Iрi қараның гиподерматозы, балықтың лигулез және дифиллоботриозының алдын алу және жою бойынша ветеринариялық іс-шараларды жүзеге асыру жөніндегі ережелерін бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2004 жылғы 15 қыркүйектегі N 495 бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2004 жылғы 6 қазанда тіркелді. Тіркеу N 3133. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2012 жылғы 17 қаңтардағы № 10-1/18 бұйрығымен

      Ескерту. Бұйрықтың күші жойылды - ҚР Ауыл шаруашылығы министрінің 2012.01.17 № 10-1/18 (қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      Қазақстан Республикасының "Ветеринария туралы" Заңының 26 бабына сәйкес бұйырамын:
      1. Қоса берiлiп отырған бекiтiлсiн:
      1) iрi қараның гиподерматозының алдын алу және жою туралы ветеринариялық iс-шараларды жүзеге асыру туралы Ереже;
      2) балықтың лигулезiнiң алдын алу және жою туралы ветеринариялық iс-шараларды жүзеге асыру туралы Ереже;
      3) балықтың дифиллиоботриозының алдын алу және жою туралы ветеринариялық iс-шараларды жүзеге асыру туралы Ереже.
      2. Қазақстан Республикасының Ауыл шаруашылығы министрлiгiнiң облыстық Астана және Алматы қалаларының аумақтық басқармалары Ветеринария департаментiмен бiрлесе отырып заңнамада бекiтiлген тәртiп бойынша осы бұйрықтан туындайтын керектi шараларды қабылдасын.
      3. Осы бұйрық Қазақстан Республикасы Әдiлет министрлiгiнде мемлекеттiк тiркеуден өткiзiлген күннен бастап күшiне енедi.

      Министр

Қазақстан Республикасы        
Ауыл шаруашылығы министрлiгiнiң    
2004 жылғы 15 қыркүйектегі N 495   
"Iрi қараның гиподерматозы, балықтың 
лигулез және дифиллоботриозының   
алдын алу және жою бойынша      
ветеринариялық іс-шараларды жүзеге  
асыру жөніндегі ережелерін бекіту  
туралы" бұйрығымен бекiтiлдi    

  Iрi қара гиподерматозының алдын алу және жою бойынша
ветеринариялық iс-шараларды жүзеге асыру туралы
Ереже

      Осы "Ipi қара гиподерматозының алдын алу және жою бойынша ветеринариялық iс-шараларды жүзеге асыру туралы Ереже" (одан әрi - Ереже) Қазақстан Республикасының "Ветеринария туралы" заңының 26 бабына сәйкес жеке және заңды тұлғаларға ветеринариялық шараларды мiндеттi түрде ұйымдастыруының және орындалуының тәртiбiн анықтайды.

  1. Жалпы ереже

      1. Гиподерматоз (Hypodermatosis) - оқалақ балаңқұрттар тудыратын, жалпы организмнiң улануы және жануарлар қондылығының төмендеп паразит орналасқан жерлердiң қабынып өзгеруiмен сипатталатын жануарлардың созылмалы ауруы.
      Негiзiнен iрi қара мал (оның iшiнде қодас, өркештi бұқалар, буйволдар) ауырады, жылқылар сирек ауырады.
      Iрi қара малында Hypoderma bovis - жай терi асты бөгелегiнiң балаңқұрттары және H. Lineatum - оңтүстiк терi асты бөгелегi (өңештiк) паразиттi өмiр сүредi.

      2. Жануарлар организмiнде оқалақ балаңқұрттарының тоғышарлық етуiмен шақырылатын ауру. Жыныстық толық жетiлген жәндiктер араларға ұқсас. Денесi қалың сары, сарғыш немесе қара түктi.

      3. Жануарларға жайылымдардан жұғады.

      4. Ауруға диагноз - жота, белдеме, құймышақ тұстарында бұлтақтардың пайда болуына байланысты қойылады.

  2. Ветеринариялық-санитариялық таза аймақтарда
жүргiзiлетiн алдын алу шаралары

      5. Гиподерматоздың алдын алу және жою мақсатында ауру қоздырушысының биологиясын, эпизоотиялық ерекшелiктерiн, жергiлiктi табиғи климат жағдайын және шаруашылықты жүргiзу технологиясын ескере отырып шаруашылық ұйымдастыру, ветеринариялық-санитариялық және емдеу алдын алудың кешендi шараларын жүргiзедi.

      6. Шаруашылық ұйымдастыру шараларына кiретiндерi: жануарларды жем шөппен қамтамасыз ету, азықтандыру, суару және ұстау орындары зоогигиеналық талаптарға сай болуы керек.

      7. Ветеринариялық-санитариялық шараларға кiретiндерi: қоралардан, жайылу алаңдарынан қиларды уақытылы тазалау, қораларды, жазғы загондарды, қоршауларды шаруашылық жүргiзу технологиясын ескере отырып дезинфекциялау.

      8. Жайылымдарға оқалақ балаңқұрттарымен зақымданған малдар, сондай-ақ шаруашылыққа жаңа түскен малдар инсектицедтермен алдын ала дәрiленбей жiберiлмейдi.

      9. Оқалақ ұшу кезеңiнде малдарды қораларда, лапас астында ұстайды, таңертең оқалақ ұшқанға дейiн, кешке олардың ұшу кезеңi аяқталған мерзiмде жаяды.

  3. Гиподерматоздан таза емес пункттер және
эпизоотиялық ошақтарда жүргiзiлетiн шаралар

      10. Гиподерматозбен күресудiң кешендi iс-шараларындағы негiзгi әдiсi болып, мал денесiндегi бөгелек балаңқұрттарының бiрiншi сатысын Қазақстан Республикасының мемлекеттiк ветеринариялық Реестрiнде тiркелген препараттарды қолдану арқылы жою болып табылады. Осы мақсатта жануарларды күзде бөгелектердiң ұшуы тоқтаған кезде домдайды. Гиподерматоздан таза емес аймақтарда барлық жануарлар химиотерапиядан өтедi.
      Iрi қара малдарын зерттеу және балаңқұрттардың 1-2 сатысына қарсы химиотерапия жүргiзудi республиканың оңтүстiк аймағында ақпан-наурыз айларында, орталық және солтүстiк бөлiктерде сәуiр-мамыр айларында жүргiзедi.

      11. Осы Ережеде көрсетiлген шаралардың жүргiзiлуiн әкiмшiлiк аймақтың бас мемлекеттiк инспекторлары бақылайды.

Қазақстан Республикасы        
Ауыл шаруашылығы министрлiгiнiң    
2004 жылғы 15 қыркүйектегі N 495   
"Iрi қараның гиподерматозы, балықтың 
лигулез және дифиллоботриозының   
алдын алу және жою бойынша      
ветеринариялық іс-шараларды жүзеге  
асыру жөніндегі ережелерін бекіту  
туралы" бұйрығымен бекiтiлдi    

  Балық лигулезiнiң алдын алу және жою бойынша
ветеринариялық iс-шараларды жүзеге асыру туралы
Ереже

      Осы "Балық лигулезiнiң алдын алу және жою бойынша ветеринариялық iс-шараларды жүзеге асыру туралы Ереже" (одан әрi - Ереже) Қазақстан Республикасының Ветеринария туралы заңының  26 бабына сәйкес жеке және заңды тұлғаларға ветеринариялық шараларды мiндеттi түрде ұйымдастыруының және орындалуының тәртiбiн анықтайды.

  1. Жалпы ереже

      1. Осы ережеде келесiдей түсiнiктемелер қолданылады:
      1) аралық ие бұл иеде паразит личинка сатысында жүрiп метаморфоздан өтiп, жыныссыз жолмен көбейедi;
      2) дефинитивтi хозяин, оларда паразит жыныстық қатынасқа жетiлiп, жыныстық жолмен көбейедi.

      2. Лигулез (Ligulosis) - ауруға табиғи суларда табандар, плотвалар, густера және бақса тұқы балықтар бейiм. Тоғандарда ауруға ақ амур, ала доңмаңдай бейiм. Тоғандарда басқа балық түрлерiнде ремнецтер (белдiк құрттар) сирек кездеседi.

      3. Лигулез және диграммоздың қоздырушысы Ligulidae туыстығына жататын плероцеркоид балықтардың денесiнде паразиттi (тоғышарлы) өмiр сүредi.
      Белдiк құрттар - iрi цестодтар, ұзындығы 2-3 метрге жетедi. Паразит денесiнiң алдыңғы және арт жақтары жiңiшкерек болып келедi, алдыңғы жағында 2 кiшiрек тесiк тәрiздес шұңқыр болады. Liqula туыстығына жататындарында бауырында ұзағынан бiр сызық созылып жатады. Diqramma туыстығында екеу.
      Белдiк құрттардың көбеюi аралық иелер бiрiншiсi - циклоптар немесе диаптомустар, екiншiсi - балықтардың қатысуымен болады. Ақырғы иесi балық жейтiн құстар шағалалар, қара қарғалар, ақ сұр үйректер болып табылады.
      Лигулездiң энзоотия кезеңi табан, плотва, густера, мөңке, алабұға, қара балықтарда және ақпайтын, қызып тұратын, қалың шөптi су қоймаларында кездеседi. Балық денесiне орналасқан плероцеркоидтар өсiп ұзындығы 1 метр және одан да жоғарыға жетедi. Паразиттер iшкi органдарды қысып олардың қалыпты қызметiн өзгертедi.

      4. Диагноз клиникалық белгiлер және паразитологиялық зерттеу арқылы балық денесiнен белдiк құрттарды табу арқылы қойылады.

  2. Ветеринариялық-санитариялық таза аймақтарда
жүргiзiлетiн алдын алу шаралары

      5. Лигулез бен диграммоздың алдын алу шаралары балық аулайтын шаруашылық субъектiлер аумағынан балық жейтiн құстарды үркiтiп отыру болып табылады. Балық жейтiн құстар көбею кезеңiнде оларды ұя салып жиналмас үшiн тоғандарда қатты және жартылай қатты шөптердi шауып отырады.

      6. Кәсiпшiлiк балық өндiрiсiнде сазандар, судактар, негiзiнен плерецеркоидқа бейiм емес балықтар өсiрiледi.

  3. Лигулезден таза емес эпизоотиялық ошақтарда
және таза емес пункттерде жүргiзiлетiн шаралар

      7. Ауру балықтарды жиналған орталардан аулау. Лигулезбен ұсақ тұқы балықтар зақымданғанда судак санын көбейтедi. Лигулездан таза емес орындарда жаңадан су қоймаларын жасаған кезде, осы ауруға аса бейiм емес немесе мүлде бейiм емес балық тұқымдарын лосостарды жiбередi.

      8. Лигулез табылған кезде сатуға iшкi құрылысы алынып жiберiледi. Iшкi органдары гельминттермен бiрге утилге жiберiледi.

      9. Осы Ережеде көрсетiлген шаралардың жүргiзiлуiн әкiмшiлiк аймақтың бас мемлекеттiк инспекторлары бақылайды.

Қазақстан Республикасы        
Ауыл шаруашылығы министрлiгiнiң    
2004 жылғы 15 қыркүйектегі N 495   
"Iрi қараның гиподерматозы, балықтың 
лигулез және дифиллоботриозының   
алдын алу және жою бойынша      
ветеринариялық іс-шараларды жүзеге  
асыру жөніндегі ережелерін бекіту  
туралы" бұйрығымен бекiтiлдi    

  Балықтың дифиллоботриозының алдын-алу және жою
бойынша ветеринариялық шараларды жүзеге асыру
ережесi

      Осы Балықтық дифилоботриоз ауруының алдын-алу және жою бойынша ветеринариялық шараларды жүзеге асыру ережесi (кейiн - Ереже) Қазақстан Республикасының "Ветеринария туралы" Заңының  26 бабына сәйкес жеке және заңды тұлғалармен орындалуға мiндеттi ветеринариялық шараларды ұйымдастыру мен жүргiзудiң тәртiбiн анықтайды.

  1. Жалпы мәлiметтер

      1. Дифиллоботриоз - ас қорыту жүйесiнiң зақымдалуымен сипатталатын, жалпақ құрттармен шақырылатын ет қоректi жануарлар мен адамдардың ауруы.

      2. Инвазияның таралуында балық өнеркәсiптерiнiң және балық шаруашылықтарының жанындағы тоғандарда зақымдалған иттердiң болуы үлкен роль атқарады, сондай-ақ су көлiктерiнен тазартылмаған ағынды суды төгу және қазылған орлардан, дәретханалардан судың шығуы нәтижесiнде адамдар мен малдардың нәжiстерiмен ластанған тоғандар аурудың таралуына қолдау болады. Негiзiнен тамаққа шикi, сәл қуырылған, балауса мұздатылған (жонылған), аз тұздалған және кептiрiлген балықтарды, сондай-ақ шикi немесе аз тұздалған шортанның уылдырығын жейтiн тұлғалар көбiнесе ауырады. Зақымдану жиi мерзiмдiк сипатта болады және көктемдiк су тасымға бейiмделген. Инкубациялық кезеңi 3-тен 6 аптаға дейiн созылады.
      Толық термикалық өңделмеген инвазияланған балықты (шортан, нәлiм, таутан, алабұға, тағы да басқа) жеу арқылы адам зақымданады.

      3. Тiрi кезiнде диагноз кешендiк әдiспен эпизоотологиялық мәлiметтердi, клиникалық белгiлердi ескерумен, нәжiсте құрттың буылтықтарын табумен және копроовоскопия арқылы қойылады. Ең дұрыс диагноз өлгеннен кейiн паразиттердi табу әдiсiмен қойылады. Дифиллоботриялардың балаң құрттарымен зақымдануын толық гельминтологиялық сойып-зерттеу әдiсiмен анықтайды.

  2. Ветеринариялық-санитариялық таза аймақтарда
жүргiзiлетiн алдын-алу шаралары

      4. Жануарлардың дифиллоботриозбен зақымдануының алдын алу мақсатында қажет:
      1) тоғандарды нәжiспен ластанудан қорғау;
      2) қызмет көрсететiн адамдарға гельминтологиялық тексеру жүргiзу;
      3) санитариялық қызметпен бiрiгiп табиғи тоғандар мен су қоймаларындағы балықтарды тексерудi ұйымдастыру және жүргiзу;
      4) күзет иттерiне мерзiмдi дегельминтизация жүргiзу.

      5. Шикi балықтарды және оның қалдықтарын тоғандарға, қоқсық тастайтын арнайы орындарға тастауға, ет қоректi және барлық қоректi жануарларға азыққа беруге тиым салынады.

      6. Дифиллоботриялардың балаң құрттарымен зақымдалуына келесi балықтар тексерiледi: шортан, нәлiм, таутан, пеляд, ақсаха, хариус, көкшұбар, талма, алабұға, бахтах, ақ балық, кета, кумжа, таймен, албырт тұқымдасының кейбiр түрлерi және су шаяндары-циклоптар мен диаптомустарды жейтiн балықтың басқа да түрлерi.

  3. Дифиллоботриоздан таза емес
ошақтарда жүргiзiлетiн шаралар

      7. Тоғандарда дифиллоботриялардың балаң құрттарымен зақымдалған балықтар табылған жағдайда барлық балық зақымдалу дәрежесiне қарамастан шартты жарамды деп саналып, сәйкес өңделуден кейiн ғана тамаққа қолдануға жiберiледi.

      8. Дифиллоботриоздан таза емес шаруашылық субъектiлерiнде балықтар мен балық өнiмдерiн алдын-ала ветеринариялық-санитариялық сараптаусыз және залалсыздандырылмаған күйiнде терiсi бағалы аңдар мен иттерге азыққа беруге болмайды.

      9. Аурудан таза емес тоғандардан ауланатын, құрттардың плероцеркоидтарымен зақымдалуына бейiм балықтардың барлық түрi мiндеттi түрде ихтиопатологиялық зертханалық-диагностикалық зерттелу қажет.

      10. Балықтарды өңдеген кезде алынатын қалдықтар қайта өңделуге азықтық балық ұнын жасау үшiн жiберiледi, ал майлы-ұнды қондырғылар болмаған жағдайда қазанда 30 минут қайнатылады.

      11. Балық аулаған жерлерде шартты жарамды балықтарды өңдеуге мүмкiндiк болмаған жағдайда оны аудан, облыс шегiнде ең жақын өңдеу орнына дейiн тасымалдауға болады.

      12. Шартты жарамды балықты оның түрiне байланысты тұздау, мұздату, қайнату, қақтау, арнайы кулинариялық өңдеу немесе консервiлеу арқылы сәйкес өңделгеннен кейiн тамаққа пайдалануға болады.

      13. Жалпақ құрттың плероцеркоидтарымен қатты зақымдалған балық техникалық утильдеуге жiберiлдi.

      14. Аурудан таза емес тоғандары бар аумақтарда санитариялық-насихаттық жұмыстар жүргiзу қажет.

      15. Осы Ережемен қарастырылған шаралардың жүргiзiлуiне бақылауды сәйкес әкiмшiлiк-аумақтық бiрлiктiң мемлекеттiк ветеринариялық инспекторы жүзеге асырады.

Об утверждении правил по осуществлению ветеринарных мероприятий по профилактике и ликвидации гиподерматоза крупного рогатого скота, лигулеза и дифиллоботриоза рыб

Приказ Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 15 сентября 2004 года № 495. Зарегистрирован Министерством юстиции Республики Казахстан 6 октября 2004 года № 3133. Утратил силу приказом Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 17 января 2012 года № 10-1/18

      Сноска. Утратил силу приказом Министра сельского хозяйства РК от 17.01.2012 № 10-1/18.

      В соответствии со  статьей 26  Закона Республики Казахстан "О ветеринарии", приказываю:
      1. Утвердить прилагаемые:
      1) Правила по осуществлению ветеринарных мероприятий по профилактике и ликвидации гиподерматоза крупного рогатого скота;
      2) Правила по осуществлению ветеринарных мероприятий по профилактике и ликвидации лигулеза рыб;
      3) Правила по осуществлению ветеринарных мероприятий по профилактике и ликвидации дифиллоботриоза рыб.
      2. Департаменту ветеринарии совместно с областными территориальными управлениями, городов Астана и Алматы Министерства сельского хозяйства Республики Казахстан, в установленном законодательством порядке, принять необходимые меры, вытекающие из настоящего приказа.
      3. Настоящий приказ вступает в силу со дня его государственной регистрации в Министерстве юстиции Республики Казахстан.

      Министр

 

Утверждены приказом Министра       
сельского хозяйства Республики      
Казахстан "Об утверждении         
Правил по осуществлению ветеринарных   
мероприятий по профилактике и      
ликвидации гиподерматоза крупного    
рогатого скота, лигулеза и      
дифиллоботриоза рыб"          
от 15 сентября 2004 года N 495     

Правила по осуществлению ветеринарных мероприятий 
по профилактике и ликвидации гиподерматоза
крупного рогатого скота

      Настоящие правила по осуществлению ветеринарных мероприятий по профилактике и ликвидации гиподерматоза крупного рогатого скота (далее - Правила) определяют порядок организации и проведения ветеринарных мероприятий, обязательных для исполнения физическими и юридическими лицами в соответствии со  статьей 26  Закона Республики Казахстан "О ветеринарии".

      

1. Общие положения

      1. Гиподерматоз (Hypodermatosis) - хронически протекающие заболевания, вызываемые личинками подкожных оводов, характеризующиеся воспалительными явлениями в местах их обитания, общей интоксикацией организма и снижением продуктивности животных.
      Болеют крупный рогатый скот, в том числе яки, зебу, буйволы, редко лошади.
      На крупном рогатом скоте паразитируют Hypoderma bovis - обыкновенный подкожный овод (строка) и Н. lineatum - южный подкожный овод (пищеводник).
      2. Болезнь вызывается паразитированием в организме животных личинок оводов. Половозрелые насекомые внешне сходны со шмелями. Тело покрыто густыми волосками желтого, оранжевого и черного цветов.
      3. Заражение животных происходит на пастбищах.
      4. Диагноз ставят по наличию желваков в области спины, поясничной части и крестца.

      

2. Профилактические мероприятия, проводимые на территории 
ветеринарно-санитарного благополучия

      5. В целях предупреждения и ликвидации гиподерматозов осуществляется комплекс организационно-хозяйственных, ветеринарно-санитарных и лечебно-профилактических мероприятий с учетом биологии возбудителей болезни, особенностей эпизоотологии, местных природно-климатических условий и технологии ведения животноводства.
      6. Организационно-хозяйственные мероприятия включают в себя обеспечение животных полноценными кормами, кормления, водопоя и содержания должны отвечать зоогигиеническими требованиями.
      7. Ветеринарно-санитарные мероприятия включают в себя регулярную уборку навоза из помещений и с выгульных площадок, дезинфекция помещений, навесов, оград летних загонов, с учетом технологии системы ведения животноводства.
      8. Не допускается выгон на пастбища животных, пораженных личинками оводов, а также вновь завезенных в хозяйство животных без предварительной их обработки инсектицидами.
      9. В сезон лета оводов животных содержат в помещениях, под навесом, в затемненных местах, выпасают утром - до начала лета оводов, вечером - после окончания их лета.

      

3. Мероприятия, проводимые в эпизоотических очагах
и неблагополучных пунктах

      10. Основным методом борьбы с гиподерматозом в комплексе мероприятий является ранняя обработка животных, препаратами, зарегистрированными в Государственном Реестре ветеринарных препаратов Республики Казахстан, направленная на уничтожение личинок оводов первой стадии, мигрирующих в организме животных. С этой целью животных обрабатывают осенью после окончания лета оводов. В неблагополучных по гиподерматозу регионах ранней химиотерапии подлежит все поголовье животных.
      Сроки обследования крупного рогатого скота и химиотерапия против личинок второй и третей стадии проводятся в южной части республики в феврале-марте, а в центральной и северной части в апреле-мае.
      11. Контроль за проведением мероприятий, предусмотренных настоящими Правилами, осуществляется государственным ветеринарным инспектором соответствующей административной территории.

      

Утверждены приказом Министра       
сельского хозяйства Республики      
Казахстан "Об утверждении         
Правил по осуществлению ветеринарных   
мероприятий по профилактике и      
ликвидации гиподерматоза крупного    
рогатого скота, лигулеза и      
дифиллоботриоза рыб"          
от 15 сентября 2004 года N 495     

Правила
по осуществлению ветеринарных мероприятий по
профилактике и ликвидации лигулеза рыб

      Настоящие  Правила по осуществлению ветеринарных мероприятий по профилактике и ликвидации лигулеза рыб (далее - Правила) определяют порядок организации и проведения ветеринарных мероприятий, обязательных для исполнения физическими и юридическими лицами в соответствии со  статьей 26  Закона Республики Казахстан "О ветеринарии".

      

1. Общие положения  

      1. В настоящих правилах используются следующие понятия:
      1) промежуточный хозяин, в теле которого развивается личиночная стадия. В этом хозяине паразит происходит метаморфоз, размножается бесполым путем;
      2) дефинитивный хозяин, в котором паразит достигает половозрелой стадии и размножается половым путем.
      2. Лигулез  (Ligulosis) - в естественных водоемах заболеванию подвержены лещ, плотва, густера и другие карповые рыбы. В прудовых хозяйствующих субъектах наиболее подвержен заболеванию белый амур, пестрый толстолобик. У других видов рыб, разводимых в прудах, ремнецы встречаются редко.
      3. Возбудителями лигулеза и диграммоза являются плероцеркоиды ремнецов семейства Ligulidae, паразитирующие в полости тела рыб.
      Ремнецы - крупные цестоды, достигающие в длину 2-3 метра. Тело паразитов уплощенное дорсо-вентрально, на переднем конце имеются 2 небольшие ямки в виде щелей. У рода Liqula вдоль брюшной стороны тянется один желобок. У рода Diqramma - 2.
      Развитие ремнецов происходит с участием двух промежуточных хозяев, первый из них - циклопы или диаптомусы, второй - рыбы. Дефинитивными хозяевами являются рыбоядные птицы: чайки, крачки, поганки.
      Периодичность энзоотии лигулеза обычно возникают у леща, плотвы, густеры, карася, окуня, линя и других в стоячих малопроточных водоемах с хорошо прогреваемой водой, богатой растительностью. Поселяясь в полости тела рыб, плероцеркоиды растут, достигая в длину 1 метра и более. Сильно сдавливая внутренние органы рыб, паразиты нарушают их нормальную деятельность.
      4. Диагноз ставится на основании клинических признаков, обнаружения в полости тела ремнецов при паразитологическом исследовании.

      

2. Профилактические мероприятия, проводимые на
территории ветеринарно-санитарного благополучия

      5. Профилактика лигулеза и диграммоза сводится к отпугиванию рыбоядных птиц с территории рыбоводных хозяйствующих субъектов. На протяжении всего вегетационного периода с целью недопущения скопления рыбоядных птиц и их гнездования на прудах выкашивают жесткую и полужесткую растительность.
      6. В качестве основной промысловой рыбы разводят сазана и судака, не подверженных  инвазированию плероцеркоидами.

      

3. Мероприятия, проводимые в эпизоотических очагах
и неблагополучных пунктах

      7. Проводят отлов больных рыб в местах их скопления. При поражении лигулезом мелких видов карповых рыб увеличивают численность судака. На вновь создаваемых водоемах, расположенных в местах, неблагополучных по лигулидозам, для разведения следует специально подбирать виды рыб менее восприимчивых или невосприимчивых к таким заболеваниям, таких, как сиговые, лососевые.
      8. При обнаружении лигулеза в реализацию пускают только потрошеную рыбу. Внутренние органы вместе с гельминтами подлежат утилизации.
      9. Контроль за проведением мероприятий, предусмотренных настоящими Правилами, осуществляется государственным ветеринарным инспектором соответствующей административно-территориальной единицы. 

      


Утверждены приказом Министра       
сельского хозяйства Республики      
Казахстан "Об утверждении         
Правил по осуществлению ветеринарных   
мероприятий по профилактике и      
ликвидации гиподерматоза крупного    
рогатого скота, лигулеза и      
дифиллоботриоза рыб"          
от 15 сентября 2004 года N 495     

Правила
по осуществлению ветеринарных мероприятий
по профилактике и ликвидации дифиллоботриоза рыб

      Настоящие Правила по осуществлению ветеринарных мероприятий по профилактике и ликвидации дифиллоботриоза рыб (далее - Правила) определяют порядок организации и проведения ветеринарных мероприятий, обязательных для исполнения физическими и юридическими лицами в соответствии со  статьей 26  Закона Республики Казахстан "О ветеринарии".

      

1. Общие положения

      1. Дифиллоботриоз - болезнь плотоядных животных и человека, вызываемая ленточным гельминтом и характеризующаяся поражением системы пищеварения.
      2. В распространении инвазии большую роль играет нахождение зараженных собак вблизи рыбопромысловых и рыбохозяйственных водоемов, а также загрязнение водоемов фекалиями человека и животных в результате сброса их с неочищенными сточными водами водного транспорта, просачивания жидкости из выгребных ям, туалетов в водоемы. Заболевают главным образом лица, употребляющие в пищу сырую, слегка обжаренную, свежемороженую (строганина), слабопросоленную или провяленную рыбу, а также сырую или малосольную щучью икру. Заражение часто носит сезонный характер и приурочен к весенней путине. Инкубационный период длится от 3 до 6 недель.
      Человек заражается, употребляя в пищу инвазированную рыбу (щука, налим, ерш, окунь и другие), не подвергнутую достаточной термической обработке.
      3. Диагноз при жизни ставится комплексным методом с учетом эпизоотологических данных, клинических симптомов, обнаружением в фекалиях члеников и копроовоскопией. Наиболее точным является посмертный диагноз путем обнаружения паразитов. Зараженность личинками дифиллоботриид определяют методом полного гельминтологического вскрытия.

      

2. Профилактические мероприятия, проводимые на
территории ветеринарно-санитарного благополучия

      4. Для предупреждения заражения животных дифиллоботриозом необходимо:
      1) охранять водоемы от фекального загрязнения;
      2) проводить гельминтологические обследования обслуживающего персонала;
      3) совместно с санитарной службой организовывать и проводить исследования рыб из естественных водоемов и водохранилищ;
      4) проводить периодическую дегельминтизацию сторожевых собак.
      5. Запрещается сбрасывать в водоемы, на мусорные свалки и скармливать сырую рыбу и ее отходы домашним плотоядным и всеядным животным.
      6. На зараженность личинками дифиллоботриид исследуются: щука, налим, окунь, ерш, пелядь, сиг, хариус, ряпушка, голец, форель, нельма, кета, кумжа, таймень, некоторые виды семейства лососевых и другие виды рыб, объектом питания которых являются ветвистоусые рачки-циклопы и диаптомусы.

      

3. Мероприятия, проводимые на территории
неблагополучной по дифиллоботриозу

      7. При обнаружении в водоеме рыбы, зараженной личинками дифиллоботриид, всю рыбу соответствующих видов независимо от степени зараженности считать условно годной и допускать к использованию в пищу только после соответствующей обработки.
      8. В неблагополучных по дифиллоботриозу хозяйствующих субъектах запрещается скармливание пушным зверям и собакам рыбы и рыбопродуктов без их предварительной ветеринарно-санитарной экспертизы и обезвреживания.
      9. Все виды рыб, отлавливаемые из неблагополучных водоемов, восприимчивые к заражению плероцеркоидами лентецов, обязательно должны подвергаться ихтиопатологическим лабораторно-диагностическим исследованиям.
      10. Отходы, получаемые при обработке рыбы, направляются для переработки на кормовую рыбную муку, а в случае отсутствия жиромучных установок провариваются в котлах в течение 30 минут с начала закипания воды.
      11. В случае отсутствия возможности обработки условно годной рыбы на местах лова допускается ее транспортировка к ближайшему пункту обработки в пределах района, области.
      12. Использование условно годной рыбы в пищевых целях допускается в зависимости от ее вида после соответствующей обработки путем засолки, замораживания, кипячения, вяления, специальной кулинарной обработки или консервирования.
      13. Рыбу, сильно пораженную плероцеркоидами лентеца широкого, направляют на техническую утилизацию.
      14. Необходимо проводить санитарно-просветительскую работу на территориях с наличием неблагополучных водоемов.
      15. Контроль за проведением мероприятий, предусмотренных настоящими Правилами, осуществляется государственным ветеринарным инспектором соответствующей административно-территориальной единицы.