"Ислам Конференциясы Ұйымының Жарғысына қол қою туралы" Қазақстан Республикасының Президенті Жарлығының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 3 наурыздағы № 169 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Ислам Конференциясы Ұйымының Жарғысына қол қою туралы» Қазақстан Республикасының Президенті Жарлығының жобасы Қазақстан Республикасы Президентінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығы Ислам Конференциясы Ұйымының Жарғысына
қол қою туралы

«Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары туралы» Қазақстан Республикасының 2005 жылғы 30 мамырдағы Заңының 8-бабына сәйкес ҚАУЛЫ ЕТЕМІН:
1. Ислам Конференциясы Ұйымының Жарғысына Қазақстан Республикасы атынан қол қою туралы ұсыныс мақұлдансын.
2. Қазақстан Республикасының Мемлекеттік хатшысы - Сыртқы істер министрі Қанат Бекмұрзаұлы Саудабаев Қазақстан Республикасының атынан Ислам Конференциясы Ұйымының Жарғысына қол қойсын.
3. Осы Жарлық қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев

Қазақстан Республикасы
Президентінің
2010 жылғы «__» _______
№ _____ Жарлығымен
МАҚҰЛДАНҒАН

Ислам Конференциясы Ұйымының жарғысы

Ең Мейірімді, Аса рақымшыл Алланың атымен
Біз, Ислам Конференциясы Ұйымына мүше мемлекеттер:
1969 жылғы 22 - 25 қыркүйекке сәйкес келетін Хижра бойынша 1389 жылғы Ражаб айының 9 - 12 күнінде Рабатта өткен мүше мемлекеттердің Корольдері, Мемлекеттер және Үкіметтер басшылары конференциясының, сондай-ақ 1972 жылғы 29 ақпан - 4 наурызға сәйкес келетін Хижра бойынша 1392 жылғы Мұхаррам айының 14 - 18 күнінде Жиддада өткен Сыртқы істер министрлері конференциясының шешімдерін назарға алуға;
Мүше мемлекеттер арасында олардың халықаралық аренадағы ортақ мүдделерін қамтамасыз ету ісіндегі ілгерілеудің маңызды сипатын, сондай-ақ бірлік пен ынтымақтастықты нығайтуды растай отырып, бірлік пен бауырластықтың игілікті исламдық құндылықтарын басшылыққа алуға;
Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының, осы Жарғының және халықаралық құқықтың принциптеріне деген өзіміздің адалдығымызды растауға;
исламның бейбітшілік, аяушылық, төзімділік, теңдік, әділеттік және адам абыройы құндылықтарын сақтауға және ілгерілетуге;
әлемдік ауқымдағы, мүше мемлекеттер халықтарының орнықты дамуын және прогресі мен гүлденуін қамтамасыз етудегі Исламның бағыттаушы рөлін қалпына келтіру жөніндегі жұмысқа күш-жігер жұмсауға;
мұсылман халықтары мен мүше мемлекеттер арасында бірлік пен татулық дәнекерлерін нығайту мен бекемдеуге;
барлық мүше мемлекеттердің ұлттық егемендігін, тәуелсіздігін және аумақтық тұтастығын құрметтеуге, сақтауға және қорғауға;
халықаралық бейбітшілік пен қауіпсіздікке, өркениеттер, мәдениеттер және діндер арасындағы түсіністік пен диалогқа үлес қосуға және достық қарым-қатынастар мен тату көпшілікті, өзара құрмет пен ынтымақтастықты ілгерілетуге және көтермелеуге;
мүше мемлекеттердегі конституциялық және заңнамалық жүйелерге сәйкес олардың адам құқықтары мен іргелі бостандықтарын, тиісті басқаруын, заң үстемдігін, демократия мен жауапкершілікті дамытуға ықпал етуге;
мүше мемлекеттер және басқа да мемлекеттер арасындағы сенімді нығайту және достық қатынастардың, өзара құрмет пен ынтымақтастықтың дамуына ықпал етуге;
ұстамдылыққа, төзімділікке, мәдени айырмашылықтарды құрметтеуге, ислам нышандары мен ортақ мұраны сақтауға қатысты игілікті ислам құндылықтарын нығайтуға және ислам дінінің әмбебаптығын қорғауға;
интеллектуалдық кемелділікке қол жеткізу үшін Исламның игілікті мұраттарымен үндесетін білімге ие болу және оны танымал етуді жетілдіруге;
серіктестік және теңдік принциптеріне сәйкес, әлемдік экономикаға тиімді интеграциялану мақсатында орнықты әлеуметтік-экономикалық дамуға қол жеткізу үшін мүше мемлекеттер арасындағы ынтымақтастыққа ықпал етуге;
қазіргі және болашақ ұрпақтар үшін қоршаған ортаны сақтауға байланысты барлық аспектілердің нығаюына ықпал етуге;
әрбір мүше мемлекеттің өзін-өзі басқару және ішкі істеріне араласпау құқығын құрметтеуге, сондай-ақ егемендігін, тәуелсіздігін және аумақтық тұтастығын құрметтеуге;
қазіргі кезде шетелдік басқыншылыққа ұшырап отырған палестина халқының күресін қолдауға, оның өзін-өзі билеу, бұл ретте қаланың тарихи және исламдық сипатын, сондай-ақ онда орналасқан қасиетті жерлерді сақтай отырып астанасы әл-Құдыс әл-Шариф болатын егемен мемлекет құру құқығын қоса алғанда, сондай-ақ өзінің ажырамас құқына қол жеткізуіне мүмкіндік беруге;
мүше мемлекеттердің құқықтық нормалары мен заңнамасына сәйкес әйелдердің құқықтарын қорғауға және жүзеге асыруға, олардың өмірдің барлық салаларына қатысуына ықпал етуге;
мұсылман балалары мен жастарына толыққанды тәрбие беру үшін қолайлы жағдайлар жасауға және білім арқылы мәдени, әлеуметтік, имандылық және этикалық мұраттарын нығайту мақсатында олардың бойында білім арқылы Ислам құндылықтарын тәрбиелеуге;
мүше мемлекеттерден тыс жерлердегі мұсылман азшылықтары мен қоғамдарына жәрдемдесуге, олардың өз абыройларын, мәдени және діни сәйкестігін сақтап қалуға;
негізінен кез келген мемлекеттің ішкі құзыретіне жататын істерге қол сұқпау принциптерін мүлтіксіз басшылыққа ала отырып, осы Жарғының, Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының, халықаралық құқықтың, сондай-ақ халықаралық гуманитарлық құқықтың мақсаттары мен принциптерін ұстануға;
мүше мемлекеттер арасында теңдік және өзара құрметтеу, сондай-ақ олардың ішкі құзыретіне жататын істерге араласпау принциптері негізінде халықаралық деңгейде тиісті түрде басқаруға қол жеткізуге және халықаралық қатынастарды демократияландыруға күш-жігер жұмсауға шешім қабылдадық;
сондай-ақ осы өзгертілген Жарғымен келісе отырып, аталған мақсаттарға жету үшін ынтымақтасуға қаулы еттік.

I тарау
Мақсаттары мен принциптері
1-бап

Ислам Конференциясы Ұйымының мақсаттары мыналар болып табылады:
1. Мүше мемлекеттер арасындағы бауырластық пен татулық дәнекерлерін жақсарту және нығайту;
2. Мүше мемлекеттердің ортақ мүдделерін сақтау мен қорғау, заңды құқықтарын қолдау, сондай-ақ ислам әлемі алдындағы, атап айтқанда, халықаралық қоғамдастық алдындағы қыр көрсетулерді ескере отырып, мүше мемлекеттердің күш-жігерін үйлестіру мен біріктіру;
3. Әр мүше мемлекеттің өзін-өзі билеу құқығын мойындау, ішкі істеріне араласпау, сондай-ақ тәуелсіздігін, егемендігін және аумақтық тұтастығын құрметтеу;
4. Басқыншылық салдарынан жаулап алынған кез келген мүше мемлекеттің толық егемендігі мен аумақтық тұтастығын халықаралық құқық негізінде қалпына келтіру және тиісті халықаралық және өңірлік ұйымдармен ынтымақтастығына қолдау көрсету;
5. Мүше мемлекеттердің ортақ мүдделерін қорғау үшін саяси, экономикалық және әлеуметтік мәселелер бойынша шешімдер қабылдаудың жаһандық процестерінде олардың белсене қатысуын қамтамасыз ету;
6. Жаһандық бейбітшілікті, қауіпсіздік пен үндестікті қамтамасыз ету үшін әділеттілік, өзара сыйластық және тату көршілік негізінде мемлекетаралық қатынастарды дамытуға жәрдемдесу;
7. БҰҰ Жарғысында және халықаралық құқықта көзделген халықтардың құқығын қолдауды жаңадан растау;
8. Палестина халқының өзін-өзі билеу және астанасы әл-Құдыс әл-Шариф қаласы мен қаланың тарихи және исламдық ерекшелігін, сондай-ақ онда орналасқан қасиетті жерлерді сақтай отырып, егемен мемлекет құру құқығын жүзеге асыру мүмкіндігін қолдау және көмек беру;
9. Исламдық ортақ нарықты құруға әкелетін экономикалық интеграцияға қол жеткізу мақсатында ислам мемлекеттері арасындағы экономикалық және сауда ынтымақтастығын нығайту;
10. Мүше мемлекеттерде адами әлеуетті және экономикалық әл-ауқатты дамытуды орнықты және тұтастай қамтуға қол жеткізу үшін күрес;
11. Ұстамдылыққа және төзімділікке негізделген ислам ілімдері мен құндылықтарын тарату, ілгерілету және сақтау, ислам мәдениетін ілгерілету және ислам мұрасын сақтап қалу;
12. Исламның шынайы бейнесін сақтау мен қорғау, Исламға жала жабуға қарсы күресу және өркениеттер мен діндер арасындағы диалогты көтермелеу;
13. Ғылым мен техниканы нығайту және дамыту, мүше мемлекеттердің осы салалардағы зерттеулері мен ынтымақтастығын көтермелеу;
14. Әйелдерді, балаларды, жастарды, егде адамдарды және мүмкіндігі шектеулі адамдарды қоса алғанда, адам құқықтары мен іргелі бостандықтарын жүзеге асыру мен қорғауға жәрдемдесу, сондай-ақ исламның отбасылық құндылықтарын сақтау;
15. Қоғамның табиғи және негіз қалаушы бөлшегі ретінде отбасының рөліне айрықша маңыз беру, қорғау және жәрдемдесу;
16. Мүше болып табылмайтын мемлекеттердегі мұсылман қоғамдастықтары мен азшылықтың құқықтарын, абыройын, сондай-ақ діни және мәдени сәйкестіктігін қорғау;
17. Халықаралық форумдарда ортақ мүдделілікті білдіретін мәселелер бойынша бірыңғай ұстанымды ілгерілету және қорғау;
18. Терроризмге, оның барлық нысандары мен көріністеріне, ұйымдасқан қылмысқа, есірткінің заңсыз айналымына, сыбайлас жемқорлыққа, ақшаның жылыстауына және адам саудасына қарсы күрес мәселелері бойынша ынтымақтасу;
19. Табиғи апаттар сияқты төтенше жағдайлар кезінде ынтымақтасу және ізгілік көмекті үйлестіру;
20. Мүше мемлекеттер арасында әлеуметтік, мәдени және ақпараттық салалардағы ынтымақтастыққа жәрдемдесу.

2-бап

Мүше мемлекеттер 1-бапта көрсетілген міндеттерді іске асыру үшін қастерлі ислам ілімдері мен құндылықтарын басшылыққа ала отырып, одан күш-жігер алады, сондай-ақ мынадай принциптерге сәйкес әрекет етеді:
1. Барлық мүше мемлекеттер Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының мақсаттары мен принциптерін ұстанады;
2. Мүше мемлекеттер егемен, тәуелсіз және тең құқық пен міндеттерге ие;
3. Барлық мүше мемлекеттер даулы мәселелерді бейбіт жолмен шешеді және өзара қарым-қатынастарында күш көрсетуден немесе қатер төндіруден бас тартады;
4. Барлық мүше мемлекеттер бір-бірінің ұлттық егемендіктерін, тәуелсіздігін және аумақтық тұтастықтарын құрметтеуге міндеттенеді, бір-бірінің ішкі істеріне араласпайды;
5. Осы Жарғыда, Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысында, халықаралық құқықта және халықаралық гуманитарлық құқықта бекітілгеніндей, барлық мүше мемлекеттер халықаралық бейбітшілікті және қауіпсіздікті сақтауға өз үлестерін қосуға міндеттенеді және бір-бірінің ішкі істеріне араласудан бас тартады;
6. БҰҰ Жарғысында көрсетілгеніндей, осы Жарғының бірде-бір ережесі Ұйымға және оның органдарына шын мәнінде кез келген Мемлекеттің ішкі құзыретіне енетін немесе соған байланысты істерге араласуға құқық бермейді;
7. Мүше мемлекеттер тиісті басқаруға, демократияға, адам құқықтарын және негізгі бостандықтарды, сондай-ақ заң үстемдігін сақтауға ел деңгейінде және халықаралық ауқымда қолдау көрсетеді және жәрдемдеседі;
8. Мүше мемлекеттер қоршаған ортаны қорғауға және сақтауға ынта білдіреді.

II тарау
Мүшелік
3-бап

1. Ұйым Ислам Конференциясы Ұйымына мүше 57 мемлекеттен және 3-баптың 2-тармағына сәйкес осы Жарғыға қосыла алатын басқа да мемлекеттерден тұрады.
2. Біріккен Ұлттар Ұйымына мүше, халқының көпшілігі мұсылман болып табылатын және осы Жарғы талаптарын орындайтын, мүшелікке өтінім берген кез келген мемлекет Сыртқы істер министрлерінің кеңесінде қабылданған келісілген өлшемдер негізіндегі бәтуа жолымен Сыртқы істер министрлері кеңесі шешім қабылдаған жағдайда ғана Ұйымға мүше бола алады.
3. Осы Жарғыдағы ештеңе де қазіргі мүше мемлекеттердің мүшелігіне немесе кез келген басқа да мәселелеріне қатысты құқықтары мен артықшылықтарын қозғамайды.

4-бап

1. Біріккен Ұлттар Ұйымының мүшесі болып табылатын Мемлекетке бақылаушы мәртебесін беру туралы шешімді. Сыртқы істер министрлерінің кеңесі тек Сыртқы істер министрлері кеңесінің келісілген өлшемдер негізіндегі ортақ бәтуасы жолымен ғана қабылдайды.
2. Халықаралық ұйымға Бақылаушы мәртебесін беру туралы шешімді Сыртқы істер министрлерінің кеңесі тек Сыртқы істер министрлері кеңесінің келісілген өлшемдері негізіндегі ортақ бәтуа жолымен ғана қабылдайды.

III тарау
Органдар
5-бап

Ислам Конференциясы Ұйымының органдары мыналар болып табылады:
1. Ислам саммиті
2. Сыртқы істер министрлерінің кеңесі
3. Тұрақты комитеттер
4. Атқарушы комитет
5. Халықаралық Ислам Соты
6. Адам құқықтары жөніндегі тәуелсіз тұрақты комиссия
7. Тұрақты өкілдер комитеті
8. Бас хатшылық
9. Қосалқы органдар
10. Мамандандырылған мекемелер
11. Аффилиирленген ұйымдар

IV тарау
Ислам саммиті
6-бап

Ислам саммиті мүше мемлекеттердің Корольдері мен Мемлекеттер және Үкіметтер басшыларынан тұрады және Ұйымның жоғары басқарушы органы болып табылады.

7-бап

Ислам саммиті саяси шешімдерді талқылайды және қабылдайды, Жарғыда көрсетілген мақсаттардың орындалуына қатысты барлық мәселелерге басшылық етуді қамтамасыз етеді, сондай-ақ мүше мемлекеттер және Умма (Ислам қауымдастығы) үшін мүдделік танытатын басқа да мәселелерді қарайды.

8-бап

1. Ислам саммиті мүше мемлекеттердің бірінде әрбір үш жыл сайын шақырылады.
2. Саммиттің күн тәртібін және оны шақыруға арналған басқа да барлық қажетті іс-шараларды дайындауды Бас хатшылықтың жәрдемдесуімен Сыртқы істер министрлерінің кеңесі жүргізеді.

9-бап

Уммаға қатысты өмірлік маңызы бар мәселелерді, соған сәйкес Ұйым саясатын үйлестіруді қарау үшін кезектен тыс сессиялар Умма мүддесі қажет еткен кез келген уақытта өткізіледі.
Кезектен тыс сессияларды, егер мұндай бастама мүше мемлекеттердің қарапайым көпшілігінен қолдау тапқан болса, Сыртқы істер министрлері кеңесінің ұсынысымен немесе мүше мемлекеттердің бірінің немесе Бас хатшының бастамашылығымен өткізуге болады.

V тарау
Сыртқы істер министрлерінің кеңесі
10-бап

1. Сыртқы істер министрлерінің кеңесі жылына бір рет мүше мемлекеттердің бірінде шақырылады.
2. Сыртқы істер министрлері кеңесінің кезектен тыс сессиясы, егер мұндай бастама мүше мемлекеттердің қарапайым көпшілігімен мақұлданған болса, кез келген мүше мемлекеттің немесе Бас хатшының бастамасымен шақырылуы мүмкін.
3. Сыртқы істер министрлерінің кеңесі Умма үшін мүдделілік білдірілетін нақты мәселелерді қарау үшін басқа да салалық министрлер кеңесін шақыру туралы ұсыныс енгізе алады. Мұндай кеңестер өз есептерін Ислам саммитіне және Сыртқы істер министрлерінің кеңесіне беруге тиіс.
4. Сыртқы істер министрлерінің кеңесі Ұйымның ортақ саясатын жүзеге асыруды:
а) Ұйымның ортақ саясатын және мақсатын іске асыру кезінде ортақ мүдделілік білдірілетін мәселелер бойынша шешімдер мен қарарлар қабылдау;
б) алдыңғы Саммиттерде және Сыртқы істер министрлерінің кеңесінде қабылданған шешімдер мен қарарларды орындау барысын тексеру;
в) Бас хатшылық пен көмекші органдардың бағдарламаларын, бюджетін, сондай-ақ басқа да қаржылық және әкімшілік есептерін қарап, бекіту;
г) мүдделі мүше мемлекет әлдебір тиісті шаралар қолдану туралы қажетті өтініш жасаған барлық жағдайда бір немесе бірнеше мүше мемлекеттерді қозғайтын кез келген мәселені қарау;
д) кез келген жаңа орган немесе комитетті құру туралы ұсынымдар енгізу;
е) Жарғының 16 және 18-баптарына сәйкес Бас хатшыны және Бас хатшының көмекшілерін сайлау;
ж) қажет болған жағдайда кез келген басқа да мәселені қарау арқылы тұжырымдайды.

VI тарау
Тұрақты комитеттер
11-бап

1. Ұйым және оған мүше мемлекеттер үшін айрықша маңызды мәселелерді ілгерілету мақсатында Ұйым мынадай Тұрақты комитеттерді құрды:
әл-Құдыс қаласы істері комитеті;
Ақпарат және мәдениет істері жөніндегі тұрақты комитет (СОМІАС);
Сауда-экономикалық ынтымақтастық жөніндегі тұрақты комитет (СОМСЕС);
Ғылыми-техникалық ынтымақтастық жөніндегі тұрақты комитет (COMSTECH)
2. Тұрақты комитеттерді Корольдер мен Мемлекеттер және Үкіметтер басшылары басқарады және Саммиттің шешімдеріне сәйкес немесе Сыртқы істер министрлері кеңесінің және осы комитеттер мүшелерінің ұсынымы бойынша құрылады.

VII тарау
Атқарушы комитет
12-бап

Атқарушы комитет, қазіргі, алдыңғы және болашақ Ислам саммиттерінің және Бас хатшылықтың штаб-пәтері орналасқан елдің Сыртқы істер министрлері кеңестерінің Төрағаларынан, сондай-ақ атқаратын қызметіне қарай комитет мүшесі болып табылатын Бас хатшыдан тұрады. Атқарушы комитеттің отырысы оның Регламентіне сәйкес жүргізілетін болады.

VIII тарау
Тұрақты өкілдер комитеті
13-бап

Тұрақты өкілдер комитеті жұмысының айрықша құзыреті мен тәртібін Сыртқы істер министрлерінің кеңесі белгілейді.

IX тарау
Халықаралық ислам соты
14-бап

1987 жылы Кувейтте құрылған Халықаралық ислам соты, оның Статуты күшіне енген сәттен бастап Ұйымның басты заңды органы болады.

X тарау
Адам құқықтары жөніндегі тәуелсіз тұрақты комиссия
15-бап

Адам құқықтары жөніндегі тәуелсіз тұрақты комиссия ислам құндылықтарына сәйкес, Ұйымның шарттары мен декларацияларында, сондай-ақ адам құқықтары жөніндегі жалпыға бірдей келісілген құжаттарда бекітілген азаматтық, саяси, әлеуметтік және экономикалық құқықтарды қорғауға бағытталған.

XI тарау
Бас хатшылық
16-бап

Бас хатшылық, Ұйымның бас лауазымды тұлғасы болып табылатын Бас хатшыдан, сондай-ақ Ұйымға қажетті қызметкерлер штатынан тұрады. Бас хатшыны Сыртқы істер министрлерінің кеңесі тек бір рет қайта сайлану мүмкіндігімен бес жыл мерзімге сайлайды.
Бас хатшы, әділ география бөлініс, ротация және құзыреттілікті, адалдықпен, тәжірибелілікті ескере отырып, барлық мүше мемлекеттер үшін тең мүмкіндіктер қағидаттарына сәйкес мүше мемлекеттер азаматтарының арасынан сайланады.

17-бап

Бас хатшының төмендегідей міндеттері бар:
а. Ұйымның мақсаттарына, оның пікірінше, септігін тигізуі немесе залал келтіруі мүмкін мәселелерді Ұйымның құзыретті органдарының назарына жеткізу;
b. Ислам саммиттері, Сыртқы істер министрлерінің кеңесі және басқа да министрлік отырыстары шешімдерінің, қарарлары мен ұсынымдарының орындалуын қадағалау;
с. Ислам саммиттері мен Сыртқы істер министрлері кеңесінің шешімдерін, қарарлары мен ұсынымдарын орындау мақсатында мүше мемлекеттерді жұмыс бабындағы құжаттармен және меморандумдармен қамтамасыз ету;
d. Ұйымның тиісті органдарының жұмысын үйлестіру мен келісу;
е. Бас хатшылықтың жұмыс бағдарламасы мен бюджетін дайындау;
f. Мүше мемлекеттер арасындағы байланыстарды дамыту, консультациялар өткізу мен пікір алмасуға, сондай-ақ мүше мемлекеттер үшін маңызды бола алатын ақпаратты таратуға жәрдемдесу;
g. ислам саммиті немесе Сыртқы істер министрлері кеңесі оған жүктеген басқа да функцияларды атқару;
h. Ұйымның жұмысы туралы Сыртқы істер министрлерінің кеңесіне жыл сайынғы есептерді ұсыну.

18-бап

1. Бас хатшы әділ географиялық бөлініс қағидатына сәйкес және құзыреттілікті, адалдық пен Жарғы мақсаттарына адалдықты ескере отырып, Бас хатшы көмекшілері лауазымына 5 жыл мерзімге тағайындау үшін Сыртқы істер министрлерінің кеңесіне кандидатуралар ұсынады. Бас хатшы көмекшілерінің бірі Әл-Құдыс Әл-Шариф және Палестина мәселелерімен айналысатын болады және осы лауазымға кандидатты Палестина мемлекеті белгілейді.
2. Бас хатшы Ислам саммиттері мен Сыртқы істер министрлері кеңесінің қарарлары мен шешімдерін орындау үшін Арнайы өкілдерді тағайындай алады. Мұндай тағайындауларды, сондай-ақ Арнайы өкілдердің міндеттері шеңберін Сыртқы істер министрлерінің кеңесі бекітеді.
3. Бас хатшы қағидаттарға және әділетті географиялық бөлініске сәйкес, қабілеттілігін, лауазым талаптарына сәйкестігін, адалдығы мен жынысын ескере отырып, мүше мемлекеттер азаматтарының қатарынан Бас хатшылықтың персоналын тағайындайды. Бас хатшы уақытша негізде сарапшылар мен консультанттарды тағайындай алады.

19-бап

Бас хатшы, Бас хатшының көмекшілері, сондай-ақ Бас хатшылықтың персоналы өз міндеттерін атқару кезінде Ұйымнан басқа ешбір үкіметтен немесе органнан сұрау салуға немесе олардан нұсқау алуға тиіс емес. Олар тек Ұйым алдында ғана жауап беретін халықаралық қызметшілер мәртебесіне залал келтіретін қандай да бір болмасын әрекеттен тыйылуға тиіс. Мүше мемлекеттер олардың қызметінің осы ерекше халықаралық сипаттамасын құрметтеуге тиіс және өз міндеттерін атқаруы кезінде оларға қандай да бір ықпал етуге әрекеттенбеуге тиіс.

20-бап

Бас хатшылық тиісті әкімшілік және ұйымдастырушылық мәселелер шегінде қабылдаушы тараппен тығыз ынтымақтаса отырып, Ислам саммиттері мен Сыртқы істер министрлері кеңесінің отырыстарын дайындайды.

21-бап

Әл-Құдыс қаласы азат етілгенге дейін Бас хатшылықтың штаб-пәтері Джидда қаласында орналасады, ол Ұйымның тұрақты штаб-пәтері болады.

XII тарау
22-бап

Ұйым Көмекші органдар, Мамандандырылған мекемелер құра алады және оларды Сыртқы істер министрлерінің кеңесі Жарғыға сәйкес бекіткеннен кейін Аффилиирленген ұйымдар мәртебесін бере алады.

Қосалқы органдар
23-бап

Қосалқы органдар Ұйым шеңберінде Ислам саммиті немесе Сыртқы істер министрлері кеңесі қабылдаған шешімдерге сәйкес құрылады, ал олардың бюджеттерін Сыртқы істер министрлерінің кеңесі бекітеді.

XIII тарау
Мамандандырылған мекемелер
24-бап

Ұйымның мамандандырылған мекемелері Ұйым шеңберінде Ислам саммиті мен Сыртқы істер министрлері кеңесінің шешімдеріне сәйкес құрылады. Мамандандырылған мекемелердегі мүшелік ерікті және Ұйым мүшелері үшін ашық болып табылады. Олардың бюджеттері тәуелсіз болып табылады және оларды өздерінің Регламентінде ескертілгеніндей тиісті директивалық органдар бекітеді.

Аффилиирленген ұйымдар
25-бап

Аффилиирленген ұйымдар - мақсаттары осы Жарғының мақсаттарына сай келетін және Сыртқы істер министрлерінің кеңесі аффилиирленген ұйымдар ретінде таныған ұйымдар немесе органдар болып табылады. Бұл ұйымдарға мүшелік ерікті және мүше мемлекеттердің органдары мен ұйымдары үшін ашық болып табылады. Олардың бюджеттері Бас хатшылықтың, қосалқы органдардың және мамандандырылған институттардың бюджеттерінен тәуелсіз болып табылады. Аффилиирленген ұйымдарға Сыртқы істер министрлері кеңесінің қарары негізінде бақылаушы мәртебесі берілуі мүмкін. Олар қосалқы органдардан немесе мамандандырылған мекемелерден, сондай-ақ мүше мемлекеттерден ерікті көмек ала алады.

XIV тарау
Исламдық және басқа ұйымдармен ынтымақтастық
26-бап

Ұйым осы Жарғыда баяндалған мақсаттар үшін исламдық және басқа да ұйымдармен ынтымақтастығын нығайтады.

XV тарау
Дауларды бейбіт жолмен шешу
27-бап

Одан әрі созылуы Ислам Уммасының мүдделеріне залал келтіретін немесе халықаралық бейбітшілік пен қауіпсіздікке қауіп төндіретін қандай да бір дауға қатысушы мүше мемлекеттер дауды өз қалауынша ізгі ниетті әрекеттер, келіссөздер, сауал жолдау, делдалдық, татуласу, төрелік сот, соттық реттеу көмегімен немесе өзге де бейбіт жолмен шешуге ұмтылатын болады. Осы орайда, ізгі ниетті әрекеттерге Атқарушы комитетпен және Бас хатшымен консультацияларды жатқызуға болады.

28-бап

Ұйым халықаралық бейбітшілік пен қауіпсіздікті сақтау, сондай-ақ дауларды бейбіт жолмен шешу мақсатында басқа халықаралық және өңірлік ұйымдармен ынтымақтаса алады.

XVI тарау
Бюджет және қаржы
29-бап

1. Бас хатшылық пен Қосалқы органдардың бюджетін мүше мемлекеттер өздерінің ұлттық табыстарына барабар түрде қаржыландырады.
2. Ұйым Ислам саммитінің немесе Сыртқы істер министрлері кеңесінің мақұлдауымен салымдарын мүше мемлекеттер, жеке тұлғалар мен ұйымдар ерікті негізде қоса алатын арнаулы және діни-қайырымдылық қорлар (вакуфтер) құра алады. Мұндай арнаулы және діни-қайырымдылық қорлар Ұйымның қаржылық жүйесіне есеп береді және оны жыл сайын қаржылық бақылау органы тексеріп отырады.

30-бап

Бас хатшылық және қосалқы органдар өзінің қаржылық істерін Сыртқы істер министрлерінің кеңесі мақұлдаған Қаржы регламентін сай басқарады.

31-бап

1. Сыртқы істер министрлері кеңесі мақұлдаған ережелерге сәйкес, Бас хатшылықтың және оның қосалқы органдарының бағдарламасы мен бюджетін түбегейлі ресімдеу үшін Ұйымның Штаб-пәтерінде кездесетін қатысушы мүше мемлекеттердің аккредиттелген өкілдерінен Сыртқы істер министрлерінің кеңесі Тұрақты қаржы комитетін құрады.
2. Тұрақты қаржы комитеті бағдарлама мен бюджетті қарастырып, бекітетін Сыртқы істер министрлері кеңесіне жыл сайын есеп ұсынады.
3. Мүше мемлекеттердің қаржы сарапшыларынан (аудиторларынан) тұратын Қаржылық бақылау органы ішкі ережелер мен нұсқаулықтарға сәйкес Бас хатшылық пен оның қосалқы органдарына аудит жүргізеді.

XVII тарау
Жұмыс регламенті мен дауыс беру
32-бап

1. Сыртқы істер министрлерінің кеңесі жұмыстың жеке регламентін қабылдайды.
2. Сыртқы істер министрлерінің кеңесі Ислам саммитіне жұмыс регламентін ұсынады.
3. Тұрақты комитеттер өздерінің тиісті регламенттерін белгілейді.

33-бап

Ислам Конференциясы Ұйымы отырыстарының кворумы мүше мемлекеттердің үштен екісін құрайды.
Шешімдер бәтуа арқылы қабылданады. Бәтуаға келу мүмкін болмаған жағдайда, егер осы Жарғыда өзгеше көзделмесе, шешім қатысушылар мен дауыс беруші мүшелердің үштен екісінің даусымен қабылданады.

XVIII тарау
Қорытынды ережелер
Артықшылықтар мен иммунитеттер
34-бап

1. Ұйым мүше мемлекеттерде өз функцияларын жүзеге асыру және өз міндеттерін орындау үшін қажетті артықшылықтар мен иммунитеттерді пайдаланады.
2. Мүше мемлекеттердің өкілдері мен Ұйымның ресми тұлғалары 1976 жылғы Артықшылықтар мен иммунитеттер туралы келісімде көзделген артықшылықтар мен иммунитеттерді пайдаланады.
3. Бас хатшылықтың, қосалқы органдар мен мамандандырылған ұйымдардың персоналы Ұйым мен қабылдаушы тараптар арасындағы келісім бойынша өз міндеттерін атқару үшін қажетті артықшылықтар мен иммунитеттерді пайдаланады.
4. Ұйымның қаржы жарнасын төлеу бойынша берешегін өтемеген мүше мемлекет, егер оның берешек сомасы алдыңғы толық екі жылдық төлем сомасына тең немесе асып кеткен жағдайда, Сыртқы істер министрлері кеңесінде дауыс беру құқығынан айырылады. Солай бола тұрса да, егер борыш мүше мемлекетке қатысты емес жағдайларға байланысты орын алған деп таныса, Кеңес мұндай мүше мемлекетке дауыс беруге қатысуға рұқсат бере алады.

Ұйымнан шығу
35-бап

1. Кез келген мүше мемлекет өзінің шығуынан бір жыл бұрын Бас хатшыны хабардар етуі арқылы Ұйымнан шыға алады. Мұндай хабарлама барлық мүше мемлекеттерге таратылады.
2. Шығу туралы өтініш берген мемлекет шығу туралы өтініш берілген қаржылық жыл аяқталғанға дейін өз міндеттемелерімен байланысты болады. Ол сондай-ақ Ұйым алдындағы кез келген басқа берешекті жабуға міндеттенеді.

Өзгерістер мен толықтырулар
36-бап

Осы Жарғыға өзгерістер мен толықтырулар мынадай рәсімдерге сәйкес жүргізіледі:
а) кез келген мүше мемлекет осы Жарғыға өзгерістер мен толықтырулар енгізуді Сыртқы істер министрлері кеңесіне ұсына алады.
b) өзгерістер мен толықтырулар Сыртқы істер министрлері кеңесінде дауыстардың үштен екісімен мақұлданған және мүше мемлекеттердің үштен екі даусымен ратификацияланған жағдайда күшіне енеді.

Түсінік беру
37-бап

1. Осы Жарғының кез келген бабына түсінік беру, қолдану немесе орындау барысында туындауы мүмкін кез келген даулар бейбіт жолмен және барлық жағдайларда консультациялар, келіссөздер, татуластыру немесе төрелік сот арқылы шешілуі тиіс.
2. Осы Жарғының ережелерін мүше мемлекеттер өздерінің конституциялық талаптарына сәйкес орындайды.

Тілдер
38-бап

Ұйымның тілдері араб, ағылшын және француз тілдері болып табылады.

Ауыспалы ережелер
Ратификация және күшіне ену
39-бап

1. Осы Жарғы Сыртқы істер министрлері кеңесінде дауыстардың үштен екісімен қабылданады және әрбір мүше мемлекеттің конституциялық рәсімдеріне сәйкес, мүше мемлекеттердің қол қоюы және ратификациялауы үшін ашық.
2. Ратификациялық грамоталар Ұйымның Бас хатшысында сақталады.
3. Осы Жарғы 1974 жылғы 1 ақпандағы Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес тіркелген Ислам Конференциясы Ұйымының Жарғысымен алмастырылады.
Екі мың сегізінші жылғы он төртінші наурызға сай келетін, Хижра бойынша бір мың терт жүз жиырма тоғызыншы жылғы Раби әл-Авал айының жетінші күнінде Дакар қаласында (Сенегал Республикасы) жасалған.

О проекте Указа Президента Республики Казахстан "О подписании Устава Организации Исламская Конференция"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 3 марта 2010 года № 169

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Президента Республики Казахстан проект Указа Президента Республики Казахстан "О подписании Устава Организации Исламская Конференция".

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Указ Президента Республики Казахстан

О подписании Устава Организации Исламская Конференция

В соответствии со статьей 8 Закона Республики Казахстан от 30 мая 2005 года "О международных договорах Республики Казахстан" ПОСТАНОВЛЯЮ:
1. Одобрить предложение о подписании от имени Республики Казахстан Устава Организации Исламская Конференция.
2. Государственному секретарю - Министру иностранных дел Республики Казахстан Саудабаеву Канату Бекмурзаевичу подписать от имени Республики Казахстан Устав Организации Исламская Конференция.
3. Настоящий Указ вводится в действие со дня подписания.

Президент
Республики Казахстан Н.Назарбаев

ОДОБРЕНО
Указом Президента
Республики Казахстан
от " " 2010 года №

Устав
Организации Исламская Конференция

Во имя Аллаха, Всемилостивого, Милосердного
Мы, Государства-члены Организации Исламская Конференция, приняли решение:
принять к сведению решения Конференции Королей, Глав государств и правительств Государств-членов, проходившей в Рабате с 9 по 12 число месяца Раджаб, 1389 года по Хиджре, что соответствует 22-25 сентября 1969 года, а также Конференции Министров иностранных дел, состоявшейся в Джидде с 14 по 18 число месяца Мухаррам, 1392 года по Хиджре, что соответствует 29 февраля - 4 марта 1972 года;
руководствоваться благородными исламскими ценностями единства и братства, подтверждая существенный характер продвижения, а также укрепления единства и солидарности среди Государств-членов в деле обеспечения их общих интересов на международной арене;
подтвердить нашу приверженность принципам Устава Организации Объединенных Наций, настоящего Устава и международного права;
сохранять и продвигать благородные исламские ценности мира, сострадания, терпимости, равенства, справедливости и человеческого достоинства;
прилагать усилия в работе по восстановлению направляющей роли Ислама в мировом масштабе, в обеспечении устойчивого развития и прогресса и процветания народов Государств-членов;
укреплять и упрочивать узы единства и солидарности среди мусульманских народов и Государств-членов;
уважать, сохранять и защищать национальный суверенитет, независимость и территориальную целостность всех Государств-членов;
вносить вклад в международный мир и безопасность, понимание и диалог между цивилизациями, культурами и религиями и продвигать и поощрять дружеские отношения и добрососедство, взаимное уважение и сотрудничество;
способствовать развитию прав человека и фундаментальных свобод, надлежащего управления, верховенства закона, демократии и ответственности в государствах-членах в соответствии с их конституционными и законодательными системами;
укреплять доверие и способствовать развитию дружеских отношений, взаимного уважения и сотрудничества между Государствами-членами и другими государствами;
укреплять благородные исламские ценности в отношении сдержанности, терпимости, уважения к культурным различиям, сохранения исламских символов и общего наследия и отстаивать универсальность исламской религии;
совершенствовать приобретение и популяризацию знаний в гармонии с благородными идеалами Ислама для достижения интеллектуального совершенства;
способствовать сотрудничеству между Государствами-членами для достижения устойчивого социально-экономического развития в целях эффективной интеграции в мировую экономику, согласно принципам партнерства и равенства;
способствовать укреплению всех аспектов, связанных с сохранением окружающей среды для настоящего и будущих поколений;
уважать право на самоопределение и невмешательство во внутренние дела, а также уважать суверенитет, независимость и территориальную целостность каждого Государства-члена;
поддерживать борьбу палестинского народа, находящегося в настоящее под иностранной оккупацией, а также предоставить ему возможность добиваться своих неотъемлемых прав, включая право на самоопределение и создание суверенного государства со столицей Аль-Кудс Аль-Шариф, сохраняя при этом исторический и исламский характер города, а также расположенные в нем святые места;
способствовать охране и осуществлению прав женщин и их участию во всех сферах жизнедеятельности, в соответствии с правовыми нормами и законодательством Государств-членов;
создавать благоприятные условия для полноценного воспитания мусульманских детей и молодежи и воспитывать у них исламские ценности через образование в целях укрепления их культурных, социальных, моральных и этических идеалов;
помогать мусульманским меньшинствам и обществам за пределами Государств-членов сохранять их достоинство, культурную и религиозную идентичность;
придерживаться целей и принципов настоящего Устава, Устава Организации Объединенных Наций, международного права, а также международного гуманитарного права, при этом неукоснительно следуя принципам невмешательства в дела, по существу входящие во внутреннюю компетенцию любого Государства;
прилагать усилия для достижения надлежащего управления на международном уровне и демократизации международных отношений на основе принципов равенства и взаимного уважения между государствами-членами, а также невмешательства в дела, входящие в их внутреннюю компетенцию;
а также постановили сотрудничать в достижении этих целей, согласившись с настоящим измененным Уставом.

Глава 1
Цели и принципы
Статья 1

Целями Организации Исламская Конференция являются:
1. Улучшение и укрепление уз братства и солидарности между государствами-членами;
2. Охрана и защита общих интересов и поддержка законных прав Государств-членов, а также координация и объединение усилий Государств-членов с учетом вызовов, стоящих перед исламским миром в частности и перед международным сообществом в целом;
3. Уважение права на самоопределение, невмешательство во внутренние дела, а также уважение суверенитета, независимости и территориальной целостности каждого Государства-члена;
4. Поддержка восстановления полного суверенитета и территориальной целостности любого Государства-члена, находящегося под оккупацией в результате агрессии, на основе международного права и сотрудничества с соответствующими международными и региональными организациями;
5. Обеспечение активного участия Государств-членов в глобальных процессах принятия решений по политическим, экономическим и социальным вопросам для защиты их общих интересов;
6. Содействие развитию межгосударственных отношений на основе справедливости, взаимного уважения и добрососедства для обеспечения глобального мира, безопасности и гармонии;
7. Новое подтверждение поддержки прав народов, предусмотренных в Уставе ООН и международном праве;
8. Поддержка и предоставление палестинскому народу возможности для осуществления его права на самоопределение и создание суверенного государства со столицей Аль-Кудс Аль-Шариф при сохранении исторического и исламского характера города, а также расположенных в нем святых мест;
9. Укрепление экономического и торгового сотрудничества между исламскими государствами в целях достижения экономической интеграции, ведущей к созданию исламского общего рынка;
10. Борьба за достижение устойчивого и всеобъемлющего развития человеческого потенциала и экономического благосостояния в Государствах-членах;
11. Распространение, продвижение и сохранение исламских учений и ценностей, основанных на умеренности и терпимости, продвижение исламской культуры и сохранение исламского наследия;
12. Охрана и защита истинного образа Ислама, борьба с клеветой на Ислам и поощрение диалога между цивилизациями и религиями;
13. Укрепление и развитие науки и техники, поощрение исследований и сотрудничества Государств-членов в этих областях;
14. Содействие осуществлению и защита прав и фундаментальных свобод человека, включая права женщин, детей, молодежи, пожилых людей и людей с ограниченными возможностями, а также сохранение исламских семейных ценностей;
15. Придание особого значения, охрана и содействие роли семьи как естественной и основополагающей ячейки общества;
16. Защита прав, достоинства, а также религиозной и культурной идентичности мусульманских сообществ и меньшинств в странах, не являющихся Государствами-членами;
17. Продвижение и защита единой позиции по вопросам, представляющим общий интерес, в международных форумах;
18. Сотрудничество по вопросам борьбы с терроризмом во всех его формах и проявлениях, организованной преступностью, незаконным оборотом наркотиков, коррупцией, отмыванием денег и торговлей людьми;
19. Сотрудничество и координация гуманитарной помощи при чрезвычайных ситуациях, таких как природные катаклизмы;
20. Содействие сотрудничеству между Государствами-членами в социальной, культурной и информационной сферах.

Статья 2

Для реализации задач, указанных в Статье 1, Государства-члены руководствуются и вдохновляются благородными исламскими учениями и ценностями, а также действуют в соответствии со следующими принципами:
1. Все Государства-члены привержены целям и принципам Устава Организации Объединенных Наций;
2. Государства-члены суверенны, независимы и имеют равные права и обязанности;
3. Все Государства-члены разрешают спорные вопросы мирным путем и воздерживаются от применения силы или угрозы применения силы в своих отношениях;
4. Все Государства-члены обязуются уважать национальный суверенитет, независимость и территориальную целостность других Государств-членов и воздерживаются от вмешательства в чужие внутренние дела;
5. Все Государства-члены обязуются вносить вклад в сохранение международного мира и безопасности и воздерживаться от вмешательства во внутренние дела друг друга, как это закреплено в настоящем Уставе, Организации Объединенных Наций, в международном праве и международном гуманитарном праве.
6. Как указано в Уставе ООН, ни одно положение настоящего Устава не дает Организации и ее Органам права на вмешательство в дела, по существу входящие во внутреннюю компетенцию любого Государства, или связанные с ней;
7. Государства-члены оказывают поддержку и содействуют на уровне страны и в международном масштабе надлежащему управлению, демократии, соблюдению прав человека и основных свобод, а также верховенства закона;
8. Государства-члены заботятся о защите и охране окружающей среды.

Глава 2
Членство
Статья 3

1. Организация состоит из 57 Государств-членов Организации Исламская Конференция и других государств, которые могут присоединиться к настоящему Уставу в соответствии с пунктом 2 Статьи 3.
2. Любое государство, являющееся членом Организации Объединенных Наций, имеющее мусульманское большинство и выполняющее условия настоящего Устава, которое подаст заявку на членство, может присоединиться к Организации только при условии принятия решения Советом министров иностранных дел путем консенсуса, на основе согласованных критериев, принятых Советом министров иностранных дел.
3. Ничто в настоящем Уставе не может затрагивать права или привилегии нынешних Государств-членов, касающихся членства или любых других вопросов.

Статья 4

1. Решение о предоставлении статуса наблюдателя Государству, являющемуся членом Организации Объединенных Наций, принимается Советом министров иностранных дел, только путем консенсуса, на основе согласованных критериев Совета министров иностранных дел.
2. Решение о предоставлении международной организации статуса Наблюдателя принимается Советом министров иностранных дел только путем консенсуса, на основе согласованных критериев Совета министров иностранных дел.

Глава 3
Органы
Статья 5

Органами Организации Исламская Конференция являются:
1. Исламский саммит
2. Совет министров иностранных дел
3. Постоянные комитеты
4. Исполнительный комитет
5. Международный Исламский Суд
6. Независимая постоянная комиссия по правам человека
7. Комитет постоянных представителей
8. Генеральный секретариат
9. Вспомогательные органы
10. Специализированные учреждения
11. Аффилированные организации

Глава 4
Исламский саммит
Статья 6

Исламский саммит состоит из Королей и Глав государств и правительств Государств-членов и является высшим руководящим органом Организации.

Статья 7

Исламский саммит обсуждает и принимает политические решения, обеспечивает руководство по всем вопросам, касающимся выполнения указанных в Уставе целей, а также рассматривает другие вопросы, представляющие интерес для Государств-членов и Уммы.

Статья 8

1. Исламский саммит созывается каждые три года в одном из Государств-членов.
2. Подготовка повестки дня и всех необходимых мероприятий для созыва Саммита проводится Советом министров иностранных дел при содействии Генерального секретариата.

Статья 9

Внеочередные заседания проводятся в любое время, когда этого требуют интересы Уммы, для рассмотрения жизненно важных для Уммы вопросов и координации политики Организации, соответственно.
Внеочередное заседание может проводиться по рекомендации Совета министров иностранных дел или по инициативе одного из Государств-членов или Генерального секретаря, при условии, если такая инициатива получит поддержку простого большинства Государств-членов.

Глава 5
Совет министров иностранных дел
Статья 10

1. Совет министров иностранных дел созывается один раз в год в одном из Государств-членов.
2. Внеочередная сессия Совета министров иностранных дел может быть созвана по инициативе любого Государства-члена или Генерального секретаря, если такая инициатива будет одобрена простым большинством Государств-членов.
3. Совет министров иностранных дел может вносить рекомендацию о созыве других отраслевых министерских совещаний для рассмотрения конкретных вопросов, представляющих интерес для Уммы. Такие совещания должны представлять свои отчеты Исламскому саммиту и Совету министров иностранных дел.
4. Совет министров иностранных дел вырабатывает пути осуществления общей политики Организации посредством:
а) принятия решений и резолюций по вопросам, представляющим общий интерес при реализации целей и общей политики Организации;
б) проверки хода выполнения решений и резолюций, принятых на предыдущих Саммитах и Советах министров иностранных дел;
в) рассмотрения и утверждения программы, бюджета, а также других финансовых и административных отчетов Генерального секретариата и вспомогательных органов;
г) рассмотрения любого вопроса, затрагивающего одно или нескольких Государств-членов, во всех случаях, когда заинтересованным государством-членом сделана соответствующая просьба о принятии надлежащих мер в этом отношении;
д) внесения рекомендации о создании любого нового органа или комитета;
е) избрания Генерального секретаря и назначения Помощников Генерального секретаря согласно статьям 16 и 18 Устава, соответственно;
ж) рассмотрения любого другого вопроса по мере необходимости.

Глава 6
Постоянные комитеты
Статья 11

1. В целях продвижения вопросов особой важности для Организации и ее Государств-членов, Организация образовала следующие Постоянные комитеты:
Комитет по делам города Аль-Кудс
Постоянный комитет по делам информации и культуры (COMIAC)
Постоянный комитет по торгово-экономическому сотрудничеству (СОМСЕС)
Постоянный комитет по научному и технологическому сотрудничеству (COMSTECH).
2. Постоянные комитеты возглавляются Королями и Главами государств и правительств и учреждаются в соответствии с решениями Саммита или по рекомендации Совета министров иностранных дел и членов этих комитетов.

Глава 7
Исполнительный комитет
Статья 12

Исполнительный комитет состоит из Председателей настоящего, предыдущего и будущего Исламских саммитов и Советов министров иностранных дел, страны пребывания Штаб-квартиры Генерального секретариата, а также Генерального секретаря, являющегося членом комитета в силу занимаемой должности. Заседания Исполнительного комитета будут проводиться в соответствии с его Регламентом.

Глава 8
Комитет постоянных представителей
Статья 13

Прерогативы и порядок работы Комитета постоянных представителей определяются Советом министров иностранных дел.

Глава 9
Международный исламский суд
Статья 14

Международный исламский суд, учрежденный в Кувейте в 1987 году, с момента вступления в силу его Статута будет главным юридическим органом Организации.

Глава 10
Независимая постоянная комиссия по правам человека
Статья 15

Независимая постоянная комиссия по правам человека призвана отстаивать гражданские, политические, социальные и экономические права, закрепленные в договорах и декларациях Организации, а также всеобщих согласованных документах по правам человека, в соответствии с исламскими ценностями.

Глава 11
Генеральный секретариат
Статья 16

Генеральный секретариат состоит из Генерального секретаря, являющегося главным должностным лицом Организации, а также штата сотрудников, необходимого для Организации. Генеральный секретарь избирается Советом министров иностранных дел на пятилетний срок с возможностью переизбрания только один раз.
Генеральный секретарь избирается из числа граждан Государств-членов в соответствии с принципами справедливого географического распределения, ротации и равных возможностей для всех Государств-членов с учетом компетентности, добросовестности и опыта.

Статья 17

Генеральный секретарь имеет следующие обязанности:
a. доводить до сведения компетентных органов Организации вопросы, которые, по его мнению, могут послужить или повредить целям Организации;
b. отслеживать выполнение решений, резолюций и рекомендаций Исламских саммитов, Совета министров иностранных дел и иных министерских заседаний;
c. обеспечивать Государства-члены рабочими документами и меморандумами в целях выполнения решений, резолюций и рекомендаций Исламских саммитов и Совета министров иностранных дел;
d. координировать и согласовывать работу соответствующих органов Организации;
e. подготавливать программу работы и бюджет Генерального секретариата;
f. развивать связи между Государствами-членами, содействовать проведению консультаций и обмена мнениями, а также распространению информации, которая могла бы иметь значение для Государств-членов;
g. выполнять другие функции, возложенные на него Исламским саммитом или Советом министров иностранных дел;
h. предоставлять ежегодные отчеты Совету министров иностранных дел о работе Организации.

Статья 18

1. Генеральный секретарь представляет в Совет министров иностранных дел кандидатуры для назначения на должности Помощников Генерального секретаря сроком на 5 лет в соответствии с принципом справедливого географического распределения и с учетом компетентности, добросовестности и преданности целям Устава. Один из Помощников Генерального секретаря будет заниматься вопросами города Аль-Кудс Аль-Шариф и Палестины, при понимании того, определять кандидата на этот пост будет государство Палестина.
2. Генеральный секретарь может, для выполнения резолюций и решений Исламских саммитов и Совета министров иностранных дел, назначать Специальных представителей. Подобные назначения, а также круг обязанностей Специальных представителей утверждаются Советом министров иностранных дел.
3. Генеральный секретарь назначает персонал Генерального секретариата из числа граждан Государств-членов, учитывая их компетентность, соответствие требованиям должности, добросовестность и пол в соответствии с принципами и справедливого географического распределения. Генеральный секретарь может на временной основе назначать экспертов и консультантов.

Статья 19

При исполнении своих обязанностей Генеральный секретарь, Помощники Генерального секретаря, а также персонал Генерального секретариата не должны запрашивать или принимать указания ни от какого правительства или органа, кроме Организации. Они должны воздерживаться от каких-либо действий, которые могут нанести ущерб их статусу международных служащих, ответственных только перед Организацией. Государства-члены должны уважать этот особый международный характер их деятельности и не должны пытаться оказывать какое-либо влияние на них при исполнении ими своих обязанностей.

Статья 20

Генеральный секретариат готовит заседания Исламских саммитов и Советов министров иностранных дел в тесном сотрудничестве с принимающей страной в пределах соответствующих административных и организационных вопросов.

Статья 21

Штаб-квартира Генерального секретариата находится в городе Джидда до освобождения города Аль-Кудс, который станет постоянной штаб-квартирой Организации.

Глава 12
Статья 22

Организация может учредить Вспомогательные органы, Специализированные учреждения и предоставлять статус Аффилированных организаций после утверждения их Советом министров иностранных дел в соответствии с Уставом.

Вспомогательные органы
Статья 23

Вспомогательные органы учреждаются в рамках Организации в соответствии с решениями, принятыми Исламским саммитом или Советом министров иностранных дел, а их бюджеты утверждаются Советом министров иностранных дел.

Глава 13
Специализированные учреждения
Статья 24

Специализированные учреждения Организации учреждаются в рамках Организации в соответствии с решениями Исламского саммита или Совета министров иностранных дел. Членство в специализированных учреждениях является добровольным и открыто для членов Организации. Их бюджеты являются независимыми и утверждаются их соответствующими директивными органами, оговоренными в их Регламенте.

Аффилированные организации
Статья 25

Аффилированными организациями являются организации или органы, чьи цели соответствуют целям настоящего Устава и которые признаются в качестве аффилированных организаций Советом министров иностранных дел. Членство в этих организациях является добровольным и открытым для органов и организаций Государств-членов. Их бюджеты являются независимыми от бюджета Генерального секретариата, вспомогательных органов и специализированных институтов. Аффилированным организациям может быть предоставлен статус наблюдателя на основании резолюции Совета министров иностранных дел. Они могут получать добровольную помощь от вспомогательных органов или специализированных учреждений, а также от Государств-членов.

Глава 14
Сотрудничество с исламскими и другими организациями
Статья 26

Организация укрепляет свое сотрудничество с исламскими и другими организациями во имя целей, изложенных в настоящем Уставе.

Глава 15
Мирное разрешение споров
Статья 27

Государства-члены, участвующие в каком-либо споре, продолжение которого может нанести ущерб интересам Исламской Уммы или подвергнуть опасности поддержание международного мира и безопасности, будут стремиться разрешить спор с помощью благонамеренных действий, переговоров, запросов, посредничества, примирения, арбитража, судебного урегулирования или иными мирными средствами по своему выбору. В этом контексте благонамеренные действия могут включать консультации с Исполнительным комитетом и Генеральным секретарем.

Статья 28

Организация может сотрудничать с другими международными и региональными организациями в целях сохранения международного мира и безопасности, а также урегулирования споров мирными средствами.

Глава 16
Бюджет и финансы
Статья 29

1. Бюджет Генерального секретариата и Вспомогательных органов финансируется Государствами-членами пропорционально их национальным доходам.
2. Организация может, с одобрения Исламского саммита или Совета министров иностранных дел, учреждать специальные и религиозно-благотворительные фонды (вакуфы), вклады в которые вносятся на добровольной основе Государствами-членами, частными лицами и организациями. Эти специальные и религиозно-благотворительные фонды подотчетны финансовой системе Организации и ежегодно проверяются органом финансового контроля.

Статья 30

Генеральный секретариат и вспомогательные органы управляют своими финансовыми делами согласно Финансовому регламенту, одобренному Советом министров иностранных дел.

Статья 31

1. Постоянный финансовый комитет формируется Советом министров иностранных Дел из числа аккредитованных представителей участвующих Государств-членов, которые будут встречаться в Штаб-квартире Организации для окончательного оформления программы и бюджета Генерального Секретариата и его вспомогательных органов в соответствии с правилами, одобренными Советом министров иностранных дел.
2. Постоянный финансовый комитет представляет ежегодный отчет Совету министров иностранных дел, который рассматривает и утверждает программу и бюджет.
3. Орган финансового контроля, состоящий из финансовых экспертов (аудиторов) от Государств-членов, проводит аудит Генерального секретариата и его вспомогательных органов в соответствии с внутренними правилами и инструкциями.

Глава 17
Регламент работы и голосование
Статья 32

1. Совет министров иностранных дел принимает собственный регламент работы.
2. Совет министров иностранных дел рекомендует регламент работы для Исламского саммита.
3. Постоянные комитеты устанавливают собственные соответствующие регламенты.

Статья 33

1. Кворум для заседаний Организации Исламской Конференции составляет две трети Государств-членов.
2. Решения принимаются путем консенсуса. Если консенсус не может быть достигнут, решение принимается большинством в две трети присутствующих и голосующих членов, если иное не предусмотрено в настоящем Уставе.

Глава 18
Заключительные положения
Привилегии и иммунитеты
Статья 34

1. Организация пользуется в государствах-членах иммунитетами и привилегиями, необходимыми для осуществления своих функций и выполнения своих задач.
2. Представители Государств-членов и официальные лица Организации пользуются привилегиями и иммунитетами, предусмотренными в Соглашении о привилегиях и иммунитетах от 1976 года.
3. Персонал Генерального секретариата, вспомогательных органов и специализированных организаций пользуется привилегиями и иммунитетами, необходимыми для выполнения ими своих обязанностей, по согласованию между Организацией и принимающими странами.
4. Государство-член, которое не погасило задолженность по выплате финансовых взносов Организации, не имеет права голоса на Совете министров иностранных дел, если сумма его задолженности равняется или превышает сумму взносов, причитающихся с него за два полных предыдущих года. Совет, тем не менее, может разрешить такому государству-члену участвовать в голосовании, если признает, что невыплата долга произошла по независящим от Государства-члена обстоятельствам.

Выход из организации
Статья 35

1. Любое государство-член может выйти из Организации путем уведомления Генерального секретаря за один год до своего выхода. Такое уведомление доводится до сведения всех Государств-членов.
2. Государство, подавшее заявку о выходе, связано своими обязательствами до окончания финансового года, в течение которого была подана заявка о выходе. Оно также обязуется погасить любые другие задолженности перед Организацией.

Изменения и дополнения
Статья 36

Изменения и дополнения к настоящему Уставу производятся согласно следующей процедуре:
a. любое Государство-член может предложить Совету министров иностранных дел внести изменения и дополнения в настоящий Устав;
b. изменения и дополнения вступают в силу при условии их одобрения двумя третями голосов в Совете министров иностранных дел и ратификации двумя третями Государств-членов.

Толкование
Статья 37

1. Любые споры, которые могут возникнуть при толковании, применении или выполнении любой статьи настоящего Устава, должны разрешаться мирно и во всех случаях путем консультаций, переговоров, примирения или арбитража.
2. Положения настоящего Устава исполняются Государствами-членами в соответствии с их конституционными требованиями.

Языки
Статья 38

Языками Организации являются арабский, английский и французский.

Переходные положения
Ратификация и вступление в силу
Статья 39

1. Настоящий Устав принимается двумя третями голосов в Совете министров иностранных дел и открыт для подписания и ратификации Государствами-членами в соответствии с конституционными процедурами каждого Государства-члена.
2. Ратификационные грамоты хранятся у Генерального секретаря Организации.
3. Настоящий Устав заменяет Устав Организации Исламской Конференции, зарегистрированный в соответствии со Статьей 102 Устава Организации Объединенных Наций от 1 февраля 1974 года.
Совершено в городе Дакар (Республика Сенегал) на седьмой день месяца Раби Аль-Аваль, в одна тысяча четыреста двадцать девятом году по Хиджре, что соответствует четырнадцатому марта две тысячи восьмого года.