Азаматтық авиация әуеайлақтарының (тікұшақ айлақтарының) пайдалануға жарамдылығы нормаларын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Инвестициялар және даму министрінің 2015 жылғы 31 наурыздағы № 381 бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2015 жылы 18 қарашада № 12303 болып тіркелді.

      "Қазақстан Республикасының әуе кеңістігін пайдалану және авиация қызметі туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 14-бабы 1-тармағының 41-39) тармақшасына сәйкес БҰЙЫРАМЫН:

      Ескерту. Кіріспе жаңа редакцияда - ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің м.а. 02.03.2023 № 132 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      1. Қоса беріліп отырған Азаматтық авиация әуеайлақтарының (тікұшақ айлақтарының) пайдалануға жарамдылығы нормалары бекітілсін.

      2. Қазақстан Республикасы Инвестициялар және даму министрлігінің Азаматтық авиация комитеті (Б.К. Сейдахметов):

      1) осы бұйрықтың заңнамада бекітілген тәртіппен Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркелуін;

      2) осы бұйрық Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркелгеннен кейін күнтізбелік он күн ішінде оның көшірмелерін мерзімді баспа басылымдарында және "Әділет" ақпараттық-құқықтық жүйесінде ресми жариялауға жіберуді;

      3) осы бұйрықтың Қазақстан Республикасы Инвестициялар және даму министрлігінің интернет-ресурсында және мемлекеттік органдардың интранет-порталында орналастырылуын;

      4) осы бұйрық Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркелгеннен кейін он жұмыс күні ішінде Қазақстан Респубикасы Инвестициялар және даму министрлігінің Заң департаментіне осы бұйрықтың 2-тармағының 1), 2) және 3) тармақшаларында көзделген іс-шаралардың орындалуы туралы мәліметтерді ұсынуды қамтамасыз етсін.

      3. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау жетекшілік ететін Қазақстан Республикасының Инвестициялар және даму вице-министріне жүктелсін.

      4. Осы бұйрық оның алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
Инвестициялар және даму министрі
Ә. Исекешев

      "КЕЛІСІЛДІ"

      Қазақстан Республикасының

      Энергетика министрі

      ________________ В.С.Школьник

      2015 жылғы 10 тамыз

      "КЕЛІСІЛДІ"

      Қазақстан Республикасының

      Ішкі істер министрі

      _______________ Қ.Н.Қасымов

      2015 жылғы 13 қырқүйек

      "КЕЛІСІЛДІ"

      Қазақстан Республикасының

      Ұлттық экономика министрі

      ________________ Е.А.Досаев

      2015 жылғы 3 қырқүйек

      "КЕЛІСІЛДІ"

      Қазақстан Республикасының

      Қорғаныс министрі

      ______________ И. Н. Тасмағамбетов

      2015 жылғы 10 қазан



  Қазақстан Республикасы
Инвестициялар және даму
министрінің
2015 жылғы 31 наурыздағы
№ 381 бұйрығымен бекітілген

Азаматтық авиация әуеайлақтарының (тікұшақ айлақтарының) пайдалануға жарамдылығы нормалары

1-бөлік. Әуеайлақтар

1-бөлім. Жалпы ережелер

      1. Осы Қазақстан Республикасы азаматтық авиациясы әуеайлақтарының (тікұшақ айлақтарының) пайдалануға жарамдылығы нормалары (бұдан әрі - ҚР АА ӘПЖН) "Қазақстан Республикасының әуе кеңістігін пайдалану және азаматтық авиация қызметі туралы" Қазақстан Республикасының Заңына 14-бабы 1-тармағының 41-39) тармақшасына сәйкес (бұдан әрі - Заң), сондай-ақ Халықаралық азаматтық авиация ұйымының халықаралық стандарттары мен ұсынатын тәжірибесі (бұдан әрі - ИКАО құжаттары) ескеріле отырып әзірленді.

      Ескерту. 1-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің м.а. 02.03.2023 № 132 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      2. ҚР АА ӘПЖН азаматтық авиация мақсаттарында пайдаланылатын әуеайлақтарға (тікұшақ айлақтарға), оның ішінде бірлесіп пайдалану және бірлесіп орналасу әуеайлақтарына (тікұшақ айлақтарына) қойылатын негізгі ең аз талаптарды айқындайды.

      3. Алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.
      4. Алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      5. Әуеайлақ (тікұшақ айлақ) ауданында және оған жанасатын аумақта ғимараттар мен құрылыстар салуды келісуді "Әуе кемелерінің ұшу қауіпсіздігіне қатер төндіруі мүмкін қызметті жүзеге асыруға рұқсаттар беру қағидасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 12 мамырдағы № 504 қаулысының талаптарына сәйкес жүргізіледі.

      6. Құрылыс аяқталған соң, аэронавигациялық қызмет көрсетуді берушіге ұсыну үшін құрылыс салушы мамандандырылған ұйымнан құрылыс объектісінің дәл координаттары мен биіктігін 1984 жылғы дүниежүзілік геодезиялық координаттар жүйесінде (бұдан әрі - WGS-84) алады.

      Ескерту. 6-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      7. Әуеайлақ (тікұшақ айлақ) ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігі белгіленгеннен соң ғана азаматтық әуе кемелерінің пайдалануына беріле алады. ҚР АА ӘПЖН талаптарынан уақытша ауытқуларға ұшулар қауіпсіздігінің эквиваленттік деңгейін қамтамасыз ететін өтемақы шаралары қарастырылған жағдайларда, жол беріледі. Мұндай жағдайда әуеайлақтың (тікұшақ айлақтың) иесі (пайдаланушысы) ұшу қауіпсіздігі эквиваленттік деңгейінің қамтамасыз етілгенін растайтын қорытынды дайындап азаматтық авиация саласындағы уәкілетті ұйым (бұдан әрі - уәкілетті ұйым) бекіту үшін арнайы мамандандырылған ұйымдарды тартады.

      Ескерту. 7-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (01.08.2019 бастап қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      8. Әуежайлар (тікұшақ айлақтар) әкімшілігі әуеайлақтың (тікұшақ айлақтың) дұрыс аэронавигациялық деректерін аэронавигациялық ақпарат қызметіне ұсынады.

      Аэронавигациялық деректер Қазақстан Республикасы Инвестициялар және даму министрінің 2017 жылғы 30 маусымдағы № 420 бұйрығымен бекітілген Азаматтық авиацияда аэронавигациялық ақпаратпен қамтамасыз ету қағидаларының (Нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 15427 болып тіркелген) талаптарына сәйкес ұсынылады.

      Ескерту. 8-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      9. Осы ҚР АА ӘПЖН-ға әуеайлақтарда және әуеайлақтар аудандарындағы әуе қозғалысының бақылауын және басқаруын ұйымдастыру бойынша ережелер, әуеайлақтың әуе қозғалысына қызмет көрсету диспетчерлік пункттердің (бұдан әрі - ӘҚҚК) құрамына, ӘҚБ АЖ қолданылуына, мақсаттарына және конфигурациясына қойылатын талаптардың ережелері кірмейді. Сондай-ақ, ұшулардың әуеайлақтық схемаларын белгілеудің және әуе кемелерінің ұшып көтерілуі мен қонуы үшін әуеайлақтар минимумын анықтаудың қағидалары мен әуеайлақтық қызметтерге қойылатын ұйымдастыру талаптары да кірмейді.

      10. Әуеайлақтың (тікұшақ айлақтың) сипаттамалары мен параметрлерінің осы ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігі Қазақстан Республикасы Инвестициялар және даму министрінің 2015 жылғы 31 наурыздағы № 376 бұйрығымен бекітілген "Азаматтық авиацияның әуеайлақтарын (тікұшақ айлақтарын) пайдалануға жарамдылық нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесі" (Нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 12408 болып тіркелген) (бұдан әрі – ҚР СБӘ) бойынша анықталады.

      Ескерту. 10-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің м.а. 02.03.2023 № 132 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      11. Осы ҚР АА ӘПЖН мынадай негізгі терминдер мен анықтамалар пайдаланылады:

      1) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      2) аралық күту орны - бұру-жылжу үстіндегі әуе кемелері және көлік құралдары тоқтайтын және тиісті диспетчерлік пункттен жылжуын жалғастыруға келесі рұқсатты алуды күтетін қозғалысты басқаруға арналған белгілі бір орын;

      3) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      4) аспап-құралдық ұшу - әуе кемесінің кеңістіктегі қалпын және оның орналасуын экипаж толығымен немесе ішінара пилотаждық және навигациялық аспап-құралдарымен анықтайтын жағдайда орындалатын ұшу;

      5) атмосфералық қысым - атмосфераның жер бетіне түсіретін күші. Теңіз деңгейінде атмосфералық қысым орташа есеппен 1013, 25 гПа (мбар) мәніне тең, бұл биіктігі 760 мм сынап бағанының қысымына эквивалентті;

      6) ауаның қатысты ылғалдығы - белгілі бір ғана температурадағы нақты абсолюттік ылғалдықтың тура сол температурада қанығу күйіне жетуі үшін абсолюттік ылғалдыққа қатынасы. Пайызбен көрсетіледі;

      7) әуеайлақ - жер немесе су бетінің толықтай немесе ішінара әуе кемелерінің келуіне, жөнелтілуіне және осы жер бетімен қозғалуына арналған белгілі бір учаскесі (ғимараттарды, құрылыстарды және жабдықты қоса алғанда);

      8) әуеайлақ (тікұшақ айлақ) ауданы - әуеайлақтың (тікұшақ айлақтың) және оған жанасатын жер өңірінің үстіндегі көлденең және тік жазықтықтардың шектерінде белгіленген әуе кеңістігі. Көрсетілген әуеайлақтың (тікұшақ айлақтың) шектерін азаматтық және (немесе) мемлекеттік авиация салаларындағы уәкілетті органдар бекітетін әдістемеге сәйкес ӘҚҚК органы белгілейді;

      9) әуеайлақ маңындағы аумақ - әуеайлақтың бақылау нүктесінен 46 км радиустегі жер бетiндегi учаске;

      10) әуеайлақ объектілерін электрмен жабдықтаудың істен шығуы - кепілді қоректендіру қалқанындағы электрмен жабдықтаудың барынша рұқсат етілген уақыттан асатын үзілісі;

      11) әуеайлақ оты - аэронавигациялық құрал ретінде пайдалануға арналған арнайы әуе кемесінде орнатылған оттардан басқа кез келген от;

      12) әуеайлақтағы атмосфералық қысым - ұшу-қону жолағының (бұдан әрі - ҰҚЖ) табалдырығының деңгейіндегі атмосфералық қысымның сынап бағанының миллиметрдегі (сын.бағ.мм), миллибарлардағы (мбар) немесе гектопаскальдағы (гПа) мәні;

      13) әуеайлақтағы жұмыс алаңы - маневр жасайтын алаңнан және перроннан (перрондар) тұратын әуе кемелерінің ұшу-көтерілуіне, қонуына және бұру-жылжуына арналған ұшу алаңының арнайы дайындалған бөлігі;

      14) әуеайлақтардың жарық-сигналдық жабдығының жүйесі - әуе кемелерінің ұшу-көтерілуін, қонуға кіруін, қонуын және бұру-жылжуын қамтамасыз етуге арналған, белгілі бір схема бойынша әуеайлақта орналастырылған жарық-сигналдық аспаптардың, электрлік жабдықтың және қашықтықтан басқару аппаратурасының жиынтығы;

      15) әуеайлақтық қозғалыс - әуеайлақтың маневрлер жасау алаңындағы барлық қозғалыс, сондай-ақ әуеайлақ ауданындағы барлық әуе кемелерінің ұшулары. Әуе кемесі, әуеайлақтың ұшулар шеңберіне енгенде одан шыққанда немесе оның шектерінде болғанда әуеайлақ ауданында ұшуды орындаушы болып саналады;

      16) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      17) әуеайлақтық төсемдер - әуе кемелерінің, пайдалану және табиғи факторлардың жүктемелері мен әсерлерін қабылдайтын конструкциялар, олар әуеайлақтық төсемнің үстіңгі және төменгі қабаттарын қамтиды;

      18) әуеайлақтық төсемнің үстіңгі қабаты (бұдан әрі - төсем) - әуе кемелерінің дөңгелектерінен түсетін жүктемелерді тікелей қабылдайтын, табиғи факторлардың әсерін (айнымалы температура - ылғалдықты режимнің, көп қайталанатын мұздану мен ерудің, күн радиациясы әсерінің, жел эрозиясының), авиациялық қозғалтқыштарының газ-ауалы ағындарының және әуеайлақты пайдалануға арналатын механизмдердің жылу және механикалық әсерлерін, сондай-ақ көктайғаққа қарсы қолданылатын химиялық құралдардың әсерін қабылдайды;

      19) әуеайлақтық төсемнің (бұдан әрі - жасанды), өздерінің көтергіштік функциясынан басқа сондай-ақ құрғатушы, қорысқа қарсы, термооқшаулағыш, ісінуге қарсы, гидрооқшаулағыш және басқа функцияларды төсеммен бірлесіп жүктеменің топырақтық негізге берілуін қамтамасыз ететін төменгі қабаты;

      20) әуеайлақтық төсемнің түзулігінің жалпылама сипаттамасы (R) - әуе кемесінің осы төсемнің үстімен жылжуы кезінде кеменің конструкциясына әуеайлақтық төсемнің кедір-бұдырлылығының әсерін бейнелейтін сан;

      21) әуеайлақтың бақылау нүктесі (бұдан әрі - АБН) - әуеайлақтың географиялық орналасқан жерін айқындайтын нүкте.

      22) әуеайлақтың биіктігі - ұшу-қону жолағының (жолақтарының) ең жоғарғы нүктесінің абсолюттік биіктігі;

      23) әуеайлақтың орналасатын ұшу-көтерілу арақашықтығы (бұдан әрі - ОҰКА) - орналастырылатын екпіндеу арақашықтығының (бұдан әрі - ОЕА) және егер көзделген болса, еркін аймақ ұзындығының қосындысы;

      24) әуеайлақтың орналасатын үзілген ұшу-көтерілу арақашықтығы (бұдан әрі - ОҮҰКА) - орналастырылатын екпіндеу арақашықтығының (ОЕА) және егер көзделген болса, соңғы тежеу жолағы ұзындығының қосындысы;

      25) әуеайлақтың орналасатын екпіндеу арақашықтығы (бұдан әрі - ОЕА) - орналастырылған деп және ұшу-көтерілетін ұшақтың екпіндеуіне жарамды деп жарияланатын ҰҚЖ ұзындығы;

      26) әуеайлақтың орналасатын қону арақашықтығы (бұдан әрі - ОҚА) - ұшақтың қонғаннан кейін жүрісіне жарамды және орналастырылған деп жарияланатын ҰҚЖ ұзындығы;

      27) ӘҚҚК диспетчерлік пункті - әуе қозғалысын басқару үшін қажетті жабдықпен жарақтандырылған ӘҚҚК диспетчерінің жұмыс орны;

      28) әуе кемесінің бортынан бақылау - ұшу барысындағы әуе кемесінің бортында жасалған, бір немесе бірнеше метеорологиялық элементтерді бағалау;

      29) әуе кемелерінің жіктелу саны (бұдан әрі - ACN) - негізінің беріктігі белгіленген дәрежеде стандартқа сай жасанды төсемге арналған әуе кемелерінің қатынасын көрсететін сан;

      30) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      31) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      32) басты ҰҚЖ - әдетте, басым жел бағытында орналасатын және әуеайлақтың ең жоғары ұзындығын иеленетін ҰҚЖ және басқа ҰҚЖ қарағанда қолданылуы артығырақ болатынды пайдаланатын;

      33) белгілер - әуе кемелерінің және/немесе көлік құралдарының әуеайлақта жер үсті қозғалысын ұйымдастыруға арналған жер деңгейіне сай орнатылған және ондағы жазбалар, символдар, әріптер немесе сандар немесе олардың комбинациясы түріндегі ақпаратты олардың панелінде көрсететін құрылғылар. Олар жағдайға қарай тек бір ғана хабарламаны жіберетін сондай-ақ бірнеше алдын ала белгіленген хабарламалардың жіберілуін қамтамасыз ететін ауыспалы ақпарат бере алатын немесе қажет болса қандай да бір ақпараттың жіберілуін тоқтата алады;

      34) жер үстінен көтерулі тікұшақ айлағы - бетінен көтеріңкі тұрған конструкцияға орналастырылған тікұшақ айлағы;

      35) тікұшақ айлақтарының түрлері:

      Бетінің деңгейіндегі тікұшақ айлағы - жердің бетіндегі құрылыста немесе жер бетінде орналасқан тікұшақ айлағы;

      Тікұшақ палубасы - мұнай мен газды шығару үшін барлау және/немесе пайдалану қондырғысында қолданылатын ашық теңізде жылжымайтын немесе жүзбелі объектіде орналасқан тікұшақ айлағы;

      Палубалық тікұшақ айлағы - арнайы жабдықталған немесе жабдықталмаған тікұшақ айлағы болып табылуы мүмкін кемеде орналасқан тікұшақ айлағы. Арнайы жабдықталған палубалы тікұшақ айлағы тікұшақтардың ұшуды орындауға арналған тікұшақ айлағы болып табылады. Арнайы жабдықталмаған тікұшақ айлағы тікұшақты ұстай алатын, бірақ бұл мақсатқа арналмаған тікұшақ айлағы болып табылады;

      36) бұру-жылжу жолы (БРЖ) - әуе кемелерінің бұру-жылжуы үшін арнайы дайындалған әуеайлақтың ұшу алаңының бөлігі әуеайлағының бір жағын екінші жағымен қосуға арналған;

      37) бұлттардың төменгі шегінің биіктігі (бұдан әрі - БТШБ) - вертикаль бойынша құрлық (су) беті мен бұлттардың ең төменгі шегінің арасындағы қашықтық;

      38) бүйірлік қауіпсіздік жолағы (бұдан әрі - БҚЖ) - жасанды төсемнің шетіне жанасатын және жасанды төсемнен оған жанасатын бетке өтуді қамтамасыз ететіндей болып дайындалған учаске;

      39) бірлесіп орналастыру әуеайлағы - ұшуларды қамтамасыз етуге және әртүрлі ведомстволардың қарамағындағы әуе кемелерін тұрақты орналастыруға арналған әуеайлақ;

      40) тігінен көрінім - жер бетіндегі объектілердің тігінен төмен қарағанда көрінетін деңгейіне дейін жер бетінен барынша алыс қашықтық;

      41) гидротікұшақ айлағы - суда орналасқан және арнайы жабдықталған тікұшақты пайдалану үшін арналған тікұшақ айлағы, ол судан әдеттегі ұшуларды немесе тоқтатылған ұшулардан соң сумен жылжып барып ұшу-көтерілуді орындауға мүмкіндік береді;

      42) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      43) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      44) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      45) "Д" мәні - тікұшақтың айналып тұрған алып жүруші және бұрушы винттерімен қоса барынша үлкен өлшемінің мәні. Бұл мән әдетте, айналып тұрған алып жүруші винттің ең шеткі-алдыңғы нүктесінен бастап бұрушы винттің ең шеткі-артқы нүктесіне дейін өлшенеді;

      46) "Д" шеңбері - алаңшаның өзі шеңберлі болмаған жағдайда диаметрі осы тікұшақ алаңшасында пайдаланылатын ең үлкен тікұшақтың "Д" мәніне тең келетін шартты шеңбер;

      47) дәлдеу шеңбері - кез келген бағытта кедергілер кепілді түрде жоқ кезінде алып жүруші және бұрушы винттер айналып тұрған кезде пилоттың орындығы тура өзінің үстінде орналасатындай болып дәлме-дәл қонуға арналатын нүкте;

      48) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      49) екінші айналымға кетудің соңғы сатысы - қонуға қайта кіру немесе әуеайлақ ауданынан шығу схемасы бойынша белгіленген ұшу биіктігінің барынша қауіпсіз биіктігіне дейін көтерілу жүзеге асырылатын екінші айналымға кету сатысы;

      50) кедергілерден еркін жолақ (бұдан әрі - еркін аймақ) - орналасқан екпіндеу арақашықтығының соңына түйісетін немесе әуе кемесінің белгіленген биіктігіне дейін бастапқы биіктікті жинақтау үшін жарамды учаске ретінде таңдап алынған немесе дайындалған және әуежай қызметтерінің бақылауында болатын жер немесе су бетінің тікбұрышты учаскесі;

      51) жабдықталмаған ұшу-қону жолағы - визуалды қонуға кіруді орындайтын әуе кемелеріне арналған ҰҚЖ;

      52) жабдықталған ұшу-қону жолағы - аспап-құралдар бойынша қонуды орындайтын әуе кемелеріне арналған мынадай үлгідегі ҰҚЖ-ның бірі:

      аспап-құралдар бойынша қонуға арналатын ҰҚЖ - визуалды құралдармен және ең болмағанда әуе кемесін қонуға кіруге бағыттауды қамтамасыз ете алатын визуалды емес құралдардың қандай да бір түрімен жабдықталған ҰҚЖ;

      І санаттағы дәлме-дәл қонуға кіру ҰҚЖ-ы - қонуға шешім қабылдау бойынша 60 м-ден кем емес биіктікке дейін немесе 800 м-ден кем емес көрінім кезінде, немесе ҰҚЖ-дағы көрінім алыстығы 550 м-ден кем емес жағдайда қонуға кіруге арналған, радиомаяктік жүйе мен көзкөрінім құралдарымен жабдықталған ҰҚЖ;

      ІІ санаттағы дәлме-дәл қонуға кіру ҰҚЖ-ы - 60 м-ден кем, бірақ та 30 м-ден кем емес шешім қабылдау биіктігіне дейін және ҰҚЖ-дағы көрінім алыстығы 300 м-ден кем емес жағдайда қонуға кіруге арналатын радиомаяктік жүйемен және көзкөрінімдік құралдармен жабдықталған ҰҚЖ;

      ІІІ санаттағы дәлме-дәл қонуға кіру ҰҚЖ-ы - ҰҚЖ бетіне және оның бүкіл бетінің бойымен әрекет ететін, радиомаяктік жүйемен жабдықталған және:

      IIIА - 30 м-ден кем биіктіктен қонуға кіруге шешім қабылдайтын немесе шешім қабылдауға биіктік бойынша шектеусіз және ҰҚЖ үстіндегі көрінім алыстығы 175 м-ден кем емес жағдайға арналған;

      IIIВ - 15 м-ден кем биіктіктен қонуға кіруге шешім қабылдайтын немесе шешім қабылдауға биіктік бойынша шектеусіз және ҰҚЖ үстіндегі көрінім алыстығы 175 м-ден кем, бірақ 50 м-ден кем емес жағдайға арналған;

      IIIС - қонуға кіруге биіктік бойынша және ҰҚЖ үстіндегі көрінім алыстығы бойынша шектеусіз жағдайға арналған радиомаяктік жүйемен жабдықталған ҰҚЖ;

      53) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      54) жасанды төсем - әуе кемелерінің жүктемесін, пайдалану және табиғи факторлардың әсерін тікелей қабылдайтын әуеайлақтық жамылғының жоғарғы қабаты;

      55) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      56) желдің жылдамдығы - ауаның жер бетіне қатысты қозғалысының жылдамдығы. Метеорологиялық ақпаратта, ұшу-көтерілу мен қонуды қамтамасыз ету кезінде берілетін желдің орташа барынша жоғары жылдамдығы;

      57) желдің орташа жылдамдығы - желдің 2 және 10 мин ішінде өлшенген шапшаң жылдамдығының орташаландырылған мәндері;

      58) желдің барынша жоғары жылдамдығы (соғулары) - 10 немесе 2 мин өткен уақыт ішінде алынған желдің шапшаң жылдамдығының ең жоғарғы мәні;

      59) желілік оттар - алыстан қысқа жарық жолақ әсерін жасайтын аса үлкен емес аралықпен көлденең сызықта орналасқан үш немесе одан да көп оттар;

      60) жерге қону нүктесі - номиналдық глиссаданың ҰҚЖ-мен қиылысының есептік нүктесі;

      жоғарыда аталған "қону нүктесі" дегеніміз - әуе кемесінің міндетті түрде ҰҚЖ жер бетіне жанасуының нүктесі емес, ол есепті бастау нүктесі.

      61) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      62) жиек - әуеайлақ элементтерінің жасанды төсемінің (ҰҚЖ, бұру-жылжу жолы (бұдан әрі - БРЖ) шетіне жанасатын және жасанды төсемнен оған іргелес жатқан топырақтық бетке өтуді қамтамасыз ететіндей етіп дайындалған учаске;

      63) кедергі - әуе кемелерінің жер бетінде жылжуына арналған аймақта орналасқан барлық жылжымайтын (уақытша немесе тұрақты) және жылжымалы объектілер немесе олардың бөліктері. Әуе кемелерінің жер бетінде жылжуына арналған немесе әуе кемелерінің ұшу кезіндегі қауіпсіздігін қамтамасыз етуге арналған, шартты беттен жоғарырақ тұрған аймақта орналасқан немесе ондай белгіленген беттерден тыс орналасқан және бағалау нәтижелері бойынша аэронавигация үшін қауіп төндіретін аймақта орналасқан объектілер немесе олардың бөліктері;

      64) кедергілерден бос аймақ - ішкі ауыспалы беттің және қонғанда тоқтайтын бет пен ұшу жолағының бөлігі болатын, осы беттермен шектелген және сыртына қарай аэронавигация мақсаттарына арналған сынғақ объектілерден басқа ешқандай жылжымайтын кедергілері шықпайтын, қонуға беттеудің ішкі бетінің үстіндегі әуе кеңістігі;

      65) кедергілерден бос сектор (КБС) - тікұшақ алаңшасында пайдаланылатын тікұшақтардың әр түрі үшін кедергісіз ұшу-көтерілу траекториясын қамтамасыз ететін радиусы бар 210 секторы, оның ішінде тікұшақ алаңшасының деңгейінен жоғары кедергілердің орналасуына тыйым салынған. Тікұшақ алаңшасынан 1 және 2 класты (ұшу-техникалық сипаттамалары бойынша) тікұшақтар үшін сектордың көлденең ұзақтығы жұмыс істемейтін бір қозғалтқышы бар тікұшақтың сипаттамаларына тәуелді;

      66) кепілді қоректендіру қалқаны - электр энергиясының жұмыстық көзі істен шыққан жағдайда электр энергиясының тұтынушыларын резервтік көзге автоматты түрде қосылуын қамтамасыз ететін энергия таратқыш құрылғы;

      67) конденсаторлық разрядты импульстік от - түтік ішіндегі газ арқылы жоғары кернеудегі электр разрядын өткізген кезде қарқындылығы жоғары және ұзақтығы өте қысқа жарық жарқылын шығаратын шам;

      68) визуалды ұшу - әуе кемесінің кеңістіктегі қалпын және орналасуын экипаж табиғи көкжиек пен жердегі бағдарлар бойынша анықтайтын жағдайда орындалатын ұшу;

      69) көріну - авиациялық мақсаттар үшiн көрiну келесi өлшемдерден ең басымды болып табылады:

      жер жанында орналасқан жарық кезiнде бақылаған кезде құптауға болатын көлемдегi қара объектiні анықтауға және тануға болатын ең ұзақ қашықтық;

      жарықтандырылмаған кезiнде жарықтарды 1000 кандел (кд) шамасында жарық күшiмен анықтауға болатын ең ұзақ қашықтық;

      70) КРМ-нің (ГРМ) сезгіш аймағы - КРМ-нің (ГРМ) қауіпті аймағының сыртында орналасатын кеңістік, оның ішінде ILS сигналына кедергі жасайтын бөгеттердің туындауына жол бермеу үшін көлік құралдарының тұраққа қойылуына және (немесе) қозғалысына бақылау жүзеге асырылады;

      71) курс сызығының номиналдық қалпы - ҰҚЖ-ның осьтік сызығымен бірдей келетін жағдайындағы курстың орташа сызығының қалпы;

      72) курстық, глиссадалық радиомаяктардың (бұдан әрі - КРМ ГРМ) қауіпті аймағы - әуе кемелерін қоса алғанда, көлік құралдарының тұрақтауы немесе қозғалысы радиомаяк параметрлерінің сәйкес келмейтін өзгерістерін тудыруы мүмкін курстық (глиссадалық) радиомаяк айналасындағы кеңістік;

      73) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      74) күрделі метеожағдай - көрінім 2000 м және одан аз және (немесе) бұлттардың төменгі шегінің биіктігі олардың жалпы саны екі октанттан астам кезінде 200 м және одан төмен;

      75) қарқындылығы аз оттар жүйесі (бұдан әрі АОЖ) - қону оттарының күші 10 000 кд-ден кем әуеайлақтық оттар жүйесі;

      76) қарқындылығы жоғары оттар жүйесі (бұдан әрі - ҚЖО) - қону оттарының күші кем дегенде 10 000 кд құрайтын әуеайлақтық оттар жүйесі;

      77) қауіпсіздік аймағы - аэронавигация мақсаттарына қажетті кедергілерден басқа кедергілерден бос, ұшуға кірудің және ұшу-көтерілудің соңғы сатысы аймағының (бұдан әрі - FATO) айналасындағы тікұшақ айлағының белгілі бір аймағы. Ол тікұшақтар FATO шегінен амалсыз шығып кеткен жағдайда зақымдану қаупін азайтуға арналған.

      78) қауіпсіз қону аймағы - сызықпен және периметр оттарымен шектелген аймақ;

      79) қону аймағы - жерге қонатын ұшақтардың ҰҚЖ-ға алғаш жанасуына арналған ҰҚЖ табалдырығынан кейін басталатын аймақ;

      80) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      81) қонуға беттеудің соңғы сатысы - құрал-аспап бойынша қонуға кіру сатысы, бұл кезде әуе кемесінің ҰҚЖ-ның бағыттағыш дәлізіне қарай шығуы және қону мақсатымен төмендеуі орындалады;

      82) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      83) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      84) магистральдік бұру-жылжу жолы - әдетте, ҰҚЖ бойында орналасатын және әуе кемелерінің ҰҚЖ-ның бір шетінен екінші шетіне бұру-жылжуын қамтамасыз ететін бұру-жылжу жолы;

      85) маневрлерді орындау ауданы - әуе кемелерінің ұшу-көтерілуіне, қонуына және олардың бұру-жылжуына арналған әуеайлақтың перронды қоспағандағы бір бөлігі;

      86) маркер - аймақ, бағыт, шекара кедергісін көрсететін жер деңгейімен қатар орналасқан нысан;

      87) маршруттағы қосалқы әуеайлақ - егер маршрутпен ұшу кезінде әуе кемесі штаттан тыс немесе авариялық жағдайға ұшыраса, әуе кемесі барып қона алатын әуеайлақ;

      88) межелі әуеайлақ - ұшу жоспарында және ұшу тапсырмасында қонуға белгіленген әуеайлақ ретінде көрсетілген әуеайлақ;

      89) межелі пункттің қосалқы әуеайлағы - егер қонуға белгіленген әуеайлаққа қону мүмкін емес немесе мақсатқа лайық болмаған жағдайда әуе кемесі ұшып бара алатын әуеайлақ. Өзінен әуе кемесі ұшып шыққан әуеайлақ та осы әуе кемесі үшін маршруттағы қосалқы әуеайлақ немесе межелі пункттің қосалқы әуеайлағы бола алады;

      90) метеорологиялық көрінім алыстығы (МКА) - жарықтылығы қаныққан (барынша жоғары) мұнардың немесе тұманның аясындағы мүлдем қарайған беттің жарықтылық контрасты шекті (ең аз) мәніне жететін барынша алыс қашықтық;

      91) метеорологиялық ақпарат - физикалық немесе күтілетін метеорологиялық жағдайларға қатысты метеорологиялық мәлімет, болжам немесе басқадай хабарлама;

      92) метеорологиялық бақылаулардың көрнектілігі - әуеайлақта анықталатын (өлшенетін) атмосфера күйінің метеорологиялық деректерінің сипаттылығы (көрсеткіштегі);

      93) метеорологиялық мәндер (метеомәндер) - ауа жағдайының бірқатарының және кейбір атмосфералық процестердің жалпы атауы. Оларға атмосфералық қысым, ауаның температурасы мен ылғалдылығы, желдің жылдамдығы мен бағыты, метеорологиялық көрінім алыстығы, бұлттану (саны, төменгі шегінің пішіні мен биіктігі), жауын-шашындардың саны мен түрлері, тұман, дауылдар, борандар және т.б. жатады;

      94) нықтап бекітілген жиек - әуе кемесі қозғалтқыштарына өзге заттардың түсіп кетуіне және топырақ бетінің ағындық эрозиясына жол бермеуге арналатын жасанды төсемі бар жиек;

      95) объективтік бақылау құралдары - әуе электрбайланысы арналары бойынша, сондай-ақ ӘҚҚК диспетчерлерінің әрекеттесу арналары бойынша ағымдағы уақытта, метеоақпаратты қоса бүкіл ұшулар ұзақтығының ішінде сөйлесулердің автоматтық тіркелуін қамтамасыз ететін жабдық;

      96) от - жарық таратылуының берілген қисықсызығын ұстап тұратын жарық беру аспабы;

      97) оттардың кіші жүйесі - бір функционалдық арналымдағы жарық-сигналдық жабдық жүйесінің оттар тобы;

      98) оттың істен шығуы - әлдебір жағдайлар себебінен жарықтың орташа күшінің берілген шашырау бұрыштары жаңа оттың нормалық күшімен салыстырғанда 50 %-дан астам азаюы;

      99) перрон - жолаушылардың отыруы мен түсуіне, поштаны, жүктерді тиеу мен түсіруге басқа да қызмет түрлеріне арналған әуе кемесін орналастыратын арнайы дайындалған әуеайлақтағы ұшу алаңының бір бөлігі.

      100) радиомаяк әрекетінің аймағы - радиомаяктің тиісті борт қабылдағыштың қалыпты жұмысын қамтамасыз ететін әуе кеңістігінің аумағы;

      101) соңғы қауіпсіздік аймағы (бұдан әрі - СҚБ) - ҰҚЖ-ның шетіне жалғасып жатқан және ұшу-қону жолағының осьтік сызығынан басталып екі жаққа симметриялы орналасқан аймақ ол ең алдымен ҰҚЖ жетпей төмендеген жағдайда немесе ҰҚЖ аймағының шегінен шығып кетіп қонғанда зақым келтірмеуге арналған;

      102) соңғы тежеу жолағы (бұдан әрі - СТЖ) - үзілген ұшу-көтерілу жағдайында әуе кемесін тоқтатуға арналған орналасатын екпіндеу арақашықтығының соңында орналасқан арнайы дайындалған тік төртбұрышты учаске;

      103) сынғыш объект - әуе кемесіне барынша аз қауіп тудыру мақсатында түрлі соққының әсерінен иілуге немесе деформацияланған қирауға бейім және массасы аз объект;

      104) таңбалаушы белгі (таңбалау) - аэронавигациялық ақпаратты жеткізуге арналған және әуеайлақтың үстіңгі бетіне орналасқан символ немесе символдар тобы;

      105) таулы әуеайлақ - бедерлі пішінді өңірде әуеайлақтың бақылау нүктесінен 25 км радиустан астам және 500 м салыстырмалы асырылымдары бар бедерлі пішінді өңірде, сондай-ақ теңіз деңгейінен 1000 м және одан астам орналасқан әуеайлақ;

      106) тиімді қарқындылық - бірдей көру қашықтығын ұқсас жағдайда бақылауды қамтитын және үнемі дәл сол түстей сәуле шашып тұратын оттың бірдей қарқындылығы яғни, жалтыл оттардың тиімді қарқындылығы;

      107) топырақтық негіздер - әуеайлақтық төсемнің конструкциясы арқылы таратылған, жүктемелер қабылдауға арналатын жаймаланған және тығыздалған жергілікті және әкелінген топырақтар;

      108) төсемнің жіктелу саны (PCN) - шексіз пайдалануға арналған жасанды төсемнің көтергіштік қабілетін көрсететін сан;

      109) тұрақ орны (бұдан әрі - ТО) - әуеайлақта әуе кемесіне қызмет көрсету мақсатында оны орналастыруға арналып дайындалған алаңша;

      110) тікұшақ айлағы - әуеайлақ немесе құрылыстың үстіңгі бетінің тікұшақтардың келуіне, жөнелтілуіне немесе осы үстіңгі беті арқылы қозғалуына толықтай немесе ішінара арналған белгілі бір учаскесі;

      111) тікұшақ айлақтарының күрделі жағдай аймағы - өртті жедел тоқтату үшін, фюзеляждың бүтіндігін уақытша сақтау мақсатындағы және борттағы адамдардың көшірілуін қамтамасыз етуге арналған тікұшаққа іргелес жатқан аймақ;

      112) тікұшақ айлақтың орналастырылатын ұшу-көтерілу арақашықтығы (TODAH) - қонуға кірудің және ұшу-көтерілудің соңғы сатысы аймағының ұзындығы мен орналастырылатын және тікұшақтардың ұшу-көтерілуін аяқтауына жарамды деп жарияланатын, кедергілерден бос тікұшақ жолағы ұзындығының (егер ол көзделген болса) қосындысы;

      113) тікұшақ айлақтың орналастырылатын үзілген ұшу-көтерілу арақашықтығы (RTODAH) - 1-класты ұшу-техникалық сипаттамалары бар тікұшақтардың үзілген ұшу-көтерілуін аяқтауға жарамды және орналастырылатын деп жарияланатын, қонуға кірудің және ұшу-көтерілудің соңғы сатысы аймағының ұзындығы;

      114) тікұшақ айлақтың орналастырылатын қону арақашықтығы (LDAH) - қонуға кірудің және ұшу-көтерілудің соңғы сатысы аймағының ұзындығы мен тікұшақтардың белгіленген биіктіктен қону маневрін аяқтауына жарамды және орналастырылатын деп жарияланатын кез келген қосымша аймақтың қосындысы;

      115) тікұшақпалуба - тікұшақтарды пайдалануға арналған, суда қалқитын немесе жылжымайтын теңіз конструкциясында орналасқан алаңша;

      116) тікұшақтарға арналған жер үсті БРЖ - тек қана тікұшақтардың пайдалануына арналатын жер үсті БРЖ;

      117) тікұшақтың тұрақ орны (ТО) - тікұшақты қоюға арналған әуе кемесінің тұрақ орны, ал егер де әуеде бұрылуы көзделсе, тікұшақтың қонуына және жер бетінен көтерілуіне арналады;

      118) уақытша әуеайлақ - жылдың белгілі бір жыл мезгілінде әуе кемелерінің ұшуларын қамтамасыз етуге арналған және тұрақты құрылыстары мен жабдығы жоқ, бірақ та есепке алуға және тіркеуге жататын әуеайлақ;

      119) ҰҚЖ жанындағы күту орны - егер тиісті диспетчерлік пункттен басқа бір нұсқау болмаса, басқарылатын әуе кемесі мен көлік құралдары тоқтайтын және күтетін, РМЖ-нің кризистік аймақтарын, ҰҚЖ-ын, кедергілерді шектеу беттерін қорғауға арналатын белгілі бір орын;

      120) ҰҚЖ кеңеюі - әуе кемелерінің бұрылысын қамтамасыз етуге арналған ұшу-қону жолағының бөлігі;

      121) ҰҚЖ көрiну қашықтығы (ағылшын тiлiндегi қысқармасы RVR) - ҰҚЖ-ның бiлiк желiсiнде орналасқан әуе кемесiнiң ұшқышы ұшу-қону жолағының белгiлеу белгiлердi немесе ҰҚЖ-ның бойы орналасқан жарықтарды көре алатын қашықтық;

      122) ҰҚЖ табалдырығының деңгейіне келтірілген қысым - бастапқы өлшегіш түрлендіргіш орнатылған жерде өлшенген және ҰҚЖ табалдырығының деңгейіне келтірілген атмосфералық қысым;

      123) ҰҚЖ табалдырығы - әуе кемесінің қонуына пайдалануға болатын әуеайлақтың ҰҚЖ-ы учаскесінің басы;

      124) ҰҚЖ-ны қорғау оттары - пилоттарды немесе көлік құралдары жүргізушілерін олардың әрекеттегі ҰҚЖ шығып кетуі мүмкіндігінен сақтандырып ескертетін жарық-сигнал беру жүйесі;

      125) ҰҚЖ-ның ығыстырылған табалдырығы - ұшу-қону жолағының басымен қиылыспайтын ұшу-қону жолағының табалдырығы;

      126) ұшу алаңы - бір немесе бірнеше ұшу-қону жолақтары, бұру-жылжу жолдары, арнайы орнатылған перрондары мен алаңшалары орналасқан әуеайлақтың бөлігі;

      127) ұшу жолағы - әуе кемесінің ұшуы мен қонуын қамтамасыз етуге арналған, әуе кемесінің зақымдану қаупін азайтатын және ұшу-қону жолағы шегінен асып кетпеуін, ұшу-көтерілуі және қонуы кезінде ҰҚЖ үстінен ұшып өтетін әуе кемелерінің ұшу қауіпсіздігін қамтамасыз ететін ұшу-қону жолағы мен тежеудің соңғы жолағын қоса алғандағы әуеайлақтың ұшу алаңының бір бөлігі;

      128) ұшу-көтерілу кезіндегі қосалқы әуеайлақ - егер ұшып-көтеріле сала қону қажеттілігі туындай қалса, ал ұшып шыққан әуеайлақты пайдалану мүмкіндігі болмаған жағдайда әуе кемесі (бұдан әрі - ӘК) қона алатын әуеайлақ;

      129) ұшу-қону жолағы (ҰҚЖ) - әуе кемесінің ұшар алдында екпін алуына және қонған кезде жүріп барып тоқтауына арналған әуеайлақтың ұшу жолағының негізгі бөлігі;

      130) ұшу-көтерілу және қону аймағы - әуе кемесінің ұшу-көтерілуі және қонуға кіруі кезіндегі маневрлерін қамтамасыз ететін шектерді қоса әуеайлақтың деңгейінен екінші эшелонның биіктігіне дейінгі әуе кеңістігі;

      131) үзілген қону - орындалуы кедергілерден ұшып өтудің барынша аз қауіпсіз биіктігінен төмен кезінде тоқтатылатын қону;

      132) үнемі сәуле шашып тұратын от - жылжымайтын нүктеден бақылау кезінде қарқындылығы тұрақты сәулелеу қабілетіне ие от;

      133) шектелген кедергілер секторы (бұдан әрі - ШКС) - 150 ғ секторы, оның ішінде, егер де бұл кедергілердің биіктігі шектелген болса, кедергілер орналасуы мүмкін;

      134) шешім қабылдау биіктігі - белгіленген қатысты биіктік, бұл кезде, егер оған жеткенге дейін әуе кемесінің командирі қонуға кіруді жалғастыруға қажетті бағдарлармен визуалды түйісуге жете алмаса немесе әуе кемесінің кеңістіктегі орны не оның қозғалыс параметрлері қауіпсіз қонуды қамтамасыз ете алмайтындығы анықталса, бұл биіктікте екінші айналымға кету маневрі орындалуға тиіс;

      135) электрмен жабдықтау сенімділігі санаты - тәуелсіз қоректендіру көздерінің санын және оларды қосу талаптарын белгілейтін электрмен жабдықтау жүйесінің сипаттамасы;

      136) халықаралық әуеайлақ - өзінен азаматтық авиация және әуе кеңістігін пайдалану туралы келісімнің қатысушылары болып табылмайтын мемлекеттерге әуе кемелерінің ұшулары жүзеге асырылатын әуеайлақ;

      137) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      138) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      139) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      140) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      141) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      142) А типтік қарқындылығы аз бөгегіш оттар - үздіксіз қызыл сәуле шығарып тұратын және барынша қарқындылығы 10 кд-ден кем емес оттар;

      143) В типтік қарқындылығы аз бөгегіш оттар - үздіксіз қызыл сәуле шығарып тұратын және барынша қарқындылығы 32 кд-ден кем емес оттар;

      144) С типтік қарқындылығы аз бөгегіш оттар - жалтылдаған сары/көк түсті және барынша қарқындылығы 40 кд-ден 400 кд-ге дейінгі оттар;

      145) D типтік қарқындылығы аз бөгегіш оттар - сары сәуле шашатын жалтылдаған және тиімді қарқындылығы 200 кд-ден 400 кд-ге дейінгі оттар;

      146) А типтік қарқындылығы орташа бөгегіш оттар - тиімді қарқындылығы 20000/2000 кд ақ түсті сәулелейтін жалтылдаған от;

      147) В типтік қарқындылығы орташа бөгегіш оттар - 2000 кд тиімді қарқындылықтағы қызыл сәулелі жалтылдаған от;

      148) С типтік қарқындылығы орташа бөгегіш оттар - 2000 кд тиімді қарқындылықтағы үнемі қызыл сәуле шашатын от;

      149) А типтік қарқындылығы жоғары бөгегіш оттар - 200000/20000/2000 кд тиімді қарқындылықтағы ақ түсті сәулелейтін жалтылдаған от;

      150) В типтік бөгегіш оттар - 100000/20000/2000 кд тиімді қарқындылықтағы ақ сәулелі жалтылдаған от;

      151) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      152) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      153) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      154) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      155) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      156) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      157) NОТАМ - электр байланысы құралдарымен таралатын және кез келген азронавигациялық жабдықты iске қосу, оның жай-күйi немесе өзгерту, қызмет көрсету және ережелер немесе қауiп-қатер туралы ақпаратты, ұшулардың орындалуымен байланысты персонал үшiн маңызы аса зор уақтылы алдын алу туралы ақпаратты қамтитын хабарлама;

      158) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      159) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      160) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      161) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      162) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      163) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      164) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;
      165) алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен;

      166) тікұшақ айлағынан асу - FATO аймағының ең жоғары нүктесінен асу;

      167) тікұшақты қондыру жөніндегі маман (ТҚМ) - біліктілік талаптарына сәйкес функцияларын орындайтын және тікұшақ ауданында апатты-құтқару жұмыстарын жүргізу мен ұйымдастыру, жолаушыларды отырғызу/түсіру, жүкті тиеу/түсіруге қолданылатын тікұшаққа қызмет көрсету бойынша рәсімдерді орындауға жауап беретін білікті персонал;

      168) тікұшақты қондыру жөніндегі маманның көмекшісі (ТҚМК) - тікұшақ операциялары кезінде ТҚМ ассистенті болып табылатын білікті маман;

      169) авиациялық станция операторы - АСО (радиооператор) - біліктілік талаптарына сәйкес функцияларды орындайтын білікті авиациялық персонал.

      Ескернту. 11-тармаққа өзгеріс енгізілді – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

2-бөлім. Әуеайлақтың деректері және
әуеайлақтардың физикалық сипаттамалары
1-тарау. Жасанды төсемді әуеайлақтарды және ұшу-қону
жолақтарын сыныптау

      Ескерту. 1-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      12. Әуеайлақ үшін оның класы және әрбір жасанды ұшу-қону жолағының (бұдан әрі - ЖҰҚЖ) класы анықталуға тиіс. Әуеайлақ класы:

      1) бір ғана ұшу-қону жолағы бар әуеайлақтарда - ЖҰҚЖ класымен;

      2) екі немесе одан да көп ұшу-қону жолағы бар әуеайлақтарында - барынша ұзын ЖҰҚЖ-ның класымен анықталады.

      ЖҰҚЖ класы стандарттық жағдайдағы ұшу-қону жолағының ұзындығымен ҚР АА ӘПЖН-ның 1-қосымшасының 1-кестесі бойынша анықталады.

      13. Халықаралық ұшуларды қамтамасыз ететін әуеайлақтары үшін кодтық белгілері анықталады.

      Халықаралық ұшуларды қамтамасыз ететін әуеайлақтардың кодтық белгілері ҚР АА ӘПЖН-ның 1-қосымшасының 2-кестесі бойынша анықталады.

2-тарау. Әуеайлақ элементтерінің геометриялық өлшемдері

      Ескерту. 2-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      14. Әуеайлақта әрбір ұшу-көтерілу және қону бағытына арналған мынадай ұшу-көтерілу және қону қашықтығы белгіленуге тиіс:

      1) орналасатын екпіндеу арақашықтығы (ОЕА);

      2) орналасатын ұшу-көтерілу арақашықтығы (ОҰКА);

      3) орналасатын үзілген ұшу-көтерілу арақашықтығы (ОҮҰКА);

      4) орналасатын қону арақашықтығы (ОҚА);

      Егер ҰҚЖ-да, ҰҚЖ-ның шет жақтарына жанаспайтын БРЖ-дан ұшу-көтерілу көзделген болса, онда тиісті ұшу-көтерілу арақашықтықтары орнатылуға тиіс.

      Орналасатын арақашықтықтарды анықталуы ҚР АА ӘПЖН-ның 2-қосымшада келтірілген.

      15. Жабдықталған және жабдықталмаған ұшу-қону жолағы бар ұшу жолағы (бұдан әрі - ҰЖ) егер ҰҚЖ А,Б,В,Г,Д кластары үшін 150 м-ден немесе 4,3,2 кодтық көмірлері және Е класты ҰҚЖ үшін 30 м-ден немесе 1 кодтық көмірі кем болмауға тиіс деп көзделсе, әр ҰҚЖ шегімен және соңғы тежеу жолағымен жалғасып жатуға тиіс.

      16. Дәлме-дәл қонуға кіру жабдықталған ҰҚЖ-ы немесе дәл емес жабдықталған ҰҚЖ-ы бар қонуға кіру қамтитын ұшу жолағы (ҰЖ-ның бүкіл ұзына бойымен) көлденең бағытта ҰҚЖ осінен және оның жалғасуынан екі жағына қарай кем дегенде мынадай қашықтыққа созылуға тиіс:

      1) А, Б, В, Г класты немесе 4, 3 кодтық нөмірлері ҰҚЖ үшін 150 м;

      2) Д және Е класты 1, 2 нөмірлеріҰҚЖ үшін 75 м немесе.

      17. Жабдықталмаған ҰҚЖ-ын, қосалқы топырақ ҰҚЖ-дан басқа, қамтитын ұшу жолағы ҰҚЖ осінен екі жағына қарай бірдей көлденең бағытта (ҰЖ-ның бүкіл ұзына бойымен) кем дегенде:

      1) А, Б, В, Г класты немесе 3, 4 кодтық нөмірлері ҰҚЖ үшін 75 м;

      2) Д, Е класты немесе 1, 2 кодтық нөмірлері ҰҚЖ үшін 40 м қашықтыққа созылуы керек.

      Ескерту. 17-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      18. ҰҚЖ осінен (жабдықталған немесе жабдықталмаған ҰҚЖ-ын қамтитын) (ҰЖ-ның бүкіл ұзына бойымен) екі жағына бірдей орналасқан ұшу жолағына әуе кемесінің жете алмай немесе ҰҚЖ шегінен шығып кеткен жағдайда зақымдану мүмкіндігін барынша азайтатындай етіп жоспарлануы және дайындалуға тиіс.

      ҰЖ-ның жоспарланған бөлігі ҰҚЖ осінен:

      1) А, Б, В, Г класты немесе 4, 3 кодтық нөмірлері ҰҚЖ үшін 75.

      2) Д және Е класты немесе 2, 1 кодтық нөмірлері ҰҚЖ үшін 40 м-ден кем емес қашықтыққа созылуы керек.

      19. Ұшу жолағының жоспарланған бөлігінің беткі топырақ қабаты әуеайлақтағы жасанды төсеммен (ЖҰҚЖ қауіпсіз жол жиегі, бұру-жылжу жолы, КПТ) байланысып жатқан жерлерде олармен бір деңгейде орналасуға тиіс.

      20. ЖҰҚЖ-ның бастау алған жеріндегі ұшу жолағының бөлігі ӘК газ ағыны салдарынан тозып кетуін болдырмау мен жерге қонатын әуе кемесін ондағы түрлі соққыдан қорғау мақсатында ЖҰҚЖ енінен:

      1) ЖҰҚЖ А класы немесе 4 кодтық нөмірі үшін 60 м;

      2) ЖҰҚЖ Б және В кластары үшін 50 м;

      3) ЖҰҚЖ Г және Д кластары немесе 3,2 кодтық нөмірлері үшін 30 м кем емес ендікте бекітілуге тиіс.

      21. Ұшу жолағы жоспарланған бөлігінде ҰЖ-да болуға тиіс, ондағы жұмыстарға қажетті жеңіл және сынғыш объектілерден (мысалы, визуалды құралдар, курстық радиомаяктың бақылау антеннасы, қондырғыш радиолокатордың (бұдан әрі - ҚРЛ) бұрыштық шағылыстырғыштары және т.б.) өзге объектілер болмауға тиіс. ҰЖ-ның жоспарланған бөлігінде ұшу-көтерілу не қону үшін ҰҚЖ-ын қолдану кезінде (мысалы қар жинайтын машиналар) жылжымалы объектілер болмауға тиіс.

      Жолағында уақытша кедергілердің болуы жайындағы нұсқамалық материалдар ҚР АА ӘПЖН-ның 3-қосымшасында берілген.

      22. Жоспарланған бөлік шегінен ұшу жолағы шегіне дейін, функционалдық арналымы бойынша ҰҚЖ-ға жақын жерлерде болады және одан өзге жерлерге қойылмауы керек объектілерден басқа объектілер болмауға тиіс (ГРМ, ҚРЛ, старттық диспетчерлік пункті (СДП), метеорологиялық өлшеу құралдары).

      Осы шекте мыналардан басқа, өлшемдерінің өзгеруін (арттырылуын) болжамдайтын бар объектілерді реконструкциялау немесе жаңаларын салуға жол берілмейді:

      1) әуе кемелерінің ұшып көтерілуі мен қонуын қамтамасыз ету қажеттілігі, немесе;

      2) ӘК ұшуларының қауіпсіздігіне қолайсыз жағдай тудырмайды.

      23. ҰҚЖ-ның ені бүкіл ұзына бойында тұрақты және төмендегі мәннен кем болмауға тиіс:

      1) ҰҚЖ-ның А класы немесе 4F кодтық белгісі үшін 60 м;

      2) ҰҚЖ-ның Б класы немесе 4C, 4D, 4E, 4D 3D кодтық белгілері 45 м;

      3) ҰҚЖ-ның В класы үшін 42 м;

      4) ҰҚЖ-ның Г класы үшін 35 м немесе 3A, 3B, 3C кодтық белгілері;

      5) ҰҚЖ-ның Д класы үшін 28 м;

      6) ҰҚЖ-ның Е класы үшін 21 м-ден кем болмауға тиіс.

      Ұшу қанаттарының құлашы 75 м-ге дейін жететін сыртқы авиашиналары бойынша ізі 10,5 м. және одан аз мөлшерде болатын ӘК пайдалануға арналған ЖҰҚЖ А класы немесе 4F кодтық белгісі үшін ҰҚЖ-ның ең аз ені 45 м-ге дейін рұқсат етіледі. Мұндай жағдайда ені осымен шамалас етіп бекітілген жол жиектерінің ЖҰҚЖ осінен қашықтығы жол жиегінің әр жақтауынан сыртқы жиегіне дейін 30 м-ден артпауға тиіс.

      Ұшу қанаттарының құлашы 75 м-ден артық болатын 7 индексті ЖҰҚЖ А класына арналған ӘК пайдалану үшін, жиектермен бекітілген ЖҰҚЖ-ның жалпы ені 75 м-ден кем болмауға тиіс, ал оның ЖҰҚЖ осінен сыртқы жиекке дейінгі әрқайсысының қашықтығы 37,5 м-ден кем болмауы керек.

      Бұл ретте, бекітілген жол жиектері, ұшақтың жол жиегінен шығып кеткен жағдайында оған конструктивті зиян келтірмейтіндей немесе жол жиектерімен қозғалатын жер үсті көлігіне қандай да бір зақым келтірмейтіндей етіп, ЖҰҚЖ-мен салыстыруға болатын түрлі ауыртпалықты көтере алатындай болуы керек.

      24. ЖҰҚЖ-ның соңымен шектесіп жатқан БРЖ жоқ болған жағдайда немесе ӘК-нің бұрылуына мүмкіндік жоқ жағдайда ЖҰҚЖ-ны одан оңға немесе солға қарай кеңейту көзделеді. Кеңейтетін жердегі ЖҰҚЖ-ның ені:

      1) А, Б, В, класты немесе 4 кодтық нөмірі ЖҰҚЖ үшін 75 м-ден кем болмауға тиіс;

      2) Г және Д класты немесе 3,2 кодтық нөмірлері ЖҰҚЖ үшін 45 м-ден кем болмауға тиіс.

      25. Әрбір әуеайлақта әуеайлақ бойынша Нұсқаулықта (Ұшуларды жүргізу нұсқаулығында) әрбір ҰҚЖ үшін ҰҚЖ-ның бойлық және көлденең пішіні нақты еңкіштіктерімен қоса көрсетілуге тиіс. Еңістер мәндері ИКАО құжаттарында орнатылған шамалардан аспауы керек ("Әуе айлақтары" 14 қосымша 3.1 тармағы 3.1.13-3.1.19 тармақтары, том I).

      26. Ұшу жолағының әр аяқталатын жағында соңғы қауіпсіздік аймағы (бұдан әрі - СҚА) болуға тиіс. Е класты жабдықталмаған ҰҚЖ-да соңғы қауіпсіздік аймағының болмауына рұқсат етіледі

      27. СҚА, бойлық бағытта ҰЖ-ның соңына түйісуге тиіс және одан ары 90 м-ден кем емес қашықтыққа дейін созылып жатуға тиіс.

      Көлденең бағытта, СҚА ҰҚЖ-ның осьтік сызығының жалғасуынан әр жаққа қарай ҰЖ-ның жоспарланған бөлігі үшін көрсетілгеннен кем емес қашықтыққа созылып жатуға тиіс. Мұндай ендегі СҚА құру мүмкін болмаған жағдайда, СҚА ені ең аз дегенде, ҰҚЖ-ның енінен екі есе артық болуына рұқсат етіледі.

      28. СҚА аумағында функционалдық мақсатқа пайдаланылатын сол жерде болуға тиіс (визуалдық құралдар, курстық радиомаяктың бақылау антеннасы, ҚРЛ бұрыштық шағылыстырғышы және т.б.) сынғақ объектілерден басқа объектілер болмауға тиіс. ҰҚЖ жоспарланған жерлерде ұшу не қону үшін ҰҚЖ-ғын қолдану барысында (мысалы, қар жинағыш машиналар) жылжымалы объектілер болмауға тиіс.

      29. Соңғы қауіпсіздік аумағы - ӘК жерге қонуы барысында ұшып жетпей немесе ҰҚЖ аясынан шығып кеткен жағдайда ӘК-не мүмкіндігінше келтірілетін залалдың аз болуын жоспарлап дайындау керек.

      30. СҚА беті ұшу немесе қонуға кіретін беттің деңгейінен жоғары болмауға тиіс. СҚА бойлық еңістеуінен еңкіштігі 5% құрайтын, ал көлденеңіне 5 % құрайтын - көтерілетін немесе төмендейтін еңістіктен астам болмауға тиіс.

      Еңістеулердің өзгерістері, күрт өтулерсіз немесе шұғыл кері еңістіксіз, мүмкіндігінше жатық болуға тиіс.

      31. Еркін аймақ (ЕА) соңғы екпін алу қашықтығы орналасқан жерден басталуға тиіс және оның ұзындығы осы қашықтықтың жартысынан аспауы керек.

      Еркін аймақтарға (ЕА) талаптар енгізілуі әуеайлақта міндетті түрде ЕА болуын талап етпейді. ЕА қажеттілігі әуеайлақ орналастыруының жергілікті жағдайларымен және олардың құрылғыларының мақсаттылығымен анықталады.

      32. Еркін аймақ ҰҚЖ-ның осьтік сызығының жалғасуынан әр жағына 75 м-ден кем болмайтындай қашықтыққа созылып жатуға тиіс.

      33. Еркін аймақтың беті жоғары көтерілетін 1,25 % қисаюы бар шартты жазықтықтан аспауы керек, мұның барысында осы жазықтықтың төменгі шегі ретінде:

      1) ҰҚЖ-ның осьтік сызығын қамтитын тік жақтыққа перпендикулярлы келетін;

      2) ҰҚЖ-ның осьтік сызығындағы орналасатын екпіндеу арақашықтығының соңында орналасқан нүкте арқылы өтетін көлденең сызық болып табылады:

      Кейбір жағдайларда ҰҚЖ-ның, жиектердің (бекітілген жол жиектері) немесе анықталған көлденең және бойлық еңістігі кезіндегі ҰЖ жазықтығының төменгі шегі ҰҚЖ-ның, жиектің немесе ҰЖ бетінен төмендеу болуы мүмкін. Бұл осы беттерді тегістеу қажет деген сөз емес. ҰЖ-ның соңына бетімен қатар орнатылған бірақ, ҰЖ-нан төмендеу тұрған бедерді тегістемеуге болады.

      34. Ені ҰҚЖ-ның енінен кем емес созылып жатқан еркін аймақтың сол бөлігіндегі бойлық екпіндеудің сипаттамасы егер, еркін аймақтың орташа еңкеюі елеусіз немесе сәл көтеріңкі болса ҰҚЖ еңістігімен салыстырмалы болуы керек. Еркін аймақтың орташа еңкеюі елеусіз немесе сәл көтеріңкі болған жағдайда (ҰҚЖ еңкеюімен салыстырмалы) еркін аймақтың көтеріңкі еңістігін шұғыл өзгертіп жіберуге жол берілмейді. Мысалы, еркін аймақты қиып өтетін арық, жыра секілді жекеленген жерлердің төменірек түсіп кетуі мүмкін болатын жағдай болмауға тиіс.

      35. Еркін аймақтың беткі жағында қандай да кедергілердің болуына жол берілмейді. Функционалдық маңызды болып табылатын жерлерде мақсатты түрде орналасқан объектілер жеңіл және сынғыш конструкциялы болуға тиіс.

      36. Соңғы тежеу жолағының ені өзімен жанасатын ҰҚЖ-ның енімен бірдей болады.

      Соңғы тежеу жолақтарына талаптар енгізу - әуеайлақтарда міндетті түрде СТЖ болуы дегенді білдірмейді. СТЖ орнату қажеттілігі мен СТЖ ұзындығы әуеайлақ орналасуының жергілікті жағдайлары мен мақсаттылықты ескере отырып анықталады.

      37. СТЖ ұшу аяқталған жағдайда ұшақтың салмағынан болатын жүктемені ешбір зиян келтірместен, көтере алатындай етіп дайындалуы керек.

      38. БРЖ-ның ені, БРЖ-ның жиектері, БРЖ-ның кедергілерден алыстауы сияқты ең төменгі параметрлерді анықтау мақсатында - әуеайлақтарындағы әр БРЖ үшін осы БРЖ-да пайдаланылатын ұшақтардың индекстері орнатылады. Ұшақ индексі оның қанатының құлашы бойынша және сыртқы авиашиналары бойынша шасси ізіне қарай осы ҚР АА ӘПЖН-ның 4-қосымшасы бойынша орнатылады.

      Рулежді жолдардың беріктігі ұшу-қону жолақтарының беріктілігінен кемін құрамайды, жасанды жабыны бар рулежді жолдарының беті ӘК бойынша қозғалысы кезінде әуе кемелерінің конструкциясының зақымдалуын болдырмау үшін жасалады.

      39. БРЖ-ның ені:1) 1 индексті ӘК үшін 7,0 м-ден;

      2) 2 индексті ӘК үшін 10,0 м-ден;

      3) 3 индексті ӘК үшін 13,0 м-ден;

      4) 4 индексті ӘК үшін 17,0 м-ден (сыртқы авиашинасы бойынша шасси ізі 7,5м-ге дейінгі 4 индексті ұшақтар үшін 14 м);

      5) 5 индексті ӘК үшін 19,0м-ден;

      6) 6 индексті ӘК үшін 22,5 м-ден (сыртқы авиашинасы бойынша шасси ізі 9,5м-ге дейінгі 6 индексті ұшақтар үшін 18 м, сыртқы авиашинасы бойынша шасси ізі 12,5 м кезінде 21 м );

      7) 7 индексті ӘК үшін 25,0 (7 индексті ӘК үшін 22,5 м. қанат құлашы 5-тен 75 м-ге дейін жететін сыртқы авиашинасы бойынша шасси ізі 13,5 м-ден) кем болмауға тиіс.

      Осы ҚР АА ӘПЖН 13 тармағына сәйкес код белгілеулерімен орнатылған әуе айлақтары үшін ӘК үшін "Әуеайлақтары" халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияға 14 қосымша 3.9 тармағына сәйкес белгіленеді, том I.

      40. 4, 5, 6 немесе 7 индексті ұшақтардың бұру-жылжуына арналған БРЖ-ның екі жағынан жиектер (төсемі бар БРЖ үшін - бекітілген жиектер) көзделуі керек. БРЖ мен жол жиегінің жалпы ені:

      1) 4 индексті ӘК үшін 27,0 м-ден;

      2) 5 индексті ӘК үшін 29,0 м-ден;

      3) 6 индексті ӘК үшін 40,5 м-ден (сыртқы қозғалтқыштары осьтерінің арасындағы қашықтығы 27 м-ге дейін 6 индексті ұшақтар үшін 31 м, шасси іздерінің аралығы сыртқы авиашиналары бойынша 12, 5 м-ге дейін 6 индексті ұшақтар үшін 39 м);

      4) 7 индексті ӘК үшін 44,0 м-ден (сыртқы қозғалтқыштары осьтерінің арасындағы қашықтығы 36 м-ге дейін 7 индексті ұшақтар үшін 40,5 м, қанатының құлашы 75-тен 80-м-ге дейін жететін ұшақтар үшін 60 м) кем болмауға тиіс.

      41. БРЖ-ның осьтік сызығы мен жылжымайтын кедергілердің арасындағы қашықтық:

      1) 1 индексті ӘК үшін 25,0 м-ден;

      2) 2, 3 индекстердегі ӘК үшін 29,5 м-ден;

      3) 4, 5 индекстердегі ӘК үшін 38,0 м-ден;

      4) 6 индексті ӘК үшін 47,5 м-ден;

      5) 7 индексті ӘК үшін 57,5 м-ден (сыртқы авиашиналары бойынша шасси іздерінің аралығы 10,5 м-ге дейін және қанатының құлашы 65-тен 75 м-ге дейін жететін ӘК үшін 55 м) кем болмауға тиіс.

      Көрсетілген қашықтықтар перрондағы бұру-жылжу жолдарына қатысты емес.

      42. Жасанды төсемді және жасанды төсемсіз параллельді БРЖ осьтік сызықтарының арасындағы қашықтық осы ҚР АА ӘПЖН-ның 5-қосымшасында белгіленген мәндерден төмен болмауға тиіс

      43. БРЖ-ның жасанды төсемінің ҰҚЖ жасанды төсеміне түйісетін жеріндегі дөңгелектену радиусы кем дегенде:

      1) 1 индексті ӘК үшін 10 м;

      2) 2 индексті ӘК үшін 20 м;

      3) 3 индексті ӘК үшін 30 м;

      4) 4, 5, 6, 7 индексті ӘК үшін 50 м болуға тиіс.

      Егер ұшақтың БРЖ-дан шығатын бұрылысы тек бір жағына қарай орындалатын болса, онда БРЖ-ның екінші жағынан дөңгелектеу көзделмеуі мүмкін.

      44. Перрондағы бұру-жылжу маршрутының осьтік сызығы мен жылжымайтын кедергілердің арасындағы қашықтық:

      1) 1 индексті ӘК үшін 16,0 м-ден;

      2) 2, 3 индекстердегі ӘК үшін 22,0 м-ден;

      3) 4, 5 индекстердегі ӘК үшін 28,5 м-ден;

      4) 6 индексті ӘК үшін 40,0 м-ден;

      5) 7 индексті ӘК үшін 47,5 м-ден кем болмауға тиіс.Егер перронда рульдеу маршруты ретінде перронға белгілі бір бойлықта жалғасып жататын әуеайлақтың БРЖ-ы пайдаланылса, жоғарыда көрсетілген қашықтық 41-тармағына сәйкес ұлғайтылуға тиіс.

      45. Бойлық және көлденең еңістерінің РД шамалары "Әуе айлақтары" халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияға 14 қосымша 3.9 тармағы 3.9.9- 3.9.12 тармақшаларында белгіленген шамалардан аспайды, том I.

      46. ІІІ В санатты қонуға дәлме-дәл кіру үшін жабдықталған ҰҚЖ табалдырығының алдында радиобиіктік өлшегіштің жұмыс аймағы көзделеді.

      Радиобиіктік өлшегіштің жұмыс аймағы ҰҚЖ табалдырығынан ем дегенде 300 м-ге және ҰҚЖ өсінің жалғасуынан әр жағына қарай 30 м-ге созылады. ҰҚЖ осінен әр жағына қарай ұсынылатын қашықтық 60 м-ді құрайды.

      47. Радиобиіктік өлшегіштің жұмыс аймағы еңкіштігінің өзгерістері барынша аз болуға тиіс. Еңістер бұлтартпай өзгеретін жағдайда олар жатық болады. Екі жапсарлас еңістер арасындағы өзгеріс көрсеткіші әр 30 м үшін 2 %-дан аспайды.

      48. Әр жұмыс әуеайлағында, әуеайлағының жұмыс аймағына бөгде адамдар мен жануарлардың кіруіне жол бермеу үшін бейнебақылау жүйесімен жарақталған биіктігі 2 метрден кем емес бүкіл периметрі бойынша қоршау орнатылады, сондай-ақ қоршаудың ішкі жағынан периметрі бойымен патрульдеу үшін құрылғы мен жарық беру үшін шамдары орнатылады, сонымен бірге осы шамдар әуе кемелерінің ұшуы/қонуы үшін қауіптілік пен кедергі келтірмейтіндей таңдалады және орнатылады.

3-тарау. Әуеайлақтың жасанды төсемдерінің беріктігі және топырақты ұшу-қону жолағының көтергіштік қабілеті

      Ескерту. 3-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      49. Жасанды төсемдер әуе кемелерінің олар үшін арналған тұрақтар мен қозғалысы кезінде туындайтын жүктемелерге төзімді болуға тиіс.

      50. Әр ЖҰҚЖ-нына, БРЖ-нына, сондай-ақ перронның және ТО-на жасанды төсемдердің көтергіштік қабілеті анықталады және аэронавигациялық ақпаратта (AIP), әуеайлақ бойынша нұсқаулықта және ұшуларды жүргізу нұсқаулықта (Әуеайлақтың аэронавигациялық паспортында) жарияланады.

      51. Салмағы 5700 кг астам әуе кемелерін пайдалану үшін арналған жасанды төсемнің көтергіштік қабілеті "Ұшақтың жіктелу саны - төсемнің жіктелу саны (ACN-PCN)" әдісі бойынша анықталады және мынадай мәліметтермен қоса ұсынылады:

      1) төсемнің жіктелу саны (PCN);

      ) төсемнің түрі;

      3) негізінің беріктік санаты;

      4) пневматикадағы қысымның барынша рұқсат етілетін санаты;

      5) бағалау әдісі.

      Іс-қимыл мерзімдері жылдың нақты мезгілімен шектелетін әуеайлақтың жасанды төсемінің жіктелу санының мәндерін (бұдан әрі - PCN) осы шектеудің іс-қимыл мерзімдерін көрсете отырып беруге рұқсат етіледі.

      1. ACN-PCN әдісі бойынша жасанды төсемнің төзімділігі туралы мәліметтер осы ҚР АА ӘПЖН-ның 6-қосымшасында көрсетілген.

      2. ACN әуе кемелерінің жіктелу сандары ХААҰ әдістемесі бойынша (DOC-AN/901 3 бөлімі) есептеледі және әуе кемесін ұшақтарды ұшуда пайдалану нұсқаулығында (бұдан әрі - ҰПН) жасаушы тарапынан СБӘ-де көрсетіледі. ҰПН-да әуе кемесінің ACN мәндері көрсетілмеген жағдайда, аэронавигациялық ақпарат жинақтарында көрсетілген мәндерді пайдалануға рұқсат етіледі.

      3. Жіктелу сандарын анықтау әдісі ҚР СБӘ-де көрсетілген.

      52. Егер төсемдердің сыныптау сандары (РCN) пайдаланылатын ӘК сыныптау сандарынан (AСN) төмен болса әуе кемелерін төсемдердің салмағын шектеусіз және/немесе пайдалануға болады.

      Егер PCN мәндері ACN мәндерінен төмен болса, ӘК-нің массасы және/немесе қозғалыс қарқындылығы бойынша шектеулер енгізу қажет.Нұсқамалық материалдар осы ҚР АА ӘПЖН-ның 6-қосымшасында мазмұндалған.

      53. Әуеайлақта ӘК-тің салмағы және/немесе қозғалыс қарқындылығы бойынша шектеулер енгізілген кезде, сондай-ақ PCN мәндерінің іс-қимыл мерзімдері шектелген жағдайда (мысалы, қысқы маусымда) олар Әуеайлақ бойынша нұсқаулықта және/немесе ұшуларды жүргізу нұсқаулықта (бұдан әрі - ҰПН) және керек жағдайда және аэронавигациялық ақпарат құжаттарында (AIP) көрсетілуге тиіс.

      54. Салмағы 5700 кг және одан аз әуе кемелерін пайдалану үшін арналған жасанды төсемдердің көтергіштік қабілеті туралы деректер

      1) ӘК-тің барынша рұқсат етілетін салмағы;

      2) пневматикалардағы барынша рұқсат етілетін қысымды қамтуға тиіс.

      55. Топырақтық ұшу-қону жолағының (бұдан әрі - ТҰҚЖ) көтергіштік қабілетінің көрсеткіштері ұшуларды жүргізу нұсқаулықта көрсетілген ӘК-тің пайдаланылатын типтері үшін талап етілетін топырақ беріктігіне және тығыздығына сәйкес болуға тиіс.

      Негізгі ҰҚЖ-ға қону және ұшу мүмкін болмаған жағдайда қосалқы ТҰҚЖ пайдалану мүмкін болады.

4-тарау. Әуеайлақтың жасанды төсемдерінің және топырақтық беттерінің жай-күйі

      Ескерту. 4-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      56. ҰҚЖ бетінде:

      1) төсемді бүлдіретін бөтен заттардың немесе өнімдердің;

      2) арматураның ашық қалған өзектерінің;

      3) іргелескен бетонтақта қырларының және жарықтар жиектерінің арасында биіктігі 25 мм-ден астам кемерлердің;

      4) биіктігі 15 мм-ден астам мастика қатпарларының;

      5) тереңдігі 25 мм-ден астам ең төменгі өлшемі 50 мм-ден астам шұңқырлар мен ойықтардың;

      6) мастикамен жабылмаған, ені 30 мм-ден асатын және тереңдігі 25 мм-ден астам жарықшақтары бар тақталардың шеттеріндегі нақыштардың;

      7) үш метрлі сырық астынан 25 мм-ден астам саңылау түзетін (жауын суын жинағыш науалар мен қосқұлама пішінді төбелерден басқа) толқын тәрізді түзілімдердің;

      8) төсемдер беттерінің тереңдігі 25 мм-ден астам қабыршақталған бөліктерінің;

      9) ӘК тіректері жүріп өтетін жолда жабын бетінің ұзындығы 10 м-ден астам су іркілетін тұйық төмендеулердің болмауға тиіс.

      57. Халықаралық әуеайлақтарының А, Б, В, класты (немесе 4 кодтық нөмірі) ЖҰҚЖ-ы Әуеайлақ бойынша нұсқаулықта және/немесе ҰПН-да (АНПА) әуеайлақ төсемі түзулігінің жинақталған сипаттамасы (R) анықталады және жариялануға тиіс. Осы ЖҰҚЖ-ы үшін R мәні 2-ден кем болмауға тиіс.

      58. Жасанды төсемсіз ҰҚЖ-да:

      1) әуе кемелері дөңгелектерінің қопсытылған, тығыздалмаған топырақты учаскелердің ҰПН-да көрсетілген тереңдігі барынша рұқсат етілетін мәннен асатын іздері;

      2) жауын-шашыннан немесе қардың еруінен соң су іркіліп қалатын тегістелмеген учаскелер;

      3) әуе кемесінің басқаруға көнуіне әсер ететін немесе шассидің сынуына әкелуі мүмкін топырақтың шөгулері мен ойықтары түріндегі жекелеген кедір-бұдырлар;

      4) шассидің сынуына әкелуі немесе әуе кемелері қоғалтқыштарының ауатартқыштарына түсіп кетуі мүмкін бөтен заттар;

      5) ӘК тіректері өтетін аймақта ҰҚЖ бойында төселген үш метрлі сырықтың астында 100 мм-ден астам саңылауы бар беттік кедір-бұдырлар;

      ) беттің

мәндерінен асатын мезо кедір-бұдырлар болмауға тиіс.

      Мезокедір-бұдыр беттер - бетті 5, 10 және 20 м-лік қадаммен тегістеу кезінде анықталатын және түсіру қадамына көршілес жатқан нүктелердегі биіктіктер айырымының қатыстығы ретінде бағаланатын кедір-бұдырықтар.

      59. Жасанды төсемді ЖҰҚ, СТЖ шет жақтарына жанасатын БРЖ-ның жасанды төсемдерінің, перронның, ҰЖ-ның бекітілген телімдерінің бетінде:

      1) төсемді бүлдіретін бөтен заттар немесе өнімдер;

      2) арматураның ашық қалған өзектері;

      3) іргелескен тақта қырларының және жарық жиектерінің арасында биіктігі 30 мм-ден астам кемерлер;

      4) мастиканың биіктігі 15 мм-ден астам қатпарлары;

      5) тереңдігі 30 мм-ден астам ең төменгі өлшемі 50 мм-ден астам шұңқырлар мен ойықтар;

      6) бетонтақта қырларының тереңдігі 30 мм-ден астам, ені 30 мм-ден асатын және мастикамен жабылмаған сынақшалары;

      7) ӘК тіректері жүріп өтетін жолда жабын бетінің үш метрлі сырық астынан 30 мм-ден астам саңылау түзетін толқын тәрізді түзілімдер;

      8) төсемдер беттерінің тереңдігі 30 мм-ден астам қабыршақталған бөліктері болмауға тиіс.

      60. ҰҚЖ-ға жанасатын БРЖ-ның, перронның, ҰЖ учаскелерінің топырақтық бетінде:

      1) ҰПН-да көрсетілген барынша жол берілетін мәннен асатын терең әуе кемелері дөңгелектерінің ізтабандары, топырағы қопсытылған, тығыздалмаған учаскелер;

      2) жауын-шашыннан соң немесе қар еруі кезінде су жинақталып қалатын тегістелмеген учаскелер;

      3) шассидің сынуына әкелуі немесе әуе кемелері қозғалтқыштарының ауатартқыштарына түсіп кетуі мүмкін бөтен заттар болмауға тиіс.

      61. ЖҰҚЖ мен БРЖ-ның бүйірлік қауіпсіздік жолақтарында (БҚЖ):

      1) төсемді бүлдіретін өнімдер мен бөтен заттар;

      2) арматураның ашық қалған өзектері;

      3) беттің, биіктігі 50 мм-ден асатын кемерлері болмауға тиіс.

      62. ТҰҚЖ мен БРЖ-ның топырақты жиектерінде:

      1) ӘК қозғалтқыштарының ішіне түсіп кетуі мүмкін өзге заттардың;

      2) әуе кемесін БРЖ-дан немесе ТҰҚЖ-дан шығарып жылжыту кезінде оның зақымдану қаупін елеулі дәрежеде арттыруы мүмкін тегістелмеген, топырағы тығыздалмаған учаскелер болмауға тиіс.

5-тарау. Кедергілерді анықтау

      Ескерту. 5-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      63. Әуеайлақта ұшуларды орындау үшін қауіп туғызуы мүмкін кедергілердің орналасуы және биіктігі туралы нақты мәліметтер алынуы қажет, әуеайлақтағы және оған шектес жатқан аумақтардағы кедергілердің есебі қамтамасыз етілуі қажет. Кедергілерді, ҰҚЖ, тұрақ орындарын және перронның, бағыттар мен ұшу процедураларын, келу және қонуға кіруді қоса алғанда навигациялық құралдарың және әуе кеңістігі құрылымының элементтерін, анықтау және есептеу үшін қолданылатын географиялық координаттар дәлдігі және шешу қабілеттілігі ХААҰ құжаттарына ("Әуеайлақтар" 14 қосымша, "Аэронавигациялық ақпарат қызметі" 15-қосымша) сәйкес келетін WGS-84 координаттар жүйесінде болады және Қазақстан Республикасының әуеайлақтарын сертификаттау талаптарына енгізілу тиіс.

6-тарау. Кедергілерді шектеу

      Ескерту. 6-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      64. Жабдықталмаған ҰҚЖ үшін кедергілерді шектеудің келесі беттері қолданылуға тиіс:

      1) конустық бет;

      2) ішкі көлденең бет;

      3) қонуға кіру беті;

      4) ауыспалы бет.

      65. Кедергілерді шектеу бетінің осы ҚР АА ӘПЖН-ның 64-тармағында көрсетілген қатысы бар биіктігі мен еңістігі осы ҚР АА ӘПЖН-ның 7-қосымшасының 1-кестесінде көрсетілген өлшемдерден аспауы қажет, ал оның басқа өлшемдері кестеде көрсетілгеннен төмен болмауы қажет.

      66. Қонуға кіру бетінен, ауыспалы, ішкі көлденең және конустық беттерден көтеріліп тұрған объектілер кедергілер болып саналады және олар осы ҚР АА ӘПЖН 126-140 және 284-304 тармақтарына сәйкес таңбаланады және жарықпен оқшауланады, сондай-ақ осы ҚР АА ӘПЖН 82-тармағына сәйкес ескеріледі.

      Жаңа немесе қолданыстағы жасанды объектілердің көлемін ұлғайту қонуға кіру бетінен, ауыспалы, ішкі көлденең және конустық беттерінен жоғары көтеріліп тұрмауы қажет, бұған қолданыстағы жылжымайтын объектілермен оқшауланған объектілер кірмейді.

      Ұстанымдарын қолдану ҚР СБӘ-де баяндалған.

      67. Аспап-құралдар бойынша ҰҚЖ-ға қонуға дәл кіру үшін кедергілерді шектеудің келесі беттері қолданылады:

      1) конустық беті;

      2) ішкі көлденең беті;

      3) қонуға кіру беті;

      4) ауыспалы беттер.Кедергілерді шектеу бетінің сипаты мен параметрлері 7-қосымшада берілген.

      68. Кедергілерді шектеу бетінің ҚР АА ӘПЖН-ның 67-тармағында көрсетілген биіктігі мен еңістігі 7-қосымшаның 1-кестесінде көрсетілген өлшемдерден аспайды, ал оның басқа өлшемдері кестеде көрсетілген мәнінен төмен болмауы қажет, бұған қонуға кіру учаскесінің беті кірмейді. Қонуға кіру беті мен ауыспалы беттің өлшемдері ұшуларды іске асыру бойынша шектеулердің енгізілу есебінен өзгеруі мүмкін емес (мысалы, шектеуші пеленгтер).

      69. Қонуға беттеу бетінің еңістігі 2,5 % жазықтықтың көлденең жазықтықпен қиылысатын нүктесінен тыс көлденең орналасады, әуеайлақ биіктігінен 150 м биіктікте немесе қонуға беттеу беті аймағындағы ең жоғарырақ орналасқан объектінің көлденең жазықтықпен, қай биіктіліктің шегі биік болуына байланысты сәйкес келеді.

      70. Қонуға беттеу бетінен, ауыспалы, ішкі көлденең және конустық беттерінен жоғары көтеріліп тұрған қолданыстағы объектілер кедергілер болып табылады және осы ҚР АА ӘПЖН 126-140 және 284-304 тармақтарына сәйкес таңбаланады және жарықпен оқшауланады, сондай-ақ осы ҚР АА ӘПЖН 82-тармағына сәйкес ескеріледі.

      71. Жаңа немесе қолданыстағы жасанды объектілердің көлемін ұлғайту қонуға кіру бетінен, ауыспалы, ішкі көлденең және конустық беттерінен жоғары көтеріліп тұрмауы қажет, бұған қолданыстағы жылжымайтын объектілермен оқшауланған объектілер кірмейді.

      Көлегейлеу қағидатын қолдану ҚР СБӘ-де баяндалған.

      72. I, II, III санатты қонуға дәлме-дәл кіру үшін жабдықтауға ҰҚЖ-ны дайындау үшін кедергілерді шектеудің келесі беттері қолданылады:

      1) конустық беті;

      2) ішкі көлденең беті;

      3) қонуға кіру беті;

      4) ауыспалы беттер;

      5) қонуға кірудің ішкі көлденең беті;

      6) ішкі ауыспалы беттер;

      7) үзілген қону беті.

      Кедергілерді шектеу бетінің сипаты мен параметрлері ҚР АА ӘПЖН 7-қосымшасыда берілген.

      73. Кедергілерді шектеу бетінің осы ҚР АА ӘПЖН 72-тармағында көрсетілген биіктігі мен еңістігі осы ҚР АА ӘПЖН 7-қосымшасыдағы 1-кестеде көрсетілген өлшемдерден аспауы қажет, ал оның басқа өлшемдері осы кестеде көрсетілгеннен төмен болмауы қажет, бұған қонуға кірудің көлденең учаскесінің беті кірмейді (74-тармағын қараңыз.). Қонуға кіру беті мен ауыспалы беттің өлшемдері ұшуларды іске асыру бойынша шектеулердің енгізілу есебінен өзгеріледі (мысалы, шектеуші пеленгтердің).

      74. Қонуға кіру беті еңістігі 2,5 % жазықтықтың көлденең жазықтықпен қиылысатын нүктеден тыс көлденең орналасқан, әуеайлақ биіктігінен 150 м биіктікте немесе қонуға кіру беті аймағындағы ең жоғарырақ орналасқан объектінің көлденең жазықтықпен, қай биіктік үлкен болуына байланысты сәйкес келеді.

      75. Ұшу жолағының шегінде өзінің функционалды тағайындалуына қарай орналасатын сынатын объектілерді есептемегенде, ішкі өтпелі беттері мен үзілген жолақтар беттеріне, қону үшін ішкі бетіне жылжымайтын объектілерді тұрғызуға жол берілмейді. Қондыру үшін ҰҚЖ қолдану кезінде осы беттердің үстіне жылжымалы объектілерді тұрғызуға жол берілмейді.

      76. Қонуға беттеу бетінен, ауыспалы, ішкі көлденең және конустық беттерінен жоғары көтеріліп тұрған қолданыстағы объектілер кедергілер болып табылады және осы ҚР АА ӘПЖН 126-140 және 284-304 тармақтарына сәйкес таңбаланады және жарықпен оқшауланады, сондай-ақ осы ҚР АА ӘПЖН 82-тармағына сәйкес ескеріледі.

      77. Мұндай объект қазіргі бар жылжымайтын объектілермен көлеңкелетін жағдайлардан басқа ішкі көлденең және конус тәрізді беттеріне, қонуға кіріс бетінен бар жасанды объектілерді өлшемдерінде арттырылатын немесе жаңаларын көтеруге жол берілмейді.

      Көлегейлеу ұстанымдарын қолдану ҚР СБӘ-де баяндалған.

      78. Ұшып көтерілу үшін пайдаланылатын ҰҚЖ бағыты үшін ұшу-көтерілу беті көзделеді.

      79. Ұшып көтерілу бетінің еңістігі осы ҚР АА ӘПЖН 7-қосымшаның 2-кестесінде көрсетілген өлшемдерден аспайды, ал оның басқа өлшемдері осы кестеде көрсетілгеннен төмен болмауы қажет, егер бұған ұшу үшін беттің аталған бағыттағы ұшудың тиісті шаралары қабылданғанда, қысқа ұзындықтың қабылдануын қоспағанда. Ұшып көтерілу бетінің ені ұшуларды іске асыру бойынша шектеулердің енгізілу есебінен өзгеруі мүмкін емес (мысалы, шектеуші пеленгтердің).

      80. Ұшып көтерілу бетінен жоғары көтеріліп тұрған қолданыстағы объектілер кедергілер болып табылады және осы ҚР АА ӘПЖН 126-140 және 284-304 тармақтарына сәйкес таңбаланады және жарықпен оқшауланады, сондай-ақ осы ҚР АА ӘПЖН 82-тармағына сәйкес ескеріледі.

      81. Жаңа немесе қолданыстағы жасанды объектілердің көлемін ұлғайту ұшып көтерілу бетінен жоғары көтеріліп тұрмауы қажет, бұған қолданыстағы жылжымайтын объектілермен оқшауланған объектілер кірмейді. Көлеңкелеу ұстанымдарын қолдану ҚР СБӘ-де баяндалған.

7-тарау. Кедергілерді есепке алу және жою

      Ескерту. 7-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      82. Кедергілер мына жағдайда есепке алынады:

      1) қонуға кіру сызбасын жасағанда және кедергілерден ұшып өтудің ең аз қауіпсіз биіктігін белгілегенде;

      2) әуеайлақ ауданынан ұшып шығуды белгілеу кезінде.РМЖ үшін кедергілерден ұшып өтудің ең аз қауіпсіз биіктігін статистикалық әдіспен есептеу кезінде кедергілермен соқтығысу ықтималдығы 1х10-7 мәнінен жоғары болмауы қажет.

      83. Осы ҚР АА ӘПЖН 82-тармағының 1) тармақшасына сәйкес белгіленген кедергілерден ұшып өтудің ең аз қауіпсіз биіктігі Әуеайлақ бойынша нұсқаулықта және/немесе ҰПН-да ұшу жинақтарында, сондай-ақ Қазақстан Республикасының аэронавигациялық ақпараттар жинағында көрсетіледі.

      84. Жаңа немесе өлшемдері ұлғайтылған объектілердің қолда бар жылжымайтын объектімен қалқаланатын жағдайларынан басқа, жаңа, немесе өлшемдері ұлғайтылған объектілердің қонуға бағыт алу бетінің немесе өтпелі беттің төменгі шегінен 3000 м шығуына жол берілмейді.

      85. Егер қалқаланбаған кедергілердің еңкіштігі ұшып көтерілудің төменгі шегіне қатысты 1,2 %, немесе одан 100 м-ге жоғарырақ болса және ұшу-көтерілу бетімен бірге басталса, ұшып көтерілу бетінің және одан жоғары шектердің ішіндегі қалқаланбаған кедергілер Әуеайлақ бойынша нұсқаулықта және/немесе ҰПН-да (Әуеайлақтың аэронавигациялық паспорты) сондай-ақ халықаралық ұшуларды қамтамасыз ететін әуеайлақтарға арналатын AIP жинағында жеке көрсетіледі, сондай-ақ жер өңірі мен кедергілері туралы электрондық деректердің мемлекеттік тізімдемесіне енгізіледі.

      Көлеңкелеу ұстанымдарын қолдану ҚР СБӘ-де баяндалған.

3-бөлім. Визуалды құралдар
8-тарау. Жалпы талаптар

      Ескерту. 8-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      Әуеайлақтың шолу құралдары деп мыналар түсініледі:

      1) жасанды төсемдерді таңбалау;

      2) әуеайлақтың топырақ элементтерін белгілеу таңбалары;

      3) шектеулі пайдалану аймағын таңбалау;

      4) кедергілерді таңбалау және жарықпен қоршау;

      5) оттар;

      6) белгілер;

      7) таңбалар;

      8) перрондарды прожекторлармен жарықтандыру;

      9) телескоп тәрізді басқышпен визуалды түйісу жүйесі;

      10) желмеңзегіш;

      11) аэронавигациялық маяктар.

      86. Әуеайлақта шектеулі пайдалану аймақтарының (бар болған жағдайда) және кедергілер аймағының, тиісті төсемдерінің таңбалануы қамтамасыз етілуі қажет.

      87. Түнгі уақытта, сонымен бірге күндіз күрделі метеожағдайда пайдаланылатын ҰҚЖ (бағыт) осы ҚР АА ӘПЖН 8 және 26-қосымшаларға сәйкес қарқындылығы аз оттар (жүйесі) жарық-сигналдық жабдығының жүйесімен (бұдан әрі - ҚАО), ҚЖО-I, ҚЖО-II немесе ҚЖО-III жарық-сигналдық жабдығы жүйесімен 8 және 26-қосымшаларға сәйкес жабдықталуы қажет.

      Осы жарық-сигналдық жабдық жүйесі деп осы бөлімде көрсетілген құралдар кешені түсініледі. Мазмұнын жеңілдету үшін және қолданыстағы тәжірибені ескере отырып, бұл кешендер ҚАО, ҚЖО-I, ҚЖО-II немесе ҚЖО-III түрінде белгіленеді.

      88. Әуеайлақ оттары мен жарық маяктарында Мемлекетаралық авиация комитеті (МАК) берген үлгі сертификаты немесе сәйкестікті растау жөніндегі аккредиттелген орган берген немесе "Сәйкестікті бағалау саласындағы аккредиттеу туралы" Қазақстан Республикасы Заңының талаптарына сәйкес танылған Халықаралық азаматтық авиация ұйымының (ICAO) талаптарына сәйкестік сертификаты болуы қажет. Электр жабдығы мен жарық сигналдық жабдықты қашықтықтан басқару аппаратурасының ҚР АА ӘПЖН талаптарына жауап беруін және сәйкестік сертификаттарының болуын қамтамасыз ету қажет.

      Ескерту. 88-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      89. ҚЖО-I, ҚЖО-II және ҚЖО-III оттарының жүйесі нақты жағдайларға байланысты оттардың қарқындылығының түзетуін жүзеге асыруға мүмкіндік беретін тиісті құралдардың болуын көздейді.

      Қарқындылықты жеке бөліп реттеу немесе өзге де тиісті тәсілдері төменде көрсетілген жүйелерді орнатқан жағдайда қарқындылықты үйлесім деп реттеу үшін көзделеді:

      1) жақындау оттарының жүйелері;

      2) глиссаданы визуалды таңбалау жүйелері;

      3)ҰҚЖ қону оттары;

      4) ҰҚЖ кіру оттары;

      5) ҰҚЖ-ның шектегіш оттары;

      6) ҰҚЖ-ның осьтік оттары;

      7) қону аймағының оттары;

      8) ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшасының оттары;

      9)рулежді оттар, РД осьтік оттары мен әуежай белгілері;

      10) "тоқта" сызығының оттары.

      11) ҰҚЖ келтіру оттарының жүйесі;

      12) ҰҚЖ бастапқы мәнін белгілеу оттары;

      13) импульстік оттар;

      Оттардың тиісті бұрышпен орнатылуына және басқарылуына қатысты талаптар осы ҚР АА ӘПЖН 9 және 10-қосымшаларда келтірілген.

      90. ҚАО, ҚЖО-I, ҚЖО-II және ҚЖО-III оттар жүйесінің электрлік қоректендіру тізбегі жарық бейнесін сақтауға және тізбектің жекелеген тоқырауында жүйенің тұтас жұмыс қабілетін сақтауды қамтамасыз етуге тиіс.

      Аталған жүйелердің оттарының электр қорегіне байланысты қойылатын талаптар осы ҚР АА ӘПЖН 235-238 тармақтарында келтірілген.

      91. ҚЖО-ІІ және ҚЖО-ІІІ жүйелерін қашықтан басқаруы мен сигнал беруінің тізбектері мен арналары олардың ішінара істен шығулары кезінде жарық бейнелерінің сақталуын және жалпы жүйенің жұмыстық қабілетінің сақталуын қамтамасыз етеді.

      92. Жақындаудың және жарық көкжиектерінің жер үсті оттары және олардың тіректері сынғыш болуы қажет, бұған ҰҚЖ табалдырығынан тыс тіректерінің биіктігі 12 м құрайтын 300 м бөліктер, немесе тіректері сынбайтын объектілер қоршауында тұрған бөліктер кірмейді. Бұл жағдайда 12 метрлік тіректің жоғарғы жағы ғана немесе сынбайтын объектілер қоршауынан көтеріліп тұрған бөліктері тиісінше сынғыш болуға тиіс.

      93. ҰҚЖ, СТЖ және БРЖ жер үсті оттары, әуеайлақ оттары және таңбалары сынғыш болуға тиіс және де тірек құрылымның негіздері жердің немесе төсемнің бетінен жоғары көтеріліп тұрмауы қажет, босаңдатылған қимасы әрқашан осы беттің деңгейінде орналасады. Топырақтық ҰҚЖ, СТЖ, МС және БРЖ-ға жақын орналасқан таңбалардың құрылымдық элементтерінде босаңдатылған қималары болады.

      94. Жер үсті оттарының арматуралары немесе тіректері жеткілікті түрде көрінбеген жағдайда, олар міндетті түрде таңбаланады (қызғылт сары немесе сары түспен боялады).

      95. Әуеайлаққа жағын әрбір аэронавигациялық оттарды қоспағанда ҚАО, ҚЖО-I, ҚЖО-II немесе ҚЖО-III оттар құрамына кірмейтін және осы оттарды анық байқауға кедергі келтіретін немесе бағдарды бұлыңғырлататын, ҰҚЖ алдында немесе оның артында орналасқан кез келген оттар осындай жағдайларды болдырмау үшін жұмыс алаңынан әкетілуі, оқшаулануы немесе жетілдірілуі қажет. Сондай-ақ, әуеайлақтың жұмыс алаңынан нұсқаулықты міндетті түрде орындауға арналған белгілерге кірмейтін беткі тақтасы қызыл түсті барлық белгілер алынып тасталынады.

      Берілген тармақта көрсетілген ҰҚЖ аумағы және оның артындағы аймақ, өлшемі ҰҚЖ басынан 2000 м ұзақтықты және оның сыртынан 1000 м және ені 700 м құрайтын беті. (А, Б, В, Г санатты ҰҚЖ үшін немесе код нөмірі 4,3) және 350 м. ( Д, Е санатты ҰҚЖ үшін код нөмірі 2,1) ҰҚЖ осінің жалғасуының жағына қарай, аэронавигациялық оттар үшін - 4500 м кем емес ҰҚЖ басынан ұзақтығы аймағы, 4 код нөмірі бар және 3000 м ҰҚЖ үшін - 3,2 код нөмірі бар ҰҚЖ үшін, еніне қарай ұзақтығы кем дегенде 750 м ҰҚЖ осінің жалғасуынан әр жаққа қарай.

      Міндетті түрде орындалуға тиісті нұсқаулар осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшада келтірілген.

9-тарау. Әуеайлақтарды, кедергілерді және объектілерді таңбалау

      Ескерту. 9-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      96. ҰҚЖ төсеміне келесі таңбалау белгілері салынады (осы ҚР АА ӘПЖН 12 және 13-қосымшалар):

      1) табалдырықтар;

      2) осьтік сызықтар;

      3) қондырудың магниттік жолдық бұрыштары (ҚМЖБ);

      4) қону аймағы (Е класындағы ҰҚЖ-дан басқа);

      5) тұрақталған арақашықтық аймағы (Г, Д, Е класындағы ҰҚЖ-дан басқа);

      6) ҰҚЖ бетінің жиегіне жанасатын және оның қонуға дұрыс кіруді көрсететін шеттері шектерінің арасында қайшылық болмаған жағдайдағы I, II және III категориялы немесе басқа да ҰҚЖ-ның жиектері;

      7) қонуға кіру жағынан ҰҚЖ-ның орналасуы (параллельді ҰҚЖ үшін): "L" - сол жақ, "C" - орталық, "R" - оң жақ;

      8) бұрылыс алаңшасы.

      97. ҰҚЖ-да таңбалау белгілерінің орналасуы, олардың көлемі мен саны осы ҚР АА ӘПЖН 14-қосымшадағы мәліметтерге сәйкес келуі қажет. ПМПУ-дың сандық белгілері мен параллельді жатқан ҰҚЖ-ны таңбалаудың белгілерін осы ҚР АА ӘПЖН 12 және 13-қосымшалардың суреттеріне сәйкес орналастыру қажет.

      98. ҰҚЖ-ның осьтік сызығын таңбалау оның осі бойынша жүргізіледі. ІІ және ІІІ санаттағы қонуға дәлме-дәл беттеу ҰҚЖ-ында осьтік сызықтың ені 0,9 м болады.

      99. Ұшу-қону жолақтары қиылысатын телімде бас ҰҚЖ-ның таңбалауы сақталуға тиіс, ал қосалқысы үзіледі.

      100. ҰҚЖ-ның (тұрақты немесе уақытша) ығыстырылған табалдырығының таңбалауы осы ҚР АА ӘПЖН 13-қосымшаға (Б) сәйкес жүргізілуге тиіс. Бұл ретте барлық таңбалау белгілері ығыстырылған табалдырыққа дейін жойылуы қажет, бірақ ҰҚЖ-ның осьтік сызығы таңбалау белгілері сақталады және олар бағыттағыш-көрсеткіштерге түрлендіріледі.

      101. ЖҰҚЖ шетінің таңбалау белгілері, шектері мен бүйірлік қауіпсіздік жолақтарының немесе қоршаған өңірдің арасында қайшылық жоқ болған жағдайда А, Б, В класындағы (немесе 4 кодтық нөмірі) ЖҰҚЖ-ына салынуға тиіс. ЖҰҚЖ шетінің таңбалауы БРЖ-ның ҰҚЖ-ға түйісетін жерлерінде және ҰҚЖ қиылыстарында үзілуге тиіс.

      102. ЖҰҚЖ-ның барлық таңбалау белгілері ақ түске боялады.

      103. БРЖ төсеміне келесі таңбалау белгілері салынады (осы ҚР АА ӘПЖН 12, 15 және 16-қосымшалар):

      1) осьтік сызық;

      2) ӘК-тің күту орны;

      3) БРЖ шеттері (шектері мен жиегі бетінде айтарлықтай айырмашылық болған БРЖ-дан басқа);

      4) БРЖ қиылысындағы күту орнының аралығында (қажет болған жағдайда).

      Қажет болған жағдайда ҰҚЖ-ның күту орнында БРЖ-ға бірнеше таңбалау белгілері салынуы мүмкін (РМЖ мен жабдықталған ҰҚЖ үшін) (осы ҚР АА ӘПЖН 15-қосымша).

      Егер әуе кемелерін жылжыту маршруттары қиылыспайтын болса БРЖ-ға күту орнының аралық белгілері салынбауы мүмкін.

      IIIВ санаттағы жағдайда пайдаланылатын БРЖ-ның қиылыстарында күту орнының аралық белгілері міндетті түрде салынады.

      104. БРЖ осьтік сызығының таңбалау түзусызықтық және қисықсызықтық телімдерде, сондай-ақ БРЖ қиылысатын тұстарда ені кемінде 0,15 м тұтас сызықты болады.

      БРЖ-ның түзусызықтық телімінде осьтік сызықтың таңбалауын бойлық осьпен жүргізу қажет.

      БРЖ осьтік сызығын таңбалауды жүргізу оның осьін бойлай одан ауытқу арқылы жүргізуге болады, бұл ретте, таңбалаудан БРЖ-нің кез келген шетіне дейінгі қашықтық БРЖ-ның қажетті енінің жартысынан кем болмауға тиіс.

      БРЖ-ның қисықсызықты учаскесінде таңбалауды түзусызықты учаскеден жалғастырып жасау қажет, мүмкіндігінше қисықсызықты учаскенің сыртқы шетіне дейін тұрақты қашықтықты ұстап тұру керек, бұл ретте, таңбалау сызығының дөңгелектеу радиусі ең болмағанда ӘК-тің ең төмен бұрылысынан кем болмауы қажет, аталған БРЖ-да ӘК-тің ең көп қолданылатын ең төмен бұрылыс радиусы көзделеді.

      БРЖ қиылысатын орындарда таңбалау сызығының дөңгелектеу радиусі ең болмағанда ӘК-тің ең төмен бұрылысынан кем болмай орындалуы (түзу сызықты учаскелерден) тиіс, осы БРЖ-да пайдаланылатын ӘК-тің ең көп қолданылатын ең төмен бұрылыс радиусы көзделеді.

      БРЖ-ның ішкі шеттерінен таңбалау сызықтарына дейінгі қашықтық қисықсызықты учаскелерде осы учаскеден бұру-жылжу кезінде ӘК доңғалақтарының БРЖ шетінен қауіпсіз алыстауына мүмкіндік жасауға тиіс.

      БРЖ-ның қиылысатын жерлерінде осьтік таңбалау сызығы (түзусызықты учаскелерден бастап) осы БРЖ-да пайдаланылатын ӘК-тің ең көп қолданылатын ең төмен бұрылыс радиусынан кем болмайды.

      105. ҰҚЖ-мен түйісетін учаскеде БРЖ-ның осьтік сызығын таңбалау ҰҚЖ-ның осьтік сызығымен параллельді орындалуы қажет, оның қашықтығы олардың жанасатын нүктелерінен 60 м-ден кем болмайды.

      106. РМЖ мен жабдықталған ҰҚЖ-дағы күту орнын таңбалау А типті болуы қажет (осы ҚР АА ӘПЖН 15-қосымша) және келесі талаптарды сақтай отырып салынады:

      1) ҰҚЖ-ның осьтік сызығына дейінгі таңбалаудың ең аз қашықтығы 120 м-ден кем болмауы қажет;

      2) таңбалаудың ешқандай да бөлігі РМЖ-нің қауіпті аймағының шегінде жатпайды.

      БРЖ-ның ҰҚЖ-дағы бірнеше күту орындарының таңбалауын салған кезде мынадай талаптар сақталынады:

      1) ҰҚЖ-ға ең жақын таңбалау А типті болуы қажет (осы ҚР АА ӘПЖН 15-қосымша), бұл ретте, ҰҚЖ-ның осьтік сызығынан таңбалауға дейінгі қашықтықтың ең аз қашықтығы 120 м-ден кем болмауы қажет.

      2) күтудің едәуір шалғай жатқан орнын таңбалау Б типті болуға тиіс (осы ҚР АА ӘПЖН 15-қосымша), бұл ретте таңбалаудың ешқандай да бөлігі РМЖ-нің қауіпті аймағының шегінде жатпауы керек.

      ҰҚЖ-ның бірнеше күту орындары болған жағдайда оларды пайдалану реті белгіленеді және анықталады.

      107. РМЖ-імен жабдықталмаған ҰҚЖ-дағы күту орнын таңбалау А типті болуы қажет (осы ҚР АА ӘПЖН 15-қосымша) және келесі талаптарды сақтай отырып салынады:

      1) ЖҰҚЖ-ның осьтік сызығынан бастап ӘК күту орнына дейінгі қашықтық мынаны құрайды: А, Б, В класты (немесе 4-кодтық нөмірі) ЖҰҚЖ үшін 90 м-ден кем емес; Г, Д класты (немесе 3,2 кодтық нөмірі) ЖҰҚЖ үшін 75 м-ден кем емес; Е класты ЖҰҚЖ үшін 41 м-ден кем емес;

      2) ӘК-тің ешқандай бөлігі ұшу жолағының жоспарланған бөлігінің шегіне шығып тұрмауы керек.

      108. Жол жиегінің жүктемесіз төсемін БРЖ төсемінен бөліп тұратын БРЖ шеттерінің таңбалау белгілері, арақашықтығы 0,15 м, ендері 0,15 см қос тұтас сызықтан тұрады.

      Сыртқы бұру-жылжу таңбалауының жолағы, оның сыртқы шеті БРЖ төсемінің шетімен сәйкес келетіндей етіп салынуға тиіс.

      109. БРЖ қиылысатын орнының таңбалауы осы ҚР АА ӘПЖН 16-қосымшаның 1-суретіне сәйкес орындалады.

      110. БРЖ қиылысатын орнының таңбалауы қиылысатын БРЖ-ның осьтік сызығынан осы ҚР АА ӘПЖН 41-тармағында көрсетілген қашықтықтан кем емес болып орындалады.

      111. БРЖ қиылыстарында және басқа учаскелерде, оларда бұрылған жағдайда БРЖ жолағының және оның осьтік сызығының таңбалауын ажырату қиын болған жағдайларда немесе, егер пилот жүктемеге есептелген төсемнің БРЖ бүйірлік жолағы таңбалауының қай жағында екеніне сенімді болмаса, төсемдері әлсіз учаскелерде қосымша көлденең сызықтарды салынады (осы ҚР АА ӘПЖН 16-қосымшаның 2-суреті).

      Көлденең сызықтар БРЖ-ның бүйірлік жолақтарының таңбалауына перпендикулярлы орналасады. Қисықсызықты учаскелерде сызықтар, олардың арасындағы аралықтар қисықтың әрбір жанасатын нүктесінде және қисық бойындағы аралық нүктелерде 15 м-ден аспайтындай етіп орналасады.

      Егер осындай көлденең сызықтарды түзусызықты шағын учаскелерде салу қажет болса, олардың арасындағы аралықтар 30 м-ден аспайды.

      Сызықтардың ені 0,9 м-ді құрайды, және олар төсемі қатты учаскенің шегіне дейін 1,5 м кейін аяқталады немесе олардың ұзындығы 7,5 м болады.

      Көлденең жолақтардың түсі бүйірлік жолақтың таңбалауымен бірдей (сары) болуға тиіс.

      112. БРЖ-ның таңбалау белгілері сары (қызғылт) түсті болады.

      113. Перрондар мен тұрақ орындарының төсемдерінде мынадай таңбалау белгілері (осы ҚР АА ӘПЖН 17-қосымша) салынуы қажет:

      1) ӘК-ті бұру осьтері (бұру-ену, кері бұру, бұру-шығу);

      2) ӘК тоқтауының Т - бейнелі белгілері;

      3) тұрақтардың нөмірлері;

      4) ӘК-ке қызмет көрсету аймағының контурлары (қауіпсіз қашықтық сызығы);

      5) арнайы көліктердің жүру жолдары мен тоқтайтын орындары.

      ӘК тұрағы орнын кешенді таңбалау кезінде ӘК-ке қызмет көрсету аймағының құрылымындаосы ҚР АА ӘПЖН 17-қосымшаның суреті көрсетілгеннен өзгеше аймақ жиегінің (ӘК-нің әр түрлі типтері үшін есептелген) конфигурациясына жол беріледі.

      114. БРЖ-ға жанасатын ӘК-ті (тұрақ орындарын) мұздануға қарсы өңдеу алаңшаларының төсемдерінде аралық күту орындарының таңбалары салынады.

      115. Перронның және тұрақ орнының таңбалану белгілері мынадай түстерде боялынады:

      1) ӘК-ті жылжытудың осі үшін - сары (қызғыл сары), ӘК тоқтайтын орында Т-бейнелі белгілер және тұрақ нөмірлері;

      2) қызыл - ӘК-ке қызмет көрсету аймағының контурлары;

      3) ақ - арнайы көліктердің жүру жолдары мен тоқтайтын орындары.

      ТҰҚЖ-ын таңбалау белгілерінің сипаттамалары осы ҚР АА ӘПЖН 42-қосымшада берілген.

      116. Әуеайлақтардың топырақ ҰҚЖ-ы осы ҚР АА ӘПЖН 18-қосымшаға сәйкес таңбалау белгілеріне (таңбаларына) ие болады.

      117. Таңбалау белгілерінің орналасуы осы ҚР АА ӘПЖН 19 және 20-қосымшалардакөрсетілген сызбаларға сәйкес келуі қажет.

      118. "Т" қондыру белгісін таңбалау ТҰҚЖ-ның ӘК-ті қондыру бағытының сол жақ шегінен 3 - 15 м-де және ТҰҚЖ-ның басталуынан: А, Б және В класстары үшін 200 м, Г класы үшін - 150 м, Д класы үшін - 100 м, Е класы үшін - 50 м қашықтықта орналасады.

      119. Бұрыштық таңбалау белгілері А-Д класты ТҰҚЖ бұрыштары бойынша орналастырылады (осы ҚР АА ӘПЖН 19-қосымша).

      120. Осьтік маркерлік белгі топырақ бетімен бірдей орналастырылады және А-Д классты ТҰҚЖ осьтік сызығының жалғасуында оның басынан 200 және 400 м қашықтықтарда орналасады.

      121. Барлық ӘК қозғалысы үшін үнемі немесе уақытша жабық тұратын ҰҚЖ-да, БРЖ-да немесе олардың жекелеген учаскелерінде олардың жабықтығын көрсететін таңбалау көзделуі қажет.

      122. ҰҚЖ қозғалысы немесе оның жекелеген учаскелері үшін жолдың жабықтығы олардың соңдарында таңбаланады, ал егер олардың ұзақтығы 300 м-ден асса, қосымша 300 м-ден аспайтын аралық үзілістерімен қоса жасалады.

      123. Жабық БРЖ-ны таңбалау БРЖ-ның әрбір аяқталатын жеріне немесе оның жекелеген жабық тұстарына жүргізіледі.

      124. ЖҰҚЖ-ның немесе жасанды төсемді БРЖ-ның жабықтығын көрсететін таңбалау крест түрінде болады, оның ең төменгі өлшемдері осы ҚР АА ӘПЖН 21-қосымшасының суретінде келтірілген. Таңбалау ҰҚЖ үшін ақ түске, ал БРЖ үшін сары түске боялынады.

      ҰҚЖ мен БРЖ-дағы қозғалыс үшін уақытша жабық аймақтарды олардың төсемін сырмен таңбалау арқылы ғана емес, басқа да материалдармен іске асыруға рұқсат етіледі.

      Ұшулар үшін жабық ТҰҚЖ тыйым салу белгілерімен таңбаланады, өзара перпендикулярлы, өлшемдері кем дегенде 6,0 х 0,9 м сары немесе ақ түсті еннен орындалады және ТҰҚЖ осі бойынша белгілері арасындағы ең төменгі аралығы 300 м-ден аспайтындай етіп орналастырылады.

      125. Егер ҰҚЖ, БРЖ немесе олардың жекелеген учаскелері ӘК үшін тұрақты түрде жабық болса, онда олардың бетіндегі барлық таңбалар алынып тасталады (тек осы ҚР АА ӘПЖН 121-тармақта көрсетілген таңбалар ғана қалады).

      126. Ішкі көлденең, конустық немесе ауыспалы беттен сыртқа шығып тұрған жылжымайтын кедергілер, сондай-ақ ұшу-көтерілу немесе қонуға кіру бетінің ішкі шектерінен 4000 м шегінде шығып тұрған кедергілер таңбаланады, бірақ мынадай жағдайларда ғана таңбаланбайды:

      1) кедергі басқа жылжымайтын кедергімен көлегейленгенде;

      2) кедергі күндізгі уақытта А типіне жататын қарқындылығы орташа бөгегіш оттардың жарығымен көлегейленгенде және оның биікті жердің деңгейіне қатысты 150 м-ден аспайтын жағдайда;

      3) егер 2) тармақшада көрсетілген кедергі қарқындылығы жоғары бөгегіш оттардың жарығымен көлегейленген болса;

      4) өңірдің жылжымайтын объектілері немесе түзу емес бет бедерлері ішкі көлденең, конустық немесе сыртқы көлденең беттердің үстінен жоғары шығып тұрса.

      Егер ұшу қағидасымен арнайы шектеулер енгізілсе, мысалы, бұл кедергілердің пайдалану жағдайына әсер етпейтінін куәландырса тек белгіленген бағдарлармен ғана ұшулар және/немесе ұшуларды шектеу аймақтары немесе авиациялық зерттеу.

      Қалқаланған кедергілерді анықтау және авиациялық зерттеу жөніндегі нұсқаулар ҚР СБӘ-де келтірілген.

      127. Ұшу жолағында оның жоспарланған бөлігінен тыс жатқан жылжымайтын тұрақты немесе уақытша объектілер PAPI/APAPI жүйелерінің белгілері мен оттарынан басқа жағдайда таңбалануға тиіс.

      128. Әуеайлақта орналасқан ӘҚҚК, байланыс, радионавигация және қондыру объектілері (командалық - диспетчерлік пунктті (бұдан әрі - КДП) қоспағанда), сондай-ақ метеорология жабдықтарының объектілері таңбаланады.

      129. Әуеайлақтың жұмыс алаңында жүрген жер беті көлік құралдары және басқа қозғалатын объектілер кедергілер болып саналады және олар таңбаланады, бұларға әуе кемелері кірмейді.

      130. Өзенді, өңірді немесе күрежолды кесіп өтетін егер олар авиациялық зерттеулер нәтижесінде әуе кемелері үшін қауіп тудыруы мүмкін болса, ілмелі сымдарды, кабельдерді және басқа коммуникацияларды, таңбалау және бөгегіш оттармен жарақтандыру қажет. Егер күндізгі уақытта қарқындылығы жоғары оттары жарықтарымен қоршалған болса, тіректердің таңбалауын жүргізілмейді.

      131. Таңбалауға жататын барлық жылжымайтын объектілер іс жүзінде мүмкін болған жағдайда қайшылықты қызыл (қызғылт сары) және ақ түспен боялынады, болмаған жағдайда олардың үстіне маркерлер мен жалаушалар орнатылуы қажет. Бұларға өзінің пішіні немесе түсі арқылы жеткілікті дәрежеде аңғарылатын объектілер кірмейді және таңбалауға жатпайды.

      Мұндай объектілерге мысал болып қызыл кірпіштен тұрғызылған мұржалар және басқа құрылыстар, сондай-ақ ескерткіштер, әуейлақтан тыс орналасқан ғимараттар және сыйыну құрылыстары жатады.

      132. Таңбалауға жататын қозғалатын объектілер сырланады және жалаушалармен белгіленеді.

      133. Жылжымайтын объектілер кезектесіп келетін қайшылықты жолақтармен сырланады, егер:

      1) ол бір жағы көлденең немесе тік бағытта 1,5 м, ал басқа жағы 4,5 м кем емес біртұтас бетті құраса;

      2) ол биіктігі мен ені 1,5 м-ден асатын қаңқалы құрылыстан тұрса. Жолақтар үлкендеу жағына қарай перпендикуляр бойынша жүргізіледі. Бұл ретте, жолақтың ені, қайсысының кіші болуына байланысты, ең үлкен өлшемнің 1/7 бөлігін немесе 30 м құрайды. Жолақтардың түсі қоршаған фонмен жақсы ажыратылатын қайшылықта болады.

      Объектілерді таңбалаудың үлгілері осы ҚР АА ӘПЖН 22-қосымшада берілген.

      134. Биіктігі 100 м-ге дейінгі объектілер (құбырлар, теле және метеомұнаралар, электрберілісі желілерінің тіректері және т.б.) жоғарғы нүктесінен бастап кедергілерді шектеу беттерімен қиылысына дейін, бірақта олардың биіктігінің 1/3 бөлігінен кем емес биіктікке дейін таңбалады. Таңбалау түстері бойынша кезектесетін, ені 0,5 - 6,0 м көлденең жолақтармен жүргізіледі. Кезектесетін жолақтардың ең аз саны - үш, ал шеткі жолақтары күңгірт түске боялады.

      135. Биіктігі 100 м-ден жоғары құрылыстар және қаңқалы-торлы құрылыстар (олардың биіктігіне байланыссыз) жоғарғы жағынан іргесіне дейін түсі бойынша кезектесіп келетін жолақтармен таңбаланады, олардың ені осы ҚР АА ӘПЖН 24-қосымшаның кестесінде келтірілген мәліметтерге сәйкес болуы тиіс, бірақ 30 м-ден аспауы қажет. Жолақтар перпендикуляр бойынша үлкен өлшемге қарай жүргізіледі, шеткі жолақтар күңгірт түске боялады. Жолақтардың ені бірдей болуы қажет және осы ҚР АА ӘПЖН 24-қосымшаның кестесінде келтірілген мәндерден айырмашылығы ары кеткенде 20 %-дан аспауы тиіс.

      136. Іс жүзінде тегіс беті бар объектілер:

      1) тікбұрыштармен (шаршы) шахмат тәртібімен қабырғалары 1,5 м-ден кем емес және 3 м-ден аспайды, егер беткі объектінің кез келген көлбеу жазықтығы қос өлшем бойынша 4,5 м-ге тең болса немесе одан аспаса, сонымен қоса бұрыштары күңгірттеу түспен боялады.

      2) сырлау үшін қызыл мен ақ немесе қызғылт және ақ түстер пайдаланады;

      3) жақсы көрінетін бір түске (қызыл немесе қызғылт сары), егер оның кескіні кез келген көлбеу жазықтықта ені мен ұзындығы бойынша 1,5 м-ден кем болған жағдайда сырланады.

      137. Жылжымалы объектілерді таңбалау үшін авариялық көлік құралдары үшін қызыл түс және қызметтік (әуеайлақтық) көлік құралдары үшін сары түс пайдаланылады.

      138. Әуеайлақта VOR тексеру пункті болған жағдайда, ол тиісті таңбалаумен белгіленеді, көрсету белгілерімен жабдықталады.

      139. Әуеайлақтың VOR тексеру пунктін таңбалаудың орталығы ретінде VOR сигналын қабылдауға арналған ӘК орнатылатын орын жатады.

      140. Әуеайлақтың VOR тексеру пунктінің таңбалауы, диаметрі 6 м ені 15 см сызықпен құралатын шеңбер түрінде орындалады (25-қосымшаның А суреті).

      Егер ӘК белгілі бағытқа қарай орнатылса, онда шеңбердің ортасы арқылы қажетті азимутқа сәйкес сызық жүргізіледі.

      Сызықтың ені 15 см, шеңбердің сыртынан 6 м шығып тұруы қажет және жебемен аяқталады (Әуеайлақтың - қосымшаның Б - суреті).

      Таңбалау сызығының түсі (әдетте, ақ) басқа мақсаттағы таңбалау түстерінен ерекшеленіп тұруы қажет (егер ол VOR тексеру пункті орналасқан жерде бар болса).

      141. Осы ҚР АА ӘПЖН келтірілген таңбалауға жататын кедергілер тізімі, әуе айлағының (әуежай) әкімшілігінің пікірінше таңбалауды қажет ететін объектілерге жатпайтын, басқа да кедергілерді таңбалауға жол берілмейді дегенді білдіреді.

      Басқа кедергілер мысалдары ретінде сыртқы көлденең беттің үстіне көтерілетін кедергілер болып табылады (сыртқы көлденең беттерін қолдану ережелері мен сипаттамасы ҚР МОС келтірілген), ал кедергілерге жатпайтын объектілер мысалдары ретінде, қонуға кірісі немесе ұшудың беттеріне жанасатын, сондай-ақ кедергілер шектеулері беттерінен тыс объектілер жатқызылады.

      Барлық жағдайларда объектілер мен кедергілерді таңбалау қажеттілігі туындағанда осы ҚР АА ӘПЖН 126 тармағы 2) және 3) тармақшаларында көрсетілген ерекшеліктер ескеріледі.

10-тарау. Әуеайлақ оттары

      Ескерту. 10-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      142. Изокандельдік сипаттамалар бойынша әуеайлақ оттары изокандельді сипаттамалары бойынша әуе айлағының оттары "Әуе айлақтары" халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияның 14 қосымшасы 2 толықтыруында көрсетілген мәндерге сәйкес келуі керек, том I.

11-тарау. Жарықты сигнал жабдығы

      Ескерту. 11-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      143. ҰҚЖ шет жақтарынан 300 м шектерінде немесе ҰЖ шегінен 150 м қашықтыққа дейін КПТ мен БРЖ-ның оттары, сондай-ақ жақындау оттары, жарық көкжиектерінің оттары құрастырылады, ал олардың биіктігі орнатылған жеріндегі беттің деңгейінен 45 см-ден артық болмауы тиіс. Қарлы аудандарда, осы оттардың және осы әуеайлақта пайдаланылатын реактивтік әуе кемелерінің винттерінің және қозғалтқыштарының гондолаларының арасындағы қашықтығы кемінде 15 см-ді құрайтын болса, ҰҚЖ және КПТ оттарының биіктігі 75 см-ге дейін жеткізіледі. Әуеайлақтық белгілердің шекті рұқсат етілетін биіктігі 1,1м, глиссадалық оттардың биіктігі - 0,9 м.

      144. ҰҚЖ, КПТ, БРЖ мен перрондардың бетімен бірдей орналасатын тереңдетілген оттардың арматуралары, сынбай және әуе кемесінің қирауына әкелмейтіндей болып, әуе кемелерінің доңғалақтары тудыратын жүктемелерге төзімді болатындай етіп құрастырылады және орнатылады.

      145. Жарық-сигналдық жабдықтың барлық элементтері төмендемейтін апаттық қормен жарақтандырылады.

      146. Осы ҚР АА ӘПЖН жазылмаған оттардың кіші жүйелері, қажет болған жағдайларда халықаралық стандарттардың талаптарына сәйкес болады және азаматтық авиация саласындағы уәкілетті ұйыммен келісіледі.

      Ескерту. 146-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (01.08.2019 бастап қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      147. Жақындау оттарының қарапайым жүйесі ҰҚЖ-ның осьтік сызығын бойлай орналасқан бірқатар оттар қатарынан тұрады, ол әдетте ҰҚЖ табалдырығынан кем дегенде 420 м-ге және 900 м-ге созылады, сондай-ақ ҰҚЖ табалдырығынан 300 м қашықтықта ені 18 немесе 30 м жарық көкжиегін тудыратын бірқатар оттардан тұрады (осы ҚР АА ӘПЖН 28-қосымшаның суреті). Егерде оттар желісінің ұзындығы 300 м-ден кем болса, ұзақтығы аз жақындау оттарын орнатуға рұқсат беріледі, бұл учаскеде ені 3 м-ден кем емес желілік оттар қолданылады.

      Оттардың орналасуы туралы ақпараттық материал осы ҚР АА ӘПЖН 27-қосымшада көрсетілген.

      148. Жарық көкжиегін құрайтын оттар осьтік оттар сызығына оларды қақ ортасынан перпендикулярлы түрде бөлетін тік түзу сызықтың бойымен дәлірек орналасады. Жарық көкжиегінің оттары, жарық көкжиегінің ұзындығы 30 м кезінде ҰҚЖ-ның осьтік сызығының жалғасуынан екі жағына қарай үзіктерге жол берілетін жағдайлардан басқа, бір-бірінен тұтас сызық әсерін қалдыратындай аралықтармен орнатылады. Бұл үзіктер, жергілікті талаптарды ескере отырып, ең төмен келтіріледі және әрқайсысы 6 м-ден аспайды (осы ҚР АА ӘПЖН 28-қосымшаның суреті).

      Жарық көкжиегі оттарының арасында 1-ден 4 м-ге дейін аралықтар қолданылады. ҰҚЖ-ның жалғастырылған осьтік сызығының әр жағына қарай орналасатын үзіктер қонуға бүйірлік ығысумен бет алған жағдайларда бағыт бойынша бағдар алуды жеңілдете алады және апаттық-құтқару және өртке қарсы көлік құралдарының қозғалысын жеңілдетеді.

      149. Орталық қатардың оттары (осьтік сызықты жасайтын оттар) ұзына бойында кем дегенде 60 м аралықпен орналасады. Бағдарды жақсарту мақсатында 30 ± 3 м аралыққа рұқсат беріледі.

      150. Оттар жүйесі, мүмкіндігінше ҰҚЖ табалдырығынан өтетін көлденең жазықтықтың бойында орналасады, бұл ретте мынадай шарт орындалуы қажет:

      1) ILS жүйесінен немесе микротолқындық қондыру жүйесінің (бұдан әрі - MLS) азимуттық антеннасынан басқа бірде бір объект жақындау оттарының жазықтығынан осьтік сызықтан 60 м шегінен артық аспауы тиіс; және

      2) жарық көкжиегінің орталық бөлігінің шектерінде орналасатын оттан басқа барлық оттар қонуға бет алған әуе кемесінің бортынан көрініп тұруы тиіс.

      Оттар жазықтығынан шығып тұрған кез келген ILS қондырғысы немесе MLS азимуттық антеннасы кедергі болып саналады және тиісті дәрежеде таңбаланып жарықтандырылады.

      151. Жақындау оттарының қарапайым жүйесіндегі оттар тұрақты сәулеленетін ақ түсті оттар болып табылады.

      152. ҰҚЖ-ның ығыстырылған табалдырығында ҰҚЖ шетжағы мен ығыстырылған табалдырық арасындағы учаскеде орталық қатардағы жақындау оттарының болмауына рұқсат беріледі. Табалдырықтың 312 м-ден артық ығысқан жағдайында жарық көкжиектері ҰҚЖ табалдырығынан 300 ± 12 м қашықтықта орнатылады. Мұңдай көкжиектердің ішкі оттары ҰҚЖ-ның қаптал оттары сызығының жалғасында орналасады. Әрбір көкжиек бес оттан тұрады және 10 ± 1 м ұзындыққа ие (30-қосымшаның суреті).

      153. Жүйе оттарын, ҰҚЖ табалдырығына ең жақын орналасқан оттан басқа, орталық қатардың (дара немесе сызықтық) бір отының болмауына рұқсат етіледі.

      154. Бүйірлік оттар бүкіл ҰҚЖ-ның ұзындығын бойлай екі параллель қатармен ҰҚЖ-ның осьтік сызығынан бірдей ұзақтықта және оның белгіленген енінің шетінен 3 м-ден аспайтын қашықта орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН 29, 30-қосымшалардың сурет).

      155. Бүйірлік оттар 60 метрден аспайтын бірдей аралықта орналасады. Қарсы жақтағы оттар ҰҚЖ осьіне перпендикулярлы сызыққа орналасады.ҰҚЖ қиылыстарында жергілікті жағдайларға байланысты, ҰҚЖ мен БРЖ және ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшаларында оттар біркелкі орналаспауы мүмкін немесе егер көршілес бүйірлік оттардың арасындағы қашықтық 180 м-ден аспаса, орнатылмауы да мүмкін.

      156. Бүйірлік оттар қонуға бет алған немесе ұшу-көтерілу үстіндегі әуе кемелерінің бағытындағы тұрақты жарық шығаратын ақ түсті оттар болып табылады, бұған түсі ақ емес басқа оттар қосылмайды, олар:

      1) ұзақтығы 600 ± 60 м немесе ұзындығы ҰҚЖ-ның үштен бірін құрайтын учаскедегі ҰҚЖ соңындағы оттар, қайсысының аз болуына байланысты сары түсті оттар болады;

      2) ҰҚЖ басталатын мен ығыстырылған табалдырық арасындағы оттар қызыл түсті болады.

      157. ҰҚЖ-ның басталуы мен ығыстырылған табалдырығының арасындағы қону оттары қонуға беттеу бағытында қызыл жарықты сәулелейді. ал ҰҚЖ-ның осы учаскені ұшу-көтерілу үшін пайдаланған жағдайда - кері бағытта сары түсті жарықты сәулелеуі тиіс. Қызыл түсті бірінші қону оты ҰҚЖ-ның соңында орнатылады. Бұл учаскеде жақындау оттары жоқ болған кезде әр қону отына қоса негізгі оттың қасына тек қана қонуға беттеу бағытында қызыл түсті жарықты сәулелейтін бір-бірден қосымша от орнату ұсынылады. Табалдырықтың 120 м-ге және одан кем ығыстырылған жағдайда ҰҚЖ соңы мен ығыстырылған табалдырық арасында қону оттары орнатылмайды.

      158. ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшасының оттары түзусызықты учаскеде кеңеюінің шетінен 15 м-ден аспайтындай біркелкі бойлық аралықпен және қисықсызықты учаскеде 7,5 м-ден аспайтын біркелкі бойлық аралықпен орнатылады (осы ҚР АА ӘПЖН 29-қосымшаның суреті).

      159. ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшасының оттары тұрақты сәулеленетін жасыл түсті оттар болып табылады, олардың сәулесінің өлшемдері, ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшасындағы немесе оған жақындап келе жатқан ұшақтардың бортынан ғана көрінетіндей етіп сәулеленеді.

      ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшасының сары түсті оттарын ҰҚЖ-ның қайта жаңартылуына дейін пайдалануға рұқсат етіледі.

      160. Егер ҰҚЖ-ның табалдырығы оның шетжағымен сәйкес келсе, кіру оттары ҰҚЖ-ның табалдырығының сыртқы жағынан 3 метрден алшақ кетпейтіндей ҰҚЖ-ның осьіне перпендикулярлы келетін түзусызықта орналасады. Шеткі кіру оттары ҰҚЖ-ның бүйірлік оттары желісінің жалғасуында орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН 29-қосымшасының суреті).

      161. Кіру оттары кем дегенде алты оттан тұрады және олар:

      1) немесе ҰҚЖ-ның қону оттары қатарларының арасында біркелкі аралықпен;

      2) немесе ҰҚЖ-ның осьтік сызығына симметриялы орналасқан екі топпен орналасады, бұл ретте әр топтағы оттар бірдей аралықтармен орнатылады және осы топтардың арасындағы үзік қону аймағының таңбалау белгілерінің арасындағы көлденең қашықтыққа тең болады, бірақ ҰҚЖ-ның қону оттарының қатарлары арасындағы қашықтықтың жартысынан аспайды.

      162. ҰҚЖ-ның ығыстырылған табалдырығы жағдайында ҰҚЖ-ның кіру оттары орнына ығыстырылған табалдырықты ұзына бойлай қапталдағы кіру оттары орнатылады. Қапталдағы кіру оттары екі топ болып, ҰҚЖ-ның осьтік сызығымен симметриялы түрде орналасады. Әрбір топ ең аз дегенде бес оттан құралады және 2 - 3,3 м аралықпен 10 м-ден кем емес ұзындықтағы ҰҚЖ-ның қаптал оттарының сызығына перпендикулярлы сызықта орналасады. ҰҚЖ-ға ең жақын жатқан әр қапталдың көкжиек оты ҰҚЖ-ның бүйірлік оттарымен бір сызық бойында жатады (осы ҚР АА ӘПЖН 30-қосымшаның суреті).

      163. ҰҚЖ-ның кіру оттары және қапталдық кіру оттары қонуға бет алған әуе кемесінің бағытындағы жасыл түсті тұрақты жарықты сәулелейтін оттар болып табылады.

      Егер табалдырық ҰҚЖ шетжағының қасында орналасса, ҰҚЖ-ның кіру оттары ретінде қызмет ететін жарық-сигналдық жабдық шектегіш оттар ретінде пайдаланыла алады.

      164. ҰҚЖ-ның шектеуші оттары ҰҚЖ-ның осьіне перпендикулярлы сызықта, ҰҚЖ-ның шетжағынан және оның сыртқы жағынан 3 м-ден аспайтын қашықтықта орналастырылады. (осы ҚР АА ӘПЖН 29, 30-қосымшалардың суреттері).

      165. Шектеуші оттар кем дегенде алты оттан тұрады және бүйірлік оттар қатарының арасында бірдей аралықпен немесе ҰҚЖ-ның осьтік бойына симметриялы екі топпен орналастырылуы тиіс. Әрбір топтағы оттар бірдей аралықпен орнатылады. Бұл топтардың арасындағы үзілу ҰҚЖ-ның бүйірлік оттары қатарының арасындағы қашықтықтың жартысынан аспауы тиіс.

      166. ҰҚЖ-ның шектеуші оттары ҰҚЖ-ның бағытына қарай қызыл түсті тұрақты сәулелендіру оттары болып табылады.

      167. Ығыстырылған табалдырық жағдайында шектегіш оттар ҰҚЖ-ның соңында екі топпен, әр топта кемінде 3 және аралығы 3 ± 0,3 м оттардан орнатылады.

      Глиссаданы визуалды индикациялау жүйесіне, БРЖ-дағы және перрондағы оттарға қойылатын талаптар тиісінше осы ҚР АА ӘПЖН 197-221 тармақтарында келтірілген.

      168. І санат бойынша қонуға дәлме-дәл кіруге арналатын жақындау оттарының жүйесі ҰҚЖ-ның осьтік сызығының жалғасуында 900 м ұзындықта, бірақ та ҰҚЖ табалдырығынан 870 м-ден кем емес болып орнатылған, ҰҚЖ табалдырығынан 300 м қашықтықта ені 30 м жарық көкжиегін құрайтын оттар қатарынан (орталық қатардың оттары) тұрады (осы ҚР АА ӘПЖН 31-қосымшаның суреті).

      169. ІІ және ІІІ санаттар бойынша жақындау оттарының жүйесін ҰҚЖ-ның табалдырығынан 270 м ұзындықтағы екі бүйірлік оттар қатары және ҰҚЖ-ның табалдырығынан 150 м қашықтықтағы жарық көкжиегі толықтырады (осы ҚР АА ӘПЖН 32-қосымшаның суреті).

      170. ҰҚЖ-ның табалдырығынан 300 м қашықтықта көзделетін жарық көкжиегінің оттары жалғастырылған ҰҚЖ-ның осьтік желісінен 15 м қашықтықта орталық қатардың осьтік оттарынан екі жағына қарай орналасады. Жарық көкжиегі әр жағынан 5 оттан тұратын 10 оттан құрылады. ҰҚЖ-ның осьтік желісінің жалғасуынан екі жағына қарай әрқайсысы 6 м-ден аспайтын үзілістерге жол беріледі.

      171. ҰҚЖ-ның табалдырығынан 150 м қашықтықта көзделетін жарық көкжиегі (тек ІІ және ІІІ санаттар бойынша жабдықталған ҰҚЖ) осьтік оттардың және бүйірлік қатардағы оттардың арасындағы үзіктерді толтырады және әр жағынан екі оттан тұратын төрт оттарды құрайды.

      172. Бүйірлік қатарларды құрайтын оттар (тек ІІ және ІІІ санаттар үшін ғана) әрқайсысында кем дегенде үш оттан тұратын қызыл түсті сәулелейтін желілік оттар болып табылады. Желілік оттардың арасындағы қашықтық қону оттарының арасына сәйкес келеді. Бүйірлік қатарларды құрайтын оттар осьтік желінің екі жағынан осьтік оттар сияқты бойлық аралықпен орналасады, осындай ең жақын тұрған от ҰҚЖ табалдырығынан 30 м қашықтықта орналасады. Бүйірлік қатарлардың ішкі оттарының арасындағы көлденең аралық кем дегенде 18 м және одан астамы 22,5 м-ді, көлденең аралық қону аймағындағы оттар қатарларының арасындағы қашықтыққа тең болады.

      173. Осьтік желіні құрайтын орталық қатардың оттары әрқайсысында кемінде 4 оттан тұратын ақ түсті сәулелейтін желілік оттар болып табылады. Желілік оттың ұзындығы 4 м-ден кем болмауы тиіс. Желілік оттардың шамдарының арасындағы қашықтық 1,5 м-ден аспауы керек. Желілік оттар 30 ± 3м бойлық аралықпен орналасады, бұл ретте ең жақын тұрған оттар ҰҚЖ табалдырығынан 30 м қашықтықта орналасады.

      Осьтік жақындаудың және жарық көкжиектері оттарының электрмен жабдықталуы, бір кабельдік сақинаның істен шығуы жарық бейнесі симметриясының бұзылуын тудырмайтындай етіп орындалады (осы ҚР АА ӘПЖН 31-қосымшаның суреті).

      174. Оттар жүйесі, мүмкіндігінше ҰҚЖ табалдырығынан өтетін көлденең жазықтықта орналасады, бұл ретте мынадай шарттар орындалуы тиіс:

      1) ILS немесе MLS азимуттық антеннасынан басқа бірде бір объект жақындау оттарының жазықтығынан осьтік желіден 60 м шегінен артық аспауы тиіс; және

      2) жарық көкжиегінің орталық бөлігінің шектерінде орналасатын оттан басқа барлық оттар қонуға бет алған әуе кемесінің бортынан көрініп тұруы тиіс.

      Оттар жазықтығынан шығып тұрған кез келген ILS қондырғысы немесе MLS азимуттық антеннасы кедергі болып саналады және тиісті дәрежеде таңбаланып жарықтандырылады.

      Оттардың көлденең жазықтыққа қатысты орналасуы бойынша ақпараттық материалдар осы ҚР АА ӘПЖН 27-қосымшада келтірілген.

      175. ІІІ санаттағы ҰҚЖ табалдырығынан 300 м шегінен тыс әр желілік от ақ түсті сәулелейтін импульстік отпен толықтырылады.

      176. Әр импульстік от ең алыс орналасқан оттан жүйенің ҰҚЖ-ға ең жақын орналасқан отына қараған бағытта белгіленген дәйектілікпен секундына екі жарқыл жіберіп отырады. Бұл ретте, осы оттарды жақындау оттары жүйесінің басқа оттарына тәуелсіз басқаруға мүмкіндік беретін электрлік желінің сұлбасы пайдаланылады.

      177. Импульсті оттарды қоспағанда кіші жүйедегі оттар тұрақты сәуле беру оттары болып табылады. Кіші жүйенің барлық оттары ақ түсті болуы тиіс.

      178. Жылжыған табалдырығы бар І, ІІ, ІІІ санаттар бойынша ҰҚЖ-да жуықтау оттарының жүйесi табалдырық шетпен дәл келетiнi ҰҚЖ-да сияқты жарықтың терең түрi тиiстi күшiмен оттарды қолданылатын схемалар бойынша бекiтiледi (осы ҚР АА ӘПЖН 33, 34-қосымшалардың суреттері).

      179. Жақындау оттарының кіші жүйесінде ҰҚЖ-ның табалдырығына жақын жатқанын қоспағанда орталық қатардың бірден аспайтын отының немесе орталық қатардың басындағы отының болмауына жол беріледі.

      180. Бүйірлік оттар ҰҚЖ-ның осьтік желісінен бірдей алыстаумен екі параллельді қатармен ҰҚЖ-ның ұзына бойымен және оның жарияланған енінің шетінен бастап 3 м аспайтын қашықтықта орналастырылады (осы ҚР АА ӘПЖН 33, 34, 35-қосымшалардың суреттері).

      181. Бүйірлік оттар 60 м аспайтын бірдей аралықпен ҰҚЖ-ның екі жағынан орналасады. Қарама-қарсы оттар ҰҚЖ-ның осьіне перпендикулярлы желілерінде орналасады. ҰҚЖ-ның және ҰҚЖ мен БРЖ-ның қиылысқан және жанасқан жерлерінде, сондай-ақ ҰҚЖ-ның кері бұрылыс алаңшаларындағы бүйірлік оттар, егер де ҰҚЖ-ның осьтік оттары бар болса немесе ҰҚЖ-ның көршілес бүйірлік оттарының арасындағы қашықтық 120 м-ден аспаса, бүйірлік оттар біркелкі орналаспауы немесе орнатылмауы мүмкін.

      182. Бүйірлік оттар (І, ІІ, ІІІ санаттар үшін) қонуға келе жатқан немесе ҰҚЖ-дан ұшу-көтерілу үстіндегі әуе кемесінің бағытында тұрақты сәуле беру оттары болып табылады. Оттар ҰҚЖ-ның соңындағы 600 м немесе ҰҚЖ ұзындығының үштен бір бөлігін құрайтын ұзындықтағы учаскеде, қайсысының аз болуына қарай сары түсті оттарды сәулелейді. ҰҚЖ-ның басталуы мен ығыстырылған табалдырықтың арасындағы қону оттары қонуға беттеу бағытында қызыл түсті, ал қарама-қарсы бағытта сары түсті болады (осы ҚР АА ӘПЖН 35-қосымшаның суреті).

      183. ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшасы оттарының орналастырылуы мен сипаттамалары осы ҚР АА ӘПЖН 158, 159-тармақтарының талаптарына сәйкес болуы керек.

      184. Егер табалдырық ҰҚЖ-ның шетжағымен сәйкес келетін болса, кіру оттары ҰҚЖ-ның осьіне перпендикулярлы тіксызықта, табалдырығынан бастап оның сыртқы жағынан 3 м-ден аспайтын жерге орналастырылады. Шеткі кіру оттары ҰҚЖ-ның бүйірлік оттары желісінің жалғасына орнатылады (осы ҚР АА ӘПЖН 35-қосымшаның суреті). ҰҚЖ-ның ығыстырылған табалдырығы кезінде кіру оттары ҰҚЖ-ның осьіне перпендикулярлы түзусызықта, тура ҰҚЖ-ның жылжытылған табалдырығының қасына орналастырылады (осы ҚР АА ӘПЖН 33, 34-қосымшаның суреттері).

      185. Кіру оттары төмендегідей орналастырылады:

      1) 3 м-ден аспайтын аралықпен бүйірлік оттар қатарларының арасына біркелкі орналастырылуы;

      2) немесе ҰҚЖ-ның осьтік желісіне симметриялы болатын екі топпен орналастырылады (тек І санаты үшін ғана).

      Кіру оттары бүйірлік оттар қатарларының арасында 3 м-ден аспайтын аралықпен біркелкі орналастырылады Әрбір топтағы оттар бірдей аралықпен орнатылады және осы топтардың арасындағы үзіліс қону аймағының таңбалау белгілерінің арасындағы көлденең қашықтыққа тең болады.Бұл үзіліс ҰҚЖ қондыру оттары қатарларының арасында жартысынан кемін құрайды.

      186. ҰҚЖ табалдырығын белгілеу үшін Қапталдық кіру оттары ҰҚЖ-ның кіру оттарына қоса орнатылады. Қапталдық кіру оттары ҰҚЖ-ның кіру оттары желісінің жалғасына ҰҚЖ-ның осьтік желісіне симметриялы екі топпен орналасады, әрбір топ кем дегенде оның сырт жағынан ҰҚЖ-ның бүйірлік оттарының желісіне перпендикулярлы, кем дегенде 10 м ұзындықтағы желісіне орнатылатын ең болмағанда бес оттан қалыптасады (осы ҚР АА ӘПЖН 33, 34-қосымшаның суреттері).

      187. ҰҚЖ-ның кіру оттары және қапталдық кіру оттары қонуға келе жатқан әуе кемесінің бағытындағы жасыл түсті тұрақты сәулелендіру оттар болып табылады.

      188. Шектеуші оттар ҰҚЖ-ның осьіне перпендикулярлы түзусызықта, ҰҚЖ-ның сыртқы жағынан оның шет жағынан 3 м-ден аспайтын қашықтықта орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН 33, 34, 35-қосымшалардың суреттері).

      189. Шектегіш оттар бүйірлік оттар қатарының арасында бірдей аралықпен немесе ҰҚЖ-ның осьтік желісіне симметриялы екі топпен орналасқан кем дегенде алты оттан тұруы тиіс. Әрбір топтағы оттар бірдей аралықпен орнатылады және топтар арасындағы үзіліс ҰҚЖ-ның бүйірлік оттар қатарларының арасындағы қашықтықтың жартысынан аспайды.

      190. ҰҚЖ-ның шектегіш оттары ҰҚЖ-ның бағытына қарай қызыл түсті тұрақты сәулелендіру оттары болып табылады.

      191. Осьтік оттар ҰҚЖ-ның осьтік желісінде орналасуы тиіс (осы ҚР АА ӘПЖН 35-қосымшаның суреті). Осьтік оттарды орнату желісін ҰҚЖ-ның осьтік желісінен 0,6 м-ден аспайтын қашықтыққа ығыстыруға рұқсат етіледі.

      192. Осьтік оттар ҰҚЖ-ның бүйірлік оттарының арасындағы қашықтықтың І және ІІ санаттар үшін 30 м-ден аспайтын және ІІІ санат үшін 15 м-ден аспайтын бірдей бойлық аралықтармен ҰҚЖ-ның табалдырығынан соңына дейінгі шекте орналасады. ҰҚЖ-ның бүйірлік оттары мен тиісті осьтік оттар, бүйірлік оттардың ҰҚЖ-дағы қиылысу, жанасу және кері бұрылыс алаңшалары бар жерлеріне орналасу жағдайларын қоспағанда ҰҚЖ-ның осьіне перпендикулярлы бір тік желісіне тиісті әдіптер шектерінде орналасуы тиіс. Аталған түзусызықтан ± 1 м шегіндегі жасанды төсемнің жапсарларына байланысты осьтік оттардың ығысуына жол беріледі.

      193. Осьтік оттар қызыл және ақ түсті оттардың кезектесуімен ҰҚЖ-ның соңынан бастап 300 ± 15 м жерде немесе ҰҚЖ-ның соңынан бастап 300 ± 15 м-ден 900 ± 15 м-ге дейінгі жердегі қызыл және ақ от жұптары кезектесетін қызыл түсті және ҰҚЖ-ның қалған бөлігіндегі ақ түсті тұрақты сәулелендіру оттары болып табылады.

      Осьтік оттардың электрмен жабдықталуы, бір кабельдік сақинаның ҰҚЖ-ның қалған арақашықтығының дұрыс индикацияланбауына әкелмейтіндей етіп орындалады.

      194. Оттар 1800 м-ден аз ұзындықтағы ҰҚЖ-ын қоспағанда ҰҚЖ-ның табалдырығынан 900 ± 30 м ұзындықта орнатылады. Онда олардың ҰҚЖ-ның ортасына шығып кетуін болдырмау үшін жақындау аймағы оттарының ұзындығы аз болуы тиіс. Қону аймағының оттары ҰҚЖ-ның осьтік сызығына симметриялы желілік оттардан құралады. Желілік оттардың ішкі жарық көздерінің арасындағы көлденең қашықтық қону аймағының таңбалау белгілері үшін таңдап алынған көлденең қашықтыққа (белгілердің ішкі жақтарының арасындағы қашықтыққа) тең болады. Желілік оттардың арасындағы бойлық қашықтық 30 м-ден артық болмауы тиіс. ҰҚЖ-ның бүйірлік оттарына сәйкес келетін жақындау аймағының оттары бүйірлік оттардың қиылысу, жанасу және кері бұрылыс алаңшалары бар жерлерінде орналасу жағдайларын қоспағанда ҰҚЖ-ның бүйірлік оттарына арналған рұқсат етілген шекте ҰҚЖ-ның осьтік сызығына перпендикулярлы онымен бір тік сызықта орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН 35-қосымшаның суреті).

      195. Қону аймағының желілік оты 1,5 ± 0,15 м аралықпен орналасқан үш жарық көзінен тұрады және ұзындығы 3 ± 0,3 м-ден 4,5 м-ге дейін болады.

      196. Қону аймағының оттары қонуға келе жатқан әуе кемесінің бағытындағы ақ түсті тұрақты сәулелендіру оттары болып табылады.

12-тарау. Глиссаданың көрнекті индикациялау жүйесі

      Ескерту. 12-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      197. Глиссаданың көрнекі индикациялау жүйесі (PАPI немесе АPАPI) турбореактивті ұшақтар қолданатын ҰҚЖ-да қарастырылады. PАPI жүйесі А, Б, В, Г класстағы (немесе 4,3 кодтық нөмірі) ҰҚЖ-ға, ал АPАPI жүйесі - Д, Е класстағы (немесе 2,1 кодтық нөмірі) ҰҚЖ-ға орнатылады.

      198. PАPI (АPАPI) жүйесі ҰҚЖ-ның осьіне перпендикулярлы, сызықта, оның оң жағынан біркелкі аралықпен орнатылған төрт оттан тұрады (осы ҚР АА ӘПЖН 36-қосымшаның суреті). Әуеайлақ орналастыруының жергілікті жағдайларға байланысты сол жағынан орнату мүмкін болмаса жүйені ҰҚЖ-ның оң жағынан орналастыруға жол беріледі.

      "D" қашықтықты анықтау әдістемесі СБӘ-де берілген.

      199. PАPI жүйесінде оттардың арасындағы аралық 9 ± 1 м құрайды. Ішкі от ҰҚЖ-ның шетінен бастап 15 ± 1 м қашықтықта орнатылады. Д немесе Е класстағы ҰҚЖ-дағы PАPI жүйесінде оттар арасындағы аралық 6 ± 1 м бола алады, бұл ретте ішкі от ҰҚЖ-ның шетінен бастап 10 ± 1 м қашықтықта орналасады.

      200. АPАPI жүйесінде оттар арасындағы аралық 6 ± 1 м құрайды. Ішкі от ҰҚЖ-ның шетінен 10 ± 1 м қашықтықта орнатылады. Оттар арасындағы аралық егер жүйенің әрекет ету қашықтығын арттыру талап етілсе немесе егер PAPI жүйесіне ауысу жүзеге асырылатын болса 9 ± 1 м дейін арттырылуы мүмкін. Бұл жағдайда ішкі от ҰҚЖ-ның шетінен 15 ± 1 м қашықтықта орналасады.

      201. Жүйенің оттары бір деңгейде болады. Егер жазық беттің көлденең еңісі бұл талапты орындауға мүмкіндік бермесе. көрші оттардың биіктігі бойынша 5 см аспайтын айырмашылықты қамтамасыз ету керек. Көлденең градиент арттырылуы мүмкін, бірақ 1,25 % - дан аспайды және барлық оттарға қатысты бірдей мөлшерде пайдаланылу шартымен рұқсат етіледі.

      202. Глиссадалық оттарды биіктету бұрыштардың өлшемі 37-қосымшаның суретіне сәйкес келуі тиіс, ал оттар арасындағы дифференциалдық орнату бұрыштары осы ҚР АА ӘПЖН 38-қосымшаның кестесінде көрсетілген мөлшерлерге сәйкес келуі тиіс.

      203. PАPI (АPАPI) оттарының осьтері ҰҚЖ-ның осьтік желісіне параллельді болады. Кедергілерден қорғау бетін бұрышқа жылжыту қажет болған кезде оттар осінің ҰҚЖ осьінің бағытынан 50-ке дейінгі бұрышқа ауытқуына рұқсат етіледі.

      204. Дәлме-дәл қонуға кіру үшін жабдықталған ҰҚЖ-дағы көзбен шолу глиссадасы радиотехникалық қону жүйесінің глиссадасымен барынша сәйкес келуі тиіс.

      205. Қандай да бір объектінің глиссаданы көзбен шолу индикациясы жүйесін кедергілерден қорғау бетінің үстіне шығып тұруына жол берілмейді (осы ҚР АА ӘПЖН 39-қосымшаның кесте және 40-қосымшаның суреті).

13-тарау. РД оттары және "тоқтат" сызығындағы оттар

      Ескерту. 13-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      206. Бүйірлік оттар түнгі уақытта немесе күрделі метеорологиялық жағдайларда қолданылатын барлық БРЖ-ға орнатылады.

      207. БРЖ-ның тіксызықтық жерлеріндегі бүйір жақтағы оттар 60 м-ден аспайтын бірдей бойлық аралықпен орнатылады (осы ҚР АА ӘПЖН 41-қосымшаның суреті). БРЖ-ның дөңгелектенген жерлеріндегі оттар азайтылған аралықпен орнатылуы тиіс. БРЖ бұрылыстарындағы оттар төмендегі мәндерден аспайтын аралықтармен орнатылады:

      1) радиусы 400 м дейін - 7,5 м;

      2) радиусы 401-899м - 15 м;

      3) радиусы 900 м-ден астам - 30 м.

      208. БРЖ-ның бүйірлік оттары көк түсті тұрақты сәулелендіру оттары болып табылады.

      209. Осьтік оттар ІІІ санаттағы жағдайларда қолдануға арналған БРЖ үшін міндетті болып табылады.

      210. Осьтік оттар БРЖ-ның осьтік сызығы таңбасының бойымен, бірақ одан бір жағына қарай 0,3 м-ден аспайтын қашықтықта орналасуы тиіс.

      211. ІІІ санатты жағдайында пайдаланылатын БРЖ-ның тіксызықтық учаскелерінде, жүрдек БРЖ, ұзындығы 60 м және одан кем БРЖ-да БРЖ-ның осьтік оттары 15 ± 1,5 м бойлық аралықпен орнатылады (осы ҚР АА ӘПЖН 41-қосымшаның суреті). Өзге БРЖ-ның тіксызықтық учаскелерінде аралықтар 30 м-ден аспайды.

      212. БРЖ-ның дөңгелектенген тұстарындағы осьтік оттары БРЖ-ның тіксызықтық жерлерінің осьтік оттарының жалғасы болады және 15 м-ден аспайтын аралықпен, ал радиусы 400 м-ден кем бұрылыстарда - 7,5 м-ден аспайтын аралықпен орнатылады.

      213. Жүрдек БРЖ-ның осьтік оттары 15 ± 1,5 м аралықтармен БРЖ-ға шыға берістің дөңгеленген жерінің басталуына дейін 60 м аспайтын ұзындықта ҰҚЖ-ның осьтік сызығының бойымен және ҰҚЖ-ның бүйірлік оттары желісінен бастап кем дегенде 30 м қашықтықтағы БРЖ осьтік желісінің бойымен орналасуы тиіс.

      214. Жүрдек емес болып табылатын шығарғыш БРЖ-ның дөңгеленуінің осьтік оттары ҰҚЖ-ның осьтік желісінен бастап осьтік сызық таңбаның иілісі басталатын нүктеден таңбаның ҰҚЖ-ның сыртына шығатын нүктесіне дейін БРЖ-ның осьтік желісінің иілген таңбасына дейін баруы тиіс. Бірінші от ҰҚЖ-ның осьтік желісінен немесе ҰҚЖ-ның осьтік оттарының желісінен 0,6 ± 0,15 м-ден аспайтын қашықтықта болуы тиіс (ҰҚЖ-ның осьтік оттарымен бір жақты орналасқан жағдайда). Оттар 7,5 м-ден аспайтын бойлық аралықпен орналасуы тиіс.

      215. Шығарғыш БРЖ-дағы БРЖ-ның осьтік оттары тұрақты сәулелегіш оттар болып табылады. Түсі бойынша кезектесіп отыратын БРЖ-ның осьтік оттары олар басталатын ҰҚЖ-ның осьтік желісінен ILS/MLS кризистік/сезгіш аймағының шегіне дейін немесе ішкі өтпелі беттің төменгі шетіне дейін олардың қайсысы ҰҚЖ-дан алыс орналасуына байланысты жасыл және сары түсті болады; одан әрі барлық оттар жасыл түсті болады. Шекке жақын от үнемі сары түсті болады. ӘК-і бір ғана БРЖ-мен екі бағытқа да бара алатын жағдайларда ҰҚЖ-ға жақындап келе жатқан әуе кемелері үшін БРЖ-ның барлық осьтік оттары жасыл түсті болады.

      216. "Тоқта" желісінің оттары ІІІ санаты жағдайында жүру үшін қолданылатын БРЖ жанындағы ҰҚЖ-дағы күту орындарының таңбалауында және ІІІ санаты жағдайларында жүру үшін қолданылатын БРЖ қиылыстарының аралық күту жерлеріне орнатылуы тиіс.

      Оттар "Тоқта" желісінің сондай-ақ қозғалыстың тоқтатылуын қажет ететін аралық күту орындарында да орнатылуы мүмкін.

      "Тоқтат" сызығы оттарын басқару мен бақылау ІІБ қолмен немесе автоматты режимде басқарылады.

      217. "Тоқта" желісінің оттары БРЖ-ның осьтік желісіне перпендикулярлы желіде 3 ± 0,3 м аралықпен тиісті таңбалаудың қасында орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН 41-қосымшаның суреті). "Тоқта" желісінің оттары осы желінің әрбір шетінде екіден қызыл түсті жер үсті оттарымен толықтырылуы мүмкін. Қосымша оттар БРЖ-ның шетінен кем дегенде 3 м қашықтықта 1 м-ден аспайтын аралықпен орнатылады және "тоқта" желісінің оттарын басқару жүйесіне қосылады.

      218. ҰҚЖ-ның және БРЖ-ның осьтік оттарының қасындағы күту орындарында ҰҚЖ мен "тоқта" желісі оттарының арасында орналасқан "тоқта" желісі оттарын қоректендірудің электрлік тізбегі "тоқта" оттарды қосқан (өшірген) кезде БРЖ-ның аталған осьтік оттарының қосылуы (өшірілуі) қамтамасыз етілетіндей болып орындалуы тиіс.

      219. "Тоқта" желісінің оттары және қосымша жер үсті оттар қозғалыстың бағытына қарама-қарсы бағыттағы қызыл түсті тұрақты сәулелендіру оттары болып табылады.

      220. Аралық күту орындарының оттары тоқта-оттармен берілетін қозғалысты тоқтату немесе қайта бастау сигналдарына деген қажеттілік жоқ ІІІ санаты жағдайындағы жүру үшін қолданылатын БРЖ-да тиісті таңбалаудың жанында орналасады.

      221. Аралық күту орындарының оттары БРЖ-ның осьтік желісіне перпендикулярлы және оған қатысты симметриялы болып келетін желіде орналасқан 3 оттан тұрады. Оттардың арасындағы аралық 1,5 ± 0,15 м-ді құрайды (осы ҚР АА ӘПЖН 41-қосымшаның суреті). Аралық күту орындарының оттары қозғалыс бағытына қарама-қарсы бағыттағы сары түсті тұрақты сәулелендіру оттары болып табылады.

14-тарау. Жарықсигнал жабдығының сипаттамасы

      Ескерту. 14-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      222. ҚЖО-І, ҚЖО-ІІ, ҚЖО-ІІІ жүйелерінде қону және ұшу-көтерілудің жарықсигнал құралдарының жарықтылығын кем дегенде бес сатымен жарықтың орташа күшінің номиналдық мәнінің 1:3: 100 %, 30 %, 10 %, 3 % и 1 % арақатысымен реттеу қарастырылады..

      223. ҚАО және глиссадалық оттар жүйелерінде, оттардың жарықтылығын кем дегенде үш сатымен: 100 %, 30 % и 10 % реттеу көзделеді. Қону немесе ұшу-көтерілу бағытындағы жарық күші 200 кд дейін ҰҚЖ-ның бүйірлік оттары пайдаланылатын ҚАО жүйелерінде оттардың жарықтылығын реттеу қажет емес.

      224. Барлық БРЖ оттары әуеайлақтық белгілері мен "тоқта" желілерінің оттары үшін жарықтылықты кем дегенде үш сатымен: 100 %, 30 %, 10 % реттеу қарастырылады.

      225. ҚАО жүйелерінде оттардың жарықтылығы осы ҚР АА ӘПЖН 10-қосымшаның 1-кестесіне сәйкес реттеледі.

      226. ҚЖО-I, ҚЖО-II, ҚЖО-III жүйелерінде оттардың жарықтылығы 10-қосымшаның 2-кестесіне сәйкес реттеледі.

      227. ҚАО жүйелерінде әр түрлі арналымдағы оттар жарығы күшінің ҰҚЖ бүйірлік оттары жарығының күшіне келесі арақатынастары сақталынады:

      1) жақындау және жарық көкжиегі оттарының орталық қатары: 1,5 - 2,0;

      2) ҰҚЖ-ның кіру оттары: 1,0 - 1,5;

      3) ҰҚЖ-ның шектегіш оттары: 0,25 - 0,5.

      228. ҚЖО жүйесі оттарының жарық шоғырларын орнату бұрыштары осы ҚР АА ӘПЖН 9-қосымшаның 2, 3-кестелерінде келтірілген мәндерге, ал ҚАО жүйелерінде - осы ҚР АА ӘПЖН 9-қосымшаның 1-кестесіндегі мәндерге сәйкес болады.

      229. Қону және жүрудің жарықсигнал құралдарын басқару органдары (тақталар немесе пульттер) тиісті ӘҚҚК пункттері диспетчерлерінің жұмыс орындарында орналасады.

      230. Қондыру диспетчерінің жедел басқару тақтасынан оттардың жарықтылығын реттеу кезінде оттардың өшірілусіз және жырқылдауынсыз оттардың үздіксіз жұмысы қамтамасыз етілуі тиіс.

      231. ҚАО жүйелерінде басқару жүйесі мыналарды қамтамасыз етеді:

      1) ұшу бағытын таңдау;

      2) жақындау оттарының, ҰҚЖ оттарының, БРЖ-ның бүйірлік оттарының, глиссадалық оттардың жарықтылығын жеке немесе топтастырып басқару және олардың жарықтылығын 10-қосымшаға сәйкес реттеу, сондай-ақ олардың жай-күйінің сигнал беруін (қосылған, өшірілген);

      3) глиссадалық оттарды топтастырып басқару кезінде жекелеп басқару мүмкіндігі;

      4) авариялық жарық және (өшіріле алатын) дыбыс сигнал беруін.

      232. ҚЖО-I, ҚЖО-II, ҚЖО-III жүйелерінде басқару жүйесі, жарықсигнал жабдықтың басқарылуын бір немесе кеңістікте алшақ орналасқан бірнеше диспетчерлердің жұмыс орындарынан берілетін командалар бойынша басқаруды қамтамасыз етіледі, атап айтқанда:

      1) ұшу бағытын таңдау;

      2) осы ҚР АА ӘПЖН 10-қосымшаға сәйкес, жарықсигналдық қону құралдарын топтастырып басқару;

      3) осы ҚР АА ӘПЖН 218 тармаққа сәйкес глиссадалық оттарды, өшу аймағының оттарын, ҰҚЖ-ның осьтік оттарын, "тоқта" желісінің оттарын және оларға тәуелді БРЖ осьтік оттарын жеке басқару мүмкіндігі;

      4) импульстік оттарды басқару;

      5) осы ҚР АА ӘПЖН 1) -4 ) тармақтарында көрсетілген операциялардың жарық сигнал беруін;

      6) "тоқта" желісінің барлық оттарын бір мезгілде қосу;

      7) әуеайлақ бойынша жермен жүру бағдарын таңдау және іске қосу;

      8) БРЖ-ның бүйірлік және осьтік оттарының және "тоқта" желілері оттарының жарықтығын реттеу;

      9) рульдеу бағдарының іске қосылуына тәуелсіз БРЖ-ның барлық бүйірлік оттарын қосу.

      233. ҚЖО-I, ҚЖО-II, ҚЖО-III жүйелерінде басқару жүйесі мыналарды қамтамасыз етеді:

      1) үнемі белгілі бір ғана оттарды диспетчерлердің екі немесе одан астам жұмыс орындарынан бір мезгілде басқару мүмкіндігіне жол бермеу;

      2) диспетчерлердің және техникалық персоналдың жұмыс орындарында басқарылатын жарықсигнал құралдарының жай-күйінің көрсетілуін;

      3) техникалық персоналдың жұмыс орындарында байланыс желілері мен трансформаторлық қосалқы станциялардағы (бұдан әрі - ТҚС) қоректендіру көздерінің көрнекі бейнеленуін;

      4) диспетчерлердің және техникалық персоналдың жұмыс орындарында жалпы көрнекі және өшіріле алатын дыбыстық авариялық сигнал беруді;

      5) тиісті диспетчерден басқару тапсырылғаннан соң техникалық персоналдың жұмыс орнынан жарықсигналдық құралдарды басқару мүмкіндігі;

      6) КДП-де кернеу жоғалғанда, КДП-ТҚС байланыс желілері үзілгенде, КДП-дегі жабдық істен шыққанда, ТҚС-да кернеудің қысқа мерзімді жоғалуы кезінде команда беру ақпаратының сақталуын қамтамасыз етуі тиіс.

      234. ҚЖО-I, ҚЖО-II, ҚЖО-III жүйелерінде есептеу техникасының жүйесінде бар болған жағдайда мұрағаттауға жататын бағдарламалық жабдық пен ақпарат оған рұқсатсыз енуден қорғалынады.

      235. Электрлік қоректендіру кем дегенде екі кабельдік желілермен екі қоректендіру көздерінен келесі оттарды қоректендіру үшін жүзеге асырылады:

      1) ҚЖО-I, ҚЖО-II және ҚЖО-III жүйелерінде орталық қатардың жақындау оттарын және жарық көкжиектерінің оттарын;

      2) бүйірлік жақындау оттарын;

      3) ҚЖО-I, ҚЖО-II және ҚЖО-III жүйелеріндегі ҰҚЖ қондыру оттарын;

      4) ҚЖО-I, ҚЖО-II және ҚЖО-III жүйелеріндегі ҰҚЖ кіру оттарын;

      5) ҚЖО-I, ҚЖО-II және ҚЖО-III жүйелеріндегі шектегіш оттарды;

      6) ҰҚЖ-ның осьтік оттарын;

      7) қону аймағының оттарын;

      8) PAPI глиссадалық оттарын;

      9) "тоқта" желісінің оттарын;

      10) ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшасының оттарын;

      Бұл ретте, келесі оттардың бірлескен қоректендірілуі жүзеге асырылуы мүмкін:

      1) орталық қатардың жақындау оттарын және жарық көкжиектерінің оттарын;

      2) ҰҚЖ-ның қону, кіру, шектегіш оттарын және ҚЖО-І үшін ҰҚЖ-дағы бұрылу алаңшаларының оттарын;

      3) ҰҚЖ-ның қону, шектегіш оттарын және ҚЖО-ІІ, ҚЖО-ІІІ үшін ҰҚЖ-дағы бұрылу алаңшаларының оттарын;

      4) осы ҚР АА ӘПЖН 218-тармақтың талаптары орындалған жағдайда "тоқта" желісі оттарының және БРЖ-ның осьтік оттарының.

      236. Электрлік қоректендіру бір немесе одан астам кабельдік желілер арқылы келесі оттар (белгілер) үшін жүзеге асырылуы тиіс:

      1) жақындау оттары және шеңберлі шолудың жарық көкжиегінің оттары (бірлесіп);

      2) қону, кіру, шектегіш оттары және шеңберлі шолуы бар ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшаларының оттары (бірлесіп);

      3) барлық типтегі жүру оттары, әуеайлақтық белгілердің оттары;

      4) APAPI глиссадалық оттары;

      237. Оттарды тізбектеп қоректендірудің кабельдік желілері оқшаулағышының кедергісі кем дегенде 1 МО м, ал 1000 В дейінгі кабельдік желілер үшін кернеуі - кем дегенде 0,5 МО м болуы тиіс.

      238. Оттардың электр көзі кернеуі немесе шығатын тоқтары осы ҚР АА ӘПЖН 9 қосымшасында көрсетілген оттардың жарығының сатыларын қамтамасыз етеді.

15-тарау. Әуеайлақтық белгілер

      Ескерту. 15-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      239. Орындау үшін міндетті әуеайлақтық белгілер құрамына: ҰҚЖ-ны белгілеу белгілері, І, ІІ және ІІІ санаттағы күту орындарының белгілері, ҰҚЖ-дағы күту орындарының белгілері және "Кіруге тыйым салынады" белгілері және көрсету белгілерінен (орналасқан орнының белгілері, қозғалыс бағытының белгілері, ҰҚЖ-дан шығу белгілері, қиылысу орнынан ұшу-көтерілу белгілері және межелі орынның белгілері) кіреді.

      Әуеайлақтық белгілерге қатысты ақпараттық материал осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшада берілген.

      Ішкі жағынан жарықтандырылатын әуеайлақтық белгілер ҚЖО-I, ҚЖО-II, ҚЖО-III бойынша жарақтандырылған әуеайлақтар немесе ҰҚЖ үшін міндетті түрде қолданылуы тиіс. Г, Д, Е класстағы, жабдықталмаған және құралдар бойынша қонуға кіруге арналатын ҰҚЖ кластары үшін жарық шағылыстыратын жабындысы бар белгілерді ғана қолдануға болады.

      240. Әуе кемесі ұшу-көтерілу немесе жүру үшін ҰҚЖ-ға шығардан бұрын тұрақтай алатын ҰҚЖ жанындағы күту орындары БРЖ-ның екі жағынан белгіленеді:

      1) егер ҰҚЖ-да бір күту орны қамтамасыз етілетін болса, А типіндегі ҰҚЖ-ның жанындағы күту орындарының таңбалауында орнатылған ҰҚЖ-ын көрсететін белгілерімен (осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшаның 1-суреті). ҰҚЖ-ын белгілеу белгілері (БРЖ-дан едәуір алыстатылған) сыртқы жағынан орнатылатын орналасу белгілерімен ғана толықтырылуы мүмкін (осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшаның 2, 3-суреттері);

      2) жоғарыда аталған ҰҚЖ-ын таңбалау белгілерімен (осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшаның 1-суреті) және егер РМЖ-мен жабдықталған ҰҚЖ жанында бірнеше күту орындары қамтамасыз етілетін болса, Б типіндегі ҰҚЖ-дағы күту орнының таңбалауында орнатылған І, ІІ, ІІІ санаттағы күту орындарының белгілерімен (осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшаның 2, 3-суреттері). Бұл жағдайларда І, ІІ, ІІІ санаттағы күту орындарының белгілерін қандай да бір белгілермен толықтыруға болмайды.

      241. ҰҚЖ-ын тек әуе кемелерінің кесіп өтуіне арналған немесе көлік құралдарының пайдалануына арналған ҰҚЖ-дағы күту орындары А типіндегі ҰҚЖ жанындағы күту орындарының таңбалауында орнатылатын ҰҚЖ жанында күту орындарының белгілерімен белгіленеді (осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшаның 1-суреті). ҰҚЖ жанындағы күту орнының белгілері қандай да бір белгілермен толықтырылмайды.

      242. Кіруге тыйым салынған аймақ қандай да бір белгімен толықтырылмауы тиіс "Кіруге тыйым салынады" деген белгімен белгіленуі керек. Рульдеу жабдықтарын қалпына келтіргенге дейін аталған белгінің орнына "ТОҚТА" (STOP) белгісі қолданылуы мүмкін.

      243. ҰҚЖ-ын, І, ІІ, ІІІ санаттағы күту орындарын, ҰҚЖ-дағы күту орындарын белгілеу белгілері А, Б, В, Г класындағы(немесе 4,3 кодтық нөмірі) ҰҚЖ-ы үшін БРЖ-дан 10 - 21 м қашықтықта және Д, Е класындағы (немесе 2,1 кодтық нөмірі) ҰҚЖ үшін 5 - 12 м қашықтықта тиісті таңбалаудың әрбір жағынан орнатылады.

      244. "Кіруге тыйым салынған" белгісі кіруге тыйым салынған аймақ басталар алдында, БРЖ шетінен бастағанда 3 м-ден кем емес қашықтықта БРЖ-ның әрбір жағынан орналасады.

      245. ҰҚЖ ҰҚЖ-дан шығу белгілерімен жабдықталады.

      246. ҰҚЖ-дан шығу белгілері А, Б, В, Г класты (немесе 4,3 кодтық нөмірі)ҰҚЖ-дан 8 - 15 м қашықтықта, әдетте ҰҚЖ-ның осьтік желісімен бұрылу желісінің жанасатын нүктесінен 60 м-ден кем емес алыстықта және тиісінше Д және Е кластағы (немесе 2,1 кодтық нөмірі) ҰҚЖ үшін 5 - 12 м және 30 м-ден кем емес қашықтықта БРЖ-ның тиісті жағындағы ҰҚЖ-ның бүйір жағынан орнатылады.

      247. БРЖ-ның қиылысу немесе тармақталу орындары, ҰҚЖ-ның БРЖ-ға жанасатын орындары және БРЖ-мен қиылысу орындарында БРЖ бағытының күрт өзгеру жерлері, сондай-ақ аралық күту орындары БРЖ-ның сол жағынан орналасатын орналасу орны белгілерімен және олармен бірге орнатылатын қозғалыс бағытының белгілерімен жабдықталады (осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшаның 4-суреті).

      Белгілерді сол жақтан орнату мүмкін болмаған жағдайда олар оң жақтан орнатылады. "Т" типіндегі қиылыстағы қозғалыс бағытының белгісі БРЖ-ға қарай беткі жағымен, қиылысуға қарама-қарсы жаққа орнатылады. Рульдеу жабдықтарын қалпына келтіргенге дейін аталған белгілердің орнына БРЖ және қозғалыс бағытын белгілеу белгілерін қолдануға жол беріледі.

      248. Орналасқан жер белгісі мен қозғалыс бағытының белгілерін бірлесіп пайдаланған жағдайда (түзу бойымен қозғалу, сол жақ немесе оң жақ бұрылысы) сол бұрылысқа немесе тігінен қозғалуға қатысты қозғалыс бағытының барлық белгілерін орналасқан орын белгісінің сол жағына, ал оң бұрылысқа қатысты барлық белгілер - оның оң жағына орналастыру керек. Жанасу орнында қиылысатын бір БРЖ тұратын болса, орналасу орнының белгісін сол жағынан орналастырылады.

      249. Орналасу орнының белгісінен басқа көрсету белгісі орындауға міндетті нұсқаулықты қамтитын белгімен бірге орнатылмайды.

      250. Межелі орынның белгісі орналасу орнының белгісімен немесе қозғалыс бағытының белгісімен бірге орнатылмайды.

      251. БРЖ-ның қиылысқан немесе тармақталған жерлеріндегі және БРЖ-ның БРЖ-ға түйісу орындарындағы белгілер БРЖ-дан 243-тармақта аталған қашықтықта бұрылыс басталғанға дейін 30 - 35 м қашықтықта орналастырылады.

      252. Қиылысу орнынан ұшу-көтерілу белгісі (ол болған жағдайда) БРЖ-ның сол жағынан (ҰҚЖ-ға қарай қозғалу бағыты бойынша) А, Б, В, Г кластағы ҰҚЖ-дан 60 м-ден кем емес және қалған ҰҚЖ үшін кем дегенде 45 м қашықтықта және БРЖ-дан осы ҚР АА ӘПЖН 243-тармағында аталған қашықтықта орналасуы керек.

      253. Белгілер, оларға жақындап келе жатқан ӘК-нің немесе көлік құралының бағытында беткі жағынан көрініп орналасуы керек.

      254. Орындау үшін міндетті нұсқаулықтарды қамтитын белгілердің қызыл аяда ақ түсті жазуы болуы керек. Қажет болған жағдайда жазу қара түсті жиекпен көмкерілуі мүмкін.

      255. Қара аяда сары түсті жазуы бар орналасу орнының белгісінен басқа көрсету белгілері сары аяда қара түсті болуы және тек бір ғана белгі орнатылған жерде оның сары түсті жиегі болуы керек.

      Көрсету белгілерінің мысалдары осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшада берілген.

      256. ҰҚЖ-ын белгілеу белгісіндегі жазба ҰҚЖ-ның екі жағынан санмен белгіленуі немесе егер белгі ҰҚЖ-ның соңына жақын жерде орнатылатын болса, бір ҚМЖБ сандық белгісінен тұруы мүмкін (осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшаның 5-суреті). Әуеайлақта ҚМЖБ бірдей сандық белгілері бар екі ҰҚЖ болған жағдайда, ҰҚЖ-ны белгілеу белгісіндегі жазу сол немесе оң ҰҚЖ-ның символымен (мысалы, "27L") толықтырылуы тиіс. Әрекеттегі әуеайлақтарда оларды қалпына келтіргенге дейін сол немесе оң ҰҚЖ белгісінің орнына ҰҚЖ-ның нөмірімен толықтыру қолданылуы мүмкін (мысалы, "ҰҚЖ-1" немесе "RWY-1").

      257. І, ІІ немесе ІІІ санаттағы күту орындарының белгісіндегі жазу әріптер мен сандардан тұрады: "САТ І", "САТ ІІ" немесе "Сат ІІІ" және ҚМЖБ сандық белгісінен тұрады.

      258. ҰҚЖ жанындағы күту орнының белгісіндегі жазу БРЖ-ны белгілейтін жазудан тұрады.

      259. Қозғалыс бағытының белгісіндегі жазу БРЖ-ны көрсететін әріптік, сандық немесе әріп-сандық жазудан, сондай-ақ тиісінше бағытталған бұрамадан немесе бұрамалардан тұрады.

      260. Межелі орынды белгілеу белгісіндегі жазу межелі орынды көрсететін әріптік, әріп-сандық немесе сандық жазудан, сондай-ақ қозғалыс бағытын көрсететін бұрамадан тұрады.

      261. Белгілердегі шартты белгілердің биіктігі осы ҚР АА ӘПЖН 23-қосымшада келтірілген мәндерге сәйкес келуі тиіс.

      Орналасу орнының белгісі ҰҚЖ-ны белгілеу белгісімен бірге орнатылатын жерлерде шартты белгілердің өлшемі орындауға міндетті нұсқауларды қамтитын белгілер үшін белгіленген өлшемдерге сәйкес келеді.

      262. Беттік панельдердің өлшемдері және орнатылған белгілердің биіктігі 42-қосымшада келтірілген мәндерге сәйкес болуы керек.

      263. Әуеайлақтардағы топырақтық ТО, қара түсті сандары және жиектері бар сары түсті ТО белгісімен белгіленеді. Белгілер ТО-ның бүйірлік шектерінен 2-6 м қашықтықта орнатылады.

      Топырақтық БРЖ үшін БРЖ-ның сары белгілерін 0,08-0,1 м ені бар жиектемесімен және БРЖ белгісінің екі жағынан салынатын қызғылт-қызыл түсті символдармен қоса қолдануға рұқсат етіледі.

      ТО және БРЖ белгілерінің үлгілері осы ҚР АА ӘПЖН 11-қосымшада келтірілген.

16-тарау. Маркерлер

      Ескерту. 16-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      264. Тек Г, Д, Е класстағы ҰҚЖ-мен қолданылатын БРЖ-да, сонымен бірге осьтік оттары бар барлық БРЖ-да БРЖ-ның бүйірлік оттарының орнына жарық шағылыстырушы жабындысы бар БРЖ шеттерінің маркерлерін қолдануға жол беріледі.

      265. Тіксызықтық учаскедегі БРЖ шеттерінің маркерлері 30 м аспайтын бойлық аралықпен орнатылады. БРЖ-ның бұрылыстарында маркерлерді 7,5 м аспайтын аралықпен орнатқан жөн.

      266. Маркерлер БРЖ шетінің 3 м аспайтын қашықтықта орналасады.

      267. БРЖ шеттері маркерлерінің жарық шағылыстырушы жабындысы көк түске боялынады.

      Топырақтық ҰҚЖ таңбаларының сипаттамасы осы ҚР АА ӘПЖН 43-қосымшада берілген.

      268. А - Д кластағы ТҰҚЖ арналған жақындау маркерлері (осы ҚР АА ӘПЖН 39-қосымшаның суреті) ТҰҚЖ осьтік желісінің жалғасына оның басталуынан 1200, 1400, 1600, 1800 және 2000 м қашықтықта және 40Ү бұрышпен қону бағытына қарай иілумен жердің үстінен 1,0 м биіктікте орналасуы тиіс.

      ЖҰҚЖ бар әуеайлақтарда топырақтық ҰҚЖ үшін жақындау таңбаларын орнату қажеттлігі жергілікті жағдайлармен анықталады (мысалы, әуеайлақ ҰҚЖ-ның орналасуы, ТҰҚЖ және ЖҰҚЖ қону бағыттары және басқалар).

      269. ҰЖ соңы мен ЖМРМ арасындағы осьтік маркерлер ТҰҚЖ осьтік желісінің жалғасына ТҰҚЖ басталуынан 600 және 800 м қашықтықта орналасады.

      ЖМРМ ТҰҚЖ басталуынан 1000 м асатын қашықтықта орналасқан жағдайда бір бірінен бірдей қашықтықта үш маркер орналастырылады. ЖМРМ болмаған жағдайда оның орнына қосымша маркер орнатылады.

      ТҰҚЖ басталуынан алғандағы бірінші маркер көлденең бағытқа 150, екіншісі - 300 және үшіншісі - 450 бұрышпен орнатылуы тиіс.

      Бар әуеайлақтардағы топырақтық ҰҚЖ-ның ҰЖ шегінен тыс осьтік маркерлерді орнату қажеттігі осы ҚР АА ӘПЖН 268-тармағының ескертуінде көрсетілген жергілікті жағдайлармен анықталады.

      270. Шекаралық маркерлер ТҰҚЖ бойымен 100 - 200 м арақашықтықпен және оның бүйірлік шекарасынан 1 - 5 м қашықтықта орнатылуы тиіс (осы ҚР АА ӘПЖН 39, 40-қосымшаларының суреттері). Әрбір шартты маркерлік белгінің ортасында (11-қосымшаның суреті) шекаралық маркер орналасады. Е класстағы ТҰҚЖ-да шекаралық маркерлер ретінде арақашықтығы 50 м аспайтын жалаушаларды пайдалануға болады.

      271. Кіру маркерлері ТҰҚЖ желісі басталатын жерде оның бүйірлік шекарасынан 1 - 5 м қашықтықта орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН 44, 45-қосымшаларыныңсуреттері).

      272. Қону аймағының маркерлері А - Д кластағы ТҰҚЖ-ның екі жағынан да оның бүйірлік шекарасынан 1 - 5 м қашықтықта, отырғызу "Т" маркировкасынан 50 м алда және оның соңынан 150 м орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН 44-қосымшаның суреті).

      273. ТҰҚЖ орталығының маркері қону бағытына қарай сол жағынан көкжиекке 450 иіле отырып, ТҰҚЖ-ның бүйірлік шекарасынан кем дегенде 10 м қашықтықта орналасуы тиіс (осы ҚР АА ӘПЖН 44-қосымшаның суреті).

      274. Бүйірлік шекараның маркерлері (осы ҚР АА ӘПЖН 39-қосымшаның суреті) ТҰҚЖ бүйірлік шекарасының жалғасынан 1 - 5 м-де бір бірінен және А, Б, В және Г кластағы ТҰҚЖ-ның басталуынан 100 м қашықтықта және Д кластағы - 80 м қашықтықта орнатылады.

      275. Топырақтық БРЖ, перрондар мен ТО шектері шекаралық маркерлермен белгіленеді. Маркерлер перрондарда 100 - 200 м аралықпен, БРЖ және ТО - 20 м, олардың бүйірлік шекарасынан 1 - 5 м қашықтықта орнатылады.

      276. Түнгі уақытта пайдалануға арналған перрондар прожекторлық жарықтандырумен жабдықталады.

      277. Перрондық прожекторлардың орналасуы ұшудағы немесе жердегі ӘК-нің ұшқыштарына, әуе қозғалысын басқаруды қамтамасыз ететін диспетчерлерге және перрондағы қызметкерлерге барынша аз шағылыстыру арқылы, перрондағы барлық қызмет көрсету аймақтарын тиісінше жарықтандыруды қамтамасыз етуі тиіс. Прожекторларды орнату сұлбасы мен олардың іс-әрекетінің бағыттары көлеңкені барынша азайту мақсатында ӘК тұрағын екі немесе одан да көп жақтан жарықтандыратындай етіп таңдап алынады.

      278. Перрондық прожекторлардың спектральды сипаттамасы ТО-ғы қызмет көрсету орындарының таңбалары және жасанды жабындылар мен кедергілерді таңбалау үшін қолданылатын құралдардың түстерін дұрыс анықтауды қамтамасыз етуі тиіс.

      279. Перронды прожекторлық жарықтандыру перрондағы ӘК-нің тұрағын жарықтандырудың келесі орташа деңгейлерін қамтамасыз етуі тиіс: 20 лк - орташа жарықтандырудың барынша аз шағылыстыруға қатысты 4:1 аспайтын жағдайда жердің деңгейінен көлденең жазық бетте, 20 лк - тиісті бағыттардағы перрон бетінен 2 м биіктікте тік жазық бетте. Перронның басқа бөліктеріндегі жарықтандырудың орташа деңгейі жер бетінің деңгейінде көлденең жазық бетте орташа жарықтандырудың барынша аз жағылыстыруға қатысты 4:1 болған кезде ӘК тұрақтарын жарықтандырудың орташа деңгейінен 50 % кем емес құрайды.

      280. Жел көрсеткіштері Е класстағы әуеайлақта орнатылуы және ұшып келе жатқан әуе кемесінен немесе әуеайлақтағы жұмыс алаңынан көрінетіндей болып, және оған жақын орналасқан объектілер тудыратын ауаның толқулары әсер етпейтіндей етіп орналастырылады.

      Жел көрсеткіштің сипаттамасы осы ҚР АА ӘПЖН 46-қосымшада келтірілген.

      281. ТО-да телескопиялық трап болған жағдайда түйісу жүйесі арқылы ӘК-нің нақты орналасқан жерін көрсету керек болып, ал басқа балама әдістер, мәселен, сигнал берушілерді қолдану мүмкін болмайтын жағдайларда телескопиялық траппен түйісу жүйесі көзделеді.

      282. Жүйе азимутальды жүргізу блогы мен тоқтап тұру орнының көрсеткішінен тұрады.

      Азимутальді жүргізу блогы мен тоқтап тұру орнының көрсеткіші бірлескен (бірыңғай) индикация блогы болып табылады.

      283. Азимутальді жүргізу блогы тұрақ орнының осьтік желісінің жалғасына немесе жалғасына жақын жерде, сигналдар түйісудің барлық маневрлері кезінде ұшқыштың кабинасынан көрініп тұратындай болып әуе кемесінің алдына орналасуы керек.

      284. Тоқтап тұру орнының көрсеткіші азимутальды сигналдар секілді тоқтап тұру орны көрсеткішінің сигналдарын ұшқыш басын бұрмастан бақылап отыратындай болып азимутальді жүргізу блогымен бірге немесе оған жақын орналасуы керек.

      285. Түнгі уақытта немесе күрделі метеорологиялық жағдайлар кезінде күндіз пайдалануға арналған әуеайлақтарда осы ҚР АА ӘПЖН 126-тармаққа сәйкес таңбалауға жататын, сондай-ақ осы ҚР АА ӘПЖН 130-тармақта көрсетілген объектілердің таңбалауының болмауына рұқсат етілетін жылжымайтын объектілерді жарықтық қоршау қамтамасыз етілуі тиіс.

      Жоғары, орта қарқындылығы бар, олардың үйлесімі, сондай-ақ аз қарқындылығы бар оттармен қоршалатын құрылыстарда орналасуы бойынша талаптар осы ҚР АА ӘПЖН 47 қосымшасында келтірілген.

      Жылжымайтын объектілердің жарық қоршауларының мысалдары ҚР АА ӘПЖН 48 қосымшасында келтірілген.

      286. Бөгегіш оттары ретінде шағын, орташа немесе жоғары қарқындылықтағы оттар не болмаса олар үйлестіріліп пайдаланылуы тиіс. Жылжымайтын объектілер А немесе Б типіндегі шағын қарқындылықтағы қоршау оттарымен қоршалуы керек. Ұзындығы үлкен немесе жер бетінің деңгейінен 50 м асатын биіктіктегі объектілер А, В немесе С типіндегі орташа қарқындылықтағы қоршау оттарымен қоршалуы тиіс, ал А және С типіндегі орташа қарқындылықтағы бөгегіш оттар жеке қолданылады, ал В типіндегі орташа қарқындылықтағы бөгегіш оттар - не жеке не болмаса В типіндегі шағын қарқындылықтағы қоршау оттарымен үйлестірілуі тиіс.

      Ағаштар немесе ғимараттар тобы ұзаққа созылған объект ретінде қарастырылады.

      287. Егер авиациялық зерттеу нәтижелері мұндай оттарды күндізгі уақытта объектіні тану үшін қажет екенін көрсететін болса, жер бетінен 150 м астам биіктіктегі объектілер А типіндегі жоғары қарқындылықтағы қоршау оттарымен жарықтық қоршалуы тиіс. Объектіде орналасқан оттар бір уақытта жануы тиіс.

      288. Егер авиациялық зерттеу нәтижелері мұндай оттар электр беру желілерін тану үшін қажет екенін көрсететін болса, аспалы сымдарды, кабельдер мен т.б. белгілеу үшін В типіндегі жоғары қарқындылықтағы оттар қолданылады. Оттар: ең биік тірек нүктесіне, сымдардың немесе кабельдер иілулерінің ең төменгі деңгейінде және шамамен осы екі деңгейдің ортасында орнатылуы тиіс және келесі кезектілікпен жарық беруі тиіс: орташа от, жоғары от, төменгі от (осы ҚР АА ӘПЖН 49-қосымшаның кестесі).

      289. А және В типіндегі жоғары қарқындылықтағы қоршау оттарын орнату бұрышының мәні осы ҚР АА ӘПЖН 50-қосымшада көрсетілген.

      290. Телескопиялық трап секілді қозғалысы шектеулі объектілерде А типіндегі төмен қарқындылықтағы бөгегіш оттар орнатылады.

      291. Әуеайлақтың жұмыс алаңындағы көлік құралдары мен басқа да жылжымалы объектілер (оларға қызмет көрсету үшін жабдықталған әуе кемелерін, тек перронда ғана қолданылатын жер үсті көлік құралдарын, сонымен бірге ілеспелеу автомобильдерін қоспағанда) көк түсті (авариялық қызметтің немесе қауіпсіздік қызметінің көлік құралдары) және сары түсті (басқа көлік құралдары мен жылжымалы объектілер) С типіндегі шағын қарқындылықтағы жалтылдау оттарымен жарақтандырылады.

      292. Ілеспелеу автомобильдерінде D типіндегі төмен қарқындылықтағы бөгегіш оттар орнатылады.

      293. Қарқындылықтары аз, орташа немесе жоғары бір немесе бірнеше бөгегіш оттар объектінің ең биік нүктесіне барынша жақын орнатылады. Жоғарғы оттар ең болмағанда кедергілерді шектеу бетіне қатысты ең жоғары асып кетуі бар объектінің шетін немесе нүктесін белгілейтіндей болып орнатылады.

      294. Құбырды немесе балама мақсаттағы басқа құрылысты жарықтық қоршау кезінде жоғары оттар жиегінен төмен 1,5 ч 3 м-де орнатылуы керек.

      295. Жоғары қарқындылықтағы қоршау оттарымен жабдықтауға жататын және жайтартқыш немесе биіктігі 12 м асатын антенна секілді қосымша қондырғысы бар мачталарда немесе антенналарда жоғары қарқындылықтағы қоршау оттарын қосымша қондырғының ұшына орнату мүмкін болмаған жағдайда мұндай от мүмкіндігіне қарай жоғары нүктеге, ал егер ол тіпті мүмкін болмаса оның ұшына төмен қарқындылықтағы қоршау оты орнатылады.

      296. Ұзынға созылып жатқан объектіні жарықтық қоршау кезінде жоғары оттарды объектінің жалпы пішіні мен ұзындығын анықтауға болатындай етіп орналастыру керек. Егер кедергілердің екі немесе одан да көп шеттері бір биіктікте болса, ұшу алаңына жақын шеті таңбаланады. Төмен қарқындылықтағы оттар пайдаланылған жағдайда олардың арасындағы бойлық қашықтық 50 м аспауы керек, ал орташа қарқындылықтағы оттарды қолданған кезде - 900 м болуы керек.

      297. Кедергілерді шектеу беті иілген болса немесе оның деңгейінен ең жоғары нүкте объектінің ең биік нүктесі болмаған кезде объектінің ең биік бөлігіне қосымша қоршау оттарын орнату қажет.

      298. Егер объект А типтегі орташа қарқындылықтағы қоршау оттарымен белгіленсе, ал объектінің ең биік нүктесі қоршаған жергілікті жердің деңгейінен немесе таңбаланатын объектіні қоршап тұрған ғимараттардың ең биік нүктелерінен 100 м астам биіктікте болса, аралық деңгейлерде қосымша оттарды пайдалану көзделеді. Бұл қосымша аралық оттар мүмкіндігіне қарай жоғары оттар мен жер беті деңгейінің немесе жақын орналасқан ғимараттардың биік нүктелері деңгейінің арасында бір-бірінен бірдей қашықтықта қажет болған жағдайда 100 аспайтын аралықпен орналасады.

      299. Объект В типтегі орташа қарқындылықтағы оттармен белгіленген жағдайда, ал объектінің ең биік нүктесі қоршаған жергілікті жердің деңгейімен немесе таңбаланатын объектіні қоршап тұрған ғимараттардың ең биік нүктесімен салыстырғанда 50 м астам биіктікте болса, аралық деңгейлерде қосымша оттарды қолдану көзделеді. В типіндегі төмен қарқындылықтағы және В типіндегі орташа қарқындылықтағы бөгегіш оттар болып табылатын бұл қосымша аралық оттар мүмкіндігіне қарай жоғары оттар мен жер беті деңгейінің немесе жақын орналасқан ғимараттардың биік нүктелерінің деңгейінің арасында бір бірінен бірдей қашықтықта қажет болған жағдайда 50 аспайтын аралықпен орналасады.

      300. Объектіде орналасқан А және В типіндегі орташа қарқындылықтағы бөгегіш оттар бір мезгілде жарық беруі тиіс.

      301. Объект С типтегі орташа қарқындылықтағы бөгегіш оттармен белгіленген жағдайда, ал объектінің ең биік нүктесі қоршаған жергілікті жердің деңгейімен немесе таңбаланатын объектіні қоршап тұрған ғимараттардың ең биік нүктесімен салыстырғанда 50 м астам биіктікте болса, аралық деңгейлерде қосымша оттарды қолдану көзделеді. Бұл қосымша аралық оттар мүмкіндігіне қарай жоғары оттар мен жер беті деңгейінің немесе жақын орналасқан ғимараттардың биік нүктелері деңгейінің арасында бір бірінен бірдей қашықтықта қажет болған жағдайда 50 м-ден аспайтын аралықпен орналасады.

      302. А типіндегі жоғары қарқындылықтағы бөгегіш оттар, таңбаланатын объект ғимараттармен қоршалған жағдайда және осы ғимараттардың ең биік нүктелерінен асу оттар деңгейін анықтау кезінде жер беті деңгейінің баламасы ретінде қолданылатын жағдайларды қоспағанда жер беті деңгейі мен осы ҚР АА ӘПЖН 299-тармақта көрсетілген жоғарғы оттар арасына 100 м-ден аспайтын бірдей аралықпен орналастырылады.

      303. Ұшу және қону курстарында (алыс жетектік радиомаяк - АЖРМ), алыс жақын жетектік радиомаяк - ЖЖРМ, курстық радиомаяк - КРМ.) орналасқан объектілерде орнатылатын бөгегіш оттар ұшу бағытына перпендикулярлы сызықта, кем дегенде 3 м аралықпен орналастырылады.

      304. Төмен, орташа және жоғары қарқындылықтағы қоршау оттарының әрбір деңгейдегі саны мен орналасуы объект барлық бағыттарда көлденең жазықтықта белгіленетіндей болады. Егер қандай да бір бағытта от объектінің басқа бір бөлігімен немесе жақын орналасқан обектімен көлеңкеленетін болса, бұл объектіде қосымша оттар қарастырылады және жарықтық қоршалатын объект туралы жалпы түсінік беретіндей болып орналасады. Егер көлеңкеленген от жарықтық қоршалатын объектінің жалпы сипатын бере алмаса, ол орнатылмауы мүмкін.

4-бөлім. Әуеайлақтардың радиотехникалық жабдығы

      Ескерту. 4-бөлім алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

5-бөлім. Әуеайлақтардың метеорологиялық жабдығы

      Ескерту. 5-бөлім алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

6. Электрмен жабдықтау және электр жабдықтары, ІІІ санаты
жағдайындағы авариялық-құтқару құралдары, жұмыс және әрекеттесу тәртібі
27-тарау. Әуеайлақтарды электрмен жабдықтау және электр жабдықтары

      Ескерту. 27-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      431. Әуеайлақ, электрмен жабдықтау сенімділігінің дәрежесі бойынша бірінші санатты электр энергиясын тұтынушыларға жатады.

      432. Қонудың санатталған жүйелерімен (ҚЖО-1, ҚЖО-2/3 жарық-сигналдық жабдықтарымен, РМЖ-1, РМЖ-2/3 қонуға аспаптық кірудің радиомаяктік жүйелерімен) жабдықталған әуеайлақтарды электрмен жабдықтау кем дегенде екі тәуелсіз көздерден, әдетте, электр берудің тәуелсіз желілері бойынша орталықтандырылған электрмен жабдықтау (ОЭЖ) арқылы жүзеге асырылады.

      433. Бұл әуеайлақтарды электрмен жабдықтаудың бір көзінен екінші көзіне ауыстыру автоматты түрде жүзеге асырылуы тиіс.

      434. Электр энергиясын әуежайға аталған көздерден электр берудің екі желісі арқылы беру кезінде және олардың біреуінің істен шығуы кезінде екінші желінің өткізу қабілеттілігі оған қосылған барлық электр тұтынушылары үшін электр энергиясының берілуін қамтамасыз етуі тиіс.

      435. Әуеайлақтың екінші тәуелсіз электрмен жабдықтау көзінен электр энергиясын жеткізу экономикалық тұрғыдан тиімсіз кезінде жергілікті электр станциясымен резервтеумен орталықтандырылған электрмен жабдықтаудың бір көзінен немесе автоматты көздермен жүзеге асыруға болады.

      436. Жергілікті электр станциясы автоматты түрде өзара резервтеуші екі агрегаттармен жабдықталуы тиіс, олардың әрқайсысы әуежайдың толық жүктемесіне есептеледі.

28-тарау. Әуеайлақтың объектілерін электрмен жабдықтау

      Ескерту. 28-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      437. Электрмен жабдықтау сенімділігінің дәрежесі бойынша электр энергиясын тұтынушылар санаты және оларды электрмен қоректендірудегі барынша ұзақ рұқсат етілген үзіліс уақыты осы ҚР АА ӘПЖН 58-қосымшаның кестесінде келтірілген мәндерге сәйкес келуі тиіс.

      Электр қабылдағыштар санаттар "Электр қондырғыларын орнату қағидаларын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Энергетика министрінің 2015 жылғы 20 наурыздағы № 230 бұйрығымен (Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2015 жылы 29 сәуірде № 10851 тіркелді) бекітілген санаттарға сәйкес келеді.

      Сенімділік дәрежесі бойынша электрмен жабдықтау жөніндегі талаптар объектісі кепілді қоректендіру қалқанына (бұдан әрі - КҚҚ) жатады.

      438. Қашықтан басқару, бақылау және ақпаратты көрсету қондырғыларын электрмен жабдықтау сенімділігінің санаттары ӘҚҚК тиісті объектілерін, радио жабдықтарын, жарық-сигналдық және метеорологиялық жабдықтарды электрмен жабдықтау санаттарынан төмен болмауы тиіс.

      439. Бірінші санаттағы айрықша топтың (АТ) электр энергиясын қабылдағыштарын электрмен қоректендіру электр энергиясының кем дегенде үш тәуелсіз көзінен жүзеге асырылуы тиіс. Электрмен жабдықтаудың келесі жолдары болуы мүмкін:

      1) сырттай тәуелсіз екі көзден (екі трансформатор арқылы екі кабель желісі арқылы) және автономды көзден;

      1) әрқайсысы сырттай тәуелсіз көздерден резервтелетін дизель-электр агрегаттан;

      2) үздіксіз қоректендірудің сермерлік агрегатынан;

      3) аккумуляторлық батареядан;

      4) үздіксіз қоректендіру көздерінен.

      2) бір сыртқы көзден, бір дизель-электр агрегатынан және автономды көздердің бірінен:

      1) әрқайсысы тәуелсіз көздерден резервтелетін дизель-электр агрегаттан;

      2) үздіксіз қоректендірудің статикалық немесе сермерлік агрегатынан;

      3) аккумуляторлық батареядан;

      4) үздіксіз қоректендіру көздерінен.

      440. ІІІ санат бойынша жабдықталған ҰҚЖ үшін бірінші санатты ерекше топтағы (ЕТ) электр энергиясын қабылдағыштардың электрмен қоректендіруі келесі нұсқалардың бірі бойынша жүзеге асырылады:

      1) екі сыртқы тәуелсіз көздерден (екі кабельдік желімен екі трансформатор арқылы) және дизель-электр агрегатынан арқылы, бұл ретте тұтынушылар үздіксіз қоректендірудің аккумуляторлық көздері арқылы қосылады;

      2) екі сыртқы тәуелсіз көздерден (екі кабельдік желімен екі трансформатор арқылы) және ІІI санат метеожағдай туындағанда мәжбүрлеп іске қосылатын үздіксіз қоректендірудің дизель-генераторлық көзі арқылы жүзеге асырылады.

      441. Екі сыртқы көздің және автономдық дизель-электрлік агрегаттың жағдайында автономдық дизель-электрлік агрегаттың іске қосылуы мен жұмыстық режимге шығуы екі көздің кез келгенінде кернеу жоғалған сәттен бастап ары кеткенде 15 секунд өткен уақытта қамтамасыз етілуі тиіс. Тұтынушыларды электрмен қоректендірудің сыртқы көзден жұмыстық режимге шыққан автономдық дизель-электрлік агрегатқа өтуі немесе дизель-электрлік агрегаттан сыртқы қоректендіру көзіне өтуі кезіндегі электр энергиясын берудегі үзіліс уақыты 1 с-тен аспауы тиіс.

      442. Бір сыртқы көз және екі автономды дизель-электр агрегаты болған жағдайда негізгі көз ретінде оны сыртқы көзбен автоматты түрде резервтеумен әрі қарай 15 секундтан аспайтын уақытпен автономды дизель-электр агрегатына өте отырып, сыртқы көзді резервтеумен оған 1 с аспайтын уақыт ішінде өту уақытымен кез келген дизель қолданылады.

      443. Бір сыртқы көз және бір автономды дизель-электр агрегаты және үздіксіз қоректендіру көзі (аккумуляторлық батареялар) болған жағдайда сыртқы көзді үздіксіз қоректендіру көзімен (аккумуляторлық батареялар) резервтей отырып әрі қарай 15 секундтан аспайтын уақытпен жұмыстық режимге шыққан автономды дизель-электр агрегатына 1 с аспайтын уақыт ішінде өту арқылы сыртқы көзден жұмыс істеу қамтамасыз етіледі.

      444. Тұтынушыларды бір көзден екіншісіне ауыстырып қосу резервтік қоректендіру көзін автоматты түрде төмен жүктеме жағында ары кеткенде 1 секунд ішінде іске қосуды қамтамасыз ететін құралмен жүзеге асырылады.

      445. Объект жабдығының негізгі және резервтік жиынтықтарын электрмен қоректендіру төмен вольтты тарату құралы шиналарының түрлі секцияларынан қарастырылады.

      446. Бірінші (І) санаттағы электр энергиясын тұтынушылар электр энергиясының кем дегенде екі тәуелсіз өзара резервтеуші көздерінен (автоматты коммутациядан) қамтамасыз етілуі тиіс, олардың біреуі автономды болуы керек.

      Объектіде сыртқы тәуелсіз көздерден электр энергиясын іске қосқыштар болған кезде Г, Д, Е класстағы әуеайлақтарда қоректендірудің автономды көздерін орнатуды қарастырмауға болады.

      447. Екінші (ІІ) санаттағы электр энергиясын тұтынушылар электр энергиясымен екі тәуелсіз өзара резервтеуші қоректендіру көздерінен қамтамасыз етіледі.

      448. ӘҚҚК объектілерінің КҚҚ-ына, радиожабдықтарына, жарық сигнал беру және метеорологиялық жабдықтарына тек осы объектілердің жұмысын қамтамасыз ететін және оларға қызмет көрсететін тұтынушыларды ғана қосуға рұқсат етіледі (апаттық жарықтандыру, технологиялық: жылыту, желдету және кондиционерлеу).

      449. Жарық-сигналдық жабдықтың (бұдан әрі - ЖСЖ) және радиотехникалық жабдықтың (бұдан әрі - РТЖ) объектілеріндегі ТҚС-та орнатылған трансформаторлардың қуаттылығы және қоректендіруші желілердің өткізушілік қабілеті, шекті асқын жүктемені ескере отырып осы ТҚС-қа қосылған барлық электр энергиясын тұтынушылардың электрлік жүктемеленуінің максимумын қамтамасыз етуі тиіс.

29-тарау. Қоректендірудің дербес көздері

      Ескерту. 29-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      450. Дизель-электрлік агрегаттары тікелей осы объектіде, сондай-ақ кез келген ЖСЖ және/ немесе РТЖ объектісінде орналасады.

      451. Дизель-электрлік агрегаттар автоматтандырылуы тиіс. Автоматтандыру деңгейі бірінші санаттағы тұтынушылар және бірінші санаттың ерекше тобы үшін екінші дәрежеден төмен болмауы керек.

      452. Әрбір агрегаттың қуаттылығы аталған объектіге қосылған барлық бірінші топтың ерекше тобы мен бірінші санаттың электр қабылдағыштарының, сондай-ақ олардың жұмысын қамтамасыз ететін және қызмет көрсететін электр энергиясын тұтынушылардың ең жоғары жүктемелігін қамтамасыз етеді.

      453. Қоректендірудің резервтік көздері ретінде қолданылатын аккумуляторлық батареялар немесе үздіксіз қоректендіру көздері буферлік режимде жұмыс істеуі тиіс немесе олардың автоматикасы қоректендірудің аккумуляторлық батареяларға немесе үздіксіз қоректендіру көздеріне өтуін және содан соң 58-қосымшада көрсетілген уақыттан аспайтын уақыт ішінде автономдық дизель-агрегатқа өтуін, және сенімділік деңгейі бойынша бірінші санаттың ерекше тобына жатқызылған тұтынушылардың жұмысын қамтамасыз етуі тиіс:

      1) ЖСЖ оттарын - кем дегенде 5 минут ішінде;

      2) КРМ, ГРМ, авиациялық әуе байланысы құралдарын кем дегенде 30 минуттың ішінде;

      3) МРМ кем дегенде 2 сағаттың ішінде;

      4) ӘҚБ АҚ кем дегенде 15 минуттың ішінде.

      454. Бірінші санаттың ерекше тобының электр қабылдағыштарын басқа объектіде орнатылған агрегаттан қоректендіру осы электр қабылдағыштарын орнату объектілерін жүргізілген жекелеген кабельмен жүзеге асырылады.

      Бірінші санаттың электр қабылдағыштарын аталған агрегат орнатылған объекті мен осы электр қабылдағыштар орналасқан объекті арасындағы екі сәулелі төмен вольтті сұлба бойынша қоректендіру жекелеген кабельді төсеместен жүзеге асырылуы мүмкін.

7. Авариялық-құтқару құралдары және ІІІ санаты
жағдайындағы жұмыс және әрекеттесу тәртібі

      454. Әуеайлақта талап етілетін өрт қауіпсіздігі деңгейі бойынша (бұдан әрі - ӨҚТД) әрбір ҰҚЖ-ның санаты анықталуы тиіс. ӨҚТД бойынша ҰҚЖ-ның санаты ҰҚЖ-да пайдаланылатын ӘК-нің едәуір үлкен өлшемдеріне байланысты осы ҚР АА ӘПЖН 59-қосымшаның кестесімен анықталады.

      455. Егер едәуір үлкен ӘК фюзеляжының ең үлкен ені осы ҚР АА ӘПЖН 58-қосымшада көрсетілген өлшемнен асып түсетін болса, онда ӨҚТД бойынша әуеайлақтың санаты фюзеляждың ұзындығы бойынша осы ҚР АА ӘПЖН 58-қосымшада белгіленген сатымен салыстырғанда бір сатыға (оныншы сатыны қоспағанда) жоғары болуы керек.

      УТПЗ бойынша ҰҚЖ санаты 700 кем емес әуе кемесінің осы ҰҚЖ үшін ең үлкен қозғалыстар саны әуежайында фюзеляж максималды ені мен ұзындығы бойынша анықталған шамаға қатысты бір сатыға төмендетіле алады.

      Қозғалыстар саны жылдың айларында ұшу бойынша үш ең қарқынды үшін анықталуы керек. Бір қозғалыс үшін ВС қонуы немесе ұшу қабылданады.

      456. Әскери кезекшіліктегі ӨА саны, осы ӨА-гі өрт сөндіруші заттардың ең аз мөлшері (бұдан әрі - ӨСЗ) және ӨСЗ берудің жиынтық өнімділігі осы ҚР АА ӘПЖН 60-қосымшаның кестесінде берілген мөлшерден төмен болмауы керек.

      457. Әр өртсөндіргіш автомобиль төмендегідей жарақтандырылуы тиіс:

      1) өрттік-техникалық жабдықпен (өрт сөндіру жеңдері, қол өрттік оқпандары, көбік генераторы);

      2) апаттық ӘК-ден адамдардың әкетілуін қамтамасыз ететін құралдармен (баспалдақ, фюзеляжді кесуге арналған құрылғы, бекіту бауларын кесуге арналған пышақтар);

      3) өрттен құтқарушы топтардың жеке құрамды қорғауға арналған жеке құралдарымен (тыныс алу аппараттары, каскалар, жылу-қорғау киімдері);

      4) қолдану саймандарымен (сүймен, өрт балтасы, күрек, зілбал).

      458. Әуеайлақта кезекші (ӨҚТД қамтамасыз ететін) ӨА-да болатын мөлшермен салыстырғанда көбік түзушінің кем дегенде екі еселі қоры және ӨА-ны сумен қайтара толтыруға арналатын кем дегенде екі пункт болуы тиіс.

      459. Бірінші ӨА-ның (белгіленген ӨҚТД қамтамасыз ететін санның) ҰҚЖ-ның кез келген нүктесінде өрістеу уақыты дабыл сигналы жарияланған сәттен бастап ӨСД беруді бастаған уақытқа дейін 3 минуттен аспайды, ал келесісі - 4 минуттен аспайды.

      460. ӨҚТД бойынша 4-10-санаттағы әуеайлақтарда шассиі істен шыққан ұшақтарды апаттық қондыру кезінде ҰҚЖ-ын көбікпен жабу (көбікті жолақты жағу) мүмкіндігі қамтамасыз етіледі. Осы ҚР АА ӘПЖН 60-қосымшаның кестесінде келтірілген мөлшерден кем емес өлшемдермен көбікті жолақты жағу көбікті ҰҚЖ-ға беруді бастаған уақыттан 10 минуттан аспайды.

      Ескерту. 460-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      461. Әуеайлақта ӨҚЖ, әуеайлақтың өрт сөндіру автомобильдерінің және басқа да апаттық-құтқару құралдарының кезекшілігін қамтамасыз ету мен орналастыру үшін апаттық-құтқару станциясы (станциялары) болуы тиіс. Апаттық-құтқару станциялары тұрақты команддық пунктері (бұдан әрі -ТКП), жылжымалы командтық пунктері (бұдан әрі - ЖКП), ӘҚҚК диспетчерлік пункттері (ұшулардың басшысы), бақылау пунктері және өрт байланыс пунктері (бұдан әрі - ӨБП) тарапынан келетін дабыл сигналдары мен хабарламаларды қабылдауға арналған құралдармен жабдықталады.

      Әуеайлақта бірнеше АҚС телефон байланысы және радиобайланыс арақатынасы қамтамасыз етілуге тиіс

      462. Әуеайлақта жергілікті жердің географиялық және климаттық жағдайларын ескере отырып, таңдап алынатын, әуеайлақ ауданында апаттық-құтқару жұмыстарын жүргізуге арналған, оқиға болған жерге құтқарушылар мен апаттық-құтқару жабдықтарын жеткізуді қамтамасыз ететін, өту қабілеті жоғары көлік құралы болуы тиіс.

      463. Әуеайлақта осы әуеайлақта пайдалануға жіберілген ең ірі ӘК-нің жолаушылар сыйымдылығының төрттен бір бөлігіне есептелінген, зембілдермен және таңу материалдарымен бірге апаттық медициналық салмалармен жабдықталған санитарлық автомобиль (автомобильдер) және/немесе фургон-тіркеме болуы тиіс. Тіркеме-фургонды буксирге алу үшін көлік құралы қарастырылады.

      464. Ұшу мен қону су бетінде (теңіз, ірі көл және су қоймасы) жүргізілетін әуеайлақ мыналармен жабдықталған жүзбелі көлік құралдарымен (катерлер, моторлы қайықтар) қамтамасыз етілуі тиіс:

      1) ТКП және ӨБП-мен әуе байланысы құралдары;

      2) судағы жұмыс орнын жабдықтауға арналған жабдықтар;

      3) дыбыстық және жарық сигнал беру құралдарымен;

      4) аталған әуеайлақта пайдалануға жіберілген ең ірі ӘК-нің жолаушылар сыйымдылығына сәйкес келетін мөлшерде топтық және/немесе жеке жүзу құралдарымен жабдықталуы тиіс.

      Басқа ұйымдармен және кәсіпорындармен өзара іс-қимыл жасау жоспарлары бойынша жүзу құралдарымен қамтамасыз етіледі.

      465. Апаттық-құтқару жұмыстарын ұйымдастыру мен жүргізуге, басшылық жасауға арналған ТКП болуы тиіс және ол электр байланысын жасауға арналған мынадай құралдармен жабдықталуы тиіс:

      1) жылжымалы командалық пунктпен;

      2) ӨБП;

      3) ӘҚҚК диспетчерлік пункттерімен (ұшулардың басшыларымен);

      4) әуежай қызметтерімен және объектілерімен;

      5) азаматтық авиациядағы іздестіру мен құтқарудың аймақтық үйлестіру орталығымен;

      6) әрекеттесуші ұйымдармен, кәсіпорындармен және мекемелермен;

      7) жергілікті әкімшілік және заң қорғау органдарымен.

      466. Әуеайлақта, оқиға орнындағы апаттық-құтқару жұмыстарына басшылық жүргізуге арналатын өткіштігі аса жоғары көлік құралында орындалған ЖКП болуы тиіс. ЖКП дыбысүдеткіш қондырғысымен немесе мегафонмен, дүрбімен және ҚКП-імен арадағы әуе электр байланысымен, сондай ақ тұрақты және/немесе жылжымалы радиобайланыс құралдарымен, апаттық-құтқару станцияларымен, ӘҚҚК диспетчерлік пункттерімен (ұшулар басқарушысымен), осы ҚР АА ӘПЖН 462-тармақта көрсетілген әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдерімен және өткіштігі аса жоғары көлік құралдарымен, диспетчерлік қызметпен және өрт байланыс пунктімен жарақтандырылады.

      467. Әуеайлақта, бақылауға арналатын оптикалық құралдармен (дүрбімен) және ұшулар басқарушысын, өрт сөндіргіш-құтқарушы топтардың басшысын және ӨБП диспетчерін ӘК-де авиациялық немесе төтенше жағдай туындаған кезде хабарландыруға арналатын құралдармен жарақтандырылған барлық ҰҚЖ-дағы ӘК ұшу-көтерулері мен қонуларын бақылауға арналатын БП болуы тиіс.

      468. Әуеайлақта ӨБП болуы тиіс, ол мынадай жарақтандырылады:

      1) ҚКП-імен, апаттық-құтқару жұмыстарының басшысымен, ӨҚҚБ ӨБ-нің өрттен қорғау күзетінің диспетчерімен, әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдермен, ӨҚКП-імен және БП-мен электрбайланысы құралдарымен;

      2) әуеайлақта авиациялық оқиға немесе төтенше жағдай туындаған кезде дабыл жариялау және өрттен қорғау-құтқару топтары мен ТКП-ін хабарландыру құралдарымен жабдықталған өрттен қорғау байланысының пункті (ӨБП) болуы тиіс.

      469. III санаттық қонуға дәлме-дәл кірумен жабдықталған ҰҚЖ-да ұшуларды жүргізген уақытта, егерде IIIВ санаты жағдайында әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдерін (ӨА) тұрақты АҚС-тан шепке шығару уақыты белгіленген нормаларды қанағаттандырмаса әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдері тұрақтарының ұшулар жүргізілген уақытта оларды орналастыруға арналатын орындары қарастырылуы тиіс. Автотұрақтарды орналастыру орындары ең болмағанда, кедергілерге, РМЖ-нің қауіп шегіндегі аймақтарына қойылатын талаптарды ескере отырып таңдалуы тиіс.

      470. Әрбір әуе айлағында азаматтың авиация мекемесінің бірінші басшысымен жақын орналасқан әуежайға (әуе айлағына) және әуежайдың (әуеайлағының) аумағына апатты-құтқару жұмыстарын өткізу мен ұйымдастыру бойынша Апатты жоспар әзірленіп, бекітіледі.

      Апатты жоспар Заңның 14 бабы 1 тармағы 41-41) тармақшасына сәйкес азаматтық авиация саласында өкілетті органмен бекітілетін азаматтық авиацияда әуеайлағының қамтамасыз ету Ережелері мен Заңның 14 бабы 41-49) тармақшаларына сәйкес азаматтық авиация саласында өкілетті органмен бекітілетін Қазақстан Республикасы әуежайларында ұшуды авариялық-құтқаруды қамтамасыз ету Ережелерінің талаптарына сәйкес ұшудың қарқындылығы мен жергілікті жағдайлар есебімен әзірленеді.

      Әуеайлақта әуеайлақ бойынша басшылықта және ауданында ұшуларды жүргізу жөніндегі нұсқаулықта (Әуеайлақтың аэронавигациялық паспортында) ІІІ санат бойынша пайдалану жағдайындағы әуеайлақ қызметі жұмысының және өзара іс-қимылының тәртібі әзірленуі және көрсетілуі тиіс.

2-бөлік. Тікұшақ айлақтары
8-бөлім. Тікұшақ айлақтарының деректері, тікұшақ
айлақтарының типтері мен физикалық сипаттамалары
30-тарау. Тікұшақ айлақтарының жіктеуіші

      Ескерту. 30-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      471. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтары "Д" көлеміне қарай үш класқа бөлінеді: І класс - 24-тен 35 метрге дейін (бірақ 35 м. қоса емес); ІІ класс - 15-тен 24 метрге дейін (бірақ 24 м. қоса емес); ІІІ класс - 15 метрге дейін (бірақ 15-м. қоса емес). "Д" - қайсы мәні жоғары болуына байланысты, тікұшақтың габариттік ұзындығы (ені).

      Бет деңгейіндегі тікұшақ айлақтары Заңының 8-бөлімніңң 63-бабына сәйкес жіктеледі.

31-тарау. Тікұшақ айлағының сипаттамалары, өлшемдері

      Ескерту. 31-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      472. Тікұшақ айлағының бақылау нүктесі әуеайлақпен біріктірілмеген тікұшақ айлағы үшін тағайындалады. Тікұшақ айлағының бақылау нүктесі тікұшақ айлағының бастапқы немесе жоспарланған геометриялық ортасының жанында орналасады және әдетте, оның бастапқы орналасу орны өзгеріссіз қала береді.

      473. Тікұшақ айлағының бақылау нүктесінің орналасатын орны өлшенеді және аэронавигациялық ақпарат қызметінің өкілетті органына градус, минут және секунд өлшемінде хабарланады.

      474. Тікұшақ айлағының асырылымы және тікұшақ айлағы асырылымының орнындағы геоид толқыны өлшенеді және аэронавигациялық ақпарат қызметінің өкілетті органына жарты метрге немесе бір футқа дейінгі дәлдікпен хабарланады.

      475. Халықаралық азаматтық авиацияның әуе кемелеріне арналатын тікұшақ айлағы үшін, қону мен әуеге көтерілу аймағының асырылымы және геоид толқыны және/немесе қонуға соңғы кіру және әуеге көтерілудің соңғы сатысы аймағының әр табалдырығының асырылымы (қажет болған жағдайда) өлшенеді және аэронавигациялық ақпарат қызметінің өкілетті органына:

      1) қонуға дәл емес кірулер үшін жарты метр немесе бір футқа дейінгі дәлдікпен, ал

      2) қонуға дәл кірулер үшін метрдің төрттен бір бөлігіне немесе бір футқа дейінгі дәлдікпен хабарланады.

      Тікұшақ айлағындағы әр құрылыс үшін тиісті дәрежеде келесі деректер өлшенеді немесе сипатталады:

      1) Тікұшақ айлағының типі: бет деңгейінде орналасқан, бет үстінен көтеріңкі орналасқан немесе тікұшақпалуба.

      2) қону және жерден көтерілу аймағы: өлшемдері ең жақын метрге немесе футқа дейінгі дәлдікпен, еңкіштігі, бетінің типі, көтергіштік қабілеті тоннада (1000 кг);

      3) қонуға кіру және ұшу-көтерілу аймағының типі: FATO типі, нөмірін белгілейтін (егер қарастырылған болса) градустың жүзден бір бөлігіне дейін дәлдіктегі шынайы пеленг, ұзындығы, ені ең жақын метрге немесе футқа дейінгі дәлдікпен, еңкіштігі, бетінің типі;

      4) қауіпсіздік аймағы: ұзындығы, ені және бетінің типі;

      5) тікұшақтарға арналған жер үсті БРЖ, әуемен бұру-жылжу үшін БРЖ және әуемен қозғалу бағдары: белгіленуі, ені және бетінің типі;

      6) перрон: бетінің типі, тікұшақтар тұрағы;

      7) кедергілерден бос жолақ: ұзындығы, жер бетінің пішіні;

      8) қонуға кіру сұлбаларының визуалды құралдары, таңбалануы және FATO, TLOF, БРЖ және перрондардың оттары;

      9) құрал-аспаптар бойынша қону жүйесін (ILS) құрайтын курстық және глиссадалық радиомаяктардың немесе микротолқындық қону жүйесінің (MLS) азимуталдық және бұрыштық-өңірлік антенналарының және TLOF немесе FATO тиісті жиектері арасындағы ең жақын метрге немесе футқа дейінгі дәлдіктегі қашықтықтар.

      476. Аэронавигациялық ақпарат қызметінің өкілетті органына келесі географиялық координаттар градустармен, минутпен және секундтың жүзден бір бөлігінде өлшенеді және хабарланады:

      1) қону немесе жерден көтерілу аймағының және/немесе қонуға кірудің және ұшу-көтерілудің соңғы сатысы аймағының әр табалдырығының (қажет болғанда) геометриялық ортасының;

      2) тікұшақтарға арналған жер үсті БРЖ, әуемен бұру-жылжу үшін БРЖ және әуемен қозғалу маршрутының тиісті осьтік сызығы нүктелерінің;

      3) тікұшаққа арналған әр тұрақ орнының;

      4) тораптық диспетчерлік аудандағы (2-аудан) және тікұшақ айлағындағы (3-аудан) кедергілердің;

      Аэронавигациялық ақпарат қызметінің өкілетті органына сондай-ақ ең жоғарғы асқын биіктіктің мәні, кедергілердің типі, таңбалануы және жарықпен қоршалуы (егер ондайлары бар болса).

      Тікұшақ айлағы үшін тиісті жағдайларда ең жақын метрге немесе футқа дейінгі дәлдікпен келесі арақашықтықтар хабарланады:

      1) орналастырылатын ұшу-көтерілу арақашықтығы (TODAH);

      2) орналастырылатын үзілген ұшу-көтерілу арақашықтығы (RTODAH);

      3) орналастырылатын қону арақашықтығы (LDAH).

9-бөлім. Тікұшақ айлақтарының типтері және физикалық сипаттамалары

      477. Төменде келтірілген техникалық талаптар тек жер үсті тікұшақ айлақтарына ғана қатысты. Су бетінде орналасқан тікұшақ айлағы қарастырылатын жағдайларда қажетті критерийлерін тиісті өкілетті орган тағайындай алады.

      478. Бұру-жылжу маршруттарының және тікұшақтар тұрақтары орындарының өлшемдері қорғаныс аймағын қоса қамтиды.

32-тарау. Бет деңгейіндегі тікұшақ айлақтары

      Ескерту. 32-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      479. Бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлағында ұшу-көтерілудің және қонуға кірудің соңғы сатысының бір аймағы (FATO) қарастырылады.

      FATO аймағы ұшу-қону немесе бұру-жылжу жолақтарында немесе солардың жанында орналасуы мүмкін.

      480. FATO аймағы кедергілерден бос болады.

      481. FATO аймағының өлшемдері:

      1) 1-кластық ұшу-техникалық сипаттамаларына ие тікұшақтардың пайдалануына арналғанда, Тікұшақтарды ұшуда пайдалану нұсқауында (ҰПН/РЛЭ) қарастырылған сипаттамаларға сәйкес болады. Еніне қойылатын талаптар жоқ кезінде қолданылатын ені FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың ең ірі габариттік өлшемінен кем болмауы тиіс;

      2) 2 немесе 3 класты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың пайдалануына арналғанда, диаметрі төменде көрсетілген мәндерден кем емес шеңберді құрайтын аймақты қоса енгізуге жеткілікті болып қарастырылады:

      1) FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың барынша жоғары ұшу-көтерілу массасы (МТОМ) 3175 кг-дан астам болған жағдайдағы ең ірі тікұшақтың 1D мәнінен кем емес;

      2) FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың барынша жоғары ұшу-көтерілу массасы (МТОМ) 3175 кг немесе одан кем болған жағдайдағы ең ірі тікұшақтың 0,83 D мәнінен кем емес болуы тиіс.

      Тікұшақтың ҰПН-да FATO термині қолданылмайтын жағдайларда, тиісті ұшу бейіні үшін тікұшақтың ҰПН-да көрсетілген барынша аз қону/ұшу-көтерілу аймағы пайдаланылады.

      482. FATO аймағының орташа еңкіштігі кез келген бағытта ары кеткенде 3%-дан аспайтын мәнді құрайды.

      483. FATO аймағының беті:

      1) алып жүруші винт ағынының әсеріне төзуі;

      2) тікұшақтардың ұшу-көтерілуді және қонуды орындауы үшін кері әсерін тигізуі мүмкін оның тегіссіздіктері болмауы;

      3) 1-кластық ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың өздерінің үзілген ұшу-көтерілулерін орындауы үшін жеткілікті көтергіштік беріктігі болуы тиіс.

      484. 2 немесе 3 класстық ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың пайдалануына арналған қону және жерден көтерілу аймағы (TLOF) айналасындағы FATO аймағының беті статикалық жүктемеге төзімді болуы және жердің әсерін қамтамасыз етуі тиіс.

1-параграф. Тікұшақтар үшін кедергілерден бос жолақтар

      485. Тікұшақтар үшін кедергілерден бос жолақтар қарастырылған жағдайда олар орналастырылған үзілген ұшу-көтерілу аймағы соңында орналастырылады.

      486. Кедергілерден бос жолақтың ені тікұшақтар үшін тиісті қауіпсіздік аймағының енінен кем емес болып қарастырылады.

      487. Кедергілерден бос тікұшақ жолағының беті көтерілу еңкіштігі 3 %-ға тең беттің үстінен жоғары шықпауы тиіс, ал оның төменгі шегі ретінде FATO аймағының шегінен өтетін көлденең сызық болып саналады.

      488. Кедергілерден бос тікұшақ жолағында орналасқан және әуедегі тікұшақтардың қауіпсіздігіне әлеуеттік қауіп төндіретін объект кедергі ретінде қарастырылады және жойылады.

2-параграф. Қону және жерден көтерілу аймақтары

      489. Тікұшақ айлағында кемінде бір TLOF аймағы қарастырылады. TLOF аймағы FATO аймағының шектерінде немесе одан тыс орналасады. Қосымша TLOF аймақтары тікұшақтардың тұрақ орындарымен біріктірілуі мүмкін.

      490. TLOF аймағы, қызмет көрсетілуі осы аймақ үшін есептелген ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 0,83 D диаметрі бар шеңберді сыйдыруға жеткілікті өлшемдерге ие болатындай етіп қарастырылады.

      TLOF аймағы кез келген конфигурациялы болуы мүмкін.

      491. TLOF аймағының еңістері, аймақ бетінде су іркілмеуі үшін жеткілікті болып орналастырылады, және кез келген бағытта еңкіштігі 2 %-дан аспайды.

      492. TLOF аймағы FATO аймағының ішінде болған жағдайда, TLOF аймағы динамикалық жүктемені көтере алатындай болуы тиіс.

      493. TLOF аймағы тікұшақтың тұрақ орнымен біріктірілген жағдайда, статикалық жүктемені және қызмет көрсетілуі осы аймақ үшін есептелген тікұшақтардың жылжуы кезінде туындайтын жүктемені көтере алатын TLOF аймағы қарастырылуы тиіс.

      494. TLOF аймағы FATO аймағының ішінде болған жағдайда, TLOF аймағының ортасы FATO аймағының шегінен кем дегенде 0,5 D қашықтықта орналасуы тиіс.

3-параграф. Қауіпсіздік аймақтары

      495. FATO аймағының айналасы қауіпсіздік аймағымен қамтамасыз етіледі, ал оның бетінің қатты болуы шарт емес.

      496. Визуалды метеорологиялық жағдайда (КМЖ/ВМУ) 1 классты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың пайдалануына арналған FATO аймағын қоршайтын қауіпсіздік аймағы FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтан асатын қандай мән артығырақ болуына байланысты, FATO аймағы контурының шегінен ары қарай ең болмағанда 3 м-ге немесе 0,25 D қашықтыққа дейін созылады, бұл ретте:

      1) FATO аймағы төртбұрышты болғанда, қауіпсіздік аймағының әр сыртқы жағы кем дегенде 2 D құрайды; немесе

      2) FATO аймағы шеңберлі болғанда, қауіпсіздік аймағының әр сыртқы диаметрі 2 D-ге тең болады.

      497. Көзкөрінімдік метеорологиялық жағдайда (КМЖ/ВМУ) 2 және 3-классты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың пайдалануына арналған FATO аймағын қоршайтын қауіпсіздік аймағы FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтан асатын қандай мән артығырақ болуына байланысты, FATO аймағы контурының шегінен ары қарай 3 м немесе 0,5 D қашықтыққа дейін созылуы тиіс, бұл ретте:

      1) FATO аймағы төртбұрышты болғанда, қауіпсіздік аймағының әр сыртқы жағы кем дегенде 2 D мәнін құрайды; немесе

      2) FATO аймағы шеңберлі болғанда, қауіпсіздік аймағының сыртқы диаметрі 2 D-ге тең болады.

      498. Қауіпсіздік аймағының шегінен 10 м қашықтыққа дейін 450 көтерілген еңкіштікпен орналасатын және ол арқылы кедергілер өтпейтін қорғалған бүйірлік бетпен қамтамасыз етіледі; бұл ретте, егер кедергілер FATO аймағының тек бір жағынан ғана орналасса, олар бұндай еңкіштігі бар бүйірлік бет арқылы енуі мүмкін.

      499. тікұшақтардың құрал-аспаптық метеорологиялық жағдайда (ҚАМЖ) ұшуларына арналған FATO аймағын қоршайтын қауіпсіздік аймағы:

      1) көлденең бағытта осьтік сызықтың әр жағынан кем дегенде 45 м-ге созылуы тиіс; және

      2) бойлық бағытта FATO аймағының шектерінен кем дегенде 60 м-ге созылуы тиіс.

      500. Өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасуы мүмкін сынғақ объектілерден басқа ешбір жылжымайтын объектілердің қауіпсіздік аймағында болуына жол берілмеуі керек. Тікұшақтардың ұшулары кезінде қауіпсіздік аймағында жылжымалы объектілердің болуына тыйым салынады.

      501. Өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасады сынғақ объектілердің биіктігі, егерде олар FATO аймағы шегінің үстінде орналасса, және FATO аймағы шегінің үстінен 25 см биіктікте басталатын және FATO аймағынан шетке қарай 5 % градиентпен көтерілетін жазықтықтың шегінен шықпайтын болса, 25 см-ден аспайды.

      502. FATO аймағының диаметрі 1 D-ден кем болған жағдайда, өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналастырылатын объектілердің биіктігі 5 см-ден аспайды.

      503. Қауіпсіздік аймағының қатты бетінің көтерілетін еңісі, FATO аймағының шегінен ары қарай 4 %-дан аспайды.

      504. Тиісті жағдайларда, алып жүруші винт ағынының әсерінен қатты заттардың шашылуына жол бермеу мақсатында қауіпсіздік аймағы бетінің тазартылуы қамтамасыз етіледі.

      505. FATO аймағына жанасатын қауіпсіздік аймағының беті FATO аймағы бетінің жалғасы болып табылады.

4-параграф. Жерүсті БРЖ-ы және тікұшақтардың жерүсті бұру-жылжу бағдарлары

      506. Тікұшақтарға арналатын жерүсті бұру-жылжу жолдары тікұшақтың өзінің тартымдық күшінің есебінен, дөңгелектерімен жер бетімен жылжуын жүзеге асыруына мүмкіндік беретіндей болуы тиіс.

      507. Техникалық талаптар тікұшақтардың маневрлері кезінде бірмезгілдік операцияларды орындау қауіпсіздігін қамтамасыз етеді. Сонымен қатар, алып жүруші винт ағынының әсерінен туындайтын желдің жылдамдығын ескеру қажет болуы мүмкін.

      508. БРЖ ұшақтардың және тікұшақтардың пайдалануына арналатын жағдайда, ұшақтарға арналатын БРЖ және тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ-ға қатысты ережелер қарастырылуы және едәуір қатаң талаптар қойылуы тиіс.

      509. Тікұшақтарға арналатын жер үсті БРЖ-ның ені, өздеріне қызмет көрсетілуі үшін жер үсті БРЖ-ын қажет ететін тікұшақтар шассиінің ең үлкен ені мәнінің (UCW) кем дегенде 1,5 мөлшеріне тең болып қарастырылады. (63-қосымша).

      510. Тікұшақтарға арналатын жерүсті бұру-жылжу жолының бойлық еңістігі 3 %-дан аспайды.

      511. Тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ статикалық жүктемеге шыдауы тиіс және осы жерүсті БРЖ өздеріне қызмет көрсетуі үшін есептелген тікұшақтар қозғалысының салмағына төзімді болуы тиіс.

      512. Тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ жер үсті бұру-жылжу маршрутының осьтік сызығы бойынша өтеді.

      513. Тікұшақтарға арналатын жерүсті бұру-жылжу маршруты осьтік сызықтан оның әр жағына қарай өздеріне қызмет көрсетілуге арналатын тікұшақтардың ең үлкен габариттік ені мәнінің кем дегенде 0,75 мөлшеріне тең қашықтыққа симметриялы болады.

      514. Тікұшақтарға арналатын жерүсті бұру-жылжу маршрутында өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасқан сынғақ объектілерден басқа қандай да болсын объектілер қарастырылмайды.

      515. Тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ-да және жер үсті бұру-жылжу маршрутында тез құрғатылу қамтамасыз етіледі, бірақ та тікұшақтарға арналатын жер үсті БРЖ-ының көлденең еңкіштігі 2 %-дан аспауы тиіс.

      516. Тікұшақтарға арналатын жерүсті бұру-жылжу маршрутының беті алып жүруші винт ағынының әсеріне шалдықпайтындай болып дайындалуы тиіс.

5-параграф. Әуе БРЖ-ы және тікұшақтардың әуе бұру-жылжу маршруттары

      517. Әуе БРЖ әдетте, 37 км/сағ (20 түйін) мәнінен кем жол жылдамдығымен жердің әсеріне байланысты биіктікте бет үстіндегі әуе қозғалысының жүзеге асырылуын қамтамасыз етеді.

      518. Тікұшақтарға арналатын әуе БРЖ-ның ені осы БРЖ өздеріне қызмет көрсетуі үшін есептелген тікұшақтар шассиінің ең үлкен енінің (UCW) кем дегенде екі еселі мәніне тең болады. (осы ҚР АА ӘПЖН 64-қосымша).

      519. Тікұшақтарға арналатын әуе БРЖ-ның беті апаттық қонуды орындауға қамтамасыз етеді.

      520. Тікұшақтарға арналатын әуе БРЖ-ы бетінің көлденең еңкіштігі 10 %-дан аспайды, ал бойлық еңкіштігі 7 %-дан аспайды. Еңістердің өлшемдері, осы әуе БРЖ-ы әуеде бұру-жылжу бойынша өздеріне қызмет көрсетуі үшін есептелген тікұшақтар типіне белгіленген еңкіштікке қатысты шектеулерден аспайды.

      521. Тікұшақтарға арналатын әуе БРЖ әуедегі бұру-жылжу маршрутының осьтік сызығы бойынша өтеді.

      522. Тікұшақтарға арналатын әуе бұру-жылжу бағдары осьтік сызықтан оның әр жағына қарай симметриялы түрде өздеріне қызмет көрсетілуге арналатын тікұшақтардың кем дегенде ең үлкен габариттік еніне тең қашықтыққа созылады.

      523. Әуе бұру-жылжу бағдарының беті жердің әсерін қамтамасыз етуі тиіс.

6-параграф. Әуе бойынша жылжу бағдары

      524. Әуе арқылы жылжу бағдары жер бетінің деңгейінен 30 м-ден (100 футтан) жоғары емес биіктікте және 37 км/сағ (20 түйін) астам жол жылдамдығымен болады.

      525. Әуе арқылы жылжу бағдарының ені кем дегенде:

      1) әуе арқылы жылжу бағдары тек қана күндізгі ұшуларға арналатын жағдайда, өздеріне қызмет көрсету үшін есептелген әуе арқылы жылжу бағдарын пайдаланатын тікұшақтардың ең үлкен габариттік енінің 7,0 D мәнін құрайды;

      2) әуе арқылы жылжу бағдары түнгі ұшуларға арналатын жағдайда, өздеріне қызмет көрсету үшін есептелген әуе арқылы жылжу бағдарын пайдаланатын тікұшақтардың ең үлкен габариттік енінің 10,0 D мәнін құрайды.

      526. Әуе арқылы жылжу бағдарының осьтік сызғы бағытындағы кез келген ауытқулар 1200-тен аспайды және 270 м-ден кем радиустық кері бұрылыс орындау қажеттілігін тудырмайтындай болып есептеледі.

      Әуе арқылы жылжу бағдарлары, авторотация режимінде немесе жұмыс істемей қалған бір қозғалтқышы бар тікұшақтардың қона алатынына мүмкіндік беретіндей болып немесе жердегі, судағы адамдарға дене зақымын келтіру немесе мүлікке зақым тигізу қауіпін барынша азайтатындай болып қарастырылады.

7-параграф. Перрондар

      527. Тікұшақтың тұрақ орнының еңкіштігі кез келген жағына қарай 2 %-дан аспайды.

      528. Тікұшақтың тұрақ орнының, оған осы тұрақта қызмет көрсетуге есептелген ең үлкен тікұшақтың 1,2 D мәніне тең диаметрі бар шеңберді сыйдыруға жеткілікті өлшемдері болады.

      529. Егер тікұшақтың тұрақ орны оны басып өтетін бұру-жылжуға пайдаланылса, тұрақ орнының және тиісті қорғаныс аймағының барынша аз ені бұру-жылжу бағдарының еніне тең болады (осы ҚР АА ӘПЖН 64-қосымша).

      530. Егер тікұшақтың тұрақ орны кері бұрылыс үшін пайдаланылса, тұрақ орны мен қорғаныс аймағының барынша аз өлшемі кем дегенде 2 D мәніне тең болады.

      531. Егер тікұшақтың тұрақ орны кері бұрылыс үшін пайдаланылса, оның айналасына, тікұшақ тұрақ орнының шегінен 0,4 D мәніне тең қорғаныс аймағы орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН 66-қосымша).

      532. Бірмезгілдік операцияларды орындау кезінде тікұшақтардың тұрақ орындарының қауіпсіздік аймақтары мен оларға қатысты бұру-жылжу бағдарлары жабылмайды (осы ҚР АА ӘПЖН 66-қосымша).

      Бірмезгілдік емес операциялардың орындалуы қарастырылатын жағдайда тікұшақтардың тұрақ орындарының қауіпсіздік аймақтары мен оларға қатысты бұру-жылжу бағдарлары жабылуы мүмкін (осы ҚР АА ӘПЖН 67-қосымша).

      533. Тікұшақтың тұрақ орны дөңгелекті тікұшақтардың жер бетімен бұру-жылжуы үшін пайдаланылатын жағдайда, оның өлшемдері, өздеріне осы тұрақта қызмет көрсетілуге арналатын дөңгелекті тікұшақтардың ең аз кері бұрылу радиусын ескереді.

      534. Әуе арқылы бұру-жылжу үшін пайдаланылатын тікұшақтың тұрақ орны және оған қатысты қорғаныс аймағы, жердің әсерін қамтамасыз етуі тиіс.

      535. Тікұшақтың тұрақ орнында және оған қатысты қорғаныс аймағында әлдеқандай бір жылжымайтын объектілер болмауы тиіс.

      536. Тікұшақтың тұрақ орнының орталық аймағы өзінде қызмет көрсетуге арналатын тікұшақтардың қозғалысына байланысты жүктемеге төзімді болуы және оның статикалық жүктемеге шыдайтын мынадай аймағы болуы тиіс:

      а) қызмет көрсетілетін ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 0,83 D мәніне тең диаметрін құрайтын; немесе

      б) жер бетімен тұрақ орнын басып өтетін бұру-жылжуды орындауға арналатын тікұшақтың тұрақ орны жағдайында жер үсті БРЖ мен ені бірдей аймағы болуы тиіс.

      Жер бетінде кері бұрылысты орындау кезінде пайдалануға арналатын тікұшақтың тұрақ орны жағдайында, орталық аймақтың өлшемдерін ұлғайту қажет.

8-параграф. Ұшу-көтерілу мен қонуға кірудің соңғы сатысы
аймағының ҰҚЖ-ға немесе БРЖ-ға қатысты орналасуы

      537. FATO аймағы ҰҚЖ немесе БРЖ қасында орналасқан жағдайларда және КМЖ жағдайындағы бір мезгілді ұшулар жоспарланғанда, ҰҚЖ немесе БРЖ шегінің және FATO аймағы шегінің арасындағы қашықтық осы ҚР АА ӘПЖН 69-қосымшаның кестесінде көрсетілген мәннен кем болмайтындай етіп орнатылады.

      538. FATO аймағын:

      1) қозғалтқыштың реактивтік ағыны қатты турбуленттікті тудыруы мүмкін, БРЖ қиылысатын немесе тосу орындарының жанына; немесе

      2) ұшақтың құйындық ізі қалыптасуы мүмкін аймақтардың жанына орналастырмаған жөн.

33-тарау. Беттің үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтары

      Ескерту. 33-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      539. Тікұшақтардың бұру-жылжу маршруттарының және тұрақ орындарының өлшемдері қорғаныс аймағын қоса қамтиды.

      540. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтарын жобалау бойынша нұсқаулық материалдар Тікұшақ айлақтары бойынша нұсқауда (ИКАО Doc 9261) келтірілген.

      541. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтары жағдайында, тікұшақ айлағының әртүрлі элементтерін жобалау кезінде, персоналдың, қардың, жүктердің, жанар-жағармай құйғыш және өрттен қорғағыш жабдықтың және т.б. болуына байланысты қосымша жүктемелер ескеріледі.

1-параграф. Ұшу-көтерілу мен қонуға кірудің
соңғы сатысының аймағы және қону мен жерден көтерілу аймағы

      542. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтарында FATO аймағы және бір TLOF аймағы қиюласып орналасады.

      543. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағында ең болмағанда бір FATO аймағы қарастырылады.

      544. FATO аймағы кедергілерден бос болуы тиіс.

      545. FATO аймағының өлшемдері:

      1) 1-кластық ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың пайдалануы үшін, Тікұшақтарды ұшуда пайдалану нұсқауында (ҰПН/РЛЭ) қарастырылған сипаттамаларға сәйкес болады. Еніне қойылатын талаптар жоқ кезінде ені FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың 1D мәнін құрайды;

      2) 2 немесе 3-классты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың пайдалануы кезінде, олар, диаметрі төменде көрсетілген мәндерден кем емес шеңберді құрауға болатындай аймақты қоса енгізуге жеткілікті болып қарастырылады:

      1) FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың барынша жоғары ұшу-көтерілу массасы (МТОМ) 3175 кг-дан астам болған жағдайдағы ең ірі тікұшақтың 1D мәнінен кем емес;

      2) FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың МТОМ-ы 3175 кг немесе одан кем болған жағдайдағы ең ірі тікұшақтың 0,83 D мәнінен кем емес болуы тиіс.

      546. 2 немесе 3-класты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес және МТОМ-ы 3175 кг немесе одан кем тіұшақтардың пайдалануына арналған жағдайда, FATO аймағының, диаметрі кем дегенде 1D шеңберді құруға мүмкіндік беретін аймақты қамтуға жеткілікті өлшемдері мен пішіні болады.

      FATO аймағының өлшемдерін анықтау кезінде асырылым мен температура сияқты жергілікті жағдайларды ескеру қажет болуы мүмкін. Тиісті нұсқаулық материалдар Тікұшақтар бойынша нұсқауда (Doc 9261) келтірілген.

      547. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағындағы FATO аймағының еңістері аймақ бетінде судың іркілуіне жол бермеуге жеткілікті, бірақ та кез келген бағытта 2 %-дан аспайтындай болып қарастырылады.

      548. FATO аймағы динамикалық жүктемеге төзімді болуы тиіс.

      549. FATO аймағының беті:

      1) алып жүруші винт ағынының әсеріне төзімді болып қарастырылады;

      2) тікұшақтардың ұшу-көтерілуді және қонуды орындауы үшін кері әсерін тигізуі мүмкін оның тегіссіздіктері болмауы тиіс.

2-параграф. Кедергілерден бос жолақтар

      550. Тікұшақтар үшін кедергілерден бос жолақ қарастырылған жағдайда, ол орналастырылған үзілген ұшу-көтерлу аймағы соңында орналастырылады.

      551. Тікұшақтар үшін кедергілерден бос жолақтың ені тиісті қауіпсіздік аймағының енінен кем емес болып қарастырылады.

      552. Тікұшақтарға арналатын кедергілерден бос жолақтың беті, ол қатты болған жағдайда, 3 % еңкіштікпен жоғары көтерілетін еңісі бар жазықтықтың үстінен шығып тұрмауы тиіс, бұл ретте, жазықтықтың төменгі шегі FATO аймағының жиегімен өтетін көлденең сызық түрінде болады.

      553. Тікұшақтарға арналатын кедергілерден бос жолақтың үстінде орналасқан және әуедегі тікұшақтарға қауіп төндіруі мүмкін объектілерді кедергі деп есептеледі және олар әкетіледі.

3-параграф. Қону және жерден көтерілу аймақтары

      554. Бір TLOF аймағы FATO аймағымен бірге қиюласады.

      Қосымша TLOF аймақтары тікұшақтардың тұрақ орындарымен қиюласуы мүмкін.

      555. FATO аймағымен бірге қиюласатын TLOF аймағы жағдайында, TLOF аймағының өлшемдері мен сипаттамалары FATO аймағының өлшемдері мен сипаттамаларына ұқсас болады.

      556. TLOF аймағы, тікұшақтың тұрақ орнымен қиюласқан жағдайда, TLOF аймағының, өзіне осы аймақта қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 0,83 D диаметрін құрайтын шеңберді қамтуға жеткілікті өлшемге ие болып қарастырылады.

      557. TLOF аймағының еңістері, аймақ бетінде судың іркілуіне жол бермеуді қамтамасыз етеді, бірақ та кез келген бағытта еңкіштігі 2 %-дан аспайды.

      558. TLOF аймағы тікұшақтың тұрақ орнымен біріктірілген және тікұшақтардың тек қана жер бетімен бұру-жылжуы үшін пайдалануға арналған жағдайда, TLOF аймағы статикалық жүктемені көтере алатындай және қызмет көрсетілуі осы аймақ үшін есептелген тікұшақтардың жылжуы кезінде туындайтын жүктемені көтере алатындай болуы тиіс.

      559. TLOF аймағы, тікұшақтың тұрақ орнымен қиюласқан және тікұшақтардың әуе арқылы бұру-жылжуы үшін пайдалануға арналған жағдайда, TLOF аймағының динамикалық жүктемеге шыдайтын аймағы болуы тиіс.

4-параграф. Қауіпсіздік аймақтары

      560. FATO аймағының айналасында қауіпсіздік аймағы орналасады, ал оның беті міндетті түрде қатты болуы шарт емес.

      561. Визуалды метеорологиялық жағдайда (КМЖ/ВМУ) 1-класты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың пайдалануына арналған FATO аймағын қоршайтын қауіпсіздік аймағы FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтан асатын қандай мән артығырақ болуына байланысты, FATO аймағы контурының шегінен ары қарай кем дегенде 3 м-ге немесе 0,25 D қашықтыққа дейін созылады, бұл ретте:

      1) FATO аймағы төртбұрышты болғанда, қауіпсіздік аймағының әр сыртқы жағы кем дегенде 2 D-ге тең; немесе

      2) FATO аймағы шеңберлі болғанда, қауіпсіздік аймағының әр сыртқы диаметрі ең болмағанда 2 D-ге тең болады.

      562. Визуалды метеорологиялық жағдайда (КМЖ/ВМУ) 2 және 3-класты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес тікұшақтардың пайдалануына арналған FATO аймағын қоршайтын қауіпсіздік аймағы FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтан асатын қандай мән артығырақ болуына байланысты, FATO аймағы контурының шегінен ары қарай кем дегенде 3 м-ге немесе 0,5 D қашықтыққа дейін созылады, бұл ретте:

      1) FATO аймағы төртбұрышты болғанда, қауіпсіздік аймағының әр сыртқы жағы кем дегенде 2 D-ге тең; немесе

      2) FATO аймағы шеңберлі болғанда, қауіпсіздік аймағының әр сыртқы диаметрі ең болмағанда 2 D-ге тең болады.

      563. Қауіпсіздік аймағының шегінен 10 м қашықтыққа дейін 45 ғ көтерілген еңкіштікпен орналасатын және ол арқылы кедергілер өтпейтін қорғалған бүйірлік бет қарастырылады. Егер кедергілер FATO аймағының тек бір жағынан ғана орналасса, олар бүйірлік бет арқылы дәл осындай еңкіштікпен ене алады.

      564. Өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасуы мүмкін сынғақ объектілерден басқа ешбір жылжымайтын объектілер қауіпсіздік аймағында болмауы тиіс. Тікұшақтардың ұшулары кезінде қауіпсіздік аймағында жылжымалы объектілердің болуына жол берілмейді.

      565. Өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасуы қажет объектілердің биіктігі, егерде олар FATO аймағы шегінің үстінде орналасса, және FATO аймағы шегінің үстінен 25 см биіктікте басталатын және FATO аймағынан шетке қарай 5 % градиентпен көтерілетін жазықтыққа енбейтін болса, 25 см-ден аспайды.

      566. Егер FATO аймағының диаметрі 1 D-ден кем болса, өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасатын объектілердің барынша қатысты биіктігі 5 см-ден аспауы тиіс.

      567. Қауіпсіздік аймағы бетінің көтерілетін еңісі, егер ол қатты болса, FATO аймағынан шетке қарай 4 %-дан аспайды.

      568. Алып жүруші винт ағынының әсерінен қатты заттардың шашылуына жол бермеу мақсатында қауіпсіздік аймағының беті тиісті дәрежеде дайындалады.

      569. FATO аймағына жанасатын қауіпсіздік аймағының беті FATO аймағы бетінің жалғасын құрайды.

5-параграф. Жерүсті БРЖ-ы және тікұшақтардың жерүсті бұру-жылжу бағдарлары

      570. Төменде келтірілген техникалық талаптар тікұшақтардың маневрлері кезінде бірмезгілдік операцияларды орындау қауіпсіздігін қамтамасыз етуі тиіс. Сонымен қатар, алып жүруші винт ағынының әсерінен туындайтын желдің жылдамдығын ескеру қажет болуы мүмкін.

      571. Тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ-ның ені осы жер үсті БРЖ өздеріне қызмет көрсетуі үшін есептелген тікұшақтар шассиінің ең үлкен енінің (UCW) кем дегенде екі мәнін құрайды.

      572. Тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ-ның бойлық еңістігі 3 %-дан аспайды.

      573. Тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ статикалық жүктемеге шыдауы тиіс және осы жер үсті БРЖ өздеріне қызмет көрсетуі үшін есептелген тікұшақтар қозғалысының салмағына төзімді болуы тиіс.

      574. Тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ жер үсті бұру-жылжу бағдарының осьтік сызығы бойынша өтеді.

      575. Тікұшақтарға арналатын жерүсті бұру-жылжу бағдары осьтік сызықтан оның әр жағына қарай симметриялы түрде өздеріне қызмет көрсетілуге арналатын тікұшақтардың ең үлкен габариттік енінен кем емес қашықтыққа созылады.

      576. Тікұшақтарға арналатын жерүсті бұру-жылжу маршрутында өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасуы мүмкін сынғақ объектілерден басқа қандай да болсын объектілер болмауы тиіс.

      577. Тікұшақтарға арналатын жерүсті БРЖ мен жер үсті бұру-жылжу бағдары судың тез бұрылуын қамтамасыз етеді, тікұшақтарға арналатын жер үсті БРЖ-ның көлденең еңкіштігі 2 %-дан аспайды.

      578. Тікұшақтарға арналатын жерүсті бұру-жылжу бағдарының беті алып жүруші винт ағынының әсеріне төзімді болуы тиіс.

6-параграф. Тікұшақтар үшін әуе БРЖ-сы және әуе бұру-жылжу бағдарлары

      579. Әуе БРЖ әдетте, 37 км/сағ (20 түйін) мәнінен кем жол жылдамдығымен жердің әсеріне байланысты биіктікте бет үстіндегі әуе қозғалысын жүзеге асыруына арналады.

      580. Тікұшақтарға арналатын әуе БРЖ-ның ені осы БРЖ өздеріне қызмет көрсетуі үшін есептелген тікұшақтар шассиінің ең үлкен енінің (UCW) ең болмағанда үш еселі мәнін құрайды.

      581. Тікұшақтарға арналатын әуе БРЖ-ның беті динамикалық жүктемеге төзімді болуы тиіс.

      582. Тікұшақтарға арналатын әуе БРЖ-ы бетінің көлденең еңкіштігі 2 %-дан аспайды, ал бойлық еңкіштігі 7 %-дан аспайды. Кез келген жағдайда, еңістердің өлшемдері, осы әуе БРЖ-ы өздеріне қызмет көрсетуге арналатын тікұшақтардың қонуы кезіндегі белгіленген еңкіштік шектеулерінен аспауы тиіс.

      583. Тікұшақтарға арналатын әуе БРЖ әуедегі бұру-жылжу бағдарының осьтік сызығы бойынша өтеді.

      584. Тікұшақтарға арналатын әуе бұру-жылжу маршруты осьтік сызықтан оның әр жағына қарай симметриялы түрде өздеріне қызмет көрсетілуге арналатын тікұшақтардың ең үлкен габариттік енінен кем емес қашықтыққа созылады.

      585. Әуе бұру-жылжу бағдарында өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасуы тиіс сынғыш объектілерден басқа қандай да болсын объектілер қарастырылмайды.

      586. Әуе бұру-жылжу бағдарының беті алып жүруші винт ағынының әсеріне төзімді болуды қамтамасыз етеді.

      587. Әуе бұру-жылжу бағдарының беті жердің әсерін қамтамасыз етуі тиіс.

7-параграф. Перрондар

      588. Тікұшақтың тұрақ орнының еңкіштігі кез келген жағына қарай 2 %-дан аспайды.

      589. Тікұшақтың тұрақ орнының, өзіне осы тұрақта қызмет көрсетуге арналған ең үлкен тікұшақтың ең болмағанда 1,2 D мәніне тең диаметрі бар шеңберді сыйдыруға жеткілікті өлшемдері болады.

      590. Егерде тікұшақтың тұрақ орны оны басып өтетін бұру-жылжуға пайдаланылса, тұрақ орнының және тиісті қорғаныс аймағының барынша аз ені бұру-жылжу маршрутының еніне тең болады.

      591. Егерде тікұшақтың тұрақ орны кері бұрылыс үшін пайдаланылса, тұрақ орны мен қорғаныс аймағының барынша аз өлшемі кем дегенде 2 D мәнін құрайды.

      592. Егерде тікұшақтың тұрақ орны кері бұрылыс үшін пайдаланылса, оның айналасына, тікұшақ тұрақ орнының шегінен 0,4 D мәніне тең қорғаныс аймағы орналасады.

      593. Бірмезгілдік операцияларды орындау кезінде тікұшақтардың тұрақ орындарының қауіпсіздік аймақтары мен оларға қатысты бұру-жылжу бағдарлары жабылмауы тиіс.

      Егер бірмезгілдік емес операциялардың орындалуы қарастырылатын болса тікұшақтардың тұрақ орындарының қауіпсіздік аймақтары мен оларға қатысты бұру-жылжу бағдарлары жабылуы мүмкін.

      594. Егерде тікұшақтың тұрақ орны дөнгелекті тікұшақтардың жер бетімен бұру-жылжуы үшін пайдалануға есептелген болса, оның өлшемдері, өздеріне осы тұрақта қызмет көрсетілуге арналатын дөңгелекті тікұшақтардың ең аз кері бұрылу радиусын ескереді.

      595. Тікұшақтың тұрақ орны және оған қатысты әуе арқылы бұру-жылжу үшін пайдаланылатын қорғаныс аймағы, жердің әсерін қамтамасыз етеді.

      596. Тікұшақтың тұрақ орнында және оған қатысты қорғаныс аймағында әлдеқандай бір жылжымайтын объектілердің болуы қарастырылмайды.

      597. Тікұшақтың тұрақ орнының орталық аймағы өзінде қызмет көрсетуге арналатын тікұшақтардың қозғалысына байланысты жүктемеге төзімді болуы және статикалық жүктемеге шыдайтын мынадай аймағы болуы тиіс:

      1) қызмет көрсетілетін ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 0,83 D мәніне тең диаметрін құрайтын; немесе

      2) жер бетімен тұрақ орнын басып өтетін бұру-жылжуды орындауға арналатын тікұшақтың тұрақ орны жағдайында жер үсті БРЖ мен ені бірдей аймағы болуы тиіс.

      598. Жер бетімен ғана бұру-жылжуды орындауға арналатын тікұшақтың тұрақ орнының орталық аймағы статикалық жүктемеге төзімді болуы тиіс.

      599. Әуе арқылы бұру-жылжуды орындауға арналатын тікұшақтың тұрақ орнының орталық аймағы динамикалық жүктемеге төзімді болады.

      Жер бетінде кері бұрылысты орындау кезінде пайдалануға арналатын тікұшақтың тұрақ орны жағдайында, орталық аймақтың өлшемдерін ұлғайтылады.

34-тарау. Тікұшақпалубалары

      Ескерту. 34-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      600. Төменде келтірілген техникалық талаптар, құрылыстарда орналасқан және пайдалы қазбалар кендерін әзірлеу, ізденістер жүргізу, құрылыстар салу сияқты мақсаттарда пайдаланылатын тікұшақпалубаларға қатысты қолданылады.

1-параграф. Ұшу-көтерілу мен қонуға кірудің соңғы
сатысының аймағы және қону мен жерден көтерілу аймағы

      601. FATO және TLOF аймақтары бірдей қиюласады деп болжанады. "Тікұшақпалубалар" бөлімінде FATO аймағы жайында сөз болғанда, ол TLOF аймағын қоса қамтиды. Ауа ағынының бағыты мен турбуленттігінің, желдің басым жылдамдығының және газ турбиналарының жоғары температуралық сәулеленуінің FATO аймағының орналасқан орнына әсері туралы нұсқаулық материалдар Тікұшақ айлақтары бойынша нұсқауда (ИКАО Doc 9261) мазмұндалады.

      602. Тікұшақпалубада ең болмағанда бір FATO аймағы қарастырылады.

      FATO аймағы кез келген конфигурациялы бола алады, бірақ та төмендегі мәндерді қамтуға жеткілікті өлшемдерге ие болады:

      1) МТОМ-ы 3175 кг-нан астам тіұшақтарға қатысты, өзіне қызмет көрсету үшін арналған тікұшақпалубада ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 1D диаметрінен кем емес шеңберді орналастырылады;

      2) МТОМ-ы 3175 кг-ға тең немесе одан кем тіұшақтарға қатысты, оларға қызмет көрсету үшін арналған тікұшақпалубада ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 0,83 D диаметрінен кем емес шеңберді орналастырылады.

      603. МТОМ-ы 3175 кг-ға тең немесе одан кем тіұшақтарға қатысты, FATO аймағының қызмет көрсету үшін арналған тікұшақпалубада ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 1,0 D диаметрінен кем емес шеңберді орналастыратын жеткілікті өлшемдері болады.

      604. FATO аймағы динамикалық жүктемеге төзімді болуы тиіс.

      605. FATO аймағы жердің әсерін қамтамасыз ете алады.

      606. FATO аймағы шектерінің айналасында өздерінің қызметтік арналымына байланысты осы аймақта орналасуы мүмкін сынғақ объектілерден басқа ешбір жылжымайтын объектілер болмауы тиіс.

      607. Қызметтік арналымы олардың FATO аймағының шегінде орналасуын талап ететін объектілер, олардың FATO аймағының диаметрі 1 D-ден кем болғанда салыстырмалы биіктігі бойынша 5 см-ден аспайтын жағдайлардан басқа, бұндай объектілердің биіктігі 25 см-ден аспауы тиіс.

      608. Қызметтік арналымы олардың FATO аймағының шегінде орналасуын талап ететін объектілер (мысалы жарық-сигналдық жабдық немесе аулар), салыстырмалы биіктігі бойынша 2,5 см-ден аспауы тиіс. Бұндай объектілер, тікұшақтар үшін қауіп төндірмейтін жағдайда ғана бұл аймақта бола алады.

      Әлеуетті қаупі бар объектілер ретінде сырғанағыш шассимен жарақтандырылған тікұшақтардың динамикалық төңкерілуін тудыруы мүмкін, палубадағы бекіткіш элементтер болып табылады.

      609. Ұстап қалатын аулар немесе ұстап қалушы сөрелер тікұшақпалубаның шегінде орналасады және тікұшақпалубаның қатысты биіктігінен аспайды.

      610. FATO аймағының беті тікұшақтардың және персоналдың тайғанауына жол бермеуі және су іркілмейтіндей еңкіштігі болуы тиіс.

      FATO аймағының бетін қалай сырғуға қарсы тұратындай ету туралы нұсқаулық материал Тікұшақ айлақтары бойынша нұсқауда (Doc 9261) мазмұндалады.

35-тарау. Кеме палубаларындағы тікұшақ айлақтары

      Ескерту. 35-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      611. Тікұшақтар пайдаланатын алаңшалар кеменің артқы немесе тұмсық жағында орналастырылғанда немесе кеменің палуба бетіндегі құрылымдарынан әдейі биіктетіліп орналастырылған жағдайларда, олар арнайы жабдықталған палубалық тікұшақ айлақтары деп есептеледі.

1-параграф. Ұшу-көтерілу мен қонуға кірудің соңғы
сатысының аймағы және қону мен жерден көтерілу аймағы

      612. Палубалардағы тікұшақ айлақтарына қатысты FATO және TLOF аймақтары бірдей қиюласады.

      Ауа ағынының бағыты мен турбуленттігінің, желдің басым жылдамдығының және газ турбиналарының жоғары температуралық сәулеленуінің FATO аймағының орналасқан орнына әсері туралы нұсқаулық материалдар Тікұшақ айлақтары бойынша нұсқауда (ИКАО Doc 9261) мазмұндалады.

      613. Палубалық тікұшақ айлақтары үшін бір FATO аймағы қарастырылады.

      614. Палубалық тікұшақ айлағының FATO аймағы динамикалық жүктемеге төзімді болуы тиіс.

      615. Палубалық тікұшақ айлағының FATO аймағы жердің әсерін қамтамасыз етеді.

      616. Кеменің артқы бөлігінде немесе тұмсық бөлігінде емес, басқа бөлігінде орналастырылған арнайы жабдықталған палубалық тікұшақ айлақтарында, FATO аймағы, өзіне осы тікұшақ айлағында қызмет көрсетуге арналған ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 1,0 D диаметрінен кем емес шеңберді қамтуға жеткілікті өлшемдерімен қарастырылады.

      617. Кеменің артқы бөлігінде немесе тұмсық бөлігінде орналастырылған, арнайы жабдықталған палубалық тікұшақ айлақтарындағы FATO аймағы төмендегі өлшемдерімен қарастырылады:

      1) өзіне қызмет көрсетуге арналған тікұшақ айлағында ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 1,0 D диаметрінен кем емес шеңберді қамтуға болатындай; немесе

      2) тікұшақтардың бойлық қозғалысы бағытында екі қарама қарсы жатқан доғаларды және диаметрі кем дегенде 1 D шеңберді орналастыруға болатындай қону бағыттары шектелген ұшуларды орындауға қатысты аймақты қамтуға жеткілікті өлшемдері болуы тиіс. Тікұшақ айлағының барынша аз ені кем дегенде 0,83 D-ге тең болады (осы ҚР АА ӘПЖН 69-қосымша).

      1. Қатысты желдің тікұшақтың қону курсының бағытына сәйкес болуы үшін кеме қажетті маневрлерді жүзеге асыруы тиіс.

      2. Тікұшақтың қону курсы,диаметрі 1 D шеңбердің доғаларымен түзілетін бұрыштық секторлармен және минус доғаның әр шетінен 150-ке сәйкесбұрыштық сектормен шектеледі.

      618. Арнайы жабдықталмаған палубалық тікұшақ айлақтары жағдайында қызмет көрсету үшін арналған тікұшақ айлағында FATO аймағының ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 1D диаметрінен кем емес шеңберді қамтуға жеткілікті өлшемдері болады.

      619. FATO аймағы шектерінің айналасында өздерінің қызметтік арналымына байланысты FATO аймағы шектерінің айналасында орналасуы тиіс сынғақ объектілерден басқа ешбір жылжымайтын объектілердің болуы қарастырылмайды.

      620. Функционалдық қызметі FATO аймағының шегінде орналасқан объектілер өздерінің салыстырмалы биіктігі бойынша 25 см-ден аспауы тиіс.

      621. Функционалдық қызметі FATO аймағының ішінде орналасқан объектілердің (мысалы жарық-сигналдық жабдық немесе аулар), салыстырмалы биіктігі бойынша 2,5 см-ден аспауы тиіс. Мұндай объектілер, егер олар тікұшақтар үшін қауіп төндірмесе ғана қатысады.

      622. FATO аймағының беті адамдардың және тікұшақтардың тайғанауына жол бермеуі тиіс.

10-бөлім. Кедергілерді шектеу және жою

      623. Бұл бөлімдегі техникалық талаптардың мақсаты - аталған тікұшақ айлақтарында жоспарланатын тікұшақтар ұшуларының қауіпсіздігін қамтамасыз ету үшін кедергілерден бос ұсталуы тиіс, тікұшақ айлақтары айналасындағы әуе кеңістігін белгілеу, бұл ретте, олардың айналасында кедергілер санының ұлғаюынан тікұшақ айлағын пайдалануының болмауына жол бермеу қажет. Ол үшін, кедергілердің әуе кеңістігіне енуінің рұқсат етілетін шектерін белгілеуге арналатын кедергілерді шектеудің бірқатар беттерін орнату арқылы қол жеткізіледі.

36-тарау. Кедергілерді шектеу беттері мен секторлары

      Ескерту. 36-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

1-параграф. Қонуға кіру беті

      624. Қонуға кіру беті қауіпсіздік аймағының шегінен бастап жоғарылайтын және FATO аймағының ортасынан өтетін осьтік сызыққа симметриялы орналасқан еңкіш жазықтық немесе жазықтықтар құрамасы болып табылады (осы ҚР АА ӘПЖН7 1-қосымша).

      625. Қонуға кіру бетінің шектері:

      1) қонуға кіру бетінің осьтік сызығына перпендикулярлы, өлшемі бойынша FATO аймағының және қауіпсіздік аймағының белгіленген барынша аз еніне тең, қауіпсіздік аймағының сыртқы шегінің қасында көлденең орналасқан сызық түріндегі ішкі шекарасын қамтиды;

      2) ішкі шектің шеттерінің қасында басталатын бүйірлік шектерді:

      1) қонуға дәлме-дәл кіру үшін жабдықталған FATO аймағынан өзгеше аймақ үшін, FATO аймағының осьтік сызығы жатқан тік жазықтықтан белгіленген мәнмен біркелкі ауытқитын аймақ үшін,

      2) қонуға дәлме-дәл кіру үшін жабдықталған FATO аймағы үшін, FATO аймағының осьтік сызығы өтетін тік жазықтықтан белгіленген мәнмен FATO аймағының үстіндегі белгіленген биіктікке дейін біркелкі ауытқитын, сонан кейін белгіленген соңғы еніне дейін белгіленген мәнмен біркелкі ауытқитын және сонан соң осы енімен қонуға кіру бетінің соңына дейін созылатын бүйірлік шектерді қамтиды;

      3) FATO аймағының асқын биіктігінің үстінде белгіленген биіктікте көлденең орналасқан және қонуға кіру бетінің осьтік сызығына перпендикулярлы сыртқы шегін қамтиды.

      626. Ішкі шектің асырылымы қонуға кіру бетінің осьтік сызығы өтетін ішкі шекте орналасқан нүктедегі қауіпсіздік аймағының асырылымына тең болады.

      627. Қонуға беттеу бетінің еңкіштігі (еңістері) беттің осьтік сызығы жатқан тік жазықтықта өлшенеді.

      2 және 3-класты ұшу-техникалық сипаттамалары бар тікұшақтар пайдаланатын тікұшақ айлақтарында қонуға кіру траекториялары, амалсыз қонуды орындауға немесе жұмыс істемей қалған бір қозғалтқышы бар тікұшақтардың қауіпсіз қонуына қамтамасыз ететіндей, кемінде жердегі, судағы адамдарға дене зақымын келтіру немесе мүлікке зақым тигізу қауіпін барынша азайтатындай болады. Амалсыз қону аймақтарына қатысты ережелер тікұшақ бортындағы тұлғаларға дене зақымын келтіру қауіпін барынша азайтады деп болжанады. Осы тікұшақ айлағы, өзіне қызмет көрсетуге есептелген тікұшақтың әсіресе кризистік типін және қоршаған ортаның жағдайын осындай аймақтардың пайдалануға жарамдылығын анықтайтын факторлар ретінде қарастырады деп саналады.

2-параграф. Өтпелі бет

      628. Өтпелі бет, қауіпсіздік аймағының бүйірлік шегінің және қонуға беттеу бетінің бүйірлік шегі бөлігінің бойымен орналасқан және ішкі горизонтальдік бетке немесе алдын ала белгіленген қатысты биіктікке дейін жоғары қарай және жан жағына қарай созылатын бет болып табылады (осы ҚР АА ӘПЖН71, 75-қосымша).

      629. Өтпелі беттің шектері ретінде:

      1) қонуға кіру бетінің бүйірлік шегінің ішкі горизонтальдік бетпен қиылысатын тұсынан басталатын және қонуға кіру бетінің бүйірлік шегінің бойымен төмен қарай жалғасатын және егер, ішкі горизонтальдік бет қамтамасыз етілмесе, ішкі шектің үстінде белгіленген биіктікте басталатын және қонуға кіру бетінің бүйірлік шегінің бойымен қонуға кіру бетінің ішкі шегіне дейін және одан әрі қауіпсіздік аймағының бүйірлік шегінің бойымен FATO аймағының осьтік сызығына параллельді түрде жалғасып созылатын төменгі шегі;

      2) ішкі көлденең беттің жазықтығында немесе егер ішкі көлденең бет қамтамасыз етілмесе, төменгі шектің үстінде белгіленген биіктікте орналасқан жоғарғы шегі саналады.

      630. Төменгі шектегі нүктенің асырылымы:

      1) қонуға беттеу бетінің бүйірлік шегінің бойында, осы нүктедегі қонуға кіру бетінің асырылымына тең болады;

      2) қауіпсіздік сызығының бойында, осы нүктенің қарама-қарсы FATO аймағының осьтік сызығының асырылымына тең болады.

      Қауіпсіздік аймағының бойындағы өтпелі бет FATO аймағының қисықсызықтық пішіні кезінде қисықсызықты болады немесе түзусызықты пішін кезінде жазықтық болады. Өтпелі беттің ішкі көлденең бетпен қиылысатын сызығы немесе егерде, ішкі көлденең бет қарастырылмаса, жоғарғы шегі де FATO аймағының пішініне байланысты сондай-ақ қисықсызықты немесе түзусызықты болады.

      631. Өтпелі беттің еңкіштігі FATO аймағының осьтік сызығына қатысты тік бұрыштармен тік жазықтықта өлшенеді.

3-параграф. Ішкі көлденең бет

      632. Ішкі көлденең бет қауіпсіз визуалды маневрлеуді қамтамасыз етуге арналады.

      633. Ішкі көлденең бет, шеңбер пішінді болады және FATO аймағының және оған жанасатын телімдердің үстіндегі көлденең жазықтықта орналасады (осы ҚР АА ӘПЖН71, 75-қосымша).

      634. Ішкі көлденең беттің радиусы FATO аймағының ортаңғы нүктесінен бастап өлшенеді.

      635. Ішкі көлденең беттің қатысты биіктігі осы мақсатқа белгіленген бастапқы асырылымнан бастап өлшенеді.

      Бастапқы асырылымды анықтау бойынша нұсқаулық материалдар Тікұшақ айлақтары жөніндегі нұсқауда (ИКАО Doc 9261) мазмұндалады.

4-параграф. Конустық бет

      636. Конустық бет ішкі көлденең беттің шегінен немесе егер, ішкі көлденең бет қамтамасыз етілмесе, өтпелі беттің жоғарғы шегінен жан-жаққа көтерілетін бет болып табылады (осы ҚР АА ӘПЖН 71, 75-қосымша).

      637. Конустық беттің шектері ретінде:

      1) ішкі көлденең беттің шегімен немесе егер, ішкі көлденең бет қамтамасыз етілмесе, өтпелі беттің жоғарғы шегімен бірдей қиюласатын төменгі шегі;

      2) ішкі көлденең беттің үстінде немесе, егер ішкі көлденең бет қамтамасыз етілмесе, FATO аймағының ең төменгі шеті асырылымының үстінде белгіленген биіктікте орналасатын жоғарғы шегі болып саналады.

      638. Конустық беттің еңкіштігі көлденең беттің үстінде өлшенеді.

5-параграф. Ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті

      639. Ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті еңкіш бет, беттер қиюласуын немесе егер кері бұрылыс орындалса, қауіпсіздік аймағының соңынан жоғарылайтын және FATO аймағының ортасы арқылы өтетін олардың осьтік сызығына симметриялы орналасқан күрделі бетті құрайды (осы ҚР АА ӘПЖН 71-қосымша).

      640. Ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау бетінің шектері ретінде:

      1) ұзындығы бойынша FATO аймағының және қауіпсіздік аймағының барынша аз белгіленген еніне тең, ұшу-көтерілу кезінде биіктік жинақтау бетінің осьтік сызығына перпендикулярлы және қауіпсіздік аймағының немесе кедергіден бос жолақтың сыртқы шегінің қасында көлденең орналасатын ішкі шегі;

      2) ішкі шектің шеттерінің қасында басталатын және FATO аймағының осьтік сызығы өтетін тік жазықтықтан белгіленген мәнмен біркелкі ауытқитын екі бүйірлік шектері;

      3) ұшу-көтерілу кезінде биіктік жинақтау бетінің осьтік сызығына перпендикулярлы және FATO аймағының асырылымы үстінде белгіленген биіктікте көлденең орналасқан сыртқы шегі болып саналады.

      641. Ішкі шектің асырылымы, ұшу-көтерілу кезінде биіктік жинақтау бетінің осьтік сызығы өтетін ішкі шекте орналасқан нүктедегі қауіпсіздік аймағының асырылымына тең, алайда, кедергілерден бос жолақтың болуы қарастырылатын жағдайларда, бұл асырылым кедергілерден бос жолақтың осьтік сызығында орналасатын жер бетінің ең биік нүктесіне тең болады.

      642. Егер ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті түзусызықты болса, оның еңкіштігі осы беттің осьтік сызығы жатқан тік жазықтықта өлшенеді.

      643. Егер ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау бетінің кері бұрылыс жасауға бөлінген телімі бар болса, бұл бет, көлденең жазықтықта жатқан және оның осьтік сызығына тартылған нормальдары бар күрделі бет болып саналады, ал осы осьтік сызықтың еңкіштігі түзусызықты траекториямен ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау бетінің еңкіштігіне ұқсас болады. Ішкі шектің және ішкі шектің үстіндегі 30 м нүктедегі сызықтың арасындағы беттің учаскесі - түзусызықты болып табылады.

      644. Ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау бетінің осьтік сызығының бағытындағы кез келген ауытқулар, радиусы 270 м-ден кем кері бұрылыс орындау қажеттілігін тудырмайтындай болып есептеледі.

      2 және 3-класты ұшу-техникалық сипаттамалары бар тікұшақтар пайдаланатын тікұшақ айлақтарында қонуға кіру траекториялары, амалсыз қонуды орындауға немесе жұмыс істемей қалған бір қозғалтқышы бар тікұшақтардың қауіпсіз қонуына мүмкіндік беретіндей болып, кемінде жердегі, судағы адамдарға дене зақымын келтіру немесе мүлікке зақым тигізу қауіпін барынша азайтатындай болып қарастырылады. Амалсыз қону аймақтарына қатысты ережелер тікұшақ бортындағы адамдарға дене зақымын келтіру қауіпін барынша азайтады деп болжанады. Осы тікұшақ айлағы, өзіне қызмет көрсетуге есептелген тікұшақтың әсіресе кризистік типін және қоршаған ортаның жағдайын осындай аймақтардың пайдалануға жарамдылығын анықтайтын факторлар ретінде қарастырады деп саналады.

6-параграф. Кедергілермен (тікұшақпалубаның) шектелген беттері

      645. Тікұшақпалубаның FATO аймағы шегінің бастапқы нүктесінде басталатын және осы нүктеден бастап созылатын күрделі бет. 1 D-ден аз FATO аймағы жағдайында, бастапқы нүкте FATO аймағының ортасынан кем дегенде 0,5 D қашықтыққа орналасады.

      646. 647 тармаққа сәйкес кедергілермен шектелген беттер немесе секторлар белгіленген мөлшердегі доғамен тартылады.

      647. Кедергілермен шектелген тікұшақпалуба секторы екі құрамдауышты қамтиды - біреуі тікұшақпалуба деңгейінен жоғары, ал екіншісі тікұшақпалуба деңгейінен төмен (осы ҚР АА ӘПЖН 72-қосымша):

      1) тікұшақпалуба деңгейінен жоғары бет, өзіне осы тікұшақпалубада қызмет көрсетілуі тиіс тікұшақ үшін ұшып шығуының ыңғайлы траекториясымен кедергісіз өтуін қамтамасыз ететін қашықтыққа сыртқа қарай созылатын тіректік D шеңберінің шегінде орналасқан шегімен кем дегенде 210 ғ доғаның секторын құрайтын тікұшақпалуба беті асырылымының деңгейіндегі горизонтальдік жазықтық болып табылады.

      2) тікұшақпалуба деңгейінен төмен бет, (кем дегенде) 2100 доға секторының шегінде қосымша төмен қарай созылады да, тікұшақпалуба асырылымының деңгейіндегі FATO аймағының жиегінен төмендеп барып, FATO аймағының ортасынан өтетін және өзіне осы тікұшақпалубада қызмет көрсетілуі тиіс тікұшақ типінің қозғалтқышы істен шыққан жағдайда тікұшақпалубадан төмен орналасқан кедергілерден қауіпсіз ұшып өтуін қамтамасыз ететін қашықтыққа созылатын кем дегенде 180 ғ доға секторында су деңгейіне дейін созылады.

      Жоғарыда көрсетілген осы екі секторлар жағдайында, егер олар кедергілерден бос болса, 1 немесе 2-класты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес ұшуларын орындайтын тікұшақтарға қатысты, осы қашықтықтардың тікұшақпалубадан көлденең жазықтық бойынша созылуы бір қозғалтқышы істемейтін жағдайда, пайдаланылатын тікұшақ типінің сипаттамаларымен үйлестірілетін болады.

7-параграф. Шектелген кедергілер беті (тікұшақпалубаның)

      648. Егер кедергілер (қажеттілігіне байланысты) құрылыс үстінде анықталса, тікұшақпалуба шектелген кедергілер секторына анықталады.

      649. Кедергілерден бос сектордың бастапқы нүктесінде басталатын және өзінің шектерінде FATO аймағының деңгейінен жоғары кедергілердің белгіленген биіктігі орнатылатын, кедергілерден бос сектормен қамтылмаған сектордың шектерінде орналасқан күрделі бет.

      650. Шектелген кедергілер беті 1500-тен аспайтын доғамен тартылады. Оның өлшемдері мен орналасуы осы ҚР АА ӘПЖН 73-қосымшаның суретінде көрсетілген мәндерге сәйкес келеді.

37-тарау. Кедергілерді шектеуге қойылатын талаптар

      Ескерту. 37-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      651. Кедергілерді шектеу беттеріне қойылатын талаптар FATO аймағының болжамды пайдаланылуын ескере отырып көрсетілген, қону кезінде орындалатын қалқу немесе қону маневрлерін, не ұшу-көтерілу маневрін және қонуға беттеу типін ескереді; бұл талаптар FATO аймағын тура осылай пайдаланғанда қойылады. Ұшу-көтерілу мен қону FATO аймағының екі бағытында да жүзеге асырылатын жағдайларда, төменірек орналасқан басқа бетке қатысты туындайтын едәуір қатаң талаптарға байланысты, кейбір беттердің қызметтері өздерінің маңыздылығынан айырылуы мүмкін.

1-параграф. Бет деңгейіндегі тікұшақ
айлақтары үшін кедергілерді шектеу

      652. Қонуға дәлме-дәл кірумен жабдықталған FATO аймағы үшін кедергілерді шектеудің келесі беттері тағайындалады (осы ҚР АА ӘПЖН 76-қосымшаның 1-кестесі):

      1) ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті;

      2) қонуға кіру беті;

      3) өтпелі беттер;

      4) конустық бет.

      653. Қонуға дәлме-дәл емес кірумен жабдықталған FATO аймағы үшін кедергілерді шектеудің келесі беттері тағайындалады (осы ҚР АА ӘПЖН 76-қосымшаның 2-кестесі):

      1) ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті;

      2) қонуға кіру беті;

      3) өтпелі беттер;

      4) конустық бет, егерде ішкі горизонтальдік бет қамтамасыз етілмесе.

      654. Жабдықталмаған FATO аймағы үшін кедергілерді шектеудің келесі беттері тағайындалады:

      1) ұшу-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті;

      2) қонуға кіру беті.

      655. Қонуға дәлме-дәл емес кірумен жабдықталған FATO аймағы үшін кедергілерді шектеудің келесі беттерін тағайындалады (осы ҚР АА ӘПЖН 76-қосымшаның 2-кестесі):

      1) ішкі көлденең бет;

      2) конустық бет.

      Егерде түзусызық бойымен қонуға дәлме-дәл емес кіру екі шетінде де қамтамасыз етілсе, ішкі көлденең бет қажет болмайды.

      656. Беттердің еңкіштігі, 75-қосымшаның 1-4 кестелерінде көрсетілгендей болып, ал олардың өлшемдері осы ҚР АА ӘПЖН 75-қосымшаның 1-4 кестелерінде көрсетілген мәндерден кем емес болып белгіленеді және орналастырылады.

      657. Тиісті өкілетті органның пікірі бойынша жаңа объект немесе өлшемдері ұлғайтылғаннан соң қолда бар жылжымайтын объектімен көлегейленетін жағдайлардан басқа, 652-655 тармақтарда көрсетілген кез келген беттерден жоғары етіп жаңа объектілер салуға немесе қолда бар объектілердің өлшемдерін ұлғайтуға жол берілмейді.

      Объектінің көлегейлену қағидаларын негіздеп қолдануға болатын жағдайлардың сипаттамалары Әуежайларға қызмет көрсету жөніндегі нұсқаудың 6-бөлімінде (ИКАО Doc 9137) мазмұндалады.

      658. Осы ҚР АА ӘПЖН 652-655 тармақтарда көрсетілген кез келген беттерден жоғары орналасқан объектілерді, егер бұл объект қолда бар жылжымайтын объектімен көлегейленген, не болмаса авиациялық тексерудің нәтижесінде бұл объектінің ұшулар қауіпсіздігінің деңгейін төмендетпейтіні немесе тікұшақтар ұшуларының тұрақтылығына елеулі әсерін тигізбейтіні анықталған жағдайлардан басқа, мүмкіндігінше жою қажет.

      Осы ҚР АА ӘПЖН 643-тармақта бекітілген қисықсызықты траекториямен ұшу-көтерілу кезінде биіктік жинақтау беттерін қолдану, көрсетілген беттерге енген объектілерге байланысты туындайтын қиын мәселелерді шешуге белгілі бір дәрежеде септігін тигізуі мүмкін.

      659. Бет деңгейіндегі тікұшақ айлақтарында бір бірінен кем дегенде 1500 алыстайтын, қонуға беттеудің және ұшу-көтерілу кезінде биіктік жинақтаудың ең болмағанда екі беті қарастырылады.

2-параграф. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан
тікұшақ айлақтары үшін кедергілерді шектеу

      660. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтары үшін кедергілерді шектеу беттеріне қатысты талаптар, осы ҚР АА ӘПЖН 652-656 тармақтарда көрсетілген беттік деңгейдегі тікұшақ айлақтарына қойылатын талаптарға сәйкес келеді.

      661. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағы үшін бір бірінен кем дегенде 1500 алыстайтын, қонуға кірудің және ұшу-көтерілу кезінде биіктік жинақтаудың ең болмағанда екі беті қарастырылады.

3-параграф. Тікұшақпалуба үшін кедергілерді шектеу

      662.Төменде келтірілген техникалық талаптар құрылыстарда орналасқан және пайдалы қазбаларды әзірлеу, зерттеулер жүргізу, құрылыс салу сияқты, бірақ палубалы тікұшақтарды санамағанда, мақсаттар үшін қолданылатын тікұшақпалубаларға жатады.

      663. Бір жетекші бұрамасы бар кез келген нақты тікұшақ түрі үшін, тікұшақпалубаның көлемі, өзіне айналма бұрама кезінде тікұшақтың ең үлкен көлеміне тең диаметрі D шеңберін сыйдыру үшін белгіленеді."D" шеңберінде ешбір кедергіні орналастыруға жол берілмейді (осы ҚР АА ӘПЖН 72-қосымшасындағы сурет). Көптеген теңіз тікұшақпалубалардың конструктивтік нысандарынан, "D" шеңбері "жорамалды" болады, бірақ тікұшақпалуба нысаны өзінің физикалық шеңберінің ішінде осындай шеңберді сыйдыруы тиіс.

      664. Жоғарыда айтылған "D" шеңберінің кез келген периферия нүктесінде, қауіпсіз отырғызу аумағын толық қоршайтын, кедергіден еркін кіреберіс және ұшу секторы қамтамасыз етіледі. (және "D") шеңбері. Осы кедергіден еркін сектор кемінде 210Ү болуы тиіс. Осы сектор шегінде осы тікұшақпалубада пайдаланылатын әрбір тікұшақ түрі үшін кедергісіз ұшу траекториясын қамтамасыз ету үшін кедергілерді бағалау жүргізіледі. 1 және 2 санатты ұшу-техникалық сипаттағы тікұшақтар үшін тікұшақпалубадан осы арақашықтықтың көлденең ұзындығы бір жұмыс істемейтін қозғалтқышы бар тікұшақ сипаттамасына байланысты. Тікұшақпалуба деңгейінен жоғары тек қана биіктігі 0.25 м аспайтын келесі объектілер орналасады:

      кептіру жүйесі;

      жарықдабылды жабдықтар;

      периметрдің қауіпсіздік желісінен басқа;

      көбікті мониторлар (лафетті ұңғылар);

      толық демонтаждауға немесе тікұшақты пайдаланған кезде жіберуге болмайтын, отырғызу алаңының ішінде орналасқан тұтқыштар және басқа заттар. Тікелей тікұшақ алаңының бетінде орналасқан объектілердің биіктігі 25 мм аспайды.

      665. 2100 кедергіден еркін сектордың биссектрисасы "D" шеңберінің орталығы арқылы өтеді. Сектор осы ҚР АА ӘПЖН 72-қосымшасындағы суретте көрсетілгендей 150 ауытқуы мүмкін. Сектордың ауытқуы бойынша критерийді қабылдау қолданыстағы қондырғылар үшін қолданылады.

      Ескерту: Егер, кедергіден еркін сектор 2100 ауытқыса, онда ол әдеттегі тәжірибе сондай-ақ СПС ауытқуын көрсету үшін құламалы градиенттің 1800 секторын бірдей қисайту.

      666. Осы ҚР АА ӘПЖН 72-қосымшасындағы суретте "D" шеңберінің (болжалды) ортасынан және ЭБД периметрінен өлшенетін, 150Ү Шектеулі Кедергілер Секторы (әрі қарай - ШКС) екі сегментінің орналасуы көрсетілген. Бұл диаграмма, көптеген тікұшақпалубалар "D" 1-шеңберін орналастыру бойынша минималды талаптарға сәйкес жобаланған және "D" шеңберінің периметрі және ЗБД периметрі ұқсайтындығын тұспалдайды. ШКС бірінші (осы ҚР АА ӘПЖН 72-қосымшасындағы суретте штрихтелген аймақ) сегментінде биіктігі 25 см астам объектілердің орналасуына тыйым салынады. Бірінші сегмент "D" шеңберінің ортасынан 0.62D көлемге немесе ЗБД периметрінің маркалауынан 0.12D көлемге ұлғаяды. Бірінші сегменттің жоғарғы бөлігінен Ң еңіске көтерілетінінің ішінде орналасуға тыйым салынатын ШКС екінші сегменті - "D" шеңберінің ортасынан 0.83 D көлемге және әрі қарай ШКС бірінші сегменті шетінен 0.21D көлемге артады.

      ШКС басталуының нақты санау нүктесі "D" шеңберінің перифериясында орналасқан. Кейбір тікұшақпалубалар жарияланған "D" көлеміне қарағанда көп аумақты қамтитын ЗБД сыйғызуға қабілетті. (мысалы: - көлемі аз тікбұрышты тікұшақпалуба сондай "D" шеңберін сыйдыра алады). Мұндай жағдайда, ШКС (және СПС) есептеу нүктесі периметр сызығымен белгіленгендей ЗБД периметрінде болуы тиіс. ЗБП кез келген периметрі ШСК екі сегментімен қамтамасыз етілген кедергілерден қорғауды қамтамасыз етеді. Бұл жағдайда ЗБД-дан көлемі 0.12D периметр сызығынан 0.21D көлемін қосқанда сәйкес өлшемдер қолданылады. Осылайша, үлкен тікұшақпалубаларда тіркелген кедергілердің орналасуын және биіктігін қарау кезінде ШКС талаптарына сәйкестігі мақсатында периметр сызығы және ЗБД орналасуын белгілеуде кейбір икемділіктер бар. ШСК басталу нүктесін "Д" шеңберінің периметрінен бөлу және оны оң жаққа жылжыту, оны тікбұрышты ЗБД қалай қолдануға болатындығын көрсетеді.

      ШКС сызығы сегметтері жалғасының сызығы, ЗБД периметрінің параллель сызығы ЗБД периметрінің сызығын жалғастырады (осы ҚР АА ӘПЖН 72-қосымшасындағы сурет). Егер ЗБД периметрі дөңгелек болса, арту - "D" шеңберіне дейін доға нысанына ие. Егер ЗБД периметрі сегіз бұрышты болса, онда ШКС екі сегментінің бұрыштары, ШКС сегменттерінің бұрыштарын кесіп, екі жақын жатқан ЗБД бұрыштарының орталығымен 0.12D және 0.33D көлемді доғаға ауыстырылады. Осы доғаларды пайдаланған кезде олар ЗБД бұрыштары бойынша 0.12D және 0.33D минималды саңылауы сақталатындай, ШКС әрбір сегментінің екі бұрышынан тыс шықпауы тиіс.

      Ұқсас геометриялық конструкцияны төртбұрыш немесе тікбұрышты ЗБД қолдануға болады, бірақ қорғалған ШКС беттерінің минимумы ЗБД барлық периметр нүктелеріне сәйкес болуы қажет екенін ескеру қажет.

      667. Осы ҚР АА ӘПЖН 626-тармағында сипатталған өлшемшарттарды пайдалану 2100 барлық секторында отырғызу аумағынан жоғары деңгейде қолайсыз кедергілердің болмауын қамтамасыз етеді, бірақ сонымен бірге отырғызудың соңғы кезеңінде немесе ұшудың бастапқы кезеңінде қозғалтқыштың бұзылуынан тікұшақтың биіктікті жоғалту мүмкіндігін ескеру қажет. Тиісінше барлық тіркелген және мобильді құрылыстарда тікұшақ палуба деңгейінен төмен теңіз және тікұшақ палуба деңгейі арасында еркін аумақ қамтамасыз етіледі (белгіленеді). Бұл қорғалған бет кемінде 1800 секторда белгіленеді және "D" шеңберінің ортасынан басталып барлық ШКС 2100 жабуы тиіс. Бұл сектор қозғалтқыш бұзылған жағдайда кедергісіз траекторияны қамтамасыз ету және көлденең жазықтықта бес бірлікке көлденең жазықтықта бір бірлікті азайту градиентіне ие болу үшін, отыру аумағы шекарасынан осындай қашықтықта орналасқан (Осы ҚР АА ӘПЖН 71-қосымшасындағы сурет). 1 және 2-санатты ұшу-техникалық сипаттағы тікұшақтар үшін тікұшақ алаңынан осы қашықтықтың көлденең ұзындығы бір жұмыс істемейтін қозғалтқышы бар тікұшақ сипаттамасына байланысты.

      Егер қосалқы теңіз қондырғылары (қалқымды баржа, крандар) тікұшақ палубаның жанында жұмыс істесе, онда кедергіден қорғалған көлденең және жазық бет/секторлар бойынша барлық талаптарды әркез қамтамасыз етуге болмайды. Бұл жағдайда тікұшақты (тікұшақ палуба) пайдаланушылар теңіз қондырғыларын және кемелерін орналастыру комбинациясын жоспарлау кезінде барлық талап етілетін өлшемшарттардың сақталуын қамтамасыз етеді. Тікұшақты (тікұшақ палуба) пайдаланушылар уәкілетті ұйымға тікұшақты одан әрі пайдалануды бағалау және келісу үшін тікұшақты жобалаудың бастапқы сатысында теңіз қондырғыларын/кемелерін болжалды орналастыру конфигурациясының сызбалары мен схемаларын ұсынады.

      Егер орнату бойынша эксплуатациялық немесе техникалық себептермен тікұшақтарды пайдалануға тыйым салу қажет болса, онда тікұшақ палуба осы ҚР АА ӘПЖН 97-қосымшасындағы 5-суретте көрсетілген сияқты белгілермен маркерленеді. Бұл дабыл қонуға тыйым салу үшін стандартты дабыл болып табылады.

      Ескерту. 667-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (қолданысқа енгізілу тәртібін 5-т. қараңыз) бұйрығымен.

11-бөлім. Кеме палубаларындағы тікұшақайлақтары
38-тарау. Кеменің тұмсық немесе артқы бөлігінде орналасқан арнайы жабдықталған тікұшақ айлақтары

      Ескерту. 38-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      668. Тікұшақтар пайдаланатын алаңшалар кеменің тұмсық немесе артқы бөлігінде орналасатын жағдайларда, оларға 625, 628, 630-да келтірілген кедергілерді шектеу критерийлері қолданылады.

39-тарау. Тікұшақ айлағының кеменің ортаңғы бөлігінде орналасуы

      Ескерту. 39-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      669. FATO аймағының алдынан және артынан, әрқайсысы 1500-тік доғалы және FATO аймағының D бастапқы шеңберінің қырында жатқан ұштары бар симметриялы орналастырылған екі секторлар орналасады. Осы екі секторлармен шектелген аймақтың шектерінде, барынша жоғары биіктігі 25 см және тікұшақтардың қауіпсіз ұшулар орындауын қамтамасыз ету үшін қажетті құралдардан басқа, FATO аймағының деңгейінен асатын объектілер орналастырылмайды.

      670. Қызметтік арналымы олардың FATO аймағының шегінде орналасқан объектілер (мысалы жарық-сигналдық жабдық немесе аулар), салыстырмалы биіктігі бойынша 2,5 см-ден аспайды. Бұндай объектілер, тікұшақтар үшін қауіп төндірмейтін жағдайда ғана орналастырылады.

      Әлеуетті қаупі бар объектілердің мысалы ретінде сырғанағыш шассимен жарақтандырылған тікұшақтардың динамикалық төңкерілуін тудыруы мүмкін аулар немесе палубадағы бекіткіш элементтер болып табылады.

      671. Кедергілерден қосымша қорғанысты қамтамасыз ету мақсатында, FATO аймағының алдынан және артынан, 1500-тік доғалы екі секторлар шектерінің бүкіл ұзын бойымен тік жазықтықтағы бір бірліктің көлденең жазықтықтағы бес бірлікке келетін қатыстықтағы биіктеме градиентері бар беттер орналасады. Көлденең жазықтықта бұл беттер, өзіне FATO аймағында қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 1 D мәніне тең қашықтыққа созылады және оларға ешбір кедергілер ене алмайды.

40-тарау. Кеменің бүйірлік бөлігінде орналасқан жабдықталмаған тікұшақ айлақтары

      Ескерту. 40-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      672. Тікұшақтың қауіпсіз пайдаланылуына қажетті (мысалы аулар немесе жарық-сигналдық жабдық) және барынша жоғары биіктігі 2,5 см дейінгі құралдардан басқа ешқандай объектілер FATO аймағының шегінде орналастырылмайды. Бұндай объектілер, егер олар тікұшақтар үшін қауіп төндірмесе, аймақта орналастырыла алады.

      673. D бастапқы шеңберінің алдыңғы және артқы нүктелерінен бастап кеменің тұмсығы мен артындағы тұтқаларға дейін, FATO аймағы диаметрінің 1,5-іне тең аймақ орналасады, бұл ретте ол кеме осьіне перпендикулярлы, бастапқы шеңбердің диаметріне қатысты, симметриялы орналасады. Осы сектордың шектерінде, тікұшақтар ұшуларының қауіпсіздігін қамтамасыз етуге қажетті және барынша жоғары биіктігі 25 см құралдардан басқа FATO аймағының деңгейінен асатын объектілер орналаспайды.

      674. Ені кем дегенде бастапқы шеңбері диаметрінің 0,25-іне тең горизонтальдік бет құрастырылады және ол, FATO аймағы мен кедергіден бос секторды бастапқы шеңбер диаметрінің 0,05-іне тең биіктікте айнала қоршайды; бұл бетке бір де бір объект кірмейді.

12-бөлім. Шығырлық алаңшалар

      675. Кемелердің борттарындағы шығырлық жұмыстарға арналатын алаңшасы, диаметрі 5 м және бос аймақтың шегінен диаметрі 2 D шеңберленген маневрлеу аймағының ішіне қарай созылатын бос шеңберлі аймақты қамтиды (осы ҚР АА ӘПЖН 76-қосымшаның суреті).

      676. Маневрлеу аймағы екі аймақтан тұрады:

      1) бос аймақтың және диаметрі кем дегенде 1,5 D шеңбердің шегінен созылатын ішкі маневрлеу аймағынан;

      2) ішкі маневрлеу аймағының және диаметрі кем дегенде 2 D шеңбердің шегінен созылатын сыртқы маневрлеу аймағынан тұрады.

      677. Белгіленген шығырлық алаңшаның бос аймағының шегінде оның бетінің деңгейінен жоғары ешбір объектілер орналаспайды.

      678. Белгіленген шығырлық алаңшаның ішкі маневрлеу аймағының шегінде орналасқан объектілер салыстырмалы биіктігі бойынша 3 м-ден аспайды.

      679. Белгіленген шығырлық алаңшаның сыртқы маневрлеу аймағының шектерінде орналасқан объектілер салыстырмалы биіктігі бойынша 6 м-ден аспайды.

13-бөлім. Визуалды құралдар. Таңбалау және маркерлер
41-тарау. Тікұшақ айлағының тану таңбалауы

      Ескерту. 41-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      680. Тікұшақ айлағында, тікұшақ айлағының тану таңбалауы қамтамасыз етіледі.

      681. Тікұшақ айлағының тану таңбалауы FATO аймағының шектерінде, оның ортасында немесе аймақ ортасына жақын орналасады, немесе, егер ол ҰҚЖ-ның белгілеу таңбаларымен қоса пайдаланылса, аймақтың әр шетінде орналасады.

      682. Аурухана жанындағы тікұшақ айлағының таңбалауынан басқа жағдайда, тікұшақ айлағының тану таңбалауы ақ түсті Н әрібінен тұрады. Таңбалау өлшемдері осы ҚР АА ӘПЖН 77-қосымшаның суретінде көрсетілген өлшемдерден кем болмауы тиіс, ал егерде бұл таңбалау FATO аймағын белгілейтін таңбалаумен қоса пайдаланылса, оның өлшемдері үш есе ұлғайтылады.

      683. Аурухана жанындағы тікұшақ айлағына арналатын тану таңбалауы осы ҚР АА ӘПЖН 77-қосымшаның суретінде көрсетілгендей, ішінде Н әрпі бар квадраттың әр жағына жанасатын квадраттардан құрылатын ақ айқаспа аясындағы қызыл түсті Н әрібінен тұрады.

      684. Тікұшақ айлағының тану таңбалауы, Н әрібінің көлденең сызығы (белдігі) қонуға соңғы беттеу сатысы ретінде жиі таңдалатын бағытқа қатысты тік бұрышпен орналасатындай етіп бағдарланады. Тікұшақ айлағының бетінде, көлденең сызық, осы ҚР АА ӘПЖН 77-қосымшаның суретінде көрсетілгендей, кедергілерден бос секторды шектейтін бұрыштың биссектрисасының бойында немесе оған параллельді жатады.

      685. Тікұшақ айлағында,осы ҚР АА ӘПЖН 97-қосымшаның 4-суретінде көрсетілгендей Н тікұшақ айлағының тану таңбалауы белгісінің өлшемі, жалпы ені 3 м-ден астам емес және әріп элементінің ені 0,75 м-ден аспайтындай, биіктігі бойынша 4 м-ді құрауы тиіс.

      Тікұшақтық танымдық маркалау түстері BS 381 С (1996) стандартына немесе BS 4800 баламалы түстеріне сәйкес келуі тиіс.

      1) ҚЫЗЫЛ BS 381С: 537 (Сигналдық қызыл), BS 4800: 04.Е.53 (маковый)

      2) САРЫ BS 381 C: 309 (Ашық-сары), BS 4800: 10.E.53 (күнбағыс түрлері)

      3) ҚОШҚЫЛ-ЖАСЫЛ BS 381C: 267 (Қошқыл-жасыл), BS 4800: 14.C.39 (Қайың)

      4) ҚОШҚЫЛ -СҰР BS 381 C: 632 (Қошқыл-сұр), BS 4800: 18.В.25 (Қошқыл-сұр)

      Тікұшақ (тікұшақпалубаның) қошқыл-жасыл немесе қошқыл-сұр түске боялды. Қауіпсіз отырғызу аймағының периметрі ені 0,3 м ақ сызықпен маркаланады. Тікұшақтың (тікұшақпалубаның) беті алюминийден жасалған және табиғи ақшыл-сұр түсі (алюминий түс) бар теңіз қондырғыларында қара түстің боялған фонына ақ түсті маркалау жағуға болады. Сары түсті нысана шеңбер контуры бойынша ені 10 см қара сызықпен жиектеледі.

42-тарау. Тікұшақ айлағы атауының таңбалауы

      Ескерту. 42-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      686. Тікұшақ айлағы атауының таңбалауы тікұшақ айлағында қамтамасыз етіледі.

      687. Тікұшақ айлағы атауының таңбалауы,горизонталь бетіне қатысты мүмкіндігінше, оның үстінен барлық бұрыштармен көрінуді қамтамасыз етіндей болып орналасады. Егер кедергілер секторы анықталса таңбалауы Н тану таңбалауының кедергілер тұрған жағында орналасады.

      688. Тікұшақ айлағы атауының таңбалауы тікұшақ айлағының атауынан немесе радиотелефонияда пайдаланылатын, тікұшақ айлағының әріптік-сандық белгілерінен тұрады.

      689. Таңбалау белгілерінің биіктігі, бет деңгейіндегі тікұшақ айлақтары үшін кем дегенде 3 м, ал бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтары мен тікұшақпалубалар үшін кем дегенде 1,2 м болуы тиіс. Белгілердің бояуы қоршаған аяға қарама-қарсы түсте болуы тиіс.

      690. Түнде немесе шектеулі көріну жағдайында пайдалануға арналған тікұшақ айлағы атауының таңбалануы ішінен немесе сыртынан жарықтандырылады.

      Тікұшақ айлағының (тікұшақ палубаның) атауы кедергілерден бос сектор мен көздеген шеңберді білдіретін шеврон арасында қону бетіне салынады (таңбаланады). Қону желісі тікұшақ айлағының (тікұшақ палубаның) атауын және тікұшақ айлағының басқа тану таңбасын жаппайды. Егер көрсетілген орында тікұшақ айлағының (тікұшақ палубаның) атауын таңбалау үшін жеткілікті кеңістік болмаса, оның орналасуы уәкілетті ұйыммен келісіледі.

      Ескерту. 690-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (қолданысқа енгізілу тәртібін 5-т. қараңыз) бұйрығымен.

43-тарау. Ең жоғарғы шекті массаны таңбалау

      Ескерту. 43-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      691. Ең жоғарғы шекті массаның таңбалануы бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағына, және тікұшақпалубаға салынуы тиіс.

      692. Ең жоғарғы шекті массаның таңбалануы TLOF аймағының шегінде, оның қонуға соңғы кіру сатысы ретінде жиі таңдалатын бағыттан көзбен жақсы шолынатындығы қамтамасыз ететіндей орналасады.

      693. Ең жоғарғы шекті массаның таңбалануы бір мәнді, екі мәнді немесе үш мәнді саннан тұрады. Таңбалау тоннамен (1000 кг) өрнектеледі және жақын тұрған 1000 кг дейін дөңгелектеледі, сонан соң т әрпі қойылады.

      Егер ең жоғарғы шекті массаны фунттармен өрнектесе метрикалық тонналарды белгілеуге пайдаланылатын "т" әрпін қосылмайды. Британдық өлшемдер мен салмақтар жүйесінің бірліктерін пайдаланатын жағдайларда, таңбалау бойынша нұсқаулық материалдар Тікұшақтар жөніндегі нұсқауда (Doc 9261) мазмұндалады.

      694. Ең жоғарғы шекті массаның таңбалауын ең жақын тұрған 100 кг дейін дөңгелектеп көрсетіледі. Мәндер бір ондық белгіге дейінгі дәлдікпен өрнектеледі және ең жақын тұрған 100 кг дейін дөңгелектенеді, олардан кейін т әрпі қойылады.

      695. Таңбалаудың сандық және әріптік белгілерінің түсі аяға қатысты ақ болуы тиіс, ал сандар мен әріптердің пішіні мен өлшемдері осы ҚР АА ӘПЖН 78-қосымшада көрсетілген суреттегідей болуы тиіс. Егер кеңістік шектеулі болса (мысалы, ашық теңіздегі платформада немесе палубалық тікұшақ айлағындағы сияқты) таңбалау белгілерінің жалпы биіктігін, сандардың ені мен қалыңдығын тиісті дәрежеде азайта отырып, 90 см дейін таңбалау белгілерінің өлшемдерін кішірейтуге жол беріледі.

44-тарау. Ең жоғарғы шекті D мәнін таңбалау

      Ескерту. 44-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      696. D мәнінің таңбалауы бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағында, және тікұшақпалубада салынады.

      697. Ең жоғарғы шекті D мәнінің таңбалауы FATO аймағының шектерінде орналасады және қонуға соңғы кіру сатысы ретінде жиі таңдалатын бағыттан және барлық қону периметрі бойынша көзбен жақсы шолынатындауы қамтамасыз ететіндей салынады (осы ҚР АА ӘПЖН 97 қосымшаның 2 суреті).

      698. D мәні, FATO аймағының бетіне, оның аясында қарама-қарсы келетін бояумен, көбінесе ақ түспен салынады. D мәні, ең жақын тұрған бүтін санға дейін дөңгелектенуі тиіс, бұл ретте 0,5 аз жағына қарай дөңгелектенеді, мысалы 19,5 19 деп, ал 19,6 20 деп дөңгелектенеді.

      D нақты мәні 0,1 м биіктігі бар әріптік-сандық символдарымен шевронның ішкі жағынан таңбаланады.

45-тарау. Ұшу-көтерілу мен қонуға кірудің соңғы сатысы аймағының маркері немесе таңбалауы

      Ескерту. 45-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      699. FATO аймағының таңбалауы немесе таңбалары, жер бетінің деңгейінде орналасқан тікұшақ айлағында FATO аймағының ұзақтығы анық айқындалмаған.

      700. FATO аймағының таңбалауы немесе таңбалары FATO аймағының шегінде орналасады.

      701. FATO аймағы таңбалауының немесе таңбаларының келесі аралықтары бекітіледі:

      1) егер аймақтың пішіні квадрат немесе тік төртбұрыш тәрізді болса, әр бұрышында таңбалауды немесе таңбаны қоса, әр жағында ең болмағанда үш таңбалауы немесе таңбалары орналасқан кезде, тең аралықтары ары кеткенде 50 м-ді құрайды;

      2) егер аймақ кез келген басқа пішінге, соның ішінде шеңбер пішініне ие болса, таңбалаулардың немесе таңбалардың барынша аз саны беске тең кезінде аралықтары ары кеткенде 10 м-ді құрайды.

      702. FATO аймағының таңбалауы ені 1 м тік төртбұрышты жолақ түрінде болады, ал оның ұзындығы, 9 м-ге тең, немесе FATO аймағының жақтарын белгілейтін ұзындықтың бестен бір бөлігіне тең болады. Таңба пайдаланылған жағдайларда, оның сипаттамалары, таңбаның биіктігі жердің бетінің немесе қар жамылғысының деңгейінен 25 см-ден аспайтын жағдайлардан басқа, азаматтық авиация конвенцияның 14-қосымшаның 5.5.8.3 т. көрсетілген сипаттамаларға сәйкес келеді.

      703. FATO аймағының таңбалау белгілерінің түсі ақ болады.

46-тарау. Ұшу-көтерілу мен қонуға кірудің соңғы сатысы аймағының белгілерін таңбалау

      Ескерту. 46-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      704. FATO аймағын белгілейтін таңбалауы 19-қосымшаның суретінде көрсетілгендей, FATO аймағының басталатын тұсында орналасады.

      705. FATO аймағын белгілейтін таңбалауы жоғарыда 12.1. бөлімінде көрсетілгендей, Н әрпімен толықтырылған, осы ҚР АА ӘПЖН 79-қосымшаның суретінде көрсетілгендей, халықаралық азаматтық авиация конвенциясының 14-қосымшасының І томының 5.2.2.4 және 5.2.2.5 тармақтарында суреттелген ҰҚЖ белгісінің таңбалауынан тұрады.

47-тарау. Дәлдеп қону нүктесінің таңбалауы

      Ескерту. 47-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      706. Тікұшақ айлағында дәлдеп қону нүктесінің таңбалануы TLOF аймағына енуден бұрын белгілі бір нүктеге қарай ұстаған бағытымен қонуға кіруді орындауы қажет болған жағдайларда қамтамасыз етіледі.

      707. Дәлдеп қону нүктесінің таңбалануы FATO аймағының шектерінде орналасады.

      709. Дәлдеп қону нүктесінің таңбалануы, бұрыштарының бірінің биссектрисасы қонуға ең ыңғайлы беттеу бағытымен бірдей келетін тең қабырғалы үшбұрыш болып табылады. Таңбалану осы ҚР АА ӘПЖН 80-қосымшаның суретінде бекітілген өлшемдерге сәйкес үздіксіз ақ сызықтардан тұрады.

48-тарау. Қону және жерден көтерілу аймағының таңбалануы

      Ескерту. 48-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      710. Егерде TLOF аймағының периметрі айқын көрінбесе, тікұшақ айлағында TLOF аймағының таңбалануы қамтамасыз етіледі.

      711. TLOF аймағының таңбалануы TLOF аймағы периметрінің бойымен орналасады.

      712. TLOF аймағының таңбалануы ең болмағанда 30 см үздіксіз ақ сызықтан тұрады.

49-тарау. Қону нүктесін/берілген орналасу орнын таңбалау

      Ескерту. 49-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      713 Тікұшақтың қонуы немесе нақты бір орында орналасуы қажет болатын жағдайларда қону нүктесінің/берілген орналасу орнын таңбалау қамтамасыз етіледі.

      714. Қону нүктесінің/берілген орналасу орнының таңбалауы, пилоттың орындығы таңбалаудың үстінде, шассиі тиісті жүктемені көтере алатын аймақтың ішінде және тікұшақтың барлық бөліктері кез келген кедергіден қауіпсіз қашықтықта болатындай етіп орналасады.

      715. Тікұшақпалубада, қону нүктесі таңбалауының ортасы FATO аймағының ортасында орналасады. Аталған таңбалау, егерде осылай ығыстырылуды қажет деп тапса және таңбалаудың мұндай ығыстырылуы ұшулар қауіпсіздігіне теріс әсерін тигізбейтін болса, сектордың есептелуі басталатын сызықтан 0,1 D-ден артық емес қашықтыққа ығыстырылуы мүмкін.

      716. Егер D мәні 16 м-ге тең немесе одан кем болмаса, кеменің тұмсық бөлігінде немесе кез келген тікұшақпалубада орналасқан тікұшақ айлағында таңбалауын немесе қону нүктесін жылжытылмайды.

      717. Қону нүктесінің/берілген орналасу орнының таңбалауы, сызығының ені 0,5 м құрайтын сары түсті шеңбер болып табылады. Тікұшақпалубалар үшін сызықтың ені 1 м-ді құрайды (осы ҚР АА ӘПЖН 97 қосымшаның 3 суреті).

      718. Шеңбердің ішкі диаметрі, TLOF аймағында өзіне қызмет көрсетілуі тиіс ең үлкен тікұшақтың 0,5 D-іне тең болады (осы ҚР АА ӘПЖН 97 қосымшаның 3 суреті).

      719. Ау FATO аймағының бетінде орналасқан жағдайда, ол қону нүктесін/берілген орналасу орны таңбалауының бүкіл бетін жабу үшін әбден жеткілікті болуы және басқадай маңызды таңбалауды көлегейлемеуі тиіс.

50-тарау. Тікұшақпалубаның кедергілерден бос секторын таңбалау

      Ескерту. 50-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      720. Тікұшақпалубада, осы ҚР АА ӘПЖН 97 қосымшаның 2 суретінде көрсетілгендей кедергіден бос сектор таңбалаумен қамтамасыз етіледі.

      721. Тікұшақпалубаның кедергілерден бос секторының таңбалауы FATO аймағы периметрінің бойымен немесе TLOF аймағының таңбалауында орналасады.

      722. Тікұшақпалубаның кедергілерден бос секторының таңбалауы кедергілерден бос сектордың басын және осы сектор шектерінің бағыттарын көрсетеді.

      723. Шевронның биіктігі TLOF аймағы таңбалауының еніне тең, бірақ та кем дегенде 30 см-ді құрайды. Әр шевронның иіні 79 см болу тиіс. Шеврон көзге жақсы көрінетін түспен салынады.

51-тарау. Тікұшақпалубаның бетін таңбалау

      Ескерту. 51-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      724. FATO аймағымен шектесетін тікұшақпалуба беті, ілініс коэффициенті жоғары жабынды салу жолымен жасалатын қара түсті бояумен боялынады. Егер беттің жабыны іліністің сапалық сипаттамаларына теріс әсерін тигізсе, тікұшақпалубаның бетін жабынмен өңдемеу қажеттілігі туындауы мүмкін. Палубалық таңбалау белгілерін контрастілді түспен ерекшелеу арқылы таңбалау белгілерінің көрінімділігін жақсарту қажет.

52-тарау. Тікұшақпалубаның қонуға тыйым салынған секторын таңбалау

      Ескерту. 52-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      725. Тікұшақпалубаның қонуға тыйым салынған секторын таңбалау, тікұшақтың белгіленген курстық бұрыштар диапазонында қонуды орындауына жол бермеу қажет болған жағдайларда қамтамасыз етіледі.

      726. Қонуға тыйым салынған сектордың таңбалау белгілері қолданыстағы курстық осы ҚР АА ӘПЖН 81, 82 қосымшалардың суреттерінде көрсетілген бұрыштар шектеріндегі FATO аймағы шегінің бағытында тағайындалған орналасу орнының қону нүктесінің таңбалауында орналасуы тиіс.

      727. Қонуға тыйым салынған сектордың таңбалауы ақ және қызыл таңбалау жолақтарынан тұратын штрихтер түрінде болады (осы ҚР АА ӘПЖН 81-қосымшаның суреті). Құрылысқа/кемеге қонуға тыйым салатын таңбалау осы ҚР АА ӘПЖН 82-қосымшаның суреті келтірілген.

53-тарау. БРЖ-н таңбалау

      Ескерту. 53-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      728. "Әуеайлақтар" халықаралық азаматтық авиация туралы конвенциясының 14-қосымшасының І томының 5.2.8 және 5.2.9 тармақтарында мазмұндалған БРЖ осьтік сызығының таңбалауына және бұру-жылжу кезіндегі тосу орындарының таңбалауына қатысты техникалық талаптар, тікұшақтардың жер үсті бұру-жылжуына арналатын БРЖ-ға тең дәрежеде қолданыла алады.

54-тарау. Әуе арқылы бұру-жылжуға арналатын БРЖ таңбалары

      Ескерту. 54-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      729. БРЖ, әуе арқылы бұру-жылжуға арналатын таңбалармен белгіленеді. Бұл таңбалар, тікұшақтардың жер бетімен бұру-жылжуына арналатын БРЖ-да пайдаланылмайды.

      730. Әуе арқылы бұру-жылжуға арналатын БРЖ таңбалары БРЖ-ның осьтік сызығының бойымен орналасады және олардың арасындағы аралық түзусызықты учаскелерде ары кеткенде 30 м, ал қисықсызықты учаскелерде - 15 м-ді құрайды.

      731. Әуе арқылы бұру-жылжуға арналатын таңба сыңғақ болады және орнатылған күйінде бет үстінен немесе қар жамылғысының бетінен оның биіктігі 35 см-ден аспайды. Таңбаның беті тік төртбұрыштық пішінде болады және биіктігінің еніне қатыстығы шамамен 3:1 және барынша аз көрінімдік ауданы 150 см2 болады (осы ҚР АА ӘПЖН 84-қосымшаның 1-суреті)

      732. Әуе арқылы бұру-жылжуға арналатын таңба тиісінше сары, жасыл және сары түстерге боялған үш тең көлденең жолақтарға бөлінеді. Егерде әуе арқылы бұру-жылжу үшін таңба түнде пайдалануға арналса, таңбалардың ішкі жарықтандыруы болады немесе олар жарық шағылыстыратындай болып жасалады.

55-тарау. Әуе арқылы бұру-жылжу бағдарларының маркерлері

      Ескерту. 55-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      733. Әуе арқылы бұру-жылжу бағдары әуе арқылы бұру-жылжу маршрутының маркерлерімен белгіленеді.

      734. Әуе арқылы бұру-жылжу бағдарларының маркерлері әуе арқылы бұру-жылжу бағдарының осьтік сызығының бойымен орнатылады және түзусызықты учаскелерде 60 м-ден астам емес және қисықсызықты учаскелерде - 15 м аралықпен орналастырылады.

      735. Әуе арқылы бұру-жылжу бағдарының маркері сыңғақ болады және орнатылған күйінде бет үстінен немесе қар жамылғысының бетінен 1 м биіктіктен аспайды. Пилотқа көрінетін таңбаның беті тік төртбұрыштық пішінде болады және биіктігінің еніне қатыстығы шамамен 1:3 және барынша аз көрінімдік ауданы 1500 см2 болады (осы ҚР АА ӘПЖН 84-қосымшаның2-суреті)

      736. Әуе арқылы бұру-жылжу бағдарының маркері тиісінше сары, жасыл және сары түстерге боялған үш тең тік жолақтарға бөлінеді. Егерде әуе арқылы бұру-жылжу үшін таңба түнде пайдалануға арналса, көрсетілген маркердің ішкі жарықтандыруы болады немесе ол жарық шағылыстыратындай болып жасалады.

56-тарау. Жүкшығырдың көмегімен жүктерді өңдеу аймағының таңбалануы

      Ескерту. 56-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      737. Мамандандырылған жүкшығырлық алаңшада шығырлық алаңшаның таңбалануы қамтамасыз етіледі (осы ҚР АА ӘПЖН 76-қосымшаның суреті).

      738. Жүкшығырлық алаңша, оның ортасы (орталары) шығырлық алаңшаның (алаңшалардың) кедергілерден бос аймағының ортасымен (орталарымен) қиюласатындай болып орналастырылады.

      739. Жүкшығырлық алаңшаның таңбалануы шығырлық алаңшаның бос аймағының таңбалауынан және шығырлық алаңшаның маневрлеу аймағының таңбалауынан тұрады.

      740. Жүкшығырлық алаңшаның бос аймағының таңбалануы түсі жақсы ажыратылатын және диаметрі кем дегенде 5 м біртұтас шеңберден тұрады.

      741. Жүкшығырлық алаңшаның шеңберлі маневрлеу аймағы, ені 0,2 м үзік жолақпен шектелген, диаметрі кем дегенде 2 D шеңберден тұрады және бояуының түсі жақсы көрінетін таңбалауы бар. Шеңбердің ішіне пилотқа жақсы көрінетін "ТЕК ҚАНА ШЫҒЫР" жазу жазылады (осы ҚР АА ӘПЖН 76-қосымша)

14-бөлім. Оттар
57-тарау. Жалпы ережелер

      Ескерту. 57-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      742. Аэронавигациялық емес жерүсті оттарын экрандауға және жерүсті және тереңдетілген типті оттардың конструкциясына қатысты техникалық талаптар "Әуежайлар" халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияға 14 +қосымшаның 5.3.1 бөлімінде көрсетілген, І том.

      743. Тікұшақтар мен тікұшақпалубаларды кеме қатынасына жарамды су кеңістігіне жақын орналастырған жағдайда, аэронавигациялық жерүсті оттары кеме қатынасы үшін қиындық тудырмайтындай етіп пайдаланылады.

      744. Егер тікұшақтың жанында орнатылған оттар навигациялық оттар болып табылмайтын жағдайда, оларды экрандауды қамтамасыз ету немесе бұл оттарды тікелей немесе көрінетін көз шағылыстыратын әсері болмайтындай етіп орналастыру қажет.

      745. Төменде келтірілген техникалық талаптар жабдықталмаған FATO аймағында немесе қонуға дәлме-дәл емес кіруге арналатын FATO аймағында пайдалануға арналатын жүйелер үшін әзірленген.

58-тарау. Тікұшақ айлағының маягі

      Ескерту. 58-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      746. Тікұшақ айлағының маягі тікұшақ айлағында келесі жағдайларда орналыстырылады:

      1) алыстан визуалды бағыттауды қамтамасыз ету қажет болса және бағыттау басқадай визуалды құралдармен қамтамасыз етілмесе; немесе

      2) айналысын қоршаған оттар тікұшақ айлағын тануға қиындықтар тудырғанда.

      747. Тік ұшақ айлағының шамшырағы жақын қашықтықта әсерін шағылыстыруды болдырмау үшін жанында немесе тікұшақ айлағында орналастырылады.

      Егер тікұшақты шамшырақ шағылыстыратын әсерді көрсететін болса, онда тікұшақ айлағында қону мен қондыруға кірістердің соңғы кезеңдерін орындау кезінде оны ажырату бойынша рәсім қамтамасыз етіледі.

      748. Тікұшақ айлағының маягі, тең аралықтармен қайталанатын ақ түсті қысқа жарқылдардың қайталанатын топтамасын сәулелейді.

      749. Маяк оты барлық бағыттардан көрінуі тиіс.

      750. Әр жарқылдың жарығының тиімді күшінің таратылу мәндері осы ҚР АА ӘПЖН 86-қосымшада көрсетілген мәндерге тең болуы тиіс.

      Тікұшақ айлағының маягін реттегенде, жарық күшін 10 және 3 % деңгейінде белгіленеді. Қонуға кірудің соңғы сатысында көз қарықтыруына жол бермеу үшін Тікұшақ айлағының маягін экрандауға жол беріледі.

59-тарау. Жақындау оттарының жүйесі

      Ескерту. 59-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      751. Тікұшақ айлағында орнатылған жақындау оттарының жүйесі түнгі уақытта қонуға кірудің бағыттың көрсетуді қамтамасыз етеді.

      752. Жақындау оттарының жүйесі қонуға кірудің жиі таңдалатын бағытындағы түзусызық бойында орналасады.

      753. Жақындау оттарының жүйесі, 30 м-ге тең бірдей аралықтармен бір қатарда орналасқан кем дегенде үш оттан және 86-қосымшаның суретінде көрсетілгендей, FATO аймағының периметрінен 90 м қашықтықтағы ұзындығы 18 м жарық көкжиегінен тұрады (осы ҚР АА ӘПЖН 86-қосымша)

      754. Жарық көкжиегін құрайтын оттар көлденең түзусызықтың бойымен дәл, осьтік сызықтың оттар желісіне перпендикулярлы орналасуы тиіс және осы сызықта екіге бөлінуі және 4,5 м аралықпен орналасады.

      755. Егерде қонуға соңғы кірудің траекториясын едәуір көрінімді етуге қажет болса, жарық көкжиегінен соң 30 м-лік біркелкі аралықпен қосымша оттар орналастыруға жол беріледі. Қоршаған ортаның жағдайына қарай жарық көкжиегінен соң орналасқан оттар тұрақты сәулеленетін оттар немесе жүгіргіш жалтылдақ оттар болуы мүмкін.

      756. Егерде FATO аймағында дәлме-дәл емес қонуға кірулерді жүзеге асыру үшін жақындау оттарының жүйесі орнатылған болса, бұндай жүйенің ұзындығы кемінде 210 м болуы тиіс.

      757. Тұрақты сәулеленетін оттар барлық жаққа бағытталған ақ оттардан тұрады.

      758. Тұрақты сәулеленетін оттардың бөлінуі, қонуға дәлме-дәл емес кіру кезіндегі FATO аймағы үшін 3 есе ұлғайтылуы тиіс жағдайлардан басқа, осы ҚР АА ӘПЖН 91-қосымшаның суретіндегі безендірмеге сәйкес болуы тиіс.

      759. Жүгіргіш жалтылдақ оттар, барлық жаққа бағытталған ақ оттардан тұрады.

      760. Жүгіргіш жалтылдақ оттар жарқылының жиілігі секундына бір жарқылға тең болуы тиіс, ал осы оттар жарығының бөлінуі осы ҚР АА ӘПЖН 91-қосымшаға сәйкес болады. Жарқылдардың тізбектік реті ең алыс оттан басталып, жарық көкжиегіне қарайтын бағытта жалғасады.

      761. Басымды жағдайларға қатысты оттар қарқындылығын реттеу үшін тиісті жарықтылық басқаруы қарастырылуы керек.

      Жарық күшінің келесі мәндері бекітілді:

      1) тұрақты сәулеленетін оттар - 100, 30 және 10 %;

      2) жалтылдағыш оттар - 100, 10 және 3 %.

60-тарау. Қону алаңы бағыттағышының ішіне қарай визуалды бағыттау жүйесі

      Ескерту. 60-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      762. Тікұшақтардың қонуға кіруіне қызмет көрсету үшін, қону алаңшасының бағыттағышына қарай визуалды бағыттау жүйесін қарастыру қажет, әсіресе түнде, келесі жағдайлар кезінде:

      1) кедергілерден ұшып өту кезінде шуылды төмендетудің пайдалану тәсілдері немесе қозғалысты басқару ережелері ұшудың нақты бағытының ұсталуын талап еткенде;

      2) тікұшақ айлағының айналасын қоршаған орта визуалды жер үсті бағдарларының жеткіліксіз санын қамтамасыз еткенде;

      3) жақындау оттарының жүйесін нақты анықтау мүмкін болмаса.

      763. Қону алаңшасының бағыттағышына қарай визуалды бағыттау жүйесі, тікұшақтың бағытталуы берілген жол сызығының бойымен FATO аймағына қараған бағытта жүзеге асырылатындай болып орналастырылады.

      764. Жүйе ұшу учаскесінің соңында FATO аймағының екінші және үшінші кері бұрылысының арасында қонуға кірудің жиі таңдалатын бағытының бойымен орналасады.

      765. Оттар жүйесі сынғыш болады және мүмкіндігінше төмен орнатылады.

      766. Егер жүйе оттары жекелеген жарық көздері болып көрінуі қажет болса, олар, жүйенің барынша қамтылған кезінде пилотқа көрінетін екі оттың арасындағы тартылған бұрыш доғаның кем дегенде 3'-ына тең болатындай етіп орналастырылады.

      767. Жүйе оттарының және қарқындылығы бірдей немесе одан астам басқа оттар арасындағы тартылған бұрыштар да кем дегенде доғаның 3'-ына тең болуы тиіс.

      Осы ҚР АА ӘПЖН 722 және 723 тармақтарының талаптары желідегі оттар көрінім алыстығының әр километріне 1 м аралықпен орнатылса, көрінім сызығына сәйкес сызықта орналасқан оттарға қатысты бекітіледі.

1-параграф. Сигналдың форматы

      768. Қону алаңшасының бағыттағышына қарай визуалды бағыттау жүйесі сигналының форматы "оңға ығыстың", "траекториясының" және "солға ығыстың" сигналдарын қамтамасыз ететін кемінде үш дискретті сигналдық секторларды қамтиды.

      769. Жүйенің "траекториясының" секторы кеңеюінің бұрышы осы ҚР АА ӘПЖН 87-қосымшаның суретінде көрсетілген мәндерге тең.

      770. Сигналдың форматы, жүйе глиссадасының визуалды индикаторымен және глиссаданың басқа да кез келген тиісті индикаторымен немесе басқа визуалды құралдармен араластырылуының мүмкіндігіне жол бермейді.

      771. Глиссаданың кез келген тиісті визуалды индикаторында пайдаланылатын кодталуы (HAPI, PAPI немесе APAPI) бұл жүйеде қолданылмайды.

      772. Сигналдың форматы, жүйенің кез келген пайдалану жағдайында ұқсасы жоқ және айқын көрінетіндей болады.

      773. Жүйе, пилот үшін елеулі жұмыстық жүктеме тудырмайды.

2-параграф. Жарық тарату

      774. Қону алаңшасының бағыттағышына қарай визуалды бағыттау жүйесі әрекетінің жұмыстық аймағы, өзіне қатысты глиссаданы визуалды индикациялау жүйесі әрекетінің аймағына тең немесе одан үлкен болады.

      775. Басым жағдайларға қатысты оттар қарқындылығын реттеу үшін, және қонуға кіру немесе қону сатысындағы пилоттың көзін қарықтыруына жол бермеу үшін жарық күшінің тиісті басқарылуы қамтамасыз етіледі.

3-параграф. Қонуға кіру траекториясы
және оны көлденең жазықтықта реттеу

      776. ҰҚЖ бағыттағышына қарай визуалды бағыттау жүйесі қонуға кірудің есептік траекториясы доғасының ± 5' дәлдігімен көлденең жазықтықта реттеле алады.

      777. Жүйенің көлденең жазықтықтағы орнатылу бұрышы, қонуға кіру кезінде "траекториясының" сигналының шегін көріп келе жатқан тікұшақ пилоты қонуға кіру аймағындағы барлық объектілерден қауіпсіз қашықтықта болатындай етіп қарастырылады.

      778. Осы ҚР АА ӘПЖН 804 тармақта, 89-қосымшаның кестесінде және 87-қосымшаның суретінде келтірілген кедергілерді қорғау беттерінің сипаттамалары осы жүйеге қатысты тең дәрежеде қолданылады.

4-параграф. Қону алаңы бағыттағышының ішіне
қарай визуалды бағыттау жүйесінің сипаттамалары

      779. Сигнал форматының бұрмалануына әкелген әлдебір құрамдауыштың істен шығуы туындаған жағдайда жүйе автоматты түрде жұмысын тоқтатады.

      780. Оттардың құрылуы, оптикалық өткізгіш және шағылыстырғыш беттерде жауын-шашынның, мұздың, кірдің немесе басқадай заттардың жинақталуы жарық сигналына барынша аз әсер ететіндей және жалған сигналдардың туындауына жол бермейтіндей етіп құрастырылуы тиіс.

61-тарау. Қонуға визуалды кіру глиссадасының нұсқағышы

      Ескерту. 61-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      781. Қонуға визуалды кіру глиссадасының нұсқағышы, осы тікұшақ айлағы қонуға кіруді қамтамасыз етудің басқадай визуалды немесе визуалды емес құралдарымен жабдықталғанына тәуелсіз, егерде тікұшақ айлағында, келесі жағдайларда(әсіресе түнде), бұл тікұшақ айлағына қонуға кіруді қамтамасыз ету үшін қарастырылады:

      1) кедергілерден ұшып өту ережелері, авиациялық шуылды азайту тәсілдері немесе қонуға кіруге арналған ӘҚҚК сұлбалары ұшудың, оның траекториясының нақты бұрышпен орындалуын талап етеді;

      2) тікұшақ айлағы жанындағы бетте визуалды бағдарлар аз болғанда;

      3) осы тікұшақтың сипаттамалары қонуға кірудің белгіленген режимде орындалуын талап етеді.

      782. Тікұшақтардың ұшуларын қамтамасыз ету үшін глиссаданы визуалды индикациялаудың стандарттық жүйелері ретінде келесі жүйелер саналады:

      1) "Әуеайлақтар" халықаралық азаматтық авиация конвенциясының 14-қосымшаның 5.3.5.23-5.3.5.40 тармақтарында қоса мазмұндалған техникалық талаптарды қанағаттандыратын, жүйелердің "глиссадамен келе жатырсың" секторының бұрыштық өлшемі 45'-ке ұлғайтылған жағдайлардан басқа, РАРІ және АРАРІ жүйелері;

      2) халықаралық азаматтық авиация конвенциясының 14-қосымшасының І томының 5.3.5.6-5.3.5.21 тармақтарын қоса мазмұндалған техникалық талаптарды қанағаттандыратын тікұшақтың қонуға кіру траекториясын индикациялау жүйесі (НАРI).

      783. Қонуға визуалды кіру глиссадасының нұсқағышы, тікұшақтың FATO аймағының шектеріндегі берілген орналасу орнына қарай бағытталатындай болып орналастырылады.

      784. Қонуға визуалды кіру глиссадасының нұсқағышы номиналдық дәлдеп қону нүктесіне жақын орналасуы тиіс және қонуға кірудің жиі пайдаланылатын бағытының азимуты бойынша қойылуы керек.

      785. От, (оттар) сыңғақ негізге мүмкіндігінше неғұрлым төменірек орнатылады.

1-параграф. HAPI сигналының форматы

      786. HAPI сигналының форматы "глиссададан жоғарысың", "глиссадасының", "глиссададан сәл төменгі" және "глиссададан төменгі" сигналдарын қамтамасыз ететін төрт дискреттік сигналдық секторларды қамтиды.

      787. HAPI сигналының форматы осы ҚР АА ӘПЖН 93-қосымшада көрсетілген форматқа сәйкес келеді.

      Блокты жобалау кезінде сигналдық секторлар арасындағы және жарықты шашырату азимуттық бұрышының шектеріндегі жалған сигналдарды барынша азайтуын қамтамасыз етілуі қажет.

      788. HAPI жалтылдағыш сигналының қайталану жиілігі кем денеде 2 Гц-ті құрайды.

      789. HAPI импульстік сигналдарының "қосылған/ажыратылған" қатыстығы 1:1 болуы тиіс, ал модуляция тереңдігі - ең болмағанда 80% болуы керек.

      790. HAPI "глиссадасының" секторының бұрыштық өлшемі 45'-ке тең.

      791. HAPI "глиссададан сәл төменгі" секторының бұрыштық өлшемі 15'-ке тең.

2-параграф. Жарықтың таратылуы

      792. HAPI қызыл және жасыл оттары қарқындылығының таратылуы осы ҚР АА ӘПЖН 92-қосымшада көрсетілгендей болуы тиіс.

      Азимут бойынша көбірек шашырату бұрылмалы платформада орнатылатын HAPI жүйесін орнату жолымен қамтамасыз етіледі.

      793. HAPI жүйесінде тік жазықтықта бір түстің екіншісіне ауысуы, кем дегенде 300 м қашықтықтағы тігінен ауысу бұрышы 3'-тен көп емес болады.

      794. Қарқындылықтың барынша жоғары деңгейін қою кезінде қызыл немесе жасыл сүзгінің өткізу коэффициенті кем дегенде 15 % құрайды.

      795. Толық қарқындылық кезінде HAPI жүйесінің қызыл оты, 0,320-дан аспайтын Ү координатына ие, ал жасыл оты "Әуеайлақтар" халықаралық азаматтық авиация конвенциянысының 14-Қосымшасының І томының 1-толықтыруындағы 2.1.3-т. көрсетілген шектерде болады.

      796. Оттардың қарқындылығын түзету үшін басым жағдайларға байланысты және қонуға кіру немесе қону сатысындағы пилоттың көзін қарықтырмау мақсатында жарық күшінің тиісті басқарылуы қамтамасыз етіледі.

3-параграф. Глиссада еңкіштіктері және биіктеме бұрыштарын орнату

      797. HAPI жүйесі тік жазықтықта реттеле алады және көлденең үстінен 1 және 120 арасындағы берілген бұрышпен доғаның ± 5' мәніне дейінгі дәлдікпен орнатыла алады.

      798. HAPI жүйесі биіктемесінің бұрышын орнату, қонуға кіруі кезінде "глиссададан төменгі" сигналының жоғарғы шегін көріп келе жатқан тікұшақ пилоты қонуға кіру аймағындағы барлық объектілерден қауіпсіз қашықтықта болатындай етіп орындалады.

4-бөлім. Оттың сипаттамалары

      799. Жүйе құрылған кезде:

      1) оттың ± 0,5ғ (±30') мәнінен асатын тігінен ығысуы орын алған жағдайда жүйе автоматты түрде өшірілетіндей болып;

      2) жалтылдағыш механизм істен шыққан жағдайда істен шыққан жалтылдағыш секторда(ларда) жарық сәулеленбейтіндей болып жасалады.

      800. HAPI жүйесінің оттары, оптикалық сәулелеуші немесе шағылыстырушы беттерге түскен конденсация заттары, мұздану, ластану және т.б. жарық сигналына өте аз әсер ететіндей және жалған немесе қате сигналдардың қалыптасуына әкелмейтіндей болып құрылады.

      801. Қалқымалы тікұшақпалубада орнатуға арналатын HAPI жүйесі, тікұшақ айлағының көлденең және бойлық осьтері бойынша ± 30-ке тең ығысу бұрышының шектерінде ± 1/40 дәлдікпен сәуленің тұрақтылығын қамтамасыз етеді.

62-тарау. Кедергілерді қорғау беті

      Ескерту. 62-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      802. Келесі техникалық талаптар PAPI, APAPI және HAPI жүйелеріне қатысты қолданылады.

      803. Кедергілерді қорғау беті, глиссаданы визуалды индикациялау жүйесін пайдалану кезде орнатылады (осы ҚР АА ӘПЖН 88-қосымша).

      804. Кедергілерді қорғау бетінің сипаттамалары, яғни оның басталуы, кеңеюі, ұзындығы және еңкіштік бұрышы осы ҚР АА ӘПЖН 89-қосымшаның кестесінде көрсетілген мәндерге сәйкес келеді.

      805. Жаңа объект немесе оның үстіне салынатын құрылыс қолданыстағы жылжымайтын объектімен көлегейленетін жағдайлардан басқа, жаңа объектілерді салуға немесе қолданыстағы объектілердің үстіне құрылыстарды кедергілерден қорғау бетінен жоғары шығып тұратындай етіп салуға рұқсат етілмейді.

      Объектіні көлегейлеу қағидасын ойға қонымды қолдануға болатын жағдайлардың сипаттамасы Әуежайлық қызметтер жөніндегі нұсқаудың 6-бөлігінде келтіріледі (ИКАО Doc 9137).

      806. Объект қолданыстағы жылжымайтын объектімен көлегейленетін немесе жүргізгеннен кейін объект тікұшақтар ұшуларының қауіпсіздігіне теріс әсерін тигізбейтіні белгіленген жағдайлардан басқа, кедергілерден қорғау бетінен жоғары шығып тұрған қолданыстағы объектілер аулақ әкетіледі.

      807. Егер кедергілерден қорғау бетінен жоғары шығып тұрған қолданыстағы объект тікұшақтар ұшуларының қауіпсіздігіне теріс әсерін тигізсе төменде тізбектеліп аталған шаралар қабылданады:

      1) жүйе глиссадасының еңкіштік бұрышы ұлғайтылады;

      2) жүйе сәулесінің азимуттық алшақтау бұрышы, объект сәуле жарығы шегінің сыртында орналасатындай болып азайтылады;

      3) жүйе осьі және тиісті кедергілерді қорғау беті ары кеткенде 5Ү-ке ығыстырылады;

      4) FATO аймағы тиісті дәрежеде ығыстырылады;

      5) қону алаңшасының бағыттағышына көзкөрінімді бағыттау жүйесі орнатылады.

      Осы мәселе бойынша нұсқаулық материал Тікұшақ айлақтары жөніндегі нұсқауда (ИКАО Doc 9261) мазмұндалған.

63-тарау. Ұшу-көтерілу мен қонуға кірудің соңғы сатысы аймағының оттары

      Ескерту. 63-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      808. Жер бетінің деңгейіне сәйкес орналасқан және түнгі кезде FATO аймақта пайдалануға арналған тікұшақтарда FATO аймақтың шамдары орнатылады және қамтамасыз етіледі. FATO және TLOF аймақтары бір жерде орналасқан болса, FATO аймақтың шамдары орнатылмайды.

      809. FATO аймағының оттары FATO аймағы шектерінің бойымен орналасады. Оттар біркелкі және келесі аралықтармен орналастырылады:

      1) егер аймақтың пішіні квадрат немесе тік төртбұрыш тәрізді болса, әр бұрышының шегінде бір отты қоса, әр жағында ең болмағанда төрт оттары орналасқан кезде, аралықтары ары кеткенде 50 м-ді құрайды;

      2) егер аймақ кез келген басқа пішінге, соның ішінде шеңбер пішініне ие болса, оттар саны кем дегенде он болған кезінде аралықтары ары кеткенде 5 м-ді құрайды.

      810. FATO аймағының оттары барлық жаққа бағытталған тұрақты сәулеленетін ақ түсті оттардан тұрады.Ауыспалы сәулелену шамдарды пайдалануға рұқсат етіледі, осындай жағдайда шамдар ауыспалы ақ түсті болуы тиіс.

      811. FATO аймағы оттарының таратылуы, осы ҚР АА ӘПЖН 92-қосымшада көрсетілгендей болуы тиіс.

      812. Шамдардың биіктігі 25 см аспауы тиіс. Сондай ақ, тереңдетілген типті шамдарды пайдалануға болады. FATO аймағы жерден көтерілу немесе жерге қону үшін арналмаған болса, шамдардың биіктігі жер немесе қардың деңгейінен 25 см аспауы тиіс.

64-тарау. Дәлдеп қону нүктесінің оттары

      Ескерту. 64-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      813. Дәлдеп қону нүктесінің оттары, түнде пайдалануға арналатын тікұшақ айлағында дәлдеп қону нүктесінің таңбалауы қарастырылған жағдайларда орналастырылады.

      814. Дәлдеп қону нүктесінің оттары дәлдеп қону нүктесінің таңбалауымен қиюласады.

      815. Дәлдеп қону нүктесі оттарының жүйесі, осы ҚР АА ӘПЖН 80-қосымшаның суретінде көрсетілгендей, кем дегенде алты барлық жаққа бағытталған ақ түсті оттардан тұрады. Тереңдетілген типті оттар, бет үстінен көтеріңкі орналасқан оттың тікұшақтар ұшуына қауіп төндіруі мүмкін жағдайларында пайдаланылады.

      816. Дәлдеп қону нүктесі оттарының таратылуы осы ҚР АА ӘПЖН 87-қосымшаның суретіндегі 5-безендірмесінде көрсетілгендей болуы тиіс.

65-тарау. Қону және жерден көтерілу аймағы оттарының жүйесі

      Ескерту. 65-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      817. TLOF аймағы оттарының жүйесі, түнде пайдалануға арналатын тікұшақ айлағында қамтамасыз етіледі.

      818. Бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлағындағы TLOF аймағы оттарының жүйесі келесідей құралдардан тұрады:

      1) периметр оттарынан, немесе

      2) прожекторлардан, немесе

      3) егер а) және б) құралдарын қолдану мәнсіз немесе, егер TLOF аймағының оттары бар болса, сегменттелген нүктелік жарық көздерінің (ASPSL), немесе TLOF аймағының таңбаларын белгілеуге арналатын люминесценттік блоктардың (LP) жинақтарынан тұрады.

      819. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағының немесе тікұшақпалубаның TLOF аймағы оттарының жүйесі:

      1) периметр оттарынан;

      2) қону аймағының таңбалауын белгілеу үшін ASPSL және/немесе LP, және/немесе TLOF аймағын жарықтандыруға арналатын прожекторлардан тұрады.

      820. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтарында және TLOF аймағындағы тікұшақпалубаларда қонуға кірудің соңғы бөлігінде және қону кезінде тікұшақты берілген нүктеге шығару үшін жер үсті құрылымдық бағдарлары болуы қажет.Бұндай бағдарларды қамтамасыз ету үшін, периметр оттарына қосымша әртүрлі жарық-техникалық құралдар (ASPSL, LP, прожекторлар немесе осы оттардың үйлестіре қолданылуы.) қолданылады. Периметр оттарын және ASPSL құралдарын қону аймағын және тікұшақтық тану таңбалауын белгілеу үшін қымталған жарық диодтарының жолақтары (LED) түрінде бірлестіріп пайдаланғанда ең жақсы нәтижелерге қол жеткізілді.

      821. Қону аймағы таңбалауын белгілеуге арналатын ASPSL және/немесе LP және/немесе TLOF аймағының прожекторларын тікұшақ айлағында, түнде пайдалануға арналатын беттің деңгейінде қамтамасыз етіледі.

      822. TLOF аймағы периметрінің оттары TLOF аймағы ретінде пайдалануға жарияланған аймақтың шетінде орналасады, немесе аймақтың шетінен 1,5 м-ге тең қашықтық шегінде орналасады. TLOF аймағының пішіні шеңбер тәрізді болған жерлерде оттар:

      1) пилоттарды, ығысу мәніне қатысты ақпаратпен қамтамасыз ететін сұлба бойынша түзу сызықтарда орналасады;

      2) онда олар TLOF аймағының периметрі бойынша, ал 450-ті секторда, аталған оттар жартылай аралықпен орналастырылады.

      823. TLOF аймағы периметрінің оттары, бет үстінен көтеріңкі тікұшақ айлақтары және тікұшақпалубалар үшін ары кеткенде 3 м-ден аспайтын және бет үстінде орналасқан тікұшақ айлақтары үшін ары кеткенде 5 м-ден аспайтын аралықтармен біркелкі орналастырылады және әр бұрышындағы отты қоса алғанда, әр жағында кем дегенде төрт от орнатылады. Оттар орналасатын шеңбер пішінді TLOF аймағы үшін кем дегенде 14 от орнатылады.

      TLOF аймағында оттарды орнату үшін нұсқаулық материал Тікұшақ айлақтары жөніндегі нұсқауда (ИКАО Doc 9261) мазмұндалған.

      824. TLOF аймағы периметрінің оттары, бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтарында немесе жылжымайтын конструкциялардағы тікұшақпалубаларда, TLOF аймағы биіктемесінің деңгейінен төмен тұрған пилоттың көзіне көрінбейтіндей болып орналастырылуы тиіс.

      825. Қалқымалы конструкцияларда орналастырылған тікұшақпалубалардағы TLOF аймағы периметрінің оттары, олардың орналасу сұлбасы тікұшақпалубаның көлденең орналасуы кезінде, TLOF аймағы биіктемесінің деңгейінен төмен тұрған пилоттың көзіне көрінбейтіндей болып орналастырылуы тиіс.

      826. Бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлақтарындағы ASPSL немесе LP, егер олар TLOF аймағын белгілеу үшін қарастырылса, TLOF аймағының шегін белгілейтін таңбалаудың бойымен орналастырылады. Егерде TLOF аймағы шеңбер пішінді болса, олар көрсетілген аймақтың шектерін белгілейтін түзу сызықтардың бойымен орналасады.

      827. Бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлақтарында, TLOF аймағындағы LP-ның барынша аз саны тоғызға тең болады. Сұлбадағы LP-ның жалпы ұзындығы аталған сұлба ұзындығының 50 %-нан аспайды. Әр бұрышындағы блокты қоса, TLOF аймағының әр жағында барынша аз саны үш блоктан жұп саны орналастырылады.

      828. Бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлақтарында немесе тікұшақпалубада LP-ны орнатқанда, жер үсті құрылымдық бағдарларды күшейту мақсатында, аталған блоктарды периметр оттарының жанына орнатуға болмайды. Оларды тікұшақ айлағының бетіне салынатын немесе оны белгілейтін таңбалаумен қиюласатын қону аймағы таңбалауының бойымен орналастырылады.

      829. TLOF аймағының прожекторлары, ұшу үстіндегі пилоттарға немесе осы аймақта жұмыс істеп жүрген персоналға жалтылдап көз қарықтырмайтындай болып орналастырылады. Прожекторлардың орналасу сұлбасы және бағыты барынша аз көлеңке тудыратындай етіп таңдалады.

      830. TLOF аймағы периметрінің шамдары тұрақты жасыл түсті сәулеленуді шығаратын барлық бағыттағы шамдар болып табылады, олардың қарқындылығы 30 канделден кем емес болуы тиіс.

      831. Бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлағындағы ASPSL немесе LP, TLOF аймағының периметрін белгілеу үшін жасыл түсті оттарды сәулелейді.

      832. Түстерінің хроматиялық және жарықтылық коэффициенттері "Әуеайлақтар" халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияның 14-қосымшасы 1 томы толықтыруының 3.4 тармаққа сәйкес болуы тиіс.

      833. LP-ның барынша аз ені 6 см. Блок арматурасы өзі белгілейтін таңбалаудың түсімен бірдей.

      834. Периметр оттарының биіктігі 25 см-ден аспайды, ал бет үстінен көтеріліп тұрған оттар тікұшақтар ұшуларының жүргізілуіне қауіп төндірсе, олар тереңдетіліп орнатылуы тиіс.

      835. TLOF аймағы прожекторларының биіктігі, егерде олар тікұшақ айлағының қауіпсіздік аймағында немесе тікұшақпалубаның кедергілерден бос секторында орналасса, 25 см-ден аспайды.

      836. LP бет үстінен 2,5 см-ден астам шықпауы тиіс.

      837. Периметр оттарының таратылуы осы ҚР АА ӘПЖН 92-қосымшада көрсетілгендей болуы тиіс.

      838. LP оттарының таратылуы осы ҚР АА ӘПЖН 92-қосымшада көрсетілгендей болуы тиіс.

      839. TLOF аймағы прожекторларының спектральдік сипаттамаларының таратылуы, беттің және кедергілердің таңбалаулары дұрыс танылатындай болып таңдалады.

      840. TLOF аймағының бетінде өлшенген оның прожекторлармен горизонтальді жарықтандырылуының орташа деңгейі, жарықтандырылу біркелкілігінің коэффициенті (ең азына қатысты орташа мәні ) ары кеткенде 8:1 кезінде, ең болмағанда 10 люксті құрауы тиіс.

      841. Қону аймағының таңбалауын белгілеуге пайдаланылатын оттар, сары түсті жарық сәулелейтін, барлық жаққа бағытталған ASPSL жолақтарынан тұратын сегменттелген шеңбер түрінде болуы керек. Сегменттер ASPSL жолақтарынан тұрады, ал ASPSL жолақтарының жалпы ұзындығы шеңбер қыры ұзындығының кем дегенде 50 %-ын құрайды.

      842. Егер тікұшақтық тану таңбалауының оттары пайдаланылса, олар барлық жаққа бағытталған жасыл түсті оттар болуы тиіс.

      Тікұшақтарда (тікұшақпалубаларда) периметр оттары мен прожекторлық оттардың 30% резерві қамтамасыз етіледі және жасалады.

66-тарау. Ескерту жүйесі (Жағдай оттары)

      Ескерту. 66-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      843. Тікұшақтарда (тікұшақпалубаларда) визуалды ескерту жүйесі орнатылады.

      Ескерту жүйесі тікұшақтардың отырғызу үшін жарамсыздығын немесе отырғызуға тыйым салуды белгілеуді қамтамасыз етеді.

      Ескерту жүйесі жыпықтайтын қызыл оттардан тұрады, олар отырғызуға кірудің кез келген бағытынан көрініп тұруы тиіс.

      Жүйе бұрғылау қондырғысында немесе кемеде (қандай да бір жүйенің істен шығуы, мысалы, газдың ағып кетуі) белгілі бір қауіптілік деңгейінің туындауы кезінде автоматы түрде, немесе қолмен қосылады.

      Жағдай оттары тікұшақ қауіпке ұшырауы мүмкін қашықтықтан немесе отырғызуға визуалды кірудің басталу нүктесінен асатын қашықтықта көрінуі тиіс.

      Жағдай отары келесідей минималды техникалық сипаттамалар мен талаптарға сәйкес келеді:

      тікұшақпалубаның "жағдай оттары" жүйесі тікұшақпалубаға немесе жанына орнатылады. Қосымша оттар жақындаудың барлық бағыттарынан визуалды сигналдың көрінуін қамтамасыз ету үшін басқа жерлерде орнатылуы мүмкін;

      оттардың тиімді қарқындылығы көлденең бетте 20 - ден 100 жоғары бұрыштар арасында 700 канделден кем емес және көтерілудің барлық бұрыштары бойынша 176 канделден кем емес болуы тиіс;

      жүйенің тікұшақ тікұшақпалубаға отырудан кейін 60 канделден артық емес қарқындылығына дейін оттаржың шағылдыру қуатын азайту қабілеті болуы тиіс (белсендірген жағдайда);

      сигнал тікұшақтың жақындауының барлық мүмкін бағыттарынан және отырғызу бағытына байланыссыз, тікұшақпалубаға жерге қонған кезде көрінуі тиіс;

      "жағдай оттарының" түсі қызыл түсті болуы тиіс;

      "жағдай оттары" жүйесінің минутына 120 импульс жылдамдығы болуы тиіс. Егер екі немесе одан артық от орнатылса, олар импульстар арасында жарықтық сигналдың алшақтығының бірдей уақытын (10% шекте) қамтамасыз ету үшін синхронды жұмыс істейді;

      "жағдай оттары" жүйесі 3 секундтық уақыт интервалында толық қарқындылыққа қосылады;

      жүйе жалғыз бас тартулар туындаған кезде, тиімді жұмыс істейтіндей жобаланады;

      жүйенің құрамдас құраушылары бұл бұрғылау қондырғысында қолданылатын нормативтік құжаттардың талаптарына сәйкес келуі тиіс;

67-тарау. Шығырдың көмегімен жүктерді өңдеу аймағының прожекторлық жарықтандыруы

      Ескерту. 67-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      844. Прожекторлық жарықтандыру, түнде пайдалануға арналатын шығырдың көмегімен жүктерді өңдеу аймағында қамтамасыз етіледі. (осы ҚР АА ӘПЖН 91-қосымшаның суреті). Шығырдың көмегімен жүктерді өңдеу аймағының прожекторлары, ұшу үстіндегі пилоттарға немесе осы аймақта жұмыс істеп жүрген персоналға жалтылдап көз қарықтырмайтындай болып орналастырылады. Прожекторлардың орналасу сұлбасы және бағыты барынша аз көлеңке тудыратындай етіп таңдалады.

      846. Жүкшығырдың көмегімен жүктерді өңдеу аймағы прожекторларының спектральдік сипаттамаларының таратылуы, беттің және кедергілердің таңбалаулары нақты танылатындай болып таңдалады.

      847. Шығырдың көмегімен жүктерді өңдеу аймағының бетінде өлшенген оның көлденең жарықтандырылуының орташа деңгейі ең болмағанда 10 люксті құрауы тиіс.

68-тарау. БРЖ оттары

      Ескерту. 68-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      848. "Әуеайлақтар" халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияның 14-қосымшасы 1 томының 5.3.16 және 5.3.17 тармақтарда мазмұндалған БРЖ осьтік оттарына және бұру-жылжу оттарына қатысты техникалық талаптар тікұшақтардың жер үсті бұру-жылжуына арналатын БРЖ-ға қатысты бірдей дәрежеде қолданылады.

69-тарау. Кедергілерді белгілеудің визуалды құралдары

      Ескерту. 69-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      849. "Әуеайлақтар" халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияның 14-қосымшасы 1 томының 6-бөліміне енгізілген, кедергілерді таңбалауға және жарықпен қоршауға байланысты техникалық талаптар, тікұшақ айлақтарына және шығырды пайдалана отырып, жүктерді өңдеу аймақтарына қатысты бірдей дәрежеде қолданыла алады.

70-тарау. Кедергілердің прожекторлық жарықтандыруы

      Ескерту. 70-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      850. Түнде пайдалануға арналатын тікұшақ айлағындағы кедергілер, егерде онда бөгеуші оттарды қою мүмкіндігі болмаса, прожекторлармен жарықтандырылады (осы ҚР АА ӘПЖН 91-қосымшаның суреті). Кедергілерді жарықтандыру прожекторлары, кедергіні толығымен жарықтандыратындай және көздді қарықтырмайтындай етіп орналастырылады.

      851. Кедергілердің прожекторлық жарықтандыруы, кем дегенде 10 кд/м2 жарықтылықты қамтамасыз ете алатындай болуы тиіс.

71-тарау. Кедергілерді жарықпен қоршау

      Ескерту. 71-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      852. Тікұшақтарға қауіп туғызатын кедергілер әуеден оңай аңғарылуы қажет. Осы кедергілердің күндіз танылуын үшін ені 0,5 м-ден аз емес, бірақ 6 м-ден астам емес кезектесіп келетін ақ пен қара, қара мен сары немесе қызыл және ақ жолақтарды салу қажет. Түстер жалпы түстен барынша айрықшаланатындай етіп таңдап алынуы тиіс. Түстер BS 381 C (1996) стандартына немесе BS 4800 түстеріне сәйкес болады.

      853. Қарама-қарсы түстермен белгіленетін кедергілер, тікұшақ алаңына немесе ШКС шегіне жақын жатқан кез келген торлы құрылымдар мен крандардың жебелерін қоса қамтиды. Тікұшақ алаңшасына жақын жатқан және/немесе оның деңгейінен жоғары орналасқан тірек бөліктері және теңіз қондырғыларының тіректері осы тәсілмен таңбаланады.

      854. Отырғызу аймағынан жоғары орналасқан барлық объектілер ШКС шекарасына жақын орналасқан объектілердің жақындығы мен биіктігі туралы визуалды ақпаратты беретін, 10 канделден кем емес қарқындылығымен, барлық бағыттағы қоршайтын қызыл оттармен маркаланады. Бұл талап бұрғылау қондырғысында орнатылған барлық крандарға қатысты. Отырғызу аймағынан 15 м артыққа асатын объктілер әрбір 10 м сайын үстінен отырғызу аймағының деңгейіне дейін бірдей қарқындылықты төмен аралық барлық бағы бағыттағы қоршайтын қызыл оттармен жабдықталады (мұндай оттар басқа объектілермен қоршалуы мүмкін жерлерді қоспағанда). Кейбір объектілер үшін (мысалы: босаңдату мен мұнараның қайырмалы желілері) жалпы прожекторлық жарық беруді орнатуға болады. Прожекторлық жарық беру барлық объектіге жарық беретіндей және шағылыстыратын әсер туғызбайтындай етіп орналасады.

      855. Қарқындылығы 50 - 200 кандел барлық бағыттық бөгегіш қызыл оттар құрылыстың ең жоғары нүктесіне орнатылуы тиіс. Егер ондай оттар орнатылуы мүмкін емес болса (мысалы, жасытудың қайырмалы сызығының жоғарғы бөлігінде) осы құрылымдардың жоғарғы жағына мүмкіндігінше жақын орнатылады.

      856. Өздігінен көтерілетін бұрғылау қондырғыларында тіректердің жоғарғы нүктелерін белгілеу үшін қарқындылығы 50-200 кандел барлық бағыттық бөгегіш қызыл оттар орнатылады. Бұған қосымша, тікұшақ алаңшасына жанасып жатқан әрбір тірекке қарқындылығы 10 кандел арақашықтығы 10 м сайын жоғарыдан төмен қондыру аймағына дейін жан-жаққа бағытталған аралық оттар орнатылады. Шамдардан шығатын сәулеленуі көзді шағылыстырмаған жағдайда, тіректерге қосымша прожекторлық жарықтандыруды орнатуға болады.

      857. Қондыру аймағынан 1 км шегінде жатқан және одан елеулі түрде биікте орналасқан кез келген қосалқы құрылымдар барлық бағыттық бөгегіш қызыл түсті оттармен жабдықталады.

      858. Кедергіні көрсететін барлық бағыттық бөгегіш қызыл оттар қондыру аймағынан жоғары барлық бағытта көрінетіндей болып орналасады.

      859. Қондырғыны/кемені апатты жағдайда электрмен қоректендіру - кедергіні жарықтандыру жүйесін қамтуы қажет. Жарық сигналын беру қондырғысы жұмысындағы кез келген істен шығулар мен ауытқулар туралы тікұшақ пайдаланушысына дереу хабарлануы тиіс. Жарық сигналдарын беру қондырғысы тұрақты қоректендіру көзіне (UPS) қосылады.

72-тарау. Желмеңзегіштер

      Ескерту. 72-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      860. Тікұшақ айлағында желмеңзегіш орнатылуы және ұшып келе жатқан немесе тікұшақ айлағының жұмыс алаңында тұрған әуе кемесінен көрінетіндей болып, және оған жақын орналасқан объектілер тудыратын ауаның толқулары әсер етпейтіндей етіп орналасады.

      861. Тікұшақ (тікұшақпалуба) ауданында ауаның ызғарлы ағынының әсер етуі себебінен екінші жел нұсқаушы орнатылады, ол биіктігі 15 м кем емес конструкцияда орнатылады.

      Жел нұсқаушыға жарық беріледі. Жел нұсқаушы жеңіл және берік тіннен дайындалған қиық конустан тұрады, және келесідей минималды өлшемдері бар:

      ұзындығы - 1,2 м.

      диаметр (үлкен ұшының) - 0,3 м.

      диаметр (кіші ұшының) - 0,15 м.

      Жел нұсқаушының түсі жақсы ажыратылуы және оның көрсеткіштері тікұшақтың (тікұшақпалубаның) үстінен кемінде 200 м (650 фут) биіктіктен түсінікті болуы тиіс. Өзгеріп тұратын фонда жақсы көрінуді қамтамасыз ету үшін екі түстің үйлесуі болуы тиіс: ақпен қызғылт сарының, ақ немесе қара түспен қызылдың, түстер біріншісі мен соңғысының неғұрлым қаралау түсі болатындай кезектесетін бес жолақтар түрінде орналасады.

      Желмеңзегіштің сипаттамасы осы ҚР АА ӘПЖН 97-қосымшаның 1-кестесінде келтірілген.

15-бөлім. Тікұшақ айлақтарының радиотехникалық құрал-жабдығы
73-тарау. Тікұшақ айлақтарын радиотехникалық жабдықпен жарақтандыру

      Ескерту. 73-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      862. Теңіз қондырғыларына/кемелерге орналасқан тікұшақ айлақтарына ұшуларды қамтамасыз ету үшін радиотехникалық жабдық орнатылады.

      863. Ұшуларды қамтамасыз етуге арналған жабдық талап етілетін жағдайларында қондырғының/кеменің радиоэлектронды құралдарымен бір уақытта жұмыс істеу жағдайымен қызмет етіледі. Жабдықтың әрбір типінің дайындаушы-кәсіпорынның пайдалану құжаттамасы болуы тиіс.

      864. Алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

74-тарау. Жетектік радиостанция (ЖРС)

      Ескерту. 74-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      865. ЖРС тікұшақтарды қондырғыға/кемеге қонуға әкелуге және қонуға кіруін қамтамасыз етуге арналады. ЖРС-тың екі есе резерві болуы керек.

      866. Жетектік радиостанцияның оның сигналдарын типтік радиокомпаспен қабылдау кезінде радиостанцияның әрекет ету аймағының шегінде төмендегілерді қамтамасыз ететін сәулелену сипаттамасы болуы керек:

      1) қателігі ± 50 аспайтын жетектік радиостанцияның бағыттық бұрыштарының мәнін алу;

      2) айыру сигналдарын қанағаттанарлық тыңдау;

      3) ЖРС-тың Морзе кодымен берілетін айыру сигналы болуы керек.

      867. ЖРС-тың автоматтық бақылау жүйесі келесі жағдайда апаттық сигнал береді:

      1) антенналық контурда токтың 40 % астам төмендеуі кезінде;

      2) модуляция тереңдігінің 50 % астам азаюы кезінде;

      3) айыру сигналы берілуінің тоқтауы кезінде апаттық сигнал беруі қажет.

      868. ЖРС-тың негізгі техникалық сипаттамасы:

      1) жиіліктер диапазоны 300 - 700 кГц;

      2) шығыс қуаттылығы 60Вт кем емес;

      3) модуляция тереңдігі 85% кем болмайтын А2А сәулелену класы;

      4) желіден (дизель-генератордан) қоректену - (220В ± 10) % (50 Гц ± 5) %

      5) Жетекті радиостанция арқылы пәрмендерді тапсыру каналды басқару органдарының болуы.

75-тарау. Әуе электрбайланысының ЕЖЖ құралдары

      Ескерту. 75-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      869. Авиациялық әуе электрлік байланыс құралдары АСО (радио операторы)/ТҚМ және вертолет экипажы арасындағы екіжақты және тура радиобайланысты қамтамасыз етеді.

      870. Әуе электр байланысы құралдарының 100 % резерві болуы керек.

      871. Әуе электр байланысының құралдары "қанағаттанарлықтан" төмен емес бағамен сөздің мәндік айқындылығын қамтамасыз етеді.

      872. Әуе электр байланысы құралдарының негізгі сипаттамасы:

      1) жұмыстың түрі - А3;

      2) жиілік торының қадамы 25 кГц;

      3) қабылдағыштың өткізу жолағы 6 дБ - 16 кГц деңгейінде;

      4) жиілік диапазоны 100 - 150 мГц;

      5) таратқыштың қуаттылығы 5 - 20 Вт;

      6) 150 метр биіктікте әрекет ету алшақтығы 70 км-ден кем емес.

      873. Қондырғыда/кемеде ұшуларға қызмет көрсетуге (қамтамасыз етуге) байланысты өндірістік қызметті қамтамасыз ету үшін 3 - 4 бекітілген теңіз жиіліктерімен (арналарымен) 100-163 мГц диапазонындағы ЕЖЖ радиостанциялары болады.

      874. ТҚМ, вертолет экипажы және АСО (радио операторы) арасында екіжақты радиобайланысты сақтау үшін гарнитурасы бар ЕЖЖ (өте жоғары жиілікті) диапазонды тасымалды радиостанцияны қамтамасыз ету қажет.

76-тарау. ҚТ электрбайланысы

      Ескерту. 76-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      875. ҚТ электрбайланыс құралдары - авиациялық әуе байланысын жүргізуге, басқа қондырғылармен/кемелермен, жерүсті объектілерімен өзара әрекеттесуге арналады.

      876. 2-12 мГц диапазондық ҚТ радиостанцияларының келесі негізгі сипаттары:

      1) жұмыс түрлері - А1, А3, А3Н, А3JАI;

      2) жиілік торының қадамы 1 кГц;

      3) жиілік тұрақсыздығы ± 20 Гц

      4) таратқыштың номиналдық ең жоғары қуаттылығы 50 - 400 Вт.

      877. ҚТ диапазоны радиостанцияларының аппаратура жинақтары резервпен қамтамасыз етілуі тиіс.

77-тарау. Ішкі байланыс құралдары

      Ескерту. 77-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      878. Авиациялық мақсаттағы қондырғының/кеменің ішкі байланыс құралдары мыналарды қамтамасыз етеді:

      1) қызметтік-техникалық бөлмелерге және панажайларға дыбысы үдетіліп айтылатын командаларды біржақты беру мүмкіндігін;

      2) қондырғының/кеменің АТС-ы арқылы радиорубка, қызметтік-техникалық бөлмелер мен панажайларының арасындағы телефон байланысын;

      3) авиациялық қызметтік-техникалық бөлмелерде дыбысы үдетіліп айтылатын ішкі командалық хабарларды қабылдауды;

      4) ішкі таратылу арқылы жіберілетін радиохабар таратуларын қабылдауды қамтамасыз етуі тиіс;

      879. Ішкі байланыс сұлбасы қондырғыны/кемені жобалау барысында келісіледі.

78-тарау. Жазбалау құралдары

      Ескерту. 78-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      880. Дыбыс жазбалау құралдары әуе электр байланысының барлық арналарында радиооператор мен тіұшақ экипажының арасындағы радиохабар алмасуды магниттік тасымалдағышқа жазуға арналады.

      881. Тікұшақтардың ұшуларын қамтамасыз ету бойынша сөйлесулерді жазу арнайы магнитофонға жазылады (сөздік ақпаратты құжаттамалаудың жекелеген құралы).

      882. Дыбыс жазу құралы кем дегенде төрт тәуелсіз каналдарды магниттік нұсқаға бір уақытта жазу мүмкіндігін қамтамасыз етуі тиіс.

79-тарау. Ұшуларды ақпараттық қамтамасыз ету

      Ескерту. 79-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      883. Қондырғыда/кемеде радиооператорға арналатын, тікұшақтардың экипаждарын олардың сұрауы бойынша ұшуларды қауіпсіз орындауы үшін қажетті ақпаратпен қамтамасыз етуге мүмкіндік беретін жұмыс орны (радиооператордың пульті) жабдықталады.

      884. Жұмыс орны радиорубкада немесе жеке бөлмеде - кемелік тікұшақтық командалық пункте (КТКП/СВКП) орналасады.

      885. Ақпараттық қамтамасыз ету үшін келесі жабдық орнатылады:

      1) радиооператордың пульті;

      2) жетектік радиостанцияның жұмысын басқару мен бақылау панелі;

      3) жарық-сигналдық жабдықты басқару панелі;

      4) әуе радио байланысының ЕЖЖ радиостанциясын басқару панелі;

      5) ішкі байланысты басқару панелі;

      6) метеорологиялық ақпаратты (тікұшақ айлағы (тікұшақ палубасы) ауданында) желдің жылдамдығы мен бағыты, температура, қысым, ылғалдылық) көрсету құралдары (табло);

      7) қондырғының/кеменің қисаюының және дифферентінің, сондай-ақ тікұшақ алаңының тігінен орналасуының көрсеткіштері;

      8) горизонтальдік көрінімді және бұлттардың төменгі шегін қашықтан өлшеу құралдарының индикаторлары;

      9) барлық мүдделі тұлғаларға қажетті (метеорологиялық, өндірістік және т.б.) ақпаратты беруге арналатын телефон, интернет немесе факс құралдары;

      10) авиациялық сағаттар;

      11) теңіз дүрбісі;

      886. Барлық құралдар мен басқару пульті орнын ауыстырмастан радиооператордың жұмыс орнында қол жеткізу шегінде болуы тиіс.

      887. Басқару пульттері мен құралдардың, радиооператордың көзін қарықтырмайтындай жергілікті көмескі жарығы болуы керек.

16-бөлім. Метеорологиялық қамтамасыз ету
80-тарау. Тікұшақ айлақтарын метеорологиялық жабдықтау

      Ескерту. 80-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      888. Метеорологиялық жабдықтың құрамы мен сипаттамалары осы ҚР АА АЖМП 94-қосымшасының 1 кестесінде келтірілген. Метеорологиялық станция тікұшақдағы нақты ауа- райы туралы мәліметтерді беру үшін METAR (авиациялық метеорологиялық код) ақпаратын көрсетеді.

      889. Ауа температурасы мен барометриялық қысым бұл үшін арнайы қолданылатын метеорологиялық аспаптармен өлшенеді.

      Барометриялық қысым сездіргілері сездіргілердің тиісті желдетілуін қамтамасыз етіп, күн және жер сәулесінің әсерінен экранмен қорғалады. Өзгерістер жергілікті факторлар өлшеуге әсер етпейтін, тікұшақға тікелей жақын жерде жүргізіледі. Сездіргі биіктіктерінің орнатылған мәндерінің диапазоны 1,25 - тен 2 м дейін.

      Қысымды өлшеу үшін кемінде екі үйлестірілген сездіргі қолданылады. Қысым сездіргілерін өлшеу дәлдігі 0,5 ГПа шектерде орнатылған. Резервтеу тиісті биіктік және температуралық түзетулерімен қысымның сандық жоғары дәлдік индикаторынан тұрады. Сездіргілер тікұшақ (тікұшақпалуба) деңгейінде қауіпсіз жерде орналасады (ашық терезенің салдарынан тікелей күн жарығына, ауа ағынына шығатын жерлер немесе жүйелердің қызып кетуінен немесе суып кетуінен ауа ағындарының тікелей жолындағы жерлерде).

      890. Желдің жылдамдығы мен бағыты жайындағы деректерді тікұшақ экипажы, жалпы аяға қатысты барынша қарама-қарсы түске боялған, жел бағытын меңзейтін конустың қалпына қатысты, көзбен шолып анықтауы мүмкін.

      891. Желдің жылдамдығы мен бағытын құрал-аспаптардың көмегімен өлшеу үшін тікұшаққа ұшу мен қону кезінде әсер ететін қонған кездегі жел туралы деректер мен ауа ағынының анағұрлым сипатты қозғалысымен орындарда орнатылатын аспапты құрал - анеморумбометр қолданылады. Екінші анеморумбометр тікұшақ айлағының (тікұшақ палубасы) үстінде салбырап тұратын биіктікке орнатылады, ол жерден шағылысқан ауа ағындары немесе турбулентті ауа ағындары бар жағдайда тікұшақ айлағынан (тікұшақ палубалары) жоғары желдің жылдамдығы туралы қажетті ақпаратты алуға болады. Бақылаулар бетінің деңгейінде 10 м ±1 м (30 фут ± 3 фут) биіктікте жүргізіледі.

      892. Ауа райының құбылыстары (жаңбыр, қар және т.б.) мен теңіздің жағдайы арнайы дайындықтан өткен персоналдың құрал-аспаптық және көзбен шолып жүргізетін бақылауларының негізінде бағаланады.

      Ағымдағы ауа-райын автоматты бақылауға арналған датчиктерді (ауа-райы датчиктері) 2,5 м биіктікте қауіпсіз жерде осы тікұшақ айлағы (тікұшақ палубасы) үшін ең көрнекі таңдалған бір нүктеде орналастырады.

      Бұлттардың төменгі шекараларының биіктігі мен бұлттылығының мөлшерін бақылауға арналған датчиктері тікұшақ айлағы (тікұшақ палубасы) деңгейінде көру қашықтығы туралы анағұрлым сенімді мәліметтерді алу үшін қауіпсіз орында орналасуы керек.

      Көру қашықтығын өлшеуге арналған датчиктер тікұшақ айлағы (тікұшақ палубасы) деңгейінде көру қашықтығы туралы анағұрлым сенімді мәліметтерді алу үшін қауіпсіз орында орналасуы керек.

      893. Барлық ірі қондырғыларда, толқындардың биіктігін құрал-аспаптық өлшеуге арналатын арнайы аспаптар қолданылуы тиіс.

      894. Деректерді алуға арналатын өлшегіш құралдар өндірушінің ұсыныстарына сәйкес мерзімділікпен кемінде жылына бір рет калибрлік тексеруден өткізілуі тиіс.

      Метеорологиялық жабдық осы ҚР АА ӘПЖН 57 қосымшасына сәйкес үздіксіз қуат беру көздері немесе аккумуляторлы батареялардан жұмыс істеуі керек.

81-тарау. Метеожабдық құрамына қойылатын талаптар

      Ескерту. 81-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      895. Метеожабдық құрамына қойылатын талаптар осы ҚР АА ӘПЖН 95-қосымшаның 1-кестесінде бекітілген.

82-тарау Метеожабдыққа қойылатын техникалық талаптар

      Ескерту. 82-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      896. Теңіз кемелері мен қондырғыларында орнатылған метеожабдық осы ҚР АА ӘПЖН 94-қосымшаның 2-кестесінде көрсетілген өлшемдік аралықтарында болуы керек.

17-бөлім. ӘҚҚК диспетчерлік пункттерінің жабдығы

      897. Тікұшақтардың диспетчерлік пункттері іс жүзінде орнатылған радиотехникалық, жарық-техникалық және метеорологиялық құрал-жабдықтың қызметтік арналымын ескере отырып жарақтандырылады.

      898. ӘҚҚК диспетчерлік пункттерінің іс жүзіндегі құрамы тікұшақ айлағының нақты жағдайынан анықталады.

18-бөлім. Электрмен жабдықтау және электржабдығы
тікұшақ айлақтарының апаттық-құтқару құралдары
83-тарау. Тікұшақ айлақтарын электрмен жабдықтау және олардың электржабдығы

      Ескерту. 83-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      899. Тікұшақ айлақтарының электрмен жабдықтауы кем дегенде екі тәуелсіз көздерден, әдетте тәуелсіз желілер арқылы жүзеге асырылады.

      900. Электр энергиясын орталықтандырылған электрмен жабдықтау көзінен жүргізуге рұқсат етіледі, бұл ретте оның резервтелген дербес көзі, атап айтқанда:

      1) дизель-электрлік агрегаты;

      2) үздіксіз қоректенуді қамтамасыз ететін статикалық немесе сермерлік агрегаты;

      3) аккумуляторлық батареялары;

      4) үздіксіз қоректендіру көздері болуы тиіс.

      901. Тұтынушыларды бір көзден екіншісіне ауыстырып қосу, төмен кернеу жағындағы резервтік қоректендіру көзінің автоматтық қосылуын қамтамасыз ететін құрылғыларды пайдалана отырып жүзеге асырылады.

      902. Екінші санатты (ІІ) электр қуатын тұтынушылар екі өзара резервтеуші тәуелсіз қоректендіру көздерінен электр энергиясымен қамтамасыз етілуі тиіс.

      903. Дизель-электрлік агрегаттар автоматтандырылады.

      904. Әр агрегаттың қуаты осы объектіге қосылған барлық элетрқабылдағыштардың және электр энергиясын тұтынушылардың барынша жоғары жүктелуін қамтамасыз етуі тиіс.

      905. Резервтік қоректендіру көздері ретінде пайдаланылатын аккумуляторлық батареялар немесе үздіксіз қоректендіру көздері, сенімділік дәрежесі бойынша бірінші категориялы ерекше топқа жатқызылатын тұтынушылардың жұмысын қамтамасыз етіледі.

84-тарау. Тікұшақ айлақтарының апаттық-құтқару жабдығы

      Ескерту. 84-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      906. Апаттық-құтқару жабдығы әзірлігінің қарапайым деңгейде болмауы адамдардың өліміне әкелуі мүмкін.

      907. Тікұшақ әуеайлақта қажетті жабдықтар тізімі ҚР АА ӘПЖН 95-қосымшадағы кестеде бекітілген.

85-тарау. Беттік деңгейде орналасқан тікұшақ айлақтарының және бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтарының авариялық-өртке қарсы қамтамасыз етілуі

      Ескерту. 85-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      908. Тікұшақ айлағында өрттік қорғанысының талап етілетін деңгейі (ӨҚТД) бойынша санатты белгіленуі тиіс. Тікұшақ айлағының ӨҚТД бойынша деңгейі тікұшақтың габариттік ұзындығына байланысты (құйрық арқалығын және алып жүруші винттерін қоса) анықталады. (осы ҚР АА ӘПЖН 96-қосымшаның 1-кестесі).

      909. Бет деңгейінде, сондай-ақ беттен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтарының өрттік қорғанысының талап етілетін деңгейін (ӨҚТД) қамтамасыз ету үшін өртсөндіргіш заттардың қажетті мөлшерін бере алатын өртсөндіргіш техникалық құралдары орнатылады. Бұлар ретінде қол немесе әуеайлақтық өртсөндіргіш машиналары немесе қашықтан басқарылатын тұрақты лафеттік өрттік оқпандар болуы мүмкін.

      910. Бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлақтары үшін негізгі және қосымша өртсөндіргіш заттардың мөлшері осы ҚР АА ӘПЖН 96-қосымшаның 2-кестесінде көрсетілген мәннен кем болмауы тиіс.

      911. Бет деңгейінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтары үшін негізгі және қосымша өртсөндіргіш заттардың мөлшері осы ҚР АА ӘПЖН 96-қосымшаның 3-кестесінде көрсетілген мәннен кем болмауы тиіс.

      912. Көбік концентратының қасиеттері мен сипаттамалары (Әуежай қызметтері жөніндегі нұсқаудың "Құтқару және өртпен күресу" І бөлімінің 8.1.5. т. (Doc 9137) "В" деңгейіне сәйкес болады және көбік өндіруші тарапынан расталады. Көпіршіктің концентраты (көпіршікті жасау) және жұмыс көпіршіктік аккредиттелген лабораторияларда жыл сайынғы лабораториялық талдау өтіледі.

      913. Апаттық тікұшақтан эвакуациялауды қамтамасыз ету үшін өртті сөндіру ұзақтығы бет деңгейіндегі тікұшақ айлағы үшін 2 минуттан және бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағы үшін 10 минуттан аса болып қабылданады. Теңіздегі тікұшақ әуеайлақтарда өрт сөндіру уақыты 30 секундтан аса болмайды.

      914. Тікұшақ айлағында, көбік түзушінің және осы ҚР АА ӘПЖН 96-қосымшаның 2 және 3-кестелерінде көрсетілген қосымша өртсөндіргіш заттардың кем дегенде екі еселі қоры болуы тиіс. Әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдерді пайдаланған кезде ӨА-ні сумен қайтара тиеуге арналатын кемінде екі пункттің болуы қарастырылады.

      915. Әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдердің саны олардың нақты техникалық сипаттамаларынан негізгі және қосымша өртсөндіргіш заттардың осы ҚР АА ӘПЖН 96-қосымшаның 2 және 3-кестелеріне сәйкес, бірақ та әуеайлақтарда өрт сөндіру үшін ұсынылатын кем дегенде 2 өртсөндіргіш автомобильдердің бірмезгілде шығарылуын қамтамасыз ету шартынан анықталады.

      916. Тікұшақ айлағын қашықтан басқарылатын тұрақты лафеттік өрттік оқпандарымен жарақтандырған кезде оңтайлы орналастырылған және тікелей ағын (ағынша) түріндегі немесе тозаң (тұман, шашырама) түріндегі негізгі өртсөндіргіш заттардың қажетті көлемінің берілуін қамтамасыз ете алатын және қашықтан басқарылатын кем дегенде 2 өрттік оқпандар қарастырылуы қажет. Өрттік оқпандарды басқару тікұшақ айлағы жанында орналасатын және персоналы үшін қол жеткізуге оңай, қашықтан басқару пункттерінен жүргізілуі тиіс.

      917. Дабыл сигналының хабарлануы сәтінен бастап тікұшақ айлағына өртсөндіргіш заттардың беріле бастаған сәтіне дейінгі уақыт өртсөндіргіш заттардың осы ҚР АА ӘПЖН 97-6осымшаның 2 және 3-кестелерінде көрсетілген нормасының кем дегенде 50 %-ы бірмезгілде жеткізілетін жағдайда 2 минуттен аспайды. Өртсөндіргіш заттардың келесі 50 %-ы тікұшақ айлағына 3 минуттен кеш қалдырмай жеткізіледі.

      918. Тікұшақ айлағында, ӨҚТ-ның, әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдердің (тұрақты лафеттік өрттік оқпандардың жоқ кезінде) және басқа апаттық-құтқару құралдардың орналастырылуын және кезекшілігін қамтамасыз ету жағы қарастырылады. Апаттық-құтқару станциялары ТКП, ЖКП, ӘҚҚК пунктері (ұшулар басқарушысы), БП мен ӨБП жағынан дабыл және хабарландыру сигналдарын қабылдауға арналатын құралдармен жарақтандырылады.

      919. Тікұшақ айлағында, құтқарушыларды және апаттық-құтқару жабдығын оқиға орнына жеткізуді қамтамасыз ететін, өңірдің географиялық және климаттық жағдайын ескере отырып таңдалатын өткіштігі аса жоғары көлік құралы болуы тиіс.

      920. Ұшу-көтерілу немесе қону су кеңістігінің үстінде (теңізде, ірі көлде немесе су қоймасында) жүргізілетін тікұшақ айлақтарындағы тікұшақпалубалар, сондай-ақ гидротікұшақ айлақтары, қалқымалы көлік құралдарымен (кемелер, катерлер, моторлы қайықтар) қамтамасыз етіледі:

      1) ТКП-і және ЖКП-і бар әуе байланысы құралдарымен;

      2) судағы жұмыстар орнын жарықтандыруға арналатын жабдықпен;

      3) дыбыс және жарық сигналдарының құрылғыларымен;

      4) осы тікұшақ айлағында пайдалануға рұқсат етілген ең ірі тікұшақтың жолаушы сыйымдылығына сәйкес көлемдегі топтық және/немесе жеке малтау құралдарымен жасақталуы тиіс.

      Басқа ұйымдармен және кәсіпорындармен әрекеттесу жоспарлары бойынша қалқымалы малтау құралдарымен қамтамасыз етуге рұқсат етіледі.

      921. Тікұшақ айлағында, осы тікұшақ айлағында пайдалануға рұқсат етілген ең ірі тікұшақтың жолаушы сыйымдылығының төрттен бір бөлігіне есептелген, зембілдермен және таңу материалдары бар апаттық медициналық салмалармен жарақтандырылған санитарлық автомобиль (автомобильдер) және тіркеме-фургон болуы тиіс. Тіркеме-фургонды тіркеп сүйрейтін көлік құралы қарастырылуы тиіс.

      922. Тікұшақ айлағында, апаттық-құтқару жұмыстарын ұйымдастыруға, басқаруға және үйлестіруге арналатын және:

      1) жылжымалы командалық пунктімен;

      2) өрттік байланыс пунктімен (ӨБП);

      3) ӘҚБ диспетчерлік пункттерімен (ұшулар басқарушысымен);

      4) әуежайдың қызметтерімен және объектілерімен;

      5) азаматтық авиациядағы іздеу және құтқару аймақтық үйлестіру орталығымен;

      6) әрекеттесуші ұйымдармен, кәсіпорындармен және мекемелермен;

      7) жергілікті әкімшілік және құқық қорғау органдарымен электр байланысын қамтамасыз ететін құралдармен жарақтандырылған тұрақты командалық пункті (ТКП) болуы тиіс.

      923. Тікұшақ айлағында, өткіштігі аса жоғары көлік құралында орындалған, оқиға орнында апаттық-құтқару жұмыстарын басқаруға арналатын және дыбысүдеткіш қондырғымен немесе мегафонмен, дүрбімен жарақтандырылған жылжымалы командалық пункті (ЖКП) болуы тиіс. ЖКП ТКП мен, апаттық-құтқару станцияларымен, ӘҚҚК диспетчерлік пункттерімен (ұшулар басқарушысымен), өрттік оқпандарды қашықтан басқару пункттерімен немесе әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдерімен және өткіштігі аса жоғары көлік құралдарымен әуе электрбайланысы құралдарымен жарақтандырылады.

      924. Тікұшақ айлағында, бақылауға арналатын оптикалық құралдармен (дүрбімен) және ұшулар басқарушысын, өрт сөндіргіш-құтқарушы топтардың басшысын және ӨБП диспетчерін авиациялық немесе төтенше жағдай туындаған кезде хабарландыруға арналатын құралдармен жарақтандырылған, ұшақтардың ұшу-көтерулері мен қонуларын бақылауға арналатын бақылау пункті (пункттері) болуы тиіс.

      925. Тікұшақ айлағында:

      1) ҚКП-імен, апаттық-құтқару жұмыстарының басшысымен, ТЖМ ӨҚҚБ ӨБ-інің өрттен қорғау күзетінің диспетчерімен, әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдерімен, ЖКП-імен және бақылау пунктімен (пункттерімен) электрбайланысы құралдарымен;

      2) әуеайлақта авиациялық оқиға немесе төтенше жағдай туындаған кезде дабыл жариялау және өрттен қорғау-құтқару топтары мен ТКП-ін хабарландыру құралдарымен жабдықталған ӨБП болуы тиіс.

      926. IIIВ санатты қонуға дәлме-дәл кірмен жабдықталған ҰҚЖ бар тікұшақ айлақтарында ұшуларды жүргізген уақытта, егерде IIIВ категориясы жағдайында әуеайлақтық өртсөндіргіш автомобильдерін (ӨА) тұрақты АҚС-тан шепке шығару уақыты белгіленген нормаларды қанағаттандырмаса, оларды орналастыруға арналатын орындары қарастырылуы тиіс. Тұрақтарды орналастыру орындары ең болмағанда, кедергілерге, РМЖ-нің қауіп шегіндегі аймақтарына қойылатын талаптарды ескере отырып таңдалуы тиіс.

86-тарау. Тікұшақ айлақтарын (тікұшақ палубасы) өртке қарсы қамтамасыз ету

      Ескерту. 86-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      927. Тікұшаққа (тікұшақпалубаға) өртке қарсы құралдарды беру барынша қысқа уақытта және берудің тиісті жылдамдығымен жүзеге асырылады және апаттың кезінен 15 секундтан аспайды, ал өртті алу уақыты бақылауға алынған және өртке қарсы құралдарын беру сәтінен отыз секундтан аспауы тиіс.

      928. Көпіршікті жасайтын жабдық апат орны немесе желдің жылдамдығы мен бағытына қарамай тіуұшақтың (ветропалубаның) кез келген бөлігіне көпіршіктің біркелкі етіп берілуі қамтамасыз етілетіндей орналастырылады. Бір лафетті оқпаны жоғалған жағдайда, қалған лафетті оқпандары минималды беріліс жылдамдығынан жоғары немесе сол жылдамдықпен тікұшаққа (тікұшақпалубаға) жұмыс көпіршігін жеткізуге қабілетті болуы тиіс.

      929. Барлық жабдық, апатты-құтқару және өрт құралдарының құраушы бөліктері осындай әсерден қорғалған немесе оған ұзақ уақыт бойғы жергілікті ауа-райы (климаттық) жағдайлардың әсерін қамтамасыз ететіндей есептелуі керек. Егер жабдықты қорғау орнатылған болса, онда бұл қорғаныш осы жабдықьы жылдам және тиімді пайдалануға кедергі келтірмеуі керек. Қорғалған жабдық конденсаттың әсерін болдырмайтындай сақталады.

      930. Шығарылатын көпіршіктің минималды көлемі - "D" шамасына, көпіршікті беру жылдамдығы мен қолданудың болжамды ұзақтығына байланысты келеді. Негізгі өрт сорғысының өнімділігі барлық лафетті оқпандар бірмезгілде жұмыс істеген жағдайларда минималды қажетті уақыт аралығында көпіршікті беру жылдамдығы мен пропорцияны кепілдендіруі тиіс.

      931. Көпіршікті беру жылдамдығы таңдалған жабдықтардың түрлері мен көпіршік жасаушының концентрация түрлеріне байланысты келеді. Авиациялық керосиннің жануымен байланысты өрт кезінде, ИКАО көпіршікті жасағыштың санаттарын анықтау және бағалау үшін тест әзірлеп шығарды.

      "В" деңгейінің ерекшеліктеріне жауап беретін және теңіз суымен сыйысымды көпіршікті жасағышты қолдану керек. Жұмыс көпіршігі минутына шаршы метрге кем дегенде 6,0 литр жылдамдығымен беріледі.

      932. Көпіршікті беру жылдамдығын есептеу:

      Шамасы үшін мысалдар - "D", 22.2 метр өлшемімен.

      Берілу жылдамдығы = 6.0 х п х r2 (6.0 х 3.142 х ll.l х ll.1) = 2322 литр минутына.

      933. Тікұшақдар (тікұшақпалубалар) қашықтықта орналасқан жағдайда, көпіршік жүйесінің жалпы көлемі кез келген өртті алғашқы өшіруге арналған мәннен аспауы керек. Көпіршікті беру жүйесінің өнімділігі кем дегенде 5 минутты құрауы керек.

      Осы ҚР АА ӘПЖН 932 тармағында көрсетілгендей 22.2 метр өлшемімен "D" шамасының минималды пайдалану қорының есебі:

      Минималды берілу жылдамдығы кезінде 5 минут бұрын шығарылатын көпіршік жасағыштың бір пайыздық ерітіндісі 2322 х 1 % х 5 = 116 литр көпіршік жасағышты қажет етеді.

      Жатығулар мен сынаулар жүргізу, апатты жағдай кезінде оның жұмысы нәтижесінде өрт сөндірудің жүйесін толтыру үшін көпіршік жасағыштың жүз пайыздық қорын қамтамасыз ету керек.

      934. Төмен кеңейтілетін көпіршік жасағыш аспирациялық және/немесе аспирациялық емес түрлерде қолданылады. Аспирациялық емес ерітінді отынның кез келген түрінің тез басылуын қамтамасыз етеді, аспирациялық ерітінді, яғни жең желісі немесе лафетті оқпанға келіп түсетін ауаны қоса отырып көпіршіктің ерітіндісі жалын басылғаннан кейін әрі қарай үздік қорғанысты қамтамасыз етеді. Тек аспирациялық емес көпіршікті қолдануға сындарлы түрде жабдық қарастырылған жерде келесі қайталап жануды бақылау үшін аспирациялық көпіршікті жасау үшін қосымша жабдық орнатылады.

      935. Стационарлы көпіршікті жүйелерге әр жеңдік желіге минутына кем дегенде 250 литр өнімділігі бар екеуден кем емес өртке қарсы аспирациялық жеңдік желілері қолданылады. Жеңдік желі аспирациялық көпіршік ерітіндісін минутына 250 литрден кем емес жылдамдығымен береді, ұзындығы жеткілікті және гидранттар жүйесі желдің жылдамдығы мен бағытына қарамай тікұшақ айлағының (тікұшақ палубасы) кез келген бөлігіне көпіршіктің беруін қамтамасыз ету үшін тұрақты қысымды қамтамасыз етеді. Жеңдік желілер өрт сөндірудің арнайы тактикасын қолдану немесе салқындату үшін ағын немесе шашырату (зонт) түрінде көпіршік ерітіндісін жаюға қабілетті қондырмалары бар оқпандармен жарақталады.

      936. Стационарлы лафетті оқпандарға қосымша ретінде кешенді "Өрт сөндірудің Интеграцияланған Жүйелері" (DIFFS) теңіз қондырғыларымен жарақтауға рұқсат беріледі. Олар ауа-райына қарамай тікұшақ айлағының (тікұшақ палубасының) қонатын бетінен көпіршік ағынын тиімді шашыратуға арнадған "ырғып шығатын" келте құбырлардың бірқатарынан тұрады. "Өрт сөндірудің Интеграцияланған Жүйелері" 932 және 933 тармақтарында сипатталған талаптарға сәйкес көпіршікті берудің ұзақтығы мен жылдамдығымен, 927 тармақта көрсетілген уақыттың шегінде "В" деңгейінің жұмыс көпіршігінің ерекшеліктерін қамтамасыз етеді. Апатты-құтқару жұмыстарын жүргізу кезінде барынша тиімділікке қол жеткізу үшін барлық жабдық тікұшақ айлағынан (тікұшақ палубасы) тікелей жақын болады немесе толықтай дайындықта тұрады. Бүкіл жабдық тікұшақ айлағынан (тікұшақ палубасы) тікелей жақын болады. Жабдықтың орналасқан орындары нақты белгіленеді.

87-тарау. Тікұшақ айлағының (тікұшақ палубасы) көпіршікті жабдығының техникалық қызмет көрсетілуі мен қолданылуы

      Ескерту. 87-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      937. Көпіршік жасағыштардың (түрлі өндірушілер немесе ерекшеліктері) бір ыдысқа араластыруға жол берілмейді. Көпіршік жасағышты таңдау кезде тікұшақ айлағының (тікұшақ палубасының) өрт сөндіру жүйесінің жобалау ерекшеліктерін ескеру қажет. Көпіршік жасағышы бар ыдыстар таңбаланады (көпіршік жасағыштың аты, концентрациясы, минималды деңгейі).

      938. Индукциялық жабдық тиісті пропорцияларда көпіршік жасағыш пен суды араластыруды қамтамасыз етеді. Реттелмелі индукторлардың баптаулары (егер орнатылған болса) қолданылатын көпіршік жасағыштың концентрациясына сәйкес келуі керек.

      939. Көпіршік жабдығының барлық элементтері, оның ішінде жұмыс көпіршігі, пайдалануға енгізу кезінде және әрі қарай жыл сайын құзыретті органдармен тексеріледі. Сынау кезінде жобалау ерекшеліктеріне сәйкестікке жабдықтың өнімділігі тексеріледі. Апатты-құтқару және өртке қарсы жабдығын пайдалану және жобалау кезінде Каспий теңізінің климаттық жағдайларын ескеру қажет.

88-тарау. Тікұшақайлақтарын (тікұшақпалубаларын) өртке қарсы қамтамасыз етудің қосымша құралдары

      Ескерту. 88-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      940. Отынның кемуімен өрт сөндіру кезінде көпіршік жасағыш пайдаланылады. Тікұшақтарда өрт болған кезде (қозғалтқыштың өрті, электронды жабдық, трансмиссия, гидравлика) құрғақ ұнтақ пен көміртек диоксиді (СО2) қосымша өрт сөндіру құралдары қолданылады.

      941. Құрғақ ұнтақтың минималды көлемі бір немесе екі өрт сөндіргіште кем дегенде 45 кг құрайды. Құрғақ ұнтақпен өрт сөндіру жүйесі 1.35 кг/сек - 2 кг/сек өнімділігі бар тікұшақ айлағының (тікұшақ палубасының) кез келген бөлігіне ұнтақты жеткізуді қамтамасыз етеді.

      942. Бір немесе екі өрт сөндіргіштерінде газдың ең аз мөлшері - 18 кг құрайды. Газ өрт сөндіргіштері ҚР АА ӘПЖН 941 тармағында көрсетілген ең аз жылдамдықпен газдың берілуін қамтамасыз етеді.

      943. Жоғарыда көрсетілген өрт сөндірудің қосымша құралдары әрі қарай жануы мүмкін жерлерді бақылау құралы болып табылмайды.

      944. Өрт сөндіру құралдарының барлық қондырмалары қолмен қолдануды қарастыру керек.

      945. Құрғақ химиялық ұнтақтар көпіршікпен сыйысымды болуы тиіс.

      946. Өрт сөндірудің қосымша құралдары кез келген уақытта қолжетімді болуы тиіс.

      947. Тікұшақ айлақтарында өрт сөндірудің қосымша құралдарының 100 % пайыз қоры қамтамасыз етіледі.

89-тарау. Тікұшақ айлақтарында (тікұшақ палубаларында) өрт сөндіру құралдарының қорларын басқару

      Ескерту. 89-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      948. Өртке қарсы құралдар ұзақ уақыт бойы сақтау себептерімен төмендетудің алдын алу үшін әрекет ету мерзімдеріне сәйкес белгілі бір тәртіпте қолданылады.

      949. Дәлелдеу құжаттамасы ұсынылмағанға дейін және сынаулар мен талдаулар жүргізілмегенге дейін көпіршік жүйелерінің қатарынан шығу мен тұнбаның пайда болуы себептерімен көпіршік жасағыштардың түрлерін араластыруға болмайды.

      Ыдыстар, құбыр жүйелері мен сорғылар (егер бар болса) жаңа көпіршік жасағышты жүктер алдында тазартылуы және жуылуы керек.

      950.Тік ұшақ айлақтарында өрт сөндірудің 100 % пайыздық қоры қамтамасыз етіледі.

90-тарау. Тікұшақтарды пайдалануға арналған қосалқы жабдық

      Ескерту. 90-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      951. Тікұшақтарды пайдалану үшін тікұшақ айлағында келесі қосымша жабдықтың болуы қажет:

      1) қалыптар мен арқанмен тарту жіптері;

      2) жүк, жолаушыларды өлшеуге арналған калибрлеу таразылары (150 кг кем емес);

      3) тікұшақтың қозғалтқыштарын қосуға арналған электр қуатының қосымша көзі;

      4) қар, мұз және басқа да ластанудан қондыру аймағын тазартуға арналған жабдық;

      5) қонуға тыйым салатын таңба.

      952. Қалыптар (құмы бар қаптар) тікұшақтар шассиінің конфигурациясына сәйкес келуі керек. Сондай-ақ пайдаланылатын тікұшақтардың түрлеріне сәйкес артынан және алдынан шасси астында төселетін бірыңғай қалып немесе үшбұрыш түрінде резеңке қалыптар (негізінен - тікұшақ желісі жоқ кезде) қолданылады.

      953. Тікұшақтарды бекіту үшін реттелетін арқанмен тарту жіптері қолданылады. Арқанмен байлау жіптерінің саны алтаудан кем емес жіптерді құрайды. Арқан 5000 кг жүктемесін қамтамасыз етеді.

      954. Тікұшақ айлағында (тікұшақ палубада) негізгі және резервтік авиациялық радиостанциямен, барлық жаққа бағытталған жетекті радиомаякпен және сөйлеу ақпаратын цифрлық жазу жүйесімен жабдықталады. Қосымша, ТҚМ негізгі және резервтік тасымалды авиациялық радиостанциялармен жарақтандырылады. Авиациялық стационарлық радиостанциялар және барлық жаққа бағытталған жетекті радиомаяк үздіксіз қоректендіру жүйесімен қамтамасыз етіледі. Ұшуды және авиациялық электр байланысын радиотехникалық қамтамасыз ету жөніндегі қызметті ұйымдастыру және жүзеге асыру тәртібі Қазақстан Республикасы Инвестициялар және даму министрінің 2017 жылғы 29 маусымдағы № 402 бұйрығымен бекітілген Азаматтық авиацияда ұшуды және авиациялық радиобайланысты радиотехникалық қамтамасыз ету қағидаларында (Нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 15554 болып тіркелген) белгіленген.

      Ескерту. 954-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

91-тарау. Персонал құрамы және дайындық деңгейі

      Ескерту. 91-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      955. Тікұшақ айлағы (тікұшақ палубасы) өрт және апатты-құтқару жұмыстарын жүргізу, ұйымдастыру (жүкті тиеу, түсіру, жолаушыларды отырғызу/ түсіру) тікұшақтың қызмет көрсету бойынша рәсімдерін орындау үшін дайындалған (арнайы дайындық/ оқудан өткен) авиациялық персоналымен қамтамасыз етіледі. Персонал өрт және апатты-құтқару жұмыстары барынша пайдасымен және тиімді қолданатындай орналастырылуы керек.

      Авиациялық персоналдың аз саны:

      ОАС (радиооператор) - 4 маман;

      СПВ - 1 маман;

      ПСПВ - 3 маман.

      Өрт сөндіру командасы лафетті оқпандар санына сәйкес жинақталады.

      Авиациялық персонал өкілетті органның орнатқан біліктілік талаптарына сәйкес келеді және қолданыстағы куәліктері мен сертификаттары болу керек.

92-тарау. Жеке қорғаныс жабдығы.

      Ескерту. 92-тараудың тақырыбы жаңа редакцияда – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 13.01.2021 № 11 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

      956. Апатты-құтқару және өртке қарсы шаралары үшін жауапты барлық персонал жеке қорғаныс құралдарымен (әрі қарай - ЖҚҚ) қамтамасыз етіледі. ЖҚҚ деңгейі бар қауіптер мен тәуекелдердің табиғатына сәйкес келуі керек (сындарлы композициялық материалдардан толықтай немесе жартылай тұратын тікұшақтарды пайдалану кезінде бетті қорғау үшін арнайы маскалармен қамтамасыз ету керек). ЖҚҚ қауіпсіздік стандарттарына сәйкес келуі керек және өз міндеттерін орындау кезінде персоналды шектемеуі керек.

      957. Тікұшақ айлағында толық құйылған ауаның екі резервтік баллондары мен кем дегенде екі тыны салу аппараттарымен қамтамасыз етіледі. Жабдық жылдам қолдану үшін тікұшақтан (тікұшақ айлағынан) тікелей жақындықта сақталады.

19-бөлім. Тікұшақайлақтарының (тікұшақпалубалары) дренажды жүйесі

      958. Тікұшақ айлағы (тікұшақ палубасы) науа жүйесі, дренаж және сұйықты жинау жүйесімен жарақталады, ол кез келген жаңбыр су ағындарын, төгілген отын және отты басатын сұйықтарды қауіпсіз орынға бағыттайды. Стационарлы қондырғыларда еңіс градиенті 1:100 құрайды. Беттердегі кез келген өзгерістер, мысалы, тұрақтағы тікұшақтың жүктемесі ағынның жүйесін бұзбауы керек және беттердегі төгілген отынның қалуына мүмкіндік береді. Төгілген отынның қондырғының басқа бөліктеріне құйылуы мен тікұшақ айлағының периметрі бойынша ағын жүйелеріне бұрудың алдын алу үшін науалар жүйесі мен шамалы көтерілген ернеулер орнатылады (тек қазіргі бар кемелер немесе қондырғыларда рұқсат етіледі). Ағын жүйесінің сыйымдылығының көлемі тікұшақ айлағында (тікұшақ палубасында) төгілген отынның көп мөлшерін жинау үшін жеткілікті болуы керек. Құйылғанды қабылдау үшін сыйымдылық көлемін есептеу жағар май толық құйылған кезде отынның көлемі, тікұшақ айлағының түрін талдауға негізделуі керек. Ағын жүйесінің конструкциясының қоқыспен кептелуіне жол берілмейді. Тікұшақ айлағы (тікұшақ палубасы) құйылуы тек арнайы ағын жүйелері бойынша өтетіндей саңылаусыздандырылады.

20-бөлім. Тікұшақайлақтары (тікұшақпалубалар) қонатын торабы

      959. Дөңгелекті шассимен тікұшақтардың қонуын жеңілдету үшін қолайсыз ауа-райы жағдайларында қонатын беті тығыз тартылған тораппен жабдықталады. Тораптың қанаттар қиылысы түйінмен байланады немесе ұяшықтардың өзгерісін болдырмау үшін бекітіледі. Қанаттың қалыңдығы 20 мм диаметр болуы керек, ұяшықтың максималды өлшемі 200 мм. Торапты бекіту кем дегенде 2225N тартылуы құрайтын және қонатын аймақтың барлық периметрі бойынша әр 1,5 мм сайын жүзеге асырылады. Полипропилен материалдарынан әзірленген тораптарды қолдануға жол берілмейді.

      Тораптың кез келген бөлігі тікұшақайлағының (тікұшақпалубалары) беттерінен 250 мм астамға көтерілмеуі керек. Тораптың орналасуы нысана шеңберінің ауданын қамтамасыз етеді, бірақ "t" шамасын таңбалау немесе танымдық таңбалауды жаппайды.

      960. Тораптың келесі өлшемдерін қолдануға рұқсат беріледі:

      шағын - 6 м - 6 м-ге

      орташа -12 м - 12 м-ге

      үлкен - 15 м - 15 м-ге

      Минималды өлшемі тік ұшақ айлағы (тікұшақ палубасы) арналған тікұшаққа байланысты келеді.

21-бөлім. Тікұшақдарда (тікұшақпалубаларда) периметрдің қауіпсіздік желісі

      961. Персоналды қорғау үшін периметрдің қауіпсіздік торабы отырғызу аймағының айналасына орнатылады. Қолданылатын тораптар икемді болу керек және тікұшақның (тікұшақпалубаның) деңгейінде немесе сәл ғана төмен бекітілген және отқа берік материалдан әзірленуі тиіс. Тораптың көлденең жазықтыққа 1,5 м ені болуы керек және борттың сыртындағы шеті тікұшақның (тікұшақпалубаның) деңгейінде немесе сәл ғана төмен орнатылатындай және 10ғ еңісті бұрышына ие болуы керек. Қазіргі бар тікұшақдарда (тікұшақпалубаларда) тікұшақның (тікұшақпалубаның) деңгейінен жоғары, бірақ 0,25 астам емес деңгейге орналастыруға рұқсат етіледі. Торап 1 м биіктігінен тасталған 100 кг салмақты зақымдаусыз ұстай алатындай берік болуы тиіс.

      962. Периметр қауіпсіздігінің торабы, кері серпуді тудыра отырып батуттың әсеріне ие болмауы керек. Тораптың конструкциясын күшейту үшін орнатылған бүйірлік және бойлық орталық тіректер үстеріне құлаған кезде адамдардың зақымдарын тудырмайтындай орналастырады. Теңдессіз конструкциясы келелі зақымды тудырмай, үстіне секірген адамның немесе сырғапан кеткен адамның денесін сенімді ұстай алатын "гамак әсерін" қарастырады.

22-бөлім. Тікұшақдарда (тікұшақпалубаларда)
тікұшақтарды арқандап байлау нүктелері

      963. Отырғызатын беті тікұшақ (тікұшақпалуба) жобаланған ең үлкен тікұшақты арқандап байлау үшін жартылай тереңдетілген арқандап байлау тереңдетілген (олар қолданылмаған жағдайда) немесе алмалы-салмалы жартылай тереңдетілген жеткілікті санымен жабдықталады. Арқандап байлау нүктелері тікұшақты қолайсыз ауа-райы кездерінде бекіту үшін жеткілікті түрдегі сындарлы төзімділігі болуы керек және орналасуы керек. Арқандап байлау нүктелері қалқымалы қондырғылардың қозғалысы кезінде инерциялық күшті ескере отырып орнатылады.

      964. Арқандап байлау шығыршықтары арқандап байлау арқан жіптерінің бекіту өлшемдеріне сәйкес келуі керек арқандап байлау жіптері сияқты 5000 кг жүктемені көтеруі тиіс. Арқандап байлау шығыршығының максималды диаметрі арқандап байлау шығыршығымен арқан жіптердің ілмегін қосуды қамтамасыз етуі үшін 22 мм тең келуі керек. Арқандап байлау жіптерінің саны кем дегенде алты жіпті құрайды. Тікұшақтардың нақты түрлері үшін арқандап байлау жіптеріне/ шығыршықтарына қауіпсіз жұмыс жүктемелері бойынша талаптар мен ұсыныстарды тікұшақтардың пайдаланушысынан алу керек.

      965. Арқандап байлау нүктелері 5 жылда бір рет 5000 кг жүктеме әдісімен тексеріледі.

23-бөлім. Тікұшақтардағы (тікұшақпалубалардағы)
қолжетімділік нүктелері

      966. Тікұшақпалубаларда одан шығу/ қолжетімділіктің кем дегенде екі жолы орнатылады (белгіленеді). Олардың орналастырылуы тікұшақпалубалардың желді бетінен тікұшақпалубаларға оқиғалар немесе апаттар жағдайында персонал кете алатындай орнатылуы керек.

      967. Егер лафетті оқпандардың орналасуы қолжетімділіктің сындарлы нүктелерімен сәйкес келетін болса, онда лафетті оқпандардың орналасуы мен шығу арасында қауіпсіз қашықтықты қамтамасыз етуі керек.

      968. Егер ветропалубадан шығу/кіру нүктелерінде орнатылған тұтқалар биіктігі бойынша шектеулерден асатын болса, онда олар жайылмалы, бүктемелі немесе алмалы-салмалы болуы керек. Бүктелген, алмалы-салмалы тұтқалар қолжетімділік нүктелерін жаппауы керек. Жайылмалы, бүктелетін немесе алмалы-салмалы тұтқалары қарама-қарсы бояуға ие болуы керек

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
1-қосымша

ҰҚЖ сыныптау

      1-кесте

Көрсеткіш

ҰҚЖ класы


А

Б

В

Г

Д

Е

1

2

3

4

5

6

7

Стандарттық жағдайдағы ҰҚЖ-ның барынша аз ұзындығы, м

3200 және одан астам

2600-ден 3200-ге дейін, бірақ 3200-ді қоспағанда

800-ден 2600-ге дейін, бірақ 2600-ді қоспағанда

1200-ден 1800-ге дейін, бірақ 1800-ді қоспағанда

800-ден 1200-ге дейін, бірақ 1200-ді қоспағанда

8800-ден кем


      2-кесте

1 Элемент

2 Элемент

Кодтық

нөмірі

Ұшақ типіне есептелген ұшу жолағының ұзындығы

Кодтық әріп

Қанат құлашы

Негізгі шассидің сыртқы дөңгелектері арасындағы қашықтық*

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

1

800 м-ден кем

А

15 м-ге дейін, бірақ 15 м-ді қоспағанда

4,5 м-ге дейін, бірақ 4,5 м

2

800-ден 1200 м-ге дейін, бірақ 1200 м-ді қоспағанда

В

15-тен 24 м-ге дейін, бірақ 24 м-ді қоспағанда

4,5 -тен 6 м-ге дейін, бірақ 6 м-ді қоспағанда

3

1200 м-ден 1800 м-ге дейін, бірақ1800 м-ді қоспағанда

С

24-тен 36 м-ге дейін, бірақ 36 м-ді қоспағанда

6 -дан 9 м-ге дейін, бірақ 9 м-ді қоспағанда

4

1800 м және одан астам

D

36 -дан 52 м-ге дейін, бірақ 52 м-ді қоспағанда

9 -дан 14 м-ге дейін, бірақ 14 м-ді қоспағанда



Е

52-ден 65 м-ге дейін, бірақ 65 м-ді қоспағанда

9-дан 14 м-ге дейін, бірақ 14 м-ді қоспағанда



F

65 -тен 80 м-ге дейін, бірақ 80 м-ді қоспағанда

14 -тен 16 м-ге дейін, бірақ 16 м-ді қоспағанда


      * Негізгі шассидің сыртқы жиектерінің арасындағы қашықтық

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
2-қосымша

Орналастырылатын арақашықтықтарды анықтау

      1. Екпіндеудің, үзілген ұшу-көтерілудің орналастырылатын арақашықтықтары ҰҚЖ соңына жанаспайтын БРЖ-дан ұшу-көтерілуді көздейтін ҰҚЖ-да оның соңынан әсіресе алыс жатқан БРЖ-ның шетінен ҰҚЖ-ның аяғына (ОЕА), ҰҚЖ соңына немесе СТЖ-на дейін (дөңгелектенуіндегі кеңеюін ескерусіз) 1-суретте көрсетілгендей, егер ол көзделген болса (ОҮҰКА), ҰҚЖ немесе БА, егер ол көзделген болса (ОҰКА), ұшу-көтерілу бағытындағы қашықтықтан анықталуы тиіс.

      2. Егер ҰҚЖ-да соңғы тежеу жолағы және/немесе бос аймақ көзделмеген болса, ал табалдырық ҰҚЖ соңында орналасса, онда әдетте төрт орналастырылатын қашықтық 2,А-суретінде көрсетілгендей, ҰҚЖ ұзындығына тең болуы тиіс.

      3. Егер ҰҚЖ-да бос аймақ көзделсе, онда ОҰКА 2, Б-суретте көрсетілгендей, бос аймақты қоса қамтитын болады.

      4. Егер ҰҚЖ-да соңғы тежеу жолағы (СТЖ) қарастырылса, онда ОҮҰКА 2, В-суретте көрсетілгендей, СТЖ-ын қоса қамтитын болады.

      5. Егер ҰҚЖ-да ығысқан табалдырық бар болса, онда ОҚА 2,Г-суретінде көрсетілгендей, ҰҚЖ табалдырығының ығысу мәніне азайтылады. ҰҚЖ-ның ығыстырылған табалдырығы тек ҰҚЖ-ның осы табалдырығының бағытында орындалатын қонуға кірулерге арналатын ОҚА-ға ғана әсер етеді. Кері бағыттағы ұшуларға арналатын барлық орналастырылатын арақашықтықтар өзгерусіз сақталады.

      6. 2, Б, В және Г суреттерінде бос аймағы, СТЖ-ы бар немесе ҰҚЖ-ның ығыстырылған табалдырығына ие ҰҚЖ көрсетілген.

      7. Егер көрсетілген ерекшеліктердің бірнешеуі бар болса, тиісті орналастырылу арақашықтықтарын жоғарыда көрсетілген тәртіппен өзгерту қажет (2, Д-суретте).

      Барлық көрсетілген ерекшеліктердің мысалы 2, Е-суретінде келтірілген.



      1-сурет. Орналастырылатын ұшу-көтерілу арақашықтықтарының есептеу сызығын қосушы БРЖ-дан анықтау



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
3-қосымша

Ұшу алаңындағы уақытша кедергілер
1. Жалпы ережелер

      1. Осы қосымшада уақытша кедергілер ретінде: әуеайлақтың дамуына немесе техникалық күтіп ұсталуына, уақытша орлар, топырақ жалдары және т.б. байланысты жұмыстарға пайдаланылатын, ҰҚЖ-ға (БРЖ-ға) жақын тұрған механизмдер мен материалдар, сондай-ақ жылжымайтын әуе кемелері аталады.

      2. Ұшу жолағында немесе БРЖ-ның жанында әлдеқандай жұмыстар жүргізуді бастаудан бұрын әуеайлақтың пайдаланушысы аэронавигациялық ақпарат құжаттарына алдын ала тиісті ескертуді беруі тиіс, сондай-ақ, қажет болғанда, шектеулер енгізуге және әуеайлақтағы әуе кемелері ұшуларының қауіпсіздігін қамтамасыз ету шараларын жүзеге асыруы тиіс.

      3. ҰҚЖ-ның бойында жұмыстар жүргізудің үш аймағы ерекшеленеді (1-сурет):

      ______________________________

      ҰҚЖ _._._._._._._._._._._._._

      ______________________________

      1 АЙМАҚ

      ______________________________

      2 АЙМАҚ

      ______________________________

      3 АЙМАҚ

      ______________________________

      1-сурет. ҰҚЖ жанындағы жұмыстарды жүргізу аймақтары.

      1 Аймақ әуеайлақтардың барлық кластары үшін ҰҚЖ жиегінен 20 м шегінде орналасады.

      2 Аймақ 1 аймақтың сыртқы жиегінен ҰЖ-ның жоспарланған бөлігіне дейінгі шектерде орналасады.

      3 Аймақ ҰЖ-ның жоспарланған бөлігінен ҰЖ-ның шегіне дейінгі шектерде орналасады.

1-аймақ

      1. Бұл аймақтағы жұмыстар бір уақытта ғана ҰҚЖ-ның тек бір жағында жүргізіле алады. Кедергінің ауданы 9 м2-ден аспауы тиіс, бірақ та ерекшелік ретінде ауданы 28 ш. м-ден аспайтын жіңішке жыралар салуға рұқсат етіледі. Кез келген кедергі оның винт қалақшаларымен немесе қозғалтқыш гондоласымен арадағы қашықтық қорын осы әуеайлақты пайдаланатын әуе кемелерін ескере отырып қамтамасыз ету мақсатымен биіктігі бойынша шектелуі тиіс. Қалай болса да, кедергілердің жер бетінен биіктігі 1 м-ден аспауы тиіс. Әуе кемесін немесе оның қозғалтқыштарын зақымдауы мүмкін топырақ үйінділерін немесе сынықтарды алып тастау қажет. Жыралар мен шұңқырларды соңынан топырағын тығыздай отырып, мүмкіндігінше тезірек жауып тастау керек.

      2. ҰҚЖ-ын пайдалану кезінде бұл аймақта ешбір жабдық немесе көлік құралы болмауы тиіс.

      3. Бұл аймақта жылжу қабілетінен айырылған әуе кемесі тұрған кезде ҰҚЖ жабылуы тиіс.

2-аймақ

      1. Бұл аймақта, ҰҚЖ-ның құрғақ кезінде және желдің бүйірлік құрамдауышы 5 м/сек мәнінен аспайтын жағдайда, егер жер жұмыстары немесе қазып алынған топырақ үйіндісінің ұзындығы ҰҚЖ-ға параллельді бағытта мүлдем азайтылса, жұмыстар жүргізілуі шектелмейді. Қазып алынған топырақтың биіктігі жер бетінен 2 м-ден астам болмауы тиіс.

      2. Осы аймақта пайдаланылатын барлық құрылыс жабдықтары жылжымалы болып көзделуі тиіс.

      3. ӘК-нің ҚҚЖ құралдық қондыру жүйесін қолдана отырып қонуға бет алған кезінде бұл аймақта ешбір жабдық немесе көлік құралы болмауы тиіс.

      4. Осы аймақта жылжымайтын әуе кемесі тұрған кезде ҰҚЖ жабылуы тиіс.

      5. 2-аймақта жұмыстар жүргізген кезде, мүмкіндігінше 1-аймақ үшін жарияланған уақытша кедергілерге қойылатын талаптарды қанағаттандыруға тырысу керек, өйткені бұл ҰҚЖ-ының елеулі дәрежедегі қарқынмен пайдаланылуы кезінде, орындалатын жұмыстардың едәуір ұзаққа созылуы кезінде және жағдайдың 3.1 көрсетілгенінен едәуір нашарлаған кезінде әсіресе маңызды.

3-аймақ

      1. Бұл аймақта орындалатын жұмыстарға қатысты шектеулер жоқ. Бірақ та жұмыстар және оларды орындау барысында пайдаланылатын көлік және құрылыс құралдары радионавигациялық жүйелердің жұмысына бөгеулер енгізбеуі тиіс.

      Ескертпе. Жұмысқа қолданылған жабдық пен механизмдер, ұшу жолақтарынан әкетілгенде 5-қосымшада белгіленген кедергілерді шектеу беттеріне қатысты талаптарды ескере отырып орналастырылады.

      2. ҰҚЖ шеттеріне жанасатын аймақтарда жұмыстар жүргізген жағдайда, әуеайлақтың пайдаланушысы қосалқы ҰҚЖ-ын, қонуға кірудің тиісті бетінен кедергінің асып шығып тұрмауын және үзілген немесе жалғастырылған ұшу-көтерілу жағдайында бөгет болмауы үшін орналастырылатын қашықтықтардың қысқартылуын және (немесе) ҰҚЖ табалдырығының ығысуын барынша мүмкін дәрежеде пайдалануы керек.

      3. Жұмыстар басталардан бұрын жұмыстарды жүргізу тәртібін келісу үшін әуеайлақтың пайдаланушысы мен жұмыстар жүргізуші арасында кеңес өткізу ұсынылады, онда кем дегенде мынадай мәселелер көзделуі керек:

      1) әуе кемелерінің ұшуларына бөгет жасауын барынша азайту мақсатында құрылыс машиналарына бақылауды қамтамасыз ету;

      2) әуе кемелерінің қозғалысы азаятын кезеңдерді барынша молынан пайдалану үшін құрылыс жұмыстарының кестесін әзірлеу;

      3) алынған топырақты әкету, құрылыс материалдары мен жабдығын сақтау, сондай-ақ жұмыс орнының жұмыстар соңындағы жағдайы.

2. БРЖ маңындағы уақытша кедергілер

      1. БРЖ маңында жұмыстар жүргізу мүмкіндігін қарастырғанда, әуеайлақ пайдаланушысы әуеайлақта пайдаланылатын әуе кемелерінің үлгілерін және маңында кедергісі бар БРЖ бойымен бұрып-жылжымауға мүмкіндік беретін қосалқы бұру-жылжу жер үсті маршруттарының болуын ескеруі керек.

      Ескертпе. Кедергі мен БРЖ-ның осьтік сызығының арасындағы қашықтық 4-бөлімніңң 41-тармағында келтірілген. Қауіпті аймаққа таяғаны туралы пилотты барлық жағдайларда ескертіп отыру ұсынылады.

      2. БРЖ маңындағы уақытша кедергілерді таңбалау және жарықпен қоршау көзделуі тиіс.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
4-қосымша

Қанат құлашына және шиналарының қосізіне қатысты ұшақ индексі

Ұшақтың

индексі

Қанаттың құлашы, м

сыртқы авиа шина бойынша

шассидің қосізі., м

1

2

3

1

24 дейін

4 дейін

2

24 бастап 32 дейін

4 бастап 6 дейін

3

24 бастап 32 дейін

6 бастап 9 дейін

4

32 бастап 42 дейін

бастап 10,5 дейін

5

32 бастап 42 дейін

10,5 бастап 12,5 дейін

6

42 бастап 65 дейін

10,5 бастап 14 дейін

7

65 бастап 80 дейін

14 бастап 16 дейін

      Негізгі шасси дөңгелектерінің сыртқы қырлары арасындағы қашықтығы

      Ескертпе. Егер қанат құлашы мен шасси табаны бойынша ұшақ индекстерінде өзгешелік болса, онда мәні үлкен индекс қолданылады.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
5-қосымша

Параллельді БРЖ-ның осьтік сызықтарының
арасындағы қашықтық (ұшақтың индексі бойынша)

Ұшақ индексі

Ұшақтар индексіне арналған БРЖ-ға параллельді

жатқан осьтік сызық арасындағы қашықтық, м.


1

2, 3

4, 5

6

7

1

38

42,5

51

63

70,5(68)

2, 3

42,5

47

55,5

67,5

75(72,5)

4, 5

51

55,5

61

73

80,5(78)

6

63

67,5

73

85

92,5(90)

7

70,5(68)

75(72,5)

80,5(78)

92,5(90)

100(97,5)

      Ескертпе. Жақша ішінде берілген мағына, бұл сыртқы авиашинасы бойынша шасси ізі 10,5 м-ге дейінгі қанат құлашы 65-тен 75 м-ге дейін жететін 7 индексті ұшақтарға арналған.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
6-қосымша

Жасанды төсемдердің беріктігі туралы
деректерді ұсынудың ACN-PCN әдісі

      1. PCN (ACN) мәнін анықтау үшін жасанды жабын қатты немесе қатты емес конструкцияның баламасы ретінде сыныпталады.

      2. PCN (ACN) мәнін анықтау үшін жасанды төсемнің түрі туралы ақпарат, негіз беріктігінің санаты, пневматикадағы барынша рұқсат етілетін қысымның санаты және бағалау әдісі мынадай кодтардың көмегімен ұсынылады:

      1) ACN-PCN-ді анықтауға қатысты жабын түрі:


Коды

Қатты төсемдер

R

Қатты емес төсемдер

F


      Ескертпе. Егер қолда бар конструкция аралас немесе стандарттан тыс болса, тиісті ескертпені қосу керек (төмендегі 2-мысалды қараңыз).

      2) Негіз беріктігінің санаты:

      Коды


Код

Жоғары беріктік: қатты төсемдер үшін 120 МН/м3-ден астам К-нің барлық мәндерімен қоса К=150 МН/м3 болып және қатты емес төсемдер үшін CBR-дің 13-тен астам барлық мәндерімен қоса (топырақтық негіздің серпімділік модулі Е 130 мПа-дан астам) CBR=15 (топырақтың көтергіш қабілетінің калифорниялық көрсеткіші) болып сипатталады

А

Орташа беріктік: қатты төсемдер үшін К-нің 60-тан 120 м3-ге дейін өзгерістері кезінде К=80 МН/м3 болып, ал қатты емес төсемдер үшін CBR-дің 8-ден 13-ке дейін өзгерістері кезінде (топырақтық негіздің серпімділік модулі Е 60-тан астам 130 мПа-ға дейін) CBR=10 болып сипатталады

В

Төмен беріктік: қатты төсемдер үшін К-нің 25-тен 60 МН/м3-ге дейін өзгерістері кезінде К=40 МН/м3 болып және қатты емес төсемдер үшін CBR-дің 4-тен 8-ге дейін өзгерістері кезінде (топырақтық негіздің серпімділік модулі Е 40-тан астам 60 мПа-ға дейін) CBR=6 болып сипатталады

С

Өте төмен беріктік: қатты төсемдер үшін К=20 МН/м3 және 25 МН/м3-ден кем К-нің барлық мәндерімен, ал қатты емес төсемдер үшін (топырақтық негіздің серпімділік модулі Е 40 және мПа-дан кем) CBR-дің 4-тен кем барлық мәндері кезінде CBR=3 болып сипатталады

D


      3) Пневматикадағы барынша рұқсат етілетін қысым санаты

      Коды


Код

Жоғары — қысымы шектелмеген

Орташа — қысымы 1,50 МПа-дан астам емес

Төмен — қысымы 1,00 МПа-дан астам емес

Өте төмен — қысымы 0,50 МПа-дан астам емес

W

Х

У

Z


      4) Бағалау әдісі:


коды

Техникалық бағалау: жабын сипаттамаларының арнайы зерттеуін және төсемнің мінез-күйін зерттеу технологиясын қолдану жағын қамтиды.

Әуе кемелерін пайдалану тәжірибесін қолдану негізінде: егер осы жабын тұрақты пайдаланылуы кезінде белгілі бір типтік және белгілі бір массалы әуе кемелерін қанағаттанарлық дәрежеде қабылдай алатындығы белгілі болса.

Т



U


      Ескертпе. Келесі мысалдар төсемнің беріктігі туралы деректерді ACN-PCN әдісі бойынша ұсыну тәртібінің үлгілерін көрсетеді.

      1-үлгі. Егер де, беріктігі орташа топырақ негіздегі қатты төсемнің көтергіштік қабілеті PCN 80 мәнін құрайтыны техникалық бағалау әдісімен анықталған болса және пневматикадағы қысым шектелмесе, онда ұсынылатын ақпарат келесі түрде көрсетіледі:

      PCN 80/R/B/W/T.

      2-үлгі. Егер, әуе кемелерін пайдалану тәжірибесінен негізінің беріктігі жоғары және мінез-күйі қатты емес жабынға ұқсайтын аралас төсемнің көтергіштік қабілеті PCN 50 мәнін құрайтыны, ал пневматикадағы барынша рұқсат етілетін қысым 1,00 МПа-ға тең екендігі анықталса, онда ұсынылатын ақпарат келесі түрде көрсетіледі:

      PCN 50/F/A/Y/U.

      Ескертпе. Аралас конструкция.

      3-үлгі. Егер техникалық бағалау, негізінің беріктігі орташа және қатты емес төсемнің көтергіштік қабілеті PCN 40 мәнін құрайтынын, ал пневматикадағы барынша рұқсат етілетін қысымы 0,80 МПа-ға тең екендігін көрсетсе, онда ұсынылатын ақпарат келесі түрде көрсетіледі:

      PCN 40/F/В/Y/Т.

Асыра жүктеп пайдалану және шектеулер

      1. Тым көп жүктемелер немесе елеулі дәрежеде артылған пайдалану деңгейі немесе осы екі себептер бірігіп төсемдердің асыра жүктелуіне әкелуі мүмкін. Белгіленген (есептік немесе бағаланған) шегінен астам жүктемелер есептік қызмет мерзімін қысқартады, керісінше төменірек жүктемелер төсемдердің қызмет ету мерзімін ұзартады. Қажет болғанда, төсемнің шамаланған қызмет мерзімінің тек шектелген қысқартылуын және оның тозуының шамамен аздаған жылдамдатылуын ғана тудыратын асыра жүктемелеулерге жол беріледі.

      2. AСN және PCN сыныпталған мәндерінің теңдігі шарты орындалмаған жағдайда АСN мәні рұқсат етілетін деңгейден жоғары ӘК-нің массасы шектелуі мүмкін. Бос әуе кемесінің және барынша жоғары ұшу-көтерілу массасының арасындағы ACN мәндерін сызықты іштей мүшелеу жолымен, негіз беріктігінің бір санаты кезінде РСN мәнін ACN мәніне теңестіре отырып, пайдаланылатын әуе кемесінің барынша рұқсат етілетін массасы анықталады.

      Мысалы:



      Мұндағы,

      mрұқ - пайдаланылатын әуе кемесінің барынша рұқсат етілген массасы;

      m1 - әуе кемесінің барынша ұшу-көтерілу массасы;

      m2 - бос әуе кемесінің массасы;

      ACN1 - әуе кемесінің барынша ұшу-көтерілу массасына сәйкес сыныптамалық саны;

      ACN2 - әуе кемесінің бос әуе кемесінің массасына сәйкес сыныптамалық саны;

      PCN - жасанды төсемнің сыныптамалық саны.

      3. Әуе кемелері қозғалысының қарқындылығы бойынша шектеулерді төсемдердің өткен пайдалану мерзімінің ішінде ӘК қозғалысының қарқындылығы мен құрамын талдау және төсемдерды зерттеу (сынау) қорытындылары бойынша әуеайлақтық төсемдердің беріктігін пайдаланымдық бағалау саласының мамандары анықтайды. Қатты төсемдерде шектеулер 1-сурет. сәйкес PCN/ACN арақатынасы бойынша белгіленеді. Қатты емес төсемдер үшін тәулік ішіндегі қозғалыс қарқындылығының шектеулері енгізіледі, бұл үшін ACN > PCN ӘК -ден келетін жүктемелерге қатысты пайдалану-техникалық күйін ескере отырып төсемдердің есептемесі орындалады.

      Ескертпе. Қатты әуеайлақтық төсемдер үшін қарқындылық тәулік ішіндегі ұшақ-ұшулар санының бір жыл ішіндегі орташа тәуліктік саны ретінде анықталады.

      1-сурет. Қатты типтегі төсемнің беріктігі шарты бойынша шектелген ұшу пайдаланымы режимін белгілеу графигі



      4. Егер төсемдерді зерттеу мүмкіндігі болмаса, онда қозғалыс қарқындылығы бойынша шектеулерді PCN/ACN арақатыстығы бойынша енгізеді.

      Қатты төсемдерде 1>PCN/ACN>:0.85 арақатыстығы бар ӘК үшін орташажылдық тәуліктік қарқындылықты тәулігіне 10 ұшақ-ұшулармен шектеу ұсынылады; 0.85>PCN/ACN>0.8 кезінде - тәулігіне 2 ұшақ-ұшулармен; 0.8 >PCN/ACN>0.75 кезінде - тәулігіне 1 ұшақ-ұшуымен шектеу ұсынылады.

      Қатты емес төсемдерде 1>PCN/ACN>0.8 арақатыстығы бар ӘК үшін жиынтық қарқындылықты тәулігіне 20 ұшақ-ұшулармен шектеу ұсынылады; 0.8>PCN/ACN>0.7 кезінде - тәулігіне бес ұшақ-ұшулармен шектеу ұсынылады.

      ӘК-нің біржолғы (авариялық) қонуларын PCN/ACN>0,5 кезінде орындауға жол беріледі.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
7-қосымша

Кедергілерді шектеу беттері

      1. Сыртқы көлденең беті.

      Ескертпе. Сыртқы көлденең бетті қолдануға және оның сипаттамаларына қатысты нұсқамалық материал СБӘ-де келтірілген.

      2. Конустық бет - ішкі көлденең беттің сыртқы шегінен жоғары және жан жағына қарай жайылған еңкіш бет (Д.2.1, Д.2.2 сурет).

      Конустық беттің шектері:

      1) ішкі көлденең беттің сыртқы шегімен дәл келетін төменгі шегі;

      2) конустық беттің сыртқы көлденең бетпен қиылысатын сызығы болып табылатын жоғарғы шегі.

      Конустық беттің еңкіштігі ішкі көлденең беттің сыртқы шегіне перпендикулярлы жатқан тік жазықтықта өлшенеді.



      1-сурет. Кедергілерді шектеу беттері:

      1 - конустық бет; 2 - ішкі көлденең бет;

      3 - қонуға кіру беті; 4 - ұшу-көтерілу беті;

      5 - ҰҚЖ; 6 - өтпелі бет.



      2-сурет.А, Б, В немесе Г кластық (немесе 4,3 кодтық нөмір) бір ҰҚЖ-ы бар аэродром үшін кедергілерді шектеу беттерінің өзара орналасуының мысалы.

      3. Ішкі көлденең бет - аэродромның үстінде көлденең жазықтықта және аэродромға жанасатын аумақта аэродромның биіктігіне қатысты белгіленген биіктікте орналасқан сопақ пішінді бет.

      Осы беттің сыртқы шегі ретінде жанамалармен және белгіленген радиустағы шеңберлердің доғаларымен түзілетін сызық болып табылады (3-сурет).



      3-сурет. Ішкі көлденең бет:

      а - бір ҰҚЖ-ы бар аэродром үшін;

      б - екі ҰҚЖ-ы бар аэродром үшін.

      4. Қонуға кіру беті - ҰҚЖ табалдырығының алдында орналасқан еңкіш бет немесе беттер терімі (Д.2.1, Д.2.2-суреттері).

      Қонуға кіру бетінің келесі шектері болады:

      1) ҰҚЖ-ның осьтік сызығына перпендикулярлы және симметриялы және ҰҚЖ табалдырығының алдында белгіленген қашықтықта көлденең орналасқан, белгіленген ұзындықтағы төменгі шегі;

      2) ішкі шегінің шеттерінен басталатын және белгіленген бұрышпен ҰҚЖ-ның осьтік сызығының жалғасына бір қалыпты айырылыса тарайтын екі бүйірлік шектері;

      3) төменгі шекке параллельді жоғарғы шегі.

      Қонуға кірулері бүйірлік немесе бұрыштық ығысуымен қонуға қисықсызықтық кірулері қамтамасыз етілетін ҰҚЖ-ға қатысты, қонуға кірудің бүйірлік беттері қонуға кірудің белгіленген сызығына қатысты белгіленген бұрышпен бір қалыпты айырылыса тарайды.

      Қонуға кіру бетінің төменгі шегінің биіктігі ҰҚЖ табалдырығының ортаңғы нүктесінің биіктігіне сәйкес келеді.

      Қонуға кіру бетінің еңкіштігі ҰҚЖ-ның осьтік сызығын қамтитын тік жазықтықта өлшенеді. Ал, жоғарыда аталған ығысқан және қисықсызықпен өтетін қонуға кірулер жағдайында - қонуға кіру жолының белгіленген сызығын құраушымен өлшенеді.

      5. Өтпелі бет - ол, ұшуға кіру бетінің бүйірлік шегінің және ҰЖ-ның бойымен орналасқан, жоғары қарай және жақтарына қарай ішкі көлденең бетіне дейін созылатын жинақталған бет. (1, 2-сурет).

      Өтпелі бет, табиғи кедергілерді және өздерінің қызметтік арналымы олардың ҰҚЖ жанында орналасуын (әуежай ғимараттары мен құрылыстары, тұрақ орнындағы әуе кемелері, жарықтандырғыш бағандар және т.б.) талап етпейтін жасанды кедергілерді шектеудің бақылаулық беті болып табылады.

      Өтпелі беттің еңкіштігі ҰҚЖ осіне немесе оның жалғасуына перпендикулярлы тік жазықтықта өлшенеді.

      Өтпелі беттің келесі шектері болады:

      1) қонуға кіру бетінің бүйірлік шегінің ішкі көлденең бетпен қиылысатын тұсынан басталатын және қонуға кіру бетінің бүйірлік шегінің бойымен төмен қарай жалғаса отырып, одан әрі ұшу алаңының бойымен ҰҚЖ-ның осьтік сызығына параллельді бағытта, қонуға кіру бетінің төменгі шегінің жартысына тең қашықтықта жалғасатын төменгі шегі;

      2) ішкі көлденең беттің жазықтығында орналасқан жоғарғы шегі.

      Беттің төменгі шегінің биіктігі жалпы жағдайда айнымалы мән болып табылады. Бұл шектегі нүкте биіктігі:

      1) қонуға кіру бетінің бүйірлік шегінің бойында - осы нүктедегі қонуға кіру бетінің асырылымына тең;

      2) ұшу жолағының бойында - ҰҚЖ осьтік сызығының немесе оның жалғасының ең жақын нүктесінің асырылымына тең.

      Ескертпе. Ұшу жолағының бойында орналасқан өтпелі беттің бөлігі ҰҚЖ-ның пішіні қисықсызықтық болғанда қисықсызықты болып табылады немесе ҰҚЖ-ның түзусызықты пішіні кезінде жазықтық болып табылады. Өтпелі беттің ішкі көлденең бетпен қиылысу сызығы ҰҚЖ пішініне қатысты не қисықсызықты не түзусызықты болады.

      6. Қонуға кірудің ішкі беті - ҰҚЖ табалдырығының алдында орналасқан еңкіш бет болып табылады (4-сурет).

      Қонуға кірудің ішкі бетінің келесі шектері бар:

      1) қонуға кіру бетінің төменгі шегімен сәйкес келетін, бірақ ұзындығы одан аз төменгі шегі;

      2) төменгі шектің шеттерінде басталатын екі бүйірлік шегі;

      3) төменгі шекке параллельді жоғарғы шегі.



      4-сурет. Кедергілерді шектеу беттері: 1 - қонуға кірудің ішкі беті; 2 - ішкі өтпелі бет; 3 - үзілген қону беті; 4 - ҰҚЖ

      7. Ішкі өтпелі бет - өтпелі бетке ұқсас, бірақ ҰҚЖ-ға жақынырақ орналасатын бет болып табылады (4-сурет).

      Ішкі өтпелі бет, ҰҚЖ жанында орналасуы тиіс кедергілерді (навигация құралдары, метеоаспаптар, СДП, БРЖ-дағы әуе кемелері және белгіленген маршруттармен жылжитын басқа да көлік құралдары) шектеудің бақылаулық беті болып табылады. Ішкі өтпелі беттің еңкіштігі ҰҚЖ-ның немесе оның осьтік сызығына перпендикулярлы өтетін тік жазықтықта өлшенеді.

      Ішкі өтпелі беттің келесі шектері бар:

      1) қонуға кірудің ішкі бетінің жоғарғы шегінің шетінен басталатын және осы беттің бүйірлік шегінің бойымен созылатын және одан әрі қарай жалғаса отырып, ұшу алаңының бойымен ҰҚЖ-ның осьтік сызығына параллельді бағытта, одан кейін үзілген қону бетінің бүйірлік шегімен осы беттің жоғарғы шегінің аяғына дейінгі төменгі шегі;

      2) әуеайлақтық биіктігіне қатысты 60 м биіктікте орналасқан жоғарғы шегі;

      Ішкі өтпелі беттің төменгі шегінің биіктігі жалпы жағдайда айнымалы мән болып табылады және:

      1) қонуға кірудің ішкі бетінің бүйірлік шегінің бойында және үзілген қону бетінің бойында - қаралып отырған нүктедегі тиісті бетінің асырылымына тең;

      2) ұшу жолағының бойында - ҰҚЖ осьтік сызығының ең жақын нүктесінің асырылымына тең.

      Ескертпе. Ұшу жолағының бойымен орналасқан ішкі өтпелі беттің бөлігі ҰҚЖ-ның пішіні қисықсызықтық болғанда қисықсызықты болып табылады немесе ҰҚЖ-ның түзусызықты пішіні кезінде жазықтық болып табылады. Ішкі өтпелі беттің жоғарғы шегінде ҰҚЖ пішініне қарай не қисықсызықты не түзусызықты болады.

      8. Үзілген қонудың беті - ҰҚЖ табалдырығының сыртында орналасқан және ішкі өтпелі беттердің арасынан өтетін еңкіш бет (4-сурет).

      Үзілген қону бетінің:

      1) ҰҚЖ табалдырығының сыртында берілген қашықтықта ҰҚЖ осьтік сызығына перпендикулярлы өтетін төменгі шегі;

      2) төменгі шектің шеттерінен басталатын және ҰҚЖ осьтік сызығын қамтитын тік жазықтықтан берілген бұрыш бойынша бірқалыпты тарайтын екі бүйірлік шектері;

      3) төменгі шекке параллельді және әуеайлақтық биіктігіне қатысты 60 м биіктікте орналасқан жоғарғы шегі бар.

      Төменгі шектің биіктігі ҰҚЖ-ның осьтік сызығының төменгі шектің орналасқан тұсындағы асырылымына тең.

      Үзілген қону бетінің еңкіштігі ҰҚЖ осьтік сызығын қамтитын тік жазықтықта өлшенеді.

      9. Ұшу-көтерілу беті - ұшу жолағының немесе бос аймақтың (бар болған жағдайында) сыртында орналасқан еңкіш бет (1-сурет).

      Ұшу-көтерілу бетінің:

      1) ұшу жолағының немесе бос аймақтың соңында (егер ол бар болса) көлденең, ҰҚЖ-ның осьтік желісіне перпендикулярлы және симметриялы орналасқан, ұзындығы белгіленген төменгі шегі бар;

      2) төменгі шектің шеттерінде басталатын және ұшу-көтерілу кезінде ӘК жолының сызығынан белгіленген бұрышпен бірқалыпты тарайтын екі бүйірлік шектері бар, олар:

      3) А, Б, В, Г кластарындағы ҰҚЖ үшін 2000 м еніне дейін және содан кейін жоғарғы шекке дейін параллельді созылып жалғасады;

      4) Д және Е класындағы ҰҚЖ үшін белгіленген ұзындықтың жоғарғы шегіне дейін орналасады;

      5) ұшу-көтерілу кезінде көрсетілген көлденең және перпендикулярлы өтетін жоғарғы шегі бар.

      Түзусызықты жол желісі кезінде бүйірлік шектердің айырымы мен беттің шеткі ені ҰҚЖ-ның осьтік желісінің жалғасынан есептеледі, ал қисықсызық кезінде - ұшу-көтерілгеннен кейін биіктікті жинақтауға жоспарда белгіленген желі жолынан есептеледі.

      Ұшу-көтерілу бетінің төменгі шегінің биіктігі ҰҚЖ-ның аяғынан ұшу жолағының аяғына немесе бос аймаққа дейінгі (ҰҚЖ-дан қайсысы алыс болуына байланысты) шектерде ҰҚЖ ось желінің жалғасуында өңірдің ең биік нүктесіне тең болады.

      Ұшу-көтерілу беті түзусызық беті кезінде, ұшу-көтерілу бетінің еңкіштігі ҰҚЖ-ның осьтік желісін қамтитын тік жазықтықта өлшенеді.

      Ұшу-көтерілу беті қисықсызық пішінді болғанда, ұшу-көтерілу бетінің еңкіштігі ҰҚЖ-ның ұшу-көтерілу кезіндегі жолының белгіленген желісін қамтитын тік бетте өлшенеді.

      Қонуға кіру жолындағы кедергілерді шектеу беттерінің өлшемдері, еңістері және салыстырмалы биіктіктері

      1-кесте

Беттер және олардың

параметрлері

Жабдықталмаған

ҰҚЖ-ы

Аспап бойынша

қонуға кіру

ҰҚЖ-ы

I, II, III

санаттар

бойынша

дәлме-дәл

қонуға кіру

ҰҚЖ-ы

А-Г

Д

Е

А-Г

Д-Е

А-Г

Д-Е

1

2

3

4

5

6

7

8

КОНУСТЫҚ

Еңкіштігі, %

5

5

5

5

5

5

5

Биіктігі (ішкі горизонтальдік бетке қатысты), м

100

50

50

100

50

100

50

ІШКІ КӨЛДЕНЕҢ

Радиусы (r), м

4000

2500

2500

4000

3500

4000

3500

Биіктігі

(аэродромның

биіктігіне

қатысты), м

50

50

50

50

50

50

50

ҚОНУҒА КІРУДІҢ








Төменгі шегінің

ұзындығы, м

160(1)

108

80

300

150

300

150

Табалдырықтан

қашықтығы, м

60

60

30

60

60

60

60

р жағына қарай

алшақтауы, %

10

10

10

15

15

15

15

Бірінші сектор:

- ұзындығы, м

3000

2500

1600

3000

2500

3000

3000

- еңкіштігі, %

2,5

3,33

3,33

2

2,5

2

2,5

Екінші сектор:

- ұзындығы, м

-

-

-

3600(2)

-

3600(2)

12000

- еңкіштігі, %

-

-

-

2,5

-

2,5

3,0

Горизонтальдік

сектор - ұзындығы, м

-

-

-

8400(2)

-

8400(2)

-

Жалпы ұзындығы

-

-

-

15000

-

15000

15000

ҚОНУҒА КІРУДІҢ ІШКІ

БЕТІ








Ішкі шегінің

ұзындығы, м

-

-

-

-

-

120(3)

90

Табалдырықтан

қашықтығы, м

-

-

-

-

-

60

60

Әр жағына қарай

алшақтауы, %

-

-

-

-

-

0

0

Еңкіштігі, %

-

-

-

-

-

2

2,5

Ұзындығы, м






900

900

ӨТПЕЛІ








Еңкіштігі, %

14,3

20

20

14,3

20

14,3

20

ІШКІ ӨТПЕЛІ

Еңкіштігі, %

-

-

-

-

-

33,3

40

ҮЗІЛГЕН ҚОНУДЫҢ

Ішкі шегінің

ұзындығы, м

-

-

-

-

-

120(3)

90

Табалдырықтан

қашықтығы, м

-

-

-

-

-

1800(4)

1800(4)

Әр жағына қарай

алшақтауы, %

-

-

-

-

-

10

10

Еңкіштігі %

-

-

-

-

-

3,33

4


      (1) В класты ҰҚЖ үшін 140 м және Г класты ҰҚЖ үшін 130 м.

      (2) Бұл ұзындық көлденең сектордың биіктігіне қарай өзгере алады.

      (3) Қанатының құлашы 65 м және одан астам, бірақ 80 м-ден кем емес ӘК-ін қабылдауға арналған ҰҚЖ үшін 156 м (қанатының құлашы 65 м-ден бастап 75 м-ге дейін және сыртқы авиашиналары бойынша ізінің ені 10,5 м-ге дейін ӘК-ін қабылдауға арналған ҰҚЖ үшін 140 м).

      (4) Немесе ҰҚЖ табалдырығынан ҰҚЖ-ның соңына дейін, қайсысының азырақ болатынына байланысты.

      Ұшу-көтерілу бетінің өлшемдері мен көлбеуі

      2-кесте

Ұшу-көтерілу бетінің параметрі

Класы

ҰҚЖ

А, Б, В, Г

Д

Е

1

2

3

4

Төменгі шегінің ұзындығы, м

180

80

60

Әр жағына қарай алшақтауы, %

12,5

12,5

12,5

Ұзындығы, м

15000

7000

7000

Жоғарғы шегінің ұзындығы, м

2000

1830

1810

Көлбеуі %

1,6

3,33

3,33


      * Егер іс жүзінде объектілердің бір де бірі ұшу-көтерілу бетіне 3,33% көлбеуден жете алмаса, онда жаңа объектілердің биіктігі іс жүзінде тұрған кедергілер негізінде белгіленген қолда бар ұшу-көтерілу бетінің көлбеуін сақтау шарты бойынша шектеледі, бұл ретте осы көлбеу 1,6%-дан кем болмауы тиіс.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
8-қосымша

ҰҚЖ-ның жарық-сигналдық жабдығымен жабдықтау

ҰҚЖ (бағыт)

Жарық-сигналдық жабдығының жүйесі

ҰҚЖ-ның аспаптар бойынша кіру қонуы

ҚАО немесе одан жоғары

І санатты қонуға дәлме-дәл кіру ҰҚЖ

ҚЖО-I немесе одан жоғары

ІІ санатты қонуға дәлме-дәл кіру ҰҚЖ

ҚЖО-II немесе одан жоғары

ІІІ санатты қонуға дәлме-дәл кіру ҰҚЖ

ҚЖО-III

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
9-қосымша

ҚАО, ҚЖО-I, ҚЖО-II және ҚЖО-III жүйелерінде
оттарды орнату бұрыштары

      1. ҚАО, ҚЖО-I, ҚЖО-II және ҚЖО-III жүйелерінде оттарды орнату бұрыштары 1-3 кестелерінде келтіріледі.

ҚАО жүйелеріндегі оттарды орнату бұрыштары

      1-кесте

р/с

Оттардың атауы

Оттарды т жазықтықта

орнату бұрыштары*,

град.

Жинақтылық,

град.

1

Орталық қатардың және жарық

көкжиегінің жақындау оттары

ҰҚЖ табалдырығынан мынадай

қашықтықтарда:



0 - 300 м

4,0

0

301 м - 600 м

6,0

0

601 м және одан астам

8,0

0

2

Жарық көкжиегінің оттары

4,0

0

3

ҰҚЖ және СТЖ оттары

3,0

3,0

ҚЖО-I жүйелерінде оттарды орнату бұрыштары

      2-кесте

р/ №

Оттардың атауы

Оттарды тік жазықтықта орнату бұрыштары*, град.

Жинақтылық*, град.

1

Орталық қатардың және жарық көкжиегінің жақындау оттары ҰҚЖ табалдырығынан мынадай қашықтықтарда:



0 - 300 м;

301 м - 450 м;

451 м - 600 м;

601 м және одан астам

4,5

5,0

5,5

6,0

0

0

0

0

2

ҰҚЖ кіру оттары және қапталдық кіру оттары

3,5

0

3

ҰҚЖ-ның бүйірлік оттары

3,0

3,5

4

Қону белгісінің оттары

3,0

3,5

5

ҰҚЖ-ның шектегіш оттары

3,0

0

6

ҰҚЖ-ның осьтік оттары

3,5

0

ҚЖО-II және ҚЖО-III жүйелерінде оттарды орнату бұрыштары

      3-кесте

р/с №

Оттардың атауы

Оттарды

тік жазықтықта

орнату бұрыштары, град.

Жинақтылық*, град.

1

Орталық қатардың және жарық көкжиегінің жақындау оттары ҰҚЖ табалдырығынан мынадай қашықтықтарда:



0 - 315 м;

316 м - 475 м;

476 м - 640 м;

641 м және одан астам

5,5

6,0

7,0

8,0

0

0

0

0

2

Бүйрлік қатардың жақындау оттары ҰҚЖ табалдырығынан мынадай қашықтықтарда:



0 - 115 м

116 м - 215 м

216 м және одан астам

5,5

6,0

6,5

2,0

2,0

2,0

3

ҰҚЖ-ның бүйірлік оттары ҰҚЖ ені

төмендегідей болғанда:



60 м дейін

60 м және одан астам

3,5

3,5

3,5

4,5

4

ҰҚЖ-ның кіру оттары

5,5

3,5

5

Қапталдық кіру оттары

5,5

2,0

6

ҰҚЖ-ның шектегіш оттары

2,5

0

7

ҰҚЖ-ның осьтік оттары

4,5

0

8

Қону аймағының оттары

5,5

4,0

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
10-қосымша

ҚАО жүйесі оттарының жарықтылығын реттеу

      1-кесте

МКА км (тәулік мезгілі)

Жарықтылық сатылары ЖР

6-дан астам түнде

3

6-4 түнде

4

4-тен кем түнде немесе 2-ден кем күндіз

5

ҚЖО жүйесі оттарының жарықтылығын реттеу

      2-кесте

МКА км (тәулік мезгілі)

Батырманың нөмірі

Жақындау және ЖК оттары бүйірлік жақындау оттары

Кіру оттары

ҰҚЖ оттары

Қону аймағының оттары

ҰҚЖ-ның осьтік оттары

Глиссадалық оттар

БРЖ оттары мен белгілері

Импульстік оттар

6-дан астам түнде

1

1

1

1

1

3

3

3


6-4 түнде

2

1

1

1

1

3

3

3


4-2 түнде

3

2

2

2

1

4

4

4


2-1 түнде

4

3

3

3

2

4

4

4


1-ден кем түнде (2-1 күндіз)

5

4

4

4

3(4)

5

5

5


1-ден кем күндіз

6

5

5

5

5

5

5

5

мах

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
11-қосымша

Әуеайлақ белгілері

      Ескертпе. Орындауға міндетті нұсқауларды және көрсеткіш белгілерді қамтитын таңбалаулар құрамы мен олардың үлгілері 1 және 2-суреттерінде тиісінше келтірілген, ал белгілердің орналасуының үлгілері 3, 4, 5-суреттерінде берілген.

      Орындауға міндетті нұсқауларды қамтитын белгілер

      1. Орындауға міндетті нұсқауларды қамтитын белгілер, егерде диспетчерлік пункттің басқадай нұсқауы болмаса, бұру-жылжу әуе кемесінің немесе көлік құралының одан арғы қозғалысы рұқсат етілмейтін орынды белгілеу үшін көзделеді.

      2. Орындауға міндетті нұсқауларды қамтитын белгілер, ҰҚЖ-ны көрсету белгілерін, I, II, III санаттағы тосу орындарын, ҰҚЖ жанында тосу орнының белгілерін және "Тоқта" белгілерін қамтиды. Магниттік курстар белгілері және "Тоқта" белгісі әуеайлақтарда бұру-жылжу жабдығын қайта жаңартуға дейін болуы мүмкін.



      1-сурет. Орындауға міндетті нұсқауларды қамтитын

      белгілердің құрамы мен үлгілері



      2-сурет. Көрсеткіш белгілердің үлгілері

Көрсеткіш белгілері

      3. Көрсеткіш белгілері, орналасу орнын белгімен көрсету мүмкіндігі туындағанда немесе жылжу маршруты (бағыты немесе межелі орны) туралы мәлімет ұсыну қажеттілігі туындаған жағдайда орнатылады.

      4. Көрсеткіш белгілері орналасу орындарының белгілерін, жылжу бағыттарын, ҰҚЖ-дан шығуын, қиылысу орнынан ұшып көтерілу белгісін, сондай-ақ топырақтық негіздегі БРЖ және ТО үшін қолданылатын БРЖ және ТО белгілерін қамтиды. Бұру-жылжу құрал жабдығын қайта жаңартқанға дейін әуеайлақтарда қосымша мәлімет белгілері (көк түсті аядағы ақ символдар) және БРЖ-ын таңбалау белгілері болуы мүмкін.

      5. Жылжу бағыттары мен ҰҚЖ-дан шығу белгілеріндегі жазу ӘК шығатын БРЖ-ның шарттық белгіленуінен және жылжу бағытын көрсететін нұсқағыштан тұруы тиіс.

      6. Қиылысу орнынан ұшып көтерілу белгісіндегі жазу 6-т. көрсетілгендей, орналастырылатын екпіндеу арақашықтығын көрсетуі тиіс.



      3-сурет. А және Б типті ҰҚЖ-ның жанындағы тосу

      орындарының таңбалану белгілері орналасуының үлгілері

      7. Жылжу бағытының белгілеріндегі нұсқағыш, егер бұрылысты сол жаққа қарай орындау немесе түзудің бойымен жылжуды жалғастыру қажет болса - белгінің сол жақ бөлігінде болуы тиіс, ал егерде бұрылысты оң жаққа қарай орындау қажет болса - белгінің оң жақ бөлігінде болуы тиіс.

      8. Орналасу орнындағы белгідегі жазба БРЖ, ҰҚЖ орналасқан орынның немесе әуе кемесі тұрған не соған бұрылып барып шыққан басқа жасанды төсемнің орналасқан орнының белгісінен тұрады, және оның нұсқағыштары болмайды.

      9. Босатылған ҰҚЖ белгісіндегі символ А типті ҰҚЖ-ның жанындағы тосу орнының таңбалауын бейнелейді(2-сурет)



      4-сурет. Әуеайлақтық белгілерді орналастыру үлгісі

      Ескертпе. Әрекеттегі әуеайлақтарда, олардың қайта жаңартылуына дейін БРЖ белгіленуі сандық нысанда болуы мүмкін.





  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
12-қосымша



      1-сурет. Әуеайлақты таңбалау сызбасы:

      I - жасанды төсенішті ұшу-қону жолағы; II - жылжыту жолы; III - перрон.1 - ҰҚЖ табалдырығы; 2 - ПМПУ сандық белгісі; 3 - ҰҚЖ осі; 4 - бекітілген арақашықтық аймағы; 5 - қону аймағы; 6 - ҰҚЖ шеті; 7А - ҰҚЖ жанында күту орнын А типімен таңбалау; 7Б - ҰҚЖ жанында күту орнын Б типімен таңбалау; 8 - БРЖ остері; 9 - ҰҚЖ-дан Б-ЖЖ-ға жылжыту учаскесі; 10 - Түзу және қисық бойынша ӘК-ні жылжыту жолдары; 11 - ӘК тоқтайтын аймақ; 12 - тұрақ саны; 13 - қызмет көрсету контуры; 14 - арнайы автокөліктердің қозғалу жолдары; 15 - арнайы автокөліктерді тоқтатуға арналған белгі; 16 -Күтудің екі аралық орны

      Ескертпе. 1. Жұлдызшамен берілген бөлшек сандар А, Б, В класты әуеайлақтарды таңбалау белгілерінің көлемін көрсетеді, бөлгіштер - Г, Д класты әуеайлақтарды таңбалау белгілерінің көлемі

      Өлшемдер метрмен берілген.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
13-қосымша



      Cурет. Таңбалау сұлбасы:

      А - параллельді ЖҰҚЖ-ын таңбалау; Б - ығыстырылған табалдырықты таңбалау.

      Ескертпе. Өлшемдер метрмен берілген.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
14-қосымша

Параметрлері

ЖҰҚЖ-ын таңбалау элементтері

Кіреберіс осьтік желі сызық

Қону аймағы

Бекітілген қашықтық аймағы

I, II, III категориялы қонуға дәлмә -дәл бет алу ЖҰҚЖ шеті


А,Б,В,Г және Д

Е

А,Б,В

Г,Д

Е

А,Б

В

Г

Д

А,Б

В

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

ЖҰҚЖ шетінен қашықтығы, м

3,0

3,0










1,0

ЖҰҚЖ  cоңынан,қашықтығы, м

6,0

6,0










-

Жолақтардың өлшемі, м: қзындығы кем дегенде

30,0

12,0

30,0

30,0

12,0

22,5

22,5

22,5

18,0

50,0

50,0

ҰҚЖ ұзындығына байланысты

ені

1,8-2,0

1,8-2,0

0,5

0,3

0,3

0,3

0,3

0,3

0,3

8,0

8,0

0,9

Кіреберіс таңбасының басталуынан қашықтық, м

-

-

63,0 (78,0)

63,0 (78,0)

45,0

150,0

150,0

150,0

150,0

300,0

300,0

33

Жолақтар саны, дана

ҰҚЖ ұзындығына байланысты

ҰҚЖ ұзындығына байланысты

12

8

6

4

2

2

2

ЖҰҚЖ өсіне ең жақын жолақтардың ішкі жақтары арасындағы қашықтық ,м

3,6-4,0

3,6-4,0

-

-

-

18,0-22,5

18,0-22,5

18,0-22,5

18,0

18,0-22,5

18,0-22,5

ҰҚЖ ұзындығына байланысты

Жолақтар арасындағы қашықтық,м

1,8

1,8

30,0

30,0

12,0

150,0

150,0

150,0

150,0

-

-

-


      Ескертпе: 1. I.II, ІІI санаттағы қонуға дәлме-дал бет алу ЖҰҚЖ-да желінің ені 0,9 м болуы тиіс.

      2. ЖҰҚЖ осьтік желінің таңбалану ЖҰҚЖ-ның бойлық желінің бойымен орналасуы керек.

      3. Жакша ішіндегі параметрлер мәні параллельді ЖҰҚЖ-ын таңбалауда пайдаланылады.

      4. Қону аймағының жолақтар саны бір қону курсына арналған бекітілген қашықтықтың таңбалау белгілерін ескере отырып берілген.

      5. ЖҰҚЖ таңбалау белгілері: осьтік желі, қону аймағы, бекітілген қашықтық аймағы, ЖҰҚЖ және ҚМЖБ шеті кіреберіс таңбасының басталуынан орналасады.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
15-қосымша

ҰҚЖ-дағы күту орындарын және аралық күту орындарын таңбалау

      1. РМЖ-мен жабдықталған ҰҚЖ-ға жанасатын БРЖ-да (бұру-жылжу маршруттарында) тосу орындары таңбалауының екі типі салынуы мүмкін: А және Б типіндегі. Б типіндегі таңбалау (ҰҚЖ-дан едәуір алшақ, қосымша) ҰҚЖ алдында тосудың екі орны қажет болған жағдайларда ғана салынады.

      Ескертпе.ҰҚЖ қасындағы күту орындарын қосымша таңбалау қажеттілігін экономикалық тиімділікке және басқа жағдайларға байланысты авиакәсіпорын анықтайды. Әдетте, бұндай қажеттілік, ҰҚЖ-дағы ұшудың елеулі қарқындылығы және ГРМ-нің белгілі бір орналасуы кезінде туындайды, мысалы ЖҰҚЖ мен БРЖ-ның арасында. Бұл жағдайда, қосымша таңбалау арқылы ҰҚЖ-ға бұрып-жылжу уақытын едәуір қысқартуға болады.

      2. Аралық күту орындарының таңбалауы БРЖ-ның қиылысатын жерлерінде, ӘК және көлік құралдары бір мезгілде келуі мүмкін және оларды осы БРЖ-да пайдаланылатын ұшақтың максимальді индексіне сәйкес 41-тармақ бойынша кесіліп өтетін БРЖ үшін қабылданатын қауіпсіз қашықтықта оларды тоқтату қажеттілігі туындағанда салынады. Аралық күту орындарының таңбалауы осы ҚР АА ӘПЖН 12-қосымшаның суретіне сәйкес салынады.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
16-қосымша



      1-сурет. БРЖ қиылысатын орындарды таңбалау сызбасы

      Ескертпе. Өлшемдер метрмен берілген.



      2-сурет. БРЖ шетін таңбалау сұлбасы

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
17-қосымша



      Cур. Перронды таңбалау сызбасы

      1 - ӘК-нің бұру-жылжу осьтері;

      2 - тұрақ нөмірі;

      3 - ӘК тоқтайтын орындағы Т-бейнелі белгі;

      4 - ӘК-ге қызмет көрсету аймағының контурлары (қауіпсіз қашықтық желісі);

      5 - арнайы көліктердің тоқтайтын орнының белгісі;

      6 - арнайы көліктердің жүру жолдары;

      7 - арнайы көліктер жүру жолдарын бөлетін ось;

      8 - арнайы көліктердің кіруіне және шығуына рұқсат белгісі;

      9 - арнайы көліктердің кіруіне және шығуына рұқсат белгісі;

      10 - арнайы көліктердің тек кіруіне рұқсат белгісі.

      Ескертпе. Өлшемдер метрмен берілген.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
18-қосымша

А, Б, В, Г, Д және Е класындағы
ҰҚЖ таңбалау белгілерінің ескерілуі

Таңбалау белгілерінің атаулары

ҰҚЖ класы

А, Б, В, Г, Д

Е

"Т" қондыру белгісі

Бұрыштық

Осьтік

+

+

+

+

-

-

      Ескертпе. "+" таңбасы жабдықтың міндетті болуын көрсетеді, "-" таңбасы тыйым салуы болып табылмайды және жабдықтың ең аз құрамын анықтау үшін қолданылады.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
19-қосымша



      Cурет. А, Б, В, Г, Д класты ТҰҚЖ таңбалау белгілерімен бар жабдықтау сызбасы:

      1 - "Т" қондыру белгісін таңбалау; 2 - бұрыштық таңбалау белгісі; 3 - осьтік таңбалау белгісі

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
20-қосымша



      Cурет. Е класты ТҰҚЖ таңбалау белгілерімен бар жабдықтау сызбасы:

      1 - "Т" қондыру белгісін таңбалау

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
21-қосымша



      Cурет. Қозғалыс үшін жабық ТҰҚЖ және БРЖ-ны таңбалау

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
22-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
23-қосымша

А, Б, В, Г, Д және Е класты ҰҚЖ үшін белгілерді
белгілеудің ең төменгі биіктігі

      Кесте

ҰҚЖ класы

Шартты белгілердің ең төменгі биіктігі (Н), мм

Орындауға міндетті нұсқаулықтарды қамтитын белгі

Көрсету белгісі

ҰҚЖ-дан шығу белгісі

Басқа белгілер

А, Б, В, Г

400

400

300

Д, Е

300

300

200


      Ескертпе. Орналасу орнының белгісі ҰҚЖ-ын белгілеу белгісімен бірге орнатылатын жерлерде шартты белгілердің өлшемі орындауға міндетті нұсқаулықтарды қамтитын белгілер үшін орнатылған өлшемге сәйкес келеді.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
24-қосымша

Объектілерді құрылыс өлшемдеріне байланысты таңбалау

      Кесте

Құрылыстың өлшемдері, м

Ең үлкен өлшемнен үлестегі жолақтың ені

1

2

100 - 210

210 - 270

270 - 330

330 -390

390 - 450

450 - 510

510 - 570

570 - 630

1/7

1/9

1/11

1/13

1/15

1/17

1/19

1/21

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
25-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
26-қосымша

ҚАО, ҚЖО-I, ҚЖО-II, ҚЖО-III жүйелерінің құрамы

Атауы

ҚАО

ҚЖО-I

ҚЖО-II

ҚЖО-III

Жақындау оттарының кіші жүйесі

+1

+

+

+

ҰҚЖ-ның бүйірлік (қону) оттары

+

+

+

+

ҰҚЖ-ның кіру оттары

+

+

+

+

Қапталдық кіру оттары

+

-

-

-

ҰҚЖ-ның шектегіш оттары

+

+

+

+

ҰҚЖ-ның осьтік оттары

-

+2

+

+

Қону аймағының оттары

-

-

+

+

Глиссаданы көзкөрінімдік бейнелеу жүйесі

+

+

+

+

ҰҚЖ-дағы кері бұрылыс алаңшасының оттары

+

+

+

+

БРЖ-ның бүйірлік оттары

+

+

+

+

БРЖ-ның осьтік оттары

-

-

-

+

"Стоп" сызығының оттары

-

-

+

+

Аралық тосу орындарының оттары

-

-

-

+

Әуеайлақтық белгілер

+

+

+

+


      Жақындау оттарының кіші жүйесі іс жүзінде жүзеге асырыла алатын жерлерде көзделеді

      ҰҚЖ-ның осьтік оттары ҚЖО-І жүйелерінде ені 60 м-ден астам ҰҚЖ-да көзделеді.

      Ескертпе. "+" белгісі жабдықтың міндетті түрде болуын білдіреді, "-" белгісі тыйым салушы болып табылмайды және жабдықтың ең аз құрамын белгілеу үшін қолданылады.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
27-қосымша

Жақындау оттарының орналасуы

      Жақындау оттары мүмкіндігінше көлденең жазықтықта орналастырылады. Егер бұл мүмкін болмаса, оттардың орналасу жазықтығының (жазықтықтарының) көлбеу градиенттері барынша төмен және мүмкіндігінше сирек өзгертілуі тиіс. Бұл ретте кез келген учаскеде, соның ішінде СТЖ немесе БА-да, ҰҚЖ-дан шығатын бағыттағы көтерілетін орталық оттар қатарының көлбеу градиенті 1/66-дан аспауы, ал төмендейтіні - 1/40-тан аспауы тиіс.

      Жарық көкжиектерінің оттары үшін көлбеу градиенті 1/80-нен аспауы тиіс.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
28-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
29-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
30-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
31-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
32-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
33-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
34-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
35-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
36-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
37-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
38-қосымша

PAPI, APAPI жүйелеріндегі глиссада бұрыштары

Глиссада бұрышы

Дифференциалдық орнату бұрышы

PАPI

АPАPI

2,50 - 40

40 - 70

00020/а)

00030/

2,50 - 40

40 - 70

а) Ұшқыш көзінің деңгейі мен борттық антенна арасында түрлі тік қашықтықтары бар әуе кемелеріне арналған глиссадаларды келісімдеу мақсатында "глиссадада" секторды 00020/ ден 00030/ дейін ұлғайтуға рұқсат етіледі.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
39-қосымша

Глиссаданы көзбен қарап индикациялау
жүйелеріне қатысты кедергілерден қорғау беттерінің өлшемдері

      Кесте

Беттің өлшемдері

ҰҚЖ-ның класы

А, Б

В, Г

Д

Е

Төменгі шектің ұзындығы, м

ҰҚЖ табалдырығынан қашықтық, м

Алшақтау (әрбір жаққа), %

Жалпы ұзындығы, м

Көлбеу (h), град.:

а) PАPI

б) АPАPI

300

60

15

15000

а*- 0,57

-

300

60

15

15000

а*- 0,57

-

150

60

15

7500

а*- 0,57

а*-0,9

150

60

15

7500

а*- 0,57

а* - 0,9

* - 1-оттың биіктеу бұрышы (37-қосымшаның сур.)

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
40-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
41-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
42-қосымша

А, Б, В, Г, Д және Е класты ҰҚЖ бойынша ҰҚЖ белгісінің биіктігі

      Кесте

ҰҚЖ класы

Шартты белгінің

биіктігі (Н), мм

Беткі панельдің

биіктігі, мм

(кем емес)

Орнатылған

белгінің

биіктігі, мм

(астам емес)

А, Б, В, Г

400

300

800

600

1100

900

Д, Е

300

200

600

400

900

700


      Ескертпе. Шекаралық маркер 18-қосымшаның суретінде көрсетілген әр бұрыштық таңбалау белгісінің ортасында орнатылады

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
43-қосымша

Таңбалау белгілері (маркировка) және топырақтық
ҰҚЖ, БРЖ,ТО мен перрон үшін таңбалаулар
1. "Т" қону белгісінің таңбалауы

      1. "Т" қону белгісінің таңбалауы 6 жаймадан тұратын жинақты қамтиды: үшеуі - ақ және үшеуі - қызыл түсті. Сигналдық жайманың өлшемдері барлық кластағы ТҰҚЖ үшін 5 х 1 м-ге тең.

      2. Сигналдық жаймаларды қар басып қалуына жол бермеу үшін оларды биіктігі қардың есептік қалыңдығынан 0,1 - 0,2 м асатын жеңілдетілген тіректерге орнатады. Сигналдық жаймалардың алыстан жақсы көрінуі үшін оларды ӘК қону бағытына қарай 6-80 еңкіштікпен орналастырады.

2. Бұрыштық таңбалау белгісі

      1. Бұрыштық таңбалау белгісі (1-сурет) ТҰҚЖ шектерін белгілеуге және бекітуге арналады және жұқа бетоннан, шағылтастан немесе құм төсеміндегі қалыңдығы 0,1 - 0,12 м қиыршықтастан жасалады.

      2. Белгінің беті ақ түске, ал құмды немесе құмаралас топырақта - қызғылт түске боялады.



      1 - шекаралық белгі орнатылатын орын; 2 - жұқа бетон; 3 - құмды төсем

3. Осьтік таңбалау белгісі

      1. Осьтік таңбалау белгісі, бүйірі 3 м теңқабырғалы үшбұрыш пішінінде болады. Оны құмды негізге төселген, қалыңдығы 0,1 - 0,12 м тығыздалған шағылтастан (қиыршықтастан) жасайды. Белгі ақ түске боялады.

4. Таяу таңбасы

      1. Таяу таңбасы (2-сурет) теңқабырғалы үшбұрыш пішінінде болады.

      2.Таңбаның беті жазғы мезгілде ақ түсті, ал қысқы мезгілде - ортасында ені 0,6 м қызғылт немесе қызыл жолағы бар, қара түсті болады.



5. ҰЖ соңы мен БЖРМ арасындағы осьтік таңба

      1. ҰЖ-ның соңы мен БЖРМ арасындағы осьтік таңбалар (3-сурет) теңқабырғалы үшбұрыш түрінде орындалады да, қызыл (қызғылт) және қара түсті кезектескен жолақтарға боялады, белгінің шеткі жолақтары қызыл (қызғылт) түске боялуы тиіс.



6. Шекаралық таңба

      1. Шекаралық таңбалар (4-сурет) конус түрінде болады.

      2. Шекаралық таңбаның беті қызыл және ақ түсті немесе қара және ақ түсті кезектескен көлденең жолақтармен боялады. Төменгі жолақ күңгірт түске боялады.



7. Кіру таңбасы

      1. Кіру таңбасы (5-сурет) үшқырлы призма пішінінде болады. Таңба өзінің қимасында негізі 1,2 м-лі теңбүйірлі үшбұрыш түрінде болады.

      2. Таңбаның алдыңғы жағы кезектескен ақ және қара түсті тік жолақтармен боялады. Кіру таңбасының ТҰҚЖ-ның соңын белгілейтін сыртқы жағы кезектескен ақ және қара (қызғылт) түсті жолақтармен боялады. Шеткі жолақтары күңгірт түсті болуы тиіс.



8. Қону аймағының таңбасы

      1. Қону аймағының таңбасы (6-сурет) үшқырлы призма түрінде болады. Таңбаның қимасы қабырғалары 0,9 м-лі теңқабырғалы үшбұрыш пішінді болады. Таңбаны ағаш тіректен жасайды да жұмсақ материалмен қаптайды.

      2. Қону таңбасының қону бағытынан көрінетін беті жазғы маусымда ақ түске, қысқы мезгілде - қара түске боялады. Таңбаның сыртқы жағын қызыл (қызғылт) түске бояйды.



9. Жолақ ортасының таңбасы

      1. ТҰҚЖ ортасы таңбасының құрылымы 7-суретте көрсетіледі. Жақсы көрінуі үшін жолақ ортасының таңбасы диаметрі 0,9 м шеңбердің бойымен бір-бірінен тең қашықтықта орналасқан, саны 12 данадан тұратын сары шамдармен жабдықталуы мүмкін.



10. Бүйірлік шектің таңбасы

      1. Бүйірлік шектің таңбасы (8-сурет) ретінде тіктөртбұрышты пішіндегі қалқан қолданылады. Таңба, өзінің қардың есептік қабатының бетінен қалқанның төбесіне дейінгі биіктігі 1,4 м-ді құрайтындай етіп, тіректерге орнатылады.

      2. Қалқанның беті қону жағынан диагоналі бойынша ақ түсті жолағы бар қызыл (қызғылт) түске боялады. Белгінің қарсы жағы қызыл түске боялады.



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
44-қосымша



      Сурет. А, Б, В, Г кластағы ТҰҚЖ-ын маркерлермен жабдықтау сұлбасы:

      1 - ТҰҚЖ ортасының маркері; 2 - шекаралық маркер; 3 - қону аймағының маркері;

      4 - кіру маркері; 5 - бүйірлік шектердің маркері; 6 - ҰЖ және ЖМРМ арасындағы осьтік маркер; 7- жақындау маркері; 8 - ЖМРМ.

      Ескертпе. Шекаралық маркер 18-қосымшаның суретінде көрсетілген әрбір шартты таңбалау белгісінің ортасына орнатылады.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
45-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
46-қосымша

Желмеңзегіш

      1. Желмеңзегіш (1-сурет) шолақ конус пішінді және ақ кө денең жолақтардың қызғылт-қызыл немесе ақ пен қара түстерін кезектестіріп боялады.



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
47-қосымша

Құрылыстардағы бөгегіш оттардың орналасуы

      Осы қосымшада келтірілген диаграммаларда құрылыстардағы (кедергілерге жатқызылмайтын кедергілер мен объектілердегі) бөгегіш оттардың тігінен орналасуы көрсетілген. Белгілі бір немесе басқадай бөгегіш оттың құрылыстың жоғарғы бөлігінен төменгі бөлігіне дейін орналасуы оттың орналасуының қатыстық биіктігін көрсететін бөлшек санның түрінде келтіріледі. Мысалы, "1/2" немесе "1/8", осы оттың құрылыстың биіктігінің тиісінше жартысында немесе сегізден бір биіктігінде орналасатынын көрсетеді. Диаграммаларда келтірілетін "50 кд/м2" мәні аяның жарықтығын білдіреді.



      1-сурет. В типіндегі қарқындылығы төмен, тұрақты сәулеленетін қызыл оттары бар және В типіндегі қарқындылығы орташа жылтылдағыш қызыл оттармен кедергілерді жарықпен қоршау жүйесі



      2-сурет. С типіндегі қарқындылығы орташа тұрақты сәулелегіш қызыл оттары бар кедергілерді жарықпен қоршау жүйесі



      3-сурет. А типті/С типті, қарқындылығы орташа, жылтылдағыш оттары бар кедергілерді жарықпен қоршаудың қосақталған жүйесі



      4-сурет. А типіндегі қарқындылығы жоғары, жылтылдағыш ақ оттары бар кедергілерді жарықпен қоршау жүйесі



      5-сурет. А типті/В типті қарқындылығы жоғары орташа оттары бар кедергілерді жарықпен қоршаудың қосақталған жүйесі



      6-сурет. А типті/С типті қарқындылығы жоғары/орташа оттарымен кедергілерді жарықпен қоршаудың қосақталған жүйесі

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
48-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
49-қосымша

Оттар арасындағы жылтылдау аралығы:

Жалпы циклдің бір бөлігі

орташа және жоғары оттың

жоғары және төменгі оттың

төменгі және орташа оттың

1/13

2/13

10/13

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
50-қосымша

І, ІІ және ІІІ санатты қонуға дәлме-дәл кіруге болатын ҰҚЖ-ының жабдығы

      Ескерту. 50-қосымша алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
51-қосымша

Қарқындылығы жоғары бөгегіш оттарды орнату бұрыштары

Жер бетіндегі оттың салыстырмалы биіктігі

Оттың көлденең жазықтығына қатысты ең жоғарғы қарқындылық бұрышы

151 м-ден астам

00

122 - 151 м

10

92 - 121

20

92 м-ден төмен

30

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
52-қосымша

Радиотехникалық жабдықтың параметрлері

      Ескерту. 52-қосымша алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
53-қосымша

Жерүсті қозғалысының жетілдірілген басқару жүйесіне қойылатын негізгі талаптар

      Ескерту. 53-қосымша алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
54-қосымша

І санаты бойынша қонуға дәлме-дәл кіру және А, Б, Д және Е класты құрал-аспап бойынша қонуға кіру ҰҚЖ (бағыттардың) метеожабдығының ең аз құрамы

      Ескерту. 54-қосымша алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
55-қосымша

ІІ және ІІІ А санаттары бойынша қонуға дәлме-дәл кіру ҰҚЖ (бағыттары) үшін метеорологиялық жабдықтың ең аз құрамы

      Ескерту. 55-қосымша алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
56-қосымша

      Ескерту. 56-қосымша алып тасталды – ҚР Индустрия және инфрақұрылымдық даму министрінің 23.07.2019 № 539 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
57-қосымша

Электрмен жабдықтаудың сенімділік деңгейі бойынша
электр энергиясын тұтынушылар санаттары және оларды электрмен
қоректендірудегі барынша рұқсат етілген үзіліс уақыты

№/с №

Электр энергиясын тұтынушының атауы

Жабдықталмаған ҰҚЖ (қонуға көзкөрінімдік кіру)

Құрал-аспап бойынша қонуға кіру ҰҚЖ-ы

І санаты бойынша қонуға дәлме-дәл кіру ҰҚЖ-ы

ІІ, ІІІ санаты бойынша қонуға дәлме-дәл кіру ҰҚЖ-ы

Электр энергиясын тұтынушының

санаты

Электр мен қоректендірудегі

барынша рұқсат етілетін үзіліс уақыты, с

Электр энергиясын

тұтынушының категориясы

Электр мен қоректендірудегі

барынша рұқсат етілетін үзіліс уақыты, с

Электр энергиясын тұтынушының

санаты

Электр мен қоректендірудегі

барынша рұқсат етілетін үзіліс уақыты, с

Электр энергиясын тұтынушының

санаты

Электр мен қоректен дірудегі барынша рұқсат етілетін үзіліс уақыты, с

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

1

Жарық-сигналдық жабдық:










а) жақындау оттары

І

120

І

60

ЕТ

1

ЕТ

1


б) ҰҚЖ оттары:










- кіру;





ЕТ

1

ЕТ

1


- бүйірлік, шектегіш;





ЕТ

1

ЕТ

1


- осьтік;

-

-

-

-

ЕТ


ЕТ

1


- қону аймағының

-

-

-

-

-

-

ЕТ

1


в) глиссаданы көзкөрінімдік индикациялау жүйесі

І

120

І

60

ЕТ

1

ЕТ

1


г) БРЖ оттары және әуеайлақтық белгілер

І

120

І

60

І

15

І

15


д) тоқта-оттары

-

-

-

-

-

-

ЕТ

1

2

ҚЖЖ (ЖЖРМ, АЖРМ) қондыру жүйесінің жабдығы

-

-

І

60

1

60

1

60

3

Радиомаяктік қондыру жүйесі:










- ILS (КРМ,ГРМ)

-

-

І

60

ЕТ

1

ЕТ

1


- Сыртқы МРМ

-

-

-

-

-

-

ЕТ

1


- ЖМРМ

-

-

І

15

ЕТ

1

ЕТ

1


- АМРМ

-

-

І

60

І

60

І

10


DME/N

-

-

І

60

ЕТ

1

ЕТ

1












2

3

4

5

6

7

8

9

10


ЖӘЖ ШДП, ҚДП (ҚЖДП), БЖДП:










- авиациялық әуе байланысы құралдары;

І

60

І

І

ЕТ

1

ЕТ

1


- авиациялық жер үсті байланысының диспетчерлік пункттері мен құралдары

І

60

І

60

ЕТ

15

ЕТ

1


Әуеайлақтардың метеорологиялық жабдығы (МРЛ-дан басқа)1)

-

-

І

60

І

60

І

60


Радиолокациялық бақылау және радионавигация құралдары:










- ШРЛ-А;

-

-

І4)

60

ЕТ

1

ЕТ

1


- ЖРЛ;



І4)







- ұшу алаңын шолудың радиолокациялық станциясы (ҰАШ РЛС);

-

-

-

-

-

-

1

153)


- АРП;

-

-

І

60

І

60

І

60


- МРЛ;

-

-

ІІ

- 2)

ІІ

- 2)

ІІ

- 2)


- ЖЖРС;



ІІ

- 2)

І

60

І

60


- барлық жаққа бағытталған ЕЖЖ РМА (VOR);

-

-

І

60

І

60

І

60


- барлық жаққа бағытталған УЖЖ РМД (ДМЕ);

-

-

І

60

І

60

І

60


- VOR (РМА);

-

-

І

60

І

60

І

60


- ДМЕ (РМД)

-

-

І

60

І

60

І

60


Радиоорталықтар:

-

-








- ҚРО;

-

-

І

60

І

60

І

60


- ҚТО

-

-

І

60

І

60

І

60


ӘҚБ АЖ әуеайлақтық есептеу орталығы

-

-

-

-

ЕТ

Шығарған зауыттың ПҚ-ы бойынша

ЕТ

Шығарған зауыттың ПҚ-ы бойынша


Биік кедергілердің бөгегіш оттары

І

60

І

60

І

60

І

60

      1) Көрсетілген объектілердің электрлік қоректендіруін бір кабельдік желі арқылы ең жақын тұрған объектілердің бірінші санатты электрқабылдағыштарын қоректендіру шиналарынан жүргізуге рұқсат етіледі.

      2) Резервтік қоректендіру көзіне өту уақыты осы объектілерде тұрақты қызмет көрсету персоналы бар болғанда резервтеу жөніндегі нұсқаулықтарға сәйкес белгіленеді.

      3) ІІІ санаты бойыша қонуға дәлме-дәл кіру ҰҚЖ-ы бар әуеайлақта ҰАШ РЛС-ын орнату кезінде электрлік қоректендірудегі үзіліс уақыты 1 с-тен аспауы қажет.

      4) Объектілерде тұрақты қызмет көрсету персоналы бар болғанда электрмен жабдықтауды ІІ санаты бойынша орындауға рұқсат етіледі.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
58-қосымша

ӨҚТД бойынша әуеайлақтың санаты

Фюзеляждың ұзындығы (м)

Фюзеляждың ең

жоғары ені (м)

1

0-ден 9 дейін, бірақ 9 қоспағанда

2

2

9-дан 12 дейін,бірақ 12 қоспағанда

2

3

12-ден 18 дейін, бірақ 18 қоспағанда

3

4

18-ден 24 дейін, бірақ 24 қоспағанда

4

5

24-тен 28 дейін, бірақ 28 қоспағанда

4

6

28-ден 39 дейін, бірақ 39 қоспағанда

5

7

39-дан 49 дейін, бірақ 49 қоспағанда

5

8

49-дан 61 дейін, бірақ 61 қоспағанда

7

9

61-ден 76 дейін, бірақ 76 қоспағанда

7

10

76-дан 90 дейін, бірақ 90 қоспағанда

8

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
59-қосымша

Әуеайлақ санаты (ӨҚТД)

ПА саны

ОТС

саны (кг)

Оның ішінде көбік түзуші (кг)

Жиынтықты өнімділік (кг/сек)

1

1

800

55

6

2

1

1700

120

14

3

1

2600

180

20

4

2

8000

500

64

5

2

12000

840

80

6

3

15200

1060

100

7

3

24000

1680

133

8

4

32500

2160

180

9

5

41000

2870

226

10

5

48500

3395

260

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
60-қосымша

Көбік жолағының өлшемі

Ұшақтың типі

2-қозғалтқыш тыкті винтті

2 -3 қозғалтқышты ГТҚ бар

4 қозғалтқыш тыкті винтті

4 қозғалтқышты ГТҚ бар

1

2

1

2

1

Қалыңдығы, см

Ұзындығы, м

Ені, м

5

600

12

5

750

12

5

750

24

5

900

24

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
61-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
62-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
63-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
64-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
65-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
66-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
67-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
68-қосымша

FATO-ға арналатын ең төмен қауіпсіз қашықтықтар

Егерде ұшақтың және/немесе тікұшақтың массасы төмендегідей болса:

FATO шегінің және ҰҚЖ жиегінің немесе БРЖ жиегінің арасындағы қашықтық

3175 кг дейін, бірақ 3175 кг қоса емес

60 м

3175 кг бастап 5760 кг дейін, бірақ 5760 кг қоса емес

120 м

5760 кг бастап 100 000 кг дейін, бірақ 100 000 кг қоса емес

180 м

100 000 кг және одан астам

250 м

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
69-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
70-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
71-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
72-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
73-қосымша









  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
74-қосымша



      Ішкі көлденең бет болмаған жағдайдағы баламалы шешім Қонуға дәлме-дәл кіру (шектес пішіндер)

      Сурет. Кедергілерді шектеудің өтпелі, ішкі көлденең және конустық беттері

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
75-қосымша

Кедергілерді шектеу беттерінің өлшемдері мен еңкіштіктері

      Жабдықталған fato аймағы (қонуға дәлме-дәл кіру)

30 бұрышпен қонуға кіру

FATO аймағының үстіндегі биіктіг

60 бұрышпен қонуға кіру

FATO аймағының үстіндегі биіктігі


      1-кесте

Беттер және олардың өлшемдері

90 м (300 фут)

60 м (200 фут)

45 м (150 фут)

30 м (100 фут)

90 м (300 фут)

60 м (200 фут)

45 м (150 фут)

30 м (100 фут)

ҚОНУҒА КІРУ БЕТІ









Ішкі шегінің ұзындығы

90 м

90 м

90 м

90 м

90 м

90 м

90 м

90 м

FATO соңынан қашықтығы

60 м

60 м

60 м

60 м

60 м

60 м

60 м

60 м

FATO үстіндегі биіктікке дейін әр жағының ауытқуы

25 %

25 %

25 %

25 %

25 %

25 %

25 %

25 %

FATO үстіндегі биіктікке дейінгі қашықтығы

1 745 м

1 163 м

872 м

581 м

870 м

580 м

435 м

290 м

FATO үстіндегі биіктіктегі ені

962 м

671 м

526 м

380 м

521 м

380 м

307,5 м

235 м

Параллельді секторға дейінгі ауытқуы

15 %

15 %

15 %

15 %

15 %

15 %

15 %

15 %

Параллельді секторға дейінгі қашықтығы

2 793 м

3 763 м

4 246 м

4 733 м

4 250 м

4 733 м

4 975 м

5 217 м

Параллельді сектордың ені

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

Сыртқы шегіне дейінгі қашықтық

5 462 м

5 074 м

4 882 м

4 686 м

3 380 м

3 187 м

3 090 м

2 993 м

Сыртқы шектегі ені

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

1 800 м

Бірінші сектордың еңкіштігі

2,5 % (1:40)

2,5 % (1:40)

2,5 % (1:40)

2,5 % (1:40)

5 % (1:20)

5 % (1:20)

5 % (1:20)

5 % (1:20)

Бірінші сектордың ұзындығы

3 000 м

3 000 м

3 000 м

3 000 м

1 500 м

1 500 м

1 500 м

1 500 м

Екінші сектордың еңкіштігі

3 % (1:33,3)

3 % (1:33,3)

3 %

(1:33,3)

3 % (1:33,3)

6 %

(1:16,66)

6 % (1:16,66)

6 % (1:16,66)

6 % (1:16,66)

Екінші сектордың ұзындығы

2 500 м

2 500 м

2 500 м

2 500 м

1 250 м

1 250 м

1 250 м

1 250 м

Беттің жалпы ұзындығы

10 000 м

10 000 м

10 000 м

10 000 м

8 500 м

8 500 м

8 500 м

8 500 м

КОНУСТЫҚ

Еңкіштігі

Биіктігі

5 %

55 м

5 %

55 м

5 %

55 м

5 %

55 м

5 %

55 м

5 %

55 м

5 %

55 м

5 %

55 м

ӨТПЕЛІ БЕТ

Еңкіштігі

Биіктігі

14,3 %

45 м

14,3 %

45 м

14,3 % 45 м

14,3 %

45 м

14,3 %

45 м

14,3 %

45 м

14,3 %

45 м

14,3 %

45 м


      2-кесте

Кедергілерді шектеу беттерінің өлшемдері мен еңкіштіктері

      Жабдықталмаған fato аймағы және қонуға дәлме-дәл емес кіруге арналатын fato аймағы

Беттер және олардың өлшемдері


Жабдықталмаған FATO аймағы (көзкөрінімдік жағдайда

Қонуға дәлме-дәл емес кіруге арналатын FATO аймағы (қонуға құрал-аспаптың көмегімен кіру)


Тікұшақтың ұшу-техникалық сипаттамаларының класы


1

2

3

ҚОНУҒА КІРУ БЕТІ

Ішкі шектің ені


Қауіпсіздік аймағының ені

Қауіпсіздік аймағының ені

Ішкі шектің орналасуы


Шегі

Шегі





Бірінші сектор

Ауытқуы

- күндіз

10 %

10 %

10 %

16 %


- түнде

15 %

15 %

15 %


Ұзындығы

- күндіз

245 ма

245 ма

245 ма

2500 м


- түнде

245 ма

245 ма

245 ма


Сыртқы ені

- күндіз

49 мb

49 мb

49мb

890 м


- түнде

73,5 мb

73,5 мb

73,5 мb


Еңкіштігі (ең жөғары)


8 %а

8 %а

8 %а

3,33 %







Екінші сектор

Ауытқуы

- күндіз

10%

10%

10%

-


- түнде

15%

15%

15%


Ұзындығы

- күндіз

с

с

с

-


- түнде

с

с

с


Сыртқы ені

- күндіз

d

d

d

-


- түнде

d

d

d


Еңкіштігі

(ең жөғары)


12,5 %

12,5 %

12,5 %

-







Үшінші сектор

Ауытқуы


параллельді

параллельді

параллельді

-

Ұзындығы

- күндіз

e

e

e

-


- түнде

e

e

e


Сыртқы ені

- күндіз

d

d

d

-


- түнде

d

d

d


Еңкіштігі (ең жөғары)


15 %

15 %

15 %

-







ІШКІ ГОРИЗОНТАЛЬДІ

Биіктігі


-

-

-

45 м

Радиусы


-

-

-

2000 м







КОНУСТЫҚ

Еңкіштігі


-

-

-

5 %

Биіктігі


-

-

-

55 м







ӨТПЕЛІ

Еңкіштігі


-

-

-

20 %

Биіктігі


-

-

-

45 м


а. Еңкіштік пен ұзындық тікұшақтарға дағдарыс аймақтарын "айналып өту" ережелерін сақтап қону үшін тежеуді жүзеге асыруға мүмкіндік береді.

b. Бұл өлшемге ішкі шектің ені қосылады.

c. Ішкі шектен ауытқуы күндізгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 7 диаметріне және түнгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 10 диаметріне тең енін қамтамасыз ететін нүктеге дейінгі қашықтығымен анықталады.

d. Күндізгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 7 диаметріне және түнгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 10 диаметріне тең жалпы ені.

e. Ішкі шектен қонуға кіру бетінің ішкі шектің асырылымынан 150 м қатысты биіктікке жететін нүктеге дейінгі қашықтығымен анықталады.


      3-кесте

Кедергілерді шектеу беттерінің өлшемдері мен еңкіштіктері

      ТҮЗУСЫЗЫҚТЫҚ ҰШУ-КӨТЕРІЛУ

Беттер және олардың өлшемдері


Құрал-аспап бойынша емес (көзкөрінімдік жағдайда

Құрал-аспап бойынша


Тікұшақтың ұшу-техникалық сипаттамаларының класы


1

2

3

ҰШУ-КӨТЕРІЛУ КЕЗІНДЕГІ БИІКТІК ЖИНАҚТАУ БЕТІ

Ішкі шектің ені


Қауіпсіздік аймағының ені

90 м

Ішкі шектің орналасуы


Кедергілерден бос аймақтың шегі немесе соңы

Кедергілерден бос аймақтың шегі немесе соңы





Бірінші сектор

Ауытқуы

- күндіз

10 %

10 %

10 %

30 %


- түнде

15 %

15 %

15 %


Ұзындығы

- күндіз

а

245 ма

245 ма

2500 м


- түнде

а

245 ма

245 ма


Сыртқы ені

- күндіз

с

49 мb

49 мb

890 м


- түнде

с

73,5 мb

73,5 мb


Еңкіштігі (ең жөғары)


4,5 %а

8 %а

8 %а

3,33 %







Екінші сектор

Ауытқуы

- күндіз

10 %

10 %

10 %

-


- түнде

15 %

15 %

15%


Ұзындығы

- күндіз

с

с

с

-


- түнде

с

с

с


Сыртқы ені

- күндіз

d

d

d

-


- түнде

d

d

d


Еңкіштігі

(ең жөғары)


12,5 %

12,5 %

12,5 %

-







Үшінші сектор

Ауытқуы


параллельді

параллельді

параллельді

-

Ұзындығы

- күндіз

e

e

e

-


- түнде

e

e

e


Сыртқы ені

- күндіз

d

d

d

-


- түнде

d

d

d


Еңкіштігі

(ең жөғары)


15 %

15 %

15 %

-







ІШКІ ГОРИЗОНТАЛЬДІ

Биіктігі


-

-

-

45 м

Радиусы


-

-

-

2000 м







КОНУСТЫҚ

Еңкіштігі


-

-

-

5 %

Биіктігі


-

-

-

55 м







ӨТПЕЛІ

Еңкіштігі


-

-

-

20 %

Биіктігі


-

-

-

45 м


а. Еңкіштік пен ұзындық тікұшақтарға кризистік аймақтарды "айналып өту" ережелерін сақтап қону үшін тежеуді жүзеге асыруға мүмкіндік береді.

b. Бұл өлшемге ішкі шектің ені қосылады.

c. Ішкі шектен ауытқуы күндізгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 7 диаметріне және түнгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 10 диаметріне тең енін қамтамасыз ететін нүктеге дейінгі қашықтығымен анықталады.

d. Күндізгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 7 диаметріне және түнгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 10 диаметріне тең жалпы ені.

e. Ішкі шектен қонуға кіру бетінің ішкі шектің асырылымынан 150 м қатысты биіктікке жететін нүктеге дейінгі қашықтығымен анықталады.


      4-кесте

Қисықсызықты траекториямен қонуға кіру/ұшу-көтерілу
кезіндегі биіктік жинақтау аймағына қатысты критерийлері
Қону аспап-құралынсыз ұшу-көтерілудің және қонуға кірудің
соңғы сатысы

Құрал

Қойылатын талап

Бағытты өзгерту

Талаптарға сәйкес ( ең жөғары 120Ү.

Осьтік сызыққа кері бұрылыс жасау радиусы

Кем дегенде 270 м.

Ішкі дәлізге дейінгі қашықтық*

а) 1 класты ұшу-техникалық сипаттамалары бар тікұшақтар үшін - тікұшақтарға арналатын қауіпсіздік аймағының немесе кедергілерден бос жолақтың соңынан кем дегенде 305 м.

b) 2 және 3 класты ұшу-техникалық сипаттамалары бар тікұшақтар үшін - FATO аймағының соңынан кем дегенде 370 м.

Ішкі дәліздің ені - күндіз

Ішкі шектің ені плюс ішкі дәлізге дейінгі қашықтықтың 20 %-ы.

- түнде

Ішкі шектің ені плюс ішкі дәлізге дейінгі қашықтықтың 30 %-ы.

Сыртқы дәліздің ені - күндіз

Ішкі шектің ені плюс ішкі дәлізге және алып жүруші винттің 7 диаметрін құрайтын ең төмен еніне дейінгі қашықтықтың 20 %-ы.

- түнде

Ішкі шектің ені плюс ішкі дәлізге және алып жүруші винттің 10 диаметрін құрайтын ең төмен еніне дейінгі қашықтықтың 30 %-ы.

Ішкі және сыртқы дәліздің асырылымы

Ішкі дәлізден қашықтығымен және берілген градиентпен (градиенттермен) анықталады.

Еңкіштіктер

4-1 және 4-3 кестелеріне сәйкес.

Ауытқуы

4-1 және 4-3 кестелеріне сәйкес.

Аймақтың жалпы ұзындығы

4-1 және 4-3 кестелеріне сәйкес.

* Ұшу-көтерілгеннен кейін кері бұрылысты орындауды бастауға дейінгі немесе соңғы сатыдағы кері бұрылысты аяқтауға қажетті ең төмен қашықтықты білдіреді.

      Ескертпе. Ұшу-көтерілу немесе қонуға кіру кезінде, биіктік жинақтау аймағының жалпы ұзындығының шектерінде, тағы бір кері бұрылысты орындау қажет болуы мүмкін., Ішкі және сыртқы дәліздердің ені аймақтың ең жоғары енімен бірдей болатын жағдайларды қоспағанда, ұқсас критерийлер келесі кезектегі кері бұрылыстарға қатысты қолданылады.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
76-қосымша



      Ескертпе. "Тек қана шығыр" жазуы тікұшақ пилотына

      жақсы көрінуі үшін ақ түске боялады

      Сурет. Кеме бортындағы шығырлық алаңша

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
77-қосымша



      Сурет. Тікұшақ айлағының тану таңбалауы

      (крест аясында көрсетілген) кедергілерден бос секторды

      ескере отырып бағдарланған)

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
78-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
79-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
80-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
81-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
82-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
83-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
84-қосымша





  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
85-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
86-қосымша

      Сурет. Тікұшақтардың жабдықталмаған ҰҚЖ-ға қонуын қамтамасыз

      етуге және дәлме-дәл емес қонуларды жүзеге асыруына арналатын

      оттар изоканделінің диаграммасы



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
87-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
88-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
89-қосымша

Кедергілерден қорғау бетінің өлшемдері мен еңкіштіктері

БЕТ ЖӘНЕ ОНЫҢ ӨЛШЕМДЕРІ

ЖАБДЫҚТАЛМАҒАН FATO АЙМАҒЫ

ҚОНУҒА ДӘЛМЕ-ДӘЛ ЕМЕС КІРУГЕ АРНАЛАТЫН FATO АЙМАҒЫ

Ішкі шегінің ұзындығы

Қауіпсіздік аймағының ені

Қауіпсіздік аймағының ені

FATO аймағының соңынан қашықтығы

ең аз 3 м

60 м

Ауытқу

10 %

15 %

Жалпы ұзындығы

2500 м

2500 м

Еңкіштігі

PAPI Aa - 0,57Ү

Aa - 0,57Ү


HAPI Ab - 0,65Ү

Ab - 0,65Ү


APAPI Aa - 0,9Ү

Aa - 0,9Ү

a. "Глиссададан төмен" сигналының жоғарғы шегінің бұрышы.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
90-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
91-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
92-қосымша



  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
93-қосымша

      Кесте

Тікұшақ алаңшасы периметрі оттарының изоканделдік диаграммасы

Биіктеме бұрышы

Қарқындылығы

00-900

60cd max

>200-900

3cd min

>100-200

15cd min

00-100

30cd min

- 1800 Азимуты

+1800

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
94-қосымша

      1-кесте

Тікұшақ айлағы метеожабдығының құрамы

№ п/п

Жабдықтың атауы

Құрал-аспаптық ұшулар (ҚАҰ) үшін жабдықталған кемелер, ТҚ

Құрал-аспаптық ұшулар (ҚАҰ, КҰАЖ) үшін жабдықталмаған кемелер, ТҚ

1

Көрінім алыстығын өлшегіш-тіркегіштер (жинақ)

1

1

2

Бұлттардың төменгі шегінің биіктігін (БТШБ) өлшегіштер (жинақ)

1

1

3

Жел параметрлерінің өлшегіштері (жинақ)

2 (олардың біреуі - қосалқы)

1

4

Атмосфералық қысым өлшегіштері, дана.

2 (олардың біреуі - қосалқы)

2 (олардың біреуі - қосалқы)

5

Температура және ылғалдық өлшегіштері (жинақ)

1

1

6

Жарықтандырылған желмеңзегіш

1*

1*

      * Мата енінен жасалған конустың өлшемдері: ұзындығы 1,2 метр, диаметрі 0,3 метр (үлкені) және 0,15 м (кішісі); ақ пен қара немесе қызыл аралас жолақтары бар (5 жолақ), шеткі жолақтары қара (қызыл).

      2-кесте

Метеожабдыққа қойылатын техникалық талаптар

Р/с

Метеомәндер

Өлшем диапазоны

1

Метеорологиялық көрінім алыстығы (аспаптық) м.

200 - 6000

2

Бұлттардың төменгі шегінің биіктігі м.

30 - 1000

3

Желдің бағыты. град.

0 - 360

4

Желдің жылдамдығы, орташаланған, 2 мин. ішінде. м/с

1 - 40

5

Желдің максимальді жылдамдығы, өткен 10 мин. ішінде, м/с

1 - 50

6

Қысым, гПа (мб)

600 - 1080

7

Ауа температурасы, ғС

- 60 - + 50

8

Ауаның салыстырмалы ылғалдығы, %

30 - 100

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
95-қосымша

      Кесте

Авариялық-құтқару жабдығы


Саны

Ажыратылмалы кілт

1

Үлкен балта (сынатәрізді емес немесе авиациялық)

1

Бұрандамакескіш сайман

1

Үлкен сүймен

1

Қармауыш немесе ілгек

1

Металл кескіш қолара 6 қосалқы шербегімен қоса

1

Ыстыққа төзімді өрт көрпесі

1

Басқыш (а)

1

Құтқару сымарқаны (15 м)

1

Құтқару белбеуі

1

Бүйірлік тістеуіктер

1

Бұрауыштар жинағы

1

Бауларды кесуге арналған пышақ қынабымен қоса (б)

Б

Отқа төзімді қолғаптар (б)

Б

Тыныс алу аппараттары

2

Шам

2

Кескіш сайман электржетегімен қоса (в)

1


      а. Бүйірінде жатқан тікұшақ ішіндегі зардап шеккендерге жету үшін.

      б Бұл жабдық тікұшақ командасының әр мүшесінде болуы қажет.

      в Бұл жабдық "Д" мәнін 24 метрден астам тікұшақтарды пайдалану кезінде болуы қажет.

      Жабдықтың өлшемдері көрсетілмеген, бірақ та олар осы қондырғыда пайдаланылатын тікұқшақтардың типіне сәйкес болуы керек.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
96-қосымша

      1-кесте

Өрттен қорғанудың талаптық деңгейі
(ӨҚТД) бойынша тікұшақ айлақтарының санаты

ӨҚТД бойынша тікұшақ айлақтарының санаты

Фюзеляждің ұзындығы (м)

В1

0-ден 15 дейін, бірақ 15 қоса емес

В2

15-тен 24 дейін, бірақ 24 қоса емес

В3

24-тен 35, дейін, бірақ 35 қоса емес

      2-кесте

Беттік деңгейде орналасқан тікұшақ айлақтарына
арналатын негізгі және қосымша өртсөндіргіш заттардың саны

Негізгі өртсөндіргіш заттар - су үілдірін түзетін көбік *

Қосымша өртсөндіргіш заттар

Категориясы

Су(л)

Көбік ерітіндісін беру өнімділігі (л/мин)**

Құрғақ химиялық ұнтақтар (кг)

Галогендер(кг)

СО2 (кг)

В1

500

250

23

23

45

В2

1000

500

45

45

90

В3

1600

800

90

90

180

      3-кесте

Беттік деңгейден көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтарына
арналатын негізгі және қосымша өртсөндіргіш заттардың саны

Негізгі өртсөндіргіш заттар - су үілдірін түзетін көбік *

Қосымша өртсөндіргіш заттар

Категориясы

Су(л)

Көбік ерітіндісін беру өнімділігі (л/мин)**

Құрғақ химиялық ұнтақтар (кг)

Галогендер(кг)

СО2 (кг)

В1

2500

250

45

45

90

В2

5000

500

45

45

90

В3

8000

800

45

45

90


      * - көбік концентратының қасиеттері мен сипаттамалары "B" деңгейінің сипаттамаларын (Әуежай қызметтері бойынша нұсқаудың І бөлігінің 8.1.5.-т. (DOC 9137) - "құтқару және өртпен күресу") қанағаттандыруы тиіс.

      ** - апаттық тікұшақтан эвакуациялауды қамтамасыз ету үшін өртті сөндіру ұзақтығы бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлағы үшін кем дегенде 2 мин. және бет деңгейінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағы үшін кем дегенде 10 мин. болуы тиіс.

  Азаматтық авиация әуеайлақтарының
(тікұшақ айлақтарының) пайдалануға
жарамдылығының нормаларына
97-қосымша






Об утверждении норм годности к эксплуатации аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Приказ Министра по инвестициям и развитию Республики Казахстан от 31 марта 2015 года № 381. Зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 18 ноября 2015 года № 12303.

      В соответствии с подпунктом 41-39) пункта 1 статьи 14 Закона Республики Казахстан "Об использовании воздушного пространства Республики Казахстан и деятельности авиации" ПРИКАЗЫВАЮ:

      Сноска. Преамбула – в редакции приказа и.о. Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 02.03.2023 № 132 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      1. Утвердить прилагаемые нормы годности к эксплуатации аэродромов (вертодромов) гражданской авиации.

      2. Комитету гражданской авиации Министерства по инвестициям и развитию Республики Казахстан (Сейдахметов Б.К.) обеспечить:

      1) в установленном законодательством порядке государственную регистрацию настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан;

      2) в течение десяти календарных дней после государственной регистрации настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан направление его копии на официальное опубликование в периодических печатных изданиях и информационно-правовой системе "Әділет";

      3) размещение настоящего приказа на интернет-ресурсе Министерства по инвестициям и развитию Республики Казахстан и на интранет-портале государственных органов;

      4) в течение десяти рабочих дней после государственной регистрации настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан представление в Юридический департамент Министерства по инвестициям и развитию Республики Казахстан сведений об исполнении мероприятий, предусмотренных подпунктами 1), 2) и 3) пункта 2 настоящего приказа.

      3. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на курирующего вице-министра по инвестициям и развитию Республики Казахстан.

      4. Настоящий приказ вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

Министр по инвестициям и развитию


Республики Казахстан

А. Исекешев

      "СОГЛАСОВАН"

      Министр энергетики

      Республики Казахстан

      __________________ Школьник В.С.

      10 августа 2015 года

      "СОГЛАСОВАН"

      Министр внутренних дел

      Республики Казахстан

      __________________ Касымов К. Н.

      13 сентября 2015 года

      "СОГЛАСОВАН"

      Министр национальной экономики

      Республики Казахстан

      __________________ Досаев Е. А.

      3 сентября 2015 года

      "СОГЛАСОВАН"

      Министр обороны

      Республики Казахстан

      __________________ Тасмагамбетов И.Н.

      12 октября 2015 года



  Утверждены
приказом министра
по инвестициям и развитию
Республики Казахстан
от 31 марта 2015 года № 381

Нормы годности
к эксплуатации аэродромов (вертодромов) гражданской авиации
Республики Казахстан
Часть 1. Аэродромы
Раздел 1. Общие положения

      1. Настоящие нормы годности к эксплуатации аэродромов (вертодромов) гражданской авиации (далее - НГЭА ГА РК) разработаны в соответствии с подпунктом 41-39) пункта 1 статьи 14 Закона Республики Казахстан "Об использовании воздушного пространства Республики Казахстан и деятельности авиации" (далее - Закон), а также с учетом международных стандартов и рекомендуемой практики Международной организацией гражданской авиации (далее - документы ИКАО).

      Сноска. Пункт 1 – в редакции приказа и.о. Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 02.03.2023 № 132 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      2. НГЭА ГА РК определяют основные минимальные требования к аэродромам (вертодромам), используемых в целях гражданской авиации, в том числе к аэродромам (вертодромам) совместного использования и совместного базирования.

      3. Исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).
      4. Исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      5. Согласование строительства зданий и сооружений в районе аэродрома и прилегающей территории производится в соответствии с требованиями постановления Правительства Республики Казахстан от 12 мая 2011 года № 504 "Об утверждении Правил выдачи разрешений на осуществление деятельности, которая может представлять угрозу безопасности полетов воздушных судов".

      6. По окончании строительства застройщик получает от специализированной организации точные координаты и высоту объекта строительства во всемирной геодезической системе координат - 1984 года (далее - WGS-84) для представления поставщику аэронавигационного обслуживания.

      Сноска. Пункт 6 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      7. Аэродром (вертодром) допускается к эксплуатации гражданскими воздушными судами лишь после того, как будет установлено его соответствие требованиям НГЭА ГА РК. Временные отступления от требований НГЭА ГА РК допускаются в случаях компенсации мерами, обеспечивающими эквивалентный уровень безопасности полетов. Собственник (эксплуатант) аэродрома (вертодрома) в этих случаях привлекает специализированные организации для подготовки и утверждения уполномоченной организацией в сфере гражданской авиации (далее-уполномоченная организация) заключение, подтверждающее обеспечение эквивалентного уровня безопасности полетов.

      Сноска. Пункт 7 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие с 01.08.2019).

      8. Администрация аэропортов (вертодромов) предоставляет достоверные аэронавигационные данные аэродрома (вертодрома) в службу аэронавигационной информации.

      Аэронавигационные данные предоставляются в соответствии с требованиями Правил обеспечения аэронавигационной информацией в гражданской авиации, утвержденных приказом Министра по инвестициям и развитию Республики Казахстан от 30 июня 2017 года № 420 (зарегистрированный в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов № 15427).

      Сноска. Пункт 8 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      9. В настоящие НГЭА ГА РК не входят положения по организации контроля и управления воздушным движением на аэродромах и в районах аэродромов, требования к составу диспетчерских пунктов обслуживания воздушного движения (далее - ОВД) аэродрома, применению, задачам и конфигурации АС УВД. Не входят также правила установления аэродромных схем полетов и определения минимумов аэродромов для взлета и посадки воздушных судов и организационные требования к аэродромным службам.

      10. Соответствие характеристик и параметров аэродрома (вертодрома) требованиям настоящих НГЭА ГА РК определяется согласно Методике оценки соответствия нормам годности к эксплуатации аэродромов (вертодромов) гражданской авиации, утвержденной приказом Министра по инвестициям и развитию Республики Казахстан от 31 марта 2015 года № 376 "Об утверждении методики оценки соответствия нормам годности аэродромов (вертодромов) гражданской авиации" (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов за № 12408) (далее - МОС РК).

      Сноска. Пункт 10 – в редакции приказа и.о. Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 02.03.2023 № 132 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      11. В настоящих НГЭА ГА РК используются следующие основные термины и определения:

      1) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      2) промежуточное место ожидания - определенное место, предназначенное для управления движением, где рулящие воздушные суда и транспортные средства останавливаются и ожидают до получения последующего разрешения на продолжение движения, от соответствующего диспетчерского пункта;

      3) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      4) полет по приборам - полет, выполняемый в условиях, когда пространственное положение воздушного судна и его местоположение определяются экипажем полностью или частично по пилотажным и навигационным приборам;

      5) атмосферное давление - сила, с которой давит атмосфера на поверхность земли. На уровне моря атмосферное давление в среднем близко 1013, 25 гПа (мбар), что эквивалентно давлению столба ртути высотой 760 мм;

      6) влажность воздуха относительная - отношение фактической абсолютной влажности к абсолютной влажности для состояния насыщения при той же температуре. Выражается в процентах;

      7) аэродром - определенный участок земной или водной поверхности (включая здания, сооружения и оборудование), предназначенный полностью или частично для прибытия, отправления и движения по этой поверхности воздушных судов;

      8) район аэродрома (вертодрома) - воздушное пространство над аэродромом (вертодромом) и прилегающей к нему местностью в установленных границах горизонтальной и вертикальной плоскостях. Указанные границы аэродрома (вертодрома) устанавливаются органом ОВД в соответствии с методикой, утверждаемой уполномоченными органами в сферах гражданской и (или) государственной авиациях;

      9) приаэродромная территория - участок земной поверхности с радиусом 46 км от контрольной точки аэродрома;

      10) отказ электроснабжения объекта аэродрома - перерыв в электроснабжении на щите гарантированного питания, превышающий максимально допустимое время;

      11) аэродромный огонь - любой огонь, исключая огни, установленные на воздушном судне, который специально предназначен для использования в качестве аэронавигационного средства;

      12) атмосферное давление на аэродроме - значение атмосферного давления в миллиметрах ртутного столба (мм.рт.ст.), в миллибарах (мбар) или гектопаскалях (гПа) на уровне порога взлетно-посадочной полос (далее - ВПП);

      13) рабочая площадь аэродрома - специально подготовленная часть летного поля, предназначенная для взлета, посадки и руления воздушных судов, состоящая из площади маневрирования и перрона (перронов);

      14) система светосигнального оборудования аэродромов - совокупность светосигнальных приборов, размещенных на аэродроме по определенной схеме, электрического оборудования и аппаратуры дистанционного управления, предназначенных для обеспечения взлета, захода на посадку, посадки и руления воздушных судов;

      15) аэродромное движение - все движение на площади маневрирования аэродрома, а также полеты всех воздушных судов в районе аэродрома. Воздушное судно считается выполняющим полеты в районе аэродрома: когда оно входит в аэродромный круг полетов, выходит из него или находится в его пределах;

      16) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      17) аэродромные покрытия - конструкции, воспринимающие нагрузки и воздействия от воздушных судов, эксплуатационных и природных факторов, которые включают верхний и нижний слой аэродромного покрытия;

      18) верхний слой аэродромного покрытия (далее - покрытие) - покрытие непосредственно воспринимающие нагрузки от колес воздушных судов, воздействие природных факторов (переменного температурно-влажностного режима, многократного замораживания и оттаивания, влияния солнечной радиации, ветровой эрозии), тепловые и механические воздействия газовоздушных струй авиационных двигателей и механизмов, предназначенных для эксплуатации аэродрома, а также воздействие антигололедных химических средств;

      19) нижний слой аэродромного покрытия (далее - искусственное основание) - покрытие обеспечивающие совместно с покрытием передачу нагрузок на грунтовое основание, которые помимо несущей функции могут выполнять также дренирующие, противозаиливающие, термоизолирующие, противопучинные, гидроизолирующие и другие функции;

      20) обобщенная характеристика ровности аэродромного покрытия (R) - число, выражающее воздействие неровностей аэродромного покрытия на конструкцию воздушного судна при его движении по этому покрытию;

      21) контрольная точка аэродрома (далее - КТА) - точка, определяющая географическое местоположение аэродрома;

      22) высота аэродрома - абсолютная высота наивысшей точки взлетно-посадочной полосы (полос);

      23) располагаемая дистанция взлета (далее - РДВ) аэродрома - сумма располагаемой дистанции разбега (далее - РДР) и длины свободной зоны, если она предусмотрена;

      24) располагаемая дистанция прерванного взлета (далее - РДПВ) аэродрома - сумма располагаемой дистанции разбега (РДР) и длины концевой полосы торможения, если она предусмотрена;

      25) располагаемая дистанция разбега (РДР) аэродрома - длина ВПП, которая объявляется располагаемой и пригодной для разбега самолета, совершающего взлет;

      26) располагаемая посадочная дистанция (далее - РПД) аэродрома - длина ВПП, которая объявляется располагаемой и пригодной для пробега самолета после посадки;

      27) диспетчерский пункт ОВД - рабочее место диспетчера ОВД, оснащенное необходимым оборудованием для управления воздушным движением;

      28) наблюдение с борта воздушного судна - оценка одного или нескольких метеорологических элементов, произведенная на борту воздушного судна, находящегося в полете;

      29) классификационное число воздушного судна (далее - ACN) - число, выражающее относительное воздействие воздушного судна на искусственное покрытие для установленной категории стандартной прочности основания;

      30) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      31) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      32) главная ВПП - ВПП на аэродроме, расположенная, как правило, в направлении господствующих ветров и имеющая наибольшую длину и использование которой предпочтительнее, чем другие ВПП;

      33) знаки - устройства, устанавливаемые над уровнем земли для отображения на их панели информации в виде надписей, символов, букв или цифр или их комбинаций, необходимой для организации наземного движения на аэродроме воздушных судов и/или транспортных средств, которые в зависимости от обстоятельств могут быть как с постоянной информацией передающее только одно сообщение так и с переменной информацией, обеспечивающей возможность передачи нескольких заранее определенных сообщений или, при необходимости, прекращения передачи какой-либо информации;

      34) вертодром, приподнятый над поверхностью - вертодром, расположенный на приподнятой конструкции;

      35) типы вертодромов:

      вертодром на уровне поверхности - вертодром, расположенный на земной поверхности или на сооружении на поверхности земли;

      вертопалуба - вертодром, расположенный на неподвижном или плавающем объекте в открытом море, например на разведочной и/или эксплуатационной установке, используемой для добычи нефти или газа;

      палубный вертодром - расположенный на судне вертодром, который может представлять собой специально оборудованный или не оборудованный специально вертодром. Специально оборудованный палубный вертодром представляет собой вертодром, специально предназначенный для выполнения полетов вертолетами. Не оборудованный специально палубный вертодром представляет собой вертодром, для которого используется площадка на судне, которая может выдерживать вертолет, но специально для такой цели не предназначена;

      36) рулежная дорожка (далее - РД) - часть летного поля аэродрома, специально подготовленная для руления воздушных судов и предназначенная для соединения одной части аэродрома с другой;

      37) высота нижней границы облаков (далее - ВНГО) - расстояние по вертикали между поверхностью суши (воды) и нижней границей самого низкого слоя облаков;

      38) боковая полоса безопасности (далее - БПБ) - участок, прилегающий к краю искусственного покрытия и подготовленный таким образом, чтобы обеспечить переход от искусственного покрытия к прилегающей поверхности;

      39) аэродром совместного базирования - аэродром, предназначенный для обеспечения полетов и постоянного размещения воздушных судов, находящихся в ведении различных ведомств;

      40) видимость вертикальная - максимальное расстояние от поверхности земли до уровня, с которого вертикально вниз видны объекты на земной поверхности;

      41) гидровертодром - вертодром, расположенный на воде и предназначенный для использования специально оборудованными вертолетами, выполняющими обычные полеты с воды или прерванные взлеты с движением по воде;

      42) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      43) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      44) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      45) величина "Д" - наибольшая величина размера вертолета с вращающимися несущим и рулевыми винтами. Эта величина измеряется, как правило, от предельно-передней точки несущего вращающегося винта, до предельно-задней точки рулевого винта;

      46) круг "Д" - воображаемый круг, при условии, что сама площадка не является круглой, диаметр которой равен величине "Д" самого большого вертолета, эксплуатирующегося на данной вертолетной площадке;

      47) прицельный круг - это точка для точного приземления, расположенная так, чтобы кресло пилота располагалось непосредственно над ней, при гарантированном отсутствии препятствий в любом направлении при вращении несущего и рулевого винта;

      48) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      49) конечный этап ухода на второй круг - этап ухода на второй круг, на котором осуществляется набор высоты до минимальной безопасной высоты полета, установленной по схеме для повторного захода на посадку или для выхода из района аэродрома;

      50) полоса, свободная от препятствий (далее - свободная зона) - находящийся под контролем служб аэропорта прямоугольный участок земной или водной поверхности, примыкающий к концу располагаемой дистанции разбега, выбранный или подготовленный в качестве участка, пригодного для первоначального набора высоты воздушным судном до установленной высоты;

      51) взлетно-посадочная полоса необорудованная - ВПП, предназначенная для воздушных судов, выполняющих визуальный заход на посадку;

      52) взлетно-посадочная полоса оборудованная - один из следующих типов ВПП, предназначенных для воздушных судов, выполняющих заход на посадку по приборам:

      ВПП не точного захода на посадку по приборам - ВПП, оборудованная визуальными средствами и каким-либо видом не визуальных средств, обеспечивающим, по крайней мере, наведение воздушного судна в направлении захода на посадку;

      ВПП точного захода на посадку I категории - ВПП, оборудованная радиомаячной системой и визуальными средствами, предназначенными для захода на посадку до высоты принятия решения не менее 60 м и либо при видимости не менее 800 м, либо при дальности видимости на ВПП не менее 550 м;

      ВПП точного захода на посадку II категории - ВПП, оборудованная радиомаячной системой и визуальными средствами, предназначенными для захода на посадку до высоты принятия решения менее 60 м, но не менее 30 м и при дальности видимости на ВПП не менее 300 м;

      ВПП точного захода на посадку III категории - ВПП, оборудованная радиомаячной системой, действующей до и вдоль всей поверхности ВПП и предназначенной:

      IIIА - для захода на посадку и посадки с высотой принятия решения менее 30 м или без ограничения по высоте принятия решения и при дальности видимости на ВПП не менее 175 м.;

      IIIВ - для захода на посадку и посадки с высотой принятия решения менее 15 м или без ограничения по высоте принятия решения и при дальности видимости на ВПП менее 175 м, но не менее 50 м.;

      IIIС - для захода на посадку и посадки без ограничений по высоте принятия решения и дальности видимости на ВПП;

      53) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      54) искусственное покрытие - верхний слой аэродромной одежды, непосредственно воспринимающей нагрузки и воздействия от воздушных судов, эксплуатационных и природных факторов;

      55) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      56) скорость ветра - скорость движения воздуха относительно земной поверхности. В метеорологической информации при обеспечении взлета и посадки даются средняя и максимальная скорости ветра;

      57) средняя скорость ветра - осредненные значения измеренной мгновенной скорости ветра за 2 и 10 мин;

      58) максимальная скорость ветра (порывы) - наибольшее значение мгновенной скорости ветра за истекшие 10 мин или 2 мин;

      59) линейный огонь - три или более огней, размещенных с небольшими интервалами на поперечной линии, которые на расстоянии создают эффект короткой световой полосой;

      60) точка приземления - расчетная точка пересечения номинальной глиссады с ВПП;

      определенная выше "точка приземления" - это точка отсчета, а не обязательная точка касания поверхности ВПП воздушным судном;

      61) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      62) обочина - участок, прилегающий к краю искусственного покрытия элементов аэродрома (ВПП, рулежная дорожка (далее - РД) и подготовленный таким образом, что бы обеспечить переход от искусственного покрытия к прилегающей грунтовой поверхности;

      63) препятствие - все неподвижные (временные или постоянные) и подвижные объекты или их части, которые размещены в зоне, предназначенной для движения воздушных судов по поверхности. Объекты или их части, которые возвышаются над условной поверхностью, предназначенной для обеспечения безопасности воздушных судов в полете, или находятся вне таких установленных поверхностей и по результатам оценки представляют опасность для аэронавигации;

      64) зона, свободная от препятствий (OFZ) - воздушное пространство над внутренней поверхностью захода на посадку, внутренними переходными поверхностями и поверхностью прерванной посадки и частью летной полосы, ограниченной этими поверхностями, за которые не выступают никакие неподвижные препятствия, кроме ломких объектов, необходимых для целей аэронавигации;

      65) свободный от препятствий сектор (СПС) - сектор 2100 с радиусом обеспечивающим беспрепятственную траекторию взлета для каждого типа вертолета эксплуатируемого на вертолетной площадке, внутри которого запрещено расположение препятствий выше уровня вертолетной площадки. Горизонтальная протяженность сектора от вертолетной площадки для вертолетов класса 1 и 2 (по летно-техническим характеристикам) зависит от характеристик вертолета с одним неработающим двигателем;

      66) щит гарантированного питания - распределительное устройство, обеспечивающее в случае отказа рабочего источника электроэнергии автоматическое подключение потребителей электроэнергии к резервному источнику;

      67) импульсный огонь с конденсаторным разрядом - лампа, производящая вспышки света высокой интенсивности и чрезвычайно короткой продолжительности при пропускании электрического разряда высокого напряжения через газ, заключенный в трубке;

      68) полет визуальный - полет, выполняемый в условиях, когда пространственное положение воздушного судна и его местоположение определяются экипажем визуально по естественному горизонту и земным ориентирам;

      69) видимость - видимость для авиационных целей представляет собой наибольшую из следующих величин:

      наибольшее расстояние, на котором можно различить и опознать черный объект приемлемых размеров, расположенный вблизи земли, при его наблюдении на светлом фоне;

      наибольшее расстояние, на котором можно различить и опознать огни силой света около 1000 кандел (кд) на неосвещенном фоне;

      70) чувствительная зона КРМ (ГРМ) - пространство, расположенное за критической зоной КРМ (ГРМ), в котором осуществляется контроль за постановкой на стоянку и (или) движением транспортных средств, включая воздушные суда, для предотвращения возникновения неприемлемых помех сигналу ILS;

      71) номинальное положение линии курса - положение средней линии курса, при котором она совпадает с осевой линией ВПП;

      72) критическая зона курсового, глиссадного радиомаяков (далее - КРМ ГРМ) - пространство вокруг курсового (глиссадного) радиомаяка, в котором стоянка или движение транспортных средств, включая воздушные суда, может вызвать неприемлемые изменения параметров радиомаяка;

      73) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      74) сложные метеоусловия - видимость 2000 м и менее и (или) высота нижней границы облаков 200 м и ниже при их общем количестве более двух октантов;

      75) система огней малой интенсивности (далее - ОМИ) - система аэродромных огней, в которой посадочные огни имеют силу света менее 10 000 кд;

      76) система огней высокой интенсивности (далее - ОВИ) - система аэродромных огней, в которой посадочные огни имеют силу света не менее 10 000 кд;

      77) зона безопасности - определенная зона вертодрома вокруг зоны конечного этапа захода на посадку и взлета (далее - FATO), свободная от препятствий, кроме препятствий, необходимых для целей аэронавигации, и предназначенная для уменьшения опасности повреждения вертолетов в случае непреднамеренного выхода за пределы FATO;

      78) зона безопасной посадки - зона ограниченная линией и огнями периметра;

      79) зона приземления - участок ВПП за ее порогом, предназначенный для первого касания ВПП приземляющимися самолетами;

      80) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      81) конечный этап захода на посадку - этап захода на посадку по приборам, на котором производится выход в створ ВПП и снижение воздушного судна с целью посадки;

      82) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      83) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      84) магистральная рулежная дорожка - рулежная дорожка, располагающаяся, как правило, вдоль ВПП и обеспечивающая руление воздушных судов от одного конца ВПП к другому;

      85) площадь маневрирования - часть аэродрома, исключая перроны, предназначенная для взлета, посадки и руления воздушных судов;

      86) маркер - объект, устанавливаемый над уровнем земли для обозначения препятствия, границы, направления, зоны;

      87) запасной аэродром на маршруте - аэродром, на котором воздушное судно сможет произвести посадку в том случае, если во время полета по маршруту оно оказалось в нештатной или аварийной обстановке;

      88) аэродром назначения - аэродром, указанный в плане полета и в задании на полет как аэродром намеченной посадки;

      89) запасной аэродром пункта назначения - аэродром, куда может следовать воздушное судно в том случае, если невозможно или нецелесообразно производить посадку на аэродроме намеченной посадки. Аэродром, с которого производится вылет воздушного судна, также может быть запасным аэродромом на маршруте или запасным аэродромом пункта назначения для данного воздушного судна;

      90) метеорологическая дальность видимости (МВД) - максимальное расстояние, на котором яркостной контраст абсолютно черной поверхности на фоне насыщенной (максимальной) яркости дымки или тумана достигает порогового (минимального) значения;

      91) метеорологическая информация - метеорологическая сводка, прогноз и любое другое сообщение, касающееся фактических или ожидаемых метеорологических условий;

      92) репрезентативность метеорологических наблюдений - характерность (показательность) метеорологических данных для состояния атмосферы, определяемых (измеряемых) на аэродроме;

      93) метеорологические величины (метеовеличины) - общее название ряда характеристик состояния воздуха и некоторых атмосферных процессов. К ним относятся: атмосферное давление, температура и влажность воздуха, скорость и направление ветра, метеорологическая дальность видимости, облачность (количество, форма и высота нижней границы), количество и вид осадков, туман, грозы, метели и пр.;

      94) обочина укрепленная - обочина с искусственным покрытием, предназначенным для предотвращения попадания посторонних предметов в двигатели воздушных судов и струйной эрозии грунтовой поверхности;

      95) средства объективного контроля - оборудование, которое обеспечивает автоматическую регистрацию переговоров по каналам воздушной электросвязи, а также по каналам взаимодействия диспетчеров ОВД в реальном времени в течении всей продолжительности полетов, включая регистрацию метеоинформации;

      96) огонь - световой прибор с заданной кривой светораспределения;

      97) подсистема огней - группа огней системы светосигнального оборудования одного функционального назначения;

      98) отказ огня - снижение по какой-либо причине средней силы света в заданных углах рассеяния более чем на 50% по сравнению с нормируемой силой света нового огня;

      99) перрон - часть летного поля аэродрома, подготовленная и предназначенная для размещения воздушных судов в целях посадки и высадки пассажиров, погрузки и выгрузки багажа, почты и грузов, а также для выполнения других видов обслуживания;

      100) зона действия радиомаяка - область воздушного пространства, в которой радиомаяк обеспечивает нормальную работу соответствующего бортового приемника;

      101) концевая зона безопасности (далее - КЗБ) - зона, расположенная симметрично по обе стороны от продолжения осевой линии ВПП и примыкающая к концу летной полосы, предназначенная прежде всего для уменьшения риска повреждения при приземлении с недолетом до ВПП или при выкатывании за пределы ВПП;

      102) концевая полоса торможения (далее - КПТ) - специально подготовленный прямоугольный участок в конце располагаемой дистанции разбега, предназначенный для остановки воздушного судна в случае прерванного взлета;

      103) ломкий объект - объект малой массы, конструктивно предназначенный разрушаться, деформироваться или сгибаться в случае ударного воздействия, с тем, чтобы представлять минимальную опасность для воздушного судна;

      104) маркировочный знак (маркировка) - символ или группа символов, располагаемых на поверхности аэродрома для передачи аэронавигационной информации;

      105) горный аэродром - аэродром, расположенный на местности с пересеченным рельефом и относительными превышениями 500 м и более в радиусе 25 км от контрольной точки аэродрома, а также аэродром, расположенный на высоте 1000 м и более над уровнем моря;

      106) эффективная интенсивность - эффективная интенсивность проблескового огня, равная интенсивности огня постоянного излучения того же цвета, которым обеспечивается такая же дальность видимости при идентичных условиях наблюдения;

      107) грунтовые основания - спланированные и уплотненные местные и привозные грунты, предназначенные для восприятия нагрузок, распределенных через конструкцию аэродромного покрытия;

      108) классификационное число покрытия (PCN) - число, выражающее несущую способность искусственного покрытия для эксплуатации без ограничений;

      109) место стоянки (далее - МС) - подготовленная площадка на аэродроме, предназначенная для размещения воздушного судна в целях его обслуживания;

      110) вертодром - аэродром или определенный участок поверхности на сооружении, предназначенной полностью или частично для прибытия, отправления и движения вертолетов по этой поверхности;

      111) критическая зона для вертодромов - прилегающая к вертолету зона, в пределах которой пожар необходимо локализовать в целях временного сохранения целостности фюзеляжа и обеспечения зоны для эвакуации лиц, находящихся на борту;

      112) располагаемая взлетная дистанция (TODAH) вертодрома - длина зоны конечного этапа захода на посадку и взлета плюс длина вертолетной полосы, свободной от препятствий (если она предусматривается), которая объявляется располагаемой и пригодной для завершения взлета вертолетами;

      113) располагаемая дистанция прерванного взлета (RTODAH) вертодрома - длина зоны конечного этапа захода на посадку и взлета, которая объявляется располагаемой и пригодной для завершения прерванного взлета вертолетами с летно-техническими характеристиками класса 1;

      114) располагаемая посадочная дистанция (LDAH) вертодрома - длина зоны конечного этапа захода на посадку и взлета плюс любая дополнительная зона, которая объявляется располагаемой и пригодной для завершения вертолетами маневра посадки с установленной высоты;

      115) вертопалуба - площадка, расположенная на плавающей или неподвижной морской конструкции, предназначенная для использования вертолетами;

      116) наземная РД для вертолетов - наземная РД, предназначенная для использования только вертолетами;

      117) место стоянки (МС) вертолета - место стоянки воздушного судна, которое предназначено для стоянки вертолета и, если предусматривается выполнения руления по воздуху, для приземления и отрыва вертолета;

      118) временный аэродром - аэродром, предназначенный для обеспечения полетов воздушных судов в определенный период года и не имеющий стационарных сооружений и оборудования, но подлежащий учету и регистрации;

      119) место ожидания у ВПП - определенное место, предназначенное для защиты ВПП, поверхностей ограничения препятствий, критических зон РМС посадки, в котором рулящие воздушные суда и транспортные средства останавливаются и ожидают, если нет иного указания от соответствующего диспетчерского пункта;

      120) уширение ВПП - часть взлетно-посадочной полосы, предназначенной для обеспечения разворота воздушных судов;

      121) дальность видимости на ВПП (сокращенная аббревиатура на английском языке RVR) - расстояние, в пределах которого пилот воздушного судна, находящегося на осевой линии взлетно-посадочной полосы, может видеть маркировочные знаки на поверхности взлетно-посадочной полосы или огни, ограничивающие взлетно-посадочную полосу или обозначающую ее осевую линию;

      122) давление, приведенное к уровню порога ВПП - атмосферное давление, измеренное в месте установки первичного измерительного преобразователя и приведенное к уровню порога ВПП;

      123) порог ВПП - начало участка ВПП аэродрома, который может использоваться для посадки воздушных судов;

      124) огни защиты ВПП - светосигнальная система, предназначенная для предупреждения пилотов или водителей транспортных средств о возможности выезда на действующую ВПП;

      125) смещенный порог ВПП - порог взлетно-посадочной полосы, не совпадающий с ее началом;

      126) летное поле - часть аэродрома, на который расположены одна или несколько летных полос, рулежные дорожки, перроны и площадки специального назначения;

      127) летная полоса - часть летного поля аэродрома, включающая взлетно-посадочную полосу и концевые полосы торможения, если они предусмотрены, предназначенная для обеспечения взлета и посадки воздушных судов, уменьшения риска повреждения воздушных судов, выкатившихся за пределы ВПП, и обеспечения безопасности полетов воздушных судов, пролетающих над ней во время взлета и посадки;

      128) запасной аэродром при взлете - аэродром, на котором воздушное судно (далее - ВС) может произвести посадку, если в этом возникает необходимость вскоре после взлета и не представляется возможным использовать аэродром вылета;

      129) взлетно-посадочная полоса (ВПП) - основная часть летной полосы аэродрома, предназначенная для обеспечения разбега при взлете и пробега после посадки воздушного судна;

      130) зона взлета и посадки - воздушное пространство от уровня аэродрома до высоты второго эшелона включительно в границах, обеспечивающих маневрирование воздушного судна при взлете и заходе на посадку;

      131) прерванная посадка - посадка, выполнение которой прекращается ниже минимальной безопасной высоты пролета препятствий;

      132) огонь постоянного излучения - огонь, обладающий постоянной интенсивностью излучения при наблюдении из неподвижной точки;

      133) сектор ограниченных препятствий (далее - СОП) - сектор 150 0, внутри которого могут быть расположены препятствия, при условии, что высота этих препятствий ограничена;

      134) высота принятия решения - установленная относительная высота, на которой должен быть начат маневр ухода на второй круг. В случаях, если до достижения этой высоты командиром воздушного судна не был установлен необходимый визуальный контакт с ориентирами для продолжения захода на посадку или, если положение воздушного судна в пространстве или параметры его движения не обеспечивают безопасности посадки;

      135) категория надежности электроснабжения - характеристика системы электроснабжения, определяющая количество независимых источников питания и требования к их переключениям;

      136) международный аэродром - аэродром, с которого осуществляются полеты воздушных судов в государства, не являющиеся участниками Соглашения о гражданской авиации и об использовании воздушного пространства;

      137) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      138) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      139) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      140) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      141) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      142) заградительный огонь малой интенсивности типа А - огонь с постоянным излучением красного цвета и максимальной интенсивностью не менее 10 кд;

      143) заградительный огонь малой интенсивности типа В - огонь с постоянным излучением красного цвета и максимальной интенсивностью не менее 32 кд;

      144) заградительный огонь малой интенсивности типа С - проблесковый огонь желтого/синего цвета и максимальной интенсивностью от 40 кд до 400 кд;

      145) заградительный огонь малой интенсивности типа D - проблесковый огонь с излучением желтого цвета и эффективной интенсивностью от 200 кд до 400 кд;

      146) заградительный огонь средней интенсивности типа А - проблесковый огонь с излучением белого цвета и эффективной интенсивностью 20000/2000 кд;

      147) заградительный огонь малой интенсивности типа В - проблесковый огонь с излучением красного цвета и эффективной интенсивностью 2000 кд;

      148) заградительный огонь малой интенсивности типа С - огонь с постоянным излучением красного цвета и эффективной интенсивностью 2000 кд;

      149) заградительный огонь высокой интенсивности типа А - проблесковый огонь с излучением белого цвета и эффективной интенсивностью 200000/20000/2000 кд;

      150) заградительный огонь типа В - проблесковый огонь с излучением белого цвета и эффективной интенсивностью 100000/20000/2000 кд;

      151) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      152) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      153) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      154) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      155) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      156) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      157) NOTAM - извещение, рассылаемое средствами электросвязи и содержащее информацию о введении в действие, состоянии или изменении любого аэронавигационного оборудования, обслуживания и правил или информацию об опасности, своевременное предупреждение о которых имеет важное значение для персонала, связанного с выполнением полетов;

      158) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      159) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      160) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      161) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      162) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      163) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      164) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);
      165) исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      166) превышение вертодрома - превышение самой высокой точки зоны FATO;

      167) специалист по посадке вертолета (СПВ) - квалифицированный персонал, отвечающий за выполнение процедур по обслуживанию вертолета, применимых к выгрузке/загрузке багажа/груза, высадке/посадке пассажиров, организацию и проведение аварийно-спасательных работ в районе вертодрома и выполняющий функции в соответствии с квалификационными требованиями;

      168) помощник специалиста по посадке вертолета (ПСПВ) - квалифицированный персонал, являющийся ассистентом СПВ во время вертолетных операций;

      169) оператор авиационной станции - ОАС (радиооператор) - квалифицированный авиационный персонал, выполняющий функции в соответствии с квалификационными требованиями.

      Сноска. Пункт 11 с изменениями, внесенными приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

Раздел 2. Данные аэродрома и физические характеристики
аэродромов
Глава 1. Классификация аэродромов и взлетно-посадочных полос с искусственным покрытием

      Сноска. Заголовок главы 1 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      12. Для аэродрома определяется класс и класс каждой взлетно-посадочной полосой с искусственным покрытием (далее - ИВПП). Класс аэродрома определяется:

      1) на аэродромах, имеющих одну ВПП - классом ИВПП;

      2) на аэродромах, имеющих две или более искусственные взлетно-посадочные полосы - классом ИВПП, имеющей наибольшую длину.

      Класс ИВПП определяется длиной взлетно-посадочной полосы в стандартных условиях по таблице 1 приложения 1 к НГЭА ГА РК.

      13. Для аэродромов, обеспечивающих международные полеты, кроме того, должно быть определено кодовое обозначение аэродрома.

      Кодовое обозначение аэродромов, обеспечивающих международные полеты, определяется по таблице 2 приложения 1 к НГЭА ГА РК.

Глава 2. Геометрические размеры элементов аэродрома

      Сноска. Заголовок главы 2 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      14. На аэродроме для каждого направления взлета и посадки должны быть установлены следующие взлетные и посадочные дистанции:

      1) располагаемая дистанция разбега (РДР);

      2) располагаемая дистанция взлета (РДВ);

      3) располагаемая дистанция прерванного взлета (РДПВ);

      4) располагаемая посадочная дистанция (РПД).

      Если на ВПП предусмотрен взлет от РД, которые не примыкают к торцам ВПП, то должны быть установлены соответствующие взлетные дистанции.

      Определение располагаемых дистанций приведено в приложении 2 к НГЭА ГА РК.

      15. Летная полоса (далее - ЛП), включающая как оборудованную, так и необорудованную ВПП, должна простираться за каждым концом ВПП или за концевой полосой торможения (далее - КПТ), если она предусмотрена, на расстояние не менее 150 м для ВПП классов А, Б, В, Г, Д или кодовые номера 4,3,2 и 30 м для ВПП класса Е или кодовый номер 1.

      16. Летная полоса, включающая ВПП, оборудованную для точного захода или ВПП, оборудованную для не точного захода посадку, должна простираться в поперечном направлении по обе стороны от оси ВПП и ее продолжения (на всем протяжении ЛП) на расстояние не менее:

      1) 150 м для ВПП классов А, Б, В, Г или кодовые номера 4,3;

      2) 75 м для ВПП классов Д и Е, или кодовые номера 1,2.

      17. Летная полоса, включающая необорудованную ВПП, за исключением запасной грунтовой ВПП, простирается в поперечном направлении по обе стороны от оси ВПП (на всем протяжении ЛП) на расстояние не менее:

      1) 75 м для ВПП классов А, Б, В, Г или кодовые номера 3, 4;

      2) 40 м для ВПП класса Д, Е или кодовые номера 1, 2.

      Сноска. Пункт 17 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      18. Часть ЛП (которая включает оборудованную или необорудованную ВПП), расположенная по обе стороны от оси ВПП (на всем протяжении ЛП) должна быть спланирована и подготовлена таким образом, чтобы свести к минимуму риск повреждения воздушного судна при приземлении с недолетом или выкатывании за пределы ВПП.

      Спланированная часть ЛП должна простираться от оси ВПП на расстояние не менее:

      1) 75 м для ВПП классов А,Б,В, Г или кодовые номера 4,3;

      2) 40 м для ВПП классов Д и Е или кодовые номера 2,1.

      19. Грунтовая поверхность спланированной части ЛП в местах сопряжения с искусственными покрытиями элементов аэродрома (ИВПП, боковыми полосами безопасности, рулежными дорожками, КПТ) должна располагаться на одном уровне с ними.

      20. Часть ЛП, расположенная перед порогом ИВПП, должна быть укреплена на ширину не менее ширины ИВПП с целью предотвращения эрозии от струй газов ВС и защиты приземляющихся воздушных судов от удара о торец ИВПП на расстояние не менее:

      1) 60 м для ИВПП класса А или кодовый номер 4;

      2) 50 м для ИВПП классов Б и В;

      3) 30 м для ИВПП классов Г и Д или кодовый номер 3,2.

      21. В пределах спланированной части ЛП не должно быть объектов, за исключением объектов, имеющих легкую и ломкую конструкцию, которые по своему функциональному назначению должны находиться на этой части ЛП (например, визуальные средства, контрольная антенна курсового радиомаяка, уголковые отражатели посадочного радиолокатора (далее - ПРЛ) и др.). На спланированной части ЛП не должны находиться подвижные объекты (например, снегоуборочные машины) во время использования ВПП для взлета или посадки.

      Инструктивный материал относительно наличия временных препятствий на летной полосе приведен в приложении 3 к НГЭА ГА РК.

      22. В пределах от границы спланированной части до границы ЛП не допускается установка объектов, кроме тех, функциональное назначение которых требует их размещения вблизи ВПП и не допускает размещения в ином месте (ГРМ, ПРЛ, стартовый диспетчерский пункт, метеорологические измерительные приборы).

      В этих пределах не допускается строительство новых объектов или реконструкция существующих объектов, которые предполагают изменение(увеличение) их размеров, кроме как:

      1) необходимых для обеспечения взлетов и посадок воздушных судов;

      2) не оказывающих неблагоприятного воздействия на безопасность полетов ВС.

      23. Ширина ВПП должна быть по всей длине постоянной и не менее:

      1) 60 м для ВПП класса А или кодовое обозначение 4F;

      2) 45 м для ВПП класса Б или кодовое обозначение 4C, 4D, 4E, 4D 3D;

      3) 42 м для ВПП класса В;

      4) 35 м для ВПП класса Гили кодовое обозначение 3A, 3B,3C;

      5) 28 м для ВПП класса Д;

      6) 21 м для ВПП класса Е.

      Для ИВПП класса А или кодовое обозначение 4F, предназначенных для эксплуатации ВС с размахом крыла до 75 м и колеей по внешним авиашинам до 10,5 м и меньших размеров, минимальную ширину ВПП допускается принимать равной 45 м. При этом должны быть предусмотрены боковые полосы безопасности такой ширины, чтобы расстояние от оси ИВПП до внешних кромок каждой из боковых полос безопасности было не менее 30 м.

      Для ИВПП класса А, предназначенных для эксплуатации ВС индекса 7 с размахом крыла более 75 м, общая ширина ИВПП с боковыми полосами безопасности должна быть не менее 75 м, а расстояние от оси ИВПП до внешних кромок каждой из них должно быть не менее 37,5 м.

      При этом боковые полосы безопасности должны иметь сопоставимые с ИВПП уклоны и выдерживать нагрузку, создаваемую самолетом при выкатывании, не вызывая у него конструктивных повреждений, или нагрузку наземных транспортных средств, которые могут передвигаться по обочине.

      24. При отсутствии РД, примыкающей к концевому участку ИВПП, или при ее недостаточной прочности для разворота ВС должно предусматриваться уширение ИВПП слева или справа от нее. Ширина ИВПП в местах уширения должна быть не менее:

      1) 75 м для ИВПП классов А, Б, В или кодовые номера 4;

      2) 45 м для ИВПП классов Г и Д или кодовые номера 3,2.

      25. На каждом аэродроме в Руководстве по аэродрому (Инструкции по производству полетов) для каждой ВПП должен быть приведен продольный и поперечный профиль ВПП с указанием фактических уклонов. Значение уклонов не должны превышать величин установленных в документах ИКАО (подпункты 3.1.13-3.1.19 пункта 3.1 приложения 14 "Аэродромы", том I).

      26. У каждого конца ЛП должна быть концевая зона безопасности (далее - КЗБ). Допускается отсутствие КЗБ на не оборудованных ВПП класса Е.

      27. В продольном направлении КЗБ должна примыкать к концу ЛП и простираться за ним на расстояние не менее 90 м.

      В поперечном направлении КЗБ должна простираться в каждую сторону от продолжения осевой линии ВПП на расстояние не менее установленной для спланированной части ЛП. В случаях, когда устройство КЗБ такой ширины невозможно, допускается ширина КЗБ, по меньшей мере, в два раза превышающая ширину ВПП.

      28. В пределах КЗБ не должно быть объектов, за исключением ломких объектов, которые по своему функциональному назначению должны там находиться (например, визуальные средства, контрольная антенна курсового радиомаяка, уголковые отражатели ПРЛ и др.). На КЗБ не должны находиться подвижные объекты (например, снегоуборочные машины) во время использования ВПП для взлета или посадки.

      29. Концевая зона безопасности должна быть спланирована и подготовлена таким образом, чтобы уменьшить риск повреждения ВС при приземлении с недолетом или при выкатывании за ВПП.

      30. Поверхность КЗБ не должна возвышаться над поверхностью захода на посадку или взлета. Продольные уклоны КЗБ не должны превосходить нисходящий уклон, составляющий 5%, а поперечные - восходящий или нисходящий уклон, составляющий 5%.

      Изменения уклонов насколько это возможно, должны быть плавными, исключены резкие переходы или крутые обратные уклоны.

      31. Свободная зона (СЗ) должна начинаться в конце располагаемой дистанции разбега и ее длина не должна превышать половины этой дистанции.

      Включение требований к свободным зонам (СЗ) не означает обязательного наличия СЗ на аэродроме. Необходимость СЗ определяется местных условии расположения аэродрома и целесообразностью их устройства.

      32. Свободная зона должна простираться на расстояние не менее 75 м в каждую сторону от продолжения осевой линии ВПП.

      33. Поверхность СЗ не должна выступать над условной плоскостью, имеющей восходящий уклон 1,25 %, при этом нижней границей этой плоскости является горизонтальная линия:

      1) перпендикулярная вертикальной плоскости, содержащей осевую линию ВПП;

      2) проходящая через точку, расположенную на осевой линии ВПП в конце располагаемой дистанции разбега.

      В некоторых случаях, при определенных поперечных и продольных уклонах ВПП, обочин (боковые полосы безопасности) или ЛП нижняя граница плоскости свободной зоны, может оказаться ниже поверхности ВПП, обочины или ЛП. Это не означает, что требуется планировка этих поверхностей. Рельеф, который располагается за концом ЛП над плоскостью СЗ, но ниже уровня ЛП, может не планироваться.

      34. Характеристики продольных уклонов той части свободной зоны, ширина которой, по крайней мере, не менее ширины ВПП, к которой она примыкает, должны быть сопоставимы с уклонами ВПП, если средний уклон свободной зоны незначительный или является восходящим. При незначительном (сопоставимом с уклоном ВПП) или восходящем среднем уклоне свободной зоны не допускаются резкие изменения восходящих уклонов свободной зоны. Отдельные понижения местности, например канавы, пересекающие СЗ, не исключаются.

      35. На поверхности свободной зоны не допускается наличия препятствий. Расположенные по функциональному назначению объекты в пределах свободной зоны должны иметь легкую и ломкую конструкцию.

      36. Ширина концевой полосы торможения составляет ту же ширину, что и ВПП, к которой она примыкает.

      Включение требований к концевым полосам торможения не означает обязательного наличия КПТ на аэродроме. Необходимость устройства КПТ и длина КПТ определяются с учетом местных условии расположения аэродрома и целесообразностью их устройства.

      37. КПТ подготавливается таким образом, чтобы она могла в случае прекращения взлета, выдержать нагрузку создаваемую самолетом, не вызывая повреждения его конструкции.

      38. В целях определения минимальных параметров: ширины РД, боковых полос безопасности РД, закруглений РД, удаления РД от препятствий и других РД - для каждой РД устанавливаются индексы самолетов, эксплуатируемых на данных РД аэродрома. Индекс самолета устанавливается по размаху крыла и колее шасси по внешним авиашинам по приложению 4 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Прочность рулежных дорожек составляет не менее чем прочность взлетно-посадочной полосы, поверхность рулежных дорожек с искусственным покрытием обустраивается таким образом, чтобы исключить повреждения конструкции воздушных судов при ее движении по РД.

      39. Ширина РД должна быть не менее:

      1) 7,0 м для ВС индекса 1;

      2) 10,0 м для ВС индекса 2;

      3) 13,0 м для ВС индекса 3;

      4) 17,0 м для ВС индекса 4 (14 м для самолетов с индексом 4 при колее шасси по внешним авиашинам до 7,5 м);

      5) 19,0 м для ВС индекса 5;

      6) 22,5 м для ВС индекса 6 (18 м для самолетов с индексом 6 при колее шасси по внешним авиашинам до 9,5 м, 21 м при колее шасси по внешним авиашинам до 12,5 м);

      7) 25,0 м для ВС индекса 7 (22,5 м для ВС индекса 7 размахом крыла от 65 до 75 м и колеей шасси по внешним авиашинам до 13,5 м).

      Для аэродромов с установленными кодовыми обозначениями в соответствии с пунктом 13 настоящих НГЭА ГА РК ширина РД определяется, согласна пункта 3.9 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I.

      40. С двух сторон РД, предназначенных для руления самолетов с индексом 4, 5, 6 или 7, должны быть предусмотрены боковые полосы безопасности (для РД с покрытием - укрепленные боковые полосы безопасности). Общая ширина РД и боковых полос безопасности должна быть не менее:

      1) 27,0 м для ВС индекса 4;

      2) 29,0 м для ВС индекса 5;

      3) 40,5 м для ВС индекса 6 (31 м для самолетов с индексом 6 при расстоянии между осями внешних двигателей до 27 м, 39 м для самолетов с индексом 6 при колее шасси по внешним авиашинам до 12,5 м);

      4) 44,0 м для ВС индекса 7 (40,5 м для самолетов с индексом 7 при расстоянии между осями внешних двигателей до 36 м, 60 м для самолетов с размахом крыла от 75 до 80 м).

      Для аэродромов с установленными кодовыми обозначениями в соответствии с пунктом 13 настоящих НГЭА ГА РК общая ширина РД определяется, согласна пункта 3.10 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I.

      41. Расстояние между осевой линией РД и неподвижными препятствиями должно быть не менее:

      1) 25,0 м для ВС индекса 1;

      2) 29,5 м для ВС индексов 2,3;

      3) 38,0 м для ВС индексов 4,5;

      4) 47,5 м для ВС индекса 6;

      5) 57,5 м для ВС индекса 7 (55 м для ВС с размахом крыла от 65 до 75 м и колеей шасси по внешним авиашинам до 10,5 м).

      Указанные расстояния не относятся к путям руления на перроне.

      42. Расстояние между осевыми линиями параллельных РД с искусственными покрытиями и без искусственного покрытия должно быть не менее установленных значений, указанных в приложении 5 к настоящим НГЭА ГА РК.

      43. Радиус закругления искусственного покрытия РД в месте примыкания к искусственному покрытию ВПП должен быть не менее, м:

      1) 10 для ВС индекса 1;

      2) 20 для ВС индекса 2;

      3) 30 для ВС индекса 3;

      4) 50 для ВС индексов 4, 5, 6, 7.

      В случае если поворот самолета с РД производится только в одну сторону, то устройство закругления с другой стороны РД может не предусматриваться.

      44. Расстояние между осевой линией маршрута руления на перроне и неподвижными препятствиями должно быть не менее:

      1) 16,0 м для ВС индекса 1;

      2) 22,0 м для ВС индексов 2,3;

      3) 28,5 м для ВС индексов 4,5;

      4) 40,0 м для ВС индекса 6;

      5) 47,5 м для ВС индекса 7.

      В случае если в качестве маршрута руления на перроне используется РД аэродрома, примыкающая на определенном протяжении к перрону, расстояние указанное выше должно быть увеличено в соответствии с пунктом 41 настоящих НГЭА ГА РК.

      45. Величины продольных и поперечных уклонов РД не превышают величин определенных подпунктах 3.9.9-3.9.12 пункта 3.9 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I.

      46. Перед порогом ВПП оборудованной для точного захода на посадку (IIIВ категории) предусматривается рабочая зона радиовысотомера.

      Рабочая зона радиовысотомера простирается на минимальном расстояние 300 м от порога ВПП и 30 м в каждую сторону от продолжения оси ВПП. Рекомендуемое расстояние в каждую сторону от оси ВПП составляет 60 м.

      47. Изменения уклонов рабочей зоны радиовысотомера должны быть минимальными. Если имеются изменения уклонов, то они обустраиваются плавными переходами. Показатель изменения между двумя смежными уклонами не превышает 2% на каждые 30 м.

      48. На каждом аэродроме, для предотвращения доступа посторонних лиц и животных в рабочую зону аэродрома устанавливается ограждение по всему его периметру, а также предусматривается с внутренней стороны ограждения обустройство дороги для патрулирования вдоль ее периметра и устанавливаются лампы для освещения, при этом лампы подбираются и устанавливаются, таким образом, чтобы они не создавали помех и опасности для взлета/посадки воздушных судов.

Глава 3. Прочность искусственных покрытий аэродрома и несущая способность грунтовой взлетно-посадочной полосы

      Сноска. Заголовок главы 3 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      49. Искусственные покрытия должны выдерживать нагрузки, возникающие при движении и стоянке воздушных судов, для которых они предназначены.

      50. Для каждой ИВПП, РД, а также перрона и МС определяется несущая способность искусственных покрытий и объявлена в сборнике аэронавигационной информации (AIP), в руководстве по аэродрому и инструкции по производству полетов (аэронавигационный паспорт аэродрома).

      51. Несущая способность искусственного покрытия, предназначенного для эксплуатации воздушных судов с массой более 5700 кг, определяется по методу "Классификационное число самолета - классификационное число покрытия (ACN-PCN)" с представлением следующих данных:

      1) классификационное число покрытия (PCN);

      2) тип покрытия;

      3) категория прочности основания;

      4) категория максимально допустимого давления в пневматике;

      5) метод оценки.

      Допускается указывать значения классификационного числа искусственного покрытия аэродрома (далее - PCN), действие которых ограничено конкретным сезоном года с указанием сроков действия данного ограничения.

      Представление данных о прочности искусственных покрытий по методу ACN-PCN указано в приложении 6 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Классификационные числа воздушных судов ACN рассчитываются по методике ИКАО (DOC 9157-AN/901 Часть 3) и указываются в руководстве по летной эксплуатации самолетов (далее - РЛЭ) изготовителем воздушных судов. При отсутствии в РЛЭ значений ACN воздушного судна допускается использовать значения, указанные в сборниках аэронавигационной информации.

      Методика определения классификационных чисел приводится в МОС РК.

      52. Воздушные суда могут эксплуатироваться на покрытиях без ограничения массы и/или интенсивности, если классификационные числа покрытий (РCN) не ниже классификационных чисел эксплуатируемых ВС (AСN).

      Если значения PCN менее значений ACN, необходимо вводить ограничения по массе и/или интенсивности движения ВС.

      Инструктивный материал содержится в приложении 6 к настоящим НГЭА ГА РК.

      53. При введении на аэродроме ограничений в части массы и/или интенсивности движения ВС, а также сроков действия значений PCN (например, на зимний сезон) они должны быть отражены в Руководстве по аэродрому и/или в инструкции по производству полетов (далее -ИПП) и по необходимости в сборнике аэронавигационной информации (AIP).

      54. Данные о несущей способности искусственных покрытий, предназначенных для использования ВС с массой 5700 кг и менее, должны включать:

      1) максимально допустимую массу ВС;

      2) максимально допустимое давление в пневматиках.

      55. Показатели несущей способности грунтовой взлетно-посадочной полосы (далее - ГВПП) должны соответствовать требуемой прочности и плотности грунта приведенных в РЛЭ для эксплуатируемых типов ВС, указанных в инструкции по производству полетов.

      Запасная ГВПП может использоваться в случае невозможности посадки и (или) взлета на основную ВПП.

Глава 4. Состояние искусственных покрытий и грунтовых поверхностей аэродрома

      Сноска. Заголовок главы 4 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      56. На поверхности ИВПП не допускается наличие:

      1) посторонних предметов или продуктов разрушения покрытия;

      2) оголенных стержней арматуры;

      3) уступов высотой более 25 мм между кромками соседних плит и кромками трещин;

      4) наплывов мастики высотой более 15 мм;

      5) выбоин и раковин с наименьшим размером в плане более 50 мм и глубиной более 25 мм;

      6) сколов кромок плит и трещин шириной более 30 мм и глубиной более 25 мм, не залитых мастикой;

      7) волнообразований, образующих под трехметровой рейкой просвет более 25 мм (кроме вершин двускатного профиля и дождеприемных лотков);

      8) участков шелушения поверхности покрытий глубиной более 25 мм;

      9) замкнутых понижений поверхности покрытия, заполняемых водой длиной более 10 м, расположенных на пути движения опор ВС.

      57. Для ИВПП классов А, Б, В (или кодовый номер 4) международных аэродромов определяется и объявляется в Руководстве по аэродрому и/или ИПП обобщенная характеристика ровности аэродромного покрытия (R). Значение R для этих ИВПП должно быть не менее 2.

      58. На ВПП без искусственного покрытия не допускается наличие:

      1) колей от колес воздушных судов глубиной, превышающей максимально допустимую величину, указанную в РЛЭ, участков с разрыхленным, неуплотненным грунтом;

      2) не спланированных участков, на которых скапливается вода после осадков или таяния снега;

      3) отдельных неровностей в виде выбоин и впадин грунта, которые могут оказать влияние на управляемость воздушного судна или привести к поломке шасси;

      4) посторонних предметов, которые могут привести к поломке шасси или попасть в воздухозаборники двигателей воздушных судов;

      5) неровностей поверхности просветом более 100 мм под трехметровой рейкой, укладываемой вдоль ВПП в зоне прохода опор ВС;

      6) мезонеровностей поверхности, превышающих величины:

i5 = 0,030,

i10 = 0,022,

i20 = 0,015.

      Мезонеровности поверхности - неровности, определяемые при нивелировке поверхности с шагом 5, 10 и 20 м и оцениваемые как отношение разности высот в соседних точках к шагу съемки.

      59. На поверхности искусственных покрытий РД, перрона, укрепленных участков ЛП, примыкающих к торцам ИВПП, КПТ с искусственным покрытием не допускается наличие:

      1) посторонних предметов или продуктов разрушения покрытия;

      2) оголенных стержней арматуры;

      3) уступов высотой более 30 мм между кромками соседних плит и кромками трещин;

      4) наплывов мастики высотой более 15 мм;

      5) выбоин и раковин с наименьшим размером в плане более 50 мм и глубиной более 30 мм;

      6) сколов кромок плит и трещин шириной более 30 мм и глубиной более 30 мм, не залитых мастикой;

      7) волнообразований, образующих просвет под трехметровой рейкой более 30 мм по пути движения опор ВС;

      8) участков шелушения поверхности покрытий глубиной более 30 мм.

      60. На грунтовой поверхности РД, перрона, участков ЛП, примыкающих к концам ВПП, не допускается:

      1) колей от колес воздушных судов глубиной, превышающей максимально допустимую величину, указанную в РЛЭ, участков с разрыхленным, неуплотненным грунтом;

      2) не спланированных участков, на которых застаивается вода после выпадения осадков или при таянии снега;

      3) посторонних предметов, которые могут привести к поломке шасси или попасть в воздухозаборники двигателей воздушных судов.

      61. На боковых полосах безопасности (БПБ) ИВПП и РД не допускается:

      1) посторонних предметов или продуктов разрушения покрытия;

      2) оголенных стержней арматуры;

      3) уступов поверхности высотой более 50 мм.

      62. На грунтовых боковых полосах безопасности ГВПП и РД не допускается:

      1) посторонних предметов, которые могут попасть в двигатели судов;

      2) не спланированных участков, участков с неуплотненным грунтом, которые могли бы в значительной степени увеличить риск повреждения воздушного судна при выкатывании его с РД или ГВПП.

Глава 5. Выявление препятствий

      Сноска. Заголовок главы 5 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      63. На аэродроме должны быть получены данные о расположении и высоте препятствий, которые могут представлять опасность для выполнения полетов, и установлен контроль за препятствиями, как на аэродроме, так и на прилегающей к нему территории. Географические координаты используемые для определения и расчетов препятствий, расположения ВПП, мест стоянок и перрона, навигационных средств и элементов структуры воздушного пространства, включая маршруты и процедуры вылета, прибытия и захода на посадку, выполняются в системе координат WGS-84, с точностью и разрешающей способностью в соответствии с документами ИКАО (Приложение 14 "Аэродромы", том I и Приложение 15 "Служба аэронавигационной информации"), и включены в требования при сертификации аэродромов.

Глава 6. Ограничение препятствий

      Сноска. Заголовок главы 6 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      64. Для необорудованной ВПП должны устанавливаться следующие поверхности ограничения препятствий:

      1) коническая поверхность;

      2) внутренняя горизонтальная поверхность;

      3) поверхность захода на посадку;

      4) переходная поверхность.

      65. Относительная высота и наклон поверхностей ограничения препятствий, указанных в пункте 64 настоящих НГЭА ГА РК не должны превышать размеров, указанных в таблице 1 Приложения 7 к настоящим НГЭА ГА РК, а другие их размеры должны быть не меньше указанных в этой таблице.

      66. Объекты, возвышающиеся над поверхностью захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической поверхностями, являются препятствиями и маркируются и светоограждаются в соответствии с пунктами 126-140 и 284-304 настоящих НГЭА ГА РК, а также учитываются в соответствии с пунктом 82 настоящих НГЭА ГА РК.

      Новые или увеличиваемые в размерах существующие искусственные объекты не должны выступать за поверхность захода на посадку, переходную, внутреннюю горизонтальную и конические поверхности, за исключением случаев, когда такие объекты будут затенены существующими неподвижными объектами.

      Применение принципа затенения изложен в МОС РК.

      67. Для ВПП точного захода на посадку по приборам устанавливаются следующие поверхности ограничения препятствий:

      1) коническая поверхность;

      2) внутренняя горизонтальная поверхность;

      3) поверхность захода на посадку;

      4) переходные поверхности.

      Описание и параметры поверхностей ограничения препятствий приведены в Приложении 7 к настоящим НГЭА ГА РК.

      68.Относительная высота и наклон поверхностей ограничения препятствий, указанных в пункте 67 настоящих НГЭА ГА РК, не превышают размеров, указанных таблице 1 Приложения 7 к настоящим НГЭА ГА РК, их размеры должны быть не менее значении указанных в этой таблице, за исключением размеров горизонтального участка поверхности захода на посадку. Размеры поверхности захода на посадку и переходной поверхности не могут изменяться за счет введения ограничений по производству полетов (например, ограничительных пеленгов).

      69. Поверхность захода на посадку располагается горизонтально за точкой, в которой плоскость с наклоном 2,5% пересекается с горизонтальной плоскостью, расположенной на высоте 150 м над высотой аэродрома, или с горизонтальной плоскостью, проходящей через верхнюю точку наивысшего объекта в зоне поверхности захода на посадку, в зависимости от того, какая точка по высота выше.

      70. Существующие объекты, возвышающиеся над поверхностью захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической поверхностями, являются препятствиями и маркируются и светоограждаются в соответствии с пунктами 126-140 и 284-304 настоящих НГЭА ГА РК, а также учитываются в соответствии с пунктом 82 настоящих НГЭА ГА РК.

      71. Новый или увеличиваемый в размерах существующий искусственный объект не должен выступать за поверхность захода на посадку переходную, внутреннюю горизонтальную и коническую поверхности, за исключением случаев, когда такой объект будет затенен существующим неподвижным объектом.

      Применение принципа затенения изложен в МОС РК.

      72. Для направления ВПП, оборудованного для точного захода на посадку I, II или III категории, устанавливаются следующие поверхности ограничения препятствий:

      1) коническая поверхность;

      2) внутренняя горизонтальная поверхность;

      3) поверхность захода на посадку;

      4) переходные поверхности;

      5) внутренняя поверхность захода на посадку;

      6) внутренние переходные поверхности;

      7) поверхность прерванной посадки.

      Описание и параметры поверхностей ограничения препятствий приведены в Приложении 7 к настоящим НГЭА ГА РК.

      73. Относительная высота и наклон поверхностей ограничения препятствий, указанных в пункте 72 настоящих НГЭА ГА РК, не должны превышать размеров, указанных таблице 1 Приложения 7 к настоящим НГЭА ГА РК, а другие их размеры должны быть не менее указанных в этой таблице, за исключением размеров горизонтального участка поверхности захода на посадку (смотри пункт 74). Размеры поверхности захода на посадку и переходной поверхности не изменяются за счет введения ограничений по производству полетов (например, ограничительных пеленгов).

      74. Поверхность захода на посадку расположена горизонтально за точкой, в которой плоскость с наклоном 2,5% пересекается с горизонтальной плоскостью, расположенной на высоте 150 м над превышением порога ИВПП, или с горизонтальной плоскостью, проходящей через верхнюю точку любого объекта, определяющую минимальную безопасную высоту пролета препятствий.

      75. Не допускается возвышение неподвижных объектов за внутреннюю поверхность захода на посадку, внутренние переходные поверхности и поверхность прерванной посадки, за исключением ломких объектов, которые по своему функциональному назначению располагаются в пределах летной полосы. При использовании ВПП для посадки над этими поверхностями не допускается возвышение подвижных объектов.

      76. Существующие объекты, возвышающиеся над поверхностью захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической поверхностями, являются препятствиями и маркируются и светоограждаются в соответствии с пунктами 126-140 и 284-304 настоящих НГЭА ГА РК, а также учитываются в соответствии с пунктом 82 настоящих НГЭА ГА РК.

      77. Не допускается возвышение новых или увеличиваемые в размерах существующих искусственных объектов за поверхность захода на посадку, переходную, внутреннюю горизонтальную и коническую поверхности, за исключением случаев, когда такие объект будут затенены существующими неподвижными объектами.

      Применение принципа затенения изложено в МОС РК.

      78. Для направления ВПП, используемого для взлета, устанавливается поверхность взлета (поверхность набора высоты при взлете).

      79. Наклон поверхности взлета составляет значения не более указанной в таблице 2 Приложения 7 к настоящим НГЭА ГА РК, а другие размеры должны быть не менее указанных в этой таблице, за исключением, если при принятии соответствующих мер в части правил вылета в данном направлении, то для поверхности взлета устанавливается меньшая длина.

      Ширина поверхности взлета не изменяется за счет введения ограничений по производству полетов (например, ограничительных пеленгов).

      80. Существующие объекты, возвышающиеся над поверхностью взлета, являются препятствиями и должны быть маркируются и светоограждаются в соответствии с пунктами 126-140 и 284-304 настоящих НГЭА ГА РК, а также учитываются в соответствии с пунктом 82 настоящих НГЭА ГА РК.

      81. Не допускается возвышение новых или увеличиваемые в размерах существующих искусственных объектов за поверхность взлета за исключением случаев, когда такие объекты будут затенены существующими неподвижными объектами.

      Применение принципа затенения изложен в МОС РК.

Глава 7. Учет и устранение препятствий

      Сноска. Заголовок главы 7 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      82. Препятствия учитываются:

      1) при установлении схем захода на посадку и минимальных безопасных высот пролета препятствий;

      2) при установлении схем вылета из района аэродрома.

      При расчете минимальной высоты пролета препятствий для РМС статистическим методом вероятность столкновения с препятствиями при заходе на посадку должна быть не выше 1х10-7.

      83. Минимальные безопасные высоты пролета препятствий, установленные согласно подпункту 1) пункта 82 настоящих НГЭА ГА РК, указываются в Руководстве по аэродрому и/или ИПП, в полетных сборниках, а также в сборнике аэронавигационной информации Республики Казахстан.

      84. Не допускается, чтобы новые или увеличенные в размерах существующие объекты выступали за поверхность захода на посадку в пределах 3000 м от нижней границы или за переходную поверхность, за исключением случаев, когда новый или увеличенный в размерах существующий объект затенен существующим неподвижным объектом.

      85. Незатененные препятствия, расположенные в пределах границ поверхности взлета и превышающие поверхность, имеющую общее начало с поверхностью взлета и наклон 1,2%, или высоту 100 м относительно уровня нижней границы поверхности взлета (в зависимости от того, что меньше), отдельно указываются в Руководстве по аэродрому и/или ИПП, в сборнике АIP для аэродромов, обеспечивающих международные полеты, а также вносятся в государственный реестр электронных данных о местности и препятствиях.

      Применение принципа затенения изложено в МОС РК.

Раздел 3. Визуальные средства

Глава 8. Общие требования

      Сноска. Заголовок главы 8 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      Под визуальными средствами аэродромов понимаются:

      1) маркировка искусственных покрытий;

      2) маркировочные знаки грунтовых элементов аэродромов;

      3) маркировка зон ограниченного использования;

      4) маркировка и светоограждение препятствий;

      5) огни;

      6) знаки;

      7) маркеры;

      8) прожекторное освещение перронов;

      9) системы визуальной стыковки с телескопическим трапом;

      10) ветроуказатель;

      11) аэронавигационные маяки.

      86. На аэродроме должна быть обеспечена маркировка соответствующих покрытий, зон ограниченного использования (при их наличии) и препятствий.

      87. ВПП (направление), используемая в ночное время, а также днем в сложных метеоусловиях, должна быть оборудована системой светосигнального оборудования огней малой интенсивности (система) (далее - ОМИ), ОВИ-I, ОВИ-II или ОВИ-III в соответствии с приложениями 8 и 26 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Под системой светосигнального оборудования в настоящих НГЭА ГА РК понимается комплекс указанных в настоящей главе средств. В целях упрощения изложения и с учетом существующей практики эти комплексы обозначается ОМИ, ОВИ-I, ОВИ-II или ОВИ-III.

      88. На аэродромные огни и светомаяки необходимо иметь сертификат типа, выданный межгосударственным авиационным комитетом (МАК) или сертификат соответствия требованиям Международной организации гражданской авиации (ICAO), выданный аккредитованным органом по подтверждению соответствия, или признанный в соответствии с требованиями Закона Республики Казахстан от 5 июля 2008 года "Об аккредитации в области оценки соответствия". Необходимо обеспечить, чтобы электрическое оборудование и аппаратура дистанционного управления светосигнальным оборудованием отвечали требованиям НГЭА ГА РК и имели сертификаты соответствия.

      Сноска. Пункт 88 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      89. Системы огней ОВИ-I, ОВИ-II и ОВИ-III предусматривают соответствующие средства их регулирования, позволяющие осуществлять корректировку интенсивности огней в зависимости от конкретных условий. Раздельное регулирование интенсивности или иные соответствующие методы предусматриваются для согласования интенсивности в случае установки нижеследующих систем:

      1) системы огней приближения;

      2) системы визуальной индикации глиссады;

      3) посадочных огней ВПП;

      4) входных огней ВПП;

      5) ограничительных огней ВПП;

      6) осевых огней ВПП;

      7) огней зоны приземления;

      8) огней площадки разворота на ВПП;

      9) рулежные огни, осевые огни РД и аэродромных знаков;

      10) огней линии "стоп";

      11) системы огней подхода к ВПП;

      12) огни обозначения порога ВПП;

      13) импульсных огней.

      Требования к углам установки огней и к управлению огнями приведены в приложениях 9, 10 к настоящим НГЭА ГА РК.

      90. Электрические цепи питания огней систем ОМИ, ОВИ-I, ОВИ-II и ОВИ-III должны обеспечивать сохранение световой картины и работоспособность системы в целом при частичных отказах этих цепей.

      Требования к электропитанию огней указанных систем приведены в пунктах 235-238 настоящих НГЭА ГА РК.

      91. Цепи или каналы дистанционного управления и сигнализации систем ОВИ-II и ОВИ-III обеспечивают сохранение световой картины и работоспособность системы в целом при частичных отказах этих цепей и каналов.

      92. Надземные огни приближения и световых горизонтов и их опоры должны быть ломкими, за исключением той части за пределами 300 м от порога ВПП, где высота опор превышает 12 м, или части, где опоры находятся в окружении неломких объектов. В этих случаях должна быть ломкой соответственно только верхняя часть 12-метровой опоры или только часть опоры, которая возвышается над окружающими неломкими объектами.

      93. Надземные огни ВПП, КПТ и РД, аэродромные знаки и маркеры должны быть ломкими, не допускается выступ основание опорной конструкции над поверхностью земли или покрытия, ослабленное сечение должно быть всегда на уровне этой поверхности. Маркеры, размещаемые вблизи грунтовых ВПП, КПТ, МС и РД, имеют ослабленное сечение в элементах конструкции.

      94. В тех случаях, когда арматура или опоры надземных огней недостаточно заметны, в обязательном порядке маркируются (окрашиваются в оранжевый или желтый цвет).

      95. Любой расположенный перед ВПП или за ней огонь, который не входит в состав огней ОМИ, ОВИ-I, ОВИ-II или ОВИ-III, в том числе любые неаэронавигационные огни вблизи аэродрома и может мешать четкому распознаванию этих огней или дезориентировать, необходимо устранять, экранировать или модифицировать для исключения подобной возможности. Также устраняются с рабочей площади аэродрома все знаки с лицевой панелью красного цвета, не относящиеся к знакам, содержащим обязательные для исполнения инструкции.

      Указанная в данном пункте территория ВПП и зона за ней, это поверхность размеры которой составляют протяженность 2000 м. от порога ВПП и 1000 м. за ее торцом и шириной 700 м. (для ВПП классов А, Б, В, Г или кодовый номер 4,3) и 350 м. (для ВПП классов Д, Е или кодовый номер 2,1) в каждую сторону от продолжения оси ВПП, для неаэронавигационных огней - зона протяженностью от порога ВПП не менее 4500 м. для ВПП с кодовым номером 4 и 3000 м. - для ВПП с кодовым номером 3, 2, протяженность в ширину не менее 750 м. в каждую сторону от продолжения оси ВПП.

      Знаки с обязательными для исполнения инструкциями приведены в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 9. Маркировка аэродромов, препятствий и объектов

      Сноска. Заголовок главы 9 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      96. На покрытии ВПП (приложения 12 и 13 к настоящим НГЭА ГА РК) наносятся следующие маркировочные знаки:

      1) порогов;

      2) осевой линии;

      3) посадочных магнитных путевых углов (далее - ПМПУ);

      4) зон приземления (кроме ВПП класса Е);

      5) зон фиксированного расстояния (кроме ВПП классов Г, Д, Е);

      6) краев ВПП точного захода на посадку I, II и III категорий или иной ВПП в случае отсутствия контраста между ее границами и примыкающей к ней поверхностью боковых полос безопасности обочин;

      7) расположения ВПП со стороны захода на посадку (для параллельных ВПП): L - левая, C - центральная, R - правая;

      8) площадки разворота.

      97. Расположение маркировочных знаков на ВПП, их размеры и количество должны соответствовать приложению 14 к настоящим НГЭА ГА РК. Цифровые знаки ПМПУ и знаки обозначения параллельных ВПП должны располагаться согласно приложении 12 и 13 к настоящим НГЭА ГА РК.

      98. Маркировка осевой линии ВПП наноситься по ее оси. На ВПП точного захода на посадку II и III категории ширина осевой линии составляет - 0,9 м.

      99. На участке пересечения взлетно-посадочных полос маркировка главной ВПП должна сохраняться, а вспомогательной - прерываться.

      100. Маркировка смещенного (постоянно или временно) порога ВПП должна быть выполнена согласно приложению 13 к настоящим НГЭА ГА РК. При этом все маркировочные знаки до смещенного порога должны быть устранены, за исключением знаков маркировки осевой линии ВПП, которые преобразуются в стрелки-указатели.

      101. Маркировочные знаки края ИВПП следует наносить на ИВПП класса А, Б, В (или кодовый номер 4) в случае отсутствия контраста между границами и боковыми полосами безопасности или окружающей местностью. Маркировка края ВПП должна прерываться в местах примыкания РД к ВПП и пересечениях ВПП.

      102. Все маркировочные знаки ИВПП окрашиваются в белый цвет.

      103. На покрытии РД наносятся следующие маркировочные знаки (приложение 12, 15 и 16 к настоящим НГЭА ГА РК):

      1) осевой линии;

      2) места ожидания ВС;

      3) края РД (кроме РД, имеющих достаточный контраст между ее границами и примыкающей к ней поверхностью обочин);

      4) промежуточного места ожидания у пересечения РД (при необходимости).

      При необходимости на РД может наноситься несколько маркировочных знаков мест ожидания у ВПП для ВПП, оборудованных РМС (приложение 15 к настоящим НГЭА ГА РК).

      Знаки промежуточных мест ожидания могут не наноситься на РД, если маршруты руления воздушных судов не пересекаются.

      На пересечениях РД, эксплуатируемых в условиях IIIВ категории, обязательно наноситься маркировка промежуточных мест ожидания.

      104. Маркировка осевой линии РД на прямолинейных и криволинейных участках, а также на пересечениях РД, наносятся сплошной линией шириной не менее - 0,15 м.

      На прямолинейном участке РД маркировку осевой линии необходимо наносить по продольной оси.

      Допускается нанесение маркировки осевой линии РД вдоль ее оси с отклонением от нее, при этом расстояние от маркировки до любого края РД должно быть не менее половины требуемой ширины РД.

      На криволинейном участке РД маркировку осевой линии необходимо продолжать от прямолинейного участка, по возможности выдерживая постоянное расстояние до внешнего края криволинейного участка, при этом радиус закругления маркировочной линии должен быть, по крайней мере, не менее минимального радиуса поворота ВС, имеющего максимальный из эксплуатируемых на данной РД ВС минимальный радиус поворота.

      Расстояние от внутреннего края РД до маркировочной линии на криволинейном участке должно обеспечивать безопасное удаление колес ВС от края РД при рулении по данному участку.

      В местах пересечения РД осевая маркировочная линия проводиться (от прямолинейных участков) по радиусу не менее минимального радиуса поворота ВС, имеющего максимальный из эксплуатируемых на данной РД ВС минимальный радиус поворота.

      105. Маркировка осевой линии РД на участке сопряжения с ВПП располагается параллельно маркировке осевой линии ВПП на расстоянии не менее 60 мот точки их касания.

      106. Маркировка мест ожидания у ВПП, оборудованных РМС, должна быть типа А (приложение 15 к настоящим НГЭА ГА РК) и наноситься с соблюдением следующих требований:

      1) наименьшее расстояние маркировки до осевой линии ВПП должно составлять не менее 120 м;

      2) никакая часть маркировки не располагаться в пределах критических зон РМС.

      При нанесении на РД маркировки нескольких мест ожидания у ВПП соблюдаются следующие требования:

      1) ближайшая к ВПП маркировка должна быть типа А (приложение 15 к настоящим НГЭА ГА РК), при этом наименьшее расстояние от осевой линии ВПП до маркировки должно составлять не менее 120 м;

      2) маркировка более удаленных мест ожидания должна быть типа Б (приложение 15 к настоящим НГЭА ГА РК), при этом никакая часть маркировки не должна располагаться в пределах критических зон РМС.

      При наличии нескольких мест ожидания у ВПП определяется и устанавливается порядок их использования.

      107. Маркировка мест ожидания у ВПП, не оборудованных РМС, должна быть типа А (приложение 15 к настоящим НГЭА ГА РК) и наноситься с соблюдением следующих требований:

      1) расстояние от осевой линии ИВПП до знака места ожидания ВС составляет: не менее 90 м для ИВПП классов А, Б, В (или кодовый номер 4), не менее 75 м для ИВПП классов Г, Д (или кодовый номер 3,2) и не менее 41 м для ИВПП класса Е;

      2) ни одна из частей ВС не должна располагаться в пределах спланированной части летной полосы.

      108. Маркировочные знаки края РД, отделяющие ненесущее покрытие обочины от покрытия РД, состоят из двух сплошных линий шириной по 0,15 м с интервалом 0,15 м между ними.

      Внешняя рулежная боковая маркировочная полоса наноситься таким образом, чтобы ее внешний край совпадал с краем покрытия РД.

      109. Маркировка места пересечения РД выполняется согласно рисунка 1 Приложения 16 к настоящим НГЭА ГА РК.

      110. Маркировка места пересечения РД располагается на расстоянии от осевой линии пересекаемой РД не менее чем указано в пункте 41 настоящих НГЭА ГА РК.

      111. На пересечениях РД и на других участках, на которых вследствие поворота может оказаться трудным различать маркировку полосы РД и ее осевой линии, или в тех случаях, когда пилот не уверен, на какой стороне маркировки боковой полосы РД находится не рассчитанное на нагрузки покрытие, наносятся дополнительные поперечные линии на участках, имеющих слабое покрытие (рисунок 2 в Приложении 16 к настоящим НГЭА ГА РК).

      Поперечные линии располагаются перпендикулярно к маркировке боковых полос РД. На криволинейных участках линии располагаются в каждой точке касания кривой и в промежуточных точках вдоль кривой таким образом, чтобы интервалы между линиями не превышали 15 м.

      Если необходимо нанести такие поперечные линии на небольших прямолинейных участках, то интервалы между ними не превышают 30 м.

      Ширина линий составляет 0,9 м, и заканчивается за 1,5 м до границы участка с твердым покрытием и длина составляет 7,5 м.

      Цвет поперечных полос должен совпадать с маркировкой боковой полосы (желтый).

      112. Маркировочные знаки РД должны быть желтого (оранжевого) цвета.

      113. На покрытии перронов и мест стоянок наносятся следующие маркировочные знаки (приложение 17 к настоящим НГЭА ГА РК).

      1) осей руления ВС (линий заруливания, разворота, выруливания);

      2) Т-образных знаков остановки ВС;

      3) номеров стоянок;

      4) контуров зон обслуживания ВС (линий безопасного расстояния);

      5) путей движения и мест остановок спецавтотранспорта.

      Допускается конфигурация контура зоны обслуживания ВС, отличающаяся от указанной на рисунке в приложении 17 к настоящим НГЭА ГА РК в случае маркировки комплексных (рассчитанных на несколько ВС различных типов) мест стоянок ВС.

      114. На покрытиях площадок противообледенительной обработки ВС (мест стоянок), примыкающих к РД, наносится маркировка промежуточных мест ожидания.

      115. Маркировочные знаки перрона и мест стоянок окрашиваются в следующие цвета:

      1) желтого (оранжевого) - для осей руления ВС, Т-образных знаков места остановки ВС и номеров стоянок;

      2) красного - для линий контуров зон обслуживания ВС;

      3) белого - для путей движения и знаков остановки спецавтотранспорта.

      Характеристики маркировочных знаков ГВПП приведены в приложении 42 к настоящим НГЭА ГА РК.

      116. Грунтовые ВПП аэродромов должны иметь маркировочные знаки (маркировку) в соответствии с таблицей приложения 18 к настоящим НГЭА ГА РК.

      117. Размещение маркировочных знаков должно соответствовать схемам, приведенным в приложениях 19 и 20 к настоящим НГЭА ГА РК.

      118. Маркировка посадочного "Т" располагается в 3 - 15 м от боковой границы ГВПП с левой стороны по направлению посадки ВС и на расстоянии от начала ГВПП: для ГВПП класса А, Б и В - 200 м, класса Г -150 м, класса Д - 100 м класса Е- 50 м.

      119. Угловые маркировочные знаки располагаются по углам ГВПП классов А - Д (приложение 19 к настоящим НГЭА ГА РК).

      120. Осевой маркировочный знак устанавливается заподлицо с поверхностью грунта на продолжении осевой линии ГВПП классов А - Д на расстояниях 200 и 400 м от ее начала.

      121. На ВПП, РД или их отдельных участках, которые постоянно или временно закрыты для движения всех ВС, должна быть предусмотрена маркировка, указывающая на их закрытие.

      122. Маркировка закрытых для движения ВПП или отдельных участков ВПП наносятся на их концах, а если их протяженность более 300 м - дополнительно с интервалами, не превышающими 300 м.

      123. Маркировка закрытых РД наносится на каждом конце РД или ее отдельного закрытого участка.

      124. Маркировка, указывающая на закрытие ИВПП или РД с искусственным покрытием, имеет форму креста, минимальные размеры которого приведены на рисунке в приложении 21 к настоящим НГЭА ГА РК. Маркировка окрашивается в белый цвет для ВПП и желтый цвет - для РД.

      Зоны на ВПП и РД, временно закрытые для движения, допускается обозначать не только путем маркировки покрытия краской, но и с помощью других материалов.

      Закрытые для полетов ГВПП маркируются запрещающими знаками, выполняемые в виде двух взаимно перпендикулярных полотнищ размером не менее 6,0 х 0,9 м желтого или белого цвета по оси ГВПП с минимальным интервалом между знаками не более 300 м.

      125. Если ВПП, РД или их отдельные участки постоянно закрыты для движения ВС, то вся имевшаяся на них маркировка устраняется (остаются только знаки, указанные в пункте 121 настоящих НГЭА ГА РК).

      126. Неподвижные препятствия, выступающие за внутреннюю горизонтальную, коническую или переходную поверхность, а также за поверхность взлета или поверхность захода на посадку в пределах 4000 м от их внутренних границ, маркируются, за исключением тех случаев, когда:

      1) препятствие затенено другим неподвижным препятствием;

      2) препятствие светоограждено в дневное время заградительными огнями средней интенсивности типа А и его высота относительно уровня земли не превышает 150 м;

      3) препятствие, указанное в подпункте 2), светоограждено в дневное время заградительными огнями высокой интенсивности;

      4) препятствия в виде неподвижных объектов или неровностей рельефа местности возвышаются над внутренней горизонтальной, конической или внешней горизонтальной поверхностями.

      Если правилами полетов введены специальные ограничения например, полеты только по установленным маршрутам и/или зоны ограничения полетов или авиационное исследование свидетельствует о том, что эти препятствия не влияют на условия эксплуатации.

      Указания по определению затененных препятствий и авиационному исследованию препятствий приведены в МОС РК.

      127. Неподвижные постоянные или временные объекты, расположенные на летной полосе за пределами ее спланированной части, маркируются, за исключением знаков и огней систем PAPI/APAPI.

      128. Маркировке подлежат расположенные на аэродроме объекты ОВД, связи, радионавигации и посадки (исключая командно-диспетчерский пункт (далее - КДП), а также объекты метеорологического оборудования.

      129. Наземные транспортные средства и другие подвижные объекты, исключая воздушные суда, находящиеся на рабочей площади аэродрома, являются препятствиями и маркируются.

      130. Пересекающие реку, долину или шоссе подвесные провода, кабели и другие коммуникации следует маркировать и оснащать заградительными огнями в случае, если они представляют опасность для воздушных судов по результатам авиационного исследования. Маркировка опор может не производиться, если в дневное время они светоограждены огнями высокой интенсивности.

      131. Все неподвижные объекты, подлежащие маркировке, когда это практически осуществимо, окрашываются в контрастные цвета - красный (оранжевый) и белый, в противном случае на них или над ними должны быть установлены маркеры или флажки. Исключения составляют объекты, которые благодаря своей форме, размерам или цвету являются достаточно заметными и не нуждаются в маркировке.

      Примерами таких объектов являются трубы и другие сооружения из красного кирпича, а также памятники, здания за пределами аэродрома и культовые сооружения.

      132. Подлежащие маркировке подвижные объекты окрашиваются или обозначаются флажками.

      133. Неподвижный объект окрашываются чередующимися контрастными полосами, если:

      1) он образуется сплошными поверхностями, одна из сторон которых в горизонтальном или вертикальном направлениях превышает 1,5 м, а другая сторона менее 4,5 м;

      2) представляет собой каркасное сооружение, высота или ширина которого превышает 1,5 м.

      Полосы наносятся перпендикулярно по наибольшей стороне. При этом ширина полос составляет 1/7 наибольшего размера или 30 м, в зависимости от того, что меньше.

      Цвета полос должны обеспечивать хороший контраст с окружающим фоном.

      Примеры маркировки объектов приведены в приложении 22 к настоящим НГЭА ГА РК.

      134. Объекты высотой до 100 м (трубы, теле - и метеомачты, опоры линий электропередач и др.) маркируются от верхней точки до линии пересечения с поверхностью ограничения препятствий, но не менее чем на 1/3 их высоты. Маркировка проводится чередующимися по цвету горизонтальными полосами шириной 0,5 - 6,0 м. Минимальное количество чередующихся полос - три, крайние полосы окрашиваются в темный цвет.

      135. Сооружения высотой более 100 м и сооружения каркасно-решетчатого типа (независимо от их высоты) маркируются от верха до основания чередующимися по цвету полосами, ширина которых должна соответствовать приведенным в таблице приложения 24 к настоящему НГЭА ГА РК, но не более 30 м. Полосы должны наноситься перпендикулярно большему измерению, крайние полосы окрашиваются в темный цвет. Ширина полос должна быть одинаковой и может отличаться не более чем на 20 % от указанной в таблице приложения 24 к настоящим НГЭА ГА РК.

      136. Объекты, имеющие практически сплошные поверхности, окрашиваются:

      1) в шахматном порядке прямоугольниками (квадратами) со сторонами не менее 1,5 м и не более 3 м, если проекция поверхностей объекта на любую вертикальную плоскость равна или превышает 4,5 м в обоих измерениях, причем углы окрашиваются в более темный цвет;

      2) для окраски используется красный и белый и/или оранжевый и белый цвета;

      3) в один хорошо заметный цвет (красный или оранжевый), если их проекция на любую вертикальную плоскость имеет ширину и высоту менее 1,5 м.

      137. Для маркировки подвижных объектов и аварийных транспортных средств используется красный цвет, и желтый - для обслуживающих (аэродромных) транспортных средств.

      138. При наличии на аэродроме пункта проверки VOR, он обозначается соответствующей маркировкой и оснащается указательным знаком.

      139. Центром маркировки аэродромного пункта проверки VOR служит место, где устанавливается ВС для приема проверочного сигнала VOR.

      140. Маркировка аэродромного пункта проверки VOR представляет окружность диаметром 6 м, выполненную линией шириной 15 см (рисунок А в приложении 25 к настоящим НГЭА ГА РК).

      Если ВС устанавливаются в определенном направлении, через центр окружности проводится линия в соответствии с нужным азимутом.

      Ширина линий составляет - 15 см, выходить за пределы окружности на 6 м и заканчиваться стрелой (рисунок Б приложения 25 к настоящим НГЭА ГА РК).

      Цвет маркировочных линий (как правило, белый), должен отличаться от цвета маркировки иного назначения (если она существует в месте размещения пункта проверки VOR).

      141. Приведенный в настоящих НГЭА ГА РК перечень препятствий подлежащих маркировке, не означает, что не допускается маркировка иных препятствий, а также не относящихся к ним объектов, которые, тем не менее, по мнению администрации аэродрома (аэропорта), нуждаются в маркировке.

      Примерами иных препятствий являются препятствия, которые возвышаются над внешней горизонтальной поверхностью, (описание и правила применения внешней горизонтальной поверхности приведены в МОС РК), а примерами объектов, не относящихся к препятствиям, являются объекты, примыкающие к поверхности взлета или захода на посадку, а также объекты за пределами поверхностей ограничения препятствий.

      Во всех случаях при определении необходимости маркировки препятствий и объектов, учитываются исключения указанные в подпунктах 2) и 3) пункта 126 настоящих НГЭА ГА РК.

Глава 10. Аэродромные огни

      Сноска. Заголовок главы 10 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      142. Аэродромные огни по изокандельным характеристикам должны соответствовать значениям, указанным в добавлении 2 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I.

Глава 11. Светосигнальное оборудование

      Сноска. Заголовок главы 11 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      143. В пределах 300 м от торца ВПП или на расстоянии до 150 м от границы ЛП устанавливаются огни ВПП, КПТ и РД надземного типа, а также огни приближения, огни световых горизонтов ломкой арматуре, а их высота не превышает 45 см над уровнем поверхности в месте установки. В снежных районах высота огней ВПП и КПТ увеличивается до 75 см при условии, что расстояние между огнями и винтами и гондолами двигателей реактивных воздушных судов, эксплуатируемых на данном аэродроме, составляет не менее 15 см. Предельно допустимая высота аэродромных знаков 1,1 м, глиссадных огней - 0,9 м.

      144. Арматура огней углубленного типа, располагаемых вровень с поверхностью ВПП, КПТ, РД и перронов, конструируется и устанавливается таким образом, чтобы выдерживать нагрузки, создаваемые колесами воздушного судна, не разрушаясь и не вызывая повреждений воздушного судна.

      145. Все элементы систем светосигнального оборудования укомплектовываются неснижаемым аварийным запасом.

      146. Подсистемы огней, не описанные в настоящих НГЭА ГА РК, в случае их необходимости, соответствуют требованиям международных стандартов и согласовываются с уполномоченной организацией.

      Сноска. Пункт 146 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие с 01.08.2019).

      147. Простая система огней приближения состоит из ряда огней, установленных на продолжении осевой линии ВПП на протяжении не менее 420 м от порога ВПП, и ряда огней, образующих световой горизонт на расстоянии 300 м от порога ВПП шириной 18 или 30 м (рисунок в приложении 28 к настоящим НГЭА ГА РК). Допускается установка огней приближения меньшей протяженности, если длина линии огней менее 300 м, на этом участке применяются линейные огни шириной не менее 3-х м.

      Информационный материал о расположении огней приведен в приложении 27 к настоящим НГЭА ГА РК.

      148. Огни, образующие световой горизонт, располагаются точно по горизонтальной прямой, перпендикулярной к линии осевых огней так, чтобы эта линия делила их пополам. Огни светового горизонта устанавливаются с такими интервалами один от другого, чтобы создавался эффект сплошной линии, за исключением тех случаев, когда при длине светового горизонта 30 м допускаются разрывы по обе стороны от продолжения осевой линии ВПП. Эти разрывы, с учетом местных требований, сводятся к минимуму и каждый не превышает 6 м (рисунок в приложении 28 к настоящим НГЭА ГА РК).

      Между огнями светового горизонта используются интервалы от 1 до 4 м. Разрывы с каждой стороны от продолженной осевой линии ВПП могут улучшить ориентировку по направлению при заходах на посадку с боковым отклонением и облегчить передвижение аварийно-спасательных и противопожарных транспортных средств.

      149. Огни центрального ряда (огни, образующие осевую линию) располагаются с продольным интервалом не менее 60 м. Для улучшения ориентации допускается интервал 30 ± 3 м.

      150. Система огней располагается, насколько возможно, в горизонтальной плоскости, проходящей через порог ВПП, при условии, что:

      1) ни один объект, кроме ILS или азимутальной антенны микроволновой системы посадки (далее - MLS), не выступает за плоскость огней приближения в пределах 60 м от осевой линии системы;

      2) все огни, кроме огня, расположенного в пределах центральной части светового горизонта, видны с борта воздушного судна, выполняющего заход на посадку.

      Любая установка ILS или азимутальная антенна MLS, выступающая за плоскость огней, считается препятствием и соответствующим образом маркируется и освещается.

      151. Огни в простой системе огней приближения являются огнями постоянного излучения белого цвета.

      152. При смещенном пороге ВПП допускается отсутствие огней приближения центрального ряда на участке между торцом ВПП и смещенным порогом. При смещении порога более чем на 312 м на флангах ВПП устанавливаются световые горизонты на расстоянии 300 ± 12 м от ее порога. Внутренние огни таких горизонтов располагаются на продолжении линии боковых огней ВПП. Каждый горизонт состоит из пяти огней и имеет длину 10 ± 1 м (рисунок в приложении 30 к настоящим НГЭА ГА РК).

      153. В подсистеме огней приближения допускается отсутствие не более одного огня центрального ряда (одиночного или линейного), кроме ближайшего к порогу ВПП.

      154. Боковые огни располагаются вдоль всей длины ВПП двумя параллельными рядами на одинаковом удалении от осевой линии ВПП и на расстоянии не более 3 м от края ее объявленной ширины (рисунках в приложениях 29, 30 к настоящим НГЭА ГА РК).

      155. Боковые огни располагаются с одинаковыми интервалами не более 60 м. Противоположные огни располагаются на линиях, перпендикулярных к оси ВПП. В зависимости от местных условии на пересечениях ВПП, ВПП и РД и площадках разворота на ВПП огни могут располагаться неравномерно или не устанавливаться при условии, что расстояние между соседними боковыми огнями не превышает 180 м.

      156. Боковые огни являются огнями постоянного излучения в направлении заходящего на посадку или взлетающего воздушного судна, белого цвета за исключением:

      1) огней у конца ВПП на участке протяженностью 600 ± 60 м или в одну треть длины ВПП, в зависимости от того, что меньше, которые являются огнями желтого цвета;

      2) огней между началом ВПП и смещенным порогом, которые являются огнями красного цвета.

      157. Посадочные огни между началом ВПП и смещенным порогом излучают красный свет в направлении захода на посадку, а в случае использования этого участка ВПП для взлета - желтый свет в обратном направлении. Первый посадочный огонь красного цвета устанавливается у конца ВПП. При отсутствии огней приближения на этом участке рекомендуется устанавливать к каждому посадочному огню по одному дополнительному посадочному огню рядом с основным огнем, излучающему красный свет только в направлении захода на посадку. При смещении порога на 120 м и менее посадочные огни между концом ВПП и смещенным порогом не устанавливаются.

      158. Огни площадки разворота на ВПП устанавливаются на расстоянии не более 3 м. от края уширения с одинаковым продольным интервалом, не превышающим 15 м на прямолинейном участке и не превышающими 7,5 м на криволинейном участке (рисунок в приложении 29 к настоящим НГЭА ГА РК).

      159. Огни площадки разворота на ВПП являются огнями постоянного излучения зеленого цвета, имеющими размеры луча, при которых свет виден только с борта самолетов, находящихся на площадке разворота на ВПП или приближающихся к ней.

      Допускается использование огней площадки разворота на ВПП желтого цвета до реконструкции ВПП.

      160. Если порог ВПП совпадает с ее торцом, входные огни располагаются на прямой, перпендикулярной оси ВПП, не далее 3 м от порога ВПП с внешней стороны от него. Крайние входные огни устанавливаются на продолжении линии боковых огней ВПП (рисунок в приложении 29 к настоящим НГЭА ГА РК).

      161. Входные огни состоят не менее чем из шести огней и располагаются:

      1) с одинаковыми интервалами между рядами посадочных огней ВПП;

      2) двумя группами симметрично осевой линии ВПП, при этом в каждой группе огни устанавливаются, с одинаковыми интервалами и разрыв между этими группами равняется поперечному расстоянию между маркировочными знаками зоны приземления, но не более половины расстояния между рядами посадочных огней ВПП.

      162. В случае смещенного порога ВПП вместо входных огней ВПП устанавливаются фланговые входные огни на продолжении линии смещенного порога. Фланговые входные огни располагаются двумя группами, симметрично осевой линии ВПП. Каждая группа образуется, по крайней мере, пятью огнями, устанавливаемыми с равными интервалами 2 - 3,3 м на линии длиной не менее 10 м, перпендикулярной линии боковых огней ВПП. Ближайший к ВПП огонь каждого флангового горизонта находится на одной линии с боковыми огнями ВПП (рисунок в приложении 29, 30 к настоящим НГЭА ГА РК).

      163. Входные огни ВПП и фланговые входные огни являются огнями постоянного излучения зеленого цвета в направлении заходящего на посадку воздушного судна.

      Если порог находится у торца ВПП, светосигнальное оборудование, служащее в качестве входных огней ВПП, может быть использовано в качестве ограничительных огней.

      164. Ограничительные огни ВПП располагаются на линии, перпендикулярной оси ВПП, не далее 3 м от торца ВПП с внешней стороны от него (рисунок в приложении 29, 30 к настоящим НГЭА ГА РК).

      165. Ограничительные огни должны состоять не менее чем из шести огней и располагаться с одинаковыми интервалами между рядами боковых огней, или двумя группами симметрично осевой линии ВПП. Огни в каждой группе устанавливаются с одинаковыми интервалами. Разрыв между этими группами должен составлять не более половины расстояния между рядами боковых огней ВПП.

      166. Ограничительные огни ВПП являются огнями постоянного излучения красного цвета в направлении ВПП.

      167. В случае смещенного порога ограничительные огни устанавливаются у конца ВПП двумя группами, не менее 3 в группе с интервалом между огнями 3 ± 0,3 м.

      Требования к системе визуальной индикации глиссады, огням на РД и на перроне приведены соответственно в пунктах 197-221 настоящих НГЭА ГА РК.

      168. Система огней приближения для точного захода на посадку по категории I состоит из ряда огней, установленных на продолжении осевой линии ВПП (огни центрального ряда) на протяжении 900 м, но не менее 870 м от порога ВПП, и ряда огней, образующих световой горизонт шириной 30 м на расстоянии 300 м от порога ВПП (рисунок в приложении 31 к настоящим НГЭА ГА РК).

      169. Систему огней приближения по категориям II и III дополняют два боковых ряда огней на протяжении 270 м от порога ВПП и световой горизонт на расстоянии 150 м от порога ВПП (рисунок в приложении 32 к настоящим НГЭА ГА РК).

      170. Огни светового горизонта, предусматриваемого на расстоянии 300 м от порога ВПП, располагаются по обе стороны от осевых огней центрального ряда на расстоянии 15 м от продолженной осевой линии ВПП. Световой горизонт состоит из 10 огней по 5 с каждой стороны. Допускаются разрывы по обе стороны от продолжения осевой линии ВПП, не более 6 м каждый.

      171. Световой горизонт, предусматриваемый на расстоянии 150 м от порога ВПП (только для ВПП оборудованной по категорий II и III), заполняет разрывы между осевыми огнями и огнями бокового ряда и состоит из четырех огней по два с каждой стороны.

      172. Огни, образующие боковые ряды (только для категорий II и III), являются линейными огнями красного цвета излучения, состоящими не менее чем из трех огней в каждом. Расстояние между огнями линейного огня соответствует расстоянию между огнями зоны приземления. Огни, образующие боковые ряды размещаются по обе стороны от осевой линии с таким же продольным интервалом, как и осевые огни, ближайший огонь располагается на расстоянии 30 м от порога ВПП. Поперечный интервал между внутренними огнями боковых рядов составляет не менее 18 м и не более 22,5 м, поперечный интервал равняется расстоянию между рядами огней зоны приземления.

      173. Огни центрального ряда, образующие осевую линию, являются линейными огнями белого цвета излучения, состоящими не менее чем из 4.

      огней в каждом. Длина линейного огня не менее 4 м. Расстояние между огнями линейного огня не более 1,5 м. Линейные огни располагаются с продольным интервалом 30 ± 3 м, при этом ближайшие огни располагаются на расстоянии 30 м от порога ВПП.

      Электроснабжение осевых огней приближения и световых горизонтов выполняется таким образом, чтобы отказ одного кабельного кольца не приводил к нарушению симметрии световой картины (рисунок в приложении 31 к настоящим НГЭА ГА РК).

      174. Система огней располагается в горизонтальной плоскости, проходящей через порог ВПП, при условии, что:

      1) ни один объект, кроме ILS или азимутальной антенны MLS, не выступает за плоскость огней приближения в пределах 60 м от осевой линии системы;

      2) все огни, кроме огня, расположенного в пределах центральной части светового горизонта, или линейного огня осевой линии (кроме их концов), видны с борта воздушного судна, выполняющего заход на посадку.

      Любая установка ILS или азимутальная антенна MLS, выступающая за плоскость огней, считается препятствием и соответствующим образом маркируется и освещается.

      Информационный материал по расположению огней относительно горизонтальной плоскости приведен в приложении 27 к настоящим НГЭА ГА РК.

      175. Каждый линейный огонь за пределами 300 м от порога ВПП для категории III дополняется импульсным огнем белого цвета излучения.

      176. Каждый импульсный огонь производит две вспышки в секунду в установленной последовательности, в направлении от самого дальнего огня до самого ближнего к порогу ВПП огня системы. При этом используется такая схема электрической сети, которая позволяет управлять этими огнями независимо от других огней системы огней приближения.

      177. Огни в подсистеме, за исключением импульсных огней, являются огнями постоянного излучения. Все огни подсистемы должны быть белого цвета.

      178. На ВПП категории I, II, III со смещенным порогом подсистема огней приближения устанавливается по таким же схемам, как на ВПП, где порог совпадает с ее торцом, с использованием огней углубленного типа соответствующей силы света (рисунки в приложениях 33, 34 к настоящим НГЭА ГА РК).

      179. В подсистеме огней приближения допускается отсутствие не более одного огня центрального ряда, кроме ближайшего к порогу ВПП или огня в начале центрального ряда.

      180. Боковые огни располагаются вдоль всей длины ВПП двумя параллельными рядами на одинаковом удалении от осевой линии ВПП и на расстоянии не более 3 м от края ее объявленной ширины (рисунки в приложениях 33, 34, 35 к настоящим НГЭА ГА РК).

      181. Боковые огни располагаются по обе стороны ВПП с одинаковыми интервалами не более 60 м. Противоположные огни располагаются на линиях, перпендикулярных оси ВПП. На пересечениях и примыканиях ВПП, ВПП и РД, а также площадках разворота на ВПП, боковые огни могут располагаться неравномерно или не устанавливаться при условии, что имеются осевые огни ВПП или расстояние между соседними боковыми огнями ВПП не превышает 120 м.

      182. Посадочные огни (для категории I,II,III)являются огнями белого цвета постоянного излучения, за исключением огней у конца ВПП на участке протяженностью 600 м или в одну треть длины ВПП, в зависимости от того, что меньше, излучают желтый свет. Посадочные огни между началом ВПП и смещенным порогом имеют красный свет в направлении захода на посадку, а в противоположном направлении желтый свет (рисунки в приложении 35 к настоящим НГЭА ГА РК).

      183. Расположение и характеристики огней площадки разворота на ВПП должны соответствовать требованиям пунктов 158, 159 настоящих НГЭА ГА РК.

      184. Если порог совпадает с торцом ВПП, входные огни располагаются на прямой, перпендикулярной оси ВПП, не далее 3 м от порога с внешней стороны от него. Крайние входные огни устанавливаются на продолжении линии боковых огней ВПП (рисунок в приложении 35 к настоящим НГЭА ГА РК). При смещенном пороге ВПП входные огни размещаются на прямой, перпендикулярной оси ВПП, непосредственно у смещенного порога ВПП (рисунки в приложении 33, 34 к настоящим НГЭА ГА РК).

      185. Входные огни располагаются:

      1) равномерно между рядами боковых огней с интервалом не более 3 м;

      2) либо двумя группами симметрично осевой линии ВПП (только для категории I).

      Входные огни устанавливаются равномерно и располагаются между рядами боковых огней с интервалом не более 3 м. Огни в каждой группе устанавливаются с одинаковыми интервалами и разрыв между этими группами равняется поперечному расстоянию между маркировочными знаками зоны приземления. Этот разрыв составляет не более половины расстояния между рядами посадочных огней ВПП.

      186. Для обозначения смещенного порога ВПП (при ее наличии) дополнительно к входным огням ВПП устанавливаются фланговые входные огни. Фланговые входные огни располагаются на продолжении линии входных огней ВПП двумя группами симметрично осевой линии ВПП, каждая группа образуется, по крайней мере, пятью огнями, устанавливаемыми на линии длиной не менее 10 м, перпендикулярной линии боковых огней ВПП, с внешней стороны от нее (рисунки в приложениях 33, 34 к настоящим НГЭА ГА РК).

      187. Входные огни ВПП и фланговые входные огни являются огнями постоянного излучения зеленого цвета в направлении заходящего на посадку воздушного судна.

      188. Ограничительные огни располагаются на прямой, перпендикулярной оси ВПП, не далее 3 м от торца ВПП с внешней стороны от него (рисунки в приложениях 33, 34, 35 к настоящим НГЭА ГА РК).

      189. Ограничительные огни состоят не менее чем из шести огней, расположенных с одинаковыми интервалами между рядами боковых огней или двумя группами симметрично осевой линии ВПП. Огни устанавливаются через один входной огонь, начиная от внутренних у середины ВПП. Огни в каждой группе устанавливаются с одинаковыми интервалами, и разрыв между группами должен составлять не более половины расстояния между рядами боковых огней ВПП.

      190. Ограничительные огни ВПП являются огнями постоянного излучения красного цвета в направлении ВПП.

      191. Осевые огни должны располагаться на осевой линии ВПП (рисунок в приложении 35 к настоящему НГЭА ГА РК). Допускается смещение линии установки осевых огней от осевой линии ВПП не более 0,6 м.

      192. Осевые огни располагаются в пределах от порога до конца ВПП с одинаковыми продольными интервалами, не более 30 м, для категорий I и II и не более 15 м для категории III. Боковые огни ВПП и соответствующие осевые огни, должны располагаться в пределах соответствующих допусков на одной прямой, перпендикулярной оси ВПП, за исключением случаев расположения боковых огней в местах пересечений, примыканий и площадок разворота на ВПП. Допускается смещение осевых огней от упомянутой прямой, связанное со швами искусственного покрытия в пределах ± 1 м.

      193. Осевые огни являются огнями постоянного излучения красного цвета на участке 300 ± 15 м от конца ВПП, чередующимися парами красных и белых огней на участке от 300 ± 15 м до 900 ± 15 м от конца ВПП и белого цвета на остальной части ВПП.

      Электроснабжение осевых огней выполняется таким образом, чтобы отказ одного кабельного кольца не допускал неправильной индикации оставшейся дистанции ВПП.

      194. Огни устанавливаются на протяжении 900 ± 30 м от порога ВПП, за исключением ВПП длиной менее 1800 м, где огни зоны приземления должны иметь меньшую протяженность для исключения их выхода за середину ВПП. Огни зоны приземления образуются линейными огнями, симметричными осевой линии ВПП. Поперечное расстояние между внутренними источниками света линейных огней равняется поперечному расстоянию, выбранному для маркировочных знаков зоны приземления (расстоянию между внутренними сторонами знаков). Продольное расстояние между линейными огнями должно быть не более 30 м. Соответствующие боковым огням ВПП огни зоны приземления располагаются с ними на одной прямой, перпендикулярной осевой линии ВПП, в пределах допусков для боковых огней ВПП, за исключением случаев расположения боковых огней в местах пересечений, примыканий и площадок разворота на ВПП (рисунок приложения 35 настоящих НГЭА ГА РК).

      195. Линейный огонь зоны приземления состоит, из трех источников света, расположенных с интервалом 1,5 ± 0,15 м, и длиной от 3 ± 0,3 м до 4,5 м.

      196. Огни зоны приземления являются огнями постоянного излучения белого цвета в направлении заходящего на посадку воздушного судна.

Глава 12. Система визуальной индикации глиссады

      Сноска. Заголовок главы 12 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      197. Система визуальной индикации глиссады (PАPI или АPАPI) предусматривается на ВПП, используемой турбореактивными самолетами. Система PАPI устанавливается на ВПП классов А, Б, В, Г (или кодовый номер 4,3), а система АPАPI - на ВПП класса Д, Е (или кодовый номер 2,1).

      198. Система PАPI (АPАPI) состоит из четырех огней, установленных с равными интервалами на линии, перпендикулярной оси ВПП, с левой стороны от нее (рисунок в приложении 36 к настоящим НГЭА ГА РК). В зависимости о местных условии расположения аэродрома допускается размещение системы с правой стороны ВПП, при не возможности установки ее с левой стороны.

      199. В системе PАPI интервал между огнями составляет 9 ± 1 м. Внутренний огонь устанавливается на расстоянии 15 ± 1 м от края ВПП. В системе PАPI на ВПП класса Д или Е допускается интервал между огнями 6 ± 1 м, при этом внутренний огонь располагается на расстоянии 10 ± 1 м от края ВПП.

      200. В системе АPАPI интервал между огнями составляет 6 ± 1 м. Внутренний огонь устанавливается на расстоянии 10 ± 1 м от края ВПП. Интервал между огнями может быть увеличен до 9 ± 1 м, если требуется увеличить дальность действия системы или если осуществляется переход к системе PAPI. В этом случае внутренний огонь располагается на расстоянии 15 ± 1 м от края ВПП.

      201. Огни системы устанавливаться на одном уровне. Если поперечный уклон поверхности не позволяет выполнить это требование, необходимо обеспечить различие по высоте соседних огней не более 5 см. Поперечный градиент может быть увеличен, но не превышается значения 1,25 % и допускается при условии, что он в одинаковой мере используется в отношении всех огней.

      202. Величина угла возвышения глиссадных огней устанавливаются в соответствии с приложением 37 к настоящим НГЭА ГА РК, дифференциальные установочные углы между огнями должны соответствовать величинам указанным в таблице приложения 38 к настоящим НГЭА ГА РК.

      203. Оси огней PАPI (АPАPI) устанавливаться параллельно осевой линии ВПП. Допускается отклонение осей огней от направления оси ВПП на угол до 50 при смещении на угла поверхности защиты от препятствий.

      204. На ВПП, оборудованных для точного захода на посадку, визуальная глиссада должна в возможно большей степени совпадать с глиссадой радиотехнической системы посадки.

      205. Не допускается, чтобы какой-либо объект выступал над поверхностью защиты от препятствий системы визуальной индикации глиссады (таблица приложения 39 и рисунок приложения 40 к настоящим НГЭА ГА РК).

Глава 13. Огни на РД и огни линии "стоп"

      Сноска. Заголовок главы 13 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      206. Боковые огни устанавливаются на всех РД, используемых в ночное время или в сложных метеорологических условиях.

      207. Боковые огни прямолинейных участков РД устанавливаются с одинаковым продольным интервалом, не превышающим 60 м (рисунок приложения 41 к настоящим НГЭА ГА РК). На закругленных участках РД огни устанавливаются с меньшими интервалами. На поворотах РД огни устанавливаются с интервалами, не превышающими:

      1) 7,5 м - с радиусом до 400 м;

      2) 15 м - с радиусом 401-899 м;

      3) 30 м - с радиусом более 900 м.

      208. Боковые огни РД являются огнями постоянного излучения синего цвета.

      209. Осевые огни являются обязательными на РД, предназначенными для использования в условиях III категории.

      210. Осевые огни должны располагаться вдоль маркировки осевой линии РД, но не далее 0,3 м от нее в одну сторону.

      211. На прямолинейных участках РД, используемых в условиях III категории и скоростных РД, РД длиной 60 м и менее осевые огни РД устанавливаются с продольным интервалом 15 ± 1,5 м (рисунок в приложении 41 к настоящим НГЭА ГА РК). На прямолинейных участках иных РД интервалы не превышают 30 м.

      212. Осевые огни на закруглениях РД являются продолжением осевых огней прямолинейных участков РД и устанавливаются с интервалом не более 15 м, а на поворотах с радиусом менее 400 м - не более 7,5 м.

      213. Осевые огни скоростных РД должны располагаться с интервалом 15 ± 1,5 м вдоль осевой линии ВПП на протяжении не менее 60 м до начала закругленного участка выхода на РД и по осевой линии РД на расстоянии не менее 30 м от линии боковых огней ВПП.

      214. Осевые огни закругления выводных РД, не являющихся скоростными, должны начинаться у точки начала изгиба маркировки осевой линии в сторону от осевой линии ВПП и следовать маркировке изгиба осевой линии РД до точки, где маркировка выходит за пределы ВПП. Первый огонь должен находиться на расстоянии не более 0,6 ± 0,15 м от осевой линии ВПП или от линии осевых огней ВПП (при одностороннем расположении с осевыми огнями ВПП). Огни должны быть расположены с продольным интервалом не более 7,5 м.

      215. Осевые огни РД на выводной РД являются огнями постоянного излучения. Чередующиеся по цвету осевые огни РД имеют зеленый и желтый цвет от их начала, вблизи осевой линии ВПП, до периметра критической/чувствительной зоны ILS/MLS или нижнего края внутренней переходной поверхности в зависимости от того, что из них расположено дальше от ВПП; далее все огни имеют зеленый цвет. Огонь, ближайший к периметру, всегда имеет желтый цвет. В тех случаях, когда воздушные суда могут следовать по одной и той же осевой линии в обоих направлениях, все осевые огни для воздушного судна, приближающегося к ВПП, имеют зеленый цвет.

      216. Огни линии "стоп" должны устанавливаться у маркировки мест ожидания у ВПП на РД, используемых для руления в условиях III категории и у промежуточных мест ожидания в местах пересечения РД, используемых для руления в условиях III категории.

      Огни линии "стоп" могут также устанавливаться у промежуточных мест ожидания, где необходимо остановить движение.

      Контроль и управление за огнями линии "стоп" осуществляется в ручном или автоматическом режиме ОВД.

      217. Огни линии "стоп" располагаются на линии, перпендикулярной осевой линии РД с интервалом в 3 ± 0,3 м (рисунок в приложении 41 к настоящим НГЭА ГА РК), у соответствующей маркировки. Огни линии "стоп" могут быть дополнены надземными огнями красного цвета по два на каждом конце этой линии. Дополнительные огни устанавливаются с интервалом не более 1 м на расстоянии не менее 3 м от края РД и включаются в систему управления огнями линии "стоп".

      218. Электрическая цепь питания огней линии "стоп" мест ожидания у ВПП и осевых огней РД, расположенных между огнями линии "стоп" и ВПП выполняется таким образом, что бы при включении (выключении) стоп-огней выключались (включались) указанные осевые огни РД.

      219. Огни линии "стоп" и дополнительные надземные огни являются постоянными огнями излучения красного цвета в направлении, противоположном направлению движения.

      220. Огни промежуточных мест ожидания располагаются у соответствующей маркировки на РД, используются для руления в условиях III категории там, где нет необходимости в подаваемых стоп-огнями сигналах прекращения и возобновления движения.

      221. Огни промежуточных мест ожидания состоят из 3-х огней, расположенных на линии, перпендикулярной осевой линии РД и симметрично по отношению к ней. Интервал между огнями составляет 1,5 ± 0,15 м (рисунок в приложении 41 к настоящим НГЭА ГА РК). Огни промежуточных мест ожидания являются огнями постоянного излучения желтого цвета в направлении, противоположном направлению движения.

Глава 14. Характеристики светосигнального оборудования

      Сноска. Заголовок главы 14 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      222. В системах ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III предусматривается регулирование яркости светосигнальных средств посадки и взлета не менее чем пятью ступенями в соотношении 1:3: 100%, 30%, 10%, 3% и 1% от номинального значения средней силы света.

      223. В системах ОМИ и глиссадных огней предусматривается регулирование яркости огней не менее чем тремя ступенями: 100%, 30% и 10%. В системах ОМИ, в которых используются боковые огни ВПП с силой света в направлении захода на посадку или взлета до 200 кд, регулирование яркости не требуется.

      224. Для всех огней РД аэродромных знаков и огней линий "стоп" предусматривается регулирование яркости не менее, чем тремя ступенями: 100%, 30 %, 10%.

      225. В системах ОМИ яркость огней регулируется в соответствии с таблицей 1 приложения 10 к настоящим НГЭА ГА РК.

      226. В системах ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III яркость огней регулируется в соответствии с таблицей 2 приложения 10 к настоящим НГЭА ГА РК.

      227. В системах ОМИ сохраняются следующие соотношения силы света огней различного назначения к силе света боковых огней ВПП:

      1) центральный ряд огней приближения и светового горизонта: 1,5 - 2,0;

      2) входные огни ВПП: 1,0 - 1,5;

      3) ограничительные огни ВПП: 0,25 - 0,5.

      228. Углы установки световых пучков огней системы ОВИ соответствуют значениям, приведенным в таблицах 2, 3 приложения 9 к настоящим НГЭА ГА РК, а в системах ОМИ - в таблице 1 приложения 9 к настоящим НГЭА ГА РК.

      229. Органы управления (панели или пульты) светосигнальными средствами посадки и руления размещаются на рабочих местах диспетчеров в соответствующих пунктах ОВД.

      230. При регулировании яркости огней с панели оперативного управления диспетчера посадки должна обеспечиваться непрерывная работа огней без их погасания или мигания.

      231. В системах ОМИ система управления обеспечивается:

      1) выбор направления полетов;

      2) раздельное или групповое управление и регулирование яркости огней приближения, огней ВПП, боковых огней РД, глиссадных огней в соответствии с приложением 10, а также сигнализацию их состояния (включено, выключено);

      3) возможность индивидуального управления глиссадными огнями при групповом управлении;

      4) аварийную световую и звуковую (отключаемую) сигнализацию.

      232. В системах ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III cистема управления обеспечивается управление светосигнальным оборудованием по командам с одного или нескольких разнесенных на рабочих мест диспетчеров:

      1) выбор направления полетов;

      2) групповое управление светосигнальными средствами посадки в соответствии с приложением 10 к настоящим НГЭА ГА РК;

      3) возможность индивидуального управления глиссадными огнями, огнями зоны приземления, осевыми огнями ВПП, огнями линии "стоп" и зависимыми от них осевыми огнями РД в соответствии с пунктом 218 настоящих НГЭА ГА РК;

      4) управление импульсными огнями;

      5) световую сигнализацию операций, указанных в подпунктах 1) - 4) настоящего пункта;

      6) включение всех огней линий "стоп" одновременно;

      7) выбор и включение маршрутов руления по аэродрому;

      8) регулировку яркости боковых и осевых огней РД и огней линий "стоп";

      9) включение всех боковых огней РД независимо от включения маршрутов руления.

      233. В системах ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III система управления обеспечивается:

      1) исключение возможности одновременного управления одними и теми же огнями с двух или более рабочих мест диспетчеров;

      2) отображение на рабочих местах диспетчеров и технического персонала состояния управляемых светосигнальных средств;

      3) визуальную индикацию на рабочих местах технического персонала состояния линий связи и источников питания на трансформаторной подстанции (далее - ТП);

      4) общую визуальную и отключаемую звуковую аварийную сигнализацию на рабочих местах диспетчеров и технического персонала;

      5) возможность управления светосигнальными средствами с рабочего места технического персонала после передачи управления от соответствующего диспетчера;

      6) сохранение командной информации при пропадании напряжения на КДП, обрыве линий связи КДП-ТП, выходе из строя оборудования на КДП, кратковременном исчезновении напряжения на ТП.

      234. В системах ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III при наличии в системе средств вычислительной техники программное обеспечение и информация, подлежащая архивированию, защищается от несанкционированного доступа.

      235. Электропитание обеспечивается не менее чем по двум кабельным линиям от двух источников питания для следующих огней:

      1) огней приближения центрального ряда и световых горизонтов в системах ОВИ-I, ОВИ-II и ОВИ-III;

      2) боковых огней приближения;

      3) посадочных огней ВПП в системах ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III;

      4) входных огней ВПП ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III;

      5) ограничительных огней в системах ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III;

      6) осевых огней ВПП;

      7) огней зоны приземления;

      8) глиссадных огней PAPI;

      9) огней линии "стоп";

      10) огней площадки разворота на ВПП.

      При этом может осуществляться совместное электропитание следующих огней:

      1) огней приближения центрального ряда и световых горизонтов;

      2) посадочных, входных, ограничительных огней ВПП и огней площадок разворота на ВПП для ОВИ-I;

      3) посадочных, ограничительных огней ВПП и огней площадок разворота на ВПП для ОВИ-II, ОВИ-III;

      4) огней линии "стоп" и осевых огней РД при соблюдении требований пункта 218 настоящих НГЭА ГА РК.

      236. Электропитание осуществляется по одной или более кабельным линиям для следующих огней (знаков):

      1) огней приближения и светового горизонта кругового обзора (совместно);

      2) посадочных, входных, ограничительных огней и огней площадок разворота на ВПП кругового обзора (совместно);

      3) рулежных огней всех типов, аэродромных знаков;

      4) глиссадных огней APAPI.

      237. Сопротивление изоляции кабельных линий последовательного питания огней должно быть не менее 1 МОм, а для кабельных линий напряжением до 1000 В - не менее 0,5 МОм.

      238. Выходные токи или напряжение источников электропитания огней обеспечивают ступени яркости огней, указанных в приложении 9 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 15. Аэродромные знаки

      Сноска. Заголовок главы 15 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      239. В состав обязательных для исполнения входят аэродромные знаки: знаки обозначения ВПП, знаки мест ожидания I, II или III категории, знаки места ожидания у ВПП и знаки "Въезд запрещен"), указательные знаки (знаки местоположения, знаки направления движения, знаки схода с ВПП, знаки взлета с места пресечения и знаки места назначения).

      Относящийся к аэродромным знакам информационный материал содержится в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Аэродромные знаки с внутренней подсветкой обязательны для аэродромов или ВПП, оснащенных по ОВИ-I, ОВИ-II и ОВИ-III. Допускается применение знаков только со светоотражающим покрытием для ВПП классов Г, Д, Е, необорудованных и захода на посадку по приборам.

      240. Места ожидания у ВПП, после которых воздушное судно может занимать ВПП для взлета или руления, обозначаются с обеих сторон РД:

      1) знаками обозначения ВПП (рисунок 1 в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК) размещенными у маркировки мест ожидания у ВПП типа А, если обеспечивается одно место ожидания у ВПП. Знаки обозначения ВПП могут дополняться только знаками местоположения, устанавливаемыми с внешних (наиболее удаленных от РД) сторон (рисунок 2, 3 в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК);

      2) знаками обозначения ВПП (рисунок 1 в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК), упомянутыми выше в подпункте а) и знаками места ожидания I, II, III категории, размещаемыми у маркировки мест ожидания у ВПП типа Б, если обеспечивается несколько мест ожидания у ВПП, оборудованных РМС (рисунки 2, 3 в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК). В этих случаях не допускается дополнение знаков места ожидания I, II, III категории какими-либо знаками.

      241. Места ожидания у ВПП, предназначенные только для пересечения ВПП воздушными судами или для использования транспортными средствами, обозначаются размещаемыми у маркировки места ожидания у ВПП типа А знаками места ожидания у ВПП (рисунок 1 в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК). Знаки места ожидания у ВПП не дополняются какими-либо знаками.

      242. Зона, въезд в которую запрещен, обозначаются знаком "Въезд запрещен", который не дополняется какими-либо знаками. До реконструкции рулежного оборудования вместо указанного знака может применяться знак "СТОП" (STOP).

      243. Знаки обозначения ВПП, места ожидания I, II, III категории, места ожидания у ВПП устанавливаются с каждой стороны соответствующей маркировки на расстоянии 10 - 21 м от РД для ВПП классов А, Б, В, Г (или кодовое номер 4,3) и на расстоянии 5 - 12 м для ВПП классов Д, Е (или кодовый номер 2,1).

      244. Знак "Въезд запрещен" размещается перед началом зоны, въезд в которую запрещен, с каждой стороны РД на расстоянии не менее 3 м от края РД.

      245. ВПП оборудуются знаками схода с ВПП.

      246. Знаки схода с ВПП устанавливаются сбоку ВПП со стороны соответствующей РД на расстоянии 8 - 15 м от ВПП классов А, Б, В, Г (или кодовое номер 4,3) и, как правило, на удалении не менее 60 м от точки сопряжения линии поворота с осевой линией ВПП и соответственно на расстояниях 5 - 12 м и не менее 30 м для ВПП классов Д и Е (или кодовый номер 2,1).

      247. Места пересечения или разветвления РД, места примыканий РД к РД и места резкого изменения направления РД в местах пересечения РД, а также промежуточные места ожидания оборудуются располагаемыми с левой стороны РД знаками местоположения и устанавливаемыми совместно с ними знаками направления движения (рисунок 4 в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК).

      В случае невозможности установки знаков с левой стороны, они устанавливаются с правой стороны. Знак направления движения на пересечении типа "Т" располагается на противоположной стороне пересечения, лицевой стороной к РД. До реконструкции рулежного оборудования допускается вместо указанных знаков применение знаков обозначения РД и направления движения.

      248. При совместном использовании знаков местоположения и направления движения, все другие знаки, указывающие на направление движения (движение по прямой, левый или правый поворот), должны располагаться соответственно с левой или правой стороны от знака местоположения. Знак местоположения располагается с левой стороны, если место примыкания имеет одну пересекающую РД.

      249. Указательный знак, кроме знака местоположения, не располагается совместно со знаком, содержащим обязательные для исполнения инструкции.

      250. Знак места назначения не устанавливается совместно со знаком местоположения или направления движения.

      251. Знаки в местах пересечения или разветвления РД и местах примыканий РД к РД устанавливаются на расстоянии 30 - 35 м до начала поворота на указанных в пункте 243 расстояниях от РД.

      252. Знак взлета с места пересечения (при его наличии) должен устанавливаться с левой стороны РД (по направлению движения к ВПП) на расстоянии не менее 60 м от оси ВПП классов А, Б, В, Г (или кодовый номер 4,3) и не менее 45 м для остальных ВПП и на расстояниях от РД, указанных в пункте 243 настоящих НГЭА ГА РК.

      253. Знаки располагаются лицевой стороной в направлении ВС или транспортного средства, приближающегося к ним.

      254. Знаки, содержащие обязательные для исполнения инструкции, должны иметь надпись белого цвета на красном фоне. При необходимости надпись может иметь черный обвод.

      255. Указательные знаки должны иметь надписи черного цвета на желтом фоне, кроме знака местоположения, имеющего надпись желтого цвета на черном фоне, и там, где установлен только один этот знак, он должен иметь окантовку желтого цвета.

      Примеры указательных знаков приведены в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК.

      256. Надпись на знаке обозначения ВПП состоит или цифрового обозначения обоих направлений ВПП, или надпись может состоять из цифрового знака одного ПМПУ, если знак устанавливается вблизи конца ВПП (рисунок 5 в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК). При наличии на аэродроме двух параллельных ВПП, имеющих одинаковые цифровые знаки ПМПУ, на знаке обозначения ВПП должен быть символ левой или правой ВПП (например, "27L"). На действующих аэродромах до их реконструкции вместо символов левой или правой ВПП может использоваться дополнение номером ВПП (например, "ВПП-1" или "RWY-1").

      257. Надпись на знаке места ожидания I, II или III категории состоит из букв и цифр: "САТ I", "САТ II" или "САТ III" и цифрового обозначения ПМПУ.

      258. Надпись на знаке места ожидания у ВПП состоит из обозначения РД.

      259. Надпись на знаке направления движения состоит из буквенного, цифрового или буквенно-цифрового сообщения, указывающего РД, а также соответствующим образом ориентированной стрелки или стрелок.

      260. Надпись на знаке места назначения состоит из буквенного, буквенно-цифрового или цифрового сообщения, указывающего место назначения, а также стрелки, указывающей направление движения.

      261. Высоты условных обозначений на знаках должны соответствовать значениям, приведенным в приложении 23 к настоящим НГЭА ГА РК.

      В тех местах, где знак местоположения устанавливается совместно со знаком обозначения ВПП, размер условных обозначений соответствует размеру, установленному для знаков, содержащих обязательные для исполнения инструкции.

      262. Размеры лицевых панелей и высота установленных знаков должны соответствовать требованиям, приведенным в приложении 42 к настоящим НГЭА ГА РК.

      263. Грунтовые МС аэродромов обозначаются знаком МС желтого цвета с цифрами и окантовкой черного цвета. Знаки устанавливаются на расстоянии 2 - 6 м от боковых границ МС.

      Для грунтовых РД допускается применение желтых знаков РД с окантовкой шириной 0,08 - 0,1 м и символами оранжево-красного цвета, наносимыми с обеих сторон знака РД.

      Примеры знаков МС и РД приведены в приложении 11 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 16. Маркеры

      Сноска. Заголовок главы 16 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      264. На РД используемых только с ВПП классов Г, Д, Е, а также на всех РД с осевыми огнями допускается применение маркеров края РД со светоотражающим покрытием вместо боковых огней РД.

      265. Маркеры края РД на прямолинейном участке устанавливаются с продольными интервалами, не превышающими 30 м.

      На поворотах РД маркеры следует устанавливать с интервалами, не превышающими 7,5 м.

      266. Маркеры располагаются на расстоянии не более 3 м от края РД.

      267. Светоотражающее покрытие маркеров края РД окрашивается в синий цвет.

      Характеристики маркеров грунтовых ВПП приведены в приложении 43 к настоящим НГЭА ГА РК.

      268. Маркеры подхода для ГВПП классов А - Д (рисунок в приложении 44 к настоящим НГЭА ГА РК) располагаются на продолжении осевой линии ГВПП на расстоянии от ее начала 1200, 1400, 1600, 1800 и 2000 м и на высоте 1,0 м от поверхности земли с наклоном по направлении посадки под углом 400.

      На аэродромах имеющих искусственные и грунтовые ВПП, для грунтовых ВПП установка маркеров подхода определяется местными условиями (например расположение ВПП аэродрома, направления посадки ГВПП и ИВПП).

      269. Осевые маркеры между концом ЛП и ближний приводной радиомаркерный пункт (далее - БПРМ) располагается на продолжении осевой линии ГВПП на расстоянии 600 и 800 м от начала ГВПП.

      В случае, когда БПРМ расположен на расстоянии более 1000 м от начала ГВПП, устанавливаются три маркера на одинаковом расстоянии друг от друга. При отсутствии БПРМ на его месте устанавливается дополнительный маркер.

      Первый маркер от начала ГВПП устанавливается под углом к горизонтали 150, второй - 300 и третий - 450.

      Необходимость установки осевых маркеров за пределами ЛП грунтовых ВПП, на аэродромах с ИВПП, определяется с учетом местных условий, указанных в примечании к пункту 268 настоящих НГЭА ГА РК.

      270. Пограничные маркеры должны быть установлены вдоль ГВПП с интервалом 100 - 200 м и на расстоянии 1 - 5 м от ее боковых границ (рисунки в приложениях 44, 45 к настоящим НГЭА ГА РК). В центре каждого углового маркировочного знака располагается пограничный маркер. На ГВПП класса Е в качестве пограничных маркеров допускается использовать флажки, расстояние между которыми должно составлять не более 50 м.

      271. Входные маркеры располагаются на линии начала ГВПП на расстоянии 1 - 5 м от ее боковых границ (рисунки в приложениях 44, 45 к настоящим НГЭА ГА РК).

      272. Маркеры зоны приземления располагаются по обеим сторонам ГВПП классов А - Д на расстоянии 1 - 5 м от ее боковых границ, в 50 м перед маркировкой посадочного "Т" и в 150 м за ней (рисунок в приложении 44 к настоящим НГЭА ГА РК).

      273. Маркер центра ГВПП устанавливается на расстоянии не менее 10 м от боковой границы ГВПП с наклоном 450 к горизонту с левой стороны по направлению посадки (рисунок в приложении 44 к настоящим НГЭА ГА РК).

      274. Маркеры боковой границы (рисунок в приложении 44 к настоящим НГЭА ГА РК) устанавливаются в 1-5 м от продолжения боковых границ ГВПП на расстоянии 100 м друг от друга и от начала ГВПП классов А, Б, В и Г, и 80 м - класса Д.

      275. Границы грунтовых РД, перронов и МС обозначаются пограничными маркерами. Маркеры устанавливаются с интервалом 100 - 200 м на перронах, 20 м - на РД и МС, на расстоянии 1 - 5 м от их боковых границ.

      276. Перроны, предназначенные для использования в ночное время, оборудуются прожекторным освещением.

      277. Расположение перронных прожекторов должно обеспечивать соответствующее освещение всех зон обслуживания на перроне при минимальном ослепляющем действии на пилотов ВС, находящихся в полете или на земле, диспетчеров, обеспечивающих управление воздушным движением, и персонала на перроне. Схема установки прожекторов и направление их действия выбираются таким образом, чтобы стоянки ВС освещались с двух или более сторон с целью сведения к минимуму теней.

      278. Спектральные характеристики перронных прожекторов должны обеспечивать правильное определение цветов тех средств, которые применяются для маркировки мест обслуживания на МС и для маркировки искусственных покрытий и препятствий.

      279. Прожекторное освещение перрона должно обеспечивать следующие средние уровни освещенности стоянок ВС на перроне: 20 лк - в горизонтальной плоскости на уровне земли при отношении средней освещенности к минимальной не более 4:1, 20 лк - в вертикальной плоскости на высоте 2 м над поверхностью перрона в соответствующих направлениях. Средние уровни освещенности на других участках перрона должны составлять в горизонтальной плоскости на уровне земли не менее 50 % от среднего уровня освещенности стоянок ВС при отношении средней освещенности к минимальной не более 4:1.

      280. На аэродроме устанавливается ветроуказатель, который располагается таким образом, чтобы он был виден с воздушного судна, находящегося в полете или на рабочей площади аэродрома, и так, чтобы на него не оказывали воздействия возмущения воздуха, создаваемые близко расположенными объектами.

      Характеристики ветроуказателя приведены в приложении 46 к настоящим НГЭА ГА РК.

      281. При наличии телескопического трапа на МС предусматривается система стыковки с телескопическим трапом, в тех случаях, когда с помощью системы стыковки предусматривается указывать точное местоположение ВС, а другие альтернативные способы, как, например, использование сигнальщиков, не применяются.

      282. Система включает блок азимутального наведения и указатель места остановки ВС.

      Блок азимутального наведения и указатель места остановки могут представлять собой совмещенный (единый) блок индикации.

      283. Блок азимутального наведения располагается на продолжении или близко к продолжению осевой линии места стоянки, перед воздушным судном так, чтобы сигналы были видны из кабины пилотов на протяжении всего маневра стыковки.

      284. Указатель места остановки располагается совместно с блоком азимутального наведения или близко от него так, чтобы пилот мог наблюдать как азимутальные сигналы, так и сигналы указателя места остановки без поворота головы.

      285. На аэродромах, предназначенных для использования в ночное время или днем в сложных метеорологических условиях, должно обеспечиваться светоограждение неподвижных объектов, подлежащих маркировке согласно пункта 126 настоящих НГЭА ГА РК, а также допускающих отсутствие маркировки объектов, указанных в пункте 130 настоящих НГЭА ГА РК.

      Требования по расположению на сооружениях оградительных огней высокой, средней интенсивности, их комбинаций, а также их комбинаций с огнями малой интенсивности, приведены в приложении 47 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Примеры светоограждения неподвижных объектов приведены в приложении 48 к настоящим НГЭА ГА РК.

      286. В качестве заградительных огней должны применяться огни малой, средней или высокой интенсивности, либо их сочетание. Неподвижные объекты должны ограждаться заградительными световыми огнями малой интенсивности типа А или В. Объекты большой протяженности или с высотой над уровнем земли более 50 м могут быть ограждены заградительными огнями средней интенсивности типа А, В или С, причем заградительные огни средней интенсивности типов А и С используются отдельно, а заградительные огни средней интенсивности типа В - либо отдельно, либо в сочетании с заградительными огнями малой интенсивности типа В.

      Группа деревьев (зданий) рассматривается как объект большой протяженности.

      287. Объекты высотой над уровнем земли более 150 м должны светоограждаться огнями высокой интенсивности типа А, если результаты авиационного исследования свидетельствуют о том, что такие огни необходимы для опознавания объекта в дневное время. Располагаемые на объекте огни должны давать одновременные проблески.

      288. Для обозначения опор подвесных проводов, кабелей используются огни высокой интенсивности типа В, если результаты авиационного исследования свидетельствуют о том, что такие огни необходимы для опознавания линий электропередач. Огни устанавливаются: на самой высокой точке опоры, на самом низком уровне провеса проводов или кабелей и приблизительно в середине между этими двумя уровнями и должны давать проблески в следующей последовательности: средний огонь, верхний огонь, нижний огонь (таблица приложения 49 к настоящим НГЭА ГА РК).

      289. Значения углов установки заградительных огней высокой интенсивности типов А и В указаны в приложении 50 к настоящим НГЭА ГА РК.

      290. На объектах с ограниченной подвижностью, таких как телескопические трапы, устанавливаются заградительные огни низкой интенсивности типа А.

      291. Транспортные средства и другие подвижные объекты (исключая воздушные суда, оборудование для их обслуживания, наземные транспортные средства, которые используются только на перроне, а также автомобили сопровождения), находящиеся на рабочей площади аэродрома, оснащаются проблесковыми огнями малой интенсивности типа С синего цвета (транспортные средства аварийной службы или службы безопасности) и желтого цвета (другие транспортные средства и подвижные объекты).

      292. На автомобилях сопровождения устанавливаются заградительные огни малой интенсивности типа D.

      293. Один или несколько заградительных огней низкой, средней или высокой интенсивности устанавливаются как можно ближе к самой верхней точке объекта. Верхние огни располагаются таким образом, чтобы, по крайней мере, обозначать точки или края объекта, имеющие самое большое превышение по отношению к поверхности ограничения препятствий.

      294. При световом ограждении трубы или другого сооружения аналогичного назначения верхние огни должны устанавливаться ниже обреза на 1,5

3 м.

      295. На мачтах или антеннах высотой более 12 м, когда практически невозможно на вершине установить заградительный огонь высокой интенсивности из-за дополнительного устройства как громоотвод, такой огонь устанавливается по возможности в высшей точке, а если практически возможно, на вершине монтируется заградительный огонь низкой интенсивности.

      296. При светоограждении объекта большой протяженности верхние огни располагаются так образом, чтобы определить общие очертания и протяженность объекта. Если два или более краев препятствия находятся на одной высоте, маркируется край, ближайший к летному полю. При использовании огней низкой интенсивности продольное расстояние между ними не должно превышать 50 м, а при использовании огней средней интенсивности - 90 м.

      297. Когда поверхность ограничения препятствий имеет наклон и самая высокая точка над ней не является самой высокой точкой объекта, следует установить дополнительные заградительные огни на самой высокой части объекта.

      298. Если объект обозначен заградительными огнями средней интенсивности типа А, а высшая точка объекта находится на высоте более 100 м над уровнем окружающей местности или над наивысшими точками зданий, окружающих маркируемый объект, предусматриваются дополнительные огни на промежуточных уровнях. Эти дополнительные промежуточные огни по мере возможности располагаются на равном расстоянии друг от друга между верхними огнями и уровнем земли или уровнем высших точек близко расположенных зданий при необходимости с интервалом, не превышающим 100 м.

      299. Когда объект обозначается заградительными огнями средней интенсивности типа В, а высшая точка объекта находится на высоте более 50 м над уровнем окружающей местности или над наивысшими точками зданий, окружающих маркируемый объект, предусматриваются дополнительные огни на промежуточных уровнях. Эти дополнительные промежуточные огни, являющиеся заградительными огнями низкой интенсивности типа В и заградительными огнями средней интенсивности типа В, по мере возможности попеременно располагаются на равном расстоянии друг от друга между верхними огнями и уровнем земли или уровнем высших точек близко расположенных зданий, при необходимости, с интервалом, не превышающим 50 м.

      300. Расположенные на объекте заградительные огни средней интенсивности типа А и В должны давать одновременные проблески.

      301. Когда объект обозначен заградительными огнями средней интенсивности типа С, а высшая точка объекта находится на высоте более 50 м над уровнем окружающей местности или над наивысшими точками зданий, окружающих маркируемый объект, предусматриваются дополнительные огни на промежуточных уровнях. Эти дополнительные огни по мере возможности располагаются на равном расстоянии между верхними огнями и уровнем земли или уровнем высших точек близко расположенных зданий, при необходимости с интервалом, не превышающим 50 м.

      302. Заградительные огни высокой интенсивности типа А располагаются с одинаковым интервалом, не превышающим 100 м, между уровнем земли и верхними огнями, указанным в пункте 299 настоящих НГЭА ГА РК, за исключением тех случаев, когда маркируемый объект окружен зданиями и когда превышение самых высоких точек этих зданий может использоваться в качестве эквивалента уровня земли при определении количества уровней огней.

      303. Заградительные огни, которые устанавливаются на объектах, находящихся на курсах взлета и посадки (дальний приводной радиомаяк - ДПРМ, ближний приводной радиомаяк - БПРМ, курсовой радиомаяк - КРМ), размещаются на линии, перпендикулярной направлению полетов, с интервалом не менее 3 м.

      304. Число и расположение заградительных огней малой, средней или высокой интенсивности на каждом уровне объекта обозначается со всех направлений в горизонтальной плоскости. Если в каком-либо направлении огонь затеняется другой частью объекта или близко расположенным объектом, предусматривается дополнительные огни на этом объекте и располагается таким образом, чтобы дать общее представление об объекте, подлежащим световому ограждению. Если затененный огонь не способствует определению общего очертания объекта, подлежащего светоограждению, он может не устанавливаться.

Раздел 4. Радиотехническое оборудование аэродромов

      Сноска. Раздел 4 исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).


Раздел 5. Метеорологическое оборудование аэродромов

      Сноска. Раздел 5 исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Раздел 6. Электроснабжение и электрооборудование,
аварийно-спасательные средства и порядок работы и
взаимодействия в условиях III категории

Глава 27. Электроснабжение аэродромов и электрооборудование

      Сноска. Заголовок главы 27 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      431. Аэродром по степени надежности электроснабжения относится к потребителям электроэнергии первой категории.

      432. Электроснабжение аэродромов, оборудованных категорированными системами посадки (светосигнальным оборудованием ОВИ-1, ОВИ-2/3, радиомаячными системами инструментального захода на посадку РМС-1, РМС-2/3), осуществляется не менее чем от двух независимых источников, как правило, централизованного электроснабжения по независимым линиям электропередачи.

      433. Перевод электроснабжения этих аэродромов с одного источника на другой осуществляется автоматически.

      434. При передаче электроэнергии в аэропорт от указанных источников по двум линиям электропередачи и при выходе одной из них из строя пропускная способность другой линии должна обеспечивать передачу электроэнергии для всех подключенных к ней электропотребителей.

      435. При экономической нецелесообразности подвода электроэнергии от второго независимого источника электроснабжение аэродрома допускается осуществлять от одного источника централизованного электроснабжения с резервированием местной электростанцией или автономными источниками.

      436. Местная электростанция оборудуется двумя автоматически взаиморезервирующими агрегатами, каждый из которых должен быть рассчитан на полную нагрузку аэропорта.

Глава 28. Электроснабжение объектов аэродрома

      Сноска. Заголовок главы 28 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      437. Категории потребителей электроэнергии по степени надежности электроснабжения и максимально допустимое время перерывов в их электропитании должны соответствовать приведенным в приложении 57 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Категории электроприемников соответствуют категориям, установленных приказом министра энергетики Республики Казахстан от 20 марта 2015 года № 230 "Об утверждении Правил устройства электроустановок" (зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 29 апреля 2015 года № 10851).

      Требования по степени надежности электроснабжения относятся к щиту гарантированного питания (далее - ЩГП) объекта.

      438. Категории надежности электроснабжения устройств дистанционного управления, контроля и отображения информации должны быть не ниже категорий электроснабжения соответствующих объектов ОВД, радиооборудования, светосигнального и метеорологического оборудования.

      439. Электропитание приемников электроэнергии особой группы первой категории (ОГ) обеспечивается не менее чем от трех независимых источников электроэнергии. Возможны следующие варианты электроснабжения:

      1) от двух внешних независимых источников (по двум кабельным линиям через два трансформатора) и автономного источника:

      дизель-электрического агрегата, резервирующего каждый из независимых источников;

      маховикового агрегата бесперебойного питания;

      аккумуляторных батарей;

      источника (ов) бесперебойного питания.

      2) от одного внешнего источника, одного дизель-электрического агрегата и одного из автономных источников:

      дизель-электрического агрегата, резервирующего каждый из внешних независимых источников;

      статического или маховикового агрегата бесперебойного питания;

      аккумуляторных батарей;

      источников бесперебойного питания.

      440. Электропитание приемников электроэнергии особой группы первой категории (ОГ) для ВПП, оснащенных по III категории, осуществляется по одному из следующих вариантов:

      1) от двух внешних независимых источников (по двум кабельным линиям через два трансформатора) и дизель-электрического агрегата, при этом потребители подключаются через аккумуляторные источники бесперебойного питания;

      2) от двух внешних независимых источников (по двум кабельным линиям через два трансформатора) и дизель-генераторного источника бесперебойного питания, который принудительно запускается при наступлении метеоусловий III категории.

      441. При двух внешних источниках и автономном дизель-электрическом агрегате запуск и выход на рабочий режим автономного дизель-электрического агрегата обеспечивается за время, не более 15 секунд с момента пропадания напряжения на любом из двух источников. Время перерыва подачи электроэнергии при переходе электропитания потребителей с внешнего источника на автономный дизель-электрический агрегат, вышедший на рабочий режим, или дизель-электрического агрегата на внешний источник должно быть не более 1 секунд.

      442. При одном внешнем источнике и двух автономных дизель-электрических агрегатах в качестве основного используется любой дизель с автоматическим резервированием его внешним источником со временем перехода на него за время не более 1 секунд с дальнейшим резервированием внешнего источника с переходом на автономный дизель-электрический агрегат со временем не более 15 секунд.

      443. При одном внешнем источнике, автономном дизель-электрическом агрегате и источнике бесперебойного питания (аккумуляторных батарей) должна быть обеспечена работа от внешнего источника с резервированием его источником бесперебойного питания (аккумуляторными батареями) с временем перехода не более 1 секунды с дальнейшим резервированием внешнего источника дизель-электрическим агрегатом, вышедшим на рабочий режим.

      444. Переключение потребителей с одного источника на другой осуществляется устройством, обеспечивающим автоматический ввод резервного источника питания на стороне низкого напряжения, которое обеспечивает переключение электропитания с одного источника на другой не более чем за 1 секунду.

      445. Электропитание основных и резервных комплектов оборудования объекта осуществляется от разных секций шин низковольтного распределительного устройства.

      446. Потребители электроэнергии первой категории (I) обеспечиваются электроэнергией не менее чем от двух независимых взаимно резервирующих источников электроэнергии (с автоматической коммутацией), один из которых должен быть автономным.

      При наличии на объекте двух вводов электроэнергии от внешних независимых источников на аэродромах классов Г, Д, Е установку автономных источников питания допускается не предусматривать.

      447. Потребители электроэнергии второй категории (II) обеспечиваются электроэнергией от двух независимых взаимно резервирующих источников питания.

      448. К ЩГП объектов ОВД, радиооборудования, светосигнального и метеорологического оборудования допускается подключение только потребителей, обеспечивающих работу и обслуживание этих объектов (аварийное освещение, технологические: обогрев, вентиляция и кондиционирование).

      449. Мощность трансформаторов, установленных в ТП на объектах светосигнального оборудования (далее - ССО) и радиотехнического оборудования (далее - РТО) и пропускная способность питающих линий с учетом допустимой перегрузки обеспечивают максимум электрических нагрузок всех подключенных к данной ТП потребителей электроэнергии.

Глава 29. Автономные источники питания

      Сноска. Заголовок главы 29 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      450. Дизель - электрический агрегат располагается непосредственно на данном объекте, и/или на любом другом объекте ССО или РТО.

      451. Дизель-электрические агрегаты должны быть автоматизированы. Степень автоматизации должна быть не ниже второй для потребителей первой категории и особой группы первой категории.

      452. Мощность каждого агрегата обеспечивает максимальную нагрузку всех подключенных к данному объекту электроприемников особой группы первой категории и первой категории, а также потребителей электроэнергии, обеспечивающих их работу и обслуживание.

      453. Аккумуляторные батареи или источники бесперебойного питания, используемые в качестве резервных источников питания, работает в буферном режиме или их автоматика обеспечивает переход питания на аккумуляторные батареи или источники бесперебойного питания и затем на автономный дизель-электрический агрегат за время, не превышающее указанное в приложении 57 к настоящим НГЭА ГА РК, и должны обеспечивать работу потребителей, отнесенных по степени надежности к особой группе первой категории:

      1) огни ССО - в течение не менее 5 минут;

      2) КРМ, ГРМ, средства авиационной воздушной связи - в течение не менее 30 минут;

      3) МРМ - в течение не менее 2-х часов;

      4) АС УВД - в течение не менее 15 минут.

      454. Питание электроприемников особой группы первой категории от агрегата, установленного на другом объекте, обеспечивается по отдельному кабелю, проложенному к объекту установки этих электроприемников.

      Питание электроприемников первой категории по двухлучевой низковольтной схеме между объектом, в котором находится данный агрегат, и объектом, в котором установлены эти электроприемники, может осуществляться без прокладки отдельного кабеля.

Раздел 7. Аварийно-спасательные средства и порядок работы
и взаимодействия в условиях III категории

      454. На аэродроме определяется категория каждой ВПП по уровню требуемой пожарной защиты (далее - УТПЗ). В зависимости от размеров наибольшего ВС, использующего ВПП, категория УТПЗ определяется согласно приложения 58 к настоящим НГЭА ГА РК.

      455. Если максимальная ширина фюзеляжа наибольших ВС превышает величину, указанную в приложении 58 к настоящим НГЭА ГА РК, то категория аэродрома по УТПЗ должна быть повышена на одну ступень (за исключением десятой) относительно установленной по приложению 58 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Категория ВПП по УТПЗ может быть понижена на одну ступень относительно величины, определенной по длине и максимальной ширине фюзеляжа, если на аэродроме количество движений, наибольшего для данной ВПП, воздушного судна менее 700.

      Количество движений должно определяться для трех самых интенсивных по полетам месяцев года. За одно движение принимается взлет или посадка ВС.

      456. Количество находящихся на боевом дежурстве ПА, минимальное количество огнетушащих веществ (далее - ОТВ) на этих ПА и суммарная производительность подачи ОТВ должны быть не менее приведенных в таблице приложения 59 к настоящим НГЭА ГА РК.

      457 Каждый пожарный автомобиль укомплектовывается:

      1) пожарно-техническим оборудованием (пожарные рукава, ручные пожарные стволы, генераторы пены);

      2) средствами для обеспечения эвакуации людей из аварийного ВС (лестница, устройство для резки обшивки фюзеляжа, ножи для резки привязных ремней);

      3) средствами для индивидуальной защиты личного состава пожарно- спасательных расчетов (дыхательные аппараты, каски, теплозащитные костюмы);

      4) шанцевым инструментом (лом, пожарный топор, лопата, кувалда).

      458. На аэродроме должен быть не менее чем двукратный запас пенообразователя по отношению к количеству, находящемуся на дежурных (обеспечивающих УТПЗ) ПА, и не менее двух пунктов для повторных заправок ПА водой.

      459. Время развертывания в любой точке ВПП первого ПА (из количества, обеспечивающего установленный УТПЗ) не превышает 3-х минут, а последующих - 4-х минут от момента объявления сигнала тревоги до момента начала подачи ОТВ.

      460. На аэродромах, имеющих 4-10 категории по УТПЗ, обеспечивается покрытие ВПП пеной (нанесения пенной полосы) при аварийных посадках самолетов с отказом шасси. Нанесение пенной полосы с размерами приведенных в таблице приложения 60 к настоящим НГЭА ГА РК производиться за время, не превышающее 10 минут от начала подачи пены на ВПП.

      Сноска. Пункт 460 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      461. На аэродроме должна быть аварийно-спасательная станция (станции) для размещения и обеспечения дежурства ПСР, аэродромных пожарных автомобилей и других аварийно-спасательных средств. Аварийно-спасательные станции оснащаются средствами для приема сигналов тревоги и оповещения со стороны стационарного командного пункта (далее - СКП), передвижного командного пункта (далее - ПКП), диспетчерских пунктов ОВД (руководителя полетов), наблюдательного пункта и пункта пожарной связи (далее - ППС).

      При наличии на аэродроме нескольких АСС должна быть обеспечена прямая телефонная или радиосвязь между нами.

      462. На аэродроме должно быть транспортное средство повышенной проходимости, выбираемое с учетом географических и климатических условий местности, для проведения аварийно-спасательных работ в районе аэродрома, обеспечивающее доставку спасателей и аварийно-спасательного снаряжения к месту происшествия.

      463. На аэродроме должны быть санитарный автомобиль (автомобили) и/или фургон-прицеп, оснащенный носилками и аварийными медицинскими укладками с перевязочным материалом, рассчитанными на одну четвертую часть пассажировместимости самого крупного ВС, допущенного к эксплуатации на данном аэродроме. Для буксировки прицепа-фургона обеспечивается транспортное средство.

      464. Аэродром, где взлет или посадка проходят над водным пространством (море, крупное озеро или водохранилище), обеспечивается плавучими транспортными средствами (катера, моторные лодки), укомплектованными:

      1) средствами воздушной связи с СКП и ПКП;

      2) оборудованием для освещения места работ на воде;

      3) звуковыми и световыми сигнальными устройствами;

      4) групповыми и/или индивидуальными плавсредствами в количестве, соответствующем пассажировместимости самого крупного ВС, допущенного к эксплуатации на данном аэродроме.

      Допускается обеспечение плавучими плавсредствами по планам взаимодействия с другими организациями.

      465. На аэродроме должен быть СКП для организации и проведения, руководства и координации аварийно-спасательных работ, оснащенный средствами электросвязи с:

      1) передвижным командным пунктом;

      2) ППС;

      3) диспетчерскими пунктами ОВД (руководителем полетов);

      4) службами и объектами аэропорта;

      5) региональным координационным центром поиска и спасания в гражданской авиации;

      6) взаимодействующими организациями, предприятиями и учреждениями;

      7) местными административными и правоохранительными органами.

      466. На аэродроме должен быть ПКП для руководства аварийно-спасательными работами на месте происшествия, выполненный на транспортном средстве повышенной проходимости. ПКП оснащается громкоговорящей установкой или мегафоном, биноклем и средствами воздушной электросвязи, а также стационарными и/или переносными средствами радиосвязи с СКП, аварийно-спасательными станциями, диспетчерскими пунктами ОВД (руководителем полетов), аэродромными пожарными автомобилями и транспортным средством повышенной проходимости, указанным в пункте 462 настоящих НГЭА ГА РК, диспетчерской службой и пунктом пожарной связи аэропорта.

      467. На аэродроме должен быть НП для наблюдения за взлетом и посадкой ВС на всех ВПП, оснащенный оптическими средствами для наблюдения (биноклем) и средствами для оповещения руководителя полетов, пожарно-спасательных расчетов и диспетчера ППС при авиационном или чрезвычайном происшествии на ВС.

      468. На аэродроме должен быть ППС, оборудованный:

      1) средствами электросвязи с СКП, руководителем аварийно-спасательных работ, диспетчером пожарной охраны ПЧ УГПС, аэродромными пожарными автомобилями, ПКП и НП;

      2) средствами для объявления тревоги и оповещения пожарно- спасательных расчетов и СКП при авиационном происшествии или чрезвычайной ситуации на аэродроме.

      469. У ВПП, оборудованной для точного захода на посадку III категории, должны быть предусмотрены места стоянки аэродромных пожарных автомобилей (ПА), предназначенные для их размещения во время проведения полетов, если время развертывания ПА из стационарной (ых) АСС в условиях III категории не отвечает установленным нормам. Размещение мест стоянки должно быть выбрано с учетом, по крайней мере, требований к препятствиям, критическим зонам РМС.

      470. На каждом аэродроме разрабатывается и утверждается первым руководителем организации гражданской авиации Аварийный план по организации и проведению аварийно-спасательных работ на территории аэропорта (аэродрома) и прилегающей к аэропорту (аэродрому) местности (далее - Аварийный план).

      Аварийный план разрабатывается с учетом местных условии и интенсивности полетов в соответствии с требованиями Правил аварийно-спасательного обеспечения полетов в аэропортах Республики Казахстан, утверждаемой уполномоченным органом в сфере гражданской авиации в соответствии с подпунктом 41-49) пункта 1 статьи 14 Закона и Правил аэродромного обеспечения в гражданской авиации, утверждаемой уполномоченным органом в сфере гражданской авиации в соответствии с подпунктом 41-41) пункта 1 статьи 14 Закона.

      На аэродроме разрабатывается и указывается в Руководстве по аэродрому и/или Инструкции по производству полетов в районе аэродрома (Аэронавигационном паспорте аэродрома) порядок работы и взаимодействия служб аэродрома в условиях эксплуатации по III категории.

Часть 2. Вертодромы
Раздел 8. Данные вертодромов, типы и физические характеристики
вертодромов

Глава 30. Классификация вертодромов

      Сноска. Заголовок главы 30 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      471. Вертодромы приподнятые над поверхностью подразделяются на три класса, в зависимости от величины "Д": I класс - от 24 до 35 м (но не включая 35 м); II класс - от 15 до 24 м (но не включая 24 м); III класс - до 15 м (но не включая 15 м). "Д" - габаритная длина (ширина) вертолета в зависимости от того, какая величина больше.

      Вертодромы на уровне поверхности классифицируются согласно статьи 63 Главы 8 Закона.

Глава 31. Характеристики, размеры вертодрома

      Сноска. Заголовок главы 31 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      472. Контрольная точка вертодрома устанавливается для вертодрома, не совмещенного с аэродромом. Контрольная точка вертодрома располагается вблизи начального или запланированного геометрического центра вертодрома и, как правило, ее начальное местоположение остается неизменным.

      473. Местоположение контрольной точки вертодрома измеряется и сообщается полномочному органу службы аэронавигационной информации в градусах, минутах и секундах.

      474. Превышение вертодрома и волна геоида в месте превышения вертодрома измеряются и сообщаются полномочному органу службы аэронавигационной информации с точностью до полуметра или фута.

      475. Для вертодрома, предназначенного для воздушных судов международной гражданской авиации, превышение и волна геоида зоны приземления и отрыва и/или превышение каждого порога зоны конечного этапа захода на посадку и взлета (при необходимости) измеряется и сообщается полномочному органу службы аэронавигационной информации с точностью до:

      1) полуметра или фута для неточных заходов на посадку и,

      2) одной четверти метра или фута для точных заходов на посадку.

      Для каждого сооружения на вертодроме соответственно замеряются или описываются следующие данные:

      1) тип вертодрома: расположенный на уровне поверхности, приподнятый над поверхностью или вертопалуба;

      2) зона приземления и отрыва: размеры с точностью до ближайшего метра или фута, уклон, тип поверхности, несущая способность в тоннах (1000 кг);

      3) тип зоны этапа захода на посадку и взлета: тип FATO, истинный пеленг с точностью до одной сотой градуса, обозначающий номер (если предусматривается), длина, ширина с точностью до ближайшего метра или фута, уклон, тип поверхности;

      4) зона безопасности: длина, ширина и тип поверхности;

      5) наземная РД для вертолетов, РД для руления по воздуху и маршрут для передвижения по воздуху: обозначение, ширина, тип поверхности;

      6) перрон: тип поверхности, стоянки вертолетов;

      7) полоса, свободная от препятствий: длина профиль земной поверхности;

      8) визуальные средства для схем захода на посадку, маркировка и огни FATO, TLOF, РД и перронов;

      9) расстояния с точностью до ближайшего метра или фута между курсовым и глиссадным радиомаяками, составляющими систему посадки по приборам (ILS), или азимутальной и угломестной антеннами микроволновой системы посадки (MLS) и соответствующими кромками TLOF или FATO.

      476. Полномочному органу службы аэронавигационной информации измеряются и сообщаются в градусах, минутах и сотых долях секунды географические координаты:

      1) геометрического центра зоны приземления и отрыва и/или каждого порога зоны конечного этапа захода на посадку и взлета (при необходимости);

      2) точек соответствующей осевой линии наземной РД для вертолетов, Р для руления по воздуху и маршрута для передвижения по воздуху;

      3) каждого места стоянки для вертолета;

      4) препятствий в узловом диспетчерском районе (район 2) и на вертодроме (район 3).

      Полномочному органу службы аэронавигационной информации сообщается также значение максимального превышения, тип, маркировка и светоограждение препятствий (если таковые имеются).

      Для вертодрома объявляются в соответствующих случаях с точностью до ближайшего метра или фута следующие дистанции:

      1) располагаемая взлетная дистанция (TODAH);

      2) располагаемая дистанция прерванного взлета (RTODAH);

      3) располагаемая посадочная дистанция (LDAH).

Раздел 9. Типы вертодромов, их физические характеристики

      477. Нижеприведенные технические требования касаются только наземных вертодромов. В тех случаях, когда рассматривается расположенный на воде вертодром, надлежащие критерии могут устанавливаться соответствующим полномочным органом.

      478. Размеры маршрутов руления и мест стоянки вертолетов включают защитную зону.

Глава 32. Вертодромы на уровне поверхности

      Сноска. Заголовок главы 32 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      479. На вертодроме на уровне поверхности предусматривается одна зона конечного этапа захода на посадку и взлета (FATO).

      Зона FATO располагается на летной или рулежной полосах либо вблизи них.

      480. Зона FATO является свободной от препятствий.

      481. Размеры зоны FATO:

      1) для использования вертолетами летно-техническими характеристиками класса 1, соответствуют предусмотренным в Руководстве по летной эксплуатации вертолетов (РЛЭ). При отсутствии требований к ширине, применяется ширина не менее наибольшего габаритного размера (D) самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона FATO;

      2) когда она предназначена для использования вертолетами, с летно-техническими характеристиками класса 2 или 3, предусматриваются достаточными, чтобы включать зону, в пределах которой можно провести круг диаметром не менее:

      1 D самого большого вертолета, когда максимальная взлетная масса

      (МТОМ) вертолетов, для обслуживания которых предназначена зона FATO, превышает 3175 кг;

      0,83 D самого большого вертолета, когда МТОМ вертолетов, для обслуживания которых предназначена зона FATO, составляет 3175 кг или менее.

      В тех случаях, когда в РЛЭ вертолета термин FATO не употребляется, используется минимальная зона посадки/взлета, указанная в РЛЭ вертолета для соответствующего профиля полета.

      482. Средний уклон зоны FATO в любом направлении составляет не более 3 %.

      483. Поверхность зоны FATO должна:

      1) выдерживать воздействие струи несущего винта;

      2) не иметь неровностей, которые могли бы отрицательно повлиять на выполнение взлета и посадки вертолетов;

      3) иметь несущую прочность, достаточную для выполнения прерванного взлета вертолетами с летно-техническими характеристиками класса 1.

      484. Поверхность зоны FATO вокруг зоны приземления и отрыва (TLOF), предназначенной для использования вертолетами с летно-техническими характеристиками классов 2 и 3, должна выдерживать статическую нагрузку и обеспечивать влияние земли.

Параграф 1. Полосы, свободные от препятствий для вертолетов

      485. В том случае, когда для вертолетов предусматриваются свободные от препятствий полосы, они размещаются за концом располагаемой зоны прерванного взлета.

      486. Ширина полосы, свободной от препятствий, для вертолетов предусматривается не меньше ширины соответствующей зоны безопасности.

      487. Поверхность вертолетной полосы, свободной от препятствий, не должна выступать над плоскостью, восходящий уклон которой равен 3 %, а ее нижняя граница представляет собой горизонтальную линию, проходящую через границу зоны FATO.

      488. Объект, расположенный на вертолетной полосе, свободной от препятствий, и представляющий потенциальную угрозу для безопасности вертолетов в воздухе, рассматривается как препятствие и устраняется.

Параграф 2. Зоны приземления и отрыва

      489. На вертодроме определяется, по крайней мере одна зона TLOF.

      Зона TLOF располагается в пределах зоны FАТО или вне ее.

      Дополнительные зоны TLOF могут совмещаться с местами стоянки вертолетов.

      490. Зона TLOF предусматривается с достаточными размерами, чтобы вместить круг диаметром по крайней мере 0,83 D самого большого вертолета, для обслуживания которого рассчитана данная зона.

      Зона TLOF может быть любой конфигурации.

      491. Уклоны зоны TLOF устанавливаются достаточными для предотвращения скопления воды на поверхности зоны, и не превышают 2 % в любом направлении.

      492. В том случае, когда зона TLOF находится внутри зоны FAТО, зона TLOF должна выдерживать динамическую нагрузку.

      493. В том случае, когда зона TLOF совмещена с местом стоянки вертолета, предусматривается зона TLOF, выдерживающая статическую нагрузку и способная выдерживать нагрузку, возникающую при движении вертолетов, для обслуживания которых рассчитана данная зона.

      494. В том случае, когда зона TLOF находится внутри зоны FATO, центр зоны TLOF располагается на расстоянии не менее 0,5 D от границы зоны FATO.

Параграф 3. Зоны безопасности

      495. Вокруг зоны FATO обеспечивается зона безопасности, поверхность которой не обязательно должна быть твердой.

      496. Зона безопасности, окружающая зону FATO, предназначенную для использования вертолетами с летно-техническими характеристиками класса 1 в визуальных метеорологических условиях (ВМУ), простирается за пределы контура зоны FATO на расстояние по крайней мере на 3 м или на 0,25 D, в зависимости от того, какая величина больше, самого большого вертолета, для обслуживания которого рассчитана зона FATO, при этом:

      1) каждая внешняя сторона зоны безопасности составляет не менее 2 D, когда зона FATO является четырехугольной; или

      2) внешний диаметр зоны безопасности равен 2 D, когда зона FATO является круговой.

      497. Зона безопасности, окружающая зону FATO, предназначенную для использования вертолетами с летно-техническими характеристиками класса 2 или 3 в визуальных метеорологических условиях (ВМУ), простирается за пределы контура зоны FAТO на расстояние 3 м или 0,5 D, в зависимости от того, какая величина больше, самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона FATO, при этом:

      1) каждая внешняя сторона зоны безопасности составляет не менее 2 D, когда зона FATO является четырехугольной; или

      2) внешний диаметр зоны безопасности равен 2 D, когда зона FATO является круговой.

      498. Обеспечивается защищаемая боковая поверхность с восходящим уклоном 450 от границы зоны безопасности до расстояния 10 м, сквозь которую не проникают препятствия; причем, если препятствия располагаются только с одной стороны зоны FATO, они могут проникать сквозь боковую поверхность с таким уклоном.

      499. Зона безопасности, окружающая зону FATO, предназначенную для полетов вертолетов в приборных метеорологических условиях (ПМУ), простирается:

      1) в поперечном направлении не менее чем на 45 м с каждой стороны осевой линии; и

      2) в продольном направлении не менее чем на 60 м от границ зоны FATO.

      500. В зоне безопасности не должно быть наличие каких-либо неподвижных объектов, за исключением ломких объектов, которые в силу их функционального назначения могут располагаться в этой зоне. Во время полетов вертолетов запрещается наличие подвижных объектов в зоне безопасности.

      501. Объекты, которые в силу их функционального назначения размещаются в зоне безопасности и их высота не превышает 25 см, если они располагаются вдоль границы зоны FATO, и не выходят за пределы плоскости, берущей начало на высоте 25 см над границей зоны FATO и восходящей в сторону от зоны FATO с градиентом 5 %.

      502. В том случае, когда диаметр зоны FATO составляет менее 1 D, максимальная относительная высота объектов, размещаемые по функциональному назначению в зоне безопасности, не превышают 5 см.

      503. Восходящий уклон твердой поверхности зоны безопасности, в направлении от границы зоны FATO не превышает 4 %.

      504. На вертодроме обеспечивается уборка поверхности зоны безопасности в целях предотвращения разноса твердых предметов под воздействием струи несущего винта.

      505. Поверхность зоны безопасности, примыкающей к зоне FATO является продолжением поверхности зоны FATO.

Параграф 4. Наземные РД и наземные маршруты руления
для вертолетов

      506. Наземные рулежные дорожки для вертолетов должны позволять осуществлять движение вертолета на колесах по земле за счет его собственной тяги.

      507. Установленные технические требования к РД обеспечивают безопасность выполнения одновременных операций при маневрировании вертолетов. Однако может потребоваться учитывать скорость ветра, вызываемого струей от несущего винта.

      508. В том случае, когда РД предназначена для использования самолетами и вертолетами, должны рассматриваться положения, касающиеся РД для самолетов и наземных РД для вертолетов, и применяться более строгие требования.

      509. Ширина наземной РД для вертолетов устанавливается не менее 1,5 значения наибольшей ширины шасси (UCW) вертолетов, для обслуживания которых предназначена наземная РД (приложение 62 к настоящим НГЭА ГА РК).

      510. Продольный уклон наземной рулежной дорожки для вертолетов не превышает 3 %.

      511. Наземная РД для вертолетов должна выдерживать статическую нагрузку и выдерживать нагрузки от движения вертолетов, для обслуживания которых рассчитана данная наземная РД для вертолетов.

      512. Наземная РД для вертолетов проходит по осевой линии наземного маршрута руления.

      513. Наземный маршрут руления для вертолетов простирается симметрично в каждую сторону от осевой линии на расстояние, не менее 0,75 значения наибольшей габаритной ширины вертолетов, для обслуживания которых он предназначен.

      514. На наземном маршруте руления вертолета не должно быть каких-либо объектов, за исключением ломких объектов, которые по функциональному назначения устанавливаются на наземном маршруте руления.

      515. На наземной РД и наземном маршруте руления для вертолетов обеспечивается быстрый дренаж, поперечный уклон наземной РД для вертолетов не превышает 2 %.

      516. Поверхность наземного маршрута руления вертолетов подготавливается таким образом, чтобы противостоять воздействию струи несущего винта.

Параграф 5. Воздушные РД и воздушные маршруты руления
для вертолетов

      517. Воздушная РД обеспечивает движение вертолета над поверхностью на высоте, связанной с влиянием земли и с путевой скоростью менее 37 км/ч (20 узлов).

      518. Ширина воздушной РД для вертолетов составляет не менее двойной наибольшей ширины шасси (UCW) вертолетов, для обслуживания которых рассчитана данная РД (приложение 64 к настоящим НГЭА ГА РК).

      519. Поверхность воздушной РД для вертолетов обеспечивает выполнения аварийной посадки.

      520. Поперечный уклон поверхности воздушной РД для вертолетов не превышает 10 %, а продольный уклон - 7 %. Размеры уклонов не превышают ограничений в отношений уклона, установленных для посадки того типа вертолетов, для обслуживания которых рассчитана данная воздушная РД для руления по воздуху.

      521. Воздушная РД для вертолетов проходит по осевой линии воздушного маршрута руления.

      522. Воздушный маршрут руления для вертолетов простирается симметрично в каждую сторону от осевой линии на расстояние, не менее наибольшей габаритной ширины вертолетов, для обслуживания которых он предназначен.

      523. Поверхность воздушного маршрута руления должна обеспечивать влияние земли.

Параграф 6. Маршрут передвижения по воздуху

      524. Маршрут передвижения по воздуху определяется на высоте не выше 30 м (100 фут) над уровнем земли и с путевой скоростью, превышающей 37 км/ч (20 узлов).

      525. Ширина маршрута передвижения по воздуху составляет не менее:

      1) 7,0 Д значения наибольшей габаритной ширины вертолетов, для обслуживания которых рассчитан маршрут передвижения по воздуху, когда маршрут передвижения по воздуху предназначен только для дневных полетов;

      2) 10,0 Д значения наибольшей габаритной ширины вертолетов, для обслуживания которых рассчитан маршрут передвижения по воздуху, когда маршрут передвижения по воздуху предназначен для ночных полетов.

      526. Любые отклонения в направлении осевой линии маршрута передвижения по воздуху не превышают 1200 и рассчитываются таким образом, чтобы не создавать необходимость выполнять разворот с радиусом менее 270 м.

      Предусматривается, что маршруты передвижения по воздуху выбираются таким образом, чтобы они позволяли выполнять посадку в режиме авторотации или с одним неработающим двигателем с таким расчетом, чтобы, как минимум, приуменьшить риск нанесения телесных повреждений лицам, находящимся на земле или в воде, или ущерба имуществу.

Параграф 7. Перроны

      527. Уклон места стоянки вертолета в любую сторону не превышает 2 %.

      528. Место стоянки вертолета имеет размеры, достаточные, чтобы поместить круг диаметром, равным 1,2 D самого большого вертолета, для обслуживания которого рассчитана стоянка.

      529. Если место стоянки вертолета используется для сквозного руления, минимальная ширина места стоянки и соответствующей защитной зоны равняется ширине маршрута руления (приложение 64 к настоящим НГЭА ГА РК).

      530. Если место стоянки вертолета используется для разворота, минимальный размер места стоянки и защитной зоны равняется не менее 2 D.

      531. Если место стоянки вертолета используется для разворота, вокруг него располагается защитная зона, которая простирается на расстояние 0,4 D от границы места стоянки вертолета (приложение 65 к настоящим НГЭА ГА РК).

      532. При выполнении одновременных операций защитные зоны мест стоянки вертолетов и связанные с ними маршруты руления не перекрываются (приложение 66 к настоящим НГЭА ГА РК).

      В том случае, когда предусматривается выполнение неодновременных операций, защитные зоны мест стоянки вертолетов и связанные с ними маршруты руления могут перекрываться (приложение 67 к настоящим НГЭА ГА РК).

      533. В том случае, когда место стоянки вертолета используется для руления колесных вертолетов по земле, его размеры учитывают наименьший радиус разворота колесных вертолетов, для обслуживания которых предназначено место стоянки.

      534. Место стоянки вертолета и связанная с ним защитная зона, используемые для руления по воздуху должны обеспечивать влияние земли.

      535. На месте стоянки вертолета и в связанной с ним защитной зоне не должно быть каких-либо неподвижных объектов.

      536. Центральная зона места стоянки вертолета должна быть способна выдержать нагрузку, обусловленную движением вертолетов, для обслуживания которых оно предназначено, и иметь зону выдерживающую статическую нагрузку:

      1) диаметром не менее 0,83 D самого большого вертолета, для обслуживания которого оно предназначено; или

      2) в случае места стоянки вертолета, предназначенного для выполнения сквозного руления по земле, одинаковой ширины с наземной РД.

      В случае места стоянки вертолета, предназначенного для использования при выполнении разворота на земле, размеры центральной зоны требуется увеличить.

Параграф 8. Размещение зоны конечного этапа захода на посадку
и взлета относительно ВПП или РД

      537. В тех случаях, когда зона FATO размещена возле ВПП или РД и планируются одновременные полеты в условиях ВМУ, расстояние между границей ВПП или РД и границей зоны FATO устанавливаются не менее указанной в таблице приложения 68 к настоящим НГЭА ГА РК.

      538. Зону FATO не следует размещать:

      1) вблизи пересечений РД или мест ожидания, где реактивная струя двигателя может вызвать сильную турбулентность; или

      2) вблизи зон, где существует вероятность образования вихревого следа самолета.

Глава 33. Вертодромы, приподнятые над поверхностью

      Сноска. Заголовок главы 33 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      539. Размеры маршрутов руления и мест стоянки вертолетов включают защитную зону.

      540. Инструктивный материал по проектированию вертодромов, приподнятых над поверхностью, приведен в Руководстве по вертодромам (ИКАО Doc 9261).

      541. В случае вертодромов, приподнятых над поверхностью, при проектировании различных элементов вертодрома учитываются дополнительная нагрузка, обусловленная присутствием персонала, снега, грузов, топливозаправочного и противопожарного оборудования.

Параграф 1. Зоны конечного этапа захода на посадку и взлета
и зоны приземления и отрыва

      542. На вертодромах, приподнятых над поверхностью, зона FATO и одна зона TLOF совпадают.

      543. На вертодроме, приподнятом над поверхностью, определяется, по крайней мере одна зона FATO.

      544. Зона FATO должна быть свободной от препятствий.

      545. Размеры зоны FATO:

      для использования вертолетами, выполняющими полеты в соответствии с летно-техническими характеристиками класса 1, соответствуют предусмотренным в Руководстве по летной эксплуатации вертолетов (РЛЭ). При отсутствии требований к ширине, ширина составляет менее 1 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона FATO;

      при использовании вертолетами с летно-техническими характеристиками класса 2 или 3, они предусматриваются достаточными, чтобы включать зону, в пределах которой можно провести круг диаметром не менее:

      1 D самого большого вертолета, когда МТОМ вертолетов, для обслуживания которых предназначена FATO, превышает 3175 кг;

      0,83 D самого большого вертолета, когда МТОМ вертолетов, для обслуживания которых предназначена FATO, составляет 3175 кг или менее.

      546. В случае, когда зона FATO используется вертолетами с летно-техническими характеристиками класса 2 или 3 и имеющими МТОМ в 3175 кг или менее, она имеет размеры и форму, чтобы включать зону, в пределах которой можно провести круг диаметром не менее 1 D.

      При определении размеров зоны FATO учитываются местные условия, превышение вертодрома и температура воздуха. Соответствующий инструктивный материал приведен в Руководстве по вертодромам (Doc 9261).

      547. Уклоны зоны FATO на вертодроме, приподнятом над поверхностью, не превышают 2 % в любом направлении.

      548. Зона FATO должна выдерживать динамическую нагрузку.

      549. Поверхность зоны FATO обеспечивает:

      1) устойчивость к воздействию струи от несущего винта;

      2) отсутствие неровностей, которые будут отрицательно влиять на взлет или посадку вертолетов.

Параграф 2. Полосы, свободные от препятствий

      550. Если для вертолетов предусматривается полоса, свободная от препятствий, она располагается за концом располагаемой зоны прерванного взлета.

      551. Ширина полосы, свободной от препятствий, для вертолетов предусматривается не меньше, чем ширина соответствующей зоны безопасности.

      552. Поверхность полосы, свободной от препятствий, для вертолетов, когда она является твердой, не должна выступать над плоскостью, имеющей восходящий уклон 3 %, при этом нижняя граница плоскости представляет собой горизонтальную линию, которая проходит по контуру зоны FATO.

      553. Объект, который расположен на полосе, свободной от препятствий, и который может представлять угрозу для находящихся в воздухе вертолетов, рассматривается как препятствие и устраняется.

Параграф 3. Зоны приземления и отрыва

      554. Одна зона TLOF совпадает с зоной FATO.

      Дополнительные зоны TLOF могут совмещаться с местами стоянки вертолетов.

      555. В случае зоны TLOF, совпадающей с зоной FATO, размеры и характеристики зоны TLOF являются аналогичными размерам и характеристикам зоны FATO.

      556. В том случае, когда зона TLOF совмещена с местом стоянки вертолета, зона TLOF предусматривается с размерами, чтобы включать круг диаметром не менее 0,83 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона.

      557. Уклоны зоны TLOF, совмещенной с местом стоянки вертолета, обеспечивают предотвращение скопления воды на поверхности зоны, не превышают 2 % в любом направлении.

      558. В том случае, когда зона TLOF совмещена с местом стоянки вертолета и предназначена для использования только при рулении вертолетов на земле, зона TLOF должна выдерживать статическую нагрузку и выдерживать нагрузку, обусловленную движением вертолетов, для обслуживания которых предназначена эта зона.

      559. В случае, когда зона TLOF совмещена с местом стоянки вертолета и предназначена для использования при рулении вертолетов по воздуху, зона TLOF должна иметь зону, выдерживающую динамическую нагрузку.

Параграф 4. Зоны безопасности

      560. Вокруг зоны FATO располагается зона безопасности, которая не обязательно должна быть твердой.

      561. Зона безопасности, окружающая зону FATO, предназначенную для использования вертолетами с летно-техническими характеристиками класса 1 в визуальных метеорологических условиях (ВМУ) простирается за пределы контура зоны FATO на расстояние не менее 3 м или 0,25 D, в зависимости от того, какая величина больше, самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона FATO, при этом:

      1) каждая внешняя сторона зоны безопасности равна не менее 2 D, когда зона FATO является четырехугольной; или

      2) когда зона FATO является круговой внешний диаметр зоны безопасности равен по крайней мере 2 D.

      562. Зона безопасности, окружающая зону FATO, для вертолетов с летно-техническими характеристиками класса 2 или 3 в визуальных метеорологических условиях (ВМУ) простирается за пределы контура зоны FATO на расстояние не менее 3 м или 0,5 D, в зависимости от того, какая величина больше, самого большого вертолета FATO, при этом:

      1) каждая внешняя сторона зоны безопасности равна не менее 2 D, когда зона FATO является четырехугольной; или

      2) внешний диаметр зоны безопасности равен по крайней мере 2 D, когда зона FATO является круговой.

      563. От границы зоны безопасности до расстояния 10 м определяется защищаемая боковая поверхность с восходящим уклоном 450, сквозь которую не проникают препятствия. Если препятствия располагаются только с одной стороны зоны FATO, они могут проникать сквозь боковую поверхность с таким же уклоном.

      564. В зоне безопасности не должно быть каких-либо неподвижных объектов, за исключением ломких объектов, которые в силу их функционального назначения могут располагаться в этой зоне. Во время полетов вертолетов не допускается наличие подвижных объектов в зоне безопасности.

      565. Объекты, которые в силу их функционального назначения размещаются в зоне безопасности и их высота не превышает 25 см при расположении вдоль границы FATO и не проникают в плоскость, берущую начало на высоте 25 см над границей FATO и восходящую в сторону от зоны FATO с градиентом наклона 5 %.

      566. Если диаметр зоны FATO составляет менее 1 D, максимальная относительная высота объектов, по функциональному назначению размещенных в зоне безопасности не должна превышать 5 см.

      567. Восходящий уклон поверхности зоны безопасности, если она является твердой, в сторону от границы FATO не превышает 4 %.

      568. Поверхность зоны безопасности для предотвращения разлета частиц под воздействием струи от несущего винта соответствующим образом подготавливается.

      569. Поверхность зоны безопасности, примыкающей к зоне FATO, составляет продолжение зоны FATO.

Параграф 5. Наземные РД и наземные маршруты руления
для вертолетов

      570. Приведенные ниже технические требования предназначены обеспечивать безопасность выполнения одновременных операций при маневрировании вертолетов. Однако может потребоваться учитывать скорость ветра, вызываемого струей от несущего винта.

      571. Ширина наземной РД для вертолетов составляет не менее двух значений наибольшей ширины шасси (UCW) вертолетов, для обслуживания которых предназначена наземная РД.

      572. Продольный уклон наземной РД для вертолетов не превышает 3 %.

      573. Наземная РД для вертолетов должна выдерживать статическую нагрузку и способна выдерживать нагрузку, обусловленную движением вертолетов, для обслуживания которых предназначена наземная РД для вертолетов.

      574. Наземная РД для вертолетов проходит по осевой линии наземного маршрута руления.

      575. Наземный маршрут руления вертолетов простирается симметрично в каждую сторону от осевой линии на расстояние не менее наибольшей габаритной ширины вертолетов, для обслуживания которых он предназначен.

      576. На наземном маршруте руления вертолетов не должно быть наличия каких-либо объектов, за исключением ломких объектов, которые по своему функциональному назначению могут там находиться.

      577. Наземная РД и наземный маршрут руления вертолетов обеспечивают быстрый отвод воды, поперечный уклон наземной РД для вертолетов не превышает 2 %.

      578. Поверхность наземного маршрута руления вертолетов должна быть устойчивой к воздействию струи от несущего винта.

Параграф 6. Воздушные РД и воздушные маршруты руления для
вертолетов

      579. Воздушная РД предназначена для осуществления движения вертолета над поверхностью на высоте, связанной с влиянием земли и с путевой скоростью менее 37 км/ч (20 уз).

      580. Ширина воздушной РД для вертолетов составляет не трех значении наибольшей ширины шасси (UCW) вертолетов, для обслуживания которых предназначена воздушная РД.

      581. Поверхность воздушной РД для вертолетов должна выдерживать динамическую нагрузку.

      582. Поперечный уклон поверхности воздушной РД для вертолетов не превышает 2 %, а продольный уклон - не превышает 7 %. В любом случае эти уклоны не должны превышать ограничения на уклоны при посадке вертолетов, для обслуживания которых предназначена воздушная РД.

      583. Воздушная РД для вертолетов проходит по осевой линии воздушного маршрута руления.

      584. Воздушный маршрут руления вертолетов простирается симметрично в каждую сторону от осевой линии на расстояние не менее наибольшей габаритной ширины вертолетов, для обслуживания которых он предназначен.

      585. На воздушном маршруте руления не предусматриваются никакие объекты, за исключением ломких объектов, которые по своему функциональному назначению должны там находиться.

      586. Поверхность воздушного маршрута руления обеспечивает устойчивость к воздействию струи от несущего винта.

      587. Поверхность воздушного маршрута руления обеспечивает влияние земли.

Параграф 7. Перроны

      588. Уклон места стоянки вертолета в любом направлении не превышает 2 %.

      589. Размеры мест стоянки вертолета устанавливаются таким образом, чтобы вмещать круг диаметром, по крайней мере 1,2 D самых больших вертолетов, для обслуживания которых предназначено место стоянки.

      590. Если место стоянки вертолета используется для сквозного руления, минимальная ширина места стоянки и соответствующей защитной зоны равна минимальной ширине маршрута руления.

      591. Если место стоянки вертолетов используется для разворота, минимальный размер места стоянки и защитной зоны составляет не менее 2 D.

      592. Если место стоянки вертолета используется для разворота, вокруг него располагается защитная зона, которая простирается на расстояние 0,4 D от кромки места стоянки вертолета.

      593. В случае одновременных операций защитные зоны мест стоянки вертолетов и связанные с ними маршруты руления не должны перекрываться.

      Если предусматривается выполнение не одновременных операций, защитные зоны мест стоянки вертолетов и связанные с ними маршруты руления могут перекрываться.

      594. Если место стоянки вертолета рассчитано для использования руления колесных вертолетов по земле, его размеры учитывают минимальный радиус разворота колесных вертолетов, для обслуживания которых предназначено место стоянки.

      595. Место стоянки вертолета и связанная с ним защитная зона, используемые для руления по воздуху обеспечивают влияние земли.

      596. На месте стоянки вертолета и в связанной с ним защитной зоне не допускается расположение неподвижных объектов.

      597. Центральная зона места стоянки вертолета должна выдерживать нагрузку, обусловленную движением вертолетов, для обслуживания которых оно предназначено, и иметь выдерживающую статическую нагрузку зону:

      1) диаметром не менее 0,83 D самого большого вертолета, для обслуживания которого оно предназначено; или

      2) в случае места стоянки вертолета, предназначенного для выполнения сквозного руления по земле, одинаковой ширины с наземной РД.

      598. Центральная зона места стоянки вертолета, предназначенного для использования только при рулении по земле, должна выдерживать статическую нагрузку.

      599. Центральная зона места стоянки вертолета, предназначенного для использования при рулении по воздуху, способна выдерживать динамическую нагрузку.

      В случае места стоянки вертолета, предназначенного для использования при выполнении разворота на земле, размеры центральной зоны увеличиваются.

Глава 34. Вертопалубы

      Сноска. Заголовок главы 34 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      600. Приведенные ниже технические требования относятся к вертопалубам, расположенным на сооружениях и используемым для таких целей, как разработка полезных ископаемых, проведение изысканий, строительство сооружений.

Параграф 1. Зоны конечного этапа захода на посадку и взлета
и зоны приземления и отрыва

      601. Зона FATO и зона TLOF на вертопалубах совпадают. Считается, что в тех случаях, когда в разделе "Вертопалубы" упоминается зона FATO, она включает зону TLOF. Инструктивный материал о влиянии направления и турбулентности воздушного потока, преобладающей скорости ветра и высокотемпературного излучения газовых турбин на место расположения зоны FATO содержится в Руководстве по вертодромам (ИКАО Doc 9261).

      602. На вертопалубе предусматривается по крайней мере одна зона FATO.

      Зона FATO может иметь любую конфигурацию, но размеры устанавливаются таким образом, чтобы:

      1) для вертолетов с МТОМ более 3175 кг обеспечить зону, в пределах которой помещается круг диаметром не менее 1,0 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена вертопалуба;

      2) для вертолетов с МТОМ 3175 кг или менее обеспечить зону, в пределах которой помещается круг диаметром не менее 0,83 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена вертопалуба.

      603. Для вертолетов с МТОМ 3175 кг или менее размеры зоны FATO устанавливаются таким образом, чтобы включать зону, в пределах которой помещается круг диаметром не менее 1,0 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена вертопалуба.

      604. Зона FATO должна выдерживать динамическую нагрузку.

      605. Зона FATO обеспечивает влияние земли.

      606. Вокруг границы зоны FATO не должно быть каких-либо неподвижных объектов, за исключением ломких объектов, которые в силу их функционального назначения могут там размещаться.

      607. Объекты, которые по их функциональному назначению размещаются на границе зоны FATO и их высота не превышает 25 см, если диаметр зоны FATO менее 1D максимальная относительная высота этих объектов не превышает 5 см.

      608. Объекты, функциональное назначение которых требует их размещения внутри зоны FATO (например, светосигнальное оборудование или сети), не должны превышать по относительной высоте 2,5 см. Такие объекты устанавливаются только в том случае, если они не представляют опасности для вертолетов.

      Примерами потенциально опасных объектов являются сети или выступающие крепежные элементы на палубе, которые могут вызвать динамическое переворачивание вертолетов, оснащенных полозковым шасси.

      609. Задерживающая сеть или задерживающие полки располагаются по границе вертопалубы, и не превышают относительную высоту вертопалубы.

      610. Поверхность зоны FATO должна противостоять скольжению вертолетов и персонала и устанавливается уклон с целью избежать скопления воды.

      Инструктивный материал о том, как сделать поверхность FATO устойчивой к скольжению, содержится в Руководстве по вертодромам (ИКАО Doc 9261).

Глава 35. Вертодромы на палубах судов

      Сноска. Заголовок главы 35 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      611. В тех случаях, когда эксплуатационные площадки для вертолетов размещаются на корме или в носовой части судна или намеренно сооружены выше надстроек судна, они считаются специально оборудованными палубными вертодромами.

Параграф 1. Зоны конечного этапа захода на посадку и взлета
и зоны приземления и отрыва

      612. Для палубных вертодромов зона FATO и зона TLOF совпадают.

      Инструктивный материал о влиянии направления и турбулентности воздушного потока, преобладающей скорости ветра и высокотемпературного излучения газовых турбин на место расположения FATO содержится в Руководстве по вертодромам (ИКАО Doc 9261).

      613. Для палубных вертодромов определяется не менее одной зоны FATO.

      614. Зона FATO палубного вертодрома должна выдерживать динамическую нагрузку.

      615. Зона FATO палубного вертодрома обеспечивает влияние земли.

      616. На специально оборудованных палубных вертодромах, размещенных не в кормовой или носовой, а другой части судна, зона FATO предусматривается с размерами, чтобы включать круг диаметром не менее 1,0 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначен вертодром.

      617. На специально оборудованных палубных вертодромах, размещенных в кормовой или носовой части судна, зона FATO предусматривается с размерами, чтобы:

      1) включать круг диаметром не менее 1 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначен вертодром; или

      2) применительно к выполнению полетов с ограниченными направлениями посадки включать зону, в пределах которой можно разместить две противолежащие дуги круга диаметром не менее 1 D в направлении продольного движения вертолетов. Минимальная ширина вертодрома равняется не менее 0,83 D (приложение 69 к настоящим НГЭА ГА РК).

      Судно проводит маневрирование для обеспечения того, чтобы относительный ветер соответствовал направлению посадочного курса вертолета.

      Посадочный курс вертолета ограничивается угловыми секторами, стягиваемыми дугами круга диаметром 1 D минус угловой сектор, соответствующий 150 с каждого конца дуги.

      618. В случае не оборудованных специально палубных вертодромов для зоны FATO устанавливаются достаточные размеры, чтобы включать круг диаметром не менее 1 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначен вертодром.

      619. Вокруг границы зоны FATO не устанавливают какие-либо неподвижные объекты, за исключением ломких объектов, установленных по функциональному назначению вокруг границы зоны FATO.

      620. Объекты, которые по функциональному назначению располагаются на границе зоны FATO, не должны превышать по относительной высоте 25 см.

      621. Объекты, по функциональному назначению размещенные внутри зоны FATO (например, светосигнальное оборудование или сети), не должны превышать по относительной высоте 2,5 см. Такие объекты устанавливают только в том случае, если они не представляют опасности для вертолетов.

      622. Поверхность зоны FАТО должна противостоять скольжению людей и вертолетов.

Раздел 10. Ограничение и удаление препятствий

      623. Цель технических требований в данном разделе - определить воздушное пространство вокруг вертодромов, которое следует сохранять свободным от препятствий, с тем, чтобы обеспечить безопасность планируемых полетов вертолетов на этих вертодромах и не допустить, чтобы вертодромы не возможно было использовать из-за увеличения числа препятствий вокруг них. Для этого устанавливается ряд поверхностей ограничения препятствий, определяющих допустимые пределы проникновения препятствий в воздушное пространство.

Глава 36. Поверхности и секторы ограничения препятствий

      Сноска. Заголовок главы 36 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Параграф 1. Поверхность захода на посадку

      624. Поверхность захода на посадку представляет собой наклонную плоскость или комбинацию плоскостей, восходящих от границы зоны безопасности и расположенных симметрично их осевой линии, проходящей через центр зоны FАТО (приложение 70 к настоящим НГЭА ГА РК).

      625. Границы поверхности захода на посадку включают:

      внутреннюю границу, представляющую собой линию, горизонтально расположенную у внешней границы зоны безопасности, равную по величине установленной минимальной ширине зоны FATO и зоны безопасности, перпендикулярную осевой линии поверхности захода на посадку;

      боковые границы, начинающиеся у концов внутренней границы:

      для зоны, отличающейся от зоны FATO, оборудованной для точного захода на посадку, равномерно отклоняющиеся с установленной величиной от вертикальной плоскости, в которой лежит осевая линия зоны FATO;

      для зоны FATO, оборудованной для точного захода на посадку, равномерно отклоняющиеся с установленной величиной от вертикальной плоскости, в которой проходит осевая линия зоны FATO, до установленной высоты над зоной FATO, затем равномерно отклоняющиеся с установленной величиной до установленной конечной ширины и продолжающиеся после этого с такой шириной до конца поверхности захода на посадку;

      внешнюю границу, горизонтально расположенную на установленной высоте над превышением зоны FATO и перпендикулярную осевой линии поверхности захода на посадку.

      626. Превышение внутренней границы равно превышению зоны безопасности в точке на внутренней границе, через которую проходит осевая линия поверхности захода на посадку.

      627. Наклон(ы) поверхности захода на посадку измеряются в вертикальной плоскости, в которой лежит осевая линия поверхности.

      На вертодромах, используемых вертолетами с летно-техническими характеристиками классов 2 и 3, траектории захода на посадку выбираются таким образом, чтобы обеспечить безопасно выполнять вынужденную посадку или посадки с одним неработающим двигателем чтобы, как минимум, приуменьшить риск нанесения телесных повреждений лицам, находящимся на земле или в воде, или ущерба имуществу. Предполагается, что положения, касающиеся зон вынужденной посадки, сведут к минимуму опасность нанесения телесных повреждений лицам, находящимся на борту вертолета. Тип наиболее критического вертолета, для обслуживания которого рассчитан данный вертодром, и условия окружающей среды являются факторами, определяющими пригодность использования таких зон.

Параграф 2. Переходная поверхность

      628. Переходная поверхность представляет поверхность, расположенную вдоль боковой границы зоны безопасности и части боковой границы поверхности захода на посадку и простирающаяся вверх и в стороны до внутренней горизонтальной поверхности или заранее установленной относительной высоты (приложение 70, 74 к настоящим НГЭА ГА РК).

      629. Границами переходной поверхности являются:

      1) нижняя граница, начинающаяся у пересечения боковой границы поверхности захода на посадку с внутренней горизонтальной поверхностью или начинающаяся на установленной высоте над нижней границей, если не обеспечивается внутренняя горизонтальная поверхность, и простирающаяся вниз вдоль боковой границы поверхности захода на посадку до внутренней границы поверхности захода на посадку и далее вдоль боковой границы зоны безопасности параллельно осевой линии зоны FATO;

      2) верхняя граница, расположенная в плоскости внутренней горизонтальной поверхности или на установленной высоте над нижней границей, если не обеспечивается внутренняя горизонтальная поверхность.

      630. Превышение точки на нижней границе:

      1) вдоль боковой границы поверхности захода на посадку равняется превышению поверхности захода на посадку в этой точке;

      2) вдоль линии безопасности равняется превышению осевой линии зоны FATO напротив этой точки.

      Переходная поверхность вдоль зоны безопасности имеет криволинейною форму при криволинейном профиле зоны FATO или прямолинейную плоскость при прямолинейном профиле. Линия пересечения переходной поверхности с внутренней горизонтальной поверхностью или верхняя граница, если внутренняя горизонтальная поверхность не предусматривается, будет также криволинейной или прямолинейной в зависимости от профиля зоны FATO.

      631. Наклон переходной поверхности измеряется в вертикальной плоскости под прямыми углами к осевой линии зоны FATO.

Параграф 3. Внутренняя горизонтальная поверхность

      632. Внутренняя горизонтальная поверхность предназначена обеспечивать безопасное визуальное маневрирование.

      633. Внутренняя горизонтальная поверхность, имеет форму круга и расположена в горизонтальной плоскости над зоной FATO и прилегающими к ней участками (приложение 70, 74 к настоящим НГЭА ГА РК).

      634. Радиус внутренней горизонтальной поверхности измеряется от центральной точки зоны FATO.

      635. Относительная высота внутренней горизонтальной поверхности измеряется от исходного превышения, установленного для этой цели.

      Инструктивный материал по определению исходного превышения содержится в Руководстве по вертодромам (ИКАО Doc 9261).

Параграф 4. Коническая поверхность

      636. Коническая поверхность представляет поверхность, восходящую в стороны от границы внутренней горизонтальной поверхности или от верхней границы переходной поверхности, если не обеспечивается внутренняя горизонтальная поверхность (приложение 70, 74 к настоящим НГЭА ГА РК).

      637. Границами конической поверхности являются:

      1) нижняя граница, совпадающая с границей внутренней горизонтальной поверхности или с верхней границей переходной поверхности, если не обеспечивается внутренняя горизонтальная поверхность;

      2) верхняя граница, расположенная на установленной высоте над внутренней горизонтальной поверхностью или над превышением самого нижнего конца зоны FATO, если не обеспечивается внутренняя горизонтальная поверхность.

      638. Наклон конической поверхности измеряется над горизонтальной плоскостью.

Параграф 5. Поверхность набора высоты при взлете

      639. Поверхность набора высоты при взлете представляет наклонную поверхность, комбинацию поверхностей или, если выполняется разворот, сложную поверхность, восходящую от конца зоны безопасности и расположенных симметрично их осевой линии, проходящей через центр зоны FATO (приложение 70 к настоящим НГЭА ГА РК).

      640. Границами поверхности набора высоты при взлете являются:

      1) внутренняя граница, длиною равная минимально установленной ширине зоны FATO и зоны безопасности, перпендикулярная осевой линии поверхности набора высоты при взлете и горизонтально расположенная у внешней границы зоны безопасности или полосы, свободной от препятствий;

      2) две боковые границы, начинающиеся у концов внутренней границы и равномерно отклоняющиеся с установленной величиной от вертикальной плоскости, в которой проходит осевая линия зоны FATO;

      3) внешняя граница, перпендикулярная осевой линии зоны набора высоты при взлете и горизонтально расположенная на установленной высоте над превышением зоны FATO.

      641. Превышение внутренней границы равно превышению зоны безопасности в точке на внутренней границе, через которую проходит осевая линия поверхности набора высоты при взлете, однако в тех случаях, когда полоса, свободная от препятствий, предусматривается, это превышение равно наивысшей точке на поверхности земли, находящейся на осевой линии полосы, свободной от препятствий.

      642. Если поверхность набора высоты при взлете является прямолинейной, ее наклон измеряется в вертикальной плоскости, в которой лежит осевая линия этой поверхности.

      643. Если поверхность набора высоты при взлете содержит участок для выполнения разворота, эта поверхность представляет собой сложную поверхность, содержащую нормали, лежащие в горизонтальной плоскости и проведенные к ее осевой линии, а наклон этой осевой линии аналогичен наклону поверхности набора высоты при взлете по прямолинейной траектории. Участок поверхности между внутренней границей и линией на отметке 30 м над внутренней границей - прямолинейный.

      644. Любые отклонения в направлении осевой линии поверхности набора высоты при взлете рассчитываются таким образом, чтобы не создавать необходимость выполнять разворот радиусом менее 270 м.

      На вертодромах, используемых вертолетами с летно-техническими характеристиками классов 2 и 3, траектории вылета выбираются таким образом, чтобы они позволяли безопасно выполнять вынужденные посадки или посадки с одним неработающим двигателем с таким расчетом, чтобы, как минимум, приуменьшить риск нанесения телесных повреждений лицам, находящимся на земле или в воде, или ущерба имуществу. Предполагается, что положения, касающиеся зон вынужденной посадки, сведут к минимуму опасность нанесения телесных повреждений лицам, находящимся на борту вертолета. Тип наиболее критического вертолета, для обслуживания которого рассчитан данный вертодром, и условия окружающей среды являются факторами, определяющими пригодность использования таких зон.

Параграф 6. Секторы/поверхности, свободные от препятствий
(вертопалубы)

      645. Сложная поверхность, берущая начало в исходной точке границы зоны FATO вертопалубы и простирающаяся от этой точки. В случае зоны FATO, меньшей 1 D, исходная точка располагается на расстоянии не менее 0,5D от центра зоны FATO.

      646. Поверхности или секторы, свободные от препятствий, стягиваются дугой установленной величины согласно пункта 647.

      647. Сектор вертопалубы, свободный от препятствий, включает два компонента - один выше и один ниже уровня вертопалубы (приложение 71 к настоящим НГЭА ГА РК):

      1) поверхность выше уровня вертопалубы представляет собой горизонтальную плоскость на уровне превышения поверхности вертопалубы, которая образует сектор дуги по крайней мере 2100 с вершиной, расположенной на границе опорного круга D, простираясь наружу на расстояние, которое обеспечивает беспрепятственное прохождение траектории вылета, приемлемой для вертолета, для обслуживания которого предназначена вертопалуба.

      2) поверхность ниже уровня вертопалубы находится в пределах сектора дуги (как минимум) 2100 дополнительно простирается вниз, опускаясь от кромки зоны FATO на уровне превышения вертопалубы до уровня воды в секторе дуги не менее 1800, который проходит через центр зоны FATO и простирается на расстояние, которое будет обеспечивать безопасный пролет препятствий ниже вертопалубы в случае отказа двигателя на вертолетах того типа, для обслуживания которых предназначена вертопалуба.

      В случае обоих указанных выше секторов, свободных от препятствий, применительно к вертолетам, выполняющим полеты в соответствии с летно-техническими характеристиками класса 1 или 2, протяженность по горизонтали этих расстояний от вертопалубы будет согласовываться с характеристиками используемого типа вертолета при одном неработающем двигателе.

Параграф 7. Поверхность ограниченных препятствий (вертопалубы)

      648. Если на сооружении (в силу необходимости) установлено препятствие, то для вертопалубы определяется сектор ограниченных препятствий.

      649. Сложная поверхность, берущая начало в исходной точке сектора, свободного от препятствий, и расположенная в пределах сектора, который не охвачен сектором, свободным от препятствий, в пределах которого выше уровня зоны FATO устанавливается определенная высота препятствий.

      650. Сектор ограниченных препятствий стягивается дугой не более 1500. Его размеры и расположение соответствуют указанным на рисунке приложение 73 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 37. Требования к ограничению препятствий

      Сноска. Заголовок главы 37 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      651. Требования к поверхностям ограничения препятствий указаны с учетом предполагаемого использования зоны FATO для выполнения при посадке маневров для висения или посадки, или маневра при взлете и типе захода на посадку; эти требования предъявляются при использовании зоны FATO именно таким образом. В тех случаях, когда взлет и посадка осуществляются в обоих направлениях зоны FATO, функции некоторых поверхностей могут утратить свое значение в связи с более жесткими требованиями, налагаемыми другой поверхностью, расположенной ниже.

Параграф 1. Ограничение препятствий для вертодромов
на уровне поверхности

      652. Следующие поверхности ограничения препятствий устанавливаются для зоны FATO, оборудованной для точного захода на посадку (таблица 1 приложение 75 к настоящим НГЭА ГА РК):

      1) поверхность набора высоты при взлете;

      2) поверхность захода на посадку;

      3) переходные поверхности;

      4) коническая поверхность.

      653. Следующие поверхности ограничения препятствий устанавливаются для зоны FATO, оборудованной для неточного захода на посадку (таблица 2 приложение 75 к настоящим НГЭА ГА РК):

      1) поверхность набора высоты при взлете;

      2) поверхность захода на посадку;

      3) переходные поверхности;

      4) коническая поверхность, если не обеспечивается внутренняя горизонтальная поверхность.

      654. Следующие поверхности ограничения препятствий устанавливаются для необорудованной зоны FATO:

      1) поверхность набора высоты при взлете;

      2) поверхность захода на посадку.

      655. Для зоны FATO, оборудованной для неточного захода на посадку устанавливаются следующие поверхности ограничения препятствий (таблица 2 приложение 75 к настоящим НГЭА ГА РК):

      1) внутренняя горизонтальная поверхность;

      2) коническая поверхность.

      Внутренняя горизонтальная поверхность может не устанавливаться, если неточный заход на посадку с прямой обеспечивается на обоих концах.

      656. Наклоны поверхностей устанавливаются и располагаются, как указано на рисунке 1 - 4 приложения 75, а их размеры должны быть не менее величин, указанных в таблицах 1 - 4 приложение 75 к настоящим НГЭА ГА РК.

      657. Не допускается сооружение (установка) новых объектов или увеличение размеров существующих объектов выше любых поверхностей, указанных в пунктах 652-655 настоящих НГЭА ГА РК, за исключением случаев, если новый объект или объект после увеличения размеров будет затеняться существующим неподвижным объектом.

      Описание условий, при которых можно обоснованно применять принципы затенения объекта, излагаются в части 6 Руководства по обслуживанию аэропортов (ИКАО Doc 9137).

      658. Объекты, расположенные выше любых поверхностей, указанных в пунктах 652-655 настоящих НГЭА ГА РК, необходимо по мере возможности удалять, за исключением случаев, если данный объект затеняется имеющимся неподвижным объектом или же в результате авиационного исследования установлено, что этот объект не будет снижать уровень безопасности полетов или влиять на регулярность полетов вертолетов.

      Применение установленных в пункте 643 настоящих НГЭА ГА РК поверхностей набора высоты при взлете по криволинейной траектории может в какой-то мере решить проблемы, создаваемые объектами, проникающими в указанные поверхности.

      659. На вертодромах на уровне поверхности устанавливаются не менее двух поверхностей захода на посадку и набора высоты при взлете с удалением друг от друга не менее чем на 1500.

Параграф 2. Ограничение препятствий для вертодромов,
приподнятые над поверхностью

      660. Требования в отношении поверхностей ограничения препятствий для вертодромов, приподнятых над поверхностью, соответствуют требованиям к вертодромам на уровне поверхности в пунктах 652-656 настоящих НГЭА ГА РК.

      661. Для вертодрома, приподнятого над поверхностью, устанавливаются не менее двух поверхностей захода на посадку и набора высоты при взлете, удаленные друг от друга не менее чем на 1500.

Параграф 3. Ограничение препятствий для вертопалубы

      662. Приведенные ниже технические требования относятся к вертопалубам, расположенным на сооружениях и используемым для таких целей, как разработка полезных ископаемых, проведение изысканий, строительство сооружений, но за исключением палубных вертодромов.

      663. Для любых конкретных типов вертолетов с одним несущим винтом, размер вертопалубы определяется таким образом, чтобы вмещать в себя круг диаметра D, равного самому большому размеру вертолета при вращающихся винтах. В круге "D" не допускается размещение никаких препятствий (рисунок приложение 72 к настоящим НГЭА ГА РК). Из-за конструктивных форм большинства морских вертопалуб, круг "D" будет "воображаемым", но форма вертопалубы должна вмещать такой круг внутри своих физических границ.

      664. В любой точке периферии вышеуказанного круга "D", обеспечивается свободный от препятствий сектор подхода и взлета, который полностью окружает зону безопасной посадки (и круг "D"). Этот свободный от препятствий сектор должен быть не менее 2100. В пределах этого сектора производится оценка препятствий, находящихся на расстоянии от границы посадочной зоны, чтобы обеспечить беспрепятственную траекторию взлета для каждого типа вертолета эксплуатируемого на данной вертопалубе. Для вертолетов с летно-техническими характеристиками класса 1 и 2 горизонтальная протяженность этого расстояния от вертопалубы зависит от характеристик вертолета с одним неработающим двигателем. Выше уровня вертопалубы размещаются только следующие объекты высотой не более 0.25 м:

      дренажная система;

      светосигнальное оборудование;

      кромка сети безопасности периметра;

      пенные мониторы (лафетные стволы);

      поручни и другие предметы, находящиеся внутри посадочной зоны, которые нельзя полностью демонтировать или опустить при эксплуатации вертолетов. Высота объектов находящихся непосредственно на поверхности вертолетной площадки не превышает 25 мм.

      665. Биссектриса свободного от препятствий сектора в 2100 проходит через центр круга "D". Сектор может быть отклонен на 150, как показано на рисунке приложения 72 к настоящим НГЭА ГА РК. Прием критерия по отклонению сектора, применяется для существующих установок.

      Примечание: Если, сектор свободный от препятствий 2100 отклонен, то это обычная практика также одинаково отклонить сектор 1800 падающего градиента 5:1 чтобы указать отклонение СПС.

      666. На рисунке приложения 72 к настоящим НГЭА ГА РК показано расположение двух сегментов Сектора Ограниченных Препятствий (далее- СОП) 1500 и которые отмеряются от центра (предполагаемого) круга - "D" и от периметра ЗБП. Эта диаграмма подразумевает, что большинство вертопалуб спроектированы в соответствии с минимальными требованиями по размещению l-го круга - "D" и то, что периметр круга - "D" и периметр ЗБП совпадают. Запрещено расположение объектов высотой более 25 см в первом (заштрихованная зона на рисунке приложения 72 к настоящим НГЭА ГА РК) сегменте СОП. Первый сегмент расширяется на величину 0.62D от центра круга - "D" или на величину 0.12D от маркировки периметра ЗБП. Второй сегмент СОП, в котором запрещено расположение препятствий внутри поднимающегося на 1/2 уклона от верхней части первого сегмента, увеличивается на величину 0.83D от центра круга - "D" и далее на величину 0.21D от края первого сегмента СОП.

      Точная точка отсчета начала СОП располагается на периферии круга- "D". Некоторые вертопалубы способны разместить ЗБП, которая охватывает большую площадь, чем объявленную величину "D". (например: - прямоугольная вертопалуба с меньшим размером может вмещать такой же круг - "D"). В таких случаях, необходимо чтобы точка отсчета СОП (и СПС) находились в периметре ЗБП, как отмечено линией периметра. Любой периметр ЗБП обеспечивает защиту от препятствий, обеспеченную обеими сегментами СОП. В этом случае применяются соответствующие измерения от линии периметра величиной 0.12D от ЗБП плюс величина 0.2ID. Таким образом, на больших вертопалубах существует некоторая гибкость в определении расположения линии периметра и ЗБП с целью соответствия требованиям СОП при рассмотрении расположения и высоты фиксированных препятствий. Отделение точки начала СОП от периметра круга "Д" и сдвиг его в правую часть показывает, как это может быть применено к прямоугольной ЗБП.

      Линиями продолжения сегментов СОП линии, параллельные линиям периметра ЗБП и следуют по границе периметра ЗБП. (рисунок приложения 72 к настоящим НГЭА ГА РК). Если периметр ЗБП круглый, увеличение имеет форму дуги до круга - "D". Если периметр ЗБП восьмиугольной, то углы двух сегментов СОП заменяются на дуги с величинами 0.12D и 0.33D с центрами двух прилегающих углов ЗБП, срезая углы сегментов СОП. При использовании этой дуги, она не должна выходить за пределы двух углов каждого сегмента СОП так, чтобы соблюдались минимальные зазоры 0.12D и 0.33D по углам ЗБП.

      Подобные геометрические конструкции можно применить к квадратным или прямоугольным ЗБП, но необходимо учитывать, что минимумы защищенных поверхностей СОП должны соответствовать всем точкам периметра ЗБП.

      667. Применение критериев описанных в пункте 626 настоящих НГЭА ГА РК обеспечит отсутствие неприемлемых препятствий выше уровня посадочной зоны во всем секторе 2100, но при этом необходимо учитывать возможность потери вертолетом высоты из-за отказа двигателя на завершающем этапе посадки или на первоначальном этапе взлета. Соответственно на всех фиксированных и мобильных сооружениях обеспечивается (устанавливается) свободная зона между уровнем моря и вертопалубой ниже уровня вертопалубы. Данная защищенная поверхность устанавливается в секторе не менее 1800 и покрывает весь СОП 2100 с началом от центра круга "D". Этот сектор находится на таком расстоянии от границы посадочной зоны, чтобы обеспечить беспрепятственную траекторию полета в случае отказа двигателя и иметь градиент снижения одна единица в горизонтальной плоскости на пять единиц в вертикальной плоскости (рисунок приложения 71 к настоящим НГЭА ГА РК). Для вертолетов с летно-техническими характеристиками класса 1 и 2 горизонтальная протяженность этого расстояния от вертолетной площадки зависит от характеристик вертолета с одним неработающим двигателем.

      Если вспомогательные морские установки (плавучие баржи, краны) работают вблизи вертопалубы, то не всегда возможно обеспечить все требования по защищенным от препятствий горизонтальным и вертикальным поверхностям/секторам. В этом случае, эксплуатанты вертодромов (вертопалуб) обеспечивают соблюдение всех требуемых критериев при планировании расположения комбинаций морских установок и судов. Эксплуатанты вертодромов (вертопалуб) предоставляют в уполномоченную организацию чертежи и схемы предлагаемой конфигурации расположения морских установок/судов на начальной стадии проектирования вертодрома для оценки и согласования дальнейшей эксплуатации вертодрома.

      Если по эксплуатационным или техническим причинам на установке необходимо запретить эксплуатацию вертолетов, то вертопалуба маркируется, знаками как указано на рисунке 5 приложения 97 к настоящим НГЭА ГА РК. Этот сигнал является стандартным сигналом для запрещения посадки.

      Сноска. Пункт 667 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (порядок введения в действие см. п. 5).

Раздел 11. Вертодромы на палубах судов

Глава 38. Специально оборудованные вертодромы, расположенные в носовой или кормовой части

      Сноска. Заголовок главы 38 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      668. Если используемые вертолетами площадки находятся в носовой или кормовой части судна, к ним применяются критерии ограничения препятствий, приведенные в пункте 661 настоящих НГЭА ГА РК.

Глава 39. Расположение вертодрома в средней части судна

      Сноска. Заголовок главы 39 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      669. Впереди и сзади зоны FATO располагаются два симметрично размещенных сектора, каждый с дугой 1500 и с вершинами, лежащими на окружности исходного круга D зоны FATO. В пределах зоны, ограниченной этими двумя секторами, не размещаются превышающие уровень зоны FATO объекты, за исключением средств, необходимых для обеспечения безопасного выполнения полетов вертолетами и имеющих максимальную высоту 25 см.

      670. Объекты, по функциональному назначению расположенные внутри зоны FATO (например, светосигнальное оборудование или сети), не превышают по относительной высоте 2,5 см. Такие объекты размещаются, если они не представляют опасности для вертолетов.

      Примерами потенциально опасных объектов являются сети или выступающие крепежные элементы на палубе, которые могут вызвать динамическое переворачивание вертолетов, оснащенных полозковыми шасси.

      671. Для обеспечения дополнительной защиты от препятствий впереди и сзади зоны FATO вдоль всей длины границ двух секторов с дугой 1500 располагаются поверхности с градиентами возвышения при соотношении одна единица в вертикальной плоскости к пяти единицам в горизонтальной плоскости. В горизонтальном направлении эти поверхности простираются на расстояние, равное по меньшей мере 1 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона FATO, и в них не проникают какие-либо препятствия.

Глава 40. Не оборудованные вертодромы, расположенные в боковой части судна

      Сноска. Заголовок главы 40 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      672. В пределах зоны FATO не допускается размещение никакие объекты, за исключением средств, необходимых для безопасной эксплуатации вертолета (например, сети или светосигнальное оборудование) и имеющих максимальную относительную высоту до 2,5 см. Такие объекты размещаются, если они не представляют опасности для вертолетов.

      673. С передней и задней средних точек исходного круга D и до поручней на корме и носе корабля располагается зона, равная 1,5 диаметра зоны FATO, располагается она симметрично относительно диаметра исходного круга, перпендикулярного оси судна. В пределах этого сектора не располагаются объекты, превышающие уровень зоны FATO, за исключением средств, необходимых для обеспечения безопасности полетов вертолетов и имеющих максимальную высоту 25 см.

      674. Устанавливается горизонтальная поверхность с шириной, равной по меньшей мере 0,25 диаметра исходного круга D, окружающая зону FATO и сектор, свободный от препятствий, на высоте, равной 0,05 диаметра исходного круга; в эту поверхность не проникает ни один объект.

Раздел 12. Лебедочные площадки

      675. Площадка, предназначенная для лебедочных работ на борту судов, включает круговую свободную зону диаметром 5 м и простирающуюся от границы свободной зоны в концентрическую зону маневрирования диаметром 2D (рисунок приложения 76 к настоящим НГЭА ГА РК).

      676. Зона маневрирования состоит из двух зон:

      1) внутренней зоны маневрирования, простирающейся от границы свободной зоны, и круга диаметром не менее 1,5 D;

      2) внешней зоны маневрирования, простирающейся от границы внутренней зоны маневрирования, и круга диаметром не менее 2 D.

      677. В пределах свободной зоны обозначенной лебедочной площадки не располагаются никакие объекты выше уровня ее поверхности.

      678. Объекты, расположенные в пределах внутренней зоны маневрирования обозначенной лебедочной площадки, не превышают по относительной высоте 3 м.

      679. Объекты, расположенные в пределах внешней зоны маневрирования обозначенной лебедочной площадки, не превышают по относительной высоте 6 м.

Раздел 13. Визуальные средства. Маркировка и маркеры
Глава 41. Вертодромная опознавательная маркировка

      Сноска. Заголовок главы 41 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      680. На вертодроме обеспечивается вертодромная опознавательная маркировка.

      681. Вертодромная опознавательная маркировка располагается в пределах зоны FATO, в центре или вблизи центра зоны или, если она используется в сочетании с обозначающей маркировкой ВПП, в каждом конце зоны.

      682. Вертодромная опознавательная маркировка, за исключением маркировки для вертодрома при больнице, состоит из буквы Н белого цвета. Размеры маркировки не меньше размеров, указанных на рисунке приложения 77 к настоящим НГЭА ГА РК, а в тех случаях, когда эта маркировка используется в сочетании с обозначающей зону FATO маркировкой, ее размеры увеличиваются в три раза.

      683. Опознавательная маркировка для вертодрома при больнице состоит из буквы Н красного цвета на фоне белого креста, образованного из квадратов, прилегающих к каждой из сторон квадрата, заключающего в себе букву Н, как это показано на рисунке приложения 77 к настоящим НГЭА ГА РК.

      684. Опознавательная маркировка для вертодрома ориентируется таким образом, чтобы поперечная линия буквы Н располагалась под прямым углом к направлению, предпочитаемому для конечного этапа захода на посадку. На вертопалубе поперечная линия лежит на биссектрисе угла, ограничивающего сектор, свободный от препятствий, как показано на рисунке приложения 77 к настоящим НГЭА ГА РК, или параллельна ей.

      685. На вертопалубе размер вертодромного опознавательного маркировочного знака H составляет 4 м по высоте с общей шириной не более 3 м и шириной элемента буквы, не превышающей 0,75 м, как указано на рисунке 4 в приложении 97 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Цвета вертодромной опознавательной маркировки должны соответствовать стандарту BS 381 С (1996) или эквивалентным цветам BS 4800.

      1) КРАСНЫЙ BS 381С: 537 (Сигнальный Красный), BS 4800: 04.Е.53 (маковый)

      2) ЖЕЛТЫЙ BS 381 C: 309 (Ярко-желтый), BS 4800: 10.E.53 (цвета подсолнуха)

      3)ТЕМНО-ЗЕЛЕНЫЙ BS 381C: 267 (Темно-зеленый), BS 4800: 14.C.39 (Сосновый)

      4) ТЕМНО-СЕРЫЙ BS 381 C: 632 (Темно-серый), BS 4800: 18.В.25 (Темно-серый)

      Вертодром (вертопалубы) окрашивается в темно-зеленый или темно-серый цвет. Периметр зоны безопасной посадки маркируется белой линией, шириной 0,3 м. На морских установках на которых поверхность вертодрома (вертопалубы) выполнена из алюминия и имеет естественный светло-серый цвет (алюминиевый оттенок) допускается нанесение маркировки белого цвета на окрашенный фон черного цвета. Прицельный круг желтого цвета обводится по контуру черной линией шириной 10 см.

Глава 42. Маркировка названия вертодрома

      Сноска. Заголовок главы 42 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      686. На вертодроме обеспечивается маркировка названия вертодрома.

      687. Маркировка названия вертодрома располагается на вертодроме таким образом, чтобы обеспечить видимость знаков под всеми углами над горизонталью. Если определен сектор препятствий, то маркировка располагается на той стороне опознавательной маркировки Н, где находятся препятствия.

      688. Маркировка названия вертодрома состоит из названия вертодрома или буквенно-цифрового обозначения вертодрома, используемого в радиотелефонии.

      689. Для вертодромов на уровне поверхности знаки маркировки должны быть высотой не менее 3 м и для вертодромов, приподнятых над поверхностью, и вертопалуб - не менее 1,2 м. Окраска знаков должна контрастировать с окружающим фоном.

      690. Маркировка названия вертодрома, предназначенная для использования ночью или в условиях ограниченной видимости, подсвечивается либо изнутри, либо снаружи.

      Название вертодрома (вертопалубы) наноситься (маркируется) на посадочной поверхности между шевроном, обозначающим свободный от препятствий сектор и прицельным кругом. Посадочная сеть не закрывает название вертодрома (вертопалубы) и другую опознавательную маркировку вертодрома. Если нет достаточного пространства для маркировки наименования вертодрома (вертопалубы) на указанном месте, ее расположение согласовывается с уполномоченной организацией.

      Сноска. Пункт 690 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (порядок введения в действие см. п. 5).

Глава 43. Маркировка максимально допустимой массы

      Сноска. Заголовок главы 43 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      691. На вертодроме, приподнятом над поверхностью, и на вертопалубе наносится маркировка максимально допустимой массы вертолета.

      692. Маркировка максимально допустимой массы располагается в пределах зоны TLOF таким образом, чтобы обеспечивалась визуальная воспринимаемость с направления, являющегося предпочтительным для конечного этапа захода на посадку.

      693. Маркировка максимально допустимой массы состоит из однозначной, двузначной или трехзначной цифры. Маркировка выражается в тоннах (1000 кг) с округлением до ближайших 1000 кг, после которой следует буква "т".

      Если выражают максимально допустимую массу в фунтах, букву "т" не прибавляется, которая используется только для обозначения метрических тонн. Инструктивный материал по маркировке в тех случаях, когда используются единицы британской системы мер и весов, содержится в Руководстве по вертодромам (Doc 9261).

      694. Маркировку допустимой массы указывают с округлением до ближайших 100 кг. Значения выражаются с точностью до одного десятичного знака и округляются до ближайших 100 кг, за которыми следует буква "т".

      695. Цвет цифровых и буквенных знаков маркировки должен быть белыми, а сами цифры и буквы должны иметь форму и размеры, указанные на рисунке приложения 78 к настоящим НГЭА ГА РК. Если пространство является ограниченным, (например на буровой платформе в открытом море или палубном вертодроме) допускается уменьшение размеров (высоты) маркировочных знаков до 90 см с соответствующим уменьшением ширины и толщины цифр.

Глава 44. Маркировка максимально допустимого значения D

      Сноска. Заголовок главы 44 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      696. Маркировка значения D наносится на вертодроме, приподнятом над поверхностью, и на вертопалубе.

      697. Маркировка максимально допустимого значения D располагается в пределах зоны FATO и наноситься таким образом, чтобы обеспечить читаемость с предпочтительного направления конечного участка захода на посадку и по всему периметру посадочной поверхности, (рисунок 2 приложения 97 к настоящим НГЭА ГА РК).

      698. Значение D наносится на поверхность зоны FATO контрастным на ее фоне, предпочтительно белым цветом. Значение D округляется до ближайшего целого числа, при этом 0,5 округляется в меньшую сторону, например 19,5 становится 19, а 19,6 становится 20. Высота знаков маркировки максимально допустимого значения D составляет 0.6 см.

      Фактическое значение D маркируется с внутренней стороны шеврона, буквенно-цифровыми символами, высотой 0,1 м.

Глава 45. Маркировка или маркер зоны конечного этапа захода на посадку и взлета

      Сноска. Заголовок главы 14 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      699. Маркировка или маркеры зоны FATO наносятся на вертодроме, расположенном на уровне поверхности земли, где протяженность зоны FATO четко не выражена.

      700. Маркировка или маркеры зоны FATO располагаются на границе зоны FATO.

      701. Для маркировки или маркерных зоны FATO устанавливается следующие интервалы:

      1) если зона имеет форму квадрата или прямоугольника, равные интервалы составляют не более 50 мм при расположении по крайней мере трех маркировок или маркеров на каждой стороне, включая маркировку или маркер в каждом углу;

      2) если зона имеет любую другую форму, в том числе форму круга, равные интервалы составляют не более 10 м при минимальном количестве маркировок или маркеров, равном пяти.

      702. Маркировка зоны FATO представляет собой прямоугольную полосу шириной 1 м, а ее длина равна 9 м или одной пятой длины определяющей стороны зоны FATO. При использовании маркеров их характеристики соответствуют характеристикам, указанным в пункте. 5.5.8.3 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I, за исключением того, что высота маркера не превышает 25 см над уровнем земли или снежным покровом.

      703. Маркировочные знаки зоны FATO окрашиваются в белый цвет.

Глава 46. Маркировка обозначения зоны конечного этапа захода на посадку и взлета

      Сноска. Заголовок главы 46 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      704. Маркировка обозначения зоны FATO располагается в начале зоны FATO, как показано на рисунке приложения 70 к настоящим НГЭА ГА РК.

      705. Маркировка обозначения зоны FATO состоит из маркировки обозначения ВПП, описанной в пунктах 5.2.2.4 и 5.2.2.5 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I, дополненной буквой Н и показано на рисунке приложения 79 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 47. Маркировка прицельной точки посадки

      Сноска. Заголовок главы 47 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      706. Маркировка прицельной точки посадки обеспечивается на вертодроме в случаях, когда необходимо, чтобы заход на посадку выполнялся по направлению к определенной точке еще до входа в зону TLOF.

      707. Маркировка прицельной точки посадки располагается в пределах зоны FATO.

      709. Маркировка прицельной точки посадки представляет собой равносторонний треугольник, биссектриса одного из углов которого совпадает с предпочтительным направлением захода на посадку. Маркировка состоит из непрерывных белых линий, размеры которых установлены на рисунке приложения 80 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 48. Маркировка зоны приземления и отрыва

      Сноска. Заголовок главы 48 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      710. Если периметр зоны TLOF четко не выражен, то на вертодроме обеспечивается маркировка зоны TLOF,.

      711. Маркировка зоны TLOF располагается по периметру зоны TLOF.

      712. Маркировка зоны TLOF состоит из непрерывной белой линии шириной, не менее 30 см.

Глава 49. Маркировка точки приземления/заданного местоположения

      Сноска. Заголовок главы 49 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      713. Маркировка точки приземления/заданного местоположения обеспечивается в случаях, когда требуется, чтобы вертолет приземлялся или точно размещался в конкретном месте.

      714. Маркировка точки приземления/заданного местоположения располагается таким образом, чтобы, шасси размещалось внутри выдерживающей нагрузку зоны и все части вертолета находились на безопасном расстоянии от любого препятствия.

      715. На вертопалубе центр маркировки точки приземления находится в центре зоны FATO. Допускается смещение указанной маркировки от линии начала отсчета сектора, свободного от препятствий, не более на 0,1 D, если имеетеся необходимость такого смещения и если такое смещение маркировки не отразится негативно на безопасности полетов.

      716. Маркировка точки приземления не смещается на вертодроме, расположенном в носовой части судна, или на любой вертопалубе если значение D равняется 16 м и менее.

      717. Маркировка точки приземления/заданного местоположения представляет собой окружность желтого цвета (прицельный круг), ширина линии составляет не менее 0,5 м. Для вертопалуб - ширина линии составляет 1 м (рисунок 3 приложения 97 к настоящим НГЭА ГА РК).

      718. Внутренний диаметр круга равняется 0,5 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона TLOF как указанно, на рисунке 3 приложения 97 к настоящим НГЭА ГА РК.

      719. В тех случаях, когда сеть размещается на поверхности зоны FATO, она является достаточно большой для перекрытия всей поверхности маркировки точки приземления/заданного местоположения и не должна затенять другую важную маркировку.

Глава 50. Маркировка сектора вертопалубы, свободного от препятствий

      Сноска. Заголовок главы 50 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      720. На вертопалубе обеспечивается маркировка сектора, свободного от препятствий, как указанно, на рисунке 2 приложения 97 к настоящим НГЭА ГА РК.

      721. Маркировка сектора вертопалубы, свободного от препятствий, располагается по периметру зоны FATO или на маркировке зоны TLOF.

      722. Маркировка сектора вертополубы, свободного от препятствий, указывает начало сектора, свободного от препятствий и направления границ этого сектора.

      723. Высота шеврона равняется ширине маркировки зоны TLOF, и составляет не менее 30 см. Каждое плечо шеврона составляет 79 см с шириной 10 см. Шеврон наносится черным цветом.

Глава 51. Маркировка поверхности вертопалубы

      Сноска. Заголовок главы 51 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      724. Поверхность вертопалубы, граничащая с зоной FATO, окрашивается темно-зеленым или темно-серым цветом с высоким коэффициентом сцепления. Если покрытие поверхности оказывает негативное влияние на качественные характеристики сцепления, рекомендуется оставить поверхность вертопалубы необработанной. Выделение контура палубных маркировочных знаков следует улучшить контрастным цветом.

Глава 52. Маркировка запрещенного для посадки сектора вертопалубы

      Сноска. Заголовок главы 52 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      725. Для предотвращения посадки вертолета в диапазоне установленных курсовых углов обеспечивается маркировка запрещенного для посадки сектора вертопалубы.

      726. Маркировочные знаки запрещенного для посадки сектора располагаются на маркировке точки приземления заданного местоположения в направлении границы зоны FATO в пределах соответствующих курсовых углов указанных на рисунках приложении 81, 82 к настоящим НГЭА.

      727. Маркировка запрещенного для посадки сектора представляет собой штриховку белыми и красными маркировочными полосами (приложение 81 к настоящим НГЭА ГА РК). Маркировка запрещенной посадки на сооружение/судно приведена на рисунке приложения 82 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 53. Маркировка РД

      Сноска. Заголовок главы 53 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      728. Технические требования в отношении маркировки осевой линии РД и маркировки места ожидания при рулении, изложенные в пунктах 5.2.8 и 5.2.9 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I, в равной степени применимы к РД, предназначенным для наземного руления вертолетов.

Глава 54. Маркеры РД для руления по воздуху

      Сноска. Заголовок главы 54 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      729. РД для руления по воздуху отмечается маркерами. Маркеры не используются на РД, предназначенных для руления вертолетов по земле.

      730. Маркеры РД для руления по воздуху располагаются по осевой линии РД, и интервал между ними составляет не более 30 м на прямолинейных участках и 15 м - на криволинейных участках.

      731. Маркер РД для руления по воздуху является ломким и при установке не превышает 35 см над уровнем поверхности или снежным покровом. Поверхность маркера, имеет прямоугольную форму и минимальную видимую площадь при соотношении высоты к ширине приблизительно 3:1 и минимальную площадь 150 кв. см (рисунок 1 приложения 84 к настоящим НГЭА ГА РК).

      732. Маркер РД для руления по воздуху делится на три равные горизонтальные полосы, окрашенные соответственно в желтый, зеленый и желтый цвета. Если РД для руления по воздуху предназначена для использования ночью, маркеры имеют внутреннюю подсветку или являются светоотражающими.

Глава 55. Маркеры маршрутов руления по воздуху

      Сноска. Заголовок главы 55 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      733. Маршрут руления по воздуху отмечаются маркерами маршрутов руления по воздуху.

      734. Маркеры маршрута руления по воздуху устанавливаются по осевой линии маршрута руления по воздуху и располагаются с интервалом не более 60 м на прямолинейных участках и 15 м - на криволинейных участках.

      735. Маркер маршрута руления по воздуху является ломким и при установке не превышает 1 м над уровнем поверхности или снежным покровом. Поверхность маркера имеет прямоугольную форму при соотношении высоты к ширине приблизительно 1:3 и минимальную видимую площадь, составляющую 1500 кв. см (рисунок 2 приложения 84 к настоящим НГЭА ГА РК).

      736. Маркер маршрута руления по воздуху делится на три равные вертикальные полосы, окрашенные соответственно в желтый, зеленый и желтый цвета. Если маршрут руления по воздуху предназначен для использования ночью, указанный маркер имеет внутреннюю подсветку или является светоотражающим.

Глава 56. Маркировка зоны обработки грузов с использованием лебедки

      Сноска. Заголовок главы 56 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      737. На специализированной лебедочной площадке обеспечивается маркировка лебедочной площадки (рисунок приложения 76 к настоящим НГЭА ГА РК).

      738. Маркировка лебедочной площадки располагается таким образом, чтобы ее центр(ы) совпадал(и) с центром, свободной от препятствий зоны лебедочной(ых) площадки (ок).

      739. Маркировка лебедочной площадки состоит из маркировки свободной зоны лебедочной площадки и маркировки зоны маневрирования лебедочной площадки.

      740. Маркировка свободной зоны лебедочной площадки представляет собой сплошной круг хорошо заметного цвета диаметром не менее 5 м.

      741. Круговая зона маневрирования лебедочной площадки представляет собой очерченный прерывистой полосой круг шириной 0,2 м и диаметром не менее 2 D и имеет маркировку хорошо заметного цвета. Внутри круга наносится хорошо видимая надпись "ТОЛЬКО ЛЕБЕДКА" (приложение 76 к настоящим НГЭА ГА РК).

Раздел 14. Огни
Глава 57. Общие положения

      Сноска. Заголовок главы 57 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      742. Технические требования в отношении экранирования неаэронавигационных наземных огней и конструкции огней наземного и углубленного типа отражены в разделе 5.3.1 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I.

      743. В случае расположения вертодромов и вертопалуб вблизи водного пространства, пригодного для судоходства, аэронавигационные наземные огни используются таким образом, чтобы не создавали трудностей для судоходства.

      744. Если установленные вблизи вертодрома огни не являющихся навигационными огнями, то необходимо обеспечить их экранирование или расположить эти огней таким образом, чтобы исключалось прямое или отраженное ослепляющее воздействие.

      745. Приведенные ниже технические требования разработаны для систем, предназначенных для использования в необорудованной зоне FATO или в зоне FATO, предназначенной для неточного захода на посадку.

Глава 58. Вертодромный маяк

      Сноска. Заголовок главы 58 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      746. Вертодромный маяк устанавливается на вертодроме в тех случаях, когда:

      1) необходимо обеспечить дальнее визуальное наведение или наведение не обеспечивается другими визуальными средствами; или

      2) наличие окружающих огней затрудняет опознавание вертодрома.

      747. Вертодромный маяк располагается на вертодроме или вблизи него, на возвышении таким образом, чтобы исключить ослепляющее воздействие на близком расстоянии.

      Если вертодромный маяк оказывает ослепляющее воздействие, то на вертодроме обеспечивается процедура по его выключению при выполнении конечных этапов захода на посадку и посадки.

      748. Вертодромный маяк излучает повторяющуюся серию коротких, с равным интервалом вспышек белого цвета.

      749. Огонь маяка должен быть виден со всех направлений.

      750. Значения распределения эффективной силы света каждой вспышки должны быть равны величинам, указанным в приложении 86 к настоящим НГЭА Г РК.

      При регулировании яркости вертодромного маяка устанавливается сила света на уровне 10 и 3 %. Для предотвращения ослепляющего воздействия на конечном этапе захода на посадку и этапе посадки допускается экранирование вертодромного маяка.

Глава 59. Система огней приближения

      Сноска. Заголовок главы 59 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      751. Система огней приближения установленная на вертодроме обеспечивает указание направления захода на посадку в ночное время.

      752. Система огней приближения располагается на прямой линии в предпочтительном направлении захода на посадку.

      753. Система огней приближения состоит не менее чем из трех огней, расположенных в одном ряду с одинаковыми интервалами, равными 30 м, и светового горизонта длиной 18 м на расстоянии 90 м от периметра зоны FATO (рисунок приложение 86 к настоящим НГЭА ГА РК).

      754. Огни, образующие световой горизонт, располагаются точно по горизонтальной прямой перпендикулярно линии огней осевой линии и делиться этой линией пополам, и располагаться с интервалами в 4,5 м.

      755. Если необходимо сделать траекторию конечного этапа захода на посадку более заметной, допускается установить за световым горизонтом дополнительные огни с единообразным интервалом 30 м. В зависимости от окружающих условий огни, расположенные за световым горизонтом, могут быть огнями постоянного излучения или бегущими проблесковыми огнями.

      756. Если в зоне FATO установлена система огней приближения для осуществления неточных заходов, то такая система должна быть длиной не менее 210 м.

      757. Огни постоянного излучения являются всенаправленными белыми огнями.

      758. Распределение света огней постоянного излучения должно соответствовать иллюстрации на рисунке приложения 91 к настоящим НГЭА ГА РК, за исключением случаев, когда указанная интенсивность должна быть увеличена в 3 раза для зоны FATO при неточных заходах на посадку.

      759. Бегущие проблесковые огни являются всенаправленными белыми огнями.

      760. Частота вспышек проблесковых огней равняется одной вспышке в секунду, а распределение света этих огней соответствует значениям указанным в приложении 91 к настоящим НГЭА ГА РК. Последовательность вспышек начинается от самого дальнего огня и продолжается в направлении к световому горизонту.

      761. Для корректировки интенсивности огней в зависимости от превалирующих условий допускается управление яркостью.

      Установлены следующие значения управления силы света:

      1) огни постоянного излучения - 100, 30 и 10 %;

      2) проблесковые огни - 100, 10 и 3 %.

Глава 60. Система визуального наведения в створ посадочной площадки

      Сноска. Заголовок главы 60 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      762. Cистема визуального наведения в створ посадочной площадки для обслуживания заходов на посадку вертолетов предусматривается при следующих условиях, особенно ночью:

      1) эксплуатационные приемы снижения шума при пролете препятствий или правила управления движением требуют выдерживания конкретного направления полета;

      2) окружающая среда вертодрома обеспечивает незначительное количество визуальных наземных ориентиров;

      3) при невозможности установки системы огней приближения.

      763. Система визуального наведения в створ посадочной площадки располагается таким образом, чтобы обеспечить наведение вертолета вдоль заданной линии пути по направлению к зоне FATO.

      764. Система располагается в конце участка полета между вторым и третьим разворотами зоны FATO и вдоль предпочтительного направления захода на посадку.

      765. Огни системы являются ломкими и устанавливаются как можно ниже.

      766. Если необходимо обеспечить видимость огней системы как отдельные источники, они располагаются таким образом, чтобы при максимальном охвате системы стягивающий угол между двумя огнями был не менее 3' дуги.

      767. Стягивающие углы между огнями системы и другими огнями такой же или большей интенсивности должны быть не менее 3' дуги.

      Требования пунктов 722 и 723 настоящих НГЭА ГА РК устанавливаются для огней, находящихся на линии, соответствующей линии видимости, если огни располагаются с интервалом 1 м на каждый км дальности видимости.

Параграф 1. Формат сигнала

      768. Формат сигнала системы визуального наведения в створ посадочной площадки включает минимум три дискретных сигнальных сектора, обеспечивающих сигналы "смещение вправо", "на траектории" и "смещение влево".

      769. Угол расширения сектора системы "на траектории" равен значениям, указанным на рисунке приложения 87 к настоящим НГЭА ГА РК.

      770. Формат сигнала является таковым, что отсутствует возможность смешения с визуальным индикатором глиссады системы и любым другим соответствующим визуальным индикатором глиссады или другими визуальными средствами.

      771. В системе не используется кодирование, которое используется в любом соответствующем визуальном индикаторе глиссады (HAPI, PAPI или APAPI).

      772. Формат сигнала является таковым, чтобы обеспечить ее заметность при любых эксплуатационных условиях.

      773. Система не должно создавать значительную рабочую нагрузку пилоту.

Параграф 2. Распределение света

      774. Рабочая зона действия системы визуального наведения в створ посадочной площадки равна зоне действия системы визуальной индикации глиссады, с которой она связана, или больше ее.

      775. Для корректировки интенсивности огней в зависимости от преобладающих условий и для исключения ослепляющего воздействия на этапе захода на посадку и этапе посадки обеспечивается управление силой света.

Параграф 3. Траектория захода на посадку и установка
в горизонтальной плоскости

      776. Система визуального наведения в створ ВПП регулируется в горизонтальной плоскости с точностью ± 5' дуги расчетной траектории захода на посадку.

      777. Угол установки системы в горизонтальной плоскости является таким, что во время захода на посадку пилот вертолета, видящий границу сигнала "на траектории", находится на безопасном расстоянии от всех объектов в зоне захода на посадку.

      778. Характеристики поверхности защиты препятствий, указанные в пункте. 804, таблице приложения 89 к настоящим НГЭА ГА РК и на рисунке приложения 87 к настоящим НГЭА ГА РК в равной степени применяются к данной системе.

Параграф 4. Характеристики системы визуального наведения
в створ посадочной площадки

      779. В случае отказа какого-либо компонента, искажающего формат сигнала, система автоматически отключается.

      780. Огни сконструированы таким образом, чтобы отложение осадков, льда, грязи не оказывало влияние на световой сигнал на оптически пропускающих или отражающих поверхностях и не приводило к ложным сигналам.

Глава 61. Указатель глиссады визуального захода на посадку

      Сноска. Заголовок главы 61 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      781. Указатель глиссады визуального захода на посадку устанавливается для обеспечения захода на посадку на вертодром, независимо от того, оборудован ли этот вертодром другими визуальными или не визуальными средствами обеспечения захода на посадку, при следующих условиях (особенно в ночное время):

      1) правила пролета препятствий, приемы снижения авиационного шума или схемы ОВД для захода на посадку требуют выполнения полета под конкретным углом наклона его траектории;

      2) вблизи вертодрома имеется мало визуальных ориентиров на поверхности;

      3) характеристики данного вертолета требуют выполнения захода на посадку в установившемся режиме.

      782. Стандартными системами визуальной индикации глиссады для обеспечения полетов вертолетов являются следующие:

      1) системы РАРI и АРАРI, отвечающие техническим требованиям, содержащимся в подпунктах 5.3.5.23-5.3.5.40 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I, за исключением того, что угловой размер сектора "на глиссаде" систем увеличивается до 45';

      2) система индикации траектории захода на посадку вертолета (НАРI), отвечающая техническим требованиям, содержащимся в подпунктах 5.3.5.6-5.3.5.21 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I включительно.

      783. Указатель глиссады визуального захода на посадку располагается таким образом, чтобы вертолет наводился в направлении заданного местоположения в пределах зоны FATO и для исключения ослепляющего воздействия на конечном этапе захода на посадку и этапе посадки.

      784. Указатель глиссады визуального захода на посадку располагается вблизи номинальной прицельной точки посадки и выставляется по азимуту предпочтительного направления захода на посадку.

      785. Огонь(и) устанавливается(ются) на ломком основании как можно ниже.

Параграф 1. Формат сигнала НАРI

      786. Формат сигнала НАРI включает четыре дискретных сигнальных сектора, обеспечивающих сигналы "выше глиссады", "на глиссаде", "чуть ниже глиссады" и "ниже глиссады".

      787. Формат сигнала НАРI соответствует формату, указанному в приложении 92 к настоящим НГЭА ГА РК.

      При проектировании блока необходимо обеспечить сведение к минимуму ложные сигналы между сигнальными секторами и в пределах азимутального угла рассеяния света.

      788. Частота повторения сигнала проблескового сектора НАРI составляет, не менее - 2 Гц.

      789. Отношение импульсных сигналов НАРI "включен/выключен" составляет 1:1, глубина модуляций - не менее - 80 %.

      790. Угловой размер сектора "на глиссаде" НАРI равен 45'.

      791. Угловой размер сектора "чуть ниже глиссады" НАРI равен 15'.

Параграф 2. Распределение света

      792. Распределение интенсивности красного и зеленого огней НАРI должно быть таким, как показано в приложении 92 к настоящим НГЭА ГА РК.

      Большее рассеяние по азимуту обеспечивается путем установки системы НАРI на поворотной платформе.

      793. В системе НАРI переход от одного цвета к другому в вертикальной плоскости на расстоянии не менее 300 м вертикальный угол перехода равен не более 3'.

      794. При установлении максимального уровня интенсивности коэффициент пропускания красного или зеленого фильтра составляет не менее 15 %.

      795. При полной интенсивности красный огонь системы НАРI имеет координату Y, не превышающую 0,320, а зеленый находится в пределах, указанных в пунктах. 2.1.3 добавления 1 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I.

      796. Для корректировки интенсивности огней в зависимости от преобладающих условий и для исключения ослепляющего воздействия на этапе захода на посадку и этапе посадки обеспечивается управление силой света.

Параграф 3. Наклоны глиссады и установка углов возвышения

      797. Система НАРI может регулироваться в вертикальной плоскости и устанавливаться под любым заданным углом между 1 и 120 над горизонталью с точностью ± 5' дуги.

      798. Угол возвышения системы НАРI устанавливается таким образом, чтобы при заходе на посадку пилот вертолета, видящий верхнюю границу сигнала "ниже глиссады", находился на безопасном расстоянии от всех объектов в зоне захода на посадку.

Параграф 4. Характеристики огня

      799. Система конструируется таким образом, чтобы:

      1) при вертикальном смещении огня, превышающего ± 0,50 (± 30'), система автоматически выключалась;

      2) при не исправности проблескового механизма в отказавшем проблесковом секторе(ах) свет не излучался.

      800. Огонь системы НАРI конструируется таким образом, чтобы продукты конденсации, лед, грязь оказавшиеся на оптических излучающих или отражающих поверхностях, не влияли на световой сигнал и не приводили к формированию ложных или ошибочных сигналов.

      801. Система НАРI, предназначенная для установки на плавучей вертопалубе, обеспечивает стабилизацию луча с точностью ±1/40 в пределах угла смещения вертодрома по поперечной и продольной осям, равного ±30.

Глава 62. Поверхность защиты препятствий

      Сноска. Заголовок главы 62 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      802. Следующие технические требования применяются к системам РАРI, АРАРI и НАРI.

      803. Поверхность защиты препятствий устанавливается при использовании системы визуальной индикации глиссады. (приложение 88 к настоящим НГЭА ГА РК).

      804. Характеристики поверхности защиты препятствий, ее начало, расширение, длина и угол наклона соответствуют значениям, указанным в таблице приложения 89 к настоящим НГЭА ГА РК.

      805. Не разрешается возводить новые объекты или надстраивать существующие объекты, чтобы они выступали за поверхность защиты препятствий, за исключением случаев, если новый объект или его надстройка затеняется существующим неподвижным объектом.

      Описание обстоятельств, при которых применяется принцип затенения объекта, приводится в части 6 Руководства по аэропортовым службам (ИКАО Doc 9137).

      806. Существующие объекты, выступающие за поверхность защиты препятствий, удаляются, за исключением случаев, если объект затеняется существующим неподвижным объектом, или если установлено, что объект не влияет на безопасность полетов вертолетов.

      807. Если выступающий за поверхность защиты препятствий существующий объект неблагоприятно влияет на безопасность полетов вертолетов, принимаются следующие меры:

      1) увеличивается угол наклона глиссады системы;

      2) уменьшается азимутальный угол расхождения луча системы таким образом, чтобы объект находился за пределами границ луча;

      3) смещается ось системы и соответствующая поверхность защиты препятствий не более чем на 50;

      4) смещается зона FATO;

      5) устанавливается система визуального наведения в створ посадочной площадки.

      Инструктивный материал содержится в Руководстве по вертодромам (ИКАО Doc 9261).

Глава 63. Огни зоны конечного этапа захода на посадку и взлета

      Сноска. Заголовок главы 63 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      808. На вертодроме, расположенном на уровне поверхности земли, предназначенном для использования ночью в зоне FATO устанавливается и обеспечиваются огни зоны FATO, за исключением если зона FATO и зона TLOF совпадают, то огни зоны FATO не устанавливаются.

      809. Огни зоны FATO располагаются вдоль границ зоны FATO. Огни размещаются равномерно со следующими интервалами:

      1) если зона имеет форму квадрата или прямоугольника, интервалы составляют не более 50 м при расположении минимум четырех огней на каждой стороне, включая один огонь в пределах каждого угла;

      2) если зона имеет любую другую форму, в том числе форму круга, интервалы составляют не более 5 м при наличии не менее десяти огней.

      810. Огни зоны FATO являются всенаправленными огнями постоянного излучения белого цвета. Допускается использование огней переменного излучения, то огни являются переменно-белого цвета.

      811. Распределение света огней зоны FATO указаны в приложении 92 к настоящим НГЭА ГА РК.

      812. Высота огней не превышает 25 см, допускается использование огней углубленного типа. Если зона FATO не предназначена для отрыва или приземления, высота огней не превышает 25 см над уровнем земли или снега.

Глава 64. Огни прицельной точки посадки

      Сноска. Заголовок главы 64 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      813. Огни прицельной точки посадки устанавливаются на вертодроме, предназначенном для использования ночью, где предусмотрена маркировка прицельной точки посадки.

      814. Огни прицельной точки посадки совмещаются с маркировкой прицельной точки посадки.

      815. Система огней прицельной точки посадки состоит, не менее, из шести всенаправленных огней белого цвета, как показано на рисунке приложения 80 к настоящим НГЭА ГА РК. Огни углубленного типа используются если возвышающийся над поверхностью огонь создает угрозу безопасности полетов вертолетов.

      816. Распределение света огней прицельной точки посадки указаны в приложении 86 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 65. Система огней зоны приземления и отрыва

      Сноска. Заголовок главы 65 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      817. Система огней зоны TLOF обеспечивается на вертодроме, предназначенном для использования ночью.

      818. Система огней зоны TLOF на вертодроме, расположенном на уровне поверхности, состоит из следующих средств:

      1) огней периметра, или

      2) прожекторов, или

      3) наборов сегментированных точечных источников света (АSPSL) или люминесцентных блоков (LP) для обозначения маркировки зоны TLOF.

      819. Система огней зоны TLOF вертодрома, приподнятого над поверхностью, или вертопалубы состоит из:

      1) огней периметра;

      2) ASPSL и/или LР для обозначения маркировки зоны приземления и/или прожекторов для освещения зоны TLOF.

      820. На вертодромах, приподнятых над поверхностью, и вертопалубах в зоне TLOF необходимы наземные структурные ориентиры для вывода вертолета в заданную точку на конечном участке захода на посадку и при посадке. Для обеспечения таких ориентиров в дополнение к огням периметра используются светотехнические средства типа ASPSL, LP, прожекторы или сочетание этих огней. Наилучшие результаты получены при совместном использовании огней периметра и ASPSL в виде герметизированных полос светодиодов (LED) для обозначения маркировки зоны приземления и вертодромной опознавательной маркировки.

      821. ASPSL и/или LР для обозначения маркировки зоны приземления, и/или прожекторы зоны TLOF обеспечиваются на вертодроме на уровне поверхности, предназначенном для использования ночью.

      822. Огни периметра зоны TLOF располагаются по краю зоны, объявленной для использования в качестве зоны TLOF, или в пределах расстояния, равного 1,5 м от края зоны. Если форма зоны TLOF представляет собой круг, огни:

      1) располагаются на прямых линиях по схеме, которая будет обеспечивать пилотов информацией относительно величины сноса;

      2) равномерно устанавливаются по периметру зоны TLOF, а в секторе в 450 указанные огни размещаются в полинтервала.

      823. Огни периметра зоны TLOF размещаются равномерно с интервалами не более 3 м для вертодромов, приподнятых над поверхностью, и вертопалуб и не более 5 м для вертодромов, расположенных на поверхности и на каждой стороне устанавливается не менее четыре огня, включая огонь в каждом углу. Для зоны TLOF, имеющей форму круга, устанавливается не менее 14 огней.

      В случае квадратной или прямоугольной формы вертодрома (вертопалубы), необходимо располагать как минимум четыре огня на каждой стороне, включая огни на каждом углу зоны TLOF

      Инструктивный материал по установке огней зоны TLOF содержится в Руководстве по вертодромам (ИКАО Doc 9261).

      824. Огни периметра зоны TLOF устанавливаются на вертодромах, приподнятых над поверхностью, или вертопалубах на неподвижных конструкциях таким образом, чтобы схема их расположения не могла быть видна пилоту, находящемуся ниже уровня превышения зоны TLOF.

      825. Огни периметра зоны TLOF на вертопалубах, размещенных на плавающих конструкциях, устанавливаются таким образом, чтобы схема их расположения не могла быть видна пилоту, находящемуся ниже уровня превышения зоны TLOF, при горизонтальном расположении вертопалубы.

      826. На вертодромах, расположенных на уровне поверхности, ASPSL или LР, если они предусмотрены для обозначения зоны TLOF, располагаются вдоль маркировки, обозначающей границу зоны TLOF. Если зона TLOF имеет форму круга, они располагаются по прямым линиям, обозначающим пределы указанной зоны.

      827. На вертодромах, расположенных на уровне поверхности, минимальное количество LР в зоне TLOF равно девяти. Общая длина LР в схеме не превышает 50 % длины указанной схемы. Устанавливается четное число с минимальным количеством в три блока на каждой стороне зоны TLOF, включая блок в каждом углу. LР располагаются равномерно с расстоянием между концами смежных блоков не более 5 м на каждой стороне зоны TLOF.

      828. При установке LР на вертодроме, приподнятом над поверхностью, или на вертопалубе, указанные блоки не должны устанавливаться рядом с огнями периметра. Их располагают вдоль маркировки зоны приземления, которая наносится или совпадает с маркировкой обозначения вертодрома.

      829. Прожекторы зоны TLOF располагают таким образом, чтобы не создавать блескости для пилотов, находящихся в полете, или персонала, работающего в данной зоне. Схема установки и направление прожекторов выбираются таким образом, чтобы создавался минимум теней.

      830. Огни периметра зоны TLOF являются всенаправленными огнями постоянного излучения зеленого цвета, интенсивностью не менее 30 кандел.

      831. На вертодроме, расположенном на уровне поверхности, ASPSL или LР излучают зеленый свет для обозначения периметра зоны TLOF.

      832. Коэффициенты хроматичности и яркости цветов LP должны соответствовать пункту 3.4 добавления 1 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I.

      833. LP имеет минимальную ширину 6 см. Арматура блока имеет цвет маркировки, которую он обозначает.

      834. Высота огней периметра не превышает 25 см, и в тех случаях, когда выступающий над поверхностью огонь ставит под угрозу безопасность полетов вертолетов, они должны быть углубленными.

      835. Высота прожекторов зоны TLOF не превышает 25 см, если они расположены в зоне безопасности вертодрома или в свободном от препятствий секторе вертопалубы.

      836. LP не должны выступать над поверхностью более чем на 2,5 см.

      837. Распределение света огней периметра должно быть таким, как показано в приложении 92 к настоящим НГЭА ГА РК.

      838. Распределение света LР должно быть таким, как показано в приложении 92 к настоящим НГЭА ГА РК.

      839. Распределение спектральных характеристик прожекторов зоны TLOF выбирается таким образом, чтобы маркировки поверхности и препятствий четко опознавались.

      840. Средний уровень горизонтальной освещенности прожекторами, измеренный на поверхности зоны TLOF составляет не менее 10 люкс при коэффициенте равномерности освещения (среднее к минимуму) не более 8:1.

      841. Огни, используемые для обозначения маркировки зоны приземления, являются сегментированным кругом, состоящим из полос всенаправленных ASPSL, излучающих желтый свет. Сегменты состоят из полос ASPSL, общая длина полос ASPSL составляеть не менее 50 % длины окружности круга.

      842. Если используются огни вертолетной опознавательной маркировки, то они должны быть всенаправленными огнями зеленого цвета.

      На вертодромах (вертопалубах) обеспечивается и создается 30% резерв огней периметра и прожекторных огней.

Глава 66. Система предупреждения (Огни состояния)

      Сноска. Заголовок главы 66 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      843. На вертодромах (вертопалубах) устанавливается визуальная система предупреждения.

      Система предупреждения обеспечивает обозначение не пригодности вертодром для посадки или запрещения посадки.

      Система предупреждения состоят из мигающих красных огней, которые должны быть видны с любого направления захода на посадку.

      Система включается автоматически, при возникновении определенного уровня опасности на буровой установке или судне (отказ какой либо системы, например, утечка газа), или вручную.

      Огни состояния должны быть видны на удалении, превышающим расстояние на котором вертолет может быть подвержен опасности или точки начала визуального захода на посадку.

      Огни состояния соответствуют следующим минимальным техническим характеристикам и требованиям:

      система "огней состояния" вертопалубы устанавливаются на или рядом с вертопалубой. Дополнительные огни могут устанавливаться в других местах, для обеспечения видимости визуального сигнала со всех направлений подхода;

      эффективная интенсивность огней должна быть не менее 700 кандел между углами от 20 до 100 выше горизонтальной поверхности и не менее 176 кандел по всем углам возвышения;

      система должна иметь способность уменьшения мощности излучения огней (в случае активации) до интенсивности не более 60 кандел после посадки вертолета на вертопалубу;

      сигнал должен быть виден со всех возможных направлений подхода вертолета и во время приземления на вертопалубу, независимо от направления посадки;

      цвет "огней состояния" должен быть красного цвета;

      система "огней состояния" должна иметь скорость 120 импульсов в минуту. Если установлены два или более огней, они работают синхронно для обеспечения равного времени разрыва светового сигнала (в пределах 10%) между импульсами;

      система "огней состояния" включается на полную интенсивность в 3-х секундный интервал времени;

      система проектируется таким образом, чтобы эффективно функционировать, при возникновении одиночных отказов;

      составные компоненты системы должны соответствовать требованиям нормативных документов действующих на данной буровой установке;

Глава 67. Прожекторное освещение зоны обработки грузов с использованием лебедки

      Сноска. Заголовок главы 67 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      844. В зоне обработки грузов с помощью лебедки, предназначенной для использования ночью, обеспечивается прожекторное освещение (рисунок приложении 91 к настоящим НГЭА ГА РК). Прожекторы зоны обработки грузов с использованием лебедки располагаются таким образом, чтобы не создавать блескости для пилотов, находящихся в полете, или персонала, работающего в данной зоне. Схема установки и направление прожекторов выбирается таким образом, чтобы создавался минимум теней.

      846. Распределение спектральных характеристик прожекторов зоны обработки грузов с использованием лебедки выбирается таким образом, чтобы маркировки поверхности и препятствий четко опознавались.

      847. Средний уровень горизонтальной освещенности, измеренный на поверхности зоны обработки грузов с использованием лебедки, составляет не менее 10 люкс.

Глава 68. Огни РД

      Сноска. Заголовок главы 68 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      848. Технические требования в отношении осевых огней РД и рулежных огней, изложенные в пункте 5.3.16 и 5.3.17 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I, в равной степени применимы к РД, предназначенным для наземного руления вертолетов.

Глава 69. Визуальные средства для обозначения препятствий

      Сноска. Заголовок главы 69 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      849. Технические требования в отношении маркировки и светоограждения препятствий, изложенные в главе 6 приложения 14 к конвенции о международной гражданской авиации "Аэродромы", том I, в равной степени применимы к вертодромам и зонам обработки грузов с использованием лебедки.

Глава 70. Прожекторное освещение препятствий

      Сноска. Заголовок главы 70 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      850. На вертодроме, предназначенном для использования ночью, препятствия освещаются прожекторами, если не возможно установить на них заградительные огни (рисунок приложении 91 к настоящим НГЭА ГА РК). Прожекторы для освещения препятствий располагаются таким образом, чтобы полностью освещать препятствие не создавая ослепляющее воздействие.

      851. Яркость прожекторного освещения препятствий составляет не менее 10 кд/м2.

Глава 71. Светоограждение препятствий

      Сноска. Заголовок главы 71 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      852. Препятствия, представляющие опасность для вертолетов, должны быть легко опознаваемы с воздуха. Для опознавания этих препятствий днем, наносится чередующиеся черные и белые, черные и желтые, или красные и белые полосы, шириной не менее 0.5 м, но не более 6 м. Цвета подбираться таким образом, чтобы в максимальной степени обеспечить контрастность с общим фоном. Цвета должны соответствовать стандарту BS 381 С (1996) или эквивалентным цветам BS 4800.

      853. Препятствия, маркируемые контрастными цветами, включают в себя любые решетчатые структуры и стрелы кранов, расположенные вблизи вертолетной площадки или границы СОП. Части опор и опоры морских установок, расположенные в непосредственной близости и/или выше уровня вертодрома (вертопалубы), должны быть маркированы таким же образом.

      854. Все объекты, расположенные выше посадочной зоны, маркируются всенаправленными заградительными красными огнями, интенсивностью не менее 10 кандел, дающими визуальную информацию о близости и высоте объектов, расположенных вблизи границы СОП. Это требование относится ко всем кранам, расположенным на буровой установке. Объекты, превышающие посадочную зону более чем на 15 м, оборудуются через каждые 10 м сверху вниз промежуточными всенаправленными заградительными красными огнями одинаковой интенсивности до уровня посадочной зоны (за исключением тех мест, где такие огни могут быть загорожены другими объектами). Допускается для некоторых объектов (например: откидные линий отжига и вышки) устанавливать общее прожекторное освещение. Прожекторное освещение располагается таким образом, чтобы оно освещало весь объект и не создавало ослепляющего воздействие.

      855. Всенаправленные заградительные красные огни с интенсивностью 50 - 200 кандел устанавливаются на самой высокой точке сооружения. Если установка этих огней не возможно (например, на верхней части откидных линий отжига), то они устанавливаются как можно ближе к вершине этих сооружений.

      856. На самоподъемных буровых установках, для маркировки верхних точек опор, устанавливаются всенаправленные заградительные красные огни интенсивностью 50 - 200 кандел. Дополнительно, на каждую опору, прилегающую к вертодрому (вертопалубе), устанавливаются промежуточные всенаправленные красные огни с интенсивностью не менее 10 кандел с интервалом через каждые 10 м сверху вниз до уровня посадочной зоны. Допускается установка прожекторного освещения на опорах, при исключении условии ослепляющего воздействие.

      857. Любые вспомогательные структуры, находящиеся в пределах 1 км от посадочной зоны и расположенные существенно выше нее, оборудуются всенаправленными заградительными красными огнями.

      858. Всенаправленные заградительные красные огни, обозначающие препятствия располагаются таким образом, чтобы их было видно со всех направлений выше посадочной зоны.

      859. Аварийное электропитание установки/судна обеспечивает систему освещения препятствий. Любые сбои и отклонения в работе светосигнального оборудования, немедленно сообщаются эксплуатанту вертолетов. Светосигнальное оборудование снабжается электроэнергией от источников бесперебойного питания (UPS).

Глава 72. Ветроуказатели

      Сноска. Заголовок главы 72 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      860. На вертодроме (вертопалубе) устанавливается ветроуказатель и располагается таким образом, чтобы он был виден с воздушного судна, находящегося в полете или на рабочей площади вертодрома (вертопалубы), и так, чтобы на него не оказывали воздействия возмущений воздушного потока, вызываемых расположенными по близости объектами или струями несущих винтов.

      861. В районе вертодрома (вертопалубы) по причине воздействия возмущенного потока воздуха, устанавливается второй ветроуказатель, который располагается на конструкции высотой не менее 15 м.

      Ветроуказатель освещается. Ветроуказатель представляет собой усеченный конус, изготовленный из легкой и прочной ткани, и имеет следующие минимальные размеры:

      длина - 1,2 м.

      диаметр (большого конца) - 0,3 м.

      диаметр (меньшего конца) - 0,15 м.

      Цвет ветроуказателя должен быть хорошо различим и его показания должны быть понятны с высоты, по крайней мере, 200 м (650 футов) над вертодромом (вертопалубой). Для обеспечения хорошей видимости на изменяющимся фоне должно быть сочетание двух цветов: оранжевого с белым, красного с белым или черного с белым, цвета располагаются в виде пяти чередующихся полос так, чтобы первая и последняя имели более темный цвет.

      Характеристики ветроуказателя приведены в таблице 1 в приложении 94 к настоящим НГЭА ГА РК.

Раздел 15. Радиотехническое оборудование вертодромов
Глава 73. Оснащение вертодромов (вертопалуб) радиотехническим оборудованием

      Сноска. Заголовок главы 73 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      862. Для обеспечения полетов на вертодромы (вертопалубы), расположенных на морских установках/судах устанавливается радиотехническое оборудование.

      863. Оборудование для обеспечения полетов функционирует в условиях одновременной работы с другими радиоэлектронными средствами установки/судна. На каждый тип оборудования должна быть эксплуатационная документация предприятия - изготовителя.

      864. Исключен приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Глава 74. Приводная радиостанция (ПРС)

      Сноска. Заголовок главы 74 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      865. ПРС предназначена для привода и захода на посадку вертолетов на установку/судно. ПРС должна иметь двойное резервирование.

      866. Приводная радиостанция должна иметь характеристики излучения, которые при приеме ее сигналов типовым радиокомпасом обеспечивают в пределах зоны действия радиостанции:

      1) получение значений курсовых углов приводной радиостанции с погрешностью не более ±50;

      2) удовлетворительное прослушивание сигналов опознавания.

      3) ПРС должна иметь опознавательный сигнал, передаваемый кодом Морзе.

      867. Автоматическая система контроля ПРС выдает аварийную сигнализацию:

      1) при снижении тока в антенном контуре более чем на 40%;

      2) при уменьшении глубины модуляции более чем на 50%;

      3) при прекращении подачи сигнала опознавания.

      868. Основные технические характеристики ПРС:

      1) диапазон частот 300 - 700 кГц;

      2) выходная мощность не менее 60 Вт;

      3) класс излучения А2А с глубиной модуляции не менее 85%;

      4) питание от сети (дизель - генератора) - (220 В ± 10) % (50 Гц ± 5) %

      5) наличие органов управления каналом передачи команд через приводную радиостанцию.

Глава 75. Средства ОВЧ воздушной электросвязи

      Сноска. Заголовок главы 75 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      869. Средства авиационной воздушной электросвязи обеспечивают двустороннюю, беспоисковую радиосвязь между ОАС (радиооператором) \ СПВ и экипажем вертолета.

      870. Средства воздушной электросвязи должны иметь двойное резервирование.

      871. Средства воздушной электросвязи обеспечивают смысловую разборчивость речи с оценкой не ниже "удовлетворительно".

      872. Основные характеристики средств воздушной электросвязи:

      1) вид работы - A3;

      2) шаг сетки частот 8.3 кГц, 25 кГц;

      3) полоса пропускания приемника на уровне 6 дБ - 16 кГц;

      4) диапазон частот 100 - 150 мГц;

      5) мощность передатчика 5 - 20 Вт;

      6) дальность действия не менее 70 км на высоте 150 м.

      873. Для обеспечения производственной деятельности, связанной с обслуживанием (обеспечением) полетов на установки/суда устанавливается ОВЧ радиостанции диапазона 100 - 163 мГц с 3 - 4 фиксированными морскими частотами (каналами).

      874. Для двусторонней радиосвязи между СПВ, экипажем вертолета и ОАС (радиооператором) обеспечивается наличии переносная радиостанция ОВЧ диапазона с гарнитурой.

Глава 76. КВ – электросвязь

      Сноска. Заголовок главы 76 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      875. Средства КВ - электросвязи предназначены для авиационной воздушной связи, для взаимодействия с другими установками/судами, наземными объектами.

      876. Основные характеристики радиостанции КВ-диапазона 2-12 мГц:

      1) виды работы - А1, A3, А3Н, A3JAI;

      2) шаг сетки частот 1 кГц;

      3) нестабильность частоты ± 20 Гц;

      4) номинальная выходная пиковая мощность передатчика 50 - 400 Вт.

      877. Обеспечивается резервирование комплектов аппаратуры радиостанций КВ диапазона.

Глава 77. Средства внутренней связи

      Сноска. Заголовок главы 77 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      878. Средства внутренней связи установки/судна авиационного назначения обеспечивают:

      1) возможность односторонней подачи громкоговорящих команд в служебно-технические и жилые помещения;

      2) телефонную связь через АТС установки/судна между радиорубкой, служебно-техническими помещениями и жилыми помещениями;

      3) прием внутренних громкоговорящих командных передач в авиационных служебно-технических помещениях;

      4) прием радиовещательных передач по внутренней трансляции;

      879. Схема внутренней связи устанавливается в процессе проектирования установки/судна.

Глава 78. Средства звукозаписи

      Сноска. Заголовок главы 78 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      880. Средства звукозаписи предназначены для записи на магнитный носитель радиообмена между ОАС (радиооператором) и экипажем вертолета на всех каналах воздушной электросвязи.

      881. Запись переговоров по обеспечению полетов вертолетов производится на специальный магнитофон (отдельное средство документирования речевой информации).

      882. Средство звукозаписи обеспечивают возможность одновременной записи на магнитный носитель не менее четырех независимых каналов.

Глава 79. Информационное обеспечение полетов

      Сноска. Заголовок главы 79 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      883. На установке/судне оборудуется рабочее место (пульт ОАС (радиооператора), позволяющее радиооператору обеспечивать экипажи вертолетов по их запросам необходимой информацией для безопасного выполнения полетов.

      884. Рабочее место размещается в радиорубке или отдельном помещении - судовом вертолетном командном пункте (СВКП).

      885. Для информационного обеспечения устанавливается следующее оборудование:

      1) пульт радиооператора;

      2) панель управления и контроля за работой приводной радиостанции;

      3) панель управления светосигнальным оборудованием;

      4) панели управления радиостанцией ОВЧ воздушной электросвязи;

      5) панели управления внутренней связи;

      6) приборы (табло) отображения метеорологической информации (скорость и направление ветра, температура, давление, влажность, в районе вертодрома (вертопалубы);

      7) указатели крена и дифферента установки/судна, а также вертикального перемещения вертодрома (вертопалубы);

      8) дистанционные индикаторы приборов измерения горизонтальной видимости и нижней границы облаков;

      9) телефон, интернет или факс для передачи необходимой (метеорологической, производственной и т.д.) информации всем заинтересованным лицам;

      10) авиационные часы;

      11) морской бинокль.

      886. Все приборы и пульты управления располагаются на рабочем месте ОАС (радиооператора) в пределах досягаемости без перемещений.

      887. Пульты управления и приборы оборудуются местной подсветкой, исключающую ослепление ОАС (радиооператора).

Раздел 16. Метеорологическое обеспечение

Глава 80. Метеорологическое оборудование вертодромов (вертопалуб)

      Сноска. Заголовок главы 80 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      888. Состав и характеристики метеорологического оборудования приведены в таблице 1 приложении 94 к настоящим НГЭА ГА РК. Метеорологическая станция отображает информацию METAR (авиационный метеорологический код) для передачи сводок о фактической погоде на вертодроме.

      889. Температура воздуха и барометрическое давление измеряется специально применяемыми для этого автоматическими метеорологическими приборами.

      Датчики барометрического давления защищаются экраном от воздействия солнечного и земного излучения, обеспечивая надлежащую вентиляцию датчиков. Измерения проводятся в непосредственной близости к вертодрому, в месте, где локальные факторы не влияют на измерения. Диапазон установленных значений высоты датчиков от 1,25 до 2 м.

      Используются не менее двух совмещенных датчиков для измерения давлении. Точность измерения датчиков давления установлено в пределах 0,5 ГПа. Резервирование состоит из цифрового высокоточного индикатора давления с соответствующими высотной и температурной поправками. Датчики располагаются на уровне вертодрома (вертопалубы) в безопасном месте (местоположения, выходящих к прямому солнечному свету, воздушному потоку из-за открытых окон и местоположению в прямом пути воздушных потоков от нагревания или охлаждения систем).

      890. Данные о скорости и направлении ветра экипаж вертолета может определить визуально, относительно положения ветрового конуса, окрашенного так, чтобы достигалась максимальная контрастность с общим фоном.

      891. Для инструментального измерения направления и скорости ветра применяется инструментальный прибор - анеморумбометр, который устанавливается в местах с наиболее характерным движением воздушного потока и данные о приземном ветре, которые будут воздействовать на вертолет во время взлета и посадки. Второй анеморумбометр, устанавливается на высоте висения, над вертодромом (вертопалубой), откуда можно получить необходимую информацию о скорости ветра выше вертодрома (вертопалубы) в случае наличия турбулентных или отраженных воздушных потоков. Наблюдения производятся на высоте 10 м ±1 м (30 фут ± 3 фут) над уровнем поверхности.

      892. Погодные явления (дождь, снег) и состояние моря, оцениваются путем инструментальных измерений и визуальных наблюдений персоналом, прошедшим специальную подготовку.

      Датчики для автоматического наблюдения за текущей погодой (датчики погоды) располагают в одной точке, выбранной в качестве самой репрезентативной для данного вертодрома (вертопалубы), в безопасном месте, на высоте 2,5 м.

      Датчики для наблюдений за количеством облачности и высотой нижней границы облаков, располагают таким образом, чтобы получить наиболее достоверные данные о высоте нижней границы облаков и количестве облачности от уровня вертодрома (вертопалубы).

      Датчики для измерения дальности видимости располагают в безопасном месте, чтобы получить наиболее достоверные данные о дальности видимости на уровне вертодрома (вертопалубы).

      893. На всех крупных установках для инструментального замера высоты волн применяются специальные приборы.

      894. Измерительные приборы, используемые для получения данных, периодический калибруются в соответствии с рекомендациями производителя, но не реже одного раза в год.

      Метеорологическое оборудование должно работать от аккумуляторных батарей или источников бесперебойного питания в соответствии с приложением 57 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 81. Требования к составу метеооборудования

      Сноска. Заголовок главы 81 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      895. Требования к составу метеооборудования установлены в таблице 1 приложения 94 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 82. Технические требования к метеооборудованию

      Сноска. Заголовок главы 82 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      896. Метеооборудование, установленное на морских судах и установках, должно иметь диапазоны измерения указанные в таблице 2 приложения 94 к настоящим НГЭА ГА РК.

Раздел 17. Оборудование диспетчерских пунктов ОВД

      897. Диспетчерские пункты вертодромов (вертопалуб) оснащаются оборудованием с учетом функционального назначения, фактически установленных радиотехнических, светотехнических и метеорологических средств.

      898. Фактический состав диспетчерских пунктов ОВД определяется конкретными условиями вертодрома.

Раздел 18. Электроснабжение и электрооборудование, аварийно-
спасательные средства вертодромов
Глава 83. Электроснабжение и электрооборудование вертодромов (вертопалуб)

      Сноска. Заголовок главы 83 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      899. Электроснабжение вертодромов осуществляется не менее чем от двух независимых источников, по независимым линиям. Перевод электроснабжения с одного источника на другой осуществляется автоматически.

      900. Подвод электроэнергии допускается осуществлять от централизованного источника электроснабжения с резервированием автономным источником:

      1) дизель-электрическим агрегатом;

      2) статическим или маховиковым агрегатом бесперебойного питания;

      3) аккумуляторных батарей;

      4) источников бесперебойного питания.

      901. Переключение потребителей с одного источника на другой осуществляется с использованием устройств, обеспечивающих автоматический ввод резервного источника питания на стороне низкого напряжения.

      902. Потребители электроэнергии второй категории (II) обеспечиваются электроэнергией от двух независимых взаимно резервирующих источников питания.

      903. Дизель-электрические агрегаты должны быть автоматизированы.

      904. Мощность каждого агрегата обеспечивает максимальную нагрузку всех подключенных к данному объекту электроприемников и потребителей электроэнергии.

      905. Аккумуляторные батареи или источники бесперебойного питания, используемые в качестве резервных источников питания, обеспечивают работу потребителей, отнесенных по степени надежности к особой группе первой категории.

Глава 84. Аварийно-спасательное оборудование вертодромов

      Сноска. Заголовок главы 84 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      906. Элементарное отсутствие готовности аварийно-спасательного оборудования может привести к потере человеческих жизней.

      907. Перечень необходимого аварийно-спасательного оборудования вертодрома установлено в таблице приложения 95 к настоящим НГЭА ГА РК.

Глава 85. Противопожарное обеспечение вертодромов, расположенных на уровне поверхности и вертодромов приподнятых над поверхностью

      Сноска. Заголовок главы 85 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      908. На вертодроме определяется категория по уровню требуемой пожарной защиты (УТПЗ). Категория вертодрома по УТПЗ определяется в зависимости от габаритной длины вертолета (включая хвостовую балку и несущие винты) (таблица 1 приложении 96 к настоящим НГЭА ГА РК).

      909. Для обеспечения требуемой пожарной защиты вертодромов, расположенных на уровне поверхности, а также приподнятых над поверхностью устанавливаются технические средства пожаротушения способные подавать необходимое количество огнегасящих веществ. Это могут быть аэродромные пожарные автомашины или стационарные лафетные пожарные стволы с ручным или дистанционным управлением.

      910. Количество основных и дополнительных огнегасящих веществ для вертодромов расположенных на уровне поверхности должно быть не менее указанного в таблица 2 приложении 96 к настоящим НГЭА ГА РК.

      911. Количество основных и дополнительных огнегасящих веществ для вертодромов, приподнятых над поверхностью должно быть не менее указанного в таблица 3 приложении 96 к настоящим НГЭА ГА РК.

      912. Свойства и характеристики концентрата пены отвечает характеристикам уровню "В" (пункт 8.1.5. части I Руководства по аэропортовым службам (DOC 9137) - "Спасание и борьба с пожаром") и подтверждается производителем пены. Ежегодно в аккредитованных лабораториях проводится лабораторный анализ концентратов пены (пенообразователя) и рабочей пены.

      913. Для обеспечения эвакуации из аварийного вертолета продолжительность тушения пожара устанавливается не более 2 минут для вертодрома находящегося на уровне поверхности и не более 10 минут для вертодрома приподнятого над поверхностью. Для вертодромов на море время тушения пожара составляет не более 30 секунд.

      914. На вертодроме создается не менее двукратный запас пенообразователя и дополнительных огнегасящих веществ, указанному в таблице 2 и 3 приложения 96 к настоящим НГЭА ГА РК. При использовании пожарных аэродромных автомобилей предусматривается не менее двух пунктов для повторных заправок ПА водой.

      915. Количество аэродромных пожарных автомобилей определяется по техническим характеристикам конкретных машин из условия обеспечения единовременного вывоза основных и дополнительных огнегасящих веществ согласно таблиц 2 и 3 приложения 96 к настоящим НГЭА ГА РК, но не менее 2-х пожарных автомобилей рекомендованных для тушения пожаров на аэродромах.

      916. При оснащении вертодрома стационарными лафетными пожарными стволами с - дистанционным управлением необходимо предусматривать не менее 2 пожарных стволов, расположенных рассредоточено, и способных обеспечить подачу необходимого количества основных огнегасящих веществ в виде прямого потока (струи) или в виде распыления (туман, брызги). Управление пожарными стволами ведется не менее чем с двух легкодоступных для персонала пунктов дистанционного управления расположенных рядом с вертодромом.

      917. Время от момента объявления сигнала тревоги до момента начала подачи огнетушащих веществ на вертодром не превышает 2-х минут при условии единовременной доставки не менее 50% огнетушащих веществ от нормы указанной в таблицах 2 и 3 приложения 96 к настоящим НГЭА ГА РК. Последующие 50% огнетушащих веществ доставляются на вертодром не позже 3-х минут.

      918. На вертодроме предусматривается аварийно-спасательная станция (станции) для размещения и обеспечения дежурства ПСР, аэродромных пожарных автомобилей (при отсутствии стационарных лафетных пожарных стволов), и других аварийно-спасательных средств. Аварийно-спасательные станции оснащаются средствами для приема сигналов тревоги и оповещения со стороны СКП, ПКП, диспетчерских пунктов ОВД (руководителя полетов), НП и ППС.

      919. На вертодроме должно быть транспортное средство повышенной проходимости, выбираемое с учетом географических и климатических условий местности, для проведения аварийно-спасательных работ в районе вертодрома, обеспечивающее доставку спасателей и аварийно-спасательного снаряжения к месту происшествия.

      920. Вертодромы, где взлет или посадка производятся над водным пространством (море, крупное озеро или водохранилище), вертопалубы, а также гидровертодромы, обеспечиваются плавучими транспортными средствами (суда, катера, моторные лодки), укомплектованными:

      1) средствами воздушной связи с СКП и ПКП;

      2) оборудованием для освещения места работ на воде;

      3) звуковыми и световыми сигнальными устройствами;

      4) групповыми и/или индивидуальными плавсредствами в количестве, соответствующем пассажировместимости самого крупного вертолета, допущенного к эксплуатации на данном вертодроме.

      Допускается обеспечение плавучими плавсредствами по планам взаимодействия с другими организациями и предприятиями.

      921. На вертодроме должны быть санитарный автомобиль (автомобили) и фургон-прицеп, оснащенный носилками и аварийными медицинскими укладками с перевязочным материалом, рассчитанными на одну четвертую часть пассажировместимости самого крупного вертолета, допущенного к эксплуатации на данном вертодроме. Для буксировки прицепа-фургона должно быть предусмотрено транспортное средство.

      922. На вертодроме должен быть стационарный командный пункт (СКП) для организации и проведения, руководства и координации аварийно-спасательных работ, оснащенный средствами электросвязи с:

      1) передвижным командным пунктом;

      2) ППС;

      3) диспетчерскими пунктами УВД (руководителем полетов);

      4) службами и объектами аэропорта;

      5) региональным координационным центром поиска и спасания в гражданской авиации;

      6) взаимодействующими организациями, предприятиями и учреждениями;

      7) местными административными и правоохранительными органами.

      923. На вертодроме должен быть передвижной командный пункт (ПКП) для руководства аварийно-спасательными работами на месте происшествия, выполненный на транспортном средстве повышенной проходимости и оснащенный громкоговорящей установкой или мегафоном, биноклем. ПКП оснащается средствами воздушной электросвязи с СКП, аварийно-спасательными станциями, диспетчерскими пунктами ОВД (руководителем полетов), пунктами дистанционного управления пожарными стволами или аэродромными пожарными автомобилями и транспортным средством повышенной проходимости.

      924. На вертодроме должен быть наблюдательный пункт (пункты) для наблюдения за взлетом и посадкой вертолетов, оснащенный оптическими средствами для наблюдения (биноклем) и средствами для оповещения руководителя полетов, пожарно-спасательных расчетов и диспетчера ППС при авиационном или чрезвычайном происшествии.

      925. На вертодроме должен быть ППС оборудованный:

      1) средствами электросвязи с СКП, руководителем аварийно-спасательных работ, диспетчером пожарной охраны ПЧ УГПС МЧС, аэродромными пожарными автомобилями, ПКП и наблюдательным пунктом (пунктами);

      2) средствами для объявления тревоги и оповещения пожарно-спасательных расчетов и СКП при авиационном происшествии или чрезвычайной ситуации на аэродроме.

      926. Для вертодромов, имеющих ВПП, оборудованной для точного захода на посадку IIIВ категории, должны быть предусмотрены места стоянки аэродромных пожарных автомобилей (ПА), предназначенные для их размещения во время проведения полетов, если время развертывания ПА из стационарной (ых) АСС в условиях IIIВ категории не отвечает установленным нормам. Размещение мест стоянки должно быть выбрано с учетом, по крайней мере, требований к препятствиям, критическим зонам РМС.

Глава 86. Противопожарное обеспечение вертодромов (вертопалуб)

      Сноска. Заголовок главы 86 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      927. Подача противопожарных средств на вертодром (вертопалубу) производится с соответствующей скоростью подачи и в максимально короткое время и не превышает 15 секунд с момента аварии, а время взятия пожара под контроль не должно превышать тридцати секунд с момента подачи противопожарных средств.

      928. Пенообразующее оборудование размещается таким образом, чтобы обеспечивалась равномерная подача пены в любую часть вертодрома (вертопалубы), независимо от скорости и направления ветра или места аварии. В случае потери одного лафетного ствола, оставшиеся лафетные стволы должны быть способны доставлять рабочую пену на вертодром (вертопалубу) с той же скоростью или выше минимальной скорости подачи.

      929. Все оборудование, составляющее часть аварийно-спасательных и пожарных средств рассчитываются таким образом, чтобы обеспечить продолжительное воздействие на него местных погодных (климатических) условий или защищенным от такого воздействия. Если установлена защита оборудования, то эта защита не должна препятствовать быстрому и эффективному использованию этого оборудования. Защищенное оборудование сохраняется таким образом, чтобы исключить воздействие конденсата.

      930. Минимальный объем производимой пены зависит от величины - "D", скорости подачи пены и ожидаемой продолжительности использования. Производительность основного пожарного насоса должна гарантировать пропорции и скорость подачи рабочей пены в минимальный необходимый промежуток времени, при условии, что все лафетные стволы сработали одновременно.

      931. Скорость подачи пены зависит от типов концентрации пенообразователя и типов выбранного оборудования. При пожарах связанных с возгоранием авиационного керосина, ИКАО разработала тест для оценки и определения категорий пенообразователя.

      Необходимо использовать пенообразователь, совместимый с морской водой и отвечающий характеристикам уровня "В". Рабочая пена подается со скоростью как минимум 6.0 литров на квадратный метр в минуту.

      932. Расчет скорости подачи пены:

      Пример для величины - "D", размером 22.2 метра.

      Скорость подачи = 6.0 х п х r2 (6.0 х 3.142 х ll.l х ll.1) = 2322 литров в минуту.

      933. При удаленном расположении вертодромов (вертопалуб), общий объем пенной системы должен превышать значение, необходимое для первичного тушения любого пожара. Производительность системы подачи пены должно составлять не менее 5 минут.

      Расчет минимального эксплуатационного запаса величины - "D", размером 22.2 метра, как указано в пункте 932 настоящих НГЭА ГА РК:

      Однопроцентный раствор пенообразователя, вырабатываемый за 5 минут при минимальной скорости подачи потребует 2322х1%х5 = 116 литров пенообразователя.

      Трехпроцентный раствор пенообразователя, вырабатываемый за 5 минут при минимальной скорости подачи потребует 2322 х 3% х 5 =348 литров пенообразователя. Необходимо обеспечить сто процентный запас пенообразователя для пополнения системы пожаротушения в результате ее работы во время аварийной ситуации, проведения тренировок или испытаний.

      934. Пенообразователь низкого расширения применяется в аспирационной и/или в неаспирационной формах. Неаспирационный раствор обеспечивает быстрое гашение пламени любого вида топлива, аспирационный раствор, то есть раствор пены с добавлением воздуха поступающий в лафетный ствол или рукавную линию обеспечивает лучшую дальнейшую защиту после того, как пламя погашено. Там, где конструктивно предусмотрено оборудование только для использования неаспирационной пены, устанавливается дополнительное оборудование для образования аспирационной пены для контроля последующего повторного возгорания.

      935. К стационарным пенным системам используются, не менее двух противопожарных аспирационных рукавных линии, с производительностью не менее 250 литров в минуту на каждую рукавную линию. Рукавная линия, подает аспирационный пенный раствор со скоростью не менее 250 литров в минуту, и имеет достаточную длину, и система гидрантов поддерживает постоянное давление, для обеспечения подачи пены в любую часть вертодрома (вертопалубы), независимо от направления и скорости ветра. Рукавные линии оснащаются стволами с насадками, способными распространять пенный раствор в виде струи или распыла (зонта) для охлаждения, или для применения специальной тактики пожаротушения.

      936. В дополнение к стационарным лафетным стволам, допускается оснащение морских установок комплексными "Интегрированными Системами Пожаротушения" (DIFFS). Они состоят из ряда "выскакивающих" патрубков, предназначенных для эффективного распыления струи пены по всей посадочной поверхности вертодрома (вертопалубы), независимо от условий погоды. "Интегрированные Системы Пожаротушения" обеспечивают характеристики рабочей пены уровня "В", в пределах времени, указанном в пункте 927, со скоростью и продолжительностью подачи пены, в соответствии с требованиями, описанными в пунктах 932 и 933. Для достижения максимальной эффективности при проведении Аварийно-спасательных работ все оборудование содержится в полной готовности или находиться в непосредственной близости от вертодрома (вертопалубы). Все оборудование располагается в непосредственной близости к вертодрому (вертопалубе). Места расположения оборудования четко обозначаются.

Глава 87. Применение и техническое обслуживание пенного оборудования вертодрома (вертопалубы)

      Сноска. Заголовок главы 87 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      937. Не допускается смешивание различных видов пенообразователей (разные производители или характеристики) в одной емкости. При выборе пенообразователя, необходимо учесть проектные характеристики системы пожаротушения вертодрома (вертопалубы). Емкости с пенообразователем маркируются (наименование пенообразователя, концентрация, минимальный уровень).

      938. Индукционное оборудование обеспечивает смешивание воды и пенообразователя в соответствующих пропорциях. Настройки регулируемых индукторов (если установлены) должны соответствовать концентрации используемого пенообразователя.

      939. Все элементы пенного оборудования, включая рабочую пену, при вводе в эксплуатацию и далее ежегодно, проверяются компетентными органами. При испытании проверяется производительность оборудования на соответствие его проектным характеристикам. При проектировании и эксплуатации аварийно-спасательного и противопожарного оборудования, необходимо учитывать климатические условия Казахстанского сектора Каспийского моря.

Глава 88. Дополнительные средства противопожарного обеспечения вертодромов (вертопалуб)

      Сноска. Заголовок главы 88 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      940. При тушении пожара с утечкой топлива применяется пенообразователь. При пожарах на вертолетах (пожар двигателя, электронного оборудования, трансмиссии, гидравлики), применяются дополнительные средств пожаротушения, такие как сухой порошок и диоксид углерода (СО2).

      941. Минимальный объем сухого порошка составляет не менее 45 кг. в одном или двух огнетушителях. Система пожаротушения сухим порошком обеспечивает доставку порошок в любую часть вертодрома (вертопалубы), с производительностью 1.35 кг/сек - 2 кг/сек.

      942. Минимальное количество газа в одном или двух огнетушителях составляет - 18 кг. Газовые огнетушители обеспечивают подачу газа с минимальной скоростью указанной в пункте 941 настоящих НГЭА ГА РК.

      943. Вышеуказанные дополнительные средства пожаротушения не являются средством контроля возможного последующего возгорания.

      944. Все насадки средств пожаротушения должны предусматривать ручное применение.

      945. Сухие химические порошки должны быть совместимы с пеной.

      946. Дополнительные средства пожаротушения должны быть легкодоступны в любое время.

      947. На вертодромах обеспечивается 100 % запас дополнительных средств пожаротушения.

Глава 89. Управление запасами средств пожаротушения на вертодромах (вертопалубах)

      Сноска. Заголовок главы 89 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      948. Противопожарные средства используются в определенном порядке, согласно срокам действия, для предотвращения снижения качества по причине длительного хранения.

      949. Не допускается смешивание различных видов пенообразователей, по причине образования осадка и выходу из строя пенных систем, до того момента, пока не будут проведены анализы и испытания и предоставлена доказательная документация.

      Необходимо, чтобы емкости, трубопроводные системы и насосы (при их наличии) очищались и промывались перед загрузкой нового пенообразователя.

      950. На вертодромах обеспечивается 100 % запас средств пожаротушения.

Глава 90. Вспомогательное оборудование для эксплуатации вертолетов

      Сноска. Заголовок главы 90 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      951. Для эксплуатации вертолетов необходимо наличие на вертодроме следующего дополнительного оборудования:

      1) колодки и швартовочные стропы/канаты;

      2) калиброванные весы для взвешивания багажа, пассажиров и груза (не менее 150 кг);

      3) дополнительный источник электропитания для запуска двигателей вертолета;

      4) оборудование для очистки посадочной зоны от снега, льда и других загрязнений;

      5) маркер запрещающий посадку.

      952. Колодки (мешки с песком) должны соответствовать конфигурации шасси вертолетов. Также применимы резиновые колодки (в основном - при отсутствии вертодромной сети) в форме треугольника или единая колодка, подкладываемая под шасси спереди и сзади, в соответствии с типами эксплуатируемых вертолетов.

      953. Для закрепления вертолетов используются регулируемые швартовочные стропы. Количество швартовочных строп составляет не менее шесть строп. Стропы обеспечивают прямую нагрузку в 5000 кг.

      954. На вертодроме (вертопалубе) укомплектовывается основной и резервной авиационной радиостанцией, всенаправленного приводного радиомаяка и системы цифровой записи речевой информации. Дополнительно, СПВ оснащается основной и резервной переносными авиационными радиостанциями. Авиационные стационарные радиостанции и всенаправленный приводной радиомаяк, обеспечиваются системой бесперебойного питания. Порядок организации и осуществления деятельности по радиотехническому обеспечению полетов и авиационной электро-связи установлены в действующих Правилах радиотехнического обеспечения полетов и авиационной радиосвязи в гражданской авиации, утвержденных приказом Министра по инвестициям и развитию Республики Казахстан от 29 июня 2017 года № 402 (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов № 15554).

      Сноска. Пункт 954 в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Глава 91. Уровень подготовки и состав персонала

      Сноска. Заголовок главы 91 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      955. Вертодром (вертопалуба) обеспечивается подготовленным (прошедшим специальную подготовку/обучение) авиационным персоналом для выполнения процедур по обслуживанию вертолеета (выгрузке/загрузке багажа/груза, высадке/посадке пассажиров), организацию, проведение пожарных и аварийно-спасательных работ. Персонал должен быть расположен таким образом, чтобы пожарные и аварийно-спасательные системы применялись эффективно и с максимальной пользой.

      Минимальное количество авиационного персонала:

      ОАС (радиооператор) - 4 специалиста;

      СПВ - 1 специалист;

      ПСПВ - 3 специалиста.

      Пожарная команда комплектуются в соответствии с количеством лафетных стволов.

      Авиационный персонал соответствует квалификационным требованиям, установленным уполномоченным органом и должен иметь действующие свидетельства и сертификаты.

Глава 92. Индивидуальное защитное оборудование

      Сноска. Заголовок главы 92 - в редакции приказа Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 13.01.2021 № 11 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      956. Весь персонал, ответственный за аварийно-спасательные и противопожарные мероприятия, обеспечивается средствами индивидуальной защиты (далее - СИЗ). Уровень СИЗ, должен соответствовать природе существующих опасностей и рисков (необходимо обеспечение специальными масками для защиты лица при эксплуатации вертолетов частично или полностью конструктивно состоящих из композиционных материалов). СИЗ должны соответствовать стандартам безопасности и не должны ограничивать персонал при выполнении своих обязанностей.

      957. На вертодроме обеспечивается не менее двумя дыхательными аппаратами и двумя резервными баллонами воздуха с полной заправкой. Оборудование хранится в непосредственной близости от вертодрома (вертопалубы) для быстрого применения.

Раздел 19. Дренажная система вертодромов (вертопалуб)

      958 Вертодром (вертопалуба) оборудуется системой стока, дренажа и сбора жидкости, которая направляет любые дождевые потоки воды, разлитое топливо и огнегасящие жидкости в безопасное место. На стационарных установках наклон составляет градиентом 1:100. Любые изменения на поверхности, например, нагрузка вертолета находящегося на стоянке, не должны нарушать систему стока и позволить разлитому топливу оставаться на поверхности. Для предотвращения стока разлитого топлива на другие части установки и отведение разливов в сточные системы по периметру вертодрома устанавливается система желобов и слегка приподнятых бордюров (разрешается только на существующих судах или установках),. Объем емкости сточной системы должен быть достаточным для сбора самого большого количества топлива разлитого на вертодроме (вертопалубе). Расчет объема емкости для приема разливов должен быть основан на анализе типа вертолета, объема топлива при полной заправке. Не допускается засорение мусором конструкции сточной системы. Вертодром (вертопалуба) герметизируется, чтобы слив проходил только по специальным сточным системам.

Раздел 20. Посадочная сеть вертодромов (вертопалуб)

      959. Для облегчения посадки вертолетов с колесными шасси в неблагоприятных погодных условиях посадочная поверхность оборудуется туго натянутой сетью. Пересечения канатов сети завязываются узлом или закрепляются для предотвращения деформации ячеек. Толщина каната должна быть 20 мм в диаметре, с максимальным размером ячейки 200 мм. Крепление сети осуществляется через каждые 1,5 мм, по всему периметру посадочной зоны, и натяжение составляет не менее 2225N. Не допускается применение сетей, изготовленных из полипропиленовых материалов.

      Любая часть сети не должна подниматься более, чем на 250 мм выше поверхности вертодрома (вертопалубы). Расположение сети обеспечивает охват площади круга прицела, но не закрывает опознавательную маркировку или маркировку величины "t".

      960. Допускается применение следующих видов размеров сетей:

      малая - 6 м на 6 м

      средняя -12 м на 12 м

      большая - 15 м на 15 м

      Минимальный размер зависит от вертолета, для которого предназначен вертодром (вертопалуба).

Раздел 21. Сеть безопасности периметра на вертодромах
(вертопалубах)

      961. Сеть безопасности периметра для защиты персонала устанавливается вокруг посадочной зоны. Используемые сети должны быть эластичными и изготовленными из огнеупорного материала и закрепленными на уровне или чуть ниже края вертодрома (вертопалубы). Сеть должна иметь ширину 1,5 м в горизонтальной плоскости и располагаться так, чтобы забортный край был на уровне или чуть ниже вертодрома (вертопалубы), и имел угол наклона 100. На существующих вертодромах (вертопалубах) разрешается расположение забортного края сети выше уровня вертодрома (вертопалубы), но не более чем на 0,25 м. Сеть должна быть достаточно прочной, чтобы выдерживать без повреждения вес в 100 кг, сброшенный с высоты 1 м.

      962. Сеть безопасности периметра, не должна иметь эффект батута, вызывая отскакивания. Боковые и продольные центральные опоры, установленные для усиления конструкции сети, располагаются так, чтобы не вызвать серьезных повреждений у людей при падении на них. Идеальная конструкция предусматривает "эффект гамака", которая надежно удерживает тело упавшего, скатившегося или прыгнувшего на него человека, не вызывая серьезных повреждений.

Раздел 22. Точки швартовки вертолетов на вертодромах
(вертопалубах)

      963. Посадочная поверхность оборудуется достаточным количеством углубленных (в случае их неиспользования) или съемных полууглубленных швартовочных точек для швартовки самого большого вертолета, для которого спроектирован вертодром (вертопалуба). Точки швартовки должны располагаться и иметь достаточную конструктивную прочность для того, чтобы закрепить вертолет при неблагоприятных погодных условиях. Швартовочные точки устанавливаются с учетом инерционных сил, возникающих при движении плавучих установок.

      964. Швартовочные кольца должны соответствовать размерам креплений швартовочных строп и выдерживать нагрузку 5000 кг, как и швартовочные стропы. Максимальный диаметр швартовочного кольца равен 22 мм, чтобы обеспечить соединение крюка швартовочных строп со швартовочным кольцом. Количество швартовочных строп составляет не менее шести строп. Требования и рекомендации по безопасным рабочим нагрузкам к швартовочным стропам/кольцам для конкретных типов вертолетов, необходимо получить у эксплуатанта вертолетов.

      965. Точки швартовки проверяются методом нагрузки в 5000 кг., с периодичностью один раз в 5 лет.

Раздел 23. Точки доступа на вертодромах (вертопалубах)

      966. На вертопалубах устанавливаются (определяются) не менее двух путей доступа/выхода с нее Их расположение устанавливается таким образом, чтобы в случае аварии или происшествия на вертопалубе, персонал мог безопасно покинуть ее с наветренной стороны вертопалубы.

      967. Если расположение лафетных стволов совпадает с конструктивными точками доступа, то необходимо обеспечить безопасное расстояние между выходом и расположением лафетных стволов.

      968. Если поручни, установленные в точках доступа/выхода с вертопалубы, превышают ограничения по высоте, то они должны быть раздвижными, складными или съемными. Сложенные, съемные поручни не должны загромождать точки доступа. Раздвижные, складные или съемные поручни должны иметь контрастную окраску.

  Приложение 1
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Классификация ВПП

      Таблица 1

Показатель

Класс ВПП

А

Б

В

Г

Д

Е

1

2

3

4

5

6

7

Минимальная длина ВПП в стандартных условиях, м

3200 и более

от 2600 до 3200, но не включ. 3200

от 1800 до 2600, но не включ. 2600

от 1200 до 1800, но не включ. 1800

от 800 до 1200, но не включ. 1200

менее 800


      Таблица 2

Элемент 1

Элемент 2

Кодовый номер

Расчетная для типа самолета длина летного поля

Кодовая буква

Размах крыла

Расстояние между внешними колесами основного шасси*

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

1

Менее 800 м

А

До 15 м, но не включая 15 м

До 4,5 м, но не включая 4,5 м

2

От 800 до 1200 м, но не включая 1200 м

В

От 15 до 24 м, но не включая 24 м

От 4,5 до 6 м, но не включая 6 м

3

От 1200 м до 1800 м, но не включая 1800 м

С

От 24 до 36 м, но не включая 36 м

От 6 до 9 м, но не включая 9 м

4

1800 м и более

D

От 36 до 52 м, но не включая 52 м

От 9 до 14 м, но не включая 14 м



Е

От 52 до 65 м, но не включая 65 м

От 9 до 14 м, но не включая 14 м



F

От 65 до 80 м, но не включая 80 м

От 14 до 16 м, но не включая 16 м


      *Расстояние между внешними кромками основного шасси

  Приложение 2
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Определение располагаемых дистанций

      1. Располагаемые дистанции разбега, прерванного взлета на ВПП предусматривающем взлет от РД не примыкающих к концу ВПП должны определяться расстоянием в направлении взлета от наиболее удаленного от конца ВПП края РД до конца ВПП (РДР), конца ВПП или КПТ (без учета уширения на закруглении) как указано на рис. 1, если она предусмотрена (РДПВ), ВПП или СЗ, если она предусмотрена (РДВ).

      2. Если на ВПП не предусматривается концевая полоса торможения и/или свободная зона, а порог расположен в конце ВПП, то обычно четыре располагаемые дистанции должны быть равны длине ВПП, как указано на рис. 2,А.

      3. Если на ВПП предусматривается свободная зона, то РДВ будет включать свободную зону, как указано на рис. 2.Б.

      4. Если на ВПП предусматривается концевая полоса торможения (КПТ), то РДПВ будет включать КПТ, как указано на рис. 2,В.

      5. Если на ВПП имеется смещенный порог, то РПД уменьшается на величину смещения порога ВПП, как указано на рис. 2,Г. Смещенный порог ВПП влияет только на РПД для заходов на посадку, выполняемых в направлении данного порога ВПП. Все располагаемые дистанции для полетов в обратном направлении остаются неизменными.

      6. На рисунках 2Б,В и Г показаны ВПП со свободной зоной, КПТ или со смещенным порогом ВПП.

      7. Если имеется несколько указанных особенностей, необходимо изменить соответствующие располагаемые дистанции в указанном выше порядке (рис. 2 Д).

      Пример, со всеми указанными особенностями, приведен на рис. 2 Е.



      Рис. 1. Определение линии отсчета располагаемых взлетных дистанций от соединительных РД





  Приложение 3
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Временные препятствия на летном поле
1. Общие положения

      1. Временными препятствиями в настоящем приложении называются: находящиеся вблизи ВПП (РД) механизмы и материалы, используемые для работ, связанных с развитием или техническим содержанием аэродрома, временные траншеи, земляные валы и др., а также воздушные судна, потерявшие способность двигаться.

      2. До начала проведения каких-либо работ на летной полосе и вблизи РД эксплуатант аэродрома должен заблаговременно дать соответствующее предупреждение в документы аэронавигационной информации, а также, при необходимости, ввести ограничения и осуществить мероприятия по обеспечению безопасности полетов воздушных судов на аэродроме.

      3. Вдоль ВПП выделяются три зоны производства работ (рис. 1):



      Рис. 1. Зоны производства работ вблизи ВПП.

      Зона 1 находится в пределах 20 м от края ВПП, для аэродромов всех классов.

      Зона 2 находится в пределах от внешнего края зоны 1 до границы спланированной части ЛП.

      Зона 3 находится в пределах от границы спланированной части ЛП до границы ЛП.

Зона 1

      1. Работа в этой зоне может производиться в одно и то же время только на одной стороне ВПП. Площадь препятствия не должна превышать 9 м2, однако в качестве исключения допускается устройство узких канав площадью не более 28 кв. м. Любое препятствие должно быть ограничено по высоте с целью обеспечения запаса между ним и лопастями винта или гондолой двигателя с учетом типов воздушных судов, использующих этот аэродром. В любом случае высота препятствия над землей не должна превышать 1 м. Кучи земли или обломки, которые могут повредить воздушное судно или двигатели, должны быть удалены. Канавы и ямы должны быть, как можно скорее засыпаны с последующим уплотнением грунта.

      2. Во время использования ВПП никакое оборудование или транспортное средство не должно находиться в этой зоне.

      3. При нахождении в этой зоне воздушного судна, потерявшего способность двигаться, ВПП должна быть закрыта.

Зона 2

      1. В этой зоне проведение работ, при сухой ВПП и боковой составляющей ветра не более 5 м/сек, не ограничивается при условии, что земляные работы или протяженность вынутого грунта в направлении, параллельном ВПП, сводится к минимуму. Высота вынутого грунта не должна превышать 2 м над поверхностью земли.

      2. Все строительное оборудование, используемое в этой зоне, должно предусматриваться подвижным.

      3. Во время захода на посадку ВС с использованием инструментальной системы посадки ИЛС никакое оборудование или транспортное средство не должно находиться в этой зоне.

      4. При нахождении в этой зоне воздушного судна, потерявшего способность двигаться, ВПП должна быть закрыта.

      5. По возможности при производстве работ в зоне 2 следует стремиться к обеспечению требований к временным препятствиям, объявленным для 1 зоны, что особенно существенно при значительной интенсивности использования ВПП, большой продолжительности выполняемых работ и условиях хуже указанных в 3.1.

Зона 3

      1. Ограничений в отношении работы, выполняемой в данной зоне, нет. Однако работа и используемые при ее выполнении транспортные и строительные средства не должны вносить помех в работу радионавигационных средств.

      Примечание. Используемые для работы оборудование и механизмы, которые удалены с летных полос, располагаются с учетом определенных в приложении 5 поверхностей ограничения препятствий.

      2. В случае проведения работ в зонах, примыкающих к концам ВПП, эксплуатант аэродрома должен в максимально возможной степени использовать запасные ВПП, сокращение располагаемых дистанций и (или) смещение порога для того, чтобы препятствие не выступало за соответствующую поверхность захода на посадку и не являлось помехой в случае прерванного или продолженного взлета.

      3. До начала работ рекомендуется проведение совещания между эксплуатантом аэродрома и производителем работ для согласования порядка производства работ, в котором должны быть, как минимум, предусмотрены следующие вопросы:

      1) обеспечение контроля за строительными машинами для сведения к минимуму помех для полетов воздушных судов;

      2) разработка графика строительных работ для максимально возможного использования периодов наименьшего движения воздушных судов;

      3) удаление вынутого грунта, хранение строительных материалов и оборудования.

2. Временные препятствия вблизи РД

      1. При рассмотрении возможности производства работ вблизи РД эксплуатант аэродрома должен учитывать эксплуатируемые на аэродроме типы воздушных судов и наличие запасных наземных маршрутов руления, позволяющих избежать руления по РД, вблизи которой находится препятствие.

      Примечание. Расстояние между препятствием и осевой линией РД приведены в пункте 41 НГЭА РК Во всех случаях рекомендуется предупреждать пилота по радиосвязи о приближении к опасной зоне.

      2. Должны предусматриваться маркировка и светоограждение временных препятствий вблизи РД.

  Приложение 4
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Индекс самолета в зависимости от размаха крыла и колеи шин

Индекс самолета

Размах крыла, м

Колея шасси по внешним авиашинам ·, м

1

2

3

1

До 24

До 4

2

От 24 до 32

От 4 до 6

3

От 24 до 32

От 6 до 9

4

От 32 до 42

От 9 до 10,5

5

От 32 до 42

От 10,5 до 12,5

6

От 42 до 65

От 10,5 до 14

7

От 65 до 80

От 14 до 16

      · Расстояние между внешними кромками колес основного шасси

      Примечание. Если индексы самолета по размаху крыла и колее шасси различны, то принимается больший из индексов.

  Приложение 5
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Расстояние между осевыми линиями параллельных РД
(по индексу самолета)

Индекс самолета

Расстояние между осевыми линиями параллельных РД, м, для индексов самолетов


1

2, 3

4, 5

6

7

1

38

42,5

51

63

70,5 (68)

2, 3

42,5

47

55,5

67,5

75 (72,5)

4, 5

51

55,5

61

73

80,5 (78)

6

63

67,5

73

85

92,5 (90)

7

70,5 (68)

75 (72,5)

80,5 (78)

92,5 (90)

100 (97,5)

      Примечание. Значения в скобках даны для самолетов индекса 7 с размахом крыла от 65 до 75 м и колеей шасси по внешним авиашинам до 10,5 м.

  Приложение 6
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Метод ACN-PCN представления данных о прочности
искусственных покрытий

      1. Для определения PCN (ACN) искусственное покрытие классифицируется как эквивалент жесткой или нежесткой конструкции.

      2. Информация о типе покрытия для определения ACN-PCN, категория прочности основания, категория максимально допустимого давления в пневматике и метод оценки представляются с помощью следующих кодов:

      1) тип покрытия для определения ACN-PCN:


Код

Жесткие покрытия

R

Нежесткие покрытия

F

      Примечание. Если имеющаяся конструкция является смешанной или нестандартной, включить соответствующее примечание (см. пример 2 ниже).

      2) категория прочности основания:


Код

Высокая прочность: характеризуется К = 150 МН/м3 со всеми значениями К более 120 МН/м3 для жестких покрытий и CBR = 15 (калифорнийский показатель несущей способности фунта), со всеми значениями CBR более 13 для нежестких покрытий (модуль упругости грунтового основания Е св. 130 мПа)

А

Средняя прочность: характеризуется К = 80 МН/м3 при изменении К от 60 до 120 м3 для жестких покрытий и CBR = 10, при изменении CBR от 8 до 13 для нежестких покрытий (модуль упругости грунтового основания Е св. 60 до 130 мПа)

В

Низкая прочность: характеризуется К = 40 МН/м3 при изменении К от 25 до 60 МН/м3 для жестких покрытий и CBR = 6, при изменении CBR от 4 до 8 для нежестких покрытий (модуль упругости грунтового основания Е св. 40 до 60 мПа)

С

Очень низкая прочность: характеризуется К = 20 МН/м3 и всеми значениями К менее 25 МН/м3 для жестких покрытий и CBR = 3, при всех значениях CBR менее 4 для нежестких покрытий (модуль упругости грунтового основания Е 40 и менее мПа)

D


      3) категория максимально допустимого давления в пневматике


Код

Высокое - давление не ограничено

W

Среднее - давление не более 1,50 МПа

X

Низкое - давление не более 1,00 МПа

У

Очень низкое - давление не более 0,50 МПа

Z

:



      4) метод оценки


Код

Техническая оценка: представляет собой специальное исследование характеристик покрытия и применение технологии исследования поведения покрытия.

Т

Используя опыт эксплуатации воздушных судов: когда известно, что данное покрытие при регулярном использовании удовлетворительно выдерживает воздушные суда определенного типа и определенной массы.

U


      Примечание. Следующие примеры показывают порядок представления данных о прочности покрытия по методу ACN-PCN.

      Пример 1. Если методом технической оценки определено, что несущая способность жесткого покрытия с грунтовым основанием средней прочности составляет PCN 80 и нет ограничений давления в пневматике, то представляемая информация имеет вид:

      PCN 80/R/B/W/T.

      Пример 2. Если из опыта эксплуатации воздушных судов определено, что несущая способность смешанного покрытия, которое имеет основание высокой прочности и ведет себя как нежесткое покрытие, составляет PCN 50, а максимально допустимое давление в пневматике равно 1,00 МПа, то представляемая информация имеет вид:

      PCN 50/F/A/Y/U.

      Примечание. Смешанная конструкция.

      Пример 3. Если техническая оценка показывает, что несущая способность нежесткого покрытия с основанием средней прочности составляет PCN 40, а максимально допустимое давление в пневматике равно 0,80 МПа, то представляемая информация имеет вид:

      PCN 40/F/B/Y/T

Эксплуатация с перегрузкой и ограничения

      1. Слишком большие нагрузки или значительно повышенная степень использования или обе эти причины могут привести к перегрузке покрытий. Нагрузки, которые больше установленной (расчетной или оценочной), сокращают расчетный срок службы, в то время как меньшие нагрузки продлевают срок службы покрытий. При необходимости допускается перегрузка, которая обуславливает только ограниченное сокращение предполагаемого срока службы покрытия и сравнительно небольшое ускорение его износа.

      2. В случае невыполнения условия равенства значений классификационных чисел ACN и PCN возможно ограничение массы ВС, значение ACN которого превышает допустимое. Путем линейной интерполяции значений ACN между массой пустого воздушного судна и максимальной взлетной массой, приравнивая значение PCN к значению ACN при одной категории прочности основания, определяются максимально допустимая масса эксплуатируемого воздушного судна.

      Пример:



      mдоп - максимально допустимая масса эксплуатируемого воздушного судна;

      m1 - максимальная взлетная масса воздушного судна;

      m2 - масса пустого воздушного судна;

      ACN1 - классификационное число воздушного судна, соответствующее максимальной взлетной массе;

      ACN2 - классификационное число, соответствующее массе пустого воздушного судна;

      PCN - классификационное число искусственного покрытия.

      3. Ограничения по интенсивности движения воздушных судов определяются специалистами в области эксплуатационной оценки прочности аэродромных покрытий по результатам обследования (испытаний) покрытий и анализа интенсивности и состава движения ВС за прошедший срок службы покрытий. На жестких покрытиях ограничения назначаются по соотношению PCN/ACN в соответствии с рисунком. 1. Для нежестких покрытий вводятся ограничения в суточной интенсивности движения, для этого выполняется расчет покрытий, с учетом их эксплуатационно-технического состояния на нагрузку от ВС у которых ACN > PCN.

      Примечание. Для жестких аэродромных покрытий интенсивность определяется как среднесуточное за год количество самолето-вылетов в сутки.



      Рис. 1. График для назначения режима ограниченной летной эксплуатации

      по условию прочности покрытия жесткого типа

      4. Если выполнить обследование покрытий нет возможности, то ограничения по интенсивности движения вводятся по соотношению PCN/ACN.

      На жестких покрытиях для ВС, имеющих соотношение 1 > PCN/ACN ? 0,85 среднегодовую суточную интенсивность рекомендуется ограничить десятью самолето-вылетами в сутки; при 0,85 > PCN/ACN ? 0,8 - двумя самолето-вылетами в сутки; при 0,8 > PCN/ACN ? 0,75 - одним самолето-вылетом в сутки.

      На нежестких покрытиях для ВС, имеющих соотношение 1 > PCN/ACN ? 0,8 суммарную интенсивность рекомендуется ограничить двадцатью самолето-вылетами в сутки; при 0,8 > PCN/ACN ? 0,7 - пятью самолето-вылетами в сутки.

      Разовые (аварийные) посадки ВС допускается выполнять при PCN/ACN > 0,5.

  Приложение 7
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Поверхности ограничения препятствий

      1.Внешняя горизонтальная поверхность.

      Примечание. Инструктивный материал в отношении применения и характеристик внешней горизонтальной поверхности приведен в МОС РК и в части 6 "Руководство по аэропортовым службам"(Doc 9137- AN/898).

      2.Коническая поверхность наклонная поверхность, простирающаяся вверх и в стороны от внешней границы внутренней горизонтальной поверхности (рисунок 1, 2). Коническая поверхность имеет:

      нижнюю границу, совпадающую с внешней границей внутренней горизонтальной поверхности;

      верхнюю границу, представляющую собой линию пересечения конической поверхности с внешней горизонтальной поверхностью.

      Наклон конической поверхности измеряется в вертикальной плоскости, перпендикулярной к внешней границе внутренней горизонтальной поверхности.



      Рис. 1. Поверхности ограничения препятствий:

      1 - коническая поверхность; 2 - внутренняя горизонтальная поверхность;

      3 - поверхность захода на посадку; 4 - поверхность взлета;

      5 - ВПП; 6 - переходная поверхность.



      Рис. 2. Пример взаимного расположения поверхностей ограничения препятствий для аэродрома с одной ВПП класса А, Б, В или Г (или кодовый номер 4,3)

      Внутренняя горизонтальная поверхность - поверхность овальной формы, расположенная в горизонтальной плоскости над аэродромом и прилегающей к нему территорией на заданной высоте относительно высоты аэродрома.

      Внешней границей этой поверхности является линия, образуемая касательными и дугами окружностей установленного радиуса (рисунок 3).



      Рис. 3. Внутренняя горизонтальная поверхность:

      а) - для аэродрома с одной ВПП;

      б)- для аэродрома с двумя ВПП

      Поверхность захода на посадку - наклонная плоскость или сочетание плоскостей, расположенных перед порогом ВПП (рисунок 1,2).

      Поверхность захода на посадку имеет:

      нижнюю границу установленной длины, расположенную перпендикулярно и симметрично осевой линии ВПП и горизонтально на заданном расстоянии перед порогом ВПП;

      две боковые границы, начинающиеся от концов внутренней границы и равномерно расходящиеся под установленным углом к продолжению осевой линии ВПП;

      верхнюю границу, параллельную нижней границе.

      Применительно к ВПП, на которых обеспечиваются заходы на посадку с боковым или угловым смещением или криволинейные заходы на посадку, боковые границы поверхности захода на посадку равномерно расходятся под установленным углом относительно установленной линии пути захода на посадку.

      Высота нижней границы поверхности захода на посадку соответствует высоте средней точки порога ВПП.

      Наклон поверхности захода на посадку измеряется в вертикальной плоскости, содержащей осевую линию ВПП. А в случае упомянутых выше смещенных или криволинейных заходов на посадку - содержащей установленную линии пути захода на посадку.

      Переходная поверхность - наклонная комбинированная поверхность, расположенная вдоль боковой границы поверхности захода на посадку и ЛП и простирающаяся вверх и в стороны до внутренней горизонтальной поверхности (рисунок 1,2).

      Переходная поверхность является контрольной поверхностью ограничения естественных и тех искусственных препятствий, функциональное назначение которых не требует их размещения вблизи ВПП (здания и сооружения аэропорта, воздушные суда на местах стоянки, осветительные мачты и т.п.).

      Наклон переходной поверхности измеряется в вертикальной плоскости, перпендикулярной оси ВПП или ее продолжению.

      Переходная поверхность имеет:

      нижнюю границу, начинающуюся у пересечения боковой границы поверхности захода на посадку с внутренней горизонтальной поверхностью и продолжающуюся вниз вдоль боковой границы поверхности захода на посадку и далее вдоль летной полосы параллельно осевой линии ВПП на расстоянии, равном половине длины нижней границы поверхности захода на посадку;

      верхнюю границу, расположенную в плоскости внутренней горизонтальной поверхности.

      Высота нижней границы поверхности является в общем случае переменной величиной. Высота точки на этой границе равна:

      вдоль боковой границы поверхности захода на посадку - превышению поверхности захода на посадку в этой точке;

      вдоль летной полосы - превышению ближайшей точки осевой линии ВПП или ее продолжения.

      Примечание. Часть переходной поверхности, расположенная вдоль летной полосы, является криволинейной при криволинейном профиле ВПП или представляет собой плоскость при прямолинейном профиле ВПП. Линия пересечения переходной поверхности с внутренней горизонтальной поверхностью будет также криволинейной или прямолинейной в зависимости от профиля ВПП.

      Внутренняя поверхность захода на посадку наклонная поверхность, расположенная перед порогом ВПП (рисунок 4).

      Внутренняя поверхность захода на посадку имеет:

      нижнюю границу, совпадающую с нижней границей поверхности захода на посадку, но имеющую меньшую длину;

      две боковые границы, начинающиеся у концов нижней границы;

      верхнюю границу, параллельную нижней границе.



      Рисунок 4. Поверхности ограничения препятствий

      1 - внутренняя поверхность захода на посадку; 2 - внутренняя переходная поверхность; 3 - поверхность прерванной посадки; 4 - ВПП

      7. Внутренняя переходная поверхность - поверхность, аналогичная переходной поверхности, но расположенная ближе к ВПП (рисунок 4).

      Внутренняя переходная поверхность является контрольной поверхностью ограничения тех препятствий, которые должны располагаться вблизи ВПП (навигационные средства, метеоприборы, СДП, воздушные суда на РД и другие транспортные средства, движущиеся по установленным маршрутам). Наклон внутренней переходной поверхности измеряется в вертикальной плоскости, проходящей перпендикулярно осевой линии ВПП или ее продолжению.

      Внутренняя переходная поверхность имеет:

      1) нижнюю границу, начинающуюся от конца верхней границы внутренней поверхности захода на посадку и простирающуюся вдоль боковой границы этой поверхности и далее вдоль летной полосы параллельно осевой линии ВПП, а затем по боковой границе поверхности прерванной посадки до конца верхней границы этой поверхности;

      2) верхнюю границу, расположенную на высоте 60 м относительно высоты аэродрома.

      Высота нижней границы внутренней переходной поверхности является в общем случае переменной величиной и равна:

      1) вдоль боковой границы внутренней поверхности захода на посадку и поверхности прерванной посадки - превышению соответствующей поверхности в рассматриваемой точке;

      2) вдоль летной полосы - превышению ближайшей точки на осевой линии ВПП.

      Примечание. Часть внутренней переходной поверхности, расположенной вдоль летной полосы, является криволинейной при криволинейном профиле ВПП или плоскостью при прямолинейном профиле ВПП. Верхняя граница внутренней переходной поверхности также является криволинейной или прямолинейной, в зависимости от профиля ВПП.

      8. Поверхность прерванной посадки - наклонная поверхность, расположенная за порогом ВПП и проходящая между внутренними переходными поверхностями (рисунок 4).

      Поверхность прерванной посадки имеет:

      1) нижнюю границу, проходящую перпендикулярно к осевой линии ВПП на заданном расстоянии за порогом ВПП;

      2) две боковые границы, начинающиеся у концов нижней границы и равномерно расходящиеся под заданным углом от вертикальной плоскости, содержащей осевую линию ВПП;

      3) верхнюю границу, параллельную нижней границе и расположенную на высоте 60 м относительно высоты аэродрома.

      Высота нижней границы равняется превышению осевой линии ВПП в месте расположения нижней границы.

      Наклон поверхности прерванной посадки измеряется в вертикальной плоскости, содержащей осевую линию ВПП.

      9. Поверхность взлета - наклонная поверхность, расположенная за пределами летной полосы или свободной зоны (при ее наличии) (рисунок 1).

      Поверхность взлета имеет:

      1) нижнюю границу установленной длины, расположенную горизонтально в конце летной полосы или свободной зоны (если последняя имеется), перпендикулярно и симметрично осевой линии ВПП;

      2) две боковые границы, начинающиеся у концов нижней границы и равномерно расходящиеся под установленным углом от линии пути ВС при взлете:

      3) до ширины 2000 м и затем продолжающиеся параллельно до верхней границы для ВПП классов А, Б, В, Г (или кодовый номер 4,3);

      4) до верхней границы установленной длины для ВПП классов Д и Е;

      5) верхнюю границу, проходящую горизонтально и перпендикулярно указанной линии пути при взлете.

      При прямолинейной линии пути расхождение боковых границ и конечная ширина поверхности отсчитывается от продолжения осевой линии ВПП, а при криволинейной - от установленной в плане линии пути набора высоты после взлета.

      Высота нижней границы поверхности взлета равна высоте наивысшей точке местности на продолжении осевой линии ВПП в пределах от конца ВПП до конца летной полосы или свободной зоны (в зависимости от того, что дальше от ВПП).

      При прямолинейной поверхности взлета наклон поверхности взлета измеряется в вертикальной плоскости, содержащей осевую линию ВПП.

      При криволинейной поверхности взлета наклон поверхности взлета измеряется в вертикальной поверхности, содержащей установленную линию пути ВС при взлете.

Размеры, уклоны и относительные высоты поверхностей
ограничения препятствий для захода на посадку

      Таблица 1

Поверхности и их параметры

Необорудованные ВПП

ВПП захода на посадку по приборам

ВПП точного захода на I, II, III категории

А-Г

Д

Е

А-Г

Д-Е

А-Г

Д-Е

КОНИЧЕСКАЯ

Наклон, %

5

5

5

5

5

5

5

Высота (относительно внутренней горизонтальной поверхности), м

100

50

50

100

50

100

50

ВНУТРЕННЯЯ ГОРИЗОНТАЛЬНАЯ

Радиус (r), м

4000

2500

2500

4000

3500

4000

3500

Высота (относительно высоты аэродрома), м

50

50

50

50

50

50

50

ЗАХОДА НА ПОСАДКУ

Длина нижней границы,м

160(1)

108

80

300

150

300

150

Расстояние от порога, м

60

60

30

60

60

60

60

Расхождение в каждую сторону, %

10

10

10

15

15

15

15

Первый сектор:








- длина, м

3000

2500

1600

3000

2500

3000

3000

- наклон, %

2,5

3,33

3,33

2

2,5

2

2,5

Второй сектор:








- длина, м

-

-

-

3600(2)

-

3600(2)

12000

- наклон, %

-

-

-

2,5

-

2,5

3,0

Горизонтальный сектор








- длина, м

-

-

-

8400(2)

-

8400(2)

-

Общая длина

-

-

-

15000

-

15000

15000

ВНУТРЕННЯЯ ЗАХОДА НА ПОСАДКУ

Длина нижней границы, м

-

-

-

-

-

120(3)

90

Расстояние от порога, м

-

-

-

-

-

60

60

Расхождение в каждую сторону, %

-

-

-

-

-

0

0

Наклон, %

-

-

-

-

-

2

2,5

Длина, м

-

-

-

-

-

900

900

ПЕРЕХОДНАЯ








Наклон, %

14,3

20

20

14,3

20

14,3

20

ВНУТРЕННЯЯ ПЕРЕХОДНАЯ

Наклон, %

-

-

-

-

-

33,3

40

ПРЕРВАННОЙ ПОСАДКИ

Длина нижней границы, м

-


-

-

-

120(3)

90

Расстояние от порога, м

-

-

-

-

-

1800(4)

1800(4)

Расхождение в каждую сторону, %

-

-

-

-

-

10

10

Наклон, %

-

-




3,33

4


      (1) 140 м для ВПП класса В и 130 м - класса Г.

      (2) Эта длина может изменяться в зависимости от высоты горизонтального сектора.

      (3) 156 м для ВПП, предназначенных для приема ВС с размахом крыла 65 м и более, но менее 80 м (140 м для ВПП класса Б, предназначенных для приема ВС с размахом крыла от 65 м до 75 м и колеей по внешним авиашинам до 10,5 м).

      (4) Или расстояние от порога ВПП до конца ВПП, в зависимости от того, что меньше.

Размеры и наклоны поверхности взлета

      Таблица 2

Параметр поверхности взлета

Класс ВПП

А, Б, В, Г (кодовый номер 4,3)

Д

Е

Длина нижней границы, м

180

80

60

Расхождение в каждую сторону, %

12,5

12,5

12,5

Длина, м

15000

7000

7000

Длина верхней границы, м

2000

1830

1810

Наклон, %

1,6

3,33

3,33


      * Если фактически ни один из объектов не достигает поверхности взлета с наклоном 3,33%, то высота новых объектов ограничивается из условия сохранения существующего наклона поверхности взлета, определенного фактически существующими препятствиями, причем этот наклон не должен быть менее 1,6%

  Приложение 8
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Оборудование ВПП светосигнальным оборудованием

ВПП (направление)

Система светосигнального оборудования

ВПП захода на посадку по приборам

ОМИ или выше

ВПП точного захода на посадку I категории

ОВИ-I или выше

ВПП точного захода на посадку II категории

ОВИ-II или выше

ВПП точного захода на посадку III категории

ОВИ-III

  Приложение 9
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Углы установки огней
в системах ОМИ, ОВИ-I, ОВИ-II И ОВИ-III

      1. Углы установки огней в системах ОМИ, ОВИ-I, ОВИ-II и ОВИ-III приведены в таблицах 1-3.

Углы установки огней в системах ОМИ

      Таблица 1

№ п/п

Наименование огней

Углы установки огней в вертикальной плоскости*, град.

Сходимость град.

1

Огни приближения центрального ряда и светового горизонта на расстоянии от порога ВПП:




0-300 м

4,0

0


301 м - 600 м

6,0

0


601 м и более

8,0

0



0

2

Огни светового горизонта

4,0

0

3

Огни ВПП

3,0

3,0

Углы установки огней в системах ОВИ-I

      Таблица 2

№ п/п

Наименование огней

Углы установки огней в вертикальной плоскости, град.

Сходимость*, град.

1

Огни приближения центрального ряда и световых горизонтов на расстоянии от порога ВПП:



0 - 300 м;

4,5

0

301 м - 450 м;

5,0

0

451 м - 600 м;

5,5

0

601 м и более

6,0

0

2

Входные огни ВПП и фланговые входные огни

3,5

0

3

Боковые огни ВПП

3,0

3,5

4

Огни знака приземления

3,0

3,5

5

Ограничительные огни ВПП

3,0

0

6

Осевые огни ВПП

3,5

0

Углы установки огней в системах ОВИ-II и ОВИ-III

      Таблица 3

№ п/п

Наименование огней

Углы установки огней в вертикальной плоскости, град.

Сходимость*, град.

1

Огни приближения центрального ряда и световых горизонтов на расстоянии от порога ВПП:



0 - 315 м

5,5

0

316 м - 475м

6,0

0

476 м - 640 м

7,0

0

641 м и более

8,0

0

2

Огни приближения бокового ряда на расстоянии от порога ВПП:



0 - 115 м

5,5

2,0

116 м - 215 м

6,0

2,0

216 м и далее

6,5

2,0

3

Боковые огни ВПП при ширине ВПП:



до 60 м

3,5

3,5

60 м и более

3,5

4,5

4

Входные огни ВПП

5,5

3,5

5

Фланговые входные огни

5,5

2,0

6

Ограничительные огни ВПП

2,5

0

7

Осевые огни ВПП

4,5

0

8

Огни зоны приземления

5,5

4,0

  Приложение 10
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Регулирование яркости огней системы ОМИ

      Таблица 1

МДВ км (время суток)

Ступени яркости РЯ

Более 6 ночь

3

6-4 ночь

4

Менее 4 ночь или менее 2 день

5

Регулирование яркости огней систем ОВИ

      Таблица 2

МДВ (время суток)

Номер кнопки

Огни приближения и СГ боковые огни прибл.

Входные огни

Огни ВПП

Огни зоны приземления

Осевые огни ВПП

Глиссадные огни

Огни РД и знаки

Импульсные огни

Более 6 ночь

1

1

1

1

1

3

3

3


6-4 ночь

2

1

1

1

1

3

3

3


4-2 ночь

3

2

2

2

1

4

4

4


2-1 ночь

4

3

3

3

2

4

4

4


Менее 1 ночь (2-1)

5

4

4

4

3 (4)

5

5

5


Менее 1 день

6

5

5

5

5

5

5

5

мах

  Приложение 11
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Аэродромные знаки

      Примечание. Состав знаков, содержащих обязательные для исполнения инструкции, и указательных знаков и их примеры приведены на рисунках 1,2 соответственно, а примеры расположения знаков - на рисунках 3, 4, 5.

      Знаки, содержащие обязательные для исполнения инструкции

      1. Знаки, содержащие обязательные для исполнения инструкции, предусматриваются для обозначения места, дальше которого не разрешается движение рулящего воздушного судна или транспортного средства, если нет иного указания от диспетчерского пункта.

      2. Знаки, содержащие обязательные для исполнения инструкции, включают знаки обозначения ВПП, знаки места ожидания I, II, III категории, знаки места ожидания у ВПП и знаки "Въезд запрещен". Знаки магнитных курсов и "Стоп" могут быть на аэродромах до реконструкции рулежного оборудования.



      Рис. 1. Состав и примеры знаков, содержащих обязательные для исполнения Инструкции



      Рис. 2. Примеры указательных знаков

Указательные знаки

      3. Указательные знаки устанавливаются в случае, когда имеется необходимость указать знаком местоположение или предоставить информацию о маршруте движения (направлении или месте назначения).

      4. Указательные знаки включают знаки местоположения, направления движения, схода с ВПП, знак взлета с места пересечения, места назначения, а также знаки РД и знаки МС, применяемые для грунтовых РД и МС. До реконструкции рулежного оборудования на аэродромах могут быть знаки дополнительной информации (белые символы на синем фоне) и знаки обозначения РД.

      5. Надпись на знаках направления движения и схода с ВПП должна состоять из условного обозначения РД, на которую выходит ВС, и стрелки, указывающей направление движения.

      6. Надпись на знаке взлета с места пересечения должна указывать располагаемую дистанцию разбега.



      Рис.3. Примеры расположения знаков у маркировки мест ожидания у ВПП типа А и Б

      7. Стрелка в знаках направления движения и места назначения должна находиться в левой части знака, если необходимо выполнить левый поворот или продолжить движение по прямой, и в правой части знака, если необходимо выполнить правый поворот.

      8. Надпись на знаке местоположения состоит из обозначения местоположения РД, ВПП или другого искусственного покрытия, на котором находится или на которое выходит воздушное судно, и не содержит стрелок.

      9. Символ на знаке освобожденной ВПП отображает маркировку места ожидания у ВПП типа А (рисунок 2).



      Рис. 4. Пример расположения аэродромных знаков.

      Примечание. На действующих аэродромах до их реконструкции обозначение РД на указательных знаках может быть в цифровой форме.



Вариант 1

      (для действующих ВПП до реконструкции)



Вариант 2

      Рис. 5. Пример знаков обозначения ВПП в случае параллельных ВПП



      Рис. 6. Знак МС



      Рис. 7. Знак РД

  Приложение 12
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Расстояние принимается в соответствии с пунктом 41



      Рис. Схема маркировки аэродрома:

      I - взлетно-посадочная полоса с искусственным покрытием; II - рулежные дорожки; III - перрон.

      1 - порог ВПП; 2 - цифровой знак ПМПУ; 3 - ось ВПП; 4 - зона фиксированного расстояния; 5 - зона приземления; 6 - край ВПП; - маркировка места ожидания у ВПП типа А; - маркировка места ожидания у ВПП типа Б; 8 - оси РД; 9 - участок сопряжения РД с ВПП; 10 - пути руления ВС по прямой и кривой; 11 - зона остановки ВС; 12 - цифра стоянки; 13 - контур зоны обслуживания; 14 - пути движения спецавтотранспорта; 15 - знак для остановки спецавтотранспорта; 16 - промежуточное место ожидания.

      Примечания. Числитель дробей, отмеченных звездочками, обозначает размеры маркировочных знаков аэродромов классов А,Б,В(или кодовое номер 4), знаменатель - размеры маркировочных знаков аэродромов классов Г, Д. Размеры даны в метрах.

  Приложение 13
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Схема маркировки:

      А - маркировка параллельных ИВПП; Б - маркировка смещенного порога.

      Примечание. Размеры даны в метрах.

  Приложение 14
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Таблица

Параметры

Элементы маркировки ИВПП

Порог

Осеки линия

Зона приземления

Зона фиксированного расстояния

Край ИВПП точного захода на посадку I, II, III категорий

Класс ИВПП/кодовый номер

А-Д/4,3,2

Е

А-В/4

Г, Д/3,2

Б

А, Б/4

В/4

Г/3

Д/2

А,Б/4

В/4

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

Расстояние от края ИВПП, м

3,0

3,0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

1,0

Расстояние от конца ИВПП, м не менее

6,0

6,0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

Размеры полос, м:

длина не менее

30,0

12,0

30,0

30,0

12,0

22,5

22,5

22,5

18,0

50,0

50,0

В зависимости от длины ИВПП

ширина

1,8-2,0

1,8-2,0

0,5

0,3

0,3

3,0

3,0

3,0

3,0

8,0

8,0

0,9

Расстояние от начала маркировки порога, м

-

-

63,0 (78,0)

63,0 (78,0)

45,0

150,0

150,0

150,0

150,0

300,0

300,0

33

Количество полос, шт

В зависимости от ширины ИВПП

В зависимости от длины ИВПП

12

8

6

4

2

2

2

Расстояние между внутренними сторонами полос, ближайшими к оси ИВПП, м

3,6-4,0

3,6-4,0

-

-

-

18,0-22,5

18,0-22,5

18,0-22,5

18,0-22,5

18,0-22,5

18,0-22,5

В зависимости от ширины ИВПП

Расстояние между полосами, м

1,8

1,8

30,0

30,0

12,0

150,0

150,0

150,0

150,0

-

-

-


      Примечания : 1. На ИВПП точного захода на посадку II, III категорий осевая линия должна иметь ширину 0,9 м.

      2. Маркировка осевой линии ИВПП должна располагаться вдоль продольной оси ИВПП.

      3. Значения параметров в скобках используются при маркировке параллельных ИВПП.

      4. Количество полос зоны приземления дано с учетом маркировочных знаков фиксированного расстояния для одного курса посадки.

      5. Маркировочные знаки ИВПП: осевой линии, зоны приземления, зоны фиксированного расстояния, края ИВПП и ПМПУ располагаются от начала маркировки пирога.

  Приложение 15
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Маркировка мест ожидания у впп и промежуточных мест ожидания

      1. На РД (маршрутах руления), примыкающих к ВПП, оборудованным РМС, могут наноситься два типа маркировки мест ожидания: маркировка типа А и типа Б. Маркировка типа Б (дополнительная, более удаленная от ВПП) наносится только в том случае, если имеется необходимость маркировки двух мест ожидания перед ВПП.

      Примечание. Необходимость в дополнительной маркировке мест ожидания у ВПП определяется авиапредприятием, исходя из экономической эффективности или других обстоятельств. Как правило, такая необходимость возникает при значительной интенсивности полетов на ВПП и определенном расположении ГРМ, например, между ИВПП и РД. В этом случае, за счет дополнительной маркировки, можно значительно сократить время выруливания на ВПП.

      2. Маркировка промежуточных мест ожидания наносится на РД в местах пересечения, где возможно одновременное появление ВС и транспортных средств и имеется необходимость их остановки на безопасном расстоянии, принимаемом для пересекаемой РД по пункту 41 соответственно максимальному индексу самолета, эксплуатируемому на данной РД. Маркировка промежуточных мест ожидания наносится в соответствии с рисунком приложения 12 к настоящим НГЭА ГА РК.

  Приложение 16
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. 1. Схема маркировки места пересечения РД

      Примечание. Размеры даны в метрах.



      Рис. 2. Схема маркировки края РД

  Приложение 17
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема маркировки перрона



      1 - оси руления ВС;

      2 - номер стоянки;

      3 - Т-образный знак места остановки ВС на стоянке;

      4 - контур зоны обслуживания ВС (линия безопасного расстояния);

      5 - знак остановки спецмашин;

      6 - пути движения спецмашин;

      7 - разделительная ось пути движения спецмашин;

      8 - знак разрешения на въезд и выезд спецмашин;

      9 - знак разрешения только на выезд спецмашин;

      10 - знак разрешения только на въезд спецмашин.

      Примечание. Размеры даны в метрах.

  Приложение 18
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Наличие маркировочных знаков на ВПП классов
А, Б, В, Г, Д и Е

Наименование маркировочных знаков

Класс ВПП/кодовый номер

А, Б, В, Г, Д/4,3,2

Е

Посадочный "Т"

+

+

Угловой

+


Осевой

+


      Примечание. Знак "+" обозначает обязательное наличие оборудования, знак "-" применяется для определения минимального состава оборудования не является запрещающим.

  Приложение 19
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема оборудования маркировочными знаками ГВПП класса А, Б, В, Г, Д



      1 - маркировка посадочного "Т"; 2 - угловой маркировочный знак; 3 - осевой маркировочный знак

  Приложение 20
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Схема оборудования маркировочными знаками ГВПП класса Е:

      1 - маркировка посадочного "Т"

  Приложение 21
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Маркировка ВПП и РД закрытых для движения



  Приложение 22
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Маркировка объектов


      Примеры маркировки объектов

  Приложение 23
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Минимальная высота обозначений знаков для ВПП
классов А, Б, В, Г, Д и Е (кодовые номера 4,3,2)

      Таблица

Класс ВПП

Минимальная высота условных обозначений (Н), мм

Знак, содержащий обязательные для исполнения инструкции

Указательный знак

Знак схода с ВПП

Другие знаки

А, Б, В, Г (кодовый номер 4,3)

400

400

300

Д, Е

300

300

200


      Примечание. В тех местах, где знак местоположения устанавливается совместно со знаком обозначения ВПП, размер условных обозначений соответствует размеру, установленному для знаков, содержащих обязательные для исполнения инструкции.

  Приложение 24
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Маркировка объектов в зависимости от размеров сооружений

      Таблица

Размеры сооружения, м

Ширина полосы в долях от наибольшего размера

1

2

100-210

1/7

210-270

1/9

270-330

1/11

330-390

1/13

390-450

1/15

450-510

1/17

510-570

1/19

570-630

1/21

  Приложение 25
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Маркировка аэродромного пункта проверки VOR



      Примечание. Направляющая линия необходима лишь в случаях, когда воздушное судно должно устанавливаться в определенном направлении.

  Приложение 26
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Состав систем ОМИ, ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III

Наименование

ОМИ

ОВИ-I

ОВИ-II

ОВИ-III

Подсистема огней приближения

+1

+

+

+

Боковые (посадочные) огни ВПП

+

+

+

+

Входные огни ВПП

+

+

+

+

Фланговые входные огни

+

-

-

-

Ограничительные огни ВПП

+

+

+

+

Осевые огни ВПП

-

+2

+

+

Огни зоны приземления

-

-

+

+

Система визуальной индикации глиссады

+

+

+

+

Огни площадки разворота на ВПП

+

+

+

+

Боковые огни РД

+

+

+

+

Осевые огни РД

-

-

-

+

Огни линии "стоп"

-

-

+

+

Огни промежуточных мест ожидания

-

-

-

+

Аэродромные знаки

+

+

+

+

      Подсистема огней приближения предусматривается там, где это практически осуществимо

      Осевые огни ВПП предусматриваются на ВПП шириной более 60 м в системах ОВИ-I.

      Примечание. Знак "+" обозначает обязательное наличие оборудование, знак "-" не является запрещающим и применяется для определения минимального состава оборудования.

  Приложение 27
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Расположение огней приближения

      Огни приближения располагаются, по возможности, в горизонтальной плоскости. Если это невозможно, то градиенты наклона плоскости (ей) расположения огней должны быть как можно меньше и изменяться как можно реже. При этом, на любом участке, включая КПТ или СЗ, восходящий в направлении от ВПП градиент наклона центрального ряда огней должен быть не более 1/66, а нисходящий - не более 1/40.

      Для огней световых горизонтов градиент наклона должен быть не более 1/80.

  Приложение 28
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Условные обозначения:


- огонь приближения и светового горизонта, белый

      Примечание. Размеры даны в метрах.

      Рис. Схемы расположения огней приближения системы ОМИ.

  Приложение 29
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема расположения входных и ограничительных огней вдоль ВПП


      Условные обозначения:



-

входной-ограничительный огонь ВПП, зеленый-красный



-

глиссадный огонь PAPI (APAPI)



-

огонь площадки разворота на ВПП, зеленый



-

боковой огонь ВПП на последних 600 м, желтый - белый



-

боковой огонь ВПП, белый



-

боковой огонь ВПП углубленный, желтый - белый


      Примечание. Размеры даны в метрах.

  Приложение 30
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема расположения огней системы ОМИ при смещенном пороге ВПП



      Условные обозначения:



-

огонь приближения, белый;



-

огонь светового горизонта, белый с половинной заглушкой;



-

фланговый входной огонь, явленный с половинной заглушкой;



-

боковой огонь ВПП, белый;



-

боковой огонь ВПП, белый - желтый;



-

боковой огонь ВПП, красный - желтый;



-

ограничительный огонь ВПП, красный с половинной заглушкой;



-

боковой огонь ВПП, желтый с половинной заглушкой;



-

боковой и ограничительный огонь ВПП, красный.


      Примечание. Размеры даны в метрах.

  Приложение 31
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема расположения огней приближения системы ОВИ-I

      (по центральному ряду)



      Условные обозначения:


- огонь приближения и светового горизонта прожекторный, белый (кольцо 1)

- огонь приближения и светового горизонта прожекторный, белый (кольцо 2)

Примечание. Размеры даны в метрах.

  Приложение 32
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема расположения огней приближения систем ОВИ-II и ОВИ-III

      (по центральному ряду)



      Условные обозначения:



-

боковой огонь ВПП, белый;



-

боковой огонь ВПП на последних 600 м, желтый - белый



-

огонь приближения и световых горизонтов прожекторный, белый



-

боковой огонь приближения прожекторный, красный



-

огни зоны приземления углубленные, белые



-

огни приближения импульсные, белые

  Приложение 33
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема расположения огней ВПП системы ОВИ-I при смещенном пороге ВПП



      Условные обозначения:



-

линейный огонь приближения, белый;



-

огонь светового горизонта, белый;



-

входной огонь, ВВП зеленый;



-

фланговый входной огонь, зеленый;



-

боковой огонь ВПП, белый;



-

боковой огонь ВПП, белый - желтый;



-

боковой огонь ВПП, красный - желтый;



-

боковой огонь ВПП, желтый с половинной заглушкой;



-

ограничительный огонь ВПП, красный;



-

боковой и ограничительный огонь ВПП, красный.


      Примечание. Размеры даны в метрах.

  Приложение 34
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема расположения огней систем ОВИ-II и ОВИ-III

      (по центральному ряду) при смещенном пороге ВПП



      Условные обозначения:



-

линейный огонь приближения, белый;



-

огонь световых горизонтов, огонь зоны приземления, осевой огонь ВПП, белый;



-

входной огонь ВВП, зеленый;



-

фланговый входной огонь, зеленый;



-

боковой огонь ВПП, белый;



-

боковой огонь ВПП, белый - желтый;



-

боковой огонь ВПП, красный - желтый;



-

боковой огонь ВПП, желтый с половинной заглушкой;



-

боковой огонь приближения, ограничительный огонь ВПП, красный;



-

боковой и ограничительный огонь ВПП, красный.


      Примечание. Размеры даны в метрах.

  Приложение 35
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема расположения огней ВПП систем ОВИ-I, ОВИ-II и ОВИ-III с

      системой PAPI



      Условные обозначения:



-

входной-ограничительный огонь ВПП, зеленый-красный



-

глиссадный огонь PAPI



-

боковой огонь ВПП на последних 600 м, желтый - белый



-

боковой огонь ВПП, белый



-

огонь зоны приземления ВПП углубленные, белый

-

осевой огонь ВПП углубленный, белый




осевой огонь ВПП углубленный, красный

  Приложение 36
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Расположение систем PAPI и АРAPI



  Приложение 37
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Углы возвышения огней в системах PAPI и APAPI

      (для углов наклона глиссады 20 - 40)



  Приложение 38
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Углы глиссады в системах PAPI, APAPI

Угол глиссады

Дифференциальный установочный угол

PAPI

APAPI

2,50 - 40

0002/ а)

00030/

40 - 70

00030/

00030/

а) С целью согласования глиссад для воздушных судов, имеющих различные вертикальные расстояния между уровнем глаз пилота и бортовой антенной допускается увеличение сектора "на глиссаде" от 00020/ до 00030/.

  Приложение 39
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Размеры поверхности защиты препятствий относительно систем
визуальной индикации глиссады

      Таблица

Размеры поверхности

Класс ВПП

А, Б

В, Г

Д

Е

Длина нижней границы, м

300

300

150

150

Расстояние от порога ВПП, м

60

60

60

60

Расхождение (в каждую сторону), %

15

15

15

15

Общая длина, м

15000

15000

7500

7500

Наклон (h), град.:





a) PAPI

a* - 0,57

a* - 0,57

a* - 0,57

a* - 0,57

б) APAPI

-

-

a* -0,9

a* - 0,9

a* - угол возвышения 1-го огня (приложение 37 к настоящим НГЭА ГА РК)

  Приложение 40
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Поверхность защиты от препятствий для систем PAPI и APAPI



  Приложение 41
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Условные обозначения:



-

боковой огонь ВПП и осевой огонь ВПП, белый;



-

боковой рулежный огонь, синий;



-

осевой огонь РД, зеленый;



-

осевой огонь РД, желтый - зеленый;



-

стоп-огонь, красный;



-

огонь промежуточного места ожидания, желтый;


      Примечание. Размеры даны в метрах.

      Рис. Пример расположения огней РД, используемых в условиях III категории. Радиус кривой примыкания РД к ВПП менее 400 м.

  Приложение 42
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Высота знака ВПП для ВПП классов А, Б, В, Г, Д и Е (кодовые
номера 4,3,2)

      Таблица

Класс ВПП

Высота условного обозначения (Н), мм

Высота лицевой панели, мм (не менее)

Высота установленного знака, мм (не более)

А, Б, В, Г /кодовый номер 4,3

400

300

800

600

1100

900

Д, Е /кодовый номер 2,1

300

200

600

400

900

700


      Примечание. Пограничный маркер устанавливается в центре каждого углового маркировочного знака, показанного на рисунке приложения 18 к настоящим НГЭА ГА РК.

  Приложение 43
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Маркировочные знаки (маркировка) и маркеры
для грунтовых ВПП, РД, МС и перрона
1. Маркировка посадочного "Т"

      1. Маркировка посадочного "Т" включает комплект из 6 полотнищ: трех - белого и трех - красного цвета. Размеры сигнального полотнища для ГВПП всех классов равны 5 х 1 м.

      2. Для предотвращения заноса сигнальных полотнищ снегом их установку производят на облегченном каркасе, высота которого должна быть на 0,1 - 0,2 м больше расчетной толщины снежного покрова. С целью обеспечения лучшей видимости сигнальных полотнищ каркас устанавливают с наклоном 6-80 к направлению посадки ВС.

2. Угловой маркировочный знак

      1. Угловой маркировочный знак (рис. 1) предназначен для обозначения и закрепления границ ГВПП и выполняется из тощего бетона, щебня или гравия толщиной 0,1 - 0,12 м на песчаной подушке.

      2. Поверхность знака окрашивается в белый цвет, а на аэродромах с песчаным и супесчаным грунтом - в оранжевый цвет.



      Рис. 1. Угловой маркировочный знак

      1 - место установки пограничного знака; 2 - тощий бетон; 3 - песчаная подушка

3. Осевой маркировочный знак

      1. Осевой маркировочный знак имеет форму равностороннего треугольника со стороной 3 м. Он выполняется из уплотненного щебня (гравия) толщиной 0,1 - 0,12 м, уложенного на песчаное основание. Знак окрашивается в белый цвет.

4. Маркер подхода

      1. Маркер подхода (рис. 2) имеет форму равностороннего треугольника.

      2.Поверхность маркера окрашивается на летний период в белый, а на зимний период - в черный цвет с полосой посередине шириной 0,6 м, окрашенной в оранжевый или красный цвет.



      Рис. 2. Маркер подхода

5. Осевой маркер между концом ЛП и БПРМ

      1. Осевые маркеры между концом ЛП и БПРМ (рис. 3.) выполняются в виде равностороннего треугольника и окрашиваются чередующимися полосами красного (оранжевого) и черного цветов, крайние полосы знака должны быть окрашены в красный (оранжевый) цвет.



      Рис. 3. Осевой маркер между концом ЛП и БПРМ

6. Пограничный маркер

      1. Пограничные маркеры (рис. 4) представляют собой конус.

      2. Поверхность пограничного маркера окрашивается чередующимися поперечными полосами красного и белого цветов или черного и белого цветов. Нижняя полоса окрашивается в темный цвет.



      Рис. 4 Пограничный маркер

7. Входной маркер

      1. Входной маркер (рис. 5) имеет форму трехгранной призмы. В сечении маркер имеет форму равнобедренного треугольника с основанием 1,2 м.

      2. Лицевую сторону маркера окрашивается чередующимися по цвету вертикальными полосами белого и черного цветов. Противоположная сторона входного маркера, обозначающая конец ГВПП, окрашивается полосами с чередованием белого и красного (оранжевого) цвета. Крайние полосы должны иметь темный цвет.



      Рис. 5. Входной маркер

8. Маркер зоны приземления

      1. Маркер зоны приземления (рис. 6) представляет собой трехгранную призму. В сечении маркер имеет форму равностороннего треугольника со стороной 0,9 м. Маркер изготавливают из деревянного каркаса и оббивают мягким материалом.

      2. Поверхность маркера зоны приземления, видимая со стороны посадки, окрашивается на летний период в белый цвет, на зимний период - в черный. Противоположную сторону маркера окрашивают в красный (оранжевый) цвет.



      Рис. 6. Маркер зоны приземления

9. Маркер центра полосы

      1. Конструкция маркера центра ГВПП показана на рис. 7. Для лучшей видимости знак центра может оборудоваться желтыми лампами в количестве 12 шт. расположенными по кругу диаметром 0,9 м на равном расстоянии друг от друга.



      Рис. 7. Маркер центра полосы

      1 - каркас (бруски 0,04 X 0,08); 2 - лицевая сторона (фанера); 3 - подкос (брус 0,04 X 0,04); 4 - светосигнальная арматура

10. Маркер боковой границы

      1. Маркером боковой границы (рис. 8) является щит прямоугольной формы. Маркер устанавливается на стойке так, чтобы высота маркера от поверхности расчетного слоя снега до верха грани щита составляла 1,4 м.

      2. Поверхность щита со стороны посадки окрашивается в красный (оранжевый) цвет с полосой по диагонали белого цвета. Противоположная сторона знака окрашивается в красный цвет.



      Рис. 8. Маркер боковой границы

  Приложение 44
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Схема оборудования ГВПП классов А, Б, В, Г, Д маркерами:

      1 - маркер центра ГВПП; 2 - пограничный маркер; 3 - маркер зоны приземления; 4 - входной маркер; 5 - маркер боковых границ; 6 - осевой маркер между ЛП и БПРМ; 7 - маркер подхода; 8 - БПРМ.

      Примечание. Пограничный маркер устанавливается в центре каждого углового маркировочного знака, показанного на рисунке приложения 18 к настоящим НГЭА ГА РК.

  Приложение 45
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Схема оборудования ГВПП класса Е маркерами



      1 - пограничный маркер; 2 - входной маркер.

  Приложение 46
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

ВЕТРОУКАЗАТЕЛЬ

      1. Ветроуказатель (рис. 1) имеет форму усеченного конуса и окрашивается чередующимися поперечными полосами белого с оранжево-красным или белого с черным цветом.



      Рис. 1. Конус-ветроуказатель

      Примечание: Минимальные размеры указаны в метрах.

  Приложение 47
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Расположение заградительных огней на сооружениях

      На приведенных в настоящем приложении диаграммах показано расположение по вертикали заградительных огней на сооружениях (препятствиях и объектах, не относящихся к препятствиям). Расположение того или иного заградительного огня в интервале от верхней до нижней части сооружения приводится в виде дроби, указывающей относительную высоту расположения огня. Например "1/2" или "1/8" указывают, что данный огонь располагается на половине или на одной восьмой высоты сооружения соответственно. Приводимая на диаграммах величина "50 кд/м2" означает яркость фона.



      Относительная высота сооружения в метрах над уровнем земли

      Рис. 1. Система светоограждения препятствий с красными огнями постоянного излучения низкой интенсивности типа В и красными проблесковыми огнями средней интенсивности типа В (Примечание. Для использования только в ночное время).



      Относительная высота сооружения в метрах над уровнем земли

      Рис. 2. Система светоограждения препятствий с красными огнями постоянного излучения средней интенсивности типа С (Примечание. Для использования только в ночное время).



      Относительная высота сооружения в метрах над уровнем земли

      Примечание. Заградительные огни высокой интенсивности рекомендуется устанавливать на сооружениях высотой более 150 м над уровнем земли. При использовании огней средней интенсивности необходимо также наносить маркировку краской.

      Рис. 3. Сдвоенная система светоограждения препятствий с проблесковыми огнями средней интенсивности типа А/типа С



      Относительная высота сооружения в метрах над уровнем земли

      Рис. 4. Система светоограждения препятствий с белыми проблесковыми огнями высокой интенсивности типа А


      Относительная высота сооружения в метрах над уровнем земли

      Рис. 5. Сдвоенная система светоограждения препятствий с огнями высокой/средней интенсивности типа А/типа В



      Относительная высота сооружения в метрах над уровнем земли

      Рис. 6. Сдвоенная система светоограждения препятствий с огнями высокой/средней интенсивности типа А/типа С

  Приложение 48
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Световое ограждение сооружений



      Рис. 1. Примеры светового ограждения препятствий

      Примечание. Размеры А, Б равны 45-90 м; В, Г, Д меньше или равны 45 м.

  Приложение 49
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Проблесковый интервал между:

Часть общего цикла

средним и верхним огнем

1/13

верхним и нижним огнем

2/13

нижним и средним огнем

10/13

  Приложение 50
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Оборудование ВПП точного захода на посадку категории
I, II и III

      Сноска. Приложение 50 исключено приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

  Приложение 51
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Углы установки заградительных огней высокой интенсивности

Относительная высота огня над землей

Угол максимальный интенсивности огня относительно горизонтали

Более 151м

00

122-151м

10

92-121

20

Менее 92 м

30

  Приложение 52
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Параметры радиотехнического оборудования

      Сноска. Приложение 52 исключено приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).


  Приложение 53
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Основные требования к усовершенствованной
системе управления наземным движением

      Сноска. Приложение 53 исключено приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

  Приложение 54
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Минимальный состав метеооборудования ВПП (направлений)
точного захода на посадку I категории и захода на посадку
по приборам классов А, Б, Д, и Е (кодовые номера 4,3,2)

      Сноска. Приложение 54 исключено приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

  Приложение 55
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Минимальный состав метеорологического оборудования для ВПП
(направлений) точного захода на посадку II и III А категорий

      Сноска. Приложение 55 исключено приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

  Приложение 56
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Технические характеристики метеооборудования

      Сноска. Приложение 56 исключено приказом Министра индустрии и инфраструктурного развития РК от 23.07.2019 № 539 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

  Приложение 57
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Категории потребителей электроэнергии по степени надежности
электроснабжения и максимально допустимое время перерывов в их
электропитании

№ п/п

Наименование потребителя электроэнергии

Необорудованная ВПП (визуальный заход на посадку)

ВПП захода на посадку по приборам

ВПП точного захода на посадку I категории

ВПП точного захода на посадку II, III категории

Категория потребителя электроэнергии

Мах допустимое время перерыва в электропитании, с

Категория потребителя электроэнергии

Мах допустимое время перерыва в электропитании, с

Категория потребителя электроэнергии

Мах допустимое время перерыва в электропитании, с

Категория потребителя электроэнергии

Мах допустимое время перерыва в электропитании, с

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

1

Светосигнальное оборудование:










а) огни приближения

I

120

I

60

ОГ

1

ОГ

1


о) огни ВПП:










- входные;

I

120

I

60

ОГ

1

ОГ

1


- боковые, ограничительные;

I

120

I

60

ОГ

1

ОГ

1


- осевые:

-

-

-

-

ОГ

1

ОГ

1


- зоны приземления

-

-

-

-

-

-

ОГ

1


в) система визуальной индикации глиссады

I

120

I

60

ОГ

1

ОГ

1


г) огни РД и аэродромные знаки

I

120

I

60

I

15

I

15


д) стоп-огни

-

-

-

-

-

-

ОГ

1

2

Оборудование системы посадки ОСП (БПРМ, ДПРМ)

-

-

I

60

1

60

1

60

3

Радиомаячная система посадки:










- ILS (КРМ, ГРМ);

-

-

I

60

ОГ

1

ОГ

1


- ВнМРМ;

-

-

-

-

-

-

ОГ

1


- БМРМ;

-

-

I

15

ОГ

1

ОГ

1


- ДМРМ;

-

-

I

60

I

60

1

10


- DME/N (РМД/НП)

-

-

I

60

ОГ

1

ОГ

1

4

Диспетчерские пункты ДПК, ПДП, (ДПСП), ДПР:










средства авиационной воздушной связи:

1

60

I

1

ОГ

1

ОГ

1


- диспетчерские пульты и средства авиационной наземной связи

I

60

I

60

ОГ

15

ОГ

1

5

Метеорологическое оборудование аэродромов (кроме МРЛ)1)

-

-

I

60

I

60

1

60

6

Средства радиолокационного контроля и радионавигации:










- ОРЛ-А;

-

-

I4)

60

I

60

1

60


- ПРЛ;

-

-

I4)

60

I

60

1

60


- радиолокационная станция обзора летного поля (РЛС ОЛП):

-

-

-

-

-

-

1

153)


- АРП;

-

-

I

60

I

60

1

60


- МРЛ;

-

-

II

- 2)

II

- 2)

II

- 2)


- ОПРС;

-

-

II

- 2)

I

60

1

60


- всенаправленный ОВЧ РМА (VOR);

-

-

I

60

I

60

1

60


- всенаправленный УВЧ РМД (DME):

-

-

I

60

I

60

1

60


- VOR (РМА);

-

-

I

60

I

60

1

60


- ДМЕ (РМД)

-

-

I

60

I

60

1

60

7

Радиоцентры:










- ПРЦ;

-

-

I

60

I

60

I

60


- ПрПЦ

-

-

I

60

I

60

I

60

8

Вычислительный центр аэродромной АС УВД

-

-

-

-

ОГ

по ЭД завода-изготовителя

ОГ

по ЭД завода-изготовителя

9

Заградительные огни высотных препятствий

I

60

I

60

I

60

I

60

      1) Электропитание указанных объектов допускается по одной кабельной линии от ближайших объектов с шин питания электроприемников первой категории.

      2) Время перехода на резервный источник питания устанавливается в инструкциях по резервированию при наличии на этих объектах постоянного обслуживающего персонала.

      3) При установке РЛС ОЛП на аэродроме, имеющем ВПП точного захода на посадку III категории, время перерыва в электропитании должно быть не более 1 с.

      4) При наличии на объектах постоянного обслуживающего персонала электроснабжение допускается выполнять по II категории.

  Приложение 58
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Категория аэродрома по УТПЗ

Длина фюзеляжа (м)

Максимальная ширина фюзеляжа (м)

1

от 0 до 9, но не включая 9

2

2

от 9 до 12, но не включая 12

2

3

от 12 до 18, но не включая 18

3

4

от 18 до 24, но не включая 24

4

5

от 24 до 28, но не включая 28

4

6

от 28 до 39, но не включая 39

5

7

от 39 до 49, но не включая 49

5

8

от 49 до 61, но не включая 61

7

9

от 61 до 76, но не включая 76

7

10

от 76 до 90, но не включая 90

8

  Приложение 59
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Категория аэродрома (УТПЗ)

Кол-во ПА

Кол-во ОТС (кг)

В том числе пенообразователя (кг)

Суммарная производительность (кг/сек)

1

1

800

55

6

2

1

1700

120

14

3

1

2600

180

20

4

2

8000

500

64

5

2

12000

840

80

6

3

15200

1060

100

7

3

24000

1680

133

8

4

32500

2160

180

9

5

41000

2870

226

10

5

48500

3395

260

  Приложение 60
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Размеры пенной полосы

Тип самолета

2-х двигательные винтовые

2-3-х двигательные с ГТД

4-х двигательные винтовые

4-х двигательные с ГТД

1

2

3

4

5

Толщина, см

5

5

5

5

Длина, м

600

750

750

900

Ширина, м

12

12

24

24

  Приложение 61
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Зона безопасности для оборудованной FATO



  Приложение 62
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Наземный маршрут руления

  Приложение 63
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Воздушный маршрут руления

  Приложение 64
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Место стоянки вертолета

  Приложение 65
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Защитная зона места стоянки вертолета

  Приложение 66
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Места стоянки вертолетов, предназначенные для выполнения

      разворотов на висении, с воздушными маршрутами руления/РД:

      одновременные операции

  Приложение 67
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Места стоянки вертолетов, предназначенные для выполнения

      разворотов на висении, с воздушными маршрутами руления/РД:

      неодновременные операции

  Приложение 68
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Минимальные безопасные расстояния для FATO

      Таблица

Если масса самолета и/или вертолета составляет

Расстояние между границей FATO и кромкой ВПП или кромкой РД

до 3175 кг, но не включая 3175 кг

60 м

от 3175 до 5760 кг, но не включая 5760 кг

120 м

от 5760 до 100 000 кг, но не включая 100 000 кг

180 м

100 000 кг и более

250 м

  Приложение 69
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Допустимые курсы посадки на борт судна при выполнении

      операций с ограничением курса

  Приложение 70
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Примечание. На данном рисунке показаны поверхности ограничения

      препятствий вертодрома, имеющего зону FATO для неточного захода на

      посадку и полосу, свободную от препятствий, для вертолетов.

      Рис. Поверхности ограничения препятствий

  Приложение 71
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Сектор вертопалубы, свободный от препятствий



      Сектор 1500 (С целью удовлетворения требований можно использовать

      другие положения по окружности и поворачивать весь сектор в пределах

      ± 150 относительно указанного положения)

  Приложение 72
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Секторы ограничения препятствий на вертопалубе

  Приложение 73
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Рис. 1. Поверхность набора высоты при взлете/заходе на посадку

      (необорудованная зона FATO)



      Рис. 2. Поверхность набора высоты при взлете для оборудованной FATO



      Рис. 3. Поверхность захода на посадку для FATO, оборудованной

      для точного захода на посадку



      Рис. 4. Поверхность захода на посадку для FATO, оборудованной

      для неточного захода на посадку



  Приложение 74
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Альтернативное решение при отсутствии внутренней горизонтальной

      поверхности. Точный заход на посадку (граничные профили)

      Рис. Переходная, внутренняя горизонтальная и коническая

      поверхности ограничения препятствий

  Приложение 75
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Размеры и наклоны поверхностей ограничения препятствий

      ОБОРУДОВАННАЯ ЗОНА FATO (ТОЧНЫЙ ЗАХОД НА посадку)

Заход на посадку под углом 30

Высота над зоной FATO

Заход на посадку под углом 60

Высота над зоной FATO


      Таблица 1

Поверхность и размеры

90 м (300 фут)

60 м (200 фут)

45 м (150 фут)

30 м (100 фут)

90 м

(300 фут)

60 м

(200 фут)

45 м

(150 фут)

30 м (100 фут)

ПОВЕРХНОСТЬ ЗАХОДА НА ПОСАДКУ

Длина внутренней границы, м

90

90

90

90

90

90

90

90

Расстояние от конца FATO, м

60

60

60

60

60

60

60

60

Отклонение каждой стороны до высоты над FATO

25%

25%

25%

25%

25%

25%

25%

25%

Расстояние до высоты над FATO, м

1 745

1 163

872

581

870

580

435

290

Ширина на высоте над FATO, м

962

671

526

380

521

380

307,5

235

Отклонение до параллельного сектора

15%

15%

15%

15%

15%

15%

15%

15%

Расстояние до параллельного сектора, м

2 793

3 763

4 246

4 733

4 250

4 733

4 975

5 217

Ширина параллельного сектора, м

1 800

1 800

1 800

1 800

1 800

1 800

1 800

1800

Расстояние до внешней границы, м

5 462

5 074

4 882

4 686

3 380

3 187

3 090

2 993

Ширина на внешней границе, м

1 800

1 800

1 800

1 800

1 800

1 800

1 800

1 800

Наклон первого сектора

2,5% (1:40)

2,5% (1:40)

2,5% (1:40)

2,5% (1:40)

5% (1:20)

5% (1:20)

5% (1:20)

5% (1:20)

Длина первого сектора, м

3 000

3 000

3 000

3 000

1 500

1 500

1 500

1500

Наклон второго сектора

3% (1:33,3)

3% (1:33,3)

3% (1:33,3)

3% (1:33,3)

6% (1:16,66)

6% (1:16,66)

6% (1:16,66)

6% (1:16,66)

Длина второго сектора, м

2 500

2 500

2 500

2 500

1 250

1 250

1 250

1 250

Общая длина поверхности, м

10 000

10 000

10 000

10 000

8 500

8 500

8 500

8 500

КОНИЧЕСКАЯ

Наклон

5%

5%

5%

5%

5%

5%

5%

5%

Высота

55 м

55 м

55 м

55 м

55 м

55 м

55 м

55 м

ПЕРЕХОДНАЯ

Наклон

14,3%

14,3%

14,3%

14,3%

14,3%

14,3%

14,3%

14,3%

Высота

45 м

45 м

45 м

45 м

45 м

45 м

45 м

45 м

Размеры и наклоны поверхностей ограничения препятствий

      Необорудованная зона fato и зона fato для неточного захода на посадку

      Таблица 2

Поверхность и размеры

Необорудованная зона FATO (визуальные условия)

Зона FATO для неточного захода на посадку (заход на посадку по приборам)

Класс летно-технических характеристик вертолета

1

2

3

ПОВЕРХНОСТЬ ЗАХОДА НА ПОСАДКУ



Ширина внутренней границы

Ширина зоны безопасности

Ширина зоны безопасности

Расположение внутренней границы

Граница

Граница

Первый сектор





Отклонение

-

днем

10%

10%

10%

16%


-

ночью

15%

15%

15%


Длина

-

днем

245 ма

245 ма

245 ма

2 500 м


-

ночью

245 ма

245 ма

245 ма


Внешняя ширина

-

днем

49 мb

49 мb

49 мb

890 м


-

ночью

73,5 мb

73,5 мb

73,5 мb


Наклон (максимальный)

-


8%а

8%a

8%a

3,33%

Второй сектор





Отклонение

-

днем

10%

10%

10%

-


-

ночью

15%

15%

15%


Длина

-

днем

с

с

с

-


-

ночью

с

с

с


Внешняя ширина

-

днем

d

d

d

-


-

ночью

d

d

d


Наклон (максимальный)

-


12,5%

12,5%

12,5%

-

Третий сектор





Отклонение

-


параллельно

параллельно

параллельно

-

Длина

-

днем

е

е

е

-


-

ночью

e

е

е


Внешняя ширина

-

днем

d

d

d

-


-

ночью

d

d

d


Наклон (максимальный)

-


15%

15%

15%

-

ВНУТРЕННЯЯ ГОРИЗОНТАЛЬНАЯ





Высота

-

-

-

45 м

Радиус

-

-

-

2 000 м

КОНИЧЕСКАЯ





Наклон

-

-

-

5%

Высота

-

-

-

55 м

ПЕРЕХОДНАЯ





Наклон

-

-

-

20%

Высота

-

-

-

45 м

а. Наклон и длина позволяют вертолетам производить торможение для посадки, соблюдая правила "обхода" критических зон.

b. К этому размеру добавляется ширина внутренней границы

с. Определяется расстоянием от внутренней границы до точки, в которой отклонение обеспечивает ширину, равную 7 диаметрам несущего винта при выполнении полетов в дневное время и 10 диаметрам несущего винта при выполнении полетов в ночное время.

d. Общая ширина, равная 7 диаметрам несущего винта, для дневных полетов, или общая ширина, равная 10 диаметрам несущего винта, для ночных полетов.

е. Определяется расстоянием от внутренней границы до точки, в которой поверхность захода на посадку достигает относительной высоты 150 м над превышением внутренней границы.

Размеры и наклоны поверхностей ограничения препятствий

      Прямолинейный взлет

      Таблица 3

Поверхность и размеры

Не по приборам (визуальные условия)

По приборам

Класс летно-технических характеристик вертолета

1

2

3

ПОВЕРХНОСТЬ НАБОРА ВЫСОТЫ ПРИ ВЗЛЕТЕ



Ширина внутренней границы

Ширина зоны безопасности

90 м

Расположение внутренней границы

Граница или конец зоны, свободной от препятствий

Граница или конец зоны, свободной от препятствий

Первый сектор





Отклонение

-

днем

10%

10%

10%

30%


-

ночью

15%

15%

15%


Длина

-

днем

a

245 мb

245 мb

2 850 м


-

ночью

a

245 мb

245 мb


Внешняя ширина

-

днем

c

49 мd

49 мd

1 800 м


-

ночью

c

73,5 мd

73,5 мd


Наклон (максимальный)

4,5%*

8%b

8%b

3,5%

Второй сектор





Отклонение

-

днем

параллельно

10%

10%

параллельно


-

ночью

параллельно

15%

15%


Длина

-

днем

e

a

a

1 510 м


-

ночью

e

a

a


Внешняя ширина

-

днем

c

c

c

1 800 м


-

ночью

c

c

c


Наклон (максимальный)

12,5%

12,5%

12,5%

3,5%*

Третий сектор





Отклонение

-

параллельно

параллельно

параллельно

Длина

-

днем

-

е

е

7 640 м


-

ночью

-

е

е


Внешняя ширина

-

днем

-

c

c

1 800 м


-

ночью

-

c

c


Наклон (максимальный)

-

15%

15%

2%

а. Определяется расстоянием от внутренней границы до точки, в которой отклонение обеспечивает ширину, равную 7 диаметрам несущего винта при выполнении полетов в дневное время и 10 диаметрам несущего винта при выполнении полетов в ночное время.

b. Наклон и длина обеспечивают вертолетам зону разгона и набора высоты при соблюдении правила "обхода" критических зон.

с. Общая ширина, равная 7 диаметрам несущего винта, для дневных полетов или общая ширина, равная 10 диаметрам несущего винта, для ночных полетов.

d. К этому размеру добавляется ширина внутренней границы.

е. Определяется расстоянием от внутренней границы до точки, в которой поверхность захода на посадку достигает относительной высоты 150 м над превышением внутренней границы.

* Этот наклон превышает градиент набора высоты с максимальной массой и при одном неработающем двигателе многих эксплуатируемых в настоящее время вертолетов.


      Таблица 4

Критерии, касающиеся зоны набора высоты при взлете/захода на
посадку по криволинейной траектории

      Конечный этап захода на посадку и взлет не по приборам

Средство

Требование

Изменение направления

В соответствии с требованиями (максимально 1200).

Радиус разворота на осевую линию

Не менее 270 м.

Расстояние до внутреннего коридора*

а) Для вертолетов с летно-техническими характеристиками класса 1 - не менее 305 м от конца зоны безопасности или полосы, свободной от препятствий, для вертолетов.


b) Для вертолетов с летно-техническими характеристиками классов 2 и 3 - не менее 370 м от конца зоны FATO.

Ширина внутреннего коридора

-

днем

Ширина внутренней границы плюс 20% от расстояния до внутреннего коридора.


-

ночью

Ширина внутренней границы плюс 30% от расстояния до внутреннего коридора.

Ширина внешнего коридора

-

днем

Ширина внутренней границы плюс 20% от расстояния до внутреннего коридора и до минимальной ширины 7 диаметров несущего винта.


-

ночью

Ширина внутренней границы плюс 30% от расстояния до внутреннего коридора и до минимальной ширины 10 диаметров несущего винта.

Превышение внутреннего и внешнего коридора

Определяется расстоянием от внутреннего коридора и заданным градиентом (градиентами).

Наклоны

Согласно таблицам 4-1 и 4-3.

Отклонение

Согласно таблицам 4-1 и 4-3.

Общая длина зоны

Согласно таблицам 4-1 и 4-3.

* Означает минимальное расстояние, необходимое до начала выполнения разворота после взлета или завершения разворота на конечном этапе.


      Примечание. В пределах общей длины зоны набора высоты при взлете и захода на посадку, возможно, потребуется выполнение более одного разворота. Аналогичные критерии применяются в отношении последующих разворотов, за исключением случаев, когда ширина внутреннего и внешнего коридоров совпадает с максимальной шириной зоны.

  Приложение 76
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Примечание: Надпись "Лебедка" наносится белым цветом,

      чтобы она хорошо была видна пилоту вертолета

      Рис. Лебедочная площадка на борту судна

  Приложение 77
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Вертодромная опознавательная маркировка

      (показана на фоне креста) ориентирована с учетом сектора,

      свободного от препятствий)

  Приложение 78
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Примечание. Все единицу: измерения выражены в сантиметрах.

      Рис. Форма и размеры цифр и буквы для маркировки максимально

      допустимой массы

  Приложение 79
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Маркировка обозначения зоны FATO

  Приложение 80
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Маркировка прицельной точки посадки

  Приложение 81
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Маркировка запрещенного для посадки сектора вертопалубы

  Приложение 82
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Рис. Технические характеристики для расположения сегментов

      запрещенного направления на посадку



  Приложение 83
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Примечание: Этот сигнал закрывает знак "Н" находящийся в прицельном

      круге.

      Рис. Посадка на сооружение/судно запрещена

  Приложение 84
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. 1. Маркер РД для руления по воздуху



      Рис. 2. Маркер маршрута руления по воздуху

  Приложение 85
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Система огней приближения

  Приложение 86
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Диаграмма изокандел для огней, предназначенных для

      обеспечения неточных заходов на посадку вертолетов на

      необорудованную ВПП

  Приложение 87
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Рис. Угол расширения сектора "на траектории"



  Приложение 88
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Поверхность защиты препятствий для систем визуальной

      индикации глиссады

  Приложение 89
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Размеры и наклоны поверхности защиты препятствий

      Таблица

ПОВЕРХНОСТЬ И РАЗМЕРЫ

НЕОБОРУДОВАННАЯ ЗОНА FATO

ЗОНА FATO ДЛЯ НЕТОЧНОГО ЗАХОДА НА ПОСАДКУ

Длина внутренней границы

Ширина зоны безопасности

Ширина зоны безопасности

Расстояние от конца зоны FATO

Минимум 3 м

60 м

Отклонение

10%

15%

Общая длина

2500 м

2500 м

Наклон

PAPI

Аа - 0,570

Аа - 0,570


HAPI

Аи - 0,650

Аb - 0,650


APAPI

Аа - 0,90

Аа - 0,90

а. Угол верхней границы сигнала "ниже глиссады".

  Приложение 90
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Поверхность ограничения препятствий в носовой и кормовой

      части зоны конечного этапа захода на посадку и взлета (FATO)

  Приложение 91
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Проведение ночных работ. Требования к освещению

  Приложение 92
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рис. Формат сигнала HAPI

  Приложение 93
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Таблица

Диаграмма изокандел огней периметра вертолетной площадки

Угол возвышения

Интенсивность

00 - 900

60cd max

> 200 - 900

3cd min

> 100 - 200

15cd min

00 - 100

30cd min

- 1800 Азимут

+ 1800

  Приложение 94
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Состав метеооборудования вертодромов

      Таблица 1

№ п/п

Наименование оборудования

Суда, МУ оборудованные для полетов по приборам (ППП)

Суда, МУ необорудованные для полетов по приборам (ППП, ОПВП)

1

Измерители-регистраторы дальности видимости (комплект)

1

1

2

Измерители высоты нижней границы облаков (ВНГО) (комплект)

1

1

3

Измерители параметров ветра (комплект)

2 (из них один резервный)

1

4

Измерители атмосферного давления шт.

2 (из них один резервный)

2 (из них один резервный)

5

Измерители температуры и влажности воздуха (комплект)

1

1

6

Освещенный ветроуказатель

1*

1*


      *Матерчатый конус размерами: длина 1,2 метра, диаметр 0,3 метра (большой) и 0,15 (малый); белый с черными или красными полосами (5 полос), крайние полосы темные.

Технические требования к метеооборудованию

      Таблица 2

№ п/п

Метеовеличины

Диапазон измерения

1

Метеорологическая дальность видимости (приборная) м.

200 - 6000

2

Высота нижней границы облаков м.

30 - 1000

3

Направление ветра, град.

0 - 360

4

Скорость ветра осредненная за 2 минуты, м/с

1 - 40

5

Максимальная скорость ветра за прошедшие 10 минут., м/с

1 - 50

6

Давление, гПа (мб)

600 - 1080

7

Температура воздуха. 0С

- 60 - + 50

8

Относительная влажность воздуха, %

30 - 100

  Приложение 95
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

      Таблица

Аварийно-спасательное оборудование


Количество

Разводной ключ

1

Топор большой (не клинообразный или авиационный)

1

Болторезный инструмент

1

Большой лом

1

Захват или крюк

1

Ножовка по металлу с 6 запасными полотнами

1

Жаропрочное пожарное одеяло

1

Лестница (а)

1

Спасательный трос (15 м)

1

Спасательный ремень

1

Боковые кусачки

1

Набор отверток

1

Нож для резки ремней в чехле (б)

Б

Огнеупорные перчатки (б)

Б

Дыхательные аппараты

2

Фонарь

2

Режущий инструмент с электроприводом (в)

1


      а. Для доступа к пострадавшим в вертолете, лежащем на боку.

      б. Это оборудование требуется для каждого члена вертолетной команды.

      в. Это оборудование требуется при эксплуатации вертолетов с Величиной - "Д" более 24 метров.

      Размеры оборудования не указываются, но должны соответствовать типам вертолетов, которые эксплуатируются на данной установке.

  Приложение 96
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации

Категория вертодромов по уровню требуемой пожарной защиты
(УТПЗ)

      Таблица 1

Категория вертодрома по УТПЗ

Длина фюзеляжа (м)

В1

от 0 до 15, но не включая 15

В2

от 15 до 24, но не включая 24

В3

от 24 до 35, но не включая 35

Количество основных и дополнительных огнегасящих веществ
для вертодромов расположенных на уровне поверхности

      Таблица 2

Основные огнегасящие вещества - пена образующая водную пленку*

Дополнительные огнегасящие вещества

Категория

Вода (л)

Производительность подачи раствора пены (л/мин)**

Сухие химические порошки (кг)

Галогены (кг)

СО2 (кг)

В1

500

250

23

23

45

В2

1000

500

45

45

90

В3

1600

800

90

90

180

Количество основных и дополнительных огнегасящих веществ
для вертодромов, приподнятых над поверхностью

      Таблица 3

Основные огнегасящие вещества - пена образующая водную пленку*

Дополнительные огнегасящие вещества

Категория

Вода (л)

Производительность подачи раствора пены (л/мин)**

Сухие химические порошки (кг)

Галогены (кг)

СО2 (кг)

В1

2500

250

45

45

90

В2

5000

500

45

45

90

В3

8000

800

45

45

90


      * - свойства и характеристики концентрата пены должны отвечать уровню "В" характеристик (см. п. 8.1.5. части I Руководства по аэропортовым службам (DOC 9137) - "спасание и борьба с пожаром") и должны быть подтверждены производителем пены.

      ** - для обеспечения эвакуации из аварийного вертолета продолжительность тушения пожара принимается не менее 2 минут для вертодрома находящегося на уровне поверхности и не менее 10 мин для вертодрома приподнятого над поверхностью.

  Приложение 97
к Нормам годности к эксплуатации
аэродромов (вертодромов) гражданской авиации



      Рисунок 1



      Рисунок 2



      Рисунок 3



      Рисунок 4



      Рисунок 5