Биоотын өндірісі саласындағы тәуекелдер дәрежесiн бағалау критерийлерін бекiту туралы

Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2011 жылғы 03 ақпандағы № 11-2/52 және Қазақстан Республикасының Экономикалық даму және сауда министрінің 2011 жылғы 04 ақпандағы № 27 Бірлескен бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2011 жылы 28 ақпанда № 6791 тіркелді. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2013 жылғы 21 қазандағы № 5-3/512 және Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің бірінші орынбасары - Қазақстан Республикасының Өңірлік даму министрінің 2013 жылғы 31 қазандағы № 288/НҚ бірлескен бұйрығымен

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Ауыл шаруашылығы министрінің 21.10.2013 № 5-3/512 және ҚР Премьер-Министрінің бірінші орынбасары - ҚР Өңірлік даму министрінің 31.10.2013 № 288/НҚ бірлескен бұйрығымен (алғашқы ресми жарияланған күнінен бастап күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

«Биоотын өндірісін және айналымын мемлекеттік реттеу туралы» Қазақстан Республикасының 2010 жылғы 15 қарашадағы Заңының 6-бабы 13) тармақшасын және «Қазақстан Республикасындағы мемлекеттік бақылау және қадағалау туралы» Қазақстан Республикасының 2011 жылғы 6 қаңтардағы Заңының 13-бабы 4-тармағын іске асыру мақсатында, БҰЙЫРАМЫЗ:
1. Қоса беріліп отырған Биоотын өндірісі саласындағы тәуекелдер дәрежесiн бағалау критерийлерi бекiтiлсiн.
2. Қазақстан Республикасының Ауыл шаруашылығы министрлігі Қайта өңдеу өнеркәсібін және аграрлық азық-түлік нарығын дамыту департаменті:
1) осы бұйрықты Қазақстан Республикасы Әдiлет министрлiгiнде мемлекеттiк тiркеудi;
2) осы бұйрықты Қазақстан Республикасы Әдiлет министрлiгiнде тiркелген соң ресми жариялауды;
3) осы бұйрықты Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрлiгiнiң ресми интернет-ресурсына жариялауды қамтамасыз етсiн.
3. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрлiгiнiң Жауапты хатшысы Е.И. Аманға жүктелсiн.
4. Осы бұйрық алғаш рет ресми жарияланған күннен бастап он күнтізбелік күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасы Қазақстан Республикасы
Ауыл шаруашылығы министрi Экономикалық даму және
____________ А. Күрiшбаев сауда министрi
__________ Ж. Айтжанова

Қазақстан Республикасы
Ауыл шаруашылығы
министрінің
2011 жылғы 03 ақпандағы
№ 11-2/52 және
Қазақстан Республикасы
Экономикалық даму және
сауда министрінің
2011 жылғы 04 ақпандағы
№ 27 Бірлескен бұйрығымен
бекітілген

Биоотын өндірісі саласындағы тәуекелдер дәрежесін бағалау критерийлері

1. Осы биоотын өндірісі саласындағы тәуекелдер дәрежесін бағалау критерийлері (бұдан әрі - Критерийлер) биоотын өндірісі саласындағы бақылау субъектілерін тәуекелдер дәрежелеріне жатқызу мақсатында «Биоотын өндірісін және айналымын мемлекеттік реттеу туралы» Қазақстан Республикасының 2010 жылғы 15 қарашадағы Заңының 6-бабы 13) тармақшасына және «Қазақстан Республикасындағы мемлекеттік бақылау және қадағалау туралы» Қазақстан Республикасының 2011 жылғы 6 қаңтардағы Заңының 13-бабы 4-тармағына сәйкес әзірленді.
2. Осы критерийлерде мынадай ұғымдар қолданылады:
1) биоотын өндірісі саласындағы тәуекел – биоотын өндірісін жүзеге асыру кезінде оның салдарының ауырлығын ескере отырып, адам және жануарлар денсаулығына, қоршаған ортаға статистикалы растық шекараларда зиян келтiру ықтималдығы;
2) бақылау субъектілері – биоотын өндірісі саласында қызметтерін жүзеге асыратын заңды тұлғалар.
3. Бақылау субъектілерін тәуекелдер дәрежелеріне жатқызу объективті критерийлер – бастапқы бөлу кезінде және субъективті критерийлер негізінде – келесі бөлу кезінде жүзеге асырылады.
4. Биоотын өндірісін жүзеге асыратын бақылау субъектілері бастапқы бөлу кезінде жоғарғы тәуекел дәрежесі тобына жатады.
5. Бақылау субъектілерін кейінгі бөлуі мына баллдарды бере отырып, бар кемшіліктер есебімен жүзеге асырылады:
елдің азық-түлік қауіпсіздігіне қатер төнген жағдайда кейіннен биоотынға қайта өңдеу үшін пайдаланылатын тамақ шикізатына арналған квоталардың нормаларын арттыру – 10 балл;
биоотын өндірісі кезінде 1 және 2 сыныпты бидайды тамақ шикізаты ретінде пайдалану - 10 балл;
биоотын өндірісі бойынша бір зауытта екі немесе одан да көп биоотын өндірушілердің биоотын өндірісін жүзеге асыруы – 10 балл;
өндіріс паспортының болмауы - 10 балл;
биоотын өндірісі көлемін есептеудің бақылау аспаптарының болмауы немесе ақаулығы – 10 балл;
генетикалық түрлендірілген көз (объект) болып табылатын немесе құрамында генетикалық түрледірілген көздер (объектілер) бар шикізатты олардың қауіпсіздігін ғылыми негізделген растаусыз және оларды мемлекеттік тіркеуден өткізбей қайта өңдеуге қабылдау – 10 балл.
6. Өткізілген тексерістер қорытындылары бойынша жиналған баллдарға байланысты бақылау субъектілері тәуекелдер дәрежелері бойынша мынадай түрлерге бөлінеді:
50-тан 60 баллға дейін – жоғарғы тәуекел дәрежесіне жатады;
30-дан 40 баллға дейін – орташа тәуекел дәрежесіне жатады;
10-нан 20 баллға дейін - аз ғана тәуекел дәрежесіне жатады.
Факторлар тең болғандықтан, баллдарды есептеу үшін ашық 10 – балдық шкала қолданылады.
7. Тәуекелдің бір деңгейіндегі бақылау субъектілеріне тексеру жүргізуді жоспарлаудың басымдылығын анықтау үшін мыналар негіз болып табылады:
өндірістік қуаты ең көп көлемді субъектілер;
алдыңғы тексеріс процесінде бұзушылықтар айқындалған субъектілер.

Об утверждении Критериев оценки степени рисков в области производства биотоплива

Совместный приказ Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 3 февраля 2011 года № 11-2-/52 и Министра экономического развития и торговли Республики Казахстан от 4 февраля 2011 года № 27. Зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 28 февраля 2011 года № 6791. Утратил силу совместным приказом Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 21 октября 2013 года № 5-3/512 и Первого заместителя Премьер-Министра Республики Казахстан - Министра регионального развития Республики Казахстан от 31 октября 2013 года № 288/ОД

Сноска. Утратил силу совместным приказом Министра сельского хозяйства РК от 21.10.2013 № 5-3/512 и Первого заместителя Премьер-Министра РК - Министра регионального развития РК от 31.10.2013 № 288/ОД (вводится в действие по истечении десяти календарных дней со дня его первого официального опубликования).

Примечание РЦПИ!
Порядок введения в действие приказа см. п. 4.

В целях реализации подпункта 13) статьи 6 Закона Республики Казахстан от 15 ноября 2010 года "О государственном регулировании производства и оборота биотоплива" и пункта 4 статьи 13 Закона Республики Казахстан от 6 января 2011 года "О государственном контроле и надзоре в Республике Казахстан", ПРИКАЗЫВАЕМ:
1. Утвердить прилагаемые Критерии оценки степени рисков в области производства биотоплива.
2. Департаменту по развитию перерабатывающей промышленности и агропродовольственных рынков Министерства сельского хозяйства Республики Казахстан обеспечить:
1) государственную регистрацию настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан;
2) официальное опубликование настоящего приказа после регистрации в Министерстве юстиции Республики Казахстан;
3) опубликование настоящего приказа на официальном интернет-ресурсе Министерства сельского хозяйства Республики Казахстан.
3. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на Ответственного секретаря Министерства сельского хозяйства Республики Казахстан Аман Е.И.
4. Настоящий приказ вводится в действие по истечении десяти календарных дней со дня его первого официального опубликования.

Министр Министр экономического
сельского хозяйства развития и торговли
Республики Казахстан Республики Казахстан
______________ А. Куришбаев ______________ Ж. Айтжанова

Утверждены
Совместным приказом
Министра сельского хозяйства
Республики Казахстан
от 3 февраля 2011 года № 11-2/52
и Министра экономического
развития и торговли
Республики Казахстан
от 4 февраля 2011 года № 27

Критерии
оценки степени рисков в области производства биотоплива

1. Настоящие Критерии оценки степени рисков в области производства биотоплива (далее - Критерии) разработаны в соответствии с подпунктом 13) статьи 6 Закона Республики Казахстан от 15 ноября 2010 года "О государственном регулировании производства и оборота биотоплива" и с пунктом 4 статьи 13 Закона Республики Казахстан от 6 января 2011 года "О государственном контроле и надзоре в Республике Казахстан" в целях отнесения субъектов контроля в области производства биотоплива к степеням рисков.
2. В настоящих Критериях используются следующие понятия:
1) риск в области производства биотоплива - вероятность в статистически достоверных границах причинения вреда здоровью человека и животных, окружающей среде при осуществлении производства биотоплива с учетом степени тяжести его последствий;
2) субъекты контроля - юридические лица, осуществляющие производство биотоплива.
3. Отнесение субъектов контроля по степеням рисков осуществляется на основании объективных критериев - при первичном распределении и субъективных критериев - при последующем распределении.
4. При первичном распределении субъекты контроля, осуществляющие производство биотоплива, относятся к группе высокой степени риска.
5. Последующее распределение субъектов контроля осуществляется с учетом имеющихся нарушений, с присвоением следующих баллов:
превышение нормы квоты на пищевое сырье, используемое для последующей переработки в биотопливо в случае возникновения угрозы продовольственной безопасности страны - 10 баллов;
использование в качестве пищевого сырья пшеницы 1 и 2 классов при производстве биотоплива - 10 баллов;
осуществление производства биотоплива двумя и более производителями биотоплива на одном и том же заводе по производству биотоплива - 10 баллов;
отсутствие паспорта производства - 10 баллов;
отсутствие либо неисправность контрольных приборов учета объемов производства биотоплива - 10 баллов;
осуществление приема на переработку сырья, являющегося генетически модифицированным источником (объектом) или содержащего генетически модифицированные источники (объекты) без научно обоснованного подтверждения их безопасности и проведения их государственной регистрации - 10 баллов.
6. В зависимости от суммы набранных баллов, по итогам проведенных проверок, субъекты контроля распределяются по степеням рисков следующим образом:
От 50 до 60 баллов - относятся к высокой степени риска;
от 30 до 40 баллов - относятся к средней степени риска;
от 10 до 20 баллов - относятся к незначительной степени риска.
Для подсчета баллов используется открытая 10 бальная шкала, так как факторы являются равнозначны.
7. Основаниями для определения приоритетности планирования проведения проверок субъектов контроля одного уровня риска являются:
субъекты, с наибольшим объемом производственных мощностей;
субъекты, у которых были выявлены нарушения в процессе предыдущей проверки.