Об утверждении Правил оценки потребностей лица с инвалидностью согласно классификатору технических вспомогательных (компенсаторных) средств, специальных средств передвижения и услуг, предоставляемых лицам с инвалидностью

Постановление Правительства Республики Казахстан от 31 декабря 2022 года № 1141. Утратило силу постановлением Правительства Республики Казахстан от 30 июня 2023 года № 528

Сноска. Утратило силу постановлением Правительства РК от 30.06.2023 № 528 (вводится в действие с 01.07.2023).
Примечание ИЗПИ!
Вводится в действие с 01.01.2023.

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

1. Утвердить прилагаемые Правила оценки потребностей лица с инвалидностью согласно классификатору технических вспомогательных (компенсаторных) средств, специальных средств передвижения и услуг, предоставляемых лицам с инвалидностью.

2. Настоящее постановление вводится в действие с 1 января 2023 года и подлежит официальному опубликованию.

Премьер-Министр Республики Казахстан

А. Смаилов

Утверждены постановлением Правительства Республики Казахстан от 31 декабря 2022 года № 1141

Правила оценки потребностей лица с инвалидностью согласно классификатору технических вспомогательных (компенсаторных) средств, специальных средств передвижения и услуг, предоставляемых лицам с инвалидностью

Глава 1. Общие положения

1. Настоящие Правила оценки потребностей лица с инвалидностью согласно классификатору технических вспомогательных (компенсаторных) средств, специальных средств передвижения и услуг, предоставляемых лицам с инвалидностью (далее – Правила), разработаны в соответствии с подпунктом 5-2) статьи 6 Закона Республики Казахстан "О социальной защите лиц с инвалидностью в Республике Казахстан" (далее – Закон) и определяют порядок оценки потребностей лица с инвалидностью в технических вспомогательных (компенсаторных) средствах, специальных средствах передвижения (далее – средства реабилитации), санаторно-курортном лечении, услугах индивидуального помощника и специалиста жестового языка (далее – услуги реабилитации).

2. В настоящих Правилах используются следующие основные понятия:

1) специальные средства передвижения (далее – кресло-коляски) – вид технической помощи для активного и пассивного передвижения лиц с инвалидностью;

2) медико-социальная экспертиза (далее – МСЭ) – оценка ограничений жизнедеятельности освидетельствуемого лица, вызванных стойким расстройством функций организма, с установлением (неустановлением) инвалидности и (или) степени утраты трудоспособности, а также определение его потребностей в мерах социальной защиты;

3) медицинская и психолого-педагогическая диагностика – комплексная междисциплинарная оценка психофизического развития детей для выявления различных недостатков и определения адекватных условий лечения, обучения и воспитания;

4) медицинское освидетельствование – обследование физического лица с целью установления или подтверждения факта наличия или отсутствия у него заболевания, определения состояния здоровья;

5) мультидисциплинарная группа – группа различных специалистов, формируемая в зависимости от характера нарушения функций и структур организма пациента, тяжести его клинического состояния;

6) индивидуальная программа абилитации и реабилитации лица с инвалидностью – документ, определяющий конкретные объемы, виды и сроки проведения реабилитации лица с инвалидностью (далее – ИПР);

7) обязательные гигиенические средства – средства, предназначенные для отправления естественных физиологических нужд и потребностей;

8) реабилитационный потенциал лица с инвалидностью – показатель реальных возможностей восстановления нарушенных функций организма и способностей лица на основании анализа медицинских, психологических и социальных факторов;

9) реабилитационный прогноз – предполагаемая вероятность реализации реабилитационного потенциала и предполагаемый уровень интеграции лица с инвалидностью в общество;

10) реабилитационно-экспертная диагностика – оценка реабилитационного потенциала, реабилитационного прогноза;

11) психолого-медико-педагогическая консультация (далее – ПМПК) – организация образования, осуществляющая обследование и консультирование детей, оценку особых образовательных потребностей и специальных условий для получения образования, определение образовательной программы, а также направляющая на специальную психолого-педагогическую поддержку детей с ограниченными возможностями;

12) протезно-ортопедическая помощь – специализированный вид медико-технической помощи по обеспечению лиц с инвалидностью протезно-ортопедическими средствами и обучению пользованию ими;

13) протезно-ортопедические средства – средства, замещающие отсутствующие конечности или другие части тела, компенсирующие нарушенные или утраченные функции организма вследствие заболевания или повреждения здоровья;

14) санаторно-курортное лечение – вид медицинской реабилитации, проводимой в условиях временного пребывания лиц в санаторно-курортной организации;

15) сурдотехнические средства – технические средства для коррекции и компенсации нарушения слуха, в том числе усиливающие звук средства связи и передачи информации;

16) технические вспомогательные (компенсаторные) средства – протезно-ортопедические, сурдотехнические, тифлотехнические средства и обязательные гигиенические средства;

17) тифлотехнические средства – средства, направленные на коррекцию и компенсацию утраченных возможностей лиц с инвалидностью в результате нарушения зрения;

18) ограничение жизнедеятельности – полная или частичная утрата лицом способности или возможности осуществлять самообслуживание, самостоятельно передвигаться, ориентироваться, общаться, контролировать свое поведение, обучаться и заниматься трудовой деятельностью;

19) уполномоченный орган в области социальной защиты населения – центральный исполнительный орган, осуществляющий руководство и межотраслевую координацию в сфере социальной защиты населения в соответствии с законодательством Республики Казахстан.

Глава 2. Порядок проведения оценки потребностей лица с инвалидностью в средствах и услугах реабилитации

3. Оценка потребностей лица с инвалидностью согласно классификатору технических вспомогательных (компенсаторных) средств, специальных средств передвижения и услуг, предоставляемых лицам с инвалидностью (далее – классификатор), проводится путем рассмотрения документов лица с инвалидностью, его осмотра (при обращении), определения степени нарушений функций организма и ограничений жизнедеятельности, реабилитационного прогноза и потенциала с учетом медицинских, медико-социальных показаний и противопоказаний в соответствии с приказом Министра здравоохранения и социального развития Республики Казахстан от 22 января 2015 года № 26 "О некоторых вопросах абилитации и реабилитации лиц с инвалидностью" (зарегистрирован в реестре государственной регистрации нормативных правовых актов под № 10370) (далее – приказ).

4. Оценка потребностей в средствах и услугах реабилитации лица с инвалидностью согласно классификатору осуществляется:

в медицинских организациях лечащим врачом и (или) мультидисциплинарной группой при наличии стойких нарушений функций организма, приводящих к ограничению жизнедеятельности, и направлении пациента на МСЭ в соответствии с пунктом 2 статьи 13 Закона, а также заполнении санаторно-курортной карты непосредственно перед санаторно-курортным лечением;

специалистами ПМПК при проведении диагностики и психолого-медико-педагогического обследования детей с ограниченными возможностями;

специалистами отделов МСЭ территориальных подразделений уполномоченного органа в области социальной защиты населения (далее – отделы МСЭ) при проведении МСЭ и реабилитационно-экспертной диагностики для разработки ИПР.

5. На основе проведенной оценки потребностей лица с инвалидностью лицами, указанными в пункте 4 настоящих Правил, формируются рекомендации в средствах и услугах реабилитации согласно Классификатору, которые отражаются в ИПР.

При оценке потребностей детей с инвалидностью в средствах и услугах реабилитации учитываются уровень их психофизического и психо-речевого развития, рекомендации ПМПК.

6. Потребность лица с инвалидностью в средствах и услугах реабилитации оценивается с учетом возможности восстановления или компенсации утраченных способностей к выполнению бытовой, общественной, профессиональной деятельности в соответствии с его потребностями, а также реальными возможностями их использования.

7. При определении потребностей лица с инвалидностью в протезно-ортопедических средствах и протезно-ортопедической помощи оцениваются:

1) структура и функции верхних конечностей, в том числе использование кистей рук;

2) структура и функции нижних конечностей, в том числе степень ограничения ходьбы, ходьбы на короткие расстояния, передвижения в пределах жилища;

3) контроль простых и сложных произвольных движений, равновесия при стоянии и ходьбе;

4) статодинамические функции позвоночника;

5) статико-кинетические функции;

6) анатомические дефекты;

7) функции зрения;

8) интеллектуальные функции;

9) функции сознания, ориентированности и глобальных психосоциальных функций;

10) функции сердечно-сосудистой системы, дыхательной системы, мочеполовой системы и нарушений обмена веществ;

11) антропометрические данные.

8. При определении потребностей лица с инвалидностью в сурдотехнических средствах оцениваются:

1) интеллектуальные функции;

2) базовые навыки письма и чтения с учетом возрастных физиологических особенностей;

3) функции зрения;

4) показания к слухопротезированию, его проведение и эффективность;

5) проведение операции кохлеарной имплантации и ее эффективность.

9. При определении потребностей лица с инвалидностью в тифлотехнических средствах оцениваются:

1) интеллектуальные функции;

2) функции сознания, ориентированности и глобальных психосоциальных функций;

3) навыки письма и чтения, в том числе по Брайлю;

4) функция слуха;

5) структура и функции верхних конечностей, в том числе использование кистей рук, осязание пальцев рук и осуществление точных движений;

6) структура и функции нижних конечностей;

7) вестибулярные функции;

8) функции углеводного обмена;

9) функции артериального давления;

10) функции структур, примыкающих к глазу.

10. При определении потребностей лица с инвалидностью в специальных средствах передвижения и обязательных гигиенических средствах (кресло-стул с санитарным оснащением, опорные откидные поручни для туалетных комнат, поручни для ванных комнат), в случае абсолютных и (или) тяжелых нарушений функций передвижения, оцениваются:

1) наличие заболеваний и травм, а также их последствий, при которых нагрузка по оси позвоночника (положение сидя) приводит к прогрессированию патологического процесса;

2) степень ограничения способности к самостоятельному передвижению;

3) интеллектуальные функции и функции мотивации;

4) функции и мышечный тонус верхних конечностей;

5) функции зрения лучше видящего глаза;

6) контроль за позой сидя и равновесия, произвольных и непроизвольных двигательных функций;

7) наличие эпилептических (судорожных) припадков с нарушением сознания;

8) функции слуха;

9) барьеры, связанные с дизайном, характером проектирования, строительства жилья и обустройства окружающей среды (доступность окружения для использования кресло-коляски);

10) опыт пациента в области пользования кресло-коляской с рычажным приводом с целью преодоления больших расстояний;

11) образ жизни в активных сферах жизнедеятельности: образование, работа, отдых и досуг;

12) физиологические параметры:

расстояние от края ягодицы до внутреннего сгиба колена;

расстояние между костными выступами тазобедренных суставов;

расстояние от пятки до уровня согнутого бедра (по задней поверхности);

расстояние от поверхности сиденья до требуемого уровня высоты спинки;

расстояние от поверхности сиденья до локтя, согнутого под углом 90 градусов;

антропометрические данные (вес, объем талии и бедер).

11. При определении потребностей лица с инвалидностью в обязательных гигиенических средствах (мочеприемник, уроприемник, калоприемник, подгузник, впитывающая простынь (пеленка), катетер, паста-герметик для защиты и выравнивания кожи вокруг стомы, крем для защиты и ухода за кожей вокруг стомы, порошок (пудра), абсорбирующий для защиты и ухода за кожей вокруг стомы, нейтрализатор запаха, очиститель для ухода и обработки кожи вокруг стомы или в области промежности), при нарушениях функций тазовых органов по типу недержания мочи и/или кала, обусловленных заболеваниями и (или) последствиями травм, оцениваются:

1) степень нарушения функций мочеиспускания и дефекаций;

2) функции сознания, ориентированности, глобальных психосоциальных функций;

3) способность к самостоятельному передвижению;

4) нейромышечные, скелетные и связанные с движением функции (двигательные ограничения), функции внутренних органов (соматические заболевания);

5) при стомах – форма и место наложения;

6) кожные покровы вокруг стомы;

7) способность самостоятельного опорожнения мочевого пузыря;

8) антропометрические данные (вес, объем талии и бедер).

12. При оценке потребностей лица с инвалидностью в санаторно-курортном лечении учитывается наличие медицинских показаний, противопоказаний к санаторно-курортному лечению, определяемых на основе оценки состояния здоровья пациента, анализа объективного состояния, результатов предшествующего лечения (амбулаторного, стационарного), данных лабораторных, функциональных, рентгенологических и других исследований.

При решении вопроса выбора профиля санаторно-курортной организации помимо заболевания, в соответствии с которым пациенту рекомендовано санаторно-курортное лечение, учитываются наличие сопутствующих заболеваний, условия поездки на курорт, контрастность климатогеографических условий, особенности природных лечебных факторов и другие условия лечения.

13. При оценке потребностей лица с инвалидностью в социальных услугах индивидуального помощника учитываются выраженность нарушений функций организма и ограничений к самостоятельному передвижению, медицинские показания и противопоказания к предоставлению социальных услуг индивидуального помощника, утвержденные приказом.

14. При оценке потребностей лица с инвалидностью в социальных услугах специалиста жестового языка учитываются выраженность нарушений функций слуха и речи, медицинские показания и противопоказания к предоставлению социальных услуг специалиста жестового языка, утвержденные приказом, а также навыки владения жестовым языком.

____________________

Мүгедектігі бар адамдарға берілетін техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдардың, арнаулы жүріп-тұру құралдарының және көрсетілетін қызметтердің сыныптауышына сәйкес мүгедектігі бар адамның қажеттіліктерін бағалау қағидаларын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2022 жылғы 31 желтоқсандағы № 1141 қаулысы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2023 жылғы 30 маусымдағы № 528 қаулысымен

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Үкіметінің 30.06.2023 № 528 (01.07.2023 бастап қолданысқа енгiзiледi) қаулысымен.
ЗҚАИ-ның ескертпесі!
Осы қаулы 01.01.2023 ж. қолданысқа енгізіледі

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

1. Қоса беріліп отырған Мүгедектігі бар адамдарға берілетін техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдардың, арнаулы жүріп-тұру құралдарының және көрсетілетін қызметтердің сыныптауышына сәйкес мүгедектігі бар адамның қажеттіліктерін бағалау қағидалары бекітілсін.

2. Осы қаулы 2023 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізіледі және ресми жариялануға тиіс.

Қазақстан Республикасының Премьер-Министрі

Ә. Смайылов

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 202 жылғы 31 желтоқсандағы № 1141 қаулысымен бекітілген

Мүгедектігі бар адамдарға берілетін техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдардың, арнаулы жүріп-тұру құралдарының және көрсетілетін қызметтердің сыныптауышына сәйкес мүгедектігі бар адамның қажеттіліктерін бағалау қағидалары 1-тарау. Жалпы ережелер

1. Осы Мүгедектігі бар адамдарға берілетін техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдардың, арнаулы жүріп-тұру құралдарының және көрсетілетін қызметтердің сыныптауышына сәйкес мүгедектігі бар адамның қажеттіліктерін бағалау қағидалары (бұдан әрі – Қағидалар) "Қазақстан Республикасында мүгедектігі бар адамдарды әлеуметтік қорғау туралы" Қазақстан Республикасының Заңы (бұдан әрі – Заң) 6-бабының 5-2) тармақшасына сәйкес әзірленді және мүгедектігі бар адамның техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдарды, арнаулы жүріп-тұру құралдарын (бұдан әрі – оңалту құралдары), санаторий-курорттық емдеуді жеке көмекшінің және ымдау тілі маманының көрсететін қызметтерін (бұдан әрі – оңалту қызметтерін көрсету) қажет етуін бағалау тәртібін айқындайды.

2. Осы Қағидаларда мынадай негізгі ұғымдар пайдаланылады:

1) арнаулы жүріп-тұру құралдары (бұдан әрі – кресло-арбалар) – мүгедектігі бар адамдардың белсенді және баяу жүріп-тұруына арналған техникалық көмек түрі;

2) медициналық-әлеуметтік сараптама (бұдан әрі – МӘС) – мүгедектікті және (немесе) еңбекке қабілеттіліктен айырылу дәрежесін белгілеп (белгілемей), куәландырылатын адамның организм функцияларының тұрақты бұзылуынан туындаған тыныс-тіршілігінің шектелуін бағалау, сондай-ақ оның әлеуметтік қорғау шараларын қажет етуін айқындау;

3) медициналық және психологиялық-педагогикалық диагностика – әртүрлі кемшіліктерді анықтау және емдеудің, оқыту мен тәрбиелеудің барабар жағдайларын айқындау үшін балалардың психофизикалық дамуын кешенді пәнаралық бағалау;

4) медициналық куәландыру – жеке тұлғаны онда аурудың болу немесе болмау фактісін анықтау немесе растау, денсаулық жағдайын айқындау мақсатында зерттеп-қарау;

5) мультипәндік топ – пациент организмінің функциялары мен құрылымдарының бұзылу сипатына, оның клиникалық жай-күйінің ауырлығына байланысты қалыптастырылатын әртүрлі мамандар тобы;

6) мүгедектігі бар адамды абилитациялау мен оңалтудың жеке бағдарламасы (бұдан әрі – ОЖБ) – мүгедектігі бар адамды оңалтуды жүргізудің нақты көлемін, түрлері мен мерзімдерін айқындайтын құжат;

7) міндетті гигиеналық құралдар – табиғи физиологиялық мұқтаждықтарды және қажеттіліктерді қанағаттандыруға арналған құралдар;

8) мүгедектігі бар адамның оңалту әлеуеті – медициналық, психологиялық және әлеуметтік факторларды талдау негізінде адамның организмінің бұзылған функциялары мен қабілеттерін қалпына келтірудің нақты мүмкіндіктерінің көрсеткіші;

9) оңалту болжамы – оңалту әлеуетін іске асырудың болжамды ықтималдығы және мүгедектігі бар адамның қоғамға интеграциялануының болжамды деңгейі;

10) оңалту-сараптамалық диагностика – оңалту әлеуетін, оңалту болжамын бағалау;

11) психологиялық-медициналық-педагогикалық консультация (бұдан әрі – ПМПК) – балаларды зерттеп-қарауды және оларға консультация беруді, ерекше білім беру қажеттіліктерін және білім алу үшін арнаулы жағдайларды бағалауды, білім беру бағдарламасын айқындауды жүзеге асыратын, сондай-ақ мүмкіндіктері шектеулі балаларды арнаулы психологиялық-педагогикалық қолдауға жолдайтын білім беру ұйымы;

12) протездік-ортопедиялық көмек – мүгедектігі бар адамдарды протездік-ортопедиялық құралдармен қамтамасыз ету және оларды пайдалануға үйрету жөніндегі медициналық-техникалық көмектің мамандандырылған түрі;

13) протездік-ортопедиялық құралдар – кем аяқ-қолды немесе дененің басқа да бөліктерін алмастыратын, аурудың немесе денсаулыққа зақым келудің салдарынан организмнің бұзылған немесе жоғалған функцияларының орнын толтыратын құралдар;

14) санаторий-курорттық емдеу – адамдардың санаторий-курорттық ұйымда уақытша болуы жағдайларында жүргізілетін медициналық оңалту түрі;

15) сурдотехникалық құралдар – есту қабілетінің бұзылуын түзеуге және оның орнын толтыруға арналған техникалық құралдар, оның ішінде дыбысты күшейтетін байланыс және ақпарат беру құралдары;

16) техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдар – протездік-ортопедиялық, сурдотехникалық, тифлотехникалық құралдар және міндетті гигиеналық құралдар;

17) тифлотехникалық құралдар – мүгедектігі бар адамдардың көру қабілетінің бұзылуы салдарынан жоғалтқан мүмкіндіктерін түзеуге және олардың орнын толтыруға бағытталған құралдар;

18) тыныс-тіршіліктің шектелуі – адамның өзін-өзі қарап-күту, өздігінен жүріп-тұру, бағдарлану, қарым-қатынас жасау, өзінің мінез-құлқын бақылау, оқу және еңбекпен айналысу қабілетінен немесе мүмкіндігінен толық немесе ішінapa айырылуы;

19) халықты әлеуметтік қорғау саласындағы уәкілетті орган – Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес халықты әлеуметтік қорғау саласындағы басшылықты және салааралық үйлестіруді жүзеге асыратын орталық атқарушы орган.

2-тарау. Мүгедектігі бар адамның оңалту құралдарын және көрсетілетін қызметтерін қажет етуін бағалауды жүргізу тәртібі

3. Мүгедектігі бар адамдарға ұсынылатын техникалық көмекші (орнын толтырушы) құралдардың, арнаулы жүріп-тұру құралдарының және көрсетілетін қызметтердің сыныптауышына (бұдан әрі – сыныптауыш) сәйкес мүгедектігі бар адамның қажеттіліктерін бағалау "Мүгедектігі бар адамдарды абилитациялаудың және оңалтудың кейбір мәселелері туралы" Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрінің 2015 жылғы 22 қаңтардағы № 26 бұйрығына (нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 10370 болып тіркелген) (бұдан әрі – бұйрық) сәйкес медициналық, медициналық-әлеуметтік көрсетілімдер мен қарсы көрсетілімдерді ескере отырып, мүгедектігі бар адамның құжаттарын қарау, оны қарап-тексеру (жүгінген кезде), организм функцияларының бұзылу және тыныс-тіршілігінің шектелу дәрежесін, оңалту болжамы мен әлеуетін айқындау жолымен жүргізіледі.

4. Сыныптауышқа сәйкес мүгедектігі бар адамның оңалту құралдарын және көрсетілетін қызметтерін қажет етуін бағалауды:

медициналық ұйымдарда емдеуші дәрігер және (немесе) мультипәндік топ Заңның 13-бабының 2-тармағына сәйкес тыныс-тіршілігінің шектелуіне әкелетін организм функциялары тұрақты бұзылған және пациентті МӘС-ке жіберген кезде, сондай-ақ санаторий-курорттық емдеу алдында санаторий-курорттық картаны толтыру кезінде;

мүмкіндіктері шектеулі балаларды диагностикалау және психологиялық-медициналық-педагогикалық тексеру кезінде ПМПК мамандары;

ОЖБ әзірлеу үшін оңалту-сараптамалық диагностика және МӘС жүргізу кезінде халықты әлеуметтік қорғау саласындағы уәкілетті органның аумақтық бөлімшелерінің МӘС бөлімдерінің (бұдан әрі – МӘС бөлімдері) мамандары жүзеге асырады.

5. Мүгедектігі бар адамның қажеттіліктеріне жүргізілген бағалау негізінде осы Қағидалардың 4-тармағында көрсетілген тұлғалар сыныптауышқа сәйкес оңалту құралдарына және көрсетілетін қызметтеріне ұсынымдар қалыптастырылады, олар ОЖБ-да көрсетіледі.

Мүгедектігі бар балалардың оңалту құралдарын және көрсетілетін қызметтерін қажет етуін бағалау кезінде олардың психофизикалық және психо-сөйлеудегі даму деңгейі және ПМПК ұсынымдары ескеріледі.

6. Мүгедектігі бар адамның оңалту құралдары мен көрсетілетін қызметтерін қажет етуі оның қажеттіліктеріне сәйкес тұрмыстық, қоғамдық, кәсіптік қызметті орындаудағы жоғалтқан қабілеттерін қалпына келтіру немесе орнын толтыру мүмкіндігі, сондай-ақ оларды пайдалануының нақты мүмкіндіктері ескеріле отырып бағаланады.

7. Мүгедектігі бар адамның протездік-ортопедиялық құралдарды және протездік-ортопедиялық көмекті қажет етуін айқындау кезінде:

1) қолының құрылымы мен функциялары, оның ішінде қолының ұшын пайдалануы;

2) аяқтарының құрылымы мен функциялары, оның ішінде жүруінің, қысқа қашықтыққа жүруінің, тұрғын үй шегінде жүріп-тұруының шектелу дәрежесі;

3) қарапайым және күрделі еркін қозғалыстарын, тұру және жүру кезіндегі тепе-теңдігін бақылау;

4) омыртқаның статодинамикалық функциялары;

5) статикалық-кинетикалық функциялар;

6) анатомиялық кемістіктері;

7) көру функциялары;

8) зияткерлік функциялары;

9) сана, бағдарлану функциялары және жаһандық психоәлеуметтік функциялар;

10) жүрек-қантамыр жүйесінің, тыныс алу жүйесінің, несеп-жыныс жүйесінің функциялары және зат алмасуының бұзылуы;

11) антропометриялық деректер бағаланады.

8. Мүгедектігі бар адамның сурдотехникалық құралдарды қажет етуін айқындау кезінде:

1) зияткерлік функциялары;

2) жас және физиологиялық ерекшеліктерін ескере отырып, базалық жазу және оқу дағдылары;

3) көру функциялары;

4) құлақ протезіне көрсеткіштер, оны жүргізу және тиімділігі;

5) кохлеарлық имплантация операциясын жүргізу және оның тиімділігі бағаланады.

9. Мүгедектігі бар адамдардың тифлотехникалық құралдарды қажет етуін айқындау кезінде:

1) зияткерлік функциялары;

2) сана, бағдарлану функциялары және жаһандық психоәлеуметтік функциялар;

3) жазу және оқу дағдылары, оның ішінде Брайль бойынша;

4) есту функциясы;

5) қолының құрылымы мен функциялары, оның ішінде қолының ұшын пайдалануы, қол саусақтарын сезінуі және дәл қозғалыстарды жүзеге асыруы;

6) аяғының құрылымы мен функциялары;

7) вестибулярлық функциялар;

8) көмірсу алмасуының функциялары;

9) артериялық қысым функциялары;

10) көзге қабысатын құрылымдардың функциялары бағаланады.

10. Жүріп-тұру функцияларының бұзылуы абсолютті және (немесе) ауыр болған жағдайда мүгедектігі бар адамның арнаулы жүріп-тұру құралдарын және міндетті гигиеналық құралдарды (санитариялық жарақтандырылған кресло-орындық, дәретхана бөлмелеріне арналған қайырмалы тіреуіш тұтқалар, ванна бөлмелеріне арналған тұтқалар) қажет етуін айқындау кезінде мыналар бағаланады:

1) омыртқа осіне (отырған күйде) жүктеме патологиялық процестің өршуіне әкелетін аурулар мен жарақаттардың, сондай-ақ олардың салдарының болуы;

2) өздігінен жүріп-тұру қабілетінің шектелу дәрежесі;

3) зияткерлік функциялар және мотивация функциялары;

4) қолының функциялары және бұлшық ет тонусы;

5) жақсы көретін көздің көру функциясы;

6) отырғандағы қалпын және тепе-теңдікті, еркін және еріксіз қозғалыс функцияларын бақылау;

7) ақыл-есі бұзылатын эпилептикалық (құрысу) ұстамалардың болуы;

8) есту функциялары;

9) тұрғын үйді жобалауға, салуға және қоршаған ортаны жайластыруға байланысты кедергілер (кресло-арбаны пайдалану үшін қоршаған ортаның қолжетімділігі);

10) ұзақ қашықтықты еңсеру мақсатында иінтіректі жетегі бар кресло-арбаны пайдалану саласындағы пациенттің тәжірибесі;

11) тыныс-тіршіліктің белсенді салаларындағы өмір салты: білім, жұмыс, демалыс және бос уақыт;

12) физиологиялық параметрлер:

бөксенің шетінен тізенің ішке бүгілетін жеріне дейінгі аралық;

жамбас буындарының сүйек доғалары арасындағы аралық;

өкшеден бүгілген жамбас деңгейіне дейінгі аралық (артқы жағы бойынша);

орындықтың бетінен арқалығы биіктігінің талап етілетін деңгейіне дейінгі аралық;

орындық бетінен 90 градус бұрышпен бүгілген шынтаққа дейінгі аралық;

антропометриялық деректер (салмақ, бел және жамбас көлемі).

11. Ауруларға және (немесе) жарақаттардың салдарына байланысты зәрді және/немесе нәжісті ұстамау типі бойынша жамбас органдарының функциялары бұзылған кезде мүгедектігі бар адамның міндетті гигиеналық құралдарды (несеп қабылдағыш, уроқабылдағыш, нәжіс қабылдағыш, жөргек, сіңіргіш жайма (жаялық), катетер, стоманың айналасындағы теріні қорғау мен тегістеуге арналған герметик-паста, стоманың айналасындағы теріні қорғау мен күтуге арналған қорғаныш крем, стома айналасындағы теріні қорғауға мен күтуге арналған сіңіргіш ұнтақ (опа), иісті бейтараптандырғыш, стома айналасындағы немесе санның ортасындағы теріні күтуге және өңдеуге арналған тазартқыш) қажет етуін айқындау кезінде:

1) зәр шығару және дефекация функцияларының бұзылу дәрежесі;

2) сана, бағдарлану функциялары, жаһандық психоәлеуметтік функциялар;

3) өздігінен қозғалу қабілеті;

4) нейробұлшық ет, скелеттік және қозғалысқа байланысты функциялар (қозғалыс шектеулері), ішкі ағзалардың функциялары (соматикалық аурулар);

5) стомалар кезінде – салу нысаны мен орны;

6) стома айналасындағы тері;

7) қуықтың өздігінен босау қабілеті;

8) антропометриялық деректер (салмағы, бел және жамбас көлемі) бағаланады.

12. Мүгедектігі бар адамның санаторий-курорттық емделуді қажет етуін бағалау кезінде пациенттің денсаулық жағдайын бағалау, объективті жай-күйін, алдыңғы емдеудің (амбулаториялық, стационарлық) нәтижелерін, зертханалық, функционалдық, рентгенологиялық және басқа да зерттеулердің деректерін талдау негізінде айқындалатын санаторий-курорттық емдеуге медициналық көрсетілімдердің, оған қарсы көрсетілімдердің бар-жоғы ескеріледі.

Санаторий-курорттық ұйымның бейінін таңдау мәселесін шешу кезінде пациентке санаторий-курорттық емдеу ұсынылған аурудан басқа ілеспе аурулардың бар-жоғы, курортқа бару шарттары, климаттық-географиялық жағдайлардың қарама-қайшылығы, табиғи емдік факторлардың ерекшеліктері және емдеудің басқа да жағдайлары ескеріледі.

13. Мүгедектігі бар адамның жеке көмекшінің әлеуметтік көрсетілетін қызметтерін қажет етуін бағалау кезінде организм функцияларының бұзылуы мен өздігінен жүріп-тұруының шектелуінің айқын көрінуі, жеке көмекшінің әлеуметтік көрсетілетін қызметтерін ұсынуға бұйрықпен бекітілген медициналық көрсетілімдер мен қарсы көрсетілімдер ескеріледі.

14. Мүгедектігі бар адамның ымдау тілі маманының әлеуметтік көрсетілетін қызметтерін қажет етуін бағалау кезінде есту және сөйлеу функциялары бұзылуының айқын көрінуі, ымдау тілі маманының әлеуметтік көрсетілетін қызметтерін ұсынуға бұйрықпен бекітілген медициналық көрсетілімдер мен қарсы көрсетілімдер, сондай-ақ ымдау тілін меңгеру дағдылары ескеріледі.