О подписании Многосторонней конвенции по выполнению мер, относящихся к налоговым соглашениям, в целях противодействия размыванию налоговой базы и выводу прибыли из-под налогообложения

Постановление Правительства Республики Казахстан от 4 июня 2018 года № 316

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

1. Подписать от имени Правительства Республики Казахстан Многостороннюю конвенцию по выполнению мер, относящихся к налоговым соглашениям, в целях противодействия размыванию налоговой базы и выводу прибыли из-под налогообложения.

2. Уполномочить Министра финансов Республики Казахстан Султанова Бахыта Турлыхановича подписать от имени Правительства Республики Казахстан Многостороннюю конвенцию по выполнению мер, относящихся к налоговым соглашениям, в целях противодействия размыванию налоговой базы и выводу прибыли из-под налогообложения от 24 ноября 2016 года.

3. Настоящее постановление вводится в действие со дня его подписания.

Премьер-Министр Республики Казахстан

Б. Сагинтаев

Одобрена постановлением Правительства Республики Казахстан от 4 июня 2018 года № 316

МНОГОСТОРОННЯЯ КОНВЕНЦИЯ
ПО ВЫПОЛНЕНИЮ МЕР, ОТНОСЯЩИХСЯ К НАЛОГОВЫМ СОГЛАШЕНИЯМ, В ЦЕЛЯХ ПРОТИВОДЕЙСТВИЯ РАЗМЫВАНИЮ НАЛОГОВОЙ БАЗЫ И ВЫВОДУ ПРИБЫЛИ ИЗ-ПОД НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ

Стороны настоящей Конвенции,

признавая, что правительства несут значительные потери бюджета в части налога на прибыль организаций из-за агрессивного международного налогового планирования, в результате которых прибыль искусственно выводится на территории, где она не облагается налогом или облагается по пониженной ставке;

принимая во внимание то, что размывание налоговой базы и вывод прибыли из-под налогообложения (далее – BEPS) является актуальной проблемой не только для промышленно развитых стран, но и для формирующихся экономик и развивающихся стран;

признавая важность обеспечения того, чтобы прибыль облагалась налогом по месту ведения основной экономической деятельности, в результате которой формируется прибыль и создается стоимость;

поддерживая пакет мер, разработанных в соответствии с Планом ОЭСР/"Группы двадцати" по BEPS (далее – ОЭСР/G20 План BEPS);

отмечая, что ОЭСР/G20 План BEPS включал в себя меры, относящиеся к налоговым соглашениям, для решения вопросов применения гибридных схем снижения налоговой нагрузки, предотвращения злоупотреблений положениями соглашений, решения вопроса искусственного избежания статуса постоянного представительства и совершенствования процедуры разрешения споров;

осознавая необходимость обеспечения быстрого, скоординированного и согласованного внедрения на многосторонней основе мер BEPS, связанных с налоговыми соглашениями;

отмечая необходимость обеспечения того, чтобы существующие соглашения об избежании двойного налогообложения по налогам на доход толковались в целях устранения двойного налогообложения в отношении налогов, на которые распространяются данные соглашения, не создавая возможности для неналогообложения или пониженного налогообложения посредством избежания или уклонения от уплаты налогов (в том числе через использование резидентами третьих юрисдикций преимуществ соглашений, нацеленных на получение льгот, предусмотренных такими соглашениями);

признавая необходимость эффективного механизма внедрения согласованных изменений скоординированным и рациональным способом в отношении всех существующих соглашений об избежании двойного налогообложения по налогам на доход без необходимости проводить двусторонние переговоры по каждому такому соглашению;

согласились о нижеследующем:

ЧАСТЬ I.

СФЕРА ДЕЙСТВИЯ И ТОЛКОВАНИЕ ТЕРМИНОВ

Статья 1 - Сфера действия Конвенции

Настоящая Конвенция изменяет все Налоговые соглашения, на которые распространяется настоящая Конвенция, определенные в подпункте а) пункта 1 статьи 2 "Толкование терминов".

Статья 2 - Толкование терминов

1. В целях настоящей Конвенции применяются следующие понятия:

а) Термин "Налоговое соглашение, на которое распространяется настоящая Конвенция" означает соглашение об избежании двойного налогообложения в отношении налогов на доход (вне зависимости от того, распространяется ли оно на другие налоги):

i) которое действует в отношении двух или более:

А) Сторон; и/или

В) юрисдикций или территорий, являющихся сторонами вышеуказанного соглашения и за чьи международные отношения ответственной является Сторона; и

ii) в отношении которого каждая Сторона уведомила Депозитария о включении соглашения вместе с любыми изменяющими его документами или приложениями (с указанием названия, имен сторон, даты подписания и, если это приемлемо в момент подачи уведомления, даты вступления в силу) в список соглашений, на которые распространяется действие настоящей Конвенции.

b) Термин "Сторона" означает:

i) государство, в отношении которого настоящая Конвенция вступила в силу в соответствии со статьей 34 (Вступление в силу); или

ii) юрисдикция, которая подписала настоящую Конвенцию в соответствии с подпунктом b) или с) пункта 1 статьи 27 (Подписание и ратификация, принятие или утверждение), и для которой настоящая Конвенция вступила в силу в соответствии со статьей 34 (Вступление в силу).

с) Термин "Договаривающаяся юрисдикция" означает сторону Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

d) Термин "Подписавшая сторона" означает государство или юрисдикцию, которая подписала настоящую Конвенцию, но в отношении которой Конвенция еще не вступила в силу.

2. При применении Стороной настоящей Конвенции в любое время любой термин, не определенный в ней, если из контекста не вытекает иное, имеет то значение, которое ему в это время придается соответствующим Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция.

ЧАСТЬ II.

ГИБРИДНЫЕ СХЕМЫ СНИЖЕНИЯ НАЛОГОВОЙ НАГРУЗКИ

Статья 3 - Фискально-прозрачные лица

1. В целях применения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, доход, полученный лицом или через него, или с помощью структуры, которые считаются полностью или частично прозрачными с точки зрения налогообложения согласно налоговому законодательству любой из Договаривающихся Юрисдикций, рассматривается в качестве дохода резидента Договаривающейся Юрисдикции, но только в той части, в которой такой доход считается доходом резидента этой Юрисдикции для целей налогообложения в этой Договаривающейся Юрисдикции.

2. Положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, требующие от Договаривающейся Юрисдикции освобождения дохода от налогообложения или предоставления зачета на сумму налога, уплаченного в отношении дохода, полученного резидентом этой Договаривающейся Юрисдикции, который может облагаться налогом в другой Договаривающейся Юрисдикции на основании положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, не применяются в той степени, в которой такие положения предусматривают возможность налогообложения в этой другой Договаривающейся Юрисдикции, только на основании того, что упомянутый доход является также доходом, полученным резидентом этой другой Договаривающейся Юрисдикции.

3. В отношении Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, в отношении которых одна или несколько Сторон сделали оговорку, изложенную в подпункте a) пункта 3 статьи 11 (Применение налоговых соглашений в целях ограничения прав Стороны в отношении налогообложения своих резидентов), следующее предложение будет включено в конце пункта 1: "Ни в коем случае положения настоящего пункта не должны рассматриваться как ограничивающие право Договаривающейся Юрисдикции облагать налогами резидентов этой Договаривающейся Юрисдикции".

4. Пункт 1 (с учетом изменений, которые могут быть установлены пунктом 3) применяется вместо или при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, в той степени, в которой доход, полученный через лиц или структуры, которые считаются прозрачными с точки зрения налогообложения в соответствии налоговым законодательством любой из Договаривающихся Юрисдикций (либо согласно общему правилу, либо детальному определению конкретных форм и типов таких лиц или структур), считается доходом резидента Договаривающейся Юрисдикции.

5. Сторона может оставить за собой право:

a) не применять полностью настоящую статью в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) не применять пункт 1 в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, изложенные в пункте 4;

c) не применять пункт 1 в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, изложенные в пункте 4, отказывающие в предоставлении льгот по соглашению в отношении дохода, полученного лицом или через него, или с помощью структуры, которые учреждены в третьей юрисдикции;

d) не применять пункт 1 в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, изложенные в пункте 4, детально определяющие конкретные формы и типы таких лиц или структур;

e) не применять пункт 1 в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, изложенные в пункте 4, детально определяющие конкретные формы и типы таких лиц или структур, и отказывающие в предоставлении льгот по соглашению в отношении дохода, полученного лицом или через него, или с помощью структуры, которые учреждены в третьей юрисдикции;

f) не применять пункт 2 в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция;

g) применять пункт 1 только в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, изложенные в пункте 4, детально определяющие конкретные формы и типы таких лиц или структур.

6. Каждая сторона, которая не сделала оговорку согласно подпункту а) или b) пункта 5, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое Налоговое соглашение, на которое распространяется настоящая Конвенция, положения, изложенные в пункте 4, которые не являются предметом оговорки в соответствии с подпунктами с c) по e) пункта 5, и если содержит, указать номер статьи и пункта каждого такого положения. В случае, когда Сторона, которая сделала оговорку, указанную в подпункте g) пункта 5, уведомление согласно предыдущему предложению ограничивается Налоговыми соглашениями, на которые распространяется настоящая Конвенция, в отношении которых сделана эта оговорка. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении таких положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, данные положения заменяются положениями пункта 1 (с учетом изменений, которые могут быть установлены пунктом 3) в той степени, как это предусмотрено пунктом 4. В противном случае, пункт 1 (с учетом изменений, которые могут быть установлены пунктом 3) заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той степени, в которой эти положения несовместимы с пунктом 1 (с учетом изменений, которые могут быть установлены пунктом 3).

Статья 4 - Лица с двойным резидентством

1. Если согласно положениям Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, лицо, иное чем физическое, признается резидентом более чем одной Договаривающейся Юрисдикции, компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций путем взаимного согласия стремятся определить Договаривающуюся Юрисдикцию, резидентом которой считается такое лицо для целей Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, учитывая расположение его места фактического управления, места инкорпорации или любое аналогичное место его учреждения, а также другие имеющие значение факторы. При отсутствии такого согласия, этому лицу не предоставляются какие-либо льготы или освобождение от налогов, предусмотренные Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, если только компетентными органами Договаривающихся Юрисдикций не будет согласовано в какой мере и каким способом.

2. Пункт 1 применяется вместо или при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, устанавливающих правила признания лица, не являющегося физическим лицом, резидентом одной из Договаривающихся Юрисдикций в случаях, когда такое лицо в противном случае могло бы считаться резидентом более чем одной Договаривающейся Юрисдикции. Однако пункт 1 не применяется к положениям Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, касающимся определения резидентства компании, участвующей в соглашении о создании двойной зарегистрированной (листинговой) компании (dual-listed company arrangements).

3. Сторона может оставить за собой право:

a) не применять полностью настоящую статью в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) не применять полностью настоящую статью в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, касающиеся случаев, когда лицо, иное чем физическое, является резидентом более чем одной Договаривающейся Юрисдикции, и требующие достижения взаимного согласия компетентных органов Договаривающихся Юрисдикций по признанию такого лица резидентом одной из Договаривающейся Юрисдикции;

c) не применять полностью настоящую статью в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, касающиеся случаев, когда лицо, иное чем физическое, является резидентом более чем одной Договаривающейся Юрисдикции, и устанавливают отказ в предоставлении льгот по соглашению без требования достижения взаимного согласия компетентных органов Договаривающихся Юрисдикций по признанию такого лица резидентом одной из Договаривающейся Юрисдикции;

d) не применять полностью настоящую статью в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, касающиеся случаев, когда лицо, иное чем физическое, является резидентом более чем одной Договаривающейся Юрисдикции, и требуют достижения взаимного согласия компетентных органов Договаривающихся Юрисдикций по признанию такого лица резидентом одной из Договаривающейся Юрисдикции, и которые устанавливают правила применения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, в отношении такого лица, если такое согласие не может быть достигнуто;

e) заменить последнее предложение пункта 1 для целей своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, текстом следующего содержания: "При отсутствии такого согласия этому лицу не предоставляются какие-либо льготы или освобождение от налогов, предусмотренные Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция.";

f) не применять полностью настоящую статью в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, со Сторонами, которые сделали оговорку согласно подпункту e).

4. Каждая сторона, которая не сделала оговорку согласно подпункту а) пункта 3, должна уведомить Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которое распространяется настоящая Конвенция, положения, изложенные в пункте 2, которые не являются предметом оговорки в соответствии с подпунктами с b) по d) пункта 3, и в случае наличия указать номер статьи и пункта каждого такого положения. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение заменяется положениями пункта 1. В противном случае, пункт 1 заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той степени, в которой эти положения несовместимы с пунктом 1.

Статья 5 - Применение методов устранения двойного налогообложения

1. Сторона может выбрать либо пункты 2 и 3 (Вариант А), либо пункты 4 и 5 (Вариант В), либо пункты 6 и 7 (Вариант С), либо может не выбирать ни один из Вариантов. Если каждая Договаривающаяся Юрисдикция Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, выбирает разные Варианты (или если одна Договаривающаяся Юрисдикция выбирает применение Варианта, а другая не выбирает ни один из Вариантов), то Вариант, выбранный каждой Договаривающейся Юрисдикцией, применяется к ее резидентам.

Вариант А

2. Положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые в противном случае освобождают полученный доход или капитал, которым владеет резидент Договаривающейся Юрисдикции, от налогообложения в этой Договаривающейся Юрисдикции в целях устранения двойного налогообложения, не применяются, если другая Договаривающаяся Юрисдикция при применении положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, освобождает такой доход или капитал от налогообложения или применяет пониженную ставку налога, по которой данный доход или капитал может облагаться. В последнем случае, первая упомянутая Договаривающаяся Юрисдикция предоставляет вычет по налогу на доход или капитал такого резидента в размере, равном налогу, уплаченному в этой другой Договаривающейся Юрисдикции. Однако данный вычет не должен превышать сумму налога, рассчитанную до предоставления вычета с таких видов дохода и капитала, которые могут облагаться налогами в этой другой Договаривающейся Юрисдикции.

3. Пункт 2 применяется в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, согласно которому в противном случае Договаривающаяся Юрисдикция должна освобождать от налогообложения доход или капитал, указанный в этом пункте.

Вариант В

4. Положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые в противном случае освобождают полученный доход резидента Договаривающейся Юрисдикции от налогообложения в этой Договаривающейся Юрисдикции с целью устранения двойного налогообложения на основании того, что такой доход рассматривается в этой Договаривающейся Юрисдикции в качестве дивидендов, не применяются, если такой доход подлежит вычету для целей определения налогооблагаемой прибыли резидента другой Договаривающейся Юрисдикции в соответствии с законодательством этой другой Договаривающейся Юрисдикции. В таком случае, первая упомянутая Договаривающаяся Юрисдикция предоставляет вычет по налогу на доход такого резидента в размере, равном налогу на доход, уплаченному в этой другой Договаривающейся Юрисдикции. Однако данный вычет не должен превышать сумму налога на доход, рассчитанную до предоставления вычета с такого дохода, который может облагаться налогами в этой другой Договаривающейся Юрисдикции.

5. Пункт 4 применяется в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, согласно которому в противном случае Договаривающаяся Юрисдикция освобождала бы от налогообложения доход, указанный в этом пункте.

Вариант С

6. а) Если резидент Договаривающейся Юрисдикции получает доход или владеет капиталом, который может облагаться налогом в другой Договаривающейся Юрисдикции в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (за исключением тех случаев, когда такие положения позволяют осуществлять налогообложение в этой другой Договаривающейся Юрисдикции только на том основании, что данный доход также является доходом резидента этой другой Договаривающейся Юрисдикции), первая упомянутая Договаривающаяся Юрисдикция предоставляет:

i) вычет по налогу на доход этого резидента в размере, равном налогу на доход, уплаченному в этой другой Договаривающейся Юрисдикции;

ii) вычет по налогу на капитал этого резидента в размере, равном налогу на капитал, уплаченному в этой другой Договаривающейся Юрисдикции.

Данный вычет, однако, не должен превышать ту часть налога на доход или капитал, рассчитанную до того, как был предоставлен вычет, которая относится к доходу или капиталу, которые могут облагаться налогом в этой другой Договаривающейся Юрисдикции.

b) Если в соответствии с любым положением Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, доход, полученный резидентом Договаривающейся Юрисдикции, или принадлежащий ему капитал, освобождается от налогообложения в этой Договаривающейся Юрисдикции, такая Договаривающаяся Юрисдикция может, тем не менее, при расчете суммы налога на оставшуюся часть дохода или капитала такого резидента учесть этот освобожденный от налогообложения доход или капитал.

7. Пункт 6 применяется вместо положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, согласно которым в целях устранения двойного налогообложения Договаривающаяся Юрисдикция должна освободить от налога в этой Договаривающейся Юрисдикции доход, полученный резидентом этой Договаривающейся Юрисдикции, или принадлежащий ему капитал, который в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, может облагаться налогами в другой Договаривающейся Юрисдикции.

8. Сторона, которая не выбрала ни один из Вариантов согласно пункту 1, может оставить за собой право полного неприменения данной Статьи в отношении одного или нескольких указанных Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, (или в отношении всех ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция).

9. Сторона, которая не выбрала для применения Вариант С, может оставить за собой право в отношении одного или нескольких указанных Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция (или в отношении всех ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция), не разрешать другой (другим) Договаривающейся Юрисдикции (Договаривающимся Юрисдикциям) применять Вариант С.

10. Каждая Сторона, которая выбирает какой-либо Вариант согласно пункту 1, уведомляет Депозитария о своем выборе Варианта. Такое уведомление также включает:

а) в случае, если Сторона выбирает Вариант А, список всех ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положения, указанные в пункте 3, а также номер статьи и пункта каждого такого положения;

b) в случае, если Сторона выбирает Вариант B, список всех ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положения, указанные в пункте 5, а также номер статьи и пункта каждого такого положения;

c) в случае, если Сторона выбирает Вариант C, список всех ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положения, указанные в пункте 7, а также номер статьи и пункта каждого такого положения.

Вариант применяется в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если Сторона, которая выбирает этот Вариант, сделала уведомление в отношении данного положения.

ЧАСТЬ III.

ЗЛОУПОТРЕБЛЕНИЕ ПОЛОЖЕНИЯМИСОГЛАШЕНИЙ

Статья 6 - Цели Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция

1. Налоговое соглашение, на которое распространяется настоящая Конвенция, подлежит изменению в целях включения в преамбулу текста следующего содержания:

"Намереваясь устранить двойное налогообложение в отношении налогов, на которые распространяется настоящее соглашение, не создавая возможности для неналогообложения или пониженного налогообложения посредством избежания или уклонения от уплаты налогов (в том числе через использование резидентами третьих юрисдикций преимуществ соглашений, нацеленных на получение льгот, предусмотренных таким соглашением),".

2. Текст, указанный в пункте 1, включается в Налоговое соглашение, на которое распространяется настоящая Конвенция, вместо или при отсутствии формулировки преамбулы Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, указывающей на намерение устранить двойное налогообложение, независимо от того, указывается или не указывается в такой формулировке намерение не создавать возможности для неналогообложения или пониженного налогообложения.

3. Сторона также может принять решение о включении следующего текста преамбулы в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, не содержащих формулировку преамбулы, касающуюся желания развивать экономические отношения или укреплять сотрудничество в налоговых делах:

"Желая в дальнейшем развивать свои экономические отношения и укреплять сотрудничество в налоговых делах,".

4. Сторона может оставить за собой право не применять пункт 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат формулировку преамбулы о намерении Договаривающихся Юрисдикций устранить двойное налогообложение, не создавая возможности для неналогообложения или пониженного налогообложения, независимо от того, ограничена ли такая формулировка случаями избежания или уклонения от уплаты налогов (в том числе через использование резидентами третьих юрисдикций преимуществ соглашений, нацеленных на получение льгот, предусмотренных Налоговым соглашением, на которое распространяется Конвенция) или применять в более широком смысле.

5. Каждая Сторона уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, помимо тех, которые являются предметом оговорки в соответствии с пунктом 4, формулировку преамбулы, указанную в пункте 2, и, если содержит, текст соответствующего пункта преамбулы. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление в отношении этой формулировки преамбулы, такая формулировка преамбулы заменяется текстом, указанным в пункте 1. В других случаях текст, указанный в пункте 1, включается в дополнение к существующей формулировке преамбулы.

6. Каждая Сторона, которая принимает решение о применении пункта 3, уведомляет Депозитария о своем выборе. Такое уведомление также включает список ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые еще не содержат формулировку преамбулы о желании развивать экономические отношения или укреплять сотрудничество в налоговых делах. Текст, указанный в пункте 3, включается в Налоговое соглашение, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции приняли решение о применении этого пункта и сделали такое уведомление в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

Статья 7 – Предотвращение злоупотреблений положениями договора

1. Независимо от любых положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, льгота в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, не предоставляется в отношении вида дохода или капитала, если, принимая во внимание все соответствующие факты и обстоятельства, есть основания полагать, что получение такой льготы было одной из основных целей какого-либо соглашения или сделки, которые прямо или косвенно привели к этой льготе, если только не было установлено, что предоставление такой льготы в этих обстоятельствах будет соответствовать целям и задачам соответствующих положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

2. Пункт 1 применяется вместо или при отсутствии в Налоговом соглашении, на которое распространяется настоящая Конвенция, положений, которые отказывают в предоставлении всех или части льгот, которые в противном случае были бы предоставлены в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, если основной или одной из основных целей какого-либо соглашения или сделки, или какого-либо лица, связанного с соглашением или сделкой, было получение таких льгот.

3. Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) пункта 15, может также принять решение о применении пункта 4 в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция.

4. Если лицу было отказано в предусмотренной Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, льготе на основании положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены настоящей Конвенцией), которые отказывают в предоставлении всех или части льгот, которые в противном случае были бы предоставлены в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, если основной или одной из основных целей любого соглашения или сделки, или какого-либо лица, связанного с соглашением или сделкой, было получение таких льгот, компетентный орган Договаривающейся Юрисдикции, который в противном случае предоставил бы такую льготу, тем не менее рассматривает, что такое лицо имеет право на такую льготу или на другие льготы в отношении конкретного вида дохода или капитала, если такой компетентный орган по запросу такого лица и после принятия во внимание соответствующих фактов и обстоятельств, устанавливает, что такие льготы были бы предоставлены лицу при отсутствии сделки или соглашения. Компетентный орган Договаривающейся Юрисдикции, которому в соответствии с настоящим пунктом был направлен запрос резидентом другой Договаривающейся Юрисдикции, прежде чем отклонить запрос будет консультироваться с компетентным органом другой Договаривающейся Юрисдикции.

5. Пункт 4 применяется к положениям Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены настоящей Конвенцией), которые отказывают в предоставлении всех или части льгот, которые в противном случае были бы предоставлены в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, если основной или одной из основных целей любого соглашения или сделки или какого-либо лица, связанного с соглашением или сделкой, было получение таких льгот.

6. Сторона также может принять решение о применении к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, положений, содержащихся в пунктах с 8 по 13 (далее – "Упрощенное положение об ограничении льгот"), сделав уведомление, указанное в подпункте с) пункта 17. Упрощенное положение об ограничении льгот применяется в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции приняли решение о его применении.

7. В случаях, когда некоторые, но не все Договаривающиеся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, приняли решение о применении Упрощенного положения об ограничении льгот в соответствии с пунктом 6, тогда, независимо от положений этого пункта, Упрощенное положение об ограничении льгот применяется в отношении предоставления льгот в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция:

a) всеми Договаривающимися Юрисдикциями, если все Договаривающиеся Юрисдикции, которые не приняли решение о применении Упрощенного положения об ограничении льгот в соответствии с пунктом 6, соглашаются с таким применением, выбрав применение настоящего подпункта и уведомив соответствующим образом Депозитария; или

b) только Договаривающимися Юрисдикциями, которые выбрали применение Упрощенного положения об ограничении льгот, если все Договаривающиеся Юрисдикции, которые не приняли решение о применении Упрощенного положения об ограничении льгот в соответствии с пунктом 6, соглашаются с таким применением, выбрав применение настоящего подпункта и уведомив соответствующим образом Депозитария.

Упрощенное положение об ограничении льгот

8. Если иное не предусмотрено в Упрощенном положении об ограничении льгот, резидент Договаривающейся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, не будет иметь права на льготу, которая в противном случае была бы предоставлена Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, иную, чем льготу, предусмотренную положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция:

a) которые определяют резидентство лица, иного чем физического, которое является резидентом более чем одной Договаривающейся Юрисдикции в силу положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, определяющих резидента Договаривающейся Юрисдикции;

b) которые предусматривают, что Договаривающаяся Юрисдикция предоставит предприятию этой Договаривающейся Юрисдикции симметричную корректировку после первоначальной корректировки, сделанной другой Договаривающейся Юрисдикцией в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, на сумму налога на прибыль ассоциированного предприятия, взимаемого в первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции; или

c) которые позволяют резидентам Договаривающейся Юрисдикции направлять запрос о рассмотрении компетентным органом этой Договаривающейся Юрисдикции заявления о налогообложении не в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция кроме случаев, когда такой резидент является "квалифицированным лицом", как определено в пункте 9, на момент, когда льгота могла бы быть предоставлена.

9. Резидент Договаривающейся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, является квалифицированным лицом на момент, когда льгота в противном случае была бы предоставлена Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, если на этот момент этот резидент является:

a) физическим лицом;

b) данной Договаривающейся Юрисдикцией, политическим подразделением или местным органом власти, агентством или государственным институтом любой такой Договаривающейся Юрисдикции, политического подразделения или местного органа власти;

c) компанией или другим лицом, если основной класс акций регулярно торгуется на одной или нескольких признанных фондовых биржах;

d) лицом, иным, чем физическое, которое является:

i) некоммерческой организацией того вида, который согласован Договаривающимися Юрисдикциями путем обмена дипломатическими нотами; или

ii) лицом или структурой, созданной в этой Договаривающейся Юрисдикции, которая рассматривается как отдельное лицо в соответствии с налоговым законодательством такой Договаривающейся Юрисдикции и:

А) которая создана и действует исключительно или почти исключительно для администрирования или предоставления пенсионных пособий, а также дополнительных или неосновных пособий для физических лиц, и регулируется в качестве таковой этой Договаривающейся Юрисдикцией, одним из ее политических подразделений или местным органом власти; или

B) которая учреждена и действует исключительно или почти исключительно для инвестирования средств в пользу лиц и структур, упомянутых в подпункте А);

e) лицом, иным чем физическое, если в течение по крайней мере половины дней в 12-месячном периоде, который включает в себя время, когда льготы в противном случае были бы предоставлены, лица, являющиеся резидентами этой Договаривающейся Юрисдикции и имеющие право на получение льгот согласно Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, в соответствии с пунктами с а) по d) прямо или косвенно владеют не менее 50 процентами акций этого лица.

10. а) Резидент Договаривающейся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, будет иметь право на льготы по Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, в отношении вида дохода, полученного из другой Договаривающейся Юрисдикции, независимо от того, является ли резидент квалифицированным лицом, если резидент осуществляет активную предпринимательскую деятельность в первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции, и доход, полученный из другой Договаривающейся Юрисдикции, образуется или связан с такой деятельностью. Для целей Упрощенного положения об ограничении льгот термин "осуществление активной предпринимательской деятельности" не включает в себя следующие виды деятельности или какое-либо их сочетание:

i) функционирование в качестве холдинговой компании;

ii) обеспечение общего надзора или управление группой компаний;

iii) предоставление группового финансирования (включая объединение денежных средств); или

iv) осуществление или управление инвестициями, если только эти виды деятельности не осуществляются банком, страховой компанией или зарегистрированным дилером по ценным бумагам в ходе их обычной деятельности.

b) Если резидент Договаривающейся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, получает вид дохода от предпринимательской деятельности, осуществленной этим резидентом в другой Договаривающейся Юрисдикции, или получает вид дохода, возникающий в другой Договаривающейся Юрисдикции от связанного лица, условия, указанные в подпункте а), считаются выполненными в отношении такого вида дохода, если только предпринимательская деятельность, осуществляемая резидентом в первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции, к которой относится этот вид дохода, является существенной по отношению к аналогичной или дополнительной деятельности, осуществляемой этим резидентом или таким связанным лицом в другой Договаривающейся Юрисдикции. Является ли предпринимательская деятельность существенной для целей настоящего подпункта определяется на основании всех фактов и обстоятельств.

с) Для целей применения настоящего пункта деятельность, осуществляемая связанными лицами в отношении резидента Договаривающейся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, считается осуществляемой таким резидентом.

11. Резидент Договаривающейся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, не являющийся квалифицированным лицом, также имеет право на льготу, которая в противном случае была бы предоставлена Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, в отношении вида дохода, если в течение по крайней мере половины дней любого 12-месячного периода, который включает в себя период времени, когда льготы в противном случае были бы предоставлены, когда лица, являющиеся эквивалентными бенефициарами, прямо или косвенно владеют, по крайней мере 75 процентами долей участия резидента.

12. Если резидент Договаривающейся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, не является квалифицированным лицом в соответствии с положениями пункта 9 и не имеет права на льготы на основании пунктов 10 и 11, компетентный орган другой Договаривающейся Юрисдикции может тем не менее предоставить льготы, предусмотренные Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, или льготы в отношении конкретного вида дохода, принимая во внимание цели и задачи Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, но только если данный резидент предоставляет доказательства такому компетентному органу, что ни его создание, приобретение или содержание, ни проведение его операций, не имели как одну из своей основных целей получение льгот в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция. Перед тем как принять или отклонить запрос, сделанный в соответствии с настоящим пунктом резидентом Договаривающейся Юрисдикции, компетентный орган другой Договаривающейся Юрисдикции, в который был направлен запрос, будет консультироваться с компетентным органом первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции.

13. Для целей Упрощенного положения об ограничении льгот:

a) термин "признанная фондовая биржа" означает:

i) любую фондовую биржу, учрежденную и регулируемую в качестве таковой законами любой из Договаривающихся Юрисдикций; и

ii) любую другую фондовую биржу, согласованную компетентными органами Договаривающихся Юрисдикций;

b) термин "основной класс акций" означает класс или классы акций компании, которые представляют большинство совокупных голосов и стоимости компании, или класс или классы долей участия в лице, которые представляют в совокупности большинство совокупных голосов и стоимости лица;

c) термин "эквивалентный бенефициар" означает любое лицо, которое могло бы иметь право на льготы в отношении вида дохода, предоставленные Договаривающейся Юрисдикцией Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, в соответствии с национальным законодательством этой Договаривающейся Юрисдикции, Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, или любым другим международным документом, которые аналогичны или более выгодны, чем льготы, предоставляемые в отношении данного вида дохода в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция; для целей определения того, является ли лицо эквивалентным бенефициаром в отношении дивидендов, такое лицо считается владеющим таким же капиталом компании, выплачивающей дивиденды, каким владеет компания, претендующая на льготы в отношении дивидендов.

d) в отношении лиц, не являющихся компаниями, термин "акции" означает "доли участия, сопоставимые с акциями".

e) два лица считаются "связанными лицами", если одно из них прямо или косвенно владеет не менее 50 процентами долей участия в другом (или применительно к компании, по крайней мере 50 процентами ее акций, дающих право голоса и представляющих ее стоимость) или третье лицо прямо или косвенно владеет не менее 50 процентами долей участия (или применительно к компании, по крайней мере 50 процентами ее акций, дающих право голоса и представляющих ее стоимость) в каждом лице; в любом случае лицо считается связанным с другим, если, основываясь на всех имеющих отношение к делу фактах и обстоятельствах, одно из них контролирует другое или оба контролируются одним и тем же лицом или лицами.

14. Упрощенное положение об ограничении льгот применяется вместо или при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые бы ограничивали льготы по Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция (или которые бы ограничивали льготы иные, чем льготы в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, связанные с резидентством, ассоциированными предприятиями или недискриминацией, или льготу, которая не ограничивается исключительно в отношении резидентов Договаривающейся Юрисдикции), только в отношении резидента, который имеет право на такие льготы, соответствуя одному или нескольким критериям.

15. Сторона может оставить за собой право:

a) не применять пункт 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, на том основании, что она намерена принять сочетание детализированного положения об ограничении льгот и либо правил, направленных на кондуитные финансовые структуры, либо правил основной цели, таким образом соответствуя минимальному стандарту по предотвращению злоупотреблений положениями соглашения в соответствии с Планом BEPS; в таких случаях Договаривающиеся Юрисдикции будут стремиться достичь взаимоприемлемого решения, которое соответствует минимальному стандарту;

b) не применять пункт 1 (и пункт 4, в случае если Сторона, которая приняла решение применять данный пункт) к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, которые отказывают в предоставлении всех льгот, которые в противном случае были бы предоставлены в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, если основной или одной из основных целей любого соглашения или сделки, или какого-либо лица, связанного с соглашением или сделкой, было получение таких льгот;

c) не применять Упрощенное положение об ограничении льгот к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, указанные в пункте 14.

16. За исключением случаев, когда Упрощенное положение об ограничении льгот применяется в отношении предоставления льгот в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, одной или более Сторонами в соответствии с пунктом 7, Сторона, которая согласно пункту 6 принимает решение о применении Упрощенного положения об ограничении льгот, может оставить за собой право не применять полностью настоящую статью в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, для которых одна или несколько других Договаривающихся Юрисдикций не приняли решение о применении Упрощенного положения об ограничении льгот. В таких случаях Договаривающиеся Юрисдикции будут стремиться достигнуть взаимоприемлемого решения, которое отвечает минимальному стандарту с целью предотвращения злоупотреблений положениями соглашения в соответствии с Планом BEPS.

17. а) Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) пункта 15, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которое не является предметом оговорки, указанной в подпункте b) пункта 15, положение, указанное в пункте 2, и если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение заменяется положениями пункта 1 (и, где применимо, пункта 4). В других случаях пункт 1 (и, где применимо, пункт 4) заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы с пунктом 1 (и, где применимо, пунктом 4). Сторона, делающая уведомление в соответствии с настоящим подпунктом, может также включить заявление, по которому хотя такая Сторона принимает применение одного пункта 1 в качестве временной меры, она намерена при возможности принять положение об ограничении льгот в дополнение или вместо пункта 1 посредством двусторонних переговоров.

b) Каждая Сторона, которая принимает решение о применении пункта 4, уведомляет Депозитария о своем выборе. Пункт 4 применяется к Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление.

с) Каждая Сторона, которая принимает решение о применении Упрощенного положения об ограничении льгот в соответствии с пунктом 6, уведомляет Депозитария о своем выборе. Если такая Сторона не сделала оговорку, указанную в подпункте с) пункта 15, такое уведомление также включает список ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положение, указанное в пункте 14, а также номер статьи и пункта каждого такого положения.

d) Каждая Сторона, которая не принимает решение о применении Упрощенного положения об ограничении льгот в соответствии с пунктом 6, но принимающая решение о применении подпункта а) или b) пункта 7, уведомляет Депозитария о своем выборе подпункта. Если такая Сторона не сделала оговорку, указанную в подпункте с) пункта 15, такое уведомление также включает список ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положение, указанное в пункте 14, а также номер статьи и пункта каждого такого положения.

е) Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в соответствии с подпунктом с) или d) в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение заменяется Упрощенным положением об ограничении льгот. В других случаях Упрощенное положение об ограничении льгот заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы с Упрощенным положением об ограничении льгот.

Статья 8 – Операции по переводу дивидендов

1. Положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые освобождают от налога дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающейся Юрисдикции, или которые ограничивают ставку, по которой такие дивиденды могут облагаться налогом при условии, что лицом, имеющим фактическое право на дивиденды, или получателем является компания, являющаяся резидентом другой Договаривающейся Юрисдикции, и которая владеет, контролирует или которой принадлежит на праве собственности более чем определенная сумма капитала, акций, паев, числа голосов, прав голоса или подобными долями участия в компании, выплачивающей дивиденды, эти положения применяются только если условия владения, указанные в таких положениях, соблюдались в течение 365-дневного периода, в который включается день выплаты дивидендов (в целях расчета такого периода не учитываются изменения в структуре собственности, которые будут напрямую связаны с реорганизацией, например, в результате слияния или разделения компании, владеющей акциями или выплачивающей дивиденды).

2. Минимальный период владения, предусмотренный в пункте 1, применяется вместо или при отсутствии в положениях Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, минимального периода владения, указанного в пункте 1.

3.Сторона может оставить за собой право:

а) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, в той мере, в какой положения, указанные в пункте 1, уже содержат:

i) минимальный период владения;

ii) минимальный период владения, который меньше 365-дневного периода; или

iii) минимальный период владения, который больше 365-дневного периода.

4. Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) пункта 3, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, положение, указанное в пункте 1, которое не является предметом оговорки, указанной в подпункте b) пункта 3, и если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Пункт 1 применяется к положению Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении такого положения.

Статья 9 – Доходы от отчуждения акций или долей участия, стоимость которых представлена преимущественно недвижимым имуществом

1. Положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, предусматривающие, что доходы, полученные резидентом одной Договаривающейся Юрисдикции от отчуждения акций или других прав участия в лице, могут облагаться налогом в другой Договаривающейся Юрисдикции при условии, что более чем определенная часть стоимости таких акций или прав состоит из недвижимого имущества (недвижимости), расположенного в этой другой Договаривающейся Юрисдикции (или при условии, что более чем определенная часть имущества лица состоит из такого недвижимого имущества (недвижимости)):

a) применяются, если в любое время в течение 365 дней, предшествовавшее отчуждению, соблюдается условие по соответствующему пороговому значению стоимости; и

b) применяются к акциям или аналогичным долям участия, таким как доли участия в партнерстве или трасте (в той мере, в какой такие акции или доли участия еще не охвачены), в дополнение к любым акциям и правам, на которые эти положения уже распространяются.

2. Период, предусмотренный в подпункте а) пункта 1, применяется вместо или при отсутствии периода времени, определяющего соблюдается ли условие по соответствующему пороговому значению, указанное в пункте 1, в положениях Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

3. Сторона может также принять решение о применении пункта 4 в отношении своих Налоговых соглашений, на которое распространяется настоящая Конвенция.

4. Для целей Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, доход, полученный резидентом одной Договаривающейся Юрисдикции от отчуждения акций или аналогичных долей участия, таких как доли участия в партнерстве или трасте, могут облагаться налогом в другой Договаривающейся Юрисдикции, если в любое время в течение 365 дней, предшествующих отчуждению, стоимость таких акций или аналогичных долей участия более чем на 50 процентов прямо или косвенно состоит из недвижимого имущества (недвижимости), расположенного в этой другой Договаривающейся Юрисдикции".

5. Пункт 4 применяется вместо или при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, предусматривающих, что доход, полученный резидентом Договаривающейся Юрисдикции от отчуждения акций или иных прав участия в лице, может облагаться налогом в другой Договаривающейся Юрисдикции, при условии, что более чем определенная часть стоимости таких акций или прав состоит из недвижимого имущества (недвижимости), расположенного в такой другой Договаривающейся Юрисдикции, или при условии что более чем определенная часть имущества лица состоит из такого недвижимого имущества (недвижимости).

6. Сторона может оставить за собой право:

а) не применять пункт 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) не применять подпункт а) пункта 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция;

с) не применять подпункт b) пункта 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция;

d) не применять подпункт а) пункта 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положение такого вида, как указано в пункте 1, которое включает период, определяющий соблюдается ли условие по соответствующему пороговому значению;

е) не применять подпункт b) пункта 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положение такого вида, как указано в пункте 1, которое применяется к отчуждению долей участия, иных чем акции;

f) не применять пункт 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, указанные в пункте 5.

7. Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) пункта 6, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которое распространяется настоящая Конвенция, положение, указанное в пункте 1, и если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Пункт 1 применяется в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении такого положения.

8. Каждая Сторона, которая приняла решение о применении пункта 4, уведомляет Депозитария о своем выборе. Пункт 4 применяется к Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление. В таком случае пункт 1 не применяется в отношении этого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция. В случае Стороны, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте f) пункта 6 и сделала оговорку, указанную в подпункте a) пункта 6, такое уведомление включает также список ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положение, указанное в пункте 5, а также номер статьи и пункта каждого такого положения. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, на основании настоящего пункта или пункта 7, такое положение заменяется положениями пункта 4. В иных случаях пункт 4 заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы с пунктом 4.

Статья 10 – Правило против уклонения от уплаты налогов постоянными представительствами, расположенными в третьих юрисдикциях

1.Если:

а) предприятие Договаривающейся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, получает доход в другой Договаривающейся Юрисдикции и первая упомянутая Договаривающаяся Юрисдикция рассматривает такой доход как относящийся к постоянному представительству предприятия, расположенного в третьей юрисдикции; и

b) прибыль, относящаяся к такому постоянному представительству, освобождается от налога в первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции,

льготы, предусмотренные Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, не применяются к какому-либо виду дохода, по которому налог в третьей юрисдикции составляет менее 60 процентов от налога, который был бы взыскан в первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции с этого вида дохода, если бы такое постоянное представительство было расположено в первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции. В таком случае любой доход, в отношении которого применяются положения данного пункта, остается подлежащим налогообложению в соответствии с национальным законодательством другой Договаривающейся Юрисдикции, несмотря на любые другие положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

2. Пункт 1 не применяется, если доход, полученный в другой Договаривающейся Юрисдикции, указанной в пункте 1, получен в связи с или связан с активной предпринимательской деятельностью, осуществляемой через постоянное представительство (отличной от деятельности по осуществлению, управлению или простому владению инвестициями на собственном счете организации, за исключением тех случаев, когда к такой деятельности относятся банковские услуги, страхование или управление ценными бумагами, осуществляемые банком, страховой организацией или дилером зарегистрированных ценных бумаг, соответственно).

3. Если в получении льгот, предусмотренных Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, отказано в соответствии с пунктом 1 в отношении вида дохода, полученного резидентом одной Договаривающейся Юрисдикции, компетентный орган другой Договаривающейся Юрисдикции тем не менее может предоставить такие льготы в отношении такого вида дохода, если в соответствии с запросом такого резидента компетентный орган определяет, что предоставление таких льгот обосновано ввиду причин, по которым такой резидент не соответствует требованиям пункта 1 и 2. Компетентный орган Договаривающейся юрисдикции, которому был направлен запрос резидентом другой Договаривающейся Юрисдикции в соответствии с предыдущим предложением, будет консультироваться с компетентным органом этой другой Договаривающейся Юрисдикции прежде чем предоставить льготу или отклонить запрос.

4. Пункты с 1 по 3 применяются вместо или при отсутствии в Налоговом соглашении, на которое распространяется настоящая Конвенция, положений, которые отказывают в предоставлении или ограничивают льготы, которые в противном случае были бы предоставлены предприятию одной Договаривающейся Юрисдикции, которое получает доход в другой Договаривающейся Юрисдикции, относящийся к постоянному представительству предприятия, расположенного в третьей юрисдикции.

5. Сторона может оставить за собой право:

а) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, указанные в пункте 4;

с) применять настоящую статью только к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, указанные в пункте 4.

6. Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) или b) пункта 5, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, положение, указанное в пункте 4, и если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение заменяется положениями пунктов с 1 по 3. В других случаях пункты с 1 по 3 заменяют собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы с этими пунктами.

Статья 11 – Применение налоговых соглашений в целях ограничения прав Стороны в отношении налогообложения своих резидентов

1. Налоговое соглашение, на которое распространяется настоящая Конвенция, не должно оказывать влияние на налогообложение Договаривающейся Юрисдикцией своих резидентов за исключением льгот, которые предоставляются в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые:

а) предусматривают, что Договаривающаяся Юрисдикция предоставляет предприятию этой Договаривающейся Юрисдикции сопоставимую или симметричную корректировку после первоначальной корректировки, сделанной другой Договаривающейся Юрисдикцией в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, на сумму налога, начисленного в первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции на прибыль постоянного представительства предприятия или прибыли ассоциированного предприятия;

b) могут повлиять на налогообложение этой Договаривающейся Юрисдикцией физического лица, являющегося резидентом этой Договаривающейся Юрисдикции, если это физическое лицо получает доход в отношении услуг, оказываемых другой Договаривающейся Юрисдикции, ее политическому подразделению, местным органам власти или другому аналогичному органу;

c) могут повлиять на налогообложение этой Договаривающейся Юрисдикцией физического лица, являющегося резидентом этой Договаривающейся Юрисдикции, если такое физическое лицо при этом является студентом, стажером или практикантом или учителем, профессором, лектором, инструктором, исследователем или научным сотрудником, соответствующим условиям Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция;

d) устанавливают, что Договаривающаяся Юрисдикция должна предоставить зачет налога или освобождение от налогообложения резидентам этой Договаривающейся Юрисдикции в отношении дохода, который может облагаться налогом в другой Договаривающейся Юрисдикции в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция (включая прибыль, относящуюся к постоянному представительству, расположенному в этой другой Договаривающейся Юрисдикции, в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция);

e) направлены на защиту резидентов этой Договаривающейся Юрисдикции от определенных дискриминационных режимов налогообложения этой Договаривающейся Юрисдикции;

f) позволяют резидентам этой Договаривающейся Юрисдикции обращаться в компетентные органы этой или другой Договаривающейся Юрисдикции с заявлением о налогообложении не в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция;

g) могут повлиять на налогообложение этой Договаривающейся Юрисдикцией физического лица, являющегося резидентом этой Договаривающейся Юрисдикции, если такое физическое лицо является сотрудником дипломатической миссии, правительственной миссии или консульского учреждения другой Договаривающейся Юрисдикции;

h) предусматривают, что пенсии и другие выплаты, осуществленные в соответствии с законодательством о социальном обеспечении другой Договаривающейся Юрисдикции, подлежат налогообложению только в этой другой Договаривающейся Юрисдикции;

i) предусматривают, что пенсии и аналогичные платежи, аннуитеты, выплаты алиментов или другие выплаты пособий, возникающие в другой Договаривающейся Юрисдикции, подлежат налогообложению только в этой другой Договаривающейся Юрисдикции;

j) каким-либо другим образом прямо ограничивают право Договаривающейся Юрисдикции на налогообложение своих резидентов или прямо предусматривают, что Договаривающаяся Юрисдикция, в которой возникает вид дохода, имеет исключительное право на налогообложение этого вида дохода.

2. Пункт 1 применяется вместо или при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, указывающих, что это Налоговое соглашение, на которое распространяется настоящая Конвенция, не будет оказывать влияние на налогообложение Договаривающейся Юрисдикцией своих резидентов.

3. Сторона может оставить за собой право:

а) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положения, указанные в пункте 2.

4. Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) или b) пункта 3, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, положение, указанное в пункте 2, и если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение заменяется положениями пункта 1. В других случаях пункт 1 заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы с пунктом 1.

ЧАСТЬ IV.

ИЗБЕЖАНИЕ СТАТУСА ПОСТОЯННОГО ПРЕДСТАВИТЕЛЬСТВА

Статья 12 – Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет агентских соглашений и аналогичных стратегий

1. Несмотря на положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, определяющие термин "постоянное представительство", с учетом пункта 2, если лицо в Договаривающейся Юрисдикции, которая является стороной Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, осуществляет деятельность от имени предприятия и, действуя таким образом, обычно заключает контракты или обычно играет основную роль, приводящую к заключению контрактов, которые регулярно заключаются без существенных изменений предприятием, и эти контракты:

а) заключаются от имени предприятия, или

b) для целей передачи права собственности на имущество, или предоставления права пользования имуществом, принадлежащим этому предприятию или в отношении которого предприятие обладает правом пользования, или

c) для целей оказания услуг этим предприятием,

то такое предприятие будет рассматриваться как имеющее постоянное представительство в этой Договаривающейся Юрисдикции в отношении любой деятельности, которую такое лицо осуществляет для предприятия, за исключением тех случаев, когда такая деятельность, осуществляемая предприятием через постоянное место деятельности этого предприятия, расположенное в этой Договаривающейся Юрисдикции, не будет считаться приводящей к образованию постоянного представительства в соответствии с определением постоянного представительства, содержащимся в Налоговом соглашении, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены настоящей Конвенцией).

2. Пункт 1 не применяется, если лицо, действующее в одной из Договаривающихся Юрисдикций, которая является стороной Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, от имени предприятия другой Договаривающейся Юрисдикции, осуществляет предпринимательскую деятельность в первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции в качестве агента с независимым статусом и действует для предприятия в рамках своей обычной деятельности. Однако, если лицо действует исключительно или в основном исключительно от имени одного или нескольких предприятий, с которыми оно тесно связано, то такое лицо не будет считаться агентом с независимым статусом в отношении любого такого предприятия в значении настоящего пункта.

3. а) Пункт 1 применяется вместо положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые определяют условия, при которых предприятие рассматривается как имеющее постоянное представительство в Договаривающейся Юрисдикции (или лицо рассматривается как постоянное представительство в Договаривающейся Юрисдикции) в отношении деятельности, которую лицо, иное, чем агент с независимым статусом, осуществляет для предприятия, но только в той мере, когда такие положения касаются ситуаций, в которых такое лицо имеет и обычно использует полномочия заключать контракты от имени предприятия в этой Договаривающейся Юрисдикции.

b) Пункт 2 применяется вместо положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые предусматривают, что предприятие не должно рассматриваться как имеющее постоянное представительство в Договаривающейся Юрисдикции в отношении деятельности, которую агент с независимым статусом осуществляет для этого предприятия.

4. Сторона может оставить за собой право не применять полностью настоящую статью в отношении ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция.

5. Каждая сторона, которая не сделала оговорку, указанную в пункте 4, должна уведомить Депозитария о каждом своем Налоговом соглашении, на которое распространяется настоящая Конвенция, которое содержит положение, указанное в подпункте а) пункта 3, а также номер статьи и пункта каждого такого положения. Пункт 1 будет применяться в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделают уведомление в отношении данного положения.

6. Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в пункте 4, должна уведомить Депозитария о каждом своем Налоговом соглашении, на которое распространяется настоящая Конвенция, которое содержит положение, указанное в подпункте b) пункта 3, а также номер статьи и пункта каждого такого положения. Пункт 2 применяется в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделают уведомление в отношении данного положения.

Статья 13 – Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет исключений, предусмотренных для конкретных видов деятельности

1. Сторона может выбрать либо пункт 2 (Вариант А), либо пункт 3 (Вариант B), либо может не выбирать ни один из Вариантов.

Вариант А

2. Вне зависимости от положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые определяют термин "постоянное представительство", термин "постоянное представительство" не включает в себя:

а) виды деятельности, специально поименованные в Налоговом соглашении, на которое распространяется настоящая Конвенция, (до изменений, внесенных настоящей Конвенцией) как деятельность, которая не рассматривается как образующая постоянное представительство, вне зависимости от того, зависят или нет эти исключения из определения постоянного представительства от того, носит ли эта деятельность подготовительный или вспомогательный характер;

b) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой деятельности, не указанной в подпункте а);

с) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, указанных в подпунктах а) и b);

при условии, что такая деятельность или, в случае подпункта с), совокупная деятельность постоянного места деятельности, носит подготовительный или вспомогательный характер.

Вариант В

3. Вне зависимости от положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые определяют термин "постоянное представительство", термин "постоянное представительство" не включает в себя:

а) виды деятельности, специально поименованные в Налоговом соглашении, на которое распространяется настоящая Конвенция, (до изменений, внесенных настоящей Конвенцией), которые не рассматриваются как деятельность, образующая постоянное представительство, независимо от того, являются или нет эти исключения из определения постоянного представительства деятельностью подготовительного или вспомогательного характера; кроме случаев, когда соответствующее положение Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, прямо устанавливает, что определенная деятельность считается не приводящей к образованию постоянного представительства, если носит подготовительный или вспомогательный характер;

b) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой деятельности, не указанной в подпункте а), при условии что такая деятельность носит подготовительный или вспомогательный характер;

с) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, указанных в подпунктах а) и b), при условии что совокупная деятельность постоянного места деятельности в результате такой комбинации носит подготовительный или вспомогательный характер.

4. Положение Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены пунктом 2 или 3), в котором перечислены специальные виды деятельности, считающиеся не образующими постоянное представительство, не распространяется на постоянное место деятельности, используемое или эксплуатируемое предприятием, если то же предприятие или тесно связанное с ним другое предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность в том же месте или в другом месте в той же Договаривающейся Юрисдикции и:

а) это место или другое место приводит к образованию постоянного представительства для предприятия или тесно с ним связанного предприятия в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, определяющими постоянное представительство, или

b) совокупная деятельность в результате комбинации деятельности, осуществляемой двумя предприятиями в том же месте, или тем же предприятием или тесно связанными предприятиями в двух местах, не носит подготовительный или вспомогательный характер, при условии, что деятельность, осуществляемая двумя предприятиями в том же месте, или тем же предприятием или тесно связанными предприятиями в двух местах, представляют собой взаимодополняющие функции, которые являются частью единого бизнес-процесса.

5. а) Пункт 2 или 3 применяется вместо соответствующих положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, в которых перечислены специальные виды деятельности, которые считаются не образующими постоянное представительство, даже если деятельность осуществляется через постоянное место деятельности (или положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые действуют аналогичным образом).

b) Пункт 4 применяется к положениям Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены пунктом 2 или 3), в которых перечислены специальные виды деятельности, которые считаются не образующими постоянное представительство, даже если деятельность осуществляется через постоянное место деятельности (или положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые действуют аналогичным образом).

6. Сторона может оставить за собой право:

а) не применять полностью настоящую статью в отношении Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) не применять пункт 2 в отношении Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые прямо устанавливают, что специальные виды деятельности не рассматриваются как образующие постоянное представительство, только если каждый из таких видов деятельности носит подготовительный или вспомогательный характер;

с) не применять пункт 4 в отношении Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция.

7. Каждая сторона, которая выбрала какой-либо Вариант согласно пункту 1, должна уведомить Депозитария о своем выборе Варианта. Такое уведомление также включает список всех Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положения, указанные в подпункте а) пункта 5, а также номер статьи и пункта каждого такого положения. Вариант будет применяться в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции выберут один и тот же Вариант и сделают уведомление в отношении данного положения.

8. Каждая сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) или с) пункта 6, и не выбрала ни один из Вариантов согласно пункту 1, уведомляет Депозитария о каждом своем Налоговом соглашении, на которое распространяется настоящая Конвенция, которое содержит положение, указанное в подпункте b) пункта 5, а также номер статьи и пункта каждого такого положения. Пункт 4 применяется в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделают уведомление в отношении данного положения согласно настоящему пункту или пункту 7.

Статья 14 – Разделение контрактов

1. Исключительно в целях определения, был ли превышен период (периоды), упомянутый в положении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, который обусловлен периодом (или периодами) времени, после которого конкретные объекты или виды деятельности образуют постоянное представительство:

а) если предприятие Договаривающейся Юрисдикции осуществляет деятельность в другой Договаривающейся Юрисдикции в месте, которое образует строительную площадку, строительный или монтажный объект или другой конкретный объект, определенный в соответствующем положении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, или осуществляет надзорную или консультационную деятельность в связи с таким местом, в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которое относится к таким видам деятельности, и эти виды деятельности осуществляются в течение одного или нескольких периодов времени, которые в совокупности превышают 30 дней без превышения периода или периодов, указанных в соответствующем положении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция; и

b) если связанные виды деятельности осуществляются в этой другой Договаривающейся Юрисдикции на той же строительной площадке, строительном или монтажном объекте или другом месте, определенном в соответствующем положении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, (или, если соответствующее положение Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, применяется к надзорной или консультационной деятельности, связанной с ними), в течение различных периодов времени, каждый из которых превышает 30 дней, одним или несколькими предприятиями, тесно связанными с первым упомянутым предприятием,

такие различные периоды времени добавляются к совокупному периоду времени, в течение которого первое упомянутое предприятие осуществляло деятельность на этой строительной площадке, строительном или монтажном объекте или другом месте, определенном в соответствующем положении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

2. Пункт 1 применяется вместо или при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, в той мере, в какой такие положения касаются разделения контрактов на несколько частей с целью избежания применения срока или сроков в отношении существования постоянного представительства для конкретных объектов или видов деятельности, указанных в пункте 1.

3. Сторона может оставить за собой право:

a) не применять полностью настоящую статью к Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) не применять полностью настоящую статью в отношении положений Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, связанных с разведкой или разработкой природных ресурсов.

4. Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) пункта 3, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых отношений, на которое распространяется настоящая Конвенция, положение, указанное в пункте 2, которое не является предметом оговорки в соответствии с подпунктом b) пункта 3, и если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение заменяется положениями пункта 1 в той мере, в какой это предусмотрено в пункте 2. В других случаях пункт 1 заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы с пунктом 1.

Статья 15 – Определение лица, тесно связанного с предприятием

1. Для целей положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые изменяются пунктом 2 статьи 12 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет агентских соглашений и аналогичных стратегий), пунктом 4 статьи 13 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет исключений, предусмотренных для конкретных видов деятельности) или пунктом 1 статьи 14 (Разделение контрактов), лицо считается тесно связанным с предприятием, если, основываясь на всех соответствующих фактах и обстоятельствах, одно лицо имеет контроль над другим, или оба находятся под контролем одних и тех же лиц или предприятий. В любом случае, лицо считается тесно связанным с предприятием, если бенефициарная доля участия лица в другом лице прямо или косвенно составляет более чем 50 процентов (или, в случае компании, более 50 процентов совокупных голосов и стоимости акций компании или 50 процентов акционерного капитала компании), или если бенефициарная доля участия другого лица в лице и в предприятии прямо или косвенно составляет более 50 процентов (или, в случае компании, более 50 процентов совокупных голосов и стоимости акций компании или 50 процентов акционерного капитала компании).

2. Сторона, которая сделала оговорки, указанные в пункте 4 статьи 12 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет агентских соглашений и аналогичных стратегий), подпункте а) или с) пункта 6 статьи 13 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет исключений, предусмотренных для конкретных видов деятельности) или подпункте а) пункта 3 статьи 14 (Разделение контрактов), может оставить за собой право не применять полностью настоящую статью к Налоговым Соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, к которым применяются такие оговорки.

ЧАСТЬ V.

СОВЕРШЕНСТОВАНИЕ МЕХАНИЗМА РАЗРЕШЕНИЯ СПОРОВ

Статья 16 – Взаимосогласительная процедура

1. Если лицо считает, что действия одной или обеих Договаривающихся Юрисдикций приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, то это лицо может независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Юрисдикций, представить дело компетентному органу любой из Договаривающихся Юрисдикций. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

2. Компетентный орган будет стремиться решить вопрос, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, по взаимному согласию с компетентным органом другой Договаривающейся Юрисдикции с целью избежания налогообложения, не соответствующего Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенции. Любое достигнутое соглашение должно выполняться независимо от временных ограничений, установленных национальным законодательством Договаривающихся Юрисдикций.

3. Компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция.

4. а)

i) Первое предложение пункта 1 применяется вместо или при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (или их части), которые предусматривают, что если лицо считает, что действия одной или обеих Договаривающихся Юрисдикций приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, это лицо может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Юрисдикций, представить дело компетентному орган Договаривающейся Юрисдикции, чьим резидентом это лицо является, включая положения в соответствии с которыми, если дело представлено лицом, подпадающим под положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, касающееся недискриминации по национальному признаку, заявление может быть представлено компетентному органу Договаривающейся Юрисдикции, чьим национальным лицом это лицо является;

ii) Второе предложение пункта 1 применяется вместо положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые предусматривают, что дело, упомянутое в первом предложении пункта 1, должно быть представлено в течение определенного периода времени, который составляет менее трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, или при отсутствии положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, определяющий период времени, в течение которого такое заявление должно быть представлено.

b)

i) Первое предложение пункта 2 применяется при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые предусматривают, что компетентный орган, которому представлено дело лица, указанного в пункте 1, будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другой Договаривающейся Юрисдикции, с целью устранения налогообложения не в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция.

ii) Второе предложение пункта 2 применяется при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые предусматривают, что любое достигнутое соглашение должно выполняться независимо от любых временных ограничений, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Юрисдикций.

с)

i) Первое предложение пункта 3 применяется при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые предусматривают, что компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

ii) Второе предложение пункта 3 применяется при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые предусматривают, что компетентные органы могут также консультироваться друг с другом в целях устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция.

5. Сторона может оставить за собой право:

а) не применять первое предложение пункта 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, на том основании, что она намерена соответствовать минимальному стандарту по совершенствованию механизма разрешения споров в рамках Плана BEPS, обеспечив, что в соответствии с каждым из своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция (иным, чем Налоговое соглашение, на которые распространяется настоящая Конвенция, которое позволяет лицу представить дело компетентному органу любой из Договаривающихся Юрисдикций), если лицо считает, что действия одной или обеих Договаривающихся Юрисдикций приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Юрисдикций, это лицо может представить дело компетентному органу Договаривающейся Юрисдикции, чьим резидентом оно является, или, если дело представлено лицом, подпадающим под положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, касающиеся недискриминации по национальному признаку, той Договаривающейся Юрисдикции, чьим национальным лицом такое лицо является; и компетентный орган этой Договаривающейся Юрисдикции применит процедуру двустороннего уведомления или консультаций с компетентным органом другой Договаривающейся Юрисдикции по делам, по которым компетентный орган, которому было представлено заявление о взаимосогласительной процедуре, не сочтет заявление налогоплательщика обоснованным.

b) не применять второе предложение пункта 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые не предусматривают, что заявление, о котором идет речь в первом предложении пункта 1, должно быть представлено в течение определенного периода времени на основании того, что она намерена соответствовать минимальному стандарту по совершенствованию механизмов разрешения споров в рамках Плана BEPS, обеспечив, что для целей всех таких Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, налогоплательщик, указанный в пункте 1, имеет право представить заявление в течение по меньшей мере трех лет с момента первого уведомления о действии, приводящего к налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

c) не применять второе предложение пункта 2 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, на том основании, что для целей всех своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция:

i) любое соглашение, достигнутое посредством взаимосогласительной процедуры, должно выполняться независимо от каких-либо временных ограничений по национальному законодательству Договаривающихся Юрисдикций; или

ii) она намерена соответствовать минимальному стандарту по совершенствованию механизма разрешения споров в рамках Плана BEPS, посредством принятия в своих двусторонних переговорах по соглашениям положения, предусматривающего, что:

А) Договаривающиеся Юрисдикции не делают корректировку прибыли, которая относится к постоянному представительству предприятия одной из Договаривающихся Юрисдикций после периода времени, который взаимно согласован между обеими Договаривающимися Юрисдикциями, с конца налогового года, в котором прибыль была бы отнесена к постоянному представительству (данное положение не применяется в случае мошенничества, грубой халатности или умышленного невыполнения обязательств); и

В) Договаривающиеся Юрисдикции не включают в прибыль предприятия и соответственно не облагают налогом прибыль, которая была бы начислена предприятию, но по причине условий, указанных в положении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, касающемся ассоциированных предприятий, не была начислена, после периода времени, который взаимно согласован между обеими Договаривающимися Юрисдикциями, с конца налогового года, в котором прибыль была бы начислена предприятию (данное положение не применяется в случае мошенничества, грубой халатности или умышленного невыполнения обязательств).

6. а) Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте а) пункта 5, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, положение, указанное в части i) подпункта а) пункта 4, и если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение заменяется первым предложением пункта 1. В других случаях, первое предложение пункта 1 заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы с этим предложением.

b) Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в подпункте b) пункта 5, уведомляет Депозитария о:

i) перечне своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положение, предусматривающие, что заявление, о котором говорится в первом предложении пункта 1, должно быть представлено в течение определенного периода времени, который составляет менее трех лет с момента первого уведомления о действии, приводящем к налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется Конвенция, а также номер статьи и пункта каждого такого положения; положение Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, заменяется вторым предложением пункта 1 если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении такого положения; в других случаях, с учетом части ii), второе предложение пункта 1 заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы со вторым предложением пункта 1;

ii) перечне своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые содержат положение, предусматривающее, что заявление, о котором говорится в первом предложении пункта 1, должно быть представлено в течение определенного периода времени, составляющего по крайней мере три года, с первого уведомления о действии, приводящем к налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, а также номер статьи и пункта каждого такого положения; второе предложение пункта 1 не применяется к Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, если любая Договаривающаяся Юрисдикция сделала такое уведомление в отношении такого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

с) Каждая Сторона уведомляет Депозитария о:

i) перечне своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые не содержат положение, указанное в части i) подпункта b) пункта 4; первое предложение пункта 2 применяется к Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление в отношении этого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция;

ii) в случае Стороны, не сделавшей оговорку, указанную в подпункте c) пункта 5, перечне своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые не содержат положение, указанное в части ii) подпункта b) пункта 4; второе предложение пункта 2 применяется к Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, только если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление в отношении этого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция;

d) Каждая Сторона уведомляет Депозитария о:

i) перечне своих Налоговых соглашений, на которые распространяется Настоящая Конвенция, которые не содержат положение, указанное в части i) подпункта с) пункта 4; первое предложение пункта 3 применяется к Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, если только все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление в отношении этого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция;

ii) перечне своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые не содержат положение, указанное в части ii) подпункта с) пункта 4; второе предложение пункта 3 применяется к Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, если только все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление в отношении этого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

Статья 17 – Симметричные корректировки

1. Если Договаривающаяся Юрисдикция включает в прибыль предприятия этой Договаривающейся Юрисдикции и соответственно облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другой Договаривающейся Юрисдикции облагается налогом в этой другой Договаривающейся Юрисдикции, и включенная таким образом прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первой упомянутой Договаривающейся Юрисдикции, если бы отношения между двумя предприятиями были бы такими же, как между независимыми предприятиями, то тогда эта другая Договаривающая Юрисдикция делает соответствующую корректировку суммы налога, взимаемого с такой прибыли. При определении такой корректировки должным образом учитываются другие положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, и компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций при необходимости консультируются друг с другом.

2. Пункт 1 применяется при отсутствии положения, которое требует от Договаривающейся Юрисдикции сделать соответствующую корректировку суммы налога, взимаемого с прибыли предприятия этой Договаривающейся Юрисдикции, если другая Договаривающаяся Юрисдикция включает такую прибыль в прибыль предприятия этой другой Договаривающейся Юрисдикции и соответственно облагает налогом эту прибыль, и включенная таким образом прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию этой другой Договаривающейся Юрисдикции, если бы отношения между двумя предприятиями были бы такими же, как между независимыми предприятиями.

3. Сторона может оставить за собой право:

a) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, которые уже содержат положение, указанное в пункте 2;

b) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, на основании того, что при отсутствии положения, указанного в пункте 2, в своих Налоговых соглашениях, на которые распространяется настоящая Конвенция:

i) она сделает соответствующую корректировку, указанную в пункте 1; или

ii) ее компетентный орган будет стремиться решить дело в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, касающимися взаимосогласительной процедуры.

c) в случае, если Сторона, которая сделала оговорку в соответствии с частью ii) подпункта с) пункта 5 статьи 16 (Взаимосогласительная процедура) не применять полностью настоящую статью к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, на основании того, что в своих двусторонних переговорах она принимает такое положение договора какое содержится в пункте 1, при условии, что Договаривающимся Юрисдикциям удалось достичь согласия по такому положению или по положениям, указанным в части ii) подпункта с) пункта 5 статьи 16 (Взаимосогласительная процедура).

4. Каждая Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в пункте 3, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, положение, указанное в пункте 2, и если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Если все Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение должно быть заменено положениями пункта 1. В других случаях пункт 1 заменяет собой положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой такие положения несовместимы с пунктом 1.

ЧАСТЬ VI.

АРБИТРАЖ

Статья 18 – Решение о применении Части VI

Сторона может принять решение о применении настоящей Части в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, и соответствующим образом уведомляет об этом Депозитария. Настоящая Часть применяется по отношению к двум Договаривающимся Юрисдикциям относительно Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в том случае, если обе Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление.

Статья 19 – Обязательное для исполнения решение арбитража

1. Если:

a) в соответствии с положением Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены пунктом 1 статьи 16 (Взаимосогласительная процедура)), которое предусматривает возможность для лица представить дело в компетентный орган Договаривающейся Юрисдикции, если данное лицо сочтет, что действия одной или обеих Договаривающихся Юрисдикций приводят или приведут в отношении данного лица к налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены настоящей Конвенцией), лицо представило дело в компетентный орган Договаривающейся Юрисдикции на том основании, что действия одной или обеих Договаривающихся Юрисдикций привели в отношении данного лица к налогообложению не в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены настоящей Конвенцией); и

b) компетентные органы не в состоянии достичь согласия по разрешению данного дела в соответствии с положением Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (с учетом изменений, которые могут быть установлены пунктом 2 статьи 16 (Взаимосогласительная процедура)), которое предусматривает, что компетентный орган стремится решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другой Договаривающейся Юрисдикции в течение двухлетнего периода, начиная с даты, указанной в пункте 8 или 9, в зависимости от обстоятельств конкретного дела (кроме случаев, когда до истечения данного периода компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций условились об ином временном периоде по такому делу и уведомили об этой договоренности лицо, представившее дело на рассмотрение),

любые неразрешенные вопросы, возникающие в связи с делом, на основании письменного обращения лица представляются на рассмотрение арбитража способом, определенным в настоящей Части, в соответствии с любыми правилами или процедурами, о которых договорились компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций в соответствии с положениями пункта 10.

2. Если компетентный орган приостановил взаимосогласительную процедуру, указанную в пункте 1, так как дело в отношении одного или нескольких подобных вопросов находится на рассмотрении суда или административного трибунала, течение периода, установленного в подпункте b) пункта 1, приостанавливается до тех пор, пока либо не будет вынесено окончательное решение суда или административного трибунала, либо пока рассмотрение дела не будет приостановлено или дело не будет отозвано. Кроме того, если лицо, представившее дело на рассмотрение, и компетентный орган договорились о приостановлении взаимосогласительной процедуры, течение периода, установленного в подпункте b) пункта 1, приостанавливается до тех пор, пока такое приостановление не будет отменено.

3. Если оба компетентных органа согласились, что лицо, непосредственно затрагиваемое рассматриваемым делом, не представило своевременно любые дополнительные информационные материалы, запрашиваемые любым из компетентных органов после начала периода, установленного в подпункте b) пункта 1, то период, установленный в подпункте b) пункта 1 продлевается на время, равное периоду, начинающемуся с даты запроса информации и заканчивающемуся на дату, когда такая информация была представлена.

4. a) Решение арбитража в отношении вопросов, представленных на рассмотрение арбитража, приводится в исполнение посредством взаимного согласия в отношении дела, упомянутого в пункте 1. Решение арбитража является окончательным.

b) Решение арбитража является обязательным для обеих Договаривающихся Юрисдикций, за исключением следующих случаев:

i) если лицо, непосредственно затрагиваемое рассматриваемым делом, не признает взаимное соглашение, которое приводит в исполнение решение арбитража. В таком случае дело не подлежит какому-либо дальнейшему рассмотрению компетентными органами. Взаимное соглашение, которое приводит в исполнение решение арбитража по делу, считается непризнанным лицом, непосредственно затрагиваемым рассматриваемым делом, если любое лицо, непосредственно затрагиваемое делом, не отзовет в течение 60 дней с даты отправки этому лицу уведомления о взаимном соглашении, с рассмотрения любым судом или административным трибуналом всех вопросов, решенных по взаимному соглашению, которое приводит в исполнение решение арбитража, или иным образом прекратит любые незаконченные судебные или административные разбирательства в отношении таких вопросов способом, который соответствует указанному взаимному соглашению.

ii) если окончательное решение судов одной из Договаривающихся Юрисдикций признает решение арбитража недействительным. В таком случае считается, что запрос об арбитраже в соответствии с пунктом 1 не был представлен, а арбитражный процесс не был осуществлен (кроме как для целей статей 21 (Конфиденциальность арбитражных процедур) и 25 (Расходы на арбитражные процедуры)). В таком случае новый запрос об арбитраже может быть представлен, если только компетентные органы не согласятся о недопустимости такого нового запроса.

iii) если лицо, непосредственно затрагиваемое рассматриваемым делом, обращается в суд или административный трибунал по вопросам, которые были решены по взаимному согласию, приводящему в исполнение решение арбитража.

5. Компетентный орган, получивший первоначальный запрос о проведении взаимосогласительной процедуры, как указано в подпункте a) пункта 1, в течение двух календарных месяцев по получении запроса:

a) направляет уведомление лицу, представившему данное дело, о том, что он получил запрос; и

b) направляет уведомление о данном запросе вместе с копией запроса в компетентный орган другой Договаривающейся Юрисдикции.

6. В течение трех календарных месяцев с момента получения компетентным органом запроса о проведении взаимосогласительной процедуры (или его копию от компетентного органа другой Договаривающейся Юрисдикции), он или:

a) уведомляет лицо, представившее данное дело, и другой компетентный орган о том, что он получил информацию, необходимую для осуществления рассмотрения дела по существу; или

b) запрашивает дополнительную информацию от этого лица для этих целей.

7. Если согласно подпункту b) пункта 6 один или оба компетентных органа запросили у лица, представившего данное дело, дополнительную информацию, необходимую для рассмотрения дела по существу, компетентный орган, запросивший дополнительную информацию, в течение трех календарных месяцев по получении дополнительной информации от данного лица уведомляет это лицо и другой компетентный орган о том, что:

a) он получил запрашиваемую информацию; или

b) что часть запрашиваемой информации все еще отсутствует.

8. Если ни один из компетентных органов не запросил дополнительную информацию согласно подпункту b) пункта 6, начальной датой, упомянутой в пункте 1, считается наиболее ранняя из следующих дат:

a) дата, когда оба компетентных органа уведомили лицо, представившее дело, согласно подпункту a) пункта 6; и

b) дата по истечении трех календарных месяцев с момента уведомления компетентного органа другой Договаривающейся Юрисдикции согласно подпункту b) пункта 5.

9. Когда дополнительная информация была запрошена согласно подпункту b) пункта 6, начальной датой, упомянутой в пункте 1, считается наиболее ранняя из следующих дат:

a) самая поздняя дата, на которую когда компетентные органы, запросившие дополнительную информацию, уведомили лицо, представившее дело, и другой компетентный орган согласно подпункту a) пункта 7; и

b) дата по истечении трех календарных месяцев с момента, когда оба компетентных органа получили всю информацию, запрошенную любым из этих компетентных органов у лица, представившего дело.

Если, однако, один или оба компетентных органа отправляет уведомление, упомянутое в подпункте b) пункта 7, то такое уведомление рассматривается как запрос дополнительной информации в соответствии с подпунктом b) пункта 6.

10. Компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций устанавливают по взаимному согласию (согласно статье соответствующего Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, регулирующей процедуры достижения взаимного соглашения) способ применения положений, содержащихся в настоящей Части, включая минимальный объем информации, необходимой каждому компетентному органу для рассмотрения дела по существу. Такое соглашение заключается до даты, когда нерешенные вопросы дела впервые удовлетворяют условиям для представления на рассмотрение арбитража, и впоследствии время от времени может корректироваться.

11. Для целей применения настоящей статьи по отношению к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, Сторона может оставить за собой право заменить двухлетний период, установленный в подпункте b) пункта 1, трехлетним периодом.

12. Сторона может оставить за собой право применять следующие правила в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, независимо от других положений настоящей статьи:

a) любой нерешенный вопрос, возникающий в ходе взаимосогласительной процедуры по делу, который в ином случае подлежал бы рассмотрению в рамках арбитражной процедуры, предусмотренной настоящей Конвенцией, не представляется на рассмотрение арбитража, если решение по данному вопросу уже было вынесено судом или административным трибуналом любой из Договаривающихся Юрисдикций;

b) если в любой момент времени после представления запроса об арбитраже и до передачи решения арбитражной комиссии компетентным органам Договаривающихся Юрисдикций решение в отношении данного вопроса выносится судом или административным трибуналом одной из Договаривающихся Юрисдикций, то арбитражная процедура прекращается.

Статья 20 – Назначение Арбитров

1. За исключением случаев, когда компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций взаимно согласились об иных правилах, для целей настоящей Части применяются пункты со 2 по 4.

2. Следующие правила регулируют назначение членов арбитражной комиссии:

a) Арбитражная комиссия состоит из трҰх независимых арбитров, обладающих компетенцией или опытом в международных вопросах по налоговым делам.

b) Каждый компетентный орган назначает одного члена комиссии в течение 60 дней с даты запроса об арбитраже в соответствии с пунктом 1 статьи 19 (Обязательное для исполнения решение арбитража). Два члена арбитражной комиссии, назначенные таким образом, в течение 60 дней с момента последнего из их назначений назначают третьего арбитра, который будет Председателем арбитражной комиссии. Председатель не является гражданином или резидентом любой из Договаривающихся Юрисдикций.

c) Каждый назначенный член арбитражной комиссии должен быть беспристрастным и независимым от компетентных органов, налоговых администраций, министерств финансов Договаривающихся Юрисдикций и от всех лиц, непосредственно затрагиваемых делом, (а также их советников) во время принятия своего назначения, сохранять свою беспристрастность и независимость в течение разбирательства и впоследствии в течение разумного периода времени избегать любого поведения, которое может навредить облику беспристрастности и независимости арбитров в отношении разбирательства.

3. В случае если компетентный орган Договаривающейся Юрисдикции не назначает члена арбитражной комиссии тем способом и в течение тех периодов времени, которые указаны в пункте 2 или согласованы между компетентными органами Договаривающихся Юрисдикций, член арбитражной комиссии назначается от имени этого компетентного органа высшим должностным лицом Центра налоговой политики и администрирования Организации экономического сотрудничества и развития, который не является гражданином любой из Договаривающихся Юрисдикций.

4. Если два изначально назначенных члена арбитражной комиссии не назначают Председателя тем способом и в течение тех периодов времени, которые указаны в пункте 2 или согласованы между компетентными органами Договаривающихся Юрисдикций, Председатель назначается высшим должностным лицом Центра налоговой политики и администрирования Организации экономического сотрудничества и развития, который не является гражданином любой из Договаривающихся Юрисдикций.

Статья 21 – Конфиденциальность арбитражных процедур

1. Исключительно для целей применения положений настоящей Части и положений соответствующего Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, а также национального законодательства Договаривающихся Юрисдикций в отношении обмена информацией, конфиденциальности, и административной помощи, члены арбитражной комиссии и максимально по три сотрудника от каждого члена комиссии (а также потенциальные арбитры исключительно в той мере, в которой это необходимо для подтверждения их способности выполнять требования, предъявляемые к арбитрам) считаются лицами или органами, которым может раскрываться информация. Информация, полученная арбитражной комиссией или потенциальными арбитрами, и информация, полученная компетентными органами от арбитражной комиссии, считается информацией, обмен которой происходит в соответствии с положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые относятся к вопросам обмена информацией и административной помощи.

2. Компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций гарантируют, что члены арбитражной комиссии и их сотрудники прежде, чем приступить к своей деятельности в рамках арбитражной процедуры, в письменной форме дают согласие расценивать любую информацию, относящуюся к арбитражной процедуре, в соответствии с обязательствами конфиденциальности и неразглашения, изложенными в положениях Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые относятся к вопросам обмена информацией и административной помощи, и в соответствии с применимым законодательством Договаривающихся Юрисдикций.

Статья 22 – Разрешение дела до завершения арбитража

Для целей настоящей Части и положений соответствующего Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, предусматривающих разрешение дел посредством взаимного согласия, взаимосогласительная процедура, так же как и арбитражная процедура, в отношении дела прекращается, если в любой момент времени после того, как был сделан запрос об арбитраже, и до того, как арбитражная комиссия передала свое решение компетентным органам Договаривающихся Юрисдикций:

a) компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций достигают взаимного согласия в разрешении дела; или

b) лицо, представившее дело, отзывает запрос об арбитраже или запрос о взаимосогласительной процедуре.

Статья 23 – Тип арбитражной процедуры

1. За исключением случаев, когда компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций взаимно согласились об иных правилах, в соответствии с настоящей Частью применяются следующие правила в отношении арбитражной процедуры:

a) После того, как дело представляется на рассмотрение арбитража, компетентный орган каждой Договаривающейся Юрисдикции представляет арбитражной комиссии к дате, установленной соглашением, предложение по урегулированию всех нерешенных вопросов (вопроса) по делу (принимая во внимание все соглашения, ранее достигнутые по данному делу между компетентными органами Договаривающихся Юрисдикций). Предлагаемое решение ограничивается распределением определенных денежных сумм (например, доходов или расходов) или, если это отдельно оговорено, максимальной ставкой налога, предусмотренной в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, для каждой корректировки или подобного вопроса по делу. В случае когда компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций не смогли достичь соглашения по вопросу относительно условий применения положения соответствующего Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, (далее - “основной вопрос”), касательно резидентства физического лица или существования постоянного представительства, компетентные органы могут представить альтернативные предложения по решению вопросов, определение которых сопряжено с разрешением указанных основных вопросов.

b) Компетентный орган каждой Договаривающейся Юрисдикции также может представить на рассмотрение арбитражной комиссии подтверждающий позицию документ. Каждый компетентный орган, представляющий предложение по решению или подтверждающий позицию документ, направляет копию другому компетентному органу к дате, когда предложение по решению или подтверждающий позицию документ необходимо предоставить. Каждый компетентный орган также может представить арбитражной комиссии к дате, установленной по соглашению, ответную позицию в отношении представленных другим компетентным органом предложения по решению и подтверждающего позицию документа. Копия любой ответной позиции представляется другому компетентному органу к дате, когда ответная позиция должна быть предоставлена.

c) Арбитражная комиссия выбирает в качестве своего решения одно из предложенных решений по делу, которые были представлены компетентными органами в отношении каждого вопроса и любых основных вопросов, и не включает обоснование или любое другое разъяснение по решению. Арбитражное решение принимается простым большинством членов арбитражной комиссии. Арбитражная комиссия передает свое решение в письменном виде компетентным органам Договаривающихся Юрисдикций. Арбитражное решение не имеет прецедентной силы.

2. Для целей применения настоящей статьи в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, Сторона может оставить за собой право не применять пункт 1 к своим Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция. Тогда, за исключением случаев, когда компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций взаимно согласились об иных правилах, в отношении арбитражной процедуры применяются следующие правила:

a) После того, как дело представлено на рассмотрение арбитража, компетентный орган каждой Договаривающейся Юрисдикции представляет любую информацию, которая может быть необходима для принятия арбитражного решения, всем членам арбитражной комиссии без необоснованной задержки. Если компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций не согласились об ином, любая информация, которая была недоступна обоим компетентным органам до получения ими обоими запроса об арбитраже, не принимается во внимание для целей принятия решения.

b) Арбитражная комиссия принимает решение по вопросам, представленным на арбитражное рассмотрение, в соответствии с применяемыми положениями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, и, с учетом таких положений, положениями национального законодательства Договаривающихся Юрисдикций. Члены арбитражной комиссии также учитывают любые другие источники, которые могут быть прямо обозначены компетентными органами Договаривающихся Юрисдикций путем взаимного согласия.

c) Арбитражное решение передается компетентным органам Договаривающихся Юрисдикций в письменной форме и указывает источники права, на которые оно опирается, а также обоснование результата разбирательства. Арбитражное решение принимается простым большинством членов комиссии. Арбитражное решение не имеет прецедентной силы.

3. Сторона, которая не сделала оговорку, указанную в пункте 2, может оставить за собой право не применять предшествующие пункты настоящей статьи в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, со Сторонами, которые сделали такую оговорку. В таком случае компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций каждого такого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, стремятся достичь соглашения о типе арбитражной процедуры, применяемой в отношении такого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция. Пока такое соглашение не достигнуто, статья 19 (Обязательное для исполнения решение арбитража) не применяется в отношении такого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

4. Сторона может также решить применять пункт 5 в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, и соответствующим образом уведомляет об этом Депозитария. Пункт 5 применяется в отношении двух Договаривающихся Юрисдикций относительно Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, если любая из Договаривающихся Юрисдикций сделала такое уведомление.

5. До начала арбитражной процедуры компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, удостоверяются, что каждое лицо, представившее дело, и их советники дали согласие в письменной форме не раскрывать любому другому лицу любую информацию, полученную в ходе арбитражной процедуры от компетентного органа или арбитражной комиссии. Взаимосогласительная процедура в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, так же как и арбитражная процедура в соответствии с настоящей Частью, по отношению к делу прекращается, если в любой момент времени после того, как был сделан запрос об арбитраже, и до того, как арбитражная комиссия передала свое решение компетентным органам Договаривающихся Юрисдикций, лицо, представившее дело, или один из советников данного лица существенным образом нарушает такое соглашение.

6. Несмотря на пункт 4, Сторона, решившая не применять пункт 5, может оставить за собой право не применять пункт 5 по отношению к одному или нескольким определенным Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, или в отношении всех своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция.

7. Сторона, решившая применять пункт 5, может оставить за собой право не применять данную Часть в отношении всех Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, по которым другая Договаривающаяся Юрисдикция делает оговорки согласно пункту 6.

Статья 24 – Соглашение об ином решении

1. Для целей применения настоящей Части в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, Сторона может решить применять пункт 2 и соответствующим образом уведомляет Депозитария. Пункт 2 применяется в отношении двух Договаривающихся Юрисдикций относительно Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в случае, если обе Договаривающиеся Юрисдикции сделали такое уведомление.

2. Несмотря на пункт 4 статьи 19 (Обязательное для исполнения решение арбитража), решение арбитража в соответствии с настоящей Частью не является обязательным для исполнения Договаривающимися Юрисдикциями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, и не приводится в исполнение, если компетентные органы Договаривающихся Юрисдикций согласились об ином урегулировании всех нерешенных вопросов в течение трех календарных месяцев с момента передачи им решения арбитражного решения.

3. Сторона, решившая применять пункт 2, может оставить за собой право применять пункт 2 только в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, к которым применяется пункт 2 статьи 23 (Тип арбитражной процедуры).

Статья 25 – Расходы на арбитражные процедуры

В ходе арбитражной процедуры в соответствии с настоящей Частью, расходы по выплате вознаграждения и компенсации издержек членов арбитражной комиссии, так же как и любые расходы, возникающие в связи с арбитражной процедурой у Договаривающихся Юрисдикций, несут Договаривающиеся Юрисдикции таким образом, который устанавливается путем взаимного согласия между компетентными органами Договаривающихся Юрисдикций. При отсутствии такого согласия каждая Договаривающаяся Юрисдикция несет свои собственные расходы и расходы назначенного с ее стороны члена арбитражной комиссии. Расходы на председателя арбитражной комиссии и иные расходы, связанные с проведением арбитражной процедуры, несут Договаривающиеся Юрисдикции в равных долях.

Статья 26 – Совместимость

1. В соответствии со статьей 18 (Решение о применении Части IV), положения настоящей Части применяются вместо или при отсутствии положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, предусматривающих проведение арбитража в отношении неразрешенных вопросов, возникающих из дела по взаимосогласительной процедуре. Каждая Сторона, решившая применять настоящую Часть, уведомляет Депозитария о том, содержит ли каждое из ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, помимо тех, на которые распространяется оговорка в соответствии с пунктом 4, такое положение, и, если содержит, номер статьи и пункта каждого такого положения. Если две Договаривающиеся Юрисдикции сделали уведомление в отношении положения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, такое положение заменяется положениями настоящей Части в отношениях между двумя такими Договаривающимися Юрисдикциями.

2. Любой неразрешенный вопрос, возникающий из дела по взаимосогласительной процедуре, который в ином случае подлежал бы рассмотрению в рамках арбитражной процедуры, предусмотренной настоящей Частью, не направляется на рассмотрение арбитража, если вопрос относится к категории дел, в отношении которых ранее созывалась арбитражная комиссия или похожий орган в соответствии с двусторонней или многосторонней конвенцией, предусматривающей обязательное для исполнения решение арбитража по неразрешенным вопросам, возникающим из дела по взаимосогласительной процедуре.

3. В соответствии с пунктом 1, никакие положения настоящей Части не влияют на выполнение более широких обязательств в отношении арбитражного рассмотрения неразрешенных вопросов, возникающих в контексте взаимосогласительной процедуры на основании других конвенций, сторонами которых Договаривающиеся Юрисдикции являются или станут в будущем.

4. Сторона может оставить за собой право не применять настоящую Часть в отношении одного или нескольких определенных Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция (или всех ее Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция), которые уже предусматривают обязательное для исполнения решение арбитража по неразрешенным вопросам, возникающим из дела по взаимосогласительной процедуре.

ЧАСТЬ VII.

ЗАКЛЮЧИТЕЛЬНЫЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Статья 27 - Подписание и ратификация, принятие или утверждение

1. Начиная с 31 декабря 2016 года, настоящая Конвенция открыта для подписания:

а) всеми Государствами;

b) Гернси (Соединенное Королевство Великобритании и Северной Ирландии); Островом Мэн (Соединенное Королевство Великобритании и Северной Ирландии); Джерси (Соединенное Королевство Великобритании и Северной Ирландии); и

c) любыми другими юрисдикциями, уполномоченными стать Стороной в соответствии с решением на основе консенсуса Сторон и Подписавших сторон.

2. Настоящая Конвенция подлежит ратификации, принятию или утверждению.

Статья 28 – Оговорки

1. С учетом пункта 2 никакие оговорки не могут быть сделаны к настоящей Конвенции, за исключением тех, которые прямо разрешены:

a) пунктом 5 статьи 3 (Фискально-прозрачные лица);

b) пунктом 3 статьи 4 (Лица с двойным резидентством);

c) пунктами 8 и 9 статьи 5 (Применение методов устранения двойного налогообложения);

d) пунктом 4 статьи 6 (Цели Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция);

e) пунктами 15 и 16 статьи 7 (Предотвращение злоупотреблений положениями договора);

f) пунктом 3 статьи 8 (Операции по переводу дивидендов);

g) пунктом 6 статьи 9 (Доходы от отчуждения акций или долей участия, стоимость которых представлена преимущественно недвижимым имуществом);

h) пунктом 5 статьи 10 (Правило против уклонения от уплаты налогов постоянными представительствами, расположенными в третьих юрисдикциях);

i) пунктом 3 статьи 11 (Применение налоговых соглашений в целях ограничения прав Стороны в отношении налогообложения своих резидентов);

j) пунктом 4 статьи 12 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет агентских соглашений и аналогичных стратегий);

k) пунктом 6 статьи 13 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет исключений, предусмотренных для конкретных видов деятельности);

l) пунктом 3 статьи 14 (Разделение контрактов);

m) пунктом 2 статьи 15 (Определение лица, тесно связанного с предприятием);

n) пунктом 5 статьи 16 (Взаимосогласительная процедура);

o) пунктом 3 статьи 17 (Симметричные корректировки);

p) пунктами 11 и 12 статьи 19 (Обязательное для исполнения решение арбитража);

q) пунктами 2, 3, 6 и 7 статьи 23 (Тип арбитражной процедуры);

r) пунктом 3 статьи 24 (Соглашение об ином решении);

s) пунктом 4 статьи 26 (Совместимость);

t) пунктами 6 и 7 статьи 35 (Начало действия); и

u) пунктом 2 статьи 36 (Начало действия Части VI).

2. а) Независимо от пункта 1, Сторона, которая в соответствии со статьей 18 (Решение о применении Части VI) выбирает применение Части VI (Арбитраж), может сформулировать одну или более оговорок в отношении предмета дел, которые согласно положениям Части VI (Арбитраж) имеют право на арбитраж в соответствии с положениями Части VI (Арбитраж). Для Стороны, которая в соответствии со статьей 18 (Решение о применении Части VI) выбирает применение Части VI, после того, как она стала Стороной настоящей Конвенции, оговорки в соответствии с настоящим подпунктом должны быть сделаны в то же самое время, что и уведомление Стороной Депозитария в соответствии со статьей 18 (Решение о применении Части VI).

b) Оговорки, сделанные в соответствии с подпунктом а) подлежат принятию. Оговорка, сделанная в соответствии с подпунктом а), считается принятой Стороной, если она не уведомила Депозитария о возражении против оговорки к концу периода двенадцати календарных месяцев, начинающегося с даты уведомления об оговорке Депозитарием или до даты сдачи на хранение документа о ратификации, принятии или утверждении, в зависимости от того, какая из дат является более поздней. Для Стороны, которая выбирает применение Части VI (Арбитраж) в соответствии со статьей 18 (Решение о применении Части VI) после того, как она стала Стороной настоящей Конвенции, возражения против предыдущих оговорок, сделанных другой Стороной в соответствии с подпунктом а), могут быть сделаны во время уведомления Депозитария первой упомянутой Стороной в соответствии со статьей 18 (Применение Части VI). Если Сторона высказывает возражение против оговорки, сделанной в соответствии с подпунктом а), Часть VI (Арбитраж) полностью не применяется в отношениях между возражающей Стороной и Стороной, делающей оговорку.

2. Если иное прямо не предусмотрено в соответствующих положениях настоящей Конвенции, оговорка, сделанная в соответствии с пунктом 1 или 2:

а) изменяет для Стороны, делающей оговорку, в ее отношениях с другой Стороной положения настоящей Конвенции, к которым относится оговорка, в той мере, в какой это предусмотрено оговоркой; и

b) в той же мере изменяет эти положения для другой Стороны в отношениях со Стороной, делающей оговорку.

4. Оговорки, применимые к Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, заключенным юрисдикцией или территорией или от их имени, за международные отношения которых Сторона несет ответственность если эта юрисдикция или территория не является Стороной настоящей Конвенции в соответствии с подпунктом b) или с) пункта 1 статьи 27 (Подписание и ратификация, принятие или утверждение), должны быть сделаны ответственной Стороной и могут отличаться от оговорок, сделанных этой Стороной в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция.

5. Оговорки должны быть сделаны во время подписания или при сдаче на хранение документа о ратификации, принятии или утверждении с учетом положений пунктов 2, 6 и 9 настоящей статьи и пункта 5 статьи 29 (Уведомления). Однако, для Стороны, которая выбирает применение Части VI (Арбитраж) в соответствии со статьей 18 (Решение о применении Части VI), после того, как она стала Стороной настоящей Конвенции, оговорки, указанные в подпунктах p), q), r) и s) пункта 1 настоящей статьи, должны быть сделаны в то же самое время, что и уведомление Стороной Депозитария в соответствии со статьей 18 (Решение о применении Части VI).

6. Если оговорки сделаны во время подписания, они должны быть подтверждены при сдаче на хранение документа о ратификации, принятии или утверждении, если только документ, содержащий оговорки, прямо не определяет, что его следует считать окончательным с учетом положений пунктов 2, 5 и 9 настоящей статьи и пункта 5 статьи 29 (Уведомления).

7. Если оговорки не сделаны во время подписания, предварительный список предполагаемых оговорок должен быть предоставлен Депозитарию в это время.

8. Для оговорок, сделанных в соответствии с каждым из следующих положений, список соглашений, в отношении которых сделано уведомление в соответствии с частью ii) подпункта а) пункта 1 статьи 2 (Толкование терминов), которые являются предметом указанных в соответствующих положениях оговорок (и в случае оговорки в соответствии с любым из следующих положений, иных, чем те, которые перечислены в подпунктах c), d) и n), номер статьи и пункта каждого соответствующего положения), должен быть предоставлен когда делаются такие оговорки:

a) подпунктами b), c) и d), е) и g) пункта 5 статьи 3 (Фискально-прозрачные лица);

b) подпунктами b), c) и d) пункта 3 статьи 4 (Лица с двойным резидентством);

c) пунктами 8 и 9 статьи 5 (Применение методов для устранения двойного налогообложения);

d) пунктом 4 статьи 6 (Цели Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция);

e) подпунктами b) и c) пункта 15 статьи 7 (Предотвращение злоупотреблений положениями договора);

f) частями i), ii) и iii) подпункта b) пункта 3 статьи 8 (Операции по переводу дивидендов);

g) подпунктами d), e) и f) пункта 6 статьи 9 (Доходы, полученные в результате отчуждения акций или долей участия в лице, которые формируют стоимость преимущественно из недвижимого имущества

h) подпунктами b) и с) пункта 5 статьи 10 (Правило против уклонения от уплаты налогов постоянными представительствами, расположенными в третьих юрисдикциях);

i) подпунктом b) пункта 3 статьи 11 (Применение налоговых соглашений в целях ограничения прав Стороны в отношении налогообложения своих резидентов);

j) подпунктом b) пункта 6 статьи 13 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет исключений, предусмотренных для конкретных видов деятельности);

k) подпунктом b) пункта 3 статьи 14 (Разделение контрактов);

l) подпунктом b) пункта 5 статьи 16 (Взаимосогласительная процедура);

m) подпунктом а) пункта 3 статьи 17 (Симметричные корректировки);

n) пунктом 6 статьи 23 (Тип арбитражной процедуры); и

o) пунктом 4 статьи 26 (Совместимость).

Оговорки, указанные выше в подпунктах с а) по o), не применяются к какому-либо Налоговому соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция, которое не включено в указанный в настоящем пункте список.

9. Любая Сторона, которая сделала оговорку в соответствии с пунктом 1 или 2, в любое время может снять такую оговорку или заменить ее более ограниченной оговоркой посредством направления уведомления Депозитарию. Такая Сторона сделает какие-либо дополнительные уведомления в соответствии с пунктом 6 статьи 29 (Уведомления), которые могут потребоваться вследствие снятия или замены такой оговорки. С учетом пункта 7 статьи 35 (Начало действия) снятие или замена оговорки начинает действовать:

а) в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, исключительно с Государствами или юрисдикциями, являющимися Сторонами по Конвенции, когда уведомление о снятии или замене оговорки получено Депозитарием:

i) для оговорок в отношении положений, связанных с налогами, удержанными у источника, если событие, которое приводит к такому налогу, происходит первого или после первого января года, следующего за истечением периода шести календарных месяцев, начинающегося с даты сообщения Депозитарием об уведомлении о снятии или замене оговорки); и

ii) для оговорок в отношении всех других положений, для налогов, взимаемых за налоговые периоды, начинающиеся первого или после первого января года, следующего за истечением периода шести календарных месяцев, начинающегося с даты сообщения Депозитарием об уведомлении о снятии или замене оговорки; и

b) в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, для которого одна или несколько Договаривающихся Юрисдикций становятся Стороной настоящей Конвенции после даты получения Депозитарием уведомления о снятии или замене оговорки: с последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для этих Договаривающихся Юрисдикций.

Статья 29 - Уведомления

1. С учетом пунктов 5 и 6 настоящей статьи и пункта 7 статьи 35 (Начало действия), уведомления, сделанные в соответствии со следующими положениями, должны быть сделаны во время подписания или при сдаче на хранение документа о ратификации, принятии или утверждении:

a) частью ii) подпункта а) пункта 1 статьи 2 (Толкование терминов);

b) пунктом 6 статьи 3 (Фискально-прозрачные лица);

c) пунктом 4 статьи 4 (Лица с двойным резидентством);

d) пунктом 10 статьи 5 (Применение методов устранения двойного налогообложения);

e) пунктами 5 и 6 статьи 6 (Цели Налогового соглашения, на которое распространяется действие настоящей Конвенции);

f) пунктом 17 статьи 7 (Предотвращение злоупотреблений положениями договора);

g) пунктом 4 статьи 8 (Операции по переводу дивидендов);

h) пунктами 7 и 8 статьи 9 (Доходы, полученные в результате отчуждения акций или долей участия в лице, которые формируют стоимость преимущественно из недвижимого имущества);

i) пунктом 6 статьи 10 (Правило против уклонения от уплаты налогов постоянными представительствами, расположенными в третьих юрисдикциях);

j) пунктом 4 статьи 11 (Применение налоговых соглашений в целях ограничения прав Стороны в отношении налогообложения своих резидентов);

k) пунктами 5 и 6 статьи 12 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет агентских соглашений и аналогичных стратегий);

l) пунктами 7 и 8 статьи 13 (Искусственное избежание статуса постоянного представительства за счет исключений, предусмотренных для конкретных видов деятельности);

m) пунктом 4 статьи 14 (Разделение контрактов);

n) пунктом 6 статьи 16 (Взаимосогласительная процедура);

o) пунктом 4 статьи 17 (Симметричные корректировки);

p) статьей 18 (Решение о применении Части VI);

q) пунктом 4 статьи 23 (Тип арбитражной процедуры);

r) пунктом 1 статьи 24 (Соглашение об ином решении);

s) пунктом 1 статьи 26 (Совместимость);

t) пунктами 1, 2, 3, 5 и 7 статьи 35 (Начало действия).

2. Уведомления в отношении Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, заключенных юрисдикцией или территорией или от их имени, за международные отношения которых Сторона несет ответственность если такая юрисдикция или территория не является Стороной Конвенции в соответствии с подпунктом b) или с) пункта 1 статьи 27 (Подписание и ратификация, принятие или утверждение), должны быть сделаны ответственной Стороной и могут отличаться от уведомлений, сделанных этой Стороной для своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция.

3. Если уведомления сделаны во время подписания, они должны быть подтверждены при сдаче на хранение документа о ратификации, принятии или утверждении, если только документ, содержащий уведомления, прямо не определяет, что его следует считать окончательным, с учетом положений пунктов 5 и 6 настоящей статьи и пункта 7 статьи 35 (Начало действия).

4. Если уведомления не сделаны во время подписания, предварительный список предполагаемых уведомлений должен быть предоставлен в это время.

5. Сторона в любое время может расширить список соглашений, в отношении которых сделано уведомление в соответствии с частью ii) подпункта а) пункта 1 статьи 2 (Толкование терминов), посредством направления уведомления Депозитарию. В таком уведомлении Сторона указывает является ли соглашение предметом каких-либо из сделанных Стороной оговорок, перечисленных в пункте 8 статьи 28 (Оговорки). Сторона также может сделать новую оговорку, указанную в пункте 8 статьи 28 (Оговорки), если дополнительное соглашение будет первым, которое является предметом такой оговорки. Сторона также указывает какие-либо дополнительные уведомления, которые могут потребоваться в соответствии с подпунктами с b) по s) пункта 1 с целью отражения включения дополнительных соглашений. Кроме того, если расширение впервые приводит к включению налогового соглашения, заключенного юрисдикцией или территории или от их имени, за международные отношения которых Сторона несет ответственность, Стороной указываются любые оговорки (в соответствии с пунктом 4 статьи 28 (Оговорки)) или уведомления (в соответствии с пунктом 2 настоящей статьи), применимые к Налоговым соглашениям, на которые распространяется настоящая Конвенция, заключенным такой юрисдикцией или территорией или от их имени. С даты, c которой добавленное соглашение(я), в отношении которых сделано уведомление в соответствии с частью ii) подпункта а) пункта 1 статьи 2 (Толкование терминов), становятся Налоговыми соглашениями, на которые распространяется настоящая Конвенция, положениями статьи 35 (Начало действия) определяется дата, с которой будут применяться изменения Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция.

6. Сторона может сделать дополнительные уведомления в соответствии с подпунктами с b) по s) пункта 1, направив уведомление Депозитарию. Такие уведомления начинают действовать:

а) в отношении Налоговых Соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, исключительно с Государствами или юрисдикциями, являющимися Сторонами Конвенции, при получении Депозитарием дополнительного уведомления:

i) для уведомлений в отношении положений, связанных с налогами, удерживаемыми у источника, если обстоятельства/события, которые привели к возникновению таких налогов, возникают с первого или после 1 января года, следующего за истечением шести календарных месяцев, начинающихся с даты сообщения Депозитарию о дополнительном уведомлении; и

ii) для уведомлений в отношении всех других положений, связанных с налогами, взимаемых за налоговые периоды, начинающиеся первого или после первого января года, следующего за истечением шести календарных месяцев, начинающихся с даты сообщения Депозитарию о дополнительном уведомлении; и

b) в отношении Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция, для которых одна или более Договаривающихся Юрисдикций становится Стороной настоящей Конвенции после даты получения Депозитарием дополнительного уведомления: с последней из дат, с которой Конвенция вступает в силу для этих Договаривающихся Юрисдикций.

Статья 30 - Последующие изменения Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция

Положения настоящей Конвенции не затрагивают последующие изменения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, которые могут быть согласованы между Договаривающимися Юрисдикциями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

Статья 31 - Конференция Сторон

1. Стороны могут созвать Конференцию Сторон для принятия каких-либо решений или осуществления каких-либо функций, которые могут потребоваться или быть целесообразны на основании положений настоящей Конвенции.

2. Конференция Сторон обеспечивается Депозитарием.

3. Любая Сторона может запросить проведение Конференции Сторон, направив запрос Депозитарию. Депозитарий информирует все Стороны о любом запросе. После этого Депозитарий созывает Конференцию Сторон, при условии, что запрос поддержан одной третью Сторон в течение шести календарных месяцев после направления запроса Депозитарию.

Статья 32 - Толкование и применение

1. Любой вопрос, возникающий при толковании или применении измененных настоящей Конвенцией положений Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, определяется в соответствии с положением (положениями) Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, связанным с разрешением путем взаимного согласия вопросов толкования или применения Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция (как такие положения могут быть изменены настоящей Конвенцией).

2. Любой другой вопрос, возникающий при толковании или применении настоящей Конвенции, может быть рассмотрен на Конференции Сторон, созванной в соответствии с пунктом 3 статьи 31 (Конференция Сторон).

Статья 33 – Внесение поправок

1. Любая Сторона может предложить внести поправку к настоящей Конвенции посредством представления предлагаемой поправки Депозитарию.

2. Конференция Сторон может быть созвана для рассмотрения предлагаемой поправки в соответствии с пунктом 3 статьи 31 (Конференция Сторон).

Статья 34 - Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция вступает в силу с первого дня месяца, следующего за истечением периода трех календарных месяцев, начинающегося с даты сдачи на хранение пятого документа о ратификации, принятии или утверждении.

2. Для каждой Подписавшей стороны, ратифицирующей, принимающей или утверждающей настоящую Конвенцию, после сдачи на хранение пятого инструмента о ратификации, принятии или утверждении, настоящая Конвенция вступает в силу с первого дня месяца, следующего за истечением периода трех календарных месяцев, начинающегося с даты сдачи на хранение такой Подписавшей стороной своего документа о ратификации, принятии или утверждении.

Статья 35 – Начало действия

1. Положения настоящей Конвенции будут применяться в каждой Договаривающейся Юрисдикции в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция:

a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, к суммам, выплаченным или перечисленным нерезидентам, если события, которые приводят к таким налогам, происходят первого или после первого дня следующего календарного года, который начинается с даты или после последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция; и

b) в отношении всех других налогов, взимаемых этой Договаривающейся Юрисдикцией, для налогов, взимаемых за налоговые периоды, начинающиеся с или после истечения периода шести календарных месяцев (или более короткого периода, если все Договаривающиеся Юрисдикции уведомляют Депозитария о своем намерении применять такой более короткий период) с последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашению, на которое распространяется настоящая Конвенция.

2. Исключительно в целях собственного применения подпункта а) пункта 1 и подпункта а) пункта 5 Сторона может принять решение о замене "календарного года" на "налоговый период" и в установленном порядке уведомит Депозитария.

3. Исключительно в целях собственного применения подпункта b) пункта 1 и подпункта b) подпункта 5 Сторона может принять решение о замене ссылки на "налоговые периоды, начинающиеся с или после истечения периода" ссылкой на "налоговые периоды, начинающиеся первого или после первого января следующего года, начинающегося с или после истечения периода" и в установленном порядке уведомляет Депозитария.

4. Независимо от предыдущих положений настоящей статьи, статья 16 (Взаимосогласительная процедура) применяется в отношении Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, к заявлению, представленному компетентному органу Договаривающейся Юрисдикции с или после последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, за исключением заявлений, которые не имели права быть представленными на эту дату в соответствии с Налоговым соглашением, на которое распространяется настоящая Конвенция, до его изменения в соответствии с настоящей Конвенцией, независимо от налогового периода, к которому относится заявление.

5. Для нового Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, вследствие расширения в соответствии с пунктом 5 статьи 29 (Уведомления) списка соглашений, по которым сделано уведомление согласно части ii) подпункта а) пункта 1 статьи 2 (Толкование терминов), положения настоящей Конвенции применяются в каждой Договаривающейся Юрисдикции:

a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, к суммам, выплаченным или перечисленным нерезидентам, если события, которые приводят к таким налогам, происходят с первого или после 30 дней после даты сообщения Депозитарием об уведомлении о расширении списка соглашений; и

b) в отношении всех других налогов, взымаемых этой Договаривающейся Юрисдикцией, к налогам, взымаемым за налоговые периоды, начинающиеся с или после истечения периода девяти календарных месяцев (или более короткого периода, если все Договаривающиеся Юрисдикции уведомляют Депозитария о своем намерении применять такой более короткий период) с даты сообщения Депозитарием об уведомлении о расширении списка соглашений.

6. Сторона может оставить за собой право не применять пункт 4 в отношении своих Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция.

7. a) Сторона может оставить за собой право заменить:

i) ссылки в пунктах 1 и 4 на "последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция"; и

ii) ссылки в пункте 5 на "даты сообщения Депозитарием об уведомлении о расширении списка соглашений";

ссылками на "30 дней после даты получения Депозитарием последнего из уведомлений каждой Договаривающейся Юрисдикции, делающей оговорку, указанную в пункте 7 статьи 35 (Начало действия) о завершении ее внутренних процедур для начала действия положений настоящей Конвенции в отношении такого конкретного Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция";

iii) ссылки в подпункте а) пункта 9 статьи 28 (Оговорки) на "с даты сообщения Депозитарием об уведомлении о снятии или замене оговорки"; и

iv) ссылку в подпункте b) пункта 9 статьи 28 (Оговорки) на "с последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для этих Договаривающихся Юрисдикций";

ссылками на "30 дней после даты получения Депозитарием последнего из уведомлений каждой Договаривающейся Юрисдикции, делающей оговорку, указанную в пункте 7 статьи 35 (Начало действия) о завершении ее внутренних процедур для начала действия снятия или замены оговорки в отношении такого конкретного Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция";

v) ссылки в подпункте а) пункта 6 статьи 29 (Уведомления) на "с даты сообщения Депозитарием о дополнительном уведомлении"; и

vi) ссылку в подпункте b) пункта 6 статьи 29 (Оговорки) на "с последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для этих Договаривающихся Юрисдикций";

ссылками на "30 дней после даты получения Депозитарием последнего из уведомлений каждой Договаривающейся Юрисдикции, делающей оговорку, указанную в пункте 7 статьи 35 (Начало действия) о завершении ее внутренних процедур для начала действия дополнительного уведомления в отношении такого конкретного Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция"; и

vii) ссылки в пункте 1 и 2 статьи 36 (Начало действия Части VI) на "последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция";

ссылками на "30 дней после даты получения Депозитарием последнего из уведомлений каждой Договаривающейся Юрисдикции, делающей оговорку, указанную в пункте 7 статьи 35 (Начало применения) о завершении ее внутренних процедур для начала действия положений настоящей Конвенции в отношении такого конкретного Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция"; и

viii) ссылку в пункте 3 статьи 36 (Начало действия Части VI) на "даты сообщения Депозитарием об уведомлении о расширении списка соглашений";

ix) ссылки в пункте 4 статьи 36 (Начало действия Части VI) на "даты сообщения Депозитарием об уведомлении о снятии оговорки"; и

x) ссылку в пункте 5 статьи 36 (Начало действия Части VI) на "даты сообщения Депозитарием о дополнительном уведомлении";

ссылками на "30 дней после даты получения Депозитарием последнего из уведомлений каждой Договаривающейся Юрисдикции, делающей оговорку, указанную в пункте 7 статьи 35 (Начало действия) о завершении ее внутренних процедур для вступления в силу положений Части VI (Арбитраж) в отношении такого конкретного Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция".

b) Сторона, делающая оговорку в соответствии с подпунктом а), подтверждает в уведомлении завершение ее внутренних процедур, направляемом одновременно Депозитарию и другой Договаривающейся Юрисдикции (Юрисдикциям).

с) Если одна или несколько Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, делает оговорку в соответствии с настоящим пунктом, дата начала применения положений Конвенции, снятия или замены оговорки, или дополнительного уведомления в отношении этого Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, или Части VI (Арбитраж) определяется настоящим пунктом для всех Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция.

Статья 36 – Начало действия Части VI

1. Независимо от пункта 9 статьи 28 (Оговорки), пункта 6 статьи 29 (Уведомления) и пунктов с 1 по 6 статьи 35 (Начало действия), в отношении двух Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, положения Части VI (Арбитраж) начинают действовать:

a) в отношении заявлений, представленных компетентному органу Договаривающейся Юрисдикции (как указано в подпункте а) пункта 1 статьи 19 (Обязательное для исполнения решение арбитража), с даты или после последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикции Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция; и

b) в отношении заявлений, представленных компетентному органу Договаривающейся Юрисдикции до последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, с даты, с которой обе Договаривающиеся Юрисдикции уведомили Депозитария о достижении взаимного согласия в соответствии с пунктом 10 статьи 19 (Обязательное для исполнения решение арбитража) с указанием даты, с которой такие заявления считаются представленными компетентному органу Договаривающейся Юрисдикции (как указано в подпункте а) пункта 1 статьи 19 (Обязательное для исполнения решение арбитража) согласно условиям такого взаимного согласия.

2. Сторона может оставить за собой право применения Части VI (Арбитраж) к заявлению, представленному компетентному органу Договаривающейся Юрисдикции до последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, только в той мере, в какой компетентные органы обеих Договаривающихся Юрисдикций соглашаются, что это право будет применяться к такому конкретному заявлению.

3. В случае нового Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, вследствие расширения в соответствии с пунктом 5 статьи 29 (Уведомления) списка соглашений, по которым сделано уведомление согласно части ii) подпункта а) пункта 1 статьи 2 (Толкование терминов), ссылки в пункте 1 и 2 настоящей статьи на "последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция" заменяются ссылкой на "даты сообщения Депозитарием об уведомлении о расширении списка соглашений".

4. Снятие или замена оговорки, сделанные в соответствии с пунктом 4 статьи 26 (Совместимость), согласно пункту 9 статьи 28 (Оговорки), или снятие возражения против оговорки согласно пункту 2 статьи 28 (Оговорки), которые приводят к применению Части VI (Арбитраж) между двумя Договаривающимися Юрисдикциями Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, будут применяться в соответствии с подпунктами a) и b) пункта 1 настоящей статьи, за исключением, когда ссылки на "последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция" заменяются ссылками на "даты сообщения Депозитарием об уведомлении о снятии оговорки", "даты сообщения Депозитарием об уведомлении о замене оговорки" или "даты сообщения Депозитарием об уведомлении о снятии возражения против оговорки" соответственно.

5. Дополнительное уведомление, сделанное согласно подпункту p) пункта 1 статьи 29 (Уведомления), применяется в соответствии с подпунктами a) и b) пункта 1, за исключением, когда ссылки в пунктах 1 и 2 настоящей статьи на "последней из дат, с которой настоящая Конвенция вступает в силу для каждой из Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция" заменяются ссылками на "даты сообщения Депозитарием о дополнительном уведомлении".

Статья 37 - Денонсация

1. Любая Сторона в любое время может денонсировать настоящую Конвенции посредством направления уведомления Депозитарию.

2. Денонсация в соответствии с пунктом 1 начинает действовать с даты получения Депозитарием уведомления. В случае если настоящая Конвенция начала применяться в отношении всех Договаривающихся Юрисдикций Налогового соглашения, на которое распространяется настоящая Конвенция, до даты, с которой вступает в силу денонсация Стороной Конвенции, такое Налоговое соглашение, на которое распространяется настоящая Конвенция, остается в измененном настоящей Конвенцией виде.

Статья 38 - Взаимосвязь с протоколами

1. Настоящая Конвенция может быть дополнена одним или несколькими протоколами.

2. Для того чтобы стать стороной протокола, Государство или юрисдикция должны также быть Стороной настоящей Конвенции.

3. Сторона настоящей Конвенции не связана протоколом, если только она не становится стороной такого протокола в соответствии с его положениями.

Статья 39 – Депозитарий

1. Генеральный секретарь Организации экономического сотрудничества и развития является Депозитарием настоящей Конвенции и любых протоколов в соответствии со статьей 38 (Взаимосвязь с протоколами).

2. Депозитарий в течение одного календарного месяца уведомляет Стороны и Подписавшие стороны о:

a) любом подписании в соответствии со статьей 27 (Подписание и ратификация, принятие или утверждение);

b) сдаче на хранение любого документа о ратификации, принятии или утверждении в соответствии со статьей 27 (Подписание и ратификация, принятие или утверждение);

c) любой оговорке, снятии или замене оговорки в соответствии со статьей 28 (Оговорки);

d) о любом уведомлении или дополнительном уведомлении в соответствии со статьей 29 (Уведомления);

e) любой предложенной поправке к настоящей Конвенции в соответствии со статьей 33 (Внесение поправок);

f) любой денонсации настоящей Конвенции в соответствии со статьей 37 (Денонсация); и

g) любом другом связанном с настоящей Конвенцией сообщении.

3. Депозитарий ведет общедоступные списки:

a) Налоговых соглашений, на которые распространяется настоящая Конвенция;

b) оговорок, сделанных Сторонами; и

c) уведомлений, сделанных Сторонами.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в Париже, 24 ноября 2016 года на английском и французском языках, причем оба текста имеют одинаковую силу, в единственном экземпляре, который сдается на хранение в архив Организации экономического сотрудничества и развития.

"__" ______________ 2018 года город Астана

Салықтық базаны бүркемелеуге және пайданы салық салу аясынан алып кетуге қарсы іс-қимыл жасау мақсатында салықтық келісімдерге қатысты шараларды орындау жөніндегі көпжақты конвенцияға қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2018 жылғы 4 маусымдағы № 316 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

1. Қазақстан Республикасының Үкіметі атынан Салықтық базаны бүркемелеуге және пайданы салық салу аясынан алып кетуге қарсы іс-қимыл жасау мақсатында салықтық келісімдерге қатысты шараларды орындау жөніндегі көпжақты конвенцияға қол қойылсын.

2. Қазақстан Республикасының Қаржы министрі Бақыт Тұрлыханұлы Сұлтановқа Қазақстан Республикасының Үкіметі атынан 2016 жылғы 24 қарашадағы Салықтық базаны бүркемелеуге және пайданы салық салу аясынан алып кетуге қарсы іс-қимыл жасау мақсатында салықтық келісімдерге қатысты шараларды орындау жөніндегі көпжақты конвенцияға қол қоюға өкілеттік берілсін.

3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының Премьер-Министрі	Б. Сағынтаев

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2018 жылғы 4 маусымдағы № 316 қаулысымен мақұлданған

Салықтық базаны бүркемелеуге және пайданы салық салу аясынан алып кетуге қарсы іс-қимыл жасау мақсатында салықтық келісімдерге қатысты шараларды орындау жөніндегі көпжақты конвенция

Осы Конвенцияның тараптары,

үкіметтердің өз нәтижесінде пайда салық салынбайтын немесе төмендетілген мөлшерлеме бойынша салық салынатын аумаққа жасанды түрде алып кетілетін халықаралық өктемшіл салықтық жоспарлау салдарынан ұйымдардың пайдасына салынатын салық бөлігінде едәуір бюджет жоғалтуларына ұшырайтынын мойындай отырып;

салықтық базаны бүркемелеуге және пайданы салық салу аясынан алып кету (бұдан әрі – BEPS) өнеркәсіптік жағынан дамыған елдер үшін ғана емес, қалыптасып келе жатқан экономикалар мен дамушы мемлекеттер үшін де өзекті проблема болып табылатынын назарға ала отырып;

пайдаға және өз нәтижесінде пайда қалыптасып, оның құны құралатын негізгі экономикалық қызмет жүргізілетін жерде салық салынуын қамтамасыз етудің маңызды екенін мойындай отырып;

ЭЫДҰ-ның/ "Жиырмалық тобының" BEPS жөніндегі жоспарына (бұдан әрі – ЭЫДҰ/G20 BEPS Жоспары) сәйкес әзірленген шаралар топтамасын қолдай отырып;

ЭЫДҰ/G20 BEPS Жоспары салық жүктемесін төмендетудің гибридті схемаларын қолдану, келісімдердің ережелерін теріс пайдалануды болғызбау мәселелерін шешу, тұрақты өкілдік мәртебесінен жасанды түрде қашу мәселесін шешу және дауларды шешу рәсімдерін жетілдіру үшін салықтық келісімдерге қатысты шараларды қамтығанын атап көрсете отырып;

салықтық келісімдерге байланысты BEPS шараларын көпжақты негізде жедел, үйлестірілген және келісілген түрде енгізуді қамтамасыз ету қажет екенін ұғына отырып;

кіріске салынатын салықтар бойынша қосарланған салық салуды болдырмау туралы қолда бар келісімдердің осы келісімдер қолданылатын салықтарға қатысты, салық салмауға немесе салықтарды төлеуден қашу немесе жалтару арқылы (оның ішінде үшінші юрисдикциялар резиденттерінің осындай келісімдерде көзделген жеңілдіктерді алуға бағытталған келісімдердің артықшылықтарын пайдалануы арқылы) төмендетілген салық салуға мүмкіндік тудырмай, қосарланған салық салуды жою мақсатында түсіндірілуін қамтамасыз ету қажет екенін атап көрсете отырып;

кіріске салынатын салықтар бойынша қосарланған салық салуды болдырмау туралы қолда бар барлық келісімдерге қатысты осындай әрбір келісім бойынша екіжақты келіссөздер жүргізуді қажет етпей-ақ, үйлестірілген және ұтымды тәсілмен келісілген өзгерістер енгізудің тиімді тетігі қажет екенін мойындай отырып;

төмендегілер туралы келісті:

І БӨЛІК. ҚОЛДАНЫЛУ САЛАСЫ ЖӘНЕ ТЕРМИНДЕРДІ ТҮСІНДІРУ

1-бап – Конвенцияның қолданылу саласы

Осы Конвенция "Терминдерді түсіндіру" деп аталатын 2-баптың 1-тармағының а) тармақшасында айқындалған, осы Конвенция қолданылатын барлық салықтық келісімдерді өзгертеді.

2-бап – Терминдерді түсіндіру

1. Осы Конвенцияның мақсатында мынадай ұғымдар қолданылады:

а) "Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім" термині:

i) екі немесе одан да көп:

А) Тараптарға; және/немесе

В) жоғарыда көрсетілген келісімнің тараптары болып табылатын және өздерінің халықаралық қатынастарына Тарап жауапты болып табылатын юрисдикцияларға немесе аумақтарға қатысты қолданылатын; және

ii) өзіне қатысты әрбір Тарап Депозитарийге келісімді оны өзгертетін кез келген құжаттармен немесе қосымшалармен бірге (тараптардың атауын, атын, қол қою күнін және егер бұл осы хабарламаны берген кезде қолайлы болса, күшіне енген күнін көрсете отырып) осы Конвенцияның күші қолданылатын келісімдер тізіміне қосқаны туралы хабардар еткен кіріске салынатын салықтарға қатысты (оның басқа салықтарға қолданылатынына, қолданылмайтынына қарамастан) қосарланған салық салуды болдырмау туралы келісімді білдіреді.

b) "Тарап" термині:

i) өзіне қатысты осы Конвенция 34-бапқа (Күшіне енуі) сәйкес күшіне енген мемлекетті;

немесе

ii) 27-баптың (Қол қою және ратификациялау, қабылдау немесе бекіту) 1-тармағының b) немесе с) тармақшасына сәйкес осы Конвенцияға қол қойған және өзі үшін 34-бапқа (Күшіне енуі) сәйкес осы Конвенция күшіне енген юрисдикцияны білдіреді.

с) "Уағдаласушы юрисдикция" термині осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тарапын білдіреді.

d) "Қол қойған тарап" термині осы Конвенцияға қол қойған, өзіне қатысты, бірақ Конвенция әлі күшіне енбеген мемлекетті немесе юрисдикцияны білдіреді.

2. Тарап осы Конвенцияны қолданған кезде, егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса, онда айқындалмаған кез келген терминнің кез келген уақытта осы Конвенция қолданылатын тиісті Салықтық келісімде берілген мағынасы болады.

II БӨЛІК. САЛЫҚТЫҚ ЖҮКТЕМЕНІ ТӨМЕНДЕТУДІҢ ГИБРИДТІ СХЕМАЛАРЫ

3-бап – Фискальді-бүкпесіз тұлғалар

1. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімді қолдану мақсатында, Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің салық заңнамасына сәйкес салық салу тұрғысынан толықтай немесе ішінара бүкпесіз деп саналатын тұлға алған немесе ол арқылы алынған немесе құрылымның көмегімен алынған кіріс Уағдаласушы Юрисдикция резидентінің кірісі ретінде, бірақ осы Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салу мақсаты үшін осы Юрисдикция резидентінің кірісі деп саналатын бөлігінде ғана қарастырылады.

2. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциядан кірісті салық салудан босатуды немесе осы Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті алған, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелері негізінде басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін кіріске қатысты төленген салық сомасына есепке жатқызуды талап ететін ережелері осындай ережелер аталған кірістің осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті алған кіріс болып табылуы негізінде ғана осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салу мүмкіндігін көздейтіндей дәрежеде қолданылмайды.

3. Осы Конвенция қолданылатын 11-баптың (Тараптардың өз резиденттеріне салық салуға қатысты құқықтарын шектеу мақсатында салықтық келісімдерді қолдану) 3-тармағының а) тармақшасында жазылған ескертпе жасаған, өзіне қатысты бір немесе бірнеше Тарап Салықтық келісімдерге қатысты мынадай сөйлем 1-тармақтың соңына қосылатын болады: "Осы тармақтың ережелері ешқандай жағдайда да Уағдаласушы Юрисдикцияның осы Уағдаласушы Юрисдикция резиденттеріне салық салу құқығын шектеуші ережелер ретінде қарастырылмауға тиіс".

4. 1-тармақ (3-тармақта белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелерінің орнына немесе олар болмаған кезде Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің салық заңнамасына сәйкес салық салу тұрғысынан бүкпесіз деп саналатын тұлғалар немесе құрылымдар арқылы (не ортақ қағидаға не осындай тұлғалардың немесе құрылымдардың нақты нысандары мен типтерін егжей-тегжейлі айқындауға сәйкес) алынған кіріс Уағдаласушы Юрисдикция резидентінің кірісі деп саналатындай дәрежеде қолданылады.

5. Тарап:

a) осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдерге қатысты осы бапты толық қолданбау;

b) өздерінің осы Конвенция қолданылатын, 4-тармақта жазылған ережелер қамтылған Салықтық келісімдерге қатысты 1-тармақты қолданбау;

c) өздерінің осы Конвенция қолданылатын, 4-тармақта жазылған, үшінші юрисдикцияда құрылған тұлға алған немесе осы тұлға арқылы немесе құрылымның көмегімен алынған кіріске қатысты келісім бойынша жеңілдіктер беруден бас тартатын ережелер қамтылған Салықтық келісімдерге қатысты 1-тармақты қолданбау;

d) өздерінің осы Конвенция қолданылатын, 4-тармақта жазылған, осындай тұлғалардың немесе құрылымдардың нақты нысандары мен типтерін егжей-тегжейлі айқындайтын ережелер қамтылған Салықтық келісімдерге қатысты 1-тармақты қолданбау;

e) өздерінің осы Конвенция қолданылатын, 4-тармақта жазылған, осындай тұлғалардың немесе құрылымдардың нақты нысандары мен типтерін егжей-тегжейлі айқындайтын және үшінші юрисдикцияда құрылған тұлға алған немесе осы тұлға арқылы немесе құрылымдардың көмегімен алынған кіріске қатысты келісім бойынша жеңілдіктер беруден бас тартатын ережелер қамтылған Салықтық келісімдерге қатысты 1-тармақты қолданбау;

f) өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қатысты 2-тармақты қолданбау;

g) 1-тармақты өздерінің осы Конвенция қолданылатын, 4-тармақта жазылған, осындай тұлғалардың немесе құрылымдардың нақты нысандары мен типтерін егжей-тегжейлі айқындайтын ережелер қамтылған Салықтық келісімдерге қатысты ғана қолдану құқықтарын өзінде қалдыра алады.

6. 5-тармақтың а) немесе b) тармақшасына сәйкес ескертпе жасамаған әрбір тарап Депозитарийді осы Конвенция қолданылатын әрбір Салықтық келісімде 4-тармақта жазылған 5-тармақтың c) – e) тармақшаларына сәйкес ескертпенің нысанасы болып табылмайтын, ережелердің қамтылуы туралы хабардар етеді және, егер бар болса, әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірін көрсетеді. Тарап 5-тармақтың g) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасаған жағдайда, алдыңғы сөйлемге сәйкес хабарлама өзіне қатысты осындай ескертпе жасалған, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдермен шектеледі. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің осындай ережелеріне қатысты хабарлама жасаса, осы ережелер 4-тармақта көзделген дәрежеде 1-тармақтың ережелерімен (3-тармақта белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) ауыстырылады. Керісінше жағдайда, 1-тармақ (3-тармақта белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін тек осы ережелер 1-тармақпен (3-тармақта белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) сәйкес келмейтіндей шамада ғана ауыстырылады.

4-бап – Қос резиденттігі бар тұлғалар

1. Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға біреуден көп Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып танылса, оның Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары өзара келісу арқылы нақты басқару жерінің, инкорпорацияланған жерінің немесе құрылған кез келген ұқсас орынның орналасуын, сондай-ақ басқа да маңызды факторларды ескере отырып, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің мақсаты үшін осындай тұлға резиденті болып саналатын Уағдаласушы Юрисдикцияны айқындауға ұмтылады. Осындай келісу болмаған кезде, Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары қандай шамада және қандай тәсілмен беруді келіспегенде ғана, осы тұлғаға осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделген, салықтардан қандай да бір жеңілдіктер немесе босату берілмейді.

2. Керісінше жағдайда жеке тұлға біреуден көп Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып саналуы мүмкін жағдайларда, 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің жеке тұлғасын, резидент болып табылмайтын тұлғаны тану қағидаларын белгілейтін ережелерінің орнына немесе олар болмаған кезде қолданылады. Алайда 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің қосарлы тіркелген (листингтік) компанияны (dual-listed company arrangements) құру туралы келісімге қатысатын компанияның резиденттігін айқындауға қатысты ережелеріне қолданылмайды.

3. Тарап мынадай:

a) өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне қатысты осы бапты толық қолданбау;

b) өздерінің осы Конвенция қолданылатын, жеке тұлғадан өзге тұлға біреуден көп Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын жағдайларға қатысты және осындай тұлғаны Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің резиденті деп тану бойынша Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарының өзара келісімге қол жеткізуін талап ететін ережелер қамтылған Салықтық келісімдеріне осы бапты толық қолданбау;

c) өздерінің осы Конвенция қолданылатын, жеке тұлғадан өзге тұлға біреуден көп Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын жағдайларға қатысты және осындай тұлғаны Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің резиденті деп тану бойынша Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарының өзара келісімге қол жеткізуін талап етпей-ақ келісім бойынша жеңілдіктер беруден бас тартуды белгілейтін ережелер қамтылған Салықтық келісімдеріне қатысты осы бапты толықтай қолданбау;

d) өздерінің осы Конвенция қолданылатын, жеке тұлғадан өзге тұлға біреуден көп Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын жағдайларға қатысты және осындай тұлғаны Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің резиденті деп тану бойынша Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарының өзара келісімге қол жеткізуін талап ететін және мұндай келісімге қол жеткізу мүмкін болмаса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімді осындай тұлғаға қатысты қолдану қағидаларын белгілейтін ережелер қамтылған Салықтық келісімдеріне қатысты осы бапты толық қолданбау;

e) өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің мақсаттары үшін 1-тармақтың соңғы сөйлемі мынадай мазмұндағы мәтінмен ауыстырылсын: "Мұндай келісім болмаған жағдайда, осы тұлғаға осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделген, салықтардан қандай да бір жеңілдіктер немесе босату берілмейді.";

f) өздерінің е) тармақшасына сәйкес ескертпе жасаған Тараптармен арадағы осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қатысты осы бапты толық қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

4. 3-тармақтың а) тармақшасына сәйкес ескертпе жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді өзінің осы Конвенция қолданылатын әрбір Салықтық келісімінде 3-тармақтың b) - d) тармақшаларына сәйкес ескертпе нысанасы болып табылмайтын, 2-тармақта жазылған ережелердің бар-жоғы туралы хабардар етуге және олар болған жағдайда, осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірін көрсетуге тиіс. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты хабарлама жасаса, мұндай ереже 1-тармақтың ережелерімен ауыстырылады. Керісінше жағдайда, 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін осы ережелер 1-тармақпен сәйкес келмейтіндей шамада ғана ауыстырады.

5-бап – Қосарланған салық салуды жою әдістерін қолдану

1. Тарап не 2 және 3-тармақтарды (А нұсқасы), не 4 және 5-тармақтарды (В нұсқасы), не 6 және 7-тармақтарды (С нұсқасы) таңдай алады не Нұсқалардың бірде-біреуін таңдамауы мүмкін. Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің әрбір Уағдаласушы Юрисдикциясы әртүрлі Нұсқаны таңдаса (немесе егер бір Уағдаласушы Юрисдикция Нұсқаны қолдануды таңдаса, ал басқасы Нұсқалардың бірде-біреуін таңдамаса), онда әрбір Уағдаласушы Юрисдикция таңдаған Нұсқа оның резиденттеріне қолданылады.

А нұсқасы

2. Егер басқа Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін қолданған кезде кірісті немесе капиталды салық салудан босатса немесе осы кіріске немесе капиталға салынуы мүмкін салықтың төмендетілген мөлшерлемесін қолданса, осы Конвенцияда қолданылатын Салықтық келісімнің керісінше жағдайында Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті алған кірісті немесе иеленетін капиталды қосарланған салық салуды жою мақсатында осы Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салудан босататын ережелері қолданылмайды. Соңғы жағдайда бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикция осындай резиденттің кірісіне немесе капиталына салынатын салық бойынша осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда төленген салыққа тең мөлшерде шегерім ұсынады. Алайда бұл шегерім осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін кіріс пен капиталдың осындай түрлерінен шегерім ұсынылғанға дейін есептелген салық сомасынан аспауға тиіс.

3. 2-тармақ осы Конвенция қолданылатын, керісінше жағдайда өзіне сәйкес Уағдаласушы Юрисдикция осы тармақта көрсетілген кірісті немесе капиталды салық салудан босатуға тиіс болатын Салықтық келісімге қатысты қолданылады.

В нұсқасы

4. Егер мұндай кіріс басқа Уағдаласушы Юрисдикция резидентінің салық салынатын пайдасын айқындау мақсатында осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның заңнамасына сәйкес шегерім жасауға жатса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің керісінше жағдайында, Уағдаласушы Юрисдикция резидентінің алынған кірісін осындай кірістің осы Уағдаласушы Юрисдикцияда дивидендтер ретінде қарастырылуы негізінде қосарланған салық салуды жою мақсатында осы Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салудан босататын ережелер қолданылмайды. Мұндай жағдайда бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикция осындай резиденттің кірісіне салынатын салық бойынша осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда төленген кіріс салығына тең мөлшерде шегерім ұсынады. Алайда бұл шегерім осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін осындай кірістен шегерім ұсынылғанға дейін есептелген кіріс салығының сомасынан аспауға тиіс.

5. 4-тармақ осы Конвенция қолданылатын, керісінше жағдайда өзіне сәйкес Уағдаласушы Юрисдикция осы тармақта көрсетілген кірісті салық салудан босататын Салықтық келісімге қатысты қолданылады.

С нұсқасы

6. а) Егер Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін кіріс алса немесе капиталға ие болса (мұндай ережелер бұл кірістің осы басқа Уағдаласушы Юрисдикция резидентінің кірісі болып табылатыны негізінде ғана осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салуға мүмкіндік беретін жағдайларды қоспағанда) бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикция:

i) осы резиденттің кірісіне салынатын салық бойынша осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда төленген кіріс салығына тең мөлшерде шегерім;

ii) осы резиденттің капиталына салынатын салық бойынша осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда төленген, капиталға салынатын салыққа тең мөлшерде шегерім ұсынады.

Алайда, осы шегерім ұсынылғанға дейін есептелген кіріске немесе капиталға салынатын салықтың осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы ықтимал кіріске немесе капиталға жататын бөлігінен аспауға тиіс.

b) Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің кез келген ережесіне сәйкес Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті алған кіріс немесе оған тиесілі капитал осы Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салудан босатылса, мұндай Уағдаласушы Юрисдикция, дегенмен де, осындай резиденттің кірісінің немесе капиталының қалған бөлігіне салық сомасын есептеген кезде, салық салудан босатылған осы кірісті немесе капиталды ескеруі мүмкін.

7. 6-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің өздеріне сәйкес Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін, осы Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті алған кірісті немесе оған тиесілі капиталды қосарланған салық салуды жою мақсатында осы Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салудан босатуға тиіс болатын ережелерінің орнына қолданылады.

8. 1-тармаққа сәйкес Нұсқалардың бірде-біреуін таңдамаған Тарап осы Бапта көрсетілген, осы Конвенция қолданылатын бір немесе бірнеше Салықтық келісімге қатысты (немесе өзінің осы Конвенция қолданылатын барлық Салықтық келісімдеріне қатысты) толық қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

9. Қолдану үшін С нұсқасын таңдамаған Тарап көрсетілген, осы Конвенция қолданылатын бір немесе бірнеше Салықтық келісімге қатысты (немесе өзінің осы Конвенция қолданылатын барлық Салықтық келісімдеріне қатысты) басқа Уағдаласушы Юрисдикцияға (Уағдаласушы Юрисдикцияларға) С нұсқасын қолдануға рұқсат бермеу құқығын өзінде қалдырады.

10. 1-тармаққа сәйкес қандай да бір Нұсқаны таңдайтын әрбір Тарап Депозитарийді өзінің таңдаған нұсқасы туралы хабардар етеді. Осындай хабарламада сондай-ақ:

а) егер Тарап А нұсқасын таңдайтын болса, оның осы Конвенция қолданылатын, 3-тармақта көрсетілген ережелер қамтылған барлық Салықтық келісімдерінің тізімі, сондай-ақ осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірі;

b) егер Тарап В нұсқасын таңдайтын болса, оның осы Конвенция қолданылатын 5-тармақта көрсетілген ережелер қамтылған барлық Салықтық келісімдерінің тізімі, сондай-ақ осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірі;

c) егер Тарап С нұсқасын таңдайтын болса, оның осы Конвенция қолданылатын 7-тармақта көрсетілген ережелер қамтылған барлық Салықтық келісімдерінің тізімі, сондай-ақ осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірі қамтылады.

Нұсқа осы Нұсқаны таңдайтын Тарап осы ережеге қатысты хабарлама жасағанда ғана осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты қолданылады.

III БӨЛІК. КЕЛІСІМДЕРДІҢ ЕРЕЖЕЛЕРІН ТЕРІС ПАЙДАЛАНУ

6-бап – Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің мақсаттары

1. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім кіріспеге мынадай мазмұндағы мәтін енгізу мақсатында өзгертуге жатады:

"Салық салмауға немесе салықтарды төлеуден қашу немесе жалтару арқылы (оның ішінде үшінші юрисдикциялар резиденттерінің осындай келісімде көзделген жеңілдіктерді алуға бағытталған келісімдердің артықшылықтарын пайдалануы арқылы) төмендетілген салық салуға мүмкіндік тудырмай, осы келісім қолданылатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды жоюға ниет білдіре отырып,".

2. 1-тармақта көрсетілген мәтін осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім кіріспесінің тұжырымдамасында салық салмауға немесе төмендетілген салық салуға мүмкіндік тудырмау ниеті көрсетілгеніне немесе көрсетілмегеніне қарамастан, қосарланған салық салуды жою ниетін көрсететін осындай тұжырымдаманың орнына немесе ол болмаған кезде, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге енгізіледі.

3. Тарап сондай-ақ өздерінің осы Конвенция қолданылатын, экономикалық қатынастарды дамыту немесе салықтық істердегі ынтымақтастықты нығайту ниетіне қатысты кіріспе тұжырымдамасын қамтымайтын Салықтық келісімдеріне қатысты мынадай кіріспе мәтінін енгізу туралы шешім қабылдай алады:

"Одан әрі өзінің экономикалық қатынастарын дамытуды және салықтық істерде ынтымақтастықты нығайтуды қалай отырып".

4. Тарап өзінің осы Конвенция қолданылатын, кіріспе тұжырымдамасының салық төлеуден қашу немесе жалтару (оның ішінде үшінші юрисдикциялар резиденттерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделген жеңілдіктерді алуға бағытталған келісімдердің артықшылықтарын пайдалануы арқылы) жағдайларымен шектелген немесе шектелмегеніне қарамастан, Уағдаласушы Юрисдикциялардың салық салмауға немесе төмендетілген салық салуға мүмкіндік тудырмай, қосарланған салық салуды жою ниеті туралы осындай тұжырымдамасын қамтитын Салықтық келісімдеріне 1-тармақты қолданбау немесе оны неғұрлым кең мағынада қолдану құқығын өзіне қалдырады.

5. Әрбір Тарап Депозитарийді өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің әрқайсысында 4-тармаққа сәйкес ескертпе нысанасы болып табылатындардан бөлек, 2-тармақта көрсетілген кіріспе тұжырымдамасын қамтылғаны не қамтылмағаны туралы және егер қамтылса, кіріспенің тиісті тармағының мәтіні туралы хабардар етеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар кіріспенің осы тұжырымдамасына қатысты осындай хабарлама жасаса, кіріспенің мұндай тұжырымдамасы 1-тармақта көрсетілген мәтінмен ауыстырылады. Басқа жағдайларда 1-тармақта көрсетілген мәтін кіріспенің қолданыстағы тұжырымдамасына толықтыру ретінде енгізіледі.

6. 3-тармақты қолдану туралы шешім қабылдайтын әрбір Тарап Депозитарийді өз таңдауы туралы хабардар етеді. Осындай хабарлама оның осы Конвенция қолданылатын, экономикалық қатынастарды дамыту немесе салықтық істерде ынтымақтастықты нығайту ниеті туралы кіріспе тұжырымдамасында қамтылмайтын Салықтық келісімдерінің тізімін де қамтиды. 3-тармақта көрсетілген мәтін осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге, тек қана барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осы тармақты қолдану туралы шешім қабылдағанда және осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты осындай хабарлама жасағанда енгізіледі.

7-бап – Шарттың ережелерін теріс пайдалануды болғызбау

1. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің кез келген ережесіне қарамастан, егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайларды назарға ала отырып, жеңілдікті алу қандай да бір келісімнің немесе мәміленің тікелей немесе жанама түрде осындай жеңілдікке алып келген негізгі мақсаттарының бірі болды деп пайымдауға негіз болса, егер тек қана осындай мән-жайларда осындай жеңілдіктер берудің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тиісті ережелерінің мақсаттары мен міндеттеріне сәйкес келетіні анықталмаса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес жеңілдік кіріс немесе капитал түріне қатысты ұсынылмайды.

2. 1-тармақ, егер қандай да бір келісімнің немесе мәміленің немесе келісіммен немесе мәмілемен байланысты қандай да бір тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай жеңілдіктер алу болса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес керісінше жағдайда осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес берілуі мүмкін барлық жеңілдіктерді немесе жеңілдіктердің бір бөлігін беруден бас тартатын ережелерінің орнына немесе олар болмаған кезде қолданылады.

3. 15-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған Тарап өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне қатысты 4-тармақты қолдану туралы шешім қабылдай алады.

4. Егер тұлғаға кез келген келісімнің немесе мәміленің немесе келісіммен немесе мәмілемен байланысты қандай да бір тұлғаның негізгі мақсаттарының бірі осындай жеңілдіктер алу болса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің керісінше жағдайда, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес берілуі мүмкін барлық жеңілдіктер немесе жеңілдіктердің бір бөлігін ұсынудан бас тартатын ережелері (осы Конвенцияда белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) негізінде осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделген жеңілдік беруден бас тартылса, Уағдаласушы Юрисдикцияның керісінше жағдайда осындай жеңілдік беруі мүмкін құзыретті органы қалай болғанда да, егер мұндай құзыретті орган осындай тұлғаның сұрау салуы бойынша және тиісті фактілер мен мән-жайларды назарға алғаннан кейін осындай жеңілдіктердің тұлғаға мәміле немесе келісім болмаған кезде берілуі ықтимал екенін анықтаса, осындай тұлғаның нақты кіріс немесе капитал түріне қатысты осындай жеңілдікке немесе басқа да жеңілдіктерге құқығын қарастырады. Осы тармаққа сәйкес басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті сұрау салу жолдаған Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы сұрау салуды кері қайтармас бұрын басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органымен консультация жүргізетін болады.

5. 4-тармақ, егер кез келген келісімнің немесе мәміленің немесе келісіммен немесе мәмілемен байланысты қандай да бір тұлғаның негізгі мақсаттарының бірі осындай жеңілдіктер алу болса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің, керісінше жағдайда, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес берілуі мүмкін барлық жеңілдіктерді немесе жеңілдіктердің бір бөлігін беруден бас тартатын ережелеріне (осы Конвенцияда белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) қолданылады.

6. Тарап сондай-ақ 17-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген хабарламаны жасай отырып, өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне 8-13-тармақтарда қамтылған ережелерді (бұдан әрі – "Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ереже") қолдану туралы шешім қабылдай алады. Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ереже, оны барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар қолдану туралы шешім қабылдағанда ғана осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты қолданылады.

7. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің барлық Уағдаласушы Юрисдикциялары емес, бірқатары 6-тармаққа сәйкес Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолдану жөнінде шешім қабылдаған жағдайда:

a) егер 6-тармаққа сәйкес Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолдану жөнінде шешім қабылдамаған барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осы тармақшаның қолданылуын таңдап және Депозитарийді тиісті түрде хабардар ете отырып, осындай қолдануға келіссе, барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар; немесе

b) егер 6-тармаққа сәйкес Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолдану жөнінде шешім қабылдамаған барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осы тармақшаның қолданылуын таңдап және Депозитарийді тиісті түрде хабардар ете отырып, осындай қолдануға келіссе, Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолдануды таңдаған Уағдаласушы Юрисдикциялар ғана осы тармақтың ережелеріне қарамастан, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес жеңілдіктер беруге қатысты Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолданады.

Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ереже

8. Егер Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережеде өзгеше көзделмесе, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясының резиденті, керісінше жағдайда, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде ұсынылуы ықтимал, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің:

a) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияның резидентін айқындайтын ережелеріне сәйкес біреуден көп Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын, жеке тұлғадан өзге тұлғаның резиденттігін айқындайтын;

b) Уағдаласушы Юрисдикцияның осы Уағдаласушы Юрисдикцияның кәсіпорнына осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес басқа Уағдаласушы Юрисдикция жасаған бастапқы түзетуден кейін бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияда алынатын, қауымдастырылған кәсіпорынның пайдасына салынған салық сомасына симметриялық түзету ұсынуын көздейтін; немесе

c) Уағдаласушы Юрисдикция резиденттерінің осындай резидентке жеңілдік ұсынылуы ықтимал кезде 9-тармақта айқындалғандай "білікті тұлға" болып табылатын жағдайлардан басқа ретте, осы Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органының осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес емес салық салу туралы өтінішті қарау туралы сұрау салу жолдауына мүмкіндік беретін ережелерінде көзделген жеңілдіктен өзге жеңілдікке құқығы болмайды.

9. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясының резиденті, керісінше жағдайда, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім жеңілдік беретін кезде, егер осы кезде резидент:

a) жеке тұлға;

b) осы Уағдаласушы Юрисдикция, саяси бөлімше немесе жергілікті билік органы, кез келген осындай Уағдаласушы Юрисдикцияның, саяси бөлімшенің немесе жергілікті билік органының агенттігі немесе мемлекеттік институты;

c) егер акциялардың негізгі сыныбы тұрақты түрде бір немесе бірнеше танылған қор биржаларында сатылатын болса, компания немесе басқа тұлға;

d) мынадай:

i) дипломатиялық ноталар алмасу арқылы Уағдаласушы Юрисдикциямен келісілген түрдегі коммерциялық емес ұйым; немесе

ii) Уағдаласушы Юрисдикцияның салық заңнамасына сәйкес дара тұлға ретінде қарастырылатын, осы Уағдаласушы Юрисдикцияда құрылған және:

А) тек әкімшілендіру немесе зейнеткерлік жәрдемақылар, сондай-ақ жеке тұлғалар үшін қосымша немесе негізгі емес жәрдемақылар беру үшін айрықша немесе айрықша дерлік түрде құрылып, жұмыс істейтін және осы Уағдаласушы Юрисдикция, оның саяси бөлімшелерінің бірі немесе жергілікті билік органы осындай түрде реттейтін; немесе

B) А) тармақшасында аталған тұлғалардың және құрылымдардың пайдасына қаражатты инвестициялау үшін айрықша немесе айрықша дерлік түрде құрылып жұмыс істейтін; тұлға немесе құрылым болып табылатын жеке тұлғадан өзге тұлға;

e) егер керісінше жағдайда жеңілдіктер ұсынылуы ықтимал уақытты қамтитын 12 айлық кезеңдегі күндердің кем дегенде жартысында осы Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденттері болып табылатын және осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес жеңілдіктер алуға құқығы бар тұлғалар а) - d) тармақтарына сәйкес осы тұлға акцияларының кемінде 50 пайызын тікелей немесе жанама түрде иеленетін жеке тұлғадан өзге тұлға болып табылса, білікті тұлға болып табылады.

10. а) Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясының резиденті, егер резидент бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияда белсенді кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда алынған кіріс осындай қызметтен құрылса немесе осындай қызметпен байланысты болса, резиденттің білікті тұлға болу-болмауына қарамастан басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда алынған кірістің түріне қатысты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім бойынша жеңілдіктерге құқығы болады. Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ереженің мақсаттары үшін "белсенді кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыру" деген термин мынадай қызмет түрлерін немесе олардың қандай да бір ұштасуын қамтымайды:

i) холдингтік компания ретінде жұмыс істеу;

ii) компаниялар тобын жалпы қадағалауды немесе басқаруды қамтамасыз ету;

iii) топтық қаржыландыруды ұсыну (ақша қаражатын біріктіруді қоса алғанда); немесе

iv) егер осы қызмет түрлерін банк, сақтандыру компаниясы немесе бағалы қағаздар бойынша тіркелген дилер өздерінің әдеттегі қызметі барысында жүзеге асырмайтын болса, инвестицияларды жүзеге асыру немесе басқару.

b) Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясының резиденті осы резидент басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда жүзеге асырған кәсіпкерлік қызметтен кіріс түрін алса немесе онымен байланысты тұлғадан басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда пайда болатын кіріс түрін алса, а) тармақшасында көрсетілген шарттар, егер резидент бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияда жүзеге асыратын, осы кіріс түрі тиесілі кәсіпкерлік қызмет осы резидент немесе осындай байланысты тұлға басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда жүзеге асыратын балама немесе қосымша қызметке қатысты маңызды болып табылса ғана, осындай кіріс түріне қатысты орындалған болып саналады. Кәсіпкерлік қызмет осы тармақшаның мақсаттары үшін маңызды болып табылатын-табылмайтын барлық фактілер мен мән-жайлардың негізінде айқындалады.

с) Осы тармақты қолдану мақсаттары үшін байланысты тұлғалар осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясының резидентіне қатысты жүзеге асыратын қызмет осындай резидент жүзеге асырған қызмет болып саналады.

11. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясының білікті тұлға болып табылмайтын резидентінің, егер керісінше жағдайда жеңілдіктер ұсынылуы ықтимал уақыт кезеңін қамтитын кез келген 12 айлық кезең күндерінің кем дегенде жартысында балама бенефициарлар болып табылатын тұлғалар резиденттің қатысу үлестерінің кемінде 75 пайызын тікелей немесе жанама түрде иеленсе, керісінше жағдайда осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде кіріс түріне қатысты ұсынылуы ықтимал жеңілдікке құқылы.

12. Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясының резиденті 9-тармақтың ережелеріне сәйкес білікті тұлға болып табылмаса және оның 10 және 11-тармақтарның негізінде жеңілдіктерге құқығы болмаса, басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы осыған қарамастан, бірақ егер осы резидент мұндай құзыретті органға өзінің оны жасағаны, алғаны немесе ұстағаны, операцияларын жүргізгені осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес жеңілдіктер алуды негізгі мақсат етпегеніне дәлелдемелер ұсынғанда ғана осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделген жеңілдіктерді немесе осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің мақсаттары мен міндеттерін назарға ала отырып, кірістің нақты түріне қатысты жеңілдіктерді ұсына алады. Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті осы тармаққа сәйкес жасаған сұрау салуды қабылдамас бұрын немесе одан бас тартпас бұрын өзіне сұрау салу жолданған басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органымен консультация жүргізеді.

13. Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ереженің мақсаттары үшін:

a) "танылған қор биржасы" термині:

i) Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің заңдарымен осындай ретінде құрылған және реттелетін кез келген қор биржасын және

ii) Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарымен келісілген кез келген басқа қор биржасын білдіреді;

b) "акциялардың негізгі сыныбы" термині компанияның дауыстар жиынтығының және құнының көпшілігін білдіретін компания акцияларының сыныбын немесе сыныптарын немесе жиынтығында тұлғаның дауыстар жиынтығының және құнының көпшілігін білдіретін тұлғаға қатысу үлестерінің сыныбын немесе сыныптарын білдіреді;

c) "баламалы бенефициар" термині кіріс түріне қатысты, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясы осы Уағдаласушы Юрисдикцияның ұлттық заңнамасына, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге немесе кез келген басқа да халықаралық құжатқа сәйкес берілетін, осы Конвенция қолданатын Салықтық келісімге сәйкес осы кіріс түріне қатысты берілген жеңілдіктерге балама немесе оған қарағанда едәуір тиімді жеңілдіктер құқығын алуға мүмкіндігі болған кез келген тұлғаны білдіреді; тұлғаның дивидендтерге қатысты баламалы бенефициар болып табылатынын не табылмайтынын айқындау мақсатында, мұндай тұлға дивидендтерге қатысты жеңілдіктерге үміткер компания иеленетін, дивидендтер төлейтін компанияның дәл сондай капиталын иеленеді деп есептеледі.

d) компания болып табылмайтын тұлғаларға қатысты "акциялар" термині "акциялармен салыстырылатын қатысу үлестерін" білдіреді.

e) егер екі тұлғаның бірі басқасына қатысу үлестерінің кемінде 50 пайызын (немесе компанияға қатысты дауыс құқығын беретін және оның құнын білдіретін акцияларының ең болмаса 50 пайызын) тікелей немесе жанама иеленсе немесе үшінші тұлға әрбір тұлғаға қатысу үлестерінің кемінде 50 пайызын (немесе компанияға қатысты дауыс құқығын беретін және оның құнын білдіретін акцияларының ең болмаса 50 пайызын) тікелей немесе жанама иеленсе, екі тұлға "байланысты тұлғалар" деп саналады; егер іске қатысы бар барлық фактілер мен мән-жайларды негізге ала отырып, олардың бірі басқасын бақыласа немесе екеуі де бір тұлғаның немесе тұлғалардың бақылауында болса, кез келген жағдайда да тұлға басқа тұлғамен байланысты деп есептеледі.

14. Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ереже осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім бойынша жеңілдіктерді бір немесе бірнеше өлшемшарттарға сәйкес келсе, мұндай жеңілдіктерге құқығы бар резидентке ғана қатысты шектеуі мүмкін (немесе осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің резиденттікпен, қауымдасқан кәсіпорындармен немесе кемсітпеушілікпен байланысты ережелеріне сәйкес жеңілдіктерден өзге жеңілдіктерді немесе тек қана Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденттеріне қатысты шектелмейтін жеңілдікті шектеуі мүмкін) ережелерінің орнына немесе олар болмаған кезде қолданылады.

15. Тарап мынадай құқықты өзінде қалдыра алады:

a) өзінің жеңілдіктерді шектеу туралы егжей-тегжейлі ереженің не кондуитті қаржылық құрылымдарға бағытталған қағидалардың не негізгі мақсат қағидаларының ұштасымын қабылдау ниеті негізінде, осылайша BEPS Жоспарына сәйкес келісім ережелерін теріс пайдалануды болдырмау жөніндегі ең төмен стандартқа сәйкес келе отырып, өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне 1-тармақты қолданбау; мұндай жағдайларда Уағдаласушы Юрисдикциялар ең төмен стандартқа сәйкес келетін өзара тиімді шешімге келуге тырысатын болады;

b) егер кез келген келісімнің немесе мәміленің немесе келісіммен немесе мәмілемен байланысты қандай да бір тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай жеңілдіктер алу болса, керісінше жағдайда осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес ұсынылуы мүмкін барлық жеңілдіктерді ұсынудан бас тартатын ережелер қамтылған, өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне 1-тармақты (және егер Тарап 4-тармақты қолдану туралы шешім қабылдаған жағдайда осы тармақты) қолданбау;

c) өзінің осы Конвенция қолданылатын, 14-тармақта көрсетілген ережелерді қамтитын Салықтық келісімдеріне Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолданбау.

16. 7-тармаққа сәйкес бір немесе бірнеше Тарап осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес жеңілдіктер ұсынуға қатысты Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолданатын жағдайларды қоспағанда, 6-тармаққа сәйкес Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолдану туралы шешім қабылдайтын Тарап өзінің осы Конвенция қолданылатын, басқа бір немесе бірнеше Уағдаласушы Юрисдикция өзіне Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолдану туралы шешім қабылдамаған Салықтық келісімдеріне қатысты осы бапты толықтай қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады. Мұндай жағдайларда Уағдаласушы Юрисдикциялар BEPS Жоспарына сәйкес келісімнің ережелерін теріс пайдалануды болдырмау мақсатында ең төмен стандартқа жауап беретін өзара тиімді шешімге қол жеткізуге ұмтылатын болады.

17. а) 15-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді, өзінің осы Конвенция қолданылатын, 15-тармақтың b) тармақшасында көрсетілген ескертпенің нысанасы болып табылмайтын Салықтық келісімдерінің әрқайсысында 2-тармақта көрсетілген ереженің қамтылғаны не қамтылмағаны туралы хабардар етеді және егер қамтылса, осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірін көрсетеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты мұндай хабарлама жасаса, осындай ереже 1-тармақтың (және қолданылатын жерінде 4-тармақтың) ережелерімен ауыстырылады. Басқа жағдайларда 1-тармақ (және қолданылатын жерінде 4-тармақ) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін осындай ережелер 1-тармақпен (және қолданылатын жерінде 4-тармақпен) сәйкес келмейтіндей шамада ғана ауыстырады. Осы тармақшаға сәйкес хабарлама жасаған Тарап өзі бойынша осындай Тарап уақытша шара ретінде 1-тармақтың бір өзін қолдану туралы шешім қабылдайтын болса да, мүмкін болған кезде екіжақты келіссөздер арқылы 1-тармаққа қосымша ретінде немесе оның орнына жеңілдіктерді шектеу туралы ережені қабылдау ниеті жөнінде өтінішті қосады.

b) 4-тармақты қолдану туралы шешім қабылдайтын әрбір Тарап Депозитарийді өз таңдауы туралы хабардар етеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осындай хабарлама жасаса ғана, 4-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қолданылады.

с) 6-тармаққа сәйкес Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолдану жөнінде шешім қабылдайтын әрбір Тарап Депозитарийді өз таңдауы туралы хабардар етеді. Егер осындай Тарап 15-тармақтың с) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаса, мұндай хабарлама оның осы Конвенция қолданылатын, 14-тармақта көрсетілген ережені қамтитын Салықтық келісімдерінің тізімін, сондай-ақ осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірін де қамтиды.

d) 6-тарапқа сәйкес Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережені қолдану жөнінде шешім қабылдамайтын, бірақ 7-тармақтың а) немесе b) тармақшасын қолдану туралы шешім қабылдайтын әрбір Тарап Депозитарийді өзінің тармақшаны таңдағаны туралы хабардар етеді. Егер мұндай Тарап 15-тармақтың с) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаса, мұндай хабарлама оның осы Конвенция қолданылатын 14-тармақта көрсетілген ережені қамтитын, Салықтық келісімдерінің тізімін, сондай-ақ осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірін де қамтиды.

е) Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне қатысты с) немесе d) тармақшаларына сәйкес хабарлама жасаса, осындай ереже Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережемен ауыстырылады. Басқа жағдайларда Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ереже осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін осындай ережелер Жеңілдіктерді шектеу туралы оңайлатылған ережемен сәйкес келмейтіндей шамада ғана ауыстырады.

8-бап – Дивидендтерді аудару бойынша операциялар

1. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын компания төлейтін дивидендтерді салықтан босататын немесе дивидендтерге іс жүзінде құқығы бар тұлға немесе алушы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын және меншік құқығында капиталдың, акциялардың, пайлардың белгілі бір сомасынан астамын, дауыстар санын, дауыс беру құқығын немесе дивиденд төлейтін компанияға осындай қатысу үлестерін иеленетін, бақылайтын немесе олар өзіне меншік құқығына тиесілі болатын компания болып табылған жағдайда, мұндай дивидендтерге салық салынуы мүмкін мөлшерлемені шектейтін ережелері, егер осындай ережелерде көрсетілген иелену шарттары дивидендтерді төлейтін күн қамтылатын 365 күндік кезең (осындай кезеңді есептеу мақсатында меншік құрылымындағы, қайта ұйымдастырумен, мысалы, акцияларды иеленетін немесе дивидендтерді төлейтін компанияны біріктіру немесе бөлу нәтижесінде болатын қайта ұйымдастырумен тікелей байланысты өзгерістер есепке алынбайды) ішінде сақталса ғана қолданылады.

2. 1-тармақта көзделген иеленудің ең аз кезеңі осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерінде 1-тармақта көрсетілген иеленудің ең аз кезеңінің орнына немесе ол болмаған кезде қолданылады.

3. Тарап:

а) осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне осы бапты толықтай қолданбау;

b) осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне осы бапты 1-тармақта көрсетілген ережелер:

i) ең аз иелену кезеңін;

ii) 365 күндік кезеңнен аз болатын ең аз иелену кезеңін немесе

iii) 365 күндік кезеңнен көп болатын ең аз иелену кезеңін қаншалықты қамтыса, ол шамада толықтай қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

4. 3-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің әрқайсысында 3-тармақтың b) тармақшасында көрсетілген ескертпенің нысанасы болып табылмайтын, 1-тармақта көрсетілген ереже қамтылғаны не қамтылмағаны туралы хабардар етеді және егер қамтылса, осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірін көрсетеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар осындай ережеге қатысты хабарлама жасаса ғана, 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне қолданылады.

9-бап – Құны көбінесе жылжымайтын мүлікпен берілген акцияларды немесе қатысу үлестерін иеліктен шығарудан түсетін кірістер

1. Бір осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті акцияларды немесе тұлғаға басқа да қатысу құқықтарын иеліктен шығарудан алған кірістерге осындай акциялар немесе құқықтар құнының белгілі бір бөлігінен көбі басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда орналасқан жылжымайтын мүліктен (мүліктерден) тұрған жағдайда (немесе тұлғаның мүлкінің белгілі бір бөлігінен көбі осындай жылжымайтын мүліктен (мүліктерден) тұрған жағдайда) осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін екенін көздейтін ережелері:

a) егер иеліктен шығару алдындағы 365 күн ішінде кез келген уақытта құнның тиісті шекті мәні жөніндегі шарт сақталса қолданылады; және

b) осы ережелер қолданылған кез келген акциялар мен құқықтарға қосымша ретінде акцияларға немесе әріптестікке немесе трастқа қатысу үлестері сияқты балама қатысу үлестеріне (осындай акциялар немесе қатысу үлестері әлі қамтылмаған шамада) қолданылады.

2. 1-тармақтың а) тармақшасында көзделген кезең осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерінде 1-тармақта көрсетілген тиісті шекті мәні жөніндегі шарттың сақталғанын не сақталмағанын айқындайтын уақыт кезеңінің орнына немесе ол болмаған кезде қолданылады.

3. Тарап сондай-ақ өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне қатысты 4-тармақты қолдану туралы шешім қабылдай алады.

4. Егер иеліктен шығару алдындағы 365 күн ішінде кез келген уақытта осындай акциялардың немесе балама қатысу үлестерінің 50 пайыздан астам құны тікелей немесе жанама осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда орналасқан жылжымайтын мүліктен (мүліктерден) тұратын болса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің мақсаты үшін бір Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті акцияларды немесе әріптестікке немесе трастқа қатысу үлестері сияқты балама қатысу үлестерін иеліктен шығарудан алған кіріске басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін.

5. 4-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті акцияларды немесе тұлғаға өзге де қатысу құқықтарын иеліктен шығарудан алған кіріске осындай акциялар немесе құқықтар құнының белгілі бір бөлігінен көбі басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда орналасқан жылжымайтын мүліктен (мүліктерден) тұрған жағдайда немесе тұлғаның мүлкінің белгілі бір бөлігінен көбі осындай жылжымайтын мүліктен (мүліктерден) тұрған жағдайда осындай басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін екенін көздейтін ережелерінің орнына немесе ол болмаған кезде қолданылады.

6. Тарап:

а) 1-тармақты осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне қолданбау;

b) 1-тармақтың а) тармақшасын өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне қолданбау;

с) 1-тармақтың b) тармақшасын өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне қолданбау;

d) 1-тармақтың а) тармақшасын тиісті шекті мәні жөніндегі шарттың сақталғанын не сақталмағанын айқындайтын кезеңді қамтитын, 1-тармақта көрсетілгендей түрдегі ережені қамтыған, өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне қолданбау;

е) 1-тармақтың b) тармақшасын акциялардан өзге қатысу үлестерін иеліктен шығаруға қолданылатын, 1-тармақта көрсетілгендей түрдегі ережені қамтыған, өзінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдеріне қолданбау;

f) 4-тармақты өзінің осы Конвенция қолданылатын 5-тармақта көрсетілген ережелерді қамтитын Салықтық келісімдеріне қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

7. 6-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді 1-тармақта көрсетілген ереженің, осы Конвенция қолданылатын өзінің әрбір Салықтық келісімдері қамтиды ма және егер қамтыса әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірі туралы хабардар етеді. 1-тармақ, егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция мұндай ережеге қатысты хабарлама жасаса ғана, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне қатысты қолданылады.

8. 4-тармақты қолдану туралы шешім қабылдаған әрбір Тарап Депозитарийді өз таңдауы туралы хабардар етеді. 4-тармақ, егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция мұндай хабарлама жасаса ғана, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қолданылады. Мұндай жағдайда 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын осы Салықтық келісімге қатысты қолданылмайды. Тараптар 6-тармақтың f) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған және 6-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасаған жағдайда, мұндай хабарлама 5-тармақта көрсетілген ереже қамтылған осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің тізімін, сондай-ақ осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірін қамтиды. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы тармақтың немесе 7-тармақтың негізінде осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне қатысты хабарлама жасаса, осындай ереже 4-тармақтың ережелерімен ауыстырылады. Өзге жағдайларда 4-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін осындай ережелерді 4-тармақпен үйлеспейтін шамада ғана ауыстырады.

10-бап – Үшінші юрисдикцияларда орналасқан тұрақты өкілдіктердің салық төлеуден жалтаруына қарсы қағида

1. Егер:

а) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциясының кәсіпорны екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда кіріс алатын болса және бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикция аталғандай кірісті үшінші юрисдикцияда орналасқан кәсіпорынның тұрақты өкілдігіне тиесілі деп қарастыратын болса; және

b) осындай тұрақты өкілдікке тиесілі пайда бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияда салықтан босатылатын болса,

осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделген жеңілдіктер, егер осындай тұрақты өкілдік бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияда орналасқан болса, осы кіріс түрінен үшінші юрисдикциядағы салық бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияда өндірілуі мүмкін салықтың кемінде 60 пайызын құрайтын қандай да бір кіріс түріне қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы тармақтың ережелері қолданылатын кез келген кіріске осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің кез келген басқа ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы Юрисдикцияның ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуы тиіс болады.

2. Егер 1-тармақта көрсетілген екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда алынған кіріс тұрақты өкілдік арқылы жүзеге асырылатын (осы қызметке банк, сақтандыру ұйымы немесе тиісінше тіркелген бағалы қағаздар дилері жүзеге асыратын банктік қызметтер, сақтандыру немесе бағалы қағаздарды басқару жатқызылатын жағдайларды қоспағанда, жүзеге асыру, басқару немесе ұйымның өз шотындағы инвестицияларды қарапайым иелену жөніндегі қызметтен ерекшеленетін) белсенді кәсіпкерлік қызметке байланысты алынған немесе онымен байланысты болса, 1-тармақ қолданылмайды.

3. Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделген жеңілдіктер беруден бір Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті алған кіріс түріне қатысты 1-тармаққа сәйкес бас тартылса, екінші Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы осыған қарамастан, егер осы резиденттің сұрау салуына сәйкес құзыретті орган осындай жеңілдіктерді ұсыну осындай резидент 1 және 2-тармақтың талаптарына үйлеспейтін себептерге негізделгенін анықтаса, осы кіріс түріне қатысты осындай жеңілдіктерді беруі мүмкін. Алдыңғы сөйлемге сәйкес екінші Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті сұрау салу жолдаған Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы жеңілдік ұсынбас бұрын немесе сұрау салуды қабылдамас бұрын осы екінші Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органымен консультация жүргізеді.

4. 1-3-тармақтар үшінші Юрисдикцияда орналасқан кәсіпорынның тұрақты өкілдігіне тиесілі екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда кіріс алатын, керісінше жағдайда бір Уағдаласушы Юрисдикцияның кәсіпорнына ұсынылуы мүмкін, жеңілдіктерді ұсынудан бас тартатын немесе оларды шектейтін осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде ережелердің орнына немесе олар болмаған кезде қолданылады.

5. Тарап:

а) осы бапты осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне толық қолданбау;

b) осы бапты 4-тармақта көрсетілген ережелер қамтылған, осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне толық қолданбау;

с) осы бапты 4-тармақта көрсетілген ережелер қамтылған, осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне ғана қолдану құқығын өзінде қалдыра алады.

6. 5-тармақтың а) немесе b) тармақшаларында көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдерінің әрқайсысында 4-тармақта көрсетілген ереженің қамтылғаны не қамтылмағаны туралы және егер қамтылса, әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірін хабардар етеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция аталған Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелеріне қатысты хабарлама жасаған болса, осындай ереже 1-3-тармақтардың ережелерімен ауыстырылады. Басқа жағдайларда 1-3-тармақтар осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін мұндай ережелер осы тармақтармен үйлеспейтіндей шамада ғана ауыстырады.

11-бап – Тараптың өз резиденттеріне салық салуға қатысты құқықтарын шектеу мақсатында салықтық келісімдерді қолдану

1. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім:

а) Уағдаласушы Юрисдикция аталған Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес екінші Уағдаласушы Юрисдикция жасаған бастапқы түзетуден кейін осы Уағдаласушы Юрисдикцияның кәсіпорнына бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияда кәсіпорынның тұрақты өкілдігінің пайдасына немесе қауымдасқан кәсіпорын пайдаларына есепке жазылған салық сомасына салыстырмалы немесе симметриялық түзету ұсынатынын көздейтін;

b) егер Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын жеке тұлға екінші Уағдаласушы Юрисдикцияға, оның саяси бөлімшесіне, жергілікті билік органдарына немесе басқа осыған ұқсас органға көрсететін қызметтеріне қатысты кіріс алатын болса, осы Уағдаласушы Юрисдикцияның осындай жеке тұлғаға салық салуына ықпал ететін;

c) егер Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын жеке тұлға, бұл ретте, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім шарттарына сай келетін студент, тағылымдамадан өтуші немесе практикадан өтуші немесе мұғалім, профессор, лектор, нұсқаушы, зерттеуші немесе ғылыми қызметкер болып табылса, осы Уағдаласушы Юрисдикцияның осындай жеке тұлғаға салық салуына ықпал ететін;

d) Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденттеріне осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынуы мүмкін кіріске қатысты (осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес осындай екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда орналасқан тұрақты өкілдікке тиесілі пайданы қоса алғанда) Уағдаласушы Юрисдикция салықты есепке жатқызуды немесе салық салудан босатуды ұсынуға тиіс екенін белгілейтін;

e) осы Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденттерін осы Уағдаласушы Юрисдикцияның салық салудың белгілі бір кемсіту режимдерінен қорғауға бағытталған;

f) осы Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденттеріне осы немесе басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органдарына осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес емес салық салу туралы өтінішпен жүгінуге мүмкіндік беретін;

g) егер осы Уағдаласушы Юрисдикцияның резиденті болып табылатын жеке тұлға екінші Уағдаласушы Юрисдикцияның дипломатиялық миссиясының, үкіметтік миссиясының немесе консулдық мекемесінің қызметкері болып табылса, осы Уағдаласушы Юрисдикцияның осындай жеке тұлғаға салық салуына ықпал ете алатын;

h) екінші Уағдаласушы Юрисдикцияның әлеуметтік қамсыздандыру туралы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылған зейнетақылар мен басқа да төлемдер осы екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда ғана салық салынуға жататынын көздейтін;

i) екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда туындайтын зейнетақылар мен ұқсас төлемдер, аннуитеттер, алимент төлемдері немесе басқа да жәрдемақы төлемдері осы екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда ғана салық салынуға жататынын көздейтін;

j) қандай да бір басқаша тәсілмен Уағдаласушы Юрисдикцияның өз резиденттеріне салық салу құқығын тікелей шектейтін немесе кіріс түрі туындайтын Уағдаласушы Юрисдикцияның осы кіріс түріне салық салуға айрықша құқығы бар екенін тікелей көздейтін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелеріне сәйкес ұсынылатын жеңілдіктерді қоспағанда, Уағдаласушы Юрисдикцияның өз резиденттеріне салық салуына ықпал етпеуге тиіс.

2. 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын осы Салықтық келісім Уағдаласушы Юрисдикциялардың өз резиденттеріне салық салуына ықпал етпейтінін көрсететін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдердің ережелерінің орнына немесе олар болмаған кезде қолданылады.

3. Тарап:

а) осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне осы бапты толық қолданбау;

b) 2-тармақта көрсетілген ережелер қамтылған, осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне осы бапты толық қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

4. 3-тармақтың а) немесе b) тармақшаларында көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдерінің әрқайсысында 2-тармақта көрсетілген ереже қамтылғаны не қамтылмағаны туралы және егер қамтылса, әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірін хабардар етеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты хабарлама жасаса, мұндай ереже 1-тармақтың ережелерімен ауыстырылады. Басқа жағдайларда 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін осындай ережелер 1-тармақпен үйлеспейтіндей шамада ғана ауыстырады.

IV БӨЛІК ТҰРАҚТЫ ӨКІЛДІК МӘРТЕБЕСІН БОЛҒЫЗБАУ

12-бап – Агенттік келісімдер мен ұқсас стратегиялардың есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау

1. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің "тұрақты өкілдік" терминін айқындайтын ережелеріне қарамастан, 2-тармақ ескеріле отырып, егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тарапы болып табылатын Уағдаласушы Юрисдикциядағы тұлға қызметін кәсіпорын атынан жүзеге асырса және онымен әрекет ете отырып, осылайша әдетте келісімшарттар жасаса немесе әдетте кәсіпорындар елеулі өзгерістерсіз тұрақты жасайтын келісімшарттарды жасауға алып келетін басты рөл атқарса және бұл келісімшарттар:

а) кәсіпорын атынан немесе

b) мүлікке меншік құқығын беру немесе осы кәсіпорынға тиесілі немесе оған қатысты кәсіпорынның пайдалану құқығы бар мүлікті пайдалану құқығын беру мақсаттары үшін немесе

c) осы кәсіпорынның қызметтер көрсету мақсаттары үшін жасалса,

онда осы кәсіпорын, осы Уағдаласушы Юрисдикцияда орналасқан осы кәсіпорынның тұрақты қызмет орны арқылы кәсіпорын жүзеге асыратын осындай қызмет осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде (осы Конвенцияда белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) қамтылған тұрақты өкілдік анықтамасына сәйкес тұрақты өкілдікті құруға алып келеді деп саналмайтын жағдайларды қоспағанда, осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез келген қызметке қатысты осы Уағдаласушы Юрисдикцияда тұрақты өкілдігі бар кәсіпорын ретінде қаралады.

2. Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тарапы болып табылатын, Уағдаласушы Юрисдикцияның бірінде екінші Уағдаласушы Юрисдикция кәсіпорнының атынан әрекет ететін тұлға бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияда тәуелсіз мәртебесі бар агент ретінде кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзінің әдеттегі қызметі шеңберінде кәсіпорын үшін әрекет етсе, 1-тармақ қолданылмайды. Алайда, егер тұлға тек қана өзімен тығыз байланысты бір немесе бірнеше кәсіпорын атынан ғана немесе негізінде соның атынан ғана әрекет етсе, онда мұндай тұлға кез келген осындай кәсіпорынға қатысты осы тармақ мәнінде тәуелсіз мәртебесі бар агент деп саналмайтын болады.

3. а) 1-тармақ кәсіпорын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын қызметке қатысты Уағдаласушы Юрисдикцияда тұрақты өкілдігі бар деп қарастырылатын (немесе тұлға Уағдаласушы Юрисдикциядағы тұрақты өкілдік ретінде қарастырылатын) кездегі шарттарды айқындайтын, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелерінің орнына, бірақ осындай ережелер мұндай тұлғаның осы Уағдаласушы Юрисдикцияда кәсіпорын атынан келісімшарттар жасауға өкілеттігі бар және оны пайдаланатын жағдайларға қатысы болатындай шамада ғана қолданылады.

b) 2-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің кәсіпорын тәуелсіз мәртебесі бар агент осы кәсіпорын үшін жүзеге асыратын қызметке қатысты Уағдаласушы Юрисдикцияда тұрақты өкілдігі ретінде қарамауды көздейтін ережелерінің орнына қолданылады.

4. Тарап осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне қатысты осы бапты толық қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

5. 4-тармақта көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді 3-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ережені, сондай-ақ әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірін қамтитын, осы Конвенция қолданылатын өзінің әрбір Салықтық келісімі туралы хабардар етуге тиіс. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция аталған ережеге қатысты хабарлама жасаса ғана, 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты қолданылатын болады.

6. 4-тармақта көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді 3-тармақтың b) тармақшасында көрсетілген ережені, сондай-ақ әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірін қамтитын, осы Конвенция қолданылатын өзінің әрбір Салықтық келісімі туралы хабардар етуге тиіс. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция аталған ережеге қатысты хабарлама жасаса ғана, 2-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне қатысты қолданылады.

13-бап – Нақты қызмет түрлері үшін көзделген ерекшеліктер есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау

1. Тарап не 2-тармақты (А нұсқасын) не 3-тармақты (В нұсқасын) таңдай алады не Нұсқалардың ешбірін таңдамаса да болады.

А нұсқасы

2. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің "тұрақты өкілдік" терминін айқындайтын ережелеріне қарамастан, "тұрақты өкілдік" термині:

а) осы Конвенция қолданылатын (осы Конвенциямен енгізілген өзгерістерге дейін) Салықтық келісімде арнайы аталған, тұрақты өкілдік анықтамасынан осы ерекшеліктер байланысты не байланысты еместігіне мұндай қызмет дайындық немесе көмекші сипатта болуына-болмауына қарамастан, тұрақты өкілдікті құратын қызмет ретінде қаралмайтын қызмет түрлерін;

b) а) тармақшасында көрсетілмеген, кәсіпорын үшін кез келген қызметті жүзеге асыру мақсаты үшін ғана тұрақты қызмет орнын күтіп-ұстауды;

с) а) және b) тармақшаларында көрсетілген қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ғана тұрақты қызмет орнын күтіп-ұстауды;

осындай қызмет немесе с) тармақшасы жағдайында тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайды қамтымайды.

В нұсқасы

3. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің "тұрақты өкілдік" терминін айқындайтын ережелеріне қарамастан, "тұрақты өкілдік" термині:

а) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тиісті ережесі белгілі бір қызмет егер дайындық немесе көмекші сипатта болса, тұрақты өкілдік құруға алып келмейді деп саналатынын тікелей белгілейтін жағдайларды қоспағанда, осы Конвенция қолданылатын (осы Конвенциямен енгізілген өзгерістерге дейін) Салықтық келісімде арнайы аты аталған, тұрақты өкілдік анықтамасынан осы ерекшеліктер дайындық немесе көмекші сипаттағы қызмет болып табылатынына не болып табылмайтынына қарамастан, тұрақты өкілдік құратын қызмет ретінде қаралмайтын қызмет түрлерін;

b) а) тармақшасында көрсетілмеген, кәсіпорын үшін кез келген қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана тұрақты қызмет орнын мұндай қызмет дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда күтіп-ұстауды;

с) тұрақты қызмет орнын а) және b) тармақшаларында көрсетілген қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ғана, тұрақты қызмет орнының осындай амал нәтижесінде жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда күтіп-ұстауды қамтымайды.

4. Осы Конвенция қолданылатын (2 немесе 3-тармағында белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып), Салықтық келісімнің тұрақты өкілдікті құрмайды деп саналатын арнайы қызмет түрлері санамаланған ережесі, егер дәл осы кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты басқа кәсіпорын сол бар Уағдаласушы Юрисдикцияда сол орында немесе дәл сол Юрисдикцияда сол немесе басқа орында кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және:

а) осы орын немесе басқа орын, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тұрақты өкілдікті айқындайтын ережелеріне сәйкес кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын үшін тұрақты өкілдіктің құрылуына алып келсе, немесе

b) екі кәсіпорын сол орында немесе дәл сол кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорындар екі орында жүзеге асыратын қызмет бірыңғай бизнес-процестің бір бөлігі болып табылатын өзара толықтыратын функцияларды білдіретін жағдайда, екі кәсіпорын сол орында немесе дәл сол кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорындар екі орында жүзеге асыратын қызмет амалының нәтижесінде жиынтық қызметтің дайындық немесе көмекші сипаты болмаса, кәсіпорын қолданатын немесе пайдаланатын тұрақты қызмет орнына қолданылмайды.

5. а) 2 немесе 3-тармақ, егер тіпті қызмет тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылса да, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тұрақты өкілдік құрмайды деп саналатын, арнайы қызмет түрлері санамаланған тиісті ережелерінің (немесе осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің осыған ұқсас тәсілмен қолданылатын ережелерінің) орнына қолданылады.

b) 4-тармақ, егер тіпті қызмет тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылса да, осы Конвенция қолданылатын (2 немесе 3-тармақта белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) Салықтық келісімнің тұрақты өкілдік құрмайды деп саналатын арнайы қызмет түрлері санамаланған ережелеріне (немесе осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің осыған ұқсас қолданылатын ережелеріне) қолданылады.

6. Тарап:

а) осы бапты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қатысты толық қолданбау;

b) егер қызметтің осындай түрлерінің әрқайсысы дайындық немесе көмекші сипатта болса ғана, 2-тармақты арнайы қызмет түрлері тұрақты өкілдік құрушы ретінде қаралмайтынын тікелей белгілейтін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қатысты қолданбау;

с) 4-тармақты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қатысты қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

7. 1-тармаққа сәйкес қандай да бір Нұсқаны таңдаған әрбір Тарап Депозитарийді өзінің Нұсқаны таңдауы туралы хабардар етуге тиіс. Осындай хабарламада сондай-ақ 5-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ережелер қамтылған, осы Конвенция қолданылатын барлық Салықтық келісімдердің тізімі, сондай-ақ әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірі қамтылады. Нұсқа, егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция және сол бір Нұсқаны таңдаса және осы ережеге қатысты хабарлама жасаса ғана осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты қолданылатын болады.

8. 6-тармақтың а) немесе с) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған және 1-тармаққа сәйкес Нұсқалардың бірде-бірін таңдамаған әрбір Тарап Депозитарийді 5-тармақтың b) тармақшасында көрсетілген ережені, сондай-ақ әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірін қамтитын, осы Конвенция қолданылатын өзінің әрбір Салықтық келісімі туралы хабардар етеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы тармаққа немесе 7-тармаққа сәйкес осы ережеге қатысты хабарлама жасаса ғана, 4-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты қолданылады.

14-бап – Келісімшарттарды бөлу

1. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережесінде аталған, нақты объектілер немесе қызмет түрлері тұрақты өкілдікті құратын уақыт кезеңімен (немесе кезеңдерімен) байланысты кезеңнен (кезеңдерден) асқанын не аспағанын айқындау мақсатында ғана:

а) егер Уағдаласушы Юрисдикцияның кәсіпорны екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тиісті ережесінде айқындалған құрылыс алаңын, құрылыс немесе монтаждау объектісін немесе басқа нақты объектіні құратын жерде қызметті жүзеге асырса немесе осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты осындай қызмет түрлеріне жататын, осындай жермен байланысты қадағалау немесе консультациялық қызметті жүзеге асырса және осы қызмет түрлері осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тиісті ережесінде көрсетілген кезеңнен немесе кезеңдерден асырмай жалпы жиынтығы 30 күннен асатын, бір немесе бірнеше уақыт кезеңі ішінде жүзеге асырылса; және

b) егер байланысты қызмет түрлерін осы екінші Уағдаласушы Юрисдикцияда осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тиісті ережесінде (немесе егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тиісті ережесі олармен байланысты қадағалау немесе консультациялық қызметке қолданылса) айқындалған сол құрылыс алаңында, құрылыс немесе монтаждау объектісінде немесе басқа жерде бірінші аталған кәсіпорынмен тығыз байланысты бір немесе бірнеше кәсіпорын әрқайсысы 30 күннен асатын түрлі уақыт кезеңі ішінде жүзеге асырса,

осындай әртүрлі уақыт кезеңі бірінші аталған кәсіпорын қызметті осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің тиісті ережесінде айқындалған құрылыс алаңында, құрылыс немесе монтаждау объектісінде немесе басқа жерде жүзеге асырған жиынтық уақыт кезеңіне қосылады.

2. 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелерінің орнына немесе ол болмаған кезде осындай ережелер 1-тармақта көрсетілген нақты объектілер немесе қызмет түрлері үшін тұрақты өкілдіктің болуына қатысты мерзімді немесе мерзімдерді қолдануды болғызбау мақсатында келісімшарттарды бірнеше бөлікке бөлуге қатысты болатындай шамада қолданылады.

3. Тарап:

a) осы бапты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге толық қолданбау;

b) осы бапты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдердің табиғи ресурстарды барлаумен немесе игерумен байланысты ережелеріне қатысты толық қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

4. 3-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық қатынастарының әрқайсысында 3-тармақтың b) тармақшасына сәйкес ескертпе нысанасы болып табылмайтын, 2-тармақта көрсетілген ереже қамтылғаны не қамтылмағаны туралы егер қамтылса, әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірі туралы хабардар етеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережесіне қатысты мұндай хабарлама жасаса, осындай ереже 2-тармақта көзделгендей шамада 1-тармақтың ережелерімен ауыстырылады. Басқа жағдайларда 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесі осындай ережелер 1-тармақпен үйлеспейтін шамада ғана ауыстырылады.

15-бап – Кәсіпорынмен тығыз байланысты адамды айқындау

1. 12-баптың (Агенттік келісімдер мен ұқсас стратегиялардың есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 2-тармағымен, 13-баптың (Нақты қызмет түрлері үшін көзделген ерекшеліктер есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 4-тармағымен немесе 14-баптың (Келісімшарттарды бөлу) 1-тармағымен өзгертілетін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелерінің мақсаты үшін егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайларды негізге ала отырып, бір тұлға екіншісін бақылайтын болса немесе екеуі де сол бір тұлғалардың немесе кәсіпорындардың бақылауында болса, тұлға кәсіпорынмен тығыз байланысты деп саналады. Егер бұл тұлғаның екінші тұлғада 50 астамды пайыздан құрайтын тікелей немесе жанама бенефициарлық қатысу үлесі (немесе компания жағдайында, жиынтық дауыстың және компания акциялары құнының 50 пайыздан астамы немесе компанияның акционерлік капиталының 50 пайызы) немесе егер басқа тұлғаның тұлғада немесе кәсіпорында 50 пайыздан асатын тікелей немесе жанама бенефициарлық қатысу үлесі (немесе компания жағдайында, жиынтық дауыстың және компания акциялары құнының 50 пайыздан астамы немесе компанияның акционерлік капиталының 50 пайызы) болса, кез келген жағдайда, тұлға кәсіпорынмен тығыз байланысты деп саналады.

2. 12-баптың (Агенттік келісімдер мен ұқсас стратегиялардың есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 4-тармағында, 13-баптың (Нақты қызмет түрлері үшін көзделген ерекшеліктер есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 6-тармағының а) немесе с) тармақшасында немесе 14-баптың (Келісімшарттарды бөлу) 3-тармағының а) тармақшасында көрсетілген ескертпелерді жасаған Тарап осы бапты осындай ескертпелер қолданылатын, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге толық қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

V БӨЛІК ДАУЛАРДЫ ШЕШУ ТЕТІГІН ЖЕТІЛДІРУ

16-бап – Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің немесе екеуінің де әрекеттері өзіне осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеледі немесе әкелуі мүмкін деп санаса, онда бұл тұлға осы Уағдаласушы Юрисдикциялардың ұлттық заңнамасында көзделген қорғану құралдарына қарамастан істі Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің құзыретті органына ұсынуына болады. Өтініш осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкелетін әрекеттер туралы бірінші хабардар етілген кезден бастап үш жыл ішінде ұсынылуы тиіс.

2. Құзыретті орган егер өзі өтінішті негізді деп санаса және ол өзі осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болғызбау мақсатында басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органымен өзара келісу арқылы қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, мәселені шешуге тырысады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Юрисдикциялардың ұлттық заңнамасында белгіленген уақытша шектеулерге қарамастан орындалуға тиіс.

3. Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықты немесе күмәнді өзара келісу арқылы шешуге тырысатын болады. Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделмеген жағдайларда, олар қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірінен консультация да алады.

4. а)

i) 1-тармақтың бірінші сөйлемі, егер тұлға Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің немесе екеуінің де әрекеттері өзіне осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес емес салық салуға әкелді немесе әкеледі деп санаса, бұл тұлғаның осы Уағдаласушы Юрисдикциялардың ұлттық заңнамасында көзделген қорғану құралдарына қарамастан, істі осы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына ұсынуды көздейтін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің (немесе олардың бөлімдері) ережелерінің орнына немесе олар болмаған кезде қолданылады, егер оған сәйкес істі ұлттық белгісі бойынша кемсітпеушілікке қатысты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелері қолданылатын тұлға ұсынған ережелерді қоса алғанда, өтініш осы тұлға ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына ұсынылуы мүмкін;

ii) 1-тармақтың екінші сөйлемі 1-тармақтың бірінші сөйлемінде аталған іс осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес емес салық салуға әкелген әрекеттер туралы бірінші хабардар етілген кезден бастап кемінде үш жылды құрайтын белгілі бір уақыт кезеңінде ұсынылуы тиіс екендігін көздейтін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелерінің орнына немесе мұндай өтініш ұсынылуы тиіс уақыт кезеңін айқындайтын, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелері болмаған кезде қолданылады.

b)

i) 2-тармақтың бірінші сөйлемі 1-тармақта көрсетілген тұлғаның ісі ұсынылған құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп санаса және ол өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес емес салық салуды жою мақсатында мәселені басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органымен өзара келісу арқылы шешуге тырысуды көздейтін осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелері болмаған кезде қолданылады.

ii) 2-тармақтың екінші сөйлемі Уағдаласушы Юрисдикциялардың ұлттық заңнамасында көзделген кез келген уақытша шектеулерге қарамастан кез келген қол жеткізілген келісімнің орындалуы тиіс екендігін көздейтін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелері болмаған кезде қолданылады.

с)

i) 3-тармақтың бірінші сөйлемі осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықты немесе күмәнді Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары өзара келісу арқылы шешуге тырысатынын көздейтін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелері болмаған кезде қолданылады.

ii) 3-тармақтың екінші сөйлемі құзыретті органдардың осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімде көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірінен консультация ала алатындығын көздейтін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелері болмаған кезде қолданылады.

5. Тарап:

а) егер тұлға осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің немесе екеуінің де әрекеттері осы Уағдаласушы Юрисдикциялардың ұлттық заңнамасында көзделген қорғану құралдарына қарамастан, оған осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес емес салық салуға әкелді немесе әкеледі деп санаса, бұл тұлға істі өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына ұсына алатын болса немесе егер істі мұндай тұлға ұлттық тұлғасы болып табылатын сол Уағдаласушы Юрисдикцияның ұлттық белгісі бойынша кемсітпеушілікке қатысты, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелері қолданылатын тұлға ұсынса, осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдердің әрқайсысына (тұлғаға істі Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің құзыретті органына ұсынуға мүмкіндік беретін, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнен өзге) сәйкес қамтамасыз етіп, BEPS Жоспарының шеңберінде дауларды шешу тетіктерін жетілдіру бойынша ең төмен стандартқа сәйкес келуіне ниетті болуы негізінде осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне 1-тармақтың бірінші сөйлемін қолданбау; және осы Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы екіжақты хабардар ету немесе өзара келісу рәсімі туралы өтініш берілген құзыретті орган салық төлеушінің өтінішін негізді деп санамайтын істер бойынша басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органымен консультация рәсімін қолдану;

b) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің барлық мақсаттары үшін, 1-тармақта көрсетілген салық төлеуші осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес емес салық салуға әкелетін әрекеттер туралы бірінші хабардар еткен кезден бастап кемінде үш жыл ішінде өтініш беру құқығының болуын қамтамасыз ете отырып, ол BEPS Жоспарының шеңберінде дауларды шешу тетіктерін жетілдіру жөніндегі ең төменгі стандартқа сай болуы ниетінің негізінде белгілі уақыт кезеңінде ұсыну тиістігі сөз болып отырған 1-тармақтың бірінші сөйлеміндегі өтінішті көздемейтін, осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне 1-тармақтың екінші сөйлемін қолданбау;

c) 2-тармақтың екінші сөйлемін осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне осы Конвенция қолданылатын өзінің барлық Салықтық келісімдерінің мақсаттары үшін мынадай негіздерде қолданбау:

i) өзара келісу рәсімі арқылы қол жеткізілген кез келген келісім Уағдаласушы Юрисдикциялардың ұлттық заңнамасы бойынша қандай да бір уақытша шектеулерге қарамастан орындалуы тиіс; немесе

ii) ол ВЕРS Жоспарының шеңберінде дауларды шешу тетігін жетілдіру бойынша ең төменгі стандартқа сәйкес келуіне ниет білдіруді өзінің екіжақты келіссөздерінде көздейтін:

А) Уағдаласушы Юрисдикциялар Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің кәсіпорнының тұрақты өкілдігіне жататын пайдаға салықтық жылдың соңынан бастап екі Уағдаласушы Юрисдикцияның арасында өзара келісілген, пайда тұрақты өкілдікке жатқызылатын уақыт мерзімінен кейін түзету жасамайтын (бұл ереже алаяқтық, өрескел немқұрайдылық немесе міндеттемелерді қасақана орындамау жағдайында қолданылмайды); және

В) Уағдаласушы Юрисдикциялар кәсіпорынға есептелетін, бірақ қауымдастырылған кәсіпорындарға қатысты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерінде көрсетілген жағдайлардың себебінен пайда кәсіпорынға есепке жазылатын, салықтық жылдың соңынан бастап екі Уағдаласушы Юрисдикцияның арасында өзара келісілген уақыт кезеңінен кейін есептелмейтін пайданы кәсіпорын пайдасына қоспайды және тиісінше пайдаға салық салынбайтын (бұл ереже алаяқтық, өрескел немқұрайлық немесе міндеттемені қасақана орындамау жағдайында қолданылмайды) келісімдердің ережелерін қабылдау арқылы құқықтарды өзінде қалдыра алады.

6. а) 5-тармақтың а) тармақшасында көрсетілген ескертпе жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінде 4-тармақтың а) тармақшасының і) бөлімінде көрсетілген ережелердің қамтылғандығы туралы, егер қамтылса, осындай әрбір ереженің бабы мен тармағының нөмірі туралы хабардар етеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты хабарлама жасаса, мұндай ереже 1-тармақтың бірінші сөйлемімен ауыстырылады. Басқа жағдайларда 1-тармақтың бірінші сөйлемі осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесі осындай ережелер бұл сөйлеммен үйлеспейтін шамада ғана ауыстырылады.

b) 5-тармақтың b) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді:

i) 1-тармақтың бірінші сөйлемінде айтылған өтініштің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкелетін әрекеттер туралы бірінші хабардар етілген кезден бастап үш жылдан кем уақытты құрайтын белгілі бір уақыт кезеңінде ұсынылуы тиіс екендігін көздейтін ережені қамтитын, осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдердің тізбесі, сондай-ақ әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірі; егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осындай ережеге қатысты хабарлама жасаса, 1-тармақтың екінші сөйлемімен ауыстырылатын, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесі; басқа жағдайларда іі) бөлімін ескере отырып, 1-тармақтың екінші сөйлемі осындай ережелер 1-тармақтың екінші сөйлемімен үйлеспейтін дәрежеде ғана осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін алмастыратыны;

ii) 1-тармақтың бірінші сөйлемінде айтылған өтініштің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкелетін әрекеттер туралы бірінші хабардар етілген кезден бастап кемінде үш жыл уақытты құрайтын белгілі бір уақыт кезеңінде ұсынылуы тиіс екенін көздейтін ережені қамтитын, осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдерінің тізбесі, сондай-ақ әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірі; егер кез келген Уағдаласушы Юрисдикция аталған Конвенция қолданылатын осындай Салықтық келісімге қатысты осындай хабарлама жасаса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге 1-тармақтың екінші сөйлемі қолданылмайтыны туралы хабардар етеді.

с) Әрбір Тарап Депозитарийді:

i) 4-тармақтың b) тармақшасының і) бөлігінде көрсетілген ережені қамтымаса, өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің тізбесі; 2-тармақтың бірінші сөйлемі, егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты мұндай хабарлама жасаса ғана, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қолданылады;

ii) Тараптар 5-тармақтың с) тармақшасында көрсетілген ескертпені жасамаған жағдайда 4-тармақтың b) тармақшасының іі) бөлігінде көрсетілген ережені қамтымайтын, өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің тізбесі туралы хабардар етеді; 2-тармақтың екінші сөйлемі, егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты мұндай хабарлама жасаса ғана, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қолданылады;

d) Әрбір Тарап Депозитарийді:

i) 4-тармақтың с) тармақшасының і) бөлігінде көрсетілген ережені қамтымаса, өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің тізбесі; 3-тармақтың бірінші сөйлемі, егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты хабарлама жасаса ғана, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қолданылады;

ii) 4-тармақтың с) тармақшасының іі) бөлігінде көрсетілген ережені қамтымаса, өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің тізбесі туралы хабардар етеді; 3-тармақтың екінші сөйлемі, егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты осындай хабарлама жасаса ғана, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қолданылады.

17-бап – Симметриялық түзетулер

1. Егер Уағдаласушы Юрисдикция пайданы осы Уағдаласушы Юрисдикция кәсіпорнының пайдасына қосса және тиісінше оған салық салатын болса, оған қатысты басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның кәсіпорнына осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияда салық салынады және осылайша қосылған пайда бірінші аталған Уағдаласушы Юрисдикцияның кәсіпорнына есепке жазылатын, егер екі кәсіпорын арасындағы қатынастар екі тәуелсіз кәсіпорын арасындағыдай болса, онда бұл басқа Уағдаласушы Юрисдикция аталғандай пайдадан алынатын салық сомасына сәйкес келетін түзету жасайды. Мұндай түзетуді айқындаған кезде міндетті түрде осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің басқа ережелері ескеріледі, оған және Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірінен консультация алады.

2. 1-тармақ Уағдаласушы Юрисдикциядан осы Уағдаласушы Юрисдикция кәсіпорнының пайдасынан алынатын салық сомасының тиісті түзетуін жасауды талап ететін ереже болмаған кезде қолданылады, егер басқа Уағдаласушы Юрисдикция аталғандай пайданы осы басқа Уағдаласушы Юрисдикция кәсіпорнының пайдасына қосса және сәйкесінше осы пайдаға салық салса және осылайша қосылған пайда, егер екі кәсіпорын арасындағы қатынастар тәуелсіз кәсіпорындар арасындағыдай болса, осы басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның кәсіпорнына есепке жазылатын пайда болады.

3. Тарап:

a) 2-тармақта көрсетілген ережені қамтитын осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне осы бапты толық қолданбау;

b) осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдерінде 2-тармақта көрсетілген ережелердің болмауы негізінде:

i) ол 1-тармақта көрсетілген тиісті түзетуді жасайтын; немесе

ii) оның құзыретті органы өзара келісу рәсіміне қатысты істі осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелеріне сәйкес шешуге тырысатын осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне осы бапты толық қолданбау;

c) егер 16-баптың (Өзара келісу рәсімі) 5-тармағының с) тармақшасының іі) бөліміне сәйкес ескертпе жасаған Тарап, өзінің екіжақты келіссөздерінде ол, Уағдаласушы Юрисдикциялардың осындай ереже бойынша немесе 16-баптың (Өзара келісу рәсімі) 5-тармағының с) тармақшасының іі) бөлімінде көрсетілген ережелер бойынша келісуге қол жеткізе алған жағдайда шарттың 1-тармағында қамтылған ережесі қабылдайтыны негізінде осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне осы бапты толық қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

4. 3-тармақта көрсетілген ескертпе жасамаған әрбір Тарап Депозитарийді өздерінің осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерінің әрқайсысында 2-тармақта көрсетілген ереже қамтылғаны туралы, егер қамтылмаса әрбір осындай ереженің бабы мен тармағының нөмірі туралы хабардар етеді. Егер барлық Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне қатысты мұндай хабарламаны жасаса, осындай ереже 1-тармақтың ережелерімен ауыстырылуы тиіс. Басқа жағдайларда 1-тармақ осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімінің ережелерін осындай ережелер 1-тармақпен үйлеспейтін шамада ғана ауыстырылады.

VI БӨЛІК ТӨРЕЛІК

18-бап – VI бөлікті қолдану туралы шешім

Тарап осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне қатысты осы Бөлікті қолдану туралы шешімді қабылдай алады және бұл туралы Депозитарийді тиісінше хабардар етеді. Осы Бөлім, егер Уағдаласушы Юрисдикцияның екеуі де осындай хабарлама жасаған жағдайда ғана осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты екі Уағдаласушы Юрисдикцияға да қолданылады.

19-бап – Орындалуға міндетті төрелік шешімі

1. Егер:

a) егер бір немесе екі Уағдаласушы Юрисдикцияның әрекеттері осы тұлғаға қатысты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне

сәйкес келмейтін салық салуға әкелді немесе әкелетін болады деп саналса, осы адам үшін істі Уағдаласушы Юрисдикцияның да құзыретті органына ұсыну мүмкіндігін көздейтін осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне сәйкес (16-баптың 1-тармағында белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып (Өзара келісу рәсімі)) тұлға істі бір немесе екі Уағдаласушы Юрисдикцияның әрекеттері осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне (осы Конвенцияда белгіленуі мүмкін өзгерістерді ескере отырып) сәйкес келмейтін салық салуға әкелген деген негізде Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына ұсынса, және

b) құзыретті органдар 16-баптың 2-тармағында белгіленуі мүмкін құзыретті орган басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органымен өзара келісу арқылы 8 немесе 9-тармақта көрсетілген күннен бастап істі екі жыл мерзім ішінде нақты істің мән-жайларына байланысты шешуге тырысатынын көздейтін (осы кезең өткенге дейін Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары осы іс бойынша өзге уақытша кезең туралы шарттасқан және істі қарауға ұсынған адамды осы уағдаластық туралы хабардар еткен жағдайлардан басқа) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне (өзгерістерді ескере отырып) сәйкес осы істі шешу жөнінде келісімге қол жеткізе алмайтын болса, (Өзара келісу рәсімі), тұлғаның жазбаша өтініші негізінде іспен байланысты туындайтын кез келген шешілмеген мәселелер төрелікке осы Бөлікте айқындалған әдіспен, 10-тармақтың ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары уағдаласқан кез келген қағидалар немесе рәсімдерге сәйкес қарауға ұсынылады.

2. Егер құзыретті орган 1-тармақта көрсетілген өзара келісу рәсімін, іс бір немесе бірнеше ұқсас мәселелерге қатысты соттың немесе әкімшілік трибуналдың қарауында болғандықтан тоқтатқан болса, осы 1-тармақтың b) тармақшасында белгіленген кезең ішінде, соттың немесе әкімшілік трибуналдың соңғы шешімі шығарылғанға дейін не шығарылмайтын болғанға дейін, не істің қаралуы тоқтағанша немесе іс қайтарылып алғанша тоқтатыла тұрады. Бұдан басқа, істі қарауға ұсынған тұлға және құзыретті орган өзара келісу рәсімін тоқтата тұру туралы уағдаласқан болса, 1-тармақтың b) тармақшасында белгіленген кезең ішінде мұндай тоқтату алынғанша тоқтата тұрады.

3. Егер екі құзыретті орган қарайтын істе тікелей қаралатын адам 1-тармақтың b) тармақшасында белгіленген кезең басталғаннан кейін құзыретті органдардың кез келгені сұрау салған кез келген қосымша ақпараттық материалдарды уақтылы ұсынбаса, онда 1-тармақтың b) тармақшасында белгіленген кезең ақпаратқа сұрау салынған күннен басталатын және мұндай ақпарат ұсынылған кездегі күнге аяқталатын кезеңге тең уақытқа ұзартылады.

4. a) Төреліктің қарауына ұсынылған мәселелерге қатысты төреліктің шешімі 1-тармақта аталған іске қатысты өзара келісу арқылы орындауға жатады. Төрелік шешімі түпкілікті болып табылады.

b) Төрелік шешімі екі Уағдаласушы Юрисдикция үшін:

i) егер қаралатын істе тікелей қозғалатын тұлға төрелік шешімі орындалуға жататын өзара келісімді мойындамаған жағдайларды қоспағанда міндетті болып табылады. Мұндай жағдайда іс құзыретті органдардың одан әрі қарауына жатпайды. Іс бойынша төрелік шешімі орындалуға жататын өзара келісім қаралатын істе тікелей қозғалатын тұлға, егер іске тікелей қозғалатын кез келген тұлға осы тұлғаға өзара келісім туралы хабарлама жіберілген күннен бастап 60 күн ішінде қайтарып алмаса, төрелік шешімнің орындалуына әкелетін өзара келісім бойынша шешілген барлық мәселелерді кез келген соттың немесе әкімшілік трибуналдың қарауымен немесе көрсетілген өзара келісімге сәйкес келетін осындай мәселелерге қатысты кез келген аяқталмаған соттық немесе әкімшілік талқылауды тоқтатпауды мойындамаған деп саналады.

ii) егер Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірі сотының соңғы шешімі төрелік шешімді жарамсыз деп таныған жағдайларды қоспағанда міндетті болып табылады. Мұндай жағдайда 1-тармаққа сәйкес төрелік туралы сұрау салу ұсынылмаған, ал төрелік процесс жүзеге асырылмаған (бұдан бөлек 21-баптың (Төрелік рәсімдердің құпиялылығы) және 25-баптың (Төрелік рәсімдерге арналған шығыстар) мақсаттары үшін) деп саналады. Бұл жағдайда егер құзыретті органдар мұндай жаңа сұрау салуға жол беруге болмайтындығы туралы төрелік туралы жаңа сұрау салу ұсынылуы мүмкін.

iii) егер қаралатын істе тікелей қозғалатын тұлға төрелік шешімнің орындалуына әкелетін өзара келісім арқылы шешілген мәселелер жөнінде сотқа немесе әкімшілік трибуналға жүгінетін жағдайды қоспағанда міндетті болып табылады.

5. Өзара келісу рәсімін өткізу туралы бастапқы сұрау салуды алған құзыретті орган 1-тармақтың а) тармақшасында көрсетілгендей, сұрау салуды алысымен күнтізбелік екі ай ішінде:

a) осы істі ұсынған тұлғаға өзінің сұрау салуды алғаны туралы хабарлама жібереді; және

b) басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына сұрау салудың көшірмесімен бірге осы сұрау салу туралы хабарламаны жібереді.

6. Құзыретті орган өзара келісу рәсімін өткізу туралы сұрау салуды (немесе басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органынан оның көшірмесін) алған кезден бастап күнтізбелік үш ай ішінде, ол немесе:

a) осы істі ұсынған тұлғаны және басқа құзыретті органды өзінің істі мәніне қарай қарауды жүзеге асыруға қажетті ақпаратты алғаны туралы хабардар етеді; немесе

b) осы мақсаттар үшін осы тұлғадан қосымша ақпарат сұратады.

7. Егер 6-тармақтың b) тармақшасына сәйкес бір немесе екі құзыретті орган осы істі ұсынған адамнан мәніне қарай істі қарауға қажетті қосымша ақпарат сұратқан болса, қосымша ақпаратты сұратқан құзыретті орган осы адамнан қосымша ақпарат алысымен күнтізбелік үш ай ішінде осы тұлғаны және басқа құзыретті органды:

a) өзінің сұрау салынған ақпаратты алғаны; немесе

b) сұрау салынған ақпараттың бір бөлігінің күші жоқ екендігі туралы хабардар етеді.

8. Егер құзыретті органдардың бірде бірі 6-тармақтың b) тармақшасына сәйкес қосымша ақпаратқа сұрау салмаған болса, бастапқы күн мына күндерден:

a) екі құзыретті орган да істі ұсынған адамды 6-тармақтың а) тармақшасына сәйкес хабардар еткен күннен; және

b) 5-тармақтың b) тармақшасына сәйкес басқа Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органын хабардар еткен кезден бастап күнтізбелік үш ай аяқталған күннен барынша ерте 1-тармақта аталған күн болып саналады.

9. 6-тармақтың b) тармақшасына сәйкес қосымша ақпаратқа сұрау салынғанда мына күндерден:

a) қосымша ақпаратқа сұрау салған құзыретті органдар істі ұсынған тұлғаны және басқа құзыретті органды 7-тармақтың а) тармақшасына сәйкес хабардар еткен ең кеш күннен; және

b) істі ұсынған тұлғадан осы құзыретті органдардың кез келгені сұрау салған барлық ақпаратты екі құзыретті орган алған кезден бастап күнтізбелік үш ай өткен күннен барынша ертесі 1-тармақта аталған бастапқы күн болып саналады.

Алайда егер, 7-тармақтың b) тармақшасында аталған хабарламаны құзыретті органның бірі немесе екеуі де жіберсе, онда мұндай хабарлама 6-тармақтың b) тармақшасына сәйкес қосымша ақпаратқа сұрау салу ретінде қаралады.

10. Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары өзара келісім арқылы (осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің өзара келісімге қол жеткізу рәсімдерін реттейтін тиісті бабына сәйкес) әрбір құзыретті органға істі мәні бойынша қарауға қажетті ақпараттың ең аз мөлшерін қоса алғанда, осы Бөлікте қамтылған ережелерді қолдану тәсілін белгілейді. Мұндай келісім төреліктің қарауына ұсынуға арналған шарттарды істің шешілмеген мәселелерді алғаш қанағаттандыратын күнге дейін жасалады және кейіннен түзетуге болады.

11. Осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне қатысты осы бапты қолдану мақсаттары үшін Тарап 1-тармақтың b) тармақшасында белгіленген екі жылдық мерзімді үш жылдық мерзімге ауыстыру құқығын өзінде қалдыра алады.

12. Тарап осы баптың басқа ережелеріне қарамастан осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне қатысты мынадай:

a) осы Конвенцияда көзделген төрелік рәсім шеңберінде өзге де жағдайда қарауға жататын іс бойынша өзара келісу рәсімі барысында туындайтын кез келген шешілмеген мәселе, егер Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің соты немесе әкімшілік трибуналы саналған мәселе бойынша шешім шығарған болса, төреліктің қарауына ұсынылмайтын;

b) егер төрелік туралы сұрау салу ұсынылғаннан кейін кез келген уақытта және төрелік комиссияның шешімі Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарына берілгенге дейін осы мәселеге қатысты шешімді Уағдаласушы Юрисдикциялардың бірінің соты немесе әкімшілік трибуналы шығаратын болса, онда төрелік рәсімі тоқтатылатын қағидаларды қолдану құқығын өзінде қалдыра алады.

20-бап – Төрешілерді тағайындау

1. Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары өзге де қағидалар туралы өзара келіскен жағдайларды қоспағанда, осы Бөліктің мақсаттары үшін 2-4 аралығындағы тармақтар қолданылады.

2. Мынадай қағидалар төрелік комиссия мүшелерін тағайындауды реттейді:

a) Төрелік комиссия салықтық істер бойынша халықаралық мәселелердегі құзыреті немесе тәжірибесі бар үш тәуелсіз төрешіден тұрады.

b) Әрбір құзыретті орган 19-баптың 1-тармағына сәйкес төрелік туралы сұрау салынған күннен бастап 60 күн ішінде комиссияның бір мүшесін тағайындайды (Орындалуы міндетті төрелік шешімі). Осылайша тағайындалған төрелік комиссияның екі мүшесі олардың соңғы тағайындауының соңғысынан бастап 60 күн ішінде үшінші төрешіні тағайындайды, ол Төрелік комиссияның төрағасы болады. Төраға Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің азаматы немесе резиденті болып табылмайды.

c) Төрелік комиссияның әрбір мүшесі өзінің тағайындауын қабылдау кезінде бейтарап және Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарынан, салықтық әкімшіліктерінен, қаржы министрліктерінен және істе тікелей қозғалатын барлық адамдардан (сондай-ақ олардың кеңесшілерінен) тәуелсіз болуға, талқылау кезінде өзінің бейтараптығы мен тәуелсіздігін сақтауға, және кейіннен ақылға қонымды уақыт кезеңі ішінде төрешілердің талқылауға қатысты бейтараптығы мен тәуелсіз бет-бейнесіне нұқсан келтіруі мүмкін кез келген мінез-құлықтан аулақ болуға тиіс.

3. Егер Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы төрелік комиссияның мүшесін 2-тармақта көрсетілген тәсілмен және уақыт кезеңдері ішінде тағайындамаған немесе Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары арасында келісілген жағдайда, төрелік комиссияның мүшесін осы құзыретті орган атынан Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің азаматы болып табылмайтын Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымының Салықтық саясат және әкімшілендіру орталығының жоғары лауазымды адамы тағайындайды.

4. Егер төрелік комиссияның бастапқыда тағайындаған екі мүшесі Төрағаны 2-тармақта көрсетілген тәсілмен және уақыт кезеңдері ішінде тағайындамаса немесе Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары арасында келісілген болса, Төрағаны Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгенінің азаматы болып табылмайтын Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымының Салықтық саясат және әкімшілендіру орталығының жоғары лауазымды адамы тағайындайды.

21-бап – Төрелік рәсімдердің құпиялылығы

1. Осы Бөліктің ережелерін және осы Конвенция қолданылатын тиісті Салықтық келісім ережелерін, сондай-ақ ақпарат алмасу, құпиялылық және әкімшілік көмекке қатысты Уағдаласушы Юрисдикциялардың ұлттық заңнамасын қолдану мақсаттары үшін ғана төрелік комиссияның мүшелері және комиссияның әрбір мүшесінен ең көбі үш қызметкері (сондай-ақ олардың төрешілерге қойылатын талаптарды орындауға қабілеттілігін растау үшін қажетті шамада ғана әлеуетті төрешілер) ақпарат берілетін адамдар немесе органдар деп есептеледі. Төрелік комиссия немесе әлеуетті төрешілер алған ақпарат және құзыретті органдардың төрелік комиссиядан алған ақпараты ақпарат алмасу және әкімшілік көмек мәселелеріне жататын осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелеріне сәйкес алмасу ақпараты деп саналады.

2. Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары төрелік комиссия мүшелері мен олардың қызметкерлері төрелік рәсім шеңберінде өздерінің қызметіне кіріспес бұрын ақпарат алмасу және әкімшілік көмек мәселелеріне жататын осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісім ережелерінде жазылған құпиялылық пен жария етпеу міндеттемелеріне сәйкес және Уағдаласушы Юрисдикциялардың қолданылатын заңнамасына сәйкес кез келген ақпаратты бағалауға жазбаша нысанда келісім беретініне кепілдік береді.

22-бап – Істі төрелік аяқталғанға дейін шешу

Осы Бөліктің және осы Конвенция қолданылатын тиісті Салықтық келісім ережелерінің мақсаттары үшін істерді өзара келісу арқылы шешуді көздейтін өзара келісу рәсімі, төрелік рәсімі сияқты, егер төрелік туралы сұрау салу жасалғаннан кейін және төрелік комиссия өз шешімін Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарына бергенге дейін кез келген уақытта іске қатысты:

a) Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары істі шешуде өзара келісімге қол жеткізсе; немесе

b) істі ұсынған тұлға төрелік туралы сұрау салуды немесе өзара келісу рәсімі туралы сұрау салуды қайтарып алса, тоқтатылады.

23-бап – Төрелік рәсімінің типі

1. Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары өзге қағидалар туралы өзара келіскен жағдайларды қоспағанда, Осы Бөлікке сәйкес төрелік рәсімге қатысты мынадай қағидаларды қолданады:

a) Іс төреліктің қарауына ұсынылғаннан кейін әрбір Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы төрелік комиссияға келісімде белгіленген күнге барлық шешілмеген мәселелерді (мәселені) реттеу жөнінде ұсыныс береді (Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары арасында іс бойынша бұрын қол жеткізілген барлық келісімдерді назарға ала отырып). Ұсынылатын шешім іс бойынша белгілі бір ақша сомаларын бөлумен (мысалы, кірістерді немесе шығыстарды) немесе егер бұл жеке ескертілген болса, іс бойынша әрбір түзету немесе ұқсас мәселеге арналған осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес көзделген салықтың ең жоғары мөлшерлемесімен шектеледі. Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары жеке адамның резиденттігі немесе тұрақты өкілдігінің болуына қатысты осы Конвенция қолданылатын тиісті Салықтық келісімнің ережелерін қолдану шарттарына қатысты мәселе (бұдан әрі – "негізгі мәселе") бойынша келісімге қол жеткізе алмаған жағдайда құзыретті органдар айқындалуы көрсетілген негізгі мәселелерді шешумен ұштасатын мәселелерді шешу бойынша балама ұсыныстар бере алады.

b) Әрбір Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы ұстанымын растайтын құжатты да төрелік комиссиясының қарауына ұсына алады. Шешім жөніндегі ұсынысты немесе ұстанымды растайтын құжатты ұсынатын әрбір құзыретті орган басқа құзыретті органға шешім жөніндегі ұсыныстың немесе ұстанымды растайтын құжаттың ұсынылуы қажет күнге көшірмесін жолдайды. Әрбір құзыретті орган да басқа құзыретті орган ұсынған шешім жөніндегі ұсынысқа және ұстанымды растайтын құжатқа қатысты жауап ұстанымды келісім бойынша белгіленген күнге төрелік комиссияға ұсына алады. Кез келген жауап ұстанымның көшірмесі жауап ұстаным ұсынылуға тиіс күнге басқа құзыретті органға ұсынылады.

c) Төрелік комиссия құзыретті органдар ұсынған әрбір мәселеге және кез келген негізгі мәселелерге қатысты және шешім бойынша негіздемені немесе кез келген басқа түсіндірмені қамтымайтын, іс бойынша ұсынылған шешімдердің бірін өз шешімі ретінде таңдай алады. Төрелік шешім төрелік комиссия мүшелерінің қарапайым көпшілігімен қабылданады. Төрелік комиссия өз шешімін жазбаша нысанда Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарына береді. Төрелік шешімнің прецеденттік күші жоқ.

2. Осы Конвенция қолданылатын өздерінің Салықтық келісімдеріне қатысты осы бапты қолдану мақсаттары үшін Тарап 1-тармақты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады. Бұл жерде Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары өзге де қағидалар туралы өзара келіскен жағдайларды қоспағанда, төрелік рәсімге қатысты мынадай қағидалар қолданады:

a) Іс төреліктің қарауына ұсынылғаннан кейін әрбір Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органы төрелік комиссияның барлық мүшелеріне төрелік шешімді қабылдауға қажет болуы мүмкін кез келген ақпаратты негізсіз кідіртпей ұсынады. Егер Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары өзгеше келіспесе, олар төрелік туралы сұрау салуды алғанға дейін екі құзыретті органға да қолжетімсіз болған кез келген ақпарат шешім қабылдау мақсаттары үшін назарға алынбайды.

b) Төрелік комиссия осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің қолданылып жүрген ережелеріне сәйкес және осындай ережелерді, Уағдаласушы Юрисдикциялардың ұлттық заңнамасының ережелерін ескере отырып, төрелік қарауға ұсынылған мәселелер бойынша шешім қабылдайды. Төрелік комиссия мүшелері өзара келісу жолымен Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары тікелей белгілеуі мүмкін кез келген басқа да көздерді есепке алады.

c) Төрелік шешім Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарына жазбаша нысанда беріледі және ол сүйенетін құқық көздерін, сондай-ақ талқылау нәтижесінің негіздемесін көрсетеді. Төрелік шешім комиссия мүшелерінің қарапайым көпшілігімен қабылданады. Төрелік шешімнің прецеденттік күші жоқ.

3. 2-тармақта көрсетілген ескертпені жасамаған Тарап осындай ескертпені жасаған Тараптармен осы Конвенция қолданылатын өздерінің Салықтық келісімдеріне қатысты осы баптың алдыңғы тармақтарын қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады. Бұл жағдайда осы Конвенция қолданылатын әрбір осындай Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының құзыретті органдары осы Конвенция қолданылатын осындай Салықтық келісімге қатысты қолданылатын төрелік рәсімнің типі туралы келісімге қол жеткізуге ұмтылады. Мұндай келісімге қол жеткізілмейінше 19-бап (Орындалуы міндетті төрелік шешімі) осы Конвенция қолданылатын осындай Салықтық келісімге қатысты қолданылмайды.

4. Тарап осы Конвенция қолданылатын өздерінің Салықтық келісімдеріне қатысты 5-тармақты қолдануды да шеше алады, және ол туралы Депозитарийді тиісті түрде хабардар етеді. 5-тармақ, егер Уағдаласушы Юрисдикциялардың кез келгені осындай хабарлама жасаса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты екі Уағдаласушы Юрисдикцияға қатысты қолданылады.

5. Төрелік рәсім басталғанға дейін осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары істі ұсынған әрбір тұлға мен олардың кеңесшілерінің төрелік рәсім барысында құзыретті органнан немесе төрелік комиссиядан алған кез келген ақпаратты кез келген басқа тұлғаға ашпау туралы жазбаша нысанда келісім бергеніне көз жеткізеді. Егер төрелік туралы сұрау салынғаннан кейін және төрелік комиссия өз шешімін Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдарына бергенге дейінгі кез келген уақытта істі ұсынған адам немесе осы адамның кеңесшілерінің бірі осындай келісімді елеулі түрде бұзса, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге сәйкес іске қатысты өзара келісу рәсімі, осы Бөлікке сәйкес төрелік рәсім сияқты тоқтатылады.

6. 4-тармаққа қарамастан, 5-тармақты қолданбауды шешкен Тарап осы Конвенция қолданылатын бір немесе бірнеше белгілі бір Салықтық келісімге қатысты немесе осы Конвенция қолданылатын өзінің барлық Салықтық келісімдеріне қатысты 5-тармақты қолданбау құқығын өзіне қалдыра алады.

7. 5-тармақты қолдануды шешкен Тарап басқа Уағдаласушы Юрисдикция 6-тармаққа сәйкес ескертпе жасаса, осы Конвенция қолданылатын барлық Салықтық келісімге қатысты осы Бөлікті қолданбау құқығын өзіне қалдыра алады.

24-бап – Өзге шешім туралы келісім

1. Осы Конвенция қолданылатын өздерінің Салықтық келісімдеріне қатысты осы Бөлікті қолдану мақсаттары үшін Тарап 2-тармақты қолдануды шеше алады және Депозитарийді тиісті түрде хабардар етеді. 2-тармақ, егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты, егер екі Уағдаласушы Юрисдикция аталғандай хабарлама жасаған жағдайда ғана екі Уағдаласушы Юрисдикцияға қатысты қолданылады.

2. 19-баптың 4-тармағына қарамастан (Орындалуы міндетті төрелік шешімі), Осы Бөлікке сәйкес төреліктің шешімі осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының орындауы үшін міндетті болып табылмайды және егер Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары оларға төрелік шешімді берген кезден бастап күнтізбелік үш ай ішінде барлық шешілмеген мәселелерді өзгеше реттеу туралы келіссе, орындауға келтірілмейді.

3. 2-тармақты қолдануды шешкен Тарап 23-баптың (Төрелік рәсім типі), 2-тармағы қолданылатын осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне қатысты 2-тармақты қолдану құқығын өзінде қалдырады.

25-бап – Төрелік рәсімдерге жұмсалатын шығыстар

Осы Бөлікке сәйкес төрелік рәсім барысында төрелік комиссия мүшелеріне сыйақы және олардың шығасыларына өтемақы төлеу бойынша шығыстарды Уағдаласушы Юрисдикцияларда төрелік рәсімдерге байланысты туындайтын кез келген шығыстар сияқты Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органдары арасындағы өзара келісу арқылы белгіленетіндей Уағдаласушы Юрисдикциялар көтереді. Осындай келісім болмаған кезде әрбір Уағдаласушы Юрисдикция өзінің жеке шығыстары мен өзінің тарабынан төрелік комиссия мүшесі тағайындаған шығыстарды көтереді. Төрелік комиссия төрағасына жұмсалатын шығыстарды және төрелік рәсім өткізумен байланысты өзге де шығыстарды Уағдаласушы Юрисдикциялар тең үлесте көтереді.

26-бап – Үйлесімділік

1. 18-бапқа (IV-Бөлікті қолдану туралы шешім) сәйкес осы Бөліктің ережелері өзара келісу рәсімі бойынша істен туындайтын шешілмеген мәселелерге қатысты төрелік жүргізуді көздейтін осы Конвенцияға қолданылатын Салықтық келісім ережелерінің орнына немесе олар болмаған кезде қолданылады. Осы Бөлікті қолдануды шешкен әрбір Тарап Депозитарийді осы Конвенция қолданылатын өздерінің Салықтық келісімдерінің әрқайсысы 4-тармаққа сәйкес ескертпе қолданылатындардан басқа осындай ережені қамтитыны, егер қамтыса, әрбір осындай ереже бабының және тармағының нөмірі туралы хабардар етеді. Егер екі Уағдаласушы Юрисдикция аталған Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелеріне қатысты хабарлама жасаса, мұндай ереже осындай екі Уағдаласушы Юрисдикция арасындағы қатынастарда Осы Бөліктің ережесімен ауыстырылады.

2. Өзге жағдайда осы Бөлікте көзделген төрелік рәсім шеңберінде қаралуға жататын өзара келісу рәсімі бойынша істен туындайтын кез келген шешілмеген мәселе, егер мәселе өзара келісу рәсімі бойынша істен туындайтын шешілмеген мәселелер бойынша орындалуға міндетті төрелік шешімін көздейтін екіжақты немесе көпжақты конвенцияға сәйкес бұрын төрелік комиссия немесе соған ұқсас орган шақырылған істердің санатына қатысты болса, төреліктің қарауына жолданбайды.

3. 1-тармаққа сәйкес осы Бөліктің ешқандай ережесі тараптары Уағдаласушы Юрисдикциялар болып табылатын немесе болашақта болатын басқа конвенциялар негізінде өзара келісу рәсімі мәнмәтінінде туындайтын шешілмеген мәселелерді төрелік қарауға қатысты неғұрлым кең ауқымды міндеттемелерді орындауға әсер етпейді.

4. Тарап өзара келісу рәсімі бойынша істен туындайтын шешілмеген мәселелер бойынша орындалуы міндетті төрелік шешімін көздейтін, осы Конвенция қолданылатын бір немесе бірнеше белгілі бір Салықтық келісімдерге (немесе осы Конвенция қолданылатын оның барлық Салықтық келісімдеріне) қатысты осы Бөлікті қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

VII БӨЛІК. ҚОРЫТЫНДЫ ЕРЕЖЕЛЕР

27-бап – Қол қою және ратификациялау, қабылдау немесе бекіту

1. 2016 жылғы 31 желтоқсаннан бастап осы Конвенция:

а) барлық мемлекеттердің;

b) Гернсидің (Ұлыбритания және Солтүстік Ирландияның Біріккен Корольдігі); Мэн аралы (Ұлыбритания және Солтүстік Ирландияның Біріккен Корольдігі); Джерси (Ұлыбритания және Солтүстік Ирландияның Біріккен Корольдігі); және

c) Тараптар мен Қол қойған тараптар консенсусы негізіндегі шешімге сәйкес Тарап болуға өкілеттік берілген кез келген басқа юрисдикциялардың қол қоюы үшін ашық.

2. Осы Конвенция ратификациялауға, қабылдауға немесе бекітуге жатады.

28-бап – Ескертпелер

1. 2-тармақты ескере отырып, осы Конвенцияға:

a) 3-баптың (Фискальді-бүкпесіз тұлғалар) 5-тармағы;

b) 4-баптың (Қос резиденттігі бар тұлғалар) 3-тармағы;

c) 5-баптың (Қосарланған салық салуды жою әдістерін қолдану) 8 және 9-тармақтары;

d) 6-баптың (осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің мақсаттары) 4-тармағы;

e) 7-баптың (Шарттың ережелерін теріс пайдалануды болғызбау) 15 және 16-тармақтары;

f) 8-баптың (Дивидендтерді аудару бойынша операциялар) 3-тармағы;

g) 9-баптың (Құны көбінесе жылжымайтын мүлікпен берілген акцияларды немесе қатысу үлестерін иеліктен шығарудан түсетін кірістер) 6-тармағы;

h) 10-баптың (Үшінші юрисдикцияларда орналасқан тұрақты өкілдіктердің салық төлеуден жалтаруына қарсы қағида) 5-тармағы;

i) 11-баптың (Тараптың өз резиденттеріне салық салуға қатысты құқықтарын шектеу мақсатында салықтық келісімдерді қолдану) 3-тармағы;

j) 12-баптың (Агенттік келісімдер мен ұқсас стратегиялардың есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 4-тармағы;

k) 13-баптың (Нақты қызмет түрлері үшін көзделген ерекшеліктер есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 6-тармағы;

l) 14-баптың (Келісімшарттарды бөлу) 3-тармағы;

m) 15-баптың (Кәсіпорынмен тығыз байланысты адамды айқындау) 2-тармағы;

n) 16-баптың (Өзара келісу рәсімі) 5-тармағы;

o) 17-баптың (Симметриялық түзетулер) 3-тармағы;

p) 19-баптың (Орындалуға міндетті төрелік шешімі) 11 және 12-тармақтары;

q) 23-баптың (Төрелік рәсімнің типі) 2, 3, 6 және 7-тармақтары;

r) 24-баптың (Өзге шешім туралы келісім) 3-тармағы;

s) 26-баптың (Үйлесімділік) 4-тармағы;

t) 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 6 және 7-тармақтары; және

u) 36-баптың (VI бөлікті қолдануды бастау) 2-тармағы бойынша тікелей рұқсат етілгендерді қоспағанда, ешқандай ескертпелер жасалмайды.

2. а) 1-тармаққа қарамастан, 18-бапқа (VI бөлікті қолдану туралы шешім) сәйкес VI бөлікті (Төрелік) қолдануды таңдайтын Тарап VI бөліктің (Төрелік) ережелеріне сәйкес төрелікке құқығы бар VI бөліктің (Төрелік) ережелеріне сәйкес істердің нысанасына қатысты бір немесе бірнеше ескертпелерді қалыптастыра алады. Осы Конвенцияның Тарабы болғаннан кейін 18-бапқа (VI бөлікті қолдану туралы шешім) сәйкес VI бөлікті қолдануды таңдайтын Тарап үшін ескертпелер осы тармақшаға сәйкес 18-бапқа (VI бөлікті қолдану туралы шешім) сәйкес Тараптың Депозитарийді хабардар еткен уақытта жасалуға тиіс.

b) а) тармақшасына сәйкес жасалған ескертпелер қабылдануға жатады. а) тармақшасына сәйкес жасалған ескертпе, егер Тарап Депозитарийді ескертпе туралы хабардар еткен күннен басталатын немесе ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы құжатты сақтауға тапсырған күнге дейін, қай күн тым кеш болатынына байланысты күнтізбелік он екі ай кезеңінің соңына ескертпеге қарсылық туралы Депозитарийді хабардар етпесе, қабылданған болып саналады. Осы Конвенцияның Тарабы болғаннан кейін 18-бапқа (VI бөлікті қолдану туралы шешім) сәйкес VI бөлікті (Төрелік) қолдануды таңдаған Тарап үшін а) тармақшасына сәйкес екінші Тарап жасаған алдыңғы ескертпелерге қарсылықтарды Депозитарийді 18-бапқа (VI бөлікті қолдану) сәйкес бірінші аталған Тарап хабардар ету кезінде жасауы мүмкін. Егер Тарап а) тармақшасына сәйкес жасалған ескертпеге қарсылық білдірсе, VI бөлік (Төрелік) қарсылық білдіруші Тарап пен ескертпені жасаған Тарап арасындағы қатынастарға толық қолданылмайды.

3. Егер осы Конвенцияның тиісті ережелерінде өзгеше тікелей көзделмесе, 1 немесе 2-тармақтарға сәйкес жасалған ескертпе:

а) ескертпе жасаған Тарап үшін оның басқа Тараппен қатынастарында ескертпе жататын осы Конвенцияның ережелерін ескертпеде көзделген шамада өзгертеді; және

b) ескертпе жасайтын Тарапқа қатысты екінші Тарап үшін осы ережені сол шамада өзгертеді.

4. Тарап халықаралық қатынастар үшін жауаптылықта болатын юрисдикция немесе аумақ жасаған немесе олардың атынан жасалған, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қолданылатын ескертпелерді, егер осы юрисдикция немесе аумақ 27-баптың 1-тармағының b) немесе с) тармақшаларына (Қол қою және ратификациялау, қабылдау немесе бекіту) сәйкес осы Конвенцияға Тарап болып табылмаса, жауапты Тарап жасауға тиіс және олар осы Тараптың осы Конвенция қолданылатын өздерінің Салықтық келісімдеріне қатысты жасалған ескертпелерінен ерекшеленуі мүмкін.

5. Ескертпелер осы баптың 2, 6 және 9-тармақтарының және 29-баптың 5-тармағының (Хабарламалар) ережелерін ескере отырып, ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы құжатқа қол қойған немесе сақтауға тапсырған кезде жасалуға тиіс. Алайда осы Конвенцияның Тарабы болғаннан кейін 18-бапқа (VI бөлікті қолдану туралы шешім) сәйкес VI бөлікті (Төрелік) қолдануды таңдайтын Тарап үшін осы баптың 1-тармағының p), q), r) және s) тармақшаларында көрсетілген ескертпелер 18-бапқа (VI бөлікті қолдану туралы шешім) сәйкес Тарап Депозитарийді хабардар еткен уақытта жасауға тиіс.

6. Ескертпелер қол қою кезінде жасалса, егер ескертпелерді қамтитын құжатта осы баптың 2, 5 және 9-тармақтарының және 29-баптың 5-тармағының (Хабарламалар) ережелерін ескере отырып, оны түпкілікті нұсқа деп есептеу қажеттігін тікелей айқындамаса, олар ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы құжатты сақтауға тапсыру кезінде расталуға тиіс.

7. Егер ескертпелер қол қою кезінде жасалмаса, болжамды ескертпелердің алдын ала тізімі Депозитарийге осы уақытта ұсынылуға тиіс.

8. Мынадай:

a) 3-баптың (Фискальді-бүкпесіз тұлғалар) 5-тармағы b), c) және d), е) және g) тармақшалары;

b) 4-баптың (Қос резиденттігі бар тұлғалар) 3-тармағы b), c) және d) тармақшалары;

c) 5-баптың (Қосарланған салық салуды жою әдістерін қолдану) 8 және 9-тармақтары;

d) 6-баптың (осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің мақсаттары) 4-тармағы;

e) 7-баптың (Шарттың ережелерін теріс пайдалануды болғызбау) 15-тармағы b) және c) тармақшалары;

f) 8-баптың (Дивидендтерді аудару бойынша операциялар) 3-тармағы b) тармақшасының i), ii) және iii) бөліктері;

g) 9-баптың (Құны көбінесе жылжымайтын мүлікпен берілген акцияларды немесе қатысу үлестерін иеліктен шығарудан түсетін кірістер) 6-тармағы d), e) және f) тармақшалары;

h) 10-баптың (Үшінші юрисдикцияларда орналасқан тұрақты өкілдіктердің салық төлеуден жалтаруына қарсы қағида) 5-тармағы b) және с) тармақшалары;

i) 11-баптың (Тараптың өз резиденттеріне салық салуға қатысты құқықтарын шектеу мақсатында салықтық келісімдерді қолдану) 3-тармағы b) тармақшасы;

j) 13-баптың (Нақты қызмет түрлері үшін көзделген ерекшеліктер есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 6-тармағы b) тармақшасы;

k) 14-баптың (Келісімшарттарды бөлу) 3-тармағының b) тармақшасы;

l) 16-баптың (Өзара келісу рәсімі) 5-тармағының b) тармақшасы;

m) 17-баптың (Симметриялық түзетулер) 3-тармағының а) тармақшасы;

n) 23-баптың (Төрелік рәсім типі) 6-тармағы; және

o) 26-баптың (Үйлесімділік) 4-тармағы ережелерінің әрқайсысына сәйкес жасалған ескертпелер үшін, ескертпелердің тиісті ережелерінде көрсетілгендердің нысанасы болып табылатын (және c), d) және n) тармақшаларында санамаланғандардан өзге, келесі ережелердің кез келгеніне сәйкес ескертпелер жасалған жағдайда, әрбір тиісті ереже бабының және тармағының нөмірі) оған қатысты 2-баптың (Терминдерді түсіндіру) 1-тармағы а) тармақшасының ii) бөлігіне сәйкес хабарлама жасалған келісімдер тізімі осындай ескертпелер жасалған кезде ұсынылуға тиіс.

а) тармақшасынан бастап о) тармақшасын қоса алғанда, жоғарыда көрсетілген ескертпелер осы Конвенция қолданылатын осы тармақта аталған тізімге енгізілмеген қандай да бір Салықтық келісімге қолданылмайды.

9. 1 немесе 2-тармаққа сәйкес ескертпе жасаған кез келген Тарап кез келген уақытта осындай ескертпені алып тастай алады немесе Депозитарийге хабарлама жолдау арқылы оны неғұрлым шектеулі ескертпемен ауыстыра алады. Осындай Тарап 29-баптың (Хабарлама) 6-тармағына сәйкес осындай ескертпені алып тастағаннан немесе ауыстырғаннан кейін талап етілуі мүмкін қандай да бір қосымша хабарламалар жасайды. 35-баптың (Қолданыла бастауы) 7-тармағын ескере отырып, ескертпені алып тастау немесе ауыстыру:

а) ескертпені алып тастау немесе ауыстыру туралы хабарламаны Депозитарий:

i) егер салық салуға алып келген оқиға Депозитарийдің ескертпені алып тастау немесе ауыстыру туралы хабардар еткен күнінен басталатын күнтізбелік алты ай өткеннен кейінгі жылдың бірінші қаңтарында немесе бірінші қаңтарынан кейін орын алса, төлем көзінен ұсталған салықтармен байланысты ережелерге қатысты ескертпелер үшін; және

ii) Депозитарийдің ескертпені алып тастау немесе ауыстыру туралы хабардар еткен күнінен басталатын күнтізбелік алты ай мерзім өткеннен кейінгі жылдың бірінші қаңтарында немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын салықтық кезеңдер үшін алынатын салықтар үшін басқа барлық ережелерге қатысты ескертпелер үшін алғанда, Конвенция бойынша Тараптар болып табылатын Мемлекеттермен немесе Юрисдикциялармен ғана осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты; және

b) Депозитарий ескертпені алып тастау немесе ауыстыру туралы хабарлама алған күннен кейін бір немесе бірнеше Уағдаласушы Юрисдикциялар осы Конвенцияның Тарапы болатын, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты: осы Уағдаласушы Юрисдикциялар үшін осы Конвенция күшіне енетін күндердің соңғысынан бастап қолданыла бастайды.

29-бап – Хабарламалар

1. Осы баптың 5 және 6-тармақтарын және 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 7-тармағын ескере отырып, мынадай:

a) 2-баптың (Терминдерді түсіндіру) 1-тармағының а) тармақшасының ii) бөлігі;

b) 3-баптың (Фискальді-бүкпесіз тұлғалар) 6-тармағы;

c) 4-баптың (Қос резиденттігі бар тұлғалар) 4-тармағы;

d) 5-баптың (Қосарланған салық салуды жою әдістерін қолдану) 10-тармағы;

e) 6-баптың (осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің мақсаттары) 5 және 6-тармағы;

f) 7-баптың (Шарттың ережелерін теріс пайдалануды болғызбау) 17-тармағы;

g) 8-баптың (Дивидендтерді аудару бойынша операциялар) 4-тармағы;

h) 9-баптың (Құны көбінесе жылжымайтын мүлікпен берілген акцияларды немесе қатысу үлестерін иеліктен шығарудан түсетін кірістер) 7 және 8-тармақтары;

i) 10-баптың (Үшінші юрисдикцияларда орналасқан тұрақты өкілдіктердің салық төлеуден жалтаруына қарсы қағида) 6-тармағы;

j) 11-баптың (Тараптың өз резиденттеріне салық салуға қатысты құқықтарын шектеу мақсатында салықтық келісімдерді қолдану) 4-тармағы;

k) 12-баптың (Агенттік келісімдер мен ұқсас стратегиялардың есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 5 және 6-тармағы;

l) 13-баптың (Нақты қызмет түрлері үшін көзделген ерекшеліктер есебінен тұрақты өкілдік мәртебесін жасанды түрде болғызбау) 7 және 8-тармағы;

m) 14-баптың (Келісімшарттарды бөлу) 4-тармағы;

n) 16-баптың (Өзара келісу рәсімі) 6-тармағы;

o) 17-баптың (Симметриялық түзетулер) 4-тармағы;

p) 18-бап (VI бөлімді қолдану туралы шешімі);

q) 23-баптың (Төрелік рәсім типі) 4-тармағы;

r) 24-баптың (Өзге шешім туралы келісім) 1-тармағы;

s) 26-баптың (Үйлесімділік) 1-тармағы;

t) 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 1, 2, 3, 5 және 7-тармақтары ережелеріне сәйкес жасалған хабарламалар ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы құжатқа қол қою немесе сақтауға тапсыру кезінде жасалуға тиіс:

2. Тарап жауаптылықта болатын халықаралық қатынастар үшін юрисдикциялар немесе аумақтар жасаған немесе олардың атынан жасалған, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қатысты ескертпелерді, егер мұндай юрисдикция немесе аумақ 27-баптың (Қол қою және ратификациялау, қабылдау немесе бекіту) 1-тармағының b) немесе с) тармақшасына сәйкес Конвенцияның Тарабы болып табылмаса, жауапты Тарап жасауға тиіс және олар осы Тараптың осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдері үшін жасалған хабарламаларынан ерекшеленуі мүмкін.

3. Хабарламалар қол қою кезінде жасалса, егер хабарламаны қамтыған құжат қана осы баптың 5 және 6-тармақтарының және 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 7-тармағының ережелерін ескере отырып, оны түпкілікті деп есептеу қажеттігін тікелей айқындамаса, олар ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы құжатты сақтауға тапсырған кезде расталуға тиіс.

4. Егер хабарламалар қол қою кезінде жасалмаса, болжамды хабарламалардың алдын ала тізімі осы уақытта берілуге тиіс.

5. Тарап кез келген уақытта 2-баптың (Терминдерді түсіндіру) 1-тармағының а) тармақшасының іі) бөлігіне сәйкес хабарлама жасалған келісімдер тізімін Депозитарийге хабарлама жолдау арқылы кеңейте алады. Тарап мұндай хабарламада келісімнің 28-баптың (Ескертпелер) 8-тармағында санамаланған, Тараптың жасаған ескертпелердің қандай да бірінің нысаны болып табылатындығын не табылмайтындығын көрсетеді. Тарап, егер қосымша келісім осындай ескертпенің нысаны болып табылатын бірінші қосымша келісім болса, 28-баптың (Ескертпелер) 8-тармағында көрсетілген жаңа ескертпені де жасай алады. Тарап қосымша келісімдердің қосылғанын көрсету мақсатында 1-тармақтың b) тармақшасынан s) тармақшасына дейінгі тармақшаларға сәйкес талап етілуі мүмкін қандай да бір қосымша хабарламаларды да көрсетеді. Одан басқа, егер кеңейту бірінші рет Тарап жауаптылықта болатын халықаралық қатынастар үшін юрисдикция немесе аумақ жасаған немесе олардың атынан жасалған салықтық келісімді қосуға алып келсе, Тарап осындай юрисдикция немесе аумақ жасаған немесе олардың атынан жасалған, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қолданылатын кез келген ескертпелерді (28-баптың (Ескертпелер) 4-тармағына сәйкес немесе хабарламаларды (осы баптың 2-тармағына сәйкес) көрсетеді. 2-баптың (Терминдерді түсіндіру) 1-тармағының а) тармақшасының іі) бөлігіне сәйкес хабарлама жасалған, қосылған келісім (дер) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдер жасалатын күннен бастап 35-баптың (Қолданылуының басталуы) ережелерінде осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдердің өзгерістері қолданылатын күн айқындалады.

6. Тарап Депозитарийге хабарлама жолдап 1-тармақтың b) s) аралығындағы тармақшаларға сәйкес қосымша хабарламалар жасай алады. Мұндай хабарламалар:

а) Депозитарий қосымша хабарлама алған кезде, Конвенцияның Тараптары болып табылатын Мемлекеттермен немесе юрисдикциялармен ғана осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қатысты:

i) егер осындай салықтардың туындауына алып келген мән-жайлар/оқиғалар Депозитарийге қосымша хабарлама туралы хабарлаған күннен басталатын күнтізбелік алты ай өткеннен кейінгі жылдың бірінші қаңтарында немесе бірінші қаңтардан кейін туындаса, төлем көзінен ұсталатын салықтармен байланысты ережелерге қатысты хабарламалар үшін; және

ii) Депозитарийге қосымша хабарлама туралы хабарлаған күннен басталатын күнтізбелік алты ай өткеннен кейінгі жылдың бірінші қаңтарында немесе бірінші қаңтардан кейін басталатын салықтық кезеңдер үшін алынатын салықтармен байланысты барлық басқа ережелерге қатысты хабарламалар үшін; және

b) Депозитарий қосымша хабарлама алған күннен кейін олар үшін бір немесе одан көп Уағдаласушы Юрисдикция осы Конвенцияның Тарапы болатын, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдерге қатысты: осы Уағдаласушы Юрисдикциялар үшін Конвенция күшіне енетін күндердің соңғысынан бастап қолданыла бастайды.

30-бап – Осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдердің кейінгі өзгерістері

Осы Конвенцияның ережелері осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдердің кейінгі өзгерістерін қозғамайды, олар осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының арасында келісілуі мүмкін.

31-бап – Тараптар Конференциясы

1. Тараптар осы Конвенция ережелерінің негізінде талап етілуі мүмкін немесе орынды болуы мүмкін қандай да бір шешімдерді қабылдау немесе қандай да бір функцияларды жүзеге асыру үшін Тараптар Конференциясын шақыра алады.

2. Тараптар Конференциясын Депозитарий қамтамасыз етеді.

3. Кез келген Тарап Депозитарийге сұрау салуды жолдап Тараптар Конференциясын өткізуді сұрата алады. Депозитарий кез келген сұрау салу туралы барлық Тарапқа хабарлайды. Сұрау салу Депозитарийге жолданғаннан кейін күнтізбелік алты ай ішінде Тараптардың үштен бірі сұрау салуды қолдаған жағдайда, Депозитарий Тараптар Конференциясын шақырады.

32-бап – Түсіндіру және қолдану

1. Осы Конвенциямен өзгертілген, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережелерін түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген мәселе осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімді түсіндіру немесе қолдану мәселелерін өзара келісу жолымен шешумен байланысты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің ережесіне (ережелеріне) сәйкес айқындалады (мұндай ережелер осы Конвенциямен өзгертілуі мүмкін).

2. Осы Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген басқа мәселе 31-баптың (Тараптар конференциясы) 3-тармағына сәйкес шақырылған Тараптар Конференциясында қаралуы мүмкін.

33-бап – Түзетулерді енгізу

1. Кез келген Тарап Депозитарийге ұсынылатын түзетуді беру арқылы осы Конвенцияға түзету енгізуді ұсына алады.

2. Тараптар Конференциясы 31-баптың (Тараптар Конференциясы) 3-тармағына сәйкес ұсынылатын түзетуді қарау үшін шақырылуы мүмкін.

34-бап – Күшіне енуі

1. Осы Конвенция ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы бесінші құжат сақтауға тапсырылған күннен басталатын күнтізбелік үш ай өткеннен кейінгі айдың бірінші күнінен бастап күшіне енеді.

2. Ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы бесінші құжат сақтауға тапсырылғаннан кейін осы Конвенцияны ратификациялайтын, қабылдайтын немесе бекітетін Қол қойған әрбір тарап үшін осы Конвенция осындай Қол қойған тарап өзінің ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы құжат сақтауға тапсырылған күннен басталатын күнтізбелік үш ай кезең өткеннен кейінгі айдың бірінші күнінен бастап күшіне енеді.

35-бап – Қолданылуының басталуы

1. Осы Конвенцияның ережелері әрбір Уағдаласушы Юрисдикцияда осы Конвенция:

a) егер төлем көздерінен ұсталатын осындай салықтарға алып келетін оқиғалар осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының әрқайсысы үшін осы Конвенция күшіне енетін күннен немесе күндердің соңғысынан кейін басталатын күнтізбелік жылдан кейінгі бірінші күні немесе бірінші күннен кейін орын алса, бейрезиденттерге төленген немесе аударылған сомаларға төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты, және

b) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының әрқайсысы үшін осы Конвенция күшіне енетін күннен немесе күшіне енетін соңғы күннен бастап, күнтізбелік алты айдан басталатын немесе осы кезеңнен кейін (немесе егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар Депозитарийді өзінің неғұрлым мұндай қысқа кезеңді қолдану ниеті туралы хабардар етсе, неғұрлым қысқа кезеңнен кейін) басталатын салықтық кезеңдер үшін алынатын салықтар үшін, осы Уағдаласушы Юрисдикция алатын басқа барлық салықтар Салықтық келісімге қатысты қолданылатын болады.

2. 1-тармақтың а) тармақшасын және 5-тармақтың а) тармақшасын тек қана жеке қолдану мақсатында Тарап "күнтізбелік жылды" "салықтық кезеңге" ауыстыру туралы шешім қабылдай алады және белгіленген тәртіппен Депозитарийді хабардар етеді.

3. 1-тармақтың b) тармақшасын және 5-тармақтың b) тармақшасын тек қана жеке қолдану мақсатында Тарап "кезеңнен немесе кезең өткеннен кейін басталатын салықтық кезеңдер" сілтемесін "кезеңнен немесе кезең өткеннен кейін басталатын келесі жылдың бірінші қаңтарынан немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын салықтық кезеңдер" сілтемесіне ауыстыру туралы шешім қабылдай алады және белгіленген тәртіппен Депозитарийді хабардар етеді.

4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, 16-бап (Өзара келісу рәсімі) осы Конвенция қолданылатын Салық келісімге сәйкес осы күнге ұсынылуы мүмкін құқығы бар өтініштерді қоспағанда, өтініштің салық кезеңіне жататынына қарамастан, оның осы Конвенцияға сәйкес өзгергендеріне дейін Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына ұсынылған өтінішке, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының әрқайсысы үшін осы Конвенция күшіне енетін күннен бастап немесе соңғы күндерден кейін осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімге қатысты қолданылады.

5. 2-баптың (Терминдерді түсіндіру) 1-тармағының а) тармақшасының іі) бөлігіне сәйкес хабарлама жасалған, 29-баптың (Хабарлама) 5-тармағына сәйкес келісімдер тізімін кеңейтуге байланысты, Осы Конвенция қолданылатын жаңа Салықтық келісім үшін осы Конвенцияның ережесі әрбір Уағдаласушы Юрисдикцияда:

a) бейрезиденттерге төленген немесе аударылған сомалар көзінен ұсталатын салықтарға қатысты, егер оқиғалар осындай салықтарға алып келетін, келісімдердің тізімін кеңейту туралы хабарлама туралы Депозитарийдің хабарламасынан кейін бірінші немесе 30 күннен кейін орын алса; және

b) Депозитарий келісімдер тізімін кеңейту жөнінде хабарлама туралы хабарлаған күннен бастап күнтізбелік тоғыз ай кезеңінен басталатын немесе осы кезең өткеннен кейін (немесе егер барлық Уағдаласушы Юрисдикциялар Депозитарийді неғұрлым қысқа кезеңді қолдану ниеті туралы хабардар етсе, неғұрлым қысқа кезеңде) басталатын салықтық кезеңдер үшін алынатын салықтарға, осы Уағдаласушы Юрисдикция алатын басқа барлық салықтарға қатысты қолданылады.

6. Тарап 4-тармақты осы Конвенция қолданылатын өзінің Салықтық келісімдеріне қатысты қолданбау құқығын өзінде қалдыра алады.

7. a) Тарап:

i) 1 және 4-тармақтардағы "осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының әрқайсысы үшін осы Конвенция күшіне енетін күндердің соңғысынан" сілтемелерін; және

ii) 5-тармақтағы "Депозитарий келісімдер тізімін кеңейту жөнінде хабарлама туралы хабарлаған күннен" сілтемелерін;

"Осы Конвенция қолданылатын осындай нақты Салықтық келісімге қатысты осы Конвенцияның ережелерін қолдануды бастау үшін өзінің ішкі рәсімдерінің аяқталғаны туралы 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 7-тармағында көрсетілген ескертпені жасайтын, әрбір Уағдаласушы Юрисдикция хабарламаларының соңғысын Депозитарий алған күннен кейінгі 30 күннен" сілтемелерімен;

iii) 28-баптың (Ескертпелер) 9-тармағының а) тармақшасындағы "Депозитарийдің ескертпені алып тастау немесе ауыстыру жөнінде хабарлама туралы хабарлаған күнінен") сілтемелерін; және

iv) 28-баптың (Ескертпелер) 9-тармағының b) тармақшасындағы "осы Конвенция осы Уағдаласушы Юрисдикциялар үшін күшіне енетін күндердің соңғысынан" сілтемесін;

"Осы Конвенция қолданылатын мұндай нақты Салықтық келісімге қатысты ескертпені алып тастауды немесе ауыстыруды қолдануды бастау үшін өзінің ішкі рәсімдерінің аяқталғаны туралы 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 7-тармағында көрсетілген ескертпені жасаған, әрбір Уағдаласушы Юрисдикция хабарламаларының соңғысын Депозитарий алған күннен кейінгі 30 күннен" сілтемелерімен;

v) 29-баптың (Хабарламалар) 6-тармағының а) тармақшасындағы "Депозитарий қосымша хабарлама туралы хабарлаған күннен" сілтемелерін; және

vi) 29-баптың (Ескертпелер) 6-тармағының b) тармақшасындағы "осы Конвенция осы Уағдаласушы Юрисдикциялар үшін күшіне енетін соңғы күндері" сілтемесін;

"Осы Конвенция қолданылатын мұндай нақты Салықтық келісімге қатысты қосымша хабарламаны қолдануды бастау үшін өзінің ішкі рәсімдерінің аяқталғаны туралы 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 7-тармағында көрсетілген ескертпені жасайтын әрбір Уағдаласушы Юрисдикция хабарламаларының соңғысын Депозитарий алған күннен кейінгі 30 күннен" сілтемелерімен; және

vii) 36-баптың (VI бөлікті қолдануды бастау) 1 және 2-тармағындағы "осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикциялары үшін осы Конвенция күшіне енетін соңғы күндері" сілтемелерін;

"Осы Конвенция қолданылатын мұндай нақты Салықтық келісімге қатысты осы Конвенцияның ережелерін қолдануды бастау үшін өзінің ішкі рәсімдерінің аяқталғаны туралы 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 7-тармағында көрсетілген ескертпені жасайтын, әрбір Уағдаласушы Юрисдикция хабарламаларының соңғысын Депозитарий алған күннен кейінгі 30 күннен" сілтемелерімен; және

viii) 36-баптың (VI бөлікті қолдануды бастау) 3-тармағындағы "Депозитарий келісімдер тізімін кеңейту жөнінде хабарлама туралы хабарлаған күннен" сілтемесін;

ix) 36-баптың (VI бөлікті қолдануды бастау) 4-тармағындағы "Депозитарий ескертпені алып тастау жөнінде хабарлама туралы хабарлаған күннен" сілтемелерін; және

x) 36-баптың (VI бөлікті қолдануды бастау) 5-тармағындағы "Депозитарий қосымша хабарлама туралы хабарлаған күннен" сілтемесін;

"Осы Конвенция қолданылатын мұндай нақты Салықтық келісімге қатысты VI бөлік (Төрелік) ережелерінің күшіне енуі үшін өзінің ішкі рәсімдерінің аяқталғаны туралы 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 7-тармағында көрсетілген ескертпені жасайтын әрбір Уағдаласушы Юрисдикция хабарламаларының соңғысын Депозитарий алған күннен кейінгі 30 күннен" сілтемелерімен ауыстыру құқығын өзінде қалдыра алады.

b) а) тармақшасына сәйкес ескертпе жасайтын Тарап Депозитарий мен екінші Уағдаласушы Юрисдикцияға (Юрисдикцияларға) бір мезгілде жолданатын өзінің ішкі рәсімдерінің аяқталғаны туралы хабарламада растайды.

с) Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің бір немесе бірнеше Уағдаласушы Юрисдикциясы осы тармаққа сәйкес ескертпе жасаса, Конвенция ережелерін қолданылуының басталуы, ескертпені алып тастау немесе ауыстыру немесе осы Конвенция қолданылатын осы Салықтық келісімге немесе VI бөлікке (Төрелік) қатысты қосымша хабарлама күні осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің барлық Уағдаласушы Юрисдикциялары үшін осы тармақта айқындалады.

36-бап – VI бөлікті қолдануды бастау

1. 28-баптың (Ескертпелер) 9-тармағына, 29-баптың (Хабарламалар) 6-тармағына және 35-баптың (Қолданылуының басталуы) 1-тармағынан бастап 6-тармақтарға қарамастан, осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің екі Уағдаласушы Юрисдикциясына қатысты VI бөліктің (Төрелік) ережелері:

a) Уағдаласушы Юрисдикциялардың құзыретті органына ұсынылған өтініштерге 19-баптың (Орындалуы міндетті төрелік шешімі) 1-тармағының а) тармақшасында көрсетілгендей) қатысты осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің әрбір Уағдаласушы Юрисдикциясы үшін осы Конвенция күшіне енетін күнінен бастап немесе соңғы күндерден кейін басталатын; және

b) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің әрбір Уағдаласушы Юрисдикциясы үшін осы Конвенция күшіне енетін күндердің соңғы күніне дейін Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына ұсынылған өтініштерге қатысты екі Уағдаласушы Юрисдикция 19-баптың (Орындалуы міндетті төрелік шешімі) 1-тармағының а) тармақшасында көрсетілгендей) осындай өзара келісу шарттарына сәйкес мұндай өтініштер Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына ұсынылған деп есептелетін күн көрсетіле отырып, Депозитарийді 19-баптың (Орындалуға міндетті төрелік шешімі) 10-тармағына сәйкес өзара келісуге қол жеткізілгені туралы хабардар еткен күннен бастап қолданыла бастайды

2. Тарап VI бөлікті қолдану құқығын (Төрелік) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің әрбір Уағдаласушы Юрисдикциясы үшін осы Конвенция күшіне енетін күндердің соңғы күніне дейін Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органына ұсынылған өтінішке қолдану құқығын екі Уағдаласушы Юрисдикцияның құзыретті органдары осы құқықтың мұндай нақты өтінішке қолданылуға болады деп келіскен шамада ғана өзінде қалдыра алады.

3. 2-баптың (Терминдерді түсіндіру) 1-тармағының а) тармақшасының іі) бөлігіне сәйкес хабарлама жасалған, 29-баптың (Хабарлама) 5-тармағына сәйкес келісімдер тізімін кеңейту салдарынан, осы Конвенция қолданылатын жаңа Салықтық келісім жағдайында осы баптың 1 және 2-тармағындағы "осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының әрқайсысы үшін осы Конвенция күшіне енетін күндердің соңғысынан" деген сілтеме "Депозитарий келісімдер тізімін кеңейту жөнінде хабарлама туралы хабарлаған күннен" деген сілтемемен ауыстырылады.

4. 28-баптың (Ескертпелер) 9-тармағына сәйкес 26-баптың (Үйлесімділік) 4-тармағына сәйкес жасалған ескертпелерді алып тастау немесе ауыстыру немесе осы Конвенция қолданылатын екі Салықтық келісімнің екі Уағдаласушы Юрисдикциясының арасында VI бөлікті (Төрелік) қолдануға алып келетін 28-баптың (Ескертпелер) 2-тармағына сәйкес ескертпеге қарсылықты алып тастау "осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының әрқайсысы үшін осы Конвенция күшіне енетін соңғы күні" деген сілтемелер тиісінше "Депозитарий ескертпені алып тастау жөнінде хабарлама туралы хабарлаған күннен", "Депозитарий ескертпені ауыстыру туралы хабарлаған күннен" немесе "Депозитарий ескертпеге наразылықты алып тастау жөнінде хабарлама туралы хабарлаған күннен" деген сілтемелермен ауыстырылуын қоспағанда, осы баптың 1-тармағының a) және b) тармақшаларына сәйкес қолданылатын болады.

5. 29-баптың (Хабарламалар) 1-тармағының р) тармақшасына сәйкес жасалған қосымша хабарлама осы баптың 1 және 2-тармақтарындағы "осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің Уағдаласушы Юрисдикцияларының әрқайсысы үшін осы Конвенция күшіне енетін күндердің соңғысынан" деген сілтемелер "Депозитарий қосымша хабарлама туралы хабарлаған күннен" деген сілтемемен ауыстырылуын қоспағанда, 1-тармақтың а) және b) тармақшаларына сәйкес қолданылады.

37-бап – Күшін жою

1. Кез келген Тарап кез келген уақытта Депозитарийге хабарлама жолдау арқылы осы Конвенцияның күшін жоя алады.

2. Күшін жою 1-тармаққа сәйкес Депозитарий хабарлама алған күннен бастап қолданыла бастайды. Егер осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімнің барлық Уағдаласушы Юрисдикцияларына қатысты осы Конвенция оның Тарапының Конвенцияның күшін жоюы күшіне енетін күнге дейін қолданыла бастаған жағдайда, осы Конвенция қолданылатын мұндай Салықтық келісім осы Конвенциямен өзгертілген түрде қалады.

38-бап – Хаттамалармен өзара байланыс

1. Осы Конвенция бір немесе бірнеше хаттамалармен толықтырылуы мүмкін.

2. Хаттаманың тарабы болу үшін Мемлекет немесе юрисдикция осы Конвенцияның Тарабы болуға тиіс.

3. Осы Конвенцияның тарабы, мұндай хаттаманың ережелеріне сәйкес оның тарабы болмағанда ғана, хаттамамен байланысты болмайды.

39-бап - Депозитарий

1. Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымының Бас хатшысы осы Конвенцияның және 38-бапқа (Хаттамалармен өзара байланыс) сәйкес кез келген хаттаманың Депозитарийі болып табылады.

2. Депозитарий күнтізбелік бір ай ішінде Тараптар мен Қол қойған тараптарды:

a) 27-бапқа (Қол қою және ратификациялау, қабылдау немесе бекіту) сәйкес кез келген қол қою;

b) 27-бапқа (Қол қою және ратификациялау, қабылдау немесе бекіту) сәйкес ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы кез келген құжатты сақтауға тапсыру;

c) 28-бапқа (Ескертпелер) сәйкес кез келген ескертпе, ескертпені алып тастау немесе ауыстыру;

d) 29-бапқа (Хабарламалар) сәйкес кез келген хабарлама немесе қосымша хабарлама туралы;

e) 33-бапқа (Түзетулерді енгізу) сәйкес осы Конвенцияға ұсынылған кез келген түзету;

f) 37-бапқа (Күшін жою) сәйкес осы Конвенцияның кез келген күшін жою; және

g) осы Конвенциямен байланысты кез келген басқа хабарлама туралы хабардар етеді.

3. Депозитарий жалпыға қолжетімді мынадай:

a) осы Конвенция қолданылатын Салықтық келісімдер;

b) Тараптар жасаған ескертпелер; және

c) Тараптар жасаған хабарламалар тізімдерін жүргізеді.

Осыны куәландыру үшін тиісті түрде төменде қол қоюға уәкілеттік берілген адамдар осы Конвенцияға қол қойды.

2016 жылғы 24 қарашада Парижде ағылшын және француз тілдерінде жасалды әрі екі мәтіннің күші бірдей, жалғыз данада, ол Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымының архивіне сақтауға тапсырылады.