О Правилах выезда граждан Республики Казахстан за пределы Республики Казахстан

Постановление Правительства Республики Казахстан от 26 июля 2001 года № 1010. Утратило силу постановлением Правительства Республики Казахстан от 28 марта 2012 года № 361

Сноска. Утратило силу постановлением Правительства РК от 28.03.2012 № 361 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после первого официального опубликования).

Во исполнение Закона Республики Казахстан от 13 декабря 1997 года "О миграции населения", а также в целях реализации прав граждан Республики Казахстан на свободное передвижение, регулирования вопросов выезда из страны Правительство Республики Казахстан постановляет: См. Z1100000477

1. Утвердить прилагаемые Правила выезда граждан Республики Казахстан за пределы Республики Казахстан.

2. Министерству иностранных дел Республики Казахстан, Министерству внутренних дел Республики Казахстан по согласованию с Комитетом национальной безопасности Республики Казахстан привести в соответствие с настоящим постановлением свои нормативные правовые акты.

3. Признать утратившими силу:
1) постановление Кабинета Министров Республики Казахстан от 29 сентября 1992 года N 813 "О Временном положении о въезде в Республику Казахстан и выезде из Республики Казахстан" (САПП Республики Казахстан, 1992 г., N 37, ст. 569);
2) постановление Кабинета Министров Республики Казахстан от 24 марта 1993 года N 228 "О внесении изменения в постановление Кабинета Министров Республики Казахстан от 29 сентября 1992 г. N 813 "О Временном положении о въезде в Республику Казахстан и выезде из Республики Казахстан" (САПП Республики Казахстан, 1993 г., N 9, ст. 107);
3) постановление Правительства Республики Казахстан от 31 октября 1995 года N 1408 "О внесении изменений в некоторые решения Правительства Республики Казахстан" (САПП Республики Казахстан, 1995 г., N 33, ст. 428).

4. Настоящее постановление вступает в силу со дня опубликования.

Премьер-Министр
Республики Казахстан

Утверждены
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 26 июля 2001 года N 1010

Правила
выезда граждан Республики Казахстан
за пределы Республики Казахстан

1. Настоящие Правила разработаны в соответствии с Конституцией Республики Казахстан, Законами Республики Казахстан "О миграции населения", "О государственных секретах", "О национальной безопасности Республики Казахстан", иными нормативными правовыми актами и определяют порядок выезда граждан Республики Казахстан за пределы Республики Казахстан.

2. Каждый гражданин Республики Казахстан имеет право выезжать за пределы Республики Казахстан и беспрепятственно возвращаться в Республику Казахстан. Выезд и возвращение осуществляются по паспорту гражданина Республики Казахстан.

3. Гражданину Республики Казахстан может быть временно отказано в выезде за пределы Республики Казахстан по основаниям, предусмотренным законами Республики Казахстан. <*>
Сноска. Пункт 3 в редакции - постановлением Правительства РК от 31 мая 2006 года N 479 .

4. Граждане Республики Казахстан, взявшие на себя обязательства по возможности ограничения своего выезда за пределы Республики Казахстан в связи с допуском их к государственным секретам (далее - секретоносители) и намеревающиеся выехать за границу, независимо от цели поездки обязаны заблаговременно получить разрешение на выезд у руководителей тех государственных органов или других организаций, где они подписали указанные обязательства (далее - организации).
В случаях реорганизации организаций решение о возможности выезда секретоносителей за пределы Республики Казахстан принимается руководителями организаций, являющихся их правопреемниками.
Решение о выдаче разрешения на выезд секретоносителеЙ принимается руководителями организаций самостоятельно с учетом взятых секретоносителями обязательств и их фактической осведомленности в сведениях, составляющих государственные секреты. При этом заключение о фактической осведомленности лица в сведениях, составляющих государственные секреты, направляется в органы национальной безопасности.
При ликвидации (упразднении) организаций решение о возможности выезда принимают руководители территориальных органов национальной безопасности по месту жительства секретоносителей.
Разрешение или мотивированный отказ в выезде за пределы Республики Казахстан выдается в срок, установленный законодательством для рассмотрения заявлений граждан.
В случае несанкционированного выезда за пределы Республики Казахстан секретоноситель может быть привлечен к дисциплинарной или иной ответственности, предусмотренной законодательством Республики Казахстан.

5. Выезд на постоянное жительство из Республики Казахстан осуществляется по разрешению органов внутренних дел.
При выезде за пределы Республики Казахстан с иными целями (по служебным, частным делам, в качестве туристов, на работу, учебу, лечение, отдых) разрешения органов внутренних дел не требуется.

6. Процедура выдачи разрешений для выезда на постоянное жительство за пределы Республики Казахстан определяется Министерством внутренних дел Республики Казахстан по согласованию с Комитетом национальной безопасности Республики Казахстан.

7. С заявлениями о выезде за пределы Республики Казахстан на постоянное жительство могут обращаться лица, достигшие 18, а состоящие в браке - 16 лет. Документы за детей и граждан, признанных судом недееспособными, подаются их законными представителями (родителями, опекунами, попечителями).
Сноска. Пункт 7 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 13 ноября 2007 г. N 1080 (вводится в действие со дня официального опубликования).

8. Для выезда на постоянное жительство за пределы Республики Казахстан в территориальные органы внутренних дел гражданами Республики Казахстан лично или их законными представителями представляются следующие документы:
1) заявление-анкета;
2) удостоверение личности и паспорт гражданина Республики Казахстан;
3) нотариально удостоверенное заявление от проживающих в Республике Казахстан лиц, имеющих по закону право на получение от выезжающих алиментов (родители и бывшие супруги, если имеются несовершеннолетние дети от совместного брака и др.), об отсутствии у них возражений на выезд. В тех случаях, когда заявитель по каким-либо причинам не может получить таких заявлений, вопрос решается в судебном порядке;
4) (исключен постановлением Правительства РК от 31 мая 2006 года N 479 ) ;
5) справка о снятии с воинского учета и сдаче военного билета;
6) заключение органов опеки и попечительства об учете мнения ребенка, достигшего 10-летнего возраста, родителями либо иными законными представителями при принятии решения о выезде;
7) при выезде на постоянное жительство граждан Республики Казахстан, не достигших 18 лет, совместно с одним из родителей (опекуном, попечителем) - нотариально заверенное согласие другого родителя, проживающего на территории Республики Казахстан. При отсутствии согласия одного из родителей выезд несовершеннолетнего может быть разрешен в судебном порядке.
Истребование от граждан других документов не допускается.
Органам внутренних дел запрещается прием документов от посреднических юридических и физических лиц.
Сноска. Пункт 8 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 13 ноября 2007 г. N 1080 (вводится в действие со дня официального опубликования).

8-1. Территориальными органами внутренних дел производится проверка отсутствия у граждан, обратившихся с заявлениями о выезде за пределы Республики Казахстан на постоянное жительство, оснований для отказа в выезде за пределы Республики Казахстан.
Запросы органов внутренних дел в отношении граждан, обратившихся с заявлениями о выезде за пределы Республики Казахстан на постоянное жительство, рассматриваются заинтересованными государственными органами в десятидневный срок. <*>
Сноска. Правила дополнены пунктом 8-1 - постановлением Правительства РК от 31 мая 2006 года N 479.

9. Решение о выдаче разрешения на выезд за пределы Республики Казахстан на постоянное жительство принимается не позднее месячного срока со дня предоставления всех документов, перечисленных в пункте 8 настоящих Правил.

10. Выдача соответствующего разрешения гражданам Республики Казахстан, выехавшим за пределы Республики Казахстан по временным делам и изъявившим желание остаться там на постоянное жительство, производится дипломатическими представительствами или консульскими учреждениями Республики Казахстан за рубежом по согласованию с территориальными органами внутренних дел по последнему месту жительства заявителя в Республике Казахстан.

11. Граждане Республики Казахстан, постоянно проживающие за пределами Республики Казахстан и временно находящиеся в Республике Казахстан, выезжают к месту постоянного жительства на основании отметки дипломатического представительства или консульского учреждения Республики Казахстан за рубежом о постановке на консульский учет либо отметки органов внутренних дел, подтверждающей факт их постоянного проживания за границей.

Қазақстан Республикасы азаматтарының Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығу ережесі туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2001 жылғы 26 шілдедегі N 1010 қаулысы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 28 наурыздағы № 361 Қаулысымен

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Үкіметінің 2012.03.28 № 361 (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Қаулысымен.

"Халықтың көшi-қоны туралы" Қазақстан Республикасының 1997 жылғы 13 желтоқсандағы Заңын орындау үшiн, сондай-ақ Қазақстан Республикасы азаматтарының еркiн қозғалысы құқықтарын iске асыру, елден шығу мәселелерiн реттеу мақсатында Қазақстан Республикасының Үкіметі қаулы етеді: Z1100000477 қараңыз
1. Қоса берiліп отырған Қазақстан Республикасы азаматтарының Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығу ережесi бекітілсiн.
2. Қазақстан Республикасының Сыртқы iстер министрлiгi, Қазақстан Республикасының Iшкi iстер министрлiгi Қазақстан Республикасының Ұлттық қауiпсiздiк комитетiмен келiсiм бойынша өздерiнiң нормативтік құқықтық кесiмдерін осы қаулыға сәйкес келтiрсiн.
3. Мыналардың:
1) "Қазақстан Республикасына келу және Қазақстан Республикасынан кету туралы уақытша ереже туралы" Қазақстан Республикасы Министрлер Кабинетiнiң 1992 жылғы 29 қыркүйектегі N 813 қаулысының (Қазақстан Республикасының ПYКЖ-ы, 1992 ж., N 37, 569-құжат);
2) "Қазақстан Республикасына келу және Қазақстан Республикасынан кету туралы уақытша ереже туралы Қазақстан Республикасы Министрлер Кабинетiнің 1992 жылғы 29 қыркүйектегі N 813 қаулысына өзгерiстер енгiзу туралы" Қазақстан Республикасы Министрлер Кабинетінің 1993 жылғы 24 наурыздағы N 228 қаулысының (Қазақстан Республикасының ПYКЖ-ы, 1993 ж., N 9, 107-құжат);
3) "Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң кейбiр шешiмдерiне өзгертулер енгiзу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 1995 жылғы 31 қазандағы N 1408 қаулысының (Қазақстан Республикасының ПҮКЖ-ы, 1995 ж., N 33, 428-құжат) күші жойылды деп танылсын.
4. Осы қаулы жарияланған күнінен бастап күшіне енедi.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі

Қазақстан Республикасы Yкiметінің
2001 жылғы 26 шілдедегі
N 1010 қаулысымен
БЕКIТIЛГЕН

Қазақстан Республикасы азаматтарының Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығу
ЕРЕЖЕСІ

1. Осы Ереже Қазақстан Республикасының Конституциясына , "Халықтың көшi-қоны туралы" , "Мемлекеттiк құпиялар туралы" , "Қазақстан Республикасының Ұлттық қауiпсiздiгi туралы" Қазақстан Республикасының Заңдарына, өзге де нормативтiк құқықтық кесiмдерге сәйкес әзiрлендi және Қазақстан Республикасы азаматтарының Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығу тәртiбiн айқындайды.
2. Қазақстан Республикасының әрбiр азаматы Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығуға және Қазақстан Республикасына кедергiсiз қайта оралуға құқылы. Шығу және қайта оралу Қазақстан Республикасы азаматының төлқұжаты бойынша жүзеге асырылады.
3. Қазақстан Республикасының азаматына Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген негiздер бойынша Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығуына рұқсат беруден уақытша бас тартылуы мүмкiн.
Ескерту. 3-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 2006.05.31. N 479 қаулысымен.
4. Мемлекеттiк құпияларға қол жетiмдiлiгiне байланысты өзiнiң Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығуын мүмкiндiгiнше шектеу жөнінде өзiне мiндеттемелер алған және шекарадан тысқары шығуға ниет бiлдiрген Қазақстан Республикасының азаматтары (бұдан әрi - құпиялықты сақтаушылар) сапарының мақсатына қарамастан, көрсетілген мiндеттемелерге өздерi қол қойған мемлекеттiк органдардың немесе басқа ұйымдардың (бұдан әрi - ұйымдар) басшыларынан алдын ала шығуға рұқсат алуға мiндетті.
Ұйымдар қайта ұйымдастырылған жағдайда, құпиялықты сақтаушылар Қазақстан Республикасынан тыс жерлерге шығу мүмкiндiгі туралы шешiмдi, олардың құқықтық мұрагерлерi болып табылатын ұйымдардың басшылары қабылдайды.
Құпиялықты сақтаушылардың шығуына рұқсат беру туралы шешiмдi құпиялықты сақтаушылар алған мiндеттемелердi және олардың мемлекеттік құпияларды құрайтын мәлiметтермен нақты хабарланғанын ескере отырып, ұйымдардың басшылары қабылдайды.
Бұл ретте, ол адамның мемлекеттiк құпияларды құрайтын мәлiметтермен хабарланғаны туралы қорытынды ұлттық қауiпсiздiк органдарына жiберiледi.
Ұйымдар таратылған (қысқартылған) кезде, құпиялықты сақтаушылардың шығу мүмкiндiгi туралы шешімдi тұрғылықты орны бойынша аумақтық ұлттық қауiпсіздiк органдарының басшылары қабылдайды.
Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығуына рұқсат беру немесе дәлелдi бас тарту азаматтардың өтінiштерiн қарау үшiн заңнамада белгіленген мерзiмде берiледi.
Құпиялықты сақтаушы Қазақстан Республикасының тысқары жерлерге рұқсатсыз шыққан жағдайда, Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген тәртiптiк немесе өзге де жауапкершілікке тартылуы мүмкiн.
5. Тұрақты тұру үшiн Қазақстан Республикасынан шығу ішкi істер органдарының рұқсаты бойынша жүзеге асырылады.
Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге өзге де мақсаттармен (қызметтiк, жеке жұмыстарымен, туристер ретiнде, жұмысқа, оқуға, емделуге, демалуға) шығу кезiнде iшкi iстер органдарының рұқсаты талап етiлмейдi.
6. Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге тұрақты тұруға шығу үшiн рұқсат беру рәсiмi Қазақстан Республикасының Iшкi істер министрлiгi Қазақстан Республикасының Ұлттық қауiпсiздiк комитетiмен келiсiм бойынша айқындайды.
7. Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге тұрақты тұру үшiн шығу туралы өтінiштi 18 жасқа толған адамдар, ал некеде тұрған адамдар 16 жастан бере алады. Балалардың және сот iс-әрекетке қабiлетi жоқ деп таныған азаматтардың құжаттарын олардың заңды өкiлдері (ата-аналары, қамқоршылары, қорғаншылары) бередi.
Ескерту. 7-тармаққа өзгерту енгізілді - ҚР Үкіметінің 2007.11.13. N 1080 Қаулысымен.
8. Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге тұрақты тұруға шығу үшін Қазақстан Республикасы азаматтарының өздерi немесе олардың заңды өкiлдерi аумақтық ішкi істер органдарына мынадай құжаттарды ұсынады:
1) өтiнiш-сауалнама;
2) Қазақстан Республикасы азаматының жеке куәлiгi мен төлқұжаты;
3) шығатын адамдардан алименттер алуға заң бойынша құқығы бар Қазақстан Республикасында тұратын адамдардың (ата-аналары ортақ некеден кәмелеттiк жасқа толмаған балалары бар болса, бұрынғы жұбайлары және басқалар) шетке шығуына қарсы еместiгi туралы нотариалды түрде куәландырылған өтiнiшi. Өтiнiш иесi қандай да болмасын себеппен мұндай өтiнiштердi ала алмаған жағдайда, мәселе сот тәртiбiмен шешiледi;
4) алынып тасталды
5) әскери есептен шығару және әскери билеттi тапсыру туралы анықтама;
6) шығуы туралы шешім қабылдаған кезде 10 жасқа толған баланың пікірін ата-анасының не өзге де заңды өкілдердің есепке алуы туралы қорғаншылық және қамқоршылық органдарының қорытындысы;
7) 18 жасқа толмаған Қазақстан Республикасының азаматтары ата-анасының бiреуiмен (қамқоршысымен, қорғаншысымен) бiрге тұрақты тұруға шыққан кезде Қазақстан Республикасының аумағында тұратын екiншi ата-анасының нотариалды түрде расталған келiсiмi. Ата-анасының бiреуінің келiсiмi болмаған кезде, кәмелетке толмағанның шығуы сот тәртiбiмен шешiледi.
Азаматтардан басқа құжаттарды сұратуға жол берiлмейдi.
Ішкі істер органдарына құжаттарды делдал заңды және жеке тұлғалардан қабылдауға тыйым салынады.
Ескерту. 8-тармаққа өзгерту енгізілді - ҚР Үкіметінің 2006.05.31. N 479 , 2007.11.13. N 1080 қаулыларымен.
8-1. Аумақтық iшкi iстер органдары Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге тұрақты тұруға шығу туралы өтiнiш бiлдiрген азаматтарда Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге шығудан бас тарту негiздерiнiң жоқтығына тексеру жүргiзедi.
Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге тұрақты тұруға шығу туралы өтiнiш бiлдiрген азаматтарға қатысты iшкi iстер органдарының сұрау салуларын мүдделi мемлекеттiк органдар он күн мерзiмде қарайды.
Ескерту. 8-1-тармақпен толықтырылды - ҚР Үкіметінің 2006.05.31. N 479 қаулысымен.
9. Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге тұрақты тұруға шығу рұқсатын беру туралы шешiм осы Ереженiң 8-тармағында санамаланған барлық құжаттар берiлген күннен бастап бiр ай мерзiмнен кешiктiрiлмей қабылданады.
10. Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге уақытша жұмыстарымен шыққан, сол жерде тұрақты тұруға қалу ниетiн бiлдiрген Қазақстан Республикасының азаматтарына тиiстi рұқсат берудi Қазақстан Республикасының шетелдегi дипломатиялық өкiлдiктерi немесе консулдық мекемелерi, өтiнiш бiлдiрушiнiң Қазақстан Республикасындағы соңғы тұрған жерi бойынша, аумақтық ішкі iстер органдарының келiсiмiмен жүргізедi.
11. Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерде тұрақты тұратын және Қазақстан Республикасында уақытша болатын Қазақстан Республикасының азаматтары, тұрақты тұратын жеріне Қазақстан Республикасының шетелдегі дипломатиялық өкілдіктерінің немесе консулдық мекемелерінің консулдық есепке алу туралы белгісінің не ішкі істер органдарының олардың шекарадан тысқары тұрақты тұру фактісін растайтын белгісі негізінде шығады.