Об утверждении доклада о выполнении Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин

Постановление Правительства Республики Казахстан от 15 сентября 2011 года № 1064.

      В соответствии со статьей 18 Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

      1. Утвердить прилагаемый доклад о выполнении Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин (далее - доклад).

      2. Министерству иностранных дел Республики Казахстан в установленном порядке направить доклад в Комитет по ликвидации дискриминации в отношении женщин Организации Объединенных Наций.

      3. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

Премьер-Министр


Республики Казахстан

К. Масимов


  Утвержден
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 15 сентября 2011 года № 1064

ДОКЛАД
о выполнении Конвенции о ликвидации всех форм
дискриминации в отношении женщин

      Астана, 2011

Содержание

      Предисловие

      Часть I. Общие сведения

      1. Страна и население в 2004 - 2010 годах

      2. Общая политическая основа

      3. Законодательное и институциональное обеспечение прав человека в Республике Казахстан

      4. Защита прав человека на основе международных норм

      5. Информирование и пропаганда прав человека

      6. Социально-экономическое развитие

      Часть II. Информация о выполнении Конвенции

      Статья 1

      Статья 2

      Статья 3

      Статья 4

      Статья 5

      Статья 6

      Статья 7

      Статья 8

      Статья 9

      Статья 10

      Статья 11

      Статья 12

      Статья 13

      Статья 14

      Статья 15

      Статья 16

      Заключение

      Приложение 1. Статистические данные

      Приложение 2. Перечень нормативных правовых актов Республики Казахстан, упомянутых в докладе

Предисловие

      В данном объединенном третьем и четвертом национальном докладе по реализации Конвенции ООН о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин (Конвенции ООН по СИДО) приведены данные о социально-экономических изменениях, произошедших в Республике Казахстан с 2004 по 2010 годы, а также о прогрессе в реализации данной Конвенции за этот период.

      Доклад подготовлен на основе аналитического материала, представленного всеми министерствами и ведомствами, комиссиями по делам женщин и семейно-демографической политике при акимах областей, городов Астаны и Алматы, с учетом заключительных комментариев и рекомендаций Комитета по ликвидации дискриминации в отношении женщин (Комитета ООН по СИДО), полученных после презентации второго доклада Казахстана в январе 2007 года. В разработке доклада приняли участие неправительственные и международные организации.

      Проект доклада обсужден на заседании Национальной комиссии по делам женщин и семейно-демографической политике при Президенте Республики Казахстан с участием представителей государственных органов, международных и неправительственных организаций, а также в Мажилисе Парламента Республики Казахстан. Их замечания и предложения учтены при окончательной доработке настоящего доклада.

      В части I доклада дается общая информация о Республике Казахстан, населении, политической основе, системе законодательных органов по защите прав человека и усилиях, предпринимаемых в республике по распространению информации в области прав человека.

      В части II постатейно представлена информация о произошедших за отчетный период изменениях в законодательных актах, административных и других мерах по выполнению обязательств, принятых Казахстаном в соответствии с Конвенцией по СИДО, достигнутом прогрессе, существующих препятствиях и намечаемых шагах по ее дальнейшей реализации.

      В 2010 году Международная организация "Всемирный экономический форум" обнародовала свой доклад "Глобальное гендерное различие - 2010". Оценив ситуацию по четырем показателям - экономическое участие и возможность, уровень образования, политические права, здоровье и продолжительность жизни в 134 странах мира, она определила Казахстан на 41-ое место. Таким образом, Республика Казахстан опередила 14 стран Европейского союза, в том числе Францию, Италию и Венгрию.

      Правительство Республики Казахстан выражает благодарность Программе развития Организации Объединенных Наций за техническую помощь в подготовке данного доклада.

Часть I. Общие сведения
1. Страна и население в 2004 - 2010 годах (основные гендерные характеристики)

      Территория Казахстана составляет 2,7 млн. кв. км, по площади территории республика входит в десятку крупнейших государств мира.

      Численность населения страны на 1 января 2011 года составила 16,4 млн. чел. в том числе женщин 8,5 млн. чел. (52 %), мужчин - 7,9 млн. чел. (48 %).

      Дети в возрасте до 18 лет составляют 4,8 млн. чел., в том числе девочки - 2,3 млн. чел. (48 %), мальчики - 2,5 млн. чел. (52 %).

      Численность пенсионеров по состоянию на 1 января 2011 года составляет 1 млн. 695 тыс. чел., или 10,2 % от общей численности населения страны. Среди пенсионеров мужчин - 487 тыс. чел. (28,8 %), женщин - 1 млн. 208 тыс. чел. (71,2 %), то есть в пенсионном возрасте наблюдается явная гендерная асимметрия, женщин в 2,5 раза больше, чем мужчин.

      Доля пожилых людей (в возрасте 65 лет и старше) на 1 января 2011 года составила 6,7 %, т.е. Казахстан находится в непосредственной близости к 7 %-ному порогу, когда может быть отнесен к странам со стареющим населением.

      Этнический состав Казахстана по данным переписи насчитывает более 140 наций и народностей, в том числе казахи - 10 млн. чел. (63 %), русские - 3,8 млн. чел. (24 %), украинцы - 333 тыс. чел. (2,1 %), узбеки - 457 тыс. чел. (2,9 %), уйгуры - 225 тыс. чел. (1,4 %), татары - 204 тыс. чел. (1,3 %), немцы - 178 тыс. чел. (1,1 %) и др.

      Средний размер семьи по переписи населения 2009 года составил 3,5 человека. Наиболее распространены семьи, состоящие из двух человек - 30 %, трех - 27 %, четырех - 22 %, пять и более - 21 %.

      72 % детей в возрасте до 18 лет проживает с обоими родителями, 15 % - только с матерью, 6 % - только с отцом, 6 % - без родителей.

      1209 тыс. домохозяйств (29 %) имеют в своем составе лиц в возрасте 60 лет и старше. 395 тыс. домохозяйств (9,5 %) состоят только из лиц в возрасте 60 лет и старше. В этих домохозяйствах проживают более 545 тыс. человек, из них 191 тыс. мужчин (35 %) и 354 тыс. женщин (65 %).

      Результаты переписи населения 2009 года показали заметные демографические изменения в стране. За межпереписной период (1999 - 2009 годы) повысилась рождаемость, снизилась смертность, увеличилась продолжительность жизни населения, наблюдалось положительное сальдо миграции. В результате численность населения Казахстана увеличилась более чем на 1 млн. человек.

Сфера труда и занятости

      Численность экономически активного населения в Республике Казахстан в 2010 году составила 8,6 млн. человек. В различных сферах экономики были заняты 8,1 млн. человек, что на 13 % больше, чем в 2004 году.

      Среди занятого населения доля наемных работников составила 67 %, самостоятельно занятых - 33 %. Численность безработного населения за указанный период сократилась на 25 % и составила 496,5 тыс. человек. Уровень безработицы в 2010 году составил 5,8 %, в 2004 году он был 8,4 %.

      В 2010 году среди занятого населения численность женщин составила 3,9 млн. чел., или 49 %. В общем числе занятых женщин, работающих по найму, составили 2,5 млн. чел., или 65 %, самозанятые - соответственно 1,4 млн. чел. и 35 %.

      Женщины преимущественно заняты в таких областях экономики, как здравоохранение и предоставление социальных услуг - 75 %, образование - 73 %, услуги по проживанию и питанию - 66 %, финансовая и страховая деятельность - 65 %, торговля - 60 %, сельское хозяйство - 47 %, государственное управление - 40 % от всех занятых в соответствующей сфере деятельности.

      Мужчины традиционно заняты в строительстве - 77 %, транспорте и складировании - 77 %, промышленности - 66 % от всех занятых в соответствующих отраслях.

      В сельской местности в 2010 году были заняты 3,9 млн.чел., из них женщин 1,8 млн. чел., или 47 %. Более половины женщин (55 %) от всех сельчан, работают в сельском, лесном и рыбном хозяйстве. Для сельской местности также характерна занятость в личном подсобном хозяйстве (личном подворье) - 1,2 млн. чел. (32 %).

      В 2010 году среднемесячная номинальная заработная плата в республике составила 77,6 тыс.тенге, что в 2,7 раза больше, чем в 2004 году. Ежегодное увеличение заработной платы наблюдается по видам экономической деятельности и в региональном разрезе.

Женщины на уровне принятия решений

      Сегодня в высшем законодательном органе страны - Парламенте Республики Казахстан представлены 21 женщина, что составляет 14 % от общего числа депутатов. По сравнению с предыдущим созывом (2004 год) их численность увеличилась почти в два раза. Решающую роль сыграла Народно-Демократическая партия "Нур Отан", выдвинув женщин по своему партийному списку.

      На местном уровне - в маслихатах 17 % женщин. В одной из областей Казахстана - Костанайской, достигнут 30 %-ный порог, в маслихатах всех уровней здесь исполняют свои депутатские обязанности 89 женщин.

      В Правительстве Казахстана из 19 министров 3 женщины (15 %), они возглавляют такие ключевые ведомства, как Министерство труда и социальной защиты населения, Министерство здравоохранения, Министерство по делам экономической интеграции. Кроме того, 4 женщины - ответственные секретари в министерствах (назначаются на должность Президентом страны) и 4 вице-министра.

      Должности заместителей акимов областей занимают 4 женщины и 2 возглавляют районы, среди заместителей акимов районов их 15 %, акимов сельских и поселковых округов - 9 %. Всего на государственной службе занято 46 тыс. женщин, что составляет 53 % от общего числа госслужащих в стране.

      Из 2146 судей, действующих в Казахстане, 958 женщин (около 45 %), в том числе в Верховном суде 10 женщин (27 %). В 2010 году в резерве на должности председателей областных и приравненных к ним судов состояло 5 женщин, что составляет 21 % от общего числа резервистов.

      Стратегией гендерного равенства в Республике Казахстан на 2006 - 2016 годы поставлена задача добиться 30 %-ного представительства женщин на всех уровнях принятия решений. В настоящее время по поручению Президента страны на Съезде женщин Казахстана (2011 год) разработан План действий до 2016 года по продвижению женщин на уровень принятия решений.

Образование

      Как было отмечено в предыдущем отчете, в Казахстане среднее образование является базовым уровнем системы образования, и оно обязательно для всех.

      На начало 2010 - 2011 учебного года в республике функционировало 7755 общеобразовательных школ, из которых 7638, или 98,5 %, государственные. В них обучаются свыше 2,5 млн. учащихся. Создана сеть специализированных школ (33) для одаренных детей с обучением на трех языках - государственном, русском, английском. Действуют 6 интеллектуальных школ. Среди выпускников средних школ 53 % девушек.

      Система технического и профессионального образования включает 894 учебных заведения - 309 профессиональных лицеев и 494 колледжей, в которых обучаются 604,2 тыс. человек по 185 специальностям.

      Особенностью системы среднего образования является превалирование женщин в профессии учителя, которое составляет 81 %. Удельный вес женщин в руководящем составе среднего образования - 80 %, профессионально-технического - 33 %.

      Высшее образование можно получить в 149 вузах (9 национальных, 2 международных, 32 государственных, 13 негражданских, 92 частных, в том числе 16 акционированных), в которых обучаются свыше 620 тыс. человек. В городе Астана открыто высшее учебное заведение мирового уровня "Назарбаев Университет".

      Казахстан присоединился к Болонской декларации (О Европейском пространстве высшего образования). Введена трехуровневая подготовка специалистов: бакалавр-магистр-доктор PhD. Профессорско-преподавательский состав высших учебных заведений на 60 % состоит из женщин. Среди профессоров женщин - 28 %, доцентов - 51 %. Удельный вес женщин в руководящем составе системы высшего образования - 25 %. Среди выпускников университетов 60 % девушек и молодых женщин.

      За рубежом, в 27 странах мира обучаются более 30 тыс. казахстанцев, в том числе около 3 тыс. студентов в рамках стипендии Президента Республики Казахстан "Болашак". В высших учебных заведениях республики обучаются свыше 12 тыс. иностранных граждан.

      Согласно докладу ПРООН за 2009 год по уровню грамотности населения (99,6 %) Казахстан занимает 14-ое место в мире.

      По данным Доклада ПРООН "Реальное богатство народов: пути к развитию человека" за 2010 год Республика Казахстан находится в группе стран с высоким уровнем развития человеческого потенциала (66 место) из 169 стран.

      По данным ЮНЕСКО (2011 год) Казахстан занимает 4 место в мире по индексу развития образования (из 129 стран).

      В 2010 году в Казахстане прошла 51-ая Международная олимпиада по математике, где команда Казахстана заняла 5 место среди 98 стран мира.

      Высокая оценка системы образования Казахстана обусловлена тем, что в стране предшкольная подготовка и 11-летнее среднее образование является обязательным и бесплатным.

      В настоящее время начата реализация новой Государственной программы развития образования Республики Казахстан на 2011 - 2020 годы, а также реализуется программа по обеспечению дошкольным воспитанием и обучением "Балапан" на 2010 - 2014 годы.

      Целью данной программы является удовлетворения потребностей населения в качественных услугах организациями дошкольного воспитания и обучения.

      К 2015 году охват детей дошкольным воспитанием и обучением составит 70 %, к 2020 году - 100 % всех нуждающихся, как в городской, так и сельской местности. В 2010 году охват составлял 42 %, что в 2,5 раза больше, чем в 2004 году.

      С 2015 года в старших классах средней школы будет реализована программа профильного обучения "Бейіндік мектеп" (11 - 12 классы) по двум направлениям: общественно-гуманитарное и естественно-математическое. В течение 2015 - 2020 годов все среднее образование перейдет на 12-летнюю модель обучения.

      К 2015 году планируется половину организаций образования охватить электронным обучением, к 2020 году довести этот показатель до 90 %, причем на всех уровнях подготовки. В дошкольном воспитании будут использоваться компьютерные обучающие игры, средней школе - электронные учебники, колледжах и профлицеях - виртуальные тренажеры, вузах - электронные научно-исследовательские лаборатории.

      Существенно усилится государственная поддержка и стимулирование учительского труда. К 2015 году средняя заработная плата педагогов будет приближена к уровню оплаты труда в частном секторе, в настоящее время она составляет около 60 % от средней по стране.

Здравоохранение

      В 2010 году завершена реализация Государственной программы реформирования и развития здравоохранения Республики Казахстан на 2005 - 2010 годы в рамках которой внедрена Единая национальная система здравоохранения.

      В результате реализации Государственной программы рождаемость увеличилась на 25 %, общая смертность снизилась на 11 %. Улучшились показатели здоровья матери и ребенка. Материнская смертность снизилась более чем в полтора раза (2004 году - 36,9, 2010 году - 22,7 на 100 тыс. родившихся живыми). В 2004 году показатель младенческой смертности на 1000 родившихся живыми составил 14,5, но в связи с внедрением в республике критериев живорождения и мертворождения, рекомендованные Всемирной организацией здравоохранения, в 2008 году показатель младенческой смертности составил 20,4. В результате принятия системных мер данный показатель снизился на 15 % и в 2010 году составил 16,5 на 1000 родившихся живыми.

      Отмечается устойчивое снижение ряда социально-значимых заболеваний. Заболеваемость туберкулезом снизилась в 1,5 раза, смертность - вдвое. Смертность от болезней системы кровообращения снизилась на 20 %, онкопатологий - на 11 %, травм - на 26 %. В результате в 2010 году ожидаемая продолжительность жизни увеличилась по сравнению с 2004 годом на 2,2 года и составила 68,4 лет, в том числе у женщин - на 1,3 года и составила 73,3 лет, у мужчин - на 2,9 года и составила 63,5 лет.

      На уровне первичной медико-санитарной помощи проводятся ежегодные профилактические медицинские осмотры женщин с последующим динамическим наблюдением и оздоровлением, скрининговые осмотры женщин на выявление предраковых заболеваний шейки матки и молочной железы. Для осмотра женщин в отдаленных сельских населенных пунктах во всех регионах действуют передвижные маммографы с цифровыми приставками. Только в 2010 году с целью выявления рака молочной железы обследовано более 400 тыс. женщин, заболевание выявлено у 698 женщин, всем им оказана соответствующая медицинская помощь.

      Значительно улучшилась материально-техническая база организаций здравоохранения. Построено более 400 объектов, в том числе 7 центров крови, отремонтировано около 5 тыс. медицинских организаций. Только за счет средств республиканского бюджета закуплено медицинское оборудование на общую сумму более 75 млрд. тенге. Созданы все условия для оказания медицинской помощи в соответствии с международными стандартами.

      Для оказания своевременной медицинской помощи пострадавшим при дорожно-транспортных происшествиях на трассах республиканского значения ежегодно закупаются реанимобили (в 2010 году - 14 ед., на 2011 году запланировано 15 ед.). В 2011 году планируется открытие 6 трассовых медико-спасательных пунктов, 2012 году - еще 6, на общую сумму 757 млн. тенге.

      Единая национальная система здравоохранения предоставила потребителям медицинских услуг право свободного выбора врача и больничной организации, обеспечила доступность высокоспециализированной помощи в регионах. Ключевым моментом политики государства является обеспечение граждан Казахстана гарантированным объемом бесплатной медицинской помощи, который включает скорую медицинскую, амбулаторно-поликлиническую (первичную медико-санитарную и консультативно-диагностическую), стационарную и стационарно-замещающую помощь. Беременным женщинам, детям до 5 лет необходимые лекарственные средства выделяются бесплатно.

      Государственная программа развития здравоохранения страны на 2011 - 2015 годы "Саламатты Қазақстан" делает упор на развитие первичной медицинской помощи, разработку и внедрение передовых медицинских технологий, дальнейшее развитие мобильной и телемедицины, санитарной авиации. Продолжится совершенствование организации, управления, финансирования медицинской помощи, в том числе внедрение новых механизмов оплаты труда медработников, ориентированных на конечный результат.

Преступность и насилие в отношении женщин

      По данным Генеральной прокуратуры в 2010 году в Казахстане зарегистрировано 132 тыс. преступлений, в том числе 42,5 тыс. в отношении женщин (32 %), из них изнасилований - 1,4 тысячи. По сравнению с 2004 годом (143,5 тыс.) общее количество преступлений сократилось, но в отношении женщин несколько возросло (36 тыс.). Это связано с тем, что с 2007 года регистрируются и рассматриваются не только заявления потерпевших, но и обращения физических и юридических лиц.

      В структуре преступности наибольший удельный вес приходится на преступления против собственности (66 %) - кражи, мошенничество, разбой. Отмечается сокращение преступлений против здоровья населения, их доля составила 7,5 %. В этой группе преступления, в основном, связаны с наркотиками, их количество также снижается. Доля преступлений против общественной безопасности и общественного порядка составила 6,7 %, преступлений против личности - 5,6 %.

      В целях борьбы с насилием в отношении женщин в структуре Министерства внутренних дел действуют, вплоть до районного звена, специальные подразделения по защите женщин от насилия. Их общая штатная численность составляет 126 единиц. В обязанности сотрудников входит выявление фактов насилия в отношении женщин, рассмотрение жалоб и заявлений физических и юридических лиц о нарушении конституционных прав и свобод женщин.

      В 2010 году в органы внутренних дел обратились свыше 23 тыс. женщин. Как было отмечено в предыдущем отчете, законодательством Республики Казахстан предусматривается ответственность за совершение всех видов насилия в отношении женщин - статьи 96, 98, 99, 101 - 107, 115 - 117, 120 - 130 Уголовного кодекса Республики Казахстан и статья 79 Кодекса Республики Казахстан об административных правонарушениях. Максимальное уголовное наказание - лишение свободы на срок от 7 до 20 лет с конфискацией имущества, административное - штраф либо административный арест до 15 суток (побои, причинение вреда здоровью средней тяжести по неосторожности, противоправные действия в сфере семейно-бытовых отношений).

      Ответственность за совершение преступлений сексуального характера предусмотрена в статьях 120 - 122 и 124 Уголовного кодекса Республики Казахстан. Так, например, по статье 121 (насильственные действия сексуального характера) предусматривается наказание в виде лишения свободы от 8 до 15 лет. Потерпевшие по уголовным делам об изнасилованиях имеют право на защиту в соответствии с нормами статьи 100 Уголовно-процессуального кодекса "Меры безопасности потерпевших, свидетелей, подозреваемых, обвиняемых и других лиц, участвующих в уголовном процессе".

      В 2007 году Кодекс Республики Казахстан об административных правонарушениях дополнен статьей 79-5 "Противоправные действия в сфере семейно-бытовых отношений". Она предусматривает штрафы и административный арест до 15 суток. Практически в половине случаев санкции судами применяется. Статья серьезно повлияла на состояние бытовой преступности в стране. За три года было выявлено 75 тыс. правонарушений, причем если в 2008 году таких правонарушений было выявлено 16 тыс., то в 2010 году - уже 37 тыс. Судами рассмотрено 509 дел в отношении 516 лиц, из них с вынесением приговора 379 дел в отношении 391 лиц.

      Работа по предупреждению насилия ведется в тесном контакте с неправительственными организациями.

      Реальную помощь женщинам в защите их права на жизнь без насилия оказывают 28 кризисных центров, в том числе 7 с приютом. 20 из них финансируются из средств государственного бюджета в рамках государственного социального заказа и других социально значимых программ, остальные - за счет грантов международных организаций. Основным направлением деятельности 6 кризисных центров является оказание помощи жертвам торговли людьми, 12 - оказание помощи жертвам бытового насилия, 10 - консультации по всем вопросам насилия. Во всех кризисных центрах работают телефоны доверия, посредством которых сотрудники юридической и психологической помощи обслуживают до 20 тыс. человек. В настоящее время местными исполнительными органами прорабатывается вопрос о создании кризисных центров в 4 областях республики, где их пока нет. В 2010 году в кризисные центры обратились за помощью более 22 тыс. чел., в том числе 18,5 тыс. женщин, услугами приютов воспользовались более 1 тыс. чел.

      Только в 2010 году проведено свыше 60 профилактических мероприятий по предотвращению насилия в отношении женщин. Между Комитетом административной полиции Министерства внутренних дел Республики Казахстан (МВД) и Союзом кризисных центров подписан Меморандум о сотрудничестве и выработан план действий по предотвращению бытового насилия.

      В конце 2009 года в Казахстане был принят Закон Республики Казахстан "О профилактике бытового насилия" (выполнен пункт 15 Заключительных замечаний Комитета ООН по СИДО). Этим законом сотрудники органов внутренних дел наделены правом вынесения защитных предписаний в отношении лиц, допускающих правонарушения, направленные на защиту прав потерпевших. Кодекс Республики Казахстан об административных правонарушениях дополнен нормой, предусматривающей ответственность за нарушение защитного предписания (2010 год). Кроме того, судами по ходатайству органов внутренних дел устанавливаются особые требования к поведению правонарушителей сроком от 3 месяцев до одного года. С момента принятия закона вынесено 26 тыс. защитных предписаний. За нарушение защитного предписания более 20 тыс. чел. были задержаны до вынесения решения судом на срок от 3 часов до двух суток, 500 чел. привлечены к административной ответственности.

      Благодаря принятым мерам за последние 6 лет в стране достигнута устойчивая тенденция снижения преступлений в сфере семейно-бытовых отношений.

      В то же время в 2010 году почти по 22 тыс. заявлений и сообщений о фактах насилия в семейно-бытовой сфере было отказано в возбуждении уголовного дела. Основной причиной является примирение по истечении определенного времени сторон и отказ от первоначальных заявлений. Другими причинами отказа в возбуждении уголовных дел является отказ отдельных лиц от прохождения медицинского освидетельствования или наличия в действиях виновных признаков административной ответственности, а также отнесение их деяний к делам частного и частно-публичного обвинения.

      Зачастую женщины скрывают, что стали жертвами бытового насилия со стороны супруга или детей. Полицейским порой бывает сложно собрать необходимый материал. Потому в реальной жизни фактов насилия значительно больше, чем это становится известно правоохранительным органам и общественности.

      В 2010 году Министерством внутренних дел Республики Казахстан было проведено анкетирование женщин в различных регионах страны на предмет изучения причин насилия, совершаемых в сфере семейно-бытовых отношений. Всего опрошено свыше 32 тыс. респондентов, в том числе женщины, обратившиеся за помощью или консультацией в органы Министерства внутренних дел Республики Казахстан или кризисные центры; лица, состоящие на учете как семейные дебоширы, а также дети, родители которых лишены родительских прав. Согласно результатам опроса 34 % респондентов отметили, что причинами совершения насилия являются имущественные споры, 26 % - ревность, 25 % - алкоголизм, 12 % - вмешательство иных лиц в семейную жизнь, 7 % - разногласия.

      В целях активизации работы органов внутренних дел по профилактике правонарушений в сфере семейно-бытовых отношений в августе 2010 года проведена недельная республиканская акция "Семья без насилия". В ней было задействовано свыше 12 тыс. сотрудников полиции, более 4 тыс. представителей органов образования, здравоохранения, труда и социальной защиты населения, комиссий по делам женщин и семейно-демографической политике, неправительственных организаций. Проверено свыше 11 тыс. неблагополучных семей, выявлено более 3 тыс. фактов насилия в отношении взрослых и около 300 в отношении детей. По выявленным фактам вынесено свыше 800 защитных предписаний, к административной ответственности привлечено более 1,5 тыс. правонарушителей. В местные исполнительные органы направлено свыше 1,5 тыс. ходатайств об оказании помощи неблагополучным семьям.

      В октябре 2010 года проведена республиканская акция "Ваше право на защиту", целью которой было проведение через средства массовой информации (СМИ) разъяснительной работы о вновь введенных нормах законодательства. В течение недели было распространено более 500 тыс. памяток, размещено свыше 120 тыс. плакатов в местах массового отдыха людей, проведено свыше 10 тыс. встреч на предприятиях, в организациях и учреждениях.

      По результатам опроса разработаны рекомендации для сотрудников органов внутренних дел по совершенствованию форм и методов профилактики и пресечения бытового насилия.

      В связи с Международным днем борьбы с насилием в отношении женщин с 25 ноября по 10 декабря в Республике Казахстан ежегодно проводится акция "16 дней без насилия в отношении женщин". В проведении мероприятия только в 2010 году задействовано свыше 25 тыс. человек, из них около 17 тыс. сотрудников полиции и свыше 8 тыс. представителей заинтересованных государственных органов и неправительственных организаций. В ходе акции населению роздано свыше 240 тыс. буклетов, памяток, плакатов, установлено более 6 тыс. вывесок и билбордов по разъяснению законодательства Республики Казахстан в сфере профилактики бытового насилия. Осуществлено более 41 тыс. обходов квартир и домов, в ходе которых распространено около 112 тыс. памяток и буклетов по предупреждению насилия в быту. В органы труда и социальной защиты населения направлено свыше 3 тыс. ходатайств о трудоустройстве женщин, оказавшихся в трудной жизненной ситуации.

      В рамках акции кризисными центрами "Подруги" и "Забота" в городе Алматы по проспектам Жибек жолы, Абылайхана и Фурманова был проведен Марш в поддержку борьбы с гендерным насилием, в котором приняли участие студенты высших учебных заведений. Атрибутами мероприятия были зонты и воздушные шары с надписью "Мы за жизнь без насилия". Аналогичные мероприятия проводились и в других регионах страны.

      По итогам акции МВД совместно с Союзом кризисных центров, при поддержке Посольства США и ЮНИФЕМ, проведена в городе Алматы научно-практическая конференция на тему: "Противодействие бытовому насилию и защита прав детей: выработка стратегических подходов и укрепление сотрудничества".

2. Общая политическая основа

      Республика Казахстан утверждает себя демократическим, светским, правовым и социальным государством, высшими ценностями которого является человек, его жизнь, права и свободы. Республика Казахстан является унитарным государством с президентской формой правления.

      Высшим представительным органом страны, осуществляющим законодательные функции, в том числе в области прав человека, является Парламент Республики Казахстан. Парламент состоит из двух палат: Сената - 47 депутатов и Мажилиса - 107 депутатов (всего 154 депутата), действующих на постоянной основе. Срок полномочий депутатов Сената - 6 лет, Мажилиса - 5 лет.

      В 2007 году в Конституцию Республики Казахстан внесены изменения, которые усилили роль Парламента и политических партий. Многие полномочия Президента перешли к Парламенту, усилена роль местных органов самоуправления (маслихатов).

      Исполнительную власть в Республике Казахстан осуществляет Правительство, которое возглавляет систему исполнительных органов в стране и осуществляет руководство их деятельностью. Правительство образуется Президентом Республики Казахстан, которое несет ответственность перед Президентом и подотчетно Парламенту. Премьер-Министр назначается Президентом с согласия Мажилиса Парламента.

      Конституционный Совет Республики Казахстан до подписания Президентом рассматривает принятые Парламентом законы и до ратификации - международные договоры на их соответствие Конституции страны, дает официальное толкование норм Конституции, решает в случае спора вопрос о правильности проведения выборов Президента, депутатов Парламента и республиканского референдума, выполняет иные полномочия, определенные Конституцией.

      Высшим судебным органом являются Верховный Суд Республики Казахстан. Председатель и судьи Верховного Суда избираются Сенатом Парламента по представлению Президента Республики Казахстан. Суды состоят из постоянных судей, независимость которых защищается Конституцией и законом.

      Прокуратура Республики Казахстан осуществляет высший надзор за точным и единообразным применением законов, указов Президента, иных нормативных правовых актов, представляет интересы государства в суде, и в пределах, установленных законом, осуществляет уголовное преследование.

      Действуют также Комиссия по правам человека при Президенте Республики Казахстан и Уполномоченный по правам человека в Республике Казахстан, при котором создан Национальный центр по правам человека, осуществляющий его информационно-аналитическое, организационно-правовое и иное обеспечение деятельности.

      Координацию деятельности государственных органов по продвижению вопросов гендерного равенства осуществляет Национальная комиссия по делам женщин и семейно-демографической политике при Президенте Республики Казахстан. В целях усиления национального механизма по гендерному равноправию ее Секретариат из Канцелярии Премьер-Министра переведен в Администрацию Президента страны.

      Местное государственное управление осуществляется местными представительными и исполнительными органами, которые ответственны за состояние дел на соответствующей территории.

      Местные представительные органы - маслихаты избираются населением на основе всеобщего, равного, прямого избирательного права сроком на 5 лет. К ведению маслихатов относится утверждение планов, экономических и социальных программ развития территории, местного бюджета и отчетов об их исполнении; решение вопросов местного административно-территориального устройства; рассмотрение отчетов руководителей местных исполнительных органов по вопросам, входящим в компетенцию маслихата, и осуществление иных полномочий по обеспечению прав и законных интересов граждан.

      Местные исполнительные органы входят в единую систему исполнительных органов Республики Казахстан и обеспечивают проведение общегосударственной политики исполнительной власти на соответствующей территории.

      По состоянию на 1 апреля 2011 года в Республике Казахстане зарегистрировано 10 политических партий. Ведущей партией, победившей на выборах в Парламент в 2007 году, является Народно-Демократическая партия "Нур Отан". Она объединяет свыше 836 тыс. членов партии, среди них более 491 тыс. женщин, или почти 59 %.

3. Законодательное и институциональное обеспечение прав
человека в Республике Казахстан

      Как отмечалось в предыдущем докладе, Конституция Республики Казахстан гарантирует всем гражданам основные права и свободы человека (раздел II). Она имеет высшую юридическую силу, все принимаемые законы и другие нормативные правовые акты должны соответствовать ее положениям, иначе они признаются недействительными и подлежат отмене.

      Защита прав и свобод человека осуществляется в рамках законодательной, исполнительной и судебной власти.

      За последние годы значительно усилена защита прав граждан в системе правосудия и независимость судебной ветви власти. С 1 января 2007 года в Республике Казахстан введено судопроизводство с участием присяжных заседателей и институтом ювенальной юстиции. В соответствии с законом, принятым в 2008 году, Высший судебный совет, состоящий из депутатов Парламента, опытных судей и политиков, рекомендует кандидатуры судей, которые назначаются Президентом страны.

      Помимо судебной защиты, каждый имеет право обратиться к Уполномоченному по правам человека, Комиссию по правам человека при Президенте Республики Казахстан, Национальную комиссию по делам женщин и семейно-демографической политике при Президенте Республики Казахстан, Комитет по защите и охране прав детей Министерства образования и науки Республики Казахстан. В целях своевременного рассмотрения жалоб граждан на нарушение их конституционных прав, свобод и интересов, а также их защиты, функционируют персональные официальные интернет-сайты Премьер-министра, руководителей министерств и ведомств.

4. Защита прав человека на основе международных норм

      В 2005 году Казахстан ратифицировал Международный пакт о гражданских и политических правах и в 2009 году - Факультативный протокол к нему, последний позволяет гражданам страны обращаться с индивидуальными жалобами в Комитет ООН по правам человека. В 2008 году Республика Казахстан присоединилась к Факультативному протоколу к Конвенции против пыток, саму конвенцию Казахстан ратифицировал, как было отмечено в предыдущих отчетах, в 1998 году.

      Ратифицированные Республикой Казахстан международные договоры имеют приоритет перед ее законами и применяются непосредственно, кроме случаев, когда из международного договора следует, что для его применения требуется издание закона.

      Все законы, международные договоры, участником которых является Республика Казахстан, публикуются в официальных средствах массовой информации. Это является обязательным условием их применения.

      Так, Конвенция о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин была опубликована сразу после ее ратификации в центральной газете "Казахстанская правда" (№ 126, 1998 год), а также в журнале "Ведомости Парламента Республики Казахстан" (№ 11 - 12, 1998 год).

      Во исполнение пункта 8 рекомендаций Комитета ООН по СИДО заключительные замечания по второму периодическому отчету после получения были направлены всем центральным и местным государственным органам, а также в Парламент. Для устранения замечаний разработан специальный План мероприятий, который утвержден Межведомственной комиссией по гуманитарному праву и международным договорам по правам человека (Протокол № 5 от 7 ноября от 2007 года). Проводился ежегодный мониторинг его хода его реализации, результаты рассматривались на заседаниях Межведомственной комиссии.

      Кроме того, Конвенция, Факультативный протокол к нему, периодические отчеты страны о ходе реализации Конвенции и заключительные замечания Комитета ООН по СИДО размещены на сайте Национальной комиссии (www.ncgp.kz).

      Полный текст Конвенции, Закона Республики Казахстан о присоединении к ней, а также тексты докладов Правительства в Комитет по ликвидации дискриминации в отношении женщин внесены в Базу данных "Закон", находящуюся в ведении Республиканского центра правовой информации. База данных "Закон" имеется в Центрах обслуживания населения (куда граждане обращаются за получением государственных услуг по документированию, регистрации недвижимости и сделок с ним), библиотеках и учебных заведениях по всей республике, а также на сайте Министерства юстиции. Доступ к Базе "Закон" бесплатный и открыт для все граждан. В Центрах обслуживания населения любой гражданин может попросить распечатать текст любого законодательного или нормативного правового акта.

      В то же время, в целях содействия широкому изучению положений Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин, Верховным Судом предпринят ряд дополнительных мер. В частности, в 2007 году был издан и распространен в местных судах, а также размещен на его сайте Сборник нормативных правовых документов ООН по вопросам равноправия мужчин и женщин. В него включены Заключительные замечания Комитета ООН по СИДО 2007 года, нормативные правовые акты Республики Казахстан по вопросам гендерного равенства и др. Повсеместно проведены семинарские занятия с судьями по изучению и применению положений данной Конвенции.

      Отсутствие в судебных актах ссылок на положения Конвенции не должно расцениваться как недостаточно широкое ее распространение. Учитывая, что законодательство Казахстана корреспондируется с положениями Конвенции, суды, при защите прав женщин, как правило, ссылаются на нормы национального законодательства.

      В определенной степени это связано и с устоявшимися традиционными подходами к мотивировке судебных актов. Суды предпочитают применять нормы специальных законов, что не является нарушением процессуальных требований. Например, достаточно редко применяется в судебных актах Конституция Республики Казахстан, которая в силу пункта 2 статьи 4 имеет высшую юридическую силу и прямое действие на всей территории Республики. Это не расценивается как фактор, свидетельствующий о ее недостаточном распространении или изучении.

      В то же время, учитывая рекомендации Комитета ООН по СИДО, Верховным Судом приняты меры организационного характера для стимулирования непосредственного применения судами норм международных договоров при разрешении дел.

      В частности, в 2008 году принято нормативное постановление "О применении норм международных договоров Республики Казахстан". В 2010 году создан Банк судебных актов, в котором подлежат размещению судебные акты, содержащие ссылки непосредственно на нормы международных договоров, в том числе и данной Конвенции.

      Принятые меры способствовали в определенной степени изменению традиционных подходов к мотивировке судебных актов, о чем свидетельствуют состоявшиеся в последнее время решения судов. На сегодняшний день в базе данных Верховного Суда Республики Казахстан имеется 14 судебных актов, содержащих ссылки непосредственно на нормы международных договоров.

      В целях повышения профессиональной компетенции государственных служащих в области гендерной политики Академией государственного управления при Президенте Республики Казахстан на постоянной основе проводятся курсы и семинары по темам: "Разъяснение положений Конвенции ООН о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин", "Гендерный баланс в системе государственной службы", "Гендерная политика и актуальные проблемы социальных отношений".

      В настоящее время реализуются Концепция правовой политики Республики Казахстан на 2010 - 2020 годы и Национальный план действий в области прав человека в Республике Казахстан на 2009 - 2012 годы, представляющие собой системную и конкретную программу совершенствования обеспечения прав человека в Казахстане.

      Из международных институциональных механизмов защиты прав человека Казахстан признал компетенцию Комитета по правам человека, Комитета против пыток, Комитета по ликвидации расовой дискриминации и Комитета по ликвидации дискриминации в отношении женщин по приему индивидуальных жалоб.

      Исходя из вышеизложенного, можно сказать, что в Казахстане проводится конкретная работа по устранению замечаний Комитета ООН по СИДО (пункты 9 и 10) о недостаточной распространенности среди населения положений Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин, недостаточной осведомленности чиновников, работников судебных органов и общественности об изложенной в ней концепции реального равенства, отсутствии судебной практики со ссылкой на данную конвенцию.

5. Информирование и пропаганда прав человека

      Постановлением Правительства Республики Казахстан от 29 ноября 2008 года № 1116 утверждена и реализуется Программа по праворазъяснительной работе, повышению уровня правовой культуры, правового обучения и воспитания граждан на 2009 - 2011 годы.

      Программой предусмотрена подготовка предложений по внесению изменений и дополнений в нормативные правовые акты, регламентирующие вопросы праворазъяснительной работы государственных органов и должностных лиц, разработка и внедрение правил о порядке обучения населения правовой грамотности, обязательного минимума правовой грамотности отдельных категорий населения и иные мероприятия, направленные на формирование уважения прав человека.

      В рамках данной Программы состоялось два видео-семинара, организованы курсы повышения квалификации для преподавателей правовых дисциплин в городах Астане, Алматы и Актобе. В печатных изданиях открыты четыре рубрики, выпущено пять видеороликов и два документальных фильма о деятельности Call-центра Министерства юстиции, мобильных центров обслуживания населения (ЦОНах), биометрических паспортах, регистрации прав на недвижимое имущество, которые транслировались по телевидению. В целях информационного сопровождения деятельности органов юстиции утверждены медиа-планы, где предусмотрено проведение порядка 50 мероприятий.

      С 2006 года в городе Астана работает Цифровая библиотека Комиссии по правам человека при Президенте Республики Казахстан, созданная совместными усилиями Комиссии по правам человека при Президенте Республики Казахстан, ПРООН в Казахстане и Кластерного бюро ЮНЕСКО в городе Алматы. Поддержку цифровой библиотеки осуществляет Национальная академическая библиотека Республики Казахстан.

      Доступ населения к правовой информации свободный. Документы на казахском и русском языках доступны по адресу: http://hrc.nabrk.kz, интерфейс библиотеки реализован на казахском, русском, английском и французском языках. Целевой аудиторией являются, в первую очередь, сельские сообщества, уязвимые слои населения - инвалиды, пенсионеры, женщины, дети, малоимущие. Для них предусмотрен раздел библиотеки "Способы", включающий свыше 70 понятных людям категорий, систематизирующих знания в сфере прав человека. В большинстве категорий представлены наиболее часто задаваемые вопросы. Цифровая библиотека является эффективным образовательным инструментом и способствует повышению осведомленности населения по правам человека.

6. Социально-экономическое состояние страны за период с 2004 по 2010 годы

      В 2004 - 2006 годы экономика страны развивалась достаточно высокими темпами, темпы роста в среднем превышали 10 %. Начиная со второй половины 2007 года, экономика Казахстана подверглась негативному влиянию мирового экономического кризиса. Темпы роста ВВП несколько снизились, но благодаря предпринятым антикризисным мерам составили 8,9 %. Ухудшение внешних условий стало одним из основных причин дальнейшего замедления темпов роста ВВП, в результате в 2008 году он снизился до 3,3 %, в 2009 году - до 1,2 %.

      Несмотря на сложные экономические условия, удалось сохранить социальную стабильность в стране. Все принятые Правительством обязательства в социальной сфере выполнены в полном объеме.

      В 2010 году в результате успешной реализации антикризисной программы прирост ВВП составил, по сравнению с 2009 годом, 7 %.

      В целом за период 2005 - 2010 годы ВВП Казахстана в реальном выражении возрос на 47,9 %, т.е. ежегодные средние темпы роста составили 6,7 %.

      В 2010 году ВВП на душу населения составил 9 тыс. долл.США, что в 3 раза превышает уровень 2004 года. Казахстан признан государством с уровнем доходов на душу населения выше среднего уровня (3,2 тыс. долл. США).

      Валовый внутренний продукт (ВВП) за 2004 - 2010 годы


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

ВВП

млрд. тенге

5 870

7 591

10 214

12 850

16 053

17 008

21 648

млрд. долл.

США

43,2

57,1

81,0

104,9

133,4

115,3

146,9

*ИФО ВВП,

год к

предыдущему

году, %

109,6

109,7

110,7

108,9

103,3

101,2

107,0

ИФО ВВП,

2004=100 %

100,0

109,7

121,4

132,2

136,6

138,2

147,9

ИФО ВВП,

2005=100 %

91,2

100,0

110,7

120,6

124,6

126,1

134,9


Средние темпы роста ВВП за 2004 – 2010 годы – 107,1

%


Средние темпы роста ВВП за 2005 – 2010 годы

– 106,7 %

ВВП на душу населения

тыс. тенге

391

501

667

830

1 024

1 068

1 327

долл. США

2 874

3 771

5 292

6 772

8 514

7 241

9 004


      *ИФО - индекс физического объема

      Уровень безработицы по стране снизился с 8,4 % в 2004 году до 5,8 % в 2010 году, в том числе среди женщин - с 9,8 % до 6,6 %.

      По итогам 2010 года Казахстан занял 50-е место в международном рейтинге национального благосостояния, опередив при этом все страны СНГ.

Действующие и разрабатываемые программы, направленные на улучшение благосостояния населения, в том числе женщин

      В 2010 году Указом Президента Республики Казахстан принят Стратегический план развития Республики Казахстан до 2020 года. Им предусмотрено достижение следующих ключевых показателей: увеличение ВВП, в реальном выражении, не менее чем на треть по сравнению с 2009 годом; снижение доли населения с доходами ниже прожиточного минимума до 8 % и безработицы до уровня не выше 5 %; уменьшение общей смертности на 30 %; увеличение ожидаемой продолжительности жизни населения с 68 до 72 лет.

      Для реализации Стратегического плана - 2020 принята и реализуется Государственная программа по форсированному индустриально-инновационному развитию Республики Казахстан на 2010 - 2014 годы. В Карту индустриализации Казахстана входят 469 проекта на общую сумму более 8,3 трлн. тенге. На период строительства в их реализации примут участие более 160 тыс. казахстанцев. На новых производствах будет создано 140 тыс. постоянных рабочих мест.

      Достижение социальных показателей Стратегического плана развития Казахстана будет осуществляться в рамках реализации Государственной программы развития образования Республики Казахстан на 2011 - 2020 годы, Государственной программы развития здравоохранения "Саламатты Қазақстан" на 2011 - 2015 годы, Программы занятости - 2020 и целого ряда других программ.

      Например, Государственная программа развития здравоохранения "Саламатты Қазақстан" предусматривает: снижение заболеваемости железодефицитной анемией до 2221 случая к 2013 году и до 2082 случаев на 100 тыс.населения к 2015 году (2009 год - 2314); снижение материнской смертности до 28,1 случаев к 2013 году и до 24,5 случаев на 100 тыс. родившихся живыми к 2015 году (2009 год - 36,9).

      Целью Программы занятости - 2020 является повышение доходов населения путем содействия устойчивой и продуктивной занятости. В рамках Программы будет предусмотрена реализация мер по вовлечению в продуктивную экономическую занятость самостоятельно занятого, безработного и малообеспеченного населения, развитию кадрового потенциала для реализации программы форсированного индустриально-инновационного развития, совершенствованию системы оказания адресной социальной помощи.

      Программа направлена, в первую очередь, на обучение, трудоустройство, содействие в организации собственного дела по месту жительства, а при отсутствии таких возможностей, содействие добровольному переезду в точки экономического роста.

      С каждым участником Программы будет заключаться социальный контракт, в рамках которого ему предоставлена возможность обучения (переобучения), трудоустройства и получения арендного жилья с отсрочкой по оплате за него, в случае необходимости, на два года с последующей его приватизацией. Значительные средства выделяются таким индустриальным областям, как Карагандинская, Восточно-Казахстанская и Павлодарская, где создаются новые рабочие места. Те, кто захочет начать свой бизнес, будет иметь возможность получить кредит.

      Устойчивая и продуктивная занятость станет основой роста доходов населения. Доля населения со среднедушевыми доходами ниже прожиточного минимума снизится с 8,2 % в 2010 году до 6 % в 2020 году.

      Таким образом, реализация всех этих программ будет спосоствовать повышению благосостояния населения, в том числе женщин.

Часть II. Информация о выполнении Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин

Статья 1 Для целей настоящей Конвенции понятие "дискриминация в отношении женщин" означает любое различие, исключение или ограничение по признаку пола, которое направлено на ослабление или сводит на нет признание, пользование или осуществление женщинами, независимо от их семейного положения, на основе равноправия мужчин и женщин, прав человека и основных свобод в политической, экономической, социальной, культурной, гражданской или любой другой области.

      Как было указано в предыдущих отчетах, согласно Конституции Республики Казахстан "Никто не может подвергаться какой-либо дискриминации по мотивам происхождения, социального, должностного и имущественного положения, пола, расы, национальности, языка, отношения к религии, убеждений, места жительства или по любым иным обстоятельствам".

      Казахстан присоединился к Конвенции ООН о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин в 1998 году, с тех пор в юридической практике применяется понятие "дискриминация", определенное в статье 1 данной Конвенции. Само слово "дискриминация" широко используется в текстах Конституции, принятых законов и нормативных актов.

      В 2009 году в Республике Казахстан принят Закон Республики Казахстан "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин". В нем понятие "дискриминация по признаку пола" определено как "любое ограничение или ущемление прав и свобод человека, а также принижение его достоинства по признаку пола" (статья 1, пункт 3). Данное определение дискриминации по признаку пола носит все охватывающий характер и не противоречит Конвенции.

      Относительно обеспокоенности Комитета ООН по СИДО по поводу "ограниченного понимания в государстве-участнике концепции формального и реального равенства и запрета прямой и непрямой дискриминации в отношении женщин, сформулированных в Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин" (пункт 11).

      Конвенция не ограничивает государство-участника проводить политику ликвидации дискриминации по признаку пола путем принятия только одного закона. Более того, согласно статье 2 Конвенции государство принимает соответствующие специальные законодательные акты и другие меры, включая санкции там, где это необходимо. Казахстан избрал для себя именно такой путь законодательного закрепления механизмов ликвидации прямой или косвенной дискриминации с учетом ее специфических признаков в различных областях.

      Так, В Уголовно-процессуальном кодексе Республики Казахстан закрепляется запрет какой-либо дискриминации в уголовном производстве по мотивам происхождения, социального, должностного и имущественного положения, пола, расы, национальности, языка, отношения к религии, убеждений, места жительства или по любым обстоятельствам. Статья 141 предусматривает уголовную ответственность за прямое или косвенное ограничение прав и свобод по вышеуказанным мотивам, в том числе с использованием своего служебного положения либо руководителем общественного объединения.

      Соответствующие статьи имеются в Конституционном законе Республики Казахстан "О выборах в Республике Казахстан", законах Республики Казахстан "О браке и семье", "Об образовании" и других. Это позволяет эффективно и адекватно реагировать на проявления дискриминации в любых сферах общественных отношений. Кроме того, в Законе Республике Казахстан "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин" национальный законодатель не ограничился определением дискриминации только в отношении женщин, а определил в целом понятие дискриминации по признаку пола, исходя из равных прав и возможностей на защиту, как женщин, так и мужчин.

      Поэтому считаем выполненной рекомендацию Комитета ООН по СИДО (пункт 12) в части обеспечения соответствия определения дискриминации по признаку пола в законе о государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин статье 1 Конвенции.

Статья 2. Обязательства по ликвидации дискриминации Государства-участники осуждают дискриминацию женщин во всех ее формах, соглашаются безотлагательно всеми соответствующими способами проводить политику ликвидации дискриминации в отношении женщин и с этой целью обязуются:а) включить принцип равноправия мужчин и женщин в свои национальные конституции или другое законодательство, если это еще не было сделано, и обеспечить с помощью закона и других средств практическое осуществление этого принципа

      Принцип равноправия мужчин и женщин включен в Конституцию и все действующее законодательство Республики Казахстан.

      Так, Закон "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин" определил одной из задач государственной политики "обеспечение равных прав и равных возможностей мужчин и женщин во всех сферах государственной и общественной жизни" (статья 3, пункт 1).

      Согласно Кодексу Республики Казахстан "О здоровье народа и системе здравоохранения" женщины и мужчины имеют "3) равный доступ к медицинской помощи" и "8) свободу репродуктивного выбора, охрану репродуктивного здоровья и соблюдение репродуктивных прав" (статья 87).

      Закон Республики Казахстан "О браке и семье" предусматривает равенство супругов в семье (статья 29), равенство прав и обязанностей родителей (статья 60).

      Правительством Республики Казахстан разработано и утверждено Руководство по проведению гендерной экспертизы законодательных актов.

      В настоящее время осуществляется гендерная экспертиза всех проектов законодательных актов Республики Казахстан.

      Вопрос проведения гендерной экспертизы нормативно-правовых актов выносился на обсуждение Совета по правовой политике при Президенте Республики Казахстан и Высшего Судебного Совета Республики Казахстан. Министерству юстиции Республики Казахстан поручено провести анализ выполненной в 2009 - 2010 годах научной экспертизы законопроектов на предмет ее соответствия установленным требованиям. В настоящее время утвержден План проведения гендерно-правового анализа действующего законодательства на 2011 - 2013 годы (приказ директора Института законодательства от 14 февраля 2011 г., № 7-П).

      Согласно Закону "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин", органами, осуществляющими деятельность в сфере обеспечения равных прав и равных возможностей мужчин и женщин, являются Правительство Республики Казахстан, центральные и местные исполнительные органы в пределах своей компетенции. Таким образом, в соответствии с действующим законодательством, каждый государственный орган ответственен за реализацию гендерной политики в своей сфере деятельности.

      Координирующим центральным государственным органом определено Министерство труда и социальной защиты населения Республики Казахстан.

      Таким образом, рекомендации Комитета ООН по СИДО об обеспечении юридического (формального) равенства женщин и мужчин в Казахстане выполняются, фактического (реального) равенства - находятся в стадии активного исполнения (п.12).

b) принимать соответствующие законодательные и другие меры, включая санкции, там, где это необходимо, запрещающие всякую дискриминацию в отношении женщин

      В предыдущих отчетах было отмечено, что в Казахстане дискриминация граждан, в том числе женщин, является уголовно наказуемым деянием в соответствии со статьями Уголовного кодекса Республики Казахстан: 141 "Нарушение равноправия граждан", 160"Геноцид", 164 "Возбуждение социальной, национальной, родовой, расовой и религиозной вражды". Эти преступления имеют тенденцию к снижению: если в 2006 году было зарегистрировано 42 преступления данной категории, то в 2010 году - 26 преступлений.

      По данным Единой автоматизированной информационно-аналитической системы судебных органов Республики Казахстан в 2008 году женщинами в суды было заявлено почти 154 тыс. исков и заявлений о вынесении судебных приказов, что составило 55 % от их общего числа, в 2009 году - 174 тыс. (56 %); в 2010 году - 168 тыс. (53 %). Чаще всего женщины обращаются в суд за защитой своих трудовых и жилищных прав. В исковых требованиях заявлений по поводу дискриминации по признаку пола не было.

      В настоящее время в стратегические планы отраслевых министерств и программы развития территорий включены показатели по достижению к 2015 году 30 %-ного представительства женщин во власти на уровне принятия решений и соотношения средней заработной платы женщин к средней заработной плате мужчин не менее 70 %.

      Таким образом, рекомендации Комитета ООН по СИДО (21 и 22) о применении принципов Конвенции ООН о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин в законодательстве, политике и программах с разработкой базовых показателей, количественных целей и сроков реализации выполняются.

с) установить юридическую защиту прав женщин на равной основе с мужчинами и обеспечить с помощью компетентных национальных судов и других государственных учреждений эффективную защиту женщин против любого акта дискриминации

      Конституция гарантирует каждому гражданину Республики Казахстан равное право на признание правосубъектности и право защищать свои права и свободы всеми не противоречащими закону способами, включая необходимую оборону. Каждый имеет право на судебную защиту своих прав и свобод. Каждый имеет право на получение квалифицированной юридической помощи. В случаях, предусмотренных законом, юридическая помощь оказывается бесплатно. Все равны перед законом и судом.

      В соответствии со статьей 8 Гражданского процессуального кодекса Республики Казахстан каждый вправе обратиться в суд за защитой нарушенных или оспариваемых конституционных прав, свобод или охраняемых законом интересов. Мужчины и женщины имеют одинаковые права и обязанности при обращении в суд, в том числе выплачивают одинаковые размеры государственной пошлины.

      Как показывает практика, женщины не ущемлены в реализации своих процессуальных прав при обращении в суд за защитой нарушенных гражданских, семейных, трудовых и иных прав.

      Каких-либо жалоб об отказе в доступе к правосудию, мотивированных дискриминацией по половому признаку в Верховный Суд или областные суды не поступали, как от женщин, так и от мужчин. Не поступало также и исковых заявлений, мотивированных нарушением прав в связи с принадлежностью к женскому полу.

d) воздерживаться от совершения каких-либо дискриминационных актов или действий в отношении женщин и гарантировать, что государственные органы и учреждения будут действовать в соответствии с этим обязательством

      В соответствии с Конституцией Республики Казахстан государственные органы, общественные объединения, должностные лица и средства массовой информации обязаны обеспечить каждому гражданину возможность ознакомиться с затрагивающими его права и интересы документами, решениями и источниками информации.

е) принимать все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин со стороны какого-либо лица, организации или предприятия

      В предыдущих отчетах было отмечено, что в соответствии с Конституцией Республики Казахстан осуществление прав и свобод человека и гражданина не должно нарушать прав и свобод других лиц (статья 12, пункт 5). И за нарушение конституционных и иных прав и свобод человека и гражданина предусмотрена уголовная ответственность по целому ряду статей Уголовного кодекса Республики Казахстан.

      Например, статья 142 - Нарушение неприкосновенности частной жизни, статья 146 - Воспрепятствование осуществлению избирательных прав или работе избирательных комиссий, статья 148 - Нарушение законодательства о труде, статья 149 - Воспрепятствование осуществлению права на свободу совести и вероисповеданий, статья 154 - Отказ в предоставлении гражданину информации и др.

      По преступлениям против прав человека (статьи 141 - 151, 153 - 155 Уголовного кодекса) только в 2010 году в суды поступило 159 уголовных дел, рассмотрены с вынесением приговора 62.

      Так, приговором суда № 2 города Павлодар руководитель товарищества с ограниченной ответственностью "Запсибэлектромонтаж" Давыдов А.Л. осужден по статье 148, часть 3, с назначением ему наказания в виде штрафа в размере 700 (семьсот) месячных расчетных показателей, или 907 тыс. тенге, за умышленную невыплату в установленные сроки заработной платы работникам предприятия. Денежные средства были израсходованы на иные цели, в результате было нарушено трудовое законодательство, права и законные интересы граждан.

      Гражданским кодексом Республики Казахстан регулируется защита личных неимущественных и имущественных отношений граждан. Так, статьями данного Кодекса предусмотрены права на охрану тайны личной жизни (ст. 144), неприкосновенность жилища (ст. 146). В 2010 году преступлений по статье 144 не зарегистрировано, по статье 146 было совершено 566 преступлений, в том числе в отношении женщин - 351.

f) принимать все соответствующие меры, включая законодательные, для изменения или отмены действующих законов, постановлений, обычаев и практики, которые представляют собой дискриминацию в отношении женщин

      На законодательном уровне дискриминации женщин не существует, как противоречащей Конституции Республики Казахстан и Закону "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин".

      За дискриминацию по различным признакам предусмотрена ответственность в уголовном и административном законодательстве.

      Кодексом Республики Казахстан об административных правонарушениях предусмотрена административная ответственность за нарушение прав человека в области охраны здоровья, санитарно-эпидемиологического благополучия населения, труда, окружающей среды, общественной нравственности, собственности, общественного порядка и безопасности. В частности, статьей 89 - за нарушение работодателем или должностным лицом законодательства об охране труда либо правил по охране труда, статьей 221 - за нарушение правил по безопасному ведению работ, статьей 241 - за уклонение от проведения мер по ликвидации последствий экологического загрязнения, статьей 323 - за нарушение санитарно-гигиенических и санитарно-противоэпидемических правил и норм.

g) отменить все положения своего уголовного законодательства, которые представляют собой дискриминацию в отношении женщин

      Гендерное равноправие при рассмотрении судебных дел обеспечивается посредством реализации основных принципов судопроизводства - точного соблюдения судами, как в отношении женщин, так и мужчин, требований законов; недопущения решений и действий, унижающих честь или умаляющих достоинство лиц, участвующих в процессе; равенства всех перед законом и судом; состязательности и равноправия сторон; открытости, гласности и прозрачности разбирательства дел; обеспечения безопасности участников процесса.

      Вместе с тем, как отмечалось в предыдущем отчете, в административном и уголовном судопроизводстве предусмотрены нормы, улучшающие положение женщин.

      Так, например, в соответствии со статьей 55 Кодекса Республики Казахстан об административных правонарушениях административный арест не может применяться к беременным женщинам и женщинам, имеющим детей в возрасте до четырнадцати лет. Согласно статье 61 Кодекса совершение административного правонарушения беременной женщиной или женщиной, имеющей ребенка в возрасте до трех лет, признается обстоятельством, смягчающим ответственность.

      В соответствии со статьями 48 и 49 Уголовного кодекса, такие крайние меры уголовного наказания, как пожизненное лишение свободы и смертная казнь, не назначаются женщинам. В 2003 году Президентом страны объявлен бессрочный мораторий на исполнение смертной казни до решения вопроса о ее полной отмене. Смертная казнь в Уголовном кодексе предусмотрена лишь за преступления, связанные с терроризмом и повлекшие гибель людей, а также за тяжкие воинские преступления. В 2006 году на 61-ой сессии Генеральной Ассамблеи ООН Казахстан присоединился к Заявлению Европейского Союза об отмене смертной казни.

      Улучшающие положение женщин (по сравнению с мужчинами) в сфере судопроизводства нормы обеспечиваются их обязательной силой для правоприменения. Гарантиями женских основных прав и свобод в судопроизводстве являются предусмотренные законом возможности обжалования процессуальных действий судов в вышестоящие судебные инстанции.

Статья 3. Развитие и продвижение женщин Государства-участники принимают во всех областях, и в частности, в политической, социальной и экономической и культурной областях, все соответствующие меры, включая законодательные, для обеспечения всестороннего развития и прогресса женщин с тем, чтобы гарантировать им осуществление и пользование правами человека и основными свободами на основе равенства с мужчинами

      Основные направления гендерной политики определены утвержденной Указом Президента страны Стратегией гендерного равенства в Республике Казахстан на 2006 - 2016 годы. Это политическое и экономическое продвижение женщин, сохранение репродуктивного здоровья женщин и мужчин, борьба с насилием в отношении женщин, достижение гендерного равенства в семейных отношениях и т.д.

      Каждые три года Правительством Республики Казахстан принимается План мероприятий по реализации Стратегии. Все они выполняются за счет средств республиканского и местных бюджетов с привлечением неправительственных и международных организаций. На реализацию Плана мероприятий Правительства на 2009 - 2011 годы в республиканском бюджете предусмотрены расходы в сумме 38,4 млн. тенге.

      Выпускается ежегодный статистический сборник "Женщины и мужчины Казахстана". В Агентстве по статистике Республики Казахстан создано отдельное структурное подразделение - управление гендерной статистики и показателей Целей развития тысячелетия ООН.

      Таким образом, рекомендации Комитета СИДО (пункт 12) о регулярном отслеживании достигнутого прогресса и результатов проводимой работы по достижению гендерного равенства полностью выполняются.

      В Стратегии поставлена задача добиться 30 %-ной представленности женщин на уровне принятия решений в органах исполнительной и представительной власти, структурах управления во всех сферах деятельности нашего общества.

      Для обучения и подготовки женщин-политиков создана и действует Республиканская сеть школ женского лидерства, состоящая из 65 неправительственных организации из всех регионов страны. В городах Астана, Алматы и областных центрах действуют клубы женщин-политиков.

      Проводится работа с политическими партиями и общественными движениями по соблюдению гендерного баланса при формировании партийных списков при выдвижении кандидатов на руководящие должности и в выборные органы.

      Национальной комиссией по делам женщин и семейно-демографической политике при Президенте Республики Казахстан заключен меморандум с правящей политической партией "Нур Отан" по продвижению гендерного мейнстриминга в стране. Один из итогов - создание на центральном уровне резерва кадров для выдвижения на руководящие должности из числа наиболее подготовленных специалистов-женщин.

      В 2009 году по инициативе партии "Нур Отан" создан Альянс женских организаций Казахстана, в который вошли 18 крупных неправительственных организаций - Ассоциация деловых женщин Казахстана, Союз кризисных центров Республики Казахстан, Союз женщин интеллектуального труда и др. Одна из главных задач Альянса - подготовка резерва для продвижения женщин в политике и на государственной службе.

      Большая работа по политическому продвижению женщин проводится региональными комиссиями по делам женщин и семейно-демографической политике совместно с неправительственными организациями. За 2005 - 2009 годы ими проведено около 2 тыс. конференций, тренингов, семинаров, которыми было охвачено более 72 тыс. человек.

      Стратегия предусматривает гендерное образование и гендерное просвещение населения, внедрение гендерного подхода в процесс разработки бюджетов всех уровней и государственных программ социально-экономического развития.

      В 2006 году при поддержке ЮНИФЕМ реализован проект "Общественный совет за гендерный бюджет", в рамках которого в 5 городах республики прошли обучающие семинары, проведена гендерная экспертиза региональных социальных программ, разработаны первые научные подходы по гендерному бюджетированию.

      Начиная с 2009 года, совместно с ПРООН реализуется проект "Поддержка Национальной комиссии по делам женщин и семейно-демографической политике по совершенствованию мер обеспечения гендерного равенства в Республике Казахстан".

      К 30-летию принятия Конвенции проведен цикл мероприятий по повышению осведомленности населения о прогрессе в вопросах гендерного равноправия. В регионах созданы информационно-пропагандистские группы для разъяснения положений Конвенции, а также позитивных аспектов руководства Казахстаном ОБСЕ для дальнейшего продвижения гендерной политики. Проведено 86 конференций и круглых столов, 178 семинаров-тренингов, 415 лекций и дебатов, 15 конкурсов, 4 выставки и т.п. В 2010 году в городе Павлодар проведена республиканская ярмарка идей и товаров, разработанных и изготовленных женщинами, "Қанатты Әйел-3". В рамках ярмарки проведено 38 семинаров, круглых столов, тренингов, мастер-классов. Ярмарку посетило более 4 тыс.человек.

      Таким образом, рекомендации Комитета ООН по СИДО о проведении мероприятий по разъяснению важности участия женщин в политической и общественной жизни страны успешно выполняются.

      Третий год совместно с ЮНФПА реализуются проекты по народонаселению. Проведены социологическое исследование положения пожилых людей в Казахстане, тренинг по старению населения с привлечением экспертов ЮНФПА.

      В конце 2010 года подписаны Меморандумы о сотрудничестве в сфере достижения гендерного равенства с Агентством международного развития государственного департамента Соединенных штатов Америки (ЮСАИД), а также с международным общественным фондом "Диалог Евразия", направленный на сотрудничество в области гендерной и семейно-демографической политики.

Статья 4. Ускорение достижения равенства между мужчинами и женщинами 1. Принятие государствами-участниками временных специальных мер, направленных на ускорение установления фактического равенства между мужчинами и женщинами, не считается, как это определяется настоящей Конвенцией, дискриминацией, однако оно ни в коей мере не должно влечь за собой сохранение неравноправных или дифференцированных стандартов; эти меры должны быть отменены, когда будут достигнуты цели равенства возможностей и равноправного отношения.

      Все законодательство Республики Казахстан направлено на установление фактического равенства между мужчинами и женщинами. Специальные меры направлены на защиту материнства, детства и отцовства; защиту женщин в связи с беременностью и родами; увеличение продолжительности жизни мужчин; защиту женщин в уголовном, уголовно-процессуальном и уголовно-исполнительном законодательстве.

2. Принятие государствами-участниками специальных мер, направленных на охрану материнства, включая меры, содержащиеся в настоящей Конвенции, не считается дискриминацией.

      Согласно статье 4 Закона "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин" специальные меры, направленные на охрану материнства, не считаются дискриминационными по признаку пола.

      Не являются дискриминацией различия, исключения, предпочтения и ограничения, которые определяются свойственными данному виду труда требованиями либо обусловлены особой заботой государства о лицах, нуждающихся в повышенной социальной и правовой защите.

Статья 5. Половые роли и стереотипы Государства-участники принимают все соответствующие меры с целью:а) изменить социальные и культурные модели поведения мужчин и женщин с целью достижения искоренения предрассудков и упразднения обычаев и прочей практики, которые основаны на идее неполноценности или превосходства одного из полов или стереотипности роли мужчин и женщин

      В целях формирования социальных и культурных моделей поведения мужчин и женщин, основанных на идее гендерного равенства, в 2004 - 2010 годах в рамках государственного социального заказа проведено более 600 информационно-разъяснительных кампаний с проведением юридических консультаций, лекций, семинаров, выставок, конкурсов, фестивалей, ярмарок, различных акций, конференций, социологических опросов и т.п. Мероприятиями охвачено более 700 тыс. женщин во всех регионах страны.

      В средствах массовой информации вышло порядка 200 публикаций и статей по актуальным вопросам гендерной политики.

      Законом Республики Казахстан "О средствах массовой информации" закреплен запрет на распространение в эфире радио- и телепрограмм, кино- и видеопродукции сексуально-эротического и порнографического характера.

      Национальным законодательством предусмотрена административная и уголовная ответственность за изготовление, хранение, ввоз, перевозку и распространение продукции средств массовой информации или иной продукции, содержащую насилие и порнографию.

      Статья 6 Закона Республики Казахстан "О рекламе" запрещает использование рекламы для пропаганды порнографии. Статья 339 Кодекса об административных правонарушениях запрещает продажу, распространение или рекламирование продукции эротического содержания в неотведенных для этих целей местах. Статьей 273 Уголовного кодекса предусмотрена уголовная ответственность за незаконное изготовление в целях распространения или рекламирования порнографических материалов или предметов, а равно за незаконную торговлю печатными изданиями, кино- или видеоматериалами, изображениями или иными предметами порнографического характера.

      По данной статье в 2010 году возбуждено 41 уголовное дело, рассмотрено с вынесением приговора 23, изъято из оборота свыше 3 тыс. единиц контрафактной видеопродукции.

      Так, например, 21 сентября 2010 года судом № 2 города Костаная Дюсенову Д.М. было назначено уголовное наказание в виде лишения свободы сроком на шесть месяцев (условно) за продажу 4 клиентам видеофильмов порнографического характера.

      Каких-либо культурных и традиционных практик или образа жизни, которые мешают продвижению женщин в обществе, в Казахстане не существует. Не существуют также традиционных или религиозных обычаев, мешающих улучшению положения женщин.

      В 2008 году Центром изучения общественного мнения (город Алматы) при грантовой поддержке Министерства культуры Республики Казахстан выполнено социологическое исследование "Гендерное равенство в Казахстане". Участники опроса отметили, что женщины чаще, чем мужчины встречаются с фактами дискриминации по признаку пола, особенно при приеме на работу и продвижении по карьерной лестнице. Но при этом амбиционные установки характерны как для мужчин, так и женщин. Руководителями хотят быть две трети мужчин и почти половина женщин, большинство - продвигаться по карьерной лестнице и повышать свою квалификацию. В целом, большинство респондентов считает, что необходимо проводить последовательную государственную политику, направленную на достижение фактического гендерного равенства в стране.

b) обеспечить, чтобы семейное воспитание включало в себя правильное понимание материнства как социальной функции и признание общей ответственности мужчин и женщин за воспитание и развитие своих детей при условии, что во всех случаях интересы детей являются преобладающими

      Как отмечалось в предыдущем отчете, согласно Конституции Республики Казахстан забота о детях и их воспитание являются естественным правом и обязанностью родителей.

      В Законе Республики Казахстан "О браке и семье" семейному воспитанию детей посвящена отдельная глава 9 - "Права ребенка". Согласно статье 52 "Ребенок имеет права на воспитание своими родителями, обеспечение его интересов, всестороннее развитие, уважение его человеческого достоинства" (пункт 2). Статья 62 гласит: "2. Родители, воспитывающие ребенка, несут основную ответственность за обеспечение, в пределах своих способностей и финансовых возможностей, условий жизни, необходимых для его физического, психического, нравственного и духовного развития"; "3. Родители обязаны обеспечить получение детьми среднего образования" и "4. Все вопросы, касающиеся воспитания и образования детей, решаются родителями по их взаимному согласию, исходя из интересов детей и с учетом мнения детей".

      Права ребенка в семье закреплены и в Законе Республики Казахстан "О правах ребенка в Республике Казахстан", где сказано, что каждый ребенок имеет право на уровень жизни и условия, необходимые для полноценного физического, психического, нравственного и духовного развития (статья 12, пункт 1).

      Положения данного Закона согласуются с Конвенцией ООН "О правах ребенка", это был один из самых первых международных договоров, к которым присоединился Казахстан после обретения независимости.

      Государство обеспечивает личную неприкосновенность ребенка, осуществляет его защиту от физического и психического насилия, жестокого, грубого или унижающего человеческое достоинство обращения и действий сексуального характера, вовлечения в преступную деятельность и совершения антиобщественных действий и иных видов деятельности, ущемляющих закрепленные Конституцией права и свободы человека и гражданина. Таким образом государство гарантирует неприкосновенность ребенка от применения к нему насилия.

      Ребенку, перенесшему физическую или психологическую травму вследствие преступления, насилия или иного незаконного деяния, оказывается необходимая помощь в восстановлении здоровья и социальной адаптации.

      Закон Республики Казахстан "О браке и семье" предусматривает, что в случае жестокого обращения с детьми, в том числе осуществления физического или психического насилия над ними, покушения на их половую неприкосновенность, родители могут быть лишены родительских прав.

      Большую помощь семье в воспитании детей оказывает система образования. Основы общечеловеческих ценностей, в том числе института семьи, формируются на всех уровнях образования, начиная с дошкольных учреждений.

      На формирование семейных и нравственных ценностей направлены около 40 % содержания учебных предметов начальных классов ("Букварь", "Родное слово", "Ана тілі" и др.).

      В содержание предмета "Познание мира" включено изучение тем "Семья", "Я и мы", "Мое и наше". На этих занятиях у младших школьников формируется понимание того, что семья - это самое дорогое, самое близкое, что есть у человека, а сплоченность семьи - это фундамент благополучия.

      В учебники "Казак тілі" и "Әдебиет" 5 - 9 классов включено изучение особенностей казахстанской семьи и важности семейного воспитания, а в программу школьного предмета "Человек. Общество. Право" входят темы "Семья", "Брак", "Принципы создания семьи", "Родители", "Дети", "Обязательства". В действующих учебных и программных материалах системы среднего образования семейным нравственным и ценностям посвящено более 25 % их общего объема.

      На всех уровнях образования с 2010 - 2011 учебного года внедрена программа нравственно-духовного образования "Самопознание". Основанная на общечеловеческих духовных ценностях, она направлена на активизацию позиции семьи в воспитании ребенка. Содержание предмета "Самопознание" имеет интегрированный характер и включает в себя знания из социогуманитарных дисциплин (этика, психология, философия, социология, правоведение).

      1 - 4 классах в разделе "Учимся общению" изучаются темы: "Человек - член семьи", "Взаимоотношения в семье, коллективе", "Родной дом", "Семья человека", "Основа взаимоотношений в семье", "Ответственность членов семьи", "Ценности крепкой семьи", "Традиции семьи", "Семейные традиции", "Уважение в семье", "Взаимопонимание как условие счастья в семье", "Семейные праздники", "Семейный труд", "Счастье семьи".

      В 5 - 9 классах программа "Самопознание" включает раздел "Быть человеком", тему "Мир семьи", где семья рассматривается как необходимое условие счастья человека.

      В 10 - 11 классах в разделе "Человек и общество" особое внимание уделено вопросам построения семьи и разъяснению ее значения как основы человеческого общества. Подробно рассматривается семейный статус человека, его роль как отца и матери, сына и дочери, мужа и жены.

      В целях оказания правовой, психологической помощи родителям, учащимся, студентам, оказавшимся в трудной жизненной ситуации, на местах, при департаментах по защите прав детей действуют телефоны доверия. Действует также телефон доверия для детей Союза кризисных центров (номер телефона - 150).

      Согласно статье 64 Закона "О браке и семье" "Родительские права не могут осуществляться в противоречии с интересами детей. Обеспечение интересов детей должно быть предметом основной заботы их родителей".

      При осуществлении родительских прав родители не вправе причинять вред физическому и психическому здоровью детей, их нравственному развитию. Способы воспитания детей должны исключать пренебрежительное, жестокое, грубое, унижающее человеческое достоинство обращение, оскорбление или эксплуатацию детей.

      Родители, осуществляющие родительские права в ущерб правам и интересам детей, несут ответственность в установленном законом порядке. По данным Единой автоматизированной информационно-аналитической системы судебных органов Республики Казахстан только в 2010 году удовлетворено 1439 исковых заявлений об ограничении и лишении родительских прав.

Статья 6. Эксплуатация женщин Государства-участники принимают все соответствующие меры, включая законодательные, для пресечения всех видов торговли женщинами и эксплуатации проституции женщин.

      В Казахстане проводится большая работа по пресечению всех видов торговли женщинами и эксплуатации проституции женщин. Проституция в Казахстане не легализована.

      Как отмечалось в предыдущих отчетах, Уголовный кодекс Республики Казахстан предусматривает наказание за торговлю людьми и преступления, сопутствующие трафику людей, до 15 лет лишения свободы с конфискацией имущества.

      В 2006 году принят Закон Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам противодействия торговле людьми". В результате расширена сфера действия закона, ужесточены санкции за торговлю людьми, теперь ответственность за данный вид преступления наступает не только за вербовку, вывоз и транзит людей для эксплуатации, но и за совершение иных сделок и деяний в целях эксплуатации людей.

      Кроме того, в 2007 году в Закон Республики Казахстан "О туристской деятельности в Республике Казахстан" внесено дополнение о запрещении туристской деятельности в целях организации незаконного выезда граждан республики на постоянное местожительство за границу, трудоустройства за рубежом, а также ввоза в Республику Казахстан иностранной рабочей силы, не предусмотренной соответствующими квотами.

      В 2008 году Казахстан ратифицировал Конвенцию ООН против транснациональной организованной преступности и дополняющие ее Протокол "О предупреждении и пресечении торговли людьми, особенно женщинами и детьми, и наказании за нее", Протокол против незаконного ввоза мигрантов по суше, морю и воздуху, Протокол против незаконного изготовления и оборота огнестрельного оружия, его составных частей и компонентов, а также боеприпасов к нему.

      Внесены изменения в Указ Президента Республики Казахстан "О правовом положении иностранных граждан в Республике Казахстан" касательно статуса иностранных граждан, признанных потерпевшими вследствие совершения в их отношении преступлений данной категории. Жертвам трафика гарантируется временное местожительство в республике и освобождение от ответственности за нарушение ими правил въезда и пребывания на территории страны.

      В 2010 году в Уголовный кодекс внесены две новые статьи: 132-1 "Вовлечение несовершеннолетнего в занятие проституцией" и 273-1 "Изготовление и оборот материалов или предметов с порнографическими изображениями несовершеннолетних либо их привлечение для участия в зрелищных мероприятиях порнографического характера".

      Координация деятельности государственных органов по предотвращению торговли женщинами и девочками осуществляется в соответствии с Планом мероприятий Правительства Республики Казахстан по борьбе, предотвращению и профилактике преступлений, связанных с торговлей людьми, на 2009 - 2011 годы.

      Сегодня в стране действуют два приюта (города Алматы, Кокшетау) и один центр для реабилитации жертв торговли людьми (город Астана), которые оказывают правовую, медицинскую, психологическую и иную необходимую поддержку и помощь жертвам торговли.

      Поступающая на телефоны доверия информация незамедлительно передается в Комитет криминальной полиции, которым в свою очередь по каждому факту проводится проверка.

      Также на сайте МВД размещены контактные телефоны подразделений по борьбе с торговлей людьми в разрезе регионов, на которые также можно позвонить и сообщить об известных фактах.

      С 2001 года введен в действие Закон Республики Казахстан "О государственной защите лиц, участвующих в уголовном процессе", в соответствии с которым в ходе расследования и судебного рассмотрения уголовных дел обеспечивается безопасность также и жертв торговли людьми.

      В соответствии с внесенными в 2009 году изменениями, обеспечение защиты лиц осуществляется уже до возбуждения уголовного дела.

      Для обеспечения мерами безопасности из государственного бюджета в 2009 году выделено более 28, 280 млн. тенге, из них 3,857 млн. тенге были затрачены на организацию защиты жертв торговли людьми.

      В 2009 году в рамках уголовных дел по торговле людьми и преступлениям, сопутствующих трафику людей обеспечена безопасность 45 участникам уголовного процесса.

      В 2010 году выделено 24,51 млн. тенге, из них 1,281 млн. тенге затрачены на организацию защиты жертв торговли людьми.

      В 2010 году в рамках уголовных дел по торговле людьми и преступлениям, сопутствующих трафику людей предоставлена помощь 20 жертвам торговли, в том числе 5-ти иностранным гражданам.

      Потерпевшим предоставлялось безопасное съемное жилье, обеспечивалась физическая охрана с привлечением подразделений специального назначения, также выдавались специальные средства защиты.

      В целях выработки у населения иммунитета против сексуального и трудового порабощения Министерством внутренних дел Республики Казахстан оказано содействие товариществу с ограниченной ответственностью "R&D Media" в съемке документальных фильмов по борьбе с торговлей людьми.

      Регулярно проводится анализ объявлений в средствах массовой информации (газеты, телевидение, радио, журналы) на предмет выявления завуалированной формы вербовки девушек для занятия проституцией за рубежом. Проводятся отработки по проверке объявлений об оказании интимных услуг, опубликованных в газетах.

      В 2007 году Верховным судом принято нормативное постановление "О некоторых вопросах квалификации преступлений, связанных с изнасилованием и иными насильственными действиями сексуального характера", в соответствии с которым для квалификации изнасилования и иных насильственных действий сексуального характера не имеет значения моральный облик, социальный статус, поведение потерпевшей (потерпевшего), предыдущие взаимоотношения виновного лица и потерпевшей (потерпевшего). Таким образом, статья 120 Уголовного кодекса, предусматривающая ответственность за изнасилование, применяется и в случаях изнасилования во время брака.

      Потерпевшие по уголовным делам об изнасилованиях имеют право на их защиту в соответствии с нормами статьи 100 Уголовно-процессуального кодекса "Меры безопасности потерпевших, свидетелей, подозреваемых, обвиняемых и других лиц, участвующих в уголовном процессе". Им предоставляется безопасное съемное жилье, обеспечивается физическая охрана. В 2009 году данная мера применялась в отношении 8 женщин, потерпевших от изнасилования, в 2010 году - 4.

      В целях профилактики преступлений, связанных с торговлей людьми, ежеквартально проводятся оперативно-профилактические мероприятия "Stop трафик". В печатных и электронных СМИ размещаются материалы по итогам проверок квартир, развлекательных заведений, гостиниц, банных комплексов на предмет выявления фактов сводничества, содержания притонов и вовлечения в занятие проституцией. Только в 2010 году органами внутренних дел опубликовано 129 материалов, показано по телевидению 46 видеосюжетов.

      Законодательной базой в части определения наказания является Уголовный кодекс, предусматривающий меры уголовной ответственности за торговлю людьми (статья 128 Уголовного кодекса), торговлю несовершеннолетними (статья 133 Уголовного кодекса). Уголовное наказание предусмотрено также за преступления, не содержащие элементов эксплуатации: принужденные к изъятию органов или тканей человека для трансплантации (ст. 113 Уголовного кодекса - лишение свободы до 10 лет), похищение человека (ч. 3 ст. 125 Уголовного кодекса - от 10 до 15 лет), незаконное лишение свободы (ч. 3 ст. 126 Уголовного кодекса - от 5 до 10 лет), умышленное незаконное пересечение охраняемой Государственной границы Республики Казахстан (ст. 330 Уголовного кодекса), подделка, изготовление или сбыт поддельных документов (ст. 325 Уголовного кодекса).

      Следует отметить, что в Кодекс Республики Казахстан "Об административных правонарушениях" внесены поправки, освобождающие от депортации граждан, нарушивших миграционный порядок, в случае признания их жертвами торговли людьми, на весь период расследования.

      Преступления по торговле людьми не являются столь распространенными по сравнению с другими преступлениями против человека, его прав и свобод. При этом большая часть преступлений совершены против граждан Республики. Преимущественно это преступления с целью трудовой или сексуальной эксплуатации.

      Привлечение к уголовной ответственности обвиняемых лиц решается судом на основании представленной доказательственной базы.

      В 2006 году на территории Республики Казахстан зарегистрировано 16 преступлений, что на 77,8 % больше, чем было зарегистрировано в 2005 году (9).

      В 2007 году в производстве органов уголовного преследования находилось 18 дел о преступлениях по торговле людьми (ст.128 Уголовного кодекса) и 6 дел по торговле несовершеннолетними (ст.133 Уголовного кодекса).

      В 2008 году количество преступлений по фактам торговли людьми выросло и составило 44 преступления.

      На 2009 год было возбуждено 229 уголовных дел по фактам торговли людьми.

      За 12 месяцев 2010 года судами Республики по первой инстанции рассмотрено 193 уголовных дела.

      При Правительстве Республики Казахстан восьмой год действует межведомственная комиссия по вопросам борьбы с незаконным вывозом, ввозом и торговлей людьми. Аналогичные комиссии действуют на местном территориальном уровне, при местных исполнительных органах (акиматах) областей и городов Алматы и Астаны. На основании рекомендаций правительственной комиссии каждые четыре года принимается и реализуется межведомственный план действий. Обучение сотрудников правоохранительных органов, судей является на постоянной основе включается в эти планы.

      В рамках Содружества Независимых Государств в 2011 году координационный совет генеральных прокуроров принял план совместных действий по борьбе с торговлей людьми.

      Принимаются меры по профессиональной подготовке сотрудников органов внутренних дел, миграционных служб, прокуратуры методам выявления, предупреждения, пресечения и раскрытия преступлений по торговле людьми. В целях единого подхода к организации подобных курсов Министерством внутренних дел при содействии представительства Международной организации миграции в Казахстане приняты Методические рекомендации по расследованию преступлений по торговле людьми.

      С целью ознакомления с международным опытом к учебным тренингам привлекаются международные эксперты. К примеру, при содействии Посольства США и Ассоциации против торговли людьми в Центральной Азии в период с сентября 2009 года по март 2010 года реализован образовательный проект в 9 областях для 900 участковых инспекторов полиции. Целью проекта являлось повышение осведомленности участковых инспекторов полиции о торговле людьми и предотвращение подобных случаев. Семинары для прокуроров и судей организовываются Генеральной прокуратурой и Верховным судом.

      С 2008 года на базе Карагандинского юридического института им. Б. Бейсенова Министерства внутренних дел успешно действует специализированный Учебный центр по борьбе с нелегальной миграцией и торговлей людьми (далее - Учебный центр).

      Большую помощь в проведении подобных учебных тренингов оказывают также Международная организация по миграции, Общественный Фонд "Хартия за права человека" и другие казахстанские неправительственные организации. В ходе семинаров обсуждаются практические и проблемные вопросы в области экстрадиции и депортации по делам о торговле и незаконном ввозе, транзите и назначении мигрантов среди стран происхождения, а также пути их преодоления. Ежегодно в Учебном центре проходят повышение квалификации более 70 сотрудников органов внутренних дел (сотрудники миграционной полиции, подразделений по борьбе с торговлей людьми), в том числе следователи, расследующие уголовные дела о торговле людьми, участковые инспектора и оперативные дежурные.

      В рамках Содружества независимых государств (далее - СНГ) принята Программа сотрудничества государств-участников СНГ в борьбе с торговлей людьми на 2011 - 2013 годы (далее - Программа СНГ).

      С учетом отдельных видов преступлений глав особенной части Уголовного кодекса, а именно, преступлений против личности, против семьи и несовершеннолетних, против здоровья населения и нравственности сформулирована отчетная ведомственная форма статистики № 1-М.

      Согласно названной форме отчета ведется регистрация преступлений по ст. 113 Уголовного кодекса "Принуждение к изъятию или незаконное изъятие органов или тканей человека", ст. 125 Уголовного кодекса "Похищение человека", ст. 126 Уголовного кодекса "Незаконное лишение свободы", ст. 128 Уголовного кодекса "Торговля людьми", ст. 133 Уголовного кодекса "Торговля несовершеннолетними", ст. 270 Уголовного кодекса "Вовлечение в занятие проституцией", ст. 271 Уголовного кодекса "Организация или содержание притонов для занятия проституцией и сводничество".

      В 2005 году зарегистрировано 7 заявлений и сообщений о торговле людьми (ст. 133 Уголовного кодекса), в 2006 году - 11, в 2007 году - 6, в 2008 году - 14, в 2009 году - 31, в 2010 году - 31, в 1 квартале 2011 года - 12.

      С 2005 по 2011 года должностные лица правоохранительных органов, причастные к торговле людьми, не установлены.

      Представляются следующие статистические данные в отношении лиц, причастных к торговле людьми (ст. 128 Уголовного кодекса "Торговля людьми", ст. 133 Уголовного кодекса "Торговля несовершеннолетними").

      Уголовно-наказуемыми являются принуждение к изъятию или незаконное изъятие органов и тканей человека (ст. 113 Уголовного кодекса), похищение человека (ст. 125 Уголовного кодекса), незаконное лишение свободы (ст. 126 Уголовного кодекса), торговля людьми (ст. 128 Уголовного кодекса), торговля несовершеннолетними (ст. 133 Уголовного кодекса), вовлечение в занятие проституцией (ст. 270 Уголовного кодекса), организация или содержание притонов для занятия проституцией или сводничество (ст. 271 Уголовного кодекса), незаконное изъятие органов и тканей трупа человека (ст. 275-1 Уголовного кодекса).

      Так, судами республики осуждено:

      в 2005 году по ст. 128 Уголовного кодекса - 5 лиц, из них 1 женщина;

      в 2006 году лиц, осужденных по названной категории дел, не имеются;

      в 2007 году по ст.133 Уголовного кодекса - 3 лица, из них 2 женщины;

      в 2008 году по ст.128 Уголовного кодекса - 5 лиц, из них 2 женщины, возраст осужденных от 30-39 лет - 3 лица, от 21-29 - 2, из них в отношении 1 лица применена отсрочка исполнения наказания (ст. 72 УК РК), 2 лица к 5 годам лишения свободы, 2 к 2 годам лишения свободы.

      по ст.133 Уголовного кодекса - осуждена к 5 годам лишения свободы, возраст - от 40-49.

      В 2009 году по ст.128 Уголовного кодекса - 7 лиц, из них 3 женщины;

      возраст осужденных от 21-29 - 4 лица, от 30-39 - 2, 40-49 - 1;

      из них 2 лицам назначена условная мера наказания, 1 лицу применена отсрочка исполнения наказания (ст. 72 Уголовного кодекса), 3 лицам - к 5 годам лишению свободы, 1 лицо к 3 годам лишения свободы.

      по ст.133 Уголовного кодекса - 9 лиц, из них 5 женщины;

      возраст осужденных - от 40-49 - 4 лица, от 50-59 - 1 лицо, от 21-29 - 3 лица, от 18-20 - 1 лицо,

      к лишению свободы к 5 годам - 2 лица, к 7 годам - 3 лица, к 8 годам - 3 лица, к условной мере наказания 1 лицо.

      В 2010 году по ст.128 Уголовного кодекса - 5 лиц, из них 2 женщины;

      возраст осужденных от 18-20 - 1 лицо, 21-29 - 1 лицо, от 30-39 - 2 лица, 40-49 - 1 лицо,

      мера наказания - 1 лицо осуждено к условной мере наказания,

      к лишению свободы к 5 годам - 2 лица, к 6 годам лишения свободы - 1, к 7 годам лишения свободы - 1;

      по ст.133 Уголовного кодекса - 5 лиц, из них 2 женщины;

      возраст осужденных от 21-29 - 4 лица, от 30-39 - 1 лицо,

      мера наказания - 1 лицо осуждено к условной мере наказания,

      в отношении 1 лица применена отсрочка исполнения наказания (ст. 72 Уголовного кодекса РК),

      к лишению свободы к 7 годам лишения свободы - 2,

      к 8 годам лишения свободы - 1.

      В первом квартале 2011 года по ст.133 Уголовного кодекса - 1 лицо, возраст осужденного от 21-29 - лет, к 7 годам лишения свободы.

Статья 7. Политическая и общественная жизнь Государства-участники принимают все соответствующие меры по ликвидации дискриминации в отношении женщин в политической и общественной жизни страны и, в частности, обеспечивают женщинам на равных с мужчинами право:а) голосовать на всех выборах и публичных референдумах и избираться во все публичные избираемые органы

      В предыдущем отчете было отмечено, что в соответствии со статьей 33 Конституции Республики Казахстан "граждане Республики Казахстан имеют право избирать и быть избранными в государственные органы и органы местного самоуправления, а также участвовать в республиканском референдуме. Не имеют этих прав лишь граждане, признанные судом недееспособными, а также содержащиеся в местах лишения свободы по приговору суда".

      Участие граждан в выборах является добровольным. Никто не вправе принуждать к участию или неучастию гражданина в выборах, а также ограничивать его волеизъявление.

      Выборы в Сенат Парламента считаются состоявшимися, если в голосовании приняло участие более 50 % выборщиков.

      В Мажилис Парламента 98 депутатов из 107 избираются от политических партий по партийным спискам по единому общенациональному избирательному округу на основе всеобщего, равного и прямого избирательного права при тайном голосовании. Остальные 9 депутатов избираются Ассамблеей народа Казахстана.

      Во исполнение рекомендации Комитета ООН по СИДО (пункт 21) об увеличении числа женщин в представительных органах власти Национальной комиссией по делам женщин и семейно-демографической политике при Президенте Республики Казахстан совместно с НПО и при поддержке международных организаций повсеместно проводятся семинары и тренинги по повышению лидерских навыков у женщин. В результате число женщин - кандидатов в депутаты, как в Парламент, так и маслихаты, увеличивается. Так, на последних выборах в Парламент (2007 год) количество женщин, зарегистрированных по партийным спискам, увеличилось в 1,7 раза, по одномандатным округам - в 1,5 раза, в маслихаты (2007 год) - в 1,2 раза.

b) участвовать в формировании и осуществлении политики правительства и занимать государственные посты, а также осуществлять все государственные функции на всех уровнях государственного управления

      См. раздел "Женщины на уровне принятия решений".

с) принимать участие в деятельности неправительственных организаций и ассоциаций, занимающихся проблемами общественной и политической жизни страны

      С целью создания условий для устойчивого развития неправительственных организаций и усиления их роли в решении социально значимых проблем принята и реализована Программа государственной поддержки НПО на 2003 - 2005 годы.

      В 2005 году принят Закон Республики Казахстан "О государственном социальном заказе", на основе которого НПО привлекаются к участию в реализации масштабных социальных программ на грантовой основе. Основой для продвижения общих интересов и взаимодействия государства с некоммерческим сектором является утвержденная Указом Президента страны Концепция развития гражданского общества Республики Казахстан на 2006 - 2011 годы.

      Всего в Казахстане активно действуют около 25 тысяч неправительственных организаций, в том числе занимающихся проблемами улучшения положения женщин и достижения гендерного равенства.

      Неправительственные организации выполняют госзаказ на социально-значимые проекты, которые финансируются за счет бюджетных средств. В 2010 году на эти цели выделено 1,4 млрд. тенге, в том числе на реализацию проектов по вопросам равенства прав и возможностей мужчин и женщин 34 млн. тенге, что больше чем в 2004 году соответственно в 163 и 26 раза.

      Сумма средств, выделенных из республиканского бюджета

      на государственные закупки услуг по выполнению социально значимых

      проектов неправительственными организациями

       млн.тенге

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

2011

Всего

9,4

59,7

316,9

424,1

926,4

1 202,9

1 474,4

1 041,2

5 455,0


      Сумма средств, выделенных из республиканского бюджета

      на реализацию социально значимых проектов по вопросам равенства

      прав и возможностей мужчин и женщин в рамках социального заказа

       млн.тенге

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

2011

Всего

1,35

4,07

10,21

13,31

14,11

25,31

34,6

22,6

125,56


Статья 8. Международное представительство и участие Государства-участники принимают все соответствующие меры, чтобы обеспечить женщинам возможность на равных условиях с мужчинами и без какой-либо дискриминации представлять свои правительства на международном уровне и участвовать в работе международных организаций.

      Согласно пункту 1 статьи 7 Трудового кодекса Республики Казахстан "О запрещении дискриминации в сфере труда" женщины имеют права и возможности представлять свои государства на международном уровне и участвовать в работе международных организаций на равных условиях с мужчинами.

      В настоящее время среди сотрудников дипломатического персонала Министерства иностранных дел около 33 % женщин, в 2004 году их было 26 %. За рубежом страну представляют 5 женщин, в том числе постоянный представитель Казахстана в ООН Айтимова Б.С., посол в Королевстве Нидерланды Мурзамадиева М.С., Генеральный консул в городе Нью-Йорк (США) Есбулатова Р.К., консул в Бонне (Германия) Бейсеева Г.К., консул в Словакии Кенжебаева А.К.

      В соответствии с пунктами 1 и 2 статьи 15 Закона Республики Казахстан "О дипломатической службе Республики Казахстан" ротация персонала осуществляется в соответствии с квалификационными требованиями, предъявляемыми к административным государственным служащим, независимо от половой принадлежности.

      Женщины на регулярной основе участвуют в составе или возглавляют правительственные делегации и представляют страну на международном уровне. Случаев отказа женщинам представлять страну или участвовать в работе международных форумов по причине их пола не имеется.

      В марте 2010 года делегация Республики Казахстан во главе с Послом по особым поручениям Джарбусыновой М. Б.приняла участие в 54-ой сессии Комиссии ООН по положению женщин в городе Нью-Йорк, которая была посвящена 15-летней годовщине Пекинской платформы действий по улучшению положения женщин.

Статья 9. Гражданство 1. Государства-участники предоставляют женщинам равные с мужчинами права в отношении приобретения, изменения или сохранения гражданства. Они, в частности, гарантируют, что ни вступление в брак с иностранцем, ни изменение гражданства мужа во время брака не влекут за собой автоматического изменения гражданства жены, не превращают ее в лицо без гражданства и не могут заставить ее принять гражданство мужа

      Как было отмечено в предыдущем отчете, согласно Закону Республики Казахстан "О гражданстве Республики Казахстан" вступление в брак гражданина или гражданки Республики Казахстан с лицом, не состоящим в гражданстве республики, а также расторжение такого брака не влекут изменения гражданства.

      В соответствии с ратифицированной Казахстаном Конвенцией ООН о гражданстве замужней женщины женщинам, состоящим в браке с гражданами Казахстана, создаются льготные условия при получении гражданства и определении их на постоянное жительство. В остальных случаях права женщин и мужчин рассматриваются на равных основаниях.

      Таким образом, в Казахстане женщины, вне зависимости от семейного положения (замужние и незамужние), имеют равные права с мужчинами на приобретение, изменение или сохранение своего гражданства.

2. Государства-участники предоставляют женщинам равные с мужчинами права в отношении гражданства их детей

      Согласно законодательству Республики Казахстан при определении гражданства ребенка, не достигшего 14-летнего возраста, учитывается гражданство обоих родителей (отца и матери) на равных правах. При различном гражданстве родителей, один из которых к моменту рождения ребенка состоял в гражданстве Республики Казахстан, ребенок является гражданином Республики Казахстан, если он родился: 1) на территории Республики Казахстан; 2) вне пределов Республики Казахстан, но родители или один из них в это время имели постоянное место жительства на территории Республики Казахстан. Гражданство ребенка в возрасте до 16 лет подтверждается его свидетельством о рождении и паспортом любого из родителей.

      Родители (мать или отец) имеют равное право путешествовать со своими несовершеннолетними детьми. На выезд ребенка из страны при любых обстоятельствах требуется согласие обоих родителей.

      Согласно пункту 2 Инструкции по применению органами юстиции Правил документирования и регистрации населения Республики Казахстан, утвержденной приказом Министра юстиции (2005 год), паспорт гражданина Республики Казахстан выдается по желанию граждан независимо от возраста, т.е. дети могут иметь паспорт гражданина Республики Казахстан.

Статья 10. Образование Государства-участники принимают все соответствующие меры для того, чтобы ликвидировать дискриминацию в отношении женщин с тем, чтобы обеспечить им равные права с мужчинами в области образования и, в частности, обеспечить на основе равенства мужчин и женщин:а) одинаковые условия для ориентации в выборе профессии или специальности, для доступа к образованию и получению дипломов в учебных заведениях всех категорий, как в сельских, так и в городских районах; это равенство обеспечивается в дошкольном, общем, специальном и высшем техническом образовании, а также во всех видах профессиональной подготовки

      Как установлено в пункте 1 статьи 3 Закона Республики Казахстан "Об образовании", принятом в 2007 году, основными принципами государственной политики в области образования являются равенство прав всех граждан на получение качественного образования, доступность образования всех уровней для населения с учетом интеллектуального развития, психофизиологических и индивидуальных особенностей каждого лица, уважение прав и свобод человека.

      Исходя из изложенных норм, на законодательном уровне обеспечен равный доступ мужчин и женщин к образованию, который в полной мере реализуется на практике.

      В соответствии со статьей 47 (пункт 3) Закона "Об образовании" во всех общеобразовательных школах для девочек и мальчиков предоставлены равные возможности в получении качественного образования в соответствии с государственными общеобязательными стандартами образования.

      В 2010 - 2011 учебном году в общеобразовательных школах обучается 1,2 млн. девочек и девушек, что составляет 49 % от общего числа учащихся, в учебных заведениях технического и профессионального образования - 275 тыс. девушек, или 46 %. Это связано с тем, что в возрасте до 18 лет мальчиков больше, чем девочек. Среди студентов высших учебных заведений 58 % женщин. По специальности "Технические науки и технологии" обучаются 49 тыс. женщин, что составляет 36 % от всех учащихся.

      В соответствии с приказом Министра образования и науки Республики Казахстан (2008 год) "О номенклатуре типов и видов организаций образования" для неокончивших основную и среднюю школу предусмотрено обучение в вечерней или очно-заочной школе. В 2010 году в республике функционировало 78 вечерних общеобразовательных школ с контингентом обучающихся 20644 человек. Обучение в них осуществляется по учебным программам и стандартам общего среднего образования. В этой связи специальных дополнительных программ для девушек и женщин, преждевременно покинувших школу, не предусматривается.

b) доступ к одинаковым программам обучения, одинаковым экзаменам, преподавательскому составу одинаковой квалификации, школьным помещениям и оборудованию равного качества

      Во всех общеобразовательных школах Казахстана девочки и мальчики обучаются по единым учебникам и программам, им преподают одни и те же преподаватели.

      Школьники, независимо от пола, могут пользоваться информационными ресурсами, спортивными, читальными, актовыми залами, библиотекой организаций образования на бесплатной основе.

с) устранение любой стереотипной концепции роли мужчин и женщин на всех уровнях и во всех формах обучения путем поощрения совместного обучения и других видов обучения, которые будут содействовать достижению этой цели, и, в частности, путем пересмотра учебных пособий и школьных программ и адаптации методов обучения

      В Казахстане в общеобразовательных школах, в основном, совместное обучение девочек и мальчиков.

      С 2007 года в перечень учебников, учебно-методических комплексов, пособий и детских книг, рекомендованных Министерством образования и науки Республики Казахстан к использованию в дошкольных учреждениях и общеобразовательных школах, включены следующие учебные пособия для учащихся, педагогов и психологов школ: "Я - девочка, я - мальчик" (для системы дошкольного образования), "Азбука гендера" (для начальной школы), "Грамматика гендера" (учебно-методический комплекс для 5 - 8 классов), "Основы гендерного образования" для учащихся 9 - 11 классов.

      Гендерная составляющая включена в содержание Государственного стандарта 12-летнего среднего образования. К 2014 году с учетом гендерной составляющей планируется обновить более 40 % всех учебных программ.

      В высших учебных заведениях гендерные дисциплины предусмотрены в компоненте по выбору.

      Так, в рамках специальности "Психология" изучаются следующие дисциплины: "Гендерная психология", "Семейное консультирование и помощь детям", "Семейное психоконсультирование и психотерапия"; по специальности "Социальная работа" - "Гендерная психология", "Семейное право", "Социальная работа по предупреждению бытового насилия", "Социология семьи" (Казахский национальный университет им. аль-Фараби, Евразийский национальный университет им. Л.Н. Гумилева, Казахский национальный педагогический университет им. Абая и др.).

      Гендерный аспект в нормативно-правовых актах рассматривается в программах дисциплин по специальностям "Юриспруденция", "Международное право", "Международное отношения", "Политология", "Социология".

      В Казахском государственном женском педагогическом университете с 2006 - 2007 учебного года на первых курсах всех специальностей преподается спецкурс "Гендер" в объеме 1 кредита (45 часов), на вторых курсах - "Қазақ аруы" в объеме 2-х кредитов (90 часов).

      Вопросы гендерной проблематики предусмотрены в программах переподготовки учителей и преподавателей Республиканского института повышения квалификации руководящих и научно-педагогических кадров системы образования.

      Научные подходы реализации гендерной политики разрабатывают Научно-исследовательский институт социальных и гендерных исследований при Казахском государственном женском педагогическом университете и Центр гендерного образования при Казахском национальном университете имени аль-Фараби.

      Научно-исследовательский институт занимается разработкой социальных и образовательных программ с использованием гендерных индикаторов, гендерными исследованиями, внедрением непрерывного гендерного образования в систему образования. Разработан учебно-методический комплекс "Гендер", который включает в себя учебно-методическое пособие для учителей начальной школы "Азбука гендера", "Грамматика гендера" (5 - 8 классы), "Основы гендерного образования" (9 - 11 классы). Подготовлено учебное пособие на государственном языке "Гендерлік білім: теориясы мен тәжірибиесі". Изданы монографии "Қазақ тіл білімінің гендерлік тұғыры", "Гендерная политика Республики Казахстан: международный опыт и национальная модель", учебные программы для магистрантов "Гендерная лингвистика".

      Одной из основных задач Центра гендерного образования при Казахском национальном университете имени аль-Фараби является формирование гендерной культуры у преподавателей и студентов, а также выпуск аналитических докладов, авторских учебных материалов, программ дистанционного образования, специализированного веб-сайта, а также видео-, аудио- и фотоматериалов по гендерной проблематике.

      В целях активизации и координации работы по гендерной экспертизе учебников и учебно-методических комплексов для всех уровней образования создана рабочая группа. Будут внесены соответствующие изменения и дополнения в Правила организации работы по подготовке, экспертизе и изданию учебников, учебно-методических комплексов и пособий.

      Таким образом, рекомендации Комитета по ООН по СИДО (пункты 13 и 14) о пересмотре учебных пособий на предмет устранения в них гендерных стереотипов, поощрении свободного выбора мальчиками и девочками учебных дисциплин, обучении преподавательского состава вопросам гендерного равенства, создании в высших учебных заведениях курсов по гендерной тематике в Казахстане успешно выполняются.

d) одинаковые возможности получения стипендий и других пособий на образование

      В Казахстане ежегодно выделяются образовательные гранты на получение высшего образования. Кроме того, практикуется присуждение студентам грантов ректоров, национальных компаний и акимов.

      Гранты присуждаются по итогам Единого национального тестирования (ЕНТ), тем абитуриентам, которые набрали наивысшие баллы.

      В настоящее время по образовательному гранту в высших учебных заведениях обучаются 14 тыс. чел., из них 8,5 тыс. женщин (61 %).

      Государственная стипендия назначается всем успевающим (не имеющим задолженности по результатам экзаменационной сессии или неудовлетворительные оценки по результатам промежуточной аттестации), а также детям-сиротам и детям, оставшимся без попечения родителей, являющимся студентами, магистрантами, интернами высших учебных заведений, учащимися начальных и средних профессиональных учебных заведений.

e) одинаковые возможности доступа к программам продолжения образования, включая программы распространения грамотности среди взрослых и программы функциональной грамотности, направленные, в частности, на сокращение как можно скорее любого разрыва в знаниях мужчин и женщин

      В соответствии с нормами действующего законодательства всем гражданам, независимо от пола, предоставляются равные права и доступ к получению образования.

      Индекс доступности образования в Казахстане для женщин (0,980) выше, чем для мужчин (0,952), в среднем он составляет 0,967. Индекс оценивается долей грамотности населения в возрасте 15 лет и старше, а также показателем охвата обучения населения.

      Наблюдается значительный рост информационной грамотности населения. 34 % населения в возрасте 15 лет и старше имеют навыки работы на компьютере, 20 % пользуются Интернетом, 12 % владеют английским языком.

f) сокращение числа девушек, не заканчивающих школы, и разработка программ для девушек и женщин, преждевременно покинувших школу

      Практика показывает, что редкие случаи прерывания школьного образования происходят в большей степени по социально-экономическим причинам и не обусловлены половой принадлежностью.

g) одинаковые возможности активно участвовать в занятиях спортом и физической подготовкой

      Согласно Закону Республики Казахстан "О физической культуре и спорте" государственная политика направлена на обеспечение здорового образа жизни населения, развитие физической культуры и спорта и осуществляется на принципах добровольности, равенства и общедоступности для всех граждан.

      Норм и правил, ограничивающих участие девочек и женщин в спорте и физической подготовке, в Казахстане не существуют. Не существуют также каких-либо ограничений в одежде, которые не дают женщинам полноценно заниматься спортом. Женщины и мужчины имеют одинаковый доступ к спортивным объектам и оборудованию.

h) доступ к специальной информации образовательного характера в целях содействия обеспечению здоровья и благосостояния семей, включая информацию и консультации о планировании размера семьи

      Распространением специальной информации образовательного характера в целях содействия обеспечению здоровья и благосостояния семей занимается Национальный центр проблем формирования здорового образа жизни (ЗОЖ) Министерства здравоохранения Республики Казахстан. Он имеет 14 областных, 15 городских и 69 районных Центров формирования здорового образа жизни, 196 Центров укрепления здоровья, 557 кабинетов ЗОЖ.

      Работа осуществляется по следующим направлениям: физическая активность, здоровое питание, профилактика табакокурения, чрезмерного потребления алкоголя и наркотиков, профилактика туберкулеза, инфекционных заболеваний, инфекций, передающихся половым путем, и ВИЧ/СПИДа, репродуктивное здоровье, в том числе планирование семьи.

      Центр осуществляет разработку и тиражирование информационно-образовательных материалов по различным аспектам здорового образа жизни. Каталог содержит более 120 наименований печатной продукции.

      Издается ежеквартальный научно-практический журнал "Актуальные вопросы формирования здорового образа жизни, профилактики заболеваний и укрепления здоровья".

      Разработана и внедряется интегрированная программа "Здоровье и жизненные навыки", которая основывается на интерактивных методах обучения учащихся.

      При Национальном центре функционируют библиотека, типография, ресурсный центр, созданы и поддерживаются интернет-ресурсы (http://www.hls.kz и http://www.zhas.kz).

      В рамках мероприятий по здоровому образу жизни на 2011 - 2013 годы запланированы мероприятия по информированию населения по вопросам охраны репродуктивного здоровья и планирования семьи на общую сумму 9 млн. тенге, на аудио- и видеоматериалы - 21,4 млн. тенге.

      Планируется размещение социального заказа для НПО по охране репродуктивного здоровья по проекту "Здоровая семья" на сумму 10 млн. тенге и для развития молодежных центров - 3 млн. тенге.

      Только в 2010 году в СМИ опубликовано около 11 тыс. статей, издано около 1 тыс. брошюр, выпущены в прокат социальные ролики, начат выпуск специального журнала "Отбасым", пропагандирующего гендерную политику. Проведен конкурс билбордов по пропаганде семейных ценностей и гендерного равенства в семье, создан веб-сайт Национальной комиссии по делам женщин и семейно-демографической политике при Президенте Республики Казахстан (www.ncgp.kz) и электронная библиотека.

      При поддержке Детского фонда ООН в городе Астане создана первая служба "Молодежный центр здоровья "Демеу". В настоящее время они открыты в городах Алматы, Семее, Талдыкоргане, Таразе, Шымкенте и Уральске. В центре подростки и молодежь могут получить квалифицированную консультацию по вопросам репродуктивного здоровья, планирования семьи, профилактики инфекций, передаваемых половым путем, психического здоровья, ВИЧ/СПИДа, профилактики алкоголизма, наркомании, табакокурения, рационального питания, профилактики стресса и депрессивных состояний, несчастных случаев и травматизма, проблем жестокости и насилия. Кроме того, в центре оказывается правовое консультирование.

      За последние шесть лет работы специалистами "Демеу" проведено более 10 тыс. индивидуальных консультаций для подростков и молодых людей, организовано около 500 тренингов и семинаров, в которых приняло участие 7 тыс. учащихся школ, студентов средних и высших учебных заведений. Основные проблемы, с которыми обращаются подростки к психологу, - это мысли о суициде, развод родителей, детско-родительские отношения. Молодежный центр использует в своей работе эффективные технологии, направленные на сохранение здоровья, снижение рискованного поведения среди подростков, социальное сопровождение и защиту их прав на основе принципов доброжелательности, доступности, добровольности, доверия и конфиденциальности.

      При Центре действует сеть волонтеров из подростков и молодежи, которые, наряду с сотрудниками, участвуют в организации тренингов для своих сверстников. Кроме того, работает кружок арттерапии, открытый для всех желающих.

Статья 11. Занятость Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин в области занятости, с тем, чтобы обеспечить на основе равенства мужчин и женщин равные права, в частности:a) право на труд как неотъемлемое право всех людей

      В Трудовом кодексе Республики Казахстан, принятом в 2007 году, сказано: "Каждый имеет право свободно выбирать труд и свободно соглашаться на труд, без какой бы на то дискриминации и принуждения к нему, право распоряжаться своими способностями к труду, выбирать профессию и род деятельности" (статья 6).

      Статьей 7 предусмотрено: "1. Каждый имеет равные возможности в реализации своих прав и свобод в сфере труда" и "2. Никто не может подвергаться какой-либо дискриминации при реализации трудовых прав в зависимости от пола, возраста, физических недостатков, расы, национальности, языка, имущественного, социального и должностного положения, места жительства, отношения к религии, политических убеждений, принадлежности к роду или сословию, к общественным объединениям".

      Лица, считающие, что они подверглись дискриминации в сфере труда, вправе обратиться в суд или иные инстанции в порядке, установленном законами Республики Казахстан (статьи 5 - 7).

b) право на одинаковые возможности при найме на работу, в том числе, применение одинаковых критериев отбора при найме

      Согласно статье 25 Трудового кодекса "1. Запрещается нарушение равенства прав и возможностей при заключении трудового договора".

      В период с 2004 по 2010 годы численность экономически активного населения в Казахстане увеличилась с 7,8 до 8,6 млн. чел., в том числе женщин с 3,8 до 4,2 млн. чел. Также возросла численность занятого населения с 7,2 до 8,1 млн. чел., в том числе женщин - с 3,5 до почти 4 млн. чел.

      Уровень занятости населения в этот же период увеличился с 91,6 % до 94,2 %, женщин - с 90,2 % до 93,4 %.

      По данным Агентства по статистике в структуре занятости преобладает доля женщин, работающих по найму, причем она из года в год увеличивается. Так, в 2004 году по найму работало 2,1 млн. женщин, что составило 60 % от общего числа занятых женщин, а в конце 2010 года - 2,6 млн. женщин (65 %). В сельской местности также отмечается рост наемных работников-женщин с 604 тыс. чел. в 2004 году до 862 тыс. чел. в 2010 году.

      Согласно Закону Республики Казахстан "О государственной службе" поступление на государственную службу осуществляется на конкурсной основе. В соответствии с подпунктом 3) пункта 1 статьи 13 данного закона лица, поступающие на государственную службу, должны обладать необходимым образованием, уровнем профессиональной подготовки и соответствовать установленным квалификационным требованиям.

      В то же время согласно пункту 4 статьи 12 не допускается установление при поступлении на государственную службу каких бы то ни было прямых или косвенных ограничений в зависимости от пола, расы, национальной принадлежности, языка, социального происхождения, имущественного положения, места жительства, отношения к религии, убеждений, принадлежности к общественным объединениям и по любым иным обстоятельствам.

      Контроль соблюдения законодательства в сфере государственной службы обеспечивается дисциплинарными советами Агентства Республики Казахстан по делам государственной службы.

      В Казахстане женщины наряду с мужчинами могут проходить военную службу по контракту. В 2010 году доля женщин на офицерских должностях составила 4,2 %, сержантских и рядовых должностях - 30 % от общей численности военнослужащих по контракту.

c) право на свободный выбор профессии или рода работы, на продвижение в должности и гарантию занятости, а также на пользование всеми льготами и условиями работы, на получение профессиональной подготовки и переподготовки, включая ученичество, профессиональную подготовку повышенного уровня и регулярную переподготовку

      Как было отмечено в предыдущем отчете, согласно Конституции Республики Казахстан "1. Каждый имеет право на свободу труда, свободный выбор рода деятельности и профессии. Принудительный труд допускается только по приговору суда либо в условиях чрезвычайного или военного положения. 2. Каждый имеет право на условия труда, отвечающие требованиям безопасности и гигиены, на вознаграждение за труд без какой-либо дискриминации, а также на социальную защиту от безработицы. 4. Каждый имеет право на отдых. Работающим по трудовому договору гарантируются установленные законом продолжительность рабочего времени, выходные и праздничные дни, оплачиваемый ежегодный отпуск".

      В соответствии со статьей 28 (пункт 1, пп.6) Трудового кодекса нормальная продолжительность рабочего времени не должна превышать 40 часов в неделю.

      Для работников, занятых на тяжелых работах, работах с вредными (особо вредными) и (или) опасными условиями труда, устанавливается сокращенная продолжительность рабочего времени.

      По соглашению сторон в трудовом договоре для работника может устанавливаться неполное рабочее время, в том числе неполный рабочий день, неполная рабочая неделя, одновременное уменьшение нормы продолжительности ежедневной работы (рабочей смены) и сокращение числа рабочих дней в рабочей неделе.

      Работа в условиях неполного рабочего времени не влечет для работника каких-либо ограничений в продолжительности оплачиваемого ежегодного трудового отпуска, установленной Трудовым кодексом, трудовым и коллективным договорами и соглашениями.

      В целях сочетания социально-бытовых и личных потребностей работников с интересами производства для работников может устанавливаться режим гибкого рабочего времени (статья 85 Трудового кодекса). Продолжительность фиксированного рабочего времени, гибкого (переменного) рабочего времени, учетный период в режиме гибкого рабочего времени устанавливаются трудовым и коллективным договорами. В настоящее время в Трудовой кодекс вносятся изменения по введению дистанционной занятости.

      Согласно статье 143 Трудового кодекса "1. Работники имеют право на профессиональную подготовку, переподготовку и повышение квалификации, включая обучение новым профессиям и специальностям".

      Только в 2010 году по направлениям службы занятости прошли профессиональное обучение 20 тыс. женщин, в том числе прошли переподготовку 7,4 тыс. человек, обучены впервые, освоили смежные профессии и повысили квалификацию 12,5 тыс. человек. Женщин готовили по специальностям, востребованным на рынке труда, таким как, швея, портниха, бухгалтер, повар, штукатур-маляр и другие.

d) право на равное вознаграждение, включая получение льгот, на равные условия в отношении труда равной ценности, а также на равный подход к оценке качества работы

      Конституция Республики Казахстан предусматривает право граждан на вознаграждение за труд без какой-либо дискриминации по признаку пола. Данная норма также закреплена в статье 22 Трудового кодекса, согласно которой работник имеет право на равную оплату за равный труд без какой-либо дискриминации.

      Система оплаты и стимулирования труда работников определяется условиями коллективного договора, трудового договора и (или) актами работодателя. Для усиления заинтересованности работников в повышении эффективности производства и качества выполняемых работ работодателем могут вводиться системы премирования и другие формы стимулирования труда (Трудовой кодекс, статья 126).

      Согласно трудовому законодательству размер месячной заработной платы работнику устанавливается дифференцированно в зависимости от квалификации работника, сложности, количества и качества выполняемой работы, а также условий труда (Трудовой кодекс, статья 121, п.1). Таким образом, критериями определения уровня заработной платы являются количество, качество, сложность выполняемой работы и условия труда.

      Важнейший принцип трудового законодательства - обеспечение права на справедливое вознаграждение за труд не ниже минимального размера заработной платы.

      Наличие в Казахстане законодательной основы, регулирующей вопросы установления и выплаты заработной платы и соблюдение ее требований, позволило ратифицировать Конвенцию Международной организации труда "О равном вознаграждении мужчин и женщин за труд равной ценности".

      В целом по стране средний размер заработной платы женщин составляет 66 % от заработной платы мужчин. Это связано с тем, что женщины преимущественно заняты в сферах образования, здравоохранения, социальных услуг, которые в основном относятся к бюджетной сфере. В своем Послании народу Казахстана (2011 год) Президент страны поставил задачу повысить уровень оплаты труда работников бюджетной сферы к 2012 году по сравнению с 2008 годом в два раза.

      Одной из задач Государственной программы развития образования Республики Казахстан на 2011 - 2020 годы является повышение престижа профессии педагога путем достижения средней заработной платы педагогических работников к 2015 году до уровня заработной платы в частном секторе экономики.

      В целях реализации пункта 20 статьи 16 Трудового кодекса Республики Казахстан 31 июля 2007 года Министерством труда и социальной защиты населения Республики Казахстан разработан и утвержден приказ № 186-п "Об утверждении Списка работ, на которых запрещается применение труда женщин, предельных норм подъема и перемещения вручную тяжести женщинами".

      Положения данного приказа устанавливают список работ, на которых запрещается применение труда женщин, а также установлены предельные нормы подъема и перемещения вручную тяжести женщинам, что соответствует принципам и положениям Конвенции Международной организации труда.

e) право на социальное обеспечение, в частности, в случае ухода на пенсию, безработицы, болезни, инвалидности, по старости и в других случаях потери трудоспособности, а также право на оплачиваемый отпуск

      В соответствии с Законом Республики Казахстан "О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан" пенсионный возраст установлен для мужчин 63 года, женщин - 58 лет, т.е. женщины имеют право выхода на пенсию по возрасту на 5 лет раньше, чем мужчины.

      Ранее указанного возраста имеют право на пенсию по возрасту две категории граждан: 1) граждане, пострадавшие вследствие ядерных испытаний на Семипалатинском ядерном полигоне (мужчины - по достижении 50 лет при общем стаже работы не менее 25 лет, женщины - по достижении 45 лет при общем стаже не менее 20 лет) и 2) женщины, родившие 5 и более детей и воспитавшие их до восьмилетнего возраста, по достижении 53 лет.

      Размеры пенсий постоянно увеличиваются, в 2011 году ее средний размер составил 36,2 тыс. тенге, что в 4 раза больше, чем в 2004 году. В соответствии со Стратегическим планом развития Республики Казахстан до 2020 года размер базовой пенсии в 2015 году достигнет 60 %, к 2020 году - 75 % от величины прожиточного минимума.

      Обязательные пенсионные взносы, подлежащие уплате в накопительные пенсионные фонды, для всех работников, независимо от пола, устанавливаются в размере 10 % от ежемесячного дохода работника.

      В соответствии со статьей 11 Закона "О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан" при исчислении трудового стажа для назначения пенсии женщинам, кроме работы, учебы и других видов деятельности, засчитываются:

      время ухода неработающей матери за малолетними детьми, но не более чем до достижения каждым ребенком возраста 3 лет, в пределах 12 лет в общей сложности;

      период проживания за границей жен (мужей) работников бывших советских учреждений, учреждений Республики Казахстан и международных организаций, но не более 10 лет в общей сложности;

      период проживания жен лиц офицерского состава, прапорщиков, мичманов, военнослужащих, проходящих службу по контракту, и военнослужащих сверхсрочной службы с мужьями в местностях, где отсутствовала возможность их трудоустройства по специальности, но не более 10 лет.

      Кроме того, при назначении пенсий засчитывается также:

      время ухода за инвалидом первой группы, одиноким инвалидом второй группы и пенсионером по возрасту, нуждающимся в посторонней помощи, а также престарелым, достигшим 80-летнего возраста;

      время ухода за инвалидом в возрасте до 16 лет, пострадавшим от последствий атомных испытаний, экологических бедствий или зараженным вирусом иммунодефицита, либо больным СПИДом.

      В соответствии со статьей 159 Трудового кодекса работодатель обязан за счет своих средств выплачивать работникам социальное пособие по временной нетрудоспособности. Основанием являются листы нетрудоспособности, выданные в установленном законодательством порядке. Пособия выплачиваются с первого дня нетрудоспособности до дня восстановления трудоспособности или до установления инвалидности, исходя из средней заработной платы работника.

      С 1 января 2005 года из Государственного фонда социального страхования осуществляются социальные выплаты на случай утраты трудоспособности, потери кормильца, потери работы. С 1 января 2008 года обязательное социальное страхование дополнено двумя видами социальных рисков для работающих женщин на случай потери дохода в связи с беременностью и родами, усыновлением (удочерением) новорожденного ребенка (детей), а также потери дохода в связи с уходом за ребенком до достижения им возраста одного года. В 2010 году число получателей социальных выплат составило 467 тыс. человек, им было выплачено 55,8 млрд. тенге, что многократно больше, чем в 2005 году (1,8 тыс. чел. и 10,2 млн. тенге соответственно).

      Статьей 8 Закона Республики Казахстан "О государственных социальных пособиях по инвалидности, по случаю потери кормильца, и по возрасту в Республике Казахстан" установлено, что пособия по инвалидности назначаются в случае наступления инвалидности, независимо от того, прекращена работа ко времени обращения за пособием или продолжается. Размеры пособий составляют от 0,74 до 2,09 прожиточного минимума.

      В соответствии со статьей 100 Трудового кодекса работникам предоставляются оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска 24 календарных дня, если большее количество дней не предусмотрено иными нормативными правовыми актами, трудовым, коллективным договорами и актами работодателя. Трудовыми коллективными договорами работникам могут устанавливаться дополнительные оплачиваемые ежегодные трудовые отпуска поощрительного характера за длительную непрерывную работу, выполнение важных, сложных, срочных работ, а также работ иного характера. По соглашению между работником и работодателем оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск может быть разделен на части.

      Работникам, обучающимся в организациях образования, предоставляются учебные отпуска для подготовки и сдачи зачетов и экзаменов, выполнения лабораторных работ, подготовки и защиты дипломной работы (проекта). Оплата учебного отпуска определяется трудовым, коллективным договорами, договором обучения.

f) право на охрану здоровья и безопасные условия труда, в том числе по сохранению функции продолжения рода

      В соответствии со статьей 186 Трудового кодекса запрещается применение труда женщин на тяжелых работах, работах с вредными (особо вредными) и (или) опасными условиями труда.

      Список производств, цехов, профессий и должностей, перечня тяжелых работ, работ с вредными (особо вредными) и (или) опасными условиями труда, работа в которых дает право на сокращенную продолжительность рабочего времени и на дополнительный оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск, и Инструкция по его применению утверждены приказом Министра труда и социальной защиты населения.

      Список работ, на которых запрещается применение труда женщин, предельные нормы подъема и перемещения вручную тяжестей женщинами (2007 год) также утверждается приказом Министра труда и социальной защиты населения. Список содержит 299 видов профессий и специальностей, запрещенных для женщин на производствах металлообработки, монтажных и ремонтно-строительных работах, горных и горно-капитальных, геолого-разведочных и топографо-геодезических работах и др.

      В соответствии со статьей 193 Трудового кодекса женщинам предоставляются отпуска по беременности и родам продолжительностью 70 календарных дней до родов и 56 (в случае осложненных родов или рождения двух или более детей - 70) календарных дней после родов.

      Женщинам, проживающим на территориях, подвергшихся воздействию ядерных испытаний, лист нетрудоспособности по беременности и родам выдается с 27 недель продолжительностью 170 календарных дней при нормальных родах и 184 дня - в случае осложненных родов или при рождении двух и более детей.

      Лица, виновные в нарушении трудового законодательства, несут ответственность в соответствии с законами Республики Казахстан.

      Исходя из изложенного, рекомендации Комитета ООН по СИДО (пункты 23 и 24) по уменьшению профессиональной сегрегации, сокращению разрыва в оплате труда женщин и мужчин, о равной оплате труда равной ценности, структуре социальных льгот и пересмотре охранного законодательства, принимаемых мерах по созданию равных с мужчинами возможностей для женщин на рынке труда, Казахстаном, в основном, выполняются.

2. Для предупреждения дискриминации в отношении женщин по причине замужества или материнства и гарантирования им реального права на труд, государства-участники принимают соответствующие меры для того, чтобы:
a) запретить под угрозой применения санкций, увольнение с работы на основании беременности или до- и послеродового отпуска по беременности и родам или дискриминации ввиду семейного положения при сокращении

      Трудовой кодекс предусматривает особенности регулирования труда беременных женщин. В соответствии со статьей 185 расторжение трудового договора по инициативе работодателя с беременными женщинами, женщинами, имеющими детей в возрасте до трех лет, одинокими матерями, воспитывающими ребенка в возрасте до четырнадцати лет (ребенка-инвалида до восемнадцати лет), иными лицами, воспитывающими указанную категорию детей без матери, не допускается.

      В случае если на день истечения срока трудового договора женщина представит медицинское заключение о беременности сроком 12 и более недель, работодатель обязан по ее письменному заявлению продлить срок трудового договора по день окончания отпуска по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет.

      Необоснованный отказ в заключении трудового договора с женщиной или необоснованное прекращение с ней трудового договора по мотивам ее беременности или необоснованный отказ в заключении трудового договора или необоснованное прекращение трудового договора с женщиной, имеющей детей до трех лет, по этим мотивам, а равно необоснованный отказ в заключении трудового договора или необоснованное прекращение трудового договора с инвалидом по мотивам инвалидности, либо несовершеннолетнего по мотивам его несовершеннолетия, наказываются:

      штрафом в размере от 200 до 500 месячных расчетных показателей, или в размере заработной платы, или иного дохода осужденного за период от 2 до 5 месяцев;

      либо лишением права занимать определенные должности на срок до 5 лет;

      либо исправительными работами на срок до 2 лет.

      В случае незаконного увольнения беременной женщины работодатель должен восстановить ее на работе. По нормам трудового законодательства, работнику, восстановленному на прежней работе, выплачивается средняя заработная плата за все время вынужденного прогула (отстранения от работы) или разница в заработной плате за время выполнения нижеоплачиваемой работы, но не более чем за шесть месяцев.

      В Уголовном кодексе есть статья, специально направленная на защиту такой категории работниц. Согласно статье 148 (часть 2) необоснованный отказ в заключении трудового договора с женщиной или необоснованное прекращение с ней трудового договора по мотивам ее беременности или необоснованный отказ в заключении трудового договора или необоснованное прекращение трудового договора с женщиной, имеющей детей до трех лет, по этим мотивам, а равно необоснованный отказ в заключении трудового договора или необоснованное прекращение трудового договора с инвалидом по мотивам инвалидности либо несовершеннолетнего по мотивам его несовершеннолетия наказываются:

      штрафом в размере от 200 до 500 минимальных расчетных показателей или в размере заработной платы или иного дохода осужденного за период от 2 до 5 месяцев;

      либо лишением права занимать определенные должности на срок до 5 лет;

      либо исправительными работами на срок до 2 лет.

      Незаконное увольнение может быть оспорено в суде.

      Так, например, техник-оператор Ноздрина Е.В. обратилась в суд с иском к товариществу с ограниченной ответственностью "Semser Security" по поводу прекращения с ней трудовых отношений в связи с сокращением штатов. Решением суда города Актобе от 9 июня 2010 года, оставленным без изменения постановлением апелляционной инстанции Актюбинского областного суда от 13 августа 2010 года, Ноздрина Е.В. была восстановлена в должности, с взысканием с работодателя заработной платы за время вынужденного прогула, компенсацией морального вреда и судебных расходов. При разрешении данного спора выяснилось, что истица на момент увольнения была на 6-7 неделе беременности. В соответствии с пунктом 1 статьи 185 Трудового кодекса расторжение трудового договора по инициативе работодателя с беременными женщинами не допускается.

b) ввести оплачиваемые отпуска или отпуска с сопоставимыми социальными пособиями по беременности и родам без утраты прежнего места работы, служебного положения или социальных пособий

      С 2008 года введено обязательное социальное страхование беременности, родов и материнства для работающих женщин. Им осуществляется социальная выплата из Государственного фонда социального страхования Республики Казахстан в размере среднемесячной заработной платы за все дни отпуска по беременности и родам, а также социальная выплата по уходу за ребенком по достижению им возраста одного года в размере 40 % от среднемесячного дохода (статья 23-2).

      Из социальных выплат на случай потери дохода в связи с беременностью и родами, усыновлением (удочерением) новорожденного ребенка (детей) и уходом за ребенком по достижении им возраста одного года удерживаются обязательные пенсионные взносы и направляются в накопительный пенсионный фонд получателя (статья 26).

      В соответствии со статьей 192 Трудового кодекса перед отпуском по беременности и родам или непосредственно после него, либо по окончании отпуска по уходу за ребенком женщине по ее желанию предоставляется оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск.

      Кроме того, согласно статье 195 Трудового кодекса работодатель обязан предоставить отпуск без сохранения заработной платы работнику по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет:

      1) по выбору родителей - матери либо отцу ребенка;

      2) родителю - одному воспитывающему ребенка;

      3) бабушке, дедушке, другому родственнику или опекуну, фактически воспитывающему ребенка;

      4) работнику, усыновившему (удочерившему) новорожденного ребенка (детей).

      Отпуск без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет может быть использован полностью или по частям на основании письменного заявления работника по его выбору.

      В соответствии со статьей 195 Трудового кодекса за время отпуска без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им трехлетнего возраста за работником сохраняется место работы (должность).

      Время отпуска без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им трехлетнего возраста засчитывается в общий трудовой стаж, в трудовой стаж по специальности, если иное не предусмотрено законами Республики Казахстан.

c) поощрять предоставление необходимых дополнительных социальных услуг, с тем, чтобы позволить родителям совмещать выполнение семейных обязанностей с трудовой деятельностью и участием в общественной жизни, в частности, посредством создания и расширения сети учреждений по уходу за детьми

      Трудовой кодекс содержит специальную главу "Особенности регулирования труда женщин и иных лиц с семейными обязанностями". В ней зафиксированы работы, на которых запрещается применение труда женщин, особенности режима труда и отдыха для женщин и других лиц с семейными обязанностями, ограничение расторжения трудового договора с беременными женщинами по инициативе работодателя и т.д.

      В соответствии со статьей 187 Трудового кодекса:

      1) работодатель не вправе привлекать беременных женщин к работе в ночное время, работе в выходные и праздничные дни, сверхурочной работе, направлять их в командировку, а также отзывать их из оплачиваемого ежегодного трудового отпуска;

      2) работодатель не вправе привлекать к работе в ночное время, сверхурочной работе, а также направлять в командировку и на работу, выполняемую вахтовым методом, без письменного согласия:

      женщин, имеющих детей в возрасте до 7 лет, и других лиц, воспитывающих детей в возрасте до 7 лет без матери;

      работников, осуществляющих уход за больными членами семьи либо воспитывающих детей-инвалидов, если на основании медицинского заключения дети в возрасте до 3 лет, дети-инвалиды либо больные члены семьи нуждаются в осуществлении постоянного ухода.

      Также согласно статье 188 Трудового кодекса помимо перерыва для отдыха и приема пищи, внутрисменных и специальных перерывов, женщинам, имеющим детей в возрасте до полутора лет, отцам (усыновителям, удочерителям), воспитывающим детей в возрасте до полутора лет без матери, предоставляются дополнительные перерывы для кормления ребенка (детей) не реже чем через каждые три часа работы следующей продолжительности:

      1) имеющим одного ребенка, - каждый перерыв не менее тридцати минут;

      2) имеющим двух или более детей, - каждый перерыв не менее одного часа.

      Перерывы для кормления ребенка (детей) включаются в рабочее время. За время перерывов женщинам (отцам, усыновителям, удочерителям) сохраняется средняя заработная плата.

      Согласно статье 76 Трудового кодекса рабочее время может быть нормальной или сокращенной продолжительности и неполным (неполный рабочий день, неполная рабочая неделя, одновременное уменьшение нормы продолжительности ежедневной работы (рабочей смены) и сокращение числа рабочих дней в рабочей неделе).

      В соответствии с положениями статьи 188-190 Трудового кодекса лицам, имеющим детей в возрасте до 3 лет, предоставляется гибкий рабочий график, а женщинам, имеющим детей в возрасте до полутора лет, - перерывы для кормления ребенка.

      Согласно статье 189 Трудового кодекса работодатель по письменному заявлению беременной женщины, женщины, имеющей ребенка (детей) в возрасте до трех лет, отца, усыновителя, удочерителя, воспитывающего детей в возрасте до трех лет без матери, а также работника, осуществляющего уход за больным членом семьи в соответствии с медицинским заключением, предоставляет им режим неполного рабочего времени.

      Работа в условиях неполного рабочего времени не влечет для работника каких-либо ограничений в продолжительности оплачиваемого ежегодного трудового отпуска, трудовым, коллективным договорами, соглашениями.

      Вместе с тем, условиями трудового, коллективного договоров и (или) актом работодателя может устанавливаться почасовая оплата труда за фактически выполненные работы при неполном рабочем дне или его неполной загрузке, а также для оплаты работ временного или разового характера (статья 123 Кодекса).

      Согласно статье 192 Трудового кодекса перед отпуском по беременности и родам или непосредственно после него либо по окончании отпуска по уходу за ребенком женщине по ее желанию предоставляется оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск.

      Не допускается отзыв из оплачиваемого ежегодного трудового отпуска работника, не достигшего восемнадцатилетнего возраста, беременных женщин и работников, занятых на тяжелых работах, работах с вредными (особо вредными), опасными условиями труда.

      Согласно статье 195 работодатель обязан предоставить отпуск без сохранения заработной платы работнику по уходу за ребенком до достижения им возраста трех лет:

      1) по выбору родителей - матери либо отцу ребенка;

      2) родителю - одному воспитывающему ребенка;

      3) бабушке, деду, другому родственнику или опекуну, фактически воспитывающему ребенка;

      4) работнику, усыновившему (удочерившему) новорожденного ребенка (детей).

      За время отпуска без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им трехлетнего возраста за работником сохраняется место работы (должность).

      Время отпуска без сохранения заработной платы по уходу за ребенком до достижения им трехлетнего возраста засчитывается в общий трудовой стаж, в трудовой стаж по специальности, если иное не предусмотрено законами Республики Казахстан.

      В 2010 году детские дошкольные учреждения посещали 446 тыс. детей, охват - 41,6 %, что в 2,5 раза больше, чем в 2004 году.

d) обеспечивать женщинам особую защиту в период беременности на тех видах работ, вредность которых для их здоровья доказана

      Работодатель на основании медицинского заключения обязан перевести беременную женщину на другую работу, исключающую воздействие вредных и (или) опасных производственных факторов, с сохранением средней заработной платы (Трудовой кодекс, статья 191).

3. Законодательство, касающееся защиты прав, затрагиваемых в настоящей статье, периодически рассматривается в свете научно-технических знаний, а также пересматривается, отменяется или расширяется, насколько это необходимо.

      Законом Республики Казахстан "О труде", принятом в 2004 году, не допускалось увольнение по инициативе администрации беременной женщины, а также женщины, имеющей ребенка в возрасте до полутора лет, за исключением случаев ликвидации работодателя, грубого нарушения работником трудовых обязанностей, утраты доверия, восстановления по решению суда работника, ранее выполнявшего данную работу, и других объективных обстоятельств.

      В действующем с 1 января 2008 года Трудовом кодексе эта норма значительно расширена в пользу женщин. В статье (185, пункт 1) предусмотрено, что не допускается расторжение трудового договора по инициативе работодателя с беременными женщинами, женщинами, имеющими детей в возрасте не до полутора лет, а до трех лет. Не допускается также увольнение одиноких матерей, воспитывающих ребенка в возрасте до четырнадцати лет (ребенка-инвалида до восемнадцати лет), иных лиц, воспитывающих указанную категорию детей без матери. Всего этого не было в Законе "О труде" 2004 года.

      Трудовые права женщин эффективно защищаются в гражданском судопроизводстве.

      Так, например, в 2009 году в районный суд города Астана с иском к товариществу с ограниченной ответственностью (ТОО) "JPA International Аудит-Гарант" обратилась Кенжина Р. К. по поводу восстановления ее на работе. Причиной увольнения послужило отсутствие Кенжиной Р.К. на работе, по мнению работодателя, без уважительных причин (самовольный уход в отпуск). Как выяснилось, вопрос об отпуске был согласован с руководством, заявление истицы о предоставлении ей очередного трудового отпуска было зарегистрировано в журнале регистрации. Отпуск Кенжиной Р. К.был необходим по семейным обстоятельствам (была ее свадьба), кроме того, она была беременна. Иск был удовлетворен, приказ о расторжении индивидуального трудового договора признан незаконным, Кенжина Р.К. была восстановлена в должности директора представительства ТОО "JPA International Аудит-Гарант" в городе Астана. С работодателя взысканы в пользу Кенжиной Р.К. заработная плата за время вынужденного прогула (5 мес.), компенсация морального вреда, а также расходы, связанные с оплатой услуг представителя.

      Контроль за исполнением законодательства в сфере труда и занятости населения возложен на Государственную инспекцию труда, фактов дискриминации по гендерному признаку выявлено не было.

      Трудовой кодекс предоставил необходимые полномочия и гарантии в сфере труда профсоюзам, создано правовое поле для осуществления их функций по защите прав и интересов трудящихся.

      По данным Федерации профсоюзов на 1 января 2011 года общее число членов профсоюзов составляет 2,1 млн. чел., среди них 950 тыс. женщин (45 %).

      В настоящее время профсоюзами заключено 22 отраслевых и 16 региональных соглашений, 52,8 тыс. коллективных договоров. Их задача - добиться соглашения всех партнеров - работодателей, наемных работников и государства по основным направлениям экономической и социальной политики, сбалансированности экономических задач и социальных требований.

      По состоянию на 1 января 2011 года заключено более 7,9 тыс. меморандумов по реализации социальных проектов на сумму более 42,3 млрд. тенге; 8411 меморандумов о взаимном сотрудничестве по вопросам стабилизации производственных процессов, социальной защиты, обеспечению трудовых прав и гарантий работников с численностью работников предприятий свыше 950 тыс. человек.

      Усиливает защиту прав женщин в сфере трудовых отношений и принятый в 2009 году Закон "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин". Согласно статье 10 лица, считающие, что подверглись дискриминации в сфере труда, вправе обратиться в органы и организации, осуществляющие деятельность в сфере обеспечения равных прав и равных возможностей мужчин и женщин. При этом работодатель не вправе создавать препятствия работнику, направившему компетентным органам жалобу о случаях дискриминации по признаку пола.

Статья 12. Равный доступ к медицинскому обслуживанию 1. Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин в области здравоохранения, с тем, чтобы обеспечить на основе равенства мужчин и женщин доступ к медицинскому обслуживанию, в частности, в том, что касается планирования размера семьи.

      Государственная политика в области здравоохранения проводится на основе принципов обеспечения равенства прав граждан на получение безопасной, эффективной и качественной медицинской помощи; доступности медицинской помощи; социальной ориентированности здравоохранения; отнесения здоровья населения, безопасности, эффективности и качества лекарственных средств к факторам обеспечения национальной безопасности. Особо выделен принцип охраны материнства и детства (Кодекс Республики Казахстан "О здоровье народа и системе здравоохранения", статья 4).

      В соответствии с Кодексом (статья 96) граждане Республики Казахстан имеют право на свободный репродуктивный выбор; получение услуг по охране репродуктивного здоровья и планированию семьи; получение достоверной и полной информации о состоянии своего репродуктивного здоровья; лечения бесплодия, в том числе с применением современных вспомогательных репродуктивных методов и технологий, разрешенных в Казахстане; донорство половых клеток; использование и свободный выбор методов контрацепции; хирургическую стерилизацию; искусственное прерывание беременности; защиту своих репродуктивных прав.

      В республике проводится единая политика по обеспечению услугами по планированию семьи как городских, так и сельских женщин.

      Согласно пункту 2 статьи 88 Кодекса "женщина имеет право решать вопрос о материнстве и свободного выбора современных методов предупреждения нежелательной беременности в целях планирования семьи и охраны своего здоровья".

      Свободное принятие решения относительно количества детей и времени их рождения в браке или вне брака, интервалов между рождениями, необходимых для сохранения здоровья матери и ребенка, регламентировано статьей 96 Кодекса.

      Граждане имеют право на выбор методов и средств контрацепции, в том числе медицинской, а также на отказ от них. Гражданам оказывается медицинская помощь по индивидуальному подбору приемлемых методов и средств контрацепции с учетом состояния здоровья, возраста и индивидуальных особенностей (статья 102 Кодекса).

      В соответствии со статьей 104 Кодекса Республики Казахстан "О здоровье народа и системе здравоохранения":

      1) Женщина имеет право на искусственное прерывание беременности.

      В целях предупреждения искусственного прерывания беременности врачи должны проводить беседы, направленные на разъяснение морально-этических, психологических и негативных физиологических последствий, возможных осложнений;

      2) Искусственное прерывание беременности проводится по желанию женщины при сроке беременности до двенадцати недель, по социальным показаниям - при сроке беременности до двадцати двух недель, а при наличии медицинских показаний, угрожающих жизни беременной и (или) плода (при наличии моногенных генетических заболеваний, не корригируемых врожденных пороков развития и состояния плода, несовместимых с жизнью), независимо от срока беременности;

      3) Искусственное прерывание беременности несовершеннолетним производится с согласия их родителей или иных законных представителей;

      4) В лечебно-профилактических организациях по желанию женщины проводится медико-социальное консультирование до и после искусственного прерывания беременности, включая индивидуальный подбор методов и средств контрацепции.

      Искусственное прерывание беременности проводится бесплатно во всех медицинских организациях, оказывающих медицинскую помощь акушерско-гинекологического профиля независимо от формы собственности, по желанию и письменного информированного согласия женщины (законного представителя).

      Добровольная хирургическая стерилизация проводится только по письменному согласию гражданина (женщины и мужчины) организациями здравоохранения, физическими лицами, занимающиеся частной медицинской практикой, имеющими лицензию на осуществление данной деятельности, с обязательным предварительным уведомлением о необратимости данной операции. Законодательных актов или политики, обязывающих делать стерилизацию, не существует.

      Мероприятия по планированию семьи в системе здравоохранения предусматривают:

      1) обеспечение контрацептивами женщин репродуктивного возраста с экстрагенитальными заболеваниями и подростков;

      2) открытие кабинетов по планированию семьи в организациях первичной медико-санитарной помощи для обучения и информирования женщин по вопросам безопасного материнства (обследование, подготовка к беременности, контрацепция, выбор оптимального интервала между родами);

      3) обеспечение доступа населения к услугам и методам планирования семьи;

      4) проведение обучающих семинаров по сохранению репродуктивного здоровья среди девочек (девушек) и мальчиков (юношей);

      5) разработку и прокат аудио- и видероликов на радио и по телевидению по безопасному материнству и информирование женщин о заболеваниях, являющихся противопоказанием к беременности;

      6) регулярный пересмотр и адаптацию клинических протоколов (стандартов) по планированию семьи;

      7) техническую поддержку международных организаций по работе с подростками и молодежью.

      Наряду с этим, с 2010 года в перечень гарантированного объема бесплатной медицинской помощи включена услуга по вспомогательным репродуктивным технологиям, в том числе экстракорпоральное оплодотворение.

      Реализация этих прав осуществляется в рамках Государственной программы развития здравоохранения Республики Казахстан "Саламатты Казахстан" на 2011 - 2015 годы, на которую в республиканском бюджете на 2011 - 2013 годы выделено 216 млрд. тенге.

      Будет расширен перечень гарантированного объема бесплатной медицинской помощи и лекарственных препаратов. Будут проводиться скриннинги на раннее выявление рака шейки матки. На 2012 год предусмотрено обеспечение внутриматочной контрацепцией женщин фертильного возраста с абсолютными и относительными противопоказаниями к вынашиванию беременности на сумму более 94 млн. тенге и многорожавшим женщинам фертильного возраста на сумму около 24 млн. тенге. На 2013 год планируется обеспечение гормональной контрацепцией девочек-подростков на общую сумму более 105 млн. тенге.

      За последние годы уровень абортов в Казахстане имеет тенденцию к снижению. Вместе с тем, аборты по-прежнему остаются одним из основных регуляторов рождаемости и одной из главных причин материнской смертности. Наибольшее количество абортов в 2010 году зарегистрировано в возрастной группе 19-34 лет - 79,9 %, у подростков 15-18 лет - 3,3 %. Количество родов у девушек-подростков также снижается, но незначительно, в 2010 году - на 3,4 % по сравнению с предыдущим годом. Роды у девушек-подростков составляют порядка 1,2 % от общего количества родов.

      В 2009 году контрацепцией было охвачено около 1,7 млн. женщин, из них внутриматочными средствами - 52 %, гормональными - 23 %, барьерными - 20,5 %, спермицидами - 4,6 %. Закуп контрацептивов предусмотрен в местных бюджетах.

      Подростки и молодежь могут получить комплексные медико-психосоциальные услуги, в том числе по охране репродуктивного и сексуального здоровья, планирования семьи в Молодежных центрах здоровья, которых в стране 17. К 2020 году эти центры будут охватывать своими услугами 25 % молодежи в возрасте от 15 до 18 лет и старше.

2. Наряду с положениями пункта 1 этой статьи, государства-участники обеспечивают женщинам соответствующее обслуживание в период беременности, родов и послеродовой период, представляя, когда это необходимо, бесплатные услуги, а также соответствующее питание в период беременности и кормления.

      Право граждан на охрану материнства обеспечивается: 1) проведением медицинских осмотров в рамках гарантированного объема бесплатной медицинской помощи, динамическим наблюдением и оздоровлением женщин репродуктивного возраста; 2) лечением по медицинским показаниям основных заболеваний, непосредственно влияющих на репродуктивное здоровье женщин и здоровье ребенка, при поступлении в стационар по уходу за больным ребенком.

      В настоящее время в Казахстане внедряется Национальная скрининговая программа, направленная на раннее выявление заболеваний с полным охватом целевых групп населения, в рамках которой предусмотрено совершенствование скрининговых программ диагностики врожденных и наследственных заболеваний плода и новорожденного с использованием современных технологий.

      На уровне стационаров продолжается работа по внедрению эффективных технологий, рекомендованных Всемирной организацией здравоохранения, а также программа "Безопасное материнство" для детей и подростков. Создан Регистр беременных женщин, позволяющий вести учет каждой беременной с момента постановки на учет до исхода беременности.

      Согласно постановлению Правительства Республики Казахстан от 15 декабря 2009 года № 2136 "Об утверждении перечня гарантированного объема бесплатной медицинской помощи" медицинская помощь женщинам в течение беременности, родов и послеродовом периодах оказывается бесплатно. Кроме того, гарантированный объем бесплатной медицинской помощи, оказываемый в форме стационарной помощи, включает "обеспечение соответствующим уходом и питанием, в том числе кормящую мать ребенка до одного года жизни, на весь период пребывания в медицинской организации по уходу за ребенком". С 2005 года все беременные бесплатно обеспечиваются препаратами железа и йода в целях профилактики и лечения анемии.

      Вопрос специального питания для беременных и женщин в период лактации находится на рассмотрении совместно с закрытым акционерным обществом "Казахская академия питания".

      Потребность родовспомогательных и детских учреждений в медицинском оборудовании, необходимом для оказания реанимационной помощи новорожденным, в том числе с малой массой тела при рождении, определена в соответствии с минимальными нормативами (стандартами) оснащения медицинской техникой и изделиями медицинского назначения детских и родовспомогательных организаций Республики Казахстан.

      В соответствии с заявками регионов в приоритетном порядке приобретается современное медицинское оборудование для оказания экстренной и неотложной медицинской помощи беременным, роженицам, родильницам, гинекологическим больным, а также новорожденным и детям.

      В 2010 году на оснащение родовспомогательных и детских медицинских организаций было выделено 3,1 млрд. тенге, что в 1,2 раза больше, чем в 2005 году.

      В Казахстане принимаются конкретные меры по выполнению рекомендаций Комитета ООН по СИДО (пункты 25 и 26) об охране здоровья женщин, расширении их доступа к медицинским услугам, в том числе к методам планирования семьи.

Статья 13. Социальные и экономические пособия Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин в других областях экономической и социальной жизни, с тем, чтобы обеспечить на основе равенства мужчин и женщин равные права, в частности:а) право на семейные пособия

      Экономическая стабилизация и высокие темпы экономического роста последних лет создали возможность развития государственной системы социальной поддержки семей с детьми.

      В соответствии с Законом Республики Казахстан "О государственных пособиях семьям, имеющим детей", принятом в 2006 году, за счет бюджетных средств выплачиваются следующие виды пособий:

      единовременное пособие на рождение ребенка в размере 30 минимальных расчетных показателей (МРП). В 2011 году 1 МРП составляет 1512 тенге;

      дифференцированное ежемесячное государственное пособие по уходу за ребенком до достижения им возраста одного года;

      ежемесячное государственное пособие на детей до 18 лет из малообеспеченных семей в размере 1 МРП на ребенка.

      С 2010 года увеличен размер:

      единовременного пособия на рождение четвертого и более ребенка с 30 до 50 МРП;

      ежемесячных пособий по уходу за ребенком по достижению им одного года, в том числе:

      на первого ребенка - с 5,0 до 5,5 МРП;

      на второго ребенка - с 5,5 до 6,5 МРП;

      на третьего ребенка - с 6,0 до 7,5 МРП;

      на четвертого и более ребенка - с 6,5 до 8,5 МРП.

      В 2010 году введено пособие в размере одной минимальной заработной платы (в 2011 году - 15999 тенге) лицам, воспитывающим ребенка-инвалида.

      Кроме того, многодетным семьям, имеющим четырех и более совместно проживающих несовершеннолетних детей, за счет бюджетных средств выплачивается специальное государственное пособие в размере 3,9 МРП, многодетным матерям, награжденным подвесками "Алтын алка", "Кумис алка" или получившим ранее звание "Мать-героиня", а также награжденным орденами "Материнская слава" I и II степени, - в размере 6 МРП.

      При этом в 2010 году были внесены поправки в законодательство, согласно которым подвеской "Алтын алқа" теперь награждаются матери, имеющие 7 и более детей (ранее - 10 и более); а подвеской "Күміс алқа" - матери, имеющие 6 детей (ранее - 8 - 9).

      В 2011 году введены ежемесячные выплаты опекунам (попечителям) на содержание ребенка (детей), оставшегося без попечения родителей, в размере 10 МРП.

      В соответствии с Законом Республики Казахстан "О государственной адресной социальной помощи" малообеспеченным семьям выплачивается адресная социальная помощь в виде разницы между среднедушевым доходом и установленной чертой бедности. В связи с улучшением социально-экономического положения в стране численность получателей такой помощи постоянно сокращается. На 1 января 2011 года она составила 194,5 тыс. чел., что в 2,5 раза меньше, чем в 2004 году.

      Право обращения за назначением указанных пособий в действующих законодательных актах не предусматривает дискриминации по половому признаку, и распространяется одновременно как на женщин, так и на мужчин, а также на замужних и незамужних женщин.

в) право на получение займов, ссуд под недвижимость и других форм финансового кредита

      Право на получение займов, ссуд под недвижимость и других форм финансового кредита имеют все граждане Республики Казахстан, независимо от половой принадлежности.

      Так, банки предлагают займы на строительство (включая приобретение земельного участка) и приобретение жилья; его ремонт и модернизацию; внесение первоначального взноса для получения ипотечного жилищного займа. Жилищные займы предоставляются клиентам при условии накопления в течение 3-15 лет минимально необходимой суммы сбережений по договору о жилстройсбережениях.

с) право участвовать в мероприятиях, связанных с отдыхом, занятиях спортом и во всех областях культурной жизни

      Согласно Закону Республики Казахстан "О физической культуре и спорте" государственная политика в области физической культуры и спорта направлена на обеспечение здорового образа жизни населения, развитие физической культуры и спорта и осуществляется на принципах добровольности, равенства и общедоступности занятий физической культурой и спортом для всех граждан.

      Норм и правил, запрещающих участие девочек и женщин в спорте и физическом образовании в Казахстане не существуют. Не существуют каких-либо ограничений в одежде, которые не дают женщинам полноценно участвовать в спорте. Женщины и мужчины имеют одинаковый доступ к спортивному оборудованию/объектам.

      Не существует легальных, социальных, экономических и культурных барьеров, предотвращающих женщин от участия в спортивных, развлекательных и любого рода культурных мероприятиях.

Статья 14. Женщины, проживающие в сельской местности 1. Государства-участники принимают во внимание особые проблемы, с которыми сталкиваются женщины, проживающие в сельской местности, и значительную роль, которую они играют в обеспечении экономического благосостояния своих семей, в том числе их деятельность в нетоварных отраслях хозяйства, и принимают все соответствующие меры для обеспечения применения положений этой Конвенции к женщинам, проживающим в сельской местности.

      По состоянию на 1 января 2011 года в сельской местности проживает 7,45 млн. чел., или 45 % от общей численности населения страны. Среди них 3,74 млн. женщин (50 %) и 3,71 млн. мужчин (50 %).

      Численность занятых в сельской местности в 2010 году составила 3,9 млн. человек, в том числе женщин - 1,8 млн. человек, или 47 %.

      В 2010 году завершилась реализация Государственной программы развития сельских территорий Республики Казахстан на 2004 - 2010 годы. Реализация программы проводилась по 4 направлениям: развитие социальной и инженерной инфраструктур села, мероприятия по моделированию сельского расселения и закреплению кадров, меры по повышению доходов сельчан и борьба с бедностью.

      Всего на реализацию программы из всех источников финансирования было выделено 976 млрд. тенге. Из них 480 млрд. тенге было направлено на развитие социальной сферы, 493 млрд. тенге - на развитие инженерной инфраструктуры.

      В результате реализации Государственной программы развития села доходы сельского населения выросли в 3,5 раза. Сегодня в Казахстане 56 % населения проживают в сельских населенных пунктах с высоким потенциалом развития.

      По оценке международных экспертов Глобальной конкурентоспособности Всемирного экономического Форума, по показателю "Затраты на политику сельского хозяйства" Казахстан занял 62-е место, улучшив свою позицию по сравнению с предыдущим отчетом на 31 пункт.

      В нетоварных отраслях на селе основным направлением деятельности женщин является сфера услуг. Парикмахерские и косметологические салоны, пошивочные цеха, пункты общественного питания (кафе, рестораны, столовые), объекты торговли и туризма, медицинские и стоматологические кабинеты, аптеки относятся к чисто "женским" предприятиям. Основной персонал и руководители всех уровней в них более чем на 90 % составляют женщины.

2. Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин в сельских районах с тем, чтобы обеспечить на основе равенства мужчин и женщин их участие в развитии сельских районов и в получении выгод от такого развития и, в частности, обеспечивают таким женщинам право:
а) участвовать в разработке и осуществлении планов развития на всех уровнях

      Сельские женщины принимают активное участие в разработке и осуществлении планов развития своих аулов и сел, они работают во всех сферах экономики. Среди акимов сельских районов, районов в городах, поселков, аулов (сел) и аульных (сельских) округов 265 женщин, что составляет 11 % от их общего числа.

      Принимаются меры по подготовке специалистов, необходимых для эффективного социально-экономического развития села. Постановлением Правительства от 28 марта 2008 года, № 296 "Об установлении квоты приема при поступлении на учебу в организации образования, реализующие профессиональные учебные программы технического и профессионального, послесреднего и высшего образования" для сельской молодежи установлена 30 %-ная квота при поступлении в учебные заведения всех уровней по сельскохозяйственным, инженерным и другим специальностям. Выпускники педагогических и медицинских высших учебных заведений, получившие образование по квоте, распределяются на работу в сельскую местность персонально.

      Новая Программа занятости населения предусматривает меры повышения мобильности трудовых ресурсов за счет содействия добровольному переселению граждан из населенных пунктов с низким экономическим потенциалом в центры экономического роста.

      В этом случае предлагаются следующие виды поддержки:

      субсидирование переезда;

      предоставление типового арендного жилья с правом выкупа;

      прохождение курсов переподготовки и содействие трудоустройству на новом месте жительства;

      психологическая адаптация.

      Приоритетное право на поддержку имеет сельская молодежь.

b) на доступ к соответствующему медицинскому обслуживанию, включая информацию, консультации и обслуживание по вопросам планирования размеров семьи

      Реализуется комплекс мер по обеспечению доступности медицинской помощи сельскому населению, проживающему в отдаленных труднодоступных регионах. Для этого широко внедряется телемедицина, проводятся дистанционные консультации высококвалифицированных специалистов для пациентов в отдаленных населенных пунктах. На начало 2011 года действуют около 150 телемедицинских центров, позволяющих проводить более 10 тысяч телемедицинских консультаций в год. В 2010 году в целях расширения видов медицинской помощи в сельской местности запущен новый социальный проект. 20 лечебно-диагностических поездов "Денсаулык", оснащенных современным медицинским оборудованием и укомплектованных бригадами врачей, постоянно курсируют по всей стране. Осмотр и лечение прошли десятки тысяч человек в самых отдаленных селах и аулах.

      На 2011 год планируется приобретение 13 стационарных и передвижных цифровых комплексов для районных и городских поликлиник, 50 передвижных медицинских комплексов с оборудованием для функциональной диагностики (портативный УЗИ-сканер, ЭКГ, маммограф и др.), кабинетом лабораторной диагностики, аптечным пунктом и специализированными кабинетами для приема врача акушера-гинеколога, хирурга, офтальмолога, отоларинголога и стоматолога для жителей отдаленных сельских населенных пунктов. Состав специалистов и набор медицинского оборудования позволяет проводить скрининговые обследования населения в полном объеме, а также назначать соответствующее лечение.

      В 2009 году Правительством утвержден новый государственный норматив сети организаций здравоохранения. В сельских населенных пунктах с численностью населения от 2 до 10 тыс. человек создаются врачебные амбулатории.

      В 2008 году принят Закон Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам социальной поддержки и стимулирования работников социальной сферы сельских населенных пунктов". Он предусматривает предоставление пакета гарантированных мер социальной поддержки специалистам здравоохранения, образования, социального обеспечения, культуры и спорта, прибывшим для работы и проживания в селе. Это предоставление единовременного подъемного пособия в размере 70 месячных расчетных показателей (МРП) - 105 тыс. тенге, льготного бюджетного кредита для приобретения жилья в размере 630 МРП (952 тыс. тенге), под 0,01 % годовых, сроком на 15 лет. В настоящее время прорабатываются вопросы увеличения размера выдаваемого бюджетного кредита до 1500 МРП и законодательного закрепления права использования бюджетного кредита для строительства жилья при условии его обеспечения иным имуществом.

      Предоставление данных мер поддержки осуществляется в рамках общественного проекта "С дипломом в село", с начала реализации которого в сельскую местность прибыло более 12,7 тыс. специалистов социальной сферы, из которых 78 % составляют женщины.

      Кроме того, вышеуказанным специалистам, работающим в государственных организациях, установлены повышенные, не менее чем на 25 %, оклады и тарифные ставки по сравнению с окладами и тарифными ставками специалистов, работающих в городских условиях. По решению местных представительных органов (маслихатов) за счет бюджетных средств предоставляется также социальная помощь на приобретение топлива.

      В соответствии с Государственной программой развития здравоохранения Республики Казахстан "Саламатты Казахстан" на 2011 - 2015 годы для обеспечения доступности медицинской помощи гражданам, проживающим в отдаленных и труднодоступных местах, планируется закупить 16 единиц вертолетной техники, а также оборудовать медико-спасательные службы.

      Таким образом, в Казахстане принимаются меры по повышению доступности медицинской помощи для женщин на селе (рекомендации Комитета ООН по СИДО, пункты 25 и 26).

с) непосредственно пользоваться благами программ социального страхования

      На сельское население, в том числе женщин, распространяются все программы социального страхования, действующие в Казахстане (см. статью 11, пункт "е").

d) получать все виды подготовки и формального и неформального образования, включая функциональную грамотность, а также пользоваться услугами всех средств общинного обслуживания, консультативных служб по сельскохозяйственным вопросам, в частности, для повышения их технического уровня

      В Казахстане реализуется бюджетная программа "Информационное обеспечение субъектов агропромышленного комплекса (АПК) на безвозмездной основе". Действуют сельские информационно-консультационные центры, сотрудниками которых только за последние 2 года оказана помощь около 30 тыс. гражданам. Среди обратившихся за консультациями 13 % женщин. Услуги оказываются на равных условиях всем субъектам АПК независимо от пола.

      Выпускается ежемесячный информационный бюллетень "Справочник фермера". В нем освещаются вопросы государственной поддержки субъектов АПК, в частности, субсидий, дотаций и льготных кредитов, а также товарно-материальных ценностей, удешевленных за счет средств республиканского или местных бюджетов, состояния отраслей агропромышленного комплекса и перспективных направлениях его дальнейшего развития, цены на сельскохозяйственную продукцию, продукты питания, живой скот, корма и горюче-смазочных материалов, другие вопросы. Справочник распространяется по всей территории республики, до 45 тыс. субъектов агропромышленного комплекса он доводится посредством ежемесячной адресной доставки.

      В 2010 году подписаны Соглашения с 5 тыс. субъектами агропромышленного комплекса на оказание услуг "Персонального обслуживания" согласно утвержденным критериям.

е) организовать группы самопомощи и кооперативы, с тем, чтобы обеспечить равный доступ к экономическим возможностям посредством работы по найму или независимой трудовой деятельности

      Кооперативы граждан и (или) юридических лиц на селе создаются в соответствии с Законом Республики Казахстан "О сельской потребительской кооперации в Республике Казахстан". Вступить и участвовать в деятельности сельского потребительского кооператива, а также быть его руководителем имеет право любой гражданин, способный внести соответствующий имущественный (паевой) взнос, в том числе любая сельская женщина.

      По данным сельскохозяйственной переписи (2010 год) в стране функционирует более 194 тыс. крестьянских (фермерских) хозяйств и 2,2 млн. хозяйств населения, из них 1,4 млн. в сельской местности. Они занимаются растениеводством, животноводством, садоводством, огородничеством.

      Хозяйства оказывают существенное влияние на продовольственную ситуацию в стране, производя более 90 % продукции животноводства и до 60 % продукции растениеводства. В индивидуально-семейном секторе производится 95 % молока, картофеля, овощей, 45 % яиц.

      31 марта 2011 года Правительством принята новая "Программа занятости - 2020".

      Одним из направлений программы является стимулирование предпринимательства через организацию собственного дела путем получения микрокредитов.

      В микрокредитовании наряду с микрокредитными организациями будут задействованы и кредитные товарищества, создаваемыми потенциальными участниками программы.

      Таким образом, участник не только имеет возможность открыть свое дело самостоятельно, но и создавать кредитные товарищества с другими участниками для увеличения объемов финансирования проектов бизнеса.

f) участвовать во всех видах коллективной деятельности

      В Казахстане сельские женщины имею право и возможность участвовать во всех видах коллективной деятельности. Они работают в цехах по выпечке хлебо-булочных изделий, производству плодоовощных и мясных консервов; мастерских по ремонту и пошиву одежды; занимаются различными видами художественных промыслов - шитьем и вышиванием национальной одежды и национальных изделий, вязанием пуховых платков, ковроткачеством, изготовлением национальной посуды, ювелирных изделий и т.п.

      В соответствии с Земельным кодексом Республики Казахстан все граждане, и мужчины и женщины, обладающие специальными сельскохозяйственными знаниями и квалификацией, а также имеющие опыт работы в сельском хозяйстве имеют право на получение земельного участка для ведения крестьянского (фермерского) хозяйства (статья 101, пункт 1).

      Законодательство выделяет три формы крестьянского (фермерского) хозяйства: а) в котором предпринимательская деятельность осуществляется в форме семейного предпринимательства, основанного на базе общей собственности; б) основанное на осуществлении личного предпринимательства и в) организованное в форме простого товарищества.

      В настоящее время женщины возглавляют более 11 % крестьянских, фермерских хозяйств и перерабатывающих предприятий. Всего женщин являются руководителями более 24 тыс. сельхозформирований, или более 20 % от их общего числа.

g) иметь доступ к сельскохозяйственным кредитам и займам, системе сбыта, соответствующей технологии и на равный статус в земельных и аграрных реформах, а также в планах перезаселения земель

      Программы по кредитованию сельских потребительских кооперативов и кредитование развития несельскохозяйственного бизнеса реализуются через акционерное общество "Аграрная кредитная корпорация". Сельские кредитные товарищества на более мягких условиях, чем банки второго уровня, кредитуют своих участников по процентной ставке не более 9 % годовых сроком до 7 лет. Кредитование развития несельскохозяйственного бизнеса на селе (организация туризма, гостиничного бизнеса, придорожного сервиса и прочих видов) осуществляется по ставке вознаграждения, не превышающей 10 % годовых, что также значительно ниже, чем в банках второго уровня.

      В 2010 году через дочерние компании акционерного общества "Национальный управляющий холдинг "КазАгро" было прокредитовано около 6,3 тыс. сельхозформирований на общую сумму 98,5 млрд. тенге, в том числе более 2 тыс. хозяйств, возглавляемых женщинами (32 %).

      Одним из ключевых инструментов развития малого бизнеса, сокращения уровня бедности сельского населения является микрокредитование. Акционерное общество "Фонд финансовой поддержки сельского хозяйства" выдает небольшие кредиты (ранее до 400 тыс. тенге, с 2011 года - до 1 млн. тенге) под умеренные проценты (9,5 %). Для многих сельчан они являются отправным моментом в формировании первоначального капитала и организации собственного дела.

      Всего через филиалы и микрокредитные организации, созданные с участием Фонда, за 2005 - 2010 годы сельскому населению выдано 71 тыс. микрокредитов на общую сумму 16,2 млрд. тенге, в том числе женщинам - около 24 тысяч на сумму более 5 млрд. тенге, что составляет треть от общей суммы. Из 51 микрокредитной организации 16, или каждую третью, возглавляют женщины.

      С 2005 года основам предпринимательства и эффективному использованию микрокредитов было обучено 99 тыс. сельских жителей, в том числе 28 тыс. женщин (28 %). Ведется постоянный мониторинг по этому вопросу.

      Учитывая задачу, поставленную Президентом страны по развитию мясного животноводства, с 2011 года начата реализация программы "Сыбаға" по кредитованию субъектов агропромышленного комплекса на приобретение маточного поголовья крупного рогатого скота и быков-производителей для воспроизводства молодняка мясной породы, на что из республиканского бюджета на 2011 год выделяется 1,5 млрд. тенге на 7 лет под 6 % годовых.

      Начиная с 2011 года, микрокредиты в сумме до 3 млн.тенге на срок до 5 лет будут предоставляться и по новой Программе занятости населения до 2020 года. В этих целях местным исполнительным органам будет предоставляться бюджетный кредит сроком на 5 лет по нулевой ставке вознаграждения.

      В целях оказания государственной поддержки развития предприятий по переработке сельскохозяйственной продукции реализуется бюджетная программа "Возмещение ставки вознаграждения по кредитам на поддержку сельского хозяйства".

      Субсидирование осуществляется по приоритетным подотраслям переработки сельхозсырья и производства продуктов питания, где высокая доля импорта и низкая доля переработки. Это такие подотрасли, как переработка мяса, кожсырья и шерсти, молока, плодов, ягод и овощей, зерновых культур, хлопка-сырца, рыбы, производство масложировой продукции, хлеба, хлебобулочных и макаронных изделий, мяса птицы и яиц, белого сахара, кондитерских изделий, плодоовощных консервов и детского питания, комбикормов.

      В реализации всех этих программ на равных условиях принимают участие, как мужчины, так и женщины.

      Кроме того, в Казахстане реализуется целевая Программа микрокредитования женского предпринимательства на 2009 - 2015 годы. По состоянию на 1 января 2011 года банками-партнерами профинансировано проектов на общую сумму более чем на 1,4 млрд. тенге, средняя сумма кредита составила 3,8 млн. тенге. В 2011 - 2012 годах объем фондирования программы будет ежегодно составлять 2,2 млрд. тенге.

h) пользоваться надлежащими условиями жизни, особенно жилищными условиями, санитарными услугами, электро- и водоснабжением, а также транспортом и средствами связи

      В результате реализации Государственной программы развития сельских территорий Республики Казахстан на 2004 - 2010 годы заметно улучшилась материально-техническая база объектов социальной и инженерной инфраструктуры.

      Доля сельских населенных пунктов, имеющих централизованное водоснабжение, выросла с 29 % до 71 %, где сельские жители получили доступ к качественной питьевой воде. Число сельских жителей, пользующихся привозной водой, сократилось в 4,5 раза и составило 68 тыс. человек (1 % от всего сельского населения страны).

      Разработана новая программа "Ақ-бұлақ" до 2020 года. От предыдущей она отличается комплексностью решения проблемы питьевого водоснабжения. В 2010 году в Строительные нормы и правила (СНиП) "Водоснабжение и канализация" внесена поправка в части доведения водопроводных сетей до границы жилого дома, и таким образом исключена норма по установке водоразборных колонок, что значительно улучшает условия жизни на селе, особенно для женщин.

      В рамках Дорожной карты в 2009 - 2010 годах инженерные сети и сооружения отремонтированы в 565, построены в 161 сельском населенном пункте. Проведены ремонт и реконструкция более 1 тыс. км сетей водоснабжения, 320 км сетей водоотведения, 79 км тепловых сетей, 371 км сетей электроснабжения, 550 км сетей газоснабжения. Кроме того, реализовано 106 проектов по благоустройству 92 сельских населенных пунктов.

      Сократилось количество сел, не подключенных к централизованному электроснабжению с 225 до 95 единиц. Сельское население пользуется электроэнергией по льготным тарифам. Потребность аульного (сельского) населения в топливе обеспечивается в соответствии с нормативами в полном объеме. Увеличилось количество сел, обеспеченных газом.

      В настоящее время реализуется отраслевая Программа модернизации жилищно-коммунального хозяйства на 2011 - 2020 годы. Основными задачами программы является развитие систем тепло-, электро-, газоснабжения и водоотведения; внедрение энерго- и ресурсосберегающих технологий; внедрение механизмов бюджетного финансирования предприятий коммунального сектора на возвратной основе. В результате применения системных подходов к 2020 году предполагается полностью завершить ремонт и реконструкцию аварийных инженерных сетей и сооружений.

      В течение 2004 - 2008 годов построено и реконструировано 850 и капитально отремонтировано 3745 объектов образования, соответственно 567 и 2974 объектов здравоохранения, 362 и 994 объекта культуры, туризма и спорта, 1053 км и 1661 км дорог местного значения. За счет средств республиканского и местных бюджетов в сельских учреждениях социальной сферы приобретено и установлено новейшее современное оборудование, с помощью которого оказываются качественные услуги сельскому населению.

      До конца 2013 года все сельские населенные пункты будут обеспечены широкополосным доступом к сети Интернет.

Статья 15. Равенство перед законом и гражданское право 1. Государства-участники признают за женщинами равенство с мужчинами перед законом.

      Как было отмечено в предыдущем отчете, согласно статье 14 Конституции Республики Казахстан "1. Все равны перед законом и судом".

      Все действующее законодательство (Уголовный Кодекс, Уголовно-процессуальный кодекс, Гражданский Кодекс, Кодекс об административных правонарушениях и другие нормативные правовые акты) направлено на реализацию данной конституционной нормы.

2. Государства-участники предоставляют женщинам одинаковую с мужчинами гражданскую правоспособность и одинаковые возможности ее реализации. Они, в частности, обеспечивают им равные права при заключении договоров и управлении имуществом, а также равное отношение к ним на всех этапах разбирательства в судах и трибуналах.

      Женщины и мужчины обладают равным объемом прав и обязанностей как по управлению, так и по праву владения имуществом. Никаких ограничений по признаку пола нет. "1. Граждане Республики Казахстан могут иметь в частной собственности любое законно приобретенное имущество". "3. Никто не может быть лишен своего имущества, иначе, как по решению суда". "4. Каждый имеет право на свободное использование своего имущества для любой законной предпринимательской деятельности" (Конституция, статья 26).

      Статьей 9 Гражданского кодекса Республики Казахстан предусмотрены гражданско-правовые способы защиты права, ограничений в зависимости от пола кодекс не содержит, их нет и в судебной практике.

      Согласно части 2 статьи 14 Уголовного кодекса лица, совершившие преступления, равны перед законом, независимо от происхождения, социального, должностного и имущественного положения, пола и других обстоятельств. Женщины получают одинаковые с мужчинами приговоры и компенсации за убытки в аналогичных обстоятельствах.

      Вместе с тем, в соответствии со статьями 53, 72 Уголовного кодекса совершение преступления несовершеннолетними и беременными женщинами относятся к обстоятельствам, смягчающим уголовную ответственность и наказание. При применении наказания к осужденным беременным женщинам и женщинам, имеющим ребенка в возрасте до 14 лет, суд может отсрочить отбывание наказания соответственно на срок до одного года или до достижения ребенком 14-летнего возраста, кроме осужденных к лишению свободы на срок свыше 5 лет за тяжкие и особо тяжкие преступления против личности.

      Как показывает судебная практика, женщины знают о своих правах и пользуются ими.

      В 2009 году принят Закон Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам обеспечения квалифицированной юридической помощью", который определил круг лиц, имеющих право на бесплатную юридическую помощь адвоката. К ним отнесены граждане, обращающиеся по вопросам взыскания алиментов, назначения пенсии и пособий, реабилитации, получения статуса беженца или оралмана, несовершеннолетние, оставшиеся без попечения родителей. В случаях необходимости адвокаты за счет бюджетных средств составляют также для указанных лиц письменные документы правового характера. Указанные права предоставлены всем гражданам, как мужчинам, так и женщинам.

      Уголовно-исполнительский кодекс гарантирует осужденным получение юридической помощи от адвоката и иных лиц, имеющих право на оказание такой помощи.

      Юрисконсультами исправительных учреждений на постоянной основе проводятся мероприятия праворазъяснительного характера для лиц, содержащихся в местах лишения свободы, в форме лекций, семинаров, тренингов, диспутов и консультаций. Организовано тесное взаимодействие с органами юстиции, адвокатуры и нотариальными конторами.

      Так, в 2010 году было проведено около 26 тыс. праворазъяснительных мероприятий со следственно-арестованными и осужденными, из них с женщинами - более 1,6 тысяч. Большая разница в цифрах объясняется значительно меньшим количеством арестованных и осужденных женщин.

      Согласно Конституционному закону Республики Казахстан "О судебной системе и статусе судей Республики Казахстан" (статья 1) каждому гарантируется судебная защита от любых неправомерных решений и действий государственных органов, организаций, должностных и иных лиц, ущемляющих или ограничивающих права, свободы и законные интересы.

      Казахстанское законодательство исключает различие или ограничение прав и законных интересов граждан по признаку пола, поскольку принцип равноправия мужчин и женщин является его основополагающим принципом.

3. Государства-участники соглашаются, что все договоры и все другие частные документы любого рода, имеющие своим правовым последствием ограничение правоспособности женщин, считаются недействительными.

      Женщины занимают равное с мужчинами положение в вопросах правовой защиты, процессуальной дееспособности. Это гарантировано статьей 13 Конституции Республики Казахстан, согласно которой каждый имеет право на признание его правосубъектности и вправе защищать свои права и свободы всеми, не противоречащими закону способами, включая необходимую оборону.

      Данное конституционное положение реализовано в законах страны.

      В соответствии со статьей 48 Гражданско-процессуального кодекса Республики Казахстан истцами являются граждане и юридические лица, предъявившие иск в своих интересах или в интересах которых предъявлен иск. Закон не содержит ограничений для обращения в суд с иском в зависимости от пола, т.е. женщина имеет равные права с мужчинами.

      Этим же кодексом, а также Уголовно-процессуальным кодексом Республики Казахстан и Кодексом Республики Казахстан об административных правонарушениях предусмотрены нормы, регламентирующие правовой статус участников процесса. Каких-либо положений, влияющих на весомость показаний в зависимости от принадлежности к тому или иному полу, не предусмотрено. Также действующим процессуальным законодательством, Законом Республики Казахстан "Об адвокатской деятельности" не установлено каких-либо ограничений для представительства женщинами интересов третьих лиц.

      Принятым в 2006 году Законом Республики Казахстан "О присяжных заседателях" не допускаются какие-либо ограничения по мотивам происхождения, социального, должностного и имущественного положения, пола, расы, национальности, языка, отношения к религии, убеждений, места жительства или по любым иным обстоятельствам при определении кандидатов в присяжные заседатели (статья 10, пункт 2). Анализ приговоров, вынесенных по результатам рассмотрения уголовных дел с участием присяжных заседателей, показывает, что женщины участвуют в их разбирательстве наряду с мужчинами.

4. Государства-участники предоставляют мужчинам и женщинам одинаковые права в отношении законодательства, касающегося передвижения лиц и свободы выбора места проживания и местожительства.

      "1. Каждому, кто законно находится на территории Республики Казахстан, принадлежит право свободного передвижения по ее территории и свободного выбора местожительства, кроме случаев, оговоренных законом" и

      "2. Каждый меет право выезжать за пределы Республики. Граждане Республики имеют право беспрепятственного возвращения в Республику" (статья 21 Конституции Республики Казахстан).

Статья 16. Равенство в браке и семейное право 1. Государства-участники принимают все соответствующие меры для ликвидации дискриминации в отношении женщин во всех вопросах, касающихся брака и семейных отношений, и, в частности, обеспечивают на основе равенства мужчин и женщин:а) одинаковые права на вступление в брак

      Как было отмечено в предыдущих докладах, согласно Закону Республики Казахстан "О браке и семье" для заключения брака необходимо взаимное добровольное согласие мужчины и женщины, вступающих в брак, и достижение брачного возраста.

      Брачный (супружеский) возраст, единый для мужчин и женщин, - 18 лет. При наличии уважительных причин органы записи актов гражданского состояния могут снизить брачный возраст на срок не более двух лет. Во всех случаях снижение брачного возраста допускается только с согласия вступающих в брак. Брак между лицами, не достигшими брачного возраста, разрешается только с согласия родителей либо опекунов (статья 10).

      В настоящее время в Казахстане средний возраст вступления в брак женщин составляет 24 года, мужчин - 27 лет.

      Таким образом, в Казахстане на законодательном уровне и на практике выполняются рекомендации Комитета ООН по СИДО (пункты 29 и 30) об едином возрасте вступления в брак для мужчин и женщин.

      Полигамия в Казахстане запрещена. "Не допускается заключение брака между лицами, из которых хотя бы одно лицо уже состоит в другом зарегистрированном браке (статья 11).

b) одинаковые права на свободный выбор супруга и на вступление в брак только со своего свободного и полного согласия

      Согласно Закону Республики Казахстан "О браке и семье" брак - это равноправный союз между мужчиной и женщиной, заключенный при свободном и полном согласии сторон в установленном законом порядке, с целью создания семьи, порождающий имущественные и личные неимущественные отношения между супругами (статья 1).

      Для государственных органов в отношениях с гражданами (налогообложение, таможенное оформление, социальные гарантии) признается только брак, заключенный в государственных органах. Также Закон не устанавливает запрета на заключение религиозных и традиционных браков. Это связано с тем, что в Казахстане проживает более 140 национальностей и около 4 тыс. религиозных объединений и групп.

      Законодательством ответственность за левират не предусмотрена. Однако ответственность за нее может назначаться по ряду других квалифицирующих признаков Уголовного кодекса Республики Казахстан (статьи 107 "Истязание", 112 "Угроза", 120 "Изнасилование", 121"Насильственные действия сексуального характера", 123 "Понуждение к половому сношению, мужеложству, лесбиянству или иным действиям сексуального характера", 125 "Похищение человека", 126 "Незаконное лишение свободы", 130 "Оскорбление" и т.д.).

      Уголовный кодекс не предусматривает в качестве уголовно наказуемых деяний принуждение к вступлению в брак или к продолжению брачного сожительства, а также за воспрепятствование вступлению женщины в брак по своему выбору.

с) одинаковые права и обязанности в период брака и при его расторжении

      Права и обязанности супругов возникают со дня государственной регистрации заключения брака в органах записи актов гражданского состояния (Закон Республики Казахстан "О браке и семье", статья 28).

      Супруги пользуются равными правами и несут равные обязанности. Каждый из супругов свободен в выборе рода деятельности, профессии, места жительства. Вопросы материнства, отцовства, воспитания, образования детей и другие вопросы жизни семьи решаются супругами совместно. Супруги обязаны строить свои отношения в семье на основе взаимоуважения и взаимопомощи, содействовать благополучию и укреплению семьи, заботиться о здоровье, развитии своих детей и их благосостоянии (статья 29).

      В настоящее время в Парламенте рассматривается проект Кодекса Республики Казахстан "О браке (супружестве) и семье". В него включены новые положения, касающиеся защиты прав и интересов женщин и детей. Например, о том, что брак, заключенный по религиозным нормам, не приравнивается к браку, зарегистрированному в государственных органах записи актов гражданского состояния, и не порождает соответствующих правовых последствий.

      Брак между супругами может быть расторгнут в органах юстиции при взаимном согласии и отсутствии несовершеннолетних детей. При наличии материальных споров, а также общих детей, не достигших 18 лет, брак расторгается в суде. По заявлению одного из супругов, брак может быть расторгнут, если второй супруг признан судом безвестно отсутствующим; признан судом недееспособным; осужден за совершение преступления к лишению свободы на срок не менее трех лет (статья 16).

d) одинаковые права и обязанности мужчин и женщин как родителей, независимо от их семейного положения, в вопросах, касающихся их детей; во всех случаях интересы детей являются преобладающими

      В соответствии с главой 10 Закона "О браке и семье" родители имеют равные права и несут равные обязанности в отношении своих детей (родительские права). Родители, воспитывающие ребенка, несут основную ответственность за обеспечение в пределах своих способностей и финансовых возможностей условий жизни, необходимых для его физического, психического, нравственного и духовного развития (статья 62, пункт 2).

      Все вопросы, касающиеся воспитания и образования детей, решаются родителями по их взаимному согласию, исходя из интересов детей и с учетом мнения детей. Родители (один из них) при наличии разногласий между ними вправе обратиться за разрешением этих разногласий в орган опеки и попечительства или в суд (статья 62, пункт 4).

      Согласно статье 124 данного Закона, родители обязаны содержать своих несовершеннолетних детей. В случае, если родители не предоставляют содержания своим несовершеннолетним детям, средства на их содержание (алименты) взыскиваются с родителей в судебном порядке.

      Кроме того, как отмечалось в предыдущем докладе, Закон "О браке и семье" предусматривает алиментные обязательства супругов и бывших супругов, среди которых право жены или бывшей супруги (после расторжения брака) в период беременности и в течение трех лет со дня рождения общего ребенка, а также права нуждающихся супругов, осуществляющих уход за общим ребенком-инвалидом, требовать предоставления алиментов от другого супруга, обладающего необходимыми для этого средствами (статья 133).

      Родители являются законными представителями своих детей и выступают в защиту их прав и интересов в отношениях с любыми физическими и юридическими лицами, в том числе в судах, без специальных полномочий.

e) одинаковые права свободно и ответственно решать вопрос о числе детей и промежутках между их рождениями и иметь доступ к информации, образованию, а также средствам, которые позволяют им осуществлять это право

      Согласно Кодексу Республики Казахстан "О здоровье народа и системе здравоохранения" женщины и мужчины имеют право на свободный репродуктивный выбор. Кодекс защищает репродуктивные права женщин. Право решать вопрос о материнстве и искусственном прерывании беременности предоставляется самой женщине (статья 96).

f) одинаковые права и обязанности быть опекунами, попечителями, доверителями и усыновителями детей или осуществлять аналогичные функции, когда они предусмотрены национальным законодательством; во всех случаях интересы детей являются преобладающими

      Согласно статье 65 Закона Республики Казахстан "О браке и семье" при раздельном проживании родителей место жительства детей устанавливается соглашением между ними. При отсутствии соглашения спор разрешается судом, исходя из интересов и с учетом мнения детей, с участием органа опеки и попечительства по требованию родителей (одного из них).

      Смерть мужа не влечет ограничения родительских прав матери детей. Права на опеку своих детей женщиной не утрачиваются ни при вступлении в брак, ни при его расторжении. В вопросах опеки, попечительства и усыновления женщины имеют равные права с мужчинами.

      При расторжении брака в судебном порядке супруги могут представить на рассмотрение суда соглашение о том, с кем из них будут проживать несовершеннолетние дети, о порядке выплаты средств на содержание детей и (или) нетрудоспособного нуждающегося супруга, о размерах этих средств либо о разделе общего имущества супругов. При отсутствии соглашения, а также в случае, если установлено, что данное соглашение нарушает интересы детей или одного из супругов, все вопросы решаются судом.

      Замужество женщины, по действующему законодательству, не отражается на ее родительских правах.

      Право одиноких родителей на поддержку детей со стороны другого родителя достаточно эффективно используется на практике.

      В соответствии со статьей 140 Гражданско-процессуального кодекса Республики Казахстан дела о взыскании алиментов рассматриваются судами, как правило, в приказном (упрощенном) производстве. При наличии спора, он разрешается в исковом производстве.

      Количество дел о взыскании алиментов в 2004 - 2010 годах


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Всего рассмотрено

28001

28336

29879

27096

31292

35765

37123

из них с вынесением

судебного приказа

22114

21831

23145

20707

23900

27357

28377


      Как показывает практика, основная часть исков предъявляется женщинами к отцам детей, поскольку, как правило, в случаях расторжения брака малолетние дети остаются с матерью.

      Правом предъявлять иски в суд о взыскании алиментов на несовершеннолетних детей к их родителям (одному из них) наделены и органы опеки и попечительства. Таким же процессуальным правом на подачу иска в интересах несовершеннолетних детей имеет прокурор.

      На детей, оставшихся без попечения родителей, алименты взыскиваются и выплачиваются опекуну (попечителю) детей или их патронатным воспитателям (Закон Республики Казахстан "О браке и семье", статья 128).

      Алименты, взыскиваемые с родителей на таких детей, находящихся в воспитательных, лечебных и других учреждениях, зачисляются на счета этих учреждений, где учитываются отдельно по каждому ребенку. Указанные учреждения вправе помещать эти суммы в банки. Пятьдесят процентов дохода от обращения поступивших сумм алиментов используется на содержание детей в указанных учреждениях. При оставлении ребенком такого учреждения сумма полученных на него алиментов и пятьдесят процентов дохода от их обращения зачисляются на счет, открытый на имя ребенка в уполномоченном банке (закон "О браке и семье", статья 128).

      Кроме того, в установленных законом случаях каждый из родителей может быть привлечен судом к уплате дополнительных расходов, вызванных тяжелой болезнью, увечьем несовершеннолетних детей или нетрудоспособных совершеннолетних нуждающихся детей, необходимостью оплаты постороннего ухода за ними и других обстоятельств. Суд вправе обязать родителей принять участие как в фактически понесенных дополнительных расходах, так и в дополнительных расходах, которые необходимо произвести в будущем на содержание детей.

      Родители также обязаны содержать своих нетрудоспособных совершеннолетних детей, нуждающихся в помощи (Закон Республики Казахстан "О браке и семье", статья 124).

g) равные личные права мужа и жены, в том числе право выбора фамилии, профессии и занятия

      В соответствии со статьей 30 Закона "О браке и семье" при заключении брака супруги по своему желанию выбирают фамилию одного из них в качестве общей фамилии либо каждый из супругов сохраняет свою добрачную фамилию, либо присоединяет к своей фамилии фамилию другого супруга. Соединение фамилий не допускается, если добрачная фамилия хотя бы одного из супругов является двойной.

      Перемена фамилии одним из супругов не влечет за собой перемены фамилии другого супруга.

      В случае расторжения брака супруги вправе сохранить общую фамилию или восстановить свои добрачные фамилии.

      Более 50 % заключенных браков свидетельствуют о тенденции, когда супруги выбирают общую фамилию по фамилии мужа. Порядка 10 % пар предпочитают присоединить к своим фамилиям фамилии второго супруга.

      Право на профессию и занятость женщин гарантировано Конституцией Республики Казахстан (статья 24). При вступлении в брак женщины не утрачивают никаких прав и свобод. "2. Права и свободы человека принадлежат каждому от рождения, признаются абсолютными и неотчуждаемыми, определяют содержание и применение законов и иных нормативных правовых актов" (Статья 12).

h) равные права супругов в отношении владения, приобретения, управления, пользования и распоряжения имуществом как бесплатно, так и за плату

      В соответствии со статьей 223 Гражданского кодекса имущество, нажитое супругами во время брака, является их совместной собственностью, если договором между ними не предусмотрено, что это имущество является долевой собственностью супругов либо принадлежит одному или в соответствующих частях каждому из супругов на праве собственности.

      Вещи индивидуального пользования (одежда, обувь и др.), за исключением драгоценностей и других предметов роскоши, хотя и приобретенные во время брака за счет общих средств супругов, признаются собственностью того супруга, который ими пользовался.

      Действия по управлению или продаже общего совместного имущества требуют согласия другого супруга. Последствия неисполнения этого положения по Закону Республики Казахстан "О браке и семье" влекут недействительность сделки в отношении имущества, либо право требования одного из супругов к другому (статья 33).

      Эти нормы закона широко применяются на практике. Так, например, решением суда № 2 Алмалинского района города Алматы от 5 марта 2010 года удовлетворен иск Досымхановой А.А. к супругу Кожаниязову Б.А. о признании недействительным договора купли-продажи трехкомнатной квартиры.

      Судом установлено, что 8 января 2007 года Кожаниязов Б.А. заключил предварительный договор купли-продажи с товариществом с ограниченной ответственностью "ЖСК Инвест-1" на предмет приобретения трехкомнатной квартиры в городе Алматы, для чего получил банковский кредит.

      25 июня 2008 года между ТОО "ЖСК Инвест-1", Кожаниязовым Б.А. и его матерью Кожаниязовой Ж. был заключен договор о замене покупателя, по которому все права, обязанности, ответственность и риски Кожаниязова Б.А. переходили его матери. 18 июля 2008 года Кожаниязова Ж. заключила с ТОО "ЖСК Инвест-1" договор купли-продажи квартиры. Указанные сделки были заключены без согласования с Досымхановой А.А.

      Руководствуясь статьями 32, 33 Закона Республики Казахстан "О браке и семье", а также принимая во внимание то, что спорное имущество было приобретено в период брака Кожаниязова Б.А. и Досымхановой А.А., суд удовлетворил ее иск о признании сделок недействительными, признал имущество совместно нажитым, с определением ее доли собственности.

      Раздел общего имущества супругов может быть произведен как в период брака, так и после его расторжения по требованию любого из супругов, а также в случае заявления кредитором требования о разделе общего имущества супругов для обращения взыскания на долю одного из супругов в общем имуществе супругов. В случае спора раздел общего имущества супругов, а также определение долей супругов в этом имуществе производятся в судебном порядке.

      Вещи, приобретенные исключительно для удовлетворения потребностей несовершеннолетних детей (одежда, обувь, школьные и спортивные принадлежности, музыкальные инструменты, детская библиотека и другие), разделу не подлежат и передаются без компенсации тому из супругов, с которым проживают дети.

      Вклады, внесенные супругами за счет общего имущества супругов на имя их общих несовершеннолетних детей, считаются принадлежащими этим детям и не учитываются при разделе общего имущества супругов.

      Согласно статье 188 Гражданского кодекса собственнику принадлежат права владения, пользования и распоряжения своим имуществом. Право собственности есть признаваемое и охраняемое законодательными актами право субъекта по своему усмотрению владеть, пользоваться и распоряжаться принадлежащим ему имуществом. Данная норма имеет одинаковую силу и одинаковое практическое применение в отношении и женщин и мужчин. Согласно брачно-семейному законодательству брачный договор не может ограничивать правоспособность и дееспособность супругов, их право на обращение в суд за защитой своих прав.

      Вопросы наследования отрегулированы нормами, изложенными в разделе 6 Гражданского кодекса, согласно которым не установлено каких-либо ограничений по полу при реализации граждан права на наследство. Женщины имеют одинаковые права с мужчинами на наследование любого имущества.

2. Обручение и брак ребенка не имеют юридической силы и принимаются все необходимые меры, включая законодательные, с целью определения минимального брачного возраста и обязательной регистрации браков в актах гражданского состояния.

      Обручение детей национальным законодательством не предусмотрено и противоречит Закону Республики Казахстан "О браке и семье". Случаев обручения детей не зафиксировано.

Заключение

      В Казахстане принимаются конкретные меры по реализации Конвенции ООН о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин.

      Приняты Стратегия гендерного равенства в Республике Казахстан на 2006 - 2016 годы, два новых гендерных закона Республики Казахстан - "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин" и "О профилактике бытового насилия". Утверждено Руководство по проведению гендерной экспертизы проектов нормативных правовых актов, выпускается ежегодный статистический сборник "Женщины и мужчины Казахстана". В целом, все национальное законодательство Республики Казахстан направлено на достижение фактического социального равенства мужчин и женщин.

      За отчетный период увеличилось представительство женщин в Парламенте, в настоящее время они составляют 14 % от общего числа депутатов, что в два раза, чем в предыдущем созыве (2004 год). В маслихатах 17 % женщин, а в одной из областей - Костанайской достигнут 30 %-ный порог. В Правительстве 3 женщины-министра (15 %), всего на государственной службе занято 53 % женщин. В сфере занятости женщины составляют 49 %. По поручению Президента страны разрабатывается конкретный План действий до 2016 года по продвижению женщин на уровень принятия решений.

      Проводится работа по гендерному образованию населения. С 2007 года в систему дошкольного, среднего и высшего образования включены соответствующие программы по гендерной проблематике. Гендерная составляющая включена в содержание Государственного стандарта 12-летнего среднего образования.

      В результате реализации Государственной программы реформирования и развития здравоохранения Республики Казахстан на 2005 - 2010 годы рождаемость увеличилась на 25 %, общая смертность снизилась на 11 %. Улучшились показатели здоровья матери и ребенка. Материнская смертность снизилась более чем в полтора раза, младенческая - на 15 %. Ожидаемая продолжительность жизни увеличилась по сравнению с 2004 годом на 2,2 года и составила 68,4 лет, в том числе у женщин - на 1,3 года и составила 73,3 лет, у мужчин - на 2,9 года и составила 63,5 лет. На уровне первичной медико-санитарной помощи проводятся ежегодные профилактические медицинские осмотры женщин с последующим динамическим наблюдением и оздоровлением, скрининговые осмотры на выявление предраковых заболеваний шейки матки и молочной железы. Для осмотра женщин в отдаленных сельских населенных пунктах во всех регионах действуют передвижные маммографы с цифровыми приставками. Беременным женщинам, детям до 5 лет необходимые лекарственные средства выделяются бесплатно.

      Женщины-жертвы бытового насилия имеют доступ к правовой защите. В стране действуют кризисные центры для жертв насилия. Работники правоохранительных органов, судьи, медицинские и социальные работники осведомлены о действующем законодательстве и проводят адресные мероприятия по борьбе с насилием в отношении женщин.

      В целом Конвенция ООН о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин, а также рекомендации Комитета ООН по СИДО (2007 год) по ее реализации в Казахстане выполняются.

      Вместе с тем, на рынке труда по-прежнему наблюдается сегрегация женщин по профессиональному признаку. Несмотря на увеличение, средняя заработная плата женщин на треть ниже, чем у мужчин. Остается низким индекс здоровья женщин. Разница между ожидаемой продолжительностью жизни мужчин и женщин составляет 9,8 лет, что в 1,4 - 2 раза превышает показатели развитых стран мира. Не изжиты факты насилия и сексуальной эксплуатации женщин.

      Правительством Казахстана и впредь будут приниматься все меры по выполнению положений Конвенции ООН о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин.

  Приложение 1

Численность населения Республики Казахстан по полу

       на начало года, тыс.чел.

Годы

Все население

в том числе

в процентах ко

всему населению

на 1000

женщин

приходится

мужчин

женщины

мужчины

женщины

мужчины

2005

15 074,8

7 817,9

7 256,9

51,9

48,1

928

2006

15 219,3

7 894,5

7 324,8

51,9

48,1

928

2007

15 396,9

7 987,6

7 409,3

51,9

48,1

928

2008

15 571,5

8 079,9

7 491,6

51,9

48,1

927

2009

15 982,3

8 283,4

7 698,9

51,8

48,2

929

2010

16 204,6

8 395,9

7 808,7

51,8

48,2

930

2011

16 442,0

8 516,0

7 926,0

51,8

48,2

931

Возрастная структура населения на 1 января 2010 года

       тыс.чел., %



Всего

Город

Село

мужчины

женщины

мужчины

женщины

мужчины

женщины

0-15

2154538

2047765

1036509

980938

1118029

1066827

16-62(57)

5202034

5204008

2837789

3016225

2364245

2187783

63(58)+

452181

1144091

249026

686465

203155

457626

Ожидаемая продолжительность жизни при рождении
населения Республики Казахстан

       количество лет



2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Все население

66,18

65,91

66,19

66,38

67,11

68,33

68,41

Мужчины

60,62

60,30

60,55

60,69

61,91

63,53

63,51

Женщины

72,00

71,77

72,03

72,32

72,43

73,15

73,32

Материнская смертность

Годы

Число умерших беременных,

рожениц, родильниц,

человек

На 100 000 родившихся

живыми

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

100

114

138

153

113

133

84

36,9

40,5

45,6

46,8

31,2

36,8

22,7

Коэффициент младенческой смертности
(на 1000 родившихся живыми)

Годы

Коэффициент смертности

всего

девочек

мальчиков

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

14,50

15,15

13,91

14,57

20,76

18,23

16,54

12,42

13,38

12,12

12,29

18,48

16,19

14,51

16,47

16,81

15,60

16,73

22,92

20,14

18,45

Аборты по возрастным группам

       тысяч


2006

2007

2008

2009

2010

Абортов, всего

130,6

133,1

124,0

113,3

106,1

В том числе абортов

у женщин в возрасте:







до 15 лет

0,1

0,1

0,1

0,0

0,1

15-18 лет

6,0

5,9

5,2

4,0

3,3

19-34 лет

98,0

100,5

92,8

84,9

79,9

35 лет и старше

26,5

26,6

26,0

24,4

22,9

Грамотность населения, %


Все население

городское население

сельское население

оба пола

муж.

жен.

оба пола

муж.

жен.

оба пола

муж.

жен.

Грамотность населения в возрасте 9-49 лет

1999

99,9

99,9

99,9

99,9

99,9

99,9

99,8

99,8

99,9

2009

99,8

99,8

99,8

99,9

99,8

99,9

99,7

99,7

99,8

Грамотность населения в возрасте 15 лет и старше

1999

99,5

99,8

99,3

99,5

99,8

99,5

99,3

99,7

99,0

2009

99,7

99,8

99,7

99,8

99,9

99,8

99,6

99,7

99,5

Охват общим средним образованием населения в возрасте
(общий показатель охвата)

       %

Учебный год

Всего

женщины

мужчины

2008/2009

96

97

95

2009/2010

98

98

97

Соотношение между числом учителей и учащихся


соотношение

учитель/ученик

учителя

ученики

2009

9.0

282254

2534000

2010

8.8

286733

2531045

Основные индикаторы рынка труда в Республике Казахстан
в 2004 – 2010 годах

       тыс.чел.


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Все население

Экономически активное

население

7840,6

7901,7

8028,9

8228,3

8415,0

8457,9

8610,7

Уровень экономической

активности населения, %

69,9

69,4

69,7

70,4

71,1

70,7

71,2

Занятое население

7181,8

7261,0

7403,5

7631,1

7857,2

7903,4

8114,2

Уровень занятости в % к








экономически активному

населению

91,6

91,9

92,2

92,7

93,4

93,4

94,2

наемные работники

4469,9

4640,5

4776,6

4973,5

5199,4

5238,8

5409,4

в % к занятым

62,2

63,9

64,5

65,2

66,2

66,3

66,7

самостоятельно занятые

2711,9

2620,4

2626,9

2657,6

2657,8

2664,6

2704,8

в % к занятым

37,8

36,1

35,5

34,8

33,8

33,7

33,3

Безработное население

658,8

640,7

625,4

597,2

557,8

554,5

496,5

Уровень безработицы, %

8,4

8,1

7,8

7,3

6,6

6,6

5,8

Женщины

Экономически активное

население

3841,0

3866,7

3957,4

4061,0

4170,9

4178,7

4233,3

Уровень экономической

активности населения, %

64,8

64,3

65,0

65,7

66,7

66,1

66,2

Занятое население

3463,3

3496,5

3594,5

3708,3

3839,5

3863,5

3952,5

Уровень занятости в % к








экономически активному

населению

90,2

90,4

90,8

91,3

92,1

92,5

93,4

наемные работники

2086,2

2159,5

2275,6

2383,0

2488,5

2512,9

2584,0

самостоятельно занятые

1377,1

1337,0

1318,9

1325,3

1351,0

1350,6

1368,5

Безработное население

377,7

370,1

362,9

352,7

331,4

315,2

280,9

Уровень безработицы, %

9,8

9,6

9,2

8,7

7,9

7,5

6,6

Уровень безработицы

       %


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Безработные - всего

8,4

8,1

7,8

7,3

6,6

6,6

5,8

в том числе:








мужчины

7,0

6,7

6,4

5,9

5,3

5,6

4,9

женщины

9,8

9,6

9,2

8,7

7,9

7,5

6,6

городское население

9,4

9,0

8,6

8,1

7,2

7,2

6,2

в том числе:








мужчины

7,6

7,3

6,9

6,3

5,5

5,8

5,0

женщины

11,2

10,6

10,2

9,7

8,8

8,5

7,5

сельское население

7,1

7,0

6,8

6,4

6,0

5,9

5,2

в том числе:








мужчины

6,3

5,9

5,9

5,4

5,1

5,4

4,9

женщины

7,9

8,1

7,7

7,4

6,9

6,4

5,7

Оплата труда наемных работников

       в среднем за год


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Среднемесячная

номинальная

заработная плата

работников в:















тенге

28329

34 060

40790

52479

60 805

67 333

77611

долларах США1)

208

256

324

428

505

456

527

Индексы, в % к

предыдущему году:















номинальной

заработной платы

122,5

120,2

119,8

128,7

115,9

110,7

115,3

реальной заработной

платы

114,6

111,7

110,3

116,1

99,0

103,2

107,6

Минимальный размер

заработной платы,

тенге

6 600

9200

9 200

9 752

12025

13717

14952


      1)По средневзвешенному курсу Национального Банка Республики Казахстан.

Среднемесячная номинальная заработная плата
по видам экономической деятельности и полу за 2010 год
(предварительные данные)


Среднемесячная

номинальная

заработная плата,

тыс.тенге

Индексы, в % к предыдущему году

Всего

в том числе

номинальной

заработной платы

реальной

заработной платы

муж.

жен.

Всего

муж.

жен.

Всего

муж.

жен.

Всего

77,6

92,9

61,3

115,3

115,4

115,0

107,6

107,7

107,4

Сельское,

лесное и рыбное

хозяйство

36,5

39,1

29,8

108,4

107,4

112,2

101,2

100,3

104,8

Промышленность

93,1

102,8

69,1

116,0

115,8

116,0

108,3

108,1

108,3

Строительство

104,4

107,8

82,8

116,5

116,6

114,4

108,8

108,9

106,8

Оптовая и

розничная

торговля;

ремонт

автомобилей и

мотоциклов

74,0

82,6

64,5

114,4

114,0

115,5

106,8

106,4

107,8

Транспорт и

складирование

97,4

104,0

81,4

115,0

114,8

115,0

107,4

107,2

107,4

Услуги по

проживанию и

питанию

70,8

98,3

58,0

106,0

100,8

110,3

99,0

94,1

103,0

Информация и

связь

110,8

116,1

103,7

110,3

112,0

107,7

103,0

104,6

100,6

Финансовая и

страховая

деятельность

158,1

205,4

132,6

110,1

110,6

110,1

102,8

103,3

102,8

Образование

49,2

52,6

48,1

117,3

117,0

117,4

109,5

109,2

109,6

Здравоохранение

и социальные

услуги

54,7

61,4

53,2

120,0

121,6

119,5

112,1

113,5

111,6

Искусство,

развлечения и

отдых

53,2

69,3

41,7

119,4

120,7

117,6

111,5

112,7

109,8

Численность женщин на государственной службе


      * Снижение численности женщин объясняется изменением формата отчетности мониторинга кадров государственной службы. Так, по ранее составленным отчетам фактическая численность государственных служащих включала в себя лиц, занимавших государственные должности и находящихся в декретных отпусках. По итогам 4 квартала 2010 года в мониторинг включены лица, замещающие вышеназванных лиц.

Представленность женщин на политической
государственной службе**


      * Снижение численности женщин объясняется изменением формата отчетности мониторинга кадров государственной службы. Так, по ранее составленным отчетам фактическая численность государственных служащих включала в себя лиц, занимавших государственные должности и находящихся в декретных отпусках. По итогам 4 квартала 2010 года в мониторинг включены лица, замещающие вышеназванных лиц.

      ** Мониторинг кадров государственной службы на уровне принятия с учетом гендерного аспекта проводится начиная с 2007 года (после принятия Стратегии гендерного равенства Республики Казахстан на 2006 - 2016 годы).

Представленность женщин на административной
государственной службе на уровне принятия решений **


      ** Мониторинг кадров государственной службы на уровне принятия с учетом гендерного аспекта проводится начиная с 2007 года (после принятия Стратегии гендерного равенства Республики Казахстан на 2006 - 2016 годы).

Представленность женщин на государственной службе на
руководящих должностях **


      ** Мониторинг кадров государственной службы на уровне принятия с учетом гендерного аспекта проводится начиная с 2007 года (после принятия Стратегии гендерного равенства Республики Казахстан на 2006 - 2016 годы).

Число зарегистрированных преступлений по видам в 2009 году


Зарегистрировано преступлений

Всего,

единиц

из них

в отношении

женщин

в отношении

несовершенно-

летних

абс.

в %

абс.

в %

Число зарегистрированных

преступлений, всего

121 667

34 515

28,4

5 048

4,1

из них тяжкие и особо тяжкие

29 204

7 268

24,9

2 037

6,9

Из общего числа:






преступления против личности

8 450

3 492

41,3

914

10,8

умышленное убийство и

покушение на убийство

1 638

405

24,7

72

4,4

из них:






убийство матерью

новорожденного ребенка

14

3

21,4

14

100,0

умышленное причинение

тяжкого вреда здоровью

1 750

277

15,8

63

3,6

умышленное причинение

средней тяжести вреда здоровью

1 853

518

28,0

81

4,4

умышленное причинение легкого

вреда здоровью

607

289

47,6

81

13,3

истязания

19

14

73,7

5

26,3

изнасилования

1 378

1 378

100,0

235

17,1

насильственные действия

сексуального характера

354

259

73,2

138

39,0

Преступления против семьи

и несовершеннолетних

512

192

37,5

214

41,8

Преступления против

собственности

76 048

26 947

35,4

2 923

3,8

из них:






кража

49 004

18 320

37,4

503

1,0

мошенничество

9 941

3 673

36,9

396

4,0

грабеж

9 274

3 726

40,2

1 671

18,0

разбой

1 623

629

38,8

152

9,4

вымогательство

639

82

12,8

194

30,4

Преступления против

общественной безопасности

и общественного порядка

7 894

1 401

17,7

450

5,7

из них:






хулиганство

6 014

1 381

23,0

446

7,4

Преступления против здоровья

населения и нравственности

9 754

25

0,3

9

0,1

из них:






преступления, связанные

с наркотиками

9 432

9

0,1

2

0,0

организация и содержание

притонов для занятия

проституцией и сводничество

212

8

3,8

1

0,5

Преступления против

конституционных и иных прав

и свобод человека и гражданина

885

414

46,8

19

2,1

из них:






нарушение неприкосновенности

жилища

633

403

63,7

16

2,5

Другие

18 124

2 044

11,3

519

2,9

Состав осужденных

       %


2006

2007

2008

2009

2010

Осужденных, всего

100

100

100

100

100

из них:

несовершеннолетние

7,4

7,6

7,8

6,7

6,1

из общей численности осужденных:

женщины

10,6

10,8

11,7

12,1

13,3

Динамика применения статьи 79-1 Кодекса Республики Казахстан
об административных правонарушениях


      Статья 79-1. Побои

      Нанесение побоев или совершение иных насильственных действий, причинивших физическую боль, но не повлекших последствий, предусмотренных статьей 105 Уголовного кодекса Республики Казахстан.

      Динамика применения статьи

Статья 79-5 Кодекса Республики Казахстан об административных правонарушениях


      Статья 79-5. Противоправные действия в сфере семейно-бытовых отношений.

      Нецензурная брань, оскорбительное приставание, унижение, повреждение предметов домашнего обихода и другие действия, выражающие неуважение к гражданам, состоящим с правонарушителем в семейно-бытовых отношениях, нарушающие их спокойствие, совершенные в пределах индивидуального жилого дома или квартиры, если эти действия не содержат признаков уголовно наказуемого деяния.

  Приложение 2

Перечень
нормативных правовых актов, упомянутых в докладе

      1. Конституция Республики Казахстан, 1995 год.

      2. Послание Президента Республики Казахстан Н.А. Назарбаева народу Казахстана "Построим будущее вместе!", 2011 год.

      3. Стратегический план развития Республики Казахстан до 2020 года, Указ Президента Республики Казахстан, 2010 год.

      4. Стратегия гендерного равенства в Республике Казахстан на 2006 - 2016 годы, Указ Президента Республики Казахстан, 2005 год.

      5. Руководство по проведению гендерной экспертизы проектов нормативных правовых актов, Постановление Правительства, 2009 год.

      6. Статистический сборник "Женщины и мужчины Казахстана", 2010 год.

      7. Указ Президента Республики Казахстан "О правовом положении иностранных граждан в Республике Казахстан", 1995 год.

      8. Концепция государственной поддержки неправительственных организаций Республики Казахстан, постановление Правительства Республики Казахстан, 2002 год.

      9. Концепция перехода Республики Казахстан к устойчивому развитию на 2007 - 2024 годы, Указ Президента Республики Казахстан, 2006 год.

      10. Концепция правовой политики Республики Казахстан на период с 2010 до 2020 года, Указ Президента Республики Казахстан, 2009 год.

      11. Концепция развития гражданского общества в Республике Казахстан на 2006 - 2011 годы, Указ Президента Республики Казахстан, 2006 год.

      12. Базовый доклад о ситуации с правами человека в Республике Казахстан, 2009 год.

      13. Национальный план действий в области прав человека в Республике Казахстан на 2009 - 2012 годы, 2008 год.

      14. Трудовой кодекс Республики Казахстан, 2007 год.

      15. Кодекс Республики Казахстан "О здоровье народа и системе здравоохранения", 2009 год.

      16. Гражданский кодекс Республики Казахстан, 1999 год.

      17. Гражданский процессуальный кодекс Республики Казахстан, 1999 год.

      18. Уголовный кодекс Республики Казахстан, 1997 год.

      19. Уголовно-процессуальный кодекс Республики Казахстан, 1997 год.

      20. Уголовно-исполнительский кодекс Республики Казахстан, 1997 год.

      21. Кодекс Республики Казахстан "Об административных правонарушениях", 2001 год.

      22. Конституционный закон "О судебной системе и статусе судей Республики Казахстан", 2000 год.

      23. Земельный кодекс Республики Казахстан, 2003 год.

      24. Закон Республики Казахстан "О выборах", 1995 год.

      25. Закон Республики Казахстан "О политических партиях", 2002 год.

      26. Закон Республики Казахстан "О средствах массовой информации", 1999 год.

      27. Закон Республики Казахстан "О рекламе", 2003 год.

      28. Закон Республики Казахстан "О государственной службе", 1999 год.

      29. Закон Республики Казахстан "Об Ассамблее народа Казахстана", 2008 год.

      30. Закон Республики Казахстан "О дипломатической службе", 2002 год.

      31. Закон Республики Казахстан "О государственных гарантиях равных прав и равных возможностей мужчин и женщин", 2009 год.

      32. Закон Республики Казахстан "Об образовании", 2007 год.

      33. Закон Республики Казахстана "О физической культуре и спорте", 1999 год.

      34. Закон Республики Казахстан "О пенсионном обеспечении", 1997 год.

      35. Закон Республики Казахстан "Об обязательном социальном страховании", 2003 год.

      36. Закон Республики Казахстан "О браке и семье", 1998 год (с изменениями, внесенными в 2001 году).

      37. Закон Республики Казахстан "О государственных пособиях семьям, имеющим детей", 2005 год.

      38. Закон Республики Казахстан "О государственной адресной социальной помощи", 2001 год.

      39. Закон Республики Казахстан "О специальных социальных услугах", 2008 год.

      40. Закон Республики Казахстан "О государственных социальных пособиях по инвалидности, по случаю потери кормильца и по возрасту", 1997 год.

      41. Закон Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам социальной поддержки и стимулирования работников социальной сферы сельских населенных пунктов", 2008 год.

      42. Закон Республики Казахстан "О правах ребенка", 2002 год.

      43. Закон Республики Казахстан "О профилактике правонарушений", 2010 год.

      44. Закон Республики Казахстан "О государственной защите лиц, участвующих в уголовном процессе", 2000 год.

      45. Закон Республики Казахстан "О присяжных заседателях", 2006 год.

      46. Закон Республики Казахстан "О профилактике бытового насилия", 2009 год.

      47. Закон Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам обеспечения квалифицированной юридической помощью", 2009 год.

      48. Закон Республики Казахстан "О жилищных отношениях", 1997 год.

      49. Закон Республики Казахстан "О туристской деятельности", 2001 год.

      50. Закон Республики Казахстан "О государственном социальном заказе", 2005 год.

      51. Закон Республики Казахстан "О порядке рассмотрения обращений физических и юридических лиц", 2007 год.

      52. Международный пакт о гражданских и политических правах, ратифицирован в 2005 году.

      53. Факультативный протокол к Международному пакту о гражданских и политических правах, ратифицирован в 2009 году.

      54. Международный пакт об экономических, социальных и культурных правах, ратифицирован в 2005 году.

      55. Конвенция о политических правах женщин, ратифицирована в 1999 году.

      56. Конвенция о гражданстве замужней женщины, ратифицирована в 1999 году.

      57. Конвенция о правах ребенка, ратифицирована в 1994 году.

      58. Факультативный протокол к Конвенции о правах ребенка, касающийся торговли детьми, детской проституции и детской порнографии, ратифицирован в 2001 году.

      59. Факультативный протокол к Конвенции о правах ребенка, касающийся участия детей в вооруженных конфликтах, ратифицирован 2001 году.

      60. Конвенция Международной Организации Труда № 100 о равном вознаграждении мужчин и женщин за труд равной ценности, ратифицирована в 2000 году.

      61. Конвенция ООН против транснациональной организованной преступности", ратифицирована в 2008 году.

      62. Протокол о предупреждении и пресечении торговли людьми, особенно женщинами и детьми, и наказании за нее, дополняющий Конвенцию ООН против транснациональной организованной преступности, ратифицирован в 2008 году.

      63. Протокол против незаконного ввоза мигрантов по суше, морю и воздуху, ратифицирован в 2009 году.

      64. Протокол против незаконного изготовления и оборота огнестрельного оружия, его составных частей и компонентов, а также боеприпасов к нему, ратифицирован в 2009 году.

      65. Конвенция о борьбе с торговлей людьми и с эксплуатацией проституции третьими лицами, ратифицирована в 2005 году.

      66. Конвенция против пыток, ратифицирована в 1998 году, Факультативный протокол к ней, ратифицирован в 2008 году.

      67. Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан "О применении норм международных договоров Республики Казахстан", 2008 год.

      68. Государственная программа по форсированному индустриально-инновационному развитию Республики Казахстан на 2010 - 2014 годы.

      69. Программа занятости-2020.

      70. Государственная программа реформирования и развития здравоохранения Республики Казахстан на 2005 - 2010 годы.

      71. Государственная программа развития здравоохранения Республики Казахстан "Саламатты Қазақстан" на 2011 - 2015 годы.

      72. Программа по снижению материнской и младенческой смертности в Республике Казахстан на 2008 - 2010 годы.

      73. Комплексная программа "Здоровый образ жизни на 2008 - 2016 годы".

      74. Постановление Правительства "Об утверждении перечня гарантированного объема бесплатной медицинской помощи", 2009 год.

      75. Государственная программа развития образования Республики Казахстан на 2011 - 2020 годы.

      76. Государственная программа развития технического и профессионального образования на 2008 - 2012 годы.

      77. Программа по обеспечению детей дошкольным воспитанием и обучением "Балапан" на 2010 - 2014 годы.

      78. Правила выплаты государственных стипендий отдельным категориям обучающихся в организациях образования, постановление Правительства, 2008 год.

      79. Государственная программа развития физической культуры и спорта в Республике Казахстан на 2007 - 2011 годы.

      80. Государственная программа развития сельских территорий Республики Казахстан на 2004 - 2010 годы.

      81. Программа по развитию агропромышленного комплекса в Республике Казахстан на 2010 - 2014 годы.

      82. Программа развития фермерского малого и среднего бизнеса на 2011 - 2015 годы.

      83. Программа микрокредитования женского предпринимательства на 2009 - 2015 годы.

      84. Государственная отраслевая программа "Питьевая вода" на 2002 - 2010 годы.

      85. Государственная программа развития жилищного строительства в Республике Казахстан на 2008 - 2010 годы.

      86. План мероприятий Правительства Республики Казахстан по борьбе, предотвращению и профилактике преступлений, связанных с торговлей людьми, на 2009 - 2011 годы.

      87. Программа по праворазъяснительной работе, повышению уровня правовой культуры, правовому обучению и воспитанию граждан на 2009 - 2011 годы.

      88. Нормативное постановление Верховного суда Республики Казахстан "О некоторых вопросах квалификации преступлений, связанных с изнасилованием и иными насильственными действиями сексуального характера", 2007 год.

      89. Генеральное соглашение между Правительством Республики, республиканскими объединениями работодателей и республиканскими объединениями работников на 2009 - 2011 годы.

      90. Социологическое исследование "Гендерное равенство в Казахстане", 2008 год.

Әйелдерге қатысты кемсiтушiлiктiң барлық нысандарын жою туралы конвенцияның орындалуы туралы баяндаманы бекiту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 15 қыркүйектегі № 1064 Қаулысы

     Әйелдерге қатысты кемсiтушiлiктiң барлық нысандарын жою туралы конвенцияның 18-бабына сәйкес Қазақстан Республикасының Yкiметi ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
      1. Қоса берiлiп отырған Әйелдерге қатысты кемсiтушiлiктiң барлық нысандарын жою туралы конвенцияның орындалуы туралы баяндама (бұдан әрі – баяндама) бекітілсін.
      2. Қазақстан Республикасы Сыртқы iстер министрлiгi баяндаманы белгiленген тәртiппен Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Әйелдерге қатысты кемсiтушiлiктi жою комитетіне жіберсін.
      3. Осы қаулы қол қойылған күнiнен бастап қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрi                           К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы  
Үкіметінің       
2011 жылғы 15 қыркүйектегі
№ 1064 қаулысымен    
бекітілген       

Әйелдерге қатысты кемсiтушiлiктiң барлық нысандарын жою
туралы конвенциясының орындалуы туралы
БАЯНДАМА

Астана, 2011

Мазмұны

Алғысөз

I бөлім. Жалпы мәліметтер

1. Мемлекет және халық 2004 – 2010 жылдарда
2. Жалпы саяси негіз
3. Қазақстан Республикасында адам құқықтарының заңнамалық және институционалдық қамтамасыз етілуі
4. Халықаралық нормалар негізінде адам құқықтарының қорғалуы
5. Ақпараттандыру және адам құқықтарын насихаттау
6. Әлеуметтік-экономикалық даму

II бөлім. Конвенцияның орындалуы туралы ақпарат

1-бап
2-бап
3-бап
4-бап
5-бап
6-бап
7-бап
8-бап
9-бап
10-бап
11-бап
12-бап
13-бап
14-бап
15-бап
16-бап
Қорытынды
1-қосымша. Статистикалық деректер
2-қосымша. Баяндамада аталған Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерінің тізбесі

      Алғысөз

      Осы БҰҰ-ның Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенциясының (БҰҰ СИДО жөніндегі конвенциясы) іске асырылуы жөніндегі біріккен үшінші және төртінші ұлттық баяндамада 2004 жыл мен 2010 жыл аралығында Қазақстан Республикасында болған әлеуметтік-экономикалық өзгерістер, сондай-ақ бұл Конвенцияны осы кезеңде іске асырудағы прогресс туралы деректер келтірілген.
      Баяндама барлық министрліктер мен ведомстволар, облыстардың, Астана және Алматы қалаларының әкімдері жанындағы әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі комиссиялар ұсынған талдау материалының негізінде, Қазақстанның 2007 жылғы қаңтардағы екінші баяндамасының тұсаукесерінен кейін алынған БҰҰ-ның Әйелдерге қатысты кемсітушілікті жою комитетінің (БҰҰ СИДО жөніндегі комитеті) қорытынды түсініктемелері мен ұсынымдары ескеріле отырып дайындалды. Баяндаманы әзірлеуге үкіметтік емес және халықаралық ұйымдар қатысты.
      Баяндаманың жобасы мемлекеттік органдар, халықаралық және үкіметтік емес ұйымдар өкілдерінің қатысуымен Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссияның отырысында, сондай-ақ Қазақстан Республикасы Парламентінің Мәжілісінде талқыланды. Олардың ескертулері мен ұсыныстары осы баяндаманы түпкілікті пысықтау кезінде ескерілді.
      Баяндаманың І бөлімінде Қазақстан Республикасы, халқы, саяси негізі, адам құқықтарын қорғау жөніндегі заңнамалық органдар жүйесі және республикада адам құқықтары саласындағы ақпаратты тарату бойынша қабылданып жатқан шаралар туралы жалпы ақпарат беріледі.
      ІІ бөлімде есептік кезеңде орын алған заңнамалық актілердегі өзгерістер, СИДО жөніндегі конвенцияға сәйкес Қазақстанның қабылдаған міндеттемелерін орындауы жөніндегі әкімшілік және басқа да шаралар, қол жеткен прогресс, қазіргі кедергілер мен оны одан әрі іске асыру жөніндегі межеленген қадамдар туралы ақпарат баптар бойынша ұсынылған.
      2010 жылы «Дүниежүзілік экономикалық форум» халықаралық ұйымы өзінің «Жаһандық гендерлік айырмашылық – 2010» баяндамасын жариялады. Әлемнің 134 еліндегі ахуалды төрт көрсеткіш: экономикалық қатысу және мүмкіндік, білім деңгейі, саяси құқықтар, денсаулық және өмір сүру ұзақтығы бойынша бағалай отырып, ол Қазақстанды 41 орынға қойды. Осылайша Қазақстан Республикасы Еуропалық одақтың 14 елін, соның ішінде Франция, Италия және Венгрияны басып озып отыр.
      Қазақстан Республикасының Үкіметі Біріккен Ұлттар Ұйымының Даму бағдарламасына осы баяндаманы дайындауда көрсеткен техникалық көмегі үшін алғыс айтады.

      I бөлім. Жалпы мәліметтер

      1. Мемлекет және халық (негізгі гендерлік сипаттамалары)

      Қазақстан аумағы 2,7 млн.шаршы км құрайды, аумағының ауданы бойынша республика әлемнің ірі мемлекеттерінің ондығына кіреді.
      Халықтың саны 2011 жылғы 1 қаңтарда 16,4 млн. адамды құраған, соның ішінде әйелдер 8,5 млн. адам (52 %), ерлер – 7,9 млн. адам (48 %).
      18 жасқа дейінгі балалар 4,8 млн. адам, соның ішінде қыздар - 2,3 млн. адам (48%), ер балалар - 2,5 млн. адам (52%).
      Зейнеткерлер саны 2011 жылғы 1 қаңтардағы жағдай бойынша 1 млн. 695 мың адамды немесе ел халқының жалпы санының 10,2% құраған. Зейнеткерлер арасында ерлер – 487 мың адам (28,8%), әйелдер – 1 млн. 208 мың адам (71,2%), яғни зейнеткерлік жаста айқын гендерлік асимметрия байқалады, әйелдер ерлерге қарағанда 2,5 есе көп.
      Егде адамдардың (65 және одан үлкен жастағы) үлесі 2011 жылғы 1 қаңтарда 6,7% құрады, яғни Қазақстан халқы қартайып бара жатқан елдерге жатуы мүмкін 7 %-дық шекке тікелей жақын.
      Қазақстанның этностық құрамы халық санағының мәліметтері бойынша 140-тан астам ұлт пен ұлысты құрайды, соның ішінде қазақтар - 10 млн. адам (63%), орыстар – 3,8 млн. адам (24%), украиндар – 333 мың адам (2,1%), өзбектер – 457 мың адам (2,9%), ұйғырлар – 225 мың адам (1,4%), татарлар – 204 мың адам (1,3%), немістер – 178 мың адам (1,1%) және басқалар.
      2009 жылғы халық санағы бойынша отбасының орташа мөлшері 3,5 адамды құрайды. Екі адамнан тұратын отбасы көп тараған – 30%, үш адамнан тұратындары – 27%, төрт адамнан тұратындары – 22%, бес және одан көп адамнан тұратындары – 21%.
      18 жасқа дейінгі балалардың 72% ата-анасымен бірге, 15% – тек анасымен, 6% – тек әкесімен, 6% – ата-аналарынсыз тұрады.
      1209 мың үй шаруашылығының (29%) құрамында 60 және одан үлкен жастағы адамдары бар. 395 мың үй шаруашылығы (9,5%) тек 60 және одан үлкен жастағы адамдардан тұрады. Бұл үй шаруашылықтарында 545 мыңнан астам адам тұрады, оның 191 мыңы ерлер (35%) және 354 мыңы әйелдер (65%).
      2009 жылғы халық санағының нәтижелері елдегі елеулі демографиялық өзгерістерді көрсетіп отыр. Халық санағының аралық кезеңінде (1999 – 2009 жылдар) туу артып, өлім-жітім төмендеді, халықтың өмір сүру ұзақтығы артып келеді, көші-қонның оң сальдосы байқалады. Нәтижесінде Қазақстан халқының саны 1 млн. астам адамға артты.

      Еңбек және жұмыспен қамту саласы

      Қазақстан Республикасында 2010 жылы экономикалық белсенді халықтың саны 8,6 млн. адамды құраған. Экономиканың әртүрлі салаларында 8,1 млн. адам жұмыс істеген, бұл 2004 жылға қарағанда 13 %-ға артық.
      Жұмыс істейтін адамдардың ішінде жалданбалы қызметкерлердің саны 67% құраған, өз бетінше жұмыс істейтіндер – 33%. Жұмыссыз халықтың саны аталған кезеңде 25% қысқарып, 496,5 мың адамды құраған. Жұмыссыздық деңгейі 2010 жылы 5,8% құрады, 2004 жылы ол 8,4% болған.
      2010 жылы жұмыс істейтін адамдардың ішінде әйелдердің саны 3,9 млн. адамды немесе 49 % құраған. Жұмыс істейтін әйелдердің жалпы санының ішінде жалданбалы қызметкерлер 2,5 млн. адамды немесе 65 %, өз бетінше жұмыс істейтіндері – тиісінше 1,4 млн. адамды немесе 35% құраған.
      Тиісті қызмет саласында барлық жұмыс істейтіндердің ішінде әйелдер басым түрде экономиканың денсаулық сақтау және әлеуметтік қызмет көрсету – 75 %, білім беру – 73 %, тұру және тамақтандыру қызметтерін көрсету – 66 %, қаржылық және сақтандыру қызметі – 65 %, сауда – 60 %, ауыл шаруашылығы – 47 %, мемлекеттік басқару – 40 % салаларында жұмыс істейді.
      Тиісті салаларда барлық жұмыс істейтіндердің ішінде ерлер дәстүрлі түрде құрылыста – 77 %, көлік және қоймада – 77 %, өнеркәсіпте – 66 % жұмыс істейді.
      Ауылды жерлерде 2010 жылы 3,9 млн. адам жұмыспен қамтылған, соның ішінде әйелдер 1,8 млн. адам немесе 47 %. Барлық ауылдықтардан әйелдердің жартысынан көбі (55 %) ауыл, орман және балық шаруашылығында жұмыс істейді. Ауылды жерлерге жеке қосалқы шаруашылығында (жеке шаруашылығында) жұмыс істеу тән – 1,2 млн. адам (32 %).
      2010 жылы республикадағы орташа номиналды жалақы мөлшері 77,6 мың теңгені құрады, бұл 2004 жылмен салыстырғанды 2,7 есе артық. Жалақының жыл сайынғы өсуі экономикалық қызметтің түрлерінен және аймақтар бөлінісінде байқалады.

      Әйелдер шешімдер қабылдау деңгейінде

      Бүгінде елдің жоғары заң шығарушы органы – Қазақстан Республикасының Парламентінде 21 әйел бар, бұл жалпы депутаттар санының 14 % құрайды. Бұрынғы шақырылыммен (2004 жыл) салыстырғанда олардың саны екі еседей өскен. «Нұр Отан» халықтық-демократиялық партиясы өзінің партиялық тізімінде әйелдерді ұсына отырып, шешуші рөл атқарды.
      Жергілікті деңгейде – мәслихаттарда 17 % әйел бар. Қазақстанның облыстарының бірінде – Қостанай облысында 30 %-дық межеге қол жеткізілген, бұл жақта барлық деңгейлердегі мәслихаттарда 89 әйел өзінің депутаттық міндеттерін атқарып жүр.
      Қазақстан Үкіметінде 19 министрдің ішінде 3-і әйел (15 %), олар Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі, Денсаулық сақтау министрлігі, Экономикалық интеграция істері министрлігі сияқты маңызды ведомстволарды басқарады. Сонымен қатар, 4 әйел министрліктерде жауапты хатшы (лауазымға ел Президенті тағайындайды) және 4 әйел вице-министр.
      Облыстар әкімдерінің орынбасары лауазымында 5 әйел жұмыс істейді және 3 әйел аудан басқарады, аудан әкімдері орынбасарларының 17 % әйелдер, ауылдық және кенттік округтер әкімдерінің 11 % әйелдер. Мемлекеттік қызметте барлығы 46 мың әйел жұмыс істейді, бұл елдегі мемлекеттік қызметшілердің жалпы санының 53 % құрайды.
      Қазақстанда жұмыс істейтін 2146 судьяның 958-і әйелдер (шамамен 45 %), соның ішінде Жоғарғы Сотта 10 әйел (27 %). 2010 жылы облыстық және соған теңестірілген соттар төрағалары лауазымына резервте 5 әйел болған, бұл резервшілердің жалпы санының 21 % құрайды.
      Қазақстан Республикасында 2006 – 2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясында барлық шешімдер қабылдау деңгейінде әйелдердің 30 %-дық өкілдігіне қол жеткізу міндеті қойылған. Қазіргі таңда ел Президентінің Қазақстан әйелдерінің съезінде (2011 жыл) берген тапсырмасы бойынша Әйелдерді шешім қабылдау деңгейіне ілгерілету жөніндегі 2016 жылға дейінгі кезеңге арналған іс-қимыл жоспары әзірленді.

      Білім беру

      Бұрынғы есепте атап өтілгендей, орта білім Қазақстандағы білім беру жүйесінің базалық деңгейі болып табылады және ол баршаға міндетті.
      2010 – 2011 оқу жылының басында республикада жалпы білім беретін 7755 мектеп жұмыс істеді, олардың 7638 немесе 98,5 % мемлекеттік мектеп. Оларда 2,5 млн. астам оқушы оқиды. Дарынды балаларға арналған үш - мемлекеттік, орыс және ағылшын тілдерінде оқытатын арнайы мектептердің жүйесі (33) құрылған. 6 интеллектуалдық мектеп жұмыс істеуде. Орта мектеп бітірушілердің 53 % қыздар.
      Техникалық және кәсіптік білім беру жүйесі 894 оқу орнынан – 309 кәсіптік лицейден және 494 колледжден тұрады және оларда 185 мамандық бойынша 604,2 мың адам оқиды.
      Орта білім жүйесінің ерекшелігі – мұғалім мамандығының әйелдердің басым болуымен ерекшеленеді, олар 81 % құрайды. Орта білім беруде басшы құрамдағы әйелдердің үлес салмағы – 80 %, кәсіптік-техникалық білім беруде – 33 %.
      Жоғарғы білімді 149 жоғары оқу орнында (9 ұлттық, 2 халықаралық, 32 мемлекеттік, 13 азаматтық емес, 92 жеке меншік, соның ішінде 16 акционерлік) алуға болады. Оларда 620 мыңнан астам адам оқиды. Астана қаласында әлемдік деңгейдегі «Назарбаев Университеті» жоғарғы оқу орны ашылды.
      Қазақстан Болон декларациясына (Еуропалық жоғары білім кеңістігі туралы) қосылған. Мамандарды үш деңгейлік дайындау енгізілген: бакалавр – магистр – PhD докторы. Жоғары оқу орындарының профессорлық-оқытушылық құрамы 60 %-ға әйелдерден тұрады. Профессорлардың – 28 %, доценттердің – 51 % әйелдер. Жоғары білім жүйесінің басшылық құрамындағы әйелдердің үлес салмағы – 25 %. Университеттер түлектерінің ішінде 60 % қыз-келіншектер.
      Шетелде әлемнің 27 мемлекетінде 30 мыңнан астам қазақстандық оқып жатыр. Оның ішінде 3 мыңға жуық студент Қазақстан Республикасы Президентінің «Болашақ» стипендиясы шеңберінде білім алуда. Республиканың жоғарғы оқу орындарында 12 мыңнан астам шетел азаматы оқиды.
      БҰҰДБ 2009 жылғы баяндамасына сәйкес халықтың сауаттылық деңгейі (99,6 %) бойынша Қазақстан әлемде 14 орында.
      БҰҰДБ «Халықтардың нақты байлығы: адамды дамыту жолдары» Баяндамасының мәліметтеріне сәйкес 2010 жыл бойынша Қазақстан 169 мемлекеттің ішінде адам әлеуетінің даму деңгейі жоғары мемлекеттер тобына кіреді (66 орында).
      ЮНЕСКО-ның (2011 ж.) мәліметтеріне сәйкес Қазақстан білімді дамыту индексі бойынша әлемде 4 орында (129 мемлекеттің ішінде).
      2010 жылы Қазақстанда Математикадан 51-ші халықаралық олимпиада өтіп, Қазақстан командасы әлемнің 98 елі ішінде 5 орынды иеленді.
      Қазақстанның білім беру жүйесінің жоғары бағалануы елдегі мектепке дейінгі дайындық пен 11 жылдық білім берудің міндетті және тегін болуымен байланысты.
      Қазіргі таңда Қазақстан Республикасының білім беруін дамытудың 2011 – 2020 жылдарға арналған жаңа мемлекеттік бағдарламасын іске асыру басталды. Сонымен қатар, Мектепке дейінгі тәрбие мен оқытуды қамтамасыз ету жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған «Балапан» бағдарламасы іске асырылуда.
      Бұл бағдарламаның мақсаты халықтың мектепке дейінгі тәрбие мен оқытуда сапалы қызмет талаптарын қанағаттандыру болып табылады.
      2015 жылға қарай қалалық жерлерде де, ауылдық жерлерде де мектепке дейінгі балаларды тәрбиемен және оқытумен қамту – барлық қажет ететіндердің 70%, 2020 жылға – 100% қамтитын болады. 2010 жылы 42% қамтылған, бұл 2004 жылғымен салыстырғанда 2,5 есе көп.
      2015 жылдан бастап орта мектептің жоғары сыныптарында екі бағыт: қоғамдық-гуманитарлық және жаратылыстану-математикалық бағыт бойынша «Бейіндік мектеп» (11–12 сыныптар) бейіндік оқыту бағдарламасы іске асырылатын болады. 2015 – 2020 жылдар ішінде барлық орта білім беру 12 жылдық оқу моделіне көшеді.
      2015 жылға қарай және дайындаудың барлық деңгейлерінде білім беру ұйымдарының жартысын электрондық оқытумен қамту, 2020 жылға бұл көрсеткішті 90 %-ға жеткізу жоспарлануда. Мектепке дейінгі тәрбиеде компьютерлік оқыту ойындары, орта мектепте – электрондық оқулықтар, колледждер мен кәсіптік лицейлерде – виртуалды жаттықтырғыштар, жоғары оқу орындарында – электрондық ғылыми-зерттеу зертханалары пайдаланылатын болады.
      Мұғалім еңбегін мемлекеттік қолдау және ынталандыру айтарлықтай күшейеді. 2015 жылға педагогтардың орташа жалақысы жеке сектордағы еңбекақы деңгейіне жақындайтын болады, қазіргі таңда ол елдегі орташа деңгейдің 60 % құрайды.

      Денсаулық сақтау

      2010 жылы Қазақстан Республикасында денсаулық сақтауды реформалау мен дамытудың 2005 – 2010 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасын іске асыру аяқталды және Бірыңғай ұлттық денсаулық сақтау жүйесі енгізілді.
      Мемлекеттік бағдарламаны іске асыру нәтижесінде туу 25 %-ға артып, жалпы өлім-жітім 11 %-ға төмендеді. Ана мен бала денсаулығының көрсеткіштері жақсарды. Ана өлімі бір жарым еседен артық (әрбір тірі туған 100 мың нәрестеге 2004 ж. – 36,9, 2010 ж. – 22,7) азайды. 2004 жылы нәресте өлімі көрсеткіші әрбір тірі туған 1000 нәрестеге 14,5 құрады, Қазақстанда ДДҰ-ның өлі туу және тірі туу бойынша әдістемесінің енгізілуіне байланысты 2008 жылы нәрестелер өлімінің көрсеткіші 15 %-ға төмендеп, 2010 жылы әрбір тірі туған 1000 нәрестеге 16,5 құрады.
      Бірқатар әлеуметтік маңызы бар сырқаттанудың тұрақты төмендеуі байқалады. Туберкулезбен сырқаттану 1,5 есе, өлім-жітім – екі есе төмендеді. Қан айналымы жүйесі ауруларынан өлім-жітім – 20 %-ға, онкопатологиядан – 11%-ға, жарақаттан – 26 %-ға төмендеді. Нәтижесінде 2010 жылы өмір сүрудің күтілетін ұзақтығы 2004 жылмен салыстырғанда 2,2 жылға артып, 68,4 жасты құрады, соның ішінде әйелдерде 1,3 жылға ұзарып, 73,3 жасты құрады, ерлерде – 2,9 жылға ұзарып, 63,5 жасты құрады.
      Бастапқы медициналық-санитарлық көмек деңгейінде әйелдерді әрі қарай қарқынды бақылап және сауықтыра отырып, жыл сайынғы профилактикалық медициналық тексерулер, жатыр мойны мен сүт бездерінің рак алдындағы сырқаттарын айқындау үшін әйелдерге скринингтік тексерулер жүргізіледі. Шалғай ауылдық елді мекендерде әйелдерді тексеру үшін барлық өңірлерде жылжымалы цифрлық қондырғысы бар маммографтар жұмыс істейді. Тек 2010 жылдың өзінде сүт безі рагін анықтау мақсатында 400 мыңнан астам әйел тексерілді, 698 әйелде ауру анықталып, олардың барлығына тиісті медициналық көмек көрсетілді.
      Денсаулық сақтау ұйымдарының материалдық-техникалық базасы едәуір жақсарды. 400-ден астам нысан, соның ішінде 7 қан орталығы салынды, 5 мыңға жуық медициналық ұйым жөнделді. Тек республикалық бюджеттің есебінен жалпы сомасы 75 млрд. теңге медициналық құрал-жабдық сатып алынды. Халықаралық стандарттарға сәйкес медициналық көмек көрсету үшін барлық жағдай жасалған.
      Республикалық маңызы бар жолдарда жол-көлік оқиғаларынан зардап шеккендерге уақтылы қазіргі заманғы медициналық көмек көрсету үшін жыл сайын реанимобильдер сатып алынады (2010 ж. – 14 бірлік, 2011 жылға 15 бірлік жоспарланған). Жалпы сомасы 757 млн.теңге болатын 2011 жылы – 6, 2012 жылы – тағы 6 жол медициналық-құтқару пункттерін ашу жоспарлануда.
      Бірыңғай ұлттық денсаулық сақтау жүйесі медициналық қызмет көрсетудің тұтынушыларына дәрігер мен ауруханалық ұйымды еркін таңдау құқығын берді, өңірлерде жоғары мамандандырылған көмектің қол жетімділігін қамтамасыз етті. Мемлекет саясатының маңызды тұсы Қазақстан азаматтарын тегін медициналық көмектің кепілді көлемімен қамтамасыз ету болып табылады, ол жедел медициналық, амбулаториялық-емханалық (бастапқы медициналық-санитарлық және консультативтік-диагностикалық), стационарлық және стационарлық-алмастырушылық жәрдемді қамтиды. Жүкті әйелдерге, 5 жасқа дейінгі балаларға қажетті дәрілік заттар тегін бөлінеді.
      Елдің денсаулық сақтау саласын дамытудың 2011 – 2015 жылдарға арналған «Саламатты Қазақстан» мемлекеттік бағдарламасы бастапқы медициналық көмекті дамытуға, озық медициналық технологияларды әзірлеу мен енгізуге, мобильді және телемедицинаны, санитарлық авиацияны одан әрі дамытуға басты мән береді. Медициналық көмекті ұйымдастыруды, басқаруды жетілдіру, қаржыландыру, соның ішінде медициналық қызметкерлердің еңбегіне ақы төлеудің түпкілікті нәтижеге бағытталған жаңа тетіктерін енгізу жалғасады.

      Әйелдерге қатысты қылмыстылық пен зорлық-зомбылық

      Бас прокуратураның мәліметтері бойынша 2010 жылы Қазақстанда 132 мың қылмыс тіркелген, соның ішінде 42,5 мыңы әйелдерге қатысты (32 %), оның ішінде зорлау – 1,4 мың. Қылмыстардың жалпы саны 2004 жылмен салыстырғанда (143,5 мың) қысқарған, бірақ әйелдерге қатысты біршама өскен (36 мың). Бұл 2007 жылдан бастап тек жәбірленушілердің өтініштері ғана емес, сонымен бірге жеке және заңды тұлғалардың өтініштері де тіркеліп, қаралатынына байланысты.
      Қылмыстар құрылымында барынша көп үлес салмағы (66 %) меншікке қарсы қылмыстарға – ұрлыққа, алаяқтыққа, қарақшылыққа тән. Халықтың денсаулығына қарсы қылмыстардың қысқаруы байқалады, олардың үлесі 7,5 % құрады. Бұл топтағы қылмыстар негізінен есірткілермен байланысты, олардың саны да төмендеуде. Қоғамдық қауіпсіздік пен қоғамдық тәртіпке қарсы қылмыстардың үлесі 6,7 %, тұлғаға қарсы қылмыстар - 5,6 % құраған.
      Әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықпен күрес мақсатында Ішкі істер министрлігінің аудандық бөлімдеріне дейінгі құрылымында әйелдерді зорлық-зомбылықтан қорғау жөніндегі арнайы бөлімшелер жұмыс істейді. Олардың жалпы штат саны 126 бірлікті құрайды. Қызметкерлердің міндеттеріне әйелдерге қатысты зорлық-зомбылық фактілерін анықтау, жеке және заңды тұлғалардың әйелдердің конституциялық құқықтары мен бостандықтарының бұзылуы туралы шағымдары мен өтініштерін қарау кіреді.
      2010 жылы ішкі істер органдарына 23 мыңнан астам әйел жүгінген. Бұрынғы есепте атап өтілгендей, Қазақстан Республикасының заңнамасында әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықтың барлық түрлерін жасағаны үшін – Қылмыстық кодекстің 969899101-107115-117120-130-баптарында және Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодекстің 79-бабында жауапкершілік көзделген. Барынша жоғары қылмыстық жаза – мүлкін тәркілей отырып 7-ден 20 жылға дейін бас бостандығынан айыру, әкімшілік жаза – айыппұл не 15 тәулікке дейін әкімшілік тұтқындау (ұрып-соғу, байқаусызда денсаулығына ауырлығы орташа залал келтіру, отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласындағы құқыққа қайшы әрекеттер).
      Сексуалдық сипаттағы қылмыстар жасағаны үшін жауапкершілік Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексінің 120-122 және 124-баптарында көзделген. Мысалы, 121-бап бойынша (сексуалдық сипаттағы күш қолдану әрекеттері) 8-ден 15 жылға дейін бас бостандығынан айыру жазасы қарастырылған. Зорлау туралы қылмыстық істер бойынша жәбірленушілер Қылмыстық іс жүргізу кодексінің 100-бабының «Жәбiрленушiлердiң, куәлардың, сезiктiлердiң, айыпталушылардың және қылмыстық процеске қатысушы басқа да адамдардың қауiпсiздiгi шаралары» нормаларына сәйкес қорғалуға құқылы.
      2007 жылы Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодекс «Отбасы-тұрмыстық қатынастар саласындағы құқыққа қарсы іс-әрекеттер» атты 79-5-баппен толықтырылды. Ол айыппұлдарды немесе 15 тәулікке дейінгі әкімшілік тұтқындауды көздейді. Іс жүзінде жағдайлардың жартысында соттар санкцияларды қолданады. Бап елдегі тұрмыстық қылмыстың жағдайына елеулі ықпал етті. Үш жыл ішінде 75 мың құқық бұзушылық анықталған және де 2008 жылы мұндай 16 мың құқық бұзушылық анықталса, 2010 жылы – 37 мың анықталған. Соттар 516 адамға қатысты 509 істі қараған, оның ішінде 391 адамға қатысты 379 үкім шығарған.
      Зорлық-зомбылықтың алдын алу жұмысы үкіметтік емес ұйымдармен тығыз байланыста жүргізіледі.
      Әйелдерге олардың зорлық-зомбылықсыз өмір сүру құқығын қорғауда 28 дағдарыстық орталық нақты көмек көрсетеді, оның 7-де паналайтын баспана бар. Оның 20-сы мемлекеттік әлеуметтік тапсырыс және басқа да әлеуметтік-маңызды бағдарламалар арқылы грант бөлу жолымен мемлекеттік бюджет есебінен қаржыландырылады. 6 дағдарыстық орталық қызметінің негізгі бағыты адам саудасы құрбандарына көмек көрсету, 12-нің бағыты – тұрмыстық зорлық-зомбылық құрбандарына көмек көрсету, 10-ның бағыты – зорлық-зомбылықтың барлық мәселелері бойынша консультация беру болып табылады. Барлық дағдарыстық орталықтарда сенім телефондары жұмыс істейді, олар арқылы құқықтық және психологиялық көмек қызметкерлері 20 мыңға дейін адамға қызмет көрсетеді. Қазіргі таңда жергілікті атқарушы органдар республиканың дағдарыстық орталықтары жоқ 4 облысында осындай орталық құру туралы мәселені пысықтауда. 2010 жылы дағдарыстық орталықтардан 22 мыңнан астам адам, соның ішінде 18,5 мың әйел көмек сұраған, уақытша баспаналар қызметін 1 мыңнан астам адам пайдаланған.
      Тек 2010 жылы әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықты болдырмау жөніндегі 60-тан астам профилактикалық іс-шаралар жүргізілді. Ішкі істер министрлігінің (ІІМ) Әкімшілік полиция комитеті мен Дағдарыстық орталықтар одағы арасында Ынтымақтастық туралы меморандумға қол қойылып, тұрмыстық зорлық-зомбылықты болдырмау жөніндегі іс-қимыл жоспары әзірленді.
      2009 жылдың аяғында Қазақстанда «Тұрмыстық зорлық-зомбылықтың профилактикасы туралы» заң қабылданды (БҰҰ СИДО жөніндегі комитеті Қорытынды ескертулерінің 15 тармағы орындалды). Осы заңмен ішкі істер органдарының қызметкерлері жәбірленушілерді қорғауға бағытталған құқық бұзушылыққа жол беретін адамдарға қатысты қорғау ұйғарымын шығару құқығына ие болды. Қазақстан Республикасының Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодексі қорғау ұйғарымын бұзғаны үшін жауапкершілікті көздейтін нормамен толықтырылды (2010 ж.). Сонымен қатар, ішкі істер органдарының қолдаухаты бойынша соттар құқық бұзушылардың мінез-құлқына 3 айдан бір жылға дейінгі мерзіммен ерекше талаптар белгілейді. Заңның қабылданған сәтінен бастап 26 мың қорғау ұйғарымы шығарылды. Қорғау ұйғарымын бұзғаны үшін 20 мыңнан астам адам 3 сағаттан екі тәулікке дейін сот шешім шығарғанға дейін ұсталған, 500 адам әкімшілік жауапкершілікке тартылды.
      Қабылданған шаралардың арқасында соңғы 6 жылда елде отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласындағы қылмыстардың орнықты төмендеу үрдісіне қол жеткізілді.
      Сонымен бірге 2010 жылы шамамен 22 мың отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласындағы зорлық-зомбылық фактілері туралы өтініштер мен хабарламалар бойынша қылмыстық істі қозғаудан бас тартылды. Негізгі себеп тараптардың белгілі бір уақыт өткен соң татуласуы және бастапқы арыздан бас тарту болып табылады. Қылмыстық істі қозғаудан бас тартудың басқа себептері жеке адамдардың медициналық куәландырудан өтуден бас тартуы немесе кінәлілердің іс-әрекеттерінде әкімшілік жауапкершілік белгілерінің жоқтығы, сондай-ақ олардың әрекеттерін жеке және жеке-көпшілік кінәлау істеріне жатқызу болып табылады.
      Көбінесе әйелдер жұбайы немесе балалары тарапынан болған тұрмыстық зорлық-зомбылық құрбандары болғандарын жасырады. Полицейлерге кейде қажетті материал жинау қиын болады. Сондықтан шынайы өмірде зорлық-зомбылық фактілері құқық қорғау органдары мен жұртшылыққа мәлім болғаннан әлдеқайда көп болады.
      2010 жылы Қазақстан Республикасы Ішкі істер министрлігі еліміздің әртүрлі өңірлерінде әйелдерге отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласында жасалатын зорлық-зомбылықтардың себептерін зерделеу тұрғысынан сауалнама жүргізді. 32 мың респондентке сауалдама жүргізілді, оның ішінде ішкі істер органдарына немесе дағдарыстық орталықтарға көмекке немесе консультацияға жүгінген әйелдер; отбасылық жанжалқойлар ретінде есепте тұратын әйелдер, сондай-ақ ата-аналары ата-аналық құқығынан айрылған балалар бар. Сауалнама нәтижелеріне сәйкес респонденттердің 34% зорлық-зомбылық жасаудың себептері мүліктік даулар, 26% – қызғаныш, 25% – маскүнемдік, 12% – өзге адамдардың отбасылық өмірге араласуы, 7% – келіспеушілік деп атап өткен.
      Ішкі істер органдарының отбасылық-тұрмыстық қатынастар саласындағы құқық бұзушылықтың профилактикасы жөніндегі жұмысын жандандыру мақсатында 2010 жылғы тамызда «Зорлық-зомбылықсыз отбасы» апталық республикалық акция өткізілді. Оған 12 мың полиция қызметкері, 4 мыңнан астам білім беру, денсаулық сақтау, еңбек және халықты әлеуметтік қорғау органдарының, әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі комиссиялардың, үкіметтік емес ұйымдардың өкілдері жұмылдырылды. 11 мыңнан астам сәтсіз отбасылары тексеріліп, ересектерге қатысты 3 мыңнан астам және балаларға қатысты 300-дей зорлық-зомбылық фактісі айқындалды. Айқындалған фактілер бойынша 800-ден астам қорғау ұйғарымдары шығарылды, әкімшілік жауапкершілікке 1,5 мыңнан астам құқық бұзушылар тартылды. Жергілікті атқарушы органдарға сәтсіз отбасыларға көмек көрсету туралы 1,5 мыңнан астам қолдаухат жолданды.
      2010 жылғы қазанда «Сіздің қорғалу құқығыңыз» атты республикалық акция өткізілді, оның мақсаты бұқаралық ақпарат құралдары (БАҚ) арқылы жаңадан енгізілген заңнама нормалары туралы түсіндіру жұмысын жүргізу болды. Бір аптаның ішінде 500 мыңнан астам жаднама таратылып, 120 мыңнан астам плакат көпшілік демалатын орындарға ілінді, кәсіпорындарда, ұйымдар мен мекемелерде 10 мыңнан астам кездесу өткізілді.
      Сауалнама нәтижелері бойынша ішкі істер органдарының қызметкерлеріне арналған тұрмыстық зорлық-зомбылықтың профилактикасы мен олардың жолын кесудің нысандары мен әдістерін жетілдіру жөніндегі ұсынымдар әзірленді.
      Халықаралық әйелдерге қатысты зорлық-зомбылыққа қарсы күрес күніне орай 25 қараша мен 10 желтоқсан аралығында Қазақстан Республикасында жыл сайын «Әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықсыз 16 күн» акциясы өткізіледі. Іс-шараны өткізуге 2010 жылы 25 мың адам жұмылдырылған, оның 17 мыңы полиция қызметкерлері және 8 мыңнан астамы мүдделі мемлекеттік органдар мен үкіметтік емес ұйымдар өкілдері. Акция барысында халыққа 240 мың буклет, жаднама, плакат таратылды, Қазақстан Республикасының тұрмыстық зорлық-зомбылықтың профилактикасы саласындағы заңнамасын түсіндіру жөнінде 6 мыңнан астам маңдайшалар мен билбордтар орнатылды. 41 мыңнан астам пәтерлер мен үйлерді аралап, соның барысында тұрмыстағы зорлық-зомбылықтың алдын алу жөніндегі шамамен 112 мың жадынама мен буклеттер таратылды. Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау органдарына өмірлік қиын жағдайға тап болған әйелдерді жұмыспен қамту туралы 3 мыңнан астам қолдаухат жіберілді.
      Акция шеңберінде «Құрбылар» және «Қамқорлық» дағдарыс орталықтары Алматы қаласында Жібек жолы, Абылайхан және Фурманов даңғылдары бойынша Гендерлік зорлық-зомбылықпен күресті қолдау маршын өткізді, оған жоғары оқу орындарының студенттері қатысты. Іс-шараның атрибуттары «Біз зорлық-зомбылықсыз өмірді жақтаймыз» атты жазуы бар қолшатырлар мен әуе шарлары болды.
      Акция қорытындысы бойынша ІІМ Дағдарыстық орталықтар одағымен бірлесіп, АҚШ елшілігі мен ЮНИФЕМ-нің қолдауымен Алматы қаласында «Тұрмыстық зорлық-зомбылыққа қарсы іс-қимыл және балалардың құқықтарын қорғау: стратегиялық ұстанымдар әзірлеу және ынтымақтастықты нығайту» тақырыбында ғылыми-практикалық конференция өткізді.

      2. Жалпы саяси негіз

      Қазақстан өзін демократиялық, зайырлы, құқықтық және әлеуметтік мемлекет ретінде орнықтырады, оның ең қымбат қазынасы – адам және адамның өмірі, құқықтары мен бостандықтары. Қазақстан Республикасы – президенттік басқару нысанындағы біртұтас мемлекет.
      Елдің заң шығару қызметін, соның ішінде адам құқықтары саласында заң шығаруды жүзеге асыратын ең жоғары өкілді органы Қазақстан Республикасының Парламенті болып табылады. Парламент тұрақты негізде жұмыс істейтін екі палатадан тұрады: Сенатта – 47 депутат және Мәжілісте – 107 депутат (барлығы 154 депутат) бар. Сенат депутаттарының өкілеттік мерзімі – 6 жыл, Мәжіліс депутаттарының өкілеттік мерзімі – 5 жыл.
      2007 жылы Конституцияға өзгерістер енгізіліп, Парламент пен саяси партиялардың рөлі күшейтілді. Президенттің көптеген өкілеттіктері Парламентке өтті, жергілікті өзін-өзі басқару органдарының (мәслихаттардың) рөлі күшейтілді.
      Қазақстан Республикасында атқарушы билікті Үкімет жүзеге асырады, ол елдегі атқарушы органдар жүйесін басқарады және олардың қызметіне басшылық жасайды. Үкіметті Қазақстан Республикасының Президенті жасақтайды, ол Президенттің алдында жауапты және Парламентке есеп береді. Премьер-Министрді Парламент Мәжілісінің келісімімен Президент тағайындайды.
      Қазақстан Республикасының Конституциялық Кеңесі Президент қол қойғанға дейін Парламент қабылдаған заңдардың және ратификацияланғанға дейін халықаралық шарттардың ел Конституциясына сәйкестігін қарайды, Конституцияның нормаларына ресми түсініктеме береді, дау болған жағдайда Президент, Парламент депутаттары сайлауының және республикалық референдумның дұрыстығы туралы мәселені шешеді, Конституцияда айқындалған басқа да өкілеттіктерді орындайды.
      Қазақстан Республикасы Жоғары сот органы Жоғарғы Сот болып табылады. Жоғарғы соттың төрағасы мен судьяларын Қазақстан Республикасы Президентінің ұсынуымен Парламент Сенаты сайлайды. Соттар тұрақты судьялардан тұрады, олардың тәуелсіздігі Конституциямен және заңмен қорғалады.
      Қазақстан Республикасы Прокуратурасы заңдардың, Президент жарлықтарының, өзге нормативтік құқықтық актілердің дәл және бірыңғай қолданылуына жоғары бақылау жасайды, сотта мемлекет мүддесін танытады және заңда белгіленген шекте қылмыстық қудалауды жүзеге асырады.
      Сондай-ақ Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Адам құқықтары жөніндегі комиссия мен Адам құқықтары жөніндегі уәкіл жұмыс істейді. Адам құқықтары жөніндегі уәкіл жанынан оның қызметін ақпараттық-талдау, ұйымдастыру-құқықтық және өзгедей қамтамасыз ететін Адам құқықтары жөніндегі орталық құрылды.
      Мемлекеттік органдардың гендерлік теңдік мәселелерін ілгерілету жөніндегі қызметін үйлестіруді Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссия жүзеге асырады. Гендерлік тең құқылық жөніндегі ұлттық тетікті күшейту мақсатында оның Хатшылығы Премьер-Министрдің Кеңсесінен ел Президенті Әкімшілігіне ауыстырылды.
      Жергілікті мемлекеттік басқаруды жергілікті өкілді және атқарушы органдар жүзеге асырады, олар тиісті аумақтағы істің жай-күйіне жауап береді.
      Жергілікті өкілді органдарды – мәслихаттарды жалпыға бірдей, тең, тікелей сайлау құқығымен халық 5 жыл мерзімге сайлайды. Мәслихаттардың құзырына аумақты дамытудың жоспарларын, экономикалық және әлеуметтік бағдарламаларын, жергілікті бюджетті және олардың орындалуы туралы есептерді бекіту; жергілікті әкімшілік-аумақтық құрылыс мәселелерін шешу; жергілікті атқарушы органдар басшыларының мәслихаттың құзырына кіретін мәселелер бойынша есептерін қарау және азаматтардың құқықтары мен заңды мүдделерін қамтамасыз ету жөніндегі өзге де өкілеттіктерін жүзеге асыру жатады.
      Жергілікті атқарушы органдар Қазақстан Республикасының атқарушы органдарының бірыңғай жүйесіне кіреді және тиісті аумақта атқарушы биліктің жалпы мемлекеттік саясат жүргізуін қамтамасыз етеді.
      2011 жылғы 1 сәуірдегі жағдай бойынша Қазақстанда 10 саяси партия тіркелген. Жетекші партия 2007 жылғы Парламент сайлауында жеңіске жеткен «Нұр Отан» халықтық-демократиялық партиясы. Ол 836 мыңнан астам партия мүшесін біріктіреді, оның 491 мыңы әйелдер, бұл шамамен 59%.

      3. Қазақстан Республикасында адам құқықтарының заңнамалық және институционалдық қамтамасыз етілуі

      Бұрынғы баяндамада атап өтілгендей, Қазақстан Республикасының Конституциясы барлық азаматтардың негізгі құқықтары мен бостандықтарына кепілдік береді (ІІ бөлім). Оның жоғары заңды күші бар, барлық қабылданатын заңдар мен басқа да нормативтік құқықтық актілер оның ережелеріне сәйкес келуге тиіс, олай болмаған жағдайда олар күші жоқ деп танылып, жойылуға тиіс.
      Адамның құқықтары мен бостандықтарын қорғау заң шығарушы, атқарушы және сот билігі шеңберінде жүзеге асырылады.
      Соңғы жылдарда азаматтардың әділ сот төрелігі жүйесіндегі құқықтарының қорғалуы мен биліктің сот тармағының тәуелсіздігі едәуір күшейтілді. 2007 жылғы 1 қаңтардан бастап Қазақстанда алқа билер мен ювеналды әділет институтының қатысуымен сот ісін жүргізу енгізілді. 2008 жылы қабылданған заңға сәйкес Парламент депутаттарынан, тәжірибелі судьялар мен саясаткерлерден тұратын Жоғары сот кеңесі судьялардың кандидатурасын ұсынады, оны ел Президенті тағайындайды.
      Сотта қорғалумен қатар әркімнің Адам құқықтары жөніндегі уәкілге, Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Адам құқықтары жөніндегі комиссияға, Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссияға, Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігінің Балалар құқықтарын қорғау комитетіне жүгінуге құқығы бар. Азаматтардың конституциялық құқықтарының, бостандықтары мен мүдделерінің бұзылуына шағымдарын уақтылы қарау, сондай-ақ оларды қорғау мақсатында Премьер-Министрдің, министрліктер мен ведомстволардың басшыларының дербес ресми интернет-сайттары жұмыс істейді.

      4. Халықаралық нормалар негізінде адам құқықтарының қорғалуы

      2005 жылы Қазақстан Республикасы Азаматтық және саяси құқықтар туралы халықаралық пактіні және 2009 жылы оның Факультативтік хаттамасын ратификациялады, соңғысы ел азаматтарына БҰҰ Адам құқықтары жөніндегі комитетіне жеке шағымдармен жүгінуге мүмкіндік береді. 2008 жылы республика Азаптауға қарсы конвенцияның факультативтік хаттамасына қосылды, Қазақстан конвенцияның өзін, бұрынғы есептерде айтылғандай, 1998 жылы ратификациялаған.
      Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттар оның заңдарының алдында басымдыққа ие және халықаралық шарттың қолданылуы үшін заң шығару талап етілген жағдайлардан басқа кездерде тікелей қолданылады.
      Барлық заңдар, Қазақстан Республикасы қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттар ресми бұқаралық ақпарат құралдарында жарияланады. Бұл олардың қолданылуының міндетті шарты болып табылады.
      Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенция ратификациялана салысымен «Казахстанская правда» орталық газетінде (№ 126, 1998 ж.), сондай-ақ «Қазақстан Республикасы Парламентінің жаршысы» журналында (№ 11-12, 1998 ж.) жарияланды.
      БҰҰ СИДО жөніндегі комитетінің ұсынымдарының 8-тармағын орындау үшін екінші кезеңдік есеп жөніндегі алынған қорытынды ескертулер барлық орталық және жергілікті мемлекеттік органдарға, сондай-ақ Парламентке жіберілді. Ескертулерді жою үшін арнайы іс-шаралар жоспары әзірленіп, оны гуманитарлық құқық және адам құқықтары жөніндегі халықаралық шарттар жөніндегі ведомствоаралық комиссия бекітті (2007 жылғы 7 қарашадағы № 5 хаттама). Оның іске асырылу барысы туралы жыл сайын мониторинг жүргізіліп, нәтижелері Ведомствоаралық комиссияның отырыстарында қаралды.
      Сонымен қатар, Конвенция, оның Факультативтік хаттамасы, Конвенцияның іске асырылу барысы туралы елдің кезеңдік есептері мен БҰҰ СИДО жөніндегі комитетінің қорытынды ескертулері Ұлттық комиссияның сайтына (www.ncgp.kz) орналастырылған.
      Конвенцияның, оған қосылу туралы Заңның толық мәтіні және де Әйелдерге қатысты кемсітушілікті жою комитетіне жолданған Үкімет баяндамаларының мәтіні Республикалық құқықтық ақпараттар орталығының «Заң» дерекқорына енгізілді. «Заң» дерекқоры Халыққа қызмет көрсету орталықтарында (азаматтар құжаттандыру, жылжымайтын мүлікті тіркеу және мәмілеге отыру бойынша мемлекеттік қызметтер алу мақсатымен келеді), кітапханаларда және республиканың барлық оқу орындарында, сондай-ақ Әділет министрлігінің сайтында бар. «Заң» дерекқоры барлық азаматтар үшін тегін және ашық. Халыққа қызмет көрсету орталықтарында әр азамат қандай да бір заңнамалық немесе нормативтік құқықтық актінің мәтінін шығаруды сұрай алады.
      Сонымен бірге, Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияның ережелерін кеңінен зерделеу мақсатында Жоғарғы Сот бірқатар қосымша шаралар қабылдады. Атап айтқанда, 2007 жылы БҰҰ-ның ерлер мен әйелдердің тең құқықтары мәселелері жөніндегі нормативтік құқықтық құжаттарының жинағы басылып, жергілікті соттарға таратылды және оның сайтына орналастырылды. Оған БҰҰ СИДО комитетінің 2007 жылғы Қорытынды ескертулері, Қазақстан Республикасының гендерлік теңдік мәселелері жөніндегі және т.б. нормативтік құқықтық актілері енгізілді. Барлық жерлерде судьялармен осы Конвенцияның ережелерін зерделеу және қолдану жөніндегі семинар сабақтары өткізілді.
      Сот актілерінде Конвенцияның ережелеріне сілтеменің болмауы оның жеткіліксіз кең пайдаланылмауы деп бағаланбауы тиіс. Қазақстан заңнамасының Конвенцияның ережелерімен үйлесім табатынын ескере отырып, соттар әйелдер құқықтарын қорғау кезінде әдетте ұлттық заңнаманың нормаларына сілтеме жасайды.
      Белгілі бір дәрежеде бұл сот актілерінің дәлелдемелеріне қалыптасқан дәстүрлі көзқарастармен де байланысты. Соттар арнайы заңдардың нормаларын қолдануды жөн көреді, бұл іс жүргізу талаптарын бұзу болып табылмайды. Мысалға, сот актілерінде Қазақстан Республикасының Конституциясы айтарлықтай сирек қолданылады, ол 4-бабының 2-тармағының күшімен ең жоғары заңды күшке ие және республика аумағында тікелей қолданылады. Бұл оның жеткіліксіз таралуын немесе зерделенуін куәландыратын фактор ретінде бағаланбайды.
      Сонымен қатар, БҰҰ СИДО комитетінің ұсынымдарын ескере отырып, Жоғарғы Сот соттардың істерді шешу кезінде халықаралық шарттардың нормаларын тікелей қолдануын ынталандыруға арналған ұйымдастыру сипатындағы шаралар қабылдады.
      Атап айтқанда, 2008 жылы «Қазақстан Республикасы халықаралық шарттарының нормаларын қолдану туралы» нормативтік қаулы қабылданды. 2010 жылы сот актілерінің банкі құрылды, оған халықаралық шарттардың, соның ішінде осы Конвенцияның нормаларына сілтемелері бар сот актілері орналастырылады.
      Қабылданған шаралар белгілі бір дәрежеде сот актілерінің дәлелдемелеріне дәстүрлі көзқарастардың өзгеруіне ықпал етті, оны соңғы уақыттардағы соттардың шешімдері куәландырады. Бүгінгі таңда Қазақстан Республикасының Жоғарғы Сотының мәліметтер базасында тікелей халықаралық шарттар нормаларына сілтемесі бар 14 сот актісі бар.
      Мемлекеттік қызметшілердің гендерлік саясат саласындағы кәсіптік құзыретін көтеру мақсатында Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Мемлекеттік басқару академиясы тұрақты негізде «БҰҰ-ның Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенциясының ережелерін түсіндіру», «Мемлекеттік қызмет жүйесіндегі гендерлік теңгерім», «Гендерлік саясат және әлеуметтік қатынастардың өзекті проблемалары» тақырыптарында курстар мен семинарлар өткізіп тұрады.
      Қазіргі уақытта Қазақстанда адам құқықтарын қамтамасыз етуді жетілдірудің жүйелі және нақты бағдарламалары болып табылатын Қазақстан Республикасының 2010 – 2012 жылдарға арналған құқықтық саясат тұжырымдамасы және Қазақстан Республикасындағы 2009 – 2012 жылдарға арналған адам құқықтары саласындағы ұлттық іс-қимыл жоспары іске асырылуда.
      Адам құқықтарын қорғаудың халықаралық институционалдық тетіктерінің ішінен Қазақстан Адам құқықтары жөніндегі комитеттің, Азаптауға қарсы комитеттің, Нәсілдік кемсітуді жою жөніндегі комитеттің және Әйелдерге қатысты кемсітушілікті жою жөніндегі комитеттің жеке шағымдарды қабылдау жөніндегі құзырын мойындады.
      Жоғарыда айтылғандарға орай, Қазақстанда БҰҰ СИДО жөніндегі комитетінің Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияның ережелерінің халық арасында жеткіліксіз таралуы, шенеуніктердің, сот органдары қызметкерлері мен жұртшылықтың онда баяндалған шынайы теңдік тұжырымдамасы туралы жеткілікті хабардар болмауы, осы конвенцияға сілтеме жасаған сот практикасының жоқтығы туралы ескертулерін (9 және 10-тармақтар) жою жөніндегі нақты жұмыс жүргізілуде деуге болады.

      5. Ақпараттандыру және адам құқықтарын насихаттау

      Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2008 жылғы 29 қарашадағы № 1116 қаулысымен 2009 – 2011 жылдарға арналған Құқық түсіндіру жұмысы, құқықтық мәдениет деңгейін көтеру, азаматтарды құқықтық оқыту және тәрбиелеу жөніндегі бағдарлама әзірленіп, іске асырылуда.
      Бағдарламада мемлекеттік органдар мен лауазымды адамдардың құқық түсіндіру жұмыстары мәселесін регламенттейтін нормативтік құқықтық актілерге өзгерістер мен толықтырулар енгізу жөніндегі ұсыныстар дайындау, халықты құқықтық сауаттылыққа оқыту тәртібі туралы қағидаларды, халықтың жеке санаттарының құқықтық сауаттылығының ең төменгі міндетті деңгейін әзірлеу және енгізуді және адам құқықтарын құрметтеуді қалыптастыруға бағытталған өзге де іс-шаралар көзделген.
      Осы Бағдарламаның шеңберінде екі бейне-семинар өтті, Астана, Алматы және Ақтөбе қалаларында құқықтық пәндер оқытушылары үшін біліктілігін арттыру курстары ұйымдастырылды. Баспасөз басылымдарында Әділет министрлігінің Call-орталығының, халыққа қызмет көрсету мобильді орталықтарының (ХҚО) қызметі туралы, биометрикалық паспорттар, жылжымайтын мүлікке құқықты тіркеу туралы төрт айдар ашылған, бес бейнеролик және екі деректі фильм шығарылды, олар теледидардан көрсетілді. Әділет органдары қызметін ақпараттық сүйемелдеу мақсатында медиа-жоспар бекітілді, онда шамамен 50 іс-шара өткізу көзделген.
      2006 жылдан бастап Астана қаласында Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Адам құқықтары жөніндегі комиссияның, Қазақстандағы БҰҰДБ және Алматы қаласындағы ЮНЕСКО-ның Кластерлік бюросының бірлескен күшімен құрылған Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Адам құқықтары жөніндегі комиссияның Цифрлық кітапханасы жұмыс істейді. Цифрлық кітапхананы қолдауды Қазақстан Республикасының Ұлттық академиялық кітапханасы жүзеге асырады.
      Халықтың құқықтық ақпаратқа қол жеткізуі еркін. Қазақ және орыс тілдеріндегі құжаттар http://hrc.nabrk.kz мекен жайы бойынша қолжетімді, кітапхананың интерфейсі қазақ, орыс, ағылшын және француз тілдерінде іске асырылған. Мақсатты аудитория бірінші кезекте ауыл қоғамдастығы, халықтың осал топтары – мүгедектер, зейнеткерлер, әйелдер, балалар, кедейлер болып табылады. Олар үшін кітапхананың адамдарға түсінікті адам құқықтары саласындағы білімді жүйелендіретін 70-тен астам санаттарды қамтитын «Амалдар» бөлімі көзделген. Санаттардың көпшілігінде барынша көп қойылатын сұрақтар келтірілген. Цифрлық кітапхана тиімді білім беру құралы болып табылады және халықтың адам құқықтары жөнінде хабардар болуын арттыруға ықпал етеді.

      6. 2004 және 2010 жылдар аралығы кезеңіндегі елдің әлеуметтік–экономикалық ахуалы

      2004 – 2006 жылдары ел экономикасы айтарлықтай жоғары қарқынмен дамыды, өсу қарқыны орта есеппен 10 %-дан асты. 2007 жылдың екінші жартысынан бастап Қазақстанның экономикасы әлемдік экономикалық дағдарыстың әсеріне ұшырады. Жалпы ішкі өнімнің (ЖІӨ) өсуінің қарқыны біршама төмендеді, бірақ дағдарысқа қарсы қабылданған шаралардың арқасында 8,9% құрады. Сыртқы жағдайлардың нашарлауы ЖІӨ өсуінің қарқынын одан әрі баяулату себептерінің бірі болды, нәтижесінде 2008 жылы ол 3,3 %-ға, 2009 жылы – 1,2 %-ға дейін төмендеді.
      Қиын экономикалық жағдайларға қарамастан елдегі әлеуметтік тұрақтылықты сақтауға қол жеткізілді. Әлеуметтік саладағы Үкімет қабылдаған барлық міндеттемелер толық көлемде орындалды.
      2010 жылы дағдарысқа қарсы бағдарламаны сәтті іске асыру нәтижесінде ЖІӨ өсімі 2009 жылмен салыстырғанда 7% құрады.
      Жалпы 2005 - 2010 жылдардағы кезеңде Қазақстанның ЖІӨ нақты өрнектегенде 47,9 %-ға өсті, яғни жыл сайынғы өсу қарқыны 6,7% құрады.
      2010 жылы жан басына шаққандағы ЖІӨ 9 мың АҚШ долларын құрады, бұл 2004 жылдың деңгейінен 3 есе жоғары. Қазақстан кіріс деңгейі жан басына шаққанда орташа деңгейден (3,2 мың АҚШ доллары) жоғары мемлекет деп танылды.

2004 - 2010 жылдардағы жалпы ішкі өнім (ЖІӨ)


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

ЖІӨ

млрд. теңге

5 870

7 591

10 214

12 850

16 053

17 008

21 648

млрд. АҚШ долл.

43,2

57,1

81,0

104,9

133,4

115,3

146,9

* ЖІӨ НКИ, өткен жылға қарағанда, %

109,6

109,7

110,7

108,9

103,3

101,2

107,0

ЖІӨ НКИ,
2004=100%

100,0

109,7

121,4

132,2

136,6

138,2

147,9

ЖІӨ НКИ, 2005=100%

91,2

100,0

110,7

120,6

124,6

126,1

134,9


2004 - 2010 жылдардағы ЖІӨ орташа өсу қарқыны – 107,1%



2005 - 2010 жылдардағы ЖІӨ орташа өсу қарқыны – 106,7%

Жан басына шаққандағы ЖІӨ

мың теңге

391

501

667

830

1 024

1 068

1 327

АҚШ долл.

2 874

3 771

5 292

6 772

8 514

7 241

9 004

*НКИ – нақты көлем индексі
      Елдегі жұмыссыздық деңгейі 2004 жылғы 8,4 %-дан 2010 жылы 5,8 %-ға дейін, соның ішінде әйелдер арасында 9,8 %-дан 6,6 %-ға дейін төмендеді.
      2010 жылдың қорытындысы бойынша Қазақстан халықаралық ұлттық әл-ауқат рейтингінде барлық ТМД елдерін артқа тастап, 50-ші орынға ие болды.

      Халықтың, соның ішінде әйелдердің әл-ауқатын жақсартуға бағытталған қолданыстағы және әзірленіп жатқан бағдарламалар

      2010 жылы Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығымен Қазақстан Республикасының 2020 жылға дейін даму стратегиясы қабылданды. Қазақстан Республикасының 2020 жылға дейінгі дамуының стратегиялық жоспары қабылданды. Онда мына маңызды көрсеткіштерге қол жеткізу көзделген: ЖІӨ-ні нақты өрнектелгенде, 2009 жылмен салыстырғанда кем дегенде үштен біріне арттыру; кірістері ең төменгі күн көріс деңгейінен төмен халықтың үлесін 8 %-ға дейін азайту және жұмыссыздық деңгейін 5 %-дан арттырмау; жалпы өлім-жітімді 30 %-ға азайту; халықтың күтілетін өмір сүру ұзақтығын 68 жастан 72 жасқа дейін арттыру.
      2020 – Стратегиялық жоспарын іске асыру үшін Қазақстан Республикасын Үдемелі индустриялық-инновациялық дамытудың 2010 – 2014 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы қабылданып, іске асырылуда. Қазақстанның индустрияландыру картасына жалпы сомасы 8.3 трлн. теңгеден асатын 469 жоба кіреді. Құрылыс кезеңінде оларды іске асыруға 160 мыңнан астам қазақстандық қатысады. Жаңа өндірістерде 140 мың тұрақты жұмыс орны құрылатын болады.
      Қазақстанның стратегиялық даму жоспарының әлеуметтік көрсеткіштеріне қол жеткізу «Қазақстан Республикасының білім беруді дамытудың 2011 – 2020 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасын, Денсаулық сақтау саласын дамытудың 2011 – 2015 жылдарға арналған «Саламатты Қазақстан» мемлекеттік бағдарламасын, Жұмыспен қамту – 2020 бағдарламасын және бірқатар басқа бағдарламаларды іске асыру шеңберінде жүзеге асырылады.
      Мысалы, Денсаулық сақтау саласын дамытудың «Саламатты Қазақстан» мемлекеттік бағдарламасы мыналарды көздейді: темір тапшылық анемиясымен сырқаттануды 100 мың халыққа шаққанда 2013 жылы 2221 жағдайға дейін және 2015 жылы – 2082 жағдайға дейін төмендету (2009 жылы – 2314); ана өлімін 100 мың тірі туған балаға шаққанда 2013 жылы 28,1 жағдайға дейін және 2015 жылы – 24,5 жағдайға дейін төмендету (2009 жылы – 36,9).
      Жұмыспен қамту – 2020 бағдарламасының мақсаты жұмыспен нәтижелі және тұрақты қамтуға жәрдемдесу арқылы халықтың кірісін арттыру болып табылады. Бағдарлама шеңберінде нәтижелі экономикалық жұмыспен қамтуға өз бетінше жұмыспен айналысатын, жұмыссыз және табысы аз адамдарды тарту, үдемелі индустриялық-инновациялық бағдарламаны іске асыру үшін кадр әлеуетін дамыту, атаулы әлеуметтік көмек көрсету жүйесін жетілдіру жөніндегі шараларды іске асыру көзделетін болады.
      Бағдарлама бірінші кезекте оқытуға, жұмысқа орналастыруға, тұратын жерінде өз ісін ашуына жәрдемдесуге, ал ондай мүмкіндік болмаған жағдайда экономикалық даму орталықтарына өз еркімен көшуіне жәрдемдесуге бағытталған. Бағдарламаның әрбір қатысушысымен әлеуметтік келісімшарт жасалады, оның шеңберінде оқу (қайта оқу), жұмысқа орналасу және қажет болған жағдайда ақысын төлеуді екі жылға соза отырып, соңынан жекешелендіріп алатын жалдамалы тұрғын үй алу мүмкіндіктері беріледі. Қарағанды, Шығыс Қазақстан және Павлодар сияқты индустриялық облыстарға елеулі қаражат бөлінеді, ол жерлерде жаңа жұмыс орындары құрылады. Өз бизнесін бастағысы келгендердің кредит алу мүмкіндіктері болады.
      Жұмыспен нәтижелі және тұрақты қамтылу халық кірісі өсуінің негізі болады. Жан басына шаққандағы орташа кірісі ең төменгі күнкөріс деңгейінен төмен халықтың үлесі 2010 жылғы 8,2 %-дан 2020 жылы 6 %-ға дейін азаяды.
      Осылайша, осы бағдарламалардың барлығын іске асыру халықтың, соның ішінде әйелдердің әл-ауқатын арттыруға ықпал ететін болады.

      II бөлім. Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияның орындалуы туралы ақпарат

      1-бап.

      Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «әйелдерге қатысты кемсітушілік» ұғымы әйелдердің олардың отбасылық жағдайына қарамастан, саяси, экономикалық, әлеуметтік, мәдени, азаматтық немесе кез-келген басқа салалардағы адамның құқықтары мен негізгі бостандықтарын ерлер мен әйелдердің теңдігі негізінде пайдалануын немесе іске асыруын жыныс белгісі бойынша әлсіретуге немесе мойындалуын жоққа шығаруға бағытталған кез келген айырмашылық, қоспай қою немесе шектеу дегенді білдіреді.
      Бұрынғы есептерде көрсетілгендей, Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес «Тегіне, әлеуметтік, лауазымдық және мүліктік жағдайына, жынысына, нәсіліне, ұлтына, тіліне, дінге көзқарасына, нанымына, тұрғылықты жеріне байланысты немесе кез келген өзге жағдаяттар бойынша ешкімді ешқандай кемсітуге болмайды».
      Қазақстан БҰҰ-ның Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияға 1998 жылы қосылды, содан бері заңгерлік практикада осы Конвенцияның 1-бабында анықталған «кемсіту» ұғымы қолданылады. «Кемсіту» сөзінің өзі Конституцияның, қабылданған заңдар мен нормативтік актілердің мәтіндерінде кеңінен қолданылады.
      2009 жылы Қазақстанда «Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» Заң қабылданды. Онда «жыныстық белгісі бойынша кемсітушілік» ұғымы «жыныстық белгісі бойынша адамның құқықтары мен бостандықтарын кез келген шектеу немесе оларға қысым жасау, сондай-ақ оның қадір-қасиетін түсіру» (1-бап, 3-тармақ) деп анықталған. Жыныс белгісі бойынша кемсітудің бұл анықтамасы қамтитын сипатқа ие және Конвенцияға қайшы келмейді.
      БҰҰ СИДО жөніндегі комитетінің «қатысушы мемлекетте Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенцияда тұжырымдалған формальды және шынайы теңдік тұжырымдамасы мен әйелдерге қатысты тікелей және жанама кемсітуге тыйым салуды шектеулі түсінуге» орай алаңдаушылығына қатысты (11-тармақ).
      Конвенция қатысушы мемлекетке жыныс белгісі бойынша кемсітуді жою саясатын тек жалғыз заң қабылдау жолымен жүргізуге шектеу қоймайды. Ол аз болса, Конвенцияның 2-бабына сәйкес мемлекет тиісті арнайы заңнамалық актілер мен қажет жерде санкцияларды қоса алғандағы басқа да шараларды қабылдайды. Қазақстан тікелей және жанама кемсітуді жоюдың тетіктерін әртүрлі салалардағы оның ерекшелік белгілерін ескере отырып заңнамамен бекіту жолын таңдады.
      Қазақстан Республикасының Қылмыстық іс жүргізу кодексінде қылмыстық сот iсiн жүргiзу барысында ешкiмдi де шыққан тегi, әлеуметтiк, лауазымдық және мүлiктiк жағдайы, жынысы, нәсiлi, ұлты, тiлi, дiнге қатысы, сенiмдерi, тұрғылықты жерi бойынша немесе өзге де кез келген мән-жайлар бойынша қандай да болсын кемсiтушiлiкке ұшыратуға болмайтыны бекітілген. Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексінің 141-бабы жоғарыда аталған себептермен, соның ішінде өзінің қызметтік жағдайын пайдалана отырып не болмаса қоғамдық бiрлестiктің басшысы тарапынан, тiкелей немесе жанама шектегені үшін қылмыстық жауапкершілікті көздейді.
      Тиісті баптар «Қазақстан Республикасындағы сайлау туралы» конституциялық заңда, «Неке және отбасы туралы», «Білім туралы» және т.б. заңдарда бар. Бұл қоғамдық қатынастардың кез келген саласындағы кемсіту көріністеріне тиімді және барабар ден қоюға мүмкіндік береді. Сонымен қатар, «Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» Заңда ұлттық заң шығарушы кемсітуді тек әйелдерге ғана қатысты анықтаумен шектелген жоқ, жалпы алғанда жыныстық белгі бойынша кемсіту ұғымын әйелдерді де, ерлерді де қорғау үшін тең құқықтар мен мүмкіндіктер тұрғысынан анықтады.
      Сондықтан БҰҰ СИДО жөніндегі комитетінің ерлердің және әйелдердің тең құқықтары мен тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы заңда жыныстық белгі бойынша кемсіту анықтамасының сәйкестігін қамтамасыз ету ұсынымын (12-тармақ) негізінен Конвенцияның 1-бабындағы айқындамасына сәйкес келеді деп есептейміз.

      2-бап. Кемсітушілікті жою жөніндегі міндеттемелер

      Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қатысты барлық нысандағы кемсітулерді айыптайды, әйелдерге қатысты кемсітулерді жою саясатын кідіріссіз барлық тиісті тәсілдермен жүргізуге келіседі және бұл мақсатта мыналарға міндеттенеді:
      а) ерлер мен әйелдердің тең құқылық қағидатын өз ұлттық конституцияларына немесе басқа да тиісті заңнамасына қосуға, егер де бұл әлі жасалмаса және заңның және басқа да тиісті құралдардың көмегімен осы қағиданы жүзеге асыру
      Ерлер мен әйелдер теңдігі қағидаты Конституцияға және Қазақстан Республикасының барлық қолданыстағы заңнамасына енгізілген.
      Мысалы, «Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» Заңда «мемлекеттік және қоғамдық өмірдің барлық салаларында ерлердің және әйелдердің тең құқықтары мен тең мүмкіндіктерін қамтамасыз ету» мемлекеттік саясат міндеттерінің бірі ретінде айқындалады (3-баптың 1-тармағы).
      Қазақстан Республикасының «Ұлт денсаулығы мен денсаулық сақтау жүйесі туралы» Кодексіне сәйкес, әйелдер мен ерлер «3) медициналық көмекке бірдей қолжетімділікке және «8) репродуктивті таңдау еркіндігіне, репродуктивті денсаулық сақтауға және репродуктивті құқықтарын сақтауға ие (87-бап).
      Қазақстан Республикасының «Неке және отбасы туралы» Заңы отбасындағы ерлі-зайыптылардың теңдігін (29-бап), ата-аналардың құқықтары мен міндеттерінің теңдігін көздейді (60-бап).
      Қазақстан Республикасының Үкіметі Барлық заңнамалық актілердің жобаларын гендерлік сараптамадан өткізу жөніндегі нұсқаулықты әзірлеп, бекітті.
      Қазіргі таңда, Қазақстан Республикасының барлық заңнамалық актілерінің жобаларына гендерлік сараптама жүргізіледі.
      Мәселе Қазақстан Республикасы Президенті жанындағы Құқықтық саясат жөніндегі кеңестің және Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сот Кеңесінің талқылауына салынды. Әділет министрлігіне 2009 – 2010 жылдары заң жобаларына жүргізілген ғылыми сараптамалардың белгіленген талаптарға сәйкестігіне талдау жасау тапсырылды. Қазіргі кезде заңнамаға гендерлік-құқықтық талдау жүргізудің 2011 – 2013 жылдарға арналған жоспары бекітілген (Заңнама институты директорының 2011 жылғы 14 ақпандағы бұйрығы, № 7-Б) .
      «Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» Заңға сәйкес, ерлердің және әйелдердің тең құқықтары мен мүмкіндіктерін қамтамасыз ету саласында қызмет етуші органдар Қазақстан Республикасы Үкіметі, өздерінің құзіреттілігі аясындағы орталық және жергілікті атқарушы органдар болып табылады. Осылайша, қолданыстағы заңнамаға сәйкес әрбір мемлекеттік орган өзінің қызмет ету саласында гендерлік саясатты жүзеге асыру үшін жауапты.
      Үйлестіруші орталық мемлекеттік орган ретінде Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі айқындалған (Қазақстан Республикасы Премьер-Министрі Кеңсесі Басшысының 2010 жылғы 24 қыркүйектегі № 20-2/5345 тапсырмасы).
      Осылайша, БҰҰ СИДО жөніндегі комитеттің Қазақстандағы әйелдер мен ерлердің заңдық (ресми) теңдігін қамтамасыз ету туралы ұсыныстары орындалып жатыр, ал іс жүзінде (нақты) теңдік – белсенді орындалу сатысында тұр (12 т.).
      b) әйелдерге қатысты кез-келген кемсітуге тыйым салатын тиісті заңнамалық және керек жерде санкцияны қоса алғандағы, басқа да шараларды қабылдау
      Алдыңғы есептерде көрсетілгендей, Қазақстанда азаматтарды, оның ішінде әйелдерді кемсіту Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексінің баптарына сәйкес, қылмыстық жазаланатын әрекет болып табылады: 141 «Азаматтардың тең құқығын бұзу», 160 «Геноцид», 164 «Әлеуметтiк, ұлттық, рулық, нәсiлдiк немесе дiни араздықты қоздыру». Бұл қылмыстар азаю үрдісіне ие: егер 2006 жылы бұл санат бойынша 42 қылмыс тіркелсе, 2010 жылы – 26 қылмыс тіркелген.
      Қазақстан Республикасы сот органдарының Бірыңғай автоматтандырылған ақпараттық-талдау жүйесінің мәліметтеріне сәйкес 2008 жылы әйелдер сотқа сот бұйрығын шығару туралы 154-ке жуық талап пен өтініш берген, бұл олардың жалпы санының ішінде 55% құрады, 2009 жылы – 174 мың (56%); 2010 жылы – 168 мың (53%). Көбінесе әйелдер сотқа өздерінің еңбек және тұрғын үй құқықтарын қорғау бойынша жүгінеді. Талап-арыздарда жынысына байланысты кемсіту бойынша өтініштер болған жоқ.
      Қазіргі кезде салалық министрліктердің стратегиялық жоспарларына және аумақты дамыту бағдарламаларына 2015 жылға қарай шешім қабылдау деңгейінде биліктегі әйелдер өкілдігі 30% және әйелдің орташа жалақысының ерлердің орташа жалақысымен сәйкестігі 70% кем болмауына қол жеткізу көрсеткіштері кірген.
      Осылайша, БҰҰ СИДО жөніндегі Комитеттің БҰҰ Конвенциясының заңнамада, саясатта және негізгі көрсеткіштері, сандық мақсаттары және іске асыру мерзімдері әзірленген бағдарламаларда әйелдерге қатысты кемсітудің барлық нысандарын жою туралы принциптерін қолдану жөніндегі ұсынымдары (21 және 22) орындалуда.
      с) әйелдердің құқықтарын ерлермен тең негізде заңгерлік қорғауды қалыптастыруға және құзырлы ұлттық соттар мен басқа да мемлекеттік мекемелер көмегімен әйелдерді кез-келген кемсіту актісіне қарсы тиімді қорғауды қамтамасыз ету
      Конституция Қазақстан Республикасының әрбір азаматына құқық субъектілікті мойындауға тең құқық және қажетті қорғанышты қоса, өзінің құқығы мен бостандығын заңға қайшы келмейтін барлық тәсілдермен қорғау құқығына кепілдік береді. Әрбір адам өзінің құқығы мен бостандығын сот арқылы қорғауға құқылы. Әрбір адам білікті заңдық көмек алуға құқылы. Заңда көрсетілген жағдайларға сәйкес, заңдық көмек тегін көрсетіледі. Барлығы заң мен сот алдында тең.
      Қазақстан Республикасы Азаматтық іс жүргізу кодексінің 8-бабына сәйкес әрбір адам бұзылған немесе даулы конституциялық құқықтарын, бостандығын немесе заң бойынша қорғалатын мүдделерін қорғау үшін сотқа жүгінуге құқылы. Ерлер мен әйелдер сотқа жүгінуде бірдей құқықтар мен міндеттерге ие, соның ішінде, бірдей мөлшердегі мемлекеттік баж төлейді.
      Практика көрсеткендей, әйелдер азаматтық, отбасылық, еңбек және басқа да құқықтарын қорғау үшін сотқа жүгінуде өздерінің іс жүргізу құқықтарын жүзеге асыруда қысым көрмейді.
      Сот әділдігіне, Жоғарғы Сотқа немесе облыстық соттарға әйелдер, сондай-ақ ерлер тарапынан жынысы бойынша кемсітуге негізделген қандай да бір шағымдар түскен жоқ. Сонымен қатар, жынысы әйел болуына байланысты құқықтардың бұзылуына себеп болған талап-арыз өтініштері түскен жоқ.
      d) әйелдерге қатысты қандай да бір кемсіту актілерін немесе іс-қимылдарын жасаудан қалыс қалуға және мемлекеттік органдар мен мекемелердің осы міндеттемелерге сәйкес әрекет ететініне кепілдік беру
      Қазақстан Республикасы Конституциясына сәйкес, мемлекеттік органдар, қоғамдық бірлестіктер, лауазымды адамдар және бұқаралық ақпарат құралдары әрбір азаматқа оның құқықтары мен мүдделеріне қатысты құжаттармен, шешімдермен және ақпарат көздерімен таныстыруға міндетті.
      е) қандай да бір тұлға, ұйым немесе кәсіпорын тарапынан әйелдерге қатысты кемсітуді жоюдың барлық тиісті шараларын қабылдау
      Алдыңғы есептерде Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес, адамның және азаматтың құқықтары мен бостандығын жүзеге асыру басқа тұлғалардың құқықтары мен бостандықтарын бұзбауы қажет екені көрсетілген болатын (12-бап, 5-тармақ). Адамның және азаматтың конституциялық және басқа да құқықтары мен бостандығын бұзғаны үшін Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексінің бірқатар баптарына сәйкес жауапкершілікке тартылады.
      Мысалы, 142-бап - Жеке өмірге қол сұғылмаушылықты бұзу, 146-бап – Сайлау құқығын жүзеге асыруға немесе сайлау комиссияларының жұмысына кедергi жасау, 148-бап – Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасын бұзу, 149-бап – Ар-ождан және дiни наным бостандығы құқығын жүзеге асыруға кедергi жасау, 154-бап – Азаматқа ақпарат беруден бас тарту және басқалар.
      Адам құқығына қарсы қылмыстар (Қылмыстық кодекстің 141-151153-155-баптары) бойынша тек 2010 жылы соттарда 159 қылмыстық іс қозғалып, 62 үкім шығарылып қаралды.
      Айталық, Павлодар қаласының № 2 сотының үкімі бойынша «Запсибэлектромонтаж» жауапкершілігі шектеулі серіктестігінің басшысы А.Л.Давыдов 148-баптың 3-бөлігі бойынша кәсіпорын қызметкерлеріне белгіленген мерзімде жалақыны қасақана төлемегені үшін 700 (жеті жүз) айлық есептік көрсеткіш немесе 907 мың теңге мөлшеріндегі айыппұл түрінде жаза тағайындала отырып, сотталды. Ақша қаражаты өзге мақсаттарға шығындалып, нәтижесінде еңбек заңнамасы, азаматтардың құқықтары мен заңды мүдделері бұзылды.
      Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексі азаматтардың жеке мүліктік және мүліктік емес қатынастарын реттейді. Аталған кодекстің баптарында жеке өмірдің құпияларын сақтау (144-бап), тұрғын үйге қол сұғылмаушылық (146-бап) құқықтары көзделген. 2010 жылы 144-бап бойынша 566 қылмыс жасалған, оның ішінде әйелдерге қатыстысы – 351.
      f) әйелдерге қатысты кемсіту болып табылатын қолданыстағы заңдарды, қаулыларды, әдет-ғұрыптарды және практиканы өзгерту немесе жою үшін барлық тиісті шараларды, соның ішінде заңнамалық шараны қабылдау
      Заңнамалық деңгейде Қазақстан Республикасы Конституциясы мен «Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» Заңға қайшы келетін әйелдерге қатысты кемсітулер жоқ.
      Әр түрлі белгілері бойынша кемсіту үшін қылмыстық және әкімшілік заңнамада жауапқа тартылу көзделген.
      Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодексте денсаулық сақтау, халықтың санитарлық-эпидемиологиялық саулығы, еңбек, қоршаған орта, қоғамдық өнегелік, жеке меншік, қоғамдық тәртіп және қауіпсіздік салаларында адам құқықтарының бұзылуына әкімшілік жауапкершілік қарастырылған. Атап айтқанда, 89-бапта – еңбекті қорғау немесе еңбекті қорғау ережелерін жұмыс беруші немесе заңнаманың лауазымды тұлғасының бұзуы, 221-бапта – жұмысты қауіпсіз жүргізу ережелерін бұзуы, 241-бапта – экологиялық ластанудан кейінгі салдарларын жою шараларын жүргізуден бас тартуы, 323-бапта – санитарлық-гигиеналық және санитарлық-эпидемиялыққа қарсы ережелер мен нормаларды бұзуы.
      g) өзінің қылмыстық заңнамасының әйелдерге қатысты кемсіту болып табылатын барлық қағидаларын жою
      Қылмыстық заңнамада әйелдерді кемсітетін ережелер жоқ. Қылмыстық кодексте қалыңдықты алуға ақша төлеуді талап етуге немесе ондай практиканың жоқтығынан некелік төлемді енгізуге жауапкершілікті қарастыратын баптар жоқ.
      Сот істерін қарауда гендерлік теңдік сотты жүргізудің – соттардың ерлер мен әйелдерге қатысты заң талаптарын нақты орындауы; процеске қатысушылардың, адамдардың адамгершілігін кемсітетін немесе ар-намысын таптайтын шешімдер мен іс-әрекеттерге жол бермеу; заң мен сот алдында барлығының теңдігі; тараптардың дауласуы мен теңдігі; істі талқылаудағы ашықтық, жариялық және анықтық; процеске қатысушылардың жеке қауіпсіздігін қамтамасыз ету - негізгі принциптерін іске асыру арқылы қамтамасыз етіледі.
      Оған қоса, алдыңғы есепте көрсетілгендей, әкімшілік және қылмыстық сот жүргізуде әйелдердің жағдайын жақсартатын нормалар қарастырылған.
      Мысалы, Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодекстің 55-бабына сәйкес әкімшілік жаза жүкті әйелдерге және он төрт жасқа дейінгі балалары бар әйелдерге қолданыла алмайды. Кодекстің 61-бабына сәйкес жүкті әйелдің немесе үш жасқа дейінгі баласы бар әйелдің әкімшілік құқық бұзушылығы жауапкершілікті жеңілдететін жағдай болып табылады.
      Қылмыстық кодекстің 48 және 49-баптарына сәйкес өмірлік бас бостандығынан айыру немесе өлім жазасы сияқты қылмыстық жазаның ең ауыр түрлері әйелдерге тағайындалмайды. 2003 жылы ел Президенті өлім жазасын толығымен алып тастау мәселесін шешкенге дейінгі оны орындауға мерзімсіз мораторий жариялады. Қылмыстық кодексте өлім жазасын терроризммен байланысты және адамдардың өліміне әсер еткен қылмыстар, сондай-ақ ауыр әскери қылмыстар үшін қолдану қарастырылған. 2006 жылы БҰҰ Бас Ассамблеясының 61-сессиясында Қазақстан Еуроодақтың өлім жазасын алып тастау жөніндегі мәлімдемесіне қосылды.
      Сот жүргізу саласында әйелдердің (ерлермен салыстырғанда) жағдайын жақсартатын нормалар құқық қолдану үшін міндетті күшімен қамтамасыз етіледі. Сот жүргізудегі әйелдердің негізгі құқықтары мен бостандықтарының кепілдіктері заңда қарастырылған жоғары тұрған сот инстанцияларына соттардың іс жүргізу әрекетіне шағымдану мүмкіндіктері болып табылады.

      3-бап. Әйелдерді дамыту және ілгерілету

      Әйелдерге адам құқықтары мен негізгі бостандықтарын ерлермен теңдік негізінде іске асыруына және пайдалануына кепілдік беру үшін қатысушы мемлекеттер барлық салаларда және ішінара алғанда саяси, әлеуметтік, экономикалық және мәдени салаларда әйелдердің жан-жақты дамуы мен прогресін қамтамасыз ету үшін заңнамалық шараларды қоса алғанда, барлық тиісті шараларды, қабылдайды.
      Гендерлік саясаттың негізгі бағыттары ел Президентінің Жарлығымен бекітілген Қазақстан Республикасындағы 2006 - 2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясында айқындалған. Бұл әйелдерді саяси және экономикалық ілгерілету, әйелдер мен ерлердің ұрпақты болу денсаулығын сақтау, әйелдерге қатысты зорлық-зомбылықпен күрес, отбасылық қатынастарда гендерлік теңдікке қол жеткізу және т.б.
      Қазақстан Республикасының Үкіметі әрбір үш жыл сайын Стратегияны іске асыру жөніндегі іс-шаралар жоспарын қабылдайды. Олардың барлығы үкіметтік емес және халықаралық ұйымдарды тарта отырып, республикалық және жергілікті бюджеттер қаражаты есебінен орындалады. Үкіметтің 2009 - 2011 жылдарға арналған іс-шаралар жоспарын іске асыруға республикалық бюджетте 38,4 млн. теңге сомасында қаражат көзделген.
      Жыл сайын «Қазақстанның әйелдері мен ерлері» статистикалық жинағы шығып тұрады. Қазақстан Республикасы Статистика агенттігінде жеке құрылымдық бөлімше – гендерлік статистика және БҰҰ Мыңжылдық даму мақсаттары көрсеткіштері басқармасы құрылды.
      Осылайша, СИДО комитетінің (12-тармақ) қол жеткізілген прогресс пен гендерлік теңдікке қол жеткізу жөніндегі жүргізіліп жатқан жұмыс нәтижелерін жүйелі қадағалау туралы ұсынымдары толық орындалуда.
      Стратегияда атқарушы және өкілді билік органдарында, біздің қоғамымыздың қызметінің барлық салаларындағы басқарма құрылымдарында әйелдердің шешім қабылдау деңгейіндегі 30 %-дық өкілдігіне қол жеткізу міндеті қойылды.
      Саясаткер әйелдерді оқыту және дайындау үшін елдің барлық өңірлеріндегі 65 үкіметтік емес ұйымнан тұратын Әйелдер көшбасшылығы мектептерінің республикалық желісі құрылып, жұмыс істеуде. Астана, Алматы қалалары мен облыс орталықтарында саясаткер әйелдердің клубы жұмыс істейді.
      Саяси партиялармен және қоғамдық қозғалыстармен басшылық лауазымдар мен сайланбалы органдарға кандидаттар ұсыну кезіндегі партиялық тізімдер қалыптастыру кезінде гендерлік теңдікті сақтау жөніндегі жұмыс жүргізілуде.
      Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссия «Нұр Отан» билік партиясымен елде гендерлік мейнстримингті ілгерілету жөніндегі меморандум жасасты. Оның қорытындыларының бірі – орталық деңгейде барынша дайындалған маман әйелдер қатарынан басшылық лауазымға ұсынуға арналған кадрлар резервін құру.
      2009 жылы «Нұр Отан» партиясының бастамашылығымен Қазақстан әйелдер ұйымдарының альянсы құрылды, оған 18 ірі үкіметтік емес ұйым кірді – Қазақстан Іскер әйелдерінің қауымдастығы, Қазақстан Республикасының Дағдарыс орталықтарының одағы, Зияткерлік еңбек әйелдерінің одағы және т.б. Альянстың басты міндеттерінің бірі – әйелдерді саясатта және мемлекеттік қызметте ілгерілету үшін резерв дайындау.
      Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі өңірлік комиссиялар үкіметтік емес ұйымдармен бірігіп, әйелдерді саяси ілгерілету жөнінде үлкен жұмыстар жүргізуде. 2005 – 2009 жылдардың ішінде олар 72 мыңнан астам адамды қамтыған 2 мыңдай конференциялар, тренингтер, семинарлар өткізді.
      Стратегия гендерлік білім беру мен халықты гендерлік ағартуды, барлық деңгейдегі бюджеттер мен әлеуметтік-экономикалық даму мемлекеттік бағдарламаларын әзірлеу процесіне гендерлік қағидаттарды енгізуді көздейді.
      2006 жылы ЮНИФЕМ-нің қолдауымен «Гендерлік бюджетті жақтайтын қоғамдық кеңес» жобасы іске асырылды, оның шеңберінде республиканың 5 қаласында оқу семинарлары өтті, өңірлік әлеуметтік бағдарламаларға гендерлік сараптама жүргізілді, гендерлік бюджеттендірудің алғашқы ғылыми қағидаттары әзірленді.
      2009 жылдан бастап БҰҰДБ-мен бірлесіп «Қазақстан Республикасында гендерлік теңдікті қамтамасыз ету шараларын жетілдіру жөнінде Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссияны қолдау» жобасы іске асырылуда.
      Конвенцияның қабылдануының 30 жылдығына халықтың гендерлік теңдік мәселелеріндегі прогресс туралы хабардар болуын арттыру жөніндегі іс-шаралар циклі жүргізілді. Өңірлерде гендерлік саясатты одан әрі ілгерілету үшін Конвенцияның ережелерін, сондай-ақ Қазақстанның ЕҚЫҰ-ға төрағалық етуінің оң аспектілерін түсіндіруге арналған ақпараттық-насихаттық топтар құрылды. 86 конференция мен дөңгелек үстел, 178 семинар-тренинг, 415 лекция мен пікірсайыс, 15 конкурс, 4 көрме және т.с.с. өткізілді. 2010 жылы Павлодар қаласында «Қанатты әйел-3» әйелдер әзірлеген және дайындаған идеялар мен тауарлардың республикалық жәрмеңкесі өтті. Жәрмеңке аясында 38 семинар, дөңгелек үстел, тренинг, мастер-класс өткізілді. Жәрмеңкеге 4 мыңнан астам адам келді.
      Осылайша, БҰҰ СИДО жөніндегі комитетінің әйелдердің елдің саяси және қоғамдық өміріне қатысуының маңыздылығын түсіндіру жөніндегі іс-шаралар жүргізу туралы ұсынымы сәтті орындалып жатыр.
      Үш жылдан бері ЮНФПА-мен бірлесіп тұрғылықты халық жөніндегі жоба жүзеге асырылып жатыр. Қазақстандағы қарт адамдардың жағдайына әлеуметтанушылық зерттеу жүргізілді, ЮНФПА сарапшыларын тарта отырып, халықтың қартаюы жөніндегі тренинг өткізілді. Бүгінгі таңда Қазақстан Республикасындағы қарт адамдардың жағдайын жақсарту жөніндегі 2011 – 2020 жылдарға арналған ұлттық іс-қимыл жоспарының жобасы әзірленді.
      2010 жылдың соңында АҚШ мемлекеттік департаментінің халықаралық даму агенттігімен (ЮСАИД), сондай-ақ «Диалог Еуразия» халықаралық қоғамдық қорымен гендерлік және отбасылық-демографиялық саясат саласындағы ынтымақтастыққа бағытталған гендерлік теңдікке қол жеткізу саласындағы ынтымақтастық туралы Меморандумдарға қол қойылды.

      4-бап. Ерлер мен әйелдер арасындағы теңдікке қол жеткізуді жеделдету

      1. Қатысушы мемлекеттердің ерлер мен әйелдердің іс жүзіндегі теңдігін орнатуды жеделдетуге бағытталған уақытша арнайы шараларды қабылдауы, осы Конвенцияда анықталғанындай, кемсітушілік болып табылмайды, алайда ол ешқандай да жағдайда теңсіздік немесе сараланушылық стандарттарының сақталуына жол бермеуге тиіс; бұл шаралар мүмкіндіктер теңдігі мен тең құқылы қатынастар мақсатына қол жеткен кезде жойылуға тиіс.
      Қазақстан Республикасының барлық заңнамасы ерлер мен әйелдердің іс жүзіндегі теңдігін орнатуға бағытталған. Арнайы шаралар ананы, баланы және әкені қорғауға; әйелдерді жүктілікке және босануға байланысты қорғауға; ерлердің өмір сүру ұзақтығын арттыруға; қылмыстыққылмыстық іс жүргізу және қылмыстық атқару заңнамасында әйелдерді қорғауға бағытталған.
      2. Қатысушы мемлекеттердің ананы қорғауға бағытталған осы Конвенциядағы шараларды қоса алғандағы, уақытша арнайы шараларды қабылдауы кемсітушілік болып табылмайды.
      «Ерлер мен әйелдердің тең құқықтарының және тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» Заңның 4-бабына сәйкес ананы қорғауға бағытталған арнайы шаралар жыныстық белгі бойынша кемсітушілік болып саналмайды.
      Еңбектің берілген түріне тән талаптармен анықталатын не болмаса мемлекеттің жоғары әлеуметтік және құқықтық қорғауға зәру адамдарға ерекше қамқорлығынан туындайтын айырмашылықтар, ерекшеліктер, артық көрулер және шектеулер кемсіту болып табылмайды.

      5-бап. Жыныстық рөлдер мен стереотиптер

      Қатысушы мемлекеттер мына мақсаттарда барлық тиісті шараларды қабылдайды:
      а) толыққанды емес немесе бір жыныстың басымдылығы немесе ерлер мен әйелдердің рөлінің стереотиптігі идеясына негізделген ерлер мен әйелдердің мінез-құлқының әлеуметтік және мәдени моделін ескішілдікті жоюда, салттарды және басқа дағдыларды қысқартуда жетістікке жету мақсатында өзгерту
      Ерлер мен әйелдердің гендерлік теңдікке негізделген әлеуметтік және мәдени мінез-құлық модельдерін қалыптастыру мақсатында 2004 – 2010 жылдары мемлекеттік әлеуметтік тапсырыс шеңберінде консультациялар, лекциялар, семинарлар, көрмелер, конкурстар, фестивальдар, жәрмеңкелер, әртүрлі акциялар, конференциялар, әлеуметтік сауалнамалар және т.б. жүргізіле отырып, 600-ден астам ақпараттық-насихаттық науқан жүргізілді, Елдің барлық өңірлерінде 700 мыңнан астам әйел іс-шаралармен қамтылды.
      Бұқаралық ақпарат құралдарында гендерлік саясаттың өзекті мәселелері жөніндегі 200-дей жарияланымдар мен мақалалар шықты.
      «Бұқаралық ақпарат құралдары туралы» Қазақстан Республикасының Заңында эфирде сексуалдық-эротикалық және порнографиялық сипаттағы радио- және телебағдарламалар, кино- және бейнеөнімдер таратуға тыйым салынған.
      Ұлттық заңнамада зорлық-зомбылық пен порнография элементтері бар бұқаралық ақпарат құралдарының өнімдері мен өзге де өнімдерді дайындағаны, сақтағаны, алып кіргені, тасымалдағаны және таратқаны үшін әкімшілік және қылмыстық жауапкершілік көзделген.
      «Жарнама туралы» Заңның 6-бабы жарнаманы порнографияны насихаттау үшін пайдалануға тыйым салады. Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодекстің 339-бабы эротикалық мазмұндағы өнімдерді мұндай мақсатқа арналмаған жерлерде сатуға, таратуға немесе жарнамалауға тыйым салады. Қылмыстық кодекстің 273-бабында порнографиялық материалдарды немесе заттарды тарату немесе жарнамалау мақсатында заңсыз дайындағаны үшін, сол сияқты порнографиялық сипаттағы баспасөз басылымдарын, кино- немесе бейнематериалдарды, суреттерді немесе өзге заттарды заңсыз саудалағаны үшін қылмыстық жауапкершілік көзделген.
      Осы бап бойынша 2010 жылы 41 қылмыстық іс қозғалды, үкім шығарылып 23 іс қаралды, 3 мыңнан астам контрафактілік бейнефильм бірлігі айналымнан алынды.
      Мысалға, 2010 жылғы 21 қыркүйекте Қостанай қаласының № 2 соты Д.М.Дүйсеновке 4 клиентке порнографиялық сипаттағы бейнефильм сатқаны үшін алты айға бас бостандығынан айыру түріндегі (шартты түрде) қылмыстық жаза тағайындады.
      Қазақстанда әйелдерді қоғамда ілгерілетуге кедергі жасауы мүмкін ешқандай мәдени және дәстүрлі практика немесе өмір салты жоқ. Әйелдердің жағдайын жақсартуға кедергі келтіретін дәстүрлі немесе әдет-ғұрыптар да жоқ.
      2008 жылы Қоғамдық пікірді зерттеу орталығы (Алматы қаласы) Қазақстан Республикасы Мәдениет министрлігінің гранттық қолдауымен «Қазақстандағы гендерлік теңдік» әлеуметтанушылық зерттеу жасады. Сауалнамаға қатысқандар әйелдер жыныстық белгі бойынша кемсіту фактілерімен, әсіресе жұмысқа қабылдау және мансап сатысында ілгерілеуде ерлерге қарағанда жиі кездеседі деп атап өтті. Бірақ бұл ретте амбициялық ұстанымдар ерлерге де, әйелдерге де тән. Ерлердің үштен екісі және әйелдердің жартысы дерлік басшы болғысы келеді, көпшілігі мансап сатысымен ілгерілеуді және өз біліктілігін көтеруді қалайды. Жалпы, респонденттердің көпшілігі елде іс жүзіндегі гендерлік теңдікке қол жеткізуге бағытталған жүйелі мемлекеттік саясат жүргізу қажет деп есептейді.
      b) барлық жағдайда балалардың мүддесі жоғары қойылған жағдайда, отбасылық тәрбие ана болуды әлеуметтік функция ретінде дұрыс түсінуді және бала тәрбиесі мен дамытуда ерлер мен әйелдердің ортақ жауапкершілігін мойындауды қамтамасыз ету
      Бұрынғы есепте атап өтілгендей, Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес балаларға қамқорлық және оларды тәрбиелеу табиғи құқық және ата-аналардың міндеті болып табылады.
      «Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңында балаларды отбасылық тәрбиелеуге жеке 9-тарау арналған – «Баланың құқықтары». 52-бапқа сәйкес «Баланың өз ата-анасы тәрбиеленуiне, оның мүдделерiн қамтамасыз етуiне, жан-жақты өсiп-жетiлуiне, оның адамдық қадiр-қасиетiнiң құрметтелуiне құқығы бар» (2-тармақ). 62-бапта былай делінген: «2. Бала тәрбиелеушi ата-аналар өздерiнiң қабiлеттерi мен қаржылық мүмкiндiктерiнiң шегiнде, оның дене, психикалық, адамгершiлiк және рухани жағынан дамуына қажеттi өмiр сүру жағдайларын қамтамасыз ету үшiн негiзгi жауапкершiлiкте болады»; «3. Ата-аналар балалардың орта бiлiм алуын қамтамасыз етуге мiндеттi» және «4. Балалардың тәрбиесi мен бiлiм алуына қатысты барлық мәселелердi балалардың мүдделерiн негiзге алып және балалардың пiкiрiн ескере отырып, өзара келiсiмi бойынша ата-аналар шешедi».
      Баланың отбасындағы құқықтары «Қазақстан Республикасындағы баланың құқықтары туралы» Заңда да бекітілген, онда әрбiр баланың дене бiтiмiнiң, психикасы мен жан дүниесiнiң толымды дамуы үшiн қажеттi тұрмыс деңгейi мен жағдайы болуға құқығы бар делінген (12-бап, 1-тармақ).
      Бұл заңның ережелері БҰҰ «Баланың құқықтары туралы» конвенциясына сәйкес келеді, бұл Қазақстан тәуелсіздік алғаннан кейін қосылған алғашқы халықаралық шарттардың бірі болды.
      Мемлекет баланың жеке басына тиіспеушілікті қамтамасыз етеді, оны күш жұмсау және психикалық зорлық-зомбылықтан, сексуалдық сипаттағы қатыгездік, анайы немесе адамның қадір-қасиетін түсіретін іс-әрекеттерден, қылмыстық қызметке және қоғамға қарсы іс-әрекеттер мен Конституцияда бекітілген адамның және азаматтың құқықтары мен бостандықтарын шектейтін өзге де қызмет түрлеріне тартудан қорғайды. Осылайша мемлекет баланың зорлық-зомбылықтан қорғалуына кепілдік береді.
      Қылмыс, зорлық-зомбылық немесе өзге де заңсыз әрекеттер салдарынан дене және психологиялық жарақат алған балаға денсаулығын қалпына келтіруге және әлеуметтік бейімделуге қажетті көмек көрсетеді.
      «Неке және отбасы туралы» заңда балалармен қатыгездік қарым-қатынас жасаған жағдайда, соның ішінде оларға күш жұмсау немесе психикалық зорлық-зомбылық жасаса, олардың жыныстық қол сұғылмаушылығына қастандық жасағанда ата-аналардың ата-аналық құқығынан айырылуы мүмкін екені көзделген.
      Отбасына балаларды тәрбиелеуге білім беру жүйесі үлкен көмек көрсетеді. Жалпы адамзаттық құндылықтардың, соның ішінде отбасы институтының негіздері мектепке дейінгі мекемелерден бастап білім берудің барлық деңгейлерінде қалыптасады.
      Бастауыш сыныптардың оқулықтары («Әліппе», «Родное слово», «Ана тілі» және т.б.) мазмұнының 40 %-дайы отбасылық және адамгершілік құндылықтарды қалыптастыруға бағытталған.
      «Дүниетану» пәнінің мазмұнына «Отбасы», «Мен және біз», «Менікі және біздікі» тақырыптарын зерделеу енгізілген. Бұл сабақтарда мектеп бүлдіршіндерінде отбасының адам үшін ең қымбат, ең жақын екенін, отбасының ауызбірлігі – сәттіліктің іргетасы екенін түсіну қалыптасады.
      5-9 сыныптардың «Қазақ тілі» мен «Әдебиет» оқулықтарына қазақстандық отбасының ерекшеліктері мен отбасылық тәрбиенің маңыздылығын оқып-үйрену енгізілген, ал «Адам. Қоғам. Құқық» мектеп пәнінің бағдарламасына «Отбасы», «Неке», «Отбасын құру принциптері», «Ата-аналар», «Балалар», «Міндеттемелер» тақырыптары кіреді. Орта білім жүйесінің қолданыстағы оқу және бағдарламалық материалдарында отбасылық және адамгершілік құндылықтарға барлық көлемінің 25% арналған.
      Білім берудің барлық деңгейлерінде 2010 – 2011 оқу жылынан бастап «Өзін-өзі тану» адамгершілік-рухани білім беру бағдарламасы енгізілді. Жалпы адамзаттық рухани құндылықтарға негізделген ол бала тәрбиесіндегі отбасы позициясын жандандыруға бағытталған. «Өзін-өзі тану» пәнінің мазмұны интеграцияланған сипатқа ие және әлеуметтік-гуманитарлық пәндер білімін қамтиды (этика, психология, философия, әлеуметтану, құқықтану).
      1-4 сыныптарда «Қарым-қатынасты үйренеміз» бөлімінде мынандай тақырыптар оқытылады: «Адам – отбасы мүшесі», «Отбасындағы, ұжымдағы өзара қарым-қатынас», «Туған үй», «Адамның отбасы», «Отбасындағы өзара қарым-қатынастың негіздері», «Отбасы мүшелерінің жауапкершілігі», «Берік отбасы құндылықтары», «Отбасы дәстүрлері», «Отбасылық салт-дәстүрлер», «Отбасындағы құрмет», «Өзара түсіністік отбасы бақытының шарты ретінде», «Отбасылық мерекелер», «Отбасылық еңбек», «Отбасы бақыты».
      5-9 сыныптарда «Өзін-өзі тану» пәні «Адам болу» бөлімін, «Менің отбасым» тақырыбын қамтиды, онда отбасы адам бақытының қажетті шарты ретінде қарастырылады.
      10-11 сыныптарда «Адам және қоғам» бөлімінде отбасын құру мәселелеріне және оның адам қоғамының негізі ретіндегі маңызын түсіндіруге ерекше көңіл бөлінген. Адамның отбасылық мәртебесі, оның әке және ана, ұл және қыз, күйеу және әйел ретіндегі рөлі егжей-тегжейлі қаралады.
      Өмірлік қиын жағдайға тап болған ата-аналарға, оқушыларға, студенттерге құқықтық, психологиялық көмек көрсету мақсатында жергілікті жерлерде, бала құқығын қорғау департаменттерінің жанында сенім телефондары жұмыс істейді. Сондай-ақ Дағдарыстық орталықтар одағының балалар үшін сенім телефондары жұмыс істейді (телефон нөмірі – 150).
      «Неке және отбасы туралы» Заңның 64-бабына сәйкес «Ата-ана құқықтарын балалардың мүдделеріне қарама-қайшы жүзеге асыруға болмайды. Балалардың мүдделерін қамтамасыз ету олардың ата-аналары қамқорлығының негізгі мәні болуға тиіс».
      Ата-ана құқықтарын жүзеге асыру кезінде ата-аналар балалардың дене және психикалық денсаулығына, олардың адамгершілік жағынан дамуына зиян келтіруге құқығы жоқ. Балаларды тәрбиелеу әдістерінде адамның қадір-қасиетін кемсітетін немқұрайлылық, қатыгездік, дөрекілік, балаларды қорлау немесе қанау болмауға тиіс.
      Ата-ана құқықтарын балалардың құқықтары мен мүдделеріне нұқсан келтіре отырып жүзеге асыратын ата-аналар заңда белгіленген тәртіппен жауап береді. Қазақстан Республикасы сот органдарының Бірыңғай автоматтандырылған ақпараттық-талдау жүйесінің мәліметтері бойынша тек 2010 жылдың өзінде ата-ана құқығын шектеу немесе айыру туралы 1439 талап-арыз өтініштері қанағаттандырылды.

      6-бап. Әйелдерді қанау

      Қатысушы мемлекеттер әйелдер саудасының барлық түрін және әйел жезөкшелігін жоюға, заңнамалық шараларды қоса алғанда, барлық тиісті шараларды қолданады.
      Қазақстанда әйелдер саудасының және әйелдерді жезөкшелікке пайдаланудың барлық түрлерінің жолын кесу жөнінде үлкен жұмыстар жүргізілуде. Жезөкшелік Қазақстанда заңдастырылмаған.
      Бұрынғы есептерде атап өтілгендей, Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексі адам саудасы және адамдар трафигіне итермелейтін қылмыстар үшін мүлкін тәркілей отырып 15 жылға дейін бас бостандығынан айыруға жазалауды көздейді.
      2006 жылы «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне адам саудасына қарсы іс-қимыл мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» Заң қабылданды. Нәтижесінде заңның қолданылу аясы кеңейтіліп, адам саудасы үшін санкциялар қатайтылды, енді қылмыстың мұндай түрі үшін жауапкершілік адамдарды қанау үшін еріксіз тарту, алып шығу және транзиттеу үшін ғана емес, сонымен бірге адамдарды қанау мақсатындағы өзге де мәмілелер мен әрекеттер үшін де туындайды.
      Сонымен қатар, 2007 жылы «Қазақстан Республикасындағы туристік қызмет туралы» Заңға республика азаматтарының шетелге тұрғылықты тұруға заңсыз шығуын, шетелде жұмыспен қамтылуын ұйымдастыру, сондай-ақ Қазақстан Республикасына тиісті квотада көзделмеген шетелдік жұмыс күшін алып кіру мақсатындағы туристік қызметке тыйым салу туралы толықтыру енгізілді.
      2008 жылы Қазақстан БҰҰ-ның Трансұлттық ұйымдасқан қылмысқа қарсы конвенциясын және оны толықтыратын «Адамдар, әсіресе әйелдер мен балалар саудасының алдын алу әрі жолын кесу және ол үшін жазалау туралы» хаттаманы, Көшіп қонушыларды құрлық, теңіз және әуе арқылы заңсыз алып кіруге қарсы хаттаманы, заңсыз оқ ататын қару, оның құраушы бөліктері мен компоненттерін, сондай-ақ оның оқ-дәрілерін дайындауға және айналымына қарсы хаттаманы ратификациялады.
      «Шетел азаматтарының Қазақстан Республикасындағы құқықтық жағдайы туралы» Қазақстан Республикасының Президенті Жарлығына оларға қатысты осы санаттағы қылмыстар жасалу салдарынан зардап шеккен деп танылған шетел азаматтарының мәртебесіне қатысты өзгерістер енгізілді. Трафик құрбандарына республикада уақытша тұратын жерге кепілдік беріледі және олар ел аумағына кіру және жүріп-тұру ережелерін бұзғаны үшін жауапкершіліктен босатылады.
      2010 жылы Қылмыстық кодекске жаңа екі бап енгізілді: 132-1 «Кәмелетке толмаған баланы жезөкшелiкпен айналысуға тарту» және 273-1 «Кәмелетке толмағандардың порнографиялық бейнелерi бар материалдарды немесе заттарды жасау және айналымға шығару не оларды порнографиялық сипаттағы ойын-сауық iс-шараларына қатысу үшiн тарту».
      Мемлекеттік органдардың әйелдер мен қыздар саудасын болдырмау жөніндегі қызметін үйлестіру Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2009 – 2011 жылдарға арналған адам саудасымен байланысты қылмыстармен күресу, болдырмау және алдын алу жөніндегі іс-шаралар жоспарына сәйкес жүзеге асырылады.
      Бүгінгі таңда Алматы мен Көкшетау қалаларында жетімхана мен Астана қаласында адам саудасынан зардап шеккендерге арналған оңалту орталығы адам саудасынан зардап шеккендерге құқықтық, медициналық, психологиялық және де басқа түрдегі көмек көрсететін ұйымдар жұмыс атқаруда.
      Сенім телефондарына келіп түскен ақпарат жедел түрде Қылмыстық полиция комитетіне жолданып, әр бір факт бойынша тексеру амалдары орын алады.
      Сонымен қатар ІІМ сайтында әр бір ауданда жұмыс істейтін адам саудасымен күресетін бөлімшелердің телефон нөмірлері орналасқан.
      2001 жылдан бастап ҚР «Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды мемлекеттік қорғау туралы» Заңы күшіне енді. Аталмыш Заңға сәйкес тергеу амалдары мен сот отырысы барысында адам саудасынан зардап шеккен тұлғаларға қауіпсіздік қамтамасыз етіледі.
      2009 жылы енгізілген өзгерістер мен толықтыруларға сәйкес тұлғалардың қауіпсіздігі қылмыстық іс қозғалғанға дейін қамтамасыз етіледі.
      Қауіпсіздік шараларын қамтамасыз ету мақсатында мемлекеттік бюджеттен 2009 жылы 28 млн. 280 мың теңгеден астам қаржы бөлініп, оның 3 млн. 857 мыңы адам саудасынан зардап шеккен адамдарға қауіпсіздік қамтамасыз етуге жұмсалды.
      2009 жылы адам саудасына байланысты қылмыстық істердің жүргізілуіне байланысты 45 тұлғаға қауіпсіздік қамтамасыз етілді.
      2010 жылы 24 млн. 51 мың теңге бөлініп, олардың 1 млн. 281 мыңы адам саудасынан зардап шеккендері қорғау шараларына жұмсалды.
      2010 жылы адам саудасына қарсы қылмыстық істерді жүргізу аясында адам саудасынан зардап шеккен 20 тұлғаға, оның ішінде 5 шетел азаматтарына көмек көрсетілді.
      Құрбандарға қауіпсіздік жалдамалы тұрғын үй қамтамасыз етіліп, арнайы жасақтардың тартылуымен күзет шаралары жасалып, арнайы қорғаныс құралдарымен қамтамасыз етілді.
      Халық арасында сексуалдық және еңбектік құлдыққа қарсы тұру амалдарын түсіндіру үшін Қазақстан Республикасының Ішкі істер министрлігі «R&D Media» ЖШС-ға адам саудасына қарсы күрес туралы деректі фильм түсіруге көмек көрсетті.
      Қыздарды жезөкшелікпен айналысу үшін қыздарды тартудың жасырын нысандарын анықтау үшін бұқаралық ақпарат құралдарындағы (газет, теледидар, радио, журналдар) жарнамаларға үнемі талдау жүргізіледі. Газеттерде жарияланған интимтік қызмет көрсету жөніндегі жарнамаларды тексеру бойынша өңдеу жүргізіледі.
      2007 жылы Жоғарғы сот «зорлаумен және сексуалдық сипаттағы өзге де зорлық-зомбылық әрекеттермен байланысты қылмыстарды квалификациялаудың кейбір мәселелері туралы» нормативтік қаулы қабылдады, соған сәйкес зорлаумен және сексуалдық сипаттағы өзге де зорлық-зомбылық әрекеттермен байланысты қылмыстарды квалификациялау үшін моралдық бейнесі, әлеуметтік мәртебесі, жәбірленушінің мінез-құлқы, кінәлі адам мен жәбірленушінің бұрынғы өзара қарым-қатынастары маңызды емес. Осылайша, Қылмыстық кодекстің зорлағаны үшін жауапкершілікті көздейтін 120-бабы некеде тұрған кезінде зорлағаны үшін де қолданылады.
      Қылмыстық-процессуалдық кодексінің «Жәбiрленушiлердiң, куәлардың, сезiктiлердiң, айыпталушылардың және қылмыстық процеске қатысушы басқа да адамдардың қауiпсiздiгi шаралары» 100-бабына сәйкес зорлау жөнінде қылмыстық істер бойынша өтіп жатқан жәбірленушіге қорғау қамтамасыз етіледі. Жәбірленушілерге жалдамалы тұрғын үй мен күзет қойылады. 2009 жылы аталмыш шара зорлаудан зардап шеккен 8 әйелге ұсынылды, 2010 жылы – 4 әйелге.
      Адам саудасымен байланысты қылмыстардың профилактикасы мақсатында тоқсан сайын «Stop трафик» жедел-профилактикалық шаралар өткізіліп тұрады. Баспасөз және электрондық БАҚ-тарда пәтерлерді, ойын-сауық ғимараттарын, қонақ үйлерді, монша кешендерін жеңгетайлық, притондар ұстау және жезөкшелікпен айналысуға тарту фактілерін айқындау тұрғысынан тексеру қорытындылары жөніндегі материалдар жарияланады. Тек 2010 жылдың өзінде ішкі істер органдары 129 материал жариялап, теледидардан 46 бейнесюжет көрсетті.
      Жаза анықтау мәселесі заңнамалық тұрғыдан Қылмыстық кодексінің адам саудасы (128-бап), кәмелетке толмағандарды сату (133-бап) анықтайды. Қылмыстық жаза, сонымен қатар, қанау элементтері жоқ қылмыстарға да қолданылады: ауыстырып салу үшін органдарын немесе талшықтарын алуға мәжбүрлеу (Қылмыстық кодекстің 113-б. – 10 жылға дейін бас бостандығынан айыру), адам ұрлау (Қылмыстық кодекстің 125-б. 3 бөлігі – 10 жылдан 15 жылға дейін), бас бостандығынан заңсыз айыру (Қылмыстық кодекстің 126-б. 3-бөлігі - 5 жылдан 10 жылға дейін), Қазақстан Республикасының қорғалатын Мемлекеттік шекарасын қасақана заңсыз өту (Қылмыстық кодекстің 330-б.), жалған құжаттарды жасау, дайындау немесе өткізу (Қылмыстық кодекстің 325-б.).
      Қазақстан Республикасы Әкімшілік кодексіне түзету енгізілді, онда тұлғалардың адам саудасының құрбаны болғанын анықтағаннан кейін, олардың көші-қон тәртіпті бұзғаны үшін оларды депортациялаудан босату көзделген.
      Адам саудасымен байланысты қылмыстары адам құқықтары мен бостандықтары қылмыстарының басқа түрлеріне қарағанда аса етек жаймаған. Сонымен қатар, қылмыстардың басым бөлігі республика азаматтарына қарсы жасалған. Олар еңбек немесе сексуалды қанау тұрғысындағы қылмыстар.
      Сот айыпталушы тұлғаларды қылмыстық жазаға ұсынылған дәлелдер негізінде кесіледі.
      2006 жылы ҚР территориясында 16 қылмыс тәркіленді. Бұл 2005 жылмен салыстырғанда 77,8 пайызға ұлғайған.
      2007 жылы қылмыстық тергеу органдарында адам саудасын жөнінде 18 іс (128-бап ҚР ҚК) және кәмелетке толмағандар саудасы жөнінде 6 іс (133-бап ҚР ҚК) қаралды.
      2008 жылы адам саудасына байланысты фактілер бойынша 44 қылмыс орын алды.
      2009 жылы адам саудасына байланысты қылмыстар бойынша 229 іс қозғалды.
      2010 жылдың 12 ай ішінде республиканың бірінші инстанциялық соттарымен 193 қылмыстық іс қаралды.
      Қазақстан Республикасы Үкіметінің жанында сегіз жылдан бері   Адамдарды заңсыз әкетуге, әкелуге және сатуға қарсы күрес мәселелерi жөнiндегi ведомствоаралық комиссия жұмыс істейді. Осы сияқты комиссиялар аумақтық деңгейде жергілікті жерлерде де қызмет етеді. Үкіметтік комиссияның ұсынымдары негізінде әр төрт жыл сайын ведомствоаралық іс-қимыл жоспары қабылданып, іске асырылады. Құқық қорғау органдарының қызметкерлерін, судьяларды оқыту осы жоспарға тұрақты негізде енгізіледі.
      Тәуелсіз мемлекеттер достастығының шеңберінде 2011 жылы Бас прокурорлар кеңесі адам саудасына қарсы бірегей іс-шаралар жоспарын қабылдады.
      Ішкі істер органдарының, көші-қон қызметінің, прокуратура қызметкерлерінің қылмыстарды ашу, жол бермеу және тергеу амалдарын ұйымдастыру бойынша кәсіби даярлық шаралары іске асырылуда. Аталмыш дайындыққа бірегей тұрғы әзірлеу мақсатында Ішкі істер министрлігі Қазақстан Республикасындағы Халықаралық көші-қон ұйымының өкілеттілігімен адам саудасына қатысты қылмыстарды тергеу жөніндегі әдістемелік ұсыныстар жасалып қабылданды.
      Халықаралық тәжірибемен танысу мақсатында оқу тренингтерге халықаралық сарапшылар шақырылады. Мысалы, АҚШ Өкілеттілігі мен Орталық Азияда адам саудасына қарсы ассоциациясының көмегімен 2009 жылдың қыркүйек айы мен 2010 жылдың наурыз айы аралығында 9 облыста 900 учаскелік полиция қызметкерлері қатысқан оқу жобасы іске асырылды. Жоба мақсаты учаскелік полиция қызметкерлерінің адам саудасы мен оны болдыртпау туралы біліктіліктерін арттыру еді. Прокурорлар мен соттар үшін семинарларды Бас прокуратура мен Жоғарғы Сот ұйымдастырады.
      2008 жылдан бастап Б. Бейсенов атындағы Қарағанды құқықтық институты аясында заңсыз көші-қон мен адам саудасына қарсы күрес жөнінде мамандырылған оқу орталығы (бұдан әрі – Оқу орталығы) жұмыс істейді.
      Оқу тренингтерін өткізуде Халықаралық көші-қон ұйымы, «Адам құқықтары жөніндегі хартия» қоғамдық қоры және басқа да қазақстандық үкіметтік емес ұйымдар өз көмектерін көрсетуде. Семинарлар барысында мигранттарды экстрадициялау мен саудамен байланысты депортация мен заңсыз әкелу, транзит пен мигранттарды анықтау жөнінде тәжірибелік және проблемалық мәселелер талқыланып, оларды шешу жолдары қарастырылады. Жыл сайын Оқу орталығында өз біліктілігін 70 астам полиция қызметкерлері асырады, олардың ішінде адам саудасы жөніндегі істермен айналысатын тергеушілер, учаскелік полиция қызметкерлері мен жедел кезекшілер бар.
      Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығы аясында 2011 – 2013 жылдарға арналған адам саудасына қарсы күрес туралы Тәуелсіз мемлекеттер достастығына мүше мемлекеттерінің ынтымақтастық жөнінде бағдарламасы қабылданды.
      Қылмыстық кодексінің ерекше бөліміне сәйкес тұлғаға қарсы, отбасына мен кәмелетке толмағандарға, жалпы халық денсаулығы мен имандылығына қарсы қылмыс түрлері бойынша ведомстволық есептік статистикалық № 1-М нысаны дайындалды.
      Аталған формаға сәйкес Қылмыстық кодекстің 113 «Адамның органдары мен тiнiн алуға мәжбүр ету немесе заңсыз алу», 125 «Адамды ұрлау», 126 «Бас бостандығынан заңсыз айыру», 128 «Адамды саудаға салу», 133 «Кәмелетке толмағандарды саудаға салу», 270 «Жезөкшелiкпен айналысуға тарту», 271 «Жезөкшелiкпен айналысуға арналған притондар ұйымдастыру немесе ұстау және жеңгетайлық» баптары бойынша қылмыс тіркеу жұмыстары жүргізіледі.
      2005 жылы адам саудасы жөнінде 7 арыз бен хабарландыру тәркіленді (Қылмыстық кодекстің 133-бабы), ал 2006 жылы – 11, 2007 жылы – 6, 2008 жылы – 14, 2009 жылы – 31, 2010 жылы – 31, 2011 жылдың 1 тоқсанында – 12.
      2005 жылдан 2011 жылдар арасында адам саудасына қатысы бар құқық қорғау органдарының қызметкерлері болмады.
      Адам саудасына қатысы бар тұлғалар жөнінде келесі статистикалық мәліметтер ұсынылады (Қылмыстық кодекстің 128 «Адамды саудаға салу»,  133«Кәмелетке толмағандарды саудаға салу» баптары).
      Адамның органдары мен тiнiн алуға мәжбүр ету немесе заңсыз алу (113-бап), «Адамды ұрлау» (125-бап), «Бас бостандығынан заңсыз айыру» (126-бап), «Адамды саудаға салу» (128-бап), «Кәмелетке толмағандарды саудаға салу» (133-бап), «Жезөкшелiкпен айналысуға тарту» (270-бап), «Жезөкшелiкпен айналысуға арналған притондар ұйымдастыру немесе ұстау және жеңгетайлық» (271-бап), «Адам мәйiтiнiң органдары мен тiнiн заңсыз алу» (275-1-бап) бойынша жасалған іс-әрекеттер қылмысты жаза тартылады.
      Республика соттарымен жаза кесілді:
      2005 жылы ҚР ҚК 128-бабы бойынша – 5 адам, оның ішінде 1 әйел;
      2006 жылы аталған санаттағы қылмыс жасаған іс жоқ.
      2007 жылы ҚР ҚК 133-бабы бойынша – 3 адам, оның ішінде 2 әйел.
      2008 жылы ҚР ҚК 128-бабы бойынша – 5 адам, оның ішінде 2 әйел. Сотталғандардың жас шамасы 30-39 арасындағы – 3 адам, 21-29 шамасы – 2 адам, оның ішінде біреуіне қатысты жаза қолдану мерзімін кейінге қалдырды (ҚР ҚК 72-бабы), 2 адам 5 жылға, 2 адам 2 жылға бас бостандығынан айырылды.
      Қылмыстық кодексінің 133-бабы бойынша 1 адам 5 жылға бас бостандығынан айырылды, жас шамасы – 40-49 жас.
      2009 жылы ҚР ҚК 128-бабы бойынша – 7 адам, оның ішінде 3 әйел.
      сотталғандар жас шамасы: 21-29 арасында – 4 адам, 30-39 арасында – 2, 40-49 – 1 адам.
      олардың ішінде 2 адамға шартты жаза шарасы, 1 адамға мерзімін кейінге қалдыру шешімдері шығарылды (Қылмыстық кодекстің 72-бабы), 3 адам – 5 жылға және 1 адам 3 жылға бас бостандығынан айырылды.
      Қылмыстық кодекстің 133-бабы бойынша – 9 адам, оның ішінде 5 әйел.
      сотталғандар жас шамасы: 40-49 арасында – 4 адам, 50-59 арасында – 1 адам, 21-29 арасында – 3 адам, 18-20 арасында – 1 адам.
      бас бостандығынан айырылғандар: 5 жылға – 2 адам, 7 жылға – 3 адам, 8 жылға – 3 адам, шартты жаза шарасына – 1 адам;
      2010 жылы Қылмыстық кодекстің 128-бабы бойынша – 5 адам, оның ішінде 2 әйел
      сотталғандар жас шамасы: 18-20 арасында – 1 адам, 30-39 арасында – 2 адам, 40-49 арасында – 1 адам;
      жаза шарасы – 1 адам шартты жаза шарасына кесілді;
      бас бостандығынан айырылғандар: 5 жылға – 2 адам, 6 жылға – 1 адам, 7 жылға – 1 адам.
      Қылмыстық кодекстің 133-бабы бойынша – 5 адам, оның ішінде 2 әйел
      сотталғандар жас шамасы: 21-29 арасында – 4 адам, 30-39 арасында – 1 адам;
      жаза шарасы – 1 адам шартты жаза шарасына кесілді;
      1 адамға қатысты жаза мерзімін кейінге қалдыру туралы шешім қабылданды (Қылмыстық кодекстің 72 бабы);
      бас бостандығынан айырылғандар: 7 жылға – 2 адам,
      8 жылға бас бостандығынан айыру шарасы – 1 адам.
      2011 жылдың бірінші тоқсанында Қылмыстық Кодексінің 133-бабы бойынша 1 адам, жас шамасы 21-29 аралығында, 7 жылға бас бостандығынан айрылу жазасына кесілді.

      7-бап. Саяси және қоғамдық өмір

      Қатысушы мемлекеттер еліміздің саяси және қоғамдық өміріндегі әйелдерге қатысты кемсітуді жоюға тиісті шаралар қолдануда және көбінесе, әйелдерге ерлермен тең жағдайда мыналарға құқық берілуде:
      а) барлық сайлауда және ашық референдумдарда сайлауға қатысуы және барлық халық сайланатын органдарға сайлану
      Алдыңғы есепте көрсетілгендей, Қазақстан Республикасы Конституциясының 33-бабына сәйкес «республика азаматтарының мемлекеттік органдар мен жергілікті өзін-өзі басқару органдарын сайлауға және оларға сайлануға, сондай-ақ республикалық референдумға қатысуға құқығы бар. Сот іс-әрекетке қабілетсіз деп таныған, сондай-ақ сот үкімі бойынша бас бостандығынан айыру орындарында отырған азаматтардың сайлауға және сайлануға, республикалық референдумға қатысуға құқығы жоқ».
      Азаматтардың сайлауға қатысуы өз еркінде. Ешкімнің азаматтарды сайлауға қатысуға немесе қатыспауға мәжбүрлеуге, сонымен қатар, оның ерік білдіруін шектеуге құқығы жоқ.
      Егер де сайлауға 50% көп таңдаушылар қатысса, Парламент Сенатына сайлау болды деп есептелінеді.
      Парламент Мәжілісіне 107 депутаттың 98-і саяси партиялардан бірыңғай жалпыұлттық сайлау округі бойынша партиялық тізім бойынша жалпы, тең және тікелей жасырын дауыс беру арқылы сайлау құқығы негізінде сайланады. Қалған 9 депутатты Қазақстан халқы Ассамблеясы сайлайды.
      БҰҰ СИДО жөніндегі Комитеттің (21 тармақ) биліктің өкілді органдарында әйелдер санының көбеюі жөніндегі ұсыныстарын орындауда Қазақстан Республикасы Президенті жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссия ҮЕҰ-н бірге және халықаралық ұйымдармен қоса әйелдердің көшбасшылық дағдыларын жоғарылату бойынша семинарлар мен тренингтер өткізуде. Нәтижесінде Парламентке, сонымен қатар, мәслихатқа депутаттыққа кандидат әйелдердің саны көбеюде. Соңғы Парламент сайлауларында (2007 жыл) партиялық тізім бойынша тіркелген әйелдердің саны 1,7 есе өскен, бір мандаттық округ бойынша - 1,5 есе, ал мәслихатқа (2007 жыл) – 1,2 есе өскен.
      b) үкімет саясатының құрылуы мен іске асуына қатысу және мемлекеттік қызмет орындарына орналасу, сонымен қатар мемлекеттік басқарудың барлық деңгейінде мемлекеттік қызметті атқару
      «Әйелдер шешімдер қабылдау деңгейінде» бөлімін қараңыз.
      c) елдің саяси және қоғамдық өмірінің проблемасымен айналысатын мемлекеттік емес ұйымдар мен қауымдастықтардың ісіне қатысу
      Үкіметтік емес ұйымдардың тұрақты дамуына жағдай жасау және әлеуметтік маңызды мәселелерді шешуде олардың рөлін нығайту мақсатында ҮЕҰ мемлекеттік қолдаудың 2003 – 2005 жылдарға арналған бағдарламасы қабылданып, іске асырылды.
      2005 жылы «Мемлекеттік әлеуметтік тапсырыс туралы» Заң қабылданды, оның негізінде ҮЕҰ ауқымды әлеуметтік бағдарламаларды грант негізінде іске асыруға қатысуға шақырылады. Ортақ мүдделер мен мемлекеттің коммерциялық емес сектормен өзара әрекеттестігінің негізі ел Президенті Жарлықпен бекіткен Қазақстан Республикасын азаматтық қоғамдық дамытудың 2006 – 2011 жылдарға арналған тұжырымдамасы болып табылады.
      Қазақстанда барлығы, оның ішінде әйелдердің жағдайын жақсарту және гендерлік теңдікке жету мәселелерімен айналысатын 25 мыңға жуық үкіметтік емес ұйымдар белсенді жұмыс істейді.
      Үкіметтік емес ұйымдар бюджеттік қаражат арқылы қаржыландырылатын әлеуметтік маңызды жобаларға мемлекеттік тапсырысты орындайды. 2010 жылы бұл мақсаттарға 1,4 млрд. теңге оның ішінде ерлер мен әйелдердің құқықтары мен мүмкіндіктері мәселесі жөніндегі жобаларды іске асыруға 34 млн. теңге бөлінді, бұл 2004 жылмен салыстырғанда тиісінше 163 және 26 есе көп.

Үкіметтік емес ұйымдардың әлеуметтік маңызы бар жобаларды іске асыру мақсатында республикалық бюджеттен бөлінген қаражат сомасы

млн.теңге

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

2011

Барлығы

9,4

59,7

316,9

424,1

926,4

1 202,9

1 474,4

1 041,2

5 455,0

Ерлер мен әйелдердің құқықтары мен мүмкіндіктерінің теңдігі мәселесі бойынша әлеуметтік тапсырыс шеңберіндегі әлеуметтік маңызды жобаларды іске асыруға республикалық бюджеттен бөлінген қаражат сомасы

млн.теңге

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

2011

Барлығы

1,35

4,07

10,21

13,31

14,11

25,31

34,6

22,6

125,56

      8-бап. Халықаралық өкілдік және қатысу

      Қатысушы мемлекеттер әйелдерге ерлермен тең жағдайда не ешқандай кемсітусіз халықаралық деңгейде өз үкіметінің өкілі болуға және халықаралық ұйымдардың жұмыстарына қатысуға құқық беру мүмкіндігін қамтамасыз ету үшін барлық шараларды қабылдайды.
      Қазақстан Республикасының Еңбек кодексінің «Еңбек саласындағы кемсітушілікке тыйым салу» 7-бабының 1-тармағына сәйкес әйелдердің ерлермен бірдей жағдайда өз мемлекетінің халықаралық деңгейде өкілі болуға және халықаралық ұйымдарға қатысуға құқықтары мен мүмкіндіктері бар.
      Қазіргі кезде Сыртқы істер министрлігінің дипломатиялық персонал қызметкерлерінің арасында 33 %-ға жуығы әйелдер, 2004 жылы 26% болған еді. Шетелдерде еліміздің атынан Қазақстанның БҰҰ-дағы тұрақты өкілі Б.С.Әйтімова, Нидерланды Корольдігіндегі елші М.С.Мұрзамадиева, Нью-Йоркте (АҚШ) бас консул Р.К.Есболатова, Бонндағы (Германия) консул Г.К.Бейсеева, Словакиядағы консул А.К.Кенжебаева өкілдік етеді.
      «Қазақстан Республикасы дипломатиялық қызметі туралы» Қазақстан Республикасының Заңы 15-бабының 1 және 2-тармақтарына сәйкес, персоналдың ротациясы жыныстық белгісіне қарамастан, әкімшілік мемлекеттік қызметкерлерге оның кәсiби даярлығы мен мамандануы ескерiле отырып жүзеге асырылады.
      Әйелдер жүйелі түрде үкімет делегацияларының құрамында болады немесе делегацияға басшылық етеді және елімізді халықаралық деңгейде танытып жүреді. Әйелдерге жынысына қатысты халықаралық форумдардың жұмысына қатысуға немесе ел атынан өкілдік етуден бас тарту жағдайлары кездескен жоқ.
      2010 жылы наурызда ерекше тапсырмалар жөніндегі елші М.Б.Жарбосынованың басшылығымен Қазақстан Республикасының делегациясы әйелдер жағдайын жақсарту іс-әрекеттерінің Пекиндік платформасының 15 жылдығына арналған Нью-Йорктегі әйелдер жағдайы жөніндегі БҰҰ Комиссиясының 54-сессиясына қатысты.

      9-бап. Азаматтық

      1. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге азаматтық алуға, өзгертуге немесе оны сақтап қалуға ерлермен тең құқық береді. Олар шетел азаматымен некелескенде және некеде тұрғанда күйеуінің азаматтығының ауысуы автоматты түрде әйелінің азаматтығының ауысуына, азаматтығы жоқ тұлғаға айналуына жол бергізбеуді қадағалайды және күйеуінің азаматтығын қабылдауға мәжбүрлей алмайды.
      Алдыңғы есепте көрсетілгендей, «Қазақстан Республикасының азаматтығы туралы» Заңына сәйкес, азаматтың немесе азаматшаның елдің азаматтығында тұрмайтын адаммен некеге тұруы, сондай-ақ мұндай некені бұзу азаматтықтың өзгеруіне алып келмейді.
      Қазақстанда ратификацияланған БҰҰ-ның Тұрмыстағы әйелдерге қатысты конвенциясына сәйкес, Қазақстан азаматтарымен некеде тұратын әйелдерге азаматтық алуға және тұрғылықты тұратын жерін анықтауға жеңілдікті жағдайлар жасалынады. Қалған жағдайларда ерлер мен әйелдердің құқықтары тең негіздемеде қарастырылады.
      Осылайша, Қазақстанда әйелдер отбасылық жағдайына қарамастан (тұрмыстағы және тұрмыс құрмаған) өзінің азаматтығын алуға, өзгертуге және сақтауға ерлермен бірдей құқыққа ие.
      2. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге олардың балаларының азаматтығына байланысты ерлермен бірдей құқық береді
      Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес, 14 жасқа толмаған баланың азаматтығын анықтауда ата-анасының (әкесі мен анасы) азаматтығы тең құқықта ескеріледі. Бала туғанда ата-анасының азаматтығы түрлі болған жағдайда, егер де ол: 1) Қазақстан Республикасы аумағында туылса; 2) Қазақстан Республикасының аумағынан тыс жерде, бірақ ата-анасының немесе біреуінің сол кезеңде Қазақстан Республикасы аумағында тұрғылықты мекені болса, бала Қазақстан Республикасының азаматы болып табылады. 16 жасқа дейінгі баланың азаматтығы оның туу туралы куәлігімен және кез келген ата-анасының төлқұжатымен расталады.
      Ата-ана (анасы немесе әкесі) кәмелетке толмаған балаларымен қыдыруға бірдей құқыққа ие. Баланы елден шығару үшін кез келген жағдайда ата-анасының екеуінің де келісімі талап етіледі.
      Әділет министрінің бұйрығымен (2005 ж.) бекітілген әділет органдары қолданатын Қазақстан Республикасы халқын құжаттау және тіркеу ережелері бойынша нұсқаулықтың 2-тармағына сәйкес, Қазақстан Республикасының төлқұжаты азаматтарға қалауы бойынша жасына қарамастан беріледі, яғни балалар Қазақстан Республикасы азаматының төлқұжатын ала алады.

      10-бап. Білім беру

      Қатысушы мемлекеттер білім саласында әйелдерге ерлермен тең құқық беру үшін әйелдерге қарсы кемсітуді жоюға барлық шараларды қабылдайды, көбінесе ерлер мен әйелдердің тең құқығын мына негізде қамтамасыз етеді:
      а) кәсіп немесе мамандықты таңдауға, барлық санатта, ауылдық және қалалық жерлердегі барлық санаттағы білім беру ұйымдары мен білім беру саласына және де диплом алуына тең мүмкіндігін; бұл теңдік мектепалды, орта, арнайы және техникалық білімді және де кәсіби дайындықтардың барлық түрінде қамтамасыз етіледі
      2007 жылы қабылданған «Білім туралы» Қазақстан Республикасы Заңның 3-бабының 1-тармағында көрсетілгендей, білім саласындағы мемлекеттік саясаттың негізгі принциптері сапалы білім алуға барлық азаматтардың құқықтарының теңдігі, әрбір адамның психофизиологиялық және жеке ерекшеліктерін, интеллектуалдық дамуын ескере отырып, халық үшін білімнің барлық деңгейіне қолжетімділік, адамның құқықтары мен бостандықтарын сыйлау болып табылады.
      Баяндалған нормалар заңнамалық деңгейде іс тәжірибесінде толығымен іске асырылып жатқан ерлер мен әйелдердің білім алуға бірдей қолжетімділігінің қамтамасыз етілгендігін көрсетеді.
      «Білім туралы» заңның 47-бабына (3-тармақ) сәйкес, барлық жалпы білім беретін мектептерде ұлдар мен қыздарға мемлекеттік жалпы міндетті білім стандарттарына сәйкес сапалы білім алуға бірдей мүмкіндіктер берілген.
      2010 – 2011 оқу жылында жалпы білім беретін мектептерде жалпы оқушылар санының 49 % құрайтын 1,2 млн. қыз бала, техникалық және кәсіби білім беру мекемелерінде – 275 мың қыз немесе – 46 % оқиды. Бұл 18 жасқа дейінгі ұл балалардың қыздарға қарағанда басым болуымен байланысты. Жоғары оқу орындарындағы студенттердің 58 %-ы қыз балалар. «Техникалық ғылымдар және технологиялар» мамандығы бойынша 49 мың қыз бала оқиды, ол жалпы оқушылардың 36 %-н құрайды.
      Білім және ғылым министрлігінің «Білім беру ұйымдарының типтері мен түрлерінің номенклатурасы туралы» бұйрығына сәйкес (2008 жыл) негізгі және орта мектепті бітірмегендерге кешкі, күндізгі және сырттай мектепте білім алу қарастырылған. 2010 жылы республикада құрамы 20 644 адам оқитын 78 кешкі жалпы білім беретін мектеп қызмет етті. Ондағы оқу білім бағдарламалары және жалпы орта білім стандарттары арқылы жүзеге асырылады. Осыған байланысты мезгілсіз мектепті тастаған қыздар мен әйелдерге арнайы қосымша бағдарламалар қарастырылмайды.
      b) бірдей оқу бағдарламасын алуға, бірдей емтихан тапсыруға, бірдей білікті оқытушылар тобында оқуға, тең сапалы жабдықтарды қолдану мен мектептерде оқуға мүмкіндігі
      Қазақстанның барлық жалпы білім беретін мектептерінде қыздар мен ұлдар бірыңғай оқулықтармен және бағдарламалармен оқиды, оларды бірдей оқытушылар оқытады.
      Оқушылар жынысына қарамастан, тегін ақпараттық ресурстарды, спорт, оқу, акт залдарын, кітапхананы пайдалана алады.
      с) оқытудың барлық түрлерінде және деңгейінде ерлер мен әйелдердің рөлінің кез келген стеоротипті тұжырымдамасын бірге оқыту және бұл мақсатқа жетуге көмектесетін оқытудың басқа түрлері арқылы, көбінесе оқу құралдарын және мектеп бағдарламаларын қайта қарау және оқу әдістеріне бейімделу арқылы жою
      Қазақстанда жалпы білім беретін мектептерде негізінен қыздар мен ұлдар бірге оқиды.
      2007 жылдан бастап Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігі мектепке дейінгі мекемелерде және жалпы білім беретін мектептерде пайдалануға ұсынған оқулықтар, оқу-әдістемелік кешендер, құралдар және балалар кітабының тізіміне оқушыларға, мектеп педагогтарына және психологтарына арналған келесі оқу құралдары енгізілген: «Мен – қызбын, мен – ұлмын» (мектепке дейінгі білім жүйесіне арналған), «Гендер әліппесі» (бастауыш мектепке), «Гендер грамматикасы» (5-8 сыныптарға арналған оқу-әдістемелік кешен), 9-11 сынып оқушыларына арналған «Гендерлік білім негіздері».
      Гендерлік құраушы 12 жылдық орта білім мемлекеттік стандартының мазмұнына енгізілді. 2014 жылға қарай гендерлік құраушыны ескере отырып, оқу бағдарламаларының 40 % басым бөлігін жаңарту жоспарлануда.
      Жоғары оқу орындарында гендерлік пәндерді таңдау арқылы оқытылады.
      Мысалы, «Психология» мамандығының шеңберінде мынандай пәндер оқытылады: «Гендерлік психология», «Отбасылық кеңес беру және балаларға көмек», «Отбасылық психологиялық кеңес және психотерапия»; «Әлеуметтік жұмыс» мамандығы бойынша – «Гендерлік психология», «Отбасылық құқық», «Тұрмыстық зорлықтың алдын-алу жөніндегі әлеуметтік жұмыс», «Отбасы әлеуметтануы» (Әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университеті, Л.Н.Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университеті, Абай атындағы Қазақ ұлттық педагогикалық университеті және басқалар).
      Нормативтік-құқықтық актілердің гендерлік аспектісі «Құқықтану», «Халықаралық құқық», «Халықаралық қатынастар» «Саясаттану», «Әлеуметтану» мамандықтары бойынша пән бағдарламаларында қарастырылады.
      Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық университетінде 2006 - 2007 оқу жылынан бері барлық мамандықтарға бірінші курста 1 кредит (45 сағат) көлемінде «Гендер» арнайы курсы оқытылады, екінші курстарда 2 кредит (90 сағат) көлемінде «Қазақ аруы» курсы оқытылады.
      Гендерлік проблематиканың мәселелері Білім жүйесінің басқарушылық және ғылыми-педагогикалық кадрларының біліктілігін арттыру республикалық институтының оқытушылары мен мұғалімдерді қайта даярлау бағдарламаларында ескерілген.
      Гендерлік саясатты іске асырудың ғылыми бағыттарын Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық университетінің жанындағы Әлеуметтік және гендерлік зерттеулер ғылыми-зерттеу институты және Әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университеті жанындағы Гендерлік білім орталығы әзірлеуде.
      Ғылыми-зерттеу институты гендерлік индикаторларды, гендерлік зерттеулерді қолдана отырып, білім жүйесіне үзіліссіз гендерлік білімді енгізе отырып, әлеуметтік және білім беру бағдарламаларын әзірлеумен айналысады. Бастауыш мектеп мұғалімдеріне арналған «Гендер әліппесі», «Гендер грамматикасы» (5-8 сыныптар), «Гендерлік білім негіздері» (9-11 сыныптар) оқу-әдістемелік құралдарының құрамына енгізілетін «Гендер» оқу-әдістемелік кешені әзірленді. «Гендерлік білім: теориясы мен тәжірибесі» атты мемлекеттік тілде оқу құралы дайындалды. «Қазақ тіл білімінің гендерлік тұғыры», «Қазақстан Республикасының гендерлік саясаты: халықаралық тәжірибе және ұлттық үлгі» монографиялары, магистранттарға арналған «Гендерлік лингвистика» оқу бағдарламалары шығарылды.
      Әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университеті жанындағы Гендерлік білім орталығының негізгі міндеттерінің бірі оқытушылар мен студенттердің гендерлік мәдениетін қалыптастыру, сонымен қатар, талдау баяндамалар, авторлық оқу материалдар, дистанциялық білім бағдарламалары, арнайы веб-сайт, сонымен қатар, гендерлік мәселе жөнінде видео, аудио және фотоматериалдар шығару болып табылады.
      Барлық білім деңгейлеріндегі оқулықтар мен оқу-әдістемелік кешендерге гендерлік сараптама жүргізу жұмыстарын жеделдету және үйлестіру үшін жұмыс тобы құрылған. Оқулықтарды, оқу-әдістемелік кешендер мен құралдарды дайындау, сараптау және басып шығару жұмыстарын ұйымдастыру Ережелеріне сәйкес өзгертулер мен толықтырулар енгізіледі.
      Осылайша, БҰҰ СИДО жөніндегі Комитеттің оқу құралдарындағы гендерлік стереотиптерді жою мәселесіне қайта қарау, ұлдар мен қыздардың оқу пәндерін еркін таңдауын қолдау, гендерлік тақырып бойынша жоғары оқу орындарында курстар құру туралы ұсынымдары (13 және 14-тармақтары) Қазақстанда белсенді түрде орындалуда.
      d) стипендия және басқа білім жәрдемақыларын алуға бірдей мүмкіндігі
      Қазақстанда жыл сайын жоғары білім алуға білім гранттары бөлінеді. Оған қоса, студенттерге ректорлардың, ұлттық компаниялардың және әкімдердің гранттары да беріледі.
      Гранттар Ұлттық бірыңғай тестілеу (бұдан әрі – ҰБТ) нәтижесінде ең жоғары балл жинаған талапкерлерге беріледі.
      Қазіргі кезде жоғары оқу орындарында білім гранты бойынша 14 мың адам оқиды, оның ішінде 8,5 мыңы қыздар (61 %).
      Мемлекеттік стипендия үлгерімі жақсылардың барлығына (емтихандық сессия нәтижесі бойынша қарызы жоқтар немесе аралық аттестация нәтижесі бойынша қанағаттанарлық баға алғандар), сонымен қатар, жоғары оқу орындарында студент, магистрант, интерн болып табылатын, бастауыш және орта кәсіби оқу мекемелерінде оқитын жетім-балалар мен ата-анасының қарауынсыз қалған балаларға белгіленеді.
      е) оқуды жалғастыру бағдарламаларына, үлкендер арасына сауаттылықты тарату бағдарламасы және ерлер мен әйелдердің арасындағы білімнің алшақтығын қысқартуға арналған функционалдық сауаттылық бағдарламасын қосқандағы тең мүмкіндіктер
      Қолданыстағы заңнаманың нормаларына сәйкес барлық азаматтарға, олардың жынысына қарамастан білім алуға тең құқық және бірдей мүмкіндік беріледі.
      Қазақстанда білімге қолжетімділік индексі әйелдерде (0,980) ерлерге (0,952) қарағанда жоғары, ол орташа есеппен 0,967 құрайды. Индекс 15 және одан жоғары жастағы халықтың сауаттылық үлесімен, сондай-ақ халықты оқытумен қамту көрсеткішімен бағаланады.
      Халықтың ақпараттық сауаттылығының едәуір өскені байқалады. Халықтың 15 және одан жоғары жастағы 34% компьютермен жұмыс істеу дағдыларына ие, 20% интернет пайдаланады, 12% ағылшын тілін меңгерген.
      f) мектеп бітірмеген қыздардың санын азайту және мерзімінен бұрын мектептен кеткен қыздар мен әйелдерге бағдарлама дайындау
      Мектептегі білім алуды тоқтатудың көп жағдайда жыныстық белгісіне қатысты емес, көбінесе әлеуметтік-экономикалық себептерге байланысты болатынын практика көрсетіп отыр.
      g) спортпен белсенді айналысуда және дене тәрбиесінде бірдей мүмкіндіктер
      «Дене шынықтыру және спорт туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес, мемлекеттік саясат халықтың салауатты өмір салтын қамтамасыз етуге, дене тәрбиесі мен спортты дамытуға бағытталған және еріктілік, теңдік және барлық азаматтар үшін жалпы қолжетімділік принциптері арқылы жүзеге асырылады.
      Қазақстан Республикасында қыздар мен әйелдердің спортқа және дене тәрбиесіне қатысуларына шектейтін нормалар мен ережелер жоқ. Сонымен қатар, әйелдерге спортпен шұғылдану киім үлгілері бойынша ешқандай шектеу қойылмайды. Әйелдер мен ерлерге спорттық объектілерге және құрылғыларға бірдей кіре алады.
      h) отбасының тұрмыс халін және денсаулығын қамтамасыз ету мақсатында білім сипатындағы арнайы ақпаратты алу, сонымен қоса отбасы көлемінің жоспары туралы ақпарат және консультация алу мүмкіндігі
      Отбасылардың денсаулығы мен әл-ауқатын қамтамасыз етуін іске асыру мақсатында білім беру сипатында арнайы ақпаратты таратумен Денсаулық сақтау министрлігінің Салауатты өмір сүру салтын құру мәселелері жөніндегі ұлттық орталығы айналысады. Оның 14 облыстық, 15 қалалық және 69 аудандық Салауатты өмір сүру салтын құру мәселелері жөніндегі орталықтары, 196 денсаулықты нығайту орталықтары, 557 СӨС кабинеттері бар.
      Жұмыс келесі бағыттарда жүзеге асырылады: дене белсенділігі, дұрыс тамақтану, темекі тартудың, алкогольді және есірткінің артық пайдаланудың алдын алу, туберкулез, жыныстық жолмен берілетін инфекциялық аурулар және АИТВ/ЖИТС алдын алу, репродуктивті денсаулық, сонымен қатар отбасын құруды жоспарлау.
      Орталық салауатты өмір салтының түрлі аспектілері бойынша ақпараттық-білім материалдарын әзірлеу мен таратуды жүзеге асырады. Каталогтың құрамында 120-дан астам баспа өнімдерінің атаулары бар.
      Тоқсан сайын «Салауатты өмір салтын құрудың, аурулардың алдын алудың және денсаулықты нығайтудың өзекті мәселелері» атты ғылыми-практикалық журнал шығарылады.
      Оқушыларды интерактивті оқыту әдісіне негізделетін «Денсаулық және өмір сүру дағдылары» интеграциялық бағдарламасы әзірленіп, енгізілуде.
      Ұлттық орталықта кітапхана, типография, ресурстық орталық жұмыс істейді, интернет-ресурстар құрылған және жұмысы қамтамасыз етіледі (http://www.hls.kz және http://www.zhas.kz).
      2011 – 2013 жылдарға арналған салауатты өмір салты бойынша іс-шаралар аясында халықтың репродуктивті денсаулығын қорғау жөнінде хабардар ету және отбасын жоспарлау бойынша іс-шаралар жалпы сомасы 9 млн. теңгеге, аудио және бейнематериалдар - 21,4 млн. теңгеге жоспарланған.
      ҮЕҰ үшін «Салауатты отбасы» жобасы бойынша репродуктивті денсаулықты қорғау бойынша әлеуметтік тапсырысты 10 млн. теңге сомасына және жастар орталығын дамыту үшін - 3 млн. теңге орналастыру жоспарлануда.
      Тек бір 2010 жылдың ішінде БАҚ 11 мыңға жуық мақала, 1 мыңға жуық брошюралар басылды, әлеуметтік роликтер прокатқа шығарылды, гендерлік саясатты насихаттайтын «Отбасым» арнайы журналы шыға бастады. Отбасындағы гендерлік теңдік пен отбасылық құндылықтарды насихаттау жөніндегі билбордтар конкурсы өткізілді, Қазақстан Республикасы Президенті жанындағы Әйелдер ісі және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссиясының веб-сайты (www.ncgp.kz) және электронды кітапхана құрылды.
      БҰҰ Балалар қорының қолдауымен Астана қаласында «Демеу» Жастар денсаулық орталығы» алғашқы қызмет құрылған болатын. Қазіргі кезде мұндай орталықтар Алматы, Семей, Талдықорған, Тараз, Шымкент және Орал қалаларында ашылған. Орталықта жасөспірімдер мен жастарға репродуктивті денсаулық, отбасын құруды жоспарлау, жыныстық жолмен берілетін инфекциялардың алдын-алу, психикалық денсаулық, АИТВ/ЖИТС, маскүнемдік, нашақорлық, темекі тартудың алдын алу, дұрыс тамақтану, стресс және депрессиялық жағдайлардың алдын-алу, келеңсіз жағдайлар мен жарақаттану, қаталдық және зорлық көрсету мәселелері бойынша білікті кеңес көрсетіледі.
      Соңғы алты жылда «Демеу» мамандары жасөспірімдер мен жастарға арналған 10 мыңнан аса жеке консультациялар өткізді, 7 мың мектеп оқушылары, орта және жоғары оқу орындарының студенттері қатысқан 500 жуық тренингтер мен семинарлар ұйымдастырды. Жасөспірімдердің психологтарға қаралуының негізгі мәселелері – бұл өзін-өзі өлтіру туралы ойлар, ата-анасының ажырасуы, балалар мен ата-аналар арасындағы қатынастар. Жастар орталығының бірегейлігі өзінің жұмысында денсаулықты сақтауға, жасөспірімдер арасында мінез-құлқын жақсартуға, әлеуметтік сүйемелдеу және ақкөңілділік, қолжетімділік, сенім және құпиялық негізінде олардың құқықтарын сақтауға бағытталған тиімді технологияларды пайдалануында.
      Орталық жанында қызметкерлермен қатар, өздерінің құрдастарына арналған тренингтерді ұйымдастыруға қатысатын жасөспірімдер мен жастардан құрылған еріктілер желісі жұмыс істейді. Сонымен қатар, барлық қатысам деушілерге арттерапия үйірмесі жұмыс істейді.

      11-бап. Жұмыспен қамту

      1. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қарсы кемсітуді жойып, жұмыспен қамту саласында ерлер мен әйелдерге тең құқығы негізінде құқық беру үшін барлық шараларды қабылдайды, соның ішінде:
      а) еңбек ету құқығы адамның ажырамас құқығы ретінде
      2007 жылы қабылданған Қазақстан Республикасы Еңбек кодексінде былай айтылған: «Әрбір адам еңбекті еркін таңдауға және қандай да бір кемсітусіз және мәжбүрсіз еңбекке келісуге құқылы, еңбекке өзінің мүмкіндіктерін қолдану, кәсіп пен қызмет түрін таңдауға құқылы» (6-бап).
      Ал 7-бапта былай жазылған: «1. Әрбір адам еңбек саласында өзінің құқықтары мен бостандықтарын жүзеге асыруға бірдей мүмкіндіктерге ие» және «2. Ешкім жынысына, жасына, дене кемістеріне, нәсіліне, ұлтына, тіліне, мүлікті, әлеуметтік және мәртебелік жағдайына, тұратын мекен-жайына, дінге қатынасына, саяси сеніміне, руға немесе сословиеге, қоғамдық бірлестіктерге жатуына қарай еңбек құқықтарын жүзеге асыруда қандай да бір кемсітуге ұшырай алмайды».
      Еңбек саласында кемсітуге ұшырадым деп санайтын адамдар Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен сотқа немесе басқа да инстанцияларға жүгінуге құқылы (5-7-баптар).
      b) жұмысқа қабылданғанда бірдей мүмкіндікке құқығы, соның ішінде жұмысқа қабылдау кезінде бірдей критерий қолдану
      Еңбек кодексінің 25-бабына сәйкес, «1. Еңбек шартын жасасқаннан кейін құқықтар мен мүмкіндіктер теңдігін бұзуға тыйым салынады».
      2004 жылдан 2010 жылдар аралығында Қазақстанның экономикалық белсенді халқының саны 7,8 ден 8,6 млн. адамға дейін, оның ішінде әйелдер 3,8 ден 4,2 млн.ға дейін өсті. Сонымен қатар, жұмысбасты халықтың саны да 7,2-ден 8,1 млн.-ға дейін, оның ішінде әйелдер – 3,5-тен 4 млн.ға дейін өсті.
      Халықтың жұмысбастылық деңгейі осы кезеңде 91,6 %-дан 94,2 % дейін, әйелдер арасында – 90,2 %-дан 93,4 %-ға дейін өскен.
      Статистика агенттігінің мәліметтеріне сәйкес, жұмысбастылық құрамында жалданбалы жұмысшылардың арасында әйелдердің үлесі басым, жылдан жылға өсуде. 2004 жылы 2,1 млн әйел жалданып жұмыс істеген жалпы жұмысбасты әйелдердің жалпы санының 60 %, ал 2010 жылдың аяғында – 2,6 млн. әйел (65 %) құраған. Ауылды жерде жалданбалы әйел жұмысшылардың 2004 жылы 604 мың адамнан 2010 жылы 862 мыңға дейін өскені байқалады.
      «Мемлекеттік қызмет туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес, мемлекеттік қызметке түсу конкурстық негізде жүзеге асырылады. Бұл заңның 13-бабы 1-тармағының 3) тармақшасына сәйкес, мемлекеттік қызметке түсетін адамдар қажетті білімге, кәсіби дайындық деңгейі болуы, бекітілген біліктілік талаптарына сәйкес келуі керек.
      Бұған қоса, 12-баптың 4-тармағына сәйкес, мемлекеттiк қызметке кiру кезiнде жынысына , нәсiлiне, қай ұлтқа жататынына, тiлiне, әлеуметтiк тегiне, мүлiктiк жағдайына, тұрғылықты жерiне, дiнге қатынасына, сенiмiне, қоғамдық бiрлестiктерге қатыстылығына және кез келген өзге де мән-жайларға қарай қандай да болсын тiкелей немесе жанама шектеулер белгілеуге жол берiлмейдi.
      Мемлекеттік қызмет саласында заңнамаларды сақтауды бақылау Мемлекеттік қызмет істері агенттігінің тәртіптік кеңесі арқылы қамтамасыз етіледі.
      Қазақстанда әйелдер ерлермен қатар, әскери қызметті келісімшарт бойынша атқара алады. 2010 жылы келісімшарт бойынша әскери қызметтегілердің жалпы санының ішінде офицерлік қызметтегі әйелдердің үлесі 4,2 %, сержанттық және қатардағылар – 30 % құрады.
      с) мамандықты немесе жұмыс түрін еркін таңдау, қызметінде көтерілу және жұмыспен қамтылу кепіліне, сонымен қатар жұмыс жеңілдіктері мен шарттарын қолдану, кәсіби даярлау және қайта даярлау, үйренуді қоса, біліктілігін арттыруға кәсіби дайындау және уақтылы қайта даярлану құқығы
      Алдыңғы есепте көрсетілгендей, Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес «1. Әркімнің еңбек ету бостандығына, қызмет пен кәсіп түрін еркін таңдауына құқығы бар. Еріксіз еңбекке соттың үкімі бойынша не төтенше жағдайда немесе соғыс жағдайында ғана жол беріледі. 2. Әркімнің қауіпсіздік пен тазалық талаптарына сай еңбек ету жағдайына, еңбегі үшін нендей бір кемсітусіз сыйақы алуына, сондай-ақ жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғалуға құқығы бар. 4. Әркімнің тынығу құқығы бар. Еңбек шарты бойынша, жұмыс істейтіндерге заңмен белгіленген жұмыс уақытының ұзақтығына, демалыс және мереке күндеріне, жыл сайынғы ақылы демалысқа кепілдік беріледі».
      Еңбек кодексінің 28-бабына сәйкес (1-тармақ, 6-тармақша), жұмыс уақытының қалыпты ұзақтығы аптасына 40 сағаттан аспауы керек.
      Ауыр жұмыстарда және зиянды (ерекше зиянды) және (немесе) қауіпті жағдайларда жұмыс істейтіндер үшін жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығы қарастырылады.
      Еңбек келісімінде тараптардың келісімі бойынша қызметкерге толық емес жұмыс уақыты, оның ішінде толық емес жұмыс күні, толық емес жұмыс аптасы, күнделікті жұмыс (жұмыс ауысымының) ұзақтығы нормасының бір уақыттағы азаюы және жұмыс аптасында жұмыс күні санының қысқаруы бекітіледі.
      Толық емес жұмыс уақыты жағдайындағы жұмыс Еңбек кодексінде, еңбектік және ұжымдық келісімдер мен шарттарда бекітілгендей, төленетін жыл сайынғы еңбек демалысының ұзақтығындағы қандай да бір шектеулер қызметкерге әсер етпейді.
      Қызметкерлердің әлеуметтік-тұрмыстық және жеке қажеттіліктері мен өндірістің мүдделері мен сәйкестендіру мақсатында қызметкерлер үшін икемді жұмыс уақытының режимі бекітілуі мүмкін. (Еңбек кодексінің 85-бабы). Тіркелген жұмыс уақытының, икемді (ауыспалы) жұмыс уақытының ұзақтығы, икемді жұмыс уақыты режиміндегі есеп кезеңі еңбек және ұжымдық келісімдерде бекітіледі. Қазіргі кезде Еңбек кодексіне қашықтан жұмыспен қамтуды енгізу бойынша өзгертулер енгізіліп жатыр.
      Еңбек кодексінің 143-бабына сәйкес, «1. Қызметкерлердің жаңа кәсіптер мен мамандықтарға оқытуды қоса алғанда, кәсіптік даярлауға, қайта даярлауға және біліктілікті арттыруға құқығы бар».
      Тек 2010 жылдың ішінде жұмыспен қамту қызметінің жолдамалары бойынша 20 мың әйел кәсіби оқудан, оның ішінде 7,4 мың қайта даярлаудан өтті, алғаш рет оқытылды, аралас кәсіпті игеріп, 12,5 мың адам біліктілігін арттырды. Әйелдерді еңбек нарығында талап етілетін тігінші, бухгалтер, аспазшы, сылақшы-сырлаушы және басқа да мамандықтар бойынша даярлады.
      d) тең сыйақы алуға, жеңілдік алуды қоса, тең бағалы еңбекке байланысты тең шарттар, сондай-ақ жұмыс сапасын бағалауда тең әдістемелеу құқығы
      Қазақстан Республикасының Конституциясында азаматтарға еңбегіне ақы төлеу жыныс белгісіне қарай кемсітусіз беріледі делінген. Бұл норма сондай-ақ, Еңбек кодексінің 22-бабында бекітілген, соған сәйкес, қызметкер қандай да бір кемсітусіз бірдей еңбекке тең құқыққа ие.
      Еңбекақы жүйесі және қызметкерлердің еңбегін ынталандыру ұжымдық келісім, еңбек келісімі және (немесе) жұмыс берушінің актілерімен анықталады. Орындалып жатқан жұмыстың сапасы мен өндірістің тиімділігін арттыруда жұмысшылардың қызығушылығын нығайту үшін жұмыс беруші сыйлық жүйесі және еңбекті ынталандырудың басқа да нысандарын енгізуі мүмкін (Еңбек кодексі, 126-бап).
      Еңбек заңнамасына сәйкес, қызметкердің айлық жалақысының мөлшері қызметкердің біліктілігіне, орындалатын жұмыстың күрделілігіне, санына және сапасына, сондай-ақ еңбек жағдайларына қарай сараланып белгіленеді (Еңбек кодексі, 121-бап, 1-тармақ). Осылайша, жалақының деңгейін анықтау критерийлері орындалатын жұмыстың саны, сапасы, күрделілігі және еңбек шарттары болып табылады.
      Еңбек заңнамасының ең маңызды принципі – еңбегі үшін ең төмен жалақы мөлшерінен кем емес әділ ақы алуға құқықты қамтамасыз ету.
      Қазақстанда жалақы белгілеу мен төлеу және оның талаптарын орындау мәселелерін реттейтін заңнамалық негіздің болуы «Бірдей құндылықтағы еңбек үшін ерлер мен әйелдерге бірдей сыйақы беру туралы» Халықаралық Еңбек Ұйымының Конвенциясын ратификациялауға мүмкіндік берді.
      Тұтастай алғанда елімізде әйелдердің орташа жалақысының мөлшері ерлер жалақысының 66% құрайды. Бұл әйелдердің негізінен бюджеттік саладағы білім беру, денсаулық сақтау және әлеуметтік қызметтер саласында жұмыс істеуімен байланысты. Елбасы өзінің Қазақстан халқына Жолдауында (2011 ж.) бюджеттік сала қызметкерлерінің еңбекақысын 2012 жылға дейін 2008 жылмен салыстырғанда екі есеге өсіру тапсырмасын қойды.
      Қазақстан Республикасында 2011 - 2020 жылдарға арналған білімді дамыту мемлекеттік бағдарламасының міндеттерінің бірі 2015 жылға қарай педагогикалық қызметкерлердің орташа жалақысын экономиканың жеке сектор жалақысының деңгейіне дейін жеткізу арқылы педагог кәсібінің мәртебесін жоғарылату болып табылады.
      Қазақстан Республикасы Еңбек кодексінің 16-бабының 20-тармағын іске асыру мақсатында 2007 жылы Қазақстан Республикасы Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі «Әйелдердің еңбегін қолдануға тыйым салынатын жұмыстардың тізімін және оларды жүкті қолмен көтеру және алып жүруінің шекті нормасын бекіту туралы» № 186-ө бұйрықты әзірлеп, қабылады.
      Бұл бұйрықтың ережелері Халықаралық еңбек ұйымының Конвенцияларының қағидаттары мен ережелеріне сәйкес әйелдердің еңбегін қолдануға тыйым салынатын жұмыстардың тізімін, сондай-ақ әйелдердің жүкті қолмен көтеру және алып жүруінің шекті нормасын айқындайды.
      е) зейнетке шығу, жұмыссыздық, ауру, мүгедектік, кәрілік және де басқа да еңбек қабілетінен айырылу жағдайларында әлеуметтік қамсыздандыру құқығы, сонымен қатар ақы төленетін демалысқа шығу құқығы
      «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес, зейнеткерлік жас ерлер үшін – 63 жас, әйелдер үшін - 58 жас, яғни әйелдер ерлерге қарағанда зейнеткерлікке 5 жыл ерте шығу құқығына ие.
      Көрсетілген жас шамасынан ерте зейнеткерлікке шығу құқығына азаматтардың екі санаты ғана ие: 1) Семей ядролық полигонында ядролық сынақтан зардап шеккендер (ерлер – жалпы еңбек өтілі 25 жылдан кем болмайтын 50 жасқа толуымен, әйелдер жалпы еңбек өтілі 20 жылдан кем болмайтын 45 жасқа толуымен) және 2) 5 және одан көп бала туып, оларды сегіз жасқа дейін тәрбиелеген әйелдер 53 жасқа толысымен.
      Зейнетақылардың мөлшерлері тұрақты өсіп келеді, 2011 жылы оның орташа мөлшері 36,2 мың теңгені құрады, ол 2004 жылмен салыстырғанда 4 есеге көп. Қазақстан Республикасының 2020 жылға дейінгі Стратегиялық даму жоспарына сәйкес, 2015 жылға қарай негізгі зейнетақы мөлшері ең төмен күнкөріс көлемінің 60 %-на, 2020 жылға қарай - 75 %-на жетеді.
      Жинақтаушы зейнетақы қорының төлеуіне жататын міндетті зейнетақы жарналары жынысына қарамастан барлық қызметкерлерге бірдей қызметкердің айлық кірісінің 10 %-ы мөлшерінде белгіленеді.
      «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес, Орталықтан зейнетақы тағайындау үшiн еңбек стажын есептеу кезiнде мыналар есепке алынады:
      жұмыс iстемейтiн ананың жас балаларды бағып-күткен, бiрақ әрбiр бала 3 жасқа толғаннан аспайтын жалпы жиынтығы 12 жыл шегiндегi уақыт;
      бұрынғы кеңес мекемелерiнiң, Қазақстан Республикасы мекемелерi мен халықаралық ұйымдардың қызметкерлерi әйелдерiнiң (жұбайларының) шетелде тұрған кезеңi, бiрақ жалпы алғанда 10 жылдан аспауға тиiс;
      офицерлiк құрамдағы адамдар, прапорщиктер, мичмандар, келісімшарт бойынша қызмет өткеретін әскери қызметшiлер және мерзiмiнен тыс қызмет атқаратын әскери қызметшiлер әйелдердiң мамандығы бойынша жұмысқа орналасу мүмкiндiгi болмаған жерлерде жұбайларымен бiрге тұрған кезеңi, бiрақ 10 жылдан аспауға тиiс;
      Сонымен қатар, зейнетақыны белгілеген кезде мыналар:
      бiрiншi топтағы мүгедекке, екiншi топтағы жалғызiлiктi мүгедекке және өзгенiң жәрдем көрсетуiне мұқтаж жасына байланысты зейнеткерге, сондай-ақ 80 жасқа толған қарт адамдарға күтiм жасаған уақыт;
      атом сынақтары, экологиялық апаттар салдарынан зардап шеккен не иммундық тапшылық вирусын жұқтырған не ЖИТС-мен ауыратындарға, 16 жасқа дейiнгi мүгедекке күтiм жасаған уақыт да ескеріледі.
      Еңбек кодексінің 159-бабына сәйкес, жұмыс беруші өз қаражаты есебінен қызметкерлерге еңбекке уақытша жарамсыздық бойынша әлеуметтік жәрдемақы төлеуге міндетті. Заңнамада белгіленген тәртіппен берілген еңбекке жарамсыздық парақтары негіз болып табылады. Жәрдемақылар қызметкерлерге еңбекке жарамсыздықтың бірінші күнінен бастап еңбек қабілеті қалпына келген күнге дейін немесе мүгедектік белгіленгенге дейін Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес есептелген олардың орташа жалақысының есебімен төленеді.
      2005 жылдың 1 қаңтарынан бастап Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорынан еңбек қабілетінен айырылу, асыраушыдан айырылу, жұмысынан айырылу жағдайларына әлеуметтік төлемдер беріледі. 2008 жылдың 1 қаңтарынан бастап жұмыс істейтін әйелдер үшін әлеуметтік қатерлердің екі түрі: жүкті болуы, босануына байланысты табысынан айырылуы жағдайына, жаңа туған баланы (балаларды) асырап алуына байланысты табысынан айырылуы жағдайына және бір жасқа толғанға дейін бала күтіміне байланысты табысынан айырылуы жағдайына төленетін болды. 2010 жылы әлеуметтік жәрдемақы алатындардың саны 467 мың адамды құрады, оларға 55,8 млрд. теңге төленді, 2005 жылмен салыстырғанда бірнеше есеге көп (тиісінше 1,8 мың адам және 10,2 млн. теңге).
      «Қазақстан Республикасында мүгедектiгi бойынша, асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша және жасына байланысты берiлетiн мемлекеттiк әлеуметтiк жәрдемақылар туралы» Қазақстан Республикасының Заңының 8-бабында мүгедектiгi бойынша жәрдемақылар мүгедектiкке душар болған жағдайда жәрдемақыға өтiнiш жасалған уақытта жұмыстың тоқтатылғанына немесе жалғасуына қарамастан тағайындалады деп белгіленген. Жәрдемақылардың мөлшері ең төмен күнкөріс деңгейінің 0,74-тен 2,09 дейін құрайды.
      Еңбек кодексінің 100-бабына сәйкес, егер қызметкерлердің жекелеген санаттары үшін басқа нормативтік құқықтық актілерде, еңбек шартында, ұжымдық шартта және жұмыс берушінің актілерінде көп күн саны көзделмесе, қызметкерлерге ұзақтығы күнтізбелік жиырма төрт күн болатын жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы беріледі. Еңбек шартында, ұжымдық шартта қызметкерлерге үздіксіз ұзақ жұмысы, маңызды, күрделі, жедел жұмыстарды, сондай-ақ өзге де сипаттағы жұмыстарды орындағаны үшін көтермелеу сипатында жыл сайынғы ақылы қосымша демалыстар белгіленуі мүмкін. Жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы қызметкер мен жұмыс берушінің арасындағы келісім бойынша бөліктерге бөлінуі мүмкін.
      Білім беру ұйымдарында оқып жүрген қызметкерлерге сынақтар мен емтихандарға дайындалу және оларды тапсыру, зертханалық жұмыстарды орындау, дипломдық жұмысты (жобаны) дайындау мен қорғау үшін оқу демалыстары беріледі. Оқу демалысына ақы төлеу еңбек шартында, ұжымдық шартта, оқу шартында айқындалады.
      f) денсаулықты қорғауға және қауіпсіз жұмыс жағдайына, сонымен қатар ісін жалғастыру функциясын сақтауға құқығы
      Еңбек кодексінің 186-бабына сәйкес, әйелдердің еңбегін ауыр жұмыстарда, еңбек жағдайлары зиянды (ерекше зиянды) және (немесе) қауіпті жұмыстарда пайдалануға тыйым салынады.
      Жұмыс уақытының қысқартылған ұзақтығына, еңбекақының жоғары мөлшеріне және жыл сайынғы ақылы қосымша еңбек демалысына құқық беретін өндірістердің, цехтардың, кәсіптер мен лауазымдардың тізімін, ауыр жұмыстардың, еңбек жағдайлары зиянды (ерекше зиянды) және (немесе) қауіпті жұмыстардың тізбесін және оны қолдану жөніндегі нұсқаулық Қазақстан Республикасы Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігінің бұйрығымен бекітілді.
      Әйелдердің еңбегін қолдануға тыйым салынатын жұмыстардың тізімін және оларды жүкті қолмен көтеру және алып жүруінің шекті нормасы Қазақстан Республикасы Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігінің бұйрығымен (2007 ж.) бекітілді. Тізімде метал өңдеу, монтаж және құрылыс-жөндеу жұмыстарында, тау-кен және тау-кен-капитал, геологиялық-барлау және топографиялық-геодезиялық жұмыстарда әйелдерге жұмыс істеуге тыйым салатын 299 кәсіптер мен мамандықтар тізімі бар.
      Еңбек кодексінің 193-бабына сәйкес, әйелдерге жүктілігіне және босануына байланысты ұзақтығы босануға дейін күнтізбелік 70 күнге және босанғаннан кейін күнтізбелік 56 (қиналып босанған немесе екі немесе одан да көп бала туған жағдайда - 70) күнге дейін демалыс беріледі.
      Ядролық сынақтардың әсеріне ұшыраған аумақтарда тұратын әйелдерге жүктілік және босану бойынша жұмысқа жарамсыздығы туралы қағаз 27 аптадан қалыпты босанған жағдайға ұзақтығы 170 күнтізбелік күнге және қиналып босанған немесе екі және одан да көп бала туған жағдайда – 184 күнге беріледі.
      Еңбек заңнамасын бұзған адамдар Қазақстан Республикасы заңдарына сәйкес жауапкершілікке тартылады.
      Баяндалғандарды ескере отырып, БҰҰ СИДО жөніндегі Комитетінің кәсіби сегрегацияны азайту, әйелдер мен ерлердің еңбегіне ақы төлеудегі айырмашылықты азайту, бірдей құндылықтағы еңбекке бірдей төлем, әлеуметтік жеңілдіктердің құрылымы және оны қорғау заңнамасын қайта қарау, еңбек нарығында әйелдерге ерлермен бірдей жағдай жасауға жасалынып жатқан шаралар жөніндегі ұсынымдары (23 және 24-тармақтар) негізінен орындалып жатыр.
      2. Күйеуге шығуына немесе ана болуына байланысты әйелдерді кемсітудің алдын алу үшін және оларға еңбекке тиімді құқығына кепіл беруге қатысушы мемлекеттер үйлесімді шараларды қабылдайды:
      а) санкция қолдану қаупімен жүктілікке байланысты немесе жүктілік демалысына шығуына және тууына байланысты жұмыстан шығаруды немесе отбасы жағдайына байланысты жұмыстан шыққанда болатын кемсітуге тыйым салу
      Еңбек кодексі жүкті әйелдердің еңбегін реттеудің ерекшеліктерін ескереді. 185-бапқа сәйкес, жүкті әйелдермен, үш жасқа дейінгі балалары бар әйелдермен, он төрт жасқа дейінгі баланы (он сегіз жасқа дейінгі мүгедек баланы) тәрбиелеп отырған жалғызбасты аналармен, аталған балалар санатын анасыз тәрбиелеп отырған өзге де тұлғалармен еңбек шартын жұмыс берушінің бастамасы бойынша бұзуға жол берілмейді.
      Егер әйел еңбек шартының мерзімі аяқталған күні мерзімі он екі апта және одан көп апта жүктілігі туралы медициналық қорытынды ұсынса, жұмыс беруші оның жазбаша өтініші бойынша еңбек шартының мерзімін бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты демалыс аяқталған күнге дейін ұзартуға міндетті.
      Әйелмен оның жүктiлiк себебi бойынша еңбек шартын жасаудан бас тарту немесе онымен еңбек шартын оның жүктілігі себепті негiзсiз бұзу немесе үш жасқа дейiнгi баласы бар әйелмен нақ сол себеппен еңбек шартын жасаудан бас тарту немесе онымен еңбек шартын негізсіз бұзу, сол сияқты мүгедекпен оның мүгедектігі себепті, не болмаса кәмелетке толмағанмен оның кәмелетке толмағандығы себептi еңбек шартын жасаудан бас тарту немесе онымен еңбек шартын негізсіз бұзу:
      екi жүзден бес жүз айлық есептiк көрсеткiшке дейiнгi мөлшерде немесе сотталған адамның екi айдан бес айға дейiнгi кезеңдегi жалақысының немесе өзге табысының мөлшерiнде айыппұл салуға;
      не 5 жылға дейiнгi мерзiмге белгiлi бiр лауазымдарды атқару құқығынан айыруға;
      не 2 жылға дейiнгi мерзiмге түзеу жұмыстарына жазаланады.
      Жүкті әйелді заңсыз жұмыстан шығарған жағдайда жұмыс беруші оны жұмысқа қайта алуы қажет. Еңбек заңнамасының нормаларына сәйкес, қайтадан бұрынғы жұмысына орналасқан қызметкерге еріксіз бос жүрген уақытына (жұмыстан босатылу) орташа жалақы төленеді немесе төменгі ақылы жұмысты орындау уақытындағы айырмашылық, бірақ алты айдан көп емес мөлшерде төленеді.
      Қылмыстық кодексте осындай санаттағы қызметкерлерді қорғауға бағытталған бап бар. 148-бапқа (2 бөлім) сәйкес, әйелмен оның жүктiлiгi себебi бойынша еңбек шартын жасасудан негiзсiз бас тарту немесе онымен еңбек шартын негiзсiз тоқтату немесе үш жасқа дейiнгi балалары бар әйелмен осы себептер бойынша еңбек шартын жасасудан негiзсiз бас тарту немесе онымен еңбек шартын негiзсiз тоқтату, сол сияқты мүгедекпен оның мүгедектiгi себебi бойынша не кәмелетке толмағанмен оның кәмелетке толмағандығы себебi бойынша еңбек шартын жасасудан негiзсiз бас тарту немесе еңбек шартын негiзсiз тоқтату жазаланады:
      200-ден 500 айлық есептiк көрсеткiшке дейiнгi мөлшерде немесе сотталған адамның 2 айдан 5 айға дейiнгi кезеңдегi жалақысының немесе өзге табысының мөлшерiнде айыппұл салуға;
      не 5 жылға дейiнгi мерзiмге белгiлi бiр лауазымдарды атқару құқығынан айыруға;
      не 2 жылға дейiнгi мерзiмге түзеу жұмыстарына.
      Заңсыз жұмыстан босатуды сотта даулауға болады.
      Мысалы, техник-оператор Е.В.Ноздрина штаттың қысқартылуымен байланысты онымен еңбек қатынастарын тоқтатқаны үшін «Semser Security» ЖШС үстінен арыз жазып, сотқа жүгінген болатын. 2010 жылы 9 маусымда Ақтөбе қаласы сотының шешімі бойынша, 2010 жылы 13 тамызда Ақтөбе облыстық сотының аппеляциялық инстанциясының өзгеріссіз қалдыру қаулысымен Е.В.Ноздрина лауазымына қайта оралған, жұмыс берушіден еріксіз бос жүрген кезеңі үшін жалақы, соттық шығындар мен моральдық нұқсан келтіргені үшін өтемақы өндіріп алды. Бұл дауды шешу барысында шағым берушінің жұмыстан шығару кезеңінде жүктіліктің 6-7 аптасында екені анықталды. Еңбек кодексінің 185-бабының 1-тармағына сәйкес жұмыс берушінің бастамасымен жүкті әйелдермен еңбек шартын бұзуға болмайды.
      b) жұмыс орнын, қызмет дәрежесін немесе әлеуметтік жәрдем ақыларды жоғалтпайтындай етіп, жүктiлiгі және тууына байланысты ақы төленетiн немесе әлеуметтік жәрдемақыларымен салыстыруға болатын демалыстарды енгізу
      2008 жылдан бері жұмыс істейтін әйелдер үшін жүктілікті, босануды және аналықты міндетті әлеуметтік сақтандыру енгізілген болатын. Оларға Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорынан жүктілік пен босану бойынша демалыстың барлық күндеріне орташа айлық жалақы мөлшерінде әлеуметтік төлем беріледі, сондай-ақ бала бір жасқа толғанға дейін оның күтіміне орташа айлық кірістің 40% мөлшерінде әлеуметтік төлем беріледі (23-2–бап).
      Әлеуметтік төлемдерден жүктілікке және босануға, жаңа туған сәбиді (балаларды) асырап алуға және балаларды бір жасқа толғанға дейін күтуге байланысты кірісінен айырылған жағдайға зейнетақы жарналары ұсталып, алушының жинақтаушы зейнетақы қорына жіберіледі (26-бап).
      Еңбек кодексінің 192-бабына сәйкес, әйелге, қалауы бойынша, жүктілікке және босануға байланысты демалыстың алдында немесе тікелей одан кейін не балаға күтім жасауға арналған демалыс біткен соң жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы беріледі.
      Бұған қоса, Еңбек кодексінің 195-бабына сәйкес, жұмыс беруші:
      1) ата-анасының қалауы бойынша – баланың анасына не әкесіне;
      2) баланы жалғыз тәрбиелеп отырған ата-ананың біреуіне;
      3) баланы іс жүзінде тәрбиелеп отырған әжесіне, атасына, басқа туысына немесе қамқоршысына;
      4) жаңа туған баланы (балаларды) асырап алған қызметкерге бала үш жасқа толғанға дейін баланың күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс беруге міндетті.
      Бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс қызметкердің жазбаша өтініші негізінде оның қалауы бойынша толық немесе бөлініп пайдаланылуы мүмкін.
      Еңбек кодексінің 195-бабына сәйкес, бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс уақытында қызметкердің жұмыс орны (лауазымы) сақталады.
      Егер Қазақстан Республикасының заңдарында өзгеше көзделмесе, бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақысы сақталмайтын демалыс уақыты жалпы еңбек өтіліне, мамандығы бойынша жұмыс өтіліне есептеледі.
      с) ата-аналардың отбасылық міндеттері мен еңбек қызметін және қоғамдық өмірге қатысуын қоса атқару үшін керекті қосымша әлеуметтік қызметтерді көтермелеу, әсіресе балаларды күту мекемелері жүйесін құру және кеңейту көмегімен
      Еңбек кодексінің арнайы «Әйелдердің және отбасылық міндеттері бар өзге адамдардың еңбегін реттеу ерекшеліктері» атты тарауы бар. Онда әйелдер еңбегін пайдалануды тыйым салатын жұмыстар, әйелдердің және отбасылық міндеттері бар басқа да адамдардың еңбегі мен тынығу режимінің ерекшеліктері, жұмыс берушінің бастамасымен байланысты жүкті әйелдермен еңбек шартын бұзуды шектеу, т.б. тіркелген.
      Еңбек кодексінің 187-бабына сәйкес:
      1) жұмыс берушінің жүкті әйелдерді түнгі уақыттағы жұмысқа, демалыс және мереке күндеріндегі жұмысқа, үстеме жұмысқа тартуға, оларды іссапарға жіберуге, жыл сайынғы ақылы еңбек демалысынан кері шақырып алуға құқығы жоқ;
      2) жұмыс берушінің жүкті әйелдерді түнгі уақыттағы жұмысқа, демалыс және мереке күндеріндегі жұмысқа, үстеме жұмысқа тартуға, сондай-ақ жазбаша келісімінсіз оларды вахталық әдіспен жүргізілетін жұмысқа іссапарға жіберуге құқығы жоқ:
      жеті жасқа дейінгі балалары бар әйелдерді және жеті жасқа дейінгі балаларды анасыз тәрбиелеп отырған басқа да адамдарды;
      егер үш жасқа дейінгі балалар, мүгедек балалар не отбасының ауру мүшесі медициналық қорытынды негізінде тұрақты күтім жасауға мұқтаж болса, отбасының ауру мүшелеріне күтім жасайтын не мүгедек балаларды тәрбиелеп отырған қызметкерлерді.
      Сонымен қатар, Кодекстің 188-бабына сәйкес, тынығуға және тамақтануға арналған үзілістерден, ауысымішілік және арнайы үзілістерден басқа, бір жарым жасқа дейінгі балалары бар әйелдерге, бір жарым жасқа дейінгі балаларды анасыз тәрбиелеп отырған әкелерге (асырап алушыларға) баланы (балаларды) тамақтандыру үшін жұмыстың кемінде әрбір үш сағаты сайын:
      1) бір баласы бар болғанда – әрбір үзіліс кемінде отыз минут;
      2) екі немесе одан да көп баласы бар болғанда – әрбір үзіліс кемінде бір сағат болатын қосымша үзілістер беріледі.
      Баланы (балаларды) тамақтандыруға арналған үзілістер жұмыс уақытына кіреді. Үзілістер уақытында әйелдердің (әкелердің, асырап алушылардың) орташа жалақысы сақталады.
      Еңбек кодексінің 76-бабына сәйкес, ұзақтығы қалыпты, ұзақтығы қысқартылған және толық емес жұмыс уақыты болуы мүмкін.
      Еңбек кодексінің 188-190-баптарының ережелеріне сәйкес, 3 жасқа дейінгі балалары бар адамдарға икемді жұмыс графигі беріледі, ал бір жарым жастағы балалары бар әйелдерге – баланы тамақтандыруға үзілістер беріледі.
      Еңбек кодексінің 189-бабына сәйкес, жұмыс беруші жүкті әйелдің, үш жасқа толмаған баласы (балалары) бар әйелдің, үш жасқа дейінгі баланы анасыз тәрбиелеп отырған әкенің, асырап алушының, сондай-ақ отбасының ауру мүшесіне медициналық қорытындыға сәйкес күтім жасайтын қызметкердің жазбаша өтініші бойынша оларға толық емес жұмыс уақыты режимін береді.
      Толық емес жұмыс уақыты жағдайындағы жұмыс қызметкерге еңбектік, ұжымдық келісім шарттармен жыл сайынғы ақылы еңбек демалысының ұзақтығына қандай да бір шектеулер әсер етпейді.
      Жұмыс күні толық болмаған немесе ол толық жүктелмеген кезде нақты орындалған жұмыстар үшін, сондай-ақ уақытша немесе біржолғы сипаттағы жұмыстарға ақы төлеу үшін еңбек шартының, ұжымдық шарттың талаптарымен және (немесе) жұмыс берушінің актісімен еңбекке сағаттық ақы төлеуді белгілеуге болады (Кодекстің 123-бабы).
      Еңбек кодексінің 192-бабына сәйкес, әйелге, қалауы бойынша, жүктілікке және босануға байланысты демалыстың алдында немесе тікелей одан кейін не балаға күтім жасауға арналған демалыс біткен соң жыл сайынғы ақылы еңбек демалысы беріледі.
      Он сегіз жасқа толмаған қызметкерді, жүкті әйелді және ауыр және зиянды (аса зиянды) қауіпті еңбек жағдайларында жұмыс істейтін қызметкерлерді ақылы жыл сайынғы еңбек демалысынан қайтарып алуға жол берілмейді.
      195-бапқа сәйкес, жұмыс беруші бала үш жасқа толғанға дейін баланың күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс беруге міндетті:
      1) ата-анасының қалауы бойынша - баланың анасына не әкесіне;
      2) баланы жалғыз тәрбиелеп отырған ата-ананың біреуіне;
      3) баланы іс жүзінде тәрбиелеп отырған әжесіне, атасына, басқа туысына немесе қамқоршысына;
      4) жаңа туған баланы (балаларды) асырап алған қызметкерге.
      Бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақы сақталмайтын демалыс уақытында қызметкердің жұмыс орны (лауазымы) сақталады.
      Егер Қазақстан Республикасының заңдарында өзгеше көзделмесе, бала үш жасқа толғанға дейін оның күтіміне байланысты жалақысы сақталмайтын демалыс уақыты жалпы еңбек стажына, мамандығы бойынша жұмыс өтіліне есептеледі.
      2010 жылы мектепке дейінгі балалар мекемелеріне 446 мың бала барған, қамтуы – 41,6 %, ол 2004 жылмен салыстырғанда 2,5 есе көп.
      d) әйелдерге жүкті кезінде денсаулығына зиян келтіретіні дәлелденген жұмыс түрлерінде арнайы қорғауды қамтамасыз ету
      Жұмыс беруші медициналық қорытынды негізінде жүкті әйелді орташа жалақысын сақтай отырып, зиянды және (немесе) қауіпті өндірістік факторлардың әсері болмайтын басқа жұмысқа ауыстыруға міндетті (Еңбек кодексі, 191-бап).
      3. Осы бапта айтылған құқықты қорғауға қатысты заңнамалар қайта-қайта ғылыми-техникалық тұрғыдан қаралады, сонымен қатар керектігіне қарай қайта қарастырылады, өзгертіледі немесе кеңейтіледі.
      2004 жылы қабылданған «Еңбек туралы» Қазақстан Республикасының Заңында жұмыс берушінің жою жағдайларынан басқа, қызметкердің еңбек міндеттемелерін қатаң түрде бұзуы, қызметкерді сот шешімі бойынша қайта жұмысқа алу, және басқа да объективті жағдайларды ескермегенде, жүкті әйелді, сондай-ақ бір жарым жасқа дейінгі баласы бар әйелді әкімшіліктің бастамасы бойынша жұмыстан шығаруға жол берілмеген болатын.
      2008 жылдың 1 қаңтарынан бастап қолданыстағы Еңбек кодексінде бұл норма әйелдердің пайдасына қарай едәуір кеңейтілген. Бапта (185, 1-тармақ) жұмыс берушінің бастамасымен жүкті әйелдермен, бір жарым жасқа дейінгі емес, үш жасқа дейінгі жастағы балалары бар әйелдермен еңбек шартын бұзуға жол бермеу қарастырылған. Сонымен қатар, он төрт жасқа дейінгі (мүмкіндігі шектеулі бала болса – он сегіз жасқа дейін) балаларды тәрбиелеп отырған жалғыз басты аналарды, басқа да аталмыш санаттағы балаларды асырап отырған адамдарды жұмыстан шығаруға жол берілмейді. Мұның ешқайсысы 2004 жылғы «Еңбек туралы» заңда болған жоқ.
      Әйелдердің еңбек құқықтары азаматтық сот ісінде қорғалады.
      Мысалы, 2009 жылы Астана қаласының аудандық сотына «JPA International Аудит-Гарант» ЖШС шағымданып Р.К.Кенжина оны жұмысқа қайта алу бойынша сотқа жүгінген. Жұмыстан шығару себебі жұмыс берушінің пікірі бойынша, Р.К.Кенжинаның ешбір себепсіз (өз еркінше еңбек демалысына кетуі) жұмыста болмауы. Еңбек демалысы мәселесі басшылықпен келісілген, оған кезекті еңбек демалысын беру туралы шағымданушы өтінішінің тіркеу журналында тіркелгендігі анықталды. Р.К.Кенжинаның демалысқа кетуі отбасылық жағдайға (оның үйлену тойы болған) байланысты болған, оған қоса ол жүкті болатын. Шағым қанағаттандырылып, жеке еңбек шартының бұзылуы заңсыз деп танылып, Р.К.Кенжина Астана қаласындағы «JPA International Аудит-Гарант» жауапкершілігі шектеулі серіктестік өкілдігінің директоры мәртебесіне жұмысқа қайта алынды. Жұмыс берушіден Р.К.Кенжина еріксіз бос жүрген уақытына (5 ай) жалақы, моральдық нұқсан үшін өтемақы, сондай-ақ өкілдік қызметтеріне төлеммен байланысты шығындар өндіріп алды.
      Еңбек және халықты жұмыспен қамту саласындағы заңнаманы орындауды бақылау Еңбектің мемлекеттік инспекциясына жүктелген, гендерлік белгісі бойынша кемсіту фактілері анықталмаған.
      Еңбек кодексі еңбек саласында қажетті өкілеттіктер мен кепілдіктерді кәсіподақтарға ұсынды, қызметкерлердің құқықтары мен мүдделерін қорғау бойынша олардың қызметтерін жүзеге асыруға құқықты алаң құрылды.
      Кәсіподақтар Федерациясының 2011 жылғы 1 қаңтардағы мәліметтері бойынша, кәсіподақ мүшелерінің жалпы саны 2,1 млн. адамды құраған, оның ішінде 950 мыңы әйелдер (45%).
      Қазіргі кезде кәсіподақтар 22 салалық және 16 өңірлік келісімдер, 52,8 мың ұжымдық келісімдер жасады. Олардың міндеті – экономикалық және әлеуметтік саясат бағыттары, экономикалық міндеттер мен әлеуметтік талаптар бойынша – жұмыс берушілерінің, жалдамалы жұмыскерлерінің және мемлекеттің барлық серіктестерінің бітіміне қол жеткізу.
      2011 жылы 1 қаңтардағы жағдай бойынша 42,3 млрд.теңге көп сомада әлеуметтік жобаларды жүзеге асыру жөнінде 7,9 мыңнан аса меморандумдар; 950 мың адамнан көп кәсіпорын жұмысшыларымен қызметкерлердің кепілдіктері мен еңбек құқықтарын қамтамасыз ету, әлеуметтік қорғау, өндірістік процестерді тұрақтандыру мәселелері жөнінде өзара ынтымақтасу туралы 8411 меморандум жасалды.
      Еңбек қатынастарының саласында әйелдер құқықтарын қорғауды 2009 жылы қабылданған «Ерлердің және әйелдердің тең құқықтары мен тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» заң да нығайтады. 10-бапқа сәйкес, еңбек нарығында кемсітушілікке ұшырадым деп есептейтін адамдар ерлер мен әйелдердің тең құқықтарын және тең мүмкіндіктерін қамтамасыз ету саласындағы қызметті жүзеге асыратын органдар мен ұйымдарға жүгінуге құқылы. Жұмыс беруші жыныстық белгісі бойынша кемсітушілік жағдайлары туралы құзыретті органдарға шағым жолдаған қызметкерге кедергі жасауға құқылы емес.

      12-бап. Медициналық қызмет көрсетуге тең қол жеткізу

      1. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қатысты кемсітушілікті жойып, денсаулық сақтау саласында ерлер мен әйелдердің тең құқығы негізінде әйелдерге медициналық қызмет көрсетуге арналған, соның ішінде отбасы көлемін жоспарлауға қатысты барлық шараларды қабылдайды.
      Денсаулық сақтау саласындағы мемлекеттік саясат азаматтардың қауіпсіздікті, тиімді және сапалы медициналық көмек; денсаулық сақтаудағы әлеуметтік бағдарлар; халық денсаулығының, қауіпсіздігінің, тиімділігінің және ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету факторларына дәрілік заттардың сапасын алу құқықтарының теңдігін қамтамасыз ету негізінде жүргізіледі. Ана мен баланы сақтау принципі ерекше көрсетілген («Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы кодексі», 4-бап).
      Кодекске (96-бап) сәйкес, Қазақстан Республикасы азаматтарының ұрпақты болуды еркін таңдауға; ұрпақты болу денсаулығын сақтау және отбасын жоспарлау жөнінде көрсетілетін қызметтерді алуға; өзінің ұрпақты болу денсаулығының жай-күйі туралы дәйекті және толық ақпарат алуға; бедеуліктен емделуге, оның ішінде Қазақстан Республикасында рұқсат етілген, ұрпақты болудың қазіргі заманғы қосалқы әдістері мен технологияларын қолдана отырып емделуге; жыныстық жасушалар донорлығына; контрацепция әдістерін пайдалануға және еркін таңдауға; хирургиялық стерилизация жасауға; жүктілікті жасанды түрде үзуге; өзінің ұрпақты болу құқықтарын қорғауға құқығы бар.
      Республикада қалалық және ауылдық әйелдердің отбасын құруды жоспарлау жөнінде қызметтермен қамсыздандыру бойынша бірыңғай саясат жүргізіледі.
      Кодекстің 88-бабының 2-тармағына сәйкес, «әйел ана болу туралы мәселені өзі шешуге және отбасын жоспарлау мен өз денсаулығын сақтау мақсатында, өзі қаламайтын жүктіліктен сақтанудың қазіргі заманғы әдістерін еркін таңдауға құқығы бар».
      Балалардың санына және олардың некеде немесе некесіз тууының уақытына, туу аралығындағы ана мен баланың денсаулығын сақтау үшін қажетті аралық жиілікке қатысты шешімді ерікті түрде қабылдау Кодекстің 96-бабында реттелген.
      Азаматтардың контрацепция, оның ішінде медициналық контрацепция әдістері мен құралдарын таңдауға, сондай-ақ олардан бас тартуға құқығы бар. Азаматтарға денсаулығының жай-күйін, жасын және өзіндік ерекшеліктерін ескере отырып, контрацепцияның қолайлы әдістері мен құралдарын жеке іріктеу жөніндегі медициналық көмек көрсетіледі (Кодекстің 102-бабы).
      «Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы» Қазақстан Республикасы Кодексінің 104-бабына сәйкес:
      1) Әйелдің жүктілікті жасанды түрде үзуге құқығы бар. Жүктілікті жасанды түрде үзудің алдын алу мақсатында дәрігерлер моральдық-этикалық, психологиялық және физиологиялық теріс салдарларды, ықтимал асқынуларды түсіндіруге бағытталған әңгімелер өткізуге міндетті;
      2) Жүктілікті жасанды түрде үзу әйелдің қалауы бойынша жүктіліктің он екі аптаға дейінгі мерзімінде, әлеуметтік айғақтар бойынша – жүктіліктің жиырма екі аптаға дейінгі мерзімінде, ал жүкті әйелдің және (немесе) шарананың өміріне қатер төндіретін медициналық айғақтар болған кезде (шарананың дамуы мен жай-күйінің өмірмен сыйыспайтын туа біткен кемістігі түзелмейтін монотектік генетикалық аурулар болған кезде) – жүктіліктің мерзіміне қарамастан жасалады;
      3) Кәмелетке толмаған адамның жүктілікті жасанды түрде үзуі олардың ата-аналарының немесе өзге де заңды өкілдерінің келісімімен жүргізіледі;
      4) Емдеу-профилактикалық ұйымдарда әйелдің қалауы бойынша жүктілікті жасанды түрде үзуге дейін және одан кейін, контрацепция әдістері мен құралдарын жеке іріктеуді қоса алғанда, медициналық-әлеуметтік консультация өткізіледі.
      Жүктілікті жасанды түрде үзу меншік нысанына қарамастан, акушер-гинекологиялық бағыттағы медициналық көмек көрсететін барлық медициналық ұйымдарда, әйелдің еркі бойынша және жазбаша хабардар етілген келісім бойынша (заңды өкілдің) тегін көрсетіледі.
      Өз еркінше хирургиялық стерилдеуді азаматтың (әйелдер мен ерлер) жазбаша келісімімен ғана аталған қызмет түрін жасауға лицензиясы бар жеке медициналық практикамен айналысатын жеке тұлғалар, денсаулық сақтау ұйымдары алдын ала бұл операцияның қайтымсыз екенін ескерте отырып жасайды. Стерилдеуді міндеттейтін саясат немесе заңнамалық актілер жоқ.
      Денсаулық сақтау жүйесінде отбасын жоспарлау бойынша іс-шаралар мыналарды ескереді:
      1) экстрагениталдық аурулары бар репродуктивті жастағы әйелдер мен жастарды контрацептивтермен қамтамасыз ету;
      2) қауіпсіз аналық мәселелері бойынша әйелдерді оқыту және ақпараттандыру үшін алғашқы медициналық-санитарлық көмек ұйымдарында отбасын жоспарлау жөнінде кабинеттер ашу (тексеру, жүктілікке дайындау, контрацепция, босанулар арасында оңтайлы ара қашықтықты таңдау);
      3) халықтың отбасын жоспарлау әдістері мен қызметтеріне қолжетімділігін қамтамасыз ету;
      4) қыз балалар (қыздар) мен ұл балалар (жасөспірімдер) арасында репродуктивті денсаулықты сақтауды үйрететін семинарлар өткізу;
      5) жүктілікке қарсы болып табылатын аурулар туралы әйелдерді ақпараттандыру және қауіпсіз аналық туралы радиода және теледидардан аудио- және видеороликтерді әзірлеу және прокатқа беру;
      6) отбасын жоспарлау бойынша клиникалық хаттамаларды (стандарттарды) жүйелі қайта қарап шығу;
      7) жасөспірімдермен және жастармен жұмысты халықаралық ұйымдардың техникалық қолдауы.
      Сонымен қатар, 2010 жылдан бастап, тегін медициналық көмектің кепілді көлемінің тізбесіне қосалқы репродуктивті технологиялар, оның ішінде экстрокорпоралдық ұрықтандыру қызметі енгізілген.
      Бұл құқықтарды іске асыру 2011 – 2013 жылдарға арналған республикалық бюджеттен 216 млрд.теңге бөлінген Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласын дамытудың 2011 – 2015 жылдарға арналған «Саламатты Қазақстан» мемлекеттік бағдарламасының аясында жүзеге асырылады.
      Тегін медициналық көмектің және дәрі-дәрмектердің кепілді көлемінің тізбесі кеңейтіледі. Жатыр мойнының рагын алдын ала анықтауға скринингтер жүргізілетін болады. 2012 жылға жүктілікке абсолютті және салыстырмалы қарсы көрсеткіштерімен фертильді жастағы әйелдерді жалпы сомасы 94 млн.теңге және көп туған әйелдерге жалпы сомасы 24 млн. жуық теңге мөлшерінде жатырішілік контрацепциямен қамтамасыз ету көзделген. 2013 жылы жасөспірім қыздарды жалпы сомасы 105 млн.теңгеге гормондық контрацепциямен қамтамасыз ету жоспарлануда.
      Соңғы жылдары Қазақстанда жүктілікті жасанды үзу деңгейі төмендеді. Дегенмен, жасанды түсік бұрынғыдай, туудың негізгі реттегіштерінің бірі және аналар өлімінің басты себептерінің бірі болып қалуда. 2010 жылы жасанды түсіктердің басым саны 19-34 жас аралығында тіркелген – 79,9%, 15-18 жастағы жасөспірімдерде арасында – 3,3%. Жасөспірім қыздардың босану саны біршама төмендеуде, 2010 жылы алдыңғы жылмен салыстырғанда – 3,4% азайған. Жасөспірім қыздардың босанулары жалпы босанулар санының 1,2% құрайды.
      2009 жылы 1,7 млн. әйелді контрацепциямен, оның ішінде жатырішілік құралдармен – 52%, гормондық – 23%, кедергілі – 20,5%, спермицидтермен – 4,6% контрацепциямен қамтыды. Контрацептивтерді сатып алу жергілікті бюджеттерде қарастырылған.
      Жасөпірімдер мен жастар кешенді медико-психоәлеуметтік, оның ішінде репродуктивті және сексуалды денсаулық сақтау, отбасын жоспарлау бойынша елімізде 17 Жастар денсаулық орталығында қызмет алуға мүмкіндіктері бар. 2020 жылға қарай бұл орталықтар 25% 15-18 және одан жоғары жастағы жастарды өз қызметтерімен қамтитын болады.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережесімен қатар, қатысушы мемлекеттер жүктілік, босану және туғаннан кейінгі мерзімде тиісті қызмет көрсетеді, керек болған жағдайда тегін қызмет, сонымен қатар жүкті және емізулі мерзімде керекті тағамдармен қамтамасыз етеді.
      Азаматтардың ана болуды қорғау құқығы: 1) ұрпақты болу жасындағы әйелдерге тегін медициналық көмектің кепілдік берілген көлемінің шеңберінде медициналық тексеріп-қарау, оларды динамикалық байқау және сауықтыру; 2) науқас баланы күтіп-бағу үшін стационарға түскен кезде әйелдердің ұрпақты болу денсаулығына және баланың денсаулығына тікелей әсер ететін негізгі ауруларды медициналық айғақтар бойынша емдеу арқылы қамтамасыз етіледі.
      Қазіргі кезде Қазақстанда қазіргі технологияларды пайдалана отырып, ұрықтың және жаңа туған нәрестелердің туа біткен және тұқым қуалайтын ауруларын диагностикалаудың скринингтік бағдарламаларды жетілдіру шеңберінде халықтың нысаналы топтарын толық қамти отырып, алдын ала анықтауға бағытталған Ұлттық скринингтік бағдарлама енгізілуде.
      Стационарлар деңгейінде Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы ұсынған тиімді технологияларды енгізу жөніндегі жұмыс, сондай-ақ балалар мен жасөспірімдерге арналған «Алаңсыз ана болу» бағдарламасы жалғасуда. Жүктілік басталып, аяқталғанға дейінгі кезеңде есеп жүргізуге мүмкіндік беретін жүкті әйелдердің тізілімі құрылды.
      «Тегін медициналық көмектің кепілді көлемінің тізімін бекіту туралы» Қазақстан Республикасы Үкіметтің 2009 жылғы 15 желтоқсандағы № 2136 қаулысына сәйкес әйелдерге жүктілік, босану және босанудан кейінгі кезеңдерде медициналық көмек тегін көрсетіледі. Оған қоса, стационарлық көмек түрінде көрсетілетін медициналық тегін көмектің кепілді көлеміне «балаға қарау үшін медициналық ұйымда болуының барлық кезеңіне бір жылға дейін емізулі баласы бар ананы қоса алғанда, дұрыс тамақтану мен қарауды қамтамасыз ету» кіреді. 2005 жылдан бастап барлық жүкті әйелдер анемияны профилактика және емдеу мақсатында темір мен йод дәрісімен тегін қамтылады.
      Жүктілер мен емізу кезеңіндегі әйелдер үшін арнайы тамақтану мәселесі «Қазақ тамақтану академиясы» ЖАҚ-пен бірлесіп қарастырылып жатыр.
      Босанатын әйелдерге көмек көрсететін және балалар медициналық ұйымдарының жаңадан туылғандарға, оның ішінде аз салмақпен туылғандарға реанимациялық көмек көрсету үшін қажет медициналық жабдықтауларға қажеттілік Қазақстан Республикасының балалар және босанатын әйелдерге көмек көрсететін ұйымдарының медициналық бұйымдарын белгілеу және медициналық техникамен жабдықтаудың төменгі нормативтеріне (стандарттарына) сәйкес анықталады.
      Өңірлердің өтініміне сәйкес басымды тәртіппен жүкті, жаңадан босанған, жас босанған әйелдерге, гинекологиялық ауру, сондай-ақ жаңадан туылғандар мен балаларға жедел және шұғыл медициналық көмек  көрсету үшін қазіргі заманғы медициналық жабдықтармен қамтамасыз етіліп жатыр.
      2010 жылы босанатын әйелдерге көмек көрсететін және балалар медициналық ұйымдарын жарақтандыруға 3,1 млрд. теңге бөлінген, бұл 2005 жылмен салыстырғанда 1,2 есе көп.
      Қазақстанда БҰҰ СИДО жөніндегі Комитетінің әйелдер денсаулығын қорғау, олардың медициналық қызметтерге қолжетімділігін кеңейту, оның ішінде отбасын жоспарлау бойынша ұсынымдарын (25 және 26-тармақтар) орындауда нақты іс-шаралар қолданылуда.

      13-бап. Әлеуметтік және экономикалық жәрдемақылар

      Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қатысты кемсітуді жойып, әлеуметтік және экономикалық өмірдің басқа салаларында ерлер мен әйелдердің теңдігі негізінде тең құқығын қамтамасыз ету үшін барлық шараларды қабылдайды, соның ішінде:
      а) отбасылық жәрдемақыға құқығы
      Соңғы жылдардағы экономикалық тұрақтылық пен экономикалық өсудің жоғары қарқыны балалы отбасыларды әлеуметтік қорғаудың мемлекеттік жүйесін дамытуға мүмкіндік туғызды.
      2006 жылы қабылданған «Балалы отбасыларға берілетін мемлекеттік жәрдемақылар туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес бюджет қаражаты есебінен жәрдемақылардың келесі түрлері беріледі:
      30 ең төменгі айлық есептік көрсеткіші мөлшеріндегі (АЕК) бала тууына байланысты төленетін бiржолғы мемлекеттік жәрдемақы. 2011 жылы 1 АЕК 1512 теңгені құрады;
      бала бiр жасқа толық толғанға дейiн оның күтiмiне байланысты тағайындалатын және төленетiн ай сайынғы мемлекеттік жәрдемақы;
      аз қамтылған отбасыларындағы бір балаға 1 АЕК мөлшеріндегі он сегіз жасқа дейiнгі балаларға тағайындалатын және төленетін ай сайынғы мемлекеттік жәрдемақы;
      2010 жылдан бастап:
      төртінші және одан кейінгі балалар туылғанда берілетін жәрдемақының мөлшері – 30 дан 50 айлық есептік көрсеткішке;
      бала күтімі және бір жасқа толуы жөніндегі жәрдемақы:
      бірінші балаға - 5,0-тен 5,5 дейін АЕК;
      екінші балаға - 5,5-тен 6,5 дейін АЕК;
      үшінші балаға – 6,0-ден 7,5 дейін АЕК;
      төртінші және одан кейінгі балаларға – 6,5-тен 8,5 дейін АЕК мөлшеріне дейін көбейтілген.
      2010 жылы мүгедек бала асырап отырған адамдарға бір ең төмен жалақы (2011 жылы - 15999 теңге) мөлшерінде жәрдемақы енгізілді.
      Бұған қоса, төрт және одан да көп кәмелеттік жасқа толмаған балалармен бірге тұратын көп балалы отбасыларға бюджеттік қаражаттан 3,9 АЕК мөлшерінде арнайы мемлекеттік жәрдемақы төленеді, «Алтын алқа», «Күміс алқа» немесе бұрынғы «Батыр-ана» атақтары мен алқаларымен марапатталған, сонымен қатар, І және ІІ дәрежелі «Ана даңқы» ордендерімен марапатталған көп балалы аналарға 6 АЕК мөлшерінде беріледі.
      Бұл ретте 2010 жылы заңнамаға өзгерістер енгізілді, соған сәйкес, «Алтын алқа» алқамен 7 және одан да көп (бұрын 10 және одан да көп) баласы бар аналар, ал «Күміс алқа» алқасымен 6 баласы бар (бұрын 8-9) аналар марапатталатын болды.
      2011 жылы ата-ананың қамқорлығынсыз қалған баланы (балаларды) асырауға алған қамқоршыларға (қорғаншыларға) ай сайын 10 АЕК мөлшерінде төлем төленеді.
      «Мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес аз қамтылған отбасыларға орташа жан басына шаққандағы айырмашылық және бекітілген кедейлік шегіне байланысты атаулы әлеуметтік көмек беріледі. Еліміздегі әлеуметтік-экономикалық жағдайдың жақсаруымен байланысты мұндай көмекті алатын адамдардың саны азаюда. 2011 жылдың 1 қаңтарында мұндай көмекті 194,5 мың адам алды, бұл 2004 жылмен салыстырғанда 2,5 есе аз.
      Аталған жәрдемақыларды алу құқығы қолданыстағы заңнамалық актілерде жыныстық белгісіне қарай берілмейді, әйелдерге де, ерлерге де, сондай-ақ тұрмыс құрған және тұрмыс құрмаған әйелдерге де бірдей қолданылады.
      b) қарыз, жылжымайтын мүлікке несиелер және басқа да қаржы кредитін алуға құқығы
      Қарыз, жылжымайтын мүлікке несиелер және басқа да қаржы кредитін алуға жыныстық белгісіне қарамастан, Қазақстан Республикасының барлық азаматтары құқылы.
      Банктер құрылысқа (жер учаскесін алуды қоса) және тұрғын үй алуға; оны жөндеуге және жаңартуға; ипотекалық тұрғын үйге қарыз алуға, бастапқы жарна салуға қарыздар ұсынады. Тұрғын үй қарыздары клиенттерге 3-15 жыл арасында тұрғын үй құрылыс жинақтары туралы келісім бойынша төмен қажетті жинақ сомасын жинақтаған жағдайда ұсынылады.
      с) демалу, спортпен шұғылдану және мәдени өмірдің барлық саласындағы шараларға қатысу құқығы
      «Дене шынықтыру және спорт туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес дене шынықтыру және спорт саласындағы мемлекеттік саясат халықтың дұрыс өмір сүру сапасын қамтамасыз етуге, дене шынықтыру және спортты дамытуға бағытталған, барлық азаматтарға дене шынықтырумен және спортпен айналысуға жалпы қолжетімділік және теңдік, еркіндік принциптерінде іске асырылады.
      Қазақстанда қыздар мен әйелдерге спортқа және дене тәрбиесіне қатысуға тыйым салатын нормалар мен ережелер жоқ. Сонымен қатар, әйелдерге спортпен айналысу үшін киетін киімге ешқандай шектеулер жоқ. Әйелдер мен ерлер спорттық жабдықтарға/объектілерге бірдей бара алады.
      Әйелдердің спорттық, ойын-сауық және мәдени іс-шараларға қатысуын шектейтін заңды, әлеуметтік, экономикалық және мәдени тараптардан кедергілер жоқ.

      14-бап. Ауылды жерде тұратын әйелдер

      1. Қатысушы мемлекеттер ауылды жерде тұратын әйелдерге кездесетін ерекше мәселелерге және олардың отбасының экономикалық әл-ауқатын қамтамасыз етуіндегі рөліне, сонымен қатар тауар емес шаруашылық саласындағы қызметіне баса назар аударады және ауыл аймағында тұратын әйелдерге осы Конвенцияның қағидаларын қолдануды қамтамасыз ету үшін барлық тиісті шараларды қолданады.
      2011 жылғы 1 қаңтардағы жағдай бойынша, ауылдық жерде 7,45 млн. адам немесе жалпы халық санының 45%-ы тұрады. Оның ішінде, 3,74 млн. әйелдер (50%) және 3,71 млн. ерлер (50%).
      2010 жылы ауылдық жердегі жұмыспен қамтылғандар саны 3,9 млн. адамды, оның ішінде әйелдер – 1,8 млн.адам, немесе 47% құрады.
      2010 жылы 2004 – 2010 жылдарға арналған Қазақстан Республикасының ауылдық жерлерін дамытудың мемлекеттік бағдарламасы жүзеге асырылды. Бағдарламаның жүзеге асырылуы: ауылдың әлеуметтік және инфрақұрылымын дамыту, ауылдық кадрларды орналастыру және нығайтуды модельдеу бойынша іс-шаралар, ауылдықтардың кірістерін жоғарылату жөніндегі іс-шаралар және кедейлікпен күрес сияқты 4 бағыт бойынша жүргізілді.
      Бағдарламаны жүзеге асыруға қаржыландыру көздерінің барлығынан 976 млрд. теңге бөлінді. Оның ішінде 480 млрд. теңге әлеуметтік салаға, 493 млрд. теңге – инженерлік инфрақұрылымды дамытуға жұмсалған.
      Ауылды дамытудың мемлекеттік бағдарламасын жүзеге асыру негізінде ауыл халқының табысы 3,5 есеге өскен. Бүгін Қазақстанда халықтың 56 %-ы дамудың жоғары әлеуеті бар ауылдық елді мекендерде тұрады.
      Бүкіләлемдік экономикалық форумның Жаһандық бәсекеге қабілеттілігі халықаралық сарапшыларының бағалауы бойынша «Ауыл шаруашылығы саясатына шығындар» көрсеткіші бойынша Қазақстан өзінің позициясын алдыңғы есептегі 31-тармақпен салыстырғанда жақсартып, 62 орын алды.
      Ауылда тауарлық емес салаларда әйелдер қызметтерінің негізгі бағыты қызмет көрсету саласы болып табылады. Шаштараз және косметологиялық салондар, тігін цехтары, қоғамдық тамақтану орындары (кафе, мейрамханалар, асханалар), сауда және туризм объектілері, медициналық және стоматологиялық кабинеттер, дәріханалар таза «әйелдер» кәсібіне жатады. Онда негізгі персонал және барлық деңгейдегі басшылардың 90 %-н әйелдер құрайды.
      2. Қатысушы мемлекеттер ауыл аймақтарында әйелдерді кемсітуді жойып, ерлер мен әйелдердің тең құқығы негізінде ауыл аймақтарын дамытуға қатысуына және мұндай дамытудан пайда алуы үшін барлық шараларды қолданады, атап айтқанда мұндай әйелдерге мынадай құқықтар қамтамасыз етіледі:
      а) барлық деңгейдегі даму жоспарларын құруға және орындалуына қатысу
      Ауыл әйелдері өз ауылдарын дамыту жоспарларын әзірлеуге және жүзеге асыруға белсене қатысады, олар экономиканың барлық салаларында қызмет етеді. Ауыл аудандарының, қалалардағы, кенттердегі аудандардың, ауыл, ауылдық округ әкімдерінің арасында 265 әйел, жалпы санының 11 % құрайды.
      Ауылдың тиімді әлеуметтік-экономикалық дамуына қажетті мамандарды даярлау жөнінде шаралар қолданылуда. Үкіметтің 2008 жылғы 28 наурыздағы № 296 қаулысы бойынша ауыл жастарына ауыл шаруашылық, инженерлік және басқа да мамандықтар бойынша барлық деңгейдегі жоғары оқу орындарына түсуге 30% квота белгіленген. Квота бойынша білім алған педагогикалық және медициналық оқу орындарының түлектері дербес түрде ауылды жерге жұмысқа орналасады.
      Халықты жұмыспен қамтудың Жаңа бағдарламасы азаматтар төмен экономикалық әлеуетті елді мекендерден экономикалық өсу орталықтарына ерікті түрде көшуіне көмектесу арқылы еңбек ресурстарының ұтқырлығын жоғарылату шараларын қарастырады.
      Мұндай жағдайда қолдаудың келесідей түрлері ұсынылады:
      көшуді субсидиялау;
      сатып алу құқығымен типтік жалдамалы тұрғын үй беру;
      қайта даярлау курстарын өту және жаңа мекенде жұмысқа тұруға ықпал ету;
      психологиялық бейімделу.
      Қолдауға басым құқыққа ауыл жастары ие.
      b) тиісті медициналық қызмет көрсетуді, соның ішінде ақпарат, кеңес және отбасын жоспарлау мәселесі бойынша қызмет көрсетуді алу мүмкіндігі
      Шалғай жатқан аймақтарда тұратын ауыл халқын медициналық көмекпен қамтамасыз ету шараларының кешені іске асырылуда. Бұл үшін телемедицина кеңінен енгізіліп жатыр, шалғайдағы елді мекендердегі пациенттерге арналған жоғары білікті мамандар қашықтықтан консультациялар өткізеді. 2011 жылдың басында жылына 10 мыңнан аса телемедицианалық консультация өткізуге мүмкіндік беретін 150-ге жуық медициналық орталық қызмет етеді. 2010 жылы ауылдық жерлерде медициналық көмек түрлерін кеңейту мақсатында жаңа әлеуметтік жоба іске қосылды. Қазіргі заманғы медициналық құрал-жабдықтармен жарақталған және дәрігерлер бригадасы бар «Денсаулық» емдеу-диагностикалық поезы бүкіл ел бойынша тұрақты жүріп тұрады. Шалғайдағы ауылдарда ондаған мың адам тексеріс пен емдеуден өтті.
      2011 жылы аудандық және қалалық емханаларға 13 стационарлық және жылжымалы цифрлық кешен, шалғайдағы ауылдық елді мекендерде тұратын тұрғындар үшін функциялық диагностика (ықшам УЗИ-сканер, ЭКГ, маммограф және басқалар) үшін лабораториялық диагностика кабинетімен, дәріханалық пунктпен және акушер-гинеколог, хирург, офтальмолог, отоларинголог және стоматолог дәрігерлерінің қабылдауына арналған кабинеттермен жабдықталған 50 жылжымалы медициналық кешен алу жоспарлануда. Мамандар құрамы және медициналық жабдықтардың жинағы толық көлемде халықты скринигтік тексеру жүргізуге және тиісінше емдеу белгілеуге мүмкіндік береді.
      2009 жылы Үкімет Денсаулық сақтауды ұйымдастыру жүйесінің жаңа мемлекеттік нормативін бекітті. 2 мыңнан 10 мыңға дейінгі халық саны бар ауыл елді мекендерде дәрігерлік амбулаториялар құрылуда.
      2008 жылы «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне ауылдық елді мекендердің әлеуметтік сала қызметкерлерін әлеуметтік қорғау және ынталандыру мәселелері бойынша өзгертулер мен толықтырулар енгізу туралы» Қазақстан Республикасының Заңы қабылданды. Ол ауылға тұруға және жұмыс істеуге келген денсаулық сақтау, білім беру, әлеуметтік қамсыздандыру, мәдениет және спорт мамандарына кепілдік берілетін әлеуметтік қолдау шараларының пакетін көздейді. Бұл 70 айлық есептік көрсеткіш (АЕК) мөлшеріндегі - 105 мың теңге бірмезгілдік көтерме жәрдемақы, тұрғын үй алу үшін 15 жыл мерзімге жылына 0,01% 630 АЕК мөлшерінде бюджеттік несие ұсыну. Қазіргі кезде 1500 АЕК-ке дейін бюджеттен берілетін несиенің мөлшерін ұлғайту және оның басқа мүлікпен қамтамасыз ету жағдайында тұрғын үй құрылысы үшін бюджеттік несиені пайдалану құқығын заңнамалық бекіту жөнінде мәселелер талқылануда.
      Қолдаудың аталған шараларын ұсыну «Дипломмен ауылға» қоғамдық жобасының аясында жүзеге асырылуда, жобаны іске асырудың басында ауылдық жерге әлеуметтік саланың 12,7 мың маманы келді, оның 78%-ын әйелдер құрайды.
      Бұған қоса, мемлекеттік ұйымдарда қызмет ететін мамандарға қалалық жағдайда жұмыс істейтін мамандармен салыстырғанда кемінде 25% еңбекақы мен тарифтік ставка бекітілген. Жергілікті өкілді органдардың (мәслихаттардың) шешімі бойынша, бюджеттік қаражаттан жанармай алуға әлеуметтік көмек ұсынылады.
      Қазақстан Республикасында денсаулық сақтау саласын дамытудың 2011 – 2015 жылдарға арналған «Саламатты Қазақстан» мемлекеттік бағдарламасына сәйкес, шалғай және жету қиын елді мекендерде тұратын азаматтарға медициналық көмектің қолжетімділігін қамтамасыз ету үшін 16 тікұшақ техникасын сатып алу, сонымен қатар, медициналық-құтқару қызметін жабдықтау жоспарланып отыр.
      Осылайша, Қазақстанда ауылда әйелдерге медициналық көмектің қолжетімділігін арттыру бойынша шаралар қолданылуда (БҰҰ СИДО жөніндегі комитеттің ұсынымдары (25 және 26-тармақтар).
      с) Әлеуметтік сақтандыру бағдарламаларының игіліктерін тікелей қолдану
      Қазақстанда қолданыстағы әлеуметтік сақтандырудың барлық бағдарламалары ауыл халқына, оның ішінде әйелдерге де қатысты қолданылады (11-баптың «е» тармағын қараңыз)
      d) формальды және формальды емес білімнің барлық дайындық түрлерін алу, соның ішінде функциональды сауаттылық, сонымен қатар қауымдық қызмет көрсетудің, ауыл шаруашылығы мәселелері бойынша кеңес беру қызметінің, әсіресе олардың техникалық деңгейін көтеру үшін, қызметін қолдану
      Қазақстанда «АӨК субъектілерін ақысыз негізде ақпараттық қамту» бюджеттік бағдарламасы жүзеге асырылуда. Соңғы 2 жылда 30 мыңға жуық қызмет көрсететін ауылдық ақпараттық-консультациялық орталықтар жұмыс істейді. Консультацияға жүгінгендердің 13 %-ы әйелдер. Қызметтер жынысына қарамастан, АӨК субъектілеріне бірдей жағдайда көрсетіледі.
      Ай сайын «Фермер анықтамалығы» ақпараттық бюллетень шығарылып отырады. Онда АӨК субъектілерін мемлекеттік қолдау мәселелері, оның ішінде субсидиялар, дотациялар және жеңілдікті несиелер, соған қоса республикалық және жергілікті бюджет қаражатының арқасында арзандатылған тауарлық-материалдық құндылықтар, АӨК салаларының жағдайы мен оның алдағы дамуының перспективалық бағыттары, ауыл шаруашылық өнімдерінің бағалары, азық-түлік өнімдері, мал, азық және ЖЖМ, тағы басқа мәселелер айтылады. Анықтамалық республиканың барлық аумағына таратылады, 45 мың АӨК субъектілеріне ай сайын жеткізіледі.
      2010 жылы белгіленген критерийлерге сай АӨК-тің 5 мың субъектілерімен «Арнайы қызмет көрсету» қызмет ету келісімдеріне қол қойылды.
      е) жұмысқа жалдану немесе тәуелсіз жұмыс қызметі арқылы экономикалық мүмкіндіктерге тең мүмкіндікті қамтамасыз үшін кооперативтер мен өз-өзіне көмектесетін топтар құру
      Азаматтардың кооперативі және (немесе) заңды тұлғалар ауылдарда «Қазақстан Республикасындағы селолық тұтыну кооперациясы туралы» заңға сәйкес құрылады. Селолық тұтыну кооперативі қызметіне кіруге және қатысуға, сонымен қоса оның басшысы болуға лайық мүлік (пай) жарнасын енгізуге қабілетті кез келген азамат, оның ішінде кез келген ауыл әйелі құқылы.
      Ауыл шаруашылық санағы мәліметтері бойынша (2010 жыл) елімізде 194 мың шаруалық (фермерлік) қожалықтар мен 2,2 млн халық, соның ішінде 1,4 млн. ауылдық мекендерде қожалықтар жұмыс істейді. Олар өсімдік өсірумен, мал өсірумен, бау-бақшамен айналысады.
      Қожалықтар мал өсірудің 90% және өсімдік өсірудің 60% өнімдерін өндіре отырып, еліміздегі азық-түлік ахуалына едәуір ықпал етуде. Жеке отбасылық секторда 95% сүт, картоп, көкөніс, 45% жұмыртқа өндіріледі. Бұл сектор тек өзін ғана емес, еліміздің барлық халқын асырап отыр.
      2011 жылғы 31 наурызда Үкімет «Жұмыспен қамту – 2020» жаңа бағдарламасын қабылдады.
      Бағдарлама бағыттарының бірі микрокредит алу есебінен жеке ісін ұйымдастыру арқылы кәсіпкерлікті ынталандыру болып табылады.
      Микрокредит беруде микрокредиттік ұйымдармен қатар, бағдарламаға әлеуеттік қатысушылары құратын кредиттік серіктестіктер де қатысатын болады.
      Осылайша, қатысушының өз бетінше жеке ісін ашумен қатар, бизнес жобасын қаржыландыру көлемін арттыру үшін басқа қатысушылармен кредиттік серіктестік құруға да мүмкіндігі бар.
      f) ұжымдық қызметтің барлық түрлеріне қатысуға
      Қазақстанда ауыл әйелдері ұжымдық қызметтің барлық түрлеріне қатысуға құқықтары мен мүмкіндіктері бар. Олар нан-тоқаш өнімдерін пісіретін, жеміс-көкөніс және ет консервілерін өндіретін цехтарда; киім жөндеу және тігу шеберханаларда жұмыс істейді, ұлттық киімдер мен ұлттық бұйымдарды кестелеу, мамық орамал тоқумен, кілем тоқумен, ұлттық ыдыс-аяқ, зергерлік бұйымдар жасау сияқты түрлі көркемдік кәсіптердің түрлерімен айналысады.
      Қазақстан Республикасының Жер кодексіне сәйкес, Жер учаскесiн шаруа немесе фермер қожалығын жүргiзу үшiн алуға басым құқықты жеке еңбегiмен қатысу негiзiнде шаруашылық жүргiзетiн, арнаулы ауыл шаруашылығы бiлiмi мен бiлiктiлiгi бар, ауыл шаруашылығында iс жүзiндегi жұмыс тәжiрибесi бар және осы ауданда, қалада, ауылда (селода), кентте тұратын азаматтар пайдаланады (101-бап, 1-тармақ).
      Заңнама шаруа (фермерлік) қожалығының үш түрін көрсетеді: а) ортақ мүлікке негізделген отбасылық кәсіпкерлік түрінде жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызмет; б) жеке кәсіпкерлікті жүзеге асыруға негізделген және в) қарапайым серіктестік негізінде ұйымдастырылған.
      Қазіргі кезде әйелдер шаруалық, фермерлік қожалықтарды, өндіруші кәсіпорындарды басқарады. Тұтастай алғанда әйелдер ауыл шаруашылық құрылымдардың 24 мыңнан артығында басшылық қызмет атқарады, бұл жалпы санының 20 %-ы.
      g) ауыл шаруашылық несиелері мен қарыздарын алу, өтем жүйелеріне, тиісті технологиялар мен жер және аграрлық реформаларда және де жерлерге қайта көшіру жоспарларында тең мәртебе алу мүмкіндігі
      Ауылдық тұтыну кооперативтерін несиелендіру жөніндегі бағдарламалар және ауыл шаруашылық бизнесін дамыту «Аграрлық кредиттік корпорациясы» АҚ арқылы жүзеге асады. Ауылдық кредиттік серіктестіктер екінші дәрежелі банктерге қарағанда жеңіл жағдайларда 7 жасқа дейін 9% көп емес пайыздық ставкада өзінің қатысушыларына кредит береді. Ауылда ауыл шаруашылық емес бизнесті дамытуға кредит береді (туризмді, қонақ үй бизнесін, жол сервисін және басқа да түрлерін ұйымдастыру) екінші дәрежелі банктерден төмен жылына 10%-дан аспайтын ынталандыру ставкасы бойынша жүзеге асырылады.
      2010 жылы «КазАгро» ұлттық басқарушы холдингі» акционерлік қоғамының еншілес компаниялары арқылы жалпы сомасы 98,5 млрд.теңгеге 6,3 мыңға жуық ауыл шаруашылық құрылымдарды несиелендірілді, оның ішінде 2 мың шаруашылықты (32%) әйелдер басқарады.
      Шағын бизнесті дамытудың, ауыл халқының кедейлік деңгейін қысқартудың негізгі құралдарының бірі шағын кредит беру болып табылады. «Ауыл шаруашылығын қаржылық қолдау қоры» АҚ бірыңғай пайыздармен (9,5%) шағын кредиттер (бұрын 400 мыңға дейін, 2011 жылдан бастап - 1 млн.теңгеге дейін) береді. Көптеген ауыл тұрғындары үшін олар бастапқы капиталды құруда және жеке ісін ұйымдастыруда бастапқы кезең болып табылады.
      Қордың қатысуымен құрылған барлық филиалдар мен шағын кредит беру ұйымдар арқылы 2005 – 2010 жылдары ауыл халқына жалпы сомасы 16,2 млрд.теңге болатын 71 мың шағын кредит берді, оның ішінде әйелдерге жалпы соманың үштен бірін құрайтын жалпы сомасы 5 млрд. болатын 24 мыңға жуық кредит берілді. 51 шағын кредит беру ұйымдардың 16 немесе әрбір үшіншісін әйелдер басқарады.
      2005 жылдан бастап кәсіпкерліктің негізіне және шағын кредитті тиімді пайдалануға 99 мың ауыл адамдары оқытылды, оның ішінде 28 мыңы әйелдер (28%). Бұл мәселеге тұрақты түрде мониторинг жасалады.
      Президенттің ет-мал шаруашылығын дамытуда қойған тапсырмасын ескере отырып, 2011 жылдан бастап жас төл етін ұдайы өндіру мақсатында ірі қараның аналық мал басы мен бұқаларды иемдену мақсатындағы АӨК субъектілерін кредиттейтін «Сыбаға» бағдарламасын жүзеге асыру басталды, оған республикалық бюджеттен 2011 жылға жеті жыл мерзімге жылына 6 %-дық 1,5 млрд теңге қаражат бөлінеді.
      2011 жылдан бастап 5 жылға дейінгі 3 млн теңгеге дейінгі сомадағы шағын кредиттер 2020 жылға дейінгі жаңа Халықты жұмыспен қамту бағдарламасы бойынша берілетін болады. Бұл мақсатта жергілікті атқарушы органдарға 5 жылға нөлдік пайыздық сыйақымен бюджеттік кредит берілетін болады.
      Ауыл шаруашылық өнімдерін өңдеумен айналысатын кәсіпорындардың дамуына мемлекеттік қолдау көрсету мақсатында «Ауыл шаруашылығын қолдауға кредиттері бойынша сыйақы ставкасын өтеу» бюджеттік бағдарламасы жүзеге асырылып жатыр.
      Қаражаттандыру импорттың жоғары үлесі мен өңдеудің төменгі үлесі қамтылған ауыл шаруашылық өнімдерін өңдеу мен азық-түлік өнімдерін өндірудегі басым ішкі салалар арқасында жүзеге асып жатыр. Бұл ет өңдеу, тері мен жүн, сүт, жеміс-жидектер, көкөніс, дәнді дақылдар, шитті мақта, балық, май өнімдерін, нан, нан-тоқаш және макарон өнімдері, құс еті мен жұмыртқалар, ақ қант, кондитер өнімдері, жеміс-көкөніс консервілері мен бала тамағы, қоспа жем сияқты ішкі салалар.
      Бұл бағдарламаларды іске асыруда ерлер де, әйелдер де тең жағдайда ат салысуда.
      Бұдан басқа, Қазақстанда 2009 – 2015 жылдарға арналған әйелдер кәсіпкерлігін шағын кредиттелеудің арнаулы Бағдарлама іске асып жатыр. 2011 жылдың 1 қаңтарына сәйкес, серіктес банктермен ортақ сомасы 1,4 млрд теңгеден астамға жобалар қаржыландырылған болатын, кредиттің орта сомасы 3,8 млн. теңгені құрады. 2011 – 2012 жылдарда бағдарламаны қорландыру көлемі жыл сайын 2,2 млрд. теңгені құрайтын болады.
      h) тиісті тұрмыс жағдайларын, әсіресе үй жағдайлары, санитарлық қызметтерді, электр және су жабдықтарын, сонымен қатар көлікті және байланыс құралдарын қолдану
      Қазақстан Республикасының ауылдық аумақтарын дамыту мақсатында 2004 – 2010 жылдарға арналған Мемлекеттік бағдарламаны жүзеге асыру нәтижесінде әлеуметтік және инженерлік инфрақұрылым объектілері материалдық-техникалық базасының жақсарғаны байқалады.
      Ауыл тұрғындары сапалы ауыз суға қол жеткізген орталықтандырылған сумен қамтамасыз еткен елді мекендердің үлесі 29 %-дан 71 %-ға дейін артты. Сырттан әкелетін суды пайдаланатын ауыл тұрғындарының үлесі 4,5-ға азайып, 68 мың адамды құрады (елдегі барлық ауыл тұрғындарының 1 %-ы).
      «Ақ бұлақ» 2020 жылға дейінгі жаңа бағдарлама әзірленді. Бұл бағдарлама алдыңғысынан ауыз сумен қамтамасыз ету мәселесін кешенді түрде шешумен ерекшеленеді. 2010 жылы «Сумен қамтамасыз ету және кәріз» құрылыс нормалары мен ережелеріне (ҚНЕ) тұрғын үй аумағына дейін су тартатын желілерді жеткізу бөлігіне өзгеріс енгізілген және осылайша, ауылдағы өмір жағдайын, әсіресе әйелдер үшін жақсартатын су бөлетін колонкасын орналастыру жөніндегі норма алып тасталынды.
      Жол картасы аясында 2009 – 2010 жылдары инженерлік желілер және құрылыстардың 565-ы жөнделіп, 161 ауылдық елді мекенде салынды. 1 мыңнан астам су жабдықтарына жөндеу және реконструкция жүргізілді, су бұру желілері 320 км, жылу желілері 79 км, электрмен жабдықтау желілері 371 км, газбен жабдықтау желілері 550 км. Оған қоса, 92 ауылдық елді мекендерді көріктендіру бойынша 106 жоба іске асырылды.
      Орталықтандырылған электр жабдықтарына қосылмаған ауылдардың саны 225-тен 95 бірлікке дейін қысқартылды. Ауыл халқы электр энергиясын жеңілдік тариф бойынша пайдаланады. Ауыл халқының жанармайға деген қажеттілігі толық көлемде нормативтерге сәйкес қамтамасыз етіледі. Газбен қамтамасыз етілген ауылдардың саны ұлғаюда.
      Қазіргі кезде 2011 – 2020 жылдарға арналған тұрғын үй-коммуналдық шаруашылықты жаңғыртудың салалық бағдарламасы жүзеге асырылуда. Бағдарламаның негізгі міндеттері жылу, электр, газбен жабдықтау және су бұру жүйелерін дамыту, энергияны және ресурсты үнемдеу технологияларын енгізу; ақылы негізде коммуналдық сектор кәсіпорындарын бюджеттік қаржыландыру механизмдерін енгізу болып табылады. Жүйелі ыңғайларды қолдану нәтижесінде 2020 жылға қарай апаттық инженерлік желілер мен құрылыстарды жөндеу мен реконструкциялауды толығымен бітіру көзделіп отыр.
      2004 – 2008 жылдар аралығында 850 білім объектісі салынып, реконструкцияланған және 3745-і күрделі жөнделген, тиісінше денсаулық сақтау объектілерінен – 362 және 2974, мәдениет, туризм және спорт объектілерінен – 362 және 994 жергілікті маңызды жолдардан – 1053 км және 1661 км. Әлеуметтік саланың ауылдық мекемелерінде республикалық және жергілікті бюджеттен ауыл халқына сапалы қызмет көрсете алатын жаңа қазіргі заманғы жабдықтар алынып, орнатылған.
      2013 жылдың аяғына дейін ауылдық елді мекендердің барлығын интернет желісіне қол жеткізетін болады.

      15-бап. Заң алдындағы теңдік және азаматтық құқық

      1. Қатысушы мемлекеттер заң алдында әйелдердің ерлермен теңдігін мойындайды.
      Алдыңғы есепте көрсетілгендей, Қазақстан Республикасы Конституциясының 14-бабына сәйкес «1. Барлық адам заң мен сот алдында тең».
      Қолданыстағы барлық заңнама (ҚылмыстықҚылмыстық іс-жүргізуАзаматтықӘкімшілік кодекстер және басқа да нормативтік құқықтық актілер) аталған конституциялық норманы іске асыруға бағытталған.
      2. Қатысушы мемлекеттер әйелдер мен ерлерге бірдей азаматтық құқық қабілетін және оны орындауға бірдей мүмкіндік береді. Әсіресе олар келісім шарттарын жасағанда және мүлікті меңгергенде тең құқықты, сонымен қатар оларды сотта және трибуналда талқылау кезеңдерінде соттың бірдей көңіл бөлуін қамтамасыз етеді.
      Ерлер мен әйелдер басқару және мүлікке ие болу құқығы бойынша құқықтар мен міндеттердің бірдей көлеміне ие. Жыныстық белгісіне қарай ешқандай шектеулер жоқ. «1. Қазақстан Республикасының азаматтары заңды түрде алған қандай да болсын мүлкін жеке меншігінде ұстай алады». «3. Соттың шешімінсіз ешкімді де өз мүлкінен айыруға болмайды». «4. Әркімнің кәсіпкерлік қызмет еркіндігіне, өз мүлкін кез келген заңды кәсіпкерлік қызмет үшін еркін пайдалануға құқығы бар» (Конституция, 26-бап).
      Қазақстан Республикасы Азаматтық кодексінің 9-бабында құқықты қорғаудың азаматтық-құқықтық тәсілдері қарастырылған, кодексте жынысына қарай шектеулер жоқ, олар соттық практикада да жоқ.
      Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексінің 14-бабының 2-бөлігіне сәйкес Қылмыс жасаған адамдар шығу тегiне, әлеуметтiк, лауазымдық және мүлiктiк жағдайына, жынысына, нәсiлiне, ұлтына, тiлiне, дiнге көзқарасына, сенiмiне, қоғамдық бiрлестiктерге қатыстылығына, тұрғылықты жерiне немесе өзге де кез келген мән-жайларға қарамастан заң алдында бiрдей. Әйелдер ерлер тәрізді бірдей ұқсас жағдайлардағы шығындар үшін үкім мен өтемақы алады.
      Қылмыстық кодекстің 53-72-баптарына сәйкес, кәмелет жасқа толмағандардың және жүкті әйелдердің қылмыс жасауы қылмыстық жауапкершілік пен жазаны жеңілдететін жағдайларға жатады. Сотталған жүктi әйелдердiң жазаны өтеуiн сот бiр жылға дейiн кейiнге қалдыруы мүмкiн. Жас балалары бар сотталған әйелдердiң жазасын орындауды сот бала 14 жасқа толғанға дейiн кейiнге қалдыруы мүмкiн. Жеке адамға қарсы ауыр немесе аса ауыр қылмысы үшiн 5 жылдан астам мерзiмге бас бостандығынан айыруға сотталған жүктi әйелдердiң және жас балалары бар әйелдердiң жазаны өтеуi кейiнге қалдырылмайды.
      Сот тәжірибесі көрсетіп отырғандай, әйелдер өздерінің құқықтарын біледі және оларды пайдаланады.
      2009 жылы тегін адвокаттың заңдық көмегіне құқық алуға адамдар шеңберін анықтайтын «Білікті заңдық көмекпен қамтамасыз ету мәселелері бойынша Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне өзгертулер мен толықтырулар енгізу туралы» Қазақстан Республикасының Заңы қабылданды. Оларға алимент алу, зейнетақы және жәрдемақылар белгілеу, оңалту, босқын немесе оралман мәртебесін алу мәселелері бойынша қаралған азаматтар, ата-анасының қамқорлығынсыз қалған кәмелетке толмағандар жатқызылады. Қажет болған жағдайларда адвокаттар бюджеттік қаражат есебінен көрсетілген адамдарға құқықтық сипаттағы жазбаша құжаттар дайындайды. Көрсетілген құқықтар ерлерге, әйелдерге, барлық азаматтарға ұсынылған.
      Қылмыстық-атқарушылық кодекс сотталғандарға адвокаттың және басқа да тұлғалардың көмегін алуға құқығы барларға заңдық көмек алуға кепілдік береді.
      Түзеу мекемелерінің заңгер консультанттары бас бостандығынан айырылған орындардағы адамдарға құқық түсіндірушілік сипатта дәрістер, семинарлар, тренингтер, диспуттар және консультациялар түрінде іс-шаралар өткізеді. Әділет, адвокатура органдарымен, нотариустық конторалармен тығыз өзара іс-қимыл ұйымдастырылған.
      2010 жылы 26 мыңға жуық тергелген-тұтқындалған және сотталғандармен, оның ішінде 1,6 мыңнан астам әйелдермен құқық түсіндірушілік шаралар жүргізілді. Сандағы үлкен айырмашылықтар тұтқындалған және сотталған әйелдер санының аздығымен түсіндіріледі.
      «Қазақстан Республикасының сот жүйесі мен судьялары мәртебесі туралы» Қазақстан Республикасының Конституциялық заңына сәйкес (1-бап), әркiмге мемлекеттiк органдардың, ұйымдардың, лауазымды және өзге де адамдардың Республиканың Конституциясында және заңдарында көзделген құқықтарға, бостандықтар мен заңды мүдделерге нұқсан келтiретiн немесе оларды шектейтiн кез келген заңсыз шешiмдерi мен iс-қимылдарынан сот арқылы қорғалуға кепiлдiк берiледi.
      Қазақстандық заңнама азаматтардың жынысы бойынша заңдық мүдделер мен құқықтарының шектелуіне жол бермейді, себебі ерлер мен әйелдердің теңдік принципі оның негізін салушы принцип болып табылады.
      3. Қатысушы мемлекеттер құқықтық салдарынан әйелдердің құқықтық мүмкіндігіне шек қоятын барлық келісім шарттар және кез келген түрдегі барлық жеке құжаттарды жарамсыз деп саналатынымен келіседі.
      Әйелдер құқықтық қорғау, атқарушылық қабілеттілік мәселелерінде ерлермен бірдей жағдайда. Бұған Қазақстан Республикасы Конституциясының 13-бабында кепілдік беріледі. Әркімнің құқық субъектісі ретінде танылуына құқығы бар және өзінің құқықтары мен бостандықтарын, қажетті қорғанысты қоса алғанда, заңға қайшы келмейтін барлық тәсілдермен қорғауға хақылы.
      Бұл конституциялық ереже еліміздің заңдарында орын тапқан.
      Қазақстан Республикасының Азаматтық іс-жүргізу кодексінің 48-бабына сәйкес, өз мүдделерін немесе талап қойылған мүдделерді көздеп талап қоюшы азаматтар мен заңды тұлғалар талап қоюшылар болып табылады. Заң талап қоюшыларға сотқа жүгінуге жынысына байланысты шектеулер жоқ, әйелдердің ерлер бірдей құқықтары бар.
      Осы кодекс, сондай-ақ Қазақстан Республикасының Қылмыстық іс-жүргізу кодексі және Қазақстан Республикасының әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодексі процеске қатысушылардың құқықтық мәртебесін реттеуші нормаларды ескереді. Қандай да бір жынысқа байланысты көрсеткіштердің ауыртпалығына әсер ететін ережелер ескерілмеген. Қолданыстағы іс жүргізу заңнамасында, «Адвокаттық қызмет туралы» Қазақстан Республикасының Заңында үшінші жақтың мүдделерінің өкілдігі болуға әйелдерге қандай да бір шектеулер қойылмаған.
      2006 жылы қабылданған «Алқабилер туралы» заңда алқабиге кандидаттардың тiзiміне азаматтарды енгiзуге шығу тегiне, әлеуметтiк, лауазымдық және мүлiктiк жағдайына, жынысына, нәсiлiне, ұлтына, тiлiне, дiнге көзқарасына, нанымына тұрғылықты жерiне байланысты немесе кез келген өзге мән-жайлар бойынша қандай да бiр шек қоюға жол берiлмейдi (10-бап, 2-тармақ). Алқабилердің қатысуымен қылмыстық істерді қарастырудың нәтижелері бойынша үкімдерді талдау әйелдердің ерлермен бірге талқылауға қатысатынын көрсетеді.
      4. Қатысушы мемлекеттер тұлғалардың тұрғылықты орнын және мекен-жайын ауыстыруға және еркін таңдауға қатысты заңнамаларда ерлер мен әйелдерге тең құқық береді.
      «1. Қазақстан Республикасы аумағында заңды түрде жүрген әрбір адам, заңда көрсетілгеннен басқа реттерде, оның аумағында еркін жүріп-тұруға және тұрғылықты мекенді өз қалауынша таңдап алуға құқығы бар» және
      «2. Әркімнің Республикадан тыс жерлерге кетуіне құқығы бар. Республика азаматтарының Республикаға кедергісіз қайтып оралуына құқығы бар» (Конституцияның 21-бабы).

      16-бап. Некедегі теңдік және отбасылық құқық

      1. Қатысушы мемлекеттер әйелдерге қарсы кемсітуді, некелесу және отбасылық қатынастар туралы мәселерді жоюды қамтамасыз ету үшін барлық шараларды қабылдайды, соның ішінде ерлер мен әйелдердің тең құқығы негізінде қамтамасыз етеді:
      а) некеге тұруға тең құқылығы
      Бұрынғы баяндамаларда атап өтілгендей, «Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес неке қию үшін ерлер мен әйелдердің өзара ерікті келісімі және неке жасына жетуі қажет.
      Неке (ерлі-зайыптылық) жасы ерлер үшін де, әйелдер үшін де бірдей – 18 жас. Дәлелді себептер болған жағдайда азаматтық хал актілерін жазу органдары екі жылдан артық емес мерзімге төмендете алады. Барлық жағдайда неке жасын төмендетуге некелесетін адамдардың келісімен ғана рұқсат етіледі. Неке жасына толмаған адамдар арасындағы некеге ата-аналарының не болмаса қамқоршыларының келісімен ғана рұқсат етіледі (10-бап).
      Қазіргі таңда Қазақстанда әйелдердің некеге тұру орташа жасы 24 жас, ерлердікі – 27 жас.
      Осылайша, Қазақстанда заңнамалық деңгейде және практикада БҰҰ СИДО жөніндегі комитетінің ерлер мен әйелдердің некеге тұруының бірдей жасы туралы ұсынымдары (29 және 30 тармақтар) орындалуда.
      Қазақстанда полигамияға тыйым салынған. «Біреуі болса да басқа тіркелген некеде тұрғандардың арасында некеде тұруға жол берілмейді» (11-бап).
      b) жарын еркін таңдауға және некеге өзінің еркін және толық келісімімен тұруға тең құқықтары
      «Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес неке - ерлі-зайыптылар арасындағы мүліктік және мүліктік емес жеке қатынастарды туғызатын, отбасын құру мақсатымен заңдарда белгіленген тәртіппен тараптардың ерікті және толық келісімі жағдайында жасалған еркек пен әйелдің арасындағы тең құқықты одақ (1-бап).
      Мемлекеттік органдар үшін азаматтармен қарым-қатынас кезінде (салық салу, кедендік ресімдеу, әлеуметтік кепілдіктер) мемлекеттік органдарда қиылған неке ғана мойындалады. Сонымен қатар, Заң діни және дәстүрлі неке қиюға тыйым салмайды. Бұл Қазақстанда 140-тан астам ұлттардың және 4 мыңдай діни бірлестіктер мен топтардың тұратынымен байланысты.
      Заңнамада әмеңгерлік (левриат) үшін жауапкершілік қарастырылмаған. Алайда, ол үшін жауапкершілік Қазақстан  Республикасының Қылмыстық Кодексінің басқа да баптарымен жіктелуі мүмкін (107-бап. Азаптау, 112-бап. Қорқыту, 120-бап. Зорлау, 121-бап. Нәпсiқұмарлық сипаттағы күш қолдану iс-әрекеттерi, 123-бап. Жыныстық қатынас жасауға, еркек пен еркектiң жыныстық қатынас жасауына, әйел мен әйелдiң жыныстық қатынас жасауына немесе нәпсiқұмарлық сипаттағы өзге де iс-әрекеттерге мәжбүр ету, 125-бап. Адамды ұрлау, 126-бап. Бас бостандығынан заңсыз айыру, 130-бап. Қорлау т.с.с).
      Қылмыстық кодекс некеге тұруға немесе некелік бірге тұруды жалғастыруға мәжбүрлеуді, әйелдің некеге өз қалауымен тұруына кедергі жасауды қылмыстық жазаланатын іс-әрекеттер ретінде қарастырмайды.
      с) неке кезеңінде және оны бұзу кезінде бірдей құқықтар мен міндеттер
      Ерлі-зайыптылардың құқықтары мен міндеттері азаматтық хал актілерін жазу органдарында некеге тұру мемлекеттік тіркелген күннен бастап туындайды («Неке және отбасы туралы» заң, 28-бап).
      Ерлі-зайыптылар тең құқықтарды пайдаланады және тең міндеттер атқарады. Ерлі-зайыптылардың әрқайсысы қызмет, кәсіп түрін, тұрғылықты жерді таңдауда ерікті. Ана, әке болу, балаларды тәрбиелеу, оларға білім беру мәселелері мен отбасы өмірінің басқа да мәселелерін ерлі-зайыптылар бірлесіп шешеді. Ерлі-зайыптылар отбасындағы өз қатынастарын өзара сыйластық және өзара көмек негізінде құруға, отбасының игілігі мен нығаюына жәрдемдесуге, өз балаларының денсаулығына, өсіп-жетілуіне және олардың әл-ауқаты жағдайына қамқорлық жасауға міндетті (29-бап).
      Қазіргі таңда Парламентте «Неке (ерлі-зайыптылық) және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Кодексінің жобасы қаралуда. Оған әйелдер мен балалардың құқықтары мен мүдделерін қорғауға қатысты жаңа ережелер енгізілген. Мысалға, діни нормалармен қиылған некенің мемлекеттік азаматтық хал актілерін жазу органдарында тіркелген некеге теңестірілмейтіні және тиісті құқықтық салдары болмайтыны туралы.
      Ерлі-зайыптылар арасындағы неке әділет органдарында өзара келісуі жағдайында және кәмелетке толмаған балалары жоқ кезде бұзылуы мүмкін. Материалдық дау, сондай-ақ 18 жасқа толмаған ортақ балалары бар болған кезде неке сотта бұзылады. Ерлі-зайыптылардың біреуінің өтініші бойынша егер ерлі-зайыптылардың екіншісін сот хабар-ошарсыз кеткен деп таныса; сот әрекетке қабілетсіз деп таныса; қылмыс жасағаны үшін кемінде үш жыл мерзімге бас бостандығынан айыруға сотталса неке бұзылуы мүмкін (16-бап).
      d) балаларға қатысты мәселелерде отбасылық жағдайларға байланыссыз ерлер мен әйелдердің ата-ана ретінде тең құқықтары мен міндеттері; барлық жағдайда да балалардың мүддесі жоғары тұрады
      «Неке және отбасы туралы» Заңның 10-тарауына сәйкес ата-аналардың өз балаларына қатысты құқықтары тең және міндеттері (ата-ана құқықтары) тең болады. Бала тәрбиелеуші ата-аналар өздерінің қабілеттері мен қаржылық мүмкіндіктерінің шегінде, оның дене, психикалық, адамгершілік және рухани жағынан дамуына қажетті өмір сүру жағдайларын қамтамасыз ету үшін негізгі жауапкершілікте болады (62-бап, 2-тармақ).
      Балалардың тәрбиесі мен білім алуына қатысты барлық мәселелерді балалардың мүдделерін негізге алып және балалардың пікірін ескере отырып, өзара келісімі бойынша ата-аналар шешеді. Ата-аналардың арасында келіспеушілік болған жағдайда олар (олардың біреуі) бұл келіспеушіліктерді шешу үшін қорғаншы және қамқоршы органға немесе сотқа жүгінуге құқылы (62-бап, 4-тармақ).
      Осы Заңның 124-бабына сәйкес Ата-аналар өздерінің кәмелетке толмаған балаларын асырап-бағуға міндетті. Егер ата-аналар өздерінің кәмелетке толмаған балаларын асырап-бағуына алмаса, кәмелетке толмаған балаларды асырап-бағуға арналған қаражат (алимент) ата-аналардан сот тәртібімен өндіріп алынады.
      Сонымен бірге, бұрынғы баяндамада атап өтілгендей, «Неке және отбасы туралы» Заңы ерлі-зайыптылардың және бұрынғы ерлі-зайыптылардың алиметтік міндеттемелерін, оның ішінде алимент төлеуге қажетті қаражаты бар жұбайдан жүкті кезінде және ортақ баласы туған күннен бастап үш жыл бойы әйелінің немесе бұрынғы жұбайының (неке бұзылғаннан кейін), ортақ мүгедек баланы бағып отырған мұқтаж жұбайының алимент төлеуді сот тәртібімен талап етуге құқығы бар (133-бап).
      Ата-аналар өз балаларының заңды өкілдері болып табылады және олардың құқықтары мен мүдделерін кез келген жеке және заңды тұлғамен қарым-қатынастарында, соның ішінде соттарда арнайы уәкілетсіз қорғайды.
      е) балалардың саны және олардың туылуы арасындағы аралықты еркін және жауапты түрде шешуге тең құқығы және оларға бұл құқықты орындауға мүмкіндік беретін ақпараттарға, білімге және әдістерге мүмкіндігінің болуы
      «Халықтың денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы» Қазақстан Республикасының кодексіне сәйкес әйелдер мен ерлер ұрпақты болуды еркін таңдауға құқылы. Кодекс әйелдердің ұрпақты болу құқығын қорғайды. Ана болу мен жүктілікті жасанды тоқтату туралы мәселені шешу құқығы әйелдің өзіне беріледі (96-бап).
      f) балаларға қамқоршы, тәрбиеші, сенім беруші және асырап алушы болу немесе олар ұлттық заңнамаларда қарастырылған ұқсас қызметтерді жүзеге асырғандағы тең құқықтары мен міндеттері, барлық жағдайда балалардың мүдделері басым болады
      «Неке және отбасы туралы» Заңының 65-бабына сәйкес ата-аналары бөлек тұрып жатқан жағдайда балалардың тұратын жері ата-аналарының келісімімен белгіленеді. Егер ата-аналар келісімге келе алмаса, ата-аналардың (олардың біреуінің) талап етуі бойынша дауды қорғаншы және қамқоршы органның қатысуымен сот шешеді.
      Күйеуінің өлімі балалардың анасының ата-аналық құқығын шектемейді. Әйелдің балаларына қамқоршы болу құқығы неке тұрғанда да, оны бұзғанда да жоғалмайды. Қамқоршы, қорғаншы болу және бала асырап алу мәселелерінде әйелдер ерлермен тең құқыққа ие.
      Некені сот тәртібімен бұзу кезінде ерлі-зайыптылар соттың қарауына кәмелетке толмаған балалары кіммен тұратыны туралы, балаларды және (немесе) еңбекке жарамсыз мұқтаж жұбайын асырауға қаражат төлеу тәртібі туралы, осы қаражаттың мөлшері туралы не болмаса ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкін бөлу туралы келісімді ұсына алады. Келісім жоқ болған жағдайда, сондай-ақ бұл келісім балалардың немесе ерлі-зайыптылардың бірінің мүддесін бұзатыны анықталған жағдайда барлық мәселелер сотпен шешіледі.
      Әйелдің тұрмыста болуы қолданыстағы заңнама бойынша оның ата-аналық құқығына ықпал етпейді.
      Жалғыз басты ата-аналардың басқа ата-ана тарапының балаларын қолдау құқығы практикада айтарлықтай тиімді пайдаланылады.
      Қазақстан Республикасының Азаматтық іс жүргізу кодексінің 140-бабына сәйкес алимент өндіру туралы істерді соттар әдетте сот бұйрығын шығару (оңайлатылған) іс өндірісінде қарайды. Даулы мәселелер туындаған жағдайда олар арыз өндірісі бойынша шешіледі.

     2004 – 2010 жылдардағы алименттер өндіру туралы істер саны


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Жалпы қаралғаны

28001

28336

29879

27096

31292

35765

37123

соның ішінде
сот бұйрығы шығарылғаны

22114

21831

23145

20707

23900

27357

28377

       Іс тәжірибесі көрсеткендей, талаптардың негізгі бөлігін әйелдер балаларының әкелеріне қояды, өйткені некені бұзу кезінде жас балалар анасымен қалады.
      Сотқа кәмелетке толмаған балаларға олардың ата-аналарынан (олардың біреуінен) алимент өндіру туралы талап қою құқығы қамқоршылық пен қорғаншылық органдарына да берілген. Кәмелетке толмаған балалардың мүддесіне дәл осындай іс жүргізу құқығына прокурор да ие.
      Ата-аналарының қамқорлығынсыз қалған балаларға алимент өндіріп алынады және балалардың қорғаншысына (қамқоршысына) немесе олардың патронат тәрбиешісіне төленеді («Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 128-бап).
      Ата-анасының қамқорлығынсыз қалған және тәрбиелеу, емдеу мекемелері мен өзге де мекемелердегі балаларға ата-аналарынан өндіріп алынатын алимент сол мекемелердің шотына аударылады, онда әр балаға бөлек есептеледі. Аталған мекемелер бұл соманы банкілерге салуға құқылы. Келіп түскен алимент сомасының айналысынан түскен кірістің елу проценті аталған мекемелердегі балаларды асырап-бағуға пайдаланылады. Бала мұндай мекемеден кеткен кезде оған төленген алимент сомасы және оның айналасынан түскен кірістің елу проценті уәкілетті банкте баланың атына ашылған шотқа аударылады («Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 128-бап).
      Сонымен қатар, заңда белгіленген жағдайларда ата-аналардың әрқайсысын сот кәмелетке толмаған балаларының немесе кәмелетке толған еңбекке жарамсыз, көмекке мұқтаж балаларының ауыр науқасына, жарымжан болып қалуына, оларға бөтен адамның күтім жасауы қажеттігіне және т.б. жағдайларға орай туындайтын қосымша қаражат төлеуге тартуы мүмкін. Сот ата-аналарды іс жүзінде жұмсалған қосымша шығындарды және балаларды асырау үшін болашақта төленуге тиіс шығындарды өтеуге қатысуға міндеттеуге құқылы.
      Ата-аналар сондай-ақ өздерінің кәмелетке толған еңбекке жарамсыз, көмекке мұқтаж балаларын асырап-бағуға міндетті («Неке және отбасы туралы» заң, 124-бап).
      g) әйелі мен күйеуінің бірдей жеке құқығы, сонымен қатар тегін, мамандығы мен кәсібін таңдау құқығы
      «Неке және отбасы туралы» Заңның 30-бабына сәйкес некеге тұру кезінде ерлі-зайыптылар өз тілектері бойынша ортақ тек ретінде өздерінің біреуінің тегін таңдап алады не ерлі-зайыптылардың әрқайсысы өзінің некеге тұрғанға дейінгі тегін сақтап қалады, не өз тегіне екінші жұбайдың тегін қосады. Егер ерлі-зайыптылардың біреуінің некеге тұрғанға дейінгі тегі қосарлас болса, тектерді қосуға жол берілмейді.
      Ерлі-зайыптылардың біреуінің тегін өзгертуі екінші жұбайдың тегін өзгертуіне әкеп соқпайды.
      Неке бұзылған жағдайда ерлі-зайыптылар ортақ текті сақтауға немесе өздерінің некеге тұрғанға дейінгі тегін қалпына келтіруге құқылы.
      Жасалған некелердің 50 %-дан астамы ерлі-зайыптылардың ерлерінің тегі бойынша ортақ тек қабылдағандығын көрсетеді. 10% жұп өз тегіне жұбайының тегін қосуды қалайды.
      Әйелдердің кәсіп пен жұмыспен қамтылуға құқықтарына Қазақстан Республикасының Конституциясында кепілдік берілген (24-бап). Әйелдер некеге тұрған кезде ешқандай құқықтарынан айрылмайды. «2. Адам құқықтары мен бостандықтары әркімге тумысынан жазылған, олар абсолютті деп танылады, олардан ешкім айыра алмайды, заңдар мен өзге де нормативтік құқықтық актілердің мазмұны мен қолданылуы осыған қарай анықталады» (12-бап).
      h) ерлі-зайыптылардың мүлікті тегін және ақылы иеленуге, алуға, меңгеруге, қолдануға және басқаруға тең құқығы
      Азаматтық кодекстің 223-бабына сәйкес ерлi-зайыптылардың некеде тұрған кезде жинаған мүлкi, егер бұл мүлiк ерлi-зайыптылардың үлестi меншiгi болатыны, не олардың әрқайсысына тиесiлi немесе меншiк құқығында тиiстi бөлiктерде ерлi-зайыптылардың әрқайсысына тиесiлi екенi олардың арасындағы шартта көзделмесе, олардың бiрлескен меншiгi болып табылады.
      Қымбат бағалы және басқа әсемдiк заттарын қоспағанда, жеке пайдаланудағы заттар (киiм-кешек, аяқ киiм және т.б.), некеде тұрған кезде ерлi-зайыптылардың ортақ қаражатына сатып алынғанымен, оларды пайдаланған жұбайдың меншiгi деп танылады.
      Ортақ бiрлескен мүлікті басқару жөніндегі іс-қимыл басқа жұбайының келісімін талап етеді. Бұл қағиданы орындамау салдары «Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасы Заңы бойынша мүлікке қатысты мәміленің жарамсыз деп танылуына, не болмаса ерлі-зайыптылардың біреуінің екіншісіне талап қою құқығына әкеп соғады (33-бап).
      Заңның бұл нормалары практикада кең қолданылады. Мысалы, Алматы қаласы Алмалы ауданы № 2 сотының 2010 жылғы 5 наурыздағы шешімімен А.А.Досымханованың жұбайы Б.А.Қожаниязовқа үш бөлмелі пәтерді сату-сатып алу шартын жарамсыз деп тану туралы талабын қанағаттандырды.
      Сот 2007 жылғы 8 қаңтарда Б.А.Қожаниязовтың Алматы қаласында үш бөлмелі пәтер сатып алуға «Инвест-1 ТҚК» ЖШС-мен алдын ала сатып алу-сату шартын жасасқанын, сол үшін банк кредитін алғанын анықтаған.
      2008 жылғы 25 маусымда «Инвест-1 ТҚК» ЖШС, Б.А.Қожаниязов және оның анасы Ж.Қожаниязованың арасында сатып алушыны алмастыру туралы шарт жасалған, сол бойынша Б.А.Қожаниязовтың барлық құқықтары, міндеттері, жауапкершілігі мен тәуекелдері оның анасына өткен. 2008 жылғы 18 шілдеде Ж.Қожаниязова «Инвест-1 ТҚК» ЖШС-мен пәтерді сатып алу-сату шартын жасасқан. Аталған мәмілелер А.А.Досымханованың келісімінсіз жасалған.
      «Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасы Заңының 3233-баптарын басшылыққа ала отырып, сондай-ақ даулы мүліктің Б.А.Қожаниязов пен А.А.Досымханованың некеде тұрған кезінде алынғанын назарға ала отырып, сот оның мәмілені жарамсыз деп тану туралы талабын қанағаттандырды, оның меншік үлесін анықтап, мүлікті бірге жинаған деп таныды.
      Ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкін бөлу некеде тұрған кезінде де, ол бұзылған кезде ерлі-зайыптылардың кез келгенінің талабы бойынша, сондай-ақ кредитор ерлі-зайыптылардың бірінің ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкіндегі үлесіне алып қоюды пайдалану үшін ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкін бөлу туралы өтініш жасаған жағдайда жүргізілуі мүмкін. Даулы жағдайда ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкін бөлу, сондай-ақ ерлі-зайыптылардың бұл мүліктегі үлестерін анықтау сот тәртібінен жүргізіледі.
      Тек қана кәмелетке толмаған балалардың қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін алынған заттар (киім-кешек, аяқ киім, мектеп және спорт жабдықтары, музыкалық аспаптар, балалар кітапханасы және т.б.) бөлуге жатпайды және балаларымен бірге тұрып жатқан ата-анасына өтемақысыз беріледі.
      Ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкінің есебінен олардың ортақ кәмелетке толмаған балаларының атына салынған ерлі-зайыптылардың салымдары сол балаларға тиесілі деп саналады және ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкін бөлу кезінде есепке алынбайды.
      Азаматтық кодекстің 188-бабына сәйкес, меншiк иесiнiң өз мүлкiн иелену, пайдалану және оған билiк ету құқығы болады. Меншiк құқығы дегенiмiз субъектiнiң заң құжаттары арқылы танылатын және қорғалатын өзiне тиесiлi мүлiктi өз қалауынша иелену, пайдалану және оған билiк ету құқығы. Бұл норма әйелдер мен ерлерге қатысты бірдей күш және практиклық қолданысқа ие. Некелік-отбасылық заңнамаға сәйкес неке шарты ерлі-зайыптылардың құқық қабілетін және қабілетке жарамдылығын, олардың өз құқықтарын қорғау үшін сотқа жүгіну құқығын шектей алмайды.
      Мұрагерлік мәселелері Азаматтық кодекстің 6-тарауында баяндалған нормалармен реттелген, соған сәйкес азаматтардың мұрагерлік құқығын іске асыру кезінде ешқандай да жыныстық белгі бойынша шектеу белгіленбеген. Кез келген мүлікті мұраға алуда әйелдердің ерлермен бірдей құқығы бар.
      2. Баланы некелестірудің заңды күші жоқ, неке жасының ең кіші жасын анықтауға және некелесуді азаматтық хал актісіне міндетті түрде тіркеуге керекті барлық шараларды, оның ішінде заң жүзінде қабылдайды.
      Балаларды некелестіру ұлттық заңнамада көзделмеген және «Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасы Заңына қайшы келеді. Балаларды некелестіру жағдайы тіркелмеген.

      Қорытынды

      Қазақстанда БҰҰ-ның Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы конвенциясын іске асырудың нақты шаралары қабылдануда.
      Қазақстан Республикасында 2006 – 2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясы, «Ерлердің және әйелдердің тең құқықтары мен тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» және «Тұрмыстық зорлық-зомбылықтың профилактикасы туралы» екі жаңа гендерлік заң қабылданды. Нормативтік құқықтық актілердің жобаларына гендерлік сараптама жүргізу жөніндегі басшылық бекітілді, жыл сайын «Қазақстанның әйелдері мен ерлері» атты статистикалық жинақ шығарылады. Жалпы алғанда, Қазақстан Республикасының барлық ұлттық заңнамасы ерлер мен әйелдердің іс жүзіндегі әлеуметтік теңдігіне қол жеткізуге бағытталған.
      Есептік кезеңде әйелдердің Парламенттегі өкілділігі артты, қазіргі таңда олар депутаттардың жалпы санының 14 %-ын құрайды, бұл бұрынғы шақырылымға қарағанда (2004 жыл) екі есе аз. Мәслихаттардың 17 %-ы әйелдер, ал Қостанай облысында 30 %-дық межеге қол жеткізілген. Үкіметте 3 әйел министр бар (15 %), мемлекеттік қызметте барлығы 53% әйелдер жұмыс істейді. Жұмыспен қамту саласында әйелдер 49 %-ды құрайды. Мемлекет Президентінің тапсырмасы бойынша 2016 жылға дейінгі Әйелдерді шешім қабылдау деңгейіне ілгерілету жөніндегі нақты іс-қимыл жоспары әзірленіп жатыр.
      Халыққа гендерлік білім беру жұмысы жүргізілуде. 2007 жылдан бастап мектепке дейінгі, орта және жоғары білім беру жүйесіне гендерлік проблематика жөніндегі тиісті бағдарламалар енгізілді. Гендерлік құрамдас бөлік Мемлекеттік 12 жылдық орта білім стандартына енгізілген.
      Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау iсiн реформалау мен дамытудың 2005 – 2010 жылдарға арналған мемлекеттiк бағдарламасын іске асыру нәтижесінде туу 25 %-ға артып, жалпы өлім-жітім 11 %-ға төмендеді. Ана мен бала денсаулығының көрсеткіштері жақсарды. Ана өлімі бір жарым еседен артық, сәби өлімі – 15 %-ға төмендеді. Күтілетін өмір сүру ұзақтығы 2004 жылмен салыстырғанда 2,2 жылға артып, 68,4 жасты құрады, соның ішінде әйелдерде – 1,3 жылға артып, 73,3 жасты, ерлерде – 2,9 жылға артып, 63,5 жасты құрады. Бастапқы медициналық-санитарлық көмек деңгейінде әйелдерге соңынан қарқынды қадағалай және сауықтыра отырып, жыл сайынғы профилактикалық медициналық тексерулер, жатыр мойны мен сүт бездері рак алдындағы ауруларын айқындауға арналған скринингтік тексерулер жүргізіліп тұрады. Шалғай ауылды елді мекендердегі әйелдерді тексеру үшін барлық өңірлерде цифрлық қондырғысы бар жылжымалы маммографтар жұмыс істейді. Жүкті әйелдерге, 5 жасқа дейінгі балаларға қажетті дәрілік заттар тегін бөлінеді.
      Тұрмыстық зорлық-зомбылық құрбаны болған әйелдерді құқықтық қорғау жолға қойылған. Елде зорлық-зомбылық құрбандарына арналған дағдарыс орталықтары жұмыс істейді. Құқық қорғау органдарының қызметкерлері, судьялар, медициналық және әлеуметтік қызметкерлер қолданыстағы заңнама туралы хабардар әрі әйелдерге қатысты зорлық-зомбылыққа қарсы күрес жөнінде атаулы іс-шаралар жүргізеді.
      Жалпы Қазақстанда БҰҰ-ның Әйелдерге қатысты кемсітудің барлық нысандарын жою туралы конвенциясы, сондай-ақ БҰҰ СИДО жөніндегі комитетінің оның іске асырылуы бойынша ұсынымдары (2007 ж.) орындалуда.
      Сонымен бірге, еңбек нарығында бұрынғысынша әйелдерді кәсіптік белгі бойынша бөлектеу байқалады. Әйелдердің орташа айлық жалақысы көбейтілгеніне қарамастан, ерлерге қарағанда үштен бір бөлікке төмен. Әйелдердің денсаулық индексі төмен күйінде қалуда. Ерлер мен әйелдердің күтілетін өмір сүру ұзақтықтарындағы айырмашылық 9,8 жасты құрайды, бұл әлемнің дамыған елдеріндегі көрсеткіштен 1,4-2 есе артық. Әйелдерді зорлау және сексуалдық қанау фактілері кездесіп қалады.
      Қазақстан Үкіметі алдағы уақытта да БҰҰ-ның Әйелдерге қатысты кемсітудің барлық нысандарын жою туралы конвенциясының ережелерін орындаудың барлық шараларын қабылдайтын болады.

1-қосымша

Қазақстан Республикасының жыныс бойынша халық саны

жыл басы, мың адам

Жылдар

Барлық халық

оның ішінде

барлық халыққа шаққандағы пайыз

1000 ерге шаққандағы әйелдер

әйелдер

ерлер

әйелдер

елдер

2005

15 074,8

7 817,9

7 256,9

51,9

48,1

928

2006

15 219,3

7 894,5

7 324,8

51,9

48,1

928

2007

15 396,9

7 987,6

7 409,3

51,9

48,1

928

2008

15 571,5

8 079,9

7 491,6

51,9

48,1

927

2009

15 982,3

8 283,4

7 698,9

51,8

48,2

929

2010

16 204,6

8 395,9

7 808,7

51,8

48,2

930

2011

16 442,0

8 516,0

7 926,0

51,8

48,2

931

2010 жылғы 1 қаңтардағы халықтың жас құрылымы

мың адам, %


Барлығы

қала

ауыл

ерлер

әйелдер

ерлер

әйелдер

ерлер

әйелдер

0-15

2154538

2047765

1036509

980938

1118029

1066827

16-62(57)

5202034

5204008

2837789

3016225

2364245

2187783

63(58)+

452181

1144091

249026

686465

203155

457626

Қазақстан Республикасы халқының туылғанда күтілетін өмір сүру ұзақтығы

жылдар саны


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Барлық халық

66,18

65,91

66,19

66,38

67,11

68,33

68,41

Ерлер

60,62

60,30

60,55

60,69

61,91

63,53

63,51

Әйелдер

72,00

71,77

72,03

72,32

72,43

73,15

73,32

Ана өлімі

Жылдар

Қайтыс болған жүкті, жас босанған, жаңа босанған әйелдер саны, адам

100 000 тірі туылғандарға шаққанда

2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010

100
114
138
153
113
133
84

36,9
40,5
45,6
46,8
31,2
36,8
22,7

Бала өлімі коэффициенті
(1000 тірі туылғанға шаққанда)

Жылдар

Өлім коэффициенті

барлығы

қыз балалар

ұл балалар

2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010

14,50
15,15
13,91
14,57
20,76
18,23
16,54

12,42
13,38
12,12
12,29
18,48
16,19
14,51

16,47
16,81
15,60
16,73
22,92
20,14
18,45

Жас ерекшеліктеріне қарай жасанды түсік саны

мың адам


2006

2007

2008

2009

2010

Жасанды түсік саны, барлығы

130,6

133,1

124,0

113,3

106,1

Соның ішінде мына жас аралықтарында жасанды түсік тастау






15 жасқа дейін

0,1

0,1

0,1

0,0

0,1

15-18 жас

6,0

5,9

5,2

4,0

3,3

19-34 жас

98,0

100,5

92,8

84,9

79,9

35 жастан және одан жоғары

26,5

26,6

26,0

24,4

22,9

Халық сауаттылығы, %


Барлық халық

қала халқы

ауыл халқы

қос жыныс

ерлер

әйелдер

қос жыныс

ерлер

әйелдер

қос жыныс

ерлер

әйелдер

9-49 жас аралығындағы халық сауаттылығы

1999

99,9

99,9

99,9

99,9

99,9

99,9

99,8

99,8

99,9

2009

99,8

99,8

99,8

99,9

99,8

99,9

99,7

99,7

99,8

15 және одан жоғары жастағы халық сауаттылығы

1999

99,5

99,8

99,3

99,5

99,8

99,5

99,3

99,7

99,0

2009

99,7

99,8

99,7

99,8

99,9

99,8

99,6

99,7

99,5

Жасы келген адамдардың жалпы орта біліммен қамтылуы
(қамтылудың жалпы көрсеткіші) %

Оқу жылы

Барлығы

әйелдер

ерлер

2008/2009

96

97

95

2009/2010

98

98

97

Мұғалімдер мен оқушылар санының ара қатынасы


мұғалім/оқушы ара қатынасы

мұғалімдер

оқушылар

2009

9.0

282254

2534000

2010

8.8

286733

2531045

2004 – 2010 жылдардағы Қазақстан Республикасындағы еңбек нарығының негізгі индикаторлары

мың адам


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Барлық халық

Экономикалық белсенді халық

7840,6

7901,7

8028,9

8228,3

8415,0

8457,9

8610,7

Халықтың экономикалық белсенділігінің деңгейі, %

69,9

69,4

69,7

70,4

71,1

70,7

71,2

Жұмыспен қамтылған халық

7181,8

7261,0

7403,5

7631,1

7857,2

7903,4

8114,2

Халықтың экономикалық белсенділігіне шаққандағы жұмыспен қамтылу деңгейі, %

91,6

91,9

92,2

92,7

93,4

93,4

94,2

жалдамалы жұмысшылар

4469,9

4640,5

4776,6

4973,5

5199,4

5238,8

5409,4

жұмыспен қамтылған халыққа шаққанда, %

62,2

63,9

64,5

65,2

66,2

66,3

66,7

өз бетінше жұмыс қамтылғандар

2711,9

2620,4

2626,9

2657,6

2657,8

2664,6

2704,8

жұмыспен қамтылған халыққа шаққанда, %

37,8

36,1

35,5

34,8

33,8

33,7

33,3

Жұмыссыз халық

658,8

640,7

625,4

597,2

557,8

554,5

496,5

Жұмыссыздық деңгейі %

8,4

8,1

7,8

7,3

6,6

6,6

5,8

Әйелдер

Экономикалық белсенді халық

3841,0

3866,7

3957,4

4061,0

4170,9

4178,7

4233,3

Халықтың экономикалық белсенділігінің деңгейі, %

64,8

64,3

65,0

65,7

66,7

66,1

66,2

Жұмысбасты халық

3463,3

3496,5

3594,5

3708,3

3839,5

3863,5

3952,5

Халықтың экономикалық белсенділігіне шаққандағы жұмысбастылық деңгейі, %

90,2

90,4

90,8

91,3

92,1

92,5

93,4

жалдамалы жұмысшылар

2086,2

2159,5

2275,6

2383,0

2488,5

2512,9

2584,0

жұмыспен қамтылған халыққа шаққанда, %

1377,1

1337,0

1318,9

1325,3

1351,0

1350,6

1368,5

өз бетінше жұмыс қамтылғандар

377,7

370,1

362,9

352,7

331,4

315,2

280,9

жұмыспен қамтылған халыққа шаққанда, %

9,8

9,6

9,2

8,7

7,9

7,5

6,6

Жұмыссыздық деңгейі

%


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Жұмыссыздар - барлығы

8,4

8,1

7,8

7,3

6,6

6,6

5,8

оның ішінде:








ерлер

7,0

6,7

6,4

5,9

5,3

5,6

4,9

әйелдер

9,8

9,6

9,2

8,7

7,9

7,5

6,6

қала халқы

9,4

9,0

8,6

8,1

7,2

7,2

6,2

оның ішінде:








ерлер

7,6

7,3

6,9

6,3

5,5

5,8

5,0

әйелдер

11,2

10,6

10,2

9,7

8,8

8,5

7,5

ауыл халқы

7,1

7,0

6,8

6,4

6,0

5,9

5,2

оның ішінде:








ерлер

6,3

5,9

5,9

5,4

5,1

5,4

4,9

әйелдер

7,9

8,1

7,7

7,4

6,9

6,4

5,7

Жалдамалы жұмысшылардың еңбек ақысы

жылына орташа есеппен


2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

Орташа айлық номиналды жалақы








теңге

28329

34060

40790

52479

60 805

67 333

77482*

долл. АҚШ1)

208

256

324

428

505

456

526

Былтырғы жылғы жалақы индексі, %:








номиналды

122,5

120,2

119,8

128,7

115,9

110,7

114,6

нақты

114,6

111,7

110,3

116,1

99,0

103,2

107,0

Жалақының ең төменгі мөлшері, теңге

6600

9200

9200

9752

12025

13717

14952

Күнкөріс минимумының мөлшері, теңге

5427

6014

8410

8861

12364

13594

14952

1)Қазақстан Республикасы Ұлттық Банктің орташа өлшеу бағамы бойынша

Экономикалық қызмет пен жыныс түрлеріне қарай 2010 жылғы орташа айлық номиналды жалақы
(алдын ала мәліметтер)


Орта айлық номиналды жалақы, мың теңге

Индекстер, алдыңғы жылға шаққанда %

Барлығы

оның ішінде

Номиналды жалақы

Нақты жалақы

ерлер

әйелдер

Барлығы

ерлер

әйелдер

Барлығы

ерлер

әйелдер

Барлығы

77,5

92,8

61,1

115

114

115

107

106

108

Ауыл, орман және балық шаруашылығы

36,3

38,9

29,6

108

107

112

101

99

104

Өнеркәсіп

93,0

102,8

68,9

116

116

116

108

108

108

Құрылыс

103,6

107,0

81,9

111

110

116

103

102

108

Көтерме және жеке сауда; автомобиль мен мотоцикл жөндеу

73,4

82,2

63,7

113

113

114

106

105

106

Көлік және қойма

97,5

104,3

81,1

116

115

116

108

108

108

Тұрмыс пен тамақ қызметі

70,8

97,6

58,5

108

104

111

101

97

104

Ақпарат және байланыс

110,9

116,0

104,0

109

111

107

102

104

100

Қаржы және қауіпсіздендіру қызметі

157,6

204,9

132,2

109

110

109

102

102

102

Білім беру

49,3

52,9

48,0

118

117

118

110

109

110

Денсаулық сақтау және әлеуметтік қызмет көрсету

54,9

62,3

53,3

120

116

120

112

109

112

Өнер, ойын-сауық және демалыс

53,5

70,2

41,6

119

121

117

111

112

109

Мемлекеттік қызметтегі әйелдер саны

      * Әйелдер санының азаюы мемлекеттік қызмет кадрлары мониторингі есебі нысанының өзгеруімен түсіндіріледі. Бұрындары құрастырылған есептер бойынша мемлекеттік қызметшілердің нақты саны мемлекеттік қызметтегі және декреттік демалыстағы адамдарды қамтыған. 2010 жылдың 4-тоқсанының қорытындылары бойынша мониторингке жоғарыда аталған адамдардың орнындағы адамдар қосылған.

Саяси мемлекеттік қызметтегі әйелдер саны**

      

      * Әйелдер санының азаюы мемлекеттік қызмет кадрлары мониторингі есебі нысанының өзгеруімен түсіндіріледі. Бұрындары құрастырылған есептер бойынша мемлекеттік қызметшілердің нақты саны мемлекеттік қызметтегі және декреттік демалыстағы адамдарды қамтыған. 2010 жылдың 4-тоқсанының қорытындылары бойынша мониторингке жоғарыда аталған адамдардың орнындағы адамдар қосылған.
      ** Мемлекеттік қызмет кадрларын гендерлік аспектіні ескере отырып мониторингілеу 2007 жылдан бастап жүргізіліп келеді (Қазақстан Республикасының 2006 - 2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясы қабылданғаннан кейін).

Шешім қабылдау деңгейінде әкімшілік мемлекеттік қызметтегі әйелдер саны**

      ** Мемлекеттік қызмет кадрларын гендерлік аспектіні ескере отырып, мониторингілеу 2007 жылдан бастап жүргізіліп келеді (Қазақстан Республикасының 2006 - 2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясы қабылданғаннан кейін).

Мемлекеттік қызметтің басқарушы лауазымын атқаратын әйелдер саны**

      ** Мемлекеттік қызмет кадрларын гендерлік аспектіні ескере отырып мониторингілеу 2007 жылдан бастап жүргізіліп келеді (Қазақстан Республикасының 2006 - 2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясы қабылданғаннан кейін).

2009 жылғы түрлері бойынша тіркелген қылмыстар саны


Тіркелген қылмыстар саны

Барлығы, бірлік

олардың ішінде

әйелдерге қатысты

кәмелетке толмағандарға қатысты

абс.

%

абс.

%

Тіркелген қылмыстар саны, барлығы

121 667

34 515

28,4

5 048

4,1

оның ішінде ауыр және өте ауыр

29 204

7 268

24,9

2 037

6,9

Жалпы санның ішінде:






адамның жеке басына қарсы қылмыс

8 450

3 492

41,3

914

10,8

қастандықпен өлтіру және өлімге қастандық жасау

1 638

405

24,7

72

4,4

оның ішінде:






жаңа туылған сәбиді анасының өлтіруі

14

3

21,4

14

100,0

денсаулыққа ауыр зардабын беретін қастандық

1 750

277

15,8

63

3,6

денсаулыққа орташа зардабын беретін қастандық

1 853

518

28,0

81

4,4

денсаулыққа жеңіл зардабын беретін қастандық

607

289

47,6

81

13,3

жәбірлеулер

19

14

73,7

5

26,3

зорлық-зомбылық көрсету

1 378

1 378

100,0

235

17,1

сексуалды сипаттағы зорлық әрекеттері

354

259

73,2

138

39,0

Отбасыға және кәмелетке толмағандарға қарсы қылмыс

512

192

37,5

214

41,8

Меншікке қарсы қылмыс

76 048

26 947

35,4

2 923

3,8

оның ішінде:






ұрлық

49 004

18 320

37,4

503

1,0

алаяқтық

9 941

3 673

36,9

396

4,0

тонау

9 274

3 726

40,2

1 671

18,0

қарақшылық

1 623

629

38,8

152

9,4

күштеп, қорқытып алушылық

639

82

12,8

194

30,4

Қоғамдық қауіпсіздік пен тәртіпке қарсы қылмыс

7 894

1 401

17,7

450

5,7

оның ішінде:






бұзақылық

6 014

1 381

23,0

446

7,4

Халық денсаулығына және  өнегелігіне қарсы қылмыстар

9 754

25

0,3

9

0,1

оның ішінде:






есірткімен байланысты қылмыстар

9 432

9

0,1

2

0,0

жезөкшелікпен айналысуға ұяларды ұйымдастыру және асырау және жеңгетайлық

212

8

3,8

1

0,5

Конституцияға, басқа да заңдарға, адам бостандығы мен азаматтарға қарсы қылмыс

885

414

46,8

19

2,1

оның ішінде:






тұрғын үй қол сұғылмаушылықтың бұзылуы

633

403

63,7

16

2,5

Басқа

18 124

2 044

11,3

519

2,9

Қамаудағы адамдар саны

                                                         %


2006

2007

2008

2009

2010

Қамалғандар, барлығы

100

100

100

100

100

оның ішінде:

кәмелетке толмағандар

7,4

7,6

7,8

6,7

6,1

жалпы қамалғандар саны ішінде:

әйелдер

10,6

10,8

11,7

12,1

13,3

Қазақстан Республикасының Әкімшілік құқық бұзушылық туралы
кодексінің 79-1-бабының орындалу серпіні

      

      79-1-бап. Соққылар
      Соққылар немесе басқа да дене зақымын келтіретін, бірақ Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексінің 105-бабында көрсетілмеген салдарларға алып келмеген зорлық әрекеттерін келтіру

Қазақстан Республикасының Әкімшілік құқық бұзушылық туралы
кодексінің 79-5-бабының орындалу серпігі

      79-5-бап. Отбасы-тұрмыстық қатынастар саласындағы құқыққа қарсы іс-әрекеттер
      Құқық бұзушымен отбасы-тұрмыстық қарым-қатынастағы азаматтарға сыйламаушылық көрсетіліп, былапыт сөйлеу, қорлап тиісу, кемсіту, үй заттарына зақым келтіру және жеке тұрғын үй немесе пәтер шегінде жасалған олардың тыныштығын бұзатын басқа да әрекеттер, егер бұл іс-әрекеттерде қылмыстық жаза қолданылатын әрекет белгілері болмаса

2-қосымша

Баяндамада айтылған нормативтік құқықтық актілер тізімі

      1. Қазақстан Республикасының Конституциясы, 1995 жыл.
      2. Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә.Назарбаевтың «Болашақтың іргесін бірге қалаймыз» атты Қазақстан халқына жолдауы, 2011 жыл.
      3. Қазақстан Республикасының 2020 жылға дейінгі стратегиялық даму жоспары, Қазақстан Республикасының Президентінің Жарлығы, 2010 жыл.
      4. Қазақстан Республикасындағы 2006 – 2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясы, Қазақстан Республикасы Президентінің жарлығы, 2005 жыл.
      5. Нормативтік құқықтық актілердің жобаларына гендерлік сараптама жүргізуіндегі басшылық, Үкімет қаулысы, 2009 жыл
      6. «Қазақстан әйелдері мен ерлері» статистикалық жинақ, 2010 жыл.
      7. «Қазақстан Республикасындағы шетелдік азаматтардың құқықтық жағдайы туралы» Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығы, 1995 жыл.
      8. Қазақстан Республикасының үкіметтік емес ұйымдарын мемлекеттік қолдаудың тұжырымдамасы туралы, Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысы, 2002 жыл.
      9. Қазақстан Республикасының 2007 – 2024 жылдарға арналған орнықты дамуға көшу тұжырымдамасы туралы, Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығы, 2006 жыл.
      10. Қазақстан Республикасының 2010 жылдан 2020 жылға дейінгі кезеңге арналған құқықтық саясат тұжырымдамасы туралы, Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығы, 2009 жыл.
      11. Қазақстан Республикасында азаматтық қоғамды дамытудың 2006 – 2011 жылдарға арналған тұжырымдамасы туралы, Қазақстан Республикасының Президентінің Жарлығы, 2006 жыл.
      12. Қазақстан Республикасындағы адам құқықтарымен байланысты жағдайлар туралы негізгі баяндама, 2009 жыл.
      13. 2009 – 2012 жылдарға арналған Қазақстан Республикасының адам құқықтары саласындағы ұлттық іс-қимыл жоспары, 2008 жыл.
      14. Қазақстан Республикасының Еңбек кодексі, 2007 жыл.
      15 «Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы» Қазақстан Республикасының кодексі, 2009 жыл.
      16. Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексі, 1999 жыл.
      17. Қазақстан Республикасының Азаматтық іс жүргізу кодексі, 1999 жыл.
      18. Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексі, 1997 жыл.
      19. Қазақстан Республикасының Қылмыстық іс жүргізу кодексі, 1997 жыл.
      20. Қазақстан Республикасының Қылмыстық атқару кодексі, 1997 жыл.
      21. Әкімшілік құқық бұзушылық туралы Қазақстан Республикасының кодексі, 2011 жыл.
      22. «Қазақстан Республикасының сот жүйесі мен судьяларының мәртебесі туралы» Қазақстан Республикасының Конституциялық заңы, 2000 жыл.
      23. Қазақстан Республикасының Жер кодексі, 2003 жыл.
      24. «Сайлау туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 1995 жыл.
      25. «Саяси партиялар туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2002 жыл.
      26. «Бұқаралық ақпарат құралдары туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 1999 жыл.
      27. «Жарнама туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2003 жыл.
      28. «Мемлекеттік қызмет туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 1999 жыл.
      29. «Қазақстан халықтар Ассамблеясы туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2008 жыл.
      30. «Дипломатиялық қызмет туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2002 жыл.
      31. «Ерлердің және әйелдердің тең құқықтары мен тең мүмкіндіктерінің мемлекеттік кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2009 жыл.
      32. «Білім туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2007 жыл.
      33. «Дене шынықтыру және спорт туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 1999 жыл.
      34. «Зейнетақымен қамсыздандыру туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 1997 жыл.
      35. «Міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2003 жыл.
      36. «Неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 1998 жыл (2001 жылы енгізілген өзгерістері).
      37. «Балалары бар отбасыларға мемлекеттік жәрдемақылар туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2005 жыл.
      38. «Мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2001 жыл.
      39. «Арнаулы әлеуметтік қызметтер туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2008 жыл.
      40. «Мүгедектiгi бойынша, асыраушысынан айырылу жағдайы бойынша және жасына байланысты берiлетiн мемлекеттiк әлеуметтiк жәрдемақылар туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 1997 жыл.
      41. «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне ауылдық елді мекендердің әлеуметтік сала қызметкерлерін әлеуметтік қолдау және ынталандыру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2008 жыл.
      42. «Бала құқықтары туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2002 жыл.
      43. «Құқық бұзушылық профилактикасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2010 жыл.
      44. «Қылмыстық процеске қатысушы адамдарды мемлекеттік қорғау туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2000 жыл.
      45. «Алқабилер туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2006 жыл.
      46. «Тұрмыстық зорлық-зомбылықтың профилактикасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2009 жыл.
      47. «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне білікті заң көмегін қамтамасыз ету мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» Қазақстан Республикасы Заңы, 2009 жыл.
      48. «Тұрғын үй қатынастары туралы» заң, 1997 жыл.
      49. «Туристік қызмет туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2001 жыл.
      50. «Мемлекеттік әлеуметтік тапсырыс туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2005 жыл.
      51. «Жеке және заңды тұлғалардың өтініштерін қарау туралы» Қазақстан Республикасының Заңы, 2007 жыл.
      52. Азаматтық және саяси құқықтар туралы халықаралық пакт, 2005 жылы ратификацияланған.
      53. Азаматтық және саяси құқықтар туралы халықаралық пактіге факультативтік хаттама, 2009 жылы ратификацияланған.
      54. Экономикалық, әлеуметтік және мәдени құқықтар туралы халықаралық пакт, 2005 жылы ратификацияланған.
      55. Әйелдердің саяси құқықтары туралы конвенция, 1999 жылы ратификацияланған.
      56. Тұрмыс құрған әйел туралы конвенция, 1999 жылы ратификацияланған.
      57. Бала құқықтары туралы конвенция, 1994 жылы ратификацияланған.
      58. Бала құқықтары туралы конвенцияға бала сатумен, бала жезөкшелігімен және бала порнографиясымен байланысты факультативті протокол, 2001 жылы ратификацияланған.
      59. Бала құқықтары туралы конвенцияға балалардың қарулы шиеленіске қатысуымен байланысты факультативтік протокол, 2001 жылы ратификацияланған.
      60. Ерлер мен әйелдерді бірдей құндылықтар еңбегі үшін бірдей сыйақы берілетін Халықаралық Еңбек ұйымының № 100 конвенциясы, 2000 жылы ратификацияланған.
      61. Біріккен Ұлттар Ұйымының Трансұлттық ұйымдасқан қылмысқа қарсы конвенциясы, 2008 жылы ратификацияланған.
      62. Біріккен Ұлттар Ұйымының Трансұлттық ұйымдасқан қылмысқа қарсы конвенциясын толықтыратын Адамдарды, әсіресе әйелдер мен балаларды сатудың алдын алу мен жолын кесу және ол үшін жазалау туралы хаттама, 2008 жылы ратификацияланған.
      63. Біріккен Ұлттар Ұйымының Мигранттарды құрлық, теңіз және әуе арқылы заңсыз әкелуге қарсы хаттама, 2009 жылы ратификацияланған.
      64. Біріккен Ұлттар Ұйымының Трансұлттық ұйымдасқан қылмысқа қарсы конвенциясын толықтыратын Атыс қаруының, оның құрамдас бөліктері мен компоненттерінің, сондай-ақ оның оқ-дәрілерінің заңсыз дайындалуына және айналымына қарсы хаттама, 2009 жылы ратификацияланған.
      65. Адамдарды сатуға және үшінші тұлғалардың жезөкшелікті пайдалануына қарсы күрес туралы КОНВЕНЦИЯ, 2005 ратификацияланған.
      66. Азаптауларға және басқа да қатыгез, адамгершілікке жатпайтын және ар-намысты қорлайтын іс-әрекеттер мен жазалау түрлеріне қарсы конвенция, 1998 жылы ратификацияланған, оған факультативті баяндама 2008 жылы ратификацияланған.
      67. Қазақстан Республикасы халықаралық шарттарының нормаларын қолдану туралы Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Нормативтік Қаулысы, 2008 жыл.
      68. Қазақстан Республикасын үдемелі индустриялық-инновациялық дамыту жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарлама.
      69. Жұмыспен қамту бағдарламасы – 2020.
      70. Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау ісiн реформалау мен дамытудың 2005 - 2010 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы.
      71. Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласын дамытудың 2011 - 2015 жылдарға арналған «Саламатты Қазақстан» мемлекеттік бағдарламасы.
      72. 2008 – 2010 жылдарға арналған Қазақстан Республикасындағы ана мен бала өлімін төмендету бағдарламасы.
      73. «2008 – 2016 жылдарға арналған салауатты өмір салты» кешенді бағдарламасы.
      74. «Тегін медициналық көмектің кепілді мөлшер тізімін бекіту туралы» Үкімет қаулысы, 2009 жыл.
      75. Қазақстан Республикасында білім берудi дамытудың 2005 – 2010 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы.
      76. Қазақстан Республикасында техникалық және кәсіптік білім беруді дамытудың 2008 - 2012 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы.
      77. Балаларды мектепке дейінгі тәрбиемен және оқытумен қамтамасыз ету жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған «Балапан» бағдарламасы.
      78. Білім беру ұйымдарында білім алушылардың жекелеген санаттарына мемлекеттік стипендиялар төлеу ережелері, Үкімет қаулысы, 2008 жыл.
      79. Қазақстан Республикасында дене шынықтыру және спортты дамытудың 2007 - 2011 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы.
      80. Қазақстан Республикасының Ауылдық аумақтарын дамытудың 2004 – 2010 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы.
      81. Қазақстан Республикасында агроөнеркәсіптік кешенді дамыту жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған бағдарламасы.
      82. 2011 – 2015 жылдарға арналған фермерлік шағын және орта бизнесті дамыту бағдарламасы.
      83. 2009 – 2015 жылдарға арналған әйелдер кәсіпкерлігін шағын несиелендіру бағдарламасы.
      84. 2002 - 2010 жылдарға арналған «Ауыз су» салалық бағдарламасы.
      85. 2008 – 2010 жылдарға арналған Қазақстан Республикасындағы тұрғын үй құрылысын дамыту мемлекеттік бағдарламасы.
      86. Қазақстан Республикасы Үкіметінің Адам саудасына байланысты қылмысқа қарсы күрес, оны болдырмау және оның алдын алу жөніндегі 2009 – 2011 жылдарға арналған іс-шаралар жоспары.
      87. Құқықтық түсіндіру жұмысы, құқықтық мәдениет деңгейін арттыру, азаматтарды құқықтық оқыту мен тәрбиелеу жөніндегі 2009 – 2011 жылдарға арналған бағдарлама.
      88. «Зорлау және өзге де нәпсіқұмарлық сипаттағы күш қолдану әрекеттерімен байланысты қылмыстарды саралаудың кейбір мәселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Нормативтік қаулысы, 2007 жыл.
      89. Қазақстан Республикасының Үкіметі, қызметкерлердің республикалық бірлестіктері мен жұмыс берушілердің республикалық бірлестіктері арасындағы 2009 - 2011 жылдарға арналған бас келісім.
      90. «Қазақстандағы гендерлік теңдік» атты әлеуметтанулық зерттеу, 2008 жыл.