ИПС "Әділет"

БАСПАСӨЗ РЕЛИЗІ

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мүгедектердің құқықтарын қорғау мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне
мүгедектердің құқықтарын қорғау мәселелері бойынша өзгерістер
мен толықтырулар енгізу туралы

     1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:
      1. 1999 жылғы 13 шілдедегі Қазақстан Республикасының Азаматтық іс жүргізу кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 18, 644-құжат; 2000 ж., № 3-4, 66-құжат; № 10, 244-құжат; 2001 ж., № 8, 52-құжат; № 15-16, 239-құжат; № 21-22, 281-құжат; № 24, 338-құжат; 2002 ж., № 17, 155-құжат; 2003 ж., № 10, 49-құжат; № 14, 109-құжат; № 15, 138-құжат; 2004 ж., № 5, 25-құжат; № 17, 97-құжат; № 23, 140-құжат; № 24, 153-құжат; 2005 ж., № 5, 5-құжат; № 13, 53-құжат; № 24, 123-құжат; 2006 ж., № 2, 19-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 55-құжат; № 12, 72-құжат; № 13, 86-құжат; 2007 ж., № 3, 20-құжат; № 4, 28-құжат; № 9, 67-құжат; № 10, 69-құжат; № 13, 99-құжат; 2008 ж., № 13-14, 56-құжат; № 15-16, 62-құжат; 2009 ж., № 15-16, 74-құжат; № 17, 81-құжат; № 24, 127, 130-құжаттар; 2010 ж., № 1-2, 4-құжат; № 3-4, 12-құжат; № 7, 28, 32-құжаттар; № 17-18, 111-құжат; № 22, 130-құжат; № 24, 151-құжат; 2011 ж., № 1, 9-құжат; № 2, 28-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 14, 117-құжат; № 16, 128, 129-құжаттар; № 23, 179-құжат; 2012 ж., № 2, 14-құжат; № 6, 43, 44-құжаттар; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 93-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 13, 64-құжат; № 14, 72, 74-құжаттар; № 15, 76-құжат; 2014 ж., № 1, 6, 9-құжаттар; № 4-5, 24-құжат; № 11, 67-құжат; № 14, 84-құжат; № 16, 90-құжат; 2014 жылғы 12 шілдеде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне әкімшілік құқық бұзушылық туралы заңнама мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 8 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару жүйесін одан әрі жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 7 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      182-бап мынадай мазмұндағы 3-тармақпен толықтырылсын:
      «3. Осы баптың ережелері сурдоаударма машықтарын меңгерген және процеске қатысуға сот тартқан адамға қолданылады.».
      2. 2009 жылғы 18 қыркүйектегі «Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы» Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2009 ж., № 20-21, 89-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 7, 32-құжат; № 15, 71-құжат; № 24, 149, 152-құжаттар; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 2, 21-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 17, 136-құжат; № 21, 161-құжат; 2012 ж., № 1, 5-құжат; № 3, 26-құжат; № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат; № 12, 83-құжат; № 14, 92, 95-құжаттар; № 15, 97-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 5-6, 30-құжат; № 7, 36-құжат; № 9, 51-құжат; № 12, 57-құжат; № 13, 62-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 65-құжат; № 14, 84, 86-құжаттар; № 16, 90-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 8 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару жүйесін одан әрі жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 7 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 1-баптың 1-тармағы мынадай мазмұндағы 91-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «91-1) санаторийлік-курорттық емдеу – адам санаторийлік-курорттық ұйымда уақытша болған жағдайларда жүргізілетін сауықтырып емдеу және/немесе мединциналық оңалту түрі;»;
      2) 33-баптың 2-тармағының 4) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4) айналадағыларға қауіп төндіретін аурулардың, сондай-ақ кәсіптік аурулардың профилактикасы, олардың алдын алу, диагностикалау мен емдеу жөніндегі іс-шаралардың жүргізілуін;»;
      3) 91-баптың 2-тармағының бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Пациенттің өз құқықтары мен міндеттері, көрсетілетін қызметтер, ақылы көрсетілетін қызметтердің құны, сондай-ақ олардың ұсынылу тәртібі туралы, оның ішінде көру және есту қабілеті бұзылған адамдардың қолжетімділігін ескере отырып, ұсынылу тәртібі туралы ақпаратты алуға құқығы бар. Пациенттің құқықтары туралы ақпарат медициналық ұйымдардың көрнекі үгіт орналасатын жерлерінде орналастырылуға тиіс.»;
      4) мынадай мазмұндағы 136-1-баппен толықтырылсын:
      «136-1-бап. Мүгедектерге медициналық көмек көрсету
      Денсаулық сақтау ұйымдары денсаулық сақтау объектілерін бейімдеуге мүгедектер мен халықтың қауқары аз басқа да топтары үшін қолжетімділікті ескере отырып жағдайлар жасайды.».
      3. 2011 жылғы 26 желтоқсандағы «Неке (ерлі-зайыптылық) және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2011 ж., № 22, 174-құжат; 2012 ж., № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 2, 13-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 6, 28-құжат; № 14, 84-құжат; 2014 жылғы 12 шілдеде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне әкімшілік құқық бұзушылық туралы заңнама мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 8 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару жүйесін одан әрі жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 7 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 13-баптың 1-тармағының екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Некеге тұруға (ерлі-зайыпты болуға) тілек білдірген адамдардың біреуі тіркеуші органға келе алмайтын ерекше жағдайларда (ауыр науқастануы, жүріп-тұру қиындығымен байланысты мүгедектігі, күзетпен ұстау немесе бас бостандығынан айыру орындарында болуы) некені қиюды (ерлі-зайыпты болуды) мемлекеттік тіркеу үйде, медициналық немесе өзге де ұйымда тиісті ұйымның әкімшілігімен міндетті түрде келісе отырып, некеге отыратын (ерлі-зайыпты болатын) адамдардың қатысуымен жүргізіледі.»;
      2) 222-баптың 3-тармағында:
      бірінші бөлік мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Егер тіркеуші органға неке қию (ерлі-зайыпты болу) туралы өтініш берген кезде некеге отыратын (ерлі-зайыпты болатын) адамның екеуі бірдей қатысуы мүмкін болмаса немесе қатысуы өте қиын болса (бір-бірінен алыста тұруы, ауыр науқастануы, жүріп-тұру қиындығымен байланысты мүгедектігі, әскери қызмет өткеруі және басқалары), белгіленген нысан бойынша толтырылған және некеге отыратын (ерлі-зайыпты болатын) адамның екеуі бірдей қол қойған неке қию (ерлі-зайыпты болу) туралы өтінішті олардың біреуі бере алады.»;
      екінші бөліктің 5) тармақшасындағы «бастықтары куәландыруы мүмкін.» деген сөздер «бастықтары;» деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 6) тармақшамен толықтырылсын:
      «6) жүріп-тұруы қиын мүгедектерді – дәрігерлік-консультативтік комиссияның төрағасы куәландыруы мүмкін.».
      4. 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Қылмыстық-атқару кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2014 ж., № 17, 90-құжат):
      1) 16-баптың 1-тармағының 17) тармақшасындағы «ережені бекітеді.» деген сөздер «ережені;» деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 18) тармақшамен толықтырылсын:
      «18) халықты әлеуметтік қорғау саласындағы уәкілетті органмен келісу бойынша – мүгедектігі бар және мекемелерде жазасын өтеп жүрген және күзетпен қамаудағы сотталғандарға техникалық көмекші (компенсаторлық) құралдар мен арнайы жүріп-тұру құралдарын ұсыну қағидаларын бекітеді.»;
      көрсетілген Кодекске қосымшаның 9) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «9) мүгедектердiң жүрiп-тұруына арнап жасалған көлiк құралдары, мүгедектердің техникалық көмекші (компенсаторлық) құралдары мен арнайы жүріп-тұру құралдары;».
      5. «Қазақстан Республикасындағы көлік туралы» 1994 жылғы 21 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесінің Жаршысы, 1994 ж., № 15, 201-құжат; Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1996 ж., № 2, 186-құжат; 1998 ж., № 24, 447-құжат; 2001 ж., № 23, 309, 321-құжаттар; № 24, 338-құжат; 2003 ж., № 10, 54-құжат; 2004 ж., № 18, 110-құжат; № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 15, 63-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 14, 89-құжат; № 24, 148-құжат; 2009 ж., № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 17-18, 114-құжат; № 24, 146-құжат; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 5, 43-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 2, 14-құжат; № 3, 21-құжат; № 14, 92, 96-құжаттар; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 1, 2-құжат; № 9, 51-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; № 12, 82-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 6-баптың екінші бөлігі мынадай мазмұндағы жетінші және сегізінші абзацтармен толықтырылсын:
      «жолаушылар тасымалдауды жүзеге асыру кезінде мүгедектер үшін ыңғайлы ақпараттық-коммуникациялық технологияларды, оралымдылықты жеңілдететін құралдарды, құрылғылар мен технологияларды қоса алғанда, жаңа технологияларды пайдалану;
      жолаушылар тасымалдауды жүзеге асыратын көлік қызметкерлерін мүгедектермен қарым-қатынас жасау дағдыларына және оларға қызмет көрсетуге үйрету, оның ішінде ымдау тіліне үйрету;»;
      2) 11-баптың бірінші бөлігінің он бірінші абзацындағы «сақтандыруға міндетті.» деген сөздер «сақтандыруға;» деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы он екінші абзацпен толықтырылсын:
      «- мүгедектерге жолаушылар тасымалының, тасымалдаушылар көрсететін қызметтердің, қызмет көрсету жөніндегі ақпараттың қолжетімділігін қамтамасыз етуге, оларға тасымалдау бойынша қызметтер көрсету кезінде қолайлы және қажетті жағдайлар жасауға міндетті.»;
      3) 18-баптың сегізінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Рейстер 10 сағатқа және одан да көп уақытқа кідірген жағдайда тасымалдаушы жолаушыларға, оның ішінде мүгедектердің мұқтаждығын ескере отырып, өз есебінен мейманханадан орын алып беруге және оларды тамақтандыруға міндетті.»;
      4) 25-баптың екінші бөлігі мынадай мазмұндағы 1-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «1-1) мүгедектерге жолаушылар тасымалының, тасымалдаушылар көрсететін қызметтердің, қызмет көрсету жөніндегі ақпаратқа қолжетімділіктің қамтамасыз етілуін және оларға тасымалдау бойынша қызметтер көрсету кезінде қолайлы және қажетті жағдайлар жасалуын бақылауды;».
      6. «Тұрғын үй қатынастары туралы» 1997 жылғы 16 сәуiрдегi Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1997 ж., № 8, 84-құжат; 1999 ж., № 13, 431-құжат; № 23, 921-құжат; 2001 ж., № 15-16, 228-құжат; 2002 ж., № 6, 71-құжат; 2003 ж., № 11, 67-құжат; 2004 ж., 14, 82-құжат; № 17, 101-құжат; № 23, 142-құжат; 2006 ж., № 16, 103-құжат; 2007 ж., № 9, 67-құжат; № 10, 69-құжат; № 15, 106, 108-құжаттар; № 18, 143-құжат; 2009 ж., № 11-12, 54-құжат; № 18, 84-құжат; № 24, 122-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 10, 52-құжат; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 10, 86-құжат; № 11, 102-құжат; № 16, 128, 129-құжаттар; 2012 ж., № 1, 5-құжат; № 3, 21-құжат; № 4, 32-құжат; № 5, 41-құжат; № 15, 97-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 15, 77-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 14, 84, 86-құжаттар; № 16, 90-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 13-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Ортақ бірлескен меншіктегі тұрғын үйдің иеліктен шығарылуына барлық меншік иелерінің келісімімен ғана жол беріледі. Егер мәміле тұрғын үйдің меншік иелері болып табылатын кәмелетке толмағандардың мүдделерін қозғайтын болса, қорғаншы және қамқоршы органның келісімі; әрекет қабілеті шектеулі, әрекетке қабілетсіз деп танылған мүгедектің мүдделерін қозғайтын болса, қамқоршының, қорғаншының келісімі талап етіледі.»;
      2) 76-баптың 3-тармағының бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Мүгедектерге, қарттарға, жүрек-қан тамырлары және басқа ауыр науқастармен ауыратын адамдарға мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үй олардың тілегі ескеріліп, төменгі қабаттардан немесе лифтісі бар тұрғын үйлерден беріледі, ал тірек-қимыл аппараты бұзылған мүгедектерге берілетін тұрғын үй пәтері екінші қабаттан жоғары болмауға тиіс.»;
      3) 86-баптың 1-тармағы мынадай мазмұндағы 7-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «7-1) мемлекеттік медициналық-әлеуметтік мекемеде (ұйымда) уақытша тұрған кезде – тұрған уақытында;»;
      4) 120-баптың 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) мүгедектерді (өздері жасаған қылмыс салдарынан мүгедек болған адамдарды қоспағанда);».
      7. «Қазақстан Республикасында мүгедектігі бойынша, асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша және жасына байланысты берілетін мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар туралы» 1997 жылғы 16 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1997 ж., № 11, 154-құжат; 1999 ж., № 8, 239-құжат; № 23, 925-құжат; 2002 ж., № 6, 71-құжат; 2003 ж., № 1-2, 13-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; № 24, 157-құжат; 2005 ж., № 23, 98-құжат; 2006 ж., № 12, 69-құжат; 2007 ж., № 10, 69-құжат; № 20, 152-құжат; 2012 ж., № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат; 2013 ж., № 10-11, 56-құжат; 2014 ж., № 6, 28-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      6-бап мынадай мазмұндағы 1-1-тармақпен толықтырылсын:
      «1-1. Тірек-қимыл аппараты бұзылған мүгедек балаларды қоспағанда, медициналық-әлеуметтік мекемелерде (ұйымдарда) стационарлық жағдайларда тұратын және мемлекеттің толық қамсыздандыруындағы адамдарға:
      осы Заңның 12-бабында көзделген мөлшердің 30 пайызы көлемінде мүгедектігі бойынша мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар;
      осы Заңның 16-бабында көзделген мөлшердің 30 пайызы көлемінде асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар төленеді.
      Тағайындалған мөлшердің 70 пайызын төлеу медициналық-әлеуметтік мекемелердің (ұйымдардың) шотына жүргізіледі.
      Көрсетілген қаражатты пайдалану тәртібін орталық атқарушы орган айқындайды.
      Медициналық-әлеуметтік мекемелерде (ұйымдарда) стационарлық жағдайларда тұратын және мемлекеттің толық қамсыздандыруындағы тірек-қимыл аппараты бұзылған мүгедек балаларға мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар толық көлемде тағайындалады.».
      8. «Адвокаттық қызмет туралы» 1997 жылғы 5 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1997 ж., № 22, 328-құжат; 2001 ж., № 15-16, 236-құжат; 2003 ж., № 11, 65-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2007 ж., № 2, 18-құжат; № 9, 67-құжат; № 10, 69-құжат; 2009 ж., № 8, 44-құжат; № 19, 88-құжат; № 24, 130-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 23, 179-құжат; 2012 ж., № 4, 32-құжат; № 6, 44-құжат; № 10, 77-құжат; 2013 ж., № 14, 72, 74-құжаттар; № 15, 76-құжат; 2014 ж., № 10, 52-құжат; № 11, 60-құжат; № 16, 90-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      6-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Арыз беруші жүгінгеннен кейін бірден құқықтық консультация беру түріндегі заң көмегін көрсету мүмкін болмаған кезде, ол жүгінген кезінен бастап үш жұмыс күнінен аспайтын мерзімде қабылдау уақыты және орны туралы қолжетімді нысанда хабардар етілуге тиіс. Егер өтініш беруші асқынған ауруларға, жүріп-тұру қиындығына байланысты мүгедектік салдарынан адвокат белгілеген қабылдау орнына келе алмайтын болса, құқықтық консультация беру ол болатын жерде өткізілуі мүмкін. Мұндай жағдайларда құқықтық консультация беру түріндегі заң көмегін көрсетудің ұзақтығы бір сағаттан аспауға тиіс. Көрсетілген мерзімді облыстың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың алқа төралқасының төрағасы ұзартуы мүмкін. Адамның бір мәселе бойынша құқықтық көмекті бір рет қана алуына болады.».
      9. «Қазақстан Республикасындағы сәулет, қала құрылысы және құрылыс қызметі туралы» 2001 жылғы 16 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 17-18, 243-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 6, 10-құжат; № 7-8, 19-құжат; 2006 ж., № 1, 5-құжат; № 3, 22-құжат; № 15, 95-құжат; № 23, 144-құжат; № 24, 148-құжат; 2007 ж., № 1, 4-құжат; № 2, 18-құжат; № 16, 129-құжат; 2008 ж., № 21, 97-құжат; № 24, 129-құжат; 2009 ж., № 15-16, 76-құжат; № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 6, 50-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 3, 21, 27-құжаттар; № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат; № 14, 92, 95-құжаттар; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 13, 63-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 21-22, 114-құжат; 2014 ж., № 1, 4, 6-құжаттар; № 2, 10, 12-құжаттар; № 7, 37-құжат; № 8, 44-құжат; № 10, 52-құжат; № 14, 86-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 1-бап мынадай мазмұндағы 61-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «61-1) халықтың қауқары аз топтары – өз бетімен жүріп-тұруда, қызмет, ақпарат алуда немесе кеңістікте бағдарлануда қиындық көріп жүрген, оның ішінде балаларға арналған арбаларды пайдаланатын адамдар, қарттар, мүгедектер.»;
      2) 27-2-баптың 8-тармағының 3) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3) авариялық шығу жолдары арқылы адамдарды, оның ішінде халықтың қауқары аз топтарын дереу эвакуациялауды қамтамасыз ететіндей;».
      10. «Теміржол көлігі туралы» 2001 жылғы 8 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршыcы, 2001 ж., № 23, 315-құжат; 2003 ж., № 10, 54-құжат; 2004 ж., № 18, 110-құжат; № 23, 142-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 13, 87-құжат; № 14, 89-құжат; № 16, 99-құжат; № 24, 148-құжат; 2007 ж., № 9, 67-құжат; № 19, 148-құжат; 2008 ж., № 15-16, 64-құжат; № 24, 129-құжат; 2009 ж., № 2-3, 18-құжат; № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 24, 146-құжат; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 5, 43-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 2, 14-құжат; № 15, 97-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 14, 72, 75-құжаттар; № 16, 83-құжат; № 21-22, 115-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 12, 82-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 8 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару жүйесін одан әрі жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 7 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) мынадай мазмұндағы 17-2-баппен толықтырылсын:
      «17-2-бап. Теміржол көлігі саласында көрсетілетін
                 қызметтердің мүгедектер үшін қолжетімділігі
      1. Теміржол вокзалдарында және теміржол станцияларында теміржол көлігі саласында көрсетілетін қызметтерге мүгедектердің қол жеткізуін қамтамасыз ету үшін:
      1) мүгедектердің автокөлік құралдарын қою үшін арнайы жол белгілері орнатылған орындардың бөлінуі;
      2) халықтың қауқары аз топтарының қозғалуы үшін ғимараттарды, ғимаратқа кірер жолдарды, баспалдақтарды, ғимарат ішіндегі қозғалу жолдарын ыңғайластыру;
      3) заңнама талаптарына сәйкес есту және көру қабілеті бойынша мүгедектер үшін қолжетімді ақпараттық сигналдық құрылғылармен және байланыс құралдарымен жабдықтау;
      4) тірек-қимыл аппараты бұзылған мүгедектерге және халықтың қауқары аз басқа да топтарына қызмет көрсету үшін мүгедектерге арналған кезекші кресло-арбаның болуы;
      5) қоғамдық дәретханаларды мүгедектерге арналған кресло-арбамен жүріп-тұратын адамдарға арналған кабиналармен жабдықтау;
      6) мүгедектерге арналған кресло-арбалармен жүріп-тұратын адамдар үшін арнайы бейімделген таксофондар орнату қамтамасыз етілуге тиіс.
      2. Поездың құрамында мүгедектерге арналған арбалармен жүріп-тұратын адамдарды отырғызу үшін көтергіш құрылғылары бар вагонның болуы, оның ішінде вогонда мүгедектерге арналған арбалармен жүріп-тұратын адамдарға арналған арнайы орындардың болуы қамтамасыз етілуге тиіс.»;
      2) 67-баптың 1-тармағының 4) тармақшасы мынадай мазмұндағы үшінші абзацпен толықтырылсын:
      «Мүгедектер және халықтың қауқары аз топтары қатарындағы жолаушылардың жеке пайдалануға арналған таяқты, балдақтарды, зембілдерді және (немесе) кресло-арбаны өздерімен тегін тасымалдауға қосымша құқығы бар;».
      11. «Кемтар балаларды әлеуметтік және медициналық-педагогикалық түзеу арқылы қолдау туралы» 2002 жылғы 11 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2002 ж., № 16, 152-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2007 ж., № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 24, 122-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 11, 102-құжат; 2012 ж., № 14, 92-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 75-құжат; 2014 ж., №1, 4-құжат):
      1) 9-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететiн ұйымдар – білім беру, денсаулық сақтау, халықты әлеуметтік қорғау ұйымдары.»;
      2) 11-бап мынадай мазмұндағы 3-тармақпен толықтырылсын:
      «3. Арнаулы білім беретін ұйымдар есту, көру немесе сөйлеу қабілеті бұзылған балалардың ымдау тілін, Брайль әліпбиін, балама қаріптерді және қарым-қатынас әдістерін пайдалана отырып білім алуы үшін арнайы жағдайлар жасайды.
      Арнаулы білім беру ұйымдары педагог қызметкерлерді, оның ішінде ымдау тілін және (немесе) Брайль әліпбиін меңгерген мүгедектерді жұмысқа тартады.».
      12. «Пошта туралы» 2003 жылғы 8 ақпандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2003 ж., № 3, 17-құжат; № 15, 139-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 14, 55-құжат; № 23, 104-құжат; 2006 ж., № 1, 5-құжат; № 16, 99-құжат; 2009 ж., № 2-3, 18-құжат; 2010 ж., № 15, 71-құжат; 2011 ж., № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 5, 35-құжат; № 13, 91-құжат; 2013 ж., № 10-11, 56-құжат; № 14, 75-құжат; 2014 ж., № 11, 60-құжат; № 14, 87-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 8 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару жүйесін одан әрі жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 7 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      7-баптың 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) пайдаланушыларға қызмет көрсетуді ұйымдастыру жөніндегі талаптар, оның ішінде пошта байланысы қызметтеріне мүгедектердің кедергісіз қол жеткізу жағдайларын көздейтін талаптар;».
      13. «Автомобиль көлiгi туралы» 2003 жылғы 4 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2003 ж., № 15, 134-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 7-8, 19-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 24, 148-құжат; 2007 ж., № 2, 18-құжат; № 16, 129-құжат; 2008 ж., № 23, 114-құжат; 2009 ж., № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 1-2, 1-құжат; № 5, 23-құжат; № 15, 71-құжат; № 24, 146-құжат; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 8, 44-құжат; № 10, 52-құжат; № 14, 87-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 8 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару жүйесін одан әрі жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 7 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      27-1-баптың 1-тармағының 2) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) халықтың қауқары аз топтарының қозғалуы үшін ғимараттарды, ғимаратқа кірер жолдарды, баспалдақтарды, ғимарат ішіндегі қозғалу жолдарын, жолаушыларды отырғызу және түсіру пункттерін ыңғайластыру;».
      14. «Iшкi су көлiгi туралы» 2004 жылғы 6 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2004 ж., № 15, 88-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 23, 141-құжат; № 24, 148-құжат; 2007 ж., № 9, 67-құжат; № 18, 143-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 24, 146-құжат; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 14, 92, 95-құжаттар; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 14, 72, 75-құжаттар; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 10, 52-құжат; № 14, 84-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) мынадай мазмұндағы 51-2-баппен толықтырылсын:
      «51-2-бап. Ішкі су көлігі саласында көрсетілетін қызметтердің
                 мүгедектер үшін қолжетімділігі
      1. Ішкі су көлігі саласында көрсетілетін қызметтерге мүгедектердің қол жеткізуін қамтамасыз ету үшін портта:
      1) мүгедектердің автокөлік құралдарын қою үшін арнайы жол белгілері орнатылған орындардың бөлінуі;
      2) халықтың қауқары аз топтарының қозғалуы үшін ғимараттарды, баспалдақтарды, ғимаратқа кірер жолдарды, ғимарат ішіндегі қозғалу жолдарын ыңғайластыру;
      3) заңнама талаптарына сәйкес есту және көру қабілеті бойынша мүгедектер үшін қолжетімді ақпараттық сигналдық құрылғылармен және байланыс құралдарымен жабдықтау;
      4) тірек-қимыл аппараты бұзылған мүгедектерге және халықтың қауқары аз басқа да топтарына қызмет көрсету үшін мүгедектерге арналған кезекші кресло-арбаның болуы;
      5) күту залдарында халықтың қауқары аз топтарының қажеттілігі ескеріліп жабдықталуға тиіс арнайы орындардың бөлінуі;
      6) қоғамдық дәретханаларды мүгедектерге арналған кресло-арбалармен жүріп-тұратын адамдарға арналған кабиналармен жабдықтау;
      7) мүгедектерге арналған кресло-арбамен жүріп-тұратын адамдар үшін арнайы бейімделген таксофондар орнату;
      8) мүгедектерге қызмет көрсету үшін арнайы бейімделген билет кассаларымен жабдықтау қамтамасыз етілуге тиіс.»;
      2) 52-баптың 1-тармағының 3) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3) өзiмен бiрге жалпы салмағы отыз алты килограмнан аспайтын, ал жүрдек кемелерде – жиырма килограмнан аспайтын қолжүгiн (алып жүруге жеңiл, басқа жолаушылардың орнын тарылтпайтын ұзындығы 1,8 метрден аспайтын немесе периметрi бойынша жалпы ұзындығы 2,6 метрден аспайтын заттарды) ақысыз алып жүруге құқылы. Қолжүгiн сақтау жауапкершiлiгi оның иесiне жүктеледi.
      Мүгедектер және халықтың қауқары аз топтары қатарындағы жолаушылардың жеке пайдалануына арналған таяқты, балдақтарды, зембілдерді және (немесе) кресло-арбаны өздерімен бірге тегін тасымалдауға құқығы бар;».
      15. «Қазақстан Республикасында мүгедектерді әлеуметтік қорғау туралы» 2005 жылғы 13 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2005 ж., № 7-8, 18-құжат; 2006 ж., № 15, 92-құжат; 2007 ж., № 2, 18-құжат; № 20, 152-құжат; № 24, 178-құжат; 2009 ж., № 18, 84-құжат; № 24, 122-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 11, 102-құжат; 2012 ж., № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 75-құжат; № 21-22, 115-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 1-бапта:
      2), 5-1), 7) және 8) тармақшалар мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) халықты әлеуметтік қорғау саласында арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету стандарттары – мүгедектерге және мүгедек балаларға арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету сапасын, көлемін және шарттарын белгілейтін нормативтік құқықтық актілер;»;
      «5-1) медициналық-әлеуметтік мекеме (ұйым) – көмек пен күтімге мұқтаж қарттардың, мүгедектердің, оның ішінде психоневрологиялық аурулар қатарындағы мүгедектердің, мүгедек балалардың стационарда, жартылай стационарда немесе күндіз болу жағдайында тұрақты немесе уақытша тұруына арналған ұйым;»;
      «7) мүгедек – тiршiлiк-тынысының шектелуiне және оны әлеуметтiк қорғау қажеттiгiне әкеп соқтыратын аурулардан, мертігуден (жараланудан, жарақаттан, контузиядан), олардың салдарынан, кемiстiктерден организм функциялары тұрақты бұзылып, денсаулығы бұзылған адам;
      8) мүгедек бала – тiршiлiк-тынысының шектелуiне және оны әлеуметтiк қорғау қажеттiгiне әкеп соқтыратын аурулардан, мертігуден (жараланудан, жарақаттан, контузиядан), олардың салдарынан, кемiстiктерден организм функциялары тұрақты бұзылып, денсаулығы бұзылған он сегiз жасқа толмаған адам;»;
      мынадай мазмұндағы 19-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «19-1) сурдоаударма – дактильді әліпби көмегімен және/немесе қандай да бір тілден ымдау тіліне және/немесе керісінше аудару;»;
      2) 7-бапта:
      1-тармақтың 3) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3) халықты әлеуметтік қорғау саласындағы арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету стандарттарын әзірлейді және бекітеді;»;
      1-тармақ мынадай мазмұндағы 6-1) және 9-1) тармақшалармен толықтырылсын:
      «6-1) медициналық-әлеуметтік сараптама жүргізу кезінде қалыптастырылатын құжаттардың нысандарын әзірлейді және бекітеді;»;
      «9-1) жеке оңалту бағдарламасына сәйкес мынадай әлеуметтік көрсетілетін қызметтерді:
      жүріп-тұруы қиын бірінші топтағы мүгедектер үшін – жеке көмекші беру;
      есту кемістігі бар мүгедектерге ымдау тілі маманын – жылына алпыс сағат беру тәртібін бекітеді;»;
      2-тармақтың 2) және 3) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) мүгедектiк тобын және/немесе еңбек қабiлетiнен айырылу дәрежесiн, организм функцияларының бұзылуы және тыныс-тіршілігінің шектелуi дәрежесiне қарай себебiн, мерзiмiн айқындай отырып белгілеу;
      3) мүгедектердi оңалтудың жеке бағдарламаларын әзірлеу, өзінің еңбек (қызметтік) міндеттерін атқару кезінде мертігуіне немесе өзге де денсаулық зақымын алуына байланысты қызметкердің азаматтық заңнамада көзделген көмек пен күтімнің қосымша түрлеріне сұранысын айқындау;»;
      3) 8-баптың 2) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) ауруға диагноз қоюдың, емдеудiң және оңалтудың хаттамаларын айқындайды;»;
      4) 10-баптың 2-тармағында:
      мынадай мазмұндағы 2-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «2-1) мүгедектерге Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген қосымша әлеуметтік қолдау шараларын ұсынады;»;
      4) және 6) тармақшалар мынадай редакцияда жазылсын:
      «4) халықты жұмыспен қамту туралы заңнамаға сәйкес мүгедектердi кәсiптiк оқытуды (қайта оқытуды) ұйымдастырады;»;
      «6) осы Заңға сәйкес тиiстi аумақта медициналық, әлеуметтiк, кәсiптiк оңалтудың орындалуын ұйымдастырады;»;
      5) 11-баптың 2-тармағы мынадай мазмұндағы 3-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «3-1) мүгедектерге Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген қосымша әлеуметтік қолдау шараларын ұсынады;»;
      6) 13-бапта:
      мынадай мазмұндағы 2-1 және 2-2-тармақтармен толықтырылсын:
      «2-1. Халықты әлеуметтік қорғау саласындағы уәкілетті орган бекітетін Медициналық-әлеуметтік сараптама жүргiзу ережесiне сәйкес қолдану мерзімі аяқталған құжаттарды және (немесе) құжаттардың толық емес топтамасы ұсынылған кезде медициналық-әлеуметтік сараптама жүргізуден бас тартылады.
      2-2. Тыныс-тіршілігі санаттарының бірін (өзіне-өзі қызмет көрсету, жүріп-тұру, еңбек ету қабілетін (еңбек қабілеті) оқып үйренуге, айналасын бағдарлай білуге, қарым-қатынас жасауға, өзінің жүріс-тұрысын бақылауға, ойын және танымдық қызметке, қозғалыс белсенділігіне) шектеуге әкеп соғатын организм функцияларының тұрақты бұзылуы болмаған жағдайларда мүгедектік және (немесе) еңбек ету қабілетін жоғалту дәрежесі белгіленбейді.»;
      3-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Адамды мүгедек деп таныған және еңбек ету қабiлетiн жоғалту дәрежесiн белгiлеген кезде олардың себептерi, мерзiмдерi, әлеуметтік қорғау шараларына қажеттiлiктерi айқындалады, сондай-ақ мүгедектi оңалтудың жеке бағдарламасы әзiрленедi.»;
      7) 16-баптың екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Әлеуметтік көмектің қосымша түрлерін жергілікті атқарушы органдар, жұмыс беруші, меншік нысанына қарамастан өзге де органдар мен ұйымдар көрсетуге құқылы.»;
      8) 16-1-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Мемлекеттік медициналық-әлеуметтік мекемелерде тұрып жатқан, сот шешімімен әрекетке қабілетсіз және қамқорлыққа мұқтаж деп танылған мүгедектерге (бұдан әрі – қамқорлықтағылар) Зейнетақы төлеу жөніндегі мемлекеттік орталықтан төленетін зейнетақы төлемдері мен мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар «Қазақстан Республикасында мүгедектігі бойынша, асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша және жасына байланысты берілетін мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар туралы» және «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген тәртіппен есептеледі.»;
      9) 21-бапта:
      1-тармақтың 3), 4) және 5) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «3) басқа адамның күтiмi мен көмегiне мұқтаж мүгедектерге, оның iшiнде мүгедек балаларға үйде арнаулы әлеуметтiк көрсетілетін қызметтер ұсынуды;
      4) жеке оңалту бағдарламасына сәйкес мынадай әлеуметтiк көрсетілетін қызметтерді:
      жүрiп-тұруы қиын бiрiншi топтағы мүгедектерге жеке көмекшiні;
      естімейтіндігі бойынша мүгедектерге жылына алпыс сағатқа ымдау тiлi маманын берудi;
      5) медициналық-әлеуметтiк мекемелерде (ұйымдарда) арнаулы әлеуметтiк көрсетілетін қызметтер ұсынуды;»;
      2-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Мүгедектердi әлеуметтiк оңалтуды: медициналық-әлеуметтiк мекемелер (ұйымдар), әлеуметтiк көмекті үйде көрсететiн бөлiмшелер, арнаулы бiлiм беру ұйымдары (психологиялық-медициналық-педагогикалық консультациялар, оңалту орталықтары, психологиялық-педагогикалық түзету кабинеттерi), денсаулық сақтау ұйымдары және меншiк нысанына қарамастан басқа да мамандандырылған ұйымдар жүзеге асырады.»;
      10) 23, 24-баптар мынадай редакцияда жазылсын:
      «23-бап. Үйде және аумақтық әлеуметтiк қызмет көрсету
               орталықтарында арнаулы әлеуметтік көрсетілетін
               қызметтер ұсыну
      1. Өзiнiң негiзгi өмiрлiк қажеттiлiктерiн өз бетiмен қанағаттандыру мүмкiндiгiн, өзiн-өзi қарап-күту және (немесе) жүрiп-тұру қабiлетiн iшiнара немесе толық жоғалтуына байланысты басқа адамның күтiмi мен көмегiне мұқтаж 1 және 2-топтағы жалғызiлiктi мүгедектерге арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызмет ұсынуды әлеуметтiк көмекті үйде көрсету бөлiмшелерi және қарттар мен мүгедектерге әлеуметтiк қызмет көрсететін аумақтық орталықтарында халықты әлеуметтік қорғау саласында арнаулы әлеуметтiк қызмет көрсету стандарттарына сәйкес жүзеге асырады.
      2. Өзiнiң негiзгi өмiрлiк қажеттіліктерін өз бетiмен қанағаттандыру мүмкiндiгiн, өзiн-өзi қарап-күту және (немесе) жүрiп-тұру қабiлетiн iшiнара немесе толық жоғалтуына байланысты басқа адамның күтiмi мен көмегiне мұқтаж мүгедек балаларға арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтер ұсынуды әлеуметтiк көмекті үйде көрсету бөлiмшелерi және қарттар мен мүгедектерге әлеуметтiк қызмет көрсететiн аумақтық орталықтар халықты әлеуметтік қорғау саласында арнаулы әлеуметтiк көрсетілетін қызмет көрсету стандарттарына сәйкес жүзеге асырады.
      3. Үйде және қарттар мен мүгедектерге әлеуметтiк қызмет көрсететiн аумақтық орталықтарда арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызмет ұсыну бюджет қаражаты есебiнен жүзеге асырылады.
      24-бап. Медициналық-әлеуметтiк мекемелерде (ұйымдарда) арнаулы
              әлеуметтік көрсетілетін қызмет ұсыну
      1. Денсаулық жағдайына байланысты басқа адамның тұрақты күтiмiне және медициналық қызмет көрсетуге мұқтаж 1 және 2-топтағы жалғызiлiктi мүгедектерге, психоневрологиялық aуpулap қатарындағы 1 және 2-топтағы мүгедектерге, мүгедек балаларға арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызмет ұсыну мүгедектердiң жасына, денсаулық жағдайына сәйкес бейiмделген қарттар мен мүгедектерге, мүгедек балаларға арналған интернат-үйлерде жүзеге асырылады және тiршiлiк-тынысына жағдайлар жасауды, күтiммен қамтамасыз етудi, медициналық қызмет көрсетудi, оңалтуды, әлеуметтiк-еңбектiк бейiмдеудi, демалыс пен бос уақытын ұйымдастыруды қамтиды.
      2. Мемлекеттiк медициналық-әлеуметтiк мекемелерде және мемлекеттiк емес медициналық-әлеуметтiк ұйымдарда тұратын адамдарға арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтер көлемi халықты әлеуметтік қорғау саласында арнаулы әлеуметтiк көрсетілетін қызметтер көрсету стандарттарына сәйкес берiледi.
      3. Мемлекеттiк медициналық-әлеуметтiк мекемелерде арнаулы әлеуметтiк көрсетілетін қызмет ұсыну бюджет қаражаты және (немесе) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес өзге де материалдық және қаржылай түсiмдер есебiнен жүзеге асырылады.
      4. Мемлекеттiк емес медициналық-әлеуметтiк ұйымдарда арнаулы әлеуметтiк көрсетілетін қызметтер ұсыну құрылтайшылардың қаражатын қоса алғанда, Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес ақылы негiзде жүзеге асырылады.»;
      11) 26-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «26-бап. Мүгедектердi тұрғын үймен қамтамасыз ету
      1. Жергiлiктi атқарушы органдар Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен:
      1) тұрғын үйге мұқтаж мүгедектердi есепке қояды және олардың пайдалануына тұрғын үй бередi;
      2) мүгедектерге немесе құрамында мүгедектер бар отбасыларға берiлетiн тұрғын үй-жайларды арнаулы құралдармен және құрылғылармен жабдықтауды қамтамасыз етедi.
      2. Мүгедектерге ғимараттың қабатын, тұрпатын, жайлылық деңгейiн және тұруға қажеттi басқа да жағдайларын ескере отырып, тұрғын үй-жайды таңдау құқығы берiледi.»;
      12) 28-бапта:
      1-тармақтың 2) тармақшасы алып тасталсын;
      мынадай мазмұндағы 1-1-тармақпен толықтырылсын:
      «1-1. Телерадио хабарларын тарату туралы заңнамаға сәйкес жаңалықтар сипатындағы кемінде бір телебағдарлама сурдоаудармамен немесе субтитрлер түріндегі аудармамен қамтамасыз етіледі.»;
      13) 29-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Мемлекеттiк бiлiм беру гранттарын бюджеттiк қаржыландыру арқылы тегiн мемлекеттiк бiлiм алу конкурсына қатысқан кезде көрсеткiштер бiрдей болған жағдайда, медициналық қорытындыға сәйкес тиiстi бiлiм беру ұйымдарында оқуына болатын бiрiншi және екiншi топтардағы мүгедектердiң, бала кезiнен мүгедектердiң, мүгедек балалардың басым құқығы болады.»;
      14) 30-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Кәсiптiк бағдар беруді білім беру, халықты әлеуметтік қорғау жүйесінің ұйымдары жүзеге асырады.»;
      15) 32-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Медициналық қорытындыға сәйкес оның денсаулық жағдайы кәсiптiк мiндеттерiн атқаруға кедергi келтiретiн не басқа адамдардың денсаулығына және еңбек қауiпсiздiгiне қатер төндiретiн жағдайларды қоспағанда, мүгедектiктi сылтау етiп еңбек шартын жасасудан не қызметiн жоғарылатудан бас тартуға, мүгедектi жұмыс берушiнiң бастамасымен жұмыстан босатуға, өзiнiң келiсiмiнсiз басқа жұмысқа ауыстыруға жол берiлмейдi.».
      16. «Ақпараттандыру туралы» 2007 жылғы 11 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2007 ж., № 2, 13-құжат; 2009 ж., № 15-16, 74-құжат; № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 17-18, 111-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 11, 102-құжат; № 15, 118-құжат; 2012 ж., № 2, 13-құжат; № 8, 64-құжат; № 14, 95-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 5-6, 30-құжат; № 7, 36-құжат; № 14, 75-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 13-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Электрондық ақпараттық ресурстарды қалыптастыру үшін жеке тұлғалардан олардың шығу тегіне, денсаулығына, мүгедектігіне, көзқарастарына, саяси және діни нанымдарына қатысты мәліметтерді қоса алғанда, жеке тұлғалардың жеке және отбасының құпиясын, хат алысу, телефонмен сөйлесу, почта, телеграф және өзге де хабарларының құпиясын қамтитын олардың жеке өмірі туралы мәліметтерді талап етуге немесе мұндай мәліметтерді олардың еркінен тыс өзгеше түрде алуға ешкімнің құқығы жоқ.»;
      2) 14-бап мынадай мазмұндағы 6-тармақпен толықтырылсын:
      «6. Мемлекеттік электрондық ақпараттық ресурстар пайдаланушылар үшін көру және есту қабілеті бұзылған адамдарға қолжетімді болуын ескере отырып құрылады.»;
      3) 17-бап мынадай мазмұндағы 2-1-тармақпен толықтырылсын:
      «2-1. Мемлекеттік электрондық ақпараттық жүйелер пайдаланушылар үшін көру және есту қабілеті бұзылған адамдарға қолжетімді болуын ескере отырып құрылады.».
      17. «Білім туралы» 2007 жылғы 27 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2007 ж., № 20, 151-құжат; 2008 ж., № 23, 124-құжат; 2009 ж., № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 24, 149-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 21-құжат; № 5, 43-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 16, 128-құжат; № 18, 142-құжат; 2012 ж., № 2, 11-құжат; № 4, 32-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 2, 7-құжат; № 7, 34-құжат; № 9, 51-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 1, 4, 6-құжаттар; № 3, 21-құжат; № 10, 52-құжат; № 14, 84-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 5-баптың 46-9) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «46-9) мектеп-интернаттарды, бейіндік мектептерді қоса алғанда, оқу орындарын, оның ішінде мүгедектерге, мүмкіндіктері шектеулі балаларға қолжетімді болуын қамтамасыз ететін техникалық талаптарды әзірлеуді ұйымдастырады және бекітеді;»;
      2) 26-баптың 5-тармағының екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Бiлiм беру гранттарын алуға, сондай-ақ техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі және жоғары білімді кадрлар даярлауға мемлекеттік білім беру тапсырысы бойынша білім алушылардың құрамына қабылдауға арналған конкурсты өткiзу кезiнде көрсеткiштер бiрдей болған жағдайда жетiм балалар мен ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балалардың, медициналық қорытындыға сәйкес тиiстi бiлiм беру ұйымдарында оқуына болатын жағдайда I және II топтағы мүгедектердiң, жеңiлдiктері мен кепiлдiктері бойынша Ұлы Отан соғысының қатысушылары мен соғыс мүгедектерiне теңестiрiлген адамдардың, бала кезiнен мүгедектердiң, мүгедек балалардың және үздiк бiлiмi туралы құжаттары (куәлiктерi, аттестаттары, дипломдары) бар адамдардың басым құқығы бар.»;
      3) 47-бапта:
      3-тармақтың 7) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «7) білім беру ұйымдарында, оның ішінде мүгедектер, мүмкіндіктері шектеулі балалар үшін қолжетімді нысанда ақпараттық ресурстарды тегін пайдалануға, оқулықтармен, оқу-әдістемелік кешендермен және оқу-әдістемелік құралдармен, оның ішінде мүгедектер, мүмкіндіктері шектеулі балалар үшін дайындалған оқулықтармен, оқу-әдістемелік кешендермен және оқу-әдістемелік құралдармен қамтамасыз етілуге;»;
      17-1-тармақтың 2) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) ата-анасының біреуі немесе екеуі де мүгедек болып табылатын адамдар, сондай-ақ бос орынды ұсынған елді мекенде тұрақты тұратын, қорғаншылар және қамқоршылар болып табылатын адамдар.»;
      4) 56-бап мынадай мазмұндағы 3-тармақпен толықтырылсын:
      «3. Білім берудің мемлекеттік жалпыға міндетті стандарттары инклюзивті білім беруді ескере отырып әзірленеді.».
      18. «Арнаулы әлеуметтік қызметтер туралы» 2008 жылғы 29 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2008 ж., № 24, 127-құжат; 2009 ж., № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 5, 35-құжат; № 8, 64-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 14, 72-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 3, 21-құжат; 2014 жылғы 12 шілдеде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне әкімшілік құқық бұзушылық туралы заңнама мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 13-баптың 2-тармағының 5) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5) мынадай:
      әлеуметтік бейімсіздікке және әлеуметтік депривацияға әкеп соққан қатыгездікпен қарау;
      баспанасыздық (белгілі бір тұрғылықты жері жоқ адам) салдарынан өмірлік қиын жағдайда жүрген адамға (отбасына) арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсететін субъект;»;
      2) 14-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Әлеуметтік қызметкер осы Заңның 13-бабында аталған адамдардан өтініш келіп түскен күннен бастап он жұмыс күні ішінде аудандардың (облыстық, республикалық маңызы бар қалалардың, астананың) жергілікті атқарушы органдарының тапсырмасы бойынша арнаулы әлеуметтік қызметтерге қажеттілікті бағалауды және айқындауды осы Заңның 8-бабының 3) тармақшасында белгіленген тәртіппен жүргізеді.»;
      3) 15-баптың 1, 2 және 3-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Арнаулы әлеуметтік қызметтердің кепілдік берілген және кепілдік берілген көлемнен тыс көрсетілетін қосымша көлемін ұсыну бюджет қаражаты есебінен көрсетілген жағдайда, олар аудандардың (облыстық, республикалық маңызы бар қалалардың, астананың) жергілікті атқарушы органдарының шешімі негізінде жүзеге асырылады.
      2. Аудандардың (облыстық, республикалық маңызы бар қалалардың, астананың) жергілікті атқарушы органдары арнаулы әлеуметтік қызметтерге қажеттілікті бағалау және айқындау жөніндегі әлеуметтік қызметкердің қорытындысын алған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде өмірлік қиын жағдайда жүрген адамға (отбасына) бюджет қаражаты есебінен арнаулы әлеуметтік қызметтер ұсыну туралы шешім қабылдайды.
      Аудандардың, облыстық, республикалық маңызы бар қалалардың, астананың жергілікті атқарушы органдары әлеуметтік бейімсіздікке және әлеуметтік депривацияға әкеп соққан қатыгездікпен қарау салдарынан өмірлік қиын жағдайда жүрген адамға (отбасына) арнаулы әлеуметтік қызметтер ұсыну туралы шешім қабылдағанға дейін осы адам (отбасы) арнаулы әлеуметтік қызметтер ұсынатын немесе тұрмыстық зорлық-зомбылықтан жәбірленушілерге көмек көрсететін субъектілерде, олар бюджет қаражаты есебінен ұсынылған (көрсетілген) жағдайда тұра алады.
      3. Бюджет қаражаты есебінен арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсетуден бас тартылған жағдайда, аудандардың (облыстық, республикалық маңызы бар қалалардың, астананың) жергілікті атқарушы органдары Қазақстан Республикасы заңнамасында белгіленген тәртіппен өтініш берушіні бас тарту себептерін көрсете отырып, жазбаша хабардар етеді және арнаулы әлеуметтік қызметтерге қажеттілікті бағалауды жүргізу және оны айқындау үшін ұсынылған құжаттарды қайтарады.».
      19. «Атқарушылық iс жүргiзу және сот орындаушыларының мәртебесi туралы» 2010 жылғы 2 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2010 ж., № 7, 27-құжат; № 24, 145-құжат; 2011 ж., № 1, 3-құжат; № 5, 43-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 6, 43-құжат; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 2, 10-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 15, 76-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 4-5, 24-құжат; № 6, 27-құжат; № 10, 52-құжат; № 14, 84-құжат; № 16, 90-құжат; 2014 жылғы 12 шілдеде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне әкімшілік құқық бұзушылық туралы заңнама мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 8 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару жүйесін одан әрі жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 7 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      61-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Мүгедектердің жүріп-тұруына арналған арнайы көлік құралдары, мүгедектердің техникалық көмекшi (компенсаторлық) құралдары мен арнайы жүріп-тұру құралдары.».
      20. «Қазақстан Республикасының әуе кеңістігін пайдалану және авиация қызметі туралы» 2010 жылғы 15 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2010 ж., № 17-18, 113-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 5, 43-құжат; № 11, 102-құжат; 2012 ж., № 8, 64-құжат; № 14, 95-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 14, 72-құжат; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; 2014 жылғы 10 шілдеде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне қылмыстық-процестік заңнаманы жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 4 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      мынадай мазмұндағы 65-2-баппен толықтырылсын:
      «65-2-бап. Азаматтық авиация саласындағы көрсетілетін
                 қызметтердің мүгедектер үшін қолжетімділігі
      1. Азаматтық авиация саласындағы көрсетілетін қызметтерге мүгедектердің қолжетімділігін қамтамасыз ету үшін әуежайларда:
      1) мүгедектердің автокөлік құралдарын қою үшін арнайы жол белгілері орнатылған орындар бөлу;
      2) халықтың қауқары аз тобының кедергісіз жүріп-тұруы;
      3) тірек-қимыл аппараты бұзылған мүгедектерге және халықтың қауқары аз басқа да топтарына қызмет көрсету үшін мүгедектерге арналған кезекші кресло-арбаның болуы;
      4) қоғамдық дәретханаларды мүгедектерге арналған кресло-арбалармен жүріп-тұратын адамдар үшін кабиналармен жабдықтау қамтамасыз етілуге тиіс.».
      21. «Мемлекеттік мүлік туралы» 2011 жылғы 1 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2011 ж., № 5, 42-құжат; № 15, 118-құжат; № 16, 129-құжат; № 17, 136-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 16-құжаттар; № 4, 30, 32-құжаттар; № 5, 41-құжат; № 6, 43-құжат; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 95-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 2, 13-құжат; № 8, 50-құжат; № 9, 51-құжат; № 15, 82-құжат; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 2, 10, 12-құжаттар; № 4-5, 24-құжат; № 7, 37-құжат; № 12, 82-құжат; 2014 жылғы 12 шілдеде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне әкімшілік құқық бұзушылық туралы заңнама мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      161-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Білім беру, халықты әлеуметтік қорғау, сұрыптарды сынақтан өткізу, ауылшаруашылық өндірісіне агрохимиялық қызмет көрсету, ветеринария, орман шаруашылығы, ерекше қорғалатын табиғи аумақтар салаларының, Қарулы Күштердің спорт саласында маманданатын мемлекеттік мекемелері, сондай-ақ мемлекеттік кітапханалар, мемлекеттік мұражайлар мен мұражай-қорықтар өндіретін тауарларды (жұмыстарды, көрсетілетін қызметтерді) өткізуден түсетін ақшаны қоспағанда, Қазақстан Республикасының заңдарында кіріс келтіретін қызметті жүзеге асыруға құқық берілген мемлекеттік мекемелердің тауарларды (жұмыстарды, көрсетілетін қызметтерді) өткізуінен түсетін ақша Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес тиісті бюджеттің есебіне жатқызылуға тиіс.».
      22. «Әскери қызмет және әскери қызметшілердің мәртебесі туралы» 2012 жылғы 16 ақпандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2012 ж., № 5, 40-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 2, 10-құжат; № 3, 15-құжат, № 14, 72-құжат; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 7, 37-құжат; № 8, 49-құжат; № 16, 90-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      35-баптың 2-тармағының 1) тармақшасы мынадай мазмұндағы сегізінші абзацпен толықтырылсын:
      «әскерге шақырылушының отбасы мүшелерінің бірі мүгедек және әскерге шақырылушы отбасында жалғыз ер бала;».
      23. «Мемлекеттік көрсетілетін қызметтер туралы» 2013 жылғы 15 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2013 ж., № 5-6, 29-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 4-баптың 1-тармағының 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) көрсетілетін қызметті берушіден қолжетімді нысанда мемлекеттік көрсетілетін қызметті ұсыну тәртібі туралы толық және дәйекті ақпарат алуға;»;
      2) 5-баптың 2-тармағының 6) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «6) мемлекеттік қызметтер көрсету саласындағы қызметкерлердің біліктілігін арттыруға, сондай-ақ мүгедектермен қарым-қатынас жасау дағдыларына үйретуге;»;
      3) 10-баптың 3), 5) және 8) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «3) мемлекеттік қызметтер көрсету сапасын арттыруды, оған қолжетілімділікті қамтамасыз етеді;»;
      «5) қолжетімді нысанда көрсетілетін қызметті алушылардың мемлекеттік қызметтер көрсету тәртібі туралы хабардар болуын қамтамасыз етеді;»;
      «8) мемлекеттік қызметтер көрсету, мүгедектермен қарым-қатынас жасау саласындағы қызметкерлердің біліктілігін арттыруды қамтамасыз етеді;»;
      4) 11-баптың 1), 3) және 6) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің аумағында мемлекеттік қызметтер көрсету сапасын арттыруды, оған қолжетімділікті қамтамасыз етеді;»;
      «3) қолжетімді нысанда көрсетілетін қызметті алушылардың мемлекеттік қызметтер көрсету тәртібі туралы хабардар болуын қамтамасыз етеді;»;
      «6) мемлекеттік қызметтер көрсету, мүгедектермен қарым-қатынас жасау саласындағы қызметкерлердің біліктілігін арттыруды қамтамасыз етеді;».
      24. «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» 2013 жылғы 21 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2013 ж., № 10-11, 55-құжат; № 21-22, 115-құжат; 2014 ж., № 1, 1-құжат; № 6, 28-құжат; № 8, 49-құжат; № 11, 60-құжат; 2014 жылғы 2 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 29 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2014 жылғы 8 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік басқару жүйесін одан әрі жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2014 жылғы 7 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 4-баптың 2-тармағы мынадай мазмұндағы үшінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Мемлекеттік базалық зейнетақы төлемі Орталықтан төленетін зейнетақы төлемдерін және мүгедектігі бойынша мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақы алуға құқығы жоқ адамдарды қоспағанда, алушының мемлекеттік медициналық-әлеуметтік мекемелерде (ұйымдарда) тұрған кезеңіне тоқтатыла тұрады.»;
      2) 21-бап мынадай мазмұндағы 2-1-тармақпен толықтырылсын:
      «2-1. Медициналық-әлеуметтік мекемелерде (ұйымдарда) тұратын және мемлекеттің толық қарауындағы адамдарға Орталықтан төленетін зейнетақы төлемдер:
      1) осы Заңның 15-бабына сәйкес есептелген зейнетақы төлемдері мөлшерінен 30 пайыз көлемінде, бірақ тиісті қаржы жылына арналған республикалық бюджет туралы заңда белгіленген зейнетақының ең төменгі мөлшерінен кем болмауға тиіс;
      Тағайындалған зейнетақылар мөлшерінің 70 пайызы медициналық-әлеуметтік мекемелердің (ұйымдардың) шотына төленеді. Көрсетілген жәрдемақыларды пайдалану тәртібін орталық атқарушы орган айқындайды.
      2) егер осы нормаға сәйкес есептелген Орталықтан төленетін зейнетақы төлемінің мөлшері тиісті қаржы жылына арналған республикалық бюджет туралы заңда белгіленген зейнетақының ең төменгі мөлшерінен төмен болса, осы Заңның 11-бабының 5-тармағында көзделген көлемде тағайындалады.».
     2-бап. Осы Заң 2017 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілетін 1-баптың 15-тармағы 2) тармақшасының сегізінші абзацын қоспағанда, 2016 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті

ПРЕСС-РЕЛИЗ

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам защиты прав инвалидов».

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные
акты Республики Казахстан по вопросам защиты прав инвалидов

Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:

      1. В Гражданский процессуальный кодекс Республики Казахстан от 13 июля 1999 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 18, ст. 644; 2000 г., № 3-4, ст. 66; № 10, ст. 244; 2001 г., № 8, ст. 52; № 15-16, ст. 239; № 21-22, ст. 281; № 24, ст. 338; 2002 г., № 17, ст. 155; 2003 г., № 10, ст. 49; № 14, ст. 109; № 15, ст. 138; 2004 г., № 5, ст. 25; № 17, ст. 97; № 23, ст. 140; № 24, ст. 153; 2005 г., № 5, ст. 5; № 13, ст. 53; № 24, ст. 123; 2006 г., № 2, ст. 19; № 10, ст. 52; № 11, ст. 55; № 12, ст. 72; № 13, ст. 86; 2007 г., № 3, ст. 20; № 4, ст. 28; № 9, ст. 67; № 10, ст. 69; № 13, ст. 99; 2008 г., № 13-14, ст. 56; № 15-16, ст. 62; 2009 г., № 15-16, ст. 74; № 17, ст. 81; № 24, ст. 127, 130; 2010 г., № 1-2, ст. 4; № 3-4, ст. 12; № 7, ст. 28, 32; № 17-18, ст. 111; № 22, ст. 130; № 24, ст. 151; 2011 г., № 1, ст. 9; № 2, ст. 28; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 14, ст. 117; № 16, ст. 128, 129; № 23, ст. 179; 2012 г., № 2, ст. 14; № 6, ст. 43, 44; № 8, ст. 64; № 13, ст. 91; № 14, ст. 93; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 13, ст. 64; № 14, ст. 72, 74; № 15, ст. 76; 2014 г., № 1, ст. 6, 9; № 4-5, ст. 24; № 11, ст. 67; № 14, ст. 84; № 16, ст. 90; Закон Республики Казахстан от 5 июля 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам законодательства об административных правонарушениях», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 12 июля 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 3 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам противодействия экстремизму и терроризму», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 6 ноября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 7 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам дальнейшего совершенствования системы государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 ноября 2014 г.):
      статью 182 дополнить пунктом 3 следующего содержания:
      «3. Правила настоящей статьи распространяются на лицо, владеющее навыками сурдоперевода и привлеченное судом для участия в процессе.».

      2. В Кодекс Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года «О здоровье народа и системе здравоохранения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2009 г., № 20-21, ст. 89; 2010 г., № 5, ст. 23; № 7, ст. 32; № 15, ст. 71; № 24, ст. 149, 152; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 2, ст. 21; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 17, ст. 136; № 21, ст. 161; 2012 г., № 1, ст. 5; № 3, ст. 26; № 4, ст. 32; № 8, ст. 64; № 12, ст. 83; № 14, ст. 92, 95; № 15, ст. 97; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 1, ст. 3; № 5-6, ст. 30; № 7, ст. 36; № 9, ст. 51; № 12, ст. 57; № 13, ст. 62; № 14, ст. 72, 75; № 16, ст. 83; 2014 г., № 1, ст. 4; № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 11, ст. 65; № 14, ст. 84, 86; № 16, ст. 90; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 7 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам дальнейшего совершенствования системы государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 ноября 2014 г.):
      1) пункт 1 статьи 1 дополнить подпунктом 91-1) следующего содержания:
      «91-1) санаторно-курортное лечение – это вид восстановительного лечения и/или медицинской реабилитации, проводимой в условиях временного пребывания лиц в санаторно-курортной организации.»;
      2) подпункт 4) пункта 2 статьи 33 изложить в следующей редакции:
      «4) проведение мероприятий по профилактике, предупреждению, диагностике и лечению заболеваний, представляющих опасность для окружающих, а также профессиональных заболеваний;»;
      3) часть первую пункта 2 статьи 91 изложить в следующей редакции:
      «2. Пациент имеет право на получение информации о своих правах и обязанностях, оказываемых услугах, стоимости платных услуг, а также порядке их предоставления, в том числе с учетом доступности для лиц с нарушением зрения и слуха. Информация о правах пациента должна быть размещена в местах наглядной агитации медицинских организаций.»;
      4) дополнить статьей 136-1 следующего содержания:
      «Статья 136-1. Оказание медицинской помощи инвалидам
      Организации здравоохранения формируют условия к адаптации объектов здравоохранения с учетом доступности для инвалидов и других маломобильных групп населения.».

      3. В Кодекс Республики Казахстан от 26 декабря 2011 года «О браке (супружестве) и семье» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2011 г., № 22, ст. 174; 2012 г., № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 1, ст. 3; № 2, ст. 13; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72; 2014 г., № 1, ст. 9; № 6, ст. 28; № 14, ст. 84; Закон Республики Казахстан от 5 июля 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам законодательства об административных правонарушениях», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 12 июля 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от от 7 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам дальнейшего совершенствования системы государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 ноября 2014 г.):
      1) часть вторую пункта 1 статьи 13 изложить в следующей редакции:
      «В исключительных случаях (тяжелая болезнь, инвалидность, связанная с затруднениями в передвижении, нахождение под стражей или в местах лишения свободы), когда одно из лиц, желающих вступить в брак (супружество), не может явиться в регистрирующий орган, государственная регистрация заключения брака (супружества) производится на дому, в медицинской или иной организации в присутствии лиц, вступающих в брак (супружество), с обязательным согласованием с администрацией соответствующей организации.»;
      2) в пункте 3 статьи 222:
      часть первую изложить в следующей редакции:
      «3. Если присутствие в регистрирующем органе при подаче заявления о заключении брака (супружества) обоих лиц, вступающих в брак (супружество), невозможно или крайне затруднительно (отдаленность проживания друг от друга, тяжелое заболевание, инвалидность, связанная с затруднениями в передвижении, прохождение воинской службы и другие), заявление о заключении брака (супружества), заполненное по установленной форме и подписанное обоими лицами, вступающими в брак (супружество), может быть подано одним из них.»;
      часть вторую дополнить подпунктом 6) следующего содержания:
      «6) инвалидов, имеющих затруднения в передвижении, – председателем врачебно-консультативной комиссии.».

      4. В Уголовно-исполнительный кодекс Республики Казахстан от 5 июля 2014 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2014 г., № 17, ст. 90):
      1) пункт 1 статьи 16 дополнить подпунктом 18) следующего содержания:
      «18) правила предоставления технических вспомогательных (компенсаторных) средств и специальных средств передвижения осужденным, имеющим инвалидность и отбывающим наказание в учреждениях, и находящимся под стражей, – по согласованию с уполномоченным органом в области социальной защиты населения.»;
      подпункт 9) приложения к указанному Кодексу изложить в следующей редакции:
      «9) транспортные средства, специально предназначенные для передвижения инвалидов, технические вспомогательные (компенсаторные) средства и специальные средства передвижения инвалидов;».

      5. В Закон Республики Казахстан от 21 сентября 1994 года «О транспорте в Республике Казахстан» (Ведомости Верховного Совета Республики Казахстан, 1994 г., № 15, ст. 201; Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1996 г., № 2, ст. 186; 1998 г., № 24, ст. 447; 2001 г., № 23, ст. 309, 321; № 24, ст. 338; 2003 г., № 10, ст. 54; 2004 г., № 18, ст. 110; № 23, ст. 142; 2005 г., № 15, ст. 63; 2006 г., № 3, ст. 22; № 14, ст. 89; № 24, ст. 148; 2009 г., № 18, ст. 84; 2010 г., № 17-18, ст. 114; № 24, ст. 146; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 5, ст. 43; № 12, ст. 111; 2012 г., № 2, ст. 14; № 3, ст. 21; № 14, ст. 92, 96; № 15, ст. 97; 2013 г., № 1, ст. 2; № 9, ст. 51; № 14, ст. 72, 75; № 16, ст. 83; 2014 г., № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 12, ст. 82; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) часть вторую статьи 6 дополнить абзацами седьмым и восьмым следующего содержания:
      «использование новых технологий, включая информационно-коммуникационные технологии, средств, облегчающих мобильность, устройств и технологий, подходящих для инвалидов, при осуществлении пассажирских перевозок;
      обучение работников транспорта, осуществляющих пассажирские перевозки, навыкам общения и предоставления услуг инвалидам, в том числе обучение жестовому языку;»;
      2) часть первую статьи 11 дополнить абзацем двенадцатым следующего содержания:
      «- обеспечивать доступность инвалидам пассажирских перевозок, услуг перевозчиков, информации по обслуживанию, создавать необходимые удобства и условия при оказании им услуг по перевозке.»;
      3) часть восьмую статьи 18 изложить в следующей редакции:
      «Перевозчик обязан при задержке рейсов на 10 часов и более предоставлять за свой счет пассажирам места в гостинице и питание, в том числе с учетом нуждаемости инвалидов.»;
      4) часть вторую статьи 25 дополнить подпунктом 1-1) следующего содержания:
      «1-1) контроль за обеспечением доступности инвалидам пассажирских перевозок, услуг перевозчиков, информации по обслуживанию, созданием необходимых удобств и условий при оказании им услуг по перевозке;».

      6. В Закон Республики Казахстан от 16 апреля 1997 года «О жилищных отношениях» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., № 8, ст. 84; 1999 г., № 13, ст. 431; № 23, ст. 921; 2001 г., № 15-16, ст. 228; 2002 г., № 6, ст. 71; 2003 г., № 11, ст. 67; 2004 г., 14, ст. 82; № 17, ст. 101; № 23, ст. 142; 2006 г., № 16, ст. 103; 2007 г., № 9, ст. 67; № 10, ст. 69; № 15, ст. 106, 108; № 18, ст. 143; 2009 г., № 11-12, ст. 54; № 18, ст. 84; № 24, ст. 122; 2010 г., № 5, ст. 23; № 10, ст. 52; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 10, ст. 86; № 11, ст. 102; № 16, ст. 128, 129; 2012 г., № 1, ст. 5; № 3, ст. 21; № 4, ст. 32; № 5, ст. 41; № 15, ст. 97; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 72, 75; № 15, ст. 77; 2014 г., № 1, ст. 4; № 14, ст. 84, 86; № 16, ст. 90; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) пункт 3 статьи 13 изложить в следующей редакции:
      «3. Отчуждение жилища, находящегося в общей совместной собственности, допускается только с согласия всех собственников. Если сделка затрагивает интересы являющихся собственниками жилища: несовершеннолетних, требуется согласие органа опеки и попечительства; инвалида, признанного ограниченно дееспособным, недееспособным, требуется согласие попечителя, опекуна.»;
      2) часть первую пункта 3 статьи 76 изложить в следующей редакции:
      «3. Инвалидам, престарелым, больным сердечно-сосудистыми и другими тяжелыми заболеваниями жилище из государственного жилищного фонда или жилище, арендованное местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, предоставляется с учетом их желания на нижних этажах или в жилых домах, имеющих лифты, а инвалидам, имеющим нарушение опорно-двигательного аппарата, не выше второго этажа.»;
      3) пункт 1 статьи 86 дополнить подпунктом 7-1) следующего содержания:
      «7-1) временного проживания в государственном медико-социальном учреждении (организации) – на время проживания;»;
      4) подпункт 1) статьи 120 изложить в следующей редакции:
      «1) инвалиды (за исключением лиц, ставших инвалидами в результате совершенного ими преступления);».

      7. В Закон Республики Казахстан от 16 июня 1997 года «О государственных социальных пособиях по инвалидности, по случаю потери кормильца и по возрасту в Республике Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., № 11, ст. 154; 1999 г., № 8, ст. 239; № 23, ст. 925; 2002 г., № 6, ст. 71; 2003 г., № 1-2, ст. 13; 2004 г., № 23, ст. 142; № 24, ст. 157; 2005 г., № 23, ст. 98; 2006 г., № 12, ст. 69; 2007 г., № 10, ст. 69; № 20, ст. 152; 2012 г., № 4, ст. 32; № 8, ст. 64; 2013 г., № 10-11, ст. 56; 2014 г., № 6, ст. 28; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      статью 6 дополнить пунктом 1-1 следующего содержания:
      «1-1. Лицам, проживающим в медико-социальных учреждениях (организациях) в условиях стационара и находящимся на полном государственном обеспечении, за исключением детей-инвалидов с нарушением опорно-двигательного аппарата, выплачиваются:
      государственные социальные пособия по инвалидности в объеме 30 процентов от размера, предусмотренного статьей 12 настоящего Закона;
      государственные социальные пособия по случаю потери кормильца в объеме 30 процентов от размера, предусмотренного статьей 16 настоящего Закона.
      Выплата 70 процентов от назначенного размера пособий производится на счет медико-социальных учреждений (организаций).
      Порядок использования указанных средств определяется центральным исполнительным органом.
      Детям-инвалидам с нарушением опорно-двигательного аппарата, проживающим в медико-социальных учреждениях (организациях) в условиях стационара и находящимся на полном государственном обеспечении, государственные социальные пособия назначаются в полном объеме.».

      8. В Закон Республики Казахстан от 5 декабря 1997 года «Об адвокатской деятельности» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., № 22, ст. 328; 2001 г., № 15-16, ст. 236; 2003 г., № 11, ст. 65; 2004 г., № 23, ст. 142; 2007 г., № 2, ст. 18; № 9, ст. 67; № 10, ст. 69; 2009 г., № 8, ст. 44; № 19, ст. 88; № 24, ст. 130; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 23, ст. 179; 2012 г., № 4, ст. 32; № 6, ст. 44; № 10, ст. 77; 2013 г., № 14, ст. 72, 74; № 15, ст. 76; 2014 г., № 10, ст. 52; № 11, ст. 60; № 16, ст. 90; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      пункт 4 статьи 6 изложить в следующей редакции:
      «4. При невозможности оказания юридической помощи в виде правового консультирования непосредственно после обращения заявителя он должен быть извещен в доступной форме о времени и месте приема в срок, не превышающий трех рабочих дней с момента его обращения. Правовое консультирование проводится на месте пребывания заявителя, если он вследствие тяжелого заболевания, инвалидности, связанной с затруднениями в передвижении, не в состоянии явиться в назначенное адвокатом место приема. Продолжительность оказания юридической помощи в виде правового консультирования в таких случаях не должна превышать один час. Указанный срок может быть продлен председателем президиума коллегии области, города республиканского значения, столицы. По одному и тому же вопросу лицо может получить правовую помощь только один раз.».

      9. В Закон Республики Казахстан от 16 июля 2001 года «Об архитектурной, градостроительной и строительной деятельности в Республике Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 17-18, ст. 243; 2004 г., № 23, ст. 142; 2005 г., № 6, ст. 10; № 7-8, ст. 19; 2006 г., № 1, ст. 5; № 3, ст. 22; № 15, ст. 95; № 23, ст. 144; № 24, ст. 148; 2007 г., № 1, ст. 4; № 2, ст. 18; № 16, ст. 129; 2008 г., № 21, ст. 97; № 24, ст. 129; 2009 г., № 15-16, ст. 76; № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 1, ст. 2; № 6, ст. 50; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 3, ст. 21, 27; № 4, ст. 32; № 8, ст. 64; № 14, ст. 92, 95; № 15, ст. 97; 2013 г., № 9, ст. 51; № 13, ст. 63; № 14, ст. 72, 75; № 21-22, ст. 114; 2014 г., № 1, ст. 4, 6; № 2, ст. 10, 12; № 7, ст. 37; № 8, ст. 44; № 10, ст. 52; № 14, ст. 86; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) статью 1 дополнить подпунктом 61-1) следующего содержания:
      «61-1) маломобильные группы населения – лица, испытывающие затруднения при самостоятельном передвижении, получении услуг, информации или ориентировании в пространстве, в том числе использующие детские коляски, пожилого возраста, инвалиды.»;
      2) подпункт 3) пункта 8 статьи 27-2 изложить в следующей редакции:
      «3) обеспечить незамедлительную эвакуацию людей через аварийные выходы, в том числе маломобильных групп населения;».

      10. В Закон Республики Казахстан от 8 декабря 2001 года «О железнодорожном транспорте» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 23, ст. 315; 2003 г., № 10, ст. 54; 2004 г., № 18, ст. 110; № 23, ст. 142; 2006 г., № 3, ст. 22; № 13, ст. 87; № 14, ст. 89; № 16, ст. 99; № 24, ст. 148; 2007 г., № 9, ст. 67; № 19, ст. 148; 2008 г., № 15-16, ст. 64; № 24, ст. 129; 2009 г., № 2-3, ст. 18; № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 24, ст. 146; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 5, ст. 43; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 2, ст. 14; № 15, ст. 97; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 14, ст. 72, 75; № 16, ст. 83; № 21-22, ст. 115; 2014 г., № 1, ст. 4; № 12, ст. 82; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 7 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам дальнейшего совершенствования системы государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 ноября 2014 г.):
      1) дополнить статьей 17-2 следующего содержания:
      «Статья 17-2. Доступность услуг в сфере железнодорожного
      Транспорта для инвалидов
      1. Для обеспечения доступа инвалидов к услугам в сфере железнодорожного транспорта на железнодорожных вокзалах и железнодорожных станциях должно быть обеспечено:
      1) выделение мест с установкой специальных дорожных знаков для парковки автотранспортных средств инвалидов;
      2) приспособление зданий, входа в здание, лестниц, путей движения внутри здания для передвижения маломобильных групп населения;
      3) оборудование информационными сигнальными устройствами и средствами связи, доступными для инвалидов по слуху и зрению в соответствии с требованиями законодательства;
      4) наличие дежурной инвалидной кресло-коляски для обслуживания инвалидов с нарушениями опорно-двигательного аппарата и других маломобильных групп населения;
      5) оборудование общественных туалетов кабинами для лиц, перемещающихся на инвалидных кресло-колясках;
      6) установка специализированных таксофонов для лиц, перемещающихся на инвалидных кресло-колясках.
      2. В составе поезда должно быть обеспечено наличие вагона с подъемными устройствами для посадки лиц, передвигающихся на инвалидных кресло-колясках, в том числе специализированных мест в вагоне для лиц, передвигающихся на инвалидных кресло-колясках.»;
      2) подпункт 4) пункта 1 статьи 67 дополнить абзацем третьим следующего содержания:
      «Пассажиры из числа инвалидов и маломобильных групп населения дополнительно имеют право провозить с собой бесплатно трость, костыли, носилки и (или) кресло-коляску, предназначенные для личного пользования;».

      11. В Закон Республики Казахстан от 11 июля 2002 года «О социальной и медико-педагогической коррекционной поддержке детей с ограниченными возможностями» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2002 г., № 16, ст. 152; 2004 г., № 23, ст. 142; 2007 г., № 20, ст. 152; 2009 г., № 24, ст. 122; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 11, ст. 102; 2012 г., № 14, ст. 92; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 75; 2014 г., № 1, ст. 4):
      1) пункт 5 статьи 9 изложить в следующей редакции:
      «5. Организации, оказывающие специальные социальные услуги, – организации образования, здравоохранения и социальной защиты населения.»;
      2) статью 11 дополнить пунктом 3 следующего содержания:
      «3. Специальные организации образования создают специальные условия для получения образования детьми, имеющими нарушения слуха, зрения или речи, с использованием жестового языка, азбуки Брайля, других альтернативных шрифтов и методов общения.
      Специальные организации образования привлекают на работу педагогических работников, в том числе инвалидов, владеющих жестовым языком и (или) азбукой Брайля.».

      12. В Закон Республики Казахстан от 8 февраля 2003 года «О почте» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2003 г., № 3, ст. 17; № 15, ст. 139; 2004 г., № 23, ст. 142; 2005 г., № 14, ст. 55; № 23, ст. 104; 2006 г., № 1, ст. 5; № 16, ст. 99; 2009 г., № 2-3, ст. 18; 2010 г., № 15, ст. 71; 2011 г., № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 5, ст. 35; № 13, ст. 91; 2013 г., № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 75; 2014 г., № 11, ст. 60; № 14, ст. 87; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 7 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам дальнейшего совершенствования системы государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 ноября 2014 г.):
      подпункт 1) статьи 7 изложить в следующей редакции:
      «1) требования по организации обслуживания пользователей, в том числе по беспрепятственному доступу инвалидов к услугам почтовой связи;».

      13. В Закон Республики Казахстан от 4 июля 2003 года «Об автомобильном транспорте» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2003 г., № 15, ст. 134; 2004 г., № 23, ст. 142; 2005 г., № 7-8, ст. 19; 2006 г., № 3, ст. 22; № 24, ст. 148; 2007 г., № 2, ст. 18; № 16, ст. 129; 2008 г., № 23, ст. 114; 2009 г., № 18, ст. 84; 2010 г., № 1-2, ст. 1; № 5, ст. 23; № 15, ст. 71; № 24, ст. 146; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 15, ст. 97; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 72, 75; № 16, ст. 83; 2014 г., № 1, ст. 4; № 8, ст. 44; № 10, ст. 52; № 14, ст. 87; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 7 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам дальнейшего совершенствования системы государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 ноября 2014 г.):
      подпункт 2) пункта 1 статьи 27-1 изложить в следующей редакции:
      «2) приспособление зданий, входа в здание, лестниц, путей движения внутри здания, пунктов посадки и высадки пассажиров для передвижения маломобильных групп населения;».

      14. В Закон Республики Казахстан от 6 июля 2004 года «О внутреннем водном транспорте» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2004 г., № 15, ст. 88; 2006 г., № 3, ст. 22; № 23, ст. 141; № 24, ст. 148; 2007 г., № 9, ст. 67; № 18, ст. 143; № 20, ст. 152; 2009 г., № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 24, ст. 146; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 14, ст. 92, 95; № 15, ст. 97; 2013 г., № 14, ст. 72, 75; № 16, ст. 83; 2014 г., № 10, ст. 52; № 14, ст. 84; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) дополнить статьей 51-2 следующего содержания:
      «Статья 51-2. Доступность услуг в сфере внутреннего
                    водного транспорта для инвалидов
      1. Для обеспечения доступа инвалидов к услугам в сфере внутреннего водного транспорта в порту должно быть обеспечено:
      1) выделение мест с установкой специальных дорожных знаков для парковки автотранспортных средств инвалидов;
      2) приспособление зданий, входа в здание, лестниц, путей движения внутри здания для передвижения маломобильных групп населения;
      3) оборудование информационными сигнальными устройствами и средствами связи, доступными для инвалидов по слуху и зрению в соответствии с требованиями законодательства;
      4) наличие дежурной инвалидной кресло-коляски для обслуживания инвалидов с нарушениями опорно-двигательного аппарата и других маломобильных групп населения;
      5) отведение в залах ожидания специальных мест для инвалидов, которые должны быть оборудованы с учетом потребностей маломобильных групп населения;
      6) оборудование общественных туалетов кабинами для лиц, перемещающихся на инвалидных кресло-колясках;
      7) установка специализированных таксофонов для лиц, перемещающихся на инвалидных кресло-колясках;
      8) оборудование специализированных касс для обслуживания инвалидов.»;
      2) подпункт 3) пункта 1 статьи 52 изложить в следующей редакции:
      «3) провозить с собой бесплатно ручную кладь (легко переносимые, не стесняющие других пассажиров вещи длиной не более чем 1,8 метра или суммарной длиной по периметру не более чем 2,6 метра), общий вес которой составляет не более чем тридцать шесть килограммов, и на скоростных судах – не более чем двадцать килограммов. Ответственность за сохранность ручной клади лежит на ее владельце.
      Пассажиры из числа инвалидов и маломобильных групп населения дополнительно имеют право провозить с собой бесплатно трость, костыли, носилки и (или) кресло-коляску, предназначенные для личного пользования.».

      15. В Закон Республики Казахстан от 13 апреля 2005 года «О социальной защите инвалидов в Республике Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2005 г., № 7-8, ст. 18; 2006 г., № 15, ст. 92; 2007 г., № 2, ст. 18; № 20, ст. 152; № 24, ст. 178; 2009 г., № 18, ст. 84; № 24, ст. 122; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 1, ст. 2; № 11, ст. 102; 2012 г., № 15, ст. 97; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 75; № 21-22, ст. 115; 2014 г., № 1, ст. 4; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) в статье 1:
      подпункты 2), 5-1), 7) и 8) изложить в следующей редакции:
      «2) стандарты оказания специальных социальных услуг в области социальной защиты населения – нормативные правовые акты, устанавливающие качество, объем и условия предоставления специальных социальных услуг инвалидам и детям-инвалидам;»;
      «5-1) медико-социальное учреждение (организация) – организация, предназначенная для постоянного или временного проживания в условиях стационара, полустационара или дневного пребывания престарелых, инвалидов, в том числе инвалидов из числа психоневрологических больных, детей-инвалидов, нуждающихся в помощи и уходе;»;
      «7) инвалид – лицо, имеющее нарушение здоровья со стойким расстройством функций организма, обусловленное заболеваниями, увечьями (ранениями, травмами, контузиями), их последствиями, дефектами, которое приводит к ограничению жизнедеятельности и необходимости его социальной защиты;
      8) ребенок-инвалид – лицо в возрасте до восемнадцати лет, имеющее нарушение здоровья со стойким расстройством функций организма, обусловленное заболеваниями, увечьями (ранениями, травмами, контузиями), их последствиями, дефектами, приводящее к ограничению жизнедеятельности и необходимости его социальной защиты;»;
      дополнить подпунктом 19-1) следующего содержания:
      «19-1) сурдоперевод – перевод с помощью дактильной азбуки и/или языка жестов с какого-либо языка и/или наоборот;»;
      2) в статье 7:
      подпункт 3) пункта 1 изложить в следующей редакции:
      «3) разрабатывает и утверждает стандарты оказания специальных социальных услуг в области социальной защиты населения;»;
      пункт 1 дополнить подпунктами 6-1) и 9-1) следующего содержания:
      «6-1) разрабатывает и утверждает формы документов, формируемых при проведении медико-социальной экспертизы;»;
      «9-1) утверждает порядок предоставления социальных услуг в соответствии с индивидуальной программой реабилитации:
      индивидуального помощника для инвалидов первой группы, имеющих затруднение в передвижении;
      специалиста жестового языка для инвалидов по слуху – шестьдесят часов в год;»;
      подпункты 2) и 3) пункта 2 изложить в следующей редакции:
      «2) установление группы инвалидности и/или степени утраты трудоспособности с определением причины, срока, в зависимости от степени расстройства функций организма и ограничений жизнедеятельности;
      3) разработка индивидуальных программ реабилитации инвалидов, определение потребности работника, получившего увечье или иное повреждение здоровья, связанные при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей в дополнительных видах помощи и уходе, предусмотренных гражданским законодательством;»;
      3) подпункт 2) статьи 8 изложить в следующей редакции:
      «2) определяет протоколы диагностики, лечения заболеваний и реабилитации;»;
      4) в пункте 2 статьи 10:
      дополнить подпунктом 2-1) следующего содержания:
      «2-1) предоставляют дополнительные меры социальной поддержки инвалидам, предусмотренные законодательством Республики Казахстан;»;
      подпункты 4) и 6) изложить в следующей редакции:
      «4) организуют профессиональное обучение (переобучение) инвалидов в соответствии с законодательством о занятости населения;»;
      «6) организуют на соответствующей территории выполнение медицинской, социальной, профессиональной реабилитации в соответствии с настоящим Законом;»;
      5) пункт 2 статьи 11 дополнить подпунктом 3-1) следующего содержания:
      «3-1) предоставляют дополнительные меры социальной поддержки инвалидам, предусмотренные законодательством Республики Казахстан;»;
      6) в статье 13:
      дополнить пунктами 2-1 и 2-2 следующего содержания:
      «2-1. В проведении медико-социальной экспертизы отказывается при представлении документов с истечением срока действия и (или) неполного пакета документов в соответствии с Правилами проведения медико-социальной экспертизы, утверждаемыми уполномоченным органом в области социальной защиты населения.
      2-2. По итогам проведения медико-социальной экспертизы инвалидность и (или) степень утраты трудоспособности не устанавливаются в случаях отсутствия стойких нарушений функций организма, приводящих к ограничению одной из категорий жизнедеятельности (способность к самообслуживанию, передвижению, трудовой деятельности (трудоспособности), обучению, ориентации, общению, контролю за своим поведением, игровой и познавательной деятельности, двигательной активности).»;
      пункт 3 изложить в следующей редакции:
      «3. При признании лица инвалидом и установлении степени утраты трудоспособности определяются причины, сроки, потребности в мерах социальной защиты, а также разрабатывается индивидуальная программа реабилитации инвалида.»;
      7) часть вторую статьи 16 изложить в следующей редакции:
      «Дополнительные виды социальной помощи вправе оказывать местные исполнительные органы, работодатель, иные органы и организации, независимо от форм собственности.»;
      8) пункт 1 статьи 16-1 изложить в следующей редакции:
      «1. Пенсионные выплаты из Государственного центра по выплате пенсий и государственные социальные пособия инвалидов, проживающих в государственных медико-социальных учреждениях, решением суда признанных недееспособными и нуждающимися в опеке (далее - опекаемые), зачисляются в порядке, предусмотренном законами Республики Казахстан «О государственных социальных пособиях по инвалидности, по случаю потери кормильца и по возрасту в Республике Казахстан» и «О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан».»;
      9) в статье 21:
      подпункты 3), 4) и 5) пункта 1 изложить в следующей редакции:
      «3) предоставление специальных социальных услуг инвалидам на дому, в том числе детям-инвалидам, нуждающимся в постороннем уходе и помощи;
      4) предоставление социальных услуг в соответствии с индивидуальной программой реабилитации:
      индивидуального помощника для инвалидов первой группы, имеющих затруднение в передвижении;
      специалиста жестового языка для инвалидов по слуху – шестьдесят часов в год;
      5) предоставление специальных социальных услуг в медико-социальных учреждениях (организациях);»;
      пункт 2 изложить в следующей редакции:
      «2. Социальную реабилитацию инвалидов осуществляют: медико-социальные учреждения (организации), отделения социальной помощи на дому, специальные организации образования (психолого-медико-педагогические консультации, реабилитационные центры, кабинеты психолого-педагогической коррекции), организации здравоохранения и другие специализированные организации, независимо от форм собственности.»;
      10) статьи 23, 24 изложить в следующей редакции:
      «Статья 23. Предоставление специальных социальных услуг
                  в условиях ухода на дому и в территориальных
                  центрах социального обслуживания
      1. Предоставление специальных социальных услуг одиноким инвалидам 1 и 2 группы, нуждающимся в постороннем уходе и помощи в связи с частичной или полной утратой возможности самостоятельно удовлетворять свои основные жизненные потребности, способности к самообслуживанию и (или) передвижению, осуществляется отделениями социальной помощи на дому и в территориальных центрах социального обслуживания престарелых и инвалидов в соответствии со стандартами оказания специальных социальных услуг в области социальной защиты населения.
      2. Предоставление специальных социальных услуг детям-инвалидам, нуждающимся в постороннем уходе и помощи в связи с частичной или полной утратой возможности самостоятельно удовлетворять свои основные жизненные потребности, способности к самообслуживанию и (или) передвижению, осуществляется отделениями социальной помощи на дому и в территориальных центрах социального обслуживания престарелых и инвалидов в соответствии со стандартами оказания специальных социальных услуг в области социальной защиты населения.
      3. Предоставление специальных социальных услуг на дому и в территориальных центрах социального обслуживания престарелых и инвалидов осуществляется за счет бюджетных средств.
     Статья 24. Предоставление специальных социальных услуг в
                 медико-социальных учреждениях (организациях)
      1. Предоставление специальных социальных услуг одиноким инвалидам 1 и 2 групп, инвалидам 1 и 2 групп из числа психоневрологических больных, детям-инвалидам, нуждающимся по состоянию здоровья в постоянном постороннем уходе и медицинском обслуживании, осуществляется в домах-интернатах для престарелых и инвалидов, детей-инвалидов, профилированных в соответствии с возрастом, состоянием здоровья инвалидов, и включает создание условий жизнедеятельности, обеспечение ухода, медицинское обслуживание, реабилитацию, социально-трудовую адаптацию, организацию отдыха и досуга.
      2. Объем специальных социальных услуг лицам, проживающим в государственных медико-социальных учреждениях и негосударственных медико-социальных организациях, предоставляется в соответствии со стандартами оказания специальных социальных услуг в области социальной защиты населения.
      3. Предоставление специальных социальных услуг в государственных медико-социальных учреждениях осуществляется за счет бюджетных средств и (или) иных материальных и финансовых поступлений в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
      4. Предоставление специальных социальных услуг в негосударственных медико-социальных организациях осуществляется на платной основе, включая средства учредителей, в соответствии с законодательством Республики Казахстан.»;
      11) статью 26 изложить в следующей редакции:
      «Статья 26. Обеспечение инвалидов жильем
      1. Местные исполнительные органы в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан:
      1) принимают на учет и предоставляют в пользование жилище инвалидам, нуждающимся в жилье;
      2) обеспечивают оборудование жилых помещений, предоставляемых инвалидам или семьям, имеющим в своем составе инвалидов, специальными средствами и приспособлениями.
      2. Инвалидам предоставляется право выбора жилого помещения с учетом этажности, типа здания, степени благоустройства и других необходимых условий для проживания.»;
      12) в статье 28:
      подпункт 2) пункта 1 исключить;
      дополнить пунктом 1-1 следующего содержания:
      «1-1. Не менее одной телепрограммы новостного характера обеспечивается сурдопереводом или переводом в виде субтитров в соответствии с законодательством о телерадиовещании.»;
      13) пункт 3 статьи 29 изложить в следующей редакции:
      «3. При участии в конкурсе на получение бесплатного государственного образования через бюджетное финансирование государственных образовательных грантов в случае одинаковых показателей преимущественное право имеют инвалиды первой и второй групп, инвалиды с детства, дети-инвалиды, которым согласно медицинскому заключению не противопоказано обучение в соответствующих организациях образования.»;
      14) пункт 2 статьи 30 изложить в следующей редакции:
      «2. Профессиональная ориентация осуществляется организациями системы образования, социальной защиты населения.»;
      15) пункт 3 статьи 32 изложить в следующей редакции:
      «3. Отказ в заключении трудового договора либо в продвижении по службе, увольнение по инициативе работодателя, перевод инвалида на другую работу без его согласия по мотивам инвалидности не допускаются, за исключением случаев, когда по медицинскому заключению состояние его здоровья препятствует выполнению профессиональных обязанностей либо угрожает здоровью и безопасности труда других лиц.».

      16. В Закон Республики Казахстан от 11 января 2007 года «Об информатизации» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2007 г., № 2, ст. 13; 2009 г., № 15-16, ст. 74; № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 17-18, ст. 111; 2011 г., № 1, ст. 2; № 11, ст. 102; № 15, ст. 118; 2012 г., № 2, ст. 13; № 8, ст. 64; № 14, ст. 95; № 15, ст. 97; 2013 г., № 5-6, ст. 30; № 7, ст. 36; № 14, ст. 75; 2014 г., № 1, ст. 4; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) пункт 2 статьи 13 изложить в следующей редакции:
      «2. Никто не вправе требовать для формирования электронных информационных ресурсов от физических лиц представление сведений об их частной жизни, составляющих личную и семейную тайну, тайну переписки, телефонных переговоров, почтовых, телеграфных и иных сообщений физических лиц, включая сведения, касающиеся их происхождения, здоровья, инвалидности, взглядов, политических и религиозных убеждений, или получать такие сведения иным образом помимо их воли.»;
      2) статью 14 дополнить пунктом 6 следующего содержания:
      «6. Государственные электронные информационные ресурсы создаются для пользователей с учетом доступности для лиц с нарушением зрения и слуха.»;
      3) статью 17 дополнить пунктом 2-1 следующего содержания:
      «2-1. Государственные электронные информационные системы создаются для пользователей с учетом доступности для лиц с нарушением зрения и слуха.».

      17. В Закон Республики Казахстан от 27 июля 2007 года «Об образовании» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2007 г., № 20, ст. 151; 2008 г., № 23, ст. 124; 2009 г., № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 24, ст. 149; 2011 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 21; № 5, ст. 43; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 16, ст. 128; № 18, ст. 142; 2012 г., № 2, ст. 11; № 4, ст. 32; № 15, ст. 97; 2013 г., № 2, ст. 7; № 7, ст. 34; № 9, ст. 51; № 14, ст. 72, 75; № 15, ст. 81; 2014 г., № 1, ст. 4, 6; № 3, ст. 21; № 10, ст. 52; № 14, ст. 84; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) подпункт 46-9) статьи 5 изложить в следующей редакции:
      «46-9) организует разработку и утверждает технические условия, в том числе обеспечивающие доступность инвалидам, детям с ограниченными возможностями учебных заведений, включая школы-интернаты, профильные школы;»;
      2) часть вторую пункта 5 статьи 26 изложить в следующей редакции:
      «В случае одинаковых показателей при проведении конкурса на получение образовательных грантов, а также зачисление в состав обучающихся по государственному образовательному заказу на подготовку кадров с техническим и профессиональным, послесредним и высшим образованием, преимущественное право имеют дети-сироты и дети, оставшиеся без попечения родителей, инвалиды I и II групп, лица, приравненные по льготам и гарантиям к участникам и инвалидам Великой Отечественной войны, инвалиды с детства, дети-инвалиды, которым согласно медицинскому заключению не противопоказано обучение в соответствующих организациях образования, и лица, имеющие документы об образовании (свидетельства, аттестаты, дипломы) с отличием.»;
      3) в статье 47:
      подпункт 7) пункта 3 изложить в следующей редакции:
      «7) бесплатное пользование информационными ресурсами в организациях образования, в том числе в доступной форме для инвалидов, детей с ограниченными возможностями, обеспечение учебниками, учебно-методическими комплексами и учебно-методическими пособиями, в том числе изготовленными для инвалидов, детей с ограниченными возможностями;»;
      подпункт 2) пункта 17-1 изложить в следующей редакции:
      «2) лица, у которых один или оба родителя являются инвалидами, а также лица, являющиеся опекунами и попечителями, постоянно проживающие в населенном пункте, предоставившем вакансию.»;
      4) статью 56 дополнить пунктом 3 следующего содержания:
      «3. Государственные общеобязательные стандарты образования разрабатываются с учетом инклюзивного образования.».

      18. В Закон Республики Казахстан от 29 декабря 2008 года «О специальных социальных услугах» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2008 г., № 24, ст. 127; 2009 г., № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 1, ст. 2; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 5, ст. 35; № 8, ст. 64; № 15, ст. 97; 2013 г., № 14, ст. 72; 2014 г., № 1, ст. 4; № 3, ст. 21; Закон Республики Казахстан от 5 июля 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам законодательства об административных правонарушениях», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 12 июля 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) подпункт 5) пункта 2 статьи 13 изложить в следующей редакции:
      «5) субъект, предоставляющий специальные социальные услуги лицу (семье), находящемуся в трудной жизненной ситуации вследствие:
      жестокого обращения, приведшего к социальной дезадаптации и социальной депривации;
      бездомности (лицу без определенного места жительства);»;
      2) пункт 3 статьи 14 изложить в следующей редакции:
      «3. Социальный работник в течение десяти рабочих дней со дня поступления заявления от лиц, указанных в статье 13 настоящего Закона, по поручению местных исполнительных органов районов (городов областного, республиканского значения, столицы) проводит оценку и определение потребности в специальных социальных услугах в порядке, установленном подпунктом 3) статьи 8 настоящего Закона.»;
      3) пункты 1, 2 и 3 статьи 15 изложить в следующей редакции:
      «1. Предоставление гарантированного и дополнительного объема специальных социальных услуг, предоставляемых сверх гарантированного объема, осуществляется на основании решения местных исполнительных органов районов (городов областного, республиканского значения, столицы), в случае оказания их за счет бюджетных средств.
      2. Местными исполнительными органами районов (городов областного, республиканского значения, столицы) в течение трех рабочих дней со дня получения заключения социального работника по оценке и определению потребности в специальных социальных услугах принимается решение о предоставлении специальных социальных услуг лицу (семье), находящемуся в трудной жизненной ситуации, за счет бюджетных средств.
      До принятия местными исполнительными органами районов, городов областного, республиканского значения, столицы решения о предоставлении специальных социальных услуг лицу (семье), находящемуся в трудной жизненной ситуации вследствие жестокого обращения, приведшего к социальной дезадаптации и социальной депривации, данное лицо (семья) может пребывать в субъектах, предоставляющих специальные социальные услуги или оказывающих помощь потерпевшим от бытового насилия, в случае предоставления (оказания) их за счет бюджетных средств.
      3. В случае отказа в предоставлении специальных социальных услуг за счет бюджетных средств, местные исполнительные органы районов (городов областного, республиканского значения, столицы) в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан, письменно уведомляют заявителя с указанием причины отказа и возвращают документы, представленные для проведения оценки и определения потребности в специальных социальных услугах.».

      19. В Закон Республики Казахстан от 2 апреля 2010 года «Об исполнительном производстве и статусе судебных исполнителей» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2010 г., № 7, ст. 27; № 24, ст. 145; 2011 г., № 1, ст. 3; № 5, ст. 43; № 24, ст. 196; 2012 г., № 6, ст. 43; № 8, ст. 64; № 13, ст. 91; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 2, ст. 10; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 15, ст. 76; 2014 г., № 1, ст. 9; № 4-5, ст. 24; № 6, ст. 27; № 10, ст. 52; № 14, ст. 84; № 16, ст. 90; Закон Республики Казахстан от 5 июля 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам законодательства об административных правонарушениях», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 12 июля 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 7 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам дальнейшего совершенствования системы государственного управления» опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 ноября 2014 г.):
      пункт 5 статьи 61 изложить в следующей редакции:
      «5. Транспортные средства, специально предназначенные для передвижения инвалидов, технические вспомогательные (компенсаторные) средства и специальные средства передвижения инвалидов.».

      20. В Закон Республики Казахстан от 15 июля 2010 года «Об использовании воздушного пространства Республики Казахстан и деятельности авиации» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2010 г., № 17-18, ст. 113; 2011 г., № 1, ст. 2; № 5, ст. 43; № 11, ст. 102; 2012 г., № 8, ст. 64; № 14, ст. 95; № 15, ст. 97; 2013 г., № 14, ст. 72; № 16, ст. 83; 2014 г., № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 16, ст. 90; Закон Республики Казахстан от 4 июля 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам совершенствования уголовно-процессуального законодательства», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 10 июля 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      дополнить статьей 65-2 следующего содержания:
      «Статья 65-2. Доступность услуг в сфере гражданской
                    авиации для инвалидов
      1. Для обеспечения инвалидам доступа к услугам в сфере гражданской авиации в аэропортах должно быть обеспечено:
      1) выделение мест с установкой специальных дорожных знаков для парковки автотранспортных средств инвалидов;
      2) беспрепятственное передвижение маломобильных групп населения;
      3) наличие дежурной инвалидной кресло-коляски для обслуживания инвалидов с нарушениями опорно-двигательного аппарата и других маломобильных групп населения;
      4) оборудование общественных туалетов кабинами для лиц, перемещающихся на инвалидных кресло-колясках.».

      21. В Закон Республики Казахстан от 1 марта 2011 года «О государственном имуществе» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2011 г., № 5, ст. 42; № 15, ст. 118; № 16, ст. 129; № 17, ст. 136; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 11, 16; № 4, ст. 30, 32; № 5, ст. 41; № 6, ст. 43; № 8, ст. 64;№ 13, ст. 91; № 14, ст. 95; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 2, ст. 13; № 8, ст. 50; № 9, ст. 51; № 15, ст. 82; № 16, ст. 83; 2014 г., № 1, ст. 9; № 2, ст. 10, 12; № 4-5, ст. 24; № 7, ст. 37; № 12, ст. 82; Закон Республики Казахстан от 5 июля 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам законодательства об административных правонарушениях», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 12 июля 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      пункт 2 статьи 161 изложить в следующей редакции:
      «2. Деньги от реализации государственными учреждениями товаров (работ, услуг), которым законами Республики Казахстан предоставлено право осуществлять приносящую доходы деятельность, подлежат зачислению в соответствующий бюджет, за исключением денег от реализации товаров (работ, услуг), производимых государственными учреждениями в сферах образования, социальной защиты населения, сортоиспытания, агрохимического обслуживания сельскохозяйственного производства, ветеринарии, лесного хозяйства, особо охраняемых природных территорий, Вооруженных Сил, специализирующимися в области спорта, а также государственными библиотеками, государственными музеями и музеями-заповедниками, в соответствии с законами Республики Казахстан.».

      22. В Закон Республики Казахстан от 16 февраля 2012 года «О воинской службе и статусе военнослужащих» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2012 г., № 5, ст. 40; 2013 г., № 1, ст. 3; № 2, ст. 10; № 3, ст. 15; № 14, ст. 72; № 16, ст. 83; 2014 г., № 7, ст. 37; № 8, ст. 49; № 16, ст. 90; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      подпункт 1) пункта 2 статьи 35 дополнить абзацем восьмым следующего содержания:
      «один из членов семьи, имеющий инвалидность, и в которой призывник является единственным ребенком мужского пола;».

      23. В Закон Республики Казахстан от 15 апреля 2013 года «О государственных услугах» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2013 г., № 5-6, ст. 29; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.):
      1) подпункт 1) пункта 1 статьи 4 изложить в следующей редакции:
      «1) получать в доступной форме от услугодателя полную и достоверную информацию о порядке предоставления государственной услуги;»;
      2) подпункт 6) пункта 2 статьи 5 изложить в следующей редакции:
      «6) повышать квалификацию работников в сфере оказания государственных услуг, а также обучать навыкам общения с инвалидами;»;
      3) подпункты 3), 5) и 8) статьи 10 изложить в следующей редакции:
      «3) обеспечивают повышение качества, доступность оказания государственных услуг;»;
      «5) обеспечивают информированность услугополучателей в доступной форме о порядке оказания государственных услуг;»;
      «8) обеспечивают повышение квалификации работников в сфере оказания государственных услуг, общения с инвалидами;»;
      4) подпункты 1), 3) и 6) статьи 11 изложить в следующей редакции:
      «1) обеспечивают повышение качества, доступность оказания государственных услуг на территории соответствующей административно-территориальной единицы;»;
      «3) обеспечивают информированность услугополучателей в доступной форме о порядке оказания государственных услуг;»;
      «6) обеспечивают повышение квалификации работников в сфере оказания государственных услуг, общения с инвалидами;».

      24. В Закон Республики Казахстан от 21 июня 2013 года «О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2013 г., № 10-11, ст. 55; № 21-22, ст. 115; 2014 г., № 1, ст. 1; № 6, ст. 28; № 8, ст. 49; № 11, ст. 60; Закон Республики Казахстан от 29 сентября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 2 октября 2014 г.; Закон Республики Казахстан от 7 ноября 2014 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам дальнейшего совершенствования системы государственного управления», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 ноября 2014 г.):
      1) пункт 2 статьи 4 дополнить частью третьей следующего содержания:
      «Государственная базовая пенсионная выплата приостанавливается на период проживания получателя в государственных медико-социальных учреждениях (организациях),за исключением лиц, не имеющих право на пенсионные выплаты из Центра и государственное социальное пособие по инвалидности.»;
      2) статью 21 дополнить пунктом 2-1 следующего содержания:
      «2-1. Лицам, проживающим в медико-социальных учреждениях (организациях) и находящимся на полном государственном обеспечении, пенсионные выплаты из Центра назначаются:
      1) в объеме 30 процентов от размера пенсионных выплат, исчисленного в соответствии со статьей 15 настоящего Закона, но не менее минимального размера пенсии, установленного законом о республиканском бюджете на соответствующий финансовый год.
      Выплата 70 процентов от назначенного размера пенсий производится на счет медико-социальных учреждений (организаций). Порядок использования указанных средств определяется центральным исполнительным органом;
      2) в объеме, предусмотренном пунктом 5 статьи 11 настоящего Закона, если исчисленный в соответствии с данной нормой размер пенсионной выплаты из Центра ниже минимального размера пенсии, установленного законом о республиканском бюджете на соответствующий финансовый год.».
     Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие с 1 января 2016 года, за исключением абзаца восьмого подпункта 2) пункта 15 статьи 1, который вводится в действие с 1 января 2017 года.

Президент
Республики Казахстан

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам защиты прав инвалидов

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные
акты Республики Казахстан по вопросам защиты прав инвалидов