Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы туралы конвенцияны бекіту туралы

Қазақстан Республикасының 2001 жылғы 7 мамырдағы N 195-II Заңы

Женевада 1969 жылғы 25 маусымда Халықаралық Еңбек ұйымы Бас конференциясының 53-ші сессиясы қабылдаған Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы туралы конвенция (129-Конвенция) бекітілсін.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н.Назарбаев

Халықаралық еңбек конференциясы

129-конвенция

АУЫЛ ШАРУАШЫЛЫҒЫНДАҒЫ ЕҢБЕК ИНСПЕКЦИЯСЫ
ТУРАЛЫ КОНВЕНЦИЯ
(2002 жылғы 6 шілдеден бастап күшіне енді - ҚР халықаралық
шарттары бюллетені, 2002 ж., N 7, 54-құжат)

Женевада Халықаралық Еңбек Бюросының Әкiмшiлiк Кеңесi шақырған және 1969 жылдың 4 маусымында өзiнiң елу үшiншi сессиясына жиналған Халықаралық Еңбек Ұйымының Бас Конференциясы
қолданылып жүрген еңбек инспекциясына қатысты еңбек мәселелерi жөнiндегi халықаралық конвенциялардың, мәселен өнеркәсiп пен саудада қолданылатын 1947 жылғы Еңбек инспекциясы туралы конвенцияның және 1958 жылғы Ауыл шаруашылығы кәсiпорындарының шектеулi санатын қамтитын плантациялар туралы конвенцияның ережелерiн назарға ала отырып,
ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы жөнiндегi халықаралық нормаларды қабылдаудың қажеттігiн жалпы ескере отырып,
сессияның күн тәртiбiнде төртiншi тармақ болып табылатын ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы туралы бiрқатар ұсыныстарды қабылдау туралы қаулы ете отырып,
осы ұсыныстарға халықаралық конвенция нысанын берудi шеше отырып,
осы бiр мың тоғыз жүз алпыс тоғызыншы жылдың маусым айының жиырма бесінші жұлдызында 1969 жылғы Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы туралы конвенция деп атауға болатын осы Конвенцияны қабылдайды.

1-бап

1. Осы Конвенциядағы "ауыл шаруашылық кәсiпорны" деген термин жер өңдеумен, мал өсiрумен және оларды күтудi қоса алғанда, мал шаруашылығымен, орман шаруашылығымен, бау-бақша шаруашылығымен, ауыл шаруашылық өнiмдерiн бастапқы ұқсатумен немесе ауыл шаруашылық жұмыстарының кез келген басқа түрлерiмен жер өңдеушiнiң өзi айналысатын кәсiпорындарды немесе кәсіпорындардың бөліктерін бiлдiредi.
2. Қажет болған жағдайда, өкiметтiң уәкiлеттi органы, бiр де бiр ауыл шаруашылығы кәсiпорнын еңбек инспекциясының ұлттық жүйесiнен шығарып тастамау үшiн, мүдделi кәсiпкерлер мен еңбекшілердің неғұрлым өкілетті органдарымен, ондайлар бар болған жерде, консультациялар жүргізілгеннен кейін, бір жағынан ауыл шаруашылығы, екінші жағынан өнеркәсіп пен сауданың арасына шек қояды.
3. Қайсыбір кәсіпорынға немесе кәсіпорынның бір бөлігіне қатысты Конвенцияны қолдану жөнінде күдік туындаған жағдайда, мәселені өкіметтің құзыретті органы шешеді.

2-бап

Осы Конвенциядағы "заң ережелері" деген термин заңдар мен қаулылардан басқа арбитраждық шешімдер мен қолданылуын еңбек инспекторлары қамтамасыз ететін заң күші бар ұжымдық шарттарды қамтиды.

3-бап

Осы Конвенция өзіне қатысты күшінде болатын Халықаралық Еңбек Ұйымының әрбір Мүшесінің ауыл шаруашылығында еңбек инспекциясының жүйесі болуы міндетті.

4-бап

Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясының жүйесі, олардың сыйақысының түрі мен жобасына, олардың еңбек шартының нысаны мен ұзақтығына қарамастан, еңбекшілер мен оқушылар жалданып жұмыс істейтін ауыл шаруашылығы кәсіпорындарына қолданылады.

5-бап

1. Ұйымның осы Конвенцияны бекітетін кез келген Мүшесі бекітуге қоса берілетін өтінішінде өзінің ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы жүйесін ауыл шаруашылығы кәсіпорындарында жұмыс істейтін адамдардың мынадай бір немесе бірнеше санатына:
а) жалдамалы еңбекті пайдаланбайтын жалға алушыларға, сыбағаластар мен осындай санаттағы ауыл шаруашылығы еңбекшілеріне;
b) ұжымдық шаруашылыққа қатысушы адамдар, мәселен, кооператив мүшелеріне;
с) ұлттық заңның белгілеуіне сәйкес ауыл шаруашылығы кәсіпорны басшысы отбасының мүшелеріне қолдануға өзіне міндеттеме алуы мүмкін.
2. Ұйымның осы Конвенцияны бекіткен кез келген Мүшесі бекітуден кейін жоғарыдағы тармақта аталған және осының алдындағы өтінішіне байланысты әлі де қамтылмаған адамдардың бір немесе бірнеше санаттарына ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы жөніндегі өз жүйесін қолдануды өз міндетіне алатынын көрсете отырып, Халықаралық еңбек Бюросының Бас Директорына өтініш жіберуі мүмкін.
3. Ұйымның осы Конвенцияны бекіткен әрбір Мүшесі Халықаралық Еңбек Ұйымы Жарғысының 22-бабына сәйкес ұсынатын өзінің баяндамаларында, 1-тармақта көрсетілген және осының алдындағы өтінішіне байланысты әлі де қамтылмаған адамдардың санаттарына осы Конвенцияның ережелерін қандай шамада қолданатынын немесе қолдануға ниеттенетінін көрсетеді.

6-бап

1. Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы жүйесінің мынадай функциялары болады:
а) заң ережелерін, мәселен, жұмыс уақыты, жалақы, апталық демалыс пен жыл сайынғы демалыстар, еңбек қауіпсіздігі, денсаулық сақтау мен тұрмыстық қызмет көрсету, әйелдердің, балалар мен жасөспірімдердің еңбегін пайдалану туралы және басқа да осындай мәселелер жөніндегі ережелерді жұмыста еңбекшілерге еңбек жағдайын жасау мен оларды қорғау саласында қолдануды аталған ережелердің сақталуына еңбек инспекторларына қандай бақылау жүктелгеніне қарай шамада қамтамасыз ету;
b) кәсіпкерлер мен еңбекшілерге заңнама ережелерін сақтаудың неғұрлым тиімді құралдары туралы техникалық ақпараттар мен консультациялар беру;
с) қолданылып жүрген заң ережелерінің күші қолданылмайтын кемшіліктер немесе теріс пайдаланушылықтар туралы өкіметтің құзыретті органын хабардар ету және оларға заңдарды жақсартуға қатысты ұсыныстар енгізу.
2. Ұлттық заңдарға сәйкес ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторларына консультациялық функциялар немесе еңбекшілердің және олардың отбасыларының тұрмыс жағдайларына қатысты заң ережелерінің қолданылуын бақылау функциялары жүктелуі мүмкін.
3. Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторына жүктелуі мүмкін кез келген міндеттер олардың өзінің негізгі міндеттерін тиімді орындауына кедергі жасамауға немесе инспекторлардың кәсіпкерлер мен еңбекшілердің арасындағы қарым-қатынасында қажет болатын беделі мен риясыздығына ешбір жағдайда нұқсан келтірмеуге тиіс.

7-бап

1. Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы Ұйым Мүшесінің әкімшілік тәжірибесімен сыйысатын дәрежеде орталық органның қарауында және бақылауында болады.
2. Федеративтiк мемлекет үшiн "орталық орган" деген сөз не федерацияның орталық органы, не федерацияның құрамдас бөлiктерiнiң бiрiнiң федералдық органы дегенді бiлдiруi мүмкiн.
3. Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясын, мәселен:
а) шаруашылық қызметінiң барлық секторлары үшiн жауап беретiн еңбек инспекциясының бiрыңғай органы;
b) ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы жүктелген инспекторлардың тиісті даярлығы арқылы қамтамасыз етілген ішкі функционалдық тұрғыдан мамандандырылған еңбек инспекциясының бiрыңғай органы;
с) қызметкерлерiне ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы алдағы уақытта жүктелетiн техникалық бiлiктi қызмет құру арқылы қамтамасыз етiлген iшкi институционалдық тұрғыдан мамандандырылған еңбек инспекциясының бiрыңғай органы;
d) немесе iс-әрекетiн басқа салалардағы, мысалы өнеркәсiптегi, көлiктегi және саудадағы еңбек инспекцияларына қатысты дәл сондай өкiлеттiктерi бар орталық орган бақылайтын ауыл шаруашылығындағы мамандандырылған инспекция қызметi жүзеге асыруы мүмкiн.

8-бап

1. Инспекцияның қызметкерлері мәртебесi мен жұмыс жағдайы қызмет жағдайының тұрақтылығын қамтамасыз ететiн және оларды үкiметтегі кез келген өзгерiстерден және қайсыбiр ұнамсыз сыртқы әсерлерден тәуелсiз ететiн мемлекеттiк қызметшiлерден құрайды.
2. Ұлттық заңдарға немесе тәжiрибеге қаншалықты сәйкес болуына қарай Ұйым Мүшелерi өздерiнiң ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы жүйесiне, қызметтерi еңбек инспекторларының қызметiн толықтыра алатын кәсiптiк ұйымдардың қызметкерлерiн немесе өкiлдерiн енгiзе алады. Осы қызметкерлер мен өкiлдер функцияларының тұрақтылығына кепiлдiк берудi және қайсыбiр ұнамсыз сыртқы әсерлерден тәуелсiз болуын қамтамасыз ету қажет.

9-бап

1. Мемлекеттік қызметке қызметкерлерді қабылдаған жағдайда ұлттық заңдарда көзделуі мүмкін барлық талаптар сақталған жағдайда, ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторлары оларға жүктелетін міндеттерді орындауға жарамдылығы негізінде ғана қабылданады.
2. Мұндай жарамдылықты тексерудің әдістерін құзыретті органдар белгілейді.
3. Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторлары өздерінің қызметтерін жүзеге асыру үшін тиісті дайындықтан өтеді және оларды жұмыс барысында тиісінше қосымша оқытумен қамтамасыз ету үшін барлық шаралар қолданылады.

10-бап

Қызметкерлер құрамына ер адамдармен бірге әйелдер де кіруі мүмкін. Қажет болған жағдайда, ер адам инспекторлар мен әйел инспекторларға тиісінше ерекше міндеттер жүктелуі мүмкін.

11-бап

Ұйымның әрбір Мүшесі техникалық білімді қажет ететін мәселелерді шешу кезінде ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясының жұмысына білікті сарапшылар мен мамандарды елдің талаптарына неғұрлым лайықты деп танылуы мүмкін нысанда тарту үшін барлық шараларды қолданады.

12-бап

1. Өкіметтің құзыретті органы, бір жағынан ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы қызметі, екінші жағынан үкіметтік қызметтер, сондай-ақ осы тақылеттес іс-әрекетті жүзеге асыратын қоғамдық немесе аты танылған мекемелердің арасындағы тиімді ынтымақтастыққа жәрдемдесу үшін тиісті шаралар қабылдайды.
2. Қажет болған жағдайда, өкіметтің құзыретті органы аймақтық немесе жергілікті деңгейдегі еңбек инспекциясына қатысты кейбір функцияларды көмекші жұмыс ретінде орындауды тиісті үкіметтік қызметтерге немесе қоғамдық мекемелерге тапсыра алады, немесе, осы Конвенцияда белгіленген қағидаттардың қолданылуына нұқсан келтірілместен, осы қызметтер мен мекемелерді аталған функцияларды орындауға тартуы мүмкін.

13-бап

Өкіметтің құзыретті органы ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясының қызметкерлері мен олар бар болған жағдайда кәсіпкерлер, еңбекшілер немесе олардың ұйымдарының арасындағы ынтымақтастыққа жәрдемдесу үшін тиісті шараларды қабылдайды.

14-бап

Инспекциялық қызметтің функцияларын тиімді түрде іске асыру үшін, ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторларының жеткілікті санын қамтамасыз ету мақсатында шаралар қолданылуы тиіс, және осы сан төмендегілер:
а) инспекторлар орындауға тиісті міндеттердің маңыздылығы, атап айтқанда:
і) инспекциялауға жататын ауыл шаруашылығы кәсіпорындарының саны, сипаты, көлемі және орналасқан жері;
іі) осы кәсіпорындарда жұмыс істейтін еңбекшілердің саны мен санаттары;
ііі) қолданылуын олар қамтамасыз етуге тиісті заң ережелерінің саны мен күрделілігі;
b) инспекторлардың иелік етуіне берілген материалдық құралдар және;
с) тиімді болуы үшін олардың кезінде инспекциялық тексерулер жүргізілуі тиіс іс жүзіндегі жағдайлар ескеріле отырып белгіленеді.

15-бап

1. Өкіметтің құзыретті органы ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторының иелігінде төмендегілердің:
а) ауыл шаруашылығы кәсіпорындарының және жұмыс істеп тұрған байланысты құралдарының географиялық орналасуы ескеріле отырып орналастырылған, инспекциялық қызметтің мұқтаждықтарына сәйкес жабдықталған және барлық мүдделі тұлғаларға мүмкіндігінше ашық жергілікті бюролардың;
b) тиісті қоғамдық көлік құралы болмаған жағдайда, олардың функцияларын жүзеге асыру үшін қажетті көлік құралдарының болуы үшін қажетті шаралар қабылдайды.
2. Өкіметтің құзыретті органы ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторларына олардың қызметін жүзеге асыру үшін қажетті барлық көліктік және кез келген қосымша шығындарды өтеу мақсатында қажетті шаралар қабылдайды.

16-бап

1. Өздерінің өкілеттіктерін растайтын құжаттары бар еңбек инспекторлары:
а) инспекциялауға жататын кез келген жұмыс орнына алдын ала хабарлаусыз күндізгі немесе түнгі кез келген уақытта кедергісіз кіруге;
b) инспекциялауға жатады деп санауға жеткілікті негізі бар барлық орындарға күндізгі уақытта баруға;
с) заң ережелерінің қатаң сақталатындығына көз жеткізу үшін өздері қажет деп санаған бақылауды, тексеруді немесе зерттеуді жүзеге асыруға, атап айтқанда:
і) кәсіпкерге немесе кәсіпорын қызметкерлеріне немесе кәсіпорында жұмыс істейтін кез келген адамға жеке немесе куәгерлердің қатысуымен заң ережелерінің қолданылуына қатысты мәселелер бойынша сұрақтар қоюға;
іі) өмір және еңбек жағдайларының мәселелері туралы заңдар бойынша жүргізілетін кез келген кітаптың, тізілімін немесе басқа да құжаттың заң ережелеріне сәйкестігін тексеру және олардың көшірмесін түсіріп алу немесе көшіріп алу мақсатында оларды ұлттық заңдарда көзделген тәртіппен сұратуға;
ііі) материалдардың немесе заттардың талдау жүргізу мақсатында алынғаны немесе әкетілгені туралы кәсіпкерге немесе оның өкіліне хабарлаған жағдайда, пайдаланылатын немесе өңделетін материалдар мен заттардың үлгілерін тексеру үшін алуға және өзімен бірге алып кетуге құқылы.
2. Еңбек инспекторлары осы баптың 1-тармағындағы а) немесе b) тармақшаларына сәйкес, ауыл шаруашылығы кәсіпорны басшысының жеке меншік үйіне, осы басшының келісімі немесе өкіметтің құзыретті органының ерекше рұқсаты болмаған жағдайда, кіре алмайды.
3. Егер мұндай хабарлау олардың функцияларын тиімді орындауына нұқсан келтірмейді деп санаса, инспектор инспекциялық тексеріс жасалған кезде өзінің қатысуы туралы кәсіпорынды немесе оның өкілін, сондай-ақ еңбекшілерді немесе олардың өкілдерін хабардар етеді.

17-бап

Сонымен, ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясының органдары, өкіметтің құзыретті органы белгілегендей, денсаулыққа немесе еңбек қауіпсіздігіне қатер төндіре алатын жаңа жабдықтарға, жаңа материалдарға немесе заттарға және өнімдерді өңдеудің немесе қайта өңдеудің жаңа процестеріне алдын ала бақылау жүргізуге қатысады.

18-бап

1. Ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторлары өздері денсаулыққа немесе еңбек қауіпсіздігіне зиян келтіруі мүмкін деп есептеуге негізі бар қауіпті материалдарды немесе заттарды пайдалануды қоса алғанда, қайсыбір ғимаратта, жабдықты орналастыруда немесе ауыл шаруашылығы кәсіпорнының еңбек әдісінде байқалған кемшіліктерді жою жөнінде шаралар қабылдауды талап етуге құқылы.
2. Еңбек инспекторларына, олар осындай шараларды қолдана алуы үшін, заңдарда көзделуі мүмкін сот немесе әкімшілік органдарына шағымдану құқығы сақталған жағдайда:
а) белгіленген мерзімде ғимараттарға, қондырғыларға, үй-жайларға, құрал-жабдықтарға немесе машиналарға денсаулық немесе еңбек қауіпсіздігі мәселелері жөніндегі заң ережелерінің қатаң қолданылуын қамтамасыз ету үшін қажетті өзгерістер енгізу туралы;
b) денсаулыққа немесе еңбек қауіпсіздігіне тікелей қауіп төнген жағдайда шұғыл орындауға, тіпті жұмысты тоқтатуға дейін жататын шараларды қолдану туралы өкімдер беру немесе өкім берілуін талап ету өкілеттіктері беріледі.
3. Егер 2-тармақта көзделген рәсім Ұйым Мүшесінің әкімшілік немесе сот практикасына қайшы келсе, инспекторлар өкіметтің құзыретті органына өкім шығару немесе жедел орындауға жататын шаралар қабылдауды талап ету жөнінде өтініш жасауға құқылы.
4. Инспектордың кәсіпорында болған кезінде байқалған кемшіліктер, сондай-ақ 2-тармаққа сәйкес ол берген өкімдер, немесе 3-тармаққа сәйкес қабылдау жөнінде өтініш жасалған өкімдер дереу кәсіпкерге және еңбекшілер өкілдеріне хабарланады.

19-бап

1. Өндірістегі жазатайым оқиғалар туралы және ауыл шаруашылығының секторындағы кәсіби аурулар туралы ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясы ұлттық заңдарда көзделген тәртіпке сәйкес хабардар етілуге тиісті.
2. Еңбек инспекторлары өндірісте болатын өте ауыр жазатайым оқиғалардың немесе кәсіби аурулардың, әсіресе оларға бірнеше еңбекші ұшыраған немесе кісі өлімі болған жағдайда, себептерін ізінше тексеруге арналған кез келген тергеуге мүмкіндігінше қатысады.

20-бап

Ұлттық заңдарда көзделуі мүмкін айрықшалықтар сақталған жағдайда, ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторларына:
а) өз бақылауындағы кәсіпорынның жұмысына тікелей немесе жанама түрде мүдделі болуына тыйым салынады;
b) тиісті санкциялар немесе тәртіптік шаралардың ықпалымен, өздеріне таныс өндірістік немесе коммерциялық құпияларды немесе өз функцияларын жүзеге асырған кезде өзіне белгілі болған өндірістік процестерді, оларды тіпті қызметтен кеткеннен кейін де жария етпеу оларға міндеттеледі;
с) еңбек операцияларындағы кемшіліктерге, қауіп-қатерлерге немесе заң ережелерін бұзушылығына жасалған түрлі шағым көздерін аса құпия деп санауға және инспекциялық тексерулердің осындай шағымның түсуіне байланысты болғандығын кәсіпкерге немесе оның өкіліне хабарламауға ұйғарым беріледі.

21-бап

Ауыл шаруашылығы кәсіпорындарын тексерудің жиілігі және жан-жақтылығы тиісті заң ережелерін тиімді қолдануды қамтамасыз ету қажеттілігіне қарай жүзеге асады.

22-бап

1. Жүзеге асырылуы ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторына жүктелген заң ережелерін бұзған немесе оларды сақтаудан жалтарған адамдар алдын ала хабарландырылмастан, дереу сот арқылы немесе әкімшілік қудалауға тартылады. Алайда, ұлттық заңдарда ерекше жағдайлар көзделуі мүмкін, болған жағдайды түзеу үшін немесе ескерту шараларын қабылдау үшін алдын ала ескерту жасалынуы тиіс.
2. Сот арқылы іс қозғаудың немесе оны қозғауға ұсыныс жасаудың орнына ескерту жасау немесе кеңес беру керектігі туралы мәселені инспекторлардың өздерінің шешуіне құқығы бар.

23-бап

Егер ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторларының қудалауды бастауға өздерінің құқығы болмаса, олардың қудалауды қозғауға уәкілетті өкімет органына заң ережелерінің бұзылуы туралы баяндамалар ұсынуға өкілеті болуға тиіс.

24-бап

Қолданылуы ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекторларының бақылауына жататын заң ережелерінің бұзылғаны үшін және еңбек инспекторларына, олардың міндеттерін атқару кезінде оларға көрсетілген қарсы әрекеттер үшін ұлттық заңдар бойынша тиісті санкциялар көзделеді және олар тиімді қолданылады.

25-бап

1. Еңбек инспекторлары немесе жергілікті инспекциялық қызметтер өздерінің ауыл шаруашылығындағы қызметінің қорытындысы туралы инспекцияның орталық органына ара-тұра баяндамалар ұсынады.
2. Осы баяндамалар белгіленген үлгіде және орталық инспекция органы ара-тұра ұйғаратын мәселелер қамтыла отырып, әзірленеді. Олардың жасалыну жиілігі орталық органның талап етуіне байланысты, бірақ жылына кемінде бір рет ұсынылады.

26-бап

1. Орталық инспекция органы ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясының қызметтері туралы жыл сайынғы баяндаманы жеке баяндама түрінде немесе өзінің жылдық жалпы баяндамасының бөлігі түрінде жариялайды.
2. Осындай жыл сайынғы баяндамалар, олар жасалған жылдан кейінгі 12 айдан аспайтын ыңғайлы кезеңде жарияланады.
3. Жыл сайынғы баяндамалардың көшірмелері, олар жарияланғаннан кейінгі үш айдан кешіктірілмей, Халықаралық Еңбек Ұйымының Бас Директорына жіберіледі.

27-бап

Инспекцияның орталық органы жыл сайын жариялайтын баяндамаларда, осы орталық органның бақылауына жататын шамада, атап айтқанда, мынадай мәселелер қамтылады:
а) ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясының қызметіне қатысты заңдар мен қаулылар;
b) ауыл шаруашылығындағы еңбек инспекциясының қызметкерлері;
с) еңбек инспекциясына жататын ауыл шаруашылығы кәсіпорындары туралы және осы кәсіпорындарды жұмыс істейтін еңбекшілердің саны туралы статистикалық деректер;
d) инспекциялық тексерулер туралы статистикалық деректер;
е) орын алған тәртіп бұзушылықтар мен оған қолданылған санкциялар туралы статистикалық деректер;
f) өндірістегі жазатайым оқиғалар туралы, олардың себептері туралы статистикалық деректер;
g) олардың себептерін қоса алғанда, кәсіби аурулар туралы статистикалық деректер.

28-бап

Осы Конвенцияны бекіту туралы ресми құжаттар тіркеу үшін Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директорына жіберіледі.

29-бап

1. Осы Конвенция бекіту туралы құжаттарын Бас Директор бекіткен Халықаралық Еңбек Ұйымының Мүшелерін ғана байланыстырады.
2. Осы Конвенция Ұйымның екі Мүшесінің бекіту туралы құжаттарын Бас Директор тіркегеннен кейінгі он екі айдан соң күшіне енеді.
3. Кейінгі уақыттарда, осы Конвенция Ұйымның әрбір Мүшесіне қатысты, оның бекіту туралы құжаты тіркелгеннен кейінгі он екі айдан соң күшіне енетін болады.

30-бап

1. Осы Конвенцияны бекіткен Ұйымның кез келген Мүшесі, оның бастапқы күшіне енген кезінен он жыл мерзім өткеннен соң, оның күшін Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директорына жіберілген және онда тіркелген күшін жою туралы акт арқылы жоя алады. Күшін жою туралы акт тіркелгеннен кейін бір жылдан соң күшіне енеді.
2. Осы Конвенцияны бекіткен Ұйымның әрбір Мүшесі өзінің осы бапта көзделген күшін жою құқығын осының алдындағы тармақта аталған он жылдық кезең өткеннен соң бір жылдың ішінде пайдаланбаса, ол тағы да келесі он жылдық кезеңге созылады және кейін, әрбір он жылдық кезең өткен сайын, осы бапта көзделген тәртіпті сақтай отырып, осы Конвенцияның күшін жоя алады.

31-бап

1. Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директоры Ұйым Мүшелерінен алған бекіту туралы құжаттарды, күшін жою туралы өтініштер мен актілерді тіркегені туралы Халықаралық Еңбек Ұйымының барлық мүшелеріне хабарлайды.
2. Бас Директор алынған бекіту туралы екінші құжатты тіркеу жөнінде Ұйым Мүшелеріне хабарлай отырып, олардың назарын осы Конвенцияның күшіне енген күнінен аударады.

32-бап

Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директоры осының алдындағы баптарға сәйкес тіркеген бекіту туралы барлық құжаттарға, күшін жою туралы өтініштер мен актілерге қатысты толық мәліметтерді Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес тіркеу үшін Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысына жібереді.

33-бап

Әрқашан, Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Әкімшілік Кеңесі қажет деп есептеген жағдайда, ол Бас Конференцияға осы Конвенцияны қолдану туралы баяндама ұсынады және Конференцияның күн тәртібіне оны толық немесе ішінара қайта қарау туралы мәселені енгізу қажеттігін шешеді.

34-бап

1. Егер Конференция осы Конвенцияға толық немесе ішінара өзгерістер енгізетін жаңа конвенцияны қабылдаса, және егер жаңа конвенцияда өзгеше жағдайлар көзделмеген болса, онда:
а) жаңа, қайта қаралған конвенцияның Ұйымның кез келген Мүшесімен бекітілуі, 30-баптың ережелеріне қарамастан, жаңа, қайта қаралған конвенция күшіне енгізілген жағдайда, осы Конвенцияны жедел күшін жоюды өздігінен қажет етеді;
b) осы Конвенция жаңа, қайта қаралған конвенция күшіне енгізілген күннен бастап, Ұйым Мүшелерінің бекітуі үшін жабық болады.
2. Осы Конвенция оны бекіткен, бірақ жаңа, қайта қаралған конвенцияны бекітпеген Ұйымның Мүшелері үшін, нысаны мен мазмұны жағынан өз күшінде қалады.

35-бап

Осы Конвенцияның ағылшын және француз тілдеріндегі мәтіндерінің күші бірдей.

On ratification of the Convention concerning Labour Inspection in Agriculture

Law of the Republic of Kazakhstan of 7 May 2001

To ratify the Convention concerning Labour Inspection in Agriculture (Convention № 129), adopted on the 53-th session of General conference of the International Labor Organization in Geneva, 25 June 1969.

President
of the Republic of Kazakhstan N. NAZARBAYEV

Convention №129 of the International Labour Organisation concerning Labour Inspection in Agriculture

(Geneva, 25 June 1969)

Preamble

The General Conference of the International Labour Organisation,
Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Fifty-third Session on 4 June 1969, and
Noting the terms of existing international labour Conventions concerning labour inspection, such as the Labour Inspection Convention, 1947, which applies to industry and commerce, and the Plantations Convention, 1958, which covers a limited category of agricultural undertakings, and
Considering that international standards providing for labour inspection in agriculture generally are desirable, and
Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to labour inspection in agriculture, which is the fourth item on the agenda of the session, and
Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,
adopts this twenty-fifth day of June of the year one thousand nine hundred and sixty-nine the following Convention, which may be cited as the Labour Inspection (Agriculture) Convention, 1969:

Article 1

1. In this Convention the term agricultural undertaking means undertakings and parts of undertakings engaged in cultivation, animal husbandry including livestock production and care, forestry, horticulture, the primary processing of agricultural products by the operator of the holding or any other form of agricultural activity.
2. Where necessary, the competent authority shall, after consultation with the most representative organisations of employers and workers concerned, where such exist, define the line which separates agriculture from industry and commerce in such a manner as not to exclude any agricultural undertaking from the national system of labour inspection.
3. In any case in which it is doubtful whether an undertaking or part of an undertaking is one to which this Convention applies, the question shall be settled by the competent authority.

Article 2

In this Convention the term legal provisions includes, in addition to laws and regulations, arbitration awards and collective agreements upon which the force of law is conferred and which are enforceable by labour inspectors.

Article 3

Each Member of the International Labour Organisation for which this Convention is in force shall maintain a system of labour inspection in agriculture.

Article 4

The system of labour inspection in agriculture shall apply to agricultural undertakings in which work employees or apprentices, however they may be remunerated and whatever the type, form or duration of their contract.

Article 5

1. Any Member ratifying this Convention may, in a declaration accompanying its ratification, undertake also to cover by labour inspection in agriculture one or more of the following categories of persons working in agricultural undertakings:
(a) tenants who do not engage outside help, sharecroppers and similar categories of agricultural workers;
(b) persons participating in a collective economic enterprise, such as members of a co-operative;
(c) members of the family of the operator of the undertaking, as defined by national laws or regulations.
2. Any Member which has ratified this Convention may subsequently communicate to the Director-General of the International Labour Office a declaration undertaking to cover one or more of the categories of persons referred to in the preceding paragraph which are not already covered in virtue of a previous declaration.
3. Each Member which has ratified this Convention shall indicate in its reports under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation to what extent effect has been given or is proposed to be given to the provisions of the Convention in respect of such of the categories of persons referred to in paragraph 1 of this Article as are not covered in virtue of a declaration.

Article 6

1. The functions of the system of labour inspection in agriculture shall be--
(a) to secure the enforcement of the legal provisions relating to conditions of work and the protection of workers while engaged in their work, such as provisions relating to hours, wages, weekly rest and holidays, safety, health and welfare, the employment of women, children and young persons, and other connected matters, in so far as such provisions are enforceable by labour inspectors;
(b) to supply technical information and advice to employers and workers concerning the most effective means of complying with the legal provisions;
(c) to bring to the notice of the competent authority defects or abuses not specifically covered by existing legal provisions and to submit to it proposals on the improvement of laws and regulations.
2. National laws or regulations may give labour inspectors in agriculture advisory or enforcement functions regarding legal provisions relating to conditions of life of workers and their families.
3. Any further duties which may be entrusted to labour inspectors in agriculture shall not be such as to interfere with the effective discharge of their primary duties or to prejudice in any way the authority and impartiality which are necessary to inspectors in their relations with employers and workers.

Article 7

1. So far as is compatible with the administrative practice of the Member, labour inspection in agriculture shall be placed under the supervision and control of a central body.
2. In the case of a federal State, the term central body may mean either one at federal level or one at the level of a federated unit.
3. Labour inspection in agriculture might be carried out for example--
(a) by a single labour inspection department responsible for all sectors of economic activity;
(b) by a single labour inspection department, which would arrange for internal functional specialisation through the appropriate training of inspectors called upon to exercise their functions in agriculture;
(c) by a single labour inspection department, which would arrange for internal institutional specialisation by creating a technically qualified service, the officers of which would perform their functions in agriculture; or
(d) by a specialised agricultural inspection service, the activity of which would be supervised by a central body vested with the same prerogatives in respect of labour inspection in other fields, such as industry, transport and commerce.

Article 8

1. The labour inspection staff in agriculture shall be composed of public officials whose status and conditions of service are such that they are assured of stability of employment and are independent of changes of government and of improper external influences.
2. So far as is compatible with national laws or regulations or with national practice, Members may include in their system of labour inspection in agriculture officials or representatives of occupational organisations, whose activities would supplement those of the public inspection staff; the persons concerned shall be assured of stability of tenure and be independent of improper external influences.

Article 9

1. Subject to any conditions for recruitment to the public service which may be prescribed by national laws or regulations, labour inspectors in agriculture shall be recruited with sole regard to their qualifications for the performance of their duties.
2. The means of ascertaining such qualifications shall be determined by the competent authority.
3. Labour inspectors in agriculture shall be adequately trained for the performance of their duties and measures shall be taken to give them appropriate further training in the course of their employment.

Article 10

Both men and women shall be eligible for appointment to the labour inspection staff in agriculture; where necessary, special duties may be assigned to men and women inspectors.

Article 11

Each Member shall take the necessary measures to ensure that duly qualified technical experts and specialists, who might help to solve problems demanding technical knowledge, are associated in the work of labour inspection in agriculture in such manner as may be deemed most appropriate under national conditions.

Article 12

1. The competent authority shall make appropriate arrangements to promote effective co-operation between the inspection services in agriculture and government services and public or approved institutions which may be engaged in similar activities.
2. Where necessary, the competent authority may either entrust certain inspection functions at the regional or local level on an auxiliary basis to appropriate government services or public institutions or associate these services or institutions with the exercise of the functions in question, on condition that this does not prejudice the application of the principles of this Convention.

Article 13

The competent authority shall make appropriate arrangements to promote collaboration between officials of the labour inspectorate in agriculture and employers and workers, or their organisations where such exist.

Article 14

Arrangements shall be made to ensure that the number of labour inspectors in agriculture is sufficient to secure the effective discharge of the duties of the inspectorate and is determined with due regard for--
(a) the importance of the duties which inspectors have to perform, in particular--
(i) the number, nature, size and situation of the agricultural undertakings liable to inspection;
(ii) the number and classes of persons working in such undertakings; and
(iii) the number and complexity of the legal provisions to be enforced;
(b) the material means placed at the disposal of the inspectors; and
(c) the practical conditions under which visits of inspection must be carried out in order to be effective.

Article 15

1. The competent authority shall make the necessary arrangements to furnish labour inspectors in agriculture with--
(a) local offices so located as to take account of the geographical situation of the agricultural undertakings and of the means of communication, suitably equipped in accordance with the requirements of the service, and, in so far as possible, accessible to the persons concerned;
(b) the transport facilities necessary for the performance of their duties in cases where suitable public facilities do not exist.
2. The competent authority shall make the necessary arrangements to reimburse to labour inspectors in agriculture any travelling and incidental expenses which may be necessary for the performance of their duties.

Article 16

1. Labour inspectors in agriculture provided with proper credentials shall be empowered--
(a) to enter freely and without previous notice at any hour of the day or night any workplace liable to inspection;
(b) to enter by day any premises which they may have reasonable cause to believe to be liable to inspection;
(c) to carry out any examination, test or inquiry which they may consider necessary in order to satisfy themselves that the legal provisions are being strictly observed, and in particular--
(i) to interview, alone or in the presence of witnesses, the employer, the staff of the undertaking or any other person in the undertaking on any matters concerning the application of the legal provisions;
(ii) to require, in such manner as national laws or regulations may prescribe, the production of any books, registers or other documents the keeping of which is prescribed by national laws or regulations relating to conditions of life and work, in order to see that they are in conformity with the legal provisions, and to copy such documents or make extracts from them;
(iii) to take or remove for purposes of analysis samples of products, materials and substances used or handled, subject to the employer or his representative being notified of any products, materials or substances taken or removed for such purposes.
2. Labour inspectors shall not enter the private home of the operator of the undertaking in pursuance of subparagraph (a) or (b) of paragraph 1 of this Article except with the consent of the operator or with a special authorisation issued by the competent authority.
3. On the occasion of an inspection visit, inspectors shall notify the employer or his representative, and the workers or their representatives, of their presence, unless they consider that such a notification may be prejudicial to the performance of their duties.

Article 17

The labour inspection services in agriculture shall be associated, in such cases and in such manner as may be determined by the competent authority, in the preventive control of new plant, new materials or substances and new methods of handling or processing products which appear likely to constitute a threat to health or safety.

Article 18

1. Labour inspectors in agriculture shall be empowered to take steps with a view to remedying defects observed in plant, layout or working methods in agricultural undertakings, including the use of dangerous materials or substances, which they may have reasonable cause to believe constitute a threat to health or safety.
2. In order to enable inspectors to take such steps they shall be empowered, subject to any right of appeal to a legal or administrative authority which may be provided by law, to make or have made orders requiring--
(a) such alterations to the installation, plant, premises, tools, equipment or machines, to be carried out within a specified time limit, as may be necessary to secure compliance with the legal provisions relating to health or safety; or
(b) measures with immediate executory force, which can go as far as halting the work, in the event of imminent danger to health or safety.
3. Where the procedure described in paragraph 2 is not compatible with the administrative or judicial practice of the Member, inspectors shall have the right to apply to the competent authority for the issue of orders or for the initiation of measures with immediate executory force.
4. The defects noted by the inspector when visiting an undertaking and the orders he is making or having made in pursuance of paragraph 2 or for which he intends to apply in pursuance of paragraph 3 shall be immediately made known to the employer and the representatives of the workers.

Article 19

1. The labour inspectorate in agriculture shall be notified of occupational accidents and cases of occupational disease occurring in the agricultural sector in such cases and in such manner as may be prescribed by national laws or regulations.
2. As far as possible, inspectors shall be associated with any inquiry on the spot into the causes of the most serious occupational accidents or occupational diseases, particularly of those which affect a number of workers or have fatal consequences.

Article 20

Subject to such exceptions as may be made by national laws or regulations, labour inspectors in agriculture--
(a) shall be prohibited from having any direct or indirect interest in the undertakings under their supervision;
(b) shall be bound on pain of appropriate penalties or disciplinary measures not to reveal, even after leaving the service, any manufacturing or commercial secrets or working processes which may come to their knowledge in the course of their duties; and
(c) shall treat as absolutely confidential the source of any complaint bringing to their notice a defect, a danger in working processes or a breach of legal provisions and shall give no intimation to the employer or his representative that a visit of inspection was made in consequence of the receipt of such a complaint.

Article 21

Agricultural undertakings shall be inspected as often and as thoroughly as is necessary to ensure the effective application of the relevant legal provisions.

Article 22

1. Persons who violate or neglect to observe legal provisions enforceable by labour inspectors in agriculture shall be liable to prompt legal or administrative proceedings without previous warning: Provided that exceptions may be made by national laws or regulations in respect of cases in which previous notice to carry out remedial or preventive measures is to be given.
2. It shall be left to the discretion of labour inspectors to give warning and advice instead of instituting or recommending proceedings.

Article 23

If labour inspectors in agriculture are not themselves authorised to institute proceedings, they shall be empowered to refer reports of infringements of the legal provisions directly to an authority competent to institute such proceedings.

Article 24

Adequate penalties for violations of the legal provisions enforceable by labour inspectors in agriculture and for obstructing labour inspectors in the performance of their duties shall be provided for by national laws or regulations and effectively enforced.

Article 25

1. Labour inspectors or local inspection offices, as the case may be, shall be required to submit to the central inspection authority periodical reports on the results of their activities in agriculture.
2. These reports shall be drawn up in such manner and deal with such subjects as may from time to time be prescribed by the central inspection authority; they shall be submitted at least as frequently as may be prescribed by that authority and in any case not less frequently than once a year.

Article 26

1. The central inspection authority shall publish an annual report on the work of the inspection services in agriculture, either as a separate report or as part of its general annual report.
2. Such annual reports shall be published within a reasonable time after the end of the year to which they relate and in any case within twelve months.
3. Copies of the annual reports shall be transmitted to the Director-General of the International Labour Office within three months after their publication.

Article 27

The annual report published by the central inspection authority shall deal in particular with the following subjects, in so far as they are under the control of the said authority:
(a) laws and regulations relevant to the work of labour inspection in agriculture;
(b) staff of the labour inspection service in agriculture;
(c) statistics of agricultural undertakings liable to inspection and the number of persons working therein;
(d) statistics of inspection visits;
(e) statistics of violations and penalties imposed;
(f) statistics of occupational accidents, including their causes;
(g) statistics of occupational diseases, including their causes.

Article 28

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 29

1. This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.
2. It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.
3. Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 30

1. A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.
2. Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article, will be bound for another period of ten years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 31

1. The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.
2. When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 32

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 33

At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 34

1. Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides:
(a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 30 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;
(b) as from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.
2. This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 35

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.