Об утверждении Национального плана по обеспечению прав и улучшению качества жизни лиц с инвалидностью в Республике Казахстан до 2025 года

Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 мая 2019 года № 326.

      Сноска. В заголовок внесено изменение на казахском языке, текст на русском языке не меняется постановлением Правительства РК от 31.12.2022 № 1142 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

      1. Утвердить прилагаемый Национальный план по обеспечению прав и улучшению качества жизни лиц с инвалидностью в Республике Казахстан до 2025 года (далее – Национальный план).

      Сноска. В пункт 1 внесено изменение на казахском языке, текст на русском языке не меняется постановлением Правительства РК от 31.12.2022 № 1142 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      2. Центральным государственным и местным исполнительным органам, ответственным за исполнение Национального плана:

      1) принять необходимые меры по реализации Национального плана;

      2) один раз в год, не позднее 20 января, следующего за отчетным годом, представлять информацию о ходе исполнения Национального плана в Министерство труда и социальной защиты населения Республики Казахстан.

      3. Министерству труда и социальной защиты населения Республики Казахстан не позднее 15 февраля, следующего за отчетным годом, представлять в Аппарат Правительства Республики Казахстан сводную информацию о ходе реализации мероприятий Национального плана.

      Сноска. Пункт 3 - в редакции постановления Правительства РК от 17.03.2023 № 236 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      4. Контроль за исполнением настоящего постановления возложить на Министерство труда и социальной защиты населения Республики Казахстан.

      5. Настоящее постановление вводится в действие со дня его подписания.

      Премьер–Министр
Республики Казахстан
А. Мамин

  Утвержден
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 28 мая 2019 года № 326

Национальный план по обеспечению прав и улучшению качества жизни лиц с инвалидностью в Республике Казахстан до 2025 года

      Сноска. Национальный план - в редакции постановления Правительства РК от 26.10.2022 № 850 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Раздел 1. Введение

      Создание эффективной системы мер социальной защиты лиц с инвалидностью является одним из приоритетных направлений социальной политики государства.

      Целями Национального плана по обеспечению прав и улучшению качества жизни лиц с инвалидностью в Республике Казахстан до 2025 года (далее – Национальный план) являются реализация принятых Республикой Казахстан обязательств в связи с ратификацией Конвенции о правах инвалидов и формирование инклюзивного общества через создание благоприятной среды для всех уязвимых групп в рамках социальной модернизации Казахстана до 2030 года.

      Завершилась трехэтапная реализация Плана мероприятий по обеспечению прав и улучшению качества жизни инвалидов в Республике Казахстан на 2012 – 2018 годы (далее – План мероприятий), направленного на создание условий к имплементации положений норм Конвенции о правах инвалидов. Основные цели и задачи Плана мероприятий исполнены.

      Для определения основных приоритетов и комплексного интегрированного подхода в создании условий для самореализации и полноценной интеграции лиц с инвалидностью в общественно-экономическую жизнь страны разработан настоящий Национальный план.

      Современная глобальная парадигма заключена в переходе от традиционного понимания ограниченных возможностей здоровья к более сложному синтезу индивидуальных отличий и универсальных прав в аспекте качества жизни.

      Национальный план направлен на имплементацию международных стандартов с учетом мировых тенденций развития системы социальной защиты лиц с инвалидностью.

      Намеченные в Национальном плане цели и задачи предусматривается реализовать в соответствии с Планом мероприятий по обеспечению прав и улучшению качества жизни лиц с инвалидностью в Республике Казахстан до 2025 года согласно приложению к настоящему Национальному плану.

Раздел 2. Анализ текущей ситуации

Глава 1. Профилактика инвалидности

      Сноска. Глава 1 с изменением, внесенным постановлением Правительства РК от 31.12.2022 № 1142 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      В настоящее время в Казахстане проживают более 680 тыс. лиц с особыми потребностями, из них 61,5 % трудоспособного возраста, 25,7 % – лица пенсионного возраста, 12,8 % – дети до 18 лет.

      Удельный вес лиц с особыми потребностями относительно стабилен и среди всего населения в течение последних трех лет составляет 3,7 %.

      По данным Всемирной организации здравоохранения здоровье человека зависит от системы здравоохранения всего на 10 % и на 50 % – от образа жизни, который формируется под воздействием окружения человека, права выбора, качества жизни и доступности возможностей укрепления здоровья. Профилактика предлагает самую эффективную по стоимости долгосрочную стратегию для борьбы с неинфекционными заболеваниями, являющимися основной причиной инвалидности.

      Укрепление здоровья населения для обеспечения устойчивого социально-экономического развития страны является целью национального проекта "Качественное и доступное здравоохранение для каждого гражданина "Здоровая нация";

      Внедряется новая политика по охране здоровья общества на основе интегрированного подхода к профилактике и управлению болезнями, также проводится модернизация национальной системы здравоохранения, ориентированной на эффективность, финансовую устойчивость и поддержку социально-экономического роста, что, в свою очередь, отражается и на показателях инвалидности.

      Одними из мер по охране здоровья граждан и профилактике инвалидности стали введение и совершенствование скрининговых программ. Скрининговые технологии во многих странах являются основными элементами здравоохранения, направленными на выявление заболеваний и факторов риска заболеваний с целью снижения заболеваемости и смертности.

      В республике с 2008 года целевой группой для раннего выявления заболеваний являются болезни системы кровообращения; предопухолевые состояния и рак молочной железы; предопухолевые процессы и рак шейки матки.

      За время реализации скринингов в Казахстане проведено более 60 млн скрининговых обследований взрослого населения. Выявлено более 2,5 млн случаев заболеваний (4,2 % от общего количества проведенных скрининговых исследований), из них 1,5 млн случаев – болезни системы кровообращения, 245,8 тыс. случаев – рак шейки матки, 607,8 тыс. случаев – рак молочной железы, 62,2 тыс. случаев – сахарный диабет, 33,4 тыс. случаев – глаукома и 11,5 тыс. случаев – колоректальный рак.

      С 2011 года введены целевые группы на выявление сахарного диабета, глаукомы, предопухолевой патологии и рака толстой и прямой кишки (колоректальный рак).

      Расширены возрастные группы скрининга и определена периодичность обследования:

      1) скрининг артериальной гипертонии, ишемической болезни сердца и сахарного диабета проходят пациенты от 40 до 70 лет с периодичностью один раз в два года;

      2) скрининг рака шейки матки – женщины в возрасте 30-70 лет с периодичностью один раз в четыре года;

      3) скрининг рака молочной железы – женщины от 40 до 70 лет с периодичностью один раз в два года.

      Анализ реализации скрининговых программ за девятилетний период дал возможность выявить следующие закономерности. Осмотры населения проходит подавляющая численность лиц, подлежащих скринингу.

      В целях совершенствования дородовой диагностики, профилактики врожденных и наследственных заболеваний у детей, снижения детской заболеваемости и инвалидности в Республике Казахстан проводится пренатальный, неонатальный и аудиологический скрининг новорожденных и детей раннего возраста, скрининг психофизического развития детей раннего возраста, офтальмологический скрининг недоношенных новорожденных.

      Проводится оснащение медицинских организаций оборудованием и вспомогательными приспособлениями с учетом особых потребностей лиц с инвалидностью.

      В целях усиления профилактической направленности первичной медико-санитарной помощи (далее – ПМСП) проведены следующие мероприятия:

      1) в рамках интеграции специализированных служб в поликлиниках дополнительно были открыты противотуберкулезные, онкологические, маммологические кабинеты, открыты кабинеты психического здоровья;

      2) создан институт социальных работников (2014 год – 1,2 человек на 10 тысяч населения, в 2017 году – 7,4 человек на 10 тысяч населения);

      3) увеличилось количество врачей общей практики с 3101 человека в 2014 году до 5382 в 2017 году, т.е. более чем на 70 %;

      4) с 2014 года внедрен комплексный подушевой норматив, который в 2017 году составил 683 тенге и вырос по сравнению с 2014 годом на 29,3 %. Финансирование первичной медико-санитарной помощи в общем объеме финансирования гарантированного объема бесплатной медицинской помощи увеличилось с 33 % в 2014 году до 37 % в 2017 году. Выравнен уровень финансирования ПМСП между регионами с увеличением тарифа в расчете на 1 жителя (с 169 до 683 тенге).

      Несмотря на проводимые государством меры по профилактике инвалидности и позитивную динамику показателей здоровья населения, ожидаемая продолжительность жизни казахстанцев почти на 10 лет меньше, чем в странах–членах Организации экономического сотрудничества и развития (далее – ОЭСР).

      Ежегодно более 50 тысяч лиц впервые признаются лицами с инвалидностью, показатель первичной инвалидности за последние 3 года нестабилен, в 2015 году – 28,5, в 2016 году – 29,4, в 2017 году – 28,9, а по итогам 2018 года вырос и составил 29,2 случая на 10 тыс. населения.

      Особого внимания требует проблема детской инвалидности, которая имеет тенденцию к росту. Так, если доля детей с инвалидностью до 18 лет в структуре общей численности лиц с инвалидностью в 2008 году составляла 9,2 %, то в 2018 году выросла до 12,8 % или на 3,6 процентных пункта.

      Тенденция роста показателей первичной инвалидности, в том числе среди детского населения, диктует необходимость дальнейшего усиления мер по профилактической направленности развития здравоохранения, укреплению национального здоровья, доступности и повышения качества медицинских услуг.

      В структуре общей смертности и инвалидности ведущей причиной остаются болезни системы кровообращения (22,3 %), наиболее частые – ишемическая болезнь сердца, сосудистое поражение мозга, от которых ежегодно умирают около 30 тысяч человек. Рост первичной заболеваемости болезнями системы кровообращения почти на 16,4 % (2015 год – 2429,7). В структуре первичной инвалидности среди взрослого населения болезни системы кровообращения составляют 26,9 %.

      Второй причиной являются смертность и инвалидность от злокачественных новообразований (12,1 %), от которых ежегодно умирают около 17 тысяч человек, из них 16,9 % составляет рак легких.

      Показатель заболеваемости злокачественными новообразованиями увеличился по итогам 2018 года на 18 % (2015 год – 207,7, 2017 год – 253,4). Злокачественные образования в структуре первичной инвалидности среди взрослого населения составляют 21,4 %.

      На третьем месте – смертность от несчастных случаев, травм и отравлений (11,3 %), от которых ежегодно умирает около 16 тысяч человек (2015 год – 82,5 на 100 тысяч населения, 2017 год – 69,38 на 100 тысяч населения). Первичная инвалидность вследствие травм всех локализаций имеет тенденцию к снижению и составляет 10,6 % от общего числа инвалидизации.

      В Казахстане вопросы профилактической работы, наращивание усилий межсекторального взаимодействия, направленных на повышение качества медицинских услуг на всех уровнях организаций здравоохранения, находятся на начальном этапе.

      Преимущественное развитие ПМСП должно быть главным координатором всей системы, тогда как в нашей системе основной действующей структурой продолжает оставаться стационарный сектор.

      В странах ОЭСР в среднем 80 % средств от общего объема финансирования лекарственного обеспечения направляется на обеспечение пациентов лекарственными средствами на амбулаторном уровне, тогда как в Казахстане данный показатель составляет около 50 % от общего объема финансирования.

Глава 2. Социальная реабилитация

      В целях повышения уровня социализации лиц с инвалидностью они обеспечиваются техническими вспомогательными (компенсаторными) средствами (протезно-ортопедическая помощь, сурдо-, тифлосредства, специальные средства передвижения, санаторно-курортное лечение, обязательные гигиенические средства, услуги индивидуального помощника и специалиста жестового языка).

      Ежегодно более 200 тысяч лиц с инвалидностью обеспечиваются техническими средствами и услугами реабилитации (далее – ТСР). Доля обеспечения ТСР в 2018 году составила 57,8 % от общего числа нуждающихся (2013 г. – 88 %, 2015 г. – 67 %, 2016 г. – 67 %, 2017 г. – 67,5 %).

      Перечень ТСР за последние 3 года с учетом потребностей лиц с инвалидностью расширен с 32 до 55 видов наименований (в 1,7 раза), включая современные сурдотехнические и тифлотехнические средства.

      Осуществлена доставка ТСР на дом более 14 тысячам лиц с инвалидностью, проживающим в отдаленных селах.

      Лицам с инвалидностью, находящимся под стражей и отбывающим наказание в исправительных учреждениях, предоставляются технические средства и специальные средства передвижения в соответствии с Правилами предоставления технических вспомогательных (компенсаторных) средств и специальных средств передвижения осужденным с инвалидностью, отбывающим наказание в учреждениях и находящимся под стражей, утвержденными приказом Министра внутренних дел Республики Казахстан от 28 декабря 2015 года № 1088.

      С 2015 года проводятся замена и настройка речевых процессоров к кохлеарным имплантам (далее – КИ), данную услугу получили за период с 2016 по 2018 годы 613 человек.

      Основным результатом социализации детей с КИ стало включение 153 детей в общеобразовательный процесс в школах, направление 171 ребенка в специальные организации образования и обучение 34 детей на дому.

      Кроме того, обеспечено развитие эффективной реабилитации детей с КИ на ранней стадии. За период с 2014 по 2018 годы слухоречевую адаптацию прошло 990 детей в условиях дневного и круглосуточного наблюдения из разных регионов страны, при этом, если ранее реабилитация проходила всего 15 дней в год, то начиная с 2018 года, реабилитация осуществляется 40 дней в год, т.е. ежеквартально по 10 дней.

      С 2017 года в 2 раза увеличено время оказания услуг специалиста жестового языка (с 30 до 60 часов) для лиц с нарушением слуха.

      Усовершенствованы стандарты и внедрены новые технологии производства, новые модели протезно-ортопедических средств и услуг:

      1) производство индивидуальных ушных вкладышей из силикона для слуховых аппаратов;

      2) запущено в производство применение 3-D моделирования в производстве протезов, ортопедии;

      3) разработаны и внедрены в производство протезы по новейшим инновационным технологиям.

      Изготавливается около 90 наименований протезно-ортопедических изделий.

      В 2015 году акционерным обществом "Республиканский протезно-ортопедический центр" и государственным предприятием на праве хозяйственного ведения "Национальный научный центр травматологии и ортопедии имени академика Батпенова Н.Д." проведен пилотный проект по протезированию лиц, имеющих инвалидность, через несколько дней после ампутации конечностей.

      Пилотный проект показал, что период протезирования от момента проведения операции ампутации сокращается с 76 до 44 дней.

      В 2018 году протезно-ортопедические изделия и сопутствующие реабилитационные услуги, в том числе по обучению навыкам самостоятельного передвижения на протезах, получили 24 700 лиц с инвалидностью.

      В целях повышения качества оказываемых государственных услуг в 2018 году апробирован пилотный проект по оказанию в автоматизированном режиме государственной услуги "Установление инвалидности и/или степени утраты трудоспособности и/или определение необходимых мер социальной защиты" без личного присутствия гражданина, на основании медицинских данных. В течение 2018 года были заочно освидетельствованы 495 человек.

Глава 3. Обеспечение доступности социально значимых объектов

      В реализацию Послания Первого Президента Республики Казахстан – Елбасы от 17 января 2014 года "Казахстанский путь – 2050: единая цель, единые интересы, единое будущее" предприняты меры для создания безбарьерной среды гражданам Казахстана с инвалидностью.

      В целях реализации норм Конвенции о правах инвалидов были внесены изменения и дополнения в 24 законодательных акта, в том числе 3 Кодекса по обеспечению доступности социальной и транспортной инфраструктуры, совершенствованию услуг в социальной сфере (здравоохранение, образование и социальная защита).

      На сегодня официальные интернет–ресурсы государственных органов имеют версии для слабовидящих лиц.

      В целях упорядочения деятельности и повышения ответственности местных органов власти утверждаются региональные планы по созданию безбарьерной среды для лиц с инвалидностью, которые содержат перечень конкретных зданий и объектов, подлежащих адаптации под нужды лиц с инвалидностью.

      Министерством труда и социальной защиты населения Республики Казахстан (далее – Министерство) в 2015 году разработан портал "Интерактивная карта доступности "Доступная среда" (далее – портал).

      Портал размещен на сайте Министерства (friendlybuilding.kz) и позволяет в онлайн-режиме вносить информацию по паспортизированным и адаптированным объектам страны, видеть степень адаптации объекта и оценивать качество проводимой адаптации каждого объекта в онлайн-режиме.

      Всем зарегистрированным пользователям предоставлена возможность оценивать качество проводимой адаптации каждого объекта и размещать комментарии с приложением фотографий.

      Национальный стандарт Республики Казахстан СТ РК 1525–2013, утвержденный приказом председателя Комитета технического регулирования и метрологии Министерства индустрии и новых технологий Республики Казахстан от 5 февраля 2013 года № 64-од (далее – национальный стандарт), содержит требования по созданию условий для лиц с инвалидностью.

      На сегодняшний день по стране функционируют 247 железнодорожных вокзалов, из которых 91 вокзал или лишь 37 % приведены в соответствие с требованиями национального стандарта:

      1) на 91 вокзале билетные кассы переоборудованы под условия для лиц с инвалидностью;

      2) на 210 вокзалах в труднодоступных местах построены пандусы;

      3) на 34 вокзалах оборудованы специализированные туалеты;

      4) на 38 вокзалах для удобства слабовидящих лиц верхние и нижние ступени лестниц окрашены в желтый цвет;

      5) на 58 вокзалах в залах ожидания выделены места для лиц с инвалидностью, обозначенные пиктограммами.

      Работники железнодорожных вокзалов и проводники поездов оказывают услуги по посадке/высадке пассажиров с инвалидностью в поезде.

      За период 2014 – 2018 годы в местах расположения организаций, ориентированных на обслуживание лиц с инвалидностью, установлены 17 270 единиц дорожных знаков и указателей, 465 пешеходных переходов оборудованы звуковыми устройствами, создано 15 служб "Инватакси", в которых имеются 280 специализированных машин с охватом 35 тыс. человек.

      По республике насчитывается 36 автовокзалов, из них 27 единиц или 75 % соответствуют национальному стандарту.

      Количество автостанций по республике составляет 105 единиц, из которых 63,8 % (67 единиц) приведены в соответствие с требованиями национального стандарта.

      По республике функционируют 18 аэропортов, которые полностью адаптированы для нужд лиц с инвалидностью.

      В Правилах организации обслуживания пассажиров в аэропортах Республики Казахстан, утвержденных приказом исполняющего обязанности Министра по инвестициям и развитию Республики Казахстан от 24 февраля 2015 года № 189, с 2016 года предусмотрены требования по наличию международного стандарта качества обслуживания PRM (Persons with Reduced Mobility), которые предъявляют требования к парковкам, стоянкам, остановкам, местам встречи на привокзальной площади, бытовым услугам и сервисному обслуживанию; скорости и комфортности обслуживания пассажирских авиаперевозок, информационному обслуживанию и подготовке персонала.

      В 6 аэропортах (Алматы, Астана, Актау, Актобе, Караганда, Кокшетау) имеются специальные лифты, эскалаторы, помещения, информационные указатели на государственном и русском языках, световые табло и вывески, туалетные комнаты, оборудованные кнопкой вызова медицинского работника.

      В 9 аэропортах (Астана, Алматы, Актау, Актобе, Караганда, Кокшетау, Шымкент, Усть-Каменогорск, Жезказган) на входах и выходах установлены пандусы, предусмотрено предоставление инвалидных колясок, в уборных комнатах установлены специальные поручни.

Глава 4. Доступность образования

      В Казахстане признается право лиц с инвалидностью наравне с другими лицами на образование.

      В соответствии с Законом Республики Казахстан "Об образовании" государство полностью или частично компенсирует расходы на содержание детей с инвалидностью и лиц с инвалидностью с детства в период получения ими образования.

      Так, дети с инвалидностью по зрению и слуху имеют право на получение повышенной государственной стипендии, а также при поступлении на учебу в организации образования предусматривается квота приема в один процент для лиц с инвалидностью первой, второй групп, лиц с инвалидностью с детства.

      После ратификации Конвенции о правах инвалидов указанный Закон дополнен следующими нормами:

      об уважительном отношении к правам детей с инвалидностью;

      о бесплатном пользовании информационными ресурсами в организациях образования, в том числе в доступной форме для лиц с инвалидностью, детей с ограниченными возможностями, обеспечении учебниками, учебно-методическими комплексами и учебно-методическими пособиями, в том числе изготовление для лиц с инвалидностью, детей с ограниченными возможностями;

      о праве на первоочередное распределение на работу в государственные организации образования и государственные медицинские организации лиц, у которых один или оба родителя с инвалидностью.

      Вместе с тем, родители детей с инвалидностью вправе выбирать место обучения ребенка – в обычной или специальной организации образования – с учетом рекомендаций специалистов.

      С 2017 года начата разработка учебников для незрячих детей по системе Брайля и укрупненным шрифтом, а также для детей с интеллектуальными нарушениями (ежегодно выделяется более 140 млн тенге). Разработаны учебники для 0–1, 5 и 7 классов, а до 2020 года планируется разработать все учебники, включая 11 класс.

      На сегодня в сфере образования выявлено и обследовано 153 230 детей с особыми образовательными потребностями (54 311 дошкольного и 98 919 школьного возраста), из них около 47 тысяч детей с инвалидностью.

      Так, в дошкольных организациях воспитывается более 42 тысяч детей с особыми образовательными потребностями, из них более 15 тысяч обучаются инклюзивно. В организациях среднего образования обучается более 91,5 тысячи детей с особыми потребностями, из них порядка 46 тысяч детей обучается инклюзивно. В 2020 году в 30 % детских садов и 70 % школ будут созданы условия для инклюзивного образования.

      На сегодня 60 % (4207 из 7014) общеобразовательных школ, 20 % (1232 из 6115) детских садов создали условия для обучения и воспитания детей с особыми образовательными потребностями.

      В сфере технического и профессионального образования в 30 % колледжей (247 из 821) созданы условия для обучения 2928 детей с особыми образовательными потребностями, из них лиц с инвалидностью с детства – 2192, лиц с инвалидностью первой и второй групп – 736. Введены 71 сурдопереводчик, 37 тифлосредств, разработаны 44 специальных рабочих учебных планов, по которым идет подготовка кадров.

      На сегодня в ВУЗах количество студентов с особыми возможностями составляет 1609 человек, из них имеющих первую группу инвалидности – 85 человек, вторую группу инвалидности – 358 человек, третью группу инвалидности – 1151 человек, инвалидность с детства – 15 человек.

      70 из 119 ВУЗов (58,8 %) создали условия для обучения студентов с особыми образовательными потребностями.

      Вместе с тем, при поступлении на учебу в организации образования, реализующие образовательные программы технического и профессионального, послесреднего и высшего образования, с 2012 года установленный размер квоты для лиц с инвалидностью составляет 1 %.

      В 2018 году по результатам конкурса 432 детям с инвалидностью присужден образовательный грант, в том числе в рамках квоты приема при поступлении на учебу в организации образования – 312 грантов.

Глава 5. Обеспечение занятости

      В реализацию Послания Первого Президента Республики Казахстан – Елбасы от 14 декабря 2012 года "Стратегия "Казахстан – 2050": новый политический курс состоявшегося государства" отмечено о необходимости создания условий, при которых работодатели будут активно привлекать к работе социально уязвимые слои населения, обеспечив их заработной платой.

      По состоянию на 1 января 2019 года среди 411 тысяч лиц с инвалидностью трудоспособного возраста работают более 27 % (111,5 тыс. чел.).

      В структуре лиц с инвалидностью трудоспособного возраста по группам инвалидности наибольший удельный вес занимают лица, имеющие вторую (46 % или 191,9 тыс. чел.) и третью группу инвалидности (45 % или 186,4 тыс. чел.), незначительная доля (9 % или 39,7 тыс. чел.) приходится на долю лиц первой группы инвалидности.

      В целях расширения занятости лиц с инвалидностью пересмотрена квота трудоустройства. Если раньше она составляла 3 % для всех, то на сегодняшний день осуществляется дифференцированный подход от 2-х до 4-х процентов в зависимости от численности работников и по отраслям без учета рабочих мест на тяжелых работах, работах с вредными, опасными условиями труда.

      В рамках квоты трудоустроены 7,4 тыс. лиц, имеющих инвалидность. Наибольшее количество лиц с инвалидностью, трудоустроенных по квоте, работают в отраслях образования, здравоохранения и социальных услуг, в торговле, сельском хозяйстве и на транспорте.

      В рамках Государственной программы развития продуктивной занятости и массового предпринимательства на 2017 – 2021 годы "Еңбек" (далее – Программа) лица с инвалидностью наряду с другими уязвимыми слоями населения имеют право в приоритетном порядке принимать участие в активных мерах содействия занятости населения.

      В Программе могут принять участие самозанятые, безработные и лица, не имеющие квалификации, в том числе и лица с инвалидностью.

      По состоянию на 1 января 2019 года в состав участников Программы включены 18,9 тыс. лиц с инвалидностью, что составляет 2,8 % от общего количества участников Программы, из них трудоустроено 16,6 тыс. человек.

      В целях стимулирования работодателей по трудоустройству лиц с инвалидностью с 2018 года введено субсидирование затрат работодателей, связанных с оснащением специального рабочего места для трудоустройства лиц с инвалидностью.

      С 1 января 2019 года вступили в силу поправки в Закон Республики Казахстан "О государственных закупках" в части автоматизации процедур участия общественных объединений лиц с инвалидностью и организаций, созданных ими, в государственных закупках. Данная мера предусматривает повышение конкурентоспособности общественных объединений лиц с инвалидностью и организаций, созданных ими, при поставке товаров, выполнении работ и оказании услуг.

Глава 6. Совершенствование социальных услуг

      Сноска. Глава 6 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 31.12.2022 № 1142 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      Гарантированные государством специальные социальные услуги предоставляются гражданам бесплатно, а сверхгарантированный объем специальных социальных услуг – на условиях оплаты. При этом создана возможность выбора формы социального обслуживания – в условиях стационара, полустационара (дневные отделения), ухода на дому, временного пребывания.

      Сеть системы социального обслуживания представлена 893 субъектами, оказывающими специальные социальные услуги.

      В целях соблюдения одного из главных принципов социального обслуживания – сохранения человека в семье – налажена работа по расширению сети дневных отделений для детей с инвалидностью путем передачи их через аутсорсинг в неправительственные организации (далее – НПО); преобразованию медико-социальных учреждений стационарного типа в центры социального обслуживания.

      За период с 2015 по 2018 годы:

      возросло число получателей услуг на 24,5 % (121 тыс. чел.), из которых наибольшее число приходится на обслуживание в условиях ухода на дому – 46,1 %, в стационарных организациях – 19,9 %;

      увеличено количество организаций, оказывающих специальные социальные услуги до 893 единиц (в 2015 г. – 797), из которых преобладающие позиции продолжают сохранять организации надомного обслуживания – 53 %, организации стационарного типа – 12,4 %, динамика роста отмечена в организациях неправительственного сектора – 19,1 %.

      В целях деинституциализации действующей сети интернатных организаций, повышения качества оказываемых услуг и социальной адаптации граждан в социуме начато развитие домов малой вместимости. Дома малой вместимости отсутствуют в 8 регионах: в Актюбинской, Алматинской, Атырауской, Кызылординской, Мангистауской, Туркестанской областях, городах Шымкенте и Астане.

      С 2016 года медико-социальные учреждения преобразованы в центры социального обслуживания в целях исключения дискриминационных дефиниций в системе специальных социальных услуг.

      Созданные условия для выхода из трудной жизненной ситуации позволили вернуть из детских домов-интернатов в семью 748 детей, имеющих инвалидность; трудоустроить 867 родителей, воспитывающих детей с инвалидностью.

      Увеличено участие неправительственного сектора на рынке оказания специальных социальных услуг в рамках государственного социального заказа с 4 НПО в 2009 году до 177 в 2018 году, но неправительственный сектор обслуживает только около 19% получателей услуг. Стимулы по участию в системе для частного капитала минимальны, так как отсутствуют экономически обоснованные нормативы исчисления стоимости услуг и их взаимосвязи с рыночными реалиями.

      Действующий заявительный подход упускает возможность работы с ситуацией на ранних стадиях, когда есть шанс преодолеть развитие негативных тенденций. Позднее обращение в ряде случаев порождает иждивенчество отдельных потребителей социальных услуг и приводит к консервации социальных проблем и трудных жизненных ситуаций в семье. Это подтверждает низкий процент охвата получателей специальных социальных услуг, который в 2020 году составил 0,7 % от общей численности лиц, проживающих в стране (122 тысячам человек).

      Отсутствует механизм прогнозного расчета потребностей в услугах для открытия центров обслуживания. Имеются случаи, когда получателям на местах отказывают в предоставлении услуг из-за некачественно запланированного бюджета.

      Методика мониторинга оказания специальных социальных услуг сводится к сбору ведомственной статистики по количественным показателям, отсутствуют качественные показатели о полноте охвата, соответствии плановых и фактически реализованных услуг, удовлетворенности получателей. Система специальных социальных услуг не предусматривает внешнюю оценку (аккредитацию) процессов оказания специальных социальных услуг с точки зрения влияния на качество услуг.

      В системе социального обслуживания трудятся более 30 тыс. работников, в том числе более 10 тысяч социальных работников, преобладающее большинство которых приходится на систему надомного обслуживания, – 79,8 %.

      Социальные работники представлены в здравоохранении, системе образования, пенитенциарной системе внутренних дел, молодежных учреждениях, учреждениях досуга и других сферах.

      Утверждены квалификационные требования к социальным работникам в сфере социальной защиты населения, определившие необходимый объем знаний, умений и навыков для выполняемых работ с учетом уровня образования.

      Отсутствие полноценной системы социального сопровождения и правовых основ межведомственного взаимодействия создает барьеры получателям в доступности специальных социальных услуг.

      С 2016 года введена новая система оплаты труда гражданских служащих, в рамках которой заработная плата социальных работников была повышена в среднем на 35 %.

      Дальнейшая модернизация системы социального обслуживания предполагает новое качество социальной работы с учетом потребностей каждого на всех уровнях предоставления социальных услуг с акцентом на солидарное участие государства, частного сектора, неправительственных организаций и самих граждан.

Глава 7. Модернизация общественного сознания

      Для выявления наиболее значимых вопросов, волнующих общество в отношении инвалидности, и понимания области задач на постоянной основе проводится ряд социальных опросов.

      Исследования общественного мнения – один из важных факторов планирования мероприятий в рамках программы улучшения качества жизни и защиты прав лиц с инвалидностью.

      Результаты опроса общественного мнения позволят скорректировать и дополнить мероприятия просветительской деятельности, направленные на формирование образа людей с инвалидностью как полноправных членов общества.

      На данный момент в стране ведется широкая просветительская деятельность с привлечением средств массовой информации (далее – СМИ) и других современных средств информации, направленная на освещение вопросов качества жизни людей с инвалидностью.

      За последние три года для проведения информационно-разъяснительной работы было привлечено свыше 100 республиканских и региональных СМИ, на страницах которых опубликовано более 24 тысяч электронных и печатных материалов по вопросам соблюдения прав лиц с инвалидностью и их достижениях.

      На республиканском канале "Хабар" реализован телепроект "Сильные духом", в котором героями сюжетов стали люди с инвалидностью, имеющие авторитет и уважение окружающих, ставшие опорой своим друзьям и близким.

      Важная роль в просвещении общества по проблемам инвалидности принадлежит НПО, учрежден ряд премий и номинаций для поощрения заслуг людей с инвалидностью, кроме того учреждены номинации для коммерческих организаций и физических лиц, осуществляющих благотворительную и социальную деятельность на территории Республики Казахстан, в том числе в поддержку лиц с инвалидностью.

      Однако необходимо отметить низкий уровень просвещения общества в вопросах инвалидности, качества жизни и защиты прав людей с инвалидностью. На местном уровне недостаточно проводится информационно-разъяснительная работа по устранению дискриминации лиц с инвалидностью среди работодателей.

      Необходимо продолжить продвижение и расширить количество программ, телепередач, массовых мероприятий воспитательно-ознакомительного характера.

      В век стремительно распространяющейся информации и новых технологий данная мера поможет увеличить охват населения Казахстана и его просвещения по данному вопросу. С помощью СМИ и других современных средств распространения информации необходимо пропагандировать потенциал и вклад людей с инвалидностью в различные сферы жизни общества, что также повлияет на формирование положительного образа человека с инвалидностью.

Раздел 3. Стратегическое видение: цели, задачи, критические факторы успеха, индикаторы оценки результатов

      Цель Национального плана – сформулировать стратегию, состав и последовательность скоординированных действий всех вовлеченных сторон на пути к улучшению жизни людей с инвалидностью.

      Основными направлениями являются:

      1) профилактика и предупреждение инвалидности;

      2) социальная реабилитация и абилитация;

      3) комплексная доступность и безбарьерная среда;

      4) доступность образования;

      5) экономическая самостоятельность и качественная занятость лиц с инвалидностью;

      6) социальные услуги;

      7) модернизация общественного сознания.

Глава 1. Подходы к реализации Национального плана

      На основе успешного опыта реализации стратегических задач национального уровня в Республике Казахстан, а также ссылаясь на передовой международный опыт, достижение целей и задач Национального плана возможно только в рамках реализации интегрированного подхода по всем направлениям деятельности.

      Реализация Национального плана позволит обеспечить:

      1) снижение первичной инвалидности путем проведения конкретных мер по профилактике инвалидности;

      2) доступность образования и повышение качества образования детей с особыми образовательными потребностями на всех уровнях образования (дошкольное, общее среднее, высшее);

      3) повышение конкурентоспобности лиц с инвалидностью на рынке труда и обеспечения качественной занятостью;

      4) полную социализацию и интеграцию в общество путем создания полной безбарьерной среды во всех сферах жизнедеятельности;

      5) доступность и адресность предоставления качественных социальных услуг с учетом дифференциации потребностей граждан, находящихся в трудной жизненной ситуации;

      6) формирование профессионального кадрового состава на основе непрерывного профессионального образования и независимой системы оценки квалификации;

      7) введение системы управления затратами с учетом социальных нужд граждан, ориентированной на качественный результат оказания услуг;

      8) постоянный и всесторонний анализ потребностей и затрат через единую информационную систему социального обслуживания.

Глава 2. Приоритетные направления деятельности Национального плана

Параграф 1. Профилактика и предупреждение инвалидности

      В целях устойчивого социально-экономического развития страны принимаются меры для укрепления здоровья населения. Особую роль в предупреждении заболеваемости определяют профилактические мероприятия.

      В целях снижения уровня инвалидизации населения Казахстана будут приняты меры по эффективному предупреждению, диагностике и раннему вмешательству. В этой связи необходимо:

      1) усилить меры по раннему выявлению заболеваемости и инвалидности (у детей и взрослых) с целью профилактики;

      2) расширить Программу управления хроническими заболеваниями (далее – ПУЗ) для недопущения инвалидизации;

      3) расширить сеть медицинской реабилитационной помощи с целью обеспечения качества и доступности услуг лицам с особыми потребностями.

      В результате реализации указанных мер будут достигнуты следующие целевые индикаторы:

      выявление заболеваний при ранней диагностике (скрининге) в общем количестве проведенных скрининговых исследований;

      достижение к 2025 году интенсивного показателя первичной инвалидности на 10 тысяч населения – 28 %;

      достижение 100 % охвата пациентов ПУЗ;

      реабилитационные центры, прошедшие аккредитацию по новым стандартам, – 100 %.

      Предлагается обеспечить лиц преклонного возраста с низким уровнем доходов, не имеющих инвалидность, ассистивными средствами (слуховыми аппаратами, креслами-колясками, ходунками, костылями, вспомогательными средствами коммуникации, протезами, органайзерами для таблеток и средствами напоминания и прочими средствами) путем включения их в гарантированный объем бесплатной медицинской помощи.

      Ассистивные средства предназначены для поддержания на прежнем уровне или повышения функциональных возможностей лиц преклонного возраста, тем самым способствуя их благополучию.

      В нозологической структуре общей инвалидности преобладают лица с инвалидностью с психическими расстройствами и расстройствами поведения.

      ПУЗ – это программа, направленная на снижение затрат здравоохранения и улучшение качества жизни лиц с хроническими заболеваниями путем предотвращения или минимизации последствий заболевания с помощью интегрированной помощи. ПУЗ включает в себя скоординированные медицинские вмешательства и коммуникации и дает возможность отдельным лицам вместе с другими поставщиками медицинских услуг управлять своим заболеванием и предотвращать осложнения.

      Внедрение ПУЗ продиктовано необходимостью серьезных преобразований в вопросах профилактики и борьбы с хроническими неинфекционными заболеваниями, повышения солидарной ответственности пациентов за свое здоровье, улучшения взаимодействия медицинского персонала и использования всех имеющихся ресурсов, направленных на предотвращение возможных осложнений или утяжеления состояний.

      Проводимая медицинская реабилитация показывает, что до настоящего времени не установлена взаимосвязь предупреждения инвалидности и ее профилактики. Несмотря на принимаемые меры, запланированные показатели по медицинской реабилитации выполняются на 84 %, что в определенной степени связано с недостаточным количеством стационарных, амбулаторно-поликлинических отделений медицинской реабилитации при районных (городских) больницах, центров реабилитации лиц с инвалидностью.

      Отмечаем, что низкая эффективность реабилитационных мероприятий отражается на показателях частичной реабилитации как среди взрослого (9,8 %), так и среди детского населения (0,7 %).

      В этой связи необходимо продолжить работу по открытию на базе амбулаторно-поликлинических медицинских организаций кабинетов по реабилитации детей с особыми потребностями (с нарушениями опорно-двигательного аппарата и т.д.).

      Вместе с тем, большое значение имеет предоставление услуг реабилитационного спектра (физиотерапевтические услуги, массаж и т.д.) для детей, имеющих особые потребности, на базе сельских амбулаторий, за исключением медикаментозного лечения.

      Рассматриваются вопрос по пересмотру подходов к определению и установлению инвалидности и возможность постепенного параллельного использования терминологии Международной классификации функционирования, ограничений жизнедеятельности и здоровья для обеспечения более комплексного подхода к реабилитации и поддержке людей с инвалидностью (включение элементов страхования, образование, трудоустройство).

      Отмечается недостаточность сурдопедагогов. Так, в 40 действующих сурдологических кабинетах (19 детских, 12 взрослых и 9 смешанных кабинетов) только в 13 кабинетах (32,5 %) имеются сурдопедагоги, принимающие участие в углубленном аудиологическом обследовании и слухоречевой реабилитации направленных к ним пациентов.

Параграф 2. Социальная реабилитация и абилитация

      Реализация комплексного подхода к социальной реабилитации и абилитации лиц с инвалидностью позволит создать условия для полноценной интеграции их в общество, которая включает в себя:

      1) разработку и внедрение стандартов социальной реабилитации по видам потребностей (в зависимости от типов ограничения жизнедеятельности);

      2) реализацию комплексного подхода к обеспечению ТСР и услугами социальной реабилитации на основе индивидуальных потребностей;

      3) обеспечение права выбора ТСР и услуг посредством внедрения портала социальных услуг;

      4) развитие инфраструктуры и материально-технической базы центров социальной реабилитации.

      Целевыми индикаторами эффективности социальной реабилитации и абилитации будут являться:

      обеспеченность ТСР в соответствии с индивидуальной программой реабилитации;

      предоставление полного спектра социальных услуг лицам с инвалидностью.

      В основе социальной реабилитации лежат восстановление социального статуса людей с особыми потребностями, обеспечение их полного вовлечения и включения во все аспекты жизнедеятельности. Достижение этой задачи возможно только при оказании комплексных реабилитационных и абилитационных услуг разными организациями и учреждениями в стране. Разработка и внедрение стандартов социальной реабилитации и абилитации со стороны государства позволят обеспечить равновысокий уровень оказания этих услуг для всех, у кого может возникнуть такая потребность.

      Стандарты социальной реабилитации и абилитации будут разработаны с учетом типов потребностей, форм нозологий, пола и возраста людей, что позволит закрепить единые подходы к следующим важным направлениям:

      реализация комплексного подхода к обеспечению технических средств и услугами социальной реабилитации на основе индивидуальных потребностей;

      обеспечение права выбора ТСР посредством внедрения портала социальных услуг;

      развитие инфраструктуры и материально-технической базы центров социальной реабилитации.

      Согласно действующему законодательству местные исполнительные органы в соответствии с индивидуальной программой реабилитации (далее – ИПР) обеспечивают лиц с инвалидностью ТСР за счет средств государственного бюджета. В соответствии с законодательством Республики Казахстан о государственных закупках основным критерием выбора поставщика является предложение наименьшей условной цены, что, безусловно, влияет на качество закупаемых товаров, работ, услуг.

      Качество ТСР во многом способствует качеству жизни человека с инвалидностью. Именно поэтому важно закрепить и обеспечить право выбора ТСР, которое будет наиболее полно отвечать индивидуальным потребностям и возможностям лиц с инвалидностью.

      Основными недостатками системы предоставления ТСР являются недостаточное финансирование, несвоевременное проведение государственных закупок, ненадлежащее качество ТСР.

      В целях совершенствования системы социального обслуживания, обеспечения прямого взаимодействия получателей и поставщиков товаров и услуг будет внедрен портал социальных услуг. На данной единой цифровой площадке лицам с инвалидностью будет предоставлена возможность самостоятельного выбора услуг и средств реабилитации с учетом индивидуальных потребностей.

      Кроме того, предусматриваются разработка и принятие программы обучения использованию ТСР в первый месяц после установления инвалидности на базе реабилитационных центров. Обучение будет включать индивидуальные занятия, демонстрацию видеороликов, выполнение упражнений с инструктором, в группе (по возможности), а затем самостоятельно. Практика показывает, что данный комплекс мероприятий имеет прямое влияние на скорость и качество дальнейшей социальной адаптации людей с инвалидностью.

Параграф 3. Комплексная доступность и безбарьерная среда

      Социальная интеграция и независимый образ жизни, обеспечение полной доступности инфраструктуры для людей с инвалидностью от места проживания до места оказания услуг должны осуществляться путем:

      1) разработки национальных межотраслевых стандартов доступности услуг и объектов;

      2) контроля качества доступности услуг и объектов на основе системы сертификации и мониторинга, соблюдения национальных стандартов доступности;

      3) создания доступной информационной инфраструктуры, способствующей устранению коммуникационных барьеров для граждан с инвалидностью.

      Целевыми индикаторами достижения поставленных задач по созданию комплексной доступности и безбарьерной среды являются:

      доступность услуг организаций социальной и транспортной инфраструктуры;

      доступность маршрутов общественного транспорта;

      аккредитация экспертов для выполнения работ по защите прав людей с инвалидностью на доступную среду;

      доступ приоритетных социально значимых объектов для лиц с инвалидностью и других маломобильных групп населения.

      Несмотря на достигнутые результаты по обеспечению доступной среды для лиц с инвалидностью и других маломобильных групп населения, на местах не в полной мере реализуются мероприятия по созданию беспрепятственного доступа лицам с инвалидностью к имеющимся и строящимся жилым, общественным и производственным зданиям, объектам социальной инфраструктуры.

      На недостаточном уровне регулируются вопросы доступности объектов и услуг для лиц с нарушением слуха и лиц с нарушением зрения во все организации, оказывающие услуги населению.

      Практически не реализуется норма по оборудованию жилых помещений, предоставляемых лицам с инвалидностью или семьям, имеющим в своем составе лиц с инвалидностью, специальными средствами передвижения и специальными приспособлениями.

      Не охвачены оценкой доступности объекты, оказывающие услуги лицам, имеющим инвалидность: магазины, аптеки, торговые центры, рынки, кинотеатры, музеи, объекты питания и т.д.

      Отсутствуют знания о средствах информационной доступности, их видах и типах, их назначении, правильном использовании. Общество принимает под термином "доступная среда" наличие пандуса и кнопки вызова при отсутствии первого.

      В социально значимых объектах необходимо размещение информации на стендах, в том числе доступных для лиц с нарушением зрения, и без применения шрифта Брайля. Во всех организациях, занимающихся обслуживанием населения, будет введена технология онлайн-сурдоперевода.

      Необходимо принятие мер по устранению барьеров для доступа к услугам социальной, культурной и общественной значимости как в городской, так и сельской местности (объекты социальной и транспортной инфраструктуры, а также объекты культуры, досуга и спорта).

      В целом мониторинг, контроль доступности являются одними из основных инструментов защиты прав маломобильных групп населения на доступность городской и социальной инфраструктуры, повышение уровня ответственности как организаций социальной инфраструктуры, так и органов исполнительной власти за результаты работ, информированность населения о взятых обязательствах и их выполнении.

      Развитие национальной системы мониторинга и контроля доступности с использованием механизмов и инструментов сертификации, условий доступности объектов и услуг позволит не только защитить права лиц с инвалидностью на доступность услуг и привлечь экспертов общественных организаций к выполнению функций контроля, но и привлечь компетентные органы по сертификации к выполнению функций мониторинга, оценки, контроля.

Параграф 4. Доступность образования

      Основными приоритетными направлениями системы образования детей и лиц с особыми образовательными потребностями являются:

      1) обеспечение доступности образования для детей с особыми образовательными потребностями на всех уровнях образования (дошкольное, общее среднее, профессионально-техническое, высшее);

      2) повышение квалификации педагогов по работе с детьми с особыми образовательными потребностями;

      3) разработка и обеспечение участников образовательного процесса учебниками, учебно-методическими комплексами и пособиями.

      Целевыми индикаторами доступности образования будут являться:

      доля детей, включенных в инклюзивное образование, от общего количества детей с особыми образовательными потребностями;

      доля школ и детских садов, создавших условия для детей с особыми образовательными потребностями;

      доля учебных заведений технического и профессионального образования (далее – ТиПО), создавших равные условия и безбарьерный доступ для студентов с особыми образовательными потребностями;

      доля ВУЗов, создавших условия для студентов с особыми образовательными потребностями.

      К 2020 году доля учебных заведений ТиПО, создавших равные условия и безбарьерный доступ для студентов с особыми образовательными потребностями, составит 40 %.

      В целях обеспечения доступности системы ТиПО для лиц с особыми образовательными потребностями в классификаторе специальностей и квалификаций ТиПО предусмотрена подготовка кадров по 70 специальностям.

      Требуется внесение дополнений в Типовые правила приема на обучение в организации образования, реализующие образовательные программы технического и профессионального образования, утвержденные приказом Министра образования и науки Республики Казахстан от 18 октября 2018 года № 578, в части создания условий лицам с особыми образовательными потребностями при поступлении в колледжи (предоставления отдельной аудитории, помощника, не являющегося учителем предметов, и (или) специалиста, владеющего жестовым языком, для детей с инвалидностью и лиц с инвалидностью с нарушением слуха).

Параграф 5. Экономическая самостоятельность и качественная занятость

      В целях повышения конкурентоспособности лиц с инвалидностью предусматриваются профессиональное обучение и профессиональная подготовка в рамках Программы с включением обязательного прохождения тестирования на профоценку и профориентацию.

      1. Повышение конкурентоспособности на рынке труда лиц с инвалидностью путем разработки индивидуального подхода к обучению и переобучению.

      2. Качественная поддержка трудоустройства с внедрением институтов сопровождения лиц с инвалидностью при трудоустройстве.

      3. Внедрение дополнительных и альтернативных мер стимулирования работодателей в целях трудоустройства лиц с инвалидностью.

      Целевыми индикаторами достижения занятости лиц с инвалидностью будут являться:

      увеличение количества работающих лиц с инвалидностью от общего числа трудоспособного возраста;

      повышение процента должностей в государственных учреждениях (национальных и местных законодательных органах, государственной службе и судебных органах), занимаемых лицами с инвалидностью;

      достижение повышения количества работающих учителей, прошедших обучение без отрыва от работы за последние 12 месяцев для обучения учащихся с инвалидностью.

      Местными исполнительными органами не в полной мере обеспечивается финансирование за счет средств местного бюджета затрат на адаптацию инфраструктуры для трудоустраиваемых лиц с инвалидностью (пандусы, дверные проемы, санузлы, аудио- и тактильные указатели, другие устройства, ориентирующие лиц с инвалидностью внутри и снаружи) в организациях, где создаются рабочие места.

      Основными мерами содействия занятости на рынке труда являются трудоустройство на имеющие вакантные места и по квоте, обучение основам предпринимательства, получение микрокредитов на открытие собственного дела.

      Необходимо формирование местными органами по вопросам занятости населения сведений о занятости выпускников, имеющих инвалидность, после получения среднего общего, профессионального и технического, высшего образования, что позволит анализировать успешность введенного инклюзивного образования и уровень конкурентоспособности людей с инвалидностью на открытом рынке труда.

      В стране имеется опыт по развитию социального предпринимательства, которое еще не получило широкого распространения в областях и районах страны. Учитывая, что социальное предпринимательство имеет свои особенности, методы, необходимо их распространять с учетом практического имеющегося опыта и на иные социально уязвимые группы населения.

      Также в стране создан институт, лоббирующий интересы предпринимателей.

      В этой связи целесообразно проводить обсуждение всех предлагаемых мер для лиц с инвалидностью с бизнес-сообществом, что повысит эффективность принимаемых мер для устранения имеющихся проблем.

      Законом Республики Казахстан "О занятости населения" предусмотрены поиск подходящей̆ работы и содействие в трудоустройстве, в том числе активные меры содействия занятости; услуги по социальной профессиональной ориентации.

      При выборе профессии для людей с инвалидностью учитываются рекомендации, содержащиеся в ИПР, и профессиографические данные по этой профессии, раскрывающие те требования, которые профессия предъявляет к людям с инвалидностью. Данные сведения не всегда могут получать работники центров занятости.

      В рамках новых инициатив будут внедрены методы диагностики возможностей людей с инвалидностью к труду и подбор профессии с использованием новых информационных технологий.

      На постоянной основе будет проводиться совершенствование мер по созданию рабочих мест и стимулированию работодателей для трудоустройства людей с инвалидностью. Будут рассмотрены стимулирующие надбавки для работодателей, соблюдающих квоту на создание рабочих мест для людей с инвалидностью, создание дотационных рабочих мест, передача объемов работ в общественные объединения, где трудятся более 50 % или 100 % людей с инвалидностью.

      Основные рабочие места, которые создаются на рынке труда Казахстана, касаются трех категорий лиц с инвалидностью – нарушение слуха, нарушение зрения и передвижение на кресло-коляске.

Параграф 6. Социальные услуги

      Сноска. Параграф 6 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 31.12.2022 № 1142 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      Модернизация системы социального обслуживания осуществляется за счет эффективного взаимодействия социальных служб и внедрения интегрированной модели оказания социальных услуг.

      Важнейшие преобразования системы социального обслуживания будут по следующим направлениям:

      1) переход от заявительного к проактивному формату оказания специальных социальных услуг.

      В Казахстане внедряется цифровая карта семьи. На ее базе будут формироваться карты потребностей, определяться доступность услуг в масштабе страны с оказанием услуг в проактивном формате, не дожидаясь обращения граждан;

      2) вовлечение в социальное обслуживание незанятых членов семьи.

      Практика показала, что поддержка близких людей и привычный социум дают большую эффективность реабилитации.

      В этой связи членам семьи будет предоставлена возможность оформления в качестве индивидуальных помощников (для активных граждан, нуждающихся в услугах) или участия в проекте "Серебряный возраст" для оказания отдельных видов специальных услуг. Труд их будет оплачиваться, будут производиться социальные отчисления, а период работы будет засчитываться в трудовой стаж при назначении пенсий. Однако основным требованием к участникам будет наличие у них соответствующих навыков, умений и квалификации для оказания таких услуг;

      переход от обслуживания в крупных домах-интернатах на оказание услуг в малокомплектных организациях социального обслуживания.

      Сегодня 20 таких организаций предоставляют услуги нуждающимся гражданам в местах их проживания или вблизи к ним. Развитие таких организаций будет осуществляться путем расширения государственного заказа субъектам частного сектора, открывшим малокомплектные организации для оказания специальных социальных услуг, особенно на селе. В свою очередь крупные дома-интернаты будут поэтапно трансформироваться в научно-методические центры системы социального обслуживания по внедрению новых технологий и повышению квалификации социальных работников или в многопрофильные малые дома социального обслуживания;

      формирование стандартов по видам услуг вместо стандартов по типам организаций.

      Расширение организаций, предоставляющих специальные социальные услуги, требует разработки единых подходов к оказанию ими специальных социальных услуг. В этой связи будут актуализированы имеющиеся и разработаны новые стандарты специальных социальных услуг, содержащие пошаговый алгоритм действий социальных работников в зависимости от степени ограничения жизнедеятельности или вида трудной жизненной ситуации;

      внедрение принципа подушевого финансирования специальных социальных услуг вместо общих тарифов.

      Система тарифообразования будет предусматривать:

      подушевой норматив – для организаций, предоставляющих специальные социальные услуги;

      предельные цены – для организаций, поставляющих компенсаторные технические средства.

      Тарифы будут устанавливаться только на гарантированные государством специальные социальные услуги и называться гарантированной суммой. При этом она будет периодически корректироваться с учетом изменений основных макроэкономических показателей страны. В целом предлагаемые меры призваны обеспечить доступность и повысить качество предоставляемых услуг нуждающимся гражданам.

      В этих целях:

      будет сформирован реестр социальных работников, в котором будет содержаться информация о квалификации социальных работников, видах и качестве оказываемых ими услуг, результатах работы (реестр позволит потребителям услуг осуществлять выбор социальных работников в конкурентной среде, уровень заработной платы социальных работников будет напрямую зависеть от их востребованности);

      будут разработаны профессиональные стандарты к социальным работникам, отражающие требования работодателей к уровню знаний, навыкам и умениям готовящихся кадров (к социальной работе будут допускаться только сертифицированные специалисты, прошедшие независимую систему оценки квалификации);

      будет разработана новая система оплаты труда, учитывающая уровень квалификации, категорию и специфику предоставляемых услуг.

      Целью предлагаемых преобразований является повышение качества и доступности социального обслуживания за счет солидарного участия в нем государства, частного сектора, неправительственных организаций и самих граждан.

      Для удовлетворенности получателей социальных услуг качеством оказываемых услуг необходимо достижение следующих целевых индикаторов:

      профессионализация социальных работников через систему непрерывного образования и сертификацию;

      расширение перечня социальных услуг для людей с инвалидностью, предоставляемого негосударственным сектором;

      внедрение интегрированной модели оказания специальных социальных услуг.

      В настоящее время 71 % организаций социального обслуживания размещены в крупных городах и районных центрах. В то же время 48,7 % обслуживаемых лиц с инвалидностью проживают в сельской местности, где доминируют отделения оказания социальной помощи на дому. В этой связи предстоит принять меры, направленные на дальнейшее расширение институциональной базы системы, категоризацию получателей услуг в зависимости от их индивидуальных возможностей и усиление адресности предоставляемых услуг.

      Проблемой остается низкая квалификация социальных работников. Не получили должного развития специальные социальные услуги, предоставляемые на платной основе сверх гарантированного объема специальных социальных услуг.

      Министерством был реализован пилотный проект по внедрению интегрированной модели оказания социальных услуг в 2018 – 2019 годах.

      На первоначальном этапе интегрированная модель предоставления социальных услуг и социальной помощи апробирована в Восточно-Казахстанской области.

      Были созданы областная межведомственная комиссия по внедрению и мониторингу качества интегрированной модели специальных социальных услуг, межведомственные комиссии и межведомственные команды специалистов, которые непосредственно работали с семьями.

      Было обеспечено обучение 103 специалистов в области образования, здравоохранения, социальной защиты населения, правоохранительных органов, разработано методическое руководство по организации межведомственного взаимодействия при работе с отдельными категориями лиц, попавших в трудную жизненную ситуацию, в рамках внедрения интегрированной модели предоставления специальных социальных услуг и помощи.

      В ходе проведенной работы в Глубоковском районе и городе Усть-Каменогорске Восточно-Казахстанской области на 54 семьи составлены листы оценки потребностей. По итогам оценки межведомственными рабочими группами было взято на учет 30 семей и им оказано порядка 68 услуг.

      За счет средств местных бюджетов и привлеченных средств помощь оказана на общую сумму 1,7 млн тенге.

      Оказанные услуги позволили семьям выйти из трудной жизненной ситуации или существенно улучшить положение.

      В декабре 2018 года и феврале 2019 года в пилотный проект включены еще 10 регионов.

      По итогам пилота будет выработан механизм координации деятельности социальных работников систем образования, здравоохранения, социальной защиты и других сфер, что позволит оказывать социальные услуги нуждающимся гражданам по принципу "одного окна" и повсеместное внедрение интегрированной модели оказания социальных услуг во всех регионах.

      Будут внедрены нормативы подушевого финансирования специальных социальных услуг. С учетом международного и отечественного опыта тарифы будут устанавливаться по видам гарантированных государством социальных услуг. По услугам общего профиля будут установлены единые тарифы; по комплексным услугам изучается возможность формирования комбинированных тарифов.

      Поэтапно на основе информатизации системы и внедрения электронных индивидуальных карт получателей услуг (история оказания социальных услуг) будет реализована система мониторинга расходов организации социального обслуживания. Это значительно повысит прозрачность и эффективность тарифной политики на основе фактических затрат.

      Для обеспечения финансовой устойчивости организаций социального обслуживания и стимулирования внедрения новых технологий в тарифы услуг будут поэтапно включены расходы на обновление основных средств.

      Будут созданы многопрофильные малые дома социального обслуживания преимущественно в сельских населенных пунктах с внедрением технологий партнерства семьи, государства, органов местного самоуправления, общественных объединений и благотворительных организаций, других некоммерческих организаций, коммерческого сектора.

      Типы малых домов социального обслуживания и условия предоставления в них комплексных и специализированных услуг будут определяться местными исполнительными органами в зависимости от категорий обслуживаемых граждан и их индивидуальных потребностей.

      В целях обеспечения непрерывного карьерного и профессионального роста за счет работодателя будет предоставлена возможность обучения.

      Будет создана единая база численности работников в системе социального обслуживания (АИС "Кадры") с необходимой информацией о квалификации социальных работников, видах оказываемых ими услуг, уровне их предоставления и результатах работы. Доступ к базе будут иметь все потребители услуг, что позволит им воспользоваться правом выбора социальных работников. Кроме прозрачности деятельности социальных служащих, это также создаст здоровую конкуренцию и окажет влияние на оплату их труда.

      Будет сформирована модель "один плюс два" – одному социальному работнику помогают два волонтера. Тесное взаимодействие работников социальных служб и волонтерских организаций позволит поднять статус и престиж профессии социального работника.

      Существующая практика показывает, что сама по себе составляющая в оказании социальной поддержки не позволяет в полной мере решить проблему выхода семьи/лица с инвалидностью из трудной жизненной ситуации.

      Механизм интегрированной модели услуг будет основываться на установлении доверительных взаимоотношений между ассистентом по социальной работе (кейс-менеджером) и семьей, в составе которой представлены люди с инвалидностью и другие категории нуждающихся граждан.

      Кейс–менеджер будет оценивать трудную жизненную ситуацию в семье в комплексе и находить пути выхода из этой ситуации с акцентом на профилактику и предупреждение дальнейших негативных последствий.

      В дополнение многообразие источников и механизмов коммуникации, отсутствие координации между поставщиками услуг зачастую не позволяют лицам с инвалидностью в полной мере иметь картину о всем многообразии доступных для них услуг.

      В основе метода финансирования систем социального обслуживания будут лежать индивидуальный подход к получению социальных услуг, учет жизненных потребностей лиц с инвалидностью и предоставление услуг через схемы финансирования, обеспечивающие выбор наиболее удобной для оказания формы получения услуги (на дому, в дневном пребывании, в стационарном учреждении). Индивидуальное планирование услуг поможет службам социального обеспечения более четко соответствовать нуждам, потребностям людей с инвалидностью и, как следствие, бюджетные средства будут потрачены более рационально в сравнении с существующим методом сметного (постатейного) бюджетного финансирования.

      Принятый в 2009 году Закон Республики Казахстан "О специальных социальных услугах" законодательно утвердил "социального работника" в качестве самостоятельной профессии.

      Сегодня в системе социального обслуживания трудятся более 10 тысяч социальных работников, преобладающее большинство которых приходится на систему надомного обслуживания, – 79,8 %. Статистически на одного социального работника в республике приходится в среднем 60 людей с инвалидностью (из расчета общего количества людей с инвалидностью – 608 тысяч людей).

      Социальный работник должен быть компетентным, квалифицированным специалистом в своей области, владеющим современным инструментарием, обученным по качественным современным методикам обучения. При этом социальный работник – это профессионал с наиболее развитыми человеческими качествами, такими как сопереживание, лидерство и преданность делу.

Параграф 7. Модернизация общественного сознания

      В целях изменения отношения общества к проблемам лиц с инвалидностью необходима реализации комплексной стратегии по работе с общественным сознанием, включающей следующие меры:

      1) пересмотр и закрепление ряда основополагающих дефиниций и понятий;

      2) создание единого института управления обеспечением прав и свобод граждан с инвалидностью.

      Целевыми индикаторами реализации указанных мер являются:

      оборудование объектов культуры, телерадиовещания и интернет-сайтов современными средствами доступности для лиц, имеющих нарушения слуха и зрения;

      разработка в государственных организациях информационных стендов, доступных для лиц, имеющих нарушения слуха и зрения;

      введение публикаций разъяснительного характера в СМИ по проблематике инвалидности;

      увеличение количества программ республиканских и региональных каналов телевидения, сопровождаемых сурдопереводом или бегущей лентой с титрами.

      В рамках комплексной работы с общественным сознанием планируется выпуск программ на республиканском телевидении к 2025 году с сопровождаемым сурдопереводом или бегущей лентой с титрами, расширение государственного заказа для размещения социальных роликов с целью информированности населения о проблематике инвалидности и снижения общественной стигматизации в социуме. В рамках данных роликов будут проходить обучение и информирование сообщества коммуникациям с людьми с различными видами инвалидности.

      Введение курсов обучения жестовому языку на всех социальных факультетах, в том числе введение обязательного критерия при приеме на работу в сектор услуг по знанию жестового языка общения, позволит реализовать меры по социальной защите лиц с инвалидностью.

      При этом необходимо рассмотреть вопросы перехода жестового языка на государственный язык и разработки программы электронного синтеза казахской речи для компьютеров и читающих машин, сотовых телефонов.

      Социальная стигма, связанная с инвалидностью, остается одним из основных препятствий, мешающих лицам с инвалидностью в полной мере раскрывать свой потенциал и усугубляющих неравенство в плане результатов в таких областях, как образование, трудоустройство и участие во всех сферах жизни казахстанского общества.

      Для решения этой задачи предлагается включить на всех уровнях системы образования, в том числе у всех детей, начиная с раннего возраста, воспитание уважительного отношения к правам людей с инвалидностью, равно как и к другим членам общества.

      Эта мера поможет привить и развить образ человека с инвалидностью как полноправного и равнозначного члена общества. Необходимо активизировать усилия и продолжить работу по организации широких и адресных компаний по повышению информированности и массовому просвещению общественности в вопросах применения к инвалидности подхода, основанного на правах человека.

      Реализация вышеперечисленных мер обеспечит сначала минимизирование, а в дальнейшем полное искоренение стереотипов и предрассудков, уничтожение социальной стигматизации и дискриминации, приведет к успешной модернизации общественного сознания в отношении людей с инвалидностью.

  Приложение
к Национальному плану по
обеспечению прав и
улучшению качества жизни
лиц с инвалидностью в
Республике Казахстан
до 2025 года

План мероприятий по обеспечению прав и улучшению качества жизни лиц с инвалидностью в Республике Казахстан до 2025 года

      Сноска. Приложение - в редакции постановления Правительства РК от 31.12.2022 № 1142 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

№ п/п Мероприятие Форма завершения Ответственные исполнители Срок исполнения Предполагаемые расходы
(тыс. тенге)
Источник финансирования Целевой индикатор
1 2 3 4 5 6 7 8
1. Профилактика и предупреждение инвалидности

1

Разработка Концепции проекта Закона Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам улучшения качества жизни лиц, имеющих инвалидность"

проект
Концепции
 

МТСЗН, МЗ, МОН, МИИР, МКС, МЦРИАП, МИОР, МВД, МИО

2020
год
 

не требуются

2

Мониторинг охвата ранним скринингом детей на выявление врожденных пороков развития и наследственных заболеваний, приводящих к инвалидности:
1) неонатальным скринингом для диагностики у новорожденных фенилкетонурии и врожденного гипотиреоза с целью их раннего выявления и лечения;
2) офтальмологическим скринингом недоношенных новорожденных для выявления ретинопатии;
3) аудиологическим скринингом новорожденных и детей раннего возраста (до трех лет);
4) скринингом психофизического развития детского населения в возрасте до трех лет с целью выявления группы детей с риском отставания в психофизическом развитии

информация в МТСЗН

МЗ,
МИО

ежегодно

не требуются


доля охвата:
2019 – 88%
2020 – 89%
2021 – 90%
2022 – 91%
2023 – 92%
2024 – 93%

3

Вовлечение пациентов в программу управления хроническими заболеваниями: обучение пациентов самоменеджменту

график обучения

МЗ,
МИО

ежегодно

в пределах предусмотренных средств

в рамках бюджетной программы 067 "Обеспечение гарантированного объема бесплатной медицинской помощи"

доля вовлеченных:
2019 – 30%
2020 – 32%
2021 – 34%
2022 – 36%
2023 – 38%
2024 – 40%

4

Обеспечение преемственности и непрерывности реабилитационной помощи на всех 3 этапах (амбулаторной, стационарной, санаторно–курортной)

информация в МТСЗН

МЗ,
МИО

ежегодно

не требуются


доля оказанной помощи:
2019 – 20%
2020 – 30%
2021 – 35%
2022– 40%
2023 – 45%
2024 – 50%

5

Внесение изменений в приказ исполняющего обязанности Министра здравоохранения Республики Казахстан от 30 октября 2009 года № 626 "Об утверждении Правил проведения искусственного прерывания беременности" в части охраны репродуктивного здоровья женщин

приказ

МЗ,
МИО
 

2020
год

не требуются



6

Совершенствование протоколов диагностики и лечения, в том числе по психическим расстройствам

информация
в МТСЗН

МЗ,
МИО
 

2020
год

не требуются



7

Выработка предложений по разработке перечня заболеваний и расстройств здоровья, при которых показано санаторно–курортное лечение, и порядка предоставления санаторно–курортного лечения

информация
в МТСЗН

МЗ,
МИО

2020
год

не требуются



8

Проведение психологической консультации лицам, направляемым на медико–социальную экспертизу по вопросам медицинской реабилитации

информация в МТСЗН

МЗ,
МИО

2021
год
 

не требуются


доля:
2022 – 50%
2023– 55%
2024– 60%
 

9

Выработка предложений по обеспечению техническими средствами реабилитации лиц, не являющихся инвалидами, в рамках профилактики инвалидности

предложения в МТСЗН
 

МЗ,
МИО
 

2021
год

не требуются



2. Доступность образования

10

Подготовка рекомендаций по формированию инклюзивной культуры в организациях образования

методические рекомендации

МОН, МТСЗН, МИО

2019
год

не требуются



11

Мониторинг выполнения мер по формированию инклюзивной культуры в организациях образования
 

информация в МТСЗН
 

МНВО, МП, МИО

ежегодно

не требуются



12

Мониторинг расширения сети специальных организаций образования
 

информация в МТСЗН
 

МП,
МИО
 

ежегодно

не требуются



13

Мониторинг расширения сети кабинетов поддержки инклюзии в дошкольных организациях и организациях среднего образования

информация в МТСЗН

МП,
МИО
 

ежегодно

не требуются



14

Мониторинг выполнения материально–технического сопровождения образовательного процесса детей с особыми образовательными потребностями
 

информация в МТСЗН

МП,
МИО
 

ежегодно

не требуются



15

Мониторинг создания условий для обучения лиц (детей) с особыми образовательными потребностями (в дошкольных организациях, общеобразовательных школах, колледжах и ВУЗах)

информация в МТСЗН

МНВО,
МП,
МИО
 

2019–2023 годы

не требуются



16

Изучение вопроса по созданию системы раннего вмешательства на базе кабинетов психолого–педагогической коррекции

информация в МТСЗН

МОН,
МЗ,
МИО
 

2020
год

не требуются



17

Организация взаимодействия семьи, школы по вопросам профессиональной ориентации детей с особыми образовательными потребностями

рекомендации

МОН,
МЗ,
МИО
 

2020
год

не требуются



18

Проработка вопроса по внедрению в типовые учебные планы специальных организаций образования предмета по жестовой речи

информация МТСЗН

МОН,
МЗ,
МИО
 

2019
год

не требуются



19

Разработка типовых учебных программ для детей с особыми образовательными потребностями в зависимости от степени нарушения

приказ

МОН, МЗ, МТСЗН

2020
год

в пределах предусмотренных средств

в рамках бюджетной программы 099 "Обеспечение доступности качественного школьного образования"


20

Разработка методических рекомендаций по разработке индивидуальных рабочих учебных планов и программ для лиц с особыми образовательными потребностями на основе типовых учебных планов и программ технического и профессионального образования

методические рекомендации

МОН,
МИО
 

2021
год

не требуются



21

Разработка методических рекомендаций по разработке индивидуальных образовательных программ и планов обучения с учетом особых образовательных потребностей обучающегося
 

методические рекомендации

МП,
МФ,
МИО
 

2022
год

не требуются



22

Обеспечение учебниками для детей с особыми образовательными потребностями (укрупненным шрифтом и шрифтом Брайля, для детей с нарушением интеллекта) по обновленной программе

информация в МТСЗН

МОН

2019
-2021 годы

в пределах предусмотренных средств

в рамках бюджетной программы 099 "Обеспечение доступности качественного школьного образования"


23

Мониторинг выполнения квоты на обучение лиц с инвалидностью в учебных заведениях технического и профессионального, послесреднего и высшего образования

информация в МТСЗН

МНВО,
МП,
МИО
 

ежегодно

не требуются



24

Внесение предложений по психолого-педагогическому сопровождению обучающихся с особыми образовательными потребностями в процессе обучения в общеобразовательной школе

предложения в МТСЗН

МОН,
МЗ,
МИО

2020
год

не требуются



25

Формирование статистических данных по количеству детей с особыми образовательными потребностями в разрезе регионов

статистические данные

МНВО,
МП,
МИО
 

ежегодно

не требуются



26

Мониторинг расширения сети ресурсных центров инклюзивного образования на базе общеобразовательных организаций, реализующих обучение детей с особыми образовательными потребностями, в том числе с учетом внедрения признанных международных практик

информация в МТСЗН

МОН,
МИО

ежегодно

не требуются



27

Выработка предложений по разработке перечня заболеваний и расстройств здоровья, при которых показано обучение на дому (дистанционное обучение)

предложения в МТСЗН

МЗ,
МОН,
МФ,
МИО
 

2020
год

не требуются



28

Выработка предложений по обновлению образовательных программ для детей с инвалидностью, обучающихся на дому, и специальных программ для детей, находящихся в медико-социальных учреждениях

предложения в МТСЗН

МП,
МЗ,
МИО
 

2023
год

не требуются



29

Проработка вопроса по предоставлению специализированных автобусов для детей с особыми потребностями

информация в МТСЗН

МИО
 

2020
год

не требуются



3. Повышение эффективности социальной реабилитации и абилитации

30

Внесение изменений и дополнений в приказ Министра здравоохранения и социального развития Республики Казахстан от 30 января 2015 года № 44 "Об утверждении Правил проведения медико–социальной экспертизы" в части расширения перечня заболеваний, при которых не требуется переосвидетельствование

приказ

МТСЗН,
МЗ,
МИО
 

2019
год

не требуются



31

Внесение изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 20 июля 2005 года № 754 "Об утверждении перечня технических вспомогательных (компенсаторных) средств и специальных средств передвижения, предоставляемых инвалидам"

постановление Правительства Республики Казахстан

МТСЗН,
МИО
 

2020
год

не требуются



32

Внесение изменений и дополнений в приказ Министра здравоохранения и социального развития Республики Казахстан от 22 января 2015 года № 26 "О некоторых вопросах реабилитации инвалидов"

приказ

МТСЗН,
МИО
 

2020
год

не требуются



33

Внедрение автоматизированной информационной системы "Портал социальных услуг" и автоматизированной информационной системы "Технические средства реабилитации" в пилотных регионах

портал социальных услуг

МТСЗН,
МЗ,
МИО
 

2020
год

в пределах предусмотренных средств

в рамках бюджетной программы МТСЗН 067
"Обеспечение реализации проектов, осуществляемых совместно с международными организациями"


34

Выработка предложений по развитию и совершенствованию портала социальных услуг

предложения в МТСЗН

МИО
 

2023
год

не требуются



35

Внесение изменений в приказ исполняющего обязанности Министра труда и социальной защиты населения Республики Казахстан от 16 февраля 2022 года № 60 "Об утверждении Правил допуска поставщиков товаров и (или) услуг на портал социальных услуг, их регистрации или снятия с регистрации на портале социальных услуг" в части пересмотра квалификационных требований к поставщикам товаров и услуг, реализуемых через портал социальных услуг, и компетенции комиссии местных исполнительных органов по мониторингу соответствия поставщиков установленным квалификационным требованиям

приказ МТСЗН

МТСЗН,
МИО
 

2023
год

не требуются



36

Выработка предложений по формированию предельных цен на предоставляемые технические средства реабилитации

предложения в МТСЗН
 

МИО

2023
год

не требуются



37

Выработка предложений по обеспечению лиц с инвалидностью современными протезно-ортопедическими средствами

предложения
в МТСЗН
 

МЗ,
МИИР,
МП,
МИО
 

2023 год

не требуются



38

Выработка предложений по формированию парков технических средств реабилитации

предложения
в МТСЗН
 

МИО
 

2023
год

не требуются



39

Рассмотрение вопроса по введению личного помощника по уходу за ребенком при наличии у женщин, имеющих инвалидность, детей в возрасте до 3 лет

предложения в МТСЗН

МИО
 

2020
год

не требуются



40

Разработка мер по поддержке людей (семей), осуществляющих уход и поддержку людей с инвалидностью, для недопущения психологического выгорания

предложения в МТСЗН

МЗ,
МИО
 

2021
год

не требуются



41

Проработка вопроса по развитию сети реабилитационных центров для лиц с инвалидностью

информация в МТСЗН
 

МИО
 

2023-2025 годы

не требуются



42

Проработка вопроса создания центров дневного пребывания для детей с расстройствами аутистического спектра и другими ментальными нарушениями

информация в МТСЗН
 

МИО,
Фонд Первого Президента Республики Казахстан – Елбасы "Қамқорлық" (по согласованию),
АО "Фонд национального благосостояния "Самрук-Қазына" (по согласованию),
Общественный фонд "Қазақстан халқына" (по согласованию)

2023-2025 годы

не требуются



43

Изучение международного опыта по признанию полной дееспособности лиц с инвалидностью во всех аспектах жизни независимо от инвалидности или навыков принятия решений

аналитическая справка

МТСЗН

2021
год

не требуются



44

Выработка рекомендаций по адаптации Международной классификации функционирования ограничений жизнедеятельности и здоровья в системе медико-социальной экспертизы

рекомендации

МТСЗН,
МЗ,
МИО
 

2024
год

не требуются


доля обученны: 2024 – 75%

4. Модернизация системы социального обслуживания

45

Выработка предложений по актуализации критериев отнесения граждан (детей, семей) к категориям лиц, находящихся в трудной жизненной ситуации, и перечня гарантированных государством специальных социальных услуг с целью усиления адресности государственной поддержки нуждающимся гражданам (детям, семьям), включая лиц, пострадавших от правонарушений по торговле людьми и семейно-бытового насилия

предложения
в МТСЗН
 

МЗ,
МП,
МВД,
МКС,
МИО
 

2023
год

не требуются



46

Определение общего контингента лиц, нуждающихся в специальных социальных услугах, в рамках цифровой карты семьи в соответствии с данными информационных систем центральных государственных органов

статистические данные
 

МТСЗН,
МП,
МЗ,
МЦРИАП

2023
год

не требуются



47

Определение обеспеченности регионов организациями, предоставляющими специальные социальные услуги в области социальной защиты

статистические данные
 

МТСЗН,
МИО
 

2023
год

не требуются



48

Выработка предложений по трансформации организаций региональных отделов занятости и социальных программ

предложения в МТСЗН
 

МНЭ,
МИО
 

2023
год

не требуются



49

Выработка предложений по внедрению классификатора социальных услуг

предложения в МТСЗН

МЗ,
МВД,
МОН,
МИО
 

2020 год
 

не требуются



50

Разработка методических рекомендаций межведомственного взаимодействия при оказании интегрированных социальных услуг

методические рекомендации

МТСЗН, МВД,
МЗ,
МОН,
МИО
 

2020
год
 

не требуются
 



51

Разработка проекта стандарта оказания интегрированных специальных социальных услуг

проект приказа

МТСЗН, МВД, МЗ,
МП, МНВО,
МИО
 

2024
год

не требуются



52

Разработка методических рекомендаций по внедрению норматива подушевого финансирования специальных социальных услуг

методические рекомендации

МТСЗН, МИО

2021
год

не требуются



53

Разработка алгоритма поэтапной деинституционализации действующих медико-социальных учреждений:
а) поэтапная деинституционализация крупных домов-интернатов социального обслуживания в дома малой вместимости;
б) рассмотрение возможности введения механизма аккредитации субъектов, предоставляющих специальные социальные услуги;
в) проработка вопроса передачи на аутсорсинг отдельных видов специальных социальных услуг, предоставляемых медико-социальными учреждениями

Дорожная карта
 

МТСЗН,
МП,
МЗ,
МИО
 

2023
год

не требуются



54

Выработка предложений в части механизма прикрепления получателей специальных социальных услугах в медико-социальных учреждениях на территории их проживания

предложения в МТСЗН

МИО
 

2023
год

не требуются



55

Выработка предложений по развитию домов малой вместимости социального обслуживания

предложения в МТСЗН
 

МИО
 

2021
год
 

не требуются



56

Рассмотрение вопроса по введению альтернативных форм устройства лиц с инвалидностью в семью с прохождением обязательного обучения

предложения в МТСЗН

МИО
 

2021
год

не требуются



57

Выработка предложений по обучению индивидуальных помощников, социальных работников, а также членов семей по оказанию услуг для лиц с инвалидностью

предложения в МТСЗН

МИО

2023
год

не требуются



58

Предложения по пересмотру предоставления услуг индивидуальных помощников, социальных работников для лиц, нуждающихся в оказании специальных социальных услуг на дому

предложения в МТСЗН
 

МИО
 

2023
год

не требуются



59

Определение модели взаимодействия одного социального работника с двумя волонтерами

методические рекомендации

МТСЗН,
МИО
 

2020
год
 

не требуются
 



60

Развитие института волонтерства

информация в МТСЗН

МИОР,
МИО

ежегодно

не требуются



61

Разработка Концепции проекта Закона Республики Казахстан "О социальном статусе социального работника в Республике Казахстан"

проект Концепции

МТСЗН, МВД,
МЗ,
МОН,
МИО

2021
год

не требуются



62

Выработка предложений по введению механизма контроля и ввода обязательной регистрации, экспертизы и сертификации социальных работников

информация в МТСЗН

МВД,
МЗ,
МОН,
МИО

2020
год

не требуются



5. Совершенствование стандартов специальных социальных услуг и тарифообразования

63

Формирование и совершенствование тарифообразования:
а) проведение анализа консолидированного бюджета медико-социальных учреждений по всем источникам финансирования, включая бюджетные и внебюджетные средства, и статьям затрат;
б) проведение хронометражных работ и расчет стоимости оказания специальных социальных услуг в сфере социальной защиты в зависимости от вида организации, категории получателя услуг для использования на портале социальных услуг;
в) определение норм прямых и косвенных расходов медико-социальных учреждений, включая нормы себестоимости и прибыли при оказании специальных социальных услуг на основе анализа консолидированного бюджета, текущего состояния государственных активов, бизнес-процессов и функций с подготовкой методических рекомендаций

Дорожная карта
 

МТСЗН
 

2023
год

не требуются
 



64

Выработка предложений по формированию подушевого финансирования для лиц, обслуживаемых на дому

предложения в МТСЗН

МИО
 

2023
год

не требуются



65

Выработка предложений по формированию тарифов для лиц, обслуживаемых в стационарных и полустационарных организациях, оказывающих специальные социальные услуги

предложения в МТСЗН

МИО
 

2023
год

не требуются



66

Выработка предложений по разработке стандартов по видам оказываемых специальных социальных услуг и предоставляемым техническим средствам реабилитации для лиц, нуждающихся в специальных социальных услугах

предложения в МТСЗН
 

МИО
 

2023
год

не требуются



67

Внесение изменений в приказ исполняющего обязанности Министра здравоохранения и социального развития Республики Казахстан от 27 ноября 2015 года № 896 "Об утверждении натуральных норм питания для лиц, обсуживающихся в медико-социальных учреждениях, реабилитационных центрах, учебных заведениях для детей-инвалидов, территориальных центрах социального обслуживания, отделениях дневного пребывания, центрах социальной адаптации" в части пересмотра норм обеспечения питания в организациях, оказывающих специальные социальные услуги

приказ МТСЗН

МЗ,
МП,
МИО
 

2023
год

не требуются



6. Статус социального работника

68

Выработка предложений по повышению статуса социальных работников
 

предложения в МТСЗН

МП,
МНВО,
МВД,
МЗ,
МИО
 

2023
год

не требуются



69

Выработка предложений по актуализации профессиональных стандартов уровня квалификации для профессии согласно типовым квалификационным характеристикам должностей руководителей, специалистов и других служащих организаций социальной защиты, занятости населения

предложения
в МТСЗН
 

МИО
 

2023
год

не требуются



70

Выработка предложений по сертификации и аттестации работников социальных служб, в том числе педагогических работников
 

предложения
в МТСЗН
 

МП,
МЗ,
МИО

2023
год

не требуются



71

Выработка предложений по организации повышения квалификации социальных работников

предложения
в МТСЗН
 

МП,
МЗ,
МИО
 

2023
год

не требуются



72

Внесение предложений по пересмотру системы оплаты труда социальных работников организаций, а также социальных педагогов и социальных психологов в сфере образования

предложения в МТСЗН

МЗ,
МП,
МФ,
МВД

2024
год

не требуются



7. Развитие культурных и спортивных мероприятий для лиц с инвалидностью

73

Выработка предложений по обеспечению национальных сборных команд по паралимпийским видам спорта специальным спортивным инвентарем и спортивным протезированием

предложения в МТСЗН

МКС,
МИО
 

2020
год

не требуются



74

Обеспечение организации тренировочного процесса спортсменов–инвалидов в детских юношеских спортивных школах, школах высшего спортивного мастерства, центрах олимпийской подготовки и центрах подготовки олимпийского резерва

информация в МТСЗН

МКС,
МИО
 

ежегодно

в пределах предусмотренных средств

в рамках бюджетной программы 036 "Развитие спорта высших достижений"

доля спортсменов:
2019–11,7%
2020 –12,2 %
2021– 12,7 %

75

Проработка вопроса по закреплению за национальными сборными комплексно–научных групп, включающих спортивного врача, спортивного психолога, биомеханика, массажиста и нутрициолога

информация в МТСЗН

МКС,
МИО
 

2020
год

не требуются



76

Разработка методики организации тренировочного процесса по паралимпийским видам спорта и последующее обеспечение методическими материалами тренеров национальных сборных команд по паралимпийским видам спорта

методические рекомендации

МКС,
МИО
 

2021
год
 

не требуются



77

Выработка предложений по установлению перечня культурно-спортивных услуг для лиц с инвалидностью, в том числе включая инклюзивный туризм
 

предложения в
МТСЗН
 

МКС,
МИО
 

2023
год

не требуются



8. Безбарьерная среда


78

Закрепление на законодательном уровне понятия "разумное приспособление"

информация в МТСЗН

МИИР,
МТСЗН,
МИО
 

2020
год

не требуются



79

Совершенствование нормативных правовых актов Республики Казахстан в части установления требований обязательного обеспечения доступности зданий и сооружений, автомобильных дорог общего пользования и улиц населенных пунктов для лиц с инвалидностью и других маломобильных групп населения

нормативные правовые акты

МИИР,
МТСЗН,
МИО
 

2021
год

не требуются



80

Установление льготы в размере 50 % на проезд железнодорожным транспортом для лиц с инвалидностью I–группы и для детей инвалидов

приказ

МИИР

2019
год

в рамках предусмотренных средств

в рамках бюджетной программы 015 "Субсидирование железнодорожных пассажирских перевозок по социально значимым межобластным сообщениям"

льгота на проезд железнодорожным транспортом

81

Мониторинг наполнения и актуализация данных на информационном портале "Интерактивная карта доступности"

карта доступности

МИО
 

ежегодно

не требуются



82

Рассмотрение вопроса закрепления за местными исполнительными органами в сфере архитектурной градостроительной и строительной деятельности функций контроля за обеспечением доступности объектов

протокол Координационного совета в области социальной защиты инвалидов

МТСЗН,
МИИР,
МИО
 

2020
год

не требуются



83

Мониторинг охвата и доступности флюорографическим, маммографическим исследованием лиц с инвалидностью

информация в МТСЗН

МЗ,
МИО
 

ежегодно

не требуются


доля:
2020 –70%
2021 –80%
2022– 90 %
2023–100%

84

Внесение предложений по оснащению медицинских организаций в регионах гинекологическими креслами с гидравлическим управлением (не менее двух в регионе на амбулаторном и стационарном уровне)

предложения в МТСЗН

МЗ,
МИО
 

2020
год

не требуются



85

Внесение предложений по разработке порядка предоставления услуг сурдоперевода, в том числе с применением технологии онлайн–сурдоперевода

предложения в МТСЗН

МИО
 

2020
год

не требуются



86

Разработка мероприятий по обеспечению безопасности инвалидов в случае чрезвычайных ситуаций социального, природного и техногенного характера

методические рекомендации

МВД,
МИО
 

2020
год

не требуются



87

Выработка предложений по пересмотру национального стандарта СТ РК 2191-2012 "Информационные технологии: доступность интернет-ресурса для людей с ограниченными возможностями", а также Правил информационного наполнения интернет-ресурсов государственных органов (от 2 апреля 2021 года № 114/НҚ) в соответствии с международными стандартами

предложения в МТСЗН

МЦРИАП, МИОР

2024
год

не требуются



88

Выработка предложений по внедрению на сайтах государственных органов и организаций квазигосударственного сектора функции синтеза речи казахского языка (речевого доступа к информационному контенту)

предложения в МТСЗН

МЦРИАП, МНВО,
МП,
МИОР

2023
год

не требуются



9. Экономическая самостоятельность и качественная занятость

89

Внесение предложений по организации курсов массажистов из числа лиц, имеющих нарушение зрения

предложения в МТСЗН

МИО
 

2020
год

не требуются



90

Внесение предложений по созданию центров профессиональной реабилитации с использованием технологий сопровождения лиц с инвалидностью в процессе трудоустройства

предложения в МТСЗН

МИО
 

2020
год

не требуются



91

Субсидирование затрат работодателя на создание специальных рабочих мест для трудоустройства лиц с инвалидностью

отчет

МИО
 

2019
год

в пределах предусмотренных средств

в рамках бюджетной программы 062 "Целевые текущие трансферты областным бюджетам, бюджетам городов республиканского значения, столицы на субсидирование затрат работодателя на создание специальных рабочих мест для трудоустройства инвалидов"


92

Выработка предложений по введению дополнительных или альтернативных мер квотирования рабочих мест для лиц с инвалидностью

информация в МТСЗН

МИО
 

2021
год

не требуются



10. Модернизация общественного сознания

93

Разработка методических рекомендаций по определению порядка назначения советников министров/акимов регионов по вопросам инвалидности

приказ

МТСЗН,
МИО
 

2021
год

не требуются



94

Размещение в средствах массовой информации публикаций и статей, выступлений на телеканалах, направленных на формирование позитивного отношения общества к проблемам лиц с инвалидностью в рамках единого республиканского медиа–плана

статьи, публикации, материалы

МИОР,
МТСЗН,
МИО
 

ежегодно

в пределах предусмотренных средств

в рамках бюджетной программы 003
"Проведение государственной информационной политики"

количество публикаций:
2019 – 5%
2020– 10%
2021–15%
2022–20%
2023–25%
2024–30%

95

Вынесение на рассмотрение Межведомственной комиссии по международному гуманитарному праву и правам человека при Правительстве Республики Казахстан вопроса о ратификации Факультативного протокола к Конвенции о правах инвалидов

протокол МВК

МТСЗН,
МИО
 

2022
год

не требуются




      Примечание: расшифровка аббревиатур:

      АИС – автоматизированная информационная система

      МИОР – Министерство информации и общественного развития Республики Казахстан

      МОН – Министерство образования и науки Республики Казахстан

      МВК – Межведомственная комиссия по международному гуманитарному праву и правам человека при Правительстве Республики Казахстан

      МНВО – Министерство науки и высшего образования Республики Казахстан

      МЗ – Министерство здравоохранения Республики Казахстан

      МИО – местные исполнительные органы

      МТСЗН – Министерство труда и социальной защиты населения Республики Казахстан

      МИИР – Министерство индустрии и инфраструктурного развития Республики Казахстан

      МФ – Министерство финансов Республики Казахстан

      МКС – Министерство культуры и спорта Республики Казахстан

      МП – Министерство просвещения Республики Казахстан

      МВД – Министерство внутренних дел Республики Казахстан

      МЦРИАП – Министерство цифрового развития, инноваций и аэрокосмической промышленности Республики Казахстан


Қазақстан Республикасында мүгедектігі бар адамдардың құқықтарын қамтамасыз ету және тұрмыс сапасын жақсарту жөніндегі 2025 жылға дейінгі ұлттық жоспарды бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2019 жылғы 28 мамырдағы № 326 қаулысы.

      Ескерту. Қаулының тақырыбы жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 31.12.2022 № 1142 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

      Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

      1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасында мүгедектігі бар адамдардың құқықтарын қамтамасыз ету және тұрмыс сапасын жақсарту жөніндегі 2025 жылға дейінгі ұлттық жоспар (бұдан әрі – Ұлттық жоспар) бекітілсін.

      Ескерту. 1-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 31.12.2022 № 1142 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

      2. Ұлттық жоспарды орындауға жауапты орталық мемлекеттік және жергілікті атқарушы органдар:

      1) Ұлттық жоспарды іске асыру бойынша қажетті шаралар қабылдасын;

      2) жылына бір рет, есепті жылдан кейінгі айдың 20-күнінен кешіктірмей Қазақстан Республикасының Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігіне Ұлттық жоспардың орындалу барысы туралы ақпарат берсін.

      3. Қазақстан Республикасының Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі есепті жылдан кейінгі 15 ақпаннан кешіктірмей Қазақстан Республикасы Үкіметінің Аппаратына Ұлттық жоспар іс-шараларының іске асырылу барысы туралы жиынтық ақпарат беріп тұрсын.

      Ескерту. 3-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 17.03.2023 № 236 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

      4. Осы қаулының орындалуын бақылау Қазақстан Республикасының Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігіне жүктелсін.

      5. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі
А. Мамин

  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2019 жылғы 28 мамырдағы
№ 326 қаулысымен
бекітілген

Қазақстан Республикасында мүгедектігі бар адамдардың құқықтарын қамтамасыз ету және тұрмыс сапасын жақсарту жөніндегі 2025 жылға дейінгі ұлттық жоспар

      Ескерту. Ұлттық жоспар жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 26.10.2022 № 850 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

1-бөлім. Кіріспе

      Мүгедектігі бар адамдарды әлеуметтік қорғау шараларының тиімді жүйесін құру мемлекеттің әлеуметтік саясатының басым бағыттарының бірі болып табылады.

      Қазақстан Республикасында мүгедектігі бар адамдардың құқықтарын қамтамасыз ету және тұрмыс сапасын жақсарту жөніндегі 2025 жылға дейінгі ұлттық жоспардың (бұдан әрі – Ұлттық жоспар) мақсаты Мүгедектердің құқықтары туралы конвенцияны ратификациялауға байланысты Қазақстан Республикасы қабылдаған міндеттемелерді іске асыру және Қазақстанның 2030 жылға дейінгі әлеуметтік жаңғыруы шеңберінде барлық осал топтар үшін қолайлы орта құру арқылы инклюзивті қоғам қалыптастыру болып табылады.

      Мүгедектердің құқықтары туралы конвенция нормаларының ережелерін имплементациялауға жағдай жасауға бағытталған Қазақстан Республикасында мүгедектердің құқықтарын қамтамасыз ету және өмір сүру сапасын жақсарту жөніндегі 2012 – 2018 жылдарға арналған іс-шаралар жоспарын (бұдан әрі – Іс-шаралар жоспары) үш кезеңде іске асыру аяқталды. Іс-шаралар жоспарының негізгі мақсаттары мен міндеттері орындалды.

      Мүгедектігі бар адамдардың өзін-өзі көрсетуі және елдің қоғамдық-экономикалық өміріне толыққанды интеграциялануы үшін жағдай жасауда негізгі басымдықтарды және кешенді интеграцияланған тәсілді айқындау үшін осы Ұлттық жоспар әзірленді.

      Заманауи жаһандық парадигма денсаулықтың шектеулі мүмкіндіктерін дәстүрлі түсінуден тұрмыс сапасы аспектісінде жеке ерекшеліктер мен әмбебап құқықтардың анағұрлым күрделі синтезіне көшуге негізделеді.

      Ұлттық жоспар мүгедектігі бар адамдарды әлеуметтік қорғау жүйесінің әлемдік даму үрдістерін ескере отырып, халықаралық стандарттарды имплементациялауға бағытталған.

      Ұлттық жоспарда белгіленген мақсаттар мен міндеттерді осы Ұлттық жоспарға қосымшаға сәйкес Қазақстан Республикасында мүгедектігі бар адамдардың құқықтарын қамтамасыз ету және тұрмыс сапасын жақсарту жөніндегі 2025 жылға дейінгі іс-шаралар жоспарына сәйкес іске асыру көзделеді.

2-бөлім. Ағымдағы жағдайды талдау

1-тарау. Мүгедектіктің профилактикасы

      Ескерту. 1-тарауға өзгеріс енгізілді - ҚР Үкіметінің 31.12.2022 № 1142 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

      Қазіргі уақытта Қазақстанда ерекше қажеттіліктері бар 680 мыңнан астам адам тұрады, оның 61,5 %-ы еңбекке жарамды жаста, 25,7 %-ы зейнеткерлік жастағы адамдар, 12,8 %-ы 18 жасқа толмаған балалар.

      Ерекше қажеттіліктері бар адамдардың үлес салмағы салыстырмалы түрде тұрақты және соңғы үш жыл бойы бүкіл халықтың 3,7 %-ын құрайды.

      Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының деректері бойынша адам денсаулығының небәрі 10 %-ы денсаулық сақтау жүйесіне және 50 %-ы адамның қоршаған ортасының, таңдау құқығының, тұрмыс сапасының және денсаулықты нығайту мүмкіндіктеріне қолжетімділігінің әсерімен қалыптасатын өмір салтына тәуелді. Профилактика мүгедектіктің негізгі себебі болып табылатын инфекциялық емес аурулармен күресу үшін құны жағынан ең тиімді ұзақ мерзімді стратегияны ұсынады.

      Елдің орнықты әлеуметтік-экономикалық дамуын қамтамасыз ету үшін халық денсаулығын нығайту "Дені сау ұлт" әрбір азамат үшін сапалы және қолжетімді денсаулық сақтау" ұлттық жобасының мақсаты болып табылады.

      Аурулар профилактикасының және оларды басқарудың интеграцияланған тәсілі негізінде қоғамның денсаулығын қорғау жөніндегі жаңа саясат енгізілуде, сондай-ақ тиімділікке, қаржылық орнықтылыққа және әлеуметтік-экономикалық өсуді қолдауға бағдарланған ұлттық денсаулық сақтау жүйесін жаңғырту жүргізілуде, бұл өз кезегінде мүгедектік көрсеткіштерінде де көрініс табады.

      Азаматтардың денсаулығын сақтау және мүгедектіктің профилактикасы бойынша шаралардың бірі скринингтік бағдарламаларды енгізу және жетілдіру болды. Көптеген елдерде скринингтік технологиялар сырқаттанушылық пен өлім-жітімді төмендету мақсатында ауруларды және аурулар тәуекелі факторларын анықтауға бағытталған денсаулық сақтаудың негізгі элементтері болып табылады.

      Республикада 2008 жылдан бері қан айналымы жүйесінің аурулары; сүт безінің ісікалды жай-күйі мен обыры; жатыр мойнының ісікалды процестері мен обыры ерте анықтау үшін нысаналы топ болып табылады.

      Скринингтер өткізілген уақытта Қазақстанда ересек тұрғындарға 60 млн астам скринингтік тексеру жүргізілді. 2,5 млн астам ауруға шалдығу жағдайы анықталды (жүргізілген скринингтік зерттеулердің жалпы санының 4,2 %-ы), оның ішінде 1,5 млн жағдай қан айналымы жүйесінің аурулары, 245,8 мың жағдай – жатыр мойны обыры, 607,8 мың жағдай – сүт безі обыры, 62,2 мың жағдай – қант диабеті, 33,4 мың жағдай – глаукома және 11,5 мың жағдай – колоректалды обыр.

      2011 жылдан бастап қант диабетін, глаукоманы, ісікалды патологияны, тоқ және тік ішек обырын (колоректалды обыр) анықтау тұрғысынан нысаналы топтар енгізілді.

      Жасқа қарай скрининг топтары кеңейтілді және тексеру мерзімділігі айқындалды:

      1) артериялық гипертония, жүректің ишемиялық ауруы және қант диабеті скринингін 40-тан 70 жасқа дейінгі пациенттер екі жылда бір рет мерзімділікпен;

      2) жатыр мойны обырының скринингін 30-70 жастағы әйелдер төрт жылда бір рет мерзімділікпен;

      3) сүт безі обырының скринингін 40-тан 70 жасқа дейінгі әйелдер екі жылда бір рет мерзімділікпен өтеді.

      Тоғыз жылдық кезеңде скринингтік бағдарламалардың өткізілуін талдау мынадай заңдылықтарды анықтауға мүмкіндік берді. Тексеріп-қараудан скринингке жататын адамдардың басым бөлігі өтеді.

      Босануға дейінгі диагностиканы жетілдіру, балалардағы туа біткен және тұқым қуалайтын аурулардың профилактикасы, балалардың ауруға шалдығуы мен мүгедектігін төмендету мақсатында Қазақстан Республикасында жаңа туған балалар мен сәбилердің пренатальды, неонатальды және аудиологиялық скринингі, сәбилердің психофизикалық даму скринингі, шала туған нәрестелердің офтальмологиялық скринингі жүргізіледі.

      Мүгедектігі бар адамдардың ерекше қажеттіліктерін ескере отырып, медициналық ұйымдарды жабдықтармен және қосалқы құралдармен жарақтандыру жүргізілуде.

      Медициналық-санитариялық алғашқы көмектің (бұдан әрі – МСАК) профилактикалық бағытта болуын күшейту мақсатында мынадай іс-шаралар жүргізілді:

      1) мамандандырылған қызметтерді интеграциялау шеңберінде емханаларда туберкулезге қарсы, онкология, маммология кабинеттері қосымша ашылды, психикалық денсаулық кабинеттері ашылды;

      2) әлеуметтік жұмыскерлер институты құрылды (2014 жылы – 10 мың халыққа 1,2 адам, 2017 жылы – 10 мың халыққа 7,4 адам);

      3) жалпы практика дәрігерлерінің саны 2014 жылғы 3 101 адамнан 2017 жылы 5 382-ге дейін, яғни 70 %-дан артық көбейді;

      4) 2014 жылдан бастап жан басына шаққандағы кешенді норматив енгізілді, ол 2017 жылы 683 теңгені құрап, 2014 жылмен салыстырғанда 29,3 %-ға өсті. Тегін медициналық көмектің кепілдік берілген көлемін қаржыландырудың жалпы көлемінде медициналық-санитариялық алғашқы көмекті қаржыландыру 2014 жылғы 33 %-дан 2017 жылы 37 %-ға дейін ұлғайды. 1 тұрғынға шаққандағы тариф ұлғайып, өңірлер арасында МСАК-ты қаржыландыру деңгейі (169-дан 683 теңгеге дейін) теңестірілді.

      Мүгедектіктің профилактикасы бойынша мемлекет жүргізіп жатқан шараларға және халық денсаулығы көрсеткіштерінің оң серпініне қарамастан, қазақстандықтардың күтілетін өмір сүру ұзақтығы Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымына (бұдан әрі – ЭЫДҰ) мүше елдерге қарағанда 10 жыл дерлік аз.

      Жыл сайын 50 мыңнан астам адам мүгедектігі бар адам деп алғаш танылады, соңғы 3 жылда алғашқы мүгедектік көрсеткіші орнықсыз, 10 мың тұрғынға шаққанда 2015 жылы 28,5, 2016 жылы 29,4, 2017 жылы 28,9, ал 2018 жылдың қорытындысы бойынша өсіп, 29,2 жағдайды құрады.

      Балалар мүгедектігі проблемасы ерекше назар аударуды талап етеді, оның өсу үрдісі бар. Мәселен, 2008 жылы мүгедектігі бар 18 жасқа толмаған балалардың үлесі мүгедектігі бар адамдардың жалпы саны құрылымында 9,2 %-ды құраған болса, 2018 жылы 12,8 %-ға дейін немесе 3,6 пайыздық тармаққа өскен.

      Алғашқы мүгедектік көрсеткіштерінің, оның ішінде балалар арасында өсу үрдісі денсаулық сақтауды дамытудың профилактикалық бағыты, ұлттық денсаулықты нығайту, медициналық көрсетілетін қызметтердің қолжетімділігі мен сапасын арттыру бойынша шараларды одан әрі күшейту қажеттігін талап етеді.

      Жалпы өлім-жітім мен мүгедектіктің құрылымында қан айналым жүйесінің аурулары (22,3 %) басты себеп болып қалуда, анағұрлым жиілері – жүректің ишемиялық ауруы, ми қан тамырларының зақымдануы, олардан жыл сайын 30 мыңға жуық адам қайтыс болады. Қан айналымы жүйесі ауруларымен алғаш сырқаттану көрсеткіші шамамен 16,4 %-ға (2015 жылы – 2 429,7) өскен. Ересек халық арасында алғашқы мүгедектік құрылымында қан айналымы жүйесінің аурулары 26,9 %-ды құрайды.

      Қатерлі ісіктерден болатын өлім мен мүгедектік екінші себеп болып табылады (12,1 %), олардан жыл сайын 17 мыңға жуық адам, оның ішінде 16,9 %-ы өкпе обырынан қайтыс болады.

      2018 жылдың қорытындысы бойынша қатерлі ісіктермен сырқаттану көрсеткіші 18 %-ға артты (2015 жылы – 207,7, 2017 жылы – 253,4). Ересек халық арасындағы алғашқы мүгедектік құрылымында қатерлі ісіктер 21,4 %-ды құрайды.

      Үшінші орында – жазатайым оқиғалардан, жарақаттардан және уланудан болатын өлім (11,3 %), олардан жыл сайын 16 мыңға жуық адам қайтыс болады (2015 жылы – 100 мың тұрғынға 82,5, 2017 жылы – 100 мың тұрғынға 69,38). Барлық мүшелердегі жарақаттар салдарынан алғашқы мүгедектік төмендеп келеді және мүгедектіктің жалпы санының 10,6 %-ын құрайды.

      Қазақстанда денсаулық сақтау ұйымдарының барлық деңгейінде медициналық көрсетілетін қызметтердің сапасын арттыруға бағытталған профилактика жұмысының, сектораралық өзара іс-қимылдың пәрменін арттыру мәселелері бастапқы кезеңде тұр.

      МСАК-тың басым дамуы бүкіл жүйенің басты үйлестірушісі болуға тиіс, ал біздің жүйеде стационарлық сектор қолданыстағы негізгі құрылым күйінде қалып отыр.

      ЭЫДҰ елдерінде дәрі-дәрмекпен қамтамасыз етуді қаржыландырудың жалпы көлемінің орта есеппен 80 %-ы пациенттерді амбулаториялық деңгейде дәрілік заттармен қамтамасыз етуге бағытталады, ал Қазақстанда бұл көрсеткіш қаржыландырудың жалпы көлемінің шамамен 50 %-ын құрайды.

2-тарау. Әлеуметтік оңалту

      Мүгедектігі бар адамдардың әлеуметтену деңгейін арттыру мақсатында техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдармен (протездік-ортопедиялық көмек, сурдо-, тифлоқұралдар, арнаулы жүріп-тұру құралдары, санаторий-курорттық емдеу, міндетті гигиеналық құралдар, жеке көмекші мен ымдау тілі маманы көрсететін қызметтер) қамтамасыз етіледі.

      Жыл сайын мүгедектігі бар 200 мыңнан астам адам оңалтудың техникалық құралдарымен (бұдан әрі – ОТҚ) және көрсетілетін қызметтермен қамтамасыз етіледі. ОТҚ-мен қамтамасыз ету үлесі 2018 жылы жалпы мұқтаждар санының 57,8 %-ын құрады (2013 жылы – 88 %, 2015 жылы – 67 %, 2016 жылы – 67 %, 2017 жылы – 67,5 %).

      Соңғы 3 жылда ОТҚ тізбесі мүгедектігі бар адамдардың қажеттіліктерін ескере отырып, қазіргі заманғы сурдотехникалық және тифлотехникалық құралдарды қоса алғанда, атаулардың 32-ден 55 түріне дейін (1,7 есе) кеңейтілді.

      Шалғай ауылдарда тұратын мүгедектігі бар 14 мыңнан астам адамға ОТҚ-ны үйіне жеткізу жүзеге асырылды.

      Қамауда отырған және түзеу мекемелерінде жазасын өтеп жүрген мүгедектігі бар адамдарға техникалық құралдар мен арнайы жүріп-тұру құралдары Қазақстан Республикасы Ішкі істер министрінің 2015 жылғы 28 желтоқсандағы № 1088 бұйрығымен бекітілген Мүгедектігі бар және мекемелерде жазасын өтеп жүрген және күзетпен қамауда отырған сотталғандарға техникалық көмекші (компенсаторлық) құралдар мен арнайы жүріп-тұру құралдарын ұсыну қағидаларына сәйкес жүзеге асырылады.

      2015 жылдан бастап кохлеарлық импланттарға (бұдан әрі – КИ) сөйлеу процессорларын ауыстыру және теңшеу жүргізілуде, бұл көрсетілетін қызметті 2016 жылдан бастап 2018 жылды қоса алғанда 613 адам алды.

      КИ бар балаларды әлеуметтендірудің негізгі нәтижесі 153 баланы мектептерде жалпы білім беру процесіне қосу, 171 баланы арнайы білім беру ұйымдарына жіберу және 34 баланы үйде оқыту болды.

      Бұдан басқа, кохлеарлық импланттары бар балаларды ерте кезден тиімді оңалтуды дамыту қамтамасыз етілді. 2014 жылдан бастап 2018 жылға дейінгі кезеңде еліміздің әрбір өңірінен 990 бала күндізгі және тәулік бойы бақылау жағдайында есту-сөйлеуін бейімдеуден өтті, бұл ретте, егер бұрын оңалту бір жылда бар болғаны 15 күн жүргізілсе, ал 2018 жылдан бері оңалту жылына 40 күн, яғни тоқсан сайын 10 күннен жүзеге асырылады.

      Құлағының мүкісі бар адамдарға 2017 жылдан бері ымдау тілі маманының қызмет көрсету уақыты 2 есеге (30 сағаттан 60 сағатқа дейін) ұлғайтылды.

      Стандарттар жетілдірілді және өндірістің жаңа технологиялары, протездік-ортопедиялық құралдар мен көрсетілетін қызметтердің жаңа модельдері енгізілді:

      1) есту аппараттарына арналған силиконнан жасалатын жеке құлақ жапсырмалары өндірісі;

      2) протездер өндірісінде, ортопедияда 3-D модельдеуді қолдану өндірісте іске қосылды;

      3) ең жаңа технологиялар бойынша протездер әзірленіп, өндіріске енгізілді.

      Протездік-ортопедиялық бұйымдардың 90-ға жуық атауы дайындалады.

      2015 жылы "Республикалық протездік-ортопедиялық орталық" акционерлік қоғамы мен "Академик Н.Ж. Батпенов атындағы Ұлттық ғылыми травматология және ортопедия орталығы" шаруашылық жүргізу құқығындағы мемлекеттік кәсіпорны мүгедектігі бар адамдарды аяқ-қол ампутациясынан кейін бірнеше күннен соң протездеу бойынша пилоттық жоба жүргізді.

      Пилоттық жоба ампутация операциясы жүргізілген сәттен бастап протездеу кезеңі 76-дан 44 күнге дейін қысқаратынын көрсетті.

      2018 жылы протездік-ортопедиялық бұйымдар мен ілеспе оңалту, оның ішінде протезде өздігінен жүріп-тұру дағдыларына үйрету бойынша көрсетілетін қызметтерді мүгедектігі бар 24 700 адам алды.

      Көрсетілетін мемлекеттік қызметтердің сапасын арттыру мақсатында 2018 жылы медициналық деректер негізінде "Мүгедектікті және/немесе еңбек ету қабілетінен айырылу дәрежесін белгілеу және/немесе қажетті әлеуметтік қорғау шараларын айқындау" мемлекеттік көрсетілетін қызметін азаматтың өзі қатыспай-ақ автоматтандырылған режимде көрсету бойынша пилоттық жоба сынақтан өткізілді. 2018 жыл бойы 495 адам сырттай куәландырылды.

3-тарау. Әлеуметтік маңызы бар объектілердің қолжетімділігін қамтамасыз ету

      Қазақстан Республикасының Тұңғыш Президенті – Елбасының 2014 жылғы 17 қаңтардағы "Қазақстан жолы – 2050: бір мақсат, бір мүдде, бір болашақ" атты Жолдауын іске асыру мақсатында Қазақстанның мүгедектігі бар азаматтарына кедергісіз орта құру үшін шаралар қабылданды.

      Мүгедектердің құқықтары туралы конвенцияның нормаларын іске асыру мақсатында 24 заңнамалық актіге, оның ішінде 3 Кодекске әлеуметтік және көліктік инфрақұрылымның қолжетімділігін қамтамасыз ету, әлеуметтік саладағы (денсаулық сақтау, білім беру және әлеуметтік қорғау) көрсетілетін қызметтерді жетілдіру бойынша түзетулер енгізілді.

      Бүгінгі таңда мемлекеттік органдардың ресми интернет-ресурстарында көзі нашар көретін адамдарға арналған нұсқалар бар.

      Жергілікті билік органдарының қызметін реттеу және жауапкершілігін арттыру мақсатында мүгедектігі бар адамдар үшін кедергісіз орта құру жөніндегі өңірлік жоспарлар бекітіледі, оларда мүгедектігі бар адамдардың қажетіне қарай бейімделуге тиіс нақты ғимараттар мен объектілердің тізбесін қамтылады.

      Қазақстан Республикасының Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі (бұдан әрі – Министрлік) 2015 жылы "Қолжетімді орта" интерактивті қолжетімділік картасы" порталын (бұдан әрі – портал) әзірледі.

      Портал Министрліктің сайтында (friendlybuilding.kz) орналасқан және онлайн-режимде елдің паспортталған және бейімделген объектілері бойынша ақпаратты енгізуге, объектінің бейімделу дәрежесін көруге және әрбір объектіге жүргізілген бейімдеу сапасын онлайн-режимде бағалауға мүмкіндік береді.

      Барлық тіркелген пайдаланушыларға әрбір объектіге жүргізілетін бейімделу сапасын бағалау және фотосуреттермен қоса пікір орналастыру мүмкіндігі берілген.

      Қазақстан Республикасы Индустрия және жаңа технологиялар министрлігі Техникалық реттеу және метрология комитеті төрағасының 2013 жылғы 5 ақпандағы № 64-од бұйрығымен бекітілген ҚР СТ 1525-2013 Қазақстан Республикасының Ұлттық стандарты (бұдан әрі – ұлттық стандарт) мүгедектігі бар адамдарға жағдай жасау жөніндегі талаптарды қамтиды.

      Бүгінгі таңда ел бойынша 247 теміржол вокзалы жұмыс істейді, олардың ішінде 91 вокзал немесе тек 37 %-ы ұлттық стандарт талаптарына сәйкес келтірілген:

      1) 91 вокзалда билет кассалары мүгедектігі бар адамдарға жағдай жасалып қайта жабдықталды;

      2) 210 вокзалда жүріп-тұру қиын жерлерде пандустар салынған;

      3) 34 вокзалда арнайы дәретханалар жабдықталған;

      4) 38 вокзалда нашар көретін адамдарға ыңғайлы болу үшін баспалдақтардың жоғары және төменгі сатылары сары түске боялған;

      5) 58 вокзалда күту залдарында мүгедектігі бар адамдар үшін орындар бөлініп, олар пиктограммалармен белгіленген.

      Теміржол вокзалдарының қызметкерлері мен пойыздардың жолсеріктері пойызда мүгедектігі бар жолаушыларды отырғызу/түсіру бойынша қызметтер көрсетеді.

      2014 – 2018 жылдар кезеңінде мүгедектігі бар адамдарға қызмет көрсетуге бағдарланған ұйымдар орналасқан жерлерде 17 270 бірлік жол белгісі мен көрсеткіштер орнатылды, 465 жаяу жүргіншілер жолы дыбыстық құрылғыларымен жабдықталды, 15 "Инватакси" қызметі құрылды, оларда 35 мың адамды қамтитын 280 арнаулы машина бар.

      Республика бойынша 36 автовокзал бар, оның ішінде 27 бірлік немесе 75 %-ы ұлттық стандартқа сәйкес келеді.

      Республика бойынша автостанциялардың саны 105 бірлікті құрайды, оның 63,8 %-ы (67 бірлік) ұлттық стандарттың талаптарына сәйкес келтірілген.

      Республика бойынша 18 әуежай жұмыс істейді, олар мүгедектігі бар адамдардың мұқтаждықтары үшін толық бейімделген.

      Қазақстан Республикасы Инвестициялар және даму министрінің міндетін атқарушының 2015 жылғы 24 ақпандағы № 189 бұйрығымен бекітілген Қазақстан Республикасының әуежайларында жолаушыларға қызмет көрсетуді ұйымдастыру қағидаларында Қазақстан Республикасының әуежайларында жолаушыларға қызмет көрсетуді ұйымдастыру қағидаларында 2016 жылдан бастап автотұрақтарға, тұрақтарға, аялдамаларға, вокзал жанындағы алаңдағы кездесу орындарына, тұрмыстық көрсетілетін қызметтерге және сервистік қызмет көрсетуге талаптар қоятын PRM (Persons with Reduced Mobility) қызмет көрсету сапасының халықаралық стандартының болуы; жолаушылар авиатасымалдарына қызмет көрсетудің жылдамдығы мен жайлылығы, ақпараттық қызмет көрсету және персоналды даярлау бойынша талаптар көзделген.

      6 әуежайда (Алматы, Астана, Ақтау, Ақтөбе, Қарағанды, Көкшетау) арнайы лифтілер, эскалаторлар, үй-жайлар, мемлекеттік және орыс тілдеріндегі ақпараттық көрсеткіштер, жарық таблолары мен маңдайшалар, медицина қызметкерін шақыру батырмасымен жабдықталған дәретхана бөлмелері бар.

      9 әуежайда (Астана, Алматы, Ақтау, Ақтөбе, Қарағанды, Көкшетау, Шымкент, Өскемен, Жезқазған) кіру және шығу жолдарында пандустар орнатылған, мүгедектігі бар адамдарға арналған арбалар ұсынылады, дәретхана бөлмелерінде арнайы тұтқалар орнатылған.

4-тарау. Білім берудің қолжетімділігі

      Қазақстанда мүгедектігі бар адамдардың басқа адамдармен тең дәрежеде білім алуға құқығы танылады.

      "Білім туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес мемлекет мүгедектігі бар балалардың және бала кезінен мүгедектігі бар адамдардың білім алуы кезеңінде оларды күтіп-бағуға арналған шығыстарды толық немесе ішінара өтейді.

      Мәселен, көру және есту қабілеті бойынша мүгедектігі бар балалардың жоғарылатылған мемлекеттік стипендия алуға құқығы бар, сондай-ақ білім беру ұйымдарына оқуға түскен кезде бірінші, екінші топтағы мүгедектігі бар адамдар, бала кезінен мүгедектігі бар адамдар үшін бір пайыз қабылдау квотасы көзделеді.

      Мүгедектердің құқықтары туралы конвенция ратификацияланғаннан кейін көрсетілген Заң:

      мүгедектігі бар балалардың құқықтарына құрметпен қарау туралы;

      білім беру ұйымдарында ақпараттық ресурстарды, оның ішінде мүгедектігі бар адамдарға, мүмкіндіктері шектеулі балаларға қолжетімді нысанда тегін пайдалану, оқулықтармен, оқу-әдістемелік кешендермен және оқу-әдістемелік құралдармен қамтамасыз ету, оның ішінде оларды мүгедектігі бар адамдарға, мүмкіндіктері шектеулі балаларға арнап жасау туралы;

      ата-анасының біреуі немесе екеуі де мүгедектігі бар адам болып табылатын адамдарды мемлекеттік білім беру ұйымдарына және мемлекеттік медициналық ұйымдарға жұмысқа бірінші кезекте бөлу құқығы туралы нормалармен толықтырылды.

      Сонымен қатар мүгедектігі бар балалардың ата-анасы баланың оқу орнын – әдеттегі немесе арнайы білім беру ұйымын – мамандардың ұсынымдарын ескере отырып таңдауға құқылы.

      Зағип балалар үшін 2017 жылдан бастап Брайль жүйесі бойынша және ірілендірілген қаріппен, сондай-ақ зияткерлік бұзушылықтары бар балаларға арналған оқулықтарды әзірлеу басталды (жыл сайын 140 млн теңгеден астам қаражат бөлінеді). 0-1, 5 және 7-сыныптарға арналған оқулықтар әзірленді, ал 2020 жылға дейін 11-сыныпты қоса алғанда, барлық оқулықтарды әзірлеу жоспарлануда.

      Бүгінгі күні білім беру саласында ерекше білім беруге қажеттілігі бар 153 230 бала (54 311 мектепке дейінгі және 98 919 мектеп жасындағы) анықталып тексерілді, оның ішінде 47 мыңға жуығы мүгедектігі бар балалар.

      Мәселен, мектепке дейінгі ұйымдарда ерекше білім берілуіне қажеттілігі бар 42 мыңнан астам бала тәрбиеленуде, оның ішінде 15 мыңнан астамы инклюзивті білім алуда. Орта білім беру ұйымдарында ерекше білім берілуіне қажеттілігі бар 91,5 мыңнан астам бала білім алуда, оның ішінде 46 мыңға жуық бала инклюзивті білім алуда. 2020 жылы балабақшалардың 30 %-ы мен мектептердің 70 %-ында инклюзивті білім беру үшін жағдай жасалатын болады.

      Бүгінгі күні жалпы білім беретін мектептердің 60 %-ында (7 014 мектептің 4 207-і), балабақшалардың 20 %-ында (6 115 балабақшаның 1 232-і) ерекше білім беруге қажеттілігі бар балаларды оқыту мен тәрбиелеу үшін жағдай жасалған.

      Техникалық және кәсіптік білім беру саласында колледждердің 30 %-ында (821 колледждің 247-сі) ерекше білім беруге қажеттілігі бар 2 928 баланы оқыту үшін жағдай жасалған, оның ішінде бала кезінен мүгедектігі бар адамдар – 2 192, бірінші және екінші топтағы мүгедектігі бар адамдар – 736. 71 сурдоаудармашы, 37 тифлоқұрал енгізілді, 44 арнайы жұмыс оқу жоспары әзірленді, олар бойынша кадрлар даярлау жүріп жатыр.

      Бүгінгі таңда ЖОО-ларда ерекше мүмкіндіктері бар студенттердің саны 1 609 адамды, оның ішінде бірінші топтағы мүгедектігі бар студенттердің саны 85 адамды құрайды, 358 адам – екінші топтағы мүгедектігі бар адам, 1 151 адам – үшінші топтағы мүгедектігі бар адам, 15 адам – бала кезінен мүгедектігі бар адам.

      119 ЖОО-ның 70-і (58,8 %) ерекше білім беруге қажеттілігі бар студенттерді оқыту үшін жағдай жасаған.

      Сонымен қатар 2012 жылдан бастап техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі және жоғары білім беру бағдарламаларын іске асыратын білім беру ұйымдарына оқуға түскен кезде мүгедектігі бар адамдар үшін белгіленген квота мөлшері 1 %-ды құрайды.

      2018 жылы конкурс нәтижелері бойынша мүгедектігі бар 432 балаға білім беру гранты, оның ішінде білім беру ұйымдарына оқуға түсу кезіндегі қабылдау квотасы шеңберінде 312 грант берілді.

5-тарау. Жұмыспен қамтамасыз ету

      Қазақстан Республикасының Тұңғыш Президенті – Елбасының 2012 жылғы 14 желтоқсандағы "Қазақстан – 2050" Стратегиясы: қалыптасқан мемлекеттің жаңа саяси бағыты" атты Қазақстан халқына Жолдауын іске асыру үшін жұмыс берушілер халықтың әлеуметтік осал топтарын жалақымен қамтамасыз етіп, оларды жұмысқа белсенді түрде тартатын жағдай жасау қажеттігі туралы атап өтілді.

      2019 жылғы 1 қаңтардағы жағдай бойынша еңбекке жарамды жастағы мүгедектігі бар 411 мың адамның 27 %-ынан астамы (111,5 мың адам) жұмыс істейді.

      Еңбекке жарамды жастағы мүгедектігі бар адамдардың құрылымында мүгедектік топтары бойынша екінші топтағы мүгедектігі бар адамдардың (46 % немесе 191,9 мың адам) және үшінші топтағы мүгедектігі бар адамдардың (45 % немесе 186,4 мың адам) үлес салмағы қомақты, бірінші топтағы мүгедектігі бар адамдардың үлесі болмашы (9 % немесе 39,7 мың адам).

      Мүгедектігі бар адамдарды жұмыспен қамтуды кеңейту мақсатында жұмысқа орналастыру квотасы қайта қаралды. Егер бұрын ол барлығы үшін 3 %-ды құраса, бүгінгі күні ауыр жұмыстардағы, еңбек жағдайлары зиянды, қауіпті жұмыстардағы жұмыс орындарын есепке алмай, жұмыскерлердің санына қарай және салалар бойынша 2-ден 4 пайызға дейін сараланған тәсіл жүзеге асырылуда.

      Квота шеңберінде мүгедектігі бар 7,4 мың адам жұмысқа орналастырылды. Квота бойынша жұмысқа орналастырылған мүгедектігі бар адамдардың ең көп саны білім беру, денсаулық сақтау және әлеуметтік көрсетілетін қызметтер салаларында, саудада, ауыл шаруашылығында және көлікте жұмыс істейді.

      Нәтижелі жұмыспен қамтуды және жаппай кәсіпкерлікті дамытудың 2017 – 2021 жылдарға арналған "Еңбек" мемлекеттік бағдарламасы (бұдан әрі – Бағдарлама) шеңберінде мүгедектігі бар адамдар халықтың басқа да осал топтарымен қатар халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына басым тәртіппен қатысуға құқылы.

      Бағдарламаға өзін-өзі жұмыспен қамтығандар, жұмыссыздар және біліктілігі жоқ, оның ішінде мүгедектігі бар адамдар қатыса алады.

      2019 жылғы 1 қаңтардағы жағдай бойынша Бағдарламаға қатысушылар құрамына мүгедектігі бар 18,9 мың адам қосылған, бұл Бағдарламаға қатысушылардың жалпы санының 2,8 %-ын құрайды, оның ішінде 16,6 мың адам жұмысқа орналастырылды.

      Жұмыс берушілерді мүгедектігі бар адамдарды жұмысқа орналастыруға ынталандыру мақсатында 2018 жылдан бастап жұмыс берушілердің мүгедектігі бар адамдарды жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орнын жабдықтауға байланысты шығындарын субсидиялау енгізілді.

      2019 жылғы 1 қаңтардан бастап "Мемлекеттік сатып алу туралы" Қазақстан Республикасының Заңына мүгедектігі бар адамдардың қоғамдық бірлестіктері мен олар құрған ұйымдардың мемлекеттік сатып алуға қатысу рәсімдерін автоматтандыру бөлігінде түзетулер күшіне енді. Аталған шара тауарларды жеткізу, жұмыстарды орындау және қызметтерді көрсету кезінде мүгедектігі бар адамдардың қоғамдық бірлестіктерінің және олар құрған ұйымдардың бәсекеге қабілеттілігін арттыруды көздейді.

6-тарау. Әлеуметтік көрсетілетін қызметтерді жетілдіру

      Ескерту. 6-тарауға өзгеріс енгізілді - ҚР Үкіметінің 31.12.2022 № 1142 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

      Мемлекет кепілдік беретін арнаулы әлеуметтік қызметтер азаматтарға тегін, ал арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтердің кепілдік берілген қосымша көлемі ақы төлеу шартымен көрсетіледі. Бұл ретте стационар, жартылай стационар (күндізгі бөлімшелер), үйде күтім жасау, уақытша болу жағдайында әлеуметтік қызмет көрсету нысанын таңдауға мүмкіндік берілген.

      Әлеуметтік қызмет көрсету жүйесінің желісі арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін 893 субъектіден тұрады.

      Әлеуметтік қызмет көрсетудің басты қағидаттарының бірін сақтау – адамды отбасында қалдыру мақсатында мүгедектігі бар балаларға арналған күндізгі бөлімшелер желісін үкіметтік емес ұйымдарға (бұдан әрі – ҮЕҰ) аутсорсинг арқылы беру жолымен оны кеңейту; стационарлық үлгідегі медициналық-әлеуметтік мекемелерді әлеуметтік қызмет көрсету орталықтары етіп қайта құру бойынша жұмыс жолға қойылған.

      2015 – 2018 жылдар кезеңінде:

      қызмет алушылар саны 24,5 %-ға өсті (121 мың адам), оның ішінде қызмет көрсетудің ең көп саны үйде күтім көрсету жағдайында – 46,1 %, стационарлық ұйымдарда – 19,9 %;

      арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін ұйымдардың саны 893 бірлікке дейін ұлғайды (2015 жылы – 797), олардың ішінде басым позицияларды үйде қызмет көрсететін ұйымдарда ұстап отыр – 53 %, стационарлық үлгідегі ұйымдарда – 12,4 %, үкіметтік емес сектор ұйымдарында өсу серпіні байқалып отыр – 19,1 %.

      Жұмыс істеп тұрған интернат ұйымдарының желісін деинституцияландыру, көрсетілетін қызметтердің сапасын арттыру және азаматтарды қауымға әлеуметтік бейімдеу мақсатында сыйымдылығы аз үйлерді дамыту басталды. Сыйымдылығы аз үйлер 8 өңірде: Ақтөбе, Алматы, Атырау, Қызылорда, Маңғыстау, Түркістан облыстарында, Шымкент және Астана қалаларында жоқ.

      Арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтер жүйесінде кемсітушілік дефиницияларды жоққа шығару мақсатында 2016 жылдан бастап медициналық-әлеуметтік мекемелер әлеуметтік қызмет көрсету орталықтары болып қайта құрылды.

      Өмірдегі қиын жағдайдан шығу үшін жасалған жағдайлар мүгедектігі бар 748 баланы балалар интернат-үйлерінен отбасына қайтаруға; мүгедектігі бар бала тәрбиелеп отырған 867 ата-ананы жұмысқа орналастыруға мүмкіндік берді.

      Мемлекеттік әлеуметтік тапсырыс шеңберінде үкіметтік емес сектордың арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету нарығына қатысуы 2009 жылғы 4 ҮЕҰ-дан 2018 жылы 177-ге дейін ұлғайды, бірақ үкіметтік емес сектор қызметтерді алушылардың шамамен 19 %-ына ғана қызмет көрсетеді. Жеке капитал үшін жүйеге қатысу бойынша ынталандыру тым аз, өйткені көрсетілетін қызметтердің құнын есептеудің экономикалық негізделген нормативтері және олардың нарықтық болмыспен өзара байланысы жоқ.

      Қолданыстағы өтініш беру тәсілінде жағдаймен жағымсыз үрдістердің өршуін еңсеруге мүмкіндік болатын ерте сатыларда жұмыс істеу мүмкіндігі ескерілмеген. Кеш жүгіну бірқатар жағдайда әлеуметтік көрсетілетін қызметтердің жекелеген тұтынушыларының масылдығына әкеледі және әлеуметтік проблемалар мен отбасында өмірдегі қиын жағдайлардың сақталуына алып келеді. Мұны арнаулы әлеуметтік қызметтерді алушыларды қамтудың пайызының төмен болуы растайды, ол 2020 жылы елде тұратын адамдардың жалпы санының 0,7 %-ын құрады (122 мың адам).

      Қызмет көрсету орталықтарын ашу үшін көрсетілетін қызметтерге қажеттілікті болжамды есептеу тетігі жоқ. Сапасыз жоспарланған бюджеттің салдарынан жергілікті жерлерде алушыларға қызмет көрсетуден бас тартылатын жағдайлар бар.

      Арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету мониторингінің әдістемесі сандық көрсеткіштер бойынша ведомстволық статистиканы жинауға сайып келеді, қамтудың толықтығы, жоспарлы және нақты іске асырылған көрсетілетін қызметтердің сәйкестігі, алушылардың қанағаттануы туралы сапалық көрсеткіштер жоқ. Арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету жүйесінде қызмет көрсету сапасына әсері тұрғысынан арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету процестерін сырттай бағалау (аккредиттеу) көзделмеген.

      Әлеуметтік қызмет көрсету жүйесінде 30 мыңнан астам жұмыскер, оның ішінде 10 мыңнан астам әлеуметтік қызметкер еңбек етеді, олардың басым бөлігі – 79,8 %-ы үйде қызмет көрсету жүйесіне тиесілі.

      Әлеуметтік қызметкерлер денсаулық сақтау, білім беру жүйесінде, ішкі істер пенитенциарлық жүйесінде, жастар мекемелерінде, бос уақытты өткізу мекемелерінде және басқа да салаларда жұмыс істейді.

      Халықты әлеуметтік қорғау саласындағы әлеуметтік жұмыскерлерге қойылатын біліктілік талаптары бекітілген, оларда білім деңгейін ескере отырып орындалатын жұмыстар үшін білімнің, машықтар мен дағдылардың қажетті көлемі айқындалған.

      Әлеуметтік сүйемелдеудің толыққанды жүйесінің және ведомствоаралық өзара іс-қимылдың құқықтық негіздерінің болмауы алушыларға арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтерге қол жеткізуде кедергілер туғызады.

      2016 жылдан бастап азаматтық қызметшілерге еңбекақы төлеудің жаңа жүйесі енгізілді, оның шеңберінде әлеуметтік жұмыскерлердің жалақысы орта есеппен 35 %-ға арттырылды.

      Әлеуметтік қызмет көрсету жүйесін одан әрі жаңғырту мемлекеттің, жеке сектордың, үкіметтік емес ұйымдардың және азаматтардың өздерінің ынтымақтаса қатысуына баса назар аудара отырып, әлеуметтік қызмет көрсетудің барлық деңгейлерінде әрбір адамның қажеттіліктері ескерілетін әлеуметтік жұмыстың жаңа сапасын көздейді.

7-тарау. Қоғамдық сананы жаңғырту

      Мүгедектікке қатысты қоғамды толғандыратын аса маңызды мәселелерді анықтау және міндеттер саласын түсіну үшін бірқатар әлеуметтік сауалнамалар тұрақты негізде жүргізіледі.

      Қоғамдық пікірді зерттеу – мүгедектігі бар адамдардың тұрмыс сапасын жақсарту және құқықтарын қорғау бағдарламасы шеңберіндегі іс-шараларды жоспарлаудың маңызды факторларының бірі.

      Қоғамдық пікірді сұрау нәтижелері мүгедектігі бар адамдардың қоғамның толыққанды мүшесі ретіндегі бейнесін қалыптастыруға бағытталған ағартушылық қызмет іс-шараларын түзетуге және толықтыруға мүмкіндік береді.

      Қазіргі уақытта елде бұқаралық ақпарат өкілдерін (бұдан әрі – БАҚ) және басқа да заманауи ақпарат құралдарын тарта отырып, мүгедектігі бар адамдардың тұрмыс сапасы мәселелерін жария етуге бағытталған кең ауқымды ағартушылық қызмет жүргізілуде.

      Соңғы үш жылда ақпараттық-түсіндіру жұмыстарын жүргізу үшін 100-ден астам республикалық және өңірлік БАҚ тартылды, олардың беттерінде мүгедектігі бар адамдардың құқықтарын сақтау мәселелері және олардың жетістіктері бойынша 24 мыңнан астам электрондық және баспа материалдары жарияланды.

      "Хабар" республикалық арнасында "Сильные духом" тележобасы іске асырылды, ондағы сюжеттердің кейіпкерлері – беделді әрі айналасындағылардың құрметіне ие, өзінің достары мен жақындарына тірек болған мүгедектігі бар адамдар.

      Мүгедектік проблемасы бойынша қоғамның сауатын арттыруда маңызды рөл ҮЕҰ-ға тиесілі, мүгедектігі бар адамдардың еңбегін көтермелеу үшін бірқатар сыйлықтар мен номинациялар белгіленген, бұдан басқа Қазақстан Республикасының аумағында қайырымдылықты және әлеуметтік қызметті, оның ішінде мүгедектігі бар адамдарды қолдау үшін жүзеге асыратын коммерциялық ұйымдар мен жеке тұлғалар үшін номинациялар белгіленген.

      Алайда мүгедектік, мүгедектігі бар адамдардың тұрмыс сапасы және олардың құқықтарын қорғау мәселелерінде қоғамның сауатын арттыруда деңгейі төмен екенін атап өту қажет. Жергілікті деңгейде жұмыс берушілер арасында мүгедектігі бар адамдарды кемсітуді жою бойынша ақпараттық-түсіндіру жұмысы жеткілікті түрде жүргізіледі.

      Бағдарламаларды, телебағдарламаларды, тәрбиелік-таныстыру сипатындағы бұқаралық іс-шараларды ілгерілетуді және санын көбейтуді жалғастыру қажет.

      Лезде таралатын ақпарат пен жаңа технологиялар ғасырында осы шара Қазақстан халқын қамтуды және осы мәселе бойынша оның сауатын арттыруға көмектеседі. БАҚ пен ақпаратты таратудың басқа да заманауи құралдарының көмегімен мүгедектігі бар адамдардың қоғам өмірінің түрлі салаларына қосқан үлесі мен әлеуетін насихаттау қажет, бұл да мүгедектігі бар адамның жағымды бейнесін қалыптастыруға әсер етеді.

3-бөлім. Стратегиялық пайым: мақсаттар, міндеттер, табыстың сыни факторлары, нәтижелерді бағалау индикаторлары

      Ұлттық жоспардың мақсаты – мүгедектігі бар адамдардың тұрмысын жақсарту жолында жұмылдырылған барлық тараптың үйлестірілген іс-қимылдарының стратегиясын, құрамын және дәйектілігін тұжырымдау.

      Мыналар:

      1) мүгедектіктің профилактикасы және алдын алу;

      2) әлеуметтік оңалту және абилитация;

      3) кешенді қолжетімділік және кедергісіз орта;

      4) білімге қолжетімділік;

      5) мүгедектігі бар адамдардың экономикалық дербестігі және сапалы жұмыспен қамтылуы;

      6) әлеуметтік қызметтер;

      7) қоғамдық сананы жаңғырту негізгі бағыттар болып табылады.

1-тарау. Ұлттық жоспарды іске асыру тәсілдері

      Қазақстан Республикасында ұлттық деңгейдегі стратегиялық міндеттерді іске асырудың табысты тәжірибесі негізінде, сондай-ақ халықаралық озық тәжірибеге сүйене отырып, қызметтің барлық бағыттары бойынша интеграцияланған тәсілді іске асыру шеңберінде ғана Ұлттық жоспардың мақсаттары мен міндеттеріне қол жеткізуге болады.

      Ұлттық жоспарды іске асыру:

      1) мүгедектіктің профилактикасы бойынша нақты шаралар жүргізу жолымен бастапқы мүгедектікті төмендетуді;

      2) білімге қолжетімділікті және білім берудің барлық деңгейлерінде (мектепке дейінгі, жалпы орта, жоғары) ерекше білім беруге қажеттілігі бар балаларға білім беру сапасын арттыруды;

      3) еңбек нарығында мүгедектігі бар адамдардың бәсекеге қабілеттілігін арттыруды және сапалы жұмыспен қамтуды;

      4) тыныс-тіршіліктің барлық салаларында толық кедергісіз орта құру жолымен әлеуметтенуді және қоғамға толық интеграциялануды;

      5) өмірде қиын жағдайда жүрген азаматтардың қажеттіліктерін саралауды ескере отырып, сапалы әлеуметтік қызмет көрсетудің қолжетімділігі мен атаулылығын;

      6) үздіксіз кәсіптік білім беру және біліктілікті бағалаудың тәуелсіз жүйесі негізінде кәсіби кадр құрамын қалыптастыруды;

      7) азаматтардың әлеуметтік мұқтаждықтарын ескере отырып, қызметтер көрсетудің сапалы нәтижесіне бағдарланған шығындарды басқару жүйесін енгізуді;

      8) әлеуметтік қызмет көрсетудің бірыңғай ақпараттық жүйесі арқылы қажеттіліктер мен шығындарды тұрақты және жан-жақты талдауды қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.

2-тарау. Ұлттық жоспар қызметінің басым бағыттары

1-параграф. Мүгедектіктің профилактикасы және алдын алу

      Елдің орнықты әлеуметтік-экономикалық дамуы мақсатында халық денсаулығын нығайту үшін шаралар қабылдануда. Сырқаттанушылықтың алдын алуда профилактикалық іс-шаралар ерекше рөл атқарады.

      Қазақстан халқының мүгедектік алу деңгейін төмендету мақсатында тиімді алдын алу, диагностика және ерте араласу жөнінде шаралар қабылданатын болады. Ол үшін:

      1) профилактика мақсатында сырқаттанушылық пен мүгедектікті (балалар мен ересектерде) ерте анықтау бойынша шараларды күшейту;

      2) мүгедектікті болдырмау үшін созылмалы ауруларды басқару бағдарламасын (бұдан әрі – АББ) кеңейту;

      3) ерекше қажеттіліктері бар адамдарға көрсетілетін қызметтердің сапасы мен қолжетімділігін қамтамасыз ету мақсатында медициналық оңалту көмегі желісін кеңейту қажет.

      Көрсетілген шараларды іске асыру нәтижесінде мынадай нысаналы индикаторларға қол жеткізілетін болады:

      жүргізілген скринингтік зерттеулердің жалпы санына қатысты ауруды ерте диагностика (скрининг) кезінде анықтау;

      2025 жылға қарай 10,0 мың тұрғынға шаққанда алғашқы мүгедектіктің қарқынды көрсеткішіне қол жеткізу – 28 %;

      пациенттерді АББ-мен 100 % қамтуға қол жеткізу;

      жаңа стандарттар бойынша аккредиттеуден өткен оңалту орталықтары – 100 %.

      Мүгедектігі жоқ, табысы төмен егде жастағы адамдарды ассистивті құралдармен (есту аппараттарымен, кресло-арбалармен, жүріс арбаларымен, балдақтармен, коммуникацияның көмекші құралдарымен, протездермен, таблеткаларға арналған органайзерлермен, еске салу құралдарымен және басқа да құралдармен) оларды тегін медициналық көмектің кепілдік берілген көлеміне қосу жолымен қамтамасыз ету ұсынылады.

      Ассистивті құралдар егде жастағы адамдардың функционалдық мүмкіндіктерін бұрынғы деңгейде ұстап тұруға немесе арттыруға, сол арқылы олардың әл-ауқатына ықпал етуге арналған.

      Жалпы мүгедектіктің нозологиялық құрылымында психикасы бұзылған және мінез-құлқы бұзылған мүгедектігі бар адамдар басым.

      АББ – бұл денсаулық сақтау шығындарын азайтуға және интеграцияланған көмек арқылы аурудың салдарын болғызбау немесе азайту жолымен созылмалы аурулары бар адамдардың тұрмыс сапасын жақсартуға бағытталған бағдарлама. АББ үйлестірілген медициналық араласулар мен коммуникацияларды қамтиды және жекелеген адамдарға басқа медициналық қызмет көрсетушілермен бірге өз ауруын басқаруға және асқынуларды болғызбауға мүмкіндік береді.

      АББ-ны енгізу жұқпалы емес созылмалы аурулардың алдын алу және олармен күрес мәселелерінде, пациенттердің өз денсаулығы үшін ортақ жауапкершілігін арттыруда, медициналық персоналдың өзара іс-қимылын жақсартуда және ықтимал асқынуларды немесе жай-күйдің ауырлауын болғызбауға бағытталған қолда бар барлық ресурсты пайдалануда елеулі өзгерістер қажеттігінен туындады.

      Жүргізіліп жатқан медициналық оңалту қазіргі уақытқа дейін мүгедектіктің алдын алу және оның профилактикасының өзара байланысы белгіленбегенін көрсетеді. Қабылданып жатқан шараларға қарамастан, медициналық оңалту бойынша жоспарланған көрсеткіштер 84 %-ға орындалуда, бұл белгілі бір дәрежеде аудандық (қалалық) ауруханалар жанындағы медициналық оңалтудың стационарлық, амбулаториялық-емханалық бөлімшелер, мүгедектігі бар адамдарды оңалту орталықтары санының жеткіліксіз болуына байланысты.

      Оңалту іс-шаралары тиімділігінің төмен болуы ересектер арасында (9,8 %) да, балалар арасында (0,7 %) да ішінара оңалту көрсеткіштерінен көрінеді.

      Осыған байланысты амбулаториялық-емханалық медициналық ұйымдардың базасында қажеттілігі ерекше (тірек-қимыл аппараты бұзылған және т.б.) балаларды оңалту кабинеттерін ашу жөніндегі жұмысты жалғастыру қажет.

      Сонымен қатар дәрі-дәрмекпен емдеуді қоспағанда, ауылдық амбулаториялар базасында қажеттілігі ерекше балалар үшін оңалту спектрінің қызметтерін (физиотерапиялық көрсетілетін қызметтер, массаж және т.б.) көрсетудің маңызы зор.

      Мүгедектікті анықтау мен белгілеу тәсілдерін қайта қарау мәселесі және мүгедектігі бар адамдарды оңалту мен қолдаудың неғұрлым кешенді тәсілін қамтамасыз ету үшін мүгедектігі бар адамдарды оңалту мен қолдаудың барынша кешенді тәсілін қамтамасыз ету үшін Тыныс-тіршілік пен денсаулықтың қызмет етуінің, шектелуінің халықаралық сыныптауышының (сақтандыру элементтерін енгізу, білім беру, жұмысқа орналастыру) терминологиясын біртіндеп қатар пайдалану мүмкіндігі қаралуда.

      Сурдопедагогтердің жетіспеушілігі байқалады. Мысалы, жұмыс істеп тұрған 40 сурдологиялық кабинеттің (19 балалар, 12 ересектер және 9 аралас кабинет) 13 кабинетінде (32,5 %) ғана өздеріне жіберілген пациенттерді тереңдетілген аудиологиялық тексеруге және есту-сөйлеуін оңалтуға қатысатын сурдопедагогтер бар.

2-параграф. Әлеуметтік оңалту және абилитация

      Мүгедектігі бар адамдарды әлеуметтік оңалту мен абилитациялаудың кешенді тәсілін іске асыру оларды қоғамға толыққанды интеграциялау үшін жағдай жасауға мүмкіндік береді, ол мыналарды қамтиды:

      1) қажеттілік түрлері бойынша әлеуметтік оңалту стандарттарын әзірлеу және енгізу (тіршілік әрекетінің шектелу түрлеріне байланысты);

      2) жеке қажеттіліктер негізінде ОТҚ-мен және әлеуметтік оңалту қызметтерімен қамтамасыз етудің кешенді тәсілін іске асыру;

      3) әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталын енгізу арқылы ОТҚ таңдау құқығын және көрсетілетін қызметтермен қамтамасыз ету;

      4) әлеуметтік оңалту орталықтарының инфрақұрылымын және материалдық-техникалық базасын дамыту.

      Әлеуметтік оңалту және абилитациялау тиімділігінің нысаналы индикаторлары:

      оңалтудың жеке бағдарламасына сәйкес ОТҚ-мен қамтамасыз етілу;

      мүгедектігі бар адамдарға әлеуметтік көрсетілетін қызметтердің толық спектірін ұсыну.

      Әлеуметтік оңалту негізінде қажеттілігі ерекше адамдардың әлеуметтік мәртебесін қалпына келтіру, олардың тіршілік әрекетінің барлық аспектілеріне толық тартылуын қамтамасыз ету және қосу жатыр. Бұл міндетке елдегі әртүрлі ұйымдар мен мекемелер кешенді оңалту мен абилитациялық қызметтер көрсеткен кезде ғана қол жеткізуге болады. Мемлекет тарапынан әлеуметтік оңалту мен абилитациялау стандарттарын әзірлеу және енгізу осындай қажеттілік туындауы ықтимал барлық адамдар үшін осы қызметтерді көрсетудің тең-жоғары деңгейін қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.

      Әлеуметтік оңалту және абилитациялау стандарттары қажеттілік түрлерін, нозологиялардың формаларын, адамдардың жынысы мен жасын ескере отырып әзірленетін болады, бұл мынадай маңызды бағыттардың бірыңғай тәсілдерін бекітуге мүмкіндік береді:

      жеке қажеттіліктер негізінде әлеуметтік оңалтудың техникалық құралдары мен көрсетілетін қызметтерін қамтамасыз етудің кешенді тәсілін іске асыру;

      әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталын енгізу арқылы ОТҚ таңдау құқығын қамтамасыз ету;

      әлеуметтік оңалту орталықтарының инфрақұрылымын және материалдық-техникалық базасын дамыту.

      Қолданыстағы заңнамаға сәйкес жергілікті атқарушы органдар оңалтудың жеке бағдарламасы (бұдан әрі – ОЖБ) бойынша мүгедектігі бар адамдарды ОТҚ-мен мемлекеттік бюджет есебінен қамтамасыз етеді. Қазақстан Республикасының мемлекеттік сатып алу туралы заңнамасына сәйкес өнім берушіні таңдаудың негізгі өлшемшарттары ең төмен шартты баға ұсынысы болып табылады, бұл сатып алынатын тауарлардың, жұмыстардың, көрсетілетін қызметтердің сапасына әсер ететіні сөзсіз.

      ОТҚ сапасы көп жағдайда мүгедектігі бар адамның тұрмыс сапасына ықпал етеді. Сондықтан мүгедектігі бар адамдардың жеке қажеттіліктері мен мүмкіндіктеріне барынша толық сай келетін ОТҚ таңдау құқығын бекіту және қамтамасыз ету маңызды.

      Қаржыландырудың жеткіліксіздігі, мемлекеттік сатып алудың уақтылы өткізілмеуі, ОТҚ төмен сапасының лайықты болмауы ОТҚ ұсыну жүйесінің негізгі кемшіліктері болып табылады.

      Әлеуметтік қызмет көрсету жүйесін жетілдіру, тауарлар мен көрсетілетін қызметтерді алушылар мен өнім берушілердің тікелей өзара іс-қимылын қамтамасыз ету мақсатында әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталы енгізілетін болады. Бұл бірыңғай цифрлық алаңда мүгедектігі бар адамдарға жеке қажеттіліктерін ескере отырып, көрсетілетін қызметтер мен оңалту құралдарын өз бетінше таңдау мүмкіндігі берілетін болады.

      Бұдан басқа, мүгедектік белгіленгеннен кейінгі бірінші айда оңалту орталықтары базасында ОТҚ-ны пайдалануға оқыту бағдарламасын әзірлеу және қабылдау көзделеді. Оқыту жеке сабақтарды, бейнероликтер көрсетуді, инструктормен, топта (мүмкіндігінше), содан соң өз бетінше жаттығулар орындауды қамтиды. Практика көрсеткендей, бұл іс-шаралар кешені мүгедектігі бар адамдардың одан әрі әлеуметтік бейімделуінің жылдамдығы мен сапасына тікелей әсер етеді.

3-параграф. Кешенді қолжетімділік және кедергісіз орта

      Әлеуметтік интеграция және мүгедектігі бар адамдардың тәуелсіз өмір салты, тұратын жерінен қызмет көрсету орнына дейін инфрақұрылымның толық қолжетімділігін қамтамасыз ету:

      1) көрсетілетін қызметтер мен объектілерге қолжетімділіктің ұлттық салааралық стандарттарын әзірлеу;

      2) сертификаттау және мониторинг жүйесі негізінде көрсетілетін қызметтер мен объектілерге қолжетімділік сапасын бақылау, қолжетімділіктің ұлттық стандарттарын сақтау;

      3) мүгедектігі бар азаматтар үшін коммуникациялық кедергілерді жоюға ықпал ететін қолжетімді ақпараттық инфрақұрылым құру жолымен жүзеге асырылуға тиіс.

      Кешенді қолжетімділік пен кедергісіз орта құру бойынша қойылған міндеттерге қол жеткізудің нысаналы индикаторлары:

      әлеуметтік және көліктік инфрақұрылым ұйымдары қызметтерінің қолжетімділігі;

      қоғамдық көлік бағыттарының қолжетімділігі;

      мүгедектігі бар адамдардың қолжетімді ортаға құқықтарын қорғау жөніндегі жұмыстарды орындау үшін сарапшыларды аккредиттеу;

      мүгедектігі бар адамдар және халықтың жүріп-тұруы шектелген басқа да топтары үшін басым әлеуметтік маңызы бар объектілердің қолжетімділігі.

      Мүгедектігі бар адамдар мен халықтың жүріп-тұруы шектелген басқа да топтары үшін қолжетімді ортаны қамтамасыз ету бойынша қол жеткізілген нәтижелерге қарамастан, жергілікті жерлерде мүгедектігі бар адамдардың қазір бар және салынып жатқан тұрғын үйлерге, қоғамдық және өндірістік ғимараттарға, әлеуметтік инфрақұрылым объектілеріне кедергісіз қол жеткізуі жөніндегі іс-шаралар толық көлемде іске асырылмайды.

      Есту қабілеті бұзылған адамдар мен көру қабілеті бұзылған адамдар үшін халыққа қызмет көрсететін барлық ұйымдарда объектілер мен көрсетілетін қызметтердің қолжетімділігі мәселелері жеткілікті деңгейде реттелмеген.

      Мүгедектігі бар адамдарға немесе құрамында мүгедектігі бар адамдар бар отбасыларға берілетін тұрғын үй-жайларды арнайы жүріп-тұру құралдарымен және арнайы құрылғылармен жабдықтау жөніндегі норма іс жүзінде іске асырылмайды.

      Мүгедектігі бар адамдарға қызмет көрсететін объектілер: дүкендер, дәріханалар, сауда орталықтары, базарлар, кинотеатрлар, музейлер, тамақтандыру объектілері және т.б. қолжетімділікті бағалаумен қамтылмаған.

      Ақпараттық қолжетімділік құралдары, олардың түрлері мен типтері, олардың мақсаты, дұрыс пайдаланылуы туралы білім жоқ. Қоғам "қолжетімді орта" терминін пандустың болуы, ал ол болмаған кезде шақыру кнопкасының болуы деп түсінеді.

      Әлеуметтік маңызы бар объектілерде стендтерде, оның ішінде көру қабілеті бұзылған адамдарға қолжетімді және Брайль қарпі қолданылмайтын ақпаратты орналастыру қажет. Халыққа қызмет көрсетумен айналысатын барлық ұйымда онлайн-сурдоаударма технологиясы енгізілетін болады.

      Қалалық жерлерде де, ауылдық жерлерде де (әлеуметтік және көлік инфрақұрылымы объектілері, сондай-ақ мәдениет, бос уақытты өткізу және спорт объектілері) әлеуметтік, мәдени және қоғамдық маңызы бар қызметтерге қол жеткізу үшін кедергілерді жою бойынша шаралар қабылдау қажет.

      Жалпы қолжетімділік мониторингі, оны бақылау қалалық және әлеуметтік инфрақұрылымға қолжетімділікке халықтың жүріп-тұруы шектелген топтарының құқықтарын қорғаудың, әлеуметтік инфрақұрылым ұйымдарының, сондай-ақ жұмыс нәтижелері үшін атқарушы билік органдарының жауапкершілік деңгейін арттырудың, алынған міндеттемелер мен олардың орындалуы туралы халықтың хабардар болуының негізгі құралдарының бірі болып табылады.

      Сертификаттау тетіктері мен құралдарын, объектілер мен көрсетілетін қызметтердің қолжетімділік шарттарын пайдалана отырып, қолжетімділікті мониторингтеу мен бақылаудың ұлттық жүйесін дамыту мүгедектігі бар адамдардың көрсетілетін қызметтерге қолжетімділікке құқықтарын қорғауға және бақылау функцияларын орындауға қоғамдық ұйымдардың сарапшыларын тартуға ғана емес, сондай-ақ мониторинг, бағалау, бақылау функцияларын орындауға сертификаттау жөніндегі құзыретті органдарды тартуға мүмкіндік береді.

4-параграф. Білім берудің қолжетімділігі

      Балалар мен ерекше білім беруге қажеттілігі бар балаларға білім беру жүйесінің негізгі басым бағыттары мыналар болып табылады:

      1) білім берудің барлық деңгейлерінде (мектепке дейінгі, жалпы орта, кәсіптік-техникалық, жоғары) ерекше білім беруге қажеттілігі бар балалар үшін білімге қолжетімділікті қамтамасыз ету;

      2) ерекше білім беруге қажеттілігі бар балалармен жұмыс бойынша педагогтердің біліктілігін арттыру;

      3) оқулықтарды және оқу-әдістемелік кешендер мен құралдарды әзірлеу және білім беру процесіне қатысушыларды қамтамасыз ету.

      Білім беруге қолжетімділіктің нысаналы индикаторлары:

      ерекше білім беруге қажеттілігі бар балалардың жалпы санынан инклюзивті білім беруге қосылған балалардың үлесі;

      ерекше білім беруге қажеттілігі бар балалар үшін жағдай жасаған мектептер мен балабақшалардың үлесі;

      ерекше білім беруге қажеттілігі бар студенттер үшін тең жағдай және кедергісіз қолжетімділік жасаған техникалық және кәсіптік білім беретін (бұдан әрі – ТжКБ) оқу орындарының үлесі;

      ерекше білім беруге қажеттілігі бар студенттер үшін жағдай жасаған жоғары оқу орындарының үлесі.

      2020 жылға қарай ерекше білім беруге қажеттілігі бар студенттер үшін тең жағдай және кедергісіз қолжетімділік жасаған ТжКБ оқу орындарының үлесі 40 %-ды құрайды.

      Ерекше білім беруге қажеттілігі бар адамдар үшін ТжКБ жүйесінің қолжетімділігін қамтамасыз ету мақсатында ТжКБ мамандықтары мен біліктіліктерінің сыныптауышында 70 мамандық бойынша кадрлар даярлау көзделген.

      Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрінің 2018 жылғы 18 қазандағы № 578 бұйрығымен бекітілген Техникалық және кәсіптік білімнің білім беру бағдарламаларын іске асыратын білім беру ұйымдарына оқуға қабылдаудың үлгілік қағидаларына ерекше білім беруге қажеттілігі бар адамдарға колледждерге түсетін кезде жағдай жасау (жеке аудитория, пән мұғалімі болып табылмайтын көмекші және (немесе) мүгедектігі бар балалар мен есту қабілеті бұзылған мүгедектігі бар адамдар үшін ымдау тілін меңгерген маман беру) бөлігінде толықтырулар енгізу талап етіледі.

5-параграф. Экономикалық дербестік және сапалы жұмыспен қамту

      Мүгедектігі бар адамдардың бәсекеге қабілеттілігін арттыру мақсатында кәсіптік бағалау мен кәсіптік бағдарын тестілеуден міндетті өтуді қоса отырып, Бағдарлама шеңберінде кәсіптік оқыту және кәсіптік даярлау көзделеді.

      1. Оқытудың және қайта оқытудың жеке тәсілін әзірлеу жолымен мүгедектігі бар адамдардың еңбек нарығында бәсекеге қабілеттілігін арттыру.

      2. Жұмысқа орналастыру кезінде мүгедектігі бар адамдарды сүйемелдеу институттарын енгізе отырып, жұмысқа орналасуға сапалы қолдау көрсету.

      3. Мүгедектігі бар адамдарды жұмысқа орналастыру мақсатында жұмыс берушілерді ынталандырудың қосымша және балама шараларын енгізу.

      Мүгедектігі бар адамдарды жұмыспен қамту жетістіктерінің нысаналы индикаторлары:

      еңбекке жарамды жастағы мүгедектігі бар адамдардың жалпы санынан жұмыс істейтін мүгедектігі бар адамдардың санын ұлғайту;

      мемлекеттік мекемелердегі (ұлттық және жергілікті заң шығару органдарында, мемлекеттік қызметте және сот органдарында) мүгедектігі бар адамдар атқаратын лауазымдар пайызын арттыру;

      мүгедектігі бар оқушыларды оқыту үшін соңғы 12 айда жұмыстан қол үзбей оқудан өткен, жұмыс істеп жүрген мұғалімдердің санын арттыруға қол жеткізу болады.

      Жергілікті атқарушы органдар жұмыс орындары құрылатын ұйымдарда жұмысқа орналастырылатын мүгедектігі бар адамдар үшін инфрақұрылымды бейімдеу шығындарын қаржыландыруды жергілікті бюджет қаражаты есебінен толық көлемде қамтамасыз етпейді (пандустар, есік ойықтары, санитариялық тораптар, аудио- және тактильдік сілтегіштер, мүгедектігі бар адамдарға іште және сыртта бағдар беретін басқа да құрылғылар).

      Бос орындарға және квота бойынша жұмысқа орналастыру, кәсіпкерлік негіздеріне оқыту, өз ісін ашуға микрокредит алу еңбек нарығында жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің негізгі шаралары болып табылады.

      Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті органдар мүгедектігі бар түлектердің жалпы орта, кәсіптік және техникалық, жоғары білім алғаннан кейінгі жұмыспен қамтылуы туралы мәліметтерді қалыптастыруы қажет, бұл енгізілген инклюзивті білім берудің табыстылығын және мүгедектігі бар адамдардың ашық еңбек нарығындағы бәсекеге қабілеттілік деңгейін талдауға мүмкіндік береді.

      Елімізде әлеуметтік кәсіпкерлікті дамыту бойынша тәжірибе бар, ол әлі де елдің облыстары мен аудандарында кеңінен таралған жоқ. Әлеуметтік кәсіпкерліктің өз ерекшеліктері, әдістері бар екенін ескерсек, оларды қолда бар практикалық тәжірибені есепке ала отырып, халықтың өзге де әлеуметтік осал топтарына да тарату қажет.

      Сонымен қатар елімізде кәсіпкерлердің мүддесін қорғайтын институт құрылды.

      Осыған байланысты мүгедектігі бар адамдар үшін ұсынылатын барлық шараларды бизнес-қоғамдастықпен талқылауды жүргізген жөн, бұл орын алып отырған проблемаларды жою үшін қабылданатын шаралардың тиімділігін арттырады.

      "Жұмыспен қамту туралы" Қазақстан Республикасының Заңында лайықты жұмыс іздеу және жұмысқа орналасуға жәрдемдесу, оның ішінде жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары; әлеуметтік-кәсіптік бағдарлау бойынша көрсетілетін қызметтер көзделген.

      Мүгедектігі бар адамдар үшін кәсіп таңдау кезінде ОЖБ-да қамтылған ұсынымдар және осы кәсіп бойынша кәсіптің мүгедектігі бар адамдарға қоятын талаптарын ашатын кәсіптік-графикалық деректер ескеріледі. Аталған мәліметтерді жұмыспен қамту орталықтарының жұмыскерлері әрдайым ала алмайды.

      Жаңа бастамалар шеңберінде мүгедектігі бар адамдардың еңбек ету мүмкіндіктерін диагностикалау және жаңа ақпараттық технологияларды пайдалана отырып мамандық таңдау әдістері енгізілетін болады.

      Мүгедектігі бар адамдарды жұмысқа орналастыру үшін жұмыс орындарын құру және жұмыс берушілерді ынталандыру жөніндегі шараларды жетілдіру тұрақты негізде жүргізілетін болады. Мүгедектігі бар адамдар үшін жұмыс орындарын құруға, дотациялық жұмыс орындарын құруға арналған квотаны сақтайтын жұмыс берушілер үшін ынталандыру үстемақылары, жұмыс көлемін 50 %-дан астам немесе 100 % мүгедектігі бар адамдар еңбек ететін қоғамдық бірлестіктерге беру қаралатын болады.

      Қазақстанның еңбек нарығында құрылатын негізгі жұмыс орындары мүгедектігі бар адамдардың үш тобына – есту қабілеті бұзылған, көру қабілеті бұзылған және кресло-арбамен жүріп-тұратын адамдарға қатысты.

6-параграф. Әлеуметтік көрсетілетін қызметтер

      Ескерту. 6-параграфқа өзгеріс енгізілді - ҚР Үкіметінің 31.12.2022 № 1142 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

      Әлеуметтік қызмет көрсету жүйесін жаңғырту әлеуметтік қызметтердің тиімді өзара іс-қимылы және әлеуметтік қызметтер көрсетудің интеграцияланған моделін енгізу есебінен жүзеге асырылады.

      Әлеуметтік қызмет көрсету жүйесіндегі маңызды өзгерістер мынадай бағыттар бойынша болады:

      1) арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсетудің өтініш беру форматынан проактивті форматына көшу.

      Қазақстанда отбасының цифрлық картасы енгізілуде. Соның негізінде қажеттілік карталары қалыптастырылып, ел ауқымында көрсетілетін қызметтердің қолжетімділігі айқындалып, қызметтер азаматтардың өтінішін күтпей, проактивті форматта көрсетілетін болады;

      2) отбасының жұмыспен қамтылмаған мүшелерін әлеуметтік қызмет көрсетуге тарту.

      Жақын адамдардың қолдауы және үйреншікті әлеуметтік орта оңалтудың тиімділігін арттыратынын практика көрсетіп отыр.

      Осыған байланысты отбасы мүшелеріне жеке көмекшілер ретінде (көрсетілетін қызметтерге мұқтаж белсенді азаматтар үшін) ресімделу немесе арнаулы қызметтердің жекелеген түрлерін көрсету үшін "Күміс жас" жобасына қатысу мүмкіндігі беріледі. Олардың еңбегіне ақы төленеді, әлеуметтік аударымдар жасалады, ал жұмыс кезеңі зейнетақы тағайындау кезінде еңбек өтіліне есептеледі. Алайда қатысушылардың осындай қызметтерді көрсету үшін тиісті дағдыларының, машықтары мен біліктіліктерінің болуы оларға қойылатын негізгі талап болады;

      ірі интернат-үйлерінде қызмет көрсетуден шағын жинақы әлеуметтік қызмет көрсету ұйымдарында қызмет көрсетуге көшу.

      Бүгінгі таңда осындай 20 ұйым мұқтаж азаматтарға олардың тұратын жерлерінде немесе оларға жақын жерде қызмет көрсетеді. Мұндай ұйымдарды дамыту арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету үшін, әсіресе ауылда шағын жинақы ұйымдар ашқан жеке сектор субъектілеріне мемлекеттік тапсырысты кеңейту жолымен жүзеге асырылатын болады. Өз кезегінде ірі интернат-үйлер жаңа технологияларды енгізу және әлеуметтік қызметкерлердің біліктілігін арттыру жөніндегі әлеуметтік қызмет көрсету жүйесінің ғылыми-әдістемелік орталықтарына немесе әлеуметтік қызмет көрсетудің көпбейінді шағын үйлеріне кезең-кезеңмен ауыстырылатын болады;

      ұйымдардың түріне қарай стандарттардың орнына көрсетілетін қызмет түрлері бойынша стандарттарды қалыптастыру.

      Арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін ұйымдарды кеңейту олардың арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсетуінің бірыңғай тәсілдерін әзірлеуді талап етеді. Осыған байланысты тіршілік әрекетінің шектелу дәрежесіне немесе өмірдегі қиын жағдайдың түріне байланысты әлеуметтік қызметкерлер іс-қимылының қадамдық алгоритмін қамтитын арнаулы әлеуметтік қызметтердің қазіргі стандарттары өзектілендіріліп, жаңалары әзірленетін болады;

      жалпы тарифтердің орнына арнаулы әлеуметтік қызметтерді жан басына шаққандағы қаржыландыру қағидатын енгізу.

      Тариф белгілеу жүйесі мыналарды көздейтін болады:

      жан басына шаққандағы норматив – арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін ұйымдар үшін;

      шекті бағалар – компенсаторлық техникалық құралдарды жеткізетін ұйымдар үшін.

      Тарифтер мемлекет кепілдік берген арнаулы әлеуметтік қызметтерге ғана белгіленеді және кепілдендірілген сома деп аталатын болады. Бұл ретте ол елдің негізгі макроэкономикалық көрсеткіштерінің өзгерістері ескеріліп, ауық-ауық түзетіліп тұрады. Жалпы, ұсынылатын шаралар мұқтаж азаматтарға көрсетілетін қызметтердің қолжетімділігін қамтамасыз етуге және сапасын арттыруға арналған.

      Осы мақсатта:

      әлеуметтік қызметкерлер тізілімі қалыптастырылатын болады, онда әлеуметтік қызметкерлердің біліктілігі, олар көрсететін қызметтердің түрлері мен сапасы, жұмыс нәтижелері туралы ақпарат қамтылады (тізілім қызметтерді тұтынушыларға әлеуметтік қызметкерлерді бәсекелес ортада таңдауға мүмкіндік береді, әлеуметтік қызметкерлердің жалақы деңгейі олардың сұранысқа ие болуына тікелей байланысты);

      даярланып жатқан кадрлардың білім деңгейіне, машықтары мен дағдыларына жұмыс берушілер қоятын талаптар әлеуметтік қызметкерлерге арналған кәсіптік стандарттар әзірленетін болады (біліктілікті бағалаудың тәуелсіз жүйесінен өткен сертификатталған мамандар ғана әлеуметтік жұмысқа жіберіледі);

      біліктілік деңгейі, санаты мен ұсынылатын қызметтердің ерекшелігі ескерілетін еңбекақы төлеудің жаңа жүйесі әзірленетін болады.

      Ұсынылатын өзгерістердің мақсаты оған мемлекеттің, жеке сектордың, үкіметтік емес ұйымдардың және азаматтардың өздерінің ынтымақтаса қатысуы есебінен әлеуметтік қызмет көрсетудің сапасы мен қолжетімділігін арттыру болып табылады.

      Әлеуметтік көрсетілетін қызметтерді алушылардың көрсетілетін жұмыскердің сапасына қанағаттануы үшін мынадай нысаналы индикаторларға қол жеткізу қажет:

      үздіксіз білім беру және сертификаттау жүйесі арқылы әлеуметтік жұмыскерлерді кәсібилендіру;

      мүгедектігі бар адамдар үшін мемлекеттік емес сектор көрсететін әлеуметтік қызметтердің тізбесін кеңейту;

      арнайы әлеуметтік қызметтер көрсетудің интеграцияланған моделін енгізу.

      Қазіргі уақытта әлеуметтік қызмет көрсету ұйымдарының 71 %-ы ірі қалалар мен аудан орталықтарында орналасқан. Сонымен қатар қызмет көрсетілетін мүгедектігі бар адамдардың 48,7 %-ы үйде әлеуметтік көмек көрсету бөлімшелері басым ауылдық жерлерде тұрады. Осыған байланысты жүйенің институционалдық базасын одан әрі кеңейтуге, көрсетілетін қызметтерді алушыларды олардың жеке мүмкіндіктеріне байланысты санаттауға және көрсетілетін қызметтердің атаулылығын күшейтуге бағытталған шараларды қабылдау межеленген.

      Әлеуметтік жұмыскерлер біліктілігінің төмен болуы проблема болып қалып отыр. Арнайы әлеуметтік көрсетілетін қызметтердің кепілдік берілген көлемінен тыс ақылы негізде ұсынылатын арнайы әлеуметтік көрсетілетін қызметтер тиісінше дамымаған.

      Министрлік 2018 – 2019 жылдары әлеуметтік қызметтер көрсетудің интеграцияланған моделін енгізу бойынша пилоттық жобаны іске асырды.

      Бастапқы кезеңде әлеуметтік көрсетілетін қызметтер мен әлеуметтік көмек көрсетудің интеграцияланған моделі Шығыс Қазақстан облысында сынақтан өтті.

      Арнайы әлеуметтік көрсетілетін қызметтердің интеграцияланған моделін енгізу және сапасын мониторингтеу бойынша ведомствоаралық комиссиялар мен отбасылармен тікелей жұмыс істеген мамандардың ведомствоаралық командалары құрылды.

      Білім беру, денсаулық сақтау, халықты әлеуметтік қорғау, құқық қорғау органдары саласында 103 маманды оқыту қамтамасыз етілді, өмірде қиын жағдайға тап болған адамдардың жекелеген санаттарымен жұмыс істеу кезінде ведомствоаралық өзара іс-қимылды ұйымдастыру бойынша, арнайы әлеуметтік көрсетілетін қызметтер мен көмек көрсетудің интеграцияланған моделін енгізу шеңберінде әдістемелік басшылық әзірленді.

      Шығыс Қазақстан облысының Глубокое ауданында және Өскемен қаласында жүргізілген жұмыс барысында 54 отбасына қажеттілікті бағалау парақтары жасалды. Ведомствоаралық жұмыс топтарының бағалау қорытындысы бойынша 30 отбасы есепке алынып, оларға 68-ге жуық қызмет көрсетілді.

      Жергілікті бюджеттер қаражаты мен тартылған қаражат есебінен жалпы сомасы 1,7 млн теңгеге көмек көрсетілді.

      Көрсетілген қызметтер отбасыларға өмірдегі қиын жағдайдан шығуға немесе жағдайын біршама жақсартуға мүмкіндік берді.

      2018 жылғы желтоқсанда және 2019 жылғы ақпанда пилоттық жобаға тағы 10 өңір қосылды.

      Пилот қорытындысы бойынша білім беру, денсаулық сақтау, әлеуметтік қорғау жүйелерінің және басқа да салалардың әлеуметтік жұмыскерлерінің қызметін үйлестіру тетігі әзірленетін болады, бұл мұқтаж азаматтарға "бір терезе" қағидаты бойынша әлеуметтік қызметтер көрсетуге және барлық өңірлерде әлеуметтік қызметтер көрсетудің интеграцияланған моделін жаппай енгізуге мүмкіндік береді.

      Арнайы әлеуметтік көрсетілетін қызметтерді жан басына қаржыландыру нормативтері енгізілетін болады. Халықаралық және отандық тәжірибені ескере отырып, тарифтер мемлекет кепілдік берген әлеуметтік көрсетілетін қызметтердің түрлері бойынша белгіленетін болады. Жалпы бейіндегі көрсетілетін қызметтер бойынша бірыңғай тарифтер белгіленді; кешенді көрсетілетін қызметтер бойынша аралас тарифтерді қалыптастыру мүмкіндігі зерделенуде.

      Жүйені ақпараттандыру және көрсетілетін қызметтерді алушылардың электрондық жеке карталарын (әлеуметтік қызметтер көрсету тарихы) енгізу негізінде кезең-кезеңімен әлеуметтік қызмет көрсетуді ұйымдастыру шығыстарының мониторингтеу жүйесі іске асырылатын болады. Бұл нақты шығындар негізінде тарифтік саясаттың ашықтығы мен тиімділігін едәуір арттырады.

      Әлеуметтік қызмет көрсету ұйымдарының қаржылық орнықтылығын қамтамасыз ету және жаңа технологияларды енгізуді ынталандыру үшін көрсетілетін қызметтер тарифтеріне негізгі құралдарды жаңартуға арналған шығыстар кезең-кезеңімен енгізілетін болады.

      Отбасы, мемлекет, жергілікті өзін-өзі басқару органдары, қоғамдық бірлестіктер мен қайырымдылық ұйымдары, басқа да коммерциялық емес ұйымдар, коммерциялық сектор әріптестігі технологияларын енгізе отырып, негізінен ауылдық елді мекендерде әлеуметтік қызмет көрсетілетін көп бейінді шағын үйлер құрылатын болады.

      Әлеуметтік қызмет көрсететін шағын үйлердің типтерін және оларда кешенді және мамандандырылған қызметтер көрсету шарттарын жергілікті атқарушы органдар қызмет көрсетілетін азаматтардың санаттарына және олардың жеке қажеттіліктеріне қарай айқындайтын болады.

      Жұмыс беруші есебінен үздіксіз мансаптық және кәсіби өсуді қамтамасыз ету мақсатында оқуға мүмкіндік берілетін болады.

      Әлеуметтік жұмыскерлердің біліктілігі, олар көрсететін қызметтердің түрлері, оларды ұсыну деңгейі және жұмыс нәтижелері туралы қажетті ақпаратпен әлеуметтік қызмет көрсету жүйесіндегі қызметкерлер санының бірыңғай базасы ("Кадрлар" ААЖ) құрылатын болады. Базаға қызметтердің барлық тұтынушылары қол жеткізе алады, бұл оларға әлеуметтік жұмыскерлерді таңдау құқығын пайдалануға мүмкіндік береді. Әлеуметтік жұмыскерлер қызметінің айқындығынан басқа бұл адал бәсеке тудырып, олардың еңбегіне ақы төлеуге де әсер етеді.

      "Бір плюс екі" моделі қалыптастырылатын болады – бір әлеуметтік жұмыскерге 2 волонтер көмектеседі. Әлеуметтік қызметтер мен волонтерлік ұйымдар жұмыскерлерінің тығыз өзара іс-қимылы әлеуметтік жұмыскер кәсібінің мәртебесі мен беделін көтеруге мүмкіндік береді.

      Қазіргі практика көрсетіп отырғандай, әлеуметтік қолдау көрсетудегі құрамдас бөлік отбасының/мүгедектігі бар адамның өмірдегі қиын жағдайдан шығу проблемасын толық көлемде шешуге мүмкіндік бермейді.

      Көрсетілетін қызметтердің интеграцияланған моделінің тетігі әлеуметтік жұмыс жөніндегі ассистент (кейс-менеджер) пен құрамында мүгедектігі бар адамдар және мұқтаж азаматтардың басқа да санаттары бар отбасы арасында сенімді өзара қарым-қатынас орнатуға негізделетін болады.

      Кейс-менеджер отбасыдағы өмірдің қиын жағдайын кешенді бағалап, оның алдағы теріс салдарының профилактикасы мен алдын алуға баса назар аудара отырып, осы жағдайдан шығу жолдарын табады.

      Бұған қоса коммуникация көздері мен тетіктерінің алуан түрлілігі, өнім берушілер арасында үйлестірудің болмауы мүгедектігі бар адамдарға өздері үшін қолжетімді қызметтердің алуан түрлілігі туралы толық көлемдегі хабардар болуға көбінесе мүмкіндік бермейді.

      Әлеуметтік қызмет көрсету жүйелерін қаржыландыру әдісінің негізінде әлеуметтік көрсетілетін қызметтерді алудың жеке тәсілі, мүгедектігі бар адамның тіршілік ету қажеттіліктерін есепке алу және қызмет алудың неғұрлым қолайлы түрін (үйде, күндігі стационарда, стационарлық мекемеде) таңдауды қамтамасыз ететін қаржыландыру схемалары арқылы қызметтер көрсету жатады. Көрсетілетін қызметтерді жеке жоспарлау әлеуметтік қамсыздандыру қызметтеріне мүгедектігі бар адамдардың қажеттіліктеріне неғұрлым дәл сәйкес болуға көмектеседі және соның нәтижесінде бюджет қаражаты сметалық (баптар бойынша) бюджеттік қаржыландырудың қолданыстағы әдістерімен салыстырғанда неғұрлым ұтымды жұмсалатын болады.

      2009 жылы қабылданған "Арнаулы әлеуметтік қызметтер туралы" Қазақстан Республикасының Заңы "әлеуметтік қызметкерді" дербес мамандық ретінде заңнамалық түрде бекітті.

      Бүгінгі күні әлеуметтік қызмет көрсету жүйесінде 10 мыңнан астам әлеуметтік қызметкер еңбек етуде, олардың басым бөлігі – 79,8 %-ы үйде қызмет көрсету жүйесіне тиесілі. Статистикалық тұрғыдан алғанда, республикада бір әлеуметтік қызметкерге орта есеппен алғанда мүгедектігі бар 60 адамнан келеді (мүгедектігі бар адамдардың жалпы саны – 608 мың адам деп есептегенде).

      Әлеуметтік қызметкер өз саласында заманауи құралдарды меңгерген, сапалы заманауи оқыту әдістемелері бойынша оқытылған құзыретті, білікті маман болуға тиіс. Бұл ретте әлеуметтік қызметкер – жанашырлық, көшбасшылық және өз ісіне берілгендік сияқты адами қасиеттері мейлінше дамыған маман.

7-параграф. Қоғамдық сананы жаңғырту

      Қоғамның мүгедектігі бар адамдардың проблемаларына деген көзқарасын өзгерту мақсатында мынадай шараларды қамтитын қоғамдық санамен жұмыс жөніндегі кешенді стратегияны іске асыру қажет:

      1) бірқатар негізгі дефинициялар мен ұғымдарды қайта қарау және бекіту;

      2) мүгедектігі бар азаматтардың құқықтары мен бостандықтарын қамтамасыз етуді басқарудың бірыңғай институтын құру.

      Көрсетілген шараларды іске асырудың нысаналы индикаторлары:

      мәдениет, телерадио хабарларын тарату объектілерін және интернет-сайттарды есту және көру қабілеті бұзылған адамдар үшін қазіргі заманғы қолжетімділік құралдарымен жабдықтау;

      есту және көру қабілеті бұзылған адамдар үшін мемлекеттік ұйымдарда қолжетімді ақпараттық стендтер әзірлеу;

      БАҚ-та мүгедектік проблематикасы бойынша түсіндіру сипатындағы жарияланымдарды енгізу;

      сурдоаудармамен немесе титрі бар жүгіртпе таспамен сүйемелденетін республикалық және өңірлік телевизия арналары бағдарламаларының санын ұлғайту.

      Қоғамдық санамен кешенді жұмыс шеңберінде 2025 жылға қарай республикалық телевизияда сурдоаудармамен немесе титрі бар жүгіртпе таспамен сүйемелденетін бағдарламалар шығару, халықты мүгедектік мәселелері туралы хабардар ету және әлеуметтегі қоғамдық стигматизацияны төмендету мақсатында әлеуметтік роликтерді орналастыру үшін мемлекеттік тапсырысты кеңейту жоспарлануда. Осы роликтер шеңберінде жұртшылықты әртүрлі мүгедектігі бар адамдармен қарым-қатынас жасауға оқыту және хабардар ету жүргізіледі.

      Барлық әлеуметтік факультеттерде ымдау тілін оқыту курстарын енгізу, оның ішінде қызметтер көрсету секторына жұмысқа қабылдау кезінде қарым-қатынастың ымдау тілін білуді міндетті өлшемшарт ретінде енгізу мүгедектігі бар адамдарды әлеуметтік қорғау бойынша шараларды іске асыруға мүмкіндік береді.

      Бұл ретте ымдау тілін мемлекеттік тілге көшіру және компьютерлер мен оқығыш машиналар, ұялы телефондар үшін қазақ тілін электрондық синтездеу бағдарламасын әзірлеу мәселелерін қарау қажет.

      Мүгедектікпен байланысты әлеуметтік стигма мүгедектігі бар адамдарға өз әлеуетін толық ашуға кедергі жасайтын және білім беру, жұмысқа орналастыру сияқты салалардағы нәтижелер мен қазақстандық қоғам өмірінің барлық салаларына қатысу тұрғысынан теңсіздікті күшейтетін негізгі кедергілердің бірі болып қалып отыр.

      Бұл міндетті шешу үшін білім беру жүйесінің барлық деңгейінде, оның ішінде барлық балаларда сәби кезінен бастап мүгедектігі бар адамдардың құқықтарына, сонымен қатар қоғамның басқа да мүшелеріне құрметпен қарауға тәрбиелеуді енгізу ұсынылады.

      Бұл шара мүгедектігі бар адамның бейнесін қоғамның толық құқылы және тең дәрежелі мүшесі ретінде дамытуға көмектеседі. Адам құқықтарына негізделген тәсілді мүгедектікке қолдану мәселелерінде жұртшылықты хабардар етуді және жаппай ағартуды арттыру жөніндегі кең ауқымды әрі атаулы науқандарды ұйымдастыру жөніндегі күш-жігерді жандандыру және жұмысты жалғастыру қажет.

      Жоғарыда аталған шараларды іске асыру алдымен стереотиптер мен ақылға сыймайтын ескі нанымдарды барынша азайтуды, ал кейіннен толық жоюды, әлеуметтік стигматизация мен кемсітуді жоюды қамтамасыз етеді, мүгедектігі бар адамдарға қатысты қоғамдық сананың табысты жаңғыруына алып келеді.

  Қазақстан Республикасында
мүгедектігі бар адамдардың
құқықтарын қамтамасыз ету
және тұрмыс сапасын жақсарту
жөніндегі 2025 жылға дейінгі
ұлттық жоспарға
қосымша

Қазақстан Республикасында мүгедектігі бар адамдардың құқықтарын қамтамасыз ету және тұрмыс сапасын жақсарту жөніндегі 2025 жылға дейінгі іс-шаралар жоспары

      Ескерту. Іс-шаралар жоспары жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 31.12.2022 № 1142 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

Р/с

Іс-шара

Аяқталу нысаны

Жауапты орындаушылар

Орындалу мерзімі

Болжамды шығыстар (мың теңге)

Қаржыландыру көзі

Нысаналы индикатор


1

2

3

4

5

6

7

8

1. Мүгедектік профилактикасы және оның алдын алу

1

"Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мүгедектігі бар адамдардың тұрмыс сапасын жақсарту мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасының Заңы жобасының тұжырымдамасын әзірлеу

Тұжырымдама жобасы

Еңбекмині, ДСМ, БҒМ, ИИДМ, МСМ, ЦДИАӨМ, АҚДМ, ІІМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



2

Мүгедектікке әкелетін туа біткен даму кемістіктерін және тұқым қуалайтын ауруларды анықтау тұрғысынан балаларды ерте скринингпен:
1) ерте анықтау және емдеу мақсатында жаңа туған балаларда фенилкетонурия мен туа біткен гипотиреозды диагностикалау үшін неонатальды скринингпен;
2) ретинопатияны анықтау үшін шала туған нәрестелерді офтальмологиялық скринингпен;
3) жаңа туған балалар мен сәби жастағы балаларды (үш жасқа дейін) аудиологиялық скринингпен;
4) психикалық-физикалық дамуында артта қалу қаупі бар балалар тобын анықтау мақсатында үш жасқа дейінгі балаларды психофизикалық даму скринингімен қамтуды мониторингтеу

Еңбекминіне ақпарат
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ДСМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді


қамту үлесі:
2019 – 88 %
2020 – 89 %
2021 – 90 %
2022 – 91 %
2023 – 92 %
2024 – 93 %

3

Пациенттерді созылмалы ауруларды басқару бағдарламасына тарту: пациенттерді өзіндік менеджментке оқыту

оқыту графигі

ДСМ, ЖАО

жыл сайын

көзделген қаражат шегінде

067 "Тегін медициналық көмектің кепілдік берілген көлемін қамтамасыз ету" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде

тартылған
дар үлесі:
2019 – 30 %
2020 – 32 %
2021 – 34 %
2022 – 36 %
2023 – 38 %
2024 – 40 %

4

Барлық 3 кезеңде (амбулаториялық, стационарлық, санаторий-курорттық) оңалту көмегінің сабақтастығы мен үздіксіздігін қамтамасыз ету

Еңбекминіне ақпарат
 

ДСМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді


көрсетілген көмектің үлесі:
2019 – 20 %
2020 – 30 %
2021 – 35 %
2022- 40 %
2023 – 45 %
2024 – 50 %

5

"Жүктілікті жасанды түрде үзу ережесін бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің міндетін атқарушының 2009 жылғы 30 қазандағы № 626 бұйрығына әйелдердің репродуктивті денсаулығын сақтау бөлігінде өзгерістер енгізу

бұйрық
 

ДСМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



6

Диагностика және емдеу хаттамаларын, оның ішінде психикалық ауытқулар бойынша жетілдіру

Еңбекминіне ақпарат
 

ДСМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



7

Санаторий-курорттық емдеу ұсынылатын аурулар мен денсаулық ауытқуының тізбесін және санаторий-курорттық емдеуді ұсыну тәртібін әзірлеу жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ақпарат
 

ДСМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



8

Медициналық оңалту мәселелері бойынша медициналық-әлеуметтік сараптамаға жіберілетін адамдарға психологиялық консультация жүргізу

Еңбекминіне ақпарат
 

ДСМ, ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді


үлес:
2022 – 50 %
2023 – 55 %
2024 – 60 %

9

Мүгедектіктің профилактикасы шеңберінде мүгедек емес адамдарды оңалтудың техникалық құралдарымен қамтамасыз ету бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ДСМ, ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



2. Білім берудің қолжетімділігі


10

Білім беру ұйымдарында инклюзивті мәдениетті қалыптастыру жөнінде ұсынымдар дайындау

әдістемелік ұсынымдар

БҒМ,
Еңбекмині, ЖАО

2019 жыл

талап етілмейді



11

Білім беру ұйымдарында инклюзивті мәдениетті қалыптастыру жөніндегі шаралардың орындалуын мониторингтеу

Еңбекминіне ақпарат

ҒЖБМ, ОМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді



12

Арнайы білім беру ұйымдарының желісін кеңейтуді мониторингтеу
 

Еңбекминіне ақпарат

ОМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді



13

Мектепке дейінгі ұйымдар мен орта білім беру ұйымдарында инклюзияны қолдау кабинеттерінің желісін кеңейтуді мониторингтеу

Еңбекминіне ақпарат

ОМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді



14

Ерекше білім беруді қажет ететін балаларға білім беру процесін материалдық-техникалық сүйемелдеудің орындалуын мониторингтеу

Еңбекминіне ақпарат

ОМ, ЖАО
 

жыл сайын

талап етілмейді



15

Ерекше білім беруді қажет ететін адамдарды (балаларды) (мектепке дейінгі ұйымдарда, жалпы білім беретін мектептерде, колледждер мен ЖОО-ларда) оқыту үшін жағдай жасалуын мониторингтеу

Еңбекминіне ақпарат

ҒЖБМ, ОМ, ЖАО
 

2019 – 2023
жылдар

талап етілмейді



16

Психологиялық-педагогикалық түзету кабинеттерінің базасында ерте араласу жүйесін құру мәселесін зерделеу

Еңбекминіне ақпарат

БҒМ, ДСМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



17

Ерекше білім беруді қажет ететін балаларды кәсіптік бағдарлау мәселелері бойынша отбасының, мектептің өзара іс-қимылын ұйымдастыру

ұсынымдар

БҒМ, ДСМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



18

Арнайы білім беру ұйымдарының үлгілік оқу жоспарларына ымдау тілі пәнін енгізу мәселесін пысықтау

Еңбекминіне ақпарат

БҒМ, ДСМ, ЖАО

2019 жыл

талап етілмейді



19

Ауытқу дәрежесіне қарай ерекше білім беруді қажет ететін балалар үшін үлгілік оқу бағдармаларын әзірлеу

бұйрық

БҒМ, ДСМ, Еңбекмині

2020 жыл

көзделген қаражат шегінде

099 "Сапалы мектеп біліміне қолжетімділікті қамтамасыз ету" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде


20

Үлгілік оқу жоспарлары мен техникалық және кәсіптік білім беру бағдарламалары негізінде ерекше білім беруді қажет ететін адамдарға арналған жеке жұмыс оқу жоспарлары мен бағдарламаларын әзірлеу жөніндегі әдістемелік ұсынымдарды әзірлеу

әдістемелік ұсынымдар

БҒМ, ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



21

Білім алушының ерекше білім беруге мұқтаждығын ескере отырып, жеке білім беру бағдарламаларын және жоспарларын әзірлеу жөніндегі әдістемелік ұсынымдар әзірлеу

әдістемелік ұсынымдар

ОМ, Қаржымині, ЖАО

2022 жыл

талап етілмейді



22

Ерекше білім беруді қажет ететін балаларды жаңартылған бағдарлама бойынша оқулықтармен қамтамасыз ету (ірі қаріппен және Брайль қарпімен, ой-өрісінің бұзушылықтары бар балаларға)

Еңбекминіне ақпарат

БҒМ

2019 – 2021 жылдар

көзделген қаражат шегінде

099 "Сапалы мектеп біліміне қолжетімділікті қамтамасыз ету" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде


23

Техникалық және кәсіптік білім, орта білімнен кейінгі және жоғары білім беретін оқу орындарында мүгедектігі бар адамдарды оқытуға арналған квотаның орындалуын мониторингтеу

Еңбекминіне ақпарат

ҒЖБМ, ОМ, ЖАО
 

жыл сайын

талап етілмейді



24

Жалпы білім беретін мектепте оқыту процесінде ерекше білім беруді қажет ететін білім алушылардың психологиялық-педагогикалық сүйемелдеу жөнінде ұсыныстар енгізу

Еңбекминіне ұсыныс

БҒМ, ДСМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



25

Өңірлер бөлінісінде ерекше білім беруді қажет ететін балалар саны бойынша статистикалық деректерді қалыптастыру

статистикалық деректер

ҒЖБМ, ОМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді



26

Ерекше білім беруді қажет ететін балаларды оқытуды іске асыратын, оның ішінде танылған халықаралық практикаларды енгізуді ескере отырып, жалпы білім беру ұйымдарының базасында инклюзивті білім берудің ресурстық орталықтары жүйесін кеңейтуді мониторингтеу

Еңбекминіне
ақпарат

БҒМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді



27

Үйде оқыту (қашықтан оқыту) ұсынылатын аурулар мен денсаулықтың ауытқу тізбесін әзірлеу жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ДСМ,
БҒМ, Қаржымині, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



28

Үйде оқитын мүгедектігі бар балаларға арналған білім беру бағдарламаларын және медициналық-әлеуметтік мекемелердегі балаларға арналған арнайы бағдарламаларды жаңарту бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ОМ, ДСМ, ЖАО

2023 жыл

талап етілмейді



29

Ерекше білім беруді қажет ететін балаларға арнаулы автобустар ұсыну мәселесін пысықтау

Еңбекминіне ақпарат

ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



3. Әлеуметтік оңалту және абилитациялау тиімділігін арттыру


30

"Медициналық-әлеуметтік сараптама жүргізу қағидаларын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрінің 2015 жылғы
30 қаңтардағы № 44 бұйрығына қайта куәландыру талап етілмейтін аурулар тізбесін кеңейту бөлігінде өзгерістер мен толықтырулар енгізу

бұйрық

Еңбекмині, ДСМ,
ЖАО

2019 жыл

талап етілмейді



31

"Мүгедектерге берілетін техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдар мен арнаулы жүріп-тұру құралдарының тізбесін бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2005 жылғы 20 шілдедегі № 754 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысы

Еңбекмині, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



32

"Мүгедектігі бар адамдарды абилитациялаудың және оңалтудың кейбір мәселелері туралы" Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрінің 2015 жылғы 22 қаңтардағы № 26 бұйрығына өзгерістер мен толықтырулар енгізу

бұйрық

Еңбекмині, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



33

Пилоттық өңірлерде "Әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталы" автоматтандырылған ақпараттық жүйесі мен "Оңалтудың техникалық құралдары" автоматтандырылған ақпараттық жүйесін енгізу

әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталы

Еңбекмині, ДСМ,
ЖАО

2020 жыл

көзделген қаражат шегінде

Еңбекминінің 067 "Халықаралық ұйымдармен бірлесіп атқарылатын жобалардың іске асырылуын қамтамасыз ету" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде


34

Әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталын жетілдіру және дамыту бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді




35

"Тауарларды және (немесе) көрсетілетін қызметтерді берушілерді әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталына жіберу, оларды әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталында тіркеу немесе тіркеуден шығару қағидаларын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрінің міндетін атқарушының 2022 жылғы
16 ақпандағы № 60 бұйрығына жергілікті атқарушы органдардың өнім берушілердің белгіленген біліктілік талаптарына сәйкестігін бақылау жөніндегі комиссиясының әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталы арқылы өткізілетін тауарлар мен көрсетілетін қызметтерді берушілерге және құзыретіне қойылатын біліктілік талаптарын қайта қарау бөлігінде өзгерістер енгізу

Еңбекминінің
бұйрығы

Еңбекмині
ЖАО

2023 жыл

талап етілмейді



36

Берілетін техникалық оңалту құралдарына шекті баға қалыптасу бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



37

Мүгедектігі бар адамдарды заманауи протездік-ортопедиялық құралдармен қамтамасыз ету бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ДСМ, ИИДМ, ОМ, ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



38

Оңалтудың техникалық құралдары паркін қалыптастыру бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



39

Мүгедектігі бар әйелдердің
3 жасқа толмаған балалары болған жағдайда бала күтімі бойынша жеке көмекшіні енгізу мәселесін қарау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



40

Психологиялық қажуға жол бермеу үшін мүгедектігі бар адамдарға күтім жасайтын және қолдау көрсететін адамдарды (отбасыларды) қолдау шараларын әзірлеу

Еңбекминіне ұсыныстар

ДСМ, ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



41

Мүгедектігі бар адамдарға арналған оңалту орталықтарының желісін дамыту мәселесін пысықтау

Еңбекминіне ақпарат

ЖАО
 

2022 – 2025 жылдар

талап етілмейді



42

Аутистік спектрі ауытқыған және басқа ауытқуы бар балалар үшін күндіз болатын орталықтар құру мәселесін пысықтау

Еңбекминіне ақпарат

ЖАО,
Қазақстан Республикасының Тұңғыш Президенті – Елбасының "Қамқорлық" қоры (келісу бойынша),
"Самұрық-Қазына" ұлттық әл-ауқат қоры" АҚ (келісу бойынша),
"Қазақстан халқына" қоғамдық қоры (келісу бойынша)

2022 – 2025 жылдар

талап етілмейді



43

Мүгедектікке немесе шешімдер қабылдау машықтарына қарамастан, өмірдің барлық аспектілерінде мүгедектігі бар адамдардың әрекетке толық қабілеттілігін тану бойынша халықаралық тәжірибені зерделеу

талдамалық анықтама

Еңбекмині

2021 жыл

талап етілмейді



44

Медициналық-әлеуметтік сараптама жүйесінде тыныс-тіршілік пен денсаулық шектеулерінің қолданылуының халықаралық сыныптауышын бейімдеу бойынша ұсынымдар тұжырымдау

ұсынымдар

Еңбекмині, ДСМ, ЖАО

2024 жыл

талап етілмейді


оқытылғандардың үлесі:
2024 – 75 %

4. Әлеуметтік қызмет көрсету жүйесін жаңғырту

45

Азаматтарды (балаларды, отбасыларды) өмірдегі қиын жағдайда жүрген адамдардың санаттарына жатқызу өлшемшарттарын және мұқтаж азаматтарға (балаларға, отбасыларға), оның ішінде адам саудасы және отбасылық-тұрмыстық зорлық-зомбылық бойынша құқық бұзушылықтардан зардап шеккен адамдарға көрсетілетін мемлекеттік қолдаудың атаулылығын күшейту мақсатында мемлекет кепілдік берген арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтер тізбесін өзектілендіру жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминінеұсыныстар
 

ДСМ,
ОМ,
ІІМ,
МСМ
ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



46

Орталық мемлекеттік органдардың ақпараттық жүйелерінің деректеріне сәйкес отбасының цифрлық картасы шеңберінде арнаулы әлеуметтік қызметтерге мұқтаж адамдардың жалпы контингентін айқындау

статистикалық деректер

Еңбекмині,
ОМ,
ДСМ,
ЦДИАӨМ
 

2023 жыл
 

талап етілмейді



47

Өңірлердің әлеуметтік қорғау саласында арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін ұйымдармен қамтамасыз етілуін айқындау

статистикалық деректер

Еңбекмині, ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



48

Өңірлік жұмыспен қамту және әлеуметтік бағдарламалар бөлімдерінің ұйымдарын трансформациялау бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекмині
ұсыныстар

ҰЭМ,
ЖАО
 

2023 жыл
 

талап етілмейді



49

Әлеуметтік көрсетілетін қызметтер сыныптауышын енгізу жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ДСМ, ІІМ, БҒМ, ЖАО

2020 жыл
 

талап етілмейді



50

Интеграцияланған әлеуметтік қызметтерді көрсету кезінде ведомствоаралық өзара іс-қимылдың әдістемелік ұсынымдарын әзірлеу

әдістемелік ұсынымдар

Еңбекмині, ІІМ, ДСМ, БҒМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



51

Интеграцияланған арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету стандартының жобасын әзірлеу

бұйрық
жобасы

Еңбекмині, ІІМ, ДСМ, ОМ, ҒЖБМ, ЖАО

2024 жыл

талап етілмейді



52

Арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтерді жан басына шаққандағы қаржыландыру нормативін енгізу жөнінде әдістемелік ұсынымдар әзірлеу

әдістемелік
ұсынымдар

Еңбекмині,
ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



53

Жұмыс істеп тұрған медициналық-әлеуметтік мекемелерді біртіндеп институттанудан шығару алгоритмін әзірлеу:
а) әлеуметтік қызмет көрсететін ірі интернат-үйлерді сыйымдылығы аз үйлер етіп біртіндеп институттанудан шығару;
б) арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін субъектілерді аккредиттеу тетігін енгізу мүмкіндігін қарастыру;
в) медициналық-әлеуметтік мекемелер ұсынатын арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтердің жекелеген түрлерін аутсорсингке беру мәселесін пысықтау

Жол картасы

Еңбекмині, ОМ,
ДСМ,
ЖАО
 

2023 жыл
 

талап етілмейді



54

Арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметті алушыларды олар тұратын аумақтағы медициналық-әлеуметтік мекемелерге бекіту тетігі бөлігінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



55

Сыйымдылығы шағын әлеуметтік қызмет көрсету үйлерін дамыту жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



56

Мүгедектігі бар адамдарды міндетті оқытудан өткен отбасыларға орналастырудың баламалы нысандарын енгізу мәселесін қарау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



57

Мүгедектігі бар адамдарға қызмет көрсету бойынша жеке көмекшілерді, әлеуметтік қызметкерлерді, сондай-ақ отбасы мүшелерін оқытуды ұйымдастыру бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО
 

2023 жыл

талап етілмейді



58

Арнаулы әлеуметтік қызметтердің үйде көрсетілуіне мұқтаж адамдар үшін жеке көмекшілердің, әлеуметтік қызметкерлердің қызмет көрсетуін қайта қарау жөніндегі ұсыныстар

Еңбекминіне
ұсыныстар

ЖАО
 

2023 жыл
 

талап етілмейді



59

Бір әлеуметтік қызметкердің екі волонтермен өзара іс-қимыл жасау моделін айқындау

әдістемелік ұсынымдар

Еңбекмині, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



60

Волонтерлік институтын дамыту

Еңбекминіне
ақпарат

АҚДМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді



61

"Қазақстан Республикасындағы әлеуметтік қызметкердің мәртебесі туралы" Қазақстан Республикасының Заңы жобасының тұжырымдамасын әзірлеу

Тұжырымдама жобасы

Еңбекмині, ІІМ, ДСМ, БҒМ, ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



62

Әлеуметтік қызметкерлерді міндетті тіркеуді, сараптауды және сертификаттауды бақылау және енгізу тетігін ендіру жөнінде ұсыныстар тұжырымдау
 

Еңбекминіне ақпарат

ІІМ, ДСМ, БҒМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



5-тарау. Арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтер мен тариф белгілеу стандарттарын жетілдіру

63

Тариф белгілеуді қалыптастыру және жетілдіру:
а) бюджет және бюджеттен тыс қаражат пен шығындар баптарын қоса алғанда, қаржыландырудың барлық көздері бойынша медициналық-әлеуметтік мекемелердің шоғырландырылған бюджетіне талдау жүргізу;
б) әлеуметтік көрсетілетін қызметтер порталында пайдалану үшін ұйымның түріне, көрсетілетін қызметті алушының санатына қарай әлеуметтік қорғау саласында арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету құнын есептеу және хронометраж жұмыстарын жүргізу;
в) шоғырландырылған бюджетті, мемлекеттік активтердің ағымдағы жай-күйін, бизнес-процестер мен функцияларды талдау негізінде әдістемелік ұсынымдар дайындай отырып, арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету кезіндегі өзіндік құн мен пайда нормаларын қоса алғанда, медициналық-әлеуметтік мекемелердің тікелей және жанама шығыстарының нормаларын айқындау

Жол картасы
 

Еңбекмині
 

2023 жыл

талап етілмейді



64

Үйде қызмет көрсетілетін адамдар үшін жан басына шаққандағы қаржыландыруды қалыптастыру бойынша ұсыныстар тұжырымдау
 

Еңбекминіне
ұсыныстар

ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



65

Арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін стационарлық және жартылай стационарлық ұйымдарда қызмет көрсетілетін адамдар үшін тарифтерді қалыптастыру бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне
ұсыныстар

ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



66

Арнаулы әлеуметтік қызметтерге мұқтаж адамдар үшін көрсетілетін арнаулы әлеуметтік қызметтердің түрлері және ұсынылатын оңалтудың техникалық құралдары бойынша стандарттарды әзірлеу жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

Еңбекмині, ЖАО
 

2023 жыл
 

талап етілмейді



67

"Медициналық-әлеуметтік мекемелерде, оңалту орталықтарында, мүгедектігі бар балаларға арналған оқу орындарында, аумақтық әлеуметтік қызмет көрсету орталықтарында, күндіз болу бөлімшелерінде, әлеуметтік бейімдеу орталықтарында қызмет көрсетілетін адамдар үшін заттай тамақтану нормаларын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрінің міндетін атқарушының 2015 жылғы 27 қарашадағы № 896 бұйрығына арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін ұйымдарда тамақтануды қамтамасыз ету нормаларын қайта қарау бөлігінде өзгерістер енгізу

Еңбекминінің бұйрығы

ДСМ,
ОМ,
ЖАО

2023 жыл
 

талап етілмейді



6. Әлеуметтік қызметкер мәртебесі

68

Әлеуметтік қызметкерлердің мәртебесін көтеру бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ОМ,
ҒЖБМ,
ІІМ,
ДСМ,
ЖАО

2023 жыл

талап етілмейді



69

Әлеуметтік қорғау, халықты жұмыспен қамту ұйымдарының басшылары, мамандары және басқа да қызметшілері лауазымдарының үлгілік біліктілік сипаттамаларына сәйкес кәсіп үшін біліктілік деңгейінің кәсіптік стандарттарын өзектілендіру жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2023 жыл

талап етілмейді



70

Әлеуметтік қызметтердің қызметкерлерін, оның ішінде педагогикалық қызметкерлерді сертификаттау және аттестаттау бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ОМ,
ДСМ,
ЖАО

2023 жыл

талап етілмейді



71

Әлеуметтік қызметкерлердің біліктілігін арттыруды ұйымдастыру бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ОМ,
ДСМ,
ЖАО

2023 жыл

талап етілмейді



72

Ұйымдардың әлеуметтік қызметкерлеріне, сондай-ақ білім беру саласындағы әлеуметтік педагогтар мен әлеуметтік психологтарға еңбекақы төлеу жүйесін қайта қарау жөнінде ұсыныстар енгізу

Еңбекминіне ұсыныстар

ДСМ,
ОМ,
Қаржымині,
ІІМ

2024 жыл

талап етілмейді



7. Мүгедектігі бар адамдар үшін мәдени және спорттық іс-шараларды дамыту
 

73

Паралимпиадалық спорт түрлері бойынша ұлттық құрама командаларын арнайы спорттық құрал-жабдықтармен және спорттық протездеумен қамтамасыз ету жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

МСМ,
ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



74

Балалар-жасөспірімдер спорт мектептерінде, жоғары спорт шеберлігі мектептерінде, олимпиадалық дайындық орталықтарында және олимпиадалық резервті даярлау орталықтарында мүгедек спортшыларға жаттығу процесін ұйымдастыруды қамтамасыз ету

Еңбекминіне ақпарат

МСМ,
ЖАО

жыл сайын

көзделген қаражат шегінде

036 "Жоғары жетістіктер спортын дамыту" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде

спортшылар үлесі:
2019 – 11,7 %
2020 – 12,2 %
2021 – 12,7 %

75

Спорт дәрігерін, спорт психологын, биомеханикті, массаж жасаушылар мен нутрициологты қамтитын кешенді-ғылыми топтарды ұлттық құрамаларға бекіту бойынша мәселені пысықтау

Еңбекминіне ақпарат

МСМ,
ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



76

Паралимпиадалық спорт түрлері бойынша жаттығу процесін ұйымдастыру әдістемесін әзірлеу және кейіннен паралимпиадалық спорт түрлері бойынша ұлттық құрама командалардың жаттықтырушыларын әдістемелік материалдармен қамтамасыз ету

әдістемелік ұсынымдар

МСМ,
ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



77

Мүгедектігі бар адамдар үшін, оның ішінде инклюзивті туризмді қоса алғанда, мәдени-спорттық көрсетілетін қызметтер тізбесін белгілеу жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

МСМ, ЖАО

2023 жыл

талап етілмейді



8. Кедергісіз орта

78

"Жүйелі бейімдеу" ұғымын заңнамалық деңгейде бекіту

Еңбекминіне ақпарат

ИИДМ, Еңбекмині, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



79

Мүгедектігі бар адамдар мен халықтың жүріп-тұруы шектеулі басқа да топтары үшін ғимараттар мен құрылыстардың, жалпы қолданыстағы автомобиль жолдарының және елді мекендер көшелерінің міндетті қолжетімділігін қамтамасыз етуге қойылатын талаптарды белгілеу бөлігінде Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерін жетілдіру

нормативтік құқықтық актілер

ИИДМ, Еңбекмині, ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



80

І топтағы мүгедектігі бар адамдар және мүгедектігі бар балалар үшін теміржол көлігімен жол жүруге
50 % мөлшерінде жеңілдік белгілеу

бұйрық

ИИДМ

2019 жыл

көзделген қаражат шегінде

015 "Әлеуметтік маңызы бар облысаралық қатынастар бойынша теміржол жолаушылар тасымалдарын субсидиялау" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде

теміржол көлігімен жол жүруге жеңілдік

81

"Интерактивті қолжетімділік картасы" ақпараттық порталында деректерді толтыру мен өзектілендірудің мониторингі

қолжетімділік картасы

ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді



82

Объектілердің қолжетімділігін бақылау функцияларын сәулет, қала құрылысы және құрылыс қызметі саласындағы жергілікті атқарушы органдарға бекітіп беру мәселесін қарау

Мүгедектерді әлеуметтік қорғау саласындағы үйлестіру кеңесінің хаттамасы

Еңбекмині, ИИДМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



83

Мүгедектігі бар адамдардың флюорографиялық, маммографиялық зерттеулермен қамтылуын және олардың қолжетімділігін мониторингтеу

Еңбекминіне ақпарат

ДСМ, ЖАО

жыл сайын

талап етілмейді


үлес:
2020 – 70 %
2021 – 80 %
2022 – 90 %
2023 – 100 %

84

Өңірлерде медициналық ұйымдарды гидравикалық басқарылатын гинекологиялық креслолармен жабдықтау жөнінде ұсыныстар енгізу (өңірде амбулаториялық және стационарлық деңгейде кемінде екеу)

Еңбекминіне ұсыныстар

ДСМ, ЖАО

2022 жыл

талап етілмейді



85

Сурдоаударма қызметтерін көрсету, оның ішінде онлайн-сурдоаударма технологияларын пайдалана отырып көрсету тәртібін әзірлеу жөнінде ұсыныстар енгізу

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



86

Әлеуметтік, табиғи және техногендік сипаттағы төтенше жағдайлар кезінде мүгедектігі бар адамдардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөнінде
іс-шаралар әзірлеу

әдістемелік ұсынымдар

ІІМ, ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



87

"Ақпараттық технологиялар: мүмкіндігі шектеулі адамдар үшін интернет-ресурстың қолжетімділігі" ҚР СТ 2191-2012 ұлттық стандартын, сондай-ақ Мемлекеттік органдардың интернет-ресурстарын (2021 жылғы 2 сәуірдегі № 114/НҚ) халықаралық стандарттарға сәйкес ақпараттық толықтыру қағидаларын қайта қарау бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЦДИӨДМ, АҚДМ

2024 жыл

талап етілмейді



88

Мемлекеттік органдар мен квазимемлекеттік сектор ұйымдарының сайттарында қазақ тілінің сөйлеу синтезі (ақпараттық контентке сөйлеу қолжетімділігі) функциясын енгізу бойынша ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ұсыныстар

ЦДИӨДМ, ҒЖБМ, ОМ, АҚДМ

2023 жыл

талап етілмейді



9. Экономикалық дербестік және сапалы жұмыспен қамту

89

Көру қабілеті ауытқыған адамдар қатарынан массаж жасаушылар курстарын ұйымдастыру жөнінде ұсыныстар енгізу

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



90

Жұмысқа орналасу процесінде мүгедектігі бар адамдарды технологиялық сүйемелдеуді пайдалана отырып кәсіптік оңалту орталықтарын құру жөнінде ұсыныстар енгізу

Еңбекминіне ұсыныстар

ЖАО

2020 жыл

талап етілмейді



91
 

Жұмыс берушінің мүгедектігі бар адамдар үшін арнайы жұмыс орындарын құру шығындарын субсидиялау

есеп

ЖАО

2019 жыл

көзделген қаражат шегінде

062 "Облыстық бюджеттерге, республикалық маңызы бар қалалардың, астана бюджеттеріне мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын құруға жұмыс берушінің шығындарын субсидиялауға берілетін ағымдағы нысаналы трансферттер" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде


92

Мүгедектігі бар адамдар үшін жұмыс орындарын квоталандырудың қосымша немесе балама шараларын енгізу жөнінде ұсыныстар тұжырымдау

Еңбекминіне ақпарат

ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



10. Қоғамдық сананы жаңғырту


93

Министрлердің/өңірлер әкімдерінің мүгедектік мәселелері жөніндегі кеңесшілерін тағайындау тәртібін айқындау жөнінде әдістемелік ұсынымдар әзірлеу

бұйрық

Еңбекмині, ЖАО

2021 жыл

талап етілмейді



94

Бірыңғай республикалық медиа-жоспар шеңберінде бұқаралық ақпарат құралдарында мүгедектігі бар адамдардың проблемаларына қоғамның оң көзқарасын қалыптастыруға бағытталған жарияланымдар мен мақалаларды орналастыру, телеарналарда сөз сөйлеу

мақалалар, жарияланымдар, материалдар

АҚДМ, Еңбекмині, ЖАО

жыл сайын

көзделген қаражат шегінде

003 "Мемлекеттік ақпараттық саясатты жүргізу" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде

жарияланымдар саны:
2019 – 5 %
2020 – 10 %
2021 – 15 %
2022 – 20 %
2023 – 25 %
2024 – 30 %

95

Мүгедектердің құқықтары туралы конвенцияға Факультативтік хаттаманы ратификациялау туралы мәселені Қазақстан Республикасының Үкіметі жанындағы Халықаралық гуманитарлық құқық және адам құқықтары жөніндегі ведомствоаралық комиссияның қарауына шығару

ВАК хаттамасы

Еңбекмині, ЖАО

2022 жыл

талап етілмейді




      Ескертпе: аббревиатуралардың толық жазылуы:

      ААЖ – автоматтандырылған ақпараттық жүйе

      АҚДМ – Қазақстан Республикасының Ақпарат және қоғамдық даму министрлігі

      БҒМ – Қазақстан Республикасының Білім және ғылым министрлігі

      ВАК – Қазақстан Республикасының Үкіметі жанындағы Халықаралық гуманитарлық құқық және адам құқықтары жөніндегі ведомствоаралық комиссия

      ҒЖБМ – Қазақстан Республикасының Ғылым және жоғары білім министрлігі

      ДСМ – Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлігі

      ЖАО – жергілікті атқарушы органдар

      Еңбекмині – Қазақстан Республикасының Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі

      ИИДМ – Қазақстан Республикасының Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрлігі

      Қаржымині – Қазақстан Республикасының Қаржы министрлігі

      МСМ – Қазақстан Республикасының Мәдениет және спорт министрлігі

      ОАМ – Қазақстан Республикасының Оқу-ағарту министрлігі

      ІІМ – Қазақстан Республикасының Ішкі істер министрлігі

      ЦДИАӨМ – Қазақстан Республикасының Цифрлық даму, инновациялық және аэроғарыш өнеркәсібі министрлігі