Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ауғанстан Ислам Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімге қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 25 қыркүйектегі № 1239 Қаулысы

БАСПАСӨЗ РЕЛИЗІ

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ауғанстан Ислам Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімнің жобасы мақұлдансын.
2. Қазақстан Республикасының Ауғанстан Ислам Республикасындағы Төтенше және Өкілетті Елшісі Өміртай Мақашұлы Бітімовке қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат бере отырып, Қазақстан Республикасының Үкіметі атынан Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ауғанстан Ислам Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімге қол қоюға өкілеттік берілсін.
3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі С. Ахметов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2012 жылғы 25 қыркүйектегі
№ 1239 қаулысымен
мақұлданған

Жоба

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ауғанстан Ислам
Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды
көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім

Бұдан әрі «Тараптар» деп аталатын Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ауғанстан Ислам Республикасының Үкіметі,
бір Тарап инвесторларының екінші Тарап мемлекетінің аумағындағы инвестицияларын кемсітпеушілік негізде қорғауға ниет білдіре отырып,
бір Тараптың екінші Тарап мемлекетінің аумағындағы жеке және заңды тұлғаларының инвестициялар саласындағы экономикалық ынтымақтастығын кеңейтуге жәрдемдесуге ниет білдіре отырып,
осы Келісімнің шеңберінде инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау осы саладағы іскерлік бастамаларды ынталандыратынын түсіне отырып,
инвестициялар үшін тұрақты негіз экономикалық ресурстарды тиімді пайдалануды барынша ұлғайтуға үлес қосатындығымен және өмір деңгейін жақсартатындығымен келісе отырып,
бұл мақсаттарға денсаулық сақтау, қауіпсіздік және қоршаған ортаны қорғау саласындағы ұлттық заңнама нормаларын босаңсытпай қол жеткізуге болатынын мойындай отырып,
мына төмендегілер туралы келісті:

1-бап

Анықтамалар

Осы Келісімнің мақсатында:
1. «Инвестициялар» – бір Тарап инвесторының екінші Тарап мемлекеті аумағында соңғы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес экономикалық қызметіне байланысты инвестицияланатын активтердің барлық түрлерін білдіреді және атап айтқанда, бірақ айрықша емес мыналарды:
а) жылжымалы және жылжымайтын мүлікті немесе жалға алу, ипотека, кепілдік құқық және салымдар сияқты кез келген мүліктік құқықтарды;
b) үлестерді, акцияларды, борыштық міндеттемелерді және компаниялардағы қатысудың кез келген басқа да нысандарын;
c) ақшалай талаптарды немесе келісім-шартқа сәйкес инвестициялармен немесе қайта инвестициялау кірістерімен байланысты орындау талаптарын;
d) авторлық құқық пен сабақтас құқықтарды, сауда маркаларын, патенттерді, өнеркәсіптік үлгілер мен техникалық үдерістерді, ноу-хауды, коммерциялық құпияны, сауда атауларын қоса алғанда, зияткерлік меншік құқығын және;
e) табиғи ресурстарды іздеуге, игеруге, алуға немесе пайдалануға арналған концессияларды қоса алғанда, заңға сәйкес немесе шартқа сай берілген іскерлік концессияларды қамтуы мүмкін.
Өз аумағында инвестицияларды қабылдайтын мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес жүргізілген инвестициялардың нысанын кез келген өзгерту оларды инвестициялар ретінде айқындауға әсер етпейді.
2. «Инвестор» – бір Тарап мемлекетінің екінші Тарап мемлекетінің аумағында соңғы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына және осы Келісімнің ережелеріне сәйкес инвестицияларды жүзеге асыратын субъектіні білдіреді, және:
a) Тараптардың бірінің мемлекетінің азаматтығы бар және екінші Тарап аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын жеке тұлғаны;
b) Тараптардың бірінің ұлттық заңнамасына сәйкес тіркелген, құрылған немесе өзгеше түрде ұйымдастырылған және басқа Тараптың аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын заңды тұлғаны қамтиды.
3. «Кірістер» – пайданы, пайыздарды, дивидендтерді, роялтиді, лицензиялық сыйақыларды және басқа да төлемдерді қоса алғанда, инвестицияларды жүзеге асыру нәтижесінде алынған қаражатты білдіреді.
4. «Аумақ» – оларда тиісті Тарап мемлекеті өз ұлттық заңнамасына және халықаралық құқық нормаларына сәйкес егемендігін жүзеге асыратын және өзінің юрисдикциясын қолданатын, Тараптардың бірінің мемлекетінің құрлықты, суды, жер қойнауын және әуе кеңістігін қоса алғанда, құрлықтық, теңіз және әуе шекараларының шегіндегі аумағын білдіреді.
5. «Реституция» – шартты жарамсыз деп таныған жағдайда, шарт бойынша алынған мүлікті екінші тарапқа қайтаруды; құқық бұзылғанға дейінгі болған жағдайды қалпына келтіруді білдіреді.

2-бап

Инвестицияларды көтермелеу және қорғау

1. Әрбір Тарап өз аумағында екінші Тарап инвесторларының инвестицияларын көтермелейді және олар үшін қолайлы жағдайлар жасайды, әрі өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес мұндай инвестицияларға рұқсат береді.
2. Әрбір Тарап өз аумағында екінші Тарап инвесторларының инвестицияларына және кірістеріне әділ және тең құқықты айналымды, сондай-ақ толық және тұрақты қорғау мен қауіпсіздікті ұсынады.
3. Тараптардың бірде бірі өз аумағында негізсіз және кемсітушілік немесе еркін шаралармен екінші Тараптың инвесторларына инвестицияларды ұлғайтуға, басқаруға, сақтауға, пайдалануға, иелік етуге, сатуға немесе басқаша билік етуге кедергі жасамайды.
4. Әрбір Тарап өз аумағында екінші Тараптың инвесторлары мен олардың инвестициялары үшін қолайлы жағдайды қамтамасыз етеді.

3-бап

Құқықтық режім

1. Әрбір Тарап екінші Тараптың инвесторларына, олардың инвестициялары мен кірістеріне ол ұлттық инвесторларға не үшінші елдердің инвесторлары мен олардың инвестицияларына инвестицияларды кеңейтуге, басқаруға, пайдалануға, иелік етуге және сатуға немесе басқа да билік етуге қатысты ұсынатын режімнен қолайлылығы кем емес режімді ұсынады.
2. Әрбір Тарап екінші Тараптың инвесторларына, олардың инвестицияларына және кірістеріне осы баптың 1-тармағында ескерілгеннен барынша қолайлы болып табылатын режім ұсынады. Инвестор оған ұсынылған режіммен келіспеген жағдайда, Тараптар консультациялар арқылы осы инвесторға арналған режімнің мәртебесін айқындайды.
3. Осы Келісімнің әрбір Тарабы мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес инвесторлардың қызметі шектелетін немесе жоққа шығарылатын қызмет саласын, аясын және түрлерін белгілеу, сондай-ақ осы баптың 1-тармағында көрсетілген ұлттық режімнен басқа да алып қоюларды қолдану мен енгізу құқығын өзіне қалдырады.
4. Тараптар осы баптың 3-тармағында көрсетілген шараларды тек заң негізінде және конституциялық құрылысты қорғау, қоғамдық тәртіпті сақтау, адамның құқықтары мен бостандықтарын, халықтың денсаулығы мен имандылығын қорғау мақсатында қолданады.

4-бап

Босату

Осы Келісімнің ережелері Тарапты екінші Тарап инвесторлары мен олардың инвестицияларына және кірістеріне қазіргі немесе келешектегі кез келген режімнің пайдасын, преференцияны, немесе
а) еркін сауда аймағындағы, кеден одағының, валюта одағының, жалпы нарықтың және кез келген Тарап мемлекеті қатысушысы болып табылатын және мұндай одақтарға немесе осындай ұйымдарға алып келетін кез келген халықаралық шарттың мүшелігінің;
b) кез келген халықаралық шарттың немесе Тарап мемлекетінің толық немесе негізді түрде салық салуға қатысты ұлттық заңнамасының нәтижесі болып табылатын артықшылықты ұсынуға міндеттеу ретінде түсіндірілмеуі тиіс.

5-бап

Экспроприация және өтемақы

1. Бірде-бір Тарап екінші Тарап инвесторының инвестицияларын тікелей немесе жанама түрде экспроприациялауға немесе мемлекет иелігіне алуға немесе:
а) мемлекеттік және қоғамдық мақсаттарда;
b) кемсітпеушілік тәсілмен;
c) тиісті заң рәсімдеріне сәйкес;
d) осы баптың 2 және 3-тармақтарына сәйкес жылдам, барабар және тиімді өтемақы төлеумен қабылданғандарды қоспағанда, кез келген осындай шараларды (бұдан әрі – экспроприация) қабылдамауға тиіс.
2. Өтемақы экспроприация жүргізілген күн алдындағы күнге не экспроприация туралы жалпыға белгілі болғанға дейінгі, қайсысы бұрын ертерек орын алғанына байланысты экпроприацияланған инвестициялардың нарықтық әділ құнына тең болуы тиіс. Мұндай өтемақы экспроприациялау күнінен бастап төлем күніне дейін нарықтық негізде белгіленген коммерциялық мөлшерлеме бойынша пайызды қамтуға тиіс. Өтемақы толық іске асырылатын және шектеусіз әрі артық кідіртусіз еркін аударылатын болуы тиіс. Кідіртілген жағдайда мөлшерлеме бағамының осы кідірту нәтижесінде туындайтын кез келген шығасыны қабылдаушы мемлекет мойнына алуы тиіс.
3. Екінші Тараптың экспроприациялауына ұшырағандығын мәлімдеген Тарап инвесторы осы баптың ережелеріне сәйкес оның инвестицияларын бағалау мен өтемақы төлеуді қоса алғанда, оның ісін соңғы Тараптың сот органы немесе басқа да құзыретті тәуелсіз органының тез арада қарауына құқығы бар.

6-бап

Залалдарды өтеу

1. Бір Тараптың екінші Тарап аумағындағы инвестициялары соңғы Тараптың аумағында соғыс немесе басқа да қарулы қақтығыстар, төтенше жағдай жай-күйінің, бүлік, көтеріліс, бүлікшілік, табиғи зілзала, апат, індет және эпизоотия салдарынан залал шеккен инвесторларына реституцияға, орынын толтыруға, өтемақыға немесе басқа да реттеуге қатысты, соңғы Тарап өз инвесторларына немесе кез келген үшінші мемлекет инвесторларына беретіннен қолайлылығы кем емес режім ұсынады, ол инвестор үшін неғұрлым қолайлы болып табылады.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне нұқсан келтірместен, осы тармақта аталған жағдайлардың кез келгенінде:
a) екінші Тараптың билік органдары жүргізген оның мүліктерін реквизициялау, немесе
b) екінші Тараптың билік органдарының олардың мүлкін әскери әрекеттерге немесе жағдайдың қажеттілігіне байланысты емес бұзуы салдарынан екінші Тарап аумағында залал шеккен Тарап инвесторларына реквизиция уақытында немесе олардың мүлкін бұзу салдарынан шеккен залалы үшін әділ және тиісті өтемақы ұсынылады. Осы залал 5-баптың 2 және 3-тармақтарына сәйкес жүзеге асырылады.

7-бап

Төлемдер мен кірістердің аударымы

1. Әрбір Тарап өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес екінші Тараптың инвесторларына олардың инвестицияларын және инвестицияларға жататын аударылатын төлемдерді өз аумағына және одан сыртқа аударуды қамтамасыз етеді. Мұндай төлемдер атап айтқанда, бірақ айрықша емес, мыналарды:
a) жарғылық капиталды және оны қолдау немесе ұлғайту үшін қосымша сомаларды;
b) кірістерді;
c) инвестицияларды толық немесе ішінара сатудан алынған түсімді;
d) қарыз төлемін қоса алғанда, келісімшартқа сай жүзеге асырылатын төлемдерді;
e) осы Келісімнің 5 және 6-баптарына сәйкес төленетін өтемақыны;
f) даудан туындайтын төлемдерді;
g) шетелден жалданған және инвестицияларға байланысты жұмыс істейтін персоналдың жалақысы мен басқа да сыйақыларын қамтуға тиіс.
2. Әрбір Тарап осы баптың 1-тармағында аталған аударымды инвестициялар жүзеге асырылған Тараптың аумағында аудару күніндегі қолданыстағы нарықтық валюталық бағам бойынша еркін айырбасталатын валютада жүзеге асырылуын қамтамасыз етеді.
3. Халықаралық валюта қорының қарыз алудың арнайы құқықтарына валюта аударуға арналған соңғы айырбас бағамы шетел валютасы үшін айырбастау нарығы болмаған кезде қолданылатын бағам болуға тиіс.
4. Кез келген Тарап өз мемлекетінің:
a) несие алушылардың банкроттық, төлем қабілетсіздігі немесе құқықтарын қорғау;
b) бағалы қағаздарды және туынды қаржы құралдарын шығару, саудалау немесе олармен жасалатын операциялар;
c) құқық бұзушылықтар;
d) заңды жүзеге асыруға немесе қаржылық бақылау органдарына жәрдемдесу қажет болғанда қаржылық есептілік немесе аударымдардың есебін жүргізу;
e) сот немесе әкімшілік процестерде бұйрықтарды немесе сот шешімдерін орындауды қамтамасыз ету;
f) салықтарды және басқа міндетті төлемдерді төлемеу;

8-бап

Суброгация

1. Егер Тарап немесе оның уәкілетті органы екінші Тарап мемлекетінің аумағында инвестордың инвестицияларына қатысты берілген өтемақы, орнын толтыру, кепілдік түріндегі немесе сақтандыру келісімшарты бойынша төлемдерді жүзеге асыратын болса, соңғы Тарап:
a) кез келген құқықтар мен талаптарды олардың алдыңғысындай шамада жүзеге асыру үшін бірінші Тарапқа немесе ол белгілеген органға осындай инвестордың құқықтары мен талаптарын ауысуын тануы тиіс.

9-бап

Инвестор мен Тарап арасындағы даулар

1. Бір Тарап пен екінші Тарап инвесторының арасындағы инвестицияларға қатысты кез келген дау мүмкіндігінше келіссөздер арқылы реттелуге тиіс.
2. Егер дау жазбаша нысанда туындаған күннен бастап 3 айдың ішінде шешілмесе, дау инвестордың немесе Тараптардың бірінің таңдауы бойынша:
a) аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Тараптың құзыретті соттарына, немесе
b) 1965 жылғы 18 наурызда Вашингтон қаласында қол қою үшін ашылған, Мемлекеттер және басқа мемлекеттердің жеке немесе заңды тұлғаларының арасындағы инвестициялық дауларды реттеу туралы конвенцияға сәйкес құрылған Инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі халықаралық орталыққа (бұдан әрі – Халықаралық орталық), егер ол қол жетімді болса, немесе
c) тек қана Тараптардың бірінің мемлекеті осы тармақтың (b) тармақшасында көрсетілген Конвенцияға қатысушы болып табылса, Халықаралық орталықтың қосымша қызметтеріне сәйкес төрелікке, немесе
d) егер даудағы Тараптар өзгеше келіспесе, Біріккен Ұлттар Ұйымының Халықаралық сауда құқығы жөніндегі комиссиясының (ЮНСИТРАЛ) төрелік ережелеріне сәйкес құрылатын «аd hоc» төрелік сотына қарауға жіберілуі мүмкін.
3. Дауды құзыретті соттың қарауына жіберген инвестор, егер құзыретті сот қарау нысаны бойынша шешім шығарғанға дейін инвестор құзыретті сот рәсімдері арқылы істі одан әрі жалғастырмайтындығын жарияласа және істі қайтарып алған болса, осы баптың 2-тармағының (b) немесе (c) тармақшаларында аталған төрелік трибуналдардың біріне жүгіне алады.
4. Кез келген талқылау осы бапқа сәйкес даудағы кез келген Тараптың өтініші бойынша Нью-Йорк қаласында 1958 жылғы 10 маусымда қабылданған Шетелдік төрелік шешімдерін тану және орындауға келтіру туралы конвенцияға (бұдан әрі – Нью-Йорк конвенциясы) қатысушы болып табылатын мемлекетте өткізілуі тиіс. Осы баптың 2-тармағында көрсетілген соттарға ұсынылған талаптар Нью-Йорк конвенциясының 1-бабының мақсаттары үшін коммерциялық (сауда) қатынастарынан немесе шарттардан туындаған болып қарастыруы тиіс.
5. Әрбір Тарап өзінің және басқа Тараптың инвесторы арасындағы дауды осы баптың 2-тармағында көрсетілген соттардың біріне ұсынуға сөзсіз келісімін береді.
6. Даудың қатысушысы болып табылатын Тараптардың бірде-бірі осы баптың 2-тармағында көрсетілген соттардың талқылауларының немесе шешімдерін орындаудың кез келген сатысында қарсылықтар білдіре алмайды немесе даудың тарабы болып табылатын инвестор сақтандыруға байланысты залалдардың бөлігін немесе барлығын жабатын өтемақы алу фактісін көрсете алмайды.
7. Осы баптың 2-тармағында көрсетілген соттардың кез келген шешімі даудағы тараптар үшін түпкілікті және міндетті болуы тиіс және осындай шешім аумағында жүзеге асырылатын Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес орындауға келтірілуі тиіс.

10-бап

Тараптар арасындағы дауларды шешу

1. Тараптар арасындағы осы Келісімді түсіндіруге және қолдануға қатысты даулар мүмкіндігінше келіссөздер және консультациялар арқылы шешілуге тиіс.
2. Егер дау мұндай келіссөздерді кез келген Тарап жазбаша түрде сұрау салған күннен бастап алты (6) ай ішінде осылайша шешу мүмкін болмаса, Тараптардың кез келгенінің талабы бойынша ол төрелік соттың қарауына берілуге тиіс.
3. Мұндай төрелік сот үш төреден тұрады, әрбір Тарап төрелік туралы өтінішті алғаннан кейін 2 (екі) ай ішінде олардың екеуін тағайындайды. Одан кейін, төрелік соттың осы екі мүшесі үшінші мемлекеттің азаматын төраға етіп сайлауы тиіс, ол Тараптар мақұлдағаннан кейін, басқа екі мүше тағайындалған күннен бастап 4 (төрт) ай ішінде тағайындалуы тиіс.
4. Төрелік сот көпшілік дауыспен шешім қабылдайды. Сот шешімі түпкілікті және екі Тарап үшін міндетті болуы тиіс. Тараптардың екеуі де төрағаның, сондай ақ басқа да шығыстарды тең үлеспен мойнына алады. Сот шығыстарды бөлуге қатысты басқа да шешім қабылдауы мүмкін және бұл шешім екі Тарап үшін міндетті болады. Төрелік сот барлық қалған қатынастарда өзіндік ережелерін белгілейді.
5. Егер төрелік сот шешімі Тараптар арасындағы дауды шешпесе, Тараптар БҰҰ Халықаралық сотына олардың дауын қарау туралы өтініш білдіруге құқылы.
6. Осы баптың 1-тармағында көрсетілген дауларға қатысты даулы мәселелер осы Келісімнің ережелеріне және халықаралық құқықтың жалпы танылған қағидаттарына сәйкес шешілуі тиіс.

11-бап

Шығыстар

Тараптар, егер әрбір нақты жағдайда өзге тәртіп келісілмейтін болса осы Келісімді орындау барысында туындайтын шығыстарды Тараптар мемлекеттерінің ұлттық заңнамасында көзделген қаражат шегінде дербес көтереді.

12-бап

Басқа да ережелерді және арнайы міндеттемелерді қолдану

1. Егер құқық ережесі бір мезгілде осы және екі Тараптың мемлекеттері қатысушылары болып табылатын халықаралық келісімдермен реттелетін болса, Тарапқа да, екінші Тараптың аумағында инвестициялары жүзеге асыратын оның кез келген инвесторына да оның жағдайына барынша қолайлы ережелерді өз мүдделеріне пайдалануға ешнәрсе кедергі болмауы тиіс.
2. Егер бір Тараптың басқа Тарап инвесторларына мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес және реттеумен немесе басқа да келісімшарттардың арнайы талаптарына сәйкес ұсынатын режім осы Келісімге сәйкес ұсынылатыннан гөрі барынша қолайлы болса, онда соңғы Тарап инвесторларына барынша қолайлы режім ұсынылады.

13-бап

Осы Келісімді қолданушылық

Осы Келісім күшіне енгеннен кейін екінші Тарап аумағында кез келген Тараптың инвесторлары жүзеге асырған барлық инвестицияларға қолданылады, бірақ осы Келісім күшіне енгенге дейін туындаған және (немесе) реттелген инвестицияларға қатысты кез келген дау немесе талапқа қолданылмауы тиіс.

14-бап

Жалпы ерекшеліктер

1. Осы Келісімде ешнәрсе Тараптардың бірі соғыс немесе әскери қақтығыстар кезінде немесе халықаралық қатынастарда ең қажетті басқа да жағдайларда өз мемлекетінің негізгі қауіпсіздік мүдделерін қорғау үшін қажетті кез келген әрекеттерді қабылдауына кедергі келтіретіндей етіп түсіндірілмеуі тиіс.
2. Мұндай шаралар Тараптың осылайша еркін немесе ақталмаған кемсітушілігін немесе инвестицияларды жасырын шектеуін білдіретіндей қолданылмайтын жағдайда, осы Келісімде ешнәрсе Тараптың көпшілік алдындағы тәртіпті қолдау үшін қажетті кез келген шараларды қабылдауға кедергі ретінде түсіндірілмеуі қажет.
3. Осы баптың ережелері осы Келісімнің 7-бабының 1-тармағының (e) тармақшасына қолданылмауы тиіс.

15-бап

Ашықтығы

1. Әрбір Тарап өзінің заңдарын, ережелерін, рәсімдерін, әкімшілік ұйғарымдары мен сот шешімдерін, сондай-ақ реципиент-мемлекет аумағындағы екінші Тарап инвесторының инвестицияларына қатысы бар халықаралық келісімдерді дереу жариялауға немесе өзгеше түрде көпшілікке қол жетімді етуге тиіс.
2. Ашылуы құқық қолдануға немесе құпиялылықты қорғау құқығына кедергі келтіретін немесе жекелеген инвесторлардың заңды мүдделеріне залал келтіретін инвесторларға және олардың инвестицияларына қатысты ақпаратты қоса алғанда, осы Келісімде ешнәрсе Тараптардан кез келген құпия немесе жеке ақпаратты ұсынуды немесе қол жеткізуге рұқсат беруді талап етпеуі тиіс.

16-бап

Консультациялар

Тараптар кез келген Тараптың өтініші бойынша осы Келiсiмдi түсіндіруге немесе қолдануға қатысты кез келген даулы мәселе бойынша консультациялар жүргізеді. Консультациялар өткізудің уақыты мен орны дипломатиялық арналар бойынша Тараптардың құзіретті органдарымен келісіледі.

17-бап

Өзгерістер енгізу, күшіне енуі және қолданысын тоқтату

1. Осы Келісімге Тараптардың өзара келісімі бойынша осы Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатын жекелеген хаттамалармен ресімделетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.
2. Осы Келiсiм Тараптар оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетiшiлiк рәсiмдердiң аяқталғаны туралы дипломатиялық арналар бойынша соңғы жазбаша хабарламаны алған күнінен бастап екінші айдың бірінші күнінен күшiне енедi.
3. Осы Келiсiм 10 жылға жасалады және олар өткен соң автоматты түрде кейінгі он жылдық кезеңдерге ұзартылады және бір Тарап осы Келiсiмнің қолданылуын тоқтату ниеті туралы екінші Тараптың жазбаша хабарламасын алған күнінен бастап он екі ай өткенге дейін қолданылады.
4. Осы Келiсiмдi тоқтату күніне дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты 1-15-баптардың ережелері осы Келiсiм тоқтатылған күнінен бастап одан арғы 10 жылдық кезеңге күшінде қалады.
ОСЫНЫ РАСТАУ ҮШІН тиісті түрде олардың үкіметтері өкілеттік берген төменде қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.
___________ қаласында 20__ жылғы «__» _______________ екi данада әрқайсысы қазақ, ағылшын және орыс тiлдерiнде жасалды әрі барлық мәтiндердің күші бірдей. Осы Келісімнің ережелері әртүрлі түсіндірілген жағдайда Тараптар ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінетін болады.

Қазақстан Республикасының Ауғанстан Ислам Республикасының
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

О подписании Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Исламской Республики Афганистан о поощрении и взаимной защите инвестиций

Постановление Правительства Республики Казахстан от 25 сентября 2012 года № 1239

ПРЕСС-РЕЛИЗ

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Одобрить прилагаемый проект Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Исламской Республики Афганистан о поощрении и взаимной защите инвестиций.
2. Уполномочить Чрезвычайного и Полномочного Посла Республики Казахстан в Исламской Республике Афганистан Битимова Омиртая Макашевича подписать от имени Правительства Республики Казахстан Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Исламской Республики Афганистан о поощрении и взаимной защите инвестиций, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.
3. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан С. Ахметов

Одобрен
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 25 сентября 2012 года № 1239

Проект

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Исламской Республики Афганистан о поощрении и взаимной защите
инвестиций

Правительство Республики Казахстан и Правительство Исламской Республики Афганистан в дальнейшем именуемые «Стороны»,
намереваясь защищать инвестиции инвесторов одной Стороны на территории государства другой Стороны на недискриминационной основе,
желая содействовать расширению экономического сотрудничества в сфере инвестиций физических и юридических лиц одной Стороны на территории другой Стороны,
сознавая, что поощрение и взаимная защита инвестиций в рамках настоящего Соглашения стимулируют деловые инициативы в этой области,
соглашаясь с тем, что стабильная основа для инвестиций внесет вклад в максимальное увеличение эффективного использования экономических ресурсов и улучшит жизненный уровень,
признавая, что эти цели могут быть достигнуты без послабления норм национального законодательства в области здравоохранения, безопасности и охраны окружающей среды,
согласились о следующем:

Статья 1
Определения

В целях настоящего Соглашения:
1. «Инвестиции» означает все виды активов, инвестируемых в связи с экономической деятельностью инвестора одной Стороны на территории государства другой Стороны в соответствии с национальным законодательством государства последней Стороны, и может включать, в частности, но не исключительно:
а) движимое и недвижимое имущество или любые имущественные права, такие как аренда, ипотека, залоговое право и заклады;
b) доли, акции, долговые обязательства и любые другие формы участия в компаниях;
c) денежные требования или требования исполнения согласно контракту, связанные с инвестициями или доходами реинвестирования;
d) права интеллектуальной собственности, включая авторские и смежные права, торговые марки, патенты, промышленные образцы и технические процессы, ноу-хау, коммерческую тайну, торговые названия и;
e) деловые концессии, которые предоставляются в соответствии с законом или согласно договору, включая концессии для поиска, разработки, извлечения или использования природных ресурсов.
Любое изменение формы инвестиций, произошедшее в соответствии с национальным законодательством государства, принимающего на своей территории инвестиции, не влияет на их определение в качестве инвестиций.
2. «Инвестор» означает субъект государства одной Стороны, который осуществляет инвестиции на территории государства другой Стороны в соответствии с национальным законодательством государства последней Стороны и положениями настоящего Соглашения, и включает:
a) физическое лицо, имеющее гражданство государства одной из Сторон и осуществляющее инвестиции на территории другой Стороны;
b) юридическое лицо, зарегистрированное, учрежденное или иным образом организованное в соответствии с национальным законодательством одной из Сторон и осуществляющее инвестиции на территории другой Стороны.
3. «Доходы» означает средства, полученные в результате осуществления инвестиций, включая прибыль, проценты, дивиденды, роялти, лицензионные вознаграждения и другие платежи.
4. «Территория» означает территорию государства одной из Сторон в пределах сухопутных, морских и воздушных границ, включая сушу, воды, недра и воздушное пространство, над которыми государство соответствующей Стороны осуществляет суверенитет и распространяет свою юрисдикцию в соответствии с его национальным законодательством и нормами международного права.
5. «Реституция» означает возвращение полученного по договору имущества другой стороне в случае признания договора недействительным; восстановление положения, существовавшего до нарушения права.

Статья 2
Поощрение и защита инвестиций

1. Каждая Сторона поощряет и создает благоприятные условия на своей территории для инвестиций инвесторов другой Стороны и допускает такие инвестиции в соответствии с национальным законодательством своего государства.
2. Каждая Сторона на своей территории предоставляет инвестициям и доходам инвесторов другой Стороны справедливое и равноправное обращение, а также полную и постоянную защиту и безопасность.
3. Ни одна из Сторон на своей территории не препятствует необоснованным и дискриминационным или произвольным мерам по увеличению, управлению, сохранению, использованию, владению, продаже или другому распоряжению инвестициями инвесторами другой Стороны.
4. Каждая Сторона обеспечивает благоприятную среду для инвесторов и их инвестиций другой Стороны на ее территории.

Статья 3
Правовой режим

1. Каждая Сторона предоставляет инвесторам другой Стороны, их инвестициям и доходам режим не менее благоприятный, чем режим, который она предоставляет национальным инвесторам либо инвесторам третьих стран и их инвестициям в отношении расширения, управления, использования, владения и продажи или другого распоряжения инвестициями.
2. Каждая Сторона предоставляет инвесторам другой Стороны, их инвестициям и доходам режим, который является наиболее благоприятным из оговоренных в пункте 1 настоящей статьи. В случае несогласия инвестора с предложенным ему режимом, Стороны путем консультаций определяют статус режима для данного инвестора.
3. Каждая Сторона настоящего Соглашения в соответствии с национальным законодательством государства оставляет за собой право определять отрасли, сферы и виды деятельности, в которых ограничивается или исключается деятельность инвесторов, а также применять и вводить другие изъятия из национального режима, указанного в пункте 1 настоящей статьи.
4. Стороны применяют меры, указанные в пункте 3 настоящей статьи, только на основе закона и в целях защиты конституционного строя охраны общественного порядка, защита прав и свобод человека, здоровья и нравственности населения.

Статья 4
Освобождение

Положения настоящего Соглашения не должны толковаться, как обязывающие Сторону предоставить инвесторам другой Стороны, их инвестициям и доходам существующую или будущую выгоду любого режима, преференцию или привилегию, являющуюся результатом:
а) членства в зоне свободной торговли, таможенного союза, валютного союза, общего рынка и любого международного соглашения, участником которого является государство любой Стороны, и приводящего к таким союзам или подобным организациям;
b) любого международного соглашения или национального законодательства государства Стороны, относящегося полностью или в основном к налогообложению.

Статья 5
Экспроприация и компенсация

1. Ни одна Сторона не должна экспроприировать или национализировать прямо или косвенно инвестиции инвестора другой Стороны или принимать любые подобные меры (далее именуемые – экспроприация), за исключением принимаемых:
а) в государственных и общественных целях;
b) недискриминационным способом;
c) в соответствии с надлежащей законной процедурой;
d) с выплатой быстрой, адекватной и эффективной компенсации в соответствии с пунктами 2 и 3 настоящей статьи.
2. Компенсация должна быть равной справедливой рыночной стоимости экспроприированных инвестиций на дату, предшествующую дате проведения экспроприации, либо до того, как об экспроприации стало общеизвестно, в зависимости от того, что наступило ранее. Такая компенсация должна включать процент по коммерческой ставке, установленной на рыночной основе со дня экспроприации до даты выплаты. Компенсация должна быть полностью реализуемой и свободно переводимой без ограничения и лишней задержки. В случае задержки любую потерю курса ставки, вытекающей в результате настоящей задержки, должно нести принимающее государство.
3. Инвестор Стороны, заявляющий, что был подвергнут экспроприации другой Стороной, имеет право на незамедлительное рассмотрение его дела, включая оценку его инвестиций и выплату компенсации в соответствии с положениями настоящей статьи, судебным органом или другим компетентным и независимым органом последней Стороны.

Статья 6
Компенсация убытков

1. Инвесторам одной Стороны, инвестиции которых понесли убытки на территории другой Стороны вследствие войны или других вооруженных конфликтов, состояния чрезвычайной ситуации, бунта, восстания, мятежа, стихийного бедствия, аварии, эпидемии и эпизоотии на территории последней Стороны, последняя Сторона предоставляет в отношении реституции, возмещения, компенсации или другого урегулирования режим не менее благоприятный, чем предоставляемый последней Стороной своим инвесторам или инвесторам любого третьего государства, который является наиболее благоприятным для инвестора.
2. Без ущерба положениям пункта 1 настоящей статьи инвесторам Стороны, которые во время любой из ситуаций, упомянутых в настоящем пункте, понесли убытки на территории другой Стороны вследствие:
a) реквизиции их имущества, проведенной органами власти другой Стороны, или
b) разрушения их собственности органами власти другой Стороны, не вызванного военными действиями или необходимостью ситуации, предоставляется справедливая и соответствующая компенсация за убытки, понесенные во время реквизиции или вследствие разрушения их имущества последней Стороне. Данная компенсация осуществляется в соответствии с пунктами 2 и 3 статьи 5.

Статья 7
Переводы платежей и доходов

1. Каждая Сторона в соответствии с национальным законодательством своего государства обеспечивает инвесторам другой Стороны перевод на свою территорию и с нее их инвестиций и переводимых платежей, относящихся к инвестициям. Такие платежи должны включать, в частности, но не исключительно:
а) уставной капитал и дополнительные суммы для поддержания или его увеличения;
b) доходы;
c) выручку, полученную от полной или частичной продажи инвестиций;
d) платежи, осуществляемые согласно контракту, включая в оплату ссуды;
e) компенсацию, выплачиваемую в соответствии со статьями 5 и 6настоящего Соглашения;
f) платежи, вытекающие из спора;
g) зарплату и другие вознаграждения персоналу, нанятому за границей и работающему в связи с инвестициями.
2. Каждая Сторона обеспечивает осуществление перевода, упомянутого в пункте 1 настоящей статьи, в свободно конвертируемой валюте по действующему на день перевода рыночному валютному курсу той Стороны, на территории которой осуществлены инвестиции.
3. При отсутствии рынка обмена для иностранной валюты курсом, который будет применяться, должен быть последний валютный курс для перевода валюты в специальные права заимствования Международного валютного фонда.
4. Без ущерба для пунктов 1, 2 и 3 настоящей статьи любая Сторона может ограничить перевод путем справедливого, недискриминационного и добросовестного применения законодательства своего государства, регламентирующего отношения в сфере:
а) банкротства, неплатежеспособности или защиты прав кредиторов;
b) выпуска, торговли или операций с ценными бумагами и производными финансовыми инструментами;
c) правонарушений;
d) финансовой отчетности или ведения учета переводов, когда необходимо содействие осуществлению закона или финансовым контрольным органам;
e) обеспечения исполнения приказов или судебных решений в судебных или административных процессах;
f) неуплаты налогов и других обязательных платежей.

Статья 8
Суброгация

1. Если Сторона или ее уполномоченный орган осуществляют платежи в виде возмещения, гарантий или по страховому контракту, данному в отношении инвестиций инвестора на территории государства другой Стороны, последняя Сторона должна признать:
а) переход любых прав и требований такого инвестора к первой Стороне или определенному ею органу для осуществления в силу суброгации любых прав и требований в такой же мере, как и их предшественник.

Статья 9
Споры между инвестором и Стороной

1. Любой спор, касающийся инвестиций между одной Стороной и инвестором другой Стороны, должен быть, по возможности, урегулирован путем переговоров.
2. Если спор не может быть разрешен в течение 3 месяцев с даты его возникновения в письменной форме, он может быть по выбору инвестора или одной из Сторон направлен на рассмотрение:
а) в компетентные суды Стороны, на чьей территории инвестиции осуществлены, или
b) в Международный центр по урегулированию инвестиционных споров, учрежденный в соответствии с Конвенцией об урегулировании инвестиционных споров между государствами и физическими или юридическими лицами других государств, открытой для подписания в городе Вашингтон 18 марта 1965 года (далее – Международный центр), если таковой доступен, или
с) в арбитраж согласно дополнительным услугам Международного центра, если только государство одной из Сторон является участником Конвенции, указанной в подпункте (b) настоящего пункта, или
d) в арбитражный суд «adhoc», который, если иное не согласовано сторонами в споре, учреждается согласно арбитражным правилам Комиссии Организации Объединенных Наций по праву международной торговли (ЮНСИТРАЛ).
3. Инвестор, который направил спор на рассмотрение компетентного суда, может, тем не менее, обратиться в один из арбитражных трибуналов, упомянутых в подпунктах (b) или (с) пункта 2 настоящей статьи, если до вынесения решения по предмету рассмотрения компетентным судом инвестор объявит о намерении не продолжать дело через компетентные судебные процедуры и отзовет дело.
4. Любое разбирательство согласно настоящей статье должно, по просьбе любой стороны в споре, проводиться в государстве, которое является участником Конвенции о признании и приведении в исполнение иностранных арбитражных решений, принятой в городе Нью-Йорк 10 июня 1958 года (далее – Нью-Йоркская конвенция). Требования, представленные в суды, указанные в пункте 2 настоящей статьи, должны рассматриваться как возникшие из коммерческих (торговых) отношений или договоров для целей статьи 1 Нью-Йоркской конвенции.
5. Каждая Сторона настоящим дает свое безусловное согласие на представление спора между ней и инвестором другой Стороны в один из судов, указанных в пункте 2 настоящей статьи.
6. Ни одна из Сторон, являющаяся участником спора, не может выдвигать возражения на любой стадии разбирательств или исполнения решения судов, указанных в пункте 2 настоящей статьи, или указывать на тот факт, что инвестор, являющийся стороной в споре, получил возмещение, покрывающее часть или все убытки в силу страхования.
7. Любое решение судов, указанных в пункте 2 настоящей статьи, должно быть окончательным и обязательным для сторон в споре и приведено в исполнение в соответствии с национальным законодательством государства Стороны, на территории которой приводится в исполнение такое решение.

Статья 10
Разрешение споров между Сторонами

1. Споры между Сторонами относительно толкования и применения настоящего Соглашения должны, по возможности, разрешаться путем переговоров и консультаций.
2. Если спор не может быть разрешен таким образом в течение 6 (шести) месяцев с даты, когда такие переговоры были запрошены любой Стороной в письменной форме, он должен быть по требованию любой Стороны передан на рассмотрение арбитражного суда.
3. Такой арбитражный суд состоит из трех арбитров, двое из которых назначаются каждой Стороной в течение 2 (двух) месяцев после получения просьбы об арбитраже. Затем эти два члена арбитражного суда должны выбрать председателем гражданина третьего государства, который после одобрения Сторонами должен быть назначен в течение 4 (четырех) месяцев с даты назначения других двух членов.
4. Арбитражный суд принимает решения большинством голосов. Решение суда должно быть окончательным и обязательным для обеих Сторон.
Обе Стороны берут на себя в равных долях расходы председателя, а также другие расходы. Суд может принять другое решение относительно разделения расходов, и это решение будет обязательным для обеих Сторон. Во всех остальных отношениях арбитражный суд определяет свои собственные правила.
5. Если решение арбитражного суда не снимет спора между Сторонами, то Стороны вправе обратиться в Международный суд ООН с ходатайством о рассмотрении их спора.
6. Спорные вопросы, относящиеся к спору, указанному в пункте 1 настоящей статьи, должны разрешаться в соответствии с положениями настоящего Соглашения и общепризнанными принципами международного права.

Статья 11
Расходы

Стороны самостоятельно несут расходы, которые будут возникать в ходе выполнения настоящего Соглашения, в пределах средств, предусмотренных национальными законодательствами государств Сторон, если в каждом конкретном случае не будет согласован иной порядок.

Статья 12
Применение других правил и специальных обязательств

1. Если положение права регулируется одновременно данным и другим международным соглашением, участниками которого являются государства обеих Сторон, ничто не должно препятствовать ни Стороне, ни любому ее инвестору, который осуществляет инвестиции на территории другой Стороны использовать в своих интересах положения, более благоприятные его случаю.
2. Если режим, предоставляемый одной Стороной инвесторам другой Стороны в соответствии с национальным законодательством государства и регулированием или другими специальными условиями контрактов более благоприятен, чем предоставляемый в соответствии с настоящим Соглашением, то инвесторам последней Стороны предоставляется более благоприятный режим.

Статья 13
Применимость настоящего Соглашения

Настоящее Соглашение применяется ко всем инвестициям, осуществленным инвесторами любой Стороны на территории другой Стороны после вступления в силу настоящего Соглашения, но не должно применяться к любому спору или требованию, относящемуся к инвестициям, которые возникли и (или) были урегулированы до вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 14
Общие исключения

1. Ничто в настоящем Соглашении не должно толковаться как препятствующее принятию одной из Сторон любых действий, необходимых для защиты основных интересов безопасности своего государства во время войны или вооруженного конфликта, или других случаях крайней необходимости в международных отношениях.
2. При условии, что такие меры не применяются таким образом, который означал бы произвольную или неоправданную дискриминацию Стороной, или скрытое ограничение инвестиций, ничто в настоящем Соглашении не должно толковаться как препятствующее принятию Стороной любых мер, необходимых для поддержания публичного порядка.
3. Положения настоящей статьи не должны применяться к подпункту e) пункта 1 статьи 7 настоящего Соглашения.

Статья 15
Транспарентность

1. Каждая Сторона должна незамедлительно публиковать или иным образом делать публично доступными свои законы, правила, процедуры, административные предписания и судебные решения, а также международные соглашения, которые касаются инвестиций инвестора другой Стороны на территории государства-реципиента.
2. Ничто в настоящем Соглашении не должно требовать от Стороны предоставлять или разрешать доступ к любой конфиденциальной или частной информации, включая информацию, касающуюся инвесторов и их инвестиций, раскрытие которой препятствует правоприменению или противоречит ее праву, защищающему конфиденциальность, или наносит ущерб законным интересам отдельных инвесторов.

Статья 16
Консультации

Стороны по просьбе любой из Сторон проводят консультации по любому спорному вопросу, касающемуся толкования и применения настоящего Соглашения. Место и время проведения консультаций согласовываются компетентными органами Сторон по дипломатическим каналам.

Статья 17
Внесение изменений, вступление в силу и прекращение действия

1. По взаимному согласию Сторон в настоящее Соглашение могут вноситься изменения и дополнения, которые оформляются отдельными протоколами, являющимися неотъемлемыми частями настоящего Соглашения.
2. Настоящее Соглашение вступает в силу с первого дня второго месяца с даты получения Сторонами последнего письменного уведомления по дипломатическим каналам о завершении внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.
3. Настоящее Соглашение заключается на 10 лет и по их истечении автоматически продлевается на последующие десятилетние периоды и действует до истечения двенадцати месяцев со дня получения одной Стороной письменного уведомления другой Стороны об ее намерении прекратить действие настоящего Соглашения.
4. В отношении инвестиций, осуществленных до даты прекращения настоящего Соглашения, положения статей 1–15 остаются в силе на дальнейший 10-летний период с даты прекращения настоящего Соглашения.
В ПОДТВЕРЖДЕНИЕ ЧЕГО, нижеподписавшиеся, должным образом уполномоченные на то их правительствами, подписали настоящее Соглашение.
Совершено в городе ____________ «___» _________ в двух экземплярах, каждый на казахском, английском и русском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае различного толкования положений настоящего Соглашения, Стороны будут обращаться к тексту на английском языке.

За Правительство Республики Казахстан

За Правительство Исламской Республики Афганистан