ИПС "Әділет"

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

"Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі

А. Мамин

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

1. 2014 жылғы 3 шілдедегі Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексіне:

1) мазмұнында 424-баптың тақырыбы мынадай редакцияда жазылсын:

"424-бап. Мемлекеттік қорғауға жататын адамдарға қатысты қолданылатын қауiпсiздiк шаралары туралы мәлiметтердi, сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария ету";

2) 3-баптың 29) тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"29) сыбайлас жемқорлық қылмыстар – осы Кодекстің 189 (үшінші бөлігінің 2) тармағында, үшінші бөлігінің 2) тармағында көзделген белгілер болған жағдайда төртінші бөлігінде), 190 (үшінші бөлігінің 2) тармағында, үшінші бөлігінің 2) тармағында көзделген белгілер болған жағдайда төртінші бөлігінде), 218 (үшінші бөлігінің 1) тармағында), 234 (үшінші бөлігінің 1) тармағында), 249 (үшінші бөлігінің 2) тармағында), 361, 362 (төртінші бөлігінің 3) тармағында), 364, 365, 366, 367, 368, 369, 370, 450, 451 (екінші бөлігінің
2) тармағында) және 452-баптарында көзделген іс-әрекеттер;";

3) 189-бапта:

үшінші бөліктің бесінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:

"мүлкi тәркiленіп, белгiлi бiр лауазымдарды атқару немесе белгiлi бiр қызметпен айналысу құқығынан алты жылға дейiнгi мерзiмге айыра отырып немесе онсыз, екі жылдан жеті жылға дейінгі мерзiмге бас бостандығын шектеуге не сол мерзiмге бас бостандығынан айыруға, ал 2) тармақта көзделген жағдайларда, мүлкi тәркiленіп, белгiлi бiр лауазымдарды атқару немесе белгiлi бiр қызметпен айналысу құқығынан өмір бойына айыра отырып, жымқырылған мүліктің он еселенгеннен жиырма еселенгенге дейінгі мөлшерінде айыппұл салуға не екі жылдан жеті жылға дейінгі мерзiмге бас бостандығынан айыруға жазаланады.";

төртінші бөліктің төртінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:

"мүлкі тәркіленіп, белгілі бір лауазымдарды атқару немесе белгілі бір қызметпен айналысу құқығынан он жылға дейінгі мерзімге айыра отырып немесе онсыз, ал осы баптың үшінші бөлігінің 2) тармағында көзделген жағдайларда белгілі бір лауазымдарды атқару немесе белгілі бір қызметпен айналысу құқығынан өмір бойына айыра отырып, жеті жылдан он екі жылға дейінгі мерзімге бас бостандығынан айыруға жазаланады.";

4) 190-бапта:

үшінші бөліктің алтыншы абзацы мынадай редакцияда жазылсын:

"мүлкi тәркiленіп, белгiлi бiр лауазымдарды атқару немесе белгiлi бiр қызметпен айналысу құқығынан алты жылға дейiнгi мерзiмге айыра отырып немесе онсыз, үш жылдан жеті жылға дейінгі мерзiмге бас бостандығын шектеуге не сол мерзiмге бас бостандығынан айыруға, ал 2) тармақта көзделген жағдайларда, мүлкi тәркiленіп, белгiлi бiр лауазымдарды атқару немесе белгiлi бiр қызметпен айналысу құқығынан өмір бойына айыра отырып, жымқырылған мүліктің он еселенгеннен жиырма еселенгенге дейінгі мөлшерінде айыппұл салуға не үш жылдан жеті жылға дейінгі мерзiмге бас бостандығынан айыруға жазаланады.";

төртінші бөліктің төртінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:

"мүлкі тәркіленіп, белгілі бір лауазымдарды атқару немесе белгілі бір қызметпен айналысу құқығынан он жылға дейінгі мерзімге айыра отырып немесе онсыз, ал осы баптың үшінші бөлігінің 3) тармағында көзделген жағдайларда белгілі бір лауазымдарды атқару немесе белгілі бір қызметпен айналысу құқығынан өмір бойына айыра отырып, бес жылдан он жылға дейінгі мерзімге бас бостандығынан айыруға жазаланады.";

5) 424-бапта:

тақырып мынадай редакцияда жазылсын:

бірінші бөліктің бірінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:

"1. Мемлекеттік қорғауға жататын адамдарға қатысты қолданылатын қауiпсiздiк шаралары туралы мәлiметтердi, сондай-ақ сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлау немесе сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық жасаған іздеудегі адамның тұрған жері туралы ақпарат беру немесе кейіннен сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылықты анықтау, жолын кесу, ашу және тергеу үшін маңызы болған өзге де жәрдем көрсету мақсатында өзі қызметкері болып табылатын адамның мемлекеттік органның не ұйымның жоғары тұрған басшысына және (немесе) басшылығына және (немесе) уәкілетті мемлекеттік органдарға жүгінуі туралы ақпаратты жария ету, егер бұл іс-әрекеттi аталған мәлiметтер оның қызметтiк жұмысына байланысты сенiп тапсырылған немесе белгiлi болған адам жасаса, –".

2. 2014 жылғы 4 шілдедегі Қазақстан Республикасының Қылмыстық-процестік кодексіне:

1) 35-баптың тоғызыншы бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:

"9. Қылмыстық қудалау органдары мен соттар қылмыстық іс тоқтатылған кезде адамның әрекеттерінде әкімшілік немесе тәртіптік құқық бұзушылық белгілері болған кезде материалдарды әкімшілік немесе тәртіптік жауаптылыққа тарту туралы мәселені шешу үшін он тәулік ішінде уәкілетті органдарға (лауазымды адамдарға) жіберуге міндетті.";

2) 97-бапта:

бірінші бөліктің 3) тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"3) оның жеке басының қауiпсiздiгiн қамтамасыз ету туралы қаулы шығарады;";

төртінші бөлік мынадай редакцияда жазылсын:

"4. Куәгерлердiң, күдіктілердің, айыпталушылардың, жәбірленушілердің және қылмыстық сот iсiн жүргiзуге қатысатын басқа да адамдардың, олардың отбасы мүшелері мен жақын туыстарының жеке қауiпсiздiгi шараларын қамтамасыз ету тәртiбi "Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды мемлекеттік қорғау туралы" Қазақстан Республикасының Заңында айқындалады.";

4-1-бөлік мынадай редакцияда жазылсын:

"4-1. Қылмыстық қудалау органы "Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды мемлекеттік қорғау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 7-бабы 2-тармағының 3) тармақшасында көзделген қауіпсіздік шараларын қабылдаған кезде құпиялылық сақтала отырып, жиырма төрт сағат ішінде қадағалаушы прокурор хабардар етіледі.";

алтыншы бөлік мынадай редакцияда жазылсын:

"6. Қауiпсiздiк шараларының күші оларды қолдану қажеттiлігі жойылғанда қылмыстық процестi жүргізетін органның не қорғалатын адамдардың құқықтары мен заңды мүдделерін бұзушылықтар анықталған жағдайда сотқа дейінгі тергеп-тексеруді жүзеге асыратын адамның не прокурордың немесе соттың уәжді қаулысымен, сондай-ақ үкіммен жойылады. Қорғалатын адамға оның қауiпсiздiгі шараларының күші жойылғандығы немесе қылмыстық процеске қатысатын адамдарға ол туралы деректердiң ашылғандығы туралы дереу хабарлануға тиiс. Қылмыстық процесті жүргізетін органның "Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды мемлекеттік қорғау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 7-бабы 2-тармағының 3) тармақшасында көзделген қауіпсіздік шараларын тағайындау туралы не қауіпсіздік шараларының күшін жою туралы шешіміне қорғалатын адамның сотқа немесе прокурорға шағым беруі шағым жасалған шешімнің орындалуын тоқтата тұрады.";

3) 187-баптың үшінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:

"3. Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексiнiң 189 (үшiншi бөлiгiнiң 2) тармағында, үшінші бөлігінің 2) тармағында көзделген белгілер болған кезде төртінші бөлігінде), 190 (үшiншi бөлiгiнiң 2) тармағында, үшінші бөлігінің 2) тармағында көзделген белгілер болған кезде төртінші бөлігінде), 216 (екiншi бөлігінің 4) тармағында), 217 (үшiншi бөлiгiнiң 3) тармағында), 218 (үшiншi бөлiгiнiң 1) тармағында), 234 (үшiншi бөлiгінің 1) тармағында), 249 (үшiншi бөлiгінің 2) тармағында), 307 (үшiншi бөлiгінің 3) тармағында), 361, 362 (төртiншi бөлiгінің 3) және 4) тармақтарында), 364 – 370-баптарында көзделген қылмыстық құқық бұзушылықтар туралы iстер бойынша алдын ала тергеудi сыбайлас жемқорлыққа қарсы қызмет тергеушiлерi жүргiзедi.";

4) 288-баптың төртінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:

"4. Қаулының қарар бөлігінде сотқа дейінгі тергеп-тексеруді тоқтатуға негіз болған осы Кодекстің бабына (бөлігіне, тармағына) сілтеме жасала отырып, істі тоқтату туралы шешім, сондай-ақ бұлтартпау, мүлікке тыйым салу, лауазымынан уақытша шеттету, сөйлесулерді тыңдау мен жазу шарасының, процеске қатысушылардың құқықтарын шектейтін басқа да процестік мәжбүрлеу, тергеу және процестік әрекеттер шараларының күшін жою туралы нұсқау, заттай дәлелдемелердің тағдыры туралы, сондай-ақ қорғалатын адамға қатысты қауіпсіздік шараларының күшін жою немесе оны одан әрі жүзеге асыру туралы шешім баяндалады.";

5) 327-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"327-бап. Қылмыстық iстi тоқтату

Судья алдын ала тыңдау барысында немесе басты сот талқылауында істі осы Кодекстiң 35-бабының бiрiншi бөлiгiнде және 36-бабының бірінші бөлігінде көрсетiлген негiздер бойынша, сондай-ақ басты сот талқылауында мемлекеттiк айыптаушы айыптаудан бас тартқан жағдайда тоқтату туралы қаулы шығарады. Судья істi тоқтату туралы шешiм қабылдай отырып, бұлтартпау шарасын, азаматтық талап қоюды және мүлікті тәркiлеудi қамтамасыз ету шараларының күшін жояды және заттай дәлелдемелер, егер олар қабылданған болса, қорғалатын адамның қауіпсіздік шараларының күшін жою немесе жалғастыру туралы мәселенi шешедi. Судьяның iстi тоқтату туралы қаулысының көшiрмесi прокурорға жiберiледi, сондай-ақ қылмыстық жауаптылыққа тартылған адамға және жәбiрленушiге табыс етіледі. Қауіпсіздік шараларының күшін жою туралы шешім қабылданған кезде шешімнің көшірмесі қауіпсіздік шараларын қамтамасыз ететін органдарға жіберіледі.";

6) 401-баптың 5) тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"5) қорғалатын адамдарға қатысты қауіпсіздік шараларын жүзеге асырудың күшін жою, қолдану, өзгерту немесе жалғастыру туралы мәселені шешу;";

7) 476-баптың 22) тармағындағы "туралы мәселелерді қарау жатады." деген сөздер "туралы;" деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 23) тармақпен толықтырылсын:

"23) қорғалатын адамдардың қауіпсіздік іс-шараларын жүзеге асырудың күшін жою, қолдану, өзгерістер енгізу немесе жалғастыру туралы мәселелерді қарау жатады.".

3. 2015 жылғы 23 қарашадағы Қазақстан Республикасының Еңбек кодексіне:

1) 23-баптың 2-тармағының 28) тармақшасындағы "етуге міндетті." деген сөздер "етуге;" деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 29) тармақшамен толықтырылсын:

"29) жұмыскер еңбек қатынастарында тұрған ұйымда сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлау немесе осы ұйымда сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға өзге де жәрдем көрсету мақсатында жүгінген кезде осы жұмыскермен оның ниеті болған кезде сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім жасасуға міндетті.";

2) 26-баптың 2-тармағы мынадай мазмұндағы 2-1) тармақшамен толықтырылсын:

"2-1) квазимемлекеттік сектор субъектісіндегі мемлекеттік функцияларға теңестірілген функцияларды орындауға байланысты қызметке кіргенге дейін үш жыл ішінде "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес адамның шығыстарының өзінің кірістеріне сәйкес келмеуіне байланысты атқаратын лауазымынан шығарылған адамды;";

3) 52-баптың 1-1-тармағының 2) тармақшасындағы "жасаған жағдайларда жұмыс берушінің бастамасымен бұзуға жатады." деген сөздер "жасаған;" деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 3) тармақшамен толықтырылсын:

"3) "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасы Заңының талаптары қолданылатын адамның шығыстары өзінің кірістеріне "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес жұмыстан шығаруға әкеп соғатын сәйкес келмейтін жағдайларда жұмыс берушінің бастамасымен бұзуға жатады.";

4) 139-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"4. Азаматтық қызметтің мемлекеттік функцияларға теңестірілген функцияларды орындауға байланысты лауазымдарына:

1) бұрын сыбайлас жемқорлық қылмыс жасаған;

2) азаматтық қызметке кіргенге дейін үш жыл ішінде "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес адамның шығыстарының өзінің кірістеріне сәйкес келмеуіне байланысты атқаратын лауазымынан шығарылған адам қабылдана алмайды.";

5) 159-баптың 4-тармағы мынадай мазмұндағы үшінші, төртінші және бесінші бөліктермен толықтырылсын:

"Бұл ретте өзі еңбек қатынастарында тұрған ұйымдағы сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) жұмыскер тарапы болып табылатын жеке еңбек дауы осы ұйымның басшылығын хабардар ету жолымен "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңында белгіленген ерекшеліктерді ескере отырып, осы бапта белгіленген тәртіппен жұмыскердің өзі қызметкері болып табылатын ұйымның жоғары тұрған басшысына және (немесе) басшылығына жүгінуі туралы ақпаратты жария етпеуді қамтамасыз ете отырып, сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органның өкілін міндетті түрде шақыра отырып қаралады.

Осы тармақтың үшінші бөлігінің ережесі уәкілетті мемлекеттік органдар сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы жұмыскердің хабарламасын қабылдаған күннен бастап немесе ол сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда өзге де жәрдем көрсеткен кезден бастап үш жыл бойы қолданылады.

Ұйым басшылығына сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсеткен, оның ішінде бұрын осы ұйыммен еңбек қатынастарында болған қызметкер мен жұмыс берушінің арасындағы жеке еңбек дауын қарау қажеттігі туралы сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органның хабарламасы келіп түскен жағдайда, жұмыс беруші "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңында белгіленген ерекшеліктерді ескере отырып, осы бапта белгіленген тәртіппен осы дауды қарау жөнінде шаралар қолдануға міндетті.".

4. "Жедел-іздестіру қызметі туралы" 1994 жылғы 15 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңына:

10-баптың 1-тармағының д) тармақшасындағы "қажеттігі негіздер болып табылады." деген сөздер "қажеттігі;" деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы е) тармақшасымен толықтырылсын:

"е) Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген тәртіппен уәкілетті мемлекеттік органдардың жеке қауіпсіздік шараларын қолдануы туралы қаулылар шығарылған қорғалатын адамдардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету қажеттігі негіздер болып табылады.".

5. "Мемлекеттік құпиялар туралы" 1999 жылғы 15 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңына:

14-бап мынадай мазмұндағы 1-1) тармақшамен толықтырылсын:

"1-1) қылмыстық процеске қатысушылардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету шараларын қолдану туралы шешім қабылданған адамдардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі қызметтің күштерін, құралдарын, нысандарын, әдістерін және нәтижелерін ашатын мәліметтер, егер олар санамаланған мәліметтерді ашатын болса, осы қызметті қаржыландыру туралы деректер, сондай-ақ "Қылмыстық процеске қатысатын адамдарды мемлекеттік қорғау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 7-бабы 2-тармағының 6) және 7) тармақшаларында көзделген қауіпсіздік шаралары қолданылған адамдар туралы мәліметтер;".

6. "Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды мемлекеттік қорғау туралы" 2000 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына:

1) 1-2-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"1-2-бап. Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды мемлекеттік қорғауды қамтамасыз ету

Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды, олардың отбасы мүшелері мен жақын туыстарын мемлекеттік қорғауды қамтамасыз ету оларға қатысты күш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған өзге де іс-әрекет жасау қатері төнген кезде қолданылатын осы Заңда көзделген қауіпсіздік, құқықтық және әлеуметтік қорғау шараларын (бұдан әрі – мемлекеттік қорғау шаралары) уәкілетті мемлекеттік органдардың жүзеге асыруынан тұрады.";

2) 2-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"2-бап. Қауіпсіздікті қамтамасыз ететін органдар

1. Қорғалатын адамдардың қауіпсіздігін:

1) қауіпсіздік шараларын қолдану туралы шешім қабылдайтын орган;

2) қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын орган қамтамасыз етеді.

2. Қауіпсіздік шараларын жүзеге асыру ұлттық қауіпсіздік, ішкі істер, әскери басқару органдарына, сыбайлас жемқорлыққа қарсы қызметке және экономикалық тергеу қызметіне жүктеледі.

Бұл ретте жекелеген қауіпсіздік шаралары өзге мемлекеттік органдармен өзара іс-қимыл жасай отырып жүзеге асырылады.

Қорғалатын адамдардың қауіпсіздігі шараларын жүзеге асыру кезінде мемлекеттік органдардың өзара іс-қимыл жасау тәртібі мемлекеттік органдардың бірінші басшылары Қазақстан Республикасының Бас Прокурорымен келісу бойынша бекітетін бірлескен нормативтік құқықтық актілерде айқындалады.

3. Сот талқылауына қатысатын адамдардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету туралы сот Қазақстан Республикасы Қылмыстық-процестік кодексіне сәйкес шешім қабылдаған жағдайда қауіпсіздік шараларын сотқа дейінгі тергеп-тексеруді жүзеге асырған орган не судья айқындаған өзге де қылмыстық қудалау органы, сондай-ақ жазаны орындайтын мекемелер мен органдар, сот приставтары орындайды.";

3) 3-бапта:

мынадай мазмұндағы 6-3) тармақшамен толықтырылсын:

"6-3) қылмыстың алдын алуға немесе оларды ашуға ықпал ететін адамдар;";

12) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:

"12) куәлер, қорғалуға құқығы бар куәлер;";

екінші бөлік алып тасталсын;

4) 4-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"1. Мемлекеттік қорғалуға жататын тұлғаларға қатысты күш қолдану не қылмыстық заңға қарсы өзге де іс-әрекеттер қатері туралы жеткілікті деректер болған кезде қорғалатын адамдардың қауіпсіздігін қамтамасыз ететін органдар өз құзыреті шегінде осы Заңда көзделген мемлекеттік қорғау шараларын қолдануға міндетті.";

5) 7-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"7-бап. Қауiпсiздiк шараларының түрлерi

1. Қорғалатын адамдардың жеке және мүлiктiк қауiпсiздiгiн қамтамасыз ету мақсатында анықтау, алдын ала тергеу жүргiзу кезiнде немесе соттың iстi талқылауы барысында қылмыстық процестi жүргiзетін орган нақты мән-жайларды ескере отырып, мынадай қауiпсiздiк шараларын қолдануға құқылы:

1) күш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған басқа да іс-әрекет жасау қаупiн төндiретiн адамға оның қылмыстық жауапқа тартылуы мүмкiн екендiгi туралы ресми ескерту;

2) қорғалатын адам туралы мәлiметтерге қол жеткiзудi шектеу;

3) айыпталушыға (сезiктiге) қатысты қылмыстық процеске қатысушы адамдарға күш қолдануды ұйымдастыру немесе өзге де қылмыстық әрекеттер жасау (жасауды ұйымдастыру) мүмкiндiгiн болдырмайтын бұлтартпау шараларын таңдап алу;

4) жекелеген адамдарды сот отырысы залынан шығарып жiберу;

5) соттың жабық отырысын өткiзу;

6) соттың куәден – бүркеншiк атын пайдалана отырып, оның жеке басы туралы мәлiметтердi жарияламай;

оны танып қоюды болдырмайтын жағдайларда;

сот талқылауына басқа қатысушылардың оны сырттай шолып байқауынсыз;

қажет болғанда бейне, дыбыс жазуға және жауап алу барысын түсiрiп алудың өзге де тәсiлдерiне тыйым сала отырып жауап алуы;

7) Қазақстан Республикасының Қылмыстық-процестік кодексінде көзделген тәртіппен жақындауға тыйым салу;

8) қорғалатын адамның жеке қауіпсіздігін қамтамасыз ету.

2. Қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын органдар қылмыстық процесті жүргізетін органның қорғалатын адамның жеке басының қауіпсіздігін қамтамасыз ету туралы қаулысының негізінде бір мезгілде жеке басының қауіпсіздігін қамтамасыз етудің мынадай шараларының бірнешеуін не біреуін таңдайды және қолданады:

1) жеке күзет, тұрғын үйiн және өзге де мүлкiн күзету;

2) жеке қорғану және өзін өзі қөрғау құралдарымен, техникалық құралдармен және қарумен қамтамасыз ету;

3) қауiпсiз орынға уақытша орналастыру;

4) қорғалатын адамдар туралы мәлiметтердiң құпиялылығын қамтамасыз ету;

5) басқа тұрғылықты жерге көшiру, жұмыс (қызмет) немесе оқу орнын ауыстыру, жұмысқа орналасуына көмектесу;

6) құжаттарды ауыстыру;

7) сырт пішінін өзгерту.

Басқа тұрғылықты жерге көшіру, құжаттарды ауыстыру және сырт пішінін өзгерту қауіпсіздіктің ерекше шаралары болып табылады және қорғалатын адамның қауіпсіздігін басқа қауіпсіздік шараларын қолданумен қамтамасыз ету мүмкін болмайтын жағдайларда қолданылады.

3. Осы бапта көзделген қауіпсіздік шараларын іске асыру мақсатында "Жедел-іздестіру қызметі туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес жедел-іздестіру іс-шаралары жүргізілуі мүмкін.";

6) 8-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"8-бап. Күш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған басқа да әрекеттер жасау қаупiн төндiретiн адамға оның қылмыстық жауапқа тартылуы мүмкiн екендiгi туралы ресми ескерту жасау

Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексінің 115-бабында көзделген жағдайларды қоспағанда, қорғалатын адамдарға қатысты қылмыстық заңмен тыйым салынған күш қолдану немесе өзге де әрекеттер қаупі туралы жеткелікті деректер болған кезде қылмыстық процестi жүргiзушi орган күш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған басқа да әрекеттер жасау қаупiн төндiретiн адамға оның қылмыстық жауапқа тартылуы мүмкiн екендiгi туралы ресми ескерту жасайды. Қылмыстық процестi жүргiзетін орган жасаған ескерту адамға қолхат алынып хабарланады.";

7) мынадай мазмұндағы 13-1-баппен толықтырылсын:

"13-1-бап. Жақындауға тыйым салу

Қорғалатын адамдардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету үшін Қазақстан Республикасының Қылмыстық-процестік кодексіне сәйкес жақындауға тыйым салынады.";

8) 14-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"14-бап. Жеке күзет, тұрғын үй мен өзге де мүлiктi күзету

Қауiпсiздiк іс-шараларын жүзеге асыратын органдар қорғалатын адамдардың келiсiмiмен сол адамдарды жеке күзетудi, олардың тұрғын үйлерi мен мүлiктерiнiң күзетiлуiн жүзеге асырады. Қажет болған жағдайда өртке қарсы және күзеттiк дабылдатқыш құралдары, қорғалатын адамның келісімімен бақылаудың техникалық құралдары орнатылады, телефон нөмiрлерi мен пайдалануындағы көлiк құралдарының мемлекеттiк нөмірлік белгiлерi өзгертiлуi мүмкiн.";

9) 15-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"15-бап. Жеке қорғану, өзін өзі қорғау құралдарымен, техникалық құралдармен және қарумен қамтамасыз ету

Қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын органдар қорғалатын адамдарға жеке қорғану, өзін өзі қорғау, байланыс құралдарын, сондай-ақ оларға қатысты болуы мүмкін құқыққа қарсы қол сұғушылықтарды тіркеу және қауіп туралы хабарлау үшін техникалық құралдарды бере алады.

Осы Заңның 3-бабының 1), 3), 4), 5) және 6) тармақшаларында көрсетілген тұлғаларға қару, оның ішінде қызметтік, жауынгерлік немесе өзін өзі қорғау қаруы да берілуі мүмкін. Қорғалатын адамдардың өздеріне берілген қаруды сақтауы, алып жүруі және қолдануы Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады.

Жеке қорғану, өзін өзі қорғау, байланыс және қауіп туралы хабарлау құралдарын беру тәртібі, түрлері Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысымен айқындалады.";

10) 17-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"17-бап. Қорғалатын адамдар туралы мәлiметтердiң құпиялылығын қамтамасыз ету

Қауiпсiздiктi жүзеге асыратын органның шешiмi бойынша сол орган айқындайтын мерзiмге қорғалатын адамдардың жеке басы, олардың тұрғылықты жерi туралы деректердiң және мекенжай бюроларынан, төлқұжат қызметтерiнен, жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті органның бөлiмшелерiнен, автоматты телефон байланысының анықтама қызметтерiнен және ведомстволық бағыныстылығына қарамастан, басқа да ақпараттық-анықтамалық қорлардан олар жөнiнде өзге де мәлiметтердiң, мұндай мәлiметтер басқа қылмыстық iс жүргiзуге байланысты белгiленген тәртiппен анықталатын жағдайларды қоспағанда, берiлуiне тыйым салынуы мүмкiн.";

11) 21-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"21-бап. Қауiпсiздiк шараларын қолдану мен жүзеге асыру

Осы Заңның 7-бабында көзделген қауіпсіздік шараларын қамтамасыз етуді:

1) 1-тармақтың 1), 2), 3), 7) тармақшалары бойынша – қылмыстық iстi жүргiзiп жатқан органдар;

2) 1-тармақтың 4) 5) және 6) тармақшалары бойынша – соттар;

3) 2-тармақтың 1), 2), 3), 4) тармақшалары бойынша – қылмыстық iстi жүргiзiп жатқан органдар;

4) 2-тармақтың 5) тармақшасы бойынша – жергiлiктi атқарушы органдармен бiрлесе отырып, қауіпсіздік іс-шараларын жүзеге асыратын органдар;

5) 2-тармақтың 6) тармақшасы бойынша уәкілетті мемлекеттік органдармен өзара іс-қимылда қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын органдар;

6) 2-тармақтың 7) тармақшасы бойынша денсаулық сақтау істері жөніндегі мемлекеттік органмен өзара іс-қимыл жасай отырып, қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын органдар жүзеге асырады.

Әскери соттардың судьяларына, прокурорларға, әскери полицияның, әскери-тергеу бөлiмшелерiнiң әскери қызметшiлерiне, сондай-ақ олардың отбасы мүшелерi мен жақын туыстарына қатысты қауiпсiздiк шараларын тиiстi әскери бөлiмнiң қолбасшылығы немесе тиiстi әскери мекеменiң бастығы да жүзеге асыра алады.

Мемлекеттік органдар және мемлекеттік ұйымдар, өз құзыреттерi шегiнде қауiпсiздiк шараларын қолдану туралы шешiм қабылдаушы және қауiпсiздiк шараларын жүзеге асырушы органдарға осы Заңның нормаларын орындауда жәрдем көрсетуге мiндеттi.

Қылмыстық істі одан әрі тергеу үшін басқа қылмыстық қудалау органына берген кезде қорғалатын адамның қауіпсіздігі шараларын іске асыруды істі өзінің іс жүргізуіне қабылдаған орган жүзеге асырады.";

12) 21-1-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"21-1-бап. Қарулы Күштердің басқа да әскерлер мен әскери құралымдардың әскери қызметшілердің, арнаулы мемлекеттік және құқық қорғау органдары қызметкерлерінің, әскери жиындардан өтуі кезінде запастағы азаматтардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету

1. Қорғалатын адам болып табылатын әскери қызметшінің, арнаулы мемлекеттік немесе құқық қорғау органдары қызметкерінің, сондай-ақ әскери жиындардан өтуі кезінде запастағы азаматтың қауіпсіздігі Қарулы Күштерде, басқа да әскерлер мен әскери құралымдарда әскери қызмет өткеру, сондай-ақ арнаулы мемлекеттік және құқық қорғау органдарындағы қызмет ерекшеліктері ескеріле отырып, осы Заңның 7-бабында көзделген қауіпсіздік шараларын қолдану арқылы қамтамасыз етіледі.

2. Әскери қызметшілер, арнаулы мемлекеттік және құқық қорғау органдарының қызметкерлері қатарынан қорғалатын адамға қатысты тиісті мемлекеттік органдардың қызметін реттейтін Қазақстан Республикасы заңнамасының талаптары ескеріле отырып:

1) әскери қызмет өткеріп жатқан Қарулы Күштердің, басқа да әскерлер мен әскери қызметшіні Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес әскери қызмет көзделген басқа мемлекеттік органның әскери құралымдарының басқа әскери бөліміне;

2) шақыру бойынша мерзімді әскери қызмет өткеріп жатқан, қорғалатын адамға қатысты күш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған өзге де іс-әрекет жасау қаупі туындауы мүмкін әскери қызметшіні Қарулы Күштердің, басқа да әскерлер мен әскери құралымдардың басқа әскери бөліміне;

3) арнаулы мемлекеттік орган қызметкерін өзі қызмет өткеріп жатқан орган құрамындағы жаңа қызмет орнына не Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес өзге арнаулы мемлекеттік органға;

4) құқық қорғау органының қызметкерін өзі қызмет өткер орган құрамындағы жаңа қызмет орнына не Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес өзге құқық қорғау органына, сондай-ақ Қарулы Күштердің, басқа да әскерлер мен әскери құралымдардың әскери бөліміне ауыстыру (іссапарға жіберу) қолданылуы мүмкін.

3. Ауысу кезінде әскери қызметші, қызметкер негізгі немесе бір бейінді мамандығы бойынша пайдаланылуы қамтамасыз етіле отырып, тең немесе жоғары тұрған лауазымға тағайындалады.

4. Қорғалатын адамды ауыстыру (іссапарға жіберу) оның жазбаша нысанда білдірген келісімімен жүзеге асырылады.";

13) 21-2-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"21-2-бап. Күзетпен ұстаудағы немесе жазасын өтеу орнындағы қорғалатын адамның қауіпсіздігін қамтамасыз ету Күзетпен ұстаудағы немесе қамауға алу не бас бостандығынан айыру түрінде жазасын өтеу орнындағы қорғалатын адамның қауіпсіздігі оған қатысты осы Заңның 7-бабы 2-тармағының 3), 4), 6) және 7) тармақшаларында не Қазақстан Республикасының Қылмыстық-атқару кодексінде көзделген қауіпсіздік шараларын қолданумен қамтамасыз етіледі.

Осы баптың бірінші бөлігінде көрсетілген адамның қауіпсіздігін қамтамасыз ету мақсатында, сондай-ақ:

1) қорғалатын адамды немесе қорғалатын адамға қатысты күш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған өзге де іс-әрекет жасау қаупі төндірген адамды күзетпен ұстаудың және жазаны өтеудің бір орнынан екіншісіне ауыстыру;

2) қорғалатын адамды және қорғалатын адамға қатысты күш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған өзге де іс-әрекет жасау қаупі төндірген адамды бөлек ұстау қолданылуы мүмкін.";

14) 22-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"22-бап Қауіпсіздік шараларын қолдану негіздері

Қылмыстық процесті жүргізетін орган қорғалатын адамға қатысты қүш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған өзге де іс-әрекет жасау қаупі туралы жеткілікті деректер болған кезде қорғалатын адамның ауызша (жазбаша) өтінішінің негізінде немесе өз бастамасы бойынша мемлекеттік қорғау шараларын қабылдайды.";

15) 23-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"23-бап. Қауiпсiздiк шараларын қолдану тәртiбi

1. Қылмыстық процесті жүргізетін Орган мемлекеттік қорғалуға жататын адамнан өзіне қатысты күш қолдану немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған өзге де іс-әрекет жасау қатері туралы арызды (хабарды) алып не қылмыстық процеске қатысушыға қатысты көрсетілген қатердің нақтылығы туралы жеткілікті деректер келіп түскен кезде осы арызды (хабарды) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тексеруге және бір тәулік ішінде қауіпсіздік шараларын қолдану не оларды қолданудан бас тарту туралы шешім қабылдауға міндетті.

Кiдiртуге болмайтын жағдайларда дереу қауiпсiздiк шараларын қолдану туралы шешiм қабылданады.

2. Қылмыстық процесті жүргізетін орган мемлекеттік қорғалуға жататын адамның жеке қауіпсіздігін қамтамасыз ету туралы қаулы шығарып, оған қаулының көшірмесін тапсырады. Қауіпсіздік шараларын қолданудан бас тартылған жағдайда, мемлекеттік қорғауға жататын адамның өтініші (хабарламасы) бойынша оған тиісті хабарлама жіберіледі.

3. Қауіпсіздік шараларын қолданудан бас тартуға не қауіпсіздік шараларының күшін жою туралы қаулыға сотқа немесе прокурорға шағым жасалуы мүмкін. Шағым дереу қаралуға тиіс.

4. Судья немесе прокурор қауіпсіздік шараларын қолданудан бас тартқан не қауіпсіздік шараларының күшін жою туралы шешім қабылдаған жағдайда, шағымды жоғары тұрған судья немесе прокурор дереу қарауы тиіс.

5. Қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын орган қорғалатын адамның жеке қауіпсіздігін қамтамасыз ету туралы қаулыны алып, осы Заңда көзделген жеке қауіпсіздікті қамтамасыз етудің қажетті шараларын таңдайды, оларды қолдану мерзімдері мен тәсілдерін айқындайды, бұл туралы тиісті қаулы шығарады.

6. Қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын орган таңдап алынған қауіпсіздік шаралары, олардың өзгеруі, толықтырылуы және көрсетілген шараларды қолдану нәтижелері туралы қауіпсіздік шараларын қолдану туралы шешім қабылдайтын органды хабардар етеді.

7. Осы Заңның 7-бабы 2-тармағының 1) – 8) тармақшаларында көзделген жеке қауіпсіздікті қамтамасыз ету шараларын қолдану кезінде қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын орган қорғалатын адаммен осы Заңға және Қазақстан Республикасының азаматтық заңнамасына сәйкес қауіпсіздік шараларын қолдану шарттары, тараптардың өзара міндеттемелері мен жауапкершілігі туралы жазбаша нысанда шарт жасасады. Қолданылатын қауіпсіздік шаралары қорғалатын және басқа да адамдардың тұрғын үй, еңбек, зейнетақы және өзге де құқықтарына нұқсан келтірмеуге тиіс.

8. Қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын орган қорғалатын адамды ішкі орнықтылықтың бұзылуын болдырмауға, қауіпсіздік шараларын қолдануға байланысты жайлы әлеуметтік-психологиялық жағдайлар жасауға, қылмыстық процеске қатысуға байланысты әлеуметтік зиянды салдарды барынша азайтуға бағытталған психологиялық сүйемелдеуді қамтамасыз етеді.

9. Қылмыстық процесті жүргізетін соттан басқа орган қауіпсіздік шараларының қолданылуына қарамастан, оған негіздер болған кезде қылмыстық процеске қатысатын адамға қатысты қылмыстық заңда тыйым салынған әрекеттің жасау қаупi анықталғанына байланысты сотқа дейінгі тергеп-тексеру жүргізуге міндетті.

10. Кәмелетке толмағандарға немесе өздерінің дене немесе психикалық жағдайына байланысты өз құқықтары мен мүдделерін өз бетінше іске асыру мүмкіндігінен айырылған адамдарға қатысты қауіпсіздік шараларын қолдану олардың заңды өкілдерін тарта отырып жүзеге асырылады. Заңды өкілдердің осы Заңда көзделген шектерде өздері өкілдік ететін жеке тұлғалар сияқты құқықтары болады.";

16) 24-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"24-бап. Қауiпсiздiк шараларын қолдану туралы шешiмдердi орындаудың мiндеттiлiгi

1. Қауiпсiздiктi қамтамасыз ететiн органдардың өз құзыретiне сәйкес қабылдаған шешiмдерiн, бұл шешiмдер өз аттарына жiберiлген атқарушы органдардың, мекемелердiң, ұйымдардың лауазымды адамдары мiндеттi түрде орындауға тиiс.

2. Мемлекеттік органдардың, ұйымдардың, Қарулы Күштердің, басқа да әскерлер мен әскери құралымдардың лауазымды адамдары мен басқа да жұмыскерлері өздеріне осы Заңмен жүктелген міндеттерді шешуде мемлекеттік қорғауды қамтамасыз ететін органдарға жәрдем көрсетуге міндетті және аталған органдар мен олардың өкілдеріне өз құзыреті шегінде қызметін жүзеге асыруға кедергі жасауға құқылы емес.

3. Қауіпсіздікті қамтамасыз ететін органдардың заңды шешімдерін және олардың өкілдерінің талаптарын орындамау, сол сияқты олардың қызметіне кедергі жасау Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген жауаптылыққа әкеп соғады.";

17) 25-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"25-бап. Қорғалатын адамдардың құқықтары

Қорғалатын адамдардың:

1) өздерiне, өздерінің отбасы мүшелеріне, жақын туыстарына қатысты қолданылатын қауiпсiздiк шаралары туралы бiлуге;

2) осы Заңның 7-бабында аталған нақты қауiпсiздiк шараларын өздерiне қатысты қолдану немесе қолданбау не олардың күшін толық жою туралы қауіпсіздікті қамтамасыз ететін органдарға өтiнуге;

3) қауiпсiздiк шараларын қамтамасыз етуші лауазымды адамдардың заңсыз шешiмдерi мен iс-әрекеттерiне қауiпсiздiктi қамтамасыз етушi жоғары тұрған органға, прокурорға не сотқа шағымдануға;

4) осы Заңда көзделген қосымша қауіпсіздік шараларын қолдану не олардың күшін жою туралы өтінішпен жүгінуге құқығы бар.";

18) 26-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"26-бап. Қорғалатын адамдардың мiндеттерi

Мемлекеттiк қорғалуға жататын адамдар:

1) өздерiне қатысты қауіпсіздік шараларын қолдану шарттарын және қауіпсіздікті қамтамасыз ететін органның заңды талаптарын орындауға;

2) өздерiне қатысты қорқыту немесе құқыққа қарсы iс-әрекеттердiң әрбiр оқиға дерегі туралы қауiпсiздiктi қамтамасыз етушi органға дереу хабарлауға;

3) қауiпсiздiктi қамтамасыз ету үшiн өздерiне берiлген мүлiктi сақтауға міндетті, қауіпсіздікті қамтамасыз ету мақсатында пайдалануға берілген мүлікті сатқан, басқа адамға берген немесе бүлдірген жағдайда, қорғалатын адам Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес жауаптылықта болады;

4) өздерiне қатысты қолданылып жатқан қауiпсiздiк шаралары туралы мәлiметтердi жария етпеуге;

5) қажет болған жағдайда қаруды, жеке қорғану құралдарын және арнаулы техниканы пайдалануды оқып-үйренуге мiндетті.";

19) 26-1-бапта:

1-тармақтың 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"1) қауіпсіздік шараларын қолдану туралы шешім қабылданатын адамдарға қатысты күш қолдануды немесе қылмыстық заңмен тыйым салынған өзге де іс-әрекет жасау қатері туралы өтініштер мен хабарламалар бойынша мемлекеттік органдарға, меншік нысанына қарамастан жеке және заңды тұлғаларға сұрау салуға және олардан қажетті мәліметтерді алуға;";

2-тармақта:

1) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:

"1) қорғалатын адамға қатысты іс жүргізу іс-әрекеттерін қоспағанда, қажетті қауіпсіздік шараларын таңдап алуға, оларды қолдану тәсілдері және мерзімдерін белгілеуге, қолданылатын қауіпсіздік шараларын қажет болғанда өзгертуге және толықтыруға;";

5) тармақшадағы "жүргізуге құқығы бар." деген сөздер "жүргізуге;" деген сөзбен ауыстырылып мынадай мазмұндағы 6) тармақшамен толықтырылсын:

"6) осы Заңмен қарастырылған жағдайларда қорғалатын тұлғаларға қатысты қауіпсіздік іс-шараларын жоюға құқығы бар.";

20) 27-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"27-бап. Қауiпсiздiк шараларын қолдануды тоқтату

1. Қауіпсіздік шараларының күші қорғалатын адамның зорлық жасау не қылмыстық заңмен тыйым салынған өзге де іс-әрекетті жасау қатері қатері жойылған, қорғалатын адам шартты орындаудан бас тартқан немесе жалтарған жағдайда не қауіпсіздік шараларын қолдану туралы шешім қабылдайтын орган объективті деп таныған өзге де негіздердің туындауына байланысты қауіпсіздік шараларын одан әрі қолдану мүмкін болмаса, жойылады.

2. Қауіпсіздік шараларының күші уәкілетті лауазымды адамның дәлелді қаулысымен немесе үкіммен жойылады.

3. Қылмыстық процесті жүргізетін орган қауіпсіздік шараларын жалғастыру туралы мәселені шеше отырып, сотқа дейінгі тергеп-тексеруді тоқтатқан кезде қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын органдардың уәкілетті лауазымды адамдары қауіпсіздік шараларының күшін жою үшін кейіннен негіздер туындаған жағдайларда, кейіннен прокурорға хабарлай отырып, өз қаулысымен қауіпсіздік шараларының күшін жоюға құқылы. Қорғалатын адамның қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын органдарға берген өтініші үш тәулікке дейінгі мерзімде қаралады. Оны қарау нәтижелері туралы тиісті қаулы шығарылады, ол кейіннен прокурорға хабарлана отырып, өтініш берушіге жіберіледі.

4. Қауіпсіздік шараларының күшін жою туралы қаулыға қылмыстық іс жүргізу кодексінде және осы Заңның 23-бабында көзделген тәртіппен шағым жасалуы мүмкін.

5. Қорғалатын адамдардың қауіпсіздік шараларын қолдану туралы шешім қабылдайтын органға жазбаша өтініш немесе қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын органның олардың күшін жою туралы өтінішхаты үш тәуліктен аспайтын мерзімде қаралады. Қабылданған шешім туралы қаулы шығарылады, ол шығарылған күні қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын органға, сондай-ақ өзіне қатысты көрсетілген қаулы шығарылған адамға жіберіледі.";

21) 29-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"29-бап. Мемлекеттiк қорғау шараларын қаржыландыру және материалдық-техникалық қамтамасыз ету

1. Осы Заңда көзделген мемлекеттік қорғау шараларын қаржыландыру және материалдық-техникалық қамтамасыз ету бюджетті атқару жөніндегі орталық уәкілетті органмен келісу бойынша қауіпсіздік шараларын жүзеге асыратын мемлекеттік органдардың басшылары белгілеген тәртіппен бюджет қаражаты есебінен жүзеге асырылады.

2. Қауiпсiздiк шараларын қолдануға байланысты шығындарды қорғалатын адамдарға жүктеуге болмайды.

Тұрғылықты жерi мен жұмыс орнын ауыстыруға, сондай-ақ сырт пiшiнiн өзгертуге байланысты жәрдемақы төлеу мен шығындарды өтеу қауiпсiздiгiн қамтамасыз ететiн орган Қазақстан Республикасы заңдарына сәйкес бюджет қаражаты есебiнен жүзеге асырады.";

22) 30-баптың бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:

"Әлеуметтiк қамсыздандырылуы арнаулы заңдармен реттелетiн адамдардан басқа қорғалатын адамдарға, олардың қылмыстық процеске қатысуына байланысты өмiрiне, денсаулығына және мүлкiне зиян келтiрiлген жағдайда, Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген тәртіппен қорғалатын адамға залал келтіргені үшін кінәлі адамнан осы қаражатты кейіннен өндіріп алу арқылы мемлекеттiк бюджет қаражаты есебiнен әлеуметтiк кепiлдiктер қамтамасыз етiледi.".

7. "Мемлекеттік құқықтық статистика және арнайы есепке алу туралы" 2003 жылғы 22 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына:

12-баптың 3-тармағы мынадай мазмұндағы 12-1) тармақшамен толықтырылсын:

"12-1) "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес адамның шығыстарының оның кірістеріне сәйкес келмеуіне байланысты жұмыстан шығарылған мемлекеттiк функцияларды орындауға уәкiлеттiк берілген адамдарды не оған теңестiрiлген адамдарды немесе жауапты мемлекеттік лауазымды атқаратын адамдарды не лауазымды адамдарды;".

8. "Құқық қорғау қызметі туралы" 2011 жылғы 6 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңына:

1) 6-баптың 2-тармағының 9) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"9) соттылығы бар немесе болған не қылмыс жасағаны үшін қылмыстық жауаптылықтан Қазақстан Республикасы Қылмыстық-процестік кодексінің 35-бабы бірінші бөлігі 3), 4), 9), 10) және 12) тармақтарының немесе 36-бабының негізінде босатылған, сондай-ақ "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес адамның шығыстарының өзінің кірістеріне сәйкес келмеуіне байланысты жұмыстан шығарылғаннан кейін үш жыл өткен соң құқық қорғау қызметке кіруге құқылы болатын жағдайларды қоспағанда, мемлекеттік қызметтен, өзге де құқық қорғау органдарынан, арнаулы мемлекеттік органдардан, соттардан және әскери қызметтен теріс себептер бойынша шығарылған адам қабылданбайды.";

2) 80-баптың 1-тармағы мынадай мазмұндағы 15-1) тармақшамен толықтырылсын:

"15-1) "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес жұмыстан шығаруға әкеп соғатын қызметкердің шығыстарының өзінің табыстарына сәйкес келмеуі";".

9. "Әскери қызмет және әскери қызметшілердің мәртебесі туралы" 2012 жылғы 16 ақпандағы Қазақстан Республикасының Заңына:

38-баптың 2-тармағының 11) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"11) "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес адамның шығыстарының өзінің кірістеріне сәйкес келмеуіне байланысты жұмыстан шығарылғаннан кейін үш жыл өткен соң әскери қызметке кіруге құқылы болатын жағдайларды қоспағанда, мемлекеттік немесе әскери қызметтен, арнаулы мемлекеттік органдардан, құқық қорғау органдарынан, соттардан және әділет органдарынан теріс себептер бойынша шығарылған адам босатылады;".

10. "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" 2015 жылғы 18 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңына:

1) 4-баптың 7) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"7) сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға жәрдем көрсететін адамдарды қорғау және көтермелеу;";

2) 8-баптың 2-тармағының 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"1) мемлекеттік органдар мен ұйымдардың, квазимемлекеттік сектор субъектілерінің қызметін қозғайтын құқықтық және өзгеде актілердегі сыбайлас жемқорлық тәуекелдерін анықтау;";

3) 11-бапта:

4-тармақ:

мынадай мазмұндағы екінші, үшінші, төртінші, бесінші және алтыншы бөліктермен толықтырылсын:

"Осы баптың 3-тармағында көрсетілген адамдардың Қазақстан Республикасының салық заңнамасында айқындалған мүлікті сатып алуға жұмсалған шығыстарының олардың кірістеріне сәйкестігін бақылауды, сондай-ақ кірістер мен мүлік туралы декларацияларда көрсетілген мүлікті сатып алуға арналған шығыстарды жабу көздері туралы мәліметтердің анықтығын тексеруді мемлекеттік кіріс органдары жүзеге асырады.

Осы баптың 3-тармағында аталған адамдар шығыстарының олардың табыстарына сәйкес келмеуі, атап айтқанда, осы баптың 3-тармағында аталған адамдар есептік күнтізбелік жыл ішінде сатып алған, Қазақстан Республикасының салық заңнамасында айқындалған мүлікті сатып алуға арналған шығыстардың көрсетілген мүлікті сатып алуға арналған шығыстарды бір мың айлық есептік көрсеткіштен артық жабу көздерінің сомасынан асып кетуі аталған адамдардың Қазақстан Республикасының Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодексінде көзделген әкімшілік жауаптылығына әкеп соғады.

Бұл ретте, егер мемлекеттік функцияларды орындауға уәкілеттік берілген адамдардың, оларға теңестірілген адамдардың, лауазымды адамдардың, жауапты мемлекеттік лауазымды атқаратын адамдардың шығыстарының олардың табыстарына сәйкес келмеуі, атап айтқанда, мемлекеттік функцияларды орындауға уәкілеттік берілген адамдар, оларға теңестірілген адамдар, лауазымды адамдар, жауапты мемлекеттік лауазымды атқаратын адамдар есептік күнтізбелік жыл ішінде сатып алған Қазақстан Республикасының салық заңнамасында айқындалған мүлікті сатып алуға арналған шығыстар құнының асып кетуі, бір мың айлық есептік көрсеткіш шегеріле отырып, аталған адамдардың есептік күнтізбелік жыл ішіндегі кірісінің мөлшерінен асатын көрсетілген мүлікті сатып алуға арналған шығыстарды жабу көздерінің сомасынан артық болған жағдайда, аталған адамдар лауазымынан шығарылуға немесе лауазымнан теріс себептер бойынша босатылуға жатады.

Шығыстардың осы баптың үшінші бөлігінде көзделген кірістерге сәйкессіздігі анықталған адамдар туралы мәліметтерді мемлекеттік кіріс органдары Қазақстан Республикасының салық заңнамасында белгіленген салықтық құпияны қорғау жөніндегі талаптарды сақтай отырып, сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органға жібереді.

Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті орган шығыстардың кірістерге сәйкессіздігі анықталған адамдарды лауазымнан босату құқығы бар тиісті лауазымды адамдарды (органдарды, ұйымдарды) аталған адамдарды жұмыстан шығару немесе лауазымнан өзге де босату жөнінде шаралар қолдану қажеттігі туралы хабардар етеді.

Шығыстардың кірістеріне сәйкес келмеуіне байланысты, мемлекеттік қызметті немесе өзге де тиісті қызметті тоқтатқан адамдар келесі үш жыл ішінде мемлекеттік немесе оларға теңестірілген функцияларды орындауға байланысты лауазымға орналаса алмайды.";

мынадай мазмұндағы ескертпемен толықтырылсын:

"Ескертпе: Осы тармақтың мақсаттары үшін осы баптың 3-тармағында көрсетілген адамдардың Қазақстан Республикасының салық заңнамасымен айқындалған мүлікті сатып алуға жұмсалатын шығыстарын өтеу көздері салық декларацияларында көрсетілген мәліметтерді, сондай-ақ уәкілетті органдардың, екінші деңгейлі банктердің және банк операцияларының жекелеген түрлерін жүзеге асыратын ұйымдардың, шет мемлекеттердің құзырлы органдарының үшінші тұлғаларының мәліметтерін және басқа дереккөздерден алынған ақпаратты және бір жылда және осының алдындағы күнтізбелік жылдар ішінде алынған, көрсетілген шығыстарды жүзеге асыруға бағытталған растау кірістерін білдіреді.";

9-тармақ алып тасталсын;

4) 12-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"4. Осы баптың 1-тармағының бірінші абзацында аталған адамдардың сыбайлас жемқорлыққа қарсы шектеулерді қабылдамауы лауазымға қабылдаудан бас тартуға не лауазымнан шығаруға (лауазымнан босатуға) әкеп соғады, оларды сақтамау олардың мемлекеттік қызметті немесе өзге де тиісті қызметті тоқтатуы үшін негіз болып табылады.";

5) 13-баптың 7-тармағына орыс тілінде өзгеріс енгізілді, қазақ тіліндегі мәтін өзгермейді;

6) 24-бапта:

3-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:

"3. Сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлаған немесе сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға өзгеше түрде жәрдем көрсететін (көрсеткен) адам Қазақстан Республикасының Қылмыстық-процестік кодексіне, Қазақстан Республикасының Еңбек кодексіне, "Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды мемлекеттік қорғау туралы" Қазақстан Республикасының Заңына және осы Заңға сәйкес мемлекет қорғауында болады және Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілеген тәртіппен көтермеленеді.

Осы тармақтың бірінші бөлігінің ережелері сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы көрінеу жалған ақпарат хабарлаған, заңға сәйкес жауаптылыққа жататын адамдарға қолданылмайды.

Осы тармақтың бірінші бөлігінің көтермелеу бөлігіндегі ережелері:

1) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жедел-іздестіру және қарсы барлау қызметін жүзеге асыратын органмен құпия негізде ынтымақтасатын адамға;

2) ол бойынша орындаушы немесе сыбайлас қатысушы болып табылған сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлаған немесе сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылықты анықтауға, жолын кесуге, ашуға және тергеп-тексеруге жәрдем көрсеткен адамға қолданылмайды.";

мынадай мазмұндағы 3-1-тармақпен толықтырылсын:

"3-1. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдемдесу:

1) сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық жасау фактісі туралы хабарлауды;

2) сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық жасаған іздеудегі адамның тұрған жері туралы ақпарат беруді;

3) кейіннен сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылықты анықтау, жолын кесу, ашу және тергеу үшін маңызы кейін маңызы болған өзге де жолмен жәрдемдесуді қамтиды.";

4-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:

"4. Сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлау немесе сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық жасаған іздеудегі адамның тұрған жері туралы ақпарат беру немесе кейіннен сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылықты анықтау, жолын кесу, ашу және тергеу үшін маңызы бар (маңызды болған) өзге де жолмен жәрдем көрсету мақсатында өзі қызметкері болып табылатын адамның мемлекеттік органның не ұйымның жоғары тұрған басшысына және (немесе) басшылығына және (немесе) уәкілетті мемлекеттік органдарға жүгінуі туралы ақпарат көрсетілген ақпаратты жарияламау туралы келісім жасалған жағдайда құпия ақпарат болып табылады және Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен ұсынылады.

Көрсетілген ақпаратты жария ету заңда белгіленген жауаптылыққа әкеп соғады.";

7) мынадай мазмұндағы 24-1, 24-2, 24-3 және 24-4-баптармен толықтырылсын:

"24-1-бап. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) адамдарды қорғаудың мемлекет кепілдік берген шаралары

Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға жәрдем көрсететін (көрсеткен) адамдарды қорғаудың мемлекет кепілдік берген шаралары:

1) уәкілетті мемлекеттік органдар сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарламаны қабылдаған күннен бастап немесе оларға сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға өзге де жәрдем көрсеткен кезден бастап үш жыл ішінде сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) адамды еңбек қатынастары саласындағы құқықтары мен заңды мүдделерінің бұзылуынан қорғау;

2) сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсетуі туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім болған кезде сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсету мақсатында адамның жоғары тұрған басшыға және (немесе) өзі қызметкері болып табылатын мемлекеттік органның не ұйымның басшылығына және (немесе) уәкілетті мемлекеттік органдарға жүгінуі туралы ақпараттың құпиялылығын қамтамасыз етуді қамтиды.

24-2-бап. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) адамды еңбек қатынастары саласындағы құқықтары мен заңды мүдделерінің бұзылуынан қорғау

1. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) қызметкер тарабы болып табылатын жеке еңбек дауы Қазақстан Республикасының Еңбек кодексіне сәйкес құрылатын келісу комиссиясымен сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органның өкілін міндетті түрде шақыра отырып қаралады.

Арнаулы мемлекеттік органдарды қоспағанда, келісу комиссиялары жоқ мемлекеттік органдарда, сондай-ақ ұйымдарда сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) адам тәртіптік комиссияның немесе аталған адамның тәртіптік теріс қылық жасауының мән-жайларын жан-жақты, толық және объективті анықтау сондай-ақ адамды жұмыстан шығарудың немесе басқа лауазымға ауыстырудың негізділігін белгілеу үшін құрылатын мемлекеттік органның немесе ұйымның өзгеде алқалы органының (бұдан әрі – алқалы орган) ұсынымдарынсыз тәртіптік жауаптылыққа тартыла алмайды немесе лауазымынан босатыла алмайды (лауазымнан босатылмайды) немесе басқа лауазымға ауыстырыла алмайды.

Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органның өкілі осы тармақтың екінші бөлігінде көрсетілген мәселелер қаралатын алқалы органның отырысына қатысуға міндетті түрде шақырылады.

Осы тармақтың ережелері жұмыскерлері тиісті мемлекеттік органда немесе ұйымда өз басшылығын хабардар ету жолымен сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) мемлекеттік органдарға және басқа да ұйымдарға қолданылады.

2. Осы баптың бірінші тармағында көрсетілген мемлекеттік орган немесе басқа ұйым сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органға осы баптың 1-тармағында көрсетілген мәселелер бойынша материалдарды келісу комиссиясының немесе алқалы органның отырысы өткізілетін күнге дейін кемінде бес жұмыс күн бұрын жібереді.

Көрсетілген отырысқа сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органның өкілі қатыса алады.

3. Келісу комиссиясы немесе алқалы орган отырысының хаттамасына отырысқа қатысқан оның мүшелерінің қолы қойылады және отырыс өткізілген күннен бастап үш жұмыс күні ішінде сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органға жіберіледі.

4. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органның өкілі келісу комиссиясы немесе алқалы орган отырысының қорытындысы бойынша қабылданған шешіммен келіспеген жағдайда, сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті орган келісу комиссиясы немесе алқалы орган отырысының хаттамасын алған күннен бастап екі жұмыс күні ішінде еңбек инспекциясы жөніндегі жергілікті органға не прокуратураға жұмыскердің құқықтары мен заңды мүдделерінің бұзылғандығы туралы хабарлама жібереді.

Бұл ретте, көрсетілген хабарламаны жіберу сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға жәрдем көрсететін (көрсеткен) адамның сотқа жүгінуіне кедергі болып табылмайды.

24-3-бап. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсету туралы ақпараттың құпиялылығын қамтамасыз ету

1. Сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлау немесе сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық жасаған іздеудегі адамның тұрған жері туралы ақпарат беру немесе кейіннен сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылықты анықтау, жолын кесу, ашу және тергеу үшін маңызы бар (маңызды болған) өзге де жолмен жәрдем көрсету мақсатында жоғары тұрған басшысына және (немесе) адамның өзі қызметкері болып табылатын мемлекеттік органның не ұйымның басшылығына және (немесе) уәкілетті мемлекеттік органдарға жүгінуі туралы ақпараттың құпиялылығы тиісті мемлекеттік органда не ұйымда сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсетілген жағдайда жоғары тұрған басшысымен және (немесе) осы адам жұмыс істейтін мемлекеттік органның не ұйымның басшылығымен, алқалы органның мүшелерімен, уәкілетті мемлекеттік органдармен құпиялылықты жарияламау туралы келісім болған кезде қамтамасыз етіледі.

2. Осы мемлекеттік органда немесе ұйымда сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлау немесе осы мемлекеттік органда немесе ұйымда сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға өзге де жәрдем көрсету мақсатында жоғары тұрған басшысына және (немесе) адамның өзі қызметкері болып табылатын мемлекеттік органның не ұйымның басшылығына жүгінген кезде, мемлекеттік органның не ұйымның басшысы көрсетілген адаммен оның ниеті болған кезде сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім жасасуға міндетті.

3. Қызметкермен сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім жасасқан, қызметкердің сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық туралы келіп түскен хабарламасы бойынша шаралар қабылдау үшін уәкілетті мемлекеттік органға жүгінген осы баптың 2-тармағында көрсетілген басшымен және тиісті уәкілетті мемлекеттік органмен де сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім жасалады.

4. Осы Заңның 24-4-бабы 1-тармағының 4) тармақшасында көзделген құқықты іске асыру үшін адам осы Заңның 24-4-бабы 1-тармағының 3) тармақшасында көзделген құпия ақпаратты беруге жазбаша келісім негізінде сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органға жүгінген кезде сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті орган осы адаммен сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім жасасуға міндетті.

5. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім жасасу тәртібін және оның нысанын сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органмен айқындалады.

24-4-бап. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) адамдардың құқықтары

1. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) адам:

1) сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық туралы хабарламаны қарау қорытындысы бойынша қабылданған шешім туралы ақпарат алуға;

2) сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық туралы өзінің хабарламасын қараған уәкілетті мемлекеттік органның осы өтінішке байланысты қабылдаған шешімдеріне Қазақстан Республикасының әкімшілік құқық бұзушылық туралы немесе қылмыстық-процесстік заңнамасына сәйкес шағым жасауға;

3) осы тармақтың 4) тармақшасында көзделген құқықты іске асыру үшін құпия ақпаратты беруге жазбаша келісім алу үшін сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органды қоспағанда, бұрын сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім жасалған уәкілетті мемлекеттік органға жүгінуге;

4) уәкілетті мемлекеттік органдар сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарламаны қабылдаған күннен бастап немесе оларға сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға өзге де жәрдем көрсеткен кезден бастап, үш жыл ішінде өзін тәртіптік жауаптылыққа тарту немесе жұмыстан шығару немесе басқа лауазымға ауыстыру оның сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлауына немесе сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға өзге де жәрдем көрсетуіне байланысты деп пайымдаған жағдайда, келісу комиссиясы немесе алқалы орган осы мәселелерді осы Заңның 24-2-бабында көзделген тәртіппен бұрын қарамаған жағдайда сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органға жүгінуге құқылы.

2. Осы баптың 1-тармағының 4) тармақшасында көрсетілген негізде адам өтініш жасаған жағдайда, сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті орган ұсынылған материалдарды қарайды және сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылға жәрдем көрсеткен адамның өтінішінің негізділігі анықталған жағдайда өтініш келіп түскен күннен бастап күнтізбелік он бес күн ішінде мемлекеттік органның не ұйымның басшылығына осы Заңның 24-2 және 24-3-баптарында көзделген тәртіппен осы баптың 1-тармағының 4) тармақшасында көрсетілген мәселелерді қайта қарау қажеттігі туралы хабарлама жібереді.

Бұл ретте хабарламада мыналар болуы тиіс:

1) хабарлама жіберілетін мемлекеттік орган не ұйым басшысының тегі мен аты-жөні;

2) сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсететін (көрсеткен) адамның тегі, аты және әкесінің аты (ол болған кезде);

3) сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылықтың қысқаша фабуласы;

4) адамның осы тармақшада көрсетілген келісім жасасу ниеті болған кезде мемлекеттік орган не ұйым басшысы бұрын сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылық фактісі туралы хабарлаған немесе сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда өзге де жәрдем көрсеткен адаммен сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсету туралы ақпаратты жария етпеу туралы келісім жасасуға міндеті, сондай-ақ осы адамның сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимылда жәрдем көрсетуі туралы ақпаратты жария еткені үшін жауаптылығы қамтылуы тиіс.

Бұл ретте мемлекеттік органның не ұйымның басшысы сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл жөніндегі уәкілетті органға өтініш келіп түскен күннен бастап күнтізбелік отыз күннен аспайтын мерзімде алқалы органның отырысын өткізуге және қаралатын мәселе бойынша шешім қабылдауға міндетті.".

11. Қазақстан Республикасының мемлекеттік қызметі туралы 2015 жылғы 23 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңына:

1) 16-баптың 3-тармағының 14) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"14) жұмыста (қызметте) дәлелді себепсіз қатарынан үш және одан көп сағат бойы болмауы негізінде немесе "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес адамның шығыстарының өзінің кірістеріне сәйкес келмеуіне байланысты жұмыстан шығарылғаннан кейін үш жыл өткен соң мемлекеттік қызметке кіруге құқылы болатын жағдайларды қоспағанда, құқық қорғау органдарынан, арнаулы мемлекеттік органдардан және соттардан, әскери қызметтен теріс себептер бойынша шығарылған азаматты;";

2) 52-баптың 3-тармағы мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:

"Осы тармақта көзделген міндетті орындаған жағдайда, мемлекет мемлекеттік қызметшіге "Сыбайлас жемқорлыққа қарсы іс-қимыл туралы" Қазақстан Республикасының Заңында көзделген қорғау шараларына кепілдік береді.".

2-бап. Осы Заң 2027 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілетін 1-баптың 3-тармағының 2) және 3) тармақшаларын, 4) тармақшасының төртінші абзацын, 7, 8 және 9-тармақтарын, 10-тармағының 3) тармақшасының екінші, үшінші, төртінші, бесінші, алтыншы, жетінші, сегізінші, тоғызыншы, оныншы және он бірінші абзацтарын және 11-тармағының 1) тармақшасын қоспағанда, алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам противодействия коррупции".

Премьер-Министр
Республики Казахстан

А. Мамин

Проект

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН
О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам противодействия коррупции

1. В Уголовный кодекс Республики Казахстан от 3 июля 2014 года:

1) в оглавлении заголовок статьи 424 изложить в следующей редакции:

"Статья 424. Разглашение сведений о мерах безопасности, применяемых в отношении лиц, подлежащих государственной защите, информации об оказании содействия в противодействии коррупции";

2) пункт 29) статьи 3 изложить в следующей редакции:

"29) коррупционные преступления – деяния, предусмотренные статьями 189 (пунктом 2) части третьей, частью четвертой, в случае наличия признаков, предусмотренных пунктом 2) части третьей), 190 (пунктом 2) части третьей, частью четвертой, в случае наличия признаков, предусмотренных пунктом 2) части третьей), 218 (пунктом 1) части третьей), 234 (пунктом 1) части третьей), 249 (пунктом 2) части третьей), 361, 362 (пунктом 3) части четвертой), 364, 365, 366, 367, 368, 369, 370, 450, 451 (пунктом 2) части второй) и 452 настоящего Кодекса;";

3) в статье 189:

абзац пятый части третьей изложить в следующей редакции:

"наказываются ограничением свободы на срок от двух до семи лет либо лишением свободы на тот же срок, с конфискацией имущества, с лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью на срок до шести лет или без такового, а в случаях, предусмотренных пунктом 2), – штрафом от десятикратного до двадцатикратного размера похищенного имущества либо лишением свободы на срок от двух до семи лет, с конфискацией имущества, с пожизненным лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью.";

абзац четвертый части четвертой изложить в следующей редакции:

"наказываются лишением свободы на срок от семи до двенадцати лет с конфискацией имущества, с лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью на срок до десяти лет или без такового, а в случаях, предусмотренных пунктом 2) части третьей настоящей статьи, – с пожизненным лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью.";

4) в статье 190:

абзац шестой части третьей изложить в следующей редакции:

"наказывается ограничением свободы на срок от трех до семи лет либо лишением свободы на тот же срок, с конфискацией имущества, с лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью на срок до шести лет или без такового, а в случаях, предусмотренных пунктом 2), – штрафом от десятикратного до двадцатикратного размера похищенного имущества либо лишением свободы на срок от трех до семи лет, с конфискацией имущества, с пожизненным лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью.";

абзац четвертый части четвертой изложить в следующей редакции:

"наказываются лишением свободы на срок от пяти до десяти лет с конфискацией имущества, с лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью на срок до десяти лет или без такового, а в случаях, предусмотренных пунктом 2) части третьей настоящей статьи, – с пожизненным лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью.";

5) в статье 424:

заголовок изложить в следующей редакции:

абзац первый части первой изложить в следующей редакции:

"1. Разглашение сведений о мерах безопасности, применяемых в отношении лиц, подлежащих государственной защите, а также информации об обращении лица к вышестоящему руководителю и (или) руководству государственного органа либо организации, сотрудником которой является, и (или) в уполномоченные государственные органы в целях сообщения о факте коррупционного правонарушения или предоставления информации о местонахождении разыскиваемого лица, совершившего коррупционное правонарушение, или оказания иного содействия, имеющего (имевшего впоследствии) значение для выявления, пресечения, раскрытия и расследования коррупционного правонарушения, если это деяние совершено лицом, которому указанные сведения были доверены или стали известны в связи с его служебной деятельностью, –".

2. В Уголовно-процессуальный кодекс Республики Казахстан от 4 июля 2014 года:

1) часть девятую статьи 35 изложить в следующей редакции:

"9. Органы уголовного преследования и суды при прекращении уголовного дела обязаны при наличии в действиях лица признаков административного или дисциплинарного правонарушения в течение десяти суток направить в уполномоченные органы (должностным лицам) материалы для решения вопроса о привлечении к административной или дисциплинарной ответственности.";

2) в статье 97:

пункт 3) части первой изложить в следующей редакции:

"3) выносит постановление об обеспечении его личной безопасности;";

часть четвертую изложить в следующей редакции:

"4. Порядок обеспечения мер личной безопасности свидетелей, подозреваемых, обвиняемых, потерпевших и других лиц, участвующих в уголовном судопроизводстве, членов их семей и близких родственников, определяется Законом Республики Казахстан "О государственной защите лиц, участвующих в уголовном процессе".";

часть 4-1 изложить в следующей редакции:

"4-1. При принятии органом уголовного преследования мер безопасности, предусмотренных подпунктом 3) пункта 2 статьи 7 Закона Республики Казахстан "О государственной защите лиц, участвующих в уголовном процессе", в течение двадцати четырех часов с сохранением конфиденциальности уведомляется надзирающий прокурор.";

часть шестую изложить в следующей редакции:

"6. Меры безопасности отменяются мотивированным постановлением лица, осуществляющего досудебное расследование, либо прокурора или суда, а также приговором, когда отпадает необходимость в их применении в случае выявления нарушений прав и законных интересов защищаемых лиц. Защищаемое лицо должно быть незамедлительно уведомлено об отмене мер его безопасности или раскрытии данных о нем лицам, участвующим в уголовном процессе. Подача жалобы в суд или прокурору защищаемым лицом на решение органа, ведущего уголовный процесс, о назначении мер безопасности, предусмотренных подпунктом 3) пункта 2 статьи 7 Закона Республики Казахстан "О государственной защите лиц, участвующих в уголовном процессе", либо об отмене мер безопасности приостанавливает исполнение обжалуемого решения.";

3) часть третью статьи 187 изложить в следующей редакции:

"3. По делам об уголовных правонарушениях, предусмотренных статьями 189 (пунктом 2) части третьей, частью четвертой, в случае наличия признаков, предусмотренных пунктом 2) части третьей), 190 (пунктом 2) части третьей, частью четвертой, в случае наличия признаков, предусмотренных пунктом 2) части третьей), 216 (пунктом 4) части второй), 217 (пунктом 3) части третьей), 218 (пунктом 1) части третьей), 234 (пунктом 1) части третьей), 249 (пунктом 2) части третьей), 307 (пунктом 3) части третьей), 361, 362 (пунктами 3) и 4) части четвертой), 364 – 370 Уголовного кодекса Республики Казахстан, предварительное следствие производится следователями антикоррупционной службы.";

4) часть четвертую статьи 288 изложить в следующей редакции:

"4. В резолютивной части постановления излагаются решение о прекращении дела со ссылкой на статью (часть, пункт) настоящего Кодекса, послужившую основанием для прекращения досудебного расследования, указание об отмене меры пресечения, ареста на имущество, временного отстранения от должности, прослушивания и записи переговоров, других мер процессуального принуждения, следственных и процессуальных действий, ограничивающих права участников процесса, судьбе вещественных доказательств, а также решение об отмене или дальнейшем осуществлении мер безопасности в отношении защищаемого лица.";

5) статью 327 изложить в следующей редакции:

"Статья 327. Прекращение уголовного дела

Судья в ходе предварительного слушания или в главном судебном разбирательстве выносит постановление о прекращении дела по основаниям, указанным в части первой статьи 35 и части первой статьи 36 настоящего Кодекса, а также в главном судебном разбирательстве в случае отказа государственного обвинителя от обвинения. Приняв решение о прекращении дела, судья отменяет меру пресечения, меры обеспечения гражданского иска и конфискации имущества и разрешает вопрос о вещественных доказательствах, отмене или продолжении мер безопасности защищаемого лица, если они были приняты. Копия постановления судьи о прекращении дела направляется прокурору, а также вручается лицу, привлекавшемуся к уголовной ответственности, и потерпевшему. При принятии решения об отмене мер безопасности копия решения направляется в органы, обеспечивающие меры безопасности.";

6) пункт 5) статьи 401 изложить в следующей редакции:

"5) решение вопроса об отмене, применении, изменении или продолжении осуществления мер безопасности в отношении защищаемых лиц;";

7) статью 476 дополнить пунктом 23) следующего содержания:

"23) об отмене, применении, изменении или продолжении осуществления мер безопасности защищаемых лиц.".

3. В Трудовой кодекс Республики Казахстан от 23 ноября 2015 года:

1) пункт 2 статьи 23 дополнить подпунктом 29) следующего содержания:

"29) при обращении работника в целях сообщения о факте коррупционного правонарушения в организации, с которой он состоит в трудовых отношениях, или оказания иного содействия в противодействии коррупции в данной организации, заключить с данным работником соглашение о неразглашении информации об оказании содействия в противодействии коррупции при наличии его намерения.";

2) пункт 2 статьи 26 дополнить подпунктом 2-1) следующего содержания:

"2-1) на должность в субъекте квазигосударственного сектора, связанную с выполнением функций, приравненных к государственным, лица, которое в течение трех лет до трудоустройства уволено с занимаемой должности в связи с несоответствием расходов лица его доходам в соответствии с Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции";";

3) пункт 1-1 статьи 52 дополнить подпунктом 3) следующего содержания:

"3) несоответствия расходов лица, на которого распространяются требования Закона Республики Казахстан "О противодействии коррупции", его доходам, влекущего увольнение в соответствии с Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции".";

4) пункт 4 статьи 139 изложить в следующей редакции:

"4. На должности гражданской службы, связанные с выполнением функций, приравненных к государственным, не может быть принято лицо:

1) ранее совершившее коррупционное преступление;

2) которое в течение трех лет до поступления на гражданскую службу уволено с занимаемой должности в связи с несоответствием расходов лица его доходам в соответствии с Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции".";

5) пункт 4 статьи 159 дополнить частями третьей, четвертой и пятой следующего содержания:

"При этом, индивидуальный трудовой спор, стороной которого выступает работник, оказывающий (оказавший) содействие в противодействии коррупции в организации, с которой он состоит в трудовых отношениях, путем информирования руководства данной организации, рассматривается с обязательным приглашением представителя уполномоченного органа по противодействию коррупции с обеспечением неразглашения информации об обращении работника к вышестоящему руководителю и (или) руководству организации, сотрудником которой является, в порядке, установленном настоящей статьей, с учетом особенностей, установленных Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции".

Положение части третьей настоящего пункта действует в течение трех лет с даты приема уполномоченными государственными органами сообщения работника о факте коррупционного правонарушения или с момента оказания им иного содействия в противодействии коррупции.

В случае поступления руководству организации уведомления уполномоченного органа по противодействию коррупции о необходимости рассмотрения индивидуального трудового спора между работником, оказавшим содействие в противодействии коррупции, в том числе ранее состоявшим в трудовых отношениях с данной организацией, и работодателем, работодатель обязан принять меры по рассмотрению данного спора в порядке, установленном настоящей статьей, с учетом особенностей, установленных Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции".".

4. В Закон Республики Казахстан от 15 сентября 1994 года "Об оперативно-розыскной деятельности":

пункт 1 статьи 10 дополнить подпунктом е) следующего содержания:

"е) необходимость обеспечения безопасности защищаемых лиц, в отношении которых вынесены постановления о применении мер личной безопасности уполномоченными государственными органами в порядке, предусмотренном законодательством Республики Казахстан.".

5. В Закон Республики Казахстан от 15 марта 1999 года "О государственных секретах":

статью 14 дополнить подпунктом 1-1) следующего содержания:

"1-1) сведения, раскрывающие силы, средства, формы, методы и результаты деятельности по обеспечению безопасности лиц, в отношении которых принято решение о применении мер обеспечения безопасности участников уголовного процесса, данные о финансировании этой деятельности, если они раскрывают перечисленные сведения, а также сведения о лицах, в отношении которых применены меры безопасности, предусмотренные подпунктами 6) и 7) пункта 2 статьи 7 Закона Республики Казахстан "О государственной защите лиц, участвующих в уголовном процессе";".

6. В Закон Республики Казахстан от 5 июля 2000 года "О государственной защите лиц, участвующих в уголовном процессе":

1) статью 1-2 изложить в следующей редакции:

"Статья 1-2. Обеспечение государственной защиты лиц, участвующих в уголовном процессе

Обеспечение государственной защиты лиц, участвующих в уголовном процессе, членов их семей и близких родственников состоит в осуществлении уполномоченными государственными органами предусмотренных настоящим Законом мер безопасности, правовой и социальной защиты (далее – меры государственной защиты), применяемых при угрозе совершения в их отношении насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния.";

2) статью 2 изложить в следующей редакции:

"Статья 2. Органы, обеспечивающие безопасность

1. Безопасность защищаемых лиц обеспечивают:

1) орган, принимающий решение о применении мер безопасности;

2) орган, осуществляющий меры безопасности.

2. Осуществление мер безопасности возлагается на органы национальной безопасности, внутренних дел, военного управления, антикоррупционную службу и службу экономических расследований.

При этом отдельные меры безопасности осуществляются во взаимодействии с иными государственными органами.

Порядок взаимодействия государственных органов при осуществлении мер безопасности защищаемых лиц определяется совместными нормативными правовыми актами, утверждаемыми первыми руководителями государственных органов, по согласованию с Генеральным Прокурором Республики Казахстан.

3. В случае принятия судом решения об обеспечении безопасности лиц, участвующих в судебном разбирательстве, в соответствии с Уголовно-процессуальным кодексом Республики Казахстан меры безопасности исполняются органом, осуществлявшим досудебное расследование, либо иным органом уголовного преследования, определенным судьей, а также учреждениями и органами, исполняющими наказание, судебными приставами.";

3) в статье 3:

дополнить подпунктом 6-3) следующего содержания:

"6-3) лица, способствующие предупреждению или раскрытию преступлений;";

подпункт 12) изложить в следующей редакции:

"12) свидетели, свидетели, имеющие право на защиту;";

часть вторую исключить;

4) пункт 1 статьи 4 изложить в следующей редакции:

"1. При наличии достаточных данных об угрозе совершения насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния в отношении лиц, подлежащих государственной защите, органы, обеспечивающие безопасность защищаемых лиц, обязаны в пределах своей компетенции принять предусмотренные настоящим Законом меры государственной защиты.";

5) статью 7 изложить в следующей редакции:

"Статья 7. Виды мер безопасности

1. В целях обеспечения личной и имущественной безопасности защищаемых лиц при производстве дознания, предварительного следствия или в ходе судебного разбирательства орган, ведущий уголовный процесс, с учетом конкретных обстоятельств вправе применить следующие меры безопасности:

1) официальное предостережение лицу, от которого исходит угроза насилия или других запрещенных уголовным законом деяний, о возможном привлечении его к уголовной ответственности;

2) ограничение доступа к сведениям о защищаемом лице;

3) избрание в отношении обвиняемого (подозреваемого) меры пресечения, исключающей возможность применения (организации применения) в отношении лиц, участвующих в уголовном процессе, насилия или совершения (организации совершения) иных преступных деяний;

4) удаление из зала судебного заседания отдельных лиц;

5) проведение закрытого заседания суда;

6) допрос свидетеля судом

без оглашения данных о его личности с использованием псевдонима;

в условиях, исключающих его узнавание;

без визуального наблюдения его другими участниками судебного разбирательства;

с запрещением при необходимости производства видео-звукозаписи и иных способов запечатления допроса;

7) запрет на приближение в порядке, предусмотренном Уголовно-процессуальным кодексом Республики Казахстан;

8) обеспечение личной безопасности защищаемого лица.

2. Органы, осуществляющие меры безопасности на основании постановления органа, ведущего уголовный процесс, об обеспечении личной безопасности защищаемого лица, избирают и применяют одновременно несколько либо одну из следующих мер обеспечения личной безопасности:

1) личная охрана, охрана жилища и иного имущества;

2) обеспечение средствами индивидуальной защиты и самообороны, техническими средствами и оружием;

3) временное помещение в безопасное место;

4) обеспечение конфиденциальности сведений о защищаемых лицах;

5) переселение на другое место жительства, смена места работы (службы) или учебы, оказание помощи в трудоустройстве;

6) замена документов;

7) изменение внешности;

Переезд на другое место жительства, замена документов и изменение внешности являются исключительными мерами безопасности и применяются в случаях, если безопасность защищаемого лица не может быть обеспечена применением других мер безопасности.

3. В целях реализации предусмотренных в настоящей статье мер безопасности могут проводиться оперативно-розыскные мероприятия в соответствии с Законом Республики Казахстан "Об оперативно-розыскной деятельности".";

6) статью 8 изложить в следующей редакции:

"Статья 8. Официальное предостережение лицу, от которого исходит угроза насилия или других запрещенных уголовным законом деяний, о возможном привлечении его к уголовной ответственности

При наличии достаточных данных об угрозе совершения в отношении защищаемых лиц насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния, за исключением случаев, предусмотренных статьей 115 Уголовного кодекса Республики Казахстан, орган, ведущий уголовный процесс, выносит официальное предостережение лицу, от которого исходит угроза насилия или совершения других запрещенных уголовным законом деяний, о возможном привлечении его к уголовной ответственности. Предостережение, вынесенное органом, ведущим уголовный процесс, объявляется лицу под расписку.";

7) дополнить статьей 13-1 следующего содержания:

"Статья 13-1. Запрет на приближение

Для обеспечения безопасности защищаемых лиц устанавливается запрет на приближение в соответствии с Уголовно-процессуальным кодексом Республики Казахстан.";

8) статью 14 изложить в следующей редакции:

"Статья 14. Личная охрана, охрана жилища и иного имущества

Органами, осуществляющими меры безопасности, с согласия защищаемых лиц обеспечивается их личная охрана, охрана жилища и иного имущества. При необходимости устанавливаются средства противопожарной и охранной сигнализации, технические средства наблюдения с согласия защищаемого лица, могут быть заменены номера телефонов и государственные регистрационные номерные знаки используемых транспортных средств.";

9) статью 15 изложить в следующей редакции:

"Статья 15. Обеспечение средствами индивидуальной защиты, самообороны, техническими средствами и оружием

Органы, осуществляющие меры безопасности, могут выдавать защищаемым лицам средства индивидуальной защиты, самообороны, связи, а также технические средства для фиксации допускаемых в отношении их противоправных посягательств и оповещения об опасности.

Лицам, перечисленным в подпунктах 1), 3), 4), 5) и 6) статьи 3 настоящего Закона, может также выдаваться оружие, в том числе служебное, боевое или самообороны. Хранение, ношение и применение защищаемыми лицами выданного им оружия осуществляются в соответствии с законодательством Республики Казахстан.

Порядок выдачи, виды средств индивидуальной защиты, самообороны, связи и оповещения об опасности определяется Правительством Республики Казахстан.";

10) статью 17 изложить в следующей редакции:

"Статья 17. Обеспечение конфиденциальности сведений о защищаемых лицах

По решению органа, осуществляющего меры безопасности, на определяемый им срок может быть наложен запрет на выдачу данных о личности защищаемых лиц, их месте жительства и иных сведений о них из адресных бюро, паспортных служб, подразделений уполномоченного органа по обеспечению безопасности дорожного движения, справочных служб автоматической телефонной связи и других информационно-справочных фондов независимо от ведомственной принадлежности, за исключением случаев, когда такие сведения выясняются в установленном порядке в связи с производством по другому уголовному делу.";

11) статью 21 изложить в следующей редакции:

"Статья 21. Применение и осуществление мер безопасности

Обеспечение мер безопасности, предусмотренных статьей 7 настоящего Закона, осуществляется:

1) по подпунктам 1), 2), 3) и 7) пункта 1 органами, в производстве которых находится уголовное дело;

2) по подпунктам 4), 5 и 6) пункта 1 судами;

3) по подпунктам 1), 2), 3) и 4) пункта 2 органами, осуществляющими меры безопасности;

4) по подпункту 5) пункта 2 органами, осуществляющими меры безопасности во взаимодействии с местными исполнительными органами;

5) по подпункту 6) пункта 2 органами, осуществляющими меры безопасности во взаимодействии с уполномоченными государственными органами;

6) по подпункту 7) пункта 2 органами, осуществляющими меры безопасности во взаимодействии с государственным органом по делам здравоохранения.

Меры безопасности в отношении судей военных судов, прокуроров, военнослужащих военной полиции, военно-следственных подразделений, а равно членов их семей и близких родственников могут осуществляться также командованием соответствующей воинской части или начальником соответствующего военного учреждения.

Государственные органы и государственные организации в пределах своей компетенции обязаны оказывать содействие органам, принимающим решение о применении мер безопасности и осуществляющим меры безопасности, в исполнении норм настоящего Закона.

При передаче уголовного дела для дальнейшего расследования в другой орган уголовного преследования реализация мер безопасности защищаемого лица осуществляется органом, принявшим дело в свое производство.";

12) статью 21-1 изложить в следующей редакции:

"Статья 21-1. Обеспечение безопасности военнослужащих Вооруженных Сил, других войск и воинских формирований, сотрудников специальных государственных и правоохранительных органов, граждан, пребывающих в запасе, во время прохождения ими воинских сборов

1. Безопасность военнослужащего, сотрудника специального государственного или правоохранительного органов, а также гражданина, пребывающего в запасе, являющегося защищаемым лицом, во время прохождения им воинских сборов обеспечивается путем применения мер безопасности, предусмотренных статьей 7 настоящего Закона, с учетом особенностей прохождения воинской службы в Вооруженных Силах, других войсках и воинских формированиях, а также службы в специальных государственных и правоохранительных органах.

2. В отношении защищаемого лица из числа военнослужащих, сотрудников специальных государственных и правоохранительных органов могут применяться также перевод (откомандирование) с учетом требований законодательства Республики Казахстан, регулирующего деятельность соответствующих государственных органов:

1) военнослужащего в другую воинскую часть Вооруженных Сил, других войск и воинских формирований другого государственного органа, в котором предусмотрена воинская служба, в соответствии с законодательством Республики Казахстан;

2) военнослужащего, проходящего срочную воинскую службу по призыву, от которого может исходить угроза совершения в отношении защищаемого лица насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния в другую воинскую часть Вооруженных Сил, других войск и воинских формирований;

3) сотрудника специального государственного органа к новому месту службы в составе органа, в котором он проходит службу, либо в иной специальный государственный орган в соответствии с законодательством Республики Казахстан;

4) сотрудника правоохранительного органа к новому месту службы в составе органа, в котором он проходит в службу, либо в иной правоохранительный орган, а также воинскую часть Вооруженных Сил, других войск и воинских формирований в соответствии с законодательством Республики Казахстан.

3. При переводе военнослужащий, сотрудник назначается на равную или вышестоящую должность с обеспечением его использования по основной или однопрофильной специальности.

4. Перевод (откомандирование) защищаемого лица осуществляется с его согласия, выраженного в письменной форме.";

13) статью 21-2 изложить в следующей редакции:

"Статья 21-2. Обеспечение безопасности защищаемого лица, содержащегося под стражей или находящегося в месте отбывания наказания

Безопасность защищаемого лица, содержащегося под стражей или находящегося в местах отбывания наказания в виде ареста, лишения свободы обеспечивается применением в его отношении мер безопасности, предусмотренных подпунктами 3), 4), 6) и 7) пункта 2 статьи 7 настоящего Закона, либо иных мер, предусмотренных Уголовно-исполнительным кодексом Республики Казахстан.

В целях обеспечения безопасности лица, указанного в части первой настоящей статьи, могут применяться также:

1) перевод защищаемого лица или лица, от которого исходит угроза совершения в отношении защищаемого лица насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния из одного места содержания под стражей и отбывания наказания в другое;

2) раздельное содержание защищаемого лица и лица, от которого исходит угроза совершения в отношении защищаемого лица насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния.";

14) статью 22 изложить в следующей редакции:

"Статья 22. Основания применения мер безопасности

Орган, ведущий уголовный процесс, принимает меры государственной защиты на основании устного (письменного) заявления защищаемого лица или по собственной инициативе при наличии достаточных данных об угрозе совершения в отношении защищаемого лица насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния.";

15) статью 23 изложить в следующей редакции:

"Статья 23. Порядок применения мер безопасности

1. Орган, ведущий уголовный процесс, получив от лица, подлежащего государственной защите заявление (сообщение) об угрозе совершения в его отношении насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния либо при поступлении достаточных данных о реальности указанной угрозы в отношении участника уголовного процесса, обязан в соответствии с законодательством Республики Казахстан проверить данное заявления (сообщение) и в течение суток принять решение о применении мер безопасности либо об отказе в их применении.

В случаях, не терпящих отлагательства, решение о применении мер безопасности принимается незамедлительно.

2. О применении мер безопасности орган, ведущий уголовный процесс выносит постановление об обеспечении личной безопасности лица, подлежащего государственной защите, с вручением ему копии постановления. В случае отказа в применении мер безопасности по заявлению (сообщению) лица, подлежащего государственной защите ему направляется соответствующее уведомление.

3. Отказ в применении мер безопасности либо постановление об отмене мер безопасности могут быть обжалованы в суде или прокуратуре. Жалоба подлежит незамедлительному рассмотрению.

4. В случае отказа в применении мер безопасности либо принятии решения об отмене мер безопасности судьей или прокурором жалоба подлежит незамедлительному рассмотрению вышестоящим судьей или прокурором.

5. Орган, осуществляющий меры безопасности, получив постановление об обеспечении личной безопасности защищаемого лица избирает необходимые меры обеспечения личной безопасности, предусмотренные настоящим Законом, определяет сроки и способы их применения, о чем выносит соответствующее постановление.

6. Об избранных мерах безопасности, их изменении, дополнении и результатах применения указанных мер орган, осуществляющий меры безопасности, информирует орган, принимающий решение о применении мер безопасности.

7. При применении мер обеспечения личной безопасности, предусмотренных подпунктами 1) – 8) пункта 2 статьи 7 настоящего Закона орган, осуществляющий меры безопасности, заключает с защищаемым лицом договор в письменной форме об условиях применения мер безопасности, взаимных обязательствах и ответственности сторон в соответствии с настоящим Законом и гражданским законодательством Республики Казахстан. Принимаемые меры безопасности не должны ущемлять жилищных, трудовых, пенсионных и иных прав защищаемых и других лиц.

8. Орган, осуществляющий меры безопасности, обеспечивает психологическое сопровождение защищаемого лица, направленное на предотвращение нарушений внутренней устойчивости, создание комфортных социально-психологических условий в связи с применением мер безопасности, минимизацию социально вредных последствий в связи с участием в уголовном процессе.

9. Независимо от принятия мер безопасности орган, ведущий уголовный процесс, кроме суда, обязан при наличии к тому оснований провести досудебное расследование в связи с обнаружившейся угрозой совершения, запрещенного уголовным законом деяния в отношении лица, участвующего в уголовном процессе.

10. Применение мер безопасности в отношении несовершеннолетних или лиц, которые по своему физическому или психическому состоянию лишены возможности самостоятельно реализовывать свои права и интересы, осуществляется с привлечением их законных представителей. Законные представители имеют те же права, что и представляемые ими физические лица в пределах, предусмотренных настоящим Законом.";

16) статью 24 изложить в следующей редакции":

"Статья 24. Обязательность исполнения решений о применении мер безопасности

1. Решения органов, обеспечивающих безопасность, принятые в соответствии с их компетенцией, обязательны для исполнения должностными лицами исполнительных органов, учреждений, организаций, в адрес которых они направлены.

2. Должностные лица и другие работники государственных органов, организаций, Вооруженных Сил, других войск и воинских формирований, обязаны оказывать содействие органам, обеспечивающим государственную защиту, в решении задач, возложенных на них настоящим Законом, и не вправе препятствовать указанным органам и их представителям осуществлять деятельность в пределах их компетенции.

3. Неисполнение законных решений органов, обеспечивающих безопасность, и требований их представителей, а равно воспрепятствование их деятельности влечет ответственность, установленную законом Республики Казахстан.";

17) статью 25 изложить в следующей редакции:

"Статья 25. Права защищаемых лиц

Защищаемые лица имеют право:

1) знать о применяемых мерах безопасности к ним, членам их семей, близким родственникам;

2) ходатайствовать в органы, обеспечивающие безопасность, о применении или неприменении в отношении их конкретных мер безопасности, перечисленных в статье 7 настоящего Закона, либо их полной отмене;

3) обжаловать незаконные решения и действия должностных лиц, обеспечивающих меры безопасности, в вышестоящий орган, прокуратуру или суд;

4) обращаться с заявлением о применении дополнительных мер безопасности, предусмотренных настоящим Законом, либо их отмене.";

18) статью 26 изложить в следующей редакции:

"Статья 26. Обязанности защищаемых лиц

Защищаемые лица обязаны:

1) выполнять условия применения в отношении их мер безопасности и законные требования органа, обеспечивающего безопасность;

2) незамедлительно информировать орган, обеспечивающий безопасность, о каждом случае угрозы или фактах противоправных действий в отношении их;

3) беречь имущество, выданное им для обеспечения безопасности, в случае продажи, передачи другому лицу или порчи имущества, переданного в пользование в целях обеспечения безопасности, защищаемое лицо несет ответственность в соответствии с законами Республики Казахстан;

4) не разглашать сведения о принимаемых в отношении их мерах безопасности;

5) при необходимости пройти обучение по пользованию оружием, средствами индивидуальной защиты и специальной техники.";

19) в статье 26-1:

подпункт 1) пункта 1 изложить в следующей редакции:

"1) запрашивать у государственных органов, физических и юридических лиц независимо от форм собственности и получать от них необходимые сведения по заявлениям и сообщениям об угрозе совершения насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния лицам, в отношении которых принимается решение о применении мер безопасности;";

в пункте 2:

подпункт 1) изложить в следующей редакции:

"1) избирать необходимые меры безопасности, за исключением процессуальных действий, в отношении защищаемого лица, определять способы и сроки их применения, при необходимости изменять и дополнять применяемые меры безопасности;";

дополнить подпунктом 6) следующего содержания:

"6) в случаях, предусмотренных настоящим Законом, отменять меры безопасности защищаемых лиц.";

20) статью 27 изложить в следующей редакции":

"Статья 27. Отмена мер безопасности

1. Меры безопасности отменяются в случае устранения угрозы совершения насилия или иного запрещенного уголовным законом деяния защищаемому лицу, отказа или уклонения защищаемого лица от исполнения договора, либо если дальнейшее применение мер безопасности невозможно в виду возникновения иных оснований, признанных органом, принимающим решение о применении мер безопасности объективными.

2. Меры безопасности отменяются мотивированным постановлением уполномоченного должностного лица или приговором.

3. При прекращении органом, ведущим уголовный процесс, производства по уголовному делу либо постановлении приговора с решением вопроса о продолжении мер безопасности уполномоченные должностные лица органов, осуществляющих меры безопасности, в случаях возникновения в последующем оснований для отмены мер безопасности вправе своим постановлением отменять меры безопасности с последующим уведомлением прокурора. Заявление защищаемого лица в органы, осуществляющие меры безопасности, рассматривается в срок до трех суток с момента поступления. О результатах его рассмотрения выносится соответствующее постановление, которое направляется заявителю с последующим уведомлением прокурора.

4. Постановление об отмене мер безопасности может быть обжаловано в порядке, предусмотренном Уголовно-процессуальным кодексом и статьей 23 настоящего Закона.

5. Письменное заявление в орган, принимающий решение о применении мер безопасности защищаемых лиц, или ходатайство органа, осуществляющего меры безопасности, об их отмене рассматриваются в срок не более трех суток. О принятом решении выносится постановление, которое в день его вынесения направляется в орган, осуществляющий меры безопасности, а также лицу, в отношении которого вынесено указанное постановление.";

21) статью 29 изложить в следующей редакции:

"Статья 29. Финансирование и материально-техническое обеспечение мер государственной защиты

1. Финансирование и материально-техническое обеспечение мер государственной защиты, предусмотренных настоящим Законом, осуществляются за счет бюджетных средств в порядке, установленном руководителями государственных органов, осуществляющих меры безопасности, по согласованию с центральным уполномоченным органом по исполнению бюджета.

2. Расходы, связанные с применением мер безопасности, не могут быть возложены на защищаемое лицо.

Выплата пособий и компенсация расходов, связанных с переменой места жительства и работы, а также по изменению внешности осуществляются за счет бюджетных средств в соответствии с законодательством Республики Казахстан органом, обеспечивающим безопасность.";

22) часть первую статьи 30 изложить в следующей редакции:

"Защищаемым лицам, кроме лиц, социальное обеспечение которых регулируется специальным законодательством, обеспечиваются социальные гарантии за счет средств государственного бюджета в случае причинения вреда жизни, здоровью и имуществу, связанного с их участием в уголовном процессе, с последующим взысканием этих средств с лица, виновного в причинении защищаемому лицу ущерба, в порядке, предусмотренном законодательством Республики Казахстан.".

7. В Закон Республики Казахстан от 22 декабря 2003 года "О государственной правовой статистике и специальных учетах":

пункт 3 статьи 12 дополнить подпунктом 12-1) следующего содержания:

"12-1) лиц, уполномоченных на выполнение государственных функций, либо приравненных к ним лиц или лиц, занимающих ответственную государственную должность, либо должностных лиц, уволенных по отрицательным мотивам в связи с несоответствием расходов их доходам в соответствии с Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции";".

8. В Закон Республики Казахстан от 6 января 2011 года "О правоохранительной службе":

1) подпункт 9) пункта 2 статьи 6 изложить в следующей редакции:

"9) имеющее или имевшее судимость либо освобожденное от уголовной ответственности за совершение преступления на основании пунктов 3), 4), 9), 10) и 12) части первой статьи 35 или статьи 36 Уголовно-процессуального кодекса Республики Казахстан, а также уволенное по отрицательным мотивам с государственной службы, из иных правоохранительных органов, специальных государственных органов, судов и воинской службы, за исключением случаев увольнения в связи с несоответствием расходов лица его доходам в соответствии с Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции", которое вправе поступить на правоохранительную службу по истечении трех лет после такого увольнения.";

2) пункт 1 статьи 80 дополнить подпунктом 15-1) следующего содержания:

"15-1) несоответствие расходов сотрудника его доходам, влекущее увольнение в соответствии с Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции";".

9. В Закон Республики Казахстан от 16 февраля 2012 года "О воинской службе и статусе военнослужащих":

подпункт 11) пункта 2 статьи 38 изложить в следующей редакции:

"11) уволенное по отрицательным мотивам с государственной или воинской службы, из специальных государственных органов, правоохранительных органов, судов и органов юстиции, за исключением случаев увольнения в связи с несоответствием расходов лица его доходам в соответствии с Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции", которое вправе поступить на воинскую службу по истечении трех лет после такого увольнения;".

10. В Закон Республики Казахстан от 18 ноября 2015 года "О противодействии коррупции":

1) подпункт 7) статьи 4 изложить в следующей редакции:

"7) защиты и поощрения лиц, оказывающих содействие в противодействии коррупции;";

2) подпункт 1) пункта 2 статьи 8 изложить в следующей редакции:

"1) выявление коррупционных рисков в правовых и иных актах, затрагивающих деятельность государственных органов и организаций, субъектов квазигосударственного сектора;";

3) в статье 11:

пункт 4:

дополнить частями второй, третьей, четвертой, пятой и шестой следующего содержания:

"Контроль за соответствием расходов лиц, указанных в пункте 3 настоящей статьи, произведенных на приобретение имущества, определенного налоговым законодательством Республики Казахстан, их доходам, а также проверку достоверности сведений об источниках покрытия расходов на приобретение указанного имущества, отраженных в декларациях о доходах и имуществе, осуществляют органы государственных доходов.

Несоответствие расходов лиц, указанных в пункте 3 настоящей статьи, их доходам, а именно превышение расходов на приобретение имущества, определенного налоговым законодательством Республики Казахстан, приобретенного в течение отчетного календарного года лицами, указанными в пункте 3 настоящей статьи, над суммой источников покрытия расходов на приобретение указанного имущества более чем на одну тысячу месячных расчетных показателей, влечет административную ответственность указанных лиц, предусмотренную Кодексом Республики Казахстан об административных правонарушениях.

При этом, если несоответствие расходов лиц, уполномоченных на выполнение государственных функций, приравненных к ним лиц, должностных лиц, лиц, занимающих ответственную государственную должность, их доходам, а именно превышение расходов на приобретение имущества, определенного налоговым законодательством Республики Казахстан, приобретенного в течение отчетного календарного года лицами, уполномоченными на выполнение государственных функций, приравненными к ним лицами, должностными лицами, лицами, занимающими ответственную государственную должность, над суммой источников покрытия расходов на приобретение указанного имущества за вычетом одной тысячи месячных расчетных показателей, более чем на размер дохода указанных лиц за отчетный календарный год, то указанные лица подлежат увольнению с должности или иному освобождению от должности по отрицательным мотивам.

Сведения о лицах, у которых выявлено несоответствие расходов доходам, предусмотренное в части третьей настоящей статьи, направляются органами государственных доходов в уполномоченный орган по противодействию коррупции, с соблюдением установленных налоговым законодательством Республики Казахстан требований по охране налоговой тайны.

Уполномоченный орган по противодействию коррупции уведомляет соответствующих должностных лиц (органов, организаций), имеющих право освобождения от должности лиц, у которых выявлено несоответствие расходов доходам, о необходимости принятия мер по увольнению или иному освобождению от должности указанных лиц.

Лица, прекратившие государственную службу или иную соответствующую деятельность в связи с несоответствием расходов их доходам, не могут занять должность, связанную с выполнением государственных или приравненных к ним функций, в течение последующих трех лет, если иное не установлено законами Республики Казахстан.";

дополнить примечанием следующего содержания:

"Примечание: Для целей настоящего пункта под источниками покрытия расходов лиц, указанных в пункте 3 настоящей статьи, на приобретение имущества, определенного налоговым законодательством Республики Казахстан, подразумеваются сведения, отраженные в налоговых декларациях, а также данные уполномоченных органов, банков второго уровня и организаций, осуществляющих отдельные виды банковских операций, третьих лиц, компетентных органов иностранных государств и из других источников информации, подтверждающие доходы, направленные на осуществление указанных расходов, полученные в течение отчетного года и предыдущих календарных лет.";

пункт 9 исключить;

4) пункт 4 статьи 12 изложить в следующей редакции:

"4. Непринятие антикоррупционных ограничений лицами, указанными в абзаце первом пункта 1 настоящей статьи, влечет отказ в приеме на должность либо увольнение с должности (освобождение от должности), их несоблюдение является основанием для прекращения ими государственной службы или иной соответствующей деятельности.";

5) пункт 7 статьи 13 изложить в следующей редакции:

"7. В случае приобретения долей (акций) в уставном капитале коммерческих организаций и иного имущества, использование которого влечет получение доходов, за исключением облигаций, паев открытых и интервальных паевых инвестиционных фондов, лица, указанные в пункте 1 настоящей статьи, обязаны передать их в доверительное управление в течение тридцати календарных дней со дня приобретения в порядке, установленном законами Республики Казахстан, и представить в службу управления персоналом (кадровую службу) по месту работы нотариально засвидетельствованную копию нотариально удостоверенного договора на доверительное управление имуществом в течение десяти рабочих дней после нотариального удостоверения договора.";

6) в статье 24:

пункт 3 изложить в следующей редакции:

"3. Лицо, сообщившее о факте коррупционного правонарушения или иным образом оказывающее (оказавшее) содействие в противодействии коррупции, находится под защитой государства в соответствии с Уголовно-процессуальным кодексом Республики Казахстан, Трудовым кодексом Республики Казахстан, Законом Республики Казахстан "О государственной защите лиц, участвующих в уголовном процессе" и настоящим Законом и поощряется в порядке, установленном Правительством Республики Казахстан.

Положения части первой настоящего пункта не распространяются на лиц, сообщивших заведомо ложную информацию о факте коррупционного правонарушения, которые подлежат ответственности в соответствии с законом.

Положения части первой настоящего пункта в части поощрения не распространяются:

1) на лицо, которое сотрудничает на конфиденциальной основе с органом, осуществляющим оперативно-розыскную или контрразведывательную деятельность в соответствии с законодательством Республики Казахстан.

2) на лицо, сообщившее о факте коррупционного правонарушения или оказавшее содействие в выявлении, пресечении, раскрытии и расследовании коррупционного правонарушения, по которому оно являлось исполнителем или соучастником.";

дополнить пунктом 3-1 следующего содержания:

"3-1. Содействие в противодействии коррупции включает:

1) сообщение о факте совершения коррупционного правонарушения;

2) представление информации о местонахождении разыскиваемого лица, совершившего коррупционное правонарушение;

3) иное содействие, имеющее (имевшее впоследствии) значение для выявления, пресечения, раскрытия и расследования коррупционного правонарушения.";

пункт 4 изложить в следующей редакции:

"4. Информация об обращении лица к вышестоящему руководителю и (или) руководству государственного органа либо организации, сотрудником которой является, и (или) в уполномоченные государственные органы в целях сообщения о факте коррупционного правонарушения или предоставления информации о местонахождении разыскиваемого лица, совершившего коррупционное правонарушение, или оказания иного содействия, имеющего (имевшего впоследствии) значение для выявления, пресечения, раскрытия и расследования коррупционного правонарушения, является конфиденциальной информацией в случае заключения соглашения о неразглашении указанной информации и предоставляется в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.

Разглашение указанной информации влечет ответственность, установленную законом.";

7) дополнить статьями 24-1, 24-2, 24-3 и 24-4 следующего содержания:

"Статья 24-1. Гарантированные государством меры защиты лиц, оказывающих (оказавших) содействие в противодействии коррупции

Гарантированные государством меры защиты лиц, оказывающих (оказавших) содействие в противодействии коррупции, включают:

1) защиту лица, оказывающего (оказавшего) содействие в противодействии коррупции, от нарушений прав и законных интересов в сфере трудовых отношений в течение трех лет с даты приема уполномоченными государственными органами сообщения о факте коррупционного правонарушения или с момента оказания лицом иного содействия в противодействии коррупции;

2) обеспечение конфиденциальности информации об обращении лица к вышестоящему руководителю и (или) руководству государственного органа либо организации, сотрудником которой является, и (или) в уполномоченные государственные органы в целях оказания содействия в противодействии коррупции, при наличии соглашения о неразглашении информации об оказании данным лицом содействия в противодействии коррупции.

Статья 24-2. Защита лица, оказывающего (оказавшего) содействие в противодействии коррупции, от нарушений прав и законных интересов в сфере трудовых отношений

1. Индивидуальный трудовой спор, стороной которого выступает работник, оказывающий (оказавший) содействие в противодействии коррупции, рассматривается согласительной комиссией, создаваемой в соответствии с Трудовым кодексом Республики Казахстан. с обязательным приглашением представителя уполномоченного органа по противодействию коррупции.

В государственных органах, за исключением специальных государственных органов, а также организациях, в которых отсутствуют согласительные комиссии, лицо, оказывающее (оказавшее) содействие в противодействии коррупции, не может быть привлечено к дисциплинарной ответственности или уволено с должности (освобождено от должности) или переведено на другую должность без рекомендаций дисциплинарной комиссии или иного коллегиального органа государственного органа или организации, создаваемого для всестороннего, полного и объективного установления обстоятельств совершения указанным лицом дисциплинарного проступка, а также установления обоснованности увольнения лица или перевода на другую должность (далее – коллегиальный орган).

К участию в заседании коллегиального органа, на котором рассматриваются вопросы, указанные в части второй настоящего пункта, в обязательном порядке приглашается представитель уполномоченного органа по противодействию коррупции.

Положения настоящего пункта распространяются на государственные органы и другие организации, работники которых оказывают (оказали) содействие в противодействии коррупции в соответствующем государственном органе или организации путем информирования своего руководства.

2. Государственный орган или другая организация, указанные в пункте первом настоящей статьи, направляют в уполномоченный орган по противодействию коррупции материалы по вопросам, указанным в пункте 1 настоящей статьи, не менее чем за пять рабочих дней до дня заседания согласительной комиссии или коллегиального органа.

В указанном заседании может принимать участие представитель уполномоченного органа по противодействию коррупции.

3. Протокол заседания согласительной комиссии или коллегиального органа подписывается его членами, принимавшими участие в заседании, и направляется в уполномоченный орган по противодействию коррупции в течение трех рабочих дней со дня проведения заседания.

4. В случае несогласия представителя уполномоченного органа по противодействию коррупции с решением, принятым по итогам заседания согласительной комиссии или коллегиального органа, уполномоченным органом по противодействию коррупции в течение двух рабочих дней со дня получения протокола заседания согласительной комиссии или коллегиального органа направляется уведомление в местный орган по инспекции труда либо в прокуратуру о нарушении прав и законных интересов работника.

При этом, направление указанного уведомления не является препятствием для обращения в суд лицом, оказывающим (оказавшим) содействие в противодействии коррупции.

Статья 24-3. Обеспечение конфиденциальности информации об оказании содействия в противодействии коррупции

1. Конфиденциальность информации об обращении лица к вышестоящему руководителю и (или) руководству государственного органа либо организации, сотрудником которой является, и (или) в уполномоченные государственные органы в целях сообщения о факте коррупционного правонарушения или предоставления информации о местонахождении разыскиваемого лица, совершившего коррупционное правонарушение, или оказания иного содействия, имеющего (имевшего впоследствии) значение для выявления, пресечения, раскрытия и расследования коррупционного правонарушения, обеспечивается вышестоящим руководителем и (или) руководством государственного органа либо организации, в которой работает данное лицо, членами коллегиального органа в случае оказания содействия в противодействии в коррупции в соответствующем государственном органе либо организации, а также уполномоченными государственными органами при наличии соглашения о неразглашении конфиденциальной информации.

2. При обращении лица к вышестоящему руководителю и (или) руководству государственного органа либо организации, сотрудником которой является, в целях сообщения о факте коррупционного правонарушения в данном государственном органе или организации либо оказания иного содействия в противодействии коррупции в данном государственном органе или организации, руководитель государственного органа либо организации обязан заключить с указанным лицом соглашение о неразглашении информации об оказании содействия в противодействии коррупции при наличии его намерения.

3. С руководителем, указанным в пункте 2 настоящей статьи, заключившим с сотрудником соглашение о неразглашении информации об оказании содействия в противодействии коррупции, обратившимся в уполномоченный государственный орган для принятия мер по поступившему сообщению сотрудника о коррупционном правонарушении, и соответствующим уполномоченным государственным органом также заключается соглашение о неразглашении информации об оказании содействия в противодействии коррупции.

4. При обращении лица в уполномоченный орган по противодействию коррупции для реализации права, предусмотренного в подпункте 4) пункта 1 статьи 24-4 настоящего Закона, на основании письменного согласия на передачу конфиденциальной информации, предусмотренного в подпункте 3) пункта 1 статьи 24-4 настоящего Закона, уполномоченный орган по противодействию коррупции обязан заключить с данным лицом соглашение о неразглашении информации об оказании содействия в противодействии коррупции.

5. Порядок заключения соглашения о неразглашении информации об оказании содействия в противодействии коррупции и его форма определяются уполномоченным органом по противодействию коррупции.

Статья 24-4. Права лиц, оказывающих (оказавших) содействие в противодействии коррупции

1. Лицо, оказывающее (оказавшее) содействие в противодействии коррупции, вправе:

1) получать информацию о решении, принятом по итогам рассмотрения его сообщения о коррупционном правонарушении;

2) обжаловать решения уполномоченного государственного органа, рассматривавшего его сообщение о коррупционном правонарушении, принятые в связи с этим обращением, в соответствии с законодательством Республики Казахстан об административных правонарушениях или уголовно-процессуальным законодательством;

3) обратиться в уполномоченный государственный орган, с которым ранее было заключено соглашение о неразглашении информации об оказании содействия в противодействии коррупции, за исключением уполномоченного органа по противодействию коррупции, для получения письменного согласия на передачу конфиденциальной информации для реализации права, предусмотренного в подпункте 4) настоящего пункта;

4) в течение трех лет с даты приема уполномоченными государственными органами сообщения о факте коррупционного правонарушения или с момента оказания лицом иного содействия в противодействии коррупции обратиться в уполномоченный орган по противодействию коррупции в случае, когда он полагает, что привлечение его к дисциплинарной ответственности или увольнение или перевод на другую должность связаны с его сообщением о факте коррупционного правонарушения или оказанием иного содействия в противодействии коррупции, при условии, что данные вопросы ранее не рассматривались согласительной комиссией или коллегиальным органом в порядке, предусмотренном статьей 24-2 настоящего Закона.

2. В случае обращения лица на основании, указанном в подпункте 4) пункта 1 настоящей статьи, уполномоченный орган по противодействию коррупции рассматривает представленные материалы и в случае установления обоснованности обращения лица, оказавшего содействие в противодействии коррупции, в течение пятнадцати календарных дней со дня поступления обращения направляет уведомление руководству государственного органа либо другой организации о необходимости повторного рассмотрения вопросов, указанных в подпункте 4) пункта 1 настоящей статьи в порядке, предусмотренном статьями 24-2 и 24-3 настоящего Закона.

Уведомление должно содержать:

1) фамилию и инициалы руководителя государственного органа либо организации, к которому направляется уведомление;

2) фамилию, имя и отчество (при его наличии) лица, оказывающего (оказавшего) содействие в противодействии коррупции;

3) краткую фабулу коррупционного правонарушения;

4) обязанность руководителя государственного органа либо организации заключить соглашение о неразглашении информации об оказании содействия в противодействии коррупции с лицом, ранее сообщившим о факте коррупционного правонарушения, или оказавшим иное содействие в противодействии коррупции, при наличии намерения данного лица заключить соглашение, указанное в настоящем подпункте, а также ответственность за разглашение информации об оказании данным лицом содействия в противодействии коррупции.

При этом, руководитель государственного органа либо организации обязан провести заседание коллегиального органа и принять решение по рассматриваемому вопросу в срок, не превышающий тридцать календарных дней со дня поступления обращения уполномоченному органу по противодействию коррупции.".

11. В Закон Республики Казахстан от 23 ноября 2015 года "О государственной службе Республики Казахстан":

1) подпункт 14) пункта 3 статьи 16 изложить в следующей редакции:

"14) уволенный по отрицательным мотивам из правоохранительных органов, специальных государственных органов и судов, воинской службы, за исключением случаев увольнения гражданина на основании отсутствия на работе (службе) без уважительной причины в течение трех и более часов подряд или в связи с несоответствием расходов лица его доходам в соответствии с Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции", который вправе поступить на государственную службу по истечении трех лет после такого увольнения;";

2) пункт 3 статьи 52 дополнить частью второй следующего содержания:

"В случае исполнения обязанности, предусмотренной настоящим пунктом, государственному служащему государством гарантируются меры защиты, предусмотренные Законом Республики Казахстан "О противодействии коррупции".".

Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования, за исключением подпунктов 2) и 3), абзаца четвертого подпункта 4) пункта 3, пунктов 7, 8 и 9, абзацев второго, третьего, четвертого, пятого, шестого, седьмого, восьмого, девятого, десятого и одиннадцатого подпункта 3) пункта 10 и подпункта 1) пункта 11 статьи 1, которые вводятся в действие с 1 января 2027 года.

Президент
Республики Казахстан

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАНО внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам противодействия коррупции

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН
О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам противодействия коррупции