстан.
      2. В порядке общего пользования объектов животного мира физическим лицам, в случаях, предусмотренных законодательством, позволяется бесплатное любительское (спортивное) рыболовство в резервном фонде рыбохозяйственных водоемов (участков) до пяти килограмм на одного рыболова за выезд. При этом должны соблюдаться установленные правила, нормативы, ограничения и запреты в области рыбного хозяйства.
      3. Гидромелиорационные работы в водно-болотных угодьях и местах обитания водных животных осуществляется по разрешению уполномоченного органа в области охраны, воспроизводства и использования рыбных ресурсов и других водных животных, рыбного хозяйства, после прохождения проектов такой деятельности государственной экологической экспертизы.
      4. Промышленное, любительское и спортивное рыболовство,
рыболовство в воспроизводственных целях, для проведения интродукции и акклиматизации, а также мелиоративного и контрольного лова осуществляются в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан об охране, воспроизводстве и использовании животного мира.
 

       Статья 259. Экологические требования при
                  использовании полезных свойств и
                  продуктов жизнедеятельности животных

      1. Использование полезных свойств жизнедеятельности животных -
природных санитаров среды, лекарственных растений и тому подобное
допускается только без их изъятия и уничтожения, ухудшения среды их
существования и без причинения животным другого вреда.
      2. Использование диких животных с целью получения продуктов их
жизнедеятельности допускается только без изъятия и уничтожения животных и без ухудшения среды их существования.
      3. Использование диких животных с целью получения продуктов их
жизнедеятельности осуществляется по правилам, установленным
уполномоченным органом в области охраны, использования и воспроизводства животного мира.

      Статья 260. Экологические требования при создании,
                  хранении,государственном учете и
                  использовании зоологических коллекций

      1. Создание и пополнение зоологических коллекций (живых коллекций зоопарков, зоосадов, океанариумов и тому подобное, а также в виде коллекций чучел, препаратов, частей животных) путем изъятия животных из природной среды, осуществляются предприятиями, учреждениями, организациями и гражданами на основании разрешений, выдаваемых уполномоченным органом в области охраны, использования и воспроизводства животного мира.
      2. Зоологические коллекции, которые составляют научную, культурно- образовательную, учебно-воспитательную или эстетичную ценность и имеют общегосударственное значение, подлежат государственному учету.
      3. Создание, пополнение, сохранение, использование, отчуждение и государственный учет зоологических коллекций, торговля ими, а также ввоз в Республику Казахстан, пересылка и вывоз за ее пределы осуществляются по правилам, которые устанавливаются уполномоченным органом в области охраны, использования и воспроизводства животного мира.
 

      Статья 261.Экологические требования при регулировании
                 численности животных

      1. В интересах здравоохранения и безопасности населения,
предотвращение заболеваниям сельскохозяйственных и других домашних
животных, предотвращения причинения вреда окружающей среде,
хозяйственной и другой деятельности осуществляются мероприятия,
направленные на регулирование численности отдельных видов диких
животных. Эти меры должны осуществляться способами, которые не допускали бы причинение вреда другим видам животных и обеспечивали сохранение среды существования диких животных.
      2. Виды диких животных, численность которых подлежит
регулированию, порядок проведения соответствующих мероприятий по
регулировании их численности определяется уполномоченным органом в
области охраны, использования и воспроизводства животного мира после
согласования такой деятельности государственной экологической экспертизой.

      Статья 262.Экологические требования при ведении
                 охотничьего и рыбного хозяйства

      При ведении охотничьего и рыбного хозяйства предъявляются следующие требования:
      1) рационально использовать объекты животного мира, не допускать ухудшение экологического состояния среды обитания животных в результате собственной деятельности, применять природоохранные технологии во время осуществления производственных процессов;
      2) проводить первичный учет численности и использование диких животных, изучать их состояние и характеристики угодий, где находятся объекты животного мира, предоставлять эту информацию органам, которые осуществляют государственный учет животных и учет их использования,ведение государственного кадастра и мониторинг животного мира;
      3) соблюдать установленные правила, нормы, лимиты и сроки добывания охотничьих животных;
      4) осуществлять охрану объектов животного мира, в том числе редких и исчезающих видов, на закрепленной территории;
      5) проводить комплексные мероприятия, направленные на воссоздание, в том числе искусственное, диких животных, сохранения и улучшения среды их существования;
      6) не допускать самовольного переселения или акклиматизации животных;
      7) осуществлять мероприятия по выполнению общегосударственных, региональных, республиканских и других территориальных экологических программ по вопросам охраны, воспроизводства и использования животного мира;
      8) немедленно информировать уполномоченные органы в области охраны, воспроизводства и использования животного мира,санитарно-
эпидемиологического благополучия населения и ветеринарии о выявлении
заболеваний животных, ухудшение состояния среды их существования,
возникновение угрозы уничтожения и случаи гибели животных, осуществлять комплексные мероприятия по профилактике и борьбе с заболеваниями;
      9) самостоятельно прекращать использование объектов животного мира в случае ухудшения их состояния и условий обитания, снижения
воспроизводящей способности и возникновения угрозы уничтожения
животных, немедленно принять меры к устранению негативного влияния на животных и среду их обитания.

      Статья 263.Экологические требования при установлении
                 лимитов и квот на пользование животным миром
 
      С целью сохранения и воспроизводства животных устанавливаются лимиты и квоты на пользование животным миром в порядке, предусмотренном законодательством Республики Казахстан в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.

      Статья 264. Охрана животного мира от вредного влияния
                  продуктов биотехнологии

      Создание новых штаммов микроорганизмов, биологически активных веществ, выведение генетически измененных организмов, производство других продуктов биотехнологии осуществляются лишь в установленном порядке и при наличии положительных заключений государственных экологической и санитарно-эпидемиологической экспертиз. Использование указанных организмов и веществ, при отсутствии таких заключений, запрещается.

Глава 38. Экологические требования по охране,
воспроизводству, разведению в неволе и полувольных
условиях, ограниченному хозяйственному использованию
редких и находящихся под угрозой исчезновения видов животных

      Статья 265.Перечни редких и находящихся под
                 угрозой исчезновения видов животных
                 и Красная книга Республики Казахстан

      1. Перечень редких и находящихся под угрозой исчезновения видов животных утверждает Правительство Республики Казахстан. В него заносятся редкие и находящиеся под угрозой исчезновения виды (подвиды, популяции) животных (позвоночных и беспозвоночных) и растений (высших и низших), обитающие  в  состоянии естественной свободы постоянно или временно на суше, в воде, атмосфере и почве на территории Республики Казахстан, а также в континентальном шельфе и исключительной экономической зоне Республики Казахстан
      2. Животные, отнесенные к редким и находящимся под угрозой
исчезновения видам животных, являются государственной собственностью, а разведенные и содержащиеся в неволе или полувольных условиях могут находиться как в государственной, так и в частной собственности.
      3. Физические и юридические лица вправе пользоваться животными, отнесенными к редким и находящимся под угрозой исчезновения видам, в пределах и в порядке, установленными законодательством.
 

      Статья 266. Охрана и воспроизводство редких
                  и находящихся под угрозой исчезновения
                  видов животных, обитающих в состоянии
                  естественной свободы

      1. Не допускаются действия, которые могут привести к гибели, сокращению численности или нарушению среды обитания редких и находящихся под угрозой исчезновения видов животных.
      2. Физические и юридические лица в пределах закрепленных территорий обязаны сообщать уполномоченному органу в области охраны,
воспроизводства и использования животного мира о ставших им известными или выявленных случаях гибели животных, отнесенных к редким и находящимся под угрозой исчезновения видам. Порядок расследования таких случаев определяется уполномоченным органом в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.
      3. Редким и находящимся под угрозой исчезновения видам животных оказывается помощь в случаях массовых заболеваний, угрозы гибели животным при стихийных бедствиях и вследствие других причин в
соответствии с законодательством Республики Казахстан в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.
      4. В целях предотвращения гибели животных, отнесенных к редким и находящимся под угрозой исчезновения видам животных, запрещается их изъятие, кроме исключительных случаев по решению Правительства Республики Казахстан.
      5. В целях воспроизводства редких и находящихся под угрозой
исчезновения видов животных, обитающих в состоянии естественной свободы, могут проводиться:
      1) улучшение условий естественного воспроизводства;
      2) переселение, акклиматизация и реакклиматизация;
      3) выпуски в среду обитания искусственно разведенных животных.
      6. Указанные мероприятия осуществляются на основании биологических обоснований, утвержденных уполномоченными органами в области охраны, воспроизводства и использования животного мира и в области охраны окружающей среды при наличии положительного заключения государственной экологической экспертизы.
      7. Для охраны и воспроизводства редких и находящихся под угрозой исчезновения видов животных, обитающих в естественном состоянии, создаются особо охраняемые природные территории республиканского и местного значения, а также могут устанавливаться вокруг них охранные, санитарно-защитные и иные защитные зоны с запрещением в пределах этих зон любой деятельности, отрицательно влияющей на состояние животного мира.
      8. При проектировании и осуществлении хозяйственной и иной
деятельности должны разрабатываться мероприятия по сохранению среды
обитания и условий размножения, путей миграций и мест концентрации редких и находящихся под угрозой исчезновения видов животных, а также должна обеспечиваться неприкосновенность выделяемых участков, представляющих особую ценность в качестве среды обитания этих животных.

      Статья 267. Пользование редкими и находящимися
                  под угрозой исчезновения видами
                  животных, обитающими в состоянии
                  естественной свободы

      1. Если пользование редкими и находящимися под угрозой исчезновения видами животных, обитающими в состоянии естественной свободы, в научных, культурно-просветительских, воспитательных и эстетических целях осуществляется без изъятия животных из среды обитания, территориальные уполномоченные органы в области охраны, воспроизводства и использования животного мира вправе вводить ограничения на посещение определенных мест и в определенные сроки. Сведения об указанных ограничениях публикуются в районных и областных средствах массовой информации, а в соответствующих местах устанавливаются предупреждающие щиты.
      2. Заинтересованные юридические и физические лица обязаны в
установленные сроки выпустить в среду обитания взамен изъятых из нее
редких и исчезающих животных, - полноценных животных, полученных путем искусственного разведения. Выпуск животных осуществляется в соотношении 2:1 (две выпущенные особи взамен одной отловленной) по акту в присутствии должностных лиц органов государственного контроля в области охраны, воспроизводства и использования животного мира и в области охраны окружающей среды.

      Статья 268. Содержание и разведение в неволе или
                  полувольных условиях редких и находящихся
                  под угрозой исчезновения видов животных

      1. Искусственное разведение редких и находящихся под угрозой
исчезновения видов животных может быть в неволе (клеточное и вольерное содержание) или полувольных условиях (содержание в парках и на других участках с сохранением близкой к естественной среде обитания).
      2. Содержание и разведение в неволе или полу вольных условиях редких и находящихся под угрозой исчезновения видов животных разрешается специализированным питомникам и гражданам в индивидуальном порядке при соблюдении или следующих требований:
      1) наличие условий для содержания животных, включая отведенный в установленном порядке участок или помещение, оборудованное вольерами, клетками и другими сооружениями;
      2) выполнение в необходимых объемах зоотехнических, ветеринарных и санитарно-эпидемиологических мероприятий;
      3) наличие специалистов зоологического, зоотехнического и
ветеринарного профилей, а у граждан - навыков по содержание животных в неволе или полувольных условиях;
      4) наличие разрешения уполномоченного органа в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.
      3. В разрешении на содержание и разведение в неволе или полувольных условиях редких и находящихся под угрозой исчезновения видов животных указываются обязательные для выполнения требования, а также максимальное количество особей по видам животных. Если физические и юридические лица не выполняют условий разрешения, после трех предупреждений на протяжении подряд шести месяцев разрешение может быть отозвано или аннулировано.
      4. Содержание и разведение в неволе или полувольных условиях редких и находящихся под угрозой исчезновения видов животных в
специализированных зоологических питомниках осуществляется в
соответствии с положениями об этих питомниках.
      5. Владельцы животных, отнесенных к редким и находящимся под
угрозой исчезновения видам и содержащихся в неволе или полувольных
условиях, обязаны провести кольцевание или мечение этих животных и иметь паспорта на них.
      6. Физические и юридические лица, которые содержат в неволе или полувольных условиях животных, отнесенных к редким и находящимся под угрозой исчезновения, имеют право на приобретение, сбыт и обмен этими животными в пределах Республики Казахстан только по разрешению уполномоченного органа в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.
      7. Физические и юридические лица, имеющие на законном основании в собственности животных, отнесенных к редким и находящимся под угрозой исчезновения, содержащихся в неволе или полувольных условиях, могут использовать их в установленном порядке для целей международной торговли.
      8. Если международная торговля редкими и находящимися под угрозой исчезновения видами животных, разводимыми в неволе или полувольных условиях, может причинить государству экологический и экономический ущерб, Правительство Республики Казахстан вправе вводить ограничения для этой торговли.

      Глава 39. Экологические требования при использовании
объектов охраны окружающей среды, имеющих особую
экологическую, научную и культурную ценность, а также
особо охраняемых природных территорий

      Статья 269. Экологические требования при использовании
                  земель, вод, лесов и недр особо
                  охраняемых природных территорий

      В целях сохранения и улучшения экологического состояния особо охраняемых природных территорий, имеющих особенную ценность в качестве среды обитания редких и находящихся под угрозой исчезновения, и ценных видов животных, уполномоченный орган в области охраны окружающей среды среды по согласованию с уполномоченным органов в области особо охраняемых природных территорий может разрабатывать и вводить для этих территорий более строгие экологические нормативы, чем те, что установлены для всей территории Республики Казахстан.

      Статья 270. Экологические требования при размещении и
                  строительстве на особо охраняемых природных
                  территориях населенных пунктов, объектов
                  промышленности, сельского хозяйства и
                  мелиорации, энергетики, транспорта и связи,
                  военных и оборонных объектов и сооружений,
                  не связанных с целями и функционированием
                  особо охраняемых природных территорий

      С целью улучшения экологического состояния, а также предотвращения ущерба особо охраняемым природным территориям, размещение и строительство населенных пунктов, объектов промышленности, сельского хозяйства и мелиорации, энергетики, транспорта и связи, военных и оборонных объектов и сооружений, не связанных с целями и функционированием особо охраняемых природных территорий, производится в соответствии с действующими нормативно-техническими документами, нормами и стандартами, а также экологическими требованиями для данных территорий.

      Глава 40. Экологические требования при осуществлении
хозяйственной и иной деятельности в государственной
заповедной зоне в северной части казахстанского сектора
Каспийского моря

      Статья 271 Границы заповедной зоны в северной части
                  казахстанского сектора Каспийского моря

      Границы заповедной зоны в северной части казахстанского сектора Каспийского моря устанавливаются постановлением Правительства Республики Казахстан в соответствии с законодательством об особо охраняемых природных территориях.

      Статья 272 Ограничения режима пользования

      1. В пределах заповедной зоны в северной части казахстанского сектора Каспийского моря на основании функционального зонирования выделяются заповедные участки с полным запретом хозяйственной деятельности и дополнительные временные ограничения на проведение отдельных видов работ в соответствии с законодательством Республики Казахстан об особо охраняемых природных территориях.
      2. В заповедной зоне устанавливается следующий режим пользования:
      1) для обеспечения нормального нерестового хода рыб и ската молоди в море запрещается в период с 1 апреля по 15 июля проведение строительных и геофизических работ, испытание скважин и судоходство, в приустьевых районах рек Урал и Волга в радиусе 50 км от наиболее выдвинутой в сторону моря точки казахстанской части наземной дельты р. Волги и наиболее выдвинутой в сторону моря точки наземной дельты р. Урал, а также в полосе шириной 15 км от береговой линии на 1 января 1994 года между границами выше указанных придельтовых пространств и далее на восток до р. Эмба;
      2) в период, указанный в подпункте 1) настоящей статьи, процесс добычи нефти должен быть переведен на автономное обеспечение оборудованием, химическими реагентами, горюче-смазочными и другими материалами, продовольствием. Должны быть приняты все меры, обеспечивающие накопление и хранение отходов процесса добычи нефти для их последующего вывоза по окончании периода запрета;
      3) в целях сохранения птиц в местах гнездования (тростниковых
зарослях, песчаных прибрежных косах и островах) запрещается в период с 1 апреля по 15 июля проведение строительных работ, а также испытание скважин;
      4) проведение работ в другие сроки в пределах тростниковых зарослей (естественный биологический фильтр) на границе суша - море регулируется решениями уполномоченных государственных органов с учетом сезона года;
      5) для сохранения популяции каспийского тюленя проведение нефтяных операций с октября по май месяцы должно осуществляться на расстоянии 1852 м (1 морская миля) от мест концентраций. Учитывая смену лежбищ, должны быть приняты все возможные меры для выявления мест концентрации тюленей;
      6) во избежание негативных воздействий на птиц и каспийских тюленей запрещается пролет воздушного транспорта над установленными местами их обитания и размножения на высоте ниже 1 км, кроме случаев проведения научно-исследовательских и аварийно-спасательных работ с предварительным уведомлением уполномоченных государственных органов.
 

      Статья 273. Экологические требования при осуществлении
                  хозяйственной и иной деятельности в
                  водоохранной зоне

      1. Ширина водоохранной зоны по берегу Каспийского моря принимается равной 2000 метров от отметки средне-многолетнего уровня моря за последнее десятилетие, равной минус 27,0 м.
      В пределах населенных пунктов границы водоохранной зоны устанавливаются исходя из конкретных условий их планировки и застройки при обязательном инженерном или лесомелиоративном обустройстве береговой зоны (парапеты, обвалование, лесокустарниковые полосы и т.д.) исключающем засорение и загрязнение водного объекта.
      2. В пределах водоохранной зоны запрещается:
      1) проектирование, строительство и ввод в эксплуатацию новых и
реконструируемых объектов, не обеспеченных сооружениями и устройствами, предотвращающими загрязнение и засорение водных объектов и их водоохранных зон и полос;
      2) размещение и строительство за пределами населенных пунктов
складов для хранения нефтепродуктов, пунктов технического обслуживания спецтехники, механических мастерских, моек, мест размещения отходов, а также размещения других объектов негативно влияющих на качество воды;
      3) производство строительных, дноуглубительных и взрывных работ, добыча полезных ископаемых, прокладка кабелей, трубопроводов и других коммуникаций и буровых, сельскохозяйственных и иных работ, в исключительных случаях они могут быть разрешены по согласованию в
установленном порядке с уполномоченными органами в области охраны
окружающей среды и использования и охраны водного фонда.

      Статья 274 Экологические требования при осуществлении
                  хозяйственной и иной деятельности в
                  предохранительной зоне

      1. Предохранительная зона простирается от береговой линии моря на 5 километров в сторону суши на территории Республики Казахстан. Положение наземной границы предохранительной зоны определяется, а также  и  проведение нефтяных операций на ее территории осуществляется в соответствии с законодательством о нефти.
      2. В пределах предохранительной зоны запрещается строительство
полигонов по захоронению отходов.

      Статья 275 Охраняемые районы морского водопользования
                  населения

      1. Охраняемые районы морского водопользования населения
(рекреационного, лечебно-оздоровительного, хозяйственно-питьевого)
включают в себя районы морского водопользования населения, зоны (пояса) их санитарной охраны и прибрежную полосу суши.
      2. Районы морского водопользования населения устанавливаются
местными исполнительными органами в пределах своей компетенции, с учетом фактического и перспективного морского водопользования. Ширина этого района в сторону моря должна составлять 3,9 км (2 мили) от среднемноголетнего уровня моря за последнее десятилетие, равного минус 27,0м.
      3. Прибрежная полоса суши, выделяемая в составе районов морского водопользования населения, соответствует водоохранной зоне Каспийского моря, как в части определения границ, так и режима охраны.

      Статья 276. Экологические требования при осуществлении
                  хозяйственной и иной деятельности
                  в пределах зоны влияния сгонно-нагонных
                  колебаний уровня моря

      1. Зона влияния сгонно-нагонных колебаний уровня моря не имеет четко фиксированных границ, и ориентировочно распространятся от абсолютных отметок минус 29 м в пределах акватории до минус 26 м на суше.
      2. Сгонно-нагонные колебания уровня моря входят в число непериодически повторяющихся явлений и могут влиять на осуществление любых видов деятельности, а также иметь разрушительное воздействие на объекты находящиеся в пределах зоны их действия, что создает опасность загрязнения Каспийского моря.
      3. В пределах зоны влияния сгонно-нагонных колебаний уровня моря запрещается:
      1) проектирование, строительство и ввод в эксплуатацию новых и реконструируемых объектов, не обеспеченных сооружениями и устройствами, предотвращающими загрязнение и засорение водных объектов и их водоохранных зон и полос;
      2) размещение и строительство за пределами населенных пунктов
складов для хранения нефтепродуктов, пунктов технического обслуживания техники, механических мастерских, моек, организации и обустройства и мест размещения отходов, а также размещения других объектов негативно влияющих на качество воды;
      3) производство строительных, дноуглубительных и взрывных работ, добыча полезных ископаемых, прокладка кабелей, трубопроводов и других коммуникаций и буровых, сельскохозяйственных и иных работ без проектов, согласованных в установленном уполномоченным государственным органом порядке.
 

       Статья 277. Общие экологические требования

      1. Работы, связанные с выемкой и перемещением грунтов, допускаются при наличии специального разрешения, выдаваемого уполномоченным органом по изучению и использованию недр.
      2. Строительство, монтаж и демонтаж сооружений может осуществляться только при использовании технологий, обеспечивающих сбор всех видов загрязняющих веществ.
      3. При обнаружении в пределах контрактной территории ранее
пробуренных скважин, недропользователь должен определить точные координаты оголовка скважины и в установленном уполномоченным органом по изучению и использованию недр порядке информировать уполномоченные государственные органы.
      4. Выбросы загрязняющих веществ в воздушный бассейн на всех этапах нефтяных операций не должны превышать установленные нормативы
предельно - допустимые концентрации загрязняющих веществ.Концентрации загрязняющих веществ определяются результатами мониторинга и включают в себя наблюдения за следующими характеристиками:
      1) уровень загрязнения вод, а также донных отложений по физическим, химическим и гидробиологическим показателям в различных по статусу (режиму) участках Каспийского моря;
      2) баланс и трансформация загрязняющих веществ в определенных
участках Каспийского моря (контрольные точки отбора проб в открытом море, заливы, приустьевые участки, в реках впадающих в море, районах проведения нефтяных операций и т.д.) на границе раздела атмосфера - вода и накопления их в донных отложениях (осадках);
      3) естественные циркуляционные процессы, гидрометеорологические показатели (температура воды, течения, скорость и направление ветров, атмосферные осадки, атмосферное давление, влажность воздуха и т.д.).
      5. До разработки критериев влияния загрязняющих веществ на
биологические организмы (предельно допустимые концентрации, предельно допустимые уровни) уровень воздействия должен определяться заключением государственной экологической экспертизы по результатам мониторинга состояния окружающей среды.
      6. Запрещается сжигание флюидов на факелах при эксплуатации скважин, за исключением случаев угрозы аварийной ситуации.
      7. Сжигание углеводородов на факеле при испытании скважин должно быть сведено до минимума. В случае признания итогами экологической экспертизой метода, указанного в настоящем пункте, как наиболее безопасного для окружающей среды, применять его необходимо только при благоприятных погодных условиях, способствующих рассеиванию дымового шлейфа, при этом конструкция факельных установок должна обеспечивать полное сгорание углеводородов. В случае расположения скважины на путях миграции птиц принять организационно-технические меры для избежания угрозы ущерба орнитофауне.
      8. Выбросы в атмосферу должны быть ограниченными и подлежать
контролю в соответствии с требованиями законодательства и нормативно- методическими документами Республики Казахстан, апробированными принципами и методами, принятыми в международной практике в области охраны окружающей среды при проведении нефтяных операций.
      9. В пределах заповедной зоны Каспийского моря запрещается сброс сточных вод и отходов, за исключением ограниченного перечня
незагрязненных или очищенных сточных вод, в том числе вод систем охлаждения и пожаротушения и балластовых вод, сбрасываемых по разрешению уполномоченных органов в области охраны окружающей среды, санитарно-эпидемиологического благополучия населения и использования и охраны водного фонда. Температура воды в результате сброса, за пределами контрольного створа не должна повышаться более чем на 5 градусов, по сравнению со среднемесячной температурой воды в период сброса за последние 10 лет.
      10. Закачка отходов бурения (в том числе солесодержащие буровые шламы) в недра осуществляется согласно проекту по экологическому разрешению.
      11. Все операции по обезвреживанию и хранению отходов бурения
(шламы и растворы), не вовлекаемых в оборот и не закачиваемых в недра, должны осуществляться на специальном полигоне, вне заповедной зоны Каспийского моря. Указанные операции должны осуществляться по согласованию с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды и должны обеспечивать завершение строительства полигона к моменту начала буровых работ.
      12. Запрещается размещение полигонов промышленных и бытовых
отходов, мест хранения токсичных веществ и материалов, в пределах зоны влияния максимальных сгонно-нагонных колебаний уровня моря.
      13. Буровая платформа (баржа) и обслуживающие ее суда должны быть оборудованы установкой для очистки и обеззараживания сточных вод или для сбора, хранения и последующей передачи сточных вод на специализированные суда или береговые приемные устройства. Для сбора или обработки мусора (измельчение или прессование) должны быть предусмотрены устройства, либо установка для сжигания мусора.
      14. При проведении любых видов строительных и иных работ
запрещается использование взрывных методов в толще воды и на морском дне. Взрывные работы под морским дном могут осуществляться по разрешению уполномоченных государственных органов.
      15. Запрещается нарушение мест гнездования водоплавающих и
околоводных птиц, а также преграждение доступа к нерестилищам осетровых рыб.
      16. Забор воды из моря допускается только при условии оснащения водозаборных сооружений рыбозащитными устройствами. На напорных линиях водоводов должны быть установлены технические устройства для непрерывного контроля эффективности работы рыбозащитных устройств.
      17. Перед началом работ по добыче нефти, за счет финансовых средств недропользователя, должны предусматриваться мероприятия по воспроизводству ценных промысловых рыб и охраны нерестилищ в заповедной зоне Каспийского моря.
      18. Маршруты для транспорта должны выбираться таким образом, чтобы предотвратить или минимизировать их влияние на морских млекопитающих, рыб и птиц.
      19. Запрещается прокладка железнодорожных путей, автомобильных
дорог, магистральных трубопроводов, не предусмотренных проектом в зоне действия специальных требований.
      20. Для проведения работ на мелководье должны использоваться
транспортные средства, обеспечивающие сохранение высокопродуктивных
донных сообществ и нерестилищ. В особо чувствительных районах в случае необходимости (проведение мониторинга состояния окружающей среды) допускается использование специальных транспортных средств на
расширенных гусеницах, на шинах низкого давления, на воздушной подушке и т.п., в минимальной степени нарушающих целостность почвенно-растительного покрова и существующих биоценозов.
      21. В составе буровых и тампонажных жидкостей не должны
применяться вещества, не имеющие казахстанских или международных
сертификатов качества и безопасности и не согласованные в составе
технического проекта. В случае использования иных веществ
недропользователь согласовывает их применение с уполномоченными
государственными органами.
      22. Буровые установки необходимо комплектовать двигателями
внутреннего сгорания, отвечающими требованиям Международной морской
организации по граничным значениям выхлопов угарных газов.
      23. Энергоустановки должны комплектоваться двигателями внутреннего сгорания или турбинами двойного топлива (дизельное топливо - газ).
      24. Проведению морского поисково-разведочного бурения должна
предшествовать подготовка проекта работ с учетом мирового опыта, включая оценку воздействия на окружающую среду в полном объеме. Анализ современного состояния ранее изученного района намечаемой хозяйственной деятельности должен быть основан на результатах полевых исследований, проведенных не ранее чем за четыре года до представления оценки воздействия на окружающую среду.
      25. Как обязательный элемент при оценке воздействия на окружающую среду, необходим анализ альтернатив, включая отказ от морского поисково- разведочного бурения на особо уязвимых участках акватории моря и прибрежной зоны.
      26. В водоохраной зоне и на мелководных прибрежных участках моря глубиной до 5-10 м бурение скважин осуществляется с помощью буровых установок на электроприводе от внешних сетей. Если бурение ведется буровой установкой от генератора с дизельным топливом и дизельным приводом, то выпуск неочищенных выхлопных газов в атмосферу с таких установок снижается до минимума.

      Статья 278. Экологические требования для геофизических
                   работ

      1. Экологические параметры применения источников возбуждения
используемых при сейсморазведочных работах (мощность, глубина
испытания), выходящие за пределы ранее согласованных в реализованных
проектах, определяются по результатам опытно-методических работ и
утверждаются уполномоченным государственным органом в области охраны
окружающей среды.
      2. Запрещается использовать взрывные источники сейсмических волн и пневмоисточники с параметрами, оказывающими вредное воздействие на ихтиофауну и среду ее обитания.
      3. Запрещается применение аппаратуры и методов, безопасность которых не подтверждена документально или на основе опытных геофизических работ.
      4. Запрещается оставлять в море без контроля сейсмические косы, во избежание их отрыва и уноса, а также буксировка их по дну.
      5. С целью сохранения популяции каспийского тюленя проведение
сейсмических работ и другая хозяйственная деятельность с октября по май корректируется отводом сейсмопрофилей на расстояние не менее 1 морской мили от мест концентрации зверя на островных и ледовых лежбищах.Учитывая частую смену лежбищ, должны предусматриваться предварительные авиаоблеты для выявления мест высокой концентрации зверя.
      6. В процессе сейсморазведки может быть предусмотрено использование средств отпугивания рыб из зоны работ.

      Статья 279. Экологические ограничения для
                  поисково-разведочного оценочного
                  бурения и добычи

      1. Бурение скважин должно осуществляться на основе передовых
апробированных принципов и методов, принятых в международной практике в области охраны окружающей среды при проведении нефтяных операций.
      2. Места для размещения морских буровых платформ в пределах
контрактной территории должны выбираться с учетом максимально
возможного сохранения морских районов, имеющих перспективное значение для рыболовного промысла, сохранения и воспроизводства ценных видов рыб и других объектов водного промысла.
      3. Проведение буровых работ с буровой баржи или платформы при
наличии ледового покрова на акватории, доступной для судоходства, должно осуществляться при постоянном присутствии корабля ледокольного типа с оборудованием, необходимым для локализации возможного разлива углеводородов. Требование, указанное в настоящем пункте, не распространяется на бурение, ведущееся с искусственных островов.
      4. Вскрытие продуктивного горизонта под солевой толщи и испытание скважин с предполагаемым экстремальным давлением и высоким содержанием сероводорода не рекомендуется проводить в тяжелых ледовых условиях на море.
      5. Для обеспечения устойчивого существования экосистемы заповедной зоны Каспийского моря максимально ограничивается строительство буровых оснований, испытание скважин и судоходство.
      6. При бурении с платформ и искусственных островов разрабатываются и утверждаются уполномоченным органом в области чрезвычайных ситуаций Планы мероприятий по предупреждению и обеспечению готовности к чрезвычайным ситуациям и План реагирования на чрезвычайные ситуации при ведении нефтяных операций на Каспийском море. Недропользователь должен обеспечить все мероприятия по предупреждению, ограничению и ликвидации
аварийных разливов.

      Статья 280. Экологические требования для
                  транспортировки по трубопроводам

      1. При строительстве трубопроводов должны применяться технические средства и оборудование, обеспечивающие минимальный объем нарушений морского дна.
      2. При строительстве трубопроводов должны использоваться технологии и методы, локализующие распространение взвешенных веществ в толще воды.
      3. В заповедной зоне Каспийского моря обязательным является
заглубление трубопроводов, обеспечивающее их защиту от повреждения
подвижными льдами, якорями судов и прочими посторонними воздействиями техногенного характера.
      4. Проектирование и строительство трубопроводов и сопровождающих их объектов в зоне влияния сгонно-нагонных колебаний уровня моря должно проводиться с учетом их максимальных амплитуд.
      5. Сброс сточных вод при гидроиспытании трубопроводов должен
производиться за пределами границ заповедной зоны.
      6. Вдоль трубопроводов должны устанавливаться охранные зоны в виде участков водного пространства от водной поверхности до дна, заключенного между параллельными плоскостями, отстоящими от оси крайних ниток трубопровода на 500 м с каждой стороны.
      7. При проектировании трубопроводов по транспортировке
углеводородов на шельфе моря, установку на трубопроводах автоматических запорных задвижек необходимо производить исходя из учета и оценки рисков, связанных с возможным нарушением целостности трубопровода, по причине установки таких задвижек, основываясь на лучшей практике строительства и эксплуатации трубопроводов, сложившейся в мировой нефтяной индустрии и используя новейшие международные стандарты и технологии для сведения к минимуму вероятности и объемов возможных выбросов углеводородов при авариях на трубопроводе.

       Статья 281. Экологические требования для
                  береговых баз снабжения и наземных
                  прибрежных нефтепромыслов

      1. Строительство береговых баз, в том числе складов горюче- смазочных материалов, станции техобслуживания транспортных средств и т.д. кроме портов и причалов, должно осуществляться вне водоохраной зоны берега Каспийского моря с максимальным использованием существующей инфраструктуры. Возможно строительство объектов с соблюдением специальных требований выполнения работ в водоохраной зоне.
      2. Запрещается строительство новых и реконструкция старых складов горюче-смазочных материалов, станций техобслуживания транспортных средств и размещение промышленных и бытовых отходов, токсичных и других вредных и загрязняющих веществ в зоне влияния сгонно-нагонных колебаний уровня моря, на подтапливаемой территории без использования специальных гидротехнических сооружений, обеспечивающих защиту и безопасность объектов.
      3. Районы причалов и баз снабжения должны планироваться таким
образом, чтобы операции по снабжению, техобслуживанию и заправке
осуществлялись с соблюдением всех требований обеспечивающих
безопасность окружающей среды и здоровья населения.
      4. По завершении функционирования объектов береговой
инфраструктуры и их демонтажа должна быть проведена рекультивация земель в соответствии с проектной документацией, согласованным с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
 

       Статья 282. Экологические требования для судоходства
 
      1. Запрещается использовать оборудование и аппаратуру, а также суда, ранее работавшие в иных водных бассейнах, без проведения государственной экологической и санитарно-эпидемиологической экспертизы во избежание проникновения в Каспийское море видов-вселенцев животного и растительного
мира.
      2. Все виды перемещений водным транспортом должны быть
представлены в составе предпроектной и проектной документации. На стадии детального проектирования и при организации работ должно быть определено расписание по сезонам и указаны маршруты следования судов на картографических материалах. При выборе маршрутов перемещения должны быть учтены гидрометеорологические условия, включая ледовые, а также периоды и места нереста и миграции ценных видов рыб, лежбищ тюленей, гнездования птиц.
      3. Все суда должны быть оборудованы системами закрытой бункеровки топливом, емкостями по сбору загрязненных вод и бытового мусора, снабженными устройствами, не позволяющими сброс и выброс в открытые водоемы.
      4. Перевозка сыпучих материалов, химических реагентов и опасных грузов должна осуществляться в закрытых контейнерах и специальных емкостях, исключающих их попадание в окружающую среду.
      5. Корпуса судов, других плавательных средств, морских буровых
установок и платформ должны быть покрыты современными сертифицированными антикоррозионными материалами.
      6. Заправка судов в море должна производиться с помощью систем, исключающих разливы и утечки топлива и горюче-смазочных материалов.
      7. Шумы и вибрация от судов не должны превышать предельно
допустимых уровней шума, установленные санитарно-эпидемиологическими
правилами и нормами, гигиеническими нормативами.
      8. Строительное оборудование судов специального назначения должно комплектоваться приспособлениями для снижения уровня шума и вибрации.
      9. Для танкерной перевозки углеводородов и иных опасных веществ должен быть установлен порядок перехода к исключительному использованию в акватории Каспийского моря танкеров с двойным корпусом.
      10. Ежегодно с 10 марта по 30 июня, в период нереста рыб и ската молоди, ограничивается судоходство в производственных целях в низовьях реки Урал. В экстренных случаях разрешается движение судов по согласованию с уполномоченным органом в области охраны, воспроизводства и использования животного мира.
      11. Суда должны быть снабжены оборудованием, не допускающие
загрязнение палубы судов нефтепродуктами, сброс загрязненных сточных вод в водоемы, оборудованные специальными емкостями по сбору подсланевых вод и сухого мусора.
      12. Системы очистки подсланевых вод на судах должны быть
опломбированы, обеспечена закрытая бункеровка топливом.
      13. Режим судоходства устанавливается по согласованию с
уполномоченными органами в области охраны, воспроизводства и
использования животного мира, и использования и охраны водного фонда.

       Статья 283. Экологические требования к консервации и
                 ликвидации скважин

       1. Консервация и ликвидация объектов по добыче углеводородного сырья осуществляется в соответствии с законодательством Республики Казахстан о недрах и недропользовании.
      2. В случае консервации скважин после завершения испытаний
недропользователь обязан провести работы по консервации, обеспечить
сохранность бурового основания и надежную герметизацию скважины до
момента возобновления работ.
      3. При ликвидации скважин, пробуренных с насыпного основания
(подводной бермы или острова), недропользователь обязан обеспечить их герметизацию и контроль за состоянием искусственного основания,
предварительно проведя его очистку от возможного загрязнения
углеводородами и иными химическими веществами. В случае размыва острова (бермы) недропользователь обязан обозначить его вехой или бакеном до проведения окончательной нивелировки основания и передать координаты уполномоченным органам в области изучения и использования недр, водного транспорта, для нанесения на морские карты в целях обеспечения безопасности судоходства.
      4. При ликвидации скважин, пробуренных с платформ любого типа, их конструкции должны быть полностью демонтированы и удалены, а оголовки герметизированных скважин срезаны на уровне дна во избежание помех рыболовству и судоходству.
      5. Насыпные добычные острова, выведенные из эксплуатации,
ликвидируются в соответствии с настоящими требованиями. В случае
использования металлических или бетонных конструкций последние должны быть извлечены, а металлические - срезаны на 1м ниже отметки дна моря.
      6. Консервация и ликвидация затопленных и подтопленных старых
скважин, должна выполняться по проектам (включающим оценку воздействия на окружающую среду), прошедшим в соответствии с законодательством государственную экспертизу уполномоченных органов в области охраны окружающей среды, изучения и использования недр, по чрезвычайным ситуациям. При этом обязательно должен быть разработан и утвержден План аварийного реагирования на разливы нефти. Не допускается ведение работ без их обеспечения необходимым оборудованием, специалистами, транспортными и иными средствами по предотвращению и реагированию на аварийные ситуации в соответствии с Планом аварийного реагирования на разливы нефти.

       Статья 284. Экологические требования по
                  предупреждению аварийных ситуаций и
                  ликвидации их последствий

      1. Недропользователь, ведущий нефтяные операции, должен разработать план мероприятий по предупреждению и обеспечению готовности к чрезвычайным ситуациям при ведении нефтяных операций на Каспийском море, утвердить его в уполномоченном органе в области предупреждения и ликвидации чрезвычайных ситуаций, а также промышленной, пожарной безопасности, при этом предварительно согласовав с уполномоченными органами в области охраны окружающей среды, и обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения. Для обеспечения операций по предупреждению и обеспечению готовности к чрезвычайным ситуациям при ведении нефтяных операций, недропользователем привлекаются организации имеющие соответствующие лицензии на выполнение данных работ,обладающие необходимым персоналом, транспортными средствами и комплексом оборудования.
      2. Недропользователь обязан создать необходимую материальную базу для обеспечения эффективного реагирования на чрезвычайные ситуации на море, согласно табелю обязательной технической оснащенности, утвержденному уполномоченным государственном органом в области чрезвычайных ситуаций природного и техногенного характера, а также промышленной, пожарной безопасности
      3. Недропользователь обязан разработать порядок действий по
ликвидации чрезвычайных ситуаций при ведении нефтяных операций в
заповедной зоне Каспийского моря и утвердить в уполномоченном
государственном органе в области предупреждения и ликвидации
чрезвычайных ситуаций, а также промышленной, пожарной безопасности, при этом предварительно согласовать в уполномоченном государственном органе в области охраны окружающей среды и обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      4. Недропользователь обязан разработать порядок подготовки
производственного персонала и проведения учений по отработке действий в чрезвычайных ситуациях при ведении нефтяных операций в заповедной зоне Каспийского моря.
      5. В случае возникновения внештатных (угрожающих) ситуаций
недропользователь должен немедленно сообщить уполномоченным органам в области чрезвычайных ситуаций и изучения и использования недр, и
обеспечить беспрепятственный доступ (доставку) их представителей к месту инцидента.
 

      Статья 285. Мониторинг окружающей среды заповедной
                  зоны в северной части казахстанского
                  сектора Каспийского моря

      1. Нефтяные операции в заповедной зоне Каспийского моря должны
сопровождаться обязательным мониторингом окружающей среды в целях
наблюдения, выявления, анализа и учета прямых, косвенных и иных
последствий воздействия нефтяных операций на окружающую среду.
      2. Недропользователь, осуществляющий свою хозяйственную и иную
деятельность в заповедной зоне, обязан вести производственный мониторинг окружающей среды.
      3. Материалами оценки воздействия на окружающую среду каждого
этапа нефтяных операций должно быть предусмотрено проведение
мониторинга, которое включает в себя:
      1) фоновые исследования состояния окружающей среды до начала каждого из этапов нефтяных операций (геофизические исследования,разведочное бурение, добыча углеводородов, а также после ликвидации объекта);
      2) мониторинг источников загрязнения;
      3) мониторинг состояния окружающей среды;
      4) мониторинг при аварийных ситуациях.
      4. В случае необходимости и по требованию уполномоченного
государственного органа в области охраны окружающей среды
недропользователь должен провести дополнительные исследования состояния окружающей среды.
      5. Недропользователь может проводить любые дополнительные
исследования в области мониторинга окружающей среды.
      6. Система мониторинга является технологическим элементом
промышленного производства недропользователя, создается и эксплуатируется за счет его средств, в соответствии с порядком, установленным настоящим Кодексом.
      7. Программа производственного мониторинга должна согласовываться с территориальным органом в области охраны окружающей среды, обеспечивать сопоставимость и преемственность результатов, полученных недропользователем.
      8. Недропользователь определяет характер, виды и методы наблюдения за состоянием окружающей среды, в соответствии с установленным уполномоченным органом в области охраны окружающей среды порядке с учетом современных научных достижений.
      9. При проведении мониторинга недропользователь должен учитывать результаты наблюдений предыдущих лет и использовать показания уже существующих станций, расположенных на площади работ (в пределах контрактной территории) и в ее окружении, с целью продолжения долгосрочного ряда наблюдений
      10. В случае возникновения аварийных ситуаций должен быть
немедленно организован специальный мониторинг последствий аварийного
загрязнения окружающей среды.
      11. Результаты мониторинга в обязательном порядке передаются в
уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.
      12. Научные и проектные организации, привлекаемые к проведению
производственного мониторинга, должны обладать лицензией на
проектирование, нормирование и работы в области экологической экспертизы и обеспечивать выполнение наблюдений и с учетом международных требований в области методического, метрологического и технического обеспечения измерений, контроля их качества, обработки и анализа данных.
      13. Производственный мониторинг окружающей среды включает:
мониторинг эмиссий у источника (мониторинг выбросов/сбросов)
загрязняющих веществ в окружающую среду; мониторинг размещения отходов производства и потребления в окружающей среде; мониторинг радиационного загрязнения; мониторинг воздействия - мониторинг уровней загрязняющих веществ в окрестностях предприятия и в его зоне воздействия на экосистемы (атмосферный воздух, вода, почва, растительный и животный мир), а также включающий гидрометеорологические, гидрохимические, гидробиологические, микробиологические, токсикологические и геохимические исследования донных осадков и динамику состояния флоры и фауны.
      14. Программа производственного мониторинга разрабатывается на
основе оценки воздействия намечаемых работ на окружающую среду.
Программа производственного мониторинга согласовывается с
уполномоченным органом в области охраны окружающей среды и
утверждается природопользователем. Продолжительность производственного мониторинга зависит от продолжительности воздействия.
      15. Отчетность по результатам производственного мониторинга
представляется в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.

Глава 41. Экологические требования в сфере
использования атомной энергии и обеспечения
радиационной безопасности

      Статья 286. Трансграничное перемещение радиоактивных
                  материалов и отходов радиоактивных
                  материалов на территорию Республики
                  Казахстан

      1. Запрещается ввоз в Республику Казахстан в целях хранения или захоронения радиоактивных отходов из других государств, за исключением радиоактивных отходов, образовавшихся в результате переработки в других странах радиоактивно-загрязненных материалов, ввезенных из Республики Казахстан. Запрещается также захоронение (размещение) радиоактивных отходов и материалов на поверхности земли и в недрах без проведения мероприятий, предупреждающих попадание радиоактивных веществ в окружающую среду.
      2. Ввоз в Республику Казахстан радиоактивных материалов,
полуфабрикатов, сырья, комплектующих изделий, содержащих радиоактивные вещества выше уровня изъятия, установленного действующими нормами радиационной безопасности, осуществляется на основании постановлений Правительства Республики Казахстан, в соответствии с предварительным положительным заключением государственной экологической экспертизы.
      3. При трансграничном перемещении радиоактивных материалов
природопользователь обязан принять меры для обеспечения перемещения с соблюдением положений международно-правовых документов, имеющих
обязательную силу. При этом:
      1) природопользователь обязан принять меры для обеспечения перемещения по разрешению и предварительному уведомлению, а также согласия государства назначения;
      2) трансграничное перемещение через государства транзита должно осуществляться при условии выполнения тех международных обязательств, которые соответствуют конкретным используемым видам транспорта;
      3) запрещается отправка отработавшего топлива или радиоактивных отходов для хранения или захоронения в место назначения южнее 60 градусов южной широты.

       Статья 287. Экологические требования при использовании
                  радиоактивных материалов

      1. Физические и юридические лица обязаны соблюдать установленные правила производства, хранения, транспортировки, использования, утилизации и удаления радиоактивных материалов, не допускать нарушений нормативов предельно допустимого уровня радиационного воздействия, принимать меры по предупреждению и ликвидации радиационного загрязнения окружающей среды.
      2. В случае обнаружения радиоактивного загрязнения окружающей среды физические и юридические лица должны немедленно информировать об этом уполномоченные органы в области атомной энергии и охраны окружающей среды.
      3. При использовании радиоактивных материалов природопользователи должны обеспечить:
      1) оценку всех факторов, которые могут оказать влияние на
радиоактивные материалы в течение срока их использования;
      2) оценку воздействия радиоактивных материалов на здоровье населения и окружающую среду;
      3) предоставление общественности информации о безопасности
использования радиоактивных материалов и предоставления им по их запросу общих данных о них, необходимых для оценки вероятного воздействия на безопасность, за исключением информации, представляющей государственную или коммерческую тайну;
      4) меры для ограничения возможного радиационного воздействия на здоровье населения и окружающую среду, в том числе в результате аварий, с учетом основных принципов норм радиационной безопасности и Закона Республики Казахстан о радиационной безопасности населения;
      5) на стадии проектирования должны быть предусмотрены технические решения сбора, временного хранения, транспортировки и захоронения радиоактивных отходов;
      6) обеспечить, чтобы образование радиоактивных отходов
поддерживалось на минимальном практически достижимом уровне.

       Статья 288. Экологические требования при
                  хранении и захоронении радиоактивных
                  материалов и отходов

      1. Все радиоактивные отходы, образующиеся на территории Республики Казахстан, должны быть захоронены таким образом, чтобы обеспечить радиационную защиту населения и окружающей среды на весь период времени, в течение которого они могут представлять потенциальную опасность.
      2. Размещение радиоактивных отходов должно предусматриваться
проектной и технической документацией - в качестве обязательного этапа любого вида деятельности, ведущего к образованию радиоактивных отходов. Порядок и организация сбора, хранения, транспортировки и захоронения радиоактивных отходов осуществляются в соответствии с законодательством Республики Казахстан об использовании атомной энергии, с учетом экологических требований, предусмотренных настоящим Кодексом.
      3. При хранении и захоронении радиоактивных материалов и отходов природопользователи должны обеспечить:
      1) невозможность самопроизвольных цепных ядерных реакций и защиту от избыточного теплоотделения;
      2) эффективную защиту населения и окружающей среды путем
применения соответствующих методов защиты в соответствии с
действующими правилами и нормами радиационной безопасности;
      3) учет биологических, химических и других рисков, которые могут быть связаны с хранением радиоактивных материалов и отходов;
      4) отсутствие последствий для будущих поколений, более серьезных, чем те которые допускаются в отношении нынешнего поколения;
      5) сохранение учетные документов, касающихся места нахождения,
конструкции и содержимого объекта захоронения;
      6) принятие мер вмешательства в случае необходимости осуществление активного контроля и ограничения несанкционированного доступа к радиоактивным материалам, а также при выявлении угрозы
незапланированного выброса радиоактивных материалов в окружающую среду.

       Статья 289. Экологические требования при
                  транспортировке радиоактивных
                  материалов и отходов

      1. Транспортировка радиоактивных материалов и отходов
осуществляется в соответствии с действующими правилами и международными соглашениями, ратифицированными Республикой Казахстан.
      2. Правила транспортировки радиоактивных материалов и отходов
должны предусматривать права, обязанности и ответственность
грузоотправителя, перевозчика и грузополучателя, меры безопасности,
физической защиты, систему согласованных мер по недопущению
происшествий и аварий, требования к упаковке, маркировке и транспортным средствам, мероприятию по локализации последствий возможных аварий.

       Статья 290. Экологические требования к размещению
                  и эксплуатации ядерных объектов и
                  объектов использования радиоактивных
                  веществ

      1. Предложения Правительству Республики Казахстан относительно
размещения ядерных установок и объектов, предназначенных для обращения с радиоактивными отходами, имеют право вносить местные государственные органы, отдельные юридические и физические лица.
      2. Для рассмотрения вопроса о размещении ядерной установки или
объекта, предназначенного для обращения с радиоактивными отходами,
заявитель подает подготовленные в установленном порядке материалы,
которые содержат обоснование необходимости сооружения такой установки или объекта, а также с рассмотрением альтернативных вариантов относительно площадок для их размещения.
      3. В поданных материалах обязательно должны быть:
      1) характеристика окружающей среды в районе возможного размещения ядерной установки или объекта, предназначенного для обращения с радиоактивными отходами;
      2) оценка влияния на здоровье человека и окружающую среду
запланированных работ по строительству, введению в эксплуатацию,
эксплуатации, снятию из эксплуатации и закрытию объектов;
      3) мероприятия, снижающие негативное влияние на окружающую среду;
      4) положительное заключение государственных экологической,
санитарно-эпидемиологической и технической экспертиз с обязательным
учетом результатов общественных слушаний.
      4. Решение о строительстве ядерных установок и объектов принимает Правительство Республики Казахстан с учетом мнения местных
государственных органов, на территории которых планируется строительство данных объектов.
      5. Предоставление земельных участков и недр для размещения ядерных установок и объектов, предназначенных для обращения с радиоактивными отходами, осуществляется в порядке и на условиях, определенных земельным законодательством, законодательством о недрах и охране окружающей среды Республики Казахстан.
      6. При принятии решений относительно размещения ядерных установок и объектов, предназначенных для обращения с радиоактивными отходами, должны быть предусмотрены дополнительные мероприятия, направленные на социально-экономическое развитие региона. Объем и порядок осуществления этих мероприятий в каждом конкретном случае устанавливается Правительством Республики Казахстан по согласованию с местными государственными органами на основании научно-экономических обоснований.

      Cтатья 291. Допустимые уровни радиоактивности
                  строительных материалов

      1. В качестве допустимого и контролируемого уровня радиоактивности строительных материалов устанавливается удельная эффективная активность естественных радионуклидов (Аэфф), рассчитываемая по формуле:
      Аэфф = А(Rn)+ 1,31 А(Тh) + 0.085 Ак, где А(Rn) и А(Тn)- удельная активность радия -226, тория- 232, находящихся в равновесии с остальными членами уранового и ториевого семейства, Ак - удельная активность калия 40, Бк/кг.
      2. Для сырья и материалов, используемых в строящихся и реконструируемых жилых и общественных зданиях и сооружениях, значение АЭФФ не должно превышать 370 Бк/кг (I класс).
      3. Для материалов, используемых в дорожном строительстве в пределах населенных пунктов и зон перспективной застройки, а также при возведении производственных зданий и сооружений значение АЭФФ не должно превышать 740 Бк/кг (II класс);
      4. Для материалов, используемых в дорожном строительстве вне на селенных пунктов, значение АЭФФ не должно превышать 1500 Бк/кг (III класс);
      5. Вопрос о возможности использования строительного сырья и материалов IV класса (1500 Бк/кг <АЭФФ <4000 КБК/КГ) решается в каждом случае отдельно по согласованию с уполномоченным органом в области обеспечения радиационной безопасности населения.

       Статья 292. Допустимые уровни радиоактивности
                 минеральных удобрений и мелиорантов

       1. В качестве допустимого и контролируемого параметра радиоактивности фосфорных удобрений и мелиорантов устанавливается сумма удельных активностей урана 238 (радия - 226) и тория- 232 (тория-228)
      А(U) + 1,5 А(Тh), где А(U) и А(Тh)- удельные активности урана-238 (радия-226) и тория-232 (тория-228), находящихся в радиоактивном равновесии с остальными членами уранового и ториевого рядов радиоактивности, соответственно.
      2. Сумма удельных активностей урана 238 (радия-226) и тория-232 (тория 228) в фосфорных удобрениях и мелиорантах не должна превышать 4000 Бк/кг.

      Статья 293. Допустимые уровни радиоактивности углей

       1. В качестве допустимого и контролируемого параметра радиоактивности углей устанавливается произведение удельной эффективной активности на коэффициент концентрации радионуклидов при сжигании угля.
      Аэфф х Кк = (А(Rn-226) + 1,31(Тh-232) + 0,085 Ак-40) х Кк, где Кк коэффициент концентрации радионуклидов в зольных остатках, численно равный обратной величине коэффициента зольности угля Кз % (Кк=100 %/Кз %).
       2. По величине удельной эффектной активности и в зависимости от коэффициента концентрации радионуклидов при сжигании все угли делятся на 4 класса.
      3. При Аэфф х Кк до 370 Бк/кг (1 класс) уголь может использоваться в качестве энергетического сырья для промышленных и бытовых нужд, зольные остатки могут использоваться строительстве без ограничения
      4. При Аэфф х Кк от 370 до 740 Бк/кг (2 класс) уголь может использоваться в качестве энергетического сырья для промышленных и бытовых нужд, зольные остатки могут использоваться для промышленного и дорожного строительства.
      5. При Аэфф х Кк от 740 до 1800 Бк/кг (3 класс) уголь может использоваться в качестве энергетического сырья для промышленных и бытовых установок, оборудованных централизованной системой сбора золы с утилизацией ее на организованной городской или поселковой свалке, зольные остатки могут использоваться для дорожного строительства вне населенных пунктов.
      6. При Аэфф х Кк свыше 1800 Бк/кг (4 класс) уголь может использоваться в качестве энергетического сырья только на промышленных установках с централизованной системой золоудаления, зольные остатки запрещено использовать в любом строительстве, они подлежат утилизации на золоотвале предприятия с последующей рекультивацией при условии соблюдения норм радиационной безопасности.

       Статья 294. Допустимые уровни радиоактивности
                  приразведке,добыче, транспортировке
                  и переработке газонефтяного сырья

      1. Технология разведки, добычи, транспортировки и переработки нефтяной и нефтеводяной суспензии должна исключать возможность загрязнения естественными радионуклидами технологического оборудования и объектов окружающей среды выше уровней, предусмотренных действующими нормами радиационной безопасности и санитарными правилами.
      2. Пластовые воды, закачиваемые в нефтегазоносный горизонт в процессе добычи нефтепродуктов, по содержанию естественных радионуклидов не нормируются. При закачке их в водоносные горизонты или сбросе их по рельефу местности концентрация естественных радионуклидов в них не должна превышать 6 Дкб для воды, установленной действующими нормами радиационной безопасности. Залитые водой поля испарения после осушения подлежат рекультивации с захоронением радиоактивных отходов.
      3. При добыче нефти должен быть организован радиационный мониторинг следующих объектов, где возможно радиоактивное загрязнение:
      1) промысловые воды, содержащие природные радионуклиды;
      2) загрязненные природными радионуклидами территории (отдельные участки территорий) нефтегазодобывающих и перерабатывающих организаций;
      3) отложения солей с высоким содержанием природных радионуклидов на технологическом оборудовании, на территории организаций и поверхностях рабочих помещений;
      4) производственные отходы с повышенным содержанием природных радионуклидов;
      5) загрязненные природными радионуклидами транспортные средства и технологическое оборудование в местах их ремонта, очистки и временного хранения;
      6) технологические процессы, связанные с распылением воды с высоким содержанием природных радионуклидов;
      7) технологические участки, в которых имеются значительные эффективные площади испарений (открытые хранилища и поля испарений, места утечек продукта и технологических вод, резервуары и хранилища продукта), и возможно интенсивное испарение отдельных фракций нефти, аэрация воды.

       Статья 295. Организация контроля за радиационной
                 обстановкой на территории населенных
                 пунктов, в помещениях жилых и общественных
                 зданий, за радиационной безопасностью
                 стройматериалов, минеральных удобрений,
                 топливно-энергетического сырья и при
                 нефтяных операциях

       1. Организация радиационного контроля ставит своей задачей недопущение превышения установленных нормативных величин радиационной безопасности, а также разработку и внедрение мероприятий по снижению дозовых нагрузок на население.
      2. При отводе земельных участков под застройку населенных пунктов, жилищно-бытовых объектов, промышленных предприятий, зон отдыха и рекреации, садоводческих товариществ в объем обязательных изыскательских работ должны быть включены измерения мощности экспозиционной дозы внешнего гамма-излучения на территории отводимого участка. Результаты оформляются протоколом, предъявляемым комиссии по выбору участка под строительство.
      3. Мощность экспозиционной дозы внешнего гамма-излучения измеряется в каждой квартире, концентрация радона в одной из квартир первого этажа каждого подъезда. При выявлении превышений допустимых концентраций радона, исследования проводятся во всех квартирах дома.
      4. Измерения мощности дозы внешнего гамма-излучения проводятся на высоте 1 м от поверхности земли или пола помещения.
      5. Контроль за содержанием эквивалентной равновесной объемной активности радона осуществляется в соответствии с методическими указаниями уполномоченного органа в области здравоохранения и другими методиками, аттестованными в установленном порядке.
      6. Результаты измерений на объектах строительства, сдаваемых в эксплуатацию, оформляются в виде актов радиационного обследования, один экземпляр которого прилагается к акту государственной приемочной комиссии по вводу объекта в эксплуатацию. Ответственность за проведение измерений возлагается на предприятие (учреждение) независимо от формы собственности, осуществляющее строительство и предъявляющее объект к сдаче в эксплуатацию.
      7. Возможность, необходимость, объемы и сроки проведения мероприятий по снижению гамма-фона в помещениях и содержания радона определяются комиссией местных органов государственного управления с обязательным участием представителей органов госсанэпидслужбы и охраны окружающей среды.
      8. Определение удельной эффективной активности строительных материалов, минеральных удобрений, мелиорантов и угля осуществляется в соответствии с действующими государственными стандартами.
      9. Природопользователь до начала разработки месторождения строительных материалов, минеральных удобрений, мелиорантов и топливно- энергетического сырья должны получить санитарно-гигиеническое заключение о степени их радиационной опасности и условиях их использования. Заключение выдается уполномоченными органами в области охраны окружающей среды и санитарно-эпидемиологического благополучия населения на основании проекта разработки месторождения, включающего раздел радиационно-гигиенической оценки полезного ископаемого по результатам геолого-разведочных работ.
      10. При отсутствии радиационно-гигиенической оценки месторождения, а также при неоднородном составе полезного ископаемого, проектом разработки месторождения должна предусматриваться организация службы радиационного контроля.
      11. Служба радиационного контроля природопользователя обеспечивает выполнение требований проекта по разработке месторождения, результаты радиационного контроля оформляются документально.
      12. Радиационное качество продукции подтверждается заключением органов государственного контроля на основании лабораторных исследований, выполненных аттестованными лабораториями. Порядок и периодичность подтверждения качества продукции устанавливается при экспертизе проектов разработки месторождения.

      Статья 296. Требования к обеспечению радиационного
                  контроля металлолома

      1. Производственный радиационный контроль металлолома включает:
      1) радиационный контроль всего поступающего в заготовительную организацию металлолома с целью выявления его радиоактивного загрязнения либо наличия в нем локальных источников гамма - излучения;
      2) измерение мощности дозы гамма - излучения при обнаружении превышения радиационного фона вблизи партии или фрагмента металлолома.
      2. Методика и аппаратура производственного радиационного контроля должна обеспечивать:
      1) достоверное выявление случаев превышения уровней гамма - излучения вблизи поверхности партии металлолома над природным фоном более чем на 0,05 мкЗв/ч;
      2) выявление всех находящихся в партии металлолома локальных источников, создающих МЭД гамма - излучения на расстоянии 10 см от поверхности партии (транспортного средства) более 0,2 мкЗв/ч;
      3) гарантированное выявление всех содержащихся в партии металлолома локальных источников, создающих МЭД гамма - излучения на расстоянии 10 см от источника более 1 мкЗв/ч.
      3. Радиационный контроль партии металлолома, проводимый ЛРК, включает:
      1) выявление в партии металлолома локальных источников гамма- излучения;
      2) проведение измерений МЭД гамма - излучения на поверхности партии металлолома;
      3) выборочную проверку наличия поверхностного загрязнения металлолома альфа- и бета - активными радионуклидами;
      4) проведение радиационного обследования порожнего транспортного средства, предназначенного для перевозки партии металлолома, а также измерение МЭД гамма-излучения на поверхности загруженного транспортного средства.
      4. Методика и аппаратура радиационного контроля партии металлолома, проводимого ЛРК, должна обеспечивать:
      1) достоверное определение наличия гамма - излучения содержащихся в металлоломе радионуклидов с доверительным значением нижней границы определения МЭД гамма - излучения (над естественным радиационным фоном) не более 0,05 мкЗв/ч;
      2) выявление всех находящихся в партии металлолома локальных источников, создающих МЭД гамма - излучения на поверхности партии (транспортного средства) более 0,2 мкЗв/ч (над природным фоном);
      3) гарантированное выявление всех содержащихся в партии металлолома локальных источников, создающих МЭД гамма - излучения на расстоянии 10 см от источника более 1 мкЗв/ч;
      4) достоверное выявление в местах проведения выборочных измерений наличия плотности потока альфа - излучения, превышающей 0,04 альфа - частицы/(см2 х с);
      5) достоверное выявление в местах проведения выборочных измерений наличия плотности потока бета - излучения, превышающей 0,4 бета - частицы/(см2 х с).

       Статья 297. Порядок осуществления мероприятий при
                  радиационных авариях

       1. В случае аварий или инцидентов во время перевозки радиоактивных материалов должны соблюдаться установленные на случай аварий положения соответствующих национальных и (или) международных стандартов и (или) технических регламентов с целью обеспечения защиты людей, имущества и окружающей среды.
      2. Аварийные процедуры должны учитывать возможность образования других опасных веществ вследствие взаимодействия содержимого груза с окружающей средой в случае аварии.

       Статья 298. Надзор и контроль в области обеспечения
                  радиационной безопасности

      Надзор и контроль в области обеспечения радиационной безопасности осуществляется в соответствии с законодательством об использовании атомной энергии.

Глава 42. Экологические требования при производстве и
использовании потенциально опасных химических и
биологических веществ, генетически модифицированных
продуктов и организмов

      Статья 299. Экологические требования при использовании
                  потенциально опасных химических веществ

      В ходе операций по производству и использованию потенциально опасных химических веществ должны обеспечиваться:
      1) выполнение установленных нормативов предельно допустимого воздействия на окружающую среду в процессе производства, хранения, транспортировки и использования;
      2) выполнение мер по предупреждению вредных последствий их применения для здоровья человека и окружающей среды.

       Статья 300. Охрана окружающей среды от вредного и
                 неконтролируемого биологического воздействия

      В ходе операций по производству и использованию потенциально опасных биологических веществ, в том числе генетически модифицированных организмов и продуктов, должны обеспечиваться:
      1) выполнение установленных нормативов предельно-допустимого воздействия на окружающую среду в процессе производства, хранения, транспортировки и использования;
      2) выполнение мер по предупреждению вредных последствий их применения для здоровья человека и окружающей природной среды;
      3) использование генетически модифицированных продуктов только в рамках перечня разрешенного к использованию уполномоченными органами в области охраны окружающей среды и санитарно-эпидемиологического благополучия населения.

       Статья 301. Порядок осуществления генно-инженерной
                 деятельности

      1. В ходе операций по производству и использованию генетически модифицированных продуктов и организмов должны соблюдаться следующие требования:
      1) природопользователи должны обладать системами и процедурами определения, откуда и куда поступают генетически модифицированные продукты;
      2) для генетически модифицированных организмов, предназначенных к намеренному выпуску в окружающую среду, природопользователи должны передать уполномоченному органу в области охраны окружающей среды подробную информацию об особенностях индивидуального генетически модифицированного организма, который содержится в продукте;
      3) для генетически модифицированных организмов, предназначенных в пищу, на корм или переработку, природопользователи могут либо передать подробную информацию, упомянутую выше, или передать декларацию, что продукт должен использоваться только как пища или корм или для переработки, вместе с особенностями генетически модифицированных организмов, которые продукт может содержать;
      4) в отношении пищевых продуктов и кормов, получаемых из генетически модифицированных организмов, природопользователи должны информировать покупателей, что продукт получен из генетически модифицированных организмов;
      5) природопользователи должны сохранять информацию в течение пяти лет и сообщать ее уполномоченным органам в области охраны окружающей среды, санитарно-эпидемиологического благополучия населения, по первому требованию.
      2. Сельскохозяйственные природопользователи должны информировать любого покупателя его урожая, что он приобретает генетически модифицированный продукт, и вести реестр покупателей, которым он поставляет свою продукцию.
      3. Государственные органы распространяют существующие положения о маркировке на все генетически модифицированные пищевые продукты и корма. Маркировке подлежат все пищевые продукты и корма, содержащие, состоящие из или полученные из генетически модифицированных организмов. Целью маркировки является информирование потребителей и фермеров о фактических свойствах продукта или корма.
      4. Система маркировки генетически модифицированных продуктов основана на возможности обнаружить генетически модифицированные дезоксирибонуклеиды или белки в конечном пищевом продукте.
      5. Продукт не требует маркировки генетически модифицированных организмов, которые не являются пищевыми ингредиентами (средства, используемые при переработке; продукты, полученные от животных, употреблявших генетически модифицированные корма или лекарства).

Глава 43. Экологические требования при обращении
с отходами производства и потребления

      Статья 302. Отходы производства и потребления и их виды

       1. Отходы по степени опасности разделяются на опасные и инертные.
      2. Инертными признаются отходы, которые не обладают опасными свойствами и не оказывают существенного влияния на окружающую среду.
      3. Из рассмотрения в качестве отходов исключаются отходы, образованные при разведке, добыче и переработке полезных ископаемых, отнесенные согласно законодательства о недрах и недропользовании к техногенным минеральным образованиям.

       Статья 303. Классификация опасных отходов (кроме
                  радиоактивных)

       1. Опасные отходы (кроме радиоактивных), в зависимости от наличия опасных свойств, классифицируются на следующие группы:
      1) взрывчатые вещества;
      2) легковоспламеняющиеся жидкости;
      3) легковоспламеняющиеся твердые вещества;
      4) самовозгораемые вещества и отходы;
      5) окисляющиеся вещества;
      6) органические пероксиды;
      7) ядовитые вещества;
      2. Сельскохозяйственные природопользователи должны информировать любого покупателя его урожая, что он приобретает генетически модифицированный продукт, и вести реестр покупателей, которым он поставляет свою продукцию.
      3. Государственные органы распространяют существующие положения о маркировке на все генетически модифицированные пищевые продукты и корма. Маркировке подлежат все пищевые продукты и корма, содержащие, состоящие из или полученные из генетически модифицированных организмов. Целью маркировки является информирование потребителей и фермеров о фактических свойствах продукта или корма.
      4. Система маркировки генетически модифицированных продуктов основана на возможности обнаружить генетически модифицированные дезоксирибонуклеиды или белки в конечном пищевом продукте.
      5. Продукт не требует маркировки генетически модифицированных организмов, которые не являются пищевыми ингредиентами (средства, используемые при переработке; продукты, полученные от животных, употреблявших генетически модифицированные корма или лекарства).

Глава 43. Экологические требования при обращении с
отходами производства и потребления

      Статья 302. Отходы производства и потребления и их виды

       1. Отходы по степени опасности разделяются на опасные и инертные.
      2. Инертными признаются отходы, которые не обладают опасными свойствами и не оказывают существенного влияния на окружающую среду.
      3. Из рассмотрения в качестве отходов исключаются отходы, образованные при разведке, добыче и переработке полезных ископаемых, отнесенные согласно законодательства о недрах и недропользовании к техногенным минеральным образованиям.

       Статья 303. Классификация опасных отходов (кроме
                 радиоактивных)

       1. Опасные отходы (кроме радиоактивных), в зависимости от наличия опасных свойств, классифицируются на следующие группы:
      1) взрывчатые вещества;
      2) легковоспламеняющиеся жидкости;
      3) легковоспламеняющиеся твердые вещества;
      4) самовозгораемые вещества и отходы;
      5) окисляющиеся вещества;
      6) органические пероксиды;
      7) ядовитые вещества;
      8) токсичные вещества, вызывающие затяжные и хронические заболевания;
      9) инфицирующие вещества;
      10) коррозионные вещества;
      11) экотоксичные вещества;
      12) вещества или отходы, выделяющие огнеопасные газы при контакте с водой;
      13) вещества или отходы, которые могут выделять токсичные газы при контакте с воздухом или водой;
      14) вещества и материалы, способные после удаления образовывать другие материалы, обладающие одним из указанных выше свойств.
      2. Для целей транспортировки, утилизации, хранения и захоронения, устанавливается 3 уровня опасности отходов:
      1) Зеленый - индекс С;
      2)Янтарный- индекс А;
      3) Красный - индекс К.
      3. Кодировка отходов учитывает область образования, способ складирования (захоронения), способ утилизации или регенерации, потенциально опасные составные элементы, вид опасности, отрасль экономики, на объектах которой образуются отходы.
      4. Определение уровня опасности и кодировка отходов производится на основании классификатора отходов, утверждаемого уполномоченным органом в области охраны окружающей среды. В случае отсутствия данного вида отходов в классификаторе уровень опасности и кодировка обосновывается в каждом конкретном случае и согласовывается с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      5. Определение уровня опасности и кодировки отходов производится при изменении технологии или при переходе на иные сырьевые ресурсы, а также в любых других случаях, когда могут измениться опасные свойства отходов.
      6. Отнесение отхода к определенной кодировке производится природопользователем самостоятельно или осуществляется юридическими и физическими лицами, имеющими лицензию на природоохранное проектирование, нормирование и экологический аудит.

       Статья 304. Общие экологические требования при
                 обращении с отходами производства и
                 потребления

       1. Физические и юридические лица, в процессе хозяйственной деятельности которых образуются отходы, обязаны предусмотреть меры безопасного обращения с ними, соблюдать экологические и санитарно-эпидемиологические требования и выполнять мероприятия по их утилизации, обезвреживанию и безопасному удалению.
      2. Складирование и удаление отходов производятся в местах, определяемых решениями местных исполнительных органов по согласованию с уполномоченными органами в области охраны окружающей среды, санитарно- эпидемиологической безопасности населения и иными уполномоченными органами Республики Казахстан, осуществляющими регулирование и управление в области охраны окружающей среды и природопользования.
      3. Места складирования отходов предназначены для безопасного хранения отходов в срок не более трех лет до их восстановления или переработки, или не более одного года до их захоронения.
      4. Ввоз для переработки, захоронения или хранения отходов в Республику Казахстан может осуществляться только по решению Правительства Республики Казахстан при наличии технических (технологических) возможностей для обращения с ними.
      5. Собственники отходов должны обеспечивать постепенное сокращение объемов их образования на всех этапах производственного цикла, в том числе путем совершенствования производственных процессов, повторного использования (рециклинга) отходов, передачи отходов юридическим и физическим лицам, заинтересованным в их использовании.
      6. При выборе способа и места обезвреживания или размещения отходов, а также при определении юридических и физических лиц по переработке, удалению или размещению отходов, собственники отходов должны обеспечить минимальное перемещение отходов от источника их образования.
      7. Ввоз одноразовой продукции может быть ограничен или полностью запрещен, если приводит к образованию отходов, утилизация которых сопряжена с высоким экологическим риском или экономически не целесообразна.
      8. Импорт продукции, в результате использования которой образуются опасные отходы, не имеющие технологии по их обезвреживанию в Республике Казахстан, может быть ограничен или полностью запрещен.

       Статья 305. Паспорт опасности отхода

       1. Паспорт опасности отхода составляется и утверждается юридическими и физическими лицами, в процессе хозяйственной деятельности которых образуются опасные отходы.
      2. Паспорт опасности отхода составляется:
      1) на отходы, обладающие опасными свойствами, перечисленные в п. З статьи 312 настоящего кодекса;
      2) на отходы из янтарного и красного списков.
      3. Паспорт опасности отхода должен включать следующие обязательные разделы:
      1) наименование отходов;
      2) наименование и реквизиты предприятия - производителя отхода; 
      3) происхождение отходов;
      4) перечень опасных свойств отходов;
      5) химический состав отходов и описание опасных свойств их компонентов;
      6) рекомендуемый способ переработки отходов;
      7) необходимые меры предосторожности при обращении с отходами;8) требования к транспортировке отходов и проведению погрузо- разгрузочных работ;
      9) меры по предупреждению и ликвидации последствий чрезвычайных ситуаций;
      10) дополнительная информация.
      4.Форма паспорта опасности отхода утверждается уполномоченным органом в области охраны окружающей среды и заполняется отдельно на каждый вид отходов.
      5. Паспорт опасности отхода составляют и регистрируют в уполномоченном органе в области охраны окружающей среды в течении 3 месяцев со времени их образования.
      6. По мере поступления дополнительной информации, повышающей полноту и достоверность данных, включенных в обязательные разделы, паспорт опасности отхода подлежит обновлению и перерегистрации.
      7. Копии зарегистрированных паспортов опасности отхода в обязательном порядке предоставляют предприятию, транспортирующему данную партию или любую часть отходов, а также каждому грузополучателю данной партии (части партии) отходов.
      8. При любой обработке полученной партии отходов, включая смешение ее с другими материалами, грузополучатель обязан в случае транспортирования за пределы своего предприятия оформить и зарегистрировать новый паспорт опасности на данную партию (часть партии) отходов.
      9. В случае изменения опасных свойств отходов, вызванного изменением технологического регламента процесса, в котором образовались данные отходы, паспорт опасности отхода считают утратившим силу.
      10. Химический и компонентный состав отхода указывается на основании результатов анализов, выполненных аккредитованной лабораторией. Для отходов, представленных товарами (продукцией), утратившими свои потребительские свойства, указываются сведения о компонентом составе исходного товара (продукции) согласно техническим условиям и др.
      11. В паспорте опасности отхода указывается наименование технологического процесса, в результате которого образовался отход, или процесса, в результате которого товар (продукция) утратил свои потребительские свойства, с указанием наименования исходного товара (продукции).
      12. В паспорте опасности отхода указываются необходимые меры по предупреждению и ликвидации последствий чрезвычайных ситуаций,связанных с данным опасным отходом, в том числе во время транспортировки и проведения погрузо-разгрузочных работ.
      13. В разделе "Дополнительная информация" указывается любая важная информация, которую желает сообщить владелец отходов (например, литературные ссылки, ссылки на документы).

       Статья 306. Учет требований по обращению с отходами
                  при проектировании

       1. При проектировании, объектов, в процессе эксплуатации которых образуются отходы, физические и юридические лица обязаны:
      1) разрабатывать программу предупреждения загрязнения/управления отходами как составную часть проектной документации;
      2) учитывать экологические, санитарно-эпидемиологические и иные требования, установленные законодательством Республики Казахстан в области охраны окружающей среды и здоровья человека;
      3) иметь техническую и технологическую документацию об использовании, обезвреживании образующихся отходов.
      2. При проектировании жилых зданий, а также предприятий, зданий, строений, сооружений и иных объектов, в процессе эксплуатации которых образуются отходы, необходимо предусматривать места (площадки) для сбора таких отходов в соответствии с правилами, нормативами и требованиями в области обращения с отходами, устанавливаемыми уполномоченными органами в области охраны окружающей среды и здравоохранения.

       Статья 307. Требования при строительстве и эксплуатации
                  предприятий, зданий, строений, сооружений и
                  иных объектов, связанных с обращением с
                  отходами

       1. Физические и юридические лица при эксплуатации предприятий, зданий, строений, сооружений и иных объектов, связанной с обращением с отходами, обязаны:
      1) соблюдать экологические, санитарно-эпидемиологические и иные требования, установленные законодательством Республики Казахстан в области охраны окружающей среды и и санитарно-эпидемиологического благополучия населения;
      2) разрабатывать проекты нормативов образования отходов и лимитов на размещение отходов в целях уменьшения количества их образования;
      3) внедрять малоотходные технологии и организационные меры по снижению образования отходов на основе новейших научно-технических достижений;
      4) проводить инвентаризацию отходов и объектов их размещения;
      5) проводить мониторинг состояния окружающей природной среды на территориях объектов размещения отходов;
      6) предоставлять в установленном порядке необходимую информацию в области обращения с отходами;
      7) соблюдать требования предупреждения аварий, связанных с обращением с отходами, и принимать неотложные меры по их ликвидации;
      8) в случае возникновения или угрозы аварий, связанных с обращением с отходами, которые наносят или могут нанести ущерб окружающей среде, здоровью или имуществу физических лиц, либо имуществу юридических лиц, немедленно информировать об этом уполномоченные органы в области охраны окружающей среды, санитарно-эпидемиологического благополучия населения и местные исполнительные органы.
      2. Определение места строительства объекта размещения отходов осуществляется на основе специальных (геологических, гидрологических и иных) исследований при наличии положительного заключения государственной экологической и санитарно-эпидемиологической экспертизы.
      3. Собственники объектов размещения отходов, а также лица, во владении или в пользовании которых находятся объекты размещения отходов, после окончания эксплуатации данных объектов обязаны проводить контроль их состояния и воздействия на окружающую среду и работы по восстановлению нарушенных земель.
      4. Запрещается захоронение отходов на территориях городских и других поселений, лесопарковых, курортных, лечебно-оздоровительных,
рекреационных зон, а также водоохранных зон, на водосборных площадях подземных водных объектов, которые используются в целях питьевого и хозяйственно-бытового водоснабжения.
      5. Запрещается захоронение отходов в местах залегания полезных ископаемых и ведения горных работ в случаях, если возникает угроза загрязнения мест залегания полезных ископаемых и безопасности ведения горных работ.

       Статья 308. Требования к обращению с отходами на
                  территориях населенных пунктов

       1. За организацию рациональной и экологически безопасной системы сбора отходов, предусматривающей раздельный сбор ценных компонентов, временное хранение, регулярный вывоз и обезвреживание отходов потребления, а также очистку территории населенного пункта несут ответственность местные исполнительные органы.
      2. Контроль за соблюдением требований при обращении с отходами обеспечивают местные исполнительные органы и уполномоченные органы в области охраны окружающей среды и санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      3. Местные исполнительные органы должны предусматривать создание и функционирование необходимой инфраструктуры предприятий, являющихся субъектами малого и среднего бизнеса, для сбора, транспортировки, сортировки, вторичного использования, окончательного размещения отходов на полигонах.
      4. Транспортировка отходов в установленное место их хранения и переработки осуществляется специализированными предприятиями за счет владельцев отходов.
      5. Местные исполнительные органы должны соблюдать требования к обращению с отходами на своих территориях, обеспечивая:
      1) осуществление раздельного сбора и утилизации повторно используемых фракций отходов;
      2) регулярную транспортировку отходов в места временного хранения и переработки, окончательного размещения на полигонах;
      3) стимулирование раздельного сбора органических отходов и производства из них компоста, посредством информирования и консультирования;
      4) обязательное отделение строительных отходов от других видов отходов непосредственно на строительной площадке или в специальном месте, а также недопущение смешивания строительного мусора с другими отходами на свалках и полигонах;
      5) запрещение смешивать одни виды отходов с другими видами или специальными добавками, в целях достижения соответствия существующим нормам по транспортировке, утилизации и размещения;
      6) недопущение несанкционированного сжигания коммунальных отходов;
      7) обеспечить владельцам предприятий возможность передачи собственных обязательств по утилизации отходов на владельцев объектов, перерабатывающих эти отходы;
      8) своевременное предоставление достоверной информации об обращении с коммунальными отходами в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.
      6. Местные исполнительные органы образуют предприятия, ответственные за создание и эксплуатацию полигонов твердых бытовых отходов. Проекты размещения и строительства полигонов твердых бытовых отходов подлежат государственной экологической и санитарно- эпидемиологической экспертизам в порядке, установленном настоящим Кодексом и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан.

       Статья 309. Требования при обращении с опасными отходами

       1. Физические и юридические лица, в процессе деятельности которых образуются опасные отходы, должны осуществлять мероприятия, направленные на прекращение или сокращение их образования и/или снижение уровня опасности.
      2. Деятельность физических и юридических лиц, в процессе которой образуются опасные отходы, может быть ограничена или запрещена при отсутствии возможности обеспечить безопасное для окружающей среды и здоровья человека обращение с опасными отходами.
      3. Работники, допущенные к обращению с опасными отходами, должны пройти специальную профессиональную подготовку, подтвержденную свидетельствами (сертификатами) на право работы с опасными отходами.
      4. Собственник опасных отходов должен обеспечить маркировку упаковок с опасными отходами с указанием опасных свойств. При передаче таких отходов другим лицам на определенный срок обязаны проинформировать их в письменной форме об опасных свойствах этих отходов и о мерах предосторожности при обращении с ними.
      5. Запрещается смешивать опасные и инертные отходы, а также различные виды опасных отходов между собой в процессе производства, транспортировки и размещения.
      6. Размещение опасных отходов разрешается в специально оборудованных местах и осуществляется соответственно условиям, предусмотренным экологическими разрешениями. Осуществление других видов деятельности, не связанной с обращением с опасными отходами, на территории, отведенной для их размещения, запрещается.
      7. Предприятия, которые осуществляют сбор, утилизацию, транспортировку и размещение опасных отходов разрабатывают планы действий при чрезвычайных и аварийных ситуациях.
      8. Ответственность физических и юридических лиц, являющихся собственниками опасных отходов или осуществляющих обращение с такими отходами, подлежит обязательному экологическому страхованию в соответствии законодательными актами Республики Казахстан.

       Статья 310. Требования к транспортировке опасных отходов

       1. Образование опасных отходов и их транспортировка должны быть сведены к минимуму.
      2. Транспортировка опасных отходов допускается при следующих условиях:
      1) наличия соответствующей упаковки, маркировки и этикетирования опасных отходов для целей транспортировки;
      2) наличия специально оборудованных и снабженных специальными знаками транспортных средств;
      3) наличия паспорта опасности отходов и документации для транспортирования и передачи опасных отходов с указанием количества транспортируемых опасных отходов, цели и места назначения их транспортирования
      4) соблюдения требований безопасности к транспортированию опасных отходов на транспортных средствах, а также погрузочно-разгрузочным работам.
      3. Порядок упаковки и маркировки опасных отходов для целей транспортировки устанавливается законодательством о транспорте Республики Казахстан.
      4. Порядок транспортировки отходов на транспортных средствах, требования к выполнению погрузочно-разгрузочных работ и другие необходимые требования по обеспечению экологической и санитарно- эпидемиологической безопасности определяются государственными стандартами (нормами и правилами), разрабатываемыми и утверждаемыми государственными органами по надзору за безопасностью на транспорте и согласованными с уполномоченными органами в области охраны окружающей среды и санитарно-эпидемиологического благополучия населения.
      5. С момента погрузки отходов на транспортное средство и приемки их юридическим или физическим лицом, осуществляющими транспортировку отходов, и до выгрузки их в установленном месте из транспортного средства юридическую ответственность за безопасное обращение с ними несет транспортная организация или лицо, которым принадлежит данное транспортное средство.

       Статья 311. Трансграничная перевозка отходов

       1. Для целей трансграничной перевозки отходов опасными считаются следующие группы отходы:
      1) медицинские отходы, полученные в результате врачебного ухода за пациентами в больницах, поликлиниках и клиниках;
      2) отходы производства и переработки фармацевтической продукции;
      3) ненужные фармацевтические товары, лекарства и препараты;
      4) отходы производства, получения и применения биоцидов и фитофармацевтических препаратов;
      5) отходы производства, получения и применения консервантов древесины;
      6) отходы производства, получения и применения органических растворителей;
      7) отходы тепловой обработки и облагораживания материалов, содержащих цианиды;
      8) ненужные минеральные масла, не пригодные для первоначально запланированного применения;
      9) отходы в виде смесей и эмульсий масел/воды, углеводородов/воды;
      10) ненужные вещества и продукты, содержащие полихлорированные бифенилы и/или полихлорированные терфенилы, и/или полибромированные бифенилы или их примеси;
      11) ненужные смолистые отходы перегонки, дистилляции или любой пиролитической обработки;
      12) отходы производства, получения и применения чернил, красителей, пигментов, красок, лаков, олифы;
      13) отходы производства, получения и применения синтетических смол, латекса, пластификаторов, клеев/связывающих материалов;
      14) ненужные химические вещества, полученные в ходе научно- исследовательских работ или учебного процесса, природа которых еще не выявлена, и/или которые являются новыми, и чье воздействие на человека и/или окружающую среду еще не известно;
      15) отходы взрывоопасного характера, не попадающие под иное законодательство;
      16) отходы производства, получения и применения фотохимикатов или материалов для обработки фотоматериалов;
      17) отходы обработки металлических и пластмассовых поверхностей;
      18) остатки от операций по удалению промышленных отходов;
      19) карбонилы металлов;
      20) бериллий; соединения бериллия;
      21) соединения шестивалентного хрома;
      22) соединения меди;
      23) соединения цинка;
      24) мышьяк, соединения мышьяка;
      25) селен, соединения селена;
      26) кадмий, соединения кадмия;
      27) сурьма, соединения сурьмы;
      28) теллур, соединения теллура;
      29) ртуть, соединения ртути;
      30) таллий, соединения таллия;
      31) свинец, соединения свинца;
      32) неорганические соединения фтора, за исключением фтористого кальция;
      33) неорганические цианиды;
      34) кислотные растворы или кислоты в твердом виде;
      35) основные соединения или твердые основания;
      36) асбест (порошок и волокна);
      37) органические соединения фосфора;
      38) органические цианиды;
      39) фенолы, фенольные соединения, включая хлорфенолы;
      40) эфиры;
      41) галогенезированные органические растворители;
      42) органические растворители, за исключением алогенизированных растворителей;
      43) любые материалы типа полихлорированного дибензофурана;
      44) любые материалы типа полихлорированного дибензопидиоксина;
      45) органогалогенные соединения, помимо веществ, указанных в настоящем перечне.
      2. Ввоз опасных отходов на территорию Республики Казахстан в целях их использования (утилизации, переработки, рециклинга) и захоронения осуществляется по решению Правительства Республики Казахстан при наличии положительных заключений государственной экологической и санитарно-эпидемиологических экспертиз.
      3. Запрещается экспорт опасных отходов в государства-стороны Базельской конвенции и в развивающиеся страны, которые в рамках своего законодательства запретили весь импорт, либо если есть основания полагать, что использование этих отходов не будет осуществляться экологически обоснованным образом, а также в районы южнее 60 градусов южной широты
      4. При трансграничной перевозке опасных отходов природопользователи обязаны предоставить заинтересованным государствам информацию относительно предлагаемой трансграничной перевозки отходов, ясно указывающую на последствия предлагаемой перевозки для здоровья человека и окружающей среды.
      5. При трансграничной перевозке опасных отходов, они должны упаковываться, маркироваться и транспортироваться в соответствии с общепринятыми международными правилами и нормами в области упаковки, маркировки и транспортировки.

       Статья 312. Учет в области обращения с отходами

       1. Собственник отходов ведет учет о виде, количестве и происхождении отходов, находящихся в его распоряжении, а также необходимую информацию о свойствах и опасностях для здоровья человека или окружающей среды.
      2. Лица, осуществляющие обращение с отходами, и производители опасных отходов обязаны вести регулярный учет видов, количества, свойств, образовавшихся, собранных, перевезенных, утилизированных или размещенных отходов в процессе их деятельности.
      3. Собственники отходов должны хранить данные по учету отходов в течение пяти лет.
      4. Собственники отходов представляют уполномоченному органу в области охраны окружающей среды ежегодный отчет о своей деятельности в области обращения с отходами для внесения их в Государственный кадастр отходов. Форма и порядок представления отчета устанавливаются в порядке, определенном уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      5. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды вправе требовать от производителей и импортеров продукции и иных организаций данные об изготовляемых изделиях и образующихся при этом отходах.
      6. Статистические отчеты в области отходов осуществляются в соответствии с законодательством Республики Казахстан в области государственной статистики.

       Статья 313. Стимулирование мероприятий по утилизации
                  отходов и уменьшению объемов их образования

       1. Осуществляется стимулирование мероприятий по утилизации отходов и уменьшению объемов их образования и снижению уровня опасности субъектов хозяйственной деятельности, которые внедряют технологии, направленные на уменьшение объемов образования отходов, будут утилизировать отходы в процессе производства продукции (выполнение работ, предоставления услуг), осуществляют их сбор и заготовку, строительство предприятий и цехов, а также организуют производство оборудования для утилизации отходов, принимают паевое участие в финансировании мероприятий по утилизации отходов и уменьшению объемов их образования.
      2. Местные исполнительные органы могут определять мероприятия, связанные со стимулированием утилизации отходов и уменьшением объемов их образования.

Глава 44. Экологические требования к полигонам
захоронения и долговременным хранилищам отходов

      Статья 314. Места хранения и захоронения отходов

       1. Хранение отходов производится в специально оборудованных местах (площадках, складах, хранилищах) на период, установленный для каждого вида отходов с целью последующей утилизации, переработки или окончательного захоронения.
      2. Местом захоронения отходов является место их постоянного размещения без намерения изъятия и без необходимости постоянного мониторинга воздействия на окружающую среду. Захоронение отходов производится на специально оборудованных полигонах.
      3. Местом долговременного хранения отходов являются места их постоянного размещения с возможным последующим перемещением и (или) с необходимостью постоянного мониторинга их воздействия на окружающую среду. Экологические требования к долговременным хранилищам отходов являются аналогичными тем, которые устанавливаются для полигонов, при этом должна быть обеспечена техническая возможность для их извлечения, транспортировки, последующей утилизации или окончательного захоронения.
      4. Хранение и захоронение опасных отходов относится к экологически опасным видам хозяйственной деятельности. Места хранения и захоронения опасных отходов являются экологически опасными производственными объектами.

      Статья 315. Классы полигонов размещения отходов

       1. Каждый полигон размещения отходов должен классифицироваться в одном из следующих классов:
      1) 1 класс- полигон для размещения инертных отходов;
      2) 2 класс - полигон для размещения опасных отходов.
      2. Перечни отходов для размещения на полигонах различных классов определяются уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

      Статья 316. Экологические требования к полигонам
                  размещения отходов

       1. Захоронению без предварительной обработки могут подвергаться только инертные отходы.
      2. Опасные отходы должны подвергаться обезвреживанию, стабилизации и другим способам воздействия, снижающим опасные свойства отходов.
      3. Совместное размещение на полигонах инертных и опасных отходов запрещено.
      4. Критерии для приема отходов на полигоне определенного класса определяются из следующих соображений:
      1) защита окружающей среды (в особенности подземных и
поверхностных вод) и здоровья населения;
      2) обеспечение процессов стабилизации отходов в пределах полигона.
      3) требования по знанию основного состава;
      4) требования или ограничения по количеству и способности к
биодеградации органических компонентов отходов;
      5) ограничения на количество указанных, потенциально вредных/опасных компонентов в соответствии с критериями защиты;
      6) экотоксические свойства отходов и образующегося фильтрата.
      5. Запрещается неконтролируемое размещение отходов на стихийных свалках.
      6. Собственник полигона должен обеспечить ведение учета количества и характеристик размещенных отходов, с указанием происхождения, даты поставки, идентификации производителя или сборщика в случае коммунальных отходов, и, в случае опасных отходов, точного места размещения на полигоне. Эта информация должна быть доступной уполномоченным органам по охране окружающей среды и органам по статистике и храниться на протяжении всего периода функционирования полигона.
      7. Каждый полигон должен быть оборудован системой мониторинга атмосферных выбросов (свалочный газ), фильтрата и сточных вод, образующихся в депонированных отходах для предупреждения их негативного воздействия на окружающую среду.
      8. Количество, и опасные свойства отходов, предназначенных для захоронения на полигоне, должны быть соответственно уменьшены, обращение с отходами должно быть технически облегчено и увеличена доля их восстановления.
      9. Должны быть приняты меры для уменьшения производства метана на полигонах, через сокращение объемов захоронения биоразлагаемых отходов и введение требований по внедрению систем контроля и утилизации свалочного газа. Принимаемые меры по уменьшению захоронения биоразлагаемых отходов должны поощрять также раздельный сбор биоразлагаемых отходов, сортировку, восстановление и рециклинг.
      10. Для предотвращения рисков для окружающей среды владелец полигона должен внедрить унифицированную процедуру приема на основе классификации отходов, включая систему учета отходов, а в случае необходимости систему отбора проб и анализа.
      11. Для выявления возможных неблагоприятных последствий для окружающей среды от воздействия полигона предусматриваются общие процедуры контроля в течение операционного периода и стадии рекультивации полигонов, срок функционирования полигона захоронения отходов, а также обязанности и ответственность владельца полигона в течение рекультивационного периода.
      12. Деятельность полигонов захоронения отходов осуществляется на основании плана по приведению участка в соответствие с экологическими требованиями в срок, согласованный с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      13. Собственником полигона создается ликвидационный фонд для проведения мероприятий по рекультивации земли и мониторинга воздействия на окружающую среду после закрытия полигона.
      14. Стандартная процедура приема отходов и стандартная классификация отходов, принимаемых для захоронения, устанавливается владельцем полигона и согласовывается с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.
      15. Контроль за соблюдением требований к размещению отходов на полигонах и содержанию полигонов осуществляется уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

      Статья 317. Отходы, не приемлемые для полигонов

       1. Запрещается принимать для захоронения на полигонах следующие отходы:
      1) жидкие отходы;
      2) опасные отходы, которые в условиях полигона являются взрывчатыми, коррозийными, окисляемыми, высоко огнеопасными или огнеопасными;
      3) отходы, вступающие в реакцию с водой;
      4) отходы от медицинских или ветеринарных учреждений, которые
являются инфицированными;
      5) целые использованные шины, за исключением их применения в
качестве стабилизирующего материала при рекультивации;
      6) отходы, содержащие стойкие органические загрязнители;
      7) пестициды;
      8) отходы, которые не удовлетворяют критериям приема.
      2. Смешивание отходов с целью выполнения критериев приема
запрещено.
      3. Местными исполнительными органами должны быть разработаны
программы для сокращения захоронения биологически разлагаемых отходов, включая меры по их рециклингу, компостированию, производству биогаза и/или использования с целью производства продукции или энергии.
      4. Запрещается размещение на полигонах твердых и шламообразных
промышленных отходов, указанных в приложении 14 к настоящему Кодексу.

       Статья 318. Общие требования для полигонов опасных
                  отходов

       1. Местоположение полигона размещения опасных отходов должно
учитывать требования, касающиеся:
      1) расстояния от границы участка до жилых и рекреационных зон,
водных путей, водных объектов и других сельскохозяйственных или городских территорий;
      2) существования подземных, поверхностных вод или охраняемых
природных территорий;
      3) геологических и гидрогеологических условий;
      4) риска наводнения, понижения, оползней или лавин на участке;
      5) защиты объектов природно-культурного фонда.
      2. В зависимости от характеристик полигона и метеорологических
условий должны:
      1) контролироваться внезапное поступление воды в тело полигона;
      2) предотвращаться поступление поверхностных и/или подземных вод в место захоронения отходов;
      3) собираться загрязненная вода и фильтрат;
      4) обрабатываться собранные с полигона загрязненные воды и фильтрат до соответствующего требуемого стандарта.
      3. Защита почвы, подземных и поверхностных вод должна быть
достигнута комбинацией геологического барьера и экрана основания полигона в течение эксплуатационной и комбинацией геологического барьера и верхнего экрана (покрытия) после закрытия.
      4. Геологический барьер определяется геологическими и
гидрогеологическими условиями ниже и вблизи участка полигона,
обеспечивающими достаточную способность ослабления, чтобы предотвратить потенциальный риск для почвы и подземных вод.
      5. Основание и стенки полигона должны состоять из минерального слоя, который удовлетворяет требованиям к проницаемости и к толщине с объединенным эффектом по времени защиты почвы, подземных и поверхностных вод.
      6. На участках, где естественный геологический барьер не выполняет вышеупомянутые условия, возможно искусственное его сооружение и укрепление другими средствами, дающими эквивалентную защиту.Искусственно возведенный геологический барьер должен быть толщиной не менее 0,5 метров.
      7. Сбор, обработка и использование свалочного газа должна
производиться способом, который минимизирует ущерб или ухудшение
окружающей среды и риск для здоровья населения.
      8. Должны быть приняты меры для минимизации последствий
функционирования полигона захоронения отходов:
      1) эмиссии запахов и пыли;
      2) разносимые ветром материалы, соединения и аэрозоли;
      3) шум и движение;
      4) птицы, паразиты и насекомые;
      5) пожары.
      9. Полигон размещения отходов должен быть оборудован так, чтобы загрязнения от участка не были вынесены на общественные дороги и близлежащую территорию.
      10. Полигон должен быть защищен от свободного доступа посторонних лиц на участок. Система контроля и доступа к каждому техническому средству должна содержать программу мер, чтобы обнаруживать и препятсвовать незаконному использованию средств.
      11. Управление полигоном размещения отходов осуществляется
физическими или юридическими лицами, имеющими технические средства для эксплуатации полигона и обеспечивающими профессиональное и техническое образование и тренинг персонала полигона;
      12. Уровень допустимых воздействий должен быть определен в
экологическом разрешении, принимая во внимание специфические
гидрогеологические условия в месте расположения полигона на основании проекта полигона захоронения отходов.
      13. Полигону присваивается индивидуальный регистрационный номер, включенный в государственный кадастр отходов Республики Казахстан.Владельцем полигона должна разрабатываться система документооборота, предназначенная для ведения учета отходов, принимаемых на полигон.
      14. Проектом полигона размещения отходов должно быть предусмотрено создание ликвидационного фонда для закрытия, рекультивации и ведения мониторинга и контроля загрязнения, после его закрытия. Порядок формирования ликвидационных фондов определяется Правительством Республики Казахстан.
      15. Владелец полигона обязан сообщать ежегодно уполномоченному
органу в области охраны окружающей среды о видах и количестве
размещаемых отходов и о результатах планового контроля.

       Статья 319. Процедуры приема отходов

       1. Собственники отходов сдающие отходы на полигон обязаны
предоставить владельцу полигоны достоверную информацию об их
качественных и количественных характеристиках, подтверждающую отнесение отходов к определенному виду и сопровождаться для опасных отходов копией паспорта опасности отхода.
      2. Собственники полигонов имеют право принимать на полигон только те виды отходов, которые разрешены для размещения на данном полигоне и право на размещение которых, подтверждается экологическим разрешением.
      3. Собственники полигонов соблюдают следующие процедуры приема
отходов от сторонних организаций:
      1) проверка документации на отходы, включая паспорт опасности
отходов;
      2) визуальный осмотр отходов на входе и на месте размещения;
      3) сверка содержимого с описанием в документации, представленной владельцем отходов;
      4) ведение учета количества и характеристик размещенных отходов, с указанием происхождения, даты поставки, идентификации производителя или сборщика отходов, и, в случае опасных отходов, точного места размещения на полигоне;
      5) для исключения попадания на полигоны радиоактивных веществ
необходимо проводить дозиметрический контроль каждой партии отходов.
      4. Владелец полигона обязан постоянно обеспечивать письменное
подтверждение получения каждой партии отходов, принятой на участке и
обеспечивать хранение данной документации не менее пяти 5 лет.
      5. Для определения массы поступающих отходов на пунктах приема
устанавливаются измерительные приборы.

Статья 320. Контроль и мониторинг в стадии эксплуатации
      полигона

 1. Ежегодно владелец полигона предоставляет отчет о проведении мониторинга воздействия на окружающую среду в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.
      2. Владелец полигона должен уведомлять уполномоченные органы о любых существенных неблагоприятных эффектах воздействия на окружающую среду, выявленных в результате контроля и мониторинга, а также согласовывать с уполномоченными органами в области охраны окружающей среды характер и сроки корректирующих мер, которые будут приниматься.
      3. Контроль и мониторинг и/или анализы, должны выполняться аттестованными лабораториями.
      4. Проба фильтрата и поверхностных вод должна отбираться в репрезентативных пунктах. Осуществление отбора и измерения объема и состава фильтрата должно быть выполнено отдельно в каждом пункте участка, в котором фильтрат выделяется.
      5. Мониторинг поверхностной воды должен выполняться не менее чем в двух пунктах, одном вверх по течению от полигона и в одном - вниз по течению. Газовый мониторинг должен быть представлен для каждой секции полигона.
      6. Частота осуществления отбора и анализа обосновывается в программе мониторинга, прилагаемой к разрешению на эмиссии в окружающую среду.
      7. Параметры, которые будут измерены и вещества, которые будут
проанализированы, корректируются в зависимости от состава размещаемых отходов.
      8. Параметры, которые будут анализироваться в пробах, взятых из подземных вод, должны быть обусловлены ожидаемым составом фильтрата и качеством подземных вод в данном месте. В процессе выбора параметров для аналитического учета, должны быть определены скорость и направление потока подземных вод. Параметры могут включать индикативные показатели, чтобы гарантировать раннее выявление изменения в качестве воды.

       Статья 321. Процедуры закрытия и последующих
                  рекультивации и мониторинга

       1. Полигон по захоронению отходов или его часть должен начать
процедуру закрытия после получения на нее экологического разрешения.
      2. Полигон по захоронению отходов или его часть может рассматриваться как определенно закрытый только после того, как уполномоченные органы выполнили заключительный осмотр на местности, оценили всю информацию, представленную владельцем полигона, и проинформировали его о своем одобрении закрытия полигона, что не должно каким-либо способом уменьшить ответственность владельца при невыполнении условий экологического разрешения.
      3. После закрытия полигона владелец полигона осуществляет
рекультивацию территории и проводит мониторинг выбросов свалочного газа и фильтрата в течение 20 лет для полигонов 1 класса, 30 лет для полигонов 2 класса. Средства на проведение рекультивации территории и последующего мониторинга поступают из ликвидационного фонда полигона.
      4. Владелец полигона должен уведомлять уполномоченные органы
относительно любых существенных неблагоприятных эффектов для
окружающей среды, выявленных в соответствии с процедурами мониторинга, и должен выполнять решения уполномоченных органов в части характера и времени осуществления корректирующих мер так долго, как полигон для захоронения отходов представляет вероятную опасность для окружающей среды.
      5. После того, как владелец полигона выполнил рекультивацию полигона в соответствии с условиями проекта и выполненные работы приняты актом приемочной комиссии с участием уполномоченных органов, владелец прекращает ведение мониторинга окружающей среды.

Глава 45. Экологические требования к пунктам хранения
и захоронения радиоактивных отходов

      Статья 322. Радиоактивные отходы и их классификация

       1. К радиоактивным отходам относятся не подлежащие дальнейшему использованию следующие вещества в любом агрегатном состоянии:
      1) материалы, изделия, оборудование, объекты биологического
происхождения, в которых содержание радионуклидов превышает уровни,
установленные нормативными правовыми актами;
      2) не подлежащее переработке отработавшее ядерное топливо;
      3) отработавшие свой ресурс или поврежденные радионуклидные
источники;
      4) извлеченные из недр и складируемые в отвалы и хвостохранилища породы, руды и отходы обогащения и выщелачивания руд, в которых содержание радионуклидов превышает уровни, установленные нормативными правовыми актами.
      5) В основу классификации радиоактивных отходов положены агрегатное состояние, происхождение, уровень радиоактивности, период полураспада радионуклидов.
      6) По агрегатному состоянию радиоактивные отходы подразделяются на жидкие и твердые. К жидким радиоактивным отходам относятся растворы неорганических веществ, пульпы фильтроматериалов, органические жидкости. К твердым отходам относятся изделия, детали машин, и механизмов,материалы, биологические объекты, отработавшие источники радиоактивных излучений, если удельная активность содержащихся в них радионуклидов больше значений минимально значимой удельной активности, приведенных в приложении 15 к настоящему Кодексу, а при неизвестном радионуклидном составе удельная активность больше:
      1) 100 кБк/кг - для бета-излучающих радионуклидов;
      2) 10 кБк/кг - для альфа-излучающих радионуклидов (исключаятрансурановые);
      3) 1 кБк/кг - для трансурановых радионуклидов.
      4. По источникам образования радиоактивные отходы классифицируются следующим образом:
      1) отходы горнорудной промышленности;
      2) отходы исследовательских и энергетических ядерных установок;
      3) отходы ядерных взрывов;
      4) радиоизотопная продукция используемая в различных отраслях
народного хозяйства.
      Характерные параметры радиоактивных отходов приведены в приложении 16 к настоящему Кодексу.
      5. По уровню радиоактивности твердые радиоактивные отходы
классифицируются следующим образом:
      1) низкоактивные отходы - отходы, у которых удельная активность (кБк/кг): менее 1000- для бета-излучающих радионуклидов; менее 100 - для альфа-излучающих радионуклидов (исключая трансурановые); менее 10 - для трансурановых радионуклидов;
      2)среднеактивные отходы - отходы, у которых удельная активность (кБк/кг): от 1000 до 10000000 - для бета-излучающих радионуклидов; от 100 до 1000000 - для альфа-излучающих радионуклидов (исключая трансурановые); от 10 до 100000 - для трансурановых радионуклидов;
      3) высокоактивные отходы - отходы, у которых удельная активность (кБк/кг): более 10000000 - для бета-излучающих радионуклидов; более 1000000 - для альфа-излучающих радионуклидов (исключая трансурановые); более 100000 - для трансурановых радионуклидов.

       Статья 323. Классификация пунктов хранения и (или)
                  захоронения радиоактивных отходов

       1. К пунктам хранения и/или захоронения радиоактивных отходов относятся естественные (природные) или искусственные площадки, емкости или помещения, используемые для хранения и/или захоронения радиоактивных отходов.
      2. К пунктам захоронения радиоактивных отходов относятся пункты, в которые отходы помещаются без намерения последующего их изъятия.
      3. Пункты хранения радиоактивных отходов подразделяются по
принятию радиоактивных отходов от: 
      1) геологоразведочной, горнодобывающей и горноперерабатывающей
деятельности, содержащих преимущественно естественные радионуклиды;
      2) ядерной энергетики, ядерных взрывов и радиоизотопной продукции, преимущественно содержащих искусственные радионуклиды.
      4. По масштабу площади сбора радиоактивных отходов пункты
хранения и/или захоронения радиоактивных отходов подразделяются на
локальные и региональные. К локальным относятся пункты, предназначенные для размещения отходов одного объекта или одного района, а к региональным - двух и более объектов и/или районов.

       Статья 324. Экологические требования к пунктам
                  хранения и/или захоронения радиоактивных
                  отходов

       1. Все проекты пунктов хранения и/или захоронения радиоактивных отходов подлежат государственной экологической и санитарно- эпидемиологической экспертизам. Проектирование должно осуществляться в соответствии со строительными нормами и правилами, утвержденными в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
      2. Учитывая специфику, в проекте должны быть указаны:
      1) источники образования радиоактивных отходов, другие источники радиоактивного воздействия на окружающую среду в радиусе прогнозируемого действия пунктам хранения и/или захоронения радиоактивных отходов, их количественные и качественные характеристики;
      2) организационная структура, объем и порядок проведения
производственного радиационного контроля;
      3) расчеты дозовых нагрузок на население, допустимые и
контролируемые уровни и оценка влияния всех источников радиации в радиусе прогнозируемого действия радиоактивных отходов на окружающую среду.
      3. В проекте должен быть обоснован выбор места строительства пункта из ряда альтернативных на основе геотехнических и экономических оценок с учетом воздействия на окружающую среду, включающих оценку дозовых нагрузок на критические группы населения.
      4. Инженерные изыскания, включая геодезические, геологические и гидрометеорологические, должны обеспечивать исходными данными,
достаточными для обоснования:
      1) выбора места размещения строительства пункта и его инженерной защиты от неблагоприятных воздействий природных и техногенных факторов,
      2) мероприятий по защите окружающей среды.
      5. В проектах пунктов хранения и/или захоронения радиоактивных
отходов следует предусматривать рекультивацию нарушенных земель после дезактивации или другой деятельности.
      6. Вокруг пунктов захоронения радиоактивных отходов устанавливается санитарно-защитная зона радиусом 1000 м, изменение которой может быть осуществлено в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
      7. Размещение пунктов захоронения радиоактивных отходов не
допускается:
      1) на территориях жилой застройки;
      2) на площади залегания полезных ископаемых без согласования с
уполномоченным органом в области изучения и использования недр;
      3) в зонах активного карста;
      4) в зонах оползней, селевых потоков и снежных лавин;
      5) в заболоченных местах;
      6) в зонах питания подземных источников питьевой воды;
      7) в зонах санитарной охраны курортов;
      8)на территории зеленых зон городов;
      9) на территориях охраняемых природных объектов;
      10) на территории I, II, III пояса зон санитарной охраны подземных и поверхностных источников хозяйственно-питьевого водоснабжения, очистных сооружений водопроводов, магистральных водоводов;
      11) на территории водоразделов;
      12) на землях, занятых или предназначенных под занятия лесами,
лесопарками и другими зелеными насаждениями, выполняющими защитные и
санитарно-гигиенические функции и являющимися местом отдыха населения.
      8. При выборе земельного участка под строительство необходимо
соблюдение следующих условий:
      1) грунтовые воды не пригодны для питьевого и технического
водоснабжения по минерализации;
      2) высокие сорбционно-емкостные свойства вмещающих пород;
      3) значительная глубина залегания подземных вод (60 и более м);
      4) глубина зеркала грунтовой воды не ближе 4 м от дна пункта хранения и/или захоронения радиоактивных отходов;
      5) геологические слои, которые не являются водоносными горизонтами и не имеют гидравлической связи с нижележащими водоносными горизонтами;
      6) отсутствие разломной тектоники и интенсивной трещиноватости, расстояние до сейсмоопасного разлома более 40 км:
      7) очень низкая чувствительность к сбросообразованию, проседанию, провалам;
      8) отсутствие эрозии;
      9) геоморфологическая стабильность;
      10) твердые и очень плотные почвы и породы фундамента;
      11) непроницаемые породы фундамента мощностью более 10 м;
      12) слабохолмистая местность со склонами не более 5 %;
      13) расстояние до ближайшего водозабора подземных и грунтовых вод или приповерхностного водоисточника не ближе 4 км;
      14) фактическое использование земли не дает значительного
экономического эффекта, потенциальное использование земли также не имеет признанной оценки;
      15) культурные и национально значимые ценности отсутствуют на
расстоянии 4 км; местность не представляет туристической ценности и редко посещается жителями близлежащих населенных пунктов.
      9. При несоблюдении одного из условий должны разрабатываться
мероприятия по защите окружающей среды от вредного воздействия пункта или по защите пункта от вредного воздействия природных и техногенных факторов путем:
      1) создания инженерных барьеров из слабопроницаемых и сорбционно- емкостных материалов (полиэтилена, бетона, керамики, глины, цеолита);
      2) создания дренажных систем, обеспечивающих пропуск
поверхностных, грунтовых и подземных вод в обход пунктов.
      10. Для низкоактивных отходов урановых и неурановых
горнодобычных и перерабатывающих предприятий могут быть использованы
ранее пройденные горные выработки с размещением радиоактивных отходов ниже зоны аэрации и среди других горных пород с более высокими сорбционно-емкостными свойствами (исключающие возможность миграции радионуклидов за пределы пункта).
      11. Для среднеактивных отходов урановых и неурановых горнодобычных и перерабатывающих предприятий могут быть также использованы пройденные горные выработки, а также с дополнительным устройством технических барьеров из глин, цеолита и других сорбирующих радионуклиды материалов.
      12) Естественные понижения в рельефе могут быть использованы для долговременного размещения низкоактивных твердых и жидких отходов при наличии естественной или искусственной подложки из непроницаемых пород или другого материала.
      13) Захоронение жидких отходов запрещается. Жидкие отходы должны обезвоживаться до влажности рыхлых горных пород в окружающей среде или отверждаться.
      14) Для среднеактивных отходов обязательно предусматриваются
охранные мероприятия и сигнализация, для пунктов хранения и/или
захоронения радиоактивных отходов низкоактивных отходов достаточно
охранных мероприятий.
      15) Расчет дозовых нагрузок и разработка эффективных мер по
радиационной защите осуществляется на основе расчета доз по критическим группам населения. Критическая группа (или несколько групп) определяется на основе анализа и выявления критического пути, через который радиоактивные вещества достигают этой группы населения.
      16. Расчет радиационных загрязнений поверхностных, грунтовых и
подземных вод выполняется на основе проведения специальных
гидрологических и гидрогеологических исследований, выполняемых для
определения скорости фильтрации растворов и загрязнений, их миграционных способностей и сорбционных возможностей водовмещающих пород.
      17. Радиационный ущерб оценивается в первом приближении по
стоимости мероприятий на выполнение защитных мер по проведению
рекультивационных работ при аварийных ситуациях.

Глава 46. Государственное регулирование деятельности
в сфере эмиссии и поглощения парниковых газов

      Статья 325. Основные принципы охраны климата и
                  озонового слоя Земли

      Охрана климата и озонового слоя Земли основывается на следующих принципах:
      1) приоритета охраны жизни и здоровья человека, предотвращения и смягчения последствий изменения климата (включая глобальное) и деградации озонового слоя Земли, предотвращения неблагоприятных воздействий на окружающую среду, природные ресурсы и здоровье человека;
      2) обеспечения экологической безопасности и восстановления
нарушенных естественных экологических систем на территориях с
неблагоприятной экологической обстановкой;
      3) недопущения необратимых последствий изменения климата и
деградации озонового слоя Земли;
      4) обязательности государственного регулирования выбросов парниковых газов и озоноразрушающих веществ в атмосферу, а также производства, импорта, экспорта и потребления озоноразрушающих веществ;
      5) гласности полноте и достоверности информации об изменении климата и деградации озонового слоя Земли;
      6) научной обоснованности, системности и комплексности подхода к охране климата и озонового слоя Земли;
      7) обязательности соблюдения требований экологического
законодательства и неотвратимости ответственности за его нарушение.
 

      Статья 326. Государственное управление в области охраны
                  климата и озонового слоя Земли

      Государственное управление в области охраны климата и
озонового слоя Земли осуществляет уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.

      Статья 327. Программы охраны климата и озонового слоя
                  Земли и мероприятия по их осуществлению

       1. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды и другие государственные органы с учетом мероприятий по уменьшению выбросов парниковых газов в атмосферу и потребления озоноразрушающих веществ, данных мониторинга выбросов парниковых газов, результатов контроля выбросов парниковых газов и потребления озоноразрушающих веществ, разрабатывают соответствующие государственные, отраслевые и согласованные с местными исполнительными органами региональные целевые программы и мероприятия по охране климата и озонового слоя Земли.
      2. Проекты программ охраны климата и озонового слоя Земли могут вы носиться на обсуждение граждан и общественных объединений в целях учета их предложений при планировании и осуществлении мероприятий по предотвращению и смягчению последствий изменения климата (включая глобальные) и деградации озонового слоя Земли.

       Статья 328. Предельно допустимые выбросы (нормативы
                  или квоты) парниковых газов и
                  регламентирование потребления
                  озоноразрушающих веществ

       1. В целях государственного регулирования выбросов парниковых газов и потребления озоноразрушающих веществ устанавливаются лимиты (квоты) предельно допустимых выбросов парниковых газов и потребления
озоноразрушающих веществ.
      2. Предельно допустимые выбросы парниковых газов устанавливает
уполномоченный орган в области охраны окружающей среды для отдельных
видов источников выбросов парниковых газов.
      3. Ввоз озоноразрушающих веществ на территорию Республики
Казахстан осуществляется на основании разрешений, выдаваемых
уполномоченным органом в области охраны окружающей среды.

       Статья 329. Общие требования к хозяйственной и иной
                  деятельности, допускающей выбросы
                  парниковых газов и регулируемых веществ

       1. Запрещается внедрение новых техники, технологий, материалов, веществ и другой продукции, а также применение технологического оборудования и других технических средств, если они не соответствуют экологическому законодательству Республики Казахстан.
      2. Ввоз в Республику Казахстан и вывоз из Республики Казахстан
озоноразрушающих веществ и содержащей их продукции, а также
производство работ с использованием озоноразрушающих веществ, ремонт, монтаж, обслуживание оборудования, содержащего озоноразрушающие вещества, являются экологически опасными видами хозяйственной деятельности.
      3. Проектирование, размещение, строительство, реконструкция и
эксплуатация объектов хозяйственной и иной деятельности при застройке городских и иных поселений должны проходить с учетом минимизации выбросов парниковых газов и сохранения абсорбции поглотителями.
      4. Порядок выдачи разрешений на производство, импорт и использование озоноразрушающих веществ определяется Правительством Республики Казахстан.

       Статья 330. Государственный учет источников
                  вредных воздействий на климат и
                  озоновый слой Земли

       1. Юридические лица, имеющие источники выбросов парниковых газов и озоноразрушающих веществ в атмосферу, которые влияют на изменение климата и озонового слоя Земли, подлежат государственному учету в порядке, определенном Правительством Республики Казахстан.
      2. Перечень организаций, осуществляющих в установленном порядке статистические наблюдения в области охраны климата и озонового слоя Земли на соответствующих территориях, определяется уполномоченным органом в области охраны окружающей среды по согласованию с органами государственной статистики.

       Статья 331. Государственный учет и государственный
                  кадастр озоноразрушающих веществ

       1. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды
организует разработку ежегодных государственных кадастров потребления озоноразрушающих веществ, регулируемых в соответствии с международными договорами Республики Казахстан.
      2. Для подготовки государственного кадастра озоноразрушающих
веществ юридические лица, осуществляющие ввоз и потребление
озоноразрушающих веществ, ежегодно, не позднее второго квартала года, следующего за отчетным, предоставляют данные о годовом потреблении озоноразрушающих веществ в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.
      3. Данные государственного кадастра озоноразрушающих веществ
являются открытыми и подлежат опубликованию.

       Статья 332. Государственная инвентаризация
                  и государственный кадастр парниковых газов

       1. Уполномоченный орган в области охраны окружающей среды
организует проведение ежегодной государственной инвентаризации эмиссии и поглощения парниковых газов для разработки ежегодных государственных кадастров антропогенных выбросов из источников и абсорбции поглотителями всех парниковых газов, за исключением указанных в пункте 1 статьи 335 настоящего Кодекса.
      2. Для проведения инвентаризации эмиссии и поглощения парниковых газов юридические лица, имеющие источники и поглотители парниковых газов, ежегодно, не позднее второго квартала года, следующего за отчетным, предоставляют исходную информацию, необходимую для проведения инвентаризации и составления кадастра эмиссии и поглощения парниковых газов в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды.
      3. Данные государственного кадастра эмиссии и поглощения парниковых газов являются открытыми и подлежат опубликованию.

Раздел 9. Чрезвычайная экологическая ситуация и
зоны экологического бедствия

Глава 47. Правовое регулирование зон чрезвычайной
экологической ситуации и экологического бедствия

      Статья 333. Чрезвычайная экологическая ситуация и зона
                  экологического бедствия

       1. Чрезвычайная экологическая ситуация - экологическая обстановка, возникшая на участке территории, где в результате хозяйственной и иной деятельности или естественных природных процессов происходят устойчивые отрицательные изменения в окружающей среде, угрожающие здоровью населения, состоянию естественных экологических систем, генетических фондов растений и животных.
      2. Экологическое бедствие - экологическая обстановка, возникшая на участке территории, где в результате хозяйственной и иной деятельности или естественных природных процессов произошли глубокие необратимые изменения окружающей среды, повлекшие за собой существенное ухудшение здоровья населения, разрушение естественных экологических систем, ухудшение состояния животного и растительного мира.
      3. К чрезвычайной экологической ситуации и экологическому бедствию не относятся стихийные бедствия (землетрясение, сели, цунами), аварийные ситуации (взрывы, разливы нефти, пожары), геохимические аномалии.
      4. Под угрозой здоровью населения понимается увеличение частоты обратимых нарушений здоровья, связанных с загрязнением окружающей среды.
      5. Под существенным ухудшением здоровья населения понимается увеличение необратимых несовместимых с жизнью нарушений здоровья, изменений структуры причин смерти и появлений специфических заболеваний, вызванных загрязнением окружающей среды, а также существенное увеличение частоты обратимых нарушений здоровья, связанных с загрязнением окружающей среды.
      5. Отнесение территорий к зонам чрезвычайной экологической ситуации и экологического бедствия осуществляется с целью определения источников и факторов ухудшения экологической обстановки и разработки обоснованных неотложных мер по стабилизации и снижению степени экологическогого неблагополучия, снижение уровня воздействия хозяйственной и иной деятельности на окружающую среду, проведение оперативных мер по восстановлению природных ресурсов и минимизации последствий на состояние здоровья населения.

      Статья 334. Порядок объявления отдельных территорий
                  зонами чрезвычайной экологической ситуации
                  или экологического бедствия

       1.   С целью изучения территории, на которой предполагается чрезвычайная экологическая ситуация или экологическое бедствие, создается комиссия.
      2. Создание комиссии вправе инициировать местные исполнительные органы и иные государственные органы на основании обращений:
      1) жителей, проживающих на территории с предполагаемой неблагополучной экологической обстановкой;
      2) депутатов представительных органов;
      3) общественных объединений;
      4) государственных органов.
      3. В состав комиссии входят представители уполномоченных органов в области охраны окружающей среды, образования и науки, здравоохранения, индустрии и торговли, энергетики и минеральных ресурсов, сельского хозяйства, труда и социальной защиты населения, по чрезвычайным ситуациям, местных исполнительных органов рассматриваемого региона, общественности и других заинтересованных государственных органов, организаций и учреждений.
      4. Комиссия осуществляет сбор и анализ материалов в целях определения:
      1) экологического состояния территории;
      2) причин возникновения неблагополучной экологической обстановки;
      3) границ территории, подвергшейся той или иной степени деградации;
      4) ущерба, возможности разрастания предполагаемой неблагополучной экологической обстановки;
      5) необходимых мер по устранению предполагаемой неблагополучной экологической обстановки;
      6) средств, необходимых для ликвидации предполагаемой неблагополучной экологической обстановки в целях устранения факторов, обусловивших ее возникновение.
      7) видов хозяйственной деятельности, обусловивших возникновение предполагаемой неблагополучной экологической обстановки.
      5. В случае недостаточности имеющихся материалов, комиссия вносит предложение в соответствующий государственный орган о необходимости проведения дополнительных исследований.
      6. Материалы обследования территории с заключением уполномоченных органов в области здравоохранения и науки передаются в уполномоченный орган в области охраны окружающей среды для проведения государственной экологической экспертизы.
      7. В заключении государственной экологической экспертизы должен содержаться вывод о признании либо непризнании территории зоной чрезвычайной экологической ситуации или экологического бедствия.
      8. На основании положительных заключений государственной экологической экспертизы уполномоченного органа в области охраны окружающей среды, а также заключений уполномоченных органов в области здравоохранения, науки и образования территория объявляется:
      1) зоной чрезвычайной экологической ситуации - постановлением Правительства Республики Казахстан;
      2) зоной экологического бедствия - законом Республики Казахстан.
      9. В нормативных правовых актах, перечисленных в пункте 8 настоящей статьи, указываются:
      1) границы зон чрезвычайной экологической ситуации или экологического бедствия;
      2) сроки объявления зоны чрезвычайной экологической ситуации и экологического бедствия;
      3) правовой режим зоны чрезвычайной экологической ситуации или экологического бедствия;
      4) меры по стабилизации и снижению степени неблагополучной экологической обстановки на соответствующей территории либо ссылка на необходимость его разработки;
      5) меры социальной защиты населения, пострадавшего вследствие чрезвычайной экологической ситуации или экологического бедствия.
      10. Мероприятия по воспроизводству природных ресурсов, оздоровлению окружающей среды, медицинской помощи населению разрабатываются и осуществляются дифференцировано в соответствии с государственными целевыми программами, утвержденными Правительством Республики Казахстан.

      Статья 335. Оценка экологической обстановки территорий

       1. Оценка экологической обстановки территорий производится на
основании основных видов критериев с использованием дополнительных или вспомогательных видов критериев.
      2. Критерии оценки экологической обстановки территорий -
совокупность показателей, позволяющих охарактеризовать ухудшение
состояния здоровья населения и окружающей среды.
      3. Определение зоны чрезвычайной экологической ситуации или зоны экологического бедствия осуществляется по одному или нескольким основным и дополнительным показателям, отражающим более высокую степень неблагополучной экологической обстановки.
      4. Критерии оценки экологической обстановки приведены в Приложении 18 к настоящему Кодексу.

       Статья 336. Правовой режим в зонах чрезвычайной
                  экологической ситуации и экологического
                  бедствия

       1. В случае ввода на определенной территории правовых режимов чрезвычайной экологической ситуации и экологического бедствия могут вводиться следующие меры:
      1) прекращение либо ограничение деятельности объектов, обусловивших возникновение неблагополучной экологической обстановки;
      2) оперативные меры по восстановлению (воспроизводству) природных ресурсов, оздоровлению окружающей среды;
      3) отселение населения из мест, опасных для их проживания, с
обязательным предоставлением им обитаемых помещений для постоянного или временного проживания;
      4) установление карантина и осуществление других обязательных
санитарно-противоэпидемических мероприятий;
      5) проведение необходимых работ по предоставлению помощи животным в случае их заболевания, угрозы их гибели;
      6) установление особенного режима въезда и выезда, ограничение
движения транспортных средств;
      7) установление временного запрещения на строительство новых и
расширение действующих предприятий и других объектов, деятельность
которых не связана с ликвидацией чрезвычайной экологической ситуации или с обеспечением жизнедеятельности населения;
      8) ввод особенного порядка распределения продуктов питания для
пострадавших лиц вследствие неблагоприятной экологической обстановки.
      9) запрет на строительство и функционирование объектов, которые составляют повышенную экологическую опасность;
      10) установление временного запрещения на применение в хозяйственной и иной деятельности особо опасных веществ (химических, радиоактивных, токсических, взрывных, окислительных, горючих, биологических агентов и тому подобное), средств защиты растений, совокупность свойств которых и/или особенности их состояния могут ухудшать экологическую ситуацию в этой зоне;
      11) функционирование санаторно-курортных заведений;
      12) запрещение или ограничение осуществления любой другой
деятельности, которая составляет повышенную экологическую опасность, для людей, растительного, животного мира и других природных объектов.
      2. Государственные органы Республики Казахстан обеспечивают правовой режим в зонах чрезвычайной экологической ситуации и экологического бедствия, и выполнение мероприятий, предусмотренных экологическим законодательством Республики Казахстан.

       Статья 337. Возмещение вреда лицам, пострадавшим
                  вследствие чрезвычайной экологической
                  ситуации или экологического бедствия

       1. Лица, пострадавшие вследствие чрезвычайной экологической ситуации или экологического бедствия, имеют право на возмещение причиненного им ущерба и других форм социальной защиты в соответствии с законодательными
актами Республики Казахстан.
      2. Отнесение к лицам, пострадавшим вследствие чрезвычайной
экологической ситуации или экологического бедствия производится в
соответствии с порядком установления причинно-следственной связи
заболеваний с чрезвычайной экологической ситуацией или экологическим
бедствием, определяемым законодательными актами Республики
Казахстан.

       Статья 338. Наблюдение за экологической обстановкой
                  в зонах чрезвычайной экологической ситуации
                  и экологического бедствия

       1. На территории зон чрезвычайной экологической ситуации и
экологического бедствия, а также на прилегающих к ним территориях, в рамках государственных целевых программ проводятся специальные наблюдения и исследования за состоянием окружающей среды и здоровья населения.
      2. Объектами наблюдений и исследований являются:
      1) факторы, приведшие к возникновению чрезвычайной экологической ситуации или экологического бедствия;
      2) негативные изменения в состоянии окружающей среды и здоровья населения на территории зон чрезвычайной экологической ситуации и экологического бедствия.

       Статья 339. Изменение и досрочное прекращение действия
                  правового режима чрезвычайной экологической
                  ситуации или экологического бедствия

      Действие правового режима зоны чрезвычайной экологической ситуации или экологического бедствия может быть прекращено путем принятия постановления Правительством Республики Казахстан и (или) закона Республики Казахстан на основании положительного заключения государственной экологической экспертизы и материалов обследования, свидетельствующих о нормализации экологической обстановки на соответствующих территориях.

       Статья 340. Ответственность за нарушение правового
                  режима в зонах чрезвычайной экологической
                  ситуации и экологического бедствия

       Юридические и физические лица, виновные в нарушении правового режима на территории зон чрезвычайной экологической ситуации и экологического бедствия, несут ответственность в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан.

Раздел 12. Заключительные и переходные положения 

Глава 48. Заключительные и переходные положения

      Статья 341. Переходные положения

       1. Разрешения на природопользование, полученные
природопользователями до введения в действие настоящего Кодекса,
действуют в течение сроков, на которые они были выданы.
      2. По истечении срока действия разрешений на природопользование, физические и юридические лица Республики Казахстан обязаны получить экологические разрешения.
      3. Государственные органы, осуществляющие регулирование и
управление в области охраны окружающей среды и природопользования, обязаны обеспечить разработку правил выдачи комплексных экологических разрешений с указанием порядка их согласования до 1 октября 2007 года.
      4. Владельцы полигонов захоронения и долговременным хранилищам отходов должны подготовить и согласовать с уполномоченным органом в области охраны окружающей среды планы приведения полигона в соответствие с экологическими требованиями, предусмотренные главой 44 настоящего Кодекса в срок до 1 июля 2007 года.

       Статья 342. Порядок введения в действие настоящего
                  Кодекса

       1. Настоящий Кодекс применяется к отношениям в области охраны,
восстановления и сохранения окружающей среды, использования и
воспроизводства природных ресурсов при осуществлении хозяйственной и
иной деятельности, связанной с использованием природных ресурсов и
воздействием на окружающую среду, возникшим после введения его в
действие.
      2. Настоящий Кодекс вводится в действие со дня его официального опубликования, за исключением:
      1) статьи 86, которая вводится с 1 января 2009 года;
      2) пункта 2 статьи 93, который вводится с 1 января 2008 года;
      3. Принятые до введения в действие настоящего Кодекса нормативные правовые акты, регулирующие отношения, указанные в пункте 1 настоящей статьи, применяются в части, не противоречащей настоящему Кодексу.
      4. Признать утратившими силу:
      1) Закон Республики Казахстан от 18 марта 1997 г. " Об экологической экспертизе " (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., N 6, ст. 67; 1998 г., N 24, ст. 443; 1999 г., N 11, ст. 357; 2003 г., N 14, ст. 112; 2004 г., N 23, ст. 142);
      2) Закон Республики Казахстан от 15 июля 1997 г. " Об охране окружающей среды " (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., N 17-18, ст. 213; 1998 г., N 24, ст. 443; 1999 г., N 11, ст. 357; N 23, ст. 931; 2001 г., N 13-14, ст. 171; N 24, ст. 338; 2002 г., N 17, ст. 155; 2004 г., N 10, ст. 57; N 23, ст. 137, 142; 2005 г., N 7-8, ст. 23; N 14, ст. 57; 2006 г., N 1, ст. 5; N 3, ст. 22);
      3) Закон Республики Казахстан от 11 марта 2002 г. " Об охране атмосферного воздуха " (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2002 г., N 5, ст. 54; 2004 г., N 23, ст. 142; 2006 г., N 1, ст.5; N 3, ст. 22).

      Президент
      Республики Казахстан

Приложение 1       
к Экологическому   кодексу

Расчет экономической оценки ущерба

1. Расчет экономической оценки ущерба
косвенным методом

      1. Экономическая оценка ущерба от загрязнения атмосферного воздуха сверх установленных нормативов от стационарных источников по 1-ому ингредиенту определяется по формуле:

      U i  = (с факт i - c норм i ) х 3600/1000000 хА i хТх С выб х 10 х К, х К 2

      где:
      U - экономическая оценка ущерба от загрязнения атмосферного воздуха от стационарных источников i-ым ингредиентом, тенге;
      С факт - фактический выброс i-ого загрязняющего вещества, выявленный в ходе государственного контроля, г/сек;
      С норм i  - норматив выброса i-ого загрязняющего вещества, г/сек;
      А - коэффициент относительной опасности, определяемый по формуле:
      А i  = 1/ПДК  сс ., где ПДК  сс  - предельно-допустимая среднесуточная концентрация вещества в атмосферном воздухе;
      Т - время работы оборудования за период нанесения ущерба, принимаемое за время, прошедшее с последней проверки, но не более 90 дней (в часах);
      С выб  - ставка платы за выброс 1 условной тонны загрязняющих веществ в атмосферу от стационарных источников, утвержденная в установленном порядке на текущий год, тенге/усл, тонна;
      10 - повышающий коэффициент;
      К 1  - коэффициент экологической опасности, приложение 2;
      К 2  - коэффициент экологического риска, приложение 3.
      2. Экономическая оценка ущерба от загрязнения водных ресурсов сверх установленных нормативов по 1-ому ингредиенту определяется по формуле:

      U i  = (С факт i - С норм i )x V факт  А i  x C сбр  х 10 х К х К 2
      где:
      U i  - экономическая оценка ущерба от загрязнения водных ресурсов i-ым ингредиентом (тенге);
      С факт i  - фактическая концентрация i-ого загрязняющего вещества в сточных водах, мг/л.;
      С норм i  - норматив сброса i-ого загрязняющего вещества, мг/л.;
      V факт  - объем водоотведения за период, принимаемый за время,
прошедшее с последней проверки, но не более 90 дней, млн.куб.м;
      А i  - коэффициент относительной опасности, определяемый по формуле:
      А i  = 1/ПДК  в , где ПДК  в  - предельно-допустимая концентрация загрязняющего вещества в водном объекте данного вида;
      С сбр  - ставка за сброс 1 условной тонны загрязняющих веществ, утвержденная в установленном порядке на текущий год, тенге/уел, тонна;
      10 - повышающий коэффициент;
      К 1  - коэффициент экологической опасности, приложение 2;
      К - коэффициент экологического риска, приложение 3.
      3. Экономическая оценка ущерба от размещения i-го вида отходов производства и потребления сверх установленных нормативов в зависимости от класса опасности определяется по формуле:

      U i  =(F факт i  - F норм i ) x С отх  x 10 x К 1  x К 2 ,

      где:
      U i  - экономическая оценка ущерба от размещения i-ого вида отходов производства и потребления в зависимости от класса опасности, тенге;
      F факт i  - фактический объем размещения i-го вида отходов производства и потребления в зависимости от класса опасности в определенный период времени, тонны или тыс. м. куб.;
      F норм i  - нормативный объем размещения i-ого вида отходов производства и потребления в зависимости от класса опасности в определенный период времени, тонн или тыс. м. куб.;
      С oтх  - ставка платы за размещение 1 тонны или 1 тыс.куб м. i-го вида отходов производства и потребления в зависимости от класса опасности, утвержденная в установленном порядке на текущий год, тенге;
      10 - повышающий коэффициент;
      К 1  - коэффициент экологической опасности, приложение 2;
      К - коэффициент экологического риска, приложение 3.
      4. Экономическая оценка ущерба от загрязнения атмосферного воздуха сверх установленных нормативов от передвижных источников по i-ому виду автомоторного топлива определяется по формуле:

      U i =(c факт норм )/с норм х R факт i  x C выб i x 10

      где:
      U i - экономическая оценка ущерба от загрязнения атмосферного воздуха передвижными источниками при сжигании i-ого вида автомоторного топлива, тенге;
      c факт.  - фактическая концентрация загрязняющего вещества либо показатель дымности в выхлопных газах, выявленные в ходе государственного контроля, объемная доля или %;
      c норм  - норматив концентрации загрязняющего вещества либо показатель дымности в выхлопных газах, объемная доля или %;
      R факт i - расход i-ого вида автомоторного топлива за период нанесения ущерба, принимаемый за время, прошедшее с последней проверки, но не более 90 дней, тонна;
      С выб i  - ставка платы за выбросы загрязняющих веществ в атмосферу при сжигании 1 тонны i-го вида автомоторного топлива передвижными источниками, утвержденная в установленном порядке на текущий год, тенге/тонна;
      10 - повышающий коэффициент.
      5. При определении экономической оценки ущерба вследствие самовольного загрязнения окружающей среды применяются формулы расчета в соответствии с пунктами 1-3 настоящего Приложения, где нормативы выброса загрязняющего вещества в атмосферу от стационарных источников, сброса загрязняющего вещества в окружающую среду, объема размещаемых отходов производства и потребления принимаются равными нулю.
      Под самовольным загрязнением окружающей среды понимаются выбросы в атмосферу от стационарных источников, сбросы сточных вод, размещение отходов и любых других загрязняющих веществ, а также физические и иные воздействия на окружающую среду без соответствующего разрешения, в том числе аварийные и несогласованные залповые выбросы (сбросы). Несоблюдение установленной экологическим разрешением категории и лимита размещения отходов также рассматривается как самовольное размещение отходов.
      6. Ущерб от сверхнормативного размещения в окружающей среде радиоактивных отходов, а также источников ионизирующего излучения устанавливается исходя из норматива платы за размещение радиоактивных отходов по активности наиболее распространенного радиоактивного вещества - урана природного, 1 тонна которого по токсичности приравнивается к 12 Гигабеккерель (ГБк) радиоактивности. Норматив платы за размещение 12 ГБк суммарных альфа-излучающих радионуклидов, за исключением трансурановых элементов, приравнивается к нормативу платы за размещение в окружающей среде 1 тонны промышленных отходов 2 класса опасности. Норматив платы за размещение 12 ГБк трансурановых элементов приравнивается к нормативу платы за размещение в окружающей среде 1 тонны промышленных отходов первого класса опасности.
      Ставка платы за размещение 1 ГБк трансурановых элементов принимается равной:
      C PAOt = C T1 /12.
      Ставка платы за размещение 1 ГБк альфа радиоактивных отходов принимается равной:
      C PAOa =C T2 /12
      Ставка платы за размещение 1ГБк бета радиоактивных отходов принимается равной
      С РАОв т2 /12 х О,1,
      где:
      С Т1 , С Т2 - ставка платы за 1 тонну промышленных отходов соответственно 1 или 2 класса опасности, утвержденная местными представительными органами на текущий год;
       0,1- понижающий коэффициент для бета радиоактивных отходов, исходя из того, что минимально-значимая активность (МЗА) для бета-излучающих радионуклидов в 10 раз меньше по сравнению с МЗА альфа-излучающих радионуклидов.
      Экономическая оценка ущерба от сверхнормативного размещения радиоактивных отходов или трансурановых элементов определяется по формуле:

      U = (F факт -F норм ) х С РАОа,в,t,  х 10 х К 1 х К 2
      где:
      U - экономическая оценка ущерба от сверхнормативного размещения радиоактивных отходов (тенге);
      F факт  - фактическая радиоактивность размещенных радиоактивных отходов, ГБк;
      F норм  - нормативная радиоактивность размещения радиоактивных отходов, ГБк;
      С PAOв  - ставка платы за размещение 1 ГБк соответственно
радиоактивных отходов или трансурановых элементов, тенге/ГБк;
      10 - повышающий коэффициент;
      К 1  - коэффициент экологической опасности, приложение 2;
      К 2  - коэффициент экологического риска, приложение 3.
      Размещенные в окружающей среде строительные материалы, хвосты и шламов горного производства, сточные и рудничные воды с превышающим санитарные нормы содержанием искусственных и природных радионуклидов более 0,3 кБк/кг, но не превышающие 10 кБк/кг для альфа-излучающих радионуклидов и 100 кБк/кг для бета-излучающих радионуклидов, не являются радиоактивными отходами, относятся к материалам ограниченного использования и подлежат размещению в места захоронения промышленных отходов. Ущерб от сверхнормативного размещения таких материалов определяется согласно пункту 3 настоящего Приложения по 4 классу опасности.

2. Расчет экономической оценки ущерба от загрязнения
отдельных видов природных ресурсов

      7. Ущерб от загрязнения подземных вод определяется прямым методом по стоимости мероприятий по их очистке, либо косвенным методом, исходя из фактического объема самовольного сброса сточных вод либо самовольного размещения отходов согласно пункту 5 настоящего Приложения. При этом абсолютное количество загрязняющих веществ, поступивших в подземные воды, определяется методами по концентрации загрязняющих веществ и расхода подземного потока, либо дебита скважины.
      8. Загрязнение гидрографической сети грунтом вследствие разрушения проектных и внепроектных плотин, дамб, дорог, а также вследствие образования промоин и оврагов, спровоцированных хозяйственной деятельностью, принимается за аварийный сброс взвешенных частиц сброшенного в гидрографическую сеть грунта. Экономическая оценка такого ущерба устанавливается согласно пункту 2 настоящего Приложения.
      9. Экономическая оценка ущерба, причиненного почвенному покрову его уничтожением, погребением или загрязнением, для земель всех категорий определяется прямым методом по стоимости восстановления утраченных качеств почвы, либо косвенным методом, исходя из фактического объема самовольного сброса сточных вод либо объемов самовольного размещения отходов согласно настоящего Приложения.
      При этом под уничтожением почвенного покрова понимаются действия, повлекшие полную потерю специфической хозяйственной, ландшафтно-рекреационной и экосистемной (водорегулирующей, почвозащитной) ценности земель, восстановление которой невозможно, либо требует проведения специальных работ (рекультивация земель, лесопосадочные и другие работы).
      10. Ущерб от самовольной добычи общераспространенных полезных ископаемых устанавливается в размере стоимости добытых полезных ископаемых и (или) произведенного товарного продукта, полученного из этих ископаемых. Стоимость добытых общераспространенных полезных ископаемых и произведенного товарного продукта определяется исходя из средней рыночной цены реализации товарного продукта за период не свыше девяносто дней, начиная с даты выявления нарушения.
      В случае отсутствия реализации товарного продукта стоимость добытых общераспространенных полезных ископаемых определяется исходя из средних рыночных цен, сложившихся у природопользователей, осуществляющих аналогичную деятельность в данной административно-территориальной единице за квартал, предшествующий кварталу, в котором выявлено нарушение.
      Необходимые сведения запрашиваются в уполномоченном органе по изучению и использованию недр, в местных исполнительных органах либо непосредственно у природопользователей.
      11. Экономическая оценка ущерба, нанесенного непосредственно земельным и лесным ресурсам изъятием сельскохозяйственных и лесных угодий для использования их в целях, не связанных с ведением сельского и лесного хозяйства, а также ущерба животному растительному миру, причиненного незаконным добыванием, заготовкой, повреждением или уничтожением животных, определяется согласно требований земельного, лесного законодательства, а также законодательства Республики Казахстан об охране, использовании и воспроизводстве животного мира.
      Экономическая оценка ущерба, нанесенного животному и растительному миру, рыбным запасам и гидробионтам опосредовано через загрязнение, уничтожение или повреждение земельных, водных и растительных ресурсов, определяется по результатам экономической оценки ущерба, причиненного земельным, водным и растительным ресурсам в совокупном объеме с учетом нарушений законодательства в области охраны окружающей среды 

Приложение 2        
к Экологическому   кодексу
Республики Казахстан  

      Критерии определения уровня экологической опасности,
     вызванной нарушением экологического законодательства

Критерии

Коэффициент
уровня эколо-
гической опас-
ности

Размещение отходов на террито-
рии предприятий, предназначен-
ных для складирования, усовер-
шенствованные свалки, полигоны,
склады, навозохранилища и
другие территории, разрешенные
ля складирования и захоронения
(объекты, отвечающие экологи-
ческим требованиям); организо-
ванные сбросы в водоемы и нако-
пители; организованные
источники выбросов

1

Размещение отходов на необу-
строенных территориях предпри-
ятий; сбросы сточных вод в при-
митивные накопители, неоргани-
зованные источники технологи-
чески обоснованных выбросов

1,5

Технологически необоснованные
выбросы и сбросы на территории
предприятий; размещение отходов
на территории сельскохозяй-
ственных угодий и не покрытых
лесом земель государственного
лесного фонда

2,0

Выбросы, сбросы, размещение
отходов на территории покрытых
лесом земель государственного 
есного фонда, селитебных и
особо охраняемых территориях,
в водоохранных зонах и аква-
ториях водоемов (включая
высохшие), 1 и 2 пояса зон
санитарной охраны источников
питьевого водоснабжения, 1 и 2
зоны округов санитарной охраны
курортов

3,0

Приложение 3        
к Экологическому   кодексу
Республики Казахстан  

      Критерии определения уровня экологического риска,
  вызванного нарушением законодательства в области охраны
                    окружающей среды

Критерии

Коэффициент
экологического
риска

Нарушение является первым
нарушением данного вида со
стороны виновника за последние
три года

1

За последние три года имело
место от одного до трех
нарушений данного вида со
стороны виновника

1,1

За последние три года имело
место от четырех до десяти
случаев нарушений данного вида
со стороны виновника

1,5

За последние три года имело
место более десяти нарушений
данного вида со стороны
виновника

2

Приложение 4        
к Экологическому   кодексу
Республики Казахстан  

         Предельно допустимые концентрации
             химических веществ в почве

Название
вещества
или сложных
смесей
постоянного
состава

ПДКп, мг/кг
воздушно-сухой
массы

Лимитирующий 
показатель

Бензол

0,3

Миграционный 
воздушный

Бенз(а)пирен

0,02

Миграционный 
воздушный

Малолетучие
эфиры группы
2,4-Д

0,15

Трансло-
кационный

Марганец

1500

Общесанитар-
ный

Марганец+
ванадий

1000+100

-

Медь

3,0 (для
подвижных форм,
извлекаемых
ацетатно-
аммонийным
раствором pН4,8)

Общесанитар-
ный (влияние
на биологи-
ческую акти-
вность и
почвенный
микробио-
ценоз)

Мышьяк

2,0

Переход в
растения

Никель

4,0

Общесанитар-
ный

Нитраты

130,0

Миграционный 
водный

Ртуть

2,1

Переход в
растения

Свинец

20,0

Общесанитар-
ный

Сурьма

4,5 (валовое содержание)

Миграционный 
водный

Толуол

о,3

Миграционный 
воздушный и 
транслока-
ционный

Формальдегид

7,0

Общесанитар-
ный

Фосфор (Р 2 О 5 )

200

Переход в
растения

Хром шестивалентный

0,05

Тоже

Цинк

23,0 (для
подвижных
форм,
извлекаемых
ацетатно-
аммонийным
буферным
раствором
рН 4,8)

Трансло-
кационный

Приложение 5      
к Экологическому   кодексу 
Республики Казахстан   

         Показатели уровня загрязнения земель
               химическими веществами

Элемент,
соединение

Содержание (мг/кг), соответствующее
уровню загрязнения

  

1
уровень
допус-
тимый

2
уровень
низкий

 

3
уровень
средний

4
уровень
высокий

5
уровень
очень
высокий

Неорганические соединения

Кадмий

<ПДК

ОТ ПДК
ДО 3

от 3 до 5

от 5
до 20

>20

Свинец

<ПДК

от ПДК
до 125

от 125 до 250

от 250 до 600

>600

Ртуть

<ПДК

от ПДК
до 3

от 3
до 5

от 5
до 10

>10

Мышьяк

<ПДК

от ПДК
до 20

от 20 до 30

от 30 до 50

>50

Цинк

<ПДК

от ПДК
до 500

от 500 до 1500

от 1500 до 3000

>3000

Медь

<ПДК

от ПДК
до 200

от 200 до 300

от 300 до 500

>500

Кобальт

<ПДК

от ПДК
до 50

от 50 до 150

от 150 до 300

>300

Никель

<ПДК

от ПДК
до 150

от 150 до 300

от 300 до 500

>500

Молибден

<ПДК

от ПДК
до 40

от 40 до 100

от 100 до 200

>200

Олово

<ПДК

от ПДК
до 20

от 20 до 50

от 50 до 300

>300

Барий

<ПДК

от ПДК
до 200

от 200 до 400

от 400 до 2000

>2000

Хром

<ПДК

от ПДК
до 250

от 250 до 500

от 500 до 800

>800

Ванадий

<ПДК

от ПДК
до 225

от 225 до 300

от 300 до

350

>350

Фтор водораство рим.

<ПДК

от ПДК
до 15

от 15 до 25

от 25 до 50

>50

Органические соединения

Элемент,
соединение

Содержание (мг/кг), соответствующее
уровню загрязнения

  

1 уровень
допус-
тимый

2
уровень
низкий

3
уровень
средний

4
уровень
высокий

5
уровень
очень
высокий

Хлориро-
ванные
углеводо-
роды (в
том числе
хлорсодер-
жащие пес-
тициды
ДДТ,ГХЦГ,
2,4,-
Д и др.)

<ПДК

  

от ПДК
до 5

 

от 5
до 25

от 25
до 50

1.  >50

Хлорфено-
лы

<ПДК

  

от 1
до 5

от 5
до 10

>10

Фенолы

<ПДК

  

от 1
до 5

от 5
до 10

>10

Полихлор-
бифенилы

<ПДК

  

от 2
до 5

от 5
до 10

>10

Циклогек-
сан

<ПДК

  

от 6
до 30

от 30 до 60

>60

Пиридины

<ПДК

  

от 0,1 до 2

от 2
до 20

>20

Тетраги-
дрофуран

<ПДК

  

 

  

  

>40

Стирол

<ПДК

от ПДК до 5

от 5
до 20

от 20 до 50

>50

Нефть и
нефтепро-
дукты
Бенз(а)пи-
рен

<ПДК <ПДК

от 1000 до 2000

от ПДК до 0,1

от 2000 до 3000

от 0,1 до 0,25

от 3000 до 5000

от 0,25 до 0,5

>5000

 

>0,5

Бензол

<ПДК

от ПДК до 1

от 1
до 3

от 3
до 10

>10

Толуол

<ПДК

от ПДК до 10

от 10 до 50

от 50
до 100

> 100

Альфаметил
-стирол

<ПДК

от ПДК до 3

от 3
до 10

от 10
до 50

>50

Ксилолы (орто-,
мета-,
пара-)

<ПДК

от ПДК до 3

от 3
до 30

от 30 до 100

> 100

2. Нитраты

<ПДК

-

-

-

-

Сернистые

<ПДК

от ПДК до

от 180 до

от 250 до

>380

Элемент, соединение

Содержание (мг/кг), соответствующее уровню загрязнения

  

1 уровень 
допус-
тимый

2 уровень низкий

 3 уровень средний

4 уровень высокий

5 уровень
очень
высокий

соединения

  

180

250

380

  

      Примечания
      1. ПДК или ОДК; при отсутствии ПДК (ОДК) неорганических соединений за ОДК принимается удвоенное региональное фоновое содержание элементов в незагрязненной почве;
      2. Сернистые соединения даны в пересчете на серу.

Приложение 6       
к Экологическому   кодексу 
Республики Казахстан  

Отнесение пестицидов и химических веществ,
попадающих в почву к классам опасности

Класс
опас-
ности

Наименование
пестицида

Наименование
химического
вещества

  

  

  

  

  

  

  

1 -й класс

  

  

  

  

  

  

  

Атразин

Мышьяк

Гексахлорбу-
тадиен

Кадмий

Гранозан

Ртуть

ГХЦГ

Селен

Гептахлор

Свинец

ДНОК

Цинк

ДДТ

Фтор

Карбатион

Бенз(а)пирен

Метафос

  

ПХК

  

ПХП

  

Севин

  

Тордон

  

Тиодан

  

ТМТД

  

  

  

  

  

  

2-й класс

  

  

  

  

  

  

Агелон

Бор

Далапон

Кобальт

Карбофос

Никель

Купрозан

Молибден

Кельтан

Медь

Нитрафен

Сурьма

Пропанид

Хром

Симазин

  

Трефлан

  

Хлорофос

  

Ялан

  

Рогор

  

  

  

  

  

3-й класс

  

  

Банвел Д

Барий

Дактал

Ванадий

Дилор

Вольфрам

Мильбекс

Марганец

Полидим

Стронций

Поликарбацин

Ацетофенон

Прометрин Трихлорацетат натрия Тедион

  

  Приложение 7        
к Экологическому кодексу  
Республики Казахстан      

                   Критерии экологической
                 оценки состояния почв

Показатели (концен-
трации
даны в
мг/л)

Параметры

Относи-
тельно
удовле-
твори-
тельная
ситуация

Эколо-
гическое
бедствие

Чрезвы-
чайная
эколо-
гичес-
кая
ситуа-
ция

Основные показатели:

Площадь
выведенных
из сельхо-
зоборота
земель в
следствие
их деграда-
ции, %
от общей
площади
угодий

более 50

30-50

до 5

Уничтожение
гумусового
горизонта

А+Б

А ПАХ (А1)

до 0,1 А

Перекры-
тость по-
верхности
почвы абио-
тическими
наносами -
см.

более 20

10-20

отсутствие

Увеличение
плотности
почвы,
кратность
равновесной

более 1,4

1,3-1,4

до 1,1

Превышение 
уровня
грунтовых
вод, %
от крити-
ческого
значения

более 50

25-50

допусти-
мый
уровень

Радиоактив-
ное загряз-
нение,
Ки/км 2 :
цезий-137
стронций-90
плутоний
(сумма
изотопов)

свыше 40 свыше 3 свыше 0,1

15-40
1-3
свыше 0,1

до 20 до 1

Потери
гумуса
в пахотных
почвах
за период
10 лет,
в относи-
тельных, %

свыше 25

10-25

менее 1

Увеличение
содержания
легкорас-
творимых

более 0,8

0,4-0,8

до 0,1

солей  в 
гор. А+Б,  
г/ 100г

  

  

  

Увеличение
доли обмен
ного нат-
рия, % от
ЕКО

более 25

15-25

до 5

Превышение
ПДК хими-
ческих
веществ:

  

  

  

1-го класса
опасности
(включая
бенз/а/-
пирен,
диоксины),

более 3

2-3

до1

2-го класса
опасности,

более 10

5-10

до 1

3-го класса
опасности
(включая
нефть и
нефтепро-
дукты)

более 20

10-20

до 1

Снижение
уровня
активной
микробной
массы,
кратность

более 100

50-100

до 5

Фитотоксич-
ность почвы
(снижение
числа про-
ростков),
кратность
по сравне-
нию с фоном

более 2

1,4-2,0

до 1,1

Дополнительные показатели

Доля за-
грязненной
основной
с/х про-
дукции, %
от объема
проверенной

более 50

25-50

до 5

Примечание - ЕКО - емкость катионного обмена

Приложение 8              
к Экологическому кодексу  
Республики Казахстан      

      Биохимические критерии оценки территории

Показатели

Параметры

Относи-
тельно
удовле-
твори-
тельная
ситуация

Эколо-
гичес-
кое
бедствие

 

Чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

Основные показатели

Соотношение С:N
- в почвах,

менее 4

4-8

8-20

- в поверх-
ностных
водах,

менее 4
или
более 20

менее 8
или 16-20

8-12

- в расте-
ниях,

  

менее 4

4-8

8-12

- в расти-
тельных
кормах

менее 4
или
более 16

менее 4
или 12-16

4-8

Содержание
химических
элементов
в укосах
растений и
раститель-
ных кормах:
ртуть, кад-
мий, сви-
нец, мышь-
як, сурьма,
никель,
хром, по
превышению
МДУ:
  - селен,
мг/кг воз-
душно-сухо-
го вещес-
тва,-
  - фтор,
мг/кг воз-
душно-сухо-
го вещес-
тва,
  - медь,
мг/кг воз-
душно-сухо-
го вещес-
тва,
  - талий,
бериллий,
барий, по
превышению
фона

боле 10

 

 

 

 

 

 

 

 
менее 0,02
или более 0,5

менее 2 или
более 200

 
менее 3
или
более 100

 
более 10

5-10

 

 

 

 

 

 

 

 
0,02-0,05

 

 
2-10
или 50-200

 
3-5
или 80-100

 
5-10

1,1-1,5

 

 

 

 

 

 

 

 
0,1-0,5

 

 
10-20

 

 
10-20

 

 
менее 1,5

Дополнительные показатели

Соотношение
Са:Р в кор-
мах (числи-
тель) с
учетом пло-
щади ано-
мального
ландшафта,
% (знаме-
натель)

менее
0,1 или
более
10/
более 20

0,4-0,1
или 5-10/
более 20

1-2/более
20

Соотношение
Са:Sg в
растениях
и кормах
(числитель)
с учетом
площади
аномально
ландшафта,
% (знамена-
тель)

менее 1/
более 20

менее
10-1/
более 20

более
100/до
100

Уровень
содержания
химических
веществ в
укосах
растений
и расти-
тельных
кормах:
- алюминий,
олово, вис-
мут, тел-
лур, воль-
фрам, мар-
ганец, гал-
лий, герма-
ний, индий,
иттрий, по
превышению
фона йод,
мг/кг
воздушно-
сухого
вещества

более
50 менее
0,5 или
более 20

10-50 0,0
5-0,1 или
более
2,0-20

1,5-2
0,2-2,0

Уровень
содержания
биологичес-
ки важных
микроэле-
ментов в
укосах рас-
тений и ра-
стительных
кормах, в
мг/кг воз-
душно-сухо-
го вещес-
тва:

- цинк

-железо

-молибден

- кобальт

- бор

 

  

 

 

 

 

 

менее 10
или
более 500
менее 20
или
более 500
менее 0,2
более 50
менее 0,1
или
более 50
менее 0,1
или более
300

  

 
 
 
 
 

 

 
10-30
или
100-500
20-50
или
200-500
0,2-2
или более
10-50
0,1-0,3
или 5-50
0,1-0,3
или
30-300

  

 
 

 

 
 
 

 
 
 
 
более
30-60
более
50-100
более 2-3
более
0,3-1,0
более
1-30

Примечание - МДУ - максимально допустимый уровень

Приложение 9            
к Экологическому кодексу
Республики Казахстан    

      Критерии экологического состояния земель
               селитебных территорий

Показатели

Параметры

Относи-
тельно

Экологи-
ческое  
бедствие

Чрезвычай-
ная экологи-
ческая  
ситуация

удовле-
твори-
тельная
ситуация

Основные показатели

Мощность экс-
позиционной
дозы на уров-
не 1 м. от
поверхности 
почвы, мкР/ час

более 400

200-400

менее 200

Радиоактивное
загрязнение,
Ки/кв. км      цезий-137

 

 
более 40

 

 
15-40

 

 
до 20

  стронций-90

более 3

1-3

менее 1

   плутоний

более 1

1-0,1

менее 0,1

Суммарный 
показатель
химического
загрязнения
(Zс)

более 128

32-128

до 0,3

Дополнительные показатели

Содержание 
яиц гель-
минтов в 1 кг почвы

более 100

10-100

менее 10

Число пато-
генных ми-
кроорганиз-
мов в 1 г
почвы

более 10 -6

10 5 -10 -6

отсутствие

Коли-титр

0,01-0,001

менее 0,001

менее 10 -4

Примечание - коли-титр для почвы - наименьшая масса почвы в г, в которой содержится 1 кишечная палочка.       

Приложение 10            
к Экологическому кодексу 
Республики Казахстан      

     Перечень диагностических и дополнительных показателей
        для выявления деградированных почв и земель

      1. Техногенная (эксплуатационная) деградация
      1.1 Нарушение земель
      Диагностическими показателями нарушенных земель являются:
      1) морфометрическая характеристика рельефа:
      - глубина или высота относительно естественной поверхности (м);
      - угол откоса уступов (град.);
      2) нарушение цитологического строения земель:
      - наличие плодородного слоя и потенциально плодородных пород по мощности органогенного слоя и запасам гумуса в слое 0-100 см;
      - перекрытость поверхности посторонними наносами.
      3) характеристика поверхностных и грунтовых вод:
      уровень грунтовых вод (м);
      минерализация вод (г/л);
      продолжительность затопления (мес).
      1.2 Физическая (земледельческая) деградация
      Физическая деградация оценивается по следующим основным показателям:
      1) гранулометрический состав;
      2) равновесная плотность сложения пахотного (гумусового) слоя почвы, г/см 3 ;
      3) текстурная (внутриагрегатная) пористость, см 3 /г;
      4) стабильная структурная (межагрегатная без учета трещин) пористость, см 3 /г;
      5) структура пахотного (гумусового) слоя почвы:
      - содержание агрономически ценных и водопрочных агрегатов;
      - состояние и свойства структурных отдельностей;
      6) водно-физические параметры почв:
      - водопроницаемость и коэффициент фильтрации почв (м/сут);
      - основные гидрологические константы (ВЗ, НВ) и порозность аэрации;
      - набухаемость.
      1.3 Агроистощение
      Диагностическими показателями агроистощения являются балансовые характеристики почвы (органического вещества, питательных элементов, катионно-анионного состава):
      1) уменьшение запасов гумуса в профиле почвы (А+В) в % от исходного;
      2)рН;
      3) уменьшение содержания физической глины (%);
      4) качественный состав гумуса;
      5) уменьшение валового запаса основных элементов питания;
      6) обеспеченность растений подвижными формами элементов питания;
      7)емкость катионного обмена, степень насыщенности почв основаниями, состав поглощенных оснований.
      Дополнительными показателями агроистощения являются:
      1) минералогический состав илистой фракции;
      2) снижение уровня активной микробной биомассы (число раз);
      3) фитотоксичность;
      4) уменьшение ферментативной активности почв;
      5) биомасса почвенной мезофауны;
      6) уменьшение биоразнообразия (индекс Симпсона, % от нормы);
      7) сработка торфа (мм/год).
      2. 2 Эрозия
      Для оценки эрозии используются статические или динамические показатели, последние могут отражать как состояние почвенного покрова, так и ландшафтов.
      2.1 Водная эрозия
      2.1.1 Плоскостная эрозия
      Диагностическими показателями плоскостной водной эрозии являются:
      1) уменьшение мощности почвенного профиля (А+В), %;
      2) уменьшение запасов гумуса в профиле почвы (А+В),  от фонового;
      3) изменение гранулометрического состава верхнего горизонта почв;
      4) потери почвенной массы, т/га/год;
      5) площадь обнаженной почвообразующей породы (С) или одстилающей породы (D), % от общей площади;
      6) увеличение площади эродированных почв, % в год.
      Дополнительными показателями являются:
      1) уменьшение мощности гумусового (пахотного) горизонта (см);
      2) снижение запасов питательных веществ;
      3) скорость смыва;
      4) уклоны поверхности и опасность развития эрозионных процессов.
      2.1.2 Линейная эрозия
      Диагностическими показателями линейной эрозии являются:
      1) расчлененность территории оврагами (км/км 2 );
      2) глубина размывов относительно поверхности, см;
      3) потери почвенной массы (т/га/год);
      4) образование новых оврагов и рост существующих.
      Дополнительными показателями являются:
      1) глубина оврага;
      2) количество оврагов на единицу площади;
      3) общая площадь оврагов на единицу площади;
      4) некоторые характеристики водосборной площади оврагов.
      2.2 Ветровая эрозия
      Диагностическими показателями ветровой эрозии, кроме перечисленных, являются:
      1) дефляционный нанос неплодородного слоя, см;
      2) площадь выведенных из землепользования угодий (лишенная растительности на естественных угодьях),  от общей площади;
      3) проективное покрытие пастбищной растительности, % от зонального;
      4) скорость роста площади деградированных пастбищ, % в год;
      5) площадь подвижных песков, % от общей площади;
      6) увеличение площади подвижных песков, % в год.
      Среди дополнительных параметров используются показатели:
      1) интенсивность дефляции или скорость дефляции;
      2) уменьшение запасов гумуса в профиле почвы (А+В);
      3) облегчение гранулометрического состава;
      4) степень изреженности травостоя и посевов.
      3. Засоление
      3.1 Засоление
      Основными показателями степени засоленности являются:
      1) суммарное содержание токсичных солей в верхнем плодородном слое
      2) увеличение токсичной щелочности (при переходе нейтрального типа засоления в щелочной), мг-экв/100 г. почв;
      3) увеличение площади засоленных почв, % в год;
      4) реакция среды (рН солевой и водной вытяжки).
      В качестве дополнительных показателей используются данные об уровне и минерализации грунтовых вод.
      3.2 Осолонцевание
      Основными показателем  солонцеватости являются:
      1) увеличение содержания обменного натрия (в % от ЕКО);
      2) увеличение содержания обменного магния ( в % от ЕКО);
      3) реакция среды (рН).
      Дополнительными показателями осолонцевания являются показатели физических свойств и особенно структуры почвы.
      3. 4. Заболачивание
      Диагностическими показателями являются:
      1) поднятие уровня почвенно-грунтовых вод, м;
      2) продолжительность затопления (месяц);
      3) минерализация грунтовых вод (г/л).
      Дополнительно могут использоваться характеристики морфологического строения профиля (признаки гидроморфизма).

Приложение 11             
к Экологическому кодексу  
Республики Казахстан      

      Определение степени деградации почв и земель

Показатели

Степень деградации

0

1

2

3

4

Мощность абиотичес-
кого наноса, см

<2

2-10

11-20

21-40

>40

Глубина провалов
(см) относительно
поверхности (без
разрыва сплошности)

<20

20-40

41-100

101-200

>200

Уменьшение содержа-
ния физической глины
на величину, % от
исходного

<5

5-15

16-25

26-32

>32

Увеличение равновес-
ной плотности
сложения пахотного
слоя почвы, % от
исходного

<10

10-20

21-30

31-40

>40

Стабильная структур-
ная (межагрегатная,
без учета трещин)
пористость, см 3

>0,2

0,11-
0,2

0,06-
0,1

0,02-
0,05

<0,02

Текстурная порис-
тость (внутри-
агрегатная), см 3

>0,3

0,26-
0,3

0,2-
0,25

0,17-
0,19

<0,17

Коэффициент
фильтрации, м/сут.

>1,0

0,3-1,0

0,1-0,3

0,01-0,1

<0,01

Каменистость, %
покрытия

<5

5-15

16-35

36-70

>70

Уменьшение мощности
почвенного профиля
(А+В), % от
исходного

<3

3-25

26-50

51-75

>75

Уменьшение запасов
гумуса в профиле
почвы (А+В), % от
исходного

<10

10-20

21-40

41-80

>80

Уменьшение содержа-
ния микроэлементов
(Мп, Со, Мо, В, Си,
Fe), % от средней
степени обеспечен-
ности

< 10

10-20

21-40

41-80

>80

Уменьшение содержа-
ния подвижного
фосфора, % от
средней степени
обеспеченности

< 10

10-20

21-40

41-80

>80

Показатели

Степень деградации

0

1

2

3

4

Уменьшение содержа-
ния обменного калия
в % от средней сте-
пени обеспеченности

<10

10-20

21-40

41-80

>80

Изменение РН
почвенной среды, %
от среднего
показателя

<10

10-15

16-20

21-25

>25

Потери почвенной
массы, т/га/год

<5

5-25

26-100

101-200

>200

Площадь обнаженной
почвообразующей
породы (С) или
подстилающей породы
(D), % от общей
площади

0-2

3-5

6-10

11-25

>25

Увеличение площади
эродированных почв,
% в год

<0,5

0,5-1,0

1,1-2,0

2,1-5,0

>5,0

. Глубина размывов и
водороин относитель-
но поверхности, см

<20

20-40

41-100

101-200

>200

Расчлененность
территории
оврагами, км/км 2

<0,1

0,1-0,3

0,4-0,7

0,8-2,5

>2,5

Дефляционный нанос
неплодородного слоя,
см

<2

2-10

11-20

21-40

>40

Площадь естественных
угодий, выведенных
из землепользования
(лишенных раститель-
ности), % от общей
площади

<10

10-30

31-50

51-70

>70

Проективное покрытие
пастбищной расти-
тельности, % от
зонального

>90

71-90

51-70

11-50

<10

Скорость роста
площади деградиро-
ванных пастбищ, % в
год

<0,25

0,25-1,0

1,1-3,0

3,1-5,0

>5

Площадь подвижных
песков, % от общей
площади

0-2

3-5

6-15

16-25

>25

Увеличение площади
подвижных песков, %
в год

<0,25

0,25-1,0

1,1-2,0

2,1-4,0

>4

Содержание суммы
токсичных солей в
верхнем плодородном
слое (%):
-с участием соды
для других типов
засоления

<0,1 <0,1

0,1-0,2 0,1-

0,21-0,3

0,26-

0,31-0,5

0,51-

>0,5 >0,8

 

0,25

0,5

0,8

 

Увеличение токсичной
щелочности (при пе-
реходе нейтрального
типа засоления в
щелочной), мг-экв/
100 г. почв
Увеличение   
площади засоленных
почв, % в год

<0,7 0-0,5

0,7-1,0 0,5-1,0

1,1-1,6 1,1-2,0

1 7-7 0 2,1-5,0

>2,0 >5,0

Увеличение содержа-
ния обменного натрия
(в % от ЕКО):
- для почв, содержа-
щих <  1% натрия
- для других почв

<1 <5

1-3 5-10

3-7 10-15

7-10 15-20

>10 >20

Увеличение содержа-
ния обменного магния
( в% от ЕКО)

<40

40-50

51-60

61-70

>70

Глубина залегания
уровня пресных(<1-3
г/л) грунтовых вод,
м
- в гумидной зоне

>1,0

0,81-1,0

0,61-0,80

0,31-0,60

<0,3

- в степной зоне

>4

3,1-4,0

2,1-3,0

1,0-2,0

<1,0

Глубина залегания
уровня минерализо-
ванных (> 3 г/л)
грунтовых вод, м

>7

5-7

5-3

3-2

<2

Продолжительность
затопления (поверх-
ностное переувлажне-
ние), месяц

<3

3-6

6-12

12-18

>18

Примечание - под исходным принимается состояние недеградированного аналога (нулевая степень деградации).

Приложение 12           
к Экологическому кодексу
Республики Казахстан    

        Состояние растительности как индикатора
          экологического состояния территории

Показатели

Параметры

Относительно
удовлетвори-
тельная
ситуация

Экологи-
ческое
бедствие

Чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

Уменьшение
биоразнооб-
разия (ин-
декс разно-
образия
Симпсона, в
% от нормы)

более 50

25-50

менее 10

Плотность
популяции
вида-инди-
катора ан-
тропогенной
нагрузки, %

более
(менее) 50

более
(менее)
20-50

более (менее) 20

Площадь ко-
ренных (или
квазикорен-
ных) ассо-
циаций, %
от общей
площади

менее 5

менее 30

более 80

Видовой 
состав ес-
тественной
травянистой
раститель-
ности

уменьшение
обилия
вторичных
видов

господ-
ствующие
виды
сменились
на
вторичные

естественная
смена
доминантов,
субдоминантов
и характерных
видов

Возрастной
спектр
ценопопуля-
ций доми-
нантов,
возобновле-
ние в отно-
сительных
единицах

менее 0,1

0,1-0,3

более 0,5

Лесистость,
% от опти-
мальной
(зональной)

менее 10

менее 30

более 90

Запас дре-
весины ос-
новных
лесообра-
зующих по-
род, % от
нормального

менее 30

30-60

более 80

Повреждение
древостоев
техногенны-
ми выброса-
ми, % от
общей
площади

более 50

30-50

менее 5

Повреждение
хвойных по-
род техно-
генными
выбросами
(поврежде-
ние хвои),
%

более 50

30-50

менее 5

Заболевание
древостоев,
%

более 50

30-50

менее 10

Гибель лес-
ных куль-
тур, % от
площади
лесокуль-
турных работ

более 70

50-70

менее 5

Площадь
гари, не
обезлесив-
шейся в те-
чение не
менее 10
лет

более 10 тыс. га

1-10 тыс. га

  

Площадь по-
севов, по-
врежденных
вредителя-
ми, % от
общей пло-
щади

более 50

20-50

менее 10

Гибель по-
севов, %
от общей
площади

более 30

15-30

менее 5

Проективное
покрытие
пастбищной
сухостепной  и полупус-
тынной рас-
тительнос-
ти, %от
нормальной

менее 10

10-50

более 80

Продуктив-
ность паст-
бищной рас-
тительнос-
ти, % от
потенциаль-
ной

менее 5

5-30

более 80

Изменение
ареалов
редких
видов

исчезнове-
ние ареала

разделе-
ние и
сокраще-
ние
площади
ареала

отсутствует

Повреждение
раститель-
ности запо-
ведников

вызывающие
смены
формации

вызываю-
щие
смены
ассоциа-
ций

фенотипичес-
кие, не
вызывающие
смены
ассоциаций

Площадь зе-
леных на-
саждений
(на челове-
ка в круп-
ных городах
и промыш-
ленных цен-
трах), % от
нормативно-
го

менее 10

10-30

более 90

Приложение 13             
к Экологическому кодексу  
Республики Казахстан      

       Критерии оценки деградации наземных экосистем

Показатели

 

Параметры

Относи-
тельно
удовле-
твори-
тельная
ситуация

Эколо-
гичес-
кое бед-
ствие

Чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

Основные показатели.
Пространственные признаки

Площади де-
градирован-
ных терри-
торий, %:

 

 

 
более 75

 

 

 
50-75

 

 

 
менее 5

не предста-
вляющие не-
посредст-
венной уг-
розы чело-
веку (отва-
лы неток-
сичных по-
род, карье-
ры, дегра-
дированные
сельскохо-
зяйственные
и лесные
земли);

представля-
ющие угрозу
разрушения
зданий и
сооружений
(антропо-
генные про-
садки,
оползни,
разломы,
военные
полигоны);

более 50

20-50

менее 1

отвалы ток-
сичных по-
род, изоли-
рованные от
грунтовых
вод, с воз-
можностью
переноса
частиц по
воздуху,
посредством
стока в поверхност-
ные водоемы
и водотоки;

боле 20

5-20

менее 0,1

- карьерные
выемки и
отвалы ток-
сичных по-
род с угро-
зой загряз-
нения грун-
товых вод
(грунтовые
воды не
защищены).

более 5

менее 5

отсут-
ствуют

Расчленен-
ность
территории
оврагами,
км/км 2

2,5

0,7-2,5

менее 0,7

Динамические признаки

Скорость
деградации
наземных
экосистем,
% площади
в год

более 4

2-4

менее 0,5

Скорость
увеличения
площади
сбитых
пастбищ,
% площади
в год

более 8

5-8

менее 2

Скорость
уменьшения
годовой
продукции
раститель-
ности, % в
год

более 7,5

3,5-7,5

менее 1

Скорость
уменьшения
содержания
органичес-
кого вещес-
тва почвы,
% в год

более 7

3-7

менее 0,5

Скорость
увеличения
площади
засоленных
почв, % в
год

более 5

2-5

менее 1

Скорость
увеличения
площади
эродирован-
ных почв,
% площади
в год

более 5

2-5

менее 0,5

Скорость
увеличения
площади
подвижных
песков, %
площади в
год

более 4

2-4

менее 0,5

Скорость
увеличения
относитель-
ной площади
земель с
неблагопри-
ятными аг-
ромелиора-
тивными ус-
ловиями,
% от площа-
ди ценных
сельскохо-
зяйственных
угодий в
год

более 1

0,3-1,0

менее 0,1

Дополнительные показатели

Соотношение
площадей
разной сте-
пени нару-
шенности
экосистем,
%:

  

  

  

  - сильно
измененные,

более 40

более 40

менее 10

  - очень
сильно
измененные.

более 30

менее 30

менее 5

Структурно-
функцио-
нальные
характерис-
тики состо-
яния эко-
систем

не-
обра-
тимое
разру-
шение
взаи-
мосвя-
зи
внутриэко-
систем

нарушение  структуры
сообществ  без необ-
ратимых
процессов  в эко-
системах

возможны
отдель-
ные 
признаки
деграда
ции ряда
компо-
нентов
соотно-
шение
практи-
чески

Трофическая
структура -
изменение   удельной
массы

увели-
чение
удель-
ной
массы
фито-
фагов
на
50 %,
умень-
шение
удель-
ной
массы
зоо-
фагов
и сапро-
фагов
на 50%

увеличе-
ние
удельной
массы
фитофагов  на 20 %,
уменьше-
ние
удельной
массы
зоофагов
и сапро-
фагов

на 20%

постоян-
но (ко-
лебания
в преде-
лах нор-
мы)

Приложение 14           
к Экологическому кодексу
Республики Казахстан    

Твердые и шламообразные промышленные отходы,
размещение которых запрещается на полигонах
твердых бытовых отходов

Вид отхода

Вредные
вещества,
содержащиеся в
отходах

Отрасли химической промышленности

Хлорная

Графитовый шлам
производства синте-
тического каучука,
хлора, каустика

Ртуть

Метанол отходы
производства
оргстекла

Метанол

Шламы производства
солей монохлорук-
сусной кислоты

Гексахлоран,
метанол,
трихлорбензол

Бумажные мешки

ДДТ, уротропин,   
цинеб,
трихлорфенолят
меди, тиурам-Д

Шламы производства
трихлорфенолята
меди

Трихлорфенол

Отработанные ката-
лизаторы производ-
ства пластополиме-
ров

Бензол,
дихлорэтан

Коагулюм и
омега полимеры

Хлоропрен

Осмолы трихлорбен-
зола производства
удобрений

Гексахлоран, трихлорбензол

Хромовые соединения

Шлам производства
монохромата натрия

Шестивалентный хром

Хлористый натрий
производства

То же

Вид отхода

Вредные
вещества,
содержащиеся в
отходах

бихромата калия

 

Содовая

Цинковая изгарь

Цинк

Искусственное волокно

Шламы

Диметилтерефталат,
терефталевая
кислота, цинк, медь

Отходы от фильтра-
ции капролактама

Капролактам

Отходы установки
метанолиза

Метанол

Лакокрасочная

Пленки лаков и эма-
лей, отходы при
зачистке оборудова-
ния

Цинк, хром,
растворители,
окислительные масла

Шламы

Цинк, магний

Химико-фотографическая

Отходы производства
гипосульфита

Фенол

Отходы производства
сульфита безводного

То же

Отходы магнитного
лака, коллодия,
красок

Бутилацетат,
толуол,
дихлорэтан, метанол

Пластмассы

Заполимеризовавшая-
ся смола

Фенол

Азотная промышленность

Шлам смолы) с
установки очистки
коксового газа

Канцерогенные
вещества

Отработанные масла
цеха синтеза и
компрессии

Тоже

Кубовый   остаток
от разгонки
моноэтаноламина

Моноэтаноламин

Нефтеперерабатывающая и
нефтехимическая промышленность

Алюмосиликатный

Хром, кобальт

Вид отхода

Вредные вещества, содержащиеся в отходах

адсорбент от очист-
ки масел, парафина

 

Кислые гудроны с
содержанием серной
кислоты свыше 30 %

Серная кислота

Фусы и фусосмоляные
остатки получения
кокса и газификации
полукокса

Фенол

Железо-хромовый
катализатор КМС-482
от производства
стиролов

Хром

Отработанная глина

Масла

Отходы процесса фильтрации с уста-
новок алкилфеноль-
ных присадок

Цинк

Отработанные ката-
лизаторы К-16,
К-22, КНФ

Хром

Машиностроение

Осадок хромсодержа-
щих стоков

Хром

Осадок цианистых
стоков

Циан

Стержневые смеси
на органическом
связующем

Хром

Осадок после
вакуум-фильтров,
станций нейтрализа-
ции гальванических
цехов

Цинк, хром,
никель, кадмий,
свинец, медь,
хлорофос, тиокол

Медицинская промышленность

Отходы производства
синтомицина

Бром, дихлорэтан,
метанол

Отходы обогащения
и шламы

Соли тяжелых
металлов

Приложение 15           
к Экологическому кодексу
Республики Казахстан    

      Минимально значимые уровни удельной активности
       радионуклидов в радиоактивных отходах (БК/КГ)

Радио-
нуклид

Жидкие отходы

Твердые отходы

Н-3

7,7 E + 04

1E + 09

Ве-7

5,0 E + 04

E + 06

С-14

2,4   E + 03

1E + 07

Na-22

4,3 E + 02

1E + 04

Р-32

5,8 E + 02

1 E + 06

Р-33

5,8E + 03

1 E + 08

S-35

1,1 E + 04

1E + 08

С1-36

l,5E + 03

1E + 07

К-40

2,2 E + 02

1 E + 05

Са-45

2,0 E + 03

1E + 07

Са-47

8,7 E + 02

1E + 04

Sc-46

9,3 E + 02

1 E + 04

Sc-47

2,6 E + 03

1 E + 05

Sc-48

8,2 E + 02

1E + 04

V-48

6,9 E + 02

1 E + 04

Cr-51

3,7 E + 04

1 E + 06

Mn-52

7,7 E + 02

1 E + 04

Mn-53

4,6 E + 04

1E + 07

Mn-54

2,0 E + 03

1 E + 04

Fe-55

4,2 E + 03

1 E + 07

Fe-59

7,7 E + 02

1 E + 04

Co-56

5,6 E + 02

1 E + 04

Co-57

6,6 E + 03

1 E + 05

Co-58

l,9E + 03

1 E + 04

Co-60

4,1 E + 02

1 E + 04

Ni-59

2,2 E + 04

1 E + 07

Ni-63

9,3 E + 03

1 E + 08

Zn-65

3,6 E + 02

1 E + 04

Ge-71

l,2E + 05

1 E + 07

As-73

5,3 E + 03

1 E + 06

As-74

1,1 E + 03

1 E + 04

As-76

8,7 E + 02

1 E + 05

As-77

3,5 E + 03

1 E + 06

Se-75

5,3 E + 02

1 E + 05

Br-82

2,6 E + 03

1 E + 04

Rb-86

5,0E + 02

1 E + 05

Sr-85

2,5 E + 03

1 E + 05

Sr-89

5,3 E + 02

1 E + 06

Sr-90

5,0 E + 01

1 E + 05

Y-90

5,1 E + 02

1 E + 06

Y-91

5,8 E + 02

1 E + 06

Zr-93

1,3 E + 03

1 E + 06

Zr-95

1,5 E + 03

1 E + 04

Nb-93m

1,2 E + 04

1 E + 07

Nb-94

8,2 E + 02

1 E + 04

Nb-95

2,4 E + 03

1 E + 04

Mo-93

4,5 E + 02

1 E + 06

Mo-99

2,3E + 03

1 E + 05

Tc-96

l,3E + 03

1 E + 04

Tc-97

2,0E + 04

1E + 06

Tc-97m

2,5 E + 03

1 E + 06

Tc-99

2,2 E + 03

1 E + 07

Ru-97

9,3 E + 03

1 E + 05

Ru-103

l,9E + 03

1 E + 05

Ru-106

2,0 E + 02

1 E + 05

Rh-105

3,8E + 03

1 E + 05

Pd-103

7,3 E + 03

1 E + 05

Ag-105

3,0 E + 03

1 E + 06

Ag-llOm

5,0 E + 02

1 E + 05

Ag-111

1,1 E + 03

1 E + 04

Cd-109

6,9 E + 02

1 E + 06

Cd-115

9,9 E + 02

1 E + 07

Cd-115m

4,2 E + 02

1 E + 05

In-Ill

4,8 E + 03

1 E + 06

In-114m

3,4 E + 02

1 E + 05

Sn-113

1,9 E + 03

1 E + 06

Sn-125

4,5 E + 02

E + 05

Sb-122

8,2 E + 02

1E + 05

Sb-124

5,6 E + 02

1 E + 04

Sb-125

1,3 E + 03

1 E + 05

Те-123m

9,9 E + 02

1 E + 05

Те-125m

1,6 E + 03

1 E + 06

Те-127m

6,0 E + 02

1 E + 06

Те-129

4,6 E + 02

1 E + 06

Te-131

7,3 E + 02

1 E + 04

Те-132

3,7 E + O2

1 E + 05

1-125

9,3 E + 01

1 E + 06

1-126

4,8 E + 01

1 E + 05

1-129

1,3 E + 01

1 E + 05

1-131

6,3 E + 01

1 E + 05

Cs-129

2,3 E + 04

1 E + 05

Cs-131

2,4 E + 04

1 E + 06

Cs-132

2,8 E + 03

1 E + 04

Cs-134

7,3 E + 01

1 E + 04

Cs-135

6,9 E + 02

1 E + 07

Cs-136

4,6 E + 02

1 E + 04

Cs-137

1,1 E + 02

1 E + 04

Ba-131

3,1 E + 03

1 E + 05

Ba-140

5,3 E + 02

1 E + 04

La-140

6,9 E + 02

1 E + 04

Ce-139

5,3 E + 03

1 E + 05

Ce-141

2,0 E + 03

1 E + 05

Ce-143

1,3 E + 03

1 E + 05

Ce-144

2,7 E + 02

1 E + 05

Pr-143

1,2 E + 03

1 E + 07

Nd-147

1,3 E + 03

1 E + 05

Pm-147

5,3 E + 03

1 E + 07

Pm-149

1,4 E + 03

1 E + 06

Sm-151

l,4E + 04

1 E + 07

Sm-153

1,9 E + 03

1 E + 05

Eu-152

9,9 E + 02

1 E + 04

Eu-154

6,9 E + 02

1 E + 04

Eu-155

4,3 E + 03

1 E + 04

Gd-153

5,1 E + 03

1 E + 05

Tb-160

8,7 E + 02

1 E + 04

Dy-166

8/7 E + O2

1 E + 06

Ho-166

9,9 E + 02

1 E + 06

Er-169

3,8 E + 03

1 E + 07

Tm-170

1,1 E + 03

1 E + 06

Tm-171

l,3 E + 04

1 E + 07

Yb-175

3,2 E + 03

1 E + 06

Lu-177

2,6 E + 03

1 E + 06

Hf-181

1,3 E + 03

1 E + 04

Та-182

9,3 E + 02

1 E + 04

W-181

1,8 E + 04

1 E + 06

W-185

3,2 E + 03

1 E + 07

Re-186

9,3 E + 02

1 E + 06

Os-185

2,7 E + 03

1 E + 04

Os-191

2,4 E + 03

1 E + 05

Os-193

l,7E + 03

1 E + 05

Ir-190

l,2E + 03

1 E + 04

Ir-192

9,9 E + 02

1 E + 04

Pt-191

4,1 E + 03

1 E + 05

Pt-193

3,1 E + 03

1 E + 06

Au-198

1,4 E+ 03

1 E + 05

Au-199

3,2E + 03

1 E + 05

Hg-197

8,2 E + 03

1 E + 05

Hg-203

7,3 E + 02

1 E + 05

Tl-200

6,9 E + 03

1 E + 04

Tl-201

l,5 E + 04

1 E + 05

Tl-202

3,1 E + O3

1 E + 05

Tl-204

l,2 E + 03

1 E + 07

Pb-203

5,8 E + 03

1 E + 05

Pb-210

2,0 E + 00

1 E + 04

Bi-206

7,3 E + 02

1 E + 04

Bi-207

1,1 E + 03

1 E + 04

Bi-210

1,1 E + 03

1 E + 06

Po-210

l,2 E + 00

1 E + 04

Ra-223

l,4 E + 01

1 E + 05

Ra-224

2,1 E + 01

1 E + 04

Ra-225

l,4 E + 01

1 E + 05

Ra-226

5,0 E + 00

1 E + 04

Ra-228

2,0 E + 00

1 E + 04

Th-227

l,6 E + 02

1 E + 04

Th-228

1,9 E + 01

1 E + 03

Th-229

2,8 E + 00

1 E + 03

Th-230

6,6 E + 00

1E + 03

Th-231

4,1 E + 03

1 E + 06

Th-232

6,0 E + 00

1E + 03

Th-234

4,1 E + 02

1 E + 06

Pa-230

1,5 E + 03

1 E + 04

Pa-231

2,0 E + 00

1 E + 03

Pa-233

1,6 E + 03

1 E + 05

U-230

2,5 E + 01

1 E + 04

U-231

5,0 E + 03

1 E + 05

U-232

4,2 E + 00

1 E + 03

U-233

2,7 E + 01

1 E + 04

U-234

2,9 E + 01

1 E + 04

U-235

3,0 E + 01

1 E + 04

U-236

3,0 E 4-01

1E + 04

U-237

l,8 E + 03

1E + 05

U-238

3,1 E4-01

1E + 04

Np-237

1,3 E + 01

1 E + 03

Np-239

l,7E + 03

1E + 05

Pu-236

1,6 E + 01

1 E + 04

Pu-237

1,4 E + 04

1 E + 06

Pu-238

6,0 E + 00

1E + 03

Pu-239

5,6 E + 00

1 E + 03

Pu-240

5,6 E + 00

1 E + 03

Pu-241

2,9 E + 02

1 E + 05

Pu-242

5,8 E + 00

1 E + 03

Pu-244

5,8 E + 00

1 E + 03

Am-241

6,9 E + 00

1 E + 03

Am-242

7,3 E + 00

1 E + 03

Am-243

6,9 E + 00

1 E + 03

Cm-242

l,2 E + 02

1 E + 05

Cm-243

9,3 E + 00

1 E + 03

Cm-244

l,2E + 01

1 E + 04

Cm-245

6,6 E + 00

1 E + 03

Cm-246

6,6 E + 01

1 E + 03

Cm-247

7,3 E + 00

1 E + 03

Cm-248

l,8 E + 00

1 E + 03

Bk-249

l,4 E + 03

1 E + 06

Cf-246

4,2 E + 02

1 E + 06

Cf-248

5,0 E + 01

1 E + 04

Cf-249

4,0 E + 00

1 E + 03

Cf-25O

8,7 E + 00

1 E + 04

Cf-251

3,9 E + 00

1 E + 03

Cf-252

1,5 E+-01

1 E + 04

Cf-253

9,9 E + 02

1 E + 05

Cf-254

3,5E + 00

1 E + 03

Es-253

2,3 E + 02

1 E + 05

Es-254

5,0 E + 01

1 E + 04

Приложение 16           
к Экологическому кодексу
Республики Казахстан    

      Параметры радиоактивных отходов Казахстана

Виды
отходов

Физическое
cостояние

Радиону
клидный
состав

Уровень
радиоак-
тивности

1. Отходы неурановых производств

Образцы
и пробы
горных
пород и
руд

твердые

U - Ra,
Th - Ra

низкий-
средний

Вскрышные
породы и
неконди-
ционные
руды

твердые

U - Ra,
Th - Ra

низкий

Водонеф-
тяные
шламы

жидкие,
твердые

U - Ra,
Th - Ra

низкий

Шламы от
очистки
нефтяного
оборудо-
вания

твердые

U - Ra,
Th - Ra

низкий, средний

Загряз-
ненные
радиону-
клидами
материалы
и обору-
дование

твердые

U - Ra,
Th - Ra

низкий

2. Отходы урановых производств

Образцы
и пробы
горных
пород и
руд (раз-
мер час-
тиц 150 -
0,07 мм)

твердые

U-Ra

низкий-
средний

Вскрышные
породы
(размер
частиц
400 -
15 мм)

твердые

U-Ra

низкий

Неконди-
ционные
руды
(размер
частиц
400-15мм)

твердые

U-Ra

низкий-
средний

Хвосты
радиоме-
трических
фабрик
(размер
частиц
30-4мм)

твердые

U-Ra

низкий-
средний

Рудничные
и лабора-
торные
воды

Жидкие

U-Ra

низкий

Шламы
горно-
металлур-
гических
заводов

жидкие-
твердые

Th-230 - Ra

низкий-
средний

Шламы
горно-хи-
мического
комбината

Жидкие

U-238,235

низкий

Загряз-
ненные
радиону-
клидами
материалы
и обору-
дование

твердые

U-Ra

низкий-
средний

3. Отходы энергетических и исследовательских реакторов

Воды
спецпра-
чечной и
санпро-
пускников

Жидкие

Cs-137,134

низкий

Трапные
воды

Жидкие

Cs-137,134

средний

Кубовые
остатки,
ионнооб-
менные
смолы

Жидкие,
твердые

Cs-137,134

средний

Оборудо-
вание ос-
новных
контуров
реактора,
отходы из
горячей
камеры

твердые

Cs-137,134

средний, высокий

Загряз-
ненная
радиону-
клидами
ветошь,
одежда,
фильтры,
лом и т.п.

твердые

Cs-137,134

низкий

Отработа-
нное
ядерное
топливо

твердые

U, Pu,
Cs, Sr и
др.

высокий

4. Отходы, образовнные ядерными взрывами

Загрязне-
нные
почвы,
грунты

твердые

Cs-137,
Sr-90

низкий

Загрязне-
нные
почвы,
грунты

твердые

Pu-239,
Cs-137,
Sr-90

низкий

Ампульные

твердые

с перио-
дом по-
лурас
пада-
менее
или
равным
30 лет

низкий,
средний

Ампульные

твердые

с перио-
дом по-
лурас-
пада
более
30 лет

низкий,
средний

Загрязне-
нные
почвы,
грунты,
оборудо-
вание и
материалы

твердые

с
периодом
полурас-
пада
менее
или
равным
30 лет

низкий, средний

Загряз-
ненные
почвы,
грунты,
оборудо-
вание и
материалы

твердые

с
периодом
полурас-
пада
более
30 лет

низкий,
средний

Приложение 17           
к Экологическому кодексу
Республики Казахстан    

         Концентрация некоторых радионуклидов
          в почвах соответствующей мощности
     поглощенной дозы на высоте 1 м от поверхности Земли

Тип почвы

Концентрация
радионуклидов, нКи/кг
(Бк/кг)

Мощность
дозы,
мкрад/ч
(10-8
Гр/ч)

калий-
40

уран-
238

Торий-
232

Сероземы

18
(660)

0,85
(31)

1,3
(48)

7,4
(7,4)

Серо-
коричневые

19
(770)

0,75 (27)

1,1
(41)

6,9
(6,9)

Каштановые

15
(450)

0,72 (26)

1,0
(37)

6,0
(6,0)

Черноземы

11
(410)

0,58
(21)

0,97 (36)

5,1
(5,1)

Серые
лесные

10
(370)

0,48
(17)

0,72 (27)

4,1
(4,1)

Дерново-
подзолис-
тые

8,1 (290)

0,41 (15)

0,60 (22)

3,4
(3,4)

Подзолис-
тые

4,0
(15)

0,24 (9)

0,33
(12)

1,8
(2,8)

Торфянис-
тые

2,4
(88)

0,17
(6)

0,17
(6)

1,1
(1,1)

Средняя
для всего
мира

10
(370)

0,7 (26)

0,7 (26)

4,6
(4,6)

Типичный 
диапозон

3-20
(100-
740)

0,3-1,4
(11 -
54)

0,2-1,3
(7-48)

1,4-9,0
(1,4-9,0)

Приложение 18           
к Экологическому кодексу
Республики Казахстан    

Критерии оценки экологической обстановки

      1. Медико-демографические показатели для оценки состояния здоровья населения, применяемые ля оценки экологического состояния территории.
      К основным медико-демографическим показателям относятся: заболеваемость, детская смертность, медико-генетические нарушения, специфические и онкологические заболевания, связанные с загрязнением окружающей среды.
      Медико-демографические показатели по экологически неблагоприятным территориям сравниваются с аналогичными показателями на контрольных (фоновых) территориях в этих же климатогеографических зонах. В качестве таких контрольных (фоновых) территорий принимаются населенные пункты или их отдельные части, на которых фиксируются наиболее благоприятные значения медико-демографических показателей.
      Определять такие показатели рекомендуется раздельно для городского и сельского населения по нескольким (трем или более) территориям с благоприятной экологической (санитарно-гигиенической) ситуацией. Средняя величина из нескольких минимальных показателей принимается в качестве контрольного (фонового) значения.
      Недопустимо в качестве контрольных величин использовать только средние показатели по республике и области. Предпочтительны показатели, рассчитываемые за 10 лет и (или) их динамика за этот период. Исключение может быть сделано для относительно редко встречающихся заболеваний, а также специфических заболеваний и других нарушений состояния здоровья, этиологически связанных с факторами окружающей среды антропогенной природы.
      Допускается также использование данных по территории за предшествующие годы в качестве контрольных цифр для сравнения с их величиной на момент проведения экспертизы. При расчете медицинских показателей могут быть использованы данные государственной медицинской статистики, специальных информационных систем, регистров по отдельным заболеваниям, а также результаты популяционных или когортных исследований (с учетом доверенности представляемой информации). При подготовке материалов по медико-демографическим показателям обязательно представление полного первичного материала, на основе которого ставится вопрос об отнесении территории к зонам экологического неблагополучия.
      Представляемые материалы должны содержать полную информацию по разделу "Основные показатели" и, по возможности, - по разделу "Дополнительные показатели". Кроме указанных показателей территории могут, по своему усмотрению, представлять и любые другие материалы, характеризующие состояние здоровья и влияние на него загрязнения окружающей природной среды. Определение зоны чрезвычайной экологической ситуации или зоны экологического бедствия осуществляется по одному или нескольким основным и дополнительным показателям, отражающим более высокую степень экологического неблагополучия.

N
п/
п

Показатель

Параметры

зона эколо-
гического
бедствия

зона чрезвычай-
ной экологичес-
кой ситуации

1

2

3

4

Основные показатели

1

Увеличение и
изменение
структуры
детской
смертности в
возрасте до 5 лет

в 1,5 раза
и более

от 1,3 до
1,5 раз

2

Увеличение и
изменение
структуры:
 -перина-
тальной
смертности

в 1,5 раза и более

от 1,3 до
1,5 раз

 - младен-
ческой
смертности

в 1,5 раза и более

от 1,3 до 1,5 раз

Медикогенетические показатели:

3

Увеличение
частоты
врожденных
пороков
развития
новорожден-
ного и спон-
танных
выкидышей.

в 1,5 раза и более

от 1,3 до
1,5 раз

4

Изменение
заболевае-
мости детей
и взрослых:
увеличение
распростра-
ненности по
отдельным
нозологичес-
ким формам
и возрастным
группам,
изменение
структуры
заболевае-
мости

в 2 раза и более

от 1,5 до 2 раз

5

  

  

Онкологичес-
кие заболевания  (заболевае-
мость и
смертность):

 

 

  

- отдельные
формы;

в 2 раза
и более

от 1,5 до
2 раз

злокачес-
твенные
новообра-
зования у
детей.

в 2 раза
и более

от 1,5 до
2 раз

6

Специфичес-
кие заболе-
вания, этио-
логически
cвязанные с
характером
загрязнения
территории.

Наличие таких
заболеваний

Дополнительные показатели

  

Увеличение
нарушений
репродуктив-
ной функции
женщин  1,2,3 :

 

  

  

  

- осложнение
течения и
исходов
беременности
(суммарное
число случаев
на 1000
беременных);

в 2 раза
и более

от 1,5 до 2 раз

  

осложнение
родов (суммарное
число слу-
чаев на 1000
беременных);

в 2 раза и более

от 1,5 до 2 раз

  

неудовлетво-
рительное
состояние
доношенных
новорож-
денных
(оценка
по АПГАР,
число случа-
ев на 1000
доношенных
новорожден-
ных.

в 2 раза и более

от 1,5 до 2 раз

2

Частота
рождения
детей с
массой тела
< 2500 г. 2

Критерии устанавливаются
по экспертным оценкам с
учетом степени выраженности изменений основных
показателей.

3

Изменение
массы тела,
роста,
окружности
головы у
новорожден-
ных, измене-
ние соотно-
шения полов
- отклонение
от аналогич-
ных показа-
телей на
контрольных
территориях.

Критерии устанавливаются
по экспертным оценкам с
учетом степени
выраженности изменений
основных показателей.

4

Средняя про-
должитель-
ность жизни
мужчин
и женщин:

М

Ж

М

Ж

  

отставание от аналогич-
ных показа-
телей на
контрольных
территориях,
в годах:

 

  

  

  

- в возрасте
   15 лет

более 3,4

более2,5

3,4

2,5

35 лет

более
2,5

более 2,0

2,5

2,5

65 лет

более
2,0

более 1,7

2,0

1,8

Материнская
смертность:
увеличение по сравнению
с контроль-
ными терри
ториями 4 .

Критерии устанавливаются
по экспертным оценкам с
учетом степени
выраженности изменений
основных показателей.

  

6

Физическое
развитие де-
тей:
увеличение
доли детей
с отклонени-
ями физичес-
кого разви-
тия при их
оценке по
регионально-
му стандарту
7-10-летний
давности  5 .

50% и более

от 30 до
50 %

7

Психическое
развитие
детей: доля
детей с
отклонениями
психического
развития.

20 % и более

от 10 до 20%

8

Генетические
нарушения:
увеличение
частоты
генетических
нарушений в
клетках
человека
(хромосомные
аберрации,
разрывы ДНК и др.).

в 3 раза и
более

до 3 раз

  

При превыше-
нии уровня
суммарных
мутогенных
воздействий
в пробах
воздуха,
воды и дру-
гих компо-
нентах
среды.

в 3 раза и
более

до 3 раз

9

Изменение
иммунного
статуса:
увеличение
числа людей с выражен-
ными сдвига-
ми в иммуно-
грамме по
морфологи-
ческим и
гуморальным
показателям.

Критерии устанавливаются
по экспертным оценкам с
учетом степени выражен-
ности изменений
основных показателей.

10

Содержание в
биосубстра-
тах человека
(кровь, мо-
ча, волосы,
зубы, слюна,
плацента,
женское мо-
локо и др.)
токсичных
химических
веществ,
превышение
допустимых
биологичес-
ких уровней.

В соответствии
с приложением 25

      Примечания:
      Примечание к пунктам 1, 2: превышение средних значений по сравнению с контрольными (фоновыми) на территории с населением не менее 30 тыс. человек по данным за 5 лет и не менее 50 тыс. человек - за 3 года, отдельно для городского и сельского населения.
      Примечание к пунктам 1, 2: учитывается также изменение традиционной структуры младенческой смертности.
      Примечание к пункту 1 основных показателей: отношение числа родившихся мертвыми
      2. Загрязнение воздуха селитебных территорий
      Негативное воздействие загрязнения воздушного бассейна происходит двумя основными путями, которые должны учитываться при обследованиях зон возможного экологического бедствия:
      в результате прямого контакта с загрязненным воздухом;
      в результате выпадения загрязняющих веществ из атмосферы и вторичного загрязнения воды и почвы.
      Пространственный масштаб воздействия колеблется в чрезвычайно широких пределах в зависимости от характеристик источников загрязнения и объектов воздействия.
      Концентрация загрязняющих веществ от отдельных локальных источников в результате процессов рассеяния и выпадения примесей довольно быстро убывает с расстоянием. Максимальные концентрации отмечаются на расстоянии около 20 высот трубы. Поэтому опасные для здоровья человека концентрации от таких источников наблюдаются, как правило, на площади не более 10-100 км 2 . Для хвойных лесов, чувствительность которых к загрязнению атмосферы в несколько раз выше, чем у человека, площадь поражения растительности может достигать 100-1000 км 2 .
      В крупных промышленных агломерациях происходит наложение загрязнения от отдельных источников и общая площадь негативного воздействия может быть близкой к площади самой агломерации или превосходить ее.
      Степень загрязнения атмосферного воздуха устанавливается по кратности превышения ПДК с учетом класса опасности, суммации биологического действия загрязнений воздуха и частоты превышений ПДК.
      В соответствии с действующими ПДК, для оценки степени загрязнения воздуха используются фактические максимально разовые и среднесуточные концентрации за последние несколько лет, но не менее чем за 2 года.
      Результаты измерений обрабатываются и представляются для каждого поста, вещества и года наблюдения раздельно. По каждому веществу должно быть не менее 200 наблюдений (проб).
      1) Оценка степени загрязнения атмосферного воздуха по среднесуточным концентрациям;
      Для оценки степени загрязнения используются среднесуточные пробы, полученные путем непрерывной аспирации в течение 24 часов, или прерывистой аспирации, как минимум 4 раза в сутки, через равные интервалы времени. Анализируются все концентрации из отобранных среднесуточных проб.
      Для каждой среднесуточной концентрации рассчитывается кратность превышения "К". Рассчитанный по показателю "К" ряд, за анализируемый период (год), оценивается в соответствии с критериями, приведенными в таблице 2.4. В случае присутствия комбинации веществ, обладающих эффектом суммации, рассчитывается приведенная среднесуточная концентрация Ссс пр., аналогично формуле (2.2). Оценка ведется по Ссс пр.
      С учетом указанных критериев территории представляют материалы по всем типам загрязнения атмосферы, на основании которых делается экспертная оценка отнесения территории к той или иной зоне.
      Критерии оценки степени загрязнения атмосферного воздуха по
среднесуточным концентрациям

 

Класс
опас-
ности

Экологичес-
кое бедствие

Чрезвычайная
экологичес-
кая ситуация

К

 

число
суток
( N)c K

К

число суток  ( N)c K

I
II
III
IV

>3
>5
>7,5
>12

7<N<20
подряд
7<N<20
подряд
>30
подряд
>30
подряд

2-3
3-5
5-7,5
8-12

7<N<20
подряд
7<N<20
подряд
>30
подряд
>30
подряд

      2) Оценка загрязнения атмосферного воздуха по максимально-разовым (разовым) концентрациям
      Для повышения надежности оценки результатов измерений и исключения случайных величин используется статистическая обработка материала, позволяющая с учетом вариаций концентраций получить то ее значение, которое в 95 % случаев будет на уровне или ниже расчетной концентрации (С95) .
      Кратность превышения (К) рассчитывается по формуле (2.1) путем деления (С95)   на максимальную разовую ПДК:

                                           К=  С95
                                              ПДК  

(2.1)

      В случае присутствия в атмосферном воздухе веществ, обладающих эффектом суммации биологического действия, рассчитывается приведенная к одному из суммирующих веществ концентрация (С95 пр)   по формуле (2.2):

       C95пр = С1 + С2  ПДК1 + С3  ПДК1  +...+ Сп  ПДК1
                      ПДК2     ПДК3          ПДКп
                           (2.2)

      Оценка степени загрязнения атмосферного воздуха для комбинации суммирующих веществ ведется по приведенной концентрации. Рекомендуется приводить сумму таких веществ к веществу, обладающему менее благоприятным классом опасности.
      Примечания
      1. Загрязнение атмосферного воздуха бенз/а/пиреном (БАП) может иметь ведущее значение только на территориях размещения промышленных предприятий, для которых БАП является одним из ведущих компонентов выброса (анодные заводы, алюминиевая промышленность, коксо-пековая промышленность и др.);
      2. При наличии превышений загрязнения по указанным критериям, по взвешенным веществам, одновременно представляются данные о физико-химических свойствах веществ. 

Показатели

  

  

Экологическое бедствие

Чрезвычайная
экологическая
ситуация

К

  

%
измерений
выше К

К

 

%
измерений
выше К

I Класс

>5

>30

>3- 5

>30

II Класс

>7,5

>30

> 5 - 7,5

>30

III Класс

12,5

>50

8   - 12,5

> 50

IV Класс

20,0

>50

12,5 - 20

>50

      3) Оценка среднегодового загрязнения атмосферного воздуха по комплексному показателю.
      Среднегодовые концентрации загрязняющих веществ в атмосферном воздухе рассчитываются или используются данные о состоянии загрязнения воздуха городов и промышленных центров за несколько лет, но не менее двух.
      Степень загрязнения воздуха рассчитывается с учетом кратности превышения среднегодового ПДК веществ, их класса опасности, допустимой повторяемости концентраций заданного уровня, количества веществ, одновременно присутствующих в воздухе, и коэффициента их комбинированного действия.
      Среднегодовые значения ПДКг выражаются через значение средне-суточного ПДКсс по соотношению:

      ПДКг = а ПДКсс

      Значение коэффициентов "а" для различных веществ

Вещества

Коэффициент
"а"

1

2

Аммиак, азота оксид, азота
диоксид, бензол,
бенз/а/перен, марганца
диоксид, озон, серый
диоксид, сероуглерод,
синтетические жирные
кислоты, фенол, формальдегид, хлоропрен.

1

Трихлорэтилен

0,4

Амины, анилин, взвешенные
вещества (пыль), углерода
оксид, хлор

0,34

Сажа, серная кислота,
фосфорный ангидрид, фториды
(твердые)

0,3

Ацетальдегид, ацетон,
диэтиламин, толуол,
втористый водород,
хлористый водород,
этилбензол

0,2

Акролеин

0,1

      Степень загрязнения воздуха веществами разных классов опасности определяется «приведением» их концентраций, нормированных по ПДК, к концентрациям веществ 3-го класса опасности согласно формуле:

К3кл = К j п

      где п - коэффициент изоэффективности, j - класс опасности (п = 2,3 для j = 1; п = 1,3 для у = 2; п = 0,87 для у = 4). (При величинах, нормированных по ПДК концентраций выше 2,5 для 1-го класса, выше 5 для 2-го класса, выше 8 для 3-го класса и выше 11 для 4-го класса, «приведение» к 3-му классу осуществляется путем умножения значений нормированных по ПДК концентраций соответственно на 3,2; 1,6; 1 и 0,7).
      Если атмосферный воздух загрязнен веществами, относящимися к разным классам опасности, производится расчет комплексного показателя Р.
      Расчет комплексного показателя Р проводится по формуле:

Р = Sqrt (Sum (K^2j))

      где Sqrt(Sum(K^2j)) - корень квадратный из суммы квадратов нормированных по ПДК концентраций, приведенных к таковым концентрациям веществ 3-го класса, j - номер вещества.
      Оценка степени суммарного загрязнения атмосферного воздуха по комплексному показателю Р проводится согласно данным таблицы 2.6.
      При этом если в комплексном показателе любое из веществ будет иметь значение, превышающее величину показателя для одного вещества,  то в этом случае оценка степени загрязнения осуществляется и по этому веществу.

      Комплексный показатель для оценки среднегодового
загрязнения атмосферного воздуха по комплексному показателю.

Р для
количества
веществ

Параметр

Относи-
тельно
удовле-
твори-
тельная
ситуация

экологичес-
кое
бедствие

чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

1 вещество
2-4 вещества
5-9 веществ
10-16 веществ
16-25 веществ

более 16
более 32
более 48
более 64
более 80

8-16
16-32
32-48
48-64
64-80

1
2
3
4
5

      3. Оценка санитарно-эпидемиологической ситуации, связанной с питьевой водой централизованного водоснабжения
      Опасное для здоровья людей снижение качества питьевой воды, вследствие интенсивного загрязнения источников водоснабжения и санитарно-эпидемиологического состояния водных объектов рекреационного назначения, является важнейшим фактором изменения среды обитания человека и играет важную роль при определении степени экологического неблагополучия территорий.
      Заключение о степени санитарно-эпидемиологического неблагополучия может быть сделано на основании стабильного сохранения негативных значений основных показателей в течение достаточно длительного периода (не менее одного года). При этом, как правило, отклонения от норм должны наблюдаться по нескольким критериям, за исключением случаев загрязнения водоисточников и питьевой воды патогенными микроорганизмами и возбудителями паразитарных заболеваний, а также особо токсичными (чрезвычайно опасными) веществами, когда заключение о неблагополучии может быть сделано на основании одного критерия. Показатели, характеризующие загрязнение водоисточников и питьевой воды веществами, отнесенными к третьему и четвертому классам опасности, а также физико-химические свойства и органолептические характеристики воды, относятся к дополнительным. Дополнительные показатели используются для подтверждения степени интенсивного антропогенного загрязнения водоисточников, определенного по основными показателями.
      1) Показатели для оценки санитарно-эпидемиологической ситуации, связанной с питьевой водой централизованного водоснабжения

N
п/
п

  

Параметр

Относи-
тельно
удовле-
твори-
тельная 
ситуация

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

1

Общее ми-
кробное
число (чис-
ло образу-
ющих коло-
ний бакте-
рий в 1 мл)

более 250

50-250

Не
более 50

2

Общие коли-
формные
бактерии
(число
бактерий в
100 мл) 1

более 10

ед-ая
встре-
чаемость

отсут-
ствие

3

Термотоле-
рантные
колиформные
бактерии
(число
бактерий
в 100 мл) 2

более 10

ед-ая 
встре-
чаемость

отсут-
ствие

4

Колифаги
(число
бляшкообра-
зующих еди-
ниц (БОЕ)
в 100 мл)

Более 10

Менее 10

отсут-
ствие

5

Споры суль-
фитредуцир-
ующих клос-
тридий
(число спор
в 20 мл) 3

Более 10

ед-ая встре-
чаемость

отсут-
ствие

6

Цисты лям-
блий (число
цист в
50 л) 4

Более 100

1-100

отсут-
ствие

    1 Превышение норматива по общим колифор-
мным бактериям не допускается в 95 % проб,
отбираемых в точках водоразбора наружной и
внутренней водопроводной сети в течение 12
месяцев, при количестве исследуемых проб не
менее 100 за год.
   2  При определении термотолерантных
колиформных бактерий проводится трехкратное
исследование по 100 мл отобранной пробы.
   3  Определение спор сульфитредуцирующих
клостридий проводится при оценке
эффективности технологии обработки воды.
  4  Определение цист лямблий проводится
только в пробах воды сооружений
водоснабжения из поверхностных источников
перед подачей воды в распределительную сеть.

      2) Показатели для оценки санитарно-эпидемиологической опасности загрязнения питьевой воды и источников питьевого водоснабжения химическими веществами. 

N
п/
п
 

Показатель

Параметр

Относи-
тельно удовлетво-
рительная
ситуация

 

эколо-
гичес-
кое бед-
ствие

чрезвы-
чайная
ситуация

1

2

3

4

5

Основные показатели:

1.1

Содержание
токсических
веществ пер-
вого класса
опасности
(чрезвычайно
опасные
вещества):
бериллий,
ртуть, бенз
(а)пирен,
линдан, 3,
4, 7,8 -
диоксин 2 ,
дихлорэти
лен, диэтил-
ртуть,
галлий,     
тетраэтил-
свинец,
тетраэтило-
лово, три-
хлорбифенил,
кратных нор-
мативам ПДК

3

2-3

в  пределах
гигиеничес-
ких
нормативо в (ПДК)

1.2

Содержание
токсичных
веществ вто-
рого класса
опасности
(высокоопас-
ные вещес-
тва):
- алюминий,
барий, бор,
кадмий, мо-
либден, мы-
шьяк, нитри-
ты, свинец,
селен,
стронций,
цианиды, в
ПДК

>10

5-10

В пределах
гигиени-
ческих
нормативов
(ПДК)

2. Дополнительные показатели

2.1

Содержание
токсичных
веществ тре-
тьего и
четвертого к
лассов опас-
ности (опас-
ные и уме-
ренно опас-
ные вещес-
тва):
аммоний,
никель,
нитраты,    
хром, медь,
марганец,
цинк, фено-
лы, нефте-
продукты,
фосфаты, (в
ПДК)

>15

10-15

В пределах
гигиени-
ческих
нормативов

2.2 Физико-химические свойства

2.2.1

рН

<4

4-6

6-9

2.2.2

Фенольный
индекс
(мг/л)

>0,75

0,75 -
0,25

0,25

2.2.3

Поверхност-
но-активные
вещества
(ПАВ), ани-
оноактивные
(мг/л)

>2,5

2,5-0,5

<0,5

2.2.4

Общая мине-
рализация
(сухой оста-
ток, мг/л)

>5000

5000-1000

< 1000

2.2.5

Жесткость
общая
(мг-экв./л)

>21

21-7

<7

2.2.6

Общая альфа-
радиоактив-
ность (Бк/л)

>0,5

0,5-0,1

<0,1

  

Общая бета-
радиоактив-
ность (Бк/л)

>5

5-1

<1

2.3 Органолептические характеристики

2.3.1

Запах и при-
вкус, баллы

>4

4-2

<2

2.3.2

Мутность
(ЕМФ)

>8

8-2,6

<2,6

  

Мутность
(мг/л,
по каолину)

>4,5

4,5-1,5

<1,5

2.3.3

Плавающие  
примеси
(пленки,
пятна масля-
ные и др.)

пленка тем-
ной
окрас-
ки,
зани-
мающая
до
2/3
обо-
зримой
площа-
ди

яркие
полосы или
пятна
тусклой
окраски

Отсутствие

   1 Степень опасности загрязнения
водоисточников питьевого назначения дается с
учетом влияния пороговой концентрации
веществ на санитарный водоемов  и
барьерной  способности  используемой
технологической водоочистки.
  2 Для диоксинов допустимый уровень
составляет 0,02 нг/л.
   Разъяснение: Оценка опасности загрязнения
веществами, не указанными в приложении 7, 
производится в соответствии  с  санитарными
нормами  и правилами "Санитарно-эпидемиоло-
гические требования по охране поверхностных
вод от загрязнений» от 28.06.2004 г. N 506.

      3) Показатели для оценки санитарно-эпидемиологической ситуации, связанной с качеством воды водоисточников питьевого назначения и возбудителями паразитарных заболеваний. 

N
п/
п

 Показатель

  

  

Параметр

Относительно
удовлетвори-
тельная
ситуация

экологи-
ческое
бедствие

  

чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

1

2

3

4

5

1. Вода водоисточников

1.1 

  

  

  

  

  

Кишечные
патогенные
простейшие;
 - цисты
   лямблий,
дизентерий-
ных амеб,
балантидий,
криптоспо-
ридий

более 100 1

1-100

Отсутствие

1.2  

  

  

Геогель-
минты:

  

  

  

 - яйца
аскарид,
власогла-
вов, три-
хостронги-
лид

  более 5

  1-5

  

  Отсутствие

  

1.3

Биогель-
минты:

  

  

  

  

- яйца
тениид

более 10

1-10

Отсутствие

1.4  

  

  

  

Актиномице-
ты КОЕ/дм 3
- содержа-
ние колони-
альных еди-
ниц в 1 дм 3
воды

более
10 000

100-10
000

  Отсутствие

2 Реакреационные воды

2.1 

Кишечные
патогенные
простейшие:
 - цисты
лямблий,
дизентерий-
ных амеб,
балантидий,
криптоспо-
ридий 1

более 100

1-100

Отсутствие

2.2

Геогельмин-
ты:
 - яйца ас-
карид, вла-
соглавов,
трихострон-
гилид

  более 5

  1-5

  Отсутствие

2.3

Биогельмин-
ты:

  

  

  

2.3.1

Яйца опис-
торхид, ди-
филлотриид

более 100

  

1-100

  

  Отсутствие

2.3.2

Яйца тениид

более 10

1-10

Отсутствие

2.3.3

Яйца шисто-
соматид
(возбудите-
ли циркори-
озов)

более 10

1-10

Отсутствие

2.4

Актиномице-
ты КОЕ/дм 3  - содержа-
ние колони-
альных еди-
ниц в 1 дм 3
воды

более
1 000 000

1000-
1 000 000

Отсутствие,
единичная
встречаемость

1 Число возбудителей (цисты, яйца) в 1 дм 3  воды

      4. Загрязнение почвы населенных мест
      Экологическая оценка радиоактивного загрязнения почв селитебных территорий проводится по основным показателям: мощности экспозиционной дозы на уровне 1 м от поверхности почвы (мкР/час) и степени радиоактивного загрязнения по отдельным радиоизотопам (Ки/км 2 ).
      Химическое загрязнение почв оценивается по суммарному показателю химического загрязнения (Zc). Суммарный показатель химического загрязнения (Zc) характеризует степень химического загрязнения почв обследуемых территорий различных классов опасности. Данный показатель определяется как сумма коэффициентов концентраций отдельных компонентов   загрязнения   по формуле

Zc = Kci + ... + Kcn-(n- 1),

      где n - число определяемых элементов; Kci - коэффициент концентрации i-гo загрязняющего компонента, равный частному от деления массовой доли i-гo вещества в загрязненной и «фоновой» почве для тяжелых металлов.
      Для загрязняющих веществ неприродного происхождения коэффициент концентрации определяют как частное от деления массовой доли загрязняющего вещества и его ПДК. К дополнительным показателям экологического состояния почв селитебных территорий относятся генотоксичность и показатели биологического загрязнения (число патогенных микроорганизмов, коли-титр и содержание яиц гельминтов).

      Показатели для оценки санитарно-эпидемиологического состояния почвы населенных мест.

N
п/
п

Показатель

Параметр

Относи-
тельно удовлетво-
рительная
ситуация

экологи-
ческое
бедствие

чрезвычай-
ная эколо-
гическая
ситуация

1

Показатель
загрязнения
радиоактив-
ными вещес-
твами,
миллиЗиверт
- далее мЗв

более 50

5-50

1-5

2

Содержание
яиц гельмин-
тов в 1 кг
почвы

более 100

11-100

менее 10

3

Титр анаэ-
робов

0,0001

0,001-0,0001

0,001-0,1

4

Коли-титр

менее 0,001

0,01-
0,001

0,01-
1,0

5

Число личи-
нок и куко-
лок мух на
участке 0,25
м 2

Более 100

10-100

1-10

6

Показатель
загрязнения
экзогенными
химическими
веществами
- кратность
превышения
ПДК

Более 100

10-100

1-10

7

Показатель
самоочищения
почвы - титр
термофилов

Менее
0,00001

0,00001-
0,00002

0,001-
0,0002-

8

Санитарное
число Хлеб-
никова 1

Менее
0,7

0,7-0,85

0,85-0,98

     1 "Санитарное число Хлебникова" - отношение
количества почвенного белкового азота (в милли-
граммах на 100 грамм абсолютно сухой почвы)
к количеству органического азота (в миллиграммах
на 100 грамм абсолютно сухой почвы).

      5 Показатели для оценки радиационной безопасности.

      Основной критерий, характеризующий степень радиоэкологической безопасности человека, проживающего на загрязненной территории, -среднегодовое значение эффективной дозы от всех источников ионизирующих излучений, в том числе и природных.
      Единицей эффективной дозы является зиверт (Зв). Для оценки общих последствий облучения населения в, случае проживания на загрязненной территории, используется коллективная эффективная доза, которая представляет собой произведение средней эффективной дозы по группе людей на число индивидуумов в этой группе. Международной комиссией по радиологической медицине (МКРЗ) рекомендована в качестве предела дозы облучения населения - доза, равная 1 мЗв/год (0,1 бэр/год).
      Территории, в пределах которых среднегодовые значения дополнительной (сверх естественного фона) эффективной дозы облучения человека не превышают 1 мЗв, а среднегодовые значения эффективной дозы облучения за счет природных источников не превышает 30 мЗв относятся к территориям с относительно благополучной экологической обстановкой.
      Территории, в пределах которых среднегодовые значения эффективной дозы облучения (дополнительного, сверх естественного фона) могут превысить 5 мЗв и находиться в диапазоне доз до 10 мЗв, необходимо относить к территориям чрезвычайной экологической ситуации, а более 10 мЗв - к зонам экологического бедствия.
      Территории, в пределах которых среднегодовые значения эффективной дозы облучения за счет природных источников ионизирующих излучений могут превысить 50 мЗв и находиться в диапазоне доз до 100 мЗв, необходимо относить к территориям чрезвычайной экологической ситуации, а более 100 мЗв - к зонам экологического бедствия.

N
п/
п

Показатель

Параметр

Относи-
тельно
удовле-
твори-
тельная
ситуа-
ция

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

1

Показатель загря-
знения радиоак-
тивными вещества-
ми, миллиЗиверт
- далее мЗв

более 50

5-50

1-5

2

Содержание яиц
гельминтов в 1
кг почвы

более 100

11-100

менее 10

3

Титр анаэробов

0,0001

0,001-
0,0001

0,001-
0,1

4

Коли-титр

менее 0,001

0,01-
0,001

0,01-
1,0

5

Число личинок и
куколок мух на
участке 0,25 м 2

Более 100

10-100

1-10

6

Показатель загря-
знения экзоген-
ными химическими
веществами -крат-
ность превышения
ПДК

Более 100

10-100

1-10

7

Показатель само-
очищения почвы -
титр термофилов

Менее 0,00001

0,00001-
0,00002

0,001-
0,0002-

8

Санитарное число
Хлебникова 1

Менее 0,7

0,7-0,85

0,85-
0,98

«  1 "Санитарное число Хлебникова" - отношение
количества почвенного белкового азота (в
миллиграммах на 100 грамм абсолютно сухой почвы)
к количеству органического азота (в миллиграммах
на 100 грамм абсолютно сухой почвы).

      6. Критерии изменения природной среды
      1) Показатели для оценки загрязнения атмосферного воздуха по веществам, влияющим на наземную растительность и водные экосистемы.
      Основными показателями загрязнения атмосферного воздуха, характеризующими воздействие на природную среду (растительность, почвы, поверхностные и подземные воды), являются критические нагрузки и критические уровни загрязняющих веществ. Под ними понимают максимальные значения выпадений или, соответственно, концентраций в атмосферном воздухе загрязняющих веществ, которые не приводят к вредным воздействиям на структуры и функции экосистем в долговременном плане.

Вещество

Параметр

Норма

Время воздействия

эколо-
гичес-
кое
бед-
ствие

чрезвы-
чайная 
эколо-
гичес-
кая
ситуа-
ция

Диоксид
серы

>200

100-200

<20

Среднегодовое

Диоксид
азота

>300

200 -
300

<30

Среднегодовое

Фтористый
водород

>20

10-20

<2-3

Долговремен-
ное воздей-
ствие

Озон

> 1500

1000-
1500

<150

Максимальное
в течение 1 часа

Озон

>600

400 -
600

<60

Средняя в те-
чение 3 часов

Озон

>500

300 -
500

<50

Средняя меж-
ду 9 - 16 ча-
сами каждого
дня в период
1 апреля -
30 сентября
ежегодно

Соедине-
ния серы,
г/м 2  в
год

>5,0

3,0-5,0

<0,32

Северные и
центральные
районы

Соедине-
ния азо
та, г/м 2
в год

>4,0

2,0-4,0

<0,28

Северные и
центральные
районы

Ионы
водорода,
кг/м 2
в год

>300

200 - 300

<20

Северные и
центральные
районы

      Критерием для выделения зон экологического бедствия может служить превышение в 10-15 раз превышение критических уровней и нагрузок для различных ингредиентов и в зависимости от чувствительности экосистем.
      Для оценки состояния природных сред измеренные значения концентраций загрязняющих веществ в атмосферном воздухе или измеренные значения интенсивности выпадений U следует сравнивать с соответствующими данными таблицы. Для кислотообразующих веществ измеренная величина U должна быть исправлена на значение доли не нейтрализованной части суммы сильных кислот по соотношению:

L = DU,

      где L - значения атмосферных нагрузок, которые сравниваются с критическими нагрузками, a D определяется, как

D = 1 - R  при 0 < R < 1
D = 0     при R > 1

      где D = А/К есть отношение суммы молярных концентраций анионов
           _   _  
       А=[Cl]+[NO 3 ]+2[S 2- O 4 ]

      сумме молярных концентраций катионов
         +     +   +     2+    2+
      K=[NH 4 ]+[K]+[Na]+2[Ca]+2[Mg]

      2) Показатели для оценки степени химического загрязнения поверхностных вод.
      В качестве основных показателей оценки состояния поверхностных вод выбраны токсичные, приоритетные загрязняющие вещества, в том числе обладающие кумулятивными свойствами накапливаться в органах и  тканях  гидробионтов (таблица 2.13).
      Для совокупной оценки опасных уровней загрязнения водных объектов при выделении зон чрезвычайной экологической ситуации и экологического бедствия предлагается использовать формализованный суммарный показатель химического загрязнения ПХЗ(10). Этот показатель особенно важен для территорий, где загрязнение химическими веществами наблюдается сразу по нескольким веществам, каждый из которых многократно превышает допустимый уровень (ПДК).
      В дополнительные показатели включены общепринятые физико-химические и биологические характеристики, дающие общее представление о составе и качестве вод. Эти показатели используются для дополнительной характеристики процессов, происходящих в водных объектах. Кроме того, в дополнительные характеристики включены показатели, учитывающие способность загрязняющих веществ накапливаться в донных отложениях (КДА) и гидробионтах (К н ).

N
п/
п

Показатель

Параметр

Относи-
тельно
удовлетво-
рительная
cитуация

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

1

2

3

4

5

Основные показатели:

1.

Химические
вещества,
ПДК 1 - 2
класс
опасности

Более 10

5-10

<5

2.

3-4 класс
опасности

Более 100

50-100

<50

3.

ПХЗ(10)

  

  

  

4.

1-2 класс опасности

Более 80

35-80

<35

5.

3-4 класс
опасности

Более 500

100-500

<100

6.

Запахи,
привкусы,
баллы

Более 4

3-4

<3

  

7.

Плавающие примеси: нефть и неф-
тепродукты

Пленка
темной
окраски, занима-
ющая 2/3 
обозримой
площади

Яркие
полосы
или
тусклая
окраска
пятен

отсутствие

8.

Реакция
среды, рН

5,0-5,6

5,7-6,5

>6,5

  

9.

Химическое
потребление
кислорода
ХПК (антро-
погенная
составляющая
к фону),
мг/дм 3

20-30

10-20

<10

  

10.

Растворенный
кислород,
процентов
насыщения

10-20

20-50

>50

  

11.

Биогенные
вещества:

  

  

  

  

12.

Нитриты
(NO 2 ), ПДК

Более 10

10-5

5-1

  

13.

Нитраты
(NO 3 ), ПДК

Более 20

20-10

10-1

  

14.

Соли аммония
(NH4), ПДК

Более 10

10-5

5-1

  

15.

Фосфаты
(РОД мг/дм 3

Более 0,6

0,6-0,3

0,03-0,05

16.

Минерализа-
ция, мг/дм
(превышение
регионально-
го уровня)

3-5

2-3

Региональ-
ный
уровень

17.

КДА (коэффи-
циент донной
аккумуляции)

более
n х 10 4

 

n х 10 3
-n х 10 4

n х 10№№

18.

К н коэффициент
накопления
в гидроби-
онтах)

более
n х 10 5

n х 10 4 -
n х 10 5

n х 10 4

      Параметры показателей, предложенных для выделения зон, должны наблюдаться на данной территории постоянно на протяжении достаточно длительного времени с минимальным периодом не менее 3 лет. При использовании индексов сапробности по Пантле и Буку в модификации Сладечека, следует иметь в виду, что индикаторные значения видов могут быть различными в разных климатических зонах. При применении биотического индекса Вудивиса необходимо учесть, что его использование требует учета региональных особенностей, а весовые значения «таксономических групп» могут зависеть от состояния водных объектов в различных регионах.
      При оценке состояния водных экосистем важны показатели по ихтиофауне, особенно для уникальных, особо охраняемых водных объектов и водоемов первой и высшей рыбохозяйственой категории. Показатели, приведенные в таблице, следует рассматривать с учетом региональных особенностей, категории и трофического статуса водоемов (водотоков).
      Рекомендуется использовать любые дополнительные показатели, не вошедшие в обязательный перечень, но дающие необходимые сведения для более полной характеристики состояния водных экосистем. Так, например, в качестве обобщенной оценки состояния сообществ планктонных и донных животных не исключается использование такого показателя как отношение продукции сообщества (Рb) к суммарным тратам на обмен всеми животными, входящими в его состав (Rb). Оно представляет собой соотношение между полезной энергией на выходе из системы (сообщества животных) и энергии, рассеиваемой животными в процессах обмена в виде тепловой.

      3) Показатели для оценки состояния пресноводных экосистем.

N
п/
п

Показатель

Параметры

Относи-
тельно
удовлетво-
рительная
ситуация

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
эколо-
гичес-
кая си-
туация

 1 

2

3

4

5

Основные показатели:

1

Фитопланктон

Отсутст-
вие водо-
рослей или
единичные
экз. видов

Пленка 
сине-зеле-
ных,пряди
нитчатых
водорослей,
отдельные
представи-
тели дру-
гих групп
водорослей

Естествен
ное разви-
тие фито-
планктона

2

Концентрация 
хлорофилла "а", мкг/л

Более 50

50-30

30-10

3

Среднелетняя
биомасса фи-
топланктона,
мг/дм 3

Более 100

100-50

50-10

4

Фитомасса
нитчатых
водорослей,
кг/м 2

Более 3

3,0-2,6

<2,6

5

Зоопланктон

Единичные
экземпляры
панцирных
коловра-
ток, их
зимние
яйца

Резкое
снижение
численности
и разнооб-
разия пан-
цирных
коловраток,
единичные
экземпляры
низших
ракообраз-
ных

Естествен-
ное
развитие
зоопланк-
тона

 

6

Зообентос

Присутс-
твие
только
некоторых
видов
червей,
нетребо-
вательных
к кислоро-
ду (туби-
фицид)

Резкое
сокращение
численности
и разно-
образия
донных
животных,
присутствие
тубифицид
(олигохет)
и таниподин
(хирономид)

Естествен-
ное разви-
тие
зообентоса
на регио-
нальном
уровне

7

 

Биотический
индекс по
Вудивису (с
учетом регио-
нальных осо-
бенностей),
баллы

Менее 1

1-2

Более 2

8

Олигохетный
индекс, отно-
шение числен-
ности олиго-
хет к числен-
ности всего
зообентоса,
процентов

Более 100

  

  

  

100-86

  

  

  

Менее 86

  

  

  

9

Хирономидный
индекс по 
Балушкиной

Более 9,0

6,5-9,0

Менее 6,5

10

Ихтиофауна

Исчезнове-
ние ценных
и редких видов рыб;
отсутствие
запасов 
промысло-
вых рыб

Снижение
на 50-25 %
ценных и
редких
видов рыб
от их
запасов,
снижение на
50-25 %
запасов
промысловых
рыб от их 
запасов

Сохранение
естествен-
ного сос-
тояния их-
тиофауны;
величина
вылова не
нарушает
естествен-
ного вос-
производ-
ства рыб

11

Заболевае-
мость рыб,
связанная с
хроническим
токсикозом
(миопатия,
язвенная бо-
лезнь и т.д.),  %   от
годового
улова

Более 50

До 50

Отсутствие признаков

12

Интегральный 
показатель
качества вод:
биотестирова-
ние на рако-
образных
(дафнии и 
цериодафнии),
гибель 50 %
и более

Не прояв-
ляется при
кратности
разбавле-
ния 100 и
более раз

Не прояв-
ляется при
кратности 
разбавления
от 50 до
100 раз

В неразба-
вленной 
воде лета-
льные
действия

13

рачков в те-
чение 96 и
48 часов со-
ответственно

100 и более раз

50 до 100 раз

  

Дополнительные показатели:

14

Индекс сапро-
бности план-
ктона по Пан-
тле и Буку (в
модификации
Сладечека)

Более 4

4-3<3

 

15

Олегохетный
индекс:
-по Цанеру,
тыс. экз/м 2  
тубифициды

Более 50

50-10

<10

16

лимнобрилюсы

Более 100

100-50

<50

17

 - по Пареле

Более 0,8

0,8-0,5

<0,5

      4) Показатели для оценки истощения водных ресурсов.
      В качестве основного показателя оценки степени истощения водных ресурсов взята норма безвозвратного изъятия поверхностного стока. За норму принят предельно допустимый объем безвозвратного изъятия поверхностного стока, составляющий 10-20 % от среднемноголетнего значения естественного стока. Безвозвратное изъятие поверхностного стока включает безвозвратное водопотребление в коммунальном хозяйстве, промышленности, теплоэнергетике, сельхозводоснабжении, орошении и промышленном рыбоводстве, с учетом потерь на испарение, межбассейновой переброски стока рек и др. Оценка объема безвозвратного изъятия стока проводится для замыкающих створов рек. Нормы предельно-допустимого изъятия поверхностного стока должны устанавливаться с целью сохранения экологически устойчивого состояния водных экосистем, поддержания их способности к саморегулированию и самопроизводству. 

Показатель

Параметр

Относительно
удовлетвори-
тельная
 ситуация  

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
эколо-
гичес-
кая си-
туация

Безвозврат-
ное изъятие
объема по-
верхностно-
го стока,
число раз
от допусти-
мой нормы

Более 2

До 2

Допустимая 
норма

      5) Показатели для оценки экологического состояния морских акваторий_
      Выявление зон чрезвычайной экологической ситуации и зон экологического бедствия для морских акваторий проводится по основным химическим и биологическим показателям на основе анализа и обобщения результатов многолетних наблюдений. Для совокупной оценки опасных уровней химического загрязнения морских вод в случае выявления нескольких загрязняющих веществ в концентрациях, превышающих ПДК, предлагается применять, как и для пресных вод, формализованный суммарный показатель химического загрязнения - ПХЗ(10) (из 10 преобладающих по превышению ПДК загрязняющих веществ). Этот показатель применяется только для выявления зон чрезвычайной экологической ситуации и зон экологического бедствия К дополнительным показателям по химическому загрязнению отнесены БПК-5 и растворенный кислород. Для оценки чрезвычайной экологической ситуации по биологическим показателям используются структурные и функциональные характеристики бактерио-, фито- и зоопланктона, бентоса и ихтиофауны, а также отдельных таксонов и видов гидробионтов.
      Экологическое бедствие в морской экосистеме характеризуется резким изменением численности и биомассы еще оставшихся в составе сообществ видов, а при эвтрофикации морских акваторий - мощным "цветением» водорослей (например, «красные приливы»), исчезновением донной флоры и фауны, резким увеличением концентраций индикаторных микроорганизмов. Даже при снижении нагрузок продолжается процесс разрушения структурно-функциональных связей. Изменения в экосистемах приобретают необратимый характер. К дополнительным биологическим показателям оценки состояния морских экосистем отнесен показатель -«морфологические изменения гидробионтов».
      Рекомендуется использовать любые иные показатели, не вошедшие в основной перечень показателей но дающие дополнительные сведения о характере, причинах и степени неблагоприятной ситуации. К числу рекомендуемых отнесены следующие:
      1. Интегральная оценка загрязнения морских вод и донных отложений веществами, имеющими мутагенный эффект на тест-объектах (стандартные штаммы микроорганизмов). Мутагенный эффект выражается в процентах проб, вызывающих мутации стандартных штаммов. Относительно удовлетворительная ситуация характеризуется уровнем менее 5 %. Чрезвычайная экологическая ситуация - 20-30 %, экологическое бедствие - более 30%. Оценка загрязнений донных отложений соединениями с мутагенной активностью отражает длительность экологической ситуации на акватории.
      2. Критические концентрации воздействия загрязняющих веществ (КК). Значения КК характеризуют максимально допустимый уровень загрязнения' (мкг/л) водной среды токсичными веществами. При чрезвычайной экологической ситуации, при которой изменения в функционировании морских экосистем являются еще обратимыми, КК от 1 до 2.
       При экологическом бедствии, выражающемся в резкой деградации морской экосистемы, КК более 2-3. Значение КК ряда загрязняющих веществ приведены в Приложении Б. 

N
п/
п

Показатели 
(концентра-
ции даны в
мг/дм 3 )

Параметр

Относи-
тельно
удовле-
твори-
тельная
ситуация

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная 
эколо-
гичес-
кая си-
туация

Основные показатели:

1

Химические
вещества
1 -2 класс
опасности

Более 10

10-5

5-1

2

3-4 класс
опасности

Более 100

100-50

50-10

3

ПХЗ(10) 1

  

  

  

4

1 -2 класс 
опасности

Более 80

80-35

35-10

5

3-4 класс
опасности

Более 500

500-100

100-10

Дополнительные показатели:

6

Биологичес-
кое потре-
бление кис-
лорода
(БПК 5 )

Более 100

100-10

10-1

7

Кислород 
растворен-
ный, мг/дм 3

Менее 2

Менее 2-3

3-6

ПХЗ (10) - формализованный суммарный пока-
затель химического загрязнения вод для 10
максимально превышающих ПДК загрязняющих
веществ

      6) Показатели для оценки степени загрязнения подземных вод для участков хозяйственных объектов.
      Загрязнение подземных вод на участках зоны влияния хозяйственных объектов характеризуется концентрацией загрязняющих веществ и размером площади области загрязнения.

/п

Показатель

Параметр

Относи-
тельно
удовле-
твори-
тельная
ситуация

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная 
эколо-
гичес-
кая си-
туация

Основные показатели:

1

Содержание
загрязняю-
щих веществ
(нитраты,  
фенолы,
тяжелые
металлы,
синтетичес-
кие поверх-
ностно-ак-
тивные ве-
щества,
нефть), ПДК

Более 100

10-100

3-10

2

Хлороргани-
ческие сое-
динения,
ПДК

Более 3

1-3

Менее 1

3

Канцероге-
ны, бенз-
(а)пирен,
ПДК

Более 3

1-3

Менее 1

4

Площадь об-
ласти за-
грязнения,
км 2

Более 8

3-8

Менее 3

5

Минерализа-
ция, г/л

Более 100

100-10

Менее 10

Дополнительные показатели:

6

Растворен-
ный кисло-
род, мг/дм 3

Менее 1

1-4

Более 4

      7) Показатели для оценки состояния почв
      Выбор критериев экологической оценки состояния почв определяется спецификой их местоположения, генезисом, буферностью, а также разнообразием их использования. Выявление видов деятельности, вызывающих загрязнение почвы, дает полное представление о масштабе и степени загрязнения на обследуемой территории и позволяет значительно сузить и конкретизировать количество показателей.
      В оценке экологического состояния почв основными показателями степени экологического неблагополучия являются критерии физической деградации, химического и биологического загрязнений.

N
п/
п

Показатель 
(концентра-
ции даны в
мг/дм 3 )

Параметр

Относи-
тельно
Удовле-
твори-
тельная
ситуа-
ция

  

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

1

2

3

4

5

Основные показатели:

1

Площадь вы-
веденных из
сельхозобо-
рота земель
вследствие
их деграда-
ции, % от
общей пло-
щади сель-
хозугодий

Более 50

50-30

До 30

2

Уничтожение
гумусового
горизонта

А+В

Апах(А1)

До 0,1 А

3

Перекры-
тость по-
верхности
почвы абио-
тическими
наносами,
см

Более 20

20-10

Менее 10

4

Увеличение 
плотности
почвы,
кратность
равновесной
пробы

Более 1,4

1,4-1,3

До 1,3

5

Превышение 
уровня
грунтовых
вод, % от
критическо-
го значения

Более 50

50-25

Допус-
тимый
уровень

6

Радиоактив-
ное загряз-
нение,
Ки/км 2 :

  

  

  

цезий-137

Свыше 40

40-15

До 15

стронций-90

Свыше 3

3-1

До 1

плутоний
(сумма
изотопов)

Свыше 0,1

0,1-0,05

До 0,05

7

Потери гу-
муса в па-
хотных поч-
вах за пе-
риод 10 лет, в от-
носительных
процентах

Свыше 25

25-10

Менее 10

8

Увеличение 
содержания 
легкорас-
творимых
солей,
г/100 г

Более 0,8

0,8 - 0,4

До 0,4

9

Увеличение
доли обмен-
ного нат-
рия, % от
ЕКО 1

Более 25

25-15

До 15

10

Превышение 
ПДК хими-
ческих
веществ:

  

  

  

  

1-го класс
опасности
(включая
бенз(а)пи-
рен, диок-
сины);

Более 3

3-2

До 2

  

2-го класса
опасности;

Более 10

10-5

До 5

  

3-го класса
опасности
(включая
нефть и
нефтепро-
дукты)

Более 25

25-10

До 10

  

11

Снижение
уровня
активной
микробной
массы,
кратность

Более 100

100-50

До 50

  

12

Фитотоксич-
ность почвы
(снижение
числа про-
ростков),
кратность
по сравне-
нию с фоном

Более 2

2,0-1,4

До 1,4

  

Дополнительные показатели:

13

Доля загря-
зненной
основной
с/х продук-
ции, % от
объема про-
веренной

Более 50

50-25

До 25

  

14

См. допол-
нительные
показатели
(таблица
2.10)

  

  

  

  

ЕКО  емкость катионного обмена

  

      В качестве критерия экологического состояния территории рекомендуется использовать площадь выведенных из землепользования угодий в результате деградации почв (эрозия, дефляция, вторичные засоление, осолонцевание, заболачивание). Целый ряд негативных процессов (механическое удаление почвенного покрова при открытой добыче полезных ископаемых, строительных работах; провоцируемые человеком водная эрозия и дефляция) приводят к разрушению почвенных горизонтов, степень которого также использована в качестве критерия деградации почв. Разрушение структуры почвы и развитие процессов слитизации характеризуется степенью увеличения плотности почвы, которая является важным показателем деградации почвы. Увеличение уровня грунтовых вод рекомендуется оценивать относительно критического значения, различного для каждого типа почв. Для экотоксикологической оценки почв целесообразно использовать кратность превышения ПДК конкретного загрязняющего вещества дифференцированно для веществ различного класса опасности. В связи с отсутствием для ряда загрязняющих веществ, утвержденных значений ПДК (например, для кадмия), рекомендуется использовать отношение содержания загрязняющих веществ в жидкой фазе почвы (почвенном растворе) к соответствующей величине ПДК для природных вод.
      За комплексный показатель загрязнения почвы принимают фитотоксичность - свойство загрязненной почвы подавлять прорастание семян, рост и развитие высших растений (тестовый показатель). Признаком биологической деградации почвы является снижение жизнедеятельности почвенных микроорганизмов, о котором можно судить по уменьшению уровня активной микробной биомассы, а также по более распространенному, но менее точному показателю - дыханию почвы. Оценка экологического состояния почв на основании критериев и параметров проводится с учетом площади проявления рассматриваемого критерия, значимость которого определяется региональными особенностями. Кратность превышения предельно допустимых норм загрязняющих веществ в почве, прежде всего, следует оценивать по подвижным формам этих веществ.
      Одним из показателей экологического состояния почв служит биологическая продуктивность ценозов, характеризующая потенциальное плодородие. Для почв сельскохозяйственных территорий таким показателем является средняя урожайность. Экспертно рекомендуется принять для территории экологического бедствия снижение урожайности более чем на 75 %, для территории чрезвычайной экологической ситуации на 50-75 % при соответствии всего комплекса агротехнических и агрохимических мероприятий для данной местности и культуры. Дополнительным показателем, служащим индикатором степени загрязнения рассматриваемой территории (почвы, воздуха, поливных и грунтовых вод), является доля продукции, несоответствующая требованиям нормативно-технической документации на качество продукции (остаточное количество пестицидов, токсичных элементов, микотоксинов, нитратов, нитритов и др.).
      Данные о состоянии почв следует представлять в виде подробных тематических картографических материалов, включающих информацию по основным показателям и компонентному составу загрязняющих веществ.
      8) Показатели для оценки экологической опасности деформаций и изменений геологической среды
      Геодинамические показатели деформации геологической среды с экологическими последствиями могут быть представлены в форме интенсивности и масштаба проявления современного напряженно-деформированного состояния верхних частей литосферы. Эти показатели определяются параметрами критических скоростей деформации и масштабом ожидаемого сейсмического эффекта. Если исходить из значения порога разрушения любых твердых тел порядка 0,0001 отн. ед., то в качестве предельного (критического) уровня геодинамического воздействия для всех типов объектов можно использовать величину деформации в 0,00001 отн. ед., которая применяется при оценке аномальных техногенных деформаций. Исходя из установленных фактов пространственно-временного изменения современных деформационных процессов в зонах разломов, предельный (критический) уровень деформации в 0,00001 может быть достигнут в локальных зонах в течение 15-30 лет. Эти сроки соизмеримы с минимальными сроками эксплуатации особо ответственных объектов и сооружений. Нарушение их функционирования может привести к критическим экологическим последствиям. Уровень деформации в 0,0001 отн. ед. приводит к таким нарушениям геологической среды, которые можно отнести   к  зонам экологического бедствия.
      Проявление экзогенных геологических процессов может происходить независимо от деятельности человека. Однако техногенные факторы могут усиливать или ослаблять проявление экзогенных геологических процессов. Неразумное вмешательство человека в естественный ход развития экзогенных геологических процессов может вызвать их катастрофическую активизацию и привести к необратимому изменению природных ландшафтов. К этим факторам относятся оползни, сели, карсты, оседание поверхности и др.

N
п/
п

Показатель

Параметр

Относи-
тельно
удовле-
творитель-
ная ситуа-
ция

  

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
эколо-
гичес-
кая си-
туация

11

Аномальные
техногенные
деформации
горного
массива
(более
0,00001
отн.ед)и
индуциро-
ванная сей-
смичность,
в процентах
от площади
территории

Более 
40-50

40-20

До 20

22

Механичес-
кие наруше-
ния горного
массива при
недрополь-
зовании,
ведущие к
загрязнению
геологичес-
кой среды,
аномальные
деформации
горных по-
род, отн.
ед.

0,0001

0,0001 -0,00001

Менее 0,000001

33

Просадки   
земной по
верхности,
оползни,
сели,
карсты,
обусловлен-
ные техно-
генной на-
грузкой, %
территории

Более 30

30-20

Менее 20

      9) Показатели для оценки деградации наземных экосистем
      Оценка степени деградации экосистемы проводится по критериям, которые определяют негативные изменения в структуре и функционировании экосистем и учитывают их пространственную дифференциацию по степени нарушенности, а также динамику процессов деградации.
      Структурно-функциональные изменения в состоянии природных экосистем, несмотря на их различную степень устойчивости, характеризуются однотипными показателями. В зоне чрезвычайной экологической ситуации состояние экосистем характеризуется изменением в соотношении основных трофических групп при снижении (или увеличении) удельной массы одной из групп в пределах 20-50 %, при этом происходит нарушение взаимосвязей внутри экосистемы, но процессы деградации еще не принимают необратимый характер. В зонах экологического бедствия состояние экосистем характеризуется снижением (или увеличением) удельной массы одного из трофических звеньев более чем на 50 %. Нарушения взаимосвязей внутри экосистемы носят необратимый характер, экосистема теряет средо- и ресурсовоспроизводящие функции.
      При оценке экологического состояния территории необходимо учитывать как площадь проявления негативных изменений (так как при равной степени деградации участка территории возможность восстановления обратно пропорциональна его площади), так и пространственную неоднородность распределения участков разной степени деградации на исследуемой территории.
      Скорость деградации экосистем рассчитывается по 5-10-летним рядам наблюдений. Особенно важно оценивать направленность и скорость деградации экосистем при напряженной экологической ситуации для прогноза ухудшения экологической обстановки и проведения мероприятий по ее стабилизации и улучшению.

N
п/
п

Показатель

Параметр

Относи-
тельно удовле-
твори-
тельная
ситуа-
ция

экологичес-
кое
бедствие

чрезвы-
чайная
экологи
ческая
ситуация

1

2

3

4

5

Основные показатели:

1

Простран-
ственные
признаки

  

  

  

2

Площади де-
градирован-
ных террито-
рий, %

  

  

  

3

Не предста-
вляющие не-
посредствен-
ной угрозы
человеку
(отвалы не-
токсичных
пород;      
карьеры, де-
градирование
с/х и лес-
ные угодья)

Более 75

75-5

Менее 5

4

Представляю-
щие угрозу
разрушения
зданий и
сооружений
(антропоген-
ные просад-
ки, оползни,
разломы, во-
енные поли-
гоны и др.)

Более 50

50-1

Менее 1

5

Отвалы ток-
сичных по-
род, изоли-
рованные от
грунтовых
вод, с воз-
можностью
переноса
частиц по
воздуху,
посредством
стока в по-
верхностные 
водоемы и
водотоки

Более 20

20-0,1

Менее
0,1

6

Карьерные
выемки и от-
валы токсич-
ных пород
с угрозой
загрязнения
грунтовых
вод (грунто-
вые воды
не защищены)

Более 5

Менее 5

Отсут-
ствуют

7

Расчленен-
ность терри-
тории овра-
гами, км/км 2

2,5

2,5-0,7

Менее
0,7 

8

Динамические
признаки

  

  

  

  

9

Скорость
деградации
наземных
экосистем; %
площади в
год

Более 4

4-0,5

Менее
0,5

10

Скорость
увеличения
площади сби-
тых пастбищ,
% площади в
год

Более 8

8-2

Менее 2

11

Скорость
уменьшения
годовой про-
дукции рас-
тительности,
% в год

Более 7,5

7,5-3,5

Менее
3,5

12

Скорость
уменьшения
содержания
органическо-
го вещества
почвы, % в
год

Более 7

7-0,5

Менее 0,5

13

  

  

  

Скорость
сработки
(минерализа-
ции) торфа,
мм/год

  Более 40

40-1

Менее 1

14

Скорость
увеличения
площади
засоленных
почв, % в
год

Более 5

5-1

Менее 1

16

Скорость
увеличения
площади эро-
дированных
почв, % пло-
щади в год

Более 5

5-0,5

Менее 0,5

17

Скорость
увеличения 
площади под-
вижных пес-
ков, % пло-
щади в год

Более 4

4-0,5

Менее 0,5

18

Скорость
увеличения
относитель-
ной площади
земель с
неблагопри--
ятными агро-
мелиоратив-
ными усло-
виями, % от
площади цен-
ных сельско-
хозяйствен-
ных угодий
в год

Более 1

1-0,1

Менее
0,1

Дополнительные показатели:

19

Структурно-
функциональ-
ные характе-
ристики
состояния
экосистем

Необратимое
нарушение
взаимосвязи
внутри
экосистем

Наруше-
ние
структу-
ры сооб-
ществ
без не-
обрати-
мых про-
цессов в
экосис-
темах

Возмож-
ны от-
дельные
призна-
ки де-
града-
ции ряда 
компо-
нентов
в эко-
систе-
мах

20

Трофическая
структура
-изменение
удельной
массы

Увеличение
удельной
массы фитофа-
гов на 50%,
уменьшение
удельной мас-
сы зоофагов
и сапрофагов
на 50%

Увеличе-
ние
удельной
массы
фитофа-
гов на
20 %,
уменьше-
ние 
удельной
массы
зоофагов
и сапро-
фагов   
на 20%

Посто-
янно
(коле-
бания в
преде-
лах
нормы)

      10) Показатели для оценки состояния растительности как индикатора экологического состояния территории
      Растительность, как биотический компонент любой природной экосистемы, играет решающую роль в структурно-функциональной организации экосистемы и определении ее границ. Растительность не только весьма чувствительна к нарушениям окружающей среды, но и наиболее наглядно отражает изменения экологической обстановки территории в результате антропогенного воздействия. Критерии оценки состояния растительности различаются в зависимости от географических условий и типов экосистем. При этом учитываются негативные изменения как в структуре растительного покрова (уменьшение площади коренных ассоциаций, изменение лесистости), так и на уровне растительных сообществ и отдельных видов (популяций): изменение видового состава, ухудшение ассоциированности и возрастного спектра ценопопуляций доминантов.
      Плотность популяции видов-индикаторов - один из важнейших показателей состояния экосистемы, высокочувствительный к основным антропогенным факторам. В результате антропогенного воздействия плотность популяции отрицательных видов-индикаторов будет снижаться, а положительных видов-индикаторов - возрастать. Пороговым значением антропогенной нагрузки следует считать снижение (или повышение) плотности популяции вида-индикатора на 20 %, а критическим значением - на 50 %.
      Одним из существенных параметров ценопопуляций (ЦП) является возрастной аспект - доля участия в ЦП особей разных возрастных состояний. Возрастные состояния устанавливаются либо на основании комплекса морфологических признаков, либо на основе абсолютного возраста в тех случаях, когда его определение не представляет особых затруднений.
      Параметр реагирует на разные формы антропогенных воздействий - как прямых (выпас, рубки, техногенные воздействия), так и опосредованно -через изменение экотопа.
      Состояние растительности можно рассматривать как индикатор уровня антропогенной нагрузки на природную среду обитания (повреждение древостоя или хвои техногенными выбросами, уменьшение проективного покрытия и продуктивности пастбищной растительности).
      Изменение проективного покрытия происходит в результате различных типов антропогенного воздействия на растительность, главными из которых являются механическое нарушение фитоценоза (выпас, рекреация и т.д.) и химическое воздействие, приводящее к изменению жизненного состояния видов популяций через изменение процессов метаболизма и водного баланса.
      Уменьшение запаса древесины основных лесообразующих пород свидетельствует о процессе деградации лесных экосистем в результате неудовлетворительной лесохозяйственной деятельности.
      Лесные пожары являются опасным фактором, приводящим к деградации значительных площадей лесных экосистем. Обширные гари, на которых не происходит восстановление леса в течение не менее 10 лет, являются признаком необратимых изменений в экосистеме. При оценке состояния лесных культур необходимо учитывать региональные особенности территории, прежде всего, возможность естественного возобновления леса.
      Некоторые критерии состояния агроценозов свидетельствуют о неблагополучной экологической обстановке территории в целом: развитие вредителей на посевах, гибель посевов и др. При использовании данных критериев необходимо обязательно указать причины гибели посевов и показать на карте ареалы негативных изменений.
      Повреждение растительности заповедников свидетельствует об изменениях в среде обитания, имеющие субрегиональный и региональный характер. Изменения качественных и количественных характеристик растительного покрова могут быть объективно интерпретированы только в сравнении с естественным состоянием растительных сообществ. При этом под фоновыми понимаются относительно ненарушенные участки, аналогичные по своим природно-ландшафтным характеристикам исследуемой территории.

N
п/п

Показатель

Параметр

Относи-
тельно
Удовле-
твори-
тельная
ситуация

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
экологи-
ческая
ситуация

11

 

Уменьшение
биоразно-
образия
(индекс
разнообра-
зия Симпсо-
на, в % от
нормы)

  Более 50

  50-10

Менее 10

22

  

  

  

Плотность
популяции
вида-
индикатора
антропоген-
ной нагруз-
ки, %

Более
(менее) 50

  

Более
(менее)
20-50

  

Более
(менее)
20

33

 

Площадь
коренных
(или ква-
зикоренных)
ассоциаций,
% от общей
площади

Менее 5

 

Менее 5-80

 

 Более 80

 

44

Видовой
состав ес-
тественной
травянистой
раститель-
ности

Уменьшение
обилия
вторичных
видов

Господ-
ствующие
виды сме-
нились на
вторичные

Естест-
венная
смена
доминан-
тов, суб-
доминан-
тов и
характер-
ных видов

55

Возрастной
спектр це-
нопопуляции
доминантов,
возобновле-
ние в отно-
сит, ед.

Менее 0,1

0,1-0,3

Более 0,3

66

 

Лесистость,
% от опти-
мальной
(зональной)

Менее 10

10-90

 Более 90

77

 

Запас дре-
весины ос-
новных ле-
сообразую-
щих пород,
% от нор-
мального

Менее 30

30-80

Более 80

88

Повреждение
древостоя
техногенны-
ми выброса-
ми, % от
общей
площади

Более 50

50-5

Менее 5

99

Повреждение
хвойных по-
род техно-
генными
выбросами
(поврежде-
ние хвои),
%

Более 50

50-5

Менее 5

1
1
0

Заболевание
древостоя,
%

Более 50

50-10

Менее 10

1
1
1

Гибель лес-
ных куль-
тур, % от
площади ле-
сокультур-
ных работ

Более 70

70-5

Менее 5

1
1
2

 

Площадь га-
ри, не об-
лесившейся
в течение
не менее
10 лет

Более
10 тыс. га

10-5
тыс. га

Менее 5

1
1
3

Площадь по-
севов, по-
врежденных
вредителя-
ми, % от
общей
площади

Более 50

50-10

Менее 10

1
1
4

Гибель по-
севов, %
от общей
площади

Более 30

30-5

Менее 5

1
1
5

Проективное
покрытие
пастбищной
сухостепной
и полупус-
тынной рас-
тительнос-
ти, % от
нормальной

Менее 10

10-80

Более 80

1
1
6

Продуктив-
ность паст-
бищной рас-
тительнос-
ти, % от
потенциаль-
ной

Менее 5

  

5-80

Более 80

1
1
7

Изменение
ареалов
редких
видов

Исчезнове-
ние ареала

Разделе-
ние и
сокраще
ние пло-
щади ареала

Отсутст-
вует

1
1
8

Повреждение
раститель-
ности запо-
ведников

Вызывающие
смены
формаций

Вызываю-
щие смены
ассоциа-
ций

Фенотипи-
ческие,
не вызы-
вающие
смены ас-
социаций

1
1
9

Площадь
зеленых
насаждений
(на челове-
ка в круп-
ных городах
и промыш-
ленных цен-
трах), % от
нормативно-
го

Менее 10

10-30

Более 30

      11) Показатели для оценки состояния фауны и изменения генофонда животных как индикатора экологического состояния территории Критерии и показатели состояния животного мира рассматриваются на уровне зооценоза и отдельных видов животных (популяций).
      Изменение разнообразия, как критерий оценок состояния зооценоза в целом, необходимо рассчитывать, учитывая, что данный критерий связан с оценкой обилия, а численность многих животных подвержена циклическим изменениям.

N
п/
п

Показатель

Параметр

Относи-
тельно
удовле-
творитель-
ная
ситуация

экологи-
ческое
бедствие

чрезвы-
чайная
эколо-
гичес-
кая
ситуа-
ция

11

Уменьшение 
биоразно-
образия, %
от исход-
ного

Более 50

50-5

Менее 5

22

Плотность 
популяции
вида-инди-
катора ан-
тропогенной
нагрузки, %

Более 50

50-20

Менее 20

  

33

Уменьшение
численности
(плотности)
охотничье-
промысловых
видов жи-
вотных (в
том числе
сайгака),
число раз
от нормаль-
ной числен-
ности
(плотности)

Более 10

10-2

Менее 2

      Необходимо определить временной шаг для оценки, сравнивая 10-летние периоды. Оценка разнообразия проводится по критерию Симпсона (D), который рассчитывается по формуле:
                              1
                     D= _______________
                         P 1 2  +...+ P n 2                  

      где P 1 ... Р n  - доля каждого вида в суммарном обилии, взятом за единицу. Для проведения данной оценки необязательно использовать данные по всей фауне, можно ограничиться анализом характерных групп видов, по которым имеется надежная информация.
      Изменения хозяйственно-значимых видов животных оценивается с использованием данных по абсолютной численности в среднем за 10-летние отрезки и требует статистической обработки. Например, изменение численности популяции диких северных оленей особенно важно учитывать в связи с оценкой экологического состояния территорий проживания малочисленных народов Крайнего Севера. Численность популяции сайгаков является одним из важных индикаторов экологического состояния территории Прикаспия.
      При оценке изменения плотности популяции видов-индикаторов антропогенной нагрузки необходимо учитывать их различную реакцию на воздействие: популяции устойчивых видов будут увеличивать свою численность, а популяции видов, чувствительных к антропогенной нагрузке - уменьшать ее.
      12) Биохимические показатели для оценки территорий
      С биохимических позиций экологически неблагополучные территории можно рассматривать как биохимические провинции с резким изменением химического элементного состава компонентов окружающей природной среды. Эти провинции могут быть не только природного, но и техногенного происхождения.
      Для оценки экологического состояния территорий предлагается использовать показатели изменения соотношения содержания C:N, Ca:P; Ca:Sr в различных компонентах среды, а также уровни содержания токсичных и биологически активных микроэлементов в укосах растений с пробных площадок и в растительных

N
п/
п

Показатель

Параметр

экологи-
ческое
бедствие

чрезвычайная
экологическая
ситуация

1

2

3

4

Основные показатели:

11

Соотношение 
C:N в почвах

Менее 4

4-8

в поверхнос-
тных водах

Менее
4 или
более 20

Менее 4-8 или
20- 16

в растениях

Менее 4

4-8

в раститель-
ных кормах

Менее
4 или
более 16

Менее 4 или 8-16

22

  

Содержание
химических 
элементов в
укосах раст-
енийи расти-
тельных кор-
мах: ртуть,
кадмий, сви-
нец, мышьяк,
сурьма,ни-
кель, хром,
по превыше-
нию МДУ;

 

 

Более 10

 

 

10-1,5

селен, мг/кг
воздушно-
сухого
вещества;

Менее
0,02 или
более 0,5

0,02 - 0,05

фтор, мг/кг
воздушно-
сухого
вещества;

Менее 2
или
более 200

2-10 или
50 - 200

медь, мг/кг
воздушно-
сухого
вещества;

Менее
3 или
более 100

3-5 или
80-100

таллий,
бериллий,
барий, по превышению
фона

Более 10

10-1,5

Дополнительные показатели:

34

Соотношение
Са:Р в кор-
мах (числи-
тель) с уче-
том площади
аномального
ландшафта, % (знамена-
тель)

<0,1 или > 10
_______
>20

0,4-0,1 или5-10
______________
>20

55

Соотношение 
Сa:Sr в рас-
тениях и
кормах (чис-
литель) с
учетом пло-
щади ано-
мального
ландшафта, %
(знамена-
тель)

<1
______
>20

<10-1
________
>20

66

Уровень
содержания
биологически
важных ми-
кроэлементов
в укосах
растений и
растительных
кормах, в
мг/кг возду-
шносухого
вещества:

  

  

цинк

Менее 10
или
более 500

10-30 или
100-500

железо

Менее 20
или
более 500

20-50 или
200 - 500

молибден

Менее
0,2
более 50

0,2-2 или
более 10-50

кобальт

Менее
0,1 или
более 50

0,1-0,3 или 5-50

Бор

Менее
0,1 или
более 300

0,1-0,3 или
30 - 300