Қалдықтардың кедендік құнын айқындау ерекшеліктері туралы ережені бекіту туралы

Еуразиялық экономикалық комиссия Алқасының 2018 жылғы 22 мамырдағы № 82 шешімі

Еуразиялық экономикалық одақтың Кеден кодексінің 38-бабының 5-тармағына сәйкес Еуразиялық экономикалық комиссия Алқасы шешті:

1. Қоса беріліп отырған Қалдықтардың кедендік құнын айқындау ерекшеліктері туралы ереже бекітілсін.

2. Кеден одағы Комиссиясының 2010 жылғы 18 қарашадағы "Шетелдік тауарларды өңдеу нәтижесінде түзілген қалдықтардың кедендік құнын айқындау ерекшеліктері туралы ереже туралы" № 512 шешімінің күші жойылды деп танылсын.

3. Осы Шешім ресми жарияланған күнінен бастап күнтізбелік 30 күн өткен соң күшіне енеді.

Еуразиялық экономикалық комиссия Алқасының Төрағасы

Т. Саркисян

Еуразиялық экономикалық комиссия Алқасының 2018 жылғы 22 мамырдағы № 82 шешімімен БЕКІТІЛГЕН

Қалдықтардың кедендік құнын айқындау ерекшеліктері туралы
ЕРЕЖЕ

1. Осы Ереже Еуразиялық экономикалық одақтың кедендік аумағында қайта өңдеу жөніндегі операциялар, ішкі тұтыну үшін қайта өңдеу жөніндегі операциялар нәтижесінде пайда болған және Еуразиялық экономикалық одақтың Кеден кодексінің 170-бабының 1-тармағына және 195-бабының 1-тармағына сәйкес кедендік рәсімдермен орналастырылуға жататын қалдықтардың (бұдан әрі тиісінше – өңдегеннен кейінгі қалдықтар, Кодекс), сондай-ақ тауарларды жою нәтижесінде пайда болған және Кодекстің 250-бабының 4-тармағына сәйкес кедендік рәсімдермен орналастырылуға жататын қалдықтардың (бұдан әрі – жойғаннан кейінгі қалдықтар) кедендік құнын айқындау ерекшеліктерін белгілейді.

2. Осы Ереженің 1-тармағында көрсетілген қалдықтардың (бұдан әрі – қалдықтар) кедендік құны осы Ережеде көзделген ерекшеліктер ескеріліп, Кодекстің 5-тарауына сәйкес айқындалады.

3. Өңдегеннен кейінгі қалдықтардың кедендік құны, егер тауарларды өңдеу бойынша қызметтер көрсету шартында мұндай қалдықтарды Еуразиялық экономикалық одақтың (бұдан әрі – Одақ) кедендік аумағында сату көзделсе, Кодекстің 39-бабының 1-тармағында көзделген шарттар сақталған кезде әкелінетін тауарлармен мәміленің құны жөніндегі әдісті (1-әдіс) қолдану жолымен айқындалады.

Өңдегеннен кейінгі қалдықтардың кедендік құны олармен мәміленің құны болып табылады, яғни осы қалдықтар үшін іс жүзінде төленген немесе төлеуге жататын, тауарларды қайта өңдеу жөніндегі қызметтер көрсету шартында көзделген және осы Ереженің 4-тармағына сәйкес толықтырылған баға.

4. Өңдегеннен кейінгі қалдықтардың кедендік құнын 1-әдіс бойынша айқындау кезінде осы қалдықтар үшін іс жүзінде төленген немесе төлеуге жататын бағаға:

а) сатып алушы осындай қалдықтарды сатып алуға байланысты қызметтер көрсеткені үшін өз агентіне (делдалға) төлейтін сатып алғаны үшін сыйақыны қоспағанда, осындай шығыстарды сатып алушы жүзеге асырылған немесе жүзеге асыруға жататын, бірақ осы қалдықтар үшін іс жүзінде төленген немесе төленуге жататын бағаға қосылмаған мөлшерде делдалдарға (агенттерге) сыйақы және брокерлерге сыйақы;

б) сатушыға тікелей немесе жанама түрде тиесілі кірістің (пайданың) кейіннен сату, өзге тәсілмен басқару немесе осы қалдықтарды пайдалану нәтижесінде алынған бөлігі қосылады.

5. Өңделгеннен кейінгі қалдықтардың 1-әдіс бойынша айқындалатын кедендік құнында мынадай шығыстар қалдықтар үшін іс жүзінде төленген немесе төлеуге жататын бағадан бөлініп көрсетілген жағдайда олар қамтылуға тиіс емес:

а) осындай қалдықтарды тасу (тасымалдау) жөніндегі шығыстар;

б) төленетін немесе төлеуге жататын баждар, салықтар және алымдар.

6. Жойғаннан кейінгі қалдықтардың кедендік құнын айқындау кезінде 1-әдіс қолданылмайды.

7. Ұқсас тауарлармен мәміленің құны жөніндегі әдісті (2-әдіс), біртекті тауарлармен мәміленің құны жөніндегі әдісті (3-әдіс) немесе шегеру әдісін (4-әдіс) қолдану жолымен қалдықтардың кедендік құнын айқындау мақсаттары үшін Кодекстің 41-бабының 1-тармағында, 42-бабының 1-тармағында және 43-бабының 3-тармағында белгіленген кезеңді айқындау үшін қалдықтарды мәлімделген кедендік рәсіммен орналастыру үшін берілген кедендік декларацияның тіркелген күні Одақтың кедендік аумағына тауарлардың әкелінген күні деп түсініледі.

Егер осындай ұқсас немесе біртекті тауарлар Одақтың кедендік аумағында өндірілсе, қалдықтардың кедендік құнын айқындау мақсаттары үшін тауарлар осындай қалдықтарға ұқсас немесе біртекті деп есептеледі.

8. Қалдықтардың кедендік құнын айқындау кезінде қосу әдісі (5-әдіс) қолданылмайды.

9. Қалдықтардың кедендік құнын резервтік әдіс (6-әдіс) бойынша айқындау Кодекстің 39, 41 – 43-баптарында белгіленген тауарлардың кедендік құнын айқындау әдістерін икемді қолдану негізінде, сондай-ақ осы Ережеде көзделген ерекшеліктер ескеріле отырып жүзеге асырылады.

Об утверждении Положения об особенностях определения таможенной стоимости отходов

Решение Коллегии Евразийской экономической комиссии от 22 мая 2018 года № 82

В соответствии с пунктом 5 статьи 38 Таможенного кодекса Евразийского экономического союза Коллегия Евразийской экономической комиссии решила:

1. Утвердить прилагаемое Положение об особенностях определения таможенной стоимости отходов.

2. Признать утратившим силу Решение Комиссии Таможенного союза от 18 ноября 2010 г. № 512 "О Положении об особенностях определения таможенной стоимости отходов, образовавшихся в результате переработки иностранных товаров".

3. Настоящее Решение вступает в силу по истечении 30 календарных дней с даты его официального опубликования.

Председатель Коллегии Евразийской экономической комиссии

Т. Саркисян

УТВЕРЖДЕНО Решением Коллегии Евразийской экономической комиссии от 22 мая 2018 г. № 82

ПОЛОЖЕНИЕ
об особенностях определения таможенной стоимости отходов

1. Настоящее Положение устанавливает особенности определения таможенной стоимости отходов, образовавшихся в результате операций по переработке на таможенной территории Евразийского экономического союза, операций по переработке для внутреннего потребления и подлежащих помещению под таможенные процедуры в соответствии с пунктом 1 статьи 170 и пунктом 1 статьи 195 Таможенного кодекса Евразийского экономического союза (далее соответственно – отходы после переработки, Кодекс), а также отходов, образовавшихся в результате уничтожения товаров и подлежащих помещению под таможенные процедуры в соответствии с пунктом 4 статьи 250 Кодекса (далее – отходы после уничтожения).

2. Таможенная стоимость отходов, указанных в пункте 1 настоящего Положения (далее – отходы), определяется в соответствии с главой 5 Кодекса с учетом особенностей, предусмотренных настоящим Положением.

3. Таможенная стоимость отходов после переработки определяется путем применения метода по стоимости сделки с ввозимыми товарами (метод 1) при соблюдении условий, предусмотренных пунктом 1 статьи 39 Кодекса, в случае, если договором на оказание услуг по переработке товаров предусмотрена продажа таких отходов на таможенной территории Евразийского экономического союза (далее – Союз).

Таможенной стоимостью отходов после переработки является стоимость сделки с ними, то есть цена, фактически уплаченная или подлежащая уплате за эти отходы, предусмотренная договором на оказание услуг по переработке товаров и дополненная в соответствии с пунктом 4 настоящего Положения.

4. При определении таможенной стоимости отходов после переработки по методу 1 к цене, фактически уплаченной или подлежащей уплате за эти отходы, добавляются:

а) вознаграждение посредникам (агентам) и вознаграждение брокерам в размере, в котором такие расходы осуществлены или подлежат осуществлению покупателем, но не включены в цену, фактически уплаченную или подлежащую уплате за эти отходы, за исключением вознаграждения за закупку, уплачиваемого покупателем своему агенту (посреднику) за оказание услуг, связанных с покупкой этих отходов;

б) часть полученного в результате последующих продажи, распоряжения иным способом или использования этих отходов дохода (выручки), которая прямо или косвенно причитается продавцу.

5. Таможенная стоимость отходов после переработки, определяемая по методу 1, не должна включать в себя следующие расходы при условии, что они выделены из цены, фактически уплаченной или подлежащей уплате за эти отходы:

а) расходы по перевозке (транспортировке) таких отходов;

б) уплачиваемые или подлежащие уплате пошлины, налоги и сборы.

6. При определении таможенной стоимости отходов после уничтожения метод 1 не применяется.

7. Для целей определения таможенной стоимости отходов путем применения метода по стоимости сделки с идентичными товарами (метод 2), метода по стоимости сделки с однородными товарами (метод 3) или метода вычитания (метод 4) для определения периода, установленного пунктом 1 статьи 41, пунктом 1 статьи 42 и пунктом 3 статьи 43 Кодекса, под датой ввоза товаров на таможенную территорию Союза понимается день регистрации таможенной декларации, поданной для помещения отходов под заявленную таможенную процедуру.

Для целей определения таможенной стоимости отходов товары считаются идентичными этим отходам или однородными с ними в случае, если такие идентичные или однородные товары произведены на таможенной территории Союза.

8. При определении таможенной стоимости отходов метод сложения (метод 5) не применяется.

9. Определение таможенной стоимости отходов по резервному методу (метод 6) осуществляется на основании гибкого применения методов определения таможенной стоимости товаров, установленных статьями 39, 41 – 43 Кодекса, а также с учетом особенностей, предусмотренных настоящим Положением.