Ядролық терроризм актiлерiмен күрес туралы халықаралық конвенцияға қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Президентінің 2005 жылғы 15 қыркүйектегі N 1646 Жарлығы

Мемлекеттер арасындағы тұрақтылықты қамтамасыз ету және халықаралық терроризмнiң алдын алу, жолын кесу және оны жою жөнiндегi шараларды iске асыру және халықаралық ынтымақтастықты нығайту мақсатында ҚАУЛЫ ЕТЕМIН:

1. Қазақстан Республикасының атынан Ядролық терроризм актiлерiмен күрес туралы халықаралық конвенцияға қол қойылсын.

2. Осы Жарлық қол қойылған күнiнен бастап қолданысқа енгiзiледi.

Қазақстан Республикасының
Президентi

Ядролық терроризм актiлерiмен
күрес туралы халықаралық конвенция

Біріккен Ұлттар Ұйымы
2005

Осы Конвенцияға қатысушы-мемлекеттер,
халықаралық татулық пен қауiпсiздiктi қолдауға және тату көршiлiк пен достық қарым-қатынастарды және мемлекеттер арасындағы ынтымақтастықты дамытуға қатысты Бiрiккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының мақсаттары мен қағидаттарын назарға ала отырып ,
Бiрiккен Ұлттар Ұйымының елу жылдығына орай 1995 жылғы 24 қазандағы Декларацияға сүйене отырып,
барлық мемлекеттердiң атом энергиясын бейбiт мақсатта дамыту мен қолдануға және олардың атом энергиясын бейбiт мақсатта қолдану нәтижесiнде алуы мүмкiн пайдаларына заңды мүдделiлiгi құқығын мойындай отырып ,
Ядролық материалды физикалық қорғау туралы 1980 жылғы конвенцияны назарға ала отырып ,
бүкiл әлем бойынша терроризм актілерiнiң барлық нысандары мен көрiнiстерінiң ұлғаюына терең алаңдаушылық білдiре отырып ,
Халықаралық терроризмдi жою жөнiндегi шаралар туралы декларацияның, атап айтқанда Бiрiккен Ұлттар Ұйымына мүше - мемлекеттер қай жерде және кiм жүзеге асырмасын, оның iшiнде мемлекеттер мен халықтар арасында достық қарым-қатынастарға қауіп төндiретiн және мемлекеттердiң аумақтық тұтастығы мен қауiпсiздiгiне қатер төндiретiн қылмыстық және ақталуға жатпайтын барлық актілердi, терроризмнiң әдiстерi мен практикаларын сөзсiз айыптайтынын салтанатты түрде растайтын Бас Ассамблеяның 1994 жылғы 9 желтоқсандағы 49/60 қарарына қосымшада қамтылған қағидаларына сүйене отырып ,
Декларацияда мемлекеттерге осы мәселенiң барлық аспектілерi енетiн, барлығын қамтитын құқықтық негiздеме болуын қамтамасыз ету мақсатында терроризмнiң барлық нысандары мен көрiнiстерiнiң алдын алу, жолын кесу және жою туралы қазiргi халықаралық-құқықтық ережелердi қолдану аясына шұғыл түрде шолу жүргiзу ұсынылатынын атай отырып,
Бас Ассамблеяның 1996 жылғы 17 желтоқсандағы 51/210 қарарына және Халықаралық терроризмдi жою жөнiндегi шаралар туралы 1994 жылғы декларацияны толықтыратын Декларацияның қосымшасына сілтеме жасай отырып ,
Бас Ассамблеяның 51/210 қарарын орындау үшiн, атап айтқанда тиiстi қазiргi халықаралық құжаттарды толықтыру мақсатында ядролық терроризм актілерiмен күрес туралы халықаралық конвенцияны тұжырымдау үшiн арнайы комитет құрылғанын еске сала отырып ,
ядролық терроризм актілерi айтарлықтай зардаптарға әкеп соқтыруы мүмкiн екендiгiн және халықаралық татулық пен қауiпсiздiкке қауiп төндiруi мүмкiн екендігiн атай отырып ,
қазiргi бар көпжақты халықаралық құқық ережелерiнде бұл шабуылдар тиiсiнше қаралмайтындығын да атай отырып ,
терроризмнiң мұндай актілерiнiң алдын алу үшiн және қылмыстық қуғындау мен кiнәлiлердi жазалау үшiн тиiмдi, практикалық шараларды әзiрлеу мен қолдануға, мемлекеттер арасындағы халықаралық ынтымақтастықты нығайтудың аса қажеттiгiне көз жеткiзе отырып ,
мемлекеттердiң қарулы күштерiнiң әрекетi осы Конвенцияның шеңберiнен тыс халықаралық құқық нормаларымен реттелетiнiн және осы Конвенцияның қолданылу аясынан кейбiр әрекеттердi алып тастау өзге де қатынастарындағы заңсыз актілер үшiн жауапкершiлiктен босатпайтынын, оларды заңды етпейтінiн және басқа заңдардың негiзiнде жауапкершiлiкке тартуға кедергi келтiрмейтінiн атай отырып ,
төмендегілер туралы келiстi :

1-бап

Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн:
1. "Радиоактивтi материал" - ядролық материалды және құрамында өздiгiнен ыдырайтын (иондаушы сәулеленудiң бiр немесе бiрнеше түрлерiн, мысалы альфа-сәулелену, бета-сәулелену, нейтронды сәулелену және гамма сәулелену шығарумен болатын процесс) және өздерiнiң радиологиялық ерекшелiктерiнiң әсерiнен немесе өзiнiң өлiмге әкелiп соқтыруы, айтарлықтай зақым келтiруi не меншiкке немесе қоршаған ортаға айтарлықтай залал келтiруi мүмкiн нуклидтер бөлетiн қасиеттерi болатын басқа да радиоактивтi заттарды бiлдiредi.
2. "Ядролық материал" плутоний-238 бойынша 80 пайыздан асатын изотоптардың шоғырлануындағы плутонийдан басқа плутонийды; уран-233; уран-235 немесе уран-233 изотоптарымен байытылған уранды; табиғатта кеннен немесе кен қалдықтарынан ерекшеленетiн түрде кездесетiн изотоптардың қоспасынан тұратын уранды; және жоғарыда аталған элементтердiң бiреуiн немесе одан көбiн қамтитын кез келген материалды білдiредi;
"уpaн-235 немесе уран-233 изотоптарымен байытылған уранда" деген уран-235 немесе уран-233 изотоптарын қамтитын уранды немесе екi изотоптың мөлшерi осы изотоптардың жиынтығынан артық пайызы уран-238 изотопымен салыстырғанда уpaн-235 изотопының пайызы жоғары, табиғатта кездесетiн уран-238 изотопымен салыстырғанда жоғары уранды бiлдiредi.
3. "Ядролық объект":
а) теңiз кемелерiнде, көлiк құралдарында, ұшу аппараттарында немесе ғарыш объектілерiнде осындай кемелердi, көлiк құралдарын, ұшу аппараттарын немесе ғарыш объектілерiн қозғалысқа келтiру үшiн немесе кез келген басқа мақсат үшiн энергия көзi ретiнде пайдалану үшiн орнатылған реакторларды қоса алғанда, кез келген ядролық реакторды;
b) радиоактивтi материалды өндiру, сақтау, өңдеу немесе тасымалдау үшiн қолданылатын кез келген құрылысты немесе қатынас құралдарын бiлдiредi.
4. "Құрылғы":
а) кез келген ядролық жарылғыш құрылғыны; немесе
b) кез келген радиоактивтi материалды таратушы немесе өзiнiң радиологиялық ерекшелiктерiнiң әсерiнен өлiм, ауыр жарақат не меншiкке немесе қоршаған ортаға айтарлықтай залал келтiруi мүмкiн радиация шығаратын құрылғыны бiлдiредi.
5. "Мемлекеттiк немесе үкiметтiк объект" мемлекеттің өкiлдерi, үкiмет мүшелерi, заң немесе сот органының өкiлдерi, не мемлекеттік билiк органының немесе өзге мемлекеттік органның немесе мекеменiң лауазымды тұлғалары немесе қызметшiлерi, не үкiметаралық ұйымның қызметшiлерi немесе лауазымды тұлғалары өзiнiң қызметтiк мiндеттерiн орындаумен байланысты пайдаланатын немесе орналасатын кез келген тұрақты немесе уақытша объектінi немесе көлiк құралын бiлдiредi.
6. "Мемлекеттiң қарулы күштерi" мемлекеттiң iшкi заңнамасына сәйкес бiрiншi кезекте ұлттық қорғаныс немесе қауiпсiздiк мiндеттерiн орындау үшiн ұйымдастырылған, оқытылған және жарақтандырылған қарулы күштерiн және олардың ресми әмiрiнде, бақылауында және жауапкершiлігінде болатын осы қарулы күштердi қолдауға әрекет ететін адамдарды бiлдiредi.

2-бап

1. Осы Конвенцияның мәнi бойынша кез келген адам, егер ол заңсыз және қасақана:
а) радиоактивтi материалды иеленсе не құрылғыны дайындаса немесе оны иеленсе:
i) өлтiру немесе ауыр зақым келтiру ниетiмен; немесе
іі) меншiкке немесе қоршаған ортаға айтарлықтай залал келтiру ниетiмен;
b) радиоактивті материалды немесе құрылғыны кез келген түрде пайдаланса не ядролық объектінi радиоактивтi материалды босататындай немесе босату қаупi туындайтындай етiп немесе зақым келтiретiндей:
i) өлтiру немесе ауыр зақым келтiру ниетiмен; немесе
ii) меншікке немесе қоршаған ортаға айтарлықтай залал келтiру ниетімен; немесе
ііі) жеке немесе заңды тұлғаны, халықаралық ұйымды немесе мемлекеттi қандай да болсын әрекетті жасауға немесе одан қалыс қалуға мәжбүр ету ниетiмен пайдаланса, қылмыс жасайды.
2. Сондай-ақ кез келген адам, егер ол:
а) осы баптың 1 b-тармағында көрсетілген қылмысты жасауға қоқан-лоққы көрсетсе, сонымен бiрге осы қауiптiң нақтылығын көрсететiн белгілер болса; немесе
b) радиоактивтi материалды, құрылғыны немесе ядролық объектiнi заңсыз және қасақана талап етсе, бұл ретте осы қауiптiң нақтылығын көрсететiн жағдайларға, не күш қолдануға сүйенетiн болса, қылмыс жасайды.
3. Кез келген адам, егер ол осы баптың 1-тармағында аталған қылмыстың қандай да болмасын бiреуiн жасауға әрекет етсе де қылмыс жасайды.
4. Кез келген адам, егер ол:
а) осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында көрсетілген қылмыстың қандай да болмасын бiреуiн жасауға бiрге қатысушы ретiнде қатысса; немесе
b) осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында көрсетілген қылмыстың қандай да болмасын бiреуiн жасау мақсатында басқа адамдарды ұйымдастырса немесе оларға басшылық жасаса қылмыс жасайды; немесе
с) ортақ мақсатта әрекет ететiн адамдар тобымен осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында көрсетілген қылмыстың бiреуiн немесе бiрнешеуiн жасауға кез келген басқа түрде жәрдемдессе қылмыс жасайды; мұндай жәрдемдесу қасақана және не қылмыстық әрекеттiң жалпы сипатын немесе топтың мүддесiн қолдау мақсаттарында немесе тиiстi қылмысты немесе қылмыстарды жасаушы топтың ниетiне ықпалдасу осы болып табылуға тиiс.

3-бап

Осы Конвенция мынадай жағдайларда қолданылмайды: егер қылмыс бiр мемлекетте жасалса, ықтимал қылмыскер мен жәбiрленушi осы мемлекеттiң азаматтары болып табылса, ықтимал қылмыскер осы мемлекеттің аумағынан табылса және ешқандай басқа мемлекет 9-баптың 1 немесе 2-тармағына сәйкес өзiнiң заңдық құзыретiн жүзеге асыру үшiн негізге ие болмаса, осы жағдайларға тиiстi мән-жайларға 7, 12, 14, 15, 16 және 17-баптардың ережелерiн қолдануды жоққа шығармайды.

4-бап

1. Осы Конвенциядағы ешнәрсе де халықаралық құқыққа, атап айтқанда Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Жарғысының мақсаттары мен қағидаттарына және халықаралық гуманитарлық құқыққа сәйкес мемлекеттер мен адамдардың басқа құқықтарын, мiндеттемелерi мен мiндеттерiн қозғамайды.
2. Қарулы қақтығыс кезiндегi қарулы күштердiң әрекеттерi, бұл терминдер халықаралық гуманитарлық құқықпен реттелетiн осы құқықта түсiндiрілетiндей осы Конвенциямен реттелмейдi, сол сияқты олар халықаралық құқықтың басқа дa нормаларымен реттелетiндiктен мемлекеттің қарулы күштерi олардың ресми функцияларын жүзеге асыру мақсатында қолданатын әрекеттерi онымен реттелмейдi.
3. Осы баптың 2-тармағының ережелерi өзге қатынастардағы заңсыз актілердi қолдаушы немесе заңды етушi немесе басқа заңдардың негiзiнде жауапкершiлiкке тартуға кедергi келтiрушi ретiнде түсiндiрілмеуге тиiс.
4. Осы Конвенция мемлекеттердiң ядролық қаруды қолдануының заңдылығы және немесе қолдану қаупi туралы мәселеге қатысты болмайды және оған қатысты ешбiр түрде түсiндiрiлуi мүмкiн емес.

5-бап

Әрбiр қатысушы мемлекет қажет болуы мүмкiн мынадай шараларды:
а) 2-бапта көрсетiлген әрекеттердi оның ұлттық заңнамасына сәйкес қылмыстық iстер деп мойындау үшiн;
b) осы қылмыстардың ауыр сипатын ескере отырып осы қылмыстар үшiн тиiсті жазаларды белгілеу үшiн қолданады.

6-бап

Әрбiр қатысушы мемлекет қандай шаралар қажет болса, оның iшiнде iшкi заңнама саласындағы тиiстi жағдайларда, осы Конвенцияның қолданыс аясына енетiн қылмыстық әрекеттердiң, атап айтқанда халықтың, адамдар тобының немесе нақты адамдардың арасында террорлық жағдай жасауға бағытталғандардың немесе есептелгендердiң, ешбiр жағдайда саяси, философиялық, идеологиялық, нәсiлдiк, этностық, дiни немесе өзге де осыған ұқсас сипаттағы қандай да болмасын пiкiрлер бойынша ақтауға жатпауын және олардың ауырлық дәрежесiне орай жазаға тартылуын қамтамасыз ету үшiн сондай шараларды қолданады.

7-бап

1. Қатысушы мемлекеттер:
а) олардың тиiсті аумақтары шегiнде 2-бапта аталған қылмыстарды жасауға дайындықтың алдын алу мақсатында қажет кезiнде өзiнiң ұлттық заңнамасын бейiмдеудi, олардың аумақтарының шегiнде немесе шегiнен тыс және мұндай дайындыққа қарсы әрекеттердi, оның iшiнде олардың аумақтарында осы қылмыстарға қолдау көрсететiн, арандататын, ұйымдастыратын, қасақана қаржыландыратын немесе қасақана техникалық көмек көрсететін немесе ақпарат беретiн немесе осы қылмыстарды жасауға қатысатын адамдардың, топтардың және ұйымдардың заңсыз қызметiне тыйым салу жөнiндегi шараларды қоса алғанда, барлық мүмкiн болатын шараларды қолдану;
b) өзiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес және осы бапта көзделген тәртiп пен жағдайларда, әрi әкiмшiлiк және ол 2-бапта көрсетілген қылмыстарды анықтау, алдын алу, жолын кесу және тергеу жүргiзу мақсатында, сондай-ақ осындай қылмыстарды жасауда айыпталатын адамдарды қылмыстық жауаптылыққа тарту мақсатында қажет болған кезде қолданылатын басқа да шараларды үйлестіруде, дәл және тексерiлген ақпарат алмасу арқылы ынтымақтастық жасайды. Атап айтқанда қатысушы мемлекет 2-бапта аталған қылмыстардың жасалуына қатысты 9-бапта аталған басқа мемлекеттердi дереу хабардар ету үшін, сондай-ақ оған белгілi болған осындай қылмыстарды жасауға дайындықтар туралы және сол сияқты мақсатына орай халықаралық ұйымдарды хабардар етуге тиiстi шаралар қолдану жолымен ынтымақтасады.
2. Қатысушы мемлекеттер осы Конвенцияның күшiне орай құпия немесе осы Конвенцияны жүзеге асыру мақсатында өткiзiлген iс-қимылға қатысу нәтижесiнде басқа қатысушы мемлекеттен алатын кез келген ақпараттың құпиялылығын қорғау үшiн өзінің ұлттық заңнамасына сай келетiн тиiсті шараларды қолданады. Егер қатысушы мемлекеттер халықаралық ұйымдарға ақпаратты құпия түрде берсе, онда мұндай ақпараттың құпиялылығын қорғауды қамтамасыз ету үшiн шаралар қолданылады.
3. Осы Конвенцияға сәйкес ұлттық заңнамасына сай қатысушы мемлекеттерден таратуға құқығы жоқ немесе мүдделi мемлекеттiң қауiпсiздiгiне немесе ядролық материалды физикалық қорғалуына қауiп төндiретiн қатысушы мемлекеттерден қандай да бiр ақпаратты беру талап етілмейдi.
4. Қатысушы мемлекеттер Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына осы бапта көрсетілген ақпаратты жолдауға немесе алуға жауапты өзiнiң құзыретті органдары немесе байланыс пункттерi туралы ақпарат бередi. Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы құзыретті органдар мен байланыс пункттерi туралы мұндай ақпаратты барлық қатысушы мемлекеттерге және Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттiкке хабарлайды. Осындай органдар мен байланыс пункттерiне үнемi қол жеткiзілуге тиiс.

8-бап

Осы Конвенцияның мәнi бойынша қылмыстың алдын алу мақсатында қатысушы мемлекеттер Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттіктiң тиiсті ұсынымдары мен функцияларын ескере отырып радиоактивтi материалды қорғауды қамтамасыз ету жөнiндегі тиiстi шараларды қолдануға барлық күш-жiгерiн жұмсайды.

9-бап

1. Әрбiр қатысушы мемлекет 2-бапта аталған қылмысқа қатысты оның заңдық құзыретiн белгілеу үшін:
а) қылмыс осы мемлекеттiң аумағында жасалса; немесе
b) қылмыс осы мемлекеттiң туы астында жүзетiн кеме бортында немесе қылмыс жасалған мезетте осы мемлекеттiң заңына сәйкес тiркелген әуе кемесiнде жасалса; немесе
с) қылмысты осы мемлекеттiң азаматы жасаса, қандай қажеттi шараларды болса да қолданады.
2. Қатысушы мемлекет өзiнiң заңдық құзыретiн осындай кез келген қылмысқа қатысты:
а) қылмыс осы мемлекеттiң азаматына қарсы жасалса; немесе
b) қылмыс осы мемлекеттiң елшiлiгiн немесе өзге де дипломатиялық немесе консулдық өкiлдігінің үй-жайларын қоса алғанда, шетелдегi осы мемлекеттiң мемлекеттік немесе үкiметтiк объектiсiне қарсы жасалса, немесе;
с) қылмысты осы мемлекеттiң аумағында тұрып жатқан азаматтығы жоқ адам жасаса; немесе
d) қылмыс осы мемлекеттi қандай да бiр iс-қимыл жасауға немесе одан қалыс қалуға мәжбүрлеу ниетiмен жасалса; немесе
e) қылмыс осы мемлекеттiң үкiметi пайдаланатын әуе кемесiнiң бортында жасалса, белгiлей алады.
3. Осы Конвенцияны ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе оған қосылу кезiнде әрбiр қатысушы мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысын өзiнiң ұлттық заңнамасы негiзiнде осы баптың 2-тармағына сәйкес заңдық құзыретiн белгілеу туралы хабардар етедi. Қандай да бiр өзгерiстер болған жағдайда тиiстi қатысушы мемлекет бұл туралы Бас хатшыны дереу хабардар етедi.
4. Әрбiр қатысушы мемлекет қылмыскер деп болжанған адам оның аумағында болса және ол оны осы баптардың 1 немесе 2-тармақтарына сәйкес өз заңдық құзыретiн белгілеген қатысушы мемлекеттердiң бiрде-бiрiне бермеген жағдайда, 2-бапта аталған қылмыстарға қатысты оның заңдық құзыретiн белгiлеу үшiн қажеттi болып табылатын осындай шараларды да қолданады.
5. Осы Конвенция өзiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес қатысушы мемлекет белгілеген қылмыстық заңдық құзыретiн жүзеге асыруды жоққа шығармайды.

10-бап

1. Қатысушы мемлекет, 2-бапта аталған қылмыс оның аумағында жасалғаны немесе жасалып жатқаны немесе қылмыс жасаған немесе оның аумағында болуы мүмкiн осындай қылмысты жасауы мүмкiн деген адам туралы ақпаратты ала отырып, осы ақпаратта көрсетiлген фактілердi тексеру үшiн өзiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес қажеттi болып табылатын осындай шараларды қолданады.
2. Аумағында қылмыскер немесе қылмыскер деп болжанған адам тұратын қатысушы мемлекет жағдай осыны талап ететiніне көз жеткiзе отырып, қылмыстық қуғындау немесе ұстап беру мақсатында оның қатысуын қамтамасыз ету жөнiндегi тиiстi шараларды өзiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес қолданады.
3. Оған қатысты осы баптың 2-тармағында айтылған шаралар қолданатын кез келген адамның:
а) өзiнiң азаматы болып табылатын, сол мемлекеттiң немесе сол адамның құқығын өзгеше түрде заңдық қорғайтын мемлекеттiң жақын жердегі тиiсті өкілiмен немесе азаматтық алмаған адам болса, аумағында тұратын мемлекет өкiлiмен шұғыл байланысуы;
b) осы мемлекеттің өкiлiне келуi;
с) а) және b) тармақшаларына сәйкес өз құқықтары туралы хабардар болу құқығы бар.
4. Осы баптың 3-тармағында айтылған құқықтар қылмыскер немесе қылмыскер болуы мүмкiн адам аумағында болатын мемлекеттің заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады, соның өзiнде де аталған заңнама 3-тармаққа сәйкес берілетiн құқықтар белгiленген мақсатқа толық жету мүмкiндiгiн қамтамасыз етуi тиiс.
5. Осы баптың 3 және 4-тармақтарының ережелерi 9-баптың 1 немесе 2-тармақтарына сәйкес заңдық құзыретiне ұмтылатын кез келген қатысушы мемлекеттің Қызыл Крест халықаралық комитетiнен қылмыскер болуы мүмкiн адаммен байланысуды немесе оған баруды өтiну құқығына зиян келтiрмейдi.
6. Осы бапқа сәйкес қатысушы мемлекет адамды тұтқынға алғаннан кейiн, 9-баптың 1 және 2-тармақтарына сәйкес заңдық құзыретiн белгілеген қатысушы мемлекеттерге өзi орынды деп санаса, тiкелей немесе Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы арқылы және егер ол мұндай адамның тұтқынға алынған фактiсi туралы және оның ұсталуын талап ететiн мән-жайлар туралы кез келген өзге де мүдделi қатысушы мемлекеттерге дереу хабарлауы тиiс. Осы баптың 1-тармағында көзделген тексерудi жүргiзетiн мемлекет аталған қатысушы мемлекеттердi өзiнiң шешiмдерi туралы жедел хабардар етедi және ол заңдық құзыретiн жүзеге асыру ниетi туралы хабарлайды.

11-бап

1. Қылмыскер деп болжанған адам табылған аумақтағы қатысушы мемлекет 9-бап қолданылатын жағдайларда, егер ол осы адамды ұстап бермесе, оның аумағында қылмыс жасалған-жасалмағанына қарамастан қандай да бiр ерекшелiк жасамай, өз заңнамасына сәйкес тексеру жүргiзу арқылы қылмыстық қуғындау мақсатында өзiнiң құзыретті органдарына ақталмайтын iркілiстерсiз табыстауға мiндеттi. Бұл органдар сол мемлекеттің заңнамасына сәйкес ауыр сипаттағы кез келген басқа қылмыс жағдайындағыдай шешiм қабылдайды.
2. Қатысушы мемлекеттiң ұлттық заңнамасы оған өзiнiң азаматтарының бiрiн ұстап беруге немесе өзгеше түрде беруге мүмкiндiк беретін барлық жағдайда, бұл адам осы мемлекетке ұстап беру немесе беру сұратылған бұл адамның iсiн сотта қылмыстық тексеру немесе қарау нәтижесiнде шығарылған үкiм бойынша жазасын өтеу үшiн қайтарылады деген шартпен және осы мемлекет пен осы адамды ұстап беру туралы өтiнiш жасаушы мемлекет осы нұсқамен және олар орынды деп тапқан басқа да шарттармен келiскен жағдайда ғана, осы баптың 1-тармағында айтылған мiндетті орындау үшiн жеткілiкті болып табылатын осындай шарт жасалған ұстап беру немесе беруi орынды деп танылады.

12-бап

Осы Конвенцияға сәйкес қамауға алынған немесе оған қатысты кез келген басқа шаралар қолданылған немесе тексеру жүзеге асырылатын кез келген адамға әділдiкпен қарау, оның iшiнде сол адам тұратын аумақтағы мемлекеттің заңнамасына сәйкес барлық құқықтар мен кепiлдердi және адам құқықтары туралы ережелердi қоса алғанда, қолданылатын халықаралық құқық ережелерiн қолдануға кепiлдiк берiледi.

13-бап

1. 2-бапта аталған қылмыстар осы Конвенция күшiне енгенге дейiн қандай да бiр қатысушы мемлекеттер арасында жасалған ұстап беру туралы кез келген шартқа ұстап беруге әкелетiн қылмыстар ретiнде қосуға жататын болып саналады. Қатысушы мемлекеттер кейiннен олардың арасында жасалатын ұстап беру туралы барлық шарттарға ұстап беруге әкелетiн осындай қылмыстар ретiнде енгiзуге мiндеттенедi.
2. Қатысушы мемлекет шартын болуымен ұстап беруге байланысты болса, олармен ұстап беру туралы шарт жасалмаған басқа қатысушы мемлекеттен ұстап беру туралы өтiнiштi алғанда, сұрау салынушы мемлекет 2-бапта аталған қылмысқа қатысты ұстап беру үшiн құқықтық негiз ретiнде өз қарауы бойынша осы Конвенцияны қарастыра алады. Ұстап беру сұрау салынуды мемлекеттің заңнамасында көзделген басқа да талаптардың сақталуымен жүзеге асырылады.
3. Шарттың болуымен ұстап беруге байланысты емес қатысушы мемлекеттер өз арасында 2-бапта аталған қылмыстарды сұрау салынатын мемлекеттiң заңнамасында көзделген талаптардың сақталуымен ұстап беруге әкелетiн қылмыстар ретiнде қарайды.
4. 2-бапта аталған қылмыстар, қажет болған жағдайда, егер олар жасалған орнында ғана емес, сондай-ақ 9-баптың 1 және 2-тармақтарына сәйкес өзiнiң заңдық құзыретiн белгiлеген мемлекеттердiң аумағында жасалса, қатысушы мемлекеттер ұстап беру мақсатында қарайды.
5. Қатысушы мемлекеттер арасындағы ұстап беру туралы барлық шарттар мен уағдаластықтардың ережелерi 2-бапта аталған қылмыстарға байланысты қатысушы мемлекеттер арасындағы қатынастарда олар осы Конвенцияға сай келетiндей шекте өзгертiлген болып саналады.

14-бап

1. Қатысушы мемлекеттер тексерулер үшiн қажеттi олардың қолында бар айғақтарды алуға жәрдем берудi қоса алғанда, 2-бапта аталған қылмыстарға қатысты басталған тексерулермен, қылмыстық қуғындау мен немесе ұстап беру рәсiмдерiмен байланысты бiр-бiрiне барынша көмек көрсетедi.
2. Қатысушы мемлекеттер олардың арасында болуы мүмкiн өзара құқықтық көмек туралы кез келген шарттарда немесе өзге уағдаластықтарға сәйкес осы баптың 1-тармағы бойынша өз мiндеттемелерiн орындайды. Осындай шарттар мен уағдаластықтар болмағанда, қатысушы мемлекеттер өздерiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес бiр-бiрiне көмек көрсетедi.

15-бап

2-бапта көрсетiлген қылмыстың бiрде-бiрi ұстап беру немесе өзара құқықтық көмек мақсатында саяси қылмыс немесе саяси қылмыспен байланысты қылмыс немесе саяси уәждерден туындаған қылмыс ретiнде қаралмайды. Сондықтан осындай қылмыспен байланысты ұстап беру немесе өзара құқықтық көмек туралы өтiнішпен ол саяси қылмыстарға немесе caяcи қылмыспен байланысты қылмысқа немесе саяси уәждерден туындайтын қылмысқа қатысты негiзде ғана қабылданбай тасталуы мүмкiн емес.

16-бап

Осы Конвенцияда ешнәрсе де қандай да бiр адамды ұстап беру немесе өзара көмек көрсету, егер сұрау салынатын қатысушы мемлекеттiң 2-бапта аталған қылмыстармен байланысты ұстап беру немесе осындай қылмыстарға қатысы туралы өтiнiштiң өзара құқықтық көмегi осы адамды оның нәсілiне, дінге сенуiне, азаматтығына, этностық шығу тегiне немесе саяси көзқарастары себебiнен қылмыстық қуғындау немесе жазалау мақсатында немесе осы өтінiштi қанағаттандыру, сол адамның жағдайына осы себептердiң кез келгенiнен зиян келтiретін болса, мiндеттеме жүктеушi ретiнде түсiндiрілмеуi тиiс.

17-бап

1. Бiр қатысушы мемлекетте қамауда отырған немесе түрмеде отыру мерзiмiн өтеп жатқан және осы Конвенцияға сәйкес қылмыстарға байланысты тергеу немесе қылмыстық қуғындау үшін дәлелдемелер алуда айғақтар беру, жеке басын анықтау немесе өзге де көмек көрсету мақсатында оның басқа қатысушы мемлекетте болуы талап етілетін адам мынадай шарттар сақталғанда:
а) бұл адам толық ақпарат негiзінде оған өз келiсiмiн еркін бергенде; және
b) екi елдiң де құзыреттi билiгі осы мемлекеттер қолдануға болады деп санайтын талаптармен келiсiмге қол жеткiзгенде берілуі мүмкін.
2. Осы баптың мақсаттары үшін:
а) оған адам берілетiн мемлекет, егер осы адамды берген мемлекет қана өзге туралы сұрамаса немесе басқаша рұқсат eтпece, берген адам қамауда ұстауға құқылы және мiндетті;
b) адам берiлген мемлекет, екi мемлекеттің құзыретті билігі осы адамды қайтару жөнiнде алдын ала келiсілгендей немесе екi елдің құзыретті билiгімен өзгеше түрде келiсiлгендей, бұрын берген мемлекеттiң иелігіне осы адамды қайтару жөнiндегі өз мiндеттемесiн кідірiссiз орындайды;
с) адам берiлген мемлекет, осы адамды берген мемлекеттен оны қайтарып беру үшін ұстап беру рәсімін жүргізуді талап етпеуi тиіс;
d) берiлген адамның ол берілген мемлекетте өтейтін жазалау мерзiмiне ол берілген мемлекетте қамауда ұсталған мерзiмi қоса есептеледі.
3. Осы бапқа сәйкес берілуi тиiс белгiлi бiр адам оның азаматтығына қарамастан қудалануға немесе қамауда ұстауға жатпайды және ол берiлген мемлекетiнiң аумағынан кеткенге дейiн iс-әрекетiне немесе оған қатысты шығарылған үкiмдерге байланысты осы адам берілген мемлекеттiң аумағында оның жеке басының еркiндiгiне қатысты қандай да болмасын өзге бiр шектеулерге оны берген қатысушы мемлекеттің келiсiмiнсiз ұшырауға тиiс емес.

18-бап

1. Радиоактивтi материалдарды, құрылғыларды немесе ядролық объектiлердi басып алған немесе өзгеше түрде өз бақылауына алған, 2-бапта сипатталған қылмыс жасалғаннан кейiн; мұндай заттарға ие қатысушы мемлекет:
а) радиоактивтi материалды, құрылғыны немесе ядролық объектінi залалсыздандыру мақсатында шаралар қолданады;
b) кез келген ядролық материал Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттiк қолданатын кепiлдерге сай сақталуын қамтамасыз етедi; және
с) Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттiк жариялаған физикалық қорғаныш және денсаулық пен қауiпсiздiк саласындағы стандарттар жөнiндегi ұсынымдарды ескередi.
2. 2-бапта сипатталған қылмыстарға байланысты кез келген талқылаулар аяқталғаннан кейiн немесе егер оны халықаралық құқық талап ететiн болса, одан да ертерек, мүдделi қатысушы мемлекеттермен кеңесулерден кейiн (атап айтқанда қайтару және сақтау шарттары жөнiндегi) кез келген радиоактивтi материал, құрылғы немесе ядролық объект өздерi тиесiлi қатысушы мемлекетке, осындай радиоактивтi материал, құрылғы немесе ядролық объект иесi болып табылатын заңды тұлға немесе жеке тұлға азаматы немесе тұрғыны болып табылатын қатысушы мемлекетке не олар аумағынан ұрланған немесе, өзгеше түрде заңсыз алынған қатысушы мемлекетке қайтарылады.
3. а) Егер мемлекетiшілiк немесе халықаралық құқық қатысушы мемлекетке мұндай радиоактивтi материалды, құрылғыны немесе ядролық объектiнi қайтаруға немесе қабылдауға тыйым салса немесе бұл туралы мүдделi қатысушы мемлекеттер келiссе, онда радиоактивтi материалға, құрылғыға немесе ядролық объектiге ие қатысушы мемлекет осы баптың 3 b-тармағын сақтай отырып, осы баптың 1-тармағында сипатталған шараларды қолдануды жалғастырады; мұндай радиоактивтi материалдар, құрылғылар немесе ядролық объектілер бейбiт мақсаттарда ғана пайдаланылатын болады;
b) Егер радиоактивтi материалдарға, құрылғыларға немесе ядролық объектілерге ие қатысушы мемлекеттердiң оларға ие болуы заңсыз болып табылатын болса, онда бұл мемлекет мұндай иелiк ету заңды болып табылатын және қажет болғанда оларды залалсыздандыру мақсатында осы мемлекетпен кеңескен кезде осы баптың 1-тармағына талаптарға сәйкес сенiм бiлдiрген мемлекеттiң иелiгiне мүмкiндiгiнше тезiрек тапсырылуын қамтамасыз етедi; мұндай радиоактивтi материалдар, құрылғылар немесе ядролық объектілер бейбіт мақсаттарда ғана пайдаланылады.
4. Егер осы баптың 1 және 2-тармақтарында айтылған радиоактивтi материалдар, құрылғылар немесе ядролық объектілер қатысушы мемлекеттердiң бiр де бiрiне не қатысушы мемлекеттiң азаматына немесе тұрғынына тиесілi болмаса және қатысушы мемлекеттің аумағынан ұрланған немесе өзгеше түрде заңсыз алынбаса немесе егер бiр де бiр мемлекет мұндай заттарды алуға тілек бiлдiрмесе, онда осы баптың 3 b-тармағын сақтай отырып мүдделi мемлекеттермен және кез келген тиiсті халықаралық ұйымдармен кеңесулерден кейiн оған қалай иелiк ету туралы жеке шешiм қабылданады.
5. Радиоактивтi материалға, құрылғыға немесе ядролық объектіге не қатысушы мемлекет осы баптың 1, 2, және 4-тармақтарының мақсаттары үшiн басқа қатысушы мемлекеттерден, атап айтқанда мүдделi қатысушы мемлекеттерден және кез келген тиiстi халықаралық ұйымдардан, атап айтқанда Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттіктен көмек сұрай алады немесе ынтымақтастық туралы өтiнiш жасай алады. Қатысушы мемлекеттерге және тиiсті халықаралық ұйымдарға осы бапқа сәйкес барынша мүмкiн болатын дәрежеде көмек көрсетуге ұсыным жасалады.
6. Осы бапқа сәйкес радиоактивтi материалға, құрылғыға немесе ядролық объектiге қалай ие болумен немесе оларды қалай сақтаумен айналысатын Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттіктiң Бас директорын мұндай затқа қалай билiк еткенi немесе сақтағаны туралы хабардар етедi. Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттіктің Бас директоры бұл ақпаратты басқа қатысушы мемлекеттерге жолдайды.
7. Егер 2-бапта сипатталған қылмысқа байланысты таратылған болса, онда осы бап ешқандай және ешбiр түрде ядролық залал үшін жауапкершілiкті реттеушi халықаралық құқықтың нормаларын немесе халықаралық құқықтың өзге де нормаларын қозғамайды.

19-бап

Ықтимал қылмыскер қылмыстық қуғындауға ұшыраған қатысушы мемлекет өзiнiң ұлттық заңнамасына немесе қолдануға болатын рәсiмдерiне сәйкес талқылаудың ақырғы нәтижесi туралы Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына хабарлайды, ол бұл ақпаратты басқа қатысушы мемлекеттерге жолдайды.

20-бап

Қатысушы мемлекеттер бiр-бiрiмен тікелей немесе Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы арқылы және қажет болған жерде халықаралық ұйымдардың көмегiмен осы Конвенцияның тиiмдi жүзеге асырылуы үшін консультациялар өткiзедi.

21-бап

Қатысушы мемлекеттер осы Конвенция бойынша өз мiндеттемелерiн тәуелсiз теңдiк және мемлекеттердiң аумақтық тұтастығының принциптерiне және басқа мемлекеттің iшкi iстерiне араласпау принципiне жауап беретiн түрде орындайды.

22-бап

Осы Конвенцияда ешнәрсе де қатысушы мемлекетке басқа қатысушы мемлекеттiң аумағында, басқа қатысушы мемлекеттiң билiгiнiң ғана құзыретiне енетiн оның ұлттық заңнамасына сәйкес заңдық құзыретi мен функциясын жүзеге асыру құқығын бермейдi.

23-бап

1. Осы Конвенцияны түсiндiруге немесе қолдануға қатысты, қисынды уақыт iшiнде келiссөз жүргiзу жолымен peттeу мүмкiн болмайтын екi немесе одан да көп қатысушы мемлекеттер арасындағы кез келген дау олардың бiреуiнiң өтiнiшi бойынша төрелiк етуге берiледi. Егер төрелiк ету туралы өтiнiш жасалған күннен бастап алты ай iшiнде тараптар оны ұйымдастырушы туралы келiсе алмаса, кез келген тарап Соттың Мәртебесiне сәйкес өтiнiш жасау арқылы, дауды Халықаралық Сотқа тапсыра алады.
2. Әрбiр мемлекет осы Конвенцияға қол қою, қабылдау, бекiту немесе оған қосылу кезiнде өзiн осы баптың 1-тармағының ережелерiмен байланысты деп санамайтыны туралы мәлiмдей алады. Басқа қатысушы мемлекеттер осындай ескерту жасаған кез келген қатысушы мемлекетке қатысты 1-тармақтың ережелерiмен байланысты болмайды.
3. Осы баптың 2-тармағына сәйкес ескерту жасаған кез келген мемлекет кез келген уақытта осы ескертудi Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына хабарлау арқылы алып тастай алады.

24-бап

1. Осы Конвенция 2005 жылғы 14 қыркүйектен бастап 2006 жылғы 31 желтоқсан аралығында Нью-Йорктегi Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Орталық мекемелерiнде барлық мемлекеттердiң қол қоюы үшiн ашық.
2. Осы Конвенция қабылдануға немесе бекiтілуге жатады. Қабылдау немесе бекiту туралы ратификация грамоталары немесе құжаттар Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға тапсырылады.
3. Осы Конвенция кез келген мемлекеттің қосылуы үшiн ашық. Қосылу туралы құжаттар Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға тапсырылады.

25-бап

1. Осы Конвенция жиырма екiншi ратификация грамотасын немесе қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы құжатты Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға тапсырғаннан кейiнгi отызыншы күнi күшiне енедi.
2. Осы Конвенцияны ратификациялайтын, қабылдайтын немесе бекiтетiн жиырма екiншi ратификация грамотасын немесе қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы құжатты сақтауға тапсырғаннан кейiн оған қосылатын әрбiр мемлекет үшiн Конвенция осы мемлекет өзiнiң ратификация грамотасын немесе қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы құжатты сақтауға тапсырғаннан кейiн отызыншы күнi күшiне енедi.

26-бап

1. Қатысушы мемлекет осы Конвенцияға түзетулер ұсына алады. Ұсынылған түзетулер депозитарийге ұсынылады, ол кешiктiрмей оларды барлық қатысушы мемлекеттерге жiбередi.
2. Қатысушы мемлекеттердiң көпшiлiгiнiң ұсынылған түзетулердi қарау үшiн конференция шақыру туралы өтiнiштерiн алған бойда депозитарий барлық қатысушы мемлекеттердi, шақыру жолданғаннан кейiн кемiнде үш айдан кейiн өткiзiлетiн конференцияға қатысуға шақырады.
3. Конференцияға қатысушылар түзетулердi бiтiмге келiп қабылдау үшiн барлық мүмкiндiктi жасайды. Егер бұл мүмкiн болмай шықса, түзетулер барлық қатысушы мемлекеттердiң үштен екi көпшілiк дауысымен қабылданады.
4. Осы баптың 3-тармағына сәйкес қабылданған түзету ратификациялау, қабылдау, қосылу немесе түзетудi бекiту туралы құжатты сақтауға тапсыратын әрбiр қатысушы мемлекет үшiн қатысушы мемлекеттердiң үштен екiсi өзiнiң тиiстi құжаттарын сақтауға тапсырған датадан кейiнгi отызыншы күнi күшiне енедi. Бұдан кейiн кез келген қатысушы мемлекет үшiн түзету осы мемлекеттiң тиiстi құжатты сақтауға тапсырған датасынан бастап отызыншы күнi күшiне енедi.

27-бап

1. Кез келген қатысушы мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысын жазбаша хабарландыру жолымен осы Конвенциядан бас тарта алады.
2. Бас тарту Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы хабарламаны алған күнiнен бастап бiр жыл өткеннен кейiн күшiне енедi.

28-бап

Осы Конвенцияның түпнұсқасының ағылшын, араб, испан, қытай, орыс және француз тiлдерiндегi тең түпнұсқасы болып табылатын мәтiндерi Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға беріледi, ол барлық мемлекеттерге Конвенцияның куәландырылған көшiрмесiн таратады.

ОСЫНЫ КУӘЛАНДЫРУҒА өзiнiң тиiстi үкiметтерi нақты түрде соған уәкiлеттiк берген төменде қол қоюшылар Нью-Йорктегi Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Орталық мекемелерiнде барлық мемлекеттердiң қол қоюы үшiн 2005 жылғы 14 қыркүйекте ашылған осы Конвенцияға қол қойды.

On signing of the International Convention for the Suppression of Acts of Nuclear Terrorism

Decree of the President of the Republic of Kazakhstan dated September 15, 2005 N 1646.

Unofficial translation

For the purpose of ensuring stability and implementation measures to prevent, suppress and eliminate international terrorism and strengthen international cooperation between States I HEREBY DECREE:

1. To sign on behalf of the Republic of Kazakhstan the International Convention for the Suppression of Acts of Nuclear Terrorism.

2. This Decree shall enter into force from the day of signing.

The President

of the Republic of Kazakhstan

INTERNATIONAL CONVENTION FOR THE SUPPRESSION OF ACTS OF NUCLEAR TERRORISM

United Nations
2005

The States Parties to this Convention,

Having in mind the purposes and principles of the Charter of the United Nations concerning the maintenance of international peace and security and the promotion of good-neighborliness and friendly relations and cooperation among States,

Recalling the Declaration on the Occasion of the Fiftieth Anniversary of the United Nations of 24 October 1995,

Recognizing the right of all States to develop and apply nuclear energy for peaceful purposes and their legitimate interests in the potential benefits to be derived from the peaceful application of nuclear energy,

Bearing in mind the Convention on the Physical Protection of Nuclear Material of 1980,

Deeply concerned about the worldwide escalation of acts of terrorism in all its forms and manifestations,

Recalling the Declaration on Measures to Eliminate International Terrorism annexed to General Assembly resolution 49/60 of 9 December 1994, in which, inter alia, the States Members of the United Nations solemnly reaffirm their unequivocal condemnation of all acts, methods and practices of terrorism as criminal and unjustifiable, wherever and by whomever committed, including those which jeopardize the friendly relations among States and peoples and threaten the territorial integrity and security of States,

Noting that the Declaration also encouraged States to review urgently the scope of the existing international legal provisions on the prevention, repression and elimination of terrorism in all its forms and manifestations, with the aim of ensuring that there is a comprehensive legal framework covering all aspects of the matter,

Recalling General Assembly resolution 51/210 of 17 December 1996 and the Declaration to Supplement the 1994 Declaration on Measures to Eliminate International Terrorism annexed thereto,

Recalling also that, pursuant to General Assembly resolution 51/210, an ad hoc committee was established to elaborate, inter alia, an international convention for the suppression of acts of nuclear terrorism to supplement related existing international instruments,

Noting that acts of nuclear terrorism may result in the gravest consequences and may pose a threat to international peace and security,

Noting also that existing multilateral legal provisions do not adequately address those attacks,

Being convinced of the urgent need to enhance international cooperation between States in devising and adopting effective and practical measures for the prevention of such acts of terrorism and for the prosecution and punishment of their perpetrators,

Noting that the activities of military forces of States are governed by rules of international law outside of the framework of this Convention and thatthe exclusion of certain actions from the coverage of this Convention does not condone or make lawful otherwise unlawful acts, or preclude prosecution under otherlaws,

Have agreed as follows:

Article 1

For the purposes of this Convention:

1. “Radioactive material” means nuclear material and other radioactive substances which contain nuclides which undergo spontaneous disintegration (a process accompanied by emission of one or more types of ionizing radiation, such as alpha-, beta-, neutron particles and gamma rays) and which may, owing to their radiological or fissile properties, cause death, serious bodily injury or substantial damage to property or to the environment.

2. “Nuclear material” means plutonium, except that with isotopic concentration exceeding 80 per cent in plutonium-238; uranium-233; uranium enriched in the isotope 235 or 233; uranium containing the mixture of isotopes as occurring in nature other than in the form of ore or ore residue; or any material containing one or more of the foregoing; Whereby “uranium enriched in the isotope 235 or 233” means uranium containing the isotope 235 or 233 or both in an amount such that the abundance ratio of the sum of these isotopes to the isotope 238 is greater than the ratio of the isotope 235 to the isotope 238 occurring in nature.

3. “Nuclear facility” means:

a) Any nuclear reactor, including reactors installed on vessels, vehicles, aircraft or space objects for use as an energy source in order to propel such vessels, vehicles, aircraft or space objects or for any other purpose;

b) Any plant or conveyance being used for the production, storage, processing or transport of radioactive material.

4. “Device” means:

a) Any nuclear explosive device; or

b) Any radioactive material dispersal or radiation-emitting device which may, owing to its radiological properties, cause death, serious bodily injury or substantial damage to property or to the environment.

5. “State or government facility” includes any permanent or temporary facility or conveyance that is used or occupied by representatives of a State, members of a Government, the legislature or the judiciary or by officials or employees of a State or any other public authority or entity or by employees or officials of an intergovernmental organization in connection with their official duties.

6. “Military forces of a State” means the armed forces of a State which are organized, trained and equipped under its internal law for the primary purpose of national defence or security and persons acting in support of those armed forces who are under their formal command, control and responsibility.

Article 2

1. Any person commits an offence within the meaning of this Convention if that person unlawfully and intentionally:

а) Possesses radioactive material or makes or possesses a device:

i) With the intent to cause death or serious bodily injury; or

ii) With the intent to cause substantial damage to propertyortotheenvironment;

b) Uses in any way radioactive material or a device, or uses or damages a nuclear facility in a manner which releases or risks the release of radioactive material:

i) With the intent to cause death or serious bodily injury; or

ii) With the intent to cause substantial damage to property or to the environment; or

iii) With the intent to compel a natural or legal person,an internationalorganizationoraStatetodoorrefrainfromdoinganact.

2. Any person also commits an offence if that person:

a) Threatens, under circumstances which indicate the credibility of the threat, to commit an offence as set forth in paragraph 1 (b) of the present article; or

b) Demands unlawfully and intentionally radioactive material, a device or a nuclear facility by threat, under circumstances which indicate the credibility of the threat, or by use offorce.

3. Any person also commits an offence if that person attempts to commit an offence as set forth in paragraph 1 of the present article.

4. Any person also commits an offence if that person:

a) Participates as an accomplice in an offence as set forth in paragraph 1, 2 or 3 of the present article; or

b) Organizes or directs others to commit an offence as set forth in paragraph 1, 2 or 3 of the present article; or

c) In any other way contributes to the commission of one or more offences as set forth in paragraph 1, 2 or 3 of the present article by a group of persons acting with a common purpose; such contribution shall be intentional and either be made with the aim of furthering the general criminal activity or purpose of the group or be made in the knowledge of the intention of the group to commit the offence or offencesconcerned.

Article 3

This Convention shall not apply where the offence is committed within a single State, the alleged offender and the victims are nationals of that State, the alleged offender is found in the territory of that State and no other State has a basis under article 9, paragraph 1 or 2, to exercise jurisdiction, except that the provisions of articles 7, 12, 14, 15, 16 and 17 shall, as appropriate, appl y in those cases.

Article 4

1. Nothing in this Convention shall affect other rights, obligations and responsibilities of States and individuals under international law, in particular the purposes and principles of the Charter of the United Nations and international humanitarian law.

2. The activities of armed forces during an armed conflict, as those terms are understood under international humanitarian law, which are governed by that law are not governed by this Convention, and the activities undertaken by military forces of a State in the exercise of their official duties, inasmuch as they are governed by other rules of international law, are not governed by this Convention.

3. The provisions of paragraph 2 of the present article shall not be interpreted as condoning or making lawful otherwise unlawful acts, or precluding prosecution under other laws.

4. This Convention does not address, nor can it be interpreted as addressing, in any way, the issue of the legality of the use or threat of use of nuclear weapons by States.

Article 5

Each State Party shall adopt such measures as may be necessary:

a) To establish as criminal offences under its national law the offences set forth in article 2;

b) To make those offences punishable by appropriate penalties which take into account the grave nature of these offences.

Article 6

Each State Party shall adopt such measures as may be necessary,including, where appropriate, domestic legislation, to ensure that criminal acts within the scope of this Convention, in particular where they are intended or calculated to provoke a state of terror in the general public or in a group of persons or particular persons, are under no circumstances justifiable by considerations of a political, philosophical, ideological, racial, ethnic, religiousor other similar nature and are punished by penalties consistent with their gravenature.

Article 7

1. States Parties shall cooperate by:

a) Taking all practicable measures, including, if necessary, adapting their national law, to prevent and counter preparations in their respective territories for the commission within or outside their territories of the offences set forth in article 2, including measures to prohibit in their territories illegal activities of persons, groups and organizations that encourage, instigate, organize, knowingly finance or knowingly provide technical assistance or information or engage in the perpetration of those offences;

b) Exchanging accurate and verified information in accordance with their national law and in the manner and subject to the conditions specified herein, and coordinating administrative and other measures taken as appropriate to detect, prevent, suppress and investigate the offences set forth in article 2 and also in order to institute criminal proceedings against persons alleged to have committed those crimes. In particular, a State Party shall take appropriate measures in order to inform without delay the other States referred to in article 9 in respect of the commission of the offences set forth in article 2 as well as preparations to commit such offences about which it has learned, and also to inform, where appropriate, international organizations.

2. States Parties shall take appropriate measures consistent with their national law to protect the confidentiality of any information which they receive in confidence by virtue of the provisions of this Convention from another State Party or through participation in an activity carried out for the implementation of this Convention. If States Parties provide information to international organizations in confidence, steps shall be taken to ensure that the confidentiality of such information is protected.

3. States Parties shall not be required by this Convention to provide any information which they are not permitted to communicate pursuant to national law or which would jeopardize the security of the State concerned or the physical protection of nuclear material.

4. States Parties shall inform the Secretary-General of the United Nations of their competent authorities and liaison points responsible for sending and receiving the information referred to in the present article. The Secretary- General of the United Nations shall communicate such information regarding competent authorities and contact points to all States Parties and the International Atomic Energy Agency. Such authorities and liaison points must be accessible on a continuous basis.

Article 8

For purposes of preventing offences under this Convention, States Parties shall make every effort to adopt appropriate measures to ensure the protection of radioactive material, taking into account relevant recommendations and functions of the International Atomic Energy Agency.

Article 9

1. Each State Party shall take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the offences set forth in article 2 when:

a) The offence is committed in the territory of that State; or

b) The offence is committed on board a vessel flying the flag of that State or an aircraft which is registered under the laws of that State at the time the offence is committed; or

c) The offence is committed by a national of that State.

2. A State Party may also establish its jurisdiction over any such offence when:

а) The offence is committed against a national of that State; or
bThe offence is committed against a State or government facility of that State abroad, including an embassy or other diplomatic or consular premises of that State; or

c) The offence is committed by a stateless person who has his or her habitual residence in the territory of that State; or

d) The offence is committed in an attempt to compel that State to door abstain from doing any act; or

e) The offence is committed on board an aircraft which is operated by the Government of thatState.

3. Upon ratifying, accepting, approving or acceding to this Convention, each State Party shall notify the Secretary-General of the United Nations of the jurisdiction it has established under its national law in accordance with paragraph 2 of the present article. Should any change take place, the State Party concerned shall immediately notify the Secretary-General.

4. Each State Party shall likewise take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the offences set forth in article 2 in cases where the alleged offender is present in its territory and it does not extradite that person to any of the States Parties which have established their jurisdiction in accordance with paragraph 1 or 2 of the present article.

5. This Convention does not exclude the exercise of any criminal jurisdiction established by a State Party in accordance with its national law.

Article 10

1. Upon receiving information that an offence set forth in article 2 has been committed or is being committed in the territory of a State Party or that a person who has committed or who is alleged to have committed such an offence may be present in its territory, the State Party concerned shall take such measures as may be necessary under its national law to investigate the facts contained in the information.

2. Upon being satisfied that the circumstances so warrant, the State Party in whose territory the offender or alleged offender is present shall take the appropriate measures under its national law so as to ensure that person’s presence for the purpose of prosecution or extradition.

3. Any person regarding whom the measures referred to in paragraph 2 of the present article are being taken shall be entitled:

а) To communicate without delay with the nearest appropriate representative of the State of which that person is a national or which is otherwise entitled to protect that person’s rights or, if that person is a stateless person, the State in the territory of which that person habitually resides;

b) To be visited by a representative of thatState;

с) To be informed of that person’s rights under subparagraphs a and b.

4.The rights referred to in paragraph 3 of the present article shall be exercised in conformity with the laws and regulations of the State in the territory of which the offender or alleged offender is present, subject to the

Provision that the said laws and regulations must enable full effect to be given to the purposes for which the rights accorded under paragraph 3 are intended.

5. The provisions of paragraphs 3 and 4 of the present article shall be without prejudice to the right of any State Party having a claim to jurisdiction in accordance with article 9, paragraph 1 (c) or 2 (c), to invite the International Committee of the Red Cross to communicate with and visit the alleged offender.

6. When a State Party, pursuant to the present article, has taken a person into custody, it shall immediately notify, directly or through the Secretary- General of the United Nations, the States Parties which have established jurisdiction in accordance with article 9, paragraphs 1 and 2, and, if it considers it advisable, any other interested States Parties, of the fact that that person is in custody and of the circumstances which warrant that person’s detention. The State which makes the investigation contemplated in paragraph 1 of the present article shall promptly inform the said States Parties of its findings and shall indicate whether it intends to exercise jurisdiction.

Article 11

1. The State Party in the territory of which the alleged offender is present shall, in cases to which article 9 applies, if it does not extradite that person, be obliged, without exception whatsoever and whether or not the offence was committed in its territory, to submit the case without undue delay to its competent authorities for the purpose of prosecution, through proceedings in accordance with the laws of that State. Those authorities shall take their decision in the same manner as in the case of any other offence of a grave nature under the law of that State.

2. Whenever a State Party is permitted under its national law to extradite or otherwise surrender one of its nationals only upon the condition that the person will be returned to that State to serve the sentence imposed as a result of the trial or proceeding for which the extradition or surrender of the person was sought, and this State and the State seeking the extradition of the person agree with this option and other terms they may deem appropriate, such a conditional extradition or surrender shall be sufficient to discharge the obligation set forth in paragraph 1 of the present article.

Article 12

Any person who is taken into custody or regarding whom any other measures are taken or proceedings are carried out pursuant to this Convention shall be guaranteed fair treatment, including enjoyment of all rights and guarantees in conformity with the law of the State in the territory of which that person is present and applicable provisions of international law, including international law of human rights.

Article 13

1. The offences set forth in article 2 shall be deemed to be included as extraditable offences in any extradition treaty existing between any of the States Parties before the entry into force of this Convention. States Parties undertake to include such offences as extraditable offences in every extradition treaty to be subsequently concluded between them.

2. When a State Party which makes extradition conditional on the existence of a treaty receives a request for extradition from another State Party with which it has no extradition treaty, the requested State Party may, at its option, consider this Convention as a legal basis for extradition in respect of the offences set forth in article 2. Extradition shall be subject to the other conditions provided by the law of the requested State.

3. States Parties which do not make extradition conditional on the existence of a treaty shall recognize the offences set forth in article 2 as extraditable offences between themselves, subject to the conditions provided by the law of the requested State.

4. If necessary, the offences set forth in article 2 shall be treated, for the purposes of extradition between States Parties, as if they had been committed not only in the place in which they occurred but also in the territory of the States that have established jurisdiction in accordance with article 9, paragraphs 1 and 2.

5. The provisions of all extradition treaties and arrangements between States Parties with regard to offences set forth in article 2 shall be deemed to be modified as between States Parties to the extent that they are incompatible with this Convention.

Article 14

1. States Parties shall afford one another the greatest measure of assistance in connection with investigations or criminal or extradition proceedings brought in respect of the offences set forth in article 2, including assistance in obtaining evidence at their disposal necessary for the proceedings.

2. States Parties shall carry out their obligations under paragraph 1 of the present article in conformity with any treaties or other arrangements on mutual legal assistance that may exist between them. In the absence of such treaties or arrangements, States Parties shall afford one another assistance in accordance with their national law.

Article 15

None of the offences set forth in article 2 shall be regarded, for the purposes of extradition or mutual legal assistance, as a political offence or as an offence connected with a political offence or as an offence inspired by political motives. Accordingly, a request for extradition or for mutual legal assistance based on such an offence may not be refused on the sole ground that it concerns a political offence or an offence connected with a political offence or an offence inspired by political motives.

Article 16

Nothing in this Convention shall be interpreted as imposing an obligation to extradite or to afford mutual legal assistance if the requested State Party has substantial grounds for believing that the request for extradition for offences set forth in article 2 or for mutual legal assistance with respect to such offences has been made for the purpose of prosecuting or punishing a person on account of that person’s race, religion, nationality, ethnic origin or political opinion or that compliance with the request would cause prejudice to that person’s position for any of these reasons.

Article 17

1. A person who is being detained or is serving a sentence in the territory of one State Party whose presence in another State Party is requested for purposes of testimony, identification or otherwise providing assistance in obtaining evidence for the investigation or prosecution of offences under this Convention may be transferred if the following conditions are met:

a) The person freely gives his or her informed consent; and

b) The competent authorities of both States agree, subject to such conditions as those States may deem appropriate.

2. For the purposes of the present article:

a) The State to which the person is transferred shall have the authority and obligation to keep the person transferred in custody, unless otherwise requested or authorized by the State from which the person was transferred;

b) The State to which the person is transferred shall without delay implement its obligation to return the person to the custody of the State from which the person was transferred as agreed beforehand, or as otherwise agreed, by the competent authorities of both States:

c) The State to which the person is transferred shall not require the State from which the person was transferred to initiate extradition proceedings for the return of the person;

d) The person transferred shall receive credit for service of the sentence being served in the State from which he or she was transferred for time spent in the custody of the State to which he or she was transferred.

3. Unless the State Party from which a person is to be transferred in accordance with the present article so agrees, that person, whatever his or her nationality, shall not be prosecuted or detained or subjected to any other restriction of his or her personal liberty in the territory of the State to which that person is transferred in respect of acts or convictions anterior to his or her departure from the territory of the State from which such person was transferred.

Article 18

1. Upon seizing or otherwise taking control of radioactive material, devices or nuclear facilities, following the commission of an offence set forth in article 2, the State Party in possession of such items shall:

a) Take steps to render harmless the radioactive material, device or nuclear facility;

b) Ensure that any nuclear material is held in accordance with applicable International Atomic Energy Agency safeguards; and

c) Have regard to physical protection recommendations and health and safety standards published by the International Atomic Energy Agency.

2. Upon the completion of any proceedings connected with an offence set forth in article 2, or sooner if required by international law, any radioactive material, device or nuclear facility shall be returned, after consultations (in particular, regarding modalities of return and storage) with the States Parties concerned to the State Party to which it belongs, to the State Party of which the natural or legal person owning such radioactive material, device or facility is a national or resident, or to the State Party from whose territory it was stolen or otherwise unlawfully obtained.

3. а) Where a State Party is prohibited by national or international law from returning or accepting such radioactive material, device or nuclear facility or where the States Parties concerned so agree, subject to paragraph 3 of the present article, the State Party in possession of the radioactive material, devices or nuclear facilities shall continue to take the steps described in paragraph 1 of the present article; such radioactive material, devices or nuclear facilities shall be used only for peaceful purposes;

b) Where it is not lawful for the State Party in possession of the radioactive material, devices or nuclear facilities to possess them, that Stateshall ensure that they are placed as soon as possible in the possession of a State for which such possession is lawful and which, where appropriate, has provided assurances consistent with the requirements of paragraph 1 of the present article in consultation with that State, for the purpose of rendering it harmless; such radioactive material, devices or nuclear facilities shall be used only for peaceful purposes.

4. If the radioactive material, devices or nuclear facilities referred to in paragraphs 1 and 2 of the present article do not belong to any of the States Parties or to a national or resident of a State Part y or was not stolen or otherwise unlawfully obtained from the territory of a State Party, or if no State is willing to receive such items pursuant to paragraph 3 of the present article, a separate decision concerning its disposition shall, subject to paragraph 3 b of the present article, be taken after consultations between the States concerned and any relevant international organizations.

5. For the purposes of paragraphs 1, 2, 3 and 4 of the present article, the State Party in possession of the radioactive material, device or nuclear facility may request the assistance and cooperation of other States Parties, in particular the States Parties concerned, and any relevant international organizations, in particular the International Atomic Energy Agency. States Parties and the relevant international organizations are encouraged to provide assistance pursuant to this paragraph to the maximum extent possible.

6. The States Parties involved in the disposition or retention of the radioactive material, device or nuclear facility pursuant to the present article shall inform the Director General of the International Atomic Energy Agency of the manner in which such an item was disposed of or retained. The Director General of the International Atomic Energy Agency shall transmit the information to the other States Parties.

7. In the event of any dissemination in connection with an offence set forth in article 2, nothing in the present article shall affect in any way the rules of international law governing liability for nuclear damage, or other rules of international law.

Article 19

The State Party where the alleged offender is prosecuted shall, in accordance with its national law or applicable procedures, communicate the final outcome of the proceedings to the Secretary-General of the United Nations, who shall transmit the information to the other States Parties.

Article 20

States Parties shall conduct consultations with one another directly or through the Secretary-General of the United Nations, with the assistance of

International organizations as necessary, to ensure effective implementation of this Convention.

Article 21

The States Parties shall carry out their obligations under this Convention in a manner consistent with the principles of sovereign equality and territorial integrity of States and that of non-intervention in the domestic affairs of other States.

Article 22

Nothing in this Convention entitles a State Party to undertake in the territory of another State Party the exercise of jurisdiction and performance of functions which are exclusively reserved for the authorities of that other State Party by its national law.

Article 23

1. Any dispute between two or more States Parties concerning the interpretation or application of this Convention which cannot be settled through negotiation within a reasonable time shall, at the request of one of them, be submitted to arbitration. If, within six months of the date of the request for arbitration, the parties are unable to agree on the organization of the arbitration, any one of those parties may refer the dispute to the International Court of Justice, by application, in conformity with the Statute of the Court.

2. Each State may, at the time of signature, ratification, acceptance or approval of this Convent ion or accession thereto, declare that it does not consider itself bound by paragraph 1 of the present article. The other States Parties shall not be bound by paragraph 1 with respect to any State Party which has made such a reservation.

3. Any State which has made a reservation in accordance with paragraph 2 of the present article may at any time withdraw that reservation by notification to the Secretary-General of the United Nations.

Article 24

1. This Convention shall be open for signature by all States from 14 September 2005 until 31 December 2006 at United Nations Headquarters in New York.

2. This Convention is subject to ratification, acceptance or approval. The instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.

3. This Convention shall be open to accession by any State. The instruments of accession shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.

Article 25

1. This Convention shall enter into force on the thirtieth day following the date of the deposit of the twenty-second instrument of ratification, acceptance, approval or accession with the Secretary-General of the United Nations.

2. For each State ratifying, accepting, approving or acceding to the Convention after the deposit of the twenty-second instrument of ratification, acceptance, approval or accession, the Convention shall enter into force on the thirtieth day after deposit by such State of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

Article 26

1. A State Party may propose an amendment to this Convention. The proposed amendment shall be submitted to the depositary, which circulates it immediately to all States Parties.

2. If the majority of the States Parties request the depositary to convene a conference to consider the proposed amendments, the depositary shall invite all States Parties to attend such a conference to begin no sooner than three months after the invitations are issued.

3. The conference shall make every effort to ensure amendments are adopted by consensus. Should this not be possible, amendments shall be adopted by a two-thirds majority of all States Parties. Any amendment adopted at the conference shall be promptly circulated by the depositary to all States Parties.

4. The amendment adopted pursuant to paragraph 3 of the present article shall enter into force for each State Party that deposits its instrument of ratification, acceptance, accession or approval of the amendment on the thirtieth day after the date on which two thirds of the States Parties have deposited their relevant instrument. Thereafter, the amendment shall enter into force for any State Party on the thirtieth day after the date on which that State deposits its relevant instrument.

Article 27

1. Any State Party may denounce this Convention by written notification to the Secretary-General of the United Nations.

2. Denunciation shall take effect one year following the date on which notification is received by the Secretary-General of the United Nations.

Article 28

The original of this Convention, of which the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic, shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations, who shall send certified copies thereof to all States.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned, being duly authorized thereto by their respective Governments, have signed this Convention, opened for signature at United Nations Headquarters in New York on 14 September 2005.