О государственных социальных пособиях по инвалидности и по случаю потери кормильца в Республике Казахстан

Закон Республики Казахстан от 16 июня 1997 г. № 126. Утратил силу кодексом Республики Казахстан от 20 апреля 2023 года № 224-VII.

Сноска. Утратил силу Кодексом РК от 20.04.2023 № 224-VII (вводится в действие с 01.07.2023).
Сноска. Заголовок в редакции Закона РК от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.07.2018).

ОГЛАВЛЕНИЕ

Сноска. В тексте после слова "Глава" цифры "I - V" заменены соответственно цифрами "1 - 5" - Законом РК от 20 декабря 2004 г. № 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.).
По всему тексту:
слова "16 лет", "18 лет", "23-летнего" заменены соответственно словами "шестнадцати лет", "восемнадцати лет", "двадцатитрехлетнего";
цифры "I", "II", "III" заменены соответственно словами "первой", "второй", "третьей" - Законом РК от 31 декабря 2004 г. № 28 (вводится в действие с 01.01.2005);
по всему тексту:
слова "инвалидов", "инвалид", "инвалидом", "инвалидам", "инвалиды", "Инвалидам", "инвалидами" ззаменены соответственно словами "лиц с инвалидностью", "лицо с инвалидностью", "лицом с инвалидностью", "лицам с инвалидностью", "лица с инвалидностью", "Лицам с инвалидностью", "лицами с инвалидностью";
слова "детей-инвалидов", "Детям-инвалидам", "дети-инвалиды", "детям-инвалидам" заменены соответственно словами "детей с инвалидностью", "Детям с инвалидностью", "дети с инвалидностью", "детям с инвалидностью" Законом РК от 27.06.2022 № 129-VII (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Глава 1. Общие положения

Статья 1. Право граждан на государственные социальные пособия

1. Граждане Республики Казахстан имеют право на получение государственных социальных пособий по инвалидности и по случаю потери кормильца на основаниях и в порядке, предусмотренных настоящим Законом и принятыми в соответствии с ним иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан.

2. Иностранцы и лица без гражданства, постоянно проживающие в Республике Казахстан, пользуются правом на государственные социальные пособия наравне с гражданами Республики Казахстан.

3. Лицам, имеющим одновременно право на различные государственные социальные пособия, назначается одно пособие по их выбору.

Положение части первой настоящего пункта не распространяется на детей с инвалидностью и лиц с инвалидностью с детства.

4. Исключен Законом РК от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Сноска. Статья 1 с изменениями, внесенными законами РК от 16.11.1999 № 482 (вводится в действие с 01.01.2000); от 15.12.2005 № 101 (вводится в действие с 01.01.2006); от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.07.2018); от 12.10.2021 № 67-VII ЗРК (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 1-1. Основные понятия, используемые в настоящем Законе

В настоящем Законе используются следующие основные понятия:

1) подразделение медико-социальной экспертизы (далее – подразделение МСЭ) – структурное подразделение уполномоченного государственного органа, проводящее медико-социальную экспертизу;

2) государственные базовые социальные пособия (далее – пособия) – ежемесячные денежные выплаты, осуществляемые за счет бюджетных средств, предоставляемые гражданам при наступлении инвалидности и при потере кормильца;

3) центральный исполнительный орган – государственный орган, осуществляющий руководство, а также в пределах, предусмотренных законодательством Республики Казахстан, межотраслевую координацию в сфере социальной защиты населения;

4) уполномоченный государственный орган – территориальное подразделение государственного органа, осуществляющего реализацию государственной политики в сфере социальной защиты населения;

5) Государственная корпорация "Правительство для граждан" (далее – Государственная корпорация) – юридическое лицо, созданное по решению Правительства Республики Казахстан для оказания государственных услуг, услуг по выдаче технических условий на подключение к сетям субъектов естественных монополий и услуг субъектов квазигосударственного сектора в соответствии с законодательством Республики Казахстан, организации работы по приему заявлений на оказание государственных услуг, услуг по выдаче технических условий на подключение к сетям субъектов естественных монополий, услуг субъектов квазигосударственного сектора и выдаче их результатов услугополучателю по принципу "одного окна", а также обеспечения оказания государственных услуг в электронной форме, осуществляющее государственную регистрацию прав на недвижимое имущество по месту его нахождения.

Сноска. Глава 1 дополнена статьей 1-1 в соответствии с Законом РК от 20 декабря 2004 г. № 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.); в редакции Закона РК от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); с изменениями, внесенными законами РК от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.07.2018); от 17.11.2015 № 408-V (вводится в действие с 01.03.2016); от 02.07.2018 № 165-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 2. Средства на выплату пособий

Выплата пособий в соответствии с настоящим Законом осуществляется за счет бюджетных средств.

Сноска. Статья 2 с изменениями, внесенными Законом РК от 20.12.2004 № 13 (вводится в действие с 01.01.2005).

Статья 3. Порядок назначения пособий

1. Обращение за назначением пособий может осуществляться в любое время после возникновения права на пособие без ограничения каким-либо сроком.

2. Заявление о назначении пособия по инвалидности с приложением документов, перечень которых определяется центральным исполнительным органом, подается в Государственную корпорацию, если лицу установлена инвалидность на момент обращения.

Лицо вправе обратиться в подразделение МСЭ за назначением пособия по инвалидности при первичном установлении инвалидности.

Заявление для назначения пособия по случаю потери кормильца подается заявителем, имеющим право на пособие, в Государственную корпорацию с приложением документов, перечень которых определяется центральным исполнительным органом.

Представление заявления о назначении пособия по инвалидности в случае первичного установления инвалидности и пособия по потере кормильца не требуется при назначении пособия через проактивную услугу в соответствии с Законом Республики Казахстан "О государственных услугах".

3. Назначение гражданам пособия производится уполномоченным государственным органом в порядке, определенном центральным исполнительным органом.

4. Днем обращения за назначением пособия считается день регистрации заявления со всеми необходимыми документами в органе или организации, указанных в пункте 2 настоящей статьи.

В случае отказа в назначении пособия заявителю уполномоченный государственный орган обязан письменно мотивировать причины отказа и вернуть заявителю документы через Государственную корпорацию.

5. Решение уполномоченного государственного органа может быть обжаловано в порядке, установленном законами Республики Казахстан.

Сноска. Статья 3 в редакции Закона РК от 17.03.2015 № 293-V (порядок введения в действие см. 2); с изменениями, внесенными законами РК от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.07.2018); от 17.11.2015 № 408-V (вводится в действие с 01.03.2016); от 25.11.2019 № 272-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 29.06.2020 № 351-VI (вводится в действие с 01.07.2021).

Статья 4. Перевод с одного вида пособия на другой

На основании заявления лица, получающего пособие, производится перевод с одного вида пособия на другой со дня регистрации заявления в Государственной корпорации со всеми необходимыми документами в порядке, определяемом центральным исполнительным органом.

Сноска. Статья 4 в редакции Закона РК от 17.11.2015 № 408-V (вводится в действие с 01.03.2016).

Статья 5. Сроки назначения пособий

1. Исключен Законом РК от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.07.2018).

1-1. Срок назначения пособий не превышает восьми рабочих дней со дня регистрации заявления со всеми необходимыми документами в Государственной корпорации или со дня получения согласия на назначение пособия через проактивную услугу в соответствии с Законом Республики Казахстан "О государственных услугах".

2. Пособия по инвалидности назначаются со дня установления инвалидности, но не более чем за три месяца до дня обращения за его назначением или до дня получения согласия на назначение пособия через проактивную услугу в соответствии с Законом Республики Казахстан "О государственных услугах".

3. Пособия по случаю потери кормильца назначаются со дня возникновения права на пособие, но не более чем за двенадцать месяцев до дня обращения за назначением пособия со всеми необходимыми документами или до дня получения согласия на назначение пособия через проактивную услугу в соответствии с Законом Республики Казахстан "О государственных услугах".

4. Исключен Законом РК от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Сноска. Статья 5 с изменениями, внесенными законами РК от 20.12.2004 № 13 (вводится в действие с 01.01.2005); от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.07.2018); от 17.11.2015 № 408-V (вводится в действие с 01.03.2016); от 25.11.2019 № 272-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 6. Порядок выплаты пособий

1. Выплата пособий производится за текущий месяц. В случае смерти получателя пособия пособие выплачивается по месяц смерти включительно.

1-1. Лицам, проживающим в медико-социальных учреждениях (организациях) общего типа в условиях стационара и находящимся на полном государственном обеспечении, государственные социальные пособия по инвалидности и по случаю потери кормильца выплачиваются:

в размерах, предусмотренных статьями 12 и 16 настоящего Закона, в случае, если назначенный размер пособия ниже прожиточного минимума, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете;

в объеме 30 процентов от размера пособия, назначенного в соответствии со статьями 12 и 16 настоящего Закона, но не ниже прожиточного минимума, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.

Лицам, проживающим в медико-социальных учреждениях (организациях) для лиц с психоневрологическими заболеваниями в условиях стационара и находящимся на полном государственном обеспечении, государственные социальные пособия по инвалидности и по случаю потери кормильца выплачиваются в объеме 30 процентов от размера пособия, назначенного в соответствии со статьями 12 и 16 настоящего Закона.

Перечисление 70 процентов от назначенного размера пособий производится на отдельный банковский счет или на контрольный счет наличности медико-социальных учреждений (организаций).

Порядок использования указанных средств медико-социальными учреждениями (организациями) определяется центральным исполнительным органом.

1-2. Детям с инвалидностью с нарушением опорно-двигательного аппарата, проживающим в медико-социальных учреждениях (организациях) в условиях стационара и находящимся на полном государственном обеспечении, государственные социальные пособия по инвалидности и по случаю потери кормильца выплачиваются в полном объеме.

1-3. В случае выбытия получателя из медико-социальных учреждений (организаций) возобновляется выплата государственного социального пособия по инвалидности и по случаю потери кормильца в полном объеме с первого числа месяца, следующего за месяцем выбытия.

2. Начисленная сумма пособий, не востребованная получателем своевременно, выплачивается за прошлое время, но не более чем за 3 года перед обращением за их получением.

3. Суммы пособий, не полученные своевременно по вине уполномоченного государственного органа, Государственной корпорации, выплачиваются единовременно за прошлое время без ограничения сроков.

3-1. В случае смерти получателя государственных социальных пособий членам семьи либо лицу, осуществившему погребение, выплачивается единовременная выплата на погребение в размере 15,7 месячного расчетного показателя.

4. Выплата пособий осуществляется в порядке, установленном центральным исполнительным органом.

Сноска. Статья 6 с изменениями, внесенными законами РК от 05.04.1999 № 366 (вводится в действие с 01.01.1999); от 20.12.2004 № 13 (вводится в действие с 01.01.2005); от 04.07.2006 № 148 (порядок введения в действие см. ст.2); от 31.03.2014 № 180-V (вводится в действие с 01.04.2014); от 29.09.2014 № 239-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 17.11.2015 № 408-V (вводится в действие с 01.03.2016); от 03.12.2015 № 433-V (вводится в действие с 01.01.2016); от 06.04.2016 № 483-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 7. Удержания из пособий

1. Удержания из пособий могут производиться в порядке исполнительного производства.

2. Удержание из пособия производится из суммы, причитающейся к выплате.

3. Из пособия не может быть удержано более 25 процентов от причитающейся к выплате суммы.

4. Не подлежат удержанию суммы, излишне выплаченные в виде пособий по вине органов, назначающих и выплачивающих пособия.

Глава 2. Пособия по инвалидности

Статья 8. Условия назначения пособия

1. Пособия по инвалидности назначаются в случае наступления инвалидности, независимо от того, прекращена работа ко времени обращения за пособием или продолжается.

2. Пособия по инвалидности назначаются независимо от того, когда наступила инвалидность - в период работы или службы, до поступления на работу или после прекращения работы.

3. Исключен Законом РК от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.01.2016).

4. Переосвидетельствование лиц с инвалидностью, достигших возраста, дающего право на получение пенсионных выплат, производится только по их заявлению.

Сноска. Статья 8 с изменениями, внесенными законами РК от 20.12.2004 № 13 (вводится в действие с 01.01.2005); от 21.06.2013 № 106-V(вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования); от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.01.2016).

Статья 9. Группы инвалидности

В зависимости от степени ограничения жизнедеятельности, в том числе трудоспособности, инвалидность подразделяется на три группы.

Причины, группы инвалидности, степень утраты трудоспособности, а также время наступления инвалидности устанавливаются подразделением МСЭ.

Правила проведения медико-социальной экспертизы разрабатываются и утверждаются центральным исполнительным органом.

Сноска. Статья 9 в редакции Закона РК от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 10. Срок назначения пособия по инвалидности

1. Пособия по инвалидности назначаются на весь период инвалидности, установленный подразделением МСЭ.

1-1. При наличии условий, установленных пунктами 1-3 статьи 11 и статьей 64 Закона Республики Казахстан "О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан", выплата пособия по инвалидности прекращается или пересматривается с учетом размера получаемых пенсионных выплат по возрасту или пенсионных выплат за выслугу лет в соответствии с пунктом 5 статьи 12 настоящего Закона.

2. В случае изменения группы инвалидности выплата пособия в новом размере осуществляется со дня изменения группы инвалидности.

В случае признания переосвидетельствованного трудоспособным пособие выплачивается по месяц признания его трудоспособным включительно.

3. Если лицо с инвалидностью не явился в подразделение МСЭ на переосвидетельствование в назначенный для этого срок, то выплата пособия ему приостанавливается, а в случае признания его вновь лицом с инвалидностью – возобновляется со дня приостановления, но не более чем за один месяц, если подразделение МСЭ признает его за этот период лицом с инвалидностью.

При пропуске срока переосвидетельствования по уважительной причине выплата пособия производится со дня приостановления выплаты до дня переосвидетельствования, но не более чем за три года, если подразделение МСЭ признает его за этот период лицом с инвалидностью. При этом если при переосвидетельствовании лицо с инвалидностью переведен в другую группу инвалидности (более высокую или более низкую), то пособие за указанное время выплачивается по прежней группе.

Сноска. Статья 10 в редакции Закона РК от 17.03.2015 № 293-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); с изменениями, внесенными законами РК от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.01.2016); от 17.11.2015 № 408-V (вводится в действие с 01.03.2016); от 20.06.2017 № 76-VI (вводится в действие с 01.07.2017); от 12.10.2021 № 67-VII ЗРК (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 11. Категории лиц с инвалидностью, имеющих право на пособия по инвалидности

К лицам с инвалидностью, имеющим право на пособие по инвалидности, относятся:

1) лица с инвалидностью от общего заболевания, трудового увечья, профессионального заболевания, дети с инвалидностью до семи лет, дети с инвалидностью с семи до восемнадцати лет - первой, второй, третьей групп;

1-1) лица с инвалидностью с детства;

2) лица с инвалидностью из числа военнослужащих срочной службы, инвалидность которых наступила вследствие ранения, контузии, увечья, заболевания, полученных при прохождении воинской службы, лица, инвалидность которых наступила при ликвидации последствий аварий на ядерных объектах гражданского или военного назначения либо в результате аварийных ситуаций на ядерных объектах;

3) лица с инвалидностью из числа военнослужащих (кроме военнослужащих срочной службы), сотрудников специальных государственных органов, лиц начальствующего и рядового состава органов внутренних дел и бывшего Государственного следственного комитета Республики Казахстан при наступлении инвалидности вследствие увечья, полученного в результате несчастного случая, не связанного с исполнением обязанностей воинской службы, службы в специальных государственных органах (служебных обязанностей), либо заболевания, не связанного с выполнением воинского и служебного долга;

4) лица с инвалидностью из числа военнослужащих (кроме военнослужащих срочной службы), сотрудников специальных государственных органов), инвалидность которых наступила вследствие ранения, контузии, увечья, заболевания, полученных при прохождении воинской службы, службы в специальных государственных органах, сотрудников органов внутренних дел и бывшего Государственного следственного комитета Республики Казахстан при исполнении служебных обязанностей;

5) лица с инвалидностью вследствие чрезвычайных экологических ситуаций, в том числе вследствие радиационного воздействия при проведении ядерных взрывов и испытаний и/или их последствий при условии установления причинно-следственной связи.

Сноска. Статья 11 с изменениями, внесенными законами РК от 16.11.1999 № 482 (вводится в действие с 01.01.2000); от 21.03.2002 № 308 (вводится в действие с 01.01.2002); от 31.12.2004 № 28 (вводится в действие с 01.01.2005); от 22.05.2007 № 255 (вводится в действие со дня его официального опубликования); от 13.02.2012 № 553-IV (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования); от 12.10.2021 № 67-VII ЗРК (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 12. Размеры пособий по инвалидности

1. Лицам с инвалидностью, указанным в подпунктах 1), 1-1) и 3) статьи 11 настоящего Закона, месячные пособия по инвалидности назначаются в следующих размерах:

детям с инвалидностью до семи лет – 1,40 прожиточного минимума;

детям с инвалидностью с семи до восемнадцати лет первой группы – 1,92 прожиточного минимума;

детям с инвалидностью с семи до восемнадцати лет второй группы – 1,59 прожиточного минимума;

детям с инвалидностью с семи до восемнадцати лет третьей группы – 1,40 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью с детства первой группы – 1,92 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью с детства второй группы – 1,59 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью с детства третьей группы – 1,20 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью первой группы – 1,92 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью второй группы – 1,53 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью третьей группы – 1,04 прожиточного минимума.

2. Лицам с инвалидностью, указанным в подпунктах 2) и 5) статьи 11 настоящего Закона, месячные пособия по инвалидности назначаются в следующих размерах:

1) с 1 апреля 2014 года:

лицам с инвалидностью первой группы – 1,69 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью второй группы – 1,36 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью третьей группы – 1,05 прожиточного минимума;

2) с 1 января 2018 года:

лицам с инвалидностью первой группы – 2,81 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью второй группы – 2,40 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью третьей группы – 2,01 прожиточного минимума.

3. Лицам с инвалидностью, указанным в подпункте 4) статьи 11 настоящего Закона, месячные пособия по инвалидности назначаются в следующих размерах:

1) с 1 апреля 2014 года:

лицам с инвалидностью первой группы – 2,19 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью второй группы – 1,56 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью третьей группы – 1,05 прожиточного минимума;

2) с 1 января 2018 года:

лицам с инвалидностью первой группы – 3,44 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью второй группы – 2,65 прожиточного минимума;

лицам с инвалидностью третьей группы – 2,01 прожиточного минимума.

4. Месячное пособие по инвалидности работающим получателям пособий выплачивается в полном размере.

5. Если размер пенсионных выплат по возрасту или пенсионных выплат за выслугу лет меньше размера месячного пособия по инвалидности, установленного для соответствующих категорий лиц с инвалидностью, выплата месячного пособия по инвалидности производится в виде соответствующих доплат к пенсионным выплатам по возрасту или пенсионным выплатам за выслугу лет до размера месячного пособия по инвалидности, установленного для этой категории лиц с инвалидностью.

Сноска. Статья 12 в редакции Закона РК от 31.03.2014 № 180-V (вводится в действие с 01.04.2014); с изменениями, внесенными законами РК от 27.04.2015 № 311-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 28.10.2015 № 369-V (вводится в действие с 01.01.2018); от 17.11.2015 № 408-V (вводится в действие с 01.03.2016); от 20.06.2017 № 76-VI (вводится в действие с 01.07.2017); от 12.10.2021 № 67-VII ЗРК (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Глава 3. Пособия по случаю потери кормильца

Статья 13. Условия назначения пособия

1. Право на пособие по случаю потери кормильца имеют нетрудоспособные члены семьи умершего кормильца, состоявшие на его иждивении. При этом детям и лицам, указанным в подпункте 3) пункта 2 настоящей статьи, пособия назначаются независимо от того, состояли ли они на иждивении кормильца.

2. Нетрудоспособными членами семьи считаются:

1) дети (в том числе усыновленные, пасынки и падчерицы), братья, сестры и внуки, не достигшие восемнадцати лет и старше этого возраста, если они стали лицами с инвалидностью до достижения восемнадцати лет, при этом братья, сестры и внуки - при условии, если они не имеют трудоспособных родителей, пасынки и падчерицы - если они не получают алиментов от родителей.

Несовершеннолетние, имеющие право на пособие по случаю потери кормильца, сохраняют это право также и при их усыновлении;

2) отец, мать (в том числе усыновители), жена, муж, если они достигли пенсионного возраста в соответствии с законодательством о пенсионном обеспечении;

3) один из родителей или супруг, либо дед, бабушка, брат или сестра, независимо от возраста и трудоспособности, если он (она) занят уходом за детьми, братьями, сестрами или внуками умершего кормильца, не достигшими 8 лет, и не работает;

4) дед и бабушка, если они достигли пенсионного возраста в соответствии с законодательством о пенсионном обеспечении, и при отсутствии лиц, которые по закону обязаны их содержать, и не имеющие других источников средств к существованию.

3. Обучающиеся граждане старше восемнадцати лет имеют право на пособие по случаю потери кормильца до окончания учебного заведения очной формы в системе общего среднего, технического и профессионального, послесреднего образования, в системе высшего и (или) послевузовского образования в пределах, не превышающих двадцатитрехлетнего возраста.

4. Члены семьи умершего считаются состоявшими на его иждивении, если они находились на его полном содержании или получали от него помощь, которая была для них постоянным и основным источником средств к существованию.

5. Пособия, назначенные детям, потерявшим обоих родителей (круглые сироты), выплачиваются их законному представителю.

6. Все нормы настоящего Закона, касающиеся семей умерших, соответственно распространяются и на семьи безвестно отсутствующих или объявленных умершими, если эти факты установлены в судебном порядке.

Сноска. Статья 13 с изменениями, внесенными законами РК от 16.11.1999 № 482 (вводится в действие с 1 января 2000 года); от 27.07.2007 № 320 (порядок введения в действие см. ст.2); от 27.04.2012 № 15-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования); от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.01.2016); от 20.06.2017 № 76-VI (вводится в действие с 01.07.2017); от 26.12.2018 № 203-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 14. Период, на который назначается пособие

Пособие по случаю потери кормильца устанавливается на весь период, в течение которого член семьи умершего считается нетрудоспособным, согласно статье 13 настоящего Закона, а членам семьи, достигшим возраста, дающего права на получение пенсионных выплат в соответствии с Законом Республики Казахстан "О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан", - пожизненно.

Статья 15. Назначение одного пособия на всех членов семьи

1. На всех членов семьи, имеющих право на пособие по случаю потери кормильца, назначается одно общее пособие.

2. По требованию члена семьи его доля пособия выделяется и выплачивается ему отдельно.

3. Выделение доли пособия производится со дня обращения за ее выделением.

4. При изменении числа членов семьи, обеспечиваемых пособием по случаю потери кормильца, размер пособия соответственно увеличивается или уменьшается по числу членов семьи, имеющих право на пособие.

5. Такой же пересмотр размера пособия устанавливается и в тех случаях, когда выплата пособия одному из членов семьи приостанавливается или возобновляется по миновании обстоятельств, вызвавших приостановление выплаты пособия.

Статья 16. Размеры пособий по случаю потери кормильца

1. Максимальный размер месячного пособия по случаю потери кормильца назначается:

1) с 1 апреля 2014 года в размере 1,69 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов его семьи;

2) с 1 января 2016 года в размере 2,11 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов его семьи.

2. Месячное пособие по случаю потери кормильца назначается:

1) с 1 апреля 2014 года:

при наличии одного нетрудоспособного члена семьи в размере 0,69 прожиточного минимума;

при наличии двух – 1,19 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;

при наличии трех – 1,48 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;

при наличии четырех – 1,57 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;

при наличии пяти – 1,62 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи.

При наличии шести и более нетрудоспособных членов семьи размер пособия на каждого рассчитывается как равная доля от 1,69 прожиточного минимума;

2) с 1 января 2016 года:

при наличии одного нетрудоспособного члена семьи в размере 0,86 прожиточного минимума;

при наличии двух – 1,49 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;

при наличии трех – 1,85 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;

при наличии четырех – 1,96 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;

при наличии пяти – 2,03 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи.

При наличии шести и более нетрудоспособных членов семьи размер пособия на каждого рассчитывается как равная доля от 2,11 прожиточного минимума.

3. В случае потери обоих родителей детям-сиротам месячное пособие по случаю потери кормильца назначается:

1) с 1 апреля 2014 года – в размере 0,94 прожиточного минимума на каждого ребенка, остальным нетрудоспособным членам семьи – в размере 0,43 прожиточного минимума, но не более 2,05 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи;

2) с 1 января 2016 года – в размере 1,18 прожиточного минимума на каждого ребенка, остальным нетрудоспособным членам семьи – в размере 0,54 прожиточного минимума, но не более 2,56 прожиточного минимума на всех нетрудоспособных членов семьи.

4. Членам семей военнослужащих, сотрудников специальных государственных органов, органов внутренних дел и бывшего Государственного следственного комитета Республики Казахстан, погибших или умерших вследствие ранения, контузии, увечья, заболевания, полученных при исполнении служебных обязанностей или прохождении воинской службы, службы в специальных государственных органах, размер месячного пособия по случаю потери кормильца увеличивается на 0,25 прожиточного минимума на каждого нетрудоспособного члена семьи, но не более:

1) с 1 апреля 2014 года – 2,05 прожиточного минимума на всех членов семьи;

2) с 1 января 2016 года – 2,56 прожиточного минимума на всех членов семьи.

5. Если размер пенсионных выплат по возрасту, получаемых нетрудоспособным членом семьи, меньше размера получаемого месячного пособия по случаю потери кормильца, выплата месячного пособия по случаю потери кормильца производится в виде соответствующих доплат к пенсионным выплатам по возрасту до размера месячного пособия по случаю потери кормильца, установленного для этих нетрудоспособных членов семьи.

Сноска. Статья 16 в редакции Закона РК от 31.03.2014 № 180-V (вводится в действие с 01.04.2014); с изменениями, внесенными законами РК от 27.04.2015 № 311-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 17.11.2015 № 408-V (вводится в действие с 01.03.2016).

Глава 4. Пособия по возрасту

Сноска. Глава 4 исключена Законом РК от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.07.2018).

Глава 5. Заключительные и переходные положения

Статья 19. Международные договоры

Если международным договором, ратифицированным Республикой Казахстан, установлены иные правила, чем те, которые содержатся в настоящем Законе, то применяются правила международного договора.

Статья 20. Государственные гарантии

1. Лицам, которым по действующему до 1 января 1998 года законодательству были назначены социальные пенсии, пенсии по инвалидности и по случаю потери кормильца, с 1 января 1998 года за счет средств бюджетных средств выплачиваются государственные социальные пособия по инвалидности, по случаю потери кормильца и по возрасту в размере не менее размеров пенсий, фактически получаемых до 1 января 1998 года.

2. Выплата названных пособий осуществляется в порядке, установленном настоящим Законом.

Сноска. В статью 20 внесены изменения - Законом РК от 20 декабря 2004 г. № 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.).

Статья 21. Ответственность за нарушение настоящего Закона

Ответственность за нарушение настоящего Закона устанавливается в соответствии с законами Республики Казахстан.

Сноска. Статья 21 в редакции Закона РК от 02.08.2015 № 342-V (вводится в действие с 01.07.2018).

Статья 22. Порядок вступления в силу настоящего Закона

Настоящий Закон вступает в силу с 1 января 1998 года.

Президент Республики Казахстан

Қазақстан Республикасында мүгедектiгi бойынша және асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша берiлетiн мемлекеттiк әлеуметтiк жәрдемақылар туралы

Қазақстан Республикасының 1997 жылғы 16 маусымдағы N 126 Заңы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасының 2023 жылғы 20 сәуірдегі № 224-VII ҚРЗ Кодексімен

Ескерту. Осы Заңның күші жойылды – ҚР 20.04.2023 № 224-VII Кодексімен (01.07.2023 бастап қолданысқа енгізіледі).
Ескерту. Тақырып жаңа редакцияда көзделген - ҚР 02.08.2015 № 342-V Заңымен (01.07.2018 бастап қолданысқа енгізіледі).

МАЗМҰНЫ

Ескерту. Мәтiнде "тарау" деген сөздiң алдындағы "I - V" деген цифрлар тиiсiнше "1 - 5" деген цифрлармен ауыстырылды - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. № 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді) Заңымен, бүкiл мәтін бойынша "16 жасқа", "18 жасқа", "18 жастан", "23 жастан" деген сөздер тиiсiнше "он алты жасқа", "он сегіз жасқа", "он сегіз жастан", "жиырма үш жастан" деген сөздермен, "І", "IІ", "III" деген цифрлар тиiсiнше "бiрiншi", "екiншi", "үшiншi" деген сөздермен ауыстырылды - 2004.12.31. № 28 Заңымен (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді).
Ескерту. Бүкіл мәтін бойынша:
"мүгедектерге", "мүгедек адамдарды", "мүгедек адам", "мүгедек", "мүгедектердің", "мүгедек болғандар", "мүгедектер", "мүгедек болған адамдар", "мүгедек болған жағдайда", "мүгедек болған" деген сөздер тиісінше "мүгедектігі бар адамдарға", "мүгедектігі бар адамдарды", "мүгедектігі бар адам", "мүгедектігі бар адам", "мүгедектігі бар адамдардың", "мүгедектігі бар адамдар", "мүгедектігі бар адамдар", "мүгедектігі бар адамдар", "мүгедектігі туындаған кезде", "мүгедектігі туындаған" деген сөздермен ауыстырылды;
"мүгедек балалар", "мүгедек балаларға" деген сөздер тиісінше "мүгедектігі бар балалар", "мүгедектігі бар балаларға" деген сөздермен ауыстырылды - ҚР 27.06.2022 № 129-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

1 тарау. Жалпы ережелер

1-бап. Азаматтардың мемлекеттiк әлеуметтiк жәрдемақылар алуға құқығы

1. Қазақстан Республикасы азаматтарының осы Заңда және Қазақстан Республикасының оған сәйкес қабылданған өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiнде көзделген негiздерде және тәртiппен мүгедектiгi бойынша және асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша мемлекеттiк әлеуметтiк жәрдемақылар алуға құқығы бар.

2. Қазақстан Республикасында тұрақты тұратын шетелдiк азаматтар мен азаматтығы жоқ адамдар Қазақстан Республикасының азаматтарымен бiрдей мемлекеттiк әлеуметтiк жәрдемақы алу құқығын пайдаланады.

3. Бiр мезгiлде әртүрлi мемлекеттiк әлеуметтiк жәрдемақылар алуға құқығы бар адамдарға олардың таңдауы бойынша бiр жәрдемақы тағайындалады.

Осы тармақтың бірінші бөлігінің ережесі мүгедектігі бар балалар мен бала кезінен мүгедектігі бар адамдарға қолданылмайды.

4. Алып тасталды - ҚР 17.03.2015 № 293-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

Ескерту. 1-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 1999.11.16 № 482, 2005.12.15 № 101 (01.01.2006 бастап күшіне енеді); 17.03.2015 № 293-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi); 02.08.2015 № 342-V (01.07.2018 бастап қолданысқа енгізіледі); 12.10.2021 № 67-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

1-1-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негізгі ұғымдар

Осы Заңда мынадай негізгі ұғымдар пайдаланылады:

1) медициналық-әлеуметтік сараптама бөлімшесі (бұдан әрі – МӘС бөлімшесі) – уәкілетті мемлекеттік органның медициналық-әлеуметтік сараптама жүргізетін құрылымдық бөлімшесі;

2) мемлекеттік базалық әлеуметтік жәрдемақылар (бұдан әрі – жәрдемақылар) – бюджет қаражаты есебінен жүзеге асырылатын, азаматтарға мүгедектік туындаған кезде және асыраушысынан айырылған кезде берілетін ай сайынғы ақшалай төлемдер;

3) орталық атқарушы орган – халықты әлеуметтік қорғау саласындағы басшылықты, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген шектерде салааралық үйлестіруді жүзеге асыратын мемлекеттік орган;

4) уәкілетті мемлекеттік орган – халықты әлеуметтік қорғау саласындағы мемлекеттік саясатты іске асыруды жүзеге асыратын мемлекеттік органның аумақтық бөлімшесі;

5) "Азаматтарға арналған үкімет" мемлекеттік корпорациясы (бұдан әрі – Мемлекеттік корпорация) – Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес мемлекеттік қызметтерді, табиғи монополиялар субъектілерінің желілеріне қосуға арналған техникалық шарттарды беру жөніндегі қызметтерді және квазимемлекеттік сектор субъектілерінің қызметтерін көрсету, "бір терезе" қағидаты бойынша мемлекеттік қызметтерді, табиғи монополиялар субъектілерінің желілеріне қосуға арналған техникалық шарттарды беру жөніндегі қызметтерді, квазимемлекеттік сектор субъектілерінің қызметтерін көрсетуге өтініштер қабылдау және көрсетілетін қызметті алушыға олардың нәтижелерін беру жөніндегі жұмысты ұйымдастыру, сондай-ақ электрондық нысанда мемлекеттік қызметтер көрсетуді қамтамасыз ету үшін Қазақстан Республикасы Үкіметінің шешімі бойынша құрылған, орналасқан жері бойынша жылжымайтын мүлікке құқықтарды мемлекеттік тіркеуді жүзеге асыратын заңды тұлға.

Ескерту. 1-тарау 1-1-баппен толықтырылды - ҚР 2004.12.20. № 13 (01.01.2005 бастап күшіне енеді), жаңа редакцияда - ҚР 17.03.2015 № 293-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi) Заңымен; өзгерістер енгізілді - ҚР 02.08.2015 № 342-V (01.07.2018 бастап қолданысқа енгізіледі); 17.11.2015 № 408-V (01.03.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); 02.07.2018 № 165-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

2-бап. Жәрдемақылар төлеуге арналған қаражат

Осы Заңға сәйкес жәрдемақылар төлеу бюджет қаражаты есебiнен жүзеге асырылады.

Ескерту. 2-бапқа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. № 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді) Заңымен.

3-бап. Жәрдемақылар тағайындау тәртiбi

1. Жәрдемақылар тағайындау үшін өтініш жасау жәрдемақыға құқығы туындағаннан кейін, қандай да бір мерзіммен шектелмей кез келген уақытта жүзеге асырылуы мүмкін.

2. Егер өтініш жасаған кезде адамға мүгедектік белгіленген болса, мүгедектігі бойынша жәрдемақы тағайындау туралы өтініш тізбесін орталық атқарушы орган айқындайтын құжаттар қоса беріле отырып, Мемлекеттік корпорацияға беріледі.

Мүгедектік алғаш рет белгіленген кезде, адам мүгедектігі бойынша жәрдемақы тағайындау үшін МӘС бөлімшесіне өтініш жасауға құқылы.

Асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша жәрдемақы тағайындауға өтінішті жәрдемақыға құқығы бар өтініш беруші тізбесін орталық атқарушы орган айқындайтын құжаттарды қоса бере отырып, Мемлекеттік корпорацияға береді.

Мүгедектік алғаш рет белгіленген жағдайда мүгедектігі бойынша жәрдемақы және асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша жәрдемақы тағайындау туралы өтінішті беру "Мемлекеттік көрсетілетін қызметтер туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес проактивті көрсетілетін қызмет арқылы жәрдемақы тағайындалған кезде талап етілмейді.

3. Азаматтарға жәрдемақы тағайындауды орталық атқарушы орган айқындаған тәртіппен уәкілетті мемлекеттік орган жүргізеді.

4. Өтініштің барлық қажетті құжаттарымен қоса осы баптың 2-тармағында көрсетілген органда немесе ұйымда тіркелген күні жәрдемақы тағайындауға өтініш жасалған күн болып есептеледі.

Өтініш берушіге жәрдемақы тағайындаудан бас тартылған жағдайда, уәкілетті мемлекеттік орган бас тарту себептерін жазбаша уәждеуге және өтініш берушіге құжаттарын Мемлекеттік корпорация арқылы қайтаруға міндетті.

5. Уәкілетті мемлекеттік органның шешіміне Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен шағым жасалуы мүмкін.

Ескерту. 3-бап жаңа редакцияда - ҚР 17.03.2015 № 293-V Заңымен (қолданысқа енгiзiлу тәртібін 2-б. қараңыз); өзгерістер енгізілді – ҚР 02.08.2015 № 342-V (01.07.2018 бастап қолданысқа енгізіледі); 17.11.2015 № 408-V (01.03.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); 25.11.2019 № 272-VI (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 29.06.2020 № 351-VI (01.07.2021 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

4-бап. Жәрдемақының бір түрінен екіншісіне ауыстыру

Жәрдемақы алатын адамның өтініші негізінде орталық атқарушы орган айқындайтын тәртіппен, өтініш барлық қажетті құжаттармен қоса Мемлекеттік корпорацияда тіркелген күннен бастап жәрдемақының бір түрінен екіншісіне ауыстыру жүргізіледі.

Ескерту. 4-бап жаңа редакцияда - ҚР 17.11.2015 № 408-V Заңымен (01.03.2016 бастап қолданысқа енгізіледі).

5-бап. Жәрдемақылар тағайындау мерзiмi

1. Алып тасталды - ҚР 02.08.2015 № 342-V Заңымен (01.07.2018 бастап қолданысқа енгізіледі).

1-1. Жәрдемақылар тағайындау мерзімі өтініш барлық қажетті құжаттармен қоса Мемлекеттік корпорацияда тіркелген күннен бастап немесе "Мемлекеттік көрсетілетін қызметтер туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес проактивті көрсетілетін қызмет арқылы жәрдемақы тағайындауға келісім алынған күннен бастап сегіз жұмыс күнінен аспайды.

2. Мүгедектiгi бойынша жәрдемақылар мүгедектiк белгiленген күннен бастап, бiрақ оны тағайындауға өтiнiш жасалған күнге дейiн немесе "Мемлекеттік көрсетілетін қызметтер туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес проактивті көрсетілетін қызмет арқылы жәрдемқы тағайындауға келісім алынған күнге дейін үш айдан аспайтын мерзiм үшін тағайындалады.

3. Асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша жәрдемақылар жәрдемақыға құқығы туындаған күннен бастап, бiрақ барлық қажеттi құжаттармен бірге жәрдемақы тағайындауға өтiнiш жасалған күнге дейiн немесе "Мемлекеттік көрсетілетін қызметтер туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес проактивті көрсетілетін қызмет арқылы жәрдемқы тағайындауға келісім алынған күнге дейін он екі айдан аспайтын мерзiм үшiн тағайындалады.

4. Алып тасталды - ҚР 17.03.2015 № 293-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

Ескерту. 5-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 2004.12.20. № 13 (01.01.2005 бастап күшіне енеді); 17.03.2015 № 293-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi); 02.08.2015 № 342-V (01.07.2018 бастап қолданысқа енгізіледі); 17.11.2015 № 408-V (01.03.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); 25.11.2019 № 272-VI (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

6-бап. Жәрдемақыларды төлеу тәртiбi

1. Жәрдемақы төлеу ағымдағы ай үшiн жүргiзіледi. Жәрдемақы алушы қайтыс болған жағдайда жәрдемақы қайтыс болған айына қоса төленедi.

1-1. Жалпы үлгідегі медициналық-әлеуметтік мекемелерде (ұйымдарда) стационар жағдайында тұратын және мемлекеттің толық қамсыздандыруындағы адамдарға мүгедектігі бойынша және асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар:

егер жәрдемақының тағайындалған мөлшері республикалық бюджет туралы заңмен тиісті қаржы жылына белгіленген ең төмен күнкөріс деңгейінен төмен болған жағдайда, осы Заңның 12 және 16-баптарында көзделген мөлшерлерде;

осы Заңның 12 және 16-баптарына сәйкес тағайындалған жәрдемақы мөлшерінің 30 пайызы көлемінде, бірақ республикалық бюджет туралы заңмен тиісті қаржы жылына белгіленген ең төмен күнкөріс деңгейінен төмен емес көлемде төленеді.

Психоневрологиялық аурулары бар адамдарға арналған медициналық-әлеуметтік мекемелерде (ұйымдарда) стационар жағдайында тұратын және мемлекеттің толық қамсыздандыруындағы адамдарға мүгедектігі бойынша және асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар осы Заңның 12 және 16-баптарына сәйкес тағайындалған жәрдемақы мөлшерінің 30 пайызы көлемінде төленеді.

Жәрдемақылардың тағайындалған мөлшерінің 70 пайызын аудару жеке банктік шотқа немесе медициналық-әлеуметтік мекемелердің (ұйымдардың) қолма-қол ақшаны бақылау шоттарына жүргізіледі.

Медициналық-әлеуметтік мекемелердің (ұйымдардың) көрсетілген қаражатты пайдалану тәртібін орталық атқарушы орган айқындайды.

1-2. Медициналық-әлеуметтік мекемелерде (ұйымдарда) стационар жағдайында тұратын және мемлекеттің толық қамсыздандыруындағы, тірек-қимыл аппараты бұзылған мүгедектігі бар балаларға мүгедектігі бойынша және асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар толық көлемде төленеді.

1-3. Алушы медициналық-әлеуметтік мекемелерден (ұйымдардан) шыққан жағдайда, мүгедектігі бойынша және асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақыны төлеу шыққан айдан кейінгі айдың бірінші күнінен бастап толық көлемде қайта басталады.

2. Алушы уақытында талап етпеген жәрдемақылардың есептелген сомасы өткен уақыт үшiн, бiрақ оларды алу үшiн өтiнiш беру алдындағы 3 жылдан аспайтын уақытқа төленедi.

3. Уәкілетті мемлекеттік органның, Мемлекеттік корпорациясының кінәсінан уақтылы алынбаған жәрдемақылар сомасы мерзімдері шектелмей, өткен уақыт үшін біржолғы төленеді.

3-1. Мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақыларды алушы қайтыс болған жағдайда отбасы мүшелеріне не жерлеуді жүзеге асырған адамға 15,7 айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде жерлеуге арналған біржолғы төлем төленеді.

4. Жәрдемақы төлеу орталық атқарушы орган белгілеген тәртіппен жүзеге асырылады.

Ескерту. 6-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 1999.04.05 № 366; 2004.12.20 № 13 (01.01.2005 бастап күшіне енеді), 2006.07.04. № 148 (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз); 31.03.2014 № 180-V (01.04.2014 бастап қолданысқа енгізіледі); 29.09.2014 № 239-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi); 17.03.2015 № 293-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi); 17.11.2015 № 408-V (01.03.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); 03.12.2015 № 433-V (01.01.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); 06.04.2016 № 483-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

7-бап. Жәрдемақылардан ұстап қалу

1. Жәрдемақылардан ұстап қалу атқару iсi тәртiбiмен жүргiзiлуi мүмкiн.

2. Жәрдемақыдан ұстап қалу төленуге тиiстi сомадан жүргiзiледi.

3. Жәрдемақыдан төленуге тиiстi соманың 25 процентiнен артық ұстап қалуға болмайды.

4. Жәрдемақыны тағайындайтын және төлейтiн органның кiнәсi бойынша жәрдемақы түрiнде артық төленген сомалар ұстап қалуға жатпайды.

2 тарау. Мүгедектігі бойынша жәрдемақы

8-бап. Жәрдемақы тағайындау шарттары

1. Мүгедектiгi бойынша жәрдемақылар мүгедектiкке душар болған жағдайда жәрдемақыға өтiнiш жасалған уақытта жұмыстың тоқтатылғанына немесе жалғасуына қарамастан тағайындалады.

2. Мүгедектiгi бойынша жәрдемақылар қашан болғанына - жұмыс немесе қызмет кезiнде, жұмысқа кiрiскенге дейiн немесе жұмысты тоқтатқаннан кейiн болғанына қарамастан тағайындалады.

3. Алып тасталды - ҚР 02.08.2015 № 342-V (01.01.2016 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

4. Зейнетақы төлемдерiн алуға құқық беретiн жасқа жеткен мүгедектігі бар адамдарды қайта куәландыру олардың өтiнiшi бойынша ғана жүргiзiледi.

Ескерту. 8-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 2004.12.20. № 13 (01.01.2005 бастап күшіне енеді), 21.06.2013 № 106-V (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 17.03.2015 № 293-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi); 02.08.2015 № 342-V (01.01.2016 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

9-бап. Мүгедектік топтары

Тіршілік ету әрекетінің, оның ішінде еңбек ету қабілетінің шектелу дәрежесіне қарай мүгедектік үш топқа бөлінеді.

Мүгедектіктің себептерін, топтарын, еңбек ету қабілетінен айырылу дәрежесін, сондай-ақ мүгедектік туындаған уақытты МӘС бөлімшесі белгілейді.

Медициналық-әлеуметтік сараптама жүргізу қағидаларын орталық атқарушы орган әзірлейді және бекітеді.

Ескерту. 9-бап жаңа редакцияда - ҚР 17.03.2015 № 293-V Заңымен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi).

10-бап. Мүгедектігі бойынша жәрдемақы тағайындау мерзімі

1. Мүгедектігі бойынша жәрдемақылар МӘС бөлімшесі бeлгілeгeн мүгедектіктің бүкіл кезеңіне тағайындалады.

1-1. "Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 11-бабының 1-3-тармақтарында және 64-бабында белгіленген жағдайлар болған кезде, осы Заңның 12-бабының 5-тармағына сәйкес мүгедектігі бойынша жәрдемақы төлеу тоқтатылады немесе жасына байланысты алатын зейнетақы төлемдерінің немесе еңбек сіңірген жылдары үшін зейнетақы төлемдерінің мөлшері ескеріле отырып қайта қаралады.

2. Мүгедектік тобы өзгерген жағдайда, жаңа мөлшерде жәрдемақы төлеу мүгедектік тобы өзгертілген күннен бастап жүзеге асырылады.

Қайта куәландырылушы еңбекке қабілетті деп танылған жағдайда, жәрдемақы ол еңбекке қабілетті деп танылған айды қоса алғанда төленеді.

3. Егер мүгедектігі бар адам қайта куәландыруға осы үшін тағайындалған мерзімде МӘС бөлімшесіне келмесе, онда оған жәрдемақы төлеу тоқтатыла тұрады, ал ол мүгедектігі бар адам деп қайта танылған жағдайда, егер МӘС бөлімшесі оны осы кезеңде мүгедектігі бар адам деп таныса, бұл тоқтатылған күннен бастап, бірақ бір айдан аспайтын уақыт үшін қайта басталады.

Қайта куәландыру мерзімін дәлелді себеппен өткізіп алған жағдайда, жәрдемақы төлеу, егер МӘС бөлімшесі оны осы кезеңде мүгедектігі бар адам деп таныса, төлем тоқтатыла тұрған күннен бастап қайта куәландыру күніне дейін, бірақ үш жылдан аспайтын уақыт үшін жүргізіледі. Бұл ретте, егер қайта куәландыру кезінде мүгедектігі бар адам мүгедектіктің басқа (неғұрлым жоғары немесе неғұрлым төмен) тобына ауыстырылса, онда көрсетілген уақыт үшін жәрдемақы бұрынғы топ бойынша төленеді.

Ескерту. 10-бап жаңа редакцияда - ҚР 17.03.2015 № 293-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi); өзгеріс енгізілді - ҚР 02.08.2015 № 342-V (01.01.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); 17.11.2015 № 408-V (01.03.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); 20.06.2017 № 76-VI (01.07.2017 бастап қолданысқа енгізіледі); 12.10.2021 № 67-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

11-бап. Мүгедектiгi бойынша жәрдемақыға құқығы бар мүгедектігі бар адамдардың санаттары

Мүгедектiгi бойынша жәрдемақыға құқығы бар мүгедектігі бар адамдарға:

1) жалпы аурулардан, еңбекте мертiгуден, кәсiби аурулардан мүгедектігі бар адамдар, жеті жасқа дейiнгi мүгедектігі бар балалар, жетіден он сегіз жасқа дейiнгi бiрiншi, екiнші, үшiншi топтағы мүгедектігі бар балалар;

1-1) бала кезiнен мүгедектігі бар адамдар;

2) мүгедектiкке әскери қызметтен өту кезiнде алған жарақаттың, контузияның, мертiгудiң, аурудың салдарынан душар болған мерзiмдi қызметтегi әскери қызметшiлер қатарынан шыққан мүгедектігі бар адамдар, азаматтық немесе әскери мақсаттағы ядролық объектiлердегi авариялардың зардаптарын жою кезiнде не ядролық объектiлердегi авариялық жағдайлар салдарынан мүгедектігі бар адамдар;

3) әскери қызмет міндеттерін, арнаулы мемлекеттік органдардағы қызметін (қызмет мiндеттерiн) атқаруға байланысты емес жазатайым жағдайдың салдарынан болған мертiгу не әскери және қызметтік борышын орындауға байланысты емес ауру салдарынан мүгедектігі туындаған кезде әскери қызметшiлер (мерзiмдi қызметтегi әскери қызметшiлерден басқа), арнаулы мемлекеттік органдар қызметкерлері, Қазақстан Республикасының iшкi iстер органдары мен бұрынғы Мемлекеттiк тергеу комитетiнiң басшы және қатардағы құрамының адамдары арасынан шыққан мүгедектігі бар адамдар;

4) әскери қызмет, арнаулы мемлекеттік органдардағы қызметті өткеру кезiнде жаралануы, контузия алуы, мертiгуі, ауыруы салдарынан мүгедектігі туындаған әскери қызметшiлер (мерзiмдi қызметтегi әскери қызметшiлерден басқа), арнаулы мемлекеттік органдар қызметкерлері, қызмет мiндеттерiн атқару кезiнде Қазақстан Республикасының iшкi iстер органдары мен бұрынғы Мемлекеттiк тергеу комитетiнiң қызметкерлерi арасынан шыққан мүгедектігі бар адамдар;

5) себеп-салдарлық байланысы анықталған жағдайда төтенше экологиялық жағдайлар, соның iшiнде ядролық жарылыстар мен сынақтар кезiндегi радиациялық әсер етудiң салдарынан және/немесе олардың зардаптарынан болған мүгедектігі бар адамдар жатады.

Ескерту. 11-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 1999.11.16 № 482, 2002.03.21 № 308, 2004.12.31 № 28 (2005.01.01 бастап күшіне енеді), 2012.02.13 № 553-IV (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 12.10.2021 № 67-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

12-бап. Мүгедектігі бойынша жәрдемақылардың мөлшері

1. Осы Заңның 11-бабының 1), 1-1) және 3) тармақшаларында аталған мүгедектігі бар адамдарға мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақылар мынадай:

жеті жасқа дейінгі мүгедектігі бар балаларға – 1,40 ең төмен күнкөріс деңгейі;

жеті жастан он сегіз жасқа дейінгі бірінші топтағы мүгедектігі бар балаларға – 1,92 ең төмен күнкөріс деңгейі;

жеті жастан он сегіз жасқа дейінгі екінші топтағы мүгедектігі бар балаларға – 1,59 ең төмен күнкөріс деңгейі;

жеті жастан он сегіз жасқа дейінгі үшінші топтағы мүгедектігі бар балаларға – 1,40 ең төмен күнкөріс деңгейі;

бала кезінен бірінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,92 ең төмен күнкөріс деңгейі;

бала кезінен екінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,59 ең төмен күнкөріс деңгейі;

бала кезінен үшінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,20 ең төмен күнкөріс деңгейі;

бірінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,92 ең төмен күнкөріс деңгейі;

екінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,53 ең төмен күнкөріс деңгейі;

үшінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,04 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.

2. Осы Заңның 11-бабының 2) және 5) тармақшаларында көрсетілген мүгедектігі бар адамдарға мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақылар:

1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап:

бірінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,69 ең төмен күнкөріс деңгейі;

екінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,36 ең төмен күнкөріс деңгейі;

үшінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,05 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде;

2) 2018 жылғы 1 қаңтардан бастап:

бірінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 2,81 ең төмен күнкөріс деңгейі;

екінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 2,40 ең төмен күнкөріс деңгейі;

үшінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 2,01 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.

3. Осы Заңның 11-бабының 4) тармақшасында көрсетілген мүгедектігі бар адамдарға мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақылар:

1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап:

бірінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 2,19 ең төмен күнкөріс деңгейі;

екінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,56 ең төмен күнкөріс деңгейі;

үшінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 1,05 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде;

2) 2018 жылғы 1 қаңтардан бастап:

бірінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 3,44 ең төмен күнкөріс деңгейі;

екінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 2,65 ең төмен күнкөріс деңгейі;

үшінші топтағы мүгедектігі бар адамдарға – 2,01 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.

4. Жұмыс істейтін жәрдемақы алушыларға мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақы толық мөлшерде төленеді.

5. Егер жасына байланысты зейнетақы төлемдерінің немесе еңбек сіңірген жылдары үшін зейнетақы төлемдерінің мөлшері мүгедектігі бар адамдардың тиісті санаттары үшін белгіленген мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақының мөлшерінен аз болса, мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақы төлеу жасына байланысты зейнетақы төлемдеріне немесе еңбек сіңірген жылдары үшін зейнетақы төлемдеріне мүгедектігі бар адамдардың осы санаты үшін белгіленген мүгедектігі бойынша айлық жәрдемақы мөлшеріне дейінгі тиісті қосымша ақылар түрінде жүргізіледі.

Ескерту. 12-бап жаңа редакцияда - ҚР 31.03.2014 № 180-V Заңымен (01.04.2014 бастап қолданысқа енгізіледі); өзгерістер енгізілді - ҚР 27.04.2015 № 311-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 17.11.2015 № 408-V (01.03.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); ҚР 20.06.2017 № 76-VI Заңымен (01.07.2017 бастап қолданысқа енгізіледі); 28.10.2015 № 369-V (01.01.2018 бастап қолданысқа енгізіледі); 12.10.2021 № 67-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

3 тарау. Асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша жәрдемақы

13-бап. Жәрдемақыны тағайындау шарттары

1. Асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша жәрдемақы алуға, асыраушысы қайтыс болған отбасының еңбекке жарамсыз, оның асырауында болған мүшелерiнiң құқығы бар. Бұл орайда осы баптың 2-тармағының 3) тармақшасында аталған балалар мен адамдарға жәрдемақылар олар асыраушының асырауында болғандығына қарамастан тағайындалады.

2. Отбасының еңбекке жарамсыз мүшелерi болып:

1) Егер он сегіз жасқа толғанға дейiн мүгедектігі бар адам болып қалса, он сегіз жасқа толмаған және осы жастан асқан балалары (оның iшiнде асырап алған балалары, өгей ұлдары мен өгей қыздары), аға-iнiлерi, апа-сiңлілерi және немерелерi есептеледi, бұл орайда аға-iнiлерi, апа-сiңлiлерi және немерелерi - егер олардың еңбекке жарамды ата-аналары болмаса, өгей ұлдары мен қыздары - егер олар ата-аналарынан алимент алмаса есептеледi.

Асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша жәрдемақы алуға құқығы бар кәмелетке толмағандар бұл құқықты өздерiн асырап алған кезде де сақтайды;

2) егер зейнетақымен қамсыздандыру туралы заңдарға сәйкес зейнеткерлiк жасына жетсе, әкесi, шешесi (оның iшiнде асырап алушылар), зайыбы, жұбайы;

3) егер қайтыс болған асыраушысының 8 жасқа толмаған балаларын, iнiлерiн, қарындастарын немесе немерелерiн күтумен айналысса және жұмыс iстемейтiн болса, жасы мен еңбекке жарамдылығына қарамастан ата-аналардың немесе жұбайлардың бiреуi не атасы, әжесi, аға-iнiсi немесе апа-сiңлiсi;

4) егер зейнетақымен қамсыздандыру туралы заңдарға сәйкес зейнеткерлiк жасына жетсе және заң бойынша асырауға мiндеттi адамдары болмаса және өмiр сүру үшiн басқа қаражат көздерi жоқ болса, атасы мен әжесi есептеледi.

3. Он сегіз жастан асқан білім алушы азаматтардың асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша күндізгі оқу нысанындағы жалпы орта, техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі жүйеде, жоғары және (немесе) жоғары оқу орнынан кейінгі білім беру жүйесінде оқу орнын бітіргенге дейін, бірақ жиырма үш жастан аспайтын шекте жәрдемақы алуға құқығы бар.

4. Қайтыс болған адамның асырауындағы отбасы мүшелерi, егер олар оның толық асырауында болса немесе одан өздерi үшiн өмiр сүрудiң тұрақты және негiзгi қаражат көзi болған көмек алып тұрса, оның асырауында болған деп есептеледi.

5. Ата-анасының екеуiнен де айырылған балаларға (тұлдыр жетiмдерге) тағайындалған жәрдемақылар олардың заңды өкiлiне төленедi.

6. Осы Заңның қайтыс болғандардың отбасына қатысты барлық нормалары, егер бұл фактiлер сот тәртiбiмен белгiленген болса, тиiсiнше хабар-ошарсыз кеткендердiң немесе қайтыс болды деп жарияланғандардың отбасына да қолданылады.

Ескерту. 13-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 1999.11.16 № 482, 2007.07.27. № 320 (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз), 2012.04.27 № 15-V (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 02.08.2015 № 342-V Заңымен (01.01.2016 бастап қолданысқа енгізіледі); 20.06.2017 № 76-VI (01.07.2017 бастап қолданысқа енгізіледі); 26.12.2018 № 203-VI (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

14-бап. Жәрдемақы тағайындалатын кезең

Асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша жәрдемақы қайтыс болған адамның отбасы мүшесi осы Заңның 13-бабына сәйкес еңбекке жарамсыз деп саналатын бүкiл кезеңге, ал "Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес зейнетақы төлемдерiн алуға құқық беретiн жасқа жеткен отбасы мүшелерiне өмiр бойына белгiленедi.

15-бап. Отбасының барлық мүшелерiне бір жәрдемақы тағайындау

1. Асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша жәрдемақыға құқығы бар отбасының барлық мүшелерiне ортақ бiр жәрдемақы тағайындалады.

2. Отбасы мүшесiнiң талап етуi бойынша оның жәрдемақы үлесi бөлiнедi және оған жеке төленедi.

3. Жәрдемақының үлесiн бөлу оны бөлуге өтiнiш жасаған күннен бастап жүзеге асырылады.

4. Асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша жәрдемақымен қамсыздандырылған отбасы мүшелерiнiң саны өзгерген кезде жәрдемақының мөлшерi жәрдемақыға құқығы бар отбасы мүшелерiнiң санына қарай тиiсiнше көбейтiледi немесе азайтылады.

5. Отбасының мүшелерiнiң бiреуiне жәрдемақы төлеу тоқтатыла тұрған немесе жәрдемақы төлеудi тоқтата тұруға себеп болған жағдаяттар өткеннен кейiн оны төлеу қайта басталған жағдайларда да жәрдемақы мөлшерiн нақ солайша қайта қарау белгiленедi.

16-бап. Асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша жәрдемақылардың мөлшері

1. Асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақының ең жоғары мөлшері:

1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,69 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде;

2) 2016 жылғы 1 қаңтардан бастап отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 2,11 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.

2. Асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақы:

1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап:

отбасының еңбекке жарамсыз бір мүшесі болған кезде – 0,69 ең төмен күнкөріс деңгейі;

екеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,19 ең төмен күнкөріс деңгейі;

үшеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,48 ең төмен күнкөріс деңгейі;

төртеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,57 ең төмен күнкөріс деңгейі;

бесеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,62 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.

Отбасының еңбекке жарамсыз алты және одан да көп мүшесі болған кезде әрқайсысына жәрдемақының мөлшері 1,69 ең төмен күнкөріс деңгейінің бірдей үлесі ретінде есептеледі.

2) 2016 жылғы 1 қаңтардан бастап:

отбасының еңбекке жарамсыз бір мүшесі болған кезде – 0,86 ең төмен күнкөріс деңгейі;

екеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,49 ең төмен күнкөріс деңгейі;

үшеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,85 ең төмен күнкөріс деңгейі;

төртеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 1,96 ең төмен күнкөріс деңгейі;

бесеу болған кезде – отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 2,03 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде тағайындалады.

Отбасының еңбекке жарамсыз алты және одан да көп мүшесі болған кезде әрқайсысына жәрдемақының мөлшері 2,11 ең төмен күнкөріс деңгейінің бірдей үлесі ретінде есептеледі.

3. Ата-анасының екеуінен де айырылған жағдайда – жетім балаларға асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақы:

1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап әрбір балаға – 0,94 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде, отбасының еңбекке жарамсыз қалған мүшелеріне 0,43 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде, бірақ отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 2,05 ең төмен күнкөріс деңгейінен аспайтын мөлшерде;

2) 2016 жылғы 1 қаңтардан бастап әрбір балаға – 1,18 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде, отбасының еңбекке жарамсыз қалған мүшелеріне 0,54 ең төмен күнкөріс деңгейі мөлшерінде, бірақ отбасының еңбекке жарамсыз барлық мүшелеріне 2,56 ең төмен күнкөріс деңгейінен аспайтын мөлшерде тағайындалады.

4. Қызметтік міндеттерін атқару немесе әскери қызмет, арнаулы мемлекеттік органдарда қызмет өткеру кезінде қаза тапқан немесе жаралануы, контузия алуы, мертігуі, ауыруы салдарынан қайтыс болған әскери қызметшілердің, арнаулы мемлекеттік органдар, ішкі істер органдары және Қазақстан Республикасының бұрынғы Мемлекеттік тергеу комитеті қызметкерлерінің отбасы мүшелеріне асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақының мөлшері отбасының еңбекке жарамсыз әрбір мүшесіне 0,25 ең төмен күнкөріс деңгейіне, бірақ:

1) 2014 жылғы 1 сәуірден бастап – отбасының барлық мүшелеріне 2,5 ең төмен күнкөріс деңгейінен аспайтын мөлшерде;

2) 2016 жылғы 1 қаңтардан бастап – отбасының барлық мүшелеріне 2,56 ең төмен күнкөріс деңгейінен аспайтын мөлшерге ұлғайтылады.

5. Егер отбасының еңбекке қабілетсіз мүшесі алатын жасына байланысты зейнетақы төлемдерінің мөлшері асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша алатын айлық жәрдемақының мөлшерінен аз болса, асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақы төлеу жасына байланысты зейнетақы төлемдеріне отбасының еңбекке қабілетсіз осы мүшелері үшін белгіленген, асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша айлық жәрдемақы мөлшеріне дейінгі тиісті қосымша төлемдер түрінде жүргізіледі.

Ескерту. 16-бап жаңа редакцияда - ҚР 31.03.2014 № 180-V Заңымен (01.04.2014 бастап қолданысқа енгізіледі); өзгерістер енгізілді - ҚР 27.04.2015 № 311-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 17.11.2015 № 408-V (01.03.2016 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

4 тарау. Жасына байланысты жәрдемақылар

Ескерту. 4-тарау алып тасталды - ҚР 02.08.2015 № 342-V Заңымен (01.07.2018 бастап қолданысқа енгізіледі).

5 тарау. Қорытынды және өтпелі ережелер

19-бап. Халықаралық шарттар

Егер Қазақстан Республикасы бекiткен халықаралық шартта осы Заңдағыдан өзгеше ережелер белгiленсе, халықаралық шарттың ережелерi қолданылады.

20-бап. Мемлекеттiк кепiлдiктер

1. 1998 жылғы 1 қаңтарға дейiн қолданылып келген заңдар бойынша әлеуметтiк зейнетақылар, мүгедектiгi бойынша және асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша зейнетақылар тағайындалған адамдарға 1998 жылғы 1 қаңтардан бастап бюджет қаражаты есебiнен 1998 жылғы 1 қаңтарға дейiн iс жүзiнде алып келген зейнетақыларының мөлшерiнен кем емес мөлшерде мүгедектiгi бойынша, асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша және жасына байланысты мемлекеттiк әлеуметтiк жәрдемақылар төленедi.

2. Аталған жәрдемақыларды төлеу осы Заңда белгiленген тәртiппен жүзеге асырылады.

Ескерту. 20-бапқа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. № 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді) Заңымен.

21-бап. Осы Заңды бұзғаны үшiн жауаптылық

Осы Заңды бұзғаны үшiн жауаптылық Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес белгiленедi.

Ескерту. 21-бап жаңа редакцияда - ҚР 02.08.2015 № 342-V Заңымен (01.07.2018 бастап қолданысқа енгізіледі).

22-бап. Осы Заңның күшiне енгiзiлу тәртiбi

Осы Заң 1998 жылғы 1 қаңтардан бастап күшiне енедi.

Қазақстан Республикасының Президентi