Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Әзiрбайжан Республикасының Үкiметi арасындағы табысқа қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекiту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1997 жылғы 24 ақпандағы N 73.

Ескерту. Тақырыпқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

1996 жылғы 16 қыркүйекте Бакуде қол қойылған Қазақстан Pеспубликасының Үкiметi мен Әзiрбайжан Республикасының Үкiметi арасындағы табыс пен мүлiкке қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенция бекiтiлсiн.

Қазақстан Республикасының Президентi

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Әзiрбайжан
Республикасының Үкiметi арасындағы табысқа
қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден
жалтаруға жол бермеу туралы
Конвенция

Ескерту. Конвенцияның атауына өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.
Ескерту. Конвенцияның бүкіл мәтіні бойынша "әкімшілік бөлімшесі" деген сөздер тиісті септіктегі "әкімшілік-аумақтық бөлімшесі" деген сөздермен ауыстырылды - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Әзiрбайжан Республикасының Үкiметi екi Мемлекеттiң арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды нығайтып, дамыту ниетiн басшылыққа алып және табыс пен мүлiкке қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы Конвенция жасасуға ниет бiлдiре отырып,

мынаған келiстi:

1-бап
Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiреуiнiң немесе екеуiнiң де резиденттерi болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция салықтарды алу әдiстерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлiмшелерi яки жергiлiктi өкiмет органдары алатын табысқа салынатын салықтарға қолданылады.

2. Жылжымалы және жылжымайтын мүлiктi шеттетуден алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсiпорындар төлейтiн ырзықақының немесе жалақының жалпы мөлшерiнен алынатын салықтарды қоса табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жекелеген элементтерiнен алынған табыстарға салынатын салықтар, сондай-ақ мүлiк құнының өсiмiнен алынған табыстарға салынатын салықтар табысқа салынатын салықтар болып есептеледi.

3. Осы Конвенция қолданылатын қазір алынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:

а) Қазақстан Республикасында:

(i) корпоративтік табыс салығы;

(ii) жеке табыс салығы;

(бұдан әрі "Қазақстан салықтары" деп аталатындар);

б) Әзербайжан Республикасында:

(i) заңды тұлғалардың пайдасына салынатын салық;

(ii) жеке тұлғалардың табыстарына салынатын салық

(бұдан әрі "Әзербайжан салықтары" деп аталатындар).

4. Осы Конвенция сондай-ақ осы Конвенцияға қол қойылған күннен кейiн қолданылып жүрген салықтарға қосымша ретiнде немесе солардың орнына алынатын кез-келген бiрдей немесе iс жүзiнде ұқсас салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары өздерiнiң қолданылып жүрген салық заңдарына енгiзiлетiн кез-келген елеулi өзгертулер жайында бiр-бiрiн хабардар етiп отырады.

Ескерту. 2-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

3-бап
Жалпы айқындамалар

1. Егер контекстен басқадай мағына тумайтын болса, осы Конвенцияның мақсаттары үшiн:

а) мына терминдер:

(і) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада қолданған кезде "Қазақстан" термині оның заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің егеменді құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарды білдіреді;

(іі) "Әзербайжан" термині Әзербайжан Республикасының ішкі суларын, Әзербайжан Республикасына тиесілі Каспий теңізінің (көлінің) секторын, Әзербайжан Республикасының үстіндегі әуе кеңістігін, сондай-ақ халықаралық құқыққа және Әзербайжан Республикасының ұлттық заңнамасына сәйкес оның шегінде Әзербайжан Республикасы жер қойнауларына, теңіз түбіне және табиғи ресурстарға қатысты өзінің егеменді құқықтарын және юрисдикциясын жүзеге асыратын аумақ ретінде айқындалатын немесе болашақта айқындалатын кез келген басқа да аумақты қоса алғанда, Әзербайжан Республикасының аумағын білдіреді;

б) "тұлға" терминi жеке тұлғаны, заңды тұлғаны, компанияны және адамдардың кез-келген басқа да бiрлестiгiн қамтиды;

с) "компания" терминi салық салу мақсаттары үшiн корпоративтiк бiрлестiк ретiнде қарастырылатын кез-келген корпоративтiк бiрлестiктi немесе кез-келген экономикалық бiрлiктi бiлдiредi;

d) "Уағдаласушы Мемлекет" және "басқа Уағдаласушы Мемлекет" терминдерi контекстке байланысты Қазақстанды немесе Әзiрбайжанды бiлдiредi;

е) "бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды білдіреді;

f) "халықаралық тасымал" терминi теңiз немесе әуе кемесi тек қана басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң бекеттерi арасында пайдаланылатын жағдайларды қоспағанда Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң кәсiпорны пайдаланатын теңiз немесе әуе кемесiмен жасалатын кез-келген тасымалды бiлдiредi;

g) "құзыреттi орган" терминi:

(I) Қазақстанда: Қаржы министрлiгiн немесе оның өкiлеттi

уәкiлiн;

(іі) Әзербайжанда: Салықтар жөніндегі министрлікті және Қаржы министрлігін білдіреді;

h) "ұлттық тұлға" терминi:

(I) Уағдаласушы Мемлекеттiң азаматтығын алған кез-келген

жеке тұлғаны;

(II) өзiнiң мәртебесiнiң Уағдаласушы Мемлекеттiң қолданылып

жүрген заңдары негiзiнде алған кез-келген заңды тұлғаны,

серiктестiктi немесе ассоциацияны бiлдiредi.

2. Осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес кез келген мағына терминге осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша берілетін мағынадан жоғары басымдыққа ие болады.

Ескерту. 3-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияны мақсаттары үшiн "Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi" терминi осы Мемлекеттiң заңдары бойынша өзiнiң тұрғылықты мекенi, тұрақты болатын жерi, тiркелген (құрылған) жерi, басқару орны немесе осындай басқа да белгiсi негiзiнде онда салық салынуға тиiс тұлғаны бiлдiредi.

Термин сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттi, оның әкімшілік-аумақтық бөлiмшесiн немесе жергiлiктi өкiмет орындарын қамтиды.

Солай бола тұрса да бұл термин тұлға осы Мемлекеттегi көздерден табыс келтiрiп отырғаны негiзiнде ғана осы Мемлекетте салық салынуға тиiс тұлғаны қамтымайды.

2. Осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болған жағдайда оның мәртебесi былайша айқындалады:

а) ол өзiнiң тұрақты баспанасы бар Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi. Егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұрақты баспанасы болса, ол барынша тығыз жеке және экономикалық байланыстары (өмiрлiк мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;

b) егер оның өмiрлiк мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекеттi айқындау мүмкiн болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiреуiнде де тұрақты баспанасы болмаса, ол өзi әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;

с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұратын болса немесе олардың бiреуiнде де тұрмаса, ол өзi азаматы болып отырған Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;

d) егер жеке тұлғаның резиденттігі мәртебесін осы тармақтың а), d) және с) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындала алмайтын болса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісім бойынша шешеді.

3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес жеке тұлға болып табылмайтын тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болса, ол өзi тiркелген (құрылған) Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi.

Ескерту. 4-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

5-бап
Тұрақты мекеме (өкiлдiк)

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "тұрақты мекеме (өкiлдiк)" терминi кәсiпорынның кәсiпкерлiк қызметпен толық немесе iшiнара айналысатын тұрақты қызмет орнын бiлдiредi.

2. "Тұрақты мекеме (өкiлдiк)" терминi, атап айтқанда, мыналарды қамтиды:

а) басқару орны;

b) филиал (бөлiмше);

с) кеңсе;

d) фабрика;

е) шеберхана;

f) шахта, кенiш, мұнай немесе газ скважинасы, карьер, қондырғы, ғимарат немесе табиғи ресурстар барланатын, игерiлетiн және өндiрiлетiн басқа да кез-келген орын (соның iшiнде кеме), сондай-ақ осы жұмыстардың атқарылуын қадағалауға байланысты қызметтер.

3. "Тұрақты мекеме (өкiлдiк)" терминi сондай-ақ мыналарды қамтиды:

а) құрылыс алаңы немесе құрылыс, монтаждау яки құрастыру объектiсi немесе осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтер, егер мұндай алаң немесе объект 6 айдан астам уақыт бойы жұмыс iстеп тұрған болса ғана немесе мұндай қызметтер 6 айдан астам уақыт бойы көрсетiлген болса ғана; және

b) қызметшілер немесе кәсіпорын осындай мақсаттар үшін жалдаған басқа да персонал арқылы кәсіпорын көрсететін консультациялық қызметтерді қоса алғанда, қызметтер көрсету, бірақ егер осындай сипаттағы қызмет (осындай немесе оған байланысты жоба үшін) Уағдаласушы Мемлекетте кез келген 12 айлық кезең шегінде 6 айдан астам кезең немесе кезеңдер бойы жалғасатын болса ғана.

4. Осы баптың осының алдындағы ережелерiне қарамастан "тұрақты мекеме (өкiлдiк)" терминi мыналарды қамтымайды:

а) ғимараттарды кәсiпорынға тиесiлi тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жiберiп тұру мақсаттары үшiн ғана пайдалану;

b) осы кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жiберiп тұру мақсаттары үшiн ғана ұстау;

с) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын өзге кәсiпорынның ұқсату мақсаттары үшiн ғана ұстау;

d) тұрақты қызмет орнын тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшiн ғана немесе кәсiпорынға арналған ақпарат жинау үшiн ғана ұстау;

е) тұрақты қызмет орнын кәсiпорын үшiн дайындық немесе көмекшi сипаттағы кез-келген басқа қызметпен айналысу мақсаттары үшiн ғана ұстау;

f) тұрақты қызмет орнының а) тармақшасынан е) тармақшасына дейiн санамалап көрсетiлген амал нәтижесiнде туындаған жиынтық қызметi дайындық немесе көмекшi сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын қызмет түрлерiнiң кез-келген осындай амалын жүзеге асыру үшiн ғана ұстау.

5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерiне қарамастан, егер осы баптың 6-тармағында айтылған тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнде басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны атынан әрекет етсе және бiрiншi Уағдаласушы Мемлекетте келiсiм шарттар жасауға өкiлеттiгi болса әрi оны әдетте пайдаланып жүрсе немесе кәсiпорынға тиесiлi тауарлар мен бұйымдар қорын сақтап отырса, олардан кәсiпорын атынан одан әрi өткiзу мақсатында осы тауарлар мен бұйымдар ұдайы жiберiлiп тұрса, онда бұл кәсiпорын осы тұлға кәсiпорын үшiн жүзеге асырып отырған кез-келген қызметке қатысты бiрiншi Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi (өкiлдiгi) бар кәсiпорын болып есептеледi, осындай тұлғаның қызметi осы баптың 4-тармағында ескертiлген қызмет түрлерiмен шектелетiн жағдай бұған қосылмайды.

6. Кәсiпорын кәсiпкерлiк қызметiн басқа Уағдаласушы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсiз мәртебесi бар кез-келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшiн ғана, осындай тұлғалар өздерiнiң әдеттегi қызметi шеңберiнде әрекет еткен жағдайда, сол Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi (өкiлдiгi) бар кәсiпорын ретiнде қарастырылмайды. Алайда, мұндай агенттің қызметі осындай кәсіпорынның атынан толық немесе толық дерлік орындалса және осындай кәсіпорын мен агенттің арасында олардың коммерциялық және қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз кәсіпорындар арасында орнатылуы мүмкін болатыннан өзгеше жағдайлар жасалса, онда ол осы тармаққа сәйкес тәуелсіз мәртебесі бар агент болып есептелмейді.

7. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы яки осы басқа Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметпен айналысуы (не тұрақты мекеме (өкiлдiк) арқылы немесе басқадай жолмен) фактiсiнiң өзi-ақ осы компаниялардың бiрiн екеншiсiнiң тұрақты мекемесiне (өкiлдiгiне) айналдырмайды.

8. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру ұйымы қайта сақтандыруды қоспағанда, егер ол басқа Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында жарналар жинаумен айналысса немесе онда туындайтын, осы баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы тәуекелдерді сақтандырса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме құрады.

Ескерту. 5-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

6-бап
Жылжымайтын мүлiктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алған табыстарға (соның iшiнде ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табыстарға) осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. "Жылжымайтын мүлiк" терминi қарастырылып отырған мүлiк орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдары бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Бұл термин кез-келген жағдайда жылжымайтын мүлiкке қатысты қосалқы мүлiктi, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықтарды, жер меншiгiне қатысты жалпы құқық ережелерi қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлiк узуфруктын және минералдық қорларды, кен көздерiн және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшiн немесе игеру құқығы үшiн берiлетiн өтемақы ретiндегi өзгермелi немесе кесiмдi төлемдерге арналған құқықтарды қамтиды; теңiз және әуе кемелерi жылжымайтын мүлiк ретiнде қарастырылмайды.

3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi жылжымайтын мүлiктi тiкелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез-келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табыстарға қолданылады.

4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелерi сондай-ақ кәсiпорындардың жылжмайтын мүлкiнен алынатын табыстарға және тәуелсiз жеке қызметтер көрсету үшiн пайдаланылатын жылжымайтын мүлiктен алынатын табыстарға да қолданылады.

7-бап
Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiк) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналыспаса ғана осы кәсiпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда көрсетілгендей жүзеге асырса, онда осындай кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ тек:

a) осындай тұрақты мекемеге (өкілдікке);

b) осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға ұқсас немесе олармен бірдей тауарлардың немесе бұйымдардың сатылымына; немесе

c) осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын, өзінің сипаты бойынша тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке ұқсас немесе онымен бірдей басқа кәсіпкерлік қызметке жататын бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.

2. Осы баптың 3-тармағының ережелерiн ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiк) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса, онда осы тұрақты мекеме (өкiлдiк) нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе осыған ұқсас қызметпен айналысатын дербес және бөлек кәсiпорын болып, өзi тұрақты мекемесi (өкiлдiгi) болып табылатын кәсiпорыннан мүлдем дербес әрекет жасағанда алуы мүмкiн пайда әрбiр Уағдаласушы Мемлекетте осындай тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) жатқызылады.

3. Тұрақты мекеменiң (өкiлдiктiң) пайдасын айқындау кезiнде осы Мемлекеттiң iшкi заңдарында белгiленген нормалардың шегiнде тұрақты мекеменiң (өкiлдiктiң) мақсаттары үшiн жұмсалған шығындарды, соның iшiнде тұрақты мекеме (өкiлдiк) орналасқан Мемлекетте немесе одан тыс жерлерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкiмшiлiк шығындарын шегерiп тастауға болады.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) қатысты пайданы кәсiпорынның жалпы жиынтық пайдасын оның әртүрлi бөлiмшелерi арасында бөлу арқылы немесе тура және жанама әдiстер негiзде айқындауға рұқсат етiлсе, онда осы баптың 2-тармағында ешнәрсе де Уағдаласушы Мемлекетке әдеттегi практиканы басшылыққа ала отырып, салық салынатын пайданы осындай бөлу арқылы немесе тура және жанама әдiстер негiзiнде айқындауға кесел келтiрмейтiн болады.

5. Тұрақты мекеменiң (өкiлдiктiң) кәсiпорын үшiн тауарларды немесе бұйымдарды сатып алуы негiзiнде ғана осы тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) қандай да болсын пайда есептелмейдi.

6. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылған табыс түрлерiн қамтитын болса, ол баптардың ережелерi осы баптың ережелерiн қозғамайды.

7. Егер осындай тәртiптегi өзгерту үшiн жеткiлiктi және дәлелдi себептер болмаса, осының алдындағы тармақтардың мақсаттары үшiн тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) қатысты пайда жылма-жыл бiркелкi тәсiлмен айқындалады.

Ескерту. 7-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

8-бап
Теңiз және әуе көлiгi

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi теңiз немесе әуе кемелерiн халықаралық тасымалда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Осы баптың мақсаттары үшiн теңiз және әуе кемелерiн халықаралық тасымалда пайдаланудан алынған пайда, атап айтқанда, мыналарды:

а) экипажы жоқ теңiз және әуе кемелерiн жалға беруден алынған табысты; және

b) тауарлар мен бұйымдарды тасымалдау үшiн пайдаланылатын контейнерлердi (соның iшiнде трейлерлердi және контейнерлер тасымалдауға арналған iлеспе жабдықтарды) пайдаланудан, ұстаудан немесе жалға беруден алынған пайданы;

егер мұндай жалдау немесе мұндай пайдалану, ұстау яки жалдау теңiз және әуе кемелерiн халықаралық тасымалда пайдалануға қатысты негiзгi емес қызмет түрi болғанда қамтиды.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi сондай-ақ пулға, бiрлескен кәсiпорынға немесе теңiз және әуе кемелерiн пайдалану жөнiндегi халықаралық ұйымға қатысудан алынған пайдаға да қолданылады.

9-бап
Ассоциацияланған кәсiпорындар

1. Мына жағдайда:

а) Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса, немесе

b) белгiлi бiр тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң кәсiпорнын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса,

және әрбiр жағдайда екi кәсiпорынның арасында олардың коммерциялық және қаржы тұрғысындағы өзара қарым-қатынастарында тәуелсiз екi кәсiпорынның арасында орын алуы мүмкiн жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда соладың бiрiне есептелуi мүмкiн, бiрақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез-келген пайда осы кәсiпорынның табысына қосылып, оған тиесiнше салық салынуы мүмкiн.

2. Бiр Уағдаласушы Мемлекет басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны осы басқа Мемлекетте салық салынған пайдасын осы Мемлекет кәсiпорнының пайдасына қосып, тиiсiнше салық салса және осылай қосылған пайда бiрiншi аталған Мемлекеттiң кәсiпорнына есептелуi мүмкiн пайда болса, егер екi кәсiпорынның арасындағы қатынастар тәуелсiз кәсiпорындардың арасындағы қатынастардай болса, онда осы басқа Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиiстi түзетулер жасауы мүмкiн. Осындай түзетулердi айқындау кезiнде осы Конвенцияның басқа ережелерi қаралуға тиiс, ал Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары қажет болған жағдайда бiр-бiрiмен ақылдасып отырады.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн дивидендтерiне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Алайда осындай дивидендтерге дивидендтер төлейтiн компания резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер дивидендтер алушы оның нақты иесi болса, осылай алынатын салық дивидендтердiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспайтын болады.

Бұл тармақ дивидендтер төленетiн пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.

3. "Дивидендтер" терминi осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе пайдаға қатысу құқығын беретiн борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлетiн компания резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секiлдi нақ сондай салық салуға жататын басқа да корпоративтiк құқықтардан алынатын табысты бiлдiредi.

4. Егер дивидендтердiң нақты иесi Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi бола отырып, дивидендтер төлейтiн компания резидентi болып отырған басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiк) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және төленiп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) немесе тұрақты базаға қатысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай осы Конвенцияның 7 немесе 14-бабының ережелерi қолданылады.

5. Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi болып табылатын компания басқа Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған жағдайда осы басқа Мемлекет, мұндай дивидендтер осы басқа Мемлекеттiң резидентiне төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетiн холдинг шын мәнiнде осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) немесе тұрақты базаға қатысты болатын жағдайды қоспағанда, осы компания төлейтiн дивидендтердi салықтан толық босата алады және, егер тiптi дивидендтер төленген немесе бөлiнбеген пайда толық не iшiнара осы басқа Мемлекетте пайда болатын пайдадан немесе табыстан тұрған күннiң өзiнде, компанияның пайдасына салық сала алмайды.

6. Осы Конвенцияда ешнәрсе Уағдаласушы Мемлекетке компанияның осы Мемлекеттегi тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) қатысты таза пайдасына осы Мемлекеттiң ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетiн салыққа қосымша, осылай есептелген кез-келген қосымша салық бұның алдындағы салық салынған жылдары осындай салық салуға ұшырамаған осындай пайда сомасының 2 процентiнен аспайтын жағдайда, салық салуға кедергi келтiретiндей болып пайымдала алмайды. Осы тармақтың мақсаттары үшiн пайда осы тармақта ескертiлген, тұрақты мекеме (өкiлдiк) орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын қосымша салыққа қарағанда өзгеше барлық салықтарды одан шегерiп тастағаннан кейiн айқындалады.

11-бап
Проценттер

1. Бiр Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн проценттерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Алайда мұндай проценттерге сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер проценттер алушы оның нақты иесi болса, ондай жағдайда алынатын салық проценттердiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспауы тиiс.

3. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын пайыздарға, егер пайыздардың нақты иесі:

a) Қазақстан жағдайында:

(i) Үкімет,

(ii) орталық немесе жергілікті билік органы,

(iii) Ұлттық Банк,

(iv) басқа Уағдаласушы Мемлекетке толығымен тиесілі кез келген басқа қаржы мекемесі;

b) Әзербайжан жағдайында:

(i) Үкімет,

(ii) орталық немесе жергілікті билік органы,

(iii) Орталық банк,

(іv) басқа Уағдаласушы Мемлекетке толығымен тиесілі кез келген басқа қаржы мекемесі болып табылса, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

4. "Проценттер" терминi осы бапта пайдаланылған кезде кепiлмен қамтамасыз етiлген немесе қамтамасыз етiлмеген және борышқорлардың пайдасына қатысу құқығын беретiн немесе бермейтiн кез-келген түрдегi борыш талаптарынан алынатын табысты және, атап айтқанда, үкiметтiң бағалы қағаздарынан алынатын табыс пен облигациялардан немесе борыштық мiндеттемелерден алынатын табысты, соның iшiнде осы бағалы қағаздар, облигациялар яки борыштық мiндеттемелер бойынша төленетiн сыйақылар мен ұтыстарды бiлдiредi. Мезгiлiнде төленбеген төлемдер үшiн алынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшiн проценттер ретiнде қарастырылмайды.

5. Егер проценттердiң нақты иесi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола отырып, проценттер пайда болатын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiк) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және проценттер төлеуге негiз болып отырған борыш талабы шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) немесе тұрақты базаға қатысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай осы Конвенцияның 7-бабының немесе 14-бабының ережелерi қолданылады.

6. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты пайыздарды төлеу жөніндегі міндеттеме туындайтын тұрақты мекемесі (өкілдігі) немесе тұрақты базасы болса және осындай пайыздар бойынша шығыстарды тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база төлейтін болса, онда осындай пайыздар мұндай тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

7. Егер проценттер төлеушi мен оның нақты иесi арасындағы немесе сол екеуi мен қандай да болсын үшiншi тұлғаның арасындағы айырқша қатынастарға байланысты борыштық талапқа қатысты және соның негiзiнде төленетiн проценттердiң сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда проценттер төлеушi мен оның нақты иесi арасында келiсiле алатындай сомада асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуға тиiс.

8. Егер проценттер төленетiн борыш талабының туындауына немесе тапсырылуына байланысы бар кез-келген тұлғаның басты мақсаты немесе басты мақсаттарының бiрi осы борыш талаптарын жасау немесе тапсыру арқылы осы баптан пайда алу болса, осы баптың ережелерi қолданылмайды.

Ескерту. 11-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнде пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн роялтиге осы басқа Мемлекетке салық салынуы мүмкiн.

2. Алайда мұндай роялтиге сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер роялтидi алушы оның нақты иесi болса, онда осылайша алынатын салық роялтидiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспауы тиiс.

3. "Роялти" терминi осы бапта пайдаланылғанда әдеби, өнер немесе ғылым шығармаларына, бағдарламалық қамтамасыз етуге, кинематографиялық фильмдерге, кез-келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе үлгiге, жоспарға, құпия формулаға яки процеске берiлген кез-келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшiн немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық яки ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны үшiн немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн сыйақы ретiнде алынған төлемдердiң кез-келген түрiн бiлдiредi.

4. Егер роялтидiң нақты иесi бiр Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола отырып, роялти пайда болатын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiк) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және өздерiне қатысты роялти төленетiн құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен (өкiлдiкпен) немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай осы Конвенцияның 7 немесе 14-бабының ережелерi қолданылады.

5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты роялтиді төлеу жөніндегі міндеттеме туындайтын тұрақты мекемесі (өкілдігі) немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти бойынша шығыстарды тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база төлейтін болса, онда роялти тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

6. Егер роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасындағы немесе сол екеуi мен қандай да болсын үшiншi тұлғаның арасындағы айрықша қатынастарға байланысты өзi негiзге алынып төленетiн пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидiң сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн тиiсiнше ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуға тиiс.

7. Егер төленетiн роялтиге қатысы бар құқықтарды жасауға немесе беруге байланысы бар кез-келген тұлғаның басты мақсаты немесе басты мақсаттарының бiрi осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда алу болса, осы баптың ережелерi қолданылмайды.

Ескерту. 12-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

13-бап
Мүлiктi шеттетуден алынатын табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi, осы Конвенцияның 6-бабында айқындалғандай, басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктi шеттетуден алатын табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменiң (өкiлдiктiң) кәсiпкерлiк мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiктi немесе тәуелсiз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшiн Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентiнiң басқа Уағдаласушы Мемлекетте қарамағында болып отырған тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлiктi шеттетуден алынған табыстарға, соның iшiнде осындай тұрақты мекеменi (өкiлдiктi) (жеке өзiн немесе тұтас кәсiпорынмен қоса) немесе осындай тұрақты базаны шеттетуден алынған табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

3. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемелерiн немесе осындай теңiз яки әуе кемелерiн пайдалануға байланысты жылжымалы мүлiктi шеттетуден алатын табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті құнының 50 пайыздан астамы басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікке тікелей немесе жанама түрде байланысты компанияның акцияларын, капиталындағы қатысу үлестерін немесе өзге құқықтарын иеліктен шығарудан алған табыстарға осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

5. Осы баптың алдыңғы тармақтарында көзделгеннен өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға мүлікті иеліктен шығарып отырған тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

Ескерту. 13-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

14-бап
Тәуелсiз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің кәсіби қызметтеріне немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметіне қатысты алатын табысына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады, мұндай табысқа:

a) егер оның өз қызметін жүзеге асыру мақсаттары үшін басқа Уағдаласушы Мемлекетте оған тиесілі тұрақты базасы бар болса; бұл жағдайда табыстың осы тұрақты базаға қатысты бөлігіне ғана; немесе

b) егер ол басқа Уағдаласушы Мемлекетте кез келген он екі айлық кезеңде жиынтығында 183 күннен асатын кезең немесе кезеңдер бойы болса; бұл жағдайда осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын қызметтен алынған табыстың бөлігіне ғана екінші Уағдаласушы Мемлекетте де салық салынуы мүмкін жағдайлар жатпайды.

2. "Кәсiби қызметтер" терминi, атап айтқанда, тәуелсiз ғылыми, әдеби, артистiк, бiлiм беру немесе оқытушылық қызметтi, сондай-ақ дәрiгерлердiң, заңгерлердiң, инженерлердiң, сәулетшiлердiң, тiс дәрiгерлерiнiң және бухгалтерлердiң тәуелсiз қызметтерiн қамтиды.

3. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "тұрақты база" терминi, атап айтқанда, жеке қызметтер көрсететiн тұлғаның қызметi сол арқылы толық немесе iшiнара жүзеге асырылатын тұрақты орынды (бөлме, кабинет немесе кеңсе секiлдi) бiлдiредi.

Ескерту. 14-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

15-бап
Тәуелдi жеке қызметтер

1. Осы Конвенцияның 16, 18 және 19-баптарының ережелерiн ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi жалданып iстеген жұмысына байланысты алатын ырзықақыға, жалақыға және басқа осындай сыйақыларға, егер тек жалданып iстейтiн жұмыс басқа Уағдаласушы Мемлекетте атқарылмаса, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып iстейтiн жұмыс осылайша атқарылса, осыған байланысты алынған сыйақыларға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Осы баптың 1-тармағының ережелерiне қарамастан, егер:

а) сыйақы алушы тиiстi салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез-келген 12 айлық кезеңде жалпы ұзақтығы 183 күннен аспайтын кезең iшiнде немесе кезеңдер бойы осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүрсе; және

b) сыйақыны басқа Мемлекеттiң резидентi болып табылмайтын жалдаушы төленсе немесе ол жалдаушының атынан төленсе; және

с) сыйақыларды төлеу жөнiндегi шығындарды жалдаушының басқа Мемлекеттегi тұрақты мекемесi (өкiлдiгi) немесе тұрақты базасы көтерiп алмаса, Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi басқа Уағдаласушы Мемлекетте жалданып iстеген жұмысына байланысты алатын сыйақыға тек бiрiншi аталған Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы баптың осының алдындағы ережелерiне қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңiз және әуе кемесiнiң бортында жалданып iстейтiн жұмысқа байланысты алынатын сыйақыға теңiз немесе әуе кемесiн пайдаланатын кәсiпорын резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

16-бап
Директорлардың сыйақылары

Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi директорлар кеңесiнiң немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның осындай органының мүшесi ретiнде алатын директорлар сыйақылары мен басқа да осындай төлемдерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

17-бап
Артистер мен спортшылар

1. Осы Конвенцияның 14 және 15-баптарының ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi театр, кино, эстрада, радио немесе теледидар артисi немесе сазгер секiлдi өнер қызметкерi ретiнде немесе спортшы ретiнде басқа Уағдаласушы Мемлекетте айналысатын өзiнiң жеке қызметiнен алатын табысына осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының өзiнiң осы сипатында айналысатын жеке қызметiнен алатын табысы өнер қызметкерiнiң немесе спортшының өзiне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа осы Конвенцияның 7, 14 және 15-баптарының ережелерiне қарамастан өнер қызметкерiнiң немесе спортшының қызметi жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

18-бап
Зейнетақылар

Осы Конвенцияның 19-бабының 2-тармағының ережелерiн ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне жалданып атқарған бұрынғы жұмысына байланысты төленетiн зейнетақыларға және басқа да осындай сыйақыларға осы Мемлекетте салық салынуы тиiс.

19-бап
Мемлекеттiк қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлiмшесi яки жергiлiктi өкiмет органы кез-келген жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырылатын қызмет үшін төлейтiн зейнетақыдан өзге сыйақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын жеке тұлға;

(I) осы мемлекеттiң азаматы болса; немесе

(II) қызметтi жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттiң

резидентi болмаса, мұндай сыйақыға тек басқа Уағдаласушы

Мемлекетте ғана салық салынады.

2. а) Уағдаласушы мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлiмшесi яки жергiлiктi өкiмет органы жеке тұлғаға төлейтiн немесе олар құрған қорлардан осы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлiмшесi яки өкiмет органы үшiн жүзеге асыратын қызметi үшiн төленетiн кез-келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, егер жеке тұлға басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi немесе азаматы болса, мұндай зейнетақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы Конвенцияның 15, 16 және 18-баптарының ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлiмшесiнiң яки жергiлiктi өкiмет органының кәсiпкерлiк қызметтi атқаруына байланысты жүзеге асырылатын қызметке қатысты сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

Ескерту. 19-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

20-бап
Студенттер

Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiне келердiң нақ алдында басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттерi болған немесе болып табылатын және бiрiншi аталған Мемлекетте тек оқу немесе бiлiм алу және тағылымдамадан өту мақсатында тұрып жатқан студент, аспирант немесе кәсiби оқудан өтiп жатқан тұлға алатын әрi тұруға, оқуға және бiлiм алуға арналған төлемдерге, мұндай төлемдердiң көздерi осы Мемлекеттен тыс жерлерде болған жағдайда, бiрiншi аталған Мемлекетте салық салынбайды.

21-бап
Басқа да табыстар

1. Осы Конвенцияның осының алдындағы баптарында ескертiлмеген, Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнде пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн табыс түрлерiне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Алайда мұндай табыстарға сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де салық салынуы мүмкiн.

3. Егер осы Конвенцияның 6-бабының 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүлiктен алынатын табыстан өзге табыстарды алушы Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң резидентi болса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiк) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса және осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және табыс алуға негiз болған құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен (өкiлдiкпен) немесе тұрақты базамен байланысты болса, мұндай табыстарға осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай осы Конвенцияның 7-бабының немесе 14-бабының ережелерi қолданылады.

22-бап
Мүлiк

Ескерту. 22-бап алып тасталды - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

23-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Қазақстан жағдайында қосарланған салық салу былай жойылады:

a) егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Әзербайжанда салық салынуы мүмкін табыс тапса, Қазақстан резиденттің осындай табысына салынатын салықтан Әзербайжанда төленген табыс салығына тең соманы шегеріп тастауға мүмкіндік береді.

Мұндай шегерім кез келген жағдайда Қазақстанда қолданылып жүрген мөлшерлемелер бойынша осындай табысқа есептелуі мүмкін салықтың мөлшерінен аспауы тиіс;

b) егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес тек қана Әзербайжанда салық салынатын табыс тапса, Қазақстан бұл табысты салық салу базасына, бірақ тек Қазақстанда салық салынуға жататын осындай басқа табысқа салынатын салық мөлшерлемесін белгілеу мақсаттары үшін ғана енгізуі мүмкін.

2. Әзербайжан жағдайында қосарланған салық салу былай жойылады:

егер Әзербайжанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс тапса, онда Қазақстанда төленген осы табысқа салынатын салық сомасы Әзербайжанда резиденттің осындай табысынан алынатын салықтан шегеріліп тасталуы тиіс. Мұндай шегерім, алайда, Әзербайжанның салық заңнамасына сәйкес есептелген осындай табысқа салынатын оның салық сомасынан аспайтын болады.

Ескерту. 23-бап жаңа редакцияда - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

24-бап
Кемсiтпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң ұлттық тұлғалары нақ осындай жағдайларда осы басқа Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салуға немесе соған байланысты мiндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе соған байланысты мiндеттемеге басқа Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайтын болады.

2. Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттерi болып табылатын азаматтығы жоқ тұлғалар нақ осындай жағдайларда осы Мемлекеттiң азаматтары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салуға және соған байланысты мiндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты кез-келген салық салуға немесе соған байланысты мiндеттемеге Уағдаласушы Мемлекеттердiң ешқайсысында да ұшырамайтын болады.

3. Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге (өкiлдiкке) салық салу осы басқа Мемлекетте нақ осындай қызметпен айналысатын осы басқа Мемлекеттiң кәсiпорнына салық салуға қарағанда қолайсыздау болмауға тиiс. Бұл ереже Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiн ол өзiнiң төл резиденттерiне олардың азаматтық мәртебесi немесе отбасы жағдайлары негiзiнде берiп отырған салық салу жөнiндегi қандай да болсын жеке жеңiлдiктердi, шегерiмдер мен шегерулердi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттерiне де беруге мiндеттейтiндей болып пайымдалмауға тиiс.

4. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының, 12-баптың 6-тармағының ережелерi қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттiң бiрiнiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсiпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсатында бiрiншi аталған Мемлекеттiң резидентiне олар қалай төленсе, нақ сондай жағдайларда шегерiлiп тасталуға тиiс.

5. Капиталы басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң бiр немесе бiрнеше резидентiне толық немесе iшiнара тиесiлi немесе олар тiкелей не жанама түрде бақылап отырған Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорындары бiрiншi аталған Мемлекеттiң басқа осындай кәсiпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салудан яки онымен байланысты мiндеттемеден өзгеше яки анағұрлым ауыртпалықты болып келетiн кез-келген салық салуға немесе онымен байланысты кез-келген мiндеттемеге бiрiншi аталған Мемлекетте ұшырамауға тиiс.

6. Осы баптың ережелерi осы Конвенция қолданылатын салықтарға қолданылатын болады.

25-бап
Өзара келiсiп алу рәсiмi

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де iс-әрекеттерi өзiн осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға душар етiп отыр немесе душар ететiн болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердiң iшкi заңдарында көзделген қорғану құралдарына қарамастан өзiнiң iсiн өзi резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе, егер оның жағдайы 24-баптың 1-тармағының қолданылу аясына жататын болса, өзi ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органдарының қарауы үшiн бере алады. Арыз осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға душар еткен iс-әрекеттер туралы алғашқы хабар жеткiзiлген сәттен бастап үш жыл iшiнде берiлуi тиiс.

2. Құзыреттi орган, егер ол шағымды орынды деп есептесе және егер өзi қанағаттанарлық шешiмге келе алмайтын болса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтiн салық салуды болдырмау мақсатында мәселенi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органмен өзара келiсе отырып шешуге ұмтылады. Кез-келген қол жеткiзiлген Уағдаласушы Мемлекеттердiң iшкi заңдарында бар қандай да бiр уақыт шектеулерiне қарамастан орындалуға тиiс.

3. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы Конвенцияны пайымдау немесе қолдану кезiнде туындайтын кез-келген қиындықтарды немесе күмәндарды өзара келiсе отырып шешуге ұмтылатын болады. Олар сондай-ақ осы Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бiр-бiрiмен ақылдаса алады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осының алдындағы тармақтарды келiсу әрi түсiнiсу мақсатында бiр-бiрiмен тiкелей байланыс жасай алады.

26-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің, олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтін дәрежеде алынатын салықтардың кез келген түріне және сипатына қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу осы Конвенцияның 1 және 2-баптарымен шектелмейді.

2. Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 1-тармағына сәйкес алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және осы баптың 1-тармағында айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен, сол сияқты жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана жария етіледі. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде жария ете алады.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

а) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына және әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;

b) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты ұсыну;

c) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпаратты ұсыну міндеттемелерін жүктейтіндей түсіндірілмейді.

4. Егер ақпаратты осы бапқа сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекет сұратса, басқа Уағдаласушы Мемлекет тіпті, егер осындай ақпарат осы басқа Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, сұрау салынған ақпаратты жинау жөніндегі шараларды қолданады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттемеге осы баптың 3-тармағының шектеулері қолданылады, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей түсіндірілмейді.

5. Осы баптың 3-тармағының ережелері ақпарат иесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл ретінде әрекет ететін тұлға болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болуы себебінен ғана Уағдаласушы Мемлекетке ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей түсіндірілмейді.

Ескерту. 26-бап жаңа редакцияда - ҚР 28.02.2018 № 141-VI Заңымен.

27-бап
Салық жинауда көмек көрсету

1. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары салық жинауда бiр-бiрiне көмек көрсетiп отырады, бұл ретте осы ереже осы Конвенцияның 2-бабының ережелерiмен шектелiп қалмайды.

2. Осы бапта ешнәрсе де Уағдаласушы Мемлекеттi оның өз салықтарын жинау кезiнде пайдаланылатыннан өзгеше немесе оның әдеттегi практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк сипаттағы шаралар қолдануға мiндеттейтiндей болып пайымдала алмайды.

3. Осы бапты қолдану жөнiндегi практикалық iс-қимылдар салық заңдарын сақтау мәселелерi жөнiндегi ынтымақтастық және өзара көмек туралы Уағдаласушы Мемлекеттер Үкiметтерi арасындағы Келiсiм арқылы айқындалатын болады.

28-бап Дипломатиялық өкiлдiктер мен консулдық мекемелердiң мүшелерi

Осы Конвенция ережелерiнiң ешқайсысы дипломатиялық өкiлдiктер мен консулдық мекемелер мүшелерiнiң халықаралық құқықтық жалпы нормалары арқылы немесе арнаулы келiсiмдердiң ережелерiне сәйкес берiлген салық артықшылықтарын қозғамайтын болады.

28-1-бап
Жеңілдіктерді шектеу

1. Осы Конвенцияның ережелері ешқандай жағдайда да Уағдаласушы Мемлекетке өзінің ұлттық заңнамасының ережелерін және салықтан жалтаруға немесе шын мәнінде осылайша сипатталған жалтаруға қарсы шараларды қолдануға тыйым салмайды.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне, егер оның ісі басты мақсат немесе басты мақсаттардың бірі осы Конвенциядан пайда алу болып табылатындай құрылған болса, осы Конвенцияны қолдану құқығы берілмеуі тиіс.

Ескерту. Конвенция 28-1-баппен толықтырылды - ҚР 06.02.2018 № 141-VI Заңымен.

29-бап
Күшiне енуi

1. Осы Конвенция бекiтiлуге тиiс және Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуi де оның күшiне енуi үшiн әр Мемлекеттiң iшкi заңдарында көзделген рәсiмдердi орындағанын көрсететiн хабардың соңғысынан кейiнгi 30-күнi күшiне енедi және оның ережелерi:

а) Конвенция күшiне енген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың бiрiншi қаңтарынан бастап немесе содан кейiн ұсталатын яки есепке алынатын сомаға қатысты көзден ұсталатын салықтарға; және

b) Конвенция күшiне енген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың бiрiншi қаңтарынан немесе содан кейiн басталатын салық салынатын кезеңге қатысты басқа да салықтарға қолданылатын болады.

30-бап
Қолданылу күшiн тоқтату

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрi оның күшiн тоқтатпайынша күшiнде қала бередi. Әрбiр Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшiне енген күннен бес жыл өткен соң кез-келген күнтiзбелiк жылдың аяқталуынан кемiнде алты ай бұрын Конвенцияның қолданылу күшiн тоқтату туралы дипломатиялық арналар арқылы хабарлай отырып, Конвенцияның күшiн тоқтата алады. Мұндай жағдайда Конвенция:

а) қолданылу үшiн тоқтату туралы хабарлама берiлген жылдан кейiн келетiн жылдың бiрiншi қаңтарынан бастап немесе содан кейiн төленетiн яки есепке алынатын сомалар бойынша көзден ұсталатын салықтарға қатысты; және

b) қолданылу күшiн тоқтату туралы хабарлама берiлген жылдан кейiн келетiн жылдың бiрiншi қаңтарынан немесе содан кейiн басталатын салық салынатын кезең үшiн басқа да салықтарға қатысты өзiнiң қолданылу күшiн тоқтатады.

Баку қаласында 1996 жылғы 16 кыркүйекте әрқайсысы қаза, әзiрбайжан және орыс тiлдерiнде екi дана етiп жасалды, бұл ретте барлық мәтiндердiң күшi бiрдей. Осы Конвенцияның ережелерiн пайымдауда алшақтық туа қалған жағдайда орысша мәтiн айқындаушы болады.

Қазақстан Республикасының	Әзiрбайжан Республикасының
Үкiметi үшiн	Үкiметi үшiн

О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Азербайджанской Республики об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН от 24 февраля 1997 г. № 73-1 ЗРК.

Сноска. Заголовок с изменением, внесенным Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Азербайджанской Республики об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на имущество, подписанную в Баку 16 сентября 1996 года.

Президент Республики Казахстан

К О Н В Е Н Ц И Я
между Правительством Республики Казахстан и
Правительством Азербайджанской Республики
об избежании двойного налогообложения и предотвращении
уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы

Сноска. Наименование с изменением, внесенным Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.
Сноска. По всему тексту Конвенции слова "административное подразделение" заменены словами "административно-территориальное подразделение" в соответствующем падеже в соответствии с Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

(Официальный сайт МИД РК - Вступила в силу 7 мая 1997 года)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Азербайджанской Республики руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими Государствами и желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на имущество,

согласились о нижеследующем:

Статья I Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2 Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доходы, взимаемым Договаривающимся Государством или его административно-территориальными подразделениями или местными органами власти, независимо от метода их взимания.

2. Налогами на доходы считаются все налоги, взимаемые с общей суммы доходов или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или зарплаты, выплачиваемых предприятиями, а также налоги, взимаемые с доходов от прироста стоимости имущества.

3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, в частности, являются:

а) в Республике Казахстан:

(i) корпоративный подоходный налог;

(ii) индивидуальный подоходный налог

(далее именуемые как "Казахстанские налоги");

б) в Азербайджанской Республике:

(i) налог на прибыль юридических лиц;

(ii) налог на доходы физических лиц

(далее именуемые как "Азербайджанские налоги").

4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам, или вместо них, после даты подписания настоящей Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их соответствующие налоговые законодательства.

Сноска. Статья 2 с изменениями, внесенными Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 3 Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:

а) термины:

(i) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" означает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международным правом;

(ii) термин "Азербайджан" означает территорию Азербайджанской Республики, включая внутренние воды Азербайджанской Республики, сектор Каспийского моря (озера), принадлежащий Азербайджанской Республике, воздушное пространство над Азербайджанской Республикой, а также любую другую территорию, определяемую или которая будет определяться в будущем в соответствии с международным правом и национальным законодательством Азербайджанской Республики как территория, в пределах которой Азербайджанская Республика осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в отношении недр, морского дна и природных ресурсов;

b) термин "лицо" включает физическое лицо, юридическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;

с) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую экономическую единицу, которые рассматриваются как корпоративное объединение для целей налогообложения;

d) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающее Государство" означают в зависимости от контекста Казахстан или Азербайджан;

е) термины "предприятие одного Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, являющееся резидентом одного Договаривающегося Государства, и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства;

f) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием одного Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;

g) термин "компетентный орган" означает:

(i) в Казахстане: Министерство Финансов или его уполномоченного представителя;

(ii) в Азербайджане: Министерство по налогам и Министерство финансов;

(h) термин "национальное лицо" означает:

(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;

(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства.

2. При применении настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, если из контекста не вытекает иное, будет иметь то значение, которое он имеет по законодательству этого Государства. Любое значение в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Сноска. Статья 3 с изменениями, внесенными Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 4 Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "резидент Договаривающегося Государства" означает лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит налогообложению в нем на основании его местожительства, постоянного местопребывания, места регистрации (создания), места управления или другого аналогичного критерия.

Термин также включает Договаривающееся Государство, его административно-территориальное подразделение или местные власти.

Этот термин, вместе с тем, не включает лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве только на основании того, что это лицо получает доходы из источников в этом Государстве.

2. В случае, когда в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, его статус определяется следующим образом:

а) оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно располагает постоянным жилищем. Если оно располагает постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические связи (центр жизненных интересов);

b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;

с) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах, или если оно обычно не проживает ни в одном из них, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, гражданином которого оно является;

d) если статус резидентства физического лица не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов а), b) и с) настоящего пункта, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.

3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, не являющееся физическим лицом, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно зарегистрировано (создано).

Сноска. Статья 4 с изменениями, внесенными Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 5 Постоянное учреждение (представительство)

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение (представительство)" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение (представительство)", в частности, включает:

а) место управления;

b) филиал (отделение);

с) контору;

d) фабрику;

е) мастерскую;

f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение или любое другое место разведки (включая судно), разработки и добычи природных ресурсов, а также услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ;

3. Термин "постоянное учреждение (представительство)" также включает:

а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более 6 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев; и

b) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов более 6 месяцев в пределах любого 12-месячного периода.

4. Независимо от предыдущих положений настоящей статьи, термин "постоянное учреждение (представительство)" не включает:

а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;

Ь) содержание запасов товаров и изделий, принадлежащих этому предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;

с) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;

d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;

е) содержание постоянного места деятельности исключительно с целью осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;

f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации имеет подготовительный или вспомогательный характер.

5. Независимо от положений пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо, иное чем агент с независимым статусом, о котором говорится в пункте 6 настоящей статьи, осуществляет деятельность в одном Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства и имеет, и обычно использует в первом Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты, или содержит запасы товаров и изделий, принадлежащих предприятию, из которых осуществляется регулярная поставка этих товаров и изделий от имени предприятия, то считается, что это предприятие имеет постоянное учреждение (представительство) в первом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет для предприятия, за исключением случаев, когда деятельность такого лица ограничивается видами деятельности, упомянутыми в пункте 4 настоящей статьи.

6. Предприятие не рассматривается, как имеющее постоянное учреждение (представительство) в другом Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, коммиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что эти лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако когда деятельность такого агента выполняется полностью или почти полностью от имени такого предприятия, и между таким предприятием и агентом в их коммерческих и финансовых взаимоотношениях создаются условия, отличные от тех, которые могли быть установлены между независимыми предприятиями, то он не считается агентом с независимым статусом в соответствии с настоящим пунктом.

7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение (представительство), либо другим образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение (представительство) другой.

8. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховая организация одного Договаривающегося Государства, исключая перестрахование, образует постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она занимается сбором взносов на территории другого Договаривающегося Государства или страхует риски, возникающие там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяются положения пункта 6 настоящей статьи.

Сноска. Статья 5 с изменениями, внесенными Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 6 Доходы от недвижимого имущества

1. Доходы, получаемые резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доходы от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Этот термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых; морские и воздушные суда не рассматривают в качестве недвижимого имущества.

3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходам, получаемым от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.

4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходам от недвижимого имущества предприятий и к доходам от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7 Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия одного Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только это предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через находящееся там постоянное учреждение (представительство). Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как указано выше, то прибыль такого предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:

a) такому постоянному учреждению (представительству);

b) реализации в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые аналогичны или идентичны товарам или изделиям, реализуемым через постоянное учреждение (представительство); или

c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру аналогична или идентична предпринимательской деятельности, осуществляемой через постоянное учреждение (представительство).

2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через находящееся там постоянное учреждение (представительство), то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению (представительству) относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было отдельным и самостоятельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением (представительством) которого оно является.

3. При определении прибыли постоянного учреждения (представительства) допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения (представительства), включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Договаривающемся Государстве, в котором находится постоянное учреждение (представительство), или за его пределами, в рамках норм устанавливаемых внутренним законодательством этого Государства.

4. Если в Договаривающемся Государстве допускается определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению (представительству), путем распределения общей суммы прибыли предприятия между его различными подразделениями или на основе прямых и косвенных методов, то ничто в пункте 2 настоящей статьи не будет мешать данному Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения или на основе прямых и косвенных методов, исходя из обычной практики.

5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению (представительству) на основании лишь закупки этим постоянным учреждением (представительством) товаров или изделий для предприятия.

6. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

7. Для целей предыдущих пунктов, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению (представительству) определяется ежегодно одинаковым способом, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

Сноска. Статья 7 с изменениями, внесенными Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 8 Морской и воздушный транспорт

1. Прибыль, получаемая резидентом одного Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международных перевозках облагается налогом только в этом Государстве.

2. Для целей настоящей статьи прибыль, получаемая от эксплуатации морских и воздушных судов в международных перевозках включает в частности:

а) доход получаемый от сдачи в аренду морских и воздушных судов без экипажа; и

б) прибыль от использования, содержания или сдачи в аренду контейнеров (включая трейлеры и соответствующее оборудование для транспортировки контейнеров), используемых для транспортировки товаров или изделий в случае,

если такая сдача в аренду или такое использование, содержание или сдача в аренду является неосновным видом деятельности по отношению к эксплуатации морских и воздушных судов в международных перевозках.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи применяются также к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации морских и воздушных судов.

Статья 9 Ассоциированные предприятия

1. В случае, когда

а) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или

б) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,

и в каждом случае, между двумя предприятиями в их коммерческих и финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, тогда любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно обложена налогом.

2. В случае, когда одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства - соответственно облагает налогом - прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства было подвергнуто налогооблажению в этом другом Государстве, и прибыль включенная таким образом, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы отношения между двумя предприятиями были бы такими же как между двумя независимыми предприятиями, тогда это другое Государство может сделать соответствующие корректировки в сумме налога, взимаемого с данной прибыли. При определении такой корректировки должны быть рассмотрены другие положения настоящей Конвенции, а компетентные органы Договаривающихся Государств будут при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10 Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем дивидендов, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов от общей суммы дивидендов.

Этот пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.

3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, дающими право на участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания распределяющая прибыль.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждение (представительство), или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе. В таком случае, в зависимости от обстоятельств, применяются положения статьи 7 или 14 настоящей Конвенции.

5. В случае, когда компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доходы из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство может полностью освободить от налогов дивиденды, выплачиваемые этой компанией, за исключением, если эти дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или если холдинг, в отношении которого выплачивают дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе, находящимся в этом другом Государстве, и не может подвергать налогообложению прибыль компании, даже если дивиденды выплачиваются или нераспределенная прибыль состоит полностью или частично из прибыли или дохода, образующихся в этом другом Государстве.

6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать чистую прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению (представительству) в этом Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 2-х процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому, дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взыскиваемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение (представительство).

Статья 11 Проценты

1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем процентов, то взимаемый в таком случае налог не будет превышать 10 процентов от общей суммы процентов.

3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, если фактическим владельцем процентов являются:

a) в случае Казахстана:

(i) Правительство,

(ii) центральный или местный орган власти,

(iii) Национальный Банк,

(iv) любое другое финансовое учреждение, полностью принадлежащее другому Договаривающемуся Государству;

b) в случае Азербайджана:

(i) Правительство,

(ii) центральный или местный орган власти,

(iii) Центральный банк,

(iv) любое другое финансовое учреждение, полностью принадлежащее другому Договаривающемуся Государству.

4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.

5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через находящееся там постоянное учреждение (представительство), или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и долговое требование, на основании которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе. В таком случае, в зависимости от обстоятельств, применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящей Конвенции.

6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несут постоянное учреждение (представительство) или постоянная база, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположены такое постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.

7. Если по причине особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов или между ними обоими и каким-либо третьим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи этих долговых требований.

Сноска. Статья 11 с изменениями, внесенными Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 12 Роялти

1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти, то налог взимаемый таким образом не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.

3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования авторских прав произведения литературы, искусства или науки, программное обеспечение, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, или за использование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, будучи резидентом - одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через находящееся там постоянное учреждение (представительство), или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таком случае, в зависимости от обстоятельств, применяются положения статей 7 или 14 настоящей Конвенции.

5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеют в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несут постоянное учреждение (представительство) или постоянная база, то считается, что роялти возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.

6. Если, вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.

7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи прав.

Сноска. Статья 12 с изменением, внесенным Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 13 Доходы от отчуждения имущества

1. Доходы, получаемые резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6 настоящей Конвенции и находящегося в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Доходы, получаемые от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения (представительства), которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента одного Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (представительства) (отдельно или в совокупности с целым предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

3. Доходы, получаемые резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международных перевозках, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких воздушных или морских судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения акций, доли участия или иных прав в капитале компании, стоимость которых более чем на 50 процентов прямо или косвенно связана с недвижимым имуществом, расположенным в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в предыдущих пунктах настоящей статьи, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Сноска. Статья 13 с изменениями, внесенными Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 14 Независимые личные услуги

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, за исключением следующих случаев, в которых такой доход также может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве:

а) если он имеет постоянную базу, находящуюся в его распоряжении в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления своей деятельности; в этом случае только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе; или

б) если он пребывает в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде; в этом случае только та часть дохода, которая получена от деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Термин "профессиональные услуги" включает, в частности, независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

3. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянная база" означает в частности, постоянное место (такое как помещение, кабинет или офис), через которое полностью или частично осуществляется деятельность лица, оказывающего независимые личные услуги.

Сноска. Статья 14 с изменением, внесенным Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 15 Зависимые личные услуги

1. С учетом положении статей 16, 18 и 19 настоящей Конвенции, жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, получаемые резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, то полученное в связи с этим вознаграждение может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Независимо от положений пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, получаемое резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:

а) получатель находится в этом другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дней в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; и

b) вознаграждение выплачивается нанимателем, или от имени нанимателя, неявляющегося резидентом другого Государства; и

с) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение (представительство) или постоянная база, которые наниматель имеет в другом Государстве.

3. Независимо от предыдущих положений настоящей статьи, вознаграждение, получаемое в связи с работой по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международных перевозках может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 16 Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, получаемые резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или аналогичного органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 17 Артисты и спортсмены

1. Независимо от положений статей 14 и 15 настоящей Конвенции, доход, поучаемый резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, эстрады, радио или телевидения, или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход независимо от положений статей 7, 14 и 15 настоящей Конвенции, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

Статья 18 Пенсии

С учетом положений пункта 2 статьи 19 настоящей Конвенции, пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства в связи с прошлой работой по найму, подлежат налогообложению только в этом Государстве.

Статья 19 Государственная служба

1. а) Вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемое Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти любому физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориального подразделения, центрального или местного органа власти облагается налогом только в этом Государстве.

b) Однако, такое вознаграждение облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Государства, которое:

i) является гражданином этого Государства; или

ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.

2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или административно-территориальным подразделением или местными органами власти, или из созданных ими фондов физическому лицу за службу осуществляемую для этого Государства или его подразделения, или органа власти облагается налогом только в этом Государстве.

b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.

3. Положения статей 15, 16 и 18 настоящей Конвенции применяются к вознаграждениям и пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти.

Сноска. Статья 19 с изменением, внесенным Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 20 Студенты

Платежи, получаемые студентом, аспирантом или лицом, проходящим профессиональное обучение, которые являются или являлись, непосредственно до приезда в одно Договаривающееся Государство, резидентами другого Договаривающегося Государства и находятся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью обучения или получения образования и прохождения практики и предназначенные для проживания, обучения и получения образования, не облагаются налогом в этом первом упомянутом Государстве, при условии, что такие платежи возникают из источников за пределами этого государства.

Статья 21 Другие доходы

1. Виды доходов, не упомянутые в предыдущих статьях настоящей Конвенции, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако, такие доходы могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6 настоящей Конвенции, если получатель таких доходов является резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение (представительство) и оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которыми получен доход, действительно связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таком случае, в зависимости от обстоятельств, применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящей Конвенции.

Статья 22 Имущество

Сноска. Статья 22 исключена Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 23 Устранение двойного налогообложения

1. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:

a) если резидент Казахстана получает доход, который согласно положениям настоящей Конвенции может облагаться налогом в Азербайджане, Казахстан позволит вычесть из налога на такой доход резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Азербайджане.

Такой вычет в любом случае не должен превышать размер налога, который был бы начислен на такой доход по ставкам, действующим в Казахстане.

b) Если резидент Казахстана получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в Азербайджане, Казахстан может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.

2. В случае Азербайджана двойное налогообложение будет устраняться следующим образом:

если резидент Азербайджана получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в Казахстане, то сумма налога на этот доход, уплаченная в Казахстане, подлежит вычету из налога, взимаемого с такого дохода резидента в Азербайджане. Такой вычет, однако, не будет превышать сумму налога Азербайджана на такой доход, рассчитанного в соответствии с его налоговым законодательством.

Сноска. Статья 23 в редакции Закона РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 24 Недискриминация

1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве иному или более обременительному налогообложению или связанному с ним обязательству, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах. Это положение также применяется независимо от положений статьи 1 настоящей Конвенции, к физическим лицам, не являющимся резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, не будут подвергаться ни в одном из Договаривающихся Государств любому налогообложению или связанным с ним обязательствам, иным или более обременительным, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться граждане данного Государства в тех же самых условиях.

3. Налогообложение постоянного учреждения (представительства), которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность в этом другом Государстве. Это положение не должно истолковываться как обязывающее одно Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства какие-либо личные льготы, вычеты и скидки по налогообложению на основе их гражданского статуса или семейных обязательств, которые оно представляет своим собственным резидентам.

4. За исключением когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11, пункта 6 статьи 12 проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, в целях определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же самых условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Государства.

5. Предприятия одного Договаривающего Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит одному или нескольким резидентам или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

6. Положения настоящей статьи будут применяться к налогам на которые распространяется настоящая Конвенция.

Статья 25 Процедура взаимного согласия

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательствам этих Государств, представить свое дело для рассмотрения в компетентные органы Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его случай подпадает под пункт 1 статьи 24, того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.

2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего положениям настоящей Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений, имеющихся во внутренних законодательствах Договаривающихся Государств.

3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящей Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусматриваемых настоящей Конвенцией.

4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания предыдущих пунктов.

Статья 26 Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, их административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящей Конвенции.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскрывается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:

a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;

c) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).

4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

5. Положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.

Сноска. Статья 26 в редакции Закона РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 27 Помощь в сборе налогов

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут оказывать помощь друг другу в сборе налогов, причем это положение не будет ограничиваться положениями статьи 2 настоящей Конвенции.

2. Ничто в данной статье не может быть истолковано как обязывающее Договаривающееся Государство применять меры административного характера, отличные от тех, которые используются при сборе его собственных налогов, или противоречащих его обычной практике.

3. Практические действия по применению данной статьи будут определяться Соглашением между Правительствами Договаривающихся Государств о сотрудничестве и взаимной помощи по вопросам соблюдения налогового законодательства.

Статья 28 Члены дипломатических представительств и консульских учреждений

Никакие положения настоящей Конвенции не затрагивают налоговых привилегий членов дипломатических представительств и консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 28-1 Ограничение льгот

1. Положения настоящей Конвенции ни в коем случае не запрещают Договаривающемуся Государству применение положений своего национального законодательства и мер против налоговых уклонений или уклонений, действительно описанных как таковых.

2. Резидент Договаривающегося Государства не должен быть наделен правом на применение настоящей Конвенции, если его дела были устроены так, как будто главной целью или одной из главных целей являлось получение выгоды от настоящей Конвенции.

Сноска. Конвенция дополнена статьей 28-1 в соответствии с Законом РК от 28.02.2018 № 141-VI.

Статья 29 Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на 30-й день после даты последнего извещения указывающего, что оба Договаривающихся Государства выполнили процедуры для ее вступления в силу, предусмотренные внутренним законодательством каждого Государства, и ее положения будут применяться:

а) к налогам, удерживаемым у источника в отношении сумм, уплачиваемых или зачитываемых с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления Конвенции в силу; и

b) к другим налогам в отношении налогооблагаемого периода, начинающегося с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу.

Статья 30 Прекращение действия

Настоящая Конвенция остается в силе до тех пор, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Каждое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции после окончания 5 лет со дня вступления Конвенции в силу, письменно уведомив по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции не позднее чем за шесть месяцев до окончания любого календарного года. В таком случае, Конвенция прекращает свое действие:

а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или зачитываемым с или после первого января года, следующего за годом в котором было дано извещение о прекращении действия; и

b) в отношении других налогов, за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января года, следующего за годом в котором было дано извещение о прекращении действия.

Совершено в г. Баку 16 сентября 1996 года в двух экземплярах, каждый из которых на казахском, азербайджанском и русском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождений в толковании положений настоящей Конвенции, русский текст будет определяющим.

За Правительство	За Правительство
Республики Казахстан	Азербайджанской Республики