Об утверждении Программы развития регионов до 2020 года

Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 июня 2014 года № 728. Утратило силу постановлением Правительства Республики Казахстан от 16 ноября 2018 года № 767

      Сноска. Утратило силу постановлением Правительства РК от 16.11.2018 № 767.
      Примечание РЦПИ!
      Вводится в действие с 1 января 2015 года

      В соответствии с Указом Президента Республики Казахстан от 18 декабря 2012 года № 449 "О мерах по реализации Послания Главы государства народу Казахстана от 14 декабря 2012 года "Стратегия "Казахстан 2050": новый политический курс состоявшегося государства" Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

      1. Утвердить прилагаемую Программу развития регионов до 2020 года (далее – Программа).

      2. Центральным и местным исполнительным органам принять меры по реализации Программы.

      3. Ответственным центральным и местным исполнительным органам представлять информацию согласно Плану мероприятий по реализации Программы в соответствии с Правилами разработки, реализации, проведения мониторинга, оценки и контроля Стратегического плана развития Республики Казахстан, государственных и правительственных программ, стратегических планов государственных органов, программ развития территорий, а также разработки, реализации и контроля Прогнозной схемы территориально-пространственного развития страны, утвержденными Указом Президента Республики Казахстан от 4 марта 2010 года № 931 "О некоторых вопросах дальнейшего функционирования Системы государственного планирования в Республике Казахстан.

      Сноска. Пункт 3 в редакции постановления Правительства РК от 30.07.2016 № 449.

      4. Признать утратившими силу некоторые решения Правительства Республики Казахстан согласно приложению к настоящему постановлению.

      5. Контроль за исполнением настоящего постановления возложить на Министерство национальной экономики Республики Казахстан.

      Сноска. Пункт 5 в редакции постановления Правительства РК от 30.07.2016 № 449.

      6. Настоящее постановление вводится в действие с 1 января 2015 года.

     
      Премьер-Министр
Республики Казахстан
К. Масимов

  Утверждена
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 28 июня 2014 года № 728

Программа развития регионов до 2020 года

      Сноска. Программа в редакции постановления Правительства РК от 30.07.2016 № 449.

1. Паспорт Программы

      Сноска. Раздел 1 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 31.12.2016 № 922.

Наименование Программы

Программа развития регионов до 2020 года

Основание для разработки

Прогнозная схема территориально-пространственного развития страны до 2020 года, утвержденная Указом Президента Республики Казахстан от 21 июля 2011 года № 118;

Послание Президента Республики Казахстан народу Казахстана от 14 декабря 2012 года "Стратегия "Казахстан – 2050": новый политический курс состоявшегося государства";

основные положения Генеральной схемы организации территории Республики Казахстан, утвержденной постановлением Правительства Республики Казахстан от 30 декабря 2013 года № 1434;

Послание Президента Республики Казахстан народу Казахстана от 11 ноября 2014 года "Нұрлы жол – путь в будущее".

Разработчик Программы

Министерство национальной экономики Республики Казахстан

Цель Программы

Создание условий для развития социально-экономического потенциала регионов через формирование рациональной территориальной организации страны, стимулирование концентрации населения и капитала в центрах экономического роста

Задачи Программы

Задача 1. Определение инвестиционных приоритетов для каждого макрорегиона;

Задача 2. Совершенствование территориального развития страны;

Задача 3. Модернизация инженерной инфраструктуры и жилищно-коммунального хозяйства;

Задача 4. Эффективное и рациональное обеспечение населения питьевой водой и услугами водоотведения.

Сроки реализации

2015 – 2019 годы

     

Целевые индикаторы

Наименование индикатора

2015 год (факт)

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

1. Численность населения агломераций, тыс. человек

Всего по агломерациям:

6049,6

6117,2

6221,9

6332,5

6440,0

данные МНЭ

МНЭ, МИО Южно-Казахстанской, Актюбинской областей, городов Астаны и Алматы

Астанинская

1025,4

1021,9

1052,1

1083,2

1115,5

в том числе город Астана

872,6

969,3

1014,5

1052,8

1121,3

Алматинская

2815,9

2879,3

2939,2

3000,8

3057,9

в том числе город Алматы

1703,5

1725,7

1776,5

1828,7

1872,5

Шымкентская

1594,2

1599,4

1607,9

1621,5

1635,2

в том числе город Шымкент

886,3

929,4

954,1

979,8

1013,2

Актюбинская

614,1

616,6

622,7

627,0

631,4

в том числе город Актобе

397,4

410,7

417,2

427,5

438,0

2. Инвестиции в основной капитал на душу населения (в рамках средств, предусмотренных Программой), тыс. тенге

Всего по республике в среднем:

15,0

10,9

7,1*

6,9*

19,2*

данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Южный

Алматинская область

5,4

2,5

2,0*

1,9*

11,4*

Жамбылская область

9,4

3,0

2,8*

2,6*

7,8*

Кызылординская область

21,0

11,5

4,7*

5,7*

12,4*

Южно-Казахстанская область

3,2

1,5

1,5*

1,1*

6,0*

Северный

Акмолинская область

12,4

4,4

4,9*

3,1*

16,0*

Костанайская область

15,7

4,5

4,8*

4,7*

17,4*

Северо-Казахстанская область

20,1

5,4

9,1*

6,6*

20,7*

Западный

Актюбинская область

16,8

3,6

4,6*

3,6*

18,1*

Атырауская область

5,6

3,9

1,4*

1,5*

14,0*

Западно-Казахстанская область

14,7

4,4

6,7*

5,1*

18,5*

Мангистауская область

27,3

7,2

2,7*

2,6*

18,7*

Центрально-Восточный

Восточно-Казахстанская область

13,1

9,3

1,6*

1,6*

8,2*

Карагандинская область

10,5

4,1

4,4*

4,2*

13,0*

Павлодарская область

14,3

5,2

9,1*

4,5*

15,6*

г. Астана

61,5

37,2

8,6*

37,0*

34,4*

г. Алматы

24,1

4,7

8,3*

2,3*

17,1*

3. Доля модернизированных/построенных сетей, в том числе тепло-, электро- и газоснабжения, %

Всего по республике в средне:

4

1,4

1,5*

1,6*

1,5*

данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Акмолинская область

2,8

0,5

0,3*

0,7*

0,7*

Актюбинская область

5

1,1

1,9*

1,8*

1,8*

Алматинская область

16,1

2

0,8*

1,6*

1,6*

Атырауская область

2,8

1,3

1,9*

1,9*

1,9*

Восточно-Казахстанская область

1,1

0,6

0,6*

0,7*

0,7*

Жамбылская область

2,2

4,4

3,2*

1,8*

1,8*

Западно-Казахстанская область

6,2

1,5

1,5*

1,4*

1,4*

Карагандинская область

0

0,5

1,2*

0,4*

0,4*

Костанайская область

0,2

0,7

0,6*

0,7*

0,8*

Кызылординская область

3,3

2,5

3,7*

4,5*

4,3*

Мангистауская область

6,9

2,3

2,1*

1,3*

1,3*

Павлодарская область

0,2

1,6

2,1*

5,4*

5,4*

Северо-Казахстанская область

0,2

1,3

1,4*

1,9*

2*

Южно- Казахстанская область

6,7

2,5

2,5*

2,3*

2,2*

г. Астана

0,2

0,3

1,2*

1,1*

1,1*

г. Алматы

16,8

1,0

0,9*

1,3*

1,3*

4. Доступ к централизованным системам, %

Водоснабжения, в том числе в:

данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

городах

87

88

90*

93*

97*

СНП

51,5

52,3

55*

58*

62*

Водоотведения, в том числе в:

городах

82

84

88*

93*

97*

СНП

11

11,2

11,5*

12*

13*


     

      *Данные индикаторы будут уточнены при формировании республиканского бюджета на 2017 – 2019 годы.

Источники и объемы финансирования

Финансирование Программы будет осуществляться за счет и в пределах средств республиканского и местных бюджетов, а также иных источников, не запрещенных законодательством Республики Казахстан.

Объемы финансирования Программы составляют:

 млн. тенге 


2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

РБ*

180 755

113 335

69 516

63 296

215 833

МБ*

16 158

11 751

5 010

4 415

14 930

Внебюджетные средства

212 968

523 712

107 750

109 900

113 200

Все средства

409 881

648 798

182 276

177 611

343 963


*Объем средств будет уточняться по мере утверждения и уточнения республиканского и местных бюджетов на соответствующие финансовые годы в соответствии с законодательством Республики Казахстан.

2. Введение

      Сноска. Раздел 2 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 31.12.2016 № 922.

      Программа развития регионов до 2020 года (далее – Программа) разработана в рамках реализации посланий Президента Республики Казахстан народу Казахстана "Стратегия "Казахстан – 2050": новый политический курс состоявшегося государства" от 14 декабря 2012 года и "Нұрлы Жол - путь в будущее" от 11 ноября 2014 года.

      Программа является одним из механизмов реализации Прогнозной схемы территориально-пространственного развития страны до 2020 года, утвержденной Указом Президента Республики Казахстан от 21 июля 2011 года № 118.

      Прогнозная схема территориально-пространственного развития страны до 2020 года (далее – Прогнозная схема) является инструментом реализации новой региональной политики, целью которой является создание условий для устойчивого развития регионов на основе эффективного использования социально-экономического потенциала каждого региона.

      С учетом новых задач, поставленных Главой государства, необходимо модернизировать всю систему регионального развития на современных принципах. Организация системы стратегического управления на внутриреспубликанском межрегиональном (трансрегиональном) и макрорегиональном уровнях должна сопровождаться повышением роли институтов стратегического планирования государства, регионов, общественных объединений, бизнеса и экспертного сообщества.

      За истекшие годы в Казахстане реализованы две Концепции региональной политики, направленные на выравнивание уровней социально-экономического развития регионов. Кроме этого, осуществлялась реализация программ развития сельских территорий на 2004 – 2010 годы, развития малых городов на 2004 – 2006 годы, Стратегии территориального развития страны до 2015 года. Также в настоящее время действуют и приняты ряд программных документов, в том числе государственные и правительственные программы в сфере социального, индустриально-инновационного, агропромышленного развития и другие, которые затрагивают отдельные аспекты регионального развития в регулируемых направлениях.

      Вместе с тем следует признать, что, преследуя узковедомственный подход, указанные программные документы недостаточно сфокусированы на приоритетах государственной региональной политики, сформулированной в Прогнозной схеме территориально-пространственного развития страны до 2020 года. Более того, критический анализ действующих программных документов выявил, что предусмотренные в них институциональные и административные ресурсы на практике оказались недостаточно скоординированными между собой, а зачастую – и дублирующими друг друга.

      В таких условиях объективно возникает требование объединения положений всех вышеуказанных программных документов вокруг одного стержня – развития регионов, или формирования центров экономического роста регионов.

      В качестве базовой идеологии региональной политики предлагается стратегия сбалансированного развития, основанная на рациональном балансе приоритетного развития центров экономического роста, территориальной концентрации и управляемой урбанизации, а также макрорегиональном развитии на основе хабового и лучевого принципов. При этом Программа содержит инструменты государственной поддержки развития регионов согласно приоритетам формирования центров экономического роста как в рамках отдельных регионов, так и страны в целом.

      Настоящая Программа разработана на основании следующих программ: "Развитие регионов", "Программы развития моногородов на 2012 – 2020 годы", "Модернизация жилищно-коммунального хозяйства на 2011– 2020 годы", "Ақ бұлақ на 2011– 2020 годы".

      Программа направлена на повышение качества жизни населения (развитие инфраструктуры жизнеобеспечения – энерго- и теплоисточники, системы газо-, тепло-, электроснабжения, водоснабжения и водоотведения), развитие экономического потенциала регионов, а также на развитие регионов в соответствии с их функциональной типологией и экономическим потенциалом, определяет меры административно-правового и экономического характера, способствующие переходу их к внутренней консолидации, самоорганизации и саморазвитию на рыночных началах.

      В целом по республике за счет республиканского бюджета регионам выделяется ежегодно порядка 300 млрд. тенге на развитие инженерной инфраструктуры.

      В этой связи все проекты по развитию инженерной инфраструктуры необходимо рассматривать централизованно через уполномоченный орган в сфере регионального развития.

      Проекты будут реализовываться в рамках существующих бюджетных программ государственных органов с согласованием уполномоченного органа в сфере регионального развития, в том числе на предмет применения материалов, оборудований и технологий.

      В комплексе с данными документами Программа реализует единую государственную политику по развитию регионов до 2020 года.

      Государственные органы и иные организации, ответственные за достижение цели, целевых индикаторов, задач (направлений), показателей результатов, а также термины, употребляемые в Программе:

      1) агломерация – урбанизированное скопление близко расположенных населенных пунктов вокруг одного (моноцентрическая) или нескольких (полицентрическая) городов-ядер, объединенных между собой постоянными производственными, культурно-бытовыми и иными связями, а также имеющих тенденцию к территориальному слиянию.

      Основными критериями определения агломераций в Казахстане являются:

      административный статус города-центра (столица, город республиканского значения), что немаловажно в условиях Казахстана, поскольку предполагает контроль бюджетных ресурсов;

      демографическая емкость, что включает в себя высокую плотность населения региона, миграционный приток, ресурсную базу (земельные, водные, продовольственные ресурсы);

      логистический потенциал, что означает удобное географическое расположение, прохождение международных транспортных коридоров, наличие транспортного узла и инфраструктуры;

      экономический потенциал, то есть развитость города-центра (промышленный, сервисный, трудовой, финансовый, научный потенциал);

      2) моногород – город, где основная часть (20 % и более) промышленного производства и трудоспособного населения сосредоточена на одном или нескольких (немногих) градообразующих предприятиях, как правило, одного профиля и сырьевой направленности (моноспециализация), которые при этом определяют все экономические и социальные процессы, происходящие в городе.

      В категорию моногородов включены города с численностью населения от 10 до 200 тысяч человек, характеризующихся одним из следующих критериев:

      объем промышленного производства градообразующих предприятий города, в основном добывающего сектора, составляет более 20 % от общегородского объема производства (моноспециализация);

      на градообразующих предприятиях города занято более 20 % от общей численности занятого населения;

      города, в которых в настоящее время градообразующие предприятия работают частично или приостановили деятельность.

      При этом ко многим моногородам административно подчинены пригородные поселки и сельские населенные пункты, экономически тесно связанные с городом;

      3) малый город – город с численностью населения до 50 тысяч человек;

      4) опорный сельский населенный пункт – благоустроенный сельский населенный пункт, в котором будут созданы производственная и социальная инфраструктура для обеспечения необходимых социальных стандартов проживающему в нем населению и жителям прилегающих территорий;

      5) приграничные территории – территории административно-территориальных образований и населенных пунктов, расположенных на расстоянии до 50 км от Государственной границы;

      6) центры экономического роста – конкретные территории (населенные пункты), выполняющие в экономике страны или региона функцию источника инноваций и прогресса, являющиеся благодаря "эффекту масштаба" полюсами притяжения (концентрации) факторов производства, а также где размещаются предприятия динамично развивающихся отраслей, производящие новые товары и услуги.

      В настоящей Программе в число центров экономического роста включены:

      в масштабах страны – города "первого уровня" (агломерации с центрами в городах Астане, Алматы, Шымкенте и Актобе) и города "второго уровня" (областные центры, города Семей и Туркестан);

      в масштабах региона – города "третьего уровня" (перспективные малые и моногорода), районные центры, опорные сельские населенные пункты (далее – СНП), в том числе опорные, приграничные территории;

      7) города "первого уровня" – агломерации с центрами в городах Астане, Алматы, Шымкенте и Актобе;

      8) города "второго уровня" – областные центры, а также города Семей и Туркестан, являющиеся крупными экономическими и культурными центрами, имеющие развитую производственную и социальную инфраструктуру;

      9) города "третьего уровня" – моно- и малые города, имеющие перспективы экономического развития и роста численности населения;

      10) депрессивный регион – административно-территориальная единица, характеризующаяся наличием негативных тенденций в сфере занятости, экологии, предоставления социальных услуг в результате длительного (пять и более лет) спада производства, низкого инфраструктурного обеспечения (дороги, телефонная связь, энергоснабжение, теплоснабжение);

      11) уполномоченный орган – центральный исполнительный орган Республики Казахстан, осуществляющий руководство, а также межотраслевую координацию в сфере регионального развития;

      12) координатор Программы на местном уровне – исполнительный орган, финансируемый из местного бюджета, определяемый акимом области, городов Астаны и Алматы, ответственный за реализацию Программы на местах;

      13) межведомственная комиссия по вопросам региональной политики – консультативно-совещательный орган при Правительстве Республики Казахстан по вопросам региональной политики (далее – МВК);

      14) "якорный" инвестиционный проект – средний инвестиционный проект, реализуемый в несырьевых секторах экономики Казахстана и направленный на диверсификацию экономики малого или моногорода, на котором планируется создание не менее 50 постоянных рабочих мест;

      15) модернизация – изменение конструкций в соответствии с современными требованиями и нормами, направленными на обновление технического оборудования, производства, процесса и т.д.

3. Анализ текущей ситуации

      На современном этапе региональная политика Казахстана призвана обеспечить формирование рациональной территориальной организации, которая включает стимулирование процессов урбанизации и регулируемое развитие агломераций, являющихся важнейшими точками экономического роста национальной экономики, развитие и поддержку перспективных населенных пунктов, обладающих экономическим и демографическим потенциалами.

      Уровень урбанизации в Казахстане составляет около 56,7 %, что является самым большим коэффициентом для стран Центральной Азии, но сильно отстает от развитых стран. Растущие города, возрастающая мобильность населения и повышение специализации производства являются неотъемлемыми спутниками развития. Коэффициенты урбанизации таких сопоставимых с Казахстаном стран, как Австралия, Канада и США, находятся в диапазоне 75 – 80 %.

      Для проведения оптимальной политики территориального развития Прогнозной схемой территориально-пространственного развития страны до 2020 года (далее – Прогнозная схема), изложенной Указом Главы государства от 21 июля 2011 года № 118, принята следующая классификация регионов Республики Казахстан.

      Макрорегионы – группировка регионов, схожих по своим экономическим, природным и социально-демографическим характеристикам.

      Города-хабы – центры национального и регионального взаимодействия: торгово-логистические и транспортные, финансовые и кадровые центры, поставщики информации и технологий.

      Агломерация – урбанизированное скопление близко расположенных населенных пунктов вокруг одного (моноцентрическая) или нескольких (полицентрическая) городов-ядер, объединенных между собой постоянными производственными, культурно-бытовыми и иными связями, а также имеющих тенденцию к территориальному слиянию.

      Прогнозной схемой также выделяются следующие категории урбанизированных центров экономического роста:

      1) города "первого уровня" (агломерации, города-хабы);

      2) города "второго уровня" (областные центры, крупные города областного значения);

      3) города "третьего уровня" (моно- и малые города).

      Кроме того, согласно Прогнозной схеме к центрам экономического роста отнесены опорные сельские населенные пункты, приграничные территории.

Макрорегионы

      В Казахстане регионы, исходя из схожих экономических, природных и социально-демографических характеристик, сгруппированы в четыре макрорегиона – Северный (Акмолинская, Костанайская, Северо-Казахстанская области), Центрально-Восточный (Восточно-Казахстанская, Карагандинская, Павлодарская области), Южный (Алматинская, Жамбылская, Кызылординская, Южно-Казахстанская области) и Западный (Актюбинская, Атырауская, Западно-Казахстанская, Мангистауская области). В силу сопоставимых с макрорегионами социально-экономических показателей и особого статуса выделяются также города-хабы – Астана и Алматы.

      Макрорегионы Казахстана имеют разный потенциал и вносят разный вклад в экономическое развитие страны.

      Таблица 1. Краткая характеристика макрорегионов Республики Казахстан


Доля в ВВП, %

Доля населения в общей численности населения Республики Казахстан, %

Уровень урбанизации, %

Центрально-Восточный

18,3

20,0

69,7

Северный

8,6

12,4

48,6

Южный

17

37,7

38,0

Западный

23,8

15,2

52,9

г. Алматы

21,2

9,6

100,0

г. Астана

11,2

4,9

100,0


      Так, нефтяной Западный макрорегион при доле населения страны в 15,2 % является лидером по вкладу в национальную экономику (23,8 %). В то же время аграрный Южный макрорегион при доле населения страны в 37,7 % (без учета города Алматы) производит лишь 17,0 % валового внутренного продукта (далее – ВВП) страны.

      Это связано, в первую очередь, со структурой экономики макрорегионов. Более 90 % валового регионального продукта (далее – ВРП) Западного макрорегиона обеспечивает добывающая промышленность – высокопроизводительный сектор с ограниченным количеством создаваемых рабочих мест. В то же время город Алматы (9,6 % населения страны) с диверсифицированной структурой экономики вносит сопоставимый с Западным макрорегионом вклад в экономику страны. При этом развитие Южного и Северного макрорегионов основано на сельскохозяйственных низкопроизводительных секторах с ограниченным количеством рабочих мест. Соответственно, при высокой доле населения страны их вклад в ВВП страны минимален.

      Отсюда следует второй вывод – чем более урбанизирован макрорегион, тем более диверсифицирована его экономика. Так, Центрально-Восточный макрорегион имеет относительно высокий уровень урбанизации и, соответственно, сопоставимый со среднереспубликанским показатель среднедушевого дохода. Наиболее высокие показатели среднедушевого дохода наблюдаются в городах Астане и Алматы. При этом в аграрных Северном и Южном макрорегионах – наименьшие показатели среднедушевого дохода. Западный макрорегион отличается моноспециализацией производства и также имеет небольшие показатели среднедушевого дохода за пределами добывающего сектора.

      Для сбалансированного развития макрорегионов необходимо проведение политики диверсификации их экономик, с обеспечением перетока инвестиционных и трудовых ресурсов из добывающей промышленности и низкопроизводительных сельскохозяйственных секторов в обрабатывающую промышленность и высокопроизводительные сервисные сектора экономики, что повысит среднедушевые доходы населения страны.

      Добывающая промышленность и аграрный сектор в силу развития современных технологий, автоматизации бизнес-процессов и информатизации производства не способны создавать достаточное количество рабочих мест.

      На современном этапе рабочие места в достаточном количестве могут предлагаться сектором услуг. Сервисные сектора экономики развиваются на урбанизированных территориях.

      Таким образом, в смысле региональной политики это означает политику управляемой урбанизации, которая будет повышать несырьевой ВВП страны.

      Ввиду различий в структуре экономики и степени урбанизации, для макрорегионов страны требуются различные подходы к разработке инвестиционных программ.

      Южный макрорегион

      Численность населения – 6,7 млн. человек (без г. Алматы).

      Уровень урбанизации – 37,7 %.

      В макрорегионе два города-хаба – Алматы и Шымкент, а также 4 города "второго уровня", 20 городов "третьего уровня", 71 опорных СНП.

      Преобладающая специализация – сельское хозяйство. Вместе с тем развиты отдельные виды промышленности: добывающая – в Кызылординской области, урановая и химическая – в Южно-Казахстанской области, производство фосфорной продукции – в Жамбылской области.

      Макрорегион характеризуется высокой плотностью населения, но низким уровнем урбанизации. В этой связи урбанизационные процессы неизбежны, сельское население активно мигрирует в города.

      Макрорегион является наиболее интегрированным среди других благодаря реализованному проекту "Западная Европа – Западный Китай" (Хоргос – Алматы – Тараз – Шымкент – Туркестан - Кызылорда).

      Западный макрорегион

      Численность населения – 2,7 млн. чел.

      Уровень урбанизации – 52,9 %.

      В макрорегионе один город-хаб – Актобе, а также 3 города "второго уровня", 11 городов "третьего уровня", 62 опорных СНП.

      Макрорегион является относительно слабо урбанизированным. Большую часть ВРП создает сектор нефте- и газодобычи. Обрабатывающая промышленность и сельское хозяйство развиты в Актюбинской и Западно-Казахстанской областях. Два этих региона частично являются продовольственной базой для макрорегиона.

      На территории макрорегиона находятся единственные морские ворота страны – морской порт Актау.

      Существует проблема перенаселенности в Мангистауской области (Жанаозен), где в силу природно-климатических условий ограничена возможность создания новых рабочих мест.

      Центрально-Восточный макрорегион

      Численность населения – 3,5 млн. чел.

      Уровень урбанизации – 69,7 %.

      В макрорегионе один город-хаб – Усть-Каменогорск, а также 3 города "второго уровня", 20 городов "третьего уровня", 81 опорных СНП.

      В макрорегионе высокий уровень урбанизации, относительно развитая промышленность, требующая развития высоких переделов. Крупными городами макрорегиона являются Караганда, Павлодар, Усть-Каменогорск, Семей.

      Макрорегион тесно связан с городом-хабом Астаной и Северным макрорегионом. В частности, Карагандинская агломерационная система населенных мест (с городами Темиртау, Сарань, Абай, Шахтинск) связана с Астанинской агломерацией. При этом два макрорегиона по отраслевой структуре взаимно дополняют друг друга – аграрная специализация Северного макрорегиона и промышленная специализация Центрально-Восточного макрорегиона.

      Учитывая большую площадь территории, для макрорегиона имеет критическое значение обеспечение высокоскоростной транспортной доступности, в особенности от опорных городов до территорий с туристским потенциалом (Баянауыл, Каркаралы, Алтай и другие).

      Северный макрорегион

      Численность населения – 2,2 млн. чел.

      Уровень урбанизации – 48,6 %.

      Городом-хабом для макрорегиона является Астана.

      В макрорегионе 3 города "второго уровня", 17 городов "третьего уровня", 99 опорных СНП. Макрорегион слабо урбанизирован, при этом наблюдается отток населения.

      Основная специализация – производство зерна. В регионах развиты отдельные виды промышленности (ПЗТМ в Северо-Казахстанской области, ССГПО и Агромашхолдинг в Костанайской области, КамАЗ-Инжиниринг и добыча урановых руд в Акмолинской области), то есть города Костанай, Петропавловск, Кокшетау, Степногорск являются относительно диверсифицированными.

      Макрорегион обладает определенным туристским потенциалом (Щучинско-Боровская курортная зона, Зеренда, Сандыктау, Буланды и другие).

      Города "первого уровня" (агломерации)

      Городские агломерации объективно становятся ключевыми формами современного расселения в большинстве стран мира.

      В США более 76 % всего населения проживает в агломерациях, крупнейшими из которых являются Нью-Йоркская (11,3 тыс. кв. км, 23,3 млн. человек) и Лос-Анджелесская (5,8 тыс. кв. км, 18,6 млн. человек) агломерации.

      Агломерациями мирового уровня в Европе являются Лондонская (11 тыс. кв. км, 13,4 млн. человек) и Парижская (12 тыс. кв. км, более 12 млн. человек).

      Быстрыми темпами формируются урбанизированные территории в Китае – Шанхай (7,1 тыс. кв. км, 18,6 млн. человек), Бразилии – Рио-де-Жанейро (4,6 тыс. кв. км, 12,1 млн. человек), Аргентине – Буэнос-Айрес (2,7 тыс. кв. км, 14,6 млн. человек), Индии – Колката (1,8 тыс. кв. км, 15,6 млн. человек) и других развивающихся странах.

      Свою специфику имеет развитие агломераций в развивающихся странах. Для них характерна модель растущего сосредоточения населения и всех сфер экономики в немногих ведущих и крупнейших центрах. Переток населения из сельской местности в крупные и крупнейшие городские центры будет продолжаться высокими темпами.

      Если развитие городских центров "пускается на самотек", неконтролируемые процессы миграции населения из сельской местности могут вести к формированию чрезмерной нагрузки на мощности жилищно-коммунальной инфраструктуры, возникновению на периферии городских поселений зон социально-экономической маргинализации, содействовать дальнейшему закреплению межрегиональных диспропорций и служить препятствием для диверсификации экономики.

      Подобные тенденции характерны для многих городских агломераций в странах Латинской Америки и Африки, способствуя консервации не только экономической отсталости и неравенства, но и социальной нестабильности.

      Согласно докладу "Развитие городских агломераций Китая – 2010", представленному Институтом географических наук и природных ресурсов Академии наук Китайской Народной Республики, Китай создает 23 городские агломерации.

      Городские агломерации являются самыми перспективными районами в будущей структуре экономического развития Китая. Через 10-20 лет Китай должен создать группы самых конкурентоспособных и инновационно продвинутых агломераций мирового уровня, а численность населения каждой должна быть не менее 20 млн. человек.

      В настоящее время в Казахстане городами "первого уровня" определены агломерации с центрами в городах Астане, Алматы, Шымкенте и Актобе. Формирующиеся городские агломерации концентрируют более трети всего населения страны.

      Наиболее масштабные из них (с учетом численности населения и сложности структуры агломерации, включающей город-центр с пригородами) развиваются вокруг Алматы и Шымкента. Астана, стремительный рост которой обусловлен политикой государства, направленной на повышение роли новой столицы в системе расселения, еще не успела сформировать развитую пригородную зону. На западе республики перспективной является будущая агломерация с центром в городе Актобе.

      При этом в состав Астанинской агломерации тяготеют город Караганда и прилегающие к нему населенные пункты (города-спутники, поселки), способные образовать единое агломерационное образование.

      Агломерации в Казахстане определены по основным критериям формирования и развития городских агломераций:

      1) демографическая емкость, что включает в себя высокую плотность населения региона, миграционный приток, ресурсную базу (земельные, водные, продовольственные ресурсы) (таблица 2).

      Таблица 2. Информация по численности и демографической емкости

      агломераций на начало 2016 года

№ п/п

Наименование

Численность населения

Демографическая емкость (людность центра), тыс. чел.

агломерации

города-ядра

тыс. чел.

доля, %

тыс. чел.

доля, %

1.

Астанинская

1 025,4

5,8

872,6

8,7

2 460

2.

Алматинская

2 815,9

15,9

1 703,5

16,9

10 087

3.

Шымкентская

1 594,2

8,4

886,3

8,8

4 074

4.

Актюбинская

614,1

3,2

397,4

4,5

1 331


Всего

6 049,6

34,2

3 912,4

38,9



      В 2015 году численность населения городов "первого уровня" (агломераций) составила 6 049,6 тыс. человек, что составляет 22,1 % от общей численности населения Республики Казахстан. При этом численность населения городов Астаны, Алматы и Шымкента уже превышает уровень, за которым в условиях Казахстана реализуются агломерационные эффекты (500 тыс. человек).

      2) логистический потенциал, что означает удобное географическое расположение, прохождение международных транспортных коридоров, наличие транспортного узла и инфраструктуры.

      В настоящее время определены границы агломераций и населенных пунктов, входящих в зону влияния агломераций (включая города-спутники, соседние города, поселки, села). Для делимитации (установления границ) агломерационного ареала использован метод изохрон, заключающийся в определении границ агломерации, исходя из затрат времени, необходимого для поездки в центр агломерации. В качестве границы агломерации принята

      1,5-часовая изохрона. При помощи данного метода идентифицированы поселения в пределах территории агломерации:

      в состав Астанинской агломерации входят части Аккольского, Аршалынского, Целиноградского, Шортандинского районов Акмолинской области;

      в состав Алматинской агломерации входят населенные пункты пригородной зоны, к которым относятся пять административных районов Алматинской области: Карасайский, Талгарский, Илийский, Енбекшиказахский, Жамбылский, а также территория Капшагайской городской администрации. Территория зоны влияния города Алматы определена, исходя из наиболее тесных связей города и пригородов (ежедневная трудовая маятниковая миграция составляет порядка 250 тыс. человек1), и учитывает размещение сложившихся городов-спутников Капшагай, Каскелен, Талгар, Есик, села Узынагаш и четырех новых проектируемых городов-спутников Gate City (финансовый центр), Golden City (культурный центр), Growing City (промышленный центр), Green City (туристический центр);

      в состав Шымкентской агломерации входят город Арысь, Байдибекский, Тюлькубасский, Казыгуртский, Толебийский, Ордабасынский и Сайрамский районы Южно-Казахстанской области;

      в состав перспективной Актюбинской агломерации входят города Хромтау, Алга, Кандыагаш, ряд сельских населенных пунктов Алгинского, Каргалинского, Мартукского, Мугалжарского, Хобдинского и Хромтауского районов Актюбинской области.

      Предполагается увеличение логистического потенциала в агломерациях в связи со строительством международных транспортных коридоров, которые проходят через города Алматы, Шымкент, Актобе, Астану.

      Вместе с тем, в настоящее время отсутствуют статистические данные по пассажирскому обороту, что затрудняет определение транспортной доступности между городом-центром и городами-спутниками.

      3) экономический потенциал, то есть развитость города-центра (промышленный, сервисный, трудовой, финансовый, научный потенциал).

      Астана – столица республики, город, являющийся одним из лидеров социально-экономического развития страны. Определяющее воздействие на динамичное развитие города, близлежащих областей и пространственной структуры страны в целом оказало решение о переносе столицы. Выгодное экономико-географическое расположение в сочетании с большим объемом материальных, финансовых и трудовых ресурсов имеет первостепенное значение для формирования города Астаны в качестве центра агломерации, агломерационный потенциал развития которого еще не реализован.

      _______________________

      1Источник: АО "Институт экономических исследований и местные исполнительные органы.

      Доля ВРП города Астаны в республиканском объеме составляет 11,2 % (данные за 2015 год). Основу экономики города составляют: оптовая и розничная торговля, ремонт автомобилей и мотоциклов (24,7 %), операции с недвижимым имуществом (11,2 %), строительство (10,1 %), транспорт и складирование (8,2 %), профессиональная, научная и техническая деятельность (7,8 %).

      Анализ уровня жизни населения города выявил положительную динамику практически по всем рассматриваемым показателям. Экономически активное население города Астаны составило в 2015 году 488,8 тыс. человек и за период 2000 – 2015 годов выросло в 2,7 раза.

      Алматы – крупнейший мегаполис страны, активно формирующийся как агломерационный центр. В зону притяжения города Алматы входят города Талгар, Есик, Каскелен, Капшагай и прилегающие к ним поселки и села с тесными экономическими, трудовыми и социальными связями. Город Алматы отличается высокой концентрацией человеческих, финансовых ресурсов, образовательного и научного потенциала, развитой инфраструктурой, обеспечивающей связь с национальным и мировым рынками.

      Анализ отраслевой структуры ВРП города Алматы за 2015 год показывает, что экономическую базу города составляет сектор услуг. Первую позицию по удельному весу занимает оптовая и розничная торговля; ремонт автомобилей и мотоциклов (31,3 %), затем следуют операции с недвижимым имуществом (10,6 %), финансовая и страховая деятельность (9,1 %), профессиональная, научная и техническая деятельность (6,8 %).

      Экономически активное население города составило в 2015 году 885,1 тыс. человек и за период 2000 – 2015 годов выросло в 1,4 раза.

      В настоящее время развитие пригородной зоны города Алматы осуществляется в рамках принятой Комплексной схемы градостроительного планирования территорий пригородной зоны города Алматы.

      Шымкент – административный, социально-экономический, научный, образовательный и культурный центр Южно-Казахстанской области. При этом город с его экономическим потенциалом может стать агломерационным центром юга страны. Вместе с тем необходимо регулирование данного процесса с целью недопущения его развития в формате "ложной урбанизации".

      В период 2010 – 2015 годов наблюдался ежегодный прирост численности населения города Шымкента в среднем на 2,9 %.

      Город Актобе является административным центром Актюбинской области. Территория города Актобе, включая административно подчиненные пять сельских округов (Благодарный, Каргалинский, Курайлинский, Новый, Саздинский), равна 2,3 тыс. кв.км. Доля промышленного производства в областном объеме составляет 26,2 %, то есть 265,4 млрд. тенге (по данным за 2015 год).

      4) административный статус города-центра (столица, город республиканского значения), что немаловажно в условиях Казахстана, поскольку предполагает контроль бюджетных ресурсов.

      SWOT-анализ развития агломераций в Казахстане

Сильные стороны

Слабые стороны

высокий (в сравнении с другими регионами страны) уровень предоставления услуг в сферах образования, здравоохранения, культуры и досуга;

положительные показатели естественного и миграционного прироста населения;

благоприятные условия для развития малого и среднего бизнеса;

наличие кадровой базы

низкая плотность расселения, отсутствие городов-ядер с населением более 2 млн. чел;

отсутствие общей системной инфраструктуры городов-центров и прилегающих территорий (систем населенных мест);

неэффективная транспортная инфраструктура внутри городов-центров (транспортные пробки);

негативная экологическая ситуация в крупных городах (загазованность, неприменение смарт-технологий "зеленой экономики", неразвитость общественного транспорта, наличие неэкологичных и энергоемких производств внутри городов);

недостаточная развитость зон рекреации и зеленых зон в городах;

отсутствие у крупных городов страны привлекательных брендов (узнаваемого международного имиджа);

низкая конкурентоспособность крупных городов страны на глобальном и региональном рынках;

отсутствие единой современной градостроительной документации города-центра и пригородных населенных пунктов

Возможности

Угрозы

полная реструктуризация экономики (постиндустриальное развитие);

формирование многочисленного и диверсифицированного рынка труда;

повышение привлекательности как емкого рынка сбыта товаров и услуг;

создание "инфраструктурного эффекта" (мощные транспортные комплексы, мультимодальные узлы, информационные коммуникации);

эффекты соседства с крупным центром, то есть предоставление жителям всей агломерации доступа к трудовым, торговым и другим возможностям разных зон агломерации в полном масштабе

"ложная урбанизация" вследствие неконтролируемого массового наплыва низкоквалифицированных трудовых ресурсов;

дефицит жилья;

высокая безработица;

чрезмерная нагрузка на городскую социальную и инженерную инфраструктуру;

хаотичная застройка окраин города;

маргинализация и асоциализация прибывающего населения (увеличение преступности)

Города "второго уровня" (областные центры, города Семей и Туркестан)

      В настоящее время в Казахстане к городам "второго уровня" относятся 14 городов, из них 12 городов являются административными центрами 12 областей (города Кокшетау, Талдыкорган, Атырау, Уральск, Тараз, Караганда, Костанай, Кызылорда, Актау, Павлодар, Петропавловск, Усть-Каменогорск), 2 города являются городами областного значения (Семей, Туркестан).

      Численность населения городов "второго уровня" на 1 января 2016 года составила 3 795,2 тыс. человек, что составляет 21,5 % от общей численности населения в республике, или порядка 37,7 % от городского населения страны. За рассматриваемый период во всех городах "второго уровня" наблюдается рост численности населения, что связано как с положительными значениями естественного прироста населения, так и сложившимся положительным сальдо миграции населения.

      Сравнительный анализ основных показателей социально-экономического развития этих городов показал, что большинство городов являются центрами притяжения и концентрации производственных, финансовых и трудовых ресурсов в своих регионах.

      Таблица 3. Основные социально-экономические показатели городов

      "второго уровня" за январь-декабрь 2015 года (предварительные данные)

№ п/п

Наименование городской администрации

Численность населения (на 1 января 2016 года)

Реальная заработная плата

Объем промышленной продукции

тыс. чел.

доля, %

тыс. тг.

в среднем по области, тыс. тг.

млн. тг.

доля, %

1.

Кокшетау

159,5

21,4

99,2

89,2

82 158,10

26,3

2.

Талдыкорган

165,3

8,5

97,1

90,7

46 892,5

8,5

3.

Атырау

302,2

50,8

229,6

225,1

149 143, 4

3,03

4.

Уральск

288,4

45,3

116,8

99,4

103 918,6

8,2

5.

Тараз

363,0

32,7

92,6

85,3

182 200,1

66,4

6.

Караганда

498,1

36

116,9

113,9

259 467,2

19,0

7.

Костанай

232,0

26,3

96,3

92,0

150 201,4

34,8

8.

Кызылорда

277,8

36,3

119,3

106,3

488 548,5

80,7

9.

Павлодар

358,9

47,3

111,3

108,6

437 589,4

42,4

10.

Петропавловск

216,2

38

97,6

87,3

109 083,1

64,7

11.

Усть-Каменогорск

333,4

23,9

117,7

103

640 793,7

62,7

12.

Семей

343,5

24,6

95,1

103

125 136,2

12,2

13.

Туркестан

256,9

9,0

78,2

85,7

11 697,0

1,8


№ п/п

Наименование городской администрации

Розничная торговля

Инвестиции в основной капитал

Ввод в действие общей площади жилых домов

млн. тг.

доля, %

млн. тг.

доля, %

кв. метров

доля, %

1.

Кокшетау

97 495,8 (2014)

53,6

26 483

14,6

105 900

39,5

2.

Талдыкорган

39 407,4

12,7

51 946,3

10,6

122 700

10,8

3.

Атырау

13 292,4

86

647 662,5

44,5

366 309

66,6

4.

Уральск

170 818,8

78,8

56 647,4

16

156 857

59,9

5.

Тараз

153 752,5

83,9

49 497,1

21,8

128 231,0

43,9

6.

Караганда

447 191,2

75,9

88 523,9

24,9

155 750,0

48,6

7.

Костанай

127 076,4

61,9

37 229,1

22,3

157 210

63,2

8.

Кызылорда

148 518,7

86,0

127 341,3

53,8

312 195,0

67,0

9.

Павлодар

178 707,8

70,4

132 393

29,54

123 314,0

74,9

10.

Петропавловск

113 687,6

67,1

51 187,9

33,1

86 103,0

66,9

11.

Усть-Каменогорск

309 117,3

51,9

81 968,7

19,9

140 909,0

44,3

12.

Семей

138 455,3

23,3

44 208,4

10,8

80 394,0

25,3

13.

Туркестан

13 984,9

4,4

19 749,0

4,7

38 679,0

8,7


      Объем промышленного производства городов "второго уровня" в 2015 году составил 2,52 трлн. тенге, что составляет порядка 17 % от общереспубликанского объема промышленного производства.

      За 2008 – 2015 годы общий объем промышленного производства городов "второго уровня" увеличился на 39,7 %.

      В городах "второго уровня" хорошо развиты отрасли обрабатывающей промышленности. Так, анализ структуры промышленного производства этих городов показал, что в большинстве доля обрабатывающей промышленности в общем объеме промышленного производства превышает 55 %.

      Удельный вес обрабатывающей отрасли в общем объеме промышленного производства в 2015 году составлял в Атырау – 62 %, в Караганде – 59 %, в Актау – 72 %.

      Основными проблемами инженерной инфраструктуры городов "второго уровня" являются высокий износ водопроводных, канализационных, тепловых и электрических сетей, автомобильных дорог.

      Таблица 4. Степень износа коммунальной инфраструктуры

№ п/п

Наименование городов

Водопроводные сети, %

Канализационные сети, %

Тепловые сети, %

Электрические сети, %

Автомобильные дороги (в неудовлетворительном состоянии), %

1.

Кокшетау

45

15

53

62

31

2.

Талдыкорган

60

72

65

60

50

3.

Атырау

31

38,5

74

30

28,1

4.

Уральск

69

67

55

95

41

5.

Тараз

68

74

70,9

72

25

6.

Караганда

78

74

75

60

73

7.

Костанай

63,3

73,2

51

73

42

8.

Кызылорда

54

60

62

70

68

9.

Павлодар

46,4

41,6

71,2

53

29

10.

Петропавловск

81,3

63,6

71

68,5

48

11.

Усть-Каменогорск

72

75

59

61

27

12.

Семей

77

75

77

66

47

13.

Туркестан

92

40

75

61

67,4

Города "третьего уровня" (малые и моногорода)

      В настоящее время в Казахстане насчитывается 41 малый город, численность населения которых по состоянию на 1 января 2016 года составляет 947,2 тыс. человек. При этом 33 малых города являются административными центрами соответствующих сельских районов, 8 малых городов не являются центрами сельских районов. По географическому месторасположению можно выделить следующие типы городов:

      1) в зоне влияния агломераций – Акколь, Алга, Кандыагаш, Есик, Капшагай, Каскелен, Талгар, Ленгер;

      2) вдоль автомобильных и железнодорожных магистралей республиканского и международного значения – Акколь, Атбасар, Ерейментау, Есиль, Макинск, Щучинск, Алга, Кандыагаш, Шалкар, Жаркент, Капшагай, Каскелен, Сарканд, Аягоз, Шу, Приозерск, Аральск, Эмба, Ушарал, Уштобе, Зайсан, Шар, Шемонаиха, Арысь, Сарыагаш, Булаево, Мамлютка, Тайынша;

      3) на приграничных территориях – Жаркент, Ушарал, Зайсан, Сарыагаш, Шардара, Шар, Шемонаиха, Мамлютка, Булаево.

      Перечень моногородов включает 27 городов, численность населения которых составляет 1,447 млн. человек, или 16,8 % городского населения страны, из них 16 моногородов являются административными центрами соответствующих районов. В моногородах сосредоточена значительная часть промышленного потенциала Казахстана.

      По транспортному расположению моногорода можно разделить на две группы: города, находящиеся вдоль железнодорожных линий (20 городов), и города, находящиеся в отдалении от железных дорог либо в железнодорожном тупике (7 городов).

      Из 27 моногородов страны вдоль автомобильных дорог международного значения находятся 7 городов, республиканского значения – 14, местного значения – 7.

      Несмотря на общий рост населения в 41 малом городе в сравнении с показателями 1999 года, численность населения в большинстве малых городов снизилась на 14,3 %. Также, несмотря на общий рост населения в моногородах за десятилетний период на 4 %, в 11 из них произошло сокращение численности населения на 11,8 %2.

      Среднедушевые денежные доходы населения малых городов составляют лишь 65 % от среднереспубликанского уровня, тогда как среднедушевые доходы большинства моногородов не достигают среднеобластного уровня. Так, в городах Аркалык, Кентау, Балхаш, Сарань среднедушевые денежные доходы составили 80 – 85 % к среднеобластному уровню.

      В большинстве малых и моногородов страны образовался комплекс проблем, в основном связанных с состоянием бывших градообразующих предприятий или доминирующей отрасли.

      Одна из проблем – неудовлетворительное состояние инженерной и социальной инфраструктуры. Высокий износ водопроводных, канализационных, тепловых и электрических сетей требует значительных финансовых вложений. Так, в половине моногородов (11 городов) износ электрических и тепловых сетей достигает 70 %.

      Неудовлетворительное состояние производственной инфраструктуры является одной из ключевых проблем, сдерживающих развитие малых и моногородов. Особенно остро стоит проблема транспортной удаленности и плохого состояния автомобильных дорог.

      Для разработки эффективных мер по развитию малых и моногородов Казахстана изучались успешные примеры зарубежных стран в развитии подобных населенных пунктов.

      Учитывая характер и специфику сложившейся ситуации в малых городах, для Казахстана возможны адаптация и применение опыта таких стран, как США, Швеция, а также в целом Европейского союза (далее – ЕС).

      _________________________

      2Источник: Данные по малым и моногородам представлены АО "Институт экономических исследований" и местными исполнительными органами.

      К примеру, в результате снижения добычи угля и объемов производства текстильной промышленности город Биг Стоун Гэп (США) оказался в тяжелой социально-экономической ситуации. Благодаря реструктуризации экономики города и использованию преимущества близости к природе и рекреационным местам удалось стабилизировать уровень безработицы и увеличить численность населения города.

      Другой пример: зависимость города Фармвилль от табачной отрасли была ликвидирована через диверсификацию экономики города путем агрессивной поддержки малого и среднего бизнеса (далее – МСБ) и "переманивания" бизнеса из большого города. Здесь были использованы преимущества близости большого города, 2-х железнодорожных линий и шоссе.

      Одним из успешных примеров превращения недостатков в преимущества служит город Кируна (Швеция). В результате снижения объемов добычи железа и сокращения занятых город оказался на грани банкротства. Для диверсификации экономики города градообразующее предприятие вложило масштабные инвестиции в развитие научно-исследовательских опытно-конструкторских разработок (далее – НИОКР), космической отрасли и туристской индустрии.

      Смена технологических укладов привела к тотальному сокращению занятых в традиционных отраслях промышленности (в текстильной промышленности – более чем на половину, в металлообработке – на треть) и безработице в 27 % в городе Хелмонд (Нидерланды). В результате принятых властями мер в город были привлечены многочисленные отечественные и иностранные компании, характеризующиеся "пулом", технологическими новациями, ориентированные на широкое использование научно-технического прогресса и предпринимательство, активно действующие на международном рынке. Численность города возросла с 48 до 70 тыс. человек, а безработица сократилась с 27 до 6,8 %.

      В Японии решение проблем моногородов также осуществлялось совместно государством и градообразующим предприятием. Здесь был организован перевод части сотрудников на производственные мощности компании в других городах.

      При этом градообразующим предприятием были созданы новые малые предприятия в различных сферах экономики (электроника и информационные системы, производство товаров для жизни и продуктов питания, создание технопарка).

      Одним из успешных примеров диверсификации экономики моногорода считается опыт города Бирмингем (США). Используя естественные преимущества города и продуманную политику правительства по привлечению инвестиций (например, мелких производителей на свободные производственные площади, развитие инфраструктуры высшего образования и другие меры), город смог решить проблемы, связанные с закрытием градообразующих металлургических предприятий.

      Как видно из мировой практики, наиболее успешными в решении своих проблем оказались города, в которых прослеживалась высокая совместная заинтересованность как со стороны государства, так и со стороны градообразующего предприятия.

      Значительный прогресс наблюдается в тех городах, где основные усилия были направлены на стимулирование предпринимательства – курсы переподготовки, организация бизнес-инкубаторов, создание новых производств градообразующим предприятием, налоговые льготы.

      Сельские территории

      По итогам мониторинга социально-экономического развития насчитывается 6672 СНП, в которых проживает 7,7 млн. человек. Из общего количества СНП 1229 соответствует высокому, 4938 – среднему, а 478 – низкому потенциалу развития. При этом более половины СНП являются малочисленными и в них проживает всего 8,9 % сельских жителей.

      Доступ к централизованному водоснабжению имеют 79 % сельского населения, а 27 % автомобильных дорог местного значения требуют капитального ремонта.

      Решение вопросов развития сельских территорий предусмотрено в рамках различных программных документов, однако отсутствие комплексного подхода в данном направлении не позволяет достичь желаемых результатов.

      В связи с этим, наряду с решением общих проблем развития сельских территорий, необходимо приступить к новому этапу комплексного развития опорных СНП с обеспечением более высокого уровня жизни сельского населения.

      Для развития опорных сел был изучен опыт развития сельских территорий Республики Беларусь.

      В Республике Беларусь реализовывалась Государственная программа возрождения и развития села на 2005 – 2010 годы, которая была направлена на создание условий для приоритетного социально-экономического развития села и повышения эффективности работы агропромышленного комплекса.

      Основными целями и задачами этой Государственной программы являлись:

      1) возрождение и развитие социальной и производственной сфер белорусского села, обеспечение условий для устойчивого ведения сельскохозяйственного производства;

      2) повышение доходов сельского населения, создание основ для престижности проживания в сельской местности и улучшения демографической ситуации на селе;

      3) обеспечение эффективного производства сельскохозяйственной продукции и продовольствия в объемах, достаточных для внутреннего рынка и формирования экспортных ресурсов.

      Проводниками социальных стандартов на селе были определены агрогородки.

      В этом документе агрогородок определяется как качественно новый тип сельских поселков: агрогородок – благоустроенный населенный пункт с численностью населения, как правило, менее тысячи человек, в котором будут созданы производственная и социальная инфраструктуры для обеспечения социальных стандартов проживающему в нем населению и жителям прилегающих территорий.

      Агрогородки создаются на основе административно-территориальных единиц базового уровня, территории которых являются исторически устоявшимися административными образованиями. При реализации Программы агрогородки были подразделены на две группы. Первая – это селения, где курс на создание полноценного поселения был взят и реализуется давно и последовательно. Здесь различная модификация и совершенствование имеют планомерный характер и не воспринимаются чем-то чрезвычайным, радикальным. Другие поселения, чтобы обрести статус агрогородка, должны значительно преобразиться по многим аспектам. В этом случае требуются вполне заметные и кардинальные новшества, требующие значительных финансовых вливаний.

      Достигнутые позитивные результаты в Республике Беларусь делают актуальным применение подобных подходов и инструментов в развитии опорных СНП в рамках реализации новой региональной политики Республики Казахстан.

      Приграничные территории

      Общая протяженность Государственной границы Республики Казахстан по суше составляет 13383 км. В республике насчитывается 12 приграничных областей, 62 приграничных района и 1268 населенных пунктов, расположенных на их территории.

      Это обстоятельство предопределяет высокую степень актуальности развития и использования всех преимуществ, связанных с подобным положением, и одновременно необходимость учета и нивелирования вытекающих из этого недостатков.

      В южных регионах страны в силу густозаселенности приграничных территорий сопредельных стран, а также наличия развитой инфраструктуры, транспортной доступности и приграничной торговли имеются все предпосылки для динамичного роста социально-экономического потенциала населенных пунктов.

      Для стран с переходной экономикой приграничное положение наиболее экономически выгодно в случае "разности потенциалов" – когда за границей расположен более развитый сосед, заинтересованный в переносе части производства на территорию с конкурентными преимуществами: более дешевой рабочей силой и инфраструктурой при низких транспортных издержках (пример штата Сонора в Мексике на границе с США, границы Чехии, Венгрии со старыми странами ЕС). Но даже при соседстве с развитыми странами приграничный эффект проявляется слабо, если институциональная среда остается неблагоприятной для инвестиций (например, северо-западная граница России и ЕС).

      На границе Казахстана и России "разности потенциалов" нет, соседние регионы России не имеют явного преимущества в развитии, как и регионы Казахстана. Высокий душевой ВРП в западных областях Казахстана и Тюменской области остается статистической величиной, большая часть нефтегазовых доходов централизуется в центральный бюджет, что препятствует ускоренному развитию и созданию новых рабочих мест в самих регионах. Приграничное взаимодействие средне- или слаборазвитых регионов невелико или имеет узкую номенклатуру обмена, значительную долю теневой торговли.

      Так, в 2000 году в Китае принята программа "Стратегия широкомасштабного развития Запада". На ближайшие годы официальным лозунгом экономического развития Китая провозглашен "Стабильный Восток, развивающийся Запад". В 2000 – 2009 годы ВВП Западного Китая ежегодно увеличивался в среднем на 11,9 %, что превысило средний уровень по стране. Тенденция быстрого роста сохранялась и в 2009 году, когда страна переживала не самые лучшие времена в условиях мирового финансового кризиса. Темп роста ВВП в Западном Китае оказался на 2,8 % выше, чем в восточной части страны3. При этом наблюдается депопуляция численности населения Восточно-Казахстанской области, если в 2005 году она составляла 1442 тыс. человек, то на начало 2016 года снизилась до 1395 тыс. человек.

      Вместе с тем, динамично развивающийся товарооборот с Китаем, создание международных центров приграничной торговли, принятые меры по развитию транспортных сообщений вглубь территорий республики с выходом в другие страны, огромный туристический потенциал создают предпосылки для развития экономики этих регионов.

      За счет высокой транспортной доступности наблюдается высокая интеграция приграничных территорий Республики Казахстан и Российской Федерации, где расположены 12 российских и 7 казахстанских регионов.

      По уровню социально-экономического развития к высокоразвитым приграничным регионам относятся Восточно-Казахстанская (российская зона приграничья) и Атырауская области, развитым – Южно-Казахстанская область, среднеразвитым – Актюбинская, Алматинская, Восточно-Казахстанская (китайская зона приграничья), Жамбылская, Западно-Казахстанская, Северо-Казахстанская, Костанайская, Павлодарская области, низкоразвитым – Кызылординская область.

      В связи с этим, наряду с решением общих проблем развития сельских территорий, необходимо приступить к новому этапу комплексного развития приграничных территорий, позволяющему обеспечить комплексность и гармоничность социально-экономического развития.

      _____________________________

      3В рамках стратегии освоения запада страны наиболее важными считаются следующие мегапроекты: отведение водных ресурсов с юга на север; Цинхай-Тибетская железная дорога; газопровод "Запад-Восток"; линия электропередачи между западными и восточными регионами. Осуществляется также крупномасштабный и дорогостоящий экологический проект, предусматривающий восстановление лесо-травяного покрова на рекультивируемых пахотных угодьях в западных районах Китая.

4. Цель, целевые индикаторы, задачи и показатели результатов
реализации Программы

      Сноска. Раздел 4 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 31.12.2016 № 922.

      Целью является создание условий для развития социально-экономического потенциала регионов через формирование рациональной территориальной организации страны, стимулирование концентрации населения и капитала в центрах экономического роста.

      Достижение данной цели будет измеряться следующими целевыми индикаторами:

Целевые индикаторы

2015 год (факт)

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

1. Численность населения в агломерациях, тыс. человек

Всего по агломерациям:

6049,6

6117,2

6221,9

6332,5

6440,0

Данные МНЭ

МНЭ, МИО Южно-Казахстанской, Актюбинской областей, городов Астаны и Алматы

Астанинская

1025,4

1021,9

1052,1

1083,2

1115,5

в том числе город Астана

872,6

969,3

1014,5

1052,8

1121,3

Алматинская

2815,9

2879,3

2939,2

3000,8

3057,9

в том числе город Алматы

1703,5

1725,7

1776,5

1828,7

1872,5

Шымкентская

1594,2

1599,4

1607,9

1621,5

1635,2

в том числе город Шымкент

886,3

929,4

954,1

979,8

1013,2

Актюбинская

614,1

616,6

622,7

627,0

631,4

в том числе город Актобе

397,4

410,7

417,2

427,5

438,0

2. Инвестиции в основной капитал на душу населения (в рамках средств, предусмотренных Программой), тыс. тенге

Всего по республике в среднем:

15,0

10,9

7,1*

6,9*

19,2*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Южный

Алматинская область

5,4

2,5

2,0*

1,9*

11,4*

Жамбылская область

9,4

3,0

2,8*

2,6*

7,8*

Кызылординская область

21,0

11,5

4,7*

5,7*

12,4*

Южно- Казахстанская область

3,2

1,5

1,5*

1,1*

6,0*

Северный

Акмолинская область

12,4

4,4

4,9*

3,1*

16,0*

Костанайская область

15,7

4,5

4,8*

4,7*

17,4*

Северо-Казахстанская область

20,1

5,4

9,1*

6,6*

20,7*

Западный

Актюбинская область

16,8

3,6

4,6*

3,6*

18,1*

Атырауская область

5,6

3,9

1,4*

1,5*

14,0*

Западно-Казахстанская область

14,7

4,4

6,7*

5,1*

18,5*

Мангистауская область

27,3

7,2

2,7*

2,6*

18,7*

Центрально-Восточный

Восточно-Казахстанская область

13,1

9,3

1,6*

1,6*

8,2*

Карагандинская область

10,5

4,1

4,4*

4,2*

13,0*

Павлодарская область

14,3

5,2

9,1*

4,5*

15,6*

г. Астана

61,5

37,2

8,6*

37,0*

34,4*

г. Алматы

24,1

4,7

8,3*

2,3*

17,1*

3. Доля модернизированных/построенных сетей, в том числе тепло-, электро- и газоснабжения, %

Всего по республике в среднем:

4

1,4

1,5*

1,6*

1,5*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Акмолинская область

2,8

0,5

0,3*

0,7*

0,7*

Актюбинская область

5

1,1

1,9*

1,8*

1,8*

Алматинская область

16,1

2

0,8*

1,6*

1,6*

Атырауская область

2,8

1,3

1,9*

1,9*

1,9*

Восточно-Казахстанская область

1,1

0,6

0,6*

0,7*

0,7*

Жамбылская область

2,2

4,4

3,2*

1,8*

1,8*

Западно-Казахстанская область

6,2

1,5

1,5*

1,4*

1,4*

Карагандинская область

0

0,5

1,2*

0,4*

0,4*

Костанайская область

0,2

0,7

0,6*

0,7*

0,8*

Кызылординская область

3,3

2,5

3,7*

4,5*

4,3*

Мангистауская область

6,9

2,3

2,1*

1,3*

1,3*

Павлодарская область

0,2

1,6

2,1*

5,4*

5,4*

Северо-Казахстанская область

0,2

1,3

1,4*

1,9*

2*

Южно-Казахстанская область

6,7

2,5

2,5*

2,3*

2,2*

г. Астана

0,2

0,3

1,2*

1,1*

1,1*

г. Алматы

16,8

1

0,9*

1,3*

1,3*

4. Доступ к централизованным системам, %

водоснабжения, в том числе в:

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

городах

87

88

90*

93*

97*

СНП

51,5

52,3

55*

58*

62*

водоотведения, в том числе в:

городах

82

84

88*

93*

97*

СНП

11

11,2

11,5*

12*

13*


      * Данные индикаторы будут уточнены при формировании республиканского бюджета на 2017 – 2019 годы.

      Для решения поставленной цели предусматривается решение следующих задач:

      Задача 1. Определение инвестиционных приоритетов для каждого макрорегиона

      Достижение данной задачи будет измеряться следующими показателями результатов:

Показатели результатов

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

1. Доля внешних инвестиций в общем объеме инвестиций в основной капитал, %:

Южный

Данные МНЭ

МНЭ, МИР, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Алматинская область

17,7

21,0

21,5

22,0

22,5

Жамбылская область

36,1

36,4

36,7

37,0

37,4

Кызылординская область

17,0

18,5

34,0

36,0

38,0

Южно-Казахстанская область

11,0

22,0

22,5

23,0

23,5

Северный

Акмолинская область

4,8

5,0

5,5

6,0

6,5

Костанайская область

4,9

5

5,2

5,4

5,6

Северо-Казахстанская область

3,15

4,2

4,4

4,6

4,8

Западный

Актюбинская область

30,0

31

33

34

35

Атырауская область

51

68,9

70,4

70,5

70,6

Западно-Казахстанская область

53,5

53,8

54,0

54,3

54,6

Мангыстауская область

31,6

32,6

33,6

34,6

35,6

Центрально-Восточный

Восточно-Казахстанская область

35,5

37

39

41

43

Карагандинская область

35,0

40,6

41,4

42,6

44,1

Павлодарская область

34,5

34,6

34,7

34,8

34,9

г. Алматы

10,8

18,7

18,9

19,1

19,3

г. Астана

4,5

4,6

4,8

5,0

5,3

2. Увеличение доли инновационной продукции в общем объеме ВРП, %

Южный

Данные МНЭ

МНЭ, МИР, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Алматинская область

1

1,3

1,5

1,8

2,1

Жамбылская область

3,0

3,5

4,0

4,5

5,0

Кызылординская область

0,42

0,52

0,62

1,2

2,2

Южно-Казахстанская область

1,7

2,1

2,3

2,5

2,8

Северный

Акмолинская область

3,0

3,4

3,5

4

4,5

Костанайская область

4,3

5,9

6,5

7,1

7,6

Северо-Казахстанская область

2,04

2,4

2,8

3,4

3,8

Западный

Актюбинская область

0,4

0,5

0,6

0,9

1,2

Атырауская область

0,50

0,65

0,75

1,6

2,0

Западно-Казахстанская область

0,31

0,32

0,33

0,36

0,6

Мангыстауская область

0,08

0,3

0,5

0,8

1,0

Центрально-Восточный

Восточно-Казахстанская область

4,48

4,59

5,05

5,3

5,57

Карагандинская область

1,1

1,9

2,4

3,3

4,7

Павлодарская область

5,0

5,6

5,8

6,0

6,3

г. Алматы

-

0,4

0,5

0,6

0,8

г. Астана

3,1

3,5

3,7

3,9

4,1


      Задача 2. Совершенствование территориального развития страны

      Достижение данной задачи будет измеряться следующими показателями результатов:

Показатели результатов

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

1. Количество реализуемых бюджетных инвестиционных проектов, направленных на рациональное обустройство и развитие территорий

Всего (единиц), в том числе:

73

14

-

-

12

Данные МНЭ

МНЭ, МИР, МИО областей, городов Астаны и Алматы

по центрам экономического роста:

1) в городах "первого уровня" (агломерации), в том числе:

4

-

-

-

12

Алматинская агломерация

4

-

-

-

12

2) в городах "второго уровня" (областные центры, города Семей и Туркестан), в том числе:

11

5

-

-

-

Алматинской области

2





Восточно-Казахстанской области

1

1




Жамбылской области

1





Западно-Казахстанской области

2





Карагандинской области


1




Кызылординской области

1

1




Мангистауской области

1





Павлодарской области

1

1




Северо-Казахстанской области

1

1




Южно-Казахстанской области

1





3) в городах "третьего уровня" (малые и моногорода), в том числе:

58

9

-

-

-

Актюбинской области

4





Алматинской области

4

2




Атырауской области

2





Восточно-Казахстанской области

10

4




Жамбылской области

4

1




Западно-Казахстанской области

2





Карагандинской области

9





Костанайской области

13





Кызылординской области

1





Мангистауской области

2





Павлодарской области

5

1




Южно-Казахстанской области

2

1





Показатели результатов

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

2. Совершенствование градостроительной политики развития территорий, в т.ч. разработка документации в сфере архитектуры, градостроительства и строительства

Всего (единиц), в том числе:

355

140

117

57

311

Данные МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

1) градостроительное планирование, из них:

122

50

52

0

229

1.1) межрегиональные схемы территориального развития, в том числе:

-

1

4

-

-

Алматинской агломерации


1




Астанинской агломерации



1



Актюбинской агломерации



1



Шымкентской агломерации



1



регионов (Центрального, Южного, Западного)



1



1.2) комплексные схемы градо-строительного планирования территории областей, в том числе:

-

-



14

Акмолинской области





1

Актюбинской области





1

Алматинской области





1

Атырауской области





1

Восточно-Казахстанской области





1

Жамбылской области





1

Западно-Казахстанской области





1

Карагандинской области





1

Костанайской области





1

Кызылординской области





1

Мангистауской области





1

Павлодарской области





1

Северо-Казахстанской области





1

Южно-Казахстанской области





1

1.3) генеральные планы, из них:

122

49

48

0

215

городов-центров агломераций, в том числе:

2


1

-

1

г. Астана

1





г. Алматы



1



г. Актобе

1





г. Шымкент




-

1

городов "второго уровня", в том числе:

-

2

-


10

Акмолинской области





1

Алматинской области


1




Атырауской области


1




Восточно-Казахстанской области





1

Жамбылской области





1

Карагандинской области





1

Костанайской области





1

Кызылординской области





1

Мангистауской области





1

Павлодарской области





1

Северо-Казахстанской области





1

Южно-Казахстанской области





1

городов "третьего уровня", в том числе:

4

2

1

-

-

Актюбинской области

2





Восточно-Казахстанской области

2





Карагандинской области



1



Костанайской области


1




Кызылординской области


1




Северо-Казахстанской области




-


СНП

116

45

46

0

204

2) разработка документации в сфере архитектуры, градостроительства и строительства, из них:

233

90

65

57

82

2.1) сметно-нормативные документы

48

42

41

41

42

2.2) технологические карты по новым технологиям строительного производства

20

-

-

-

40

2.3) типовые проекты

162

48

24

16

-

2.4) нормативно-технические документы

3

-

-

-

-


Показатели результатов

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

3. Рост численности населения, тыс. человек

в опорных СНП, в том числе по областям:

943

959

973,2

990,5

1008,1

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей

Акмолинская

44,7

45,6

46,5

47,4

48,3

Актюбинская

45,8

46,7

47,6

48,5

49,4

Алматинская

136,7

139,3

141,9

144,5

147,5

Атырауская

24,1

24,6

25,1

25,5

26,0

Восточно-Казахстанская

88,3

90,0

91,7

93,5

95,2

Жамбылская

62,1

63,3

64,5

65,8

67,0

Западно-Казахстанская

51,9

49,0

50,0

51,0

52,0

Карагандинская

52,5

53,5

54,5

55,6

56,6

Костанайская

52,5

53

53,7

54,6

55,5

Кызылординская

57,3

58,5

59,6

60,7

61,8

Мангистауская

34,3

34,9

35,6

36,3

36,9

Павлодарская

43,1

44,0

44,8

45,7

46,5

Северо-Казахстанская

55,9

56,1

56,2

56,2

56,4

Южно-Казахстанская

193,8

197,6

201,5

205,2

209,0

в опорных СНП, расположенных на приграничных территориях, в том числе по областям:

168,4

170,0

171,5

173,0

174,6

Актюбинская

10,7

10,9

10,9

11,0

11,2

Алматинская

14,4

14,5

14,8

14,8

14,9

Атырауская

4,9

5,0

5,1

5,1

5,2

Восточно-Казахстанская

28,4

28,7

29,0

29,2

29,5

Жамбылская

30,4

30,7

31,0

31,3

31,6

Западно-Казахстанская

11,2

11,3

11,4

11,5

11,6

Костанайская

8,0

8,0

8,0

8,0

8,0

Мангистауская

2,8

2,8

2,8

2,9

2,9

Павлодарская

8,2

8,3

8,3

8,4

8,5

Северо-Казахстанская

6,5

6,5

6,5

6,6

6,6

Южно-Казахстанская

42,9

43,3

43,7

44,2

44,6


      Задача 3. Модернизация инженерной инфраструктуры и жилищно-коммунального хозяйства

      Достижение данной задачи будет измеряться следующими показателями результатов:

Показатели результатов

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

1. Протяженность модернизированных/построенных сетей (км), всего по республике:

1) теплоснабжение

399,6

417,5

290,5*

207,7*

203,8*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

2) электроснабжение

4803,3

1641

1948*

2141*

2141*

3) газоснабжение

1769

318,5

374,2*

374,7*

374,7*

4) водоснабжение

2392,8

349,3

999,1*

661,3*

4385,0*

5) водоотведение

91,7

88,8

184,1*

208,5*

616,0*

в разрезе регионов:

1) теплоснабжение

Акмолинская

34,7

53,7

5,9

11,3

11,3

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Актюбинская

87,1

6,7

11,2

7,7

7,7

Алматинская

25,3

95,9

12,8

11,2

11,2

Атырауская

103,7

0,6

25,5

4,2

4,2

Восточно-Казахстанская

16,1

22,5

10,3

20,6

23,6

Жамбылская

24,6

117,7

26,8

4,2

4,2

Западно-Казахстанская

3,4

1,3

10,6

4,5

4,1

Карагандинская

12,1

4,2

32,8

4,1

7,7

Костанайская

1,2

2,2

10,2

1,6

10,5

Кызылординская

12,1

19,3

19,1

24,4

8,9

Мангистауская

8,8

6,8

3,5

4

4

Павлодарская

10,4

17,3

10,2

59,7

67

Северо-Казахстанская

6

3,2

40,5

4,1

13,5

Южно-Казахстанская

16,9

29,5

29,5

29,5

9,3

г. Астана

1,2

7,8

26,5

2,3

2,3

г. Алматы

36

28,84

15,1

14,3

14,3

2) электроснабжение

Акмолинская

366,1

15,5

40,2

92,8

92,8

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Актюбинская

12,6

52,1

125,4

113,2

113,2

Алматинская

1489,8

76,2

42,7

119,5

119,5

Атырауская

89,6

83,7

96,8

100,9

100,9

Восточно-Казахстанская

160

96,6

100,9

116,3

116,3

Жамбылская

0

168

95,9

93,4

93,4

Западно-Казахстанская

356

115,6

124,6

91,8

91,8

Карагандинская

0

138,5

318,5

115,9

115,9

Костанайская

0

68,5

53,7

53,5

53,5

Кызылординская

131,6

128,6

217,8

254

254

Мангистауская

575,1

184,5

169,7

97,8

97,8

Павлодарская

7,9

132,6

184,3

434

434

Северо-Казахстанская

3,8

69,6

36,6

100,6

100,6

Южно- Казахстанская

404

293,5

298,4

264,4

264,4

г. Астана

6

5,4

18,8

39,9

39,9

г. Алматы

1201

12,6

23,7

53,5

53,5

3) газоснабжение

Акмолинская

0

0

0

0

0

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Актюбинская

386,4

50,5

51,4

55,8

55,8

Алматинская

106

28,1

26,5

27,6

27,6

Атырауская

10,3

10,6

13,6

31,2

31,2

Восточно-Казахстанская

25

0

0

0

0

Жамбылская

145

44,4

120,6

40,4

40,4

Западно-Казахстанская

229,6

29,1

12,3

35,4

35,4

Карагандинская

0

0

0

0

0

Костанайская

19,3

7,7

6,6

22,5

22,5

Кызылординская

71,3

15,4

9,3

18,3

18,3

Мангистауская

0

5,2

6,8

11

11

Павлодарская

0

0

0

0

0

Северо-Казахстанская

0,2

0

0

0

0

Южно- Казахстанская

701,9

93,5

95

95,3

95,3

г. Астана

0

0

0

0

0

г. Алматы

74

34

32,1

37,2

37,2

4) водоснабжение

Акмолинская

77,7

9,1

55,0*

62,8*

295,0*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Актюбинская

3

47,4

101,4*

95,0*

319,8*

Алматинская

70,7

44,7

81,5*

86,6*

314,4*

Атырауская

7,6

0,0

27,9*

8,0*

293,6*

Восточно-Казахстанская

140

32,7

37,2*

13,6*

395,7*

Жамбылская

419

34,0

51,1*

51,3*

259,4*

Западно-Казахстанская

160,5

0,0

58,3*

22,6*

227,4*

Карагандинская

46

25,1

95,3*

89,0*

540,4*

Костанайская

170,6

51,6

63,4*

58,9*

291,7*

Кызылординская

539,5

0,0

0,0*

11,3*

238,7*

Мангистауская

480,6

50,3

16,0*

26,7*

163*

Павлодарская

18,2

0,0

192,3*

46,4*

303,5*

Северо-Казахстанская

182,7

13,1

56,2*

27,5*

179,6*

Южно- Казахстанская

4

0,0

38,5*

24,7*

200*

г. Астана

0

0,0

0,0*

0,0*

194,2*

г. Алматы

72,7

41,3

125,0*

36,9*

168,6*

5) водоотведение

Акмолинская

11,6

0,0

0,0*

26,1*

39,1*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Актюбинская

2,2

12,3

21,2*

8,9*

36,6*

Алматинская

9,3

4,2

0,0*

1,1*

19*

Атырауская

0

0,0

0,0*

0

18,6*

Восточно-Казахстанская

0

28,7

15,7*

6,1*

46,1*

Жамбылская

21,3

0,0

0,0*

0

27,4*

Западно-Казахстанская

0

0,0

12,2*

14,3*

25,9*

Карагандинская

15

26,2

0,0*

0

17,7*

Костанайская

3

2,4

10,9*

21,8*

34*

Кызылординская

0

0,0

0,0*

0

6,0*

Мангистауская

9,4

0,0

0,0*

0

8,0*

Павлодарская

10,4

0,0

16,6*

5,6*

24,1*

Северо-Казахстанская

1,2

0,0

27,5*

12,6*

29,3*

Южно- Казахстанская

0

0,0

0,0*

0

12,2*

г. Астана

3,3

15,0

80,0*

109,5*

165,0*

г. Алматы

5

0,0

0,0*

2,5*

107,0*

по центрам экономического роста:

1. в городах "первого уровня" (агломерации):

1) теплоснабжение

131,6

105,5

34*

36,3*

34*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Астанинская

18,2

7,8

4,8*

8*

7*

Алматинская

47,9

86,2

7,5*

3,1*

3,1*

Шымкентская

16,9

8,3

18,5*

18,5*

17,2*

Актюбинская

48,6

3,2

3,2*

6,7*

6,7*

2) электроснабжение

2996,7

678,9

258

263,9*

263,9*

Астанинская

314

344,2

7,6*

7,9*

7,9*

Алматинская

2371,6

42,2

43,7*

45,7*

45,7*

Шымкентская

298,5

240,4

140,6*

143,0*

143,0*

Актюбинская

12,6

52,1

66,1*

67,3*

67,3*

3) газоснабжение

621,2

96,5

116,5*

117*

117*

Астанинская

0,0

0,0

0,0

0,0

0,0

Алматинская

74

37,0

49,5*

49,5*

49,5*

Шымкентская

531

53,0

59,7*

59,7*

59,7*

Актюбинская

16,2

6,5

7,3*

7,8*

7,8*

4) водоснабжение

111,0

71,3

231,9*

102,7*

591,0*

Астанинская

15,0

0

9,1*

7*

164,0*

Алматинская

75,0

71,3

185*

73,5*

264,0*

Шымкентская

0

0

11,0*

10,0*

46,0*

Актюбинская

21,0

0

26,8*

12,2*

117,0*

5) водоотведение

26,28

31,4

101,2*

132,7*

176,0*

Астанинская

11,88

10,2

86,6*

126,1*

68,0*

Алматинская

9,3

21,2

0*

0*

72,0*

Шымкентская

0

0

0*

0*

24,0*

Актюбинская

5,1

0

14,6*

6,6*

12,0*

2. в городах "второго уровня" (областные центры, города Семей и Туркестан):

1) теплоснабжение

81,9

150

106,5*

88,9*

87,9*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

2) электроснабжение

476,7

402,9

486,4*

434,8*

434,8*

3) газоснабжение

140

137,2

162,2*

162,2*

162,2*

4) водоснабжение

86,9

35,2

346,0*

158,3*

355,0*

5) водоотведение

15,7

23,6

26,6*

28,6*

236,0*

3. в городах "третьего уровня" (малые и моногорода):

1) теплоснабжение

158,8

98

114*

68,8*

68,8*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

2) электроснабжение

360

298,7

279,4*

475,3*

475,3*

3) газоснабжение

90,2

3,3

6*

6*

6*

4) водоснабжение

251,2

47,5

190,3*

182,2*

239,0*

5) водоотведение

49,7

27,3

27,5*

10,6*

159,0*

4. в сельских территориях:

1) теплоснабжение

27,3

64

36*

13,7*

13,7*

Данные МНЭ

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

2) электроснабжение

969,9

260,5

924,2*

967*

967*

3) газоснабжение

917,6

81,5

89,5*

89,5*

89,5*

4) водоснабжение

1943,7

195,3

230,9*

218,1*

3200,0*

5) водоотведение

0

6,5

28,8*

36,6*

45,0*


      * Данные показатели будут уточнены при формировании республиканского бюджета на 2017 – 2019 годы.

Показатели результатов

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

2. Снижение доли объектов кондоминиума, требующих капитального ремонта (%)

Всего по республике в среднем:

27

27

25

23

21

Данные МИО

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

в разрезе регионов:

Акмолинская

5,4

5,4

5,3

5,2

5,1

Данные МИО

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Актюбинская

33,4

33,4

31,4

27,4

24,4

Алматинская

58,0

57,6

57,4

57,2

56,9

Атырауская

24,3

23,8

21,4

19,1

16,8

Восточно-Казахстанская

19,9

19,9

17,9

13,9

10,9

Жамбылская

26,0

26,0

24,0

20,0

17,0

Западно-Казахстанская

85,4

85,4

83,4

79,4

76,4

Карагандинская

28,6

28,6

26,6

22,6

19,6

Костанайская

55,9

55,9

53,9

49,9

46,9

Кызылординская

59,5

59,5

57,5

53,5

50,5

Мангистауская

20,4

20,4

18,4

14,4

11,4

Павлодарская

33,5

33,5

31,5

27,5

24,5

Северо-Казахстанская

18,6

18,6

16,6

12,6

9,6

Южно- Казахстанская

44,5

44,5

42,5

38,5

35,5

по центрам экономического роста:

1. в городах "первого уровня" (агломерации), в том числе:

42,4

42,4

40,4

36,4

33,4

Данные МИО

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

Астанинская

13,9

13,9

11,9

7,9

4,9

в том числе г. Астана

14,6

14,3

13,8

13,3

12,9

Алматинская

54,5

54,5

52,0

51,5

51

в том числе г. Алматы

54,4

54,4

53,9

53,4

52,9

Шымкентская

43,3

43,3

41,3

37,3

34,3

в том числе г. Шымкент

42,9

42,9

40,9

36,9

33,9

Актюбинская

24,9

24,9

22,9

18,9

15,9

в том числе г. Актобе

21,7

21,7

19,7

15,7

12,7

2. в городах "второго уровня"

31,7

31,7

29,7

25,7

22,7

3. в городах "третьего уровня"

29,1

29,1

27,1

23,1

20,1

4. в сельских территориях

12,4

12,4

10,4

6,4

3,4


      Задача 4. Эффективное и рациональное обеспечение населения питьевой водой и услугами водоотведения

      Достижение данной задачи будет измеряться следующими показателями результатов:

Показатели результатов

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

1. Снижение аварийности на городских сетях водоснабжения и водоотведения, число аварий на 1 километр сетей (коэффициент), в том числе:

водоснабжения

0,40

0,38

0,35*

0,33*

0,30*

Данные МНЭ

МИО областей, городов Астаны и Алматы, МСХ

водоотведения

0,20

0,19

0,16*

0,13*

0,10*

по центрам экономического роста:

1. в городах "первого уровня" (агломерации):

Данные МНЭ

МИО областей, городов Астаны и Алматы, МСХ

1) водоснабжение

0,39

0,35

0,31*

0,28*

0,24*

Астанинская

0,8

0,7

0,6*

0,5*

0,4*

Алматинская

0,24

0,22

0,21*

0,2*

0,2*

Шымкентская

0,17

0,17

0,16*

0,15*

0,15*

Актюбинская

0,35

0,3

0,28*

0,25*

0,20*

2) водоотведение

0,21

0,20

0,19*

0,17*

0,16*

Астанинская

0,16

0,15

0,14*

0,13*

0,12*

Алматинская

0,14

0,13

0,13*

0,12*

0,11*

Шымкентская

0,14

0,13

0,12*

0,11*

0,11*

Актюбинская

0,40

0,38

0,35*

0,33*

0,30*

2. в городах "второго уровня" (областные центры, города Семей и Туркестан):

1) водоснабжение

0,48

0,45

0,43*

0,40*

0,38*

Данные МНЭ

МИО областей, городов Астаны и Алматы, МСХ

2) водоотведение

0,32

0,30

0,28*

0,24*

0,20*

3. в городах "третьего уровня" (малые и моногорода):

1) водоснабжение

0,40

0,38

0,35*

0,33*

0,30*

Данные МНЭ

МИО областей, городов Астаны и Алматы, МСХ

2) водоотведение

0,45

0,40

0,35*

0,30*

0,30*


      * Данные показатели будут уточнены при формировании республиканского бюджета на 2017 – 2019 годы.

Показатели результатов

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Источник информации

Ответственные за достижение

2. Доля нормативно очищенных сточных вод в городах при сбросах в водоемы (%)

81

86

91*

95*

100*

Данные МНЭ

МИО областей, городов Астаны и Алматы, МСХ

по центрам экономического роста:

1. в городах "первого уровня" (агломерации), в том числе:

Данные МНЭ

МИО областей, городов Астаны и Алматы, МСХ

Астанинская

100

100

100*

100*

100*

Алматинская

71,4

74,0

76,5*

79,1*

81,7*

Шымкентская

89

89

89,5*

92*

92*

Актюбинская

76,5

79

80*

82,5*

84,5*

2. в городах "второго уровня" (областные центры, города Семей и Туркестан)

57

68

75*

85*

93*

3. в городах "третьего уровня" (малые и моногорода)

75

79

83*

87*

94*


      * Данные показатели будут уточнены при формировании республиканского бюджета на 2017 – 2019 годы.

      Государственные органы, ответственные за достижение целей, целевых индикаторов, задач, показателей результатов: Министерство национальной экономики, Министерство финансов, Министерство по инвестициям и развитию, Министерство сельского хозяйства, местные исполнительные органы областей, городов Астаны и Алматы.

5. Основные направления, пути достижения цели и задач
Программы, соответствующие меры

      Сноска. Раздел 5 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 31.12.2016 № 922.

      Программа будет реализовываться в 2015 – 2019 годах без разбивки на этапы. Программа будет направлена на развитие макрорегионов, перспективных районов и центров экономического роста:

      1) макрорегионов;

      2) городов "первого уровня" (агломераций с центрами в городах Астане, Алматы, Шымкенте и Актобе);

      3) городов "второго уровня" (областных центров, городов Семей и Туркестан);

      4) городов "третьего уровня" (малых и моногородов);

      5) сельских территорий, включая опорные сельские населенные пункты;

      6) приграничных территорий.

      При этом в рамках реализации Прогнозной схемы будут приниматься меры по повышению экономической конкурентоспособности всех областей и районов республики, повышению их экспортного потенциала.

      Для реализации проектов, направленных на решение задач, предусмотренных Программой, будут использованы механизмы возвратного финансирования проектов, в том числе через акционерное общество "Фонд развития жилищно-коммунального хозяйства" в соответствии с действующим законодательством.

      1. Развитие макрорегионов

      Реализация задачи по определению инвестиционных приоритетов (драйверов экономического роста) и комплексному развитию макрорегионов будет осуществляться по следующим направлениям:

      1) формирование оптимальной системы расселения и укрепление региональной инфраструктуры;

      2) развитие конкурентоспособной экономической специализации макрорегионов.

      Внутри макрорегионов развитие транспортно-логистической инфраструктуры будет осуществляться по принципу хабов, дистрибуционных узлов, ориентированных на привлечение основных грузовых потоков, иных ключевых ресурсов (финансовых, трудовых, культурных и т.п.).

      Новая экономика предполагает формирование и развитие кластеров в приоритетных секторах экономики. Такие кластеры, как правило, будут концентрироваться в урбанизированных регионах, что означает проведение политики управляемой урбанизации.

      Переток трудовых ресурсов из аграрных низкопроизводительных в сервисные высокопроизводительные сектора экономики (из сел – в города) приведет к росту производительности как в городской, так и сельской экономиках. Этому также будет способствовать реализация Программы "Дорожная карта занятости 2020".

      Центральные государственные и местные исполнительные органы, национальные компании при реализации проектов в рамках Программы развития регионов до 2020 года предоставляют ее участникам не менее 10 % вновь создаваемых рабочих мест при строительстве и реконструкции и не менее 15 % вновь создаваемых рабочих мест при текущем и капитальном ремонте, благоустройстве, для трудоустройства на проекты по направлениям центров занятости населения.

      Сбалансированное развитие макрорегионов будет обеспечено через скоординированное развитие городов-хабов, городов "третьего" уровня и опорных СНП, соединенных между собой по "лучевому принципу".

      При этом мероприятия по инвестиционному развитию макрорегионов будут максимально учитывать специфику каждого макрорегиона.

      Конечная цель всех мероприятий – диверсификация экономики каждого из макрорегионов, формирование единого внутреннего экономического рынка, что обеспечит более устойчивый рост национальной экономики в целом.

      Диверсификация экономики макрорегионов, с учетом их специфики, будет проводиться как через вертикальную интеграцию (освоение новых переделов в действующих секторах), так и через горизонтальную интеграцию (создание новых секторов экономики), с применением механизмов Государственной программы индустриально-инновационного развития на 2015 – 2019 годы, программ "Дорожная карта бизнеса 2020", "Агробизнес 2020", "Развитие услуг 2020".

      Южный макрорегион

      1. Формирование оптимальной системы расселения и укрепление региональной инфраструктуры.

      Предусматривается приоритетное развитие в качестве хабов двух городов-миллионников – Алматы и Шымкента, как постиндустриальных сервисных центров экономического роста, городов мирового уровня. Развитие данных городов будет осуществляться в рамках долгосрочных планов развития Алматинской и Шымкентской агломераций.

      С учетом высокой плотности населения прилегающих территорий, будет обеспечено полицентричное развитие Алматинской и Шымкентской агломераций с переносом основных производств из городов-ядер в города-спутники (для Алматы – Капшагай, Каскелен, Есик, Талгар и другие; для Шымкента – Ленгер, Аксукент и другие).

      В Алматинской агломерации особое внимание будет уделено развитию города Капшагай как контрмагнита для Алматы и прилегающих территорий, с прямым транспортным соединением других близлежащих городов (Каскелен, Есик, Талгар). В перспективе будет обеспечено высокоскоростное транспортное сообщение города Капшагай с городами-хабами других макрорегионов – Астаной, Актобе и Усть-Каменогорском. Этому будет способствовать строительство железнодорожного участка "Казбек-бек – Жетыген".

      Будет оказываться содействие урбанизационным процессам в опорных селах и малых городах, в частности процессам преобразования сельских населенных пунктов с населением свыше 15 тыс. человек (таких как Сайрам, Казыгурт и другие) в урбанизированные территории, с развитием преимущественно несельскохозяйственных секторов экономики.

      Инвестиционные приоритеты в сфере инфраструктуры будут способствовать формированию эффективной системы расселения в густонаселенной Южно-Казахстанской области – это Туркестано-Кентауская и Жетысай-Сарыагашская системы населенных мест, Шымкентская агломерация и русло расселения от города Шымкент в сторону Жамбылской области.

      Строительство железнодорожного участка "Кентау – Жанатас" позволит соединить системы расселения Южно-Казахстанской и Жамбылской областей по новому руслу расселения, с образованием "Каратауского кольца" (Тараз – Каратау – Жанатас – Кентау – Туркестан – Шымкент – Тараз), что придаст дополнительный импульс развитию моно- и малых городов вдоль данного "кольца" (Каратау, Жанатас, Кентау).

      Отдельные меры будут проработаны по обеспечению транспортной доступности и экономическому развитию периферийных территорий макрорегиона – Аральско-Казалинской системы населенных мест в Кызылординской области и Сарканд-Ушаральской системы населенных мест в Алматинской области.

      В целом развитие экономики и системы расселения, размещение производительных сил на территории Южного макрорегиона (включая Алматинскую агломерацию) будут осуществляться в рамках межрегиональной схемы территориального развития.

      В вышеуказанных целях будут рассмотрены следующие меры:

      завершение строительства железнодорожной линии "Казбек-бек – Жетыген";

      строительство новой железнодорожной линии "Кентау – Жанатас" с образованием железнодорожного "Каратауского кольца" (Тараз – Каратау – Жанатас – Кентау – Туркестан – Шымкент – Тараз);

      строительство аэропорта-хаба в поселке Жетыген;

      строительство аэропорта-хаба в городе Шымкенте;

      строительство транспортно-логистических центров (Жетыген, Шу, Сарыагаш и вдоль автомагистрали "Западная Европа – Западный Китай");

      корректировка генерального плана города Капшагай, предусматривающая его развитие как контрмагнита Алматы и прилегающих территорий, а также обеспечение города Капшагай прямым транспортным сообщением с другими городами-спутниками (Каскелен, Талгар, Есик) через БАКАД (Большая Алматинская кольцевая автодорога);

      реконструкция и строительство высококачественной транспортной инфраструктуры, связывающей город Шымкент и город Капшагай с городами-хабами других макрорегионов – Астаной, Актобе и Усть-Каменогорском;

      развитие инфраструктуры центров приграничной торговли;

      реконструкция Алматинской ТЭЦ-1 и ТЭЦ-2, Кызылординской ТЭЦ-6, Шардаринской ГЭС, строительство крупных и малых ГЭС в Алматинской области.

      2. Развитие конкурентоспособной экономической специализации макрорегионов.

      В рамках данного направления будут реализовываться инвестиционные проекты в следующих сферах:

      переработка сельскохозяйственной продукции (производство готовой продукции в сферах растениеводства, животноводства, рыбоводства);

      туристская индустрия в Алматинской (Алаколь, Иле-Алатау, Есик, Капшагай, Талгар, Таңбалы-тас, Шарын, Шымбулак и другие), Жамбылской (Айша-биби, Карахан, Акыртас и другие), Кызылординской (Байконыр) и Южно-Казахстанской (Аксу-Жабагылы, Каска-су, Сарыагаш, Туркестан и другие) областях;

      производство строительных материалов на основе местных ресурсов;

      химическая промышленность в Жамбылской и Южно-Казахстанской областях;

      фармацевтическая промышленность в Южно-Казахстанской области;

      текстильный кластер в пределах Шымкентской агломерации (Шымкент – Ленгер);

      размещение высокотехнологичных производств и развитие сервисных услуг, имеющих экспортный потенциал (финансовые услуги, бизнес-услуги, образовательные, медицинские и другие услуги), в городах-хабах Алматы и Шымкенте.

      В этих целях будут проработаны следующие меры:

      дальнейшее развитие специальной экономической зоны "Оңтүстік" (Шымкент);

      строительство индустриальных зон в городах, а также населенных пунктах, входящих в агломерационную зону городов-хабов Алматы и Шымкента и имеющих доступ к магистральной железной дороге;

      дальнейшее развитие Международного центра приграничного сотрудничества "Хоргос";

      развитие сервисной инфраструктуры вдоль автомагистрали "Западная Европа – Западный Китай";

      восстановление прежней специализации городов Ленгер (швейные фабрики, машиностроительный завод), Каратау, Жанатас (химическая промышленность) и других моногородов;

      создание новых зон и площадок под размещение производств в малых городах и опорных СНП;

      развитие ветроэнергетики в Шелекском коридоре и Джунгарских воротах в Алматинской области.

      Западный макрорегион

      1. Формирование оптимальной системы расселения и укрепление региональной инфраструктуры

      Предусматривается приоритетное развитие города-хаба Актобе как города международного уровня с диверсифицированной экономикой, в рамках реализации долгосрочного плана формирования и развития Актюбинской агломерации.

      В перспективе будет обеспечено высокоскоростное транспортное сообщение города-хаба Актобе с морским портом Актау. При этом продолжится укрепление магистрального сообщения Актобе с городами-хабами Южного макрорегиона (Шымкент, Алматы) через автодорогу "Западная Европа – Западный Китай".

      В Актюбинской агломерации особое внимание будет уделено развитию малых городов Кандыагаш, Алга и моногорода Хромтау, с перераспределением в их пользу отдельных функций города-хаба Актобе. Так, в пределах указанной агломерации функции транспортно-логистического центра будет реализовывать город Кандыагаш.

      В целом Актюбинская агломерационная система населенных мест (включающая города Актобе, Хромтау, Кандыагаш, Алга и другие опорные населенные пункты) в перспективе станет центром притяжения трудовых ресурсов из трудоизбыточных регионов макрорегиона, таких как Атырауская и Мангистауская области.

      Учитывая сельскохозяйственный и промышленный (машиностроение, газопереработка) потенциал Западно-Казахстанской и Актюбинской областей, будет обеспечено качественное транспортное сообщение с их платежеспособной потребительской базой в Атырауской и Мангистауской областях с целью уменьшения их зависимости от импортной продукции ("Уральск – Атырау", "Актобе – Атырау", "Атырау – Актау").

      В Атырауской и Мангистауской областях будут поддерживаться развитие несырьевых секторов экономики – нефтехимия в Атырау, туризм в Мангистауской области (в том числе в курортной зоне Кендерли), нефтесервисные сектора и производство азотных удобрений в Актау, транспортная логистика в Актау и Бейнеу, производство строительных материалов, рыбоводство, животноводство, в том числе верблюдоводство и другие.

      В Мангистауской области в приоритетном порядке будет уделяться внимание развитию областного центра Актау, малого города Форт-Шевченко, курортной зоны Кендерли, расположенных в прибрежной зоне, морпортов Курык и Баутино, с целью повышения их привлекательности для переселения и перетока трудовых ресурсов из перенаселенного города Жанаозена.

      Через Мангистаускую область проходит коридор автомобильных дорог республиканского значения до границы Узбекистана и Туркменистана. Реконструкция автомобильных дорог в данном направлении позволит увеличить грузопоток транзитных грузооборотов из ближнего и дальнего зарубежья в сторону Актюбинской области. Улучшится благосостояние населения области за счет развития товарооборота с соседними регионами.

      В целом развитие экономики и системы расселения, размещение производительных сил на территории Западного макрорегиона будут осуществляться в рамках межрегиональной схемы территориального развития.

      В рамках Программы на территории Атырауской, Западно-Казахстанской и Мангистауской областей соответствующие местные исполнительные органы сконцентрируются на развитии и сбалансированной поддержке Национального кластера по добыче и переработке нефти и газа, нефтегазохимии, связанных с ними машиностроения и сервисных услуг для нефтегазовой промышленности.

      В вышеуказанных целях будут рассмотрены следующие меры:

      строительство железнодорожной линии "Атырау – Макат – Индер – Уральск";

      строительство железнодорожной линии "Мангышлак – Баутино";

      строительство транспортно-логистических центров (Кандыагаш, специальная экономическая зона "Морпорт Актау" и другие);

      реконструкция автомобильной дороги республиканского значения "Бейнеу-Акжигит - государственная граница Узбекистана";

      реконструкция автомобильной дороги республиканского значения "Жанаозен - государственная граница Туркменистана";

      развитие сервисной инфраструктуры вдоль основных железных дорог и автомагистрали "Западная Европа – Западный Китай";

      обеспечение высокоскоростного транспортного сообщения города-хаба Актобе с морским портом Актау;

      предусмотрение необходимых бюджетных средств по отдельным бюджетным заявкам акиматов Атырауской, Западно-Казахстанской и Мангистауской областей на развитие Национального кластера. Средства будут выделяться из местного бюджета данных регионов согласно дорожным картам подкластеров Национального кластера.

      2. Развитие конкурентоспособной экономической специализации макрорегиона.

      В рамках данного направления будут реализовываться инвестиционные проекты в следующих сферах:

      рыбоводство;

      животноводство;

      туристская индустрия в Кендерли;

      транспортная логистика (транспортный логистический центр "Специальная экономическая зона "Морпорт Актау", Кандыагаш, "Западная Европа – Западный Китай" и другие);

      производство строительных материалов;

      нефтепереработка и нефтехимия в Атырауской области;

      нефтесервисные услуги в Мангистауской области;

      газопереработка в Западно-Казахстанской области;

      производство калийных удобрений в Актюбинской области;

      производство азотных удобрений в Мангистауской области;

      машиностроение в Западно-Казахстанской области;

      размещение высокотехнологичных производств и развитие сервисных услуг, имеющих экспортный потенциал (бизнес-услуги, образовательные, медицинские и другие), в городе-хабе Актобе.

      В этих целях будут проработаны следующие меры:

      дальнейшее развитие специальной экономической зоны "Морпорт Актау" (включая развитие транспортной и инженерной инфраструктуры, расширение приоритетных видов деятельности);

      реконструкция и строительство осетровых заводов и товарно-осетровых ферм в Атырауской и Мангистауской областях;

      модернизация медицинского завода "Актоберентген" в городе Актобе;

      дальнейшее развитие индустриальных зон макрорегиона.

      Центрально-Восточный макрорегион

      1. Формирование оптимальной системы расселения и укрепление региональной инфраструктуры.

      Учитывая высокий уровень урбанизации, приоритетное внимание будет уделяться качественному развитию городов макрорегиона.

      В моно- и малых городах будут развиваться альтернативные производства, "якорные" инвестиционные проекты.

      В крупных промышленных городах (Усть-Каменогорск, Караганда, Павлодар, Семей) будут развиваться сервисные сектора экономики – бизнес-услуги, информационные технологии, научно-образовательные услуги, высокоспециализированная медицина и другие. Функции хабов для макрорегиона будут реализовывать города Астана и Усть-Каменогорск.

      Получит развитие интенсификация связей между городами, в особенности "парная" кооперация между близкорасположенными городами: Карагандинская агломерационная система населенных мест – Астанинская агломерация, Павлодар – Аксу, Усть-Каменогорск – Семей и другие. Это позволит достичь синергии в диверсификации экономики городов и приведет к росту экономики всего макрорегиона.

      Будет обеспечена качественная транспортная доступность крупных городов макрорегиона до таможенных постов (Майкапшагай, Бахты), территорий с доныне неразработанными месторождениями полезных ископаемых, а также территорий с туристским потенциалом – Алаколь, Баянауыл, Зайсан, Каркаралы, Катон-Карагай и другие.

      В целом развитие экономики и системы расселения, размещение производительных сил на территории Центрально-Восточного и Северного макрорегионов (включая Астанинскую агломерацию) будут осуществляться в рамках единой межрегиональной схемы территориального развития.

      В вышеуказанных целях будут проработаны следующие меры:

      реконструкция и строительство автодорожных участков "Калбатау - Майкапшагай" и "Таскескен - Бахты";

      обеспечение качественного транспортного сообщения территорий с туристским потенциалом (Алаколь, Баянауыл, Зайсан, Каркаралы, Катон-Карагай и другие) с крупными городами макрорегиона (Караганда, Семей, Усть-Каменогорск);

      обеспечение качественного транспортного сообщения таможенных постов Майкапшагай и Бахты с крупными городами макрорегиона (Караганда, Семей, Усть-Каменогорск);

      реконструкция и строительство высококачественной транспортной инфраструктуры, связывающей крупные города Усть-Каменогорск, Караганда, Павлодар, Семей с городами-хабами других макрорегионов – Астаной, Алматы и Шымкентом;

      развитие инфраструктуры центров приграничной торговли.

      2. Развитие конкурентоспособной экономической специализации макрорегиона.

      В рамках данного направления будут реализовываться инвестиционные проекты в следующих сферах:

      рыбоводство;

      животноводство;

      туризм (Алаколь, Баянауыл, Каркаралы, Катон-Карагай и другие);

      производство строительных материалов;

      алюминиевый кластер в Павлодарской области;

      развитие нефтесервисной отрасли в Павлодарской области;

      размещение высокотехнологичных производств и развитие сервисных услуг, имеющих экспортный потенциал (бизнес-услуги, образовательные, медицинские и другие), в крупных городах макрорегиона (Усть-Каменогорск, Караганда, Павлодар и Семей).

      В этих целях будут проработаны следующие меры:

      дальнейшее развитие специальных экономических зон "Павлодар" и "Сары-Арка";

      развитие проектов вокруг градообразующих предприятий, создание и развитие альтернативных производств, "якорных" инвестиционных проектов, восстановление прежней специализации в моногородах;

      создание новых специальных и индустриальных зон и площадок под размещение производств в малых городах и опорных СНП;

      строительство ветрового источника энергии в селе Тайынша Восточно-Казахстанской области.

      Северный макрорегион

      1. Формирование оптимальной системы расселения и укрепление региональной инфраструктуры

      Исторически макрорегион характеризуется сельскохозяйственной специализацией. С учетом соседства с городом-хабом Астаной, являющимся крупным потребительским рынком, макрорегион будет выполнять функции продовольственного пояса для Астаны.

      В целях развития управляемой урбанизации и диверсификации экономики приоритетное внимание будет уделено формированию и развитию промышленных секторов экономики в опорных городах макрорегиона – автомобильный кластер в Костанае, сельское машиностроение в Костанае и Кокшетау и другие, с размещением вспомогательных производств в малых городах Атбасар, Макинск, Лисаковск, Житикара, Ерейментау и других.

      Получит развитие интенсификация связей между городами, в особенности "парная" кооперация между близкорасположенными городами: Костанай – Рудный, Кокшетау – Щучинск и другие, что позволит совместными усилиями диверсифицировать экономики городов.

      Будет максимально использован туристский потенциал макрорегиона – Щучинско-Боровская курортная зона, Зерендинская, Сандыктауская, Буландинская, Коргалжынская и другие зоны.

      В целом развитие экономики и системы расселения, размещение производительных сил на территории Северного и Центрально-Восточного макрорегионов (включая Астанинскую агломерацию) будут осуществляться в рамках единой межрегиональной схемы территориального развития.

      В вышеуказанных целях будут проработаны следующие меры:

      реконструкция автодороги "Щучинск – Кокшетау – Петропавловск";

      строительство транспортно-логистических центров в городах Костанай, Атбасар и других;

      реконструкция автодорог, связывающих опорные города с туристскими зонами (Бурабай, Зеренда, Сандыктау, Буланды, Коргалжын и другие).

      2. Развитие конкурентоспособной экономической специализации макрорегиона.

      В рамках данного направления будут реализовываться инвестиционные проекты в следующих сферах:

      животноводство;

      продовольственный пояс вокруг Астаны;

      туристский кластер;

      производство строительных материалов;

      сельскохозяйственное машиностроение (Костанай, Кокшетау);

      автомобильный кластер (Костанай).

      В этих целях будут рассмотрены следующие меры:

      модернизация сохраняемых предприятий базовых отраслей;

      развитие современной пищевой и перерабатывающей промышленности с высоким уровнем передела в малых городах и опорных СНП;

      формирование отрасли сельского машиностроения;

      строительство индустриальных зон в городах макрорегиона, а также населенных пунктах, входящих в агломерационную зону города-хаба Астаны и имеющих доступ к магистральной железной дороге.

      Города-хабы Астана и Алматы

      1. Формирование оптимальной системы расселения и укрепление региональной инфраструктуры.

      Город-хаб Астана будет развиваться как город с постиндустриальной сервисной экономикой (бизнес-услуги, финансы и аудит, логистика, медицинский кластер, наукоград и другие), центр Астанинской агломерации, город мирового уровня.

      Развитие Астаны будет осуществляться в рамках реализации Концепции вхождения столицы в рейтинг 10-ти лучших городов мира до 2050 года, межрегиональной схемы территориального развития Астанинской агломерации.

      Астанинская агломерация рассматривается как интегрирующий элемент сетевой "зоны роста" с учетом близости и перспектив развития Карагандинской агломерационной системы населенных мест и Щучинско-Боровской курортной зоны.

      Город-хаб Астана будет выступать центром, связующим все макрорегионы за счет реализации проектов межрегиональной сети автодорог (Центр-Восток, Центр-Юг, Центр-Запад).

      Развитие города-хаба Алматы будет связано с формированием Алматинской агломерации как полицентричной "зоны роста" с вовлечением в нее городов "третьего уровня" прилегающих районов Алматинской области.

      Город-хаб Алматы станет катализатором инноваций, извлекая выгоду из своей включенности в глобальные цепочки добавленной стоимости, а также высокой концентрации специализированных научно-исследовательских институтов, международных компаний и провайдеров услуг.

      Являясь центром дистрибуции, Алматы будет реализовывать функции хаба для Южного макрорегиона и всего Казахстана.

      Инвестиционные программы городов Астаны и Алматы будут реализованы в рамках межрегиональных схем территориального развития Астанинской и Алматинской агломераций.

      В вышеуказанных целях будут проработаны следующие меры:

      развитие единого транспортно-логистического комплекса на территории Астанинской и Алматинской агломераций;

      комплексное развитие инженерной и транспортно-логистической инфраструктуры городов-хабов Астаны и Алматы и их агломерационных зон соответственно;

      реализация проектов Smart-city.

      2. Развитие конкурентоспособной экономической специализации.

      В рамках данного направления будут реализовываться инвестиционные проекты в следующих сферах:

      финансовые, страховые и бизнес услуги мирового класса;

      высокотехнологичное производство в сферах информационных технологий, энергетики и космоса;

      креативная экономика и медиа-индустрия;

      туризм и индустрия гостеприимства;

      событийная индустрия (форумы, фестивали, спортивные мероприятия международного уровня).

      В этих целях будут проработаны следующие меры:

      дальнейшее развитие специальной экономической зоны "Парк инновационных технологий" в городе Алматы;

      дальнейшее развитие специальной экономической зоны "Астана – новый город";

      реализация экспорта медицинских услуг и услуг в высшем образовании;

      формирование Международного финансового центра "Астана";

      вынос промышленных и складских объектов из исторического центра Алматы в индустриальную зону Алатауского района города;

      комплексная реконструкция инфраструктуры исторического центра Алматы (включая комплексный редевелопмент бывших промышленных зон);

      создание новых зон и площадок для перемещаемых из Алматы производств в близлежащих малых городах и опорных СНП.

      2. Развитие городов "первого уровня" (агломераций с центрами в городах Астане, Алматы, Шымкенте и Актобе)

      Реализация задачи по развитию городских агломераций будет осуществляться по следующим направлениям:

      1) экономическое позиционирование городских агломераций на республиканском и региональном рынках;

      2) скоординированное развитие инфраструктуры городских агломераций с применением инновационных технологий;

      3) совершенствование территориальной, градостроительной и институциональной политики развития городских агломераций.

      1. Экономическое позиционирование городских агломераций на республиканском и региональном рынках.

      В рамках данного направления будет осуществляться целенаправленная политика улучшения предпринимательского климата и обновления имиджа городов Астаны, Алматы, Шымкента и Актобе в целях обеспечения их привлекательности для мирового бизнеса.

      Для создания высокоорганизованной урбанистической среды жизни этих агломераций и становления их в новой роли будут предусмотрены:

      1) формирование в агломерациях и на тяготеющих к ним территориях полифункциональных зон:

      общенациональной и, в перспективе, центрально-азиатской дистрибуции (торговля и услуги);

      транспортно-логистических и процессинговых услуг с формированием в перспективе крупнейших в регионе торгово-логистических центров (на примере Сингапура, Гонконга), центров авиатранзита ("хабов");

      технологического трансферта: импорт массовых стандартных технологий, разворачивание процессинговых центров ведущих иностранных компаний (филиалы, совместные предприятия), ориентированных на внутренний и внешний рынки;

      инновационное развитие (на примере "Парк инновационных технологий" в городе Алматы), то есть формирование специальных экономических зон, индустриальных парков, зон инновационного роста, промышленных площадок, центров коммерциализации технологий в рамках определенных экономических специализаций городских агломераций;

      центра туристских, рекреационных и спортивных услуг, развлекательного и досугового обслуживания;

      продовольственной специализации (продовольственный пояс);

      международного финансового центра;

      2) реализация государственных проектов, в том числе через механизм ГЧП, в рамках определенных экономических специализаций городских агломераций (на примере таких проектов, как строительство "Назарбаев Университет", Международного центра приграничного сотрудничества "Хоргос", городов-спутников G4 City, автомобильной дороги "Западная Европа – Западный Китай" и других);

      3) стимулирование дислокации в центрах городских агломераций представительств и офисов международных организаций, филиалов крупнейших транснациональных компаний;

      4) применение инструментов, предусмотренных в государственных и правительственных программах (таких как Единая программа поддержки и развития бизнеса "Дорожная карта бизнеса 2020", "Дорожная карта занятости 2020", развития туризма, транспорта и коммуникаций и других).

      Реализация намечаемых мероприятий предусматривает охват административных территорий, входящих в зону агломераций, что, с одной стороны, станет импульсом для их развития, а с другой стороны вызовет необходимость координации управления (надрегиональное регулирование), проведения совместных мероприятий смежных регионов (кооперативные проекты).

      2. Скоординированное развитие инфраструктуры городских агломераций с применением инновационных технологий.

      В рамках данного направления будут приняты меры по инфраструктурному обеспечению агломераций, как одному из основных механизмов их развития.

      Скоординированное (через долгосрочное планирование) развитие инфраструктуры городских агломераций будет предусматривать:

      1) интегрированную транспортную систему путем:

      внедрения новых экспрессных видов транспорта (скоростнорельсовый транспорт);

      реконструкции систем пригородного и внутригородского сообщения в пределах агломераций, с приоритетным развитием общественного транспорта;

      2) развитие производственной, энергетической, инженерно-коммунальной, водохозяйственной и социальной инфраструктур с применением передовых инновационных и технологических решений (с учетом мировых тенденций);

      3) инфокоммуникации путем:

      обеспечения высокой степени проникновения широкополосного доступа (цифровое равенство);

      обеспечения возможности быстрого развертывания и перемещения сети (беспроводные технологии);

      4) построение "зеленой экономики" путем:

      обеспечения энерго- и ресурсосбережения;

      развития "зеленых поясов" и парковых зон;

      использования экологически чистого транспорта;

      выноса производств за пределы городов;

      5) развитие инфраструктуры противодействия паводкам, селям, оползням, лавинам, землетрясениям, а также противопожарной защиты агломераций.

      3. Совершенствование территориальной, градостроительной и институциональной политики развития городских агломераций.

      Для гармоничного развития агломераций будут приняты меры по совершенствованию инструментов административно-территориального управления агломерационным развитием.

      В связи с тем, что агломерационные образования Республики Казахстан имеют различную административно-территориальную организацию, они требуют дифференцированной модели построения отношений между субъектами государственного управления. При этом важное значение имеет формирование модели управления агломерацией. В этой связи предусматривается:

      1) применительно к Астанинской и Алматинской агломерациям осуществлять управление на основе договорных отношений между акиматами городов Астаны, Алматы, Акмолинской и Алматинской областей, а также через создание комиссии при Правительстве, отвечающей непосредственно за развитие этих агломераций;

      2) применительно к Шымкентской, Актюбинской агломерациям осуществлять управление на уровне областных акиматов, а также через создание специальной областной комиссии.

      Для развития агломераций предусматривается разработка:

      1) межрегиональных схем территориального развития Республики Казахстан по трем объединенным центрам регионов (центральный, южный, западный) с разработкой его концептуально-методологических основ;

      2) межрегиональных схем территориального развития агломераций на долгосрочный период, которые должны обеспечить:

      координацию межрегиональных и межотраслевых интересов в развитии агломерации (так как это касается нескольких административно-территориальных единиц);

      более четкое функциональное зонирование территории агломерации;

      установление зон особого градостроительного регулирования с проведением инвентаризации земель, резервирования территорий для целей развития агломерации (жилая постройка, промышленные площадки, магистральная инфраструктура, зоны рекреации, зеленые пояса и другие);

      скоординированное развитие инфраструктуры города-центра, пригородов, зон притяжения;

      3) единой системы государственного градостроительного кадастра Республики Казахстан;

      4) долгосрочных планов формирования и развития агломераций, утверждаемых постановлениями Правительства (по Астанинской и Алматинской агломерациям) и решениями областных маслихатов (по Шымкентской и Актюбинской агломерациям).

      Совершенствование градостроительной политики предусматривает пересмотр градостроительной документации городов и населенных пунктов прилегающих территорий с учетом изменения территориального пространства городов-центров агломераций за счет освоения имеющихся свободных территорий, а также определения опорного каркаса агломераций на основе существующих предпосылок (экономико-географического положения и природно-ресурсного потенциала).

      Развитие агломераций будет зависеть от развития транспортно-логистической инфраструктуры в регионах. В этой связи развитие транспортно-логистической инфраструктуры будет осуществляться в рамках формирования макрорегионов по принципу хабов. При этом в рамках формирования макрорегионов будут развиваться города-хабы – Астана, Алматы, Шымкент, Актобе – центры формируемых агломераций, а также в перспективе город Усть-Каменогорск.

      3. Развитие городов "второго уровня" (областных центров, городов Семей и Туркестан)

      Формирование в республике стратегических хабов определяется потенциалом развития городов второго уровня. Города второго уровня являются региональными центрами развития и имеют возможность в дальнейшем сконцентрировать экономическую активность не только своего, но и смежных регионов, а также выступить в качестве катализаторов формирования конкурентоспособных региональных кластеров. Транспортно-логистическая связанность городов-хабов и городов второго уровня по "лучевому" принципу обеспечит выход регионов на национальные и внешние рынки.

      Реализация задачи по развитию городов "второго уровня" (областных центров, городов Семей и Туркестан) будет осуществляться по следующим направлениям в рамках программ их развития:

      1) экономическое позиционирование на рынках Таможенного союза и Центральной Азии;

      2) эффективное развитие инженерной и социальной инфраструктур;

      3) эффективное градостроительное планирование территорий.

      1. Экономическое позиционирование городов "второго уровня" (областных центров, городов Семей и Туркестан) на рынках Таможенного союза и Центральной Азии.

      Местными исполнительными органами совместно с научным сообществом областей будут проведены маркетинговые исследования по брендингу городов "второго уровня", в рамках которых будут выявлены перспективные экономические специализации.

      Для создания высокоорганизованной урбанистической среды жизни городов "второго уровня" и становления их в новой роли будут предусмотрены:

      1) формирование в городах "второго уровня" и на тяготеющих к ним территориях полифункциональных зон:

      межрегиональной дистрибуции (торговля и услуги);

      транспортно-логистических и процессинговых услуг с формированием межрегиональных торгово-логистических центров;

      центра туристских, рекреационных и спортивных услуг, развлекательного и досугового обслуживания (в зависимости от местных условий и результатов маркетинговых исследований по брендингу городов "второго уровня");

      продовольственной специализации (продовольственный пояс);

      2) реализация проектов через механизм государственно-частного партнерства в рамках определенных экономических специализаций городов "второго уровня";

      3) применение инструментов, предусмотренных в государственных и правительственных программах (таких как Единая программа поддержки и развития бизнеса "Дорожная карта бизнеса 2020", "Дорожная карта занятости 2020", развития туризма, транспорта и коммуникаций и других).

      2. Комплексное развитие инженерной и социальной инфраструктуры городов "второго уровня" (областных центров, городов Семей и Туркестан)

      Комплексное развитие инфраструктуры городов "второго уровня" будет предусматривать:

      1) эффективную транспортную систему в рамках реализации Государственной программы развития и интеграции инфраструктур транспортной системы Республики Казахстан до 2020 года;

      2) развитие производственной, энергетической, инженерно-коммунальной, водохозяйственной и социальной инфраструктур с применением передовых инновационных и технологических решений (с учетом передовых тенденций);

      3) построение энергоэффективной экономики путем:

      обеспечения энерго- и ресурсосбережения;

      развития "зеленых поясов" и лесопарковых зон;

      использования экологически чистого транспорта;

      выноса экологически вредных производств за пределы городов;

      4) развитие инфраструктуры противодействия паводкам, селям, оползням, лавинам, землетрясениям, а также противопожарной защиты агломераций.

      3. Эффективное градостроительное планирование территории городов "второго уровня" (областных центров, городов Семей и Туркестан).

      Социально-экономическое развитие городов "второго уровня" будет скоординировано с развитием прилегающих к ним населенных пунктов.

      Для развития городов "второго уровня" предусматриваются:

      1) разработка комплексных схем градостроительного планирования территорий областей;

      2) разработка областного и базового уровней единой системы государственного градостроительного кадастра Республики Казахстан;

      3) включение программных мер по развитию городов Семей и Туркестан в программы развития соответствующих областей на пятилетний период.

      4. Развитие городов "третьего уровня" (малых и моногородов)

      Решение задачи по развитию малых и моногородов в рамках реализации Программы будет осуществляться по двум направлениям:

      1) диверсификация экономики и развитие малого и среднего бизнеса в малых и моногородах в рамках программ развития предпринимательства;

      2) развитие инфраструктуры малых и моногородов.

      Для реализации данных направлений уполномоченным органом будут приняты меры по совершенствованию нормативной правовой базы, координации поддержки развития малых и моногородов со стороны центральных государственных органов и других организаций.

      В рамках реализации Программы местными исполнительными органами в соответствии с рекомендациями уполномоченного органа проведена группировка малых и моногородов на города с высоким, средним и низким экономическим потенциалом (приложение 2 "Перечень малых и моногородов Республики Казахстан").

      При этом механизмы государственной политики поддержки будут дифференцированы в зависимости от потенциала малого и моногорода.

      Малым и моногородам с низким экономическим потенциалом будет оказана поддержка в рамках текущего бюджета Программы для поддержания инфраструктуры на минимально необходимом уровне стандарта качества жизни.

      Малым и моногородам со средним и высоким потенциалом будет оказана целевая поддержка в рамках бюджета развития Программы с целью повышению их потенциала.

      Кроме этого, будет оказана особая поддержка малым и моногородам, входящим в зону влияния агломераций, а также расположенным на приграничной территории, по развитию социально-экономического потенциала.

      Развитие малых и моногородов будет осуществляться в рамках Программы развития территории (далее – ПРТ) районов (городов областного значения).

      1. Диверсификация экономики и развитие малого и среднего бизнеса в малых и моногородах в рамках программ развития предпринимательства.

      В рамках данного направления будет осуществляться реализация "якорных" инвестиционных проектов (включая инструменты программ индустриализации) для долгосрочной диверсификации экономики малых и моногородов.

      Местными исполнительными органами совместно с заинтересованными отраслевыми центральными государственными органами будут отобраны 1–3 "якорных" инвестиционных проектов для реализации в малых и моногородах.

      Развитие экономического потенциала малых и моногородов будет осуществляться по следующим направлениям:

      1) размещение национальными холдингами и компаниями вспомогательных и обслуживающих производств, заказов в моногородах с учетом их специфики.

      Акционерными обществами "Фонд национального благосостояния "Самрук-Казына", "Национальный управляющий холдинг "КазАгро", "Национальный управляющий холдинг "Байтерек" будут приняты меры по возможной реализации инвестиционных проектов в моногородах, исходя из специфики компании, финансово-экономической и производственной целесообразности проекта;

      2) размещение градообразующими предприятиями вспомогательных и обслуживающих производств, заказов в малых и моногородах с учетом их специфики.

      Местными исполнительными органами совместно с градообразующими предприятиями будут приняты меры по реализации не менее одного инвестиционного проекта в каждом малом и моногороде в соответствии с его специализацией;

      3) восстановление прежней специализации в малых и моногородах путем привлечения стратегического инвестора для модернизации действующей либо создания новой специализации.

      Кроме того, юридическим лицам, реализующим инвестиционные стратегические проекты в малых и моногородах с низким и средним потенциалом, будут предоставляться промышленные льготы путем возмещения или оплаты части их затрат на газ, электроэнергию, приобретение земельного участка и приобретение (строительство) зданий, сооружений.

      Также будут рассмотрены возможности предоставления права недропользования на основе прямых переговоров с уполномоченным органом в сфере недропользования для предприятий с ограниченным сроком эксплуатации отрабатываемого месторождения полезных ископаемых:

      1) выявление перспективных месторождений полезных ископаемых, находящихся вблизи малых и моногородов, с определением мер по их доразведке с участием акционерного общества "Национальная компания "Казгеология" или частных инвесторов, заинтересованных в расширении сырьевой базы предприятий;

      2) решение проблем "тупиковости" и развитие транзитного потенциала малых и моногородов.

      Местными исполнительными органами, уполномоченным органом в сфере транспорта совместно с акционерным обществом "Фонд национального благосостояния "Самрук-Казына" для решения проблем тупиковости будут приняты меры по развитию транспортной инфраструктуры.

      2. Развитие инфраструктуры малых и моногородов.

      В целях повышения эффективности бюджетных расходов развитие инфраструктуры малых и моногородов будет осуществляться с учетом долгосрочных перспектив их развития в зависимости от степени потенциала развития городов.

      В рамках данного направления будет осуществляться преимущественное финансирование строительства и (или) реконструкции инфраструктуры жизнеобеспечения на оптимальную численность населения малых и моногородов с высоким и средним потенциалом, находящихся в зоне влияния агломераций, а также являющихся центрами обрабатывающей промышленности, транспортно-промышленными центрами (узлами) или обладающих туристско-рекреационных потенциалом.

      По малым и моногородам инвестиционные проекты финансируются в порядке, утвержденном бюджетным законодательством.

      При этом в первоочередном порядке решаются наиболее острые вопросы жизнеобеспечения города (тепло-, водо -, электро-, газоснабжение, дороги, снос аварийного и ветхого жилья, благоустройство и экология).

      Принудительное отчуждение земельных участков и иного недвижимого имущества в связи с изъятием земельных участков для государственных нужд в моногородах осуществляется в соответствии с действующим законодательством.

      Кроме того, в рамках данного направления за счет текущих целевых трансфертов из республиканского бюджета будут профинансированы следующие мероприятия:

      1) ремонт транспортной инфраструктуры (внутригородские дороги, плотины, дамбы и мосты);

      2) коммунальное хозяйство: сохранение фонда жилых домов и вывоз мусора, ликвидация несанкционированных свалок, снос бесхозных объектов, обустройство имеющихся полигонов твердых бытовых отходов и скотомогильников, ремонт отопительной системы, установка дворовых детских игровых площадок;

      3) мероприятия по благоустройству населенных пунктов.

      5. Развитие сельских территорий, включая опорные сельские населенные пункты

      Достижение поставленной задачи по развитию сельских территорий будет осуществляться по следующим направлениям:

      1) развитие районных центров и опорных СНП;

      2) развитие центров сельских округов, сел и поселков;

      3) развитие других СНП с высоким и средним потенциалом развития;

      4) повышение кадрового потенциала сельской местности;

      5) финансовая поддержка местного самоуправления.

      Для оценки текущего состояния сельских территорий местными исполнительными органами будет осуществлен мониторинг производственной, социальной и инженерной инфраструктур СНП и на его основе будет определен потенциал их развития в соответствии с критериями для определения сельских населенных пунктов с низким, средним и высоким потенциалами социально-экономического развития, разработанных и утвержденных уполномоченным органом в сфере регионального развития.

      Перечень опорных СНП определяется местными исполнительными органами в соответствии с методикой определения опорных сельских населенных пунктов, утвержденной центральным уполномоченным органом в сфере регионального развития.

      1. Развитие опорных СНП и районных центров будет осуществляться по следующим направлениям:

      1) развитие экономической деятельности в опорных СНП.

      Данное направление нацелено на развитие производственной сферы в опорных СНП, обеспечение условий для устойчивого ведения сельскохозяйственного и промышленного производства, повышение доходов сельского населения.

      Решение задач в рамках первого направления осуществляется за счет реализации инвестиционных проектов для формирования градообразующих предприятий, расширения и модернизации действующего производства, развития малого и среднего бизнеса.

      Внедрение инвестиционных проектов позволит создать базовое градообразующее производство, которое будет являться основным инструментом развития производственного потенциала опорных СНП, способствовать поднятию экономики, повышению экспортного потенциала, созданию дополнительных рабочих мест.

      Для развития малого и среднего бизнеса в опорных СНП будут открываться центры поддержки предпринимательства для оказания юридических, финансовых и других услуг начинающим предпринимателям.

      2) развитие социальной и инженерной инфраструктуры в опорных СНП.

      Данное направление в целом ориентировано на улучшение качества жизни населения, проживающего в сельской местности, путем реализации инфраструктурных проектов в опорных СНП.

      Инфраструктурные проекты включают:

      строительство, капитальный, средний и текущий ремонт объектов жилищно-коммунального хозяйства (объекты водоснабжения, канализации, системы газо-, тепло-, электроснабжения);

      строительство, капитальный, средний и текущий ремонт инженерно-транспортной инфраструктуры (внутрипоселковые и внутрисельские дороги, подъездные дороги, плотины, дамбы и мосты);

      строительство и капитальный ремонт жилья, снос аварийного жилья;

      благоустройство населенных пунктов (освещение и озеленение улиц, парков, скверов, снос бесхозных объектов, обустройство полигонов твердых бытовых отходов, малых архитектурных форм, ограждений, детских игровых и спортивных площадок);

      3) развитие транспортной доступности в опорных СНП.

      Третье направление нацелено на развитие дорог областного и районного значения, обеспечивающих транспортную доступность до рынков сбыта и снабжения, между опорными селами и другими населенными пунктами, входящими в зону притяжения опорных СНП.

      Развитие сети автомобильных дорог местного значения обеспечивает мобильность населения и доступ к материальным ресурсам, позволяет расширить производственные возможности экономики села за счет снижения транспортных издержек и затрат времени на перевозки.

      В целях развития и доведения технического состояния автомобильных дорог областного и районного значения до уровня, соответствующего нормативным требованиям, будут реализоваться следующие виды работ:

      строительство и реконструкция;

      капитальный, средний и текущий ремонт.

      При реализации данного направления осуществление инфраструктурных проектов будет ориентировано исключительно на улучшение транспортной доступности населенных пунктов, входящих в зону оптимального радиуса обслуживания опорных СНП.

      4) развитие и создание центров оказания государственных и коммерческих услуг.

      В настоящее время центры оказания государственных и коммерческих услуг в основном расположены в районных центрах и городах, что затрудняет доступ сельского населения к получению необходимых услуг, особенно в отдаленных территориях.

      Реализация данного направления позволит решить проблемы доступности к гарантированным государственным, социальным и коммерческим услугам в опорных СНП, которые в свою очередь будут оказывать услуги определенной группе сельских населенных пунктов, в пределах средств, предусмотренных в республиканском и местном бюджетах, а также за счет других источников.

      Реализация данного направления будет осуществляться путем:

      1) развития и создания центров оказания государственных услуг за счет открытия отделов центров обслуживания населения, опорных пунктов полиции, регистрации актов гражданского состояния и других;

      2) развития и создания центров оказания коммерческих услуг за счет открытия отделений банков второго уровня, микрокредитных организаций, сельских кредитных товариществ, страховых компаний, нотариусов, сервисно-заготовительных центров, станций технического обслуживания и других, финансирование которых будет осуществляться за счет частных инвесторов и других источников.

      2. Развитие центров сельских округов, сел и поселков.

      Реализация данного направления будет осуществляться путем реализации мер по поддержке и расширению действующих предприятий, образованию средних и крупных сельхозпредприятий, развитию малого и среднего бизнеса, развитию сельской инфраструктуры, строительству жилья.

      При реализации мер по развитию центров сельских округов, сел и поселков необходимо учитывать природно-климатические условия, экономическую направленность СНП, специализацию сельскохозяйственного производства, развитость сельской инфраструктуры и другое.

      Кроме этого, необходимо разработать или откорректировать генеральные планы за счет средств местных бюджетов, стратегия которых будет направлена на развитие и модернизацию социальной, жилищной и инженерной инфраструктур с учетом прогнозируемой в средне- и долгосрочной перспективе численности населения.

      Реализация задачи разработки или корректировки генеральных планов и схем застроек СНП, входящих в зону агломерации, будет осуществляться параллельно с разработкой межрегиональных схем территориального развития Республики Казахстан в соответствии с его стратегией.

      3. Для развития других СНП с высоким и средним потенциалом развития будут приниматься меры по поддержке и развитию действующих предприятий, объединению мелкотоварных производств в средние и крупные сельхозпредприятия, развитию малого и среднего бизнеса, доведению до нормативной обеспеченности объектами социальной инфраструктуры, поддержке в нормальном состоянии сельской инфраструктуры.

      Комплексное развитие опорных СНП и районных центров, центров сельских округов, сел и поселков и других СНП с высоким и средним потенциалом развития будет осуществляться путем предусмотрения конкретных мероприятий по их развитию в программах развития территорий районов (городов областного значения).

      4. Повышение кадрового потенциала в сельской местности предусматривает государственную поддержку специалистов социальной сферы и агропромышленного комплекса, прибывших для работы и проживания в сельской местности, в виде выплаты подъемного пособия и предоставления бюджетного кредита на приобретение или строительство жилья.

      Государственная поддержка данного направления будет осуществляться в рамках проекта "С дипломом в село" и программ развития территорий областей.

      5. Финансовая поддержка местного самоуправления направлена на привлечение населения к выработке предложений по определению мероприятий по развитию СНП и улучшению жизнеобеспечения сельского населения.

      Реализация мероприятий будет осуществляться только в СНП с высоким и средним потенциалом социально-экономического развития в рамках финансовой поддержки местного самоуправления.

      Акимы села, поселка, сельского округа обеспечивают организацию собраний местного сообщества, на которых будут обсуждаться предложения и приниматься решения по отбору мероприятий, исходя из первоочередности и актуальности (принцип отбора мероприятий "снизу вверх").

      Финансовая поддержка местного самоуправления будет осуществляться по следующим направлениям:

      1) капитальный и текущий ремонт: объектов образования, здравоохранения, культуры, спорта, водоснабжения, газоснабжения;

      2) коммунальное хозяйство: освещение и озеленение улиц, снос бесхозных объектов, обустройство имеющихся полигонов твердых бытовых отходов и скотомогильников, ремонт отопительной системы, установка дворовых детских игровых площадок;

      3) транспортные коммуникации: капитальный, средний и текущий ремонт внутрипоселковых дорог и мостов, установка светофоров;

      4) сельское хозяйство: очистка водоемов, восстановление бесхозных гидротехнических сооружений;

      5) мероприятия по благоустройству населенных пунктов.

      При финансировании мероприятий по развитию сельских территорий будут использованы механизмы финансирования действующих государственных и правительственных программ, программ развития территорий областей и районов. При этом все бюджетные инвестиционные проекты (далее – БИП) по развитию сельских территорий должны быть согласованы с центральным уполномоченным органом в сфере регионального развития и другими заинтересованными центральными государственными органами на соответствие планам комплексного развития и планам мероприятий.

      6. Развитие приграничных территорий

      Достижение поставленной задачи будет осуществляться по следующим направлениям:

      1) повышение административной значимости крупных поселений приграничных районов;

      2) определение перспективных населенных пунктов – узловых точек приграничного сотрудничества и мер по их развитию;

      3) развитие и обустройство инфраструктуры пунктов приграничного сотрудничества;

      4) диверсификация экономики приграничных территорий и развитие малого и среднего бизнеса.

      Реализация указанных направлений будет осуществляться в соответствии с утвержденными государственными и правительственными программами, программами развития территорий областей путем развития инфраструктуры приграничного сотрудничества, осуществления диверсификации производства, стимулирования становления малого бизнеса, улучшения местного инвестиционного климата и развития социальной и инженерной инфраструктуры за счет средств республиканского и местного бюджетов.

      1. Повышение административной значимости крупных поселений приграничных районов.

      В целях повышения административной значимости крупных поселений приграничных территорий будут приняты меры по:

      1) развитию транспортно-логистической инфраструктуры, увеличению грузопотоков через имеющиеся транспортные и транзитные коридоры;

      2) созданию совместных предприятий по строительству (реконструкции) и эксплуатации туристско-рекреационных объектов, туристской инфраструктуры, развитию и взаимодействию региональных и приграничных информационных систем в сфере туризма;

      3) развитию промышленности, экспортоориентированных и импортозамещающих производств, основанных на новых технологиях, расширению объемов торговли и экспорта, внедрению передового управленческого опыта.

      2. Определение перспективных населенных пунктов – узловых точек приграничного сотрудничества и мер по их развитию.

      В данных населенных пунктах будут созданы условия для создания новых производств, соответствующей транспортной инфраструктуры, развития социальной и инженерной инфраструктуры.

      Перечень перспективных населенных пунктов – узловых точек приграничного сотрудничества будет определен акиматами областей и после согласования с уполномоченным органом в сфере регионального развития утверждается местным исполнительным органом.

      Меры по развитию перспективных населенных пунктов будут осуществляться через различные механизмы стимулирования роста экономической активности и инвестиционной привлекательности, в том числе за счет государственных инвестиций на развитие обеспечивающей инфраструктуры.

      В целях развития перспективных населенных пунктов – узловых точек приграничного сотрудничества будут приняты меры по:

      1) созданию сети приграничных дорог, способствующих свободному и скоростному передвижению к пунктам пропуска через Государственную границу и другим населенным пунктам;

      2) совместному использованию трансграничных месторождений полезных ископаемых, повышению загрузки имеющихся производственных мощностей действующих предприятий для обеспечения занятости населения;

      3) развитию социальной и инженерной инфраструктуры перспективных населенных пунктов – узловых точек приграничного сотрудничества с целью повышения потенциальной емкости данных населенных пунктов.

      3. Развитие и обустройство инфраструктуры пунктов приграничного сотрудничества.

      В рамках данного направления будут приняты меры по развитию инфраструктуры приграничного сотрудничества (пограничные переходы, контрольно-пропускные и таможенные посты и другие), включая меры по их совместному с соседними государствами строительству и использованию.

      В целях развития и обустройства инфраструктуры пунктов приграничного сотрудничества будут приняты меры по:

      1) развитию таможенной и пограничной инфраструктуры, повышению уровня материально-технической оснащенности пограничных переходов, контрольно-пропускных и таможенных постов, санитарно-карантинного, ветеринарного, фитосанитарного и других органов контроля;

      2) совершенствованию процедур пограничного, таможенного, иммиграционного, экологического, фитосанитарного и иных видов контроля;

      3) совершенствованию технологической схемы организации пропуска через Государственную границу, с целью увеличения их пропускной способности;

      4) созданию условий, способствующих сокращению сроков оформления экспортных и импортных операций, обустройству пунктов пропуска через Государственную границу системой электронного документооборота и автоматической идентификации, модернизации таможенных складов и терминалов.

      4. Диверсификация экономики приграничных территорий и развитие малого и среднего бизнеса.

      В целях диверсификации экономики приграничных территорий будут приняты меры по:

      1) вовлечению в экономический оборот имеющихся в приграничных территориях резервов и неиспользуемых хозяйственных активов (простаивающих производств, выведенных из оборота и другие), полезных ископаемых и эффективного использования имеющейся инженерной и транспортной инфраструктуры;

      2) вовлечению в экономический оборот имеющихся в регионах неиспользуемых земель сельскохозяйственного назначения (пашни, в том числе поливные, пастбища, сенокосы, многолетние насаждения, залежи);

      3) реализации конкретных проектов в сфере животноводства и растениеводства, направленных на рост производства сельскохозяйственной продукции, организацию ее заготовки и хранения;

      4) повышению загрузки имеющихся производственных мощностей действующих предприятий для обеспечения занятости населения;

      5) установлению межрегиональных взаимовыгодных связей между хозяйствующими субъектами приграничных территорий, заключению договоров в целях привлечения инвестиций в сферу промышленной и сельскохозяйственной кооперации, строительства, финансов, обмена технологиями и другие сферы, не противоречащие законодательству и режимам приграничных территорий сопредельных государств;

      6) развитию приграничной торговли, малого и среднего бизнеса путем использования передовых технологий, современных машин и оборудования сопредельных стран.

      Финансирование мероприятий будет осуществляться за счет средств республиканского и местного бюджетов в рамках предусмотренных программных документов, а также за счет привлечения частных инвестиций.

      Государственная поддержка развития приграничных территорий по указанным направлениям будет осуществляться в рамках государственных и правительственных программ, а также программ развития территорий областей.

      Приоритеты государственной поддержки мероприятий по развитию центров экономического роста

      Приоритет 1. Развитие инженерно-коммуникационной инфраструктуры (электро-, тепло-, газо-, водоснабжения и водоотведения)

      Финансированию в рамках Программы подлежат БИП по строительству и реконструкции объектов инженерной инфраструктуры, прошедших отбор на приоритетность финансирования в уполномоченном органе.

      Для снижения риска потенциального дефицита водных ресурсов будут разработаны и внедрены меры по водосбережению в коммунальном секторе. Для этого внедрены водосберегающие технологии, модернизированы коммунальные сети подачи воды, а также водоотведения. Кроме того, будут реконструированы системы водоочистки и обработки сточных вод, в промышленности будут увеличены доля водосберегающих технологий, мощности по вторичной водоочистке, а также оборотному водоснабжению. Значительным рычагом снижения потерь являются мероприятия по реконструкции крупных объектов водной инфраструктуры – магистральных каналов, водных резервуаров, плотин. Для реализации озвученных мероприятий будет проведено многофакторное обследование всех водохозяйственных и гидромелиоративных инфраструктурных объектов.

      Для повышения водосбережения и эффективного использования воды в жилищно-коммунальном секторе будут установлены приборы учета воды для конечных потребителей, также будет снижен уровень потери в городских сетях.

      Механизмы развития сетей электро-, тепло-, газо-, водоснабжения и водоотведения по данному приоритету указаны в приложении 3 к настоящей Программе.

      Приоритет 2. Строительство доступного жилья

      Сноска. Часть исключена постановлением Правительства РК от 31.12.2016 № 922.

      Приоритет 3. Модернизация жилищного фонда (термомодернизация)

      В рамках повышения энергоэффективности жилищно-коммунальной инфраструктуры будет продолжено осуществление термомодернизации существующих зданий в момент проведения капитального ремонта.

      По данному приоритету будет проведен только капитальный ремонт общего имущества объекта кондоминиума с элементами термомодернизации.

      Финансирование будут произведено в рамках бюджетной программы из республиканского бюджета для капитального ремонта, которая включает в себя:

      1) минимальный вид работ – ремонт кровли, подъезда и подвала жилого дома с обязательной установкой автоматизированных систем регулирования теплопотребления и общедомовых приборов учета тепловой энергии;

      2) максимальный вид работ – ремонт кровли, подъезда, подвала, фасада, ремонт (замена) лифтового оборудования (при наличии) с обязательной установкой автоматизированных систем регулирования теплопотребления и общедомовых приборов учета тепловой энергии.

      В рамках данного приоритета ремонтные работы с элементами термомодернизации также будут проведены за счет возвратных средств собственников помещений (квартир).

      Механизм модернизации жилищного фонда указан в приложении 5 к настоящей Программе.

      Приоритет 4. Развитие инфраструктуры для крупных региональных проектов индустриализации, агропромышленного комплекса, в сфере туризма и альтернативных источников энергии

      В рамках данного приоритета предпочтение в оказании финансовой поддержки за счет средств Программы будет отдаваться БИП, которые позволят добиться максимального мультипликативного эффекта для республики и регионов.

      Финансированию подлежат БИП по строительству и подведению инженерно-транспортной инфраструктуры (строительство и реконструкция инфраструктуры: дорог, канализации, газификации, теплоснабжения, водопроводов, железнодорожных тупиков, электрических подстанций, линий электропередач и ирригационных систем) для реализации крупных бизнес-проектов.

      Строительство и подведение инфраструктуры могут быть направлены на обеспечение нескольких бизнес-проектов.

      Выделение средств по проектам развития инфраструктуры альтернативных источников энергии в рамках Программы будет направлено на приобретение и монтаж установок для производства электрической и/или тепловой энергии из возобновляемых источников энергии (энергия водного потока, ветра, солнца и другие), включая гибридные установки, для:

      1) фермерских хозяйств в целях обеспечения электрической и тепловой энергией для коммунальных и производственных целей;

      2) СНП в зоне влияния агломерации – в качестве основного и/или резервного источника энергоснабжения;

      3) вахтовых (временных) поселков;

      4) мест, имеющих туристско-рекреационный потенциал.

      Приоритет 5. Улучшение состояния окружающей среды

      Выделение средств по данному приоритету будет направлено на БИП по улучшению состояния окружающей среды и повышению энергоэффективности, в том числе по:

      1) эффективной утилизации отходов;

      2) улучшению состояния атмосферного воздуха;

      3) внедрению в строящемся и существующем коммунальном жилом фонде комплексных энергосберегающих и экологичных ("зеленых") технологий.

      При этом отбор БИП будет осуществляться в соответствии с положениями настоящей Программы, а также других действующих программ по развитию водных ресурсов, генеральных планов городов и населенных пунктов, Концепции "зеленой экономики".

      Приоритет 6. Повышение транспортной доступности и создание условий для обеспечения эффективной занятости в агломерациях

      Финансированию подлежат БИП, реализуемые в агломерациях по:

      1) развитию дорожной сети внутри агломерационных образований;

      2) строительству и модернизации внутриобластных транспортных коммуникаций.

      При этом отбор БИП будет осуществляться в соответствии с положениями настоящей Программы, а также других действующих программ по развитию транспортной инфраструктуры, генеральных планов городов и населенных пунктов.

      Приоритет 7. Развитие кадрового потенциала сельской местности

      Финансирование мероприятий по развитию кадрового потенциала сельской местности будет осуществляться в соответствии с Правилами предоставления мер социальной поддержки специалистам здравоохранения, образования, социального обеспечения, культуры, спорта и агропромышленного комплекса, прибывшим для работы и проживания в сельские населенные пункты.

      Приоритет 8. Финансовая поддержка местного самоуправления

      Финансирование мероприятий по развитию местного самоуправления будет осуществляться в рамках трансфертов общего характера, включенных в базу расходов местного бюджета на основе бюджетного законодательства Республики Казахстан.

      Механизм финансирования и взаимодействия участников при реализации Программы по данному приоритету указан в приложении 6 к настоящей Программе.

      При рассмотрении рабочим органом представленных местными исполнительными органами БИП по реализации мероприятий в рамках вышеуказанных приоритетов предпочтение будет отдаваться проекту, исходя из критериев:

      1) размера совокупного социально-экономического эффекта от реализации БИП на единицу бюджетных инвестиций, выраженного в:

      количестве созданных временных/постоянных рабочих мест в регионе;

      росте объемов производства (промышленность, сельское хозяйство, услуги);

      увеличении налоговых поступлений в бюджет региона;

      количестве выгодополучателей от реализации БИП;

      повышении уровня обеспеченности объектами коммунальной, инженерной и рекреационной инфраструктуры;

      увеличении скорости движения и сокращении времени проезда;

      2) размера совокупного экологического эффекта от реализации проекта, выраженного в:

      снижении выбросов в атмосферу вредных веществ;

      снижении уровня сбросов загрязняющих веществ;

      увеличении доли переработки отходов;

      внедрении энергосберегающих технологий;

      3) соотношения объема выделяемых бюджетных средств, направленных на реализацию БИП, к объему частных инвестиций, направленных на реализацию коммерческого проекта;

      4) доли софинансирования из местного бюджета.

6. Необходимые ресурсы

      Сноска. Раздел 6 с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 31.12.2016 № 922.

      Финансирование Программы будет осуществляться за счет и в пределах средств республиканского и местных бюджетов, а также иных источников, не запрещенных законодательством Республики Казахстан.

      млн. тенге


2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

РБ*

180 755

113 335

69 516

63 296

215 833

МБ*

16 158

11 751

5 010

4 415

14 930

Внебюджетные средства

212 968

523 712

107 750

109 900

113 200

Все средства

409 881

648 798

182 276

177 611

343 963


      Примечание:

      *Объемы средств будут уточняться по мере утверждения и уточнения республиканского и местных бюджетов на соответствующие финансовые годы в соответствии с законодательством Республики Казахстан.

  Приложение 1
к Программе развития
регионов до 2020 года

План мероприятий
по реализации Программы развития регионов до 2020 года

      Сноска. План с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 31.12.2016 № 922.



№ п/п



Наименование



Ед. измерения



Сроки исполнения



Форма завершения



Ответственные за исполнение

В том числе по годам

Источники финансирования

Код бюджетной программы

2015 год

2016 год

2017 год

2018 год

2019 год

Всего

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14


Цель: Создание условий для развития социально-экономического потенциала регионов через формирование рациональной территориальной организации страны, стимулирование концентрации населения и капитала в центрах экономического роста


1.

Целевой индикатор:

Численность населения агломераций


тыс. чел.

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИО Южно-Казахстан-ской, Актюбин-ской областей, городов Астаны и Алматы

6049,6

6117,2

6221,9

6332,5

6440,0




2.

Инвестиции в основной капитал на душу населения (в рамках средств, предусмотренных Программой), всего по республике в среднем

тыс. тенге

2015 –2019 годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

15,0

10,9

7,1^

6,9^

19,2^




3.

Доля модернизированных/ построенных сетей, в том числе тепло-, электро- и газоснабжения, по республике в среднем

%

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

4

1,4

1,5^

1,6^

1,5^




4.

Доступ к централизованным сетям:

%

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы








086 (пп. 100,101)


водоснабжения, %:











в городах


87

88

90^

93^

97^





в СНП


51,5

52,3

55^

58^

62^





водоотведения, %:











в городах


82

84

88^

93^

97^





в СНП


11

11,2

11,5^

12^

13^





Задача 1: Определение инвестиционных приоритетов для каждого макрорегиона



Показатель 1:

Доля внешних инвестиций в общем объеме инвестиций в основной капитал

%

2015 –2019 годы


МИО областей, городов Астаны и Алматы










Республика



19,4

22,7

23,9

24,5

25,0





Южный макрорегион



20,5

24,5

28,7

29,5

30,4





Северный макрорегион



4,3

4,7

5,0

5,3

5,6





Западный макрорегион



41,5

46,6

47,8

48,4

49,0





Центрально-Восточный макрорегион



35

37,4

38,4

39,5

40,7





г. Алматы



10,8

18,7

18,9

19,1

19,3





г. Астана



4,5

4,6

4,8

5

5,3





Показатель 2:

Увеличение доли инновационной продукции в общем объеме ВРП

%

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы










Республика



2,32

2,35

2,59

2,94

3,32





Южный макрорегион



1,5

1,9

2,1

2,5

3,0





Северный макрорегион



3,1

3,9

4,3

4,8

5,3





Западный макрорегион



0,3

0,4

0,5

0,9

1,2





Центрально-Восточный макрорегион



3,5

4,0

4,4

4,9

5,5





г. Алматы



-

0,4

0,5

0,6

0,8





г. Астана



3,1

3,5

3,7

3,9

4,1




Мероприятия


1)

Внести предложения по совершенствованию статистической базы учета межрегиональных товарных потоков


2017 год

информация в Правительство

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

-

-

-

-

-

-

-


Южный макрорегион

2)

Проработать вопрос строительства новых аэропортов хабового типа в поселке Жетыген Алматинской области и городе Шымкенте Южно-Казахстанской области


2017 год

информация в МНЭ

МИР, акимы Алматинской и Южно-Казахстанской областей

-

-

-

-

-

-

-


3)

Внести предложение по строительству транспортно-логистических центров


2017 год

информация в МНЭ

МИО областей Южного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


4)

Принять меры по развитию инфраструктуры центров приграничной торговли


2017 –2019 годы

информация в МНЭ

МИО областей Южного макрорегиона, АО "НК "КТЖ" (по согласованию)

-

-

-

-

-

-

-


5)

Внести предложения по мерам снижения энергодефицита


2017 –2019 годы

информация в МНЭ

МИО областей Южного макрорегиона, АО "НК "КТЖ" (по согласованию)

-

-

-

-

-

-

-


6)

Внести предложения по строительству индустриальных зон в городах макрорегиона, а также населенных пунктах, входящих в агломерационную зону городов-хабов Алматы и Шымкент и имеющих доступ к магистральной железной дороге


2017 год

информация в МНЭ

МИО областей Южного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


7)

Принять меры по развитию сервисной инфраструктуры вдоль автомагистрали "Западная Европа – Западный Китай"


2017 год

информация в МНЭ

МИО областей Южного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


8)

Принять меры по привлечению инвесторов для восстановления прежней специализации городов Ленгер, Каратау, Жанатас и других моно- и малых городов


2017 –2019 годы

информация в МНЭ

МИО областей Южного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


9)

Принять меры по развитию ветро-энергетики в Шелекском коридоре и Джунгарских воротах в Алматинской области


2017 –2019 годы

информация в МНЭ

аким Алматинской области

-

-

-

-

-

-

-


Западный макрорегион

10)

Проработать вопрос строительства желез-нодорожных линий "Атырау – Макат – Индер – Уральск" и "Актау – Баутино"


2019 год

информация в МНЭ

акимы Атырауской, Западно-Казахстан-ской и Мангистауской областей

-

-

-

-

-

-

-


11)

Внести предложения по электрификации железных дорог


2018 год

информация в МНЭ

МИР, АО "НК "КТЖ" (по согласова-нию), МИО областей Западного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


12)

Внести предложения по строительству транспортно-логистических центров


2017 год

информация в МНЭ

МИО областей Западного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


13)

Принять меры по развитию сервисной инфраструктуры вдоль автомагистрали "Западная Европа – Западный Китай"


2017 год

информация в МНЭ

аким Актюбинской области

-

-

-

-

-

-

-


14)

Проработать вопрос обеспечения автотранспортного сообщения города-хаба Актобе с морским портом Актау


2017 год

информация в МНЭ

МИР, АО "НК "КТЖ" (по согласова-нию), акимы Актюбинской, Атырауской и Мангистауской областей

-

-

-

-

-

-

-


15)

Проработать вопрос реконструкции и строительства осетровых заводов и товарно-осетровых ферм в Атырауской области


2017 год

информация в МНЭ

аким Атырауской области

-

-

-

-

-

-

-


16)

Внести предложения по модернизации меди-цинского завода "Актоберентген" в городе Актобе


2017 год

информация в МНЭ

аким Актюбинской области

-

-

-

-

-

-

-


17)

Проработать вопрос предусмотрения необходимых бюджетных средств из местных бюджетов акиматов Атырауской, Западно-Казахстанской и Мангистауской областей на развитие соответсвующих подкластеров Национального кластера

тыс. тенге

1 квартал 2017 года

информация в МЭ

МИО областей Западного макрорегиона (Атырауская, Западно-Казахстанская, Мангистауская области)

-

-

*

*

*

*

МБ*


Центрально-Восточный макрорегион

18)

Внести предложения по обеспечению качественного транспортного сообщения территорий с туристским потенциалом с крупными городами макрорегиона (Караганда, Павлодар, Семей, Усть-Каменогорск)


2017 год

информация в МНЭ

МИР, МИО областей Центрально-Восточного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


19)

Внести предложения по обеспечению качественного транспортного сообщения таможенных постов Майкапшагай и Бахты с крупными городами макрорегиона (Караганда, Семей, Усть-Каменогорск)


2017 год

информация в МНЭ

МИР, АО "НК "КТЖ" (по согласованию), акимы Восточно-Казахстанской и Карагандинской областей

-

-

-

-

-

-

-


20)

Принять меры по развитию инфраструктуры центров приграничной торговли


2017 –2019 годы

информация в МНЭ

акимы Восточно-Казахстанской и Павлодарской областей

-

-

-

-

-

-

-


21)

Проработать вопрос строительства ветрового источника энергии в селе Тайынша Восточно-Казахстанской области


2017 год

информация в МНЭ

аким Восточно-Казахстанской области

-

-

-

-

-

-

-


Северный макрорегион

22)

Внести предложения по строительству транспортно-логистических центров


2017 год

информация в МНЭ

МИО областей Северного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


23)

Внести предложения по реконструкции автодорог, связывающих крупные города с территориями, имеющими туристский потенциал


2017 год

информация в МНЭ

МИО областей Северного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


24)

Внести предложения по развитию отрасли сельскохозяйственного машиностроения


2017 год

информация в МНЭ

МИР, МСХ, МИО областей Северного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


25)

Внести предложения по строительству индустриальных зон в городах макрорегиона, а также населенных пунктах, входящих в агломерационную зону города-хаба Астаны и имеющих доступ к магистральной железной дороге


2017 год

информация в МНЭ

МИО областей Северного макрорегиона

-

-

-

-

-

-

-


Города-хабы Астана и Алматы

26)

Внести предложения по реализации потенциала экпорта медицинских услуг и услуг в высшем образовании


2017 год

информация в МНЭ

акимы городов Астаны и Алматы, МЗСР и МОН

-

-

-

-

-

-

-


27)

Внести предложения по выносу промышленных и складских объектов из исторического центра Алматы в индустриальную зону Алатауского района города


2017 год

информация в МНЭ

аким города Алматы

-

-

-

-

-

-

-


28)

Внести предложения по комплексной реконструкции инфраструктуры исторического центра Алматы (включая редевелопмент бывших промышленных зон)


2017 год

информация в МНЭ

аким города Алматы

-

-

-

-

-

-

-



Задача 2: Совершенствование территориального развития страны



Показатель 1:

Количество реализуемых бюджетных инвестиционных проектов, направленных на рациональное обустройство и развитие территорий

ед.

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИР, МИО областей, городов Астаны и Алматы

73

14

-

-

12




Мероприятия


1)

Реализация крупных инфраструктурных проектов

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ,

МИО областей

11762,3

8430,8

5000,0

5000,0

15000,0

45193,1

РБ*

082 (пп. 102)

1176,2

843,1

500,0

500,0

1500,0

4519,3

МБ*


2)

Реализация проектов по строительству инженерно-коммуникационной инфраструктуры городов-спутников города Алматы (G4 City, "Алтын Сай")

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

акт ввода в эксплуатацию

МИО Алматинской

области

3080,2

*

*

*

11200,0

14280,2

РБ*

085 (пп. 101)

3)

Реализация проектов по благоустройству городов и населенных пунктов

млн.

тенге

2015 – 2016 годы

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ,

МИО

города Астаны

3300,9

3389,8

*

*

*

6690,7

РБ*

086 (п.п 107)

4)

Реализация проектов по развитию инженерной инфраструктуры в моногородах

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ, МИО областей

7424,3

3739,7

5000,0

5000,0

12583,0

33747,0

РБ*

082 (пп. 100)

742,4

374,0

500,0

500,0

1258,3

3374,7

МБ*


5)

Реализация мер по обустройству моногородов

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ, МИО областей

4 841,9

*

*

*

7000,0

11841,9

РБ*

053

484,2

*

*

*

700,0

1184,2

МБ*


6)

Реализация проектов по развитию инженерной инфраструктуры малых городов с высоким и средним потенциалом

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ, МИО областей1

*

*

*

*

11844,9

11844,9

РБ*


7)

Реализация мер по обустройству малых городов

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ, МИО областей1

*

*

*

*

9000,0

9000,0

РБ*


8)

Внести изменения и дополнения в планы мероприятий по развитию Шымкентской и Актюбинской агломераций, предусмотрев расширение горизонтов планов до 2030 года

-

4

квартал

2018 года

решения сессий областных маслихатов

МИО Южно-Казахстанской, Актюбинской областей

-

-

-

-

-

-

не требуется


9)

Размещение градообразующими предприятиями вспомогательных и обслуживающих производств, заказов в малых и моногородах с учетом их специфики

(не менее 1 проекта)

ед.

2015 – 2019 годы

информация в МНЭ

МИО областей

30

35

40

45

50


не требуется


10)

Реализация "якорных" инвестиционных проектов (в несырьевых секторах) для долгосрочной диверсификации экономики малых и моногородов

ед.

2015 – 2019 годы

информация в МНЭ

МИО областей, МСХ, МЭ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО "НУХ "КазАгро" (по согласованию), АО "НУХ "Байтерек" (по согласованию)

21

25

30

37

45


не требуется


11)

Количество предприятий, размещенных национальными холдингами и компаниями в малых и моногородах

ед.

2015 – 2019 годы

информация в МНЭ

МИО областей,

АО "ФНБ

"Самрук-

Казына"

(по согласованию),

АО "НУХ

"КазАгро" (по согласованию), АО "НУХ "Байтерек" (по согласованию) и национальные компании

(по согласо

ванию)

25

29

33

37

41


не требуется


12)

Выявление перспективных месторождений полезных ископаемых, находящихся вблизи малых и моногородов, с определением мер по их доразведке с участием АО "НК "Казгеология" или частных инвесторов, заинтересованных в расширении сырьевой базы предприятий

-

январь,

июль

2016 – 2019 годов

информация в МНЭ

МИР, АО "НК "Казгеология" (по согласованию), АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию)

-

-

-

-

-

-

не требуется



Показатель 2:

Совершенствование градостроительной политики развития территорий, в т.ч. разработка документации в сфере архитектуры, градостроительства и строительства

ед.

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

355

140

117

57

311





Мероприятия


1)

Разработать межрегиональные схемы территориального развития Астанинской, Алматинской агломераций

млн. тенге

2015 – 2017 годы

постановления Правительства Республики Казахстан

МНЭ,

МИО городов и областей

240,6

-

*

*

*

240,6

РБ*

084 (пп.100)

ед.


1

1



2

2)

Разработать межрегиональные схемы территориального развития Шымкентской и Актюбинской агломераций

млн. тенге

2015 – 2017 годы

постановления Правительства Республики Казахстан

МНЭ, МИО городов и областей

-

469,2

385,1



854,3

РБ*

084 (пп.100)

ед.



2



2


3)

Разработать или скорректировать градостроительные документации городов с учетом их перспектив развития на долгосрочный период (25-30 лет)

ед.

2015 – 2019 годы

решения сессий городских маслихатов

МИО областей1

122

49

48

0

215

434

МБ


4)

Разработать комплексные схемы градостроительного планирования территорий областей

ед.

2015 – 2019 годы

решения сессий областных маслихатов

МИО областей

-

-



14

14

МБ


5)

Разработать межрегиональные схемы территориального развития регионов (Центрального, Южного, Западного)

млн. тенге

2015 – 2017 годы

постановления Правительства Республики Казахстан

МНЭ, МИО городов и областей

717, 9

697, 8

212,4



1628,1

РБ*

084 (пп 100)

ед.



1



1

6)

Корректировка (актуализация) Генеральной схемы организации территории Республики Казахстан с учетом Стратегии "Казахстан – 2050"

млн.

тенге

2015 –2016 годы

постановление Правительства Республики Казахстан (основные положения)

МНЭ,

МИО областей, города Астаны

309, 9

93,3




403,2

РБ*

084 (пп 100)

ед.


1




1


7)

Создать и сформировать единую систему государственного градостроительного кадастра

млн.

тенге


2015 – 2017 годы

информация в Правительство Республики Казахстан

МНЭ

*

*

*



*

РБ*

001 БП

8)

Разработать технологические карты по новым технологиям строительного производства и материала

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

приказ КДСЖКХ

МНЭ

99,1


*

*

*


*

99,1

РБ*

084 (пп 100)

ед.

20

^

^

^

40

60^

9)

Разработать типовые проекты

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

приказ КДСЖКХ

МНЭ

2 917,2

981,4*

1046,2*

1283,2*

*

6228*

РБ*

084 (пп 100)

10)

Разработать сметно-нормативные документы в сфере строительства

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

приказ КДСЖКХ

МНЭ

549,4

427,1

449,2

443,9

*

1869,5

РБ*

084 (пп 100)

ед.

48

42

41

41

42

214

11)

Разработать и переработать нормативно-технические документы в сфере архитектуры, градостроительства и строительства

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

приказ КДСЖКХ

МНЭ

309,2

*

*

*

*

309,2

РБ*

084 (пп 100)

ед.

3

^

^

^

^

3^


Показатель результатов 3: Рост численности населения в сельских и приграничных территориях, в том числе:



в опорных СНП

тыс.

чел.

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИО областей

943

959

973,2

990,5

1008,1





в опорных СНП, расположенных на приграничных территориях


168,4

170,0

171,5

173,0

174,6




Мероприятия


1)

Кредитовать областные бюджеты на строительство и приобретение жилья специалистам социальной сферы и АПК, прибывающим в сельскую местность в рамках проекта "С дипломом в село"

млн.

тенге

2015 – 2019 годы

предоставление бюджетных кредитов

МНЭ, МИО областей

8695,4

8669,6

8787,8

8788,1

13135,7

48076,6

РБ*

034

2)

Реализовать проекты (мероприятия) в рамках финансовой поддержки местного самоуправления

млн.

тенге

ежегодно февраль, июль

информация

в МНЭ

МИО областей

6918,4

6918,4

-

-

-

13836,8

МБ, средства из РБ включены в трансферты общего характера


3)

Провести мониторинг социально-экономического развития СНП

ед.

ежегодно 1-квартал

информация

в МНЭ

МИО областей

-

-

-

-

-

не требуется



4)

Определить потенциал социально-экономического развития СНП

ед.

ежегодно

2-квартал

информация

в МНЭ

МИО областей

-

-

-

-

-

не требуется



5)

Реализовать планы мероприятий по развитию приграничных районов областей

ед.

ежегодно январь

информация в МНЭ

МИО приграничных областей2

-

-

-

-

-

не требуется



6)

Принять меры по открытию новых и обустройству действующих пунктов пропуска, совершенствованию пограничного контроля при переезде границы железнодорожным транспортом

ед.

ежегодно к 10 января

информация

в МНЭ

МИР, МФ, КНБ (по согласованию), МИО приграничных областей2

-

-

-

-

-

не требуется



7)

Принять меры по концентрации населения в опорных СНП, расположенных на приграничных территориях

-

ежегодно февраль

информация в МНЭ

МИО приграничных областей2

-

-

-

-

-

не требуется



8)

Вовлечь в экономический оборот земельные участки, расположенные на приграничных территориях

-

ежегодно февраль, июль

информация

в МНЭ

МИО приграничных областей2

-

-

-

-

-

не требуется




Задача 3: Модернизация инженерной инфраструктуры и жилищно-коммунального хозяйства



Показатель результатов 1**: Протяженность модернизированных/ построенных сетей, в том числе:

км

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы










1) теплоснабжение





399,6

417,5

290,5^

207,7^

203,8^





2) электроснабжение





4803,3

1641

1948^

2141^

2141^





3) газоснабжение





1769

318,5

374,2^

374,7^

374,7^





4) водоснабжение





2392,8

349,3

999,1*

661,3*

4385,0*





5) водоотведение





91,7

88,8

184,1*

208,5*

616,0*




Мероприятия


1)

Реализация проектов по модернизации и реконструкции систем теплоснабжения, газоснабжения, электроснабжения

млн. тенге

декабрь 2015 – 2019 годов

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

4731,5

420,5

*

*

24299,9

29451,9

РБ*

086 (пп 106)

473,2

42,1

*

*

2430,0

2945,3

МБ*


4930,0

6290,0

7750,0

9900,0

13200,0

42070,0

внебюджетные средства


2)

Строительство и реконструкция систем

водоснабжения и водоотведения

млн. тенге

ежегодно 2015 – 2019 годы

акт ввода в эксплуатацию

МИО областей, городов Астаны и Алматы










в городской местности

40932,7

28473,1

32000,0*

26044,9*

50383,0*

177833,7

РБ*

086 (пп 100)

4093,2

2847,3

3200,0*

2604,5*

5038,3*

17783,4

МБ*



в сельской местности

20604,4

5164,7

6000,0*

6000,0*

37932,0*

75701,1

РБ*

086 (пп 101)

2060,4

516,5

600,0*

600,0*

3793,2*

7570,1

МБ*


3)

Модернизация систем тепло-, водоснабжения и водоотведения через механизм бюджетного кредитования

млн. тенге

2015 – 2019 годы

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ, АО "КазЦентрЖКХ" (по согласованию)

60000,0

75000,0

100000,0*

100000,0*

100000,0*

435000*

средства НФ

074

4)

Проведение централизованного технического обследования систем теплоснабжения

млн. тенге

2016 – 2019 годы

отчет

МНЭ, АО "КазЦентрЖКХ" (по согласованию)

-

300,0

*

*

250,0*

550,0*

РБ*

086 (пп 112)

5)

Установка тепловых счетчиков в жилом фонде

млн. тенге

2015 год

акт ввода в эксплуатацию

АО "КазЦентрЖКХ" (по согласованию), СЕМ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

2000,0

-

-

-

-

2000,0

РБ*

025

6)

Разработка обоснований инвестиций систем теплоснабжения

млн. тенге

2016 –2019 годы

заключение государственной экспертизы

МНЭ, МФ, АО "Каз Центр ЖКХ" (по согласованию)

-

572,2

*

*

*

572,2

РБ*

086 (пп 108)

7)

Разработка обоснований инвестиций по водоснабжению и водоотведению

млн. тенге

2015 –2016 годы

заключение государственной экспертизы

МНЭ, МФ, АО "Каз Центр ЖКХ" (по согласованию)

523,4

200,0

*

-

-

723,4

РБ

086 (пп 103)

8)

Оплата услуг поверенному агенту по исполнению поручения в рамках модернизации строительства систем тепло-, водоснабжения и водоотведения

млн. тенге

2015 –2019 годы


МНЭ, АО "Каз Центр ЖКХ" (по согласованию)

304,0

362,0

*

*

*

666,0

НФ*


9)

Оплата услуг оператору, оказываемых в рамках субсидирования строительства, реконструкции и модернизации систем тепло-, водоснабжения и водоотведения

млн. тенге

2016 –2019 годы

заключение

МНЭ, АО "Каз Центр ЖКХ" (по согласованию)

-

81,0

*

*

*

81,0

НФ*


10)

Субсидирование расходов субъектов естественных монополий, реализующих проекты по реконструкции и строительству систем тепло-, водоснабжения и водоотведения с привлечением заемных средств, в том числе международных финансовых организаций

млн. тенге

2016 –2019 годы

заключение

МНЭ, АО "Каз Центр ЖКХ" (по согласованию)

-

14 513,5

*

*

*

14 513,5

НФ*



Показатель результатов 2**: Снижение доли объектов кондоминиума, требующих капитального ремонта

%

2015 – 2019 годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

27

27

25

23

21




Мероприятия


1)

Обеспечение ремонта общего имущества объектов кондоминиума

млн. тенге

2015 – 2019

годы

акт выполненных работ

МИО областей, городов Астаны и Алматы

3910,2

*

*

*

12610,0

16520,2

РБ*

061

2)

Нормативное регулирование сферы жилищно-коммунального хозяйства

млн. тенге

декабрь 2016 – 2019 годов

совершенствование нормативно-технической базы

МНЭ

-

*

*

*

100*

100*

РБ*

084 (пп 100)

3)

Пропаганда политики энергосбережения

млн. тенге

2015 – 2019 годы

информационно-разъяснительная работа среди населения

МНЭ, АО "КазЦентрЖКХ" (по согласованию)

150,0

150,0

150,0

150,0

150,0

750,0

РБ*

086 (пп 115)

4)

Проведение

энергетического аудита многоквартирных

жилых домов

млн. тенге

2015 – 2019 годы

паспорт энергетического аудита жилых домов

МИО областей, городов Астаны и Алматы

210,0

210,0

210,0

210,0

210,0

1050,0

МБ*

трансферты общего характера


5)

Повышение квалификации специалистов сферы жилищного хозяйства

млн. тенге

2015 – 2019 годы

сертификаты

МНЭ

82,5

150,0

150,0

150,0

*

532,5

РБ*

017


Задача 4: Эффективное и рациональное обеспечение населения питьевой водой и услугами водоотведения



Показатель результатов 1 **: Снижение аварий-ности на городских сетях

число аварий на 1 кило-метр сетей

2015 – 2019 годы


МИО областей, городов Астаны и Алматы, МНЭ










водоснабжение


0,40

0,38

0,35^

0,33^

0,30^





водоотведение


0,20

0,19

0,16^

0,13^

0,10^





Показатель результатов 2**:

Доля нормативно очищенных сточных вод в городах при сбросах в водоемы

%

2015 –2019

годы


МИО областей, городов Астаны и Алматы, МНЭ

81

86

91^

95^

100^





Установка приборов учета воды

%

2015 –2019

годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

48,3

53,1

68,4

81,3

95





Уровень потери воды в городских сетях, не выше

%

2015 –2019

годы


МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

19

18

17

16

15




Мероприятия


1)

Строительство и реконструкция групповых водоводов

млн.

тенге

декабрь 2015 – 2019 годов

акт ввода в эксплуатацию

МСХ

7566,5

6366,2

4012,9

3947,0

7745,0

29637,6

РБ*

254 (пп.113)

2)

Проведение поисково-разведочных работ для обеспечения запасами подземных вод 2 276 сельских населенных пунктов, в том числе:

в 2015 году – 744;

в 2016 году – 480;

в 2017 году – 330;

в 2018 году – 317;

в 2019 году – 405;

доразведки 116 место-рождений подземных вод с целью переоценки запасов для городов и крупных населенных пунктов, в том числе:

в 2015 году – 40;

в 2016 году – 35;

в 2017 году – 12;

в 2018 году – 14;

в 2019 году – 15.

млн.

тенге

декабрь 2015 – 2019 годов

информация в МНЭ

МИО областей

6221,1

6863,4

6322,5

6488,9

2600,0

28495,9

РБ*

089 (пп.105)

3)

Разработка и переработка нормативно-технической документации в области водоснабжения и водоотведения, предусматривающих применение энерго- и водосберегающих технологий

млн.

тенге

2016 – 2018

годы

государственные нормативы

МНЭ

-

*

*

*

-

*

РБ*


4)

Реализация пилотных проектов ГЧП на предприятиях водоснабжения и водоотведения

-

2016 – 2019

годы

акт ввода в эксплуатацию

МНЭ, МИО областей, городов Астаны и Алматы

-

-

-

-

-

не требуется



5)

Внесение предложений по повышению квалификации и переподготовке кадров для сектора водоснабжения и водоотведения

-

2015 – 2019

годы

предложения в МСХ

МИО областей, городов Астаны и Алматы, МНЭ, МОН

-

-

-

-

-

не требуется



     

      Примечание:

      ^ Данные индикаторы и показатели будут уточнены при формировании республиканского бюджета на 2017 – 2019 годы.

      * объем средств будет определен при утверждении республиканского и местных бюджетов на соответствующие финансовые годы в соответствии с законодательством Республики Казахстан;

      ** выполнение показателей определяется от объемов финансирования на соответствующие финансовые годы в соответствии с законодательством Республики Казахстан;

      1 МИО областей – акиматы Акмолинской, Актюбинской, Алматинской, Восточно-Казахстанской, Жамбылской, Карагандинской, Кызылординской, Мангистауской, Северо-Казахстанской, Южно-Казахстанской областей;

      2 МИО приграничных областей – акиматы Актюбинской, Алматинской, Атырауской, Восточно-Казахстанской, Жамбылской, Западно-Казахстанской, Костанайской, Кызылординской, Мангистауской, Павлодарской, Северо-Казахстанской, Южно-Казахстанской областей.

      Расшифровка аббревиатур:

МНЭ

Министерство национальной экономики Республики Казахстан

МИР

Министерство по инвестициям и развитию Республики Казахстан

МФ

Министерство финансов Республики Казахстан

МСХ

Министерство сельского хозяйства Республики Казахстан

МОН

Министерство образования и науки Республики Казахстан

МЗСР

Министерство здравоохранения и социального развития Республики Казахстан

КНБ

Комитет национальной безопасности Республики Казахстан

КДСЖКХ

Комитет по делам строительства и жилищно-коммунального хозяйства Министерства национальной экономики

МИО

местные исполнительные органы

АО "НУХ "Байтерек"

акционерное общество "Национальный управляющий холдинг "Байтерек"

АО "ФНБ "Самрук-Казына"

акционерное общество "Фонд национального благосостояния "Самрук-Казына"

АО "НУХ "КазАгро"

акционерное общество "Национальный управляющий холдинг "КазАгро"

АО "КазЦентрЖКХ"

акционерное общество "Казахстанский Центр модернизации и развития жилищно-коммунального хозяйства"

АО "КазВодоканалпроект"

акционерное общество "Казахский Водоканалпроект"

СПК

социально–предпринимательские корпорации

РБ

республиканский бюджет

МБ

местный бюджет

НФ

Национальный фонд Республики Казахстан

  Приложение 2
к Программе развития
регионов до 2020 года

Перечень малых и моногородов
Республики Казахстан

№ п/п

Наименование

Статус

Численность населения на 1 янв. 2016 года (по предварительным данным), тыс. чел.

Специализация (расположение)

Потенциал экономического развития

1

2

3

4

5

6

Акмолинская область

1.

г. Акколь

малый город

13,5

переработка сельхозпродукции (зона агломерации)

высокий

2.

г. Атбасар

29,7

переработка сельхозпродукции (вдоль магистрали)

средний

3.

г. Державинск

6,2


низкий

4.

г. Есил

10,7

переработка сельхозпродукции (вдоль магистрали)

средний

5.

г. Ерейментау

9,8

обрабатывающая промышленность (вдоль магистрали)

средний

6.

г. Макинск

17,7

обрабатывающая промышленность (вдоль магистрали)

средний

7.

г. Степняк

3,7


низкий

8.

г. Щучинск

46,0

туризм, рекреация

(вдоль магистрали)

высокий

9.

г. Степногорск

моногород

47,6

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

средний

Актюбинская область

1.

г. Алга

малый город

20,2

переработка сельхозпродукции (зона агломерации)

средний

2.

г. Жем

1,9


низкий

3.

г. Кандыагаш

33,7

транспортный узел

высокий

4.

г. Темир

2,4


низкий

5.

г. Шалкар

28,1

транспортный узел

средний

6.

г. Эмба

11,8

транспортный узел

средний

7.

г. Хромтау

моногород

25,5

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

высокий

Алматинская область

1.

г. Есик

малый город

39,2

туризм (зона агломерации)

высокий

2.

г. Жаркент

43,4

переработка сельхозпродукции (приграничье)

средний

3.

г. Каскелен

66,4

переработка сельхозпродукции (зона агломерации)

высокий

4.

г. Капшагай

45,4

рекреация

(зона агломерации)

высокий

5.

г. Сарканд

13,7

переработка сельхозпродукции (вдоль магистрали)

средний

6.

г. Талгар

48,4

переработка сельхозпродукции (зона агломерации)

высокий

7.

г. Ушарал

17,9

переработка сельхозпродукции (приграничье)

средний

8.

г. Уштобе

24,5

переработка сельхозпродукции (вдоль магистрали)

средний

9.

г. Текели

моногород

31,3

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

средний


Атырауская область

1.

г. Кульсары

моногород

57,4

обрабатывающая промышленность

средний

Восточно-Казахстанская область

1.

г. Аягоз

малый город

38,1

транспортный узел

средний

2.

г. Зайсан

16,0

переработка сельхозпродукции (приграничье)

средний

3.

г. Шар

7,4

транспортный узел

средний

4.

г. Шемонаиха

18,1

переработка сельхозпродукции (приграничье)

средний

5.

г. Зыряновск

моногород

37,1

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

средний

6.

г. Курчатов

12,3

средний

7.

г. Риддер

49,7

высокий

8.

г. Серебрянск

8,8


средний

Жамбылская область

1.

г. Шу

малый город

35,9

транспортный узел

высокий

2.

г. Жанатас

моногород

21,9

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

низкий

3.

г. Каратау

28,8

средний

Западно-Казахстанская область

1.

г. Аксай

моногород

33,6

горнодобывающая промышленность

средний

Карагандинская область

1.

г. Каркаралинск

малый город

8,4

рекреация (туризм)

средний

2.

г. Приозерск

13,3

рекреация (вдоль магистрали)

средний

3.

г. Балхаш

моногород

71,9

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

средний

4.

г. Жезказган

86,4

5.

г. Каражал

9,2

6.

г. Сарань

43,9

7.

г. Сатпаев

61,6

8.

г. Темиртау

178,4

высокий

9.

г. Шахтинск

38,7

средний

10.

г. Абай

28,5

Костанайская область

1.

г. Аркалык

моногород

29,7

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

низкий

2.

г. Житикара

35,1

средний

3.

г. Лисаковск

36,8

средний

4.

г. Рудный

116,0

высокий

Кызылординская область

1.

г. Аральск

малый город

32,1

обрабатывающая промышленность (вдоль магистрали)

средний

2.

г. Казалинск

6,8

переработка сельхозпродукции (вдоль магистрали)

средний

Мангистауская область

1.

г. Форт-Шевченко

малый город

5,6

переработка сельхозпродукции (зона агломерации)

средний

2.

г. Жанаозен

моногород

113,4

горнодобывающая промышленность

средний

Павлодарская область

1.

г. Аксу

моно

город

43,2

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

высокий

2.

г. Экибастуз

134,1

Северо-Казахстанская область

1.

г. Булаево

малый город

7,6

переработка сельхозпродукции (приграничье)

средний

2.

г. Мамлютка

7,0

средний

3.

г. Сергеевка

7,3

переработка сельхозпродукции

низкий

4.

г. Тайынша

11,5

переработка сельхозпродукции (вдоль магистрали)

средний

Южно-Казахстанская область

1.

г. Арысь

малый город

43,0

транспортный

узел

средний

2.

г. Жетысай

27,9

переработка сельхозпродукции (приграничье)

средний

3.

г. Ленгер

24,1

обрабатывающая промышленность (зона агломерации)

высокий

4.

г. Сарыагаш

39,7

рекреация (приграничье)

средний

5.

г. Шардара

30,2

производство электроэнергии (приграничье)

средний

6.

г. Кентау

моногород

67,1

горнодобывающая и обрабатывающая промышленность

средний


ИТОГО:


2 362,3



      Критерии для определения малых и моногородов с высоким, средним и низким потенциалом социально-экономического развития

№ п/п

Критерии перспективности малого и моногорода

Критерии неперспективности малого и моногорода

1.

Наличие крупного либо основного (градообразующего) предприятия с положительным показателем финансово-хозяйственной деятельности, стабильным природно-сырьевым фактором (отсутствие риска истощения рудной базы, стабильный спрос на производимую продукцию и т.д.):

при текущем уровне добычи наличие запасов полезных ископаемых в перспективе на 25 – 30 лет;

устойчивый спрос на продукцию крупного либо основного (градообразующего) предприятия и отсутствие факторов, способных снизить объем производства.

Падение объема производства в крупном либо основном (градообразующем) предприятии города и неконкурентоспособность его продукции:

значительное сокращение за последние 10 лет объема производства на крупном либо основном (градообразующем) предприятии города.

2.

Расположение города в непосредственной близости от крупного города областного или республиканского значения, в составе агломерации, а также на приграничной территории (в непосредственной близости от линии Государственной границы).

Отдаленность от крупных городов, зоны влияния агломераций и основных транспортных коридоров международного и республиканского уровня (далее радиуса 75 км или 1-часовой доступности):

тупиковое месторасположение малого города (отсутствие автомобильных дорог республиканского значения и железнодорожных путей);

транспортная инфраструктура, соединяющая город с другими городами и регионами, находится в крайне изношенном состоянии.

3.

Расположение города на пересечении крупных транспортных коридоров (вдоль железнодорожных путей и автомобильных дорог республиканского значения) с возможностью организации логистической инфраструктуры (железнодорожные станции, склады).


4.

Наличие в городе уникального потенциала (природно-ресурсного, географического, исторического):

запасов полезных ископаемых, перспективных к разработке и переработке, в непосредственной близости к городу;

других видов потенциалов (туристских, рекреационных, уникальных заповедных зон), научного и инновационного потенциала.

Истощенная минерально-сырьевая база:

снижение полезного компонента в руде;

наличие запасов сырья, при сохранении текущих темпов добычи, не более 10 лет.

5.

Способность города при развитой социально-инженерной инфраструктуре оказывать широкий спектр государственных, инфраструктурных, транспортно-логистических, финансово-посреднических и иных сервисных услуг, в том числе прилегающим сельским территориям.

Катастрофический износ социально-инженерной инфраструктуры:

высокая доля аварийного жилья;

износ водо-, электро-, тепло- инфраструктуры превышает 80 %.

6.

Доля активно действующих малых предприятий:

наличие в городе развитого малого и среднего предпринимательства (в сфере оказания услуг, обрабатывающей промышленности и другие), что отражается стабильным увеличением его доли в доходах бюджета города.


7.

Кадровый потенциал:

наличие в городе высококвалифицированных технических специалистов, в том числе занятых на крупном либо основном (градообразующем) предприятии.

Постоянный отток населения города (сокращение численности):

отрицательная динамика сальдо миграции за последние 10 лет (сокращение численности населения идет в основном за счет вымывания из города высококвалифицированного трудоспособного населения).

8.

Благоприятная экологическая ситуация:

отсутствие источников загрязнения с высоким превышением экологических норм вне зон экологического бедствия.

Неблагоприятная экологическая ситуация:

расположение территории города в зоне экологического бедствия и наличие источников загрязнения с высоким превышением экологических норм.

9.

Заработная плата населения города не меньше среднереспубликанского уровня.

Заработная плата населения меньше среднеобластных показателей.

  Приложение 3
к Программе развития
регионов до 2020 года

Механизмы развития сетей электро-, тепло-, газо-,
водоснабжения и водоотведения

      1. Механизм финансирования сетей электро-, тепло-, газоснабжения и котельных до 100 Гкал/час

      Для решения проблемы по снижению износа систем электро-, тепло-, газоснабжения, а также ремонта и замены теплопроизводящих мощностей принимается комплекс мер по модернизации (реконструкции и строительству) жилищно-коммунального сектора.

      Для этого проводится централизованное техническое обследование и разрабатывается обоснование инвестиций целесообразности вложения в развитие систем теплоснабжения, а также определяется приоритетность реализации проектов в регионах по критериям отбора проектов. Критерии отбора проектов мер по модернизации (реконструкции и строительству) сетей тепло-, электро-, газоснабжения и котельных до 100 Гкал/час на приоритетность финансирования.

      1. Социальный фактор

      Обеспеченность населения качественными коммунальными услугами (в зависимости от количества населения), финансируется проект с большим охватом населения.

      2. Применение современных энергосберегающих материалов, оборудования и технологий

      Приоритет отдается более качественным материалам путем сравнения вариантов. В случае одинаковых показателей, предпочтение отдается отечественному товаропроизводителю.

      3. Теплоисточники:

      1) использование блочно-модульных котельных;

      2) замена отработавших свой ресурс котлов на новые с высокими коэффициентами полезности действий (далее – КПД);

      3) использование когенерационных систем;

      4) обязательное внедрение химводоподготовки;

      5) использование закупки и поставки на котельные угля с калорийностью не менее 4 тыс. Гккал.

      4. Сети теплоснабжения

      Замена трубопроводов существующих тепломагистралей на трубы с эффективной теплоизоляцией, оснащенной системами контроля и сбора данных для оперативного диспетчерского управления;

      назначение трубопровода (магистральные, внутриквартальные).

      5. Сети газоснабжения

      Назначение трубопровода (магистральные, внутриквартальные).

      6. Сети электроснабжения

      Использование СИП.

      7. Достижение целевых индикаторов, предусмотренные программой ЖКХ

      Приоритет отдается проектам, которые максимально увеличивают индикатор протяженности модернизированных сетей (снижение уровня износа сетей).

      8. Завершение переходящих проектов

      По области финансируются в первую очередь переходящие проекты.

      9. Проекты по поручению вышестоящих государственных органов в случае соответствия вышеуказанным критериям

      Поручения Главы государства, Правительства Республики Казахстан, запросы депутатов Парламента.

      10. Стоимость проекта

      Основные цели развития сектора теплоснабжения:

      1. модернизация основных фондов (физический износ отдельных объектов теплоснабжения превысил допустимый уровень);

      2. создание рыночных механизмов возвратности инвестиций, с целью привлекательности отрасли для частного капитала;

      3. унификация технологий и стандартов, формирование единой технической политики;

      4. тарифная политика, применение принципов предельных тарифов в теплоснабжении.

      Для достижения этих целей осуществляются следующие мероприятия:

      1) усовершенствование нормативной правовой и технической базы;

      2) повышение инвестиционной привлекательности сектора теплоснабжения. Проработка вопросов стимулирования государственно-частного партнерства (далее – ГЧП) и частных инвестиций;

      3) совершенствование системы тарифообразования на тепловую энергию. Продолжится работа по внедрению предельных тарифов в теплоснабжении. Будет продолжена работа по внедрению предельных тарифов в теплоснабжении, в том числе, перехода на двуставочный тариф. Внедрение во всех регионах дифференцированных тарифов на тепловую энергию, в том числе установление критериев категорий (групп) потребителей;

      4) использование ресурсосберегающих технологий, энергоэффективного оборудования и материалов (предизолированные трубы, насосы с частотным регулированием и другие) в секторе теплоснабжения;

      5) повышение коэффициента полезного действия котлов от 85 %. Обеспечение оборудования химводоподготовки, что позволит использовать очищенную воду, удовлетворяющую техническим характеристикам котло-агрегатов;

      6) обеспечение контроля качества предоставляемых услуг путем внедрения контрольно-измерительных оборудований и масштабируемых систем сбора данных и оперативного диспетчерского управления;

      7) поэтапный перевод открытой системы теплоснабжения на закрытую в городах и населенных пунктах Республики Казахстан.

      В целях ускоренной модернизации сетей тепло-, водоснабжения и водоотведения финансирование осуществляется через механизм бюджетного кредитования за счет средств целевого трансферта из Национального фонда в республиканский бюджет в сумме 150 млрд. тенге, в том числе в 2015 году – 60 млрд. тенге, 2016 году – 90 млрд. тенге, и в дальнейшем ежегодно не менее 100 млрд. тенге.

      Для стимулирования местных исполнительных органов (далее – МИО) по привлечению средств международных финансовых организаций, а также эффективного использования бюджетных средств с 2016 года начато финансирование проектов за счет целевых трансфертов через механизм бюджетного субсидирования.

      В целях сокращения теплопотерь в рамках настоящей Программы необходимо провести термомодернизацию многоквартирных жилых домов и произвести АО "КазЦентрЖКХ" широкомасштабную установку автоматических тепловых пунктов, приборов учета тепла, что позволит перейти к расчетам за реально потребленную тепловую энергию. Для не обеспеченных приборами учета потребителей необходимо произвести уточнение на этой основе норм потребления тепловой энергии по регионам.

      Данные мероприятия позволят повысить эффективность вложения бюджетных средств, снизить количество технологических нарушений на сетях теплоснабжения с 200 до 30 на 100 км.

      2. Механизм развития системы водоснабжения и водоотведения

      Одним из основных факторов развития регионов является обеспеченность населения качественной питьевой водой и услугами водоотведения.

      Несмотря на определенные улучшения в обеспечении питьевой водой, на сегодняшний день значительная часть населения республики все еще не обеспечена водой соответствующего качества и в полном объеме. Многие очистные сооружения выработали свои эксплуатационные ресурсы и требуют ремонта, другие – работают с перегрузкой, что приводит к несоответствию технологии очистки сточных вод проектным данным.

      Сектор водоснабжения и водоотведения в сельских населенных пунктах характеризуется комплексом проблем.

      В этой связи в секторе водоснабжения и водоотведения будет рассмотрен вопрос о создании единого оператора по эксплуатации, проектированию, строительству и реконструкции систем водоснабжения и водоотведения в населенных пунктах.

      Источниками водоснабжения в населенных пунктах являются поверхностные, подземные воды.

      Для максимального использования потенциала подземных вод в рамках Программы будет активизирована работа по вовлечению в хозяйственный оборот месторождений пресных подземных вод, как наиболее защищенного и надежного источника питьевой воды высокого качества.

      Требуемый объем геолого-разведочных работ будет ежегодно определяться уполномоченным органом в области государственного управления недропользованием в части подземных вод совместно с уполномоченным органом в сфере коммунального хозяйства и уполномоченным органом в сфере управления водными ресурсами, исходя из требуемого объема работ по развитию и модернизации систем водоснабжения и водоотведения.

      Уполномоченный орган в области государственного управления недропользованием в части подземных вод будет выдавать временные заключения о наличии запасов подземных вод по действующим водозаборам, срок эксплуатации которых истек.

      Поверхностные источники водоснабжения будут использоваться там, где отсутствуют подземные источники водоснабжения.

      Уполномоченный орган в сфере управления водными ресурсами будет проводить мероприятия по строительству и реконструкции групповых водоводов.

      Также в секторе сельского водоснабжения необходимо максимально использовать локальные источники водоснабжения, разработать и широко применить типовые проекты в населенных пунктах с малым количеством населения с применением блочных очистных сооружений.

      С целью недопущения фактов неэффективного и нерационального использования бюджетных средств, расширения поиска альтернативных и экономичных решений по обеспечению населения питьевой водой и водоотведением на предстоящий период до 2020 года развитие сектора водоснабжения и водоотведения будет осуществляться по следующим направлениям:

      1) внедрение системного подхода при строительстве новых объектов водоснабжения и водоотведения и реконструкции действующих;

      2) повышение инвестиционной привлекательности водохозяйственного сектора водоснабжения и водоотведения и максимальное вовлечение частного капитала в финансирование объектов водоснабжения и водоотведения. Поэтапный перевод предприятий водоснабжения и водоотведения в городской и сельской местности на модели государственно-частного партнерства;

      3) совершенствование нормативной правовой и нормативно-технической базы в сфере водоснабжения и водоотведения, разработка типовых проектов и типовых проектных решений, внедрение единой технической политики создания и эксплуатации систем водоснабжения и водоотведения;

      4) максимальное использование потенциала подземных вод для обеспечения населения питьевой водой;

      5) повышение качества проектирования системы водоснабжения и водоотведения и развитие казахстанского содержания в отрасли водоснабжения и водоотведения;

      6) кадровое обеспечение отрасли.

      При развитии систем водоснабжения и водоотведения будут приниматься приоритеты, указанные в задачах Программы (развитие агломераций, городов "второго уровня", городов "третьего уровня", сельских территорий, приграничных территорий), и основные положения Программы.

      1. Системный подход в городской местности предполагает следующее:

      1) формирование уполномоченным органом в сфере коммунального хозяйства предварительного списка населенных пунктов, требующих строительства и реконструкции сетей водоснабжения и водоотведения;

      2) завершение разработки обоснований инвестиций 53 городских систем водоснабжения и водоотведения (начало во втором полугодии 2011 года и завершение в 2015 году).

      Основой для разработки обоснований инвестиций систем водоснабжения и водоотведения являются перспективные показатели развития городов (численность населения, промышленность и т.п.), на основе которых формируются соответствующие данные (общий объем водопотребления и водоотведения, прогнозируются качественные и количественные характеристики стоков и т.п.).

      Утверждение местными исполнительными органами обоснований инвестиций по городам, не имеющим генеральных планов, производится на основании перспективных показателей развития городов на срок не менее расчетного 2020 года.

      3) согласование МИО перечня объектов, по которым планируется разработка проектно-сметной документации (далее – ПСД) с уполномоченным органом в сфере коммунального хозяйства и уполномоченным органом в сфере управления водными ресурсами согласно уровням приоритетов Программы;

      4) формирование уполномоченным органом в сфере коммунального хозяйства единого перечня проектов водоснабжения и водоотведения в соответствии с обоснованием инвестиций городских систем водоснабжения и водоотведения;

      5) согласование предварительного перечня проектов водоснабжения и водоотведения на межведомственной комиссии по вопросам региональной политики (далее – МВК). В случае внесения изменений и дополнений в течение финансового года в согласованный МВК перечень проектов водоснабжения и водоотведения, уточненный перечень необходимо внести на согласование МВК.

      Формирование предварительного перечня проектов водоснабжения и водоотведения будет осуществлено уполномоченным органом в сфере коммунального хозяйства на основе бюджетных заявок МИО на предстоящий финансовый год в первом квартале года, предшествующего планируемому финансовому году.

      При этом должно быть учтено обязательное софинансирование со стороны МИО в установленном законодательством Республики Казахстан порядке. Уровень софинансирования со стороны МИО будет рассматриваться ежегодно на МВК индивидуально по каждому региону, в том числе по капиталоемким объектам на предстоящий планируемый бюджетный период.

      К финансированию допускаются проекты с наличием следующих документов:

      1) ПСД на электронном и бумажных носителях;

      2) санитарно-эпидемиологической и экологической экспертизы;

      3) согласования уполномоченного органа в области государственного управления недропользованием в части подземных вод, в том числе временного заключения по действующим источникам водоснабжения, срок эксплуатации которых истек;

      4) заключения комплексной вневедомственной экспертизы ПСД проекта;

      5) отраслевого заключения отраслевого государственного органа;

      6) пояснительной записки;

      7) приказа об утверждении проекта;

      8) гарантийного письма о наличия эксплуатирующего предприятия.

      Отбор приоритетных бюджетных инвестиционных проектов (далее – БИП) будет осуществляться по следующим критериям:

      1) проекты, в которых предусмотрено применение современных материалов, оборудования и технологий, отвечающих требованиям надежности, ремонтопригодности, технической и экономической эффективности в период эксплуатации;

      2) незавершенные (переходящие) проекты водоснабжения и водоотведения.

      В целях своевременного ввода в эксплуатацию, недопущения удорожания проектов водоснабжения и водоотведения необходимо обеспечить обязательное финансирование незавершенных (переходящих) проектов;

      3) проекты, вошедшие в комплексные планы развития городов и населенных пунктов, по которым имеются поручения Главы государства и Правительства;

      4) проекты, направленные на строительство новых систем водоснабжения;

      5) проекты по реконструкции и модернизации наиболее аварийных участков городских систем водоснабжения и водоотведения;

      6) проекты, стоимостью строительства менее 100 млн. тенге, направленные на решение локальных проблем региона, которые не оказывают значительного влияния на достижение индикаторов и показателей, предусмотренных Программой в целом по региону, финансируются за счет местных бюджетов.

      В период разработки обоснований инвестиций систем водоснабжения и водоотведения (2011 – 2015 годы) отбор проектов в единый перечень проектов водоснабжения и водоотведения в городской местности будет осуществляться в соответствии с вышеуказанными критериями.

      В последующем формирование единого перечня проектов водоснабжения и водоотведения в городской местности будет осуществляться в соответствии с обоснованием инвестиций городских систем водоснабжения и водоотведения.

      2. Системный подход для объектов сельского водоснабжения и водоотведения:

      1) формирование уполномоченным органом в сфере коммунального хозяйства предварительного списка населенных пунктов, требующих строительства и реконструкции сетей водоснабжения и водоотведения в соответствии с приоритетами Программы;

      2) согласование МИО перечня объектов, по которым планируется разработка ПСД с уполномоченным органом в сфере коммунального хозяйства и уполномоченным органом в сфере управления водными ресурсами согласно уровням приоритетов Программы;

      3) формирование уполномоченным органом в сфере коммунального хозяйства единого перечня проектов водоснабжения и водоотведения согласно следующим критериям:

      проекты, в которых заложены современные материалы, оборудование и технологии, отвечающие требованиям надежности, ремонтопригодности, технической и экономической эффективности в период эксплуатации;

      незавершенные (переходящие) проекты водоснабжения и водоотведения;

      в целях своевременного ввода в эксплуатацию, недопущения удорожания проектов водоснабжения необходимо обеспечить обязательное финансирование незавершенных (переходящих) проектов;

      проекты, направленные на обеспечение централизованным водоснабжением и водоотведением сельских населенных пунктов, преимущественно населенных пунктов с привозной водой;

      при этом для более эффективного достижения данной цели необходимо обеспечение наибольшего количества населения централизованным водоснабжением. В этой связи особое значение придается потенциалу социально-экономического развития населенных пунктов с высоким, средним уровнем и численности населения;

      проекты, направленные на реконструкцию наиболее аварийных участков;

      проекты, стоимостью строительства менее 100 млн. тенге, направленные на решение локальных проблем региона, которые не оказывают значительного влияния на достижение индикаторов и показателей, предусмотренных Программой в целом по региону, финансируются за счет местных бюджетов.

      При этом должно быть учтено обязательное софинансирование со стороны МИО в установленном законодательством Республики Казахстан порядке. Уровень софинансирования со стороны местных исполнительных органов будет рассматриваться ежегодно на МВК индивидуально по каждому региону, в том числе по капиталоемким объектам.

      При отборе проектов необходимо наличие следующих документов:

      1) ПСД на электронном и бумажных носителях;

      2) экологической экспертизы;

      3) утвержденного источника водоснабжения либо согласования уполномоченного органа в области государственного управления недропользованием, в том числе временного заключения по действующим источникам водоснабжения, срок эксплуатации которых истек;

      4) заключения комплексной вневедомственной экспертизы ПСД проекта;

      5) отраслевого заключения отраслевого государственного органа;

      6) пояснительной записки;

      7) приказа об утверждении проекта;

      8) гарантийного письма о наличия эксплуатирующего предприятия.

  Приложение 4
к Программе развития
регионов до 2020 года

Механизм осуществления жилищного строительства

      Сноска. Приложение 4 исключено постановлением Правительства РК от 31.12.2016 № 922.

  Приложение 5
к Программе развития
регионов до 2020 года

Механизм модернизации жилищного фонда

      В рамках Программы будет осуществляться только капитальный ремонт (далее – ремонт) общего имущества объектов кондоминиума.

      В результате проведения капитального ремонта с элементами термомодернизации достигается экономия теплопотребления до 30 процентов.

      За счет возвратных средств собственников помещений (квартир) будут проводиться работы по капитальному ремонту, предусмотренные в минимальном и максимальном видах работ.

      Допускается также проведение отдельных видов капитального ремонта общего имущества за счет возвратных средств собственников помещений (квартир) с обязательной установкой автоматизированной системы регулирования теплопотребления по согласованию с ответственными лицами из числа собственников помещений (квартир), назначаемыми на общем собрании.

      Капитальный ремонт здания (объекта) – это ремонт здания с целью восстановления его ресурса с заменой при необходимости конструктивных элементов и систем инженерного оборудования, а также улучшения эксплуатационных показателей.

      Капитальный ремонт жилых зданий должен осуществляться в соответствии с организационно-технологической проектной документацией – проектом (рабочим проектом), проектом организации капитального ремонта и проектами производства работ.

      Одним из основополагающих факторов для проведения ремонта в многоквартирном жилом доме будет являться наличие согласий собственников помещений (квартир) и подписанных договоров со всеми собственниками помещений (квартир), принявшими решение о проведении ремонта.

      Работы по капитальному ремонту общего имущества предусматривают:

      1) минимальный вид работ – это ремонт кровли, подъезда и подвала жилого дома с обязательной установкой автоматизированной системы регулирования теплопотребления и общедомовых приборов учета тепловой энергии;

      2) максимальный вид работ – это ремонт кровли, подъезда, подвала, фасада, ремонт (замена) лифтового оборудования (при наличии) с обязательной установкой автоматизированной системы регулирования теплопотребления и общедомовых приборов учета тепловой энергии.

      Исключением из вышеизложенного является проведение ремонта подвала (включая инженерные сети) при условии, что проведение ремонта кровли, фасада и подъезда дома не требуется.

      При комплексе работ по термомодернизации здания устанавливаются автоматизированные системы регулирования теплопотребления (подключенного к централизованной системе теплоснабжения) и общедомовые приборы учета тепловой энергии, финансирование которых будет производиться за счет средств республиканского бюджета.

      Механизм проведения ремонта общего имущества объектов кондоминиума предусматривает выделение из республиканского бюджета целевых трансфертов бюджетам местных исполнительных органов (далее – МИО), которые будут направлены на капитализацию специализированных уполномоченных организаций с участием государства в уставном капитале.

      МИО обеспечивает финансирование содержания специализированной уполномоченной организации и разработку проектно-сметной документации ремонтных работ за счет местного бюджета.

      Формирование бюджетной заявки для капитализации специализированной уполномоченной организации производится на основании финансово-экономического обоснования (далее – ФЭО) с приложением заключения экономической экспертизы и актов технического обследования общего имущества объектов кондоминиума.

      При распределении финансовых средств на ремонт общего имущества объектов кондоминиума будут учитываться доли многоквартирных жилых домов, требующих проведения капитального ремонта в общем жилищном фонде регионов в отдельности.

      МИО при необходимости используют средства местного бюджета для реализации указанного механизма.

      Между органом управления объектом кондоминиума, специализированной уполномоченной организацией, которая является оператором (генподрядчиком), и собственниками помещений (квартир) заключается договор на проведение ремонта общего имущества объектов кондоминиума.

      Специализированная уполномоченная организация производит ремонт общего имущества с возможностью привлечения субподрядчиков.

      Орган управления объектом кондоминиума имеет открытый на каждый объект кондоминиума сберегательный счет в банках второго уровня (далее – БВУ).

      В течение срока, установленного договором, собственники помещений (квартир) производят ежемесячные взносы на сберегательный счет в БВУ.

      Накопленные средства со счета в БВУ перечисляются в специализированную уполномоченную организацию в качестве оплаты выполненных работ в рассрочку.

      Суммы, возвращенные жителями, специализированная уполномоченная организация использует на ремонт других объектов кондоминиума.

      Для реализации данного механизма его участники выполняют следующие действия.

      МИО:

      1) формируют перечень домов, подлежащих ремонту, по заявкам собственников помещений (квартир);

      2) организуют проведение технического обследования общего имущества объекта кондоминиума с выдачей жилищными инспекциями соответствующих актов;

      3) организуют проведение энергетического аудита жилого дома;

      4) разрабатывают ФЭО для увеличения уставного капитала специализированной уполномоченной организации;

      5) обеспечивают проведение экономической экспертизы ФЭО;

      6) направляют бюджетную заявку с подтверждающими документами в уполномоченный орган в области жилищно–коммунального хозяйства;

      7) обеспечивают контроль за ходом проведения ремонтных работ и мониторинг возврата средств от собственников помещений (квартир) за выполненные работы;

      8) организуют выплату жилищной помощи малообеспеченным семьям (гражданам);

      9) при заключении договоров с органами управления и собственниками помещений (квартир) объектов кондоминиума на выполнение ремонтных работ обеспечивают соблюдение срока возврата средств собственниками помещений (квартир) от 8 до 15 лет (в зависимости от видов работ капитального ремонта);

      10) формируют приемочную комиссию из числа руководителей специализированных уполномоченных организаций, подрядной организации, органов управления объектом кондоминиума, жилищных инспекций и (или) отделов, курирующих соответствующую бюджетную программу, а также технического надзора (авторского надзора с согласованием с собственниками помещений (квартир), органов государственного архитектурно-строительного контроля, ответственных лиц из числа собственников помещений (квартир) (не менее семи человек) ремонтируемых объектов, назначаемых на общем собрании.

      При этом необходимо составить графики возврата средств, которые позволят прогнозировать дальнейшее их использование для ремонта.

      Специализированная уполномоченная организация осуществляет:

      1) заключение договоров с органами управления и собственниками помещений (квартир) объектов кондоминиума на выполнение ремонтных работ;

      2) выполнение ремонтных работ в соответствии с договором;

      3) при необходимости заключение договоров с субподрядными организациями;

      4) принятие мер по устранению недостатков, допущенных в ходе проведения ремонтных работ;

      5) организацию судебного взыскания задолженности с собственников помещений (квартир) – участников договора;

      6) обеспечение разработки проектно-сметной документации (далее – ПСД) и сметы расходов на проведение ремонта общего имущества объекта кондоминиума и согласование ее с собственниками помещений (квартир).

      Орган управления объектом кондоминиума:

      1) осуществляет регистрацию объекта кондоминиума;

      2) обеспечивает открытие в банках второго уровня текущего и сберегательного счетов на объект кондоминиума;

      3) организует согласование разработанных специализированной уполномоченной организацией ПСД, сметы расходов, дефектных ведомостей;

      4) обеспечивает подписание договора со специализированной уполномоченной организацией;

      5) принимает участие в приемке выполненных работ;

      6) осуществляет подачу исковых заявлений о взыскании задолженности с собственников помещений (квартир), отказавшихся от выполнения решения общего собрания и не участвующих в договоре.

      Общее собрание собственников помещений (квартир):

      1) принимает решение о проведении ремонта общего имущества объекта кондоминиума;

      2) осуществляет согласование выбора субподрядной организации (при необходимости ее привлечения);

      3) согласовывает ПСД на ремонт общего имущества объекта кондоминиума;

      4) утверждает сумму расходов на ремонт общего имущества объекта кондоминиума, возлагаемую на каждую квартиру (помещение), которая определяется отношением полезной площади жилых и (или) нежилых площадей, находящейся в индивидуальной (раздельной) собственности, к сумме полезных площадей всех жилых и нежилых помещений, находящихся в данном объекте кондоминиума;

      5) осуществляет выбор ответственных лиц из числа собственников помещений (квартир) для участия в приемке выполненных работ.

      В приемке выполненных работ принимают участие руководители специализированных уполномоченных организаций, подрядной организации, органов управления объектом кондоминиума, жилищных инспекций и (или) отделов, курирующих соответствующую бюджетную программу, а также технического надзора (авторского надзора с согласованием с собственниками помещений (квартир), органы государственного архитектурно-строительного контроля, ответственные лица из числа собственников помещений (квартир) (не менее семи человек) ремонтируемых объектов, назначаемые на общем собрании.

      Также, с 2014 года МИО выделяются трансферты на проведение энергетического аудита в тех домах, в которых в дальнейшем будут производиться ремонтные работы.

      После завершения ремонта общего имущества объектов кондоминиума и прохождения отопительного периода местные исполнительные органы проводят повторный энергетический аудит для оценки энергоэффективности данного ремонта.

      Реализация проектов по ремонту общего имущества объектов кондоминиума должна производиться в соответствии с государственными нормативными документами в области архитектуры, градостроительства и строительства.

      Для технологического развития сектора необходимо не менее одного раза в 5-10 лет пересматривать всю нормативно-техническую документацию, что подразумевает пересмотр, утверждение действующих и разработку новых нормативно-технических документов в данной сфере.

      Малообеспеченным семьям (гражданам) за счет средств местного бюджета будет оказана жилищная помощь для оплаты расходов на содержание жилого дома (жилого здания) в соответствии с Правилами предоставления жилищной помощи, утвержденными постановлением Правительства Республики Казахстан от 30 декабря 2009 года № 2314.

      В целях вовлечения собственников квартир (помещений) в процесс термомодернизации жилищного фонда необходимо проведение мероприятий по пропаганде энергосбережения среди населения. Будут оказаны услуги по пропаганде политики энергосбережения для широких слоев населения, органов управления объектами кондоминиума, специалистов жилищно-коммунального хозяйства (далее – ЖКХ) и обучающейся молодежи. Доля городского населения, охваченного мероприятиями по пропаганде энергосбережения, в результате проведения мероприятий будет ежегодно увеличиваться.

      Пропаганда энергосбережения среди населения является основой успешной реализации программы и включает в себя следующие основные мероприятия: тиражирование и распространение просветительской и специальной литературы, организацию в регионах семинаров, выставок и конференций, проведение общественных акций и рекламных компаний через средства массовой информации.

      В рамках кадрового обеспечения отрасли необходимо совершенствование системы подготовки кадров в организациях высшего, технического и профессионального образования путем увеличения доли практического обучения, подготовки научных кадров для сферы ЖКХ, развития системы повышения квалификации и компетенции специалистов отрасли ЖКХ.

      В результате должно быть сформировано хозяйское отношение к многоквартирному дому как к собственному жилью и бережливое отношение к энергии, в целом все эти мероприятия будут направлены на формирование эффективного собственника и снижение энергопотребления собственниками помещений (квартир).

      Термомодернизация будет направлена, в первую очередь, на обеспечение комфортных условий проживания населения этих городов.

      В рамках Программы будет осуществляться постоянный мониторинг показателей многоквартирных жилых домов, требующих капитального ремонта, где в качестве респондентов будут выступать местные исполнительные органы, а в последующем будут рассмотрены меры по привлечению в качестве респондентов органов управления объектом кондоминиума и субъектов сервисной деятельности.

      Ранее в 2011 – 2012 годах одним из операторов по реализации Программы являлись социально-предпринимательские корпорации (далее – СПК). Учитывая роль СПК, в которых все еще осуществляется сбор возвратных средств собственников помещений (квартир), необходимо продолжить работу по использованию возвращаемых в СПК денежных средств для проведения ремонта, а также рассмотреть механизмы использования этих средств непосредственно через специализированные уполномоченные организации.

      В перспективе роль специализированной уполномоченной организации возьмут на себя также предпринимательские структуры, а их финансирование – специализированные финансовые институты (агентства) и БВУ.

  Приложение 6
к Программе развития
регионов до 2020 года

Механизм финансирования и взаимодействия участников при
реализации Программы по приоритету "Финансовая поддержка
местного самоуправления"

      1. Распределение лимита финансирования:

      1) аким области доводит лимит финансирования каждому району и городу областного значения в зависимости от численности населения, проживающего в сельских округах, а также селах и поселках, не входящих в состав сельского округа;

      2) аким района и аким города областного значения доводят лимит финансирования каждому сельскому округу в зависимости от численности населения, проживающего в сельском округе, а также селе, поселке, не входящем в состав сельского округа, имеющем высокий и средний потенциалы социально-экономического развития.

      При этом аким района и аким города областного значения при распределении лимита финансирования исключают села и поселки с низким потенциалом развития, не входящие в состав сельского округа, и перераспределяют его на сельские округа, а также села и поселки, не входящие в состав сельского округа, с высоким и средним потенциалами социально-экономического развития;

      3) акимы села, поселка, сельского округа распределяют объем средств, рассчитанный на все села, поселки и сельские округа в соответствии с решением собрания местного сообщества.

      2. Процедура отбора:

      1) на собрании местного сообщества определяются мероприятия в рамках доведенного акимом района, города областного значения объема средств и оформляются решением собрания местного сообщества;

      2) предложение (решение собрания местного сообщества) по одобренным мероприятиям поступает акиму сельского округа, а также акимам сел и поселков, не входящих в состав сельского округа;

      3) аким сельского округа, а также акимы сел, поселков, не входящих в состав сельского округа, направляют предложения (решения собрания местного сообщества) по одобренным мероприятиям в акимат района, города областного значения;

      4) акимат района, города областного значения с учетом направления формирует перечень предложенных мероприятий и направляет координатору Программы с приложением документов, разработанных в соответствии с требованиями законодательства Республики Казахстан;

      5) координатор Программы рассматривает представленную документацию по мероприятиям и формирует заключение по ним;

      6) координатор Программы направляет результаты заключений на мероприятия в акимат района, города областного значения.

      В свою очередь акимат района, города областного значения направляет заключение координатора Программы акимам сельских округов, а также сел и поселков, не входящих в состав сельского округа.

      Акимы сельских округов, а также сел, поселков, не входящих в состав сельского округа, на собраниях местного сообщества доводят информацию о поддержанных и не поддержанных мероприятиях.

      3. Координатор Программы в сроки, установленные бюджетным законодательством Республики Казахстан, представляет бюджетную заявку в местный уполномоченный орган в области бюджетного планирования.

      4. Мониторинг за использованием бюджетных средств проводится в соответствии с методикой по проведению мониторинга за использованием бюджетных средств, выделенных на решение вопросов местного значения, и доходных источников местного самоуправления, утвержденной центральным уполномоченным органом по исполнению бюджета.

  Приложение
к постановлению Правительства
Республики Казахстан
от 28 июня 2014 года № 728

Перечень
утративших силу некоторых решений Правительства
Республики Казахстан

      1. Постановление Правительства Республики Казахстан от 30 апреля 2011 года № 473 "Об утверждении Программы модернизации жилищно-коммунального хозяйства Республики Казахстан на 2011 – 2020 годы".

      2. Постановление Правительства Республики Казахстан от 24 мая 2011 года № 570 "Об утверждении Программы "Ақ бұлақ" на 2011 – 2020 годы".

      3. Постановление Правительства Республики Казахстан от 26 июля 2011 года № 862 "Об утверждении Программы "Развитие регионов".

      4. Пункт 2 изменений и дополнений, которые вносятся в некоторые решения Правительства Республики Казахстан и распоряжения Премьер-Министра Республики Казахстан, утвержденных постановлением Правительства Республики Казахстан от 1 сентября 2011 года № 994 "О внесении изменений и дополнений в некоторые решения Правительства Республики Казахстан и распоряжение Премьер-Министра Республики Казахстан".

      5. Постановление Правительства Республики Казахстан от 7 декабря 2011 года № 1485 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 26 июля 2011 года № 862 "Об утверждении Программы "Развитие регионов".

      6. Постановление Правительства Республики Казахстан от 20 апреля 2012 года № 501 "О внесении изменений в постановление Правительства Республики Казахстан от 30 апреля 2011 года № 473 "Об утверждении Программы модернизации жилищно-коммунального хозяйства Республики Казахстан на 2011 – 2020 годы".

      7. Постановление Правительства Республики Казахстан от 15 мая 2012 года № 621 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 24 мая 2011 года № 570 "Об утверждении Программы "Ақ бұлақ" на 2011 – 2020 годы".

      8. Постановление Правительства Республики Казахстан от 25 мая 2012 года № 683 "Об утверждении Программы развития моногородов на 2012 – 2020 годы".

      9. Постановление Правительства Республики Казахстан от 21 июня 2012 года № 821 "Об утверждении Программы "Доступное жилье – 2020".

      10. Постановление Правительства Республики Казахстан от 12 сентября 2012 года № 1189 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 21 июня 2012 года № 821 "Об утверждении Программы "Доступное жилье – 2020".

      11. Постановление Правительства Республики Казахстан от 4 октября 2012 года № 1258 "О внесении изменения в постановление Правительства Республики Казахстан от 26 июля 2011 года № 862 "Об утверждении Программы "Развитие регионов".

      12. Постановление Правительства Республики Казахстан от 29 декабря 2012 года № 1777 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 21 июня 2012 года № 821 "Об утверждении Программы "Доступное жилье – 2020".

      13. Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 февраля 2013 года № 200 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 30 апреля 2011 года № 473 "Об утверждении Программы модернизации жилищно-коммунального хозяйства Республики Казахстан на 2011 – 2020 годы".

      14. Постановление Правительства Республики Казахстан от 31 мая 2013 года № 560 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 21 июня 2012 года № 821

      "Об утверждении Программы "Доступное жилье – 2020".

      15. Постановление Правительства Республики Казахстан от 30 сентября 2013 года № 1022 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 21 июня 2012 года № 821 "Об утверждении Программы "Доступное жилье – 2020".

      16. Подпункт 1) пункта 1 постановления Правительства Республики Казахстан от 7 ноября 2013 года № 1169 "О внесении изменений и дополнений в постановления Правительства Республики Казахстан от 25 мая 2012 года № 683 "Об утверждении Программы развития моногородов на 2012 – 2020 годы" и от 15 ноября 2012 года № 1449 "О некоторых вопросах реализации Программы развития моногородов на 2012 - 2020 годы"

      17. Постановление Правительства Республики Казахстан от 31 декабря 2013 года № 1492 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 26 июля 2011 года № 862 "Об утверждении Программы "Развитие регионов".

      18. Постановление Правительства Республики Казахстан от 31 марта 2014 года № 286 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 21 июня 2012 года № 821 "Об утверждении Программы "Доступное жилье – 2020".

      19. Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 апреля 2014 года № 410 "О внесении изменений и дополнений в постановление Правительства Республики Казахстан от 30 апреля 2011 года № 473 "Об утверждении Программы модернизации жилищно-коммунального хозяйства Республики Казахстан на 2011 – 2020 годы".

Өңірлерді дамытудың 2020 жылға дейінгі бағдарламасын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2014 жылғы 28 маусымдағы № 728 қаулысы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2018 жылғы 16 қарашадағы № 767 қаулысымен.

      Ескерту. Күші жойылды – ҚР Үкіметінің 16.11.2018 № 767 қаулысымен.
      РҚАО-ның ескертпесі!
      Осы қаулы 01.01.2015 бастап қолданысқа енгізіледі.

      "Мемлекет басшысының 2012 жылғы 14 желтоқсандағы "Қазақстан – 2050" стратегиясы: қалыптасқан мемлекеттің жаңа саяси бағыты" атты Қазақстан халқына Жолдауын іске асыру жөніндегі шаралар туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2012 жылғы 18 желтоқсандағы № 449 Жарлығына сәйкес Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

      1. Қоса беріліп отырған Өңірлерді дамытудың 2020 жылға дейінгі бағдарламасы (бұдан әрі – Бағдарлама) бекітілсін.

      2. Орталық және жергілікті атқарушы органдар Бағдарламаны іске асыру жөнінде шаралар қабылдасын.

      3. Жауапты орталық және жергілікті атқарушы органдар "Қазақстан Республикасындағы мемлекеттік жоспарлау жүйесінің одан әрі жұмыс істеуінің кейбір мәселелері туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2010 жылғы 4 наурыздағы № 931 Жарлығымен бекітілген Қазақстан Республикасының Стратегиялық даму жоспарын, мемлекеттік және үкіметтік бағдарламаларды, мемлекеттік органдардың стратегиялық жоспарларын, аумақтарды дамыту бағдарламаларын әзірлеу, іске асыру, мониторинг жүргізу, бағалау және бақылау, сондай-ақ Елді аумақтық кеңістікте дамытудың болжамды схемасын әзірлеу, іске асыру және бақылау қағидаларына сәйкес Бағдарламаны іске асыру жөніндегі іс-шаралар жоспарына сәйкес ақпарат берсін.

      Ескерту. 3-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 30.07.2016 № 449 қаулысымен.

      4. Осы қаулыға қосымшаға сәйкес Қазақстан Республикасы Үкіметінің кейбір шешімдерінің күші жойылды деп танылсын.

      5. Осы қаулының орындалуын бақылау Қазақстан Республикасы Ұлттық экономика министрлігіне жүктелсін.

      Ескерту. 5-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 30.07.2016 № 449 қаулысымен.

      6. Осы қаулы 2015 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының


Премьер-Министрі

К. Мәсімов


  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2016 жылғы 30 шілдедегі
№ 449 қаулысымен
бекітілген

Өңірлерді дамытудың 2020 жылға дейінгі бағдарламасы

      Ескерту. Бағдарлама жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 30.07.2016 № 449 қаулысымен.

1. Бағдарламаның паспорты

      Ескерту. 1-бөлімге өзгеріс енгізілді – ҚР Үкіметінің 31.12.2016 № 922 қаулысымен.

Бағдарламаның атауы

Өңірлерді дамытудың 2020 жылға дейінгі бағдарламасы
 

Әзірлеуге негіздеме

Қазақстан Республикасы Президентінің 2011 жылғы 21 шілдедегі № 118 Жарлығымен бекітілген Елді аумақтық-кеңістікте дамытудың 2020 жылға дейінгі болжамды схемасы;
Қазақстан Республикасы Президентінің 2012 жылғы 14 желтоқсандағы "Қазақстан – 2050" стратегиясы:
қалыптасқан мемлекеттің жаңа саяси бағыты" атты Қазақстан халқына Жолдауы;
Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 30 желтоқсандағы № 1434 қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасының аумағын ұйымдастырудың бас схемасының негізгі ережелері;
Қазақстан Республикасы Президентінің 2014 жылғы 11 қарашадағы "Нұрлы жол – болашаққа бастар жол" атты Қазақстан халқына Жолдауы.

Бағдарламаны әзірлеуші

Қазақстан Республикасы Ұлттық экономика министрлігі

Бағдарламаның мақсаты
 

Елдің ұтымды аумақтық ұйымдастырылуын қалыптастыру, экономикалық өсу орталықтарында халықтың және капиталдың шоғырлануын ынталандыру арқылы өңірлердің әлеуметтік-экономикалық әлеуетін дамыту үшін жағдайлар жасау

Бағдарламаның міндеттері

1-міндет. Әр макроөңір үшін инвестициялық басымдықтарды айқындау.
2-міндет. Елді аумақтық дамытуды жетілдіру.
3-міндет. Инженерлік инфрақұрылымды және тұрғын үй-коммуналдық шаруашылықты жаңғырту.
4-міндет. Халықты ауызсумен және су бұрудың көрсетілетін қызметтерімен тиімді және ұтымды қамтамасыз ету.

      Іске асыру

      мерзімдері 2015 – 2019 жылдар

Индикатордың атауы

2015 жыл (факт)

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

1. Агломерациялар халқының саны, мың адам

Агломерациялар бойынша барлығы:

6049,6

6117,2

6221,9

6332,5

6440,0

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, Оңтүстік Қазақстан, Ақтөбе облыстарының, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Астана

1025,4

1021,9

1052,1

1083,2

1115,5

оның ішінде Астана қаласы

872,6

969,3

1014,5

1052,8

1121,3

Алматы

2815,9

2879,3

2939,2

3000,8

3057,9

оның ішінде Алматы қаласы

1703,5

1725,7

1776,5

1828,7

1872,5

Шымкент

1594,2

1599,4

1607,9

1621,5

1635,2

оның ішінде Шымкент қаласы

886,3

929,4

954,1

979,8

1013,2

Ақтөбе

614,1

616,6

622,7

627,0

631,4

оның ішінде Ақтөбе қаласы

397,4

410,7

417,2

427,5

438,0

2. Жан басына шаққанда негізгі капиталға инвестициялар (Бағдарламада көзделген қаражат шеңберінде), мың теңге

Орта есеппен республика бойынша барлығы:

15,0

10,9

7,1*

6,9*

19,2*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Оңтүстік

Алматы облысы

5,4

2,5

2,0*

1,9*

11,4*

Жамбыл облысы

9,4

3,0

2,8*

2,6*

7,8*

Қызылорда облысы

21,0

11,5

4,7*

5,7*

12,4*

Оңтүстік Қазақстан облысы

3,2

1,5

1,5*

1,1*

6,0*

Солтүстік

Ақмола облысы

12,4

4,4

4,9*

3,1*

16,0*

Қостанай облысы

15,7

4,5

4,8*

4,7*

17,4*

Солтүстік Қазақстан облысы

20,1

5,4

9,1*

6,6*

20,7*

Батыс

Ақтөбе облысы

16,8

3,6

4,6*

3,6*

18,1*

Атырау облысы

5,6

3,9

1,4*

1,5*

14,0*

Батыс Қазақстан облысы

14,7

4,4

6,7*

5,1*

18,5*

Маңғыстау облысы

27,3

7,2

2,7*

2,6*

18,7*

Орталық-Шығыс

Шығыс Қазақстан облысы

13,1

9,3

1,6*

1,6*

8,2*

Қарағанды облысы

10,5

4,1

4,4*

4,2*

13,0*

Павлодар облысы

14,3

5,2

9,1*

4,5*

15,6*

Астана қаласы

61,5

37,2

8,6*

37,0*

34,4*

Алматы қаласы

24,1

4,7

8,3*

2,3*

17,1*

3. Жаңғыртылған/салынған желілердің үлесі, оның ішінде жылумен, электрмен және газбен жабдықтау, %

Орта есеппен республика бойынша барлығы:

4

1,4

1,5*

1,6*

1,5*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Ақмола облысы

2,8

0,5

0,3*

0,7*

0,7*

Ақтөбе облысы

5

1,1

1,9*

1,8*

1,8*

Алматы облысы

16,1

2

0,8*

1,6*

1,6*

Атырау облысы

2,8

1,3

1,9*

1,9*

1,9*

Шығыс Қазақстан облысы

1,1

0,6

0,6*

0,7*

0,7*

Жамбыл облысы

2,2

4,4

3,2*

1,8*

1,8*

Батыс Қазақстан облысы

6,2

1,5

1,5*

1,4*

1,4*

Қарағанды облысы

0

0,5

1,2*

0,4*

0,4*

Қостанай облысы

0,2

0,7

0,6*

0,7*

0,8*

Қызылорда облысы

3,3

2,5

3,7*

4,5*

4,3*

Маңғыстау облысы

6,9

2,3

2,1*

1,3*

1,3*

Павлодар облысы

0,2

1,6

2,1*

5,4*

5,4*

Солтүстік Қазақстан облысы

0,2

1,3

1,4*

1,9*

2*

Оңтүстік Қазақстан облысы

6,7

2,5

2,5*

2,3*

2,2*

Астана қаласы

0,2

0,3

1,2*

1,1*

1,1*

Алматы қаласы

16,8

1,0

0,9*

1,3*

1,3*

4. Орталықтандырылған жүйелерге қолжетімділік, %

Сумен жабдықтау, оның ішінде:

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

қалаларда

87

88

90*

93*

97*

АЕМ-де

51,5

52,3

55*

58*

62*

Су бұру, оның ішінде:

қалаларда

82

84

88*

93*

97*

АЕМ-де

11

11,2

11,5*

12*

13*


      * Бұл индикаторлар 2017 – 2019 жылдарға арналған республикалық бюджетті қалыптастыру кезінде нақтыланатын болады.


      Қаржыландыру       Бағдарламаны қаржыландыру республикалық және жергілікті

      көздері көлемі      мен бюджеттер, сондай-ақ Қазақстан Республикасының

                                          заңнамасында тыйым салынбаған өзге де көздер есебінен

                                    және олардың шегінде жүзеге асырылатын болады.

      Бағдарламаны қаржыландыру көлемдері:

      млн. теңге


2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

РБ*

180 755

113 335

69 516

63 296

215 833

ЖБ*

16 158

11 751

5 010

4 415

14 930

Бюджеттен тыс қаражат

212 968

523 712

107 750

109 900

113 200

Барлық қаражат

409 881

648 798

182 276

177 611

343 963


      *Қаражат көлемі Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тиісті қаржы жылдарына арналған республикалық және жергілікті бюджеттердің бекітілуі мен нақтылануына қарай нақтыланады.

2. Кіріспе

      Ескерту. 2-бөлімге өзгеріс енгізілді – ҚР Үкіметінің 31.12.2016 № 922 қаулысымен.

      Өңірлерді дамытудың 2020 жылға дейінгі бағдарламасы (бұдан әрі – Бағдарлама) Қазақстан Республикасы Президентінің 2012 жылғы

      14 желтоқсандағы "Қазақстан – 2050" стратегиясы: қалыптасқан мемлекеттің жаңа саяси бағыты" және 2014 жылғы 11 қарашадағы "Нұрлы жол – болашаққа бастар жол" атты Қазақстан халқына жолдауларын іске асыру шеңберінде әзірленді.

      Бағдарлама Қазақстан Республикасы Президентінің 2011 жылғы 21 шілдедегі № 118 Жарлығымен бекітілген Елді аумақтық-кеңістікте дамытудың 2020 жылға дейінгі болжамды схемасын іске асыру тетіктерінің бірі болып табылады.

      Елді аумақтық-кеңістікте дамытудың 2020 жылға дейінгі болжамды схемасы (бұдан әрі – Болжамды схема) жаңа өңірлік саясатты іске асырудың құралы болып табылады, оның мақсаты әрбір өңірдің әлеуметтік-экономикалық әлеуетін тиімді пайдалану негізінде өңірлердің орнықты дамуы үшін жағдай жасау болып табылады.

      Мемлекет басшысы қойған жаңа міндеттерді ескере отырып, өңірлік дамытудың барлық жүйесін заманауи қағидаттарға сай жаңғырту қажет. Стратегиялық басқару жүйесін республикаішілік өңіраралық (трансөңірлік) және макроөңірлік деңгейлерде ұйымдастыру мемлекеттің стратегиялық жоспарлау институттарының, өңірлердің, қоғамдық бірлестіктердің, бизнестің және сарапшылар қоғамдастығының рөлін арттырумен қоса жүргізілуі тиіс.

      Өткен жылдары Қазақстанда өңірлерді әлеуметтік-экономикалық дамыту деңгейлерін теңестіруге бағытталған өңірлік саясаттың екі Тұжырымдамасы іске асырылды. Бұдан басқа, ауылдық аумақтарды дамытудың 2004 – 2010 жылдарға арналған, шағын қалаларды дамытудың 2004 – 2006 жылдарға арналған, Елді аумақтық дамытудың 2015 жылға дейінгі бағдарламалары іске асырылды. Сондай-ақ, қазіргі уақытта бірқатар бағдарламалық құжаттар қолданыста және қабылданды, оның ішінде реттелетін бағыттардағы өңірлік дамудың жекелеген аспектілерін қозғайтын әлеуметтік, индустриялық-инновациялық, агроөнеркәсіптік дамыту және басқа да салалардағы мемлекеттік және үкіметтік бағдарламалар.

      Сонымен бірге, аталған бағдарламалық құжаттарда шектеулі ведомстволық тәсілді көзделе отырып, Елді аумақтық-кеңістікте дамытудың 2020 жылға дейінгі болжамды схемасында тұжырымдалған мемлекеттік өңірлік саясаттың басымдықтарына жеткіліксіз назар аударылғанын мойындаған жөн. Бұдан басқа, қолданыстағы бағдарламалық құжаттарды сыни тұрғыдан талдау оларда көзделген институционалдық және әкімшілік ресурстардың іс жүзінде өзара жеткілікті үйлеспегендігін, көбінесе бір-бірін қайталайтынын анықтады.

      Осындай жағдайларда жоғарыда аталған барлық бағдарламалық құжаттардың ережелерін бір өзектің – өңірлерді дамыту немесе өңірлердің экономикалық өсу орталықтарын қалыптастыру төңірегінде біріктіру талабы туындайды.

      Өңірлік саясаттың базалық идеологиясы ретінде экономикалық өсу орталықтарын басым дамытудың ұтымды теңгеріміне, аумақтық шоғырлану мен басқарылатын урбандалуға, сондай-ақ хаб және шұғыла қағидаттары негізінде макроөңірлік дамуға негізделген теңгерімді даму стратегиясы ұсынылады. Бұл ретте Бағдарлама жекелеген өңірлер, сондай-ақ тұтастай ел шеңберінде экономикалық өсу орталықтарын қалыптастыру басымдықтарына сәйкес өңірлердің дамуына мемлекеттік қолдау көрсету құралдарын қамтиды.

      Осы Бағдарлама мынадай бағдарламалардың негізінде әзірленді: "Өңірлерді дамыту", "Моноқалаларды дамытудың 2012 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасы", "Тұрғын үй-коммуналдық шаруашылықты жаңғыртудың 2011 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасы", "2011 – 2020 жылдарға арналған "Ақ бұлақ" бағдарламасы."

      Бағдарлама халықтың өмір сүру сапасын арттыруға (тыныс-тіршілікті қамтамасыз ететін инфрақұрылымды – энергия және жылу көздерін, газбен, жылумен, электрмен, сумен жабдықтау және су бұру жүйелерін дамытуға), өңірлердің экономикалық әлеуетін дамытуға, сондай-ақ өңірлерді функционалдық типологиясына және экономикалық әлеуетіне сәйкес дамытуға бағытталған, олардың нарықтық бастамада ішкі шоғырлануына, өзін-өзі ұйымдастыруға және өзін-өзі дамытуға көшуіне ықпал ететін әкімшілік-құқықтық және экономикалық сипаттағы шараларды айқындайды.

      Тұтастай алғанда, республика бойынша жыл сайын республикалық бюджет есебінен өңірлерге инженерлік инфрақұрылымды дамытуға шамамен 300 млрд. теңге бөлінеді.

      Осыған орай, инженерлік инфрақұрылымды дамыту жөніндегі барлық жобаларды өңірлерді дамыту саласындағы уәкілетті орган арқылы орталықтандырылған түрде қарау қажет.

      Жобалар мемлекеттік органдардың қолданыстағы бюджеттік бағдарламалары шеңберінде, өңірлерді дамыту саласындағы уәкілетті органның, оның ішінде материалдардың, жабдықтар мен технологиялардың қолданылуы тұрғысындағы келісімімен іске асырылатын болады.

      Осы құжаттармен бір кешенде Бағдарлама 2020 жылға дейін өңірлерді дамыту бойынша бірыңғай мемлекеттік саясатты іске асырады.

      Мақсаттарға, нысаналы индикаторларға, міндеттерге (бағыттарға), нәтижелер көрсеткіштеріне қол жеткізу үшін жауапты мемлекеттік органдар мен өзге де ұйымдар, сондай-ақ Бағдарламада қолданылатын терминдер:

      1) агломерация – бір (моноорталықты) немесе бірнеше (көпорталықты) орталық қалалардың айналасына жақын орналасқан, өзара тұрақты өндірістік, мәдени-тұрмыстық және өзге байланыстармен біріккен, сондай-ақ аумақтық бірігу үрдісі бар елді мекендердің урбанизациялық топталуы.

      Қазақстандағы агломерацияларды айқындаудың негізгі өлшемшарттары мыналар болып табылады:

      орталық қаланың (астана, республикалық маңызы бар қала) әкімшілік мәртебесі, оның Қазақстан жағдайында маңызы зор, себебі ол бюджеттік ресурстарды бақылауды көздейді;

      өңір халқының тығыз орналасуын, көші-қон ағынын, ресурстық базаны (жер, су, азық-түлік ресурстарын) қамтитын демографиялық сыйымдылық;

      ыңғайлы географиялық орналасуын, халықаралық көлік дәліздерінің өтуін, көлік торабы мен инфрақұрылымның болуын білдіретін логистикалық әлеует;

      экономикалық әлеует, яғни орталық қаланың дамуы (өнеркәсіптік, сервистік, еңбек, қаржы, ғылыми әлеует);

      2) моноқала – бұл өнеркәсіп өндірісінің және еңбекке жарамды халықтың негізгі бөлігі (20 % және одан астамы) бір немесе бірнеше (көп емес) қала құраушы, бір бейінді және шикізаттық бағыттағы (мономамандандырылу) әрі қалада болып жатқан барлық экономикалық және әлеуметтік процестерді айқындайтын кәсіпорындарда шоғырланған қала.

      Моноқалалар санатына халқының саны 10 мыңнан 200 мың адамға дейінгі, мына өлшемшарттардың бірімен сипатталатын:

      қаланың негізінен өңдеу секторының қала құраушы кәсіпорындарының өнеркәсіптік өндірісінің көлемі жалпы қалалық өндіріс көлемінің 20 %-ынан астамын құрайтын (мономамандандырылу);

      қаланың қала құраушы кәсіпорындарында жұмыспен қамтылған халықтың жалпы санының 20 %-дан астамы жұмыс істейтін;

      қала құраушы кәсіпорындары қазіргі уақытта ішінара істейтін немесе қызметін тоқтатқан қалалар кіреді.

      Бұл ретте көптеген моноқалаларға қаламен экономикалық тығыз байланыстағы қала маңындағы кенттер мен ауылдық елді мекендер әкімшілік бағыныста болады;

      3) шағын қала – халқының саны 50 мың адамға дейінгі қала;

      4) тірек ауылдық елді мекен – абаттандырылған ауылдық елді мекен, онда сол жерде тұратын халыққа және іргелес орналасқан аумақтардың тұрғындарына қажетті әлеуметтік стандарттарды қамтамасыз ету үшін өндірістік және әлеуметтік инфрақұрылымдар жасалатын болады;

      5) шекара маңындағы аумақтар – Мемлекеттік шекарадан 50 километрге дейінгі арақашықтықта орналасқан әкімшілік-аумақтық бірліктердің және елді мекендердің аумақтары;

      6) экономикалық өсу орталықтары – елдің немесе өңірдің экономикасында инновация мен прогресс көздерінің функциясын орындайтын, "ауқым әсерінің" арқасында өндіріс факторларының тартылыс полюстері (шоғырлануы) болып табылатын, сондай-ақ жаңа тауарлар шығаратын және қызметтер көрсететін қарқынды дамып жатқан салалардың кәсіпорындары орналасқан нақты аумақтар (елді мекендер).

      Осы Бағдарламада экономикалық өсу орталықтарының қатарына:

      ел ауқымында – "бірінші деңгейдегі" қалалар (орталықтары Астана, Алматы, Шымкент және Ақтөбе қалаларын болатын агломерациялар) және "екінші деңгейдегі" қалалар (облыс орталықтары, Семей және Түркістан қалалары);

      өңір ауқымында – "үшінші деңгейдегі" қалалар (перспективалы шағын және моноқалалар), аудан орталықтары, тірек ауылдық елді мекендер (бұдан әрі – АЕМ), оның ішінде тірек ауылдық елді мекендер, шекара маңындағы аумақтар енгізілген;

      7) "бірінші деңгейдегі" қалалар – орталықтары Астана, Алматы, Шымкент және Ақтөбе қалалары болатын агломерациялар;

      8) "екінші деңгейдегі" қалалар – дамыған өндірістік және әлеуметтік инфрақұрылымы бар, ірі экономикалық және мәдени орталықтар болып табылатын облыс орталықтары, сондай-ақ Семей және Түркістан қалалары;

      9) "үшінші деңгейдегі" қалалар – экономикалық даму және халық санының өсу перспективалары бар шағын және моноқалалар;

      10) депрессивті өңір – өндірістің ұзақ (бес және одан да көп жыл) құлдырауы, төмен инфрақұрылымдық қамтамасыз ету (жолдар, телефон байланысы, энергиямен жабдықтау, жылумен жабдықтау) салдарынан жұмыспен қамту, экология, әлеуметтік көрсетілетін қызметтер саласында жағымсыз үрдістердің болуымен сипатталатын әкімшілік-аумақтық бірлік;

      11) уәкілетті орган – өңірлік даму саласында басшылықты, сондай-ақ салааралық үйлестіруді жүзеге асыратын Қазақстан Республикасының орталық атқарушы органы;

      12) Бағдарламаның жергілікті деңгейдегі үйлестірушісі – Бағдарламаны жергілікті жерде іске асыру үшін жауапты, облыстың, Астана және Алматы қалаларының әкімі айқындайтын, жергілікті бюджеттен қаржыландырылатын атқарушы орган;

      13) өңірлік саясат мәселелері жөніндегі ведомствоаралық комиссия (бұдан әрі – ВАК) – Қазақстан Республикасы Үкіметінің жанындағы өңірлік саясат мәселелері жөніндегі консультативтік-кеңесші орган;

      14) "зәкірлік" инвестициялық жоба – Қазақстан экономикасының шикізаттық емес салаларында іске асырылатын және шағын немесе моноқаланың экономикасын әртараптандыруға бағытталған, кемінде 50 тұрақты жұмыс орнын ашу жоспарланған орташа инвестициялық жоба;

      15) жаңғырту – техникалық жабдықты, өндірісті, процесті және т.б. жаңартуға бағытталған қазіргі заманғы талаптар мен нормаларға сәйкес конструкцияларды өзгерту.

3. Ағымдағы ахуалды талдау

      Қазіргі кезеңде Қазақстанның өңірлік саясаты ұлттық экономиканың маңызды экономикалық өсу нүктелері болып табылатын урбандалу процестерін ынталандыруды және агломерацияларды реттеп дамытуды, экономикалық және демографиялық әлеуеті бар перспективалы елді мекендерді дамытуды және қолдауды қамтитын ұтымды аумақтық ұйымдастыруды қалыптастыруды қамтамасыз етуге арналған.

      Қазақстанда урбандалу деңгейі шамамен 56,7 %-ды құрайды, бұл Орта Азия елдері үшін ең жоғары коэффициент болып табылады, алайда дамыған елдерден тым артта қалуда. Өсіп жатқан қалалар, халық ұтқырлығының артуы және өндірістің мамандануының өсуі дамудың ажырамас серіктері болып табылады. Аустралия, Канада және АҚШ сияқты елдердің Қазақстанмен салыстырылатын урбандалу коэффициенттері 75 – 80 % аралығында.

      Аумақты дамытудың оңтайлы саясатын жүргізу үшін Мемлекет басшысының 2011 жылғы 21 шілдедегі № 118 Жарлығында баяндалған Елді аумақтық кеңістікте дамытудың 2020 жылға дейінгі болжамды схемасымен (бұдан әрі – Болжамды схема) Қазақстан Республикасы өңірлерінің мынадай сыныптамасы қабылданды.

      Макроөңірлер – өздерінің экономикалық, табиғи және әлеуметтік-демографиялық сипаттамалары бойынша ұқсас өңірлер топтамасы.

      Хаб-қалалар – ұлттық және өңірлік өзара іс-қимыл орталықтары: сауда-логистика және көлік, қаржы және кадр орталықтары, ақпарат пен технологияларды жеткізушілер.

      Агломерация – бір (моноорталықты) немесе бірнеше (көпорталықты) орталық қалалардың айналасына жақын орналасқан, өзара тұрақты өндірістік, мәдени-тұрмыстық және өзге байланыстармен біріккен, сондай-ақ аумақтық бірігу үрдісі бар елді мекендердің урбанизациялық топталуы.

      Болжамды схемада урбандалған экономикалық өсу орталықтарының мынадай санаттары да бөліп көрсетіледі:

      1) "бірінші деңгейдегі" қалалар (агломерациялар, хаб-қалалар);

      2) "екінші деңгейдегі" қалалар (облыс орталықтары, облыстық маңызы бар ірі қалалар);

      3) "үшінші деңгейдегі" қалалар (шағын және моноқалалар).

      Бұдан басқа, Болжамды схемаға сәйкес тірек ауылдық елді мекендер, шекара маңындағы аумақтар экономикалық өсу орталықтарына жатады.

      Макроөңірлер

      Қазақстанда өңірлер ұқсас экономикалық, табиғи және әлеуметтік-демографиялық сипаттамаларға негізделе отырып, төрт макроөңірге топтастырылған – Солтүстік (Ақмола, Қостанай, Солтүстік Қазақстан облыстары), Орталық-Шығыс (Шығыс Қазақстан, Қарағанды, Павлодар облыстары), Оңтүстік (Алматы, Жамбыл, Қызылорда, Оңтүстік Қазақстан облыстары) және Батыс (Ақтөбе, Атырау, Батыс Қазақстан, Маңғыстау облыстары). Макроөңірлердің әлеуметтік-экономикалық көрсеткіштері мен айрықша мәртебесіне ұқсас болғандықтан, Астана және Алматы хаб-қалалары да бөліп көрсетіледі.

      Қазақстанның макроөңірлері әртүрлі әлеуетке ие және елдің экономикалық дамуына әртүрлі үлес қосуда.

      1-кесте. Қазақстан Республикасы макроөңірлерінің қысқаша сипаттамасы


ЖІӨ-дегі үлесі, %

Қазақстан Республикасының жалпы халық санындағы халықтың үлесі, %

Урбандалу деңгейі, %

Орталық-Шығыс

18,3

20,0

69,7

Солтүстік

8,6

12,4

48,6

Оңтүстік

17

37,7

38,0

Батыс

23,8

15,2

52,9

Алматы қаласы

21,2

9,6

100,0

Астана қаласы

11,2

4,9

100,0


      Айталық, мұнайлы Батыс макроөңірі ел халқының 15,2 % үлесімен ұлттық экономикаға үлес қосу (23,8 %) бойынша көшбасшы болып табылады. Ал аграрлы Оңтүстік макроөңірі ел халқының 37,7 % үлесімен (Алматы қаласын есептемегенде) елдің жалпы ішкі өнімінің (бұдан әрі – ЖІӨ) 17,0 %-ын ғана өндіреді.

      Бұл бірінші кезекте макроөңірлер экономикасының құрылымына байланысты. Батыс макроөңірі жалпы өңірлік өнімінің (бұдан әрі – ЖӨӨ) 90 %-дан астамын өндіру өнеркәсібі – құрылатын жұмыс орындарының саны шектеулі жоғары өнімді сектор қамтамасыз етеді. Сонымен бірге экономикасының құрылымы әртараптандырылған Алматы қаласы (ел халқының 9,6 %) ел экономикасына Батыс макроөңірімен салыстыруға болатын үлес қосуда. Сонымен бірге Оңтүстік және Солтүстік макроөңірлерінің дамуы құрылатын жұмыс орындарының саны шектеулі ауыл шаруашылығының төмен өнімді секторларына негізделген. Тиісінше, ел халқының үлесі жоғары болғанымен, олардың елдің ЖІӨ-ге үлесі төмен.

      Бұдан екінші қорытынды шығады – макроөңір қаншалықты урбандалса, оның экономикасы соншалықты әртараптанады. Осылайша, Орталық-Шығыс макроөңірі салыстырмалы жоғары урбандалу деңгейіне және тиісінше, орташа республикалықпен салыстыруға болатын жан басына шаққандағы орташа табыс көрсеткішіне ие. Жан басына шаққандағы орташа кірістің ең жоғары көрсеткіші Астана және Алматы қалаларында байқалады. Сонымен бірге, жан басына шаққандағы орташа кірістің ең төмен көрсеткіші – аграрлы Солтүстік және Оңтүстік макроөңірлерінде. Батыс макроөңірі өндірістің мономамандануымен ерекшеленеді және сондай-ақ өндіру секторы шегінен тысқары жан басына шаққандағы орташа кірістің шамалы көрсеткіштеріне ие.

      Макроөңірлердің теңгерімді дамуы үшін инвестициялық және еңбек ресурстарының өндіру өнеркәсібінен және өнімділігі төмен ауыл шаруашылығы секторларынан экономиканың өңдеу өнеркәсібіне және өнімділігі жоғары сервис секторларына көшуін қамтамасыз ету арқылы олардың экономикасын әртараптандыру саясатын жүргізу қажет, ол ел халқының жан басына шаққандағы орташа кірісін арттырады.

      Заманауи технологиялардың, бизнес-процестерді автоматтандырудың және өндірісті ақпараттандырудың дамуына орай өндіру өнеркәсібі мен аграрлық сектор жұмыс орындарының жеткілікті санын құруға қабілетті емес.

      Қазіргі кезеңде көрсетілетін қызметтер секторында жұмыс орындарының жеткілікті саны ұсынылуы мүмкін. Экономиканың сервистік секторлары урбандалған аумақтарда дамиды.

      Осылайша, өңірлік саясат тұрғысында бұл елдің шикізаттық емес ЖІӨ арттыратын басқарылатын урбандалу саясатын білдіреді.

      Экономиканың құрылымында және урбандалу деңгейінде айырмашылықтар болғандықтан, елдің макроөңірлері үшін инвестициялық бағдарламаларды әзірлеудің әртүрлі тәсілдері қажет.

      Оңтүстік макроөңір

      Халық саны – 6,7 млн. адам (Алматы қаласын қоспағанда).

      Урбандалу деңгейі – 37,7 %.

      Макроөңірде екі хаб-қала – Алматы мен Шымкент, сондай-ақ "екінші деңгейдегі" 4 қала, "үшінші деңгейдегі" 20 қала, 71 тірек АЕМ бар.

      Басым мамандандырылу – ауыл шаруашылығы. Сонымен бірге өнеркәсіптің жекелеген түрлері: өндіру – Қызылорда облысында, уран және химия – Оңтүстік Қазақстан облысында, фосфор өнімінің өндірісі – Жамбыл облысында дамыған.

      Макроөңір халықтың жоғары тығыздығымен, бірақ урбандалудың төмен деңгейімен сипатталады. Осыған орай урбандалу процестері міндетті түрде болады, ауыл халқы қалаларға белсенді көшуде.

      Макроөңір іске асырылған "Батыс Еуропа – Батыс Қытай" (Қорғас – Алматы – Тараз – Шымкент – Түркістан – Қызылорда) жобасының арқасында басқаларға қарағанда барынша интеграцияланған болып табылады.

      Батыс макроөңір

      Халық саны – 2,7 млн. адам.

      Урбандалу деңгейі – 52,9 %

      Макроөңірде бір хаб-қала – Ақтөбе, сондай-ақ "екінші деңгейдегі" 3 қала, "үшінші деңгейдегі" 11 қала, 62 тірек АЕМ бар.

      Макроөңірдің урбандалуы салыстырмалы түрде төмен болып табылады. ЖӨӨ-нің басым бөлігін мұнай және газ өндіру секторы құрайды. Өңдеу өнеркәсібі және ауыл шаруашылығы Ақтөбе мен Батыс Қазақстан облыстарында дамыған. Осы екі өңір макроөңір үшін ішінара азық-түлік базасы болып табылады.

      Макроөңір аумағында елдің жалғыз теңіз қақпасы – Ақтау теңіз порты орналасқан.

      Маңғыстау облысында (Жаңаөзен) халықтың шамадан тыс қоныстану проблемасы бар, мұнда табиғи-климаттық жағдайларға байланысты жаңа жұмыс орындарын құру мүмкіндігі шектеулі.

      Орталық-Шығыс макроөңір

      Халық саны – 3,5 млн. адам.

      Урбандалу деңгейі – 69,7 %.

      Макроөңірде бір хаб-қала – Өскемен, сондай-ақ "екінші деңгейдегі" 3 қала, "үшінші деңгейдегі" 20 қала, 81 тірек АЕМ бар.

      Макроөңірде урбандалу деңгейі жоғары, жоғары қайта өңдеуді дамытуды қажет ететін салыстырмалы дамыған өнеркәсіп бар. Макроөңірдің ірі қалалары Қарағанды, Павлодар, Өскемен, Семей болып табылады.

      Макроөңір Астана хаб-қаласымен және Солтүстік макроөңірмен тығыз байланысты. Атап айтқанда, елді мекендердің (Теміртау, Саран, Абай, Шахтинск қалаларымен) Қарағанды агломерациялық жүйесі Астана агломерациясымен байланысты. Бұл ретте екі макроөңір салалық құрылымы бойынша – Солтүстік макроөңірдің аграрлы мамандануы және Орталық-Шығыс макроөңірдің өнеркәсіптік мамандануы өзара бір-бірін толықтырады.

      Аумақ жерінің кеңдігін ескерсек, макроөңір үшін, әсіресе, тірек қалалардан туристік әлеуеті бар аумаққа дейін (Баянауыл, Қарқаралы, Алтай және басқалары) жылдамдығы жоғары көліктік қолжетімділікті қамтамасыз етудің маңызы өте зор.

      Солтүстік макроөңір

      Халық саны – 2,2 млн. адам.

      Урбандалу деңгейі – 48,6 %.

      Макроөңір үшін Астана хаб-қала болып табылады.

      Макроөңірде "екінші деңгейдегі" 3 қала, "үшінші деңгейдегі" 17 қала, 99 тірек АЕМ бар. Макроөңірдің урбандалуы төмен, сонымен қатар халықтың көшіп кетуі байқалады.

      Негізгі мамандану – астық өндірісі. Өңірлерде жекелеген өнеркәсіп түрлері (Солтүстік Қазақстан облысындағы ПАМЖЗ, Қостанай облысындағы ССТӨБ және Агромашхолдинг, Ақмола облысындағы КамАЗ-Инжиниринг және уран кендерін өндіру) дамыған, яғни Қостанай, Петропавл, Көкшетау, Степногорск қалалары салыстырмалы әртараптандырылған болып табылады.

      Макроөңірдің белгілі бір туристік әлеуеті бар (Шучинск-Бурабай курорттық аймағы, Зеренді, Сандықтау, Бұланды және басқалары).

      "Бірінші деңгейдегі" қалалар (агломерациялар)

      Қалалық агломерациялар әлемнің көптеген елдерінде заманауи қоныстандырудың объективті түрде негізгі нысандары болуда.

      АҚШ-та бүкіл халықтың 76 %-дан астамы агломерацияларда тұрып жатыр, олардың ең ірісі Нью-Йорк (11,3 мың шаршы км, 23,3 млн. адам) және Лос-Анджелес (5,8 мың шаршы км, 18,6 млн. адам) агломерациялары.

      Еуропада әлемдік деңгейдегі агломерациялар Лондон (11 мың шаршы км, 13,4 млн. адам) және Париж (12 мың шаршы км, 12 млн. адамнан астам) агломерациялары.

      Қытайда – Шанхай (7,1 мың шаршы км, 18,6 млн. адам), Бразилияда – Рио-де-Жанейро (4,6 мың шаршы км, 12,1 млн. адам), Аргентинада – Буэнос-Айрес (2,7 мың шаршы км, 14,6 млн. адам), Үндістанда – Колката (1,8 мың шаршы км, 15,6 млн. адам) және басқа да дамушы елдерде урбандалған аумақтар жылдам қарқынмен қалыптасып жатыр.

      Дамушы елдерде агломерациялардың дамуы өзіндік ерекшелікке ие. Оларға кейбір жетекші және ірі орталықтарда халық пен экономиканың барлық салаларының өсіп келе жатқан шоғырлану үлгісі тән. Халықтың ауылдық жерден ірі және аса ірі орталықтарға келуі жоғары қарқынмен жалғасатын болады.

      Егер қалалық орталықтардың дамуы "өз бетінше" жүзеге асырылса, ауылдық жерден халықтың бақыланбайтын көші-қон процестері тұрғын үй-коммуналдық инфрақұрылым қуатына шамадан тыс жүктеменің қалыптасуына, шеткері қала қоныстарында әлеуметтік-экономикалық маргиналдану аймақтарының пайда болуына әкеп соғуы, өңіраралық үйлеспеушілікті одан әрі нығайтуға ықпал етуі және экономиканы әртараптандыруға кедергі болуы мүмкін.

      Осындай үрдістер Латын Америкасы мен Африка елдеріндегі көптеген қалалық агломерацияларға тән, олар экономикалық артта қалушылық пен теңсіздікті консервациялауға ғана емес, сондай-ақ әлеуметтік тұрақсыздыққа да ықпал етеді.

      Қытай Халық Республикасы Ғылым академиясының География ғылымдары мен табиғи ресурстар институты ұсынған "Қытайдың қалалық агломерацияларын дамыту – 2010" баяндамасына сәйкес Қытай 23 қалалық агломерация құрады.

      Қалалық агломерациялар Қытайдың экономикалық дамуының болашақ құрылымында ең перспективалы аудандар болып табылады. 10 – 20 жылдан кейін Қытай әлемдік деңгейдегі ең бәсекеге қабілетті және инновациялық ілгерілетілген агломерациялардың топтарын құруға тиіс, ал әрбіреуінің халық саны кемінде 20 млн. адам болуға тиіс.

      Қазіргі уақытта Қазақстанда орталықтары Астана, Алматы, Шымкент және Ақтөбе қалалары болатын агломерациялар "бірінші деңгейдегі" қалалар болып айқындалды. Қалыптасып келе жатқан қалалық агломерациялар елдің барлық халқының үштен бір бөлігінен астамын шоғырландырады.

      Олардың ішінде неғұрлым ауқымдысы (халық санын және қала маңымен бірге орталық қаланы қамтитын агломерациялар құрылымының күрделілігін ескере отырып) Алматы мен Шымкент айналасында дамып келеді. Қарқынды өсуі қоныстандыру жүйесіндегі жаңа елорданың рөлін арттыруға бағытталған мемлекеттің саясатына негізделген Астана әлі дамыған қала маңы аймағын қалыптастырып үлгерген жоқ. Республиканың батысында Ақтөбе қаласында орталығы бар болашақ агломерация перспективалы болып табылады.

      Бұл ретте Астана агломерациясының құрамына бірыңғай агломерациялық құрылым жасауға қабілетті Қарағанды қаласы және оның маңындағы елді мекендер (серіктес қалалар, кенттер) тартылады.

      Қазақстанда агломерациялар қалалық агломерацияларды қалыптастырудың және дамытудың негізгі өлшемшарттары бойынша айқындалады:

      1) демографиялық сыйымдылық, өңір халқының жоғары тығыздығын, көші-қон ағынын, ресурстық базаны (жер, су, азық-түлік ресурстарын) қамтиды (2-кесте).

      2-кесте. 2016 жылдың басындағы агломерациялардың халық саны мен демографиялық сыйымдылығы бойынша ақпарат

Р/с№

Атауы

Халық саны

Демографиялық сыйымдылық (орталықтың халық тығыздығы), мың адам

агломерациялар

орталық қалалар

мың адам

үлесі, %

мың адам

үлесі, %

1.

Астана

1 025,4

5,8

872,6

8,7

2 460

2.

Алматы

2 815,9

15,9

1 703,5

16,9

10 087

3.

Шымкент

1 594,2

8,4

886,3

8,8

4 074

4.

Ақтөбе

614,1

3,2

397,4

4,5

1 331


Барлығы

6 049,6

34,2

3 912,4

38,9



      2015 жылы "бірінші деңгейдегі" қалалар (агломерациялар) халқының саны 6 049,6 мың адамды құрады, бұл Қазақстан Республикасы халқының жалпы санының 22,1 %-ын құрайды. Бұл ретте Астана, Алматы және Шымкент қалалары халқының саны Қазақстанның жағдайында агломерациялық әсер (500 мың адам) іске асырылатын деңгейден асып отыр.

      2) логистикалық әлеует, бұл ыңғайлы географиялық орналасуды, халықаралық көлік дәліздерінің өтуін, көлік торабы мен инфрақұрылымның болуын білдіреді.

      Қазіргі уақытта агломерациялардың және агломерациялардың ықпал ету аймағына кіретін (серіктес қалаларды, көршілес қалаларды, кенттерді, ауылдарды қоса алғанда) елді мекендердің шекаралары белгіленді. Агломерация ареалын делимитациялау (шекара белгілеу) үшін изохрон әдісі пайдаланылды, ол агломерация орталығына бару үшін қажет уақыт шығыны негізінде агломерация шекараларын айқындаудан тұрады. Агломерация шекарасы ретінде 1,5 сағаттық изохрон қабылданды. Аталған әдістің көмегімен агломерация аумағының шегінде қоныстар сәйкестендірілген:

      Астана агломерациясының құрамына Ақмола облысының Ақкөл, Аршалы, Целиноград, Шортанды аудандарының бөліктері кіреді;

      Алматы агломерациясының құрамына қала маңындағы аймақтың елді мекендері кіреді, оларға Алматы облысының бес әкімшілік ауданы: Қарасай, Талғар, Іле, Еңбекшіқазақ, Жамбыл, сондай-ақ Қапшағай қалалық әкімшілік аумағы кіреді. Алматы қаласының ықпал ету аймағы қала мен қала маңының тығыз байланысының негізінде (күнделікті еңбек маятниктік көші-қоны шамамен 250 мың адамды құрайды) айқындалды және қалыптасқан серіктес қалалар Қапшағай, Қаскелең, Талғар, Есік қалаларының, Ұзынағаш ауылының және жоспарланып отырған Gate City (қаржы орталығы), Golden City (мәдени орталық), Growing City (өнеркәсіптік орталық), Green City (туристік орталық) төрт жаңа серіктес қалалардың орналасуын ескереді;

      Шымкент агломерациясының құрамына Оңтүстік Қазақстан облысының Арыс қаласы, Бәйдібек, Түлкібас, Қазығұрт, Төлеби, Ордабасы және Сайрам аудандары кіреді;

      перспективалы Ақтөбе агломерациясының құрамына Ақтөбе облысының Хромтау, Алға, Қандыағаш қалалары, Алға, Қарғалы, Мәртөк, Мұғалжар, Қобда мен Хромтау аудандарының бірқатар ауылдық елді мекендері кіреді.

      Алматы, Шымкент, Ақтөбе, Астана қалалары арқылы өтетін халықаралық көлік дәліздерін салуға байланысты агломерациялардағы логистикалық әлеуетті ұлғайту болжануда.

      Сонымен бірге, қазіргі уақытта жолаушылар айналымы бойынша статистикалық деректердің болмауы орталық қала мен серіктес қалалардың арасындағы көліктік қолжетімділікті анықтауды қиындатады.

      3) экономикалық әлеует, яғни орталық қаланың дамығандығы (өнеркәсіптік, сервистік, еңбек, қаржылық, ғылыми әлеует);

      Астана – республиканың астанасы, елдің әлеуметтік-экономикалық даму көшбасшыларының бірі болып табылатын қала. Астананы көшіру туралы шешім қаланың, жақын орналасқан облыстардың және жалпы елдің кеңістік құрылымының серпінді дамуына бірден-бір ықпалын тигізді. Тиімді экономикалық-географиялық орналасудың көп көлемді материалдық, қаржылық және еңбек ресурстарымен үйлесімде болуының агломерациялық даму әлеуеті әлі іске асырылмаған Астана қаласын агломерация орталығы ретінде қалыптастыру үшін зор маңызы бар.

      Республика көлемінде Астана қаласының ЖӨӨ үлесі 11,2 %-ды құрайды (2015 жылғы деректер). Қала экономикасының негізін мыналар құрайды: көтерме және бөлшек сауда, автомобильдер мен мотоциклдерді жөндеу (24,7 %), жылжымайтын мүлікпен операциялар (11,2 %), құрылыс (10,1 %), көлік және қоймалау (8,2 %), кәсіби, ғылыми және техникалық қызметтер (7,8 %).

      Қала халқының өмір сүру деңгейін талдау қаралатын барлық көрсеткіштер бойынша оң серпінді анықтады. Астана қаласының экономикалық тұрғыдан белсенді халқының саны 2015 жылы 488,8 мың адамды құрады және 2000 – 2015 жылдар аралығында 2,7 есе өсті.

      Алматы – агломерациялық орталық ретінде белсенді қалыптасып келе жатқан елдің ең ірі мегаполисі. Алматы қаласының тартылыс аймағына Талғар, Есік, Қаскелең, Қапшағай қалалары және олармен тығыз экономикалық, еңбек және әлеуметтік байланыстары бар іргелес кенттер мен ауылдар жатады. Алматы қаласы ұлттық және әлемдік нарықтармен байланысты қамтамасыз ететін адами, қаржылық ресурстардың, білім беру және ғылыми әлеуеттің, дамыған инфрақұрылымның жоғары шоғырлануымен ерекшеленеді.

      Алматы қаласының 2015 жылғы ЖӨӨ-сінің салалық құрылымын талдау қаланың экономикалық базасын көрсетілетін қызметтер секторы құрайтынын көрсетеді. Үлестік салмақ бойынша бірінші позицияны көтерме және бөлшек сауда; автомобильдер мен мотоциклдерді жөндеу (31,3 %), одан кейін жылжымайтын мүлікпен операциялар (10,6 %), қаржы және сақтандыру қызметі (9,1 %), кәсіби, ғылыми және техникалық қызмет (6,8 %) алады.

      Қаланың экономикалық тұрғыдан белсенді халқы 2015 жылы 885,1 мың адамды құрады және 2000 – 2015 жылдар кезеңінде 1,4 есе өсті.

      Қазіргі уақытта Алматы қаласының қала маңындағы аймағын дамыту Алматы қаласының қала маңындағы аймағы аумақтарының қала құрылысын жоспарлаудың қабылданған кешенді схемасы шеңберінде жүзеге асырылады.

      Шымкент – Оңтүстік Қазақстан облысының әкімшілік, әлеуметтік-экономикалық, ғылыми, білім беру және мәдени орталығы. Бұл ретте экономикалық әлеуеті бар қала елдің оңтүстігінің агломерациялық орталығы бола алады. Сонымен қатар, оның "жалған урбандалу" форматында дамуына жол бермеу мақсатында аталған процесті реттеу қажет.

      2010 – 2015 жылдар аралығында Шымкент қаласы халқы санының жыл сайын орта есеппен 2,9 %-ға өсуі байқалған.

      Ақтөбе қаласы Ақтөбе облысының әкімшілік орталығы болып табылады. Ақтөбе қаласының аумағы, әкімшілік тұрғыдан бағынысты бес ауылдық округті (Благодарный, Қарғалы, Құрайлы, Новый, Сазды) қоса алғанда, 2,3 мың шаршы км тең. Облыс көлемінде өнеркәсіптік өндірістің үлесі 26,2 %-ды, яғни 265,4 млрд. теңгені құрайды (2015 жылғы деректер бойынша);

      4) орталық қаланың (астана, республикалық маңызы бар қала) әкімшілік мәртебесі, бұл Қазақстанның жағдайында маңызды, себебі бюджет ресурстарын бақылауды көздейді.

      Қазақстанда агломерациялар дамуының SWOT-талдауы

Мықты тұстары

Әлсіз тұстары

білім беру, денсаулық сақтау, мәдениет және бос уақыт өткізу салаларында қызметтер көрсетудің жоғары деңгейі (елдің басқа өңірлерімен салыстырғанда);
халықтың табиғи және көші-қон өсімінің оң көрсеткіштері;
шағын және орта бизнесті дамыту үшін қолайлы жағдайлар;
кадрлық базаның болуы

қоныстанудың төмен тығыздығы, 2 млн. адамнан астам халқы бар орталық қалалардың болмауы;
орталық қалалардың және іргелес аумақтардың (елді мекен жүйелерінің) ортақ жүйелі инфрақұрылымының болмауы;
орталық қалалар ішінде тиімсіз көліктік инфрақұрылым (көлік кептелістері);
ірі қалалардағы жағымсыз экологиялық жағдай (газдану, "жасыл экономиканың" смарт-технологияларын қолданбау, қоғамдық көліктің дамымауы, қалалардың ішінде экологиялық емес және энергияны қажетсінетін өндірістердің болуы);
қалаларда рекреациялық аймақтардың және жасыл аймақтардың жеткіліксіз дамуы;
елдің ірі қалаларында тартымды брендтердің (танымал халықаралық имидждің) болмауы;
елдің ірі қалаларының жаһандық және өңірлік нарықтардағы бәсекеге қабілеттілігінің төмендігі;
орталық қала мен қала маңындағы елді мекендердің бірыңғай заманауи қала құрылысы құжаттамасының болмауы

Мүмкіндіктер

Қатерлер

экономиканың толық қайта құрылуы (индустрияландырудан кейінгі даму);
халық саны көп және әртараптандырылған еңбек нарығының қалыптасуы;
тауарлар мен көрсетілетін қызметтерді өткізудің сыйымды нарығының тартымдылығын арттыру;
"инфрақұрылымдық әсер" құру (қуатты көлік кешендері, мультимодальды тораптар, ақпараттық коммуникациялар);
ірі орталықпен көрші болу әсері, яғни барлық агломерация тұрғындарына агломерациялардың әртүрлі аймақтарының еңбек, сауда және басқа да мүмкіндіктеріне кең ауқымды қолжетімділік беру

біліктілігі төмен еңбек ресурстарының бақылаусыз жаппай келуінің салдарынан "жалған урбандалу";
тұрғын үй тапшылығы;
жоғары жұмыссыздық;
қалалық әлеуметтік және инженерлік инфрақұрылымға шамадан тыс жүктеме;
қала шетінде ретсіз құрылыс салу;
келетін халықтың маргиналдануы мен бейәлеуметтенуі (қылмыстың көбеюі)


      "Екінші деңгейдегі" қалалар (облыс орталықтары, Семей және Түркістан қалалары)

      Қазіргі уақытта Қазақстанда "екінші деңгейдегі" қалаларға 14 қала жатады, оның ішінде 12 қала 12 облыстың әкімшілік орталықтары болып табылады (Көкшетау, Талдықорған, Атырау, Орал, Тараз, Қарағанды, Қостанай, Қызылорда, Ақтау, Павлодар, Петропавл, Өскемен), 2 қала облыстық маңызы бар қала (Семей, Түркістан) болып табылады.

      "Екінші деңгейдегі" қала халқының саны 2016 жылғы 1 қаңтардағы жағдай бойынша 3 795,2 мың адамды құрады, бұл республикадағы жалпы халық санының 21,5 %-ын немесе елдің қала халқы санының шамамен 37,7 %-ын құрайды. Қаралып отырған кезеңде барлық "екінші деңгейдегі" қалаларда халық санының өсуі байқалады, бұл халықтың табиғи өсуінің оң мәндерімен және қалыптасқан халық көші-қонының оң сальдосымен байланысты.

      Осы қалалардың әлеуметтік-экономикалық дамуының негізгі көрсеткіштерін салыстырмалы талдау көптеген қалалар өз өңірлерінде өндірістік, қаржылық және еңбек ресурстарының тартылыс және шоғырлану орталықтары болып табылатынын көрсетті.

      3-кесте. "Екінші деңгейдегі" қалалардың 2015 жылғы қаңтар-желтоқсандағы негізгі әлеуметтік-экономикалық көрсеткіштері (алдын ала деректер)

Р/с №

Қалалық әкімшіліктің атауы

Халық саны (2016 жылғы
1 қаңтарға)

Нақты жалақы

Өнеркәсіптік өнімнің көлемі

мың адам

үлес, %

мың тг

облыс бойынша орташа, мың тг.

млн. тг.

үлес, %

1.

Көкшетау

159,5

21,4

99,2

89,2

82 158,10

26,3

2.

Талдықорған

165,3

8,5

97,1

90,7

46 892,5

8,5

3.

Атырау

302,2

50,8

229,6

225,1

149 143, 4

3,03

4.

Орал

288,4

45,3

116,8

99,4

103 918,6

8,2

5.

Тараз

363,0

32,7

92,6

85,3

182 200,1

66,4

6.

Қарағанды

498,1

36

116,9

113,9

259 467,2

19,0

7.

Қостанай

232,0

26,3

96,3

92,0

150 201,4

34,8

8.

Қызылорда

277,8

36,3

119,3

106,3

488 548,5

80,7

9.

Павлодар

358,9

47,3

111,3

108,6

437 589,4

42,4

10.

Петропавл

216,2

38

97,6

87,3

109 083,1

64,7

11.

Өскемен

333,4

23,9

117,7

103

640 793,7

62,7

12.

Семей

343,5

24,6

95,1

103

125 136,2

12,2

13.

Түркістан

256,9

9,0

78,2

85,7

11 697,0

1,8


Р/с №

Қалалық әкімшіліктің атауы

Бөлшек сауда

Негізгі капиталға инвестиция

Тұрғын үйлердің жалпы алаңын пайдалануға беру

млн. тг.

үлес, %

млн. тг.

үлес, %

шаршы метр

үлес, %

1.

Көкшетау

97 495,8 (2014)

53,6

26 483

14,6

105 900

39,5

2.

Талдықорған

39 407,4

12,7

51 946,3

10,6

122 700

10,8

3.

Атырау

13 292,4

86

647 662,5

44,5

366 309

66,6

4.

Орал

170 818,8

78,8

56 647,4

16

156 857

59,9

5.

Тараз

153 752,5

83,9

49 497,1

21,8

128 231,0

43,9

6.

Қарағанды

447 191,2

75,9

88 523,9

24,9

155 750,0

48,6

7.

Қостанай

127 076,4

61,9

37 229,1

22,3

157 210

63,2

8.

Қызылорда

148 518,7

86,0

127 341,3

53,8

312 195,0

67,0

9.

Павлодар

178 707,8

70,4

132 393

29,54

123 314,0

74,9

10.

Петропавл

113 687,6

67,1

51 187,9

33,1

86 103,0

66,9

11.

Өскемен

309 117,3

51,9

81 968,7

19,9

140 909,0

44,3

12.

Семей

138 455,3

23,3

44 208,4

10,8

80 394,0

25,3

13.

Түркістан

13 984,9

4,4

19 749 ,0

4,7

38 679,0

8,7


      "Екінші деңгейдегі" қалалардағы өнеркәсіптік өндірістің көлемі 2015 жылы 2,52 трлн. теңгені құрады, бұл өнеркәсіптік өндірістің жалпы республикалық көлемінің шамамен 17 %-ын құрайды.

      2008 – 2015 жылдары "екінші деңгейдегі" қалалардағы өнеркәсіптік өндірістің жалпы көлемі 39,7 %-ға ұлғайды.

      "Екінші деңгейдегі" қалаларда өңдеу өнеркәсібінің салалары жақсы дамыған. Айталық, осы қалалардың өнеркәсіп өндірісінің құрылымын талдау көбінесе өңдеу өнеркәсібінің үлесі өнеркәсіп өндірісінің жалпы көлемінің 55 %-ынан асатынын көрсетті.

      Өнеркәсіп өндірісінің жалпы көлемінде өңдеу саласының үлес салмағы 2015 жылы Атырауда – 62 %, Қарағандыда – 59 %, Ақтауда – 72 %-ды құрады.

      Су құбыры, кәріз, жылу және электр желілерінің, автомобиль жолдарының тозу дәрежесінің жоғары болуы "екінші деңгейдегі" қалалардың инженерлік инфрақұрылымының негізгі проблемалары болып табылады.

      4-кесте. Коммуналдық инфрақұрылымның тозу дәрежесі

Р/с №

Қалалардың атауы

Су құбыры желісі, %

Кәріз желілері, %

Жылу желілері, %

Электр желілері, %

Автомобиль жолдары (қанағаттанарлықсыз жағдайда), %

1.

Көкшетау

45

15

53

62

31

2.

Талдықорған

60

72

65

60

50

3.

Атырау

31

38,5

74

30

28,1

4.

Орал

69

67

55

95

41

5.

Тараз

68

74

70,9

72

25

6.

Қарағанды

78

74

75

60

73

7.

Қостанай

63,3

73,2

51

73

42

8.

Қызылорда

54

60

62

70

68

9.

Павлодар

46,4

41,6

71,2

53

29

10.

Петропавл

81,3

63,6

71

68,5

48

11.

Өскемен

72

75

59

61

27

12.

Семей

77

75

77

66

47

13.

Түркістан

92

40

75

61

67,4


      "Үшінші деңгейдегі" қалалар (шағын және моноқалалар)

      Қазіргі уақытта Қазақстанда 41 шағын қала бар, олардағы халық саны 2016 жылғы 1 қаңтардағы жағдай бойынша 947,2 мың адамды құрайды. Бұл ретте 33 шағын қала тиісті ауылдық аудандардың әкімшілік орталықтары болып табылады, 8 шағын қала ауылдық аудандардың орталықтары болып табылмайды. Географиялық орналасу бойынша қалалардың мынадай типтерін бөліп көрсетуге болады:

      1) агломерациялардың ықпал ету аймағында – Ақкөл, Алға, Қандыағаш, Есік, Қапшағай, Қаскелең, Талғар, Леңгір;

      2) республикалық және халықаралық маңызы бар автомобиль және теміржол магистральдары бойында – Ақкөл, Атбасар, Ерейментау, Есіл, Макинск, Щучинск, Алға, Қандыағаш, Шалқар, Жаркент, Қапшағай, Қаскелең, Сарқанд, Аягөз, Шу, Приозерск, Арал, Ембі, Үшарал, Үштөбе, Зайсан, Шар, Шемонаиха, Арыс, Сарыағаш, Булаево, Мамлютка, Тайынша;

      3) шекара маңындағы аумақтарда – Жаркент, Үшарал, Зайсан, Сарыағаш, Шардара, Шар, Шемонаиха, Мамлютка, Булаево.

      Моноқалалардың тізбесіне 27 қала енгізілген, олардағы халық саны 1,447 млн. адамды немесе елдің қала халқының 16,8 %-ын құрайды, оның ішінде 16 моноқала тиісті аудандардың әкімшілік орталығы болып табылады. Моноқалаларда Қазақстанның өнеркәсіптік әлеуетінің басым бөлігі шоғырланған.

      Көліктік орналасу бойынша моноқалаларды екі топқа бөлуге болады: теміржол желілерінің бойында орналасқан қалалар (20 қала) және теміржолдан алыс не теміржол тұйығында орналасқан қалалар (7 қала).

      Елдің 27 моноқаласының ішінен халықаралық маңызы бар автомобиль жолдарының бойында – 7, республикалық маңызы бар – 14, жергілікті маңызы бар – 7 қала орналасқан.

      1999 жылғы көрсеткіштермен салыстырғанда 41 шағын қаладағы халықтың жалпы санының өсуіне қарамастан, көптеген шағын қалаларда халық саны 14,3 %-ға азайды. Сондай-ақ онжылдық кезеңде моноқалалардағы халықтың 4 %-ға жалпы өсуіне қарамастан, олардың 11-інде халық саны 11,8 %-ға2 азайды.

      Шағын қалалар халқының жан басына шаққандағы ақшалай кірісі орташа республикалық деңгейдің 65 %-ын ғана құрайды, ал көптеген моноқалалардың жан басына шаққандағы кірістері орташа облыстық деңгейге жетпейді. Айталық, Арқалық, Кентау, Балқаш, Саран қалаларында жан басына шаққандағы орташа ақшалай кіріс орташа облыстық деңгейдің 80-85 %-ын құрады.

      Елдің көптеген шағын және моноқалаларында негізінен бұрынғы қала құраушы кәсіпорындардың немесе басым саланың жай-күйіне байланысты проблемалар кешені пайда болды.

      Проблемалардың бірі – инженерлік және әлеуметтік инфрақұрылымның қанағаттанғысыз жағдайы. Су құбыры, кәріз, жылу және электр желілерінің жоғары дәрежеде тозуы айтарлықтай қаржылық салымды қажет етеді. Мәселен, моноқалалардың жартысында (11 қалада) электр және жылу желілерінің тозуы 70 %-ға дейін жетті.

      Шағын және моноқалалардың дамуын тежейтін негізгі проблемалардың бірі өндірістік инфрақұрылымның қанағаттанғысыз жағдайы болып табылады. Әсіресе, көлік жолының шалғайлығы және автомобиль жолдарының нашар жағдайының проблемасы өте өзекті.

      Қазақстанның шағын және моноқалаларын дамыту бойынша тиімді шараларды әзірлеу үшін ұқсас елді мекендерді дамытуда шет елдердің табысты мысалдары зерттелді.

      Шағын қалаларда қалыптасқан жағдайдың сипаты мен ерекшеліктерін ескере отырып, Қазақстан үшін АҚШ, Швеция, сондай-ақ тұтас Еуропалық одақ (бұдан әрі – ЕО) тәжірибесін бейімдеуге және қолдануға болады.

      Мысалға, көмір өндіруді және тоқыма өнеркәсібі өндірісінің көлемін азайту нәтижесінде Биг Стоун Гэп (АҚШ) қаласы күрделі әлеуметтік-экономикалық жағдайға тап болды. Қала экономикасын қайта құрылымдау және табиғат пен рекреакциялық орындарға жақындығы артықшылықтарын пайдалану арқасында жұмыссыздық деңгейін тұрақтандыруға және қала халқының санын ұлғайтуға қол жеткізілді.

      Басқа мысал: Фармвилль қаласының темекі саласына тәуелділігі шағын және орта бизнесті (бұдан әрі – ШОБ) белсенді қолдау және "бизнесті" үлкен қаладан "тарту" жолымен қаланың экономикасын әртараптандыру арқылы жойылған болатын. Бұл жерде үлкен қаланың, 2 теміржол желісі мен тасжолға жақындығының артықшылықтары пайдаланылды.

      Кемшіліктерді артықшылықтарға айналдырудың табысты мысалдарының бірі Кируна (Швеция) қаласы болды. Темір өндіру көлемін азайту және жұмыспен қамтылғандарды қысқарту нәтижесінде қала банкротқа ұшырау алдында тұрды. Қала экономикасын әртараптандыру үшін қала құраушы кәсіпорын ғылыми-зерттеу тәжірибелік-конструкторлық әзірлемелерді (бұдан әрі – ҒЗТКӘ), аэроғарыш саласын және туристік индустрияны дамытуға ауқымды инвестициялар салды.

      Хелмонд (Нидерланды) қаласында технологиялық құрылыстың ауысуы өнеркәсіптің дәстүрлі салаларында жұмыспен қамтылғандарды жаппай қысқартуға (тоқыма өнеркәсібінде – жартысынан көбін, металл өңдеу саласында – үштен бірін) және жұмыссыздықтың 27 %-на әкеп соқты. Билік қабылдаған шаралардың нәтижесінде "пулмен", ғылыми-техникалық прогресті кеңінен қолдануға және халықаралық нарықта белсенді жұмыс істейтін кәсіпкерлікке бағдарланған технологиялық жаңалықтармен сипатталатын көптеген отандық және шетелдік компаниялар тартылды. Қала халқының саны 48-ден 70 мың адамға дейін өсті, ал жұмыссыздық 27-ден 6,8%-ға дейін қысқарды.

      Жапонияда да моноқалалардың проблемаларын шешуді мемлекет пен қалақұраушы кәсіпорын бірлесіп жүзеге асырды. Бұл жерде қызметкерлердің бір бөлігін компанияның басқа қалалардағы өндірістік қуаттарына ауыстыру ұйымдастырылды.

      Бұл ретте қала құраушы кәсіпорын экономиканың әртүрлі салаларында жаңа шағын кәсіпорындар (электроника және ақпараттық жүйелер, өмірге қажетті тауарлар мен тамақ өнімдерін өндіру, технопарк құру) құрды.

      Бирмингем қаласының (АҚШ) тәжірибесі моноқаланың экономикасын әртараптандырудың табысты мысалдарының бірі саналады. Қаланың табиғи артықшылықтарын және инвестициялар тарту бойынша үкіметтің ойластырылған саясатын (мысалы, шағын өндірушілерге бос өндіріс алаңдарын беру, жоғары білім инфрақұрылымын дамыту және басқа шаралар) пайдалана отырып, қала металлургиялық қала құраушы кәсіпорындардың жабылуына байланысты проблемаларды шеше алды.

      Әлемдік практика көрсеткендей, мемлекет тарапынан да, қала құраушы кәсіпорын тарапынан да бірлескен жоғары мүдделілік болған қалалар өздерінің проблемаларын шешуде неғұрлым табысты болды.

      Қайта даярлау курстарын, бизнес-инкубаторларды ұйымдастыру, қалақұраушы кәсіпорынның жаңа өндірістерді құруы, салық жеңілдіктері сияқты негізгі күштер кәсіпкерлікті ынталандыруға бағытталған моноқалаларда едәуір алға басу байқалады.

      Ауылдық аумақтар

      Әлеуметтік-экономикалық даму мониторингінің қорытындылары бойынша 6672 АЕМ бар, онда 7,7 млн. адам тұрады. АЕМ жалпы санының

      1229 – жоғары, 4938 – орташа, ал 478 – төмен даму әлеуетіне сәйкес келеді. Бұл ретте АЕМ-нің жартысынан көбінде халық саны аз және онда ауыл халқының небәрі 8,9 % тұрады.

      Орталықтандырылған сумен жабдықтауға ауыл халқының 79 %-ы қол жеткізген, ал жергілікті маңызы бар автомобиль жолдарының 27 %-ы күрделі жөндеуді қажет етеді.

      Ауылдық аумақтарды дамыту мәселелерін шешу әртүрлі бағдарламалық құжаттар шеңберінде көзделген, алайда осы бағытта кешенді тәсілдің болмауы күтілетін нәтижелерге қол жеткізуге мүмкіндік бермейді.

      Осыған байланысты, ауылдық аумақтарды дамытудың ортақ проблемаларын шешумен қатар, ауыл халқының анағұрлым жоғары өмір сүру деңгейін қамтамасыз ете отырып, тірек АЕМ-ді кешенді дамытудың жаңа кезеңін бастау қажет.

      Тірек ауылдарды дамыту үшін Беларусь Республикасының ауылдық аумақтарының даму тәжірибесі зерделенді.

      Беларусь Республикасында Ауылды жаңғырту мен дамытудың 2005 – 2010 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы іске асырылды, ол ауылды басым әлеуметтік-экономикалық дамыту және агроөнеркәсіптік кешен жұмысының тиімділігін арттыру үшін жағдай жасауға бағытталған.

      Бұл Мемлекеттік бағдарламаның басты мақсаттары мен міндеттері:

      1) Беларусь ауылдарының әлеуметтік және өндірістік саласын жаңғырту және дамыту, ауыл шаруашылығы өндірісін орнықты жүргізу үшін жағдайларды қамтамасыз ету;

      2) ауыл халқының табысын жоғарылату, ауылдық жерде тұру беделдігі және ауылда демографиялық жағдайды жақсарту үшін негіздер құру;

      3) ауыл шаруашылығы өнімін және азық-түлікті ішкі нарыққа және экспорттық ресурстарды қалыптастыру үшін жеткілікті көлемде тиімді өндіруді қамтамасыз ету болды.

      Агроқалашықтар ауылдағы әлеуметтік стандарттардың жүргізушілері болып айқындалды.

      Осы құжатта агроқалашық ауыл кенттерінің сапалы түрде жаңа түрі ретінде айқындалған: агроқалашық – халқының саны, әдетте, мың адамнан аз абаттандырылған елді мекен, онда тұрып жатқан халықты және іргелес аумақтардың тұрғындарын әлеуметтік стандарттармен қамтамасыз ету үшін өндірістік және әлеуметтік инфрақұрылым құралатын болады.

      Агроқалашықтар аумағы тарихи қалыптасқан әкімшілік құрылым болып табылатын базалық деңгейдегі әкімшілік-аумақтық бірліктердің негізінде құрылады. Бағдарламаны іске асыру барысында агроқалашықтар екі топқа бөлінген. Біріншісі – толыққанды қонысты құру бағыты, бұрыннан алынып, жүйелі түрде іске асырылып жатқан қоныстар. Бұл жерде әртүрлі түрлендіру мен жетілдіру жоспарлы сипатқа ие және төтенше, радикалды болып қабылданбайды. Агроқалашық мәртебесіне ие болу үшін басқа қоныстар көптеген аспектілер бойынша айтарлықтай өзгеруі тиіс. Бұл жағдайда елеулі қаржылай салымды талап ететін айқын көрінетін және түбегейлі жаңалықтар қажет.

      Беларусь Республикасында қол жеткізілген оң нәтижелер Қазақстан Республикасының жаңа өңірлік саясатын іске асыру шеңберінде тірек АЕМ-ді дамытуда ұқсас тәсілдер мен құралдарды қолдануды өзекті етеді.

      Шекара маңындағы аумақтар

      Қазақстан Республикасының Мемлекеттік шекарасының құрлықтағы жалпы ұзындығы 13383 км құрайды. Республикада 12 шекара маңындағы облыс, 62 шекара маңындағы аудан және олардың аумақтарында орналасқан 1268 елді мекен бар.

      Бұл мән-жайлар даму және осындай жағдайға байланысты барлық артықшылықтарды пайдалану өзектілігінің жоғары деңгейін және осыдан туындайтын кемшіліктерді ескеру және алдын алу қажеттілігін болжайды.

      Еліміздің оңтүстік өңірлерінде іргелес елдердің шекара маңы аумақтарының тығыз қоныстануына, сондай-ақ дамыған инфрақұрылымның, көліктік қолжетімділікпен шекара маңы саудасының болуына байланысты елді мекендердің әлеуметтік-экономикалық әлеуетінің серпінді өсуі үшін барлық алғышарттар бар.

      Экономикасы өтпелі елдер үшін шекара маңында "әлеуеттері әртүрлі" елдердің орналасуы – жұмыс күші мен көлік шығасылары неғұрлым төмен инфрақұрылым жағдайында бәсекелес артықшылықтары бар аумаққа өндірістің бір бөлігін көшіруге мүдделі болатын анағұрлым дамыған көршімен шекаралас орналасуы (мысалы, АҚШ-пен шекарада Мексиканың Сонора штаты, ЕО байырғы елдерімен Чехия, Мажарстан шекаралары) экономикалық тұрғыдан өте тиімді. Алайда дамыған елдермен шекаралас болғанның өзінде егер институционалдық орта инвестициялар үшін қолайсыз болса, шекара маңы әсері нашар болады (мысалы, Ресейдің солтүстік-батыс шекарасы және ЕО).

      Қазақстан мен Ресей шекарасында "әлеуеттің әртүрлілігі" жоқ, Ресейдің көршілес өңірлерінде де Қазақстан өңірлері сияқты дамудың анық артықшылығы жоқ. Қазақстанның батыс облыстарында және Тюмень облысында жан басына шаққандағы жоғары ЖӨӨ статистикалық шама болып қалуда, мұнай-газ кірістерінің басым бөлігі орталық бюджетке орталықтандырылады, бұл жылдам дамуға және өңірлердің өзінде жаңа жұмыс орындарын құруға кедергі жасайды. Орташа немесе нашар дамыған өңірлердің шекара маңы өзара іс-қимылы көп емес немесе алмасудың аз номенклатурасына, көлеңкелі сауданың қомақты үлесіне ие.

      Айталық, 2000 жылы Қытайда "Батысты кең ауқымды дамыту стратегиясы" бағдарламасы қабылданды. Қытайдың алдағы жылдарға арналған экономикалық дамуының ресми ұраны "Тұрақты Шығыс, дамып келе жатқан Батыс" деп жария етілді. 2000 – 2009 жылдары Батыс Қытайда ЖІӨ жыл сайын орташа есеппен 11,9 %-ға өсті, бұл ел бойынша орташа деңгейден артты. 2009 жылы ел әлемдік қаржы дағдарысы жағдайында қиын кезеңдерді бастан өткізген кезде қарқынды даму үрдісі сақталды. Батыс Қытайда елдің шығыс бөлігіне3 қарағанда, ЖІӨ 2,8 %-ға жоғары болды. Бұл ретте, Шығыс Қазақстан облысында халық санының депопуляциясы байқалады, 2005 жылы 1442 мың адамды құраса, 2016 жылдың басына қарай халық саны 1395 мыңға дейін төмендеді.

      Сонымен қатар, Қытаймен серпінді дамып келе жатқан тауар айналымы, халықаралық шекара маңындағы сауда орталықтарын құру, басқа елдерге шығу мүмкіндігімен республиканың ішкі аумағына қарай көлік байланыстарын дамыту бойынша қабылданған шаралар, үлкен туристік әлеует осы өңірлердің экономикасын дамыту үшін алғышарттар жасайды.

      Көліктік қолжетімділік жоғары болғандықтан, Қазақстан Республикасы мен Ресей Федерациясының 12 ресейлік және 7 қазақстандық өңір орналасқан шекара маңындағы аумақтарының жоғары интеграциясы байқалады.

      Әлеуметтік-экономикалық даму деңгейі бойынша даму деңгейі жоғары шекара маңындағы өңірлерге Шығыс Қазақстан (шекара маңындағы ресейлік аймақ) және Атырау облыстары, дамыған өңірлерге – Оңтүстік Қазақстан облысы, орташа дамыған өңірлерге – Ақтөбе, Алматы, Шығыс Қазақстан (шекара маңындағы қытайлық аймақ), Жамбыл, Батыс Қазақстан, Солтүстік Қазақстан, Қостанай, Павлодар облыстары, даму деңгейі төмен өңірлерге – Қызылорда облысы жатады.

      Осыған байланысты, ауылдық аумақтарды дамытудың жалпы проблемаларын шешумен қатар, әлеуметтік-экономикалық дамудың кешенділігі мен үйлесімділігін қамтамасыз етуге мүмкіндік беретін шекара маңындағы аумақтарды кешенді дамытудың жаңа кезеңін бастау қажет.

      4. Бағдарламаны іске асыру мақсаты, нысаналы индикаторлары, міндеттері мен нәтижелерінің көрсеткіштері

      Бағдарламаның мақсаты елдің ұтымды аумақтық ұйымдастырылуын қалыптастыру, экономикалық өсу орталықтарында халықтың және капиталдың шоғырлануын ынталандыру арқылы өңірлердің әлеуметтік-экономикалық әлеуетін дамыту үшін жағдайлар жасау болып табылады.

      Аталған мақсатқа қол жеткізу мынадай нысаналы индикаторлармен өлшенетін болады:

Нысаналы индикаторлар

2015 жыл (факт)

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

1. Агломерациялар халқының саны, мың адам

Барлығы, агломерациялар бойынша:

6049,6

6117,2

6221,9

6332,5

6440,0

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, Оңтүстік Қазақстан, Ақтөбе облыстарының, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Астана

1025,4

1021,9

1052,1

1083,2

1115,5

оның ішінде Астана қаласы

872,6

969,3

1014,5

1052,8

1121,3

Алматы

2815,9

2879,3

2939,2

3000,8

3057,9

оның ішінде Алматы қаласы

1703,5

1725,7

1776,5

1828,7

1872,5

Шымкент

1594,2

1599,4

1607,9

1621,5

1635,2

оның ішінде Шымкент қаласы

886,3

929,4

954,1

979,8

1013,2

Ақтөбе

614,1

616,6

622,7

627,0

631,4

оның ішінде Ақтөбе қаласы

397,4

410,7

417,2

427,5

438,0

2. Жан басына шаққанда негізгі капиталға инвестициялар (Бағдарламада көзделген қаражат шеңберінде), мың теңге

Барлығы, республика бойынша орташа

15,0

10,9

7,1*

6,9*

19,2*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Оңтүстік

Алматы облысы

5,4

2,5

2,0*

1,9*

11,4*

Жамбыл облысы

9,4

3,0

2,8*

2,6*

7,8*

Қызылорда облысы

21,0

11,5

4,7*

5,7*

12,4*

Оңтүстік Қазақстан облысы

3,2

1,5

1,5*

1,1*

6,0*

Солтүстік

Ақмола облысы

12,4

4,4

4,9*

3,1*

16,0*

Қостанай облысы

15,7

4,5

4,8*

4,7*

17,4*

Солтүстік Қазақстан облысы

20,1

5,4

9,1*

6,6*

20,7*

Батыс

Ақтөбе облысы

16,8

3,6

4,6*

3,6*

18,1*

Атырау облысы

5,6

3,9

1,4*

1,5*

14,0*

Батыс Қазақстан облысы

14,7

4,4

6,7*

5,1*

18,5*

Маңғыстау облысы

27,3

7,2

2,7*

2,6*

18,7*

Орталық-Шығыс

Шығыс Қазақстан облысы

13,1

9,3

1,6*

1,6*

8,2*

Қарағанды облысы

10,5

4,1

4,4*

4,2*

13,0*

Павлодар облысы

14,3

5,2

9,1*

4,5*

15,6*

Астана қаласы

61,5

37,2

8,6*

37,0*

34,4*

Алматы қаласы

24,1

4,7

8,3*

2,3*

17,1*

3. Жаңғыртылған/салынған желілердің үлесі, оның ішінде, жылумен, электрмен және газбен жабдықтау, %

Барлығы, республика бойынша орташа

4

1,4

1,5*

1,6*

1,5*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Ақмола облысы

2,8

0,5

0,3*

0,7*

0,7*

Ақтөбе облысы

5

1,1

1,9*

1,8*

1,8*

Алматы облысы

16,1

2

0,8*

1,6*

1,6*

Атырау облысы

2,8

1,3

1,9*

1,9*

1,9*

Шығыс Қазақстан облысы

1,1

0,6

0,6*

0,7*

0,7*

Жамбыл облысы

2,2

4,4

3,2*

1,8*

1,8*

Батыс Қазақстан облысы

6,2

1,5

1,5*

1,4*

1,4*

Қарағанды облысы

0

0,5

1,2*

0,4*

0,4*

Қостанай облысы

0,2

0,7

0,6*

0,7*

0,8*

Қызылорда облысы

3,3

2,5

3,7*

4,5*

4,3*

Маңғыстау облысы

6,9

2,3

2,1*

1,3*

1,3*

Павлодар облысы

0,2

1,6

2,1*

5,4*

5,4*

Солтүстік Қазақстан облысы

0,2

1,3

1,4*

1,9*

2*

Оңтүстік Қазақстан облысы

6,7

2,5

2,5*

2,3*

2,2*

Астана қаласы

0,2

0,3

1,2*

1,1*

1,1*

Алматы қаласы

16,8

1

0,9*

1,3*

1,3*

4. Орталықтандырылған жүйелерге қолжетімділік, %

сумен жабдықтау, оның ішінде:

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

қалаларда

87

88

90*

93*

97*

АЕМ-де

51,5

52,3

55*

58*

62*

су бұру, оның ішінде:

қалаларда

82

84

88*

93*

97*

АЕМ-де

11

11,2

11,5*

12*

13*


      * Аталған индикаторлар 2017 – 2019 жылдарға арналған республикалық бюджетті қалыптастыру кезінде нақтыланатын болады.

      Қойылған мақсатты шешу үшін мынадай міндеттерді шешу көзделіп отыр:

      1-міндет. Әрбір макроөңір үшін инвестициялық басымдықтарды айқындау

      Аталған міндетке қол жеткізу мынадай нәтижелер көрсеткіштерімен өлшенетін болады:

Нәтижелердің көрсеткіштері

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

1. Негізгі капиталға инвестициялардың жалпы көлеміндегі сыртқы инвестициялардың үлесі, %:

Оңтүстік

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, ИДМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Алматы облысы

17,7

21,0

21,5

22,0

22,5

Жамбыл облысы

36,1

36,4

36,7

37,0

37,4

Қызылорда облысы

17,0

18,5

34,0

36,0

38,0

Оңтүстік Қазақстан облысы

11,0

22,0

22,5

23,0

23,5

Солтүстік

Ақмола облысы

4,8

5,0

5,5

6,0

6,5

Қостанай облысы

4,9

5

5,2

5,4

5,6

Солтүстік Қазақстан облысы

3,15

4,2

4,4

4,6

4,8

Батыс

Ақтөбе облысы

30,0

31

33

34

35

Атырау облысы

51

68,9

70,4

70,5

70,6

Батыс Қазақстан облысы

53,5

53,8

54,0

54,3

54,6

Маңғыстау облысы

31,6

32,6

33,6

34,6

35,6

Орталық-Шығыс

Шығыс Қазақстан облысы

35,5

37

39

41

43

Қарағанды облысы

35,0

40,6

41,4

42,6

44,1

Павлодар облысы

34,5

34,6

34,7

34,8

34,9

Алматы қаласы

10,8

18,7

18,9

19,1

19,3

Астана қаласы

4,5

4,6

4,8

5,0

5,3

2. ЖӨӨ жалпы көлеміндегі инновациялық өнімнің үлесін ұлғайту, %

Оңтүстік

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, ИДМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Алматы облысы

 1

1,3

1,5

1,8

2,1

Жамбыл облысы

3,0

3,5

4,0

4,5

5,0

Қызылорда облысы

0,42

0,52

0,62

1,2

2,2

Оңтүстік Қазақстан облысы

1,7

2,1

2,3

2,5

2,8

Солтүстік

Ақмола облысы

3,0

3,4

3,5

4

4,5

Қостанай облысы

4,3

5,9

6,5

7,1

7,6

Солтүстік Қазақстан облысы

2,04

2,4

2,8

3,4

3,8

Батыс

Ақтөбе облысы

0,4

0,5

0,6

0,9

1,2

Атырау облысы

0,50

0,65

0,75

1,6

2,0

Батыс Қазақстан облысы

0,31

0,32

0,33

0,36

0,6

Маңғыстау облысы

0,08

0,3

0,5

0,8

1,0

Орталық-Шығыс



Шығыс Қазақстан облысы

4,48

4,59

5,05

5,3

5,57

Қарағанды облысы

1,1

1,9

2,4

3,3

4,7

Павлодар облысы

5,0

5,6

5,8

6,0

6,3

Алматы қаласы

-

0,4

0,5

0,6

0,8

Астана қаласы

3,1

3,5

3,7

3,9

4,1


      2-міндет. Елді аумақтық дамытуды жетілдіру

      Аталған міндетке қол жеткізу мынадай нәтижелер көрсеткіштерімен өлшенетін болады:

Нәтижелер көрсеткіштері

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

1. Аумақтарды ұтымды жайластыруға және дамытуға бағытталған іске асырылатын бюджеттік инвестициялық жобалар саны

Барлығы (бірлік), оның ішінде:

73

14

-

-

12

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, ИДМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

экономикалық өсу орталықтары бойынша:

1) "бірінші деңгейдегі" қалаларда (агломерациялар),
оның ішінде:

4

-

-

-

12

Алматы агломерациясы

4

-

-

-

12

2) "екінші деңгейдегі" қалаларда (облыс орталықтары, Семей және Түркістан қалалары), оның ішінде:

11

5




Алматы облысы

2





Шығыс Қазақстан облысы

1

1




Жамбыл облысы

1





Батыс Қазақстан облысы

2





Қарағанды облысы


1




Қызылорда облысы

1

1




Маңғыстау облысы

1





Павлодар облысы

1

1




Солтүстік Қазақстан облысы

1

1




Оңтүстік Қазақстан облысы

1





3) "үшінші деңгейдегі" қалаларда (шағын және моноқалалар), оның ішінде:

58

9




Ақтөбе облысы

4





Алматы облысы

4

2




Атырау облысы

2





Шығыс Қазақстан облысы

10

4




Жамбыл облысы

4

1




Батыс Қазақстан облысы

2





Қарағанды облысы

9





Қостанай облысы

13





Қызылорда облысы

1





Маңғыстау облысы

2





Павлодар облысы

5

1




Оңтүстік Қазақстан облысы

2

1





Нәтижелер көрсеткіштері

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

2. Аумақтарды дамытудың қала құрылысы саясатын жетілдіру, оның ішінде сәулет, қала құрылысы және құрылыс саласындағы құжаттаманы әзірлеу

Барлығы (бірлік), оның ішінде:

355

140

117

57

311

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

1) қала құрылысын жоспарлау, оның ішінде:

122

50

52

0

229

1.1) аумақты дамытудың өңіраралық схемалары, оның ішінде:

-

1

4

-

-

Алматы агломерациясы


1




Астана агломерациясы



1



Ақтөбе агломерациясы



1



Шымкент агломерациясы



1



өңірлердің (Орталық, Оңтүстік, Батыс)



1



1.2) облыстар аумағының қала құрылысын жоспарлаудың кешенді схемалары, оның ішінде:

-

-



14

Ақмола облысы





1

Ақтөбе облысы





1

Алматы облысы





1

Атырау облысы





1

Шығыс Қазақстан облысы





1

Жамбыл облысы





1

Батыс Қазақстан облысы





1

Қарағанды облысы





1

Қостанай облысы





1

Қызылорда облысы





1

Маңғыстау облысы





1

Павлодар облысы





1

Солтүстік Қазақстан облысы





1

Оңтүстік Қазақстан облысы





1

1.3) бас жоспарлар, оның ішінде:

122

49

48

0

215

агломерациялардың орталық қалаларының, оның ішінде:

2


1


1

Астана қаласы

1





Алматы қаласы



1



Ақтөбе қаласы

1





Шымкент қаласы





1

"екінші деңгейдегі" қалалардың, оның ішінде:

-

2



10

Ақмола облысы





1

Алматы облысы


1




Атырау облысы


1




Шығыс Қазақстан облысы





1

Жамбыл облысы





1

Қарағанды облысы





1

Қостанай облысы





1

Қызылорда облысы





1

Маңғыстау облысы





1

Павлодар облысы





1

Солтүстік Қазақстан облысы





1

Оңтүстік Қазақстан облысы





1

"үшінші деңгейдегі" қалалардың, оның ішінде:

4

2

1

-

-

Ақтөбе облысы

2





Шығыс Қазақстан облысы

2





Қарағанды облысы



1



Қостанай облысы


1




Қызылорда облысы


1




Солтүстік Қазақстан облысы






АЭМ

116

45

46

0

204

2) сәулет, қала құрылысы және құрылыс саласындағы құжаттаманы әзірлеу, оның ішінде:

233

90

65

57

82

2.1) сметалық-нормативтік құжаттар

48

42

41

41

42

2.2) құрылыс өндірісінің жаңа технологиялары жөніндегі технологиялық карталар

20

-

-

-

40

2.3) үлгілік жобалар

162

48

24

16

-

2.4) нормативтік-техникалық құжаттар

3

-

-

-

-


Нәтижелер көрсеткіштері

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

3. Халық санының өсуі, мың адам

тірек АЕМ, оның ішінде облыстар бойынша:

943

959

973,2

990,5

1008,1

ҰЭМ деректері

ҰЭМ,облыстардың ЖАО

Ақмола

44,7

45,6

46,5

47,4

48,3

Ақтөбе

45,8

46,7

47,6

48,5

49,4

Алматы

136,7

139,3

141,9

144,5

147,5

Атырау

24,1

24,6

25,1

25,5

26,0

Шығыс Қазақстан

88,3

90,0

91,7

93,5

95,2

Жамбыл

62,1

63,3

64,5

65,8

67,0

Батыс Қазақстан

51,9

49,0

50,0

51,0

52,0

Қарағанды

52,5

53,5

54,5

55,6

56,6

Қостанай

52,5

53

53,7

54,6

55,5

Қызылорда

57,3

58,5

59,6

60,7

61,8

Маңғыстау

34,3

34,9

35,6

36,3

36,9

Павлодар

43,1

44,0

44,8

45,7

46,5

Солтүстік Қазақстан

55,9

56,1

56,2

56,2

56,4

Оңтүстік Қазақстан

193,8

197,6

201,5

205,2

209,0

шекара маңындағы аумақтарда орналасқан тірек АЕМ, оның ішінде облыстар бойынша:

168,4

170,0

171,5

173,0

174,6

Ақтөбе

10,7

10,9

10,9

11,0

11,2

Алматы

14,4

14,5

14,8

14,8

14,9

Атырау

4,9

5,0

5,1

5,1

5,2

Шығыс Қазақстан

28,4

28,7

29,0

29,2

29,5

Жамбыл

30,4

30,7

31,0

31,3

31,6

Батыс Қазақстан

11,2

11,3

11,4

11,5

11,6

Қостанай

8,0

8,0

8,0

8,0

8,0

Маңғыстау

2,8

2,8

2,8

2,9

2,9

Павлодар

8,2

8,3

8,3

8,4

8,5

Солтүстік Қазақстан

6,5

6,5

6,5

6,6

6,6

Оңтүстік Қазақстан

42,9

43,3

43,7

44,2

44,6


      3-міндет. Инженерлік инфрақұрылымды және тұрғын үй-коммуналдық шаруашылықты жаңғырту

      Аталған міндетке қол жеткізу мынадай нәтижелер көрсеткіштерімен өлшенетін болады:

Нәтижелер көрсеткіштері

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

1. Жаңғыртылған/салынған желілердің ұзындығы (км), республика бойынша барлығы:

1) жылумен жабдықтау

399,6

417,5

290,5*

207,7*

203,8*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

2) электрмен жабдықтау

4803,3

1641

1948*

2141*

2141*

3) газбен жабдықтау

1769

318,5

374,2*

374,7*

374,7*

4) сумен жабдықтау

2392,8

349,3

999,1*

661,3*

4385,0*

5) су бұру

91,7

88,8

184,1*

208,5*

616,0*

өңірлер бөлінісінде:

1) жылумен жабдықтау

Ақмола

34,7

53,7

5,9

11,3

11,3

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Ақтөбе

87,1

6,7

11,2

7,7

7,7

Алматы

25,3

95,9

12,8

11,2

11,2

Атырау

103,7

0,6

25,5

4,2

4,2

Шығыс Қазақстан

16,1

22,5

10,3

20,6

23,6

Жамбыл

24,6

117,7

26,8

4,2

4,2

Батыс Қазақстан

3,4

1,3

10,6

4,5

4,1

Қарағанды

12,1

4,2

32,8

4,1

7,7

Қостанай

1,2

2,2

10,2

1,6

10,5

Қызылорда

12,1

19,3

19,1

24,4

8,9

Маңғыстау

8,8

6,8

3,5

4

4

Павлодар

10,4

17,3

10,2

59,7

67

Солтүстік Қазақстан

6

3,2

40,5

4,1

13,5

Оңтүстік Қазақстан

16,9

29,5

29,5

29,5

9,3

Астана қаласы

1,2

7,8

26,5

2,3

2,3

Алматы қаласы

36

28,84

15,1

14,3

14,3

2) электрмен жабдықтау

Ақмола

366,1

15,5

40,2

92,8

92,8

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Ақтөбе

12,6

52,1

125,4

113,2

113,2

Алматы

1489,8

76,2

42,7

119,5

119,5

Атырау

89,6

83,7

96,8

100,9

100,9

Шығыс Қазақстан

160

96,6

100,9

116,3

116,3

Жамбыл

0

168

95,9

93,4

93,4

Батыс Қазақстан

356

115,6

124,6

91,8

91,8

Қарағанды

0

138,5

318,5

115,9

115,9

Қостанай

0

68,5

53,7

53,5

53,5

Қызылорда

131,6

128,6

217,8

254

254

Маңғыстау

575,1

184,5

169,7

97,8

97,8

Павлодар

7,9

132,6

184,3

434

434

Солтүстік Қазақстан

3,8

69,6

36,6

100,6

100,6

Оңтүстік Қазақстан

404

293,5

298,4

264,4

264,4

Астана қаласы

6

5,4

18,8

39,9

39,9

Алматы қаласы

1201

12,6

23,7

53,5

53,5

3) газбен жабдықтау

Ақмола

0

0

0

0

0

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Ақтөбе

386,4

50,5

51,4

55,8

55,8

Алматы

106

28,1

26,5

27,6

27,6

Атырау

10,3

10,6

13,6

31,2

31,2

Шығыс Қазақстан

25

0

0

0

0

Жамбыл

145

44,4

120,6

40,4

40,4

Батыс Қазақстан

229,6

29,1

12,3

35,4

35,4

Қарағанды

0

0

0

0

0

Қостанай

19,3

7,7

6,6

22,5

22,5

Қызылорда

71,3

15,4

9,3

18,3

18,3

Маңғыстау

0

5,2

6,8

11

11

Павлодар

0

0

0

0

0

Солтүстік Қазақстан

0,2

0

0

0

0

Оңтүстік Қазақстан

701,9

93,5

95

95,3

95,3

Астана қаласы

0

0

0

0

0

Алматы қаласы

74

34

32,1

37,2

37,2

4) сумен жабдықтау

Ақмола

77,7

9,1

55,0*

62,8*

295,0*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Ақтөбе

3

47,4

101,4*

95,0*

319,8*

Алматы

70,7

44,7

81,5*

86,6*

314,4*

Атырау

7,6

0,0

27,9*

8,0*

293,6*

Шығыс Қазақстан

140

32,7

37,2*

13,6*

395,7*

Жамбыл

419

34,0

51,1*

51,3*

259,4*

Батыс Қазақстан

160,5

0,0

58,3*

22,6*

227,4*

Қарағанды

46

25,1

95,3*

89,0*

540,4*

Қостанай

170,6

51,6

63,4*

58,9*

291,7*

Қызылорда

539,5

0,0

0,0*

11,3*

238,7*

Маңғыстау

480,6

50,3

16,0*

26,7*

163*

Павлодар

18,2

0,0

192,3*

46,4*

303,5*

Солтүстік Қазақстан

182,7

13,1

56,2*

27,5*

179,6*

Оңтүстік Қазақстан

4

0,0

38,5*

24,7*

200*

Астана қаласы

0

0,0

0,0*

0,0*

194,2*

Алматы қаласы

72,7

41,3

125,0*

36,9*

168,6*

5) су бұру

Ақмола

11,6

0,0

0,0*

26,1*

39,1*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Ақтөбе

2,2

12,3

21,2*

8,9*

36,6*

Алматы

9,3

4,2

0,0*

1,1*

19*

Атырау

0

0,0

0,0*

0

18,6*

Шығыс Қазақстан

0

28,7

15,7*

6,1*

46,1*

Жамбыл

21,3

0,0

0,0*

0

27,4*

Батыс Қазақстан

0

0,0

12,2*

14,3*

25,9*

Қарағанды

15

26,2

0,0*

0,0*

17,7*

Қостанай

3

2,4

10,9*

21,8*

34*

Қызылорда

0

0,0

0,0*

0

6,0*

Маңғыстау

9,4

0,0

0,0*

0

8,0*

Павлодар

10,4

0,0

16,6*

5,6*

24,1*

Солтүстік Қазақстан

1,2

0,0

27,5*

12,6*

29,3*

Оңтүстік Қазақстан

0

0,0

0,0*

0

12,2*

Астана қаласы

3,3

15,0

80,0*

109,5*

165,0*

Алматы қаласы

5

0,0

0,0*

2,5*

107,0*

экономикалық өсу орталықтары бойынша:

1. "Бірінші деңгейдегі" қалаларда (агломерацияларда):

1) жылумен жабдықтау

131,6

105,5

34*

36,3*

34*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Астана агломерациясы

18,2

7,8

4,8*

8*

7*

Алматы агломерациясы

47,9

86,2

7,5*

3,1*

3,1*

Шымкент агломерациясы

16,9

8,3

18,5*

18,5*

17,2*

Ақтөбе агломерациясы

48,6

3,2

3,2*

6,7*

6,7*

2) электрмен жабдықтау

2996,7

678,9

258

263,9*

263,9*

Астана

314

344,2

7,6*

7,9*

7,9*

Алматы

2371,6

42,2

43,7*

45,7*

45,7*

Шымкент

298,5

240,4

140,6*

143,0*

143,0*

Ақтөбе

12,6

52,1

66,1*

67,3*

67,3*

3) газбен жабдықтау

621,2

96,5

116,5*

117*

117*

Астана

0,0

0,0

0,0

0,0

0,0

Алматы

74

37,0

49,5*

49,5*

49,5*

Шымкент

531

53,0

59,7*

59,7*

59,7*

Ақтөбе

16,2

6,5

7,3*

7,8*

7,8*

4)сумен жабдықтау

111,0

71,3

231,9*

102,7*

591,0*

Астана

15,0

0

9,1*

7*

164,0*

Алматы

75,0

71,3

185*

73,5*

264,0*

Шымкент

0

0

11,0*

10,0*

46,0*

Ақтөбе

21,0

0

26,8*

12,2*

117,0*

5) су бұру

26,28

31,4

101,2*

132,7*

176,0*

Астана

11,88

10,2

86,6*

126,1*

68,0*

Алматы

9,3

21,2

0*

0*

72,0*

Шымкент

0

0

0*

0*

24,0*

Ақтөбе

5,1

0

14,6*

6,6*

12,0*

2. "Екінші деңгейдегі" қалаларда (облыс орталықтары, Семей және Түркістан қалалары):

1) жылумен жабдықтау

81,9

150

106,5*

88,9*

87,9*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

2) электрмен жабдықтау

476,7

402,9

486,4*

434,8*

434,8*

3) газбен жабдықтау

140

137,2

162,2*

162,2*

162,2*

4) сумен жабдықтау

86,9

35,2

346,0*

158,3*

355,0*

5) су бұру

15,7

23,6

26,6*

28,6*

236,0*

3. "Үшінші деңгейдегі" қалаларда (шағын және моноқалалар):

1) жылумен жабдықтау

158,8

98

114*

68,8*

68,8*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

2) электрмен жабдықтау

360

298,7

279,4*

475,3*

475,3*

3) газбен жабдықтау

90,2

3,3

6*

6*

6*

4) сумен жабдықтау

251,2

47,5

190,3*

182,2*

239,0*

5) су бұру

49,7

27,3

27,5*

10,6*

159,0*

4. Ауылдық аумақтарда:

1) жылумен жабдықтау

27,3

64

36*

13,7*

13,7*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

2) электрмен жабдықтау

969,9

260,5

924,2*

967*

967*

3) газбен жабдықтау

917,6

81,5

89,5*

89,5*

89,5*

4) сумен жабдықтау

1943,7

195,3

230,9*

218,1*

3200,0*

5) су бұру

0

6,5

28,8*

36,6*

45,0*


      *Аталған көрсеткіштер 2017 – 2019 жылдарға арналған республикалық бюджетті қалыптастыру кезінде нақтыланатын болады.

Нәтижелер көрсеткіштері

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

2. Күрделі жөндеуді талап ететін кондоминиум объектілерінің үлесін азайту (%)

Орта есеппен республика бойынша барлығы:

27

27

25

23

21

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

өңірлер бөлінісінде:

Ақмола

5,4

5,4

5,3

5,2

5,1

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Ақтөбе

33,4

33,4

31,4

27,4

24,4

Алматы

58,0

57,6

57,4

57,2

56,9

Атырау

24,3

23,8

21,4

19,1

16,8

Шығыс Қазақстан

19,9

19,9

17,9

13,9

10,9

Жамбыл

26,0

26,0

24,0

20,0

17,0

Батыс Қазақстан

85,4

85,4

83,4

79,4

76,4

Қарағанды

28,6

28,6

26,6

22,6

19,6

Қостанай

55,9

55,9

53,9

49,9

46,9

Қызылорда

59,5

59,5

57,5

53,5

50,5

Маңғыстау

20,4

20,4

18,4

14,4

11,4

Павлодар

33,5

33,5

31,5

27,5

24,5

Солтүстік Қазақстан

18,6

18,6

16,6

12,6

9,6

Оңтүстік Қазақстан

44,5

44,5

42,5

38,5

35,5

экономикалық өсу орталықтары бойынша:

1. "Бірінші деңгейдегі" қалаларда (агломерациялар), оның ішінде:

42,4

42,4

40,4

36,4

33,4

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

Астана

13,9

13,9

11,9

7,9

4,9

оның ішінде Астана қаласы

14,6

14,3

13,8

13,3

12,9

Алматы

54,5

54,5

52,0

51,5

51

оның ішінде Алматы қаласы

54,4

54,4

53,9

53,4

52,9

Шымкент

43,3

43,3

41,3

37,3

34,3

оның ішінде Шымкент қаласы

42,9

42,9

40,9

36,9

33,9

Ақтөбе

24,9

24,9

22,9

18,9

15,9

оның ішінде Ақтөбе қаласы

21,7

21,7

19,7

15,7

12,7

2. "Екінші деңгейдегі" қалаларда

31,7

31,7

29,7

25,7

22,7

3. "Үшінші деңгейдегі" қалаларда

29,1

29,1

27,1

23,1

20,1

4. Ауылдық аумақтарда

12,4

12,4

10,4

6,4

3,4


      4-міндет. Халықты ауыз сумен және су бұру қызметтерімен тиімді және ұтымды қамтамасыз ету

      Аталған міндетке қол жеткізу мынадай нәтижелер көрсеткіштерімен өлшенетін болады:

Нәтижелер көрсеткіштері

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

1. Қалалық сумен жабдықтау және су бұру желілеріндегі авариялықты азайту, желілердің 1 километріне есептегендегі авариялар саны (коэффициент), оның ішінде:

сумен жабдықтау

0,40

0,38

0,35*

0,33*

0,30*

ҰЭМ деректері

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, АШМ

су бұру

0,20

0,19

0,16*

0,13*

0,10*

экономикалық өсу орталықтары бойынша:

1. "Бірінші деңгейдегі" қалаларда (агломерациялар):

1) сумен жабдықтау

0,39

0,35

0,31*

0,28*

0,24*

ҰЭМ деректері

Облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, АШМ

Астана

0,8

0,7

0,6*

0,5*

0,4*

Алматы

0,24

0,22

0,21*

0,2*

0,2*

Шымкент

0,17

0,17

0,16*

0,15*

0,15*

Ақтөбе

0,35

0,3

0,28*

0,25*

0,20*

2) су бұру

0,21

0,20

0,19*

0,17*

0,16*

Астана

0,16

0,15

0,14*

0,13*

0,12*

Алматы

0,14

0,13

0,13*

0,12*

0,11*

Шымкент

0,14

0,13

0,12*

0,11*

0,11*

Ақтөбе

0,40

0,38

0,35*

0,33*

0,30*

2."Екінші деңгейдегі" қалаларда (облыс орталықтары, Семей және Түркістан қалалары):

1) сумен жабдықтау

0,48

0,45

0,43*

0,40*

0,38*

ҰЭМ деректері

Облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, АШМ

2) су бұру

0,32

0,30

0,28*

0,24*

0,20*

3. "Үшінші деңгейдегі" қалаларда (шағын және моноқалалар):

1) сумен жабдықтау

0,40

0,38

0,35*

0,33*

0,30*

ҰЭМ деректері

Облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, АШМ

2) су бұру

0,45

0,40

0,35*

0,30*

0,30*


      *Аталған көрсеткіштер 2017 – 2019 жылдарға арналған республикалық бюджетті қалыптастыру кезінде нақтыланатын болады.

Нәтижелер көрсеткіштері

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Ақпарат көзі

Қол жеткізуге жауаптылар

2. Қалаларда су қоймаларына ағызу кезінде нормативтік тазартылған ағын сулардың үлесі (%)

81

86

91*

95*

100*

ҰЭМ деректері

Облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, АШМ

экономикалық өсу орталықтары бойынша:

1."Бірінші деңгейдегі" қалаларда (агломерациялар):

ҰЭМ деректері

Облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, АШМ

Астана

100

100

100*

100*

100*

Алматы

71,4

74,0

76,5*

79,1*

81,7*

Шымкент

89

89

89,5*

92*

92*

Ақтөбе

76,5

79

80*

82,5*

84,5*

2. "Екінші деңгейдегі" қалаларда (облыс орталықтары, Семей және Түркістан қалалары)

57

68

75*

85*

93*

3. "Үшінші деңгейдегі" қалаларда (шағын және моноқалалар)

75

79

83*

87*

94*

      *Аталған көрсеткіштер 2017 – 2019 жылдарға арналған республикалық бюджетті қалыптастыру кезінде нақтыланатын болады.

      Мақсаттарға, нысаналы индикаторларға, міндеттерге, нәтижелер көрсеткіштеріне қол жеткізу үшін жауапты мемлекеттік органдар: Ұлттық экономика министрлігі, Қаржы министрлігі, Инвестициялар және даму министрлігі, Ауыл шаруашылығы министрлігі, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының жергілікті атқарушы органдары.

      5. Бағдарламаның мақсаты мен міндеттеріне қол жеткізудің негізгі бағыттары, жолдары, тиісті шаралар

      Бағдарлама кезеңдерге бөлінбей 2015 – 2019 жылдары іске асырылатын болады. Бағдарлама макроөңірлерді, перспективалы аудандар мен экономикалық өсу орталықтарын:

      1) макроөңірлерді;

      2) "бірінші деңгейдегі" қалаларды (орталықтары Астана, Алматы, Шымкент және Ақтөбе қалалары болатын агломерацияларды);

      3) "екінші деңгейдегі" қалаларды (облыс орталықтарын, Семей және Түркістан қалаларын);

      4) "үшінші деңгейдегі" қалаларды (шағын және моноқалаларды);

      5) тірек ауылдық елді мекендерді қоса алғанда, ауылдық аумақтарды;

      6) шекара маңындағы аумақтарды дамытуға бағытталатын болады.

      Бұл ретте, Болжамды схеманы іске асыру шеңберінде республиканың барлық облыстары мен аудандарының экономикалық бәсекеге қабілеттілігін арттыру, олардың экспорттық әлеуетін арттыру жөніндегі шаралар қабылданатын болады.

      Бағдарламада көзделген міндеттерді шешуге бағытталған жобаларды іске асыру үшін жобаларды қайтарымды қаржыландыру, оның ішінде қолданыстағы заңнамаға сәйкес "Тұрғын үй-коммуналдық шаруашылықты дамыту қоры" акционерлік қоғамы арқылы қайтарымды қаржыландыру тетіктері қолданылатын болады.

      1. Макроөңірлерді дамыту

      Инвестициялық басымдықтарды (экономикалық өсу драйверлерін) айқындау және макроөңірлерді кешенді дамыту жөніндегі міндетті іске асыру мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылатын болады:

      1) оңтайлы қоныстандыру жүйесін құру және өңірлік инфрақұрылымды нығайту;

      2) макроөңірлердің бәсекеге қабілетті экономикалық мамандандырылуын дамыту.

      Макроөңірлер ішінде көліктік-логистикалық инфрақұрылымды дамыту хабтардың, негізгі жүк ағындарын тартуға бағытталған дистрибуциялық тораптардың, өзге де негізгі ресурстардың (қаржылық, еңбек, мәдениет және с.с.) қағидаттары бойынша іске асырылатын болады.

      Жаңа экономика экономиканың басым секторларында кластерлерді құру мен дамытуды болжайды. Мұндай кластерлер, әдетте, урбандалған өңірлерде шоғырланатын болады, ол басқарылатын урбандалу саясатын жүргізуді білдіреді.

      Еңбек ресурстарының өнімділігі төмен аграрлық сектордан экономиканың өнімділігі жоғары сервис секторларына (ауылдардан қалаларға) көшуі қала, сол сияқты ауыл экономикасы өнімділігінің өсуіне әкеледі. Оған сондай-ақ "Жұмыспен қамту 2020 жол картасы" бағдарламасын іске асыру мүмкіндік береді.

      Орталық мемлекеттік және жергілікті атқарушы органдар, ұлттық компаниялар Өңірлерді дамытудың 2020 жылға дейінгі бағдарламасы шеңберінде жобаларды іске асырған кезде оларға қатысушыларға халықты жұмыспен қамту орталықтарының жолдамалары бойынша жобаларға жұмысқа орналастыру үшін құрылыс және реконструкциялау кезінде жаңадан құрылатын жұмыс орындарының кемінде 10 %-ын және күрделі, ағымдағы жөндеу, абаттандыру кезінде жаңадан құрылатын жұмыс орындарының кемінде 15 %-ын ұсынады.

      Макроөңірлердің теңгерімді дамуы хаб-қалалардың, "үшінші деңгейдегі" қалалардың және "шұғыла қағидаты" бойынша өзара байланысқан тірек АЕМ-нің үйлестірілген дамуы арқылы қамтамасыз етіледі.

      Бұл ретте, макроөңірлерді инвестициялық дамыту жөніндегі іс-шаралар әрбір макроөңірдің ерекшелігін барынша ескеретін болады.

      Барлық іс-шаралардың түпкі мақсаты – жалпы ұлттық экономиканың неғұрлым орнықты өсуін қамтамасыз ететін әрбір макроөңірдің экономикасын әртараптандыру, бірыңғай ішкі экономикалық нарықты қалыптастыру.

      Макроөңірлердің ерекшелігін ескере отырып, олардың экономикасын әртараптандыру, Индустриялық-инновациялық даму мемлекеттік бағдарламасы, "Бизнестің жол картасы 2020", "Агробизнес 2020", "Көрсетілетін қызметтерді дамыту 2020" бағдарламаларының тетіктерін пайдалана отырып, сатылас интеграция арқылы (жұмыс істеп тұрған секторларда жаңа қайта өңдеуді игеру), сондай-ақ деңгейлес интеграция (экономиканың жаңа секторларын құру) арқылы жүргізілетін болады.

      Оңтүстік макроөңірі

      1. Оңтайлы қоныстандыру жүйесін құру және өңірлік инфрақұрылымды нығайту.

      Экономикалық өсудің постиндустриялық сервис орталықтары, әлемдік деңгейдегі қалалар ретінде хабтар түрінде миллиондық екі қала – Алматы мен Шымкентті басым дамыту көзделген. Осы қалаларды дамыту Алматы және Шымкент агломерацияларын дамытудың ұзақ мерзімді жоспарлары шеңберінде іске асырылатын болады.

      Іргелес аумақтар халқының жоғары тығыздығын ескере отырып, негізгі өндірістерді орталық қалалардан серіктес қалаларға (Алматы үшін – Қапшағай, Қаскелең, Есік, Талғар және басқалары; Шымкент үшін – Леңгір, Ақсукент және басқалары) көшіру арқылы Алматы мен Шымкент агломерацияларын көпорталықты дамыту қамтамасыз етіледі.

      Алматы агломерациясында басқа жақын орналасқан қалалармен (Қаскелең, Есік, Талғар) тікелей көліктік байланыстыра отырып, Алматы және іргелес аумақтар үшін контрмагнит ретінде Қапшағай қаласының дамуына ерекше көңіл бөлінетін болады. Болашақта Қапшағай қаласының басқа макроөңірлердің хаб-қалалары – Астанамен, Ақтөбемен және Өскеменмен жылдамдығы жоғары көліктік қатынасы қамтамасыз етіледі. Бұған "Қазыбек бек – Жетіген" теміржол учаскесінің құрылысы мүмкіндік беретін болады.

      Экономиканың ауыл шаруашылық емес секторларын басым дамыту арқылы тірек ауылдар мен шағын қалалардағы урбандалу процестеріне, атап айтқанда, 15 мың адамнан көп халқы бар ауылдық елді мекендерді (Сайрам, Қазығұрт және басқалары сияқты) урбандалған аумақтарға өзгерту процесіне жәрдем көрсетiлетiн болады.

      Инфрақұрылым саласындағы инвестициялық басымдықтар халық көп қоныстанған Оңтүстік Қазақстан облысында тиімді қоныстандыру жүйесінің қалыптасуына мүмкіндік береді – бұл Түркістан-Кентау және Жетісай-Сарыағаш елді мекендер жүйесі, Шымкент агломерациясы және Шымкент қаласынан Жамбыл облысына қарай қоныстандыру арнасы.

      "Кентау – Жаңатас" теміржол учаскесінің құрылысы "Қаратау айналымын" (Тараз – Қаратау – Жаңатас – Кентау – Түркістан – Шымкент – Тараз) құра отырып Оңтүстік Қазақстан және Жамбыл облыстарының қоныстандыру жүйесін жаңа қоныстандыру арнасы бойынша біріктіруге мүмкіндік береді, ол осы "айналымның" (Қаратау, Жаңатас, Кентау) бойында шағын және моноқалалардың дамуына қосымша серпін береді.

      Макроөңірдің шеткері аумақтарын – Қызылорда облысындағы Арал-Қазалы елді мекендер жүйесін және Алматы облысындағы Сарқанд-Үшарал елді мекендер жүйесінде көліктік қолжетімділікті қамтамасыз ету және экономикалық дамыту бойынша жекелеген шаралар пысықталатын болады.

      Жалпы экономиканы және қоныстандыру жүйесін дамыту, Оңтүстік макроөңірдің (Алматы агломерациясын қоса алғанда) аумағында өндіріс күштерін орналастыру аумақтық дамытудың өңіраралық схемасы шеңберінде жүзеге асырылатын болады.

      Жоғарыда көрсетілген мақсаттарда мынадай шаралар қаралатын болады:

      "Қазыбек бек – Жетіген" теміржол желісінің құрылысын аяқтау;

      "Қаратау теміржол айналымын" (Тараз – Қаратау – Жаңатас – Кентау – Түркістан – Шымкент – Тараз) құру арқылы "Кентау – Жаңатас" жаңа теміржол желісін салу;

      Жетіген кентінде хаб-әуежай салу;

      Шымкент қаласында хаб-әуежай салу;

      көліктік-логистикалық орталықтарды (Жетіген, Шу, Сарыағаш және "Батыс Еуропа-Батыс Қытай" автомагистралінің бойы) салу;

      Алматының және іргелес аумақтарға контрмагнит ретінде дамытуды көздейтін Қапшағай қаласының бас жоспарын түзету, сондай-ақ Қапшағай қаласын басқа серіктес қалалармен (Қаскелең, Есік, Талғар) ҮАААЖ (Үлкен Алматы айналма автомобиль жолы) арқылы тікелей көліктік байланысын қамтамасыз ету;

      Шымкент қаласы мен Қапшағай қаласын басқа макроөңірлердің хаб-қалалары – Астанамен, Ақтөбемен және Өскеменмен байланыстыратын жоғары сапалы көліктік инфрақұрылымды реконструкциялау және салу;

      шекара маңындағы сауда орталықтарының инфрақұрылымдарын дамыту;

      Алматы ЖЭО-1 және ЖЭО-2, Қызылорда ЖЭО-6, Шардара СЭС реконструкциялау, Алматы облысының ірі және шағын СЭС салу.

      2. Макроөңірлердің бәсекеге қабілетті экономикалық мамандандырылуын дамыту.

      Осы бағыт шеңберінде мынадай салаларда инвестициялық жобалар іске асырылатын болады:

      ауыл шаруашылығы өнімін өңдеу (өсімдік шаруашылығы, мал шаруашылығы, балық шаруашылығы салаларында дайын өнімді өндіру);

      Алматы (Алакөл, Іле Алатауы, Есік, Қапшағай, Талғар Таңбалытас, Шарын, Шымбұлақ және басқалары), Жамбыл (Айша бибі, Қарахан, Ақыртас және басқалары), Қызылорда (Байқоңыр) және Оңтүстік Қазақстан (Ақсу-Жабағылы, Қасқа-су, Сарыағаш, Түркістан және басқалары) облыстарында туристік индустрия;

      жергілікті ресурстар негізінде құрылыс материалдарының өндірісі;

      Жамбыл мен Оңтүстік Қазақстан облыстарында химия өнеркәсібі;

      Оңтүстік Қазақстан облысында фармацевтика өнеркәсібі;

      Шымкент агломерациясы (Шымкент – Леңгір) шегінде тоқыма кластері;

      Алматы және Шымкент хаб-қалаларында экспорттық әлеуеті бар (қаржылық көрсетілетін қызметтер, бизнес-қызметтер, білім беру, медициналық және басқа да көрсетілетін қызметтер) жоғары технологиялық өндірісті орналастыру және сервистік көрсетілетін қызметтерді дамыту.

      Осы мақсаттарда мынадай шаралар пысықталатын болады:

      "Оңтүстік" арнайы экономикалық аймағын (Шымкент) әрі қарай дамыту;

      Алматы мен Шымкент хаб-қалаларының агломерациялық аймақтарына кіретін және магистральдық теміржолға қолжетімділігі бар қалаларда, сондай-ақ елді мекендерде индустриялық аймақтар салу;

      "Қорғас" халықаралық шекара маңындағы ынтымақтастық орталығын одан әрі дамыту;

      "Батыс Еуропа – Батыс Қытай" автомагистралінің бойында сервистік инфрақұрылымды дамыту;

      Леңгір (тігін фабрикалары, машина жасау зауыты), Қаратау, Жаңатас қалаларының (химия өнеркәсібі) және басқа да моноқалалардың бастапқы мамандандырылуын қалпына келтіру;

      шағын қалаларда және тірек АЕМ-де өндірістерді орналастыруға жаңа аймақтар мен алаңдар құру;

      Алматы облысының Шелек дәлізінде және Жоңғар қақпасында жел энергетикасын дамыту.

      Батыс макроөңірі

      1. Оңтайлы қоныстандыру жүйесін құру және өңірлік инфрақұрылымды нығайту.

      Ақтөбе агломерациясын құрудың және дамытудың ұзақ мерзімді жоспарын іске асыру шеңберінде әртараптандырылған экономикасы бар халықаралық деңгейдегі қала ретінде Ақтөбе хаб-қаласын басым дамыту көзделуде.

      Перспективада Ақтөбе хаб-қаласының Ақтау теңіз портымен жылдамдығы жоғары көліктік қатынасы қамтамасыз етілетін болады. Бұл ретте "Батыс Еуропа – Батыс Қытай" автожолы арқылы Оңтүстік макроөңірдің хаб-қалаларымен (Шымкент, Алматы) Ақтөбенің магистральдық қатынастарын нығайту жалғасатын болады.

      Ақтөбе агломерациясында Қандыағаш, Алға шағын қалаларын және Хромтау моноқаласын Ақтөбе хаб-қаласының жекелеген функцияларын олардың пайдасына қайта бөле отырып, дамытуға ерекше көңіл бөлінетін болады. Осылайша, көрсетілген агломерация шегінде көліктік-логистикалық орталықтың функцияларын Қандыағаш қаласы іске асыратын болады.

      Тұтастай алғанда, Ақтөбе елді мекендер агломерациялық жүйесі (Ақтөбе, Хромтау, Қандыағаш, Алға қалаларын және басқа да тірек елді мекендерді қоса алғанда) перспективада макроөңірдің Атырау мен Маңғыстау облыстары сияқты еңбек күші артық өңірлерден еңбек ресурстарын тарту орталығы болады.

      Батыс Қазақстан және Ақтөбе облыстарының ауыл шаруашылық және өнеркәсіптік (машина жасау, газ өңдеу) әлеуетін ескере отырып, Атырау мен Маңғыстау облыстарының импорттық өнімге тәуелділігін азайту мақсатында олардың төлем қабілетті тұтынушылық базасымен ("Орал-Атырау", "Ақтөбе-Атырау", "Атырау-Ақтау") сапалы көліктік қатынасы қамтамасыз етілетін болады.

      Атырау мен Маңғыстау облыстарында экономиканың шикізаттық емес секторларын – Атырауда мұнай-химияны, Маңғыстау облысында туризмді (оның ішінде Кендірлі курортты аймағында), Ақтауда мұнай-сервистік секторды және азот тыңайтқыштарын өндіруді, Ақтау мен Бейнеуде көліктік логистиканы, құрылыс материалдарын өндіруді, балық шаруашылығын, түйе шаруашылығын және басқаларды дамытуға қолдау көрсетіледі.

      Маңғыстау облысында халқы көп Жаңаөзен қаласынан еңбек ресурстарын қоныстандыру және көшіру үшін олардың тартымдылығын арттыру мақсатында жағалау аймағында орналасқан облыс орталығы Ақтауды, Форт-Шевченко шағын қаласын, Кендірлі курортты аймағын, Құрық және Баутин теңіз порттарын дамытуға басым тәртіппен көңіл бөлінетін болады.

      Маңғыстау облысы арқылы Өзбекстан және Түрікменстан шекарасына дейін республикалық маңызы бар автомобиль жолдарының дәлізі өтеді. Осы бағыттағы автомобиль жолдарын реконструкциялау таяу және алыс шетелдерден Ақтөбе облысына қарай транзиттік жүк айналымының жүк ағынын арттыруға мүмкіндік береді. Көршілес өңірлермен тауар айналымын дамыту есебінен облыс халқының әл-ауқаты жақсарады.

      Тұтастай алғанда, Батыс макроөңірі аумағының экономикасын және қоныстандыру жүйесін дамыту, өндіріс күштерін орналастыру аумақтық дамытудың өңіраралық схемасы шеңберінде жүзеге асырылатын болады.

      Бағдарлама шеңберінде Атырау, Батыс Қазақстан және Маңғыстау облыстарының аумақтарында тиісті жергілікті атқарушы органдар мұнай мен газ өндіру және өңдеу, мұнай-газ химиясы, олармен байланысты мұнай-газ өнеркәсібі үшін машина жасау және сервистік қызметтер жөніндегі Ұлттық кластерді дамытуға және теңгерімді қолдауға шоғырландырылады.

      Жоғарыда көрсетілген мақсаттарда мынадай шаралар қаралатын болады:

      "Атырау – Мақат – Индер – Орал" теміржол желісін салу;

      "Маңғышлақ – Баутино" теміржол желісін салу;

      көліктік-логистикалық орталықтар салу (Қандыағаш, "Ақтау теңіз порты" арнайы экономикалық аймағы және басқалары);

      республикалық маңызы бар "Бейнеу-Ақжігіт-Өзбекстанның мемлекеттік шекарасы" автомобиль жолын реконструкциялау;

      республикалық маңызы бар "Жаңаөзен-Түрікменстанның мемлекеттік шекарасы" автомобиль жолын реконструкциялау;

      негізгі теміржолдардың және "Батыс Еуропа – Батыс Қытай" автомагистралінің бойында сервистік инфрақұрылымды дамыту;

      Ақтау теңіз портының Ақтөбе хаб-қаласымен жылдамдығы жоғары көлік қатынасын қамтамасыз ету;

      Атырау, Батыс Қазақстан және Маңғыстау облыстары әкімдіктерінің Ұлттық кластерді дамытуға арналған жекелеген бюджеттік өтінімдері бойынша қажетті бюджет қаражатын көздеу. Қаражат Ұлттық кластердің кіші кластерлерінің Жол карталарына сәйкес аталған өңірлердің жергілікті бюджеттерінен бөлінетін болады.

      2. Макроөңірлердің бәсекеге қабілетті экономикалық мамандандырылуын дамыту.

      Осы бағыттың шеңберінде мынадай салаларда инвестициялық жобалар іске асырылатын болады:

      балық шаруашылығы;

      мал шаруашылығы;

      Кендірліде туристік индустрия;

      көліктік логистика ("Ақтау теңіз порты" арнайы экономикалық аймағы" Көліктік логистика орталығы, Қандыағаш, "Батыс Еуропа – Батыс Қытай" және басқалары);

      құрылыс материалдарын өндіру;

      Атырау облысында мұнай өңдеу және мұнай-химия;

      Маңғыстау облысында мұнай-сервистік көрсетілетін қызметтер;

      Батыс Қазақстан облысында газ өңдеу;

      Ақтөбе облысында калий тыңайтқыштарын өндіру;

      Маңғыстау облысында азот тыңайтқыштарын өндіру;

      Батыс Қазақстан облысында машина жасау;

      Ақтөбе хаб-қаласында экспорттық әлеуеті бар (бизнес қызметтер, білім беру, медициналық және басқалар) жоғары технологиялық өндірістерді орналастыру және сервистік көрсетілетін қызметтерді дамыту.

      Осы мақсаттарда мынадай шаралар пысықталатын болады:

      "Ақтау теңіз порты" арнайы экономикалық аймағын одан әрі дамыту (көліктік және инженерлік инфрақұрылымды дамытуды, басым қызмет түрлерін кеңейтуді қоса алғанда);

      Атырау және Маңғыстау облыстарында бекіре балығын өсіру зауытын және тауарлық бекіре фермаларын реконструкциялау және салу;

      Ақтөбе қаласындағы "Ақтөберентген" медициналық зауытын жаңғырту;

      макроөңірдің индустриялық аймағын одан әрі дамыту.

      Орталық-Шығыс макроөңірі

      1. Оңтайлы қоныстандыру жүйесін құру және өңірлік инфрақұрылымды нығайту.

      Урбандалудың жоғары деңгейін ескере отырып, макроөңір қалаларын сапалы дамытуға басым көңіл бөлінетін болады.

      Шағын және моноқалаларда баламалы өндірістер, "зәкірлік" инвестициялық жобалар дамитын болады.

      Ірі өнеркәсіптік қалаларда (Өскемен, Қарағанды, Павлодар, Семей) экономиканың сервистік секторлары – бизнес қызметтер, ақпараттық технологиялар, ғылыми-білім беру қызметтері, жоғары мамандандырылған медицина және басқалар дамитын болады. Макроөңір үшін хаб функцияларын Астана мен Өскемен қалалары іске асырады.

      Қалалар арасындағы байланыс қарқындап, әсіресе жақын орналасқан қалалар арасындағы "жұптық" кооперация дамитын болады: Қарағанды елді мекендер агломерациялық жүйесі – Астана агломерациясы, Павлодар – Ақсу, Өскемен – Семей және басқалары. Бұл қалалардың экономикасын әртараптандыруда синергияға қол жеткізуге мүмкіндік береді және бүкіл макроөңір экономикасының өсуіне алып келеді.

      Макроөңірдің ірі қалаларының кеден бекеттеріне (Майқапшағай, Бақты), күні бүгінге дейін пайдалы қазбалардың кен орындары өңделмеген аумақтарға, сондай-ақ туристік әлеуеті бар – Алакөл, Баянауыл, Зайсан, Қарқаралы, Қатон-Қарағай және басқа да аумақтарға дейін сапалы көліктік қолжетімділік қамтамасыз етіледі.

      Тұтастай алғанда, экономиканы және қоныстандыру жүйесін дамыту, Орталық-Шығыс және Солтүстік макроөңірдің (Астана агломерациясын қоса алғанда) аумағында өндіріс күштерін орналастыру аумақтық дамытудың бірыңғай өңіраралық схемасы шеңберінде жүзеге асырылатын болады.

      Жоғарыда көрсетілген мақсаттарда мынадай шаралар пысықталатын болады:

      "Қалбатау – Майқапшағай" және "Таскескен – Бақты" автожол учаскелерін реконструкциялау және салу;

      туристік әлеуеті бар аумақтардың (Алакөл, Баянауыл, Зайсан, Қарқаралы, Қатон-Қарағай және басқалар) макроөңірдің ірі қалаларымен (Қарағанды, Семей, Өскемен) сапалы көліктік қатынасын қамтамасыз ету;

      Майқапшағай мен Бақты кеден бекеттерінің макроөңірдің ірі қалаларымен (Қарағанды, Семей, Өскемен) сапалы көліктік қатынасын қамтамасыз ету;

      Өскемен, Қарағанды, Павлодар, Семей ірі қалаларын басқа макроөңірлердің хаб-қалалары – Астанамен, Алматымен және Шымкентпен байланыстыратын жоғары сапалы көліктік инфрақұрылымды реконструкциялау және салу;

      шекара маңындағы сауда орталықтарының инфрақұрылымын дамыту.

      Макроөңірлердің бәсекеге қабілетті экономикалық мамандандырылуын дамыту.

      Осы бағыт шеңберінде мынадай салаларда инвестициялық жобалар іске асырылатын болады:

      балық шаруашылығы;

      мал шаруашылығы;

      туризм (Алакөл, Баянауыл, Қарқаралы, Қатон-Қарағай және басқалар);

      құрылыс материалдарын өндіру;

      Павлодар облысында алюминий кластері;

      Павлодар облысында мұнай-сервис саласын дамыту;

      макроөңірдің ірі қалаларында (Өскемен, Қарағанды, Павлодар және Семей) экспорттық әлеуеті бар (бизнес қызметтер, білім беру, медициналық және басқалары) жоғары технологиялық өндірістерді орналастыру және сервистік көрсетілетін қызметтерді дамыту.

      Осы мақсаттарда мынадай шаралар пысықталатын болады:

      "Павлодар" және "Сарыарқа" арнайы экономикалық аймақтарын одан әрі дамыту;

      қала құраушы кәсіпорындардың айналасында жобаларды дамыту, баламалы өндірісті, "зәкірлік" инвестициялық жобаларды құру және дамыту, моноқалаларда бастапқы мамандандырылуды қалпына келтіру;

      шағын қалаларда және тірек АЕМ-де өндірістерді орналастыруға жаңа арнайы және индустриялық аймақтар мен алаңдар құру;

      Шығыс Қазақстан облысындағы Тайынша ауылында жел энергиясы көзін салу.

      Солтүстік макроөңірі

      1. Оңтайлы қоныстандыру жүйесін құру және өңірлік инфрақұрылымды нығайту.

      Тарихи тұрғыдан макроөңір ауыл шаруашылығына мамандануымен сипатталады. Ірі тұтынушы нарық болып табылатын Астана хаб-қаласымен көршілігін есепке алғанда, макроөңір Астана үшін азық-түлік белдеуінің функциясын атқаратын болады.

      Басқарылатын урбандалуды және экономиканы әртараптандыруды дамыту мақсатында Атбасар, Макинск, Лисаковск, Жітіқара, Ерейментау және басқа шағын қалаларда қосалқы өндірістерді орналастыра отырып, макроөңірдің тірек қалаларында экономиканың өнеркәсіптік секторларын құруға және дамытуға басым көңіл бөлінетін болады – Қостанайда автомобиль кластері, Қостанайда және Көкшетауда ауыл шаруашылығы машинасын жасау және т.б.

      Қалалар арасында байланысты қарқындату, әсіресе, жақын орналасқан қалалар арасындағы "жұптық" кооперация дамитын болады: Қостанай – Рудный, Көкшетау – Щучинск және басқалары, ол күшті біріктіріп, қалалардың экономикасын әртараптандыруға мүмкіндік береді.

      Макроөңірдің туристік әлеуеті – Щучинск-Бурабай курорттық аймағы, Зеренді, Сандықтау, Бұланды, Қорғалжын және басқа да аймақтар барынша пайдаланылатын болады.

      Тұтастай алғанда, Солтүстік және Орталық-Шығыс макроөңірінің (Астана агломерациясын қоса алғанда) аумағында экономиканы және қоныстандыру жүйесін дамыту, өндіріс күштерін орналастыру аумақтық дамытудың бірыңғай өңіраралық схемасы шеңберінде жүзеге асырылатын болады.

      Жоғарыда көрсетілген мақсаттарда мынадай шаралар пысықталатын болады:

      "Щучинск – Көкшетау – Петропавл" автожолын реконструкциялау;

      Қостанай, Атбасар және басқа да қалаларда көліктік-логистикалық орталықтар салу;

      тірек қалаларды туристік аймақтармен (Бурабай, Зеренді, Сандықтау, Бұланды, Қорғалжын және басқалары) байланыстыратын автожолдарды реконструкциялау.

      2. Макроөңірдің бәсекеге қабілетті экономикалық мамандандырылуын дамыту.

      Осы бағыт шеңберінде мынадай салаларда инвестициялық жобалар іске асырылатын болады:

      мал шаруашылығы;

      Астананың айналасындағы азық-түлік белдеуі;

      туристік кластер;

      құрылыс материалдарын өндіру;

      ауыл шаруашылық машина жасау (Қостанай, Көкшетау);

      автомобиль кластері (Қостанай).

      Осы мақсаттарда мынадай шаралар қаралатын болады:

      негізгі салалардың сақталатын кәсіпорындарын жаңғырту;

      шағын қалаларда және тірек АЕМ жоғары деңгейдегі қайта өңдеумен заманауи азық-түлік және өңдеу өнеркәсібін дамыту;

      ауыл шаруашылық машина жасау саласын құру;

      макроөңірдің қалаларында, сондай-ақ Астана хаб-қаласының агломерациялық аймағына кіретін және магистральдық теміржолға қолжетімділігі бар елді мекендерде индустриялық аймақтар салу.

      Астана және Алматы хаб-қалалары

      1. Оңтайлы қоныстандыру жүйесін құру және өңірлік инфрақұрылымды нығайту.

      Астана хаб-қаласы постиндустриялық сервистік экономикасы (бизнес-қызметтер, қаржы және аудит, логистика, медициналық кластер, ғылым қаласы және басқалар) бар қала, Астана агломерациясының орталығы, әлемдік деңгейдегі қала ретінде дамитын болады.

      Астананы дамыту Елорданың 2050 жылға дейін әлемнің үздік 10 қаласының рейтингіне кіру тұжырымдамасын іске асыру, Астана агломерациясын аумақтық дамытудың өңіраралық схемасы шеңберінде жүзеге асырылатын болады.

      Астана агломерациясы Қарағанды елді мекендері агломерациялық жүйесі мен Щучинск-Бурабай курорттық аймағының жақындығы мен даму перспективаларын ескере отырып, желілік "өсу аймағының" интеграцияланатын элементі ретінде қаралады.

      Астана хаб-қаласы автожолдардың өңіраралық желісі (Орталық-Шығыс, Орталық-Оңтүстік, Орталық-Батыс) жобаларын іске асыру есебінен барлық макроөңірлерді байланыстыратын орталық болады.

      Алматы хаб-қаласының дамуы өсудің көпорталықты аймағы ретінде Алматы облысының іргелес аудандарының "үшінші деңгейдегі" қалаларын тарту арқылы Алматы агломерациясын құрумен байланысты болады.

      Алматы хаб-қаласы өзінің қосылған құнның жаһандық тізбегіне қосылғандығынан пайда табу арқылы инновациялардың, сондай-ақ мамандандырылған ғылыми-зерттеу институттарының, халықаралық компаниялардың және көрсетілетін қызметтер провайдерлерінің жоғары шоғырлануының қозғаушысы болады.

      Алматы дистрибуция орталығы бола тұра, Оңтүстік макроөңір және бүкіл Қазақстан үшін хабтың функцияларын іске асырады.

      Астана мен Алматы қалаларының инвестициялық бағдарламалары Астана және Алматы агломерацияларын аумақтық дамытудың өңіраралық схемасы шеңберінде іске асырылатын болады.

      Жоғарыда көрсетілген мақсаттарда мынадай шаралар пысықталатын болады:

      Астана мен Алматы агломерацияларының аумағында бірыңғай көліктік-логистикалық кешенді дамыту;

      Астана мен Алматы хаб-қалаларының және тиісінше олардың агломерациялық аймақтарының инженерлік және көліктік-логистикалық инфрақұрылымын кешенді дамыту;

      Smart-city жобаларын іске асыру.

      2. Бәсекеге қабілетті экономикалық мамандандырылуды дамыту.

      Осы бағыттың шеңберінде мынадай салаларда инвестициялық жобалар іске асырылатын болады:

      әлемдік дәрежедегі қаржылық, сақтандыру және бизнес қызметтері;

      ақпараттық технологиялар, энергетика және ғарыш салаларында жоғары технологиялы өндіріс;

      креативті экономика және медиа-индустрия;

      туризм және қонақжайлылық индустриясы;

      оқиғалық индустрия (халықаралық деңгейдегі форумдар, фестивальдар, спорттық іс-шаралар).

      Осы мақсаттарда мынадай шаралар пысықталатын болады:

      Алматы қаласындағы "Инновациялық технологиялар паркі" арнайы экономикалық аймағын одан әрі дамыту;

      "Астана – жаңа қала" арнайы экономикалық аймағын одан әрі дамыту;

      медициналық көрсетілетін қызметтер мен жоғары білімдегі көрсетілетін қызметтердің экспортын іске асыру;

      "Астана" халықаралық қаржы орталығын құру;

      өнеркәсіптік және қоймалық объектілерді Алматының тарихи орталығынан қаланың Алатау ауданының индустриялық аймағына шығару;

      Алматы тарихи орталығының (бұрынғы өнеркәсіп аймақтарын кешенді қайта дамытуды қоса алғанда) инфрақұрылымын кешенді реконструкциялау;

      Алматыдан жақын маңдағы шағын қалалар мен тірек АЕМ-ге ауыстырылатын өндірістер үшін жаңа аймақтар мен алаңдар құру.

      2. "Бірінші деңгейдегі" қалаларды (орталықтары Астана, Алматы, Шымкент және Ақтөбе қалаларындағы агломерацияларды) дамыту Қалалық агломерацияларды дамыту бойынша міндеттерді іске асыру:

      1) республикалық және өңірлік нарықтарда қалалық агломерацияларды экономикалық позициялау;

      2) инновациялық технологияларды пайдалана отырып, қалалық агломерациялар инфрақұрылымдарын үйлестіре дамыту;

      3) қалалық агломерацияларды дамытудың аумақтық, қала құрылысы және институционалдық саясатын жетілдіру бағыттары бойынша жүзеге асырылады.

      1. Республикалық және өңірлік нарықтарда қалалық агломерацияларды экономикалық позициялау.

      Осы бағыт шеңберінде әлемдік бизнес үшін тартымдылығын қамтамасыз ету мақсатында Астана, Алматы, Шымкент және Ақтөбе қалаларының кәсіпкерлік ахуалын жақсартудың және имиджін жаңартудың нысаналы саясаты жүзеге асырылатын болады.

      Осы агломерациялардың жоғары ұйымдастырылған урбандалу ортасын құру және олардың жаңа рөлде қалыптасуы үшін:

      1) агломерацияларда және оларға жақын аумақтарда:

      жалпыұлттық және перспективада Орта Азиялық дистрибуцияның (сауда және көрсетілетін қызметтер);

      перспективада өңірдегі ең ірі сауда-логистикалық орталықтардың (мысалы, Сингапур, Гонконг мысалында), авиатранзит орталықтарын ("хабтар") қалыптастыра отырып, көлік-логистикалық процессинг қызметтерінің;

      технологиялық трансферттер: көпшілік стандартты технологиялардың импорты, ішкі және сыртқы нарықтарға бағдарланған жетекші шетел компанияларының процессинг орталықтарын ашудың (филиалдар, бірлескен кәсіпорындар);

      инновациялық дамудың (Алматы қаласындағы "Инновациялық технологиялар паркі" мысалында), яғни қалалық агломерациялардың белгілі бір экономикалық мамандандырылуы шеңберінде арнайы экономикалық аймақтарды, индустриялық парктерді, инновациялық өсу аймақтарын, өнеркәсіптік алаңдарды, технологияларды коммерцияландыру орталықтарын қалыптастырудың;

      туристiк, рекреациялық және спорттық қызметтер, ойын-сауық және бос уақыт қызметін көрсету орталығының;

      азық-түліктік мамандандырылудың (азық-түлік белдеуі);

      халықаралық қаржы орталығының көп функционалдық аймақтарын қалыптастыру көзделген;

      2) мемлекеттік жобаларды, оның ішінде қалалық агломерациялардың белгілі бір экономикалық мамандандырылуы шеңберінде МЖӘ тетігі арқылы (мысалы, "Назарбаев Университетінің", "Қорғас" шекара маңы ынтымақтастығы халықаралық орталығының, G4 City серіктес қалаларының, "Батыс Еуропа – Батыс Қытай" автомобиль жолының құрылысы сияқты және басқа да жобалар) іске асыру;

      3) халықаралық ұйымдардың өкілдіктері мен офистерін, ең ірі трансұлттық компаниялардың филиалдарын қалалық агломерациялар орталықтарында орналастыруды ынталандыру;

      4) мемлекеттік және үкіметтік бағдарламаларда көзделген құралдарды қолдану ("Бизнестің жол картасы 2020" бизнесті қолдау мен дамытудың бірыңғай бағдарламасы, "Жұмыспен қамту 2020 жол картасы", туризмді, көлік және коммуникацияларды және басқаларды дамыту сияқты) көзделетін болады.

      Белгіленген іс-шараларды іске асыру агломерациялар аймағына кіретін әкімшілік аумақтарды қамтуды көздейді, ол бір жағынан оларды дамытуға серпін береді, екінші жағынан басқаруды үйлестіру (өңірліктен жоғары реттеу), сабақтас өңірлердің бірлескен іс-шараларын өткізу (кооперативтік жобалар) қажеттілігіне алып келеді.

      2. Инновациялық технологияларды пайдалана отырып, қалалық агломерациялар инфрақұрылымдарын үйлестіре дамыту.

      Осы бағыт шеңберінде дамытудың негізгі тетіктерінің бірі ретінде агломерацияларды инфрақұрылымдық қамтамасыз ету жөніндегі шаралар қабылданатын болады.

      Қалалық агломерациялардың инфрақұрылымын үйлестіре отырып дамытуда (ұзақ мерзімді жоспарлау арқылы):

      1) мыналар:

      көліктің жаңа жүрдек түрлерін (жүрдек рельсті көлік) енгізу;

      қоғамдық көлікті басым дамыта отырып, агломерациялар шегінде қаламаңы және қалаішілік қатынас жүйелерін реконструкциялау арқылы интеграцияланған көлік жүйесі;

      2) озық инновациялық және технологиялық шешiмдерді қолдана отырып (әлемдiк үрдiстердi ескере отырып), өндiрiстiк, энергетикалық, инженерлiк-коммуналдық, су шарушылығы және әлеуметтiк инфрақұрылымды дамыту;

      3) мыналарды:

      кеңжолақты қолжетімділіктің (цифрлық тепе-теңдік) енгізілуін жоғары дәрежеде қамтамасыз ету;

      желілердің жылдам таратылу және ауысу (сымсыз технологиялар) мүмкіндігін қамтамасыз ету арқылы ақпараттық коммуникация;

      4) мыналарды:

      энергия және ресурстарды үнемдеуді қамтамасыз ету;

      "жасыл белдеулер" және саябақ аймақтарын дамыту;

      экологиялық таза көлікті пайдалану;

      өндірістерді қаладан тыс жерлерге шығару арқылы "жасыл экономиканы" құру;

      5) тасқындарға, селдерге, көшкiндерге, жер сiлкiнiстерiне қарсы іс-қимыл инфрақұрылымын, сондай-ақ агломерациялардың өртке қарсы қорғанысын дамыту көзделетін болады.

      3. Қалалық агломерацияларды дамытудың аумақтық, қала құрылысы және институционалдық саясатын жетілдіру.

      Агломерацияларды үйлесімді дамыту үшін агломерациялық дамытуды әкімшілік-аумақтық басқару құралдарын жетілдіру жөніндегі шаралар қабылданатын болады.

      Қазақстан Республикасының агломерациялық құрылымдарының әртүрлі әкімшілік-аумақтық ұйымдастырылуына байланысты, олар мемлекеттік басқару субъектілері арасындағы қатынастарды құрудың сараланған моделін талап етеді. Бұл ретте агломерацияны басқару модельдерін қалыптастырудың маңызы зор. Осыған байланысты:

      1) Астана және Алматы агломерацияларына қатысты Астана, Алматы қалалары, Ақмола және Алматы облыстары әкімдіктерінің арасындағы шарттық қатынастардың негізінде, сондай-ақ Үкімет жанынан осы агломерацияларды дамытуға тікелей жауапты комиссия құру арқылы басқаруды жүзеге асыру;

      2) Шымкент, Ақтөбе агломерацияларына қатысты облыс әкімдіктері деңгейінде, сондай-ақ арнайы облыстық комиссия құру арқылы басқаруды жүзеге асыру көзделеді.

      Агломерацияларды дамыту үшін:

      1) тұжырымдамалық-әдіснамалық негіздерін әзірлей отырып, өңірлердің біріктірілген үш орталығы бойынша (орталық, оңтүстік, батыс) Қазақстан Республикасын аумақтық дамытудың өңіраралық схемаларын;

      2) мыналарды:

      агломерацияны дамытуда өңіраралық және салааралық мүдделерді үйлестіруді (өйткені, бұл бірнеше әкімшілік-аумақтық бірлікке қатысты);

      агломерация аумағын неғұрлым нақты функционалдық аймақтарға бөлуді;

      жерлерге түгендеу жүргізу, агломерацияны дамыту мақсатында аумақтарды резервтеу арқылы ерекше қала құрылысын реттеу аймақтарын белгілеуді (тұрғын үй құрылысы, өнеркәсіптік алаңдар, магистральдық инфрақұрылым, рекреация аймақтары, жасыл белдеулер және басқалар);

      орталық қаланың, қала маңының, тартылу аймақтарының инфрақұрылымдарын үйлестіре дамытуды қамтамасыз ететін ұзақ мерзімді кезеңге арналған агломерацияларды аумақтық дамытудың өңіраралық схемаларын;

      3) Қазақстан Республикасының мемлекеттiк қала құрылысы кадастрының бiрыңғай жүйесін;

      4) Үкіметтің қаулыларымен (Астана және Алматы агломерациялары бойынша) және облыстық мәслихаттардың шешімдерімен (Шымкент және Ақтөбе агломерациялары бойынша) бекітілетін агломерацияларды құрудың және дамытудың ұзақ мерзімді жоспарларын әзірлеу көзделіп отыр.

      Қала құрылысы саясатын жетілдіру бос аумақтарды игеру, сондай-ақ қазіргі алғышарттар (экономикалық-географиялық жағдай және табиғи-ресурстық әлеует) негізінде агломерациялардың тірек қаңқасын айқындау есебінен агломерациялардың орталық қалаларының аумақтық кеңістігінің өзгеруін ескере отырып, қалалардың және іргелес аумақтардың елді мекендерінің қала құрылысы құжаттамасын қайта қарауды көздейді.

      Агломерацияларды дамыту өңірлердегі көлік-логистикалық инфрақұрылымды дамытуға тәуелді болады. Осыған байланысты көлік-логистикалық инфрақұрылымды дамыту хабтар қағидаты бойынша макроөңірлерді қалыптастыру шеңберінде жүзеге асырылатын болады. Бұл ретте макроөңірлерді қалыптастыру шеңберінде хаб қалалар – Астана, Алматы, Шымкент, Ақтөбе қалалары – қалыптасып келе жатқан агломерациялар орталықтары, сондай-ақ болашақта Өскемен қаласы дамитын болады.

      3. "Екінші деңгейдегі" қалаларды (облыс орталықтарын, Семей және Түркістан қалаларын) дамыту

      Республикада стратегиялық хабтарды құру екінші деңгейдегі қалаларды дамыту әлеуетімен айқындалады. Екінші деңгейдегі қалалар өңірлік даму орталықтары болып табылады және алдағы уақытта олардың өзінің ғана емес, шектес өңірлердің экономикалық белсенділігін шоғырландыру, сондай-ақ бәсекеге қабілетті өңірлік кластерлерді құрудың катализаторлары болу мүмкіндігі бар. Хаб-қалалар және екінші деңгейдегі қалалардың "Шұғыла" қағидаты бойынша көлік-логистикалық байланыстылығы өңірлердің ұлттық және сыртқы нарықтарға шығуын қамтамасыз етеді.

      "Екінші деңгейдегі" қалаларды (облыс орталықтарын, Семей және Түркістан қалаларын) дамыту жөніндегі міндеттерді іске асыру оларды дамыту бағдарламалары шеңберінде мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылады:

      1) Кеден одағы мен Орталық Азия нарықтарында экономикалық позициялау;

      2) инженерлік және әлеуметтік инфрақұрылымдарды тиімді дамыту;

      3) аумақтардың тиімді қала құрылысын жоспарлау.

      1. "Екінші деңгейдегі" қалаларды (облыс орталықтарын, Семей мен Түркістан қалаларын) Кеден одағы мен Орталық Азия нарықтарында экономикалық позициялау.

      Жергілікті атқарушы органдар облыстардың ғылыми қоғамдастығымен бірлесіп, "екінші деңгейдегі" қалаларды брендингтеу бойынша маркетингтік зерттеулер жүргізетін болады, оның шеңберінде перспективалы экономикалық мамандандырулар анықталатын болады.

      "Екінші деңгейдегі" қалаларда жоғары ұйымдастырылған урбанистік өмір сүру ортасын құру және оларды жаңа рөлде қалыптастыру үшін:

      1) "екінші деңгейдегі" қалаларда және оларға жақын аумақтарда:

      өңіраралық дистрибуцияның (сауда және көрсетілетін қызмет);

      өңіраралық сауда-логистикалық орталықтарын қалыптастыра отырып, көлік-логистикалық және процессингтік көрсетілетін қызметтердің;

      туристік, рекреациялық және спорттық көрсетілетін қызметтер, ойын сауық және бос уақытқа қызмет көрсету орталықтарының ("екінші деңгейдегі" қалалардың брендингі бойынша маркетингтік зерттеулер қорытындылары және жергілікті жағдайларға байланысты);

      азық-түліктік мамандандырудың (азық-түлік белдеуі) көп функционалдық аймақтарын құру;

      2) "екінші деңгейдегі" қалаларды белгілі бір экономикалық мамандандыру шеңберінде мемлекеттік-жекешелік әріптестік тетігі арқылы жобаларды іске асыру;

      3) мемлекеттік және үкіметтік бағдарламаларда көзделген құралдарды қолдану ("Бизнестің жол картасы 2020" бизнесті қолдау мен дамытудың бірыңғай бағдарламасы, "Жұмыспен қамту 2020 жол картасы", туризмді, көлік және коммуникацияларды және басқаларды дамыту сияқты).

      2. "Екінші деңгейдегі" қалалардың (облыс орталықтарының, Семей және Түркістан қалаларының) инженерлік және әлеуметтік инфрақұрылымын кешенді дамыту.

      "Екінші деңгейдегі" қалалардың инфрақұрылымын кешенді дамыту:

      1) Қазақстан Республикасы көлік жүйесінің инфрақұрылымын дамытудың және ықпалдастырудың 2020 жылға дейінгі мемлекеттік бағдарламасын іске асыру шеңберінде тиімді көлік жүйесін;

      2) озық инновациялық және технологиялық шешімдерді (озық үрдістерді ескере отырып) қолдана отырып, өндірістік, энергетикалық, инженерлік-коммуникациялық, су шаруашылығы және әлеуметтік инфрақұрылымдарды дамытуды;

      3) мыналар:

      энергияны және ресурстарды үнемдеуді қамтамасыз ету;

      "жасыл белдеулер" мен орман-саябақ аймақтарын дамыту;

      экологиялық таза көлікті пайдалану;

      экологиялық зиянды өндірістерді қала сыртына шығару арқылы энергия тиімді экономиканы қалыптастыруды;

      4) тасқындарға, селдерге, көшкіндерге, қар көшкіндеріне, жер сілкіністеріне қарсы іс-қимыл, сондай-ақ агломерацияларды өртке қарсы қорғау инфрақұрылымдарын дамытуды көздейтін болады.

      3. "Екінші деңгейдегі" қалалар (облыс орталықтары, Семей және Түркістан қалалары) аумақтарының тиімді қала құрылысын жоспарлау.

      "Екінші деңгейдегі" қалаларды әлеуметтік-экономикалық дамыту оларға іргелес елді мекендерді дамытумен үйлестірілетін болады.

      "Екінші деңгейдегі" қалаларды дамыту үшін:

      1) облыстар аумақтарының қала құрылысын жоспарлаудың кешенді схемаларын әзірлеу;

      2) Қазақстан Республикасының мемлекеттік қала құрылысы кадастрының бірыңғай жүйесінің облыстық және базалық деңгейлерін әзірлеу;

      3) Семей және Түркістан қалаларын дамыту жөніндегі бағдарламалық шараларды тиісті облыстардың бесжылдық кезеңге арналған даму бағдарламаларына енгізу көзделеді.

      4. "Үшінші деңгейдегі" қалаларды (шағын және моноқалалар) дамыту

      Бағдарламаны іске асыру шеңберінде шағын және моноқалаларды дамыту жөніндегі міндетті орындау екі бағыт бойынша жүзеге асырылатын болады:

      1) шағын және моноқалаларда экономиканы әртараптандыру және кәсіпкерлікті дамыту бағдарламалары шеңберінде шағын және орта бизнесті дамыту;

      2) шағын және моноқалалардың инфрақұрылымын дамыту.

      Осы бағыттарды іске асыру үшін уәкілетті орган нормативтік құқықтық базаны жетілдіру, орталық мемлекеттік органдар мен басқа ұйымдар тарапынан шағын және моноқалаларды дамытуды қолдауды үйлестіру бойынша шаралар қабылдайтын болады.

      Бағдарламаны іске асыру шеңберінде жергілікті атқарушы органдар уәкілетті органның ұсынымдарына сәйкес шағын және моноқалаларды экономикалық әлеуеті жоғары, орташа және төмен қалаларға топтастыруды жүргізетін болады ("Қазақстан Республикасының шағын және моноқалаларының тізбесі" деген 2-қосымша).

      Бұл ретте мемлекеттік қолдау саясатының тетіктері шағын және моноқаланың әлеуетіне қарай сараланатын болады.

      Экономикалық әлеуеті төмен шағын және моноқалаларға инфрақұрылымды өмір сүру сапасының ең төменгі қажетті деңгейінде ұстау үшін Бағдарламаның ағымдағы бюджеті шеңберінде қолдау көрсетіледі.

      Әлеуеті орташа және жоғары шағын және моноқалаларға олардың әлеуетін жоғарылату мақсатында Бағдарламаның даму бюджеті аясында нысаналы қолдау көрсетілетін болады.

      Бұдан басқа, агломерациялардың ықпал ету аймағына кіретін шағын және моноқалаларға, сондай-ақ шекара маңындағы аумақта орналасқандарға әлеуметтік-экономикалық әлеуетті дамыту бойынша ерекше қолдау көрсетілетін болады.

      Шағын және моноқалаларды дамыту Аудандардың (облыстық маңызы бар қалалардың) аумақтарын дамыту бағдарламасы (бұдан әрі – АДБ) шеңберінде жүзеге асырылатын болады.

      1. Кәсіпкерлікті дамыту бағдарламалары шеңберінде шағын және моноқалаларда экономиканы әртараптандыру, шағын және орта бизнесті дамыту.

      Осы бағыт шеңберінде шағын және моноқалалардың экономикасын ұзақ мерзімді әртараптандыру үшін "зәкірлік" инвестициялық жобалар (индустрияландыру бағдарламаларының құралдарын қоса алғанда) іске асырылатын болады.

      Жергілікті атқарушы органдар мүдделі салалық орталық мемлекеттік органдармен бірлесіп шағын және моноқалаларда іске асыру үшін 1–3 "зәкірлік" инвестициялық жобаларды іріктейді.

      Шағын және моноқалалардың экономикалық әлеуетін дамыту мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылатын болады:

      1) моноқалаларда олардың ерекшелігін ескере отырып, ұлттық холдингтер мен компаниялардың қосалқы және қызмет көрсететін өндірістерін, тапсырыстарын орналастыруы.

      "Самұрық-Қазына" ұлттық әл-ауқат қоры" акционерлік қоғамы, "ҚазАгро" ұлттық басқарушы холдингі" акционерлік қоғамы, "Бәйтерек" ұлттық басқарушы холдингі" акционерлік қоғамы жобаның қаржылық-экономикалық және өндірістік орындылығын, компанияның ерекшелігін ескере отырып, моноқалаларда инвестициялық жобаларды ықтимал іске асыру бойынша шаралар қабылдайды;

      2) шағын және моноқалалардың ерекшеліктерін ескере отырып, қала құраушы кәсіпорындардың қосалқы және қызмет көрсету өндірістерін, тапсырыстарын орналастыруы.

      Жергілікті атқарушы органдар қала құраушы кәсіпорындармен бірлесіп, әрбір шағын және моноқалада оның мамандануына сәйкес кемінде бір инвестициялық жобаны іске асыру бойынша шаралар қабылдайды;

      3) қолданыстағы мамандандыруды жаңғырту не жаңа мамандандыруды құру үшін стратегиялық инвесторды тарту арқылы шағын және моноқалаларда бұрынғы мамандандыруды қалпына келтіру.

      Бұдан басқа, әлеуеті төмен және орташа шағын және моноқалаларда инвестициялық стратегиялық жобаларды іске асыратын заңды тұлғаларға газға, электр энергиясына, жер учаскесін сатып алуға және ғимараттарды, құрылыстарды сатып алуға (салуға) жұмсалатын шығындарды өтеу немесе бір бөлігін төлеу арқылы өнеркәсіптік жеңілдіктер ұсынылатын болады.

      Сондай-ақ, жер қойнауын пайдалану саласындағы уәкілетті органмен тікелей келіссөздер негізінде пайдалы қазбалардың игерілетін кен орнын пайдалану мерзімі шектеулі кәсіпорындарға жер қойнауын пайдалану құқығын беру:

      1) шағын және моноқалаларға жақын орналасқан пайдалы қазбалардың перспективалы кен орындарын "Қазгеология" ұлттық компаниясы" акционерлік қоғамының немесе кәсіпорынның шикізат базасын кеңейтуге мүдделі жеке инвесторлардың қатысуымен жете барлау бойынша шараларды айқындай отырып анықтау;

      2) "тұйыққа тірелу" проблемаларын шешу, шағын және моноқалалардың транзиттік әлеуетін дамыту мүмкіндіктері қаралатын болады.

      Жергілікті атқарушы органдар, көлік саласындағы уәкілетті орган "Самұрық-Қазына" ұлттық әл-ауқат қоры" акционерлік қоғамымен бірлесе отырып, тұйыққа тірелу проблемаларын шешу үшін көлік инфрақұрылымын дамыту бойынша шаралар қабылдайтын болады.

      2. Шағын және моноқалалардың инфрақұрылымын дамыту

      Бюджет шығыстарының тиімділігін арттыру мақсатында шағын және моноқалалардың инфрақұрылымын дамыту қалаларды дамыту әлеуетінің дәрежесіне байланысты оларды дамытудың ұзақ мерзімді перспективалары ескеріле отырып жүзеге асырылады.

      Осы бағыт шеңберінде агломерациялардың ықпал ету аймағындағы, сондай-ақ өңдеу өнеркәсібінің орталықтары, көліктік-өнеркәсіптік орталықтар (тораптар) болып табылатын немесе туристік-рекреациялық әлеуеті бар, әлеуеті жоғары және орташа шағын және моноқалалар халқының оңтайландырылған санына шаққанда тыныс-тіршілікті қамтамасыз ету инфрақұрылымын салуды және (немесе) реконструкциялауды басым қаржыландыру жүзеге асырылатын болады.

      Шағын және моноқалалар бойынша инвестициялық жобалар бюджет заңнамасында бекітілген тәртіппен қаржыландырылады.

      Бұл ретте, бірінші кезекте қала тыныс-тіршілігінің неғұрлым өткір мәселелері (жылумен, сумен, электрмен, газбен жабдықтау, жолдар, авариялық және тозығы жеткен тұрғын үйлерді бұзу, абаттандыру және экология) шешіледі.

      Моноқалаларда мемлекеттің мұқтаждықтары үшін жер учаскелерінің алып қойылуына байланысты жер учаскелері мен өзге де жылжымайтын мүліктердің мәжбүрлеп алынуы қолданыстағы заңнамаға сәйкес жүзеге асырылады.

      Бұдан басқа, осы бағыт шеңберінде республикалық бюджеттен ағымдағы нысаналы трансферттер есебінен мынадай іс-шаралар қаржыландырылатын болады:

      1) көлік инфрақұрылымын жөндеу (қалаішілік жолдар, бөгеттер, дамбалар мен көпірлер);

      2) коммуналдық шаруашылық: тұрғын үйлер қорын сақтау және қоқыс шығару, рұқсат етілмеген қоқыс тастайтын жерлерді жою, иесіз қалған объектілерді бұзу, қолданыстағы қатты тұрмыстық қалдықтар мен мал қорымдары полигондарын жайластыру, жылыту жүйелерін жөндеу, балалардың аула ойын алаңдарын орнату;

      3) елді мекендерді абаттандыру жөніндегі іс-шаралар.

      5. Тірек ауылдық елді мекендерді қоса алғанда, ауылдық аумақтарды дамыту

      Ауылдық аумақтарды дамыту бойынша қойылған міндетке қол жеткізу мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылады:

      1) аудан орталықтары мен тірек АЕМ-ді дамыту;

      2) ауылдық округтердің орталықтарын, ауылдар мен кенттерді дамыту;

      3) даму әлеуеті жоғарғы және орташа басқа АЕМ-ді дамыту;

      4) ауылдық жердің кадрлық әлеуетін арттыру;

      5) жергілікті өзін-өзі басқаруды қаржылай қолдау.

      Өңірлік даму саласындағы уәкілетті орган әзірлеген және бекіткен әлеуметтік-экономикалық даму әлеуеті төмен, орташа және жоғары ауылдық елді мекендерді айқындауға арналған өлшемшарттарға сәйкес ауылдық аумақтардың ағымдағы жағдайын бағалау үшін жергілікті атқарушы органдар АЕМ-нің өндірістік, әлеуметтік және инженерлік инфрақұрылымына мониторингті жүзеге асырады және оның негізінде олардың даму әлеуеті айқындалатын болады.

      Тірек АЕМ тізбесін өңірлік даму саласындағы орталық уәкілетті орган бекіткен тірек ауылдық елді мекендерді айқындау әдістемесіне сәйкес жергілікті атқарушы органдар айқындайды.

      1. Тірек АЕМ-ді және аудан орталықтарын дамыту мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылады:

      1) тірек АЕМ-дегі экономикалық қызметті дамыту.

      Аталған бағыт тірек АЕМ-де өндірістік саланы дамытуға, ауыл шаруашылығы және өнеркәсіптік өндірісті тұрақты жүргізу үшін жағдайлар жасауды қамтамасыз етуге, ауыл халқының табысын арттыруға бағытталған.

      Бірінші бағыт шеңберінде міндеттерді шешу қала құраушы кәсіпорындарды қалыптастыру, жұмыс істеп тұрған өндірісті кеңейту және жаңғырту, шағын және орта бизнесті дамыту үшін инвестициялық жобаларды іске асыру есебінен жүзеге асырылады.

      Инвестициялық жобаларды енгізу базалық қала құраушы өндірісті құруға мүмкіндік береді, ол тірек АЕМ-нің өндірістік әлеуетін дамытудың негізгі құралы болып табылады, экономиканы көтеруге, экспорттық әлеуетті ұлғайтуға, қосымша жұмыс орындарын құруға ықпал етеді.

      Шағын және орта бизнесті дамыту үшін тірек АЕМ-де ісін жаңадан бастаған кәсіпкерлерге құқықтық, қаржылық және басқа да қызметтерді көрсету үшін кәсіпкерлікті қолдау орталықтары ашылатын болады.

      2) тірек АЕМ-нің әлеуметтік және инженерлік инфрақұрылымын дамыту.

      Аталған бағыт тұтастай алғанда, тірек АЕМ-де инфрақұрылымдық жобаларды іске асыру арқылы ауылдық жерлерде тұратын халықтың өмір сүру сапасын жақсартуға бағытталған.

      Инфрақұрылымдық жобалар мыналарды қамтиды:

      тұрғын үй-коммуналдық шаруашылық объектілерін (сумен жабдықтау, кәріз, газбен, жылумен, электрмен жабдықтау жүйелерінің объектілері) салу, күрделі, орташа және ағымдағы жөндеу;

      инженерлік-көліктік инфрақұрылымды (кентішілік және ауылішілік жолдар, кіреберіс жолдар, бөгеттер, дамбалар және көпірлер) салу, күрделі, орташа және ағымдағы жөндеу;

      тұрғын үйлер салу және күрделі жөндеу, авариялық үйлерді бұзу;

      елді мекендерді абаттандыру (көшелерді, саябақтарды, гүлзарларды жарықтандыру және көгалдандыру, иесіз объектілерді бұзу, қатты тұрмыстық қалдықтар полигондарын, шағын сәулет нысандарын, қоршауларды, балалардың ойын алаңдары мен спорт алаңдарын жайластыру);

      3) тірек АЕМ-де көліктік қолжетімділікті дамыту.

      Үшінші бағыт өткізу және жабдықтау нарықтарына дейін көліктік қолжетімділікті қамтамасыз ететін облыстық және аудандық маңызы бар, тірек ауылдар мен тірек АЕМ-нің тартылыс аймағына кіретін басқа да елді мекендердің арасындағы жолдарды дамытуға бағытталған.

      Жергілікті маңызы бар автомобиль жолдарының желісін дамыту халықтың ұтқырлығы мен материалдық ресурстарға қолжетімділікті қамтамасыз етеді, көлік шығасыларын және тасымалдау уақытының шығынын төмендету есебінен ауыл экономикасының өндірістік мүмкіндіктерін кеңейтуге мүмкіндік береді.

      Облыстық және аудандық маңызы бар автомобиль жолдарын дамыту және олардың техникалық жағдайын нормативтік талаптарға сәйкес келетін деңгейге жеткізу мақсатында мынадай жұмыс түрлері іске асырылатын болады:

      салу және реконструкциялау;

      күрделі, орташа және ағымдағы жөндеу.

      Бұл бағыт іске асырылған кезде инфрақұрылымдық жобаларды жүзеге асыру тірек АЕМ-нің оңтайлы қызмет көрсету шеңберінің аймағына кіретін елді мекендердің көліктік қолжетімділігін жақсартуға ғана бағытталатын болады;

      4) мемлекеттік және коммерциялық қызметтер көрсету орталықтарын дамыту және құру.

      Қазіргі уақытта мемлекеттік және коммерциялық қызметтер көрсету орталықтары негізінен аудан орталықтары мен қалаларда орналасқан, бұл ауыл халқына, әсіресе шалғай аумақтарда қажетті көрсетілетін қызметтерді алуда қиындықтар туғызуда.

      Аталған бағытты іске асыру тірек АЕМ-де кепілдендірілген мемлекеттік, әлеуметтік және коммерциялық қызметтерге қолжетімділік проблемасын шешуге мүмкіндік береді, олар өз кезегінде республикалық және жергілікті бюджеттерде көзделген қаражат шегінде, сондай-ақ басқа да көздердің есебінен ауылдық елді мекендердің белгілі бір тобына қызмет көрсететін болады.

      Бұл бағытты іске асыру:

      1) халыққа қызмет көрсету орталықтарының бөлімдерін, полицияның, азаматтық хал актілерін тіркеудің тірек пункттерін және басқаларын ашу есебінен мемлекеттік қызметтерді көрсету орталықтарын дамыту және құру;

      2) екінші деңгейдегі банктердің, микрокредиттік ұйымдардың, ауылдық кредиттік серіктестіктердің, сақтандыру компанияларының, нотариустардың, сервистік-дайындау орталықтарының, техникалық қызмет көрсету станцияларының және басқалардың бөлімшелерін ашу есебінен қаржыландыру жеке инвесторлардың және басқа да көздердің есебінен жүзеге асырылатын коммерциялық қызметтерді көрсету орталықтарын дамыту және құру арқылы жүзеге асырылатын болады.

      2. Ауылдық округтердің орталықтарын, ауылдарды және кенттерді дамыту.

      Осы бағытты іске асыру жұмыс істеп тұрған кәсіпорындарды қолдау және кеңейту, орта және ірі ауыл шаруашылығы кәсіпорындарын құру, шағын және орта бизнесті дамыту, ауылдық инфрақұрылымдарды дамыту, тұрғын үй салу жөніндегі шараларды іске асыру жолымен жүзеге асырылатын болады.

      Ауылдық округтердің орталықтарын, ауылдар мен кенттерді дамыту жөніндегі шараларды іске асыру кезінде табиғи-климаттық жағдайлар, АЕМ экономикалық бағыты, ауыл шаруашылығы өндірісінің мамандандырылуы, ауылдық инфрақұрылымның дамығандығы және басқалар ескерілуі қажет.

      Бұдан басқа, жергілікті бюджеттер қаражаты есебінен бас жоспарларды әзірлеу немесе түзету қажет, олардың стратегиясы орта және ұзақ мерзімді перспективада болжанатын халық санын ескере отырып, әлеуметтік, тұрғын үй және инженерлік инфрақұрылымдарды дамытуға және жаңғыртуға бағытталатын болады.

      Агломерацияның аймағына кіретін АЕМ-нің бас жоспарларын және құрылыс салу схемаларын әзірлеу және түзету міндеттерін іске асыру оның стратегиясына сәйкес Қазақстан Республикасын аумақтық дамытудың өңіраралық схемаларын әзірлеумен қатар жүзеге асырылатын болады.

      3. Даму әлеуеті жоғары және орташа басқа АЕМ-ді дамыту үшін жұмыс істеп тұрған кәсіпорындарды қолдау және дамыту, ұсақ тауарлы өндірістерді орта және ірі ауыл шаруашылығы кәсіпорындарына біріктіру, шағын және орта бизнесті дамыту, әлеуметтік инфрақұрылым объектілерімен нормативтік қамтамасыз етілуге дейін жеткізу, ауылдық инфрақұрылымды қалыпты жағдайда ұстап тұру бойынша шаралар қабылданатын болады.

      Тірек АЕМ-ді және аудан орталықтарын, ауылдық округтердің орталықтарын, ауылдар мен кенттерді және даму әлеуеті жоғары және орташа басқа АЕМ-ді кешенді дамыту аудандардың (облыстық маңызы бар қалалардың) аумақтарын дамыту бағдарламаларында оларды дамыту жөніндегі нақты іс-шараларды қамту жолымен жүзеге асырылатын болады.

      4. Ауылдық жерлерде кадрлық әлеуетті жоғарылату ауылдық жерлерге жұмыс істеуге және тұруға келген әлеуметтік сала мен агроөнеркәсіптік кешен мамандарына көтерме жәрдемақы төлеу және тұрғын үй сатып алуға немесе салуға бюджеттік кредит ұсыну түрінде мемлекеттік қолдауды көздейді.

      Осы бағытты мемлекеттік қолдау "Дипломмен ауылға" жобасының және облыстардың аумақтарын дамыту бағдарламаларының шеңберінде жүзеге асырылатын болады.

      5. Жергілікті өзін-өзі басқаруды қаржылай қолдау АЕМ-ді дамыту және ауыл халқының тыныс-тіршілігін жақсарту жөніндегі іс-шараларды айқындау бойынша ұсыныстар әзірлеуге тұрғындарды тартуға бағытталған.

      Іс-шараларды іске асыру жергілікті өзін-өзі басқаруды қаржылай қолдау шеңберінде әлеуметтік-экономикалық даму әлеуеті жоғары және орташа АЕМ-де ғана жүзеге асырылады.

      Ауылдың, кенттің, ауылдық округтің әкімдері жергілікті қоғамдастықтың жиналыстарын ұйымдастыруды қамтамасыз етеді, онда бірінші кезектілігі мен өзектілігі негізге алына отырып (іс-шараларды "төменнен жоғарыға қарай" іріктеу қағидаты), іс-шараларды іріктеу бойынша ұсыныстар талқыланады және шешімдер қабылданады.

      Жергілікті өзін-өзі басқаруды қаржылай қолдау мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылатын болады:

      1) білім беру, денсаулық сақтау, мәдениет, спорт, сумен жабдықтау, газбен жабдықтау объектілерін күрделі және ағымдағы жөндеу;

      2) коммуналдық шаруашылық: көшелерді жарықтандыру және көгалдандыру, иесіз қалған объектілерді бұзу, қолданыстағы қатты тұрмыстық қалдықтар мен мал қорымдары полигондарын жайластыру, жылыту жүйелерін жөндеу, балалардың аула ойын алаңдарын орнату;

      3) көлік коммуникациялары: кентішілік жолдарды және көпірлерді күрделі, орташа және ағымдағы жөндеу, бағдаршамдар орнату;

      4) ауыл шаруашылығы: су қоймаларын тазарту, иесіз қалған су техникалық құрылыстарын қалпына келтіру;

      5) елді мекендерді абаттандыру жөніндегі іс-шаралар.

      Ауылдық аумақтарды дамыту жөніндегі іс-шараларды қаржыландыру кезінде қолданыстағы мемлекеттік және үкіметтік бағдарламаларды, облыстар мен аудандардың аумақтарын дамыту бағдарламаларын қаржыландыру тетіктері пайдаланылатын болады. Бұл ретте ауылдық аумақтарды дамыту бойынша барлық бюджеттік инвестициялық жобалар (бұдан әрі – БИЖ) өңірлік даму саласындағы орталық уәкілетті органмен және басқа мүдделі орталық мемлекеттік органдармен кешенді дамыту жоспарлары мен іс-шаралар жоспарларына сәйкестігі тұрғысынан келісілуі тиіс.

      6. Шекара маңындағы аумақтарды дамыту

      Қойылған міндетке қол жеткізу мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылады:

      1) шекара маңындағы аудандардың ірі қоныстарының әкімшілік маңыздылығын арттыру;

      2) перспективалы елді мекендерді – шекара маңы ынтымақтастығының тораптық нүктелерін және оларды дамыту бойынша шараларды айқындау;

      3) шекара маңы ынтымақтастығы елді мекендерінің инфрақұрылымын дамыту және жайластыру;

      4) шекара маңындағы аумақтардың экономикасын әртараптандыру, шағын және орта бизнесті дамыту.

      Аталған бағыттарды іске асыру республикалық және жергілікті бюджеттердің қаражаты есебінен шекара маңындағы ынтымақтастықтың инфрақұрылымын дамыту, өндірісті әртараптандыруды жүзеге асыру, шағын бизнестің қалыптасуын ынталандыру, жергілікті инвестициялық ахуалды жақсарту мен әлеуметтік және инженерлік инфрақұрылымды дамыту арқылы бекітілген мемлекеттік және үкіметтік бағдарламаларға, облыстардың аумақтарын дамыту бағдарламаларына сәйкес жүзеге асырылады.

      1. Шекара маңындағы аудандардың ірі қоныстарының әкімшілік маңыздылығын арттыру.

      Шекара маңындағы аумақтардың ірі қоныстарының әкімшілік маңыздылығын арттыру мақсатында:

      1) көліктік-логистикалық инфрақұрылымды дамыту, қолданыстағы көліктік және транзиттік дәліздер арқылы жүк ағындарын ұлғайту;

      2) туристік-рекреациялық объектілерді, туристік инфрақұрылымды салу (реконструкциялау) және пайдалану бойынша бірлескен кәсіпорындарды құру, туризм саласындағы өңірлік және шекара маңындағы ақпараттық жүйелерді дамыту және өзара іс-қимыл жасау;

      3) өнеркәсіпті, жаңа технологияларға негізделген экспортқа бағдарланған және импорт алмастырушы өндірістерді дамыту, сауда және экспорт көлемдерін ұлғайту, озық басқарушылық тәжірибені енгізу бойынша шаралар қабылданатын болады.

      2. Перспективалы елді мекендерді – шекара маңы ынтымақтастығының тораптық нүктелерін және оларды дамыту бойынша шараларды айқындау.

      Осы елді мекендерде жаңа өндірістерді, тиісті көліктік инфрақұрылымды құру, әлеуметтік және инженерлік инфрақұрылымды дамыту үшін жағдайлар жасалады.

      Перспективалы елді мекендердің – шекара маңы ынтымақтастығының тораптық нүктелерінің тізбесін облыс әкімдіктері айқындайды және өңірлік даму саласындағы уәкілетті органмен келіскеннен кейін жергілікті атқарушы орган бекітеді.

      Перспективалы елді мекендерді дамыту жөніндегі шаралар экономикалық белсенділіктің өсуін және инвестициялық тартымдылықты ынталандырудың әртүрлі тетіктері арқылы, оның ішінде қамтамасыз ететін инфрақұрылымды дамытуға арналған мемлекеттік инвестициялар есебінен жүзеге асырылатын болады.

      Перспективалы елді мекендерді – шекара маңы ынтымақтастығының тораптық нүктелерін дамыту мақсатында:

      1) Мемлекеттік шекара арқылы өткізу пункттеріне және басқа елді мекендерге еркін және жылдам жүруге мүмкіндік беретін шекара маңындағы жолдар желісін құру;

      2) пайдалы қазбалардың трансшекаралық кен орындарын бірлесіп пайдалану, халықты жұмыспен қамтамасыз ету үшін жұмыс істеп тұрған кәсіпорындардың қолда бар өндірістік қуаттарының жүктемесін арттыру;

      3) перспективалы елді мекендердің – шекара маңы ынтымақтастығының тораптық нүктелерінің әлеуеттік сыйымдылығын арттыру мақсатында осы елді мекендердің әлеуметтік және инженерлік инфрақұрылымын дамыту бойынша шаралар қабылданатын болады.

      3. Шекара маңы ынтымақтастығы пункттерінің инфрақұрылымын дамыту және жайластыру.

      Осы бағыт шеңберінде көршілес мемлекеттермен шекара маңы ынтымақтастығының инфрақұрылымын бірлесіп салу және пайдалану жөніндегі шараларды қоса алғанда, оларды дамыту (шекарадан өту орындарын, бақылау-өткізу, кеден бекеттері және басқалар) жөніндегі шаралар қабылданатын болады.

      Шекара маңы ынтымақтастығы пункттерінің инфрақұрылымын дамыту және жайластыру мақсатында:

      1) кедендік және шекаралық инфрақұрылымды дамыту, шекарадан өту орындарын, бақылау-өткізу және кедендік бекеттерді, санитариялық-карантиндік, ветеринариялық, фитосанитариялық және басқа бақылау органдарын материалдық-техникалық жарақтандыру деңгейін арттыру;

      2) шекаралық, кедендік, иммиграциялық, экологиялық, фитосанитариялық және бақылаудың өзге түрлерінің рәсімдерін жетілдіру;

      3) өткізу қабілетін арттыру мақсатында Мемлекеттік шекарадан өткізуді ұйымдастырудың технологиялық схемасын жетілдіру;

      4) экспорттық және импорттық операцияларды ресімдеу мерзімдерін қысқартуға ықпал ететін жағдайлар жасау, Мемлекеттік шекара арқылы өткізу пункттерін электрондық құжат айналымы жүйесімен және автоматты сәйкестендіру жүйесімен жайластыру, кеден қоймалары мен терминалдарын жаңғырту бойынша шаралар қабылданатын болады.

      4. Шекара маңындағы аумақтардың экономикасын әртараптандыру, шағын және орта бизнесті дамыту.

      Шекара маңындағы аумақтардың экономикасын әртараптандыру мақсатында:

      1) шекара маңындағы аумақтарда қолда бар резервтер мен пайдаланылмайтын шаруашылық активтерді (айналымнан шығарылған тоқтап тұрған өндірістерді және басқаларды), пайдалы қазбаларды экономикалық айналымға тарту және қолданыстағы инженерлік және көліктік инфрақұрылымды тиімді пайдалану;

      2) өңірлерде бар ауыл шаруашылығы мақсатындағы пайдаланылмайтын жерлерді (егістіктер, оның ішінде суармалы жерлер, жайылымдар, шабындық, көпжылдық екпелер, тыңайған жерлер) экономикалық айналымға тарту;

      3) мал шаруашылығы және өсімдік шаруашылығы саласындағы ауыл шаруашылығы өнімдері өндірісінің өсуіне, оны дайындауды және сақтауды ұйымдастыруға бағытталған нақты жобаларды іске асыру;

      4) халықты жұмыспен қамтамасыз ету үшін жұмыс істеп тұрған кәсіпорындардың қолда бар өндірістік қуаттарының жүктемесін арттыру;

      5) шекара маңындағы аумақтардың шаруашылық субъектілері арасындағы өңіраралық өзара тиімді байланыстарды белгілеу, өнеркәсіптік және ауыл шаруашылығы кооперациясы, құрылыс, қаржы, технологиялармен алмасу салаларына және заңнама мен іргелес мемлекеттердің шекара маңындағы аумақтарының режимдеріне қайшы келмейтін басқа да салаларға инвестициялар тарту мақсатында шарттар жасасу;

      6) іргелес елдердің озық технологияларын, заманауи машиналары мен жабдықтарын пайдалану арқылы шекара маңындағы сауданы, шағын және орта бизнесті дамыту бойынша шаралар қабылданатын болады.

      Іс-шараларды қаржыландыру көзделген бағдарламалық құжаттар шеңберінде республикалық және жергілікті бюджеттер қаражаты, сондай-ақ жеке инвестицияларды тарту есебінен жүзеге асырылады.

      Көрсетілген бағыттар бойынша шекара маңындағы аумақтарды дамытуды мемлекеттік қолдау мемлекеттік және үкіметтік бағдарламалар, сондай-ақ облыс аумақтарын дамыту бағдарламалары шеңберінде жүзеге асырылатын болады.

      Экономикалық өсу орталықтарын дамыту жөніндегі іс-шараларды мемлекеттік қолдау басымдықтары

      Ескерту. Кіші бөлімге өзгеріс енгізілді – ҚР Үкіметінің 31.12.2016 № 922 қаулысымен.

      1-басымдық. Инженерлік-коммуникациялық инфрақұрылымды дамыту (электрмен, жылумен, газбен, сумен жабдықтау және су бұру жүйелері)

      Қаржыландыру басымдығы тұрғысынан уәкілетті органда іріктеуден өткен инженерлік инфрақұрылымдар объектілерін салу және реконструкциялау бойынша БИЖ Бағдарлама шеңберінде қаржыландырылуы тиіс.

      Су ресурстарының әлеуетті тапшылығы тәуекелін төмендету үшін коммуналдық секторда су үнемдеу жөніндегі шаралар әзірленіп, енгізіледі. Ол үшін су үнемдеу технологиялары енгізіліп, су беру, сондай-ақ су бұру коммуналдық желілері жаңғыртылады. Бұдан басқа, су тазалау және сарқынды суды өңдеу жүйелері реконструкцияланады, өнеркәсіпте су үнемдеу технологияларының үлесі өсіп, суды қайта өңдеу, сондай-ақ қайтарымды сумен жабдықтау қуаты көбейеді. Су инфрақұрылымының ірі объектілері – магистральдық каналдар, су резервуарлары, бөгеттерді реконструкциялау бойынша іс-шаралар шығындарды азайтудың елеулі тетігі болып табылады. Аталған іс-шараларды іске асыру үшін барлық су шаруашылығы және гидромелиоративтік инфрақұрылым объектілерін көпфакторлы зерттеу жүргізіледі.

      Тұрғын үй-коммуналдық секторда су үнемдеуді және суды тиімді пайдалануды арттыру үшін түпкі тұтынушылар үшін суды есепке алу аспаптары орнатылады, сондай-ақ қалалық желілерде шығын деңгейі төмендетіледі.

      Осы басымдық бойынша электрмен, жылумен, газбен, сумен жабдықтау және су бұру желілерін дамыту тетіктері осы Бағдарламаға 3-қосымшада көрсетілген.

      3-басымдық. Тұрғын үй қорын жаңғырту (терможаңғырту)

      Тұрғын-үй коммуналдық инфрақұрылымның энергия тиімділігін арттыру шеңберінде қолданыстағы ғимараттарға күрделі жұмыстар жүргізу кезінде терможаңғыртуды жүзеге асыру жалғасатын болады.

      Аталған басымдық бойынша кондоминиум объектісінің ортақ мүлкіне терможаңғырту элементтерімен бірге күрделі жөндеу ғана жүргізіледі.

      Бюджеттік бағдарлама шеңберінде күрделі жөндеу республикалық бюджеттен қаржыландырылады, олар:

      1) ең аз жұмыс түрлері – жылу тұтынуды реттеудің автоматтандырылған жүйелерін және үйге ортақ жылу энергиясын есепке алу аспаптарын міндетті түрде орнатумен тұрғын үйдің шатырын, кіреберісін және жертөлесін жөндеу;

      2) ең көп жұмыс түрлері – жылу тұтынуды реттеудің автоматтандырылған жүйелерін және үйге ортақ жылу энергиясын есепке алу аспаптарын міндетті түрде орнатумен шатырды, кіреберісті, жертөлені, қасбетті жөндеу, лифт жабдығын (бар болса) жөндеу (ауыстыру).

      Аталған басымдық шеңберінде терможаңғырту элементтерімен жөндеу жұмыстары үй-жай (пәтер) иелерінің қайтарымды қаражаты есебінен де жүргізілетін болады.

      Тұрғын үй қорын жаңғырту тетігі осы Бағдарламаға 5-қосымшада көрсетілген.

      4-басымдық. Индустрияландырудың, агроөнеркәсіптік кешеннің, туризм және баламалы энергия көздері саласының ірі өңірлік жобаларына арналған инфрақұрылымды дамыту

      Аталған басымдық шеңберінде Бағдарлама қаражаты есебінен қаржылай қолдау көрсетудегі артықшылық республика және өңірлер үшін барынша мультипликативтік әсерге қол жеткізуге мүмкіндік беретін БИЖ-ге беріледі.

      Ірі бизнес-жобаларды іске асыру үшін инженерлік-көліктік инфрақұрылымды (жолдар, кәріздер, газдандыру, жылумен жабдықтау, су құбырлары, теміржол тұйығы, қосалқы электр станциялары, электр беру желілері және ирригациялық жүйелер инфрақұрылымдарын салу және реконструкциялау) салу және жеткізу бойынша БИЖ-дер қаржыландырылуы тиіс.

      Инфрақұрылымды салу және жеткізу бірнеше бизнес-жобаны қамтамасыз етуге бағытталуы мүмкін.

      Бағдарлама шеңберінде баламалы энергия көздерінің инфрақұрылымын дамыту жобалары бойынша қаражат бөлу мыналарға:

      1) коммуналдық және өндірістік мақсаттар үшін электр және жылу энергиясымен қамтамасыз ету мақсатында шаруа қожалықтары;

      2) негізгі және/немесе резервтік энергиямен жабдықтау көзі ретінде агломерацияның ықпал ету аймағындағы АЕМ;

      3) вахталық (уақытша) кенттер;

      4) туристік-рекреациялық әлеуеті бар жерлер үшін гибридті қондырғыларды қоса алғанда, жаңартылатын энергия көздерінен (су ағыны, жел, күн энергиясы және басқалар) электр және/немесе жылу энергиясын өндіру үшін қондырғылар сатып алуға және құруға бағытталатын болады.

      5-басымдық. Қоршаған ортаның жай-күйін жақсарту

      Аталған басымдық бойынша қаражат бөлу қоршаған ортаның жай-күйін жақсарту және энергия тиімділігін арттыру, оның ішінде:

      1) қалдықтарды тиімді кәдеге жарату;

      2) атмосфералық ауаның жағдайын жақсарту;

      3) кешенді энергия үнемдеу және экологиялық ("жасыл") технологияларды салынып жатқан және қолданыстағы коммуналдық тұрғын үй қорына енгізу бойынша БИЖ-ге бағытталатын болады.

      Бұл ретте БИЖ-ді іріктеу осы Бағдарламаның, сондай-ақ өзге де қолданыстағы су ресурстарын дамыту жөніндегі бағдарламалардың, қалалар мен елді мекендердің бас жоспарларының, "Жасыл экономика" тұжырымдамасының ережелеріне сәйкес жүзеге асырылады.

      6-басымдық. Көлік қолжетімділігін арттыру және агломерацияларда тиімді жұмыспен қамтамасыз ету үшін жағдай жасау

      Агломерацияларда іске асырылатын мынадай:

      1) агломерациялық құрылымдар ішіндегі жол желілерін дамыту;

      2) облысішілік көлік коммуникацияларын салу және жаңғырту бойынша БИЖ қаржыландырылуы тиіс.

      Бұл ретте БИЖ-ді іріктеу осы Бағдарламаның, сондай-ақ өзге де қолданыстағы көлік инфрақұрылымын дамыту жөніндегі бағдарламалардың, қалалар мен елді мекендердің бас жоспарларының ережелеріне сәйкес жүзеге асырылады.

      7-басымдық. Ауылдық жерлердің кадрлық әлеуетін дамыту

      Ауылдық жерлердің кадрлық әлеуетін дамыту жөніндегі іс-шараларды қаржыландыру Ауылдық елдi мекендерге жұмыс iстеу және тұру үшiн келген денсаулық сақтау, бiлiм беру, әлеуметтiк қамсыздандыру, мәдениет, спорт және агроөнеркәсіптік кешен мамандарына әлеуметтiк қолдау шараларын ұсыну ережесіне сәйкес жүзеге асырылады.

      8-басымдық. Жергілікті өзін-өзі басқаруды қаржылай қолдау

      Жергілікті өзін-өзі басқаруды дамыту жөніндегі іс-шараларды қаржыландыру Қазақстан Республикасының бюджет заңнамасының негізінде жергілікті бюджеттің шығыстар базасына енгізілген жалпы сипаттағы трансферттер шеңберінде жүзеге асырылады.

      Осы басымдық бойынша Бағдарламаны іске асыру кезіндегі қаржыландыру тетігі мен қатысушылардың өзара іс-қимылы осы Бағдарламаға 6-қосымшада көрсетілген.

      Жергілікті атқарушы органдар ұсынған жоғарыда көрсетілген басымдықтар шеңберінде іс-шараларды іске асыру бойынша БИЖ-ді жұмыс органы қараған кезде жобаға артықшылық мынадай өлшемшарттар негізінде беріледі:

      1) БИЖ-ді іске асырудан бюджеттік инвестициялар бірлігіне шаққандағы жиынтық әлеуметтік-экономикалық тиімділіктің мыналарда көрсетілген мөлшері:

      өңірде құрылған уақытша/тұрақты жұмыс орындарының саны;

      өндіріс көлемінің өсуі (өнеркәсіп, ауыл шаруашылығы, көрсетілетін қызметтер);

      өңірлік бюджетке салықтық түсімдердің ұлғаюы;

      БИЖ-ді іске асырудан пайда алушылардың саны;

      коммуналдық, инженерлік және рекреациялық инфрақұрылым объектілерімен қамтамасыз етілу деңгейінің артуы;

      қозғалыс жылдамдығының ұлғаюы және жол жүру уақытының азаюы;

      2) жобаны іске асырудан жиынтық экологиялық тиімділіктің мыналарда көрсетілген мөлшері:

      атмосфераға зиянды заттар шығарындыларының азаюы;

      ластағыш заттарды төгу деңгейінің азаюы;

      өңделетін қалдықтар үлесінің артуы;

      энергия үнемдейтін технологиялардың енгізілуі;

      3) БИЖ-ді іске асыруға бағытталған бөлінетін бюджет қаражаты көлемінің коммерциялық жобаны іске асыруға бағытталған жеке инвестициялар көлеміне қатынасы;

      4) жергілікті бюджеттен қоса қаржыландыру үлесі.

6. Қажетті ресурстар

      Ескерту. 6-бөлімге өзгеріс енгізілді – ҚР Үкіметінің 31.12.2016 № 922 қаулысымен.

      Бағдарламаны қаржыландыру республикалық және жергілікті бюджет қаражаты, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңнамасында тыйым салынбаған басқа да көздер есебінен және олардың шегінде жүзеге асырылатын болады.

      млн. теңге


2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

РБ*

180 755

113 335

69 516

63 296

215 833

ЖБ*

16 158

11 751

5 010

4 415

14 930

Бюджеттен тыс қаражат

212 968

523 712

107 750

109 900

113 200

Барлық қаражат

409 881

648 798

182 276

177 611

343 963

      Ескертпе:

      *Қаражат көлемі Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тиісті қаржы жылдарына арналған республикалық және жергілікті бюджеттердің бекітілуі мен нақтылануына қарай нақтыланатын болды.

  Өңірлерді дамытудың
2020 дейінгі бағдарламасына
1-қосымша

Өңірлерді дамытудың 2020 жылға дейінгі бағдарламасын іске асыру жөніндегі іс-шаралар жоспары

      Ескерту. Бағдарламаға өзгеріс енгізілді – ҚР Үкіметінің 31.12.2016 № 922 қаулысымен.

Р/с №

Атауы

Өлем бірлігі

Орындау мерзімі

Аяқтау нысаны

Орындауға жауаптылар

Оның ішінде жылдар бойынша

Қаржыландыру көздері

Бюджеттік бағдарламаның коды

2015 жыл

2016 жыл

2017 жыл

2018 жыл

2019 жыл

Барлығы

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14


Мақсат: Елдің ұтымды аумақтық ұйымдастырылуын қалыптастыру, экономикалық өсу орталықтарында халықтың және капиталдың шоғырлануын ынталандыру арқылы өңірлердің әлеуметтік-экономикалық әлеуетін дамыту үшін жағдайлар жасау


1.

Нысаналы индикатор:
Агломерациялар халқының саны

мың адам

2015 – 2019 жылдар


ҰЭМ, Оңтүстік Қазақстан, Ақтөбе, облыстарының, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

6049,6

6117,2

6221,9

6332,5

6440,0




2.

Жан басына шаққанда негізгі капиталға инвестициялар (Бағдарламада көзделген қаражат шеңберінде), орта есеппен республика бойынша барлығы

мың теңге

2015 – 2019 жылдар


ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

15,0

10,9

7,1^

6,9^

19,2^




3.

Орта есеппен республика бойынша жаңғыртылған/салынған, оның ішінде жылумен, электрмен және газбен жабдықтау желілерінің үлесі

%

2015 – 2019 жылдар


ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

4

1,4

1,5^

1,6^

1,5^




4.

Орталықтандырылған желілерге қол жеткізу:

%

2015 – 2019 жылдар


ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО








086 (кб. 100,101)


сумен жабдықтау, %









қалаларда

87

88

90^

93^

97^





АЕМ-де

51,5

52,3

55^

58^

62^





су бұру, %









қалаларда

82

84

88^

93^

97^





АЕМ-де

11

11,2

11,5^

12^

13^





1-міндет: Әр макроөңір үшін инвестициялық басымдықтарды айқындау



1-көрсеткіш:
Негізгі капиталға инвестициялардың жалпы көлеміндегі сыртқы инвестициялардың үлесі

%

2015 – 2019 жылдар
 

облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО



Республика

 
 
 

19,4

22,7

23,9

24,5

25,0


Оңтүстік макроөңірі

 
 
 

20,5

24,5

28,7

29,5

30,4


Солтүстік макроөңірі

 
 
 

4,3

4,7

5,0

5,3

5,6


Батыс макроөңірі

 
 
 

41,5

46,6

47,8

48,4

49,0


Орталық-Шығыс макроөңірі



35

37,4

38,4

39,5

40,7



Алматы қаласы


10,8

18,7

18,9

19,1

19,3





Астана қаласы


4,5

4,6

4,8

5

5,3





2-көрсеткіш:
ЖӨӨ жалпы көлеміндегі инновациялық өнім үлесінің ұлғаюы

%

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО





Республика



2,32

2,35

2,59

2,94

3,32





Оңтүстік макроөңірі



1,5

1,9

2,1

2,5

3,0





Солтүстік макроөңірі



3,1

3,9

4,3

4,8

5,3





Батыс макроөңірі



0,3

0,4

0,5

0,9

1,2





Орталық-Шығыс макроөңірі



3,5

4,0

4,4

4,9

5,5





Алматы қаласы



 -

0,4

0,5

0,6

0,8





Астана қаласы



3,1

3,5

3,7

3,9

4,1




Іс-шаралар

1)

Өңіраралық тауар ағындарын статистикалық есепке алу базасын жетілдіру жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

Үкіметке ақпарат

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-

Оңтүстік макроөңірі

2)

Алматы облысының Жетіген кентінде және Оңтүстік Қазақстан облысының Шымкент қаласында хаб тектес жаңа әуежайлар салу мәселесін пысықтау


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

ИДМ, Алматы және Оңтүстік Қазақстан облыстарының әкімдері

-

-

-

-

-

-

-


3)

Көлік-логистика орталықтарын салу жөнінде ұсыныс енгізу

2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Оңтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


4)

Шекара маңындағы сауда орталықтарының инфрақұрылымын дамыту шараларын қабылдау

2017 – 2019 жыл-дар

ҰЭМ-ге ақпарат

Оңтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО, "ҚТЖ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

-

-

-

-

-

-

-


5)

Энергия тапшылығын төмендету шаралары бойынша ұсыныстар енгізу

2017 – 2019 жыл-дар

ҰЭМ-ге ақпарат

Оңтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО, "ҚТЖ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

-

-

-

-

-

-

-


6)

Макроөңір қалаларында, сондай-ақ Алматы мен Шымкент хаб-қалаларының агломерациялық аймақтарына кіретін және магистральдық теміржолға шыға алатын елді мекендерде индустриялық аймақтар салу жөнінде ұсыныстар енгізу

2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Оңтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


7)

"Батыс Еуропа – Батыс Қытай" автомагистралі бойында сервистік инфрақұрылымды дамыту шараларын қабылдау

2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Оңтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


8)

Леңгір, Қаратау, Жаңатас пен басқа да моно- және шағын қалалардың бұрынғы мамандануын қалпына келтіру үшін инвесторлар тарту шараларын қабылдау

2017 – 2019 жыл-дар

ҰЭМ-ге ақпарат

Оңтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


9)

Алматы облысындағы Шелек дәлізінде және Жоңғар қақпасында жел энергетикасын дамыту шараларын қабылдау

2017 – 2019 жыл-дар

ҰЭМ-ге ақпарат

Алматы облысының әкімі

-

-

-

-

-

-

-


Батыс макроөңірі

10)

"Атырау – Мақат – Индер – Орал" және "Ақтау-Баутино" теміржол желілерін салу мәселесін пысықтау


2019 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Атырау, Батыс Қазақстан және Маңғыстау облыстарының әкімдері

-

-

-

-

-

-

-


11)

Теміржолдарды электрлендіру жөнінде ұсыныстар енгізу


2018 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

ИДМ, "ҚТЖ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), Батыс макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


12)

Көлік-логистика орталықтарын салу жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Батыс макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


13)

"Батыс Еуропа – Батыс Қытай" автомагистралі бойында сервистік инфрақұрылымды дамыту шараларын қабылдау


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Ақтөбе облысының әкімі

-

-

-

-

-

-

-


14)

Ақтөбе хаб-қаласын Ақтау теңіз портымен автокөлік қатынасымен қамтамасыз ету мәселесін пысықтау


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

ИДМ, "ҚТЖ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), Ақтөбе, Атырау және Маңғыстау облыстарының әкімдері

-

-

-

-

-

-

-


15)

Атырау облысындағы бекіре зауыттарын және тауарлық бекіре фермаларын реконструкциялау мен салу мәселесін пысықтау


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Атырау облысының әкімі

-

-

-

-

-

-

-


16)

Ақтөбе қаласындағы "Ақтөберентген" медициналық зауытын жаңғырту жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Ақтөбе облысының әкімі

-

-

-

-

-

-

-


17)

Ұлттық кластердің тиісті кіші кластерлерін дамытуға Атырау, Батыс Қазақстан және Маңғыстау облыстарының жергілікті бюджеттерінен қажетті бюджет қаражатын көздеу мәселесін пысықтау

мың теңге

2017 жылғы1-тоқсан

ЭМ-ге ақпарат

Батыс макроөңірі облыстарының (Атырау, Батыс Қазақстан, Маңғыстау облыстары) ЖАО

-

-

*

*

*

*

ЖБ*


Орталық-Шығыс макроөңірі

18)

Туристік әлеуеті бар аумақтарды макроөңірдің ірі қалаларымен (Қарағанды, Павлодар, Семей, Өскемен) сапалы көлік қатынасымен қамтамасыз ету жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

ИДМ, Орталық-Шығыс макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


19)

Майқапшағай және Бақты кеден бекеттерін макроөңірдің ірі қалаларымен (Қарағанды, Семей, Өскемен) сапалы көлік қатынасымен қамтамасыз ету жөнінде ұсыныс енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

ИДМ, "ҚТЖ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), Шығыс Қазақстан және Қарағанды облыстарының әкімдері

-

-

-

-

-

-

-


20)

Шекара маңындағы сауда орталықтарының инфрақұрылымын дамыту шараларын қабылдау


2017 – 2019 жыл-дар

ҰЭМ-ге ақпарат

Шығыс Қазақстан және Павлодар облыстарының әкімдері

-

-

-

-

-

-

-


21)

Шығыс Қазақстан облысының Тайынша ауылында жел энергиясы көзін салу мәселесін пысықтау


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Шығыс Қазақстан облысының әкімі

-

-

-

-

-

-

-


Солтүстік макроөңірі

22)

Көлік-логистика орталықтарын салу жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Солтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


23)

Ірі қалаларды туристік әлеуеті бар аймақтармен байланыстыратын автожолдарды реконструкциялау жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Солтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


24)

Ауыл шаруашылығы машинасын жасау саласын дамыту жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

ИДМ, АШМ, Солтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


25)

Макроөңір қалаларында, сондай-ақ Астана хаб-қаласының агломерациялық аймағына кіретін және магистральдық теміржолға шыға алатын елді мекендерде индустриялық аймақтар салу жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Солтүстік макроөңірі облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

-


Астана және Алматы хаб-қалалары

26)

Медициналық көрсетілетін қызметтер мен жоғары білімде көрсетілетін қызметтерді экспорттау әлеуетін іске асыру жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Астана және Алматы қалаларының әкімдері, ДСӘДМ және БҒМ

-

-

-

-

-

-

-

27)

Өнеркәсіптік және қойма объектілерін Алматының тарихи орталығынан қаланың Алатау ауданының индустриялық аймағына шығару жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Алматы қаласының әкімі

-

-

-

-

-

-

-

28)

Алматы тарихи орталығының (бұрынғы өнеркәсіптік аймақтардың редевелопментін қоса алғанда) инфрақұрылымын кешенді реконструкциялау жөнінде ұсыныстар енгізу


2017 жыл

ҰЭМ-ге ақпарат

Алматы қаласының әкімі

-

-

-

-

-

-

-


2-міндет: Елдің аумақтық дамуын жетілдіру



1-көрсеткіш:
Аумақтарды ұтымды жайластыруға және дамытуға бағытталған іске асырылатын бюджеттік инвестициялық жобалардың саны

бірл.

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ, ИДМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

73

14

-

-

12


Іс-шаралар


1)

Ірі инфрақұрылымдық жобаларды іске асыру

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, облыстардың ЖАО

11762,3

8430,8

5000,0

5000,0

15000,0

45193,1

РБ*

082 (кб. 102)

1176,2

843,1

500,0

500,0

1500,0

4519,3

ЖБ*

2)

Алматы қаласы серіктес қалаларының (G4 City, "Алтын Сай") инженерлік-коммуникациялық инфрақұрылымын салу жобаларын іске асыру

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

Алматы облысының ЖАО

3080,2

*

*

*

11200,0

14280,2

РБ*

085 (кб. 101)

3)

Қалалар мен елді мекендерді абаттандыру жобаларын іске асыру

млн. теңге

2015 – 2016 жылдар

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, Астана қаласының ЖАО

3300,9

3389,8

*

*

*

6690,7

РБ*

086 (кб. 107)

4)

Моноқалалардағы инженерлік инфрақұрылымды дамыту жобаларын іске асыру

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, облыстардың ЖАО

7424,3

3739,7

5000,0

5000,0

12583,0

33747,0

РБ*

082 (кб.
100)

742,4

374,0

500,0

500,0

1258,3

3374,7

ЖБ*

5)

Моноқалаларды жайластыру шараларын іске асыру

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, облыстардың ЖАО

4841,9

*

*

*

7000,0

11841,9

РБ*

053

484,2

*

*

*

700,0

1184,2

ЖБ*

6)

Әлеуеті жоғары және орташа шағын қалалардың инженерлік инфрақұрылымын дамыту жобаларын іске асыру

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, облыстардың ЖАО1

*

*

*

*

11844,9

11844,9

РБ*

7)

Шағын қалаларды жайластыру шараларын іске асыру

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, облыстардың ЖАО1

*

*

*

*

9000,0

9000,0

РБ*

8)

Жоспарлардың шегін 2030 жылға дейін кеңейтуді көздей отырып, Шымкент және Ақтөбе агломерацияларын дамыту жөніндегі іс-шаралар жоспарларына өзгерістер мен толықтырулар енгізу

-

2018 жылғы 4-тоқсан

облыстық мәслихаттар сессияларының шешімдері

Оңтүстік Қазақстан, Ақтөбе облыстарының ЖАО

-

-

-

-

-

-

талап етілмейді

9)

Қала құраушы кәсіпорындардың шағын және моноқалаларда қосалқы және қызмет көрсету өндірістерін, тапсырыстарды олардың ерекшеліктерін ескере отырып орналастыру (кемінде 1 жоба)

бірл.

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ-ге ақпарат

облыстардың ЖАО

30

35

40

45

50

талап етілмейді

10)

Шағын және моноқалалардың экономикаларын ұзақ мерзімді әртараптандыру үшін "зәкірлі" инвестициялық жобаларды (шикізаттық емес салаларда) іске асыру

бірл.

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ-ге ақпарат

облыстардың ЖАО, АШМ, ЭМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ АҚ (келісім бойынша), "ҚазАгро" ҰБХ" АҚ (келісім бойынша), "Бәйтерек" ҰБХ" АҚ (келісім бойынша)

21

25

30

37

45

талап етілмейді

11)

Шағын және моноқалаларда ұлттық холдингтер мен компаниялар орналастырған кәсіпорындар саны
 
 
 
 
 
 

бірл.

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ-ге ақпарат

облыстардың ЖАО, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ АҚ (келісім бойынша), "ҚазАгро" ҰБХ" АҚ (келісім бойынша), "Бәйтерек" ҰБХ" АҚ (келісім бойынша) және ұлттық компаниялар (келісім бойынша)

25

29

33

37

41

талап етілмейді

12)

"Қазгеология" ҰК" АҚ немесе кәсіпорындардың шикізат базасын кеңейтуге мүдделі жеке инвесторлардың қатысуымен жете барлау бойынша шараларды айқындай отырып, шағын және моноқалалардың маңында орналасқан перспективалы пайдалы қазбалар кен орындарын анықтау

-

2016 – 2019 жылғы қаңтар, шілде

ҰЭМ-ге
ақпарат

ИДМ, "Қазгеология" ҰК" АҚ (келісім бойынша), "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша)

-

-

-

-

-

-

талап етілмейді


2-көрсеткіш:
Аумақтарды дамытудың қала құрылысы саясатын жетілдіру, оның ішінде сәулет, қала құрылысы және құрылыс саласын-дағы құжаттаманы әзірлеу

бірл.

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

355

140

117

57

311


Іс-шаралар


1)

Астана, Алматы агломерацияларын аумақтық дамытудың өңіраралық схемаларын әзірлеу

млн. теңге

2015 – 2017 жылдар

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулылары

ҰЭМ, қалалардың және облыстардың ЖАО

240,6

-

*

*

*

240,6

РБ*

084 (кб.100)

бірл.


1

1

2

2)

Шымкент және Ақтөбе агломерацияларын аумақтық дамытудың өңіраралық схемаларын әзірлеу

млн. теңге

2015 – 2017
жылдар

Қазақстан Республи-касы Үкіметінің қаулылары

ҰЭМ, қалалардың және облыстардың ЖАО

-

469,2

385,1

854,3

РБ*

084 (кб.100)

бірл.

 
 
 


2

2

3)

Қалалардың қала құрылысы құжаттамасын олардың ұзақ мерзімді (25 – 30 жыл) кезеңге арналған даму перспективаларын ескере отырып әзірлеу немесе түзету

бірл.

2015 – 2019 жылдар

қалалық мәслихаттар сессияларының шешімдері

облыстардың ЖАО1

122

49

48

0

215

434

ЖБ

4)

Облыстар аумақтарының қала құрылысын жоспарлаудың кешендi схемаларын әзiрлеу

бірл.

2015 – 2019 жылдар

облыстық мәслихаттар сессияларының шешімдері

облыстардың ЖАО

-

-

14

14

ЖБ

5)

Өңірлерді аумақтық дамытудың өңіраралық схемаларын әзірлеу (Орталық, Оңтүстік, Батыс)

млн. теңге

2015 – 2017 жылдар

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулылары

ҰЭМ, қалалардың және облыстардың ЖАО

717,9

697,8

212,4

1628,1

РБ*

084 (кб.
100)

бірл.

 
 
 

1

1

6)

"Қазақстан – 2050" стратегиясын ескере отырып, Қазақстан Республикасының аумағын ұйымдастырудың бас схемасын түзету (өзектілендіру)

млн.
теңге

2015 – 2016 жылдар

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысы (негізгі ережелер)

ҰЭМ, облыстардың және Астана қаласының ЖАО

309,9

93,3

403,2

РБ*

084 (кб.
100)

бірл.

 
 
 

1

1

7)

Мемлекеттік қала құрылысы кадастрының бірыңғай жүйесін құру және қалыптастыру

млн. теңге

2015 – 2017 жылдар

Қазақстан Республикасының Үкіметіне ақпарат

ҰЭМ

*

*

*

*

РБ*

001 ББ

8)

Құрылыс өндірісінің және материалдың жаңа техно-логиялары бойынша технологиялық карталар әзірлеу

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

ҚТКШІК бұйрығы

ҰЭМ

99,1

*

*

*

*

99,1

РБ*

084 (кб 100)

бірл.

20

^

^

^

40

60^

9)

Үлгілік жобалар әзірлеу

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

ҚТКШІК бұйрығы

ҰЭМ

2917,2

981,4*

1046,2*

1283,2*

*

6228*

РБ*

084 (кб 100)

10)

Құрылыс саласындағы сметалық-нормативтік құжаттарды әзірлеу

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

ҚТКШІК бұйрығы

ҰЭМ

549,4

427,1

449,2

443,9

*

1869,5

РБ*

084 (кб 100)

бірл.

48

42

41

41

42

214

11)

Сәулет, қала құрылысы және құрылыс саласындағынормативтік-техникалық құжаттарды әзірлеу және қайта пысықтау

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

ҚТКШІК бұйрығы

ҰЭМ

309,2

*

*

*

*

309,2

РБ*

084 (кб 100)

бірл.

3

^

^

^

^

3^


3-нәтижелер көрсеткіші: Ауылдық және шекара маңындағы аумақтарда халық санының өсуі, оның ішінде:



тірек АЕМ-де

мың адам

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ, облыстардың ЖАО

943

959

973,2

990,5

1008,1




шекара маңындағы аумақтарда орналасқан тірек АЕМ-де

 
 
 

168,4

170,0

171,5

173,0

174,6



Іс-шаралар


1)

Облыстық бюджеттерге "Дипломмен ауылға" жобасы шеңберінде ауылдық жерге келетін әлеуметтік сала және АӨК мамандарына тұрғын үй салуға және сатып алуға кредит беру

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

бюджеттік кредиттер беру

ҰЭМ, облыстардың ЖАО

8695,4

8669,6

8787,8

8788,1

13135,7

48076,6

РБ*

034

2)

Жергілікті өзін-өзі басқаруды қаржылық қолдау шеңберінде жобаларды (іс-шараларды) іске асыру

млн. теңге

жыл сайын ақпан, шілде

ҰЭМ-ге ақпарат

облыстардың ЖАО

6918,4

6918,4

-

-

-

13836,8

ЖБ, РБ алынған қаражат жалпы сипаттағы трансферттерге енгізілген

3)

АЕМ-нің әлеуметтік-экономикалық дамуына мониторинг жүргізу

бірл.

жыл сайын 1-тоқсан

ҰЭМ-ге ақпарат

облыстардың ЖАО

-

-

-

-

-

талап етілмейді



4)

АЕМ-нің әлеуметтік-экономикалық даму әлеуетін айқындау

бірл.

жыл сайын 2-тоқсан

ҰЭМ-ге ақпарат

облыстардың ЖАО

-

-

-

-

-

талап етілмейді



5)

Облыстардың шекара маңындағы аудандарын дамыту жөніндегі іс-шаралар жоспарларын іске асыру

бірл.

жыл сайын қаңтар

ҰЭМ-ге ақпарат

шекара маңындағы облыстардың ЖАО2

-

-

-

-

-

талап етілмейді



6)

Жаңа өткізу пункттерін ашу және қолданыстағыларын жайластыру, теміржол көлігімен шекараны кесіп өту кезінде шекаралық бақылауды жетілдіру жөніндегі шаралар қабылдау

бірл.

жыл сайын 10-қаңтарға қарай

ҰЭМ-ге ақпарат

ИДМ, Қаржымині, ҰҚК (келісім бойынша), шекара маңындағы облыстардың ЖАО2

-

-

-

-

-

талап етілмейді


7)

Шекара маңындағы аумақтарға орналасқан тірек АЕМ-де халықты шоғырландыру жөніндегі шаралар қабылдау

-

жыл сайын ақпан

ҰЭМ-ге ақпарат

шекара маңындағы облыстардың ЖАО2

-

-

-

-

-

талап етілмейді


8)

Шекара маңындағы аумақтарда орналасқан жер учаскелерін экономикалық айналымға тарту

-

жыл сайын ақпан, шілде

ҰЭМ-ге ақпарат

шекара маңындағы облыстардың ЖАО2

-

-

-

-

-

талап етілмейді



3-міндет: Инженерлік инфрақұрылымды және тұрғын үй-коммуналдық шаруашылықты жаңғырту



1**-нәтижелер көрсеткіші:
Жаңғыртылған/салынған желілердің ұзындығы, оның ішінде:

км

2015 – 2019 жылдар

 
 
 

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

 
 
 

 
 
 

 
 
 



1) жылумен жабдықтау

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

399,6

417,5

290,5^

207,7^

203,8^

 
 
 

 
 
 



2) электрмен жабдықтау

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

4803,3

1641

1948^

2141^

2141^

 
 
 

 
 
 



3) газбен жабдықтау

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

1769

318,5

374,2^

374,7^

374,7^

 
 
 

 
 
 



4) сумен жабдықтау

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

2392,8

349,3

999,1*

661,3*

4385,0*

 
 
 

 
 
 



5) су бұру

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

91,7

88,8

184,1*

208,5*

616,0*

 
 
 

 
 
 


Іс-шаралар


1)

Жылумен жабдықтау, газбен жабдықтау, электрмен жабдықтау жүйелерін жаңғырту және реконструкциялау жобаларын іске асыру

млн. теңге

2015 – 2019 жылғы желтоқсан

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

4731,5

420,5

*

*

24299,9

29451,9

РБ*

086 (кб 106)

473,2

42,1

*

*

2430,0

2945,3

ЖБ*

4930,0

6290,0

7750,0

9900,0

13200,0

42070,0

бюджеттен тыс қаражат

2)

Сумен жабдықтау және су бұру жүйелерін салу және реконструкциялау

млн. теңге

жыл сайын 2015 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО


қалалық жерде

40932,7

28473,1

32000,0*

26044,9*

50383,0*

177833,7

РБ*

086 (кб 100)

4093,2

2847,3

3200,0*

2604,5*

5038,3*

17783,4

ЖБ*


ауылдық жерде

20604,4

5164,7

6000,0

6000,0

37932,0

75701,1

РБ*

086 (кб 101)

2060,4

516,5

600,0*

600,0*

3793,2*

7570,1

ЖБ*

3)

Бюджеттік кредиттеу тетігі арқылы жылумен, сумен жабдықтау және су бұру жүйелерін жаңғырту

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, "ТКШҚаз-Орталығы" АҚ (келісім бойынша)

60000,0

75000,0

100000,0*

100000,0*

100000,0*

435000*

ҰҚ қаражаты

074

4)

Жылумен жабдықтау жүйелеріне орталықтандырылған техникалық зерттеп-қарауды жүргізу

млн. теңге

2016 – 2019 жылдар

есеп

ҰЭМ, "ТКШҚаз-Орталығы" АҚ (келісім бойынша)

-

300,0

*

*

250,0*

550,0*

РБ*

086
(кб 112)

5)

Тұрғын үй қорында жылу есептегіштерін орнату

млн. теңге

2015 жыл

пайдалануға беру актісі

"ТКШҚаз-Орталығы" АҚ, ТМС, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

2000,0

-

-

-

-

2000,0

РБ*

025

6)

Жылумен жабдықтау жүйелері инвестицияларының негіздемелерін әзірлеу

млн. теңге

2016 – 2019 жыл-дар

мемлекеттік сараптаманың қорытындысы

ҰЭМ, Қаржымині, "ТКШҚаз- Орталығы" АҚ (келісім бойынша)

-

572,2

*

*

*

572,2

РБ*

086 (кб 108)

7)

Сумен жабдықтау және су бұру бойынша инвестициялардың негіздемелерін әзірлеу

млн. теңге

2015 – 2016 жыл-дар

мемлекеттік сараптаманың қорытындысы

ҰЭМ, Қаржымині, "ТКШҚаз Орталығы" АҚ (келісім бойынша)

523,4

200,0

*

-

-

723,4

РБ

086 (кб 103)

8)

Жылумен, сумен жабдықтау және су бұру жүйелерінің құрылысын жаңғырту аясында сенім білдірілген агенттің тапсырманы орындау бойынша көрсетілетін қызметтеріне ақы төлеу

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ, "ТКШҚаз- Орталығы" АҚ (келісім бойынша)

304,0

362,0

*

*

*

666,0

ҰҚ*

9)

Жылумен, сумен жабдықтау және су бұру жүйелерін салуды, реконструкциялауды және жаңғыртуды субсидиялау аясында оператордың көрсетілетін қызметтеріне ақы төлеу

млн. теңге

2016 – 2019 жыл-дар

қорытынды

ҰЭМ, "ТКШҚаз- Орталығы" АҚ (келісім бойынша)

-

81,0

*

*

*

81,0

ҰҚ*

10)

Қарыз қаражатын, оның ішінде халықаралық қаржы ұйымдарының қаражатын тарта отырып, жылумен, сумен жабдықтау және су бұру жүйелерін салуға және реконструкциялауға арналған жобаларды іске асыратын табиғи монополия субъектілерінің шығыстарын субсидиялау

млн. теңге

2016 – 2019 жыл-дар

қорытынды

ҰЭМ, "ТКШҚаз- Орталығы" АҚ (келісім бойынша)

-

14 513,5

*

*

*

14 513,5

ҰҚ*


2**-нәтижелер көрсеткіші:
Күрделі жөндеуді талап ететін кондоминиум объектілерінің үлесін азайту

%

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

27

27

25

23

21

Іс-шаралар


1)

Кондоминиум объектілерінің ортақ мүлкін жөндеуді қамтамасыз ету

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

орындалған жұмыстар актісі

облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

3910,2

*

*

*

12610,0

16520,2

РБ*

061

2)

Тұрғын үй-коммуналдық шаруашылық саласын нормативтік реттеу

млн. теңге

2016 – 2019 жылғы желтоқсан

нормативтік-техникалық базаны жетілдіру

ҰЭМ

-

*

*

*

100*

100*

РБ*

084 (кб
100)

3)

Энергия үнемдеу саясатын насихаттау

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

халық арасындағы ақпараттық-түсіндіру жұмысы

ҰЭМ, "ТКШҚаз Орталығы" АҚ (келісім бойынша)

150,0

150,0

150,0

150,0

150,0

750,0

РБ*

086 (кб 115)

4)

Көп пәтерлi тұрғын үйлерге энергетикалық аудит жүргізу
 

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

тұрғын үйлердің энергетикалық аудит паспорты

облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

210,0

210,0

210,0

210,0

210,0

1050,0

ЖБ* жалпы сипаттағы трансферттер

5)

Тұрғын үй шаруашылығы саласы мамандарының біліктілігін арттыру

млн. теңге

2015 – 2019 жылдар

сертификаттар

ҰЭМ

82,5

150,0

150,0

150,0

*

532,5

РБ*

017


4-міндет: Халықты ауыз сумен және су бұру қызметтерімен тиімді және ұтымды қамтамасыз ету



1**-нәтижелер көрсеткіші:
Қалалық желілердегі авариялықты азайту

желілердің
1 километріне шаққанда авариялар саны

2015 – 2019 жылдар

облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, ҰЭМ



сумен жабдықтау

 
 
 

0,40

0,38

0,35^

0,33^

0,30^



су бұру

 
 
 

0,20

0,19

0,16^

0,13^

0,10^



2**-нәтижелер көрсеткіші:
Қалаларда су тоғандарына ағызу кезінде нормативтік тазартылған ағынды сулардың үлесі

%

2015 – 2019 жылдар

облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, ҰЭМ

81

86

91^

95^

100^



Суды есепке алу аспаптарын орнату

%

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалалары ЖАО

48,3

53,1

68,4

81,3

95



Қалалық жүйелердегі су ысырабының деңгейі, артық емес

%

2015 – 2019 жылдар

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалалары ЖАО

19

18

17

16

15


Іс-шаралар


1)

Топтық сутартқыштар салу және реконструкциялау

млн. теңге

2015 – 2019 жылғы желтоқсан

пайдалануға беру актісі

АШМ

7566,5

6366,2

4012,9

3947,0

7745,0

29637,6

РБ*

254 (кб. 113)

2)

2 276 ауылдық елді мекенді жерасты су қорымен қамтамасыз ету үшін іздестіру-барлау жұмыстарын жүргізу, оның ішінде
2015 жылы – 744;
2016 жылы – 480;
2017 жылы – 330;
2018 жылы – 317;
2019 жылы – 405;
қалалар және ірі елді мекендер үшін қорды қайта бағалау мақсатында 116 жерасты суларының кен орнын жете барлау, оның ішінде:
2015 жылы – 40;
2016 жылы – 35;
2017 жылы – 12;
2018 жылы – 14;
2019 жылы – 15.

млн. теңге

2015 – 2019 жылғы желтоқсан

ҰЭМ-ге ақпарат

облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

6221,1

6863,4

6322,5

6488,9

2600,0

28495,9

РБ*

089 (кб. 105)

3)

Энергия мен суды үнемдейтін технологияларды қолдануды көздейтін сумен жабдықтау және су бұру саласындағы нормативтік-техникалық құжаттаманы әзірлеу және қайта пысықтау

млн. теңге

2016 – 2018 жылдар

мемлекеттік нормативтер

ҰЭМ

-

*

*

*

-

*

РБ*

4)

Сумен жабдықтау және су бұру кәсіпорындарында МЖӘ пилоттық жобаларын іске асыру

-

2016 – 2019 жылдар

пайдалануға беру актісі

ҰЭМ, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО

-

-

-

-

-

талап етілмейді

5)

Сумен жабдықтау және су бұру секторы үшін біліктілікті арттыру және кадрларды қайта даярлау жөнінде ұсыныстар енгізу

-

2015 – 2019 жылдар

АШМ-ға ұсыныстар

облыстардың, Астана және Алматы қалаларының ЖАО, ҰЭМ, БҒМ

-

-

-

-

-

талап етілмейді

      Ескертпе:

      ^ Аталған индикаторлар мен көрсеткіштер 2017 – 2019 жылдарға арналған республикалық бюджетті қалыптастыру кезінде нақтыналатын болады;

      * қаражат көлемі Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тиісті қаржы жылдарына арналған республикалық және жергілікті бюджеттерді бекіту кезінде айқындалады;

      ** көрсеткіштерді орындау Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тиісті қаржы жылдарына арналған қаржыландыру көлемінен айқындалады;

      1 облыстардың ЖАО – Ақмола, Ақтөбе, Алматы, Шығыс Қазақстан, Жамбыл, Қарағанды, Қызылорда, Маңғыстау, Солтүстік Қазақстан, Оңтүстік Қазақстан облыстарының әкімдіктері;

      2 шекара маңындағы облыстардың ЖАО – Ақтөбе, Алматы, Атырау, Шығыс Қазақстан, Жамбыл, Батыс Қазақстан, Қостанай, Қызылорда, Маңғыстау, Павлодар, Солтүстік Қазақстан, Оңтүстік Қазақстан облыстарының әкімдіктері.

      Аббревиатуралардың толық жазылуы:

ҰЭМ

Қазақстан Республикасының Ұлттық экономика министрлігі;

ИДМ

Қазақстан Республикасының Инвестициялар және даму министрлігі;

Қаржымині

Қазақстан Республикасының Қаржы министрлігі;

АШМ

Қазақстан Республикасының Ауыл шаруашылығы министрлігі;

БҒМ
ДСӘДМ


Қазақстан Республикасының Білім және ғылым министрлігі;
Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрлігі;

ҰҚК

Қазақстан Республикасының Ұлттық қауіпсіздік комитеті;

ҚТКШІК

Қазақстан Республикасының Ұлттық экономика министрлігінің Құрылыс және тұрғын үй-коммуналдық шаруашылық істері комитеті;

ЖАО

жергілікті атқарушы органдар;

"Бәйтерек" ҰБХ" АҚ

"Бәйтерек" ұлттық басқарушы холдингі" акционерлік қоғамы;

"Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ

"Самұрық-Қазына" ұлттық әл-ауқат қоры" акционерлік қоғамы;

"ҚазАгро" ҰБХ" АҚ

"ҚазАгро" ұлттық басқарушы холдингі" акционерлік қоғамы;

"ТКШҚазОрталығы" АҚ

"Тұрғын үй-коммуналдық шаруашылығын жаңғырту мен дамытудың қазақстандық орталығы" акционерлік қоғамы;

"Қазсуарнажобасы" АҚ

"Қазақ су арнасы жобасы" акционерлік қоғамы;

ӘКК

әлеуметтік-кәсіпкерлік корпорациялар;

РБ

республикалық бюджет;

ЖБ

жергілікті бюджет;

ҰҚ

Қазақстан Республикасының Ұлттық қоры.

  Өңірлерді дамытудың
2020 дейінгі бағдарламасына
2-қосымша

Қазақстан Республикасы шағын және моноқалаларының тізбесі

Р/с №

Атауы

Мәртебесі

2016 жылғы 1 қаңтарға халық саны (алдын ала деректер бойынша), мың адам

Мамандануы (орналасуы)

Экономикалық даму әлеуеті

1

2

3

4

5

6

Ақмола облысы

1.

Ақкөл қ.

шағын қала

13,5

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (агломерация аймағы)

жоғары

2.

Атбасар қ.

29,7

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (магистраль бойы)

орташа

3.

Державинск қ.

6,2


төмен

4.

Есіл қ.

10,7

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (магистраль бойы)

орташа

5.

Ерейментау қ.

9,8

өңдеу өнеркәсібі (магистраль бойы)

орташа

6.

Макинск қ.

17,7

өңдеу өнеркәсібі (магистраль бойы)

орташа

7.

Степняк қ.

3,7


төмен

8.

Щучинск қ.

46,0

туризм, рекреация (магистраль бойы)

жоғары

9.

Степногор қ.

моно-қала

47,6

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

орташа

Ақтөбе облысы

1.

Алға қ.

шағын қала

20,2

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (агломерация аймағы)

орташа

2.

Жем қ.

1,9


төмен

3.

Қандыағаш қ.

33,7

көлік торабы

жоғары

4.

Темір қ.

2,4


төмен

5.

Шалқар қ.

28,1

көлік торабы

орташа

6.

Ембі қ.

11,8

көлік торабы

орташа

7.

Хромтау қ.

моно-қала

25,5

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

жоғары

Алматы облысы

1.

Есік қ.

шағын қала

39,2

туризм (агломерация аймағы)

жоғары

2.

Жаркент қ.

43,4

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (шекара маңы)

орташа

3.

Қаскелең қ.

66,4

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (агломерация аймағы)

жоғары

4.

Қапшағай қ.

45,4

рекреация (агломерация аймағы)

жоғары

5.

Сарқант қ.

13,7

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (магистраль бойы)

орташа

6.

Талғар қ.

48,4

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (агломерация аймағы)

жоғары

7.

Үшарал қ.

17,9

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (шекара маңы)

орташа

8.

Үштөбе қ.

24,5

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (магистраль бойы)

орташа

9.

Текелі қ.

моно-қала

31,3

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

орташа


Атырау облысы

1.

Құлсары қ.

моно-қала

57,4

өңдеу өнеркәсібі

орташа

Шығыс Қазақстан облысы

1.

Аягөз қ.

шағын қала

38,1

көлік торабы

орташа

2.

Зайсан қ.

16,0

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (шекара маңы)

орташа

3.

Шар қ.

7,4

көлік торабы

орташа

4.

Шемонаиха қ.

18,1

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (шекара маңы)

орташа

5.

Зыряновск қ.

моно-қала

37,1

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

орташа

6.

Курчатов қ.

12,3

орташа

7.

Риддер қ.

49,7

жоғары

8.

Серебрянск қ.

8,8


орташа

Жамбыл облысы

1.

Шу қ.

шағын қала

35,9

көлік торабы

жоғары

2.

Жаңатас қ.

моно-қала

21,9

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

төмен

3.

Қаратау қ.

28,8

орташа

Батыс Қазақстан облысы

1.

Ақсай қ.

моно-қала

33,6

тау-кен өндіру өнеркәсібі

орташа

Қарағанды облысы

1.

Қарқаралы қ.

шағын қала

8,4

рекреация (туризм)

орташа

2.

Приозерск қ.

13,3

рекреация (магистраль бойы)

орташа

3.

Балқаш қ.

моно-қала

71,9

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

орташа

4.

Жезқазған қ.

86,4

5.

Қаражал қ.

9,2

6.

Саран қ.

43,9

7.

Сәтбаев қ.

61,6

8.

Теміртау қ.

178,4

жоғары

9.

Шахтинск қ.

38,7

орташа

10.

Абай қ.

28,5

Қостанай облысы

1.

Арқалық қ.

моно-қала

29,7

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

төмен

2.

Жітіқара қ.

35,1

орташа

3.

Лисаковск қ.

36,8

орташа

4.

Рудный қ.

116,0

жоғары

Қызылорда облысы

1.

Арал қ.

шағын қала

32,1

өңдеу өнеркәсібі (магистраль бойы)

орташа

2.

Қазалы қ.

6,8

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (магистраль бойы)

орташа

Маңғыстау облысы

1.

Форт-Шевченко қ.

шағын қала

5,6

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (агломерация аймағы)

орташа

2.

Жаңаөзен қ.

моно-қала

113,4

тау-кен өндіру өнеркәсібі

орташа

Павлодар облысы

1.

Ақсу қ.

моно-қала

43,2

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

жоғары

2.

Екібастұз қ.

134,1

Солтүстік Қазақстан облысы

1.

Булаево қ.

шағын қала

7,6

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (шекаралас)

орташа

2.

Мамлютка қ.

7,0

орташа

3.

Сергеевка қ.

7,3

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу

төмен

4.

Тайынша қ.

11,5

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (магистраль бойы)

орташа

Оңтүстік Қазақстан облысы

1.

Арыс қ.

шағын қала

43,0

көлік торабы

орташа

2.

Жетісай қ.

27,9

ауыл шаруашылығы өнімін қайта өңдеу (шекара маңы)

орташа

3.

Леңгір қ.

24,1

өңдеу өнеркәсібі (агломерация аймағы)

жоғары

4.

Сарыағаш қ.

39,7

рекреация (шекара маңы)

орташа

5.

Шардара қ.

30,2

электр энергиясы өндірісі шекара маңы)

орташа

6.

Кентау қ.

моно-қала

67,1

тау-кен өндіру және өңдеу өнеркәсібі

орташа


ЖИЫНЫ:


2 362,3



Әлеуметтік-экономикалық даму әлеуеті жоғары, орташа және төмен шағын және моноқалаларды айқындау өлшемшарттары

Р/с

Шағын және моноқала перспективалылығының өлшемшарттары

Шағын және моноқала перспективасыздығының өлшемшарттары

1.

Қаржы-шаруашылық қызметінің оң көрсеткіші, тұрақты табиғи-шикізат факторы бар (кен базасының сарқылу қаупі жоқ, шығарылатын өнімге тұрақты сұраныс және т.б.) ірі немесе негізгі (қала құраушы) кәсіпорынның болуы:
өндірудің ағымдағы деңгейінде 25-30 жылғы перспективада пайдалы қазбалар қорларының болуы;
ірі не негізгі (қала құраушы) кәсіпорынның өніміне тұрақты сұраныстың болуы және өндіріс көлемін төмендетуге қабілетті факторлардың болмауы

Қаланың ірі не негізгі (қала құраушы) кәсіпорнында өндіріс көлемінің азаюы және оның өнімінің бәсекеге қабілетсіздігі:
қаланың ірі не негізгі (қала құраушы) кәсіпорнында өндіріс көлемінің соңғы 10 жылда айтарлықтай азаюы

2.

Қаланың облыстық немесе республикалық маңызы бар ірі қалаға жақын, агломерация құрамында, сондай-ақ шекара маңындағы аумақта (мемлекеттік шекара сызығына тікелей жақын) орналасуы

Ірі қалалардан, агломерациялардың ықпал ететін аймағы мен халықаралық және республикалық деңгейдегі негізгі көліктік дәліздерден шалғайлығы (радиусы 75 км-ден немесе 1 сағаттық қолжетімділіктен алыс): шағын қаланың тұйықта орналасуы (республикалық маңызы бар автомобиль жолдарының және теміржолдардың болмауы);
қаланы басқа қалалармен және өңірлермен байланыстыратын көлік инфрақұрылымы өте тозған күйде

3.

Қаланың логистикалық инфрақұрылымды (теміржол станциялары, қоймалар) ұйымдастыру мүмкіндігі бар ірі көлік дәліздерінің қиылысында (республикалық маңызы бар темір және автомобиль жолдарының бойында) орналасуы


4.

Қалада бірегей әлеуеттің (табиғи-ресурстың, географиялық, тарихи):
қалаға тікелей жақын орналасқан, игеру және қайта өңдеу перспективасы бар пайдалы қазбалар қорларының;
әлеуеттердің басқа да түрлерінің (туристік, рекреациялық, бірегей қорық аймақтарының), ғылыми және инновациялық әлеуеттің болуы

Сарқылған минералды-шикізат базасы:
кенде пайдалы құрамдауыштың азаюы;
ағымдағы өндіру қарқыны
10 жылдан аспай сақталған жағдайда, шикізат қорларының болуы

5.

Дамыған әлеуметтік-инженерлік инфрақұрылым болған кезде қаланың мемлекеттік, инфрақұрылымдық, көліктік-логистикалық, қаржы-делдалдық және өзге сервистік көрсетілетін қызметтердің кең спектрін, оның ішінде іргелес ауылдық аумақтарға көрсету қабілеті

Әлеуметтік-инженерлік инфрақұрылымның апатты тозуы: авариялық тұрғын үйдің жоғары үлесі;
су, электр, жылу инфрақұрылымының тозуы 80 %-дан асады

6.

Белсенді жұмыс істейтін шағын кәсіпорындардың үлесі:
қалада дамыған шағын және орта кәсіпкерліктің болуы (қызметтер көрсету саласында, өңдеу өнеркәсібінде және басқалары), бұл қала бюджеті кірістерінде оның үлесінің тұрақты ұлғаюынан көрінеді


7.

Кадрлық әлеует:
қалада жоғары білікті техникалық, оның ішінде ірі не негізгі (қала құраушы) кәсіпорында жұмыс істеп жатқан мамандардың болуы

Қала халқының сыртқа кетуінің тұрақты болуы (санының қысқаруы): соңғы 10 жылдағы көші-қон сальдосының теріс серпіні (халық санының азаюы негізінен еңбекке қабілетті жоғары білікті халықтың сыртқа кетуі есебінен орын алады)

8.

Қолайлы экологиялық жағдай: экологиялық апат аймақтарынан тыс экологиялық нормалардан жоғары ластағыш көздердің болмауы

Қолайсыз экологиялық жағдай:
қала аумағының экологиялық апат аймағында орналасуы және экологиялық нормалардан жоғары ластағыш көздердің болуы

9.

Қала халқының жалақысы – республикалық орташа деңгейден төмен емес

Халықтың жалақысы облыстық орташа көрсеткіштерден төмен

  Өңірлерді дамытудың
2020 дейінгі бағдарламасына
3-қосымша

Электрмен, жылумен, газбен, сумен жабдықтау және су бұру желілерін дамыту тетіктері

      1. Электрмен, жылумен, газбен жабдықтау желілерін және сағатына 100 Гкал дейінгі қазандықтарды қаржыландыру тетігі

      Электрмен, жылумен, газбен жабдықтау жүйелерінің тозуын азайту, сондай-ақ жылу өндіру қуаттарын жөндеу және ауыстыру проблемасын шешу үшін тұрғын үй-коммуналдық секторды жаңғырту (реконструкциялау және салу) жөніндегі шаралар кешені қабылданады.

      Ол үшін орталықтандырылған техникалық зерттеп-қарау жүргізіліп, жылумен жабдықтау жүйелерін дамытуға инвестициялар тарту орындылығының негіздемелері әзірленуде, сондай-ақ жобаларды іріктеу өлшемшарттары бойынша жобаларды өңірлерде іске асырудың басымдылығы айқындалатын болады. Жылумен, электрмен, газбен жабдықтау жүйелері мен сағатына 100 Гкал дейінгі қазандықтарды жаңғырту (реконструкциялау және салу) жөніндегі жобаларды қаржыландыру басымдығына қарай іріктеу өлшемшарттары.

      1. Әлеуметтік фактор

      Халықтың сапалы коммуналдық көрсетілетін қызметтермен қамтамасыз етілуі (халықтың санына байланысты), халық көп қамтылатын жоба қаржыландырылады.

      2. Заманауи энергия үнемдейтін материалдарды, жабдықтар мен технологияларды қолдану

      Нұсқаларды салыстыру арқылы неғұрлым сапалы материалдарға басымдық беріледі. Көрсеткіштер бірдей болған жағдайда, қазақстандық тауар өндірушіге артықшылық беріледі.

      3. Жылу көздері:

      1) блокты-модульді қазандықтарды пайдалану;

      2) өз ресурсы сарқылған қазандықтарды жаңа жоғары пайдалы әсер коэффициенті (бұдан әрі – ПӘК) бар қазандықтарға ауыстыру;

      3) когенерациялық жүйелерді қолдану;

      4) химиялық су дайындауды міндетті енгізу;

      5) қазандықтар үшін құнарлылығы кемінде 4 мың Гкал көмір сатып алуды және жеткізуді пайдалану.

      4. Жылумен жабдықтау желілері

      Қолданыстағы жылу магистральдарының жылу құбырларын жедел диспетчерлік басқаруға арналған деректерді жинау және бақылау жүйелерімен жарақтандырылған тиімді жылу оқшаулау құбырларына ауыстыру;

      құбыржолдың мақсаты (магистральдық, орамішілік).

      5. Газбен жабдықтау желілері

      Құбыржолдың мақсаты (магистральдық, орамішілік).

      6. Электрмен жабдықтау желілері

      АОС қолдану.

      7. ТКШ бағдарламасында көзделген нысаналы көрсеткіштерге қол жеткізу. Жаңғыртылған желілердің ұзындығы индикаторын барынша ұлғайтатын жобаларға басымдық беріледі (желілердің тозу деңгейін төмендету).

      8. Өтпелі жобаларды аяқтау.

      Облыс бойынша бірінші кезекте өтпелі жобалар қаржыландырылады.

      9. Жоғарыда көрсетілген өлшемшарттарға сәйкес келген жағдайда жоғары тұрған мемлекеттік органдардың тапсырмасы бойынша жобалар

      Мемлекет басшысының, Қазақстан Республикасы Үкіметінің тапсырмалары, Парламент депутаттарының сауалдары.

      10. Жобаның құны

      Жылумен жабдықтау секторын дамытудың негізгі мақсаттары:

      1. негізгі қорларды жаңғырту (жекелеген жылумен жабдықтау объектілерінің физикалық тозуы шекті деңгейден асты);

      2. жеке капитал үшін саланы тартымды ету мақсатында инвестициялар қайтарымдылығының нарықтық тетіктерін жасау;

      3. технологиялар мен стандарттарды біріздендіру, бірыңғай техникалық саясатты қалыптастыру;

      4. тарифтік саясат, жылумен жабдықтауда шекті тарифтер қағидаттарын қолдану.

      Осы мақсаттарға қол жеткізу үшін мынадай іс-шаралар жүзеге асырылады:

      1) нормативтік құқықтық және техникалық базаны жетілдіру;

      2) жылумен жабдықтау секторының инвестициялық тартымдылығын арттыру. Мемлекеттік-жекешелік әріптестік (бұдан әрі – МЖӘ) және жеке инвестицияларды ынталандыру мәселелерін пысықтау;

      3) жылу энергиясына тариф белгілеу жүйесін жетілдіру. Жылумен жабдықтауға шекті тарифтерді енгізу жұмысы жалғасады. Жылумен жабдықтауға шекті тарифтерді енгізу, оның ішінде екі мөлшерлемелі тарифке көшу жұмысы жалғасатын болады. Барлық өңірлерде жылу энергиясына сараланған тарифтерді, оның ішінде тұтынушылар санаттарының (топтарының) өлшемшарттарын белгілеу;

      4) жылумен жабдықтау секторында ресурсты үнемдеу технологияларын, энергиялық тиімді жабдықтарды және материалдарды (алдын ала оқшауланған құбырлар, жиілікпен реттелетін сорғылар және басқалары) пайдалану;

      5) қазандықтардың пайдалы әсер коэффициентін 85 %-дан жоғарылату. Суды химиялық дайындау жабдығын қамтамасыз ету, ол қазандық агрегаттарының техникалық сипаттамаларын қанағаттандыратын тазартылған суды пайдалануға мүмкіндік береді;

      6) бақылау-өлшеу жабдықтарын және деректерді жинақтаудың кең көлемді жүйесі мен жедел диспетчерлік басқаруды енгізу арқылы көрсетілетін қызметтер сапасын бақылауды қамтамасыз ету;

      7) Қазақстан Республикасының қалалары мен елді мекендерінде жылумен жабдықтаудың ашық жүйесінен жабық жүйесіне кезең-кезеңмен өту.

      Жылумен, сумен жабдықтау және су бұру жүйесін үдемелі жаңғырту мақсатында қаржыландыру Ұлттық қордан бөлінетін нысаналы трансферт қаражаты есебінен республикалық бюджетті 150 млрд. теңге, оның ішінде 2015 жылы 60 млрд. теңге, 2016 жылы 90 млрд. теңге және одан әрі жыл сайын кемінде 100 млрд. теңге мөлшерінде бюджеттік кредиттеу тетігі арқылы жүргізілетін болады.

      Жергілікті атқарушы органдарды (бұдан әрі – ЖАО) халықаралық қаржы ұйымдарының қаражатын тартуға ынталандыру, сондай-ақ бюджет қаражатын тиімді пайдалану үшін 2016 жылдан бастап жобаларды бюджеттік субсидиялау тетігі арқылы нысаналы трансферттер есебінен қаржыландыру басталды.

      Осы Бағдарлама шеңберінде жылу ысырабын қысқарту мақсатында көп пәтерлі тұрғын үйлерге терможаңғырту жүргізіп, "ТКШҚазОрталығы" АҚ автоматтандырылған жылыту пункттерін, жылуды есептеу аспаптарын кең ауқымда орнату қажет, бұл нақты тұтынылған жылу энергиясын есептеуге өтуге мүмкіндік береді. Есепке алу аспаптарымен қамтамасыз етілмеген тұтынушылар үшін жылу энергиясын өңірлер бойынша тұтыну нормаларының негізінде нақтылау қажет.

      Аталған іс-шаралар бюджет қаражатын жұмсау тиімділігін арттыруға, жылумен жабдықтау желілерінің 100 км-де техникалық бұзушылықтардың санын 200-ден 30-ға дейін азайтуға мүмкіндік береді.

      2. Сумен жабдықтау және су бұру жүйесін дамыту тетіктері

      Халықты сапалы ауызсумен және су бұру қызметтерімен қамтамасыз ету өңірлердің негізгі даму факторларының бірі болып табылады.

      Ауызсумен қамтамасыз етудің белгілі бір дәрежеде жақсарғанына қарамастан, бүгінгі таңда республика халқының едәуір бөлігі әлі де тиісті сападағы сумен және толық көлемде қамтамасыз етілмей отыр. Көптеген тазарту құрылыстары өзінің пайдалану ресурстарын сарқыған және жөндеуді талап етеді, басқалары – артық жүктемемен жұмыс істейді, бұл сарқынды суларды тазалау технологияларының жобалық деректеріне сәйкес келмеуіне әкеп соқтырады.

      Ауылдық елді мекендердегі сумен жабдықтау және су бұру секторы проблемалар кешенімен сипатталады.

      Осыған орай сумен жабдықтау және су бұру секторында елді мекендерде сумен жабдықтау және су бұру жүйелерін пайдалану, жобалау, салу және реконструкциялау жөніндегі бірыңғай операторды құру мәселесі қаралатын болады.

      Елді мекендерде сумен жабдықтау көздері жерүсті, жерасты сулары болып табылады.

      Бағдарлама шеңберінде жерасты суларының әлеуетін барынша пайдалану үшін жоғары сапалы ауызсудың барынша қорғалған және сенімді көзі ретінде жерасты тұщы суларының кен орындарын шаруашылық айналымға тарту бойынша жұмыс жандандырылатын болады.

      Геологиялық-барлау жұмыстарының талап етілетін көлемі сумен жабдықтау және су бұру жүйелерін дамыту мен жаңғырту бойынша талап етілетін жұмыс көлемін негізге ала отырып, жерасты сулары бөлігінде жер қойнауын пайдалануды мемлекеттік басқару саласындағы уәкілетті орган коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті органмен және су ресурстарын басқару саласындағы уәкілетті органымен бірлесіп жыл сайын айқындайтын болады.

      Жерасты сулары бөлігінде жер қойнауын пайдалануды мемлекеттік басқару саласындағы уәкілетті орган пайдалану мерзімі аяқталған қолданыстағы су жинағыштар бойынша жерасты сулары қорының болуы туралы уақытша қорытындылар беретін болады.

      Сумен жабдықтаудың жерасты көздері жоқ жерлерде сумен жабдықтаудың жерүсті көздері пайдаланылатын болады.

      Су ресурстарын басқару саласындағы уәкілетті орган топтық су тартқыштарын салу және реконструкциялау жөніндегі іс-шараларды жүргізетін болады.

      Сондай-ақ, ауылдық сумен жабдықтау секторында жергілікті сумен жабдықтау көздерін барынша пайдалану, блокты тазарту құрылыстарын қолдана отырып, үлгілік жобаларды әзірлеу және халық саны аз елді мекендерде кеңінен қолдану қажет.

      Бюджет қаражатын тиімсіз және ұтымсыз пайдалану фактілерін болдырмау, 2020 жылға дейінгі алдағы кезеңге арналған халықты ауызсумен және су бұрумен қамтамасыз ету бойынша баламалы және үнемді шешімдерді іздеуді кеңейту мақсатында сумен жабдықтау мен су бұру секторын дамыту мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылатын болады:

      1) сумен жабдықтау мен су бұрудың жаңа объектілерін салу және қолданыстағыларын реконструкциялау кезінде жүйелі тәсілді енгізу;

      2) сумен жабдықтау және су бұру су шаруашылығы секторының инвестициялық тартымдылығын арттыру және сумен жабдықтау мен су бұру объектілерін қаржыландыруға жеке капиталды барынша тарту. Қалалық және ауылдық жерлердегі сумен жабдықтау және су бұру кәсіпорындарын мемлекеттік-жекешелік әріптестік моделіне кезең-кезеңмен көшіру;

      3) сумен жабдықтау мен су бұру саласында нормативтік құқықтық және нормативтік-техникалық базаны жетілдіру, үлгілік жобаларды және үлгілік жобалық шешімдерді әзірлеу, сумен жабдықтау мен су бұру жүйелерін құрудың және пайдаланудың бірыңғай техникалық саясатын енгізу;

      4) халықты ауызсумен қамтамасыз ету үшін жерасты суларының әлеуетін барынша пайдалану;

      5) сумен жабдықтау мен су бұру жүйелерін жобалау сапасын арттыру және сумен жабдықтау мен су бұру саласында қазақстандық қамтуды дамыту;

      6) саланы кадрлық қамтамасыз ету.

      Сумен жабдықтау және су бұру жүйелерін дамыту кезінде Бағдарламаның міндеттерінде көрсетілген басымдықтар (агломерацияларды, "екінші деңгейдегі" қалаларды, "үшінші деңгейдегі" қалаларды, ауылдық аумақтарды, шекара маңындағы аумақтарды дамыту) және Бағдарламаның негізгі ережелері қабылданады.

      1. Қалалық жерлерде жүйелі тәсіл мынаны:

      1) коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті органның сумен жабдықтау және су бұру желілерін салуды және реконструкциялауды қажет ететін елді мекендердің алдын ала тізімін қалыптастыруын;

      2) 53 қалалық сумен жабдықтау және су бұру жүйелерінің инвестициялар негіздемелерін әзірлеудің аяқталуын (басталуы 2011 жылдың екінші жартыжылдығында және аяқталуы 2015 жылы) көздейді.

      Қалаларды дамытудың перспективалық көрсеткіштері (халық саны, өнеркәсіп және т.б.) сумен жабдықтау және су бұру жүйелеріне инвестициялардың негіздемелерін әзірлеу үшін негіз болып табылады, олардың негізінде тиісті деректер қалыптастырылады (су тұтынудың және су бұрудың жалпы көлемі, сарқындының сапалық және сандық сипаттамалары болжанады және т.б.).

      Жергілікті атқарушы органдар бекіткен бас жоспарлары жоқ қалалар бойынша инвестициялардың негіздемелерін бекітуді кемінде есептік 2020 жылға дейінгі мерзімге арналған қалаларды дамытудың перспективалық көрсеткіштерінің негізінде жүргізеді;

      3) ЖАО-ның жобалау-сметалық құжаттама (бұдан әрі – ЖСҚ) әзірлеу жоспарланып отырған объектілердің тізбесін Бағдарлама басымдықтарының деңгейлеріне сәйкес коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті органмен және су ресурстарын басқару саласындағы уәкілетті органмен келісуі;

      4) коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті органның сумен жабдықтау және су бұру жобаларының бірыңғай тізбесін қалалық сумен жабдықтау және су бұру жүйелері инвестицияларының негіздемесіне сәйкес қалыптастыруы;

      5) сумен жабдықтау және су бұру жобаларының алдын ала тізбесін өңірлік саясат мәселелері жөніндегі ведомствоаралық комиссиямен (бұдан әрі – ВАК) келісу. ВАК-та келісілген сумен жабдықтау және су бұру жобаларының тізбесіне қаржы жылының ішінде өзгерістер мен толықтырулар енгізілген жағдайда, нақтыланған тізбені ВАК-қа келісуге енгізу қажет.

      Сумен жабдықтау және су бұру жобаларының алдын ала тізбесін қалыптастыруды коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті орган ЖАО-ның жоспарланған қаржы жылының алдындағы жылдың бірінші тоқсанында алдағы қаржы жылына арналған бюджеттік өтінімдерінің негізінде жүзеге асырады.

      Бұл ретте, Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен ЖАО тарапынан міндетті қоса қаржыландыру ескерілуі тиіс. ЖАО тарапынан қоса қаржыландыру деңгейі ВАК-та әрбір өңір бойынша жеке, оның ішінде алдағы жоспарланған бюджеттік кезеңге капиталды көп қажет ететін объектілер бойынша жыл сайын қаралатын болады.

      Мынадай құжаттары бар жобаларды қаржыландыруға рұқсат етіледі:

      1) электрондық және қағаз жеткізгіштерде ЖСҚ-ның болуы;

      2) санитариялық-эпидемиологиялық және экологиялық сараптаманың болуы;

      3) жерасты сулары бөлігінде жер қойнауын пайдалану жөніндегі мемлекеттік басқару саласындағы уәкілетті органның келісімі, оның ішінде пайдалану мерзімі аяқталған қолданыстағы сумен жабдықтау көздері бойынша уақытша қорытынды;

      4) жоба ЖСҚ-сының кешенді ведомстводан тыс сараптаманың қорытындысы;

      5) салалық мемлекеттік органның салалық сараптамасы;

      6) түсіндірме жазба;

      7) жобаны бекіту туралы бұйрық;

      8) пайдаланушы кәсіпорынның болуы туралы кепіл хат.

      Басым бюджеттік инвестициялық жобаларды (бұдан әрі – БИЖ) іріктеу мынадай өлшемшарттар бойынша жүзеге асырылатын болады:

      1) пайдалану кезінде сенімділік, жөндеуге жарамдылық, техникалық және экономикалық тиімділік талаптарына сәйкес келетін заманауи материалдарды, жабдықтарды және технологияларды қолдану көзделген жобалар;

      2) аяқталмаған (ауыспалы) сумен жабдықтау және су бұру жобалары.

      Уақтылы пайдалануға беру, сумен жабдықтау және су бұру жобаларының қымбаттауын болдырмау мақсатында аяқталмаған (ауыспалы) жобаларды міндетті қаржыландыруды қамтамасыз ету қажет;

      3) Мемлекет басшысының және Үкіметтің тапсырмалары бар қалаларды және елді мекендерді дамытудың кешенді жоспарларына енгізілген жобалар;

      4) жаңа сумен жабдықтау жүйелерін салуға бағытталған жобалар;

      5) қалалық сумен жабдықтау және су бұру жүйелерінің ең авариялық учаскелерін реконструкциялау және жаңғырту жөніндегі жобалар;

      6) құрылыс құны кемінде 100 млн. теңге, өңірдің жергілікті проблемаларын шешуге бағытталған, жалпы өңір бойынша Бағдарламада көзделген индикаторлар мен көрсеткіштерге қол жеткізуге елеулі әсер етпейтін жобалар жергілікті бюджеттердің есебінен қаржыландырылады.

      Сумен жабдықтау және су бұру жүйелерінің инвестиция негіздемелерін әзірлеу кезеңінде (2011 – 2015 жылдар) қалалық жерлердегі сумен жабдықтау және су бұру жобаларының бірыңғай тізбесіне жобаларды іріктеу жоғарыда көрсетілген өлшемшарттарға сәйкес жүзеге асырылатын болады.

      Кейін қалалық жерлердегі сумен жабдықтау және су бұру жобаларының бірыңғай тізбесін қалыптастыру қалалық сумен жабдықтау және су бұру жүйелерінің инвестиция негіздемелеріне сәйкес жүзеге асырылатын болады.

      2. Ауылдық сумен жабдықтау және су бұру объектілері үшін жүйелі тәсіл мынадай:

      1) коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті органның Бағдарламаның басымдықтарына сәйкес сумен жабдықтау және су бұру желілерін салуды және реконструкциялауды талап ететін елді мекендердің алдын ала тізімін қалыптастыруы;

      2) ЖАО-ның Бағдарлама басымдықтарының деңгейлеріне сәйкес ЖСҚ әзірлеу жоспарланып отырған объектілердің тізбесін коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті органмен және су ресурстарын басқару саласындағы уәкілетті органмен келісуі;

      3) коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті органның мынадай өлшемшарттар бойынша сумен жабдықтау және су бұру жобаларының бірыңғай тізбесін қалыптастыруы:

      пайдалану кезеңінде сенімділік, жөндеуге жарамдылық, техникалық және экономикалық тиімділік талаптарына жауап беретін заманауи материалдар, жабдықтар және технологиялар салынған жобалар;

      аяқталмаған сумен жабдықтау және су бұру (ауыспалы) жобалары;

      уақтылы пайдалануға беру, сумен жабдықтау жобаларының қымбаттауына жол бермеу мақсатында аяқталмаған (ауыспалы) жобаларды міндетті қаржыландыруды қамтамасыз ету қажет;

      ауылдық елді мекендерді, әсіресе суды шеттен тасып әкелетін елді мекендерді орталықтандырылған сумен жабдықтаумен және су бұрумен қамтамасыз етуге бағытталған жобалар;

      бұл ретте, осы мақсатқа аса тиімді қол жеткізу үшін халықтың барынша көп санын орталықтандырылған сумен жабдықтауды қамтамасыз ету қажет. Осыған байланысты, халқының саны жоғары, орта деңгейдегі елді мекендердің әлеуметтік-экономикалық даму әлеуетіне ерекше мән беріледі;

      ең авариялық учаскелерді реконструкциялауға бағытталған жобалар;

      жалпы өңір бойынша жергілікті бюджеттер есебінен қаржыландырылатын, Бағдарламада көзделген индикаторлар мен көрсеткіштерге қол жеткізуге елеулі әсер етпейтін, өңірдің жергілікті проблемаларын шешуге бағытталған, құрылыс құны кемінде 100 млн. теңге болатын жобалар.

      Бұл ретте, Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен жергілікті атқарушы органдар тарапынан міндетті бірлесіп қаржыландыру ескерілуі тиіс. ЖАО тарапынан бірлесіп қаржыландыру деңгейі ВАК-та жыл сайын жеке әрбір өңір бойынша, оның ішінде капиталды көп қажет ететін объект бойынша қаралатын болады.

      Жобаларды іріктеу кезінде мынадай құжаттардың болуы қажет:

      1) электрондық және қағаз жеткізгіштердегі ЖСҚ;

      2) экологиялық сараптама;

      3) бекітілген сумен жабдықтау көзіне жер қойнауын мемлекеттік басқару саласындағы уәкілетті органның келісімі, оның ішінде пайдалану мерзімі аяқталған қолданыстағы сумен жабдықтау көздері бойынша уақытша қорытынды;

      4) жоба ЖСҚ-сының кешенді ведомстводан тыс сараптамасының қорытындысы;

      5) салалық мемлекеттік органның салалық сараптамасы;

      6) түсіндірме жазба;

      7) жобаны бекіту туралы бұйрық;

      8) пайдаланушы кәсіпорынның болуы туралы кепіл хат.

  Өңірлерді дамытудың
2020 дейінгі бағдарламасына
4-қосымша

Тұрғын үй құрылысын жүзеге асыру тетігі

      Ескерту. 4-қосымша алып тасталды – ҚР Үкіметінің 31.12.2016 № 922 қаулысымен.

  Өңірлерді дамытудың
2020 дейінгі бағдарламасына
5-қосымша

Тұрғын үй қорын жаңғырту тетігі

      Бағдарлама шеңберінде кондоминиум объектілерінің ортақ мүлкін күрделі жөндеу (бұдан әрі – жөндеу) ғана жүзеге асырылатын болады.

      Терможаңғырту элементтерімен күрделі жөндеуді жүргізу нәтижесінде жылу тұтынуды үнемдеу 30 пайызға дейін қол жеткізіледі.

      Үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің қайтаратын қаражаттары есебінен жұмыстардың ең аз және ең көп түрлерінде көзделген күрделі жөндеу бойынша жұмыстар жүргізілетін болады.

      Жалпы жиналыстарда тағайындалатын үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелері қатарынан жауапты тұлғалармен келісім бойынша жылу тұтынуды реттеудің автоматтандырылған жүйесін міндетті түрде орнатумен үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің қайтаратын қаражаттары есебінен ортақ мүлікті күрделі жөндеудің жекелеген түрлерін жүргізуге жол беріледі.

      Ғимаратты (объектіні) күрделі жөндеу – қажет болған жағдайда конструкциялық элементтері мен инженерлік жабдық жүйелерін ауыстыра отырып, оның ресурсын қалпына келтіру, сондай-ақ пайдалану көрсеткіштерін жақсарту мақсатында ғимаратты жөндеу.

      Тұрғын ғимараттарды күрделі жөндеу ұйымдастыру-технологиялық жобалау құжаттамасына – жобаға (жұмыс жобасына), күрделі жөндеуді ұйымдастыру жобасына және жұмыстарды жүргізу жобаларына сәйкес жүзеге асырылуы тиіс.

      Үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелері келісімдерінің және жөндеу жүргізу туралы шешім қабылдаған үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің барлығы қол қойған шарттардың болуы көп пәтерлі тұрғын үйде жөндеу жүргізу үшін негіз қалаушы факторлардың бірі болып табылады.

      Ортақ мүлікті күрделі жөндеу жұмыстары мыналарды көздейді:

      1) жұмыстардың ең аз түрлері – бұл жылу тұтынуды реттеудің автоматтандырылған жүйесін және үйге ортақ жылу энергиясын есепке алу аспаптарын міндетті түрде орнатумен тұрғын үйдің шатырын, кіреберісін және жертөлесін жөндеу;

      2) жұмыстардың ең көп түрлері – бұл жылу тұтынуды реттеудің автоматтандырылған жүйесін және үйге ортақ жылу энергиясын есепке алу аспаптарын міндетті түрде орнатумен шатырды, кіреберісті, жертөлені, қасбетті жөндеу, лифті жабдығын (болған жағдайда) жөндеу (ауыстыру).

      Үйдің шатырын, қасбетін және кіреберісін жөндеу талап етілмеген жағдайда жертөлені (инженерлік желілерді қоса алғанда) жөндеу жоғарыда баяндалғанға жатпайды.

      Ғимаратты терможаңғырту жөнiндегi кешендi жұмыстар кезiнде тұтынылатын жылуды реттеудiң автоматтандырылған жүйесi (орталықтандырылған жылу жүйесіне қосылған) және үйге ортақ жылу энергиясын есепке алу аспаптары орнатылады, оларды қаржыландыру республикалық бюджет қаражаты есебінен жүргізілетін болады.

      Кондоминиум объектілерінің ортақ мүлкіне жөндеу жүргізу тетігі республикалық бюджеттен жергілікті атқарушы органдар (бұдан әрі – ЖАО) бюджетіне нысаналы трансферттер бөлуді көздейді, олар жарғылық капиталына мемлекет қатысатын мамандандырылған уәкілетті ұйымдарды капиталдандыруға бағытталатын болады.

      ЖАО мамандандырылған уәкілетті ұйымды ұстауды қаржыландыруды және жергілікті бюджет есебінен жөндеу жұмыстарының жобалау-сметалық құжаттамасын әзірлеуді қамтамасыз етеді.

      Мамандандырылған уәкілетті ұйымды капиталдандыру үшін бюджеттік өтінімді қалыптастыру экономикалық сараптаманың қорытындысы мен кондоминиум объектілерінің ортақ мүлкін техникалық тексеру актілерін қоса берілген қаржы-экономикалық негіздеменің (бұдан әрі – ҚЭН) негізінде жүргізіледі.

      Кондоминиум объектілерінің ортақ мүлкін жөндеуге қаржы қаражатын бөлген кезде жеке өңірлердің ортақ тұрғын үй қорында күрделі жөндеу жүргізуді талап ететін көп пәтерлі тұрғын үйлердің үлесі ескерілетін болады.

      ЖАО қажет болған кезде аталған тетікті жүзеге асыру үшін жергілікті бюджет қаражатын пайдаланады.

      Кондоминиум объектісін басқару органы мен оператор (бас мердігер) болып табылатын мамандандырылған уәкілетті ұйым және үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелері арасында кондоминиум объектілерінің ортақ мүлкін жөндеуге шарт жасалады.

      Мамандандырылған уәкілетті ұйым қосалқы мердігерлерді тарту мүмкіндігімен ортақ мүлікке жөндеу жүргізеді.

      Кондоминиум объектісін басқару органының екінші деңгейдегі банктерде (бұдан әрі – ЕДБ) әр кондоминиум объектісіне ашылған жинақ есепшоты болады.

      Шартта белгіленген мерзім ішінде үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелері ЕДБ-дегі жинақ есепшотына ай сайынғы жарналарды төлейді.

      Жинақталған қаражат ЕДБ-дегі есепшоттан мамандандырылған уәкілетті ұйымға орындалған жұмыстар үшін бөліп ақы төлеу ретінде аударылады.

      Мамандандырылған уәкілетті ұйым тұрғындар қайтарған соманы кондоминиумның басқа объектілерін жөндеуге жұмсайды.

      Аталған тетікті іске асыру үшін оның қатысушылары мынадай іс-әрекеттерді орындайды.

      ЖАО:

      1) үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің өтінімдері бойынша жөнделуі тиіс үйлердің тізбесін қалыптастырады;

      2) тұрғын үй инспекцияларының тиісті актілерді беруімен кондоминиум объектісінің ортақ мүлкіне техникалық тексеру жүргізуді ұйымдастырады;

      3) тұрғын үйге энергетикалық аудит жүргізуді ұйымдастырады;

      4) мамандандырылған уәкілетті ұйымның жарғылық капиталын ұлғайту үшін ҚЭН әзірлейді;

      5) ҚЭН-ге экономикалық сараптама жүргізуді қамтамасыз етеді;

      6) тұрғын үй-коммуналдық шаруашылық саласындағы уәкілетті органға растау құжаттарын қоса бере отырып, бюджеттік өтінімді жолдайды;

      7) жөндеу жұмыстарының жүргізілу барысын бақылауды және үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінен орындалған жұмыстар үшін қаражаттың қайтарылуына мониторингті қамтамасыз етеді;

      8) аз қамтамасыз етілген отбасыларға (азаматтарға) тұрғын үй көмегін төлеуді ұйымдастырады;

      9) кондоминиум объектілері басқару органдарымен және үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерімен жөндеу жұмыстарын орындауға шарттар жасаған кезде үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің 8-ден 15 жылға дейін (күрделі жөндеу жұмыстары түрлеріне байланысты) қаражатты қайтару мерзімін сақтауын қамтамасыз етеді;

      10) қабылдау комиссиясын мамандандырылған уәкілетті ұйымдардың, мердігер ұйымның, кондоминиум объектісін басқару органдарының, тұрғын үй инспекциялары және (немесе) тиісті бюджеттік бағдарламаға жетекшілік ететін бөлімдердің, сондай-ақ техникалық қадағалаудың (үй-жайлар (пәтерлер) меншік иелерінің келісімімен авторлық қадағалаудың), мемлекеттік сәулет-құрылыс бақылау органдарының басшылары, жалпы жиналыста тағайындалатын жөнделетін объектілердің үй-жайлары (пәтерлері) меншік иелерінің (жеті адамнан кем емес) арасынан жауапты тұлғалар қатарынан қалыптастырады.

      Бұл ретте, қаражатты қайтару кестелерін жасау қажет, оларды одан әрі жөндеу үшін пайдалануды болжауға мүмкіндік береді.

      Мамандандырылған уәкілетті ұйым:

      1) кондоминиум объектілерін басқару органдарымен және үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерімен жөндеу жұмыстарын орындауға шарт жасасуды;

      2) шартқа сәйкес жөндеу жұмыстарын орындауды;

      3) қажет болғанда қосалқы мердігерлік ұйымдармен шарттар жасасуды;

      4) жөндеу жұмыстарын жүргізу барысында жіберілген кемшіліктерді жою бойынша шаралар қабылдауды;

      5) үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінен – шартқа қатысушылардан берешектерді сот тәртібімен өндіріп алуды ұйымдастыруды;

      6) кондоминиум объектісінің ортақ мүлкін жөндеуге жобалау-сметалық құжаттаманы (бұдан әрі – ЖСҚ) және шығыстар сметасын әзірлеуді қамтамасыз етуді және оны үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерімен келісуді жүзеге асырады.

      Кондоминиум объектісін басқару органы:

      1) кондоминиум объектісін тіркеуді жүзеге асырады;

      2) екінші деңгейдегі банктерде кондоминиум объектісіне ағымдағы және жинақ есепшоттарының ашылуын қамтамасыз етеді;

      3) мамандандырылған уәкілетті ұйым әзірлеген ЖСҚ, шығыстар сметасының, ақаулар ведомостерінің келісілуін ұйымдастырады;

      4) мамандандырылған уәкілетті ұйыммен жасалған шартқа қол қоюды қамтамасыз етеді;

      5) орындалған жұмыстарды қабылдауға қатысады;

      6) жалпы жиналыстың шешімін орындаудан бас тартқан және шартқа қатыспайтын үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінен берешекті өндіріп алу туралы талап арыз беруді жүзеге асырады.

      Үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің жалпы жиналысы:

      1) кондоминиум объектісінің ортақ мүлкіне жөндеу жүргізу туралы шешім қабылдайды;

      2) қосалқы мердігер ұйымды таңдауды келісуді жүзеге асырады (оны тарту қажет болған кезде);

      3) ЖСҚ немесе кондоминиум объектісінің ортақ мүлкін жөндеуге шығыстар сметасын келіседі;

      4) әрбір пәтерге (үй-жайға) жүктелетін кондоминиум объектісінің ортақ мүлкін жөндеуге жұмсалатын шығындар сомасын бекітеді, ол жеке (бөлек) меншіктегі тұрғын және (немесе) тұрғын емес алаңдардың пайдалы алаңының осы кондоминиум объектісіндегі үй-жайлардың барлық тұрғын және тұрғын емес алаңдарының пайдалы алаңдарының сомасына қатынасы бойынша айқындалады;

      5) орындалған жұмыстарды қабылдауға қатысу үшін үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің қатарынан жауапты тұлғаларды таңдауды жүзеге асырады.

      Орындалған жұмыстарды қабылдауға мамандандырылған уәкілетті ұйымдардың, мердігер ұйымның, кондоминиум объектісін басқару органдарының, тұрғын үй инспекциялары және (немесе) тиісті бюджеттік бағдарламаға жетекшілік ететін бөлімдердің, сондай-ақ техникалық қадағалаудың (үй-жайлар (пәтерлер) меншік иелерінің келісімімен авторлық қадағалаудың) басшылары, мемлекеттік сәулет-құрылыс бақылау органдары, жалпы жиналыста тағайындалатын, жөнделетін объектілердің үй-жайлары (пәтерлері) меншік иелерінің (жеті адамнан кем емес)қатарынан жауапты тұлғалар қатысады.

      Сондай-ақ, 2014 жылдан бастап ЖАО-ға кейіннен жөндеу жұмыстары жүргізілетін үйлерде энергетикалық аудит жүргізуге трансферттер бөлінеді.

      Кондоминиум объектiлерiнiң ортақ мүлкiн жөндеу аяқталып, жылыту маусымы өткеннен кейін жергілікті атқарушы органдар осы жөндеудің энергия тиімділігін бағалау үшін қайта энергетикалық аудит жүргізеді.

      Кондоминиум объектілерінің ортақ мүлкін жөндеу жөніндегі жобаларды іске асыру сәулет, қала құрылысы және құрылыс саласындағы мемлекеттік нормативтік құжаттарға сәйкес жүргізілуге тиіс.

      Секторды технологиялық дамыту үшін кемінде 5-10 жылда бір рет барлық нормативтік-техникалық құжаттаманы қайта қарау қажет, бұл осы саладағы қолданыстағы нормативтік-техникалық құжаттарды қайта қарауды, бекітуді және жаңаларын әзірлеуді көздейді.

      Аз қамтамасыз етілген отбасыларға (азаматтарға) жергілікті бюджет қаражаты есебінен Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2009 жылғы 30 желтоқсандағы № 2314 қаулысымен бекітілген Тұрғын үй көмегін көрсету ережесіне сәйкес тұрғын үйді (тұрғын ғимаратты) күтіп ұстауға жұмсалатын шығындарды төлеу үшін тұрғын үй көмегі көрсетіледі.

      Пәтерлердің (үй-жайлардың) меншік иелерін тұрғын үй қорын терможаңғырту процесіне тарту мақсатында халық арасында энергия үнемдеуді насихаттау шараларын жүргізу қажет. Халықтың қалың бұқарасына, кондоминиум объектілерін басқару органдарына, тұрғын үй-коммуналдық шаруашылық (бұдан әрі – ТКШ) мамандарына және білім алатын жастарға энергия үнемдеу саясатын насихаттау бойынша қызметтер көрсетілетін болады. Энергия үнемдеуді насихаттау жөніндегі іс-шаралармен қамтылған қала халқының үлесі іс-шараларды жүргізу нәтижесінде жыл сайын ұлғаятын болады.

      Халық арасында энергия үнемдеуді насихаттау Бағдарламаны табысты іске асырудың негізі болып табылады және мынадай негізгі іс-шараларды қамтиды: ағартушылық және арнайы әдебиетті тираждау және тарату, өңірлік семинарлар, көрмелер және конференциялар ұйымдастыру, бұқаралық ақпарат құралдары арқылы қоғамдық акциялар мен жарнамалық науқандар өткізу.

      Саланы кадрлық қамтамасыз ету шеңберінде практикалық оқыту үлесін ұлғайту, ТКШ саласы үшін ғылыми кадрлар даярлау, ТКШ саласы мамандарының біліктілігі мен құзыретін арттыру жүйесін дамыту арқылы жоғарғы, техникалық және кәсіптік білім беретін оқу орындарында кадрлар даярлау жүйесін жетілдіру қажет.

      Нәтижесінде көп қабатты тұрғын үйге өзінің жеке меншік тұрғын үй ретіндегі иелік ету қатынасы және энергияны үнемдеу қалыптасуға тиіс, жалпы осы іс-шаралардың барлығы тиімді меншік иесін қалыптастыруға және үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің энергияны тұтынуын азайтуға бағытталатын болады.

      Терможаңғырту бірінші кезекте осы қалалар халқының қолайлы өмір сүру жағдайларын қамтамасыз етуге бағытталады.

      Бағдарлама шеңберінде күрделі жөндеуді қажет ететін көппәтерлі тұрғын үйлер көрсеткіштерінің тұрақты мониторингі жүзеге асырылады, бұл жерде респонденттер ретінде жергілікті атқарушы органдар болуы мүмкін, ал кейін респонденттер ретінде кондоминиум объектісін басқару органдарын және сервистік қызмет субъектілерін тарту шаралары қаралатын болады.

      Бұрын 2011 – 2012 жылдары Бағдарламаны іске асыру бойынша оператордың бірі әлеуметтік-кәсіпкерлік корпорациялар (бұдан әрі – ӘКК) болып табылған. Оларда үй-жайлардың (пәтерлердің) меншік иелерінің қайтарымды қаражатын жинау әлі де жүзеге асырылатын ӘКК рөлін ескере отырып, жөндеу жүргізу үшін ӘКК-ге қайтарылатын ақша қаражатын пайдалану бойынша жұмысты жалғастыру, сондай-ақ осы қаражатты мамандандырылған уәкілетті ұйымдар арқылы тікелей пайдалану тетіктерін қарау қажет.

      Перспективада мамандандырылған уәкілетті ұйымның рөлін кәсіпкерлік құрылымдар, ал оларды қаржыландыруды мамандандырылған қаржы институттары (агенттіктер) және ЕДБ өзіне алады.

  Өңірлерді дамытудың
2020 дейінгі бағдарламасына
6-қосымша

"Жергілікті өзін-өзі басқаруды қаржылай қолдау" басымдығы бойынша Бағдарламаны іске асыру кезінде қаржыландырудың және қатысушылардың өзара іс-қимыл жасауының тетігі

      1. Қаржыландыру лимитін бөлу:

      1) облыс әкімі әрбір ауданға және облыстық маңызы бар қалаға қаржыландыру лимитін ауылдық округтерде, сондай-ақ ауылдық округтің құрамына кірмейтін ауылдарда және кенттерде тұратын халықтың санына байланысты жеткізеді;

      2) аудан әкімі және облыстық маңызы бар қала әкімі әрбір ауылдық округке қаржыландыру лимитін әлеуметтік-экономикалық даму әлеуеті жоғары және орташа әр ауылдық округте, сондай-ақ ауылдық округтің құрамына кірмейтін ауылда, кентте тұратын халықтың санына байланысты жеткізеді.

      Бұл ретте аудан әкімі және облыстық маңызы бар қала әкімі қаржыландыру лимитін бөлген кезде ауылдық округтің құрамына кірмейтін даму әлеуеті төмен ауылдар мен кенттерді алып тастайды және оны ауылдық округтерге, әлеуметтік-экономикалық даму әлеуеті жоғары және орташа ауылдық округтің құрамына кірмейтін ауылдарға және кенттерге қайта бөледі;

      3) ауыл, кент, ауылдық округ әкімдері барлық ауылдарға, кенттерге және ауылдық округтерге есептелген қаражат көлемін жергілікті қоғамдастық жиынының шешіміне сәйкес бөледі.

      2. Іріктеу рәсімі:

      1) жергілікті қоғамдастықтың жиналысында аудан әкімі, облыстық маңызы бар қала әкімі жеткізген қаражат көлемінің шеңберінде іс-шаралар айқындалады және жергілікті қоғамдастық жиналысының шешімімен ресімделеді;

      2) мақұлданған іс-шаралар бойынша ұсыныс (жергілікті қоғамдастық жиналысының шешімі) ауылдық округтің әкіміне, сондай-ақ ауылдық округтің құрамына кірмейтін ауылдың және кенттің әкімдеріне түседі;

      3) ауылдық округтің әкімі, ауылдық округтің құрамына кірмейтін ауылдың және кенттің әкімдері мақұлданған іс-шаралар бойынша ұсыныстарды (жергілікті қоғамдастық жиналысының шешімін) аудан және облыстық маңызы бар қала әкімдігіне жібереді;

      4) аудан, облыстық маңызы бар қала әкімдігі бағытты ескере отырып, ұсынылған іс-шаралардың тізбесін қалыптастырады және Қазақстан Республикасы заңнамасының талаптарына сәйкес әзірленген құжаттарды қоса бере отырып, Бағдарламаның үйлестірушісіне жібереді;

      5) Бағдарламаның үйлестірушісі іс-шаралар бойынша ұсынылған құжаттарды қарайды және олар бойынша қорытынды қалыптастырады;

      6) Бағдарламаның үйлестірушісі іс-шараларға берілген қорытындылардың нәтижесін аудан, облыстық маңызы бар қала әкімдігіне жолдайды.

      Өз кезегінде аудан, облыстық маңызы бар қала әкімдігі Бағдарлама үйлестірушісінің қорытындысын ауылдық округтердің, сондай-ақ ауылдық округтің құрамына кірмейтін ауылдардың және кенттердің әкімдеріне жібереді.

      Ауылдық округтердің, сондай-ақ ауылдық округтердің құрамына кірмейтін ауылдардың, кенттердің әкімдері жергілікті қоғамдастықтың жиналыстарында қолдау көрсетілген және қолдау көрсетілмеген іс-шаралар туралы ақпаратты жеткізеді.

      3. Бағдарлама үйлестірушісі Қазақстан Республикасының бюджет заңнамасында белгіленген мерзімдерде бюджеттік жоспарлау саласындағы жергілікті уәкілетті органға бюджеттік өтінімді ұсынады.

      4. Бюджет қаражатын пайдаланудың мониторингі бюджетті атқару жөніндегі орталық уәкілетті орган бекіткен жергілікті маңызы бар мәселелерді шешуге бөлінген бюджет қаражатын және жергілікті өзін-өзі басқарудың кіріс көздерін пайдалану мониторингін жүргізу әдістемесіне сәйкес жүргізіледі.

  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2014 жылғы 28 маусымдағы
№ 728 қаулысына
қосымша

Қазақстан Республикасы Үкіметінің күші жойылған кейбір
шешімдерінің тізбесі

      1. "Қазақстан Республикасының тұрғын үй-коммуналдық шаруашылығын жаңғыртудың 2011–2020 жылдарға арналған бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 30 сәуірдегі № 473 қаулысы.

      2. "2011 – 2020 жылдарға арналған "Ақ бұлақ" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 24 мамырдағы № 570 қаулысы.

      3. "Өңірлерді дамыту бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 26 шілдедегі № 862 қаулысы.

      4. "Қазақстан Республикасы Үкіметінің кейбір шешімдеріне және Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің өкіміне өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 1 қыркүйектегі № 994 қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасы Үкіметінің кейбір шешімдеріне және Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің өкіміне енгізілетін өзгерістер мен толықтырулардың 2-тармағы.

      5. "Өңірлерді дамыту" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 26 шілдедегі № 862 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 7 желтоқсандағы № 1485 қаулысы.

      6. "Қазақстан Республикасының тұрғын үй-коммуналдық шаруашылығын жаңғыртудың 2011 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасын бекiту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 30 сәуiрдегi № 473 қаулысына өзгерістер енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 20 сәуірдегі № 501 қаулысы.

      7. "2011 – 2020 жылдарға арналған "Ақ бұлақ" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 24 мамырдағы № 570 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 15 мамырдағы № 621 қаулысы.

      8. "Моноқалаларды дамытудың 2012 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 25 мамырдағы № 683 қаулысы.

      9. "Қолжетімді тұрғын үй – 2020" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 21 маусымдағы № 821 қаулысы.

      10. "Қолжетімді тұрғын үй – 2020" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 21 маусымдағы № 821 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 12 қыркүйектегі № 1189 қаулысы.

      11. "Өңірлерді дамыту" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 26 шілдедегі № 862 қаулысына өзгеріс енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 4 қазандағы № 1258 қаулысы.

      12. "Қолжетімді тұрғын үй – 2020" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 21 маусымдағы № 821 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 29 желтоқсандағы № 1777 қаулысы.

      13. "Қазақстан Республикасының тұрғын үй-коммуналдық шаруашылығын жаңғыртудың 2011 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасын бекiту туралы" Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 2011 жылғы 30 сәуiрдегi № 473 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 2013 жылғы 28 ақпандағы № 200 қаулысы.

      14. "Қолжетімді тұрғын үй – 2020" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 21 маусымдағы № 821 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 31 мамырдағы № 560 қаулысы.

      15. "Қолжетімді тұрғын үй – 2020" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 21 маусымдағы № 821 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 30 қыркүйектегі № 1022 қаулысы.

      16. "Моноқалаларды дамытудың 2012 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 25 мамырдағы № 683 және "Моноқалаларды дамытудың 2012 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасын іске асырудың кейбір мәселелері туралы" 2012 жылғы 16 қарашадағы № 1449 қаулыларына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 7 қарашадағы қаулысының 1-тармағының 1) тармақшасы.

      17. "Өңірлерді дамыту" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 26 шілдедегі № 862 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 31 желтоқсандағы № 1492 қаулысы.

      18. "Қолжетімді тұрғын үй – 2020" бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 21 маусымдағы № 821 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2014 жылғы 31 наурыздағы № 286 қаулысы.

      19. "Қазақстан Республикасының тұрғын үй-коммуналдық шаруашылығын жаңғыртудың 2011 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 30 сәуірдегі № 473 қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2014 жылғы 28 сәуірдегі № 410 қаулысы.