ИПС "Әділет"

1996 жылғы 9 желтоқсанда Нью-Делиде қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Үндiстан Республикасының Үкiметiарасындағы Қосарланған салық салуды болдырмау және табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция бекiтiлсiн.

Қазақстан Республикасының
Президентi

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Үндістан Республикасының
Үкіметі арасындағы Қос салық салуды болдырмау және табыс пен
капиталға салынатын салықтарға қатысты салық салудан жалтаруға
жол бермеу туралы
Конвенция

(1997 жылғы 28 тамызда күшіне енді - ҚР СІМ-нің ресми сайты)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Үндістан РеспубликасыныңҮкіметі арасындағы Қос салық салуды болдырмау және табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы

Конвенцияны бекітуге тілек білдіре отырып, мына мәселелер жайында уағдаласты

1-бап
Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденті болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция олардың алу әдістерінен тыс Уағдаласушы Мемлекеттер немесе оның саяси-әкімшілік немесе өкіметтің жергілікті органдарының атынан алынатын табысқа және капиталға салынатын салықтарға қолданылады.

2. Табысқа және капиталға салынатын салықтар деп қозғалатын немесе қозғалмайтын мүлікті шеттету табысына салынатын салықтықосқанда, табыстың жалпы жиынтығынан, капиталдың жалпы жиынтығынан,немесе табыстың немесе капиталдың жекелеген элементтерінен алынатынсалықтардың барлық түрлері болып есептеледі.

3. Конвенция қолданылатын салықтар жеке алғанда мыналар болыптабылады:

а) Қазақстан Республикасында:

(i) корпоративтік табыс салығы;

(ii) жеке табыс салығы;

(iii) заңды және жеке тұлғалардың мүлкіне салынатын салық;

(бұдан әрі "Қазақстан салығы" деп аталатындар);

б) Үндістан республикасында:

(і) табыс салығы, оның кез-келген қосымшасын қосқанда, және

(іі) капитал салығы (байлық салығы);

(бұдан әрі "Үндістан салығы" деп аталады).

4.Конвенция сондай-ақ Келісімге қол қойылған күннен кейін қазіргі орын алып отырған салықтарға қосымша немесе солардың орнына алынатын кез-келген бірдей немесе іс жүзінде соларға ұқсас салықтарға қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттер олардың сәйкес салық заңдарына енгізілетін кез-келген елеулі өзгерістер жайында бір-бірін хабардар етіп отырады.

Ескерту. 2-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

3-бап
Жалпы анықтамалар

1. Егер контекстен басқалай мағына тумаса, осы Конвенцияныңмақсаттары үшін:

а) терминдер:

(і) "Қазақстан" Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланған кезде "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және оның заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарды қамтиды;

(іі) "Үндістан" Үндістан аумағын білдіреді және оларға аумақтық теңізді және әуе кеңістігін, сондай-ақ Үндінің тәуелсіз құқығы бар кез-келген басқа жағалау аймағын, халықаралық құқықтарға сәйкес теңіз Заңы туралы БҰҰ Конвенция қосқанда басқа құқықтарды және Үнді заңдарына сәйкес заңды құқықтарды қамтиды;

б) "тұлға" термині тиісті Уағдаласушы Мемлекеттердің қолданылып жүрген салық заңдары бойынша салық салынатын бірлік ретінде қаралатын жеке адамды, компанияны, бірлестікті, адамдар бірлестігін және кез-келген экономикалық бірлікті қамтиды;

в) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік бірлестік ретінде қаралатын кез-келген корпоративтік бірлестікті немесе кез-келген экономикалық бірлікті білдіреді;

г) "Уағдаласушы Мемлекет" және "басқа "Уағдаласушы Мемлекет" контекске қарай Қазақстанды немесе Үндіні білдіреді;

д) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;

е) "халықтық тасымал" атауы теңіз немесе әуе кемесі тек қана басқа Уағдаласушы мемлекеттегі пункттер арасында пайдаланылатын жағдайлардан басқа кезде Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен жасалатын кез-келген тасымалды білдіреді;

ж) "құзыретті орган" термині;

(і) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;

(іі) Үндістан: Қаржы Министрлігінің Бас басқармасы (салықтар және алымдар Департаментін немесе оның өкілетті өкілін білдіреді;

з) "Ұлттық тұлға" термині;

(і) уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығын алған кез-келген жеке адамды;

(іі) өздерінің мәртебесін Уағдаласушы мемлекеттің қолданылып жүрген заңдары негізінде өз мәртебесін алған кез-келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе кез-келген ассоциацияны;

и)"қаржылық жыл" термині:

(і) Қазақстан жағдайында, күнтізбелік жылды білдіреді;

(іі) Үндістан жағдайында 1961 жылғы табыс салығы Заңының 3-тарауы бойынша "алдындағы жылды";

к)"салық" термині контекске қарай үнділік немесе қазақстандық салықты білдіреді, бірақ осы Конвенция қолданылатын төлемеу немесе салықтарды дұрыс төлемеу жағдайында кез-келген соманы, немесе осы салықтарға қатысты алынатын айыппұлдарды қоспайды.

2. Уағдаласушы Мемлекет Конвенцияны қолданғанда термин егер контекстен басқа мағына тумаса, қолданылатын салықтарға қатысты осы Мемлекеттің заңдары бойынша онда айқындалмаған кез-келген сол кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес кез келген мағына осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан басым болады.

Ескерту. 3-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, инкорпорация жері, басқару орны немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа критерий негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті және кез келген әкімшілік-аумақтық бөлімшені немесе жергілікті билік органын қамтиды.

Алайда бұл термин осы Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа немесе онда орналасқан капиталға қатысты ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.

2. 1-тармақтың ережелері негізінде жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің екеуінің де резиденті болған жағдайда оның мәртебесі былай айқындалады.

а) ол өзінің қарамағына жататын тұрақты баспанасы бар Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі; егер оның Мемлекеттердің екеуінде де өз қарамағына жататын тұрақты баспанасы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық байланыстары (өмірлік мүдделер орталығы) Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;

б) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Мемлекетті айқындау мүмкіндігі болмаса немесе Мемлекеттердің біреуінде де өзінің қарамағына жататын тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;

в) егер ол әдетте Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол өзі азаматы болып табылатын Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;

г) егер ол Мемлекеттердің екеуінің де азаматы болып немесе біреуінің де азаматы болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары мәселені өзара келісім бойынша шешеді.

3. Егер 1-тармақтың ережелеріне байланысты жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, ол тиімді басқару орналасқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі. Егер басқару орны орналасқан Мемлекет айқындалмаса, онда, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары мәселені өзара келісім бойынша шешеді.

Ескерту. 4-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

5-бап
Тұрақты мекеме

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" атауы сол арқылы кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметін толық немесе ішінара жүзеге асыратын тұрақты қызмет орнын білдіреді.

2. "Тұрақты мекеме" термині атап айтқанда:

а) бақылау орнын;

б) бөлімшені;

в) кеңсені;

г) фабриканы;

д) шеберхананы;

е) шахтаны, мұнай немесе газ скважинасын, кенішті немесе кез-келген табиғи ресурстарды, өндіру орнын;

ж) сауда нүктесін;

з) тұлғаға қатысты, басқа тұлғаларға сақтауға арналған орындыбілдіреді; және

и) ферманы, ауыл шаруашылығын, орман шаруашылығын, плантацияны, немесе оларға қатысты атқарылатын қызметті қамтиды.

3. "Тұрақты мекеме" термині сондай-ақ:

а) құрылыс алаңын немесе осы жұмыстардың орындалуын қадағалаумен байланысты құрылыстық монтаждау, немесе құрастыру нысанын қызметтерді; егер тек мұндай алаң нысан немесе қызмет 12 айдан астам бойы өмір сұрсе; және

б) табиғи ресурстарды немесе қызметті барлауға арналған осы жұмыстардың орындалуын қадағалаумен байланысты қондырғы мен ғимаратты; немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын бұрғылау қондырғысын немесе кемені қамтиды, егер тек мұндай пайдалану немесе қызметтер 6 айдан астамға созылса;

с) егер осындай сипаттағы қызмет (осындай немесе онымен байланысты жоба үшін) Уағдаласушы Мемлекеттің шегінде кез келген 12 айлық кезең шегінде 90-нан астам күнді құрайтын кезең немесе кезеңдер ішінде жалғасса, кәсіпорын осындай мақсаттар үшін жалдаған қызметшілер немесе басқа персонал арқылы кәсіпорынның консультациялық қызметтер көрсетуін қоса алғанда, қызметтер көрсетуін қамтиды.

4. Осы баптың осының алдындағы ережелеріне қарамастан "тұрақты мекеме" термині мыналарды қамтыған болып қарастырылмайды:

а) ғимараттарды, кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды тек сақтау мақсаты үшін пайдалану;

б) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын ұстау, көрсету немесе жеткізу мақсаты үшін сақтау;

в) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа бір кәсіпорынның өңдеу мақсаты үшін ғана ұстау;

г) тұрақты қызмет орнын кәсіпорынға арнап тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаты үшін немесе ақпарат жинау үшін ғана ұстау;

д) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін дайындық немесе көмек сипатындағы кез-келген басқа бір қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана ұстау;

е) тұрақты қызмет орнының қызмет түрлерінің қандай да болмасын амалын жүзеге асыру нәтижесінде пайда болатын жиынтық қызметі дайындық немесе көмек сипатында болған жағдайда тұрақты қызмет орнын а) тармақшасынан д) тармақшасына дейін көрсетілген қызмет түрлерінің осындай амалын жүзеге асыру үшін ғана ұстау.

5. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер 7-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорынның атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорынның атынан келісім шарттар жасасуға өкілеттігі болса және әдетте оны пайдаланып отырса, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін атқаратын кез-келген қызметке қатысты осы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады. Осыған тек осындай тұлғаның қызметі 4-тармақта айтылған қызметпен шектелетін және тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылған күннің өзінде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын жағдай қосылмайды.

6. Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру кәсіпорны осы ереженің бастапқы ережелеріне қарамастан қайта сақтандыру жағдайларынан басқа кезде егер ол 7-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен басқа сонда орналасқан адам арқылы осы басқа Мемлекет аумағында сақтандыру сыйлықтарын жинаумен айналысса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп есептелінеді.

7. Осы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез-келген басқа агент арқылы осы басқа Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысқаны үшін ғана, мұндай адамдар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет еткен жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды. Егер мұндай агенттің қызметі осы кәсіпорын атына толық немесе толығырақ көрсетілсе, онда ол осы тармақ мәні бойынша тәуелсіз мәртебесі бар агент болып саналады.

8. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы басқа Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысатын (не тұрақты мекеме арқылы немесе басқалай жолмен) компанияны бақылауы немесе соның бақылауында болуы осы компаниялардың бірін өздігінен екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдыра алмайды.

Ескерту. 5-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен (соның ішінде ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан) алынатын табысқа осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез-келген жағдайда үй-жайларды, жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен құрал-жабдықты, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узурфруктын және минералдық ресурстарды, кен көздері мен басқа да табиғи ресурстарды игергені немесе игеру құқығы үшін өтемақы ретінде төленетін өзгермелі немесе тұрақты төлемдер құқығын қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.

3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе оны кез-келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.

4. 1 және 3-тармақтардың ережелері сондай-ақ кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынған табысқа қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналыспаған болса ғана кәсіпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын жоғарыда аталған кәсіпкерлік қызметпен айналысып жүрсе, онда кәсіпорын табысына салық осындай тұрақты мекемеге қатысты бөлігіне ғана басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса, онда ол осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда нақ осындай немесе осыған ұқсас қызметпен айналысатын және өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет ететін жеке және дербес кәсіпорын болғанда алуы мүмкін пайда әрбір Уағдаласушы Мемлекеттегі осы тұрақты мекемеге жатады.

3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығындарды, соның ішінде басқару және жалпы әкімшілік шығындарын, олардың тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе одан қандай да болсын басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, шегеріп тастауға болады.

4. Тұрақты мекеме кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алғаны үшін ғана тұрақты мекеме пайда тапқан болып есептелмейді.

5. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында бөлек айтылатын табыс түрлерін қамтыса, онда бұл баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.

6. Мұның алдындағы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге қатысты пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті әрі дәлелді себептер болмаса, жылма-жыл бірдей тәсілмен айқындалады.

7. Егер кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелерінің арасында барабар бөлу негізінде тұрақты мекемеге жататын пайданы айқындау Уағдаласушы Мемлекетте әдеттегі практика болып табылса, онда осы баптың 2-тармағында ештеңе де осы Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдеттегі практика негізінде осындай бөлу арқылы айқындауға тыйым салмайды, алайда таңдалған бөлу әдісі осы бапта қамтылған қағидаттарға сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.

Ескерту. 7-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

8-бап
Теңіз және әуе көлігі

1. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны халықаралық тасымалда теңіз, немесе әуе кемелерін пайдаланудан алған пайдаға осы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдау үшін пайдаланылатын контейнерлерді (соның ішінде трейлерді, баржаларды және контейнерлерді тасымалдауға байланысты жабдықтарды) пайдаланудан, ұстаудан немесе жалға беруден алған пайдаға, егер контейнерлер тек қана басқа Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланылмайтын болса осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы баптың мақсаты үшін халықаралық тасымалда теңіз және әуе көліктерін пайдалануға байланысты құралдарға арналған проценттер осындай теңіз және әуе көліктерін пайдаланудан алынған пайда ретінде саналады және ІІ-баптың ережелері мұндай проценттерге байланысты пайдаланылмайды. Дегенмен, осы баптың ережелері банктің жедел депозиттері бойынша проценттерге қолданылмайды.

4. 1-тармақтың ережелері сондай-ақ пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымғақатысудан алынған пайдаға да қолданылады.

9-бап
Ассоциацияланған кәсіпорындар

1. Егер:

а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысқанда; немесе

б) бір ғана тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысқанда,

және әрбір жағдайда екі кәсіпорын арасында олардың коммерциялық немесе қаржы қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорын арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда олардың біреуіне есептелуі мүмкін, бірақ осындай жағдайлардың болуына байланысты оған есептелмеген кез-келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына енгізіліп, оған тиісінше салық салынуы мүмкін.

2. Егер Уағдаласушы Мемлекет осы Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын қосса және оған тиісінше салық салса және осылайша қосылған пайда, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қарым-қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы қарым-қатынастардай болғанда бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетін пайда болып табылса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай пайдадан есептелген салық сомасына тиісінше түзету енгізеді. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуге тиіс және қажет болған кезде Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бірімен-бірі консультация жүргізіп отыруға тиіс.

Ескерту. 9-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай дивидендтерге сондай-ақ дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің нақты иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болса, онда осылай алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 10 процентінен аспайды.

Бұл тармақ дивидендтер төленіп отырған пайдасына қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.

3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлетін компания резиденті болып табылатын Мемлекеттің заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салық реттеуіне жататын басқа да кооперативтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.

4. Егер дивидендтердің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленіп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания басқа Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы басқа Мемлекет, мұндай дивидендтер осы басқа Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен шын мәнінде қатысты болатын жағдайларды қоспағанда, тіпті егер төленетін дивидендтер немесе төленбейтін пайда осы басқа мемлекетте туындайтын пайда мен табыстан толық немесе ішінара тұрса компанияның бөлінбейтін пайдасына салық сала алмайды.

6. Басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі сондағы орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын Уағдаласушы Мемлекет компаниясының пайдасына 7-бап бойынша салық салынғаннан кейін тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің қалған сомасына осы баптың 2-тармағында белгіленген ставкадан аспайтын ставка көлемінде салық салынуы мүмкін.

11-бап
Проценттер

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, мұндай проценттерге сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер проценттердің нақты иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болса, осылай алынатын салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспайды. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзіретті органдары аталған шектеуді қолдануды өзара келісім бойынша шешеді.

3. Осы баптың 2-тармағы ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын проценттер алынған және оның іс жүзіндегі иелері:

(і) Басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі Үкімет, саяси-әкімшілік бөлімше немесе өкіметтің жергілікті органы; немесе

(іі) Екі Уағдаласушы Мемлекеттегі өзара үйлесе алатын басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі Орталық банк немесе кез-келген басқа Үкімет банкі немесе қаржы институты болса осы Мемлекетте салық салынудан босатылады.

4. "Проценттер" атауы осы бапта пайдаланғанда кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және қарызгерлердің пайдаларына қатысуға құқық беретін немесе бермейтін кез-келген түрдегі борыш талаптарынан алынған табысты және атап айтқанда, үкіметтің бағалы қағаздарынан алынған табыс пен облигациялардан немесе борыш міндеттемелерінен алынған табысты, соның ішінде осындай бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыш міндеттемелері бойынша сыйлықтар мен ұтыстарды білдіреді. Уақтылы төленбеген төлемдер үшін айыппұл осы баптың мақсаттары үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.

5. Егер проценттердің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, проценттер пайда болатын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленіп отырған проценттерге қатысы бар борыш міндеттемесі шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

6. Егер проценттер төлеуші осы Мемлекеттің резиденті болса, олар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған деп есептеледі. Алайда егер проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса, соларға байланысты проценттер төленетін қарыз пайда болса және мұндай проценттерді осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай проценттер тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болған деп есептеледі.

7. Егер проценттер төлеуші мен олардың нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлға арасында арнайы қатынастар болуына байланысты борыш талабына қатысты және соның негізінде төленетін проценттер сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда проценттер төлеуші мен олардың нақты иесі арасында келісілуі мүмкін сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Бұл жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға тиіс.

Ескерту. 11-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

12-бап
Роялти және техникалық қызмет үшін сыйақы

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге немесе техникалық қызмет үшін сыйақыға осы басқа Мемлекетке салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай роялтиге немесе техникалық қызмет үшін сыйақыға сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер роялтидің немесе техникалық қызмет үшін сыйақының нақты иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.

3. (а)"Роялти" термині осы бапта пайдаланғанда әдебиет, өнер немесе ғылым шығармаларына, соның ішінде компьютер бағдарламаларына, кинематографиялық фильмдерге және теледидар мен радио хабарларына арналған фильмдерге немесе таспаларға, кез-келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе үлгіге, жоспарға, құпия формулаға яки процеске берілетін кез-келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе оны пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық яки ғылыми тәжірибеге қатысты (ноу-хау) ақпарат үшін және өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығы үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез-келген түрін білдіреді.

(б) "Техникалық қызмет үшін сыйақы" термині техникалық немесе басқа адамдарға техникалық қызмет көрсетуді қоса алғанда кез-келген басқару, техникалық немесе кеңес беру қызметін көрсеткені үшін сыйақы түрінде берілетін кез-келген төлем түрін білдіреді, бірақ осы Конвенцияның 14 және 15-баптарында көрсетілген қызмет үшін төлемдер енбейді.

4. Егер роялтидің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, роялти пайда болған басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленіп отырған роялтиге қатысты құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, техникалық қызметтер үшін роялти немесе сыйақы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер роялти немесе техникалық жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы мемлекетте тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса, соларға байланысты роялти немесе техникалық қызмет үшін сыйақы төлеу міндеттемесі туындаса және мұндай роялти немесе техникалық қызмет үшін сыйақы осы тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти немесе техникалық қызмет үшін сыйақы тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болған деп есептеледі.

6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлға арасында арнайы қатынастар болуына байланысты пайдалануды, құқықты немесе ақпаратты негізге алып төленіп отырған роялти немесе техникалық қызмет үшін сыйақы сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін тиісінше ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға тиіс.

Ескерту. 12-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

13-бап
Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта айтылған және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті шеттетуден алған табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті шеттетуден немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен алынған табыстарға, соның ішінде осындай тұрақты мекемені (жекелей немесе бүкіл кәсіпорынмен қоса) яки осындай тұрақты базаны шеттетуден алынатын табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті кәсіпорны халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе осындай теңіз не әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті шеттетуден алған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.

4.Осы баптың бұның алдындағы 4-тармақтарында ескертілгеннен өзге кез-келген мүлікті шеттеуден алынатын табыстарға мүлікті шеттетуші тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Тәуелсіз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті тәуелсіз сипаттағы кәсіптік қызметтерге немесе басқа қызметке қатысты алған табысына, егер төмендегі жағдайлардан тыс табысқа басқа Уағдаласушы Мемлекетте де салық салынуы мүмкін болса тек, осы Мемлекетте ғана салық салынады.

(а) басқа Уағдаласушы Мемлекетте оның қызметін жүзеге асыру үшін тұрақты базасы болса; мұндай жағдайда осы тұрақты базаға қатысты табыс бөлігіне ғана осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін; немесе

(б) мұндай жеке тұлға тиісті күнтізбелік жылы басталатын немесе аяқталатын кез-келген он екі айлық кезеңде немесе ұзақтығы 183 күннен асатын кезеңде немесе кезеңдерде осы басқа Мемлекетте тұрып жатса; онда осы басқа мемлекетте жүзеге асырылған оның қызметінен алынған табыс бөлігіне ғана осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Кәсіби қызметтер" атауы атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ хирургтердің, заңгерлердің және бухгалтерлердің тәуелсіз және қызметін қамтиды.

15-бап
Тәуелді жеке қызметтер

1. 16, 18 және 19-баптардың ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалдамалы жұмысқа байланысты алатын ырзықақыға, жалақыға және басқа осындай сыйақыларға, егер тек жалдамалы жұмыс басқа Уағдаласушы Мемлекетте атқарылмаса ғана, тек осы Мемлекетте салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша атқарылып отырса, одан алынған осындай сыйақыға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте атқарылған жалдамалы жұмысқа байланысты алған сыйақыға тек бірінші аталған мемлекетте ғана салық салынады егер:

а) сыйақы алушы тиісті күнтізбелік жылда басталатын немесе аяқталатын кез-келген реттегі 12 айлық кезеңде жалпы ұзақтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы басқа Мемлекетте тұрып жатса, және

б) сыйақыны басқа мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе, және

в) сыйақыны жалдаушының басқа Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы төлемесе.

3. Осы баптың осының алдындағы ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында атқарылатын жалдамалы жұмысқа қатысты алынған сыйақыға резиденті теңіз және әуе кемелерін пайдаланатын кәсіпорын болып табылатын осы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап
Директорлардың сыйақылары

Басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе соған ұқсас басқа органының мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болған директорлардың сыйақыларына және басқа да осындай төлемдерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
Артистер мен спортшылар

1. 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе теледидар артисі яки сазгер секілді өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде оның басқа Уағдаласушы Мемлекетте айналысатын жеке қызметінен алған табысына осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Егер өнер қызметкері немесе спортшы өзінің осы тұрпатында атқаратын жеке қызметіне қатысты табыс өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда осы табысқа 7, 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылған Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Егер осы Мемлекетке келу бір немесе екі Уағдаласушы Мемлекеттің көпшілік қорымен немесе саяси-әкімшілік бөлімшелерімен немесе жергілікті өкімет органымен демеліп отырса, 1 және 2 тармақ ережелері Уағдаласушы Мемлекеттегі өнер қызметкерлерінің немесе спортшылардың қызметінен түскен табысқа қолданылмайды. Мұндай жағдайда табысқа өнер қызметкері немесе спортшы резиденті болып табылатын сол Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.

18-бап
Зейнетақылар және басқа төлемдер

1. 19-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес бұрын атқарған жұмысы үшін Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін зейнетақы мен басқа осындай сыйақыға және кез-келген аннуитетке тек осы Мемлекетте салық салынады.

2. "Аннуитет" термині осы бапта пайдаланылғанда ақшамен немесе ақшаға шағып төленетін баламалы және толық өтемақы орнына төлем төлеу жөнінде қабылданған міндеттер бойынша өмір бойы немесе белгілі бір яки белгіленетін уақыт кезеңі бойы белгіленген мерзімде жүйелі түрде төленіп тұратын белгіленген соманы білдіреді.

19-бап
Мемлекеттік қызмет

1. (а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның мемлекеттік мекемесі яки жергілікті өкімет органы осы Мемлекетке немесе мекемеге не жергілікті өкімет органына көрсетілетін қызметтерге қатысты кез-келген жеке тұлғаға төлейтін зейнетақыдан өзге сыйақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

б) Алайда, егер қызмет осы басқа Мемлекетте көрсетілсе және жеке тұлға:

(і) осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болса; немесе

(іі) қызметпен айналысу мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденті болудан қалса, мұндай сыйақыға тек Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. а) Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшесінің немесе жергілікті өкімет органының немесе олардың құрған қорларының төлеген кез-келген зейнетақысына осы Мемлекетте немесе өкімет органына көрсеткен қызметіне байланысты тек осы Мемлекетте салық салынады.

б) Егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, а) тармақшасының ережелеріне қарамастан мұндай зейнетақыға тек осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.

3. 15, 16 және 18-баптардың ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның мемлекеттік мекемесі яки жергілікті өкімет органы атқаратын кәсіпкерлік қызметке байланысты жүзеге асырылатын қызметке қатысты сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

20-бап
Студенттер мен кәсіби училищелердің оқушылары

1. Уағдаласушы Мемлекетке келердің нақ алдында басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болған және бірінші аталған Мемлекетте тек қана оқу немесе кәсіби білім алу мақсатымен жүрген студент немесе кәсіби училищелердің оқушылары гранттардан, кредиттерден және стипендиялардан басқа:

(а) осы басқа Мемлекеттен шетте жүрген адамдардан тұру, білім алу және кәсіби дайындық мақсаты үшін алатын төлемдерге; және

(б) кез-келген календарлық жылда осы басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңы бойынша салық салынудан босатылатын сомадан аспайтын сома мөлшерінде осы басқа Мемлекеттегі жалдамалы жұмысы үшін сыйақыға,

жалдануы бойынша мұндай жұмыс тікелей білім алумен немесе дайындықпен байланысты болса немесе күнкөріс үшін қаржы табу мақсатында жүзеге асырылу жағдайына байланысты болса, салық салынудан босатылады.

2. Осы баппен берілетін жеңілдіктер тек қана білім алуға және таңдаған мамандық бойынша оқуға қажетті уақыт кезеңіне қолданылады және мұндай жеңілдік осы басқа Уағдаласушы Мемлекетке келген бірінші күннен бастап қатарынан жеті жылдан астам мерзімге берілмейді.

21-бап
Жоғары оқу орындарының, мектептердің оқытушылары және күндізгі оқу аспиранттары

1. Оқыту немесе ғылыми-зерттеу жұмыстарын немесе осы екеуін бірдей жүргізу мақсатында басқа Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келердің алдында Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып жоғары оқу орындарының немесе мектептердің оқытушысы басқа Уағдаласушы Мемлекетте мойындалған университетте, колледжде, мектепте немесе осындай мектептерде басқа Уағдаласушы мемлекетке алғашқы келген күнінен бастап екі жылдан астам мерзімге аталған оқу сағаттары мен зерттеулерді жүргізгені үшін кез-келген сыйақыға басқа Уағдаласушы мемлекетте салық салынудан босатылады.

2. Осы бап егер мұндай зерттеулер негізінен жеке адамға немесе адамдарға өткізілсе жүргізген зерттеулер үшін алынатын табыстарға қолданылмайды.

3. Жеке адам осы бап және 20-бап мақсатында егер ол басқа Уағдаласушы Мемлекетке барған календарлық жылда немесе көрсетілген календарлық жыл алдындағы календарлық жылда осы Мемлекет резиденті болып табылса Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі.

4. 1-тармақ мақсатында тиісті Мемлекеттің құзіретті органдарымен ресми осылай мойындалған мекеме "Мойындалған мекеме" болып табылады.

Ескерту. 21-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

22-бап
Басқа табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Конвенцияның бұдан бұрынғы баптарында қарастырылмаған табыс түрлеріне, олардың қайда пайда болғанына қарамастан, тек осы Мемлекетте ғана салық салынуға тиіс.

2. Егер табыс келтіруші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты база арқылы тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленген табысқа қатысы бар құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымалы мүліктен алынған табыстардан өзге табыстарға 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің Конвенцияның алдыңғы баптарында көрсетілмеген және екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын табыстарына екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.

Ескерту. 22-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

23-бап
Капитал

1. 6-бапта айтылған қозғалмайтын мүлік ретінде ұсынылған Уағдаласушы Мемлекет резидентіне тиесілі және басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнының басқа Уағдаласушы кәсіпорында бар, тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бөлігін құрайтын қозғалатын мүлік немесе тәуелсіз жеке қызмет көрсету мақсаты үшін басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі Уағдаласушы Мемлекет резидентінің қарамағында бар тұрақты базаға қатысты қозғалатын мүлік ретінде ұсынылған капиталға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Халықаралық жүк тасымалында пайдаланылатын теңіз және әуе кемелерімен және осындай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты қозғалмалы мүлікпен ұсынылған капиталға теңіз және әуе кемелері пайдаланылатын кәсіпорын осы Уағдаласушы Мемлекеттегі резиденті болып табылатын тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.

24-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің қолданылып жүрген заңдары осы Конвенцияның сәйкес ережелері басқа болғаннан басқа тиісті Уағдаласушы Мемлекеттердегі табысқа салынатын салықты реттейтін болады.

2. Қазақстан жағдайында қосарланған салық былай жойылады:

а) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Үндістанға салық салынуы мүмкін табыс тапса, немесе капиталға иеленсе, Қазақстан:

і) осы резиденттің табысына салынатын салықтан Үндістанға төленген табыс салығына тең соманы шегеріп тастауға;

іі) осы резиденттің капиталына салынған салықтан Үндістанға төленген капиталға салынатын салыққа тең соманы шегеріп тастауға рұқсат етеді.

Жоғарыда келтірілген ережелерге сәйкес шегерілетін салық Қазақстанда қолданылатын ставкалар бойынша осындай табысқа есептелетін салық мөлшерінен аспауға тиіс.

3. Үндістан жағдайында қосарланған салық алу былай жойылады:

а) егер Үндістан резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс тапса, немесе капиталды иеленсе, Үндістан:

і) осы резиденттің табысына салынатын салықтан Қазақстанға төленген табыс салығына тең соманы шегеріп тастауға;

іі) осы резиденттің капиталына салынатын салықтан Қазақстанға төленген капиталға салынатын салыққа тең соманы шегеріп тастауға рұқсат етеді.

Жоғарыда келтірілген ережелерге сәйкес шегерілетін салық мөлшері Үндістанда қолданылатын ставкалар бойынша осындай табысқа есептелетін салық мөлшерінен аспауы тиіс.

4. Осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайтын табыс немесе капитал осы Уағдаласушы мемлекетте алынатын салық ставкасын белгілеу үшін есепке алынуы мүмкін.

5. Егер экономикалық дамытудың белсенділігін көтеруге арналған осы Уағдаласушы Мемлекеттің ынталандыру туралы заң ережелеріне сәйкес берілетін кез-келген жеңілдік несиеге салықтың кемітілуі болмаса, мұндай жеңілдік пен кеміту өнеркәсіптен немесе өңдеу қызметінен немесе ауылшаруашылығынан, балық аулаудан немесе туризмнен (мейрамханалар мен отельдерді қосқанда) алынатын пайдаға қатысты берілетінін есепке алғанда, қызмет осы Уағдаласушы Мемлекет шеңберінде жүзеге асырылған жағдайда Уағдаласушы мемлекетте төленетін салық төленуге тиіс салыққа енгізіледі.

25-бап
Құқықты шектемеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлт адамдарына басқа Уағдаласушы Мемлекетте осы басқа Мемлекеттің ұлт адамдарына жеке алғанда резиденттікке қатысты осындай жағдайлардағы, салынатын салыққа немесе оған қатысты міндеттемелерге қарағанда басқа немесе одан гөрі ауыртпалы салыққа, немесе оған байланысты міндеттемеге тартылмайды. 1-бап ережелеріне қарамастан бұл ереже сондай-ақ бір немесе екі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмайтын адамдарға да қолданылады.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі кәсіпорынның тұрақты мекемесінде салық салу осындай қызметті жүзеге асыратын осы басқа Мемлекеттің кәсіпорнына салық салуға қарағанда қолайсыз болмауы керек. Осы ереже басқа Уағдаласушы Мемлекеттің бірінші аталған Мемлекетте бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің осындай компаниясының пайдасына алынатын салығынан асып түсетін салық салу ставкасы бойынша бірінші аталған Мемлекеттегі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің компаниясы тұрақты мекеменің пайдасына салынуына кедергі болатындай түсіндірілмеуі керек және осы Конвенцияның 7 бабының 3 тармағының орнын алып отырған ережелеріне қайшы келмеуі керек.

3. Капиталы басқа Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резиденттеріне жатқызылатын немесе тікелей немесе жанама бақыланатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындарына бірінші аталған Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындарына салынатын салыққа және онымен байланысты міндеттемелерге қарағанда бірінші аталған Мемлекетте онымен байланысты басқа немесе одан гөрі ауыртпалы кез-келген салық салынуы немесе кез-келген міндеттемелер қойылуы тиіс.

4. 9-баптың, 11-баптың 11 тармағының немесе 12 баптың 6 тармағының ережелері қолданылатын кезден басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары шығаратын проценттер, роялти және басқа төлемдер осындай кәсіпорындардың салық салынатын пайдасын анықтау мақсатында бірінші аталған Мемлекеттің резидентіне төленетіндігі сияқты сол жағдайлардағы шегеруге жатқызылады. Осы сияқты Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының басқа Уағдаласушы Мемлекет резидентіне осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын анықтау мақсатында бірінші аталған Мемлекет резидентінің қарызы сияқты сол жағдайлардағы шегеруге жатқызылады.

5. Осы баптың ережелері 2 баптың ережелеріне қарамастан келген салықтың тегі мен түріне қолданылады.

26-бап
Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға бір немесе екі Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің әрекеті оны осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес емес салық салынуына алып келеді немесе әкеледі деп есептесе, ол өзінің ісін осы Мемлекеттердің ішкі заңдарымен көрсетілген қорғану құралдарынан тыс резиденті өзі болып табылатын немесе егер оның жағдайы өзі ұлттық тұлға болып табылатын сол Уағдаласушы Мемлекеттің 25-бабының 1-тармағына сәйкес келсе Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдарына қарауға ұсына алады. Өтініш Конвенция ережелеріне сәйкес емес салық салынуға алып келген бірінші жазбаша хабарлау сәтіне бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.

2. Құзыретті орган, егер ол талапты негізді деп тапса және егер ол өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса Конвенцияға сәйкес емес салық салынудан қашу мақсатында басқа Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісу жөніндегі мәселені шешуге талаптанады. Кез-келген қол жеткен келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарында бар қандай да бір мерзімдік шектеулерден тыс орындалуы тиіс.

3. Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдары Конвенцияны түсінуі немесе қолдануда туындаған кез-келген қиындықтарды немесе күдіктерді өзара келісім бойынша шешуге талпынады. Олар сондай-ақ бір-бірімен Конвенцияда көрсетілмеген жағдайларда қос салық салуды жою мақсатында кеңесе алады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдары алдыңғы тармақтарды келісіп алу және ұғыну мақсатында бір-бірімен тікелей дәнекерге түсе алады.

27-бап
Ақпарат алысу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей шамада алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу осы Конвенцияның 1 және 2-баптарымен шектелмейді.

2. Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 1-тармағына сәйкес алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және осы баптың 1-тармағында айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен де, жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен де айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана жария етіледі. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдау кезінде жария етуі мүмкін.

Жоғарыда айтылғандарға қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет алған ақпарат, егер осындай ақпарат екі Мемлекеттің заңнамасына сәйкес пайдаланылса және Мемлекеттің ақпаратты берген құзыретті органы осындай пайдалануға рұқсат берсе, өзге мақсаттар үшін пайдаланылуы мүмкін.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына және әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

б) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты ұсыну;

в) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін жария етуі мүмкін ақпаратты немесе жария ету мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпаратты ұсыну міндеттемесін жүктейтіндей түсіндірілмейді.

4. Егер ақпаратты осы бапқа сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекет сұратса, екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай ақпарат тіпті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке жеке салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, сұрау салынған ақпаратты жинау бойынша шаралар қабылдайды. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 3-тармағының шектеулерінің аясында болады, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

5. Осы баптың 3-тармағының ережелері банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенімді өкіл ақпарат иесі болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болуы себебінен ғана Уағдаласушы Мемлекетке ақпарат ұсынудан, бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

Ескерту. 27-бап жаңа редакцияда - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

28-бап
Салықтарды жинауға көмек

1. Уағдаласушы Мемлекеттер табыс талаптарын орындауға біріне-бірі көмек көрсетеді. Мұндай көмек осы Конвенцияның 1 және 2-баптарының қолданылуымен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісім бойынша осы бапты қолданудың рәсімдерін белгілейді.

2. Осы бапта пайдаланылатын "табыс талабы" термині пайыздарды, әкімшілік айыппұлдарды және осындай сомаға жататын өндіріп алу не қамтамасыз ету шараларын қолдану бойынша шығыстарды қоса алғанда, салық салу осы Конвенцияға немесе тараптары Уағдаласушы Мемлекеттер болып табылатын кез келген басқа актіге қайшы келмейтіндей шамада Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты тиесілі берешек сомасын білдіреді.

3. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлі орындалуға жататын болса және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оны орындауды болдырмайтын тұлға болып табылса, мұндай табыс талабын осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы орындау мақсаты үшін қабылдайды. Мұндай табыс талабын, егер осы табыс талабы екінші Уағдаласушы Мемлекеттік табыс талабы болып табылатындай болса, өзінің меншікті салықтарын мәжбүрлеп өндіріп алуға қолданылатын оның заңнамасының ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекет орындайды.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы оған қатысты осы Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын талаптар болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қамтамасыз ету шараларын қолдану мақсаты үшін қабылданады. Екінші Уағдаласушы Мемлекет өз заңнамасының ережелеріне сәйкес мұндай табыс талабына қатысты, егер осы табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болып табылатындай тіпті егер осындай шараларды қолдану кезінде мұндай табыс салығы бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте мәжбүрлеп орындауға жатпаса да немесе ол бойынша борышкер оның орындалуын болдырмау құқығы бар тұлға болып табылса да, қамтамасыз ету шараларын қолданады.

5. Осы баптың 3 және 4-тармақтарының ережелеріне қарамастан, осы баптың 3 немесе 4-тармақтарына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекетте уақытша шектеулерге немесе талаптың сипатына қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес табыс талабына қолданылатын кез келген басымдығын айқындауға жатпайды. Осыған қосымша ретінде, осы баптың 3 немесе 4-тармағына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабының осы Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мұндай табыс талабына қолданылатын басымдығы болмайды.

6. Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабының болуына, заңдылығына немесе сомасына қатысты сот қуынымдары екінші Уағдаласушы Мемлекеттің сотында немесе басқа да әкімшілік органдарында қозғалмайды.

7. Егер осы баптың 3 немесе 4-тармақтарына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет сұрау салуды жібергеннен кейін және екінші Уағдаласушы Мемлекет тиісті табыс талабын орындағанға дейін және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетке тиісті соманы аударғанға дейінгі кез келген уақытта тиісті табыс талабы:

а) осы баптың 3-тармағына сәйкес сұрау салынған жағдайда осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлеп орындалуға жататын бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болмайды және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның орындалуын болдыра алмайтын тұлға болып табылады, немесе

б) осы баптың 4-тармағына сәйкес сұрау салынған жағдайда бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болмайды, осыған қатысты осы Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алады,

бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органын осы факт туралы дереу хабардар етеді және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің таңдауы бойынша бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет өзінің сұрау салуын не тоқтата тұрады не кері қайтарып алады.

8. Осы баптың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

б) мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келетін шараларды қолдану;

в) егер екінші Уағдаласушы Мемлекет өз заңнамасына немесе әкімшілік практикасына сәйкес орындау немесе мән-жайларға қарай қолжетімді қамтамасыз ету шараларын қолдану жөнінде барлық тиісті шараларды қабылдамаса, көмек көрсету;

г) осы Уағдаласушы Мемлекет үшін әкімшілік шығындар екінші Уағдаласушы Мемлекет алатын пайдаға мөлшерлес болмаған жағдайларда көмек көрсету міндеттемесін қолдануды жүктейтіндей түсіндірілмейді.

Ескерту. 28-бап жаңа редакцияда - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

28 А бабы
Жеңілдіктерді шектеу

1. Осы Конвенцияның ережелері ешқандай жағдайда Уағдаласушы Мемлекетке өзінің ішкі заңнамасының ережелерін және салықтық жалтаруға немесе шын мәнінде осындай ретте сипатталған жалтаруға қарсы шараларды қолдануға тыйым салмайды.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне, егер басты мақсаты немесе басты мақсаттарының бірі оның істері осы Конвенциядан пайда алу болып табылатындай құрылған болса, осы Конвенцияны қолдануға құқық берілмеуге тиіс.

3. Осы Конвенцияның ережелері екінші Уағдаласушы Мемлекеттен алынған табыстың немесе онда орналасқан капиталдың іс жүзіндегі иесі болып табылмайтын тұлғаға қолданылмайды.

Ескерту. Конвенция 28 А-баппен толықтырылды - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

29-бап
Дипломатиялық қызметтердің және консулдық постылардың мүшелері

Осы Конвенция ешнәрсе халықаралық құқықтың жалпы нормаларына немесе арнайы келіссөздердің ережелеріне сәйкес берілген дипломатиялық қызметтердің және консулдық постылардың мүшелерінің салықтың артықшылықтарын көздемейді.

30-бап
Күшіне енуі

1. Уағдаласушы Мемлекеттер осы Конвенцияның күшіне енуі үшін тиісті заңдар талаптарымен рәсімнің аяқталуы туралы дипломатиялық каналдар бойынша бірін-бірі жазбаша хабарландырады.

Осы Конвенция соңғысының осындай хабарлауды алғаннан кейінгі 30 күні күшіне енеді.

2. Осы Конвенцияның ережелері:

а) Үндістанда Конвенция күшіне енген күнтізбелік жылдан кейін келген бірінші сәуірден немесе одан кейін басталатын кез-келген қаржылық жылы алынған табысқа немесе иелігіндегі капиталға байланысты және

б) Қазақстанда, Конвенция күшіне енген күнтізбелік жылдан кейін келген бірінші қаңтардан немесе одан кейін басталатын кез-келген қаржылық жылы алынған табысқа немесе иелігіндегі капиталға байланысты қолданылады.

31-бап
Күшін тоқтатуы

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның күшін тоқтатпайынша күшінде қала береді. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енгеннен кейін 5 жыл өткен соң кез-келген күнтізбелік жылдың аяқталуынан кемінде 6 ай бұрын Конвенцияның қолданылу күшін тоқтату туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабар беріп, Конвенцияның қолданылу күшін тоқтата алады. Бұл жағдайда Конвенция:

а) Үндістанда хабар жіберілген жылдан кейін келетін жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін алынған табысқа салынатын табыс көзінен алынатын салықтарға қатысты, және қолданылуын тоқтату туралы хабар берілген календарлық жылдан кейін келген бірінші сәуірден немесе одан кейін басталатын кез-келген алдыңғы жылдың аяқталуы бойынша капиталды иеленуге қатысты және

б) Қазақстанда хабар жіберілген жылдан кейін келетін жылдың 1 қаңтарынан немесе одан кейін басталатын кез-келген қаржы жылындағы табысқа қатысты, және әрекеттің тоқтатылуы хабарлама берілген күнтізбелік жылдан кейін келген, 1 қаңтардан немесе одан кейін басталатын кез-келген қаржы жылының аяқталуы бойынша капиталды иеленуге қатысты өзінің қолданылуын тоқтатады.

Осыны куәландыру ретінде тиісті дәрежеде өкілеттілік алған төменде қол қоюшы өкілдер осы Конвенцияға қол қойды.

Нью Дели қаласында 1996 жылғы желтоқсан айының 9 күні, қазақ, үнді, ағылшын және орыс тілдерінде екі дана етіп жасалды, барлық мәтіннің күші бірдей. Мәтіндерде алшақтық пайда болған жағдайда ағылшын мәтіні айқындаушы болады.

Қазақстан Республикасының	Үндістан Республикасының
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

Хаттама

Ескерту. Хаттамаға өзгеріс енгізілді - ҚР 06.02.2018 № 138-VI Заңымен.

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Үндістан Республикасының Үкіметі арасындағы Конвенцияға қол қою барысында қос салық және табыс салығына салынатын салықтан бас тартуды болдырмау жөнінде төмендегі қол қоюшылар Конвенцияның ажырамас бөлігін құрайтын мына ережелер бойынша уағдаласты.

7-бапқа байланысты:

7-баптың 1 және 2 тармақтарына қатысты, егер Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы тауарлар немесе бұйымдар сатумен шұғылданса немесе кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда тұрақты мекеменің пайдасы кәсіпорынның алатын жалпы сомасы негізінде анықталмайды, ал осындай сатулар мен кәсіпкерлік қызметі үшін тұрақты мекеменің нақты қатысы бар сыйақысы негізінде анықталатын болады. Әсіресе кәсіпорынның тұрақты мекемесі бар кезде іздестіру, жеткізіп беру, өнеркәсіптік делдалдық немесе ғылыми жабдықтарды, немесе үйді немесе қоғамдық жұмыстарды іздестіру үшін шартқа отыру жағдайында, онда мұндай тұрақты мекеменің пайдасы шартқа отырудың жалпы жиынтығы негізінде анықталмайды, ал тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің тұрақты мекемесі іс жүзінде жүзеге асырған шарттың сол бөлігі негізінде анықталатын болады.

Осыны куәландыру ретінде өз Үкіметі атынан тиісті дәрежеде өкілеттік алған төменде қол қоюшы өкілдіктер осы Хаттамаға қол қойды.

Нью Дели қаласында 1996 жылғы желтоқсан айының 9 күні қазақ, үнді, ағылшын және орыс тілдерінде екі дана етіп жасалды, барлық мәтіннің күші бірдей. Мәтіндерде алшақтық пайда болған жағдайда ағылшын мәтіні айқындаушы болады.

Қазақстан Республикасы	Үндістан Республикасы
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Индия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал, подписанную 9 декабря 1996 года в Нью-Дели.

Президент
Республики Казахстан

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Индия об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения в отношении
налогов на доход и на капитал

(Официальный сайт МИД РК - Вступило в силу 28 августа 1997 года)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Индия,

желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал,

договорились о следующем:

Статья 1 Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2 Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его политико-административных подразделений или местных органов власти, независимо от метода их взимания.

2. Налогами на доход и на капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги с доходов от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или зарплаты, выплачиваемых предприятиями, а также налоги, взимаемые с доходов от увеличения стоимости капитала.

3. Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция, являются, в частности:

а) в Республике Казахстан:

(i) корпоративный подоходный налог;

(ii) индивидуальный подоходный налог;

(iii) налог на имущество юридических и физических лиц;

(далее именуемые как "Казахстанский налог");

б) в Республике Индия:

(i) подоходный налог, включая любое его дополнение; и

(ii) налог на капитал (налог на богатство);

(далее именуемые как "Индийский налог").

4. Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам или вместо них после даты подписания Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их соответствующие налоговые законодательства.

Сноска. Статья 2 с изменением, внесенным Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 3 Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:

а) термины:

(i) "Казахстан" означает Республику Казахстан, и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международным правом;

(ii) "Индия" означает территорию Индии и включает территориальное море и воздушное пространство над ним, также как любую другую береговую зону, в которой Индия имеет суверенные права, другие права и юрисдикцию соответствующую Индийскому законодательству и в соответствии с международным правом, включая Конвенцию ООН о Законе моря;

б) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию, объединение лиц или любую другую экономическую единицу, которая рассматривается как налогооблагаемая единица по действующим налоговым законодательствам соответствующих Договаривающихся Государств;

в) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую экономическую единицу, которые для целей налогообложения рассматриваются как корпоративное объединение;

г) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Индию, в зависимости от контекста;

д) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;

е) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, являющимся резидентом Договаривающегося Государства, за исключением, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;

ж) термин "компетентный орган" означает:

(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;

(ii) в Индии: Главное Управление Министерства финансов (Департамент налогов и сборов) или его уполномоченного представителя;

з) термин "национальное лицо" означает:

(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;

(ii) любое юридическое лицо, товарищество или любую другую ассоциацию, получившую свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;

и) термин "финансовый год" означает:

(i) в случае Индии, "предшествующий год", как определено по разделу 3 Закона о подоходном налоге 1961 года;

(ii) в случае Казахстана, календарный год;

к) термин "налог" означает индийский или казахстанский налог, в зависимости от контекста, однако не включает любую сумму, которая выплачивается в случае неуплаты или неправильной уплаты налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция, или которая представляет собой штрафы, взимаемые в отношении этих налогов.

2. При применении в любое время Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция. Любое значение в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Сноска. Статья 3 с изменениями, внесенными Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 4 Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места инкорпорации, места управления или любого другого критерия аналогичного характера и также включает Договаривающееся Государство и любое административно-территориальное подразделение или местный орган власти.

Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающегося Государстве только в отношении дохода из источников в этом Договаривающемся Государстве или капитала, расположенного в нем.

2. В случае, когда на основании положений пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:

а) оно считается резидентом Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);

б) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;

в) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;

г) если оно является гражданином обоих Государств или ни одного из них, компетентные органы Договаривающихся Государств решают вопрос по взаимному согласию.

3. Если по причине положений пункта 1, лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом Государства, в котором находится место его эффективного управления. Если Государство, в котором расположено место эффективного управления, не может быть определено, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают этот вопрос по взаимному согласию.

Сноска. Статья 4 с изменениями, внесенными Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 5 Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:

а) место управления;

б) отделение;

в) контору;

г) фабрику;

д) мастерскую;

е) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов;

ж) торговую точку;

з) склад в отношении лица, представляющего место для хранения другим лицам; и

и) ферму, плантацию или другое место, где расположено сельское хозяйство, лесное хозяйство, плантация, или где осуществляется относящаяся к ним деятельность.

3. Термин "постоянное учреждение" также включает:

а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка, объект или услуги существуют в течение более, чем 6 месяцев, и

б) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку или судно, используемые для разведки природных ресурсов, если только такое использование или услуги длятся в течение более чем 12 месяцев;

с) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах Договаривающегося Государства в течение периода или периодов, составляющих более 90 дней в пределах любого 12-месячного периода.

4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:

а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;

б) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;

в) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;

г) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;

д) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;

е) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации имеет подготовительный или вспомогательный характер.

5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 , если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7 - действует от имени предприятия другого Договаривающегося Государства и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Государстве, в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, за исключением, если только деятельность такого лица ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, то не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение, согласно положениям этого пункта.

6. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховое предприятие Договаривающегося Государства, кроме случаев перестрахования, считается имеющим постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если оно занимается сбором страховых премий на территории этого другого Государства или страхует риски, расположенные там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7.

7. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако, если услуги такого агента оказаны полностью или почти полностью от имени этого предприятия, то он не будет считаться агентом с независимым статусом в значении настоящего пункта.

8. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Сноска. Статья 5 с изменениями, внесенными Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 6 Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых; морские и воздушные суда не рассматриваются как недвижимое имущество.

3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.

4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7 Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность, как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к этому постоянному учреждению.

2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было самостоятельным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.

3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте в соответствии с положениями с учетом ограничений налоговых законодательств этого Государства.

Не допускается вычет постоянному учреждению сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возврат за использование патентов или других прав или путем выплаты комиссионных, за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов на сумму, ссуженную постоянному учреждению.

4. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.

5. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

6. Для целей предыдущих пунктов, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

7. Если в Договаривающемся Государстве определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия между его различными подразделениями, является обычной практикой, то ничто в пункте 2 настоящей статьи не запрещает этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, исходя из обычной практики, однако выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.

Сноска. Статья 7 с изменением, внесенным Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 8 Морской и воздушный транспорт

1. Прибыль, полученная предприятием, которое является резидентом Договаривающегося Государства, от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в этом Государстве.

2. Прибыль, полученная транспортным предприятием, которое является резидентом Договаривающегося Государства, от использования, обслуживания или аренды контейнеров (включая трейлеры и другое оборудование, предназначенное для перевозки контейнеров), используемых для транспортировки товаров или изделий в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только контейнеры не используются исключительно в другом Договаривающемся Государстве.

3. Для целей настоящей статьи проценты на средства, связанные с эксплуатацией морских или воздушных судов в международной перевозке, рассматриваются как прибыль, полученная от эксплуатации таких морских или воздушных судов, и положения статьи 11 не будут применяться в отношении к таким процентам. Однако, положения настоящего пункта не применяются к процентам по срочным депозитам банка.

4. Положения пункта 1 распространяются также на прибыль от участия в пуле, совместном предприятии или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9 Ассоциированные предприятия

1. Если:

а) предприятие Договаривающегося Государства участвует прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или

б) одни и те же лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,

и в каждом случае, между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых отношениях создаются или устанавливаются условия, которые отличаются от тех, которые были бы между независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая при отсутствии этих условий могла быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и обложена соответственно налогом.

2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Сноска. Статья 9 с изменением, внесенным Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 10 Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем дивидендов, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов общей суммы дивидендов. Этот пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.

3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.

4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.

5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство не может ни взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, за исключением, если такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению или постоянной базе, находящимися в этом другом Государстве, ни подвергать налогообложению нераспределенную прибыль компании налогом на нераспределенную прибыль, даже если дивиденды выплачиваются или нераспределенная прибыль состоит полностью или частично из прибыли или дохода, возникающего в таком другом Государстве.

6. Прибыль компании Договаривающегося Государства, осуществляющей предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, после налогообложения по статье 7, может быть обложена налогом на оставшуюся сумму в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, по ставке, не превышающей ставку, установленную в пункте 2 настоящей статьи.

Статья 11 Проценты

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог, не будет превышать 10 процентов общей суммы процентов. Компетентные органы Договаривающихся Государств по взаимному согласию решат вопрос применения данного ограничения.

3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Государстве, при условии, что они получены и их фактическим владельцем является:

(i) Правительство, политико-административное подразделение или местный орган власти другого Договаривающегося Государства; или

(ii) Центральный банк другого Договаривающегося Государства, или любой другой правительственный банк, или финансовый институт/агентство, что может быть взаимно согласовано между двумя Договаривающимися Государствами.

4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.

5. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.

6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой, то такие проценты считаются возникшими в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.

7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательствами каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

Сноска. Статья 11 с изменением, внесенным Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 12 Роялти и вознаграждения за технические услуги

1. Роялти или вознаграждения за технические услуги, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако, такие роялти или вознаграждения за технические услуги также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти или вознаграждений за технические услуги, то налог взимаемый таким образом не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти или вознаграждений за технические услуги.

3. (а) Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта и платежи за пользование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием;

(б) Термин "вознаграждения за технические услуги" означает выплаты любого вида в качестве вознаграждения за оказание любых управленческих, технических или консультационных услуг, включая обеспечение технического обслуживания техническим или другим лицом, но не включает выплаты за услуги, упомянутые в статье 14 и 15 настоящей Конвенции.

4. Положения пункта 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве, с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.

5. Роялти или вознаграждения за технические услуги считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти или вознаграждения за технические услуги, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти или вознаграждения за технические услуги, и такие роялти или вознаграждения за технические услуги связаны с этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти или вознаграждения за технические услуги считаются возникшими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.

6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти или вознаграждений за технические услуги, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательствами каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.

Сноска. Статья 12 с изменением, внесенным Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 13 Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

3. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских, воздушных судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

4. Доходы от отчуждения акций уставного фонда компании, имущество которой прямо или косвенно состоит из недвижимого имущества, расположенного в Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом Государстве.

5. Доходы от отчуждения акций компании, являющейся резидентом Договаривающегося Государства, иных, чем те, которые упомянуты в пункте 4, могут облагаться налогом в этом Государстве.

6. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то, что упомянуто в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14 Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства, в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера облагается налогом только в этом Государстве, за исключением следующих обстоятельств, когда такой доход может также облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве:

(а) если он имеет постоянную базу, на регулярной основе принадлежащей ему в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления его деятельности; в этом случае, только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе, может облагаться налогом в этом другом Государстве; или

(б) если его присутствие в другом Государстве продолжается в течение периода или периодов, составляющих 183 дня или более в любом 12-месячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем финансовом году; в этом случае, только та часть дохода, которая получена от его деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Термин "профессиональные услуги", в частности, включает, независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, хирургов, стоматологов и бухгалтеров.

Статья 15 Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 16, 18 и 19 жалованье, зарплата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное оттуда, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:

(а) получатель находится в другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом 12- месячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем финансовом году, и

(б) вознаграждение выплачивается нанимателем, или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства, и

(в) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Государстве.

3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 16 Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 17 Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статьи 14 и 15 доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Если доход относительно личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

3. Положения пунктов 1 и 2 не применяются к доходам от деятельности, осуществляемой работниками искусства или спортсменами в Договаривающемся Государстве, если визит в это Государство фактически поддерживается публичными фондами одного или обоих Договаривающихся Государств, или политико-административными подразделениями, или местными органами власти. В таком случае, доход подлежит налогообложению только в том Договаривающемся Государстве, в котором работник искусства или спортсмен является резидентом.

Статья 18 Пенсии и другие выплаты

1. В соответствии с положениями пункта 2 статьи 19 пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые за осуществлявшуюся работу в прошлом резиденту Договаривающегося Государства и любой аннуитет, выплачиваемый такому резиденту облагаются налогом только в этом Государстве.

2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, периодически выплачиваемую физическому лицу в установленное время на протяжении всей жизни или определенного, или устанавливаемого периода времени при обязательстве производить такие выплаты в возврат для адекватной и полной компенсации в деньгах или денежном выражении.

Статья 19 Государственная служба

1. (а) Жалованье, зарплата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством, или политико- административным подразделением, или местным органом власти любому физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому Государству или подразделению или органу власти, облагается налогом только в этом Государстве.

(б) Однако, такое жалованье, зарплата и другое схожее вознаграждение облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Государства, которое:

(i) является гражданином этого Государства; или

(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.

2. (а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством, или политико-административным подразделением, или местным органом власти или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства, или его подразделения, или органа власти облагается налогом только в этом Государстве.

(б) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.

3. Положения статей 15, 16 и 18 применяются к жалованьям, зарплате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности Договаривающимся Государством, или политико-административным подразделением, или местным органом власти.

Статья 20 Студенты и учащиеся профессиональных училищ

1. Студент или учащийся профессионального училища, являющийся или являвшийся непосредственно перед приездом в другое Договаривающееся Государство резидентом, и который находится в этом другом Договаривающемся Государстве исключительно для цели получения образования или профессиональной подготовки, кроме грантов, кредитов и стипендий, освобождается от налогообложения в этом другом Государстве на:

(а) выплаты, получаемые им от лиц, находящихся за пределами этого другого Государства, для целей его проживания, получения образования или профессиональной подготовки; и

(б) вознаграждения за работу по найму в этом другом Государстве в размере суммы, не превышающей сумму, которая освобождается от налогоообложения по законодательству этого другого Договаривающегося Государства в любом финансовом году,

при условии, что такая работа по найму непосредственно связана с получением образования или подготовки, или осуществляется в целях получения средств на проживание.

2. Льгота, предоставляемая настоящей статьей, распространяется только на тот период времени, который требуется для получения образования или прохождения обучения по выбранной специальности, и такая льгота не может предоставляться на срок более семи последовательных лет, считая с даты первого прибытия в это другое Договаривающееся Государство.

Статья 21 Преподаватели вузов, школ и аспиранты очного обучения

1. Преподаватель вузов или школ, являющийся или являвшийся резидентом Договаривающегося Государства непосредственно перед приездом в другое Договаривающееся Государство с целью преподавания или ведения научно-исследовательской работы, или и того и другого вместе, в университете, колледже, школе или ином аналогичном учреждении, признанном в другом Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в другом Договаривающемся Государстве на любые вознаграждения за проведения указанных занятий или исследований на период не более двух лет, считая с даты первого прибытия в другое Договаривающееся Государство.

2. Настоящая статья не распространяется на доходы, получаемые за проведение исследований, если такие исследования проводятся главным образом в пользу частного лица или лиц.

3. В целях настоящей статьи и статьи 20 физическое лицо считается резидентом Договаривающегося Государства, если он является резидентом этого Государства в том финансовом году, в котором он посещает другое Договаривающееся Государство, или в финансовом году, непосредственно предшествующем указанному финансовому году.

4. В целях пункта 1 "признанным учреждением" является учреждение, официально признанное таковым компетентными органами соответствующего Государства.

Сноска. Статья 21 с изменением, внесенным Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 22 Другие доходы

1. Виды дохода резидента Договаривающегося Государства, независимо от того, где они возникли, которые не рассмотрены в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Государстве.

2. Положения пункта 1 не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов является резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которыми производилась выплата дохода, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.

3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, доходы резидента Договаривающегося Государства, не указанные в предыдущих статьях Конвенции, и возникающие в другом Договаривающемся Государстве, облагаются налогом в другом Договаривающемся Государстве.

Сноска. Статья 22 с изменением, внесенным Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 23 Капитал

1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащим резиденту Договаривающегося Государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

3. Капитал, представленный морскими и воздушными судами, эксплуатируемыми в международной перевозке, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, в котором предприятие, эксплуатирующее такие морские и воздушные суда, является резидентом.

Статья 24 Устранение двойного налогообложения

1. Действующие законодательства каждого Договаривающегося Государства будут продолжать регулировать налогообложение дохода в соответствующих Договаривающихся Государствах, за исключением случаев, когда соответствующие положения настоящей Конвенции иные.

2. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:

а) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, которые, согласно с положениями настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в Индии, Казахстан позволит:

i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Индии;

ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, выплаченную в Индии.

Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налога, который был бы начислен на такой же доход по ставкам, действующим в Казахстане.

3. В случае Индии двойное налогообложение будет устраняться следующим образом:

а) если резидент Индии получает доход или владеет капиталом, которые, согласно с положениями настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в Казахстане, Индия позволит:

i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Казахстане;

ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, выплаченную в Казахстане.

Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налога, который был бы начислен на такой же доход по ставкам, действующим в Индии.

4. Доход или капитал, которые в соответствии с положениями настоящей Конвенции не подлежат налогообложению в Договаривающемся Государстве, может быть включен в расчет для установления ставки налога, взимаемого в этом Договаривающемся Государстве.

5. Налог, уплаченный в Договаривающемся Государстве, считается включающим налог, который был бы уплачен, если бы не любая льгота или уменьшение налога, предоставляемые, согласно положениям законодательства этого Договаривающегося Государства о стимулировании, предназначенном для активизации экономического развития, с учетом того, что такая льгота или уменьшение предоставляются в отношении прибыли, полученной от промышленной или обрабатываемой деятельности или от сельского хозяйства, рыболовства или туризма (включая рестораны и отели), при условии, что деятельность осуществлялась в пределах этого Договаривающегося Государства.

Статья 25 Недискриминация

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве иному или более обременительному налогообложению, или связанному с ним обязательству, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Это положение также применяется, несмотря на положения статьи 1, к лицам, не являющимся резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Настоящее положение не должно истолковываться как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать налогом прибыль постоянного учреждения, которое компания другого Договаривающегося Государства имеет в первом упомянутом Государстве, по ставке налогообложения, превышающей ту, по которой производится взимание налога с прибыли такой же компании первого упомянутого Договаривающегося Государства, и не должно противоречить существующим положениям пункта 3 статьи 7 настоящей Конвенции.

3. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

4. За исключением когда применяются положения статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, в целях определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же самых условиях, как если бы они были выплачены резиденту первого упомянутого Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна, в целях определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.

5. Несмотря на положения статьи 2 положения настоящей статьи применяются к налогам любого рода и вида.

Статья 26 Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело для рассмотрения в компетентные органы Договаривающегося Государства, резидентом которого он является, или, если его случай подпадает под пункт 1 статьи 25 того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого он является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Конвенции.

2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений, имеющихся во внутренних законодательствах Договаривающихся Государств.

3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусматриваемых Конвенцией.

4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания предыдущих пунктов. Если для достижения согласия целесообразно будет организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания комиссии, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 27 Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, или их административно-территориальных подразделений, центральных: или местных органов власти в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящей Конвенции.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием, или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.

Независимо от вышеизложенного, информация, полученная Договаривающимся Государством, может быть использована для иных целей, если такая информация используется согласно законодательству обоих Государств и компетентный орган Государства, представивший информацию, дает разрешение на такое использование.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:

а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

б) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;

в) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).

4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

5. Положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.

Сноска. Статья 27 в редакции Закона РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 28 Помощь в сборе налогов

1. Договаривающиеся Государства оказывают друг другу помощь в исполнении доходных требований. Такая помощь не ограничивается действием статей 1 и 2 настоящей Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств по взаимному согласию устанавливают процедуры применения настоящей статьи.

2. Термин "доходное требование", используемый в настоящей статье, означает сумму задолженности, причитающуюся в отношении налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их административно-территориальных подразделений, или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции или любому другому акту, сторонами которого являются Договаривающиеся Государства, включая проценты, административные штрафы и расходы по взиманию либо наложению обеспечительных мер, относящиеся к такой сумме.

3. Если доходное требование Договаривающегося Государства подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое согласно законодательству этого Договаривающегося Государства не предотвращает его исполнение, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей исполнения компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Такое доходное требование исполняется другим Договаривающимся Государством в соответствии с положениями его законодательства, применимыми к принудительному взиманию его собственных налогов, как если бы это доходное требование являлось доходным требованием другого Договаривающегося Государства.

4. Если доходное требование Договаривающегося Государства является требованием, в отношении которого это Договаривающееся Государство может согласно своему законодательству наложить обеспечительные меры с целью его исполнения, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей наложения обеспечительных мер компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Другое Договаривающееся Государство наложит обеспечительные меры в отношении такого доходного требования в соответствии с положениями своего законодательства, как если бы это доходное требование было доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства, даже если на момент наложения таких мер такое доходное требование не подлежит принудительному исполнению в первом упомянутом Договаривающемся Государстве или должником по нему является лицо, которое имеет право предотвратить его исполнение.

5. Несмотря на положения пунктов 3 и 4 настоящей статьи, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4 настоящей статьи, не подлежит в этом Договаривающемся Государстве временным ограничениям или определению любого приоритета, применимого к доходному требованию в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства в отношении характера требования. В дополнение, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4 настоящей статьи, не имеет приоритета в этом Договаривающемся Государстве, применимого к такому доходному требованию в соответствии с законодательством другого Договаривающегося Государства.

6. Судебные иски, касающиеся существования, законности или суммы доходного требования Договаривающегося Государства, не возбуждаются в суде или других административных органах другого Договаривающегося Государства.

7. Если в любое время после того, как запрос направлен Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4 настоящей статьи и до того, как другое Договаривающееся Государство исполнило соответствующее доходное требование и перевело соответствующую сумму первому упомянутому Договаривающемся Государству, соответствующее доходное требование перестает быть:

а) в случае запроса согласно пункту 3 настоящей статьи, доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, которое подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое не может, согласно законодательству этого Договаривающегося ) Государства, предотвратить его исполнение, или

б) в случае запроса согласно пункту 4 настоящей статьи, доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, в отношении которого это Договаривающееся Государство может, согласно своему законодательству, наложить обеспечительные меры с целью его исполнения, компетентный орган первого упомянутого Договаривающегося Государства немедленно уведомит компетентный орган другого Договаривающегося Государства об этом факте и, по выбору другого Договаривающегося Государства первое упомянутое Договаривающееся Государство либо приостановит, либо отзовет свой запрос.

8. Положения настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающегося Государства обязательство:

б) предпринимать меры, противоречащие государственной политике (ordre public);

в) оказывать помощь, если другое Договаривающееся Государство не предприняло всех соответствующих мер по исполнению или, в зависимости от обстоятельств, наложению обеспечительных мер, доступных согласно его законодательству или административной практике;

г) предоставлять помощь в тех случаях, когда административные издержки для этого Договаривающегося Государства несоразмерны выгоде, получаемой другим Договаривающимся Государством.

Сноска. Статья 28 в редакции Закона РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 28А Ограничение льгот

1. Положения настоящей Конвенции ни в коем случае не запрещают Договаривающемуся Государству в применении положений своего внутреннего законодательства и мер против налоговых уклонений или уклонений, действительно ли описанных как таковых.

2. Резидент Договаривающегося Государства не должен быть наделен правом на применение настоящей Конвенции, если его дела были устроены так, как будто главной целью или одной из главных целей являлось получение выгоды настоящей Конвенции.

3. Положения настоящей Конвенции не применяются лицу, которое не является фактическим владельцем дохода, полученного из другого Договаривающегося Государства, или капитала, расположенного в нем.

Сноска. Конвенция дополнена статьей 28А в соответствии с Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

Статья 29 Члены дипломатических миссий и консульских постов

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий членов дипломатических миссий и консульских постов, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 30 Вступление в силу

1. Договаривающиеся Государства письменно уведомят друг друга по дипломатическим каналам о завершении процедур, требуемых соответствующими законодательствами для вступления в силу настоящей Конвенции. Настоящая Конвенция вступит в силу на 30-й день после даты получения последнего из таких уведомлений.

2. Положения настоящей Конвенции будут применяться:

(а) в Индии, в отношении полученного дохода или имеющегося во владении капитала в любом финансовом году, начинающемся с или после первого апреля, следующем за календарным годом, в котором Конвенция вступила в силу; и

(б) в Казахстане, в отношении полученного дохода или имеющегося во владении капитала в любом финансовом году, начинающемся с или после первого января, следующем за календарным годом, в котором Конвенция вступила в силу.

Статья 31 Прекращение действия

Настоящая Конвенция остается в силе до тех пор, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Каждое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции после окончания 5 лет со дня вступления Конвенции в силу, письменно уведомив по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции, по крайней мере, за шесть месяцев до окончания любого календарного года. В таком случае Конвенция прекращает свое действие:

(а) в Индии, в отношении дохода, возникающего в любом предшествующем году с или после первого апреля, следующем за календарным годом, в котором было дано уведомление, и в отношении имеющегося во владении капитала по истечении любого предшествующего года, начинающегося с или после первого апреля, следующего за календарным годом, в котором было дано уведомление о прекращении действия; и

(б) в Казахстане, в отношении дохода, возникающего в любом финансовом году с или после первого января, следующем за календарным годом, в котором было дано уведомление, и в отношении имеющегося во владении капитала по истечении любого финансового года, начинающегося с или после первого января, следующего за календарным годом, в котором было дано уведомление о прекращении действия.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся представители, должным образом уполномоченные на то, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в двух экземплярах, в Нью-Дели, 9 числа декабря месяца 1996 года, на казахском, хинди, английском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, английский текст будет определяющим.

За Правительство	За Правительство
Республика Казахстан	Республика Индия

Протокол

Сноска. Протокол с изменениями, внесенными Законом РК от 06.02.2018 № 138-VI.

При подписании Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Индия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал нижеподписавшиеся договорились, что следующие положения будут являться неотъемлемой частью Конвенции.

В отношении статьи 7:

В отношении пунктов 1 и 2 статьи 7, если предприятие одного из Договаривающихся Государств занимается продажей товаров или изделий или осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то прибыль этого постоянного учреждения не будет определяться на основе общей суммы, полученной предприятием, а будет определяться только на основе вознаграждений, которые относятся к реальной деятельности постоянного учреждения для таких продаж или предпринимательской деятельности. Особенно, в случае контрактов для изыскания, поставки, монтажа или сборки промышленного, коммерческого или научного оборудования или помещений, или общественных работ, когда предприятие имеет постоянное учреждение, то прибыль такого постоянного учреждения не будет определяться на основе общей суммы контракта, а будет определяться только на основе той части контракта, которая фактически осуществлялась постоянным учреждением в Договаривающемся Государстве, где расположено постоянное учреждение.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся представители, должным образом уполномоченные на то, подписали настоящий Протокол.

1-бапКонвенция қолданылатын тұлғалар

2-бапКонвенция қолданылатын салықтар

3-бапЖалпы анықтамалар

4-бапРезидент

5-бапТұрақты мекеме

6-бапЖылжымайтын мүліктен алынатын табыс

7-бапКәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

8-бапТеңіз және әуе көлігі

9-бапАссоциацияланған кәсіпорындар

10-бапДивидендтер

11-бапПроценттер

12-бапРоялти және техникалық қызмет үшін сыйақы

13-бапМүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

14-бапТәуелсіз жеке қызметтер

15-бапТәуелді жеке қызметтер

16-бапДиректорлардың сыйақылары

17-бапАртистер мен спортшылар

18-бапЗейнетақылар және басқа төлемдер

19-бапМемлекеттік қызмет

20-бапСтуденттер мен кәсіби училищелердің оқушылары

21-бапЖоғары оқу орындарының, мектептердің оқытушылары және күндізгі оқу аспиранттары

22-бапБасқа табыстар

23-бапКапитал

24-бапҚосарланған салық салуды жою

25-бапҚұқықты шектемеу

26-бапӨзара келісу рәсімі

27-бапАқпарат алысу

28-бапСалықтарды жинауға көмек

28 А бабыЖеңілдіктерді шектеу

29-бапДипломатиялық қызметтердің және консулдық постылардың мүшелері

30-бапКүшіне енуі

31-бапКүшін тоқтатуы