Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Украина Министрлер Кабинетінің арасындағы азаматтардың өзара сапарлары туралы келісімді бекіту туралы

Қазақстан Республикасының 2001 жылғы 1 наурыздағы N 159 Заңы

Киевте 2000 жылғы 19 мамырда жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Украина Министрлер Кабинетінің арасындағы азаматтардың өзара сапарлары туралы келісім бекітілсін.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен
Украина Министрлер Кабинетінің арасындағы
азаматтардың өзара сапарлары туралы
келісімді бекіту туралы
КЕЛIСIМ*

*2002 жылғы 27 ақпаннан бастап күшіне енді -
ҚР халықаралық шарттары бюллетені,
2002 ж., N 4, 42-құжат; 2004 ж., N 6, 36-құжат

Бұдан әрi "Тараптар" деп аталатын Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Украина Министрлер Кабинетi,
екi мемлекеттiң арасындағы достық қарым-қатынасты одан әрi дамыту мақсатында,
екi мемлекет азаматтарының өзара визасыз сапарлары режимiн тәртiпке келтiру ниетiн басшылыққа ала отырып,
төмендегiлер туралы келiстi:

1-бап

1. Бір Тарап мемлекетінің азаматтары шетелге жол жүру үшін жарамды құжаттарының негізінде баратын мемлекеттің мемлекеттік шекарасын бірінші рет кесіп өткен күнінен бастап бір жүз сексен (180) күн ішінде тоқсан (90) күнге дейінгі мерзімде екінші Тарап мемлекетінің аумағына визасыз келе алады, транзитпен өте алады, кете алады және бола алады.
2. Осы баптың 1-тармағында көрсетiлген болу мерзiмi әрбiр Тараптың қолданылып жүрген мемлекеттiк заңдарына сәйкес ұзартылуы мүмкін.
3. Егер мұндай болу мерзімі екінші Тарап мемлекетінің аумағына бірінші рет келген күнінен бастап бір жүз сексен (180) күн ішінде тоқсан (90) күннен аспайтын болса, оларда осы екінші Тарап мемлекетінің аумағына кірген кезде шекаралық бақылау органдарының белгісі қойылған көші-қон карточкасы болған жағдайда, бір Тарап мемлекетінің азаматтары өзара негізде осы екінші Тарап мемлекетінің аумағына құзыретті органдарда тіркелуден босатылады.
Ескерту. 1-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 18.02.2013 № 77-V Заңымен.

2-бап

1. Осы Келiсiм ұғымында шетелге жол жүру үшiн мынадай құжаттар жарамды болып табылады:
а) Қазақстан Республикасының азаматтары үшiн:
- дипломаттық паспорт;
- қызметтiк паспорт;
- Қазақстан Республикасы азаматының паспорты;
- теңiзшiнiң паспорты (кеме журналында жазба немесе одан көшiрме болған жағдайда);
- әуе кемесi экипажы мүшесiнiң куәлiгi (ұшу тапсырмасында жазба болған жағдайда);
- Қазақстан Республикасына қайта оралуына арналған куәлік (Қазақстан Республикасына қайта оралу үшiн ғана).
б) Украина азаматтары үшiн:
- шетелге жол жүруге арналған Украина азаматының паспорты;
- баланың жол жүру құжаты;
- дипломаттық паспорт;
- қызметтiк паспорт;
- теңiзшiнiң жеке басының куәлiгi (кеме журналында жазба немесе одан көшiрме болған жағдайда);
- әуе кемесi экипажы мүшесiнiң куәлiгi (ұшу тапсырмасында жазба болған жағдайда);
- Украинаға қайта оралуына арналған куәлiк (Украинаға қайта оралуы үшiн ғана).
2. Тараптар шетелге жол жүру үшiн жарамды жаңа құжаттардың енгiзiлуі туралы, сондай-ақ бұрыннан бар құжаттарға өзгерiстер енгiзу туралы бiр-бiрiне дипломатиялық арналар бойынша алдын ала хабарлайтын болады және олардың үлгiлерiмен алмасады.

3-бап

1. Дипломаттық немесе қызметтiк паспорттары бар және дипломатиялық миссияның немесе олардың өкiлдiктерiнiң мәртебесi бар және екiншi Тарап мемлекетiнiң аумағында орналасқан дипломатиялық өкiлдiктiң қызметкерлерi, консулдық мекеменiң қызметкерлерi немесе халықаралық ұйымдардың қызметкерлерi болып табылатын бiр Тарап мемлекетiнiң азаматтары, өздерiнiң қызмет бабындағы мiндеттерiн орындаудың бүкiл мерзiмi iшiнде осы мемлекеттiң аумағына визасыз келе алады, кете алады және онда бола алады.
2. Осы Баптың 1-тармағының ережелерi аталған адамдардың өздерiмен бiрге тұратын отбасы мүшелерiне де, олардың паспорттарының нысанына қарамастан, қолданылады.

4-бап

1. Екiншi Тарап мемлекетiнiң аумағына тоқсан күннен артық мерзiмге келетiн бiр Тарап мемлекетiнiң азаматтары қабылдайтын мемлекеттiң визасын алуға мiндеттi.
2. Екiншi Тарап мемлекетiнiң аумағында тұрақты тұратын бiр Тарап мемлекетiнiң азаматтары олардың осы мемлекетте тұрақты тұратынын растайтын құжаттары болған жағдайда осы мемлекет аумағынан визасыз шыға алады және қайтып орала алады.
3. Екiншi Тарап мемлекетiнiң аумағында тұрақты тұратын бiр Тарап мемлекетiнiң азаматтары тұрып жатқан елiнiң заңдарына сәйкес тұрақты тұру үшiн шетелге шыға алады.

5-бап

Бiр Тарап мемлекетiнiң азаматтары халықаралық қатынастар үшiн ашық, шекаралық өткiзу пункттерi арқылы екiншi Тарап мемлекетiнiң аумағына келе алады, кете алады, транзитпен өте алады.

6-бап

Бiр Тарап мемлекетiнiң азаматтары екiншi Тарап мемлекетiнiң шекарасын кесiп өткен және оның аумағында болған уақытысында қолданылып жүрген заңдарды сақтауға мiндеттi.

7-бап

Осы Келiсiм Тараптардың екiншi Тарап мемлекетi азаматтарының өз аумағына болуы қажетсiз деп есептелетiн тұлғалардың келуiнен бас тарту немесе олардың болу мерзiмiн қысқарту сияқты құқықтарын шектемейдi. Тараптардың әрқайсысы екiншi Тарап мемлекетiнен кетуi ұйғарылған өз азаматтарын шарт қоймастан және кез келген уақытта қабылдайды.

8-бап

1. Екiншi Тарап мемлекетiнiң аумағында осы Келiсiмнiң 2-бабында көрсетiлген құжаттарды жоғалтқан бiр Тараптар мемлекетiнiң азаматтары бұл туралы өзi болатын мемлекеттiң құзыреттi органдарына кiдiрiссiз хабарлауға тиiс, олар құжаттардың жоғалғаны туралы өтiнiштi растайтын анықтама бередi.
2. Осы баптың 1-тармағында көрсетiлген тұлғаларға, олар азаматтығын алған мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiктерi немесе консулдық мекемелерi шет елге жол жүру үшiн жарамды жаңа құжат бередi.

9-бап

Тараптар кем дегенде отыз күн бұрын азаматтардың келу, болу және кету шарттарының өзгерiстерi туралы дипломатиялық арналар бойынша бiр-бiрiн құлақтандыратын болады.

10-бап

Тараптар өзара келiсiм бойынша осы Келiсiмге өзгерiстер мен толықтырулар енгiзе алады, олар осы Келiсiмнiң ажырамас бөлiгi болып табылатын Хаттамалармен ресiмделедi.

11-бап

Осы Келiсiмнiң ережелерiн түсiндiруге және орындауға қатысты даулы мәселелер консультациялар және келiссөздер арқылы реттеледi.

12-бап

1. Тараптардың әрқайсысының, егер бұл мемлекеттiң қауiпсiздiгiн, қоғамдық тәртiптi немесе халықтың денсаулығын сақтауды қамтамасыз етуге қажет болса, осы Келiсiмнiң жекелеген ережелерiнiң қолданысын толық немесе iшiнара тоқтатуға құқығы бар.
2. Осы баптың 1-тармағында көзделген шараларды қабылдау туралы және олардың күшiн жою туралы Тараптар бiр-бiрiне дипломатиялық арналар бойынша дереу хабарлайтын болады.

13-бап

1. Осы Келiсiм белгiсiз мерзiмге жасалады және оның күшiне енуi үшiн қажеттi мемлекетішiлiк рәсiмдердi Тараптардың орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарлама алынған күннен бастап отызыншы күнi күшiне енедi.
2. Тараптардың әрқайсысы бұл туралы екiншi Тарапқа жазбаша нысанда хабарлап, осы Келiсiмнiң қолданысын тоқтата алады. Мұндай жағдайда осындай хабарлама алынған күннен бастап тоқсан күн өтiсiмен Келiсiм өзiнiң күшiн жояды.
Киев қаласында 2000 жылғы "19" мамырда әрқайсысы қазақ, украин және орыс тiлдерiнде екi дана болып жасалды және де барлық мәтiндердiң күшi бiрдей. Осы Келiсiм ережелерiн түсiндiруде пiкiр алшақтығы туындаса, Тараптар орыс тiлiндегi мәтiнге жүгiнетiн болады.

Қазақстан Украина
Республикасының Министрлер Кабинеті
Үкіметі үшін үшін

О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Кабинетом Министров Украины о взаимных поездках граждан

Закон Республики Казахстан от 1 марта 2001 года № 159

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Кабинетом Министров Украины о взаимных поездках граждан, совершенное в Киеве 19 мая 2000 года.

Президент
Республики Казахстан

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан
Кабинетом Министров Украины о взаимных поездках граждан

(Официальный сайт МИД РК - Вступило в силу 27 февраля 2002 года)

(Вступило в силу 27 февраля 2002 г. - Бюллетень международных
договоров Республики Казахстан, 2002 г., № 4, ст. 42)

Правительство Республики Казахстан и Кабинет Министров Украины, в дальнейшем именуемые "Сторонами",
с целью дальнейшего развития дружественных отношений между обоими государствами,
руководствуясь желанием упорядочить режим взаимных поездок граждан обоих государств,
согласились о нижеследующем:

Статья 1

1. Граждане государства одной Стороны могут на основании документов, действительных для выезда за границу, въезжать, следовать транзитом, выезжать и находиться на территории государства другой Стороны без виз сроком до девяноста (90) дней на протяжении ста восьмидесяти (180) дней со дня первого пересечения государственной границы государства въезда.
2. Срок пребывания, указанный в пункте 1 настоящей Статьи, может быть продлен в соответствии с действующим законодательством государства каждой из Сторон.
3. Граждане государства одной Стороны на основе взаимности освобождаются от регистрации в компетентных органах по месту их пребывания на территории государства другой Стороны, если срок такого пребывания не превышает девяноста (90) дней на протяжении ста восьмидесяти (180) дней со дня первого въезда на территорию государства этой другой Стороны, при наличии у них миграционной карточки с отметкой органов пограничного контроля, проставленной при въезде на территорию государства этой другой Стороны.
Сноска. Статья 1 с изменениями, внесенными от 18.02.2013 № 77-V.

Статья 2

1. Документами, действительными для выезда за границу, в понимании настоящего Соглашения являются:
а) Для граждан Республики Казахстан:
- дипломатический паспорт;
- служебный паспорт;
- паспорт гражданина Республики Казахстан;
- паспорт моряка (при наличии судовой роли или выписки из нее);
- удостоверение члена экипажа воздушного судна (при наличии записи в полетном задании);
- свидетельство на возвращение в Республику Казахстан (только для возвращения в Республику Казахстан).
б) Для граждан Украины:
- паспорт гражданина Украины для выезда за границу;
- проездной документ ребенка;
- дипломатический паспорт;
- служебный паспорт;
- удостоверение личности моряка (при наличии судовой роли или выписки из нее);
- удостоверение члена экипажа воздушного судна (при наличии записи в полетном задании);
- свидетельство на возвращение в Украину (только для возвращения в Украину).
2. Стороны по дипломатическим каналам будут заблаговременно информировать друг друга о введении новых документов, действительных для выезда за границу, а также о внесении изменений в уже существующие документы и обмениваться их образцами.

Статья 3

1. Граждане государства одной Стороны, имеющие дипломатические или служебные паспорта и являющиеся сотрудниками дипломатического представительства, работниками консульского учреждения или сотрудниками международных организаций, которые имеют статус дипломатической миссии или их представительств и находятся на территории государства другой Стороны, могут въезжать, выезжать и пребывать на территории этого государства без виз на протяжении всего срока выполнения ими служебных обязанностей.
2. Положения пункта 1 настоящей Статьи распространяются также на членов семей указанных лиц, которые проживают вместе с ними, независимо от вида паспортов, которыми они пользуются.

Статья 4

1. Граждане государства одной Стороны, которые въезжают на территорию государства другой Стороны на срок более чем девяносто дней обязаны иметь визу принимающего государства.
2. Граждане государства одной Стороны, постоянно проживающие на территории государства другой Стороны, могут выезжать с территории этого государства и въезжать обратно без виз, если они имеют документы, подтверждающие их постоянное проживание.
3. Граждане государства одной Стороны, постоянно проживающие на территории государства другой Стороны, выезжают за границу на постоянное жительство в соответствии с законодательством страны проживания.

Статья 5

Граждане государства одной Стороны въезжают, выезжают, следуют транзитом по территории государства другой Стороны через пограничные пункты пропуска, открытые для международного сообщения.

Статья 6

Граждане государства одной Стороны обязаны при пересечении границы государства другой Стороны и во время пребывания на его территории соблюдать действующее законодательство.

Статья 7

Настоящее Соглашение не ограничивает права Сторон отказать во въезде или сократить срок пребывания граждан государства другой Стороны, чье присутствие на их территории считается нежелательным. Каждая из Сторон примет без условий и в любое время своих граждан, которым будет предписано покинуть государство другой Стороны.

Статья 8

1. Граждане государства одной Стороны, утратившие документы, указанные в Статье 2 настоящего Соглашения, на территории государства другой Стороны, должны немедленно уведомить об этом компетентные органы государства пребывания, которые выдают справку, подтверждающую заявление об утрате документов.
2. Лицам, указанным в пункте 1 настоящей Статьи, дипломатические представительства или консульские учреждения государства их гражданства выдают новый документ, действительный для выезда за границу.

Статья 9

Стороны будут, не позднее чем за тридцать дней, информировать друг друга по дипломатическим каналам об изменениях условий въезда, пребывания и выезда.

Статья 10

Стороны по взаимному согласию могут вносить изменения и дополнения к настоящему Соглашению, которые оформляются Протоколами, являющимися неотъемлемой частью настоящего Соглашения.

Статья 11

Спорные вопросы, касающиеся толкования и выполнения положений настоящего Соглашения, регулируются путем консультаций и переговоров.

Статья 12

1. Каждая из Сторон имеет право полностью или частично приостановить действие отдельных положений настоящего Соглашения, если это необходимо для обеспечения безопасности государства, общественного порядка или защиты здоровья населения.
2. О принятии и об упразднении мер, предусмотренных пунктом 1 настоящей Статьи, Стороны будут незамедлительно сообщать друг другу по дипломатическим каналам.

Статья 13

1. Настоящее Соглашение заключается на неопределенный срок и вступает в силу на тридцатый день с даты получения последнего письменного уведомления о выполнении Сторонами внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.
2. Каждая из Сторон может прекратить действие настоящего Соглашения, уведомив об этом другую Сторону в письменной форме. В этом случае Соглашение утрачивает силу по истечении девяноста дней с даты такого уведомления.

Совершено в городе Киеве 19 мая 2000 года в двух экземплярах, каждый на казахском, украинском и русском языках, при этом все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения разногласий в толковании положений настоящего Соглашения Стороны будут обращаться к тексту на русском языке.

За Правительство За Кабинет Министров
Республики Казахстан Украины