Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттерге жіберілетін делегациялардың құқықтық мәртебесі туралы конвенцияға қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Президентінің 2024 жылғы 10 шілдедегі № 596 Жарлығы.

"Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары туралы" Қазақстан Республикасының Заңы 8-бабының 1) тармақшасына сәйкес ҚАУЛЫ ЕТЕМІН:

1. Қоса беріліп отырған Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттерге жіберілетін делегациялардың құқықтық мәртебесі туралы конвенцияның жобасы мақұлдансын.

2. Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттерге жіберілетін делегациялардың құқықтық мәртебесі туралы конвенцияға Қазақстан Республикасының атынан қол қойылсын.

3. Осы Жарлық қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының Президенті

Қ.Тоқаев

Қазақстан Республикасы Президентінің 2024 жылғы 10 шілдедегі № 596 Жарлығымен МАҚҰЛДАНҒАН Жоба

Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттерге
жіберілетін делегациялардың құқықтық мәртебесі туралы
КОНВЕНЦИЯ

Бұдан әрі Тараптар деп аталатын осы Конвенцияға қатысушы мемлекеттер,

Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы барлық мемлекеттердің егемендік теңдігіне, достық, тату көршілік, ұлтаралық келісім, сенім мен өзара түсіністік қатынастарын нығайтуға қатысты Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығы Жарғысының мақсаттары мен қағидаттарын назарға ала отырып,

Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттерге жіберілетін делегациялардың құқықтық мәртебесі туралы конвенция Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттердің халықаралық өзара достық іс-қимылын және өзара тиімді ынтымақтастығын дамытуға ықпал етеді деп есептей отырып,

Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына (бұдан әрі - Достастық) қатысушы мемлекеттердің делегацияларына қатысты артықшылықтар мен иммунитеттер жекелеген адамдардың пайдасы үшін емес, делегациялардың алдында тұрған міндеттердің тиімді орындалуын қамтамасыз ету үшін берілетінін ұғына отырып, әдеттегі халықаралық құқық нормалары осы Конвенцияның ережелерінде көзделмеген мәселелерді реттеуді жалғастыратынын растай отырып, төмендегілер туралы келісті:

Жалпы ережелер

1-бап

Қолданылатын терминдер

Осы Конвенцияның мақсаты үшін төмендегі терминдер мыналарды білдіреді:

а) делегация - мемлекет атынан өкілдік ететін, бір мемлекет басқа мемлекетке осы немесе үшінші мемлекетпен келіссөздер жүргізу, кездесулер, консультациялар өткізу үшін немесе белгілі бір міндеттерді орындау үшін, сондай-ақ Достастықтың іс-шараларына қатысу мақсатында жіберетін уақытша делегация;

б) дипломатиялық өкілдік - 1961 жылғы 18 сәуірдегі Дипломатиялық қатынастар туралы Вена конвенциясының мағынасы бойынша дипломатиялық өкілдік;

в) консулдық мекеме - 1963 жылғы 24 сәуірдегі Консулдық қатынастар туралы Вена конвенциясының мағынасы бойынша кез келген бас консулдық, консулдық, вице-консулдық немесе консулдық агенттік;

г) делегация басшысы - жіберуші мемлекет осы қызметте іс-әрекет ету міндетін жүктеген тұлға;

д) делегация мүшесі - жіберуші мемлекет осы қызметті тапсырған кез келген тұлға;

е) Достастықтың органы - Достастықтың жарғылық немесе өзге де органы;

ж) Достастықтың іс-шарасы - кез келген іс-шара, атап айтқанда: жоғары және ең жоғары деңгейдегі кездесу, халықаралық конференция, Достастықтың шеңберінде немесе Достастықтың аясында өткізілетін мәдени немесе өзге де іс-шара, сондай-ақ Достастық органының сессиясы немесе отырысы;

з) ресми хат-хабар - делегацияға және оның функцияларына қатысты барлық хат-хабарлар.

2-бап

Делегацияны басқа мемлекетке жіберу

1. Мемлекет делегацияны басқа мемлекетпен дипломатиялық немесе басқа да келісілген арналар арқылы алдын ала алынған осы басқа мемлекеттің келісімімен жібереді.

2. Осы Конвенцияның 7-бабына сәйкес жіберуші мемлекет делегацияны Достастықтың іс-шарасына қатысу үшін жіберген кезде бұл туралы Достастықтың тиісті органын хабардар етеді. Бұл ретте қабылдаушы мемлекеттің келісімі талап етілмейді.

3-бап

Дипломатиялық немесе консулдық қатынастардың болмауы

Дипломатиялық немесе консулдық қатынастардың болуы делегацияны жіберу немесе қабылдау үшін қажет болып табылмайды. Жіберуші мемлекет пен қабылдаушы мемлекет арасындағы дипломатиялық немесе консулдық қатынастардың үзілуі өз алдына қарым-қатынастар үзілген кезде болған делегациялардың қызметі мен мәртебесінің тоқтатылуына алып келмейді.

4-бап

Делегация мүшелерін тағайындау

1. Осы Конвенцияның 6-бабында көзделген жағдайларды қоспағанда, жіберуші мемлекет қабылдаушы мемлекетке алдын ала хабарлай отырып, делегация мүшелерін өз үйғарымы бойынша тағайындай алады, ал Достастық органының жұмысына қатысу үшін делегация жіберілген жағдайда осы органға, сондай-ақ қабылдаушы мемлекетке делегацияның саны мен құрамы, атап айтқанда, ол тағайындауға ниет еткен адамдардың аты-жөні мен лауазымы туралы барлық қажетті ақпаратты жібереді.

2. Қабылдаушы мемлекет себептерін хабарламай, кез келген адамның делегация мүшесі ретінде қатысуына келіспеуі мүмкін.

3. Осы баптың 2-тармағының ережелері Достастықтың іс-шараларына қатысатын делегацияға қолданылмайды.

5-бап

Делегация құрамы

1. Делегация делегацияның бір немесе бірнеше мүшесінен тұруы мүмкін, жіберуші мемлекет олардың біреуін делегацияның басшысы ретінде тағайындай алады.

2. Қабылдаушы мемлекеттегі дипломатиялық өкілдіктің қызметкері немесе консулдық мекеменің жұмыскері делегация құрамына кірген кезде, ол осы Конвенцияда берілген артықшылықтар мен иммунитеттерден басқа, дипломатиялық өкілдіктің қызметкері немесе консулдық мекеменің жұмыскері ретінде өзінің артықшылықтары мен иммунитеттерін сақтайды.

6-бап Азаматтық

1. Осы баптың 2-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, делегация мүшелері жіберуші мемлекеттің азаматтары болуға тиіс.

2. Қабылдаушы мемлекеттің қарсылықтары болмаған кезде оның азаматтары, үшінші мемлекеттердің азаматтары не азаматтығы жоқ адамдар жіберуші мемлекет делегациясының құрамына тағайындалуы мүмкін. Қабылдаушы мемлекет кез келген уақытта жіберуші мемлекетке тиісті қарсылық жібере алады.

7-бап

Хабарламалар

1. Қабылдаушы мемлекеттің Сыртқы істер министрлігі немесе оған қатысты тиісті уағдаластығы бар басқа да органы мүмкіндігінше дипломатиялық хат алмасу арқылы:

а) делегацияның кұрамы және оның кез келген кейінгі өзгерістері;

б) делегация мүшелерінің келуі мен түпкілікті кетуі және олардың делегациядағы функцияларын тоқтатуы;

в) қабылдаушы мемлекеттің азаматтары болып табылатын немесе онда тұрақты түрде тұратын адамдарды делегация мүшелері ретінде тағайындау және алып тастау;

г) делегация басшысы мен оның орынбасарларын тағайындау;

д) осы Конвенцияның 13 және 14-баптарына сәйкес қол сұғылмаушылық пайдаланылатын орынжайлардың орналасқан жері туралы, сондай-ақ осындай орынжайларды сәйкестендіру үшін қажетті барлық деректер туралы алдын ала хабардар етіледі.

2. Делегация Достастық органының жұмысына қатысу үшін жіберілген жағдайда, осындай хабарлама осы органның төрағасына немесе оның хатшылығына, сондай-ақ Сыртқы істер министрлігіне немесе қабылдаушы мемлекеттің оған қатысты тиісті уағдаластығы бар басқа да органына жіберілуге тиіс.

8-бап

Persona non grata немесе қолайсыз деп жарияланған адамдар

1. Қабылдаушы мемлекет кез келген уақытта өз шешімін дәлелдеуге міндетті болмай, жіберуші мемлекетке делегация мүшелерінің кез келгені persona non grata немесе қолайсыз адам болып табылатынын хабарлай алады. Мұндай жағдайда жіберуші мемлекет тиісінше осы адамды кері шақырып алуға немесе оның делегациядағы функцияларын тоқтатуға тиіс.

2. Егер жіберуші мемлекет қабылдаушы мемлекет белгілеген мерзім ішінде осы баптың 1-тармағында көзделген өз міндеттемелерін орындаудан бас тартса немесе орындамаса, қабылдаушы мемлекет осы адамды делегация мүшесі деп танудан бас тартуы мүмкін.

9-бап

Ресми істер жүргізілетін қабылдаушы мемлекеттің органы

1. Жіберуші мемлекет делегацияға тапсырған қабылдаушы мемлекетпен барлық ресми істер Сыртқы істер министрлігімен немесе осы министрлік арқылы не қабылдаушы мемлекеттің оған қатысты уағдаластығы бар басқа органымен жүргізіледі.

2. Делегация Достастық органының жұмысына қатысқан жағдайда, барлық ресми істер осы органмен оның басшысы (төрағасы) немесе Достастықтың уәкілетті лауазымды адамы арқылы жүргізіледі.

10-бап

Делегацияның жіберуші мемлекеттің туы мен эмблемасын пайдалану құқығы

1. Егер делегацияны 11-бапта аталған адамдардың бірі басқарса, ол делегация орналасқан орынжайларда, сондай-ақ ресми мақсаттарда пайдаланылған кезде оның көлік құралдарында жіберуші мемлекеттің туы мен эмблемасын пайдалана алады.

2. Осы баптың 1-тармағында көзделген құқықтарды жүзеге асыру кезінде қабылдаушы мемлекеттің заңдары, қағидалары мен әдет-ғұрыптары назарға алынуға тиіс.

Делегация мүшелерінің артықшылықтары мен иммунитеттері

11-бап

Мемлекет басшысының және жоғары дәрежелі адамдардың мәртебесі

1. Делегацияны басқаратын жіберуші мемлекеттің басшысы қабылдаушы мемлекетте немесе осы Конвенцияға қатысушы үшінші мемлекетте басқа мемлекетке ресми сапармен баратын мемлекет басшылары үшін халықаралық құқықпен танылатын жеңілдіктерді, артықшылықтар мен иммунитеттерді пайдаланады.

2. Үкімет басшысы, Сыртқы істер министрі және жіберуші мемлекеттің делегациясына қатысатын басқа да жоғары дәрежелі адамдар қабылдаушы мемлекетте немесе осы Конвенцияға қатысушы үшінші мемлекетте осы Конвенцияның күшімен оларға берілгеннен басқа, халықаралық құқықпен танылған жеңілдіктерді, артықшылықтар мен иммунитеттерді пайдаланады.

12-бап

Жалпы артықшылықтар

Қабылдаушы мемлекет делегацияның сипаты мен міндеттерін ескере отырып, делегацияға оның функцияларын орындау үшін қажетті мүмкіндіктерді қамтамасыз етеді.

13-бап

Орынжайлар

1. Қабылдаушы мемлекет делегация тарапынан өтініш білдірілген жағдайда оған қажетті орынжайларды, сондай-ақ делегация мүшелері үшін қолайлы тұрғын орынжайларды іздеуде және іріктеуде жәрдем көрсетуге тиіс.

2. Делегацияның орынжайлары осы Конвенцияда, жалпы халықаралық құқықтың басқа да нормаларында немесе жіберуші мемлекет пен қабылдаушы мемлекет арасында қолданылатын қандай да бір арнаулы келісімдерде түсінілетін, делегацияның функцияларына сәйкес келмейтін мақсаттарда пайдаланылмауға тиіс.

14-бап

Орынжайларға қол сұғылмаушылық

1. Делегация орналасатын орынжайлар, оның ішінде тұрғын үйлер, керек-жарақтар мен басқа да мүліктер, сондай-ақ олар қызметтік қажеттілік үшін пайдаланатын көлік құралдары тінту, реквизициялау, тыйым салу және атқарушылық іс-әрекеттерден иммунитетті пайдаланады.

2. Қабылдаушы мемлекет делегация орналасқан орынжайларға басып кіруді, залал келтіруді, делегацияның тыныштығын бұзуды немесе оның мүшелерінің қадір-қасиетін қорлауды болдырмау үшін қажетті шаралар қабылдайды.

15-бап

Жүріп-тұру еркіндігі

Егер бұл мемлекеттік қауіпсіздік пайымдары бойынша кіруге тыйым салынатын немесе реттелетін аймақтар туралы заңдар мен ережелерге қайшы келмесе, қабылдаушы мемлекет делегацияның барлық мүшелеріне делегация функцияларын орындау үшін қажет шамада оның аумағында жүріп-түру және қозғалу еркіндігін қамтамасыз етуге тиіс.

16-бап

Қарым-қатынастар еркіндігі

1. Қабылдаушы мемлекет делегацияның барлық ресми мақсаттары үшін қарым-қатынастар еркіндігіне рұқсат береді және қорғайды. Жіберуші мемлекеттің үкіметімен, оның дипломатиялық өкілдіктерімен, консулдық мекемелерімен және басқа делегациялармен немесе сол делегацияның жекелеген топтарымен қарым-қатынастарды жүзеге асырған кезде қай жерде орналасса да делегация, дипломатиялық поштаны, курьерлік қызметтерді және кодталған немесе шифрланған шұғыл хабарларды қоса алғанда, барлық қолайлы құралдарды пайдалана алады.

2. Делегацияның құжаттарына (оның ішінде олардың электронды түрдегі тасымалдағыштарына) кез келген уақытта және олардың орналасқан жеріне қарамастан қол сұғылмайды. Олардың көрінетін сыртқы айырым белгілері болуға тиіс.

3. Делегацияның ресми хат-хабарларына қол сұғылмайды.

4. Делегацияның поштасы ашылуға да, ұсталуға да жатпайды.

5. Делегация поштасын құрайтын барлық орындарда олардың сипатын білдіретін көрінетін сыртқы белгілері болуға тиіс және олар делегацияның ресми пайдалануына арналған құжаттар мен заттарды ғана қамтуы мүмкін.

6. Мәртебесі мен поштаны құрайтын орындар саны көрсетілген ресми құжатпен жабдықталуға тиіс делегацияның курьері өз міндеттерін атқару кезінде қабылдаушы мемлекеттің қорғауын пайдаланады. Ол жеке басына қол сұғылмаушылықты пайдаланады және қандай да бір нысанда болмасын қамауға алынбайды немесе ұсталмайды.

7. Жіберуші мемлекет немесе делегация ad hoc курьерлерін тағайындай алады. Мұндай жағдайларда, осы баптың 6-тармағының ережелері де, онда айтылған иммунитеттер ad hoc курьердің өзіне сеніп тапсырылған делегация поштасын тиісті жеріне жеткізген сәтінде тоқтатылатындығын қоспағанда, қолданылады.

8. Делегацияның поштасы келуіне рұқсат берілген портқа немесе әуежайға бет алған кеме немесе азаматтық ұшақ командиріне сеніп тапсырылуы мүмкін. Командир поштаны құрайтын орындардың саны көрсетілген ресми құжатпен жабдықталуы тиіс, алайда ол делегацияның курьері болып саналмайды. Құзыретті органдармен уағдаластық бойынша делегация өз мүшелерінің бірін поштаны кеме немесе ұшақ командирінен тікелей және кедергісіз қабылдауға жібере алады.

17-бап

Делегация мүшелерінің артықшылықтары мен иммунитеттері

1. Осы Конвенцияның 21-бабының ережелерін ескере отырып, делегация мүшелері ресми функцияларды орындау кезінде және қабылдаушы мемлекеттің аумағында ұйымдастырылатын іс-шараларға, оның ішінде Достастық іс-шараларын өткізу орнына бет алған кезде, сондай-ақ қабылдаушы мемлекеттен барған кезде:

а) олардың осы қызметті атқару барысында жасайтын барлық әрекеттеріне қатысты жеке қамауға алудан немесе ұстаудан, сондай-ақ сот және әкімшілік органдардың юрисдикциясынан иммунитетті пайдаланады;

б) болу мемлекетіне кіру және одан шығу жөніндегі шектеулерден, шетелдіктер ретінде тіркелуден және уақытша тұруға рұқсат алудан босатылады.

2. Делегация мүшелері пайдаланатын артықшылықтар мен иммунитеттер оларға жеке пайдасы үшін емес, өз мемлекетінің мүддесі үшін өздерінің ресми функцияларын тиімді, тәуелсіз орындауы үшін беріледі.

18-бап

Кедендік рәсімдер

1. Қабылдаушы мемлекет өзінің заңнамасында белгіленген халықаралық міндеттемелер мен рәсімдерге сәйкес кеден органдары алатын кедендік, салық және өзге де төлемдерді төлеуден босата отырып, делегацияның ресми пайдалануына арналған заттарды әкелуге рұқсат береді.

2. Делегация мүшесінің жеке жүгі, егер оның құрамында осы баптың 1-тармағында аталған алып қою қолданылмайтын заттар немесе әкелуге немесе әкетуге заңмен тыйым салынған немесе қабылдаушы мемлекеттің карантиндік қағидаларымен реттелетін заттар бар деп болжауға елеулі негіздер болмаса, жете тексеруден босатылады. Мұндай жете тексеру осы адамның немесе оның уәкілетті өкілінің қатысуымен ғана жүргізілуге тиіс.

Тараптардың әрқайсысы делегация мүшелеріне қабылдаушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес кедендік, салықтық және өзге де төлемдерді төлеуден босата отырып, кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруға байланысты емес, өздерінің жеке қажеттіліктеріне арналған заттарды әкелуді жүзеге асыруға мүмкіндік береді.

19-бап

Қабылдаушы мемлекеттің азаматтары және қабылдаушы мемлекеттің
аумағында тұрақты тұратын адамдар

Қабылдаушы мемлекеттің азаматы болып табылатын немесе онда тұрақты тұратын делегация мүшесі өз функцияларын орындау кезінде өзі жасаған немесе жасайтын ресми әрекеттерге қатысты юрисдикциядан иммунитетті және қол сұғылмаушылықты ғана пайдаланады.

20-бап

Иммунитеттен бас тарту

1. Жіберуші мемлекет өз делегациясының мүшесі үшін юрисдикциядан иммунитеттен бас тарта алады.

2. Бас тарту әрқашан анық көрсетілуге тиіс.

3. Делегация мүшесінің өтініші бойынша сот ісін қозғау оның негізгі талап қоюға тікелей байланысты қарсы талап қоюларға қатысты юрисдикциядан иммунитетке сілтеме жасау құқығынан айырады.

4. Азаматтық немесе әкімшілік іске қатысты юрисдикция иммунитетінен бас тарту шешімді орындауға қатысты иммунитеттен бас тартуды білдірмейді, ол үшін ерекше бас тарту талап етіледі.

21-бап

Артықшылықтар мен иммунитеттердің қолданылуының ұзақтығы

1. Делегацияның әрбір мүшесі делегацияда өз функцияларын жүзеге асыру мақсатында қабылдаушы мемлекеттің аумағына кірген сәттен бастап немесе егер делегациялар құрамына оны тағайындау туралы Сыртқы істер министрлігіне немесе оған қатысты уағдаластық бар қабылдаушы мемлекеттің басқа органына хабарланған сәттен бастап ол осы аумақта болса өзінің құқығы бар артықшылықтар мен иммунитеттерді пайдаланады.

2. Егер делегация мүшесінің функциялары аяқталса, онда оның артықшылықтары мен иммунитеттері қабылдаушы мемлекеттің аумағынан кеткен сәтте немесе осы мақсат үшін берілген ақылға қонымды мерзім өткеннен кейін ресми түрде тоқтатылады, бірақ осы уақытқа дейін олар қолданылуын жалғастырады. Делегацияның осындай мүшесінің өз функцияларын орындау кезінде жасаған әрекеттеріне қатысты иммунитет мерзімдерін шектеусіз қолданылуын жалғастырады.

22-бап

Делегация мүшесі қайтыс болған жағдайда оның мүлкі

Делегация мүшесі қайтыс болған жағдайда, егер қайтыс болған адам қабылдаушы мемлекеттің азаматы болмаса немесе онда тұрақты түрде тұрмаса, қабылдаушы мемлекет осы елде сатып алынған және ол қайтыс болғанға дейін әкетуге тыйым салынған барлық мүлікті қоспағанда, қайтыс болған адамның жылжымалы мүлкін әкетуге рұқсат беруге тиіс.

23-бап

Қабылдаушы мемлекеттің заңнамасын құрметтеу

Адамдардың артықшылықтары мен иммунитеттеріне нұқсан келтірместен, осы Конвенцияға сәйкес осындай артықшылықтар мен иммунитеттерді пайдаланатын барлық адамдар қабылдаушы мемлекеттің заңнамасын құрметтеуге міндетті. Сондай-ақ олар осы мемлекеттің ішкі істеріне араласпауға міндетті.

24-бап

Кемсітушілікке жол бермеу

1. Осы Конвенцияның ережелерін қолдану кезінде мемлекеттер арасында кемсітушілікке жол берілмейді.

2. Алайда, егер:

а) қабылдаушы мемлекет осы ереженің жіберуші мемлекетте оның делегациясына шектеліп қолданылуына байланысты осы Конвенцияның қандай да бір ережелерін шектеп қолданса;

б) мемлекеттер өзара рәсімдер немесе келісім бойынша өз делегациялары үшін артықшылықтар мен иммунитеттердің көлемін өзгертсе, бірақ мұндай өзгеріс басқа мемлекеттерге қатысты қолданылмайды, мұндай өзгеріс осы Конвенцияның объектісіне және мақсатына сәйкес келмесе және үшінші мемлекеттердің өз құқықтарын жүзеге асыруына немесе олардың өз міндеттемелерін орындауына әсер етпесе, кемсітушілік орын алды деп саналмайды.

Қорытынды ережелер

25-бап. Басқа халықаралық шарттармен арақатынас

Осы Конвенцияның ережелері Тараптар қатысушылары болып табылатын басқа да халықаралық шарттарға, халықаралық құқыққа, мемлекеттердің заңнамасына және практикасына сәйкес Тараптардың делегацияларына үлкен көлемде берілетін жеңілдіктерді, артықшылықтар мен иммунитеттерді қозғамайды.

26-бап

Өзгерістер енгізу

Тараптардың келісімі бойынша осы Конвенцияға оның ажырамас бөлігі болып табылатын, осы Конвенцияның 28-бабына сәйкес күшіне енетін тиісті хаттамалармен ресімделетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.

27-бап

Дауларды шешу

Осы Конвенцияның ережелерін қолдануға немесе түсіндіруге байланысты даулар мен келіспеушіліктер Тараптар арасындағы консультациялар мен келіссөздер арқылы шешіледі.

28-бап

Күшіне енуі

1. Осы Конвенция оған қол қойған Тараптардың оның күшіне енуіне қажетті мемлекетішілік рәсімдерді орындағаны туралы үшінші хабарламаны депозитарий алған күнінен бастап 30 күн өткен соң күшіне енеді.

2. Мемлекетішілік рәсімдерді кейінірек орындаған Тараптар үшін осы Конвенция депозитарий тиісті құжаттарды алған күннен бастап 30 күн өткен соң күшіне енеді.

29-бап

Қосылу

Осы Конвенция депозитарийге қосылу туралы құжатты беру арқылы оның мақсаттары мен қағидаттарын бөлісетін Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығының кез келген мемлекетінің қосылуы үшін ашық.

Қосылатын мемлекет үшін Конвенция:

а) егер депозитарийге қосылу туралы құжаттарды тапсыру сәтінде Конвенция күшіне енсе, депозитарий қосылу туралы құжатты алған күннен бастап 30 күн өткен соң;

б) егер депозитарийге қосылу туралы құжаттарды тапсыру сәтінде Конвенция күшіне енбесе, Конвенция күшіне енген күннен бастап күшіне енеді.

30-бап

Конвенциядан шығу

Әрбір Тарап бұл туралы депозитарийді жазбаша хабардар ете отырып, осы Конвенциядан шығуға құқылы.

Мұндай Тарапқа қатысты Конвенция тиісті хабарламаны депозитарий алған күннен бастап 6 айдан кейін қолданысын тоқтатады.

202 жылғы қаласында

орыс тілінде бір төлнұсқа данада жасалды. Төлнұсқа дана Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығының Атқарушы комитетінде сақталады, ол осы Келісімге қол қойған әрбір мемлекетке оның куәландырылған көшірмесін жібереді.

Әзербайжан Республикасы үшін	Ресей Федерациясы үшін
Армения Республикасы үшін	Беларусь Республикасы үшін
Қазақстан Республикасы үшін	Қырғыз Республикасы үшін
Молдова Республикасы үшін	Тәжікстан Республикасы үшін
Түрікменстан үшін	Өзбекстан Республикасы үшін
Украина үшін

О подписании Конвенции о правовом статусе делегаций, направляемых в государства-участники Содружества Независимых Государств

Указ Президента Республики Казахстан от 10 июля 2024 года № 596

В соответствии с подпунктом 1) статьи 8 Закона Республики Казахстан "О международных договорах Республики Казахстан" ПОСТАНОВЛЯЮ:

1. Одобрить прилагаемый проект Конвенции о правовом статусе делегаций, направляемых в государства - участники Содружества Независимых Государств.

2. Подписать от имени Республики Казахстан Конвенцию о правовом статусе делегаций, направляемых в государства - участники Содружества Независимых Государств.

3. Настоящий Указ вводится в действие со дня его подписания.

Президент Республики Казахстан

К. Токаев

	ОДОБРЕН Указом Президента Республики Казахстан от 10 июля 2024 года № 596
	Проект

КОНВЕНЦИЯ
о правовом статусе делегаций, направляемых в государства - участники Содружества Независимых Государств

Государства - участники настоящей Конвенции, именуемые в дальнейшем Сторонами,

принимая во внимание цели и принципы Устава Содружества Независимых Государств, касающиеся суверенного равенства всех государств - участников Содружества Независимых Государств, укрепления отношений дружбы, добрососедства, межнационального согласия, доверия и взаимопонимания,

считая, что Конвенция о правовом статусе делегаций, направляемых в государства - участники Содружества Независимых Государств, будет способствовать развитию дружественного международного взаимодействия и взаимовыгодного сотрудничества государств - участников Содружества Независимых Государств,

сознавая, что привилегии и иммунитеты, относящиеся к делегациям государств - участников Содружества Независимых Государств (далее - Содружество), предоставляются не для выгод отдельных лиц, а для обеспечения эффективного выполнения задач, стоящих перед делегациями,

подтверждая, что нормы международного обычного права продолжают регулировать вопросы, не предусмотренные положениями настоящей Конвенции,

согласились о нижеследующем:

Общие положения

Статья 1
Используемые термины

Для целей настоящей Конвенции следующие термины означают:

а) делегация - временная делегация, представляющая государство, направляемая одним государством в другое для проведения переговоров, встреч, консультаций с этим или третьим государством, или для выполнения определенных задач, а также в целях участия в мероприятиях Содружества;

б) дипломатическое представительство - дипломатическое представительство по смыслу Венской конвенции о дипломатических сношениях от 18 апреля 1961 года;

в) консульское учреждение - любое генеральное консульство, консульство, вице-консульство или консульское агентство по смыслу Венской конвенции о консульских сношениях от 24 апреля 1963 года;

г) глава делегации - лицо, на которое направляющим государством возложена обязанность действовать в этом качестве;

д) член делегации - любое лицо, которое направляющее государство наделило этим качеством;

е) орган Содружества - уставный или иной орган Содружества;

ж) мероприятие Содружества - любое мероприятие, как то: встреча на высшем и высоком уровне, международная конференция, культурное или иное мероприятие, которое проводится в рамках Содружества или под эгидой Содружества, а также сессия или заседание органа Содружества;

з) официальная корреспонденция - вся корреспонденция, относящаяся к делегации и ее функциям.

Статья 2
Направление делегации в другое государство

1. Государство направляет делегацию в другое государство с согласия последнего, предварительно полученного через дипломатические или другие согласованные каналы.

2. При направлении делегации для участия в мероприятии Содружества направляющее государство в соответствии со статьей 7 настоящей Конвенции уведомляет об этом соответствующий орган Содружества. Согласие принимающего государства при этом не требуется.

Статья 3
Отсутствие дипломатических или консульских сношений

Наличие дипломатических или консульских сношений не является необходимым для направления или принятия делегации. Разрыв дипломатических или консульских сношений между направляющим государством и принимающим государством сам по себе не влечет за собой прекращения деятельности и статуса делегаций, существующих в момент разрыва сношений.

Статья 4
Назначение членов делегаций

1. С исключениями, предусмотренными статьей 6 настоящей Конвенции, направляющее государство может по своему усмотрению назначить членов делегации, сообщив предварительно принимающему государству, а в случае направления делегации для участия в работе органа Содружества - этому органу, а также принимающему государству всю необходимую информацию о численности и составе делегации, в частности имена и должности лиц, которых оно намеревается назначить.

2. Принимающее государство может, не сообщая причин, не согласиться с участием любого лица в качестве члена делегации.

3. Положения пункта 2 настоящей статьи не применяются к делегации, участвующей в мероприятиях Содружества.

Статья 5
Состав делегации

1. Делегация может состоять из одного или нескольких членов делегации, один из которых может быть назначен направляющим государством в качестве главы делегации.

2. Когда сотрудник дипломатического представительства или работник консульского учреждения, находящегося в принимающем государстве, включается в состав делегации, он помимо привилегий и иммунитетов, предоставленных настоящей Конвенцией, сохраняет свои привилегии и иммунитеты в качестве сотрудника дипломатического представительства или работника консульского учреждения.

Статья 6
Гражданство

1. Члены делегации должны быть гражданами направляющего государства, за исключением случаев, предусмотренных пунктом 2 настоящей статьи.

2. При отсутствии возражений принимающего государства его граждане, граждане третьих государств либо лица без гражданства могут назначаться в состав делегации направляющего государства. Принимающее государство может в любое время направить соответствующее возражение направляющему государству.

Статья 7
Уведомления

1. Министерство иностранных дел или другой орган принимающего государства, в отношении которого имеется соответствующая договоренность, по возможности заблаговременно путем дипломатической переписки уведомляется о:

а) составе делегации и о любых последующих его изменениях;

б) прибытии и окончательном отбытии членов делегации и прекращении их функций в делегации;

в) назначении и исключении лиц, являющихся гражданами принимающего государства или постоянно в нем проживающих, в качестве членов делегации;

г) назначении главы делегации и его заместителей;

д) местонахождении помещений, пользующихся неприкосновенностью в соответствии со статьями 13 и 14 настоящей Конвенции, а также обо всех данных, необходимых для идентификации таких помещений.

2. В случае направления делегации для участия в работе органа Содружества аналогичное уведомление должно быть направлено председателю этого органа или в его секретариат, а также министерству иностранных дел или другому органу принимающего государства, в отношении которого имеется соответствующая договоренность.

Статья 8
Лица, объявленные persona non grata или неприемлемыми

1. Принимающее государство может в любое время, не будучи обязанным мотивировать свое решение, уведомить направляющее государство, что кто- либо из членов делегации является persona non grata или неприемлемым лицом. В таком случае направляющее государство должно соответственно отозвать данное лицо или прекратить его функции в делегации.

2. Если направляющее государство откажется выполнить или не выполнит в течение установленного принимающим государством срока свои обязательства, предусматриваемые пунктом 1 настоящей статьи, принимающее государство может отказаться признавать данное лицо членом делегации.

Статья 9
Орган принимающего государства, с которым ведутся официальные дела

l. Bce официальные дела с принимающим государством, порученные делегации направляющим государством, ведутся с министерством иностранных дел или через это министерство, либо с другим органом принимающего государства, в отношении которого имеется договоренность.

2. В случае участия делегации в работе органа Содружества все официальные дела ведутся с этим органом через его руководителя (председателя) или уполномоченное органом должностное лицо Содружества.

Статья 10
Право делегации пользоваться флагом и эмблемой направляющего государства

1. Если делегация возглавляется одним из лиц, упомянутых в статье 11, она может пользоваться флагом и эмблемой направляющего государства на помещениях, занимаемых делегацией, а также ее транспортных средствах, когда они используются в официальных целях.

2. При осуществлении предусмотренного пунктом 1 настоящей статьи права должны приниматься во внимание законы, правила и обычаи принимающего государства.

Привилегии и иммунитеты членов делегаций

Статья 11
Статус главы государства и лиц высокого ранга

1. Глава направляющего государства, возглавляющий делегацию, пользуется в принимающем государстве или третьем государстве - участнике настоящей Конвенции преимуществами, привилегиями и иммунитетами, которые признаются международным правом за главами государств, посещающими другое государство с официальным визитом.

2. Глава правительства, министр иностранных дел и другие лица высокого ранга, участвующие в делегации направляющего государства, пользуются в принимающем государстве или третьем государстве- участнике настоящей Конвенции, помимо того, что предоставляется им в силу настоящей Конвенции, преимуществами, привилегиями и иммунитетами, которые признаются за ними международным правом.

Статья 12
Общие преимущества

Принимающее государство предоставляет делегации возможности, необходимые для выполнения ее функций, учитывая характер и задачи делегации.

Статья 13
Помещения

1. Принимающее государство в случае просьбы со стороны делегации должно оказывать ей содействие в поиске и подборе необходимых помещений, а также подходящих жилых помещений для членов делегации.

2. Помещения делегации не должны использоваться в целях, не совместимых с функциями делегации, как они понимаются в настоящей Конвенции, в других нормах общего международного права или каких-либо специальных соглашениях, действующих между направляющим государством и принимающим государством.

Статья 14
Неприкосновенность помещений

1. Помещения, занимаемые делегацией, в том числе жилые, предметы обстановки и другое имущество, а также транспортные средства, используемые ею для служебной необходимости, пользуются иммунитетом от обыска, реквизиции, ареста и исполнительных действий.

2. Принимающее государство принимает необходимые меры по защите помещений, занимаемых делегацией, для предотвращения вторжения, нанесения ущерба, нарушения спокойствия делегации или оскорбления достоинства ее членов.

Статья 15
Свобода передвижения

В случае, если это не противоречит законам и правилам о зонах, въезд в которые запрещается или регулируется по соображениям государственной безопасности, принимающее государство должно обеспечивать всем членам делегации свободу передвижения и поездок по его территории в той мере, в какой это необходимо для выполнения функций делегации.

Статья 16
Свобода сношений

1. Принимающее государство разрешает и охраняет свободные сношения делегации для всех официальных целей. При сношениях с правительством направляющего государства, его дипломатическими представительствами, консульскими учреждениями и другими делегациями или отдельными группами той же делегации, где бы они ни находились, делегация может пользоваться всеми подходящими средствами, включая дипломатическую почту, услуги курьеров и закодированные или шифрованные депеши.

2. Документы делегации (в том числе их носители в электронном виде) неприкосновенны в любое время и независимо от их местонахождения. Они должны иметь видимые внешние отличительные знаки.

3. Официальная корреспонденция делегации неприкосновенна.

4. Почта делегации не подлежит ни вскрытию, ни задержанию.

5. Все места, составляющие почту делегации, должны иметь видимые внешние знаки, указывающие на их характер, и они могут содержать только документы и предметы, предназначенные для официального пользования делегации.

6. Курьер делегации, который должен быть снабжен официальным документом с указанием его статуса и числа мест, составляющих почту, пользуется при исполнении своих обязанностей защитой принимающего государства. Он пользуется личной неприкосновенностью и не подлежит аресту или задержанию в какой бы то ни было форме.

7. Направляющее государство или делегация могут назначать курьеров ad hoc. В таких случаях положения пункта 6 настоящей статьи также применяются, за тем исключением, что упомянутые в нем иммунитеты прекращаются в момент доставки курьером ad hoc порученной ему почты делегации по назначению.

8. Почта делегации может быть вверена командиру судна или гражданского самолета, направляющихся в порт или аэропорт, прибытие в который разрешено. Командир должен быть снабжен официальным документом с указанием числа мест, составляющих почту, но он не считается курьером делегации. По договоренности с компетентными властями делегация может направить одного из своих членов принять почту непосредственно и беспрепятственно от командира судна или самолета.

Статья 17
Привилегии и иммунитеты членов делегаций

1. С учетом положений статьи 21 настоящей Конвенции члены делегаций при исполнении официальных функций и во время следования к месту проведения мероприятий, организуемых на территории принимающего государства, в том числе мероприятий Содружества, а также во время следования из принимающего государства:

а) пользуются иммунитетом от личного ареста или задержания, а также от юрисдикции судебных и административных властей в отношении всех действий, которые могут быть совершены ими в этом качестве;

б) освобождаются от ограничений по въезду в государство пребывания и выезду из него, от регистрации в качестве иностранцев и получения разрешения на временное проживание.

2. Привилегии и иммунитеты, которыми пользуются члены делегаций, предоставляются им не для личной выгоды, а для эффективного, независимого выполнения ими своих официальных функций в интересах своего государства.

Статья 18
Таможенные формальности

1. Принимающее государство в соответствии с международными обязательствами и процедурами, установленными в его законодательстве, разрешает ввозить предметы, предназначенные для официального пользования делегации, с освобождением от уплаты таможенных и иных платежей, взимаемых таможенными органами.

2. Личный багаж члена делегации освобождается от досмотра, если нет серьезных оснований предполагать, что он содержит предметы, на которые не распространяются изъятия, упомянутые в пункте 1 настоящей статьи, или предметы, ввоз или вывоз которых запрещен законом или регулируется карантинными правилами принимающего государства. Такой досмотр должен производиться только в присутствии данного лица или его уполномоченного представителя.

Каждая из Сторон разрешает членам делегации осуществлять ввоз предметов, предназначенных для их личных нужд, не связанных с осуществлением предпринимательской деятельности, с освобождением от уплаты таможенных платежей в соответствии с законодательством принимающего государства.

Статья 19
Граждане принимающего государства и лица, постоянно проживающие на территории принимающего государства

Член делегации, который является гражданином принимающего государства или постоянно в нем проживает, пользуется лишь иммунитетом от юрисдикции и неприкосновенностью в отношении официальных действий, совершаемых или совершенных им при выполнении своих функций.

Статья 20
Отказ от иммунитета

1. Направляющее государство может отказаться от иммунитета от юрисдикции для члена своей делегации.

2. Отказ должен быть всегда определенно выраженным.

3. Возбуждение судебного дела по заявлению члена делегации лишает его права ссылаться на иммунитет от юрисдикции в отношении встречных исков, непосредственно связанных с основным иском.

4. Отказ от иммунитета и юрисдикции в отношении гражданского или административного дела не означает отказа от иммунитета в отношении исполнения решения, для чего требуется особый отказ.

Статья 21
Продолжительность действия привилегий и иммунитетов

1. Каждый член делегации пользуется привилегиями и иммунитетами, на которые он имеет право, с момента вступления его на территорию принимающего государства в целях осуществления своих функций в делегации или, если он уже находится на этой территории, с того момента, когда о его назначении в состав делегации сообщается министерству иностранных дел или другому органу принимающего государства, в отношении которого имеется договоренность.

2. Если функции члена делегации заканчиваются, то его привилегии и иммунитеты формально прекращаются в тот момент, когда он оставляет территорию принимающего государства или по истечении разумного срока, предоставленного для этой цели, но до этого времени они продолжают существовать. В отношении действий, совершенных таким членом делегации при выполнении своих функций, иммунитет продолжает существовать без ограничения сроков.

Статья 22
Имущество члена делегации в случае его смерти

В случае смерти члена делегации, если умерший не был гражданином принимающего государства или не проживал в нем постоянно, принимающее государство должно разрешить вывоз движимого имущества умершего, за исключением всего того имущества, которое было приобретено в этой стране и вывоз которого был запрещен ко времени его смерти.

Статья 23
Уважение законодательства принимающего государства

Без ущерба для их привилегий и иммунитетов все лица, пользующиеся такими привилегиями и иммунитетами в силу настоящей Конвенции, обязаны уважать законодательство принимающего государства. Они также обязаны не вмешиваться во внутренние дела этого государства.

Статья 24
Недопущение дискриминации

1. При применении положений настоящей Конвенции не допускается дискриминация между государствами.

2. Однако не считается, что имеет место дискриминация, если:

а) принимающее государство применяет ограничительно какое-либо из положений настоящей Конвенции ввиду ограничительного применения этого положения к его делегации в направляющем государстве;

б) государства по обычаю или соглашению между собой изменили объем преимуществ, привилегий и иммунитетов для своих делегаций, хотя такое изменение и не применяется в отношении других государств, при условии, что такое изменение не будет несовместимым с объектом и целью настоящей Конвенции и не влияет на осуществление третьими государствами своих прав или выполнение ими своих обязательств.

Заключительные положения

Статья 25
Соотношение с другими международными договорами

Положения настоящей Конвенции не затрагивают льгот, привилегий и иммунитетов, предоставляемых делегациям Сторон в большем объеме в соответствии с другими международными договорами, участницами которых Стороны являются, международным правом, законодательством и практикой государств.

Статья 26
Внесение изменений

По согласию Сторон в настоящую Конвенцию могут быть внесены изменения, являющиеся ее неотъемлемой частью, которые оформляются соответствующими протоколами, вступающими в силу в соответствии со статьей 28 настоящей Конвенции.

Статья 27
Разрешение споров

Споры и разногласия, связанные с применением или толкованием положений настоящей Конвенции, разрешаются путем консультаций и переговоров между Сторонами.

Статья 28
Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция вступает в силу по истечении 30 дней с даты получения депозитарием третьего уведомления о выполнении подписавшими ее Сторонами внутригосударственных процедур, необходимых для ее вступления в силу.

2. Для Сторон, выполнивших внутригосударственные процедуры позднее, настоящая Конвенция вступает в силу по истечении 30 дней с даты получения депозитарием соответствующих документов.

Статья 29
Присоединение

Настоящая Конвенция открыта для присоединения любого государства - участника Содружества Независимых Государств, разделяющего ее цели и принципы, путем передачи депозитарию документа о присоединении.

Для присоединяющегося государства Конвенция вступает в силу:

а) по истечении 30 дней с даты получения депозитарием документа о присоединении, если на момент сдачи депозитарию документов о присоединении Конвенция вступила в силу;

б) с даты вступления в силу Конвенции, если на момент сдачи депозитарию документов о присоединении Конвенция не вступила в силу.

Статья 30
Выход из Конвенции

Каждая из Сторон вправе выйти из настоящей Конвенции, письменно уведомив об этом депозитарий.

Конвенция прекращает действие в отношении такой Стороны через 6 месяцев с даты получения депозитарием соответствующего уведомления.

Совершено в городе 202 года в одном подлинном экземпляре на русском языке. Подлинный экземпляр хранится в Исполнительном комитете Содружества Независимых Государств, который направит каждому государству, подписавшему настоящую Конвенцию, ее заверенную копию.

За Азербайджанскую Республику За Республику Армения За Республику Беларусь За Республику Казахстан За Кыргызскую Республику За Республику Молдова

За Российскую Федерацию За Республику Таджикистан За Туркменистан За Республику Узбекистан За Украину