Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының "Парақорлық үшін жауапкершілік жөніндегі заңдарды соттардың қолдану тәжірибесі туралы" 1995 жылғы 22-ші желтоқсандағы N 9 қаулысына өзгертулер мен толықтырулар енгізу туралы

Қаулы Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумы 1999 жылғы 20 желтоқсан N 20. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2015 жылғы 27 қарашадағы № 8 нормативтік қаулысымен.

      Ескерту. Күші жойылды - ҚР Жоғарғы Сотының 27.11.2015 № 8 (ресми жарияланған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі) нормативтік қаулысымен.

      1998 жылғы 1-ші қаңтардан бастап Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексі пайдалануға берілуіне байланысты Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының "Парақорлық үшін жауапкершілік жөніндегі заңдарды соттардың қолдану тәжірибесі туралы" 1995 жылғы 22-ші желтоқсандағы N 9 P95009S_ қаулысының кейбір қағидалары қайта қарауға жатады. Сонымен бірге, парақорлық туралы істер бойынша сот тәжірибесін жинақтау қорытындысы бойынша соттардың лауазым иесі түсінігін дұрыс ұғынбау фактілері анықталды. Кейбір істер бойынша техникалық құралдарды пайдалану арқылы жүргізілген тергеу іс-әрекеттері ҚІЖК-мен бағдарлаған тәртіп бұзылып жүргізіледі, алайда соттар бұған тиісті баға бермейді. Парақорлық істер бойынша сотталғандарға қылмыстық жаза мөлшерін тағайындау тәжірибесінің әртүрлілігі байқалады.

      Жоғарыда айтылғандардың негізінде Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Пленумы қаулы етеді:

     

      1. Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының "Парақорлық үшін жауапкершілік жөніндегі заңдарды соттардың қолдану тәжірибесі туралы" 1995 жылғы 22-ші желтоқсандағы N 9 қаулысына төмендегідей өзгерістер енгізілсін:

      а) 1-тармақтың 1-ші азатжолынан "мемлекеттік немесе жеке кәсіпорындарда, мекемелерде, ұйымдарда" сөздері алынып тасталсын;

      ә) 9-тармақ келесі редакцияда берілсін: "9. Пара мөлшерін белгілеу үшін пара заттары қолданылып жүрген бағалардың немесе көрсетілген қызметке төленетін тарифтердің негізінде ақшалай құнға иеленуге тиіс. Егер ірі мөлшердегі заңсыз сыйақы бөліп-бөліп алынса, бірақ бұл әрекет жалғасы бір қылмыстың жеке көріністері болып табылса, істелінген әрекет ірі мөлшерде алынған пара ретінде саралануы тиіс. Ірі мөлшердегі пара ұғымы ҚК-тің 311-бабына N 1 ескертуде берілген";

      б) 12-ші тармақ келесі редакцияда берілсін: "12. ҚК-тің 307-ші бабына N 2 ескертудегі көрсетілген тұлғалар жауапты мемлекеттік қызмет атқаратын адамдар болып танылады";

      в) 14-ші тармақ алынып тасталсын;

      г) 15-ші тармақтың бірінші азатжолындағы "немесе аса ірі" сөздері алынып тасталсын.

     

      2. Пленум қаулысына мынадай толықтырулар енгізілсін:

      а) 1-тармақтың бірінші азатжолы "Лауазымды адам ұғымы ҚК-тің 307-бабына N 1 ескертуде берілген" сөйлемімен толықтырылсын;

      б) 20-тармақ "Параның коммерциялық сатып алушылық ұғымынан айырмашылығы - коммерциялық сатып алушылық субъектісі болып коммерциялық немесе өзге де ұйымда басқару міндеттерін атқаратын адам табылады" азатжолымен толықтырылсын;

      в) Пленум қаулысы төмендегі мазмұндағы 20-1 және 20-2 тармақтарымен толықтырылсын: "20-1. Парақорлық бойынша істерде техникалық құралдардың көмегімен дәлелдер жинауда (бейне, аудио жазбалар, параға берілетін заттарды арнайы бояғыштармен өңдеу т.б.) заң талаптарынан ауытқуға жол берілу фактілерін ескере отырып, бұндай тәсілдермен дәлелдер жинауда соттар қылмыстық қудалау органдарының ҚІЖК-нің қалыптарын сақтауын мұқият

     

      тексеріп, оларды іске дәлел ретінде жатқызу жөнінде мәселені шешуі керек.

      20-2. Парақорлық үшін жаза тағайындауда соттар бұл мәселе бойынша

      Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының түсініктемелерін басшылыққа

      алулары керек, сонымен бірге, жаза тағайындауда жазаның тым жұмсақтығына

      немесе тым қатаңдығына жол бермей, жасалған қылмыстың қоғамға қауіптілік

      сипаты мен дәрежесін ескерген жөн."

      Қазақстан Республикасы

      Жоғарғы Сотының

      Төрағасы

      Пленум хатшысы,

      Қазақстан Республикасы

      Жоғарғы Сотының судьясы

      Оқығандар:

      Қобдалиева Н.М.

      Орынбекова Д.К.

О внесении изменений и дополнений в постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан "О практике применения судами законодательства об ответственности за взяточничество" от 22 декабря 1995 года № 9

Постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан от 20 декабря 1999 года № 20. Утратило силу нормативным постановлением Верховного суда Республики Казахстан от 27 ноября 2015 года № 8

      Сноска. Утратило силу нормативным постановлением Верховного суда РК от 27.11.2015 № 8 (вводится в действие со дня официального опубликования).

      В связи с введением в действие с 1 января 1998 года Уголовного кодекса Республики Казахстан некоторые положения постановления Пленума Верховного Суда Республики Казахстан "О практике применения судами законодательства об ответственности за взяточничество" P95009S_ от 22 декабря 1995 года № 9 подлежат ревизии. Кроме того, по итогам обобщения судебной практики по делам о взяточничестве выявлены факты неправильного толкования судами понятия должностного лица. По некоторым делам следственные действия с применением технических средств проводятся с нарушением правил, установленных Z970206_ УПК, однако суды не дают этому должной оценки. Наблюдается различная судебная практика в назначении мер уголовного наказания осужденным за взяточничество.
      На основании изложенного Пленум Верховного Суда Республики Казахстан постановляет:
      1. Внести в постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан "О практике применения судами законодательства об ответственности за взяточничество" P95009S_ от 22 декабря 1995 г. № 9 следующие изменения:
      а) из первого абзаца пункта 1 исключить слова "в государственных или частных предприятиях, учреждениях или организациях";
      б) пункт 9 изложить в следующей редакции:
      "9. Для определения размера взятки предметы взятки должны получить денежную оценку на основании действующих цен или тарифов на услуги. Если незаконное вознаграждение в крупном размере получено частями, но эти действия представляют собой эпизоды одного продолжаемого преступления, содеянное должно квалифицироваться как получение взятки в крупном размере. Понятие крупного размера взятки дано в примечании № 1 к статье 311 K970167_ УК.";
      в) пункт 12 изложить в следующей редакции:
      "12. Под лицами, занимающими ответственную государственную должность, понимаются лица, перечисленные в примечании № 2 к статье 307 K970167_ УК.";
      г) исключить пункт 14;
      д) из первого абзаца пункта 15 исключить слова "или особо крупный".
      2. Внести в постановление Пленума дополнения:
      а) первый абзац пункта 1 дополнить словами "понятие которого дано в примечании № 1 к статье 307 K970167_ УК";
      б) пункт 20 дополнить абзацем следующего содержания:
      "Взятка отличается от коммерческого подкупа тем, что субъектом коммерческого подкупа является лицо, выполняющее управленческие функции в коммерческой или иной организации.";
      в) дополнить постановление Пленума пунктами 20-1 и 20-2 следующего содержания:
      "20-1. Принимая во внимание, что по делам о взяточничестве во время собирания доказательств с помощью технических средств (видео и аудиозаписи, обработка предметов взятки специальными красителями и т.д.) допускаются факты отступлений от требований закона, судам необходимо тщательно проверять соблюдение органами уголовного преследования норм УПК при получении доказательств таким способом с последующим решением вопроса о их допустимости.
      20-2. При назначении наказаний за взяточничество суды должны исходить из руководящих разъяснений Пленума Верховного Суда РК по вопросу назначения мер уголовного наказания, а также из характера и степени общественной опасности содеянного, не допуская при этом назначения как

 

чрезмерно мягких, так и суровых мер уголовного наказания.".


Председатель Верховного Суда

Республики Казахстан 


Секретарь Пленума,

судья Верховного Суда

Республики Казахстан