О внесении изменений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам социального обеспечения

Закон Республики Казахстан от 31 марта 2014 года № 180-V 3PK

Примечание РЦПИ!
Порядок введения в действие настоящего Закона см. ст.2

Статья 1. Внести изменения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:
1. В Кодекс Республики Казахстан от 26 декабря 2011 года «О браке (супружестве) и семье» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2011 г., № 22, ст. 174; 2012 г., № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 1, ст. 3; № 2, ст. 13; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72; 2014 г, № 1, ст. 9):
пункт 2 статьи 86 изложить в следующей редакции:
«2. Усыновитель вправе самостоятельно определять способы воспитания ребенка с учетом мнения ребенка и рекомендаций органа, осуществляющего функции по опеке или попечительству, и обязан соблюдать требования, предусмотренные настоящим Кодексом.
Усыновитель, являющийся гражданином Республики Казахстан, постоянно проживающим на территории Республики, имеет право получить единовременную денежную выплату в связи с усыновлением ребенка-сироты и (или) ребенка, оставшегося без попечения родителей.
Усыновитель обязан возвратить в бюджет выплаченную единовременную денежную выплату в связи с усыновлением ребенка-сироты и (или) ребенка, оставшегося без попечения родителей, в случае отмены усыновления.
Порядок назначения, возврата и размер единовременной денежной выплаты в связи с усыновлением ребенка-сироты и (или) ребенка, оставшегося без попечения родителей, определяются Правительством Республики Казахстан.».

2. В Закон Республики Казахстан от 18 декабря 1992 года «О социальной защите граждан, пострадавших вследствие ядерных испытаний на Семипалатинском испытательном ядерном полигоне» (Ведомости Верховного Совета Республики Казахстан, 1992 г., № 23, ст. 560; 1994 г., № 8, ст. 140; № 20, ст. 252; Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., № 12, ст. 184; 1998 г., № 24, ст. 432; 1999 г., № 8, ст. 247; № 23, ст. 923; 2007 г., № 10, ст. 69; 2012 г., № 4, ст. 32; № 8, ст. 64; 2013 г., № 14, ст. 72, 75):
1) статью 12 изложить в следующей редакции:
«Статья 12. Льготы и компенсации гражданам, пострадавшим
вследствие ядерных испытаний
Гражданам, проживавшим и проживающим в зонах, указанных в статьях 5, 6, 7, 8 и 9 настоящего Закона, гарантируется единовременная денежная компенсация за ущерб, причиненный ядерными испытаниями, по зонам:
1) чрезвычайного радиационного риска – в размере 5,23 месячного расчетного показателя за каждый год проживания в период с 1949 по 1965 год и 1,05 месячного расчетного показателя за каждый год проживания в период с 1966 по 1990 год;
2) максимального радиационного риска – в размере 2,62 месячного расчетного показателя за каждый год проживания в период с 1949 по 1965 год и 1,05 месячного расчетного показателя за каждый год проживания в период с 1966 по 1990 год;
3) повышенного радиационного риска – в размере 1,57 месячного расчетного показателя за каждый год проживания в период с 1949 по 1965 год и 0,79 месячного расчетного показателя за каждый год проживания в период с 1966 по 1990 год;
4) минимального радиационного риска – в размере 1,05 месячного расчетного показателя за каждый год проживания в период с 1949 по 1965 год и 0,52 месячного расчетного показателя за каждый год проживания в период с 1966 по 1990 год;
5) на территории с льготным социально-экономическим статусом – в размере 0,26 месячного расчетного показателя за каждый год проживания с 1949 по 1990 год.
Первоочередным правом на получение единовременной денежной компенсации за ущерб, причиненный ядерными испытаниями, пользуются граждане, достигшие пенсионного возраста.
Месячным расчетным показателем является месячный расчетный показатель, действующий на день выдачи единовременной денежной компенсации за ущерб, причиненный ядерными испытаниями.»;
2) часть первую статьи 13 изложить в следующей редакции:
«Граждане, проживающие на территориях, указанных в статьях 5 и 6настоящего Закона, и вышедшие на пенсию до 1 января 1998 года, имеют право на надбавку к пенсии по зонам в размере:
чрезвычайного радиационного риска – 2,09 месячного расчетного показателя;
максимального радиационного риска – 1,83 месячного расчетного показателя.».

3. В Закон Республики Казахстан от 16 июня 1997 года «О государственных социальных пособиях по инвалидности, по случаю потери кормильца и по возрасту в Республике Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., № 11, ст. 154; 1999 г., № 8, ст. 239; № 23, ст. 925; 2002 г., № 6, ст. 71; 2003 г., № 1-2, ст. 13; 2004 г., № 23, ст. 142; № 24, ст. 157; 2005 г., № 23, ст. 98; 2006 г., № 12, ст. 69; 2007 г., № 10, ст. 69; № 20, ст. 152; 2012 г., № 4, ст. 32; № 8, ст. 64; 2013 г., № 10-11, ст. 56):
1) пункт 3-1 статьи 6 изложить в следующей редакции:
«3-1. В случае смерти получателя государственных социальных пособий членам семьи либо лицу, осуществившему погребение, выплачивается единовременная выплата на погребение в размере 15,7 месячного расчетного показателя.»;
2) статьи 12, 16 и 18 изложить в следующей редакции:
«Статья 12. Размеры пособий по инвалидности
1. Инвалидам, указанным в подпунктах 1), 1-1) и 3) статьи 11 настоящего Закона, месячные пособия по инвалидности назначаются в следующих размерах:
1) с 1 апреля 2014 года:
инвалидам первой группы – 1,42 прожиточного минимума, устанавливаемого на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете (далее – прожиточный минимум);
инвалидам второй группы – 1,11 прожиточного минимума;
инвалидам третьей группы – 0,78 прожиточного минимума;
детям-инвалидам до шестнадцати лет – 1,05 прожиточного минимума;
инвалидам с детства первой группы – 1,42 прожиточного минимума;
инвалидам с детства второй группы – 1,16 прожиточного минимума;
инвалидам с детства третьей группы – 0,91 прожиточного минимума;
детям-инвалидам с шестнадцати до восемнадцати лет первой группы – 1,42 прожиточного минимума;
детям-инвалидам с шестнадцати до восемнадцати лет второй группы – 1,16 прожиточного минимума;
детям-инвалидам с шестнадцати до восемнадцати лет третьей группы – 0,91 прожиточного минимума;
2) с 1 июля 2015 года:
инвалидам первой группы – 1,78 прожиточного минимума;
инвалидам второй группы – 1,39 прожиточного минимума;
инвалидам третьей группы – 0,98 прожиточного минимума;
детям-инвалидам до шестнадцати лет – 1,31 прожиточного минимума;
инвалидам с детства первой группы – 1,78 прожиточного минимума;
инвалидам с детства второй группы – 1,45 прожиточного минимума;
инвалидам с детства третьей группы – 1,14 прожиточного минимума;
детям-инвалидам с шестнадцати до восемнадцати лет первой группы – 1,78 прожиточного минимума;
детям-инвалидам с шестнадцати до восемнадцати лет второй группы – 1,45 прожиточного минимума;
детям-инвалидам с шестнадцати до восемнадцати лет третьей группы – 1,14 прожиточного минимума.
2. Инвалидам, указанным в подпунктах 2) и 5) статьи 11 настоящего Закона, месячные пособия по инвалидности назначаются в следующих размерах:
1) с 1 апреля 2014 года:
инвалидам первой группы – 1,69 прожиточного минимума;
инвалидам второй группы – 1,36 прожиточного минимума;
инвалидам третьей группы – 1,05 прожиточного минимума;
2) с 1 июля 2015 года:
инвалидам первой группы – 2,11 прожиточного минимума;
инвалидам второй группы – 1,70 прожиточного минимума;
инвалидам третьей группы – 1,31 прожиточного минимума.
3. Инвалидам, указанным в подпункте 4) статьи 11 настоящего Закона, месячные пособия по инвалидности назначаются в следующих размерах:
1) с 1 апреля 2014 года:
инвалидам первой группы – 2,19 прожиточного минимума;
инвалидам второй группы – 1,56 прожиточного минимума;
инвалидам третьей группы – 1,05 прожиточного минимума;
2) с 1 июля 2015 года:
инвалидам первой группы – 2,74 прожиточного минимума;
инвалидам второй группы – 1,95 прожиточного минимума;
инвалидам третьей группы – 1,31 прожиточного минимума.
4. Месячное пособие по инвалидности работающим получателям пособий выплачивается в полном размере.
5. Если размер пенсионных выплат из Центра меньше размера месячного пособия по инвалидности, установленного для соответствующих категорий инвалидов, выплата месячного пособия по инвалидности производится в виде соответствующих доплат к пенсионным выплатам из Центра до размера месячного пособия по инвалидности, установленного для этой категории инвалидов.»;
«Статья 16. Размеры пособий по случаю потери кормильца
1. Максимальный размер месячного пособия по случаю потери кормильца назначается:
1) с 1 апреля 2014 года в размере 1,69 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов его семьи;
2) с 1 июля 2015 года в размере 2,11 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов его семьи.
2. Месячное пособие по случаю потери кормильца назначается:
1) с 1 апреля 2014 года:
при наличии одного нетрудоспособного члена семьи в размере 0,69 прожиточного минимума;
при наличии двух – 1,19 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;
при наличии трех – 1,48 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;
при наличии четырех – 1,57 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;
при наличии пяти – 1,62 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи.
При наличии шести и более нетрудоспособных членов семьи размер пособия на каждого рассчитывается как равная доля от 1,69 прожиточного минимума;
2) с 1 июля 2015 года:
при наличии одного нетрудоспособного члена семьи в размере 0,86 прожиточного минимума;
при наличии двух – 1,49 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;
при наличии трех – 1,85 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;
при наличии четырех – 1,96 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;
при наличии пяти – 2,03 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи.
При наличии шести и более нетрудоспособных членов семьи размер пособия на каждого рассчитывается как равная доля от 2,11 прожиточного минимума.
3. В случае потери обоих родителей детям-сиротам месячное пособие по случаю потери кормильца назначается:
1) с 1 апреля 2014 года – в размере 0,94 прожиточного минимума на каждого ребенка, остальным нетрудоспособным членам семьи – в размере 0,43 прожиточного минимума, но не более 2,05 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;
2) с 1 июля 2015 года – в размере 1,18 прожиточного минимума на каждого ребенка, остальным нетрудоспособным членам семьи – в размере 0,54 прожиточного минимума, но не более 2,56 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи.
4. Членам семей военнослужащих, сотрудников специальных государственных органов, органов внутренних дел и бывшего Государственного следственного комитета Республики Казахстан, погибших или умерших вследствие ранения, контузии, увечья, заболевания, полученных при исполнении служебных обязанностей или прохождении воинской службы, службы в специальных государственных органах, размер месячного пособия по случаю потери кормильца увеличивается на 0,25 прожиточного минимума на каждого нетрудоспособного члена семьи, но не более:
1) с 1 апреля 2014 года – 2,05 прожиточного минимума на всех членов семьи;
2) с 1 июля 2015 года – 2,56 прожиточного минимума на всех членов семьи.
5. Если размер пенсионных выплат из Центра, получаемых нетрудоспособным членом семьи, меньше размера получаемого месячного пособия по случаю потери кормильца, выплата месячного пособия по случаю потери кормильца производится в виде соответствующих доплат к пенсионным выплатам из Центра до размера месячного пособия по случаю потери кормильца, установленного для этих нетрудоспособных членов семьи.»;
«Статья 18. Размер социального пособия по возрасту
Месячное пособие по возрасту назначается в размере 0,52 прожиточного минимума.».

4. В Закон Республики Казахстан от 5 апреля 1999 года «О специальном государственном пособии в Республике Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 8, ст. 238; № 23, ст. 925; 2000 г., № 23, ст. 411; 2001 г., № 2, ст. 14; 2002 г., № 6, ст. 71; 2004 г., № 24, ст. 157; 2005 г., № 23, ст. 98; 2006 г., № 12, ст. 69; 2007 г., № 20, ст. 152; 2009 г., № 23, ст. 111; 2012 г., № 4, ст. 32; № 8, ст. 64):
статью 7 изложить в следующей редакции:
«Статья 7. Размеры пособия
Пособие назначается гражданам, имеющим право на получение специального государственного пособия, исходя из перечня льгот, определенных законодательными актами Республики Казахстан.
Пособие выплачивается с учетом изменения размера месячного расчетного показателя, устанавливаемого на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.
Пособие назначается в следующих размерах:
1) участникам Великой Отечественной войны – 16,0 месячного расчетного показателя;
2) инвалидам Великой Отечественной войны – 16,0 месячного расчетного показателя;
3) лицам, приравненным по льготам и гарантиям к участникам Великой Отечественной войны, – 6,19 месячного расчетного показателя;
4) лицам, приравненным по льготам и гарантиям к инвалидам Великой Отечественной войны, – 7,55 месячного расчетного показателя;
5) вдовам воинов, погибших (умерших, пропавших без вести) в Великой Отечественной войне, не вступившим в повторный брак, – 4,48 месячного расчетного показателя;
6) семьям военнослужащих, сотрудников специальных государственных органов, погибших (пропавших без вести) или умерших вследствие ранения, контузии, увечья, заболевания, полученных в период боевых действий в Афганистане или в других государствах, в которых велись боевые действия; семьям военнослужащих, сотрудников специальных государственных органов, погибших (умерших) при прохождении воинской службы, службы в специальных государственных органах в мирное время; семьям сотрудников органов внутренних дел, погибших при исполнении служебных обязанностей; семьям погибших при ликвидации последствий катастрофы на Чернобыльской АЭС и других радиационных катастроф и аварий на объектах гражданского или военного назначения; семьям умерших вследствие лучевой болезни или умерших инвалидов, а также граждан, смерть которых в установленном порядке связана с воздействием катастрофы на Чернобыльской АЭС и других радиационных катастроф и аварий на объектах гражданского или военного назначения и ядерных испытаний, – 4,59 месячного расчетного показателя;
7) женам (мужьям) умерших инвалидов войны и приравненных к ним инвалидов, а также женам (мужьям) умерших участников войны, партизан, подпольщиков, граждан, награжденных медалью «За оборону Ленинграда» или знаком «Жителю блокадного Ленинграда», признававшихся инвалидами в результате общего заболевания, трудового увечья и других причин (за исключением противоправных), которые не вступили в повторный брак, – 2,56 месячного расчетного показателя;
8) Героям Советского Союза, кавалерам орденов Славы трех степеней, лицам, удостоенным почетного звания «Қазақстанның Ғарышкер-Ұшқышы», – 138,63 месячного расчетного показателя;
9) Героям Социалистического Труда из числа участников Великой Отечественной войны – 74,65 месячного расчетного показателя;
10) Героям Социалистического Труда, кавалерам орденов Трудовой Славы трех степеней – 9,60 месячного расчетного показателя;
11) лицам, награжденным орденами и медалями бывшего Союза ССР за самоотверженный труд и безупречную воинскую службу в тылу в годы Великой Отечественной войны, а также лицам, не награжденным государственными наградами, проработавшим (прослужившим) не менее шести месяцев в период с 22 июня 1941 года по 9 мая 1945 года, – 2,13 месячного расчетного показателя;
12) лицам из числа участников ликвидации последствий катастрофы на Чернобыльской АЭС в 1988–1989 годах, эвакуированным (самостоятельно выехавшим) из зон отчуждения и отселения в Республику Казахстан, включая детей, которые на день эвакуации находились во внутриутробном состоянии, – 2,13 месячного расчетного показателя;
13) инвалидам первой и второй групп – 1,49 месячного расчетного показателя;
14) инвалидам третьей группы – 0,64 месячного расчетного показателя;
15) детям-инвалидам до шестнадцати лет – 0,96 месячного расчетного показателя;
16) детям-инвалидам с шестнадцати до восемнадцати лет:
первой и второй групп – 1,49 месячного расчетного показателя;
третьей группы – 0,64 месячного расчетного показателя;
17) многодетным матерям, награжденным подвесками «Алтын алқа», «Күміс алқа» или получившим ранее звание «Мать-героиня», награжденным орденами «Материнская слава» I и II степени, – 6,40 месячного расчетного показателя;
18) многодетным семьям, имеющим четырех и более совместно проживающих несовершеннолетних детей, в том числе детей, обучающихся по очной форме обучения в организациях среднего, технического и профессионального, послесреднего образования, высших учебных заведениях, после достижения ими совершеннолетия до времени окончания ими учебных заведений (но не более чем до достижения двадцатитрехлетнего возраста) – 4,16 месячного расчетного показателя;
19) жертвам политических репрессий, лицам, пострадавшим от политических репрессий, имеющим инвалидность или являющимся пенсионерами, – 1,07 месячного расчетного показателя;
20) лицам, которым назначены пенсии за особые заслуги перед Республикой Казахстан, – 1,07 месячного расчетного показателя.».

5. В Закон Республики Казахстан от 13 июля 1999 года «О государственном специальном пособии лицам, работавшим на подземных и открытых горных работах, на работах с особо вредными и особо тяжелыми условиями труда или на работах с вредными и тяжелыми условиями труда» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 19, ст. 647; 2002 г., № 10, ст. 105; 2004 г., № 23, ст. 142; 2005 г., № 23, ст. 98; 2006 г., № 12, ст. 69; 2007 г., № 24, ст. 178):
статьи 6 и 7 изложить в следующей редакции:
«Статья 6. Размеры пособия
1. Пособие гражданам, имевшим по состоянию на 1 января 1998 года стаж работы по Списку № 1 производств, работ, профессий, должностей и показателей на подземных и открытых горных работах, на работах с особо вредными и особо тяжелыми условиями труда, назначается в размере 9,42 месячного расчетного показателя.
2. Пособие гражданам, имевшим по состоянию на 1 января 1998 года стаж работы по Списку № 2 производств, работ, профессий, должностей и показателей с вредными и тяжелыми условиями труда, назначается в размере 8,38 месячного расчетного показателя.
3. При достижении пенсионного возраста получателю пособия предоставляется право выбора между получением пособия в соответствии с настоящим Законом или назначением пенсионных выплат из Центра в соответствии с законодательством Республики Казахстан о пенсионном обеспечении.
Статья 7. Выплата пособий
Выплата пособий производится Центром за текущий месяц. В случае смерти получателя пособия пособие выплачивается по месяц смерти включительно.
В случае смерти получателя пособия членам семьи либо лицу, осуществившему погребение, выплачивается единовременная выплата на погребение в размере 15,7 месячного расчетного показателя.
Выплата пособия осуществляется в порядке, установленном Правительством Республики Казахстан.».

6. В Закон Республики Казахстан от 28 июня 2005 года «О государственных пособиях семьям, имеющим детей» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2005 г., № 12, ст. 44; 2007 г., № 24, ст. 178; 2009 г., № 23, ст. 111; 2013 г., № 1, ст. 3; № 14, ст. 72):
пункт 1 статьи 10 изложить в следующей редакции:
«1. Пособия в соответствии с настоящим Законом устанавливаются в следующих размерах:
1) пособие на рождение:
первого, второго, третьего ребенка – 31,41 месячного расчетного показателя;
четвертого и более ребенка – 52,35 месячного расчетного показателя;
2) пособие по уходу:
на первого ребенка – 5,76 месячного расчетного показателя;
на второго ребенка – 6,81 месячного расчетного показателя;
на третьего ребенка – 7,85 месячного расчетного показателя;
на четвертого и более ребенка – 8,90 месячного расчетного показателя;
3) пособие на детей – 1,05 месячного расчетного показателя на каждого ребенка;
4) пособие воспитывающему ребенка-инвалида – 1,05 минимального размера заработной платы.
Пособия, указанные в подпунктах 1), 2) и 3) настоящего пункта, выплачиваются с учетом изменения размера месячного расчетного показателя, а пособие, указанное в подпункте 4) настоящего пункта, – с учетом изменения минимального размера заработной платы, устанавливаемых на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.».

7. В Закон Республики Казахстан от 21 июня 2013 года «О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2013 г., № 10-11, ст. 55; № 21-22, ст. 115; 2014 г., № 1, ст. 1):
1) пункты 2 и 3 статьи 10 изложить в следующей редакции:
«2. В случае смерти получателя пенсионных выплат из Центра, в том числе получателя государственной базовой пенсионной выплаты, его семье либо лицу, осуществившему погребение, выплачивается из Центра единовременная выплата на погребение в размере 15,7-кратного месячного расчетного показателя, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.
3. В случае смерти получателя пенсионных выплат из Центра, являвшегося участником или инвалидом Великой Отечественной войны, его семье либо лицу, осуществившему погребение, выплачивается из Центра единовременная выплата на погребение в размере 36,6-кратного месячного расчетного показателя, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.»;
2) пункт 5 статьи 15 изложить в следующей редакции:
«5. Максимальный размер пенсионных выплат, назначенных до 1 января 1998 года, за исключением размеров пенсионных выплат участникам и инвалидам Великой Отечественной войны, военнослужащим, сотрудникам органов внутренних дел, прокуратуры, бывшего Государственного следственного комитета Республики Казахстан и лицам, пенсия которым назначена до 1 января 1998 года на льготных условиях по Списку № 1 производств, работ, профессий, должностей и показателей, утвержденному Правительством Республики Казахстан, и по результатам аттестации рабочих мест, не может превышать 75 процентов от размера 41-кратного месячного расчетного показателя, устанавливаемого на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.»;
3) пункт 3 статьи 16 изложить в следующей редакции:
«3. Доход для исчисления пенсионных выплат из Центра не может превышать размера 41-кратного месячного расчетного показателя, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.»;
4) пункты 3 и 5 статьи 50 изложить в следующей редакции:
«3. Наложение ареста или обращение взысканий на обязательные пенсионные взносы, обязательные профессиональные пенсионные взносы, пени, пенсионные активы и пенсионные накопления по долгам вкладчика (получателя), Центра, единого накопительного пенсионного фонда, банка-кастодиана и управляющего инвестиционным портфелем не допускается, в том числе в случаях ликвидации и (или) банкротства перечисленных субъектов.»;
«5. В случае смерти получателя, а также лица, имеющего пенсионные накопления в едином накопительном пенсионном фонде, добровольном накопительном пенсионном фонде и не достигшего пенсионного возраста в соответствии с пунктами 1–3 статьи 11 настоящего Закона, его семье либо лицу, осуществившему погребение, единым накопительным пенсионным фондом, добровольным накопительным пенсионным фондом выплачивается единовременная выплата на погребение в пределах размера 52,4-кратного месячного расчетного показателя, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете, но не более имеющихся на индивидуальном пенсионном счете средств.
В случае, если остаток пенсионных накоплений на индивидуальном пенсионном счете получателя после осуществления единовременной выплаты на погребение составит сумму, не превышающую размер минимальной пенсии, установленный на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете, данный остаток включается в сумму единовременной выплаты на погребение.»;
5) пункт 5 статьи 65 изложить в следующей редакции:
«5. Общий размер пенсионных выплат, исчисленный в соответствии с пунктами 1–4 настоящей статьи, не может превышать 65 процентов от денежного содержания, определенного в соответствии со статьей 67 настоящего Закона. Максимальный размер месячных пенсионных выплат военнослужащим, сотрудникам специальных государственных и правоохранительных органов, а также лицам, права которых иметь специальные звания, классные чины и носить форменную одежду упразднены с 1 января 2012 года, не может превышать размер 109-кратного месячного расчетного показателя, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.».
Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие с 1 апреля 2014 года, за исключением пункта 1 статьи 1, который вводится в действие с 1 января 2015 года.

Президент
Республики Казахстан Н. НАЗАРБАЕВ

Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне әлеуметтік қамсыздандыру мәселелері бойынша өзгерістер енгізу туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2014 жылғы 31 наурыздағы № 180-V ҚРЗ

РҚАО-ның ескертпесі!
Осы Заңның қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз.

1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер енгізілсін:
1. 2011 жылғы 26 желтоқсандағы «Неке (ерлі-зайыптылық) және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2011 ж., № 22, 174-құжат; 2012 ж., № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 2, 13-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат):
86-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«2. Бала асырап алушы баланың пікірін және қорғаншылық немесе қамқоршылық жөніндегі функцияларды жүзеге асыратын органның ұсынымдарын ескере отырып, баланы тәрбиелеу тәсілдерін өз бетінше айқындауға құқылы және осы Кодексте көзделген талаптарды сақтауға міндетті.
Республика аумағында тұрақты тұратын, Қазақстан Республикасының азаматы болып табылатын бала асырап алушының жетім баланы және (немесе) ата-анасының қамқорлығынсыз қалған баланы асырап алуға байланысты біржолғы ақшалай төлем алуға құқығы бар.
Бала асырап алудың күші жойылған жағдайда бала асырап алушы жетім баланы және (немесе) ата-анасының қамқорлығынсыз қалған баланы асырап алуға байланысты төленген біржолғы ақшалай төлемді бюджетке қайтаруға міндетті.
Жетім баланы және (немесе) ата-анасының қамқорлығынсыз қалған баланы асырап алуға байланысты біржолғы ақшалай төлемді тағайындау, қайтару тәртібін және оның мөлшерін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.».
2. «Семей ядролық сынақ полигонындағы ядролық сынақтардың салдарынан зардап шеккен азаматтарды әлеуметтік қорғау туралы» 1992 жылғы 18 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесінің Жаршысы, 1992 ж., № 23, 560-құжат; 1994 ж., № 8, 140-құжат; № 20, 252-құжат; Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1997 ж., № 12, 184-құжат; 1998 ж., № 24, 432-құжат; 1999 ж., № 8, 247-құжат; № 23, 923-құжат; 2007 ж., № 10, 69-құжат; 2012 ж., № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат; 2013 ж., № 14, 72, 75-құжаттар):
1) 12-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«12-бап. Ядролық сынақтар салдарынан зардап шеккен
азаматтарға берілетін жеңілдіктер мен өтемақылар

Осы Заңның 5, 6, 7, 8 және 9-баптарында көрсетілген аймақтарда тұрған және тұрып жатқан азаматтарға ядролық сынақтардан келтірілген залал үшін:
1) төтенше радиациялық қауіпті аймақ бойынша – 1949 – 1965 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 5,23 айлық есептік көрсеткіш және 1966 – 1990 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 1,05 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде;
2) ең жоғары радиациялық қауіпті аймақ бойынша – 1949 – 1965 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 2,62 айлық есептік көрсеткіш және 1966 – 1990 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 1,05 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде;
3) жоғары радиациялық қауіпті аймақ бойынша – 1949 – 1965 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 1,57 айлық есептік көрсеткіш және 1966 – 1990 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 0,79 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде;
4) ең төмен радиациялық қауіпті аймақ бойынша – 1949 – 1965 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 1,05 айлық есептік көрсеткіш және 1966 – 1990 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 0,52 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде;
5) жеңілдікті әлеуметтік-экономикалық мәртебесі бар аумақтағы аймақ бойынша – 1949 – 1990 жылдар кезеңінде тұрған әрбір жыл үшін 0,26 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде біржолғы ақшалай өтемақыға кепілдік беріледі.
Ядролық сынақтардан келтірілген залал үшін біржолғы ақшалай өтемақы алу құқығын бірінші кезекте зейнеткерлік жасқа толған азаматтар пайдаланады.
Айлық есептік көрсеткіш дегеніміз ядролық сынақтардан келтірілген залал үшін біржолғы ақшалай өтемақы берілген күні қолданыста болатын айлық есептік көрсеткіш болып табылады.»;
2) 13-баптың бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
«Осы Заңның 5 және 6-баптарында көрсетілген аумақтарда тұрып жатқан және 1998 жылғы 1 қаңтарға дейін зейнеткерлікке шыққан азаматтардың зейнетақыға аймақтар бойынша мынадай мөлшерде үстемеақы алуға құқығы бар:
төтенше радиациялық қауіпті аймақ бойынша – 2,09 айлық есептік көрсеткіш;
ең жоғары радиациялық қауіпті аймақ бойынша – 1,83 айлық есептік көрсеткіш.».
3. «Қазақстан Республикасында мүгедектігі бойынша, асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша және жасына байланысты берілетін мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар туралы» 1997 жылғы 16 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1997 ж., № 11, 154-құжат; 1999 ж., № 8, 239-құжат; № 23, 925-құжат; 2002 ж., № 6, 71-құжат; 2003 ж., № 1-2, 13-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; № 24, 157-құжат; 2005 ж., № 23, 98-құжат; 2006 ж., № 12, 69-құжат; 2007 ж., № 10, 69-құжат; № 20, 152-құжат; 2012 ж., № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат; 2013 ж., № 10-11, 56-құжат):
1) 6-баптың 3-1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«3-1. Мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақыларды алушы қайтыс болған жағдайда отбасы мүшелеріне не жерлеуді жүзеге асырған адамға 15,7 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде жерлеуге арналған біржолғы төлем төленеді.»;
2) 12, 16 және 18-баптар мынадай редакцияда жазылсын:

«12-бап. Мүгедектігі бойынша жәрдемақылардың мөлшері

1. Осы Заңның 11-бабының 1), 1-1) және 3) тармақшаларында көрсетілген мүгедектерге мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақылар:
1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап:
бірінші топтағы мүгедектерге – республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленетін ең төмен күнкөріс деңгейінің (бұдан әрі – ең төмен күнкөріс деңгейі) 1,42 мөлшерінде;
екінші топтағы мүгедектерге – 1,11 ең төмен күнкөріс деңгейі; үшінші топтағы мүгедектерге – 0,78 ең төмен күнкөріс деңгейі; он алты жасқа дейінгі мүгедек балаларға – 1,05 ең төмен күнкөріс деңгейі;
бала кезінен бірінші топтағы мүгедектерге – 1,42 ең төмен күнкөріс деңгейі;
бала кезінен екінші топтағы мүгедектерге – 1,16 ең төмен күнкөріс деңгейі;
бала кезінен үшінші топтағы мүгедектерге – 0,91 ең төмен күнкөріс деңгейі;
он алтыдан он сегіз жасқа дейінгі бірінші топтағы мүгедек балаларға – 1,42 ең төмен күнкөріс деңгейі;
он алтыдан он сегіз жасқа дейінгі екінші топтағы мүгедек балаларға – 1,16 ең төмен күнкөріс деңгейі;
он алтыдан он сегіз жасқа дейінгі үшінші топтағы мүгедек балаларға – 0,91 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде;
2) 2015 жылғы 1 шілдеден бастап:
бірінші топтағы мүгедектерге – 1,78 ең төмен күнкөріс деңгейі; екінші топтағы мүгедектерге – 1,39 ең төмен күнкөріс деңгейі; үшінші топтағы мүгедектерге – 0,98 ең төмен күнкөріс деңгейі; он алты жасқа дейінгі мүгедек балаларға — 1,31 ең төмен күнкөріс деңгейі;
бала кезінен бірінші топтағы мүгедектерге – 1,78 ең төмен күнкөріс деңгейі;
бала кезінен екінші топтағы мүгедектерге – 1,45 ең төмен күнкөріс деңгейі;
бала кезінен үшінші топтағы мүгедектерге – 1,14 ең төмен күнкөріс деңгейі;
он алтыдан он сегіз жасқа дейінгі бірінші топтағы мүгедек балаларға – 1,78 ең төмен күнкөріс деңгейі;
он алтыдан он сегіз жасқа дейінгі екінші топтағы мүгедек балаларға – 1,45 ең төмен күнкөріс деңгейі;
он алтыдан он сегіз жасқа дейінгі үшінші топтағы мүгедек балаларға – 1,14 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.
2. Осы Заңның 11-бабының 2) және 5) тармақшаларында көрсетілген мүгедектерге мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақылар:
1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап:
бірінші топтағы мүгедектерге – 1,69 ең төмен күнкөріс деңгейі;
екінші топтағы мүгедектерге – 1,36 ең төмен күнкөріс деңгейі;
үшінші топтағы мүгедектерге – 1,05 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде;
2) 2015 жылғы 1 шілдеден бастап:
бірінші топтағы мүгедектерге – 2,11 ең төмен күнкөріс деңгейі;
екінші топтағы мүгедектерге – 1,70 ең төмен күнкөріс деңгейі;
үшінші топтағы мүгедектерге – 1,31 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.
3. Осы Заңның 11-бабының 4) тармақшасында көрсетілген мүгедектерге мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақылар:
1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап:
бірінші топтағы мүгедектерге – 2,19 ең төмен күнкөріс деңгейі;
екінші топтағы мүгедектерге – 1,56 ең төмен күнкөріс деңгейі;
үшінші топтағы мүгедектерге – 1,05 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде;
2) 2015 жылғы 1 шілдеден бастап:
бірінші топтағы мүгедектерге – 2,74 ең төмен күнкөріс деңгейі;
екінші топтағы мүгедектерге – 1,95 ең төмен күнкөріс деңгейі;
үшінші топтағы мүгедектерге – 1,31 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.
4. Жұмыс істейтін жәрдемақы алушыларға мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақы толық мөлшерде төленеді.
5. Егер Орталықтан төленетін зейнетақы төлемдерінің мөлшері мүгедектердің тиісті санаттары үшін белгіленген мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақының мөлшерінен аз болса, мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақы төлеу Орталықтан төленетін зейнетақы төлемдеріне мүгедектердің осы санаты үшін белгіленген мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақы мөлшеріне дейінгі тиісті қосымша төлемдер түрінде жүргізіледі.»;

«16-бап. Асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша жәрдемақылардың мөлшері

1. Асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақының ең жоғары мөлшері:
1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,69 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде;
2) 2015 жылғы 1 шілдеден бастап отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 2,11 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.
2. Асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақы:
1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап:
отбасының еңбекке жарамсыз бір мүшесі болған кезде – 0,69 ең төмен күнкөріс деңгейі;
екеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,19 ең төмен күнкөріс деңгейі;
үшеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,48 ең төмен күнкөріс деңгейі;
төртеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,57 ең төмен күнкөріс деңгейі;
бесеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,62 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.
Отбасының еңбекке жарамсыз алты және одан да көп мүшесі болған кезде әрқайсысына жәрдемақының мөлшері 1,69 ең төмен күнкөріс деңгейінің бірдей үлесі ретінде есептеледі.
1) 2015 жылғы 1 шілдеден бастап:
отбасының еңбекке жарамсыз бір мүшесі болған кезде – 0,86 ең төмен күнкөріс деңгейі;
екеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,49 ең төмен күнкөріс деңгейі;
үшеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,85 ең төмен күнкөріс деңгейі;
төртеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,96 ең төмен күнкөріс деңгейі;
бесеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 2,03 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.
Отбасының еңбекке жарамсыз алты және одан да көп мүшесі болған кезде әрқайсысына жәрдемақының мөлшері 2,11 ең төмен күнкөріс деңгейінің бірдей үлесі ретінде есептеледі.
3. Ата-анасының екеуінен де айырылған жағдайда – жетім балаларға асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақы:
1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап әрбір балаға – 0,94 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде, отбасының еңбекке жарамсыз қалған мүшелеріне 0,43 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде, бірақ отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 2,05 ең төмен күнкөріс деңгейінен аспайтын мөлшерде;
2) 2015 жылғы 1 шілдеден бастап әрбір балаға – 1,18 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде, отбасының еңбекке жарамсыз қалған мүшелеріне 0,54 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде, бірақ отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 2,56 ең төмен күнкөріс деңгейінен аспайтын мөлшерде тағайындалады.
4. Қызметтік міндеттерін атқару немесе әскери қызмет, арнаулы мемлекеттік органдарда қызмет өткеру кезінде қаза тапқан немесе жаралануы, контузия алуы, мертігуі, ауыруы салдарынан қайтыс болған әскери қызметшілердің, арнаулы мемлекеттік органдар, ішкі істер органдары және Қазақстан Республикасының бұрынғы Мемлекеттік тергеу комитеті қызметкерлерінің отбасы мүшелеріне асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақының мөлшері отбасының еңбекке жарамсыз әрбір мүшесіне 0,25 ең төмен күнкөріс деңгейіне, бірақ:
1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап – отбасының барлық мүшелеріне 2,5 ең төмен күнкөріс деңгейінен аспайтын мөлшерде;
2) 2015 жылғы 1 шілдеден бастап — отбасының барлық мүшелеріне 2,56 ең төмен күнкөріс деңгейінен аспайтын мөлшерге ұлғайтылады.
5. Егер отбасының еңбекке жарамсыз мүшесінің Орталықтан алатын зейнетақы төлемдерінің мөлшері асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша алатын айлық жәрдемақының мөлшерінен аз болса, асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақы төлеу Орталықтан төленетін зейнетақы төлемдеріне отбасының еңбекке жарамсыз осы мүшелері үшін белгіленген асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақы мөлшеріне дейінгі тиісті қосымша төлемдер түрінде жүргізіледі.»;

«18-бап. Жасына байланысты әлеуметтік жәрдемақының
мөлшері

Жасына байланысты айлық жәрдемақы 0,52 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.»,
4. «Қазақстан Республикасындағы арнаулы мемлекеттік жәрдемақы туралы» 1999 жылғы 5 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж.,№ 8, 238-құжат; № 23, 925-құжат; 2000 ж., № 23, 411-құжат; 2001 ж., № 2, 14-құжат; 2002 ж., № 6, 71-құжат; 2004 ж.э № 24, 157-құжат; 2005 ж., № 23, 98-құжат; 2006 ж., № 12, 69-құжат; 2007 ж., № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 23, 111-құжат; 2012 ж., № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат):
7-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«7-бап. Жәрдемақы мөлшері

Жәрдемақы Қазақстан Республикасының заңнамалық; актілерінде айқындалған жеңілдіктер тізбесі негізге алына отырып, арнаулы мемлекеттік жәрдемақы алуға құқығы бар азаматтарға тағайындалады.
Жәрдемақы республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленетін айлық есептік көрсеткіш мөлшерінің өзгеруі ескеріле отырып төленеді.
Жәрдемақы мынадай мөлшерде тағайындалады:
1) Ұлы Отан соғысының қатысушыларына – 16,0 айлық есептік көрсеткіш;
2) Ұлы Отан соғысының мүгедектеріне – 16,0 айлық есептік көрсеткіш;
3) жеңілдіктер мен кепілдіктер бойынша Ұлы Отан соғысының қатысушыларына теңестірілген адамдарға – 6,19 айлық есептік көрсеткіш;
4) жеңілдіктер мен кепілдіктер бойынша Ұлы Отан соғысының мүгедектеріне теңестірілген адамдарға – 7,55 айлық есептік көрсеткіш;
5) Ұлы Отан соғысында қаза тапқан (қайтыс болған, хабар-ошарсыз кеткен) жауынгерлердің екінші рет некеге отырмаған жесірлеріне – 4,48 айлық есептік көрсеткіш;
6) Ауғанстандағы немесе соғыс қимылдары жүргізілген басқа да мемлекеттердегі соғыс қимылдары кезінде қаза тапқан (хабар-ошарсыз кеткен) немесе жаралану, контузия алу, мертігу, ауыру салдарынан қайтыс болған әскери қызметшілердің, арнаулы мемлекеттік органдар қызметкерлерінің отбасыларына; бейбіт уақытта әскери қызметті, арнаулы мемлекеттік органдарда қызметті өткеру кезінде қаза тапқан (қайтыс болған) әскери қызметшілердің, арнаулы мемлекеттік органдар қызметкерлерінің отбасыларына; қызметтік міндеттерін атқару кезінде қаза тапқан ішкі істер органдары қызметкерлерінің отбасыларына; Чернобыль АЭС-тағы апаттың және азаматтық немесе әскери мақсаттағы объектілердегі басқа да радиациялық апаттар мен авариялардың салдарын жою кезінде қаза тапқандардың отбасыларына; сәуле ауруы салдарынан қайтыс болғандардың немесе қайтыс болған мүгедектердің, сондай-ақ қайтыс болуы Чернобыль АЭС-тағы апаттың және азаматтық немесе әскери мақсаттағы объектілердегі басқа да радиациялық апаттар мен авариялардың және ядролық сынақтардың әсеріне белгіленген тәртіппен байланысты болған азаматтардың отбасыларына – 4,59 айлық есептік көрсеткіш;
7) қайтыс болған соғыс мүгедектерінің және оларға теңестірілген мүгедектердің екінші рет некеге отырмаған әйелдеріне (ерлеріне), сондай-ақ қайтыс болған соғысқа қатысушылардың, партизандардың, астыртын күрес жүргізушілердің, «Ленинградты қорғағаны үшін» медалімен немесе «Қоршаудағы Ленинград тұрғыны» белгісімен наградталған азаматтардың, жалпы ауруға шалдығудың, еңбек ету кезінде мертігуінің және басқа да себептердің (құқыққа қайшы келетіндерді қоспағанда) салдарынан мүгедек деп танылғандардың екінші рет некеге отырмаған әйелдеріне (ерлеріне) – 2,56 айлық есептік көрсеткіш;
8) Кеңес Одағының Батырларына, үш дәрежелі Даңқ ордендерінің иегерлеріне, «Қазақстанның ғарышкер-ұшқышы» құрметті атағына ие болған адамдарға- 138,63 айлық есептік көрсеткіш;
9) Ұлы Отан соғысының қатысушылары арасынан шыққан Социалистік Еңбек Ерлеріне – 74,65 айлық есептік көрсеткіш;
10) Социалистік Еңбек Ерлеріне, үш дәрежелі Еңбек Даңқы ордендерінің иегерлеріне – 9,60 айлық есептік көрсеткіш;
11) Ұлы Отан соғысы жылдарында тылдағы қажырлы еңбегі және мінсіз әскери қызметі үшін бұрынғы КСР Одағының ордендерімен және медальдарымен наградталған адамдарға, сондай-ақ мемлекеттік наградалармен наградталмаған, 1941 жылғы 22 маусым мен 1945 жылғы 9 мамыр аралығындағы кезеңде кемінде алты ай жұмыс істеген (қызмет атқарған) адамдарға – 2,13 айлық есептік көрсеткіш;
12) 1988 – 1989 жылдары Чернобыль АЭС-тағы апаттың салдарын жоюға қатысушылар, қоныс аудару күні құрсақта болған балаларды қоса алғанда, оқшаулау және көшіру аймақтарынан Қазақстан Республикасына қоныс аударылғандар (өз еркімен кеткендер) қатарындағы адамдарға – 2,13 айлық есептік көрсеткіш;
13) бірінші және екінші топтардағы мүгедектерге – 1,49 айлық есептік көрсеткіш;
14) үшінші топтағы мүгедектерге – 0,64 айлық есептік көрсеткіш;
15) он алты жасқа дейінгі мүгедек балаларға – 0,96 айлық есептік көрсеткіш;
16) он алтыдан он сегіз жасқа дейінгі мүгедек балаларға:
бірінші және екінші топтағыларға – 1,49 айлық есептік көрсеткіш;
үшінші топтағыларға – 0,64 айлық есептік көрсеткіш;
17) «Алтын алқамен», «Күміс алқамен» наградталған немесе бұрын «Батыр ана» атағын алған, I және ІІ дәрежелі «Ана даңқы» ордендерімен наградталған көп балалы аналарға – 6,40 айлық есептік көрсеткіш;
18) бірге тұратын төрт және одан да көп кәмелетке толмаған балалары, оның ішінде орта, техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі білім беру ұйымдарында, жоғары оқу орындарында күндізгі оқу нысанында білім алатын балалары бар көп балалы отбасыларға балалары кәмелеттік жасқа толғаннан кейін олар оқу орындарын бітіретін уақытқа дейін (бірақ әрі дегенде жиырма үш жасқа толғанға дейін) – 4,16 айлық есептік көрсеткіш;
19) саяси қуғын-сүргіндер құрбандарына, саяси қуғын-сүргіндерден зардап шеккен, мүгедектігі бар немесе зейнеткерлер болып табылатын адамдарға – 1,07 айлық есептік көрсеткіш;
20) Қазақстан Республикасына ерекше еңбек сіңіргені үшін зейнетақы тағайындалған адамдарға – 1,07 айлық есептік көрсеткіш.».
5. «Жерасты және ашық кен жұмыстарында, еңбек жағдайлары ерекше зиянды және ерекше ауыр жұмыстарда немесе еңбек жағдайлары зиянды және ауыр жұмыстарда істеген адамдарға берілетін мемлекеттік арнайы жәрдемақы туралы» 1999 жылғы 13 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 19, 647-құжат; 2002 ж., № 10, 105-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 23, 98-құжат; 2006 ж., № 12, 69-құжат; 2007 ж., № 24, 178-құжат):
6 және 7-баптар мынадай редакцияда жазылсын:

«6-бап. Жәрдемақы мөлшері

1. Өндірістердің, жұмыстардың, кәсіптердің, лауазымдар мен көрсеткіштердің № 1 тізімі бойынша жерасты және ашық кен жұмыстарында, еңбек жағдайлары ерекше зиянды және ерекше ауыр жұмыстарда 1998 жылғы 1 қаңтардағы жағдай бойынша жұмыс өтілі бар азаматтарға жәрдемақы 9,42 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде тағайындалады.
2. Өндірістердің, жұмыстардың, кәсіптердің, лауазымдар мен көрсеткіштердің № 2 тізімі бойынша еңбек жағдайлары зиянды және ауыр жұмыстарда 1998 жылғы 1 қаңтардағы жағдай бойынша жұмыс өтілі бар азаматтарға жәрдемақы 8,38 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде тағайындалады.
3. Жәрдемақы алушыға зейнеткерлік жасқа толған кезде осы Заңға сәйкес жәрдемақы алу немесе Қазақстан Республикасының зейнетақымен қамсыздандыру туралы заңнамасына сәйкес Орталықтан зейнетақы төлемдерін тағайындау арасында таңдау жасауға құқық беріледі.

7-бап. Жәрдемақы төлеу

Жәрдемақы төлеуді Орталық ағымдағы ай үшін жүргізеді. Жәрдемақы алушы қайтыс болған жағдайда жәрдемақы қайтыс болған айына қоса төленеді.
Жәрдемақы алушы қайтыс болған жағдайда оның отбасы мүшелеріне не жерлеуді жүзеге асырған адамға 15,7 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде жерлеуге арналған біржолғы төлем төленеді.
Жәрдемақы төлеу Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілеген тәртіппен жүзеге асырылады.».
6. «Балалы отбасыларға берілетін мемлекеттік жәрдемақылар туралы» 2005 жылғы 28 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2005 ж., № 12, 44-құжат; 2007 ж., № 24, 178-құжат; 2009 ж., № 23, 111-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 14, 72-құжат):
10-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«1. Осы Заңға сәйкес жәрдемақылар мынадай мөлшерде белгіленеді:
1) бала туғанда берілетін жәрдемақы:
бірінші, екінші, үшінші балаға – 31,41 айлық есептік көрсеткіш;
төртінші және одан кейінгі балаларға – 52,35 айлық есептік көрсеткіш;
2) бала күтімі жөніндегі жәрдемақы:
бірінші балаға – 5,76 айлық есептік көрсеткіш;
екінші балаға – 6,81 айлық есептік көрсеткіш;
үшінші балаға – 7,85 айлық есептік көрсеткіш;
төртінші және одан кейінгі балаларға – 8,90 айлық есептік көрсеткіш;
3) балаларға арналған жәрдемақы – әрбір балаға 1,05 айлық есептік көрсеткіш;
4) мүгедек баланы тәрбиелеушіге берілетін жәрдемақы – жалақының 1,05 ең төмен мөлшері.
Осы тармақтың 1), 2) және 3) тармақшаларында көрсетілген жәрдемақылар – республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленетін айлық есептік көрсеткіш мөлшерінің өзгеруі ескеріле отырып, ал осы тармақтың 4) тармақшасында көрсетілген жәрдемақы – ең төмен жалақы мөлшерінің өзгеруі ескеріле отырып төленеді.».
7. «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» 2013 жылғы 21 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2013 ж., № 10-11, 55-құжат; № 21-22, 115-құжат; 2014 ж., № 1, 1-құжат):
1) 10-баптың 2 және 3-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
«2. Орталықтан төленетін зейнетақы төлемдерін алушы, оның ішінде мемлекеттік базалық зейнетақы төлемін алушы қайтыс болған жағдайда, оның отбасына не жерлеуді жүзеге асырған адамға Орталықтан республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленген айлық есептік көрсеткіштің 15,7 еселенген мөлшерінде жерлеуге арналған біржолғы төлем төленеді.
3. Ұлы Отан соғысының қатысушысы немесе мүгедегі болып табылатын, Орталықтан төленетін зейнетақы төлемдерін алушы қайтыс болған жағдайда, оның отбасына не жерлеуді жүзеге асырған адамға Орталықтан республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленген айлық есептік көрсеткіштің 36,6 еселенген мөлшерінде жерлеуге арналған біржолғы төлем төленеді.»;
2) 15-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«5. Ұлы Отан соғысының қатысушылары мен мүгедектерінің, әскери қызметшілердің, ішкі істер органдары, прокуратура, Қазақстан Республикасының бұрынғы Мемлекеттік тергеу комитеті қызметкерлерінің және зейнетақы 1998 жылдың 1 қаңтарына дейін, Қазақстан Республикасының Үкіметі бекіткен өндірістердің, жұмыстардың, кәсіптердің, лауазымдардың және көрсеткіштердің № 1 тізімі бойынша және жұмыс орындарын аттестаттау нәтижелері бойынша жеңілдікті шарттарда тағайындалған адамдардың зейнетақы төлемдері мөлшерін қоспағанда, 1998 жылғы 1 қаңтарға дейін тағайындалған зейнетақы төлемдерінің ең жоғары мөлшері республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленетін айлық есептік көрсеткіштің 41 еселенген мөлшерінің 75 пайызынан аспауға тиіс.»;
3) 16-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«3. Орталықтан төленетін зейнетақы төлемдерін есептеу үшін табыс республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленген айлық есептік көрсеткіштің 41 еселенген мөлшерінен аспауға тиіс.»;
4) 50-баптың 3 және 5-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
«3. Салымшының (алушының), Орталықтың, бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорының, кастодиан-банктің және инвестициялық портфельді басқарушының борыштары бойынша міндетті зейнетақы жарналарына, міндетті кәсіптік зейнетақы жарналарына, өсімпұлдарға, зейнетақы активтері мен зейнетақы жинақтарына тыйым салуға немесе олардан өндіріп алуға, оның ішінде санамаланған субъектілер таратылған және (немесе) банкрот болған жағдайларда, жол берілмейді.»;
«5. Алушы, сондай-ақ бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорында, ерікті жинақтаушы зейнетақы қорында зейнетақы жинақтары бар және осы Заңның 11-бабының 1 - 3-тармақтарына сәйкес зейнеткерлік жасқа толмаған адам қайтыс болған жағдайда, оның отбасына не жерлеуді жүзеге асырған адамға бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қоры, ерікті жинақтаушы зейнетақы қоры республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленген айлық есептік көрсеткіштің 52,4 еселенген мөлшері шегінде, бірақ жеке зейнетақы шотында бар қаражаттан аспайтын мөлшерде жерлеуге арналған біржолғы төлем төлейді.
Егер жерлеуге арналған біржолғы төлем жүзеге асырылғаннан кейін алушының жеке зейнетақы шотындағы зейнетақы жинақтары қалдығының сомасы тиісті қаржы жылына арналған республикалық бюджет туралы заңда белгіленген ең төмен зейнетақы мөлшерінен аспайтын соманы құраған жағдайда, бұл қалдық жерлеуге арналған біржолғы төлемнің сомасына қосылады.»;
5) 65-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«5. Осы баптың 1 – 4-тармақтарына сәйкес есептелген зейнетақы төлемдерінің жалпы мөлшері осы Заңның 67-бабына сәйкес айқындалған ақшалай үлестің 65 пайызынан аспауға тиіс. Әскери қызметшілерге, арнаулы мемлекеттік және құқық қорғау органдарының қызметкерлеріне, сондай-ақ арнаулы атақтар, сыныптық шендер алу және нысанды киім киіп жүру құқықтары 2012 жылғы 1 қаңтардан бастап жойылған адамдарға айлық зейнетақы төлемдерінің ең жоғары мөлшері республикалық бюджет туралы заңда тиісті қаржы жылына белгіленген 109 еселенген айлық есептік көрсеткіш мөлшерінен аспауға тиіс.».
2-бап. Осы Заң, 2015 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілетін 1-баптың 1-тармағын қоспағанда, 2014 жылғы 1 сәуірден бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н.Назарбаев