"Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне Дүниежүзілік сауда ұйымына кіруге байланысты өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 11 қыркүйектегі № 775 қаулысы

      Қазақстан Республикасының Үкiметi ҚАУЛЫ ЕТЕДI:
      «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне Дүниежүзілік сауда ұйымына кіруге байланысты өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжiлiсiнiң қарауына енгізiлсiн.

      Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрі                      К. Мәсімов

      Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне
Дүниежүзілік сауда ұйымына кіруге байланысты өзгерістер мен
толықтырулар енгізу туралы

      1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:
      1. 1999 жылғы 1 шілдедегі Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексіне (Ерекше бөлім) (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 16-17, 642-құжат; № 23, 929-құжат; 2000 ж., № 3-4, 66-құжат; № 10, 244-құжат; № 22, 408-құжат; 2001 ж., № 23, 309-құжат; № 24, 338-құжат; 2002 ж., № 10, 102-құжат; 2003 ж., № 1-2, 7-құжат; № 4, 25-құжат; № 11, 56-құжат; № 14, 103-құжат; № 15, 138, 139-құжаттар; 2004 ж., № 3-4, 16-құжат; № 5, 25-құжат; № 6, 42-құжат; № 16, 91-құжат; № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 21-22, 87-құжат; № 23, 104-құжат; 2006 ж., № 4, 24, 25-құжаттар; № 8, 45-құжат; № 11, 55-құжат; № 13, 85-құжат; 2007 ж., № 3, 21-құжат; № 4, 28-құжат; № 5-6, 37-құжат; № 8, 52-құжат; № 9, 67-құжат; № 12, 88-құжат; 2009 ж., № 2-3, 16-құжат; № 9-10, 48-құжат; № 17, 81-құжат; № 19, 88-құжат; № 24, 134-құжат; 2010 ж., № 3-4, 12-құжат; № 5, 23-құжат; № 7, 28-құжат; № 15, 71-құжат; № 17-18, 112-құжат; 2011 ж., № 3, 32-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50, 53-құжаттар; № 16, 129-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 13, 14, 15-құжаттар; № 8, 64-құжат; № 10, 77-құжат; № 12, 85-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 92-құжат; № 20, 121-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 4, 21-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 15, 82-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 4-5, 24-құжат; № 11, 61, 69-құжаттар; № 14, 84-құжат; № 19-І, 19-ІІ, 96-құжат; № 21, 22-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 7, 34-құжат; № 8, 42, 45-құжаттар; 2015 жылғы 5 тамызда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбiр заңнамалық актiлерiне зейнетақымен қамсыздандыру мәселелерi бойынша өзгерiстер мен толықтырулар енгiзу туралы» 2015 жылғы 2 тамыздағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      1032-бапта:
      екінші бөлік мынадай редакцияда жазылсын:
      «Тауар белгiсiн заңсыз пайдаланушы тұлға:
      1) құқық иеленушілердің өздері салған тауар белгісі бар түпнұсқалы тауарларды қоспағанда, заңсыз пайдаланылатын тауар белгісі, тауар шығарылған жердің атауы немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлеме орналасқан тауарды, тауар қорабын жоюға мiндеттi. Осындай тауарларды айналымға енгізу қоғамдық мүдделер үшін қажет болған жағдайларда – тауардағы және оның қорабындағы заңсыз пайдаланылатын тауар белгісінің бейнесін, тауар шығарылған жердің атауын немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлемені жоюға;
      2) жұмыстар орындауды немесе қызметтер көрсетуді сүйемелдейтін материалдардан, оның ішінде құжаттамадан, жарнамадан, маңдайша жазудан тауар белгісін немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлемені алып тастауға міндетті.»;
      үшінші бөлік алып тасталсын.
      2. «Әкімшілік құқық бұзушылық туралы» 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2014 ж., № 18-І, 18-ІІ, 92-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; № 24, 145, 146-құжаттар; 2015 ж., № 1, 2-құжат; 2015 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 6-құжат; № 7, 33-құжат; № 8, 44, 45-құжаттар; № 9, 46-құжат; № 10, 50-құжат; 2015 жылғы 5 тамызда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбiр заңнамалық актiлерiне зейнетақымен қамсыздандыру мәселелерi бойынша өзгерiстер мен толықтырулар енгiзу туралы» 2015 жылғы 2 тамыздағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      158-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «158-бап. Бөтен тауар белгісін, қызмет көрсету белгісін,
                тауар шығарылған жердiң атауын немесе фирмалық
                атауды заңсыз пайдалану
      Бөтен тауар белгісін, қызмет көрсету белгісін немесе тауар шығарылған жердiң атауын немесе бiртектес тауарларға немесе көрсетілетін қызметтерге арналған, олармен айырғысыз дәрежеге дейін ұқсас белгілемелерді заңсыз пайдалану, сондай-ақ бөтен фирмалық атауды заңсыз пайдалану, егер бұл әрекеттерде қылмыстық жаза қолданылатын іс-әрекет белгiлерi болмаса –
      тауар белгісінің, қызмет көрсету белгісінің, тауар шығарылған жер атауының немесе бiртектес тауарларға немесе көрсетілетін қызметтерге арналған, олармен айырғысыз дәрежеге дейін ұқсас белгілемелердің заңсыз бейнесiн қамтитын тауарлар тәркiлене отырып, жеке тұлғаларға – отыз, шағын кәсiпкерлiк субъектiлеріне – қырық, орта кәсiпкерлiк субъектiлеріне – елу, iрi кәсiпкерлiк субъектiлеріне жүз айлық есептік көрсеткіш мөлшерiнде айыппұл салуға әкеп соғады.
      Ескертпе.
      Осы бапқа сәйкес тәркіленген тауарлар, құқық иеленушінің өзі салған тауар белгісі бар түпнұсқалы тауарларды немесе қоғамдық мүдделер үшін оларды айналымға енгізу қажет болатын жағдайларды қоспағанда, осы Кодекстің 795-бабында көзделген тәртіппен жойылуға жатады.».
      3. «Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы» 2009 жылғы 18 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2009 ж., № 20-21, 89-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 7, 32-құжат; № 15, 71-құжат; № 24, 149, 152-құжаттар; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 2, 21-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 17, 136-құжат; № 21, 161-құжат; 2012 ж., № 1, 5-құжат; № 3, 26-құжат; № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат, № 12, 83-құжат; № 14, 92, 95-құжаттар; № 15, 97-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 5-6, 30-құжат; № 7, 36-құжат; № 9, 51-құжат; № 12, 57-құжат; № 13, 62-құжат; № 14, 72,75-құжаттар; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 65-құжат; № 14, 84; 86-құжаттар; № 16, 90-құжат; № 19-І, 19-ІІ, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 1, 2-құжат; № 7, 33-құжат; № 10, 50-құжат):
      71-бап мынадай мазмұндағы 19, 20 және 21-тармақтармен толықтырылсын:
      «19. Мемлекеттік сараптамалық ұйымның және уәкілетті органның дәрілік заттарды мемлекеттік тіркеу үшін берілген, мемлекеттік тіркеу, сараптама жасау туралы өтініште, сондай-ақ құрамында жаңа химиялық заттар бар дәрілік заттың тіркеу дерекнамасында қамтылған құпия ақпаратты дәрілік зат мемлекеттік тіркелген күннен бастап алты жыл ішінде оған өтініш берушінің келісімінсіз коммерциялық мақсатта жария етуіне және пайдалануына жол берілмейді.
      20. Осы баптың 19-тармағында көзделген, құпия ақпаратты коммерциялық мақсаттарда жария етуге және пайдалануға жол бермейтін ережелер:
      1) Қазақстан Республикасының Патент занына сәйкес дәрілік затты пайдалануға мәжбүрлі лицензия берілген жеке немесе заңды тұлғаларға;
      2) дәрілік затты коммерциялық емес мақсаттарда пайдалануға, өндіруге, импорттауға, экспорттауға немесе таратуға қолданылмайды.
      21. Осы баптың 19-тармағында көзделген ережелер:
      1) егер дәрілік затты жеткізіп беру Қазақстан Республикасында тіркелген күнінен бастап он екі ай ішінде халықтың қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін жеткіліксіз болса;
      2) төтенше жағдайлар кезінде не ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету мақсатында халық денсаулығын қорғау қажет болғанда;
      3) Қазақстан Республикасының монополияға қарсы заңнамасының талаптарын бұзу әрекеттері анықталған жағдайда сот тәртібімен қолданылады.».
      4. «Қазақстан Республикасының Патент Заңы» 1999 жылғы 16 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 20, 718-құжат; 2004 ж., № 17, 100-құжат; 2005 ж., № 21-22, 87-құжат; 2007 ж., № 5-6, 37-құжат; 2009 ж., № 15-16, 75-құжат; 2011 ж., № 11, 102-құжат; 2012 ж., № 2, 13-құжат; № 14, 95-құжат; 2014 ж., № 19-І, 19-ІІ, 96-құжат; 2015 ж., № 7, 34-құжат):
      1) 11-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Патент иеленушi сұрау салған күннен бастап тоқсан күн ішінде өнеркәсіптік меншік объектісін пайдаланбаған және тиімді коммерциялық жағдайларда ол лицензиялық шарт жасасудан бас тартқан кезде, егер өнеркәсіптік меншік объектісіне қорғау құжатын беру туралы мәлiметтер алғашқы жарияланғаннан кейiн өнеркәсіптік меншік объектісі осындай өтiнiш берiлген күннiң алдындағы кез келген төрт жыл iшiнде үздiксiз пайдаланылмаған болса, кез келген адам өзiне мәжбүрлі ерекше емес лицензияны алып беру туралы сотқа жүгінуге құқылы. Егер патент иеленушi пайдаланбауының құқыққа сыйымды себептерге байланысты екенiн дәлелдемесе, сот көрсетілетін лицензияны пайдалану шегiн, мерзімін, төлем мөлшерi мен тәртiбiн айқындай отырып ұсынады. Төлем мөлшерi лицензияның қалыптасқан практикаға сәйкес айқындалған нарықтық бағасынан төмен болмауға тиiс.
      Мәжбүрлі ерекше емес лицензия:
      1) ұлттық қауіпсіздікті немесе денсаулық сақтаудың дамуын қамтамасыз ету қажет болған;
      2) патент иеленуші өзінің айырқша құқықтарын асыра пайдаланған, басқа тұлға оның келісімімен осындай айрықша құқықтарды асыра пайдалануға жәрдемдескен немесе кедергі жасамаған жағдайларда да беріледі.
      Осы тармақтың ережелеріне сәйкес жартылай өткізгіштер технологиясына жатқызылатын өнертабысты пайдалануға арналған мәжбүрлі ерекше емес лицензияны беруге оны мемлекеттік және қоғамдық мүдделерде коммерциялық емес пайдалану үшін немесе сот тәртібімен
Қазақстан Республикасының монополияға қарсы заңнамасының талаптарын бұзады деп танылған ережелерді өзгерту үшін ғана жол беріледі.
      Мәжбүрлі ерекше емес лицензия патенттелген дәрілік затты немесе патенттелген процесс арқылы алынған дәрілік затты Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттарға сәйкес өндірістік құралдар болмаған немесе жеткіліксіз болып табылатын аумаққа экспорттау мақсаты үшін дәрілік затқа немесе дәрілік затты дайындау процесіне сұратылатын жағдайларды қоспағанда, осындай кез келген лицензия бiрiншi кезекте Қазақстан Республикасы iшкi нарығының қажеттіліктерін қамтамасыз ету үшін берілуге тиiс.
      Мәжбүрлі лицензия берiлген адам көрсетілген өнеркәсіптік меншік объектісін пайдалану құқығын басқа адамға тек қана осы объект пайдаланылатын тиiстi өндiрiспен бiрге бере алады.
      Мәжбүрлі ерекше емес лицензияның күші оны беруге себеп болған мән-жайлардың әрекет етуі тоқтатылған жағдайда соттың жоюына жатады.»;
      2) 12-баптың 2) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) егер қорғалатын өнеркәсiптiк меншiк объектiсiн қамтитын құралға ғылыми зерттеудің немесе эксперименттің мақсаты табыс алу болып табылмаса, осындай ғылыми зерттеу немесе эксперимент жүргiзу;».
      5. «Тауар таңбалары, қызмет көрсету таңбалары және тауар шығарылған жерлердің атаулары туралы» 1999 жылғы 26 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 21, 776-құжат; 2004 ж., № 17, 100-құжат; 2005 ж., № 21-22, 87-құжат; 2007 ж., № 5-6, 37-құжат; 2011 ж., № 11, 102-құжат; 2012 ж., № 2, 13-құжат; № 14, 95-құжат; № 7, 34-құжат):
      44-бапта:
      2) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) құқық иеленушінің өзі салған тауар белгісі бар түпнұсқалы тауарларды қоспағанда, заңсыз пайдаланылатын тауар белгісі, тауар шығарылған жердің атауы немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлеме орналасқан тауарды, тауар қорабын жоюға мiндеттi. Осындай тауарларды айналымға енгізу қоғамдық мүдделер үшін қажет болған жағдайларда – тауарлардағы және оның қорабындағы заңсыз пайдаланылатын тауар белгісінің бейнесін, тауар шығарылған жердің атауын немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлемені жоюға;»;
      мынадай мазмұндағы 3) тармақшамен толықтырылсын:
      «3) жұмыстар орындауды немесе қызметтер көрсетуді сүйемелдейтін материалдардан, оның ішінде құжаттамадан, жарнамадан, маңдайша жазудан тауар белгісін немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлемені алып тастауға міндетті.».
      6. «Халықты жұмыспен қамту туралы» Қазақстан Республикасының 2001 жылғы 23 қаңтардағы Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 3, 18-құжат; 2004 ж., № 2, 10-құжат; 2005 ж., № 7-8, 19-құжат; № 17-18, 76-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 10, 52-құжат; 2007 ж., № 2, 14, 18-құжаттар; № 3, 20-құжат; № 8, 52-құжат; № 9, 67-құжат; № 15, 106-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 1, 4-құжат; № 9-10, 50-құжат; № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 8, 41-құжат; № 24, 149-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 21-құжат; № 10, 86-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 16, 128-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 5, 35-құжат; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 15, 97-құжат; № 20, 121-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 21-22, 114-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 11, 63, 64-құжаттар; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 23, 143-құжат):
      1) 1-бап мынадай мазмұндағы 24-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «24-1) корпоративішілік ауыстыру – Қазақстан Республикасы аумағынан тыс жерде орналасқан, Дүниежүзілік сауда ұйымына мүше мемлекеттің аумағында құрылған және сонда әрекет ететін заңды тұлғада басшы, менеджер немесе маман лауазымында еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдікті немесе азаматтығы жоқ адамды осы заңды тұлғаның
Қазақстан Республикасы аумағында Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес құрылған филиалдарына, еншілес ұйымдарына, өкілдіктеріне еңбек шартында белгіленген, бірақ үш жылдан аспайтын мерзімге, бір жылға ұзарту құқығымен уақытша ауыстыру;»;
      2) 7-баптың 5-1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5-1) тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің аумағында еңбек қызметін жүзеге асыру үшін орталық атқарушы орган бөлген квота шегінде не квотадан тыс корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдік қызметкерлерге жұмысқа орналасуға және жұмыс берушілерге шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсаттар беру, сондай-ақ аталған рұқсаттарды тоқтата тұру және кері қайтарып алу;»;
      3) 11-бапта:
      мынадай мазмұндағы 1-1-тармақпен толықтырылсын:
      «1-1. Осы Заңның шетелдiк жұмыс күшiн жыл сайын квоталау туралы нормалары Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын экономика секторларында Қазақстан Республикасының аумағында корпоративішілік ауыстыру шеңберінде қызмет істейтін шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдарға қолданылмайды.»;
      3-тармақ мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Жұмыс берушiлерге корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдiк жұмыс күшiн тартуға рұқсат беру шарттары мен тәртiбiн
Қазақстан Республикасының Yкiметi айқындайды.»;
      мынадай мазмұндағы 6, 7, 8, 9-тармақтармен толықтырылсын:
      «6. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдік қызметкерлерді немесе азаматтығы жоқ адамдарды жұмысқа тартатын жұмыс берушілер, олар Қазақстан Республикасының аумағына келгеннен кейін он күнтізбелік күн ішінде жергілікті атқарушы органға жазбаша түрде:
      1) олар ауыстырылатын елдің және ұйымның атауын, санын;
      2) тегін, атын, әкесінің атын (бар болса);
      3) әрқайсысының білім деңгейін, біліктілігін, кәсібі мен жұмыс тәжірибесін;
      4) еңбек қызметін жүзеге асыру мерзімін қамтитын ақпарат жібереді.
      7. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде ауыстырылған шетелдік қызметкерлер, азаматтығы жоқ адамдар онда болу мақсаттарына сәйкес уақытша еңбек қызметін жүзеге асырады және еңбек шартында көрсетілген бір жылға ұзартылуы мүмкін үш жылдан аспайтын мерзім өткен соң елден кетуге міндетті.
      8. Менеджерлер мен мамандарды корпоративішілік ауыстыру орталық атқарушы орган айқындайтын қазақстандық кадрлар санына шетелдік қызметкерлер санының пайыздық қатынасы сақтала отырып жүзеге асырылады.
      9. Жергілікті атқарушы органдар:
      1) корпоративішілік ауыстыру шеңберінде жұмыс істейтін шетелдік қызметкерлердің, азаматтығы жоқ адамдардың есебін жүргізеді;
      2) ай сайын, есепті кезеңнен кейінгі айдың оны күніне дейін еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті атқарушы органдарды корпоративішілік ауыстыру шеңберінде жұмыс істейтін шетелдік қызметкерлер, азаматтығы жоқ адамдар туралы хабардар етеді.».
      7. «Акционерлік қоғамдар туралы» 2003 жылғы 13 мамырдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2003 ж., № 10, 55-құжат; № 21-22, 160-құжат; 2004 ж., № 23, 140-құжат; 2005 ж., № 14, 58-құжат; 2006 ж., № 10, 52-құжат; № 16, 99-құжат; 2007 ж., № 4, 28, 33-құжаттар; № 9, 67-құжат; № 20, 153-құжат; 2008 ж., № 13-14, 56-құжат; № 17-18, 72-құжат; № 21, 97-құжат; 2009 ж., № 2-3, 18-құжат; № 17, 81-құжат; № 24, 133-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 2, 21-құжат; № 3, 32-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 4, 30-құжат; № 13, 91-құжат; № 21-22, 24-құжат; 2013 ж., № 10-11, 56-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 4-5,
24-құжат; № 6, 27-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 63-құжат; № 16, 90-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 8, 42, 45-құжаттар):
      34-1-бапта:
      тақырып мынадай редакцияда жазылсын:
      «34-1-бап. Жұмыстар мен көрсетілетін қызметтерді сатып алу
                 ерекшеліктері»;
      2-тармақ алып тасталсын;
      3-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Осы баптың 1-тармағында аталған тұлғалар отандық өнеркәсіптің дамуын мониторингілеу мақсатында индустриялық-инновациялық қызметті мемлекеттік қолдау саласындағы уәкілетті органға ол белгілеген нысан бойынша және мерзімдерде тауарларды, жұмыстар мен көрсетілетін қызметтерді сатып алудағы жергілікті қамту бойынша ақпарат береді.».
      8. «Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы» 2010 жылғы 24 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2010 ж., № 12, 60-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 3, 21-құжат; № 4, 30-құжат; № 6, 46-құжат; № 8, 64-құжат; № 11, 80-құжат; № 15, 97-құжат; № 23-24, 125-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 75-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат, № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; № 24, 145-құжат; 2015 ж., № 8, 45-құжат; № 11, 57-құжат):
      1) 1-бапта:
      34) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «34) жұмыстағы (көрсетілетін қызметтегі) жергілікті қамту – қазақстандық өндірушілер болып табылмайтын ұйымдарға жұмыстарды (көрсетілетін қызметтерді) орындағаны үшін кез-келген деңгейде қосалқы мердігерлік шарт негізінде төленген кез келген сома шегеріле отырып, жұмыстарды (көрсетілетін қызметтерді) қазақстандық өндірушілерге жұмысты орындағаны үшін сатып алудың барлық шарттары бойынша төленген төлемдердің жалпы жылдық сомасының үлесі.»;
      36) тармақша алып тасталсын;
      2) 47-баптың 2-тармағының 7) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «7) жұмыстардағы (көрсетілетін қызметтердегi) жергілікті қамтудың елу пайыздан асырылмайтын ең төменгі мөлшері;»;
      3) 47-1-баптың 8) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «8) жұмыстардағы (көрсетілетін қызметтердегi) жергiлiктi қамтудың елу пайыздан асырылмайтын мөлшері;»;
      4) 50-баптың 3-тармағының 6) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «6) келісімшарт бойынша жұмыстарды орындау үшін қажет жұмыстардағы (көрсетілетін қызметтердегі) жергілікті қамту бойынша міндеттемелер;»;
      5) 58-баптың 3-тармағының 2) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) кадрлардағы, сатып алынатын жұмыстардағы (көрсетiлетiн қызметтердегi) жергілікті қамтудың мөлшерi;»;
      6) 60-баптың 3-тармағының 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) жұмыстардағы (көрсетiлетiн қызметтердегі) және кадрлардағы жергілікті қамтудың мөлшері;»;
      7) 61-бапта:
      2-тармақтың үшінші, төртінші және алтыншы бөліктері мынадай редакцияда жазылсын:
      «Келiсiмшарт: қол қойылатын бонусты төлеудiң мөлшерi мен шарттары жөніндегі; өңiрдiң әлеуметтiк-экономикалық дамуына және оның инфрақұрылымын дамытуға арналған шығыстардың мөлшерi мен шарттары жөніндегі; кадрлардағы жергiлiктi қамту жөніндегі; Қазақстан Республикасының азаматтары болып табылатын, келiсiмшартты орындау кезiнде тартылған жұмыскерлерді оқытуға, олардың бiлiктiлiгiн арттыруға және оларды қайта даярлауға және (немесе) Қазақстан Республикасының азаматтарын құзыреттi органмен келiсiлген мамандықтар тiзбесi бойынша оқытуға жіберілетін шығыстардың мөлшерi жөніндегі; жұмыстардағы (көрсетiлетiн қызметтердегi) жергiлiктi қамту жөніндегі; мердiгерлiк жұмыстармен айналысатын персоналды қоса алғанда, жұмысқа тартылған шетелдiк персоналға қатысты алғанда қазақстандық персонал үшiн еңбекке ақы төлеудiң тең жағдайларын қамтамасыз ету жөніндегі; тарату қоры жөніндегі; Қазақстан Республикасының аумағындағы ғылыми-зерттеу, ғылыми-техникалық және тәжiрибелiк-конструкторлық жұмыстарға осы Заңда белгiленген шығыстардың мөлшерi жөніндегі мiндеттемелерге қатысты ерекше шарттарды да қамтуға тиiс.
      Қазақстандық кадрларды тарту жөніндегі міндеттемелер, мердiгерлiк жұмыстармен айналысатын персоналды қоса алғанда, жұмысқа тартылатын кадрлардың жалпы санынан пайыздық қатынасты, оның ішінде жылдар бойынша пайыздық қатынасты қамтуға тиіс. Тауарлардағы, жұмыстардағы (көрсетiлетiн қызметтердегi) жергiлiктi қамтудың мөлшері жөніндегі міндеттемелер сатып алынатын жұмыстардың (көрсетiлетiн қызметтердің) жалпы санынан пайыздық қатынасты қамтуға тиіс.».
      «Келiсiмшарт талаптары жер қойнауын пайдаланушының өзi қабылдаған, оның iшiнде жұмыстардағы, көрсетiлетiн қызметтердегi және кадрлардағы жергiлiктi қамту жөніндегі, келiсiмшартта көзделген салықтық емес сипаттағы төлемдер жөніндегі мiндеттемелердi орындамағаны, тиiсiнше орындамағаны үшiн тұрақсыздық айыбы (айыппұлдар, өсiмпұлдар) мөлшерiн қамтуға тиiс.»;
      мынадай мазмұндағы 2-1-тармақпен толықтырылсын:
      «2-1. 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жасалған келісімшартта да тауардағы жергілікті қамтуға қатысты ерекше шарттар, сондай-ақ жер қойнауын игерушінің тауардағы жергілікті қамту бойынша мiндеттемелердi олардың орындамағаны, тиiсiнше орындамағаны үшiн тұрақсыздық айыбы (айыппұлдар, өсiмпұлдар) мөлшерi қамтылуы мүмкін.
      Осы тармақтың ережелері осы Заңның 69-бабының 3-1-тармағының ережелері ескеріле отырып, аталған келісімшарттың қолданылу мерзімі аяқталғанға дейін немесе 2021 жылғы 1 қаңтарға дейін, оқиғаның қайсысы бұрын басталатынына қарай қолданылады.»;
      8) 69-бап мынадай мазмұндағы 4-тармақпен толықтырылсын:
      «4. 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жасалған келісімшарттың мерзімін өзгерткен кезде, оған жер қойнауын пайдаланушының тауардағы жергілікті қамту бойынша міндеттерін алып тастауды көздейтін өзгерістер мен толықтырулар енгізіледі.»;
      9) 76-баптың 1-тармағында:
      9) тармақша мынадай мазмұндағы екінші абзацпен толықтырылсын;
      «Осы тармақтың ережелері 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін келісімшарт жасасқан жер қойнауын пайдаланушыларға ғана осы Заңның 69-бабының 3-1-тармағының ережелері ескеріле отырып, келісімшарттың қолданылу мерзімі аяқталғанға дейін немесе 2021 жылғы 1 қаңтарға дейін, оқиғаның қайсысы бұрын басталатынына қарай қолданылады.»;
      11) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «11) Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту және көші-қон туралы заңнамасына сәйкес оларды тарту Қазақстан Республикасы азаматтарының саны әрбір санат бойынша қызметкерлер санының кемінде елу пайызын құруға тиіс менеджерлер мен мамандарды тартуды қоспағанда, жер қойнауын пайдалану бойынша операциялар жүргізу кезінде қазақстандық кадрларға артықшылық беруге;»;
      12) 78-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «78-бап. Қазақстандық өндірушілерді қолдауды қамтамасыз ету
      1. Қазақстан Республикасының аумағында орналасқан, Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес құрылған Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту және халықтың көші-қоны туралы заңнамасына сәйкес корпоративішілік ауыстыру шеңберінде Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін жүзеге асыратын менеджерлер мен мамандар санын есепке алмағанда, жалпы қызметкерлер санының Қазақстан Республикасы азаматтарының кемінде тоқсан бес пайызын тартатын дара кәсіпкерлер (немесе) заңды тұлғалар жұмыстар мен тауарларды қазақстандық өндірушілер деп танылады.
      Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде Қазақстан Республикасының аумағында еңбек ететін менеджерлер мен мамандардың саны Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту және халықтың көші-қоны туралы заңнамасына сәйкес әрбір тиісті санат бойынша менеджерлер мен мамандардың жалпы санының жетпіс бес пайызынан, ал 2022 жылғы 1 қаңтардан бастап жетпіс пайызынан кем болмауға тиіс.
      2. Жер қойнауын пайдаланушы мен оның мердігерлерінің осы Заңның талаптарына сәйкес жұмыстар мен көрсетілетін қызметтерді, олар
Қазақстан Республикасының жобалау құжатының және техникалық реттеу туралы заңнамасының талаптарына сәйкес болған жағдайда, қазақстандық өндірушілерден сатып алуы жер қойнауын пайдалану құқығын жүзеге асырудың міндетті шарты болып табылады.
      3. Құзыретті органмен 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жер қойнауын пайдалануға келісімшарт жасасқан жер қойнауын пайдаланушы, сондай-ақ оның мердігерлері Қазақстан Республикасында жер қойнауын пайдалану бойынша операциялар жүргізу кезінде қазақстандық тауар өндірушілердің тауарлары жобалық құжаттың және Қазақстан Республикасының техникалық реттеу туралы заңнамасының талаптарына сәйкес келген жағдайда, оларды осы Заңның талаптарына сәйкес сатып алуға міндетті.
      4. Жұмыстар мен көрсетілетін қызметтерді сатып алу бойынша конкурсты ұйымдастырушы конкурс жеңімпазын анықтау кезінде конкурсқа қатысушы қазақстандық өндірушілердің конкурстық өтінімінің бағасын шартты түрде жиырма пайызға азайтады.
      5. Жер қойнауын пайдалануға 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жасалған шарттар шеңберінде тауарларды сатып алу кезінде конкурсты ұйымдастырушы конкурс жеңімпазын анықтауда конкурсқа қатысушы қазақстандық өндірушілердің конкурстық өтінімінің бағасын шартты түрде жиырма пайызға азайтады.
      6. Жергілікті қамту бөлігіндегі келісімшарт міндеттемелерін орындауға қатысты, жер қойнауын пайдаланушының тауарларды, жұмыстарды және көрсетілетін қызметтерді сатып алуды жоспарлауы және жүргізуі, сондай-ақ қазақстандық мамандарды оқытуға арналған шығындар және өңірді әлеуметтік-экономикалық дамыту және оның инфрақұрылымын дамытуға арналған шығыстар туралы ақпарат құпия болып табылмайды.
      7. Осы баптың 3 және 5-тармақтарының ережелері осы Заңның 69-бабы 3-1-тармағының ережелері ескеріле отырып, аталған келісімшарттардың қолданылу мерзімі аяқталғанға дейін немесе 2021 жылғы 1 қаңтарға дейін, оқиғаның қайсысы бұрын басталатынына қарай қолданылады.».
      9. «Халықтың көші-қоны туралы» Қазақстан Республикасының 2011 жылғы 22 шілдедегі Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2011 ж., № 16, 127-құжат; 2012 ж., № 5, 41-құжат; № 8, 64-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 21-22, 114-құжат; № 23-24, 116-құжат; 2014 ж., № 11, 64-құжат; № 16, 90-құжат; № 21, 118-құжат; № 23, 143-құжат):
      1) 1-бап мынадай мазмұндағы 23-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «23-1) корпоративішілік ауыстыру – Қазақстан Республикасы аумағынан тыс жерде орналасқан, Дүниежүзілік сауда ұйымына мүше мемлекеттің аумағында құрылған және сонда әрекет ететін заңды тұлғада басшы, менеджер немесе маман лауазымында еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдіктер немесе азаматтығы жоқ адамдарды осы заңды тұлғаның Қазақстан Республикасы аумағында Қазақстан Республикасы заңнамасына сәйкес құрылған филиалдарына, еншілес ұйымдарына, өкілдіктеріне еңбек шартымен белгіленген мерзімге, бірақ үш жылдан аспайтын мерзімге, бір жылға ұзарту құқығымен уақытша ауыстыру;»;
      2) 15-баптың 1-тармағының 11) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «11) тиiстi әкiмшiлiк-аумақтық бірлік аумағында еңбек қызметiн жүзеге асыру үшiн халықтың көшi-қоны мәселелерi жөнiндегi орталық атқарушы орган бөлген квота шегiнде, сондай-ақ квотадан тыс корпоративішілік ауыстыру шеңберінде жұмыс берушiлерге шетелдiк жұмыс күшiн тартуға рұқсаттар бередi, сондай-ақ көрсетiлген рұқсаттарды тоқтата тұрады және қайтарып алады;»;
      3) 34-баптың 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) шетелдік қызметкерлер – Қазақстан Республикасының аумағында, оның ішінде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде еңбек қызметін жүзеге асыру үшін келген немесе жұмыс берушілер тартатын көшіп келушілер;»;
      4) 35-баптың бірінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:
      «Өз бетінше жұмысқа орналасу үшін келетін немесе жұмыс берушілер, оның ішінде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде тартатын шетелдік қызметкерлер:»;
      5) 36-бапта:
      1-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Шетелдік қызметкерлерге келуге визаны шетелдік қызметкерге жұмысқа орналасуға немесе жұмыс берушіге, оның ішінде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде, шетелдік жұмыс күшін тартуға берілген рұқсаттың негізінде және қолданылу мерзіміне Қазақстан Республикасы Сыртқы істер министрлігі және Қазақстан Республикасының шетелдегі мекемелері береді.»;
      4-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Шетелдік қызметкерлерге келуге визаны және уақытша тұруға арналған рұқсатты, шетелдік қызметкердің жұмысқа орналасуға немесе жұмыс берушінің, оның ішінде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде, алдағы жылға шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған рұқсаты болған жағдайда, ішкі істер органдары бір жылға ұзартады.»;
      6) 37-бапта:
      1-тармақтың бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Шетелдік жұмыс күшін тарту кәсіптік және біліктілік санаттары бойынша, корпоративішілік ауыстыру шеңберінде тартылатын шетелдік қызметкерлерді қоспағанда, Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілейтін квота негізінде жүзеге асырылады;»;
      мынадай мазмұндағы 2-1-тармақпен толықтырылсын:
      «2-1. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдiк жұмыс күшiн тартуға рұқсаттар квотадан тыс беріледі және ұзартылады.»;
      4-тармақ мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Жұмыс берушiлерге корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдiк жұмыс күшiн тартуға рұқсат берудің шарттары мен тәртiбiн
Қазақстан Республикасының Yкiметi айқындайды.»;
      мынадай мазмұндағы 5-1 тармақпен толықтырылсын;
      «5-1. Осы Заңның шетелдiк жұмыс күшiн жыл сайын квоталау туралы нормалары Қазақстан Республикасы Үкіметі айқындайтын экономика секторларында Қазақстан Республикасының аумағында ішкі корпоративішілік ауыстыру шеңберінде еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдарға қолданылмайды.».
      10. «Индустриялық-инновациялық қызметті мемлекеттік қолдау туралы» 2012 жылғы 9 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2012 ж., № 2, 10-құжат; № 14, 92-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 75-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 11, 63-құжат; № 19-II, 96-құжат):
      1) 5-баптың 16) және 17) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «16) отандық өңделген тауарларды жылжыту бойынша индустриялық-инновациялық қызмет субъектілері шығындарының бір бөлігін өтеу қағидаларын әзірлейді және бекітеді;
      17) оларды жылжыту бойынша шығындары ішінара өтелетін отандық өңделген тауарлардың тізбесін әзірлейді және бекітеді.»;
      2) 10-баптың 6-тармағының 5), 6) және 7) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «5) отандық өңделген тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің экспортын жылжыту мәселелері бойынша отандық, шетелдік және халықаралық ұйымдармен өзара іс-қимылды жүзеге асырады;
      6) индустриялық-инновациялық қызметті мемлекеттік қолдау саласындағы уәкілетті органға индустриялық-инновациялық қызмет субъектілерінің отандық өңделген тауарларды жылжыту бойынша шығындарының бір бөлігін өтеу жөнінде қызметтер көрсетеді;
      7) отандық өңделген тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің экспортын жылжыту мақсатында шетелдік өкілдіктер құрады.»;
      3) 26-баптың 2-тармағының 2) және 4) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) сауда миссияларын ұйымдастыру және өткізу, көрме-жәрмеңке қызметін жүзеге асыру, отандық өндірушілердің тауар белгілерін шетелде жылжыту және шетелде қазақстандық өндірушілердің ұлттық стендтерін ұйымдастыру;
      4) отандық өңделген тауарлардың, көрсетілетін қызметтердің экспортын дамыту және жылжыту мәселелері бойынша ақпараттық және талдамалық қолдау көрсету;».
      11. «Ұлттық әл-ауқат қоры туралы» 2012 жылғы 1 ақпандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2012 ж., № 4, 29-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 12, 82-құжат):
      19-баптың 5-тармағы алып тасталсын.
      2-бап. Осы Заң алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті

О проекте Закона Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан в связи со вступлением во Всемирную торговую организацию"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 11 сентября 2015 года № 775

      Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
      внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан в связи со вступлением во Всемирную торговую организацию».

      Премьер-Министр
      Республики Казахстан                   К. Масимов

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные
акты Республики Казахстан в связи со вступлением во Всемирную
торговую организацию

      Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:

      1. В Гражданский кодекс Республики Казахстан (Особенная часть) от 1 июля 1999 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 16-17, ст. 642; № 23, ст. 929; 2000 г., № 3-4, ст. 66; № 10, ст. 244; № 22, ст. 408; 2001 г., № 23, ст. 309; № 24, ст. 338; 2002 г., № 10, ст. 102; 2003 г., № 1-2, ст. 7; № 4, ст. 25; № 11, ст. 56; № 14, ст. 103; № 15, ст. 138, 139; 2004 г., № 3-4, ст. 16; № 5, ст. 25; № 6, ст. 42; № 16, ст. 91; № 23, ст. 142; 2005 г., № 21-22, ст. 87; № 23, ст. 104; 2006 г., № 4, ст. 24, 25; № 8, ст. 45; № 11, ст. 55; № 13, ст. 85; 2007 г., № 3, ст. 21; № 4, ст. 28; № 5-6, ст. 37; № 8, ст. 52; № 9, ст. 67; № 12, ст. 88; 2009 г., № 2-3, ст. 16; № 9-10, ст. 48; № 17, ст. 81; № 19, ст. 88; № 24, ст. 134; 2010 г., № 3-4, ст. 12; № 5, ст. 23; № 7, ст. 28; № 15, ст. 71; № 17-18, ст. 112; 2011 г., № 3, ст. 32; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50, 53; № 16, ст. 129; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 13, 14, 15; № 8, ст. 64; № 10, ст. 77; № 12, ст. 85; № 13, ст. 91; № 14, ст. 92; № 20, ст. 121; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 4, ст. 21; № 10-11, ст. 56; № 15, ст. 82; 2014 г., № 1, ст. 9; № 4-5, ст. 24; № 11, ст. 61, 69; № 14, ст. 84; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; 2015 г., № 7, ст. 34; № 8, ст. 42, 45; Закон Республики Казахстан от 2 августа 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам пенсионного обеспечения», опубликованный в газетах «Казахстанская правда» и «Егемен Қазақстан» 5 августа 2015 года):
      в статье 1032:
      часть вторую изложить в следующей редакции:
      «Лицо, неправомерно использующее товарный знак, обязано:
      1) уничтожить товар, упаковку товара, на которых размещены незаконно используемый товарный знак, наименование места происхождения товара или обозначение, сходное с ними до степени смешения, за исключением оригинальных товаров с товарным знаком, нанесенным самими правообладателем. В тех случаях, когда введение таких товаров в оборот необходимо в общественных интересах, – уничтожить незаконно используемые изображения товарного знака, наименования места происхождения товара или обозначения, сходного с ними до степени смешения, с товара и его упаковки;
      2) удалить товарный знак или обозначение, сходное с ним до степени смешения, с материалов, которыми сопровождаются выполнение работ или оказание услуг, в том числе с документации, рекламы, вывесок.»;
      часть третью исключить.

      2. В Кодекс Республики Казахстан от 5 июля 2014 года «Об административных правонарушениях» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2014 г., № 18-I, 18-II, ст. 92; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; № 24, ст. 145, 146; 2015 г., № 1, ст. 2; 2015 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 6; № 7, ст. 33; № 8, ст. 44, 45; № 9, ст. 46; № 10, ст. 50; Закон Республики Казахстан от 2 августа 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам пенсионного обеспечения», опубликованный в газетах «Казахстанская правда» и «Егемен Қазақстан» 5 августа 2015 года):
      статью 158 изложить в следующей редакции:
      «Статья 158. Незаконное использование чужого товарного знака,
                   знака обслуживания, наименования места
                   происхождения товара или фирменного наименования
      Незаконное использование чужого товарного знака, знака обслуживания или наименования места происхождения товара или сходных с ним до степени смешения обозначений для однородных товаров или услуг, а также незаконное использование чужого фирменного наименования, если эти действия не содержат признаков уголовно наказуемого деяния, –
      влекут штраф на физических лиц в размере тридцати, на субъектов малого предпринимательства – в размере сорока, на субъектов среднего предпринимательства – в размере пятидесяти, на субъектов крупного предпринимательства – в размере ста месячных расчетных показателей, с конфискацией товаров, содержащих незаконное изображение товарного знака, знака обслуживания, наименование места происхождения товара или сходных с ним до степени смешения обозначений для однородных товаров или услуг.
      Примечание.
      Конфискованные в соответствии с настоящей статьей товары подлежат уничтожению в порядке, предусмотренном статьей 795 настоящего Кодекса, за исключением оригинальных товаров с товарным знаком, нанесенным самими правообладателем, или случаев необходимости их введения в оборот в общественных интересах.».

      3. В Кодекс Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года «О здоровье народа и системе здравоохранения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2009 г., № 20-21, ст. 89; 2010 г., № 5, ст. 23; № 7, ст. 32; № 15, ст. 71; № 24, ст. 149, 152; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 2, ст. 21; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 17, ст. 136; № 21, ст. 161; 2012 г., № 1, ст. 5; № 3, ст. 26; № 4, ст. 32; № 8, ст. 64; № 12, ст. 83; № 14, ст. 92, 95; № 15, ст. 97; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 1, ст. 3; № 5-6, ст. 30; № 7, ст. 36; № 9, ст. 51; № 12, ст. 57; № 13, ст. 62; № 14, ст. 72, 75; № 16, ст. 83; 2014 г., № 1, ст. 4; № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 11, ст. 65; № 14, ст. 84, 86; № 16, ст. 90; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; 2015 г., № 1, ст. 2; № 7, cт. 33; № 10, cт. 50):
      статью 71 дополнить пунктами 19, 20 и 21 следующего содержания:
      «19. Государственной экспертной организацией и уполномоченным органом не допускаются без согласия заявителя разглашение и использование в коммерческих целях представленной для государственной регистрации лекарственных средств конфиденциальной информации, содержащейся в заявлении о государственной регистрации, экспертизе, а также регистрационном досье лекарственного средства, содержащего новые химические вещества, в течение шести лет со дня государственной регистрации лекарственного средства.
      20. Предусмотренные в пункте 19 настоящей статьи положения, не допускающие разглашение и использование в коммерческих целях конфиденциальной информации, не распространяются на:
      1) физических или юридических лиц, которым была выдана принудительная лицензия на использование лекарственного средства в соответствии с Патентным законом Республики Казахстан;
      2) использование, производство, импорт, экспорт или распространение лекарственного средства в некоммерческих целях.
      21. Действие предусмотренных в пункте 19 настоящей статьи положений приостанавливается в судебном порядке в случаях:
      1) если поставки лекарственного средства недостаточны для удовлетворения потребностей населения в течение двенадцати месяцев со дня регистрации в Республике Казахстан;
      2) необходимости защиты здоровья населения при чрезвычайных ситуациях либо в целях обеспечения национальной безопасности;
      3) выявления действий, нарушающих требования антимонопольного законодательства Республики Казахстан.».

      4. В Закон Республики Казахстан от 16 июля 1999 года «Патентный закон Республики Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 20, ст. 718; 2004 г., № 17, ст. 100; 2005 г., № 21-22, ст. 87; 2007 г., № 5-6, ст. 37; 2009 г., № 15-16, ст. 75; 2011 г., № 11, ст. 102; 2012 г., № 2, ст. 13; № 14, ст. 95; 2014 г., № 19-I, 19-II, ст. 96; 2015 г., № 7, cт. 34):
      1) пункт 4 статьи 11 изложить в следующей редакции:
      «4. При неиспользовании патентообладателем объекта промышленной собственности и его отказе от заключения лицензионного договора на приемлемых коммерческих условиях в течение девяноста дней со дня запроса любое лицо вправе обратиться в суд с заявлением о предоставлении ему принудительной неисключительной лицензии, если объект промышленной собственности не был непрерывно использован после первой публикации сведений о выдаче охранного документа на объект промышленной собственности в течение любых трех лет, предшествующих дате подачи такого заявления. Если патентообладатель не докажет, что неиспользование обусловлено правомерными причинами, суд предоставляет указанную лицензию с определением пределов использования, сроков, размера и порядка платежей. Размер платежей должен быть установлен не ниже рыночной цены лицензии, определенной в соответствии с установившейся практикой.
      Принудительная неисключительная лицензия также выдается в случаях:
      1) необходимости обеспечения национальной безопасности или развития здравоохранения;
      2) злоупотребления патентообладателем своими исключительными правами, содействия или непрепятствования злоупотреблению такими исключительными правами другим лицом с его согласия.
      Предоставление в соответствии с положениями настоящего пункта принудительной неисключительной лицензии на использование изобретения, относящегося к технологии полупроводников, допускается исключительно для его некоммерческого использования в государственных и общественных интересах или изменения положения, которое в судебном порядке признано нарушающим требования антимонопольного законодательства Республики Казахстан.
      Любая принудительная неисключительная лицензия должна быть выдана в первую очередь для обеспечения потребностей внутреннего рынка Республики Казахстан, за исключением случаев, когда такая лицензия испрашивается на лекарственное средство или процесс изготовления лекарственного средства для целей экспорта запатентованного лекарственного средства или лекарственного средства, полученного посредством запатентованного процесса на территорию, на которой отсутствуют или являются недостаточными производственные средства в соответствии с международными договорами, ратифицированными Республикой Казахстан.
      Право на использование указанного объекта промышленной собственности может быть передано лицом, которому предоставлена принудительная лицензия, другому лицу только совместно с соответствующим производством, на котором этот объект используется.
      Принудительная неисключительная лицензия подлежит отмене судом в случае прекращения действия обстоятельств, явившихся причиной ее выдачи.»;
      2) подпункт 2) статьи 12 изложить в следующей редакции:
      «2) проведение научного исследования или эксперимента над средством, содержащим охраняемый объект промышленной собственности, если целью такого научного исследования или эксперимента не является получение дохода.».

      5. В Закон Республики Казахстан от 26 июля 1999 года «О товарных знаках, знаках обслуживания и наименованиях мест происхождения товаров» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 21, ст. 776; 2004 г., № 17, ст. 100; 2005 г., № 21-22, ст. 87; 2007 г., № 5-6, ст. 37; 2011 г., № 11, ст. 102; 2012 г., № 2, ст. 13; № 14, ст. 95; 2015 г., № 7, cт. 34):
      в статье 44:
      подпункт 2) изложить в следующей редакции:
      «2) уничтожить товар, упаковку товара, на которых размещены незаконно используемый товарный знак, наименование места происхождения товара или обозначение, сходное с ними до степени смешения, за исключением оригинальных товаров с товарным знаком, нанесенным самим правообладателем. В тех случаях, когда введение таких товаров в оборот необходимо в общественных интересах, - уничтожить с товара и его упаковки незаконно используемые изображения товарного знака, наименования места происхождения товара или обозначения, сходного с ними до степени смешения;»;
      дополнить подпунктом 3) следующего содержания:
      «3) удалить товарный знак или сходное с ним до степени смешения обозначение с материалов, которыми сопровождаются выполнение работ или оказание услуг, в том числе с документации, рекламы, вывесок.».

      6. В Закон Республики Казахстан от 23 января 2001 года «О занятости населения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 3, ст. 18; 2004 г., № 2, ст. 10; 2005 г., № 7-8, ст. 19; № 17-18, ст. 76; 2006 г., № 3, ст. 22; № 10, ст. 52; 2007 г., № 2, ст. 14, 18; № 3, ст. 20; № 8, ст. 52; № 9, ст. 67; № 15, ст. 106; № 20, ст. 152; 2009 г., № 1, ст. 4; № 9-10, ст. 50; № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 8, ст. 41; № 24, ст. 149; 2011 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 21; № 10, ст. 86; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 16, ст. 128; 2012 г., № 2, ст. 11, 14; № 5, ст. 35; № 8, ст. 64; № 13, ст. 91; № 15, ст. 97; № 20, ст. 121; 2013 г., № 1, ст. 3; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72, 75; № 21-22, ст. 114; 2014 г., № 1, ст. 4; № 11, ст. 63, 64; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 23, ст. 143):
      1) статью 1 дополнить подпунктом 24-1) следующего содержания:
      «24-1) внутрикорпоративный перевод – временный, на срок, определенный трудовым договором, но не более трех лет, с правом продления на один год, перевод иностранца или лица без гражданства, осуществляющего трудовую деятельность на должности руководителя, менеджера или специалиста в юридическом лице, учрежденном на территории страны-члена Всемирной торговой организации, находящемся и действующем за пределами территории Республики Казахстан, в филиалы, дочерние организации, представительства данного юридического лица, учрежденные на территории Республики Казахстан в соответствии с законодательством Республики Казахстан;»;
      2) подпункт 5-1) статьи 7 изложить в следующей редакции:
      «5-1) выдачи разрешений в пределах квоты, распределенной центральным исполнительным органом, иностранному работнику на трудоустройство и работодателям на привлечение иностранной рабочей силы для осуществления трудовой деятельности на территории соответствующей административно-территориальной единицы, либо в рамках внутрикорпоративного перевода вне квоты, а также приостановки и отзыва указанных разрешений;»;
      3) в статье 11:
      дополнить пунктом 1-1 следующего содержания:
      «1-1. Нормы настоящего Закона о ежегодном квотировании иностранной рабочей силы не распространяются на иностранцев и лиц без гражданства, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода, в секторах экономики, определяемых Правительством Республики Казахстан.»;
      пункт 3 дополнить частью второй следующего содержания:
      «Условия и порядок выдачи разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы, переводимой в рамках внутрикорпоративного перевода, определяются Правительством Республики Казахстан.»;
      дополнить пунктами 6, 7, 8, 9 следующего содержания:
      «6. Работодатели, привлекающие иностранных работников или лиц без гражданства в рамках внутрикорпоративного перевода, в течение десяти календарных дней после их въезда на территорию Республики Казахстан в письменном виде направляют в местный исполнительный орган информацию по ним, включающую:
      1) количество, наименования организации и страны, из которых они переводятся;
      2) фамилии, имена, отчества (при наличии);
      3) уровень образования, квалификацию, профессию и опыт работы каждого;
      4) срок осуществления трудовой деятельности.
      7. Иностранные работники, лица без гражданства, переведенные в рамках внутрикорпоративного перевода, осуществляют временную трудовую деятельность в соответствии с целями пребывания и обязаны выехать из страны после завершения срока, указанного в трудовом договоре, не превышающего трех лет с возможным продлением на один год.
      8. Внутрикорпоративный перевод менеджеров и специалистов осуществляется с учетом соблюдения процентного отношения численности иностранных работников к количеству казахстанских кадров, определяемому центральным исполнительным органом.
      9. Местные исполнительные органы:
      1) ведут учет иностранных работников, лиц без гражданства работающих в рамках внутрикорпоративного перевода;
      2) ежемесячно, до десятого числа месяца, следующего за отчетным периодом, информируют местные органы по инспекции труда об иностранных работниках, лиц без гражданства работающих в рамках внутрикорпоративного перевода.».

      7. В Закон Республики Казахстан от 13 мая 2003 года «Об акционерных обществах» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2003 г., № 10, ст. 55; № 21-22, ст. 160; 2004 г., № 23, ст. 140; 2005 г., № 14, ст. 58; 2006 г., № 10, ст. 52; № 16, ст. 99; 2007 г., № 4, ст. 28, 33; № 9, ст. 67; № 20, ст. 153; 2008 г., № 13-14, ст. 56; № 17-18, ст. 72; № 21, ст. 97; 2009 г., № 2-3, ст. 18; № 17, ст. 81; № 24, ст. 133; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 2, ст. 21; № 3, ст. 32; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 11, 14; № 4, ст. 30; № 13, ст. 91; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 10-11, ст. 56; № 15, ст. 81; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 6, ст. 27; № 10, ст. 52; № 11, ст. 63; № 16, ст. 90; № 23, ст. 143; 2015 г., № 8, cт. 42, 45;):
      в статье 34-1:
      заголовок изложить в следующей редакции:
      «Статья 34-1. Особенности закупок работ и услуг»;
      пункт 2 исключить;
      пункт 3 изложить в следующей редакции:
      «3. Лица, указанные в пункте 1 настоящей статьи, в целях мониторинга развития отечественной промышленности представляют информацию по местному содержанию в закупках товаров, работ и услуг в уполномоченный орган в области государственной поддержки индустриально-инновационной деятельности по форме и в сроки, установленные им.».

      8. В Закон Республики Казахстан от 24 июня 2010 года «О недрах и недропользовании» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2010 г., № 12, ст. 60; 2011 г., № 1, ст. 2; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 2, ст. 11, 14; № 3, ст. 21; № 4, ст. 30; № 6, ст. 46; № 8, ст. 64; № 11, ст. 80; № 15, ст. 97; № 23-24, ст. 125; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 75; № 15, ст. 81; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; № 24, ст. 145; 2015 г., № 8, ст. 45; № 11, cт. 57):
      1) в статье 1:
      подпункт 34) изложить в следующей редакции:
      «34) местное содержание в работе (услуге) – доля общей годовой суммы платежей (затрат) по всем договорам закупок работ (услуг), которые были выплачены казахстанским производителям работ (услуг) за выполнение работ (оказание услуг), за вычетом любой суммы, которая была выплачена за выполнение работы (оказание услуги) на основе договора субподряда на любом уровне организациям, не являющимся казахстанскими производителями работ (услуг);»;
      подпункт 36) исключить;
      2) подпункт 7) пункта 2 статьи 47 изложить в следующей редакции:
      «7) минимальный размер местного содержания в работах (услугах), который не должен превышать более пятидесяти процентов;»;
      3) подпункт 8) статьи 47-1 изложить в следующей редакции:
      «8) размер местного содержания в работах (услугах), который не должен превышать более пятидесяти процентов;»;
      4) подпункт 6) пункта 3 статьи 50 изложить в следующей редакции:
      «6) обязательства по местному содержанию в работах (услугах), необходимых для выполнения работ по контракту;»;
      5) подпункт 2) пункта 3 статьи 58 изложить в следующей редакции:
      «2) размеры местного содержания в кадрах, закупаемых работах (услугах);»;
      6) подпункт 1) пункта 3 статьи 60 изложить в следующей редакции:
      «1) размер местного содержания в работах (услугах) и кадрах;»;
      7) в статье 61:
      части третий, четвертый и шестой пункта 2 изложить в следующей редакции:
      «Контракт должен также содержать особые условия в отношении обязательств: по размеру и условиям выплаты подписного бонуса; по размеру и условиям расходов на социально-экономическое развитие региона и развитие его инфраструктуры; по местному содержанию в кадрах; по размеру расходов, направляемых на обучение, повышение квалификации и переподготовку работников, являющихся гражданами Республики Казахстан, задействованных при исполнении контракта, и (или) обучение граждан Республики Казахстан по перечню специальностей, согласованному с компетентным органом; по местному содержанию в работах (услугах); по обеспечению равных условий оплаты труда для казахстанского персонала по отношению к привлеченному иностранному персоналу, включая персонал, занятый на подрядных работах; по ликвидационному фонду; по размеру расходов, установленных настоящим Законом, на научно-исследовательские, научно-технические и опытно-конструкторские работы на территории Республики Казахстан.
      Обязательства по привлечению казахстанских кадров должны содержать процентное отношение от общего количества привлекаемых к работам кадров, включая персонал, занятый на подрядных работах, в том числе по годам. Обязательства по размеру местного содержания в товарах, работах и услугах должны содержать процентное отношение от общего количества закупаемых работ (услуг).».
      «Условия контракта должны содержать размеры неустойки (штрафов, пени) за неисполнение, ненадлежащее исполнение недропользователем принятых им обязательств, в том числе по местному содержанию в работах, услугах и кадрах, по платежам неналогового характера, предусмотренным контрактом.»;
      дополнить пунктом 2-1 следующего содержания:
      «2-1. Контракт, заключенный до 1 января 2015 года, может также содержать особые условия в отношении обязательств по местному содержанию в товарах, а также размеры неустойки (штрафов, пени) за неисполнение, ненадлежащее исполнение недропользователем принятых им обязательств по местному содержанию в товарах.
      Положения настоящего пункта применяются с учетом положений пункта 3-1 статьи 69 настоящего Закона до окончания срока действия указанного контракта или до 1 января 2021 года, в зависимости от того, какое событие наступит раньше.»;
      8) статью 69 дополнить пунктом 4 следующего содержания:
      «4. При изменении срока действия контракта, заключенного до 1 января 2015 года, в него вносятся изменения и дополнения, предусматривающие исключение обязательств недропользователя по местному содержанию в товарах.»;
      9) в пункте 1 статьи 76:
      подпункт 9) дополнить абзацем второй следующего содержания:
      «Положения настоящего подпункта распространяются только на недропользователей, заключивших контракт на недропользование до
1 января 2015 года, до окончания срока действия указанных контрактов с учетом положений пункта 3-1 статьи 69 настоящего Закона, или до 1 января 2021 года, в зависимости от того, какое событие наступит раньше;»;
      подпункт 11) изложить в следующей редакции:
      «11) при проведении операций по недропользованию отдавать предпочтение казахстанским кадрам, за исключением менеджеров и специалистов, при привлечении которых в рамках внутрикорпоративного перевода в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения и о миграции населения, количество граждан
Республики Казахстан должно быть не менее пятидесяти процентов от общего количества сотрудников по каждой соответствующей категории.»;
      10) статью 78 изложить в следующей редакции:
      «Статья 78. Обеспечение поддержки казахстанских производителей
      1. Казахстанскими производителями работ и услуг признаются индивидуальные предприниматели и (или) юридические лица, созданные в соответствии с законодательством Республики Казахстан, с местонахождением на территории Республики Казахстан, использующие не менее девяноста пяти процентов граждан Республики Казахстан в общей численности сотрудников без учета количества менеджеров и специалистов, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения и о миграции населения.
      Количество менеджеров и специалистов, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения и о миграции населения, должно быть не менее семидесяти пяти процентов от общей численности менеджеров и специалистов по каждой соответствующей категории, а с 1 января 2022 года – не менее пятидесяти процентов.
      2. Обязательным условием осуществления права недропользования является приобретение недропользователем и его подрядчиками в соответствии с требованиями настоящего Закона работ и услуг у казахстанских производителей при условии их соответствия требованиям проектного документа и законодательства Республики Казахстан о техническом регулировании.
      3. Недропользователь, заключивший контракт на недропользование с компетентным органом до 1 января 2015 года, а также его подрядчики при проведении операций по недропользованию в Республике Казахстан обязаны в соответствии с требованиями настоящего Закона приобретать товары у казахстанских производителей товаров при условии их соответствия требованиям проектного документа и законодательства Республики Казахстан о техническом регулировании.
      4. Организатор конкурса по приобретению работ и услуг при определении победителя конкурса условно уменьшает цену конкурсной заявки участников конкурса – казахстанских производителей на двадцать процентов.
      5. При приобретении товаров в рамках контрактов на недропользование, заключенных до 1 января 2015 года, организатор конкурса при определении победителя условно уменьшает цену конкурсной заявки участников конкурса – казахстанских производителей товаров на двадцать процентов.
      6. Информация, касающаяся исполнения контрактных обязательств в части местного содержания, о планировании и проведении недропользователем закупок товаров, работ и услуг, а также затратах на обучение казахстанских специалистов и расходах на социально-экономическое развитие региона и развитие его инфраструктуры, не является конфиденциальной.
      7. Положения пунктов 3 и 5 настоящей статьи применяются до окончания срока действия указанных контрактов с учетом положений пункта 3-1 статьи 69 настоящего Закона или до 1 января 2021 года в зависимости от того, какое событие наступит раньше.».

      9. В Закон Республики Казахстан от 22 июля 2011 года «О миграции населения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2011 г., № 16, ст. 127; 2012 г., № 5, ст. 41; № 8, ст. 64; № 15, ст. 97; 2013 г., № 9, ст. 51, № 21-22, ст. 114, № 23-24, ст. 116; 2014 г., № 11, ст. 64; № 16, ст. 90; № 21, cт. 118; № 23, cт. 143;):
      1) статью 1 дополнить пунктом 23-1) следующего содержания:
      «23-1) внутрикорпоративный перевод – временный, на срок, определенный трудовым договором, но не более трех лет, с правом продления на один год, перевод иностранца или лица без гражданства, осуществляющего трудовую деятельность на должности руководителя, менеджера или специалиста в юридическом лице, учрежденном на территории страны-члена Всемирной торговой организации, находящемся и действующем за пределами территории Республики Казахстан, в филиалы, дочерние организации, представительства данного юридического лица, учрежденные на территории Республики Казахстан в соответствии с законодательством Республики Казахстан;»;
      2) подпункт 11) пункта 1 статьи 15 изложить в следующей редакции:
      «11) в пределах квоты, распределенной центральным исполнительным органом по вопросам миграции населения, выдают работодателям разрешения на привлечение иностранной рабочей силы для осуществления трудовой деятельности на территории соответствующей административно-территориальной единицы, а также в рамках внутрикорпоративного перевода вне квоты, а также приостанавливают и отзывают указанные разрешения;»;
      3) пункт 1) статьи 34 изложить в следующей редакции:
      «1) иностранные работники – иммигранты, прибывшие или привлекаемые работодателями для осуществления трудовой деятельности на территории Республики Казахстан, в том числе в рамках внутрикорпоративного перевода;»;
      4) абзац первый статьи 35 изложить в следующей редакции:
      «Иностранные работники, прибывающие для самостоятельного трудоустройства или привлекаемые работодателями, в том числе в рамках внутрикорпоративного перевода, обязаны:»;
      5) в статье 36:
      пункт 1 изложить в следующей редакции:
      «1. Визы на въезд иностранным работникам выдаются Министерством иностранных дел Республики Казахстан и загранучреждениями Республики Казахстан на основании и на срок действия разрешения, выданного иностранному работнику на трудоустройство или работодателю на привлечение иностранной рабочей силы, в том числе в рамках внутрикорпоративного перевода.»;
      пункт 4 изложить в следующей редакции:
      «4. Визы на въезд и разрешения на временное проживание иностранным работникам продлеваются органами внутренних дел на один год при наличии разрешения у иностранного работника на трудоустройство или у работодателя на привлечение иностранной рабочей силы, в том числе в рамках внутрикорпоративного перевода, на предстоящий год.»;
      6) в статье 37:
      часть первую пункта 1 изложить в следующей редакции:
      «1. Привлечение иностранной рабочей силы осуществляется на основании квоты, устанавливаемой Правительством Республики Казахстан, по профессиональным и квалификационным категориям, за исключением иностранных работников, привлекаемыхв рамках внутрикорпоративного перевода.»;
      дополнить пунктом 2-1 следующего содержания:
      «2-1. Разрешение на привлечение иностранной рабочей силы в рамках внутрикорпоративного перевода выдается и продлевается вне квоты.»;
      пункт 4 дополнить частью второй следующего содержания:
      «Условия и порядок выдачи разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы в рамках внутрикорпоративного перевода определяются Правительством Республики Казахстан.»;
      дополнить пунктом 5-1 следующего содержания:
      «5-1. Нормы настоящего Закона о ежегодном квотировании иностранной рабочей силы не распространяются на иностранцев и лиц без гражданства, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода в секторах экономики, определяемых Правительством Республики Казахстан.».

      10. В Закон Республики Казахстан от 9 января 2012 года «О государственной поддержке индустриально-инновационной деятельности» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2012 г., № 2, ст. 10; № 14, ст. 92; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 75; № 15, ст. 81; 2014 г., № 1, ст. 4; № 11, ст. 63; № 19-II, ст. 96):
      1) подпункты 16) и 17) статьи 5 изложить в следующей редакции:
      «16) разрабатывает и утверждает правила возмещения части затрат субъектов индустриально-инновационной деятельности по продвижению отечественных обработанных товаров;
      17) разрабатывает и утверждает перечень отечественных обработанных товаров, по которым частично возмещаются затраты по их продвижению;»;
      2) подпункты 5), 6) и 7) пункта 6 статьи 10 изложить в следующей редакции:
      «5) осуществляет взаимодействие с отечественными, иностранными и международными организациями по вопросам продвижения экспорта отечественных обработанных товаров и услуг;
      6) оказывает услуги уполномоченному органу в области государственной поддержки индустриально-инновационной деятельности по возмещению части затрат субъектов индустриально-инновационной деятельности по продвижению отечественных обработанных товаров;
      7) создает зарубежные представительства в целях продвижения экспорта отечественных обработанных товаров и услуг.»;
      3) подпункты 2) и 4) пункта 2 статьи 26 изложить в следующей редакции:
      «2) организации и проведения торговых миссий, осуществления выставочно-ярмарочной деятельности, продвижения товарных знаков отечественных производителей за рубежом и организации национальных стендов казахстанских производителей за рубежом;
      4) оказания информационной и аналитической поддержки по вопросам развития и продвижения экспорта отечественных обработанных товаров, услуг;».

      11. В Закон Республики Казахстан от 1 февраля 2012 года «О фонде национального благосостояния» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2012 г., № 4, ст. 29; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 12, ст. 82):
      пункт 5 статьи 19 исключить.
      Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

      Президент
      Республики Казахстан