Об утверждении ветеринарных (ветеринарно-санитарных) требований к объектам производства, осуществляющим выращивание, реализацию животных

Постановление Правительства Республики Казахстан от 13 ноября 2012 года № 1439. Утратило силу постановлением Правительства Республики Казахстан от 31 октября 2015 года № 870

      Сноска. Утратило силу постановлением Правительства РК от 31.10.2015 № 870 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      Примечание РЦПИ.
      В соответствии с Законом РК от 29.09.2014 г. № 239-V ЗРК по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления см. приказ и.о. Министра сельского хозяйства РК от 29.05.2015 г. № 7-1/498.


      В соответствии с подпунктом 18-1) статьи 5 Закона Республики Казахстан от 10 июля 2002 года «О ветеринарии» Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
      1. Утвердить прилагаемые ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к объектам производства, осуществляющим выращивание, реализацию животных.
      2. Настоящее постановление вводится в действие по истечении десяти календарных дней после первого официального опубликования.

      Премьер-Министр
      Республики Казахстан                      С. Ахметов

Утверждены          
постановлением Правительства
Республики Казахстан    
от 13 ноября 2012 года № 1439

Ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к объектам
производства, осуществляющим выращивание, реализацию животных

1. Общие положения

      1. Настоящие ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к объектам производства, осуществляющим выращивание, реализацию животных (далее – требования), разработаны в соответствии с подпунктом 18-1) статьи 5 Закона Республики Казахстан от 10 июля 2002 года «О ветеринарии», определяют ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к объектам производства, осуществляющим выращивание, реализацию животных на специализированных фермах (комплексах, птицефабриках), откормочных площадках (далее – объект производства) и реализацию их на объектах внутренней торговли (далее – объект реализации животных), и являются обязательными для физических и юридических лиц.
      2. Участок для строительства объекта производства выбирают на возвышенной, ровной, сухой, не затопляемой паводковыми и ливневыми водами и защищенной от господствующих ветров местности.
      3. Не допускается выбор участка для строительства новых объектов производства на месте бывших животноводческих помещений, скотомогильников, навозохранилищ и мясоперерабатывающих предприятий.
      4. Территорию объектов производства отделяют от населенных пунктов санитарно-защитной зоной. Размер санитарно-защитной зоны определяется в соответствии с законодательством Республики Казахстан в области здравоохранения.
      Для препятствия бесконтрольному проходу людей и животных территория объекта производства огораживается забором высотой не менее 2-х метров, а проезжая часть покрывается твердым водонепроницаемым дорожно-строительным материалом.
      5. Размещение зданий и сооружений на территории объекта производства осуществляют по принципу функционального зонирования, в каждой зоне размещают постройки, объединенные общностью технологического процесса.
      6. Территория объекта производства разделяется на следующие зоны:
      1) производственного или основного назначения (зона А) – помещение для содержания основного стада и производства продукции, родильное отделение, профилакторий для новорожденного молодняка, помещение для содержания молодняка, ремонтного стада, пункт искусственного осеменения животных (за исключением птицефабрик), изолятор и карантинное отделение (загон с трапом, раскол для ветеринарной обработки животных), кормоцех по заготовке кормовых смесей;
      2) ветеринарно-санитарный блок с санитарным пропускником для обслуживающего персонала (зона Б);
      3) административно-хозяйственная (зона В);
      4) хранения кормов (зона Г);
      5) обособленного места для хранения навоза (зона Д).
      7. На всех въездах (выездах) на территорию (с территории) объекта производства для обеззараживания ходовой части автотранспорта устраиваются дезинфекционные барьеры (далее – дезбарьер). Над дезбарьером оборудуется навес, закрытый стенками с боковых сторон. Дезбарьер содержится в рабочем состоянии в любой период года (в зимний период обеспечивают подогрев или добавляют средства, не замерзающие при низких температурах).
      8. Навозохранилище размещают с подветренной стороны за пределами ограждения территории комплекса на расстоянии не менее 60 метров от производственных зданий.
      9. Вблизи входа на объект производства оборудуют площадку для стоянки личного транспорта работников объекта производства.
      10. Для обеспечения технологического процесса и обслуживания в производственной зоне выделяется специальный транспорт, используемый внутри объекта производства.
      11. В состав животноводческих помещений для содержания животных входят следующие объекты:
      1) здания для содержания животных (молодняка и взрослого поголовья);
      2) загоны для организации прогулки животных, имеющие навесы, кормушки, поилки, расколы, трап и весы;
      3) площадка для хранения навоза и навозной жижи, огороженная и оканаваленная по периметру, с одним въездом и выездом.
      12. При размещении в едином блоке карантинного отделения и изолятора между ними оборудуется тамбур, в котором устанавливаются шкафы для специальной одежды (далее – спецодежда) рабочих, умывальник, емкости с дезинфекционными растворами, дезинфекционный коврик для дезинфекции обуви.
      13. Полы, стены, кормушки, жижесборник и прочее оборудование скотопомещений изготавливаются из материалов, легко поддающихся дезинфекции, которая проводится периодически в соответствии с графиком, составленным ветеринарным врачом объекта производства.
      14. В животноводческих помещениях не допускается использование кормушек, поилок и другого инвентаря, изготовленного из дерева.
      15. Помещения и открытые загоны для содержания животных периодически подлежат очистке от навоза.
      16. В каждом животноводческом помещении (базе), кормоприготовительном цехе, складе для кормов, зернохранилище и других объектах окна, двери, вентиляционные отверстия оборудуются рамами с сеткой во избежание залета дикой птицы.
      17. Работу объектов производства организуют по принципу предприятий закрытого типа. Вход на территорию объекта производства посторонним лицам, а также въезд любого вида транспорта, не связанного с непосредственным обслуживанием объекта производства, не допускаются.
      18. При входе на объекты производства на линии ограждения административно-хозяйственной и производственной зон оборудуют санитарный пропускник для обслуживающего персонала и посетителей.
      19. Между изолированными помещениями (секциями) устанавливаются дезинфекционные ванночки, заполненные на глубину 15 см дезинфицирующим раствором.
      20. В составе санитарного пропускника предусматривается помещение для дезинфекции, стирки и сушки специальных одежды и обуви (далее – спецодежда).
      21. В проходной санитарного пропускника устанавливается круглосуточное дежурство.
      22. Перед входом в санитарный пропускник, как со стороны внешней территории объекта производства, так и со стороны производственной зоны устанавливаются дезбарьеры для дезинфекции обуви (кюветы с губкой или опилками), увлажненные дезинфекционным раствором.
      23. В помещении санитарного пропускника объекта производства домашняя одежда и обувь работников оставляются в гардеробной домашней одежды (в шкафу, закрепленном за каждым работником), принимается душ, в гардеробной для рабочей одежды надевается чистая продезинфицированная спецодежда.
      24. Из объекта производства разрешается выходить после смены спецодежды.
      25. Для мытья рук в подсобных помещениях устанавливаются раковины со смесителями с подводкой холодной и горячей воды, снабженные мылом (жидким), щеткой, емкостью для дезинфицирующего раствора, полотенцами разового пользования или электросушилками.
      26. Для питьевых целей устанавливаются специальные краны, температура питьевой воды должна быть не ниже +80С и не более +200С.
      27. Посещение объектов производства другими лицами допускается по разрешению ветеринарного врача объекта производства и после переодевания в спецодежду.
      28. Обслуживающий персонал обеспечивается специальной одеждой, оборудованием, инвентарем и другими предметами, которые маркируются и закрепляются за участком (цехом).
      Передача указанных предметов из одного участка в другие допускается после обеззараживания.
      29. Объект производства в достаточном количестве обеспечивается водой.
      30. Руководство объекта производства, не реже одного раза в квартал, подвергает воду лабораторным исследованиям на показатели безопасности.
      31. Артезианская скважина обеспечивается санитарно-защитной зоной и ограждением. Размер санитарно-защитной зоны определяется в соответствии с законодательством Республики Казахстан в области здравоохранения.
      32. При расположении водозаборных скважин, шахтных колодцев на территории предприятия, их расположение производится на расстоянии не ближе 50 метров от животноводческих помещений.
      33. Для компрессорной установки, полива территории, наружной обмывки автомашин используется техническая вода, где в точках развода (разбора) воды устанавливается надпись «техническая» и «питьевая».
      34. Для хранения воды на хозяйственно-питьевые и противопожарные цели устанавливается не менее двух резервуаров.
      35. Для поения молодняка в возрасте до 3 месяцев разрешается использование воды с температурой от +14 до +160C, старше 6 месяцев - не ниже +80C.
      36. В помещениях для животных поддерживаются оптимальные параметры микроклимата применительно к возрастным группам и способам содержания и производится их систематический контроль.
      37. Изолированные секции и помещения оборудуются системами вентиляции, обеспечивающими оптимальный воздухообмен и равномерное распределение свежего воздуха по всей зоне размещения животных.
      38. В помещениях с решетчатыми полами для содержания животных старше 6 месяцев устанавливается вытяжная система для удаления воздуха из навозных каналов.
      39. Все объекты производства и территория объекта производства обеспечиваются достаточным и равномерным освещением (естественным – днем, искусственным – ночью).
      40. При естественном освещении общая площадь окон должна составлять 30 % от площади пола.
      41. Светильники с люминистентными лампами заставляются защитной сеткой, а светильники с лампами накаливания - сплошным защитным стеклом.
      42. В животноводческих помещениях устанавливают приточно-вытяжную вентиляцию, а в зимнее время холодный воздух, поступающий извне, подвергают обогреву.
      43. Вентиляция помещений обеспечивается с учетом теплоизоляции зданий, количества выделяемого тепла, влаги, способа уборки навоза, системы содержания животных, которая обеспечивается температурно-влажностным режимом дифференцированно для поголовья разного возраста и непрерывным воздухообменом в зимний период.
      44. В зданиях для содержания молодняка допускается повышение максимальной относительной влажности внутреннего воздуха до 85 % при условии соблюдения всех других нормируемых параметров внутреннего воздуха и условий, не допускающих конденсата на стенах и потолке помещений.
      45. Животноводческие (для новорожденного молодняка) и вспомогательные помещения обеспечиваются отоплением.
      46. Нагревательные приборы по конструкции должны быть удобными для очистки и ремонта.
      47. Карантинное здание совмещается с помещениями одного периода выращивания молодняка, размеры которого определяются в соответствии с циклограммой поступления и движения поголовья, в состав которого входят:
      1) отделение для приема и ветеринарно-санитарной обработки молодняка (кроме птицеводческих хозяйств);
      2) амбулатория, состоящая из комнаты для ветеринарного специалиста;
      3) ветеринарная аптека;
      4) склад для дезинфицирующих и моющих средств;
      5) ингаляторий;
      6) вскрывочная;
      7) помещения для обработки животных (кроме птицеводческих хозяйств);
      8) загоны-накопители для животных перед обработкой и после нее (кроме птицеводческих хозяйств);
      9) расколы и фиксационные станки для ветеринарных обработок животных (кроме птицеводческих хозяйств);
      10) подсобные помещения;
      11) стационар для лечения животных с незаразными болезнями (кроме птицеводческих хозяйств);
      12) дезинфекционный блок;
      13) пункт для дезинфекции яичной тары (для птицеводческих хозяйств).
      48. Убойный пункт строят на объектах производства (кроме птицеводческих хозяйств), который размещается на линии ограждения объекта производства, в состав которого входят:
      1) убойное отделение с помещением для убоя животных;
      2) помещение для посола шкур и временного хранения;
      3) холодильные камеры для временного хранения туш и субпродуктов;
      4) утилизационное отделение с автоклавом или трупосжигательной печью;
      5) душевая;
      6) подсобное помещение для обслуживающего персонала.
      49. Убойное и утилизационное отделение обеспечивается отдельным входом (выходом). В смежной стене между ними предусматривают люк для передачи из убойного отделения конфискатов и частей туш, не пригодных для пищевых целей.
      50. Сточные воды из убойного пункта перед выпуском их в общую сеть объекта производства собираются в отдельные канализационные колодцы и обеззараживаются.
      51. Для перевозки больных животных из производственных помещений в убойный пункт закрепляются специальные транспортные средства.
      52. Изолятор строится только по заданию на проектирование при отсутствии общехозяйственного изолятора, который допускается блокировать с другими ветеринарными объектами объекта производства при условии обнесения его сплошным забором высотой 2 м с цоколем и устройством выхода в собственный внутренний двор.
      53. Дезинфекция на объектах производства является составной частью общего технологического процесса производства и проводится по плану, составленному с учетом особенностей технологии воспроизводства, выращивания и откорма.
      54. В плане дезинфекционных работ предусматриваются сроки проведения, методы и режимы дезинфекции основных производственных и подсобных помещений, транспортных средств и других объектов, а также потребность в дезинфицирующих и моющих средствах, дезинфекционной и моечной технике, методы контроля качества дезинфекции.
      55. Перед дезинфекцией помещений и других объектов в обязательном порядке проводится тщательная механическая очистка подлежащих дезинфекции поверхностей.
      56. Под тщательной механической очисткой понимается такая степень очистки, при которой отчетливо видны структура и цвет материала поверхности и визуально не удается обнаружить комочков навоза, корма и других загрязнений даже в самых труднодоступных для очистки местах.
      57. После полного завершения строительства объекта производства или первой его очереди, пуска и наладки оборудования проводятся механическая очистка и предпусковая дезинфекция всех зданий и сооружений, расположенных на территории промышленной зоны.
      58. В процессе эксплуатации животноводческих помещений дезинфекцию отдельных помещений для содержания молодняка проводят после завершения соответствующих технологических циклов и освобождения от животных.
      59. Стойла для взрослых животных дезинфицируют один раз в месяц и каждый раз после выбраковки животных перед постановкой новых животных.
      60. Оборудование и приспособления для раздачи кормов тщательно очищаются от мусора после каждого кормления и дезинфицируются один раз в неделю.
      61. В случае возникновения инфекционных болезней проводится дезинфекция на объекте производства.
      62. Защита объектов производства от мышевидных грызунов осуществляется постоянно во всех производственных и вспомогательных зданиях и окружающей санитарно-защитной зоне в радиусе 3 км.
      63. Для борьбы с грызунами используются различные методы дератизации: пищевые и водные приманки, опыливания и ядовитые пены.
      64. При истреблении грызунов контроль осуществляется ежедневно или через день, а при профилактическом - ежедекадно.
      65. Администрацией объекта производства в месяц один раз проводится санитарный день с проведением профилактической дезинфекции помещений.
      66. Транспорт для перевозки навоза и жижи ежедневно тщательно очищается, промывается и дезинфицируется.
      67. Кормление животных (птиц) производится доброкачественными полноценными кормами по рационам, соответствующим возрасту и продуктивности.
      68. Качество поступающих кормов в обязательном порядке проверяется в аккредитованных ветеринарных лабораториях, а при необходимости (в случае заболевания животных (птиц), которым скармливали эти корма) корма направляются в областные филиалы республиканской ветеринарной лаборатории, для чего отбираются пробы от каждой партии комбикормов, зернофуража и других кормов согласно действующим правилам.
      69. От каждой поступающей партии комбикорма, зернофуража отбирается средняя проба, которая хранится в запечатанном виде при температуре не выше +120C в течение 1,5 месяца. Если по истечении указанного срока эти корма не вызвали заболеваний животных (птиц), средние пробы уничтожаются.
      70. Рационы кормления животных составляют таким образом, чтобы он полностью удовлетворял их потребность в питательных веществах, минеральных солях и витаминах. При отклонениях принимаются меры по обогащению рационов недостающими витаминами, макро- и микроэлементами.
      71. При силосно-сенажных рационах в кормовые смеси дополнительно вводят фосфорно-кальциевые минеральные добавки и витамин «Д» с учетом наличия их в кормах.
      72. Перед реализацией (продажей) животных и птиц непосредственно из хозяйствующих субъектов проводят следующие ветеринарные мероприятия:
      1) реализуемые животные отделяются от общего стада, которые размещаются обособленно с организацией водопоя и кормления;
      2) проводятся диагностические исследования и профилактические прививки против особо опасных болезней животных в соответствии с планом противоэпизоотических мероприятий;
      3) осуществляется ежедневный ветеринарный осмотр животных с проведением выборочной термометрии;
      4) все проводимые ветеринарные мероприятия регистрируются в специальном журнале учета;
      5) на ветеринарно-санитарные мероприятия составляется акт с указанием вида ветеринарных мероприятий.

2. Ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к
объектам производства, занимающимся выращиванием животных

1. Ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к
объектам производства, занимающимся выращиванием свиней

      73. На объектах производства по содержанию племенных, товарных, репродукторных и откормочных свиней применяется технология, обеспечивающая соблюдение следующих требований:
      1) направление технологического процесса от участков репродукции к цеху откорма;
      2) деление помещений для свиней на изолированные секции с численностью на участке опороса не более 30 свиноматок, в цехе доращивания - 300 поросят;
      3) специализация производственных зданий в соответствии с возрастными и физиологическими особенностями животных;
      4) использование помещений (секций) для опороса свиноматок и доращивания поросят, выращивания ремонтного молодняка и откорма животных по принципу «все занято - все свободно». В остальных помещениях обеспечивается возможность поочередного освобождения, очистки, санитарного ремонта и дезинфекции отдельных групповых станков или групп индивидуальных станков по мере их освобождения от животных перед размещением в них нового поголовья;
      5) продолжительность санитарного перерыва между технологическими циклами производства составляет не менее пяти суток;
      6) сохранение состава каждой первоначально сформированной группы поросят на последующих этапах производства: доращивания, выращивания ремонтного молодняка и откорма, как отдельной производственной единицы.
      74. Для всего поголовья свиней племенных объектов производства и племенных репродукторов, а также хряков-производителей, ремонтного молодняка маток с установленной супоросностью и холостых (при групповом содержании) на товарных объектах производства и комплексах промышленного типа предусматривается выгульная система содержания.
      75. В здании поголовье свиней размещают в групповых или индивидуальных станках.
      76. Комплектование свиней в групповых станках и секциях производится в соответствии со следующими требованиями:
      1) маток с выявленной супоросностью объединяют в групповых станках с разницей во времени оплодотворения до 1 - 3 дней;
      2) в группах откормочных свиней, ремонтного молодняка и отъемышей разница в возрасте не должна превышать 3-х дней.
      77. Кормление всех групп свиней осуществляется в станках. Для кормления используются доброкачественные, сбалансированные по питательности, минеральным добавкам и витаминам корма: влажные кормосмеси из концентратов, травяной муки, картофеля, свеклы и других кормов (влажность 60-75 %), сухие гранулированные или рассыпные комбикорма (с увлажнением в кормушках) или комбикорма, предварительно разбавленные водой (при соотношении по массе воды и комбикорма не более 3:1).
      78. Пищевые отходы перед использованием в корм для откормочного свинопоголовья стерилизуются в специальных котлах при температуре не ниже +1000С и экспозиции менее 2 часов.
      79. Все молочные продукты, поступающие на корм свиньям, подлежат кипячению непосредственно в объекте производства, независимо от их термической обработки на молокоперерабатывающем предприятии.
      80. При влажном способе кормления кормушки, автопоилки, кормопровод, раздатчики кормов после каждого кормления очищаются от остатков кормов и загрязнений, промываются теплой водой.
      81. Для создания оптимальных условий содержания, профилактики травматизма конечностей у свиней полы в помещениях изготавливаются не скользкими, малотеплопроводными, водонепроницаемыми, стойкими против истирания и воздействия дезинфицирующих средств.
      82. Уклон пола в групповых станках в сторону навозного канала составляет 5 %. При устройстве щелевых (решетчатых) железобетонных полов для свиней (кроме поросят до двухмесячного возраста) ширину планок принимают: для поросят отъемышей, ремонтного и откормочного поголовья - 40-50 миллиметров, для хряков и маток – 70 миллиметров, ширина просветов между планками соответственно 20-22 и 26 миллиметра.
      83. Для полов из других материалов ширина планок для указанных групп животных уменьшается до 35-40 миллиметров при ширине просветов между планками 20 миллиметров.
      84. В цехе репродукции во время опороса маток устанавливаются влагонепроницаемые емкости для сбора последов и мертворожденных плодов. Два раза в сутки (утром и вечером) эти емкости вывозят в утилизационное отделение убойного пункта или на пункт сбора сырья для производства мясокостной муки. После освобождения емкости тщательно промываются, дезинфицируются и возвращаются в цех репродукции.
      85. Для контроля состояния обмена веществ у свинопоголовья на каждом технологическом участке производства осуществляется система диспансеризации животных. Диспансеризацию маточного свинопоголовья осуществляют после получения второго опороса. При этом клинические, гематологические, иммунологические исследования проводятся на двадцать шестой день подсосного периода. У хряков – производителей исследуются кровь, смыв с препуция и сперма. На основании результатов исследований проводится комплекс мероприятий, направленных на лечение и профилактику нарушений обмена веществ, повышение естественной резистентности организма свиней.
      86. В помещениях для свиней поддерживаются оптимальные параметры микроклимата применительно к возрастным группам, способам содержания, который систематически контролируется.
      87. Помещения для содержания свиней (изолированные секции) оборудуются вентиляцией, обеспечивающей необходимый воздухообмен для поддержания нормативных температурно-влажностных параметров и концентрации вредных газов в воздухе. Уровень шума от работающего отопительного вентиляционного оборудования в помещениях должен быть не больше 60 дБ.
      88. Для поддержания нормативных параметров микроклимата обеспечивается количество приточного воздуха в помещениях в холодный период не менее 30 куб. м/ч на 1 центнер живой массы свиней, переходный и теплый периоды соответственно 45 и 60 куб. м/ч на 1 центнер живой массы.
      89. Нормы температуры и относительной влажности внутреннего воздуха помещений для свиней устанавливаются согласно приложению 1 к настоящим требованиям.
      90. Предельная концентрация углекислоты в воздухе помещений для содержания свиней составляет 0,2 % (объемных), аммиака 20 мг/куб. м, сероводорода 10 мг/куб. м.
      91. Нормативные параметры воздуха обеспечиваются в зоне размещения свиней, то есть в пространстве высотой до 1 метра над уровнем пола или площадки, на которой содержатся свиньи.
      92. Для обогрева поросят-сосунов в станках для подсосных маток устанавливаются специальные системы локального обогрева (обогрев пола, лучистый обогрев).
      93. Площадь обогреваемого пола принимается от 1,0 до 1,5 кв. м на один станок, а температура поверхности обогреваемого пола +300С (±2) с последующим постепенным снижением ее к отъему поросят от маток до +220С.
      94. Нормы движения воздуха в помещениях для содержания свиней устанавливаются согласно приложению 2 к настоящим требованиям.

2. Ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к объектам
производства, занимающимся выращиванием крупного рогатого скота

      95. Территория для размещения предприятий по выращиванию крупного рогатого скота выбирается с учетом СНиП Н-97-76 «Генеральный план сельскохозяйственных предприятий», противопожарных требований, ветеринарно-санитарных правил и требований охраны окружающей среды.
      96. Откормочные площадки крупного рогатого скота располагают с подветренной стороны господствующих ветров по отношению к населенным пунктам лучше на южных и юго-западных склонах с общим уклоном до 4 - 60. Кроме того, каждый загон должен иметь уклон 2 - 30 от кормушек и мест отдыха скота.
      97. Зооветеринарные расстояния между предприятиями по разведению крупного рогатого скота и другими сельскохозяйственными предприятиями и отдельными объектами устанавливаются согласно приложению 3 к настоящим требованиям.
      98. Содержание животных в зависимости от климатических условий, производится в помещениях в открытых загонах под навесом.
      99. Нормы площадей выгульно-кормовых площадок для крупного рогатого скота устанавливаются согласно приложению 4 к настоящим Требованиям.
      100. Площадки открытого и полуоткрытого типа делятся на сезонные и круглогодового действия.
      101. Сезонные площадки используются в теплый период года, срок их использования зависит от климатических условий района и строительства и в каждом конкретном случае определяется заданием на проектирование.
      102. Все сезонные площадки проектируются открытыми с устройством секций (загонов) для скота, оборудованных кормушками, поилками и в необходимых случаях теневыми навесами и кормушками для минеральной подкормки.
      103. Размеры кормушек для кормления животных устанавливаются согласно приложению 5 к настоящим требованиям.
      104. Площадки круглогодового действия строят в зонах южных и с умеренным климатом. В районах с расчетной зимней температурой до минус 200C площадки оборудуются навесами и ветрозащитными устройствами (ветроломы, затиши, лесопосадки), в районах с расчетной зимней температурой ниже минус 200C - трехстенными навесами или легкими закрытыми помещениями со свободным выходом скота.
      105. При содержании скота на площадках открытого и полуоткрытого типа кормление животных производится на выгульно-кормовых дворах с фронтом кормления не менее 0,28 м на голову.
      106. Поение животных проводится из групповых типовых поилок с подогревом воды в холодные периоды года.
      107. Площадки оборудуются системой ливневой канализации, содержат животных на глубокой несменяемой подстилке.
      108. Комплектование стад на объектах производства разрешается из благополучных по инфекционным и инвазионным болезням животных хозяйствующих субъектов, которое подтверждается ветеринарным сертификатом (ветеринарной справкой) установленной формы.
      109. Предназначенный для вывоза молодняк перед перевозкой заблаговременно в соответствии с эпизоотической обстановкой согласно действующим инструкциям и наставлениям вакцинируют против инфекционных болезней молодняка крупного рогатого скота. В этот же период в хозяйствах-поставщиках отобранных для отправки животных в 5 – 8-дневном возрасте, весенний и осенний период года до и после завершения лета насекомых обеззараживают химическим или термическим способом. Эти работы выполняют ветеринарные врачи хозяйства-поставщика.
      110. Отбор и прием животных, подлежащих ввозу на объект производства, проводит ветеринарный врач объекта производства непосредственно на территории хозяйств-поставщиков. Каждое животное подвергают клиническому осмотру и термометрии. Слабые, недоразвитые животные, с признаками заболевания (кашель, истечение из носовой полости, повышенная температура тела), а также с видимыми экстерьерными пороками, для комплектования объекта производства не допускаются.
      111. Перевозка животных производится специально оборудованным автотранспортом объекта производства.
      112. Кузов машины, предназначенной для перевозки животных, закрывается теплоизоляционным материалом и обеспечивается эффективной принудительной вентиляцией. В холодный период года приточный воздух подогревается.
      113. В зимний период времени в кузове машины поддерживаются следующие параметры микроклимата: температура +15 - 160C, относительная влажность воздуха 70 %, скорость движения воздуха 0,1 - 0,2 м/с, которая контролируется специальными датчиками, установленными в кабине автомашины.
      114. Пол кузова автомобиля оборудуют водонепроницаемым и легко поддающимся очистке от загрязнений при мойке и дезинфекции материалом. Перед погрузкой телят пол кузова выстилают соломой или другой подстилкой, препятствующей скольжению и травмированию животных. Опилки в качестве подстилки применяют в смеси с соломой. Во избежание травмирования животных во время транспортировки необходимо устранить внутри кузова автомашины торчащие болты и другие острые предметы.
      115. Минимальная площадь при перевозках на одного теленка, имеющего массу 40 - 80 кг, составляет 0,4 - 0,75 кв. м.
      116. После каждого рейса транспортные средства подлежат очистке и дезинфекции.
      117. Прием животных на комплексе проводят в помещении приема телят.
      118. В отделении приема телят подвергают поголовному клиническому осмотру с обязательной термометрией и санитарной обработкой, при которой волосяной покров животных чистят щеткой, слегка увлажненной 1-процентным раствором хлорофоса, загрязненные места обмывают теплой водой, копыта очищают от навоза и обрабатывают с профилактической целью одним из имеющихся дезинфекционных средств. Животные больные или подозрительные по заболеванию, а также с повышенной температурой тела подлежат изоляции.
      119. В холодное время года размещение телят проводится в просушенных и прогретых секциях.
      120. Во время карантина какие-либо перемещения (переводы животных в другие помещения, а также в другие секции карантинного помещения) без ведома ветеринарного врача объекта производства не производятся.
      121. Перед каждым последующим заполнением новой партией животных проводят санацию секции (механическая очистка, дезинфекция).
      122. Профилактический перерыв после санации должен составлять не менее 5 суток. Выполнение этих мероприятий обеспечивает осуществление технологического принципа «все занято – все свободно», который необходимо соблюдать во все периоды содержания животных.
      123. Помещения оборудуются установками для группового ультрафиолетового (УФ) - облучения.
      124. Завезенным телятам выпаивают молоко или заменитель цельного молока (далее – ЗЦМ) после 2-часового отдыха. Автопоилки подключают через 5 - 7 ч после приемки телят.
      125. Телят со дня поступления на комплекс в течение 65 дней кормят регенерированным молоком или ЗЦМ.
      126. Перед кормлением молоко до необходимого объема разводится холодной водой питьевого качества до получения смеси температурой 30 - 400C.
      127. Линия для раздачи ЗЦМ должна иметь замкнутую систему: сольвилат - трубопровод - сольвилат. Кроме того, в комплект линии должны входить ведра для выпойки телят, шланги, пистолеты для розлива.
      128. После каждого кормления телят трубопровод и сольвилат промывают в течение 4 минут теплой (25 - 300C) водой до полного удаления остатков молока, затем трубопровод промывают горячей (не менее 650C) водой под давлением 5 - 7 атмосфер и до следующего кормления оставляют заполненными горячей водой. Перед кормлением эту воду из трубопровода удаляют и затем в течение 4 минут его прогревают горячей водой проточным методом. Молочные краны ежедневно (после предыдущего кормления) разбирают и промывают с помощью губки теплым 0,5-процентным моющим раствором, ополаскивают водой и монтируют в трубопровод.
      129. Один раз в декаду линию по раздаче ЗЦМ моют и дезинфицируют.
      130. Ведра после кормления телят ополаскивают теплой водой для удаления остатков молока, затем моют с помощью щеток теплым раствором моющих средств и ополаскивают под струей горячей (650C) водой в течение 1 минуты.
      131. Шланг и пистолет промывают теплой водой в системе с трубопроводом проточным методом, затем их отсоединяют от трубопровода и моют в ванне теплым 0,5-процентным моющим раствором, чистку пистолета производят с помощью ерша, после этого их ополаскивают горячей (650C) водой и подвешивают для просушивания на кронштейны.
      132. Перед кормлением телят регенерированным молоком шланг вместе с пистолетом монтируют в линию по раздаче ЗЦМ и вместе с ней прогревают.
      133. При проверке санитарного состояния линии по раздаче ЗЦМ обращают внимание на состояние сольвилата, трубопровода, молочных шлангов, пистолетов и ведер, которые осматривают ежедневно после вечерней санитарной обработки.
      134. Осмотр трубопровода производят с помощью ватных тампонов, которыми протирают внутренние поверхности следующих деталей и узлов:
      1) стенок трубопровода;
      2) мест соединений с муфтами;
      3) молочные шланги;
      4) ведра.
      135. Кормушки, кормовые площадки, раздатчики кормов в помещениях для животных более старших возрастов следует ежедневно очищать от остатков кормов и загрязнений.
      136. На объектах производства по выращиванию и откорму крупного рогатого скота применяется технология, обеспечивающая соблюдение по следующим требованиям:
      1) поточность равномерного в течение года комплектования объектов производства из благополучных хозяйств одновозрастными животными по твердому графику;
      2) расчленение цикла содержания животных от их завоза до реализации на периоды в соответствии с возрастными особенностями;
      3) деление помещений для животных на изолированные секции;
      4) специализация помещений для содержания молодняка определенного периода выращивания;
      5) сохранение состава каждой первоначально сформированной группы животных на протяжении всех периодов выращивания как отдельной производственной единицы.
      137. На объектах производства по выращиванию телок мясных пород необходимо предусматривать свободновыгульное содержание как в стойловый, так и в летне-пастбищный период в неотапливаемых помещениях из облегченных конструкций. Кормление и водопой молодняка проводят на выгульно-кормовых дворах с твердым покрытием, оборудованных навесами, а также ветро- и снегозащитными изгородями.
      138. При беспривязном содержании на всех комплексах разного назначения размещение телят производится группами в секциях:
      1) на решетчатых полах без подстилки с обязательным устройством индивидуальных боксов с надежной теплоизоляцией полов в них;
      2) на сплошных полах с устройством утепленных мест отдыха в виде полатей, лежаков со сменной подстилкой или обогревом.
      139. Ремонтный молодняк при беспривязном содержании размещается в секциях группами на глубокой подстилке или решетчатых полах с обязательным устройством индивидуальных боксов.
      140. По окончании очередного технологического периода выращивания или откорма перевод животных в другие помещения или секции допускается с разрешения ветеринарного врача объекта производства.
      141. Допустимая ширина планок для животных старше 6 месяцев 100 - 120 миллиметров, ширина просветов - 40 - 45 миллиметров. Расположение решеток должно быть перпендикулярно по отношению к фронту кормления.
      142. В плане технологических мероприятий предусматриваются периодический осмотр копыт у животных старших возрастов, профилактическая обработка путем прогона групп животных через профилактические ванны, заправленные лечебным раствором, а также своевременная расчистка и обрезка копыт.
      143. Для контроля за состоянием обмена веществ у животных проводят систему диспансеризации поголовья при поступлении и каждом технологическом переводе из одной возрастной группы в другую и ежемесячные клинико-лабораторные исследования контрольных групп животных. Результаты лабораторных исследований каждой группы сравниваются с нормативами и уровнем предыдущего исследования.
      144. Выявленные изменения и нарушения являются основанием для соответствующей корректировки технологии и проведения лечебно-профилактических мероприятий.
      145. В летний период животных старше трехмесячного возраста выпасают на специально создаваемых в радиусе до 2 километров от комплекса (объекта производства) поливных культурных или естественных пастбищах. Поение животных во время пастьбы осуществляют из передвижных автопоилок, водой из скважины или артезианских колодцев. В местах выпаса телят не допускаются разбрасывание навоза, слив сточных вод, а также пастьба других животных.
      146. При выращивании молодняка крупного рогатого скота, кроме вышеуказанных мер, осуществляют профилактические мероприятия против паразитарных болезней, присущих для данного региона, а также кровепаразитарных болезней, борьбу с оводами и кровососущими насекомыми.
      147. Поступающие на объект производства животные при необходимости подлежат поголовной вакцинации в тридцатидневном возрасте против трихофитии, респираторных заболеваний в соответствии с планом ветеринарно-профилактических мероприятий.
      148. В процессе выращивания их подвергают обязательной иммунизации против сибирской язвы в сроки, предусмотренные наставлением по применению вакцины против этой болезни.
      149. В соответствии с планом противоэпизоотических мероприятий и в зависимости от эпизоотической обстановки проводят все необходимые диагностические исследования, прививки и обработки.

3. Ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к объектам
производства, занимающимся выращиванием птиц

      150. При проектировании строительства птицефабрики планировка сети внутрихозяйственных дорог должна исключать возможность пересечения дорог по вывозу помета, отходов инкубации, трупов птиц и птицы санитарного брака с дорогами для подвоза кормов, пищевых и инкубационных яиц, молодняка птицы.
      151. Следует предусматривать заполнение каждого птичника одновозрастной партией птиц. Многоэтажные и сблокированные одноэтажные птичники допускается комплектовать позально одновозрастными партиями птиц, при этом для всего помещения разница в возрасте молодняка не должна превышать 7 дней, взрослой птицы - 15 дней.
      152. Между помещениями птицеводческого хозяйства соблюдаются противопожарные разрывы, которые можно увеличивать, если возникает необходимость в связи с технологическими и планировочными требованиями (размещение в разрывах выгулов, рельеф участка, сохранение естественных ветрозащитных полос). При проектировании одноэтажных сблокированных и многоэтажных птичников разрывы определяют в задании на проектирование, но не менее противопожарных и устанавливают согласно приложению 6 к настоящим требованиям.
      153. Здание для ремонтного молодняка и инкубаторий располагаются с наветренной стороны по отношению к другим зданиям для птицы и населенного пункта.
      154. Промышленное стадо птиц размещается с подветренной стороны по отношению к родительскому стаду.
      155. Складские помещения (для кормов, подстилки, яйцесклад), цех сортировки и обработки яиц (с пунктом дезинфекции тары) располагают по линии ограждения производственной зоны, чтобы исключить возможность заезда транспорта извне в производственную зону хозяйства и контакт с внутрихозяйственным транспортом и оборотной тарой.
      156. Для товарных птицеводческих хозяйств яичного и мясного направлений, а также для племенных птицеводческих хозяйств строят ветеринарные и ветеринарно-санитарные объекты с убойным пунктом.
      157. Убойный пункт предусматривается в каждом птицеводческом хозяйстве независимо от наличия в нем цеха убоя птицы.
      158. Ветеринарная лаборатория, убойный пункт и дезинфекционный блок являются общехозяйственными ветеринарными объектами и размещаются в административно-хозяйственной зоне (зона – В).
      159. Комплектование родительского стада птиц осуществляют из одного источника - племенного птицеводческого хозяйства (объекты производства), благополучного по заразным болезням птиц путем приобретения инкубационных яиц или суточного молодняка, который выращивают в хозяйстве изолированно от молодняка промышленного стада.
      160. Комплектование промышленных стад осуществляют за счет воспроизводства собственного родительского стада.
      161. Хозяйствам, объединенным на основе производственного кооперирования, разрешается комплектовать промышленные стада птицы за счет завоза подращенного молодняка из специализированных хозяйств, благополучных по заразным болезням птиц.
      162. Инкубационные яйца и птица принимаются хозяйством на основании документов, подтверждающих благополучие хозяйства по инфекционным болезням птиц, с указанием даты проверки птицы на туберкулез, пуллороз, а также вакцинации ее против болезни Ньюкасла, оспы и других болезней.
      163. Перед размещением очередной партии птицы предусматривают межцикловые профилактические перерывы:
      1) при клеточном выращивании молодняка кур по технологии 1 - 30, 31 - 60 и 1 - 10 - 50 дней и один раз в год месячный перерыв;
      2) при клеточном выращивании молодняка различных видов птиц свыше 60 дней - 20 дней;
      3) при выращивании утят до 10 дней на сетчатом полу - 4 дня и один раз в год месячный перерыв;
      4) при выращивании утят на полу до 10 дней - 7 дней и один раз в год месячный перерыв;
      5) при напольном выращивании молодняка различных видов птиц по технологии 1 - 60 дней - 14 дней и один раз в год месячный перерыв;
      6) при напольном выращивании ремонтного молодняка свыше 60 дней - 20 дней;
      7) при напольном выращивании цыплят, утят, индюшат и гусят на мясо - 14 дней и один раз в год месячный перерыв;
      8) при клеточном содержании взрослой птицы - 20 дней;
      9) при напольном содержании взрослой птицы - 30 дней;
      10) в инкубатории между последним выводом молодняка и первой закладкой яиц после перерыва - не менее 6 дней в год.
      164. В каждый отдельно стоящий птичник или изолированный зал помещают партии только одновозрастной птицы. При позальном комплектовании разница в возрасте молодняка птицы во всем помещении не должна превышать 7 дней. Не рекомендуется подсаживать дополнительно птицу взамен павших или выбракованных.
      165. Не разрешается передерживать молодняк в залах (клетках) дольше сроков, предусмотренных технологическими требованиями. В период выращивания молодняка (всех видов птиц) не допускают его контакта со взрослой птицей.
      166. При переводе птиц в помещения следующей технологической возрастной группы проводят тщательную сортировку. Выбракованных птиц направляют на убой.
      167. В период выращивания систематически наблюдают за состоянием здоровья молодняка, контролируя поведение каждой партии молодняка, поедаемость корма, потребление воды, динамику привеса, состояние перьевого покрова. В случае отклонения от физиологических норм выясняют и устраняют причины, обусловившие эти отклонения. При необходимости проводят соответствующие лабораторные исследования.
      168. Температура и влажность воздуха внутри производственных помещений для содержания различных групп птиц устанавливаются согласно приложению 7 к настоящим требованиям.
      169. В отдельные периоды года допускаются кратковременное увеличение относительной влажности воздуха в помещениях для кур и индеек до 75 %, для утят и гусят - до 85 %, а также снижение влажности для взрослых индеек до 45 – 50 %, а для молодняка - до 30 – 50 %; для взрослых уток и гусей - до 60 %, а для молодняка - до 50 %.
      170. Во всех помещениях для содержания молодняка старшего возраста и взрослого поголовья птицы в зимний период допускается повышение температуры до 180C.
      171. В птичниках полуоткрытого и открытого типа параметры воздуха внутри помещений для содержания птиц не нормируются.
      172. В теплый период года (при температуре наружного воздуха выше +100C) расчетная температура воздуха внутри помещений для содержания птицы допускается не более чем на 50C выше среднемесячной температуры наружного воздуха в 13 часов самого жаркого месяца, но не выше +330C, а влажность - не ниже 60-70 %. Теплосодержание воздуха внутри помещений должно быть не более 16 ккал/кг для цыплят старше 60 дней и 17 ккал/кг для цыплят до 60 дней. В районах, где теплосодержание наружного воздуха 16 ккал/кг и выше, необходимо предусматривать кондиционирование воздуха в помещениях с политропическим режимом его охлаждения.
      173. Оптимальная скорость движения воздуха в помещениях для содержания птиц устанавливается согласно приложению 8 к настоящим требованиям.
      174. Параметры воздуха в основных производственных помещениях инкубатория и яйцесклада в холодный период года устанавливаются согласно приложению 9 к настоящим требованиям.
      175. В камере для пароформалиновой дезинфекции яиц расчетная температура воздуха должна быть +300C.
      176. Предельно допустимые концентрации вредных газов и паров в воздухе помещения для содержания птиц: углекислоты 0,18 - 0,20 % по объему, аммиака 0,015 мг/л, сероводорода 0,005 мг/л.
      177. Помещения для содержания птиц необходимо оборудовать приточно-вытяжной вентиляцией с автоматическим управлением, обеспечивающим поддержание заданных параметров внутреннего воздуха с превышением притока воздуха над вытяжкой. Необходимость устройства отопления и производительность систем отопления и вентиляции определяются расчетом в зависимости от установленных параметров воздуха внутри помещений, количества выделяемых птицами тепла, углекислоты, водяных паров, выделения вредных газов с поверхности подстилки, противней, а также в зависимости от расчетных параметров наружного воздуха. Кроме того, учитывается теплотехническая характеристика ограждающих конструкций этих помещений.
      178. В птичниках, оборудованных механической вентиляцией, на случай прекращения ее работы предусматривают возможность осуществления естественной вентиляции как аварийной.
      179. Внутренние поверхности помещений (стены, перегородки, потолки) в птичниках, инкубаториях и складах для яиц должны быть гладкими, без выступов и щелей, окрашены (побелены) в светлые тона влагостойкими красками. В цехах убоя птиц, обработки тушек и утилизации отходов стены на высоту 1,8 метр облицовывают плиткой.
      180. Стены в инкубаториях и выводных залах, моечных и кормоприготовительных помещениях облицовываются или окрашиваются на высоту 1,8 метра от уровня пола влагостойкими материалами, допускающими их очистку, дезинфекцию и влажную уборку.
      181. Полы в птицеводческих помещениях выстилаются твердым покрытием, малотеплопроводным, стойким против воздействия сточной жидкости и дезинфицирующих веществ, водонепроницаемым и позволяющим производить механизированную уборку глубокой подстилки. В инкубаториях и яйцескладах полы покрывают плиткой.
      182. Внутренняя минимальная высота производственных помещений от уровня чистого пола до низа выступающих конструкций покрытия (перекрытия) следующая:
      1) в помещениях для напольного содержания птиц, кормоприготовительных, моечных, лабораториях, складах для хранения яиц, служебных и других производственных помещениях высота потолка допускается от 2,0 до 2,4 метра;
      2) в залах для клеточного содержания птиц и инкубатории - в зависимости от габаритов оборудования.
      183. Перегородки между секциями в птичниках и ограждения выгулов и соляриев устанавливают согласно приложению 10 к настоящим требованиям.
      184. Сетка для устройства верхней части перегородок и ограждений внутри птичников и на выгулах должна иметь ячейки не более следующих размеров: для цыплят в возрасте до 60 - 70 дней и индюшат в возрасте до 120 дней - 30 x 30 миллиметров; для взрослых кур и индеек, а также для молодняка кур старше 60 - 70 дней и индеек старше 120 дней - 50 x 50 миллиметров.
      185. Допускаемая вместимость отдельных секций птичников и нормы посадки птиц в птичниках устанавливаются согласно приложениям 11 и 12 к настоящим требованиям.
      186. В птицеводческих хозяйствах принимается безвыгульное содержание птицы, где при необходимости устройства выгулов учитываются следующие моменты:
      1) в племенных хозяйствах солярии для взрослых кур устраивают из расчета 0,2 кв. м на голову, для индеек – до 0,4 кв. м, для ремонтного молодняка кур и индеек – 100 % площади птичников, естественные выгулы для уток – из расчета 2 кв. м на голову;
      2) при лагерном содержании племенных птиц (в передвижных домиках или под навесом) отводят пастбища из расчета на одну голову: для кур и их ремонтного молодняка 10 кв. м, для индеек и их ремонтного молодняка 25 кв. м;
      3) солярии ограждают сеткой и разделяют поперечными сетчатыми перегородками на части соответственно секциям птичников, а солярии селекционных птичников ограждают и сверху сеткой;
      4) в соляриях для уток (по внешней стороне) оборудуют проточные поилки;
      5) в районах с жарким сухим летом в соляриях и на естественных выгулах оборудуют теневые навесы.
      187. При выращивании цыплят на мясо (бройлеров) и ремонтного молодняка кур в товарных хозяйствах выгулы (солярии) не предусматривают.
      188. Для выпуска птиц на выгулы и в солярии в стенах птичников для напольного содержания устраивают лазы. Количество лазов и их размеры устанавливаются согласно приложению 13 к настоящим требованиям.
      189. Фронт кормления и поения для кур, индеек, уток и гусей устанавливается согласно приложению 14 к настоящим требованиям.
      190. Размеры насестов для кур, индеек и их молодняка указаны в приложении 15 к настоящим требованиям.
      191. Птичники для напольного содержания взрослых птиц оборудуют гнездами (контрольными, простыми, индивидуальными или групповыми), размеры и количество которых указаны в приложении 16 к настоящим требованиям.
      192. Инкубационные яйца от маточного стада собирают не реже трех раз в день и укладывают в чистые, предварительно продезинфицированные ящики, на которые наклеивают этикетки с указанием даты получения яйца и номера птичника.
      193. Зимой яйца перевозят в утепленном транспорте.
      194. Один раз в 10 дней из каждого птичника отбирают 15 - 19 яиц и проверяют наличие в желтке каротиноидов, витаминов A и B2, плотность белка и качество скорлупы.
      195. Для инкубации используют яйца, в грамме желтка которых содержится количество витаминов A и B2 и каротиноидов (мкг), установленных в приложении 17 к настоящим требованиям.
      196. Используемые для инкубации яйца в целях воспроизводства племенного стада кур мясного направления отбирают массой не менее 52 грамм, масса индюшиных яиц, не менее 70 грамм, гусиных - 120 грамм.
      197. Для инкубации отбирают только биологически полноценные яйца, хранившиеся не более 10 дней после снесения.
      198. Инкубационные яйца должны быть чистыми, правильной формы, с хорошей плотной скорлупой, при овоскопировании желток должен размещаться в центре яйца. Воздушная камера (пуга) располагается в тупом конце яйца, неподвижна.
      199. На каждую партию инкубационных яиц выдают в установленном порядке ветеринарный сертификат или справку, в котором подтверждается благополучие хозяйства по заразным болезням птиц и указывается содержание витаминов A и B2 и каротиноидов в желтке яиц.
      200. В инкубатории залы для инкубационных и выводных шкафов, склад для хранения яиц, камера для прединкубационной дезинфекции яиц, помещение для сортировки молодняка по полу, помещение для сдачи-приемки суточного молодняка и моечное отделение изолируют друг от друга. Планировка залов и подсобных служб (инкубатория) должна обеспечивать последовательную очередность технологического потока в целях исключения возможного инфицирования инкубационных яиц и выведенного молодняка.
      201. Дезинфекция тары для перевозки инкубационных яиц и суточного молодняка предусматривается при цехе инкубации.
      202. Инкубационные яйца дезинфицируют парами формальдегида не позднее 2 часов после снесения и вторично перед закладкой их в инкубаторы. При этом на 1 куб. м помещения камеры используют 30 мл формалина (40-процентного), 15 мл воды и 20 г калия перманганата. Длительность экспозиции 20 минут при температуре воздуха 30 - 370C и относительной его влажности 73 – 80 %.
      203. Каждую партию выведенного молодняка помещают в чистые, предварительно продезинфицированные ящики или картонные коробки размером 60 x 60 см и высотой 15 см. Для вентиляции вдоль верхнего края ящика с каждой стороны делают по 20 отверстий диаметром 1 - 2 сантиметра, ящики перегораживают на четыре равные секции (по 25 цыплят, 20 индюшат и утят и 15 гусят в секции).
      204. Перед посадкой суточного молодняка дно ящика застилают чистой бумагой.
      205. Не допускается передержка суточного молодняка в инкубатории свыше 8 часов.
      206. Отобранный для реализации молодняк содержат в изолированном от других птиц помещении. Разделение цыплят по полу производят в специальной комнате. Реализация суточного молодняка в другие хозяйства непосредственно из цехов инкубации не допускается.
      207. Для выращивания отбирают хорошо развитый, клинически здоровый молодняк с мягким небольшим животом, чистым пухом вокруг клоаки.
      208. Суточный молодняк перевозят в специальных ящиках (коробках) закрепленным транспортом. Ящики устанавливают таким образом, чтобы к каждому ящику (коробке) свободно проникал воздух. В зимнее время молодняк перевозят в утепленном транспорте.
      209. После инкубации каждой партии яиц все инкубационные отходы, в том числе павших цыплят, слабых, непропорциональных, скорлупу, помещают в непроницаемые металлические ящики с плотно закрывающимися крышками и передают в утильцех для переработки на корм или сжигают.
      210. После каждого вывода молодняка инвентарь и выводные секции инкубатора очищают щетками, моют горячей водой и обеззараживают 1-процентным раствором едкого натра или парами формальдегида.
      211. Перед началом и после окончания инкубации инкубаторий и находящиеся в нем оборудование и инвентарь, а также складские и подсобные помещения дезинфицируют.

4. Ветеринарные (ветеринарно-санитарные) требования к объектам
производства, занимающимся выращиванием овец

      212. На овцеводческих объектах производства строго соблюдают систему ветеринарно-санитарных мероприятий, обеспечивающих санитарную культуру, сохранение здоровья и высокую продуктивность животных, получение доброкачественной продукции.
      213. Устройство для обработки кожных покровов овец акарицидными средствами строят, как правило, вблизи стригальных пунктов с учетом пропускной способности этих устройств для обслуживания поголовья одного или нескольких объектов производства.
      214. Во время стойлового содержания овец большую часть времени их размещают в открытых загонах, а в ненастную погоду, при сильных морозах и в период ягнения – в помещениях (кошары, тепляки).
      215. Овец стригут на стригальных пунктах с хорошей освещенностью и вентиляцией. Около стригального пункта оборудуют загоны и расколы.
      216. Стригальные пункты обеспечивают медицинскими и ветеринарными аптечками.
      217. Отары, неблагополучные по заразным болезням, стригут последними в местах их постоянного размещения. После стрижки стригальные машины, спецодежду, инвентарь и помещение дезинфицируют.
      218. Комплектование овцеводческих объектов производства разрешается здоровыми животными из благополучных по заразным болезням пунктов с соблюдением законодательства Республики Казахстан в области ветеринарии.
      219. Каждая партия вновь поступающих в хозяйство животных сопровождается ветеринарным сертификатом или ветеринарной справкой в соответствии с Правилами выдачи ветеринарных документов. При поступлении животных на объект производства поголовье подвергают ветеринарному осмотру и профилактическому карантинированию в течение 30 дней.
      220. При применении в объектах производства метода искусственного осеменения овец за месяц до начала искусственного осеменения завершают все профилактические ветеринарные мероприятия в маточных отарах, а также среди баранов-производителей и пробников.
      221. Обслуживающий персонал выделяет животных с клиническими признаками заболевания в отдельную группу и сообщает об этом ветеринарному врачу объекта производства. Для временного содержания больных животных на объектах производства в каждой кошаре оборудуют отдельную секцию площадью из расчета 0,5 % от поголовья.
      222. Выздоровевшие животные подлежат выбраковке и откорму.
      223. Трупы животных, абортированные плоды и последы собирают в специальные влагонепроницаемые емкости и доставляют по указанию ветеринарного врача во вскрывочную. После взятия патологического материала для отправки в ветеринарную лабораторию, останки трупа отправляют в яму Беккари (скотомогильник), а последы отправляют в яму Беккари, минуя вскрывочную.
      224. В случае возникновения инфекционной болезни овец, неблагополучная отара содержится изолированно от других отар до полной ликвидации болезни.

3. Ветеринарно-санитарные требования при реализации животных и птиц

1. Требования к расположению и территории
объектов реализации животных

      225. Выбор земельного участка под строительство, размещение объектов, проектирование строительства, реконструкция, переоборудование и ввод в эксплуатацию объектов реализации животных производится при наличии ветеринарно-санитарного, санитарно-эпидемиологического и экологического заключений с соблюдением санитарно-защитных зон, установленных государственной санитарно-эпидемиологической службой.
      226. Объекты реализации животных размещают на ровной, сухой, не затопляемой паводковыми и ливневыми водами территории.
      Объекты реализации животных располагаются на окраине сельской и городской местности на расстоянии не менее 200 метров от населенных пунктов с наветренной стороны по отношению к промышленным организациям с выбросами вредных веществ, санитарно-техническим устройствам и с подветренной стороны - к жилым домам, лечебно-профилактическим учреждениям, культурно-бытовым зданиям, детским дошкольным и учебно-воспитательным учреждениям.
      Расстояние от автомобильных дорог общегосударственного, областного, городского и районного значений должно быть не менее 50 метров, от железнодорожных узлов 300 метров.
      227. Подъездные пути объектов реализации животных асфальтируются либо бетонируются. По усмотрению владельца объекта реализации животных внутренние дороги, тротуары и разгрузочные (погрузочные) площадки обеспечиваются твердым покрытием с уклоном для отвода атмосферных осадков и талых вод.
      228. Территория объекта реализации животных разделяется на грязную и чистую зоны. В чистую зону входят:
      1) вход/выход на территорию объекта реализации животных;
      2) административное здание объекта реализации животных;
      3) смотровая площадка с тротуаром вдоль секций загонов с твердым покрытием для покупателей животных;
      4) санитарные узлы для посетителей.
      В грязную зону объекта реализации животных входят:
      1) ворота для въезда и выезда автотранспорта;
      2) вход и выход для владельцев животных, приводящих животных на объект реализации животных для реализации;
      3) склад для хранения дезсредств;
      4) место для хранения кормов;
      5) временная стоянка для транспортных средств, перевозивших животных;
      6) загон-накопитель с трапом пандусом и входом для выгрузки привезенных или приведенных животных;
      7) загон-накопитель с трапом пандусом и выходом для отгрузки или вывода приобретенных животных;
      8) изолятор для временного содержания больных и подозрительных в заболевании животных;
      9) ветеринарный пункт;
      10) санитарные узлы для обслуживающего персонала и владельцев животных;
      11) секции загонов для размещения животных для реализации по видам.
      Все входы/выходы оборудуются дверьми и ковриками для дезинфекции обуви.
      На въезде/выезде для автотранспорта на территорию объекта реализации животных устанавливаются ворота, контрольно-пропускные пункты и дезбарьеры.
      Дезбарьер сооружают с учетом возможности обеззараживания ходовой части автотранспорта размерами не менее 3х12 метров. Над дезбарьером оборудуется навес, защищающий от атмосферных осадков, закрытый стенками с боковых сторон. Дезбарьер функционирует в любой период времени года, оборудованный с подогревом в зимний период.
      Администрация объекта реализации животных закрепляет работника, ответственного за функционирование дезбарьеров и ковриков для дезинфекции обуви.
      229. Для исключения проникновения на территорию объекта реализации животных бродячих сельскохозяйственных и домашних плотоядных животных, а также прохода посетителей на территорию в неустановленных местах территорию объекта реализации животных по периметру огораживают сплошным или сетчатым забором высотой не менее 2 метров.
      230. На входе на объект по реализации животных размещаются вывеска с указанием полного названия объекта реализации животных, специализации объекта реализации животных, режима работы, а также графически выполненный план-схема территории с обозначением всех стационарных объектов объекта реализации животных, пешеходных и транспортных маршрутов, аварийных выходов, пожарных щитов и колонок или емкостей с водой для тушения пожара.
      Администрация и другие участники объекта реализации животных обеспечивают соблюдение правил охраны труда и системы мероприятий по обеспечению пожарной безопасности.
      Чистая и грязная зоны оборудуются противопожарными щитами, оснащенными ведрами, баграми, топорами, лопатами, ящиком с песком и огнетушителем.
      231. Временная стоянка для транспортных средств, перевозивших животных, располагается рядом с загоном-накопителем для выгрузки животных. Количество мест для автотранспорта определяется с учетом пропускной способности объекта реализации животных.

2. Технологический процесс

      232. Все объекты объекта реализации животных располагают по принципу поточности движения животных, персонала и посетителей с учетом разделения его территории на чистую и грязную зоны. Встречный поток ввозимых (вводимых) на объект по реализации животных и вывозимых (выводимых) с территории животных не допускается.
      233. Места для содержания реализуемых животных по их видам оборудуют загонами, состоящими из секций с навесом, кормушкой и водопоем. Система водопоя животных должна быть автоматизирована. Кормление осуществляется вручную владельцем животного по его усмотрению. Загоны строят из расчета потребности суточной реализации животных.
      Загоны строят с учетом вида, возраста животных с расчетом на одно животное, не допускающих задавливание и травмирование животных и людей.
      Размещение животных в загонах осуществляется из расчета с соблюдением следующей нормы:
      1) для крупных животных (верблюды, лошади, крупный рогатый скот, далее – крупные животные) – 3 м2 на одно животное;
      2) для мелких животных (овцы, козы, свиньи) – 1,7-2 м2 на одно животное.
      Дополнительно для крупных животных в загонах оборудуют привязи.
      Загоны строят из металлоконструкций с высотой:
      1) для крупных животных не менее 1,5 м;
      2) для мелких животных не менее 1 м.
      Изгороди, ворота и запоры в секциях и загонах оборудуют таким образом, чтобы исключить возможность травмирования животных.
      234. Из накопителя (загона выгрузки) животные загоняются в раскол, оборудованный специальным станком для фиксации животных для ветеринарного осмотра животных и проверки сопроводительных документов. Из раскола по прогону животные, прошедшие ветеринарный осмотр, распределяются по секциям загонов.
      235. При приобретении животных переход покупателей из чистой зоны в грязную зону осуществляется по тротуару чистой зоны с навесом и ковриком для дезинфекции обуви.
      236. Приобретенные животные выводятся из секций загонов по прогону накопителя-отгрузки, оборудованному специальным станком для фиксации животных, с последующей выдачей необходимых ветеринарных документов на приобретенное животное.
      237. На территории объекта реализации животных оборудуют место для хранения кормов с навесом и бетонированным полом, огороженное плотным материалом с дверью. В период реализации животных кормление и водопой животных осуществляются по усмотрению владельцев.
      238. Уборка мусора проводится в период функционирования объекта реализации животных. Загоны в период содержания животных должны содержаться в чистоте.
      239. Администрация объекта реализации животных утверждает графики уборки навоза, мусора, а также дезинфекции, дератизации и дезинсекции.
      240. В темный период суток, в случаях нахождения животных на объекте реализации животных, территория объекта реализации животных и места их содержания освещаются искусственными осветителями. Обеспечивается круглосуточная охрана.
      241. На территории объекта реализации животных запрещаются размещение объектов общественного питания и торговля пищевыми продуктами.

3. Ветеринарное освидетельствование

      242. Ветеринарным врачом объекта реализации животных в специальном журнале, пронумерованном, прошнурованном и скрепленном печатью и подписью главного ветеринарного врача соответствующей административно-территориальной единицы, ведется регистрация сведений о животных, поступающих на объект реализации животных для реализации (владелец реализуемого животного, индивидуальный номер, возраст, масть, вид, пол, результаты ветеринарного осмотра), с последующим введением их в базу данных.
      243. Ветеринарный пункт объекта реализации животных оборудуется:
      1) рабочим кабинетом;
      2) необходимым набором ветеринарных инструментов и приборов для проведения ветеринарного осмотра животных;
      3) компьютером, имеющим доступ к интернету, для сличения информации о животном, поступившем на объект реализации животных, с базой данных по идентификации сельскохозяйственных животных (сведения: вид и порода, пол, возраст, масть, идентификационный номер, ветеринарные обработки, результаты диагностических исследований, владелец, адрес выхода животного).
      244. Ветеринарным врачом объекта реализации животных осуществляется постоянный контроль за своевременностью заправки дезбарьеров, ковриков дезинфицирующими средствами, разрешенными к применению в установленном порядке.

4. Требования к изолятору для временного содержания
больных и подозрительных в заболевании животных

      245. Изолятор предназначается для временного содержания больных или подозреваемых в заболевании животных и строится отдельным зданием на территории объекта реализации животных.
      Площадь изолятора определяется из расчета 10 % от количества имеющихся секций загона объекта реализации животных.
      246. В изоляторе для крупных животных устраивают только индивидуальные стойла; для мелких животных – индивидуальные станки. Допускается устройство в небольшом количестве групповых станков (на 2-4 головы).
      Стойла и станки в изоляторе размещают по системе боксов с отдельным тамбуром и выходом; на два индивидуальных станка для мелких животных делаются один тамбур и выход.
      247. Стойла оборудуют с учетом вида, возраста животных с расчетом на одно животное, не допускающих задавливание и травмирование животных и людей.
      Площадь стойл изолятора оборудуют из расчета:
      1) для коров (быков), лошадей, верблюдов – 3х4 м на одно животное;
      2) для молодняка крупного рогатого скота, лошадей, верблюдов – 3х3 м на одно животное;
      3) для мелких животных – не менее 0,8-1,0 м.
      Перегородки между стойлами изолятора должны быть сплошными.
      248. Внутренняя высота помещений изолятора от уровня чистого пола до низа выступающих конструкций покрытия (перекрытия) должна быть не менее 2,4 м для обеспечения свободного движения животных.
      249. Изолятор оборудуется кормушкой и поилкой. В изоляторе режим водопоя и кормления животных определяется их владельцем. Раздача кормов осуществляется вручную.
      250. Доступ посторонних лиц в изолятор исключается, у входа оборудуют дезинфекционный коврик для дезинфекции обуви.

5. Требования к водоснабжению и канализации

      251. Вода, используемая на объектах реализации животных, должна соответствовать требованиям безопасности, установленным ГОСТ и СанПиН. При отсутствии на объекте реализации животных централизованного водоснабжения для хозяйственно-питьевых нужд допускается использование воды из местных источников или привозной воды.
      252. Для слива в центральную канализацию отработанной воды и смывов оборудуется специальная яма с водонепроницаемым дном и стенками. В специальной яме производят обеззараживание дезинфекционными средствами, разрешенными для использования на территории Республики Казахстан. Только после проведения обеззараживания отработанной воды и смывов в специальной яме производится слив в центральную канализацию.
      В случае отсутствия центральной канализации для сбора сточных вод допускаются строительство, устройство местных очистных сооружений (лагуны) с проведением обеззараживания сточных вод дезинфекционными средствами, разрешенными для использования на территории Республики Казахстан. Очистные сооружения располагаются за территорией объекта реализации животных с наветренной стороны. Размеры очистных сооружений устанавливаются в соответствии с пропускной способностью объекта реализации животных.
      В загонах для содержания животных предусматривается уклон в сторону дренажных каналов 30-60. Дренажные каналы делаются с уклоном 30-50 в сторону выгребной ямы. Выгребная яма оснащается водонепроницаемыми стенами и дном, а также крышкой и насосом для откачки воды. В выгребной яме осуществляется обеззараживание сточных вод дезинфекционными средствами, разрешенными для использования на территории Республики Казахстан. После обеззараживания сточные воды откачиваются при помощи насоса в лагуну. Лагуна представляет собой усеченную конусообразную яму. Поверхность откосов и днище обмазываются глиной, которая обеспечивает водонепроницаемость стен и днища (глиняный замок). Толщина глиняного слоя составляет 3-5 см. В целях обеспечения водонепроницаемости возможно применение полиэтиленовой пленки.

6. Требования к удалению и временному хранению навоза и мусора

      253. Для временного хранения навоза, остатков кормов и подстилок вблизи территории объекта реализации животных с наветренной стороны оборудуется временное навозохранилище, которое представляет собой прямоугольную площадку, углубленную на 1 метр в землю. Стенки и дно навозохранилища оборудуются водонепроницаемым материалом (бетон, кирпич и др.). Ширина и длина навозохранилища определяются в соответствии с пропускной способностью объекта реализации животных. Навозохранилище оборудуется навесом.
      Администрация объекта реализации животных обеспечивает своевременную уборку навоза и мусора.
      254. Вывоз навоза из временного навозохранилища для дальнейшего биотермического обеззараживания в специальное место, установленное местным исполнительным органом, осуществляется еженедельно.

Приложение 1            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Нормы температуры и относительной влажности
внутреннего воздуха помещений для свиней

Наименование помещений

Температура воздуха, 0С

Относительная влажность, %

оптимальная

максимальная

минимальная

максимальная

минимальная

Помещение для холостых, супоросных маток и хряков

16

19

13

75

40

Помещения для поросят-отъемышей и ремонтного молодняка

20

22

18

70

40

Помещения для откорма свиней

18

20

14

75

40

Помещения для тяжелосупоросных маток и подсосных маток

20

22

18

70

40

Приложение 2            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Нормы движения воздуха в помещениях для содержания свиней

Наименование помещений

Подвижность воздуха, м/с

холодами и переходные периоды года

теплый период года

Помещения для холостых, супоросных маток и хряков

0,3

1,0

Помещения для ремонтного молодняка и поросят-отъемышей

0,2

0,6

Помещения для откорма свиней

0,3

1,0

Помещения для тяжелосупоросных маток и подсосных маток с приплодом

0,15

0,4

Приложение 3            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Зооветеринарные расстояния между предприятиями по выращиванию
крупного рогатого скота и другими сельскохозяйственными
предприятиями и отдельными объектами

Наименования сельскохозяйственных предприятий и отдельных объектов

Минимальные зооветеринарные расстояния до предприятий по выращиванию крупного рогатого скота, м

1

2

1. Предприятия:

- крупного рогатого скота

150

- свиноводческие

а) фермы

б) комплексы промышленного типа

- овцеводческие

- коневодческие

- верблюдоводческие

- звероводческие и кролиководческие

150

1000

150

150

150

300

2. Птицеводческие хозяйства

- фермы

- птицефабрики


200

1000

3. Заводы по производству мясокостной муки

1000

4. Биотермические ямы

500

5. Предприятия по изготовлению строительных материалов, деталей и конструкций:

- глиняного и силикатного кирпича, керамических и огнеупорных изделий

- извести и других вяжущих материалов

100 

100

300

6. Предприятия по ремонту сельскохозяйственной техники, гаражи и пункты технического обслуживания общехозяйственного назначения

100

7. Межхозяйственные и государственные комбикормовые заводы

150

8. Предприятия по переработке:


- овощей, фруктов и зерновых культур

100

- молока, производительностью до 12 тонн в сутки

свыше 12 тонн в сутки

50

200

- скота и птицы, производительностью:


до 10 тонн в смену

300

свыше 10 тонн в смену

1000

9. Склады зерна, фруктов, картофеля и овощей

50

10. Дороги:

- железные и автомобильные общегосударственного и республиканского значения І и ІІ категорий

- автомобильные республиканского и областного значений ІІІ категорий и скотопрогоны (не связанные с проектируемым предприятием)

- внутрихозяйственные автомобильные (за исключением подъездного пути к предприятию)


300
 

150


50

      Примечания:
      1. Зооветеринарные расстояния от предприятий по выращиванию крупного рогатого скота до птицефабрик в районах плотной застройки могут быть сокращены до 500 метров по согласованию с уполномоченным органом в области ветеринарии.
      2. Расстояния между комплексами по производству молока на 1200 и более коров, говядины и выращиванию ремонтных телок размером более 3000 скотомест и другими животноводческими, птицеводческими и звероводческими объектами и комбикормовыми заводами следует принимать не менее 1000 метров.
      3. Расстояния между предприятиями по выращиванию крупного рогатого скота размером менее 4000 коров и менее 1200 скотомест для молодняка и внутрихозяйственными дорогами могут быть сокращены по согласованию с уполномоченным органом в области ветеринарии.
      4. Предприятия по переработке животноводческой продукции и приготовлению комбикормов данного объекта производства могут размещаться на одной площадке с обслуживаемым объектом производства, но должны иметь ограждения и самостоятельный выезд на дорогу общего пользования.

Приложение 4             
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Нормы площадей выгульно-кормовых площадок
для крупного рогатого скота

Группы животных

Нормы площадей выгульных площадок (выгульно-кормовых дворов) на 1 голову м2

Молодняк и взрослый скот на откормочной площадке

5

15

Коровы мясных пород с телятами (репродукторы)

8

20-25

      Примечания:
      1. При организации активного моциона для животных площадь выгульных площадок сокращается на 50 %, при родильных устраивают выгульные площадки только для новотельных коров.
      2. Отклонение от указанных в таблице норм допускается в пределах 5 %.

Приложение 5            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Размеры кормушек для кормления животных

Типы кормушек и поилок

Размеры кормушек, в метрах

ширина

высота

длина по фронту (расчетная)

по верху

по дну

переднего борта

заднего борта

Кормушки:

- стационарные на выгульных дворах и в помещениях для беспривязного содержания животных

- кормушки для телят от 14-20 дневного до 6 месячного возраста


0,7



0,4


0,6



0,3


0,4



0,3


0,6



0,4


0,6-0,8 на одну голову


0,3-0,4 на одну голову

Приложение 6            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Зооветеринарные разрывы между птицеводческими хозяйствами и
другими производственными комплексами и отдельными объектами

Наименование производственных комплексов и отдельных объектов

Минимальные зооветеринарные разрывы до птицеводческих хозяйств, метр

до птицеферм

до птицефабрик

1

2

3

1. Фермы крупного рогатого скота

2. Свиноводческие фермы

3. Овцеводческие фермы

4. Коневодческие фермы

5. Птицеводческие фермы

6. Птицефабрики

7. Звероводческие и кролиководческие фермы

8. Комплексы по изготовлению строительных материалов, деталей и конструкций, производству глиняного и силикатного кирпича, извести и других вяжущих материалов

9. Железные и автомобильные дороги республиканского значения I и II категории

10. Автомобильные дороги областного значения III категории и скотопрогоны

11. Прочие автомобильные дороги местного значения IV - V категории (за исключением подъездного пути к птицеводческому хозяйству)

200

200

200

200

200

1000

1500


500


500

200


100

1000

1000

1000

1000

1000

1000

1500


500


500

200


100

Приложение 7            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Температура и влажность воздуха внутри производственных
помещений для содержания различных групп птиц

Виды и возрастные группы птицы

Расчетная температура при содержании птиц в холодный период года, 0C

Оптимальная относительная влажность воздуха в помещениях, %

напольном

клеточном

в помещении

в местах локального обогрева (брудерами и т.д.)

1

2

3

4

5

1.Взрослая птица:

куры

индейки

утки

гуси


12 - 16

12 - 16

7 - 14

10 - 15


0

0

0

0


16

0

0

0


60 - 70

60 - 70

70 - 80

70 - 80

2. Молодняк кур:

1 - 30 дней

1 - 10 дней

11 - 20 дней

21 - 30 дней

31 - 60 дней

31 - 75 дней

61 - 140 - 150 дней

141 - 151 – 210 дней


22

0

0

0

18

16

14 - 16

12 - 16


35 - 22

0

0

0

0

0

0

0


24

30 - 29

26

24

20

18

16

16


60 - 70

30 - 50

45 - 50

60 - 70

60 - 70

60 - 70

60 - 70

60 - 70

3. Молодняк индеек:

1 - 20 дней

21 - 120 дней

121 - 240 дней


22

20 - 18

16


35 - 22

0

0


24

0

0


60 - 70

60 - 70

60 - 70

4. Молодняк уток:

1 - 10 дней

11 - 30 дней

31 - 55 дней

56 - 180 дней


22

20

14

7 - 14


26

26 - 22

0

0


22

0

0

0


65 - 75

65 - 75

65 - 75

65 - 75

5. Молодняк гусей:

1 - 20 (30 дней)


22


30


20


66 - 75

21 (31) - 65 дней

66 - 180 дней

20

15

0

0

0

0

66 - 75

70 - 80

      Примечание:
      температуры в графе 3 таблицы приведены для расчета мощности установок локального обогрева и пределов регулирования их при эксплуатации.

Приложение 8            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Оптимальная скорость движения воздуха в помещениях для содержания птиц

Наименование помещений

Скорость движения воздуха в помещениях в холодный период года, м/сек

оптимальная

максимальная

1. Помещения для содержания взрослых кур и индеек

0,3

0,6

2. Помещения для содержания взрослых уток и гусей

0,5

0,8

3. Помещения для содержания молодняка кур, индеек, уток и гусей

0,2 - 0,3

0,5

      Примечания:
      1. Скорость движения воздуха в теплый период года в помещениях для содержания молодняка всех видов птиц старше 30-дневного возраста и взрослого поголовья не должна превышать 1,2 м/сек, а для молодняка до 30 дней - 0,6 м/сек, в климатических зонах с расчетной температурой наружного воздуха выше +330C для взрослого поголовья и молодняка старшего возраста допускается скорость движения воздуха 2 м/сек при клеточном содержании и 1,5 м/сек при напольном.
      2. Параметры температуры и скорость движения воздуха в помещениях для содержания птиц приведены для холодного периода и относятся к зоне размещения птиц. Зоной размещения птиц считается: при напольном содержании - пространство высотой до 0,8 м над уровнем пола, а в помещении для содержания кур и индеек, оборудованном насестами и гнездами, - на 0,5 м выше наиболее приподнятых насестов и гнезд; при клеточном содержании - пространство на всю высоту клеточных батарей.

Приложение 9            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Параметры воздуха в основных производственных помещениях
инкубатория и яйцесклада в холодный период года

Параметры

В инкубаторных и выводных залах инкубатория

В помещениях для хранения яиц (в инкубатории и на яйцескладах)

Температура, 0C
Относительная влажность, %

20 – 22
50 - 70

8 – 12
70 - 80

      Примечание:
      В холодный период года в помещениях для сортировки суточных цыплят расчетную температуру следует принимать в пределах от +22 до +240C, относительную влажность - 30 – 70 %.

Приложение 10            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Размеры перегородок между секциями в птичниках и
ограждения выгулов и соляриев

Виды и возрастные группы птицы

Высота перегородок и ограждений, м

в птичниках, от уровня пола

на выгулах и соляриях, от уровня земли

1. Куры яичного направления и молодняк старше 60 дней

на всю высоту помещения

2,2 - 2,4

2. Куры мясного направления и молодняк старше 60 - 70 дней

то же

1,8

3. Цыплята до 60 - 70 дней

то же

1,5 - 1,6

4. Индейки взрослые и молодняк старше 120 дней

то же

2,2 - 2,5

5. Индюшата до 120 дней

то же

0,6 - 1,9

6. Утки взрослые и молодняк

0,6

0,6

7. Гуси взрослые и молодняк от 66 до 180 дней

1,25

1,5

8. Гусята до 60 дней

0,6

0,6

      Примечание:
      нижняя часть перегородок между секциями (в птичниках) для кур, индеек, уток, гусей, цыплят, индюшат, гусят и утят на высоту 0,6 м, для индюков на высоту 1,25 м должна быть глухой (сплошной).

Приложение 11            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Допускаемая вместимость отдельных секций птичников

Виды и возрастные группы птицы

Допустимая вместимость секций при напольном содержании, голов

Взрослая птица:

куры

индейки

утки

гуси


1500

500

50 - 100

30

Молодняк:

ремонтный молодняк кур

цыплята, выращиваемые на мясо (бройлеры)

молодняк индеек

молодняк уток

молодняк гусей


2500

10000

500

400

200 - 250

Приложение 12            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Нормы посадки птиц в птичниках

Виды и возрастные группы птицы

Количество голов на 1 кв. м пола при посадке птиц в птичники с напольным содержанием

на глубокой подстилке

на планчатом или сетчатом полу

1

2

3

А. Взрослая птица

1. Куры яйценоских пород

родительское стадо

промышленное стадо



3,5 - 4

5



3,5 - 4

5

2. Куры мясных пород

родительское стадо

3 - 3,5

3 - 3,5

3. Индейки

родительское стадо

1,5

0

4. Утки

родительское стадо


3


0

5. Гуси

родительское стадо

Самки 1,5

Самцы 1,0

0

0

Б. Молодняк, выращиваемый для ремонтного стада

1. Молодняк кур яичного направления:

1 - 30 дней

31 - 60 дней

1 - 70 дней

61 - 140 дней

1 - 140 дней

141 - 180 дней (для родительского стада)

141 - 180 дней (для промышленного стада)


25

16

17

9

10,5-11


4,5 - 5,5

5,5


0

0

0

17

9

10,5-11

4,5 - 5,5

5,5

2. Молодняк кур мясного направления:

1 - 150 дней

151 - 210 дней


7 - 8

3,0 - 3,9


0

0

3. Молодняк индеек:

1 - 20 дней (в клетках)

21 - 120 дней

121 - 240 дней


0

4

2


0

5

0

4. Молодняк уток:

1 - 55 дней

56 - 150 дней

151 - 180 дней


8

3,5

3,2


0

0

0

5. Молодняк гусей:

1 - 30 дней

31 - 65 дней

66 - 180 дней


8

4

3


0

0

0

В. Куры, выращиваемые в одном здании, без пересадки:

1 - 480 дней (мясного направления)

1 - 515 дней (яичного направления)


8

8 - 8,5


0

8 - 8,5

Г. Молодняк, выращиваемый на мясо

1. Цыплята:

бройлеры от 1 до 63 - 65 дней

2. Молодняк яичного направления:

1 - 75 дней



14


16



0


16

3. Индюшата:

1 - 20 дней (в клетках)

21 - 120 дней

1 - 120 дней


0

4

4


0

4

4

4. Утята

1 - 20 дней

21 - 55 дней

1 - 55 дней


14

8

9


16

8

9

5. Гусята:

1 - 20 (30) дней

21 (30) - 65 дней

1 - 65 дней


10 - 8

4

4


16 - 12

0

0

      Примечания:
      1. Плотность посадки указана на начальный возраст птиц.
      2. Нормы плотности посадки птиц при клеточном содержании принимают по паспортным данным завода - изготовителя клеток (в зависимости от типа и конструкции клеток).
      3. Плотность посадки взрослых птиц племенного стада принимают по нормам для родительского стада.

Приложение 13            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Количество лазов и их размеры для выпуска птиц
на выгулы и в солярии

Типы зданий

Количество голов на 1 лаз

Размеры лазов, м

ширина

высота от пола

высота низа лазов

1

2

3

4

5

1. Птичники для взрослой птицы:

кур

индеек

уток

гусей


 500

100 - 150

30 - 50

50


0,4

0,4 - 0,5

0,4

0,6


0,4

0,6 - 0,8

0,4

0,5


0,2

0,2

0,1

0,1

2. Птичники для молодняка:

кур

индеек

уток

гусей


500

125 - 200

150 - 200

125


0,3

0,3

0,3

0,4


0,3

0,4

0,4

0,4


0,10

0,15

0,05

0,5

      Примечания:
      1. В каждой секции должно быть не менее одного лаза.
      2. При содержании птиц на глубокой подстилке высоту лаза от пола следует увеличить на 0,2 - 0,4 м против величин, указанных в таблице.
      3. При содержании птиц на планчатом полу лазы должны устраиваться на уровне пола.
      4. Для уток, утят всех возрастов, цыплят и индюшат в возрасте до 60 дней лазы необходимо оборудовать пандусами в сторону выгула, а при содержании птиц на глубокой подстилке - также пандусами с внутренней стороны.

Приложение 14            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Фронт кормления и поения для кур, индеек, уток и гусей

Виды и возрастные группы птицы

Фронт кормления на одну голову (не менее), см

Фронт поения на одну голову (не менее), см

сухое кормление

влажное  кормление

1

2

3

4

А. Взрослое поголовье
1. Куры:
ремонтный молодняк от 141 - 151
до 180 - 210 дней


8


14


2

2. Индейки

8

20 - 30 

4

3. Утки

4 - 6   

15

3 - 6      

4. Гуси

6

20

Б. Молодняк птиц
1. Куры яйценоских пород:




1 - 30 дней

2,5

3,5

1

31 - 60 дней

5

6,5

1

1 - 60 дней

5

6,5

1

61 - 140 дней

6

9,0

2

1 - 140 дней

6

9,0

2

2. Куры мясных пород (бройлеры):

1 - 65 дней

1 - 150 дней


5

7


6,5

14,0


2

2

3. Индейки:

1 - 20 дней

21 - 120 дней (или 1 - 120 дней)

121 - 240 дней


2

4

6


3

10

12


1

2

2

4. Утки:

1 - 55 дней

56 - 180 дней

1 - 20 дней

21 - 55 дней


3

4

2

3


10

15

5

10


2

3

2

2

5. Гуси:

1 - 20 (30) дней

21 - (31) - 65 дней

61 - 180 дней


3

5

6


8

15

18


1

2

3

      Примечания:
      1. При использовании цилиндрических кормушек фронт кормления сокращается на 25 %.
      2. При внедрении новой технологии и соответствующего ей оборудования фронт кормления определяется заданием на проектирование.

Приложение 15            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Размеры насестов для кур, индеек и их молодняка
при их напольном содержании

Виды и группы птицы

Размеры насестов, см

Максимальная высота насестов от уровня пола, см

фронт длины бруска на голову

ширина бруска

Расстояние между брусками (по осям)

1

2

3

4

5

1. Взрослая птица:

куры яйценоских пород

куры мясных пород

индейки мясных пород


18

20 - 25

35 - 40


4

4

6


30 - 35

35 - 40

50 - 60


60

60

45 - 50

2. Молодняк птицы:

цыплята старше 60 дней

индюшата старше 20 дней
(или 120 дней)


12 - 15


25 - 35


4


5


20 - 25


45 - 50


50 - 60


40 - 50

      Примечание:
      насесты не предусматривают в птичниках для выращивания бройлеров и содержания птиц на планчатых полах, а также в птичниках с пометными коробами, перекрытыми планками.

Приложение 16            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Размеры гнезд и их количество при напольном
содержании птиц (м)

Птица

Высота порожка, м

Обычное гнездо

Контрольные гнезда

Индивидуальные гнезда

Групповые гнезда

Ширина, м

Глуби на, м

Высота, м

Голов на гнездо

Ширина, м

Глубина, м

Высота, м

Голов на гнездо

Ширина, м

Глубина, м

Высота, м

голов на гнездо

Куры

0,08

0,3

0,4

0,5

0,3

0,4

3

0,3

0,4

0,3

0,4

6 - 8

2

0,5

0,4

100

150

Индейки

0,15

0,4

0,7

0,6

2

0,4

0,7

0,6

4 - 7

0

0

0

0

Утки

0,1

0,3

1

0,4

0,2

0,3

0,4

0,4

3 - 4

0

0

0

0

Гуси

0,08

0,4

0,6

0,5

1

0,4

0,6

0,5

2 - 3

0

0

0

0

      Примечания:
      1. Высота порожка для простых, индивидуальных и групповых гнезд принимается по размерам, указанным для контрольных гнезд.
      2. Гнезда для кур следует размещать на высоте не более 0,5 - 0,6 м от поверхности пола или глубокой подстилки; гнезда для индеек, уток и гусей устанавливают на полу.

Приложение 17            
к ветеринарным (ветеринарно-санитарным)
требованиям к объектам производства, 
осуществляющим выращивание,      
реализацию животных         

Количество витаминов A и B2 и каротиноидов (мкг) в грамме желтка,
содержащихся в яйцах, предназначенных для инкубации

Яйца

Витамины, мкг

Каротиноиды, мкг (не менее)

A

B2

Кур

6 - 8

4 - 6

15

Индеек

9 - 12

4 - 5

15

Уток

10 - 12

6 - 7

20

Гусей

10 - 13

5 – 6

20

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын ветеринариялық (ветеринариялық-санитариялық) талаптарды бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 13 қарашадағы № 1439 Қаулысы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 2015 жылғы 31 қазандағы № 870 қаулысымен

      Ескерту. Күші жойылды - ҚР Үкiметiнiң 31.10.2015 № 870 (алғашқы ресми жарияланған күнiнен кейін күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзіледі) қаулысымен.

      РҚАО-ның ескертпесі.

      ҚР мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша 2014 жылғы 29 қыркүйектегі № 239-V ҚРЗ Заңына сәйкес ҚР Ауыл шаруашылығы министрінің м. а. 2015 жылғы 29 мамырдағы № 7-1/498 бұйрығын қараңыз.


      «Ветеринария туралы» 2002 жылғы 10 шілдедегі Қазақстан Республикасы Заңының 5-бабының 18-1) тармақшасына сәйкес Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
      1. Қоса беріліп отырған Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын ветеринариялық (ветеринариялық-санитариялық) талаптар бекітілсін.
      2. Осы қаулы алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi.

      Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрі                           С. Ахметов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің     
2012 жылғы 13 қарашадағы
№ 1439 қаулысымен  
бекітілген     

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге асыратын өндіріс
объектілеріне қойылатын ветеринариялық
(ветеринариялық-санитариялық) талаптар

1. Жалпы ережелер

      1. Осы Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын ветеринариялық (ветеринариялық-санитариялық) талаптар (бұдан әрі – талаптар) «Ветеринария туралы» 2002 жылғы 10 шілдедегі Қазақстан Республикасы Заңының 5-бабының 18-1) тармақшасына сәйкес әзірленген, мамандандырылған фермаларда (кешендерде, құс фабрикаларында), бордақылау алаңдарында (бұдан әрі – өндіріс объектісі) жануарларды өсіруді, өткізуді және оларды ішкі сауда объектілерінде (бұдан әрі – жануарларды өткізу объектісі) өткізуді жүзеге асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын ветеринариялық (ветеринариялық-санитариялық) талаптарды айқындайды әрі жеке және заңды тұлғалар үшін міндетті болып табылады.
      2. Өндіріс объектісін салуға арналған учаскені биік, тегіс, құрғақ, тасқын су мен нөсер жаңбыр суының астында қалмайтын және дауыл желдің өтуінен қорғалған жерде таңдайды.
      3. Жаңа өндіріс объектілерін салуға арналған учаскені бұрынғы мал шаруашылығы үй-жайларының, мал қорымдарының, көң қоймаларының және ет өңдейтін кәсіпорындардың орнынан таңдауға жол берілмейді.
      4. Өндіріс объектілерінің аумағын елді мекендерден санитариялық-қорғау аймағымен бөледі. Санитариялық-қорғау аймағының көлемі Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласындағы заңнамасына сәйкес айқындалады.
      Адамдар мен жануарлардың бақылаусыз өтіп кетуіне тосқауыл қою үшін өндіріс объектісінің аумағы биіктігі кемінде 2 метр қоршаумен қоршалады, ал жол жүру бөлігі қатты су өтпейтін жол-құрылыс материалымен жабылады.
      5. Өндіріс объектісінің аумағында ғимараттар мен құрылыстарды орналастыру функционалдық аймақтау қағидаты бойынша жүзеге асырылады, әрбір аймаққа технологиялық үдерістің ортақтығымен біріктірілген құрылыстар орналастырылады.
      6. Өндіріс объектісінің аумағы мынадай аймақтарға бөлінеді:
      1) өндірістік немесе негізгі мақсаттағы (А аймағы) – негізгі табынды ұстауға және өнім өндіруге арналған үй-жай, мал туатын бөлім, жаңа туылған төлдерге арналған профилакторий, төлдерді, мал басын толықтыратын табынды ұстауға арналған үй-жай, жануарларды қолдан ұрықтандыратын пункт (құс фабрикаларынан басқа), оқшаулағыш және карантиндік бөлім (басқышы бар үй-жай, жануарларды ветеринариялық өңдеуге арналған шарбақ), жемазық қоспаларын дайындау бойынша азық цехы;
      2) қызмет көрсетуші персоналға арналған санитариялық өткізу орны бар ветеринариялық-санитариялық блок (Б аймағы);
      3) әкімшілік-шаруашылық (В аймағы);
      4) жемазық сақтау (Г аймағы);
      5) көңді сақтауға арналған оқшауланған орын (Д аймағы).
      7. Өндіріс объектісінің аумағына (аумағынан) барлық кіреберістерде (шығаберістерде) автокөліктің қозғалғыш бөлігін зарарсыздандыруға арналған дезинфекциялық тосқауыл (бұдан әрі – дезинфекциялық тосқауыл) орнатылады. Дезинфекциялық тосқауылдың үстіне екі жағынан қабырғалармен жабылған қалқа орнатылады. Дезинфекциялық тосқауыл жылдың кез келген уақытында жұмыс істеу қалпында ұсталады (қыс кезеңінде жылытуды қамтамасыз етеді немесе төменгі температураларда қатпайтын ерітінділер қосылады).
      8. Көң сақтайтын орынды өндірістік ғимараттардың желден ық жағында кешен аумағының сыртында кемінде 60 метр қашықтықта орналастырады.
      9. Өндіріс объектісінің кіреберісінің жақын маңына өндіріс объектісі мамандарының жеке көліктерін қоюға арналған алаң жасайды.
      10. Технологиялық үдерісті қамтамасыз ету және өндірістік аймақта қызмет көрсету үшін өндіріс объектісінің ішінде қолданылатын арнайы көлік бөлінеді.
      11. Жануарларды ұстауға арналған үй-жайларының құрамына мынадай объектілер кіреді:
      1) жануарларды (төлдер мен ересек малдарды) ұстауға арналған қоралар;
      2) қалқалары, оттықтары, суаратын астаулары, жіктері, басқыштары мен таразысы бар жануарларды жаюды ұйымдастыруға арналған қоршаулы мал жайлары;
      3) бір кіреберісі және шығаберісі бар, периметр бойынша қоршалған және арық салынған көңді және сұйық көңді сақтауға арналған алаңша.
      12. Карантиндік бөлім және оқшаулағышты бірыңғай блокта орналастырғанда, олардың арасында тамбур жабдықталады, онда жұмысшылардың арнайы киімдеріне (бұдан әрі – арнайы киім) арналған шкафтар, қолжуғыштар, дезинфекциялық ерітінділер бар ыдыстар, аяқкиімдерді дезинфекциялауға арналған дезинфекциялық төсеніштер орнатылады.
      13. Мал қоралардың едендері, қабырғалары, оттықтары, сұйық көң жинағыштары мен басқа жабдықтары өндіріс объектісінің ветеринариялық дәрігері жасаған кестеге сәйкес мерзімді жүргізілетін дезинфекция жасауына ыңғайлы материалдардан жасалады.
      14. Мал шаруашылығының қора жайларында ағаштан жасалған оттықтар, астаулар және басқа жабдықтардың пайдалануына рұқсат етілмейді.
      15. Жануарларды ұстауға арналған үй-жайлар мен қоршалған ашық алаңдарды мерзімімен көңнен тазартып отырады.
      16. Әрбір мал шаруашылығы қора үй-жайларының (базаның), жемшөп дайындайтын цехтардың, жемшөп сақтайтын қоймалардың, астық сақтайтын қоймалардың және басқа объектілердің терезелері, есіктері, желдету тесіктері жабайы құстардың ұшып кірмеуі үшін торлы рамалармен жабдықталады.
      17. Өндіріс объектілерінің жұмысын жабық үлгідегі кәсіпорындардың қағидаты бойынша ұйымдастырады. Өндіріс объектісінің аумағына бөгде адамдардың, сондай-ақ өндіріс объектісіне тікелей қызмет көрсетумен байланысты емес кез келген көлік түрінің кіруіне рұқсат етілмейді.
      18. Өндірістік объектілерге кіреберістегі әкімшілік-шаруашылық және өндірістік аймақтардың қоршауының бойында қызмет көрсетуші персонал мен келіп-кетушілер үшін санитариялық өткізгіш жабдықталады.
      19. Оқшауланған үй-жайлардың (секциялардың) 15 см тереңдігіне дейін дезинфекциялық ерітінділермен толтырылған дезинфекциялық астаушалар орнатылады.
      20. Санитариялық өткізгіштің құрамында арнайы киімдер мен аяқкиімдерді (бұдан әрі – арнайы киімдер) дезинфекциялауға, жууға және кептіруге арналған бөлме көзделеді.
      21. Санитариялық өткізгіштің өтетін жерінде тәулік бойы кезекшілік жасалады.
      22. Өндіріс объектісі аумағының сыртқы жағынан да, өндірістік аймағы жағынан да санитариялық өткізгішке кіреберістің алдында дезинфекциялық ерітінділермен ылғалдандырылған аяқкиімді дезинфекциялауға арналған дезинфекциялық тосқауылдар (ысқышы немесе ағаш үгінділері бар кюветтер) орнатылады.
      23. Өндірістік объектінің санитариялық өткізгіш бөлмесінде жұмысшылар үйден киіп келген киімдерін және аяқкиімдерін шешіп, үй киімі гардеробында (әр қызметшіге бекітілген шкафта) қалдырады, душ қабылдайды, жұмыс киімдеріне арналған гардеробтан таза зарарсыздандырылған арнайы киім киеді.
      24. Өндіріс объектісінен арнайы киімді ауыстырғаннан кейін шығуға рұқсат беріледі.
      25. Қосалқы бөлмелерде қолды жуу үшін сабынмен (сұйық сабынмен), щеткамен, дезинфекциялық ерітінділерге арналған ыдыстармен, бір рет пайдаланатын орамалмен немесе электр кептіргіштермен қамтамасыз етілген суық және ыстық су ағатын араластырғышы бар раковиналар орнатылады.
      26. Ауыз су мақсатына арнайы су шүмектері орнатылады, ауыз суының температурасы +80 С төмен және +200 С жоғары болмауы тиіс.
      27. Өндіріс объектісінің ветеринариялық дәрігерінің рұқсаты бойынша және арнайы киімді ауыстырып кигеннен кейін өндіріс объектісіне бөгде адамдардың енуіне рұқсат етіледі.
      28. Қызмет көрсетуші персонал арнайы киімдермен, жабдықтармен, құралдармен және басқа да заттармен қамтамасыз етіледі, олар таңбаланады және бөлімге (цехқа) бекітіледі.
      Көрсетілген заттарды бір бөлімнен басқа бөлімдерге зарарсыздандырғаннан кейін беруге рұқсат етіледі.
      29. Өндіріс объектісі жеткілікті мөлшерде сумен қамтамасыз етіледі.
      30. Өндіріс объектісінің басшылығы тоқсанда кем дегенде бір рет суды қауіпсіздік көрсеткіштеріне зертханалық зерттеулерден өткізіп тұрады.
      31. Артезиан ұңғымасы санитариялық-қорғау аймағымен және қоршаумен қамтамасыз етіледі. Санитариялық-қорғау аймағының көлемі Қазақстан Республикасы денсаулық сақтау саласындағы заңнамасына сәйкес айқындалады.
      32. Су жинақтаушы ұңғымалар, шахталық құдықтар кәсіпорынның аумағында орналасқан болса, онда оларды мал шаруашылығы үй-жайларынан кемінде 50 метр қашықтықта орналастырады.
      33. Компрессорлық қондырғыға, аумақты суландыруға, автомашиналардың сыртын жууға техникалық су пайдаланылады, суды айыру (жинау) нүктелерінде «техникалық су» және «ауыз суы» деген жазулар орнатылады.
      34. Шаруашылық-ауыз суы және өртке қарсы мұқтаждықтар үшін суды сақтау үшін кем дегенде екі резервуар орнатылады.
      35. 3 айлық төлдерді суаруға температурасы +14-дан +160C-қа дейінгі суды, 6 айдан асқан төлдерге +80С-тан төмен емес суды қолдануға рұқсат беріледі.
      36. Жануарларға арналған үй-жайларда жас ерекшелігіне және күтіп ұстау әдісіне байланысты микроклиматтың оңтайлы көрсеткіштері сақталады және оларға жүйелі бақылау жүргізіліп отырады.
      37. Оқшауландырылған секциялар мен үй-жайлар оңтайлы ауа алмасуды және жануарлар орналасқан барлық аймақ бойынша таза ауаның біркелкі таралуын қамтамасыз ететін желдеткіш жүйелерімен жабдықталады.
      38. 6 айдан асқан жануарларды ұстайтын тор едені бар үй-жайларда көң жиналатын каналдардан ауаны тартатын ауа сорғыш қондырғысы орналатылады.
      39. Өндірістің барлық объектілері және өндіріс объектісінің аумағы жеткілікті және біркелкі жарықпен (күндіз – табиғи, түнде – жасанды) қамтамасыз етіледі.
      40. Табиғи жарық кезінде терезелердің жалпы көлемі еден көлемінің 30 % құрайтын болуы қажет.
      41. Люминесценттік шамдары бар шамдалдар қорғау торымен, ал қыздыру шамдары бар шамдалдар тұтастай қорғау шынысымен қапталады.
      42. Мал шаруашылығы үй-жайларында тарту-сору желдеткіші орналастырылады, ал қысқы уақытта сырттан кіретін суық ауа жылытылады.
      43. Үй-жайлардың желдетілуі ғимараттардың жылулықты сақтауын, бөлінетін жылу, ылғал мөлшерін, көңді шығару тәсілін, қысқы кезеңде түрлі жастағы мал басы үшін сараланған температуралық-ылғалдылық режиммен және үзіліссіз ауа алмасуымен қамтамасыз етілетін жануарларды ұстау жүйесін есепке алумен қамтамасыз етіледі.
      44. Төлді ұстауға арналған ғимараттарда ішкі ауаның барлық басқа қалыпты көрсеткіштері сақталғанда және үй-жайлардың қабырғалары мен төбесінде конденсатты болдырмау шартында ішкі ауаның барынша жоғары салыстырмалы ылғалдылықтың 85 %-ға дейін көтерілуіне рұқсат етіледі.
      45. Мал шаруашылығының (жаңа туылған төл үшін) және қосалқы үй-жайлары жылытумен қамтамасыз етіледі.
      46. Жылытқыш құралдар құрылысы бойынша тазалауға және жөндеуге ыңғайлы болуы қажет.
      47. Карантиндік ғимарат төлдерді бір кезеңде өсіретін үй-жайлармен қатар салынады, оның көлемі мал басының келіп түсу циклограммасына және қозғалысына сәйкес айқындалады, оның құрамына мыналар кіреді:
      1) төлді қабылдауға және ветеринариялық-санитариялық өңдеуге арналған бөлім (құс шаруашылықтарынан басқа);
      2) ветеринариялық маманға арналған бөлмеден тұратын амбулатория;
      3) ветеринариялық дәріхана;
      4) дезинфекциялық және жуу заттарына арналған қойма;
      5) ингаляторий;
      6) жарып-сою бөлмесі;
      7) жануарларды өңдеуге арналған бөлме (құс шаруашылықтарынан басқа);
      8) жануарларды өңдеудің алдында және одан кейін ұстайтын жинақтау ашықтары (құс шаруашылықтарынан басқа);
      9) жануарларды ветеринариялық өңдеуге арналған жіктер және оларды қозғалтпай ұстайтын станоктар (құс шаруашылықтарынан басқа);
      10) қосалқы үй-жайлар;
      11) жұқпалы емес аурулары бар жануарларды емдеуге арналған стационар (құс шаруашылықтарынан басқа);
      12) дезинфекциялық блок;
      13) жұмыртқа салатын ыдыстарды дезинфекциялау орны (құс шаруашылықтарына арналған).
      48. Мал сою пункті өндіріс объектілерінде салынады (құс шаруашылықтарынан басқа), ол өндіріс объектісі қоршауының бойына орналастырылады, оның құрамына мыналар кіреді:
      1) мал союға арналған үй-жайдан тұратын сою бөлімі;
      2) тері тұздауға және уақытша сақтауға арналған үй-жай;
      3) ұшалар мен субөнімдерді уақытша сақтауға арналған тоңазытқыш камералары;
      4) автоклав немесе өліксе өртейтін пеш қойылған пайдаға асыру бөлімі;
      5) душ қабылдайтын бөлме;
      6) қызмет көрсетуші персоналға арналған қосалқы үй-жай.
      49. Мал сою және пайдаға асыру бөлімі жеке кіреберіспен (шығаберіспен) қамтамасыз етіледі. Олардың арасындағы іргелес қабырғада тағамдық мақсатқа жарамсыз конфискаттарды және ұшалар бөліктерін мал сою бөлімінен жіберетін люктың болуы көзделеді.
      50. Мал сою орнынан шығатын ағынды сулар өндіріс объектісінің жалпы желісіне шығарардың алдында жеке кәріз құдықтарына жиналады және зарарсыздандырылады.
      51. Өндірістік үй-жайлардан ауру жануарларды мал сою пунктіне тасымалдау үшін арнайы көлік құралдары бекітіледі.
      52. Жалпы шаруашылық оқшаулағыш болмаған кезде оқшаулағыш жобалауға тапсырма бойынша салынады, оны жертөлесі және өзінің ішкі ауласына шығуға арналған құрылысы бар биіктігі 2 м тұтас дуалмен қоршаған кезде өндіріс объектісінің басқа ветеринариялық объектілерімен бекітуге рұқсат етіледі.
      53. Өндіріс объектілеріндегі дезинфекция өндірістің жалпы технологиялық кезеңінің құрамдас бөлігі болып табылады және ол малды көбейту, өсіру және бордақылау технологиясының ерекшеліктерін ескере отырып жасалған жоспар бойынша жүргізеді.
      54. Дезинфекциялық жұмыстар жоспарында негізгі өндірістік және қосалқы үй-жайларды, көлік құралдары мен басқа объектілерді дезинфекциялауды жүргізу мерзімдері, әдістері мен режимдері, сондай-ақ дезинфекциялау және жуу заттарына, дезинфекциялау және жуу техникасына қажеттілік, дезинфекция сапасын бақылау тәсілдері қарастырылады.
      55. Үй-жайларды және басқа объектілерді дезинфекциялау алдында дезинфекциялауға жататын үстіңгі жерлерге міндетті түрде мұқият механикалық тазарту жүргізіледі.
      56. Мұқият механикалық тазарту деп үстіңгі беті материалының құрылымы мен түсі анық көрінетін және көзбен қарағанда тазалау үшін қиын қол жетпейтін жерлердің өзінде көңнің, азықтың және басқа ластанулардың түйіршіктері көрінбейтін тазарту дәрежесі түсініледі.
      57. Өндіріс объектісінің немесе оның бірінші кезегінің құрылысын салу, жабдықтарды баптау және іске қосу толық аяқталғаннан кейін өнеркәсіптік аймақтың аумағында орналасқан барлық ғимараттарға және құрылыстарға механикалық тазарту және іске қосар алдындағы дезинфекция жүргізіледі.
      58. Мал шаруашылығы үй-жайларын пайдалану үдерісінде төлдерді ұстауға арналған жеке үй-жайларға дезинфекция жүргізуді тиісті технологиялық циклдерді аяқтағаннан және жануарлардан босатқаннан кейін жүргізеді.
      59. Ересек жануарлар тұруға арналған орынды айына 1 рет және әрбір рет жануарларға сұрыптама жүргізілгеннен кейін, жаңа жануарларды қояр алдында жүргізеді.
      60. Жемазықтарды таратуға арналған жабдықтар мен құралдар әрбір азықтандырудан кейін қоқыстан мұқият тазартылады және аптасына 1 рет дезинфекцияланады.
      61. Жұқпалы аурулар пайда болған жағдайда өндіріс объектісінде дезинфекция жүргізіледі.
      62. Өндіріс объектілерін тышқан тәріздес кеміргіштерден қорғау барлық өндірістік және қосалқы ғимараттарда және қоршаған санитариялық-қорғау аймағының 3 км радиусында үнемі жүзеге асырылып отырады.
      63. Кеміргіштермен күресу үшін дератизацияның түрлі тәсілдері: тамақ және су қармақ жемдер, тозаңдату және улы көбіктер қолданылады.
      64. Кеміргіштерді жойғанда бақылау күнде немесе күнара, ал алдын ала жойғанда - он күн сайын жүзеге асырылады.
      65. Өндіріс объектісінің әкімшілігі айына бір рет үй-жайларға профилактикалық дезинфекция жүргізумен санитариялық күн өткізеді.
      66. Көңді және бөкпені тасымалдауға арналған көлік күн сайын мұқият тазартылады, жуылады және дезинфекцияланады.
      67. Жануарларды (құстарды) жасына және өнімділігіне сәйкес келетін рациондар бойынша сапалы, толымды жемшөптермен азықтандырады.
      68. Әкелінген жемшөптердің сапасы міндетті түрде аккредиттелген ветеринариялық зертханаларда тексеріледі, қажет болған жағдайда (осы жемшөппен азықтандырылған жануарлар (құстар) ауырған кезде) жемшөптер республикалық ветеринариялық зертхананың облыстық филиалдарына жіберіледі, ол үшін қолданыстағы қағидаларға сәйкес құрама азықтың, мал жемінің және басқа жемшөптердің әрбір партиясынан сынамалар алынады.
      69. Құрама азықтың, мал жемінің келіп түскен әрбір партиясынан орташа сынамалар алынады, олар 1,5 ай бойы +120С аспайтын температурада жабық түрде сақталады. Егер көрсетілген мерзім өткеннен кейін осы жемшөптерден жануарларда (құстарда) ауру шықпаса, орташа сынамалар жойылады.
      70. Жануарларды азықтандыру рациондарын олардың қоректендіру заттарға, минералды тұздарға және дәрумендерге қажеттілігін толық қанағаттандыратындай етіп құрастырады. Олардан ауытқу болған жағдайда, рациондарды жетіспейтін дәрумендермен, макро- және микроэлементтермен толықтыру бойынша шаралар қолданылады.
      71. Сүрлемдік-пішендік рациондарда азық қоспаларына олардың жемшөптерде болуын ескерумен фосфор-кальций минералды үстемелерін және «Д» дәруменін қосымша қосады.
      72. Жануарлар мен құстарды шаруашылық жүргізу субъектілерден тікелей өткізу (сату) алдында мынадай ветеринариялық іс-шараларды өткізеді:
      1) өткізілетін жануарлар жалпы табыннан бөлініп, оларды суаруды және азықтандыруды ұйымдастырумен оқшау орналастырылады;
      2) індетке қарсы іс-шаралардың жоспарына сәйкес диагностикалық зерттеулер жүргізіледі және жануарлардың аса қауіпті ауруларына қарсы профилактикалық егулер жасалады;
      3) іріктеп термометрия жүргізумен жануарларды күнделікті ветеринариялық қарап-тексеру жүзеге асырылады;
      4) жүргізілген барлық ветеринариялық іс-шаралар арнайы есеп беру журналында тіркеледі;
      5) ветеринариялық-санитариялық іс-шараларға ветеринариялық іс-шаралардың түрі көрсетілген акт жасалады.

2. Жануарларды өсірумен айналысатын өндіріс объектілеріне
қойылатын ветеринариялық (ветеринариялық-санитариялық) талаптар

1. Шошқаларды өсірумен айналысатын объектілерге қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-санитариялық) талаптар

      73. Асыл тұқымды, тауарлық, репродукторлық және бордақыланатын шошқаларды ұстайтын өндіріс объектілерінде мынадай талаптардың сақталуын қамтамасыз ететін технология қолданылады:
      1) технологиялық үдерісті репродукция учаскелерінен бордақылау цехына бағыттау;
      2) торайлау учаскесінде 30 бас аналық шошқадан, бағып өсіру цехында – 300 торайдан аспайтын санмен шошқаларға арналған үй-жайларды оқшауланған секцияларға бөлу;
      3) өндірістік ғимараттардың жануарлардың жас және физиологиялық ерекшеліктеріне сәйкес мамандандынуы;
      4) аналық шошқалардың торайлануына және торайларды бағып өсіруге, шошқа басын толықтыратын төл өсіруге және жануарларды бордақылауға арналған үй-жайларды (секцияларды) «бәрі бос емес - бәрі бос» қағидаты бойынша пайдалану. Басқа үй-жайларда жекелеген топтық станоктарды немесе жеке станоктар топтарын оларда жаңа жануарларды орналастырудың алдында жануарлардан босауына қарай кезек-кезекпен өткізу, тазалау, санитариялық жөндеу және дезинфекциялау мүмкіндігі қамтамасыз етіледі;
      5) өндірістің технологиялық циклдері арасында санитариялық үзілістің ұзақтығы бес тәуліктен кем болмайды;
      6) бастапқыда құрылған әрбір торайлар тобының құрамын кейінгі өндіріс сатыларында: шошқа басын толықтыратын бағып өсіру, өсіру және бордақылау кезінде жеке өндірістік бірлік ретінде сақтау.
      74. Асыл тұқымды өндіріс объектілері мен асыл тұқымды репродукторлардағы барлық шошқа басына, сондай-ақ өндіруші қабандар, буаздығы мен қысырлығы анықталған шошқа басын толықтыратын ұрғашы төлдерді (топпен ұстағанда) тауарлық өндіріс объектілері мен өнеркәсіптік үлгідегі кешендерде бос ұстау жүйесі қарастырылады.
      75. Ғимараттың ішінде шошқаларды топтық және жеке станоктарда орналастырады.
      76. Шошқаларды топтық станоктарға және секцияларға жинақтау мынадай талаптарға сәйкес жүргізіледі:
      1) буаздығы анықталған аналықтарды ұрықтанған уақыты 1-3 күнге дейінгі айырмашылықпен топтық станоктарға біріктіріледі;
      2) топтағы бордақыланатын шошқалардың, шошқа басын толықтыратын және аналықтан бөлінген төлдердің жастарының айырмашылығы 3 күннен аспауы керек.
      77. Барлық шошқалар топтарын азықтандыру станоктарда жүзеге асырылады. Азықтандыру үшін сапалы, құнарлы, минералдық қоспалар және дәрумен заттар бойынша теңестірілген құрғақ жемазықтар: концентраттар, шөп ұны, картоп, қызылша және басқа азықтардан тұратын ылғалды жемазық қоспалары (ылғалдылығы 60-75 %), кептірілген түйіршіктелген немесе шашыраңқы құрама жемазық (оттықта ылғалдандырумен) немесе алдын ала суға араластырылған (судың массасының құрама жемге қатынасы 3:1 аспайды) құрама жемазық пайдаланылады.
      78. Тамақ қалдықтарын бордақыланатын шошқаларға азық ретінде пайдаланар алдында арнайы қазандарда кем дегенде +1000С температурада және 2 сағат экспозицияда зарарсыздандырудан өткізеді.
      79. Шошқаларды азықтандыруға келіп түсетін барлық сүт өнімдері, сүт өңдеу кәсіпорындарында термиялық өңдеуден өткеніне қарамастан, тікелей өндіріс объектісінде қайнатылуға жатады.
      80. Ылғалдау тәсілімен азықтандырғанда оттықтар, автосуарғыштар, жемөткізгіш, азық таратқыштар әрбір азықтандырғаннан кейін азық қалдықтарынан және ластанулардан тазартылып, жылы сумен жуылады.
      81. Шошқаларды оңтайлы ұстауға жағдай жасау, олардың аяқ-қолдарының жарақаттануының алдын алу үшін үй-жайлардың едендері тайғанақ емес, жылуды аз өткізетін, су өткізбейтін, қажалуға және дезинфекциялық заттардың әсеріне берік болатындай жасалады.
      82. Топтық станоктардағы еденнің еңістігі көң каналы жағына қарай 5 %-ды құрайды. Шошқалар үшін (екі айлық жасқа дейінгі торайлардан басқа) саңылаулы (торлы) темірбетонды едендерді салғанда, планканың ені: аналықтан бөлінген төлдер, шошқа басын толықтыратын және бордақыланатын шошқа басына - 40-50 миллиметр, қабандар мен мегежіндер үшін - 70 миллиметр, планкалардың арасындағы саңылаудың ені тиісінше 20-22 және 26 миллиметр етіп алынады.
      83. Аталған топтағы жануарлар үшін басқа материалдан жасалған едендерде планкалар арасындағы саңылаулардың ені 20 миллиметр мен планкалардың ені 35-40 миллиметрге дейін азайтылады.
      84. Репродукция цехында аналық шошқа торайлаған кезде шуын және өлі туған төлді жинау үшін ылғал өткізбейтін ыдыстар қойылады. Тәулігіне екі рет (таңертең және кешке) осы ыдыстарды мал сою пунктінің кәдеге жарату бөлімшесіне немесе ет-сүйек ұнын өндіру үшін шикізат жинау пунктіне шығарады. Ыдыс босатылғаннан кейін оларды мұқият жуып, дезинфекциялайды және репродукция цехына қайтарады.
      85. Шошқалар басының зат алмасу жай-күйін бақылау үшін өндірістің әрбір технологиялық учаскесінде жануарларды диспансеризациялау жүйесі жүзеге асырылады. Аналық шошқаны диспансеризациялауды екінші рет төлдегеннен кейін жүзеге асырады. Бұл ретте клиникалық, гематологиялық, иммунологиялық зерттеулер емізу кезеңінің жиырма алтыншы күнінен бастап жүргізіледі. Өндіруші қабандардың қанын, күпектің жуындысын және ұрығын тексереді. Зерттеу нәтижелерінің негізінде зат алмасудың бұзылуын емдеуге және алдын алуға, шошқа организмінің табиғи резистенттілігін көтеруге бағытталған іс-шаралар кешені жүргізіледі.
      86. Шошқаларға арналған үй-жайларда жас топтарына, ұстау тәсілдеріне қатысты үнемі бақыланатын микроклиматтың оңтайлы көрсеткіштері сақталады.
      87. Шошқаларды ұстауға арналған үй-жайлар (оқшауланған секциялар) қалыпты температуралық-ылғалдық көрсеткіштерді және ауадағы зиянды газдардың концентрациясын ұстап тұру үшін қажетті ауа айналымын қамтамасыз ететін желдетумен жарақтандырылады. Үй-жайларда жұмыс істеп тұрған жылыту желдету жабдығының шуының деңгейі 60 дБ аспауы тиіс.
      88. Микроклиматтың қалыпты көрсеткіштерін ұстап тұру үшін суық кезеңде үй-жайларға ауаның келуі 1 центнер шошқаның тірі салмағына кемінде 130 шаршы метр/сағат, ауыспалы және жылы кезеңдерде 1 центнер тірі салмаққа 145 және 60 шаршы метр/сағат көлемінде қамтамасыз етіледі.
      89. Шошқаларға арналған үй-жайлардың ішкі ауасының температурасы мен салыстырмалы ылғалдылығының нормалары осы талаптарға 1-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      90. Шошқаларды ұстауға арналған үй-жайлардың ауасындағы көмірқышқылының шекті концентрациясы 0,2 % (көлемдік), аммиак 20 мг/шаршы метр, күкіртті сутегі 10 мг/шаршы метрді құрайды.
      91. Ауаның нормативтік параметрлері шошқаларды орналастыруға арналған аймақта, яғни шошқалар ұсталатын еденнің немесе алаңның деңгейінен биіктігі 1 метрге дейін кеңістігінде қамтамасыз етіледі.
      92. Емізетін аналықтарға арналған станоктардағы еметін торайларды жылыту үшін арнайы жергілікті жылыту жүйесі (еденді жылыту, сәулелі жылыту) орнатылады.
      93. Бір станоктағы еденнің жылытылатын ауданы 1,0-ден 1,5 шаршы метр, ал жылытылатын еденнің үстіңгі бетінің температурасы торайларды аналықтардан бөлуге қарай оны біртіндеп + 220С-қа төмендетумен + 300С (±2) қабылданады.
      94. Шошқаларды ұстауға арналған үй-жайлардағы ауа қозғалысының нормалары осы талаптарға 2-қосымшаға сәйкес белгіленеді.

2. Мүйізді ірі қара малды өсірумен айналысатын өндіріс
объектілеріне қойылатын ветеринариялық
(ветеринариялық-санитариялық) талаптар

      95. Мүйізді ірі қара малды өсіру жөніндегі кәсіпорынды орналастыруға арналған аумақ «Ауыл шаруашылығы кәсіпорындарының бас жобасы» Н-97-76 ҚНжЕ, өртке қарсы талаптарды, ветеринариялық-санитариялық қағидаларды және қоршаған ортаны қорғау талаптарын ескерумен таңдалады.
      96. Мүйізді ірі қара малды бордақылау алаңдарын елді мекендерге қатысты басқын желдердің ық жағына, ең тиімдісі жалпы еңістігі 4–60 болумен оңтүстік және оңтүстік батыс беткейлеріне орналастырады. Сонымен қатар, әр ашықтың мал оттықтарынан және демалу орындарынан 2–30 еңіс болуы тиіс.
      97. Мүйізді ірі қара мал өсірумен айналысатын кәсіпорындар мен басқа ауылшаруашылық кәсіпорындары мен жекелеген объектілер арасындағы зооветеринариялық қашықтықтар осы талаптарға 3-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      98. Жануарлар климат жағдайларына байланысты үй-жайларда және қалқа астындағы ашықтарда ұсталады.
      99. Мүйізді ірі қара малдарға арналған жайылу-азықтандыру алаңдары аудандарының нормалары осы талаптарға 4-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      100. Ашық және жартылай ашық үлгідегі алаңдар маусымдық және жыл бойы пайдаланатын болып бөлінеді.
      101. Маусымды алаңдар жылдың жылы кезеңінде қолданылады, оларды пайдалану мерзімі ауданның және құрылыстың климаттық жағдайына байланысты болады және әрбір нақты жағдайда жобалауға арналған тапсырмамен айқындалады.
      102. Барлық маусымдық алаңдар оттықтармен, суарғыштармен және қажет болған жағдайда көлеңке беретін қалқалармен және минералды қоректендіру үшін астаулармен жабдықталған малға арналған секциялар (айдамдарды) құрумен ашық болып жобаланады.
      103. Жануарларды азықтандыруға арналған оттықтардың көлемдері осы талаптарға 5-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      104. Жыл бойы қолданылатын алаңдарды оңтүстік және қоңыржай климаты бар аймақтарда салады. Есептік қысқы температурасы минус 200C дейінгі аудандарда алаңдар қалқалармен және желден қорғау құрылғыларымен (желдің бағытын өзгертетін қалқандар, ықтар, тал өсіру) жабдықталады, ал есептік қысқы температурасы минус 200C төмен болатын аудандарда – үш қабырғалы қалқалармен немесе мал еркін шыға беретін жеңіл жабық үй-жайлармен жабдықталады.
      105. Малдарды ашық және жартылай ашық үлгідегі алаңдарда ұстаған кезде жануарларды азықтандыру бір басқа шаққанда кем дегенде 0,28 м азықтандыру фронтымен жайылу-азықтандыру аулаларында жүргізіледі.
      106. Жануарлар жылдың қысқы кезеңдерінде суды жылытумен топтық үлгілік суарғыштардан суарылады.
      107. Алаңдар нөсерлік кәріз жүйесімен жабдықталады, жануарлар терең ауыстырылмайтын төсемдерде ұсталады.
      108. Өндіріс объектілерінде табынды жинақтау белгіленген нысандағы ветеринариялық сертификатпен (ветеринариялық анықтамамен) куәландырылатын жануарлардың жұқпалы және инвазиялық аурулары бойынша қолайлы шаруашылық жүргізуші субъектілердің рұқсат етіледі.
      109. Тасымалдауға іріктеліп алынған төлдер тасымалдаудың адында эпизоотиялық жағдайға сәйкес алдын ала қолданыстағы нұсқаулықтар мен нұсқамаларға сәйкес ірі қара мал төлінің жұқпалы ауруларына қарсы егіледі. Сол кезеңде 5-8 күндік жануарларды жіберу үшін таңдалған өнім беруші шаруашылықтарда жылдың көктемгі және күзгі кезеңдерінде жәндіктер ұшуы басталғанға дейін және аяқталғаннан кейін химиялық немесе термиялық тәсілмен зарарсыздандырады. Аталған жұмыстарды өнім беруші шаруашылықтың ветеринариялық дәрігерлері орындайды.
      110. Өндіріс объектілеріне әкелінуге жататын жануарларды іріктеп алу және қабылдауды өндіріс объектісінің ветеринариялық дәрігері тікелей өнім беруші шаруашылықтың аумағында жүргізеді. Әрбір жануар клиникалық қарап-тексеріледі және оның дене қызуы өлшенеді. Әлсіз, жетілмеген, ауру белгілері (жөтел, мұрын қуысынан маңқасы аққан, дене қызуы жоғары) бар, сондай-ақ көзге көрінетін экстерьерлік кемістіктері бар жануарлар өндіріс объектісін толықтыруға жіберілмейді.
      111. Жануарлар өндіріс объектісінің арнайы жабдықталған көлігімен тасымалданады.
      112. Жануарларды тасымалдауға арналған автокөліктің шанағы жылу жібермейтін материалдармен жабылады және тиімді мәжбүрлі желдетумен қамтамасыз етіледі. Жылдың суық кезеңдерінде ішке кіретін ауа жылытылады.
      113. Қысқы уақыт кезеңінде машина шанағында микроклиматтың мынадай көрсеткіштері ұсталып тұрады: ауаның температурасы - + 15-160C, ылғалдылығы 70 %, ауаның қозғалыс жылдамдығы - 0,1-0,2 м/с, ол автомашинаның кабинасында орнатылған арнайы датчиктермен бақыланады.
      114. Автомобиль шанағының еденін су өтпейтін және жуу мен дезинфекциялау кезінде ластанулардан тез тазаратын материалмен жабдықтайды. Бұзауларды тиер алдында, шанақтың еденіне сабан немесе жануарлардың тайғанауы мен жарақаттануына бөгет жасайтын басқа төсем төселеді. Төсем ретінде қолданылатын ағаштың үгіндісін сабанмен араластырып пайдаланады. Тасымалдау кезінде жануарлардың жарақаттануын болдырмау үшін автомашина шанағының ішінде шығып тұрған болттар мен басқа да өткір заттарды алып тастау керек.
      115. Тасымалдау кезінде салмағы 40-80 кг бір бұзауға ең аз ауданы 0,4-0,75 шаршы метрді құрайды.
      116. Әрбір рейстен кейін көлік құралдары тазалануға және дезинфекциялануға жатады.
      117. Жануарларды кешенге қабылдауды бұзауларды қабылдайтын бөлімде өткізеді.
      118. Бұзауларды қабылдайтын бөлімде барлық жануарларды міндетті түрде дене қызуын өлшеумен және санитариялық өңдеумен клиникалық тексеріп қарайды, бұл ретте жануарлардың жүнін 1 % хлорофоспен сәл ылғалдандырылған арнайы щеткамен тазалайды, кірлеген жерлерін жылы сумен жуады, тұяқтарын көңнен тазалап, профилактикалық мақсатта қолда бар дезинфекциялық құралдардың бірімен өңдейді. Ауру немесе ауруға күдікті, сондай-ақ дене қызуы жоғары жануарлар оқшаулауға жатады.
      119. Жылдың суық кездерінде бұзауларды құрғатылған және жылытылған секцияларда орналастырады.
      120. Карантин кезінде өндіріс объектісінің ветеринариялық дәрігерінің рұқсатынсыз орын ауыстыруға (жануарларды басқа үй-жайларға, сондай-ақ карантиндік үй-жайдың басқа секцияларына ауыстыру) жол берілмейді.
      121. Жануарлардың жаңа тобымен әрбір толықтыру алдында секцияны санациялау (механиқалық тазалау, дезинфекциялау) өткізіледі.
      122. Санациядан соң профилактикалық үзіліс кем дегенде 5 тәулік болуы тиіс. Аталған іс-шараларды орындау «бәрі бос - бәрі бос емес» қағидаттарының орындалуын қамтамасыз етеді, оны жануарларды ұстаудың барлық кезеңдерінде сақтау керек.
      123. Үй-жайлар топтық ультракүлгінді (УК) сәулелеу қондырғыларымен жабдықталады.
      124. 2 сағаттық демалыстан кейін әкелінген бұзауларға сүт немесе қаймағы алынбаған сүт алмастырғышын (бұдан әрі - ҚСА) береді. Автосуарғыштарды бұзауларды қабылдағаннан соң 5-7 сағаттан кейін іске қосады.
      125. Бұзаулар кешенге әкелінген соң 65 күн бойы қайтадан қалпына келтірілген сүтпен немесе ҚСА-мен қоректендіріледі.
      126. Азықтандыру алдында сүт температурасы 30-400C қоспаны жасау үшін ауыз су сапасындағы суық сумен керек мөлшерге дейін араластырылады.
      127. ҚСА тарату желісі жабық жүйе болуы тиіс: сольвилат - құбыр - сольвилат. Сонымен қатар, желінің құрамына бұзауларға сүт беретін шелектер, шлангілер, мөлшерлеп құятын пистолеттер кіру керек.
      128. Бұзауларды әрбір тамақтандырғаннан кейін құбыр мен сольвилатты сүттің қалдықтары толық кеткенге дейін 3-4 минут бойы жылы (25-300C) сумен жуады, одан кейін құбырды 5-7 атмосфералық қысыммен ыстық (650C кем емес) сумен жуады және келесі қоректендіруге дейін ыстық суды толтырып қалдырады. Бұзауларды тамақтандырудың алдында суды құбырдан шығарады және 3-4 минут бойы ағынды әдіспен ыстық сумен жылытады. Сүт шүмектерін күн сайын бөлшектейді (алдындағы тамақтандырғаннан кейін) және жылы 0,5 пайыздық жуу ертіндісімен ысқышпен жуады, сумен шайып, құбырға құрастырады.
      129. Он күнде бір рет ҚСА тарату желісін жуады және дезинфекциялайды.
      130. Бұзауларды тамақтандырғаннан кейін сүт қалдықтарын жою үшін шелектерді жылы сумен шаяды, одан кейін жуғыш құралдардың жылы ерітіндісімен щеткамен жуады және қысыммен келген ыстық сумен (650C) 1 минут бойы шаяды.
      131. Шлангілер мен пистолетті құбырлар жүйесімен бірге ағынды әдіспен жылы сумен жуып-шаяды, одан кейін оны құбырдан ағытып, жылы 0,5 пайыздық жуғыш ерітіндімен ваннада жуады, пистолетті ысқышпен тазалайды да содан кейін ыстық (650C) сумен жуып-шаяды және кептіру үшін кронштейндерге іліп қояды.
      132. Бұзауларды қайта қалпына келтірілген сүтпен тамақтандырудың алдында шлангіні пистолетпен бірге ҚСА-ны тарату желісіне құрастырады және сонымен бірге қыздырады.
      133. ҚСА-ны тарату желісінің санитариялық жай-күйін тексеру кезінде сольвилаттың, құбырдың, сүт шлангілерінің, пистолеттердің және шелектердің жай-күйіне назар аударады, оларды кешкі санитариялық өңдегеннен кейін күнде қарап-тексереді.
      134. Құбырды қарап-тексеруді мақтадан жасалған тығындар арқылы жүргізеді, олармен келесі бөлшектер мен топтардың ішкі жақтарын сүртеді:
      1) құбырдардың ішкі қабырғалары;
      2) құбырлардың муфталармен жалғанған жерлері;
      3) сүт шлангілері;
      4) шелектер.
      135. Жасы үлкенірек жануарлар тұратын үй-жайлардың ішіндегі оттықтарды, жемшөп беретін алаңдарды, жемазық таратқыштарды күн сайын жемазық қалдықтарынан және ластанулардан тазалау керек.
      136. Ірі қара малдарды өсірумен және бордақылаумен айналысатын өндіріс объектілерінде мынадай талаптарды сақтауды қамтамасыз ететін технология қолданылады:
      1) қолайлы шаруашылықтардан бір жастағы жануарлармен қатаң кестеге сәйкес өндіріс объектілерін жыл бойы біркелкі толықтыру;
      2) жас ерекшелігіне сәйкес жануарларды әкелуден өткізгенге дейінгі кезеңдерде жануарларды бағып-ұстау циклінің бөлшектенуі;
      3) жануарларға арналған үй-жайларды бөлек секцияларға бөлу;
      4) белгілі бір бағып-ұстау кезеңіне дейін төлдерді ұстауға арналған үй-жайлардың мамандануы;
      5) жануарлардың бастапқы құрылған тобын өсірудің барлық кезеңдерінде жеке өндірістік бірлік ретінде сақтау.
      137. Етті тұқымды құнажындарды өсірумен айналысатын өндіріс объектілерінде байлаудағы кезде де, жазғы жайлаудағы кезде де жеңілдетілген құрылымдардан салынған жылытылмайтын үй-жайларда еркін жайылып жүріп ұстауды қарастыру қажет. Төлдерді азықтандыру және суару қатты жабындымен жабылған, қалқалармен, сондай-ақ желден және қардан қорғау қоршауларымен жабдықталған жайылу-азықтандыру аулаларында жүргізеді.
      138. Түрлі мақсаттағы барлық кешендерде байламай ұстаған кезде бұзауларды топтармен келесі секцияларда орналастырылады:
      1) төсенішсіз тор еденде міндетті түрде сенімді жылу жібермейтін едені бар жеке бокстарда;
      2) жануарлар жататын алмастырылатын жылы төсемі немесе жылытылатын демалыс орындары бар бірыңғай еденде.
      139. Малдың басын толықтыратын төл байлаусыз ұсталғанда, міндетті түрде жеке бокстарды құрумен қалың төсемде немесе жылытылған тор еденде топтармен секцияларда орналастырылады.
      140. Жануарларды өсірудің немесе бордақылаудың кезекті технологиялық кезеңі аяқталғанда, оларды басқа үй-жайларға немесе секцияларға ауыстыру өндіріс объектісінің ветеринариялық дәрігерінің рұқсатымен ғана жүргізіледі.
      141. 6 айдан ересек жануарларға арналған планканың рұқсат етілетін ені - 100-120 миллиметр, саңылаулар ені - 40-45 миллиметр. Торлардың орналасуы жануарларды азықтандыру бағытына қатысты перпендикуляр болуы тиіс.
      142. Технологиялық іс-шаралар жоспарында ересек жануарлардың тұяқтарын мерзімді қарау, жануарлар топтарын емдеу ерітінділерімен толтырылған профилактикалық ванналардан өткізу жолымен профилактикалық өңдеу, сондай-ақ тұяқтарды уақытында тазалау және қию көзделеді.
      143. Жануарларда зат алмасу жай-күйін бақылау үшін олар әкелінген кезде және бір жас тобынан екінші топқа әрбір технологиялық ауыстырылған кезде мал басын диспансеризациялау жүйесі және жануарлардың бақылау топтарын ай сайын клиникалық-зертханалық зерттеу өткізіледі. Әр топты зертханалық зерттеу нәтижелері нормативтермен және алдағы зерттеу деңгейімен салыстырылады.
      144. Анықталған өзгерістер мен бұзушылықтар технологияны тиісті түзету және емдеу-алдын алу іс-шараларын өткізуге негіз болады.
      145. Жазғы кезеңде үш айдан асқан жануарларды кешеннің (өндіріс объектісінің) айналасында 2 километр радиусындағы жерлерде арнайы жасалған суармалы, дақылды немесе табиғи жайылымдарда жаяды. Жануарлар жайылған кезде оларды суару жылжымалы автосуарғыштар арқылы ұңғымалардан немесе артезиан құдықтарынан алынған сумен жүзеге асырылады. Бұзаулар жайылатын жерлерде көңді, жуынды суларды төгуге, сондай-ақ басқа жануарларды жайылуына тыйым салынады.
      146. Ірі қара мал төлдерін бағып күткенде жоғарыдағы көрсетілген шаралардан басқа, аталған аймаққа тән паразитарлық ауруларға, сондай-ақ қан паразитарлық ауруларға қарсы алдын-алу шаралары, бөгелектер мен қансорғыш жәндіктерге қарсы күрес жүргізіледі.
      147. Өндіріс объектісіне әкелінетін жануарлар қажет болған кезде ветеринариялық-санитариялық іс-шаралар жоспарына сәйкес отыз күндік жасында теміреткіге, тыныс органдары ауруына қарсы толық егілуге жатады.
      148. Жануарлар өсіру барысында сібір жарасына қарсы вакцинаны қолдану нұсқаулығында көрсетілген мерзімдерде оған қарсы міндетті түрде иммунитеттендіріледі.
      149. Эпизоотияға қарсы іс-шаралар жоспарына сәйкес және эпизоотиялық жағдайға байланысты барлық қажетті диагностикалық зерттеулерді, егулер мен өңдеулерді жүргізеді.

3. Құс өсірумен айналысатын объектілерге қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-санитариялық) талаптар

      150. Құс фабрикасының құрылысын жобалағанда, шаруашылық ішіндегі жол желісінің жоспарлануы құстың саңғырығын, инкубация қалдықтарын, құс өлекселерін және санитариялық блоктағы құстарды тасымалдайтын жолдардың жемазық, тамақтық және инкубациялық жұмыртқалар, құстардың балапандарын тасымалдайтын жолдармен қиылысу мүмкіндігін жоққа шығаруы тиіс.
      151. Әрбір құс қорасын бірыңғай жастағы құстармен толықтыруды қарастыру керек. Көп қабатты және бір-біріне қосып салынған құс қоралар зал бойынша бір жастағы құстармен жасақтауға жол беріледі, бұл ретте барлық үй-жай үшін балапандардың жасы 7 күннен, ересек құстардың жасы – 15 күннен аспауы тиіс.
      152. Құс шаруашылықтары үй-жайларының арасында өртке қарсы арақашықтықтар сақталады, технологиялық және жоспарлық талаптарға байланысты қажеттілік туындаса, оларды ұлғайтуға болады (арақашықтықтарда серуендеу алаңдарының орналасуы, учаскенің бедері, табиғи желден қорғау жолақтарын сақтау). Бір қабатты қосып салынған және көп қабатты құс қораларды жобалау кезінде арақашықтықтар жобалауға арналған тапсырмаларда айқындалады, алайда өртке қарсы арақашықтықтан кем болмауы тиіс және осы талаптарға 3-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      153. Негізгі құс басын толықтыруға арналған жас құстарға арналған ғимараттар мен инкубаторий құстарға және елді мекенге арналған басқа ғимараттардың жел жағына орналастырылады.
      154. Өнеркәсіптік құстар тобы аналық топқа қатысты ық жағында орналастырылады.
      155. Қойма үй-жайларды (жем, төсемдер, жұмыртқа қоймасы), жұмыртқаларды іріктейтін және өңдейтін цехтарды (ыдыстарды дезинфекциялау орнымен) сырттан келген автокөліктердің шаруашылықтың өндірістік аймағына енуі және ішкі көлікпен және қайтарылатын ыдыспен қатынасу мүмкіндігін жоққа шығару үшін өндірістік аймақтың қоршау желісі бойынша орнатады.
      156. Жұмыртқа және ет өндіретін тауарлы құс шаруашылықтары, сондай-ақ асыл тұқымды құс шаруашылықтары үшін сою пункті бар ветеринариялық және ветеринариялық-санитариялық объектілер салынады.
      157. Құс сою цехының болуына қарамастан сою пункті әрбір құс шаруашылығында қарастырылады.
      158. Ветеринариялық зертхана, сою пункті және дезинфекциялық блок жалпы шаруашылық ветеринариялық объектілері болып табылады және әкімшілік-шаруашылық аумақта (В-аумағы) орналасады.
      159. Құстардың аналық тобын толықтыруды бір жерден – құстардың жұқпалы аурулар бойынша қолайлы асыл тұқымды құс шаруашылығынан (өндіріс объектісінен) инкубациялық жұмыртқаларды немесе шаруашылықта өнеркәсіптік топтың балапандарынан оқшау өсірілетін бір тәуліктік балапандарды сатып алу жолымен жүзеге асырады.
      160. Өнеркәсіптік топтарды толықтыру өзінің аналық тобын қалпына келтіру арқылы жүзеге асырады.
      161. Өндірістік бірлестік негізінде біріккен шаруашылықтарға құстардың жұқпалы аурулары бойынша қолайлы арнайы шаруашылықтардан әкелу есебінен құстардың өнеркәсіптік топтарын толықтыруға рұқсат етіледі.
      162. Инкубациялық жұмыртқалар мен құстар шаруашылықтың жұқпалы аурулар бойынша қолайлы екенін растайтын құстардың туберкулезге, пуллорозға тексерілген, сондай-ақ Ньюкасл ауруына, шешекке және басқа ауруларға қарсы егілген күні көрсетілген құжаттардың негізінде қабылданады.
      163. Құстардың келесі тобын орналастырғанда цикл аралық профилактикалық үзілістер қарастырылады:
      1) жас тауықтарды тор ішінде асырағанда 1-30, 31-60 технологиясы бойынша және 1-10-50 күндік және жылына бір рет бір ай үзіліс;
      2) түрлі жас құстарды торларда 60 күннен астам асырағанда – 20 күн;
      3) үйректің балапанын тор еденде 10 күнге дейін өсіргенде – 4 күн және бір жыл ішінде бір ай үзіліс;
      4) үйректің балапанын еденде 10 күнге дейін өсіргенде – 7 күн және бір жыл ішінде бір ай үзіліс;
      5) әр түрлі жас құстарды 1-60 күн технологиясы бойынша еденде өсіргенде - 14 күн және бір жыл ішінде бір ай үзіліс;
      6) негізгі топты толықтыруға арналған жас құстарды еденде 60 күннен астам асырағанда – 20 күн;
      7) тауықтардың, үйректердің, күрке тауықтардың және қаздардың етке арналған балапандарын еден үстінде асырағанда – 14 және бір жыл ішінде бір ай үзіліс;
      8) ересек құстарды торда асырағанда - 20 күн;
      9) ересек құстарды еден үстінде асырағанда - 30 күн;
      10) инкубаторийде жас құстарды соңғы шығарғаннан келесі жұмыртқаларды салар алдандағы аралықта – жылына кем дегенде 6 күн үзіліс.
      164. Әрбір жеке тұрған құс қорасы немесе оқшауландырылған залда бір жастағы құстар партиясын ғана орналастырады. Залдар бойынша жинақтау кезінде барлық үй-жай бойынша жас құстардың жас айырмашылығы 7 күннен аспауы тиіс. Өлген немесе жарамсыз болған құстардың орнына қосымша құстарды отырғызу ұсынылмайды.
      165. Жас құстарды залдарда (торларда) технологиялық талаптарда қарастырылған мерзімдерден артық ұстауға рұқсат етілмейді. Жас құстарды (құстардың барлық түрлерін) өсіру кезінде олардың ересек құстармен қатынас жасауына жол берілмейді.
      166. Құстарды келесі технологиялық жас тобы үй-жайына ауыстырған кезде мұқият сұрыптау жүргізіледі. Жарамсыз құстар союға жіберіледі.
      167. Өсіру кезінде әр партиядағы жас құстардың жүріс-тұрысын, жемазық жеуін, су қабылдауын, салмақ қосу серпінін, қауырсын жамылғысының жай-күйін бақылау арқылы жас құстардың денсаулық жағдайы жүйелі түрде қадағаланады. Физиологиялық нормалардан ауытқыған жағдайларда осы ауытқулардың себептерін анықтайды және жояды. Қажет болған жағдайда тиісті зертханалық зерттеулер жүргізіледі.
      168. Әр топтағы құстарды ұстау үшін өндірістік үй-жайлардың ішкі ауа температурасы мен ылғалдылығы осы талаптарға 7-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      169. Жылдың жекелеген кезеңдерінде тауықтар мен күрке тауықтарға арналған үй-жайларда қатыстық ауа ылғалдылығының 75 %-ға дейін, үйректер мен қаздардың балапандары үшін – 85 %-ға дейін қысқа мерзімді көтерілуі, сондай-ақ ересек күрке тауықтар үшін - 45-50 %-ға дейін, ал жас күрке тауықтар үшін - 30-50 %-ға дейін; ересек үйректер мен қаздар үшін - 60%-ға дейін, ал жас құстар үшін - 50 %-ға дейін ылғалдылықтың төмендеуіне жол беріледі.
      170. Үлкен жастағы жас құстарды және ересек құстарды ұстауға арналған барлық үй-жайларда қысқы кезеңде температураны 180С-қа дейін көтеруге рұқсат етіледі.
      171. Ашық және жартылай ашық құс қораларында құстарды ұстауға арналған үй-жайлар ішіндегі ауа көрсеткіштері нормаланбайды.
      172. Жылдың жылы кезеңінде (сыртқы ауаның температурасы +100С-тан жоғары болғанда) құстарды ұстауға арналған үй-жайдың ішіндегі есептік ауа температурасы ең ыстық айдың күндізгі сағат 13-те сыртқы ауаның орташа айлық температурасы 50С-тан жоғары емес, алайда +330С жоғары емес, ал ылғалдылығы – 60-70 %-тан кем болмауы тиіс. Үй-жай ішіндегі жылылық құрамы 60 күннен асқан балапандар үшін 16 ккал/кг және 60 күнге дейінгі балапандар үшін 17 ккал/кг. аспауы керек. Сыртқы ауаның жылулық құрамы 16 ккал/кг. және одан да жоғары болатын аудандарда ауаны политропиктік салқындату режимі бар үй-жайларда ауаны суытуды қарастыру қажет.
      173. Құстарды ұстауға арналған үй-жайлардағы ауа қозғалысының оңтайлы жылдамдығы осы талаптарға 8-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      174. Жылдың суық мезгілінде инкубаторий мен жұмыртқа сақтау қоймасының негізгі өндірістік үй-жайларындағы ауа көрсеткіштері осы талаптарға 9-қосымшаға сәйкес белгіленген.
      175. Жұмыртқаларды пароформалинмен дезинфекциялау камерасында ауа температурасы +300С болу керек.
      176. Құстарды ұстауға арналған үй-жайлардағы зиянды газдар мен будың рұқсат етілетін концентрациялары: көмірқышқыл 0,18-0,20% көлемі бойынша, аммиак 0,015 мг/л, күкірт сутек 0,005 мг/л.
      177. Құстарды ұстауға арналған үй-жайларды сорғының үстінде ауаның келуін көбейтумен ішкі ауаның белгіленген көрсеткіштерін ұстап тұруды қамтамасыз ететін автоматты түрде басқарылатын ауаны тарту-сору желдеткішімен жабдықтау қажет. Жылытуды орнату қажеттілігі мен жылыту және желдету жүйелерінің өнімділігі үй-жайлар ішіндегі ауаның белгіленген көрсеткіштеріне, құстар шығаратын жылу, көмір қышқылы, су булары мөлшерін, төсемдер, қаңылтыр табалардың үстінен зиянды газдардың шығуына байланысты, сондай-ақ сыртқы ауаның есептік көрсеткіштеріне байланысты есеппен айқындалады. Бұдан басқа, аталған үй-жайлардың қоршау құрылымдарының жылу техникалық сипаттамасы есепке алынады.
      178. Механикалық желдеткішпен жабдықталған құс қораларда желдеткіш істен шыққан жағдайда оның авариялық ретінде табиғи желдету мүмкіндігі көзделеді.
      179. Құс қораларындағы, инкубаторийлердегі және жұмыртқалар қоймасындағы үй-жайлардың ішкі қабаттары (қабырғалары, аралық қабырғалары, төбелері) кертештерсіз және саңылауларсыз тегіс болып, ылғалға төзімді бояулармен ашық түстерге сырлануы (ақталуы) керек. Құстарды сою, ұшаларын өңдеу және қалдықтарды кәдеге жарату цехтарында қабырғаларды 1,8 метр биіктігіне дейін плиткалармен қаптайды.
      180. Инкубаторийлер мен шығаратын залдардың, жуатын және жемазық дайындайтын бөлмелердің қабырғалары еден деңгейінен 1,8 метр биіктікке дейін оларды тазартуға, дезинфекциялауға және ылғалды жинауға болатын ылғалға төзімді материалдармен қапталады немесе сырланады.
      181. Құс шаруашылығы үй-жайларының едендері қатты, жылуды аз өткізетін, аққан сұйықтың және дезинфекциялық заттардың әсеріне шыдамды, су өткізбейтін және қалың төсемді жинауға мүмкіндік беретін жабынмен төселеді. Инкубаторийлер мен жұмыртқа қоймаларының едендері тақтайшалармен қапталады.
      182. Өндірістік үй-жайлардың таза еденнің деңгейінен жабынның (ара жабынның) шығып тұрған құрылымдарының ішкі ең төмен биіктігі мынадай:
      1) құстарды еден үстінде ұстайтын, жемшөп дайындайтын, жуатын үй-жайларда, зертханаларда, жұмыртқа сақтайтын қоймаларда, қызметтік және басқа да өндірістік үй-жайларда төбесінің биіктігі - 2,0-ден 2,4 метрге дейін бола алады;
      2) құстарды торларда ұстауға арналған залдарда және инкубаторийлерде –жабдықтардың габариттілігіне байланысты болады.
      183. Құс қораларының секциялары арасындағы тасалар және жаятын жерлер мен солярийлердің қоршаулары осы талаптарға 10-қосымшаға сәйкес орнатады.
      184. Құс қоралардың ішіндегі тасалар мен қоршаулардың жоғарғы жағында құруға арналған және жайылатын орындардағы торлардың ұяшықтары мынадай көлемдерден аспауы тиіс: 60–70 күнге дейінгі тауық балапандары және 120 күнге дейінгі күрке тауық балапандары үшін – 30х30 миллиметр; ересек тауықтар және күрке тауықтар үшін, сондай-ақ 60–70 күннен асқан жас тауықтар және 120 күннен асқан күрке тауықтар үшін – 50х50 миллиметр болу керек.
      185. Құс қоралардың жекелеген секцияларының рұқсат етілетін сыйымдылығы және құс қораларында құстарды орналастыру нормалары осы талаптарға 11 және 12-қосымшаларға сәйкес белгіленеді.
      186. Құс шаруашылықтарында құстарды жаймай ұстау қабылданған, онда жаюды орнату қажеттілігі болғанда мынадай жағдайлар ескеріледі:
      1) асыл тұқымды шаруашылықтарда ересек тауықтар үшін жылу беретін жарықты бір басқа 0,2 ш.м., күрке тауық үшін – 0,4 ш.м., құс басын толықтыратын тауық пен күрке тауықтың балапандары үшін - 100 % құс қорасының ауданы, үйректер үшін табиғи жайылымдар - 1 басқа 2 ш.м. болады;
      2) асыл тұқымды құстарды лагерьде ұстағанда (жылжымалы үйшіктерде немесе қалқанның астында) бір басқа жайылымды мына есеппен бөледі: тауықтар мен олардың басын толықтыратын балапандары үшін – 10 ш.м., күрке тауық пен олардың басын толықтыратын балапандары үшін - 25 ш.м.;
      3) солярийді тормен қоршайды және тиісінше құс қорасы секцияларының торлы тасаларына көлденең бөледі, ал селекциялық құс қораларының солярийлерінің үстін де тормен қоршайды;
      4) үйректерге арналған солярийді (сыртқы жағынан) ағатын суарғыштармен жабдықтайды;
      5) жазы ыстық және құрғақ аудандарда солярий мен табиғи жайылу жерлерде көлеңке қалқалар жасалады.
      187. Тауарлы шаруашылықтарда балапандарды етке (бройлер) және тауықтардың басын толықтыруға арналған жас тауықтарды өсіргенде жайылу (солярий) көзделмейді.
      188. Құстарды жайылуға және солярийлерге шығару үшін еден үстінде ұстайтын құс қораларының қабырғаларында соқпақтар жасалады. Соқпақтардың саны мен олардың көлемі осы талаптарға 13-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      189. Тауықтарды, күрке тауықтарды, үйректерді және қаздарды азықтандыру және су беру фронты осы талаптарға 14-қосымшаға сәйкес белгіленеді.
      190. Тауықтар, күрке тауықтар және жас тауықтар мен күрке тауықтар бақандарының көлемдері осы талаптарға 15-қосымшада көрсетіледі.
      191. Ересек құстарды еден үстінде ұстауға арналған құс қораларды ұялармен (бақылау, қарапайым, жеке немесе топтық) жабдықтайды, олардың көлемдері мен саны осы талаптарға 16-қосымшада көрсетіледі.
      192. Аналық топтан алынатын инкубациялық жұмыртқаларды күніне кемінде үш рет жинайды және таза, алдын ала дезинфекцияланған қораптарға салады, оның сыртына жұмыртқаның алынған күні мен құс қораның нөмірі қойылған затбелгілер жапсырылады.
      193. Қыста жұмыртқаларды жылытылған көлікпен тасымалдайды.
      194. 10 күнде бір рет әрбір құс қорадан 15-19 жұмыртқаны алып, оның сарыуызындағы каротиноидтардың, А және В2 дәрумендерінің мөлшерін, ақуыз тығыздығын және аққабығының сапасын тексереді.
      195. Инкубация үшін жұмыртқаның бір грамм сарыуызында осы талаптарға 17-қосымшада көрсетілген А және В2 дәрумендерінің және каротиноидтерінің саны (мг) бар жұмыртқаларды пайдаланады.
      196. Етті бағыттағы тауықтардың асыл тұқымды тобын толықтыру мақсатында инкубацияға пайдаланылатын жұмыртқалардың салмағы кем дегенде 52 грамм, күрке тауық жұмыртқаларының салмағы 70 грамм, қаз жұмыртқаларының салмағы 120 грамм болуы тиіс.
      197. Инкубация үшін тек қана биологиялық толыққұнды, жұмыртқалағаннан кейін 10 күннен артық сақталмаған жұмыртқалар іріктеледі.
      198. Инкубациялық жұмыртқалар таза, дұрыс пішінді, жақсы тығыз аққабықты, овоскопиялау кезінде сарыуыз ортада орналасуы қажет. Ауа камерасы (пуга) жұмыртқаның жалпақ жағында орналасып, қозғалмаған болуы керек.
      199. Инкубациялық жұмыртқаның әр партиясына белгіленген тәртіппен ветеринариялық сертификат немесе анықтама беріледі, онда шаруашылықтың құстардың жұқпалы аурулары бойынша қолайлығы расталады және жұмыртқаның сарыуызында А және В2 дәрумендердің және де каротиноидтердің құрамы көрсетіледі.
      200. Инкубаторийде инкубациялық және балапан басып шығару шкафтарына арналған залдар, жұмыртқаларды сақтауға арналған қоймалар, жұмыртқаларды инкубацияға дейінгі дезинфекциялау камерасы, жас құстарды жынысы бойынша іріктеу үй-жайы, тәуліктік жас құстарды тапсыру-алуға арналған үй-жай мен жуатын бөлімді бір-бірінен оқшаулайды. Залдардың және қосалқы қызметтердің (инкубаторий) жоспарлануы инкубациялық жұмыртқалардың және басып шығарылған жас құстардың ықтималды ауру жұқтыруды болдырмау мақсатында технологиялық ағынның реттік кезектілігін қамтамасыз етуі тиіс.
      201. Инкубациялық жұмыртқалар мен бір тәулік жас құстарды тасымалдауға арналған қораптарды дезинфекциялау инкубация цехының жанында қарастырылған.
      202. Инкубациялық жұмыртқаларды жұмыртқаланғаннан кейін 2 сағаттан аспайтын уақыт ішінде және екінші рет инкубаторға салған кезде формальдегид буымен дезинфекцияланады. Бұл ретте камера үй-жайының 1 текше метріне 30 мл. формалин (40 пайыздық), 15 мл су және 20 г калий перманганатын қолданады. Экспозиция ұзақтығы ауа температурасы 30–370С және ылғалдылығы 73–80 % болғанда - 20 минут.
      203. Жаңа шығарылған балапандардың әр тобын таза, алдын ала дезинфекцияланған жәшіктерге немесе көлемі 60х60 және биіктігі 15 см картонды қораптарға салады. Желдету үшін жәшіктің жоғары шетінің бойымен әр жағынан диаметрі 1-2 сантиметр 20 тесік жасалады, жәшіктерді төрт біркелкі секцияға бөледі (бір секцияда 25 тауық балапаны, 20 күрке тауық және үйрек балапаны және 15 қаз балапаны).
      204. Тәуліктік жас құстарды отырғызардың алдында жәшіктің түбіне таза қағаз төсейді.
      205. Инкубаторийде бір күндік жас құстарды 8 сағаттан артық ұстауға болмайды.
      206. Өткізуге іріктеп алынған жас құстарды басқалардан оқшауланған үй-жайда ұстайды. Балапандарды жынысына қарай бөлуді арнайы бөлмеде жүргізеді. Басқа шаруашылықтарға бір тәуліктік жас құстарды тікелей инкубациялық цехтардан өткізуге тыйым салынады.
      207. Өсіру үшін жақсы дамыған, құрсағы кішкентай жұмсақ, қатпаршағының айналасының жүндері таза клиникалық тұрғыдан сау жас құстарды іріктеп алады.
      208. Бір тәуліктік жас құстарды бекітілген көлікпен арнайы жәшіктерде (қораптарда) тасымалдайды. Жәшіктерді әрбір жәшікке (қорапқа) ауа кедергісіз өтетіндей орналастырады. Қысқы уақытта жас құстарды жылытылған көлікте тасымалдайды.
      209. Әрбір партия жұмыртқалар инкубациядан өткен соң барлық инкубациялық қалдықтарды, оның ішінде өлген, әлсіз, барабар емес балапандарды, аққабықты ауызы тығыз жабылатын өткізбейтін металды жәшіктерге салып, азыққа қайта өңдеу үшін пайдаға асыру цехына жібереді немесе өртейді.
      210. Әрбір басып шығарғаннан кейін инкубаторийдің құралдары мен басып шығарған секцияларын щеткалармен тазалайды, ыстық сумен жуады және 1 пайыздық күйдіргіш натриймен немесе формальдегид буымен зарарсыздандырады.
      211. Инкубация алдында және соңында инкубаторийді және оның ішінде орналасқан жабдықтар мен мүккәмалды, сондай-ақ қойма және қосалқы үй-жайларды дезинфекциялайды.

4. Қой өсірумен айналысатын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-санитариялық) талаптар

      212. Қой шаруашылығы өндіріс объектілерінде санитариялық мәдениетті, жануарлардың денсаулығын және жоғары өнімділігін, сапалы өнім алуды қамтамасыз ететін ветеринариялық-санитариялық іс-шаралар жүйесін қатаң сақтайды.
      213. Қойлардың терісін акарацидтық құралдармен өңдеуге арналған құрылғыларды, әдетте, аталған құрылғылардың бір немесе бірнеше өндіріс объектілерінің жануарлар басына қызмет көрсету бойынша өткізу қабілетін есепке алумен қой қырқатын пункттердің жанына салады.
      214. Кой қыстауда тұрғанда, уақыттың көбінде оларды ашық айдамдарда, ал жауынды-шашынды ауа-райы болғанда, қатты аяздарда және қоздау кезінде үй-жайларда (қой қораларда, жылы үй-жайларда) ұстайды.
      215. Қойларды жақсы жарықтандырылған және желдетілетін қой қырқу пункттерінде қырқады. Қой қырқу пунктінің жанында ашықтар мен жіктер орналастырылады.
      216. Қой қырқу пункттерін медициналық және ветеринариялық дәрі қобдишаларымен қамтамасыз етеді.
      217. Жұқпалы аурулар бойынша қолайсыз отарлар тұрақты орналасқан жерінде ақырғы кезекте қырқылады. Қырқудан кейін қырқу машиналарын, арнайы киімдерді, мүкәммал мен үй-жайды дезинфекциялайды.
      218. Қой шаруашылығының өндіріс объектілерін ветеринария саласындағы Қазақстан Республикасының заңнамасын сақтаумен жұқпалы аурулар бойынша қолайлы пункттерден толықтыруға рұқсат етіледі.
      219. Шаруашылыққа жаңадан әкелінген жануарлардың әрбір партиясына Ветеринариялық құжаттар беру қағидаларына сәйкес ветеринариялық сертификат немесе ветеринариялық анықтама беріледі. Жануарлар өндіріс объектісіне келіп түскенде, мал басын ветеринариялық байқаудан өткізіп, 30 күн бойы профилактикалық карантинде ұстайды.
      220. Өндіріс объектілерінде қойларды қолдан ұрықтандыру әдісін қолданғанда, аналық отарларда, сондай-ақ қошқарлар және сынамалық қошқарлар арасында барлық профилактикалық ветеринариялық іс-шараларды бір ай бұрын аяқтайды.
      221. Қызмет көрсетуші персонал клиникалық ауру белгілері бар жануарларды жеке топқа бөледі және ол туралы өндіріс объектісінің ветеринариялық дәрігеріне хабарлайды. Ауру жануарларды өндіріс объектісінде уақытша ұстау үшін әрбір қой қорасында мал басының 0,5 % есебінен бөлек секция жабдықтайды.
      222. Аурудан жазылған жануарлар жарамсыз деп танылып, бордақылауға жатады.
      223. Жануарлар өлекселерін, түсіктерді және шуды арнайы су өтпейтін ыдыстарға жинап, ветеринариялық дәрігердің нұсқауымен жару бөлмесіне апарады. Ветеринариялық зертханаға жіберу үшін патологиялық материалды алғаннан кейін, өлексе қалдықтарын Беккари шұңқырына (мал қорымына), ал шуды жару бөлмесіне апармай, тікелей Беккари шұңқырына апарады.
      224. Қой арасында жұқпалы ауру пайда болған жағдайда, аурудан қолайсыз отар ауру толық жойылғанға дейін басқа отарлардан оқшаулап ұсталады.

3. Жануарлар мен құстарды өткізуге қойылатын
ветеринариялық-санитариялық талаптар

1. Жануарларды өткізетін объектілердің орналасуына және
аумағына қойылатын талаптар

      225. Объектілерді салу, орналастыру үшін жер учаскесін таңдау, жануарларды өткізу объектілерінің құрылысын, қайта құрылысын жобалау, қайта жабдықтау және пайдалануға енгізу мемлекеттік санитариялық-эпидемиологиялық қызмет белгілеген санитариялық-қорғау аймақтарын сақтаумен ветеринариялық-санитариялық, санитариялық-эпидемиологиялық және экологиялық қорытындылары болған кезде жүргізіледі.
      226. Жануарларды өткізу объектілері тегіс, құрғақ, тасқынды және нөсерлі су баспайтын аумақта орналастырылады.
      Жануарларды өткізу объектілері қалалық және ауылдық жерлердің шетінде зиянды заттар шығаратын өнеркәсіптік ұйымдарға, санитариялық-техникалық құрылғыларға қатысты жел жағынан және тұрғын үйлерге, емдеу-алдын алу мекемелеріне, мәдени-тұрмыстық ғимараттарға, балалардың мектепке дейінгі және оқу-тәрбие мекемелеріне қатысты ық жағынан елді мекендерден кем дегенде 200 метр қашықтықта орналастырылады.
      Жалпы мемлекеттік, облыстық, қалалық және аудандық маңызы бар автомобиль жолдарынан қашықтығы кем дегенде 50 метр, темір жол түйіндерінен 300 метр болуы тиіс.
      227. Жануарларды өткізу объектілерінің кіреберіс жолдары асфальтталады немесе бетондалады. Жануарларды өткізу объектісі иесінің шешуі бойынша ішкі жолдар, тротуарлар және түсіру (тиеу) алаңдары атмосфералық жауын-шашындар мен еріген суларды бұруға арналған еңісі бар қатты жабынмен қамтамасыз етіледі.
      228. Жануарларды өткізу объектілерінің аумағын лас және таза аймақтарға бөледі. Таза аймаққа мыналар кіреді:
      1) жануарларды өткізу объектісінің аумағына кіру/шығу;
      2) жануарларды өткізу объектісінің әкімшілік ғимараты;
      3) мал сатып алушыларға арналған қатты жабыны бар ашықтар секцияларының бойында тротуары бар қарау алаңы;
      4) келушілерге арналған санитариялық тораптар.
      Объектінің лас аймақтарына мыналар кіреді:
      1) автокөліктің кіруіне және шығуына арналған қақпа;
      2) жануарларды өткізу объектісіне жануарларды өткізуге әкелген жануарлар иелеріне арналған кіреберіс және шығаберіс;
      3) дезинфекциялық заттарды сақтауға арналған қойма;
      4) жемшөп сақтауға арналған орын;
      5) жануарларды тасымалдаған автокөлік құралдарына арналған уақытша тұрақ;
      6) пандус басқышы және тасып әкелінген немесе ертіп әкелінген жануарларды түсіруге арналған кіреберісі бар жинақтаушы ашық;
      7) пандус басқышы және сатып алынған жануарларды тиеуге немесе шығаруға арналған шығаберісі бар жинақтаушы ашық;
      8) ауру және ауруға күдікті жануарларды уақытша ұстайтын оқшаулағыш;
      9) ветеринариялық пункт;
      10) қызмет көрсетуші персоналға және жануарлардың иелеріне арналған санитариялық тораптар;
      11) түрлері бойынша өткізу үшін жануарларды орналастыруға арналған ашық секциялары.
      Барлық кіреберістер/шығаберістер есіктермен және аяқкиімді дезинфекциялауға арналған төсеніштермен жабдықталады.
      Жануарларды өткізу объектісінің аумағына автокөліктердің кіреберісінде/шығаберісінде қақпалар, бақылау-өткізу пункттері және дезинфекциялық тосқауылдар орналастырылады.
      Дезинфекциялық тосқауылдар автокөліктердің көлемі кем дегенде 3х12 метр жүру бөлігін зарарсыздандыру мүмкіндігін есепке алумен жасалады. Дезинфекциялық тосқауылдың үстінен бүйір жақтарынан қабырғалармен жабылған атмосфералық жауын-шашындардан қорғайтын қалқа жабдықталады. Дезинфекциялық тосқауыл кез келген жыл мезгілінде жұмыс жасайды, қысқы кезеңде жылытатын қондырғымен жабдықталады.
      Жануарларды өткізу объектісінің әкімшілігі дезинфекциялық тосқауылдың және аяқкиімді дезинфекциялауға арналған төсеніштердің жұмыс істеуіне жауапты қызметкерді бекітеді.
      229. Жануарларды өткізу объектісінің аумағына қаңғыма ауылшаруашылық және ет қоректі үй жануарлардың енуін, сондай-ақ аумаққа белгіленбеген жерлерге келушілердің өтуіне жол бермау үшін жануарларды өткізу объектісінің аумағын периметрі бойынша биіктігі кем дегенде 2 метр тұтас немесе торлы дуалмен қоршайды.
      230. Жануарларды өткізу объектісіне кіреберісте жануарларды өткізу объектісінің толық атауы, жануарларды өткізу объектісінің мамандануы, жұмыс кестесі көрсетілген маңдайша, сондай-ақ жануарларды өткізу объектісінің барлық стационарлық объектілері, жаяу жүргіншілер мен көлік бағыттары, апаттық шығаберістері, өрт қалқандары және өрт сөндіруге арналған су бағаналары немесе ыдыстары көрсетілген графикалық тәсілмен орындалған аумақтың жоспар-кестесі орналастырылады.
      Жануарларды өткізу объектісінің әкімшілігі және басқа да қатысушылары еңбек қауіпсіздігі ережелерін және өрт қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шаралар жүйесін сақтауды қамтамасыз етеді.
      Таза және лас аймақтар шелектері, багорлары, балталары, күректері, құм салынған жәшіктері мен өрт сөндіргіші бар өртке қарсы қалқандармен қамтамасыз етіледі.
      231. Жануарларды тасымалдаған көлік құралдарына арналған уақытша тұрақ жануарларды түсіруге арналған жинақтаушы ашықтың жанында орналастырылады. Автокөлікке арналған орындар саны жануарларды сату объектісінің жануарларды өткізу қабілетін есепке алып айқындалады.

2. Технологиялық үдеріс

      232. Жануарларды өткізу объектілерінің барлығы жануарлар, персонал және келушілер қозғалысының бағыты қағидаты бойынша оның аумағын таза және лас аймақтарға бөліну есебімен орналастырылады. Жануарларды өткізу объектісіне тасып әкелінетін (ертіп әкелінетін) және аумақтан тасып шығарылатын (ертіп шығарылатын) жануарлардың бір-біріне қарсы ағындарына жол берілмейді.
      233. Түрлері бойынша өткізілетін жануарларды ұстауға арналған орындар қалқасы, оттығы және суарғышы бар секциялардан тұратын ашықтармен жабдықталады. Жануарларды суару жүйесі автоматтандырылған болуы тиіс. Жануарларды азықтандыру иесінің шешуі бойынша қолмен жүзеге асырылады. Ашықтар жануарларды тәуліктік өткізу қажеттілігін ескерумен салынады.
      Жануарларды ашық қораларда орналастыру мынадай норманы есепке алумен жүзеге асырылады:
      1) ірі жануарлар үшін (түйелер, жылқылар, мүйізді ірі қара малдар – бұдан әрі – ірі жануарлар) – бір жануарға 3 м2;
      2) ұсақ жануарлар үшін (қойлар, ешкілер, шошқалар) – бір жануарға 1,7-2 м2.
      Ашық қораларда ірі малдарға қосымша байлағыштар жасалады.
      Ашық қораларды металл құрылыстарынан жасайды, олардың биіктігі:
      1) ірі жануарлар үшін кем дегенде 1,5 м;
      2) ұсақ жануарлар үшін кем дегенде 1 м.
      Секциялар мен ашық қоралардағы шарбақтарды, қақпалар мен ілмектерді жануарларды жарақаттау мүмкіндігін болдырмайтындай етіп жасайды.
      234. Жануарларды жинақтағыштан (түсіру ашығынан) жануарларды ветеринариялық байқау және ветеринариялық құжаттарын тексеру үшін жануарларды қозғалтпай ұстап тұратын арнайы станокпен жабдықталған жікке қамайды. Ветеринариялық тексеруден өткен жануарларды өткін бойынша жіктен ашық қорасының секциялары бойынша бөлінеді.
      235. Жануарларды сатып алғанда сатып алушылардың таза аймақтан лас аймаққа өтуі қалқасы мен аяқкиімді дезинфекциялауға арналған төсеніштері бар таза аймақтың тротуары бойынша жүзеге асырылады.
      236. Сатып алынған жануарларға кейіннен қажетті ветеринариялық құжаттарды берумен сатып алынған жануарлар ашық қоралар секцияларынан жануарларды қысып ұстайтын арнайы станогы бар жинақтаушы шығаратын өткін бойынша шығарылады.
      237. Жануарларды өткізу объектісінің аумағында қалқасы мен бетондалған едені бар, есігі бар тығыз материалмен қоршалған жемазықты сақтауға арналған орынды жабдықтайды. Жануарларды өткізу кезінде жануарларды азықтандыру және суару жануарлар иелерінің шешуі бойынша жүзеге асырылады.
      238. Қоқыстарды жинап шығару жануарларды өткізу объектісі жұмыс істеп тұрған кезеңде жүргізіледі. Ашық қоралар жануарлар тұрған кезде тазалықта ұсталады.
      239. Жануарларды өткізу объектісінің әкімшілігі көңді, қоқысты тазалап шығарудың, сондай-ақ дезинфекция, дератизация және дезинсекция жасаудың кестесін бекітеді.
      240. Жануарлар күннің қараңғы кездерінде, жануарларды өткізу объектісінде тұрған жағдайда, жануарларды өткізу объектісінің аумағы мен олар тұратын жерлер жасанды жарықпен жарықтандырылады. Тәулік бойы күзетпен қамтамасыз етіледі.
      241. Жануарларды өткізу объектісінің аумағында қоғамдық тамақтану объектілерінің орналасуына және тамақ өнімдерін сатуға тыйым салынады.

3. Ветеринариялық куәландыру

      242. Жануарларды өткізу объектісінің ветеринариялық дәрігері нөмірленген, бау өткізілген және тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің бас ветеринариялық дәрігерінің мөрімен және қолымен бекітілген арнайы журналда өткізу үшін жануарларды өткізу объектісіне келіп түсетін жануарлар туралы мәліметтерді (өткізілетін жануардың иесі, жеке нөмірі, жасы, түсі, түрі, жынысы, ветеринариялық байқау нәтижелері) тіркеу жүргізіледі, олар кейіннен дерекқорға енгізіледі.
      243. Жануарларды өткізу объектісінің ветеринариялық пункті:
      1) жұмыс кабинетімен;
      2) жануарларды ветеринариялық қарап-тексеру үшін тиісті ветеринариялық құралдар мен аспаптар жиынтығымен;
      3) жануарларды өткізу объектісіне әкелінген жануарлар туралы ақпаратты ауылшаруашылық жануарларды сәйкестендіру дерекқорымен салыстырып тексеру (мәліметтер: түрі және тұқымы, жынысы, жасы, түсі, сәйкестендіру нөмірі, ветеринариялық өңдеулері, диагностикалық зерттеулер нәтижелері, иесі, жануардың шыққан жері) үшін интернетке қолжетімділігі бар компьютермен жабдықталады.
      244. Жануарларды өткізу объектісінің ветеринариялық дәрігері дезинфекциялық тосқауылдарды, төсеніштерді белгіленген тәртіппен қолданылуға рұқсат етілген дезинфекциялық құралдармен уақытында толтырылуын үнемі бақылауды жүзеге асырады.

4. Ауру және ауруға күдікті жануарларды уақытша ұстау үшін
оқшаулағышқа қойылатын талаптар

      245. Оқшаулағыш ауру немесе ауруға күдікті жануарларды уақытша ұстау үшін арналады және жануарларды өткізу объектісінің аумағында бөлек салынады.
      Оқшаулағыш ауданы жануарларды өткізу объектісінің ашықтар секцияларында бар мал басының 10 % есебімен айқындалады.
      246. Ірі жануарларға арналған оқшаулағышта жеке бөлімдер; ұсақ жануарларға арналған оқшаулағышта – жеке станоктар орнатады. Шағын сандағы топтық станоктарды орнатуға (2-4 басқа арналған) рұқсат етіледі.
      Оқшаулағышта бөлімдер мен станоктарды жеке тамбуры мен шығаберісі бар бокстар жүйесі бойынша орнатады; ұсақ жануарларға арналған екі жеке станокқа бір тамбур мен шығаберіс жасалады.
      247. Бөлімдерді жануалардың түрін, жасын ескерумен бір жануарға арналған есеппен, жануарлар мен адамдардың басылуы мен жарақаттануын болдырмайтындай жабдықтайды.
      Оқшаулағыштар бөлімдерінің аудандарын мынадай есеппен жабдықтайды:
      1) сиырлар (бұқалар), жылқылар, түйелер үшін – бір жануарға 3х4 м;
      2) мүйізді ірі қара малдың, жылқылардың, түйелердің төлі үшін – бір жануарға 3х3 м;
      3) ұсақ жануарлар үшін – кем дегенде 0,8-1,0 м.
      Оқшаулағыш бөлімдері арасындағы тасалар тұтас болуы керек.
      248. Оқшаулағыш үй-жайларының таза еден деңгейінен жабынның (ара жабынның) шығып тұрған құрылымдарының астына дейінгі ішкі биіктігі жануарлардың бос жүруін қамтамасыз ету үшін кем дегенде 2,4 м болуы тиіс.
      249. Оқшаулағыш оттықпен және суарғышпен жабдықталады. Оқшаулағышта жануарларды суару және азықтандыру режимін оның иесі белгілейді. Жемазықтарды тарату қолмен жүзеге асырылады.
      250. Бөтен адамдардың оқшаулағышқа кіруіне тыйым салынады, кіреберісте аяқкиімді дезинфекциялауға арналған төсеніш салынады.

5. Сумен жабдықтауға және кәрізге қойылатын талаптар

      251. Жануарларды өткізу объектілерінде қолданылатын су МЕМТ және СанЕжН белгіленген қауіпсіздік талаптарына сәйкес болуы керек. Жануарларды өткізу объектісінде шаруашылық-ауыз су мұқтаждықтарына арналған орталықтандырылған сумен жабдықтау болмаған жағдайда жергілікті көзден алынған суды немесе әкелінген суды қолдануға рұқсат етіледі.
      252. Қолданылған су мен шайындыларды орталық кәрізге ағызу үшін түбі мен қабырғасынан су өтпейтін арнайы шұңқыр дайындалады. Арнайы шұңқырды Қазақстан Республикасында аумағында қолдануға рұқсат етілген дезинфекциялық заттармен зарарсыздандырады. Қолданылған су мен шайындылар арнайы шұңқырда зарарсыздандырылғаннан кейін ғана орталық кәрізге ағызылады.
      Ағын суларды жинақтайтын орталық кәріз болмаған жағдайда ағынды суларды Қазақстан Республикасының аумағында қолдануға рұқсат етілген дезинфекциялық құралдармен зарарсыздандыруды жүргізумен жергілікті тазалау құрылғыларын (лагунаны) салуға, орнатуға рұқсат етіледі. Тазалау құрылғылары жануарларды өткізу объектісінің сыртында жел жағында орнатылады. Тазалау құрылғыларының көлемдері жануарларды өткізу объектісінің өткізу қабілетіне сәйкес белгіленеді.
      Жануарларды ұстайтын ашық қораларда 3-60 кәріздік каналдарға қарай еңістік көзделеді. Кәріздік каналдар жинағыш шұңқырға қарай 3-50 еңістікпен жасалады. Жинағыш шұңқырлар су өткізбейтін қабырғалармен және түбімен, сондай-ақ суды соруға арналған қақпамен және сорғымен жабдықталады. Жинағыш шұңқырда ағынды сулар Қазақстан Республикасының аумағында қолдануға рұқсат етілген дезинфекциялық құралдармен зарарсыздандыру жүзеге асырылады. Зарарсыздарғыннан кейін ағынды сулар сорғының көмегімен лагунаға тартылады. Лагуна қиық конус тәрізді шұңқыр болып табылады. Бөктерлері мен түбінің үстіне саз балшық жағылады, ол қабырғалар мен түбінен суды өткізбеуді (саз құлып) қамтамасыз етеді. Саз балшық қабатының қалыңдығы 3-5 см құрайды. Суды өткізбеуді қамтамасыз ету мақсатында полиэтиленді қабыршақты пайдалануға болады.

6. Көң мен қоқыстарды жоюға және уақытша сақтауға қойылатын
талаптар

      253. Көңді, жемазық қалдықтары мен төсеніштерді уақытша сақтау үшін жануарларды өткізу объектісі аумағының маңында жел жағынан 1 метрге жерге қазылған тікбұрышты алаң түрінде болатын уақытша көң қоймасы жабдықталады. Көң қоймасының қабырғалары мен түбі су өткізбейтін материалмен (бетон, кірпіш және т.б.) жабдықталады. Көң қоймасының ені мен ұзындығы жануарларды өткізу объектісінің өткізу қабілетіне сәйкес айқындалады. Көң қоймасы қалқамен жадықталады.
      Жануарларды өткізу объектісінің әкімшілігі көң мен қоқысты уақытында тазалауды қамтамасыз етеді.
      254. Көңді кейіннен биотермиялық зарарсыздандыру үшін уақытша көң қоймасынан жергілікті атқарушы орган белгілеген арнайы орынға шығару күн сайын жүзеге асырылады.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
1-қосымша               

Шошқаларға арналған үй-жайлардың ішкі ауасының температурасы
мен салыстырмалы ылғалдылығының нормалары

Үй-жайлардың атауы

Ауа температурасы, 0С

Салыстырмалы ылғалдылық, %


оңтайлы

ең көп

ең аз

ең көп

ең аз

Қысыр, төлдейтін аналықтар және қабандарға арналған үй-жайлар

16

19

13

75

40

Аналықтан бөлінген торайлар мен мал басын толықтыратын төлге арналған үй-жай

20

22

18

70

40

Шошқаларды бордақылауға арналған үй-жай

18

20

14

75

40

Тууға жақын буаз аналықтар мен емізетін аналықтарға арналған үй-жай

20

22

18

70

40

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
2-қосымша               

Шошқаларды ұстауға арналған үй-жайлардағы ауа қозғалысы
нормалары

Үй-жайдың атауы

Ауаның қозғалысы, м/сек

Жылдың суық және ауыспалы кезеңдері

Жылдың жылы кезеңі

Қысыр, төлдейтін аналықтар және қабандарға арналған үй-жайлар

0,3

1,0

Аналықтан бөлінген торайлар мен мал басын толықтыратын төлге арналған үй-жай

0,2

0,6

Шошқаларды бордақылауға арналған үй-жай

0,3

1,0

Тууға жақын буаз аналықтар мен емізетін аналықтарға арналған үй-жай

0,15

0,4

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
3-қосымша               

Мүйізді ірі қара мал өсірумен айналысатын кәсіпорындар мен
басқа ауылшаруашылық кәсіпорындары мен жекелеген объектілер
арасындағы зооветеринариялық қашықтықтар

Ауылшаруашылық кәсіпорындар мен жекелеген объектілердің атауы

Мүйізді ірі қара мал өсірумен айналысатын кәсіпорындарға дейінгі ең төменгі зооветеринариялық ара қашықтықтар, м

1

2

1. Кәсіпорындар:


- мүйізді ірі қара мал өсіруші

150

- шошқа өсіруші


а) фермалар

150

б) өндірістік үлгідегі кешендер

1000

- қой өсіруші

150

- жылқы өсіруші

150

- түйе өсіруші

150

- аң және қоян өсіруші

300

2. Құс шаруашылықтары


- фермалар

200

- құс фабрикалары

1000

3. Ет-сүйектен ұн жасайтын зауыттар

1000

4. Биотермиялық шұңқырлар

500

5. Құрылыс материалдарын, бөлшектерін және құрылымдарын жасайтын кәсіпорындар:

100

- саз балшық және силикатты кірпіштерді, керамикалық және отқа төзімді бұйымдар

100

- әк және басқа тұтқыр материалдар

300

6. Ауыл шаруашылығы техникасын жөндейтін кәсіпорындар, гараждар және жалпы шаруашылық мақсаттағы техникалық қызмет көрсету пункттері

100

7. Шарушылықаралық және мемлекеттік құрама жемазық зауыттары

150

8. Қайта өңдеу кәсіпорындары:


- көкөніс, жеміс және дәнді дақылдарды

100

- сүтті, өнімділігі тәулігіне 12 тоннаға дейін тәулігіне 12 тоннадан астам

50

200

- мал мен құстарды, өнімділігі:


ауысымда 10 тоннаға дейін

300

ауысымда 10 тоннадан астам

1000

9. Астық, жеміс, картоп және көкөніс сақтайтын қоймалар

50

10. Жолдар:


- І және ІІ санатты жалпы мемлекеттік және республикалық маңызы бар теміржол және автомобиль жолдары

300

- ІІІ санатты республикалық және облыстық маңызы бар автомобиль және жануарларды айдайтын (жобалайтын кәсіпорынға байланысты емес) жолдар

150

- шаруашылықішілік автомобиль (кәсіпорынға келетін жолдардан басқа) жолдары

50

      Ескертпелер:
      1. Құрылысы тығыз орналасқан аудандарда мүйізді ірі қара мал өсірумен айналысатын кәсіпорындардан құс фабрикаларына дейінгі зооветеринариялық қашықтықтар ветеринария саласындағы уәкілетті органның келісімімен 500 метрге дейін қысқартыла алады.
      2. 1200 және одан астам сиырларға арналған сүтті, сиыр етін өндіретін және көлемі 3000 мал орны бар мал басын толықтыратын құнажындарды өсіретін кешендер және басқа мал, құс, аң шаруашылықтары объектілері мен құрама жемазық шығаратын зауыттардың арасындағы арақашықтықтарды кем дегенде 1000 метр деп қабылдау керек.
      3. Көлемі 4000 сиырдан кем және төлдерге 1200-ден кем мал орны бар мүйізді ірі қара мал өсірумен айналысатын кәсіпорындар мен шаруашылық ішіндегі жолдар арасындағы арақашықтықтар ветеринария саласындағы уәкілетті органның келісімімен қысқартыла алады.
      4. Мал шаруашылығы өнімдерін қайта өңдейтін және осы өндіріс объектісінің құрама жемін шығаратын кәсіпорындар қызмет көрсетілетін өндіріс объектісімен бір алаңда орналасуы мүмкін, бірақ олардың қоршауы және жалпы пайдаланатын жолға жеке шығатын жері болуы тиіс.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
4-қосымша               

Мүйізді ірі қара малдарға арналған жайылу-азықтандыру алаңдары
аудандарының нормасы

Жануарлардың тобы

1 басқа жайылу-азықтандыру алаңдары аудандарының нормасы м2

Бордақылау алаңындағы төлдер мен ересек малдар

5

15

Бұзаулары бар ет тұқымды сиырлар (репродукторлар)

8

20-25

      Ескертпелер:
      1. Жануарларға белсенді моцион ұйымдастырылғанда, жайылу алаңдарының ауданы 50% дейін қысқартылады, бұзаулайтын сиырларға жайылу алаңдарын тек қана жаңа туған сиырларға ұйымдастырады.
      2. Кестеде көрсетілген нормалардан ауытқу 5% шегінде рұқсат етіледі.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
5-қосымша               

Жануарларды азықтандыруға арналған оттықтар көлемдері

Оттықтар мен суарғыштар түрлері

Оттықтардың көлемдері, метр

ені

биіктігі

шеті бойынша ұзындығы (есептік)

жоғарыдан

түбінен

алдыңғы ернеуі

артқы ернеуі

Оттықтар:

0,7

0,6

0,4

0,6

бір басқа - 0,6-0,8

- жайылу аулаларындағы тұрақты және жануарларды байлаусыз ұстайтын үй-жайларда

0,4

0,3

0,3

0,4

бір басқа - 0,3-0,4

- 14-20 күндіктен 6 айлық жасқа дейінгі бұзауларға арналған оттықтар






Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
6-қосымша               

Құс өсіруші шаруашылықтар мен басқа өндірістік кешендер және
жекелеген объектілер арасындағы зооветеринариялық қашықтығы

Өндірістік кешендер мен жеке объектілер атаулары

Құс шаруашылықтарына дейінгі ең аз зооветеринариялық қашықтықтар, метр

Құс фермасына дейін

Құс фабрикасына дейін

1

2

3

1. Мүйізді ірі қара мал фермалары

200

1000

2. Шошқа фермалары

200

1000

3. Қой фермалары

200

1000

4. Жылқы фермалары

200

1000

5. Құс фермалары

200

1000

6. Құс фабрикалары

1000

1000

7. Аң және қоян өсіретін фермалар

1500

1500

8. Құрылыс материалдарын, бөлшектер мен құрылымдар, саз балшық және силикатты кірпіш, әк және басқа да тұтқыр материалдар дайындайтын кешендер

500

500

9. Республикалық маңызы бар І және ІІ санатты теміржол және автомобиль жолдары

500

500

10. Облыстық маңызы бар ІІІ санатты автокөлік жолдары және мал айдайтын жолдар

200

200

11. IV-V санатты жергілікті маңызы бар өзге жолдар (құс шаруашылығына баратын жолдардан басқа)

100

100

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
7-қосымша               

Құстардың түрлі топтарын ұстауға арналған өндірістік
үй-жайлардың ішіндегі ауа температурасы мен ылғалдылығы

Құстардың түрлері мен жас топтары

Жылдың суық мезгілінде құстарды ұстау кезіндегі есептік температура, 0С

Үй-жайлардағы оңтайлы салыстырмалы ауа ылғалдылығы, %

еден үстіндегі

тордағы

үй-жайларда

жергілікті жылыту орындарында (брудерлермен және т.б.)

1

2

3

4

5

1. Ересек құстар:





тауықтар
күрке тауықтар
үйректер
қаздар

12-16
12-16
7-14
10-15

0
0
0
0

16
0
0
0

60-70
60-70
70-80
70-80

2. Жас тауықтар:





1 - 30 күн
1 - 10 күн
1 - 20 күн
21 - 30 күн
31 - 60 күн
31 - 75 күн
61 – 140 - 150 күн
141 – 151 - 210 күн

22
0
0
0
0
0
0
0

35-22
0
0
0
0
0
0
0

24
30-29
26
24
20
18
16
16

60-70
30-50
45-50
60-70
60-70
60-70
60-70
60-70

3. Жас күрке тауықтар:





1 - 20 күн
21 - 120 күн
121 - 240 күн

22
20-18
16

35-22

24

60-70
60-70
60-70

4. Жас үйректер





1 - 10 күн
11 - 30 күн
31 - 55 күн
56 - 180 күн

22
20
14
7-14

26
26-22
0
0

22
0
0
0

65-75
65-75
65-75
65-75

5. Жас қаздар





1 – 20 (30 күн)
21 (31) - 65 күн
66 - 180 күн

22
20
15

30
0
0

20
0
0

66-75
66-75
70-80

      Ескертпе:
      кестенің 3-тармағындағы температуралар жергілікті жылыту қондырғыларының қуаттылығын және пайдалану кезінде оларды реттеу шектерін есептеу үшін келтірілген.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
8-қосымша               

Құстарды ұстауға арналған үй-жайлардағы ауа қозғалысының
оңтайлы жылдамдығы

Үй-жайлардың атауы

Жылдың суық мезгілінде үй-жайлардағы ауа қозғалысының жылдамдығы, м/сек

оңтайлы

ең жоғарғы

1. Ересек тауықтарды және күрке тауықтарды ұстауға арналған үй-жай

0,3

0,6

2. Ересек үйректерді және қаздарды ұстауға арналған үй-жай

0,5

0,8

3. Жас тауықтарды, күрке тауықтарды, үйректерді және қаздарды ұстауға арналған үй-жай

0,2-0,3

0,5

      Ескертпелер:
      1. 30 күннен үлкен барлық жас құстар түрлерін және ересек құстарды ұстауға арналған үй-жайларда жылдың жылы мезгіліндегі ауа қозғалысының жылдамдығы 1,2 м/сек, ал 30 күнге дейінгі жас құстар үшін – 0,6 м/сек аспауы керек, сыртқы ауаның есептік температурасы +330С жоғары климаттық аймақтарда ересек құстар мен үлкен жастағы жас құстарды торда ұстаған кезде ауа қозғалысының жылдамдығы 2м/сек дейін және еден үстінде ұстағанда – 1,5 м/сек дейін рұқсат етіледі.
      2. Құстарды ұстауға арналған үй-жайлардағы ауаның температурасы мен қозғалыс жылдамдығының параметрлері суық кезең үшін келтірілген және құстарды орналастыру аймағына жатады. Құстарды орналастыру аймағы мыналар болып есептеледі: еден үстінде ұстағанда – еден деңгейінен 0,8 м-ге дейінгі биіктіктегі кеңістік, бақандармен және ұялармен жабдықталған тауықтар мен күрке тауықтарды ұстауға арналған үй-жайларда – ең жоғары көтерілген бақандар мен ұялардан 0,5 м жоғары; торда ұстағанда – тор батареяларының барлық биіктігі бойынша кеңістік.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
9-қосымша               

Инкубаторийдің және жұмыртқа қоймасының негізгі өндірістік
үй-жайларындағы жылдың суық мезгіліндегі ауа параметрлері

Параметрлер

Инкубаторийдің инкубаторлық және басып шығаратын залдарында

Жұмыртқаны сақтауға арналған үй-жайларда (инкубаторий мен жұмыртқа қоймаларында)

Температура 0С
Салыстырмалы ылғалдылық, %

20-22
50-70

8-12
70-80

      Ескертпе:
      Жылдың суық мезгілінде үй-жайларда бір тәуліктік балапандарды сұрыптау үшін есептік температураны +22-ден +240С аралығында, салыстырмалы ылғалдылықты - 30-70% қабылдау керек.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
10-қосымша              

Құс қораларындағы секция арасындағы тасалардың және жайылу мен
солярий қоршауларының көлемдері

Құстардың түрлері мен жас топтары

Тасалар мен қоршаулардың биіктігі, м.

Құс қораларында, еден деңгейінен жоғары

Жайылымдар мен солярийлерде, жер деңгейінен жоғары

1. Жұмыртқа бағытындағы тауықтар және 60 күннен жоғары жас тауықтар

Үй-жайдың барлық биіктігінде

2,2 – 2,4

2. Ет бағытындағы тауықтар және 60-70 күннен жоғары жас тауықтар

сондай

1,8

3. 60-70 күнге дейінгі балапандар

сондай

1,5 - 1,6

4. Күрке тауықтың ересегі және 120 күннен жоғары жас құстар

сондай

2,2 - 2,5

5. 120 күнге дейінгі күрке тауық балапандары

сондай

0,6 - 1,9

6. Үйректің ересегі және жас үйректер

0,6

0,6

7. Қаздардың ересегі және 66 күннен 180 күнге жас қаздар

1,25

1,5

8. 60 күнге дейінгі қаздың балапандары

0,6

0,6

      Ескертпе:
      тауықтарға, күрке тауықтарға, үйректерге, қаздарға, тауық балапандарына, күрке тауық балапандарына, қаз балапандарына және үйрек балапандарына арналған (құс қорасында) секциялардың арасындағы тасалардың төменгі жағы 0,6 м биіктікке, күрке тауықтар үшін 1,25 м биіктікке дейін бітеу (тұтас) болады.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
11-қосымша              

Құс қораларының жекелеген секцияларының рұқсат етілетін
сыйымдылығы

Құстардың түрлері мен жас топтары

Секцияның еден үстінде ұстағанда рұқсат етілетін сыйымдылығы, бас

Ересек құстар:


тауықтар
күрке тауықтар
үйректер
қаздар

1500
500
50-100
30

Жас құстар:


тауықтардың басын толықтыратын жас тауықтар
етке өсірілетін (бройлер) балапандар
жас күрке тауықтар
жас үйректер
жас қаздар

2500
10000
500
400
200-250

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
12-қосымша              

Құс қораларындағы құстардың орналасу нормалары

Құстардың түрлері мен жас топтары

Құстарды еден үстінде ұстайтын құс қораларына орналастырғанда, еденнің 1 ш.м. бас саны

қалың төсеніште

қабатты немесе торлы еденде

1

2

3

А. Ересек құстар



1. Жұмыртқалағыш тауықтар тұқымы



аналық тобы
өнеркәсіптік тобы

3,5 - 4
5

3,5 – 4
5

2. Тауықтардың етті тұқымы
аналық тобы

3 - 3,5

3 - 3,5

3. Күрке тауықтар
аналық тобы

1,5

0

4. Үйректер
аналық тобы

3

0

5. Қаздар
аналық тобы

Ұрғашылары 1,5
Еркектері 1,0

0
0

Б. Құс басын толықтыру үшін өсірілетін жас құстар



1. Жұмыртқа бағытындағы жас тауықтар:

25

0

1 - 30 күндік

16

0

31 - 60 күндік

17

17

1 - 70 күндік

9

9

61 - 140 күндік


10,5-11

141-180 күн (аналық тобы) үшін

4,5-5,5

4,5-5,5

141-180 күн (өнеркәсіптік тобы) үшін

5,5

5,5

2. Ет бағытындағы жас тауықтар:



1 - 150 күндік

7-8

0

151 - 210 күндік

3,0-3,9

0

3. Жас күрке тауықтар:


0

1 - 20 күндік (тордың ішінде)

0

0

21 - 120 күндік

4

5

121 - 240 күндік

2

0

4. Жас үйректер:



1 - 55 күндік

8

0

56 - 150 күндік

3,5

0

151 - 180 күндік

3,2

0

5. Жас қаздар:



1 - 30 күндік

8

0

31 - 65 күндік

4

0

66 - 180 күндік

3

0

В. Бір ғимаратта қайта отырғызылмай өсірілген тауықтар:



1 - 480 күндік (етті бағытта)

8

0

1 - 515 күндік (жұмыртқа бағытында)

8-8,5

8-8,5

Г. Ет үшін өсірілетін жас құстар
1. Балапандар:



бройлерлер 1 ден 63-65 күнге дейін;

14

0

2. Жұмыртқа бағытындағы жас құстар: 1-75 күндік;

16

16

3. Күрке тауық балапандары:



1 - 20 күндік (тордың ішінде)

0

0

21 - 120 күндік

4

4

1 - 120 күндік

4

4

4. Үйрек балапандары:



1 - 20 күндік

14

16

21 - 55 күндік

8

8

1 - 55 күндік

9

9

5. Қаз балапандары:



1 - 20 (30) күндік

10-8

16-12

21 (30) - 65 күндік

4

0

1 – 65 күндік

4

0

      Ескертпелер:
      1.Отырғызу тығыздығы құстардың бастапқы жастарына көрсетілген.
      2. Құстарды торда ұстау кезінде отырғызу тығыздығының нормалары торды дайындаушы зауыттың паспорттық деректері бойынша қабылдайды (тордың түріне және құрылымына байланысты).
      3. Асыл тұқымды ересек құстардың отыру тығыздығын аталық топтың нормалары бойынша қабылдайды.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
13-қосымша              

Құстарды жайылуға және солярийге шығару үшін соқпақтардың саны
және олардың көлемдері

Ғимараттардың түрлері

1 соқпаққа есептегендегі бас саны

Соқпақ көлемдері, м

ені

еденнен биіктігі

соқпақтардың төменгі биіктігі

1

2

3

4

5

1. Ересек құстарға арналған құс қораларына:





тауықтар
күрке тауықтар
үйректер
қаздар

500
100 - 150
30 - 50
50

0,4
0,4 - 0,5
0,4
0,6

0,4
0,6 - 0,8
0,4
0,5

0,2
0,2
0,1
0,1

2. Жас құстарға арналған құс қораларына:





тауықтар
күрке тауықтар
үйректер
қаздар

500
125 - 200
150 - 200
125

0,3
0,3
0,3
0,4

0,3
0,4
0,4
0,4

0,10
0,15
0,05
0,5

      Ескертпелер:
      1. Әр секцияда кемінде бір соқпақ болуы тиіс.
      2. Құстарды қалық төсеніште ұстағанда соқпақтардың биіктігін кестеде көрсетілген шамаларға қарағанда 0,2-0,4 м ұлғайту керек.
      3. Құстарды қабатты еденде ұстағанда соқпақтар еденнің деңгейінде орналастырылуы тиіс.
      4. Барлық жастағы үйректер мен оның балапандарына, тауық пен күрке тауықтың 60 күнге дейінгі балапандарына жайылу жағына қарай пандустармен, ал құстарды терең төсеніште ұстағанда – ішкі жағынан да пандустармен жабдықтайды.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
14-қосымша              

Тауықтарды, күрке тауықтарды, үйректерді және қаздарды
азықтандыру және су беру фронты

Құстардың түрлері және жас топтары

Бір басқа шаққанда азықтандыру фронты, см (кем дегенде)

Бір басқа шаққанда суару фронты, см (кем дегенде)

Құрғақ азықтандыру

суландырып азықтандыру

1

2

3

4

А. Ересек құстар




1. Тауықтар:




Негізгі топты толықтыратын 141 – 151-ден 180 - 210 күндік жас тауықтар

8

14

2

2. Күрке тауықтар

8

20 - 30

4

3. Үйректер

4 - 6

15

3 - 6

4. Қаздар

6

20

4

Б. Жас құстар




1. Жұмыртқалағыш тұқымды тауықтар:




1 - 30 күн
31 - 60 күн
1 - 60 күн
61 - 140 күн
1 - 140 күн

2,5
5
5
6
6

3,5
6,5
6,5
9,0
9,0

1
1
1
2
2

2. Етті тұқымды тауықтар (бройлерлер):




1 - 65 күн
1 - 150 күн

5
7

6,5
14,0

2
2

3. Күрке тауықтар:




1 - 20 күн
21 - 120 күн (немесе 1 - 120 күн)
121 - 240 күн

2
4
6

3
10
12

1
2
2

4. Үйректер:




1 - 55 күн

3

10

2

56 - 180 күн

4

15

3

1 - 20 күн

2

5

2

21 - 55 күн

3

10

2

5. Қаздар:




1 - 20 (30) күн
21 - (31) - 65 күн
61 - 180 күн

3
5
6

8
15
18

1
2
3

      Ескертпелер:
      1. Цилиндр тәрізді жем бергіштерді қолданғанда азықтандыру енін 25% дейін кішірейту керек.
      2. Жаңа технологияны және оған сәйкес жабдықтар енгізілгенде азықтандырудың түрі жобалауға тапсырмамен анықталады.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
15-қосымша              

Тауықтар, күрке тауықтар мен олардың жас құстарына арналған
бақандардың көлемдері

Құстардың түрлері мен топтары

Бақандардың көлемі, см

Еден деңгейінен бақандардың ең жоғарғы биіктігі, см

Бір басқа шаққанда, кесек ұзындығының көлемі

Кесектің ені

Кесектер арасындағы алшақтығы (осьтер бойынша)

1

2

3

4

5

1. Ересек құстар:





Жұмыртқалағыш тұқымды тауықтар

18

4

30 - 35

60

Ет тұқымды тауықтар

20 - 25

4

35 - 40

60

Ет тұқымды күрке тауықтар

35 - 40

6

50 - 60

45 - 50

2. Жас құстар:





60 күннен асқан балапандар

12 - 15

4

20 - 25

50 - 60

20 күннен асқан (немесе 120 күннен) асқан күрке тауықтар

25 - 35

5

45 - 50

40 - 50

      Ескертпе:
      бройлерлерді өсіруге арналған және құстарды қабатты еденде ұстайтын құс қораларда, сондай-ақ планкалармен жабылған саңғырық қораптары бар құс қораларында бақандар қарастырылмайды.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
16-қосымша              

Құстарды еден үстінде ұстағанда ұялардың көлемдері (м) мен
олардың саны

Құстар

Табалдырықтың биіктігі, м

Қарапайым ұялар

Бақылаудағы ұялар

Жеке ұялар

Топтық ұялар

Ені, м

Тереңдігі,м

Биіктігі, м

Бір ұяға қанша бас

Ені, м

Тереңдігі, м

Биіктігі, м

Бір ұяға қанша бас

Ені, м

Тереңдігі, м

Биіктігі, м

Бір ұяға қанша бас

Тауықтар

0,08

0,3

0,4
0,5

0,3
0,4

3

0,3

0,4

0,3
0,4

6-8

2

0,5

0,4

100
150

Күрке тауықтар

0,15

0,4

0,7

0,6

2

0,4

0,7

0,6

4-7

-

-

-

-

Үйректер

0,1

0,3

1

0,4

0,2

0,3

0,4

0,4

3-4

-

-

-

-

Қаздар

0,08

0,4

0,6

0,5

1

0,4

0,6

0,5

2-3

-

-

-

-

      Ескертпелер:
      1. Қарапайым, жеке және топтық ұялардың табалдырықтарының биіктігі бақылаудағы ұялар үшін көрсетілген көлемдер бойынша қабылданады.
      2. Тауықтардың ұяларын еденнің үстінен немесе қалың төсеніштен 0,5-0,6 м биіктіктен жоғары емес; күрке тауықтар, үйректер мен қаздардың ұяларын еденде орналастырады.

Жануарларды өсіруді және өткізуді жүзеге
асыратын өндіріс объектілеріне қойылатын
ветеринариялық (ветеринариялық-   
санитариялық) талаптарға       
17-қосымша              

Инкубациялауға арналған жұмыртқалардың 1 грамм сарыуызында бар
А және В2 дәрумендерінің және де каротиноидтердің (мкг) саны

Жұмыртқалар

Дәрумендер, мкг

Каротиноидтер, мкг (кем емес)

А

В2

Тауықтар

6-8

4-6

15

Күрке тауықтар

9-12

4-5

15

Үйректер

10-12

6-7

20

Қаздар

1-13

5-6

20