Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияның орындалуы туралы баяндаманы бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2018 жылғы 28 ақпандағы № 89 қаулысы

      Әйелдерге қатысты кемсiтушiлiктiң барлық нысандарын жою туралы конвенцияның 18-бабына сәйкес Қазақстан Республикасының Yкiметi ҚАУЛЫ ЕТЕДI:

      1. Қоса берiлiп отырған Әйелдерге қатысты кемсiтушiлiктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияның орындалуы туралы баяндама (бұдан әрi – баяндама) бекiтiлсiн.

      2. Қазақстан Республикасының Сыртқы істер министрлiгi баяндаманы белгіленген тәртiппен Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Әйелдерге қатысты кемсітушiлiктi жою комитетiне жiберсiн.

      3. Осы қаулы қол қойылған күнiнен бастап қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі
Б. Сағынтаев

  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2018 жылғы 28 ақпандағы
№ 89 қаулысымен
бекітілген

Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияның орындалуы туралы баяндама Мазмұны

Алғы сөз
І бөлім. Жалпы мәліметтер
1. 2011 – 2017 жылдардағы ел және халық
2. Жалпы саяси негіз
3. Қазақстан Республикасында адам құқықтарын заңнамалық және институционалдық қамтамасыз ету
4. Адам құқықтарын халықаралық нормалар негізінде қорғау
5. Ақпараттандыру және адам құқықтарын насихаттау
6. Әлеуметтік-экономикалық даму
ІІ бөлім. Конвенцияның орындалуы туралы ақпарат
1-бап
2-бап
3-бап
4-бап
5-бап
6-бап
7-бап
8-бап
9-бап
10-бап
11-бап
12-бап
13-бап
14-бап
15-бап
16-бап
Қорытынды
1-қосымша. Статистикалық деректер
2-қосымша. Баяндамада көрсетілген Қазақстан Республикасының құқықтық актілерінің, стратегиялық және бағдарламалық құжаттарының тізбесі

2
 
3
8
 
10
11
13
13
 
15
17
22
25
25
29
32
33
34
35
41
52
58
61
66
69
74
 

Алғы сөз

      Қазақстан Республикасының Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияның орындалуы туралы бесінші кезеңдік баяндамасы (бұдан әрі – Конвенция) адам құқықтары жөніндегі халықаралық келісімшарттарға қатысушы мемлекеттер ұсынатын баяндамалардың нысандары мен мазмұндарына қатысты 2008 жылы жарияланған басқарушы қағидаттарға сәйкес БҰҰ Әйелдерге қатысты кемсітушілікті жою комитетіне (бұдан әрі – СИДО жөніндегі комитеті) жіберіледі.

      Баяндама жобасын Қазақстан Республикасының Мемлекеттік хатшысы бекіткен Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссиясы (бұдан әрі – Ұлттық комиссия) жанындағы жұмыс тобы әзірледі. Оның құрамына Қазақстан Республикасы Парламенті Мәжілісінің депутаттары, Ұлттық комиссия мүшелері, министрліктердің, ведомстволардың, үкіметтік емес ұйымдардың (бұдан әрі – ҮЕҰ) өкілдері кірді.

      Жұмыс тобына кірмеген азаматтық қоғам институттары өкілдерінің кеңінен қатысуымен кездесулер мен дөңгелек үстелдер ұйымдастыру арқылы аталған құжатқа қоғамдық сараптама жүргізілді. Бұдан басқа, баяндама жобасы 2017 жылғы 24 қарашадағы Ұлттық комиссия отырысында қаралды, сондай-ақ Қазақстандағы БҰҰ Даму бағдарламасымен бірлесіп СІМ жанындағы ККС адами өлшем жөніндегі диалог алаңында халықаралық ұйымдардың қатысуымен қоғамдық талқылау өткізілді ("АӨДА", 2017 жылғы 30 қараша), сондай-ақ талқылау Парламент Мәжілісінің Әлеуметтік-мәдени даму жөніндегі комитетінің отырысында өтті (2017 жылғы 12 желтоқсан).

      Баяндама негізіне Қазақстанның біріккен үшінші және төртінші кезеңдік баяндамасы бойынша БҰҰ-ның СИДО жөніндегі комитетінің қорытынды ескертулерін (бұдан әрі – СИДО жөніндегі комитетінің қорытынды ескертулері) ескере отырып, барлық министрліктер мен ведомстволар, Астана, Алматы қалаларының және облыстардың әкімдіктері жанындағы әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі комиссиялар ұсынған талдамалық материалдар енді.

      Осы бесінші кезеңдік баяндамада (бұдан әрі – баяндама) Конвенцияны іске асыру мақсатында 2011 – 2017 жылдардың есептік кезеңі үшін Қазақстанның әйелдердің ерлермен тең құқылы негізде экономикалық, әлеуметтік, мәдени, азаматтық және саяси құқықтарын қамтамасыз ету саласында қол жеткізген негізгі өзгерістері мен прогрестері туралы ақпарат қамтылған. Баяндама екі негізгі бөлімнен құралады: І бөлімде Қазақстан Республикасы, халық, адам құқықтарын қорғайтын саяси құрылым мен заңдар туралы жалпы ақпарат, сондай-ақ түрлі құқық қорғау құралдарында қамтылатын адам құқықтары саласында қоғамның және билік құрылымының санасын арттыру жөніндегі шаралардың сипаттамасы қамтылған; ІІ бөлімде Конвенция ережелеріне сәйкес, оны одан әрі іске асыру бойынша қолданыстағы конституциялық, заңнамалық, әкімшілік және басқа да шаралар, қол жеткізілген прогрестер, бар кедергілер мен алдағы қадамдар туралы арнайы ақпарат қамтылған.

      Конвенциядан басқа Қазақстан бірқатар халықаралық міндеттемелерді, оның ішінде Бейжің декларациясын және іс-әрекет тұғырнамасын, тұрақты даму саласындағы мақсаттарды ұстанады. Жынысы бойынша тең құқылы саясатты іске асыру көптүрлілікті және өзгешеліктің бар екенін бағалайтын теңдіктің бәрін қамтитын анықтаманы көздейтін кешенді гендерлік тәсілдердің қағидаттарына негізделген. 2016 жылғы RIA MAPS Mission (тез кешенді бағалау) қорытындысы бойынша БҰҰ-ның Тұрақты даму мақсаттары (бұдан әрі – ТДМ) міндеттерінің 61 % Қазақстанның ұлттық және салалық жоспарлары мен стратегиясына енгізілген.

      2017 жылдың қорытындысы бойынша Дүниежүзілік экономикалық форумның (бұдан әрі – ДЭФ) гендерлік алшақтық индексінде Қазақстан 144 ел арасында 52-орынға ие. "Экономикалық қатысу және әйелдердің мүмкіндіктері" деген көрсеткіш бойынша – 30-орын, "білім деңгейі" бойынша – 48-орын, "денсаулық индексі" бойынша – 36-орын, "саяси ілгерілеу" бойынша – 93-орын.

      Сонымен бірге, Қазақстан Республикасының Үкіметі халықаралық ұйымдарға тиімді әріптестігі мен жан-жақты қолдауы үшін алғысын білдіреді.

І бөлім. Жалпы мәліметтер

      1. 2011 – 2017 жылдардағы ел және халық (негізгі гендерлік сипаттама)

      Қазақстанның аумағы 2,7 млн. шырша км-ді құрайды, аумағы бойынша республика әлемнің ең ірі он мемлекетінің қатарына кіреді.

      2017 жылдың басында ел халқының саны 17,9 млн. адамды, оның ішінде 9,2 млн. әйелді (51,6 %), 8,7 млн. ер адамды (48,4 %) құрады. 18 жасқа дейінгі балалар саны 5,6 млн. адамды, оның ішінде қыздар – 2,7 млн. адамды (48,6 %), ұлдар – 2,9 млн. адамды (51,4 %) құрайды.

      Қарт адамдардың үлесі (65 жас және одан да жоғары) 2017 жылдың басында 7,2 % болды. Осылайша, Қазақстан жалпы саны 7 %-ды құрайтын шекті деңгейден асып, қарт адамдары басымырақ елдердің қатарына қосылуы мүмкін.

      Қазақстанның этникалық құрамы санақ деректері бойынша 140 ұлт пен ұлысты, оның ішінде қазақтар – 10 млн. адамды (63 %), орыстар – 3,8 млн. адамды (24 %), өзбектер – 457 мың адамды (2,9 %), украиндықтар – 333 мың адамды (2,1 %), ұйғырлар – 225 мың адамды (1,4 %), татарлар – 204 мың адамды (1,3 %), немістер – 178 мың адамды (1,1 %) және т.б. құрайды.

      2009 жылғы халық санағы бойынша отбасының орташа саны 3,5 адамды құрайды. 18 жасқа дейінгі балалардың 72 %-ы екі ата-анасымен бірге, 15 %-ы – тек анасымен, 6 %-ы – тек әкесімен, 6 %-ы – ата-анасыз тұрады.

      1209 мың үй шаруашылығының (29 %) құрамында 60 және одан үлкен жастағы адам бар. 395 мың үй шаруашылығы (9,5 %) тек 60 және одан үлкен жастағы адамнан құралады. Бұл үй шаруашылықтарында 545 мыңнан астам адам, оның ішінде 191 мың ер адам (35 %) және 354 мың әйел адам (65 %) тұрады.

      2009 жылғы халық санағының қорытындысы еліміздегі айтарлықтай демографиялық өзгерістерді көрсетті. Санақ аралығындағы кезеңде (1999 – 2009 жылдары) туу деңгейі артып, өлім-жітім төмендеген, халықтың өмір сүру ұзақтығы ұлғайған, көші-қонның оң сальдосы байқалды. Нәтижесінде халық саны 1 млн.-нан астам адамға көбейді.

      Еңбек және жұмыспен қамту саласы

      Қазақстан Республикасында жұмыс күшінің саны 2016 жылы 9,0 млн. адамды құрады. Экономиканың түрлі салаларында 8,6 млн. адам жұмыспен қамтылды, бұл 2011 жылмен салыстырғанда 3,0 %-ға артық.

      Жұмыс істейтін халық арасында жалдамалы жұмыскерлердің үлесі 74,2 %-ды, ал өзін-өзі жұмыспен қамтығандардың үлесі 25,8 %-ды құрады. Көрсетілген кезеңде жұмыссыз халық саны 445,5 мың адамды құрады. 2016 жылы жұмыссыздық деңгейі 5,0 %-ды құрады, 2011 жылы ол 5,4 % болған.

      2016 жылы жұмыс істейтін халық арасында әйелдердің үлесі 4,1 млн. адамды (48,1 %) құрады. Жұмыс істейтін әйелдердің жалпы санынан жалдамалы жұмыс істейтіндердің саны 3,1 млн. адамды (75,7 %), өзін-өзі жұмыспен қамтығандар 1,0 млн. адамды (24,3 %) құрайды. Әйелдердің басым бөлігі тиісті сала қызметінде жұмыс істейтіндердің жалпы санынан экономиканың мынадай салаларында жұмыс істейді: денсаулық сақтау және әлеуметтік қызметтер көрсету – 74,5 %, білім беру – 74,0 %, тұру және тамақтану бойынша қызметтер – 72,9 %, сауда – 59,8 %, қаржы және сақтандыру қызметі – 59,1 %, өнер, ойын-сауық және демалыс – 57,4 %, ауыл шаруашылығы – 44,2 %. Тиісті салалардағы жалпы жұмыс істейтіндердің ішінде ерлер дәстүрлі түрде көлікте және қоймаға жинауда – 80,5 %, құрылыста – 79,8 %, өнеркәсіпте – 66,5 % жұмыс істейді.

      Ауылдық елді мекенде 2016 жылы 3,7 млн. адам, оның ішінде 1,8 млн. әйел (45,7 %) жұмыспен қамтылды.

      2016 жылы республикада орташа айлық номиналды жалақы 142,9 мың, теңгені құрады, бұл 2011 жылмен салыстырғанда 1,6 есеге көп.

      Әйелдер шешімдер қабылдау деңгейінде

      Бүгінгі күні жоғары өкілдік органда – Парламентте 33 әйел бар, бұл депутаттардың жалпы санының 22 %-ын құрайды. Алдыңғы шақырылыммен (2011 жылы) салыстырғанда олардың саны екі есеге жуық көбейген. Қазақстанда жергілікті өкілді органдардың (мәслихаттар) барлық деңгейінде әйелдердің үлесі депутаттардың жалпы санының 22 %-ын құрайды. 30 % өкілдік шегі Қостанай облысында – 31,6 %-ға, Павлодар облысында – 29,6 %-ға, Солтүстік Қазақстан облысында – 28 %-ға, Ақмола, Шығыс Қазақстан облыстарында – 26 %-ға жетті.

      Қазақстан Республикасының Мемлекеттік хатшысы әйел болып табылады, ол Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссияны басқарады. 16 министрлікте 1 әйел – еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрі, 9 әйел – вице-министр, 2 әйел – жауапты хатшы.

      2017 жылдың басына саяси мемлекеттік қызметшілер арасында әйелдердің үлесі 10,1% немесе 43 адамды құрайды. "А" корпусындағы мемлекеттік қызметшілердегі әйелдер үлесі 14,8 %-ды (485-тің 72-сі), "Б" корпусында – 55,9 %-ды (91293-тің 51036-сы) құрайды. Әйелдердің мынадай лауазымдарда өкілдігі: облыс әкімдерінің орынбасарлары – 13,2 % (76-ның 10-ы); қалалар мен аудандардың әкімдері – 3 % (200-дің 6-уы); комитет төрағаларының орынбасарлары мен орталық мемлекеттік органдардың департаменттері директорларының орынбасарлары – 30,5 % (259-дың 79-ы); орталық мемлекеттік органдардың аумақтық бөлімшелерінің басшылары – 11,6 % (337-нің 39-ы); облыстық басқарма басшылары – 18,8 % (351-дің 66-сы); қалалар мен аудандар әкімдерінің орынбасарлары – 15,8 % (576-ның 91-і) құрайды. Жоғарғы Сот судьялары арасында 41,5 %-ын, жергілікті соттың судьялары арасында әйелдердің үлесі шамамен жартысын (48 %) құрайды.

      Ел экономикасының корпоративтік секторының қаржы саласында әйелдердің басшы позициясындағы өкілдігі 30 %-дық шектен асқан. Қазақстанда қаржы мекемелеріндегі басшы әйелдердің (директорлар кеңесінің бірінші басшысы және мүшелері, басқарманың бірінші басшысы және мүшелері, бас бухгалтер) орташа үлесі 34 %-ды: сақтандыру ұйымдары бойынша – 44 %-ды, сақтандыру брокерлері – 53 %-ды, бағалы қағаздар нарығының ұйымдары бойынша – 33 %-ды, екінші деңгейдегі банктер бойынша – 26 %-ды құрайды. Ірі компаниялардың топ-менеджмент құрамында әйелдер 19 %-ы құрайды.

      Қазақстан Республикасы Президентінің 2016 жылғы 6 желтоқсандағы № 384 Жарлығымен Қазақстан Республикасындағы 2030 жылға дейінгі отбасылық және гендерлік саясат тұжырымдамасы бекітілді, онда мынадай нысаналы индикатор анықталған – биліктің атқарушы, өкілді және сот органдарында, мемлекеттік, квазимемлекеттік және корпоративтік секторларда шешімдер қабылдау деңгейіндегі әйелдердің үлесі – 2020 жылға қарай – 22 %-ды, 2023 жылға қарай – 25 %-ды, 2030 жылға қарай – 30 %-ды құрайды.

      Білім беру

      2016 – 2017 оқу жылының басында республикада 7 450 жалпы білім беру мектебі жұмыс істеді, олардың 7100 немесе 95,3 %-ы мемлекеттік. Оларда 2,93 млн.-нан астам оқушы білім алуда. Мамандандырылған мектептер желісі (125) құрылды, олар жаратылыстану-математикалық циклдер пәндерін ағылшын тілінде, оның ішінде дарынды балаларға арналған 33 мектепте үш – мемлекеттік, орыс және ағылшын тілдерінде оқыту жүргізіледі. Орта мектеп түлектерінің арасында 50,4 %-ы қыздар.

      130 ЖОО-да (47 мемлекеттік, 78 жеке, 5 филиал) жоғары білім алуға болады, оларда 477 мыңнан астам адам білім алуда. Астана қаласында әлемдік деңгейдегі "Назарбаев Университет" жоғары оқу орны ашылды.

      Қазақстан Болон декларациясына (Жоғары білімнің еуропалық кеңістігі туралы) қосылды. Мамандарды үш деңгейде даярлау: бакалавр-магистр-PhD докторы енгізілді. Жоғары оқу орындарының профессорлық-оқытушылық құрамының 64 %-ын әйелдер құрайды. Профессорлар арасында әйелдер – 36 %-ды, философия докторлары – 52,8 %-ды, доценттер – 55,6 %-ды құрап отыр. Жоғары білім беру жүйесінің басшы құрамында әйелдердің үлес салмағы – 19 %. Университеттер түлектерінің арасында 57,3 %-ы қыздар мен жас әйелдер болып келеді.

      Денсаулық сақтау

      Денсаулық сақтауды дамытудың 2011 – 2015 жылдарға арналған "Саламатты Қазақстан" мемлекеттік бағдарламасы (бұдан әрі – "Саламатты Қазақстан" ДДМБ) алғашқы медициналық көмекті дамытуға, озық медициналық технологияларды әзірлеуге және енгізуге, мобильді және телемедицинаны, санитариялық авиацияны одан әрі дамытуға, ұйымдарды, мекемелерді жетілдіруге, медициналық көмекті қаржыландыруға, оның ішінде медициналық қызметкерлерге еңбек ақысын төлеудің соңғы нәтижеге бағытталған жаңа тетіктерін енгізуге бағытталған. "Саламатты Қазақстан" ДДМБ-ды іске асыру жалпы өлім-жітімді 14 %-ға азайтуға мүмкіндік берді. Аналар өлім-жітімі 1,4 есе төмендеді (100 000 тірі туғандарға шаққанда 12,7). Сәбилер өлім-жітімінің көрсеткіші 1,5 есеге азайды (1 000 туылғанға шаққанда 8,59). Бірқатар әлеуметтік маңызды аурулардың тұрақты төмендеуі байқалуда. Туберкулезбен сырқаттанушылық 1,5 есе, өлім-жітім екі есе азайды. Қан айналымы жүйесінің ауруларынан өлім-жітім 1,8 есе, онкопатологиядан – 10 %-ға, жарақаттанудан – 20 %-ға төмендеді. Нәтижесінде 2016 жылы күтілетін өмір сүру ұзақтығы 3,7 жылға ұзарып, 72,41 жасты құрады, оның ішінде әйелдерде 3,0 жылға (76,61 жас) және ерлерде 4,1 жылға (67,99 жас) ұлғайды.

      2016 жылдан бері Қазақстан Республикасының денсаулық сақтауды дамытудың 2016 – 2019 жылдарға арналған "Денсаулық" мемлекеттік бағдарламасы (бұдан әрі – "Денсаулық" ДДМБ) шеңберінде медициналық қызметтердің сапасын арттыруға бағытталған бірқатар шараларды қарастырады. Бағдарлама қол жеткізілген нәтижелерді бекітуге және дамытуға бағытталған және ұлттық денсаулық сақтау жүйесін 2050 жылға дейін жоспарлы түрде дамыту үшін негіз болады.

      Әйелдерге қатысты қылмыс және зорлық-зомбылық

      2010 жылдан бері "Тұрмыстық зорлық-зомбылық профилактикасы туралы" 2009 жылғы 4 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңы (бұдан әрі – "Тұрмыстық зорлық-зомбылық профилактикасы туралы" Қазақстан Республикасының Заңы) қолданысқа енгізілгеннен бастап елімізде тұрмыстық қылмыс деңгейі орташа 10 %-ға төмендегені байқалуда. Егер 2010 жылы 745 факт тіркелсе, 2016 жылы көрсеткіш 484 қылмысқа немесе 35 %-ға дейін төмендеді. Отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласында жасалған кісі өлтіру саны шамамен 3 есеге азайды (268-ден 93-ке дейін).

      Әйелдер мен балаларға қарсы бағытталған қылмыстарға жазаны қатаңдату бөлігінде заңнама жетілдірілді. Бас прокуратура жанынан тұрмыстық зорлық-зомбылық себептерін талдау жөніндегі ведомствоаралық жұмыс тобы құрылды, "Қазақстан отбасындағы зорлық-зомбылықсыз" жобасы іске асырылуда.

      "Тұрмыстық зорлық-зомбылық профилактикасы туралы" Қазақстан Республикасының Заңына жеті рет өзгеріс пен толықтыру енгізілген (2010 – 2016 жылдары). Мәселен, полиция қызметкерлеріне өз бетінше қорғау ұйғарымын шығару бойынша өкілеттілік беріліп, ол жәбірленушіні уақтылы қорғауды қамтамасыз етуге мүмкіндік берді.

      Тұрмыстық зорлық-зомбылық жасаған адамға оның басқа тұрғын үйі болған жағдайда жәбірленушімен бірге тұруға тыйым салу түрінде әкімшілік-құқықтық ықпал шарасы енгізілген. Сондай-ақ, тұрмыстық зорлық-зомбылықтан жәбірленуші тұратын жеріне қарамастан әлеуметтік көмек алуға мүмкіндік беретін нормалар қабылданды.

      Әйелдерді зорлық-зомбылықтан қорғау бойынша арнаулы бөлімшелер қызметкерлерінің саны 135 бірлікті құрайды. Қызметкерлердің міндеттеріне әйелдерге қатысты зорлық-зомбылық фактілерін анықтау, әйелдердің құқықтары мен бостандықтарын бұзу туралы жеке және заңды тұлғалардың шағымдары мен өтінімдерін қарау жатады. 2014 – 2016 жылдары мемлекеттік органдар Қазақстанда БҰҰ өкілдерімен бірлесіп, 125-тен астам учаскелік инспектордың, ӘЗҚБ 5 қызметкерінің, прокуратураның 6 қызметкерінің, қалалық және аудандық емханалардың 63 психологінің, жергілікті мемлекеттік органдардың 30 өкілінің әлеуетін арттыруға мүмкіндік берген іс-шаралар өткізді.

      Тұрмыстық зорлық-зомбылық құрбандарына арнаулы әлеуметтік қызмет көрсету стандарты (бұдан әрі – стандарт) енгізілді, ол тұрмыстық зорлық-зомбылық құрбандарына көрсетілетін арнаулы әлеуметтік қызметтердің сапасына, көлеміне және шарттарына талаптар қояды. Берілген стандарт барлық өңірдегі 30 дағдарыс орталығына (18 баспана) қызметтерді бірыңғайлауға және мемлекеттік қаржыландыруға қолжетімділікті алуға мүмкіндік берді.

      Бас прокуратураның Құқықтық статистика және арнаулы есепке алу жөніндегі комитетінің статистикалық есептемелерінде әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықпен, оның ішінде отбасылық-тұрмыстық саладағы қылмыстармен байланысты қылмыстық құқық бұзушылық туралы көрсеткіштер көзделген. Бұл ақпарат Ұлттық экономика министрлігі Статистика комитетінің (бұдан әрі – ҰЭМ СК) "Қазақстанның әйелдері мен ерлері" жинағында айқындалған, сондай-ақ http://stat.gov.kz/faces/ wcnav_externalId/ интернет-ресурсында жарияланған.

      2015 жылы ҰЭМ СК "БҰҰ-әйелдер", ЮНФПА және ДДҰ-мен бірлесіп алғаш рет әйелдерге қатысты тұрмыстық зорлық-зомбылық бойынша жеке ұлттық ішінара тексеру жүргізді, оның нәтижесі жоғарыда көрсетілген интернет-ресурста жарияланды.

      Тексеру әйелдердің шамамен 17 %-ы жыныстық серігінің тарапынан тәндік және/немесе сексуалдық зорлық-зомбылыққа ұшырағанын; әрбір бесінші әйел (21 %) өзінің өмір бойы жыныстық серігінің тарапынан психологиялық зорлық-зомбылықты басынан өткергенін; әрбір үшінші әйел (33 %) өз өмірінде серігінің тарапынан бақылаушылық мінез-құлықтың пайда болуын басынан кешкенін анықтады. ҰЭМ СК тұрмыстық зорлық-зомбылыққа ден қою және гендерлік зорлық-зомбылықтың алдын алу бойынша бағдарламалардың прогресі және тиімділігі туралы нақты әрі тәуелсіз ақпаратты ұсыну үшін осы зерттеуді тұрақты негізде жүргізуді жоспарлауда.

      2017 жылы Ұлттық экономика министрлігі (бұдан әрі – ҰЭМ) "БҰҰ-әйелдермен" бірлескен жоба шеңберінде Қазақстандағы тұрмыстық зорлық-зомбылық нәтижесінде экономикалық зардапты бағалау бойынша алғашқы зерттеу жүргізуді қолдады.

      Профилактика субъектілерінің (денсаулық сақтау, білім беру және әлеуметтік қызметтер ұйымдары) лауазымды адамдарына тұрмыстық зорлық-зомбылық құрбандары жүгінген кезде немесе олардың полиция органдарына зорлық-зомбылық фактісі туралы хабарламаны жібермей тұрып тікелей анықтауы кезіндегі олардың әрекетінің бірыңғай алгоритмі әзірленуде.

      СИДО жөніндегі комитетінің қорытынды ескертулерінің 19 f) тармағына сәйкес Қазақстанның әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықтың және тұрмыстық зорлық-зомбылықтың алдын алу және онымен күрес туралы Еуропа Кеңесінің Конвенциясын ратификациялау мәселесін зерттеу бойынша жұмыс жүргізілуде.

      Жыл сайын мемлекеттік органдардың, ҮЕҰ және бұқаралық ақпарат құралдарының (бұдан әрі – БАҚ) қатысуымен "әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықсыз 16 күн" акциясы шеңберінде ішкі істер органдарының есебінде тұрған, оның ішінде отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласында құқық бұзушылықтарға жол беретін адамдарды тексеру жүргізіледі, заң бұзушылық анықталған жағдайда құқықтық ден қою шаралары қолданылады.

      2. Жалпы саяси негіз

      Қазақстан өзін демократиялық, зайырлы, құқықтық және әлеуметтік мемлекет ретінде танытады, оның ең қымбат қазынасы – адам және адамның өмірі, құқықтары мен бостандықтары. Қазақстан Республикасы – президенттік басқару нысанындағы біртұтас мемлекет. Елдің заң шығару қызметін, оның ішінде адам құқықтары саласында заң шығаруды жүзеге асыратын ең жоғары өкілді орган Парламент болып табылады.

      2017 жылы Қазақстанда мемлекеттің саяси-құқықтық дамуының жаңа кезеңін ашқан конституциялық реформа жүргізілді. "Қазақстан Республикасының Конституциясына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" 2017 жылғы 10 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңы қабылданды, ол Қазақстан Республикасы Конституциясының (бұдан әрі – Конституция) 19 бабына 26 түзету енгізуді көздейді. Өзгерістердің негізгі мәні – билік тармақтары арасында өкілеттікті қайта бөлу және бірқатар өкілеттікті Президенттен Үкімет пен Парламентке беру.

      Атап айқанда, түзетулер мемлекеттің құқық қорғау әлеуетін күшейтті. Президентке күшіне енген заңды немесе өзге де құқықтық актіні Республика Конституциясына сәйкестігіне қарау туралы өтінішті Конституциялық Кеңеске жолдау құқығын беру адамның және азаматтың құқықтары мен бостандықтарын қорғау, мемлекеттің ұлттық қауіпсіздігін, егемендігі мен тұтастығын қамтамасыз ету мүддесіне байланысты болып отыр, ол Конституцияның 40-бабында бекітілген Мемлекет басшысының конституциялық-құқықтық статусында көрсетілген.

      Республикада Адам құқықтары жөніндегі уәкілге конституциялық статус беру Конституцияның 1-бабы 1-тармағының және 12-бабы 2-тармағының ережелеріне сәйкес келеді, оларға сай Қазақстан өзін демократиялық, зайырлы, құқықтық және әлеуметтік мемлекет ретінде танытады, оның ең қымбат қазынасы – адам және адамның өмірі, құқықтары мен бостандықтары.

      Қазақстан Республикасының Жоғарғы Соты – жергілікті және өзге де соттарда қаралатын азаматтық, қылмыстық және өзге де істер бойынша жоғары сот органы болып табылады, заңда көзделген жағдайларда өзінің қарауына жатқызылған сот істерін қарайды және сот практикасының мәселелері бойынша түсіндірме береді. Бас прокуратура заңда белгіленген шектерде және нысандарда мемлекеттің атынан Қазақстан Республикасы аумағында заңдылықтың сақталуына жоғары қадағалауды жүзеге асырады, сотта мемлекеттің мүддесін білдіреді және мемлекеттің атынан қылмыстық қудалауды жүзеге асырады.

      Жергілікті мемлекеттік басқаруды тиісті аумақтағы істің жай-күйіне жауапты жергілікті өкілді және атқарушы органдар жүзеге асырады.

      Қазақстан халықаралық құқықтың толыққанды субъектісі және адам құқықтары саласындағы 60-тан астам көп жақты әмбебап халықаралық шарттардың, оның ішінде Адам құқықтарының жалпыға ортақ декларациясының және "адам құқықтарын қорғаудың халықаралық құрамдары" деп аталатын БҰҰ-ның 7 құқық қорғау конвенциясының қатысушысы болып табылады.

      Бұдан басқа, Қазақстан Республикасы БҰҰ-ның барлық елдерімен дипломатиялық қарым-қатынасты қолдайды, ТМД, ЕҚЫҰ, ҰҚШҰ, ОАЫ, ЕуразЭО, ШЫҰ, АӨСШК, "Түркі тілдес елдердің кеңесі" ұйымының, Түркіәскери кеңесінің, НАТО-мен әріптестіктің жеке жоспарының және басқа халықаралық ұйымдардың мүшесі болып табылады. Еуразиялық бәсекеге қабілеттілік бағдарламасы және ЭЫДҰ-мен ынтымақтастық жөніндегі елдік бағдарлама шеңберінде ЭЫДҰ-мен өзара ынтымақтастық жүргізілуде.

      2017 жылы Қазақстан БҰҰ Қауіпсіздік кеңесінің тұрақты емес мүшесі болды. БҰҰ Қауіпсіздік кеңесі мүшесінің басты мақсаты – халықаралық бейбітшілік пен қауіпсіздікті күшейту жөніндегі жұмысқа үлес қосу, Орталық Азия мен Ауғанстан проблемасын шешуге назар аудару болып табылады.

      Қазақстан 2030 жылға дейінгі ТДМ-ны ұстанады, Жаңартылатын энергия жөніндегі халықаралық агенттіктің мүшесі (IRENA) болып табылады. 2012 жылы Орнықты даму жөніндегі "Рио+20" Конференциясында Қазақстанның Президенті Н.Ә. Назарбаев "Жасыл көпір" және "Жаһандық энергетикалық-экологиялық стратегия" әріптестік бағдарламаларын ұсынды. Қазақстан Париж келісімін ратификациялады, парниктік газ шығарындыларын 1990 жылғы деңгейден 2030 жылға қарай 15 %-ға қысқарту мақсаты қойылған.

      Қазақстан көпконфессиялы ел болып табылады, мұнда бейбітшілікте және келісімде 100-ден аса этностың, 18 конфессияның өкілдері өмір сүруде. Негізгі діни конфессиялар – ислам және христиан, сондай-ақ иудаизм мен буддизм де кездеседі. Халықтың 70 %-ы өзін мұсылман деп есептейді. Қазақстан халқы Ассамблеясы ұлтаралық келісімнің базалық институты болып табылады. Астана қаласында әлемдік және дәстүрлі діндер лидерлерінің бес съезі өтті, онда бір үстел басында түрлі конфессиялардың өкілдері жиналды.

      3. Қазақстан Республикасында адам құқықтарын заңнамалық және институционалдық қамтамасыз ету

      Конституцияның 4-бабына сәйкес Қазақстан Республикасында қолданылатын құқық Конституцияның, соған сәйкес заңдардың, өзге де нормативтік құқықтық актілердің, халықаралық шарттар мен Республиканың басқа да міндеттемелерінің, сондай-ақ Қазақстан Республикасы Конституциялық Кеңесі және Жоғарғы Сотының нормативтік қаулыларының нормалары болып табылады.

      2016 жылдан бері Қазақстан Республикасында "5 институционалдық реформаны іске асыру бойынша 100 нақты қадам" Ұлт жоспарын орындау мақсатында ел тарихында ұлттық заңнаманы кеңінен өзгерту басталды. Соттардың кадрлық саясаты күшейтілді, "Электрондық сот әділдігі" дамуда, ол сот жұмысының барынша айқындығын қамтамасыз етуге мүмкіндік береді. Азаматтық іс жүргізу реформаланды, қылмыстық және қылмыстық-процестік заңнама жаңартылуда.

      Сот қорғауынан бөлек, әрбір адам Адам құқықтары жөніндегі уәкілге, Бала құқықтары жөніндегі уәкілге, Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Адам құқықтары жөніндегі комиссияға, Ұлттық комиссияға, сондай-ақ Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігінің Балалардың құқықтарын қорғау комитетіне жүгіне алады. Бала құқықтары жөніндегі уәкіл институты 2016 жылы Ұлттық комиссияның бастамасымен құрылды. Азаматтардың конституциялық құқықтарын, бостандықтарын және мүдделерін, сондай-ақ оларды қорғауға қатысты олардың шағымдарын уақтылы қарау мақсатында Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің, министрліктер мен ведомстволар басшыларының ресми жеке интернет-сайттары жұмыс істеуде.

      4. Адам құқықтарын халықаралық нормалар негізінде қорғау

      Республика ратификациялаған халықаралық шарттардың заңдардан басымдығы болады. Қазақстан қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттардың Қазақстан аумағында қолданылу тәртібі мен талаптары республиканың заңнамасында айқындалады (Конституцияның 4-бабының 3-тармағы).

      Республика қатысушысы болып табылатын барлық заңдар, халықаралық шарттар жарияланады. Азаматтардың құқықтары, бостандықтары мен міндеттеріне қатысты нормативтік құқықтық актілерді ресми жариялау оларды қолданудың міндетті шарты болып келеді.

      Ұлттық заңнаманың халықаралық нормаларға сәйкестігі Қазақстанға 2012 жылы ХЕҰ конвенциясын ратификациялауға: № 183 "Ананы қорғау туралы" ("Ананы қорғау туралы 1952 жылғы (қайта қаралған) конвенцияны қайта қарау туралы конвенцияны ратификациялау туралы" 2012 жылғы 14 ақпандағы Қазақстан Республикасының Заңы); № 156 "Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы" ("Отбасылық міндеттермен еңбек ететін еңбекші ерлер мен әйелдерге арналған тең қарау және тең мүмкіндіктер туралы конвенцияны (156-конвенция) ратификациялау туралы" 2012 жылғы 16 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы) мүмкіндік берді.

      2015 жылы Қазақстан Мүгедектердің құқықтары туралы конвенцияны ("Мүгедектердің құқықтары туралы конвенцияны ратификациялау туралы" 2015 жылғы 20 ақпандағы Қазақстан Республикасының Заңы) (СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 40-тармағы) ратификациялады. БҰҰДБ-ның қолдауымен Қазақстан Республикасында мүгедектердің құқықтарын қамтамасыз ету және өмір сүру деңгейін жақсарту жөніндегі 2012 – 2018 жылдарға арналған іс-шаралар жоспары кезең-кезеңімен іске асырылуда. Бұдан басқа, Қазақстан Республикасы Азаптауларға қарсы комитеттің, Адам құқығы жөніндегі комитеттің, Нәсілдік кемсітушілікті жою жөніндегі комитеттің және СИДО жөніндегі комитеттің Қазақстан Республикасы азаматтарының және шетелдіктердің тиісті шарттар бойынша құқықтарының бұзылуы туралы жеке шағымдарын қабылдау құзыретін қабылдады.

      2015 жылғы 28 сәуірде Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің орынбасары "Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияның орындалуы туралы Қазақстанның біріккен үшінші және төртінші кезеңдік баяндамалары бойынша БҰҰ-ның Әйелдерге қатысты кемсітушілікті жою жөніндегі комитетінің қорытынды ескертулерін іске асыру жөніндегі 2014 жылғы 14 ақпандағы іс-шаралар жоспарын" (бұдан әрі – Жоспар) бекітті.

      Ұлттық комиссия Қазақстандағы БҰҰДБ-мен бірлесіп Конвенцияны іске асыруға жәрдемдесу шеңберінде Жоспарды іске асыру бойынша мемлекеттік қызметшілердің әлеуетін арттыру және семинарлар өткізу, "Әйел конвенциясы – әйелдердің құқықтары туралы бәрін қамтитын заң жобасы" атты әдістемелік нұсқаулықты әзірлеу, әлеуметтік роликтер шығару, құқық қорғау органдары үшін әйелдерді зорлық-зомбылықтан қорғау жөніндегі ұсынымдар, зорлық-зомбылық құрбандары үшін инфографика әзірлеу арқылы халықтың хабардарлығын арттыру бойынша жүйелі жұмыс жүргізуде.

      Осылайша, Ұлттық комиссияның және өзге де мүдделі тараптардың күш-жігерін жандандыру бойынша СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 17-тармағы орындалды.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 39-тармағы бойынша: қорытынды ескертулер барлық орталық және жергілікті мемлекеттік органдарға, сондай-ақ Парламентке жіберілді. Олардың орындалуын бақылау Ұлттық комиссияның және Гуманитарлық құқық, адам құқықтары жөніндегі халықаралық шарттар жөніндегі ведомствоаралық комиссияның отырыстарында тыңдалды. Оларды қарау қорытындылары бойынша нақты тапсырмалар берілді.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 8, 9-тармақтарын орындау мақсатында халықтың кеңінен танысуы үшін Конвенцияның және СИДО жөніндегі комитеттің жалпы ұсынымдарының мәтіні, сондай-ақ оған қосылу туралы заң Әділет министрлігінің қарауындағы "Заңнама" деген электрондық базаға енгізілген. Қазақстанның барлық облысы мен қалаларындағы халыққа қызмет көрсету орталықтарының базаға рұқсаты бар, оларға азаматтар мемлекеттік қызметтер алу үшін күнде жүгінеді. Осылайша, азаматтардың "Заңнама" электрондық базасына қолжетімділігі ашық және өтеусіз болып келеді. Осыған орай, Жоғарғы соттың интернет-ресурсының "Халықаралық ынтымақтастық" деген бөлімінде бірқатар халықаралық шарттар мен конвенциялар, оның ішінде Конвенция жарияланған, оған тек соттардың ғана емес кез келген интернет қолданушысына қолжетімді (https://sud.gov.kz/rus/content/osnovnye-dokumenty).

      Бұдан басқа, сот отырыстарында судьялар тараптарға тиісті Конвенцияның ережелерін түсіндіреді. Сот актілерінде халықаралық шарттарға, оның ішінде Конвенцияға сілтеме қолдану судьялардың арасында гендерлік білімді түсіндіру бойынша жүргізіліп жатқан жұмыстың нәтижесі болып келеді. Егер олар бұрын негізінен азаматтық істер бойынша қолданылса, қазір Конвенция қылмыстық істер бойынша шешімдер мен әкімшілік істер бойынша қаулыларда ескеріледі.

      Түрлі халықаралық шарттардың нормаларын қолдана отырып, 2017 жылғы 9 айда – 271519 іс, оның ішінде 126644 – азаматтық, 126022 –әкімшілік және 18853 – қылмыстық іс, 2016 жылы –22252 іс, оның ішінде 11083 – азаматтық, 9523 – әкімшілік және 1646 – қылмыстық іс, 2015 жылы – 889 іс, оның ішінде 888 азаматтық және 1 қылмыстық, 2014 жылы – 114 іс, оның ішінде 113 – азаматтық және 1 – қылмыстық, 2013 жылы – 6 азаматтық, 2012 жылы – 7 азаматтық іс қаралды. Оның ішінде Конвенцияның нормаларын қолданумен 2017 жылғы 9 айда – 5683, оның ішінде 1916 – азаматтық, 3451 – әкімшілік және 316 – қылмыстық, 2016 жылы – 876, оның ішінде 605 – азаматтық, 260 – әкімшілік және 11 – қылмыстық іс қаралды, өткен жылдарға арналған статистикада мұндай деректер болмаған. Конвенцияның нормалары көбіне "Әкімшілік құқық бұзушылықтар туралы" 2014 жылғы 5 шілдедегі (бұдан әрі – ӘҚБтК) Қазақстан Республикасы Кодексінің 73-бабы бойынша отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласында құқыққа қарсы әрекеттермен байланысты, жалпы саны 2843-ті құраған әкімшілік істер бойынша қолданылады.

      Жоғарыда баяндалғанның негізінде, Қазақстанда СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерін жою бойынша нақты жұмыс жүргізіліп жатқанын атап өтуге болады (9, 13, 17, 39-тармақтар).

      5. Ақпараттандыру және адам құқықтарын насихаттау

      Қазақстан Республикасы Президентінің 2009 жылғы 24 тамыздағы № 858 Жарлығымен 2010 жылдан бастап 2020 жылға дейінгі кезеңге арналған құқықтық саясат тұжырымдамасы бекітілді, оны іске асыру барысында жыл сайынғы жоспарлар бекітіледі.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 12-тармағын орындау барысында 2011 жылдан бастап Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінің жанында Құқықтық ақпарат қызметі (бұдан әрі – ҚАҚ) жұмыс істеуде, оның негізгі міндеттері мен мақсаттары – халыққа тегін заң көмегін көрсету болып табылады. ҚАҚ құрылған кезден бастап халыққа 700 мыңнан астам консультация берілді, оператор-консультанттар күніне 500-ге жуық қоңырау қабылдап, қызмет көрсетеді. Мәселен, 2014 жылы 116 мыңнан астам жауап қайтарылса, 2015 жылы – 118 мың, 2016 жылы – 133 мың қоңырау болды. 2016 жылы ақпараттық анықтамалық жүйені пайдалана отырып анықтамалық-консультациялық қызметті бағалаған қанағаттанған азаматтардың үлесі 79 %-ды құрады.

      2013 жылдан бастап Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінің ведомстволық сайтында "Әділет" нормативтік құқықтық актілердің ақпараттық-құқықтық веб-жүйесі (www.adilet.zan.kz) жұмыс істейді. Халыққа құқықтық ақпаратты сапалы жеткізу және біліктілікті арттыру мақсатында АҚЖ оператор-консультанттары Әділет министрлігінің құрылымдық бөлімшелерінде тағылымдамадан өтеді.

      6. 2011 және 2016 жылдар кезеңіндегі елдің әлеуметтік–экономикалық ахуалы

      2011 – 2016 жылдары елдің экономикасы жеткілікті тұрақты дамыды, өсу қарқыны орташа 4,1 %-дан асып түсті, осы кезеңде нақты өсім 27,2 %-ды құрады. Сыртқы экономикалық конъюнктураның тұрақсыздығына және мұнайға әлемдік бағаның жоғары құбылмалылығына қарамастан сыртқы сауданың балансы 2016 жылы оң трендті көрсетті.

      2016 жылы өсім қарқыны 1,1 %-ды құрады, экономикалық шараларды жағымды іске асыру нәтижесінде 2017 жылғы 9 айда ЖІӨ өсімі 4,3 %-ды құрады. Экономиканың өсімі шаруашылық субъектілерінің инвестициялық белсенділігінің және тұрғын үй құрылысы секторының жоғары даму қарқынының аясында болды. 2016 жылы халықтың жан басына шаққандағы ЖІӨ 7,7 мың АҚШ долл. құрады. Дүниежүзілік Банктің деректеріне сәйкес Қазақстан халықтың табыс деңгейі жан басына шаққанда орташа деңгейден жоғары мемлекет деп танылды.

2011 – 2016 жылдардағы жалпы ішкі өнім (ЖІӨ)


2011

2012

2013

2014

2015

2016

ЖІӨ

млрд. теңге

28 243

31 015

35 999

39 676

40 884

46 971

млрд. АҚШ долл.

192,6

208,0

236,6

221,4

184,4

137,3

*ЖІӨ ФКИ, алдыңғы жылға қатысты жыл, %

107,4

104,8

106,0

104,2

101,2

101,1

ЖІӨ ФКИ, 2010 = 100%

107,4

112,6

119,3

124,3

125,8

127,2

2011 – 2016 жылдардағы ЖІӨ-нің орташа өсу қарқыны – 104,1%

Халықтың жан басына шаққандағы ЖІӨ

АҚШ долл.

11 634,5

12 387,4

13 890,8

12 806,7

10 509,9

7 714,8

мың теңге

1 705,8

1 847,1

2 113,2

2 294,8

2 330,4

2 639,7

      *НКИ – нақты көлем индексі

      Елімізде жұмыссыздық деңгейі 2011 жылғы 5,4 %-дан 2016 жылғы 5,0 %-ға дейін, оның ішінде әйелдер арасында 6,2 %-дан 5,5 %-ға дейін төмендеді.

      Қазақстанда еліміздің 2020 жылға дейінгі Стратегиялық даму жоспары іске асырылуда, ол мынадай басты көрсеткіштерге қол жеткізуге: ЖІӨ-ні, нақты мәнде 2009 жылмен салыстырғанда кем дегенде үштен біріне арттыруға; табысы ең төменгі күнкөріс деңгейінен төмен халықтың үлесін 8 %-ға дейін және жұмыссыздық деңгейін 5 %-ға дейін азайтуға; жалпы өлім-жітімді 30 %-ға төмендетуге; халықтың күтілетін өмір сүру ұзақтығын 68 жастан 72 жасқа дейін ұлғайтуға бағытталған.

      2017 жылдың басында еліміздің Президенті саяси және институционалдық өзгерістерді, экономиканың және қоғамдық сананың өзгеруін қамтитын Елдің үшінші жаңғыруы басталғанын жариялады. Жедел экономикалық өсімге қол жеткізуге және елімізде өмір сүру сапасын арттыруға бағытталған Қазақстанның 2025 жылға дейінгі Стратегиялық даму жоспарының жобасы (бұдан әрі – СЖ 2025 жобасы) әзірленді. Оның негізіне экономиканың өнімділігін арттыру және күрделілігі, адами капиталды дамыту және жеке сектордың бәсекеге қабілеттілігін арттыру, жеке қаражатты тартудың жетекші рөлі және ел өңірлерінің даму әлеуетін іске асыру есебінен экспортқа бағдарланған өндірісті ынталандыруға негізделген экономикалық өсімнің жаңа моделі салынған.

      Қазақстанның ең басты мақсаты – 2025 жылға дейін адамдардың материалдық әл-ауқатын ЭЫДҰ елдерінің деңгейіне жеткізуге әкелетін экономиканың сапалы әрі тұрақты көтерілуіне қол жеткізу және әлемнің ең дамыған 30 елі қатарына кіру болып табылады. Экономиканың сапалы өсуі бизнестің және адами капиталдың бәсекеге қабілеттілігінің, технологиялық жаңғырудың артуына, институционалдық ортаның жетілуіне, сондай-ақ адамның табиғатқа теріс ықпалының барынша азаюына негізделуге тиіс. Бұл шаралар халықтың жан басына шаққандағы ЖІӨ 18500 АҚШ долларына дейін өсуін қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.

      СЖ 2025 әлеуметтік көрсеткіштеріне қол жеткізу білім беруді және ғылымды дамытудың 2016 – 2019 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасының, денсаулық сақтау саласын дамытудың 2016 – 2019 жылдарға арналған "Денсаулық" мемлекеттік бағдарламасының, Нәтижелі жұмыспен қамтуды және жаппай кәсіпкерлікті дамытудың 2017 – 2021 жылдарға арналған бағдарламасының және т.б. шеңберінде іске асырылады.

      Мысалы, Нәтижелі жұмыспен қамтуды және жаппай кәсіпкерлікті дамытудың 2017 – 2021 жылдарға арналған бағдарламасы өзін-өзі жұмыспен қамтығандарды, жұмыссыздарды және біліктілігі жоқ өзге де адамдарды нәтижелі жұмыспен қамтуға тартуға бағытталған, оны жаппай тегін оқыту, оның ішінде әйелдерді еңбек нарығында сұранысқа ие кәсіптерге оқыту шараларын көздейді, әйелдердің бизнес ашуға және жүргізуге, оларды тұрақты және уақытша жұмыс орындарында жұмыспен қамтамасыз етуге жағымды жағдай жасайды. Бағдарламаға қатысу мәселелері бойынша жүгінгендердің санынан оған қатысушылардың құрамында әйелдердің үлесі кемінде 45 %-ды, ал 2021 жылға қарай кемінде 48 %-ды құрайтын болады.

      Осылайша, осы бағдарламаларды іске асыру халықтың, оның ішінде әйелдердің әл-ауқатын арттыруға жәрдемдесетін болады.

ІІ бөлім. Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенция баптарының (1-16) орындалуы туралы ақпарат

      1-бап. Әйелдерге қатысты кемсітушілік

      Конвенцияға сәйкес "әйелдерге қатысты кемсітушілік" термині әйелдердің саяси, экономикалық, әлеуметтік, мәдени, азаматтық немесе кез келген басқа саладағы адамның құқықтары мен негізгі бостандықтарын олардың отбасылық жағдайына қарамастан, ерлер мен әйелдердің теңдігі негізінде пайдалануын немесе жүзеге асыруын әлсіретуге немесе мойындалуын жоққа шығаруға бағытталған кез келген айырмашылық, қоспай қою дегенді білдіреді.

      Конституцияға сәйкес Қазақстан Республикасы өзін демократиялық, зайырлы, құқықтық және әлеуметтік мемлекет ретінде танытады, оның ең қымбат қазынасы – адам және адамның өмірі, құқықтары мен бостандықтары. Тегіне, әлеуметтік, лауазымдық және мүліктік жағдайына, жынысына, нәсіліне, ұлтына, тіліне, дінге көзқарасына, нанымына, тұрғылықты жеріне байланысты немесе кез келген өзге жағдаяттар бойынша ешкімді ешқандай кемсітуге болмайды.

      2009 жылдан бастап "Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы" 2009 жылғы 8 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңы (бұдан әрі – Теңдік туралы заң) қолданысқа енгізілді. Онда "жыныстық белгісі бойынша кемсітушілік" ұғымы "жыныстық белгісі бойынша адамның құқықтары мен бостандықтарын кез келген шектеу немесе оларға қысым жасау, сондай-ақ оның қадір-қасиетін түсіру" деп айқындалған (1-баптың 3) тармақшасы).

      Қазақстан Конвенцияға 1998 жылы қосылып, сол кезден бастап заң практикасында "кемсітушілік" ұғымы қолданылуда, ол Конституцияның, қабылданған заңдар мен нормативтік актілердің мәтіндерінде ауқымды пайдаланылады.

      Мәселен, 2014 жылғы 4 шілдедегі "Қазақстан Республикасының Қылмыстық-процестік кодексі" Қазақстан Республикасы Кодексінің (бұдан әрі – ҚПК) 21-бабында қылмыстық сот іс-жүргізуде тегіне, әлеуметтік, лауазымдық және мүліктік жағдайына, жынысына, нәсіліне, ұлтына, тіліне, дінге көзқарасына, нанымына, тұрғылықты жеріне байланысты немесе кез келген өзге де мән-жайлар бойынша қандай да бір кемсітушілікке тыйым бекітілген. 2014 жылғы 3 шілдедегі "Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексі" Қазақстан Республикасы Кодексінің (бұдан әрі – ҚК) 145-бабы жоғарыда көрсетілген себептер бойынша адам өзінің қызмет бабын пайдалана отырып не қоғамдық бірлестік лидері жасаған құқықтар мен бостандықтарды тура немесе жанама шектеу қылмыстық жауапкершілікті көздейді.

      Тиісті баптар "Қазақстан Республикасындағы сайлау туралы" 1995 жылғы 28 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Конституциялық заңында, 2011 жылғы 26 желтоқсандағы "Неке (ерлі-зайыптылық) және отбасы туралы" Қазақстан Республикасының Кодексінде (бұдан әрі – "Неке (ерлі-зайыптылық) және отбасы туралы" Қазақстан Республикасының Кодексі), "Білім туралы" 2007 жылғы 27 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңында (бұдан әрі – "Білім туралы" Қазақстан Республикасының Заңы) және басқалар да бар. Бұл қоғамдық қатынастардың кез келген саласындағы кемсітушілік көріністеріне тиімді және барабар ден қоюға мүмкіндік береді. Бұдан басқа, Теңдік туралы заңда кемсітушілік тек әйелдерге ғана қатысты анықтаумен шектелген жоқ, онда жыныстық белгі бойынша кемсітушілік әйелдерді де, ерлерді де қорғау үшін тең құқықтар мен мүмкіндіктер тұрғысынан айқындалған.

      2015 жылғы 23 қарашадағы "Қазақстан Республикасының Еңбек кодексі" Қазақстан Республикасы Кодексінің 4-бабында (Еңбек заңнамасының қағидаттары) және 6-бабының 3-тармағында (Еңбек саласындағы кемсітушілікке тыйым салу) еңбек саласында, оның ішінде жынысы бойынша кемсітушілікке тікелей тыйым салу көзделген.

      Мемлекеттік қызметшілердің әдеп кодексі мемлекеттік қызметшілердің өз әріптестерімен қызметтік қарым-қатынасы кезінде қызметшілердің ар-намысы мен қадір-қасиетін кемсітушіліктің және қолсұғушылықтың кез келген нысандарын болдырмайтын қолайлы моральдық-психологиялық ахуалды қалыптастыруға бағытталған шараларды қабылдаудың қажеттілігін белгілейді.

      Бас прокуратура "Заңдылық" (Законность) автоматтандырылған ақпараттық жүйесі" пилоттық жобасын іске асыруда, осы жобаның шеңберінде "Сотқа дейінгі тергеп тергеудің бірыңғай тізілімі" жүйесі мен "Төрелік" (Судейство) сот органдарының ақпараттық жүйесінің мәліметтері интеграцияланатын болады. Сондай-ақ, жынысы бойынша кемсітушілік фактілері бойынша істерді қарау практикасы туралы сот статистикасын жүргізу мәселесі қаралады.

      Сонымен қатар, СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 10, 11-тармақтарын орындау мақсатында және кемсітушілікті жою және гендерлік теңдікке жәрдемдесу бойынша қабылданып жатқан шараларды қабылдау мәселелері қазақстандық қоғамның айтарлықтай прогресін, сондай-ақ елдің әлемнің дамыған 30 мемлекетінің қатарына кіруге ұмтылуын ескере отырып, отбасылық және гендерлік саясат саласындағы заңнаманы жетілдіру бойынша қосымша шаралар қабылданды.

      Арнайы жұмыс тобы "Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне отбасылық және гендерлік саясат мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасының Заң жобасының (бұдан әрі – заң жобасы) тұжырымдамасын әзірлеу бойынша жұмыс жүргізуде. Заң жобасы баптарының негізіне Қазақстан Республикасы Президентінің "Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру" бағдарламалық мақаласында, СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінде және Гендерлік теңдік саласындағы ЭЫДҰ кеңесінің ұсыныстарында көрсетілген міндеттердің контексінде келтірілген ерлер мен әйелдердің отбасылық, әлеуметтік-экономикалық және қоғамдық-саяси салаларында тең құқықтары мен мүмкіндіктерін реттейтін арнаулы және кодификацияланған заңнамалық актілердің нормаларына гердерлік талдау қорытындысы алынатын болады.

      Атап айтқанда, "тура және жанама кемсітушілік" ұғымдары және жалпы жыныс белгісі бойынша кемсітушілік мәселелері қаралды.

      2-бап. Кемсітушілікті жою жөніндегі міндеттемелер

      Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қатысты барлық нысандағы кемсітушілікті айыптайды, әйелдерге қатысты кемсітушілікті жою саясатын кідіріссіз барлық тиісті тәсілдермен жүргізуге келіседі және бұл мақсатта мыналарға міндеттенеді:

      а) ерлер мен әйелдердің тең құқықтылық қағидатын өз ұлттық конституцияларына немесе басқа да тиісті заңнамасына қосу, егер де бұл әлі жасалмаса және заңның және басқа да тиісті құралдардың көмегімен осы қағиданы жүзеге асыру

      Жоғарыда аталғандай, ерлер мен әйелдердің тең құқықтылық қағидаты Қазақстан Республикасы Конституциясына және барлық қолданыстағы заңнамасына енгізілген (нормативтік құқықтық актілердің тізбесі қоса беріледі). Теңдік туралы заңға сәйкес Үкімет, орталық және жергілікті атқарушы органдар өз құзыреті шегінде ерлер мен әйелдердің тең құқықтары мен тең мүмкіндіктерін қамтамасыз ету саласындағы қызметті жүзеге асыратын органдар болып табылады.

      Бұдан басқа, Қазақстан Республикасы Мемлекеттік хатшысының төрағалығымен Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссия әйелдердің құқығын қорғауға бағытталған қызметін белсенді жүргізуде.

      Сонымен бірге, СИДО жөніндегі комитеттің жеті қорытынды ескертуі бойынша ұсынымдарды орындау мақсатында заң жобасын дайындау жөніндегі жұмыс тобының отырыстарында ерлер мен әйелдердің тең құқықтары мен тең мүмкіндіктерін қамтамасыз ету саласындағы қызметті жүзеге асыратын органдардың тізбесін кеңейту мәселесі талқыланды.

      b) әйелдерге қатысты кез келген кемсітушілікке тыйым салатын тиісті заңнамалық және керек жерде санкцияны қоса алғандағы, басқа да шаралар қабылдау

      Қазақстанда әйелдерге қатысты кемсітпеушілікке бағытталған қажетті заңнамалық және басқа да шараларды қабылдау үшін жеткілікті құқықтық негіз бар (ҚК-тің "Адамның тең құқықтылығын бұзу" 145-ші, "Азаптаулар" 146-баптарын, ӘҚБтК "Еңбек саласында кемсітушілікке жол беру" 90-бабын және т.б.). 1-бапты және осы баптың е) тармағын қосымша қараңыз.

      с) әйелдердің құқықтарын ерлермен тең негізде заңгерлік қорғауды қалыптастыруға және құзырлы ұлттық соттар мен басқа да мемлекеттік мекемелер көмегімен әйелдерді кез келген кемсітушілік актісіне қарсы тиімді қорғауды қамтамасыз ету

      Конституцияға сәйкес Қазақстанның әрбір азаматының құқық субъектісі ретінде танылуға құқығы бар және өзінің құқықтары мен бостандықтарын, қажетті қорғанысты қоса алғанда, заңға қайшы келмейтін барлық тәсілдермен қорғауға құқылы. Әркімнің білікті заң көмегін алуға құқығы бар. Заңда көзделген реттерде заң көмегі тегін көрсетіледі.

      "Қазақстан Республикасының Азаматтық процестік кодексі" 2015 жылғы 31 қазандағы Қазақстан Республикасының Кодексі (бұдан әрі – АПК) азаматтарға бұзылған немесе даулы конституциялық құқықтарын, бостандықтарын немесе заңмен қорғалатын мүдделерін қорғау үшін сотқа жүгінуге тең құқықтарды белгілейді. Ерлер мен әйелдер сотқа жүгінгенде бірдей құқықтарға және міндеттерге ие, оның ішінде мемлекеттік баждың бірдей көлемін төлейді.

      Практика көрсеткендей, әйелдер азаматтық, отбасылық, еңбек және өзге де құқықтарын қорғау үшін сотқа жүгінген кезде өздерінің процестік құқықтарын іске асыруда шектелмейді. Әйелдер мен ерлерден де Жоғарғы сотқа немесе облыстық соттарға сот әділдігіне жыныс белгісі бойынша кемсітушілікпен дәлелденген бас тарту туралы қандай да бір шағым түскен жоқ.

      Бас прокуратураның Құқықтық статистика және арнаулы есепке алу жөніндегі комитетінің (бұдан әрі – ҚСжАЕК) деректері бойынша 2017 жылғы 9 айда әйелдерден 128727 талап-арыз бен өтініш келіп түскен, олардың жалпы санының 19,2 %-ын құрайды (2016 жылы – 154952 немесе 19,4 %, 2015 жылы – 164672 немесе 23 %, 2014 жылы – 166197 немесе 22,2 %, 2013 жылы – 159185 немесе 24,6 %, 2012 жылы – 157827 немесе 27 %, 2011 жылғы статистикада мұндай деректер көрсетілмеген). Осылайша, әйелдердің сотқа азаматтық істер бойынша жүгінудің үлес салмағы 2012 жылмен салыстырғанда 8 %-ға төмендеген. Көбінесе әйелдер сотқа алиментті өндіріп алу немесе некені бұзу туралы өтініштермен жүгінген. Бұл ретте сот бұйрықтары мен шешімдері санының 95 %-ы қойылған талаптарды қанағаттандырған. 2017 жылғы 9 айда әйелдердің шағымы бойынша соттар 4881 жеке айыптау жөніндегі қылмыстық істі қараған. Осы санаттағы істер бойынша жәбірленушілердің 68,6 %-ын әйелдер құрады (2016 жылы – 4550 немесе 66,3 %, 2015 жылы – 3333 немесе 70 %, 2014 жылы – 2311 немесе 82,2 %, 2013 жылы – 1493 немесе 76,3 %, 2012 жылы – 1196 немесе 66 %, 2011 жылы – 1780 немесе 75,5 %).

      Келтірілген деректер әйелдер сотта қорғалу жөнінде өздерінің құқықтарын жақсы білетінін және кеңінен қолданатынын дәлелдейді.

      d) әйелдерге қатысты қандай да бір кемсіту актілерін немесе іс-қимылдарын жасаудан қалыс қалуға және мемлекеттік органдар мен мекемелердің осы міндеттемелерге сәйкес әрекет ететініне кепілдік беру

      Конституцияға сәйкес мемлекеттік органдар, қоғамдық бірлестіктер, лауазымды адамдар және БАҚ әрбір азаматқа өзінің құқықтары мен мүдделеріне қатысты құжаттармен, шешімдермен және ақпарат көздерімен танысу мүмкіндігін қамтамасыз етуге міндетті.

      Практикада әйелдерге қатысты кемсітушілік жағдайлары көбіне еңбек саласында кездеседі. Сонымен қатар, қазақстандық әйелдер оларға кепілдендірілген барлық құқықтарды кеңінен қолданады (баяндаманың "6-бап. Әйелдерді пайдаланушылық", "11-бап. Жұмыспен қамту", "16-бап. Некедегі теңдік және отбасылық құқық" және т.б. бөлімдерін қосымша қараңыз).

      е) қандай да бір тұлға, ұйым немесе кәсіпорын тарапынан әйелдерге қатысты кемсітушілікті жоюдың барлық тиісті шараларын қабылдау

      Конституцияның 13 және 14-баптарына сәйкес әркімнің өз құқықтары мен бостандықтарының сот арқылы қорғалуына құқығы бар және Заң мен сот алдында жұрттың бәрі тең.

      Соңғы жылдары сот әділдігі жүйесінде азаматтардың құқығын қорғау айтарлықтай күшейтілген. Сот әділдігіне азаматтардың қол жетімділігін жеңілдету мақсатында сот әділдігінің бес сатылық жүйесінен (бірінші, апелляциялық, кассациялық, бақылаушылық және қайтадан бақылаушылық) үш сатылық жүйесіне (бірінші, апелляциялық, кассациялық) ауысу жүзеге асырылды. 2016 жылдан бері жаңа АПК қолданысқа енгізілді, оның айтарлықтай новеллаларына жеңілдетілген іс жүргізуде қаралатын істер тізбесін кеңейту, сот медиациясын, партисипативтік рәсімді, орындаушылық жазба институтын енгізуді жатқызуға болады, прокурордың қатысуы төмендетілген.

      Кінәлі адамға жүктілік жағдайда екені көрінеу белгілі әйелге қатысты, сондай-ақ жас балаға қатысты қылмыстық немесе әкімшілік құқық бұзушылық жасау жауаптылық пен жазаны ауырлататын мән-жайлар деп танылады (ҚК 54-бабы).

      ҚПК мемлекет әркімге сот әділдігіне және заңда бекітілген жағдайлар мен тәртіпте келтірілген зиянға өтемақыға қол жетімділікті қамтамасыз ететінін регламенттейді. Жәбірленушілерге зиянды өтеу қорынан толық немесе ішінара мемлекеттік ақшалай өтемақысын кідірусіз алу құқығы қарастырылған ҚПК 173-бабын іске асыру үшін 2018 жылдың басында "Жәбірленушіге зиянды өтеу қоры туралы" 2018 жылғы 10 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңы қабылданды.

      "Адамдарды қоғамнан уақытша оқшаулауды қамтамасыз ететін арнаулы мекемелерде ұстау тәртібі мен шарттары туралы" 1999 жылғы 30 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес арнаулы мекемелерде ұсталатын барлық адамдар, оның ішінде әйелдер Қазақстан Республикасының Конституциясы мен заңдарында көзделген шектеулермен Қазақстан Республикасының азаматтары үшін белгіленген құқықтар мен бостандықтарды қолданады, сондай-ақ міндеттерді атқарады.

      Бұдан басқа, ҚК-тің "Билікті немесе лауазымдық өкілеттіктерді асыра пайдалану" деген 362-бабы өз міндеттерін орындау кезінде зорлық-зомбылық жасаған полиция қызметкерлерінің және басқа мемлекеттік қызметшілердің жауапкершілігін көздейді.

      f) әйелдерге қатысты кемсіту болып табылатын қолданыстағы заңдарды, қаулыларды, әдет-ғұрыптарды және практиканы өзгерту немесе жою үшін барлық тиісті шараларды, соның ішінде заңнамалық шараны қабылдау

      Қазақстанның қолданыстағы заңнамасында әйелдерге қатысты кемсітушіліктің сипаты жоқ. Түрлі себептер бойынша кемсітушілікке қылмыстық және әкімшілік заңнамада жауапкершілік қарастырылған.

      2016 жылы "БҰҰ-әйелдермен" бірлесіп жұмыс орнында сексуалдық мәжбүрлеу проблемалары бойынша зерттеу заңнаманы және практиканы жетілдіру бойынша ұсыныстармен жүргізілді. Оларды іске асыруда заңдарда және оларды іске асыру тетіктерінде жұмыс орнында сексуалдық мәжбүрлеудің алдын алу және одан қорғауды қамтамасыз етумен байланысты құқықтық кемшіліктерге талдау жүргізілді.

      Бұдан басқа, Ұлттық комиссия әдеп жөніндегі уәкілдің мемлекеттік қызмет жүйесінде мемлекеттік органдардың басшы лауазымды адамдары тарапынан сексуалдық кемсітушілік, мәжбүрлеу, этикалық емес және құқықтық теңсіздік қатынасынан әйелдердің мүддесін қорғау бөлігінде рөлін күшейту мәселесін қарауда.

      Сондай-ақ заң жобасы бойынша жұмыс тобы Теңдік туралы заңға "жыныстық белгісі бойынша тең құқық" құқықтық ұғымының әлеуметтік санаты болып табылатын "гендерлік теңдік" ұғымын өзгерту бөлігінде толықтырулар мен өзгерістер енгізуді ұсынды.

      g) өзінің қылмыстық заңнамасының әйелдерге қатысты кемсіту болып табылатын барлық қағидаларын жою

      Қылмыстық заңнамада әйелдерді кемсітушілік ережелері жоқ. Сот істерін қарау кезінде гендерлік тең құқықтық сот ісін жүргізудің негізгі қағидаттары – соттардың әйелдермен қатар ерлерге қатысты заңдардың талаптарын нақты сақтауы; процеске қатысушы адамдардың абыройын қорлайтын немесе қадір-қасиетін кемсітетін шешімдер мен әрекетке жол бермеу; заң мен сот алдында жұрттың бәрінің теңдігі; тараптардың жарыстастығы мен тең құқылығы; істерді талқылаудың ашықтығы, жариялануы және айқындығы; процеске қатысушылардың қауіпсіздігін қамтамасыз етуді іске асыру арқылы қамтамасыз етіледі.

      ҚК-нің 21-бабында әйелдерді қорғау үшін қолданылуы мүмкін деп жазылған.

      Анықтама үшін: 99-бап (адам өлтіру), 106 (денсаулыққа қасақана ауыр зиян келтіру), 107 (денсаулыққа қасақана ауырлығы орташа зиян келтіру), 110 (қинау), 111 (аффект жағдайында денсаулыққа зиян келтіру), 112 (қажетті қорғаныс шегінен шығу кезінде денсаулыққа ауыр зиян келтіру), 114 (денсаулыққа абайсызда зиян келтіру), 115 (қорқыту), 120 (зорлау), 121 (сексуалдық сипаттағы зорлық-зомбылық әрекеттері), 122 (он алты жасқа толмаған адаммен жыныстық қатынас немесе сексуалдық сипаттағы өзге де әрекеттер жасау), 123 (жыныстық қатынас жасау, еркек пен еркектің жыныстық қатынас жасауына, әйел әйелдің жыныстық қатынас жасауына немесе сексуалдық сипаттағы өзге де әрекеттерге мәжбүр ету), 125 (адамды ұрлау), 126 (бас бостандығынан заңсыз айыру), 128 (адам саудасы), 131 (қорлау), 134 (кәмелетке толмаған адамды жезөкшелікпен айналысуға тарту), 145 (адамның және азаматтың тең құқықтылығын бұзу), 149 (тұрғынжайға қолсұғылмаушылықты бұзу), 248 (мәміле жасауға немесе оны жасаудан бас тартуға мәжбүрлеу), 308 (жезөкшелікпен айналысуға тарту).

      ҚК 46, 47-баптарына сәйкес қылмыстық жазалаудың өмірлік бас бостандығынан айыру және өлім жазасы секілді шектен тыс шаралары әйелдерге тағайындалмайды.

      ӘҚБтК-да әйелдерге қатысты құқық бұзушылыққа әкімшілік жауапкершілік бекітілген. Мысалы, 73-бапқа сәйкес құқық бұзушы отбасылық-тұрмыстық қатынас саласында қорлағаны немесе кемсіткені үшін оны үш тәулікке дейін қамаққа алу төнеді. Сондай-ақ 449-бапта қоғамдық орындарда, оның ішінде сексуалдық сипатта тиіскені үшін әкімшілік жаза бекітілген.

      Әкімшілік құқық бұзушылыққа бұрын қылмыстық әрекеттердің қатарына жатқан қасақана денсаулыққа жеңіл зиян келтіру (ӘҚБтК 73-1-бабы) және ұрып-соғу бойынша құқық бұзушылық жатады (ӘҚБтК 73-2-бабы).

      Бұл баптарды алмастырудың себебі – сотта олар бойынша ізге түсу және кінәлау жеке тәртіпте орындалатын, яғни зорлық-зомбылық фактісін дәлелдеу ауыртпалығы жәбірленушілердің өздерінде болатын (сараптамадан өту, қажетті анықтамаларды, сипаттамаларды жинау, куәгерлерді табу, сотқа бару және зорлық-зомбылық фактісін дәлелдеу қажет). Осы үшін сотқа түскен мұндай істердің саны айтарлықтай азайды. Бұл баптарды алмастыру полиция қызметкерлерінің жедел қимылдауына, берілген фактілерге орындарда хаттама жасап, 2-3 күн ағымында әкімшілік материалдарды сотқа жіберуге мүмкіндік берді, ал сот оларды 24 сағат ішінде қарайды.

      ӘҚБтК 50-бабына сәйкес жүкті әйелдерге және он төрт жасқа дейінгі балалары бар әйелдерге әкімшілік қамау қолданылмайды. ӘҚБтК 56-бабына сәйкес әкімшілік құқық бұзушылықты жүкті әйелдің және он төрт жасқа дейінгі балалары бар әйелдің жасауы жауаптылықты жеңілдететін мән-жайға жатады.

      Сонымен қатар, жыныс белгісі бойынша кемсітушілік және зорлық-зомбылық көріністерінің алдын алу мақсатында заң жобасы жөніндегі жұмыс тобының отырыстарында отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласындағы қорқыту және адамның дербестігіне, абыройы мен қадір-қасиетіне қастандық жасайтын құқыққа қайшы әрекеттер үшін айыппұл санкцияларын қолдану мәселелері қаралды.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 13с) тармағына қатысты сот ісін жүргізуге ақпараттық технологияларды енгізу халықтың сот әділдігіне қол жетімділігін жеңілдеткенін атап өткен жөн. Мәселен, "Сот кабинеті" сервисінің жұмысы азаматтардың құқықтық мәдениетін жетілдіруге, азаматтардың өзіндік конституциялық құқықтарын қорғауға жәрдемдеседі. Бұл туралы статистика айқын дәлелдейді. Егер 2014 жылы сервис арқылы 105707 электрондық құжат жіберілсе, 2015 жылы – 382238, ал 2016 жылы 756435 электрондық құжат жіберілген.

      "Сот кабинетін" қолданудың артықшылығы – талап өтінімін, сот хаттамасын беру туралы өтінімді, хаттамаға ескерту өтінімін электрондық форматта жедел беру, электрондық цифрлық қолды пайдалана отырып, электрондық бақылаушылық іс жүргізуге қолжетімділікті қамтамасыз ету, сондай-ақ мемлекеттік бажды онлайн төлеу мүмкіндігі болып табылады.

      3-бап. Әйелдерді дамыту және ілгерілету

      Әйелдерге адам құқықтары мен негізгі бостандықтарын ерлермен тең негізінде іске асыруына және пайдалануына кепілдік беру үшін қатысушы мемлекеттер барлық салада және ішінара алғанда саяси, әлеуметтік, экономикалық және мәдени салаларда әйелдердің жан-жақты дамуы мен прогресін қамтамасыз ету үшін заңнамалық шараларды қоса алғанда, барлық тиісті шараларды қабылдайды.

      2016 жылы Қазақстан Республикасында 2006 – 2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясын іске асыру аяқталды, ол әйелдермен қатар ерлердің де құқықтары мен мүмкіндіктері мәселелеріне тепе-тең қарауға, сондай-ақ қазақстандық әйелдердің жан-жақты дамуын әрі прогресін қамтамасыз етуге мүмкіндік берді. Конституцияның, "Қазақстан 2050" Стратегиясының, "100 нақты қадам" Ұлт жоспарының, Қазақстанның әлемнің ең дамыған 30 елінің қатарына кіру бойынша тұжырымдаманың, Конвенцияның, ТДМ және Гендерлік теңдік жөніндегі ЭЫДҰ Кеңесінің ұсынымдарының негізінде әзірленген Тұжырымдама бекітілді.

      Тұжырымдамада мемлекеттік гендерлік саясаттың мақсаттары – қоғам өмірінің барлық салаларында ерлер мен әйелдердің тепе-тең құқықтарға, пайдаға, міндеттер мен мүмкіндіктерге қол жеткізуі, жыныс белгісі бойынша кемсітушіліктің барлық нысандары мен көріністерін еңсеру деп көрсетілген.

      Мемлекеттік гендерлік саясат бойынша қойылған мақсаттарға қол жеткізу үшін нақты міндеттер мен нысаналы индикаторлар анықталған.

      Тұжырымдаманы іске асыру үшін Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2017 жылғы 3 наурыздағы № 106 қаулысымен Қазақстан Республикасындағы 2030 жылға дейінгі отбасылық және гендерлік саясатты іске асыру жөніндегі іс-шаралар жоспары (бұдан әрі – Іс-шаралар жоспары) бекітілді, оны ҮЕҰ-мен өзара іс-қимыл негізінде жауапты мемлекеттік органдар орындауда.

      Осылайша, Қазақстан нақты қол жетімді индикаторлармен гендерлік саясатты іске асыру бойынша ұзақмерзімді стратегиялық құжатқа ие.

      2017 жылдан бері БҰҰДБ-мен бірлесіп Тұжырымдаманы тиімді іске асыру бойынша жұмыс басталды. Өткізілген іс-шаралар нәтижесінде Тұжырымдаманы іске асыруға жауапты қарым-қатынас және Ұлттық комиссия мүшелерінің, Парламент депутаттарының, орталық және жергілікті атқарушы органдар өкілдерінің, халықаралық және үкіметтік емес ұйымдардың, ғылыми қоғамның отбасылық және гендерлік саясатты іске асырудың инновациялық әдістерінің консолидациясы арттырылды.

      Бұдан басқа ҰЭМ СК базасында "Қазақстанның әйелдері мен ерлері" жыл сайынғы статистикалық жинақтамасы шығарылады. Мемлекеттік гендерлік саясатты іске асыру жөніндегі өңірлік комиссияның жұмысы туралы жыл сайынғы анықтамалық шығарылады.

      2017 жылы "Феминистік лига" қоғамдық бірлестігі Қазақстан Республикасының Конвенцияға бірлескен үшінші және төртінші кезеңдік баяндамасы бойынша СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерін орындауына мониторинг және шолу жүргізді. қорытындысы жұмыс тобының отырысында талқыланды.

      Гендерлік тақырыптама бойынша мемлекеттік қызметшілердің біліктілігін арттыру және мемлекеттік гендерлік саясатты түсіндіру үшін Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Мемлекеттік басқару академиясының оқу жоспарына "Мемлекеттік басқару жүйесіндегі гендерлік аспектілер" пәні енгізілді. 2015 жылы 152 мемлекеттік қызметші үшін 5 қайта даярлау курсы, 2016 жылы – 142 қызметші үшін 6 курс, 2017 жылы – 247 қызметші үшін 10 курс өткізілді.

      Еліміздің барлық өңірінде 16 саясаткер әйелдер клубы және Әйелдер көшбасшылығы республикалық мектептерінің желісі құрылып, жұмыс істеуде. Үміткерлерді басшы лауазымдарға және сайлау органдарына шығару кезінде партиялық тізбелерді қалыптастыру кезінде саяси партиялармен және қоғамдық қозғалыстармен гендерлік балансты сақтау бойынша жұмыс жүргізілуде. БҰҰДБ-мен бірлесіп әйелдердің көшбасшылық дағдыларын арттыру бойынша жұмыс жүргізілуде. Тек 2017 жылы 259 әйелді қамтитын 5 шеберлік класы өткізілді.

      Өңірлік комиссиялар әйелдерді саяси ілгерілету мақсатына бағдарланған жұмысты ҮЕҰ-мен бірлесіп атқаруда. 2011 – 2016 жылдары шамамен 2,5 мың конференция, тренинг, семинар өткізілді, олар 86 мыңнан астам адамды қамтыды. 2015 жылдан бастап ЭЫДҰ Орталығымен бірлесіп Астанада әкімдерді, әкімдердің орынбасарларын, мәслихат депутаттарын, ұйымдардың, мекемелердің басшыларын, сондай-ақ ҮЕҰ басшыларын саясаттағы кешенді гендерлік тәсілдердің қағидаттарына және жергілікті өзін-өзі басқару мәселелеріне оқыту бойынша жоба іске асырылуда.

      Қазақстан 2017 жылы Қазақстандағы "БҰҰ-әйелдер" құрылымының тікелей доноры болғанын атап өткен жөн. СІМ "БҰҰ-әйелдердің" әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықты жоюға, сондай-ақ елдегі гендерлік байланысты ТДМ қол жеткізуге бағытталған жобалық қызметінің іске асыруын қолдады.

      Мемлекеттік органдардың бюджетін қалыптастыру кезінде гендерлік бюджеттендіруді енгізу мәселесін кезең-кезеңімен қарау басталды. ҰЭМ "БҰҰ-әйелдермен" бірлесіп Ауыл шаруашылығы министрлігінің базасында гендерлік бюджеттендіру бойынша пилоттық жобаны өткізуде. Жобаның нәтижесі бойынша Қазақстанда гендерлік бюджеттендіруді енгізу жөніндегі нақты ұсыныстар қалыптасатын болады.

      Осылайша, халықпен ағартушылық жұмыс жүргізу, гендерлік стереотиптің іс-әрекетін бағалау үшін оны жою мақсатында қабылданатын шараларға тұрақты мониторинг пен шолу жүргізу бойынша Ұлттық комиссияның және басқа мүдделі органдардың тарапынан күшін жандандыру туралы СИДО жөніндегі комитеттің ұсыныстары (17а), 17d) тармақтар) толықтай орындалуда.

      4-бап. Ерлер мен әйелдер арасындағы теңдікке қол жеткізуді жеделдету

      1. Қатысушы мемлекеттердің ерлер мен әйелдердің іс жүзіндегі теңдігін орнатуды жеделдетуге бағытталған уақытша арнайы шараларды қабылдау, осы Конвенцияда анықталғанындай кемсітушілік болып табылмайды, алайда ол ешбір жағдайда теңсіздік немесе сараланушылық стандарттарының сақталуына жол бермеуге тиіс; бұл шаралар мүмкіндіктер теңдігі мен тең құқылы қатынастар мақсатына қолжеткізген кезде жойылуға тиіс.

      Қазақстан Республикасының заңнамасы ерлер мен әйелдердің іс жүзіндегі теңдігін орнатуға бағытталған. Республикада әйелдерді саяси ілгерілету бойынша уақытша арнаулы шаралар қабылданған болатын. Ең жақсы дайындалған әйелдердің қатарынан Әйелдерді шешім қабылдау деңгейіне ілгерілету бойынша 2016 жылға дейінгі кезеңге іс-қимыл жоспары іске асырылды, әйелдерді қолдау бойынша саяси партиялармен және қоғамдық бірлестіктермен, ірі ұлттық компаниялармен уағдаластыққа қол жеткізілді, әйелдердің саяси партияларда өкілділігі ұлғайды. Нәтижесінде әйелдердің саяси партияларда өкілділігі 33-тен 57 %-ға дейін құрайды. Бүгінгі күні Парламент Мәжілісінде әйелдердің үлесі 27,1 %-ды (107-ден 29 адам) құрайды, 2006 жылы бұл көрсеткіш 10,4 % (77-ден 8 адам) болған. Жергілікті атқарушы органдардың барлық деңгейлі басшыларында әйелдердің өкілдігі 2016 жылы сайланған депутаттардың жалпы санынан 22,2 %-ға жетті, 2006 жылы бұл көрсеткіш 16,7 % болған.

      Сонымен бірге, заң жобасы жөніндегі жұмыс тобы отырыстарда Қазақстан Республикасының заңнамасындағы гендерлік алшақтықты жоюға бағытталған "арнайы уақытша шаралар" және "гендерлік квоталар" ұғымдарына қатысты мәселелерді талқылады.

      2. Қатысушы мемлекеттердің ананы қорғауға бағытталған осы Конвенциядағы шараларды қоса алғандағы, уақытша арнайы шараларды қабылдауы кемсітушілік болып табылмайды.

      Арнаулы шаралар ананы, баланы және әкені; жүктілікке және босануға байланысты әйелдерді қорғауға; ерлердің өмір сүру ұзақтығын арттыруға; әйелдерді қылмыстық, қылмыстық-процестік және қылмыстық-атқарушылық заңнамада қорғауға бағытталған. Теңдік туралы заңның 4-бабына сәйкес ананы қорғауға бағытталған арнаулы шаралар жыныстық белгісі бойынша кемсітушілік болып саналмайды. Қосымша 12-бапты қараңыз.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 14 және 15-тармақтарына сәйкес Тұжырымдамада гендерлік алшақтықты жоюға нысаналы индикаторлар көзделген.

      5-бап. Жыныстық рөлдер мен стереотиптер

      Қатысушы мемлекеттер мынадай мақсаттарда барлық тиісті шараларды қабылдайды:

      а) толыққанды емес немесе бір жыныстың басымдылығы немесе ерлер мен әйелдер рөлінің стереотиптігі идеясына негізделген ерлер мен әйелдердің мінез-құлқының әлеуметтік және мәдени моделін ескішілдікті жоюда, салттарды және басқа дағдыларды қысқартуда жетістікке жету мақсатында өзгерту

      Гендерлік теңдік идеясына негізделген әйелдер мен ер адамдардың әлеуметтік және мәдени жүріс-тұрыс моделдерін қалыптастыру мақсатында, есептік кезеңде әртүрлі ақпараттық-түсіндіру компаниялары жүргізілді. Бұқаралық ақпарат құралдарында (бұдан әрі – БАҚ) гендерлік саясаттың өзекті мәселелері бойынша шамамен 9540 басылым мен мақала шығарылды, соның ішінде республикалық БАҚ-та – 4769, аумақтық – 4771. Баспа басылымдарында материалдар "Гендерлік саясат", "Гендерлік теңдік", "Гендерлік бастама" атты арнайы айдарлар түрінде жарияланды.

      2017 жылы "Бұқаралық ақпарат құралдары туралы" 1999 жылғы 23 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына радио- және телебағдарламалардың эфирінде сексуалдық-эротикалық және порнографиялық сипаттағы кино және видеоөнімдерді таратуға шектеу бөлігінде өзгерістер енгізілді. ҚК 311-бабымен порнографиялық материалдар мен заттарды заңсыз тарату үшін, 312-бабымен кәмелетке толмағандардың порнографиялық видеолары бар материалдарды немесе заттарды дайындау және айналдыруға немесе оларды порнографиялық сипаттағы көріністік іс-шараларға қатысу үшін тартуға, ал 313-баппен қаталдық пен зорлық-зомбылық культін насихаттаушы өнімдерді заңсыз таратуға жауапкершілік көзделген. 2017 жылдың 9 айдағы статистика бойынша 311-бап бойынша үкім шығарумен 2 қылмыстық іс қаралып, 2 адам сотталды (2016 жылы – 1 іс, 1 адам сотталды, 2015 жылы – 2 іс, 2 адам сотталды, 2014 жылы – 9 іс, 9 адам сотталды, 2013 жылы – 5 іс, 5 адам сотталған, 2012 – 2011 жылдары мұндай істердің есебі жүргізілмеген).

      "Бұқаралық ақпарат құралдарының мониторингін жүргізу қағидаларын бекіту туралы" Қазақстан Республикасының Инвестициялар және даму министрлігінің 2016 жылғы 26 қаңтардағы № 73 бұйрығымен (Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2016 жылғы 19 ақпанда тіркелген) БАҚ-қа мониторинг жүргізу қағидалары бекітілді, оған сәйкес ұлттық заңнама талаптарын сақтау, сондай-ақ қатыгездік пен зорлық-зомбылықты, порнографияны насихаттауды қамтитын материалдарды анықтау бойынша әлеуметтік медианы қоса отырып, ақпарат аясына тұрақты негізде мониторинг жүргізіледі. Заңнамалық бұзушылықты қамтитын материалдарды анықтаған жағдайда интернет-ресурс иесіне оларды жою туралы мәжбүрлеу хаты жолданады. Бүгінгі күні "Яндекс", "Google" және т.б. іздеу сервистерімен тығыз байланыс орнатылған. 2016 жылы қатыгездік пен зорлық-зомбылықты, порнографияны насихаттауды қамтитын 586 материалды, ағымдағы жылы 700 материалды жою бойынша шаралар қабылданды. 2016 жылы прокуратура органдарының арызы бойынша Қазақстан Республикасы аумағында қызметтерін шектеу туралы 38 интернет-ресурстағы ақпараттық материалдарына қатысты 2, 2017 жылы – 47 ақпараттық материалға қатысты 4 сот шешімі қабылданды.

      Қазақстанда әйелдердің қоғамда ілгерілеуіне кедергі жасайтын қандай да бір мәдени және дәстүрлі практикалар немесе өмір сүру образы жоқ. Алайда, әлемде жалған діни ағымдардың жандануы жастар мен әйелдердің діни экстремистік ұйымдар тарататын насихаттың әсеріне берік иммунитетін дағдылау қажеттілігін тудырды. Ұлттық комиссияның бастамашылығымен "Әйел және дін" жобасы іске асырылуда. Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық институтының жанынан құрылған "Қыз Жібек" клубының аясында еліміздің 12 жетекші жоғары оқу орнының аясында ұлттық дәстүрлер мен зайырлы қоғамның прогрессивті идеяларының негізінде қыздарды тәрбиелеу бойынша осындай клубтарды құруға ықпал етті.

      Сонымен қатар, діни экстремизм мен терроризмнің, әсіресе әйелдер арасында, профилактикасы, халықтың құқықтық және діни сауаттылығын арттыру, деструктивті мағына идеологиясына мықты иммунитет қалыптастыру мақсатында Ұлттық комиссия БҰҰДБ-мен бірлесіп 2017 жылы жергілікті атқарушы органдардың басшылары үшін екі семинар өткізді.

      Мемлекет ерлі-зайыптылардың жеке қарым-қатынасына араласуына құқығы жоқ. Сол уақытта мемлекет АХАЖ органдарында некені тіркеу арқылы отбасы институтының әлеуметтік құқығын қорғайды. Қазіргі уақытта ДІАҚМ-мен Муфтият арасында діни "неке қию" жоралғысын жасау үшін АХАЖ органдарында некесі тіркелгені туралы берілетін куәліктің міндетті түрде ұсынылуына қатысты бірыңғай ұстаным қалыптастырылды. Бұл талап азаматтардың, әсіресе әйелдер мен балалардың құқығын қорғаудағы мүдделерден туындап отыр. Қазақстанда дәстүр мен дін әйелдер мен қыздарға қатысты кемсітушіліктің негізі болмау үшін барлық шаралар қабылдануда. Мәселен, театр репертуарларына әйелдер мен діннің жалпы рөлі туралы жастардың дұрыс түсінігін тәрбиелейтін шығармалар қосылған.

      Қазақстанда әйелдер мен ерлер үшін неке жасы 18 жас, ерекше жағдайларда 16 жас болып табылады. Мәжбүрлі некеге, әсіресе ерте некеге тұру елімізде қылмыс болып саналады. Білім және ғылым министрлігі "Шығармашылық бастамашы әйелдер лигасы" қоғамдық бірлестігімен бірлесіп ерте және мәжбүрлі некелердің себептерін анықтау және егжей-тегжейлі талдау жүргізу үшін зерттеу жүргізді. Сауалнама көрсеткендей, қашан да ерте неке бойынша күйеуге шығу ата-анасының ерігімен ерікті келісімге негізделмейді. Әлеуметтік зерттеу нәтижесінде "Ерте және мәжбүрлі некенің профилактикасы" әдістемелік әдіснамасы әзірленіп, еліміздің барлық өңіріне жіберілді.

      Жалпы ерте және мәжбүрлі некеге тұру жағдайлары ішінара еліміздің оңтүстік өңірлерінде байқалады. Бүгінгі күні республикада қыздарға қатысты зорлық-зомбылық әрекеттерге және қатал қарауға жол берген адамдарға жауапкершілік шараларын көздейтін заңнама тетігі жасалған.

      Мәжбүрлі некеге тұру немесе кәмелетке толмаған қыз-қалыңдықты ұрлау қылмыс болып саналады және ҚК 122-бабы бойынша жазаланады (кәмелетке толмаған адаммен сексуалдық қатынас үшін – 125-бап, адамды ұрлау үшін – 126-бап).

      HeForShe жаһандық кампанияны өткізу шеңберінде бірқатар ұлттық университеттер "БҰҰ-әйелдермен" бірлесіп жастар арасында хабардарлықты арттыру бойынша кампанияға ерлерді белсенді тартуға ерекше назар аударумен гендерлік стереотиппен күреске және толеранттық рухқа тәрбиелеуге, гендерлік теңдік қағидаттарын құрметтеуге және ұстануға бағытталған іс-шараларды жыл сайын өткізеді.

      Тұжырымдаманы іске асыру жөніндегі іс-шаралар жоспарын іске асыру шеңберінде бірқатар ақпараттық кампаниялар жүргізіледі, олардың мақсаты қыздар мен әйелдердің құқықтарын бұзатын ортаны құратын стереотиптерді еңсеру, ерте және мәжбүрлі некеге тұруды жағымсыз құбылыс ретінде айыптаушылық қоғамдық пікірді белсенді қалыптастыру болып келеді.

      b) барлық жағдайда балалардың мүддесі жоғары қойылған жағдайда, отбасылық тәрбие ана болуды әлеуметтік функция ретінде дұрыс түсінуді және бала тәрбиесі мен дамытуда ерлер мен әйелдердің ортақ жауапкершілігін мойындауды қамтамасыз ету

      "Қазақстан Республикасындағы кәсіптік және өзге де мерекелер туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 1998 жылғы 20 қаңтардағы № 3827 Жарлығына өзгерістер және толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2013 жылғы 1 наурыздағы № 511 Жарлығымен Қазақстанда Отбасы күні белгіленді, ол қыркүйектің әрбір екінші жексенбісі атап өтіледі. Қазақстан Республикасы Президенттің 2013 жылғы 6 желтоқсандағы № 250 өкімімен бекітілген жыл сайын "Мерейлі отбасы" Ұлттық конкурсы өткізіледі, ол отбасы және неке институтын күшейтуге, отбасылық дәстүрлер мен құндылықтарды баулуға шақырады.

      Білім берудің барлық деңгейінде "Өзін-өзі тану" адами-рухани білім беру бағдарламасы енгізілген, ол жалпы адами рухани құндылықтарға негізделіп, баланы тәрбиелеуде отбасының позициясын өзектендіруге бағытталған.

      Отбасылармен ақпараттық-түсіндіру жұмыстарына ҮЕҰ және ақсақалдар кеңесі (1115), аналар, әжелер кеңесі (1201) секілді азаматтық қоғам институттары тартылған. Қазақстан халқы Ассамблеясы жанында 300-ден астам аналар кеңесі құрылды. 8 өңірде отбасылық сауаттылық және тәрбиелеу мәселелері бойынша консультациялық қызмет көрсету үшін отбасылық тәрбиелеу орталықтары ашылды. 2016 жылдан бастап отбасылық тәрбиелеуде әке рөлін арттыру мақсатында жыл сайын Республикалық әкелер форумы өткізіледі. 70 белсенді әкенің күшімен "Әкелер кеңесі" және 8 өңірде оның өкілдіктері құрылды.

      Сондай-ақ, Қазақстанның қылмыстық саясаты кәмелетке толмағандарды қорғауды өзінің басымдылығы деп айқындайды. Қазақстан Республикасының 2010 жылдан 2020 жылға дейінгі кезеңге арналған құқықтық саясат тұжырымдамасында көрсетілгендей, мемлекеттің қылмыстық саясаты кәмелетке толмағандарға, олардың құқықтары мен заңды мүдделеріне қауіп төндіретін қылмыстар үшін жауаптылықты күшейтуге бағытталуға тиіс. 2015 жылдан бастап жаңа ҚК-тің қолданысқа енгізілуімен балаларды сексуалдық және экономикалық пайдалануға және ата-ана міндеттерінің орындалмағаны немесе тиісінше орындалуына жаза күшейтілді. "Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне баланың құқықтарын қорғауды қамтамасыз ету мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" 2016 жылғы 9 сәуірдегі № 501 Заңы қабылданды, оны кәмелетке толмағандардың жыныстық қолсұқпаушылығына қарсы қылмысқа қылмыстық жауапкершілікті және жазаны күшейтуге бағытталған түзетулерді іске асырды. Атап айтқанда, кәмелетке толмағандардың жыныстық қолсұқпаушылығына қарсы қылмыс жасаған адамдарға шартты жазалау, қылмыстық мерзімінен бұрын босату қолданылмайды, шын өкінуіне немесе тараптардың бітімге келуіне байланысты қылмыстық істер тоқтатылмайды. Кәмелетке толмағандарға қатысты жыныстық қолсұқпаушылыққа қарсы қылмыс жасағаны үшін сот шешімі бойынша кінәлі деп танылған адамдарға қатысты химиялық кастрация қолдану мүмкіндігі алғаш рет көзделген, ол республикада 2018 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді.

      Бұдан басқа, заң жобасы жөніндегі жұмыс тобы үй шаруашылығын жүргізу және ақысыз үй еңбегіне қатысу бойынша міндеттемелерге қатысты балалардың материалдық қамтылуы мен тәрбиесіне ата-аналардың тең қатысуы мен жауапкершілігі мәселелерін талқылады.

      6-бап. Әйелдерді пайдалану

      Қатысушы мемлекеттер әйелдер саудасының барлық түрін және әйел жезөкшелігін жоюға, заңнамалық шараларды қоса алғанда, барлық тиісті шараларды қолданады.

      Конституция әрбір азаматқа тең құқықты кепілдендіреді. ҚПК 21-бабында заң мен сот алдында жұрттың бәрі тең принципі бекітілген. ҚПК 71-бабына сәйкес қылмыстық құқық бұзушылық өзіне тікелей моральдық, тәндік немесе мүліктік зиян келтірді деп пайымдауға негізі бар адам қылмыстық процесте жәбірленуші деп танылады. "Қылмыстардан жәбірленген адамдардың құқықтары мен міндеттерін реттейтін заңды қолдану тәжірибесі туралы" Жоғарғы Соттың 1992 жылғы 24 сәуірдегі № 2 Нормативтік қаулысының 3-тармағына сәйкес қоғамға қауіпті іс-әрекеттен зиян оған тікелей келтірілген әрбір адам жәбірленуші болып танылады.

      ҚК 308 және 309-баптарында жезөкшелікпен айналысуға тартуға, пайдакүнемдік мақсаттарда жеңгетайлықпен айналысуға, сондай-ақ жезөкшелікпен айналысу үшін притондарды ұстауға және ұйымдастыруға жауапкершілік көзделген. ҚСжАЕК деректері бойынша 2017 жылғы 9 айда шешім шығарумен 83 іс қаралып, 110 адам сотталды (2016 жылы – 74 іс, 84 адам сотталды; 2015 жылы – 85 іс, 91 адам сотталды; 2014 жылы – 133 іс, 137 адам сотталды; 2013 жылы – 128 іс, 131 адам сотталды; 2012 – 2011 жылдары мұндай істердің есебі жүргізілмеген).

      Қазақстанда адам, оның ішінде әйелдер мен қыздар саудасына қылмыстық жауапкершілік қарастырылған. ҚК 116-бабында (Адамның ағзалары мен тіндерін алып қоюға мәжбүрлеу немесе заңсыз алып қою), 125-баптың 3-бөлігінің 2-тармағында (Адамды қанау мақсатында ұрлау), 126-баптың 3-бөлігінің 2-тармағында (Адамды қанау мақсатында заңсыз бас бостандығынан айыру), 128 (Адам саудасы), 134 (Кәмелетке толмаған адамды жезөкшелікпен айналысуға тарту), 135 (Кәмелетке толмағандар саудасы), 308 (Жезөкшелікпен айналысуға тарту), 309-баптарында (Жезөкшелікпен айналысуға арналған притондар ұйымдастыру немесе оларды ұстау және жеңгетайлық) көзделген құқық бұзушылықтар адам саудасымен байланысты қылмыстық құқық бұзушылықтар болып танылады, олар 3-тен 15 жылға дейін бас бостандығынан айыру түріндегі санкцияларға әкеледі. Жоғарғы сот қылмыстық және қылмыстық-процестік заңнаманы қолдану мәселелері бойынша "Адамды саудаға салғаны үшін жауапкершілікті анықтайтын заңнаманы қолдану тәжірибесі туралы" 2012 жылғы 29 желтоқсандағы № 7, "Зорлау және өзге де нәпсіқұмарлық сипаттағы күш қолдану әрекеттерімен байланысты қылмыстарды саралаудың кейбір мәселелері туралы" 2007 жылғы 11 мамырдағы № 4 нормативтік қаулыларын қабылдады.

      "Арнаулы әлеуметтік қызметтер туралы" Қазақстан Республикасының Заңында адам саудасының қатігездікпен қарау түріне жататыны және арнаулы әлеуметтік қызмет көрсету үшін негіз болып табылатыны айқындалған. Аталған заң нормаларын іске асыруда Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрлігінің 2016 жылғы 24 ақпандағы № 138 бұйрығымен Адам саудасының құрбандарына арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету стандартын (бұдан әрі – стандарт) бекітілді, оны құқық қорғау органдарының, ҮЕҰ, денсаулық сақтау және әлеуметтік даму мекемелерінің арасында көмек көрсету тетіктерін айқындайды және меншік нысанына қарамастан адам саудасының құрбандарына арнаулы әлеуметтік қызмет көрсететін барлық субъектілер мен ұйымдардың сақтауы міндетті. Стандарт өмірлік қиын жағдайға тап болған адамдардың күндізгі, уақытша немесе ұзақмерзімді болуына арналған ұйымдарда қызмет көрсету тәртібін регламенттейді. 2016 жылы стандарт Қостанай, Оңтүстік Қазақстан облыстарында және Алматы мен Астана қалаларында апробацияланған, 2017 жылдан бастап еліміздің барлық өңірінде енгізілді.

      Стандарттың толыққанды іске асырылуы мақсатында халықаралық ұйымдармен бірлесіп алдын ала жұмыс жүргізілді. 2015 жылы ЭЫДҰ Офисімен бірлесіп адам саудасы құрбандарына арнаулы әлеуметтік көмек көрсету мәселелері бойынша 100-ден астам маманға біркүндік оқу семинарлары өткізілді. Көші-қон жөніндегі халықаралық ұйыммен бірлесіп адам саудасы құрбандарының профилактикасы, алдын алу және көмек көрсету мәселесі бойынша брошюралар әзірленіп, адамдарды заңсыз әкетуге, әкелуге және сатуға қарсы күрес мәселелері жөніндегі өңірлік комиссияларға жұмыста қолдану және халықты хабардар ету үшін жіберілді.

      Ротациялық негізде Қазақстан Республикасының Ішкі істер министрлігі мен Қазақстан Республикасының Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі Адамдарды заңсыз әкетуге, әкелуге және сатуға қарсы күрес мәселелері жөніндегі ведомствоаралық комиссияның жұмыс тобы болып табылады. Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 28 қаңтардағы № 23 қаулысымен Адам саудасына байланысты қылмыстың профилактикасы, алдын алу және оған қарсы күрес жөніндегі 2015 – 2017 жылдарға арналған іс-шаралар жоспары бекітілді, оған сәйкес адам саудасын алдын алу бойынша мемлекеттік органдардың қызметі үйлестірілген. Оны әзірлеу кезінде ТМД-ға қатысушы елдердің адам саудасымен күресте өзара ынтымақтастығының 2014 – 2018 жылдарға арналған бағдарламасы ескерілді.

      БАҚ-та адам саудасымен және балалар порнографиясымен байланысты материалдардың жариялануына мониторинг тұрақты негізде жүргізіледі. Негіздемелер болған жағдайда мониторинг нәтижелері сотқа дейінгі тергеуді ұйымдастыру үшін қылмыстық қудалау органдарына жіберіледі.

      Адам саудасына қарсы іс-әрекет саласындағы заңнаманы жетілдіру мақсатында "Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне адамдарды сатуға қарсы іс-қимыл мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" 2013 жылғы 4 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңы қабылданды.

      Адам саудасы саласындағы қылмыстардың профилактикасы мақсатында "STOP трафик" республикалық жедел-профилактикалық іс-шарасы жүйелі негізде өткізіледі, оның барысында шетелдерге шығу және жұмысқа орналастыру қызметін ұсынатын модельдік, туристік, неке агенттіктерінің қызметіне тексеру жүргізіледі. Шетелдегі азаматтарға көмек көрсету үшін СІМ-де "Шетелдегі Қазақстан Республикасы азаматтарының құқықтары мен мүдделерін қорғау және қамтамасыз ету" деген арнаулы бағдарлама жүзеге асырылуда. Халықаралық ұйымдармен бірлесіп жыл сайын "Адам саудасын бірге тоқтатайық!" акциясы өткізіледі, адам саудасы проблемаларын, көзделген жауапкершілік туралы ұлттық заңнаманы, мұндай қауіптің алдын алу әдістерін жариялау оның мақсаты болып келеді. Акция барысында ішкі істер органдарының қызметкерлері телебағдарламаларға, радиоға, телекөрсетілімдерге, газеттер мен интернет-порталдарға сұхбат беруге қатысады, түсіндіру жұмыстарын жүргізеді (перинаталдық орталықтарда, туристік фирмаларда, құрылыс объектілерінде, шаруа қожалықтарын және т.б.), сондай-ақ флешмобтарды, спорттық іс-шараларды, халық жиналатын орындарда буклеттерді, брошюраларды, жадынамаларды және т.б. таратуды ұйымдастырады.

      Осылайша, СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 20, 21-тармақтары орындалуда.

      7-бап. Саяси және қоғамдық өмір

      Қатысушы мемлекеттер еліміздің саяси және қоғамдық өміріндегі әйелдерге қатысты кемсітушілікті жоюға тиісті шаралар қолдануда және көбінесе, әйелдерге ерлермен тең жағдайда мыналарға құқық берілуде:

      а) барлық сайлауда және ашық референдумдарда сайлауға қатысуы және барлық халық сайланатын органдарға сайлану

      Азаматтардың сайлауға қатысуы ерікті болып келеді. Ешкімнің азаматтарды сайлауға қатысуға немесе қатыспауға мәжбүрлеуге, сондай-ақ оның ерік білдіруін шектеуге құқығы жоқ.

      Орталық сайлау комиссиясының деректері бойынша басшылықтың сайлау органдарында әйелдердің саны көбейді. Мәселен, егер Гендерлік теңдік стратегиясын іске асырудың бірінші жылы (2006 жылы) Парламент Мәжілісінде әйелдердің үлесі 10,4 %-ды құраса, аяқталатын жылы (2016 жылы) ол 27,1 %-ға дейін ұлғайды. 2017 жылы Парламент Сенатының комитеттерін басқарушы әйелдердің өкілділігі 50 %-ға жетті (6-дан 3-еуі).

      Барлық деңгейдегі жергілікті өкілетті органдар басшылығында әйелдердің өкілдігі 2016 жылы депутаттардың жалпы санының 22,2 %-ын құрады, ал 2006 жылы ол тек 16,7 %-бен шектелген.

      Әйелдердің 6 саяси партияда өкілділігі 39-дан 57 %-ға дейін құрайды. "Нұр Отан" партиясында – 57 % (2013 жылы – 54 %), Коммунистік халық партиясы – 44,4 % (41 %), "Бірлік" – 43,5 % (33,5 %), ЖСДМ (жалпыұлттық социал-демократиялық партиясы) – 40,4 % (41 %), "Ақ жол" – 39 % (20 %).

      b) үкімет саясатының құрылуы мен іске асуына қатысу және мемлекеттік қызмет орындарына орналасу, сонымен қатар мемлекеттік басқарудың барлық деңгейінде мемлекеттік қызметті атқару

      І бөлім. Жалпы деректер. "Әйелдер шешімдер қабылдау деңгейінде" бөлімін қараңыз.

      с) елдің саяси және қоғамдық өмірінің проблемасымен айналысатын мемлекеттік емес ұйымдар мен қауымдастықтардың ісіне қатысу

      Қазақстанда тіркелген ҮЕҰ саны 19680-ді құрайды, оның ішінде нақты жұмыс жасайтыны – 13879. Республика бойынша 150-ге жуық әйелдерге арналған ҮЕҰ бар, олар еліміздің қоғамдық-саяси өмірінде маңызды рөл атқарады. Соңғы 5 жыл ішінде республика бойынша гендерлік саясатты жүзеге асыруға бағытталған 500-ден астам әлеуметтік жоба жүргізілген. Әйелдерге арналған ҮЕҰ жұмыспен қамту және кәсіптік бағдарлау, шағын бизнесті қолдау, құқықтық және заң тұрғысынан қолдау орталықтарын құрды, сондай-ақ тұрмыстық зорлық-зомбылық және сауда құрбандарына арналған дағдарыс орталықтарының, сондай-ақ көшбасшы әйелдердің республикалық желісін белсене дамытып келеді.

      2015 жыл "БҰҰ-әйелдермен" бірлесіп мемлекеттік қызметтердің сайлау және тағайындалатын әйелдердің санын көбейту үшін уақытша арнаулы шараларды енгізу мүмкіндіктеріне зерттеу жүргізілді. Жоба парламентарийлердің, ҮЕҰ және партиялардың белсенді қатысуымен әзірленді. Зерттеудің нәтижесі бойынша ұсыныстар әзірленіп, олар азаматтық қоғаммен, парламентарийлермен жұмыстық кездесуге қатысушылармен талқыланды.

      Қазақстандық әйелдер кәсіптік одақтарға белсенді түрде қатысады. Кәсіподақтарда олардың үлесі 55 %-ды құрайды, оның ішінде 67 %-ы бастапқы кәсіподақ ұйымдарын, 28%-ы салалық кәсіподақтарды, 44%-ы кәсіподақтардың өңірлік бірлестіктерін басқарады. Қазақстан Республикасының Кәсіподақтар федерациясының (ҚРКФ) басшылық лауазымдарында әйелдердің үлесі 40%-ды, ҚРКФ алқалық органдарында: Бас кеңесте – 28,8%-ды; Аткомда – 36,6 %-ды құрайды. Кәсіподақтар ұжымдық шарттар ме келісімдер арқылы гендерлік теңдіктің практикалық кепілдіктеріне қол жеткізеді.


Қазақстан Республикасының Кәсіподақтар федерациясы жүйесіндегі әйелдер


2011

2012

2013

2014

2015

2016

20.02.
2017

Әйел-дер саны

950279

1000293

1018395

1069470

1077894

1074777

1099225

%

46%

46%

47%

55%

58%

54,4%

55,7%

      Осылайша, СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 22, 23-тармақтары жоспарлы түрде және кезең-кезеңімен орындалуда.

      8-бап. Халықаралық өкілдік және қатысу

      Қатысушы мемлекеттер әйелдерге ерлермен тең жағдайда не ешқандай кемсітусіз халықаралық деңгейде өз үкіметінің өкілі болуға және халықаралық ұйымдардың жұмыстарына қатысуға құқық беру мүмкіндігін қамтамасыз ету үшін барлық шараларды қабылдайды.

      Заңнамада ерлер мен әйелдердің халықаралық ұйымдарда өкілдік ету мәселелеріне қатысты тікелей немесе жанама шектеулер жоқ. Халықаралық ұйымдардың, БҰҰ органдарының, БҰҰ мамандандырылған мекемелерінің аға және орта буын лауазымдарына сайланатын немесе тағайындалатын ұлттық үміткерлер тізімін қалыптастыру барысында СІМ жыныстық белгісі бойынша кемсітушіліксіз, үміткердің кәсіби қасиеттеріне назар аударады. БҰҰ агенттіктеріне жұмыс істеу үшін жіберу әдісі, сондай-ақ "БҰҰ еріктілері" бағдарламасының "fully-funded" әдісі бойынша Қазақстан азаматтарын ілгерілету жұмыстары жүргізіліп жатыр.

      "Қазақстан Республикасының дипломатиялық қызметі туралы" 2002 жылғы 7 наурыздағы Қазақстан Республикасы Заңының 15-бабының 1 және 2-тармақтарына сәйкес кадрларды ауыстыру әкімшілік мемлекеттік қызметшілерге жыныстық тиістілігіне қарамастан қойылатын біліктілік талаптарға сәйкес жүзеге асырылады.

      СІМ-де жұмыс істейтін 209 әйел қызметкердің 18 – басшы лауазымдарында, оның ішінде 2 – Ерекше тапсырмалар жөніндегі елші, 3 – департамент директоры, 1 – директордың орынбасары, 11 – басқарма басшысы және 1 – комитет төрағасының орынбасары ретінде қызмет атқарады. Бүгінгі күні Қазақстанның 9 әйел азаматы халықаралық ұйымдарда өкілдік етеді.

      Соңғы уақытқа дейін Мәдина Жарбосынова ЕҚЫҰ-ның адам саудасы жөніндегі үйлестіруші кеңсесінің басшысы (Вена), Зухра Бектепова ЕҚЫҰ-ның экологиялық қызметі жөніндегі үйлестіруші кеңсесінің қызметкері (Вена) болған және бірқатар әйел Қазақстан атынан АӨСШК мен ШЫҰ Хатшылықтарында өкілділік етеді. Жанар Айтжанова БҰҰ бөлімінің жанындағы және Женевада орналасқан басқа халықаралық ұйымдардағы Қазақстан Республикасының тұрақты өкілі, Раушан Тасболатова Қазақстан Республикасының Таиланд Корольдігіндегі Төтенше және Өкілетті Елшісі, Қазақстан Республикасының ЮНЕСКО және ИСЕСКО жөніндегі Ұлттық Комиссиясының бұрынғы Бас хатшысы Әсел Өтегенова ЮНЕСКО хатшылығында мүше елдер мен сыртқы байланыстар және қоғамдық ақпарат секторының әріптестігі басқармасы үйлестірушісінің орынбасары ретінде қызмет атқарады.

      Қазақстан Республикасында аккредиттелген халықаралық ұйымдардың құрылымындағы әйел қызметкерлердің үлесі 59,4 %-ды құрайды (392 адамның 233-і).

      Әйелдердің экологиялық мәселелер бойынша барлық деңгейлерде шешімдер қабылдау үдерісіне, оның ішінде экологиялық жобаларды басқару, жобалау, жоспарлау, іске асыру және бағалау мәселелері жөніндегі мамандар ретінде қатысу мүмкіндігі қамтамасыз етілуде. 2017 жылғы 31 тамызда "Астана ЭКСПО-2017" мамандандырылған көрмесі аясында Ұлттық комиссия СІМ-мен бірлесіп әлемнің 25 елінен келген шамамен 300 делегаттың қатысуымен "Әйелдер болашақ энергиясы үшін" атты халықаралық форумын өткізді. Форум қорытындысы бойынша әлемдік қоғамдастықты қоршаған ортаға жүктемені барынша азайтуға, климаттың өзгеруін және "жасыл" экономика мен баламалы энергияға көшуді жеделдететін табиғи ресурстардың азаюын тоқтатуға бағытталған халықаралық қағидаттарды ұстануға шақыратын Қарар қабылданды.

      9-бап. Азаматтық

      Қатысушы мемлекеттер әйелдерге азаматтық алуға, өзгертуге немесе оны сақтап қалуға ерлермен тең құқық береді. Олар шетел азаматымен некелескенде және некеде тұрғанда күйеуінің азаматтығының ауысуы автоматты түрде әйелінің азаматтығының ауысуына, азаматтығы жоқ адамға айналуына жол бергізбеуді қадағалайды және күйеуінің азаматтығын қабылдауға мәжбүрлей алмайды.

      Қатысушы мемлекеттер әйелдерге олардың балаларының азаматтығына қатысты ерлермен тең құқық береді.

      Қазақстанда әйелдер отбасылық жағдайына (күйеуге шыққан немесе шықпаған) қарамастан ерлермен қатар өз азаматтығын алуға, өзгертуге және сақтауға тең құқылы. Заңнама шетелдіктердің отбасылық-неке қатынастарындағы құқықтарын шектемейді. "Неке (ерлі-зайыптылық) және отбасы" Қазақстан Республикасы Кодексінің (бұдан әрі – Неке туралы кодекс) 221-бабына Неке қиюді (ерлі-зайыпты болуды) мемлекеттік тіркеу некеге отыратын (ерлі-зайыпты болатын) адамдардың тілегі бойынша Қазақстан Республикасының аумағындағы кез келген тіркеуші органда жүргізіледі.

      2. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге олардың балаларының азаматтығына байланысты ерлермен бірдей құқық береді

      "Қазақстан Республикасының азаматтығы туралы" 1991 жылғы 20 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес баланың азаматтығын анықтау кезінде екі ата-ананың да (әкенің және ананың) азаматтығы тең құқықта ескеріледі.

      14-тен 18 жасқа дейінгі баланың азаматтығын өзгерту оның ата-анасының азаматтығы өзгерген немесе қамқоршылық белгіленген жағдайда, сондай-ақ асырап алу жағдайында тек баланың келісімімен "Қазақстан Республикасының азаматтығы туралы" Заңда көзделген тәртіппен жүзеге асырылады.

      СИДО жөніндегі комитеттің ұсыныстарының қорытынды ескертулердің 25 а) және 25 b) тармақтарында Конституциядағы мынадай бекітумен орындалуда: "Қазақстан Республикасының азаматтығы заңға сәйкес алынады және тоқтатылады, ол қандай негізде алынғанына қарамастан, бірыңғай және тең болып табылады. Республиканың азаматын азаматтығынан, өзінің азаматтығын өзгерту құқығынан айыруға, сондай-ақ оны Қазақстаннан тыс жерлерге аластауға болмайды. Азаматтықтан айыруға террористік қылмыстар жасағаны, сондай-ақ Қазақстан Республикасының өмірлік маңызы бар мүдделеріне өзге де ауыр зиян келтіргені үшін соттың шешімімен ғана жол беріледі.

      10-бап. Білім беру

      Қатысушы мемлекеттер білім саласында әйелдерге ерлермен тең құқық беру үшін әйелдерге қарсы кемсітушілікті жоюға барлық шараларды қабылдайды, көбінесе ерлер мен әйелдердің тең құқығын мына негізде қамтамасыз етеді:

      а) кәсіп немесе мамандықты таңдауға, барлық санатта, ауылдық және қалалық жерлердегі барлық санаттағы білім беру ұйымдары мен білім беру саласына және де диплом алуына тең мүмкіндігін; бұл теңдік мектепке дейінгі, орта, арнайы және техникалық білімді және де кәсіби дайындықтардың барлық түрінде қамтамасыз етіледі

      "Білім туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 3-бабының 1-тармағында баршаның сапалы білім алуға құқықтарының теңдігі, әрбір адамның зияткерлік дамуы, психикалық-физиологиялық және жеке ерекшеліктері ескеріле отырып, халықтың барлық деңгейдегі білімге қолжетімділігі, адамның құқықтары мен бостандықтарын құрметтеу білім беру саласындағы мемлекеттік саясаттың негізгі қағидаттары болып табылады.

      "Білім туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 47-бабының 3-тармағына сәйкес қыздар мен ұлдарға мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандарттарына сәйкес сапалы білім алуға тең мүмкіндіктер берілген.

      Баяндалған нормалардың негізінде, заңнамалық деңгейде ерлер мен әйелдердің білім алуға тең қолжетімділігі қамтамасыз етілген, ол толық көлемде практикада іске асырылуда.

      2016 жылы 2930583 мектеп оқушысының 1447215-ін қыздар (49,38) және 1483368-ін – ұлдар (50,62) құрады. ЮНЕСКО дерекқорындағы деректерге сәйкес Қазақстанда орта біліммен қамтылмаған мектеп жасындағы балалардың үлесі шамамен бір пайызды құрайды.

      Бұл факт 2017 жылғы ДЭФ Жаһандық бәсекеге қабілеттілік индексінің деректерімен дәлелденеді: Қазақстан бастауыш біліммен қамту бойынша 99,9 % көрсеткішпен әлемде 4-орынға және орта біліммен қамту бойынша 112 % көрсеткішпен 18-орынға ие. Бұл білімге қолжетімділік мәселесінде жыныстық белгісі бойынша кемсітушіліктің болмауы туралы мәлімдейді.

      2016 жылы техникалық және кәсіптік білім беретін 803 оқу орнында 488926 адам, оның ішінде 230647 немесе 47,2 % әйел оқуда. Педагогикалық мамандықтар бойынша оқитын әйелдердің үлесі 74,3 %, медициналық – 77,1 %, гуманитарлық – 39,2 %, техникалық және технологиялық – 35,6 %, ауыл шаруашылығы – 24,8% құрайды.

      130 ЖОО-да жоғары білім алуға болады. 2016 – 2017 оқу жылында бакалаврлардың жалпы саны 477074 адамды құрап, оның ішінде әйелдер – 263129 (55,1 %) адам, магистранттар – 32893, оның ішінде әйелдер – 19813 адам (60,2 %), докторанттар – 2710, оның ішінде әйелдер – 1673 адам (61,7 %) болды. Техникалық мамандықтар бойынша 103902 адам, оның ішінде 35346 әйел (34 %) оқиды.

      ЖОО-ға түсу кезінде гендерлік аспект немесе жыныстық белгісі ескерілмейді, яғни жыныс белгісі бойынша кемсітушілік жоқ.

      b) бірдей оқу бағдарламасын алуға, бірдей емтихан тапсыруға, бірдей білікті оқытушылар тобында оқуға, тең сапалы жабдықтарды қолдану мен мектептерде оқуға мүмкіндігі

      Мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандарты және білім бағдарламалары жыныстық белгілері бойынша бөлмей барлығына білім алуға мүмкіндік береді.

      Оқулықтар мен оқу-әдістемелік құралдарға сараптама жүргізу кезінде басылымдар оқу материалында гендерлік теңдікті сақтау бағаланады, негізгі өлшемдерінің бірі – мәтіндік немесе иллюстративтік материалдарда оқушылардың (қыздар – ұлдар, бойжеткендер – бозбалалар) мүдделерін көрсету, оқу материалдардың мазмұнында гендерлік теңдікті сақтау болып келеді.

      Деңгейлік (формальдік) білім беруден бөлек, Қазақстанда қосымша білім алуға қолжетімділікті ұсыну үшін жағдайлар жасалуда. Мәселен, 2016 жылы қосымша біліммен қамтылған 951557 баланың 46 %-ы (439807) қыздар. Бұл ретте қыздардың қосымша білім алуына кедергі жоқ.

      Педагогикалық мамандықтағы гендерлік теңдікке қатысты білім жүйесі әлемнің көптеген елдеріндегідей балалармен жұмыс істеудің ерекшелігін ескерумен феминистелген. Мәселен, 2016 жылы орта білім беретін педагогикалық кадрлардың саны – 319167, 258952-сін (81 %) әйел адам құрайды, техникалық және кәсіптік білім беруде – 27131 әйел (73,2 %), оның ішінде басшы әйелдер – 2841 адам (68,3 %), ЖОО-да – 24494 әйел профессорлық-оқытушылық құрамда (64 %), оның ішінде басшы әйелдер – 25 адам (19,2 %).

      ЖОО-ларда магистр деңгейі бар әйелдер – 8316 адам (74,7 %; философия докторлары – 825 адам (52,8 %); ғылым докторлары – 1434 адам (41 %); ғылым кандидаттары – 8644 адам (61,6 %); профессорлар – 873 адам (36 %); доценттер – 3501 адам (55,6 %).

      Гендерлік бөліністе жабдықтарға, емтихандарға, орынжайларға, шығыстарға қолжетімділік бойынша статистика бақыланбайды, өйткені жыныстық ерекшелігіне байланбаған – барлық шығыстар жыныстық айырмашылығына қарамастан адамға есептеледі.

      c) оқытудың барлық түрлерінде және деңгейінде ерлер мен әйелдердің рөлінің кез келген стеоротипті тұжырымдамасын бірге оқыту және бұл мақсатқа жетуге көмектесетін оқытудың басқа түрлері арқылы, көбінесе оқу құралдарын және мектеп бағдарламаларын қайта қарау және оқу әдістеріне бейімделу арқылы жою

      Қазақстанда жалпы білім беретін мектептерде негізінен қыздар мен ұлдар бірге оқиды. Кейбір мектептерде қыздар мен ұлдар бөлек оқытылады (мысалы, инновациялық-білім беру лицейлері), алайда оқыту сапасының барлық өлшемшарттары, оның ішінде оқу пәндерін, емтихандарды жүргізу және т.б. бірдей болып келеді.

      Бұл ретте барлық білім беру ұйымдары оқу қызметін – Қазақстан Республикасы Үкіметі бекіткен бірыңғай мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандарттары бойынша ұйымдастырады.

      d) стипендия және басқа білім жәрдемақыларын алуға бірдей мүмкіндік

      Қазақстанда жоғары білім алуға білім беру гранттары бөлінеді. Гранттар Ұлттық бірыңғай тестілеу (ҰБТ) қорытындысы бойынша ең жоғары балл жинаған абитуриенттерге беріледі.

      2016 жылы білім беру гранттарына түскендердің жалпы саны 28329 адам, оның ішінде 15895-і (56 %) әйел болды.

      Мемлекеттік стипендия үлгерімі жақсылардың барлығына (емтихандық сессия нәтижесі бойынша қарызы немесе аралық аттестация қорытындысы бойынша қанағаттанарлықсыз бағалары жоқтарға), сондай-ақ ЖОО-лардың студенттері, магистранттары, интерндері, бастауыш және орта кәсіптік оқу мекемелерінің оқушылары болып табылатын жетім балаларға және ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балаларға жынысы бойынша кемсітушіліксіз беріледі.

      e) оқуды жалғастыру бағдарламаларына, үлкендер арасында сауаттылықты тарату бағдарламасы және ерлер мен әйелдердің арасындағы білімнің алшақтығын қысқартуға арналған функционалдық сауаттылық бағдарламасын қосқандағы тең мүмкіндіктер

      Қолданыстағы заңнаманың нормаларына сәйкес барлық азаматтарға олардың жынысына қарамастан білім алуға тең құқық пен қолжетімділік беріледі.

      Қазақстанда білім алуға қолжетімділік индексі әйелдерде (0,980) ерлерге (0,952) қарағанда жоғары, ол орташа есеппен 0,967-ні құрайды, индекс 15 және одан жоғары жастағы халықтың сауаттылық үлесімен, сондай-ақ халықты оқытумен қамту көрсеткішімен бағаланады.

      Халықтың ақпараттық сауаттылығының айтарлықтай өсуі байқалуда. 15 және одан жоғары жастағы халықтың 34 %-ы компьютермен жұмыс істеу дағдыларына ие, 20 %-ы интернетті қолданады, 12 %-ы ағылшын тілін меңгерген.

      Бұдан басқа, Қазақстанның ересек халқының арасында сауаттылық деңгейін айқындау үшін РІААС халықаралық зерттеуіне қатысу шешімін қабылдады. Бұл ересек халықтың оқу, математикалық және ақпараттық-коммуникациялық сауаттылығын кеңінен халықаралық деңгейде зерттеу.

      Зерттеу еліміздің ересек халқының өзінің күнделікті өмірінде оқу, ақпарат іздеу, компьютерлік технологиялар секілді қызмет түрлерін қалай қолданатынын анықтауға, сондай-ақ олардың білімі мен жұмыс тәжірибесі туралы білуге мүмкіндік береді. Берілген ақпарат Қазақстанның адами капиталының дамуы туралы айқын көріністі алуға көмектеседі. Зерттеу қорытындысы бойынша ЭЫДҰ берген маңызды ақпараттық материалдар елімізге өмір бойы жұмыспен қамтуды арттыру және жұмыссыздықты төмендету үшін оқу бағдарламаларын әзірлеуге мүмкіндік береді.

      2018 жылы сауалнамаға және тестілеуге еліміздің барлық өңірінде халықаралық таңдаумен іріктелген жасы үлкен 6 000 қазақстандық қатысады.

      f) мектеп бітірмеген қыздардың санын азайту және мерзімінен бұрын мектептен кеткен қыздар мен әйелдерге бағдарлама дайындау

      Практика мектеп қабырғасында білім алуды тоқтатудың сирек жағдайлары көбінесе әлеуметтік-экономикалық себептер бойынша болатынын және жыныстық белгісіне негізделмегенін көрсетеді.

      Сонымен бірге, уәкілетті органдар балаларды мектепке дейінгі және орта біліммен қамтуды қамсыздандыру және т.б. бойынша жүйелік негізде бақылау жүргізуде. Қатысушылыққа мониторинг "Мектепке дейінгі жастағы және мектеп жасындағы балалар орта білім алғанға дейін оларды есепке алуды ұйымдастыру қағидаларын бекіту туралы" Қазақстан Республикасының Білім және ғылым министрі міндетін атқарушының 2017 жылғы 11 шілдедегі № 324 бұйрығына сәйкес жүзеге асырылады.

      Қазақстан Республикасының аумағында тұратын (тұрақты немесе уақытша) немесе 0-ден 18 жас аралығындағы барлық балалар (олар орта білім алғанға дейін) тұрғылықты (болу) жерінде тіркелуіне қарамастан міндетті персоналды есепке алынуға жатады.

      Осылайша, уақытша оқумен қамтылмаған балалардың тізбесін автоматты түрде анықтау тетігі жасалды.

      g) спортпен белсенді айналысуда және дене тәрбиесінде бірдей мүмкіндіктер

      "Дене шынықтыру және спорт туралы" 2014 жылғы 3 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес мемлекеттік саясат халықтың салауатты тұрмыс салтын қамтамасыз етуге, дене шынықтыру мен спортты дамытуға бағытталған және барлық жеке тұлғалар үшін еріктілік, теңдік пен жалпыға қолжетімділік қағидаттар жүзеге асырылады.

      Бүгінгі күні Қазақстанда дене шынықтырумен және спортпен айналысатын азаматтар 5204,4 мың адамды, оның ішінде 1116,5 мыңы әйелдерді құрайды.

      Дене шынықтыру және спорт саласында 48,1 мың штат қызметкері, оның ішінде 8,5 мың әйел жұмыс істейді.

      Жоғары жетістіктер спортында әйелдердің құқықтары толыққанды іске асырылды. Мәселен, Қазақстан Республикасының ұлттық құрама командаларында:

      - жазғы олимпиадалық спорт түрлері бойынша 2420 әйел, жазғы олимпиадалық емес спорт түрлері бойынша 873 әйел, ұлттық спорт түрлері бойынша 67 әйел, мүгедектерге арналған спорт бойынша 161 әйел;

      - қысқы олимпиадалық спорт түрлері бойынша – 434 әйел, олимпиадалық емес спорт түрі бойынша 24 әйел бар.

      Спортта және дене шынықтыруда қыздар мен әйелдердің қатысуын шектейтін нормалар мен қағидалар Қазақстанда жоқ. Сондай-ақ әйелдерге спортпен айналысуға мүмкіндік бермейтін киімдерге қандай да бір шектеулер қойылмаған. Спорт нысандары мен жабдықтарына әйелдер мен ерлердің қолжетімділігі бірдей.

      h) отбасының тұрмыс халін және денсаулығын қамтамасыз ету мақсатында білім сипатындағы арнайы ақпаратты алу, сонымен қоса отбасы санын жоспарлау туралы ақпарат және консультация алу мүмкіндігі

      Отбасылардың денсаулығы мен әл-ауқатын қамтамасыз етуге жәрдемдесу мақсатында танымдық сипатта арнайы ақпарат таратумен Денсаулық сақтау министрлігінің Салауатты өмір сүру салтын (СӨС) құру мәселелері жөніндегі ұлттық орталық айналысады. Оның 14 облыстық, 15 қалалық және 69 аудандық Салауатты өмір сүру салтын құру мәселелері жөніндегі орталығы, 196 денсаулықты нығайту орталығы, 557 СӨС кабинеті бар.

      Жұмыс мынадай бағыттар: дене белсенділігі, дұрыс тамақтану, темекі шегудің, алкоголь мен есірткіні артық пайдаланудың алдын алу, туберкулез, жыныстық жолмен берілетін инфекциялық аурулар және АИТВ/ЖИТС алдын алу, репродуктивтік денсаулық, сонымен қатар отбасын құруды жоспарлау бойынша жүзеге асырылады.

      Орташа білім беретін мектептердің оқу пәндерінің шамамен 30 %-ы отбасылық және адамгершілік құндылықтарды қалыптастыруға бағытталған, олар бойынша "Менің отбасым", "Мен және біз", "Менікі және біздікі", "Менің достарым" тақырыптарын зерделеу енгізілген. "Адам. Қоғам. Құқық" деген мектеп пәнінің бағдарламасына "Отбасы әлеуметтік топ секілді", "Отбасылық құқық негіздері", "Отбасын құру қағидаттары", "Ата-аналар", "Балалар", "Ерлі-зайыптылардың құқықтары мен міндеттері" бөлімдері мен тақырыптары кіреді.

      Білім берудің барлық деңгейінде "Өзін-өзі тану" адамгершілік-рухани білім беру бағдарламасы енгізілген, оның мазмұны әлеуметтік-гуманитарлық пәндер білімін қамтиды (әдеп, психология, философия, социология, құқық тану).

      Осылайша, СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 27 а) тармағын орындау қамтамасыз етілген.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 27 b) тармағы бойынша:

      Практикада неке қиюға байланысты қыздардың мектеп білімін тоқтату жағдайлары өте сирек кездеседі. Сонымен бірге, 2008 жылдан бастап балаларды адамгершілікке тәрбиелеу, мәдени дәстүрлер туралы дұрыс түсінік қалыптастыру бойынша ҮЕҰ-мен бірлесіп балаларды қорғау мәселелері бойынша 30-дан астам зерттеулер жүргізілді. "Шығармашылық бастамашы әйелдер лигасы" қоғамдық бірлестігімен бірлесіп ерте және мәжбүрлі некелердің себептерін анықтау және егжей-тегжейлі талдау үшін зерттеу жүргізді. Зерттеу нәтижесінде "Ерте және мәжбүрлі некенің профилактикасы" әдістемелік ұсынымы әзірленді.

      2016 жылы өмірлік қиын жағдайға тап болған кәмелетке толмаған балаларға арнаулы әлеуметтік қызмет көрсету мәселелері бойынша әлеуметтік зерттеу жүргізілді. Осы зерттеу барысында "Дағдарыс орталықтары одағы" ЗТБ балаларға арнаулы әлеуметтік қызметтердің сапасы мен қолжетімділігі зерттелді, сондай-ақ жоғарыда көрсетілген санаттардың ішінен әлеуметтік қызмет алушылар анықталды.

      Сондай-ақ, балалардың арасында зорлық-зомбылық фактілерінің, оның ішінде отбасыда, білім беру ұйымдарында сексуалдық зорлық-зомбылықтың, қоқан-лоқылықтың және т.б. бар болуына анонимдік анкета жүргізілді (нысаналы топтар: білім беру ұйымдарының 5-11 сынып оқушылары, әрбір өңірде кемінде 800 адам).

      Жұмыс қорытындысы бойынша "Өмірлік қиын жағдайға тап болған балалардың құқықтарын іске асыру" әдістемелік ұсынымы және заңнамалық актілерге балаларға арнаулы әлеуметтік қызмет көрсету тетігін және зорлық-зомбылық профилактикасының шараларын жетілдіру бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу жөнінде ұсыныстар әзірленді.

      Берілген әдістемелік ұсынымдардың деректері Республиканың барлық өңірлеріне жіберілді.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 27 с) тармағына сәйкес жасөспірімдер мен олардың ата-аналары, оның ішінде тұрмысы нашар отбасыдан шыққан қыздар арасында өзекті тақырыптарға әңгімелесу, семинарлар, тренингтер, дөңгелек үстелдер түрінде санитариялық-танымдық жұмыс тұрақты негізде өткізіледі.

      Қазақстандағы БҰҰ-ның тұрғылықты халық саласындағы қорының Елдік офисі (ЮНФПА) пилоттық өңірлерде "Валеология" пәнінің шеңберінде колледж студенттері үшін сексуалдық және репродуктивтік денсаулықты қорғау бойынша компоненттерді және жасөспірім қыздар мен ұлдардың жыныстық тәрбиесін қоса алғанда, тиісті құқықтарды күшейтумен оқу курсын әзірледі және апробациядан өткізілді. Білім және ғылым министрлігі осы тәжірибені қолдану және мектеп бағдарламасына қосу мүмкіндігін қарастыруда.

      Отбасының негізі, отбасын жоспарлау, ерте жүктіліктің, аборттардың алдын алу мәселелері бойынша халықтың хабардарлығын арттыру мақсатында емханалардың және салауатты өмір салтын қалыптастыру орталықтарының жанынан жастарға арналған 87 денсаулық орталығы, 4582 денсаулық мектебі құрылды.

      Жасөспірімдер мен жастарға репродуктивтік денсаулықты қорғау мәселелері: сексуалдық мінез-құлық дағдыларын сапалы түрде және жауапкершілікпен қалыптастыру, қауіпсіз контрацептивтік құралдарды қолдану, өзі қаламайтын жүктіліктің алдын алу, сексуалдық мәдениет, ЖЖБИ, ЖИТС профилактикасы саласындағы әлеуметтік-құқықтық білім деңгейін арттыру, сондай-ақ ақпараттық-білім материалдарын тарату бойынша консультативтік, заңды және медициналық-психологиялық көмек көрсетіледі.

      11-бап. Жұмыспен қамту

      1. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қарсы кемсітушілікті жойып, жұмыспен қамту саласында ерлер мен әйелдерге тең құқық негізінде құқық беру үшін барлық шараларды қабылдайды, оның ішінде:

      a) еңбек ету құқығы адамның ажырамас құқығы ретінде

      Қазақстанда әйелдердің еңбекке құқығын іске асыру үшін қажетті құқықтық жағдайлар жасалған. Еңбек кодексі еңбек қатынастарын және еңбек қатынастарымен тікелей байланысты өзге де қатынастарды еңбек қатынастары тараптарының құқықтары мен мүдделерін қорғауға, еңбек саласындағы құқықтар мен бостандықтардың ең төмен кепілдіктерін белгілеуге бағытталған құқықтық реттеуді қамтамасыз етеді. Еңбек кодексі еңбек саласында гендерлік теңдікті қамсыздандыруға бағытталған құқық нормаларының, оның ішінде жыныстық белгісі бойынша кемсітушілікке жол бермеу кешенін құрайды.

      Ешкімді де еңбек құқықтарын іске асыру кезінде шығу тегіне, әлеуметтік, лауазымдық және мүліктік жағдайына, жынысына, нәсіліне, ұлтына, тіліне, дінге көзқарасына, нанымына, тұрғылықты жеріне, жасына немесе дене кемістіктеріне, сондай-ақ қоғамдық бірлестіктерге қатыстылығына байланысты ешқандай кемсітуге болмайды (Еңбек кодексі 6-бабының 2-тармағы). Еңбек саласында кемсітушілікке ұшырадым деп есептейтін адамдар Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен сотқа немесе өзге де орындарға жүгінуге құқылы (Еңбек кодексі 6-бабының 4-тармағы).

      b) жұмысқа қабылданғанда бірдей мүмкіндікке құқығы, оның ішінде жұмысқа қабылдау кезінде бірдей өлшемшарт қолдану

      Еңбек кодексінің 25-бабына сәйкес еңбек шартын жасау кезінде құқықтар мен мүмкіндіктер теңдігін бұзуға тыйым салынады. Жұмыс беруші жұмысқа қабылдау үшін бос жұмыс орындары туралы ақпаратта еңбек саласындағы кемсітушілік сипаттағы талаптарға жол бермеуге міндетті ("Халықты жұмыспен қамту туралы" 2016 жылғы 6 сәуірдегі Қазақстан Республикасы Заңының 28-бабы 2-тармағының 7-тармақшасы). ӘҚБтК жұмыспен қамту мәселелері бойынша уәкілетті органның, еңбек делдалдығын көрсетуші жеке және заңды тұлғалардың, сондай-ақ жұмыс берушінің жұмысқа қабылдау үшін бос орындарға еңбек саласында кемсітушілік сипаттағы талаптарды құрайтын ақпаратты жариялағаны үшін жауапкершілік қарастырылған (90-баптың 3-тармағы).

      Мемлекеттік қызметке кіруге тең құқыққа Конституция (33-баптың 4-тармағы) және "Қазақстан Республикасының мемлекеттік қызметі туралы" 2015 жылғы 23 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы (16-баптың 5-тармағы) кепіл болады. 2017 жылғы 1 қаңтарда мемлекеттік қызметшілердің жартысынан көбін 55,5% (92203-тің 51151-і) әйелдер құрайды. Мемлекеттік қызметші-әйелдер санының ұлғаю тенденциясы байқалады (2013 жылы – 49527 немесе 54,9 %, 2014 жылы – 49095 немесе 54,2%, 2015 жылы – 50219 немесе 55 %).

      2011 – 2016 жылдары аралығында Қазақстандағы жұмыс күшінің саны 8,8-ден 9,0 млн. адамға дейін, оның ішінде әйелдер саны 4,3-тен 4,4-ке дейін көбейді. Сондай-ақ жұмыспен қамтылғандардың саны 8,3-тен 8,6 млн. адамға дейін, оның ішінде әйелдер 4,0-ден 4,1-ге дейін көбейді. Жұмыспен қамту құрылымында жалдамалы жұмыс істейтін әйелдердің үлесі басым болып келеді. Мәселен, 2011 жылы жалдамалы 2,7 млн. әйел жұмыс істесе (жұмыспен қамтылған әйелдердің 66,5 %-ы), ал 2016 жылы 3,1 млн. әйел жұмыс істейді (75,7 %). Ауылдық елді мекенде жалдамалы әйел жұмыскерлерінің саны 2011 жылы 895,5 мың адамнан 2016 жылы 1046,9 мың адамға дейін өскені байқалуда.

      с) мамандықты немесе жұмыс түрін еркін таңдау, қызметінде көтерілу және жұмыспен қамтылу кепіліне, сонымен қатар жұмыс жеңілдіктері мен шарттарын қолдану, кәсіби даярлау және қайта даярлау, оқуды қоса, біліктілігін арттыруға кәсіби дайындау және уақтылы қайта даярлану құқығы

      Конституцияға сәйкес: "Әркімнің еңбек ету бостандығына, қызмет пен кәсіп түрін еркін таңдауына құқығы бар"; "Әркімнің қауіпсіздік пен тазалық талаптарына сай еңбек ету жағдайына, еңбегі үшін нендей бір кемсітусіз сыйақы алуына, сондай-ақ жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғалуға құқығы бар"; "Әркімнің тынығу құқығы бар. Еңбек шарты бойынша, жұмыс істейтіндерге заңмен белгіленген жұмыс уақытының ұзақтығына, демалыс және мереке күндеріне, жыл сайынғы ақылы демалысқа кепілдік беріледі".

      Еңбек кодексінің 68-бабының 1-тармағына сәйкес жұмыс уақытының қалыпты ұзақтығы аптасына 40 сағаттан аспауға тиіс. Он сегіз жасқа толмаған, ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарда істейтін, І және ІІ топ мүгедектеріне жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы бекітіледі.

      Жұмыскерлердің әлеуметтік-тұрмыстық және өзге де жеке қажеттіліктерін өндіріс мүдделерімен үйлестіру мақсатында жұмыскерлер үшін икемді жұмыс уақыты режимі белгіленуі мүмкін (Еңбек кодексінің 74-бабы). Белгіленген жұмыс уақытының, икемді (ауыспалы) жұмыс уақытының ұзақтығы, икемді жұмыс уақыты режиміндегі есептік кезең жұмыс берушінің актісінде, еңбек немесе ұжымдық шарттарда белгіленеді. Сондай-ақ Еңбек кодексіне қашықтықтан жұмыс істеу ұғымы енгізілді. Қашықтықтан жұмыс істейтін жұмыскерлер үшін жұмыс уақытының тіркелген есебі белгіленеді, оны бақылау ерекшеліктері еңбек шартында айқындалады (Еңбек кодексінің 138-бабы).

      Еңбек кодексінің 118-бабына сәйкес жұмыс беруші жұмыскерлерді немесе өзімен еңбек қатынастарында тұрмайтын өзге адамдарды (білім алушы) кәсіптік даярлауды, қайта даярлауды және олардың біліктілігін арттыруды жүргізеді.

      d) тең сыйақы алуға, жеңілдік алуды қоса, тең бағалы еңбекке байланысты тең шарттар, сондай-ақ жұмыс сапасын бағалауда тең әдістемелеу құқығы

      Қазақстанда ерлер мен әйелдердің бірдей еңбегі үшін бірдей ақы төлеу адам құқықтарын іске асыру саласының негізін қалайтын бағыт болып табылады. Конституция азаматтардың еңбегі үшін қандай да бір кемсітусіз сыйақы алу құқығын көздейді, сондай-ақ ол Еңбек кодексінің 22-бабында бекітілген. Еңбекке ақы төлеу жүйесі және жұмыскерлерді еңбекке ынталандыру ұжымдық шарттың, еңбек шартының талаптарында және жұмыс берушінің актілерінде айқындалады. Жұмыскердің айлық жалақысының мөлшері жұмыскердің біліктілігіне, орындалатын жұмыстың күрделілігіне, санына және сапасына, сондай-ақ еңбек жағдайларына қарай сараланып белгіленеді. Жұмыс беруші жұмыскерлердің өндіріс тиімділігі мен орындалатын жұмыстардың сапасын жоғарылатуға мүдделілігін арттыруды күшейту үшін ұжымдық шарт талаптарында және жұмыс берушінің актілерінде айқындалған сыйлықақы беру жүйелерін және еңбекті ынталандырудың басқа да нысандарын енгізе алады (Еңбек кодексінің 107-бабы). Осылайша, жалақының деңгейін анықтау өлшемшарттары орындалатын жұмыстың саны, сапасы, күрделілігі және еңбек шарттары болып табылады.

      Еңбек заңнамасының ең маңызды қағидаты – еңбегі үшін республикалық бюджет туралы заңмен тиісті қаржы жылына бекітілген ең төмен жалақы мөлшерінен кем емес әділ ақы алуға құқықты қамтамасыз ету болып саналады.

      Қазақстанда жалақы белгілеу мен төлеу және оның талаптарын орындау мәселелерін реттейтін заңнамалық негіздің болуы "Бірдей құндылықтағы еңбек үшін ерлер мен әйелдерге бірдей сыйақы беру туралы" Конвенцияны ратификациялауға мүмкіндік берді. Гендерлік теңдік стратегиясын іске асыруда: "Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы" № 26 ХЕҰ ("Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы конвенцияны ратификациялау туралы" 2014 жылғы 7 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы); № 95 "Жалақыны қорғау туралы" ("Жалақыны қорғау туралы конвенцияны ратификациялау туралы" 2014 жылғы 7 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы); № 187 "Еңбек қауіпсіздігі мен гигиенасына жәрдемдесетін негіздер туралы" ("Еңбек қауіпсіздігі мен гигиенасына жәрдемдесетін негіздер туралы конвенцияны (187-конвенция) ратификациялау туралы" 2014 жылғы 7 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы) Конвенциялары ратификацияланды.

      2012 жылы бюджет саласындағы қызметкерлердің жалақысы 30 %-ға көбейді. 2016 жылдан бастап азаматтық қызметшілердің еңбекке ақы төлеу жүйесінің жаңа моделі енгізіліп, жалақыны қызметкердің біліктілігіне, жұмыс өтіліне, сондай-ақ орындалып жатқан жұмысының күрделілігіне, көлеміне және шарттарына байланысты орташа 30 %-ға арттыруға мүмкіндік берді.

      е) зейнеткерлікке шығу, жұмыссыздық, ауру, мүгедектік, кәрілік және де басқа да еңбек қабілетінен айырылу жағдайларында әлеуметтік қамсыздандыру құқығы, сонымен қатар ақы төленетін демалысқа шығу құқығы

      Қазақстанда әлеуметтік қамсыздандыру жүйесінің көпдеңгейлі моделі жұмыс істеуде, ол нарық экономикасының қағидаттарына сәйкес келеді және базалық, міндетті және ерікті деңгейде әлеуметтік қамсыздандыруға мемлекет, жұмыс беруші мен жұмыскер арасындағы жауапкершілікті бөлуді көздейді.

      "Зейнетақымен қамсыздандыру туралы" 2013 жылғы 21 маусымдағы Қазақстан Республикасы Заңының 11-бабына сәйкес жасына байланысты зейнетақы төлемдерін тағайындау: ерлерге 63 жасқа толғанда, әйелдерге 58 жасқа толғанда жүргізіледі (2018 жылғы 1 қаңтардан бастап әйелдердің зейнеткерлік жасын 63 жасқа дейін 10 жыл бойы жыл сайын 6 айға кезең-кезеңімен көбейту қарастырылған).

      5 және одан көп бала туған (асырап алған) және оларды сегіз жасқа дейін тәрбиелеген әйелдердің 53 жасқа толғанда; Семей ядролық сынақ полигонындағы төтенше және радиация қаупі ең жоғары аймақтарда кемінде 5 жыл тұрған әйелдердің 45 жасқа толғанда зейнеткерлікке ерте шығу бойынша жеңілдіктері бар екенін атап өткен жөн. Бұдан басқа, жұмыс істемейтін ананың жас балаларды бағып-күткен уақыты, бірақ әрбір бала 3 жасқа толғанға дейін, жалпы жиынтығы 12 жыл шегіндегі уақытын зейнетақыны тағайындау үшін еңбек өтіліне есептеу бойынша жеңілдік көзделген. Жұмыс өтіліне басқа әлеуметтік маңызды кезеңдерді қосу көзделген – 16 жасқа дейінгі мүгедек баланы бағып-күту, дипломаттар жұбайларының шетелде тұру кезеңі, әскери қызметшілер, әлеуетті күш құрылымының қызметкерлері жұбайларының мамандығы бойынша жұмысқа орналасу мүмкіндігі болмаған жерлерде жұбайларымен бірге тұрған, бірақ жалпы жиынтығы 10 жылдан аспайтын кезеңі және т.б. 2018 жылғы 1 шілдеден бастап осы кезеңдер базалық зейнетақыны тағайындау үшін жұмыс өтіліне қосылатын болады. Зейнеткерлік жасты көбейтумен зейнеталды жастағы әйелдерді еңбек қызметіне тарту бойынша шаралар қабылданғанын атап өту қажет.

      "Қазақстан Республикасының зейнетақы жүйесін одан әрі жаңғыртудың 2030 жылға дейінгі тұжырымдамасы туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2014 жылғы 18 маусымдағы Жарлығымен бекітілген Тұжырымдамаға сәйкес ынтымақты зейнетақы мөлшері жыл сайын инфляция деңгейінен 2 пайызға ілгерілетіп көбеюде.

      Жинақтаушы зейнетақы қорына төлеуге жататын міндетті зейнетақы жарналары жынысына қарамастан барлық қызметкерлер үшін қызметкердің ай сайынғы табысынан 10 % мөлшерінде бекітіледі. Зейнетақымен қамсыздандыру деңгейін арттыру бойынша қолданылып жатқан шаралар халықаралық практикада қолданылатын жоғалтылған табысты алмастыру стандартын арттыруға мүмкіндік берді (40 %), ол 2016 жылы республикада базалық және ынтымақты зейнетақы төлемдері есебінен 43,8 %-ды құрады. Зейнетақы мен жәрдемақының кепілдендірілген жыл сайынғы арттыруынан бөлек біржолғы арттырулар да жүзеге асырылады. Мәселен, Қазақстан Республикасының Президентінің "Қазақстанның үшінші жаңғыруы: жаһандық бәсекеге қабілеттілік" атты Жолдауында айтылған тапсырмасын іске асыруда 2017 жылы зейнетақыны 2016 жылғы деңгейге қатысты 20 %-ға көбейту қамсыздандырылды. 2018 жылғы 1 шілдеден бастап базалық зейнетақы мөлшерінің нақты артуы күтілуде, ол зейнетақы жүйесіне қатысу өтіліне байланысты есептелетін болады.

      Еңбек кодексінің 133-бабына сәйкес жұмыс беруші өз қаражаты есебінен жұмыскерлерге еңбекке уақытша қабілетсіздігі бойынша әлеуметтік жәрдемақы төлеуге міндетті. Еңбекке қабілетсіздік парақтары еңбекке уақытша қабілетсіздігі бойынша әлеуметтік жәрдемақылар төлеу үшін негіз болып табылады. Жәрдемақылар жұмыскерлерге еңбекке қабілетсіздіктің бірінші күнінен бастап жұмысқа қабілеттілігі қалпына келген күнге дейін немесе мүгедектік белгіленгенге дейін Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес төленеді. Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорынан еңбекке уақытша жарамсыздығы бойынша, асыраушысынан айырылған, жұмысынан айырылған (2005 жылдан бастап) жағдайларда, жұмыс істейтін әйелдерге жүктілігіне және босануына байланысты табысынан айырылған жағдайда, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алуына байланысты табысынан айырылған жағдайда және бір жасқа толғанға дейін бала күтіміне байланысты табысынан айырылған (2008 жылдан бастап) жағдайда әлеуметтік төлемдер жүзеге асырылады.

      "Қазақстан Республикасында мүгедектігі бойынша, асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша және жасына байланысты берілетін мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар туралы" 1997 жылғы 16 маусымдағы Қазақстан Республикасы Заңының 8-бабында мүгедектігі бойынша жәрдемақылар мүгедектікке душар болған жағдайда жәрдемақыға өтініш жасалған уақытта жұмыстың тоқтатылғанына немесе жалғасуына қарамастан тағайындалатыны бекітілген.

      Еңбек кодексінің 88-бабына сәйкес егер өзге де нормативтік құқықтық актілерде, еңбек, ұжымдық шарттарда және жұмыс берушінің актілерінде көбірек күн саны көзделмесе, жұмыскерлерге ұзақтығы күнтізбелік 24 күн болатын еңбек демалысы беріледі. Еңбек, ұжымдық шарттарда жұмыскерлерге үздіксіз ұзақ жұмысы, маңызды, күрделі, жедел жұмыстарды, сондай-ақ өзге де сипаттағы жұмыстарды орындағаны үшін көтермелеу сипатында жыл сайынғы ақылы қосымша демалыстар сондай-ақ сынақтар мен емтихандарға дайындалу және оларды тапсыру, зертханалық жұмыстарды орындау, дипломдық жұмыс (жоба) жазу және оны қорғау үшін, әскери-оқу резервіне дайындау бағдарламаларынан өту үшін оқу демалыстары белгіленуі мүмкін.

      f) денсаулықты қорғауға және қауіпсіз жұмыс жағдайына, оның ішінде ісін жалғастыру функциясын сақтауға құқығы

      Еңбек кодексінің 26-бабына сәйкес "Он сегіз жасқа толмаған жұмыскерлердің еңбегін пайдалануға тыйым салынатын жұмыстардың тізімін, он сегіз жасқа толмаған жұмыскерлердің ауыр заттарды тасуы мен қозғалтуының шекті нормаларын және әйелдердің еңбегін пайдалануға тыйым салынатын жұмыстардың тізімін, әйелдердің ауыр заттарды қолмен көтеруінің және жылжытуының шекті нормаларын бекіту туралы" Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрінің 2015 жылғы 8 желтоқсандағы № 944 бұйрығымен бекітілген Әйелдердің еңбегін пайдалануға тыйым салынатын жұмыстардың тізіміне (бұдан әрі – тізім) сәйкес әйелдерді ауыр жұмыстарға, еңбек жағдайлары зиянды және (немесе) қауіпті жұмыстарға жұмысқа орналастыруға жол берілмейді. Тізімде металл өңдеу, монтаж және құрылыс-жөндеу жұмыстарында, тау-кен және тау-кен-капитал, геологиялық-барлау және топографиялық-геодезиялық жұмыстарда әйелдерге жұмыс істеуге тыйым салатын 287 кәсіп пен мамандықтар тізімі бар, сондай-ақ ол ХЕҰ қағидаттары мен қағидаларына сай келетін әйелдердің қолмен ауыр затты көтеруі мен орын алмастыруының шекті нормаларын бекітеді. Тізім ананы қорғауға жәрдемдеседі, сондай-ақ әйелдердің денсаулығын қорғайды. Сонымен қатар, жаңа технологияларды қолдануға, өндірісті автоматтандыруға, роботтарды қолдануға және т.б. орай әйелдердің денсаулығына зиян келтірмейтін мамандықтарға олардың қолжетімділігін кеңейту мақсатында тізімді өзектендіру көзделуде. "Зиянды еңбек жағдайларында әйелдердің еңбегін реттеу тетігін жетілдіру" тақырыбына талдамалық зерттеу жүргізілуде, оның нәтижелері бойынша 2018 жылы тізім өзектендіріледі.

      2. Тұрмысқа шығуына немесе ана болуына байланысты әйелдерді кемсітудің алдын алу үшін және оларға еңбекке тиімді құқығына кепіл беруге қатысушы мемлекеттер үйлесімді мынадай шараларды қабылдайды:

      а) санкция қолдану қаупімен жүктілікке байланысты немесе жүктілік демалысына шығуына және босануына байланысты жұмыстан шығаруды немесе отбасы жағдайына байланысты жұмыстан шыққанда болатын кемсітуге тыйым салу

      Еңбек кодексі жүкті әйелдердің еңбегін реттеу ерекшеліктерін көздейді. Еңбек кодексінің 54-бабына сәйкес жұмыс берушіге жүктілік туралы анықтаманы ұсынған жүкті әйелдермен, үш жасқа дейінгі балалары бар әйелдермен, он төрт жасқа дейінгі баланы (он сегіз жасқа дейінгі мүгедек баланы) тәрбиелеп отырған жалғызілікті аналармен, аталған балалар санатын анасыз тәрбиелеп отырған өзге де адамдармен жұмыс берушінің бастамасымен еңбек шартын бұзуға жол берілмейді. Егер жүкті әйел бір жылдан кем емес белгілі бір мерзімге жасалған еңбек шартының мерзімі аяқталған күні мерзімі он екі және одан көп апта жүктілігі туралы медициналық қорытынды ұсынса, сондай-ақ үш жасқа дейінгі баласы бар, бала асырап алған және бала күтімі бойынша жалақысы сақталмайтын демалысқа өз құқығын пайдалануға ниет білдірген жұмыскер уақытша болмаған жұмыскерді алмастыру жағдайынан басқа, еңбек шартының мерзімін ұзарту туралы жазбаша өтініш берсе, онда жұмыс беруші еңбек шартының мерзімін бала күтімі бойынша демалыс аяқталған күнді қоса алып ұзартуға міндетті (Еңбек кодексінің 51-бабы).

      Жүкті әйелді заңсыз жұмыстан босатқан жағдайда жұмыскерді бұрынғы жұмысына қайта алу туралы жеке еңбек дауын қарау жөніндегі келісу комиссиясының не соттың шешімі бойынша жұмыс беруші оны жұмысқа қайта алуға тиіс. Бұрынғы жұмысына қайта алынған жұмыскерге амалсыз бос жүрген (жұмыстан шеттетілген) барлық уақыты үшін орташа жалақысы немесе басқа жұмысқа заңсыз ауыстырылған кезде төмен ақы төленетін жұмысты орындаған уақыт үшін, бірақ алты айдан аспайтын уақытқа жалақыдағы айырма төленеді.

      ҚК 152-бабының 2-тармағына сәйкес әйелмен оның жүктілігі себебі бойынша еңбек шартын жасасудан негізсіз бас тарту немесе онымен еңбек шартын негізсіз тоқтату немесе үш жасқа дейінгі балалары бар әйелмен осы себептер бойынша еңбек шартын жасасудан негізсіз бас тарту немесе онымен еңбек шартын негізсіз тоқтату, сол сияқты мүгедекпен оның мүгедектігі себебі бойынша не кәмелетке толмаған адаммен оның кәмелетке толмағандығы себебі бойынша еңбек шартын жасасудан негізсіз бас тарту немесе еңбек шартын негізсіз тоқтату – белгілі бір лауазымдарды атқару немесе белгілі бір қызметпен айналысу құқығынан бір жылға дейінгі мерзімге айыра отырып немесе онсыз, бес жүз айлық есептік көрсеткішке дейінгі мөлшерде айыппұл салуға не сол мөлшерде түзеу жұмыстарына не үш жүз сағатқа дейінгі мерзімге қоғамдық жұмыстарға тартуға не тоқсан тәулікке дейінгі мерзімге қамаққа алуға жазаланады.

      b) жұмыс орнын, қызмет дәрежесін немесе әлеуметтік жәрдем ақыларды жоғалтпайтындай етіп, жүктілігі және тууына байланысты ақы төленетін немесе әлеуметтік жәрдемақыларымен салыстыруға болатын демалыстарды енгізу

      Еңбек кодексінің 99-бабында жүкті әйелдерге, егер Қазақстан Республикасының заңдарында өзгеше белгіленбесе, ұзақтығы босануға дейін күнтізбелік 70 күнге және босанғаннан кейін күнтізбелік 56 (қиын босанған немесе екі немесе одан көп бала туған жағдайда – 70) күнге жүктілікке және босануға байланысты демалыс беріледі делінген. Ядролық сынақтардың әсеріне ұшыраған аумақтарда тұратын әйелдерге жүктілік және босану бойынша жұмысқа жарамсыздығы туралы қағаз және анықтама 27 аптадан қалыпты босанған жағдайға ұзақтығы 170 күнтізбелік күнге және қиналып босанған немесе екі және одан да көп бала туған жағдайда – 184 күнге беріледі.

      2008 жылдан бастап жұмыс істейтін әйелдерге жүктілікті, босануды және ананы міндетті әлеуметтік сақтандыру енгізілді. Оларға Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорынан жүктілік пен босануға байланысты демалыс күндеріне орташа айлық жалақы көлемінде әлеуметтік төлемдер, сондай-ақ бала бір жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты орташа айлық табысынан 40 % мөлшерінде әлеуметтік төлемдер жүргізіледі ("Міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы" 2003 жылғы 25 сәуірдегі Қазақстан Республикасы Заңының 23-2-бабы). Жүктілікке және босануға, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алуға және бала бір жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты табысынан айырылған жағдайда берілетін әлеуметтік төлемдерден міндетті зейнетақы жарналары ұсталынады және бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорына жіберіледі (26-бап).

      с) ата-аналарға отбасылық міндеттерін еңбек қызметімен және қоғамдық өмірге қатысуымен қоса атқаруға мүмкіндік беру үшін, атап айтқанда, балаларды күту жөніндегі мекемелердің жүйесін құру және кеңейту арқылы қажетті қосымша әлеуметтік қызметтерді көтермелеу

      Еңбек кодексінде әйелдердің еңбегін пайдалануға тыйым салуға, отбасылық міндеттемелері бар әйелдер мен басқа адамдардың еңбегі және тынығу режимінің ерекшеліктеріне, жұмыс берушінің бастамасы бойынша жүкті әйелдермен еңбек шартын бұзуға шектеу қоюға қатысты нормалар қамтылған.

      Еңбек кодексінің 51, 54, 58, 76 және 77-баптарына сәйкес жұмыс беруші:

      1) жүкті әйелдерді түнгі уақыттағы жұмысқа, демалыс және мереке күндеріндегі жұмысқа, үстеме жұмысқа тартуға, іссапарға жіберуге, сондай-ақ жыл сайынғы ақы төленетін еңбек демалысынан кері шақыртып алуға;

      2) түнгі уақыттағы жұмысқа, үстеме жұмысқа, сондай-ақ іссапарға және вахталық әдіспен жұмыс істейтін жұмыстарға:

      3) 7 жасқа дейінгі балалары бар әйелдерді және 7 жасқа дейінгі балаларды анасыз тәрбиелеп отырған басқа да адамдарды;

      4) егер медициналық қорытындының негізінде 3 жасқа дейінгі балаларға, мүгедек балаларға не отбасының ауру мүшелеріне тұрақты күтім қажет болған жағдайда, отбасының ауру мүшелеріне күтімді жүзеге асыратын немесе мүгедек балаларды тәрбиелеп отырған жұмыскерлерді жазбаша келісімінсіз жұмысқа тартуға құқығы жоқ.

      Еңбек кодексінің 82-бабында бір жарым жасқа дейінгі балалары бар әйелдерге, бір жарым жасқа дейінгі балаларды анасыз тәрбиелеп отырған әкелерге (бала асырап алушыларға) баланы (балаларды) тамақтандыру үшін жұмыстың әрбір үш сағатынан сиретпей ұзақтығы мынадай: бір баласы барларға – әрбір үзіліс кемінде отыз минут; екі немесе одан көп баласы барларға – әрбір үзіліс кемінде бір сағат болатын қосымша үзілістер беріледі делінген. Осы баптың 3-тармағында көрсетілген жұмыскердің өтініші бойынша баланы (балаларды) тамақтандыруға арналған үзілістер тынығуға және тамақтануға арналған үзілістерге қосылады не жиынтық үзілістер жұмыс күнінің (ауысымның) басында немесе аяғында беріледі. Баланы (балаларды) тамақтандыруға арналған үзілістер жұмыс уақытына қосылады. Үзілістер уақытында әйелдердің, әкелердің, бала асырап алушылардың орташа жалақысы сақталады.

      Еңбек кодексінің 70-бабына сәйкес жұмыс беруші жүкті әйелдің, үш жасқа дейінгі баласы (балалары) бар ата-ананың біреуінің (бала асырап алушының) жазбаша өтініші бойынша толық емес жұмыс уақытын белгілейді, ол жұмыскер үшін жыл сайынғы ақы төленетін демалысының ұзақтығына қандай да бір шектеу келтірмейді. Он сегіз жасқа толмаған жұмыскерді, жүкті әйелдерді және ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды (аса зиянды), қауіпті жұмыстарда істейтін жұмыскерлерді жыл сайынғы ақы төленетін еңбек демалысынан кері шақыртып алуға жол берілмейді. Жұмыс беруші жұмыскерге бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс беруге міндетті. Бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс жұмыскердің жазбаша өтініші негізінде оның таңдауы бойынша беріледі. Бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс уақытында жұмыскердің жұмыс орны (лауазымы) сақталады. Бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс уақыты егер Қазақстан Республикасының заңында басқа көзделмесе, жалпы еңбек өтіліне, мамандығы бойынша еңбек өтіліне есептеледі (Еңбек кодексінің 100-бабы).

      d) әйелдерге жүкті кезінде денсаулығына зиян келтіретіні дәлелденген жұмыс түрлерінде арнайы қорғауды қамтамасыз ету

      Еңбек кодексінің 44-бабына сәйкес жұмыс беруші медициналық қорытынды негізінде жүкті әйелді орташа жалақысын сақтаумен зиянды және (немесе) қауіпті өндірістік факторлардың әсерін жоятын басқа жұмысқа ауыстыруға міндетті.

      3. Осы бапта айтылған құқықтарды қорғауға қатысты заңнама ғылыми-техникалық тұрғыдан кезенді түрде қаралады, сондай-ақ қажетіне қарай қайта қаралады, өзгертіледі немесе кеңейтіледі.

      Еңбек кодексінің 54-бабының 2-тармағына сәйкес жұмыс берушіге жүктілік туралы анықтаманы ұсынған жүкті әйелдермен, үш жасқа дейінгі балалары бар әйелдермен, он төрт жасқа дейінгі баланы (он сегіз жасқа дейінгі мүгедек баланы) тәрбиелеп отырған жалғызілікті аналармен, аталған балалар санатын анасыз тәрбиелеп отырған өзге де адамдармен жұмыс берушінің бастамасымен еңбек шартын бұзуға жол берілмейді.

      Еңбек қатынастарын реттеу үшін және азаматтардың еңбек құқықтарын қорғау үшін үшжақты комиссиялар жұмыс істеуде. Қазақстан Республикасының Үкімет, жұмыскерлер мен жұмыс берушілер бірлестіктері арасындағы 2015 – 2017 жылдарға арналған Бас келісім іске асырылды, онда тараптар ана мен баланы қорғауды қамтамасыз ету, әйелдерді әлеуметтік қолдау, әлеуметтік-еңбек қатынастары саласында гендерлік проблемаларды шешу, балаларға күтім көрсетуші және оларды тең құқылы тәрбиелеуші ерлер мен әйелдерді қолдау, шешім қабылдау деңгейінде әйелдердің өкілдігін арттыру бойынша шараларды жүзеге асырады деп белгіленген. Оны іске асыру үшін 22 салалық және 200-ден астам өңірлік келісімдер (облыс, қала, аудан деңгейінде) жасалған.

      2018 жылғы 31 қаңтарда Қазақстан Республикасының Үкімет, жұмыскерлердің республикалық бірлестігі мен жұмыс берушілердің республикалық бірлестігі арасындағы 2018 – 2020 жылдарға арналған жаңа Бас келісім жасалды.

      2017 жылғы 1 қазанда ұжымдық шарт жүйесімен 77,1 мың кәсіпорын немесе қолданыстағы кәсіпорындардың ішінен 34,3 %-ы қамтылған. Ірі және орта кәсіпорындардың 90,3 %-ында ұжымдық шарттар бар. Өндіріс жағдайын жақсарту бойынша жұмыс жүргізілуде (қатерлерді бағалау жүйесін, еңбек қауіпсіздігі және оны қорғау бойынша халықаралық стандарттарды енгізу, кәсіпорындарды аттестациялау).

      ТДМ-ға қол жеткізуге бағытталған ҰЭМ және "БҰҰ-әйелдер" бірлескен жобасы шеңберінде әлеуметтік жағынан осал әйелдердің экономикалық мүмкіндіктерін кеңейту контекстінде бірқатар зерттеулер жүргізілді. Сондай-ақ еңбекке тең қолжетімділікті құру және өзінің кәсіпкерлік бастамаларын жетілдіру мақсатында кәсіпкерлік және жұмыспен қамту үшін әйелдерді қолдау құралдарын, ерекше тәсілдерін және әдістерін жақсарту және жетілдіру бойынша ұсыныстар әзірленді.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 29 а) тармағы бойынша Қазақстанда әйелдерді жұмыспен қамтуға жәрдемдесуге және әлеуметтік қолдаудың басқа формаларына, оның ішінде еңбек нарығында сұранысқа ие мамандықтарға тегін оқытуға, мемлекет субсидиялайтын әлеуметтік жұмыс орындарына, жастар практикасына жіберілуге басым құқыққа ие халықтың нысаналы топтарына жататынын атап өткен жөн. Оқу кезеңінде оларға жол жүру мен тамақтануына материалдық көмек, жәрдемақы төлемдері ұсынылады ("Білім беру ұйымдарында білім алушыларға мемлекеттік стипендияларды тағайындау, төлеу, қағидаларын және олардың мөлшерлерін бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2008 жылғы 7 ақпандағы № 116 қаулысы). Мәселен, 2012 – 2016 жылдар аралығында соңғы алты жылда Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 19 маусымдағы № 636 және 2015 жылғы 31 наурыздағы № 162 қаулыларымен бекітілген "Жұмыспен қамту 2020 жол картасы" (бұдан әрі – ЖЖК 2020) бағдарламасының іс-шараларында жергілікті атқарушы органдардың дерегі бойынша шамамен 800 мың адам қатысты, оның ішінде 48 %-ы әйел, оның шамамен жартысы ауылдық елді-мекендердің тұрғындары болып келеді. 2016 жылы жергілікті атқарушы органдардың деректері бойынша 198,3 мың адам, оның ішінде 88,6 мың әйел (44,7 %), оның ішінде 48,9 % – ауылдық елді мекенде тұратын әйел халықты жұмыспен қамту орталықтарымен әлеуметтік келісімшартқа отырды. Жұмысқа орналастырылғандардың жалпы санынан әйелдердің үлесі 44 %-ды (84 мың адам) құрады.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 29 b) тармағы бойынша: Еңбекке ақы төлеу саласындағы жағдайды талдау жұмыскердің 2016 жылғы орташа айлық номиналды жалақысы 142898 теңгені құрап, 2011 жылмен салыстырғанда 58,7 %-ға артқанын көрсетуде. Әйелдер жалақысының ерлердің жалақысына арақатынасы 2016 жылы 68,6 %-ды құрады. Бұл ерлер көбінесе өндіріс (мұнай-газ, тау-кен өндіруші, қайта өңдеуші), көлік, құрылыс секілді ауыр (зиянды) еңбек жағдайларында жұмыс істейтінімен шартталған, алайда жалақысы жоғары болып келеді. Әйелдер білім, денсаулық сақтау және әлеуметтік қызметтер саласында шоғырланған.

      Сонымен қатар, негізінен әйелдер жұмыс істейтін секторларда жалақы мөлшерін кезеңімен қайта қарау мақсатында 2016 жылдан бастап еңбекке ақы төлеудің жаңа жүйесі енгізілген. Ол миллионнан астам жұмыскерлерді қамтиды (мұғалімдер, дәрігерлер, мәдениет, әлеуметтік сала қызметкерлері және т.б.), олардың жалақысы орташа 30 %-ға (орташа, білім саласында 29 %-ға, денсаулық сақтау саласында – 18 %-ға, мәдениет және әлеуметтік қамсыздандыру саласында – 35 %-ға) артты.

      Қосымша осы баптың 1d) тармағын, сондай-ақ 4-баптың гендерлік квоталарды енгізу бөлігін қараңыз.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 29 с) тармағы бойынша: осы баптың 1 f) тармағын қараңыз.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 29 с) тармағы бойынша ұлттық заңнамада сексуалдық мәжбүрлеу үшін жауапкершілікті көздейтін тура норма жоқ болса да, мұндай әрекет жасағаны үшін, оның тұрмыста немесе басқа жағдайларда жасалғанына қарамастан келтірілген салдардың ауырлығын ескере отырып заңда белгіленген қылмыстық, әкімшілік немесе тәртіптік жауапкершілікке тартылады.

      "Қазақстан Республикасы мемлекеттік қызметшілерінің әдептілік нормаларын және мінез-құлық қағидаларын одан әрі жетілдіру жөніндегі шаралар туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2015 жылғы 29 желтоқсандағы Жарлығымен бекітілген Қазақстан Республикасының мемлекеттік қызметшілерінің әдеп кодексі мемлекеттік қызметшілердің әріптестерімен қызметтік қарым-қатынасы кезінде қызметшілердің ар-намысы мен қадір-қасиетін кемсітушіліктің және қолсұғушылықтың кез келген нысандарын болдырмайтын (әйелдермен қатар ерлерге де) қолайлы моральдық-психологиялық ахуалды қалыптастыруға бағытталған шараларды қабылдауға міндетті екені бекітілген.

      Жалпы деректер. І бөлім. "Әйелдерге қатысты қылмыс және зорлық-зомбылық" бөлімін және 2-баптың 2f) тармағын қосымша қараңыз.

      12-бап. Медициналық қызмет көрсетуге тең қол жеткізу

      1. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қатысты кемсітушілікті жойып, денсаулық сақтау саласында ерлер мен әйелдердің тең құқығы негізінде әйелдерге медициналық қызмет көрсетуге арналған, соның ішінде отбасы санын жоспарлауға қатысты барлық шараларды қабылдайды.

      Қолданыстағы заңнамаға сәйкес әйелдер мен ерлердің медициналық қызмет көрсетуге қолжетімділігі тең құқылы болып келеді. Ана мен бала денсаулығын қорғау мемлекеттің басым міндеттерінің бірі болып табылады. Бұл құқықтарды іске асыру "Саламатты Қазақстан" ДДМБ шеңберінде жүзеге асырылған және жаңа "Денсаулық" ДДМБ шеңберінде жалғасуда.

      Заманауи технологияларды ендіру арқасында акушерия мен педиатрияда ана мен бала өлім-жітімінің төмендеу динамикасына қол жеткізілді (І Бөлім. Жалпы деректер. "Денсаулық сақтау" бөлімін қараңыз).

      2010 жылдан бастап тегін медициналық көмектің және емдеу препараттарының кепілдендірілген көлемінің тізбесіне қосалқы репродуктивтік технологиялар бойынша, оның ішінде экстракорпоральдік ұрықтандыру енгізілді (экстракорпоральдік ұрықтандыру циклдерінің саны 2011 жылы – 350 циклді, 2012 жылы – 600 циклді, 2013 жылы – 600 циклді, 2014 жылы – 600 циклді, 2015 жылы – 820 циклді, 2016 жылы – 813 циклді, 2017 жылы – 900 циклді құрады).

      Жыл сайын фертильдік жастағы әйелдерді тексеру және оларға консультация беру, контрацепциямен қамту, сондай-ақ ауруларды ерте анықтау, диспансерлік бақылау және сауықтыру үшін экстрагенитальдік патология және әлеуметтік факторлар бойынша жоғары қатердегі топтарды анықтау үшін зерттеу, денсаулық жағдайына және бала туу жоспарына қарай оларды динамикалық бақылау топтарына бөлу жүргізіледі. Жүктілікті жоспарлау кезінде гравидарлықалды дайындық жүргізіледі. Жатыр мойны, сүт безі қатерлі ісіктерін ерте анықтау үшін скринингтер жүргізіледі. 2011 – 2016 жылдары скрининг шеңберінде ерте кезеңдегі ісікалды және қатерлі жатыр мойны ісіктерін анықтау мақсатында барлығы 2,8 млн. әйел, сүт безіне – 2,4 млн. әйел тексерілді. Жатыр мойны обыры 1215 (0,04 %) жағдайда, сүт безі қатерлі ісігі 4078 (0,16 %) жағдайда анықталды.

      Соңғы жылдары аборт жасау деңгейі Қазақстанда төмендеген (2011 ж. – 95288, 2012 ж. – 95654, 2013 ж. – 84265, 2014 ж. – 83709, 2015 ж. – 81440, 2016 ж. – 78857). Соған қарамастан, жасанды түсік тастау бұрынғысынша туудың негізгі реттегіштерінің және ана өлімінің басты себептерінің бірі болып қалады. Алайда, жасөспірімдер арасында 15 жасқа дейін түсік тастау саны 1,7 есеге төмендеген кезде, жасөспірімдер арасында 15-18 жас аралығында 2016 жылмен салыстырғанда 2015 жылы түсік тастау 1,3 есеге өскені байқалады.

      Жасөспірімдер мен қыздардың отбасы маңыздылығы, репродуктивтік денсаулық, отбасын жоспарлау, аборттың алдын алу мәселелері бойынша хабардарлығын арттыру мақсатында республика бойынша жастар мен жасөспірімдерге кешендік медициналық-психологиялық-әлеуметтік қызмет көрсететін жастарға арналған 87 денсаулық орталығы жұмыс істейді. 2020 жылға қарай бұл орталықтар өз қызметтерімен 15-тен 18 жас және одан жоғары жастарды 25 %-ға дейін қамтитын болады.

      2. Осы баптың 1-тармағының ережесімен қатар, қатысушы мемлекеттер жүктілік, босану және туғаннан кейінгі мерзімде тиісті қызмет көрсетеді, керек болған жағдайда тегін қызмет, сонымен қатар жүкті және емізу кезеңінде керекті тағамдармен қамтамасыз етеді.

      Қазақстанда әйелдерге жүктілік, туу кезінде және туғаннан кейінгі кезеңде, оның ішінде бала емізетін ананы бала бір жасқа толғанға дейін бала күтіміне байланысты медициналық ұйымда болу кезеңінде медициналық көмек және өзіне тиісті күтім көрсету мен тамақтану тегін ұсынылады.

      Бұдан басқа, халықтың нысаналы топтарын толық қамтумен ауруларды алдын ала анықтауға бағытталған Ұлттық скрининг бағдарламасы жұмыс істеуде, оның шеңберінде ұрықтың және жаңа туған нәрестелердің туа біткен және тұқым қуалайтын ауруларын диагностикалауды жетілдіру көзделген.

      Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы (бұдан әрі – ДДҰ) ұсынған тиімді перинаталдық технологиялар енгізілді (қауіпсіз босануды, босануды демедикализациялау, серіктестік босану, жаңа туған баланы уақтылы және сапалы бастапқы реанимациялау, жылу тізбегін сақтау және т. б.), олар үнемді, қолжетімді және тиімді технологиялар болып табылады. Әрбір жүкті әйелді есепке тіркеген сәттен бастап және соңына дейін жүкті әйелдердің есебін жүргізуге мүмкіндік беретін жүкті әйелдердің тізілімі құрылды. ДДҰ ұсынған заманауи бағалау және аудит өлшемшарттары енгізілуде.

      Еліміздің шалғай өңірлерінде медициналық көмектің қолжетімділігін қамтамасыз ету үшін телемедицина, жылжымалы медициналық кешендер және санитариялық авиация дамып келе жатыр.

      Тұратын жеріне қарамастан дәрежесіне байланысты жүкті әйелдерге және жаңа туған балаларға күтім көрсету технологиясын барынша қолдануға мүмкіндік берген өңірлендіру тиімді ұйымдастырушылық технологиялардың бірі болып табылады. Ауыр патологиясы бар және мерзімнен бұрын туатын әйелдер заманауи медициналық құрал-жабдықтармен жабдықталған, жоғары деңгейлі мамандар жұмыс істейтін перинаталдық орталықтарға жіберіледі.

      Жаңа туған нәрестелерге реанимациялық көмек көрсету үшін қажетті медициналық жабдықтар босандыру және балалар ұйымдарына қажетті медициналық техникалармен және медициналық мақсаттағы бұйымдармен жарақтандырудың ең төменгі нормативтеріне (стандарттарына) сәйкес анықталады. Бұдан басқа, өңірлердің өтінімдеріне сәйкес бірінші кезекте жүкті әйелдерге, босанатын, босанған, гинекологиялық науқастарға, сондай-ақ жаңа туған нәрестелер мен балаларға жедел және шұғыл медициналық көмек көрсетуге арналған заманауи медициналық жабдықтар сатып алынады.

      "Профилактикалық медицина академиясы" қоғамдық бірлестігі әлеуметтік тапсырыс шеңберінде ерте жастағы балалардың, мектеп оқушыларының, жүкті әйелдердің, бала емізетін аналардың және т.б. салауатты тамақтануы бойынша әдістемелік нұсқаулықтарын әзірлеп, шығарды.

      Осылайша, Қазақстанда СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 25 және 26-тармақтарын орындау бойынша нақты шаралар қабылдануда.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 31 а) тармағы бойынша: Қазақстанда АИТВ-инфекциясының профилактикасы және емдеу саласындағы қызмет жаңа Жаһандық стратегиялар мен мақсаттарға – ЖИТС/ АИТВ бойынша саяси декларацияға сәйкес жүзеге асырылады, олар: 2030 жылға қарай АИТВ індетіне қарсы күресті тездету және ЖИТС эпидемиясын тоқтату. Бұдан басқа, АИТВ-инфекциясын диагностикалау, оның профилактикасы және емдеу бойынша іс-шаралар денсаулық сақтауды дамыту мемлекеттік бағдарламасының шеңберінде жүргізіледі. АИТВ жұқтырған және ЖИТС науқастарға медициналық-әлеуметтік көмек көрсету "Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы" Қазақстан Республикасының Кодексінде реттеледі (112-115-баптар).

      Қазақстанда "2017 – 2020 жылдарға арналған АИТВ–инфекциясы жағдайларын алдын алу бойынша шараларды іске асыру туралы" ДСМ 2017 жылғы 14 сәуірдегі № 164 бұйрығымен бекітілген ДДСҰ/ЮНЭЙДС стратегиясын ескере отырып Жол картасы әзірленді.

      Қазақстан АИТВ-ның анадан балаға жұғуының алдын алуда белгілі бір жетістіктерге қол жеткізді. 2016 жылы антиретровирустық терапиямен қамту 80,6 % құрады. Жүргізіп жатқан емдеу сапасының тиімділігін бағалау үшін АИТВ бар науқастарда вирустық жүктеме деңгейіне зертханалық мониторинг жүргізіледі. 2016 жылы АИТВ індетін жұқтырған жүкті әйелдерді профилактикалық емдеумен қамту 97,4 %-ды, олардан туылған балалар – 99,5 %-ды құрады.

      10 жыл ішінде перинаталды трансмиссия деңгейінің 5 есеге (7,4 %-дан 1,5 %-ға дейін) айтарлықтай төмендегені байқалады. АИТВ індетін жұқтырған аналардан туған барлық балаларды тамақтандыру үшін бейімделген сүт қоспалары 1 жасқа дейін тегін беріледі. Осыған орай, 2018 жылы Қазақстан ДДҰ-ға АИТВ-ның анадан балаға берілуін жою туралы пікірін білдіруге ниетті.

      ДДҰ ұсынымдарына сәйкес профилактикалық шаралардың бірі халықтың осал топтарына (инъекциялық есірткіні пайдаланатын адамдар, коммерциялық секспен айналысатын жұмыскерлер) қауіпсіз жыныстық мінез-құлық туралы ақпарат беру болып табылады. Халықтың осал топтары үшін 155 сенім пункті және 30 мейірім кабинеті, сондай-ақ АИТВ орталықтарының қызметкерлері жұмыс істейді.

      Профилактикалық іс-шараларды іске асыру мемлекеттік тапсырыс арқылы жүзеге асырылады, 2017 жылы халықтың осал топтарының арасында оны 6 ҮЕҰ іске асырды. АИТВ бойынша насихаттау және білім беру іс-шаралары үшін әлеуметтік тапсырыс шеңберінде тұрақты мемлекеттік қаржыландыру АИТВ мәртебесін білетін адамдардың санын көбейтуге мүмкіндік береді. ДДҰ ұсынымдарына сәйкес негізгі алдын алу шарасы "Тестіле-емде" қағидаты негізінде диагноздан кейін дереу емдеуді қамтамасыз ету болып табылады.

      Денсаулық сақтау министрлігінің тапсырысы бойынша "Стигманы бәсеңдету, ауруды төмендету және жаһандық бәсекеге қабілеттілік индексі – АИТВ/ЖИТС, туберкулездің Қазақстандағы бизнеске әсері көрсеткішін жақсарту мақсатында халықтың, әсіресе бизнес-құрылымдардың АИТВ/ЖИТС, туберкулездің профилактикасы, емдеу туралы хабардарлығын арттыру" тақырыбында 12000,0 мың теңге сомасына әлеуметтік жоба (бұдан әрі – Жоба) іске асырылды.

      Жобаны "Медициналық жұмыскерлерді құқықтық қолдау" республикалық қоғамдық бірлестігі 2017 жылғы 3 тамыздан 20 қараша аралығында іске асырды. Жоба шеңберінде халық, сол сияқты елдің барлық өңіріндегі бизнес өкілдерінің арасында АИТВ/ЖИТС, туберкулездің профилактикасы, оларды емдеу туралы халықтың хабардарлығын арттыруға бағытталған іс-шаралар өткізілді.

      Әйелдер арасында АИТВ инфекциясын диагностикалау, анықтау және алдын алу бойынша белсенді жұмыс соңғы 6 жылда динамиканың 2011 жылғы 711 оқиғадан 2016 жылғы 1148 оқиғаға өзгеруіне әсер етті. Бұл ретте, олардың арасында 2011 жылы есірткіге тәуелді әйелдердің саны 31 (4,4 %), 2016 жылы 49 (4,3 %) болды.

      2017 жылғы 30 маусымдағы жағдай бойынша Қазақстанда тіркелген ЖИТС індетін жұқтырғандардың жалпы саны 8863 әйелдің 7277-сі диспансерлік есепте тұр, олардың ішінде 4194 әйел (57,63 %) АРТ қабылдайды.

      2016 жылы 234 жүкті әйелде анықталды (жалпы санының 19,2 %-ы), оның ішінде LUIN – 2,6 %, RS – 0,9 %. ЖИТС/АИТВ індетін жұқтырған аналардан жалпы саны 3314 бала дүниеге келді, оның ішінде АИТВ-мен ауыратын 124 бала анықталды.

      2016 жылы "БҰҰ-әйелдермен" бірлесіп ЖИТС-пен ауыратын әйелдерді қолдау саласында Бюджеттің, нәтижелердің және есептіліктің (UBRAF) бірыңғай қағидаттары бойынша конференция ұйымдастырылды. Нәтижесінде конференцияға қатысушылар ТДМ-ны орындау кезінде ЖИТС-пен ауыратын әйелдердің қажеттіліктері мен басымдылықтары тізбектелген құжатты әзірледі.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 31 b) тармағына сәйкес есірткіге тәуелділікті емдеу және ЖИТС/АИТВ-мен өмір сүретін және медициналық көмекке мұқтаж адамдардың санын анықтау үшін тиісті шаралар әзірлеу мақсатында проблемалардың ауқымын анықтау үшін түрмелердегі және қоғамдағы әйелдердің есірткі тұтынушылары туралы деректер жинау жұмыстары жүргізілді.

      ДСМ-нің ресми статистикалық деректеріне сәйкес клиникалық және профилактикалық қадағалау кезінде есірткі заттарын пайдаланудан туындаған психикалық және мінез-құлық бұзушылықтары бар әйелдер саны (бұдан әрі – ПМҚБ) 2011 жылы 3715-тен 2016 жылы (2012 жылы – 2610 адам, 2013 жылы – 3053, 2014 жылы – 2651 адам, 2015 жылы – 2331 адам). 2017 жылғы 1 қарашада есірткі мен психотроптық заттардың тұтынушыларын емдеу бойынша наркологиялық 1942 әйел есепте тұр. 2011 – 2016 жылдар кезеңіндегі динамикада клиникалық және профилактикалық қадағалау кезінде ПМҚБ бар науқастардың 8,3 %-дан 7,5 %-ға дейін төмендегені байқалады.

Диспансерлік және профилактикалық бақылауда тұрған есірткі заттарды тұтынудан туындаған ПМҚБ ауыратын әйелдердің контингенті


2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

2015 ж.

2016 ж.

2017 жылғы 10 ай

Абс. цифрлар

3715

2610

3053

2651

2331

2028

1942

100 мың халыққа шаққанда

43,0

30,0

35,1

29,4

25,8

22,5

21,3

Диспансерлік және профилактикалық бақылауда тұрған есірткі заттарды тұтынудан туындаған психикалық және мінез-құлық бұзушылығы бар науқастардың контингенті (жалпы)


2011 ж. 2012 ж. 2013 ж. 2014 ж. 2015 ж. 2016 ж. 2017 жылғы 10 ай

Абс. цифрлар

44825

33436

38203

33847

31046

27407

25786

100 мың халыққа шаққанда

268,8

199,1

227,5

194,3

178,2

157,3

148,0

Әйелдер %

8,3

7,8

8

7,8

7,5

7,4

7,5


      2017 жылғы 30 маусымдағы жағдай бойынша бас бостандығынан айыру орындарында қылмыстық атқару жүйесінің мекемелерінде бақылауда тұрған нашақорлыққа тәуелді аурулардың жалпы контингенті нашақорлыққа тәуелді 236 немесе 10,6 % әйел наркологиялық есепте тұр.

      2014 жылғы 5 шілдедегі "Қылмыстық-атқару кодексі" Қазақстан Республикасы Кодексінің 117-бабының 2-тармағына сәйкес сотталғандарға медициналық қызмет көрсету үшін емдеу-профилактикалық мекемелер (соматикалық, психиатриялық және туберкулезге қарсы ауруханалар, медициналық бөлімдер, медициналық пункттер) ұйымдастырылады. Осы мекеменің медициналық бөлігі алкоголизммен, нашақорлықпен және есірткі құмарлықпен ауыратындарды мәжбүрлеп емдеуді жүзеге асырады.

      Психикалық белсенді заттарға (бұдан әрі – ПБЗ) тәуелділіктің клиникалық белгілерімен ПБЗ тұтынудан туындаған психикалық және мінез-құлықтың бұзылуы бар науқастарды, оның ішінде әйелдерді диспансерлік бақылау Алкоголизм, нашақорлық, уытқұмарлық дертіне шалдыққан деп танылған ауруларды есепке алу, бақылау және емдеу қағидаларына сәйкес (ДСМ 2009 жылғы 2 желтоқсандағы, № 814 бұйрығы) жүзеге асырылады.

      2015 жылы Тәуелділікті пәнаралық зерттеу орталығы (ZIS), Психиатрия бөлімі UKE (Гамбург, Германия) бірлесіп әйелдер мен инъекциялық есірткі тұтынушылар арасында жүргізілген сауалнама нәтижелеріне талдау жүргізді. Зерттеу Қазақстанның екі облысында (Шығыс Қазақстан және Қарағанды облыстары) есірткі тұтынатын әйелдер арасында медициналық қызметтерді пайдалану бойынша жүргізілді.

      Орталық және Батыс Азия елдерінің нашақорлыққа сұранысын қысқарту бойынша бастамашылықты қолдаудың өңірлік желілерін құру жөніндегі БҰҰ-ЕҚБ-ның "Ауғанстан және көршілес елдер үшін өңірлік бағдарлама" жобасын іске асыру шеңберінде Республикалық психикалық денсаулық жөніндегі ғылыми-практикалық орталық нашақорлыққа тәуелді әйелдерді емдеу үшін тренерлерге арнап өңірлік тренинг жүргізілді.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 31 c) тармағын орындау үшін республикада күрделі созылмалы аурулары бар әйелдер, оның ішінде мүгедек әйелдер мен жасөспірімдер үшін отбасын жоспарлау және тегін контрацептивтерімен қамтамасыз ету құралдарына қол жетімділікті арттыру қадамдары жасалуда.

      Ана өлімін төмендету мақсатында ЮНФПА-ның техникалық қолдауымен Денсаулық сақтау министрлігі Қазақстан Республикасы халқының репродуктивтік денсаулық жағдайына ситуациялық талдау жүргізді. Талдау негізінде Отбасын жоспарлау қызметін жетілдірудің 2021 жылға дейін негіздемелік бағдарламасы әзірленді және егжей-тегжейлі іс-қимыл жоспары дайындалды. Отбасын жоспарлау қызметін жетілдіру бойынша іс-қимыл жоспарының компоненттері Денсаулық сақтау министрлігінің жол картасына интеграцияланған, жол картасы шеңберінде қоғамдық денсаулық сақтау мамандарын оқыту және отбасын жоспарлау өңірлік қызметін күшейту үшін әр өңірде отбасын жоспарлау кабинеттері құрылды.

      Қазақстан халқы, оның ішінде ауыл әйелдері дәріханалардағы барлық заманауи, тіркелген контрацептивке тең қол жеткізе алады. Республика бойынша тәуекел тобындағы бала туу жасындағы әйелдерді контрацептивті құралдармен қамтамасыз ету шамамен 70 %-ды құрайды. 2016 жылы контрацепциямен шамамен 1,6 млн. әйел, оның ішінде жатырiшiлiк құралдарымен – 54 %, гормондық – 18,6 %-ға, тосқауылдық – 23 %, спермицидпен – 4,4 %-ға қамтылған. Жасөспірімдердің тегін контрацептивтермен қол жетімділігін қамтамасыз етуді арттыру үшін қадамдар жасалуда. Мәселен, 2016 жылы өңірлердің жергілікті бюджетінен 541 млн. 186 мың теңге, оның ішінде 15-тен 17 жасқа дейінгі жастағы қыздар үшін контрацептивтерді сатып алуға 309 млн. 314 мың теңге (барлығы 1435921 қаптамалар) бөлінді. 2017 жылы контрацептивтерді сатып алуды қаржыландыруға 856 млн. 714 мың теңге, оның ішінде жасөспірімдер үшін 639 млн. 217 мың теңге бөлінді.

      13-бап. Әлеуметтік және экономикалық жәрдемақылар

      Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қатысты кемсітушілікті жойып, әлеуметтік және экономикалық өмірдің басқа салаларында ерлер мен әйелдердің теңдігі негізінде тең құқығын қамтамасыз ету үшін барлық шараларды қабылдайды, оның ішінде:

      а) отбасылық жәрдемақыға құқығы

      Бюджеттен отбасының табысына қарамастан бала тууына байланысты жәрдемақы төленеді, сондай-ақ жұмыс істемейтін азаматтар үшін бала бір жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жәрдемақы көзделген. Жәрдемақылардың мөлшері отбасыдағы балалардың санына байланысты сараланған. Жұмыс істейтін әйелдерге Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорынан жүктілікке және босануға байланысты демалыс күндеріне орташа айлық жалақы мөлшерінде әлеуметтік төлем, сондай-ақ бала бір жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты орташа айлық табысынан 40 % мөлшерінде әлеуметтік төлем жүргізіледі.

      Бұдан басқа, төрт және одан да көп кәмелеттік жасқа толмаған балалармен бірге тұратын көп балалы отбасыларға, сондай-ақ "Алтын алқа", "Күміс алқа" алқаларымен марапатталған немесе бұрын "Батыр-ана" атағын алған, І және ІІ дәрежелі "Ана даңқы" ордендерімен марапатталған көп балалы аналарға бюджет қаражатынан арнаулы мемлекеттік жәрдемақы төленеді.

      2010 жылы заңнамаға өзгерістер енгізілді, соған сәйкес "Алтын алқа" алқасымен 7 және одан көп (бұрын 10 және одан да көп) баласы бар аналар, ал "Күміс алқа" алқасымен 6 баласы бар (бұрын 8-9) аналар марапатталатын болды.

      Ата-ананың қамқорлығынсыз қалған баланы (балаларды) асырап алған қамқоршыларға (қорғаншыларға) 2011 жылдан бастап ай сайын төлем енгізілді.

      Бұдан басқа, отбасыларға мынадай: табысы аз отбасылардан шыққан балаларға 18 жасқа толғанға дейін жәрдемақы; мүгедек баланы тәрбиелеушіге жәрдемақы; асыраушысынан айырылуына байланысты жәрдемақы; Қазақстанда тұрақты тұратын, жан басына шаққандағы табысы кедейлік шегінен аспайтын азаматтарға, оралмандарға, босқындарға, шетелдіктерге және азаматтығы жоқ адамдарға атаулы жәрдемақы; берілген мекенде тұрақты өмір сүретін табысы аз отбасыларға (азаматтарға) тұрғын үй көмегі; мүгедектерге, ҰОС ардагерлеріне, социалистік еңбек ерлеріне, көп балалы аналарға және зиянды және ауыр еңбек жағдайында жұмыс істейтін адамдарға жәрдемақы (арнаулы мемлекеттік жәрдемақылар, мүгедектігі бойынша мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақы) түрінде әлеуметтік көмек көрсетілуде

      Түрлі жәрдемақылар мен төлемдер бойынша ақпарат халық танысу үшін http://egov.kz ("Азаматтарға арналған үкімет" Мемлекеттік корпорациясы" КеАҚ) сайтында жарияланған.

      в) қарыз, жылжымайтын мүлікке несиелер және басқа да қаржы кредитін алуға құқығы

      Қарыз, жылжымайтын мүлікке несиелер және басқа да қаржы кредитін алуға жыныстық белгісіне қарамастан барлық азаматтар құқылы. Мәселен, банктер құрылысқа (жер учаскесін алуды қоса) және тұрғын үй алуға; оны жөндеуге және жаңартуға; ипотекалық тұрғын үйге қарыз алуға, бастапқы жарна салуға қарыздар ұсынады. Тұрғын үй қарыздары клиенттерге 3-15 жыл арасында тұрғын үй құрылыс жинақтары туралы келісім бойынша төмен қажетті жинақ сомасын жинақтаған жағдайда ұсынылады.

      Қазақстанда әйел бизнесін дамыту "Даму" кәсіпкерлікті дамыту қорының (бұдан әрі – Даму қоры) қызметі шеңберінде мемлекеттік бағдарламалар, сондай-ақ Үкімет және халықаралық даму институттары арасындағы келісімдер арқылы жүзеге асырылады.

      Мысалы, 2011 жылдан бастап Даму қоры Азиялық Даму Банкінің (бұдан әрі – АДБ) қарызы есебінен шағын және орта кәсіпкерлік субъектілерін қаржыландыру бағдарламасын іске асыруда. АДБ ұсынымы бойынша қаражаттың 33 %-ы кәсіпкер әйелдерді кредиттеуге бағытталуға тиіс. "Даму" қоры қаражатты екінші деңгейдегі банктерге орналастырады. Банктер кәсіпкер әйелдерге айналым қаражатын толтыруға, сондай-ақ негізгі қаражатты алуға және жаңғыртуға жылдық 14 %-дан аспайтын 3 миллион теңгеге дейінгі сомада кредит ұсынады.

      2015 жылдан бастап Еуропа Қайта құру және Даму Банкімен бірлесіп "Бизнестегі әйел" бағдарламасы іске асырылуда, бағдарлама әйелдер басшылық ететін кәсіпорындарды жеңілдікті кредиттеуге бағытталған. Әйел кәсіпкерлігінің субъектілерін анықтаудың негізгі өлшемшарттарының бірі – басшылықты әйел (немесе әйелдер) атқарады; немесе компания капиталының бөлігіне немесе барлық капиталына әйел (немесе әйелдер) ие болып келеді.

      "Бизнес 2020 жол картасы" мемлекеттік бағдарламасының "Шағын және орта кәсіпкерлік топ-менеджментін оқыту" компоненті шеңберінде кәсіпкерлік бизнесті құрудың жаңа модельдерін, бизнесті жүргізуде туындаған мәселелерді өз бетінше шешу дағдыларын қалыптастыру мақсатында нақты бизнес жағдайларды модельдеуді зерттейді, тиісті басқару дағдыларын жетілдіреді. Оқыту Назарбаев Университеті бизнес мектебінің базасында шетелдік оқыту орталықтарын тартумен жүргізіледі. Қазіргі уақытта 286 адам, оның ішінде 119 кәсіпкер әйел (42 %) оқытудан өтті.

      Кәсіпкерлерді сервистік қолдау шеңберінде "Бизнес 2020 жол картасы" мемлекеттік бағдарламаны іске асыру кезеңінде 2012 жылдан бастап 71389 әйел немесе клиенттердің жалпы санынан 45,3 % сервистік қызмет алды.

      2016 жылы "Даму" қорының Кәсіпкерліктің құзыретін арттырудың 2015 – 2018 жылдарға арналған бірыңғай бағдарламасы шеңберінде кәсіпкерлерге қызмет көрсету орталықтары базасында "Жаңа бизнесті ашуды қолдау" жобасы басталды. Жобаны іске асыру кезеңінде 1187 әйел немесе жобаға қатысушылардың жалпы санынан 47,4 %-ына қолдау көрсетілді.

      Сондай-ақ, "Даму" қоры "Даму-Көмек" жобасы бойынша кәсіпкерлерге қолдау көрсетуде, ол бойынша мүмкіндіктері шектеулі 2020 кәсіпкерге көмек көрсетілді, оның ішінен 1224-і әйел (61 %) болып келеді.

      Осылайша, мемлекеттік қолдаудың осы шаралары кәсіпкер әйелдердің біліктілігін арттырудың және оларды ШОБ қаржылай және қаржылай емес қолдау бойынша бағдарламаларға тартудың әсерлі тетігі болып келеді.

      c) демалу, спортпен шұғылдану және мәдени өмірдің барлық саласындағы шараларға қатысу құқығы

      "Дене шынықтыру және спорт туралы" Қазақстан Республикасы Заңына сәйкес мемлекеттік саясат халықтың салауатты тұрмыс салтын қамтамасыз етуге, дене шынықтыру мен спортты дамытуға бағытталған және барлық азаматтар үшін дене шынықтырумен және спортпен айналысу еріктілігі, теңдігі мен жалпыға қолайлы болу қағидаттарымен жүзеге асырылады. Қазақстанда спортта және дене шынықтыруда қыздар мен әйелдердің қатысуын шектейтін нормалар мен ережелер жоқ. Сондай-ақ әйелдерге спортпен толыққанды айналысуға мүмкіндік бермейтін киімдерге қандай да бір шектеулер жоқ. Спорт нысандарына/жабдықтарына әйелдер мен ерлердің қолжетімділігі бірдей. Әйелдерді спорттық, ойын-сауық және кез келген мәдени шараларға қатыстырудың алдын алатын заңды, әлеуметтік, экономикалық және мәдени кедергілер жоқ.

      14-бап. Ауылдық жерде тұратын әйелдер

      Қатысушы мемлекеттер ауылдық жерде тұратын әйелдер тап болатын ерекше проблемаларға және олардың отбасыларының экономикалық әл-ауқаттылығын қамтамасыз етудегі рөліне, оның ішінде олардың тауарлық емес шаруашылық саласындағы қызметіне назар аударады және ауылдық жерде тұратын әйелдерге осы Конвенция ережелерінің қолданылуын қамтамасыз ету үшін барлық тиісті шараларды қабылдайды.

      2017 жылдың басындағы жағдай бойынша ауылдық жерде 7,67 млн. адам немесе жалпы халық санының 42,8 %-ы тұрады. Олардың ішінде 3,83 млн. әйел (49,9 %) және 3,84 млн. ер адам (50,1 %). 2016 жылы ауылдық жерде жұмыспен қамтылғандар саны 3,7 млн. адамды, оның ішінде әйелдер – 1,7 млн. адамды немесе 45,7 %-ды құрады.

      Ауылда тауарлық емес салаларда әйелдер қызметінің негізгі бағыты көрсетілетін қызметтер саласы болып табылады. Шаштараз және косметология салондары, тігін цехтары, қоғамдық тамақтану пункттері (кафе, мейрамханалар, асханалар), сауда және туризм объектілері, медициналық және стоматологиялық кабинеттер, дәріханалар "әйел" кәсіптеріне жатады. Оларда негізгі персонал мен барлық деңгейдегі басшылардың 90 %-дан астамын әйелдер құрайды.

      Ауылда шағын және орта бизнесті дамытуды мемлекеттік қолдау ауыл халқының жұмыспен қамтылу мәселелерін шешуге және кедейлік деңгейін төмендетуге бағытталған. Оған нәтижелі жұмыспен қамтуға жәрдемдесуге және еңбек табыстарының өсіміне бағытталған ЖЖК 2020 мысал болып табылады. Бағдарламаның барлық бағыттарына қатысуға басым құқыққа әйелдер ие. 2016 жылы 198,3 мың адам бағдарлама қатысушылары болды, оның ішінде 44,7 %-ы әйелдер, олардың 51,1 %-ы ауылдық жерде тұрады. Жұмысқа орналастырылғандардың жалпы санында әйелдердің үлесі 44,0 %-ды (87 мың) құрады.

      Кәсіпкерлік қызметпен айналысу мақсатында 1,4 мың әйел кәсіпкерлік негіздеріне оқытудан өтті, 1,3 мың әйел өз ісін ашып, ісін жаңа бастаған кәсіпкер атанды. Бұл ретте микрокредит алушылар құрған тұрақты жұмыс орындарына 1,1 мың әйел жұмысқа орналастырылды.

      Бағдарламаға қатысушылардың еңбек нарығындағы бәсекеге қабілеттілігін арттыру мақсатында 3,9 мың әйел кәсіптік оқытумен қамтылып, 80 %-дан астамы оқу аяқталған соң жұмысқа орналастырылды. Әлеуметтік жұмыс орындарына және жастар практикасына 16,6 мың әйел жұмысқа орналастырылды. 2016 жылы бағдарлама шеңберінде 1,1 мың адам, оның ішінде 0,3 мың әйел қоныс аударды.

      Бұдан басқа, мемлекеттік әлеуметтік тапсырыс шеңберінде 2015 жылы "Жастар кәсіпкерлігін дамыту" қоғамдық қоры "Қазақстанда ауылдық әйелдер кәсіпкерлігін дамыту: проблемалар, тенденциялар және перспективалар" талдамалық баяндамасын әзірледі.

      Ауылдағы әйелдерді қаржылай қолдаудың қосымша шараларын осы баптың 2 g) бөлімінде қараңыз.

      2. Қатысушы мемлекеттер ауылдық аудандардағы әйелдерді кемсітуді жойып, ерлер мен әйелдердің тең құқығы негізінде олардың ауылдық аудандарды дамытуға қатысуын және мұндай дамудан пайда алуын қамтамасыз ету үшін барлық тиісті шараларды қабылдайды, атап айтқанда мұндай әйелдерге мынадай құқықтарды қамтамасыз етеді:

      а) барлық деңгейдегі даму жоспарларын құруға және жүзеге асыруға қатысу

      Ауыл әйелдері өз ауылдарын дамыту жоспарларын әзірлеуге және жүзеге асыруға белсене қатысады, олар экономиканың барлық салаларында жұмыс істейді. Ауыл және ауылдық округ әкімдерінің арасында әйелдер 11,4 %-ды (2360-тың 269-ы) құрайды.

      Ауылдың тиімді әлеуметтік-экономикалық дамуына қажетті мамандарды даярлау жөнінде шаралар қабылдануда. Ауыл жастарына ауыл шаруашылығы, инженерлік және басқа да мамандықтар бойынша барлық деңгейдегі оқу орындарына түсуге 30 %-дық квота белгіленген. Квота бойынша білім алған педагогикалық және медициналық оқу орындарының түлектері дербес түрде ауылдық жерге жұмысқа орналастырылады.

      Нәтижелі жұмыспен қамтуды және жаппай, ең алдымен, кәсіпкерлікті дамыту бағдарламасының бірінші бағытының оқыту бойынша шаралары шеңберінде екі тетік: мектеп бітірген соң оқу орындарына түсе алмаған, нашар тұратын отбасыдан шыққан жастар үшін 2,5 жылға дейін колледж базасында тегін кәсіптік техникалық оқыту және колледждер мен "Атамекен" ҰКП оқу орталықтарының базасында кәсіпорындарды тартумен 1-6 ай дуальді оқытудың қысқа мерзімді курстары пайдаланылады. Оқытудан еңбек нарығында сұранысқа ие дағдылар мен білім алуға мұқтаж барлық жұмыссыздар, өзін-өзі жұмыспен қамтығандар, оның ішінде әйелдер өтеді. Сондай-ақ шалғай ауылдық аудандар мен ауылдарда еңбек дағдыларына оқытуға арналған мобильді оқыту кешендері пилоттық режимде жұмыс істеуде. 2017 жылғы 1 қазанда кәсіптік қысқа мерзімді оқытуға 53,6 мың адам жіберіліп, олардың 23 мыңы жұмысқа орналастырылды.

      b) отбасын жоспарлау мәселесі бойынша ақпарат, консультация беруді және қызмет көрсетуді қоса алғанда тиісті медициналық қызмет көрсетуге қол жеткізу

      Шалғайда жатқан, жетуге жолы нашар өңірлерде тұратын ауыл халқына медициналық көмектің қолжетімділігін қамтамасыз ету шараларының кешені іске асырылуда. Бұл үшін телемедицина кеңінен енгізіліп жатыр, шалғайдағы елді мекендердегі пациенттер үшін жоғары білікті мамандар қашықтықтан консультациялар береді. 2011 жылдан бері жылына 20 мыңнан астам телемедициналық консультация өткізуге мүмкіндік беретін 204-ке жуық медициналық орталық қызмет етеді. 2011 – 2013 жылдары емханалар үшін 2 300 бірлік медициналық жабдық сатып алынды.

      Еліміздің түкпір-түкпірінде тұратын жүкті әйелге, босанатын әйелге, босанушы әйелге және жаңа туған балаға медициналық көмектің қолжетімділігін арттыру үшін 2011 жылы республикалық санитариялық авиация ұйымдастырылды.

      2011 жылдан бастап Қазақстанда трассалық медициналық-құтқару қызметі енгізілді, ол жол көлік оқиғалары және басқа төтенше жағдайлар кезінде шұғыл медициналық көмек қызметтерін көрсетеді.

      Мемлекеттік білім беру гранты шеңберінде медициналық ЖОО-ларға түсетін ауыл жастарына 30 %-дық жыл сайынғы квота беріледі, олар ЖОО-ны бітірген соң 3 жыл бойы ауылдық медициналық ұйымдарда міндетті түрде жұмыс істеуге тиіс. Мемлекеттік денсаулық сақтау секторы ұйымдарының ауылдық жерде және қала тектес ауылдарда жұмыс істейтін медицина және фармацевтика қызметкерлеріне әлеуметтік қолдаудың қосымша шаралары ұсынылады: жергілікті өкілді органдар айқындайтын мөлшерде лауазымдық айлықақыға қосымша ақы төлеу; бюджет қаражаты есебінен коммуналдық қызметтерге және отынға шығыстарды өтеу; 70 АЕК-ке тең сомада біржолғы көтерме жәрдемақы төлеу; жер учаскесін алу кезінде, коммуналдық қызметтерге берілетін жеңілдіктер (2017 жылы 254 жас маманға көтерме жәрдемақы, тұрғын үй – 141 маманға (8 %), жалдамалы үй – 164 (9 %) маманға ұсынылды). Ауылдық елді мекенге 2014 жылдан бері 1593-тен астам медициналық мамандар келді.

      Осылайша, Қазақстандағы СИДО жөніндегі комитеттің 25, 26, 31, 32-тармақтары бойынша ауылдағы әйелдер үшін әлеуметтік қызметтердің, медициналық көмектің қолжетімділігін арттыру бойынша шаралар қабылдануда.

      с) әлеуметтік сақтандыру бағдарламаларының игіліктерін тікелей қолдану

      Қазақстанда қолданыстағы әлеуметтік сақтандырудың барлық бағдарламалары ауыл халқына, оның ішінде әйелдерге де қатысты қолданылады (11-баптың "е" тармағын қараңыз).

      d) функционалдық сауаттылықты қоса алғанда формальдік және формальдік емес білім берудің, даярлаудың және барлық дайындық түрлерін алу, сонымен қатар қауымдық қызмет көрсетудің, ауыл шаруашылығы мәселелері бойынша консультативтік қызметтердің, атап айтқанда олардың техникалық деңгейін арттыру үшін қолдану

      "Қазагромаркетинг" АҚ (бұдан әрі – Қоғам) өңірлік желісі арқылы АӨК субъектілеріне ақпарат және консультация беру жолымен 2016 жылы "Жеке қызмет көрсету" қызметін ұсынуға арналған 11148 келісім жасалды. Жасалған келісім негізінде есептік кезеңде 301217 қызмет ұсынылды.

      Сондай-ақ, АӨК субъектілері Қоғамның ақпараттық-консультациялық орталықтарына жүгінген кезде өңірлік өкілдер келісім жасамай, "тікелей орындарда консультация беруді" қамтамасыз етеді. Тікелей жүгіну бойынша 34977 қызмет, олардың ішінде 3588-і әйелдерге ауыл шаруашылығының түрлі бағыттары бойынша ұсынылды.

      "Қазақстанның кәсіпкер әйелдерінің одағы" қоғамдық бірлестігі өзінің 12 жылғы жұмысында 10 000-нан астам әйелді, оның ішінде ауыл әйелдерін оқытып, оларға білім беріп, кәсіпкерлік қызмет саласындағы дағдыларға үйретті. Осы процестің негізгі миссиясы әйелдердің, оның ішінде ауыл әйелдерінің қоғамның экономикалық және қоғамдық өміріне қатысу процесін жандандыру, Қазақстанда демократияны дамыту және белсенді азаматтық қоғамды қалыптастыру болып келеді.

      Жер реформасы бойынша 1434 Call-center-і ашылды. Jerturaly.kz сайтында сұрақ қойып және оған құзыретті мемлекеттік органдардың толық жауабын алуға болатын арнайы бөлім ашылды.

      e) жұмысқа жалдану немесе тәуелсіз жұмыс қызметі арқылы экономикалық мүмкіндіктерге тең мүмкіндікті қамтамасыз үшін кооперативтер мен өз-өзіне көмектесетін топтар құру

      Азаматтардың және (немесе) заңды тұлғалардың кооперативтері ауылдарда "Қазақстан Республикасындағы селолық тұтыну кооперациясы туралы" 1999 жылғы 21 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (күші жойылған) сәйкес құрылған. Қазіргі уақытта кооперативтердің қызметі "Ауыл шаруашылығы кооперативтері туралы" 2015 жылғы 29 қазандағы Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес реттеледі. Ауылдық тұтыну кооперативі қызметіне кіруге және қатысуға, сонымен қатар оның басшысы болуға лайық мүлік (пай) жарнасын енгізуге қабілетті кез келген азамат, оның ішінде кез келген ауыл әйелі құқылы.

      Ауыл шаруашылығы санағының дерегі бойынша (2010 жыл) елімізде 194 мың шаруа (фермер) қожалығы мен тұрғындардың 2,2 млн. қожалығы, оның ішінде 1,4 млн. ауылдық жерлерде жұмыс істейді. Олар өсімдік өсірумен, мал өсірумен, бау-бақшамен айналысады.

      Қожалықтар мал шаруашылығы өнімдерінің 90 %-ынан астамын және өсімдік шаруашылығы өнімдерінің 60 %-ын өндіре отырып, еліміздегі азық-түлік ахуалына едәуір ықпал етуде. Жеке отбасылық секторда 95 % сүт, картоп, көкөніс, 45 % жұмыртқа өндіріледі.

      f) ұжымдық қызметтің барлық түрлеріне қатысу

      "Қазақстан Республикасының Жер кодексі" 2003 жылғы 20 маусымдағы № 442 Қазақстан Республикасы Кодексінің 101-бабына сәйкес жер учаскесін шаруа немесе фермер қожалығын жүргізу үшін басым құқықты, арнаулы ауыл шаруашылығы білімі мен біліктілігі бар, ауыл шаруашылығында жұмыс тәжірибесі бар азаматтар пайдаланады. Заңнамада шаруа (фермер) қожалығының үш түрі көрсетіледі: а) ортақ мүлікке негізделген отбасылық кәсіпкерлік нысанында жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызмет; б) жеке кәсіпкерлікті жүзеге асыруға негізделген және в) қарапайым серіктестік нысанында ұйымдастырылған.

      Қазақстанда ауыл әйелдерінің ұжымдық қызметтің барлық түрлеріне қатысуға құқықтары мен мүмкіндігі бар. Олар нан-тоқаш өнімдерін пісіретін, жеміс-көкөніс және ет консервілерін өндіретін цехтарда; киім жөндеу және тігу шеберханаларында жұмыс істейді, ұлттық киімдер мен ұлттық бұйымдарды кестелеу, мамық орамал тоқу, кілем тоқу, ұлттық ыдыс-аяқ, зергерлік бұйымдар жасау сияқты түрлі қолөнер кәсібі түрлерімен айналысады.

      2017 жылғы 1 қаңтарда әйелдер 39 мыңнан астам немесе 20 %-дан астам шаруа немесе фермер қожалығының басшылары болып табылады, 2011 жылы бұл үлес 11 %-ды құраған.

      g) ауыл шаруашылығы кредиттері мен қарыздарына, сату жүйесіне, тиісті технология мен жер және аграрлық реформаларда, сондай-ақ жерлерге қайта көшіру жоспарларында тең мәртебеге қолжетімділіктің болуы

      Ауылдық жерлерде әйелдердің кәсіпкерлігін қолдау және дамыту мақсатында ауыл әйелдерінің кредиттік қаражатқа қол жеткізуінің тең шарттарын қамтамасыз ету арқылы гендерлік аспектіге ерекше назар аударылады. Ауыл саласында әйелдер кәсіпкерлігін дамытудың басым бағыттарына ауыл шаруашылығы өнімдерін дайындау, қайта өндеу және сақтау, ветеринариялық қызметтер көрсету, сондай-ақ киім-кешек пен трикотажды өнімдер өндіру, қызмет көрсету саласы және басқалар жатады.

      Әйелдер кәсіпкерлігін дамытуда қаржылай қолдау нысандарының бірі "ҚазАгро" ҰБХ" АҚ (бұдан әрі – Холдинг) компаниялар тобы іске асырып жатқан бағдарламалар болып табылады.

      Холдингтің еншілес ұйымдарының кредиттік желісі арқылы көктемгі егін жұмыстарын жүргізуді, ауыл шаруашылығы өндірісін және қайта өңдеуді, ауыл шаруашылығы өнімдерін өндірушілер мен ауыл халқының бірлескен бизнес жүргізу бойынша бірлестіктерін, ауылдық жердегі ауыл шаруашылығы емес қызмет түрлерін, заманауи ауыл шаруашылығы техникасын, арнайы техника, технологиялық және қайта өндеуші жабдықтар алуды, оның ішінде ауылдық жерлердегі әл-ауқаттылығы орташа немесе ортадан төмен деңгейдегі үй шаруашылықтарын лизингтеу, микрокредиттеу шарттарында қаржыландыруды жүзеге асырады және т.б.

      Холдингтің компаниялар тобы іске асыратын бағдарламалар бойынша кредит шарттары елдің басқа қаржы институттарымен салыстырғанда тиімдірек болып келеді (төмен коликвидті кепілдікті қамтамасыз ету қабылданады, 2 жылға дейін жеңілдікті өтеу кезеңі беріледі) және жынысына байланыссыз тең шарттарда беріледі.

      "Ауыл шаруашылығын қаржылай қолдау қоры" АҚ (бұдан әрі – Қор) ауылдық жерлердегі әйелдер кәсіпкерлігін ауыл халқына, ауыл шаруашылығы өнімдерін өндірушілерге микрокредит беру арқылы ілгерілетіп отырған негізгі компаниялардың бірі болып табылады. Қор ауыл өмірінің түрлі салаларын қамтитын кредит беру бағдарламаларын құрған, бүгінгі күні Қор кредит берудің 16 бағдарламасын іске асыруда.

      2012 – 2017 жылдар кезеңінде Қор ауылдық жерлердегі 81,3 млрд. теңге сомасына 31712 кредит, оның ішінде кәсіпкер әйелдерге 25,1 млрд. теңге сомасына 10164 кредит (жалпы санынан 32 %) берді.

      Қор қаржыландырған микрокредиттік ұйымдар 5,7 млрд. теңге сомасына 7525 соңғы қарыз алушыға, оның ішінде әйелдерге 1,3 млрд. теңге сомасына 1984 қарыз (жалпы санынан 27 %) кредит берді.

      Осылайша, СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 33б-тармағы әйелдерді табыс әкелуші қызметке қатысу мүмкіндігін қамтамасыз ету және өз бизнесін бастау мақсатында олардың микроқаржыландыру және төмен пайыздық мөлшерлеме бойынша микрокредит беру қызметтеріне қолжетімділігін кеңейту бөлігінде орындалуда.

      h) тиісті өмір сүру жағдайларын, әсіресе тұрғын үй жағдайларын, санитариялық қызметтерді, электрмен және сумен жабдықтауды, сонымен қатар көлікті және байланыс құралдарын қолдану

      Қазіргі уақытта ауылдарда әлеуметтік және инженерлік инфрақұрылым объектілерінің материалдық-техникалық базасы айтарлықтай жақсарды. Орталықтандырылған сумен жабдықталған ауылдық елді мекендердің үлесі арттырылып, ауыл тұрғындары сапалы ауыз суына қол жеткізді. Әкелінетін суды қолданатын ауыл тұрғындарының саны қысқарды.

      Орталықтандырылған электрмен жабдықтауға қосылмаған ауылдардың саны азайды, ауыл халқы электр энергиясын жеңілдікті тарифтер бойынша қолданады. Ауыл халқының отынға қажеттілігі нормативтерге сәйкес толық көлемде қамтамасыз етіледі. Газбен қамтамасыз етілген ауылдар саны артты.

      Қазіргі уақытта өңірлік Тұрғын үй-коммуналдық шаруашылығын жаңғыртудың 2011 – 2020 жылдарға арналған бағдарламасы іске асырылуда. Жылумен, электрмен, газбен қамсыздандыру және су өткізу; энергия және ресурс сақтаушы технологияларды енгізу; қайтымды негізде коммуналдық сектор кәсіпорындарын бюджеттік қаржыландыру тетіктерін енгізу жүйелерін жетілдіру бағдарламаның негізгі міндеттері болып табылады. Жүйелік тәсілдерді қолдану нәтижесінде 2020 жылға қарай авариялық инженерлік желілер мен құрылымдарды жөндеу мен жаңғырту жұмыстарын толықтай аяқтау жоспарлануда.

      Республикалық және жергілікті бюджет қаражаты есебінен әлеуметтік саланың ауылдық мекемелерінде заманауи жабдықтар сатып алынып, орнатылуда, оның көмегімен ауыл халқына сапалы қызметтер көрсетілуде. Барлық ауылдық елді мекендер интернет желісіне кеңжолақты қолжетімділікпен қамтамасыз етілген.

      15-бап. Заң алдындағы теңдік және азаматтық құқық

      1. Қатысушы мемлекеттер заң алдында әйелдердің ерлермен теңдігін мойындайды.

      Конституцияның 14-бабына сәйкес "Заң мен сот алдында жұрттың бәрі тең". Барлық қолданыстағы заңнама (ҚК, ҚПК, ӘҚБтК және басқа нормативтік құқықтық актілер) берілген конституциялық норманы іске асыруға бағытталған.

      Конституцияның 13-бабының 2-тармағына сәйкес әркімнің өз құқықтары мен бостандықтарының сот арқылы қорғалуына құқығы бар. Процестік заңнамамен ерлер мен әйелдерге бірдей құқықтар мен міндеттер берілген, сот төрелігіне қолжетімділік саласында тең құқыққа және сот қорғауының кепілдендірілген деңгейіне ие.

      Мемлекет қылмыстық сот ісін жүргізуге тартылған әйелдердің құқығын қорғау бойынша жұмысты жоспарлы түрде жүргізуде. ҚПК мемлекет заңда белгіленген жағдайларда және тәртіппен әркімнің сот төрелігіне қол жеткізуін және оған келтірілген залалдың өтелуін қамтамасыз ететінін регламенттейді. Қылмыспен келтірілген залалдың өтелуіне құқық қылмыстық істе азаматтық талап қою жолымен іске асырылады. ҚПК-де көзделген тәртіппен азаматтық талапты қылмыстық іспен бірге қарау қылмыспен рухани, тәндік және мүліктік зиян келтірілген адамдардың, оның ішінде әйелдердің құқықтары мен заңды мүдделерін уақтылы қорғаудың кепілдігі болып табылады.

      Процестік заңнамада жәбірленушілерге көмектесу арнайы қорын құру көзделген (ҚПК 173-бабы), 2018 жылғы 10 қаңтарда "Жәбірленушілерге өтемақы қоры туралы" Қазақстан Республикасының Заңы қабылданды.

      Сонымен бірге ҚК-де әйелдерге қатысты қылмыстық жазалау бойынша шараларды жұмсарту шарттары көзделген, атап айтқанда: әйелдердің қылмыс жасағандағы жасына қарамастан оларға өлім жазасы және өмір бойы бас бостандығынан айыру жазасы қолданылмайды; жүкті әйелдерге, үш жасқа дейінгі жастағы балалары бар әйелдерге, елу сегіз және одан үлкен жастағы әйелдерге қоғамдық жұмысқа тарту тағайындалмайды; бас бостандығынан айыруға сотталған жүкті әйелдер, үш жасқа дейінгі жастағы балалары бар әйелдер, елу сегіз және одан үлкен жастағы әйелдер мәжбүрлі еңбекке тартылмайды; жеке адамға қарсы ауыр немесе аса ауыр қылмыстарды, террористік қылмыстарды, экстремистік қылмыстарды, қылмыстық топ құрамында жасалған қылмыстарды, жас балалардың жыныстық қолсұғылмаушылығына қарсы қылмыстарды қоспағанда, сотталған жүкті әйелдердің жазаны өтеуін сот бес жылға дейін, бірақ бала он төрт жасқа толған кезеңнен асырмай кейінге қалдыруы мүмкін.

      2. Қатысушы мемлекеттер әйелдер мен ерлерге бірдей азаматтық құқық қабілеттілігін және оны іске асыруға бірдей мүмкіндіктер береді. Атап айтқанда, олар келісімшарттар жасаған және мүлікті басқарған кезде тең құқықтарды, сонымен қатар оларға соттардағы және трибуналдардағы талқылаулардың барлық кезеңдерінде бірдей қарауды қамтамасыз етеді.

      "Қазақстан Республикасының сот жүйесі және судьяларының мәртебесі туралы" Заңның 1-бабына сәйкес әркімге мемлекеттік органдардың, ұйымдардың, лауазымды және өзге де адамдардың құқықтарға, бостандықтар мен заңды мүдделерге нұқсан келтіретін немесе оларды шектейтін кез келген заңсыз шешімдері мен іс-қимылдарынан сот арқылы қорғалуға кепілдік беріледі. Заңнама жыныстық белгісі бойынша азаматтардың құқықтары мен заңды мүдделерін ажыратуға немесе шектеуге жол бермейді, себебі ерлер мен әйелдердің теңдігі қағидаты оның негізін салушы қағидат болып келеді.

      Қылмыстық-атқару кодексі сотталғандардың адвокаттардан және мұндай көмекті көрсетуге құқығы бар басқа да адамдардан заң көмегін алуына кепілдік береді. Түзеу мекемелерін заң консультанттары тұрақты негізде бас бостандығынан айыру орындарындағы адамдарға дәрістер, семинарлар, тренингтер, диспуттар және консультациялар түрінде құқықтарды түсіндіру сипатындағы іс-шараларды өткізеді. Әділет органдарымен, адвокатурамен және нотариат конторалармен тығыз өзара іс-қимыл ұйымдастырылған.

      Қазақстан Республикасының 2010 жылдан 2020 жылға дейінгі кезеңге арналған құқықтық саясат тұжырымдамасына сәйкес ғылым-білім беру қызметінің құрамдас бөлігі құқықтық білім беру, құқықтық насихат, яғни құқықтық мәдениет мәселелері болып табылады. Берілген тұжырымдама азаматтардың құқықтық санасын, оның ішінде мемлекеттік қызметшілердің арасында заңды сауаттылықты арттыруды өзіне мақсат етіп қояды. Тұжырымдаманың мақсаттарын жүзеге асыру үшін Әділет министрлігі Құқықтық ағарту тұжырымдамасын қабылдауды жоспарлауда, онда әйелдер нысаналы топтардың бірі болып келеді. Құқықтық ағарту тұжырымдамасының жобасында Үкіметтің бизнес қауымдастықпен, ҮЕҰ және білім беру мекемелерімен бірлесіп нақты шараларды орындауы көзделген.

      3. Қатысушы мемлекеттер құқықтық салдары әйелдердің құқық қабілеттілігін шектеу болып табылатын барлық шарттар және кез келген түрдегі басқа да барлық жеке құжаттардың жарамсыз деп саналатынымен келіседі.

      Әйелдер құқықтық қорғау, процестік әрекет қабілеттілігі мәселелерінде ерлермен тең жағдайда болады. Бұған Конституцияның 13-бабымен кепілдік берілген, оған сәйкес әркімнің құқық субъектісі ретінде танылуына құқығы бар және өзінің құқықтары мен бостандықтарын, қажетті қорғанысты қоса алғанда, олардың мүдделерінде заңға қайшы келмейтін барлық тәсілдермен қорғауға хақылы. Осы конституциялық ереже елдің заңдарында іске асырылған.

      АПК 48-бабына сәйкес мүдделерінде талап қойған немесе талап қойылған азаматтар мен заңды тұлғалар талап қоюшылар болып табылады. Заң жынысына байланысты сотқа шағыммен жүгінуге шектеулер қоймайды, оның ішінде әйел ерлермен қатар тең құқыққа ие. АПК, ҚПК және ӘҚБтК-де процеске қатысушылардың құқықтық статусын регламенттейтін нормалар көзделген. Қандай да бір жынысқа жатуына байланысты жауап берудің салмақтылығына әсер ететін белгілі бір ережелер қарастырылмаған. Сондай-ақ қолданыстағы процестік заңнамада, "Адвокаттық қызмет туралы" Заңда әйелдердің үшінші тұлғалардың мүдделеріне өкілділік етуі үшін қандай да бір шектеулер белгіленбеген.

      "Алқабилер туралы" Заңда алқабилерге кандидаттарға белгілі талаптар көзделген, бұл ретте жыныстық белгісі бойынша қандай да бір кемсітушілік жоқ.

      4. Қатысушы мемлекеттер адамдардың тұратын орнын және тұрғылықты жерін таңдау еркіндігіне, жүріп-тұруына заңнамаларда ерлер мен әйелдерге бірдей құқық береді.

      Конституцияның 21-бабына сәйкес Қазақстан Республикасы аумағында заңды түрде жүрген әрбір адам, заңда көрсетілгеннен басқа реттерде, оның аумағында еркін жүріп-тұруға және тұрғылықты мекенді өз қалауынша таңдап алуға, сондай-ақ әркімнің Республикадан тыс жерлерге кетуіне құқығы бар. Республика азаматтарының Республикаға кедергісіз қайтып оралуына құқығы бар.

      СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 12-тармағына қатысты: әкімшілік және қылмыстық заңнаманың шеңберінде әйелдер зорлық-зомбылықпен және кемсітушілікпен соқтығысу кезінде сот төрелігі мен заң бойынша жауапкершілікке жетуге жиі әрекет ететін болған. Мысалы, Алматы облысының қылмыстық істер жөніндегі мамандандырылған ауданаралық сотының жоғары тұрған сот инстанциялары қолдаған 2016 жылғы 3 қарашадағы үкімімен жұбайы өзінің зайыбын жеке жақтырмайтын қатынастары негізінде өлтіруге оқталғандығы үшін кінәлі болып танылып, оған 9 жылға бас бостандығынан айыру түрінде жаза тағайындалды.

      Қазақстанда тараптың кемсітушілік фактісіне тікелей сілтемесі болмаған кезде де соттың гендерлік теңдік қағидатын қолдануы практикасы бар. Мысалы, әскери бөлімдердің біреуі өз қызметкеріне артық төленген ақшалай үлесті өндіріп алу туралы шағыммен жүгінді. Талапкер өз талаптарын қызметкерге 6-тарифтік разрядтың орнына 8-ші белгіленгенімен түсіндірді, соның нәтижесінде оған ақшалай үлес артық төленген. Әскери соттың жоғары тұрған сот инстанциясы қолдаған шешімімен шағымды қанағаттандырудан бас тартылды. Сот жоғары тұрған ұйымның бұйрығына сәйкес осы лауазымды атқаратын әскери ер адамдарға 8-тарифтік разряд, ал әскери әйел адамдарға 6-разряд белгіленгенін анықтады. Бұл ретте олардың міндеттер шеңбері бірдей. Осыған орай, жауап беруші өкілінің өтініші бойынша сот Бас прокуратураның атына мекенжайына көрсетілген бұйрықтың Теңдік туралы заңның талаптарына сәйкестігі нысанына тексеру жүргізу туралы жеке анықтама шығарды.

      16-бап. Некедегі теңдік және отбасылық құқық

      1. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қатысты кемсітушілікті, некелесу және отбасылық қатынастарға қатысты барлық мәселелерді жою үшін барлық тиісті шараларды қабылдайды, атап айтқанда ерлер мен әйелдердің теңдігі негізінде қамтамасыз етеді:

      a) некеге тұруға тең құқықтар

      b) жарын еркін таңдауға және некеге өзінің еркін және толық келісімімен ғана тұруға тең құқықтар

      Қазақстанда неке-отбасылық қатынастар Неке туралы кодекспен реттеледі. Оған сәйкес неке – ерлі-зайыптылар арасындағы мүліктік және жеке мүліктік емес құқықтар мен міндеттерді туғызатын, отбасын құру мақсатында Қазақстан Республикасының заңында белгіленген тәртіппен тараптардың ерікті және толық келісімімен жасалған еркек пен әйел арасындағы тең құқықты одақ. Неке туралы кодекстің 2-бабына сәйкес тек мемлекеттік органдар қиған неке ғана танылады. Неке қию үшін некеге тұратын ер мен әйелдің ерікті әрі толық келісімі және олардың неке жасына толуы қажет.

      Неке туралы кодекстің 10-бабында ерлер мен әйелдер үшін бірыңғай неке жасы – 18 жас белгіленген, ол екі жылдан аспайтын мерзімге ғана төмендетілуі мүмкін. Неке жасын төмендету нақты жағдайлармен шартталуы қажет, олар қалыңдықтың жүктілігі немесе ортақ баланың болуы болып табылады. Бұл ретте некеге тұруға тілек білдірушілер және олардың ата-аналары не қамқоршылары неке жасын төмендету туралы өтініш беруі қажет. Барлық жағдайларда кәмелетке толмағандардың неке жасын төмендетуге келісімі және некеге тұруға ниеті дәлелденеді. Некеге тұрушылар өз келісімін тек жазбаша емес, сонымен бірге неке қию рәсімін өткізу кезінде де дәлелдейді. Осы талап адамды мәжбүрлеу, сондай-ақ қылмыстық жазаланатын қалыңдықты ұрлау жағдайында адам құқығын қорғауға бағытталған шарттардың бірі болып табылады.

      с) неке кезеңінде және оны бұзу кезінде бірдей құқықтар мен міндеттер

      Ерлі-зайыптылардың құқықтары мен міндеттері неке қиюді мемлекеттік тіркеген күннен бастап туындайды. Ерлі-зайыптылар тең құқықтарды пайдаланады және тең міндеттерді атқарады. Ерлі-зайыптылардың әрқайсысы қызмет түрін, кәсібін және діни сенімін таңдауға ерікті. Ерлі-зайыптылар ана болу, әке болу, балаларды тәрбиелеу, оларға білім беру, ерлі-зайыптылардың тұратын, болатын жерлері туралы мәселелерді және отбасы өмірінің басқа да мәселелерін бірлесіп шешеді. Ерлі-зайыптылар отбасындағы өз қатынастарын өзара сыйластық пен өзара көмек негізінде құруға, отбасының игілігі мен нығаюына жәрдемдесуге, өз балаларының денсаулығына, өсіп-жетілуіне және олардың әл-ауқаттылық жағдайына қамқорлық жасауға міндетті.

      Неке туралы кодекстің 16-бабына сәйкес неке ерлі-зайыптылардың біреуінің немесе екеуінің өтініші бойынша оны бұзу жолымен, сондай-ақ сот әрекетке қабілетсіз деп таныған жұбайының қорғаншысының өтініші бойынша тоқтатылуы мүмкін. Некені зайыбының жүктілігі кезеңінде және бала туғаннан кейінгі бір жыл ішінде оның келісімінсіз бұзуға болмайды.

      Кәмелетке толмаған ортақ балалары жоқ ерлі-зайыптылардың некені бұзуға өзара келісімі кезінде және бір-біріне мүліктік және өзге де талаптары болмаған кезде тіркеуші органдарда неке бұзылатын болады. Некенің сот тәртібімен бұзылуы кезінде ерлі-зайыптылар кәмелетке толмаған балалары өздерінің қайсысымен тұратындығы туралы, балаларды және (немесе) еңбекке қабілетсіз мұқтаж жұбайын күтіп бағуға қаражат төлеу тәртібі, осы қаражаттың мөлшері туралы не ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкін бөлу туралы келісімді соттың қарауына ұсына алады. Неке бұзылғаннан кейін ерлі-зайыптылар өзінің тегін таңдауды некенің бұзылуын мемлекеттік тіркеу кезінде шешеді.

      d) балаларына қатысты мәселелерде отбасылық жағдайына байланыссыз ерлер мен әйелдердің ата-ана ретінде тең құқықтары мен міндеттері; барлық жағдайда да балалардың мүддесі жоғары тұрады

      Неке туралы кодекстің 68-бабына сәйкес ата-аналар өз балаларына қатысты тең құқыққа және тең міндеттерге ие (ата-ана құқығы). Неке туралы кодекстің 70-бабына сәйкес баланы тәрбиелеуші ата-аналар өзінің қабілеттілігі және қаржылай мүмкіндіктері шегінде оның тәндік, психикалық, адамгершілік және рухани дамуына қажетті өмір сүру жағдайын қамтамасыз етуге негізгі жауапкершілікті көтереді. Баланың тәрбиесі мен білім алуына қатысты барлық мәселелерді баланың мүдделерін негізге алып және оның пікірін ескере отырып, өзара келісу арқылы ата-аналар шешеді. Ата-аналардың арасында келіспеушіліктер болған кезде, бұл келіспеушіліктерді шешу үшін қорғаншылық немесе қамқоршылық органға немесе сотқа жүгінуге құқылы.

      Неке туралы кодекстің 138-бабына сәйкес ата-аналар өздерінің кәмелетке толмаған балаларын күтіп-бағуға міндетті. Егер ата-аналар өздерінің кәмелетке толмаған балаларын күтіп-бағуға қаражат бермеген жағдайда, оларды күтіп-бағуға қаражат (алимент) олардан сот тәртібімен өндіріп алынады.

      Неке туралы кодексте ерлі-зайыптылардың және бұрынғы ерлі-зайыптылардың, оның ішінде зайыбының немесе бұрынғы зайыбының (неке бұзылғаннан кейін) жүктілігі кезеңінде және ортақ балалары туған күннен үш жыл ішінде алименттік міндеттемелері, сондай-ақ ортақ мүгедек баланы бағып-күтуді жүзеге асыратын мұқтаж жұбайының осы үшін қажетті қаражаты бар екінші жұбайынан алимент ұсынуды талап ету құқығы көзделген (147-148-баптар).

      Ата-аналар өз балаларының заңды өкілдері болып табылады және олардың кез келген жеке және заңды тұлғалармен қатынасында, оның ішінде арнайы өкілеттіктерсіз соттарда құқықтары мен мүдделерін қорғайды.

      е) балалардың саны және олардың тууы арасындағы аралық туралы мәселені еркін және жауапкершілікпен шешуге тең құқығы және оларға осы құқықты жүзеге асыруға мүмкіндік беретін ақпараттарға, білімге, сондай-ақ қаражатқа қолжетімділікке ие болуға тең құқықтары

      2009 жылғы 18 қыркүйектегі "Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы" Қазақстан Республикасының Кодексіне (бұдан әрі – Денсаулық туралы кодекс) сәйкес әйелдер мен ерлер ұрпақты болуды еркін таңдауға құқылы. Балалардың санына және олардың некеде немесе некесіз тууының уақытына, туу аралығындағы ана мен баланың денсаулығын сақтау үшін қажетті аралық жиілікке, сондай-ақ жүктілікті жасанды тоқтатуға қатысты мәселелерді шешу құқығы әйелдің өзіне беріледі (96-бап).

      f) балаларға қамқоршы, қорғаншы, сенім беруші және асырап алушы болуға немесе олар ұлттық заңнамада көзделгенде ұқсас функцияларды жүзеге асыруға бірдей құқықтар мен міндеттер, барлық жағдайда балалардың мүдделері басым болады

      Денсаулық туралы кодекстің 73-бабына сәйкес ата-аналары бөлек тұратын кезде баланың тұрғылықты жері мен заңды мекенжайы олардың келісімімен белгіленеді. Ата-аналардың арасындағы келісім болмаған кезде дау медиация тәртібімен немесе баланың мүдделерін негізге алына және оның пікірі ескеріле отырып, ата-аналардың (олардың біреуінің) талабы бойынша қорғаншылық немесе қамқоршылық жөніндегі функцияларды жүзеге асыратын органның қатысуымен оны сот шешеді.

      Күйеуінің қайтыс болуы анасының балаларға ата-ана құқықтарын шектемейді. Әйел некеге тұрған кезде де, оны бұзған кезде де өзінің балаларына қамқоршылық құқығынан айырылмайды. Қамқоршылық, қорғаншылық және асырап алу мәселелерінде әйелдер ерлермен тең құқыққа ие.

      Қолданыстағы заңнама бойынша әйелдің некеге тұруы оның ата-ана құқықтарына ықпал етпейді.

      Жалғызбасты ата-аналардың басқа ата-ананың тарапынан балаларға қолдау көрсету құқығы практикада жеткілікті тиімді қолданылуда. АПК 135-бабына сәйкес алименттерді өндіріп алу туралы істерді бұйрық арқылы (оңайлатылған) іс жүргізу тәртібінде сот қарайды. Дау болған жағдайда ол талап қою ісін жүргізуде шешіледі. Практика көрсеткендей, талаптардың негізгі бөлігін әйелдер балалардың әкелеріне қатысты қояды, себебі, негізінен, некені бұзу жағдайында кішкене балалар анасымен қалады.

      Кәмелетке толмаған балалардың ата-анасына оларға алимент өндіріп алу туралы сотқа талап қою құқығы қамқоршылық және қорғаншылық органдарына да берілген. Прокурордың кәмелетке толмаған балалардың мүддесіне талап-арыз беру нақ сондай процестік құқығы бар. Қорғаншылыққа немесе қамқоршылыққа, патронат тәрбиешіге берілген балаларға арналған алимент төлемдерінің сомасы екінші деңгейдегі банктерде ашылған осы балалардың депозиттік шоттарына аударылады (142-бап). Тәрбиеленушілік, емдеу және басқа мекемелердегі мұндай балаларға ата-аналарынан өндіріліп алынатын алименттер жетім балаларға және ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балаларға арналған ұйымдардағы балалардың шотына түседі. Жетім балалар, ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балалар ұйымдарының басшылары тәрбиеленушілердің алименттен, жәрдемақылардан түскен қаражаттарын және басқа да әлеуметтік төлемдерін банк шоттарынан алуға құқығы жоқ (128-бап).

      Денсаулық туралы кодекске сәйкес сот кәмелетке толмаған балалардың немесе көмекке мұқтаж, еңбекке жарамсыз кәмелетке толған балалардың ауыр науқастануы, мертігуі, оларға бөгде адамның бағып-күтуіне ақы төлеу қажеттігі және басқа да мән-жайлардан туындаған қосымша шығыстарды көтеруге қатысуға ата-аналардың әрқайсысын тартуы мүмкін. Сот ата-аналарды нақты шеккен қосымша шығыстарды өтеуге де, балаларды күтіп-бағуға болашақта жасалуға тиіс қосымша шығыстарды өтеуге де қатысуын міндеттеуге құқылы.

      Денсаулық туралы кодекстің 143-бапқа сәйкес ата-аналар өздерінің көмекке мұқтаж, еңбекке жарамсыз кәмелетке толған балаларын күтіп-бағуға міндетті.

      Баланы өз бетінше тәрбиелеп отырған әйел-аналарды қолдау мақсатында балалардың мүддесінде алименттерді өндіріп алудың тиімді жүйесін құру үшін "Алименттер. Төлемеуге қарсы 30 қадам" атты жоба іске асырылуда. "Борышкерлердің бірыңғай тізілімі" (ББТ) енгізілді, ықылассыз борышкерлерге қарсы бағытталған бірқатар заңнамалық бастама ұсынылды. Бүгінгі күні ББТ борышкерлерге шектеуші шараларды қолдану үшін пайдаланылады. Соңғы екі жылда прокурорлардың үйлестіруі кезінде уәкілетті органдар 4,5 мың борышкерді жұмысқа орналастырды.

      g) әйелі мен күйеуінің бірдей жеке құқығы, оның ішінде тегін, мамандығы мен кәсібін таңдау құқығы

      Денсаулық туралы кодекстің 31-бабына сәйкес неке қию (ерлі-зайыпты болу) кезінде ерлі-зайыптылар өз тілектері бойынша ортақ тегі ретінде өздерінің біреуінің тегін таңдайды не ерлі-зайыптылардың әрқайсысы өзінің некеге дейінгі тегін сақтап қалады, не біреуі (екеуі де) өз тегіне екінші жұбайдың тегін қосып алады. Егер ерлі-зайыптылардың біреуінің болса да некеге тұрғанға дейінгі тегі қосарлас болса, олардың тектерін қосуға жол берілмейді. Ерлі-зайыптылардың біреуінің тегін өзгертуі екіншісінің тегін өзгертуіне әкеп соқпайды. Неке бұзылған жағдайда ерлі-зайыптылар ортақ тектерін сақтауға немесе өздерінің некеге дейінгі тектерін қалпына келтіруге құқылы.

      Қиылған некелердің 50 %-дан астамы ерлі-зайыптылардың ортақ текті таңдау тенденциясын көрсетеді. Жұптардың шамамен 10 %-ы өз тегіне екінші жұбайының тегін қосуды жөн көреді.

      Әйелдердің кәсіпке және жұмыспен қамтылуға құқығына Конституцияның 24-бабында кепілдік берілген. Некеге тұру кезінде әйелдер ешқашан құқықтары мен бостандықтарынан айырылмайды. Адам құқықтары мен бостандықтары әркімге тумысынан жазылған, олар абсолютті деп танылады, олардан ешкім айыра алмайды, заңдар мен өзге де нормативтік құқықтық актілердің мазмұны мен қолданылуы осыған қарай анықталады.

      h) ерлі-зайыптылардың мүлікті тегін және ақылы иеленуге, алуға, меңгеруге, қолдануға және басқаруға тең құқығы

      Кодекстің 32-бабына сәйкес егер неке шартында өзгеше белгіленбесе, ерлі-зайыптылардың бірлескен ортақ меншігінің режимі олардың мүлкінің заңды режимі болып табылады.

      Ерлі-зайыптылар некеде тұрған (ерлі-зайыпты болған) кезінде жинаған мүлік олардың бірлескен ортақ меншігі болып табылады. Ерлі-зайыптылардың некеде тұрған (ерлі-зайыпты болған) кезінде жинаған мүлкіне ерлі-зайыптылардың әрқайсысының еңбек қызметінен, кәсіпкерлік қызметтен және зияткерлік қызмет нәтижелерінен түскен табыс сомалары, ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкінен және ерлі-зайыптылардың әрқайсысының бөлек мүлкінен алынған табыс сомалары, олар алған зейнетақылар, жәрдемақылар, зейнетақы жинақтары, сондай-ақ арнайы нысаналы мақсаты жоқ өзге де ақшалай төлемдер (материалдық көмек сомалары, мертігу не денсаулығының өзге де зақымдануы салдарынан еңбек қабілетінен айрылуына байланысты нұқсанды өтеуге төленген сомалар және басқалары) жатады.

      Сондай-ақ ерлі-зайыптылардың ортақ табыс сомалары есебінен сатып алынған жылжымалы және жылжымайтын мүліктер, бағалы қағаздар, пайлар, салымдар, кредиттік ұйымдарға немесе өзге де ұйымдарға салынған, капиталдағы үлестер және ол отбасында кімнің атына сатып алынғанына не ақша қаражаттарын ерлі-зайыптылардың қайсысы салғанына қарамастан, ерлі-зайыптылар некеде тұрған (ерлі-зайыпты болған) кезеңінде жинаған басқа да кез келген мүлік ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкі болып табылады

      Жұбайлардың ортақ мүлкіне сондай-ақ, неке кезеңінде үй шаруашылығын жүргізген, балаларға күтім көрсеткен немесе басқа дәлелді себептермен өз табысына ие болмаған жұбайы құқылы болып келеді.

      2. Баланы некелестірудің және некелесуінің заңды күші жоқ және неке жасының ең кіші жасын айқындау және некелесуді азаматтық хал актісінде міндетті тіркеу мақсатында қажетті барлық шаралар, оның ішінде заңнамалық шаралар қабылдануда.

      Балаларды некелестіру ұлттық заңнамада көзделмеген және Кодекске қайшы келеді. Балаларды некелестіру жағдайлары тіркелмеген.

      Осылайша, СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерінің 35-тармағы орындалуда.

Қорытынды

      Қазақстанда Конвенцияны іске асыру бойынша нақты шаралар қабылдануда.

      Қазақстан Республикасында 2006 – 2016 жылдарға арналған Гендерлік теңдік стратегиясы іске асырылды, екі гендерлік заң: Теңдік туралы заң және "Тұрмыстық зорлық-зомбылық профилактикасы туралы" Заң қолданысқа енгізілген. "Қазақстанның әйелдері мен ерлері" атты жыл сайынғы статистикалық жинақ шығарылады.

      Мыналар: Қазақстан Республикасындағы 2030 жылға дейінгі отбасылық және гендерлік саясат тұжырымдамасы және Тұжырымдаманың бірінші кезеңін іске асыру бойынша 2017 – 2019 жылдарға арналған іс-шаралар жоспары (2016); "Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы" Қазақстан Республикасының Заңы (2013 жыл), ол әйелдер мен ерлердің зейнетке шығу жасын теңестірді; "Халықты жұмыспен қамту туралы" Қазақстан Республикасының Заңы (2016 жыл), онда жеті жастағы балаларға, мүгедек балаларға, бірінші және екінші топ мүгедектеріне күтім көрсетуші адамдарды әлеуметтік жұмыс орындарына жұмысқа орналастыру бойынша нормалар көзделген; жаңа редакциядағы Қылмыстық кодекс, оған құқық бұзушылықтарға жазалау және зорлық-зомбылыққа ұшыраған әйелдер мен қыздарға келтірілген залалды өтеу үшін қылмыстық санкциялар қолдану бойынша 10 бап енгізілді (2014); жаңа редакциядағы Әкімшілік кодексі, оған әйелдерді қорғауда әкімшілік санкциялар қолдану бойынша нормалар енгізілген (2014); жаңа редакциядағы Еңбек кодексі, оған еңбек саласында әйелдердің денсаулығын қорғауға бағытталған нормалар енгізілген (2015); қызметшілердің ар-намысы мен абыройын кемсітушіліктің және қолсұғушылықтың кез келген нысандарын болдырмайтын шараларды көздейтін Мемлекеттік қызметшілердің әдеп кодексі (2015); негізгі мақсаттарының бірі – әйелдерді денсаулық сақтау қызметтерімен қамтамасыз ету болып табылатын Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласын дамытудың 2016 – 2019 жылдарға арналған "Денсаулық" мемлекеттік бағдарламасы (2016) қабылданды.

      2014 жылы Қазақстанда Отбасы күні бекітілді, жыл сайын "Мерейлі отбасы" ұлттық конкурсы өткізіледі, Бала құқықтары жөніндегі уәкіл институты енгізілді (2016 жылы).

      Бұдан басқа, тұрмыстық зорлық-зомбылық құрбандары болған әйелдерді құқықтық қорғаудың тиімді шаралары қабылдануда. "Қазақстан отбасыдағы зорлық-зомбылықсыз" әлеуметтік жобасы кеңінен іске асырылуда, профилактиканың тиімді тетіктерін, ведомствоаралық өзара іс-қимылды, зорлық-зомбылық құрбандарына тиімді көмек көрсету және құқық бұзушыларды оңалту жөніндегі жүйені құруға бағытталған Жол картасы әзірленді.

      Қазіргі уақытта "Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне отбасылық-гендерлік саясат мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Заң жобасының тұжырымдамасын әзірлеу бойынша жұмыс жүргізілуде, ол заңнаманы СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулеріне, сондай-ақ гендерлік теңдік жөніндегі ЭЫДҰ Кеңесінің ұсыныстарына сәйкес жетілдіруді көздейді.

      Жалпы, ұлттық заңнама ерлер мен әйелдердің нақты әлеуметтік теңдігіне қол жеткізуге ұмтылады.

      Қазақстанның Үкіметі болашақта да Конвенция ережелерін орындау және СИДО жөніндегі комитеттің қорытынды ескертулерін жою бойынша шаралар қабылдайтын болады.


  Әйелдерге қатысты
кемсітушіліктің барлық
нысандарын жою туралы
конвенцияның орындалуы
туралы баяндамаға
1-қосымша

Қазақстан Республикасының жыныс бойынша халық саны

      жыл басына, мың адам

Жылдар

Барлық халық

оның ішінде

барлық халыққа шаққанда пайызбен

1000 әйелге шаққанда ерлер

әйелдер

ерлер

әйелдер

ерлер

2011

16 440,5

8 515,5

7 925,0

51,8

48,2

931

2012

16 673,9

8 632,1

8 041,8

51,8

48,2

932

2013

16 910,2

8 751,3

8 158,9

51,8

48,2

932

2014

17 160,9

8 876,3

8 284,6

51,7

48,3

933

2015

17 415,7

9 002,6

8 413,1

51,7

48,3

935

2016

17 669,9

9 128,1

8 541,8

51,7

48,3

936

2017

17 918,2

9 249,7

8 668,5

51,6

48,4

937


2017 жылдың басына халықтың жасаралық құрылымы

      мың адам, %


Барлығы

Қала

Ауыл

ерлер

әйелдер

ерлер

әйелдер

ерлер

әйелдер

0 - 15

2 663 893

2 519 237

1 433 097

1 349 244

1 230 796

1 169 993

16 - 62(57)

5 440 986

5 312 306

3 074 489

3 203 114

2 366 497

2 109 192

63(58) +

563 533

1 418 138

318 892

871 216

244 641

546 922


Қазақстан Республикасы халқының туу кезінде күтілетін өмір сүру ұзақтығы

      жылдар саны


2009

2010

2011

2012

2013

2014

2015

2016

Барлық халық

68,39

68,45

68,69

69,52

70,62

71,44

71,97

72,41

Ерлер

63,55

63,55

63,85

64,74

65,91

66,90

67,49

67,99

Әйелдер

73,25

73,41

73,57

74,29

75,23

75,82

76,26

76,61


Ана өлім-жітімі

Жылдар

Қайтыс болған жүкті, босанатын және босанған адамдардың саны, адам

Тірі туған 100 000 адамға

2011

66

17,4

2012

52

13,5

2013

51

13,1

2014

47

11,7

2015

50

12,5

2016

51

12,7


Бала өлім-жітімі коэффициенті

      (1000 тірі туғанға шаққанда)

Жылдар

Өлім-жітім коэффициенті

барлығы

қыздар

ұлдар

2011

14,91

16,68

13,03

2012

13,56

15,14

11,88

2013

11,39

12,66

10,03

2014

9,83

10,82

8,79

2015

9,41

10,46

8,30

2016

8,59

9,50

7,61

Халықтың сауаттылығы, %


Барлық халық

қала халқы

ауыл халқы

екі жыныс

ер

әйел

екі жыныс

ер

әйел

екі жыныс

ер

әйел

9-49 жас аралығында сауатты халық

1999*

99,9

99,9

99,9

99,9

99,9

99,9

99,8

99,8

99,9

2009*

99,8

99,8

99,8

99,9

99,8

99,9

99,7

99,7

99,8

15 және одан жоғары жастағы сауатты халық

1999*

99,5

99,8

99,3

99,5

99,8

99,5

99,3

99,7

99,0

2009*

99,7

99,8

99,7

99,8

99,9

99,8

99,6

99,7

99,5

      *- ҚР Ұлттық санағының дерегі бойынша

Орта біліммен қамтудың жалпы коэффициенті, %

Оқу жылы

Барлығы

әйелдер

ерлер

2015/2016

103,78

105,66

106,24

2016/2017

105,76

101,98

105,30

Қазақстан Республикасындағы 2011 – 2017 жылдардағы еңбек нарығының негізгі индикаторлары


2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017*

Барлық халық

Жұмыс күші

8774,6

8981,9

9041,3

8962,0

8887,6

8998,8

9013,1

Халық санында жұмыс күшінің үлесі, %

71,6

71,7

71,7

70,7

69,7

70,0

69,8

Жұмыспен қамтылған халық

8301,6

8507,1

8570,6

8510,1

8433,3

8553,4

8572,1

Жұмыспен қамтылу деңгейі, %








жұмыс күшінің саны

94,06

94,7

94,8

95,0

94,9

95,0

95,1

жалдамалы жұмыскерлер

5581,4

5813,7

5949,7

6109,7

6294,9

6342,8

6396,0

Жұмыспен қамтылғандарға, %-бен

67,2

68,3

69,4

71,8

74,6

74,2

74,6

өзін-өзі жұмыспен қамтығандар

2720,2

2693,4

2621,0

2400,4

2138,4

2210,5

2176,1

Жұмыспен қамтылғандарға, %-бен

32,8

36,7

30,6

28,2

25,4

25,8

25,4

Жұмыссыз халық

473,0

474,8

470,7

451,9

454,2

445,5

441,0

Жұмыссыздық деңгейі, %

5,4

5,3

5,2

5,0

5,1

5,0

4,9

Әйелдер

Жұмыс күші

4319,4

4417,3

4442,0

4376,7

4316,8

4354,5

4344,0

Халық санында жұмыс күшінің үлесі, %

66,7

66,8

66,7

65,4

64,1

64,1

63,7

Жұмыспен қамтылған халық

4051,3

4131,2

4181,3

4120,7

4062,1

4113,0

4111,8

Мыналарға қатысты жұмыспен қамтылу деңгейі %-бен








жұмыс күшінің саны

93,8

93,5

94,1

94,2

94,1

94,5

94,7

жалдамалы жұмыскерлер

2695,9

2827,8

2933,7

2976,0

3105,9

3114,8

3117,2

өзін-өзі жұмыспен қамтығандар

1355,4

1303,4

1247,5

1144,7

956,1

998,2

994,6

Жұмыссыз халық

268,1

286,1

260,7

256,0

254,7

241,6

232,3

Жұмыссыздық деңгейі, %

6,2

6,5

5,9

5,8

5,9

5,5

5,3

      Жұмыссыздық деңгейі %


2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017*

Жұмыссыздар - барлығы

5,4

5,3

5,2

5,0

5,1

5,0

4,9

оның ішінде:








ерлер

4,6

4,1

4,6

4,3

4,4

4,4

4,5

әйелдер

6,2

6,5

5,9

5,8

5,9

5,5

5,3

қала халқы

5,8

5,6

5,4

5,2

5,1

5,1

4,8

оның ішінде:








ерлер

4,6

4,0

4,6

4,4

4,4

4,6

4,8

әйелдер

6,9

7,1

6,3

5,9

5,8

5,6

4,8

ауыл халқы

4,9

5,0

4,9

4,9

5,2

4,8

5,0

оның ішінде:








ерлер

4,5

4,2

4,5

4,1

4,3

4,2

4,0

әйелдер

5,4

5,8

5,4

5,7

6,1

5,5

6,1

      2) 2017 жылғы 3-тоқсандағы деректер. 2017 жылға арналған ақпарат СЖЖ-ге сәйкес 2018 жылғы 27 наурызда қалыптастырылады және жарияланады.

Жалдамалы жұмыскерлердің еңбегіне ақы төлеу

      орташа жылдық


2011

2012

2013

2014

2015

2016

20172)

Жұмыскерлердің орташа айлық номиналды жалақысы:








теңге

90 028

101 263

109 141

121 021

126 021

142 898


АҚШ доллары1)

614

679

717

675

568

418


Индекстер, алдыңғы жылға қатысты %-да








номиналды жалақы

116,0

112,5

107,8

110,9

104,2

113,4


нақты жалақы

107,1

107,0

101,9

103,9

97,7

98,9


Ең төменгі жалақы мөлшері, теңге

15 999

17 439

18 660

19 966

21 364

22 859

24 459

      1)Қазақстан Республикасы Ұлттық Банкінің орташа есептелген курсы бойынша.

      2) 2017 жылғы 3-тоқсандағы деректер. 2017 жылға арналған ақпарат СЖЖ-ге сәйкес 2018 жылғы 27 наурызда қалыптастырылады және жарияланады.

Экономикалық қызмет түрлері және жынысы бойынша 2016 жылға арналған орташа айлық номиналды жалақы


Орташа айлық номиналды жалақы, мың теңге

Индекстер, алдыңғы жылға қатысты %-бен

Барлығы

оның ішінде

номиналды жалақы

нақты жалақы

ер

әйел

Барлығы

ер

әйел

Барлығы

ер

әйел

Барлығы

142,9

169,4

116,1

113,4

111,6

116,2

98,9

97,4

101,4

Ауыл, орман және балық шаруашылығы

81,6

87,7

66,2

112,5

113,0

110,7

98,2

98,6

96,6

Өндіріс

195,3

211,3

150,7

112,0

111,2

114,1

97,7

97,0

99,6

Құрылыс

179,2

181,2

164,6

115,8

115,4

118,0

101,0

100,7

103,0

Көтерме және бөлшек сауда, автомобильдер мен мотоциклдерді жөндеу

131,1

142,7

118,7

108,3

108,4

108,2

94,5

94,6

94,4

Көлік және қоймаға жинау

176,8

188,2

146,9

106,5

105,9

108,1

92,9

92,4

94,3

Тұру және тағам-тану бойынша қызметтер

127,8

173,5

103,8

109,7

116,4

103,9

95,7

101,6

90,7

Ақпарат және байланыс

204,2

210,7

193,8

112,9

113,1

112,4

98,5

98,7

98,1

Қаржы және сақтандыру қызметі

284,3

376,2

236,2

120,1

122,3

117,9

104,8

106,7

102,9

Білім беру

94,5

98,4

93,3

121,9

119,6

122,8

106,4

104,4

107,2

Денсаулық сақтау және әлеуметтік көрсетілетін қызметтер

106,0

115,8

103,7

115,4

115,8

115,3

100,7

101,0

100,6

Өнер, ойын-сауық және демалыс

110,3

148,7

80,4

115,9

111,4

122,8

101,1

97,2

107,2

2016 жылы түрлері бойынша тіркелген қылмыстардың саны


Тіркелген қылмыстар

Барлығы, бірлік

оның ішінде

әйелдерге қатысты

кәмелет жасқа толмағандарға қатысты

абс.

%

абс.

%

Тіркелген қылмыстардың саны, барлығы

361 689

124298

34,4

2605

0,7

оның ішінде ауыр және аса ауыр

30 060

6 346

21,1

705

2,4

Жалпы санынан:






жеке адамға қарсы қылмыстар

12637

5060

40,0

1114

8,8

қасақана адамды өлтіру және адам өлтіруге оқталу

861

216

25,1

27

3,1

оның ішінде:






жаңа туған сәбиді анасының өлтіруі

19

7

36,8

3

15,8

денсаулыққа қасақана ауыр зиян келтіру

2167

290

13,4

35

1,6

денсаулыққа қасақана орташа ауырлықтағы зиян келтіру

5051

1244

24,6

103

2,0

денсаулыққа қасақана жеңіл зиян келтіру

-

-

-

-

-

азаптау

5

4

80

2

40

зорлау

1634

1606

98,3

123

7,5

сексуалдық сипаттағы зорлау әрекеттері

364

299

82,1

112

30,8

отбасыға және кәмелетке толмағандарға қарсы қылмыстар

974

501

51,4

77

7,9

меншікке қарсы қылмыстар

285351

112637

41,7

835

0,3

оның ішінде:






ұрлық

215572

89949

41,7

444

0,2

алаяқтық

30358

11477

37,8

72

0,2

кісі тонау

11 023

4407

40,0

243

2,2

қарақшылық

748

266

35,6

7

0,9

қорқытып алушылық

521

81

15,5

55

10,6

Қоғамдық қауіпсіздікке және қоғамдық тәртіпке қарсы қылмыстар

16 992

2294

13,5

190

1,1

оның ішінде:






бұзақылық

13835

2254

16,3

188

1,4

Халықтың денсаулығына және адамгершілікке қарсы қылмыстар

9359

58

0,6

5

0,05

оның ішінде:






есірткімен байланысты қылмыстар

8535

7

0,1

0

0,0

жезөкшелікпен айналысуға арналған притондар ұйымдастыру мен ұстау және жеңгетайлық

230

15

6,5

2

0,8

Адамның және азаматтың конституциялық және басқа да құқықтары мен бостандықтарына қарсы қылмыстар

1737

538

30,9

9

0,5

оның ішінде:






тұрғын үйге қолсұғылмаушылықты бұзу

887

497

59,0

5

0,7

Басқалар

34639

3210

9,3

375

1,1

Сотталғандардың құрамы %


2012

2013

2014

2015

2016

Сотталғандар, барлығы

100

100

100

100

100

оның ішінде:

кәмелетке толмағандар

5,2

4,1

2,8

1,2

1,6

сотталғандардың жалпы санынан

әйелдер

11,0

11,9

13,9

11,1

11,8


Отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласында жасалған қылмыстардың үлесі

2011 ж.

2012 ж.

%

2013 ж.

2014 ж.

%

2015 ж.

2016 ж.

%

799

780

-2,38

684

620

-9,4

467

484

3,6


  Әйелдерге қатысты
кемсітушіліктің барлық
нысандарын жою туралы
конвенцияның орындалуы
туралы баяндамаға
2-қосымша

Баяндамада көрсетілген Қазақстан Республикасының құқықтық актілерінің, стратегиялық және бағдарламалық құжаттарының тізбесі

      1. 1995 жылғы 30 тамыздағы Қазақстан Республикасының Конституциясы.

      2. "Қазақстан Республикасындағы сайлау туралы" 1995 жылғы 28 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының № 2464 Конституциялық заңы.

      3. "Қазақстан Республикасының сот жүйесі және судьяларының мәртебесі туралы" 2000 жылғы 25 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының № 132 Конституциялық заңы.

      4. 2003 жылғы 20 маусымдағы "Қазақстан Республикасының жер кодексі" Қазақстан Республикасының № 442 Кодексі.

      5. 2009 жылғы 18 қыркүйектегі "Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы" Қазақстан Республикасының № 193-IV Кодексі.

      6. 2011 жылғы 26 желтоқсандағы "Неке (ерлі-зайыптылық) және отбасы туралы" Қазақстан Республикасының № 518-IV Кодексі.

      7. 2014 жылғы 3 шілдедегі "Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексі" Қазақстан Республикасының № 226-IV Кодексі.

      8. 2014 жылғы 4 шілдедегі "Қазақстан Республикасының Қылмыстық-процестік кодексі" Қазақстан Республикасының № 231-IV Кодексі.

      9. 2014 жылғы 5 шілдедегі "Қазақстан Республикасының Қылмыстық-атқару кодексі" Қазақстан Республикасының № 234-IV Кодексі.

      10. 2014 жылғы 5 шілдедегі "Әкімшілік құқық бұзушылық туралы" Қазақстан Республикасының № 235-IV Кодексі.

      11. 2015 жылғы 31 қазандағы "Қазақстан Республикасының Азаматтық процестік кодексі" Қазақстан Республикасының № 377-V Кодексі.

      12. 2015 жылғы 23 қарашадағы "Қазақстан Республикасының Еңбек кодексі" Қазақстан Республикасының № 414-V Кодексі.

      13. Қазақстан Республикасының 2000 жылғы 14 желтоқсандағы № 115-II Заңымен ратификацияланған Құндылығы бірдей еңбек үшін еркектер мен әйелдерге бірдей сыйақы беру туралы Халықаралық Еңбек Ұйымының № 100 конвенциясы.

      14. Қазақстан Республикасының 2012 жылғы 14 ақпандағы № 554-IV Заңымен ратификацияланған Ананы қорғау туралы 1952 жылғы (қайта қаралған) конвенцияны қайта қарау туралы конвенция.

      15. Қазақстан Республикасының 2012 жылғы 16 қарашадағы № 50-V Заңымен ратификацияланған Отбасылық міндеттермен еңбек ететін еңбекші ерлер мен әйелдерге арналған тең қарау және тең мүмкіндіктер туралы конвенция (156-конвенция).

      16. Қазақстан Республикасының 2014 жылғы 7 сәуірдегі № 183-V Заңымен ратификацияланған Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы конвенция (26-конвенция).

      17. Қазақстан Республикасының 2014 жылғы 7 сәуірдегі № 184-V Заңымен ратификацияланған Жалақыны қорғау туралы конвенция (95-конвенция).

      18. Қазақстан Республикасының 2014 жылғы 20 қазандағы № 243-V Заңымен ратификацияланған Еңбек қауіпсіздігі мен гигиенасына жәрдемдесетін негіздер туралы конвенция (187-конвенция).

      19. Қазақстан Республикасының 2015 жылғы 20 ақпандағы 288-V Заңымен ратификацияланған Мүгедектердің құқықтары туралы конвенция.

      20. "Қазақстан Республикасында мүгедектігі бойынша, асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша және жасына байланысты берілетін мемлекеттік әлеуметтік жәрдемақылар туралы" 1997 жылғы 16 маусымдағы Қазақстан Республикасының № 126 Заңы.

      21. "Адамдарды қоғамнан уақытша оқшаулауды қамтамасыз ететін арнаулы мекемелерде ұстау тәртібі мен шарттары туралы" 1999 жылғы 30 наурыздағы Қазақстан Республикасының № 353-I Заңы.

      22. "Бұқаралық ақпарат құралдары туралы" 1999 жылғы 23 шілдедегі Қазақстан Республикасының № 451-I Заңы.

      23. "Қазақстан Республикасының дипломатиялық қызметі туралы" 2002 жылғы 7 наурыздағы Қазақстан Республикасының № 299 Заңы.

      24. "Міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы" 2003 жылғы 25 сәуірдегі Қазақстан Республикасының № 405 Заңы.

      25. "Алқабилер туралы" 2006 жылғы 16 қаңтардағы Қазақстан Республикасының № 121 Заңы.

      26. "Білім туралы" 2007 жылғы 27 шілдедегі Қазақстан Республикасының № 319-ІІІ Заңы.

      27. "Қазақстан халқы Ассамблеясы туралы" 2008 жылғы 20 қазандағы Қазақстан Республикасының № 70-IV Заңы.

      28. "Арнаулы әлеуметтік қызметтер туралы" 2008 жылғы 29 қарашадағы Қазақстан Республикасының № 114-IV Заңы.

      29. "Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы" 2009 жылғы 8 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының № 223-IV Заңы.

      30. "Тұрмыстық зорлық-зомбылық профилактикасы туралы" 2009 жылғы 4 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының № 214-IV Заңы.

      31. "Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне адам саудасына қарсы іс-қимыл мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" 2013 жылғы 4 шілдедегі Қазақстан Республикасының № 217-V Заңы.

      32. "Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы" 2013 жылғы 21 маусымдағы Қазақстан Республикасының № 105-V Заңы.

      33. "Дене шынықтыру және спорт туралы" 2014 жылғы 3 шілдедегі Қазақстан Республикасының № 228-V Заңы.

      34. "Қазақстан Республикасының мемлекеттік қызметі туралы" 2015 жылғы 23 қарашадағы Қазақстан Республикасының № 416-V Заңы.

      35. "Ауыл шаруашылығы кооперативтері туралы" 2015 жылғы 29 қазандағы Қазақстан Республикасының № 372-V Заңы.

      36. "Халықты жұмыспен қамту туралы" 2016 жылғы 6 сәуірдегі Қазақстан Республикасының № 482-V Заңы.

      37. "Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне баланың құқықтарын қорғауды қамтамасыз ету мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" 2016 жылғы 9 сәуірдегі Қазақстан Республикасының № 501-V Заңы.

      38. "Қазақстан Республикасының Конституциясына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" 2017 жылғы 10 наурыздағы Қазақстан Республикасының № 51-VІ Заңы.

      39. "Жәбірленушілерге өтемақы қоры туралы" 2018 жылғы 10 қаңтардағы Қазақстан Республикасының № 131-VІ Заңы.

      40. "Қазақстан Республикасында 2006 – 2016 жылдарға арналған Гендерлік теңдік стратегиясын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2005 жылғы 29 қарашадағы № 1677 Жарлығы.

      41. "Қазақстан Республикасының зейнетақы жүйесін одан әрі жаңғыртудың 2030 жылға дейінгі тұжырымдамасы туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2014 жылғы 18 маусымдағы № 841 Жарлығы.

      42. "Қазақстан Республикасының 2010 жылдан 2020 жылға дейінгі кезеңге арналған құқықтық саясат тұжырымдамасы туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2009 жылғы 24 тамыздағы № 858 Жарлығы.

      43. "Қазақстан Республикасының 2020 жылға дейінгі Стратегиялық даму жоспары туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2010 жылғы 1 ақпандағы № 922 Жарлығы.

      44. "Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласын дамытудың 2011 – 2015 жылдарға арналған "Саламатты Қазақстан" мемлекеттік бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2010 жылғы 29 қарашадағы № 1113 Жарлығы.

      45. "Қазақстан Республикасында білім беруді дамытудың 2011 – 2020 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2010 жылғы 7 желтоқсандағы № 1118 Жарлығы.

      46. "Қазақстан Республикасындағы кәсіптік және өзге де мерекелер туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 1998 жылғы 20 қаңтардағы № 3827 Жарлығына өзгерістер және толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2013 жылғы 1 наурыздағы № 511 Жарлығы.

      47. "Қазақстанның әлемнің ең дамыған 30 мемлекетінің қатарына кіруі жөніндегі тұжырымдама туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2014 жылғы 17 қаңтардағы № 732 Жарлығы.

      48. "Қазақстан Республикасы мемлекеттік қызметшілерінің әдептілік нормаларын және мінез-құлық қағидаларын одан әрі жетілдіру жөніндегі шаралар туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2015 жылғы 29 желтоқсандағы № 153 Жарлығы.

      49. "Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласын дамытудың 2016 – 2019 жылдарға арналған "Денсаулық" мемлекеттік бағдарламасын бекіту туралы және "Мемлекеттік бағдарламалар тізбесін бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2010 жылғы 19 наурыздағы № 957 Жарлығына толықтыру енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2016 жылғы 15 қаңтардағы № 176 Жарлығы.

      50. "Қазақстан Республикасында білім беруді және ғылымды дамытудың 2016 – 2019 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2016 жылғы 1 наурыздағы № 205 Жарлығы.

      51. "Қазақстан Республикасындағы 2030 жылға дейінгі отбасылық және гендерлік саясат тұжырымдамасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2016 жылғы 6 желтоқсандағы № 384 Жарлығы.

      52. "Мерейлі отбасы" ұлттық конкурсы туралы" Қазақстан Республикасы Президентінің 2013 жылғы 6 желтоқсандағы № 250 өкімі.

      53. "Білім беру ұйымдарында білім алушыларға мемлекеттік стипендияларды тағайындау, төлеу қағидаларын және олардың мөлшерін бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2008 жылғы 7 ақпандағы № 116 қаулысы.

      54. "Тегін медициналық көмектің кепілдік берілген көлемінің тізбесін бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2009 жылғы 15 желтоқсандағы № 2136 қаулысы.

      55. "Жұмыспен қамту 2020 бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 31 наурыздағы № 2316 қаулысы.

      56. "Жұмыспен қамту 2020 жол картасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 19 маусымдағы № 636 қаулысы.

      57. "Қазақстан Республикасы Үкіметінің Адам саудасына байланысты қылмыстың профилактикасы, алдын алу және оған қарсы күрес жөніндегі 2015 – 2017 жылдарға арналған іс-шаралар жоспары туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 28 қаңтардағы № 23 қаулысы.

      58. "Жұмыспен қамту 2020 жол картасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 31 наурыздағы № 162 қаулысы.

      59. "Нәтижелі жұмыспен қамтуды және жаппай кәсіпкерлікті дамытудың 2017 – 2021 жылдарға арналған бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2016 жылғы 29 желтоқсандағы № 919 қаулысы.

      60. "Қазақстан Республикасындағы 2030 жылға дейінгі отбасылық және гендерлік саясат тұжырымдамасын іске асыру бойынша іс-шаралар жоспарын (бірінші кезең 2017 – 2019 жылдар) бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2017 жылғы 3 наурыздағы № 106 қаулысы.

      61. "Қылмыстардан жәбірленген адамдардың құқықтары мен міндеттерін реттейтін заңды қолдану тәжірибесі туралы" Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 1992 жылғы 24 сәуірдегі № 2 нормативтік қаулысы.

      62. "Зорлау және өзге де нәпсіқұмарлық сипаттағы күш қолдану әрекеттерімен байланысты қылмыстарды саралаудың кейбір мәселелері туралы" Қазақстан Республикасы Жоғарғы сотының 2007 жылғы 11 мамырдағы № 4 нормативтік қаулысы.

      63. "Адамды саудаға салғаны үшін жауапкершілік анықтайтын заңнаманы қолдану тәжірибесі туралы" Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2012 жылғы 29 желтоқсандағы № 7 нормативтік қаулысы.

      64. Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә. Назарбаевтың 2017 жылғы 31 қаңтардағы "Қазақстанның үшінші жаңғыруы: жаһандық бәсекеге қабілеттілік" атты Қазақстан халқына Жолдауы.

      65. "Мектепке дейінгі жастағы және мектеп жасындағы балалар орта білім алғанға дейін оларды есепке алуды ұйымдастыру қағидаларын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрі міндетін атқарушының 2017 жылғы 11 шілдедегі № 324 бұйрығы.

Об утверждении доклада о выполнении Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин

Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 февраля 2018 года № 89

      В соответствии со статьей 18 Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

      1. Утвердить прилагаемый доклад о выполнении Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин (далее – доклад).

      2. Министерству иностранных дел Республики Казахстан в установленном порядке направить доклад в Комитет по ликвидации дискриминации в отношении женщин Организации Объединенных Наций.

      3. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

      Премьер-Министр
Республики Казахстан
Б. Сагинтаев

  Утвержден
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 28 февраля 2018 года № 89

Доклад
о выполнении Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин

Содержание

Предисловие
Часть I. Общие сведения
1. Страна и население в 2011 – 2017 годах
2. Общая политическая основа
3. Законодательное и институциональное обеспечение прав человека в Республике Казахстан
4. Защита прав человека на основе международных норм
5. Информирование и пропаганда прав человека
6. Социально-экономическое развитие
Часть II. Информация о выполнении Конвенции
Статья 1
Статья 2
Статья 3
Статья 4
Статья 5
Статья 6
Статья 7
Статья 8
Статья 9
Статья 10
Статья 11
Статья 12
Статья 13
Статья 14
Статья 15
Статья 16
Заключение
Приложение 1. Статистические данные
Приложение 2. Перечень правовых актов, стратегических и программных документов Республики Казахстан, упомянутых в докладе

2
 
3
8
 
10
10
12
13
 
15
17
22
24
25
28
31
32
33
34
40
51
57
60
66
69
73
 

Предисловие

      Пятый периодический доклад Республики Казахстан о ходе выполнения Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин (далее – Конвенция) представляется в Комитет ООН по ликвидации дискриминации в отношении женщин (далее – Комитет по СИДО) в соответствии с руководящими принципами в отношении формы и содержания докладов, представляемых государствами-участниками международных договоров по правам человека, опубликованными в 2008 году.

      Проект доклада подготовлен рабочей группой при Национальной комиссии по делам женщин и семейно-демографической политике при Президенте Республики Казахстан (далее – Национальная комиссия), утвержденной Государственным секретарем Республики Казахстан. В ее состав вошли депутаты Мажилиса Парламента, члены Национальной комиссии, представители министерств, ведомств, неправительственных организаций (далее – НПО).

      Проведена общественная экспертиза данного документа через организацию встреч и круглых столов с широким участием представителей институтов гражданского общества, не вошедших в рабочую группу. Кроме того, проект доклада рассмотрен на заседании Национальной комиссии 24 ноября 2017 года, а также совместно с Программой развития ООН в Казахстане проведена публичная презентация проекта доклада с общественным обсуждением при участии международных организаций на диалоговой площадке по человеческому измерению КСО при МИДе ("ДПЧИ", 30 ноября 2017 года), а также на заседании Комитета по социально-культурному развитию Мажилиса Парламента (12 декабря 2017 года).

      В основу доклада вошел аналитический материал, представленный всеми министерствами и ведомствами, комиссиями по делам женщин и семейно-демографической политике при акимах гг. Астаны, Алматы и областей (далее – региональные комиссии), с учетом заключительных замечаний по объединенным третьему и четвертому периодическим докладам Казахстана Комитета по СИДО (далее – заключительные замечания Комитета по СИДО).

      Настоящий пятый периодический доклад (далее – доклад) содержит информацию об основных изменениях и прогрессе, достигнутых Казахстаном в сфере обеспечения экономических, социальных, культурных, гражданских и политических прав женщин на равноправной основе с мужчинами за отчетный период 2011 – 2017 годы в целях реализации Конвенции. Доклад состоит из двух основных частей: часть I доклада содержит общую информацию о Республике Казахстан, населении, политической структуре и законах, защищающих права человека, а также описание мер по повышению сознания общества и властных структур в области прав человека, содержащихся в различных правозащитных инструментах; часть II содержит специальную информацию в соответствии с положениями Конвенции, о действующих конституционных, законодательных, административных и других мерах, достигнутом прогрессе, существующих препятствиях и намечаемых шагах по ее дальнейшей реализации.

      Кроме Конвенции, Казахстан также привержен ряду международных обязательств, в том числе Пекинской декларации и платформе действий, целям в области устойчивого развития. Реализация политики равноправия по признаку пола основана на принципах комплексного гендерного подхода, предполагающего всеобъемлющее определение равенства, оценивающее многообразие и существование различий. По результатам RIA MAPS Mission 2016 года (быстрая комплексная оценка) – 61 % задач Целей устойчивого развития ООН (далее – ЦУР) включены в национальные и отраслевые планы и стратегии в Казахстане.

      По итогам 2017 года в индексе гендерного разрыва Всемирного экономического форума (далее – ВЭФ) Казахстан находится на 52 месте среди 144 стран. По показателю "экономическое участие и возможности женщин" – 30 место, по "уровню образования" – 48 место, "индексу здоровья" – 36 место, "политическое продвижение" – 93 место.

      Вместе с тем, Правительство Республики Казахстан выражает благодарность международным организациям за эффективное партнерство и всестороннюю поддержку.

Часть I. Общие сведения

      1. Страна и население в 2011 2017 годах (основные гендерные характеристики)

      Территория Казахстана составляет 2,7 млн. кв. км, по площади территории республика входит в десятку крупнейших государств мира.

      Численность населения страны на начало 2017 года составила 17,9 млн. чел. в том числе женщин 9,2 млн. чел. (51,6 %), мужчин – 8,7 млн. чел. (48,4 %). Дети в возрасте до 18 лет составляют 5,6 млн. чел., в том числе девочки – 2,7 млн. чел. (48,6 %), мальчики – 2,9 млн. чел. (51,4 %).

      Доля пожилых людей (в возрасте 65 лет и старше) на начало 2017 года составила 7,2 %. Таким образом, Казахстан уже переступил пороговый уровень, составляющий 7% от общей численности, и может быть отнесен к странам со стареющим населением.

      Этнический состав Казахстана по данным переписи насчитывает более 140 наций и народностей, в том числе казахи – 10 млн. чел. (63 %), русские – 3,8 млн. чел. (24 %), узбеки – 457 тыс. чел. (2,9 %), украинцы – 333 тыс. чел. (2,1 %), уйгуры – 225 тыс. чел. (1,4 %), татары – 204 тыс. чел. (1,3 %), немцы – 178 тыс. чел. (1,1 %) и др.

      Средний размер семьи по переписи населения 2009 года составил 3,5 человека. 72 % детей в возрасте до 18 лет проживает с обоими родителями, 15 % – только с матерью, 6 % – только с отцом, 6 % – без родителей.

      1209 тыс. домохозяйств (29 %) имеют в своем составе лиц в возрасте 60 лет и старше. 395 тыс. домохозяйств (9,5 %) состоят только из лиц в возрасте 60 лет и старше. В этих домохозяйствах проживают более 545 тыс. человек, из них 191 тыс. мужчин (35 %) и 354 тыс. женщин (65 %).

      Результаты переписи населения 2009 года показали заметные демографические изменения в стране. За межпереписной период (1999 – 2009 годы) повысилась рождаемость, снизилась смертность, увеличилась продолжительность жизни населения, наблюдалось положительное сальдо миграции. В результате численность населения увеличилась более чем на 1 млн. человек.

      Сфера труда и занятости

      Численность рабочей силы в Республике Казахстан в 2016 году составила 9,0 млн. человек. В различных сферах экономики были заняты 8,6 млн. человек, что на 3,0 % больше, чем в 2011 году.

      Среди занятого населения доля наемных работников составила 74,2 %, самостоятельно занятых – 25,8 %. Численность безработного населения за указанный период сократилась и составила 445,5 тыс. человек. Уровень безработицы в 2016 году составил 5,0 %, в 2011 году он был 5,4 %.

      В 2016 году среди занятого населения численность женщин составила 4,1 млн. чел. (48,1 %). В общем числе занятых женщины, работающие по найму составили 3,1 млн. чел. (75,7 %), самозанятые – 1,0 млн. чел. (24,3 %). Женщины преимущественно заняты в таких областях экономики, как здравоохранение и предоставление социальных услуг – 74,5 %, образование – 74,0 %, услуги по проживанию и питанию – 72,9 %, торговля – 59,8 %, финансовая и страховая деятельность – 59,1 %, искусство, развлечение и отдых – 57,4 %, сельское хозяйство – 44,2 %, от всех занятых в соответствующей сфере деятельности. Мужчины традиционно заняты в транспорте и складировании – 80,5 %, строительстве – 79,8 %, промышленности – 66,5 %.

      В сельской местности в 2016 году были заняты 3,7 млн. чел., из них женщин 1,8 млн. чел. (45,7 %).

      В 2016 году среднемесячная номинальная заработная плата в республике составила 142,9 тыс. тенге, что в 1,6 раза больше, чем в 2011 году.

      Женщины на уровне принятия решений

      Сегодня в высшем представительном органе - Парламенте представлены 33 женщины, что составляет 22 % от общего числа депутатов. По сравнению с предыдущим созывом (2011 год) их численность увеличилась почти в два раза. На всех уровнях местных представительных органов (маслихатах) в Казахстане доля женщин составляет также 22 % от общего числа депутатов. В Костанайской области достигнут 30%-ный порог представленности – 31,6 %, в Павлодарской области – 29,6 %, Северо-Казахстанской – 28 %, Акмолинской, Восточно-Казахстанской – 26 %.

      Государственным секретарем Республики Казахстан является женщина, которая возглавляет Национальную комиссию. В 16 министерствах: 1 женщина – министр труда и социальной защиты населения, 9 – вице-министров, 2 – ответственные секретари.

      На начало 2017 года доля женщин среди политических государственных служащих составляет 10,1 % или 43 чел. Доля женщин государственных служащих корпуса "А" составляет 14,8 % (72 из 485), корпуса "Б" – 55,9 % (51036 из 91293). Представленность женщин на должностях: заместителей акимов областей составляет 13,2 % (10 из 76); акимов городов и районов 3 % (6 из 200); заместителей председателей комитетов и директоров департаментов центральных государственных органов 30,5 % (79 из 259); руководителей территориальных подразделений центральных государственных органов 11,6 % (39 из 337); руководителей областных управлений 18,8 % (66 из 351); заместителей акимов городов и районов – 15,8 % (91 из 576). Среди судей Верховного Суда женщины составляют 41,5 %, среди судей местных судов женщин почти половина (48 %).

      30%-ный порог преодолен представленностью женщин на руководящей позиции в финансовой сфере корпоративного сектора экономики страны. Средняя доля женщин-руководителей в финансовых учреждениях Казахстана (первый руководитель и члены совета директоров, первый руководитель и члены правления, главный бухгалтер) составляет 34 %: по страховым организациям – 44 %, страховым брокерам – 53 %, по организациям рынка ценных бумаг – 33 %, по банкам второго уровня – 26 %. 19 % женщин находятся в составе топ-менеджмента всех крупных компаний.

      Указом Президента Республики Казахстан от 6 декабря 2016 года № 384 утверждена Концепция семейной и гендерной политики в Республике Казахстан до 2030 года (далее – Концепция), где определен целевой индикатор – доля женщин в исполнительных, представительных и судебных органах власти, государственном, квазигосударственном и корпоративном секторах на уровне принятия решений составит к 2020 году 22%, к 2023 – 25%, к 2030 – 30%.

      Образование

      На начало 2016 – 2017 учебного года в республике функционировало 7450 общеобразовательных школ, из которых 7100, или 95,3 % -государственные. В них обучаются свыше 2,93 млн. учащихся. Создана сеть специализированных школ (125), изучающих предметы естественно-математического цикла на английском языке, из них 33 школы для одаренных детей с обучением на трех языках – государственном, русском, английском. Среди выпускников средних школ 50,4 % девушек.

      Высшее образование можно получить в 130 вузах (47 государственных, 78 частных, 5 филиалах), в которых обучаются свыше 477 тыс. человек. В городе Астане открыто высшее учебное заведение мирового уровня "Назарбаев Университет".

      Казахстан присоединился к Болонской декларации (О Европейском пространстве высшего образования). Введена трехуровневая подготовка специалистов: бакалавр-магистр-доктор PhD. Профессорско-преподавательский состав высших учебных заведений на 64 % состоит из женщин. Среди профессоров женщин – 36 %, докторов философии – 52,8 %, доцентов – 55,6 %. Удельный вес женщин в руководящем составе системы высшего образования – 19 %. Среди выпускников университетов 57,3 % девушек и молодых женщин.

      Здравоохранение

      Государственной программой развития здравоохранения "Саламатты Қазақстан" на 2011 – 2015 годы (далее – ГПРЗ "Саламатты Қазақстан") был сделан упор на развитие первичной медицинской помощи, разработку и внедрение передовых медицинских технологий, дальнейшее развитие мобильной и телемедицины, санитарной авиации, совершенствование организации, управления, финансирования медицинской помощи, в том числе внедрение новых механизмов оплаты труда медработников, ориентированных на конечный результат. Реализация ГПРЗ "Саламатты Қазақстан" позволила снизить общую смертность на 14 %. Материнская смертность снизилась в 1,4 раза (12,7 на 100 000 родившихся живыми). Показатель младенческой смертности снизился более чем в 1,5 раз (8,59 на 1000 родившихся). Отмечается устойчивое снижение ряда социально значимых заболеваний. Заболеваемость туберкулезом снизилась в 1,5 раза. Смертность от болезней системы кровообращения снизилась в 1,8 раза, онкопатологий на 10 %, травм на 20 %. В результате в 2016 году ожидаемая продолжительность жизни увеличилась на 3,7 лет и составила 72,41 лет, в том числе у женщин на 3,0 года (76,61 лет), у мужчин на 4,1 года (67,99 лет).

      С 2016 года в рамках Государственной программы развития здравоохранения "Денсаулық" на 2016 – 2019 годы (далее – ГПРЗ "Денсаулық") предусмотрен ряд мер, направленных на повышение качества медицинских услуг. Программа направлена на закрепление и развитие достигнутых результатов и станет основой для планомерного развития национальной системы здравоохранения до 2050 года.

      Преступность и насилие в отношении женщин

      С 2010 года, с начала действия Закона Республики Казахстан от 4 декабря 2009 года "О профилактике бытового насилия" (далее – Закон Республики Казахстан "О профилактике бытового насилия") наблюдается снижение уровня бытовой преступности в стране в среднем на 10 %. Если в 2010 году зарегистрировано 745 фактов, то в 2016 году показатель снизился до 484 преступлений или 35 %. Почти в 3 раза сократилось число убийств, совершенных в сфере семейно-бытовых отношений (с 268 до 93).

      Усовершенствовано законодательство в части ужесточения наказания за преступления, направленные против женщин и детей. Создана межведомственная рабочая группа по анализу причин бытового насилия при Генеральной прокуратуре, реализуется проект "Казахстан без насилия в семье".

      В Закон Республики Казахстан "О профилактике бытового насилия" семь раз вносились изменения и дополнения (2010 – 2016 гг.). Так, сотрудники полиции наделены полномочиями по самостоятельному вынесению защитных предписаний, что позволило обеспечить своевременную защиту потерпевшего.

      Введена мера административно-правового воздействия в виде запрета лицу, совершившему бытовое насилие, проживать в жилище с потерпевшим в случае наличия у него другого жилища. Также приняты нормы, позволяющие потерпевшим от бытового насилия получать социальную помощь независимо от места проживания.

      Общая штатная численность сотрудников специальных подразделений по защите женщин от насилия составляет 135 единиц. В обязанности сотрудников входят выявление фактов насилия в отношении женщин, рассмотрение жалоб и заявлений физических и юридических лиц о нарушении прав и свобод женщин. В 2014 – 2016 годах госорганами совместно с представителями ООН в Казахстане проведены мероприятия, которые позволили повысить потенциал более чем 125 участковых инспекторов, 5 сотрудников ПЗЖН, 6 сотрудников прокуратуры, 63 психологов городских и районных поликлиник, 30 представителей местных госорганов.

      Внедрен стандарт оказания специальных социальных услуг жертвам бытового насилия (далее – стандарт), который устанавливает требования к качеству, объему и условиям предоставления специальных социальных услуг жертвам бытового насилия. Данный стандарт позволил 30 кризисным центрам (18 с приютом) во всех регионах унифицировать услуги и получить доступ к государственному финансированию.

      В статистических отчетах Комитета по правовой статистике и специальным учетам Генеральной прокуратуры предусмотрены показатели об уголовных правонарушениях, связанных с насилием в отношении женщин, в том числе по преступлениям в семейно-бытовой сфере. Эта информация отражена в сборнике "Женщины и мужчины Казахстана" Комитета по статистике Министерства национальной экономики Республики Казахстан (далее – КС МНЭ), а также размещена на интернет-ресурсе http://stat.gov.kz/faces/wcnav_externalId/.

      КС МНЭ в 2015 году совместно с "ООН-женщины", ЮНФПА и ВОЗ впервые проведено отдельное выборочное национальное обследование по бытовому насилию в отношении женщин, результаты которого размещены на вышеуказанном интернет-ресурсе.

      Обследование выявило, что около 17 % женщин испытывали физическое и/или сексуальное насилие со стороны интимного партнера; каждая пятая (21 %) женщина испытывала психологическое насилие со стороны интимного партнера в течение своей жизни; каждая третья (33 %) женщина испытывала в своей жизни проявление контролирующего поведения со стороны партнера. КС МНЭ планирует проводить данное исследование на регулярной основе, чтобы представлять достоверную и независимую информацию о прогрессе и эффективности программ по реагированию на бытовое насилие и предотвращение гендерного насилия.

      В 2017 году Министерством национальной экономики Республики Казахстан (далее – МНЭ) в рамках совместного проекта с "ООН-женщины" поддержано проведение первого исследования по оценке экономического ущерба в результате бытового насилия в Казахстане.

      Разрабатывается единый алгоритм действий должностных лиц субъектов профилактики (организаций здравоохранения, образования и социальных служб) при обращении к ним жертв бытового насилия или при непосредственном ими обнаружении до передачи сообщения о факте насилия в органы полиции.

      Согласно п.19 f) заключительных замечаний Комитета по СИДО проводится работа по изучению вопроса ратификации Казахстаном Конвенции Совета Европы о предотвращении насилия в отношении женщин и бытового насилия и борьбе с ним.

      Ежегодно с участием госорганов, НПО и средств массовой информации (далее – СМИ) в рамках акции "16 дней без насилия в отношении женщин" осуществляется проверка лиц, состоящих на учетах в органах внутренних дел, в том числе допускающих правонарушения в семейно-бытовой сфере, с принятием мер правового реагирования в случае установления нарушений законности.

      2. Общая политическая основа

      Казахстан утверждает себя демократическим, светским, правовым и социальным государством, высшими ценностями которого являются человек, его жизнь, права и свободы. Казахстан является унитарным государством с президентской формой правления. Высшим представительным органом страны, осуществляющим законодательные функции, в том числе в области прав человека, является Парламент.

      В 2017 году в Казахстане проведена конституционная реформа, открывшая новую страницу в политико-правовом развитии государства. Принят Закон Республики Казахстан от 10 марта 2017 года "О внесении изменений и дополнений в Конституцию Республики Казахстан", который предусматривает 26 поправок в 19 статей Конституции Республики Казахстан (далее – Конституция). Основная суть изменений – перераспределение полномочий между ветвями власти и передача ряда полномочий от Президента Правительству и Парламенту.

      В частности, поправками существенно усилен правозащитный потенциал государства. Наделение Президента правом направления обращения в Конституционный совет о рассмотрении вступившего в силу закона или иного правового акта на соответствие Конституции связывается с интересами защиты прав и свобод человека и гражданина, обеспечения национальной безопасности, суверенитета и целостности государства, что вытекает из конституционно-правового статуса Президента, закрепленного в статье 40 Конституции.

      Придание конституционного статуса Уполномоченному по правам человека в республике соответствует положениям пункта 1 статьи 1 и пункта 2 статьи 12 Конституции, согласно которым Казахстан утверждает себя демократическим, светским, правовым и социальным государством, высшими ценностями которого являются человек, его жизнь, права и свободы.

      Верховный Суд Республики Казахстан является высшим судебным органом по гражданским, уголовным и иным делам, подсудным местным и другим судам, в предусмотренных законом случаях рассматривает отнесенные к его подсудности судебные дела и дает разъяснения по вопросам судебной практики. Прокуратура от имени государства осуществляет в установленных законом пределах и формах высший надзор за соблюдением законности на территории Республики Казахстан, представляет интересы государства в суде и от имени государства осуществляет уголовное преследование.

      Местное государственное управление осуществляется местными представительными и исполнительными органами, которые ответственны за состояние дел на соответствующей территории.

      Казахстан является полноправным субъектом международного права и участником более 60 многосторонних универсальных международных договоров в области прав человека, в том числе Всеобщей декларации прав человека и 7 правозащитных конвенций ООН, так называемых "международных инструментов защиты прав человека".

      Кроме того, Казахстан поддерживает дипломатические отношения со всеми странами ООН, является членом СНГ, ОБСЕ, ОДКБ, ЦАС, ЕАЭС, ШОС, СВМДА, Организации "Совет тюркоязычных стран", Тюркского военного совета и других международных организаций. Ведется сотрудничество с ОЭСР в рамках Евразийской программы конкурентоспособности и Страновой программы по взаимодействию с ОЭСР.

      В 2017 году Казахстан стал непостоянным членом Совета Безопасности ООН. Главные цели на посту члена Совета Безопасности ООН – внесение вклада в работу по укреплению международного мира и безопасности, привлечение внимания к решению проблем Центральной Азии и Афганистана.

      Казахстан придерживается ЦУР до 2030 года, является членом Международного агентства по возобновляемой энергии (IRENA). В 2012 году на Конференции по устойчивому развитию "Рио+20" Президентом Казахстана Н.Назарбаевым выдвинуты программы партнерства "Зеленый мост" и "Глобальная энерго-экологическая стратегия". Казахстан ратифицировал Парижское соглашение, поставлена задача – сократить выбросы парниковых газов на 15% к 2030 году от уровня 1990 года.

      Казахстан является поликонфессиональной страной, где в мире и согласии проживают представители более 100 этносов, 18 конфессий. Основные религиозные конфессии – ислам и христианство, присутствуют также иудаизм и буддизм. 70% населения считают себя мусульманами. Базовым институтом межнационального согласия является Ассамблея народа Казахстана. В городе Астане прошли пять съездов лидеров мировых и традиционных религий, на которых за одним столом собирались лидеры и представители разных конфессий.

      3. Законодательное и институциональное обеспечение прав человека в Республики Казахстан

      Согласно статье 4 Конституции действующим правом в Республики Казахстан являются нормы Конституции, соответствующих ей законов, иных нормативных правовых актов, международных договорных и иных обязательств республики, а также нормативных постановлений Конституционного Совета и Верховного Суда Республики Казахстан.

      С 2016 года началось масштабное в истории страны изменение национального законодательства в целях выполнения Плана нации "100 конкретных шагов по реализации 5 институциональных реформ". Усилена кадровая политика судов, развивается "Электронное правосудие", которое позволяет обеспечить максимальную прозрачность работы судов. Реформировано гражданское судопроизводство, модернизируется уголовное и уголовно-процессуальное законодательство.

      Помимо судебной защиты, каждый имеет право обратиться к Уполномоченному по правам человека, Уполномоченному по правам ребенка, в Комиссию по правам человека при Президенте Республики Казахстан, в Национальную комиссию, а также в Комитет по защите и охране прав детей Министерства образования и науки Республики Казахстан. Институт Уполномоченного по правам ребенка был создан в 2016 году по инициативе Национальной комиссии. В целях своевременного рассмотрения жалоб граждан на нарушение их конституционных прав, свобод и интересов, а также их защиты, функционируют персональные официальные интернет-сайты Премьер-Министра Республики Казахстан, руководителей министерств и ведомств.

      4. Защита прав человека на основе международных норм

      Международные договоры, ратифицированные Республикой, имеют приоритет перед ее законами. Порядок и условия действия на территории Казахстана международных договоров, участником которых является Казахстан, определяются законодательством Республики (пункт 3 статьи 4 Конституции).

      Все законы, международные договоры, участником которых является Республика, публикуются. Официальное опубликование нормативных правовых актов, касающихся прав, свобод и обязанностей граждан, является обязательным условием их применения.

      Соответствие национального законодательства международным нормам позволило Казахстану ратифицировать в 2012 году Конвенцию МОТ: № 183 "Об охране материнства" (Закон Республики Казахстан от 14 февраля 2012 года "О ратификации Конвенции о пересмотре Конвенции (пересмотренный) 1952 года об охране материнства"); № 156 "О ратификации Конвенции о равном обращении и равных возможностях для трудящихся мужчин и женщин: трудящиеся с семейными обязанностями" (Закон Республики Казахстан от 16 ноября 2012 года "О ратификации Конвенции о равном обращении и равных возможностях для трудящихся мужчин и женщин: трудящиеся с семейными обязанностями (Конвенция 156)").

      В 2015 году Казахстан ратифицировал Конвенцию о правах инвалидов (Закон Республики Казахстан от 20 февраля 2015 года "О ратификации Конвенции о правах инвалидов") (п.40 заключительных замечаний Комитета по СИДО). Поэтапно при поддержке ПРООН в Казахстане реализуется План мероприятий по обеспечению прав и улучшению качества жизни инвалидов в Республики Казахстан на 2012 – 2018 годы. Кроме того, Казахстан признал компетенцию Комитета против пыток, Комитета по правам человека, Комитета по ликвидации расовой дискриминации и Комитета по СИДО принимать индивидуальные жалобы граждан Республики Казахстан и иностранцев о нарушении прав по соответствующим договорам.

      28 апреля 2015 года Заместителем Премьер-Министра РК утвержден "План мероприятий по реализации заключительных замечаний Комитета ООН по ликвидации дискриминации в отношении женщин по объединенным третьему и четвертому периодическим докладам Казахстана по выполнению Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин от 14 февраля 2014 года" (далее – План).

      Национальная комиссия совместно с ПРООН в Казахстане в рамках содействия реализации Конвенции провела системную работу по повышению потенциала государственных служащих и осведомленности населения о формах дискриминации путем проведения семинаров, разработки методического пособия "Женская конвенция - всеобъемлющий билль о правах женщин", выпуска социальных роликов, рекомендаций для правоохранительных органов по защите женщин от насилия, инфографик для жертв насилия.

      Таким образом, пункт 17 заключительных замечаний Комитета по СИДО по активизации усилий Национальной комиссии и других заинтересованных сторон исполнен.

      По пункту 39 заключительных замечаний Комитета по СИДО: заключительные замечания были направлены всем центральным и местным государственным органам, а также в Парламент. Контроль их исполнения осуществляется посредством ежегодного мониторинга хода реализации Плана на заседаниях Национальной комиссии и Межведомственной комиссии по гуманитарному праву и международным договорам по правам человека заслушаны промежуточные результаты его выполнения госорганами. По итогам рассмотрения которых даны конкретные поручения.

      Во исполнение пунктов 8, 9 заключительных замечаний Комитета по СИДО, для обеспечения широкого ознакомления населения тексты Конвенции и общих рекомендаций Комитета по СИДО, а также закон о присоединении к ней включены в электронную базу "Законодательство", которая находится в ведении Министерства юстиции. Доступ к базе имеют центры обслуживания населения во всех областях и городах Казахстана, в которые ежедневно обращаются граждане за получением государственных услуг. Таким образом, доступ граждан к базе "Законодательство" является открытым на безвозмездной основе. Наряду с этим, на интернет-ресурсе Верховного Суда в разделе "Международное сотрудничество" опубликован ряд международных договоров и конвенций, в том числе о Конвенции, доступ к которой имеют не только судьи, но и любой пользователь интернета (https://sud.gov.kz/rus/content/osnovnye-dokumenty).

      Кроме того, судьями в судебных заседаниях сторонам разъясняются положения соответствующей Конвенции. Результатом проводимой работы по разъяснению гендерных знаний среди судей стало применение ссылок в судебных актах на положения международных договоров, в том числе и Конвенции. Если, раньше они применялись в основном по гражданским делам, то теперь Конвенция упоминается и в приговорах по уголовным делам и постановлениях по административным делам.

      С применением норм различных международных договоров, за 9 месяцев 2017 года рассмотрено 271519 дел, том числе гражданских – 126644, административных – 126022 и уголовных – 18853, в 2016 году рассмотрено 22252 дела, в том числе гражданских – 11083, административных – 9523 и уголовных – 1646, в 2015 году – 889 дел, в том числе 888 гражданских и 1 уголовное, в 2014 году – 114 дел, в том числе 113 гражданских и 1 уголовное, в 2013 году – 6 гражданских, в 2012 году – 7 гражданских дел. Из них, непосредственно с применением норм Конвенции, рассмотрено за 9 месяцев 2017 года –5683 дела, в том числе гражданских – 1916, административных – 3451 и уголовных – 316, в 2016 году – 876, в том числе гражданских – 605, административных – 260 и уголовных – 11, за предыдущие годы такие данные в статистике отсутствуют. Чаще всего нормы Конвенции применяются по административным делам, число которых составило 2843, связанным с противоправными действиями в сфере семейно-бытовых отношений по статье 73 Кодекса Республики Казахстан от 5 июля 2014 года "Об административных правонарушениях" (далее – КоАП).

      Исходя из вышеизложенного, можно отметить, что в Казахстане проводится конкретная работа по устранению заключительных замечаний Комитета по СИДО (пункты 9, 13, 17, 39).

      5. Информирование и пропаганда прав человека

      Указом Президента Республики Казахстан от 24 августа 2009 года № 858 утверждена Концепция правовой политики Республики Казахстан на период с 2010 до 2020 года, в ее реализацию утверждаются ежегодные планы.

      Во исполнение пункта 12 заключительных замечаний Комитета по СИДО с 2011 года при Министерстве юстиции Республики Казахстан функционирует Правовая информационная служба (далее – ПИС), основными целями и задачами которой является оказание бесплатной юридической помощи населению. С момента создания ПИС предоставлено более 700 тысяч консультаций населению, в среднем в день операторами-консультантами принимается и обслуживается около 500 звонков. Так, в 2014 году предоставлены ответы на более чем 116 тыс. звонков, в 2015 году – 118 тыс., в 2016 году – 133 тыс. звонков. В 2016 году доля удовлетворенных граждан из оценивших справочно-консультационную услугу с использованием информационных справочных систем составила 79%.

      С 2013 года на ведомственном сайте Министерства юстиции Республики Казахстан функционирует информационно-правовая веб-система нормативных правовых актов "Әділет" (www.adilet.zan.kz). В целях качественного представления правовой информации населению и повышения квалификации операторы-консультанты ПИС проходят стажировку в структурных подразделениях Министерства юстиции.

      6. Социально-экономическое состояние страны за период с 2011 по 2016 годы

      В 2011 – 2016 годы экономика страны развивалась достаточно стабильно, темпы роста в среднем превышали 4,1 %, за этот период рост в реальном выражении составил 27,2%. Несмотря на нестабильность внешнеэкономической конъюнктуры и высокую волатильность мировых цен на нефть баланс внешней торговли в 2016 году продемонстрировал положительный тренд.

      В 2016 году темпы роста составили 1,1 %, в результате успешной реализации экономических мер за 9 месяцев 2017 года рост ВВП составил 4,3 %. Рост экономики происходил на фоне сохранения инвестиционной активности хозяйствующих субъектов и высоких темпов развития сектора жилищного строительства. В 2016 году ВВП на душу населения составил 7,7 тыс. долл. США. Согласно данным Всемирного Банка Казахстан признан государством с уровнем доходов на душу населения выше среднего уровня.

Валовой внутренний продукт (ВВП) за 2011 – 2016 годы

2011

2012

2013

2014

2015

2016

ВВП

млрд. тенге

28 243

31 015

35 999

39 676

40 884

46 971

млрд. долл. США

192,6

208,0

236,6

221,4

184,4

137,3

*ИФО ВВП, год к предыдущему году, %

107,4

104,8

106,0

104,2

101,2

101,1

ИФО ВВП, 2010 = 100%

107,4

112,6

119,3

124,3

125,8

127,2

Средние темпы роста ВВП за 2011 - 2016 годы - 104,1%

ВВП на душу населения

долл. США

11 634,5

12 387,4

13 890,8

12 806,7

10 509,9

7 714,8

тыс. тенге

1 705,8

1 847,1

2 113,2

2 294,8

2 330,4

2 639,7

      *ИФО - индекс физического объема

      Уровень безработицы по стране снизился с 5,4 % в 2011 году до 5,0 % в 2016 году, в том числе среди женщин – с 6,2 % до 5,5 %.

      В Казахстане реализуется Стратегический план развития страны до 2020 года, который нацелен на достижение следующих ключевых показателей: увеличение ВВП в реальном выражении, не менее чем на треть по сравнению с 2009 годом; снижение доли населения с доходами ниже прожиточного минимума до 8 % и безработицы до уровня не выше 5 %; уменьшение общей смертности на 30 %; увеличение ожидаемой продолжительности жизни населения с 68 до 72 лет.

      В начале 2017 года Президент страны объявил о начале Третьей модернизации страны, охватывающей политические и институциональные изменения, изменения в экономике и общественном сознании. Разработан проект Стратегического плана развития Казахстана до 2025 года (далее – проект СП 2025), направленного на достижение ускоренного качественного экономического роста и повышение качества жизни в стране. В его основу заложена новая модель экономического роста, базирующаяся на стимулировании экспортоориентированного производства за счет повышения производительности и сложности экономики, развития человеческого капитала и привлечения частных средств в условиях роста конкуренции, лидирующей роли частного сектора и реализации потенциала развития регионов страны.

      Главнейшая цель Казахстана – до 2025 года добиться качественного и устойчивого подъема экономики, ведущего к выходу материального благосостояния людей на уровень стран ОЭСР и войти в число 30 развитых стран мира. Качественный рост экономики должен быть основан на повышении конкурентоспособности бизнеса и человеческого капитала, технологической модернизации, совершенствовании институциональной среды, а также минимизации негативного влияния человека на природу. Эти меры позволят обеспечить прирост ВВП на душу населения до 18500 долларов США.

      Достижение социальных показателей проекта СП 2025 будет осуществляться в рамках реализации Государственной программы развития образования и науки на 2016 – 2019 годы, Государственной программы развития здравоохранения "Денсаулық" на 2016 – 2019 годы, Программы развития продуктивной занятости и массового предпринимательства на 2017 – 2021 годы и других.

      К примеру, Программа развития продуктивной занятости и массового предпринимательства на 2017 – 2021 годы нацелена на вовлечение самозанятых, безработных и иных лиц без квалификации в продуктивную занятость, предусматривает меры по массовому бесплатному обучению, в том числе женщин, профессиям, востребованным на рынке труда, создает благоприятные условия для открытия и ведения бизнеса женщинами, обеспечению занятости на постоянных и временных рабочих местах. Доля женщин, включенных в состав участников Программы, составит не менее 45 %, к 2021 году – не менее 48 %.

      Таким образом, реализация всех этих программ будет способствовать повышению благосостояния населения, в том числе женщин.

Часть II. Информация о выполнении статей (1-16) Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин

      Статья 1. Определение дискриминации в отношении женщин

      Согласно Конвенции термин "дискриминация в отношении женщин" означает в любое различие, исключение по признаку пола, которое направлено на ослабление или сводит на нет признание, пользование или осуществление женщинами, независимо от их семейного положения, на основе равноправия мужчин и женщин, прав человека и основных свобод в политической, экономической, социальной, культурной, гражданской или любой другой области.

      Согласно Конституции Республики Казахстан утверждает себя демократическим, светским, правовым и социальным государством, высшими ценностями которого являются человек, его жизнь, права и свободы. Никто не может подвергаться какой-либо дискриминации по мотивам происхождения, социального, должностного и имущественного положения, пола, расы, национальности, языка, отношения к религии, убеждений, места жительства или по любым иным обстоятельствам.

      С 2009 года действует Закон Республики Казахстан от 8 декабря 2009 года "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин" (далее – Закон о равенстве). В нем понятие "дискриминация по признаку пола" определено как "любое ограничение или ущемление прав и свобод человека, а также принижение его достоинства по признаку пола" (подпункт 3) статьи 1).

      Казахстан присоединился к Конвенции в 1998 году, с тех пор в юридической практике применяется понятие "дискриминация", которое широко используется в текстах Конституции, принятых законов и нормативных актов.

      Так, в статье 21 Кодекса Республики Казахстан от 4 июля 2014 года "Уголовно-процессуальный кодекс Республики Казахстан" (далее – УПК) закрепляется запрет какой-либо дискриминации в уголовном судопроизводстве по мотивам происхождения, социального, должностного и имущественного положения, пола, расы, национальности, языка, отношения к религии, убеждений, места жительства или по любым обстоятельствам. Статья 145 Кодекса Республики Казахстан от 3 июля 2014 года "Уголовный кодекс Республики Казахстан" (далее – УК) предусматривает уголовную ответственность за прямое или косвенное ограничение прав и свобод по вышеуказанным мотивам, совершенное лицом с использованием своего служебного положения либо лидером общественного объединения.

      Соответствующие статьи имеются в Конституционном законе Республики Казахстан от 28 сентября 1995 года "О выборах в Республике Казахстан", Кодексе Республики Казахстан от 26 декабря 2011 года "О браке (супружестве) и семье" (далее – Кодекс Республики Казахстан "О браке (супружестве) и семье"), Законе Республики Казахстан от 27 июня 2007 года "Об образовании" (далее – Закон Республики Казахстан "Об образовании") и других. Это позволяет эффективно и адекватно реагировать на проявления дискриминации в любых сферах общественных отношений. Кроме того, в Законе о равенстве не ограничено определение дискриминации только в отношении женщин, а определена дискриминация по признаку пола, исходя из равных прав и возможностей на защиту, как женщин, так и мужчин.

      Статья 4 (Принципы трудового законодательства) и пункт 3 статьи 6 (Запрещение дискриминации в сфере труда) Кодекса Республики Казахстан от 23 ноября 2015 года "Трудовой кодекс Республики Казахстан" (далее – Трудовой кодекс) предусматривают прямое запрещение дискриминации в сфере труда, в том числе по признаку пола.

      Этический кодекс государственных служащих устанавливает, что государственные служащие в служебных отношениях с коллегами должны принимать меры, направленные на создание благоприятной морально-психологической атмосферы, исключающей любые формы дискриминации и посягательств на честь и достоинство служащих.

      Генеральной Прокуратурой реализуется пилотный проект "Автоматизированная информационная система "Заңдылық" (Законность), в рамках которого будут интегрированы сведения системы "Единый реестр досудебных расследований" и информационной системы судебных органов "Төрелік" (Судейство). Также будет рассмотрен вопрос введения судебной статистики о практике рассмотрения дел по фактам дискриминации по признаку пола.

      Вместе с тем, в целях исполнения пункта 10, 11 заключительных замечаний Комитета по СИДО, и учитывая значительный прогресс казахстанского общества в вопросах восприятия мер, принимаемых по ликвидации дискриминации и содействия гендерному равенству, а также стремления страны войти в число 30-ти самых развитых государств мира приняты дополнительные меры по совершенствованию законодательства в сфере семейной и гендерной политики.

      Специальной рабочей группой проводится работа по разработке концепции проекта Закона Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам семейной и гендерной политики" (далее – законопроект). В основу статей законопроекта будут положены результаты гендерного анализа норм специальных и кодифицированных законодательных актов, регулирующих равенство прав и возможностей мужчин и женщин в семейной, социально-экономической и общественно-политической сферах, проведенного в контексте задач, обозначенных в Программной статье Президента Республики Казахстан "Взгляд в будущее: модернизация общественного сознания", заключительных замечаниях Комитета по СИДО и рекомендациях Совета ОЭСР в сфере гендерного равенства.

      В частности, были рассмотрены определения "прямой и косвенной дискриминации" и в целом вопросы дискриминации по признаку пола.

      Статья 2. Обязательства по ликвидации дискриминации

      Государства-участники осуждают дискриминацию женщин во всех ее формах, соглашаются безотлагательно всеми соответствующими способами проводить политику ликвидации дискриминации в отношении женщин и с этой целью обязуются:

      а) включить принцип равноправия мужчин и женщин в свои национальные конституции или другое законодательство, если это еще не было сделано, и обеспечить с помощью закона и других средств практическое осуществление этого принципа

      Как отмечено выше, принцип равноправия мужчин и женщин включен в Конституцию и все действующее законодательство Республики Казахстан (перечень нормативных правовых актов прилагается). Согласно Закону о равенстве органами, осуществляющими деятельность в сфере обеспечения равных прав и равных возможностей мужчин и женщин, являются Правительство, центральные и местные исполнительные органы в пределах своей компетенции.

      Кроме того, активно ведет деятельность Национальная комиссия по делам женщин и семейно-демографической политике при Президенте Республики Казахстан под председательством Государственного секретаря Республики Казахстан, направленную на защиту прав женщин.

      Вместе с тем, в целях исполнения рекомендаций по семи заключительным замечаниям Комитета по СИДО на заседаниях рабочей группы по подготовке законопроекта обсуждался вопрос расширения перечня органов, осуществляющих деятельность в сфере обеспечения равных прав и равных возможностей мужчин и женщин.

      b) принимать соответствующие законодательные и другие меры, включая санкции, там, где это необходимо, запрещающие всякую дискриминацию в отношении женщин

      В Казахстане имеется достаточная правовая основа для принятия необходимых законодательных и других мер, направленных на недискриминацию в отношении женщин (статьи 145 "Нарушение равноправия граждан", 146 "Пытки" УК, статья 90 "Допущение дискриминации в сфере труда" КоАП и пр.). Дополнительно смотреть статью 1 и подпункте) данной статьи.

      с) установить юридическую защиту прав женщин на равной основе с мужчинами и обеспечить с помощью компетентных национальных судов и других государственных учреждений эффективную защиту женщин против любого акта дискриминации

      В соответствии с Конституцией каждый имеет право на признание правосубъектности и вправе защищать свои права и свободы всеми не противоречащими закону способами, включая необходимую оборону. Каждый имеет право на получение квалифицированной юридической помощи. В случаях, предусмотренных законом, юридическая помощь оказывается бесплатно.

      Кодекс Республики Казахстан от 31 октября 2015 года "Гражданский процессуальный кодекс Республики Казахстан" (далее – ГПК) устанавливает равные права граждан обратиться в суд за защитой нарушенных или оспариваемых конституционных прав, свобод или охраняемых законом интересов. Мужчины и женщины имеют одинаковые права и обязанности при обращении в суд, в том числе выплачивают одинаковые размеры государственной пошлины.

      Как показывает практика, женщины не ущемлены в реализации своих процессуальных прав при обращении в суд за защитой нарушенных гражданских, семейных, трудовых и иных прав. Каких-либо жалоб от обоих полов, об отказе в доступе к правосудию, мотивированных дискриминацией по половому признаку в Верховный Суд или областные суды не поступало.

      По данным Комитета по правовой статистике и специальным учетам Генеральной прокуратуры (далее – КПСиСУ) за 9 месяцев 2017 года в суды поступило от женщин 128727 исков и заявлений, что составило 19,2 % от общего их числа (в 2016 году – 154952 или 19,4 %, в 2015 – 164672 или 23 %, в 2014 – 166197 или 22,2 %, в 2013 – 159185 или 24,6 %, в 2012 – 157827 или 27 %, в 2011 в статистике такие данные не предусмотрены). Таким образом, в сравнении с 2012 годом удельный вес обращений женщин в суд по гражданским делам снизился на 8%. Чаще всего женщины обращались в суд с заявлениями о взыскании алиментов и расторжении брака. При этом 95 % от числа судебных приказов и решений завершено удовлетворением заявленных требований. За 9 месяцев 2017 года по жалобам женщин судами рассмотрено 4881 уголовное дело частного обвинения. Женщины составили 68,6 % от числа потерпевших по делам данной категории (в 2016 – 4550 или 66,3 %, в 2015 – 3333 или 70 %, в 2014 – 2311 или 82,2 %, в 2013 – 1493 или 76,3 %, в 2012 – 1196 или 66 %, в 2011 – 1780 или 75,5 %).

      Приведенные данные свидетельствуют о том, что женщины достаточно осведомлены и широко пользуются своим правом на судебную защиту.

      d) воздерживаться от совершения каких-либо дискриминационных актов или действий в отношении женщин и гарантировать, что государственные органы и учреждения будут действовать в соответствии с этим обязательством

      В соответствии с Конституцией госорганы, общественные объединения, должностные лица и СМИ обязаны обеспечить каждому гражданину возможность ознакомиться с затрагивающими его права и интересы документами, решениями и источниками информации.

      На практике, случаи дискриминации в отношении женщин встречаются чаще всего в сфере труда. В то же время казахстанские женщины широко пользуются всеми гарантированными им правами (см. дополнительно в разделах доклада "Статья 6. Эксплуатация женщин", "Статья 11. Занятость", "Статья 16. Равенство в браке и семейное право" и др.).

      е) принимать все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин со стороны какого-либо лица, организации или предприятия

      В соответствии со статьями 13 и 14 Конституции каждый имеет право на судебную защиту своих прав и свобод и все равны перед законом и судом.

      За последние годы в системе правосудия защита прав граждан значительно усилена. В целях упрощения доступа граждан к правосудию, осуществлен переход от пятиступенчатой системы правосудия (первая, апелляционная, кассационная, надзорная и повторная надзорная) к трехуровневой (первая, апелляционная, кассационная). С 2016 действует новый ГПК, к существенным новеллам которого можно отнести расширение перечня дел, рассматриваемых в упрощенном производстве, введение судебной медиации, партисипативной процедуры, введение института исполнительной надписи, минимизировано участие прокурора.

      Совершение уголовного преступления или административного правонарушения в отношении женщины, заведомо для виновного находящейся в состоянии беременности, а также в отношении малолетнего относится к обстоятельствам, отягчающим ответственность и наказание (статья 54 УК).

      УПК регламентировано, что государство обеспечивает каждому доступ к правосудию и компенсацию причиненного ущерба в случаях и порядке, установленных законом. Для реализации статьи 173 УПК, в которой предусмотрено право безотлагательного получения полностью либо частично государственной денежной компенсации из фонда компенсации вреда потерпевшим, в начале 2018 года принят Закон Республики Казахстан от 10 января 2018 года "О Фонде компенсации потерпевшим".

      В соответствии с Законом Республики Казахстан от 30 марта 1999 года "О порядке и условиях содержания лиц в специальных учреждениях, обеспечивающих временную изоляцию от общества" все лица, содержащиеся в специальных учреждениях, в т.ч. женщины, пользуются правами и свободами, а также несут обязанности, установленные для граждан Республики Казахстан, с ограничениями, предусмотренными Конституцией и законами Республики Казахстан.

      Кроме того, статья 362 УК "Превышение власти или должностных полномочий" предусматривает ответственность сотрудников полиции и других государственных служащих, совершающих насилие при исполнении ими своих обязанностей.

      f) принимать все соответствующие меры, включая законодательные, для изменения или отмены действующих законов, постановлений, обычаев и практики, которые представляют собой дискриминацию в отношении женщин

      Действующее законодательство Казахстана не содержит признаков дискриминации в отношении женщин. За дискриминацию по различным признакам предусмотрена ответственность в уголовном и административном законодательстве.

      В 2016 году совместно с "ООН-женщины" проведено исследование по проблеме сексуальных домогательств на рабочем месте с рекомендациями по совершенствованию законодательства и практики. Был проведен анализ правовых пробелов в законах и механизмах их реализации, связанных с предотвращением и обеспечением защиты от сексуальных домогательств на рабочем месте.

      Кроме того, Национальной комиссией прорабатывается вопрос усиления роли уполномоченного по этике в части защиты интересов женщин в системе государственной службы от случаев сексуальной дискриминации, домогательств, неэтического и неравноправного отношения со стороны руководящих должностных лиц госорганов.

      Также рабочей группой по законопроекту предложено внести дополнения и изменения в Закон о равенстве в части изменения определения "гендерное равенство", являющегося социологической категорией на правовое определение "равноправие по признаку пола".

      g) отменить все положения своего уголовного законодательства, которые представляют собой дискриминацию в отношении женщин

      В уголовном законодательстве нет положений, дискриминирующих женщин. Гендерное равноправие при рассмотрении судебных дел обеспечивается посредством реализации основных принципов судопроизводства - точного соблюдения судами, как в отношении женщин, так и мужчин, требований законов; недопущения решений и действий, унижающих честь или умаляющих достоинство лиц, участвующих в процессе; равенства всех перед законом и судом; состязательности и равноправия сторон; открытости, гласности и прозрачности разбирательства дел; обеспечения безопасности участников процесса.

      В УК прописана 21 статья, которая может быть применена для защиты женщин.

      Справочно: статья 99 (убийство), 106 (умышленное причинение тяжкого вреда здоровью), 107 (умышленное причинение средней тяжести вреда здоровью), 110 (истязание), 111 (причинение вреда здоровью в состоянии аффекта), 112 (причинение тяжкого вреда здоровью при превышении пределов необходимой обороны), 114 (неосторожное причинение вреда здоровью), 115 (угроза), 120 (изнасилование), 121 (насильственные действия сексуального характера), 122 (половое сношение или иные действия сексуального характера с лицом, не достигшим шестнадцатилетнего возраста), 123 (понуждение к половому сношению, мужелоству, лесбиянству или иным действиям сексуального характера), 125 (похищение человека), 126 (незаконное лишение свободы), 128 (торговля людьми), 131 (оскорбление), 134 (вовлечение несовершеннолетнего в занятие проституцией), 145 (нарушение равноправия человека и гражданина), 149 (нарушение неприкосновенности жилища), 248 (принуждение к совершению сделки или к отказу от ее совершения), 308 (вовлечение в занятие проституцией).

      В соответствии со статьями 46, 47 УК такие крайние меры уголовного наказания как пожизненное лишение свободы и смертная казнь женщинам не назначаются.

      В КоАП установлена адмответственность за правонарушения в отношении женщин. К примеру, статьей 73 правонарушителю грозит до трех суток ареста за оскорбительные приставания или унижение в сфере семейно-бытовых отношений. Также статьей 449 установлена адмответственность за приставание в общественных местах, в том числе сексуального характера.

      К административным правонарушениям отнесены правонарушения по умышленному причинению легкого вреда здоровью (ст. 73-1 КоАП) и побоев (ст. 73-2 КоАП), которые ранее относились к числу уголовных проступков.

      Причина перевода этих статей в том, что преследование и обвинение в суде по ним осуществлялось в частном порядке, т.е. бремя доказывания факта насилия лежит на самих потерпевших (должен пройти экспертизу, собрать нужные справки, характеристики, найти свидетелей, пойти в суд и доказать факт насилия). Именно поэтому количество таких дел, поступивших в суды, значительно уменьшилось. Перевод этих статей позволил сотрудникам полиции оперативно реагировать на данные факты, составляя на месте протокола, и в течение 2-3 дней административные материалы передавать в суд, а суд рассмотрит их за 24 часа.

      В соответствии со статьей 50 КоАП административный арест не может применяться к беременным женщинам и женщинам, имеющим детей в возрасте до четырнадцати лет. Согласно статье 56 КоАП совершение административного правонарушения беременной женщиной или женщиной, имеющей ребенка в возрасте до четырнадцати лет, относится к обстоятельствам, смягчающим ответственность.

      Вместе с тем, в целях превенции проявлений дискриминации и насилия по признаку пола, на заседаниях рабочей группы по законопроекту рассматривались вопросы применения штрафных санкций за противоправные действия в сфере семейно-бытовых отношений в виде угроз и действий, посягающих на неприкосновенность, честь и достоинство человека.

      Касательно пункта 13с) заключительных замечаний Комитета по СИДО следует отметить, что внедрение информационных технологий в судопроизводство значительно облегчило населению доступ к правосудию. Так, работа сервиса "Судебный кабинет" способствует совершенствованию правовой культуры граждан, защите гражданами своих конституционных прав. Об этом красноречиво свидетельствует статистика. Если в 2014 году посредством сервиса было подано 105707, в 2015 году – 382238, то в 2016 году уже направлено 756435 электронных документов.

      Преимущество использования "Судебного кабинета" в возможности оперативной подачи в электронном формате искового заявления, заявления о выдаче судебного протокола, заявления-замечания на протокол, обеспечения доступа к электронному наблюдательному производству с использованием электронной цифровой подписи, а также онлайн-оплаты государственной пошлины.

      Статья 3. Развитие и продвижение женщин

      Государства-участники принимают во всех областях и, в частности, в политической, социальной и экономической и культурной областях все соответствующие меры, включая законодательные, для обеспечения всестороннего развития и прогресса женщин с тем, чтобы гарантировать им осуществление и пользование правами человека и основными свободами на основе равенства с мужчинами.

      В 2016 году завершилась реализация Стратегии гендерного равенства в Республики Казахстан на 2006 – 2016 годы, которая позволила более равновесно подойти к вопросам прав и возможностей не только женщин, но и мужчин, а также обеспечить всестороннее развитие и прогресс казахстанских женщин. Утверждена Концепция, разработанная на основе Конституции, Стратегии "Казахстан 2050", Плана нации "100 конкретных шагов", Концепции по вхождению Казахстана в число 30-ти самых развитых государств мира, Конвенции, ЦУР и рекомендаций Совета ОЭСР по гендерному равенству.

      В Концепции указаны цели государственной гендерной политики – это достижение паритетных прав, выгод, обязанностей и возможностей мужчин и женщин во всех сферах жизнедеятельности общества, преодоление всех форм и проявлений дискриминации по половому признаку.

      Для достижения поставленных целей по государственной гендерной политике определены конкретные задачи и целевые индикаторы.

      В реализацию Концепции постановлением Правительства Республики Казахстан от 3 марта 2017 года № 106 утвержден План мероприятий по реализации семейной и гендерной политики в Республике Казахстан до 2030 года (далее – План мероприятий), который выполняется ответственными госорганами во взаимодействии с НПО.

      Таким образом, Казахстан имеет долгосрочный стратегический документ по реализации гендерной политики с конкретными достижимыми индикаторами.

      С 2017 года совместно с ПРООН начата работа по эффективной реализации Концепции. В результате проведенных мероприятий повысились ответственное отношение к реализации Концепции и консолидация инновационных методов реализации семейной и гендерной политики членов Национальной комиссии, депутатов Парламента, представителей центральных и местных госорганов, международных и неправительственных организаций, научной общественности, разработаны методические рекомендации по реализации Концепции.

      Кроме того, выпускается ежегодный статистический сборник "Женщины и мужчины Казахстана" на базе КС МНЭ. Выпускается ежегодный справочник о работе региональных комиссий по реализации государственной гендерной политики.

      В 2017 году общественным объединением "Феминистская лига" проведен мониторинг и обзор выполнения заключительных замечаний Комитета по СИДО. Итоги обсуждены на заседании рабочей группы.

      Внедрена дисциплина "Гендерные аспекты в системе государственного управления" в учебный план Академии государственного управления при Президенте Республики Казахстан для повышения квалификации госслужащих по гендерной тематике и разъяснению государственной гендерной политики. В 2015 году проведено 5 курсов переподготовки для 152 государственных служащих, в 2016 году – 6 курсов для 142, в 2017 году – 10 курсов для 247 служащих.

      Созданы и работают 16 клубов женщин-политиков и республиканская сеть школ женского лидерства во всех регионах страны. Проводится работа с политическими партиями и общественными движениями по соблюдению гендерного баланса при формировании партийных списков при выдвижении кандидатов на руководящие должности и в выборные органы. Совместно с ПРООН проводится работа по повышению лидерских навыков женщин. Только в 2017 году проведено 5 мастер-классов, которыми охвачено 259 женщин.

      Целенаправленная работа по политическому продвижению женщин проводится региональными комиссиями совместно с НПО. За 2011 – 2016 годы ими проведено около 2,5 тыс. конференций, тренингов, семинаров, которыми было охвачено более 86 тыс. человек. C 2015 года совместно с Центром ОБСЕ в Астане реализуется проект по обучению акимов, заместителей акимов, депутатов маслихатов, руководителей организаций и учреждений, а также руководителей НПО принципам комплексного гендерного подхода в политике и вопросах местного самоуправления.

      Следует отметить, что Казахстан в 2017 году стал прямым донором структуры "ООН-женщины" в Казахстане. МИД поддержал реализацию проектной деятельности "ООН-женщины", направленную на искоренение насилия в отношении женщин, а также достижение гендерно-связанных ЦУР в стране.

      Начато поэтапное рассмотрение вопросов внедрения гендерного бюджетирования при формировании бюджетов государственных органов. МНЭ совместно с "ООН-женщины" проводит пилотный проект по гендерному бюджетированию на базе Министерства сельского хозяйства. По итогам проекта будут выработаны конкретные предложения по внедрению гендерного бюджетирования в Казахстане.

      Таким образом, рекомендации Комитета по СИДО (пункты 17a), 17d) об активизации усилий Национальной комиссии и других заинтересованных сторон по проведению просветительской работы с населением, регулярного мониторинга и обзора мер, предпринимаемых с целью устранения гендерных стереотипов, в целях оценки их воздействия, полностью выполняются.

      Статья 4. Ускорение достижения равенства между мужчинами и женщинами

      1. Принятие государствами-участниками временных специальных мер, направленных на ускорение установления фактического равенства между мужчинами и женщинами, не считается, как это определяется настоящей Конвенцией, дискриминацией, однако оно ни в коей мере не должно повлечь за собой сохранение неравноправных или дифференцированных стандартов; эти меры должны быть отменены, когда будут достигнуты цели равенства возможностей и равноправного отношения.

      Законодательство Республики Казахстан направлено на установление фактического равенства между мужчинами и женщинами. В республике были предприняты временные специальные меры по политическому продвижению женщин. Реализован План действий на период до 2016 года по продвижению женщин на уровень принятия решений из числа наиболее подготовленных женщин, достигнута договоренность с политическими партиями и общественными объединениями, крупными национальными компаниями по поддержке женщин, возросла представленность женщин в политических партиях. В итоге представленность женщин в политических партиях составляет от 33 до 57 %. Сегодня в Мажилисе Парламента доля женщин составляет 27,1 % (29 чел. из 107), тогда как этот показатель в 2006 году был 10,4 % (8 чел. из 77). В местных представительных органах власти всех уровней представленность женщин в 2016 году достигла 22,2 % от общего числа избранных депутатов, в то время как в 2006 году она ограничивалась 16,7 %.

      Вместе с тем, рабочей группой по законопроекту на заседаниях обсуждены вопросы касательно определений "специальные временные меры" и "гендерные квоты" в законодательстве Республики Казахстан, направленные на устранение гендерных разрывов.

      2. Принятие государствами-участниками специальных мер, направленных на охрану материнства, включая меры, содержащиеся в настоящей Конвенции, не считается дискриминацией.

      Специальные меры направлены на защиту материнства, детства и отцовства; защиту женщин в связи с беременностью и родами; увеличение продолжительности жизни мужчин; защиту женщин в уголовном, уголовно-процессуальном и уголовно-исполнительном законодательстве. Согласно статье 4 Закона о равенстве специальные меры, направленные на охрану материнства, не считаются дискриминационными по признаку пола. Дополнительно смотреть статью 12.

      Согласно пунктам 14 и 15 заключительных замечаний Комитета по СИДО в Концепции предусмотрены целевые индикаторы для устранения гендерных разрывов.

      Статья 5. Гендерные роли и стереотипы

      Государства-участники принимают все соответствующие меры с целью:

      а) изменить социальные и культурные модели поведения мужчин и женщин с целью достижения искоренения предрассудков и упразднения обычаев и прочей практики, которые основаны на идее неполноценности или превосходства одного из полов или стереотипности роли мужчин и женщин

      В целях формирования социальных и культурных моделей поведения мужчин и женщин, основанных на идее гендерного равенства, в отчетный период проведены различные информационно-разъяснительные кампании. В СМИ вышло порядка 9540 публикаций и статей по вопросам гендерной политики, в том числе в республиканских – 4769, региональных – 4771. В печатных изданиях материалы публиковались под специальными рубриками "Гендерная политика", "Гендерное равенство", "Гендерные инициативы".

      В 2017 году внесены поправки в Закон Республики Казахстан от 23 июля 1999 года "О средствах массовой информации" в части запрета на распространение в эфире радио- и телепрограмм, кино и видеопродукции сексуально-эротического и порнографического характера. Статьей 311 УК предусмотрена ответственность за незаконное распространение порнографических материалов или предметов, статьей 312 – за изготовление и оборот материалов или предметов с порнографическими изображениями несовершеннолетних либо их привлечение для участия в зрелищных мероприятиях порнографического характера, а статьей 313 – за незаконное распространение произведений, пропагандирующих культ жестокости и насилия. По статистике за 9 месяцев 2017 года по статье 311 рассмотрено, с вынесением приговора, 2 дела, осуждено 2 лица (в 2016 – 1 дело, осуждено 1 лицо, в 2015 – 2 дела, осуждено 2 лица, в 2014 – 9 дел, осуждено 9 лиц, в 2013 – 5 дел, осуждено 5 лиц, в 2011 – 2012 годах учет таких дел не велся).

      Приказом Министра по инвестициям и развитию Республики Казахстан от 26 января 2016 года № 73 "Об утверждении Правил проведения мониторинга средств массовой информации" (зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 19 февраля 2016 года), согласно которым на постоянной основе проводится мониторинг информационного поля, включая социальные медиа, на предмет соблюдения требований национального законодательства, в том числе выявления материалов, содержащих пропаганду культа жестокости и насилия, порнографию. В случае выявления материалов, содержащих нарушения законодательства, в адрес собственника интернет-ресурса направляется предупредительное письмо о необходимости их устранения. На сегодняшний день налажено тесное сотрудничество с поисковыми сервисами "Яндекс", "Google" и др. В 2016 году приняты меры по удалению 586 материалов, в 2017 году свыше 700 материалов. В 2016 году исполнено 2 судебных решения по заявлениям органов прокуратуры в отношении 38 информационных материалов интернет-ресурсов об ограничении их деятельности на территории Казахстана, в 2017 году – 4 решения в отношении 47.

      В Казахстане не существует каких-либо культурных и традиционных практик или образа жизни, которые мешают продвижению женщин в обществе. Однако активизация псевдорелигиозных течений во всем мире вызвала необходимость выработки стойкого иммунитета у молодежи и женщин к воздействию пропаганды религиозных экстремистских организаций. Национальной комиссией инициирован проект "Женщина и религия". Зародившийся в рамках проекта клуб "Қыз Жібек" при Казахском государственном женском педагогическом университете способствовал созданию аналогичных клубов по воспитанию девушек на основе национальных традиций и прогрессивных идей светского общества на базе 12-и ВУЗов страны.

      Наряду с этим, Национальная комиссия совместно с ПРООН в целях профилактики религиозного экстремизма и терроризма, особенно среди женщин, повышения правовой и религиозной грамотности населения, формирования стойкого иммунитета к идеологии деструктивного толка в 2017 году провела два семинара для руководителей местных исполнительных органов.

      Государство не вправе вмешиваться в межличностные отношения супругов. В то же время, государство защищает социальные гарантии института семьи путем регистрации браков в органах ЗАГСа. В настоящее время между МДРГО и Муфтиятом выработана единая позиция об обязательном наличии свидетельства из ЗАГСа для совершения религиозного обряда "неке кию" (бракосочетание). Это требование продиктовано интересами защиты прав граждан, особенно женщин и детей. В Казахстане предпринимаются меры к тому, чтобы традиции и религия не являлись основой для дискриминации девочек и женщин. Так, в репертуары театров включены произведения, воспитывающие у молодежи правильное толкование роли женщины и религии в целом.

      В Казахстане брачный возраст для мужчин и женщин 18 лет, в исключительных случаях 16 лет. Принудительное вступление в брак, и тем более в ранний брак, рассматривается в стране, как преступление. Министерством образования и науки совместно с общественным объединением "Лига женщин творческой инициативы" проведено исследование для проведения детального анализа и выявления причин ранних и принудительных браков. Как показал опрос, замужество по ранним бракам не всегда основано на добровольном согласии с волей родителей. В результате социсследования разработано и направлено во все регионы страны методическое пособие "Профилактика ранних и принудительных браков".

      В целом случаи ранних и принудительных браков изредка отмечаются в некоторых южных регионах страны. Сегодня в республике выработан законодательный механизм, предусматривающий меры ответственности лиц, допустивших насильственные действия и жестокое обращение в отношении девочек.

      Принудительный брак или похищение невесты – несовершеннолетней девушки считаются преступлением и наказываются по статье 122 УК (за сексуальные отношения с несовершеннолетним лицом – статья 125, за похищение человека – статья 126).

      В рамках проведения глобальной кампании HeForShe ряд национальных университетов совместно с "ООН-женщины" ежегодно проводят мероприятия по повышению осведомленности среди молодежи, направленные на борьбу с гендерными стереотипами и воспитание духа толерантности, уважения и приверженности принципам гендерного равенства, уделяя особое внимание активному вовлечению в кампанию мужчин.

      В рамках реализации Плана мероприятий по реализации Концепции будет проведен ряд информационных кампаний, целями которых являются преодоление стереотипов, создающих среду для нарушения прав девочек и женщин, активное формирование общественного мнения, осуждающего ранние и принудительные браки как негативное явление.

      b) обеспечить, чтобы семейное воспитание включало в себя правильное понимание материнства как социальной функции и признание общей ответственности мужчин и женщин за воспитание и развитие своих детей при условии, что во всех случаях интересы детей являются преобладающими

      Указом Президента Республики Казахстан от 1 марта 2013 года № 511 "О внесении изменений и дополнений в Указ Президента Республики Казахстан от 20 января 1998 года № 3827 "О профессиональных и иных праздниках в Республике Казахстан" в Казахстане учрежден День семьи, который отмечается каждое второе воскресенье сентября. Распоряжением Президента Республики Казахстан от 6 декабря 2013 года № 250 утвержден ежегодный Национальный конкурс "Мерейлі отбасы" (Образцовая семья), призванный укрепить институт семьи и брака, культивировать семейные традиции и ценности.

      На всех уровнях образования внедрена программа нравственно-духовного образования "Самопознание", основанная на общечеловеческих духовных ценностях и направленная на активизацию позиции семьи в воспитании ребенка.

      К информационно-разъяснительной работе с семьями привлечены НПО и такие институты гражданского общества как советы старейшин (1115), советы матерей, бабушек (1201). При Ассамблее народа Казахстана создано более 300 советов матерей. Для оказания консультативных услуг по вопросам семейного просвещения и воспитания в 8-ми регионах открыты центры семейного воспитания. С 2016 года в целях повышения роли отца в семейном воспитании ежегодно проводится Республиканский форум отцов. Усилиями 70 активных отцов было образовано общественное объединение "Союз отцов" и его представительства в 8 регионах.

      Уголовная политика Казахстана также определяет своим приоритетом защиту прав несовершеннолетних. Как отмечается в Концепции правовой политики Республики Казахстан на период с 2010 до 2020 года, уголовная политика государства должна быть направлена на усиление уголовной ответственности за преступления, посягающие на несовершеннолетних, их права и законные интересы. С действием с 2015 года нового УК было ужесточено наказание за сексуальную и экономическую эксплуатацию детей и неисполнение или ненадлежащее исполнение родительских обязанностей. Принят Закон Республики Казахстан от 9 апреля 2016 года "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам защиты прав ребенка", которым реализованы поправки, направленные на ужесточение уголовной ответственности и наказания за преступления против половой неприкосновенности несовершеннолетних. В частности, теперь к лицам, совершившим преступления против половой неприкосновенности несовершеннолетних, не может применяться условное осуждение, условно-досрочное освобождение, уголовные дела не могут прекращаться в связи с деятельным раскаянием или примирением сторон. Впервые предусматривается возможность применения по решению суда химической кастрации в отношении лиц, признанных виновными в совершении преступлений против половой неприкосновенности несовершеннолетних, которая введена в республике с 1 января 2018 года.

      Кроме того, рабочей группой по законопроекту обсуждены вопросы равного участия и ответственности родителей за материальное содержание и воспитание детей, касательно обязательств по ведению домохозяйства и участия в неоплачиваемом домашнем труде.

      Статья 6. Эксплуатация женщин

      Государства-участники принимают все соответствующие меры, включая законодательные, для пресечения всех видов торговли женщинами и эксплуатации проституции женщин.

      Конституция гарантирует всем гражданам равные права. В статье 21 УПК также закреплен принцип равенства всех перед законом и судом. В соответствии со статьей 71 УПК потерпевшим в уголовном процессе признается лицо, в отношении которого есть основание полагать, что ему непосредственно уголовным правонарушением причинен моральный, физический или имущественный вред. Согласно пункту 3 Нормативного постановления Верховного Суда от 24 апреля 1992 года № 2 "О практике применения законодательства, регламентирующего права и обязанности лиц, потерпевших от преступлений" потерпевшим признается любое лицо, которому причинен вред общественно опасным деянием непосредственно.

      Статьями 308 и 309 УК предусмотрена ответственность за вовлечение в занятие проституцией, сводничество в корыстных целях, а также организацию или содержание притонов для занятия проституцией. По данным КПСиСУ за 9 месяцев 2017 года рассмотрено с вынесением приговора 83 дела, осуждено 110 лиц (в 2016 году – 74 дела, осуждено 84 лица; в 2015 году – 85 дел, осуждено 91 лицо; в 2014 году – 133 дела, осуждено 137 лиц; в 2013 году – 128 дел, осуждено 131 лицо; в 2011 – 2012 годах учет таких дел не велся).

      В Казахстане предусмотрена уголовная ответственность за торговлю людьми, в том числе женщинами и девочками. Уголовными правонарушениями, связанными с торговлей людьми, признаются правонарушения, предусмотренные статьей 116 (Принуждение к изъятию или незаконное изъятие органов и тканей человека), пунктом 2 части 3 статьи 125 (Похищение человека с целью эксплуатации), пунктом 2 части третьей статьи 126 (Незаконное лишение свободы с целью эксплуатации), статьями 128 (Торговля людьми), 134 (Вовлечение несовершеннолетнего в занятие проституцией), 135 (Торговля несовершеннолетними), 308 (Вовлечение в занятие проституцией), 309 (Организация или содержание притонов для занятия проституцией и сводничество) УК, влекущие санкцию в виде лишения свободы на срок от 3 до 15 лет. По вопросам применения уголовного и уголовно-процессуального законодательства Верховным Судом приняты Нормативные постановления от 29 декабря 2012 года № 7 "О практике применения законодательства, устанавливающего ответственность за торговлю людьми", от 11 мая 2007 года № 4 "О некоторых вопросах квалификации преступлений, связанных с изнасилованием и иными насильственными действиями сексуального характера".

      Законом Республики Казахстан "О специальных социальных услугах" определено, что торговля людьми относится к форме жестокого обращения и является основанием для оказания специальных социальных услуг. В реализацию норм данного закона приказом Министра здравоохранения и социального развития от 24 февраля 2016 года № 138 утвержден стандарт оказания специальных социальных услуг жертвам торговли людьми (далее – стандарт), который определяет механизм перенаправления между правоохранительными органами, НПО, учреждениями здравоохранения и социальной защиты, оказания помощи и обязателен к соблюдению всеми субъектами и организациями, оказывающими специальные социальные услуги жертвам торговли людьми независимо от форм собственности. Стандартом регламентирован порядок предоставления услуг в организациях, предназначенных для дневного, временного или длительного проживания лиц, оказавшихся в трудной жизненной ситуации. В 2016 году стандарт апробирован в Костанайской, Южно-Казахстанской областях и городах Алматы и Астана, с 2017 года введен на территории всей страны.

      В целях полноценной реализации стандарта совместно с международными организациями была проведена предварительная работа. В 2015 году совместно с Офисом ОБСЕ были проведены однодневные обучающие семинары для более 100 специалистов по вопросам оказания специальных социальных услуг жертвам торговли людьми. Совместно с международной организацией по миграции разработаны брошюры по вопросу профилактики, предупреждения и оказания помощи жертвам торговли людьми и направлены в региональные комиссии по вопросам борьбы с незаконным вывозом, ввозом и торговлей людьми для использования в работе и информирования населения.

      На ротационной основе рабочим органом Межведомственной комиссии по вопросам борьбы с незаконным вывозом, ввозом и торговлей людьми является Министерство внутренних дел Республики Казахстан и Министерство труда и социальной защиты населения Республики Казахстан. Постановлением Правительства Республики Казахстан от 28 января 2015 года № 23 утвержден План мероприятий по профилактике, предотвращению и борьбе с преступлениями, связанными с торговлей людьми на 2015 – 2017 годы, в соответствии с которым скоординирована деятельность государственных органов по предотвращению торговли людьми. При его разработке учитывалась Программа сотрудничества государств-участников СНГ в борьбе с торговлей людьми на 2014 – 2018 годы.

      На постоянной основе проводится мониторинг СМИ на предмет размещения материалов, связанных с торговлей людьми и детской порнографией. Результаты мониторинга при наличии оснований передаются в органы уголовного преследования для организации досудебного расследования.

      С целью совершенствования законодательства в области противодействия торговле людьми принят Закон Республики Казахстан от 4 июля 2013 года "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам противодействия торговле людьми".

      В целях профилактики преступлений в сфере торговли людьми на системной основе проводится республиканское оперативно-профилактическое мероприятие "STOP трафик", в ходе которого осуществляются проверки деятельности модельных, туристических, брачных агентств, предлагающих услуги по выезду и трудоустройству за рубежом. Для оказания помощи гражданам, находящимся за границей, в МИД действует специальная программа "Защита и обеспечение прав и интересов граждан Республики Казахстан за рубежом". Совместно с международными организациями ежегодно проводится акция "Остановим торговлю людьми вместе!", целью которой является освещение проблемы торговли людьми, национального законодательства о предусмотренной ответственности, способов предотвращения такой опасности. В ходе акции сотрудники органов внутренних дел участвуют в телепередачах, интервью для радио, телевидения, газет и интернет-порталов, проводят разъяснительную работу (в перинатальных центрах, туристских фирмах, строительных объектах, крестьянских хозяйствах и т.д.), также организуются флешмобы, спортивные мероприятия, раздача буклетов, брошюр, памяток в местах скопления населения и т.д.

      Таким образом, пункты 20, 21 заключительных замечаний Комитета по СИДО выполняются.

      Статья 7. Политическая и общественная жизнь

      Государства-участники принимают все соответствующие меры по ликвидации дискриминации в отношении женщин в политической и общественной жизни страны и, в частности, обеспечивают женщинам на равных с мужчинами право:

      а) голосовать на всех выборах и публичных референдумах и избираться во все публичные избираемые органы

      Участие граждан в выборах является добровольным. Никто не вправе принуждать к участию или неучастию гражданина в выборах, а также ограничивать его волеизъявление.

      По данным Центральной избирательной комиссии увеличено количество женщин в выборных органах власти. Так, если в Мажилисе Парламента в первый год реализации Стратегии гендерного равенства (2006 г.) доля женщин составляла 10,4 %, то в завершающем году (2016 г.) она увеличилась до 27,1 %. В 2017 году представленность женщин, возглавляющих комитеты Сената Парламента, достигла 50 % (3 из 6).

      В местных представительных органах власти всех уровней представленность женщин в 2016 году достигла 22,2 % от общего числа избранных депутатов, в то время как в 2006 году она ограничивалась 16,7 %.

      Представленность женщин в 6 политических партиях составляет от 39 до 57 %. В партии "Нур Отан" – 57 % (в 2013 году – 54 %), Коммунистической народной партии – 44,4 % (41 %), "Бирлик" – 43,5 % (33,5 %), ОСДП – 40,4 % (41 %), "Ак жол" – 39 % (20 %).

      b) участвовать в формировании и осуществлении политики правительства и занимать государственные посты, а также осуществлять все государственные функции на всех уровнях государственного управления

      Смотреть раздел "Женщины на уровне принятия решений" Часть I. Общие сведения.

      с) принимать участие в деятельности неправительственных организаций и ассоциаций, занимающихся проблемами общественной и политической жизни страны

      Количество зарегистрированных НПО в Казахстане составляет 19680, из них действующих 13879. В республике активно работают около 150 женских НПО, которые играют большую роль в общественно-политической жизни страны. За последние 5 лет по республике было реализовано более 500 социальных проектов в сфере гендерной политики. Женские НПО создали центры трудоустройства и профессиональной ориентации, поддержки малого бизнеса, правовой и юридической поддержки, а также активно развивают сеть кризисных центров для жертв бытового насилия и торговли, а также республиканскую сеть женщин-лидеров.

      В 2015 года совместно с "ООН–женщины" проведено исследование возможностей внедрения временных специальных мер для увеличения численности женщин на выборных и назначаемых государственных должностях. Проект был разработан при тесном участии парламентариев, НПО и партий. По результатам исследования были выработаны рекомендации, которые обсуждены участниками рабочей встречи с гражданским обществом, парламентариями.

      Казахстанские женщины активно участвуют в профессиональных союзах. Их доля в профсоюзах составляет 55 %, из них 67 % возглавляют первичные профсоюзные организации, 28% отраслевые профсоюзы, 44% территориальные объединения профсоюзов. На руководящих должностях Федерации профсоюзов Республики Казахстан доля женщин составляют 40 % (ФПРК), в коллегиальных органах ФПРК: Генеральном совете – 28,8 %; Исполкоме – 36,6 %. Профсоюзы добиваются практических гарантий гендерного равенства через коллективные договора и соглашения.

Женщины в системе Федерации профсоюзов Республики Казахстан


2011

2012

2013

2014

2015

2016

20.02.2017

Кол-во женщин

950279

1000293

1018395

1069470

1077894

1074777

1 099 225

%

46 %

46 %

47 %

55 %

58 %

54,4 %

55,7 %

      Таким образом, пункты 22, 23 заключительных замечаний Комитета по СИДО планомерно и поэтапно выполняются.

      Статья 8. Международное представительство и участие

      Государства-участники принимают все соответствующие меры, чтобы обеспечить женщинам возможность на равных условиях с мужчинами и без какой-либо дискриминации представлять свои правительства на международном уровне и участвовать в работе международных организаций.

      В законодательстве не существует прямых или косвенных ограничений в вопросах представленности мужчин и женщин в международных организациях. При формировании списков национальных кандидатов, выдвигаемых для избрания или назначения в международные организации, органы ООН, специализированные учреждения ООН на должности старшего и среднего уровня, МИД акцентирует внимание на профессиональных качествах кандидата без дискриминации по признаку пола. Ведется работа по продвижению граждан Казахстана для работы в агентствах ООН по методу секондирования, а также по "fully-funded" программе "ООН-Добровольцы".

      В соответствии с пунктами 1 и 2 статьи 15 Закона Республики Казахстан от 7 марта 2002 года "О дипломатической службе Республики Казахстан" ротация персонала осуществляется в соответствии с квалификационными требованиями, предъявляемыми к административным государственным служащим, независимо от половой принадлежности.

      В МИД из 209 сотрудников-женщин, 18 занимают руководящие должности, из них 2 – Послы по особым поручениям, 3 – директора департамента, 1 – заместитель директора, 11 – руководители управлений, 1 – заместитель председателя комитета. На сегодня 9 женщин от Казахстана представлены в международных организациях.

      До недавнего времени главой офиса-координатора ОБСЕ по торговле людьми (Вена) являлась Мадина Джарбусынова, сотрудником офиса-координатора по экологической деятельности ОБСЕ (Вена) является Зухра Бектепова, ряд женщин представляют Казахстан в Секретариате СВМДА и ШОС. Постоянный представитель Республики Казахстан при отделении ООН и других международных организациях в Женеве – Жанар Айтжанова, Чрезвычайный и Полномочный Посол Республики Казахстан в Королевстве Таиланд – Раушан Тасбулатова, в Секретариате ЮНЕСКО в качестве заместителя координатора управления стран-участниц и партнерства сектора внешних связей и общественной информации в настоящее время работает бывший Генеральный секретарь Национальной комиссии Республики Казахстан по делам ЮНЕСКО и ИСЕСКО Асель Утегенова.

      Доля сотрудников-женщин в структурах международных организаций, аккредитованных в Республике Казахстан, составляет 59,4 % (233 из 392 чел.)

      Обеспечивается возможность участия женщин в процессе принятия решений по экологическим вопросам на всех уровнях, в том числе в качестве специалистов по вопросам управления, проектирования, планирования, осуществления и оценки экологических проектов. 31 августа 2017 года в рамках специализированной выставки "Астана ЭКСПО-2017" Национальной комиссией совместно с МИД проведен международный форум "Женщины за энергию будущего" с участием около 300 делегатов из 25 стран мира. По итогам была принята Резолюция, призывающая мировое сообщество придерживаться международных принципов по минимизации нагрузки на окружающую среду, сдерживанию климатических изменений и деградации природных ресурсов, которые позволят ускорить переход к "зеленой" экономике и альтернативной энергетике.

      Статья 9. Гражданство

      Государства-участники предоставляют женщинам равные с мужчинами права в отношении приобретения, изменения или сохранения гражданства. Они, в частности, гарантируют, что ни вступление в брак с иностранцем, ни изменение гражданства мужа во время брака не влекут за собой автоматического изменения гражданства жены, не превращают ее в лицо без гражданства и не могут заставить ее принять гражданство мужа.

      Государства-участники предоставляют женщинам равные с мужчинами права в отношении гражданства их детей.

      В Казахстане женщины, вне зависимости от семейного положения (замужние и незамужние), имеют равные права с мужчинами на приобретение, изменение или сохранение своего гражданства. Законодательство не ограничивает права иностранцев в семейно-брачных отношениях. Согласно статье 221 Кодекса Республики Казахстан "О браке (супружестве) и семье" (далее – Кодекс о браке) государственная регистрация заключения брака (супружества) производится в любом регистрирующем органе на территории Республики Казахстан по желанию лиц, вступающих в брак (супружество).

      2. Государства-участники предоставляют женщинам равные с мужчинами права в отношении гражданства их детей

      Согласно Закону Республики Казахстан от 20 декабря 1991 года "О гражданстве Республики Казахстан" при определении гражданства ребенка учитывается гражданство обоих родителей (отца и матери) на равных правах.

      Изменение гражданства ребенка в возрасте от 14 до 18 лет в случаях изменения гражданства его родителей, а также усыновления или установления попечительства может последовать только с согласия ребенка в порядке, предусмотренном Законом Республики Казахстан "О гражданстве Республики Казахстан".

      Рекомендации Комитета по СИДО в пунктах 25 а) и 25 b) заключительных замечаний выполняются следующим закреплением в Конституции: "Гражданство Республики Казахстан приобретается и прекращается в соответствии с законом, является единым и равным независимо от оснований его приобретения. Гражданин республики не может быть лишен гражданства, права изменить свое гражданство, а также не может быть изгнан за пределы Казахстана. Лишение гражданства допускается лишь по решению суда за совершение террористических преступлений, а также причинение иного тяжкого вреда жизненно важным интересам Республики Казахстан.

      Статья 10. Образование

      Государства-участники принимают все соответствующие меры для того, чтобы ликвидировать дискриминацию в отношении женщин с тем, чтобы обеспечить им равные права с мужчинами в области образования и, в частности, на основе равенства мужчин и женщин:

      а) одинаковые условия для ориентации в выборе профессии или специальности, доступа к образованию и получению дипломов в учебных заведениях всех категорий, как в сельских, так и в городских районах; это равенство обеспечивается в дошкольном, общем, специальном и высшем техническом образовании, а также во всех видах профессиональной подготовки

      В пункте 1 статьи 3 Закона Республики Казахстан "Об образовании" основными принципами государственной политики в области образования являются равенство прав всех на получение качественного образования, доступность образования всех уровней для населения с учетом интеллектуального развития, психофизиологических и индивидуальных особенностей каждого лица, уважение прав и свобод человека.

      В соответствии с пунктом 3 статьи 47 Закона Республики Казахстан "Об образовании" во всех общеобразовательных школах для девочек и мальчиков предоставлены равные возможности в получении качественного образования в соответствии с государственными общеобязательными стандартами образования.

      Исходя из изложенных норм, на законодательном уровне обеспечен равный доступ мужчин и женщин к образованию, который в полной мере реализуется на практике.

      В 2016 году из 2930583 учащихся школ 1447215 составляли девочки (49,38) и 1483368 – мальчики (50,62). Согласно данным базы данных ЮНЕСКО в Казахстане доля не охваченных средним образованием детей школьного возраста составляет менее одного процента.

      Этот факт подтверждается данными Глобального индекса конкурентоспособности ВЭФ 2017 года: по охвату начальным образованием Казахстан занимает 4 место в мире с показателем 99,9 % и 18 место по охвату средним образованием – 112 %. Это свидетельствует об отсутствии дискриминации по половому признаку в вопросе доступа к образованию.

      В 2016 году в 803 учебных заведениях технического и профессионального образования обучаются 488926 человек, из них 230647 женщин или 47,2 %. Доля обучающихся женщин по педагогическим специальностям составила 74,3 %, медицинским – 77,1 %, гуманитарным – 39,2 %, техническим и технологическим – 35,6 %, сельскохозяйственным – 24,8 %.

      Высшее образование можно получить в 130 ВУЗах. Общая численность бакалавров в 2016 – 2017 учебном году составляет 477074 человека, из них женщин – 263129 человек (55,1 %), магистрантов – 32893 человека, из них женщин – 19813 человек (60,2 %), докторантов – 2710 человек, из них женщин – 1673 человека (61,7 %). По техническим специальностям обучается 103902 человека, из них женщин – 35346 человек (34 %).

      При поступлении в ВУЗы гендерный аспект или половой признак также не учитываются, т.е. отсутствует дискриминация в доступе по половому признаку.

      b) доступ к одинаковым программам обучения, одинаковым экзаменам, преподавательскому составу одинаковой квалификации, школьным помещениям и оборудованию равного качества

      Государственный общеобязательный стандарт образования и учебные программы дают возможность обучаться всем без разделения по половым признакам.

      При проведении экспертизы учебников и учебно-методических пособий издания оценивается соблюдение гендерного равновесия в содержании учебного материала, одними из основных параметров являются отражение в текстовом и иллюстративном материале интереса полов обучающихся (девочки – мальчики, девушки – юноши), соблюдение гендерного равенства в содержании учебных материалов.

      Помимо уровневого (формального) обучения, в Казахстане создаются условия для предоставления доступа к дополнительному образованию. Так, в 2016 году из 951557 детей, охваченных дополнительным образованием, 46 % составили девочки (439807). При этом нет препятствий к допуску девочек к получению дополнительного образования.

      В отношении гендерного равенства педагогической профессии система образования, как и в большинстве стран мира, феминизирована ввиду специфики работы с детьми. Так, в 2016 году, в числе педагогических кадров среднего образования – 319167, 258952 составили женщины (81 %), в технического и профессионального образования – 27131 женщин (73,2 %), из них руководителей женщин – 2841 человек (68,3 %), в вузах – 24494 женщин профессорско-преподавательского состава (64 %), из них руководителей женщин – 25 человек (19,2 %)

      В ВУЗах количество женщин, имеющих степень магистра, – 8316 человек (74,7 %); докторов философии – 825 человек (52,8 %), докторов наук – 1434 человека (41 %), кандидатов наук – 8644 человека (61,6 %), профессоров – 873 человека (36 %), доцентов – 3501 человек (55,6 %).

      Статистика по доступу к оборудованию, экзаменам, помещениям, расходам в разрезе гендера не отслеживается, так как не привязана к половой принадлежности – все расходы расчитываются на человека без учета половых различий.

      c) устранение любой стереотипной концепции роли мужчин и женщин на всех уровнях и во всех формах обучения путем поощрения совместного обучения и других видов обучения, которые будут содействовать достижению этой цели и, в частности, путем пересмотра учебных пособий и школьных программ, и адаптации методов обучения

      В Казахстане в общеобразовательных школах, в основном, совместное обучение девочек и мальчиков. В некоторых школах ведется раздельное обучение для мальчиков и девочек (например, образовательно-инновационные лицеи), но все критерии качества обучения, в т.ч. ведение учебных предметов, экзаменов и т.д., являются одинаковыми.

      При этом все организации образования организуют учебную деятельность по единому государственному общеобязательному стандарту образования, утвержденному Правительством Республики Казахстан.

      d) одинаковые возможности получения стипендий и других пособий на образование

      В Казахстане ежегодно выделяются образовательные гранты на получение высшего образования. Гранты присуждаются по итогам Единого национального тестирования (ЕНТ) тем абитуриентам, которые набрали наивысшие баллы.

      В 2016 году общее количество поступивших на образовательные гранты составило 28329 человек, из них лица женского пола – 15895 (56 %).

      Государственная стипендия назначается всем успевающим (не имеющим задолженности по результатам экзаменационной сессии или неудовлетворительные оценки по результатам промежуточной аттестации), а также детям-сиротам и детям, оставшимся без попечения родителей, являющимся студентами, магистрантами, интернами ВУЗов, учащимися начальных и средних профессиональных учебных заведений без дискриминации по полу.

      e) одинаковые возможности доступа к программам продолжения образования, включая программы распространения грамотности среди взрослых и программы функциональной грамотности, направленные, в частности, на сокращение как можно скорее любого разрыва в знаниях мужчин и женщин

      В соответствии с нормами действующего законодательства всем гражданам, независимо от пола, предоставляются равные права и доступ к получению образования.

      Индекс доступности образования в Казахстане для женщин (0,980) выше, чем для мужчин (0,952), в среднем он составляет 0,967, оценивается долей грамотности населения в возрасте 15 лет и старше, а также показателем охвата обучения населения.

      Наблюдается значительный рост информационной грамотности населения. 34 % населения в возрасте 15 лет и старше имеют навыки работы на компьютере, 20 % пользуются интернетом, 12 % владеют английским языком.

      Кроме того, для определения уровня грамотности среди взрослого населения Казахстаном принято решение участвовать в международном исследовании PIAAC. Это широкомасштабное международное исследование читательской, математической и информационно-коммуникационной грамотности взрослого населения.

      Исследование позволит определить, как взрослое население нашей страны использует в своей повседневной жизни такие виды деятельности как чтение, поиск информации, компьютерные технологии, а также узнать об их образовании и опыте работы. Данная информация поможет получить ясную картину о развитии человеческого капитала Казахстана. Значительный информационный материал, представленный ОЭСР по итогам исследования, предоставит возможность стране разработать программы обучения в течение всей жизни для повышения занятости и снижения безработицы.

      В анкетировании и тестировании в 2018 году примут участие 6 000 казахстанцев взрослого населения всех регионов страны отобранных международной выборкой.

      f) сокращение числа девушек, не заканчивающих школы, и разработка программ для девушек и женщин, преждевременно покинувших школу

      Практика показывает, что редкие случаи прерывания школьного образования происходят в большей степени по социально-экономическим причинам и не обусловлены половой принадлежностью.

      Вместе с тем, уполномоченными органами на систематической основе ведется контроль по обеспечению охвата детей дошкольным и средним образованием и др. Мониторинг посещаемости осуществляется в соответствии с приказом и.о. Министра образования и науки Республики Казахстан от 11 июля 2017 года № 324 "Об утверждении Правил организации учета детей дошкольного и школьного возраста до получения ими среднего образования".

      Обязательному персональному учету подлежат все дети в возрасте от 0 до 18 лет (до получения ими среднего образования), проживающие (постоянно или временно) или пребывающие на территории Республики Казахстан независимо от наличия регистрации по месту жительства (пребывания).

      Таким образом, выработан механизм автоматического выявления списка детей, временно не охваченных обучением.

      g) одинаковые возможности активно участвовать в занятиях спортом и физической подготовкой

      Согласно Закону Республики Казахстан от 3 июля 2014 года "О физической культуре и спорте" государственная политика направлена на обеспечение здорового образа жизни населения, развитие физической культуры и спорта и осуществляется на принципах добровольности, равенства и общедоступности для всех физических лиц.

      На сегодняшний день в Казахстане физической культурой и спортом охвачено 5204,4 тыс. человек, в том числе женщины – 1116,5 тыс. человек.

      В сфере физической культуры и спорта работают 48,1 тыс. штатных работников, из них 8,5 тыс. человек женщины.

      В спорте высших достижений также в полной мере реализованы права женщин. Так, в составах национальных сборных команд Республики Казахстан:

      - по летним олимпийским видам спорта 2420 женщин, по летним неолимпийским видам спорта 873 женщины, по национальным видам спорта 67 женщин, по инвалидному спорту 161 женщина;

      - по зимним олимпийским видам спорта – 434 женщины, неолимпийским видам спорта 24 женщины.

      Норм и правил, ограничивающих участие девочек и женщин в спорте и физической подготовке, в Казахстане не существуют. Не существуют также каких-либо ограничений в одежде, которые не дают женщинам полноценно заниматься спортом. Женщины и мужчины имеют одинаковый доступ к спортивным объектам и оборудованию.

      h) доступ к специальной информации образовательного характера в целях содействия обеспечению здоровья и благосостояния семей, включая информацию и консультации о планировании размера семьи

      Распространением специальной информации образовательного характера в целях содействия обеспечению здоровья и благосостояния семей занимается Национальный центр проблем формирования здорового образа жизни (ЗОЖ) Министерства здравоохранения. Он имеет 14 областных, 15 городских и 69 районных центров формирования здорового образа жизни, 196 центров укрепления здоровья, 557 кабинетов ЗОЖ.

      Информационно-образовательная работа осуществляется по следующим направлениям: физическая активность, здоровое питание, профилактика табакокурения, чрезмерного потребления алкоголя и наркотиков, профилактика туберкулеза, инфекционных заболеваний, инфекций, передающихся половым путем, и ВИЧ/СПИДа, репродуктивное здоровье, в том числе планирование семьи.

      На формирование семейных и нравственных ценностей направлены около 30 % содержания учебных предметов среднеобразовательных школ, по которым включено изучение тем "Моя семья", "Я и мы", "Мое и наше", "Мои друзья". В программу школьного предмета "Человек. Общество. Право" входят разделы и темы "Семья как социальная группа", "Основы семейного права", "Принципы создания семьи", "Родители", "Дети", "Права и обязанности супругов".

      На всех уровнях образования внедрена программа нравственно-духовного образования "Самопознание", содержание которой включает в себя знания из социогуманитарных дисциплин (этика, психология, философия, социология, правоведение).

      Таким образом, исполнение пункта 27 а) заключительных замечаний Комитета по СИДО обеспечено.

      По пункту 27 b) заключительных замечаний Комитета по СИДО:

      Практика показывает, что случаи прерывания школьного образования девочек вследствие брака очень редки. Вместе с тем, с 2008 года проведено более 30-ти исследований по вопросам защиты детства совместно с НПО по вопросам нравственного воспитания детей, формирования правильного понимания культурных традиций. Совместно с общественным объединением "Лига женщин творческой инициативы" проведено исследование по проведению детального анализа и выявлению причин ранних и принудительных браков. В результате исследования разработано методическое пособие "Профилактика ранних и принудительных браков".

      В 2016 году проведено социсследование по вопросам оказания специальных социальных услуг несовершеннолетним детям, находящихся в трудной жизненной ситуации. В ходе данного исследования ОЮЛ "Союз кризисных центров" изучены качество и доступность специальных социальных услуг детям, а также выявлены потенциальные услугополучатели из числа вышеуказанных категорий.

      Также, проведено анонимное анкетирование среди детей на предмет наличия фактов насилия, в т.ч. сексуального насилия в семье, в организациях образования (со стороны взрослых и среди детей), вымогательства и др. (целевые группы: учащиеся организации образования 5-11 классы не менее 800 человек в каждом регионе).

      По итогам работы разработаны методическое пособие "Реализация прав детей, находящихся в трудной жизненной ситуации" и предложения по внесению изменений и дополнений в законодательные акты по совершенствованию механизма предоставления специальных социальных услуг детям и мер профилактики насилия.

      Данные методические рекомендации направлены во все регионы республики.

      Согласно пункту 27 с) заключительных замечаний Комитета по СИДО на регулярной основе проводится санитарно-просветительская работа в форме бесед, семинаров, тренингов, круглых столов на актуальные темы среди подростков, их родителей, в том числе среди девочек из неблагополучных семей.

      Страновым офисом Фонда ООН в области народонаселения в Казахстане (ЮНФПА) разработан и апробирован в пилотных регионах учебный курс для студентов колледжей в рамках предмета "Валеология" с усиленным компонентом по охране сексуального и репродуктивного здоровья и соответствующим правам, включая всеобъемлющее половое воспитание девочек и мальчиков подросткового возраста. Министерством образования и науки рассматривается возможность использования этого опыта и включения в школьные программы.

      С целью повышения уровня информированности населения по вопросам значимости семьи, планирования семьи, профилактики ранней беременности, абортов при поликлиниках и центрах формирования здорового образа жизни созданы 87 молодежных центров здоровья, 4582 школы здоровья.

      Подросткам и молодежи оказывается консультативная, юридическая и медико-психологическая помощь в вопросах охраны репродуктивного здоровья: формирование навыков осознанного и ответственного сексуального поведения, использование безопасных контрацептивных средств, предупреждение нежелательной беременности, повышение уровня сексуальной культуры, социально-правовых знаний в области профилактики ИППП, СПИД, а также распространение информационно-образовательных материалов.

      Статья 11. Занятость

      1. Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин в области занятости с тем, чтобы обеспечить на основе равенства мужчин и женщин равные права, в частности:

      a) право на труд как неотъемлемое право всех людей

      В Казахстане для реализации женщинами права на труд созданы необходимые правовые условия. Трудовой кодекс обеспечивает правовое регулирование трудовых отношений и иных отношений, непосредственно связанных с трудовыми, направленное на защиту прав и интересов сторон трудовых отношений, установление минимальных гарантий прав и свобод в сфере труда. Трудовой кодекс содержит комплекс правовых норм, призванных обеспечивать гендерное равенство в сфере труда, в том числе недопущение дискриминации по половому признаку.

      Никто не может подвергаться какой-либо дискриминации при реализации трудовых прав по мотивам происхождения, социального, должностного и имущественного положения, пола, расы, национальности, языка, отношения к религии, убеждений, места жительства, возраста или физических недостатков, а также принадлежности к общественным объединениям (пункт 2 статьи 6 Трудового кодекса). Лица, считающие, что они подверглись дискриминации в сфере труда, вправе обратиться в суд или иные инстанции в порядке, установленном законами Республики Казахстан (пункт 4 статьи 6 Трудового кодекса).

      b) право на одинаковые возможности при найме на работу, в том числе применение одинаковых критериев отбора при найме

      Согласно статье 25 Трудового кодекса запрещается нарушение равенства прав и возможностей при заключении трудового договора. Работодатель обязан не допускать в информациях о вакансиях для приема на работу требований дискриминационного характера в сфере труда (подпункт 7) пункта 2 статьи 28 Закона Республики Казахстан "О занятости населения"). КоАП предусматривает ответственность за размещение уполномоченным органом по вопросам занятости, физическим и юридическим лицом, оказывающим трудовое посредничество, а также работодателем информации о вакансиях для приема на работу, содержащей требования дискриминационного характера в сфере труда (пункт 3 статьи 90).

      Равный доступ к государственной службе гарантирован как Конституцией Республики Казахстан (пункт 4 статьи 33), так и Законом Республики Казахстан от 23 ноября 2015 года "О государственной службе Республики Казахстан" (пункт 5 статьи 16). На 1 января 2017 года более половины государственных служащих составляют женщины 55,5 % (51151 из 92203). Наблюдается тенденция к увеличению количества женщин-госслужащих (в 2013 году – 49527 или 54,9 %, в 2014 году – 49095 или 54,2 %, в 2015 году – 50219 или 55 %).

      В период с 2011 по 2016 годы численность рабочей силы в Казахстане увеличилась с 8,8 до 9,0 млн. чел., в том числе женщин с 4,3 до 4,4. Также возросла численность занятого населения с 8,3 до 8,6 млн. чел., в том числе женщин с 4,0 до 4,1. В структуре занятости преобладает доля женщин, работающих по найму. Так, в 2011 году по найму работало 2,7 млн. женщин (66,5 % от числа занятых женщин), а в 2016 году 3,1 млн. женщин (75,7 %). В сельской местности также отмечается рост наемных работников-женщин с 895,5 тыс. чел. в 2011 году до 1046,9 тыс. чел. в 2016 году.

      с) право на свободный выбор профессии или рода работы, на продвижение в должности и гарантию занятости, а также на пользование всеми льготами и условиями работы, на получение профессиональной подготовки и переподготовки, включая ученичество, профессиональную подготовку повышенного уровня и регулярную переподготовку

      Согласно Конституции: "Каждый имеет право на свободу труда, свободный выбор рода деятельности и профессии"; "Каждый имеет право на условия труда, отвечающие требованиям безопасности и гигиены, на вознаграждение за труд без какой-либо дискриминации, а также на социальную защиту от безработицы"; "Каждый имеет право на отдых. Работающим по трудовому договору гарантируются установленные законом продолжительность рабочего времени, выходные и праздничные дни, оплачиваемый ежегодный отпуск".

      В соответствии с пунктом 1 статьи 68 Трудового кодекса нормальная продолжительность рабочего времени не должна превышать 40 часов в неделю. Для работников, не достигших восемнадцатилетнего возраста, занятых на тяжелых работах, работах с вредными и (или) опасными условиями труда, инвалидам I и II групп, устанавливается сокращенная продолжительность рабочего времени.

      В целях сочетания социально-бытовых и иных личных потребностей работников с интересами производства может устанавливаться режим гибкого рабочего времени (статья 74 Трудового кодекса). Продолжительность фиксированного рабочего времени, гибкого (переменного) рабочего времени, учетный период в режиме гибкого рабочего времени устанавливаются актом работодателя, трудовым или коллективным договорами. Также в Трудовом кодексе внесено понятие по дистанционной работе. Для работников, занятых на дистанционной работе, устанавливается фиксированный учет рабочего времени, особенности контроля за которым определяются в трудовом договоре (статья 138 Трудового кодекса).

      Согласно статье 118 Трудового кодекса работодатель проводит профессиональную подготовку, переподготовку и повышение квалификации работников или иных лиц, не состоящих с ним в трудовых отношениях (обучаемый).

      d) право на равное вознаграждение, включая получение льгот, на равные условия в отношении труда равной ценности, а также на равный подход к оценке качества работы

      Равная оплата труда за равный труд для мужчин и женщин является основополагающим направлением в сфере реализации прав человека в Казахстане. Конституция предусматривает право граждан на вознаграждение за труд без какой-либо дискриминации по признаку пола, которая также закреплена в статье 22 Трудового кодекса. Система оплаты и стимулирования труда работников определяется условиями коллективного договора, трудового договора и актами работодателя. Размер месячной заработной платы работника устанавливается дифференцированно в зависимости от квалификации работника, сложности, количества и качества выполняемой работы, а также условий труда. Для усиления повышения заинтересованности работников в увеличении эффективности производства и качества выполняемых работ работодателем могут вводиться системы премирования и другие формы стимулирования труда, определенные условиями коллективного договора и актами работодателя (статья 107 Трудового кодекса). Таким образом, критериями определения уровня заработной платы являются количество, качество, сложность выполняемой работы и условия труда.

      Важнейший принцип трудового законодательства – обеспечение права на справедливое вознаграждение за труд не ниже минимального размера месячной заработной платы, установленного на соответствующий финансовый год законом о республиканском бюджете.

      Наличие в Казахстане законодательной основы, регулирующей вопросы установления и выплаты заработной платы и соблюдение ее требований, позволило ратифицировать Конвенцию "О равном вознаграждении мужчин и женщин за труд в равной ценности". В реализацию Стратегии гендерного равенства были ратифицированы: Конвенции МОТ № 26 "Конвенция о создании процедуры установления минимальной зарплаты (Конвенция 26)" (Закон Республики Казахстан от 7 апреля 2014 года "О ратификации Конвенции о создании процедуры установления минимальной заработной платы"); № 95 "Конвенция об охране заработной платы (Конвенция 95)" (Закон Республики Казахстан от 7 апреля 2014 года "О ратификации Конвенции об охране заработной платы"); № 187 "Конвенция об основах, содействующих безопасности и гигиене труда" (Закон Республики Казахстан от 20 октября 2014 года "О ратификации Конвенции об основах, содействующих безопасности и гигиене труда (Конвенция 187)".

      В 2012 году заработная плата работников бюджетной сферы увеличена на 30 %. С 2016 года внедрена новая модель системы оплаты труда гражданских служащих, которая позволила повысить заработную плату в среднем на 30 % в зависимости от квалификации, стажа работника, а также сложности, количества и условий выполняемой работы.

      е) право на социальное обеспечение, в частности, в случае ухода на пенсию, безработицы, болезни, инвалидности, по старости и в других случаях потери трудоспособности, а также право на оплачиваемый отпуск

      В Казахстане функционирует многоуровневая модель системы социального обеспечения, соответствующая принципам рыночной экономики и предусматривающая распределение ответственности за социальное обеспечение между государством, работодателем и работником на базовом, обязательном и добровольных уровнях.

      Согласно статье 11 Закона Республики Казахстан от 21 июня 2013 года "О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан" назначение пенсионных выплат по возрасту производится: мужчинам по достижении 63 лет, женщинам по достижении 58 лет (с 1 января 2018 года предусмотрено поэтапное повышение пенсионного возраста женщин до 63 лет в течение 10 лет по 6 месяцев ежегодно).

      Следует отметить наличие льготы по раннему выходу на пенсию для категорий женщин, родивших (усыновивших, удочеривших) 5 и более детей и воспитавших их до восьмилетнего возраста в 53 года; проживавших в зонах чрезвычайного и максимального радиационного риска Семипалатинского испытательного ядерного полигона не менее 5 лет в 45 лет. Кроме того, предусмотрена льгота по зачету в трудовой стаж для назначения пенсии времени ухода неработающей матери за малолетними детьми, но не более чем до достижения каждым ребенком возраста 3 лет, в пределах 12 лет в общей сложности. Предусмотрено включение в стаж и иных социально значимых периодов – уход за ребенком-инвалидом до 16 лет, периоды проживания супруг дипломатов за границей, супруг военнослужащих, сотрудников силовых структур в местностях, где отсутствовала возможность трудоустройства, но не более 10 лет в общей сложности и др. С 1 июля 2018 года данные периоды будут включены в стаж участия также для назначения базовой пенсии. Важно отметить, что вместе с повышением пенсионного возраста были приняты меры по вовлечению женщин предпенсионного возраста в трудовую деятельность.

      В соответствии с Концепцией, утвержденной Указом Президента Республики Казахстан от 18 июня 2014 года "О Концепции дальнейшей модернизации пенсионной системы до 2030 года", размеры солидарных пенсий ежегодно повышаются с опережением уровня инфляции на 2 процента.

      Обязательные пенсионные взносы, подлежащие уплате в накопительные пенсионные фонды, для всех работников, независимо от пола, устанавливаются в размере 10% от ежемесячного дохода работника. Предпринимаемые меры по повышению уровня пенсионного обеспечения позволили превысить применяемый в международной практике стандарт замещения утраченного дохода (40 %), который в республике в 2016 году составил 43,8 % за счет базовой и солидарной пенсионных выплат. Кроме гарантированного ежегодного повышения пенсий и пособий, производятся и разовые повышения. Так, в реализацию поручения Президента Республики Казахстан, озвученного в Послании "Третья модернизация Казахстана: глобальная конкурентоспособность" в 2017 году обеспечено повышение пенсий до 20 % к уровню 2016 года. С 1 июля 2018 года ожидается реальное повышение размеров базовой пенсии, которая будет исчисляться в зависимости от стажа участия в пенсионной системе.

      В соответствии со статьей 133 Трудового кодекса работодатель обязан за счет своих средств выплачивать работникам социальное пособие по временной нетрудоспособности. Основанием для выплаты социальных пособий по временной нетрудоспособности являются листки нетрудоспособности. Пособия выплачиваются с первого дня нетрудоспособности до дня восстановления трудоспособности или до установления инвалидности в соответствии с законодательством Республики Казахстан. Из Государственного фонда социального страхования осуществляются социальные пособия по временной нетрудоспособности, потере кормильца, потере работы (с 2005 года), работающим женщинам на случай потери дохода в связи с беременностью и родами, усыновлением (удочерением) новорожденного ребенка (детей), а также потере дохода в связи с уходом за ребенком до достижения им возраста одного года (с 2008 года).

      Статьей 8 Закона Республики Казахстан от 16 июня 1997 года "О государственных социальных пособиях по инвалидности, по случаю потери кормильца, и по возрасту в Республики Казахстан" установлено, что пособия по инвалидности назначаются в случае наступления инвалидности, независимо от того, прекращена работа ко времени обращения за пособием или продолжается.

      Статьей 88 Трудового кодекса работникам предоставляются оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска продолжительностью 24 календарных дня, если большее количество дней не предусмотрено иными нормативными правовыми актами, трудовым, коллективным договорами и актами работодателя. Трудовыми коллективными договорами работникам могут устанавливаться дополнительные оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска поощрительного характера за длительную непрерывную работу, выполнение важных, сложных, срочных работ, а также работ иного характера, а также учебные отпуска для подготовки и сдачи зачетов и экзаменов, выполнения лабораторных работ, подготовки и защиты дипломной работы (проекта), для прохождения программ подготовки военно-обученного резерва.

      f) право на охрану здоровья и безопасные условия труда, в том числе по сохранению функции продолжения рода

      В соответствии со статьей 26 Трудового кодекса не допускается трудоустройство женщин на тяжелые работы, работы с вредными и (или) опасными условиями труда согласно списку работ, на которых запрещается применение труда женщин, утвержденному приказом Министра здравоохранения и социального развития Республики Казахстан от 8 декабря 2015 года № 944 "Об утверждении списка работ, на которых запрещается применение труда работников, не достигших восемнадцатилетнего возраста, предельных норм переноски и передвижения тяжестей работниками, не достигшими восемнадцатилетнего возраста, и списка работ, на которых запрашивается применение труда и женщин, предельных норм подъема и перемещения вручную тяжестей женщинами" (далее – список). Список содержит 287 видов профессий и специальностей, запрещенных для женщин на производствах металлообработки, монтажных и ремонтно-строительных работах, горных и горно-капитальных, геологоразведочных и топографо-геодезических работах и др., а также устанавливает предельные нормы подъема и перемещения вручную тяжести женщинам, что соответствует принципам и положениям Конвенции МОТ. Список способствует охране материнства, а также защищает здоровье женщин. В то же время, в целях расширения доступа женщин к профессиям, которые в силу применения новых технологий, автоматизации производства, применения роботов и др. не вредят их здоровью, предусматривается актуализация списка. Проводится аналитическое исследование на тему: "Совершенствование механизма регулирования труда женщин во вредных условиях труда", по результатам которого в 2018 году будет проведена актуализация списка.

      2. Для предупреждения дискриминации в отношении женщин по причине замужества или материнства и гарантирования им реального права на труд государства-участники принимают соответствующие меры для того, чтобы:

      а) запретить под угрозой применения санкций увольнение с работы на основании беременности или до- и послеродового отпуска по беременности и родам или дискриминации ввиду семейного положения при сокращении

      Трудовой кодекс предусматривает особенности регулирования труда беременных женщин. В соответствии со статьей 54 Трудового кодекса расторжение трудового договора по инициативе работодателя не допускается с беременными женщинами, предоставившими работодателю справку о беременности, женщинами, имеющими детей в возрасте до трех лет, одинокими матерями, воспитывающими ребенка в возрасте до четырнадцати лет (ребенка-инвалида до восемнадцати лет), иными лицами, воспитывающими указанную категорию детей без матери. В случае, если на день истечения срока трудового договора, заключенного на определенный срок не менее одного года, беременная женщина представит медицинское заключение о беременности сроком двенадцать и более недель, а также работник, имеющий ребенка в возрасте до трех лет, усыновивший (удочеривший) ребенка и пожелавший использовать свое право на отпуск без сохранения заработной платы по уходу за ребенком, представит письменное заявление о продлении срока трудового договора, кроме случаев замещения временно отсутствующего работника, то работодатель обязан продлить срок трудового договора по день окончания отпуска по уходу за ребенком (статья 51 Трудового кодекса).

      В случае незаконного увольнения беременной женщины работодатель обязан восстановить ее на работе по решению согласительной комиссии либо суда по рассмотрению индивидуального трудового спора о восстановлении работника на прежней работе. Работнику, восстановленному на прежней работе, выплачиваются средняя заработная плата за все время вынужденного прогула (отстранения от работы) или разница в заработной плате за время выполнения нижеоплачиваемой работы, но не более чем за шесть месяцев.

      Согласно пункту 2 статьи 152 УК необоснованный отказ в заключении трудового договора с женщиной или необоснованное прекращение с ней трудового договора по мотивам ее беременности, или необоснованный отказ в заключении трудового договора, или необоснованное прекращение трудового договора с женщиной, имеющей детей до трех лет, по этим мотивам, а равно необоснованный отказ в заключении трудового договора или необоснованное прекращение трудового договора с инвалидом по мотивам инвалидности либо несовершеннолетним по мотивам его несовершеннолетия – наказываются штрафом в размере до пятисот месячных расчетных показателей либо исправительными работами в том же размере, либо привлечением к общественным работам на срок до трехсот часов, либо арестом на срок до девяноста суток, с лишением права занимать определенные должности или заниматься определенной деятельностью на срок до одного года или без такового.

      b) ввести оплачиваемые отпуска или отпуска с сопоставимыми социальными пособиями по беременности и родам без утраты прежнего места работы, служебного положения или социальных пособий

      Статьей 99 Трудового кодекса беременным женщинам предоставляются отпуска по беременности и родам продолжительностью 70 календарных дней до родов и 56 (в случае осложненных родов или рождения двух или более детей – 70) календарных дней после родов, если иное не установлено законами Республики Казахстан. Женщинам, проживающим на территориях, подвергшихся воздействию ядерных испытаний, лист и справка о нетрудоспособности по беременности и родам выдаются с 27 недель продолжительностью 170 календарных дней при нормальных родах и 184 – дня в случае осложненных родов или при рождении двух и более детей.

      С 2008 года введено обязательное социальное страхование беременности, родов и материнства для работающих женщин. Им осуществляются социальная выплата из Государственного фонда социального страхования в размере среднемесячной заработной платы за все дни отпуска по беременности и родам, а также социальная выплата по уходу за ребенком по достижении им возраста одного года в размере 40 % от среднемесячного дохода (статья 23-2 Закона Республики Казахстан от 25 апреля 2003 года "Об обязательном социальном страховании"). Из социальных выплат на случаи потери дохода в связи с беременностью и родами, усыновлением (удочерением) новорожденного ребенка (детей) и уходом за ребенком по достижении им возраста одного года удерживаются обязательные пенсионные взносы и направляются в накопительный пенсионный фонд (статья 26).

      с) поощрять предоставление необходимых дополнительных социальных услуг, с тем, чтобы позволить родителям совмещать выполнение семейных обязанностей с трудовой деятельностью и участием в общественной жизни, в частности, посредством создания и расширения сети учреждений по уходу за детьми

      Трудовой кодекс содержит нормы касательно запрета применения труда женщин, особенности режима труда и отдыха для женщин и других лиц с семейными обязанностями, ограничение расторжения трудового договора с беременными женщинами по инициативе работодателя.

      В соответствии со статьями 51, 54, 58, 76 и 77 Трудового кодекса работодатель не вправе привлекать:

      1) беременных женщин к работе в ночное время, работе в выходные и праздничные дни, сверхурочной работе, направлять их в командировку, а также отзывать их из оплачиваемого ежегодного трудового отпуска;

      2) к работе в ночное время, сверхурочной работе, а также направлять в командировку и на работу, выполняемую вахтовым методом, без письменного согласия:

      3) женщин, имеющих детей в возрасте до 7 лет, и других лиц, воспитывающих детей в возрасте до 7 лет без матери;

      4) работников, осуществляющих уход за больными членами семьи либо воспитывающих детей-инвалидов, если на основании медицинского заключения дети в возрасте до 3 лет, дети-инвалиды либо больные члены семьи нуждаются в осуществлении постоянного ухода.

      Статьей 82 Трудового кодекса работающим женщинам, имеющим детей в возрасте до полутора лет, отцам (усыновителям, удочерителям), воспитывающим детей в возрасте до полутора лет без матери, предоставляются дополнительные перерывы для кормления ребенка не реже чем через каждые три часа работы следующей продолжительности – имеющим одного ребенка – каждый перерыв не менее тридцати минут; имеющим двух или более детей – каждый перерыв не менее одного часа. Перерывы для кормления ребенка по заявлению работника, указанного в пункте 3 настоящей статьи, присоединяются к перерыву для отдыха и приема пищи либо суммированные перерывы предоставляются в начале или конце рабочего дня. Перерывы для кормления ребенка включаются в рабочее время. За время перерывов женщинам, отцам, усыновителям (удочерителям) сохраняется средняя заработная плата.

      Согласно статье 70 Трудового кодекса работодатель по письменному заявлению беременной женщины, одного из родителей (усыновителя, удочерителя), имеющего ребенка (детей) в возрасте до трех лет, устанавливает неполное рабочее время, которое не влечет для работника каких-либо ограничений в продолжительности оплачиваемого ежегодного трудового отпуска. Не допускается отзыв из оплачиваемого ежегодного трудового отпуска работника, не достигшего восемнадцатилетнего возраста, беременных женщин и работников, занятых на тяжелых работах, работах с вредными (особо вредными), опасными условиями труда. Также работодатель обязан предоставить отпуск без сохранения заработной платы работнику по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет. Отпуск без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет может быть использован полностью или по частям на основании письменного заявления работника по его выбору. За время отпуска без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им трехлетнего возраста за работником сохраняется место работы (должность). Время отпуска без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им трехлетнего возраста засчитывается в общий трудовой стаж, в трудовой стаж по специальности, если иное не предусмотрено законами Республики Казахстан (статья 100 Трудового кодекса).

      d) обеспечивать женщинам особую защиту в период беременности на тех видах работ, вредность которых для их здоровья доказана

      Статьей 44 Трудового кодекса работодатель на основании медицинского заключения обязан перевести беременную женщину на другую работу, исключающую воздействие вредных и (или) опасных производственных факторов, с сохранением средней заработной платы.

      3. Законодательство, касающееся защиты прав, затрагиваемых в настоящей статье, периодически рассматривается в свете научно-технических знаний, а также пересматривается, отменяется или расширяется, насколько это необходимо.

      Согласно пункту 2 статьи 54 Трудового кодекса не допускается расторжение трудового договора по инициативе работодателя с беременными женщинами, предоставившими работодателю справку о беременности, женщинами, имеющими детей в возрасте до трех лет, одинокими матерями, воспитывающими ребенка в возрасте до четырнадцати лет (ребенка-инвалида до восемнадцати лет), иными лицами, воспитывающими указанную категорию детей без матери.

      Для регулирования трудовых отношений и защиты трудовых прав граждан действуют трехсторонние комиссии. Реализовано Генеральное соглашение между Правительством Республики Казахстан, объединениями работников и работодателей на 2015 – 2017 годы, в котором установлено, что стороны будут осуществлять меры по обеспечению охраны материнства и детства, социальной поддержке женщин, решению гендерных проблем в сфере социально-трудовых отношений, поддержке мужчин и женщин, занимающихся уходом за детьми и их воспитанием на равных правах, увеличению представительства женщин на уровне принятия решений. В его реализацию заключены 22 отраслевых и более 200 региональных соглашений (на уровне области, города, района).

      31 января 2018 года заключено новое Генеральное соглашение между Правительством Республики Казахстан, республиканскими объединениями работников и республиканскими объединениями работодателей на 2018 – 2020 годы.

      На 1 октября 2017 года системой коллективных договоров охвачено 77,1 тыс. предприятий, или 34,3% из числа действующих предприятий. 90,3 % крупных и средних предприятий имеют коллективные договора. Проводится работа по улучшению условий производства (внедрение системы оценки рисков, международных стандартов по безопасности и охране труда, аттестация предприятий).

      В рамках совместного проекта МНЭ и "ООН-женщины", направленного на достижение ЦУР, был проведен ряд исследований в контексте расширения экономических возможностей социально уязвимых женщин. Также были выработаны рекомендации по улучшению и совершенствованию инструментов, особых подходов и способов поддержки женщин для предпринимательства и занятости с целью создания равного доступа к труду и возможности развивать свои предпринимательские инициативы.

      По пункту 29 а) заключительных замечаний Комитета по СИДО следует отметить, что в Казахстане женщины отнесены к целевым группам населения, имеющим приоритетное право на содействие в трудоустройстве и иные формы социальной поддержки, в т.ч. бесплатное обучение по востребованным на рынке труда специальностям, направление на социальные рабочие места, субсидируемые государством, молодежную практику. На период обучения им предоставляются материальная помощь на проезд и проживание, выплата стипендии (постановление Правительства Республики Казахстан от 7 февраля 2008 года № 116 "Об утверждении Правил назначения, выплаты и размеров государственных стипендий обучающимся в организациях образования"). Так, за последние шесть лет в период с 2012 – 2016 годы в мероприятиях Программы "Дорожная карта занятости 2020", утвержденной постановлениями Правительства Республики Казахстан от 19 июня 2013 года № 636 и от 31 марта 2015 года № 162 (далее – ДКЗ-2020), по данным местных исполнительных органов приняли участие около 800 тыс. человек, из них 48 % женщин, из которых почти половина жители сельской местности. В 2016 году по данным местных исполнительных органов с центрами занятости населения подписали социальные контракты 198,3 тыс. человек, в том числе 88,6 тыс. женщин (44,7 %), из них 48,9 % – женщины, проживающие в сельской местности. В общем числе трудоустроенных доля женщин составила 44 % (87 тыс. человек).

      По пункту 29 b) заключительных замечаний Комитета по СИДО: анализ ситуации в области оплаты труда показывает, что среднемесячная номинальная заработная плата работника за 2016 г. составила 142898 тенге и выросла по сравнению с 2011 г. на 58,7 %. Соотношение заработной платы женщин к заработной плате мужчин за 2016 г. составило 68,6 %. Это обусловлено тем, что мужчины в большей части работают в таких сферах деятельности как промышленность (нефтегазовая, горнодобывающая, обрабатывающая), транспорт, строительство, где в основном тяжелые (вредные) условия труда, но при этом высокая заработная плата. Женщины сосредоточены в сферах образования, здравоохранения и социальных услуг.

      Вместе с тем, в целях последовательного пересмотра размеров оплаты труда в секторах, в которых в основном заняты женщины, с 2016 года введена новая система оплаты труда. Она коснулась более миллиона работников (учителей, врачей, работников культуры, социальной сферы и др.). Их заработная плата в среднем повысилась на 30 % (в среднем в сфере образования на 29 %, в сфере здравоохранения – на 18 %, культуры и социального обеспечения - 35 %).

      Дополнительно смотреть пункт 1 d) данной статьи.

      По пункту 29 с) заключительных замечаний Комитета по СИДО: смотреть пункт 1 f) данной статьи.

      По пункту 29 d) заключительных замечаний Комитета по СИДО, хотя в национальном законодательстве отсутствует прямая норма, предусматривающая ответственность за сексуальные домогательства, за совершение таких деяний, независимо от того, где это произошло в быту или при других условиях, наступает установленная законом уголовная, административная или дисциплинарная ответственность с учетом тяжести наступивших последствий.

      Этическим кодексом государственных служащих Республики Казахстан, утвержденным Указом Президента Республики Казахстан от 29 декабря 2015 года "О мерах по дальнейшему совершенствованию этических норм и правил проведения государственных служащих", установлено, что государственные служащие в служебных отношениях с коллегами должны принимать меры, направленные на создание благоприятной морально-психологической атмосферы, исключающей любые формы дискриминации и посягательств на честь и достоинство служащих (как женского, так и мужского пола).

      Дополнительно смотреть раздел "Преступность и насилие в отношении женщин" Часть I. Общие сведения и пункт 2 f) статьи 2.

      Статья 12. Равный доступ к медицинскому обслуживанию

      1. Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин в области здравоохранения с тем, чтобы обеспечить на основе равенства мужчин и женщин доступ к медицинскому обслуживанию, в частности, в том, что касается планирования размера семьи.

      В соответствии с действующим законодательством женщины, как и мужчины имеют равный доступ к медицинскому обслуживанию. Охрана здоровья матери и ребенка является одной из приоритетных задач государства. Реализация этих прав была осуществлена в рамках ГПРЗ "Саламатты Казахстан" и продолжается в рамках новой программы ГПРЗ "Денсаулық".

      Благодаря внедрению современных технологий в акушерстве и педиатрии достигнута динамика снижения материнской и младенческой смертности (смотреть раздел "Здравоохранение" Часть I. Общие сведения).

      С 2010 года в перечень гарантированного объема бесплатной медицинской помощи и лекарственных препаратов включена услуга по вспомогательным репродуктивным технологиям, в том числе экстракорпоральное оплодотворение (число циклов экстракорпорального оплодотворения составило в 2011 г. – 350 циклов; 2012 г. – 600 циклов; 2013 г. – 600 циклов, 2014 г. – 600 циклов, 2015 г. – 820 циклов, 2016 г. – 813 циклов, 2017 г. – 900 циклов).

      Проводятся ежегодный осмотр и консультирование женщин фертильного возраста, обследование с выделением групп повышенного риска по экстрагенитальной патологии и социальным факторам для охвата контрацепцией, а также раннего выявления заболеваний, диспансерного наблюдения и их оздоровления, выделение их в группы динамического наблюдения в зависимости от состояния здоровья и планов на деторождение. При планировании беременности проводится предгравидарная подготовка. Проводятся скрининги на раннее выявление рака шейки матки, молочной железы. Всего за 2011 – 2016 годы осмотрено на раннее выявление рака шейки матки 2,8 млн. женщин, молочной железы 2,4 млн. женщин. Рак шейки матки выявлен в 1215 (0,04 %) случаях, рак молочной железы в 4078 (0,16 %) случаях.

      За последние годы уровень абортов в Казахстане имеет тенденцию к снижению (2011 г. – 95288, 2012 г. – 95654, 2013 г.- 84265, 2014 г. – 83709, 2015 г. – 81440, 2016 г. – 78857). Вместе с тем, аборты остаются одним из основных регуляторов рождаемости и одной из главных причин материнской смертности. Однако при снижении количества абортов в 1,7 раз среди подростков до 15 лет отмечается рост числа абортов среди подростков в возрасте от 15 до 18 лет в 1,3 раза в 2016 г. по сравнению с 2015 г.

      В целях повышения уровня информированности юношей и девушек по вопросам значимости семьи, репродуктивного здоровья, планирования семьи, профилактики абортов по республике действуют 87 молодежных центров здоровья, оказывающих комплексные медико-психосоциальные услуги подросткам и молодежи. К 2020 году эти центры будут охватывать своими услугами 25 % молодежи в возрасте от 15 до 18 лет и старше.

      2. Наряду с положениями пункта 1 этой статьи, государства-участники обеспечивают женщинам соответствующее обслуживание в период беременности, родов и послеродовой период, представляя, когда это необходимо, бесплатные услуги, а также соответствующее питание в период беременности и кормления.

      В Казахстане медицинская помощь женщинам в течение беременности, родов и послеродовом периодах оказывается бесплатно и включает обеспечение соответствующим уходом и питанием, в том числе кормящую мать ребенка до одного года жизни, на весь период пребывания в медицинской организации по уходу за ребенком.

      Кроме того, действует национальная скрининговая программа, направленная на раннее выявление заболеваний с полным охватом целевых групп населения, в рамках которой предусмотрено совершенствование диагностики врожденных и наследственных заболеваний плода и новорожденного.

      Внедрены эффективные перинатальные технологии, рекомендованные Всемирной организацией здравоохранения (далее – ВОЗ) (безопасное ведение родов, демедикализация родов, партнерские роды, своевременная и качественная первичная реанимация новорожденного, соблюдение тепловой цепочки и т.п.), которые являются экономичными, доступными и эффективными технологиями. Создан регистр беременных женщин, позволяющий вести учет каждой беременной с момента постановки на учет и до исхода беременности. Внедряются современные критерии оценки и аудита, рекомендованные ВОЗ.

      Получили свое развитие телемедицина, передвижные медицинские комплексы и санитарная авиация для обеспечения доступности медицинской помощи в отдаленных регионах страны.

      Одной из эффективных организационных технологий явилась регионализация, которая позволила максимально использовать технологию ухода за беременными и новорожденными в зависимости от степени риска независимо от места проживания. Беременные с тяжелой патологией и преждевременными родами направляются в перинатальные центры, оснащенные современным медицинским оборудованием, где работают специалисты высокого уровня.

      Потребность родовспомогательных и детских организаций в медицинском оборудовании, необходимом для оказания реанимационной помощи новорожденным, определена в соответствии с минимальными нормативами (стандартами) оснащения медицинской техникой и изделиями медицинского назначения. В соответствии с заявками регионов в приоритетном порядке приобретается современное медицинское оборудование для оказания экстренной и неотложной медицинской помощи беременным, роженицам, родильницам, гинекологическим больным, а также новорожденным и детям.

      В рамках госсоцзаказа общественным объединением "Академия профилактической медицины" разработаны и выпущены методические пособия по здоровому питанию детей раннего возраста, школьников, беременных женщин, кормящих матерей и т.д.

      Таким образом, в Казахстане принимаются конкретные меры по выполнению пунктов 25 и 26 заключительных замечаний Комитета по СИДО.

      По пункту 31а) заключительных замечаний Комитета по СИДО: деятельность в области ВИЧ-инфекции в Казахстане осуществляется в соответствии с новыми Глобальными стратегиями и целями - Политической декларацией по ВИЧ/СПИДу: ускоренными темпами к активизации борьбы с ВИЧ и прекращения эпидемии СПИДа к 2030 году. Мероприятия по диагностике, профилактике и лечению ВИЧ-инфекции проводятся в рамках реализации государственной программы развития здравоохранения. Оказание медико-социальной помощи ВИЧ-инфицированным и больным СПИД регулируется Кодексом Республики Казахстан "О здоровье народа и системе здравоохранения" (статьи 112-115).

      В Казахстане разработана Дорожная карта с учетом стратегии ВОЗ/ЮНЭЙДС, утвержденная приказом МЗ №164 от 14.04.2017 года "О реализации мер по предотвращению случаев ВИЧ-инфекции на 2017 – 2020 годы".

      Казахстан достиг определенных успехов в профилактике передачи ВИЧ от матери ребенку. Охват антиретровирусной терапией в 2016 году составил 80,6 %. Для оценки эффективности качества проводимого лечения проводится лабораторный мониторинг за уровнем вирусной нагрузки у пациентов с ВИЧ. Охват профилактическим лечением ВИЧ-инфицированных беременных женщин составил в 2016 году 97,4 %, детей, рожденных от них 99,5 %.

      Наблюдается значительное снижение уровня перинатальной трансмиссии в 5 раз за 10 лет (с 7,4 % до 1,5 %). Все дети, рожденные от ВИЧ-инфицированных матерей, обеспечиваются бесплатными адаптированными молочными смесями для кормления до 1 года. В связи с этим, в 2018 году Казахстан намерен подать заявку в ВОЗ на получение заключения об элиминации передачи ВИЧ–инфекции от матери к ребенку.

      В соответствии с рекомендациями ВОЗ одной из мер профилактики является представление информации уязвимым группам населения (лица, употребляющие инъекционные наркотики, работники коммерческого секса) по безопасному сексуальному поведению. Для уязвимых групп населения работают 155 пунктов доверия и 30 дружественных кабинетов, также аутрич-работники центров СПИД.

      Реализация профилактических мероприятий осуществляется через госсоцзаказ, в 2017 году среди уязвимых групп населения его реализовали 6 НПО. Устойчивое государственное финансирование в рамках социального заказа для проведения адвокационных и просветительских мероприятий по ВИЧ позволяет увеличить количество лиц, знающих свой ВИЧ-статус. В соответствии с рекомендациями ВОЗ основной профилактической мерой является предоставление лечения сразу после установления диагноза по принципу "Тестируй-лечи".

      По заказу Министерства здравоохранения реализован социальный проект на тему: "Повышение осведомленности населения, в частности, бизнес-структур о профилактике, лечении ВИЧ/СПИДа, туберкулеза в целях снижения стигмы, снижения заболеваемости и улучшения показателей глобального индекса конкурентоспособности – влияние ВИЧ/СПИД, туберкулеза на бизнес в Казахстане" (далее – проект) на сумму 12000,0 тыс. тенге.

      Проект реализован республиканским общественным объединением "Правовая поддержка медицинских работников" в период с 3 августа по 20 ноября 2017 года. В рамках Проекта проведены мероприятия, направленные на повышение осведомленности населения по профилактике и лечения ВИЧ/СПИДа, туберкулеза, как среди населения, так и среди представителей бизнеса во всех регионах страны.

      Активная работа по диагностике, выявлению и профилактике ВИЧ-инфекции среди женщин за последние 6 лет повлияла на изменение динамики с 711 случаев в 2011 году до 1148 случаев в 2016 году. При этом, среди них количество наркозависимых женщин в 2011 году составило 31 (4,4 %), в 2016 году – 49 (4,3 %).

      Всего зарегистрировано случаев ВИЧ среди граждан Казахстана на 30 июня 2017 года среди 8863 женщин, на диспансерном учете состоят 7277, из них получают АРТ – 4194 женщины (57,63 %).

      Во время беременности выявлено в 2016 году 234 женщины (19,2 % от общего числа выявленных), из них ЛУИН-2,6 %, РС-0,9 %. Всего родилось от ВИЧ-инфицированных матерей 3314 детей, из них 124 ребенка с ВИЧ статусом.

      В 2016 году совместно с "ООН-женщины" организована конференция по Единым принципам бюджета, результатов и подотчетности (UBRAF) в сфере поддержки женщин, живущих с ВИЧ. В результате участники конференции разработали документ, в котором перечислены потребности и приоритеты женщин, живущих с ВИЧ при выполнении ЦУР.

      В соответствии с пунктом 31 b) заключительных замечаний Комитета по СИДО ведется работа по сбору данных о женщинах-наркоманках в тюрьмах и в обществе для определения масштабов проблемы с целью разработки надлежащих мер по лечению от наркотической зависимости и определения числа лиц, живущих с ВИЧ/СПИДом и нуждающихся в медицинской помощи.

      Согласно официальным статистическим данным МЗ количество женщин, больных психическими и поведенческими расстройствами (далее – ППР), вызванными употреблением наркотических веществ, находящихся под диспансерным и профилактическим наблюдением, имеет тенденцию к снижению с 3715 в 2011 году до 2028 в 2016 году (2012 г. – 2610 ч., 2013 г. – 3053 ч., 2014 г. – 2651 ч., 2015 г. – 2331 ч.). На 1 ноября 2017 года на наркологическом учете состоит 1942 женщины – потребителей наркотических средств и психотропных веществ. В динамике за период с 2011 – 2016 годы отмечается уменьшение с 8,3 % до 7,5 % контингента женщин, больных ППР, находящихся под диспансерным и профилактическим наблюдением.

Контингент женщин, больных ППР, вызванными употреблением наркотических веществ, находящихся под диспансерным и профилактическим наблюдением


2011г. 2012г. 2013г. 2014г. 2015г. 2016г. 10 мес. 2017г.
Абс. цифры

3715

2610

3053

2651

2331

2028

1942

На 100 тыс. нас.

43,0

30,0

35,1

29,4

25,8

22,5

21,3

Контингенты больных психическими и поведенческими расстройствами, вызванными употреблением наркотических веществ, находящихся под диспансерным и профилактическим наблюдением (всего)


2011г. 2012г. 2013г. 2014г. 2015г. 2016г. 10 мес. 2017г.
Абс. цифры

44825

33436

38203

33847

31046

27407

25786

На 100 тыс. нас.

268,8

199,1

227,5

194,3

178,2

157,3

148,0

% женщин

8,3

7,8

8

7,8

7,5

7,4

7,5

      В местах лишения свободы по состоянию на 30.06.2017 г. состояло на наркологическом учете 236 женщин с наркотической зависимостью или 10,6 % от общего числа контингента, состоящих под наблюдением больных с зависимостью от наркотиков в учреждениях уголовно-исполнительной системы.

      В соответствии с пунктом 2 статьи 117 Кодекса Республики Казахстан от 5 июля 2014 года "Уголовно-исполнительный кодекс" для медицинского обслуживания осужденных организуются лечебно-профилактические учреждения (соматические, психиатрические и противотуберкулезные больницы, медицинские части, медпункты). Медицинской частью данного учреждения осуществляется также принудительное лечение осужденных, больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией.

      Диспансерное наблюдение за больными, в том числе и женщинами с психическими и поведенческими расстройствами, вызванными употреблением психоактивных веществ (далее – ПАВ) с клиническими признаками зависимости от ПАВ, осуществляется в соответствии с Правилами учета, наблюдения и лечения лиц, признанных больными алкоголизмом, наркоманией, токсикоманией (приказ Министра здравоохранения Республики Казахстан от 2 декабря 2009 года № 814).

      В 2015 году совместно с Центром междисциплинарного исследования зависимости (ZIS), Отделом психиатрии UKE (Гамбург, Германия), проведен анализ результатов опроса среди женщин, потребителей инъекционных наркотиков. Исследование проводилось в двух областях Казахстана (Восточно-Казахстанская и Карагандинская области) по использованию медицинских услуг среди женщин, употребляющих наркотики.

      В рамках реализации проекта УНП ООН "Региональная программа для Афганистана и соседних стран" по созданию региональной сети поддержки инициатив по сокращению спроса на наркотики стран Центральной и Западной Азии республиканским научно-практическим центром психического здоровья проведен региональный тренинг для тренеров по лечению наркозависимых женщин.

      Во исполнение пункта 31 c) заключительных замечаний Комитета по СИДО предпринимаются шаги для повышения доступности к средствам планирования семьи и обеспечения бесплатными контрацептивами для женщин с тяжелыми хроническими заболеваниями, в том числе для женщин инвалидов и подростков.

      В целях снижения материнской смертности Министерством здравоохранения при технической поддержке ЮНФПА был проведен ситуационный анализ состояния репродуктивного здоровья населения Республики Казахстан. На основе анализа разработана Рамочная программа по усовершенствованию службы планирования семьи до 2021 года и подготовлен детализированный план действий. Компоненты плана действий по усовершенствованию службы планирования семьи были интегрированы в дорожную карту Министерства здравоохранения, в рамках которой в каждом регионе страны созданы кабинеты планирования семьи для обучения специалистов общественного здравоохранения и усиления региональной службы планирования семьи.

      Население Казахстана имеет равный доступ ко всем современным зарегистрированным контрацептивам в аптеках, в том числе для сельских женщин. Обеспеченность контрацептивными средствами женщин фертильного возраста с группой риска составляет около 70 %. В 2016 году контрацепцией было охвачено около 1,6 млн. женщин, из них внутриматочными средствами – 54 %, гормональными – 18,6 %, барьерными – 23 %, спермицидами – 4,4 %. Предпринимаются шаги для повышения доступа и обеспечения подростков бесплатными контрацептивами. Так в 2016 году из местного бюджета регионов было выделено 541 млн. 186 тыс. тенге, из них 309 млн. 314 тыс. тенге на закуп контрацептивов для сексуально активных девушек в возрасте от 15 до 17 лет (всего 1435921 упаковок). В 2017 году всего на финансирование контрацептивов было выделено 856 млн. 714 тысяч тенге, в том числе для подростков 639 млн. 217 тыс. тенге.

      Статья 13. Социальные и экономические пособия

      Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин в других областях экономической и социальной жизни с тем, чтобы обеспечить на основе равенства мужчин и женщин равные права, в частности:

      а) право на семейные пособия

      Независимо от дохода семьи из бюджета выплачиваются пособия на рождение ребенка, для неработающих граждан предусмотрены также пособия по уходу за ребенком до одного года. Размеры пособий дифференцированы в зависимости от количества детей в семье. Работающим женщинам осуществляется социальная выплата из Государственного фонда социального страхования в размере среднемесячной заработной платы за все дни отпуска по беременности и родам, а также по уходу за ребенком по достижении им возраста одного года в размере 40% от среднемесячного дохода.

      Кроме того, многодетным семьям, имеющим четырех и более совместно проживающих несовершеннолетних детей, а также многодетным матерям, награжденным подвесками "Алтын алқа", "Күміс алқа" или получившим ранее звание "Мать-героиня", награжденным орденами "Материнская слава" I и II степени, за счет бюджетных средств выплачиваются специальные государственные пособия.

      В 2010 году были внесены поправки в законодательство, согласно которым подвеской "Алтын алқа" теперь награждаются матери, имеющие 7 и более детей (ранее – 10 и более), а подвеской "Күміс алқа", имеющие 6 детей (ранее – 8-9 детей).

      В 2011 году введены ежемесячные выплаты опекунам (попечителям) на содержание ребенка (детей), оставшегося без попечения родителей.

      Кроме этого, оказывается социальная помощь семьям в виде: пособия на детей до 18 лет из малообеспеченных семей; пособия воспитывающему ребенка-инвалида; пособия по случаю потери кормильца; адресных пособий для граждан, оралманов, беженцев, иностранцев и лиц без гражданства, постоянно проживающих в Казахстане, со среднедушевым доходом, не превышающим черты бедности; жилищной помощи для малообеспеченных семей (гражданам), постоянно проживающих в данной местности (собственникам жилья); пособия для инвалидов, ветеранов ВОВ, героев социалистического труда, многодетных матерей и лиц, работающих с вредными и тяжелыми условиями труда (специальные государственные пособия, государственное социальное пособие по инвалидности).

      Информация по различным пособиям и выплатам для ознакомления населения размещена на сайте http://egov.kz (НАО "Государственная корпорация "Правительство для граждан").

      в) право на получение займов, ссуд под недвижимость и других форм финансового кредита

      Право на получение займов, ссуд под недвижимость и других форм финансового кредита имеют все граждане, независимо от половой принадлежности. Так, банки предлагают займы на строительство (включая приобретение земельного участка) и приобретение жилья, его ремонт и модернизацию, внесение первоначального взноса для получения ипотечного жилищного займа. Жилищные займы предоставляются клиентам при условии накопления в течение 3-15 лет минимально необходимой суммы сбережений по договору о жилстройсбережениях.

      Развитие женского бизнеса в Казахстане осуществляется через государственные программы в рамках деятельности Фонда развития предпринимательства "Даму" (далее – Фонд Даму), а также соглашений между Правительством и международными институтами развития.

      К примеру, с 2011 года Фондом Даму реализуются программы финансирования субъектов малого и среднего предпринимательства за счет займа Азиатского Банк Развития. По рекомендации АБР 33 % средств должны направляться на кредитование женщин-предпринимателей. Фонд Даму размещает финансовые средства в банках второго уровня. Банки предлагают женщинам-предпринимателям кредиты на пополнение оборотных средств, а также приобретение и модернизацию основных средств не более чем под 14 % годовых на сумму до 3 миллионов тенге.

      С 2015 года реализуется программа "Женщина в бизнесе" совместно с Европейским Банком Реконструкции и Развития, которая нацелена на льготное кредитование предприятий, которыми руководят женщины. Одним из основных критериев определения субъектов женского предпринимательства являются: руководство осуществляется женщиной (или женщинами); или женщина (или женщины) владеет (-ют) частью в капитале компании или всем капиталом.

      В рамках компонента "Обучение топ-менеджмента малого и среднего предпринимательства" Госпрограммы "Дорожная карта бизнеса-2020" предприниматели изучают новейшие модели построения бизнеса, моделирования реальных бизнес-ситуаций с целью формирования навыков самостоятельного решения возникших вопросов в ведении бизнеса, развивают навыки эффективного управления. Обучение проходит на базе бизнес-школы Назарбаев Университета с привлечением иностранных обучающих центров. На данный момент обучение прошли 286 человек, из которых 119 женщин-предпринимателей (42 %).

      В рамках сервисной поддержки предпринимателей за весь период реализации Госпрограммы "Дорожная карта бизнеса-2020" с 2012 года сервисные услуги получили 71389 женщин или 45,3% от общего количества клиентов.

      В 2016 году в рамках Единой программы повышения компетенций предпринимательства Фонда "Даму" на 2015 – 2018 гг. стартовал проект "Поддержка открытия нового бизнеса" на базе центров обслуживания предпринимателей. За весь период реализации проекта получили поддержку 1187 женщин или 47,4 % от общего числа участников проекта.

      Также Фондом "Даму" оказывается поддержка предпринимателям по проекту "Даму-Көмек", по которому оказана помощь 2020 предпринимателям с ограниченными возможностями, из которых 1224 являются женщинами (61 %).

      Таким образом, данные меры государственной поддержки являются действенным механизмом повышения квалификации женщин-предпринимателей и их вовлечения в программы по финансовой и нефинансовой поддержке МСБ.

      c) право участвовать в мероприятиях, связанных с отдыхом, занятиях спортом и во всех областях культурной жизни

      Согласно Закону Республики Казахстан "О физической культуре и спорте" государственная политика в области физической культуры и спорта направлена на обеспечение здорового образа жизни населения, развитие физической культуры и спорта и осуществляется на принципах добровольности, равенства и общедоступности занятий физической культурой и спортом для всех граждан. Норм и правил, запрещающих участие девочек и женщин в спорте и физическом образовании, в Казахстане не существует. Не существует каких-либо ограничений в одежде, которые не дают женщинам полноценно участвовать в спорте. Женщины и мужчины имеют одинаковый доступ к спортивному оборудованию/объектам. Не существует легальных, социальных, экономических и культурных барьеров, предотвращающих женщин от участия в спортивных, развлекательных и любого рода культурных мероприятиях.

      Статья 14. Женщины, проживающие в сельской местности

      Государства-участники принимают во внимание особые проблемы, с которыми сталкиваются женщины, проживающие в сельской местности, и значительную роль, которую они играют в обеспечении экономического благосостояния своих семей, в том числе их деятельность в нетоварных отраслях хозяйства, и принимают все соответствующие меры для обеспечения применения положений этой Конвенции к женщинам, проживающим в сельской местности.

      На начало 2017 года в сельской местности проживает 7,67 млн. чел. или 42,8 % от общей численности населения страны. Среди них 3,83 млн. женщин (49,9 %) и 3,84 млн. мужчин (50,1 %). Численность занятых в сельской местности в 2016 году составила 3,7 млн. человек, в том числе женщин - 1,7 млн. человек, или 45,7 %.

      В нетоварных отраслях на селе основным направлением деятельности женщин является сфера услуг. Парикмахерские и косметологические салоны, пошивочные цеха, пункты общественного питания (кафе, рестораны, столовые), объекты торговли и туризма, медицинские и стоматологические кабинеты, аптеки относятся к "женским" предприятиям. Основной персонал и руководителей всех уровней в них более чем на 90% составляют женщины.

      Государственная поддержка развития малого и среднего бизнеса на селе нацелена на решение вопросов занятости и снижения уровня бедности сельского населения. Примером тому является ДКЗ-2020, направленная на содействие продуктивной занятости и рост трудовых доходов. Приоритетным правом участия во всех направлениях программы пользуются женщины. В 2016 году участниками программы были 198,3 тыс. человек, в т.ч. 44,7 % женщин, из которых 51,1 % проживают в сельской местности. В общем числе трудоустроенных доля женщин составила 44,0 % (87 тыс.).

      С целью занятия предпринимательской деятельностью прошли обучение основам предпринимательства 1,4 тыс. женщин, открыли собственное дело и стали начинающими предпринимателями 1,3 тыс. женщин. При этом на постоянные рабочие места, созданные получателями микрокредитов, трудоустроено 1,1 тыс. женщин.

      С целью повышения конкурентоспособности участников программы на рынке труда профобучением были охвачены 3,9 тыс. женщин и трудоустроены после завершения обучения более 80 %. На социальные рабочие места и молодежную практику трудоустроены 16,6 тыс. женщин. В 2016 году в рамках программы переселено 1,1 тыс. человек, в том числе 0,3 тыс. женщин.

      Кроме того, в рамках госсоцзаказа в 2015 году общественным фондом "Развитие молодежного предпринимательства" подготовлен аналитический доклад "Развитие женского сельского предпринимательства в Казахстане: проблемы, тенденции и перспективы".

      Дополнительно меры финансовой поддержки женщин на селе смотреть раздел 2 g) данной статьи.

      2. Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин в сельских районах с тем, чтобы обеспечить на основе равенства мужчин и женщин их участие в развитии сельских районов и получении выгод от такого развития и, в частности, обеспечивают таким женщинам право:

      а) участвовать в разработке и осуществлении планов развития на всех уровнях

      Сельские женщины принимают активное участие в разработке и осуществлении планов развития своих аулов и сел, они работают во всех сферах экономики. Среди акимов поселков и сельских округов женщины составляют 11,4 % (269 из 2360).

      Принимаются меры по подготовке специалистов, необходимых для эффективного социально-экономического развития села. Для сельской молодежи установлена 30 %-ная квота при поступлении в учебные заведения всех уровней по сельскохозяйственным, инженерным и другим специальностям. Выпускники педагогических и медицинских высших учебных заведений, получившие образование по квоте, распределяются на работу в сельскую местность персонально.

      В рамках мер по обучению первого направления Программы развития продуктивной занятости и массового предпринимательства используются два механизма: бесплатное профтехобразование на базе колледжей до 2,5 лет, прежде всего, для молодежи из неблагополучных семей, которые после окончания школы не поступили в учебные заведения, и краткосрочные курсы дуального обучения сроком 1-6 месяцев на базе колледжей и учебных центров НПП "Атамекен" с привлечением предприятий. Обучение проходят все безработные, самозанятые, в том числе женщины, которые нуждаются в получении востребованных на рынке труда навыков и знаний. Также функционируют в пилотном режиме мобильные обучающие комплексы для обучения рабочим навыкам в отдаленных сельских районах и селах. На 1 октября 2017 года на профессиональное краткосрочное обучение направлены 53,6 тыс. человек, из них 23 тыс. трудоустроено.

      b) на доступ к соответствующему медицинскому обслуживанию, включая информацию, консультации и обслуживание по вопросам планирования размеров семьи

      Реализуется комплекс мер по обеспечению доступности медицинской помощи сельскому населению, проживающему в отдаленных труднодоступных регионах. Для этого широко внедряется телемедицина, проводятся дистанционные консультации высококвалифицированных специалистов для пациентов в отдаленных населенных пунктах. C 2011 года действуют около 204 телемедицинских центров, позволяющих проводить более 20 тысяч телемедицинских консультаций в год. За 2011 – 2013 годы для поликлиник закуплено свыше 2300 единиц медицинского оборудования.

      Для повышения доступности медицинской помощи беременной, роженице, родильнице и новорожденному, проживающим в разных уголках страны, организована в 2011 году республиканская санитарная авиация.

      С 2011 года в Казахстане внедрены трассовые медико-спасательные службы, оказывающие услуги экстренной медицинской помощи при дорожно-транспортных происшествиях и других чрезвычайных ситуациях.

      В рамках государственного образовательного гранта выделяется ежегодная 30 % квота для сельской молодежи, поступающей в медицинские ВУЗы, с обязательной отработкой в течение 3 лет после окончания ВУЗа в сельских медицинских организациях.

      Медицинским и фармацевтическим работникам организаций государственного сектора здравоохранения, работающим в сельской местности и поселках городского типа, предоставляются дополнительные меры социальной поддержки: доплата к должностному окладу в размере, определяемом местными представительными органами; возмещение расходов на коммунальные услуги и топливо за счет бюджетных средств, выплата единовременного подъемного пособия в сумме, равной 70 МРП, льготы при получении земельных участков, на коммунальные услуги (в 2017 году предоставлены подъемные 254 (14 %) молодым специалистам, жилье – 141 (8 %) специалистам, арендное жилье – 164 (9 %) специалистам.). В сельскую местность с 2014 года прибыло более 1593 медспециалистов.

      Таким образом, по пунктам 25, 26, 31, 32 Комитета по СИДО в Казахстане принимаются меры по повышению доступности социальных услуг, медицинской помощи для женщин на селе.

      с) непосредственно пользоваться благами программ социального страхования

      На сельское население, в том числе женщин, распространяются все программы социального страхования, действующие в Казахстане (смотреть статью 11, пункт "е").

      d) получать все виды подготовки и формального и неформального образования, включая функциональную грамотность, а также пользоваться услугами всех средств общинного обслуживания, консультативных служб по сельскохозяйственным вопросам, в частности, для повышения их технического уровня

      Посредством предоставления информации и консультаций субъектам АПК через региональную сеть АО "Казагромаркетинг" (далее – общество) в 2016 году заключено 11148 соглашений на предоставление услуги "Персональное обслуживание". На основании заключенных соглашений за отчетный период представлено 301217 услуг.

      Также при обращении субъектов АПК в сельские информационно-консультационные центры общества региональные представители обеспечивают "прямое консультирование на местах" без заключения соглашения. По прямому обращению было предоставлено 34977 услуг, из них 3588 женщинам по различным направлениям сельского хозяйства.

      Общественное объединение "Союз женщин – предпринимателей Казахстана" за 12 лет работы обучило более 10000 женщин, в том числе сельских, дав образование и навыки в сфере предпринимательской деятельности. Основной миссией данного процесса являются активизация процесса участия женщин, в том числе сельских, в экономической и общественной жизни общества, развитие демократии и формирование активного гражданского общества в Казахстане.

      Открыт Call-center по земельной реформе 1434. На сайте jerturaly.kz открыт специальный раздел, где можно задать вопрос и получить подробный ответ компетентных государственных органов.

      e) организовать группы самопомощи и кооперативы с тем, чтобы обеспечить равный доступ к экономическим возможностям посредством работы по найму или независимой трудовой деятельности

      Кооперативы граждан и (или) юридических лиц на селе создавались в соответствии с Законом Республики Казахстан от 21 июля 1999 года "О сельской потребительской кооперации в Республике Казахстан" (утратил силу). В настоящее время деятельность кооперативов регулируется Законом Республики Казахстан от 29 октября 2015 года "О сельскохозяйственных кооперативах". Вступить и участвовать в деятельности сельского потребительского кооператива, а также быть его руководителем имеют право любой гражданин, способный внести соответствующий имущественный (паевой) взнос, в том числе любая сельская женщина.

      По данным сельскохозяйственной переписи (2010 год) в стране функционирует более 194 тыс. крестьянских (фермерских) хозяйств и 2,2 млн. хозяйств населения, из них 1,4 млн. в сельской местности. Они занимаются растениеводством, животноводством, садоводством, огородничеством.

      Хозяйства оказывают существенное влияние на продовольственную ситуацию в стране, производя более 90 % продукции животноводства и до 60 % продукции растениеводства. В индивидуально-семейном секторе производится 95% молока, картофеля, овощей, 45 % яиц.

      f) участвовать во всех видах коллективной деятельности

      В соответствии со статьей 101 Кодекса Республики Казахстан от 20 июня 2003 года № 442 "Земельный кодекс Республики Казахстан" все граждане, обладающие специальными сельскохозяйственными знаниями и квалификацией, а также имеющие опыт работы в сельском хозяйстве, имеют право на получение земельного участка для ведения крестьянского (фермерского) хозяйства. Законодательство выделяет три формы крестьянского (фермерского) хозяйства: а) в котором предпринимательская деятельность осуществляется в форме семейного предпринимательства, основанного на базе общей собственности; б) основанное на осуществлении личного предпринимательства; в) организованное в форме простого товарищества.

      В Казахстане сельские женщины имею право и возможность участвовать во всех видах коллективной деятельности. Они работают в цехах по выпечке хлебобулочных изделий, производству плодоовощных и мясных консервов; мастерских по ремонту и пошиву одежды; занимаются различными видами художественных промыслов - шитьем и вышиванием национальной одежды и изделий, вязанием пуховых платков, ковроткачеством, изготовлением национальной посуды, ювелирных изделий и т.п.

      На 1 января 2017 года женщины являются руководителями более 39 тыс. или более 20 % крестьянских или фермерских хозяйств, в 2011 году эта доля составляла 11 %.

      g) иметь доступ к сельскохозяйственным кредитам и займам, системе сбыта, соответствующей технологии и на равный статус в земельных и аграрных реформах, а также в планах перезаселения земель

      В целях поддержки и развития женского предпринимательства в сельской местности особое внимание уделяется гендерному аспекту, тем самым обеспечивая равные условия доступа сельских женщин к кредитным средствам. К приоритетным направлениям развития женского предпринимательства в сельской отрасли относятся заготовка, переработка и хранение сельхозпродукции, оказание ветеринарных услуг, а также производство одежды и трикотажных изделий, сфера обслуживания и другое.

      Одной из форм финансовой поддержки в развитии женского предпринимательства являются программы, реализуемые группой компаний АО "НУХ "КазАгро" (далее – холдинг).

      Через кредитные линии дочерних организаций холдинга осуществляется финансирование проведения весенне-полевых работ, сельскохозяйственного производства и переработки, объединений сельхозтоваропроизводителей и сельского населения по ведению совместного бизнеса, несельскохозяйственных видов деятельности в сельской местности, приобретения современной сельскохозяйственной техники, спецтехники, технологического и перерабатывающего оборудования, в том числе на условиях лизинга, микрокредитование домохозяйств со средним и ниже среднего уровнем достатка в сельской местности и др.

      Условия кредитования по программам, реализуемым группой компаний холдинга, являются наиболее выгодными по сравнению с другими финансовыми институтами в стране (принимается низколиквидное залоговое обеспечение, предоставляется льготный период погашения до 2-х лет) и выдаются на равных условиях, вне зависимости от принадлежности к полу.

      АО "Фонд финансовой поддержки сельского хозяйства" (далее – фонд) является одной из основных компаний, которые продвигают женское предпринимательство в сельской местности посредством микрокредитования сельского населения, сельхозпроизводителей. Фондом созданы программы кредитования, которые охватывают разные сферы сельской жизни, на сегодня Фонд реализует 16 программ кредитования.

      За период с 2012 – 2017 годы фондом выдано 31712 кредитов в сельской местности на сумму 81,3 млрд. тенге, из них женщинам-предпринимателям 10164 кредита (32 % от общего количества) на сумму 25,1 млрд. тенге.

      Микрокредитными организациями, профинансированными фондом, было прокредитовано 7525 конечных заемщиков на сумму 5,7 млрд. тенге, в том числе женщинам выдано 1984 займа (27 % от общего количества) на сумму 1,3 млрд. тенге.

      Таким образом, исполняется пункт 33 б) заключительных замечаний Комитета по СИДО в части расширения доступа женщин к услугам микрофинансирования и микрокредитования по низким процентным ставкам с целью обеспечить им возможность участвовать в приносящей доход деятельности и начать свой собственный бизнес.

      h) пользоваться надлежащими условиями жизни, особенно жилищными условиями, санитарными услугами, электро- и водоснабжением, а также транспортом и средствами связи

      В настоящее время на селе заметно улучшилась материально-техническая база объектов социальной и инженерной инфраструктуры. Выросла доля сельских населенных пунктов, имеющих централизованное водоснабжение, где сельские жители получили доступ к качественной питьевой воде. Сократилось число сельских жителей, пользующихся привозной водой.

      Сократилось количество сел, не подключенных к централизованному электроснабжению, сельское население пользуется электроэнергией по льготным тарифам. Потребность аульного (сельского) населения в топливе обеспечивается в соответствии с нормативами в полном объеме. Увеличилось количество сел, обеспеченных газом.

      В настоящее время реализуется отраслевая Программа модернизации жилищно-коммунального хозяйства на 2011 – 2020 годы. Основными задачами программы являются развитие систем тепло-, электро-, газоснабжения и водоотведения; внедрение энерго- и ресурсосберегающих технологий; внедрение механизмов бюджетного финансирования предприятий коммунального сектора на возвратной основе. В результате применения системных подходов к 2020 году предполагается полностью завершить ремонт и реконструкцию аварийных инженерных сетей и сооружений.

      За счет средств республиканского и местных бюджетов в сельских учреждениях социальной сферы приобретается и устанавливается современное оборудование, с помощью которого оказываются качественные услуги сельскому населению. Все сельские населенные пункты обеспечены широкополосным доступом к сети интернет.

      Статья 15. Равенство перед законом и гражданское право

      1. Государства-участники признают за женщинами равенство с мужчинами перед законом.

      Согласно статье 14 Конституции "Все равны перед законом и судом". Все действующее законодательство (УК, УПК, КоАП и другие нормативные правовые акты) направлено на реализацию данной конституционной нормы.

      В соответствии с пунктом 2 статьи 13 Конституции каждый имеет право на судебную защиту своих прав и свобод. Процессуальным законодательством мужчины и женщины наделены одинаковыми правами и обязанностями, имеют равные права в области доступа к правосудию и гарантированный уровень судебной защиты.

      Государством планомерно проводится работа по обеспечению защиты прав женщин, вовлеченных в уголовное судопроизводство. УПК регламентировано, что государство обеспечивает каждому доступ к правосудию и компенсацию причиненного ущерба в случаях и порядке, установленных законом. Право на возмещение ущерба, причиненного преступлением, реализуется путем предъявления гражданского иска в уголовном деле. Рассмотрение гражданского иска вместе с уголовным делом в порядке, предусмотренном УПК, является гарантией своевременной защиты прав и законных интересов лиц, в том числе женщин, которым преступлением причинен моральный, физический или имущественный вред.

      Процессуальным законодательством предусмотрено создание специального фонда помощи потерпевшим (статья 173 УПК), 10 января 2018 года принят Закон Республики Казахстан "О Фонде компенсации потерпевшим".

      Вместе с тем, в УК предусмотрены условия по смягчению мер по уголовным наказаниям в отношении женщин, в частности: женщинам независимо от возраста, в котором они совершили преступление, смертная казнь и пожизненное лишение свободы не назначаются; привлечение к общественным работам не назначается беременным женщинам, женщинам, имеющим малолетних детей в возрасте до трех лет, женщинам в возрасте пятидесяти восьми и свыше лет; осужденные к ограничению свободы беременные женщины, женщины, имеющие малолетних детей в возрасте до трех лет, женщины в возрасте пятидесяти восьми и свыше лет, к принудительному труду не привлекаются; осужденным беременным женщинам суд может отсрочить отбывание наказания до одного года; осужденным женщинам, имеющим малолетних детей, суд может отсрочить исполнение наказания до пяти лет, но не более чем до достижения ребенком четырнадцатилетнего возраста, за исключением осужденных к лишению свободы на срок свыше пяти лет за тяжкие или особо тяжкие преступления против личности, террористические преступления, экстремистские преступления, преступления, совершенные в составе преступной группы, преступления против половой неприкосновенности малолетних.

      2. Государства-участники предоставляют женщинам одинаковую с мужчинами гражданскую правоспособность и одинаковые возможности ее реализации. Они, в частности, обеспечивают им равные права при заключении договоров и управлении имуществом, а также равное отношение к ним на всех этапах разбирательства в судах и трибуналах.

      Согласно статье 1 Закона Республики Казахстан "О судебной системе и статусе судей Республики Казахстан" каждому гарантируется судебная защита от любых неправомерных решений и действий государственных органов, организаций, должностных и иных лиц, ущемляющих или ограничивающих права, свободы и законные интересы. Законодательство исключает различие или ограничение прав и законных интересов граждан по признаку пола, поскольку принцип равноправия мужчин и женщин является его основополагающим принципом.

      Уголовно-исполнительский кодекс гарантирует осужденным получение юридической помощи от адвоката и иных лиц, имеющих право на оказание такой помощи. Юрисконсультами исправительных учреждений на постоянной основе проводятся мероприятия праворазъяснительного характера для лиц, содержащихся в местах лишения свободы, в форме лекций, семинаров, тренингов, диспутов и консультаций. Организовано тесное взаимодействие с органами юстиции, адвокатуры и нотариальными конторами.

      Согласно Концепции правовой политики Республики Казахстан на период с 2010 до 2020 года составными частями научно-образовательной деятельности являются правовое образование, правовая пропаганда, то есть вопросы правовой культуры. Данная Концепция ставит себе целью повысить правосознание граждан, в том числе юридической грамотности среди государственных служащих. Для осуществления целей Концепции Министерством юстиции планируется принятие Концепции правового просвещения, где одной из целевых групп являются женщины. В проекте Концепции правового просвещения предусмотрено осуществление конкретных мер Правительством, совместно с бизнес сообществом, НПО и учебными заведениями.

      3. Государства-участники соглашаются, что все договоры и все другие частные документы любого рода, имеющие своим правовым последствием ограничение правоспособности женщин, считаются недействительными.

      Женщины занимают равное с мужчинами положение в вопросах правовой защиты, процессуальной дееспособности. Это гарантировано статьей 13 Конституции, согласно которой каждый имеет право на признание его правосубъектности и вправе защищать свои права и свободы всеми не противоречащими закону способами, включая необходимую оборону. Данное конституционное положение реализовано в законах страны.

      Статьей 48 ГПК истцами являются граждане и юридические лица, предъявившие иск в своих интересах или в интересах которых предъявлен иск. Закон не содержит ограничений для обращения в суд с иском в зависимости от пола, т.е. женщина имеет равные права с мужчинами. В ГПК, УПК, КоАП предусмотрены нормы, регламентирующие правовой статус участников процесса. Каких-либо положений, влияющих на весомость показаний в зависимости от принадлежности к тому или иному полу, не предусмотрено. Также действующим процессуальным законодательством, Законом Республики Казахстан "Об адвокатской деятельности" не установлено каких-либо ограничений для представительства женщинами интересов третьих лиц.

      Законом Республики Казахстан "О присяжных заседателях" предусмотрены определенные требования к кандидатам в присяжные заседатели, при этом нет какой-либо дифференциации по половому признаку.

      4. Государства-участники предоставляют мужчинам и женщинам одинаковые права в отношении законодательства, касающегося передвижения лиц и свободы выбора места проживания и местожительства.

      Согласно статье 21 Конституции каждому, кто законно находится на территории Республики Казахстан, принадлежит право свободного передвижения по ее территории и свободного выбора местожительства, кроме случаев, оговоренных законом, а также каждый имеет право выезжать за пределы Республики. Граждане Республики имеют право беспрепятственного возвращения в республику.

      Касательно пункта 12 заключительных замечаний Комитета по СИДО: в рамках административного и уголовного законодательства женщины чаще стали предпринимать попытки добиться правосудия и ответственности по закону при столкновении с насилием или дискриминацией. В частности, приговором специализированного межрайонного суда по уголовным делам Алматинской области от 3 ноября 2016 года, поддержанным вышестоящими судебными инстанциями, супруг был признан виновным в покушении на убийство своей супруги на почве возникших личных неприязненных отношений, с назначением наказания в виде 9 лет лишения свободы.

      В Казахстане есть практика, когда и при отсутствии прямого указания стороны на факт дискриминации, суд применил принцип гендерного равенства. Например, одна из воинских частей обратилась с иском к своей сотруднице о взыскании переплаты денежного довольствия. Свои требования истец мотивировал тем, что сотруднице был установлен 8-ой тарифный разряд вместо 6-го, в результате чего ей произведена переплата денежного довольствия. Решением военного суда, поддержанным вышестоящими судебными инстанциями, в удовлетворении иска отказано. Судом установлено, что согласно приказу вышестоящей организации для мужчин-военнослужащих, занимающих эту же должность, был установлен 8-ой тарифный разряд, а для женщин-военнослужащих 6-ой разряд. При этом круг обязанностей у них одинаков. В связи с чем, по ходатайству представителя ответчика судом было вынесено частное определение в адрес Генеральной Прокуратуры о проведении проверки на предмет соответствия указанного приказа требованиям Закона о равенстве.

      Статья 16. Равенство в браке и семейное право

      1. Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин во всех вопросах, касающихся брака и семейных отношений, и, в частности, обеспечивают на основе равенства мужчин и женщин:

      a) одинаковые права на вступление в брак

      b) одинаковые права на свободный выбор супруга и на вступление в брак только со своего свободного и полного согласия

      Брачно-семейные отношения в Казахстане регулируются Кодексом о браке. В соответствии с ним брак - равноправный союз между мужчиной и женщиной, заключенный при свободном и полном согласии сторон в установленном законом Республики Казахстан порядке, с целью создания семьи, порождающий имущественные и личные неимущественные права, и обязанности между супругами. В соответствии со статьей 2 Кодекса о браке признается брак, заключенный только государственными органами. Для заключения брака необходимы свободное и полное согласие мужчины и женщины, вступающих в брак, и достижение ими брачного возраста.

      Статьей 10 Кодекса о браке установлен единый брачный возраст для мужчин и женщин – 18 лет, который может быть снижен на срок не более двух лет. Снижение брачного возраста должно быть обусловлено конкретными обстоятельствами, которыми являются беременность невесты и наличие общего ребенка. При этом требуются ходатайства о снижении брачного возраста, которые подаются желающими вступить в брак, их родителями либо попечителями. Во всех случаях уточняется согласие несовершеннолетних на снижение брачного возраста и желание вступить в брак. Свое согласие вступающие в брак подтверждают не только письменно, но и при проведении церемонии регистрации брака. Данное требование является одним из условий, направленных на защиту прав человека в случаях его принуждения, а также кражи невест, которое уголовно наказуемо.

      с) одинаковые права и обязанности в период брака и при его расторжении

      Права и обязанности супругов возникают со дня государственной регистрации заключения брака. Супруги пользуются равными правами и несут равные обязанности. Каждый из супругов свободен в выборе рода деятельности, профессии и вероисповедания. Вопросы материнства, отцовства, воспитания, образования детей, места жительства, пребывания супругов и другие вопросы жизни семьи решаются супругами совместно. Супруги обязаны строить свои отношения в семье на основе взаимоуважения и взаимопомощи, содействовать благополучию и укреплению семьи, заботиться о здоровье, развитии своих детей и их благосостоянии.

      Согласно статье 16 Кодекса о браке брак может быть прекращен путем его расторжения по заявлению одного или обоих супругов, а также по заявлению опекуна супруга (супруги), признанного судом недееспособным. Расторжение брака невозможно без согласия супруги в период ее беременности и течение первого года жизни ребенка.

      Расторжение брака в регистрирующих органах производится при взаимном согласии на расторжение брака супругов, не имеющих общих несовершеннолетних детей, и при отсутствии имущественных и иных претензий друг к другу. При расторжении брака в судебном порядке супруги могут представить на рассмотрение суда соглашение о том, с кем из них будут проживать несовершеннолетние дети, о порядке выплаты средств на содержание детей и (или) нетрудоспособного нуждающегося супруга, размерах этих средств либо о разделе общего имущества супругов. Выбор фамилии после расторжения брака решается супругами при государственной регистрации расторжения брака.

      d) одинаковые права и обязанности мужчин и женщин как родителей, независимо от их семейного положения, в вопросах, касающихся их детей; во всех случаях интересы детей являются преобладающими

      В соответствии со статьей 68 Кодекса о браке родители имеют равные права и несут равные обязанности в отношении своих детей (родительские права). Согласно статье 70 Кодекса о браке родители, воспитывающие ребенка, несут основную ответственность за обеспечение в пределах своих способностей и финансовых возможностей условий жизни, необходимых для его физического, психического, нравственного и духовного развития. Все вопросы, касающиеся воспитания и образования детей, решаются родителями по их взаимному согласию, исходя из интересов детей и с учетом мнения детей. Родители при наличии разногласий между ними вправе обратиться за разрешением этих разногласий в орган опеки и попечительства или суд.

      Согласно статье 138 Кодекса о браке, родители обязаны содержать своих несовершеннолетних детей. Если родители не предоставляют содержания своим несовершеннолетним детям, средства на их содержание (алименты) взыскиваются с родителей в судебном порядке.

      Кодексом о браке предусмотрены алиментные обязательства супругов и бывших супругов, среди которых право жены или бывшей супруги (после расторжения брака) в период беременности и в течение трех лет со дня рождения общего ребенка, а также права нуждающихся супругов, осуществляющих уход за общим ребенком-инвалидом, требовать предоставления алиментов от другого супруга, обладающего необходимыми для этого средствами (статьи 147-148).

      Родители являются законными представителями своих детей и выступают в защиту их прав и интересов в отношениях с любыми физическими и юридическими лицами, в том числе в судах, без специальных полномочий.

      е) одинаковые права свободно и ответственно решать вопрос о числе детей и промежутках между их рождениями и иметь доступ к информации, образованию, а также средствам, которые позволяют им осуществлять это право

      Согласно Кодексу Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года "О здоровье народа и системе здравоохранения" (далее – Кодекс о здоровье) женщины и мужчины имеют право на свободный репродуктивный выбор. Право решать вопрос относительно количества детей и времени их рождения в браке или вне брака, интервалов между рождениями, необходимых для сохранения здоровья матери и ребенка, а также искусственном прерывании беременности предоставляется самой женщине (статья 96).

      f) одинаковые права и обязанности быть опекунами, попечителями, доверителями и усыновителями детей или осуществлять аналогичные функции, когда они предусмотрены национальным законодательством; во всех случаях интересы детей являются преобладающими

      Согласно статье 73 Кодекса о здоровье при раздельном проживании родителей место жительства детей устанавливается соглашением между ними. При отсутствии соглашения спор между родителями разрешается в порядке медиации или судом с участием органа, осуществляющего функции по опеке или попечительству, по требованию родителей, исходя из интересов ребенка и с учетом его мнения.

      Смерть мужа не влечет ограничения родительских прав матери детей. Права на опеку своих детей женщиной не утрачиваются ни при вступлении в брак, ни при его расторжении. В вопросах опеки, попечительства и усыновления женщины имеют равные права с мужчинами.

      Замужество женщины по действующему законодательству не отражается на ее родительских правах.

      Право одиноких родителей на поддержку детей со стороны другого родителя достаточно эффективно используется на практике. Статьей 135 ГПК дела о взыскании алиментов рассматриваются судами, как правило, в приказном (упрощенном) производстве. При наличии спора он разрешается в исковом производстве. Как показывает практика, основная часть исков предъявляется женщинами к отцам детей, поскольку, как правило, в случаях расторжения брака малолетние дети остаются с матерью.

      Правом предъявлять иски в суд о взыскании алиментов на несовершеннолетних детей к их родителям наделены и органы опеки и попечительства. Такое же процессуальное право на подачу иска в интересах несовершеннолетних детей имеет прокурор. Суммы алиментных выплат на детей, переданных под опеку или попечительство, патронатному воспитателю, зачисляются на депозитные счета этих детей, открытые в банках второго уровня (статья 142). Алименты, взыскиваемые с родителей на таких детей, находящихся в воспитательных, лечебных и других учреждениях, зачисляются на счета детей, находящихся в организациях для детей-сирот и детей, оставшихся без попечения родителей. Руководители организаций для детей-сирот и детей, оставшихся без попечения родителей, не имеют права снимать с банковских счетов воспитанников средства, поступившие от алиментов, пособий и других социальных выплат (статья 128).

      В соответствии с Кодексом о здоровье каждый из родителей может быть привлечен судом к уплате дополнительных расходов, вызванных тяжелой болезнью, увечьем несовершеннолетних детей или нетрудоспособных совершеннолетних нуждающихся в помощи детей, необходимостью оплаты постороннего ухода за ними и других обстоятельств. Суд вправе обязать родителей принять участие как в фактически понесенных дополнительных расходах, так и в дополнительных расходах, которые необходимо произвести в будущем на содержание детей.

      Согласно статье 143 Кодекса о здоровье родители также обязаны содержать своих нетрудоспособных совершеннолетних детей, нуждающихся в помощи.

      В целях поддержки женщин-матерей, самостоятельно воспитывающих ребенка, для создания эффективной системы взыскания алиментов в пользу детей реализуется проект "Алименты. 30 шагов против неуплаты". Введен "Единый реестр должников" (ЕРД), был предложен ряд законодательных инициатив, направленных против недобросовестных должников. Сегодня данные ЕРД используются для применения ограничительных мер к должникам. За последние два года при координации прокуроров уполномоченными органами были трудоустроены 4,5 тыс. должников.

      g) равные личные права мужа и жены, в том числе право выбора фамилии, профессии и занятия

      В соответствии со статьей 31 Кодекса о здоровье при заключении брака супруги по своему желанию выбирают фамилию одного из них в качестве общей фамилии либо каждый из супругов сохраняет свою добрачную фамилию, либо присоединяет к своей фамилии фамилию другого супруга. Соединение фамилий не допускается, если добрачная фамилия хотя бы одного из супругов является двойной. Перемена фамилии одним из супругов не влечет за собой перемены фамилии другого супруга. В случае расторжения брака супруги вправе сохранить общую фамилию или восстановить свои добрачные фамилии.

      Более 50 % заключенных браков свидетельствуют о тенденции, когда супруги выбирают общую фамилию, а около 10 % пар предпочитают присоединить к своим фамилиям фамилии второго супруга.

      Право на профессию и занятость женщин гарантировано статьей 24 Конституции Республики Казахстан. При вступлении в брак женщины не утрачивают никаких прав и свобод. Права и свободы человека принадлежат каждому от рождения, признаются абсолютными и неотчуждаемыми, определяют содержание и применение законов и иных нормативных правовых актов.

      h) равные права супругов в отношении владения, приобретения, управления, пользования и распоряжения имуществом как бесплатно, так и за плату

      Согласно статье 32 Кодекса законным режимом имущества супругов является режим их общей совместной собственности, если брачным договором не установлено иное.

      Имущество, нажитое супругами во время брака, является их общей совместной собственностью. К имуществу, нажитому супругами во время брака, относятся суммы доходов каждого из супругов от трудовой деятельности, предпринимательской деятельности и результатов интеллектуальной деятельности, суммы доходов с общего имущества супругов и раздельного имущества каждого из супругов, полученные ими пенсии, пособия, пенсионные накопления, а также иные денежные выплаты, не имеющие специального целевого назначения (суммы материальной помощи, суммы, выплаченные в возмещение ущерба в связи с утратой трудоспособности, вследствие увечья либо иного повреждения здоровья, и другие).

      Общим имуществом супругов являются также приобретенные за счет суммы общих доходов супругов движимое и недвижимое имущество, ценные бумаги, паи, вклады, доли в капитале, внесенные в кредитные организации или в иные организации, и любое другое нажитое супругами в период брака (супружества) имущество независимо от того, на чье имя в семье оно приобретено либо кем из супругов внесены денежные средства.

      Право на общее имущество супругов принадлежит также супругу, который в период брака осуществлял ведение домашнего хозяйства, уход за детьми или по другим уважительным причинам не имел самостоятельного дохода.

      2. Обручение и брак ребенка не имеют юридической силы и принимаются все необходимые меры, включая законодательные, с целью определения минимального брачного возраста и обязательной регистрации браков в актах гражданского состояния.

      Обручение детей законодательством Казахстана не предусмотрено и противоречит Кодексу. Случаев обручения детей не зафиксировано.

      Таким образом, пункт 35 заключительных замечаний Комитета по СИДО выполняется.

Заключение

      В Казахстане принимаются конкретные меры по реализации Конвенции.

      Реализована Стратегия гендерного равенства в Республике Казахстан на 2006 – 2016 годы, действуют два гендерных закона: Закон о равенстве и Закон Республики Казахстан "О профилактике бытового насилия". Выпускается ежегодный статистический сборник "Женщины и мужчины Казахстана".

      Приняты: Концепция семейной и гендерной политики в Республики Казахстан до 2030 года и План мероприятий на 2017 – 2019 годы по реализации первого этапа Концепции (2016); Закон Республики Казахстан "О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан", уравнивающий возраст выхода на пенсию для мужчин и женщин (2013); Закон Республики Казахстан "О занятости населения", где предусмотрены нормы по трудоустройству лиц, осуществляющих уход за детьми в возрасте до семи лет, ребенком-инвалидом, инвалидами первой и второй группы (2016); в новой редакции Уголовный кодекс, которым введены 10 статей по применению уголовных санкций для наказания за правонарушения и возмещения ущерба, причиненного женщинам и девочкам, которые подвергались насилию (2014); в новой редакции Кодекс об административных правонарушениях, где введены нормы по применению административных санкций в защиту женщин (2014); в новой редакции Трудовой кодекс, где введены нормы, направленные на охрану здоровья женщин в сфере труда (2015); Этический кодекс государственных служащих, предусматривающий меры, исключающие любые формы дискриминации и посягательств на честь и достоинство служащих (2015); ГПРЗ "Денсаулық", одной из основных задач которой является обеспечение женщин услугами здравоохранения (2016).

      В 2014 году учрежден День семьи в Казахстане, проводится ежегодный Национальный конкурс "Мерейлі отбасы" (Образцовая семья), введен институт Уполномоченного по правам ребенка (2016).

      Кроме того, принимаются эффективные меры правовой защиты женщин-жертв бытового насилия. Реализуется широкомасштабный социальный проект "Казахстан без насилия в семье", разработана Дорожная карта, направленная на создание действенных механизмов профилактики, межведомственного взаимодействия, системы эффективного оказания помощи жертвам насилия и реабилитации правонарушителей.

      В настоящее время проводится работа по разработке концепции проекта Закона Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам семейной и гендерной политики", предусматривающий совершенствование законодательства в соответствии с заключительными замечаниями Комитета по СИДО, а также рекомендаций Совета ОЭСР по гендерному равенству.

      В целом национальное законодательство стремится к достижению фактического социального равенства мужчин и женщин.

      Правительством Казахстана и впредь будут приниматься меры по выполнению положений Конвенции и устранению заключительных замечаний Комитета по СИДО.

  Приложение 1
к докладу о выполнении
Конвенции о ликвидации всех
форм дискриминации в
отношении женщин

Численность населения Республики Казахстан по полу

      назначало года, тыс.чел.

Годы

Все население

в том числе

в процентах ко всему населению

на 1000 женщин приходится мужчин

женщины

мужчины

женщины

мужчины

2011

16 440,5

8 515,5

7 925,0

51,8

48,2

931

2012

16 673,9

8 632,1

8 041,8

51,8

48,2

932

2013

16 910,2

8 751,3

8 158,9

51,8

48,2

932

2014

17 160,9

8 876,3

8 284,6

51,7

48,3

933

2015

17 415,7

9 002,6

8 413,1

51,7

48,3

935

2016

17 669,9

9 128,1

8 541,8

51,7

48,3

936

2017

17 918,2

9 249,7

8 668,5

51,6

48,4

937

Возрастная структура населения на начало 2017 года

      тыс. чел., %


Всего

Город

Село

мужчины

женщины

мужчины

женщины

мужчины

женщины

0 - 15

2663893

2519 237

1 433 097

1 349 244

1 230 796

1 169 993

16- 62(57)

5 440 986

5 312 306

3 074 489

3 203 114

2 366 497

2 109 192

63(58) +

563 533

1 418 138

318 892

871 216

244 641

546 922

Ожидаемая продолжительность жизни при рождении населения Республики Казахстан

      количество лет


2009

2010

2011

2012

2013

2014

2015

2016

Все население

68,39

68,45

68,69

69,52

70,62

71,44

71,97

72,41

Мужчины

63,55

63,55

63,85

64,74

65,91

66,90

67,49

67,99

Женщины

73,25

73,41

73,57

74,29

75,23

75,82

76,26

76,61

Материнская смертность

Годы

Число умерших беременных, рожениц, родильниц, человек

На 100 000 родившихся живыми

2011

66

17,4

2012

52

13,5

2013

51

13,1

2014

47

11,7

2015

50

12,5

2016

51

12,7

Коэффициент младенческой смертности

      (на 1000 родившихся живыми)

Годы

Коэффициент смертности

всего

девочек

мальчиков

2011

14,91

16,68

13,03

2012

13,56

15,14

11,88

2013

11,39

12,66

10,03

2014

9,83

10,82

8,79

2015

9,41

10,46

8,30

2016

8,59

9,50

7,61

Грамотность населения, %


Все население

городское население

сельское население

оба пола

муж.

жен.

оба пола

муж.

жен.

оба пола

муж.

жен.

Грамотность населения в возрасте 9-49 лет

1999*

99,9

99,9

99,9

99,9

99,9

99,9

99,8

99,8

99,9

2009*

99,8

99,8

99,8

99,9

99,8

99,9

99,7

99,7

99,8

Грамотность населения в возрасте 15 лет и старше

1999*

99,5

99,8

99,3

99,5

99,8

99,5

99,3

99,7

99,0

2009*

99,7

99,8

99,7

99,8

99,9

99,8

99,6

99,7

99,5

      *- по данным Национальной переписи РК

Валовый коэффициент охвата средним образованием, %

Учебный год

Всего

женщины

мужчины

2015/2016

103,78

105,66

101,98

2016/2017

105,76

106,24

105,30

Основные индикаторы рынка труда в Республике Казахстан в 2011 – 2017 годах


2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017*

Все население

Рабочая сила

8 774,6

8 981,9

9 041,3

8 962,0

8 887,6

8 998,8

9013,1

Доля рабочей силы в численности населения, %

71,6

71,7

71,7

70,7

69,7

70,0

69,8

Занятое население

8301,6

8507,1

8570,6

8510,1

8433,3

8553,4

8572,1

Уровень занятости в % к








численности рабочей силы

94,06

94,7

94,8

95,0

94,9

95,0

95,1

наемные работники

5581,4

5813,7

5949,7

6109,7

6294,9

6342,8

6396,0

в % к занятым

67,2

68,3

69,4

71,8

74,6

74,2

74,6

самостоятельно занятые

2720,2

2693,4

2621,0

2400,4

2138,4

2210,5

2176,1

в % к занятым

32,8

36,7

30,6

28,2

25,4

25,8

25,4

Безработное население

473,0

474,8

470,7

451,9

454,2

445,5

441,0

Уровень безработицы, %

5,4

5,3

5,2

5,0

5,1

5,0

4,9

Женщины

Рабочая сила

4319,4

4417,3

4442,0

4376,7

4316,8

4354,5

4344,0

Доля рабочей силы в численности населения, %

66,7

66,8

66,7

65,4

64,1

64,1

63,7

Занятое население

4051,3

4131,2

4181,3

4120,7

4062,1

4113,0

4111,8

Уровень занятости в % к








численности рабочей силы

93,8

93,5

94,1

94,2

94,1

94,5

94,7

наемные работники

2695,9

2827,8

2933,7

2976,0

3105,9

3114,8

3117,2

самостоятельно занятые

1355,4

1303,4

1247,5

1144,7

956,1

998,2

994,6

Безработное население

268,1

286,1

260,7

256,0

254,7

241,6

232,3

Уровень безработицы, %

6,2

6,5

5,9

5,8

5,9

5,5

5,3

      Уровень безработицы%


2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017*

Безработные - всего

5,4

5,3

5,2

5,0

5,1

5,0

4,9

в том числе:








мужчины

4,6

4,1

4,6

4,3

4,4

4,4

4,5

женщины

6,2

6,5

5,9

5,8

5,9

5,5

5,3

городское население

5,8

5,6

5,4

5,2

5,1

5,1

4,8

в том числе:








мужчины

4,6

4,0

4,6

4,4

4,4

4,6

4,8

женщины

6,9

7,1

6,3

5,9

5,8

5,6

4,8

сельское население

4,9

5,0

4,9

4,9

5,2

4,8

5,0

в том числе:








мужчины

4,5

4,2

4,5

4,1

4,3

4,2

4,0

женщины

5,4

5,8

5,4

5,7

6,1

5,5

6,1

      *)Данные за 3 квартал 2017 года. Информация за 2017 год будут сформированы и опубликованы согласно ПСР 27.03.2018 года.

Оплата труда наемных работников

      в среднем за год


2011

2012

2013

2014

2015

2016

20172)

Среднемесячная номинальная заработная плата работников в:








тенге

90 028

101 263

109 141

121 021

126 021

142 898


долларах США1)

614

679

717

675

568

418


Индексы, в % к предыдущему году:








номинальной заработной платы

116,0

112,5

107,8

110,9

104,2

113,4


реальной заработной платы

107,1

107,0

101,9

103,9

97,7

98,9


Минимальный размер заработной платы, тенге

15 999

17 439

18 660

19 966

21 364

22 859

24 459

      1)По средневзвешенному курсу Национального Банка РК.

      2)Данные за 2017 год будут сформированы и опубликованы согласно ПСР 28.05.2018 года.

Среднемесячная номинальная заработная плата по видам экономической деятельности и полу за 2016 год


Среднемесячная номинальная заработная плата, тыс. тенге

Индексы, в % к предыдущему году

Всего

в том числе

номинальной заработной платы

реальной заработной платы

муж.

жен.

Всего

муж.

жен.

Всего

муж.

жен.

Всего

142,9

169,4

116,1

113,4

111,6

116,2

98,9

97,4

101,4

Сельское, лесное и рыбное хозяйство

81,6

87,7

66,2

112,5

113,0

110,7

98,2

98,6

96,6

Промышленность

195,3

211,3

150,7

112,0

111,2

114,1

97,7

97,0

99,6

Строительство

179,2

181,2

164,6

115,8

115,4

118,0

101,0

100,7

103,0

Оптовая и розничная торговля; ремонт автомобилей и мотоциклов

131,1

142,7

118,7

108,3

108,4

108,2

94,5

94,6

94,4

Транспорт и складирование

176,8

188,2

146,9

106,5

105,9

108,1

92,9

92,4

94,3

Услуги по проживанию и питанию

127,8

173,5

103,8

109,7

116,4

103,9

95,7

101,6

90,7

Информация и связь

204,2

210,7

193,8

112,9

113,1

112,4

98,5

98,7

98,1

Финансовая и страховая деятельность

284,3

376,2

236,2

120,1

122,3

117,9

104,8

106,7

102,9

Образование

94,5

98,4

93,3

121,9

119,6

122,8

106,4

104,4

107,2

Здравоохранение и социальные услуги

106,0

115,8

103,7

115,4

115,8

115,3

100,7

101,0

100,6

Искусство, развлечения и отдых

110,3

148,7

80,4

115,9

111,4

122,8

101,1

97,2

107,2

Число зарегистрированных преступлений по видам в 2016 году


Зарегистрировано преступлений

Всего, единиц

из них

в отношении женщин

в отношении несовершеннолетних

абс.

в %

абс.

в %

Число зарегистрированных преступлений, всего

361 689

124298

34,4

2605

0,7

из них тяжкие и особо тяжкие

30 060

6 346

21,1

705

2,4

Из общего числа:






преступления против личности

12637

5060

40,0

1114

8,8

умышленное убийство и покушение на убийство

861

216

25,1

27

3,1

из них:






убийство матерью новорожденного ребенка

19

7

36,8

3

15,8

умышленное причинение тяжкого вреда здоровью

2167

290

13,4

35

1,6

умышленное причинение средней тяжести вреда здоровью

5051

1244

24,6

103

2,0

умышленное причинение легкого вреда здоровью

-

-

-

-

-

истязания

5

4

80

2

40

изнасилования

1634

1606

98,3

123

7,5

насильственные действия сексуального характера

364

299

82,1

112

30,8

Преступления против семьи и несовершеннолетних

974

501

51,4

77

7,9

Преступления против собственности

285351

112637

41,7

835

0,3

из них:






кража

215572

89949

41,7

444

0,2

мошенничество

30358

11477

37,8

72

0,2

грабеж

11 023

4407

40,0

243

2,2

разбой

748

266

35,6

7

0,9

вымогательство

521

81

15,5

55

10,6

Преступления против общественной безопасности и общественного порядка

16 992

2294

13,5

190

1,1

из них:






хулиганство

13835

2254

16,3

188

1,4

Преступления против здоровья населения и нравственности

9359

58

0,6

5

0,05

из них:






преступления, связанные с наркотиками

8535

7

0,1

0

0,0

организация и содержание притонов для занятия проституцией и сводничество

230

15

6,5

2

0,8

Преступления против конституционных и иных прав и свобод человека и гражданина

1737

538

30,9

9

0,5

из них:






нарушение неприкосновенности жилища

887

497

59,0

5

0,7

Другие

34639

3210

9,3

375

1,1

Состав осужденных%


2012

2013

2014

2015

2016

Осужденных, всего

100

100

100

100

100

из них:

несовершеннолетние

5,2

4,1

2,8

1,2

1,6

из общей численности осужденных

женщины

11,0

11,9

13,9

11,1

11,8

Доля преступлений, совершенных в сфере семейно-бытовых отношений

2011г.

2012г.

%

2013г.

2014г.

%

2015г.

2016 г.

%

799

780

-2,38

684

620

-9,4

467

484

3,6

  Приложение 2
к докладу о выполнении
Конвенции о ликвидации всех
форм дискриминации в
отношении женщин

Перечень
правовых актов, стратегических и программных документов Республики Казахстан, упомянутых в докладе

      1. Конституция Республики Казахстан от 30 августа 1995 года.

      2. Конституционный закон Республики Казахстан от 28 сентября 1995 года № 2464 "О выборах в Республике Казахстан".

      3. Конституционный закон Республики Казахстан от 25 декабря 2000 года № 132 "О судебной системе и статусе судей Республики Казахстан".

      4. Кодекс Республики Казахстан от 20 июня 2003 года № 442 "Земельный кодекс Республики Казахстан".

      5. Кодекс Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года № 193-IV "О здоровье народа и системе здравоохранения".

      6. Кодекс Республики Казахстан от 26 декабря 2011 года № 518-IV "О браке (супружестве) и семье".

      7. Кодекс Республики Казахстан от 3 июля 2014 года № 226-V "Уголовный кодекс Республики Казахстан".

      8. Кодекс Республики Казахстан от 4 июля 2014 года № 231-V "Уголовно-процессуальный кодекс Республики Казахстан".

      9. Кодекс Республики Казахстан от 5 июля 2014 года № 234-V "Уголовно-исполнительный кодекс Республики Казахстан".

      10. Кодекс Республики Казахстан от 5 июля 2014 года № 235-V "Об административных правонарушениях".

      11. Кодекс Республики Казахстан от 31 октября 2015 года № 377-V "Гражданский процессуальный кодекс Республики Казахстан".

      12. Кодекс Республики Казахстан от 23 ноября 2015 года № 414-V "Трудовой кодекс Республики Казахстан".

      13. Конвенция Международной организации труда № 100 о равном вознаграждении мужчин и женщин за труд равной ценности, ратифицированная Законом Республики Казахстан от 14 декабря 2000 года № 115-II.

      14. Конвенция о пересмотре Конвенции (пересмотренный) 1952 года об охране материнства, ратифицированная Законом Республики Казахстан от 14 февраля 2012 года № 554-IV.

      15. Конвенция о равном обращении и равных возможностях для трудящихся мужчин и женщин: трудящиеся с семейными обязанностями (Конвенция 156), ратифицированная Законом Республики Казахстан от 16 ноября 2012 года № 50-V.

      16. Конвенция о создании процедуры установления минимальной заработной платы (Конвенция 26), ратифицированная Законом Республики Казахстан от 7 апреля 2014 года № 183-V.

      17. Конвенция об охране заработной платы (Конвенция 95), ратифицированная Законом Республики Казахстан от 7 апреля 2014 года № 184-V.

      18. Конвенция об основах, содействующих безопасности и гигиене труда (Конвенция 187), ратифицированная Законом Республики Казахстан от 20 октября 2014 года № 243-V.

      19. Конвенция о правах инвалидов, ратифицированная Законом Республики Казахстан от 20 февраля 2015 года № 288-V.

      20. Закон Республики Казахстан от 16 июня 1997 г. № 126 "О государственных социальных пособиях по инвалидности, по случаю потери кормильца и по возрасту в Республике Казахстан".

      21. Закон Республики Казахстан от 30 марта 1999 года № 353-I "О порядке и условиях содержания лиц в специальных учреждениях, обеспечивающих временную изоляцию от общества".

      22. Закон Республики Казахстан от 23 июля 1999 года № 451-I "О средствах массовой информации".

      23. Закон Республики Казахстан от 7 марта 2002 года № 299 "О дипломатической службе Республики Казахстан".

      24. Закон Республики Казахстан от 25 апреля 2003 года № 405 "Об обязательном социальном страховании".

      25. Закон Республики Казахстан от 16 января 2006 года № 121 "О присяжных заседателях".

      26. Закон Республики Казахстан от 27 июля 2007 года № 319-III "Об образовании".

      27. Закон Республики Казахстан от 20 октября 2008 года № 70-IV "Об Ассамблее народа Казахстана".

      28. Закон Республики Казахстан от 29 декабря 2008 года № 114-IV "О специальных социальных услугах".

      29. Закон Республики Казахстан от 8 декабря 2009 года № 223-IV "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин".

      30. Закон Республики Казахстан от 4 декабря 2009 года № 214-IV "О профилактике бытового насилия".

      31. Закон Республики Казахстан от 4 июля 2013 года № 127-V "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам противодействия торговле людьми".

      32. Закон Республики Казахстан от 21 июня 2013 года № 105-V "О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан".

      33. Закон Республики Казахстан от 3 июля 2014 года № 228-V "О физической культуре и спорте".

      34. Закон Республики Казахстан от 23 ноября 2015 года № 416-V "О государственной службе Республики Казахстан".

      35. Закон Республики Казахстан от 29 октября 2015 года № 372-V "О сельскохозяйственных кооперативах".

      36. Закон Республики Казахстан от 6 апреля 2016 года № 482-V "О занятости населения".

      37. Закон Республики Казахстан от 9 апреля 2016 года № 501-V "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам защиты прав ребенка".

      38. Закон Республики Казахстан от 10 марта 2017 года № 51-VI "О внесении изменений и дополнений в Конституцию Республики Казахстан".

      39. Закон Республики Казахстан от 10 января 2018 года № 131-VІ "О Фонде компенсации потерпевшим".

      40. Указ Президента Республики Казахстан от 29 ноября 2005 года № 1677 "Об утверждении Стратегии гендерного равенства в Республике Казахстан на 2006 – 2016 годы".

      41. Указ Президента Республики Казахстан от 18 июня 2014 года № 841 "О Концепции дальнейшей модернизации пенсионной системы до 2030 года".

      42. Указ Президента Республики Казахстан от 24 августа 2009 года № 858 "О Концепции правовой политики Республики Казахстан на период с 2010 до 2020 года".

      43. Указ Президента Республики Казахстан от 1 февраля 2010 года № 922 "О Стратегическом плане развития Республики Казахстан до 2020 года".

      44. Указ Президента Республики Казахстан от 29 ноября 2010 года № 1113 "Об утверждении Государственной программы развития здравоохранения Республики Казахстан "Саламатты Қазақстан" на 2011 – 2015 годы".

      45. Указ Президента Республики Казахстан от 7 декабря 2010 года № 1118 "Об утверждении Государственной программы развития образования Республики Казахстан на 2011 – 2020 годы".

      46. Указ Президента Республики Казахстан от 1 марта 2013 года № 511 "О внесении изменений и дополнений в Указ Президента Республики Казахстан от 20 января 1998 года № 3827 "О профессиональных и иных праздниках в Республике Казахстан".

      47. Указ Президента Республики Казахстан от 17 января 2014 года № 732 "О Концепции по вхождению Казахстана в число 30 самых развитых государств мира".

      48. Указ Президента Республики Казахстан от 29 декабря 2015 года № 153 "О мерах по дальнейшему совершенствованию этических норм и правил поведения государственных служащих Республики Казахстан".

      49. Указ Президента Республики Казахстан от 15 января 2016 года № 176 "Об утверждении Государственной программы развития здравоохранения Республики Казахстан "Денсаулық" на 2016 – 2019 годы и внесении дополнения в Указ Президента Республики Казахстан от 19 марта 2010 года № 957 "Об утверждении Перечня государственных программ".

      50. Указ Президента Республики Казахстан от 1 марта 2016 года № 205 "Об утверждении Государственной программы развития образования и науки Республики Казахстан на 2016 – 2019 годы".

      51. Указ Президента Республики Казахстан от 6 декабря 2016 года № 384 "Об утверждении Концепции семейной и гендерной политики в Республике Казахстан до 2030 года".

      52. Распоряжение Президента Республики Казахстан от 6 декабря 2013 года № 250 "О Национальном конкурсе "Мерейлі отбасы".

      53. Постановление Правительства Республики Казахстан от 7 февраля 2008 года № 116 "Об утверждении Правил назначения, выплаты и размеров государственных стипендий обучающимся в организациях образования".

      54. Постановление Правительства Республики Казахстан от 15 декабря 2009 года № 2136 "Об утверждении перечня гарантированного объема бесплатной медицинской помощи".

      55. Постановление Правительства Республики Казахстан от 31 марта 2011 года № 316 "Об утверждении Программы занятости 2020".

      56. Постановление Правительства Республики Казахстан от 19 июня 2013 года № 636 "Об утверждении Дорожной карты занятости 2020".

      57. Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 января 2015 года № 23 "О Плане мероприятий Правительства Республики Казахстан по профилактике, предотвращению и борьбе с преступлениями, связанными с торговлей людьми, на 2015 – 2017 годы".

      58. Постановление Правительства Республики Казахстан от 31 марта 2015 года № 162 "Об утверждении Дорожной карты занятости 2020".

      59. Постановление Правительства Республики Казахстан от 29 декабря 2016 года № 919 "Об утверждении Программы развития продуктивной занятости и развития массового предпринимательства на 2017 – 2021 годы".

      60. Постановление Правительства Республики Казахстан от 3 марта 2017 года № 106 "Об утверждении Плана мероприятий по реализации Концепции семейной и гендерной политики в Республике Казахстан до 2030 года (первый этап 2017 – 2019 годы)".

      61. Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан от 24 апреля 1992 года № 2 "О практике применения законодательства, регламентирующего права и обязанности лиц, потерпевших от преступлений".

      62. Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан от 11 мая 2007 года № 4 "О некоторых вопросах квалификации преступлений, связанных с изнасилованием и иными насильственными действиями сексуального характера".

      63. Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан от 29 декабря 2012 года № 7 "О практике применения законодательства, устанавливающего ответственность за торговлю людьми".

      64. Послание Президента Республики Казахстан Н.А. Назарбаева народу Казахстана "Третья модернизация Казахстана: глобальная конкурентоспособность" от 31 января 2017 года.

      65. Приказ и.о. Министра образования и науки Республики Казахстан от 11 июля 2017 года № 324 "Об утверждении Правил организации учета детей дошкольного и школьного возраста до получения ими среднего образования".