Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Өзбекстан Республикасының Үкіметі арасындағы әскери-техникалық саладағы ынтымақтастық туралы келісімді бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2018 жылғы 13 ақпандағы № 53 қаулысы.

      "Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары туралы" 2005 жылғы 30 мамырдағы Қазақстан Республикасының Заңы 15-бабының 2) тармақшасына сәйкес Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

      1. Қоса беріліп отырған 2017 жылғы 16 қыркүйекте Ташкентте қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Өзбекстан Республикасының Үкіметі арасындағы әскери-техникалық саладағы ынтымақтастық туралы келісім бекітілсін.

      2. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі
Б. Сағынтаев

  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2018 жылғы 13 ақпандағы
№ 53 қаулысымен
бекітілген

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен
Өзбекстан Республикасының Үкіметі арасындағы
әскери-техникалық саладағы ынтымақтастық туралы
келісім

      (2018 жылғы 23 ақпанда күшіне енді - Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары бюллетені, 2018 ж., № 3, 30-құжат)

      Бұдан әрі Тараптар деп аталатын Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Өзбекстан Республикасының Үкіметі

      өздерінің Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының мақсаттары мен қағидаттарына бейілдігін растай отырып,

      2013 жылғы 14 маусымдағы Қазақстан Республикасы мен Өзбекстан Республикасы арасындағы стратегиялық әріптестік туралы шартты басшылыққа ала отырып,

      Тараптар арасында қалыптасқан достық қарым-қатынастарды назарға ала отырып,

      халықаралық құқықтың негізгі қағидаттарына сәйкес екіжақты ынтымақтастықты қолдау бойынша бірлескен күш-жігерді жүзеге асырудың маңыздылығын мойындай отырып,

      екі мемлекеттің мүдделерін өзара құрметтеуге, сенім білдіруге және ескеруге негізделген әскери-техникалық салада өзара тиімді ұзақ мерзімді ынтымақтастыққа ұмтыла отырып,

      төмендегілер туралы келісті:

1-бап

      Осы Келісімнің мақсаты Тараптар мемлекеттерінің заңнамасына сәйкес Тараптар арасындағы тең құқықты қағидаттар негізінде өзара тиімді әскери-техникалық ынтымақтастықты орнату және одан әрі дамыту болып табылады.

2-бап

      Тараптар өз мемлекеттерінің заңнамасына сәйкес ынтымақтастықты мынадай негізгі бағыттар бойынша жүзеге асырады:

      қару-жарақты, әскери техниканы, жұмыстарды, көрсетілетін қызметтерді, зияткерлік қызмет нәтижелерін, оның ішінде оларға ерекше құқықтарды (зияткерлік меншікті) және әскери-техникалық саладағы ақпаратты, конструкторлық, нормативтік, техникалық, технологиялық және пайдалану құжаттамасын, сондай-ақ Тараптар мемлекеттерінің ұлттық заңнамаларымен әскери мақсаттағы өнімге жатқызылатын кез келген басқа да өнімді қамтитын әскери мақсаттағы өнімді өзара жеткізуді жүзеге асыру;

      қару-жарақ пен әскери техникаға қызмет көрсету және жөндеу жөніндегі жұмыстарды орындау;

      Тараптар уәкілетті органдарының келісімі бойынша әскери мақсаттағы өнімді әзірлеу, шығару, жөндеу, жаңғырту және кәдеге жарату жөніндегі бірлескен кәсіпорындар, бірлескен өндірістер құру;

      бірлескен ғылыми-зерттеу мен тәжірибелік-конструкторлық, оның ішінде қару-жарақ пен әскери техниканы жетілдіру мүддесінде жұмыстар жүргізу;

      қару-жарақ пен әскери техниканы стандарттау, Тараптар мемлекеттерінің қарулы күштерін метрологиялық қамтамасыз ету саласындағы өзара іс-қимыл;

      әскери-техникалық кадрлар даярлау және оқыту;

      әскери-техникалық көмек көрсету;

      қару-жарақ пен әскери техника үлгілеріне бірлескен сынаулар жүргізу;

      Тараптар уағдаластығы бойынша басқа да бағыттар.

3-бап

      Тараптар ынтымақтастықты мынадай нысандарда жүзеге асырады:

      әртүрлі деңгейдегі ресми делегациялардың сапарларымен алмасу;

      сарапшылар мен мамандардың жұмыс кездесулері;

      әскери-техникалық бағдарламаларды әзірлеу;

      қару-жарақ пен әскери техника үлгілерінің таныстырылымын өткізу;

      қару-жарақ пен әскери техника көрмелеріне қатысу;

      теориялық және практикалық курстарға (тренингтерге), семинарларға, конференцияларға және өзара мүддені білдіретін тақырып бойынша кеңестерге қатысу;

      Тараптардың уағдаластығы бойынша басқа да нысандар.

4-бап

      Осы Келісімді іске асыру жөніндегі уәкілетті органдар:

      Қазақстан тарапынан – Қазақстан Республикасының Қорғаныс министрлігі және Қазақстан Республикасының Қорғаныс және аэроғарыш өнеркәсібі министрлігі;

      Өзбек тарапынан – Өзбекстан Республикасының Қорғаныс министрлігі болып табылады.

      Уәкілетті органдардың атаулары немесе функциялары өзгерген жағдайда Тараптар дипломатиялық арналар арқылы бір-бірін дереу хабардар етеді.

5-бап

      Осы Келісімнің шеңберінде ынтымақтастықты жүзеге асыру мақсатында Тараптар әскери-техникалық ынтымақтастық жөніндегі бірлескен жұмыс тобын (бұдан әрі – жұмыс тобы) құрады.

      Жұмыс тобының отырыстары кезекпен Тараптар мемлекеттерінің аумағында, әдетте, қажеттілігіне қарай Тараптардың уәкілетті органдарының келісімі бойынша жылына бір рет өткізіледі.

      Жұмыс тобы әскери-техникалық ынтымақтастық саласындағы бағдарламаларды әзірлейді, сондай-ақ осы Келісімді іске асыруға байланысты басқа да мәселелерді қарайды.

      Жұмыс тобы отырысының күн тәртібі Тараптардың алдын ала келісімі бойынша белгіленеді.

      Жұмыс тобының отырыстары барысында қабылданған шешімдер тиісті хаттамалармен ресімделеді.

6-бап

      Егер әрбір нақты жағдайда өзгеше тәртіп келісілмесе, Тараптар осы Келісімді іске асыру барысында туындайтын шығыстарды Тараптар мемлекеттерінің заңнамасында көзделген қаражат шегінде дербес көтереді.

7-бап

      Осы Келісім шеңберіндегі ынтымақтастық нәтижесінде алынған ақпарат Тараптар мемлекеттерінің мүдделеріне залал келтіру үшін пайдаланылмайды.

      Қазақстан Республикасының және Өзбекстан Республикасының мемлекеттік құпияларын құрайтын мәліметтерді беру және қорғау 2006 жылғы 4 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Өзбекстан Республикасының Үкіметі арасындағы құпия ақпаратты өзара қорғау туралы келісімге сәйкес жүзеге асырылады.

      Тараптар осы Келісім шеңберінде алынған немесе ие болған әскери-техникалық ынтымақтастық туралы ақпаратты басқа Тараптың алдын ала жазбаша келісімінсіз үшінші тарапқа, оның ішінде халықаралық ұйымдарға және шетелдік заңды немесе жеке тұлғаларға бермеуге міндеттенеді. Осы Келісім шеңберінде бірлесіп жұмыстарды жүргізу кезінде Тараптар таратылуы шектелген қызметтік ақпаратты беруі мүмкін.

      Мұндай ақпарат тасығыштарға "Қызмет бабында пайдалану үшін" белгісі қойылады.

      Таратылуы шектелген қызметтік ақпаратты алған Тарап оны қорғауды және қолдануды өз мемлекетінің заңнамасына сәйкес қамтамасыз етеді.

      Тараптар арасындағы таратылуы шектелген қызметтік ақпаратты беру фактілері құжаттамалық түрде тіркеледі.

      Тараптар арасында нақты келісімшарттар (шарттар) бойынша ынтымақтастық фактілерін немесе ынтымақтастық туралы басқа да мәліметтерді құпияда сақтау қажеттілігі туралы ақпаратты бір Тарап басқа Тараптың назарына алдын ала жеткізеді және (немесе) осы Келісім шеңберінде Тараптар арасында жасалатын келісімшарттарда (шарттарда) айтылады.

      Тараптардың өкілдеріне әскери объектілерге және әскери өнеркәсіп кешенінің кәсіпорындарына кіруге рұқсат беру Тараптар мемлекеттерінің заңнамасында белгіленген тәртіппен жүзеге асырылады.

8-бап

      Осы Келісім Тараптардың өз мемлекеттері қатысушылары болып табылатын басқа да халықаралық шарттардан туындайтын құқықтары мен міндеттемелерін қозғамайды.

9-бап

      Тараптардың өзара уағдаластығы бойынша осы Келісімге жеке хаттамалармен ресімделетін, оның ажырамас бөлігі болып табылатын және осы Келісімнің 11-бабында белгіленген тәртіппен күшіне енетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.

10-бап

      Осы Келісімді қолдануға немесе түсіндіруге байланысты даулар мен келіспеушіліктерді Тараптар консультациялар мен келіссөздер арқылы шешетін болады.

11-бап

      Осы Келісім бес жыл мерзімге жасалады, ол аяқталғаннан кейін, егер Тараптардың бір де біреуі тиісінше алғашқы бес жылдық не кейінгі бір жылдық кезеңдер аяқталғанға дейін кемінде алты ай бұрын өзінің осы Келісімді ұзартпау немесе қолданысын тоқтату ниеті туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша басқа Тарапқа хабарламаса, автоматты түрде кейінгі бір жылдық кезеңдерге ұзартылады.

      Осы Келісім Тараптардың оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарламаларды дипломатиялық арналар арқылы алынған күнінен бастап күшіне енеді.

      2017 жылғы 16 қыркүйекте Ташкент қаласында әрқайсысы қазақ, өзбек және орыс тілдерінде екі төлнұсқа данада жасалды әрі барлық мәтіндер тең түпнұсқалы болып табылады.

      Мәтіндер арасында алшақтық болған жағдайда, Тараптар орыс тіліндегі мәтінге жүгінетін болады.

      Қазақстан Республикасының Өзбекстан Республикасының
      Үкіметі үшін Үкіметі үшін

Об утверждении Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан о сотрудничестве в военно-технической сфере

Постановление Правительства Республики Казахстан от 13 февраля 2018 года № 53.

      В соответствии с подпунктом 2) статьи 15 Закона Республики Казахстан от 30 мая 2005 года "О международных договорах Республики Казахстан" Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

      1. Утвердить прилагаемое Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан о сотрудничестве в военно-технической сфере, совершенное в Ташкенте 16 сентября 2017 года.

      2. Настоящее постановление вводится в действие со дня его подписания.

      Премьер-Министр
Республики Казахстан
Б. Сагинтаев

  Утверждено
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 13 февраля 2018 года № 53

СОГЛАШЕНИЕ
между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан о сотрудничестве в военно-технической сфере

      (* Вступил в силу 23 февраля 2018 года -
Бюллетень международных договоров РК 2018 г., № 3, ст. 30)

      Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Узбекистан, в дальнейшем именуемые Сторонами,

      подтверждая свою приверженность целям и принципам Устава Организации Объединенных Наций,

      руководствуясь Договором о стратегическом партнерстве между Республикой Казахстан и Республикой Узбекистан от 14 июня 2013 года,

      принимая во внимание дружественные отношения, сложившиеся между государствами Сторон,

      признавая важность осуществления совместных усилий по поддержанию двустороннего сотрудничества в соответствии с общепризнанными принципами и нормами международного права,

      стремясь к взаимовыгодному долгосрочному сотрудничеству в военно-технической сфере, основанному на взаимном уважении, доверии и учете интересов обоих государств,

      согласились о нижеследующем:

Статья 1

      Целью настоящего Соглашения является установление и дальнейшее развитие взаимовыгодного военно-технического сотрудничества на основе принципа равноправия между Сторонами в соответствии с законодательством государств Сторон.

Статья 2

      Стороны осуществляют сотрудничество по следующим основным направлениям в соответствии законодательством своих государств:

      осуществление взаимных поставок продукции военного назначения, включающей вооружение, военную технику, работы, услуги, результаты интеллектуальной деятельности, в том числе исключительные права на них (интеллектуальную собственность), и информацию в военно-технической сфере, конструкторскую, нормативную, техническую технологическую и эксплуатационную документацию, а также любую другую продукцию, относимую законодательством государств Сторон к продукции военного назначения;

      выполнение работ по обслуживанию и ремонту вооружения и военной техники;

      создание совместных предприятий, совместных производств по разработке, производству, ремонту, модернизации и утилизации продукции военного назначения по согласованию уполномоченных органов Сторон;

      проведение совместных научно-исследовательских и опытно- конструкторских работ, в том числе в интересах совершенствования вооружения и военной техники;

      взаимодействие в области стандартизации вооружения и военной техники, метрологического обеспечения вооруженных сил государств Сторон;

      подготовка и обучение военно-технических кадров;

      оказание военно-технической помощи;

      проведение совместных испытаний образцов вооружения и военной техники;

      другие направления по договоренности Сторон.

Статья 3

      Стороны осуществляют сотрудничество в следующих формах:

      обмен визитами официальных делегаций различного уровня;

      рабочие встречи экспертов и специалистов;

      разработка военно-технических программ;

      проведение презентаций образцов вооружения и военной техники;

      участие на выставках вооружения и военной техники;

      участие в теоретических и практических курсах (тренингах), семинарах, конференциях и совещаниях по тематике, представляющей взаимный интерес;

      другие формы по договоренности Сторон.

Статья 4

      Уполномоченными органами по реализации настоящего Соглашения являются:

      от казахстанской Стороны – Министерство обороны Республики Казахстан и Министерство оборонной и аэрокосмической промышленности Республики Казахстан;

      от узбекской Стороны – Министерство обороны Республики Узбекистан.

      В случае изменения наименования или функций уполномоченных органов, Стороны незамедлительно уведомляют друг друга по дипломатическим каналам.

Статья 5

      В целях осуществления сотрудничества в рамках настоящего Соглашения Стороны создают совместную рабочую группу по военно-техническому сотрудничеству (далее – рабочая группа).

      Заседания рабочей группы проводятся по мере необходимости, как правило, один раз в год по согласованию уполномоченных органов Сторон поочередно на территориях государств Сторон.

      Рабочая группа разрабатывает программы в сфере военно-технического сотрудничества, а также рассматривает другие вопросы, связанные с реализацией настоящего Соглашения.

      Повестка дня заседания рабочей группы определяется по предварительному согласованию Сторон.

      Решения, принятые в ходе заседаний рабочей группы, оформляются соответствующими протоколами.

Статья 6

      Стороны самостоятельно несут расходы, которые будут возникать в ходе реализации настоящего Соглашения, в пределах средств, предусмотренных законодательством государств Сторон, если в каждом конкретном случае не будет согласован иной порядок.

Статья 7

      Информация, полученная в результате сотрудничества в рамках настоящего Соглашения, не может быть использована в ущерб интересам государств Сторон.

      Передача и защита сведений, составляющих государственные секреты Республики Казахстан и Республики Узбекистан, осуществляются в соответствии с Соглашением между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан о взаимной защите секретной информации от 4 сентября 2006 года.

      Стороны обязуются не передавать третьей стороне, в том числе международным организациям и иностранным юридическим или физическим лицам, информацию о военно-техническом сотрудничестве, полученную или приобретенную в рамках настоящего Соглашения, без предварительного письменного согласия другой Стороны. При проведении совместных работ в рамках настоящего Соглашения Стороны могут передавать служебную информацию ограниченного распространения.

      На носителях такой информации проставляется пометка "Для служебного пользования".

      Сторона, получившая служебную информацию ограниченного распространения, обеспечивает ее защиту и обращение с ней в соответствии с законодательством своего государства.

      Факты передачи служебной информации ограниченного распространения между Сторонами фиксируются документально.

      Информация о необходимости сохранения в тайне факта сотрудничества между Сторонами по конкретным контрактам (договорам) или других сведений о сотрудничестве заблаговременно доводится одной Стороной до сведения другой Стороны и (или) оговаривается в контрактах (договорах), заключаемых между Сторонами в рамках настоящего Соглашения.

      Допуск представителей государства одной Стороны на военные объекты и предприятия военно-промышленного комплекса государства другой Стороны осуществляется в порядке, установленном законодательством государств Сторон.

Статья 8

      Настоящее Соглашение не затрагивает прав и обязательств Сторон, вытекающих из других международных договоров, участниками которых являются их государства.

Статья 9

      По взаимной договоренности Сторон в настоящее Соглашение могут быть внесены изменения и дополнения, оформляемые отдельными протоколами, которые являются его неотъемлемой частью и вступают в силу в порядке, установленном статьей 11 настоящего Соглашения.

Статья 10

      Споры и разногласия, связанные с применением и толкованием настоящего Соглашения, будут разрешаться Сторонами путем консультаций и переговоров.

Статья 11

      Настоящее Соглашение заключается сроком на пять лет, по истечении которого будет автоматически продлеваться на последующие годичные периоды, если ни одна из Сторон не менее чем за шесть месяцев до истечения первоначального пятилетнего либо последующих годичных периодов соответственно письменно по дипломатическим каналам не уведомит другую Сторону о своем намерении прекратить действие настоящего Соглашения.

      Настоящее Соглашение вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам Сторонами последнего письменного уведомления о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.

      Совершено в городе Ташкенте 16 сентября 2017 года в двух подлинных экземплярах, каждый на казахском, узбекском и русском языках, причем все тексты являются равно аутентичными.

      В случае расхождения между текстами, Стороны будут обращаться к тексту на русском языке.

За Правительство
Республики Казахстан

 
За Правительство
Республики Узбекистан