Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2005 жылғы 20 шілдедегі № 750 қаулысына өзгеріс енгізу туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 27 желтоқсандағы № 1416 Қаулысы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 5 маусымдағы № 408 қаулысымен

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Үкіметінің 05.06.2015 № 408 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) қаулысымен.

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
1. Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2005 жылғы 20 шілдедегі № 750 қаулысына (Қазақстан Республикасының ПҮАЖ-ы, 2005 ж., № 30, 391-құжат) мынадай өзгеріс енгізілсін:
көрсетілген қаулымен бекітілген Медициналық-әлеуметтік сараптама жүргізу ережесі осы қаулыға қосымшаға сәйкес жаңа редакцияда жазылсын.
2. Осы қаулы алғашқы ресми жарияланған күнінен бастап күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2010 жылғы 27 желтоқсандағы
№ 1416 қаулысына
қосымша

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2005 жылғы 20 шілдедегі
№ 750 қаулысымен
бекітілген

Медициналық-әлеуметтік сараптама жүргізу ережесі 1. Жалпы ережелер

1. Осы Медициналық-әлеуметтік сараптама жүргізу ережесі (бұдан әрі - Ереже) 2005 жылғы 13 сәуірдегі «Мүгедектерді әлеуметтік қорғау туралы», 2003 жылғы 25 сәуірдегі «Міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы», 2005 жылғы 7 ақпандағы «Қызметкер еңбек (қызмет) міндеттерін атқарған кезде оны жазатайым оқиғалардан міндетті сақтандыру туралы», 1997 жылғы 16 маусымдағы «Қазақстан Республикасында мүгедектігі бойынша, асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша және жасына байланысты берілетін мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар туралы» Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес әзірленді және мүгедектікті әрі еңбек қабілетінен айрылу дәрежесін белгілеудің, сондай-ақ куәландырылатын адамның әлеуметтік қорғау шараларына қажеттілігін айқындау тәртібін регламенттейді.
2. Мүгедектікті және еңбек қабілетінен айрылу дәрежесін белгілеуді, сондай-ақ куәландырылатын адамның әлеуметтік қорғау шараларына қажеттілігін белгілеуді Қазақстан Республикасы Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі Бақылау және әлеуметтік қорғау комитетінің аумақтық бөлімшелері (бұдан әрі - аумақтық бөлімшелер) медициналық-әлеуметтік сараптама (бұдан әрі - МӘС) жүргізу жолымен жүргізеді.
3. Осы Ережеде мынадай ұғымдар пайдаланылады:
1) біліктілік - қызметкердің кәсіптік даярлығының дәрежесі, оның күрделілігі белгілі дәрежедегі жұмысты орындау үшін қажетті білімі, ептілігі мен дағдыларының болуы;
2) еңбек қабілеті - қызметкердің белгілі бір біліктіліктегі, көлемдегі және сападағы жұмысты орындауға қабілеті;
3) жалпы еңбек қабілеті - адамның кез келген білікті емес жұмысты орындау, қызметтер көрсету қабілеті;
4) кәсіп - арнайы даярлықтың және жұмыс тәжірибесінің нәтижесінде алған теориялық білімі мен практикалық машықтар кешенін меңгерген адамның еңбек қызметінің (кәсібінің) түрі;
5) кәсіптік еңбек қабілеті - қызметкердің белгілі бір біліктіліктегі, көлемдегі және сападағы жұмысты орындауға қабілеті;
6) кәсіптік еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі - қызметкердің Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес айқындалатын еңбек (қызметтік) міндеттерін орындау қабілеті төмендеуінің деңгейі;
7) куәландыру - оңалту әлеуеті мен болжамын, әлеуметтік қорғау шараларын белгілей отырып, МӘС жүргізу;
8) куәландырылатын адам - оған қатысты МӘС жүргізілетін адам;
9) медициналық-әлеуметтік сараптама - организм функциясының тұрақты бұзылуынан туындаған тіршілік-тынысының шектелуін бағалау негізінде куәландырылатын адамның әлеуметтік қорғау шараларына қажеттіліктерін белгіленген тәртіппен анықтау;
10) мүгедек - тіршілік-тынысының шектелуіне және оны әлеуметтік қорғау қажеттігіне әкеп соқтыратын аурулардан, жарақаттардан, олардың салдарынан, кемістіктерден организм функциялары тұрақты бұзылып, денсаулығы бұзылған адам;
11) мүгедек бала - тіршілік-тынысының шектелуіне және оны әлеуметтік қорғау қажеттігіне әкеп соқтыратын аурулардан, жарақаттардан, олардың салдарынан, кемістіктерден организм функциялары тұрақты бұзылып, денсаулығы бұзылған он сегіз жасқа дейінгі адам;
12) мүгедекті оңалтудың жеке бағдарламасы - мүгедекті оңалтуды жүргізудің нақты көлемін, түрлері мен мерзімін айқындайтын құжат;
13) мүгедектік - организм функциялары тұрақты бұзылып, денсаулығының бұзылуы салдарынан адамның тіршілік-тынысының шектелу дәрежесі;
14) мүгедектерді әлеуметтік қорғау - мүгедектерге әлеуметтік көмек көрсету, оңалту, сондай-ақ олардың қоғамға етене араласуы жөніндегі шаралар кешені;
15) мүгедектерді оңалту - организм функцияларының тұрақты бұзылып денсаулықтың бұзылуынан туындаған тіршілік-тынысының шектелуін жоюға немесе мүмкіндігінше толық өтеуге бағытталған медициналық, әлеуметтік және кәсіптік іс-шаралар кешені;
16) оңалту болжамы - оңалту әлеуетін іске асырудың болжамды мүмкіндігі және мүгедекті қоғамға кіріктірудің болжамды деңгейі;
17) оңалту әлеуеті - мүгедек организмінің бұзылған функциялары мен қабілеттерін медициналық, психологиялық және әлеуметтік факторларды талдау негізінде қалпына келтірудің нақты мүмкіндіктерінің көрсеткіші;
18) организм функциялары - организм жүйелерінің физиологиялық (психикалықты қоса алғандағы) функциялары;
19) организм функцияларының бұзылуы - организмнің қызметінде немесе құрылымында туындайтын, олардың нормадан едәуір ауытқуы ретінде қаралатын проблемалар;
20) тіршілік-тынысының шектелуі - адамның өзін өзі қарап күту, өздігінен жүріп-тұру, бағдарлай алу, қарым-қатынас жасау, өзінің мінез-құлқын бақылау, оқу және еңбек қызметімен айналысу қабілетінен немесе мүмкіндігінен толық немесе ішінара айрылуы.

2. Медициналық-әлеуметтік сараптаманың негізгі міндеттері мен функциялары

4. Негізгі міндеттері:
1) мүгедектікті және еңбек қабілетінен айрылу дәрежесін, олардың себептерін, мерзімдерін, туындаған уақытын айқындай отырып белгілеу;
2) мүгедектерді оңалтудың жеке бағдарламасын әзірлеу және олардың орындалуын, осы іс-шаралардың тиімділігін бақылау;
3) өзінің еңбек (қызметтік) міндеттерін атқару кезінде жарақат немесе басқа да денсаулық зақымын алған қызметкердің (бұдан әрі - зардап шеккен қызметкер) көмектің қосымша түрлеріне және күтімге қажеттілігін анықтау.
5. Негізгі функциялары:
1) мүгедектікті және еңбек қабілетінен айрылу дәрежесін, олардың себептерін, мерзімдерін, туындаған уақытын айқындай отырып белгілеу;
2) зардап шеккен қызметкердің көмектің қосымша түрлеріне және күтімге мұқтаждығын анықтау;
3) мүгедектерді есепке алу жүйесі деректерінің орталықтандырылған банкін қалыптастыру, мүгедектік себебінің, құрылымы мен жай-күйінің мониторингін жүргізу;
4) мүгедектерді оңалтудың жеке бағдарламасын әзірлеу және түзету, олардың орындалу тиімділігін бақылау;
5) уақытша еңбекке жарамсыздық мерзімін ұзарту;
6) әскери міндетті және әскерге шақырылу жасындағы адамдардың мүгедек деп танылуы туралы мәліметтерді жергілікті әскери басқару органдарына ұсыну;
7) медициналық ұйымдардың дәрігерлеріне МӘС және мүгедектерді оңалту мәселелері жөнінде консультативтік көмек көрсету, олардың біліктілігін арттыру жөнінде іс-шаралар жүргізуге қатысу;
8) жұмыс практикасына қазіргі заманғы, ғылыми қағидаттар мен әдістерді енгізу, сондай-ақ озық тәжірибені қорыту, тарату және МӘС әрі мүгедектерді оңалту жөнінде әдістемелік ұсынымдарды әзірлеу.

3. Медициналық-әлеуметтік сараптамаға жіберу тәртібі

6. Тіршілік-тынысының, оның ішінде аурудың, жарақаттың немесе кемістіктер салдарынан еңбек қабілетінің шектелуіне әкеп соқтыратын, организм функциялары тұрақты бұзылған адамдар, оның ішінде он сегіз жасқа дейінгілер МӘС-ке жіберілуге тиіс.
7. Медициналық ұйымдар ауруға, жарақат зардаптарына немесе кемістікке байланысты организм функцияларының тұрақты бұзылуын растайтын диагностикалық, емдеу және оңалту іс-шараларын жүргізгеннен кейін, анатомиялық кемістіктері немесе организм функцияларының едәуір немесе күрт білінетін бұзылушылықтары бар және оңалту әлеуеті жоқ жазылмайтын ауруларды қоспағанда, уақытша еңбекке жарамсыз болған адамдарды, оның ішінде он сегіз жасқа дейінгі адамдарды, диагнозы белгіленген сәттен бастап кемінде төрт айдан кейін МӘС-ке жібереді.
8. Медициналық зерттеудің сапасы, адамдарды МӘС-ке жіберудің уақтылылығы мен негізділігі үшін жауапкершілік тиісті медицина ұйымының басшысына жүктеледі.
9. МӘС-ке жолдама тиісінше, сапалы ресімделмеген кезде аумақтық бөлімше тексеру деректері және ұсынылған медициналық құжаттарды талдау негізінде сараптамалық қорытынды шығарады және бұл туралы облыстардың, республикалық маңызы бар қаланың және астананың денсаулық сақтауды мемлекеттік басқарудың жергілікті органдарын, 088/у нысанының көшірмесін қоса ұсына отырып, он жұмыс күні ішінде жазбаша хабардар етеді.

4. Куәландыру тәртібі

10. Куәландырылатын адамға МӘС медициналық ұйымның жолдамасы бойынша:
1) тұрғылықты тұратын (тіркелген) жері бойынша;
2) мамандандырылған мекемелерде емдеуде жүрген жері бойынша;
3) түзеу мекемелерінде және тергеу изоляторларында жүргізіледі.
11. Куәландыру куәландырылатын адамның немесе оның заңды өкілінің мынадай құжаттар қоса ұсынылған өтініші бойынша жүргізіледі:
1) 088/у нысаны ресімделген күнінен бастап бір айдан кешіктірмей;
2) жеке басын куәландыратын құжаттың көшірмесі мен салыстыру үшін түпнұсқасы;
3) азаматтарды тіркеу кітабының көшірмесі және салыстыру үшін түпнұсқасы не мекенжай анықтамасы не селолық немесе ауылдық әкімдердің анықтамасы. Адамның түзеу мекемесінде немесе тергеу изоляторында болу фактісін растайтын анықтама (еркін үлгіде);
4) ауру динамикасын талдау үшін амбулаторлық аурудың медициналық картасы, ауру тарихының және зерттеу нәтижелерінің үзінді көшірмелері;
5) әлеуметтік жеке код берілгені туралы куәліктің көшірмесі және салыстыру үшін түпнұсқасы;
6) міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесіне қатысу фактісін растайтын құжат, міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің ол үшін әлеуметтік аударымдар жасалған қатысушысы болып табылатын адам табыс етеді;
7) еңбек қызметін растайтын құжаттың көшірмесі (бар болса, еңбекке қабілетті жастағы адам ұсынады);
8) уақытша еңбекке жарамсыздығы парағы (анықтамасы) (жұмыс істейтін адам ұсынады);
9) еңбек жөніндегі уәкілетті орган белгілеген нысандағы жазатайым оқиға туралы актінің көшірмесі мен салыстыру үшін түпнұсқасы (еңбек жарақатын алған немесе кәсіптік ауруға шалдыққан адам ұсынады);
10) Еңбек гигиенасы мен кәсіптік аурулар ұлттық орталығының берілгеніне екі жылдан аспаған қорытындысы (кәсіптік ауруға шалдыққан адам ұсынады);
11) себептік-салдарлық байланысты белгілеген тиісті қызмет саласындағы уәкілетті орган берген құжат (жараланумен, контузиямен, жарақаттанумен, мертігумен, аурумен байланысты мүгедектіктің себебін анықтау кезінде ұсынылады).
12. Егер адам медициналық ұйымның қорытындысына сәйкес денсаулық жағдайына байланысты МӘС-ке келе алмаса, онда куәландыру үйде, стационарда жүргізіледі және куәландырылатын адам қызмет көрсетілетін өңірден тыс жерде жүрген ерекше жағдайларда ғана, осы Ереженің 11-тармағында белгіленген куәландырылатын адамның немесе оның ата-анасының біреуінің немесе заңды өкілінің, оның ішінде он сегіз жасқа дейінгі адамның қамқоршысының, қорғаншысының келісімімен ұсынылған құжаттардың негізінде сырттай жүргізіледі.
Сырттай мүгедектік куәландырылған адамды мүгедектік белгіленген сәттен бастап 6 айдың ішінде бақылап тексеріп, 1 жылдан аспайтын мерзімге айқындалады.
13. МӘС ұсынылған құжаттарды (клиникалық-функционалдық, әлеуметтік, кәсіптік және өзге де деректерді) қарау, куәландырылатын адамды тексеру, организм функцияларының бұзылуы мен тіршілік-тынысының, оның ішінде еңбек қабілетінің шектелуі дәрежесін бағалау жолымен аумақтық бөлімше бастығының және кемінде екі бас маманның қатысуымен алқалы түрде жүргізіледі.
14. Аумақтық бөлімшенің сараптамалық қорытындысы медициналық айғақтар, организмнің негізгі функциялары бұзылуының және осы Ережеге 1, 2-қосымшаларға сәйкес тіршілік-тынысы шектелуінің жіктемесі негізінде организмнің жай-күйі мен тіршілік-тынысының, оның ішінде еңбек қабілетінің шектелу дәрежесінің кешенді бағасына орай шығарылады.
15. Организм функцияларының бұзылуы мен тіршілік-тынысының, оның ішінде еңбек қабілетінің шектелуі дәрежесіне қарай мүгедек деп танылған адамға бірінші, екінші немесе үшінші топтағы мүгедектік, ал он алты жасқа дейінгі адамға «мүгедек бала» санаты, ал он алты жастан он сегіз жасқа дейінгі адамға бірінші, екінші, үшінші топтағы «мүгедек бала» санаты белгіленеді.
16. МӘС жүргізу кезінде мынадай мүгедектік себептері айқындалады:
1) жалпы ауру;
2) еңбек жарақаты;
3) кәсіптік ауру;
4) бала кезінен мүгедек;
5) уәкілетті орган себептік-салдарлық байланысты анықтаған жағдайда, әскери іс-қимылдарға қатысуына байланысты, әскери қызмет міндеттерін (қызметтік міндеттерін) атқару кезінде алған, әскери қызметін өткеру кезінде, әскери қызмет міндеттерін (қызметтік міндеттерін) атқарумен байланысты емес жазатайым оқиғаның салдарынан алған жаралану, контузия, жарақаттану, мертігу, ауру;
6) уәкілетті орган олардың себептік-салдарлық байланысын анықтаған жағдайда, төтенше экологиялық жағдайлар, оның ішінде иондаушы сәуле әсерінен және/немесе олардың салдарынан алған ауру.
Мүгедектіктің себебі оның себептік-салдарлық байланысын анықтаған уәкілетті орган келтірген тұжырымдармен қатаң сәйкестікте шығарылады.
17. Мүгедектік және кәсіптік еңбек қабілетінен айрылу (бұдан әрі - КЕА) дәрежесі мынадай мерзімдерге: 6 айға, 1, 2 жылға немесе қайта куәландыру мерзімінсіз белгіленеді. Мүгедекке КЕА дәрежесі кезекті қайта куәландыру мерзімімен белгіленген жағдайда КЕА дәрежесі мүгедектік мерзім аяқталғанға дейін белгіленеді.
Адамның айрылған еңбек қабілетіне пайыздық қатынаспен көрсетілген жұмысты орындау, қызмет көрсету қабілетінің төмендеу деңгейін сипаттайтын жалпы еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі (бұдан әрі - ЖЕА) мүгедектік мерзім аяқталғанға дейін белгіленеді, мүгедектік қайта куәландыру мерзімінсіз белгіленген жағдайда, ЖЕА дәрежесі міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесіне қатысушы жасына байланысты зейнетақы төлемдерін алу құқығын беретін жасқа толғанға дейін белгіленеді.
Он алты жасқа дейінгі адамдарға мүгедектік мынадай мерзімдерге: 6 айға, 1, 2 жылға, 5 жылға және он алты жасқа толғанға дейін белгіленеді.
Он алты жастан он сегіз жасқа дейінгі адамдарға мүгедектік мынадай мерзімдерге: 6 айға, 1 жылға, он сегіз жасқа толғанға дейін белгіленеді.
Мүгедектік мерзімі мен еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі куәландырылатын адамның оңалту әлеуетіне сәйкес белгіленеді.
18. Қайта куәландыру мерзімінсіз мүгедектік он сегіз жастан асқан адамдарға:
1) осы Ережеге 3-қосымшаға сәйкес қалпына келмейтін анатомиялық кемістіктер;
2) организм функцияларының тұрақты, қалпына келмейтін өзгерістері мен бұзылулар болған кезде, жүргізілген оңалту іс-шаралары тиімсіз және мүгедектік тобы тұрақты болған кезде, бірінші топтағы мүгедекті - кемінде төрт жыл, екінші топтағы, үшінші топтағы мүгедекті - кемінде алты жыл динамикалық қадағалаудан кейін, зейнет жасындағы адамдарға - оңалту болжамы қолайсыз болған кезде белгіленеді.
19. Міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесіне қатысушының зейнетақы төлемдерін алуға құқық беретін жасқа толғанға дейінгі ЖЕА дәрежесі:
1) осы Ережеге 3-қосымшада көзделген қалпына келмейтін анатомиялық кемістіктері;
2) организм функцияларының тұрақты, қалпына келмейтін өзгерістері мен бұзылулары болған кезде, жүргізілген оңалту іс-шаралары тиімсіз болғанда, ЖЕА дәрежесі 80-нен 100 пайызды қоса алғанға дейінгі адамдарды кемінде төрт жыл, ЖЕА дәрежесі 30-дан 79 пайызды қоса алғанға дейінгі адамдарды кемінде алты жыл динамикалық қадағалаудан кейін белгіленеді.
20. Қайта куәландыру мерзімінсіз КЕА дәрежесі:
1) осы Ережеге 3-қосымшада көзделген қалпына келмейтін анатомиялық кемістіктері;
2) организм функцияларының тұрақты, қалпына келмейтін өзгерістері мен бұзылулары болған кезде, жүргізілген оңалту іс-шаралары тиімсіз болғанда, КЕА дәрежесі 90-нан 100 пайызды қоса алғанға дейінгі адамдарды кемінде төрт жыл, КЕА дәрежесі 5-тен 89 пайызды қоса алғанға дейінгі адамдарды кемінде алты жыл динамикалық қадағалаудан кейін белгіленеді.
21. Аумақтық бөлімшенің сараптама қорытындысы куәландырылатын адамның осы Ереженің 11-тармағында белгіленген құжаттары келіп түскен күннен бастап он жұмыс күнінен кешіктірілмей шығарылады.
Куәландырылатын адамның деректері мүгедектерді есепке алу жүйесі деректерінің орталықтандырылған банкіне енгізіледі, онда МӘС актісі, мүгедекті оңалтудың жеке бағдарламасы, хаттамалар журналы мен осы Ереженің 26-27-тармақтарында көрсетілген құжаттар қалыптастырылады.
МӘС актісі мен хаттамалар журналына сараптамалық қорытындыны шығаруға қатысқан аумақтық бөлімшенің бастығы, бас мамандардың қолы қойылады және мөртаңбамен расталады.
22. Адам мүгедек деп танылған жағдайда, аумақтық бөлімше он жұмыс күні ішінде оңалтудың жеке бағдарламасын (бұдан әрі - ОЖБ) әзірлейді.
ОЖБ жүргізілген оңалту-сараптама диагностикасының нәтижелеріне және мүгедектің бұзылған немесе жоғалтқан организм функцияларын қалпына келтіруге және (немесе) орнын толтыруға бағытталған оңалту іс-шараларын жүргізудің қажеттілігіне қарай әзірленеді.
23. Куәландырылатын адамның осы Ереженің 11-тармағында белгіленген тиісті құжаттарды аумақтық органға ұсынған күні мүгедектікті, еңбек қабілетінен айрылу дәрежесін белгілеу күні болып есептеледі.
Мүгедектік тобы және оны белгілеу күні уақытша еңбекке жарамсыздық парағында немесе уақытша еңбек жарамсыздық туралы анықтамада көрсетіледі.
24. Сараптамалық қорытындыны шығару қиын болған кезде куәландырылатын адамды және/немесе куәландырылатын адамның құжаттарын аумақтық бөлімше он жұмыс күні ішінде жоғары құрылымдық бөлімшеге жібереді, ол қаралып отырған мәселе бойынша белгіленген тәртіппен сараптамалық қорытынды шығарады.
25. Егер куәландырылатын адам мүгедектік себебін ауыстырғысы келсе, аумақтық бөлімшеге себептік-салдарлық байланысты растайтын, осы Ереженің 11-тармағының 4), 9), 10) және 11) тармақшаларында көрсетілген тиісті құжаттарды ұсынған құн мүгедектік себебін өзгерткен күн болып есептеледі.
Мүгедектік себебі «кәсіптік ауруға» немесе «еңбек жарақатына» өзгертілген жағдайда, куәландырылатын адамға бұрын белгіленген мүгедектіктің қалған кезеңіне КЕА дәрежесі туралы анықтама беріледі.
26. Мүгедектік және еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі белгіленген кезде мүгедекке немесе оның заңды өкіліне:
1) мүгедектігі туралы анықтама;
2) мүгедекті оңалтудың жеке бағдарламасы картасынан үзінді көшірме;
3) жалпы еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі туралы анықтама;
4) кәсіптік еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі туралы анықтама;
5) зардап шеккен қызметкердің көмектің қосымша түрлеріне және күтімге мұқтаждығы туралы қорытынды беріледі.
27. Мүгедек деп танылмаған адамға кезекті қайта куәландыру кезінде толық оңалғаны туралы хабарлама беріледі.
28. Еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі туралы анықтама жоғалған кезде аумақтық бөлімше телнұсқасын жазып береді.
Мүгедектік туралы анықтама жоғалған кезде мүгедектің (оның заңды өкілінің) өтініші бойынша МӘС актісінің, хаттамалар журналының немесе мүгедектігі туралы анықтамадан үзінді көшірмелер негізінде мүгедектіктің тобы, себебі мен мерзімі туралы жазбаша растама беріледі.
29. Сараптамалық қорытынды шығарылған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде аумақтық бөлімшелер әлеуметтік төлемдерді тағайындайтын және жүзеге асыратын органдарға мынадай құжаттарды:
1) мүгедектігі туралы анықтамадан үзінді көшірмені;
2) жалпы еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі туралы анықтамадан үзінді көшірмені;
3) кәсіптік еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі туралы анықтамадан үзінді көшірмені жібереді.
Мүгедектің ОЖБ-сы әзірленген күннен бастап үш жұмыс күні ішінде оңалтудың медициналық, әлеуметтік және кәсіптік бөліктерін аумақтық бөлімшелер оңалту іс-шараларын жүзеге асыратын органдарға жібереді.
30. МӘС жүргізген кезде сараптамалық, құқықтық және басқа да мәселелерді шешу үшін әкімшілік шығыстарға көзделген қаражат есебінен белгіленген тәртіппен осы қызметтерге ақы төленіп консультанттар (педиатр, психолог, заңгер және басқа да мамандар) тартылуы мүмкін.
31. Аумақтық бөлімшеге сараптамалық қорытынды шығаруға мүмкіндік бермейтін, жеткілікті негізделмеген диагнозбен жіберілген адам куәландырылған кезде, аумақтық бөлімше диагнозды және организм функцияларының бұзылу дәрежесін нақтылау мақсатында оны қосымша тексеруге және емдеуге жібереді.
Куәландырылатын адам қосымша тексеруден және емделуден бас тартқан жағдайда, сараптамалық қорытынды медициналық ұйымдардың (емдеуші дәрігер, дәрігерлік-консультациялық комиссияның төрағасы, консультанттар) және/немесе жоғары тұрған құрылымдық бөлімше мамандарының қатысуымен куәландыру сәтіндегі объективтік деректердің негізінде шығарылады, бұл туралы МӘС актісінде тиісті жазба жасалады.

5. Мүгедектік топтарын анықтау өлшемдері

32. Адамды мүгедек деп тану үшін мынадай бірнеше міндетті шарттардың бір мезгілде болуы:
1) организм функцияларының тұрақты бұзылуынан денсаулықтың бұзылуы;
2) тіршілік-тынысының шектелуі (адамның өзіне өзі қызмет көрсету, өздігінен жүріп-тұру, бағдарлану, қарым-қатынас жасау, өзінің мінез-құлқын бақылау, оқу немесе еңбек қызметімен айналысу қабілетінен немесе мүмкіндігінен толық немесе ішінара айрылуы);
3) әлеуметтік қорғау шараларын жүзеге асыру қажеттігі негіздеме болып табылады.
Жас мөлшеріне қарай организмде пайда болатын өзгерістер мүгедектік тобын белгілеу үшін негіздеме болмайды.
33. Тіршілік-тынысының мынадай санаттарының бірінің айқын білінетін шектелуіне не олардың ұштасуына әкеп соқтыратын аурулардан, жарақаттар немесе кемістіктер салдарынан болатын организм функцияларының тұрақты едәуір немесе айқын білінетін бұзылуы бірінші топтағы мүгедектікті белгілеу үшін өлшем болып табылады:
1) үшінші дәрежедегі өзіне өзі қызмет көрсету қабілеті;
2) үшінші дәрежедегі жүріп тұру қабілеті;
3) үшінші дәрежедегі еңбек қызметіне қабілеті (еңбек қабілеті);
4) үшінші дәрежедегі оқуға қабілеті;
5) үшінші дәрежедегі айналасын бағдарлай білу қабілеті;
6) үшінші дәрежедегі қарым-қатынас жасау қабілеті;
7) үшінші дәрежедегі өзінің мінез-құлқын бақылау қабілеті.
34. Тіршілік-тынысының мынадай санаттарының бірінің айқын білінетін шектелуіне не олардың ұштасуына әкеп соқтыратын аурулардан, жарақаттар немесе кемістіктер салдарынан болатын организм функцияларының тұрақты білінетін бұзылуы екінші топтағы мүгедектікті белгілеу үшін өлшем болып табылады:
1) екінші дәрежедегі өзіне өзі қызмет көрсету қабілеті;
2) екінші дәрежедегі жүріп тұру қабілеті;
3) екінші дәрежедегі еңбек қызметіне қабілеті (еңбек қабілеті);
4) екінші дәрежедегі оқуға қабілеті;
5) екінші дәрежедегі айналасын бағдарлай білу қабілеті;
6) екінші дәрежедегі қарым-қатынас жасау қабілеті;
7) екінші дәрежедегі өзінің мінез-құлқын бақылау қабілеті.
35. Тіршілік-тынысының мынадай санаттары бірінің шамалы білінетін шектелуіне не олардың ұштасуына әкеп соқтыратын аурулардан, жарақаттар немесе кемістіктер салдарынан болатын организм функцияларының тұрақты шамалы бұзылуы үшінші топтағы мүгедектікті белгілеу үшін өлшем болып табылады:
1) бірінші дәрежедегі өзіне өзі қызмет көрсету қабілеті;
2) бірінші дәрежедегі жүріп тұру қабілеті;
3) бірінші дәрежедегі еңбек қызметіне қабілеті (еңбек қабілеті);
4) бірінші дәрежедегі оқуға қабілеті;
5) бірінші дәрежедегі айналасын бағдарлай білу қабілеті;
6) бірінші дәрежедегі қарым-қатынас жасау қабілеті;
7) бірінші дәрежедегі өзінің мінез-құлқын бақылау қабілеті.

6. Міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесіне қатысушының жалпы еңбек қабілетінен айрылу дәрежесін белгілеу өлшемдері

36. ЖЕА дәрежесі міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушысына еңбек қабілетінен айрылуға (жоғалтуға) әкеп соқтырған оқиға (әлеуметтік қатер) туындағанда белгіленеді.
Тіршілік-тынысының шектелуіне әкеп соқтырған организм функцияларының тұрақты бұзылуын растайтын құжаттар болған кезде ЖЕА туындады деп есептеледі.
37. ЖЕА туындаған кезде міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушысына ЖЕА дәрежесі - 30-дан 100 пайызды қоса алғанға дейін белгіленеді.
38. Міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушысына осы Ережеге 2-қосымшада көзделген, еңбек қабілетінен айрылуға әкеп соқтырған организм функцияларының бұзылу дәрежесі бойынша ЖЕА мынадай жағдайларда белгіленеді:
1) еңбек қабілетінің шамалы білінетін шектелуіне әкеп соқтырған организм функцияларының тұрақты шамалы білінетін бұзылуы кезінде 30-дан 59 пайызды қоса алғанға дейін;
2) еңбек қабілетінің білінетін шектелуіне әкеп соқтырған организм функцияларының тұрақты білінетін бұзылуы кезінде 60-тан 79 пайызды қоса алғанға дейін;
3) еңбек қабілетінің айқын білінетін шектелуіне немесе еңбек қабілетінен айрылуға әкеп соқтырған организм функцияларының айтарлықтай немесе айқын білінетін тұрақты бұзылуы кезінде 80-нен 100 пайызды қоса алғанға дейін белгіленеді.

7. Еңбек (қызметтік) міндеттерін атқаруға байланысты жарақат алған немесе денсаулығына өзге де зақым келген қызметкердің кәсіптік еңбек қабілетінен айрылу дәрежесін белгілеу өлшемдері

39. Кәсіптік еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі еңбек (қызметтік) міндеттерін атқаруға байланысты жарақат алған немесе денсаулығына өзге де зақым келген қызметкерге белгіленеді.
Қызметкердің бірнеше кәсібі болған жағдайда КЕА дәрежесін белгілеу кезінде негізгі кәсібі деп оны орындаған кезде денсаулығына зақым келген немесе жұмыс стажы ұзақтау және ең жоғары біліктілікке жеткен немесе арнайы білім алу жолымен алған кәсібін есептеу керек.
40. Жазатайым оқиға туралы актімен расталған, еңбек (қызметтік)
міндеттерін атқаруға байланысты жарақат алған немесе денсаулығына өзге де зақым келген адамның КЕА туындаған кезде КЕА дәрежесі 5-тен 100 пайызды қоса алғанға дейін белгіленеді.
41. Зардап шеккен қызметкерлерге осы Ережеге 2-қосымшада көзделген еңбек қабілетінен айрылуға әкеп соқтырған организм функцияларының бұзылу дәрежесі бойынша КЕА мынадай жағдайларда белгіленеді:
1) егер зардап шеккен қызметкер өзінің кәсіби қызметін біліктілігінің шамалы немесе орташа төмендеуімен, не атқаратын жұмысы көлемінің азайтылуымен, немесе егер, оның кәсіптік қызметін орындауы бұрынғыдан көп күш қажет ететін жағдайда және/немесе кәсіптік ауыруы кезінде зиянды және/немесе қауіпті өндірістік фактор әсерінің азайтылуымен жалғастыра алса, КЕА дәрежесі 5-тен 29 пайызды қоса алғанға дейін белгіленеді;
2) егер зардап шеккен қызметкер өзінің кәсіби қызметін әдеттегі өндірістік жағдайларда біліктілігінің айқын төмендеуінен не атқаратын жұмыс көлемінің азаюынан жалғастыра алған немесе ол егер кәсіптік қызметін организм функцияларының шамалы білінетін бұзылулары салдарынан және/немесе кәсіптік ауыруы кезінде зиянды және/немесе қауіпті өндірістік фактор әсерінің азайтылуымен жалғастыру қабілетінен айрылған жағдайда, КЕА дәрежесі 30-дан 59 пайызды қоса алғанға дейін белгіленеді;
3) егер зардап шеккен қызметкер өзінің кәсіби қызметін организм функцияларының білінетін бұзылуы салдарынан Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес мүгедекке жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы белгіленіп, мүгедектің жеке мүмкіндіктері ескеріле отырып арнайы жұмыс орны құрылып, арнайы жасалған жағдайларда ғана атқара алатын жағдайда, КЕА дәрежесі 60-тан 89 пайызды қоса алғанға дейін белгіленеді;
4) егер кез келген кәсіби қызмет түрін арнайы жасалған жағдайларда да атқаруға нақты қарсы айғақтары болған кезде, зардап шеккен қызметкер организм функцияларының айқын бұзушылықтары салдарынан кәсіптік еңбек қабілетінен толық айрылған жағдайда, КЕА дәрежесі 90-нан 100 пайызды қоса алғанға дейін белгіленеді.
42. Еңбек (қызметтік) міндеттерін атқаруға байланысты алған жарақат немесе денсаулығының зақымдануы бұрыннан бар ауруының ағымын нашарлатып жіберген жағдайда, онда КЕА пайызы бұрынғы организм функциялары бұзылуының және еңбек қабілетінің шектелуінің біліну дәрежесіне орай белгіленеді.
43. Мертігу немесе денсаулығының өзге де зақымдануы салдары кезінде КЕА дәрежесі пайызбен организм функцияларының білінетін бұзылулары мен еңбек қабілетінің шектелу дәрежесіне сәйкес келетін мөлшер шегінде белгіленеді. КЕА дәрежесі КЕА пайызы жиынтығында организм функцияларының білінетін бұзылулары мен еңбек қабілетінің шектелу дәрежесіне сәйкес келетін мөлшер шегінде болуы тиіс екені ескеріле отырып, әрбір жағдай бойынша пайызбен бөлек белгіленеді.
44. Сақтанушы мен сақтандырушының аумақтық бөлімше қызметкерді куәландырған кезде қатысуға құқығы бар.

8. Зардап шеккен қызметкердің көмектің қосымша түрлеріне және күтімге мұқтаждығын айқындау тәртібі

45. Аумақтық бөлімше зардап шеккен қызметкердің:
1) қосымша медициналық көмекке (тегін медициналық көмектің кепілдік берілген көлемінің тізбесіне енбейтін), оның ішінде қосымша тамақтануға және дәрі-дәрмек сатып алуға;
2) қызметкерге басқа адамның, оның ішінде оның отбасы мүшелері жүзеге асыратын күтімге (арнайы медициналық және тұрмыстық);
3) санаторлық-курорттық емделу кезеңіндегі барлық демалыс уақытына және қызметкердің емделу орнына баруына және келуіне, қажетті жағдайларда - оның ілесіп баратын адамының санаторлық-курорттық емделу орнына бару және кейін келу жол ақысын қоса алғанда, санаторлық-курорттық емделуге;
4) қызметкерге еңбек қызметіне және тұрмыста қажетті техникалық көмекші (компенсаторлық) құралдарына;
5) арнайы жүріп-тұру құралдарымен, сондай-ақ осы Ережеге 4-қосымшаға сәйкес медициналық айғақтары болған кезде мүгедектердің арнаулы автокөлігімен қамтамасыз етуге;
6) кәсіптік оқуға (қайта оқуға);
7) қажетіне қарай арнаулы жағдайлар жасай отырып жұмысқа орналастыруға мұқтаждығын анықтайды.

9. Қайта куәландыру тәртібі

46. Мүгедектерді қайта куәландыру осы Ереженің 3-тарауына сәйкес жүргізіледі.
47. Мүгедектерді және еңбек қабілетінен айрылған адамдарды қайта куәландыру мүгедектікті белгілеген мерзімі өткен соң, медицина ұйымдарының жолдамасы (088/у нысан) бойынша жүргізіледі.
48. Дәлелді себептер (үздіксіз ұзаққа созылған стационарлық емделуіне не табиғи және техногенді сипаттағы төтенше жағдайларға байланысты келуге мүмкіндігінің болмауы) бойынша қайта куәландырудың кезекті мерзімін өткізіп алған жағдайда, мүгедектік және/немесе өткізіп алған кезеңдегі еңбек қабілетінен айрылу дәрежесі есепке алынады, бірақ үш жылдан аспайтын мерзімге.
49. Мүгедектерді және еңбек қабілетінен айрылған адамдарды, сондай-ақ оларға мүгедектік немесе еңбек қабілетінен айрылу қайта куәландыру мерзімінсіз немесе жасына қарай зейнетақы төлемдерін алуға құқық беретін жасқа толғанға дейін белгіленген адамдарды мерзімінен бұрын қайта куәландыру медицина ұйымының жолдамасы (088/у нысан) бойынша мынадай жағдайларда:
1) денсаулығы жағдайының, ауруының (жарақат) себебінің өзгеруі кезінде;
2) куәландырылатын адамның өтініш негізінде, бірақ белгіленген мерзімнің аяқталуына дейін екі ай қалғанда;
3) аумақтық бөлімшенің сараптамалық қорытындысына шағым жасалғанда;
4) аумақтық бөлімшенің сараптамалық қорытындысының негізділігіне бақылау жүргізу кезінде;
5) жалған құжаттарды беру, сараптама қорытындысын негізсіз шығару фактілері анықталғанда, мүгедектікті белгілеу мерзіміне қарамастан жүргізіледі.

10. Аумақтық бөлімшенің сараптамалық қорытындысына шағымдану тәртібі

50. Аумақтық бөлімшенің сараптамалық қорытындысына азамат немесе оның заңды өкілі Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен сотта шағымдана алады.
51. Азаматтардың, мүгедектердің және міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесіне қатысушылардың құқықтарының, бостандықтары мен заңды мүдделерінің бұзылуына кінәлі лауазымды адамдар Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген жауапкершілікте болады.

Медициналық-әлеуметтік
сараптама жүргізу ережесіне
1-қосымша

Он алты жасқа дейінгі бала мүгедек деп танылатын медициналық айғақтар

1. Мүгедектік 6 ай немесе 1 жыл мерзімге белгіленетін функционалдық өзгерістер мен патологиялық жай-күйлер.
Мүгедектікті белгілеу 6 ай немесе 1 жыл мерзімге бұзылған функцияларды қалпына келтіру немесе едәуір жақсарту, адамның толыққанды өмірге оралу мүмкіндігін көздейді:
1) бас-ми жарақатынан, нейроинфекциядан кейінгі шамалы білінетін қозғалу, психикалық, сөйлеу бұзылушылықтары;
2) операциядан кейінгі кезеңде (6 айдан астам) ұзақ мерзімді қалпына келтіру және оңалту іс-шараларын талап ететін жай-күй;
3) ағымының ұзақтығы 2 айдан асатын уақыт ішінде геморрагиялық васкулит кезінде туындаған патологиялық жай-күйлер;
4) асқазанның, ұлтабардың жара ауруының асқынған ағымы;
5) орта дәрежедегі қант диабеті;
6) процесс белсенділігінің жоғары дәрежесі 3 айдан асатын дәнекер тіннің диффуздық зақымдануынан туындаған патологиялық жай-күйлер;
7) баланың тіршілік көрсеткіштері бойынша (айқын білінетін зат алмасу, иммундық, қан тамырларының зақымдануы, қан формуласының өзгеруі және т.б.) тағайындалған әсері күшті препараттарды ұзақ (3 айдан астам) уақыт пайдаланудан туындаған, ұзақ терапевтік түзеуді талап ететін патологиялық жай-күй;
8) коагулопатиялар мен тромбоцитопатия аясында жатырдан дисфункциялық қан кетуі.
2. Оның негізінде мүгедектік 2 жыл мерзімге белгіленетін функционалдық өзгерістер мен патологиялық жай-күйлер.
Бұл топқа қалпына келтіру немесе жақсарту әжептәуір уақытты қажет ететін немесе болжамы белгісіз патологиялық жай-күйлер енеді:
1) сөйлеу, көру, есту қабілеттерінің бұзылуымен немесе оларсыз жүріп-тұруымен ұштастырылатын біркелкі білінетін тұрақты бұзылуы (бір немесе бірнеше буынның парезі, плегиялары, тұрақты гиперкинездер, қимыл үйлесімінің бұзылуы және т.б.);
2) сөйлеу қабілетінің тұрақты бұзылуы (алалия, афазия, түзеуге келмейтін түрі), дизартрия мен кекештенудің ауыр түрі;
3) омыртқа жұлынының зақымдануынан болған жамбас органдары функцияларының білінетін бұзылуы;
4) тұрақты терапевтік резистентті эпилептиформалық жай-күйлер (айына 1 және одан да көп ұстамасы болатын), жиі болатын шағын және тырыспасыз ұстамалар (аптасына 2-3 рет);
5) ұзақтығы 6 айға және одан да ұзаққа созылатын созылмалы психопатиялық жай-күйлер;
6) есту, көру, сөйлеу, жүріп-тұру аппаратының, басқа да органдардың немесе жүйелер функциялары мен мінез-құлықтың патологиялық нысандарымен ұштасатын есуастық дәрежесіндегі ақыл-ой кемістігі;
7) тұрақты әлеуметтік бейімсізденуге әкеп соқтыратын мінез-құлық патологиясы, эмоционалдық-жігер аясының бұзылуы;
8) жақсырақ көретін көздің көру қабілетінің (түзетумен) 0,19 қоса алғанға дейін төмендеуі немесе жақсырақ көретін көздің көру өрісінің шоғырлану нүктесінен барлық бағыттарда 25 градусқа дейін тарылуы;
9) есту функцияларының болмауы (III (56-70 дБ) - IV (71-90 дБ) дәрежедегі екі жақты құлақ мүкістігі);
10) туа біткен немесе пайда болған кеңірдек, көмекей ауруларының салдарынан трахеотомикалық түтіксіз өздігінен дем ала алмауы;
11) ауырлығы орта дәрежедегі бронхиалды ентікпе;
12) ішек-қарын жолы, бауырдың және өт жолдары аурулары мен даму ақаулары кезіндегі ас қорыту органдары функцияларының тұрақты білінетін бұзылуы;
13) белгілі бір жасқа дейін оперативтік емдеуге болмайтын жүрек кемістігі, І-ІІ дәрежедегі жүрек-қан тамырлары жеткіліксіздігінен асқынған ірі қан тамырлары дамуының кемістіктері;
14) І-ІІ дәрежедегі жүрек функциясының тұрақты жеткіліксіздігі, айқын білінетін созылмалы гипоксемия, жүрек функциясының бұзылуына байланысты, оның ішінде кардиостимулятор орнатылғаннан кейінгі синкопальдік жай-күйлер;
15) бүйрек функциясының айқын білінетін тұрақты бұзылуы, бүйрек тініндегі патологиялық процесс белсенділігінің жоғары дәрежесі;
16) терінің және/немесе шырышты қабықтың қимыл белсенділігінің күрт шектелуіне және әлеуметтік бейімсізденуге әкеп соғатын ауқымды зақымдануы (жара болу, эритродермия, айқын қышыну, тыртықтардың пайда болуына байланысты өзгерістер, папилломатоз және басқалары);
17) туа біткен немесе тұқым қуалайтын қан аурулары кезіндегі гемоглобиннің бір литрге 100 граммнан (бұдан әрі - л/г) кем болып төмендей отырып, жылына бір реттен артық болатын анемиялық криздер;
18) қатерсіз ісіктің салдарынан болған орган функциясының айқын бұзылуы және/немесе айқын білінетін косметикалық кемістік;
19) тірек-қозғалыс функцияларының айқын бұзылуы бар жамбас пен сан буындарының туа біткен немесе кейіннен шығып кетуі;
20) организм функцияларының біркелкі білінетін бұзылуы бар органдардың немесе жүйелердің туберкулезі.
3. Мүгедектік 5 жыл мерзімге белгіленетін функционалдық өзгерістер мен патологиялық жай-күйлер:
1) бірқалыпты тұрақтануы басталғанға дейінгі туа біткен тұқым уалайтын зат алмасу аурулары (фенилкетонурия, целиакция және басқалары);
2) тіршілік-тынысының бұзылуына және әлеуметтік бейімсізденуге әкеп соқтыратын туа біткен, тұқым қуалайтын аурулар мен синдромдар;
3) асқынған лейкоз, лимфогрануломатоз;
4) ісік процесінің стадиясына қарамастан, хирургиялық және басқа да емдеу түрлерінен кейінгі кез келген жерде орналасқан қатерлі ісіктер;
5) бас сүйектің көлемі үлкейген және гипертензиялық синдромды нақты гидроцефалия, операция жасалған гидроцефалия;
6) сүйек тінінің айқын білінетін ауқымды деструкциялары (остеопороз, шеміршектің қосылуы), сүйектердің, буындардың, бұлшық еттердің қисаюына, аяқ-қол функцияларының ІІ-ІІІ дәрежедегі бұзылуы бар қайталама патологиялық сынықтарға әкеп соғатын бұлшық еттердің патологиялық өзгерістері (миофиброз, диффузды кальциноз);
7) омыртқа мен кеуде қуысының ІІІ-ІV дәрежеде қисаюы, бір немесе бірнеше аяқ-қол буындарының тартылып және шор болып бітуі, ірі сүйектер жалған буындарының контрактуралары және/немесе анкилозына байланысты жүріп-тұру аппараты функцияларының бұзылуы;
8) туа біткен кемістігі салдарынан аяқ-қолдың немесе олардың сегментінің айқын білініп бұзылуы (мутиляция, контрактуралар, синдактилиялар, артропатиялар және басқалар);
9) органдардың жарым-жартылай немесе толық аплазиясы бар бет дамуындағы туа біткен ақауларға, сондай-ақ белгілі бір жасқа дейін оперативтік емдеуге болмайтын жұмсақ тіннің және бет скелетінің кейіннен пайда болған ақауларына байланысты тыныс алу, шайнау, жұтыну, сөйлеу функцияларының айқын білінетін бұзылуы;
10) зәр мен үлкен дәреттің тұрақты тоқтамауы, мерзімі бойынша хирургиялық емдеуге жатпайтын ішектегі, қуық пен қуық-жыныс жолдарындағы жыланкөз жаралар.
4. Мүгедектік он алты жасқа толғанға дейінгі мерзімге белгіленетін функционалдық өзгерістер мен патологиялық жай-күйлер.
Тіршілік-тынысының тұрақты шектелуі, органдар функцияларының сауығу немесе әжептәуір жақсару деректері жоқ, тіршілік әрекетінің үдемелі шектелуі, емдеу мен оңалту іс-шараларының болжамды болашағы болмайтын кезде балаға он алты жасқа толғанға дейінгі мүгедектік белгіленеді:
1) бір немесе бірнеше буынның біркелкі білініп және айқын білініп сал болуы немесе терең парезі, тұрақты жайылған гиперкинезі (қос атетоз, хореоатетоз секілді), қимыл үйлесімінің білінетін бұзылуы;
2) екі және одан да көп жылдар бойы орын алатын терапевтік резистентті тырыспалар (айына 3-4 рет және одан да көбірек);
3) олигофрениялық немесе әртүрлі генездегі жарымес имбецилдік немесе идиотияның тиісті дәрежесі;
4) кереңдік (90 дБ астам), керең-мылқаулық;
5) жұлынның зақымдануына байланысты жамбас органдары функцияларының тұрақты бұзылуы, түзетуге келмейтін ішек және қуық-жыныс жолдарындағы жыланкөз жаралар;
6) тыныс функцияларының айқын бұзылуы бар туа біткен және тұқым қуалайтын қолқа-өкпе жүйесінің зақымдануы (муковисцидоз, асқынған альвеолиттер және өкпенің басқа да жайылмалы аурулары);
7) пайда болған және туа біткен сипаттағы созылмалы бронхиалды-өкпе аурулары кезіндегі II және одан да жоғары дәрежедегі тыныстың тұрақты тарылуы, ентікпелі ұстаманың қалыптасуы және жүрек-тамыр, орталық жүйке жүйесінің бұзылуы кезінде, бүйрек бездерінің созылмалы жеткіліксіздігіне әкеп соқтыратын гормондарға тәуелді бронхиалды ентікпе;
8) жүректің инкурабельді фонындағы ауруларының ІІ-ІІІ дәрежедегі тұраланған жүрек кемістігі;
9) туа біткен, тұқым қуалайтын, кейіннен пайда болған ауруларға байланысты бауыр функциясының қайтымсыз айқын бұзылуы;
10) бүйрек функциясының созылмалы жетіспеушілігі, қатерлі гипертония, бүйректің асқынған қантсыз диабеті;
11) инкурабельді қатерлі ісіктер;
12) орган функциялары бұзылған жағдайда, хирургиялық әдіспен емдеуге келмейтін қатерсіз ісіктер;
13) организм функцияларының айқын білініп бұзылуына әкеп соғатын органдар мен жүйелердің болмауы (туа біткен немесе кейін пайда болған) немесе дамуы айқын жетілмеген кезде туындайтын патологиялық жай-күй;
14) аяқ-қолдың бір немесе бірнеше буынының деңгейіне қарамастан келте болуы;
15) өз еркімен жүріп-тұру немесе өзін өзі күту қабілетінің күрт шектелуі кезінде анкилоздарға, контрактураларға, патологиялық сынуға, скелеттің қисаюына әкеп соғатын скелет сүйектерінің жүйелі зақымдануы және тірек-қозғалыс аппаратының дамуындағы ақаулар;
16) ішкі секреция функцияларының жетіспеушілігі салдарынан организм функцияларының айқын білініп бұзылуы: қант диабеті (өзге жүйелер мен органдардың асқынуы бар инсулинге тәуелді түрі), қантсыз диабет (питуитрин-резистентті түрі), Иценко-Кушинг ауруы (асқынған түрі), бүйрек безінің созылмалы жеткіліксіздігі (Аддисон ауруы, адреналэктомиядан кейінгі жағдай, бүйрек безінің туа біткен дисфункциясы), гипофизарлы нанизм, туа біткен немесе кейіннен пайда болған гипотиреоздың, гипопаратиреоздың ауыр түрі;
17) созылмалы лейкоз, гистиоцитоз;
18) қан өндірудің орташа және ауыр дәрежедегі туа біткен және кейіннен пайда болған гипо- және апластикалық жай-күйлері (гемоглобин 100 г/л төмен, тромбоциттер 1 куб миллиметрде (бұдан әрі - 1 куб. мм) 100 мыңнан төмен, лейкоциттер 1 куб. мм 4 мың. кем;
19) коагулопатия мен тромбопатияның ауыр түрлері, ауыр геморрагиялық криздер үздіксіз қайталанып отыратын созылмалы тромбоцитопеникалық пурпура (қандағы тромбоциттер саны 50 мың және 1 куб.мм-ден кем);
20) туа біткен иммундық тапшылық жағдайы. Ауыр аралас иммундық жеткіліксіздік, агамма- және гипогаммаглобулинемия, лимфа байланыстарының, өкпенің, бауырдың, басқа да органдардың бактериямен зақымдануын тудыратын септикалық гранулематоз;
21) қан сарысуындағы Е иммунноглобулиннің бір литрде 1000 КЕД артық концентрациясымен тері асты клетчаткаларының, өкпенің, бауырдың және басқа да органдардың көбіне «салқын» абсцестерін тудыратын Е гипериммунноглобулинемия синдромы;
22) пайда болған иммунитет тапшылығы, адамның туа біткен иммундық тапшылық жай-күйлерінің айқын көрінісі;
23) туа біткен және пайда болған анофтальм, бір көздің немесе екі көздің толық көрмеуі.

Медициналық-әлеуметтік
сараптама жүргізу ережесіне
2-қосымша

Организмнің негізгі функцияларының бұзылуын және тіршілік тынысының шектелуін жіктеу

1. Адам организмінің негізгі функцияларының бұзылуын жіктеу:
1) организмнің психикалық функцияларының бұзылуы (аңғару, зейін, еске сақтау, ойлау, сөйлеу, эмоциялар, жігер, парасат, сана, мінез-құлық, психомоторлық функциялар);
2) сезіну функцияларының бұзылуы (көру, есту, иісті сезу, түйсіну және сезімталдықтың бұзылуы);
3) статикалық-динамикалық функциялардың (бастың, кеуденің, аяқ-қолдың қозғалу функцияларының, статиканың және қозғалыс үйлесімдігінің) бұзылуы;
4) қан айналымы, тыныстау, ас қорыту, сыртқа шығару, зат пен энергия алмасу, ішкі секреция, қан түзілуі, иммунитет функцияларының бұзылуы.
2. Организм функцияларының бұзылуын біліну дәрежесіне қарай жіктеу:
1) бірінші дәреже - функциялардың шамалы білінетін бұзылуы;
2) екінші дәреже - функциялардың орташа білінетін бұзылуы;
3) үшінші дәреже - функциялардың білінетін бұзылуы;
4) төртінші дәреже - функциялардың едәуір немесе күрт білінетін бұзылуы.
3. Тіршілік-тынысының негізгі санаттарын жіктеу:
1) өзін өзі күту қабілеті - негізгі физиологиялық қажеттіктерін өз бетімен қанағаттандыра алу, күнделікті тұрмыстық әрекет жасау және жеке гигиена дағдыларын орындай алу қабілеті;
2) өз бетімен жүріп-тұру қабілеті - кеңістікте өз бетімен қозғала алу, кедергілерден өту, өзі орындайтын тұрмыстық, қоғамдық, кәсіптік қызметтер шегінде денесін тепе-тең қалпында ұстай білу қабілеті;
3) оқу қабілеті - (дәрістік, кәсіби және басқа да) білімді қабылдап және түсіне алу, дағдылар мен машықтарды (әлеуметтік, кәсіптік, мәдени және тұрмыстық) игеру қабілеті, сондай-ақ білім беру мекемелерінде оқу мүмкіндігі;
4) еңбек қызметіне қабілеті (еңбек қабілеті) - жұмыстың орындалу мазмұнына, көлеміне және шарттарына қойылатын талаптарға сәйкес іс-әрекетті жүзеге асыру қабілеті;
5) бағдарлана білу қабілеті - уақытта және кеңістікте бағдарлана білу қабілет;
6) қарым-қатынас жасау қабілеті - адамдар арасында ақпаратты қабылдау, қайта өңдеу және алмасу жолымен қарым-қатынас орнату қабілеті;
7) өзінің жүріс-тұрысын бақылау қабілеті - өзін сезіне білу және әлеуметтік-құқықтық нормаларды ескере отырып барабар мінез-құлыққа қабілеті;
8) ойын және танымдық қызметке қабілеті - құрбы-құрдастарымен қарым-қатынас жасау, алатын тәжірибесінің болмысы мен елесін талдау қабілеті, бала жаста жас ерекшеліктерін ескере отырып оқу және даму қабілеті;
9) белсенді қозғалу қабілеті - баланың денесінің жай-күйін өзгерту, кеңістікте қозғалу арқылы әртүрлі қимылдарды орындау, объектілердің орнын ауыстыру, қозғалту немесе манипуляциялау, жүру, жүгіру, кедергілерден өту және әртүрлі көлік түрлерін пайдалану қабілеті.
4. Тіршілік-тынысының шектелуін біліну дәрежесіне қарай жіктеу:
1) өзіне өзі қызмет көрсету қабілетінің шектелуі:
бірінші дәреже - көмекші құралдарды пайдалана отырып, өзіне өзі қызмет көрсету қабілеті;
екінші дәреже - көмекші құралдарды пайдалана отырып және/немесе өзге адамдардың көмегімен өзіне өзі қызмет көрсету қабілеті;
үшінші дәреже - өзін өзі күтуге қабілетінің болмау және басқа адамдарға толық тәуелді болуы;
2) өз бетімен жүріп-тұру қабілетінің шектелуі:
бірінші дәреже - қажет кезінде көмекші құралдарды пайдалана отырып, неғұрлым көп уақыт жұмсап және қашықтықты қысқарту арқылы өз бетімен жүріп-тұру қабілеті;
екінші дәреже - көмекші құралдарды пайдалана отырып және/немесе басқа адамдардың көмегімен өз бетімен жүріп-тұру қабілеті;
үшінші дәреже - өз бетімен жүріп-тұруға қабілетсіздігі және басқа адамдарға толық тәуелді болуы;
3) оқуға қабілетінің шектелуі:
бірінші дәреже - оқу процесінің арнайы режимін сақтай отырып және (немесе) қосымша құралдарды пайдалана отырып жалпы үлгідегі оқу орындарында оқуға қабілеттілігі;
екінші дәреже - тек арнайы оқу орындарында немесе арнайы бағдарламалар бойынша үй жағдайында және\немесе көмекші құралдарды пайдалана отырып және/немесе өзге адамдардың көмегімен оқуға қабілеттілігі;
үшінші дәреже - білім беретін оқу бағдарламалары бойынша оқуға қабілетсіздігі;
4) еңбек қызметіне қабілетінің (еңбек қабілетінің) шектелуі:
бірінші дәреже - біліктілігін төмендеткен немесе өндірістік қызметтің көлемін азайтқан жағдайда, еңбек қызметін орындауға қабілеті, өз мамандығы бойынша жұмысты орындау мүмкіндігінің болмауы;
екінші дәреже - көмекші құралдарды пайдалана отырып, арнайы жасалған жағдайларда және/немесе арнайы жабдықталған жұмыс орындарында және/немесе басқа адамдардың көмегімен еңбек қызметін орындауға қабілеті;
үшінші дәреже - еңбек қызметіне қабілетсіздігі;
5) бағдарлануға қабілетінің шектелуі:
бірінші дәреже - көмекші құралдарды пайдаланған жағдайда бағдарлай білуге қабілеті;
екінші дәреже - қажет кезінде көмекші құралдарды пайдалана отырып, басқа адамдардың көмегін талап ететін бағдарлануға қабілеті;
үшінші дәреже - бағдарлануға қабілетсіздігі (дезориентация);
6) қарым-қатынас жасау қабілетінің шектелуі:
бірінші дәреже - ақпаратты меңгеру, қабылдау және беру жылдамдығының төмендеуімен, көлемінің кішіреюімен сипатталатын қарым-қатынас жасау, қажет кезінде көмекші құралдарды және/немесе ымдау тілі маманының қызметін пайдалану қабілеті;
екінші дәреже - көмекші құралдарды пайдалана отырып және/немесе басқа адамдардың көмегімен қарым-қатынас жасауға қабілеттілігі;
үшінші дәреже - қарым-қатынас жасауға қабілетсіздігі;
7) өзінің мінез-құлқын бақылау қабілетінің шектелуі:
бірінші дәреже - өзінің мінез-құлқын өз бетімен бақылау қабілетінің ішінара төмендеуі;
екінші дәреже - өзінің мінез-құлқын тек қана бөгде адамдардың көмегімен ішінара немесе толық бақылау қабілеті;
үшінші дәреже - өзінің мінез құлқын бақылау қабілетсіздігі;
8) ойын және танымдық қызметке қабілетінің шектелуі:
бірінші дәреже - организмнің қандай да бір жүйесінде баланың одан әрі дамуын және әлеуметтік-рөлдік ұстанымының қалыптасуын шамалы дәрежеде қиындататын кемістіктің болуына орай ойын қызметі белсенділігінің төмендеуі. Орнын толтыру құралдары мен түзеу әдістерін қолданудың қажеттігі. Жүзеге асырылу үдерісіне баса назар аударуды және жеке тәсілді талап ететін танымдық және ойнау қызметі;
екінші дәреже - уәждеменің едәуір төмендеуіне немесе организмнің негізгі жүйелерінің айқын функционалдық жеткіліксіздігіне немесе соматикалық денсаулықтың бұзылуына орай танымдық және ойын қызметін нәтижелі жүзеге асырудың мүмкін болмауы. Орнын толтыру құралдары мен түзеу әдістерін қолданудың тиімсіздігі;
үшінші дәреже - ойын қызметіне қабілетінің болмауы немесе күрт төмендеуі және басқа адамдарға толық тәуелділік;
9) қозғалыс белсенділігіне қабілетінің шектелуі:
бірінші дәреже - жүру ұзақтығының қысқаруы және сапасының нашарлауы, өздігінен жүріп-тұруға жалпы қабілетінің сақталуы кезінде қарапайым орнын толтыру құралдарын немесе тіректі пайдалану, жекелеген қозғалу актілерін орындау немесе жасына қарай көзделген қашықтықты еңсеру кезінде тұрақты көмекті пайдалану аясында еңсеретін қашықтық алыстығының азаюы. Ұсақ манипулятивтік қозғалыстардың дамуы екі эпикриздік мерзімге артта қалған. Дене жағдайын ұстау қабілетінің төмендеуі қосымша фиксация құралдарын пайдалану қажеттілігінсіз қозғалу режимінің сақталуын талап етеді;
екінші дәреже — жүру арқылы қашықтыққа қозғалыстың көмекші құралдар орнын толтыра алмайтындай бұзылуы. Қозғалыс кезінде ересектер тарапынан тұрақты көмек қажет. Денені белгілі бір жағдайда ұстап тұру қабілетінің шектелуі фиксацияның, түзеу әдістері мен т.б. қосымша тәсілдерін талап етеді. Тепе-тең қозғалу сапасының күрт төмендеуі мен санының азаюы, манипулятивтік қозғалыс дамуының айқын бұзылушылығы байқалады;
үшінші дәреже - кеңістікте қозғалу, дене жағдайын сақтау мен манипулятивтік қызмет қабілетінің күрт шектелуі немесе толық болмауы. Қозғалыс функциясын сырттан тұрақты күтіммен немесе көлік құралын (кресло-арба) пайдалану есебінен толық ауыстыру, сондай-ақ толық көлемдегі тұрақты қосымша күтім қажет.

Медициналық-әлеуметтік
сараптама жүргізу ережесіне
3-қосымша

Мүгедектік тобы қайта куәландыру мерзімінсіз белгіленетін анатомиялық кемістіктердің тізбесі

1. Мүгедектіктің бірінші тобы белгіленетін анатомиялық кемістіктер:
1) екі қолдың буынының барлық саусақтарының болмауы немесе екі қолдың неғұрлым көп бөлігінің кесілуі;
2) екі аяқтың санның үштен бірінен жоғары бөлігіндегі тұқылы;
3) екі көздің де толық көрмеуі.
2. Мүгедектіктің екінші тобы белгіленетін анатомиялық кемістіктер:
1) екі қолдың анатомиялық кемістіктері:
біріншісін қоспағанда, барлық төрт саусақтың бақай сүйектерінің, екі қолдың буынының болмауы;
біріншісін қоса алғанда, барлық үш саусақтың бақай сүйектерінің, екі қолдың буынының болмауы;
екі қолдың буынының тиісті алақан сүйектерімен бірінші және екінші саусақтың болмауы;
екі қолдың тиісті алақан сүйектерімен үш саусақтың болмауы;
қолды иық буынынан кесіп тастау;
2) екі аяқтың анатомиялық кемістіктері:
Шопар бойынша табан тұқылдары;
тізе тұқылдары, оның ішінде Пирогов бойынша табанды кесіп тастау;
жамбас санды буыннан кесіп тастау;
протездеуге келмейтін санның көп бөлігінің кесілуі;
екі аяқтың жіліншіктің немесе санның буынының протезделген кесілген тұқылдары;
3) аяқ-қол анатомиялық кемістіктерінің өзге де ақаулармен және аурулармен ұштасуы:
тізе тұқылы немесе барлық төрт бақай сүйектерінің болмауымен немесе бір қолдың көп бөлігінің кесілуімен ұштасқан бір аяқтың көп бөлігінің кесілуі;
бір қолдың тұқылы және бір көздің болмауы немесе толық көрмеуі;
бір аяқтың тұқылы және бір көздің болмауы немесе толық көрмеуі.
3. Мүгедектіктің үшінші тобы белгіленетін анатомиялық кемістіктер:
1) қолдың тұқылы (тұқылдары) және басқа да кемістіктері:
біріншісін қоспағанда, барлық төрт саусақтың бақай сүйектерінің болмауы;
біріншісін қоса алғанда, үш саусақтың бақай сүйектерінің болмауы;
тиісті алақан сүйектерімен қоса, қолдың бірінші және екінші саусақтарының болмауы;
тиісті алақан сүйектерімен қоса, қолдың үш саусағының болмауы;
екі қолдың да бірінші саусақтарының болмауы;
бір қолдың кесілген тұқылы;
айқын білінетін контрактура (буындағы қозғалыс көлемі 10 градусқа дейін) немесе функционалдық қолайсыз қалыптағы (60 градустан кем немесе 150 градустан артық) немесе ең шеткі супинациядағы немесе ең шеткі пронациядағы жағдайда білектің қозғалуы кезіндегі шынтақ буынының анкилозы;
резекциядан кейінгі иықтың немесе шынтақтың бос буыны;
жедел емдеуге болмайтын болса, иықтың немесе білектің екі сүйегінің жалған буыны;
анкилоз немесе біріншісін қоспағанда, төрт саусақтың немесе біріншісін қоса алғанда, үш саусақтың функционалдық қолайсыз жағдайдағы айқын білінетін контрактурасы (қозғалыстың 5-8 градус шегінде шектелуі);
2) аяқтың және омыртқаның тұқылы (тұқылдары) және басқа да кемістіктері:
Пирогов бойынша кесілгеннен кейінгі табан тұқылы, Шопар буыны деңгейіндегі ақаулы тұқыл және бір аяқтың неғұрлым көп бөлігінің кесілуі;
Шарп бойынша табан сүйектері бастарының резекциясы бар табанның екі жақты тұқылдары;
аяқтың 10 және одан да көп сантиметрге қысқаруы;
айқын білінетін контрактура немесе жамбас-сан буынының функционалдық қолайсыз жағдайдағы анкилозы (170 градустан артық және 150 градустан кем);
тізе буынының функционалдық қолайсыз жағдайдағы анкилозы (170 градустан кем);
жедел емдеуге келмейтін санның немесе тізенің екі сүйегінің жалған буыны;
резекциядан кейінгі жамбас-санның бос буыны;
айқын білінетін контрактура немесе табанның ақаулы қолайсыздығымен қоса, тізе-табан буынының анкилозы немесе екі тізе-табан буынының анкилозы;
операциялық араласу нәтижелері тиімсіз болғандағы жамбас-сан буынының туа біткен немесе пайда болған шығып кетуі;
түзету операциясын жасауға болмайтын IV дәрежедегі кифосколиоз;
ығысқан және ішкі органдардың анық білінетін функционалдық бұзылған қабырғалар анық майысқан IV дәрежедегі сколиоз;
3) басқа да туа біткен және пайда болған кемістіктер мен аурулар:
егер протездеу шайнауды қамтамасыз ете алмаса, операциялық емдеуге жатпайтын жақтың немесе қатты таңдайдың кемістіктері;
кеңірдектің болмауы салдарынан тұрақты канюля киіп жүру;
есту протезін қою мүмкін болмағанда IV (71-90 дБ) дәрежедегі екі құлақтың кереңдігі, керең-мылқаулық, екі құлақтың кереңдігі (90 дБ астам);
бір көздің толық көрмеуі немесе бір көздің болмауы;
гастрэктомия;
тыныс алу жеткіліксіздігі кезіндегі пульмонэктомия;
тыныс алу жеткіліксіздігі болғанда 5 және одан көп қабырғаның резекциясымен торакопластика;
гипофизарлы нанизм, остеохондропатия, аласа бойлылықты остеохондродистрофия (әйелдер үшін - 130 см-ден төмен, ерлер үшін - 140 см-ден төмен);
қол буынының немесе қолдың сал болуы, аяқтың сал болуы, едәуір трофикалық бұзылған екі қолдың немесе екі аяқтың айқын парезі: иық буынының гипотрофиясы - 4 см-ден жоғары; білек - 3 см-ден жоғары; сан - 8 см-ден жоғары; сирақ - 6 см-ден жоғары.

Медициналық-әлеуметтік
сараптама жүргізу ережесіне
4-қосымша

Мүгедектерді жүріп-тұру құралдарымен қамтамасыз ету үшін берілетін медициналық айғақтардың тізбесі

1. Бөлмеде жүріп-тұруға арналған кресло-арбамен қамтамасыз ететін медициналық айғақтар:
1) созылмалы қан айналымы жеткіліксіздігінің III дәрежесі;
2) өкпе-жүрек жеткіліксіздігінің III дәрежесі;
3) гемиплегия, гемипарездің едәуір немесе айқын білінетін айқындалған түрі;
4) параплегия, төменгі парапарездің айқындалған түрі;
5) триплегия, трипарездің айқындалған түрі;
6) тетраплегия, тетрапарездің айқындалған түрі;
7) айқын білінетін атаксия, гиперкинетикалық амиостатикалық синдром;
8) екі балтыр тұқылы немесе келтенің одан да жоғары деңгейлері;
9) аяқ буындары функцияларының IV дәрежеде бұзылуы;
10) аяқтардың туа біткен кемістігінен жүріп-тұрудың айқын білінетін бұзылуы;
11) паркинсонизм, акинеттік-регидті түрі.
2. Серуендеуге арналған кресло-арбамен қамтамасыз етілетін медициналық айғақтар:
1) гемиплегия, гемипарездің айқын білінетін түрі;
2) параплегия, төменгі парапарездің айқын білінетін түрі;
3) триплегия, трипарездің айқын білінетін түрі;
4) тетраплегия, тетрапарездің айқын білінетін түрі;
5) екі балтыр тұқылы немесе келтенің одан да жоғары деңгейлері;
6) аяқ буындары функцияларының IV дәрежеде бұзылуы;
7) аяқтардың туа біткен даму кемістігінен жүріп-тұрудың айқын білінетін бұзылуы;
8) қан айналымының III дәрежедегі созылмалы жеткіліксіздігі.
3. Еңбек жарақаты немесе кәсіптік ауру зардабы бар мүгедектерді арнайы автокөлікпен қамтамасыз ететін медициналық айғақтар:
1) бір аяқтың сал болуы немесе өте айқын білінетін парезі;
2) параплегия, аяқ парапарезінің айқын білінетін түрі;
3) гемиплегия, гемипарездің айқын білінетін түрі;
4) аяқтардың тромбо-облитерация ауруларының күре тамырларының созылмалы жеткіліксіздігінің ІІІ-ІV дәрежесі;
5) аяқтардың көк тамыр ауруларының созылмалы жеткіліксіздігінің ІІІ-ІV дәрежесі;
6) бір аяқтың немесе екі бірдей аяқтың кемінде 2 ірі буынының қозғалмай шор болып немесе қолайсыз бітуі;
7) Шарп әдісі бойынша екі табанның бірдей келтелілігі (табан сүйектерінің басын кесіп тастау) және екі табанның одан да жоғарырақ келте болуы;
8) аяқтың балтырдан келте болуы және аяқтың одан да жоғары кесілуі;
9) жамбас пен сан буындардың кейіннен шығып кетуі;
10) жамбас пен санның немесе тізенің жансыз болып қалған буындары;
11) жамбас пен сан буындарының шор болып бітуі немесе айқын білінетін қолайсыз бітуі (қозғалу көлемі 10 градустан кем);
12) тізе буынының 150 градустан кем және 170 градустан артық шор болып бітуі немесе айқын білінетін функционалды қолайсыз болып бітуі;
13) екі аяқтың да сирақ буындарының шор болып қатып қалуы немесе айқын білінетін қолайсыз болып бітуі;
14) екі сан немесе екі балтыр сүйектерінің 170 градустан кем дұрыс бітпеген сынықтары;
15) аяқтардың 2 және одан да көп ірі сүйектерінің созылмалы жыланкөзбен іріңдеп-қабынуы (2 жылдан астам), жарықшақтанып шіруі, терең жара болуы;
16) екі сан немесе екі балтыр сүйектерінің 170 градустан кем болып дұрыс бітпеген жалған буындары немесе ірі сүйек (сүйек аумағының жартысынан астамының көлденеңінен немесе шетінен бұзылуы бар) кемістігі немесе балтыр жілігінің ақауы;
17) бір аяқтың 10 сантиметрге және одан да көбірек қысқаруы;
18) жарақаттанудың салдарынан ұзақ уақыт бойы жазылмайтын (6 айдан астам) немесе жиі қайталанатын балтырдағы алаңы 20 шаршы сантиметр, табанның үстіңгі жағындағы алаңы 10 шаршы сантиметр, табандағы кемінде алаңы 2 шаршы сантиметр және одан да көп көлемдегі трофикалық жаралар;
19) омыртқа сүйектерінің айқын білінетін бұзылуы бар IV дәрежедегі қисаюы.

О внесении изменения в постановление Правительства Республики Казахстан от 20 июля 2005 года № 750

Постановление Правительства Республики Казахстан от 27 декабря 2010 года № 1416. Утратило силу постановлением Правительства Республики Казахстан от 5 июня 2015 года № 408

Сноска. Утратило силу постановлением Правительства РК от 05.06.2015 № 408 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Внести в постановление Правительства Республики Казахстан от 20 июля 2005 года № 750 "Об утверждении Правил проведения медико-социальной экспертизы" (САПП Республики Казахстан, 2005 г., № 30, ст. 391) следующее изменение:
Правила проведения медико-социальной экспертизы, утвержденные указанным постановлением, изложить в новой редакции согласно приложению к настоящему постановлению.
2. Настоящее постановление вводится в действие по истечении десяти календарных дней со дня первого официального опубликования.

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Приложение
к постановлению Правительства
Республики Казахстан
от 27 декабря 2010 года № 1416

Утверждены
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 20 июля 2005 года № 750

Правила проведения медико-социальной экспертизы

1. Общие положения

1. Настоящие Правила проведения медико-социальной экспертизы (далее - Правила) разработаны в соответствии с Законами Республики Казахстан от 13 апреля 2005 года "О социальной защите инвалидов в Республике Казахстан", от 25 апреля 2003 года "Об обязательном социальном страховании", от 7 февраля 2005 года "Об обязательном страховании работника от несчастных случаев при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей", от 16 июня 1997 года "О государственных социальных пособиях по инвалидности, по случаю потери кормильца и по возрасту в Республике Казахстан" и регламентируют порядок установления инвалидности и степени утраты трудоспособности, также определение потребностей освидетельствуемого лица в мерах социальной защиты.
2. Установление инвалидности и степени утраты трудоспособности, также определение потребностей освидетельствуемого лица в мерах социальной защиты проводятся путем проведения медико-социальной экспертизы (далее - МСЭ) территориальными подразделениями Комитета по контролю и социальной защите Министерства труда и социальной защиты населения (далее - территориальные подразделения).
3. В настоящих Правилах используются следующие понятия:
1) квалификация - степень профессиональной подготовленности работника, наличие у него знаний, умений и навыков, необходимых для выполнения определенной степени сложности работы;
2) трудоспособность - способность работника к выполнению работы определенной квалификации, объема и качества;
3) общая трудоспособность - способность человека выполнять любую неквалифицированную работу, оказывать услуги;
4) профессия - род трудовой деятельности (занятий) человека, владеющего комплексом специальных теоретических знаний и практических навыков, приобретенных в результате специальной подготовки и опыта работы;
5) профессиональная трудоспособность - способность работника к выполнению работы определенной квалификации, объема и качества;
6) степень утраты профессиональной трудоспособности - уровень снижения способности работника выполнять трудовые (служебные) обязанности, определяемый в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
7) освидетельствование - проведение МСЭ с определением реабилитационного потенциала и прогноза, мер социальной защиты;
8) освидетельствуемое лицо - лицо, в отношении которого проводится МСЭ;
9) медико-социальная экспертиза - определение в установленном порядке потребностей освидетельствуемого лица в мерах социальной защиты, на основе оценки ограничений жизнедеятельности, вызванных стойким расстройством функций организма;
10) инвалид - лицо, имеющее нарушение здоровья со стойким расстройством функций организма, обусловленное заболеваниями, травмами, их последствиями, дефектами, которое приводит к ограничению жизнедеятельности и необходимости его социальной защиты;
11) ребенок-инвалид - лицо в возрасте до восемнадцати лет, имеющее нарушение здоровья со стойким расстройством функций организма, обусловленное заболеваниями, травмами, их последствиями, дефектами, приводящее к ограничению жизнедеятельности и необходимости его социальной защиты;
12) индивидуальная программа реабилитации инвалида - документ, определяющий конкретные объемы, виды и сроки проведения реабилитации инвалида;
13) инвалидность - степень ограничения жизнедеятельности человека вследствие нарушения здоровья со стойким расстройством функций организма;
14) социальная защита инвалидов - комплекс мер по социальной помощи, реабилитации, а также интеграции инвалидов в общество;
15) реабилитация инвалидов - комплекс медицинских, социальных и профессиональных мероприятий, направленных на устранение или возможно полную компенсацию ограничении жизнедеятельности, вызванных нарушением здоровья со стойким расстройством функций организма;
16) реабилитационный прогноз - предполагаемая вероятность реализации реабилитационного потенциала и предполагаемый уровень интеграции инвалида в общество;
17) реабилитационный потенциал - показатель реальных возможностей восстановления нарушенных функций организма и способностей инвалида на основании анализа медицинских, психологических и социальных факторов;
18) функции организма - физиологические (включая психические) функции систем организма;
19) нарушение функций организма - проблемы, возникающие в функциях или структурах организма, рассматриваемые как существенное отклонение их от нормы;
20) ограничение жизнедеятельности - полная или частичная утрата лицом способности или возможности осуществлять самообслуживание, самостоятельно передвигаться, ориентироваться, общаться, контролировать свое поведение, обучаться и заниматься трудовой деятельностью.

2. Основные задачи и функции медико-социальной экспертизы

4. Основные задачи:
1) установление инвалидности и степени утраты трудоспособности с определением их причин, сроков, времени наступления;
2) разработка индивидуальных программ реабилитации инвалидов и контроль за их выполнением, эффективностью данных мероприятий;
3) определение потребности работника, получившего увечье или иное повреждение здоровья, связанное при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей (далее - пострадавший работник) в дополнительных видах помощи и уходе.
5. Основные функции:
1) установление инвалидности и степени утраты трудоспособности с определением их причин, сроков, времени наступления;
2) определение нуждаемости пострадавшего работника в дополнительных видах помощи и уходе;
3) формирование централизованного банка данных системы учета инвалидов, проведение мониторинга причин, структуры и состояния инвалидности;
4) разработка и коррекция индивидуальной программы реабилитации инвалидов и контроль за эффективностью их выполнения;
5) продление сроков временной нетрудоспособности;
6) представление в местные органы военного управления сведений о признании инвалидами военнообязанных и лиц призывного возраста;
7) оказание консультативной помощи врачам медицинских организаций по вопросам МСЭ и реабилитации инвалидов, участие в проведении мероприятий по повышению их квалификации;
8) внедрение в практику работы современных, научных принципов и методов, а также обобщение, распространение передового опыта и разработка методических рекомендаций по МСЭ и реабилитации инвалидов.

3. Порядок направления на медико-социальную экспертизу

6. Направлению на МСЭ подлежат лица, в том числе до восемнадцатилетнего возраста со стойкими нарушениями функций организма, приводящими к ограничению жизнедеятельности, в том числе трудоспособности, вследствие заболеваний, последствий травм или дефектов.
7. Медицинские организации после проведения комплекса диагностических, лечебных и реабилитационных мероприятий, подтверждающих стойкое нарушение функций организма, обусловленное заболеваниями, последствиями травм и дефектами направляют на МСЭ лиц, в том числе до восемнадцатилетнего возраста, не раннее четырех месяцев с момента наступления временной нетрудоспособности или установления диагноза, за исключением анатомических дефектов и неизлечимых больных со значительными или резко выраженными нарушениями функций организма и отсутствием реабилитационного потенциала.
8. Ответственность за качество медицинского обследования, своевременность и обоснованность направления лиц на МСЭ возлагается на руководителя соответствующей медицинской организации.
9. При ненадлежащем, некачественном оформлении направления на МСЭ территориальное подразделение выносит экспертное заключение на основании данных осмотра и анализа, представленных медицинских документов и письменно в течении десяти рабочих дней извещает об этом местные органы государственного управления здравоохранением областей, города республиканского значения и столицы с приложением копии формы 088/у.

4. Порядок освидетельствования

10. МСЭ освидетельствуемого лица проводится по направлению
медицинской организации:
1) по месту постоянного жительства (регистрации);
2) по месту нахождения на лечении в специализированных учреждениях;
3) в исправительных учреждениях и в следственных изоляторах.
11. Освидетельствование проводится по заявлению освидетельствуемого лица или его законного представителя с представлением следующих документов:
1) форма 088/у не позднее одного месяца со дня оформления;
2) копия документа, удостоверяющего личность, и подлинник для сверки;
3) копия книги регистрации граждан и подлинник для сверки, либо адресная справка, либо справка сельских или аульных Акимов. Справка (в произвольной форме), подтверждающая факт содержания лица в исправительном учреждении или следственном изоляторе;
4) медицинская карта амбулаторного больного для анализа динамики заболевания, копии выписок из истории болезни и результатов обследований;
5) копия свидетельства о присвоении социального индивидуального кода и подлинник для сверки;
6) документ, подтверждающий факт участия в системе обязательного социального страхования, предоставляет лицо, являющееся участником системы обязательного социального страхования, за которого производились социальные отчисления;
7) копия документа, подтверждающего трудовую деятельность (предоставляется лицом трудоспособного возраста при наличии);
8) лист (справка) временной нетрудоспособности (предоставляется работающим лицом);
9) копия акта о несчастном случае по форме, установленной уполномоченным органом по труду, и подлинник для сверки (предоставляется лицом, получившим трудовое увечье или профессиональное заболевание);
10) заключение Национального центра гигиены труда и профессиональных заболеваний не позднее двухлетней давности (предоставляется лицом, получившим профессиональное заболевание);
11) документ, выданный уполномоченным органом в соответствующей сфере деятельности, установившим причинно-следственную связь (требуется при определении причины инвалидности, связанной с ранением, контузией, травмой, увечьем, заболеванием).
12. Если лицо по состоянию здоровья в соответствии с заключением медицинской организации не может явиться на МСЭ, то освидетельствование проводится на дому, в стационаре и в исключительных случаях, когда освидетельствуемое лицо находится за пределами обслуживаемого региона заочно, на основании представленных документов, определенных пунктом 11 настоящих Правил, с согласия освидетельствуемого лица или одного из его родителей, или законного представителя, в том числе опекуна, попечителя лица до восемнадцатилетнего возраста.
Инвалидность заочно определяется на срок не более одного года с контрольным осмотром освидетельствованного лица в течение шести месяцев с момента установления инвалидности.
13. МСЭ проводится коллегиально при участии начальника территориального подразделения и не менее двух главных специалистов путем рассмотрения представленных документов (клинико-функциональных, социальных, профессиональных и других данных), осмотра освидетельствуемого лица, оценки степени нарушения функций организма и ограничения жизнедеятельности, в том числе трудоспособности.
14. Экспертное заключение территориального подразделения выносится исходя из комплексной оценки состояния организма и степени ограничения жизнедеятельности, в том числе трудоспособности на основании медицинских показаний, классификации нарушений основных функций организма и ограничения жизнедеятельности согласно приложениям 1, 2 к настоящим Правилам.
15. В зависимости от степени нарушения функций организма и ограничения жизнедеятельности, в том числе трудоспособности, лицу, признанному инвалидом, устанавливается первая, вторая или третья группа инвалидности, лицу до шестнадцатилетнего возраста категория "ребенок-инвалид", а лицу с шестнадцати до восемнадцати лет категория "ребенок-инвалид" первой, второй, третьей группы.
16. При проведении МСЭ определяются следующие причины инвалидности:
1) общее заболевание;
2) трудовое увечье;
3) профессиональное заболевание;
4) инвалид с детства;
5) ранения, контузии, травмы, увечья, заболевания, связанные с участием в боевых действиях, полученные при исполнении обязанностей военной службы (служебных обязанностей), при прохождении воинской службы, в результате несчастного случая, не связанного с исполнением обязанностей военной службы (служебных обязанностей), при условии установления причинно-следственной связи уполномоченным органом;
6) заболевания, полученные вследствие чрезвычайных экологических ситуаций, в том числе вследствие воздействия ионизирующих излучений и/или их последствий при условии установления причинно-следственной связи уполномоченным органом.
Причина инвалидности выносится в строгом соответствии с приведенной формулировкой уполномоченного органа, установившего его причинно-следственную связь.
17. Инвалидность и степень утраты профессиональной трудоспособности (далее - УПТ) устанавливаются на следующие сроки: 6 месяцев, 1, 2 года или без срока переосвидетельствования. В случае установления степени УПТ инвалиду с очередным сроком переосвидетельствования степень УПТ устанавливается до окончания срока инвалидности.
Степень утраты общей трудоспособности, характеризующая уровень снижения способности человека выполнять работу, оказывать услуги, выраженная в процентном отношении к утраченной трудоспособности (далее - степень УОТ), устанавливается до окончания срока инвалидности, в случае установления инвалидности без срока переосвидетельствования степень УОТ устанавливается до достижения участником системы обязательного социального страхования возраста, дающего право на получение пенсионных выплат по возрасту.
Лицам до шестнадцатилетнего возраста инвалидность устанавливается на следующие сроки: 6 месяцев, 1, 2 года, на 5 лет и до достижения шестнадцатилетнего возраста.
Лицам с шестнадцатилетнего до восемнадцатилетнего возраста инвалидность устанавливается на следующие сроки: 6 месяцев, 1 год, до достижения восемнадцатилетнего возраста.
Срок инвалидности и степени утраты трудоспособности устанавливаются в соответствии с реабилитационным потенциалом освидетельствуемого лица.
18. Инвалидность без срока переосвидетельствования устанавливается лицам старше восемнадцати лет при:
1) необратимых анатомических дефектах согласно приложению 3 к настоящим Правилам;
2) стойких, необратимых изменениях и нарушениях функций организма, неэффективности проведенных реабилитационных мероприятий, после динамического наблюдения и при стабильности группы инвалидности за инвалидом первой группы не менее четырех лет, второй группы, третьей группы не менее шести лет, лицам пенсионного возраста - при неблагоприятном реабилитационном прогнозе.
19. Степень УОТ до достижения участником системы обязательного социального страхования возраста, дающего право на получение пенсионных выплат по возрасту, устанавливается при:
1) необратимых анатомических дефектах, предусмотренных в приложении 3 к настоящим Правилам;
2) стойких, необратимых изменениях и нарушениях функций организма, неэффективности проведенных реабилитационных мероприятий, после динамического наблюдения лиц со степенью УОТ от 80 до 100 процентов включительно не менее четырех лет, лиц со степенью УОТ от 30 до 79 процентов включительно не менее шести лет.
20. Степень УПТ без срока переосвидетельствования устанавливается при:
1) необратимых анатомических дефектах, предусмотренных в приложении 3 к настоящим Правилам;
2) стойких, необратимых изменениях и нарушениях функций организма, неэффективности проведенных реабилитационных мероприятий, после динамического наблюдения лиц со степенью УПТ от 90 до 100 процентов включительно не менее четырех лет, лиц со степенью УПТ от 5 до 89 процентов включительно не менее шести лет.
21. Экспертное заключение территориального подразделения выносится не позднее десяти рабочих дней со дня поступления документов освидетельствуемого лица, определенных пунктом 11 настоящих Правил.
Данные освидетельствуемого лица вводятся в централизованный банк данных системы учета инвалидов, в которой формируются акт МСЭ, индивидуальная программа реабилитации инвалида, журналы протоколов и документы, указанные в пунктах 26 и 27 настоящих Правил.
Акт МСЭ и журналы протоколов подписываются начальником, главными специалистами территориального подразделения, принимавшими участие в вынесении экспертного заключения и заверяются штампом.
22. В случае признания лица инвалидом территориальным подразделением индивидуальная программа реабилитации (далее - ИПР) разрабатывается в течении десяти рабочих дней.
ИПР разрабатывается в зависимости от результатов проведенной реабилитационно-экспертной диагностики и от потребности инвалида в проведении реабилитационных мероприятий, направленных на восстановление и (или) компенсацию нарушенных и утраченных функций организма.
23. Датой установления инвалидности, степени утраты трудоспособности считается дата предъявления освидетельствуемым лицом в территориальное подразделение соответствующих документов, определенных пунктом 11 настоящих Правил.
Группа инвалидности и дата ее установления отмечаются в листе или в справке о временной нетрудоспособности.
24. При затруднении вынесения экспертного заключения освидетельствуемое лицо и/или документы освидетельствуемого лица направляются территориальным подразделением в вышестоящее структурное подразделение в течение десяти рабочих дней, которое выносит экспертное заключение по рассматриваемому вопросу в установленном порядке.
25. Если освидетельствуемое лицо претендует на изменение причины инвалидности, датой изменения причины инвалидности считается дата предъявления в территориальное подразделение соответствующих документов, подтверждающих причинно-следственную связь, указанных в подпунктах 4), 9), 10) и 11) пункта 11 настоящих Правил.
В случае изменения причины инвалидности на "профессиональное заболевание" или "трудовое увечье", освидетельствуемому лицу выдается справка о степени УПТ на оставшийся период ранее установленной инвалидности.
26. При установлении инвалидности и степени утраты трудоспособности инвалиду или его законному представителю выдаются:
1) справка об инвалидности;
2) выписка из карты индивидуальной программы реабилитации инвалида;
3) справка о степени утраты общей трудоспособности;
4) справка о степени утраты профессиональной трудоспособности;
5) заключение о нуждаемости пострадавшего работника в дополнительных видах помощи и уходе.
27. Лицу, не признанному инвалидом при очередном переосвидетельствовании, выдается извещение о полной реабилитации.
28. При утере справки о степени утраты трудоспособности территориальным подразделением выписывается дубликат.
При утере справки об инвалидности по заявлению инвалида (его законного представителя) выдается письменное подтверждение о группе, причине и сроке инвалидности на основании акта МСЭ, журнала протоколов или копии выписки из справки об инвалидности.
29. В течении трех рабочих дней со дня вынесения экспертного заключения, территориальными подразделениями в органы, назначающие и осуществляющие социальные выплаты, направляются следующие документы:
1) выписка из справки об инвалидности;
2) выписка из справки о степени утраты общей трудоспособности;
3) выписка из справки о степени утраты профессиональной трудоспособности.
В течении трех рабочих дней со дня разработки ИПР инвалида медицинская, социальная и профессиональная части реабилитации территориальными подразделениями направляются в органы, осуществляющие реабилитационные мероприятия.
30. При проведении МСЭ для решения экспертных, правовых и других вопросов могут в установленном порядке привлекаться консультанты (педиатр, психолог, юрист и другие специалисты) с оплатой данных услуг за счет средств, предусмотренных на административные затраты.
31. При освидетельствовании лица, направленного в территориальное подразделение с недостаточно обоснованным диагнозом, что не позволяет вынести экспертное заключение, территориальное подразделение направляет его на дополнительное обследование и лечение с целью уточнения диагноза и степени нарушения функций организма.
В случае отказа освидетельствуемого лица от дополнительного обследования и лечения экспертное заключение выносится с участием специалистов медицинских организаций (лечащий врач, председатель врачебно-консультационной комиссии, консультанты) и/или вышестоящего структурного подразделения на основании объективных данных на момент освидетельствования, о чем делается запись в акте МСЭ.

5. Критерии установления групп инвалидности

32. Основанием для признания лица инвалидом является одновременное наличие следующих обязательных условий:
1) нарушение здоровья со стойкими расстройствами функций организма;
2) ограничение жизнедеятельности (полная или частичная утрата лицом способности или возможности осуществлять самообслуживание, самостоятельно передвигаться, ориентироваться, общаться, контролировать свое поведение, обучаться или заниматься трудовой деятельностью);
3) необходимость осуществления мер социальной защиты.
Возрастные изменения организма не дают оснований для установления группы инвалидности.
33. Критерием для установления первой группы инвалидности является стойкое значительно или резко выраженное нарушение функций организма, обусловленное заболеваниями, последствиями травм или дефектами, приводящее к резко выраженному ограничению одной из следующих категорий жизнедеятельности либо их сочетанию:
1) способности к самообслуживанию третьей степени;
2) способности к передвижению третьей степени;
3) способности к трудовой деятельности (трудоспособности) третьей степени;
4) способности к обучению третьей степени;
5) способности к ориентации третьей степени;
6) способности к общению третьей степени;
7) способности контроля за своим поведением третьей степени.
34. Критерием для установления второй группы инвалидности является стойкое выраженное нарушение функций организма, обусловленное заболеваниями, последствиями травм или дефектами, приводящее к выраженному ограничению одной из следующих категорий жизнедеятельности либо их сочетанию:
1) способности к самообслуживанию второй степени;
2) способности к передвижению второй степени;
3) способности к трудовой деятельности (трудоспособности) второй степени;
4) способности к обучению второй степени;
5) способности к ориентации второй степени;
6) способности к общению второй степени;
7) способности контроля за своим поведением второй степени.
35. Критерием для установления третьей группы инвалидности является стойкое умеренно выраженное нарушение функций организма, обусловленное заболеваниями, последствиями травм или дефектами, приводящее к умеренно выраженному ограничению одной из следующих категорий жизнедеятельности или их сочетанию:
1) способности к самообслуживанию первой степени;
2) способности к передвижению первой степени;
3) способности к трудовой деятельности (трудоспособности) первой степени;
4) способности к обучению первой степени;
5) способности к ориентации первой степени;
6) способности к общению первой степени;
7) способности контроля за своим поведением первой степени.

6. Критерии установления степени утраты общей трудоспособности
участнику системы обязательного социального страхования

36. Степень УОТ устанавливается участнику системы обязательного социального страхования, в случае наступления события (социального риска), повлекшего утрату (потерю) трудоспособности.
УОТ считается наступившей при наличии документов, подтверждающих стойкое нарушение функций организма, приведшие к ограничению жизнедеятельности.
37. При наступлении УОТ участнику системы обязательного социального страхования степень УОТ устанавливается от 30 до 100 процентов включительно.
38. Участнику системы обязательного социального страхования по степени нарушений функций организма, предусмотренных в приложении 2 к настоящим Правилам, приведших к ограничению трудоспособности, УОТ устанавливается при:
1) стойких умеренно выраженных нарушениях функций организма, приведших к умеренно выраженному ограничению трудоспособности от 30 до 59 процентов включительно;
2) стойких выраженных нарушениях функций организма, приведших к выраженному ограничению трудоспособности от 60 до 79 процентов включительно;
3) стойких значительно или резко выраженных нарушениях функций организма, приведших к резко выраженному ограничению или к потере трудоспособности от 80 до 100 процентов включительно.

7. Критерии установления степени утраты профессиональной
трудоспособности работнику, получившему увечье или иное
повреждение здоровья, связанное при исполнении им трудовых
(служебных) обязанностей

39. Степень УПТ устанавливается работнику, получившему увечье или иное повреждение здоровья, связанное при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей.
В тех случаях, когда работник имеет несколько профессий, при установлении степени УПТ основной профессией следует считать ту, при исполнении которой произошло повреждение здоровья или в которой имеется более продолжительный стаж работы и достигнута наивысшая квалификация, или ту, которая получена путем специального образования.
40. При наступлении УПТ лицу, получившему увечье или иное повреждение здоровья, при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей, подтвержденное актом о несчастном случае, степень УПТ устанавливается от 5 до 100 процентов включительно.
41. Пострадавшим работникам по степени нарушений функций организма, повлекших утрату трудоспособности, предусмотренных в приложении 2 к настоящим Правилам, процент УПТ устанавливается:
1) в случае, если пострадавший работник может продолжать профессиональную деятельность с умеренным или незначительным снижением квалификации, либо с уменьшением объема выполняемой работы, или если выполнение его профессиональной деятельности требует большего напряжения, чем прежде и/или при профессиональных заболеваниях с уменьшением воздействия вредного и/или опасного производственного фактора, устанавливается степень УПТ от 5 до 29 процентов включительно;
2) в случае, если пострадавший работник может продолжать профессиональную деятельность в обычных производственных условиях с выраженным снижением квалификации, либо он утратил способность продолжать профессиональную деятельность и/или при профессиональных заболеваниях без воздействия вредного и/или опасного производственного фактора, вследствие умеренно выраженного нарушения функций организма, устанавливается степень УПТ от 30 до 59 процентов включительно;
3) в случае, если пострадавший работник, вследствие выраженного нарушения функций организма, может выполнять профессиональную деятельность лишь в специально созданных условиях, когда инвалиду устанавливается сокращенная продолжительность рабочего времени, создается специальное рабочее место, оборудованное с учетом индивидуальных возможностей инвалида в соответствии с законодательством Республики Казахстан, устанавливается степень УПТ от 60 до 89 процентов включительно;
4) в случае, если у пострадавшего работника наступила полная УПТ вследствие резко выраженного нарушения функций организма, при наличии абсолютных противопоказаний для выполнения любых видов профессиональной деятельности, даже в специально созданных условиях, устанавливается степень УПТ от 90 до 100 процентов включительно.
42. Если работнику увечье или иное повреждение здоровья, связанное при исполнении трудовых (служебных) обязанностей, ухудшило течение ранее имевшегося заболевания, то процент УПТ устанавливается исходя из степени выраженности ранее имевшихся нарушений функций организма и ограничения трудоспособности.
43. При последствиях увечья или иных повреждениях здоровья степень УПТ устанавливается в процентах в пределах тех размеров, которые соответствуют степени выраженности нарушения функций организма и ограничения трудоспособности. Степень УПТ устанавливается в процентах раздельно по каждому случаю, с учетом того, что проценты УПТ суммарно должны быть в пределах тех размеров, которые соответствуют степени выраженности нарушения функций организма и ограничения трудоспособности.
44. Страхователь и страховщик имеют право присутствовать при освидетельствовании работника территориальным подразделением.

8. Порядок определения нуждаемости пострадавшего
работника в дополнительных видах помощи и уходе

45. Территориальное подразделение определяет нуждаемость пострадавшего работника в:
1) дополнительной медицинской помощи (не входящих в перечень гарантированного объема бесплатной медицинской помощи), в том числе на дополнительное питание и приобретение лекарств;
2) постороннем (специальном медицинском и бытовом) уходе за работником, в том числе, осуществляемом членами его семьи;
3) санаторно-курортном лечении, включая оплату отпуска на весь период санаторно-курортного лечения и проезд работника к месту лечения и обратно, в необходимых случаях - проезд сопровождающего его лица к месту санаторно-курортного лечения и обратно;
4) технических вспомогательных (компенсаторных) средствах, необходимых работнику для трудовой деятельности и в быту;
5) обеспечении специальными средствами передвижения, а также специальным автотранспортом инвалидов при наличии медицинских показаний, согласно приложению 4 к настоящим Правилам;
6) профессиональном обучении (переобучении);
7) трудоустройстве с созданием при необходимости специально созданных условий.

9. Порядок переосвидетельствования

46. Переосвидетельствование инвалидов проводится в соответствии с главой 3 настоящих Правил.
47. Переосвидетельствование инвалидов и лиц с утратой трудоспособности проводится по истечении срока установления инвалидности по направлению медицинских организаций (форма 088/у).
48. В случае пропуска очередного срока переосвидетельствования по уважительной причине (невозможность прибытия на очередное переосвидетельствование из-за длительного непрерывного стационарного(-ых) лечения(-ий) либо из-за чрезвычайных ситуаций природного и техногенного характера) инвалидность и/или степень утраты трудоспособности за пропущенный период засчитывается, но не более чем до трех лет.
49. Переосвидетельствование инвалидов и лиц с утратой трудоспособности ранее установленного срока, а также лиц, инвалидность или утрата трудоспособности которым установлены без срока переосвидетельствования или до достижения возраста, дающего право на получение пенсионных выплат по возрасту, проводится по направлению медицинских организаций (форма 088/у):
1) при изменении состояния здоровья, причины заболевания (травмы);
2) на основании заявления освидетельствуемого лица, но не более чем за два месяца до истечения установленного срока;
3) при обжаловании экспертного заключения территориального подразделения;
4) при проведении контроля обоснованности экспертного заключения территориального подразделения;
5) при выявлении фактов представления недостоверных документов, необоснованно вынесенного экспертного заключения, вне зависимости от срока установления инвалидности.

10. Порядок обжалования экспертного заключения
территориального подразделения

50. Экспертное заключение территориального подразделения может быть обжаловано в суде гражданином или его законным представителем в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
51. Должностные лица, виновные в нарушении прав, свобод и законных интересов граждан, инвалидов и участников системы обязательного социального страхования, несут ответственность, установленную законами Республики Казахстан.

Приложение 1
к Правилам проведения
медико-социальной экспертизы

Медицинские показания, при которых ребенок до
шестнадцати лет признается инвалидом

1. Функциональные изменения и патологические состояния, при которых, инвалидность устанавливается на срок 6 месяцев или 1 год.
Установление инвалидности предполагает возможность восстановления, или значительного улучшения нарушенных функций, возвращение лица к полноценной жизни на срок 6 месяцев или 1 год:
1) умеренно выраженные двигательные, психические, речевые нарушения после черепно-мозговых травм, нейроинфекций;
2) состояния, требующие длительных восстановительных и реабилитационных мероприятий в послеоперационном периоде (свыше 6 месяцев);
3) патологические состояния, возникающие при геморрагическом васкулите с длительностью его течения более 2 месяцев;
4) осложненное течение язвенной болезни желудка, двенадцатиперстной кишки;
5) сахарный диабет средней степени тяжести;
6) патологические состояния, обусловленные диффузным поражением соединительной ткани, с высокой степенью активности процесса более 3 месяцев;
7) патологическое состояние, обусловленное длительным применением (более 3-х месяцев) сильнодействующих препаратов, назначенных по жизненным показаниям ребенка, требующее длительной терапевтической коррекции (выраженные обменные, иммунные, сосудистые поражения, изменения формулы крови и другие);
8) дисфункциональные маточные кровотечения на фоне коагулопатий и тромбоцитопатий.
2. Функциональные изменения и патологические состояния, при которых инвалидность устанавливается сроком на 2 года.
В эту группу входят патологические состояния, при которых восстановление или улучшение требуют значительного промежутка времени или имеют неопределенный прогноз:
1) стойкие умеренно выраженные двигательные нарушения (парезы одной или более конечностей, плегии, генерализованные гиперкинезы, нарушения координации и так далее), сочетающиеся с нарушениями речи, зрения, слуха или без них;
2) стойкие речевые расстройства (алалия, афазия, некомпенсирующаяся форма), тяжелая степень дизартрии и заикания;
3) выраженные расстройства функции тазовых органов, обусловленные поражением спинного мозга;
4) стойкие терапевтически резистентные эпилептиформные состояния (1 и более больших судорожных припадков в месяц), частые малые или бессудорожные припадки (2-3 раза в неделю);
5) затяжные психопатические состояния продолжительностью 6 месяцев и более;
6) умственная отсталость в степени дебильности в сочетании: с выраженными нарушениями слуха, зрения, речи, опорно-двигательного аппарата, функций других органов или систем и патологическими формами поведения;
7) патология поведения, нарушения эмоционально-волевой сферы, приводящие к стойкой социальной дезадаптации;
8) снижение остроты зрения до 0,19 включительно (с коррекцией) в лучше видящем глазу или сужение поля зрения в лучше видящем глазу до 25 градусов от точки фиксации во всех направлениях;
9) отсутствие слуховой функции (двусторонняя тугоухость III (56-70 дБ) - IV (71-90 дБ) степени);
10) невозможность самостоятельного дыхания без трахеотомической трубки при врожденных или приобретенных заболеваниях гортани и трахеи;
11) бронхиальная астма средней степени тяжести;
12) стойкие выраженные нарушения функций органов пищеварения при заболеваниях и пороках развития желудочно-кишечного тракта, печени и желчевыводящих путей;
13) пороки сердца, пороки развития крупных сосудов, осложненные сердечно-сосудистой недостаточностью I-II степени, не подлежащие оперативному вмешательству до определенного возраста;
14) застойная сердечная недостаточность I-II степени, хроническая выраженная гипоксемия, синкопальные состояния, связанные с нарушением функции сердца, в том числе после имплантации кардиостимулятора;
15) стойкое выраженное нарушение функции почек, высокая степень активности патологического процесса в почечной ткани;
16) обширные поражения кожного покрова и/или слизистой оболочки (изъязвления, эритродермия, выраженный зуд, рубцовые изменения, папилломатоз и другие), приводящие к резкому ограничению физической активности и социальной дезадаптации;
17) анемические кризы более одного раза в год со снижением гемоглобина менее 100 грамм на литр (далее - г/л), при врожденных и наследственных заболеваниях крови;
18) выраженное нарушение функции органа и/или выраженный косметический дефект, вследствие доброкачественного новообразования;
19) врожденный или приобретенный вывих тазобедренного сустава с выраженным нарушением опоры и передвижения;
20) туберкулез органов или систем с умеренно выраженным нарушением функции организма.
3. Функциональные изменения и патологические состояния, при которых инвалидность устанавливается сроком на 5 лет:
1) врожденные наследственные болезни обмена веществ (фенилкетонурия, целиакция и другие), до наступления стойкой ремиссии;
2) врожденные, наследственные заболевания и синдромы, приводящие к нарушению жизнедеятельности и социальной дезадаптации;
3) острый лейкоз, лимфогранулематоз;
4) злокачественные новообразования любой локализации после хирургического и других видов лечения, независимо от стадии опухолевого процесса;
5) истинная гидроцефалия с увеличением объема черепа и гипертензионным синдромом, оперированная гидроцефалия;
6) выраженные обширные деструкции костной ткани (остеопороз, хрящевые включения), патологические изменения мышц (миофиброз, диффузный кальциноз), приводящие к деформации костей, суставов, мышц, повторным патологическим переломам с нарушением функции конечности II-III степени;
7) нарушения функции опорно-двигательного аппарата за счет деформации позвоночника и грудной клетки III-IV степени, контрактур и/или анкилозов суставов одной и более конечностей, ложных суставов крупных костей;
8) выраженное нарушение функции конечности или ее сегмента (мутиляции, контрактуры, синдактилии, артропатии и другие), вследствие врожденной аномалии;
9) выраженные нарушения функции дыхания, жевания, глотания, речи при врожденных пороках развития лица с частичной или полной аплазией органов, а также при приобретенных дефектах, деформациях мягких тканей и лицевого скелета, не подлежащие оперативному вмешательству до определенного возраста;
10) стойкое недержание мочи и кала, кишечные, мочевые и мочеполовые свищи, не подлежащие по срокам хирургическому лечению.
4. Функциональные изменения и патологические состояния, при которых инвалидность устанавливается на срок до достижения шестнадцатилетнего возраста.
При стойких ограничениях жизнедеятельности, отсутствии данных выздоровления или значительном улучшении функций органов, нарастающем ограничении жизнедеятельности, бесперспективности лечения и реабилитационных мероприятий ребенку устанавливается инвалидность до достижения шестнадцатилетнего возраста:
1) стойкие выраженные параличи или глубокие парезы одной или более конечностей, стойкие генерализованные гиперкинезы (типа двойного атетоза, хореоатетоза), умеренно выраженные и выраженные нарушения координации;
2) стойкие терапевтические резистентные судороги в течение двух и более лет (3-4 раз в месяц и более);
3) олигофрения или слабоумие различного генеза, соответствующие степени имбецильности или идиотии;
4) глухота (более 90 дБ), глухонемота;
5) стойкие нарушения функций тазовых органов, обусловленные
поражением спинного мозга, неустранимые кишечные и мочеполовые свищи;
6) поражения бронхолегочной системы врожденного и наследственного характера (муковисцидоз, альвеолиты с хроническим течением и другие дессиминированные заболевания легких) с выраженным нарушением функций дыхания;
7) стойкая дыхательная недостаточность II и более степени при хронических бронхолегочных заболеваниях приобретенного и врожденного характера, гормонозависимая бронхиальная астма при формировании астматического статуса и осложнений со стороны сердечно-сосудистой системы, центральной нервной системы, развитии хронической надпочечниковой недостаточности;
8) застойная сердечная недостаточность II-III степени на фоне инкурабельных болезней сердца;
9) стойко выраженное необратимое нарушение функции печени при врожденных, наследственных, приобретенных заболеваниях;
10) хроническая почечная недостаточность, злокачественная гипертония, почечный несахарный диабет с осложнениями;
11) инкурабельные злокачественные новообразования;
12) доброкачественные новообразования, не подлежащие хирургическому лечению, при нарушении функций органа;
13) патологические состояния, возникающие при отсутствии (врожденном или приобретенном) или выраженном недоразвитии органов и систем, приводящие к стойкому выраженному нарушению функций организма;
14) культи одной или более конечностей независимо от уровня;
15) системное поражение костей скелета и пороки развития опорно-двигательного аппарата, приводящие к анкилозам, контрактурам, патологическим переломам, деформациям скелета, при резком ограничении самостоятельного передвижения или самообслуживания;
16) выраженные нарушения функций организма, вследствие недостаточности функций желез внутренней секреции: сахарный диабет (инсулинозависимая форма, с осложнениями со стороны других систем и органов), несахарный диабет (питуитрин-резистентная форма), болезнь Иценко-Кушинга (осложненная форма), хроническая надпочечниковая недостаточность (болезнь Аддисона, состояния после адреналэктомии, врожденная дисфункция коры надпочечников), гипофизарный нанизм, тяжелая форма врожденного или приобретенного гипотиреоза, гипопаратиреоза;
17) хронический лейкоз, гистиоцитоз;
18) врожденные и приобретенные гипо- и апластические состояния кроветворения средней и тяжелой степени (гемоглобин ниже 100 г/л, тромбоциты ниже 100 тысяч в 1 кубическом миллиметре (далее тыс. в 1 куб мм.) лейкоциты менее 4 тыс. в 1 куб. мм.);
19) тяжелые формы коагулопатии и тромбопатии, хроническая тромбоцитопеническая пурпура при непрерывном рецидивирующем течении с тяжелыми геморрагическими кризами (с числом тромбоцитов в крови 50 тыс. и менее в 1 куб. мм.);
20) врожденные иммунодефицитные состояния. Тяжелая комбинированная иммунная недостаточность, агамма- и гипогаммаглобулинемия, септический гранулематоз с рецидивирующим бактериальным поражением лимфоузлов, легких, печени, других органов;
21) синдром гипериммуноглобулинемии Е при сочетании рецидивирующих, преимущественно "холодных", абсцессов подкожной клетчатки, легких, печени и других органов с концентрациями иммуноглобулина Е в сыворотке крови выше 1000 КЕД на литр;
22) приобретенное иммунодефицитное состояние, развернутая картина врожденного иммунодефицитного состояния человека;
23) врожденный и приобретенный анофтальм, полная слепота на один глаз или на оба глаза.

Приложение 2
к Правилам проведения
медико-социальной экспертизы

Классификации нарушений основных функций организма и
ограничений жизнедеятельности

1. Классификация нарушений основных функций организма человека:
1) нарушения психических функций организма (восприятие, внимание, память, мышление, речь, эмоция, воля, интеллект, сознание, поведение, психомоторные функции);
2) нарушения сенсорных функций (зрение, слух, обоняние, осязание и нарушения чувствительности);
3) нарушения стато-динамических функций (двигательных функций головы, туловища, конечности, статики и координации движений);
4) нарушения функций кровообращения, дыхания, пищеварения, выделения, обмена веществ и энергии, внутренней секреции, кроветворения, иммунитета.
2. Классификация нарушений функций организма по степени выраженности:
1) первая степень - незначительно выраженные нарушения функций;
2) вторая степень - умеренно выраженные нарушения функций;
3) третья степень - выраженные нарушения функций;
4) четвертая степень - значительно или резко выраженные нарушения функций.
3. Классификация основных категорий жизнедеятельности:
1) способность к самообслуживанию - способность самостоятельно удовлетворять основные физиологические потребности, выполнять повседневную бытовую деятельность и навыки личной гигиены;
2) способность к самостоятельному передвижению - способность самостоятельно перемещаться в пространстве, преодолевать препятствия, сохранять равновесие тела в пределах выполняемой бытовой, общественной, профессиональной деятельности;
3) способность к обучению - способность к восприятию и воспроизведению знаний (образовательных, профессиональных и других), овладению навыками и умениями (социальными, профессиональными, культурными и бытовыми), а также возможность обучения в образовательных учреждениях;
4) способность к трудовой деятельности (трудоспособности) - способность осуществлять деятельность в соответствии с требованиями к содержанию, объему и условиям выполнения работы;
5) способность к ориентации - способность определяться во времени и пространстве;
6) способность к общению - способность к установлению контактов между людьми путем восприятия, переработки и передачи информации;
7) способность контролировать свое поведение - способность к осознанию себя и адекватному поведению с учетом социально-правовых норм;
8) способность к игровой и познавательной деятельности - способность общения со сверстниками, анализа действительности и воспроизведения получаемого опыта, обучения и развития в детском возрасте с учетом возрастных особенностей;
9) способность к двигательной активности - способность ребенка к выполнению различного вида движений посредством изменения положения тела, перемещения его в пространстве, переноса, перемещения или манипуляции объектами, ходьбы, бега, преодоления препятствий и использования различных видов транспорта.
4. Классификация ограничении жизнедеятельности по степени выраженности:
1) ограничение способности к самообслуживанию:
первая степень - способность к самообслуживанию с использованием вспомогательных средств;
вторая степень - способность к самообслуживанию с использованием вспомогательных средств и/или с помощью других лиц;
третья степень - неспособность к самообслуживанию и полная зависимость от других лиц;
2) ограничение способности к самостоятельному передвижению:
первая степень - способность к самостоятельному передвижению при более длительной затрате времени и сокращении расстояния с использованием при необходимости вспомогательных средств;
вторая степень - способность к самостоятельному передвижению с использованием вспомогательных средств и/или с помощью других лиц;
третья степень - неспособность к самостоятельному передвижению и полная зависимость от других лиц;
3) ограничение способности к обучению:
первая степень - способность к обучению в учебных заведениях общего типа при соблюдении специального режима учебного процесса и/или с использованием вспомогательных средств;
вторая степень - способность к обучению только в специальных учебных заведениях или по специальным программам в домашних условиях и/или с использованием вспомогательных средств, и/или с помощью других лиц;
третья степень - неспособность к обучению по образовательным учебным программам;
4) ограничение способности к трудовой деятельности
(трудоспособности):
первая степень — способность к выполнению трудовой деятельности при условии снижения квалификации или уменьшения объема производственной деятельности, невозможности выполнения работы по своей профессии;
вторая степень - способность к выполнению трудовой деятельности в специально созданных условиях с использованием вспомогательных средств и/или специально оборудованного рабочего места, и/или с помощью других лиц;
третья степень - неспособность к трудовой деятельности;
5) ограничение способности к ориентации:
первая степень - способность к ориентации при условии использования вспомогательных средств;
вторая степень - способность к ориентации, требующая помощи других лиц с использованием при необходимости вспомогательных средств;
третья степень - неспособность к ориентации (дезориентация);
6) ограничение способности к общению;
первая степень — способность к общению, характеризующаяся снижением скорости, уменьшением объема усвоения, получения и передачи информации, использование при необходимости вспомогательных средств и/или услуг специалиста жестового языка;
вторая степень - способность к общению с использованием вспомогательных средств и/или с помощью других лиц;
третья степень - неспособность к общению;
7) ограничение способности контролировать свое поведение:
первая степень - частичное снижение способности самостоятельно контролировать свое поведение;
вторая степень - способность частично или полностью контролировать свое поведение только при помощи посторонних лиц;
третья степень - неспособность контролировать свое поведение;
8) ограничение способности к игровой и познавательной деятельности:
первая степень — снижение активности игровой деятельности в силу наличия дефекта в той или иной системе организма, в умеренной степени затрудняющих дальнейшее развитие ребенка и формирование его социально-ролевых установок. Необходимость применения средств компенсации и методов коррекции. Познавательная и игровая деятельность, требующая повышенного внимания и индивидуального подхода к процессу ее осуществления;
вторая степень - невозможность успешного осуществления познавательной и игровой деятельности в силу значительного снижения мотивации или выраженной функциональной недостаточности основных систем организма или нарушений соматического здоровья. Неэффективность применения средств компенсации и методов коррекции;
третья степень - отсутствие или резкое снижение способностей к игровой деятельности и полная зависимость от других лиц;
9) ограничение способности к двигательной активности:
первая степень - сокращение длительности и ухудшение качества ходьбы, уменьшение дальности преодолеваемых расстояний на фоне использования простых средств компенсации или опоры при сохранении общей способности к самостоятельному передвижению, регулярной помощи в выполнении отдельных двигательных актов или преодолении предусмотренных возрастом расстояний. Развитие мелких манипулятивных движений отстает на два эпикризных срока. Снижение способности к поддержанию положения тела требует соблюдения двигательного режима без необходимости использования дополнительных средств фиксации;
вторая степень - нарушение перемещения на расстояния посредством ходьбы, не компенсируемое вспомогательными средствами. Необходима систематическая помощь при передвижении со стороны взрослых. Ограничение способности к поддержанию определенного положения тела требует применения дополнительных способов фиксации, методов коррекции и т.д. Наблюдаются резкое снижение качества и уменьшение количества дифференцированных движений, отчетливые нарушения развития манипулятивной деятельности;
третья степень - резкое ограничение или полное отсутствие способности к перемещению в пространстве, поддержанию положения тела и манипулятивной деятельности. Необходимы полная замена двигательной функции постоянным уходом со стороны или за счет использования транспортного средства (кресло-коляска), а также постоянный дополнительный уход в полном объеме.

Приложение 3
к Правилам проведения
медико-социальной экспертизы

Перечень анатомических дефектов,
при которых группа инвалидности
устанавливается без срока переосвидетельствования

1. Анатомические дефекты, при наличии которых устанавливается первая группа инвалидности:
1) отсутствие всех пальцев обеих кистей или более высокие уровни ампутации обеих верхних конечностей;
2) культи обеих нижних конечностей на уровне верхней трети бедер;
3) двусторонняя полная слепота.
2. Анатомические дефекты, при наличии которых устанавливается вторая группа инвалидности:
1) Анатомические дефекты верхних конечностей:
отсутствие всех фаланг четырех пальцев, исключая первые, обеих кистей;
отсутствие всех фаланг трех пальцев, включая первые, обеих кистей;
отсутствие первого и второго пальцев с соответствующими пястными костями обеих кистей;
отсутствие трех пальцев с соответствующими пястными костями обеих кистей;
экзартикуляция верхней конечности в плечевом суставе;
2) Анатомические дефекты нижних конечностей:
культи стоп по Шопару;
культи голеней, в том числе ампутация стоп по Пирогову;
экзартикуляция бедра;
высокий уровень ампутации бедра, не подлежащий протезированию;
протезированные ампутационные культи обеих нижних конечностей на уровне голени или бедра;
3) Сочетание анатомических дефектов конечностей с иными дефектами и заболеваниями:
культя голени или более высокий уровень ампутации одной нижней конечности в сочетании с отсутствием всех фаланг четырех пальцев или более высокой ампутацией одной верхней конечности;
культя одной верхней конечности и отсутствие или полная слепота одного глаза;
культя одной нижней конечности и отсутствие или полная слепота одного глаза.
3. Анатомические дефекты, при наличии которых устанавливается третья группа инвалидности:
1) культя (культи) и другие дефекты верхних конечностей:
отсутствие всех фаланг четырех пальцев кисти, исключая первый;
отсутствие всех фаланг трех пальцев кисти, включая первый;
отсутствие первого и второго пальцев кисти с соответствующими пястными костями;
отсутствие трех пальцев кисти с соответствующими пястными костями;
отсутствие первых пальцев обеих кистей;
ампутационная культя одной верхней конечности;
резко выраженная контрактура (объем движения в суставе до 10 градусов) или анкилоз локтевого сустава в функционально невыгодном положении (под углом менее 60 или более 150 градусов) или при фиксации предплечья в положении крайней супинации или крайней пронации;
болтающийся плечевой или локтевой сустав после резекции;
ложный сустав плеча или обеих костей предплечья, не подлежащие оперативному лечению;
анкилоз или резко выраженная контрактура (ограничение движений в пределах 5-8 градусов) в функционально невыгодном положении четырех пальцев кисти, исключая первый или трех пальцев кисти, включая первый;
2) культя (культи) и другие дефекты нижних конечностей и
позвоночника:
культя стопы после ампутации по Пирогову, порочная культя на уровне сустава Шопара и более высокие уровни ампутации одной нижней конечности;
двусторонние культи стоп с резекцией головок плюсневых костей по Шарпу;
укорочение нижней конечности на 10 сантиметров и более;
резко выраженная контрактура или анкилоз тазобедренного сустава в функционально невыгодном положении (под углом более 170 градусов и менее 150 градусов);
анкилоз коленного сустава в функционально невыгодном положении (под углом менее 170 градусов);
ложный сустав бедра или обеих костей голени, не подлежащий оперативному лечению;
болтающийся тазобедренный сустав после резекции;
резко выраженная контрактура или анкилоз голеностопного сустава с порочным положением стопы или анкилоз обеих голеностопных суставов;
врожденный или приобретенный вывих тазобедренных суставов при неэффективности результатов оперативного вмешательства;
кифосколиоз IV степени, не подлежащий корригирующей операции;
сколиоз IV степени с выраженной деформацией ребер со смещением и стойкими выраженными функциональными нарушениями внутренних органов;
3) другие врожденные и приобретенные дефекты и заболевания;
дефекты челюсти или твердого неба, не подлежащие оперативному лечению, если протезирование не обеспечивает жевания;
постоянное канюленосительство вследствие отсутствия гортани;
двусторонняя тугоухость IV (71-90 дБ) степени при невозможности слухопротезирования, глухонемота, двусторонняя глухота (более 90 дБ);
полная слепота одного глаза или отсутствие одного глаза;
гастроэктомия;
пульмонэктомия при наличии дыхательной недостаточности;
торокопластика с резекцией 5 и более ребер при наличии дыхательной недостаточности;
гипофизарный нанизм, остеохондропатия, остеохондродистрофия с низкорослостью (рост для женщин - менее 130 сантиметров, для мужчин - менее 140 сантиметров);
паралич кисти или верхней конечности, паралич нижней конечности, выраженный парез всей верхней или всей нижней конечности со значительными трофическими нарушениями: гипотрофией мышц плеча - свыше 4 сантиметров; предплечья - свыше 3 сантиметров; бедра - свыше 8 сантиметров; голени - свыше 6 сантиметров.

Приложение 4
к Правилам проведения
медико-социальной экспертизы

Перечень медицинских показаний для обеспечения инвалидов
средствами передвижения

1. Медицинские показания для обеспечения кресло-коляской комнатной:
1) хроническая недостаточность кровообращения III степени;
2) легочно-сердечная недостаточность III степени;
3) гемиплегия, значительно или резко выраженный гемипарез;
4) параплегия, выраженный нижний парапарез;
5) триплегия, выраженный трипарез;
6) тетраплегия, выраженный тетрапарез;
7) резко выраженная атаксия, гиперкинетический амиостатический синдром;
8) культи обеих голеней или более высокие уровни ампутаций;
9) нарушение функции суставов нижних конечностей IV степени;
10) врожденные аномалии развития нижних конечностей с резко выраженным нарушением передвижения;
11) паркинсонизм, акинетико-регидная форма.
2. Медицинские показания для обеспечения кресло-коляской прогулочной:
1) гемиплегия, выраженный гемипарез;
2) параплегия, выраженный нижний парапарез;
3) триплегия, выраженный трипарез;
4) тетраплегия, выраженный тетрапарез;
5) культи обеих голеней или более высокие уровни ампутаций;
6) нарушение функции суставов нижних конечностей IV степени;
7) врожденные аномалии развития нижних конечностей с резко выраженным нарушением передвижения;
8) хроническая недостаточность кровообращения III степени.
3. Медицинские показания для обеспечения специальным автотранспортом инвалидов с последствиями трудового увечья или профессионального заболевания:
1) паралич или резко выраженный парез одной нижней конечности;
2) параплегия, выраженный парапарез нижних конечностей;
3) гемиплегия, выраженный гемипарез;
4) тромбооблитерирующие заболевания нижних конечностей с хронической артериальной недостаточностью III-IV степени;
5) заболевание вен нижних конечностей с хронической венозной недостаточностью III-IV степени;
6) множественные анкилозы или резко выраженные контрактуры не менее 2-х крупных суставов одной или обеих нижних конечностей;
7) культи обеих стоп по Шарпу (с резекцией головок плюсневых костей) и более высокие уровни культей стоп;
8) культя голени и более высокая ампутация нижней конечности;
9) приобретенный вывих тазобедренных суставов;
10) болтающийся тазобедренный или коленный сустав;
11) анкилоз или резко выраженная контрактура тазобедренного сустава (объем движения менее 10 градусов);
12) анкилоз или резко выраженная контрактура коленного сустава в функционально невыгодном положении с углом менее 150 и более 170 градусов;
13) анкилоз или резко выраженная контрактура голеностопных суставов;
14) неправильно сросшиеся переломы обеих бедренных костей или костей обеих голеней с деформацией их под углом менее 170 градусов;
15) хронически текущий (более 2 лет) остеомиелит с наличием свища, полости с секвестром 2-х и более крупных костей нижних конечностей;
16) ложный сустав или крупный костный дефект (поперечный или краевой с разрушением более половины окружности кости) бедра, обеих костей голени или большеберцовой кости при деформации малоберцовой кости под углом менее 170 градусов;
17) укорочение одной нижней конечности на 10 сантиметров и более;
18) значительные посттравматические трофические нарушения с наличием длительно незаживающей язвы (более 6 месяцев) или рецидивирующей язвы на голени площадью 20 квадратных сантиметров (далее кв. см.) и более, на тыле стопы площадью 10 кв. см. и более, на подошвенной поверхности стопы площадью не менее 2 кв. см;
19) искривление позвоночника IV степени с резко выраженным нарушением функции.